9-LITTERATURE - ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ- ΚΕΙΜΕΝΑ- TEXTS-Χ.Ν.ΚΟΥΒΕΛΗΣ-C.N.COUVELIS-ΜΕΡΟΣ 9- PART 9

.

.

.
.
LITTERATURE - ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-
ΚΕΙΜΕΝΑ- TEXTS-Χ.Ν.ΚΟΥΒΕΛΗΣ-C.N.COUVELIS
.
ΜΕΡΟΣ 9
PART 9
.
.
.



 woman is phoning-pop art-2μ Χ 2.50μ-c.n.couve,lis χ.ν.κουβελης
.
.
THE PHONE CALL OF WOMAN
[ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ]
.
[the woman is phoning]
[...]
oh yes.sure?hear [...]
it's truth [...]Don't you believe me? [...]
What? [...]I don't know.Some times [...] I don't remember[...]
My job day was difficult one.very busy.I'm tired [...]
[...]What do you say? I didn't hear it clearly [...]
[... ]No.It is not so [...]Hear [...]I love you[...]Hear.
A moment[...]Don't close the phone.Hear me.Please.
No.No.Stay a moment.Please.No.
[the phone call is closed]
.
.
.

νυχτερινο-πανσεληνος-Αστακος-στο λιμανι-χ.ν.κουβελης
.
.
Ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ΜΕ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟ ΣΤΗ ΠΑΤΡΙΔΑ
.
νυχτωσε,''Ελενη,μην αναβεις τα φωτα,αποψε εχει πανσεληνο'',
κατεβηκαν στο κηπο,αν και χειμωνας η βραδυα δεν ηταν κρυα,
''τα παιδια δεν γυρισαν ακομη'' ειπε η Ελενη,''δες'' ακουσε τον
Οδυσσεα ''το φεγγαρι'',κοιταξε απενταντι στους λοφους,''ειναι
πανσεληνος,ποσο φωτεινο'',φωτισθηκε το προσωπο της,
''φωτισθηκε το προσωπο σου'' της ειπε,το φεγγαρι ανεβαινε
και ξαπλωνε το φως του στην επιφανεια της θαλασσας,
ηρθε και σταθηκε αριστερα διπλα της,''ουτε ενα συννεφο δεν
θα'χει αποψε να το κρυψει'' τον ακουσε να της λεει,''γιατι-
σ'αρεσει το φεγγαρι;'' γυρισε προς το μερος του και τον ρωτησε,
δεν απαντησε αμεσως,''δεν ξερω'',απομακρυνθηκε,''τοσα χρονια
και δεν ξερω'',τον ακολουθησε,''θελεις να κατεβουμε στη πα-
ραλια;''της φωναξε,''θελω'' απαντησε,
κατεβηκαν στη θαλασσα,''τα κυματα,το νερο,ο ηχος'',σταματησε,
σαν κατι να σκεφτονταν,''ειναι σαν να'χει το φως ηχο'',τον ακουσε,
εκεινη εσκυψε πηρε ενα βοτσαλο και το πεταξε στο νερο,
''μια δυο τρεις τεσσερις'' μετρησε το πηδημα της πετρας στα νερα,
''ειδες το φως στη πετρα;'',''ξερεις η θαλασσα φουσκωνει απ'τη δυνα-
μη του φεγγαριου'',πηγε κοντα του,ειδε το προσωπο του προφιλ,μια
φωτεινη γραμμη το περιγραμμα,το μετωπο,η μυτη ,το σαγονι ,ο λαι-
μος,
ακουστηκαν οι φωνες των παιδιων,''γυρισαν τα παιδια''ειπε η Ελενη,
''θα πεινουν'',''πηγαινε εσυ''της ειπε ''θα'ρθω κι εγω σε λιγο'',
η Ελενη εφυγε,
εμεινε μονος του,σταθηκε ακινητος,εκλεισε τα ματια,σε μια στιγμη
περασε απ'τη σκεψη του ολη του η ζωη,ανοιξε γρηγορα τα ματια,
φοβηθηκε μη χαθει το μερος η πατριδα του,ησυχασε,ολα ηταν εκει
γυρω του,το φεγγαρι ειχε ανεβει ψηλοτερα,ελαμπε η παραλια,τωρα
εβλεπε πολυ καθαρα,''η πατριδα,η γυναικα,τα παιδια'' ψιθυρισε,''ποσο
φως εχει η πατριδα'',
γυρισε στο σπιτι
.
.

.
.
.

μυθοι του Αισωπου-χ.ν.κουβελης
.
.
απο τους Μυθους του Αισωπου
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]

μερικα διασκεδαστικα και εκπαιδευτικα ετυμολογικα ολιγον
αυθαιρετα:
Αισωπος-[Αισα[αισιος]+ωπα[το 'ωπα ωπα'που φωναζουμε οταν
χορευουμαι,αλλα και οψη,προσωπο]]-
επομενως:Αισωπος-Γελαστος
[αν το αισα εχει σχεση με την αιθαλη,τη σταχτη,τοτε Αισωπος
σημαινει ο Μαυροματης δηλαδη ...ο Καραγκιοζης]
.
Ἐχθροὶ δύο-
Δύο τινὲς ἀλλήλοις ἐχθραίνοντες ἐπὶ τῆς αὐτῆς νεὼς ἔπλεον,
ὧν ἅτερος μὲν ἐπὶ τῆς πρύμνης,ἅτερος δὲ ἐπὶ τῆς πρώρας
ἐκάθητο. Χειμῶνος δὲ ἐπιγενομένου καὶ τῆς νεὼς μελλούσης
ἤδη καταποντίζεσθαι, ὁ ἐπὶ τῆς πρύμνης τὸν κυβερνήτην ἤρετο
πότερον τῶν μερῶν τοῦ πλοίου πρότερον μέλλει καταβαπτί-
ζεσθαι. Τοῦ δὲ τὴν πρώραν εἰπόντος· "Ἀλλ᾿ ἔμοιγε οὐκ ἔστι
λυπηρόν, εἶπεν, ὁ θάνατος, εἴγε ὁρᾶν μέλλω πρὸ ἐμοῦ τὸν
ἐχθρὸν ἀποθνῄσκοντα".
Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι πολλοὶ τῶν ἀνθρώπων οὐδὲν τῆς ἑαυτῶν
βλάβης φροντίζουσιν, ἐὰν τοὺς ἐχθροὺς μόνον ἴδωσι πρὸ
αὐτῶν κακουμένους

οι δυο εχθροι-
καποιοι δυο που εχθρευονταν ο ενας τον αλλον πανω στο
ιδιο καραβι επλεαν,ο ενας ηταν στη πρυμνη,ο αλλος στη πλωρη
καθονταν,επιασε σφορδη κακοκαιρια και το καραβι επροκειτο
να καταποντισθει,αυτος που ηταν στη πρυμνη ρωτησε τον
καπετανιο,απο ποια μερια  προκειται το πλοιο  πρωτα να βου-
λιαξει,οταν του ειπε την πλωρη,εκεινος ειπε,''τοτε για μενα
δεν ειναι λυπη ο θανατος αν προκειται να δω πριν απο μενα τον
εχθρο μου να πεθαινει''
ο μυθος δηλωνει πως πολλους απ'τους ανθρωπους δεν τους
νοιαζειι η δικια τους ζημια αν και μονο ειναι να δουν τους εχθρους
των πριν απ'αυτους να κακοπαθαινουν
.
Λύκος καὶ ἒριφος-
Ἔριφος ἐπὶ τινος δώματος ἑστώς, ἐπειδὴ λύκον παριόντα εἶδεν,
ἐλοιδόρει καὶ ἔσκωπτεν αὐτόν.Ὁ δὲ λύκος ἔφη· οὐ σύ με λοιδορεῖς,
ἀλλ'  ὁ τόπος.
Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι πολλάκις καὶ ὁ τόπος καὶ ὁ καιρὸς δίδωσι τὸ
θράσος κατὰ τῶν ἀμεινόνων.
.
Λυκος και κατσικι-
Κατσικι πανω σ'ενα βραχο καθονταν ,οταν ειδε ενα λυκο να
περνα τον λοιδορουσε και τον περιγελουσε.Κι ο λυκος του
ειπε:δεν με λοιδορεις εσυ αλλα ο τοπος.
Ο μυθος δηλωνει πως πολλες φορες ο τοπος και η περισταση
σε κανουν θρασυ κατα των δυνατοτερων
.
Πῆραι δύο-
Ἀνθρώπων ἕκαστος δύο πήρας φέρει, τὴν μὲν ἔμπροσθεν, τὴν
δὲ ὄπισθεν, γέμει δὲ κακῶν ἑκατέρα΄ ἀλλ' ἡ μὲν ἔμπροσθεν ἀλ-
λοτρίων, ἡ δὲ ὄπισθεν τῶν αὐτοῦ τοῦ φέροντος. Καὶ διὰ τοῦτο
οἱ ἄνθρωποι τὰ μὲν ἑαυτῶν κακὰ οὐχ ὁρῶσι, τὰ δὲ ἀλλότρια
πάνυ ἀκριβῶς θεῶνται.
.
Οι δυο σακκοι-
Καθε ενας ανθρωπος δυο σακκους κουβαλα,τον ενα μπροστα του,
τον αλλο πισω του,και τα δυο γεματα κακα,αλλα ο μπροστινος των
ξενων,ο δε πισω του τα κακα αυτου που τους  κουβαλα.
Και γι'αυτο οι ανθρωποι τα δικα τους κακα δεν τα βλεπουν,
τα δε ξενα παρα πολυ καθαρα τα παρατηρουν.
.
Χῆνες καὶ γέρανοι-
Χῆνες καὶ γέρανοι ἐπὶ ταὐτοῦ λειμῶνος ἐνέμοντο. Τῶν δὲ θη-
ρευτῶν ἐπιφανέντων, οἱ μὲν γέρανοι, κοῦφοι ὄντες, ταχέως
ἀπέπτησαν, οἱ δὲ χῆνες, διὰ τὸ βάρος τῶν σωμάτων μείναντες,
συνελήφθησαν.
Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι καὶ ἐν ἁλώσει πόλεως οἱ μὲν ἀκτήμονες εὐ-
χερῶς φεύγουσιν, οἱ δὲ πλούσιοι δουλεύουσιν ἁλισκόμενοι.
.
Χηνες και γερανοι-
Χηνες και γερανοι στο ιδιο λιβαδι εβοσκαν.Οταν εμφανισθη-
καν οι κυνηγοι,οι μεν γερανοι,οπως ηταν ελαφροι,γρηγορα πετα-
ξαν,οι δε χηνες ,λογω του βαρους των σωματων τους εμειναν,
και πιαστηκαν.
Ο μυθος δηλωνει πως και στη πτωση πολης οι μεν ακτημονες
ευκολα ξεφευγουν,οι δε πλουσιοι αιχμαλωτιζονται και γινονται
δουλοι.
.
Λέαινα καί ἀλώπηξ-
Λέαινα ὀνειδιζομένη ὑπὸ ἀλώπεκος ἐπὶ τῷ διὰ παντὸς ἕνα τίκτειν·
«Ἕνα, ἔφη, ἀλλὰ λέοντα.»
Ὅτι τὸ καλὸν οὐκ ἐν πλήθει δεῖ μετρεῖν, ἀλλὰ πρὸς ἀρετὴν ἀφορᾶν.
.
Λεαινα και αλεπου-
Λεαινα κοροιδευομενη απο αλεπου πως γεννα  ενα μια φορα και για
παντα
''Ενα,''ειπε,''αλλα λεοντα''
Ετσι το καλο δεν πρεπει να το μετρας με το πληθος,αλλα αν σχετιζε-
ται με την αρετη
.
Γηπόνος, ὄνος καὶ βοῦς-
Ὄνον  τις ἔχων καὶ τῷ βοΐ συζεύξας ἠροτρία, πτωχῶς μὲν ἀλλ’ ἀναγ-
καίως. Ἐπεί δέ τὸ ἔργον ἐπληρώθη καὶ λύειν ἔμελλεν αὐτούς, ἡ ὄνος
διηρώτα τὸν βοῦν: «Τὶς ἄξει τῷ γηπόνῳ τὰ σκεύη;» Ὁ δὲ πρὸς αὐτὴν
εἶπε: «Πάντως ὅσπερ εἴωθεν.»
.
Γεωργος γαιδαρος και βοδι-
Καποιος ειχε ενα γαιδαρο και με το βοιδι το εζευξε και οργωνε,
δεν ηταν στη φυση του αλλα εξαναγκασθηκε.Οταν η εργασια τελει-
ωσε και επροκειτο να τους λυσει,ο γαιδαρος ρωτησε το βοιδι:
''Ποιος θα φορτωθει τα εργαλεια του γεωργου;''
Κι αυτο του ειπε:''Αυτος που παντα τα φορτωνονταν''
.
Αἶξ καί αἰπόλος-
Αἶγα ἀποστᾶσαν ἀγέλης ἐπανάγειν αἰπόλος ἐπειρᾶτο πρὸς τὰς
λοιπάς: ὡς δέ, φωναῖς καὶ συριγμοῖς χρώμενος, οὐδὲν μᾶλλον
ἤνυε, λίθον ἀφεὶς καὶ τοῦ κέρως τυχών, ἐδεῖτο τῷ δεσπότῃ μὴ
κατειπεῖν. ἡ δέ:  " ἀνούστατε - εἶπεν - αἰπόλων, τὸ κέρας κεκρά-
ξεται κἂν ἐγὼ σιωπήσωμαι. "
Οὕτω λίαν εὐήθεις οἱ τὰ πρόδηλα κρύπτειν ἐθέλοντες
.
Κατσικα και βοσκος-
Μια κατσικα ξεφυγε απ'το κοπαδι κι ο βοσκος πασχιζε να την
γυρισει στις αλλες.Οπως με τις φωνες και τα σφυριγματα τιποτα
δεν καταφερε,πεταξε μια πετρα και την πετυχε στο κερατο,επει-
δη φοβονταν μην το μαρτυρησει στο αφεντικο εκεινη του'πε:
''απ'ολους τους βοσκους πιο ανοητε,το κερατο θα το φωναξει
κι αν εγω σιωπησω''
Ετσι παρα πολυ αγαθοι ειναι αυτοι που τα φανερα θελουν να
κρυψουν.

[στη Μαχαιρα Ξηρομερου οι βοσκοι μεχρι σημερα λενε μια
παροιμια που την ακουσαν απο τους παλιοτερους:
η γιδα δεν μαρτραει το κερατο μαρτραει]
.
Λύκος καί ποιμένες-
Λύκος ἰδὼν ποιμένας ἐσθίοντας ἐν σκηνῇ πρόβατον ἐγγὺς προ-
σελθών,"ἡλίκος ἂν ἦν",ἔφη, "θόρυβος ὑμῖν, εἰ ἐγὼ τοῦτο ἐποί-
ουν;"
.
Λυκος και βοσκοι-
Λυκος βλεποντας βοσκους να τρωνε στη καλυβα προβατο
πλησιασε κοντα κι ειπε''ποση πολυ μεγαλη αναστατωση θα γι-
νονταν σε σας αν αυτο εγω το εκανα ''
.
Ἔλαφος καί λέων-
Ἔλαφος κυνηγοὺς φεύγουσα ἐγένετο κατά τι σπήλαιον, ἐν ᾧ λέων
ἦν, καὶ ἐνταῦθα εἰσῄει κρυβησομένη. Συλληφθεῖσα δὲ ὑπὸ τοῦ λέ-
οντος καὶ ἀναιρουμένη ἔφη· "Βαρυδαίμων ἔγωγε, ἥτις ἀνθρώπους
φεύγουσα ἐμαυτὴν θηρίῳ ἐνεχείρισα."
Οὕτως ἔνιοι τῶν ἀνθρώπων διὰ φόβον ἐλάττονος εἰς κίνδυνον μεί-
ζονα ἑαυτοὺς ἐμβάλλουσιν.
.
Ελαφινα και λιονταρι-
Ελαφινα απο κυνηγους ξεφευγοντας βρεθηκε σε σπηλια,σ'αυτη
ηταν λιονταρι,κι εκει μεσα μπηκε να κρυφθει.Πιαστηκε απ'το λιον-
ταρι και κατασπαραζομενη ειπε:''η δυστυχη εγω,που απ'τους αν-
θρωπους ξεφυγα κι η ιδια επεσα στα νυχια του θηριου''
Ετσι  μερικοι απ'τους ανθρωπους απο τον φοβο για το μικρο-
τερο σε πολυ μεγαλυτερο κινδυνο ριχνονται
.
Λυκος και ιππος-
Λυκος, κατά τινα αρουραν ιδευων, ευρε κριθας. Μη δυναμενος
δε αυταις τροφη χρησασθαι καταλιπων απηει. Ιππω δε συντυχων
[τουτον επι την αρουραν] εκει αυτόν εκαλει , λεγων ως ευρων κρι-
θας αυτος μεν ουκ εφαγεν , αυτω δε εφυλαξεν, επειδη και ηδεως
αυτου τον ψοφον των οδοντων ακουει. Και ιππος υποτυχων εφη :
«Αλλ’, ω ουτος, ει λυκοι κριθων τροφη ηδυναντο, ουκ αν ποτε τα
ωτα της γαστρος προεκρινας''
.
Λυκος και αλογο-
Λυκος απο καποιο χωραφι περνωντας βρηκε κριθαρια.Μη μπο-
ρωντας αυτα να του χρησιμεψουν για τροφη παρατωντας τα ε-
φυγε.Αλογο συναντωντας εκει προς το χωραφι το καλουσε,λε-
γωντας πως βρισκοντας κριθαρια αυτος δεν τα'φαγε,γι'αυτον
τα φυλαξε,επειδη και ευχαριστα το θορυβο τον δοντιων του α-
κουει.Και τ'αλογο απαντωντας ειπε:''Αλλα,τετοιε, αν οι λυκοι
μπορουσαν να τραφουν με κριθαρια,ποτε δεν θα προτιμουσες
τ'αυτια απ'το στομαχι''
..
Κώνωψ καὶ ταῦρος-
Κώνωψ ἐπιστὰς κέρατι ταύρου καὶ πολὺν χρόνον ἐπικαθίσας, ἐπειδὴ
ἀπαλλάττεσθαι ἔμελλεν, ἐπυνθάνετο τοῦ ταύρου εἰ ἤδη βούλεται
αὐτὸν ἀπελθεῖν. Ὁ δὲ ὑποτυχὼν εἶπεν· «Ἀλλ᾿ οὔτε, ὅτε ἦλθες, ἔγνων,
οὔτε, ἐὰν ἀπέλθῃς, γνώσομαι.»
Τούτῳ τῷ λόγῳ χρήσαιτο ἄν τις πρὸς ἄνδρα ἀδύνατον, ὃς οὔτε παρὼν
οὔτε ἀπὼν ἐπιβλαβὴς ἢ ὠφέλιμός ἐστι.
.
Κουνουπι και ταυρος-
Κουνουπι καθισε στο κερατο ταυρου και για πολυ χρονο εκει
θρονιατηκε,επειδη επροκειτο να φυγει ρωτησε τον ταυρο αν
ηθελε αυτος να αναχωρισει.Ο δε ταυρος απαντωντας ειπε:
''Αλλα ουτε οταν ηρθες το καταλαβα, ουτε αν  φυγεις θα το
καταλαβω''
Αυτος ο μυθος θα χρησιμευσει σε καποιον  για τον αδυνατο αν-
θρωπο,ο οποιος ουτε παρων ουτε απων επιβλαβης η' ωφελιμος
ειναι.
.
.
.

woman-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
Η ΠΡΟΒΟΛΗ
[ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ]
.
σ'ενα μπαρ στην Αθηνα,στο κεντρο,μια γυναικα,περιπου στα 30,
απεναντι του,εικοσι και λεπτα του λεει μια ιστορια,''θελεις αλλη
μπυρα;''τη διεκοψε ,ηθελε,συνεχισε την ιστορια της,επρεπε να
προσποιηθει πως την πιστευει,σταματησε σ'ενα συμβαν,ελεγε
πολλες λεπτομερειες,καποιες ασημαντες,θα μπορουσε να τις ει-
χε παραληψει,αφαιρεθηκε,''τελειωσα ''την ακουσε να λεει,ηθελε
να πει πως τελειωσε την ιστορια που του διηγηθηκε,''πως σε
λενε;'',τον ρωτησε,της ειπε,''εχεις το ιδιο ονομα'',την κοιταξε,
''εγω ειμαι αυτος της ιστοριας'',εκεινη χαμογελασε,''με κοροι-
δευεις;αυτο ειναι αδυνατο'',ειπε,''ακουσε'',της ειπε,κι αρχισε να
διηγηται την ιστορια οπως πραγματικα εγινε,οταν την τελειωσε
εκεινη του ειπε,''εγω γιατι δεν την θυμαμαι;'',εκεινος την κοιταξε
στα ματια,σοβαρος,επειτα χαμογελασε,''φυσικο ειναι,αφου δεν
εχει  συμβει ακομα'',
αργοτερα,τις επομενες ωρες και μερες,η ιστορια εξελιχθηκε ακρι-
βως οπως τη διηγηθηκε
.
.
.

.

ETEROTROPIA-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΕΤΕΡΟΤΡΟΠΙΑ
[ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ]-χ.ν.κουβελης
.
στο  κεντρο,σε μια καφετερια την περιμενε,ηρθε καθυστερημενη,
ειπε μια δικαιολογια,ειχε κινηση η Πατησιων και το ταξι δεν προχω-
ρουσε,καποια διαδηλωση η' φιλαθλοι,η' και τα δυο μαζι εμποδιζαν,δεν
ξερει,ελεγε ψεματα,αυτο δεν τον ενδιεφερε,τρεις μερες εχει που τη γνω-
ρισε,γιατι να του πει αληθεια,σκεφτονταν,εν τω μεταξυ η ... ειχε παραγ-
γειλει,γαλλικο καφε,ο καιρος ηταν καλος,ηλιος,αν και ηταν χειμωνας,
11 Δεκεμβριου,μπορουσες να καθησεις εξω ανετα,η...ηταν ομορφη γυ-
ναικα,32 χρονων του ειπε,φαινοταν μικροτερη ''τον σκεφτεσε;'' πηγε
να τη ρωτησει,συγκρατηθηκε,δικια της υποθεση ηταν,δεν ζηλευε,δεν
ηθελε να δεθει μαζι της,του αρεσε βεβαια αλλα μεχρι εκει,τιποτα πε-
ρισσοτερο,''ξερεις μου τηλεφωνει'',την ακουσε ξαφνικα να λεει,''επι-
μενει να συναντηθουμε'',για δυο-τρια λεπτα δεν μιλησε,σαν να μετα-
νοιωσε,''θελω να τελειωσουμε'',συνεχισε,ειπε μια ιστορια,ειχε αρχισει
πριν απο δεκα πεντε χρονια,τοτε ηταν δεκαεφτα,μετα απο πεντε χρο-
νια χωρισαν,εκεινη παντρευτηκε,μετα απο τρεις μηνες εμαθε παν-
τρευτηκε κι εκεινος,εκεινη μετα απο τρια χρονια χωρισε,τον συναν-
τησε τυχαια στο δρομο,ειχε δυο παιδια,ξανασυναντηθηκαν,πηγαι-
ναν σε καποιο ξενοδοχειο,της ειπε πως θα χωρισει,του ειπε πως δεν
θελει να χωρισει,δεν θα γινει τιποτα,αλλωστε ειχε γνωρισει καποιον
αλλο αντρα,του το ειπε,θυμωσε,την εβρισε,υστερα μετανοιωσε και τη
παρακαλουσε,''εκλαιγε'',του ειπε πως θελει να χωρισουν οριστικα,
ποτε πια να μην ξανασυναντηθουν,''εκανε σαν τρελος,με χτυπησε'',
σηκωσε τη μπλουζα της,του εδειξε σημαδια στη κοιλια απο τα χτυ-
πηματα,''φοβηθηκα,φωναξα δυνατα,μ'αφησε,αλλιως δεν ξερω τι θα
γινοταν,στο ξενοδοχειο ημασταν'',καταλαβε,απο εκει ειχε ερθει,''θε-
λω να χωρισουμε'',το επανελαβε,''θελω να χωρισουμε'',κοιταξε το ρο-
λοι του,ειχαν περασει πανω απο δυο ωρες,θα γυριζε σπιτι,εμενε σε
μια παροδο καθετη στην Αλεξανδρας,χτυπησε το τηλεφωνο,
δεν το σηκωσε,την κοιταξε,ενας ξενος ανθρωπος,''ενας ξενος αν-
θρωπος'' σκεφτηκε,καλυτερα ετσι,''θελεις να ρθεις στο σπιτι μου;''
τον ρωτησε,''εχω δουλεια'' της απαντησε,''αυριο;''επεμενε η γυναι-
κα,σκεφτηκε τον αλλο αντρα,''αυριο'' της ειπε,,χωρισαν,την αλλη
μερα δεν πηγε σπιτι της,ουτε την πηρε τηλεφωνο,ουτε κι εκεινη τον
πηρε
.
.
.

.

μοιραζοντας την αγροτικη συνταξη-Μαχαλα χ.ν.κουβελης

η Ελλαδα ολοι οι ανθρωποι της
.
μοιραζοντας την αγροτικη συνταξη
.
κοιταζει τα λεφτα,τα βαζει στη τσεπη του,'''σε καλη μερια''
ευχεται,
απο τα 65 χρονια η συνταξη 355 ευρω η πολυ πραγματικη
ζωη του στα χωραφια στη βροχη στο καμα στο κρυο στη κακοκαι-
ρια στη καλοκαιρια σιταρια καπνα αμπελια προβατα γιδια
αγωνες συλλαλητηρια παλη με τον εμπορα εαγωνια για την
εσοδεια χαρα για τα κανουργια ρουχα για τα παιδια για τα
καινουργια παπουτσια για τη προικα της κοπελας για τα βιβλια
του παιδιου για τον καφε στην αγορα για το καινουργιο φου-
στανι της γυναικας ο κοπος και η εσοδεια του σε καλη μερια
.
.
.

Προσκληση σε γευμα
-γιαουρτι μπανανα ακτινιδιο καρυδια μελι γλυκο αγριοβατομουρο
-Μαχαιρα
χ.ν.κουβελης
.
.
γυριζε τις εικονες τις ανακατευε σαν τραπουλοχαρτα εκοβε και μοιραζε
-ενας βραχος στη θαλασσα-μια πεταλουδα στο τριανταφυλλο-
ενα χερι που κοβει το ψωμι-η γατα που κοιμαται στη καρεκλα-
το πορτοκαλι που φουσκωνει σα στηθος κοπελας-το πουλι που
το καταλαβαινουμε απ'τη φωνη του-το περασμα ενος ανθρωπου
κι η μνημη του-
κοιταξα την εικονα:
-γιαουρτι μπανανα ακτινιδιο καρυδια μελι γλυκο αγριοβατομουρο
.
.
.

η μπαλα στην αρχαια Ελλαδα[αναγλυφο-Αρχαιολογικο Μουσειο,Αθηνα]
.
.
μπαλα ποδοσφαιρου η φουσκα η κυστη του γουρουνιου-χ.ν.κουβελης
.
σαν σημερα ανημερα Χριστουγεννων σφαζανε στο σπιτι το γουρουν,
αφου το κρεμαγανε και το γδερνανε,εγω εκει εβλεπα,παρατηρουσα,
ο πατερας εκοβε τη φουσκα του,τη κυστη του,την επλενε καλα,
εγω,μικρο παιδι και πολυ πριν το δημοτικο απο τοτε που καταλαβαινα
αυτο περιμενα και μου την εδινε,τη φουσκωνα την εδενα καλα με σχοινι
να μην βγει ο αερας και ξεφουσκωσει και μ'αυτη τη μπαλα επαιζα ...μπαλα,
μοναχος μου αλλα και με αλλα παιδια της γειτονιας και του χωριου κι ετσι
αγαπησα πολυ τη μπαλα,τις ντριπλες το κοντρολ τα σουτ το γκολ μ'αυτη,
ισως γιατι η μπαλα γυριζει,ειναι δυσκολη,κανει τα δικα της κι αν καταφε-
ρεις να την παιζεις να την κουμαντερνεις,αποκτας αυτοπεποιθηση
στη ζωη,στα δυσκολα με προσπαθεια πετυχαινεις κι αυτα στα μαθανει
πρωτα-πρωτα μια ...φουσκα,μια μπαλα,μια θεα
.
.
.

προς τη Βιτσι-Μαχαιρα-χ.ν.κουβελης
.
.
ΣΥΝΤΟΜΑ
Εντοπογραφιες

ειδα,η πετρα του βουνου,
σαν πλανητης δυει η' ανατελει,
αναλογα,
το φεγγαρι η' η Αφροδιτη
.
.

 μορφη αγελαδας σε ξυλο -Μαχαιρα-χ.ν.κουβελης
.
.
ΣΥΝΤΟΜΑ
Ενδογραφιες

σαν παραμυθι

μου μου η αγελαδα
βοσκει χορτο στη λιακαδα
ηταν καποτε ενας καιρος που τα δεντρα επαιρναν αλλες
μορφες ,οπως μιας αγελαδας,τοτε ενα απο το παιδια
μας φωναξε''να μια αγελαδα'',''η αγελαδα βοσκει'',
θαυμασαμε τη γραμματικη του παιδιου και το συντακτικο
του,''αληθεια,μια αγελαδα βοσκει'',επανελαβε,''την βλεπετε
κι εσεις;'',μας ρωτησε,''την βλεπουμε''του απαντησαμε
.
.

Βιτσι Βρυστιανα Μαχαιρα-χ.ν.κουβελης
.
.
ΣΥΝΤΟΜΑ
Εντοπογραφιες

τοσους τοπους γυρισα αλλον ωραιοτερο απο ετουτον δεν ειδα
-το βουνο ο κωνος η γεωμετρια μου
και του αλογου μου η σελλα
η μεταφυσικη το μετρο του τοπου μου
-λιτο ελαχιστο απεριττο-μετρο ανθρωπου δικαιου-
Αξιον Εστι
.
.
.

ψαρια-Αστακος-χ.ν.κουβελης
.
.
-λιθρινια μπαρμπουνια κεφαλια λαβρακια μπακαλιαροι γοπες μαγιατικο
τονοι παλαμιδες κολιοι σαυριδια χταποδια σουπιες μαριδες μηλοκοπι
μπαλαδες τσιπουρες γλωσσες-

ΟΔΥΣΣΕΑΣ-

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΤΟ ΜΠΟΥΕΝΟΣ ΑΙΡΕΣ ΤΗΣ ΑΡΤΖΕΝΤΙΝΑΣ
.
ξεψαριζαμε,μαζι μας κι ο Οδυσσεας,τοτε ηταν που αρχισε ενα θαλασσινο
τραγουδι,''καραβι με τραμουντανα ταξιδευει κι ειν' ο ναυτης στο τιμονι''.
τραγουδουσε καλα,οταν το τελειωσε μας διηγηθηκε μια ιστορια στο Μπου-
ενος Αιρες της Αρτζεντινας πως σ'ενα μπαρ μαχαιρωθηκε απο εναν ντοπιο
μεθυσμενο ενας ναυτης,σχεδον παιδι,ορμησε να το γλυτωσει ν'αρπαξει απ'
τον αντρα το μαχαιρι ,μια γυναικα ουρλιαξε,δεν τα καταφερε,σκοτεινα ηταν,
το μαχαιρι ακινητο λαμπυριζε στο στηθος του παιδιου,''παει το παιδι,σαν τον
Ελπηνορα,το θαψαμε στη ξενη χωρα σιμα στ'ακοθαλασσι,στησαμε εκει ενα
κουπι για σημα του,εκεινον τον φονια τον επιασαν οι συντροφοι,θα τον λυν-
τζαριζαν ,καποιος φωναξε την αστυνομια και τον γλυτωσαν απ 'τα χερια τους,
καθυστερησαμε στο πορτο δεν μας επετρεπαν να φυγουμε,εγιναν ανακρισεις,
μια μικρη εφταιγε,τη ζηλευε ο φιλος της γιατι κορταριζε ανοιχτα με το παιδι
κι εγινε το κακο,μετα απο τρεις μερες αναχωρησαμε,ποτε δεν θελησα να ξα-
ναπαω εκει,το απεφευγα'',
ποτε αλλη φορα ,τοσο καιρο που ειμαστε μαζι του,δεν μας ειπε αυτη την ιστο-
ρια,πρωτη φορα την ειπε εκεινη τη μερα
.
.
.

