.
.LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.
ΜΕΤΑΦΡΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΥΣ
ΘΕΟΦΡΑΣΤΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΙ-Αποδοση ,Σχολια χ.ν.κουβελης
-
Η ΑΔΟΛΕΣΧΙΑ-Ο ΑΔΟΛΕΣΧΗΣ
[Η ΑΚΑΤΑΣΧΕΤΗ ΦΛΥΑΡΙΑ-Ο ΕΝΟΧΛΗΤΙΚΟΣ ΦΛΥΑΡΟΣ]
ΘΕΟΦΡΑΣΤΟΥ-ΑΔΟΛΕΣΧΙΑΣ
-
[ ΑΠΟ ΠΛΑΓΙΟ ΣΕ ΕΥΘΥ ΛΟΓΟ ]
ΑΝ ΣΕ ΠΛΗΣΙΑΖΕ Ο ΑΔΟΛΕΣΧΗΣ,Ο ΑΚΑΤΑΣΧΕΤΑ ΦΛΥΑΡΟΣ,
ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΦΡΑΣΤΟΥ ΚΑΙ ΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΑΚΟΥΓΕΣ-χ.ν.κουβελης
.
.
ο Αδολεσχης,ο Φλυαρος-χ.ν.κουβελης
ΜΕΤΑΦΡΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΥΣ
ΘΕΟΦΡΑΣΤΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΙ-Αποδοση ,Σχολια χ.ν.κουβελης
.
Η ΑΔΟΛΕΣΧΙΑ-Ο ΑΔΟΛΕΣΧΗΣ
[Η ΑΚΑΤΑΣΧΕΤΗ ΦΛΥΑΡΙΑ-Ο ΕΝΟΧΛΗΤΙΚΟΣ ΦΛΥΑΡΟΣ]
ΘΕΟΦΡΑΣΤΟΥ-ΑΔΟΛΕΣΧΙΑΣ
Γ'
Ἡ δὲ ἀδολεσχία ἐστὶ μὲν διήγησις λόγων μακρῶν καὶ
ἀπροβουλεύτων, ὁ δὲ ἀδολέσχης τοιοῦτός ἐστιν, [2]
οἷος, ὃν μὴ γινώσκει, τούτῳ παρακαθεζόμενος
πλησίον πρῶτον μὲν τῆς αὑτοῦ γυναικὸς εἰπεῖν ἐγκώμιον·
εἶτα ὃ τῆς νυκτὸς εἶδεν ἐνύπνιον, τοῦτο διηγήσασθαι·
εἶθ' ὧν εἶχεν ἐπὶ τῷ δείπνῳ, τὰ καθ' ἕκαστα διεξελθεῖν.
[3] εἶτα δὴ προχωροῦντος τοῦ πράγματος λέγειν, ὡς πολὺ
πονηρότεροί εἰσιν οἱ νῦν ἄνθρωποι τῶν ἀρχαίων, καὶ ὡς
ἄξιοι γεγόνασιν οἱ πυροὶ ἐν τῇ ἀγορᾷ, καὶ ὡς πολλοὶ
ἐπιδημοῦσι ξένοι, καὶ τὴν θάλατταν ἐκ Διονυσίων πλόϊμον
εἶναι, καὶ εἰ ποιήσειεν ὁ Ζεὺς ὕδωρ πλεῖον, τὰ ἐν τῇ γῇ
βελτίω ἔσεσθαι, καὶ ὃ ἀγρὸν εἰς νέωτα γεωργήσει, καὶ ὡς
χαλεπόν ἐστι τὸ ζῆν, καὶ ὡς Δάμιππος μυστηρίοις μεγίστην
δᾷδα ἔστησεν, καὶ πόσοι εἰσὶ κίονες τοῦ Ὠιδείου, καὶ Χθὲς
ἤμεσα, καὶ Τίς ἐστιν ἡμέρα τήμερον; [4] κἂν ὑπομένῃ τις
αὐτόν, μὴ ἀφίστασθαι,[καὶ] ὡς Βοηδρομιῶνος μέν ἐστι τὰ
μυστήρια, Πυανοψιῶνος δὲ τἀπατούρια, Ποσιδεῶνος δὲ
[τὰ] κατ' ἀγροὺς Διονύσια.
