LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -Ο ΕΦΕΛΚΥΣΜΟΣ- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-Ο ΕΦΕΛΚΥΣΜΟΣ-

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.

Αυτο το id Abstract-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ο ΕΦΕΛΚΥΣΜΟΣ-χ.ν.κουβελης  c.n.couvelis

Ενας γνωστος της ψυχιατρος την τον συστησε,οσο επιτρεπει η ιατρικη δεοντολογια της
περιεγραψε την περιπτωση του,τα στοιχεια που θα συγκεντρωνε θα τα χρησιμοποιουσε
για τον κεντρικο ηρωα του καινουργιου της μυθιστορηματος,επρεπε να ειναι διακριτικη
ωστε να καταφερει να την εμπιστευθει,
κανονιστηκε το ραντεβου,ζουσε στο κεντρικο τμημα της πολης,ηταν ενας αντρας ψηλος,
αδυνατος,περιπου 50 χρονων,'προτιμω να ζω στο κεντρο,εδω εισαι κατα καποιο τροπο
αφανης'της ειπε χαμογελωντας,ο γιατρος της ειχε πει πως ηταν ιδιαιτερα ευφυης,
'ας αρχισουμε,ομως κατ'αρχην με μια συμφωνια,η οποια θα πρεπει να τηρηθει επακριβως
κι απο τους δυο,εγω θα σας ξεδιπλωσω,θα σας εκθεσω,τον ψυχισμο μου ,οποιος ειναι
αυτος,παραξενος,ακραιος,ισως και επικινδυνος,κι εσεις θελω να μου μιλησεται,`ορθοτερα
να μου αποκαλυψεται,τις φαντασιωτικες συμπεριφορες και σκεψεις σας,ξερετε σε τι ανα-
φερομαι,ειστε αρκετα εξυπνη για να καταλαβετε,λοιπον συμφωνουμαι;',
τα λογια του ηταν τοσο αναντιρρητα,θα'λεγε κανεις και επιτακτικα,που η νεαρη υγγραφεας
συμφωνησε χωρις να σκεφθει,
'μια μερα θα μιλαω εγω και την αλλη μερα θα εκτελειτε εσεις αυτο που συμφωνησαμε',
ειπε,'τωρα θα σας αφησω να το σκεφθηκε και μου τηλεφωνητε οταν ειστε ετοιμη',
την αλλη μερα,πρωι πρωι του τηλεφωνησε,αδημονουσε να αρχισουν,ειχε μεγαλη γωνια,
το απογευμα ξεκινησαν,ο λογος του αντρα στην αρχη ηταν γενικος,θεματα φιλοσοφιας,
πολιτικης,οικονομιας,κι ειχε μεγαλη συνεκτικοτητα και πληροτητα,
τοτε ξαφνικα εγινε παραληρηματικος,αποδομηθηκε πληρως,καταστραφηκε η γλωσσα,
διαταραγμενο συντακτικο,ακατανοητοι νεολογισμοι,ασυναρτητες σκεψεις και ανακολουθα
γεγονοτα,βιαιες συναισθηματικες εκρηξεις,
φοβηθηκε,ηθελε να τα παρατησει να φυγει,σκεφθηκε ομως το μυθιστορημα της κι εμεινε,
ο αντρας καποια στιγμη συνηλθε,και της μιλησε για αρκετη ωρα με μεγαλη εναργεια για
ποιηση,'η ποιηση' κατεληξε'ειναι ενας αφανταστος ελαστικος χωρος,μπορει να εμφανισει
το αδυνατο σαν αδυνατο,κυριολεκτικα',
την αλλη μερα ηταν η σειρα της οπως συμφωνησαν,αυτος την οδηγησε σ'ενα μισοφωτι-
σμενο δωματιο με κοκκινες ταπετσαριες στους τοιχους,'εδω μεσα' της ειπε'θα συμβει οτι