γραμμοφωνο-τζουκ μποξ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Πολυ Πανου -θα ριξω πετρα πισω μου[1961]
Μουσική: Θ. Δερβενιώτη-Στίχοι: Κ. Ζήτη-Εταιρεία: COLUMBIA

Ο ΔΙΣΚΟΣ ΣΤΟ ΤΖΟΥΚ ΜΠΟΞ
[Απο τις Λαικες Ιστοριες]-χ.ν.κουβελης
.
Πειραιας,αρχες δεκαετιας του '60,ο Γιωργος ριχνει ενα κερμα στο
τζουκ μποξ και διαλεγει τραγουδι με τη Πολυ Πανου,''θα ριξω πετρα
πισω μου'',η μηχανη ενεργοποιειται,πιανει το δισκο των 45 στροφων,
γνωρισε την Ελενη,18 χρονων κοπελα,ομορφη,μαυρα μαλλια και ματια,
δυο χρονια μαζι,ονειρα και σχεδια,σταχτη εγιναν,διαλυθηκαν,αιτια;
τι εφταιξε;αυτος,κανενας αλλος,δυσκολη η ζωη του,απο μικρο παιδι,
ξεσπουσε στην Ελενη,μεχρι που πηρε τα ματια της κι εφυγε,στη Γερμα-
νια,μεταναστρια,πετρα εριξε πισω της,ο δισκος τοποθετηθηκε στο πλα-
τω,γυριζει,η βελονα τον αγγιξε,το τραγουδι,εκεινη

θα ριξω πετρα πισω μου
θα φυγω μακρυα σου
αφου δε θα με παντρευτεις
τι θελω εγω κοντα σου

φτανουν οι τρελες που εκανα μαζι σου
αφου δεν μ'αγαπας θα φυγω
για παντα να χαθω απ'τη ζωη σου

θα παρω την αποφαση
πως πηγανε χαμενα
φαρμακια πικρες και καημοι
που εχω πιει για σενα

φτανουν οι τρελες που εκανα μαζι σου
αφου δεν μ'αγαπας θα φυγω
για παντα να χαθω απ'τη ζωη σου

θα ριξω πετρα πισω μου
και ορκο πια θα κανω
κοντα σου να μην ξαναρθω
μεχρι που να πεθανω
.
.
.
.
.

.
.
Σοφια Κολλητηρη-καποτε θα με ζητας και για μενα θα ρωτας
'[βιολι Γιωργος Κορρος]
Αφιερωμενο Εξαιρετικα.Η καταπληκτικη φωνη της μεγαλης
Σοφιας Κολλητηρη

[μ'αυτη τη φωνη οι καημοι οι πικρες κι οι χαρες-στο γραμμο-
φωνο-στο τζουκ μποξ-στο πικ απ-αρραβωνιασματα γαμοι
γιορτες-ανθρωποι που εζησαν -την αγαπη τον πονο τον χωρισμο
τη ξενιτεια την αδικια τη στερηση αλλα και τη χαρα κι ενιωσαν
την ευτυχια]μικρο παιδι τους ειδα τοτε στη ζωη τους

τι σου εκανα και με διωχνεις και δεν μ'αγαπας
και στα ξενα εσυ μακρυα μου θελεις για να πας

θα πονεσεις μα και θα κλαψεις και θα με ζητας
δεν θα μ'ευρεις σ'αυτο τον κοσμο οπου κι αν ρωτας

καποτε θα με ζητας και για μενα θα ρωτας

για τη φτωχεια μου κι αν δισταζεις να με παντρευτεις
μα να ξερεις πως καποια μερα θα με θυμηθεις

θα πονεσεις μα και θα κλαψεις και θα με ζητας
δεν θα μ'ευρεις σ'αυτο τον κοσμο οπου κι αν ρωτας

καποτε θα με ζητας και για μενα θα ρωτας

τετοιο πονο πια δεν αντεχω και βαρυ καημο
στο δικο σου το μαραζι και στο χωρισμο

θα πονεσεις μα και θα κλαψεις και θα με ζητας
δεν θα μ'ευρεις σ'αυτο τον κοσμο οπου κι αν ρωτας

καποτε θα με ζητας και για μενα θα ρωτας

.
.

.

.
.

ΟΙ ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΙ ΤΟΥ ΧΟΡΧΕ ΛΟΥΙΣ ΜΠΟΡΧΕΣ-χ.ν.κουβελης
THE JORGE LUIS BORGES LABYRINTHS -c.n.couvelis

καθε νυχτα ονειρευομαι εναν λαβυρινθο,περιπλανιεμαι στους πετρι-
νους διαδρομους του,και καθε φορα σε καποιο κελι του συναντω εναν
εγκλειστο σαν εμενα στον λαβυρινθο που παντα τον ρωταω που βρι-
σκομαι κι εκεινος παντα μου απαντα με την ιδια λογια:
''ο λαβυρινθος αυτος βρισκεται στο Μπουενος Αιρες και κατασκευα-
στης του ειναι καποιος Χορχε Λουις Μπορχες βιβλιοθηκαριος στην
Εθνικη Βιβλιοθηκη της Αργεντινης στην οδο H. Bustos Domecq αριθμος
17 και μεσα σ'αυτον τον λαβυρινθο εκτος απο εμας του δυο υπαρχουν
και αλλοι πολλοι,τους υπολογιζω εκατομυρια,μην απορεις που δεν εχεις
συναντησει κανεναν απ'αυτους,αυτο ειναι παρα πολυ δυσκολο να συμβει
επειδη ο λαβυρινθος ειναι απειρα εκτεταμενος και ισως καλυπτει ολο το
συμπαν,κυριολεκτικα ολα τα συμπαντα και οπως καταλαβαινεις ειναι απει-
ρα τα στοιχεια του,οι διαδρομοι και τα κελια του,υπαρχουν μεγαλες επι-
φανειες του που ολα εκει ειναι ιδια,σ'αλλες επιφανειες ολα ειναι διαφο-
ρετικα,οι διαστασεις των διαδρομων και των κελιων διαφερουν,υπαρ-
χουν κελια στη κατοψη τετραγωνα,τριγωνα,πενταγωνα,εξαγωνα,εφτα-
γωνα,οχταγωνα,και ουτω καθεξης,κανονικα και μη κανονικα,σε αλλες
βρισκεις μονο ενα σχημα σε αλλες συνδιασμο απο διαφορα σχηματα,
η πιθανοτητα να συναντησεις κατι διαφορετικο απ'αυτο που βρισκε-
σαι ειναι μηδενικη,θα ελεγα ανυπαρκτη,υπαρχουν και περιοχες που κα-
ταλληλα τοποθετημενοι καθρεφτες δημιουργουν εκει το λαβυρινθο ,
εκει αν ποτε φτασεις ,που δεν το πιστευω και μην το ελπιζεις,θα δεις
τον εαυτο σου να πολλαπλασιαζεται σε απειρα ειδωλο,και θα εχεις την
εντυπωση,και δεν ειναι ψευδαισθηση,πως αλλα προηγουνται στο χρο-
νο,εχουν υπαρξει και αλλα επονται,δεν εχουν υπαρξει ακομα,υπαρχει
και χωρος που ειναι απολυτα αδειος,κενος,δεν υπαρχει τιποτα,εκει ισως
δεν θα φτασεις ποτε για να εχεις την εμπειρια του,επισης κομματια
του λαβυρινθου επαναλαμβανονται ,οπως αυτο εδω το μερος που εμεις
βρισκομαστε ακριβως αυτη τη στιγμη,και σε καθε ενα τετοιο πανομοι-
οτυπο μερος εμεις οι δυο παλι συναντιομαστε κι εγω σου λεω τα ιδια
που σου λεω τωρα,και ολοκληρος ο λαβυρινθος επαναλαμβανεται απει-
ρες φορεςς,και παλι η επαναληψη του επαναλαμβανεται ως το απειρο,
οι διαστασεις του ποικιλουν,μπορει ο λαβυρινθος αυτος να ειναι ενα
ελαχιστο ,ενα σημειο,οπως μπορει και να μην υπαρχει,να ειναι ανυπαρ-
κτος,να τον ονειρευεσαι,οπως επισης να τον ονειρευεσαι που τον ονει-
ρευεσαι,και ουτω καθεξης,παρ'ολ'αυτα δεν ειναι ανυπαρκτος,ειναι παν-
του πραγματικος,σε καποιους τοιχους του μπορει να βρεις πανω τους
διαφορα γραμμενα,απο ανουησιες μεχρι σοφα λογια,σε καποιο τοιχο,
που εγω ειδα,καποιος εγραψε,κομπαζοντας,πως εφτασε στο κεντρο
του λαβυρινθου που δεν ειναι τιποτα αλλο απο ενα βιβλιο,φαινεται σαν
ενα κανονικο συνειθισμενο βιβλιο,οταν ομως το ανοιξεις τοτε κατα-
λαβαινεις πως ειναι ενας λαβυρινθος,οι σελιδες του ειναι απειρες,
υπαρχουν σελιδες κενες,απειρες,αλλες με ενα γραμμα μονο,κι αυτες
απειρες,αλλες με μια λεξη ,με δυο,με τρεις,κι αυτες απειρες σελιδες
με την ιδια λεξη η' γραμμα η' κειμενο,σε ολες τις γλωσσες του κοσμου,
ειναι και γλωσσες νεκρες,που πια δεν μιλιουνται και αλλες αγνωστες
που δεν εχουν υπαρξει ακομα κι ισως να μην υπαρξουν ποτε,σε καποιες
σελιδες βρισκεις ολα τα κειμενα που γραφτηκαν,λογοτεχνικα,πολιτικα,
οικονομικα,ολα οσα τελος παντων εχει γραφτει και θα γραφτουν,βρι-
σκεις τα εργα του Αριστοτελη,του Πλατωνα,του Καντ,του Σεκσπιρ,
την Ιλιαδα,την Οδυσσεια,τον Δον Κιχωτη του Θερβαντες,τα απαντα
του Μπορχες,τα Καντος του Εζρα Παουντ,τη Θεια Κωμωδια του Δαντη,
ολα εκει μεσα βρισκονται,οτι εχει γραφτει και θα γραφτει,αρθρα ,με-
λετες,μεταφρασεις σ'ολες τις γλωσσες,ολες οι εφημεριδες,ενας λαβυ-
ρινθος λεξεων,αν ξεφυλλισεις το βιβλιο ποτε δεν ξερεις σε ποια σε σε-
λιδα θα βρεθεις και σε ποιο εργο,π.χ αν εισαι στη σελιδα 120 του Πο-
λεμος και Ειρηνη του Τολστοι γυριζοντας σελιδα μπορει να βρεθεις σε
μια σελιδα απο το Κλεμμενο Γραμμα του Ποε η' σε μια απειρη σειρα
κενων σελιδων,πολλα εγραψε εκεινος ο ανθρωπος στο τοιχο,ανακα-
λυψα πως δεν ειχαν τελειωμο,σ'εκεινο τον σχετικα μικρο χωρο ειχε
χωρεσει ενα τεραστιο κειμενο ,θα ελεγα πως ειναι ενας αλλος λαβυ-
ρινθος,σαν δικτυωτα μονοπατια ειναι το κειμενο του,1 ,2,4,8,16,...και
ουτω καθεξης,σαν αυτος που το'γραψε να'θελε να διακωμωδησει το
λαβυρινθο,να τον χλευασει,η' μπορει να τρελλαθηκε,γραφει,και να τον
πιστεψουμε, πως ειδε το εξωφυλλο του βιβλιου στο κεντρο και γραφει
τον τιτλο του Labyrinth ,το ονομα του συγγραφεα,μονο τα αρχικα του
ονοματος του,J.L.B,το ετος εκδοσης 194i,τη πολη η' τη χωρα Tlön Uqbar
Orbis Tertius,τον εκδοτικο οικο Library of Babel,το περιεργο ειναι πως
κι αυτος που εγραψε στο τοιχο υπογραφει με τα ιδια αρχικα J.L.B,και αφου
ο λαβυρινθος επαναλαμβανεται απειρα ,τοτε,σκεψου,υπαρχει απειρες
φορες το κεντρο του μ'εκεινο το βιβλιο,οπως κι εκεινος ο τοιχος,που εγω
διαβασα αυτα,και που απειρες φορες διαβαζω το απειρο κειμενο του,
βεβαια καποιος θα ρωτησει,σ'αυτη την τεραστια κατασκευη υπαρχει
εξοδος; εγω λεω πως οπωσδηποτε υπαρχει,αφου υπαρχει εισοδος,εξ
ορισμου καθε γνησιος λαβυρινθος εχει εισοδο-κεντρο-εξοδο,μια εξοδος
του ειναι να ξυπνησεις,και τοτε ξαναβρισκεσαι στο κρεβατι σου,
στο δωματιο σου,στο σπιτι σου,στη συνοικια σου, στη πολη σου,στην
επαρχια σου,στη χωρα σου,ετσι δεν ειναι:βρισκεσαι στη συνειθισμε-
νη πραγματικοτητα,ομως ,σου λεω να ξερεις κατι,πως ολο και πιο
δυσκολα θα βρισκεις καθε φορα την εξοδο,δηλαδη θα ξυπνας,καπο-
τε δεν θα βρεις την εξοδο,δεν θα ξυπνησεις,και θα περιπλανιεσαι στον
λαβυρινθο αιωνια,εγω,να σου εκμυστερευθω κατι ειμαι υπαλληλος
στον λαβυρινθο και η εργασια μου ειναι μια και μοναδικη να με συ-
ναντας η' να σε συναντω σ'αυτο το μερος και να σου λεω αυτα που
σου λεω,για σημερα,γι'αποψε τελειωσα,αυριο παλι,αν βεβαια υπαρχει
αυριο,το ονομα μου ειναι Jorge Luis Borges,εις το επανιδειν'',
εκεινος ο ανθρωπος κινηθηκε προς τα αριστερα και γρηγορα τον εχασα
απ'τα ματια μου,περιττο να πω πως καθε φορα με κουραζει ολο και
περισσοτερο η φλυαρια του,σιγουρα κανει επιδειξη λογου,δυσκολα να
τον αποφυγω,καθε νυχτα ακολουθω αλλη διαφορετικη διαδρομη,σχε-
διαζω την κινηση μου στον λαβυρινθο οταν ειμαι ξυπνιος,υ,στην αρχη
ηταν απλοικο το σχεδιο μου,εστριβα συνεχεια αριστερα η' συνεχεια
δεξια,η' μια φορα δεξιακαι μια φορα αριστερα,η μια δεξια και δυο
αριστερα,τωρα επεξεργαζομαι πολυπλοκοτερα συστηματα π.χ εφαρ-
μοζοντας την ακολουθια Fibonacci 1,1,2,3,5,8,13,21,...,,η' τους αριθ-
μους που αντιστοιχουν σε καθε γραμμα μια τυχαιας ,η' επιλεγμενης,
ελληνικης λεξης,χθες διαλεξα τη λεξη λαβυρινθος,δεν μπορεσα να τον
αποφυγω,δεν ξερω μετα απο ποσο χρονο μετα απο τη συναντηση
μ'εκεινο τον ανθρωπο ξυπνησα,παντως τον πραγματικο χρονο του
υπνου μου τον σημειωνω καθε μερα,κοιταζω το ρολοι ποια ωρα
κοιμαμαι και ποια ωρα ξυπναω,χθες κοιμηθηκα 12 και 20 τα μεσα-
νυχτα και ξυπνησα 8 και 10 το πρωι,δηλαδη κοιμηθηκα 7 ωρες και
50 πρωτα λεπτα,πολυ μικρος χρονος για διαμονη σ'εναν απειρο
λαβυρινθονα αστειεψω,τωρα 1 και 25 λεπτα καθομαι στο γραφειο μου
κι εχω μπροστα μου διαφορα βιβλια του Χορχε Λουις Μπορχες που
βρηκα και αγορασα στα βιβλιοπωλεια και συγκεκριμενα στο βιβλιο
Ficciones εκδοση του 1944 προσπαθω να βρω το διηγημα Labyrinth
που διαβασα χθες,που ηταν τα λογια εκεινου του ανθρωπου στο
νυχτερινο ονειρο μου,τα ιδια ακριβως,τοσες φορες τα ακουσα που
τα ξερω απεξω,δεν εχω καταφερει να το βρω,σταματησα το ψαξιμω
για να ξεκουρασθω και να φαω,και στο διαλειμα γραφω αυτα,στα πε-
ριεχομενα του βιβλιου το διηγημα ηταν αναμεσα απο τα διηγηματα
The Library of Babel (1941) και The Garden of Forking Paths (1941),
βρηκα τη Library of Babel ,ξεφυλλισα προσεκτικα αλλα στην επομενη
σελιδα μετα το τελος του διηγηματος δεν ηταν το Labyrinth που περι-
μενα αλλα το διηγημα Pierre Menard, Author of the Quixote (1939)
το τριτο διηγημα,συμφωνα με τα περιεχομενα, στο Part One: The Gar-
den of Forking Paths,οσο και να'ψαξα δεν βρηκα τιποτα,θα συνεχισω
αργοτερα,παντως του ανθρωπου εκεινου δεν του ανεφερα τιποτα για
το διηγημα,θα του το αποκρυψω
.
.
.

στο λιμανι Αστακος Ξηρομερου απογευμα δυση-10 παραλλαγες
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
[απο το ημερολογιο του Οδυσσεα]

σηκωσαμε στα ξαρτια μας καταρτια και πανια τα ΣΤΟΙΧΕΙΑ του Ευκλειδη-
τα βραχια υφαλα  ισαλα και υπερθαλασσια ειναι απολιθωμενα τεραστια
προιστορικα θαλασσια ψαρια κητη κατα τη μαρτυρια των παναρχαιων
γλαρων-πως χρωματιζεται η θαλασσα κι ο ουρανος την ωρα της δυσης
του ηλιου συζητησαμε με τον Οδυσσεα Ελυτη παρουσια του Πλατωνα
και του Βαν Γκογκ

.

.
.

LIKE-DISLIKE THE FACEBOOK'S LABYRINTH-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
 apo ta facebookika-χ.ν.κουβελης

μην ξηλευεις το facebook του διπλανου σου
ηξεις αφιξεις στην Αρχικη σελιδα
μην επαναπαυεσαι στα πολλα Like-μην εmφρυαρειν
ειναι λαβυρινθος το facabook δεν ειναι παιξε γελασε
ena periptero me ta dika mas pin ups exofila
εγκλειστοι του λαβυρινθου-facebook ελευθεροι
κανε λαικ επ'αγαθου και μη
μια τρυπα στο νερο-πεταξες την πετρα -''τι σκεφτεστε''-μπλουμ
στο νερο στην αρχικη σελιδα ομοκεντροι κυκλοι κυματα σε φαισμπου-
κοφιλους-οβερ εληφθη
παρε ιδεες και μην κλεβεις-το ενα ειναι νομιμο  το αλλο ειναι απλα...κλεψια
το facebook δεν ειναι για τεμπεληδες αλλα για εργατικους
[alla ke h tempelia den pinikopihte]
μην υπολογιζεις τα like αλλα τα dislike που δεν σου γινονται
[η αβασταχτη]ελαφροτητα του like[και η βαρυτητα του dislike]
τα εν οικω εν οικω και τα εν δημω εν δημω
στο λαβυρινθο-facebook το κεντρο του ειναι το dislike-Μινωταυρος
και οι απειροι διαδρομοι του ειναι οι friends kai τα rooms ta likes
κανενα facebook δεν ειναι ακριβως η εικονα σου οπως και καμια
εικονα σου δεν ειναι  ακριβως η εικονα σου
πως θα ηταν ενα facebook του Σουρη,του Λασκαρατου,του Αισωπου,
του Αριστοφανη,του Πτωχοπροδρομου,του Ναστραδιν Χοτζα;
τι Χαραχτηρες θα ειχε;
Εγω ηθοποιος στο Παγκοσμιο Θεατρο Facebook
I actor in World Theatre Facebook
Je acteur dans le monde du théâtre Facebook
Ich Akteur in Welttheater Facebook
I attore in World Theatre Facebook
Me actor en Theatre World Facebook
Я актер в Всемирной театральной Facebook
Eu ator em Mundial do Teatro Facebook
나는 세계 극장 페이스 북의 배우
Ik acteur in World Theatre Facebook
Jag aktör i World Theatre Facebook
私の世界演劇のFacebookの俳優
I aktor w Teatrze Facebook Światowej
.
.
like LIKE LIKE LIKE LIKE Like LIKE
LIKE LIKE LIKE LIKE LIKE LIKE LIKE
LIKE LIKE LIKE disLIKE LIKE LIKE LIKE
LIKE LIKE LIKE LIKE LIKE LIKE LIKE
LIKE LIKE Like like LIKE LIKE LIKE

.

.

.

oak's forms in winter σχηματα βελανιδιας το χειμωνα Μαχαιρα Ξηρομερου
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
[μαρτυρια ανθρωπου]
εδω γυριζαμε δαφνια καμμενα παλιουργια πρικη γουρδια
παλιουρος βρωμοβρυση κτηνοτροφοι και γεωργοι εδω στις βελανιδιες και
στα δεντρα επιασαν οι γυναικες τα παιδια μας
τωρα ερημωσε ο τοπος απο μας
.
.

.

james joyce-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

james joyce-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

fractal -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
fractal Text[to James Joyce's Ulysses]-χ.ν.κουβελης

Molly Bloom.Leopold what about word-Blaize
Leopold Bloom.blaize spelling.This.
Molly.I YES.
η Molly στον καναπε κοκκινο κραγιον στα χειλη ο Stephen
Dedalus γραφει η Molly απο το Gibraltar singerin στην ακρο-
γυαλια η Gerty white legs λαιμος κυκνου αφρος απο κυμα
στα δακτυλα των ποδιων η φωνη amore mio cries
Stephen Dedalus.The Hamlet's mother!Look at newspaper.
This photo at Lisbon port
Buck Mulligan.Molly and Blaize -Leopold and Martha.
Stephen.What is mother's job?
ηξερε για τη σχεση της Μολι με τον Μπλειζ ο Λεοπολντ
μια διμελης σχεση στη μαθηματικη λογικη {Α,Β}Α is MOLLY
b is Blaize,να μην ξυπνησουμε απο τον εφιαλτη της ιστοριας
nightmare of history cauchemar de l'histoire pesadilla de la
historia Alptraum der Geschichte nightmare de stair
visio rerum εβαλε το ποτηρι μπροστα απ'το χερι ειδε τη
διαθλαση του η Μολι ειπε η ενατη συμφωνια του Μπετοβεν
το presto what?okey ακουσε τον ηχο του αυτοκινητου
id est tacite format μια ιδεα ο χρονος ρωτησε κοιταξε
ο φανατισμος  τι απαισιο πραγμα sicut sol est calidus Molly
Stephen Dedalus.Tá an ghrian te lá atá inniu ann
Buck Mulligan.the rose is neuter nouns η Μolly κοκκινο
φορεμα τα χερια ασπρα λεπτα στο καθεφτη ειδε τον ασπρο
γλαρο φυσουσε κρυωνε λιγο αργει να ξημερωσει 12 το
μεσημερι γιατι ο α μισει τον β και αγαπα τον γ δεν ρωτησε
η αναπνοη του ανθρωπου απ νταουν οι μετοχες στο χρη-
ματιστηριο εχασαν απο την αξια τους -2%  saw his girlfriend
smiled cello heard the word music εκλεισε την τηλεοραση
Molly Bloom.Leopold what about word-Blaize
Leopold Bloom.blaize spelling.This.
Molly.I YES.
Molly the sofa in red lipstick on the lips Stephen
Dedalus writes the Molly from Gibraltar singerin in macro-
Glasses or Gerty white legs swan neck foam wave
toes the voice amore mio cries
Stephen Dedalus.The Hamlet's mother! Look at newspaper.
This photo at Lisbon port
Buck Mulligan.Molly and Blaize-Leopold and Martha.
Stephen.What is mother's job?
knew about her relationship with Just Blaze Leopold
a binary relations in mathematical logic { A , B } is MOLLY A
b is Blaize, can not wake up from the nightmare of history
nightmare of history cauchemar de l'histoire pesadilla de la
historia Alptraum der Geschichte nightmare de stair
visio rerum put the front glass of the AP'TO hand saw
Refraction of the just said Beethoven's Ninth Symphony
the presto what? okey hear the sound of a car
id est tacite format a year old asked me the idea LOOK
Fanaticism what awful thing sicut sol est calidus Molly
Stephen Dedalus.Tá an ghrian te lá atá inniu ann
Buck Mulligan.the rose is neuter nouns Molly the red
dress HANDS WHITE minutes in kathefti saw the white
Gulls blowing cools a bit slow to daylight 12
noon because the a hates the b and c loves without asking
the breath of the man from Down the shares on the stock -
stock exchange lost their value -2% saw his girlfriend
smiled cello heard the word music εκλεισε την τηλεοραση
Molly Bloom.Leopold cad faoi fhocal - Blaize
Leopold Bloom.blaize spelling.This .
Molly.I TÁ .
Molly ar an tolg i lipstick dearg ar na liopaí Stephen
Dedalus scríobhann an Molly ó Giobráltar singerin i macra -
Gloiní nó cosa bán Gerty eala tonn cúr muineál
toes an cries Mio amore guth
Máthair Stephen Dedalus.The Hamlet ar! Féach ar nuachtán .
Seo grianghraf ag calafort Liospóin
Buck Mulligan.Molly agus Blaize - Leopold agus Martha .
Is Stephen.What máthar post ?
Bhí a fhios mar gheall ar a gcaidreamh le Just Blaze Leopold
ar chaidreamh dénártha i loighic matamaiticiúla { A , B } Is MOLLY A
Is b Blaize Ní féidir , dúisigh ó an nightmare de stair
nightmare de stair cauchemar de l' histoire pesadilla de la
Historia Alptraum Geschichte der nightmare de staighre
rerum visio a chur ar an ghloine os comhair an lámh chonaic AP'TO
Athraonadh na díreach dúirt Beethoven Naoú Siansa
an presto cad é ? okey éisteacht leis an fuaim de ghluaisteán
id est bhformáid tacite bliana d'aois d'iarr mé ar an smaoineamh FÉACH
fanaticism rud cad uafásach sicut Sol est calidus Molly
Stephen Dedalus.Tá ar ghrian te Lá ATA inniu Ann
Tá Buck Mulligan.the ardaigh -ainmfhocal neodrach Molly an dearg
Lámha gúna nóiméad BÁN i kathefti chonaic an bán
Faoileáin séideadh cools le beagán mall a solas an lae 12
meán lae mar gheall ar fuath leis an ar an b agus c breá gan iarraidh
an anáil an fear as Dún na scaireanna ar an stoc -
stocmhalartán chaill a luach -2 chonaic % a chailín
dordveidhil aoibh chuala an ceol focal εκλεισε τη τηλεοραση
.
.
.

η Marilyn Monroe διαβαζει τον Οδυσσεα [Ulysses] του James Joyce
μια καταπληκτικη φωτογραφια
.
.
[ οι ανθρωποι[people]χωριζονται σε δυο μεγαλες κατηγοριες[sets συνολα]:
-εκεινοι που εχουν διαβασει τον Οδυσσεα [Ulysses] του James Joyce
THE BLOOM'S PEOPLE
- κι εκεινοι που δεν εχουν διαβασει τον Οδυσσεα [Ulysses] του James Joyce
THE NO BLOOM'S PEOPLE
Επομενως η Marilyn ανηκει στη πρωτη κατηγορια THE BLOOM'S PEOPLE.
i Love You Beauty Marilyn!
η Μεριλιν θα μπορουσε να ειχε παιξει τη Μολλι Μπλουμ[Molly Bloom]
η' την Γκερτυ[Gerty MacDowell]την ομορφη κοπελα που καθεται στην
ακρογυαλια και προκαλει ερωτικα απο αποσταση τον Λεοπολντ Μπλουμ
[Leopold Bloom]μεχρι κολασμου,μετα σηκωνεται περπαταει και φανε-
ρωνεται πως ειναι κουτση[permanent limp]
.
.
.

Richard Wagner-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

the tale of the Flying Dutchman
Das Marchen von Der Fliegende Holländer
το παραμυθι του Ιπταμενου Ολλανδου-χ.ν.κουβελης

καποτε τα παλια χρονια στις κρυες θαλασσες  της Νορβηγιας ενα καραβι
βρεθηκε μεσα σε δυνατη κακοκαιρια και κινδυνευε να βουλιαξει απ'τα θε-
ωρατα κυματα,καταφερε να φτασει σε μια αγνωστη παραλια,εκει ο καπετα-
νιος καποιος Νταλμαντ  με το πληρωμα κουρασμενοι οπως ηταν πηγαν
στ'αμπαρια του πλοιου να κοιμηθουν κι αφησε στο καταστρωμα μονο του
τον τιμονιερη να φυλαει τη νυχτα το καραβι στην αγρια θυελλα,τοτε μεσα
στη ομιχλη και την αναταραχη εμφανισθηκε ξαφνικα ενα καραβι  σαν φαν-
τασμα ν'αραζει διπλα κι οσο κι αν φωναζε ο τιμονιερης ποιοι ειναι αυτοι και
τι θελουν κανεις δεν του απαντουσε και να κανουν περα φωναζε γιατι θα πε-
σει το ενα καραβι πανω στ'αλλο και θα τσακιστουν,υστερα ειδε ενα παραξε-
νο ανθρωπο τον  μοναδικο σε εκεινο το καραβι χλωμο  σαν φαντασμα  να
φωναζει δυνατα,μεσα στο θορυβο του αερα και τη θαλασσας δεν καταλαβαι-
νε τι ελεγε σαν να θρηνουσε του φανηκε,ο ανθρωπος εκεινος ηταν ενας Ολ-
λανδος ναυτικος που μια βαρια καταρα τον κυνηγουσε,επειδη καποτε επικα-
λεστηκε το διαβολο,για παντα να περιπλανιεται στη θαλασσα και ποτε να μην
αραξει το καραβι του σε στερια,θα λυτρωθει μονο αν βρεθει στο κοσμο κα-
ποια γυναικα να τον αγαπησει αληθινα  κι αιωνια ,τοτε θα σωθει,και καθε εφτα
χρονια του επιτρεπονταν να φτανει σε στερια,ομως περασαν τοσα πολλα χρο-
νια κι οσο και να'ψαξε δεν βρηκε τετοια αγαπη να γλυτωσει,ξημερωσε κι ο τι-
μονιερης  ξυπνησε τον καπετανιο απ'τον βαρυ υπνο κι εκεινος ειδε τον παρα-
ξενο Ολλανδο και μιλησε μαζι του,κι οταν εμαθε ο ξενος πως ο Νταλμαντ εχει
μια κορη του ζητησε να την παρει γυναικα του και να του δωσει δωρα πολλους
κι αμυθητους θησαυρους,εκεινος συμφωνησε να του τη δωσει κι οταν  εφτα-
σαν στη χωρα του κι αραξαν  τα καραβια  οι κοπελες στο σπιτι του Νταλμαν
μαζι με τη κορη του τη Σεντα ηταν στους αργαλειους  υφαιναν και τραγουδου-
σαν,η Σεντα ειχε μια ζωγραφια του Ιπταμενου Ολλανδου στο τοιχο της καμαρα
της κρεμασμενη και κρυφα τις νυχτες την κοιτουσε ωρες κι αναστεναζε,εκει-
νον τον αντρα τον αγαπουσε κι ας μην τον ηξερε κι ας μην τον ειχε συναντη-
σει ποτε,ομως ηξερε καλα την ιστορια του και την καταρα που  τον κυνηγου-
σε,τοτε την πλησιασε εκει που ηταν με τις αλλες κοπελες  ο αρραβωνιαστικος
της  ο Ερικ ενας κυνηγος και της ειπε πως  στ'ονειρο του ειδε πως γυρισε ο πα-
τερας της κι ειχε φερει μαζι του ενα ξενο και πως ο ξενος εκεινος τη πηρε μαζι
του στη θαλασσα για παντα,εκεινη σαν ακουσε εκεινα τα λογια πολυ χαρηκε
κι οταν ηρθε ο πατερας με τον ξενο και της ειπε πως αυτος ειναι ο αντρας της
τοτε καταλαβε,τον κοιταξε κι ενιωσε την αγαπη βαθεια στην καρδια της ,ετοι-
μασθηκαν για το γαμο φαγητα και μουσικες κι αρχισαν τα τραγουδια κι οι χοροι,
τοτε πλησιασε ο Ερικ την Σεντα και την κατηγορουσε πως τον προδωσε για κεινον
τον ξενο και τον εγκατελειπε κι ας του ορκιστηκε καποτε πιστη,ολ'αυτα τα λογια
τα κρυφακουσε ο Ολλανδος και πολυ στεναχωρηθηκε πως γι'αλλη μια φορα δεν
βρηκε την αγαπη που ζητουσε και γυρισε στο καραβι του λυπημενος,σηκωσε την
αγκυρα κι απλωσε τα πανια να φυγει  ν'ακολουθησει τη κακια μοιρα του,την αιω-
νια περιπλανηση του στη θαλασσα ,μολις το'μαθε αυτο η Σεντα ξεφυγε απ'τον
Ερικ που την εμποδιζε να μην παει μαζι  του κι απ'τις κοπελες που την κυνηγουσαν
ετρεξε κι επεσε απ'τα βραχια ψηλα στη θαλασσα να τον προφτασει και πνιγηκε
φωναζοντας στο καραβι στον Ολλανδο  πως ετσι για παντα θα'ναι μαζι του,τοτε
εκεινοι απ'την ακτη ειδαν το καραβι  του Ολλανδου να βουλιαζει και μετα ειδαν
τη Σεντα και τον Ιπταμενο Ολλανδο τα φαντασματα τους  ν'ανεβαινουν  αγκαλια-
σμενα κι ευτυχισμενα στον ουρανο  
.
.
.

