LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -ΘΡΥΜΜΑΤΙΣΜΟΣ- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-ΘΡΥΜΜΑΤΙΣΜΟΣ-

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.

fish and cat-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

ΘΡΥΜΜΑΤΙΣΜΟΣ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

εβλεπε την ατερμονη κινηση του ψαριου στη γυαλα,με ποση ορμη χτυπουσε τα τοιχο-
ματα της,σε λιγο θα την θρυμματιζε και θα εβγαινε,εδω μεσα στο δωματιο ελευθερωμενο
θ'αποκτουσε τις τεραστιες πραγματικες του διαστασεις,φοβηθηκε,τρομαξε σ'αυτη τη προ-
οπτικη,η γατα κατω κοιμονταν κουλουριασμενη.αταραχη,πανω στο μαλακο μαξιλαρι,
αδυνατο να περιμενει τη βοηθεια της,ανισχυρη θα ειναι οπως αυτη,κι ισως υποταγμενη,
ενα δυνατο ρευμα απο το παραθυρο εριξε τη πηλινη κανατα με το νερο απο το τραπαζι στο
πατωμα,εκει εσπασε σε πολλα μικρα κομματια και χυθηκε το νερο,η γατα παλι δεν αναδευ-
τηκε,την σκουντησε απαλα με τα δαχτυλα τ'αριστερου ποδιου της,ανοιγοκλεισε για λιγο τα
ματια και ξανακοιμηθηκε,το ψαρι στη γυαλα ησυχασε,στεκονταν ακινητο,λες κι ηταν αψυχο,
ολη η πριν ενεργεια του το εγκατελειψε,ενιωσε ζεστη στο δωματιο,ο λαιμος της ηταν ιδρω-
μενος,'θα πουντιασεις'ακουσε τη μανα της'σκεπασου,δεν ειναι καιρος ακομα',η μανα εφυγε,
ειδε τον ισκιο της στο κρυσταλλο της πορτας,σταθηκε,το ηξερε,πως την παραμονευει,'γιατι
δεν πεθαινει;τοσο εζησε'σκεφτηκε κι ενιωσε ντροπη,αλλα και λαχταρα,το ψαρι σαν να πηρε
δυναμεις ξαναρχισε,'δεν θα το ξαναταισω,δεν θ'αφησω πια κανεναν να το ταισει,ετσι θα
ψοφησει',πηρε απο διπλα της το οβαλ καθρεφτακι,κοιταχτηκε,το προσωπο της,και χτενισε τα
μαλλια ,πλησιασε το καθρεφτη στα ματια της,ειδε τους δυο βολβους τους,φουσκωμενους,
μια τρομακτικη εικονα,παρομοιωση,της ηρθε στο μυαλο,αναστατωθηκε,'ερεθισμενους'
ψιθυρισε,'ειναι αμαρτια' σκεφτηκε 'ποσο ευαλωτοι  ειμαστε στην αμαρτια',επειτα ο καθρε-
φτης πολυ κοντα στα χειλια της,σχεδον τα αγγιζε,ανατριχιασε στην επαφη,εβαλε τον δειχτη
του δεξιου χεριου της πανω τους κι απλωσε την υγρασια τους,γλυστρουσε,ακουσε ενα μεγαλο
θορυβο,σιγουρα το ψαρι ειχε σπασει τη γυαλα,και τωρα στεκονταν ορθο τεραστιο μπροστα
της,δεν ηξερε τι ηθελε,αλλα με τις αισθησεις της το υποψιαζονταν,ηταν στο ελεος του,'τωρα
θελω η μανα να πεθανει,τωρα αυτη ακριβως τη στιγμη'φαινεται πως φωναξε γιατι εμφανι-
σθηκε στο δωματιο η μανα'τι επαθες παλι;'της μιλησε αυστηρα,ολο εχθροτητα σκεφτηκε,
μαλλον ζηλια,'τιποτα,μητερα'τραυλισε 'μαλλον ειδα κακο ονειρο','προσεξε'της μιλησε παλι
η μανα αυστηρα'η υπομονη μου εφτασε στα ορια της,κι επειτα αυτη τη γατα τι την θελεις;',
κι εδωσε μια δυνατη κλωτσια στη γατα,αυτη ξαφνιασμενη απ'το δυνατ χτυπημα πηδηξε πανω
και δινοντας ενα σαλτο απο τ'ανοιχτο παραθυρο εξαφανισθηκε,η μανα,την ειδε,πηγε στο
παραθυρο και το εκλεισε,τραβηξε και τις κουρτινες'αφου ξερεις' της ειπε,τωρα η φωνη της ειχε
μαλακωσει,ηταν τρυφερη 'το πολυ φως δεν σου κανει καλο','το ψαρι,μανα,τι εγινε;'ρωτησε με
αγωνια,'μαλλον ψοφησε'ειπε η μανα,'παω να το πεταξω θα βρωμισει,ξερεις ποσο απαισια
μυριζουν τα ψαρια αμα σαπισουν,θυμασαι την αλλη φορα τι παθαμε,τι μανια κι εσυ να κουβα-
λας ψαρια',αυτη τη τελευταια ραση την ειπε αφου ειχε βγει εξω απο τη πορτα,ισα που προλα-
βε τη σκια της στο κρυσταλλο,'μαμα'της φωναξε 'ξεχασες να παρεις τη γυαλα με το ψαρι',δεν
την ακουσε,η' εκανε πως δεν την ακουσε,οπως κανει για να την τιμωρησει,δεν γυρισε,το ψαρι
σε λιγο μυρισε,ηταν αποπνικτικα εκει μεσα στο δωματιο,επειτα νυχτωνε,εξω ομως οχι,γιατι
ακουγε ακομα τα τζιτζικια,'δεν μπορω ν'ακουω τα τζιτζικια'βουλωσε με τα χερια της τ'αυτια,
ειδε τη γατα,ειχε χωσει το κεφαλι της στη γυαλα κι ετρωζε το ψαρι,'μη'της φωναξε'τι τρως;',
δεν την ακουγε,ετρωγε αταραχη σαν να'ταν κουφη,'μη,ειναι  δικο μου το ψαρι,το ψαρακι
μου',εκεινη το εφαγε,επειτα πηδηξε απ'το τραπεζι κι επιασε το μαξιλαρι και το γρατσουνιζε,
οταν βαρεθηκε ξαπλωνοντας πανω του κοιμηθηκε,οπως στην αρχη,οπως σ'ολες τις αρχες,
αδιαφορετα,εβγαλε τα παπουτσια της,τ'ακουσε να πεφτουν στο πατωμα,πηρε το καθρεφτακι
και με την αναπνοη της τον θολωσε,αυτο που απο δω και περα θα αντανακλωνταν πανω του
ηθελε να μην το βλεπει,να ειναι θολωμενο,μη ορατο,πισω απο βαριες κουρτινες κρυμενο,
.
.