συμβει,εγω ειτε θα ειμαι παρων,σιωπηλος παρατηρητης,θεατης και ακροατης συναμα,ειτε
απων,αφανισμενος,απωθημενος,ειτε σε αλλο χωρο,διαχωρισμενος απο αυτο,και μεσω
αυτης της καμερας',της εδειξε την καμερα στερεωμενη στον τοιχο,'θα σας βλεπω σε μια
οθονη,εικονα και ηχο,η καμερα'συνεχισε,'ειναι τηλεμεταχειριζομενη,θα την κατευθυνω,
κατα καποιο τροπο θα σκηνοθετω τις κινησεις σας,τις εκδηλωσεις σας,επειτα εδω ειναι κι
ο καθρεφτης'της εδειξε τον καθρεφτη' οτι αυτος συνεπαγεται,τι υπαρχει,σαν πραγματικο,
και τι σαν φαντασιακο',
καθησε στον καναπε,'αυτα',
η νεαρη συγγραφεας ηταν πολυ συγχισμενη,δεν ηξερε τι να κανει,ειχε μεγαλο εκνευρισμο,
'χαλαρωστε'της ειπε με χαμηλη φωνη'εγω ειμαι εδω και δεν ειμαι εδω,εξαρταται απο σας
πως θελετε να με χρησιμοποιησετε',
εκεινη ξαπλωσε στον μαλακο δερματινο μαυρο καναπε,ενιωσε νυστα,'οχι δεν πρεπει να
κοιμηθω'αντεδρασε,τοτε ειδε την εικονα της στον καθρεφτη,εβγαλε το κραγιον κι εβαψε
κοκκινα τα χειλη της,ενιωθε να ζεστενετε,εβγαλε το ενα παπουται,επειτα το αλλο,σηκωσε
ψηλα  το ποδι της και το κοιταξε,ασπρο,ευλυγιστο,το αγγιξε,εσυρε τα δακτυλα προς τα
πανω,βελουδινο,ακουγε την αναπνοη της,κοφτη,βαθεια,ετρεμε,'τι μου συμβαινει;'ψιθυρι-
σε,'ποια ειναι αυτη η ξενη,η αλλη;'δεν αναγνωριζε τη φωνη της,'τι ειναι αυτη η κουκλα στο
πατωμα;ποιος της εσχισε τα ρουχα;το ενα χερι της λειπει',τρομαξε,
ομως δεν μπορουσε να σταματησει,την πιεζε το χερι της,επιμονο,την κομματιαζε,ακουσε
τη πορτα,καποιος μπηκε στο δωματιο,η σκια του βιαια ορμησε πανω της,μαζευτηκε,τα
ποδια στη κοιλια,το κεφαλι στο στηθος,
'φτανει για σημερα,συνεχιζουμε μεθαυριο'ακουσε τη φωνη του αντρα,
το φως αναψε στο δωματιο και την τυφλωσε,ντραπηκε,εφυγε πολυ αναστατωμενη,
στο σπιτι δεν εφαγε τιποτα,δεν ειχε καθολου ορεξη,ποναγε το στηθος,την επιασε ενας
σπαστικος βηχας,πηγε στη λεκανη της τουαλετας κι εκανε εμετο,ενα κιτρινο υγρο,το
κεφαλι της βουιζε,ειχε δεκατα πυρετου,κρυωνε ετρεμε,
ξαπλωσε στο κρεβατι με τα ρουχα,δεν εκλεισε το φως,φοβοταν να μεινει στο σκοταδι,
ειχε αυπνια,κοιταξε το ρολοι απεναντι στον τοιχο,περασμενα μεσανυχτα,σηκωθηκε αποτο-
μα πανω ορμωντας στο γραφειο,εσχισε τα χειρογραφα του μυθοστορηματος,αυτα που
ειχε γραψει μεχρι εκεινη τη στιγμη,εσχισε και τις σημειωσεις που κρατησε απο την ομιλια
εκεινου του ανθρωπου,την πηρε,
γυρισε στο κρεβατι,εξουθενωμενη  την πηρε  λιγο ο υπνος,την ξυπνησε εφιαλτης,το προ-
σωπο του αντρα κολλουσε στο προσωπο της,το δερμα της αποσπονταν,ανασηκωνονταν,να