λαβυρινθος-labyrinth-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

man in stairs-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
[ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΘΥ]

Η ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΥ

στον αριθμο 17 χτυπησε το κουδουνι,περιμενε μετα απο λιγο
του ανοιξαν,μπηκε μεσα,εκλεισε πισω του τη πορτα,ανεβηκε
τη σκαλα,ειδε τη πορτα,''ειναι ανοιχτα,περαστε''ακουσε μια
γυναικεια φωνη,μπηκε στο δωματιο, δεν ειδε τη γυναικα,
την ακουσε να μιλαει στο τηλεφωνο,σε καποιο δωματιο πισω,
την περιμενε να τελειωσει ορθιος,η γυναικα γελουσε,περιερ-
γαστηκε το δωματιο,μοντερνα επιπλωση,του εκανε εντυπωση
ενας πινακας στον τοιχο αριστερα,ηταν μεγαλων διαστασεων,
λευκος,μια καθετη μαυρη γραμμη και μια οριζοντια κοκκινη
γραμμη στο κατω ενα τριτο της καθετης,κι ενα μαυρο τετραγω-
νο στο ακρο του μεσαιου τριτου,''ενας λαβυρινθος''ακουσε
τη φωνη της γυναικας διπλα του,γυρισε,''τον αγορασα σε μια
εκθεση μοντερνας ζωγραφικης στη Νεα Υορκη το 2005'',του
ειπε να καθισει,εκεινη καθισε απεναντι του,''φαντασου ενα λα-
βυρινθο μια απλη επιφανεια,ενα επιπεδο χωρις καμπυλοτητα''
συνεχισε η γυναικα,''σε καθε σημειο το ιδιο'',''θελεις να σου
δειξω το σπιτι;'',η γυναικα σηκωθηκε,την ακολουθησε,περασαν
στο αλλο δωματιο,ακουστηκε το τηλεφωνο,''τηλεφωνο''ειπε η
γυναικα,''με συγχωρειτε',γυρισε στο πρωτο δωματιο,ακουγε
τη φωνη της γυναικας,στην αρχη την ακουγε καθαρα,μετα σαν
να ελλατωθηκε η ενταση της,την ακουγε πολυ αδυνατη,μεχρι
που δεν την ακουγε πια,κοιταξε το ρολοι του,ειχε περασει αρκετη
ωρα να την περιμενει,πηγε στο δωματιο που μιλουσε η γυναικα,
δεν ηταν εκει,ειδε μια πορτα,κινηθηκε προς τα εκει,την ανοιξε
και μπηκε σε ενα αλλο δωματιο,ουτε εκει ηταν η γυναικα,ανη-
συχησε, ειδε μια πορτα,κινηθηκε προς τα εκει,την ανοιξε και μπηκε
σε ενα αλλο δωματιο,ουτε εκει ηταν η γυναικα,ειδε μια πορτα,κινη-
θηκε προς τα εκει,την ανοιξε και μπηκε σε ενα αλλο δωματιο,ουτε
εκει ηταν η γυναικα,το ιδιο συνεχιστηκε για ωρα,δεν μπορουσε
να υπολογισει το χρονο,''απειρος η' μια στιγμη;'',''τι συμβαινει;'',
αρχισε να παρατηρει,ιδια ολα τα δωματια,σαν αντιγραφα,η πορτα
στη ιδια θεση,''απειρα η' ενα ;'',''ενας λαβυρινθος,το ιδιο δωματιο
επαναλαμβανομενο απειρα'',''και η γυναικα και το δωματιο με τον
πινακα;'',''η γυναικα ,το δωματιο με τον πινακα και το τηλεφωνο,
ειναι το διαφορετικο στο ιδιο'',''η εξοδος η' το κεντρο του λαβυρινθου;'',
αναρωτηθηκε ποιος ο λογος του λαβυρινθου,ποιο σκοπο εχει,και
τι ρολο παιζει αυτος,''ειναι μονο αυτος η' ειναι κι αλλοι;'',μεχρι τωρα
δεν συναντησε κανεναν αλλο,ουτε καποια φωνη ακουσε,ισως στο μελ-
λον συναντησει,''στο μελλον η' στο παρελθον;'',γελασε με τη σκεψη,
σοβαρευτηκε,''αν στο τωρα εδω μεσα δεν υπαρχει ουτε μελλον ουτε
παρελθον;πως μπορει να συμβει αυτο;καθε στιγμη-τωρα τη διαδεχε-
ται μια στιγμη-μετα,αυτο ειναι μελλον,κι εκεινη γινεται μια στιγμη-πριν,
παρελθον,αν ομως εχει καταργηθει ο χρονος;τοτε δεν εχει εννοια  ο
διαχωρισμος του σε παρελθον-τωρα και μελλον'',κι αυτο το επιβεβαι-
ωνε,ο φωτισμος στο χωρο,ηταν ο ιδιος,αδιαφοροποιητος,΄προσπαθησε
να θυμηθει γιατι επισκεφτηκε εκεινο το σπιτι,δεν μπορουσε να θυμη-
θει,ουτε μπορουσε να θυμηθει τα  ιδιαιτερα χαραχτηριστικα της γυναι-
κας,το χρωμα των μαλλιων η' των ματιων, ''μαυρα ματια'',αμφεβαλλε,
''ο πινακας η' δεν υπηρχε πινακας;'',σαν να τα επινοησε,το δωματιο,τον
πινακα,τη γυναικα,το τηλεφωνο,τα δωματια,''οταν επινοεις δεν χρεια-
ζεται αυτο που επινοεις  να ανηκει στο χρονο'',αυτη σκεψη του εδωσε
μια ιδεα,''επομενως μπορω να επινοησω τον χρονο,οποιοδηποτε ειδος
χρονου,γραμμικο,σπειροειδες,κυκλικο,αντιστρεπτο,συμμετρικο,κλπ και
φυσικα τους χωρους που σε καθε ενα απο αυτους τους χρονους αντιστοι-
χουν,τοτε σε καποιον χρονο απο αυτους  θα καταργησω τον λαβυρινθο'',
το προβλημα ηταν με ποια μεθοδο να επινοησει,να κατασκευασει,εκεινο
τον χρονο,αντιληφθηκε πως υπαρχουν απειροι χρονοι,ποια η πιθανοτητα
να κατασκευασει τον σωστο;αυτον που να αντιστοιχει στο χωρο που βρι-
σκεται,ποιος ειναι αυτος;''μηπως η επινοηση του χρονου ειναι κι αυτη
 κι αυτη η ιδια ενας λαβυρινθος ,επινοωντας ενα χρονο επινοεις  και τον
αντιστοιχο του λαβυρινθο στο χωρο'',σκεφθηκε,η γυναικα υπηρξε η' επι-
νοηθηκε;ειναι σε λαβυρινθο η' επινοηθηκε ο λαβυρινθος,καταλαβαινε πως
οι συλλογισμοι του ηταν αντιφατικοι η' φαυλοι κυκλοι,αν το Α υπηρξε
γιατι να μην υπαρξει η συνεπεια του Β;αν το Α υπηρξε γιατι η συνεπεια
του Β ειναι επινοημα;η' αν το Α ειναι επινοημα γιατι η υποθετικη συνε-
πεια του Β ειναι πραγματικη;ειδε μια πορτα,κινηθηκε προς τα εκει,την
ανοιξε και μπηκε σε ενα αλλο δωματιο,ουτε εκει ηταν η γυναικα,ειδε μια
πορτα,κινηθηκε προς τα εκει,την ανοιξε και μπηκε σε ενα αλλο δωματιο,
''ειδε μια πορτα,κινηθηκε προς τα εκει,την ανοιξε και μπηκε σε ενα αλλο
δωματιο,ουτε εκει ηταν η γυναικα,ειδε μια πορτα,κινηθηκε προς τα εκει,
την ανοιξε και μπηκε σε ενα αλλο δωματιο'',''αυτη η ατερμονη σειρα προ-
τασεων ειναι ενας λαβυρινθος'',ειδε μια πορτα,κινηθηκε προς τα εκει,την
ανοιξε και μπηκε σε ενα αλλο δωματιο,ουτε εκει ηταν η γυναικα,ειδε μια
πορτα,κινηθηκε προς τα εκει,την ανοιξε και μπηκε σε ενα αλλο δωματιο,
''αν υποθεσουμε πως σ'αυτον τον λαβυρινθο το κεντρο η' εξοδος του ειναι
στην αρχη του  και μαλιστα αν  η εξοδος του ταυτιζεται με το κεντρο του πως
μπορει να βρεθουμε σ'αυτη τη εξοδο;'',θυμηθηκε τον πινακα, λευκος,μια
καθετη μαυρη γραμμη και μια οριζοντια κοκκινη γραμμη στο κατω ενα
τριτο της καθετης,κι ενα μαυρο τετραγωνο στο ακρο του μεσαιου τριτου,
''λαβυρινθος;'',η γυναικα ειπε,ακριβως το θυμαται,''ενας λαβυρινθος,
τον αγορασα σε μια εκθεση μοντερνας ζωγραφικης στη Νεα Υορκη το 2005'',
ο λαβυρινθος θελει απειρη εκταση να δημιουργηθει,οι διαστασεις του
πινακα ειναι περιορισμενες,σκεφτηκε,επομενως ο ζωγραφος ηταν ενας
απατεωνας και η γυναικα τον αγορασε εν γνωσει της απατης,ισως με
το σκοπο να προκαλεσει τους θεατες του,τωρα αυτος ο χωρος ειναι πραγ-
ματικα λαβυρινθος η' απατη;ειδε μια πορτα,κινηθηκε προς τα εκει,την ανοι-
ξε και μπηκε σε ενα αλλο δωματιο,ουτε εκει ηταν η γυναικα,ειδε μια πορτα,
κινηθηκε προς τα εκει,την ανοιξε και μπηκε σε ενα αλλο δωματιο,αυτο
πιστοποει πως ειναι λαβυρινθος,συμφωνα με τον ορισμο του λαβυριν-
θου,λαβύρινθος ειναι  οικοδόμημα με πολύπλοκους διαταξη παρομοιων
χωρων που κάνουν δύσκολη ή αδύνατη την έξοδο από αυτό,αν εβρισκε
αλλους ανθρωπους  η' τη γυναικα;μηπως ομως κι αυτοι ειναι συστατικα
στοιχεια του λαβυρινθου; αν  ο ανθρωπους που θα συναντησει του
δωσει π.χ ανακριβη η' ελλειπη στοιχεια;αν η γυναικα τον εισαγει σ'ενα
φαυλο επαναληψεων,σαν αυτον;
στον αριθμο 17 χτυπησε το κουδουνι,περιμενε μετα απο λιγο
του ανοιξαν,μπηκε μεσα,εκλεισε πισω του τη πορτα,ανεβηκε
τη σκαλα,ειδε τη πορτα,''ειναι ανοιχτα,περαστε''ακουσε μια
γυναικεια φωνη,μπηκε στο δωματιο, δεν ειδε τη γυναικα,
την ακουσε να μιλαει στο τηλεφωνο,σε καποιο δωματιο πισω,
την περιμενε να τελειωσει ορθιος,η γυναικα γελουσε,περιερ-
γαστηκε το δωματιο,μοντερνα επιπλωση,του εκανε εντυπωση
ενας πινακας στον τοιχο αριστερα,ηταν μεγαλων διαστασεων,
λευκος,μια καθετη μαυρη γραμμη και μια οριζοντια κοκκινη
γραμμη στο κατω ενα τριτο της καθετης,κι ενα μαυρο τετραγω-
νο στο ακρο του μεσαιου τριτου,''ενας λαβυρινθος''ακουσε
τη φωνη της γυναικας διπλα του,γυρισε,''τον αγορασα σε μια
εκθεση μοντερνας ζωγραφικης στη Νεα Υορκη το 2005'',του
ειπε να καθισει,εκεινη καθισε απεναντι του,''φαντασου ενα λα-
βυρινθο μια απλη επιφανεια,ενα επιπεδο χωρις καμπυλοτητα''
συνεχισε η γυναικα,''σε καθε σημειο το ιδιο'',''θελεις να σου
δειξω το σπιτι;'',η γυναικα σηκωθηκε,την ακολουθησε,περασαν
στο αλλο δωματιο,ακουστηκε το τηλεφωνο,''τηλεφωνο''ειπε η
γυναικα,''με συγχωρειτε',γυρισε στο πρωτο δωματιο,ακουγε
τη φωνη της γυναικας,στην αρχη την ακουγε καθαρα,μετα σαν
να ελλατωθηκε η ενταση της,την ακουγε πολυ αδυνατη,μεχρι
που δεν την ακουγε πια,κοιταξε το ρολοι του,ειχε περασει αρκετη
ωρα να την περιμενει,πηγε στο δωματιο που μιλουσε η γυναικα,
δεν ηταν εκει,ειδε μια πορτα,κινηθηκε προς τα εκει,την ανοιξε
και μπηκε σε ενα αλλο δωματιο,ουτε εκει ηταν η γυναικα,ανη-
συχησε, ειδε μια πορτα,κινηθηκε προς τα εκει,την ανοιξε και μπηκε
σε ενα αλλο δωματιο,ουτε εκει ηταν η γυναικα,ειδε μια πορτα,κινη-
θηκε προς τα εκει,την ανοιξε και μπηκε σε ενα αλλο δωματιο,ουτε
εκει ηταν η γυναικα,το ιδιο συνεχιστηκε για ωρα,δεν μπορουσε
να υπολογισει το χρονο,''απειρος η' μια στιγμη;'',''τι συμβαινει;'',
αρχισε να παρατηρει,ιδια ολα τα δωματια,σαν αντιγραφα,η πορτα
στη ιδια θεση,''απειρα η' ενα ;'',''ενας λαβυρινθος,το ιδιο δωματιο
επαναλαμβανομενο απειρα'',''και η γυναικα και το δωματιο με τον
πινακα;'',''η γυναικα ,το δωματιο με τον πινακα και το τηλεφωνο,
ειναι το διαφορετικο στο ιδιο'',''η εξοδος η' το κεντρο του λαβυρινθου;'',
αναρωτηθηκε ποιος ο λογος του λαβυρινθου,ποιο σκοπο εχει,και
τι ρολο παιζει αυτος,''ειναι μονο αυτος η' ειναι κι αλλοι;'',μεχρι τωρα
δεν συναντησε κανεναν αλλο,ουτε καποια φωνη ακουσε,ισως στο μελ-
λον συναντησει,''στο μελλον η' στο παρελθον;'',γελασε με τη σκεψη,
σοβαρευτηκε,''αν στο τωρα εδω μεσα δεν υπαρχει ουτε μελλον ουτε
παρελθον;πως μπορει να συμβει αυτο;καθε στιγμη-τωρα τη διαδεχε-
ται μια στιγμη-μετα,αυτο ειναι μελλον,κι εκεινη γινεται μια στιγμη-πριν,
παρελθον,αν ομως εχει καταργηθει ο χρονος;τοτε δεν εχει εννοια  ο
διαχωρισμος του σε παρελθον-τωρα και μελλον'',κι αυτο το επιβεβαι-
ωνε,ο φωτισμος στο χωρο,ηταν ο ιδιος,αδιαφοροποιητος,΄προσπαθησε
να θυμηθει γιατι επισκεφτηκε εκεινο το σπιτι,δεν μπορουσε να θυμη-
θει,ουτε μπορουσε να θυμηθει τα  ιδιαιτερα χαραχτηριστικα της γυναι-
κας,το χρωμα των μαλλιων η' των ματιων, ''μαυρα ματια'',αμφεβαλλε,
''ο πινακας η' δεν υπηρχε πινακας;'',σαν να τα επινοησε,το δωματιο,τον
πινακα,τη γυναικα,το τηλεφωνο,τα δωματια,''οταν επινοεις δεν χρεια-
ζεται αυτο που επινοεις  να ανηκει στο χρονο'',αυτη σκεψη του εδωσε
μια ιδεα,''επομενως μπορω να επινοησω τον χρονο,οποιοδηποτε ειδος
χρονου,γραμμικο,σπειροειδες,κυκλικο,αντιστρεπτο,συμμετρικο,κλπ και
φυσικα τους χωρους που σε καθε ενα απο αυτους τους χρονους αντιστοι-
χουν,τοτε σε καποιον χρονο απο αυτους  θα καταργησω τον λαβυρινθο'',
το προβλημα ηταν με ποια μεθοδο να επινοησει,να κατασκευασει,εκεινο
τον χρονο,αντιληφθηκε πως υπαρχουν απειροι χρονοι,ποια η πιθανοτητα
να κατασκευασει τον σωστο;αυτον που να αντιστοιχει στο χωρο που βρι-
σκεται,ποιος ειναι αυτος;''μηπως η επινοηση του χρονου ειναι κι αυτη
 κι αυτη η ιδια ενας λαβυρινθος ,επινοωντας ενα χρονο επινοεις  και τον
αντιστοιχο του λαβυρινθο στο χωρο'',σκεφθηκε,η γυναικα υπηρξε η' επι-
νοηθηκε;ειναι σε λαβυρινθο η' επινοηθηκε ο λαβυρινθος,καταλαβαινε πως
οι συλλογισμοι του ηταν αντιφατικοι η' φαυλοι κυκλοι,αν το Α υπηρξε
γιατι να μην υπαρξει η συνεπεια του Β;αν το Α υπηρξε γιατι η συνεπεια
του Β ειναι επινοημα;η' αν το Α ειναι επινοημα γιατι η υποθετικη συνε-
πεια του Β ειναι πραγματικη;ειδε μια πορτα,κινηθηκε προς τα εκει,την
ανοιξε και μπηκε σε ενα αλλο δωματιο,ουτε εκει ηταν η γυναικα,ειδε μια
πορτα,κινηθηκε προς τα εκει,την ανοιξε και μπηκε σε ενα αλλο δωματιο,
''ειδε μια πορτα,κινηθηκε προς τα εκει,την ανοιξε και μπηκε σε ενα αλλο
δωματιο,ουτε εκει ηταν η γυναικα,ειδε μια πορτα,κινηθηκε προς τα εκει,
την ανοιξε και μπηκε σε ενα αλλο δωματιο'',''αυτη η ατερμονη σειρα προ-
τασεων ειναι ενας λαβυρινθος'',ειδε μια πορτα,κινηθηκε προς τα εκει,την
ανοιξε και μπηκε σε ενα αλλο δωματιο,ουτε εκει ηταν η γυναικα,ειδε μια
πορτα,κινηθηκε προς τα εκει,την ανοιξε και μπηκε σε ενα αλλο δωματιο,
''αν υποθεσουμε πως σ'αυτον τον λαβυρινθο το κεντρο η' εξοδος του ειναι
στην αρχη του  και μαλιστα αν  η εξοδος του ταυτιζεται με το κεντρο του πως
μπορει να βρεθουμε σ'αυτη τη εξοδο;'',θυμηθηκε τον πινακα, λευκος,μια
καθετη μαυρη γραμμη και μια οριζοντια κοκκινη γραμμη στο κατω ενα
τριτο της καθετης,κι ενα μαυρο τετραγωνο στο ακρο του μεσαιου τριτου,
''λαβυρινθος;'',η γυναικα ειπε,ακριβως το θυμαται,''ενας λαβυρινθος,
τον αγορασα σε μια εκθεση μοντερνας ζωγραφικης στη Νεα Υορκη το 2005'',
ο λαβυρινθος θελει απειρη εκταση να δημιουργηθει,οι διαστασεις του
πινακα ειναι περιορισμενες,σκεφτηκε,επομενως ο ζωγραφος ηταν ενας
απατεωνας και η γυναικα τον αγορασε εν γνωσει της απατης,ισως με
το σκοπο να προκαλεσει τους θεατες του,τωρα αυτος ο χωρος ειναι πραγ-
ματικα λαβυρινθος η' απατη;ειδε μια πορτα,κινηθηκε προς τα εκει,την ανοι-
ξε και μπηκε σε ενα αλλο δωματιο,ουτε εκει ηταν η γυναικα,ειδε μια πορτα,
κινηθηκε προς τα εκει,την ανοιξε και μπηκε σε ενα αλλο δωματιο,αυτο
πιστοποει πως ειναι λαβυρινθος,συμφωνα με τον ορισμο του λαβυριν-
θου,λαβύρινθος ειναι  οικοδόμημα με πολύπλοκους διαταξη παρομοιων
χωρων που κάνουν δύσκολη ή αδύνατη την έξοδο από αυτό,αν εβρισκε
αλλους ανθρωπους  η' τη γυναικα;μηπως ομως κι αυτοι ειναι συστατικα
στοιχεια του λαβυρινθου; αν  ο ανθρωπους που θα συναντησει του
δωσει π.χ ανακριβη η' ελλειπη στοιχεια;αν η γυναικα τον εισαγει σ'ενα
φαυλο επαναληψεων,σαν αυτον;
στον αριθμο 17 χτυπησε το κουδουνι,περιμενε μετα απο λιγο
του ανοιξαν,μπηκε μεσα,εκλεισε πισω του τη πορτα,ανεβηκε
τη σκαλα,ειδε τη πορτα,''ειναι ανοιχτα,περαστε''ακουσε μια
γυναικεια φωνη,μπηκε στο δωματιο, δεν ειδε τη γυναικα,
την ακουσε να μιλαει στο τηλεφωνο,σε καποιο δωματιο πισω,
την περιμενε να τελειωσει ορθιος,η γυναικα γελουσε,περιερ-
γαστηκε το δωματιο,μοντερνα επιπλωση,του εκανε εντυπωση
ενας πινακας στον τοιχο αριστερα,ηταν μεγαλων διαστασεων,
λευκος,μια καθετη μαυρη γραμμη και μια οριζοντια κοκκινη
γραμμη στο κατω ενα τριτο της καθετης,κι ενα μαυρο τετραγω-
νο στο ακρο του μεσαιου τριτου,''ενας λαβυρινθος''ακουσε
τη φωνη της γυναικας διπλα του,γυρισε,''τον αγορασα σε μια
εκθεση μοντερνας ζωγραφικης στη Νεα Υορκη το 2005'',του
ειπε να καθισει,εκεινη καθισε απεναντι του,''φαντασου ενα λα-
βυρινθο μια απλη επιφανεια,ενα επιπεδο χωρις καμπυλοτητα''
συνεχισε η γυναικα,''σε καθε σημειο το ιδιο'',''θελεις να σου
δειξω το σπιτι;'',η γυναικα σηκωθηκε,την ακολουθησε,περασαν
στο αλλο δωματιο,ακουστηκε το τηλεφωνο,''τηλεφωνο''ειπε η
γυναικα,''με συγχωρειτε',γυρισε στο πρωτο δωματιο,ακουγε
τη φωνη της γυναικας,στην αρχη την ακουγε καθαρα,μετα σαν
να ελλατωθηκε η ενταση της,την ακουγε πολυ αδυνατη,μεχρι
που δεν την ακουγε πια,κοιταξε το ρολοι του,ειχε περασει αρκετη
ωρα να την περιμενει,πηγε στο δωματιο που μιλουσε η γυναικα,
δεν ηταν εκει,ειδε μια πορτα,κινηθηκε προς τα εκει,την ανοιξε
και μπηκε σε ενα αλλο δωματιο,ουτε εκει ηταν η γυναικα,ανη-
συχησε, ειδε μια πορτα,κινηθηκε προς τα εκει,την ανοιξε και μπηκε
σε ενα αλλο δωματιο,ουτε εκει ηταν η γυναικα,ειδε μια πορτα,κινη-
θηκε προς τα εκει,την ανοιξε και μπηκε σε ενα αλλο δωματιο,ουτε
εκει ηταν η γυναικα,το ιδιο συνεχιστηκε για ωρα,δεν μπορουσε
να υπολογισει το χρονο,''απειρος η' μια στιγμη;'',''τι συμβαινει;'',
αρχισε να παρατηρει,ιδια ολα τα δωματια,σαν αντιγραφα,η πορτα
στη ιδια θεση,''απειρα η' ενα ;'',''ενας λαβυρινθος,το ιδιο δωματιο
επαναλαμβανομενο απειρα'',''και η γυναικα και το δωματιο με τον
πινακα;'',''η γυναικα ,το δωματιο με τον πινακα και το τηλεφωνο,
ειναι το διαφορετικο στο ιδιο'',''η εξοδος η' το κεντρο του λαβυρινθου;'',
αναρωτηθηκε ποιος ο λογος του λαβυρινθου,ποιο σκοπο εχει,και
τι ρολο παιζει αυτος,''ειναι μονο αυτος η' ειναι κι αλλοι;'',μεχρι τωρα
δεν συναντησε κανεναν αλλο,ουτε καποια φωνη ακουσε,ισως στο μελ-
λον συναντησει,''στο μελλον η' στο παρελθον;'',γελασε με τη σκεψη,
σοβαρευτηκε,''αν στο τωρα εδω μεσα δεν υπαρχει ουτε μελλον ουτε
παρελθον;πως μπορει να συμβει αυτο;καθε στιγμη-τωρα τη διαδεχε-
ται μια στιγμη-μετα,αυτο ειναι μελλον,κι εκεινη γινεται μια στιγμη-πριν,
παρελθον,αν ομως εχει καταργηθει ο χρονος;τοτε δεν εχει εννοια  ο
διαχωρισμος του σε παρελθον-τωρα και μελλον'',κι αυτο το επιβεβαι-
ωνε,ο φωτισμος στο χωρο,ηταν ο ιδιος,αδιαφοροποιητος,΄προσπαθησε
να θυμηθει γιατι επισκεφτηκε εκεινο το σπιτι,δεν μπορουσε να θυμη-
θει,ουτε μπορουσε να θυμηθει τα  ιδιαιτερα χαραχτηριστικα της γυναι-
κας,το χρωμα των μαλλιων η' των ματιων, ''μαυρα ματια'',αμφεβαλλε,
''ο πινακας η' δεν υπηρχε πινακας;'',σαν να τα επινοησε,το δωματιο,τον
πινακα,τη γυναικα,το τηλεφωνο,τα δωματια,''οταν επινοεις δεν χρεια-
ζεται αυτο που επινοεις  να ανηκει στο χρονο'',αυτη σκεψη του εδωσε
μια ιδεα,''επομενως μπορω να επινοησω τον χρονο,οποιοδηποτε ειδος
χρονου,γραμμικο,σπειροειδες,κυκλικο,αντιστρεπτο,συμμετρικο,κλπ και
φυσικα τους χωρους που σε καθε ενα απο αυτους τους χρονους αντιστοι-
χουν,τοτε σε καποιον χρονο απο αυτους  θα καταργησω τον λαβυρινθο'',
το προβλημα ηταν με ποια μεθοδο να επινοησει,να κατασκευασει,εκεινο
τον χρονο,αντιληφθηκε πως υπαρχουν απειροι χρονοι,ποια η πιθανοτητα
να κατασκευασει τον σωστο;αυτον που να αντιστοιχει στο χωρο που βρι-
σκεται,ποιος ειναι αυτος;''μηπως η επινοηση του χρονου ειναι κι αυτη
 κι αυτη η ιδια ενας λαβυρινθος ,επινοωντας ενα χρονο επινοεις  και τον
αντιστοιχο του λαβυρινθο στο χωρο'',σκεφθηκε,η γυναικα υπηρξε η' επι-
νοηθηκε;ειναι σε λαβυρινθο η' επινοηθηκε ο λαβυρινθος,καταλαβαινε πως
οι συλλογισμοι του ηταν αντιφατικοι η' φαυλοι κυκλοι,αν το Α υπηρξε
γιατι να μην υπαρξει η συνεπεια του Β;αν το Α υπηρξε γιατι η συνεπεια
του Β ειναι επινοημα;η' αν το Α ειναι επινοημα γιατι η υποθετικη συνε-
πεια του Β ειναι πραγματικη;ειδε μια πορτα,κινηθηκε προς τα εκει,την
ανοιξε και μπηκε σε ενα αλλο δωματιο,ουτε εκει ηταν η γυναικα,ειδε μια
πορτα,κινηθηκε προς τα εκει,την ανοιξε και μπηκε σε ενα αλλο δωματιο,
''ειδε μια πορτα,κινηθηκε προς τα εκει,την ανοιξε και μπηκε σε ενα αλλο
δωματιο,ουτε εκει ηταν η γυναικα,ειδε μια πορτα,κινηθηκε προς τα εκει,
την ανοιξε και μπηκε σε ενα αλλο δωματιο'',''αυτη η ατερμονη σειρα προ-
τασεων ειναι ενας λαβυρινθος'',ειδε μια πορτα,κινηθηκε προς τα εκει,την
ανοιξε και μπηκε σε ενα αλλο δωματιο,ουτε εκει ηταν η γυναικα,ειδε μια
πορτα,κινηθηκε προς τα εκει,την ανοιξε και μπηκε σε ενα αλλο δωματιο,
''αν υποθεσουμε πως σ'αυτον τον λαβυρινθο το κεντρο η' εξοδος του ειναι
στην αρχη του  και μαλιστα αν  η εξοδος του ταυτιζεται με το κεντρο του πως
μπορει να βρεθουμε σ'αυτη τη εξοδο;'',θυμηθηκε τον πινακα, λευκος,μια
καθετη μαυρη γραμμη και μια οριζοντια κοκκινη γραμμη στο κατω ενα
τριτο της καθετης,κι ενα μαυρο τετραγωνο στο ακρο του μεσαιου τριτου,
''λαβυρινθος;'',η γυναικα ειπε,ακριβως το θυμαται,''ενας λαβυρινθος,
τον αγορασα σε μια εκθεση μοντερνας ζωγραφικης στη Νεα Υορκη το 2005'',
ο λαβυρινθος θελει απειρη εκταση να δημιουργηθει,οι διαστασεις του
πινακα ειναι περιορισμενες,σκεφτηκε,επομενως ο ζωγραφος ηταν ενας
απατεωνας και η γυναικα τον αγορασε εν γνωσει της απατης,ισως με
το σκοπο να προκαλεσει τους θεατες του,τωρα αυτος ο χωρος ειναι πραγ-
ματικα λαβυρινθος η' απατη;ειδε μια πορτα,κινηθηκε προς τα εκει,την ανοι-
ξε και μπηκε σε ενα αλλο δωματιο,ουτε εκει ηταν η γυναικα,ειδε μια πορτα,
κινηθηκε προς τα εκει,την ανοιξε και μπηκε σε ενα αλλο δωματιο,αυτο
πιστοποει πως ειναι λαβυρινθος,συμφωνα με τον ορισμο του λαβυριν-
θου,λαβύρινθος ειναι  οικοδόμημα με πολύπλοκους διαταξη παρομοιων
χωρων που κάνουν δύσκολη ή αδύνατη την έξοδο από αυτό,αν εβρισκε
αλλους ανθρωπους  η' τη γυναικα;μηπως ομως κι αυτοι ειναι συστατικα
στοιχεια του λαβυρινθου; αν  ο ανθρωπους που θα συναντησει του
δωσει π.χ ανακριβη η' ελλειπη στοιχεια;αν η γυναικα τον εισαγει σ'ενα
φαυλο επαναληψεων,σαν αυτον;
....................................................................................................................
...........
.
.
.

Τζον Νας John Nash -μαθηματικος-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
Η Θεωρια Παιγνιων μη μηδενικου αθροισματος και η Ισορροπια Nash
[η βελτιστη κατασταση για τους παιχτες][Νομπελ Οικονομιας 1994]

ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ-χ.ν.κουβελης

-η ηληθιοτητα δεν πληρωνεται οσο η εξυπναδα.
ειναι ακριβοτερη

-το facebook ειναι ενα παιγνιο[κοινωνικων σχεσεων]μη μηδενικου αθροισματος
δυο η' περισσοτερων παιχτων
Η ισορροπια Nash[το βελτιστο] σ'αυτο το παιγνιο ειναι οταν:
ουτε ο Α παιχτης κανει like στον Β παιχτη
ουτε και ο Β παιχτης κανει like στον Α παιχτη
Αναλυση [της κοινωνικης σχεσης του facebook]συμφωνα με τη θεωρια
του John Nash:
κανω like και δεν μου κανει like[απογοητευση-ενοχληση]
δεν κανω like και μου κανει like[ενοχληση-απογοητευση]
κανω like και μου κανει like[το ιδανικο-συναισθηματικη υπερενταση]
δεν κανω like και δεν μου κανει like[συμφεροτερο να μην
εχεις προσδοκιες][εχουμε και οι δυο την ησυχια μας]
.
.
.

