LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -Συν/δέσεις- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-Συν/δέσεις-

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.

Man's portrait-μεικτα υλικά, πλαστικό χρώμα και  κάρβουνο-χ.ν.κουβελης c. n. couvelis 
 
Συν/δέσεις-χ.ν.κουβελης
                                   
η σκέψη ήταν απλή, θα άφηνε ανοιχτη τη βρύση στη λεκάνη της τουαλέτας να τρεχει όλη
τη νυχτα, το νερό θα την γέμιζε και θα γίνονταν υπεχειληση, θα κυλουσε στο διαμέρισμα,
στον πέμπτο όροφο που διέμενε, θα έβγαινε κατω από την εξώπορτα, θα κατρακύλουσε σαν καταρράκτης από τις σκάλες όλους τους οροφους, λόγω της βαρύτητας,φτάνοντας στο ισόγειο,
από εκεί πλημμυριζοντας  το  θα ανέβαινε η στάθμη του να γεμίσει όλη τη πολυκατοικία μέχρι
πανω τον τελευταίο όροφο και περνώντας κάτω από τις εξώπορτας των διαμερισματων θα τα
γέμιζε μεχρι πάνω στην οροφή και θα έπνιγε τους ενοίκους που θα κοιμονταν εκείνη την ωρα
ησυχοι κι ανιδεοι στα κρεβάτια τους, αυτος έφυγε από την πολυκατοικία και για εκείνη τη
βραδιά του κατακλυσμου νοίκιασε δωμάτιο σε κάποιο ξενοδοχείο στο κέντρο της πόλης
δίνοντας, επίτηδες, ξένο όνομα, ώστε να συνυπολογισθει κι αυτός από την πυροσβεστική
και την αστυνομία μέσα στα θύματα της πλημμύρας, φαντάσθηκε όλη την επιχείρηση διάσωσης,
αν άνοιγαν την εξώπορτα της πολυκατοικίας τότε όλος αυτός ο τεράστιος όγκος νερού θα
ορμουσε με μεγάλη ταχύτητα και δύναμη, στροβιλιζοντας τρομερά, στο δρόμο και θα παρέσυρε
το καθετι γκρεμιζοντας τις πολυκατοικίας κι από τις δύο πλευρές του, οι οποίες θα επεφταν με φοβερό πάταγο η μία πάνω στην άλλη καταλήγοντας σ'ενα εξολοθρευτικο ντόμινο το οποίο επεκτεινομενο με μεγάλη ταχύτητα θα κατέστρεφε ολοσχερώς τη πόλη, τον πλανήτη και το
σύμπαν ολόκληρο,στο ξενοδοχείο κοιμηθηκε βαθεια, την άλλη μέρα πρωί επέστρεψε, τίποτα
από όσα είχε σχεδιάσει δεν συνεβηκε, όλα στη πολυκατοικία ήταν ακριβώς όπως πριν, ανέβηκε
με το ασανσέρ στο διαμέρισμα του,στη τουαλέτα βρήκε τη βρύση κλειστή,στη βια του, η' πάνω
στην έντονη έκσταση του αποτελέσματος,δεν την άνοιξε, αυτο ήταν το λάθος του,γιατί για λάθος
το έκρινε, βέβαια μπορούσε να το διορθώσει, όμως τώρα, όπως με πολλά άλλα, δεν είχε καμία διάθεση να το επαναλάβει,έβαλε στο μουζικ πλειερ ν' ακούσει τη Φανταστική Συμφωνία του Μπερλιοζ, την επανέλαβε πέντε φορές, όλες τις ώρες που την ακουγε έγραφε ακατάπαυστα σε
χαρτιά την ίδια φράση, Η ΙΔΕΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΥΠΆΚΟΥΗ, μετά τα μαζεψε σε ενα σωρό στη μέση
του σαλονιού και τα έκαψε, από τη μυρωδιά του καπνού κάποιος γείτονας, μια νεαρη γυναίκα χορεύτρια του χτύπησε τη πόρτα, άνοιξε, η κοπέλα πέρασε μέσα, 'ηταν ατυχημα' της δικαιολογηθηκε,και της ζήτησε αν ήθελε να χορέψουν ένα αργεντίνικο ταγκό του Γκαρντελ,
εκείνη γέλασε, όταν τελείωσε ο χορός εκείνη έφυγε βιαστικά γιατί είχε πρόβα,'οπότε θέλεις
χτυπά μου τη πορτα' της είπε, φαντάστηκε τα διασταλμενα ματιά της με την εικόνα του που
θα έβλεπε, πάντα γι'αυτο χρειάζεται ένας θεατης, σκέφτηκε, τώρα που βρήκε τη κοπελα θα
το έκανε,η πόρτα μισανοιχτη, η σιωπή η ησυχία θα την υποψιαζε, και βασίζονταν  στη φυσικη περιέργεια του ανθρώπου, η κοπέλα θα εσπρωχνε τη πόρτα και τοτε θα έβλεπε αυτο, τ' αλλά δεν έχουν σημασία γι' αυτόν, η έρευνα της αστυνομίας, οι ανακρίσεις, οι ψυχιατρικες γνωματεύσεις,
το ιστορικό της οξείας μανιοκαταθλιψης, αυτή η περίπτωση ειναι η πιο  θεατρικη, ίσως όμως, άλλαξε, καλλίτερο θα ήταν να μονώσει πολύ καλά τα ανοίγματα του διαμερίσματος, τις πόρτες
και τα παράθυρα του,στο μουζικ πλειερ να βάλει να παίζει συνεχώς  επαναλαμβανομενη η Φανταστική Συμφωνία,  επειτα να ανοίξει τη βρύση στη λεκάνη της τουαλέτας και το νερό υπερχειληζοντας την κυλωντας να γεμίσει  όλο το χώρο,ενώ αυτός σ'ολο αυτό το χρόνο της πλημμύρας να κάθεται ακίνητος κι ατάραχος στον μαύρο δερματινο καναπε του σαλονιού ακούγοντας συνεχώς τη μουσικη

.

.