περασει τ'αλλο προσωπο απο κατω,τρομαξε,ουρλιαξε,
εβαλε ασυναισθητα τα χερια της στο προσωπο της ,τα κοιταξε,ειχανε αιματα,
μεχρι το  πρωι δεν ξανακοιμηθηκε,
σκεφθηκε να παρει τηλεφωνο τον γνωστο της ψυχιατρο,διστασε,το ανεβαλε,
στη συνεντευξη πηγε αποφασισμενη να πει στον αντρα να σταματησουν,
την κανονισμενη ωρα ηταν εκει,τον ακουγε μηχανικα να μιλαει,οταν τελειωσε του ειπε
'συγνωμη,αλλα καλλιτερα ειναι να τελειωσουμε εδω',
ο αλλος φανηκε να λυπαται φανερα 'καλα'της ειπε'οπως θελετε,να ξερετε πως λυπαμαι
πολυ',
εκεινη τη νυχτα κοιμηθηκε βαθεια χωρις διακοπη,
το πρωι ενιωθε αναλαφρη,το μυθιστορημα ανηκε πλεον στο παρελθον,
πηρε το αυτοκινητο και πηγε μια βολτα στα περιχωρα της πολης,η μερα ηταν φωτεινη και
ζεστη,ο καθαρος αερας της εκανε καλο,γευματισε σ'ενα εξοχικο εστιατορια παραγγελνον-
τας γεμιστη χηνα με ρυζι κουκουναρια και κυδωνια και συνοδευσε το φαγητο με κοκκινο
κρασι,
οταν γυριζε σπιτι ο ηλιος προς τη δυση κοκκινοπορτακαλης την συνοδευε,
ανοιξε το ψυγειο πηρε μια μπυρα παγωμενη και την ηπιε μονορουφι με το μπουκαλι,πολυ
γρηγορα ζαλιστηκε,γελασε δυνατα,τα ματια της εκλεισαν,ξαπλωσε στον καναπε και για λι-
γο αποκοιμηθηκε στον καναπε,
την ξυπνησε το κουδουνι της εξωπορτας,σηκωθηκε και κοιταξε στο ματακι,ειδε εναν αγνω-
στο αντρα,δεν του ανοιξε,
πηγε στη κρεβατοκαμαρα και καθησε μπροστα στον καθρεφτη,πηρε το κραγιον κι εβαφτε
κοκκινα τα χειλη της,
τοτε,ξαφνικα,ενιωσε μεγαλη την αναγκη να δει εκεινον τον αντρα,εκαιγε το κεφαλι της,ο
ιδρωτας της ελουσε το κορμι,πηγε γρηγορα στη τουαλετα ,εβαλε το κεφαλι της κατω απο
την ανοιγμενη  βρυση,'πρεπει να τον συναντησω τωρα,αυτη τη στιγμη',
ορμησε στο σαλονι κι αρπαξε το τηλεφωνο,σχηματισε τον αριθμο,ακουσε τη φωνη του,
'εμπρος,ποιος ειναι;','εγω ειμαι'του ειπε τρεμοντας'συγνωμη,θελω να σς δω τωρα αμεσως'
'σας περιμενω'απαντησε ο αλλος,
πηγε,εξω ειχε νυχτωσει,η πορτα ηταν ανοιχτη,κατευθυνθηκε στο κοκκινο δωματιο,εκεινος
δεν ηταν εκει μεσα,η' ηταν απων,σκεφθηκε,η' καπου σε αλλο δωματιο απων  παρων την
εβλεπε και την ακουε στην οθονη,αυτο ηθελε,ενιωθε τον εφελκυσμο του,
εκει μεσα καθησε τρεις ωρες κλεισμενη και παρασυρθηκε,
οταν βγηκε ο αλλος ελλειπε,
την αλλη μερα ηταν η σειρα του,εκεινη συνειδητοποιησε πως δεν την ενδιεφεραν καθολου
οι ομιλιες του,ηξερε πως δεν ηταν παρα το προσχημα για να βρισκεται,να κλεινετε, στο
κοκκινο δωματιο,και ολα αυτα που συμβαινουν εκει μεσα θα ειναι το υλικο για την γυναι-
κα,την ηρωιδα,του καινουργιου της μυθιστορηματος.
.
.