Λιας Τσαπαρελης,καραγκιοζοπαιχτης-Μαχαιρα Αιτωλοακαρνανιας-Λευκαδα
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ο Καραγκιοζης και ο Κολλητηρης-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΛΙΑΣ ΤΣΑΠΑΡΕΛΗΣ Ο ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΟΠΑΙΧΤΗΣ
ΑΠΟ ΤΗ ΜΑΧΑΙΡΑ ΞΗΡΟΜΕΡΟΥ-χ.ν.κουβελης

Ο Λιας Τσαπαρελης πρεπει να γεννηθηκε απο το 1920 μεχρι το 1922,
ηταν παιδι του Πανου Τσαπαρελη απο δευτερο γαμο με τη Βασω[Γιωργαλη]απο
το Δραγαμεστο,σημερινο Καραισκακη,,παιδια της Βασως ηταν ο Λιας,
ο Αντρεας,ο Γιαννος και μια κοπελα,απο τον πρωτο γαμο του πατερα του
με την Γιουλα αδερφη του Χρηστου Παπατρεχα[Καμπανα]ειχε αδερφια,ξαναδερφια,
τον Γακια Τσαπαρελη ,τον Νασο,την Τσαντα [Αλεξανδρα]Χαβα[Λιαπη],ο πατερας του
ηταν ανθρωπος του πιοτου του φαγητου και του κυνηγιου,γυριζε παντα μ'ενα δι-
κανο στον ωμο,απο Μαχαιρα Δραγαμεστο χτυπαγε κανα λαγο και παλι
πισω Μαχαιρα,ο Λιας και τ'αδερφια του ορφανεψαν μικρα απο μανα,
καποιος θυμαται τη Μαρια Βοτση,μια πολυ ομορφη κοπελα,ξαδερφη τους,
μεσα σ'ενα μεγαλο τηγανι να ζεστενει τραχανα κι αυτα τα ορφανα παιδια
να τρωνε απ'το τηγανι με τα χερια,ποτε εμαθε τον Καραγκιοζη κι απο ποιον
δεν ξερω,στο στρατο;καπου αλλου;παντως αρχισε να παιζει καραγκιοζη,
ηταν καλος,εκανε ολες τις φωνες και τραγουδουσε πολυ καλα,πολλοι πη-
γαιναν να τον ακουσουν για το τραγουδι του,ηταν κι αυτος ανθρωπος του
πιοτου και του φαγητου,σαν τον ηρωα του τον Καραγκιοζη,χωρατατζης,
παντρευτηκε μια γυναικα απ'τη Λευκαδα γι'αυτο πηγε μετα στη Λευκαδα
κι εμενε και κει πεθανε,εδω εμενε στ'αδερφια του,στον Γακια Τσαπαρελη,
νοικιασε οταν παντρευτηκε σπιτι στου Γρηγορη του Μακρη,αποκτησε τεσ-
σερα παιδια,δυο αγορια και δυο κορες,ενα παιδι του το βαφτισε Πανο στο
ονομα του πατερα του,
οπου πηγαινε να παιξει ειχε γνωριμιες και ρωτουσε που εχει καλο κρασι και
φαι,τυρι,γυριζε κι επαιζε και στα γυρω χωρια,στη Σκουρτου,στη Μπαμπινη,
στη Χρυσοβιτσα,στον Προδρομο,στη Μαχαιρα επαιζε στο μαγαζι του Λια Κου-
τρομανου,στο μαγαζι του Χαριλαου Μποζωνη,στου Μακρυπιδη και
στου Κασαλη,Σταματη Παπασταμου,επαιξε μια φορα,το εισιτηριο
ηταν μια δραχμη,δυο,αλλα και καμια μπουκαλα κρασι,πηγαιναν
και γυναικες και τα παιδια,αυτα καθονταν μπροστα  και κατω,οι
αλλοι σε σειρες καθονταν σε σανιδες,ταβλες,τρεις καρεκλες και
πανω μια σανιδα,οι παραστασεις γινονταν οταν νυχτωνε,στη σκηνη
για φωτισμο ειχε λαμπα λουξ,εδωνε δυο παραστασεις στη Μαχαιρα
και μετα πηγαινε στ'αλλα χωρια,ηταν χαρα το γεγονος να παιξει στο
χωριο,παιδια γυριζανε στα σοκακια του χωριου και χτυπουσαν ενα
κουδουνι και φωναζαν:''αποψε θα παιξει Καραγκιοζης'',τα παιδια
αυτα εβλεπαν τζαμπα,μεσα στη σκηνη ηταν μονος του,επαιζε και
τραγουδουσε,δεν ειχε μουσικους,ολα μονος του,εκανε με μαεστρια
ολες τις φωνες,γυριζε τις φωνες του Καραγκιοζη,του Χατζηβατη[Χατζα-
τζαρη],του Μπαρμπα Γιωργου,του Νιουνιου,του Σταυρακα,του Μορ-
φονιου,τα Κολλητηρια[Κολλητηρης-Κοπριτης-Μυριγκοκος],του Πασα,
του Βελιγκεκα,της Βεζυροπουλας,της γυναικας του Αγλαιας,του Εβραι-
ου],του Μεγαλεξανδρου κι ολων των αλλων ηρωων,ολα τα χαραχτη-
ριστικα και τα ημιτονια των φωνων τους,ωραιοτερο καραγκιοζη δεν εχω
ακουσει,τα εργα του ηταν απ'ολο το ρεπερτοριο του Καραγκιοζη,κωμικα
και ηρωικα,ο Καραγκιοζης Μαγειρας,ο Καραγκιοζης Φουρναρης,ο Καραγκι-
οζης Προφητης,ο Καραγκιοζης Γραμματικος,ο Γαμος του Καραγκιοζη,ο Γα-
μος του Μπαρμπα Γιωργου,ο Μεγαλεξανδρος και το καταραμενο φιδι,
ο Καπεταν  Γκρης,ο Αθανασιος Διακος,ο Κατσαντωνης,η Γκολφω και αλλα,
τραγουδαγε και πολυ καλα,ελεγε ενα τραγουδι:
αποψε ειδα στον υπνο μου
ειδα και στ'ονειρο μου
μελισσι με τριγυριζε
απανω στο κεφαλι
μια μελισσα με τσιμπησε
αναμεσα στα χειλια
και στο δεξι μου μαγουλο
ειχε και μια συνηθεια να πειραζει με τον Καραγκιοζη καποιους
απ'τους θεατες,πολλοι δεχονταν τ'αστεια και τα πειραγματα του
και γελαγαν,καποιοι δεν τα δεχονταν και θυμωναν και ακουγες
''Λια σταματα γιατι θα βαλω  τον μπαρμπα Γιωργο να σε δειρει'',
μετα τους περνουσε.
οταν εφυγε απο τη Μαχαιρα κι εμενε με την οικογενεια του στη
Λευκαδα ερχονταν δυο-τρεις φορες το  χρονο να παιξει,
τελευταια,μετα απο χρονια αφου ειχε αποσυρθει απο το επαγγελμα
του καραγκιοζοπαιχτη,[κυνηγηθηκε απο τη Χουντα του 1967 για τα πο-
λιτικα του φρονηματα]ηρθε δυο φορες στο χωριο το 1982-και το 1983 ,
τον εφερε ο Πολιτιστικος Συλογος,
πεθανε στη Λευκαδα κι απ'αυτον τον πολυ σπουδαιο καλιτεχνη καραγκιο-
ζοπαιχτη δεν εχει μεινει σχεδον τιποτα,ουτε οι φιγουρες του,ουτε καμια
ηχογραφιση,ουτε καμια βιντεογραφιση καποιας παραστασης του,μονο
καποιες σκορπιες μνημες ανθρωπων απο το χωριο που τον ειδαν και τον
ακουσαν να παιζει Καραγκιοζη και να τραγουδα και τον θαυμασαν
κι εγω τον ειδα και τον ακουσα να παιζει Καραγκιοζη στο μαγαζι του Μπο-
ζωνη,ηταν καταπληκτικος,και μου φαινονταν πως και φυσιογνωμικα πολυ
εμοιαζε στον Καραγκιοζη,μελαχροινος,το σωμα του,το κοψιμο του κεφα-
λιου,
αυτος ηταν ο Λιας Τσαπαρελης ενας αυθεντικος  Καραγκιοζοπαιχτης απο
τη Μαχαιρα Ξηρομερου
.
.
.

Καραγκιοζης Karagiozis -απο τα καραγκιοζικα μου-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
http://artpoeticacouvelis.blogspot.gr/2014/03/karagiozis.html

Καραγκιοζης-Karagiozis-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ ΘΕΑΤΡΟ ΣΚΙΩΝ
εβγαζε τον Καραγκιοζη και τραγουδαγε αυτα τα τραγουδια-χ.ν.κουβελης

ο Λιας Τσαπαρελης τη δεκαετια του 1950 οταν ερχονταν στο χωριο να παιξει Καραγκιοζη
στην αρχη της παραστασης εβγαζε τον Καραγκιοζη και τραγουδαγε αυτα τα..πονηρα
τραγουδια:

και μια παπαδια
και μια παπαδια δεν εκανε παιδια
κοιμονταν μονη η καημενη
κι ηταν στεναχωρημενη
φευγει ο παπας
φευγει ο παπας παει στη ξενητεια
και στο σπιτι μπηκε ο διακος
που'τανε νεος κι αφρατος
και πανω στους εννια
και πανω στους εννια γενναει η παπαδια
γιε μ' και κανει ενα δρακο
που'μοιαζε στο διακο
.
.
[κυρα Θανασαινα κυρα Θανασαινα]
μια  γειτονισα μια χηρα κουτσομπολα
της φιθυρισε μια μερα στο αυτι
κυρα Θανασαινα σα θελεις να γεννησεις
στο παπα να πας να διαβαστεις
κι παπας την ευλογα
μα η Θανασαινα ειχε φλογα
που δεν εσβηνε με ξορκια κι αγιασμους
τι κουτος που ευλογουσε
τι κουτος που εξηγουσε
δεν της ερριχνε πεντ'εξι αφορισμους

.

.
.

θαλασσα -Αγριλια-Αστακος-χ.ν.κουβελης
[περισσοτερες φωτογραφιες-more photos- στο facebook-Christos Couvelis]
.
.
THE SEA IS FORMING THE PORTRAIT OF ODYSSEAS
Chroniko at Agrialia's sea-Astakos-c.n.couvelis

Η ΘΑΛΑΣΣΑ ΣΧΗΜΑΤΙΖΕ ΤΟ ΠΟΡΤΡΑΙΤΟ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ
Χρονικο στην θαλασσα της Αγριλιας στον Αστακο-χ.ν.κουβελης

φτασαμε με τη βαρκα στην ακρογυαλια,το καραβι στο βαθος,ο ηλιος
εδυε πισω του,το φως στα βραχια και στα χαλικια,περπατουσαμε με
γυμνα ποδια,βαθια μεσα στη καρδια μας καταλάβαιναμε τις σκεψεις
του Οδυσσεα,''η θαλασσα ειναι το σπιτι μας'' τον ακουσαμε να λεει,
''τα βραχια σχηματιζουν τα προσωπα μας'',σταματησε,''κοιταξτε''
μας εδειξε με το χερι ,''ο Ελπηνορας'',πολλες φορες αναφερνε τον
Ελπηνορα,ποιος ξερει γιατι,δεν τον ρωτησαμε,ισως γιατι χαθηκε
ετσι αδοξα,οπως αδοξα εζησε,''μια πετρα που κυλησε αναμεσα στις
αλλες πετρες'',τον ακουσαμε να ψιθυριζει,η παραλια ηταν αδεια,
οι τουριστες ειχαν φυγει,ειδαμε τ'αποτυπωματα των ποδιων τους
στην αμμο και γραμματα,Ν+Γ, I love Greece χαραγμενα μεσα σε μια
καρδια,και αλλα αποσπασματα λεξεων,σαν επιτυμβια,μια βαρκα  σαν
τον ναρκισσο αποκοιμονταν πανω στην αντανακλαση της,πηγαμε στη
μερια που ηταν αποτομα τα βραχια,κοφτα ισια στα νερα κατω,σαν τα
χερια σαν τα προσωπα σαν τα κορμια και τις ψυχες μας γδαρμενα,
''κοιταξτε αυτες τις κυψελλες,κενα απο απολιθωμενα κοχυλια που τα
ξεπλυνε το νερο κι ο χρονος'',μας ειπε,καταλαβαμε τι ηθελε να πει,
''σ'ολα τα πραγματα ερχεται καποτε η σειρα τους να ερθουν και να
περασουν'',το κυμα ηρθε κι εσκασε κι αποσυρθηκε και γεμισε με νερο
μια λακκουβα,εσκυψε και το πηρε στη χουφτα του,το εφερε στα χειλη
του,''εμεις οι Ελληνες πρεπει να μην αμελουμε να πινουμε θαλασσινο
νερο ταχτικα,να καθαριζομαστε'',ακολουθησαμε ενας-ενας το παρα-
δειγμα του,αργοτερα  οταν νυχτωσε αναψαμε φωτια στη παραλια
και καθισαμε γυρω-γυρω,ψησαμετα ψαρια και τα χταποδια που πια-
σαμε και φαγαμε,ειπαμε ιστοριες και γελασαμε πουι ειχαμε πολυ καιρο
να γελασουμε και ν'αναπαυθουμε,εκει κοντα στη φωτια στρωσαμε τις
κουβερτες,σκεπαστηκαμε και κοιμηθηκαμε,εκει που η θαλασσα ερχεται
και φευγει και παλι ερχεται
.
.
.

my women in pop mode-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
HELEN'S POP MODE LOVE CASE[Fragment]-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Helen in hers salon is reading Woman's Face magazine,the mobile phone
is calling,''heloo,yes,my darling,in ten minutes'',a ferrari lubricant car F430
colour red,Jeff is kissing  hers soft- pinkish-colour lips,''o my great darling''
Helen is saying  passionately,the next hours together are beautifully going,
in Casablanca restaurant at Square Times they ate lobster with green fresh
vegetables and drank red wine with wonderful flavor,later they had fun time
in a jazz club at Broadway steet,he,whiskey and ice water and she,jin with
lemon ''O I love you Jeff'',Helen was very happy,after midnight in hers bed-
room is dreaming a very pleasant and happy future days
.
.
.

.

οι γυναικες της οδου Μενανδρου-Αθηνα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
[ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ]
Η ΜΑΡΙΑ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΗΣ ΟΔΟΥ ΜΕΝΑΝΔΡΟΥ -ΑΘΗΝΑ-
ΟΜΟΝΟΙΑ-χ.ν.κουβελης

''Μαρια'',γελασε,λευκα δοντια,''ετσι με βαφτισαν'',κοκκινα χειλη
''δεν το αλλαξα στη δουλεια'',μαυρα ματια,''μου αρεσει και το
κρατησα'',μετριο αναστημα,ομορφη γυναικα,''αλλωστε αυτο
εχει μεινει απο μενα'',μαυρα κοντα μαλλια,η ιστορια ρομαντικη,
σκληρη,αληθινη,ψευτικη,πραγματικα γεγονοτα,''στη Θεσσαλονικη'',
αναψε τσιγαρο,νυχια βαμενα ροζ,''δουλεψα στο σπιτι της Βασιλικης'',
ανοιξε το συρταρι,εβγαλε ενα αλμπουμ φωτογραφιες,''να αυτη ειμαι,
στη μεση,στο Λευκο Πυργο,'',γυρισε τη φωτογραφια,διαβασε''δεκα-
εφτα Μαρτιου χιλιαεννιακοσια εννηντα πεντε'',με δυο φιλες,''η Ελενη
και η Ντινα'',της δουλειας,18 χρονων,''δυο χρονια στο σπιτι'',μαυρο
χρωμα εσωρουχα,''δεν κρυωνεις;''τη ρωτησα,με κοιταξε ''οχι'',χαμο-
γελασε,''οταν ηταν γιορτες,Κυριακες,25 Μαρτιου,28 Οκτωβριου η Βα-
σιλικημας εστελνε να βολταρουμε στη Θεσσαλονικη σε γνωστα μερη,
στη Καμαρα,στο Λευκο Πυργο,στην Εγναντια'',γελασε,''να μοστραρουμε,
για διαφημηση γινοτανε,να μας δουν'',εμπορευμα προς επιδειξη,πληρω-
νε καλα,40% ποσοστα,ουτε νταβαντζηδες,ουτε μπλεξιματα με το Ηθων,
ειχε τις γνωριμιες,''καθαρο σπιτι,σαν ιατρειο ητανε''γελασε,''κορμιων'',
ειπε γεγονοτα,περιστατικα,περιεγραψε τυπους,γουστα,''στη δουλεια
εχεις να κανεις με ανθρωπους'',ντυθηκε,''εδω στην Αθηνα,τα πρωτα
χρονια ηταν καλα,μεταηρθαν οι ξενες,φτηνες,πιο φρεσκες τα χρονια
περασαν,αλλο 20 και αλλο ,ξερεις ποσο ειμαι,στις 11 Μαη γινομαι 37
χρονων'',''δεν σου φαινεται'',της ειπα,''φαινεσαι πολυ νεωτερη,για 25'',
χαμογελασε,ομορφο χαμογελο,η κοκεταρια της γυναικας,''σ'ευχαριστω'',
καθισε διπλα μου,με αγκαλιασε,''θα με παντρευοσουνς;θελεις να με παν-
τρευτεις;'',''μιλαω σοβαρα,εχωπροικα'',σηκωθηκε,καθισε στον καναπε
απεναντι,''παντρευτηκα δυο φορες''συνεχισε''μια στη Θεσσαλονικη,τοτε
σταματησα τη δουλεια,εχω και μιακορη,τωρα ειναι16 χρονων'',μου εδει-
ξε τη φωτογραφια της,της εμοιαζε,''η Ελενη μου'',''χωρισα ,η Ελενη ηταν
2 χρονων'',το δικαστηριο εδωσετο παιδι στον αντρα,''εφυγα απο τη Θεσ-
σαλονικη,με καποιον που γνωρισα,παντρευτηκαμε,σ'ενα χρονο μεσα χω-
ρισαμε τον παρατησα'',σε διαφορα σπιτια στην Ομονοια,στο Μεταξουρ-
γειο,''τωρα εδω στηΜενανδρου,δυο χρονια;παραπανω;δεν κραταω λογα-
ριασμο'',αναψετσιγαρο,''οσο περναει η μπογια  μου θα δουλευω,υστερα
θα σταματησω'',εβγαλε απο τη τσαντα της ενα κοκκινο κραγιον κι ενα
καθρεφτακι κι εβαψε τα χειλη της,''η Μαρια θα  ξεχασει'',με το παιδι εχει
καλησχεση,τα ξερει ολα,ανοιξε τη τηλεοραση,''μ'αρεσει ν'ακουω τις ειδη-
σεις,σου φαινεται παραξενο;θελω να ξερω τι γινεται'',''μ'αρεσει και να
διαβαζω βιβλια,διαβασα τον Ροβινσωνα Κρουσο,τη Μανταμ Μποβαρυ,
τωρα διαβαζω την Αννα Καρενινα,ειμαι στη μεση''.ειχε περασει η ωρα,
''οποτε θελεις μπορεις να ερχεσε'',''καληνυχτα'',εφυγα,
εξω ειχε νυχτωσει,εστριψα στην Πειραιως,στην Ομονοια,Αθηνας,Χαυτεια,
Σταδιου,χαθηκα μεσα στη πολη,
.
.
.

.

J.L.BORGES AND THE LABYRINTH OF THE MIRRORS-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
Ο ΧΟΡΧΕ ΛΟΥΙΣ ΜΠΟΡΧΕΣ ΚΑΙ Ο ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ ΤΩΝ ΚΑΘΡΕΦΤΩΝ
-χ.ν.κουβελης
J.L.BORGES AND THE LABYRINTH OF THE MIRRORS
-c.n.couvelis

Νεα Υορκη Μεσο Μανχατταν,Φεβρουαριος 1981,στις 5μμ ειχε
ορισθει το ραντεβου,στις 5 ακριβως χτυπησα το κουδουνι του
διαμερισματος,μου ανοιξε η Μαρια Κονταμα,με οδηγησε στο
σαλονι,σ'εναν μαυρο δερματινο καναπε καθονταν ο Χορχε Λουις
Μπορχες,αψογα ντυμενος,μαυρο κουστουμι με γκρι ριγες και
κοκκινη γραβατα,ακουμουσε στο ασπρο μπαστουνι του,τον
χαιρετησα,με ευγενικη φωνη μου ειπε να καθισω,η Μαρια Κον-
ταμα μου εφερε ενα χυμο πορτοκαλι,''naranja τα λενε στη 
πατριδα,orange στα Αγγλικα,laranja στα πορτογαλικα ,oranje
στα Ολλανδικα,arancione στα Ιταλικα,aurantiaco στα Λατινικα,
oraiste  στα Ιρλανδικα,Μηλο των Εσπεριδων στα Ελληνικα,porto-
gallo πορτοκαλι απο την Πορτογαλια,καθε γλωσσα και μια λεξη
για ενα αντικειμενο'',με κοιταξε,ηξερα πως ηταν πια τυφλος,
''πορτοκαλι,μια σφαιρα,ενα τελειο στερεο,η Πλατωνικη Ιδεα'',
η Μαρια Κονταμα καθισε διπλα του,''παντα αγαπουσα τους καθρε-
φτες,στο σπιτι η μητερα ειχε ενα καθρεφτη με ξυλογλυπτο πλαι-
σιο,τη παρακολουθουσα,μικρο παιδι,που χτενιζε τα μαλια της,εβα-
φε τα χειλη κοκκινα,γινονταν διαφορετικη,ομορφη,στεκομουν
πολλες φορες μπροστα του,εβλεπα το ειδωλο μου,και μου αρεσε
να παιζω,οπως ειχα δει στο θεατρο,ποτε ελεςγα πως ημουνα
εγω ο ιδιος και ποτε ενας αλλος,με γοητευε,με μαγνητιζε,η απει-
κονιση του χωρου σ'αυτον,η προεκταση του σ'αυτον, ενας αλλος
κοσμος,παραλληλος με τον δικο μας πραγματικο κοσμο,απ'τον
οποιο μπορουσε να ξεπηδησει οτιδηποτε,να συμβει οτιδηποτε,
οπως στην Αλικη Μεσα Απο το Καθρεφτη,Διαμεσου του Καθρεφτη,
π.χ ενα κουνελι μ'ενα ημιψηλο καπελο να κανει μια βαθια υπο-
κλιση και να παιξει μιλονγκα,τοτε πρεπει να ηταν που αρχισα να κα-
νω,να φανταζομαι,διαφορες ιστοριες με τους καθρεφτες,ειχα ανα-
πτυξει και μια πρωιμη εξοικιωση με τη Λογικη,να πολλαπλασιασω
τα ειδωλα,μεχρι το απειρο,να τα αφαιρεσω ,να τα εξαλειψω, να τα
εξαφανισω,η πρωτη γνωση της Γεωμετριας στο σχολειο μου εδωσε
καποιες ιδεες,το ιδιο και η Φιλοσοφια,ενας καθρεφτης σχηματιζει
ενα ειδωλο ενος αντικειμενου,δυο καθρεφτες σε μια σχετικη μεταξυ
τους γωνια ποσα ειδωλα σχηματιζουν ενος αντικειμενου;ας ονομα-
σουμε Α το αντικειμενο και Κ1,Κ2 τους δυο καθρεφτες,Α1-Κ1[1-συντο-
μευμενα]το ειδωλο του Α στον Κ1 και Α2-Κ2[2] το ειδωλο του στον Κ2,
τοτε το Α1-Κ1[1]  και το Α2-Κ2[2] σχηματιζουν νεα ειδωλα,το Α3-Κ2[3]
στον Κ2 το Α4-Κ1[4]  στον Κ1,τοτε με τη σειρα τους αυτα τα ειδωλα σχη-
ματιζουν νεα ειδωλα,ετσι σχηματιζεται η σειρα ειδωλων:1-2-3-4-...
,το ΑπειροΣυνολο των Φυσικων Αριθμων,Απειρα Ειδωλα,τα πραγματα
φυσικα γινονται πολυ περισσοτερο πολυπλοκα αν εχουμε περισσοτερα
απο ενα αρχικα αντικειμενα και περισοτερους απο δυο καθρεφτες και
σε διαφορες σχετικες θεσεις,τοτε παλι το Συνολο των Ειδωλων  αντιστοι-
χει στο Συνολο των Φυσικων Αρθμων,με τον ιδιο πληθικο αριθμο,Απει-
ροσυνολα,φαντασου να αντικειμενα να μην ειναι στασιμα και να κινουν-
ται,οπως και οι καθρεφτες να μην ειναι σταθερα τοποθετημενοι αλλα
να μεταβαλεται η θεση τους,τωρα απο την Αποψη της Φιλοσοφιας,το
Ιδιο πολλαπλασιαζομενο απειρα,και αν φαντασθουμε τον Δημιουργο
αυτης της Κατασκευης με τους Καθρεφτες τοτε μπορουμε να υποθεσου-
με τις ενεργειες,σαν παιχνιδι,να προσθετει και να αφαιρει αντικειμενα,
τοτε προσθετει και αφαιρει ειδωλα,να προσθετει και να αφαιρει καθρε-
φτες,και να αλλαζει τις θεσεις τους,τοτε προσθετει και αφαιρει ειδωλα
και αλλαζει τη σχετικη θεση τους,βεβαια ο πληθικος αριθμος τους ειναι
απειρος,καρντιναλ N0,Αλεφ Μηδεν,φαντασου αυτος ο Παντοδυμος Δη-
μιουργος να κανει τους καθρεφτες απο διαφανη υλη,μη ορατους,και να
συνυπαρχουν σε εναν ενιαιο χωρο ολα τα απειρα ειδωλα,χωρις ορατα
ορια,περιορισμενα  ,χωρις να το διαισθανονται ,στη γεωμετρια των καθ-
ρεφτων,θα μπορουσε ακομα να αλλαξει το χρονο που βιωνει ενα αντι-
κειμενο και κατα συνεπεια το ειδωλο του,π.χ να συνυπαρχει το ειδωλο
σαν μικρο παιδι και σαν ενηλικας,το ειδωλο του πριν μια πραξη,ενα γε-
γονος,στο Παρελθον,το ειδωλο του ταυτοχρονο της πραξης,στο Παρων,
και το ειδωλο του μετα τη πραξη,στο Μελλον,π.χ ενας ανθρωπος πριν
γινει δολοφονος,να πραττει ιη δολοφονια και στη φυλακη μετα τη δολο-
φονια,να συνυπαρχουν και οι τρεις χρονικες καταστασεις,και σε ορισμε-
νες συνθηκες να μπορει να ενεργησει  αντιστροφα,να γυρισει το χρονο
πισω και να αλλαξει τα γεγονοτα,π.χ  ο δολοφονος να μην προβει στη
δολοφονια,,οπως καποιος αλλος να κανει κατι ,που δηλιασε πριν να κα-
νει,φαντασου,αυτο να ειναι μεσα στις δυνατοτητες αυτης της Κατασκευ-
ης να ειναι η Πραγματικοτητα ο Κοσμος των Ειδωλών και Φανταστικος,
Επινοηση,ο Κοσμος των Αντικειμενων,και αντιθετα απο το φυσικο νο-
μο απο τα Ειδωλα να προερχονται τα Αντικειμενα,να παραγονται απο
αυτα,και μια αλλη δυνατοτητα να  αποσυνδεθουν τα ειδωλα απο τα
αντικειμενα,να ανεξαρτοποιηθουν και να εχουν ιδιαιτερη και διακριτη
υπαρξη,απειρες δυνατοτητες υπαρχουν,αυτη η εμμονη με τους καθρε-
φτες με ακολουθησε σε ολη τη ζωη μου,εγινα συλλεκτης καθρεφτων,απο
αντικες μεχρι μοντερνους,στη βιβλιοθηκη που εργαζομουν διαβασα ολα
τα βιβλια Περι Οπτικης,στις διαφορες πολεις που επισκεφτηκα στον κοσμο
επισκεφτηκα τα μουσεια Καθρεφτων,σε αρχαιολογικα μουσεια ειδα και
περιεργαστηκα αρχαιους καθρεφτες,οπως τους αρχαιους ελληνικους,
και σε μουσεια τεχνης  μελετησα στους πινακες ζωγραφικης τους καθρε-
φτες που απεικονιζαν,οπως τον πινακα,τον θυμαμαι καλα γιατι πολλες
φορες τον ειδα,Η Αφροδίτη κοιτάζεται στον καθρέφτη,Αφροδίτη Rokeby,
του Ντιέγκο Βελάσκεθ, λάδι σε μουσαμά, διαστασεις 122,5-177εκατοστα,
περιπου το 1651,στην  Εθνική Πινακοθήκη του Λονδινου,ενας Ερωτας-παι-
δι κραταει ενα καθρεφτη και σ'αυτον καθρεφτιζεται η Αφροδιτη ξαπλω-
μενη γυμνη,μια ολοκληρη ζωη εζησα μεσα στους καθρεφτες και στις
ανανακλασεις τους,και τις ιστοριες που εγραψα,τις ficciones μου,και τα
ποιηματα μου με αυτη τη λογικη τα κατασκευασα,των Καθρεφτων,και τω-
ρα που ειμαι πια,και αμετακλητα τυφλος,παντα καθομαι μπροστα σ'ενα
καθρεφτη,αυτο το φροντιζει η Μαρια,σ'ενα μονο Καθρεφτη να ειμαι
Εγω και Αλλος,αρκετα σε κουρασα,τωρα,στο τελος,θελω να σου  δειξω
μια Κατασκευη που εκανα με Καθρεφτες,Μαρια σε παρακαλω βοηθησε με,
εκεινη τον βοηθησε να σηκωθει και τον επιασε αγκαζε να περπατησει,
εγω ακολουθουσα απο πισω,διασχισαμε εναν διαδρομο,καπου εικοσι
μετρα μηκος,το δαπεδο με ασπρα και μαυρα τετραγωνα,''σαν πιονια σε
σκακι κινουμαστε,η' ποιοι μας κινουν;'',τον ακουσα να λεεει και να γελα-
ει,κανενα ανοιγμα δεν υπηρχε στους λευκους τοιχους,ο φωτισμος ηταν
εσωτερικος αλλα αθεατος,φτασαμε σ'ενα καθετο διαδρομο ,ο Χορχε Λουις
Μπορχες και η Μαρια Κονταμα εστριψαν δεξια,ειδα μια σειρα πορτες
στο διαδρομο,ο Μπορχες ανοιξε τη πρωτη πορτα,διαβασα τον αριθμο της,
no.1,μπηκαν μεσα,ακολουθησα κι εγω,ημασταν σε μια αιθουσα με καθρεφτες,
παραξενευτηκα που δεν ειδα τα ειδωλα μας,''σου φαινεται πα-
ραξενο'',ακουσα τη φωνη του,''καθρεφτες που δεν σχηματιζουν ειδωλα'',
γελασε,''αυτο το δωματιο ειναι μια Μηχανη Κειμενων,γι'αυτο δεν βλεπεις
τα ειδωλα μας,ενεργοποιειται μονο οταν το αντικειμενο ειναι λεξη,χρειατη-
κα πολυ χρονο να τον κατασκευασω,να τοποθετησω τους καθρεφτες,να υπο-
λογισω τον αριθμο τους,τις σχετικες τους γωνιες,τους μηχανισμους κινησεων
τους,το προγραμμα -αλγοριθμος με το οποιο λειτουργει,ενδιαφερθηκα και
να αυτενεργει,να αυτοοργανωνεται,ενας ζωντανος οργανισμος,να ειναι αυτο-
ματον,δεν ειναι δυσκολο να φαντασθεις πως λειτουργει αυτη η Μηχανη Κει-
μενων,η ιδεα ειναι πολυ απλη,λεξεις-αντικειμενα που σχηματιζουν τα ειδωλα
τους,σαν αντικειμενα μπορεις να τοποθετησεις ολες τις λεξεις απο το λεξικο
μιας γλωσσας,π.χ της Ελληνικης,της Ισπανικης,της Αγγλικης,της Ινδικης,ολα τα
λεξικα,ξεχωριστα και μαζι,τοτε σχηματιζονται τα απειρα ειδωλα τους,Αλεφ
Μηδεν,N0,και φυσικα,οπως καταλαβαινεις,στα απειροσυνολα των ειδωλων
μπορει να παρουσιαστουν ολα τα κειμενα που γραφτηκαν,που γραφονται,που
θα γραφουν,ολων των συγγραφεων,ολα τα βιβλια,και σε ολες τις γλωσσες,οτι-
δηποτε εχει γραφτει,οτιδηποτε θα μπορουσε να γραφτει και δεν εχει γραφτει,
οτιδηποτε θα γραφτει,σε γνωστες γλωσσες και σε γλωσσες αγνωστες ,αλλα και
σε γλωσσες που θα κατασκευασθουν,ολα,και το Συστημα -Μηχανισμος ειναι
τοσο Εφυες που ειναι υπερανω της Πραγματικοτητας ,την  περιεχει και την προ-
βλεπει,π.χ μπορει να κατασκευασει ολες τις γλωσσες, ολα τα ιδιωματα,ολες τις
αργκο,ολα μπορει να τα κατορθωσει,ενα Πανοπτικον,μπορει να συνθεσει την
Ιλιαδα και την Οδυσσεια του Ομηρου,τα απαντα του Αριστοτελη και του Πλα-
τωνα,τα εργα του Σεξπιρ,τα Cantos του Παουντ,το Εγκλημα και Τιμωρια και
τον Ηληθιο του Ντοστογιεφσκι,τον Δον Κιχωτη του Θερβαντες,το Tractatus
Logico-Philosophicous του Βιτγκενσταειν,το Tlön Uqbar Orbis Tertius απο τις
Ficciones του J.L.Borges  μια αγγλικη εκδοση του 1983 σχεδιασμενη απο
τον Rikki Ducornet,μπορει ολα τα κειμενα να τα κατασκευασει αυτη η μηχανη,λογοτεχνικα,επιστημονικα,αρθρα,εφημεριδες,τα παντα,ακομα και
αφισες,προγραμματα θεατρων,εισιτηρια του μετρο,ολα οτι μπορεις να φαν-
ταστεις,ακομα και τα κειμενα που θα μπορουσε να γραψει καποιος και δεν
τα εγραψε ποτε,εχει και τη δυνατοτητα να τυπωθει,οπως βεβαια ολα τα κει-
μενα,Μαρια σε παρακαλω δειξε'',η Μαρια Κονταμα πηγε σε μια μηχανη,''γρα-
ψε[θεατρικο εργο του Σεξπιρ που δεν εγραψε,το δευτερο απο αυτα]'',
η Μαρια Κονταμα πληκτρολογισε και αμεσως σχεδον αρχισε να τυπωνονται
οι σελιδες,σε λιγοτερο απο μισο λεπτο τυπωθηκε το βιβλιο,μου το εδωσε,ενα
βιβλιο τυπωμενο με τον τροπο της εποχης του 17ου αιωνα,διαβασα στο εξω-
φυλλο:
WILLIAM  SHAKESPEARE
HERCULES AND DEIANEIRA
LONDON
Edited  by Isaac Laggard and Ed.Blount,1623
''μπορεις να το κρατησεις αν θελεις ,σου το χαριζω''-''ευχαριστω παρα πολυ''
ειπα,
''τωρα θα δεις ,θα εχεις κυριολεκτικα στα χερια σου ,το διηγημα που θα
γραψεις'',
μετα απο λιγο η Μαρια Κονταμα μου εδωσε τις τυπωμενες σελιδες,διαβα-
σα:
Ο ΧΟΡΧΕ ΛΟΥΙΣ ΜΠΟΡΧΕΣ ΚΑΙ Ο ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ ΤΩΝ ΚΑΘΡΕΦΤΩΝ
-χ.ν.κουβελης
J.L.BORGES AND THE LABYRINTH OF THE MIRRORS
-c.n.couvelis
πηγα να γυρισω τη σελιδα,''αυτομαν εχεις την ευχαριστηση,μπορεις,αν
θελεις,να μου το χαρισεις'',τον ακουσα,-''πολυ ευχαριστως'' του ειπα,του
εδωσα τις τυπωμενες σελιδες,''ευχαριστω,η Μαρια θα μου το διαβασει και
μαλιστα αποψε,πριν κοιμηθω'',
γυρισαμε στο σαλονι,ειχε περασει η ωρα,τους ευχαριστησα για τη φιλο-
ξενια,εφυγα,εξω ειχε νυχτωσει,πηγα με τα ποδια στη Times Square,δει-
πνισα στο Casablanca Restaurant,μετα γυρισα στο Hotel,εκανα ενα ζεστο
ντους,ξαπλωσα,πριν κοιμηθω ξεφυλλισα το βιβλιο που μου χαρησε,ειχε
μια χαλκογραφια-πορτραιτο του Σεξπιρ απο τον Martin Droeshout,τη
σχεδιασα με μολυβι σε χαρτι,τηνη πετυχα,διαβασα λιγο,ηταν αγγλικα επο-
χης,δεν μπορουσα να καταλαβω πολυ ,απο μια συντομη περιληψη στην αρ-
χη του βιβλιου,το θεμα της τραγωδιας ηταν το εξης:
η Δηιανειρα υποπτευθηκε πως ο Ηρακλης ερωτευθηκε την Ιολη,τρελλη
απο τη ζηλια της με το δηλητηριασμενο αιμα του κενταυρου Νεσσου αλοιψε
το ρουχο του Ηρακλη,πιστευοντας πως θα τον ξαναφερει κοντα της,τοτε ο Ηρα-
κλης ενιωσε  πολυ δυνατους πονους στο κορμι του και μην αντεχοντας μαζεσε
ξυλα σε σωρο στο βουνο Οιτη ,ανεβηκε πανω και παρακαλεσε τον  Φιλοκτητη 
να αναψει φωτια να καει,οταν εμαθε η Δηιανειρα  πως  ο Ηρακλης καηκε
αυτοκτονησε
[εδω η αγγλικη περιληψη]
Deianeira suspected that Hercules fell in love with Iole, crazy
from jealousy  with the poisoned blood of Nessos ointmented the
garment of Hercules, believing that it will bring him back near to
her, then Hercules  felt very strong pains in the his corp and not
withstanding  collected woods in a heap on the mountain Iti, rise
above and begged from Philoctetes to light a fire to burn him, when
Deianeira  learned that Hercules blazed committed suicide
η ωρα 12 και 43 μετα τα μεσανυχτα,εκλεισα το βιβλιο,το αφησα πανω
στο γραφειακι διπλα στο κρεβατι,,εσβησα το λαμπατερ και μετα απο
λιγο κοιμηθηκα  
.
.
.

woman's interiors-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

[ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ]
η ευτυχια,ποσο ομορφο ειναι το προσωπο σου
.
ηθελε να του πει πως δεν κοιμαται,πως ξαγρυπναει και πως
ονειρευεται,ενα χερι που ψαχνει,στο λαιμο στον αριστερο
ωμο,η φωνη ψιθυρος,τα ματια κλειστα,ανοιχτα σ'ενα κοσμο
που την μαγευει,κι ολο εισχωρει σ'αυτο το κοσμο και πισω
δεν θελει να γυρισει,ακουει τη φωνη,διπλα,το χερι γυρευει
το δικο της,το πιανει,τα δαχτυλα στα δαχτυλα,σφιγγουν,ενα-ενα
μαζι,ενωμενα,η φωνη της,η φωνη στο αριστερο αυτι της,ακουει,
''η ευτυχια''ψιθυριζει,επειτα σιωπη,βαθεια σιωπη,να χωρεσει τα
παντα,θελει να του πει τα παντα,τωρα,εδω,το φεγγαρι μπαινει
στο δωματιο που κοιμαται,της φωτιζει το προσωπο απαλα,''ποσο
ομορφο ειναι το προσωπο σου'' τον ακουει,''ειδες το φεγγαρι;''τον
ρωταει,''το ειδα,ειναι το προσωπο σου'',της απαντησε,μια ζεστη,
σαν δυνατη φωτια απλωθηκε στο κορμι της να την καψει,''εισαι
φωτια''του ειπε,''και θα με καψεις'',''κι εσυ εισαι φωτια κι εσυ θα
με καψεις'',επιθυμει να καει,μαζι να καουν,''η ευτυχια τι ειναι;''
τον ρωταει,''εσυ εισαι η ευτυχια'',της απανταει,τον κοιταζει,τα
ματια του,καταλαβαινει,''γιατι δεν μπορω να μιλησω;'',''γιατι μου
κοπηκε η μιλια;'',''τι εγιναν οι λεξεις και τιποτα δεν μπορουν πια να
εκφρασουν;'',''οι λεξεις ειμαστε εμεις''',''εμεις'',''εγω εσυ'',''ενα'',
''κοιταξε το φως απ'το φεγγαρι στο αριστερο μου ποδι'',''θα το πια-
σω'',''τωρα ειναι στο στηθος μου,πιαστο'',''στη κοιλια μου ειναι,
πιαστο'',απλωσε το χερι,το επιασε,το εκλεισε στη φουχτα του,
''παιζω με το φως σου''της ειπε,''κλεισε τα ματια'',''ολο το φως
στα χερια μου ειναι'',''το ξερω'',''να κοιμηθεις τωρα'',''καληνυχτα'',
''το ονειρο δεν τελειωνει'' ,''το ονειρο δεν θα τελειωσει'',''εχει εσενα
κι εμενα''
.
.
.

woman's interiors χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
[ο Pablo Picasso κι Εγω]
η φανταστικη μου συναντηση με τον Pablo Picasso-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
-ο ταυρος ειναι συμβολο η' πραγματικο ον;
-[σκεφθηκα,συμβολο δυναμης,ορμης,αρσενικο ορμεμφυτο,φαλλος],
του εδειξα τη γυναικα που ζωγραφισα,την κοιταξε με προσοχη,γελασε,
-εγω ζωγραφισα τη Ντορα Μααρ απειρε φορες
η Ντορα Μααρ και  ο Μινωταυρος
η Ντορα  με πρασινα νυχια
το πορτρετο της Ντορα με στεφανι απο λουλουδια-
η Ντορα με ψαθινο καπελο,πολλους πινακες τις εκανα,
-τοτε το 37 με τη Γκερνικα τι εγινε;-
-οι φασιστες σκοτωσαν 1660 ανθρωπουςι και το 70 τοις εκατο της πολης
ισοπεδωθηκε ,οι δολοφονοι εριξαν 32 τονους εκρηκτικα,
[σταματησε να μιλαει]
να θυμηθω,να γυρισει πισω η μνημη,ο θυμος που ενιωσα,το αλογο,
ο ταυρος,η γυναικα που ουρλιαζει,το παιδι,τι σημαινουν;
σημερα τι σημαινουν;[με κοιταξε],κομματια,κοματιασμενα,κοματιαζω,
διαμαρτυρομαι,φωναζω,ποτε πια πολεμος,
η Ντορα φωτογραφιζε καθως σχεδιαζα τον πινακα,τα διαφορα σταδια
του
[ξανακοιταξε το σχεδιο της γυναικας που του εδωσα]
εγω  ζωγραφιζω τα αντικειμενα οπως τα φανταζομαι και οχι οπως τα βλεπω
οπως ειναι,
τωρα καποιοι πλουτιζουν απο τα εργα μου,οπως πλουτισα βεβαια κι εγω.
[Το έργο Dora Maar au chat[η Ντορα Μααρ στη καρεκλα]του 1941, πωλήθηκε
από τον Οίκο Sotheby’s  της Νέας Υόρκης το Μάιο του 2006 στην τιμή των
95.216.000 δολαρίων]
φαντασου τοσα λεφτα για μια φαντασια
[μου εδωσε το σχεδιο της γυναικας]εσυ τι φανταστηκες;
-τη φελιτσιτα,την ευτυχια[του απαντησα]
-σου ευχομαι να την πουλησεις παραπανω απο τη τιμη της Ντορας [γελασε],
αστειευομαι,μην την πουλησεις ποτε
-
Φελιτσιτα Φελιτσιτα
εισαι τρελα  εισαι γλυκα
το φιλι σου ειναι μελι
εισαι παιδι μου πλασμα
ονειρευτο
[τραγουδησε]
.
.
.

woman in posing-2μ χ 3μ-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
[ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ]
η επιμονη επιστροφη της μνημης

''αν ντρεπομαι για το σωμα μου;'',εκεινη χαμογελασε,
''οχι'',αναψε τσιγαρο,''οταν ημουν μικρη,16 -17 ,ντρεπομουν,
φοβομουν πως το σωμα μου δεν ηταν ωραιο'',σηκωθηκε,
''κοιταξε,τωρα ξερω πως ειναι ωραιο'',καθισε,''το βλεμα
ενος αλλου'',''καθοριζει τι ειναι ωραιο και τι δεν ειναι ωραιο''
συνεχισα εγω,''ακριβως''συμφωνησε,''θυμασε πως με γνωρισες''
''εχει περασει καιρος'',''εντεκα χρονια,τοτε εμενα στα Κατω Πετρα-
λωνα'',''στον ηλεκτρικο εκεινη τη μερα ειχε μεγαλη καθυστερηση
το τρενο,πολυς κοσμος περιμενε κι απ'τη μια κι απ'την αλλη
πλευρα'',''εσυ ησουν απεναντι προς τον Πειραια,εγω προς την
Αθηνα'',''ετσι ηταν'',''παντα προς τον Πειραια,εκεινη τη μερα
ηρθες εκει που ημουνα εγω,σταθηκες πισω μου,οταν ηρθς
το τρενο δεν χωρεσαμε,ουτε στο δευτερο που ηρθε,σαν να
μην θελαμε να μπουμε μεσα,στο επομενο μπηκαμε στο ιδιο
βαγονι,καθισαμε διπλα-διπλα'',''τοτε μιλησαμε για πρωτη φορα'',
''οχι ηταν την αλλη μερα που μιλησαμε'',''εχεις δικιο,το θυμαμαι'',
''δεν θυμαμαι τι ειπαμε'',''θυμαμαι μια μερα,απογευμα ηταν,μου
ειπες πως ημουν ομορφη'',''τωρα το θυμαμαι καθαρα'',''ποσο καιρο
ημασταν μαζι;'',δεν απαντησα,''ποσο καιρο δεν ειμαστε μαζι;'',''ειμα-
στε σ'ενα δωματιο,στο σπιτι σου και μιλαμε'',''αυτο εχει γινει παρα
πολλες φορες,το ιδιο,παντα με ρωτας αν ντρεπομουν για το σωμα
μου,εννοεις να το δει καποιος γυμνο'',''το θυμαμαι,μια εβδομαδα
απο τοτε που γνωριστηκαμε'',''θελεις να ετοιμασω κατι να φαμε;'',
''ναι .ερχομαι να σε βοηθησω''
.
.
.

Ημερολογιο του Οδυσσεα-Odysseas ' Diary-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
αποσπασματα απο το Ημερολογιο του Οδυσσεα-χ.ν.κουβελης

-σημερα ειμαι κουρασμενος και βαρυθυμος
-κατεβηκα στ'ακρογυαλι,κολυμπησα,τα νερα κρυα,σιγα-σιγα ζεστα-
θηκα,βγηκα απο τη μερια που'ναι τα βραχια,στεγνωσα στον ηλιο,οταν
πηρε να βραδυαζει γυρισα
-τη νυχτα σκεφτομουν τα ταξιδια που εκανα,τη ζωη που περασα
σε ξενους τοπους και σε ξενους ανθρωπους,καθενας ειχε τις πικ-
ρες και τις χαρες του
-τωρα στη πατριδα μετραω τα βηματα μου στην αμμο με τα πατη-
ματα των γλαρων,τα ιχνη τους πανω στη λεπτη αμμο,φευγαλεα,
το νερο και η πιεση του αερα τα σβηνει,μεχρι που να γραφτουν
παλι απ'την αρχη
-το πρωι,ειδα ενα παιδι να γραφει με ασπρο χρωμα ανορθογραφα
το ονομα της βαρκας ''ΟΔΥΣΕΑΣ'',''πως σε λενε;'' το ρωτησα,''Νικο''μου
απαντησε,''ξερεις ποιος ειναι ο Οδυσσεας;'',''κανενας πολυ σπουδαιος'',
μου απαντησε το παιδι,''ξερεις οτι γραφεται το Οδυσσεας με δυο σιγμα;''
ρωτησα το παιδι,εκεινο κοκκινισε σαν να ντραπηκε''δεν ξερω,δεν πηγα
σχολειο'',''γιατι;''το ρωτησα,''να μ'αρεσει η θαλασσα,δεν ξερω γιατι,
αλλα απο πολυ μικρο παιδι ,μωρο θα ημουνα,μ'επαιρνε ο πατερας κοντα
του με τη βαρκα,τοτε πρωτη φορα εβγαλα μονος μου ενα χταποδι,τριων
χρονων πρεπει να'μουνα'',περηφανευτηκε το παιδι,''ποσο χρονων εισαι
τωρα;''το ρωτησα,''δεκα'' απαντησε,
απομακρυνθηκα,γυρισα,ειδα το παιδι μεσα στο γαλαζιο φως,''και η θα-
λσσσα κι αυτη με δυο σιγμα γραφεται''του φωναξα,
δεν ξερω αν προσθεσε το σιγμα η' αν τ'αφησε ετσι
-αν δεν μπεις στα κρυα νερα δεν γνωριζεις τι νοιωθει ο ναυαγος
-καποτε,θυμαμαι,μας ακολουθουσε πισω απ'τη πρυμνη ενα δελφινι
πολλες μερες,τη νυχτα εξαφανιζονταν κι εμφανιζονταν τη μερα,μιλια
πολλα εκανε μαζι μας,γυαλιζε στο φως το κορμι του,ευκινητο,
καποιος απο τους συντροφους τ'ονομασε Ελπηνορα,στον αδικοχαμε-
νο μας φιλο
σιγα-σιγα το συνειθισαμε και μαλιστα το πιστεψαμε πως ηταν αυτος
ο Ελπηνορας
''Ελπηνορα,πως εφτασες ως εδω;''τον ρωτησε καποιος ναυτης,
απο την αλλη μερα δεν το ξαναειδαμε το δελφινι,
πανε χρονια που συνεβηκε αυτο
-και τοτε που περνουσαμε απο το νησι των Σειρηνων εγω ημουνα δεμενος
σφιχτα με σχοινια στο καταρτι κι ειχα διαταξει τους ναυτες να βουλωσουν
τ'αυτια τους με λιωμενο κερι,οσο και να τους παρακαλουσα να με λυσουν
αυτοι να μην με ακουγαν και να μην με λυναν,οσο δυνατα και να τους φωνα-
ζα,να παω κοντα στις Σειρηνες μαγεμενος απ'το τραγουδι τους και να χαθω,
ομως,παραξενο,δεν ακουγα κανενα τραγουδι,δεν τραγουδουσαν οι Σειρηνες,
μονο εβλεπα καθαρα τις κινησεις που εκαναν,επαιζαν ταχα πως τραγουδουσαν,
σαν θεατρο,μουσικο,εβλεπα τα χειλια τους ν'ανοιγοκλεινουν,τους μυες του προ=
σωπου τους να συσπωνται και να διαστελονται ταχα στην λεπτη εκφραση της
φωνης,και τα ματια τους εβλεπα καθαρα,ποτε φωτεινα ποτε σκοτεινα ποτε
χαρουμενα ποτε λυπημενα,αλλες φορες μου φαινονταν ετοιμες να πεταξουν
ελαφριες ψηλα στη γαλαζια ατυμοσφαιρα κι αλλες φορες να χυμηξουν απελ-
πισμενες στα αγρια κυματα κι εκει μεσα στα σκοτεινα νερα να χαθουν,
κι ηταν σαν ν'ακουγα τα μαγικα τραγουδια τους,κι ας ηταν απολυτη η σιωπη
τους,κι ισως μεσα στη ζαλη και στη μεγαλη συγχυση μου να επινοησα τις κινησεις
τους και μαλιστα να τις -φανταστηκα και να μην υπηρχαν στη πραγματικοτητα,
οταν απομακρυνθηκαμε απο τον κινδυνο οι συντροφοι με ελυσαν απ το κα-
ταρτι κι ολο περιεργεια με ρωτησαν να τους διηγηθω για το τραγουδι των Σειρη-
νων που μονο εγω ακουσα κι εγω αρχισα να τους λεω ποσο μαγευτικο ηταν,να
σε τρελλανει στη κυριολεξια,εκεινοι ηθελαν περισσοτερα ,με ρωτησαν για λεπτο-
μερειες,τους ειπα πως ηταν ερωτικα τραγουδια γεματα παθος,τους ειπα
και στιχους,φυσικα εγω επινοησα τα λογια,τους ειπα τις καταπληκτικες ομοφω-
νιες τους που ακουσα,για τις πολυφωνιες τους,τις αριες ,τα ρετσιτατιβα,τις κο-
λορατουρες,και πως σαν τρελλος ηθελα,ποθουσα,να σπασω τα σχοινια να ριχτω
στη θαλασσα και να ενωθω μαζι τους για παντα ,
τους εκρυψα βεβαια πως ολ'αυτα ηταν ψεματα και πως οι Σειρηνες δεν τρα-
γουδουσαν ,ηταν βουβεςκαι μαλιστα πως δεν υπηρχαν κι ολα αυτα ηταν κα-
θαρη επινοηση δικη μου,
γιατι να τους χαλασω την ευχαριστηση ν'ακουν παραμυθια;
αλλωστε με τοση ευκολια τα απολαμβαναν
.
.
.

η Μαρια Καλλας τραγουδαει την αρια vissi d'arte vissi d'amore
απο τη Τοσκα του Πουτσινι
.
.
Αφιερωμα στη Μαρια Καλλας-Hommage to Maria Callas
Vissi d'arte, vissi d'amore-η αρια απο την Τοσκα του Τζιακομο Πουτσινι
(Puccini, Tosca) act II-πραξη 2-μεταφραση χ.ν.κουβελης

[συμφωνα με το λιμπρετο της οπερας:
την σοπρανο αρια την τραγουδαει η Φλορια Τοσκα φημισμενη τραγουδι-
στρια οπερας  στη Ρωμη το 1800 καθως αναλογιζεται τη δικη της σκληρη
κι αδικη μοιρα  και τη ζωη του αγαπημενου της Μαριο Καβαραντοσι που
ειναι φυλακισμενος απο τον βαρονο αστυνομο  Σκαρπια και κινδυνευει
να εκτεστει για τα δημοκρατικα του και φιλελευθερα φρονηματα ]
το 1942-27 Αυγουστου-για πρωτη φορα τραγουδησε Τοσκα  η Μαρια
Καλλας,19 χρονων[τοτε Μαρια Καλογεροπουλου]με την Εθνικη Λυρικη
Σκηνη στο θεατρο Παρκ στη πλατεια Κλαυθμωνος-μαεστρος ο Σωτος
Βασιλειαδης-
η πρωτη παρασταση της Τοσκας εγινε στις 14 Ιανουαριου 1900 στο
θέατρο Κοστάντσι της Ρώμης-στο ρολο της Τοσκας η ρουμανα σοπρανο
ελληνικης καταγωγης Χαρικλεα Νταρκλε[Χαρικλεια Χαρικλη -Χαρτου-
λαρη,το γενος των Μαυροκορδατων]1860-1939
.
Vissi d'arte, vissi d'amore,
non feci mai male ad anima viva!
Con man furtiva
quante miserie conobbi aiutai.
Sempre con fè sincera
la mia preghiera
ai santi tabernacoli salì.
Sempre con fè sincera
diedi fiori agli altar.
Nell'ora del dolore
perché, perché, Signore,
perché me ne rimuneri così?
Diedi gioielli della Madonna al manto,
e diedi il canto agli astri, al ciel,
che ne ridean più belli.
Nell'ora del dolore,
perché, perché, Signore,
ah, perché me ne rimuneri così?
.
Εζησα για την τέχνη, έζησα για την αγάπη,
ποτε δεν έκανα  κακό σε ζωντανη ψυχη
Κρυφα κι οχι φανερα  οπου γνωρισα καπου
τη δυστυχια  βοηθησα
Παντοτε με ελικρινη πιστη
η προσευχη μου
υψωθηκε στα τεμπλα των αγιων
Παντοτε με ελικρινη πιστη
στολισα το βωμο με λουλουδια
Στην  ωρα του πονου 
γιατί, γιατί, Κύριε,
γιατί να με ανταμείψεις έτσι;
Προσφερα κοσμηματα για το μανδύα της Madonna 
κι απηυθυνα τραγουδια προς τ'αστερια στον ουρανο
και ελαμπαν πιο ομορφα
Στην ωρα του πονου 
γιατί, γιατί, Κύριε,
γιατί να με ανταμείψεις έτσι;
.
.
.
 Maria Callas - Vissi d'arte Vissi d'amore(Puccini, Tosca)
.
.
.
.
.

Μεγαλεξανδρος Great Alexander-χ.ν.κουβελης
.
.
Απο τις Διηγησεις Μεγαλεξανδρου-χ.ν.κουβελης

...ητανε τοτε οπου μετα απο πορεια δεκα ημερων ηλθομεν εις μερος
μεγα ερημον ουδενα δενδρον ηταν ουδε θαμνος μικρος και υποφεραμεν
ολοι απο το μη υποφερτον καυμα και οι νυχτες ηταν πολυ σκοτεινες και ψυ-
χροτατες πολλα δε παιδια τοτε χαθηκαν απο υψηλην θερμη και ριγη
εις το κορμι-ο Αλεξανδρος εκ τουτων των συμβαντων εστεναχωρεθη πολυ
και αγρυπνος εμενεν τις νυχτες στη σκηνη του να ευρει λυσιν της δυστυ-
χιας εσυλογιζετο-τα πραγματα εις το στρατοπεδον ησαν λιαν κρισιμα και
ηκουετο πως ωρα με την ωρα θα ξεσπασει επανασταση μεταξυ των στρα-
τιωτων-ολοι ητο εξαντλημενοι και γυρνουσαν περιξ με τα προσωπα τους
αγριεμενα να τους φοβασαι τοσο καταβεβλημενοι ησαν και τα κακομοιρα
ζωα υποφεραν πολλα εχασαν τη ζωη τους απο τη κακουχια κι αλλα εξαν-
τλημενα καθονταν στο χωμα ημιλυποθημα και περιμεναν το τελος τους
αβοηθητα κι αλλα ως να τρελλαθηκαν και να εχασαν τας φρενας των βγα-
ζοντας φοβερους αφρους απο το στομα τους ορμουσαν ασυγκρατητα με
δυναμη και με πολυ ταχυτητα εχανοντο εις το βαθος του αχανους οριζοντα
και ποτε δεν επεστρεψαν ουτε τα ξαναειδαμε κι ητανε να σου πισνεται η
ψυχη απο την απελπισια και πολυ μεγαλη δυσκολια οπου ειχαμε οπου
εσωνοντο οι προμηθειες ελιγοστευαν τα θροφιμα και λιγο το νερο αρχισαμε
κι ολας να πειναμε και να διψαμε και εφοβομασταν την ελλειψη κι ητανε
πολυ κριμα και πονος να ακους τις αγριες φωνες των συνθροφων και τις βλα-
σφημιες τους  φοβος σαν ουρλιαχτα λαβωμενων αγριων ζωων ητανε και τρο-
μος και πονος στη καρδια να τους ακους και σε αυτη τη κατασταση οπου ελπιδα
δεν ειχε μας εσυγκεντρωσεν ο Αλεξανδρος και μας ειπεν πως την νυχτα ειδε σε
ονειρο την αγαπημενη μητερα του μετα απο πολυ καιρο οπου ειχε να την δει
την ειδε κι εκεινη πολυ τον.πονεσε για εκεινα οπου ετραβουσε και του ειπεν
πως ησαν μεσα σε μεγαν λαβυρινθον και οσοι εκει μεσα εμβηκαν δεν μπορεσαν
να εβγουν επειδη ειναι απεραντος ο τοπος κι ολοενα αυξανει εις μεγεθος καθε
ημερα δεκακις γινεται μεγαλυτερος και πως συνεχως προστιθεται νεα αμμος
απροσμετρητος και πως σε καθε μερος της ομοια ειναι και δεν δυναται να ξεχω-
ρισεις εις ποιον μερος της εισαι αν εις το μεσον η εις το ακρον της εισαι ειναι σαν
 πουθενα να εισαι και παντου να εισδαι και πως δεν εχει χρονο να διαβει μητε
ωρας μητε μηνους μητε εποχας μητε χειμωνας η' καλοκαιρι η' ανοιξις η' φθινο-
πωρος μητε ετη ο χρονος ειναι στασιμος ανυπαρχτος ειπεν και του ειπεν η μητε-
ρα πως να παυσουμε να αγρυπνουμε και πως στον υπνο μας το κακο ονειρο οπου
ζουμε θα διαλυθει κι τοτε θα ξεφυγουμε και θα ευρωμεν τη σωτηρια απο τον κακο
τοπο ειδαλλως μενει να χαθουμε εδω-πολλοι που ακουσαν αυτα γελασαν και φω-
ναξαν του Αλεξανδρου πως τουτα ηταν μεγαλες ανοησιες δια μωρα παιδια να ξεγε-
λασεις και πολλοι συμφωνησαν μαζι τους και εγινετο μεγαλη βοη και ταραχη στο
στρατευμα κι εκεινοι τοτε εξαγριωμενοι ορμησαν στα αλογα αρπαξαν και προμη-
θειες οσες πολλες ημπορουσαν να φορτωσουν φορτωσαν και πηδηξαν στα εξα-
θλιωμενα αλογα και εξαφανισθηκαν μεσα στην μεγαλη αμπουρα και αμμον οπου
εσηκωθει κι ητο μεγαλος θορυβος και ταραχη οσαν κολασις εφανη τοση μεγαλη
μαχη εγινε κι εμειναμε εμεις οι αλλοι βαρυθυμοι και πολυ στεναχωρεμενοι και
πολλοι ηταν μεσα εις το στρατον οπου επιστεψαν στα λογια του Αλεξανδρου και
επεριμεναν υπομονετικως να παυσει η μεγαλη αγρυπνια τους και η κουραση και
η μεγαλη εξαντληση να λυσει τα μελη τους και να κλεισουν τα ματια στον υπνο
και δεν περασεν πολυ καιρος και εκοιμηθηκαμε οσοι απο εμας σταθηκαμε τυχεροι
και δεν χαθηκαμε και οταν εξυπνησαμε ευρεθηκαμε εις καλοημερον και ευτυχε-
στατον τοπον οπου ειχεν  πλειστα πλειστα καρποφορα μηλιες αχλαδιες και αλλα
πληθωρα ολων των λογιων και αμπελια ειχε με ωριμασμενα τσαμπια σταφυλια.
ροζακια ειχεν και πουλια καλλικελαδα εις τα κλαδια οπου εκελαηδουσαν πολυ
ευχαριστα και νερα σε λιμνουλες και σε ποταμια κυλουσαν κρυσταλινα και δια-
φανα καθαροτατα κελαρουσαν και μελισσουλες βομβιζαν στα ανθισμενα λου-
λουδια τριανταφυλλα κοκκινα και γαρυφαλλα βιολετες και ορταντσιες ολα τα
ανθη της υπαιθρος να χαιρεσε κι ακομη ηταν το μερος κατωκοιμενον απο ανθ-
ρωπους πολιτισμενους με ωραιοτατα σπιτια με πανεμορφους κηπους και οι κο-
πελες ηταν πολυ ωραιοτατες και τουτοι οι ευτυχισμενοι ανθρωποι μας εφιλοξε-
νησαν  εις τα σπιτια τους και επανδρευτηκαμε απο εκει γυναικες και καναμε πολ-
λα παιδια...
.
.
.

Vincent van Gogh-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Ο Vincent van.Gogh.και η συζητηση.μας για το κιτρινο-χ.ν.κουβελης

οταν οι πατατες τηγανιζονται απο ασπρες γινονται κιτρινες,αυτο ο
Βινσεντ το παρατηρησε την εποχη που συναναστρεφοντον με τους
ταπεινους πατατοεργατες στην Ολλανδια,το 1885 ζωγραφισα τους πα-
τατοφαγους,τωρα ζωγραφιζω τις καρεκλες στο δωματιο μου κιτρινες
εδω στην Αρλ και στους ουρανους τα αστερια στροβιλιζονται κιτρινα,
την  εναστρη νυχτα τη ζωγραφισα το 1889,η ζωγραφικη ειναι το χρωμα,
μου ειπε ο Βινσεντ και συνεχισε,και τα σταχια στα σιταροχωραφα μου
ειναι κιτρινα ωριμα για το θερος,το κιτρινο για μενα ειναι ο ηλιος,η ζε-
στασια,η ευτυχια,πηρε με το πινελο κιτρινο χρωμα,οι πρωτες πινελιες
στον λευκο μουσαμα ,με το κιτρινο χρωμα θα κανω το αυτοπορτραιτο
μου,χαμογελασε,μονο μια κοκκινη πινελια θα βαλω στο αυτι,εκει που
η μνημη αιμορραγει,ποσο φοβηθηκε τοτε η καημενη η Ρασελ.γελασε,
σταματησε να μιλαει,ζωγραφιζε,χωρις να με κοιταει τον ακουσα να
μου λεει,η ζωγραφικη να το ξερεις,μην το ξεχνας αυτο ποτε,δεν ειναι
ευκολη υποθεση,σε πολλους εχει σχεση με τη ζωη τους,ειναι το ιδιο
ζωη και ζωγραφικη,σε μενα ισχυει,χθες γυρισα απο την Οβερ-σιρ-Ουαζ,
τελειωσα το πορτραιτο του γιατρου Γκασε,πολυ καλος ανθρωπος ποσο
με καταλαβαινει,τι μερα ειναι σημερα;με ρωτησε,26 Ιουλιου,απαντησα
κοιταζοντας το ρολοι μου,αυριο θα ειναι 27 Ιουλιου,τον ακουσα να ψι-
θυριζει
.
.
.

the Vincent van Gogh's Shoes-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

ΥΠΟΘΕΤΙΚΕΣ ΣΠΟΥΔΕΣ ΠΑΝΩ ΣΤΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ ΤΟΥ ΒΙΝΣΕΝΤ ΒΑΝ ΓΚΟΓΚ

GUESS STUDIES ON THE SHOES OF VINCENT VAN GOGH-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

τα παπουτσια τοποθετημενα διπλα-διπλα,κατω απ'το κρεβατι,
ενας ανθρωπος κοιμαται,κουρασμενος μετα τη δουλεια,απο-
γευμα,η' περασμενη νυχτα,οι ισκιοι των πραγματων επιμηκυνον-
ται την ωρα που ειναι να δυσει ο ηλιος,ο υπνος του ανθρωπου δεν
εχει ονειρα,η' εχει ονειρα,λασπωμενο το χωμα,βροχη απ'το
πρωι,ποτε δυνατη,ποτε αδυνατη,τα πνευμονια των παπουτσιων
δυσκολευονται να αναπνευσουν με τοση υγρασια,ο ανθρωπος
τ'ακουει να βηχουν,επειτα σταματουν,φαινεται να ησυχαζουν,μετα
παλι αρχιζουν,ενας αγωνας η ζωη,τα ποδια του,η σαρκα τους,ειναι
ακομα μεσα στα παπουτσια,τα κορδονια ωστοσο λυμενα,μια μικρη
κινηση και βγαινουν,ζεστα,η' κρυα,η λασπη σταδιακα χανει την υγρα-
σια και ξηρενεται,αποκτουν το αναγλυφο της πορειας,απο μια αλλη
αποψη θεασης τα παπουτσια του αποκτουν τα ιδιαιτερα χαραχτηριστι-
κα του ανθρωπου που τα φοραει,ειναι το ιδιο του το προσωπο,το εγω
του,αναδευονται τα παπουτσια μεσα στον υπνο τους,ταυτοχρονα ανα-
δευεται και ο ανθρωπος που κοιμαται στο κρεβατι,αλλαζει πλευρο,ανε-
βαινουν τα παπουτσια στο κρεβατι,μπαινουν στα ποδια,δενουν τα κορ-
δονια,τα ποδια τωρα περπατουν,ο δρομος εχει λακουβες γεματες νερο,η
λασπη μαλακια υποχωρει κατω απο το βαρος των παπουτσιων,απο το βα-
ρος του ανθρωπου,εκεινος παει να ξυπνησει,δεν ξυπναει,συνεχιζει να ερ-
γαζεται,ποιος ξερει τι τυπος ανθρωπου ειναι,της υπαιθρου η' της πολης,
επιστρεφει στο σπιτι του η' απομακρυνεται απο το σπιτι του,
οταν ξυπναει ,πρωι η' μολις νυχτωνει,τα βρισκει να τον περιμενουν υπο-
μονετικα στην ιδια παντα θεση,ο ανθρωπος ειναι οι συνηθειες του ,ειναι
τα πραγματα του,και αντιστροφα,τα πραγματα ειναι οι ανθρωποι που
τα χρησιμοποιουν
.
.
.

Ανθρωποι που δεν υπηρξαν-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

μια εικονα ανθρωπου.σκληρη δουλεια.σκληρη κοινωνια.τα παιδια
το σπιτι.η εκδρομη που θυμαται στη θαλασσα.ποσο γελασε εκεινη
τη μερα.αλλη φορα δεν θυμαται να χαρηκε τοσο οσο εκεινη τη μερα.
ο ηλιος ζεστος το αερακι δροσιζε η γαληνη του νερου.δυο τρια πραγ-
ματα κι απλη πολυ απλη η ζωη.η ευτυχια.να τη παιξεις.να την κουνη-
σεις στον καθαρο αερα οπως κουνας μικρο παιδι κι εκεινο γελαει.η
ζωη κυλησε..σε τοσες εγνοιες.τι χαρηκαμε.λιγοστα πραγματα.παλε-
ψαμε .νικηθηκαμε και δεν νικηθηκαμε.αν ξαναζουσαμε αν ξεκινου-
σαμε τη ζωη μας απ'την αρχη παλι ετσι το ιδιο θα θελαμε να ηταν.
θυμαται το πρωτο παιχνιδι που του χαρισαν.ενα μουσικο κουτι που
το κουρδιζες κι επαιζε μουσικη.μαγευτικη μουσικη.τελειωνε και το
ξανακουρδιζε.ακουγε τη μουσικη.δεν τον κουραζε.ετσι απο εκει εμα-
θε η ζωη δεν τον κουραζε.δεν υπηρξε κατι.κανεις αυτο του ταιριαζε.
καλυτερα.δεν αδικησε δεν εβλαψε.θυμαται μια μερα το ειδε να κυ=
νηγουν εναν ανθρωπο να τον πιανουν να τον ριχνουν κατω να τον
κλωτσουν.νιωθει ντροπη που δεν τολμησε δειλιασε να ορμησει πα-
νω τους να τον σωσει.ποσους ανθρωπους μπορουσε να σωσει και
δεν εσωσε.δεν φωναξε.γιατι δεν φωναξε.δολοφονοι.τι φοβηθηκε.
γιατι αφηνουμε τους χειροτερους να ' χουν λογο στη ζωη μας.εξου=
σια.σιγουρα οι αλλοι θα πουν τι εκανε και τι δεν εκανε.θα κριθει.οι
ανθρωποι σκεφτεται δεν γεραζουν μαζι.χανονται πιο πριν.υπηρξαν
και δεν υπαρχουν.ειναι τα ονειρα.το πρωι διαλυονται.ξεχνας δεν
θυμασαι.το φως απ' το φεγγαρι κυλουσε στο περιγραμμα των δεν-
τρων επειτα πηδησε στην αμμο της παραλιας εδειξε λευκο το γυμνο
ωμο κι απο ' κει με εξοχη βουτια βουτηξε στη θαλασσα σπαζοντας
το νερο σε χιλιαδες λαμψεις.η νυχτα που ειμασταν μαζι.και δεν ξε-
χασαμε ποτε.
.
.
.

βαρκα boat-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
Απο το Ημερολογιο του Οδυσσεα
(αποσπασματα)-χ.ν.κουβελης

-ενα συννεφο στο νοτο.παιρνει το σχημα αλογου που καλπαζει.ο ανεμος
το κυνηγαει απο πισω.χλιμιντριζει στον ηλιο ψηλοτερα.τα ψαρια πιεζονται
απ'τα νερα.αστραφτουν τα σωματα τους.περασαμε τ'ακρωτηρι .πουρναρια
και κουμαριες.στο καταστρωμα τη νυχτα ειδαμε τα ζυγα.η νυχτα κυλησε στον
υπνο και στ'ονειρο.τη πατριδα δεν ξεραμε αν θα την ξαναβρουμε.

-εδω στο νησι οι ωρες περνανε ιδιες.η Κιρκη ειναι εγκυος.οι συντροφοι μαλλον
συνηθισανε στην απραξια.εγω οχι.κατεβαινω καθε μερα στη θαλασσα ωρες τη
κοιταζω και σκεφτομαι το γυρισμο στη πατριδα.το βραδυ η γυναικα με καταλα-
βαινει.με ρωταει.της αλλαζω κουβεντα.δεν θελω να τη στεναχωρησω.περιμενω
νσ γεννησει το παιδι.

-το μεσημερι φωναξα τον Ελπηνορα του ειπα να μην πινει τοσο πολυ.να προσε-
χει.με σεβαστηκε.μ'ακουγε με κατεβασμενο κεφαλι.ντρεπονταν.''ναι.θα προσπα-
θησω''.τον ακουσα στο τελος να μου λεει.

-ηρθανε τα παιδια με τις βαρκες.γεματα τα διχτυα.καλη ψαρια.σαρδελες αστρα-
φτερες.ασημενιες γοπες.περκες.λιθρινια.σαργοι.απειρες μαριδες.κοκ-
κινα μπαρμπουνια.και συναγριδες.ολο τ'απογευμα μυριζε ο αερας τηγανισ-
μενα ψαρια.και φωνες παιδιων που επαιζαν στις αυλες και στο δρομο μεχρι
που νυχτωσε.τη νυχτα αργα ακουγονταν μουσικη απο ενα ραδιοφωνο.ενα
νυχτερινο του Σοπεν.τα παραθυρα ανοιχτα.η νυχτα ζεστη.

-το ταξιδι ειναι λαβυρινθος.ποια η αρχη του.ποιο το κεντρο του.ποια η ακρη
του.να ταξιδευεις αυτο ειναι το παν.κι οχι να φτανεις στο τελος του ταξιδιου.
τοσα πολλα σου δινει το ταξιδι.πολυτιμα.θαυμαστα.που στη στασιμη ζωη δεν
θα τα εβρεις.να ευχεσαι να μην τελειωσει το ταξιδι αυτο.

-καποτε στο Μπουενος Αιρες συναντησα εναν γερο ναυτικο.μου ειπε πως ηταν
ελληνας απο τη Κεφαλλονια.χρονια ταξιδευε με φορτηγα στη Μεσογειο στη Μαυ-
ρη Θαλασσα στον Ατλαντικο στον Ειρηνικο στις νοτιες θαλασσες στον Ινδικο ωκε-
ανο στη βορεια θαλασσα γυροφερνε ολη τη γη και το'φερε η τυχη να γνωρισει
εδω στην Αρτζεντινα μια ιθαγενη γυναικα .πολυ ομορφη.μελαχροινη με δυο με-
γαλα ματια σαν καρβουνο φωτια.ξελογιαστικε και παρατησε τη θαλασσα.παν-
τρευτηκε κι εκανε δουλειες στεριανου.δυσκολη η ζωη σ'αυτη τη χωρα που ολοι
οι δυνατοι του κοσμου την λεηλατουν και δεν την αφηνουν ν'αναπνευσει.οι αχρειοι.
''ομως εγω παρατησα τη θαλασσα''.μου ειπε με στεναχωρια.''τη κατουρησα''.ετσι
ακριβως μου ειπε.κι εκλαψε πικρα.

-ειδα τη θαλασσα.το γαλαζιο.ποσες φορες .και δεν χορτασα.δεν μου φτανει.να με
γεμιζει.οπως νερο βρυσης γεμιζει δοχειο .το πλημμυριζει.και χυνεται εξω και δεν
αδειαζει.και τα παντα παιρνουν αυτο το χρωμα.βαφονται γαλαζια.ιδεες σκεψεις
συναισθηματα λεξεις ονειρα ανθρωποι δεντρα πουλια ζωα φυτα ψαρια .τα παντα.
θαλασσα.το ειναι.
.
.
.

χερι  βιβλιο μολυβι σχεδιο σκακι-
The hand moving-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

γυρισε τη σελιδα.η εικονα μιας γατας.απο κατω εγραφε.
γ-γα-τα-γατα.
εκλεισε το βιβλιο.
ειδε τη γατα να κοιμαται στη καρεκλα.πηγε τη χαιδεψε.εκεινη
αναδευτηκε.ξυπνησε.επαιξε μαζι της.γελασε.
γ-γα-τα-γατα.ειπε
.
.
.

Vincent Van Gogh-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
η θλίψη θα διαρκέσει για πάντα[het verdriet zal eeuwig duren]
-ενα γραμμα του Vincent van Gogh-χ.ν.κουβελης

Οβερ-σιρ-Ουαζ  Σαββατο 26 Ιουλιου 1890
Auvers-sur-Oise Zaterdag 26 July 1890
Mijn beste vriend
αγαπητε μου φιλε,
σημερα η μερα ειναι ζεστη και πολυ λαμπερη,εχω νοικιασει ενα δωματιο
στο καφενειο Ραβου,περιπλανιεμαι στην εξοχη,τελειωσα,χθες,τον πινακα
με το σιταροχωραφο και τα κορακια,στο Παρισι συναντησα τον μπαρμπα-
Τανγκυ,πολυ χαρηκα που τον ξαναειδα,μου χαρισε χρωματα,με συγκινησε,
ο Τεο εχει πολλα οικονομικα προβληματα αυτη την εποχη,εδω κανω παρεα
με τον ντοκτορ τον γιατρο Πωλ Γκασσε,καλοψυχος ανθρωπος,αλλα μου φαι-
νεται λυπημενος κι ανησυχος,μου λεει συνεχεια να ζωγραφιζω,να μην σταμα-
τησω,θυμαμαι μικρο παιδι στο Zundert  μαζευα φωλιες πουλιων,μια απ'αυτες
τη χαρισα στον μικρο αγαπημενο μου Βινσεντ του Τεο,πως αστραψαν απο
χαρα τα ματια του παιδιου,ολα γυρω μου αλλαζουν συνεχεια,σε καθε στιγμη
αλλες φορμες παιρνουν,ισως ειναι επειδη τα δεντρα τα φυτα απο τη φυση τους
εσωτερικα μεταβαλονται,ειναι και το φως που αλλαζει θεση και ενταση και
χρωματισμο,ειναι και η ατμοσφαιρα,ο αερας,που τα κινει,σαν να κυματιζουν,
κι ο ουρανος,αν κοιταξεις καλα,το ξερεις,στοβιλιζεται,σε δινες τα αστερια,αυτο
ειναι πολυ ενδιαφερον,πρεπει να προφθασω να το αποτυπωσω,
αν και φτιάχνω τοπία, υπάρχουν πάντα μέσα τους ίχνη προσώπων.
hoewel ik maak landschappen, er zijn altijd mensen in hun sporen
αυτα ειχα να σου γραψω.
η θλίψη θα διαρκέσει για πάντα.
het verdriet zal eeuwig duren
σε χαιρετω
greet thee
ο Vincent Van Gogh
.
.
.

Harold Pinter-Θεατρικος συγγραφεας-Νομπελ Λογοτεχνιας 2005-1μ Χ 3.50μ-
χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΟΛΑ ΕΝΤΑΞΕΙ ΕΙΝΑΙ
Μονοπρακτο-χ.ν.κουβελης

(σε ενα δωματιο ενας αντρας και μια γυναικα.ο χωρος φωτιζεται απο τεχνητο
φωτισμο)
τι ωρα ειναι;-εχει ξημερωσει-εβαλες τη κασετα ;πατησε το πλει.-το μαγνητο-
φωνο δουλευει-τι θυμασαι.εκεινη τη μερα εβρεχε-εβρεχε.ειχα γινει μουσκεμα.
-τι εφαγες;-παπι ψητο με ρυζι σπυρωτο.-τι ανοησια.μην λες ψεματα.-αληθεια
-διαβασες εφημεριδες;τι εγραφαν στα πρωτοσελιδα-προπαγανδα.ποια δικαιο-
συνη.αθλιοτητες.δεν μιλας.-τι θελεις.για ολα εσυ φταις.-τωρα θελεις και ρεστα.
αχαριστια.-να σου καθαρισω ενα μηλο;-οχι.πορτοκαλι αν εχει-δεν εχει.μονο μηλα
-θα στο πω.φλυαρεις.-δεν ρωτησα τη γνωμη σου-ενα κι ενα ποσο κανει;-τρια-δυο
-ενα-προσεξε μη βουλωσει το μικροφωνο-ολα ενταξει ειναι-τι ιδεα εχεις για τον
ανθρωπο;-ον διπουν απτερον-η κοτα εχει δυο ποδια και φτερα-τι θες να πεις;-το
ειπα-ποιο;-ρωτας;-οχι απανταω-ποση ωρα διαρκει; μια ωρα;-μια ωρα ακριβως-σιωπη.θορυβος.-παιζεις.τα πραγματα ειναι πολυ σοβαρα.δεν το καταλαβες;-τα
ιδια λενε ολοι.εχουν συμφερον.-πιστευεις σε κατι;-παλια ναι.-ποσο παλια;-πριν
μια ωρα περιπου-τι αλλαξε απο τοτε;-η ανθρωποτητα-κοροιδευεις-φυσικα και
δεν κοροιδευω.μιλαω πολυ σοβαρα.-εγω δεν καταλαβαινω-δεν με νοιαζει τι κα-
ταλαβαινεις και τι δεν καταλαβαινεις.ζεις στον κοσμο σου.-ενω εσυ ζεις στο δικο
σου.-φυσικα στο δικο μου-μια ερωτηση.βρεχει;-κρατα ομπρελα να μην βραχεις
-θα βγεις εξω;-που;-πουθενα-ολα αυτα γραφονται κι ειναι εναντιον σου-αντιθετα.
εναντιον.σου ειναι.θα'ρθουν οπου να'ναι να σε συλλαβουν-εσυ με καταδοσες αντι-
σταθω-ματαια.εχουν στοιχεια ενσντιον σου-εσυ τα'δωσες-οχι.εμενα δεν μου πηραν
λεξη.εσυ τα ξερεσες ολα.-λες ψεματα-ψεματα αληθεια θα σε πιασουν.δεν γλυτω-
νεις.-τι θα κερδισεις.-τιποτα.απλα θα σε ξεφορτωθω.-τοσο πολυ με μισεις;-ακους
σε μισω;θα σε βολευε.απλως αδιαφορω.-αυτο λεγεται παλιανθρωπια-ετσι προο-
δευει η ανθρωποτητα.κι εμενα με ενδιαφερει η προοδος.-το κανεις για λεφτα.σι-
γουρα σε πληρωσανε-αρκετα.πατησε το στοπ.
(Τελος του μονοπρακτου.
ακουγεται το κλικ)
.
.
.

στο λιμανι -Αστακος-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
[ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ]
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΣΤΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ

ξυπνησε,το φως του ηλιου εμπαινε στο δωματιο απ'τ'ανοιχτο
παραθυρο,ακουγε τη θαλασσα,σε λιγο ακουσε τη φωνη της Ε.
''ξυπνησες;'',σηκωθηκε,τη βρηκε στη κουζινα,καθαριζε ψαρια,
''ειναι φρεσκα,απο τη βαρκα,διαφορα'',ηταν μπαρμπουνια σπαροι
ζαργανες γοπες και περκες,μπηκε στο μπανιο πλυθηκε και ξυρι-
στηκε,η Ε.αλευρωνε και τηγανιζε τα ψαρια,κατι της ειπε,εκεινη
γυρισε,''δεν ακουω'',το τηγανι τσιριζε,το ξαναπε πιο δυνατα
ν'ακουσει,''σιγοτερα''ειπε εκεινη''σε ακουσα ,θα μας ακουσει η
γειτονια'',και γελασε,
αργοτερα την πηρε και κατεβηκανε στη παραλια,ζεστη μερα,
εκεινος μπηκε πρωτος στη θαλασσα,ανοιχτηκε καμια εκατοστη
μετρα,εκεινη μπηκε μετα,εμεινε στα ρηχα,εκει κολυμπουσε,
οι δυο τους ηταν στη παραλια,''με τσιμπανε τα ψαρια''την ακουσε
να φωναζει,καθε μερα το ιδιο γινεται,κατι μικρουλικα ψαρακια πολυ
θαραλεα πηγαινουν και τη τσιμπανε στα ποδια,εκεινη φοβαται,
''δεν σε τρωνε''της φωναξε γελωντας
τη νυχτα ανεβηκε απο την ανατολη μεγαλο το φεγγαρι,''πανσεληνο
εχει'',της ειπε,καθονταν πλαι του,ακουγε ησυχη την αναπνοη της,γυρι-
σε ειδε το φως της σεληνης στο προσωπο της,''ποσο ομορφη εισαι''
της ειπε,καθισανε εκει στο φως
ενωμενοι μια στιγμη και μια αιωνιοτητα
κοιμονταν διπλα του,την κοιτουσε,απο τα μαλλια,το μετωπο ,τα φρυδια,
τα ματια,τη μυτη,τα χειλη ,το σαγονι,το λαιμο,τους ωμους,τα στηθη,
τα χερια,τη κοιλια,τα ποδια,μεχρι τα δαχτυλα,επειτα εκανε αντιστροφα
το ταξιδι,απο τα δαχτυλα των ποδιων κατω μεχρι τα μαλλια πανω,
''η γεωγραφια της Ε. μου'',ειπε,σκεφτηκε να τη ξυπνησει,να της το πει,
δεν την ξυπνησε,τοσες φορες τη ξυπνησε και της το ειπε,
το μεσημερι φαγανε μαζι,της μιλουσε,της ελεγε διαφορες ιστοριες,
εκεινη γελουσε,σταματησε,την κοιταξε ''ξερεις ποσα χρονια σε ξερω;''
τη ρωτησε,η Ε. ''παντα με ηξερες ''απαντησε
.
.
.

woman in dreaming-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
γυναικα που ονειρευεται

ενα κοκκινο τριανταφυλλο πανω σε ενα ασπρο τραπεζομαντηλο,
τοτε μπροστα απο το τραπεζι περασε καλπαζοντας ενα αλογο με
μπρουτζινο χρωμα και απο πισω ακολουθουσε ενα μικρο κοριτσι,
ακουστηκε μια γυναικεια φωνη:
''θα ειμαι στη θαλασσα ,ελα''
βρεθηκε σε ενα μεγαλο δωματιο,ειδε ενα ανοιχτο παραθυρο και
πηγε προς τα κει,κοιταξε εξω,ενα απεραντο τοπιο,στη κορυφη του
ουρανου ηταν ενας τεραστιος ηλιος,
ακουσε πισω της απο το εσωτερικο του δωματιου μουσικη απο βιολι,
γυρισε το κεφαλι της,ειδε εκεινο το μικρο κοριτσι να στεκεται ορθιο
και να παιζει μουσικη,
''γιατι δεν ηρθες στη θαλασσα;σε περιμενα'',
της ειπε,
το κοριτσακι σταματησε να παιζει,''πηγα,αλλα δεν σε βρηκα,κοιταξα
παντου αλλα δεν ησουνα πουθενα'',
πλησιασε το μικρο κοριτσι το πηρε απο το χερι και βγηκαν εξω απο
το σπιτι,ειδανε το κοκκινο τριανταφυλλο πανω στο ασπρο τραπεζομαν-
τηλο
''τωρα θα περασει καλπαζοντας ενα μπρουτζινο αλογο''ειπε το κοριτσι,
και πραγματικα περασε το μπρουτζινο αλογο,
''πιο κατω ειναι η θαλασσα,θες να παμε;''
''πολυ θελω''απαντησε
.
.
.

ο Καραγκιοζης Karagiozis-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
,
,
Τα μικρα Καραγκιοζικα μου-χ.ν.κουβελης

-1-
Κολητηρης:πατερα θα γινω πλουσιος
Καραγκιοζης:πως;για καντο λιανα
Κολητηρης.απο συριο στο σχολειο θ'αρχισουμε το μαθημα της Οικονο-
μιας του Χρηματος και του Κερδους
Καραγκιοζης:απο αυριο σου κοβω το σχολειο.και θα μαθεις την Οικονο-
μια της Πενιας.

-2-
Χατζηβατης:Καραγκιοζη εισαι απολιτιστος.
Καραγκιοζης:για πες κι αλλα
Χατζηβατης:εισαι οπισθοδρομικος
Καραγκιοζης:(του ριχνει μια σφαλιαρα.φαπ)για πες τωρα τι ειμαι;\
γρουσουζη
Χατζηβατης:εισαι βαρβαρος
Καραγκιοζης:γιατι μωρε ειμαι βαρβαρος οπισθοδρομικος και βαρβαρος;
Χατζηβατης:να ολοι εχουν φεισμπουκ κι εσυ δεν εχεις
Καραγκιοζης:ποιοι ολοι;
Χατζηβατης:εγω ο Διονυσιος ο Σταυρακας ο Μορφονιος η Βεζυροπουλα με-
χρι κι ο βλαχος ο μπαρμπα Γιωργος εχει
Καραγκιοζης:το φεισμπουκ τρωγεται ειναι σαν το χαμπουργκερ να που'μαι;
αν ειναι να εχω να τρωω
Χατζηβατης:χα χα.δεν καταλαβες.δεν ειναι φαγητο.ειναι αυλο.ειναι στο ιντερ-
νετ .στο διαδικτυο.κανεις φιλους επικοινωνεις μαζι τους.κανεις λαικ.κανεις
γνωριμιες.ειναι το αβαντ γκαντε του συγχρονου ανθρωπου
Καραγκιοζης:κι εγω ειμαι συγχρονος ανθρωπος;
Χατζηβατης:πολυ συγχρονος.επικαιρος.
Καραγκιοζης:με κολακευεις μπαγασα.αντε να εκσυγχρονισθω να ειμαι της μοδος.
Χατζηβατης:α.ξεχασα.και η Αγλαια εχει φεισμπουκ
Καραγκιοζης;τοτε ξεχασε το.ειπαμε για τη Βεζυροπουλα οχι για την Αγλαια.φαι ξαναζεσταμενο.πειναμε που πειναμε.αλλα για κατι το υψηλοτερον.το πολιτισμε-
νον.οχι το οπισθοδρομικον

-3-
Σταυρακας:(τραγουδαει)
κατω στα λεμοναδικα εγινε φασαρια
δυο λεμοναδες πιασανε που καναν τη κυρια
Καραγκιοζης:ο Σταυρος.κατσε θα σπασουμε πλακα.(τον πλησιαζει και φωναζει)
γεια σου Σταυρο μαγκα και καραμπουζουκλη της πιατσας.τι ντερτια εχομεν την
σημερον ημεραν
Σταυρακας:ασε αδερφακι.τις μαυρες και πολυ σκουρες μου.μου τι πεσανε δυο
φιογγοι και τους εδεσα φιογκους.
Καραγκιοζης:μη μου το πεις;φοβουμαι.πολυ μοβορικο.
Σταυρακας:ναι για.για μια υποληψη ζουμε στη κενωνια.
Καραγκιοζης:συμφωνω και επαυξανω.για καθαρο προσωπατο στην πατο κοι-
νωνια.και δε μου'λες τι θελανε τα ψευτομαγκακια;
Σταυρακας:να κατι χοντρα να 'πουμε και τους τα' κανα λιανα
Καραγκιοζης:για λιανισε τα να μπουμε στο κατανοητον
Σταυρακας:να.ποιος κουμανταρει στη πιατσα.μεσες ακρες.
Καραγκιοζης:και καθαρισες;μεσες ακρες
Σταυρακας:μια και δια παντος.τους φιογκαρα
Καραγκιοζης:γι'αυτο σε παω.δεν εισαι παλληκαρι της φακης.ε;τζιμανης και σενιος
και δεν ξηγιεσε το σκαρτο
Σταυρακας:ποτες των ποτων αδερφακι Καραγκιοζη.παω να βολταρω τα περιξ
Καραγκιοζης:στο καλο και να προσεχεις τις λακουβες
(φευγει ο Σταυρος)
μωρε τι λεπτο γαζωμα στο ειρωνικον του τραβηξα του ψευτομορτη;
.
.
.

Γιαννης Κουλουκακης -λαικος τραγουδιστης-απο τις λαικες ζωγραφιες
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
[Απο τα Λαικα Κειμενα]
ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ

ητανε στον Πειραια .το 55.κοσμος ανεβαινε κοσμος κατεβαινε τη λεωφορο
της αδικης ζωης.κοσμακης.στη λασπουρια .αυτο σκεφτονταν ο πασα ενας
του μηδενος.κουρσα μοστραριζε ο εις μεγας της κοινωνιας και οι κυριες με
α λα Παριζιεν καπελα .και ο καθεις κανεις βλαστημαγε τη τυχη του.Συννεφια-
σμενη Κυριακη και Κοινωνια Αδικη.
Δε παει στο διαολο.
.
.
.

Καραγκιοζης-ολος ο Θιασος επι Σκηνης-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Ο ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ ΠΟΛΙΤΕΥΕΤΑΙ
(αποσπασμα)-χ.ν.κουβελης

Καραγκιοζης:Χατζατζαρη θα κατεβω στις εκλογες!
Χατζηβατης;πως;
Καραγκιοζης:ξυπολυτος
Χατζηβατης:ελα σοβαρεψου,εχεις τα καταλληλα φοντα;τις πρεπουσες
σπουδες;
Καραγκιοζης;(του ριχνει μια)
να.παρε τις πρεπουσες σφαλιαρες.για να μαθεις τι εχω.κανεις πως δεν ξερεις.
δεν εχω μωρε γρουσουζη ανωτατες σπουδες στη Κλεπτικη στη Ψευτικη στη
Βουτιχτικη Επιστημη και μαλιστα διπλωματουχος αριστουχος;
Χατζηβατης:πως,εχεις και παρεχεις.το ορθον να λεγεται
Καραγκιοζης:μπραβο.και δεν εχω πολυετην επιτυχεστατην πρακτικην σταδιο-
δρομιαν εις την λαμογιοκοινωνιαν;
Χατζηβατης:βεβαιοτατα.εχεις και παρεχεις.λιαν επιτυχεστατην.
Καραγκιοζης:δια ταυτα κατεβαινω στις εκλογες.για βολευτης δημαρχος για
ευροβολευτης για μπογιας για δεσποτης για πατριαρχης .πηρα κατηφορα ποιος
με πιανει.
Χατζηβατης:εχεις γνωριμιες κονεξια.υποστηριχτες ;
Καραγκιοζης:πολλους συνεταιρισμους κατεργαρεων.με παει η Εβρωμη η Μαρ-
καιλ η Ουατσαγκωστον .ολη η Σαρα κι η Μαρα της Υπογελιου.
Χατζηβατης:τοτε προχωρα.μην το συζητας.εχεις και σλογκαν;πολιτικο μανιφε-
στο;
Καραγκιοζης:εχω και παραεχω τσογλαν .
ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΟΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ ΕΝΩΘΗΤΕ.
αυτο ειναι το πολιτικο μου μανιφατο.
.
.
.

A Differentiation on IKB(International Klein Blue)Monotone Symphony-I
-4μ χ 6μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

A Differentiation on IKB(International Klein Blue)Monotone Symphony-II
-4μ χ 6μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
YVES KLEIN'S VOID TOUR-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

New York.Middle Manhattan.βροχερη μερα(rainibg day).Μαρτης Mars 8
 .2014.ωρα 11:26 hour πμ.ο Υβ Κλαιν(Yves Klein)οδηγει μια Porsche 911
( is driving a Porsche 911 autocar) και αντιγραφει (is recording)τη βροχη
(rain)σε ενα μουσαμα στην οροφη του αυτοκινητου(a recording rain Klein
painting)-την Ιδεα την αισθανεσαι και την καταλαβαινεις (the Idea is felt
and known)Saut dans le Vide Monotone Symphony.
11:40 hour κατω (down)απο το Empire State Building.Imagine an Anthro-
pometrie(Φανταζεται μια Ανθρωπομετρια)A Full Anthropou - A Void Ant-
hropou(Ενα Πληρες Ανθρωπου-Ενα Κενο Ανθρωπου)-Ενα Σκακι Ιδεων και
Αντιληψεων(A Chess Chase of Ideas and Perceptions)-hour 11:50 on Broad-
way highway- in a Piet Mondrian swing boogie boogie moving the Autopor-
trait of Yves Klein Spatial Void Manifesto
.
.
.

Κυπρινος-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

το ασημενιο φως ολοκληρου του φεγγαριου,ριγησαν τα νερα
του υπνου της,ξυπνησε απ'τ'ονειρο,''τι ηταν αυτο;''ρωτησε,
''ησυχασε,η οβιδα του κυπρινου'',κοιταξε τ'αναστατωμενα νερα
της λιμνης,μετα απο λιγο ηρεμησαν,''ο κυπρινος;τι ειναι ο κυπρινος;''
ξαναρωτησε,''ενα μεγαλο ψαρι 10 με 20 κιλα,πολυ νοστιμο,κυπρινο
πρωτη φορα το ειπε ο Αριστοτελης,απο το Κυπρις που λεγανε
την Αφροδιτη,ονομα της γονιμοτητας'',''του ζευγαρωματος''
.
.
.

wonan's interior εσωτερικο γυναικας-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
[ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ]
ΕΙΚΟΝΕΣ ΤΗΣ Ε.

-την εβλεπε στο καθρεφτη,''με βλεπεις στο καθρεφτη;''του φωναξε,
σηκωθηκε,βγηκε απο το δωματιο,ακουσε που ανοιξε τη τηλεοραση,
''θα κανω μπανιο''του φωναξε,σε λιγο,''φερε μου μια πετσετα'',ανοιξε
τη πορτα και του φωναξε,
-''τι σου αρεσει;''του ειπε,την κοιταξε,''ξερεις'',''πες μου,θελω να τ'ακουσω
παλι'',της ειπε,εκεινη ακουε
-η φωνη της στο τηλεφωνο,κατι του ειπε,''πεστο παλι'',το επανελαβε
-''θελω να δεις τα δαχτυλα των χεριων μου,πιαστα'',τα επιασε,''ποσα
ειναι;''τον ρωτησε ,μετρησε τα δαχτυλα της''πεντε,πεντε σε καθε χερι'',
της απαντησε
-αποψε εχει φεγγαρι,''αποψε εχει φεγγαρι'',''ειναι ζεστη νυχτα,να κοιμη-
θουμε μ'ανοιχτο το παραθυρο'',''θα σε βλεπω στο φως του φεγγαριου'',
την εβλεπε στο φως του φεγγαριου,τον κοιτουσε
-''τα ματια σου,τι βλεπεις;'',της ειπε,εκεινη χαμογελασε,''τα ματια σου,τι
βλεπεις;'' του απαντησε
-''θελω να καθισεις εδω κοντα μου''
-ακουγε τη φωνη της,πως προφερε το σιγμα,το ομικρον,''ακου μια λεξη:
θαλασσα'',την ακουσε,''θαλασσα'' της απαντησε,
-το προσωπο της,τα μαλλια το μετωπο η μυτη τα ματια τα χειλη το σαγονι
ο λαιμος,''ποσα χρονια ξερεις αυτο το προσωπο;'' τα χειλη της στο αυτι
του,της χαιδεψε το προσωπο,''παντα το ηξερα'',της ψιθυρισε πανω στα
χειλη
-''με νιωθεις;''του ειπε,''εισαι μαζι μου'' της απαντησε,''μην μ'αφησεις''
του ειπε,''ποτε δεν θα σ'αφησω'' της απαντησε
-''αν κοιμηθω θα σ'ονειρευτω να μ'αγκαλιαζεις''του ειπε
''αν κοιμηθω θα σ'ονειρευτω να μ'αγκαλιαζεις''της ειπε
''και να μην τελειωσει''του ειπε
''και να μην τελειωσει'' της ειπε
-ξαπλωσε διπλα του,''ποση ομορφη εισαι;'',''αγκαλιασε με'' του ειπε,
''ποσο ομορφη εισαι''
.
.
.

 το ονειρο της Κορης στη θαλασσα-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis-1

πολυ ζεστη η αμμος,αποκοιμηθηκε,οι γλαροι εσυραν απ'τα νερα μια γαλαζια
βαρκα με μια ασπρη γραμμη,την τοποθετησαν διπλα της,ακουγε τους
ηχους των ψαριων,ξεχωριζε καθαρα τη μαριδα τη γοπα το μπαρμπουνι
τη ζαργανα τη περκα το λαυρακι το κεφαλο τη σαρδελα,το κυμα ακουμπουσε
στα ποδια της,στις πατουσες,πηγαινε κι ερχονταν η θαλασσα στο κορμι
της,στο εσωτερικο της,καποιες σταγονες ξαφνικα της εβρεξαν τα ποδια
και τη κοιλια,''μην ξυπνας ειμαστε και οι δυο στο ιδιο ονειρο'' ακουσε
τη φωνη ψιθυριστη στο αριστερο της αυτι,και κυλλησε στην ευτυχια
.
.

 το ονειρο της Κορης στη θαλασσα-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis-2

ακουσε μια φωνη,''εδω απο τη βαρκα'',ειδε που βουτηξε,
κολυμπουσε προς το μερος της,ενιωθε τη δροσια του νερου,
και τον ηλιο που τη ζεστανε,''μην ξυπνας'' ακουσε τη φωνη
διπλα της,''στο ιδιο ονειρο ειμαστε''
,
,

 Κουρος και Κορη ζευγος στη Θαλασσα-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

της ειπε,''οι ψαραδες λενε πως στα ψαρια το αρσενικο βγαζει τα σπερματο-
ζωαρια του στο νερο και το θηλυκο το ιδιο κανει με τα ωαρια του κι ετσι
ενωνονται'', τον κοιταξε,
''ποσο μοιαζουμε με τα ψαρια''του ειπε

-στα ψαρια αν αλλαξεις το ψ με το ω γινονται ωαρια-
.
,

θαλασσα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

σου χαριζω τη θαλασσα
εικονες της θαλασσας

και μην νομιζεις πως ειναι λιγο αυτο
.
.
.

.

Καραγκιοζης-ολος ο Θιασος επι Σκηνης
.
.
Καραγκιοζης και Αγλαια.ΤΑ ΑΓΛΑΙΣΤΙΚΑ
(Ξεχωριστα αποσπασματικα)-χ.ν.κουβελης
.
Καραγκιοζης:Αγλαια Αγλαιτσα μου
Αγλαια:ντρεπομαι
Καραγκιοζης:αφρατη φρατζολιτσα μου
Αγλαια:παλι στο φαι το μυαλο σου
Καραγκιοζης: μωρε στο ψητο το'χω
.
Αγλαια:(γλυκα)θυμασαι Καραγκιοζακο μου που μου κανες κορτε και μου στελνες
δωρα
Καραγκιοζης:κοτες κλεμενες κατευθειαν απ'το κοτετσι.Ξεχνιουνται αυτα γυναικα-
κι μου
.
Αγλαια:για να σε δω καλα.Μου φαινεται εχεις παχυνει.Καραγκιοζης:παχυνα απο
την πολυ αφαγια.Πηρα πεντε κιλα μειον.
.
Αγλαια:κοιταξε Καραγκιοζη μου ποσο ομορφηνα
Καραγκιοζης:Ωρε τι θεια ομορφια χανω.Δεν βλεπω απο τη πεινα μου
.
Αγλαια:Καραγκιοζη μου να μου παρεις πλυντηριο.Στη σκαφη χαλανε τα νυχια
μου.Με ποναει κι η μεση μου.Θα χαλασει η σιλουετα μου..Καραγκιοζης.
Η Αγλαια μοντελα.
.
Αγλαια:Καραγκιοζη δωσ'μου 100 ευρω.Θελω να παρω ενα φουστανι που μ'αρεσε.
Καραγκιοζης:και μενα μ'αρεσει η πορσε αλλα δεν την παιρνω
Αγλαια:ελα ασε τ'αστεια και δωσ'μου
Καραγκιοζης:να σου δωσω ενα κρεμμυδι .θα κλαψεις που θα κλαψεις.να'χεις
λογο.
.
Αγλαια:μ'αγαπας Καραγκιοζακο μου;Καραγκιοζης:σ'αγαπαω.
(απο μεσα του)που θα το παει το γραμμα;
Αγλαια:δεν ξερεις ποσο με συγκινεις.λατρεια μου.
Καραγκιοζης:(απο μεσα του)σοβαρεψε το πραμα.που το παει το γραμμα;
Αγλαια:Καραγκιοζη μου δωσ'μου 100 ευρω να παρω εκεινο το φουστανι που
μ'αρεσει.
Καραγκιοζης:(απο μεσα του)ωπα.το ξαναειδαμε το εργο.
(δυνατα)αγαπητοι κυριες και κυριοι και παιδια θεατες το εργο ελαβεν τελος.
Να μη το ξαναδουμε και πληρωσω κι απο πανω.
Τωρα να κανω ρεκλαμα.
Αυριο νεα παρασταση με το.εργον:Το καινουργιο φουστανι της Αγλαιας.
Γεια σας και Χαρα σας.
Εις το Επαναδειν και Εις το Επανακουσειν Εις Αυριον τα Σπουδαια.
.
.

 
Καραγκιοζης Μεγαλεξανδρος και ο κατηραμενος οφις-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Η ΚΟΛΛΗΤΗΡΙΚΗ ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ-και ΤΑ ΜΕΓΑΛΕΞΑΝΤΡΙΚΑ-χ.ν.κουβελης

Καραγκιοζης:Κολλητηρης!
Κολλητηρης:παρων μπαμπακο
Καραγκιοζης:δεν μου λες παιδι μου 2 και 2 ποσο κανουν;
Κολλητηρης:4
Καραγκιοζης:μπραβο.και 1;
Κολλητηρης:4 και 1; 5
Καραγκιοζης:πολυμπραβο ,βγαζω 1;
Κολλητηρης:5 βγαζω 1;4
Καραγκιοζης:παραπουμπραβο.4 και 1 κοτα;
Κολλητηρης:τιποτα
Καραγκιοζης:πως τιποτα;
Κολλητηρης:δεν κανει τιποτα ,ειναι αριθμοι
Καραγκιοζης:τι λες μωρε και γω περιμενα να πεις πεντε
κοτες ,να φαμε
Κολλητηρης:αφου το σωστο ειναι τιποτα,γιατι να πω λαθος 5 κοτες;
Καραγκιοζης:μωρε το λαθος το κανω εγω,που σε στελνω σχολειο κι αντι να μου
βγεις επιστημονας κλεφτης,θα να μου βγεις..., πειναλεος μαθηματικος και θα
πεινασουμε.
[απευθυνεται προς το αξιοτιμον κοινον]
σωστα;
.
.
ΜΕΓΑΛΕΞΑΝΤΡΙΚΑ
Καραγκιοζης:τι μου γινεσε Αλεκο;καλα η κυρα Ρωξανη;
Μεγαλεξανδρος:καλα,τους χαιρετισμους,η κυρα Αγλαια;
Καραγκιοζης:παλι εγκυμονουσα,
Μεγαλεξανδρος:να προσεχεις Καραγκιοζη μου .την σημερον ημεραν τα παιδια
ειναι μεγαλον εξοδον
Καραγκιοζης:μωρε και την χθεσινην την τυρινην και την επαυριον,αλλα ας οψεται
ο οφις και η Αγλαια που ειναι αρατε τας πυλας.
κουνελα
.
.

Καραγκιοζης Μεγαλεξανδρος και ο κατηραμενος οφις-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Καραγκιοζης:
Αμπελοφιλοσοφιες-Φυσικος Περι του Σωματιδιου του Higgs-
Ραντεβου με την Αγλαια-χ.ν.κουβελης
.
Αμπελοφιλοσοφιες

Καραγκιοζης:(σοβαρα)
-βρισκεις αυτο που δεν ψαχνεις
-σ'απαντουν σ' αυτο που δεν ρωτας
-μην εχεις μεγαλη ιδεα για τον εαυτο σου και μικρη για τον αλλον
-αν τα ψαρια ειχαν ποδια θα περπατουσαν στη στερια
-κλεισε τ'αυτια σου στα πολλα λογια των πολιτικων
-αν πεινας σκεψου αυτους που σου στερουν το φαι
-ζεις καλα οταν ξερεις να ζεις καλα
(ωρε τι ειπα!σας κουφανα)-
αυτο ειναι επαγγελμα η φιλοσοφια.
αμπελοφιλοσοφεις και στο'χουν.εισαι καποιος σπουδαιος.δεν εισαι Καραγκιοζης.
Βεβαιως εξαιρουνται οι παροντες.να μην παραξηγηθουμε.
.
Ο Καραγκιοζης Φυσικος περι του σωματιδιου του Higgs

Καραγκιοζης:το σωματιδιο Higgs ειναι σαν τη κολλα τη πατας και κολλας και
δεν κουνιεσαι.κι ειναι σαν να γινεσαι βαρυτερος αποκτας μαζα.πως ειναι,για
να καταλαβεις,να κολλας στα ψητα και στα βραστα κοτοπουλα με μακαρονια
χοντρα και μπολικη σαλτσα και να τρως και να τρως του σκασμου και να χον-
τρενεις μαζικως.κοτοπουλικον κολλημα.για μενα το σωματιδιο του Higgs ειναι
το κοτοπουλο και γενικα το φαι,αυτο μου δινει μαζα οντοτητα υπαρξη.κατα-
νοητον Κολλητηρη.
Κολλητητης:κατανοητοτατον το κοτοπουλο.
.
Ο Καραγκιοζης σε Ραντεβου με την Αγλαια
Αγλαια:(εχει παει πρωτη στο ραντεβου)-(ερχεται καθυστερημενος ο Καραγκιοζης)
γιατι αργησες ;με εστησες 10 ολοκληρα λεφτα.που ησουν;
Καραγκιοζης:σε εστησα;πως σε εστησα; εχεις ρολοι;
Αγλαια:δεν εχω(με παραπονο)γιατι μου πηρες ενα ρολοι για δωρο;.τσιγκουνη.
αργησες και θελεις να δικαιολογηθεις.που γυριζες;
Καραγκιοζης:μην κανεις σκηνες.και μας βλεπουν οι θεατες.θα γελοιοποιηθουμε.
Αγλαια:(κλαψουριζει)μ'εστησες κι εισαι κι απο πανω.ψευτη.
Καραγκιοζης:τωρα γιατι μου χαλας την ιδεολογια.ελα(την αγκαλιαζει)κατα το δικο
μου ρολοι εχω ερθει στο ρανεβου ακριβως,τζαστ εγγλεζικα,μη σου πω και πεντε
λεπτα νωριτερα.
Αγλαια:(ειρωνικσ)μη μου το πεις.εχεις ρολοι;
Καραγκιοζης:κοιταξα αυτο που σου χαρισα(την αγκαλιαζει και τη φιλαει)Αγλαιτσα
μου δεν εχω ρολοι γιατι απο τοτε που σε γνωρισα σταματησε για μενα ο χρονος.
εγινα αχρονος.διαχρονικος στα μορφωμενα.
Αγλαια:(ναζιαρικα)αυτα μου κανεις και με ριχνεις.και σ'αγαπαω.
Καραγκιοζης:επειδη ξεχασα πανω στη βια μου και δεν πηρα πανω μου λεφτα
και μαλλον αναβαλονται οι λουκουμαδες σου παμε λεω γω στο σπιτι να σε
τραταρω για τα περαιτερω...κολλητηρια!
Αγλαια:(γελαει)εισαι ενας πονηρος εσυ!(τον αγκαλιαζει)παμε αγαπη μου.
Καραγκιοζης:ολοταχως!χωρις καθυστερηση!
.
.
.

απο τα ΣΤΟΙΧΕΙΑ του Ευκλειδη [Βιβλιο γ']-προταση θεωρημα κβ'
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΜΟΥ
απο τα ΣΤΟΙΧΕΙΑ του Ευκλειδη [Βιβλιο γ']-προταση θεωρημα κβ'-
μεταφραση χ.ν.κουβελης
.
κβ΄. Τῶν ἐν τοῖς κύκλοις τετραπλεύρων αἱ ἀπεναντίον γωνίαι δυσὶν ὀρθαῖς
ἴσαι εἰσίν
Ἔστω κύκλος ὁ ΑΒΓΔ, καὶ ἐν αὐτῷ τετράπλευρον ἔστω τὸ ΑΒΓΔ· λέγω, ὅτι αἱ
ἀπεναντίον γωνίαι δυσὶν ὀρθαῖς ἴσαι εἰσίν.
Ἐπεζεύχθωσαν αἱ ΑΓ, ΒΔ.
Ἐπεὶ οὖν παντὸς τριγώνου αἱ τρεῖς γωνίαι δυσὶν ὀρθαῖς ἴσαι εἰσίν, τοῦ ΑΒΓ ἄρα
τριγώνου αἱ τρεῖς γωνίαι αἱ ὑπὸ ΓΑΒ, ΑΒΓ, ΒΓΑ δυσὶν ὀρθαῖς ἴσαι εἰσίν. ἴση δὲ ἡ
μὲν ὑπὸ ΓΑΒ τῇ ὑπὸ ΒΔΓ· ἐν γὰρ τῷ αὐτῷ τμήματί εἰσι τῷ ΒΑΔΓ·
ἡ δὲ ὑπὸ ΑΓΒ τῇ ὑπὸ ΑΔΒ· ἐν γὰρ τῷ αὐτῷ τμήματί εἰσι τῷ ΑΔΓΒ· ὅλη ἄρα ἡ
ὑπὸ ΑΔΓ ταῖς ὑπὸ ΒΑΓ, ΑΓΒ ἴση ἐστίν. κοινὴ προσκείσθω ἡ ὑπὸ ΑΒΓ· αἱ ἄρα ὑπὸ
ΑΒΓ, ΒΑΓ, ΑΓΒ ταῖς ὑπὸ ΑΒΓ, ΑΔΓ ἴσαι εἰσίν. ἀλλ' αἱ ὑπὸ ΑΒΓ, ΒΑΓ, ΑΓΒ δυσὶν
ὀρθαῖς ἴσαι εἰσίν. καὶ αἱ ὑπὸ ΑΒΓ, ΑΔΓ ἄρα δυσὶν ὀρθαῖς ἴσαι εἰσίν. ὁμοίως δὴ δεί-
ξομεν, ὅτι καὶ αἱ ὑπὸ ΒΑΔ, ΔΓΒ γωνίαι δυσὶν ὀρθαῖς ἴσαι εἰσίν.
Τῶν ἄρα ἐν τοῖς κύκλοις τετραπλεύρων αἱ ἀπεναντίον γωνίαι δυσὶν ὀρθαῖς ἴσαι εἰσίν·
ὅπερ ἔδει δεῖξαι.
.
.
κβ'.οι απεναντι γωνιες των εγγεγραμενων σε κυκλο τετραπλευρων εχουν αθροισμα
ισο με δυο ορθες
Εστω κυκλος και τα σημεια του ΑΒΓΔ, και το εγγεγραμενο σ'αυτον τετραπλευρο
ΑΒΓΔ,
υποστηριζω οτι οι απεναντι γωνιες του εχουν αθροισμα ισον με δυο ορθες
Ας ενωσουμε το Α με το Γ,και το Β με το Δ
Επειδη σε καθε τριγωνο το αθροισμα των τριων γωνιων του ειναι ισο με δυο ορθες,
τοτε του τριγωνου ΑΒΓ οι τρεις γωνιες ΓΑΒ,ΑΒΓ,ΒΓΑ εχουν αθροισμα ισον με δυο
ορθες,
η γωνια ΓΑΒ ειναι ιση με τη γωνια ΒΔΓ επειδη ειναι εγγεγραμμενες[στον ιδιο κυκλο]
στο ιδιο τμημα ΒΑΔΓ[αντιστοιχουν στο ιδιο τοξο ΒΓ ]
και η γωνια ΑΓΒ ειναι ιση με τη γωνια ΑΔΒ επειδη ειναι εγγεγραμμενες[στον ιδιο
κυκλο]στο ιδιο τμημα ΑΔΓΒ[αντιστοιχουν στο ιδιο τοξο ΑΒ]
Επομενως ολοκληρη η γωνια ΑΔΓ ιση ειναι με το αθροισμα των γωνιων ΒΑΓ,ΑΓΒ ,
με κοινη προσκειμενη[απεναντι]την γωνια ΑΒΓ
Επομενως οι γωνιες ΑΒΓ και ΑΔΓ ειναι ισες,επειδη οι γωνιες ΑΒΓ,ΒΑΓ,ΑΓΒ εχουν
αθροισμα ισον με δυο ορθες,τοτε και οι [απεναντι]γωνιες ΑΒΓ και ΑΔΓ εχουν αθροι-
σμα ισον με δυο ορθες
Ομοια θα αποδειξουμε οτι και οι [απεναντι]γωνιες ΒΑΔ και ΔΓΒ εχουν αθροισμα ισον
με δυο ορθες
Επομενως οι απεναντι γωνιες των εγγεγραμενων σε κυκλο τετραπλευρων εχουν αθροι-
σμα ισο με δυο ορθες.
Αυτο το οποιο ακριβως επρεπε να αποδειχθει
.
.
.

Κουρος-τα γραμματοσημα μου-2014-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
[γραμμα γυναικας προς τον ναυτικο αντρα της που ταξιδευει-
αρχες δεκαετιας του 1960]-το γραμμα σταλθηκε να παραληφθει
στο Post Restant Buenos Aires Argentina-χ.ν.κουβελης
.
Πειραιας 26 Μαρτιου,μεσημερι
μολις ελαβα το γραμμα σου,ανοιξα το φακελο ,και το διαβασα αμε-
σως,πολυ με συγκινησαν αυτα που γραφεις,αισθανθηκα την αναγκη
να σου γραψω χωρις καθυστερηση,η μικρη ρωταει για σενα,της εδει-
ξα το γραμμα,το ηθελε στα χερια της,εκανε πως διαβαζει,αν και δεν
πηγε ακομα σχολειο και δεν ξερει να διαβαζει,γελουσε,σαν να επαιζε
θεατρο εκανε,ελεγε δικα της,χαριτωμενη ηταν ,πολυ γελασα κι εγω,της
διαβασα εκει που γραφεις,''να μου φιλησεις τη μικρη,και με τα χρηματα
που σας στελνω να της αγορασεις φουστανι και παπουτσια και παιχνιδια'',
μου προσφερε το μαγουλο της ,την αγκαλιασα και τη φιλησα,
να προσεχεις,σ'εχω στο μυαλο μου και σε νοιαζομαι
φιλια πολλα απ'το παιδι
κι απο μενα
.
.
.

.

woman in fishing dream-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
Το ονειρο της γυναικας με τα ψαρια

δεν την ξυπνησε.ονειρευονταν.οταν ξυπνησε τον ρωτησε:γιατι δεν με
ξυπνησες;της απαντησε:εβλεπες ονειρο.και τωρα δεν εχω ξυπνησει.
ειμαστε σε ονειρο.τι βλεπεις;εσενα να ονειρευεσαι.εσυ;εσενα να με
βλεπεις να ονειρευομαι.τι ονειρευεσαι;ειμαι στη θαλασσα κολυμπαω
και σκεφτομαι και ενεργω σαν ψαρι.οχι ενα συγκεκριμενο αλλα ολα
τα ψαρια.ολα τα ειδη.μια φορα ενιωσα δελφινι.δυο,ακριβως δυο φορες,
το θυμαμαι,συναγριδα.τωρα τι εισαι;τη ρωτησε.δεν σ'ακουσα φωναξε
δυνατοτερα.της φωναξε δυνατοτερα:τι εισαι τωρα;μια μικρη,τοση δα,
μαριδα στο Ιονιο πελαγο.μαζι με εκατομμυρια αλλες γυρω μου.προσεξε
κακομοιρα μου μην πιαστητε στα διχτυα και πατε για τηγανισμα.τη πειραξε.
εκεινη γελασε.ξερω πως τοτε θα με ξυπνησεις.ετσι δεν ειναι;ετσι ειναι.μεχρι
τοτε απολαμβανω την ανωνυμια μου.προσεξε διχτυα.της φωναξε.εκει αρι-
στερα,δεν φαινονται.ξυπνα με.την ξυπνησε.ειδε το κορμι της να γυαλιζει.
σαν να κοιμηθηκα σε στρωμα με ψαρια.ολα τα ειδη.ειπε.δεν πιστευω
να'βγαλα λεπια;εψαξε το κορμι της.μαλλον με γοργονα μοιαζεις.της ειπε.
.
.
.

Woman in phone -CALL ME-2μ χ 3μ-pop art-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης


Oh!yes
Are you busy?ok!
A moment!ok?
Yesrerday night I saw a dream.I was in a lubricant modern car like ferarri,
I thing.I was driving with high velocity.The city was a mix cities New York
Los Angeles Paris and an unknown futurist big city.I was searching you
and you was'not nowhere.I was very very anxious.And in this mix city others
men were not.Nobody human being!It was strange.I wake up very excited!
Are you laughing?I adore you!
What?a moment.
Are you busy?well!
Okey!
I phone you later.
Buy.I kiss you my darling.
I love you!
(The woman phoning is ended)
.
.
.

Giorgio de Chirico-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
ΣΚΑΚΙΕΡΑ ΧΡΟΝΟΥ-ΓΕΩΜΕΤΡΙΑ ΧΩΡΟΥ ΝΑ ΕΡΜΗΝΕΥΤΕΙ
[ΜΕ ΤΟΝ DE CHIRICO]

Βρεθηκε στον σιδηροδρομικο σταθμο μιας μεγαλης πολιτειας.Μεσημερι.
Σκληρες και αιχμηρες οι σκιες των κτιριων εκεινη την ωρα σαν ξιφη.
Ειχε χρονο στη διαθεση του ,ετσι καθισε να περιεργαστει το χωρο γυρω του.
Η πρωτη εντυπωση ηταν πως προκειται για μια περιεργη αρχιτεχτονικη.
Το κεντρικο κτιριο του σταθμου ,ενα τεραστιο ορθογωνιο παραλληλεπιπεδο.
Μια μεγαλη σειρα πετροχτιστα τοξα στην προσοψη της εισοδου.Πανω,
ακριβως,απ'το κεντρικο τοξο,μεγαλοπρεπες στην απλοτητα του, υψωνονταν
ενας τετραγωνισμενος στην κατοψη πυργος μ'ενα στρογγυλο ρολοι με λατι-
νικους αριθμους για τις ωρες.Διαβασε την ωρα του χρονου,που'ναι ακινητος
για τον ανθρωπο.Σκεφτηκε πως ετσι πρεπει να'ναι.Γιατι στην αντιθετη περιπτωση
αν υπηρχε η κινηση του ο ανθρωπος θ'αποκαλυπτε το πριν και το μετα του,που
τοσο απεγνωσμενα, κι ισως οπως φαινεται ως τα τωρα [αλλα ποιος ξερει αν
δεν ειναι ζητημα χρονου]χωρις την παραμικρη ελπιδα,ψαχνει με τη φιλοσοφια.
Ο Χρονος γυριζει σ'ενα Φαυλο Κυκλο.Τα κτιρια ,στο δεξιο και στο αριστερο ακρο
του μεγαλου κεντρικου κτιριου,ηταν τελειοι κυβοι.Ψηλα στην προσοψη τους,υπηρ-
χε μια σειρα απο μικρα παραθυρα,σε ορθογωνια σχηματα, και με την οριζοντια
γραμμη της στεγης σχηματιζαν μια παραλληλη ζωνη.Εκεινη την ωρα,ακριβως μεση-
μερι, ενα τρενο ηταν σταματημενο στο σταθμο.Η προοπτικη του χωρου ειχε τετοια
γεωμετρια που δημιουργουσε στον θεατη την εντυπωση πως ο αριθμος των βαγο-
νιων ,που εσερνε η μεγαλη ατμομηχανη ,ηταν απειρος.Η πλατεια μπροστα απο τα
κτιρια ειχε σχημα τετραγωνου.Ηταν στρωμενη με λευκες κι ασπρες τετραγωνες
πλακες.Μια τεραστια σκακιερα.Στο κεντρο της υψωνονταν ενα μνημειακο μπρουτζι-
νο αγαλμα.Η μορφη μιας ξαπλωμενης γυναικας ελαφρα ανασηκωμενης.Πανω στην
επιφανεια της πλατειας διεκρινε στο φως εκεινης της ωρας διαφορες ψηλολιγνες
ανθρωπινες μορφες, διασπαρτες σε διαφορα σημεια της.Φιγουρες μοναχικες , απο-
λυτα ακινητοποιημενες ,με σκληρες αιχμηρες σκιες,σαν σκοτεινα αποτυπωματα
στην αιωνιοτητα αυτης της παραδοξης γεωμετριας.Σ'οποιο εσωτερικο της σημειο
και να βρισκοσουν ενιωθες πως ο χωρος που σε περιβαλλει ηταν απεραντος και
πως καμπυλωνε βαθμιαια ως το απειρο.Ψηλα στον καθαρο γαλαζιο ουρανο αιω-
ρουνταν επιμηκη ,με συστρεφωμενα σχηματα, συννεφα απομειναρια μιας αχρονης
νεροποντης που συνεβηκε [η' θα συμβει] η ' απο τον καπνο που δραπετευσε απο
τα φουγαρα των τρενων.Το τελικο αισθημα ,που του προκαλουσε εκεινο το λιτο
γεωμετρικο σκηνικο ηταν δεος ,που το αισθανονταν κυριως στο πνευμα κι οχι
στη καρδια.Εδινε σ'αυτο διαφορες ερμηνειες.Παντα ομως του ξεφευγε η απολυ-
τη αληθεια των πραγματων.
Εψαχνε μεσα στη Μεγαλη Αβεβαιοτητα
.
.
.

J.L.Borges-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
ο Λαβυρινθος-the Labyrinth-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
[to J.L.Borges]
.
σχεδιασε ενα ευθυγραμμο τμημα με το χαρακα , μετα με το
ορθογωνιο τριγωνο συνεχισε καθετα με ευθυγραμμο τμημα διπλασιου
μεγεθους , και συνεχισε , αλλαζοντας διευθυνσεις εγραφε ευθυγραμμα
ακολουθοντας καθε φορα διαφορετικα συνολα αριθμων , πρωτους αριθ-
μους 1,3,5,7,11,13,17,19,..., αριθμους Fibbonaci 1,1,2,3,5,8,13,21,34,55,...
πυθαγορειες τριαδες 3,4,5\ 6,8,10,\...ακομα και τη σειρα 1,-1,1,-1,1,-1,1,-1,1,-1,...
μετα απο καποιο μετρησιμο χρονο κλειστηκε στον λαβυρνθο που εκτισε απο
εκεινα τα σχεδια , μεχρι αυτη την ωρα δεν εφτασε στην εξοδο του , αν και
πολλες φορες περασε ελαχιστους τοιχους διπλα, ετσι για να διασκεδασει
τη μοναξια του στις επιφανειες των τοιχων σχεδιαζε αντικειμενα , μια κα-
ρεκλα , ενα αυτοκινητο , ενα δεντρο , ... κι αλλοτε τεραστιες συνθεσεις ,
πολεις με τα κτιρια τους , τους δρομους ,τα καταστηματα , τους ανθρω-
πους στα λεωφορεια,... κι αλλες φορες μυθικους ηρωες προσωπα των πα-
ραμυθιων , ...κι αυτα οχι απαραιτητα μ ' αυτη τη σειρα πραγματοποιουνταν
στον κοσμο που ζουσε πριν μπει και κλειστει στο λαβυρινθο...
[ Σημειωση.
Καποιος εγραψε ενα κειμενο σε μια εγκριτη εφημεριδα και αναφερει πως
σε ονειρο του που επαναλαμβανεται καθε νυχτα σχεδον ακουει καθαρα
βηματα που ποτε πλησοιαζουν και ποτε απομακρυνονται , κι επειτα σε
διαφορες αποστασεις παλι , και πως παντα ξυπναει μεσα σ' αυτο το ονειρο
και ειναι κλεισμενος σε δωματια διαφορων διαστασεων η' με τις ιδιες δια-
στασεις περιπλανομενος για παρα πολυ χρονο με τους τοιχους καταγραφους
απο φωτογραφιες της πραγματικοτητας ,και πως στην αγωνια του να φτασει
καπου που δεν μπορει να προσδιορισει συναντα τυχαια ενα χαρτι του κτιριου ,
σχεδιασμενο με διαφορα ισα η' ανισα ευθυγραμμα τμηματα σε διευθυνσεις
που συνεχως αλλαζουν , καθε φορα εφαρμοζει μια στρατηγικη δρασης , υπο-
θετει ενα κατασκευαστικο σχεδιο και πρασπαθει να το επαληθευσει ,μεχρι
τωρα χωρις αποτελεσμα .Παντως το θεωρει πολυ παραξενο που αποδρα
απο τα ονειρα, , και μαλιστα εγραψε αυτο το κειμενο στην εφημεριδα , που
διαβασαμε και γραψαμε εδω την περιληψη του]
.
.
.

Εαρ Ανοιξις Springtime-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Η ΦΥΣΙΣ ΟΛΗ ΜΕΓΑ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΟΝ ΘΑΥΜΑ
[Με τον Τροπο του Παπαδιαμαντη]-χ.ν.κουβελης
.
μεσον ευωδους και ευανθους Εαρος Απριλιου.ητον απαλη η ημερα απο
της πρωιας.η ατμοσφαιρα καθαροτατη.τα ανθη ελαμπρυναν τους αγρους
με τις πολυχρωμιες των.και οι μελισσες εβομβουν.μια θαυμασια ανα-
ζωογονησις εταρασσεν απασες τις αισθησεις.οι παπαρουνες εκοκκινιζαν
τη γη.λαμπροτατος ηλιος εις τον γαλαζιον του ουρανου.τα πουλια υμνου-
σαν το  μυστικον μεγαλειον της φυσης και της ζωης.τα δε ζωα,προβατα
και αιγες και αγαθες αγελαδες εβοσκουν εις καταπρασινους λειμωνες
ισους παραδεισου.τα νερα κρυσταλινα χορευτικως ερρεαν.οι αισθησεις
απασες επληρουτο χαρμοσυνης.οι ανθρωποι λιαν γοητευμενοι απο το
μεταφυσικον θαυμα ηνοιγον διαπλατα τις καρδιες των να τα χωρεσουν ολα.
φυσις ωραιοτητα ζωη.
. 
.
.

 Platon is geometryizing Ideas-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβεληςc.n.couvelis

" στη φυση του ανθρωπου ειναι η πολις.η πολιτεια."η φυσις ειναι
υπερσυνολο.περιεχει τον ανθρωπο.ενα πουλι διεσχισε τον αερα.
"η ιδεα του διανυσματος".πουλι|διανυσμα.παρατηρω.υποθετω.απο-
δεικνυω.πραγματοποιω.μια θεωρια ισχυει μεχρι να βρεθει ενα φαι-
νομενο το οποιο δεν μπορει να ερμηνευσει."τοτε γεννιεται το και-
νουργιο".η Δημοκρατια ειναι αγαθο πολιτευμα;πρεπει να απαντησει.
τωρα
.
.

Platon on Πολιτεια-2μ χ 3μ- χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
.

woman in seduction style-pose-Pop Art-2μ χ 3μ-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
[Ανθρωπινα Εσωτερικα]
ΔΙΑΓΡΑΦΗ

δεν θυμαται.αγνωστο προσωπο.εκεινη του λεει.γεγονοτα με ημερομηνιες.
τιποτα.δεν θυμαται.''δεν ημουν εγω''.εκεινη επεμενε.εδειξε φωτογραφιες
και βιντεα στο κινητο της.''δεν ημουν εγω'' επεμενε.''καποιος αλλος ηταν''.
''τρια χρονια ιστορια'' ειπε εκεινη.δεν της απαντησε.τρια χρονια;σκεφτηκε.
θα θυμοταν.ομως τιποτε δεν θυμαται.αν οντως ηταν ετσι γιατι δεν θυμαται;
θυμαμαι σημαινει ξαναφερνω στη μνημη κατι που συνεβηκε.πριν.αν δεν
θυμαμαι σημαινει πως τιποτα δεν συνεβηκε πριν.και αυτος δεν θυμαται.και
ολα οσα του ειπε ειναι επινοηση.οι φωτογραφιες ομως και τα βιντεα;επινοη-
ση;τεχνητα;οχι.τον δειχνουν καθαρα.και εκεινη μαζι του.ακουει τη φωνη της.
τη φωνη του.ενας τριτος αν τα εβλεπε,χωρις καμια αμφιβολια,θα ελεγε πως
ειναι εκεινος και εκεινη.γιατι τοτε επιμενει;''το καταλαβαινω θελεις να
ξεχασεις''του ειπε.''θελεις να ξεχασεις κατι που εχεις ζησει''απαντησε''κι εγω
δεν εχω ζησει τιποτα απο ολα αυτα που μου λες''.''οι φωτογραφιες,τα βιντεα,
δεν ειμαι εγω;δεν εισαι εσυ;''εκεινη επεμενε.''φυσικα και εισαι εσυ.με καποιον
αλλον''της απαντησε.σιωπη.''τι θελεις;'' της ειπε.''τωρα δεν ξερω.νιωθω πολυ
μπερδεμενη''απαντησε εκεινη.''πριν δεκα χρονια.περασε καιρος.πολλα εν τω
μεταξυ συνεβησαν.θελεις να ξανασυναντηθουμε;''.''οχι.δεν θελω'' της απαν-
τησε.
την συνοδεψε μεχρι τη Σταδιου.εκει πηρε ταξι.εκεινος περπατησε τη Σταδιου,
στο Συνταγμα εστριψε στην Ερμου.στο Μοναστηρακι.11:23.νυχτα.κατεβηκε
στο σταθμο.πηρε το τρενο για το σπιτι του.
.
.
.

Παπαρουνες Poppies-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Χρονικο Αδωνη Αφροδιτης

πρωι ξημερωνοντας σε λαγκαδια σκυλια μυριστηκαν τον Αδωνη τον ξεσηκωσαν
και τον κυνηγουσαν ,εντρομη παρακολουθουσε η Αφροδιτη ανημπορη ν'αντιδρα-
σει,κατα το μεσημερι απ'ολες τις μεριες τον περικυκλωσαν ορμηξαν κατα πανω
του τον πεταξαν κατω στο χωμα ,εκεινος αντισταθηκε,ηταν αδυνατο να ξεφυγει
και κεινα αγριεμενα τον κατασπαραξαν,η Αφροδιτη εκλεισε τα ματια ουρλιαξε
ξεσχισε τα ρουχα της τραβηξε να ξεριζωσει τα μαλλια εχασε το μυαλο της.
"Χαθηκε ο ευγενικος Αδωνις.Που εδυ του το καλλος;".οταν συνηλθε κι ανοιξε
τα ματια της εκει που ηταν πριν ο Αδωνις γεμισε το χωραφι με κατακοκκινες
παπαρουνες."το αιμα του κοκκινες παπαρουνες.Η Ανοιξη ηρθε παλι.Η Ανασταση
του Αδωνη" ειπε κι ενιωσε χαρα με λυπη
.
.
.

Η Περσεφονη Φευγουσα-ελληνικο αρχαικο-πετρα. πλαστικη σακκουλα.νερο
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Περσεφονη-ο μυθος-κι ειναι Μαης κι Ανοιξη κι ειναι το Καλοκαιρι

η αγαπημενη Κορη επαιζε με τις φιλες της στο λιβαδι κι η μανα της καθονταν πα-
ραμερα και χαιρονταν αυτη και τις αλλες κοπελες.τοτε η κοπελα μυρισε ενα ναρ-
κισσο και χαθηκε απο προσωπου γης.σαν καποιος αντρας ισχυρος να την αρπαξε.
φωναξε δυνατα αλλα τις φωνες της δεν ακουσε η μανα.μονο το φεγγαρι κι ο ηλιος
τις ακουσε.κι η μανα πολυ λυπηθηκε. θρηνουσε την κορη και σ'ολη τη γη την οι-
κουμενη την γυρευε να την ευρει.και πουθενα δεν την ευρισκε κι οποιον ρωτουσε
κανενας δεν ηξερε να της πει.και τα χωραφια ηταν χερσα και δεν καρπιζαν.ουτε
σταρια ουτε αλλα δημητριακα.ερημοι ξεροι τοποι.κι αυτα τα δεντρα χωρις καρ-
πους στους κηπους.κι ουτε ανθιζαν λουλουδια στις φραχτες.κι η μανα θλιμενη
τη γυρευε.και τοτε της μαρτυρησε ο ηλιος την αρπαγη της Κορης.ποιος το'κανε
και που'ναι η κοπελα.και τοτε η μανα κατεβηκε στον σκοτεινο τοπο και την βρη-
κε.σφιχτα αγκαλιστηκανε μανα και κορη και κλαψανε κι οι δυο μαζι.και σαν ηρε-
μησαν η μανα ζητησε απ'τον ισχυρο αντρα να του δωσει τη κορη να την ανε-
βασει απ' τα σκοταδια κατω πανω στο φως.κι εκεινος στην.αρχη δεν δεχτηκε
ν'αποχωρισθει την ομορφη κορη και την ηθελε δικη του.η μανα τον παρακα-
λεσε θερμα κι υστερα απειλησε πως ποτε πια δεν θ' αφησει τη γη να καρπισει.
κι εκεινος καμφθηκε και συμφωνησε να'ναι μαζι του η κορη τεσσερις μηνες
και τους αλλους οχτω με τη μανα πανω στη γη.κι εγινε ετσι.κι εχουμε απο τοτε
τον χειμωνα και το καλοκαιρι.τον χειμωνα ειναι οι σποροι χωμενοι στο χωμα
νεκρωμενοι και το καλοκαιρι ανασταινονται.ζωηρευουν βλασταινουν αυξα-
νουν και καρπιζουν.κι ειναι Μαης κι Ανοιξη κι ειναι το Καλοκαιρι
.
.
.

Καραγκιοζης Καραγκιοζοπουλος του Καραγκιοζη -Υποψηφιος Δημαρχος Ξηρομερου-
χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
Δηλωση Υποψηφιοτητος
του Καραγκιοζη Καραγκιοζοπουλου του Καραγκιοζη
-Υποψηφιος Δημαρχος Ξηρομερου-
18 του Μαη
που παντρευονται οι γαιδαροι
Ψοφιστε!
Θα φατε
Θα πιειτε
Και νηστικοι θα κοιμηθητε
.
.
.

λιμνη Αμβρακια-Ξηρομερο

[αφηγηται η θεια Αθανασια[76 χρονων]απο τη Μαχαλα παντρεμενη
στη Μαχαιρα]
απ' τη Μαχαλα κατεβαιναμε στο πελαγο και πηγαιναμε απεναντι απ'τη
λιμνη στον Αη Λια
θυμαμαι η μανα μου ελεγε ενα τραγουδι:

αναμεσα απ'τη Μπαμπω κι απο τον Πεταλα
καραβι κινδυνευει να σκισει τα πανια
.
.
.

Αλκαίος και Σαπφώ-ΑΛΚΑΙΟΣ -ΣΑΦΟ-ερυθρόμορφος κάλαθος-470 π.Χ-
του Βρύγου-ύψος 19,7 εκ., διάμ. 14,2 εκ.-Κρατική αρχαιολογική
συλλογή Μονάχου-Αριθμός καταλόγου 2416
.
.
ΕΛΛΗΝΙΚΑ Η ΓΛΩΣΣΑ ΜΟΥ

Αλκαιος ο Μυτιληναιος -ποιηματα-μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Αλκαιος,αρχαιος Ελληνας ποιητης απο τη Λεσβο[γεννηθηκε περιπου το
620 π.Χ]-συγχρονος της Σαπφους
.
[ΑΛΚΑΙΟΣ]ΓΙΑ ΤΗ ΣΑΠΦΩ-χ.ν.κουβελης

κοπελα με τα ροδαλα μαγουλα
ο ποθος τα στηθια σου βαραινει
και τις νυχτες δεν σ'αφηνει να κοιμηθεις
ν'ανασανεις
.
.
ΑΛΚΑΙΟΣ -ΠΟΙΗΜΑΤΑ
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]

οὐ χρῆ κάκοισι θῦμον ἐπιτρέπην,
προκόψομεν γὰρ οὐδὲν ἀσάμενοι,
ὦ Βύκχι, φαρμάκων δ' ἄριστον
οἶνον ἐνεικαμένοις μεθύσθην

δεν πρεπει τις στενοχωριες ν'αφησουμε να μας βαριοκαρδιζουν
δεν θ'απολαυσουμε τιποτα βαριαστεναζοντας
κοπελα μου γλυκεια του Βακχου,φερνε το κρασι για να μεθυσουμε
το πιο καλο'ναι γιατρικο
.
.
.

Ingmar Bergman-scenes from a marriage-Liv Ullmann and Erland Josephson
-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
ΣΚΗΝΕΣ ΑΠΟ ΕΝΑ ΓΑΜΟ-χ.ν.κουβελης
-Τι συμβαινει;
-Το Τελος
-Πως το λες με τετοια ευκολια;
-Ηταν απο την Αρχη
-Τοτε γιατι ενωθηκαμε;
-Δεν μπορουσαμε να το αποφυγουμε
-Τωρα δεν μπορουμε να το αποφυγουμε;
-Οχι.Δεν μπορουμε.Ειναι Αδυνατο.
-Γιατι;
-Δεν ξερω.
-Λες ψεματα.Ξερεις.Υπαρχουν συγκεκριμενα πραγματα που τα κρυβεις
-Ειναι καιρος που δεν σ'αγαπαω
-Γιατι δεν το ελεγες;Γιατι το λες τωρα;
-Δισταζα.Να μη σε στεναχωρησω.
-Και προτιμουσες να υποκρινεσαι.Εχεις σχεση με αλλη γυναικα;
-Ναι.
-Την αγαπας;
-Δεν ξερω.
-Λες ψεματα.Πως γινεται να μην την αγαπας και να εχεις σχεση μαζι της;
Λες ψεματα
-Δεν εχει σημασια.Αν την αγαπαω η' δεν την αγαπαω.
-Θελεις να ζησεις μαζι της;
-Μη με ρωτας.
-Γιατι δεν απαντας;
-Δεν θελω.Σταματα.
-Κι εγω πηγα με αλλον αντρα.Θελεις να σου πω;
-Δεν θελω.Σταματα.Λες ψεματα
-Οχι.Αληθεια.Πριν τρια χρονια.
-Σταματα.
-Τον γνωρισα ,θυμασαι,στις διακοπες που καναμε το καλοκαιρι
εκεινο στην Ισπανια.
-Ειναι Ισπανος;
-Οχι.Αμερικανος.
-Τον βλέπεις;
-Μιλαμε στο τηλέφωνο.Ερχεται εδω για δουλειες,συναντιομαστε
-Σε ξενοδοχεια;
-Μην γινεσαι χυδαιος
-Τοση υποκρισια
-Τοση υποκρισια.Εσυ που συναντιεσαι;
-Φτανει πια.Σταματα
-Οχι.Εισαι εγωιστης.
-Καποτε μ'αγαπουσες και μου ορκιζοσουν αιωνια αγαπη
-Δεν ηξερα
-Ελεγες ψεματα
-Δεν ελεγα.Αληθεια ηταν.
-Τι συμβαινει;Γιατι;
-Δεν ξερω
.
.
.

Αθηνα Athens-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
Ημερολογιο(επ'αυτοφορω)Πεμπτη 8 Μαιου 2014-χ.ν.κουβελης

-Αθηνα Σταδιου κατηφοριζει προς την Ομονοια τρολευ με φορτια σκιες προς
το Συνταγμα για ποια ανθρωποτητα μου μιλας

-η ζωη δεν σταματαει.ανθιζει.επιμενει.αρκει να υπαρχουν δυο ανθρωποι για να
συνεχισθει.και σ'εκεινο το δωματιο υπηρχαν.για τρεις ωρες και για αιωνιοτητα.
-ταξι .Βασιλισσης Σοφιας Πανεπιστημιου Ομονοια Αγιου Κωνσταντινου και τα
περιχωρα.ο ανθρωπος εξαρταται απο τον ανθρωπο.

σιωπη κραυγη.σε κοιταζουν χωρις να σε κοιταζουν.σου φωναζουν χωρις να σου
φωναζουν.βοηθεια.

-στο κτελ.η Αθηνα αδειασε αφου λειπει ενας ανθρωπος .εκεινος ο συγκεκριμενος.
.
.
.

Καραγκιοζη Διαλογοι-Karagiozis-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
Καραγκιοζη Πολιτικοι Διαλογοι-χ.ν.κουβελης

Χατζηβατης:πληρωθηκες
Καραγκιοζης:τα πηρα
Χατζηβατης:σου ταξανε διορισμο
Καραγκιοζης:και παραδεχτηκα
Χατζηβατης:προδωσες
Καραγκιοζης:τ'αγια και τα οσια
Χατζηβατης:ντροπη
Καραγκιοζης:κοκκινισα
Χατζηβατης:δεν εχεις τσιπα
Καραγκιοζης:πεινα εχω
Χατζηβατης:σε λυπαμαι.δεν εχεις μουτρα να βγεις στη κοινωνια.
Καραγκιοζης:σιγα τη κοινωνια.
Χατζηβατης:γελοιοποιηθηκες.Καραγκιοζης:κοψτο Χατζατζαρη μη σε περιλαβω
στις κοφτες.αρκετα εφαγα ηπια και νηστικος κοιμηθηκα.ωρα βουρ για λαμογιες
(Προς τους θεατες)
Αξιοτιμοι Συνξυπολιτες ο Καραγκιοζης η αφεντομουτσουναρα μου δεν ξεπου-
λιεται ουτε μ' ενα καζανι αχνιστη φασουλαδα.Ορκο δεν παιρνω.Φαι ειναι)
Γεια σας και Χαρα σας.Θα φαμε θα πιουμε και νηστικοι θα κοιμηθουμε με τη
βουλα του ψηφου
.
.
.

η κουκλα της μικρης Ευτυχιας-the Doll-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

της χαρισαν μια κουκλα.πολυ χαρηκε η μικρη Ευτυχια.''να μια ομορφη κουκλα''.
το βραδυ την πηρε αγκαλια και κοιμηθηκαν μαζι.η κουκλα μεγαλωσε εγινε μια
ομορφη κοπελα.ειχε ονειρα.οταν το πρωι ξυπνησε η μικρη Ευτυχια να παει στο
σχολειο η κουκλα κοιμονταν ακομη.δεν την ξυπνησε.στο σχολειο η Ευτυχουλα
ειχε στο νου της το ονειρο που ειδε με τη κουκλα.ηταν πολυ χαρουμενη.ευτυχι-
σμενη.ανυπομονουσε να γυρισει σπιτι να παιξει με τη κουκλα της.
.
.
.

COUVELIS-ΠΕΡΙ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ-PAINTING'S LOGOI-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΕΝΑ ΕΡΓΟ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ ΔΕΝ ΤΟ ΑΙΣΘΑΝΕΣΑΙ
ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ

Η ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΕΙΝΑΙ Ο ΝΑΡΚΙΣΣΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΖΩΓΡΑΦΟΥ

COUVELIS ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ Χ.Ν.ΚΟΥΒΕΛΗΣ

ΤΟ ΧΡΩΜΜΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΔΕΝΤΡΟ
ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟ ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΟ.
ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΔΕΝΤΡΑ ΦΥΤΕΨΕ ΤΑ
.
ΑΝ ΕΙΣΑΙ ΦΤΩΧΟΣ ΜΗΝ ΖΩΓΡΑΦΙΖΕΙΣ
ΑΝ ΕΙΣΑΙ Π,ΛΟΥΣΙΟΣ ΜΗΝ ΖΩΓΡΑΦΙΖΕΙΣ.
ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΟΣ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ.

ΑΝ ΕΝΑ ΕΡΓΟ ΣΟΥ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ
ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕ ΤΟ.
ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ

ΓΙΑΤΙ ΣΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΓΕΝΙΚΑ Η ΤΕΧΝΗ ΚΑΙ ΑΦΗΝΕΙΣ ΝΑ ΣΕ ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ
ΟΙ ΠΛΕΟΝ ΑΧΡΗΣΤΟΙ;

ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΤΕΧΝΗ Η ΖΩΗ ΣΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΧΕΙΣ;
ΟΣΟ ΜΙΛΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΤΕΧΝΗ ΤΟΣΟ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ ΛΕΣ
ΤΟΣΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΓΝΩΣΤΗ

ΕΝΑΣ ΠΙΝΑΚΑΣ ΚΡΕΜΑΣΜΕΝΟΣ ΣΕ ΕΝΑΝ ΤΟΙΧΟ
ΕΙΝΑΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΕ

ΑΝ ΑΞΙΖΕΙ ΕΝΑ ΕΡΓΟ ΣΟΥ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΠΟΥΛΗΘΕΙ.
ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΖΗΤΗΤΟ.
[C.N.COUVELIS]

ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΖΩΓΡΑΦΙΖΕΙΣ,ΓΕΝΙΚΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΣ,ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ
ΕΧΕΙ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΧΡΗΜΑ.[;]
ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΧΡΗΜΑ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΥΠΕΡΤΙΜΑΤΑΙ
Η' ΥΠΟΤΙΜΑΤΑΙ

ΑΝ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕΣ PICASSO
ΕΓΙΝΕΣ COUVELIS

ΜΗΝ ΚΛΕΒΕΙΣ ΑΛΛΟΥΣ ΖΩΓΡΑΦΟΥΣ
ΚΑΝΤΟΥΣ ΑΥΤΟΙ ΝΑ ΣΕ ΚΛΕΒΟΥΝ

ΑΝ ΑΠΟ ΤΑ ΕΡΓΑ ΣΟΥ ΒΓΑΖΕΙΣ ΧΡΗΜΑΤΑ
ΤΟΤΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙΣ ΝΑ ΖΩΓΡΑΦΙΖΕΙΣ

ΕΝΑΣ ΠΙΝΑΚΑΣ ΙΣΟΔΥΝΑΜΕΙ ΜΕ ΕΝΑΝ ΚΥΚΛΟ
ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΑΡΧΙΖΕΙΣ ΕΚΕΙ ΠΑΝΤΑ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙΣ

ΜΙΑ ΕΥΘΕΙΑ ΓΡΑΜΜΗ ΔΙΠΛΑ ΣΕ ΜΙΑ ΚΑΜΠΥΛΗ ΓΡΑΜΜΗ
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΥΘΕΙΑ ΓΡΑΜΜΗ

ΔΕΝ ΖΩΓΡΑΦΙΖΩ ΟΤΙ ΑΡΕΣΕΙ ΑΛΛΑ ΟΤΙ Μ'ΑΡΕΣΕΙ

ΤΟ ΜΟΝΤΕΡΝΟ ΕΙΝΑΙ ΙΔΕΟΛΗΨΙΑ.
Η ΠΡΑΞΗ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ.
ΤΟ ΕΡΓΟ ΕΙΝΑΙ ΟΥΤΟΠΙΑ.

ΠΟΣΟ ΜΟΝΤΕΡΝΟΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΣΤΗ ΤΕΧΝΗ;
ΝΑ ΒΡΙΣΚΕΙΣ ΟΤΙ ΣΤΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ

Μια εικονα δεν.ειναι ακριβως αυτο που φανταζεσαι οτι ειναι.
Ο ιδεες μας δεν ειναι αλανθαστες.Τα ερμηνευτικα μας συστηματα δεν ειναι
παντα σωστα.Απο ποια μερια κοιταζουμε κατι απο εκει απορρεει η εντυπωση
μας.Η Κριση μας. Συμπερασμα:ας μην παραπλανιομαστε.Αυτο δεν ειναι ετσι
οπως το νομιζουμε.
.
.
.

τα Μαθηματικα Δεν Ειναι Πραγματικα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Tractatus Logico Philosoficus Mathematicus I towards Ludwig Wittgenstein-
2μ χ 3μ- c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
Το αντικειμενο ειναι οτι κανουμε για αυτο το αντικειμενο
Οτι λεμε για το αντικειμενο αυτο ειναι το αντικειμενο
.
Εμεις οι Μαθηματικοι δεν ξερουμε 1+1 ποσο κανει.Εσεις οι αλλοι που δεν ειστε
Μαθηματικοι πως ξερετε οτι 1+1 κανει 2;

(τα Μαθηματικα Δεν Ειναι Πραγματικα-χ.ν.κουβελης
σελιδες 247-εκδοση INTERNET 2014
Τιμη 20 euro)
,
,
.

Θαλασσα-γαλαζια μονοχρωμια σε λευκο τονισμο-greek minimal art-
2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Τα πρωτα μπανια μας στη θαλασσα-χ.ν.κουβελης

αρχες του Ιουνη πρωτοπηγαιναμε στη θαλασσα.τελειωνανε και τα σχολεια.πρωι
μην μας πιασει το καμα.κατεβαιναμε απο το μονοπατι μεσα στις ελιες και τα
κυπαρισσια.η μανα κι εμεις τα παιδια.τα αγορια φορουσαμε ποδοσφαιρικα
σωβρακακια.εγω φορουσα ενα κοκκινο του ολυμπιακου.απο πανω φορουσαμε
ενα μπλουζακι η' ειμασταν γυμνα.τα κοριτσια φορουσαν πολυχρωμα φορεματα
κι απο μεσα τα μαγιο.η μανα φορουσε ενα ασπρο φουστανι.στα χερια κρατουσαμε
τις σαμπρελες .μια μεγαλη μαυρη σαμπρελα απο τη πισω μεγαλη ροδα του μπε-
λαρους του τρακτερ.και μια μικρη απο τη μπροστινη μικρη ροδα.κρατουσαμε και
κουβαδακια.αυτα τα κρατουσαν τα κοριτσια.με φτυαρακια και αλλα συνεργα.ειχα-
με και μπαλα.σχεδον τρεχαμε.τοσο ανυπομονουσαμε να φτασουμε.οταν φταναμε
ο μεγαλυτερος αδερφος που ειχε παει και στο γυμνασιο φωναζε:θαλαττα θαλαττα.
εμεις γελουσαμε.ειδικα τα κοριτσια ξεκαρδιζονταν.μας φαινονταν πολυ αστειο τη
θαλασσα να τη λεει θαλαττα.καποτε ειπε πως φτασαμε παρα θιν αλος.καταλαβαμε
πως ελεγε την ακρογυαλια.πεταξε τις μπλουζες στην αμμο οσα φορουσαμε και πε-
σαμε στο νερο με φασαρια.χτυπουσαμε τα χερια και τα ποδια.τα νερα ηταν λιγο
κρυα μα δεν μας ενοιαζε.σε λιγο θα ζεστανομασταν.τα κοριτσια μας φωναξαν:
''ειναι κρυα;''.''οχι.ειναι ζεστα .ελατε''.εβγαλαν τα φουστανια και μπηκαν διστα-
κτικα στη θαλασσα.πρωτα εβρεξαν τα ποδια.εμεις πηγαμε κοντα τις πετουσαμε
νερο πανω .αυτες ουρλιαζαν.''μη με πουντιασες''.εκαναν να βγουν τις αρπαρξαμε
απο τα χερια και τα ποδια τις ριξαμε στο νερο.εγινε χαμος.καθε φορα συτο γι-
νονταν.μετα παιζαμε.βουτασαμε τα κεφαλια ο ενας του αλλου.μπαιναμε καβαλα
και καναμε βουτιες.η μανα δεν ειχε μπει ακομα.ειχε βγαλει το φουστανι κι ητανε
με το κομπινεζον.ενα μαυρο κομπινεζον.αλλοτε ηταν ασπρο.απο καθισμενη
φωναζε .δηλαδη τι φωναζε;διαταζε.διαταγες του μη.''μην πατε στα βαθια στα
απατα''.''προσεξτε.μην πατηστε αχινο.εκει εκει αχινους''.''ελατε.βγεστε.αρκετα
για σημερα''.''θα καητε''.εμεις δεν ακουγαμε.νιωθαμε χαρα και ελευθερια.μεσα
στα νερα.ποσο ελαφρα μας σηκωναν τα νερα.εμπαινε και η μανα στη θαλασσα.
στεκονταν στα ρηχα.φοβονταν να παει βαθυτερα μην την παρασυρει το κυμα.
επαιρνε κοντα της και τη μικρη και επαιζαν.ακουγαμε τα γελια τους.επειτα
εβγαινε και καθονταν να στεγνωσει.'' σε λιγο να βγητε.μεσημεριασε''φωναζε.εμεις
πετουσαμε τις σαμπρελες πιανομασταν απο αυτες και παιζαμε.βουτουσαμε και
περνουσαμε απο κατω και βγαιναμε στη μεση της.η' πηδουσαμε και ξαπλωναμε
πανω της.χτυπουσαμε τα χερια και τα ποδια και καναμε κυκλους.περιστροφες.η'
καναμε μια αποσταση κατα μηκος της παραλιας.καμια φορα ειμασταν πιο τολ-
μηροι και ανοιγομασταν στα βαθια.τα κοριτσια τσιριζαν.''θα πνιγουμε''.η μανα
φωναζε:''γυριστε γρηγορα πισω.θα φατε ξυλο''.πολλα παιχνιδια.με τα νερα.βου-
τουσαμε και περνουσαμε μεσα απο τα ανοιγμενα ποδια.πατουσαμε στη πλατη και βουτουσαμε.περναμε βαθια αναπνοη και βουτουσαμε και κρατουσαμε την αναπνοη
να παμε οσο γινεται πιο μακρυτερα.συναγωνιζομασταν.πληρης ελευθερια στα νερα.
και απεραντη χαρα.τα νερσ ηταν καθαρα.κρυσταλλο.βλεπαμε το βυθο.''ενα ψαρι''
.''να ενα χταποδι''.τοτε κολυμπουσαμε ολα εκει να δουμε.μια φορα καταφεραμε
να βγαλουμε ενα.πολλες φορες δεν τα καταφερναμε μας ξεφευγε και χανονταν
μεσα στην αμμο και τα χαλικια του βυθου.θολωναν τα νερα.επειτα φοβομασταν
μη μας τυλιξει με τα ποδθα του στα χερια η' αλλου και κολλησει με τις βεντουζες
του.κι αντε να το ξεκολλησεις.μετα απο πολυ ωρα στη θαλασσα και τις πολλες
φωνες της μανας βγαιναμε.οπως ειμασταν βρεγμενα ξαπλωναμε στην αμμο να στε-
γνωσουμε.διπλα διπλα σειρα.αραδιασμενα.ο ηλιος εκαιγε και μας ζεστανε.
σηκωνομασταν και παιζαμε με τη μπαλα τα μεγαλυτερα.τα μικροτερα παιζανε με
τα κουβαδακια και τα φτυαρακια.με φασαρια μας ξεκολλουσε η μανα απο τη θαλασ-
σα.:''φτανει πια.καηκατε'' φωναζε''παμε σπιτι να φατε''.δυσκολα ξεκολλου-
σαμε.και απο το μονοπατι αναμεσα απο τις ελιες και τα κυπαρισσια αλατισμενα
και μαυρισμενα γυρνουσαμε στο σπιτι.τα τζιτζικια τζι και τζ μας ξεκουφαναν.η μανα
ετοιμαζε να φαμε.θυμαμαι πως μυριζε η τηγανητη μαριδα.τρωγαμε ολα τα παιδια
μαζι γυρω στο τραπεζι.μετα πεφταμε να κοιμηθουμε κι οπως ειμασταν εξαντλημενα
απο το μπανιο μας επαιρνε αμεσως ο υπνος.τα ονειρα μας ηταν γεματα γαλαζια νερα
κι ασπρα κυματα.και γλαροι που πετουσαν.φωνες και χαρα.και ελευθερια.
Επειτα ηρθε ο τουρισμος εσωτερικος και εξωτερικος και μεις χαθηκαμε και δεν ξανα-
κατεβηκαμε στη θαλασσα.
Στα ονειρα μειναμε εμεις και η μανα .και η θαλαττα.σε αλλη πραγματικοτητα.πιο
πραγματικη.
.
.
.

Η Ευρiδικη-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Η ΕΥΡΙΔΙΚΗ ΤΟΥ ΟΡΦΕΑ
Η' Ο ΟΡΦΕΑΣ ΤΗΣ ΕΥΡΙΔΙΚΗΣ

μεσα στο σκοταδι πολυ ωρα.προσπαθουσε να'ναι συγκεντρωμενος
να υπολογιζει τη διαδρομη του.να την αποτυπωνει επακριβως στη
μνημη του.αγγιξε ενα τοιχο.του φανηκε απειρος.χωρις τερμα.προχω-
ρουσε ψαχουλευτα.τελικα βρηκε ενα ανοιγμα.προχωρησε στον κενο
χωρο.αβεβαιος.ακουσε μια φωνη.ταραχτηκε.''ηρθες''.τη γνωρισε.
''επιτελους ηρθες.σε περιμενα''.εκανε προς το μερος που ακουστηκε
η φωνη.''μην πλησιαζεις''.ακουσε τη φωνη μακρυτερα.απομακρυσμενη.
''γυρισε τον ιδιο δρομο πισω.κι εγω θα σ'ακολουθω''.''πρεπει να κανεις
ακριβως τον ιδιο δρομο''.ακουστηκε η φωνη πιο κοντα.γυρισε.οσο κι
αν υπολογισε δυσκολο να θυμηθει το δρομο.ειχε μεγαλη αγωνια.επρε-
πε να φτασει οπωσδηποτε στην εξοδο.στο φως.ακουγε πισω τα βηματα
της.να τον ακολουθουν.''πρεπει να τα καταφερω''.εκανε λαθος εκτιμη-
ση.για πολυ ωρα περιπλανηθηκε μεσα στο πυκνο σκοταδι.εκεινη,παρ'
ολ'αυτα,την ακουγε,τον ακολουθουσε υπομονετικα.''πρεπει να βρω
ακριβως τη διαδρομη''.τελικα τα καταφερε.εφτασε σ'ενα μακρυ δια-
δρομο με αμυδρο φως.αφουγκραστηκε.δεν ακουγε πισω τα βηματα της.
σταματησε.την περιμενε.μετα απο λιγη ωρα ακουσε παλι τα βηματα
της.συνεχισε.πιο αργα βηματα απο τη μεγαλη κουραση.εξαντλημενος.
τα βηματα της γυναικας ολο και τον πλησιαζαν.δεν βασταξε.γυρισε προς
τα πισω να τη δει.τοσο πολυ ηθελε να τη δει.δεν την ειδε.εκει.τρελλαθη-
κε.τη φωναξε.μ'ολη τη δυναμη του.''Ευριδικη.που εισαι;''.τοτε καταλαβε
τι ειχε γινει.λυπηθηκε.βγηκε στο φως μονος του.
ξυπνησε.''ποσες φορες βλεπω αυτο ακριβως το ιδιο ονειρο''.σκεφτηκε
η Ευριδικη.''καθε βραδυ το ιδιο''.γυρισε και κοιταξε μεσα στο χαμηλο
αμυδρο φως του δωματιου τον Ορφεα να κοιμαται στο πλαι της.δεν τον
ξυπνησε.''ισως κι εκεινος να βλεπει το ιδιο ονειρο''.
σ'εναν λαβυρινθο εμφανισης-εξαφανισης.επαναλαμβανομενο.
.
.
.'

ο Κουρος-στου Γιωργου και Λευτερη Μπαρμπαρουση του Δημητρη
-Μαχαιρα Ξηρομερου-12-6-2014-σκηνοθεσια χ.ν.κουβελης-μερος 1-2

η Γιορτη του Κουρου-η φιλοξενια του Γιωργου της Καλλιοπης και του Λευτερη
Μπαρμπαρουσγ του Δημητρη -στου Βλαχου το χωραφι νοτιανατολικα του χωρι-
ου Μαχαιρα Ξηρομερου-στα μαντρια τους-ημερα Πεμπτη 12 του Ιουνη 2014-ηρ-
θαν οι φιλοι και οι συγγενεις να βοηθησουν-οι τραβηχταδες οι κουρευτες οι ψη-
στες-ο ηχος των ψαλιδιων που κουρευαν με τεχνη και προσοχη-τα προβατα κου-
ρευτηκαν στον ισκιο της μςγαλης βελανιδιας-ξανασαναν δροσιστικαν ξαλαφρω-
σαν-τα κριαρια τα γκεσεμια κουρευτηκαν με σχεδια στολισθηκαν βουργαρικα-
να'ναι ξεχωριστα περηφανα-καθε προβατο ενα ποκαρι μαλλι-η σοδεια τα μαλλια-
σερβιριστηκαν γλυκα και κοκορετσι-δροσερο νερο-κρυες μπυρες-αναψυχτικα-
γελια αστεια πειραγματα εξω καρδια-δυο αρνια ψηθηκαν και τεσσερα κοκορε-
τσια να φανε-μετα τον κουρο καθισαν στον ισκιο αγραπιδιας να ξεκουρασθουν -
εκει στρωθηκε κατω τραπεζι να φανε-γυρω γυρω-αφθονο ψητο κρεας ποτα σα-
λατες ντοματα αγγουρι-πολλα αγγουρια ειχε στο κηπο στο μαντρι-φαγανε χορτα-
σαν κουβεντιασαν και γελασαν -ευχαριστηθηκαν-οταν ετοιμασθηκαν να φυγουν
τους φιλεψαν ψητο κρεας να παρουν μαζι τους για το σπιτι- για το καλο-Και του
Χρονου-ευχηθηκαν
.
.