[Παρασείσαντα δὴ δεῖ τοὺς τοιούτους τῶν ἀνθρώπων καὶ
διαράμενον ἀπαλλάττεσθαι, ὅστις ἀπύρευτος βούλεται εἶναι·
ἔργον γὰρ [5] συναρκεῖσθαι τοῖς μήτε σχολὴν μήτε σπουδὴν
διαγινώσκουσιν.]
.
.
Η ΑΔΟΛΕΣΧΙΑ-Ο ΑΔΟΛΕΣΧΗΣ
[Η ΑΚΑΤΑΣΧΕΤΗ ΦΛΥΑΡΙΑ-Ο ΕΝΟΧΛΗΤΙΚΟΣ ΦΛΥΑΡΟΣ]
.
Η αδολεσχια ειναι η ακατασχετη ενοχλητικη κι απερισκεπτη
χωρις ειρμο φλυαρια,και ο ενοχλητικος φλυαρος ο αδολεσχης
ειναι αυτος,που πλησιαζει καποιον,ακομα κι αν δεν τον γνωρι-
ζει,κι αρχιζει να παινευει τη γυναικα του,επειτα διηγειται το
ονειρο που ειδε χθες τη νυχτα,υστερα λεει τι θα δειπνισει κι
αναφερνει ενα προς ενα καταλεπτως τα φαγητα που θα φαει,
υστερα καθως προχωραει στη κουβεντα του κρινει πως οι ση-
μερινοι ανθρωποι ειναι πολυ πιο πονηροι απ'τους παλιοτερους,
και πως το σταρι πουλιεται πανακριβα στην αγορα και πως παρα
πολλοι ξενοι μεταναστες ζουν και μενουν στη πολη,και πως
απο τα Διονυσια και μετα αρχιζουν τα ταξιδια στη θαλασσα,
και πως αν ο θεος ριξει πολυ βροχη η γη θα γινει πολυ ευ-
φορη,και πως με τη νεα χρονια θα οργωσει το χωραφι του,
και πως η ζωη εγινε πολυ δυσκολη δυσβασταχτη,και πως ο
Δαμιππος κατα τη τελεση των μυστηριων αναψε μια πολυ
μεγαλη λαμπαδα,κι ακομα ποσες ειναι οι κολωνες του Ωιδειου,
και ''Χθες πηρα εμετικο'',λεει,και ''Τι μερα ειναι σημερα;'',
λεει,κι αν καποιος μπορει και τον αντεχει στη μεγαλη φλυαρια του
δεν ξεκολλαει απ'αυτον,συνεχιζει περισσοτερο ακαθεκτοε,και
πως τον μηνα Βοηδρομιωνα ειναι τα Ελευσινια μυστηρια,και πως
τον μηνα Πυανοψιωνα ειναι η γιορτη τα απατουρια,και πως
τον μηνα Ποσιδεωνα ειναι τα κατ'αγρους Διονυσια,
γι'αυτο πρεπει κανενας με ποδια και με χερια να τρεξει
να ξεφυγει πολυ μακρυα απο τετοιους ανθρωπους και ν'απαλαχτει
πριν ν'αρρωστησει τον πιασει πυρετος,γιατι ειναι πολυ δυσκολο να
ξεφυγεις απ'αυτους τους φλυαρους που δεν καταλαβαινουν ουτε
αν εισαι απασχολημενος ουτε αν αναπαυεσαι και θελουν να
φλυαρισουν
.
,
ΣΧΟΛΙΑ:
-Αδολεσχια[α στερητικο+εσδυ,ηδυ,γλυκο+λεσχη,συνομιλια,συζη-
τηση,λεγειν]η'[αδην,κατα κορον-η' ααδειν,ενοχλω+λεσχη ]
-ο Θεοφραστος διεκρινε τρεις τυπους ανθρωπων που μιλουν
πολυ:
1:τον αδολεσχη-τον φλυαρο που μιλα απερισκεπτα χωρις ειρμο
και θελει να γινει ευχαριστος,αρεστος.
2:τον λαλον-αυτος μιλαει πολυ,τα ξερει ολα,''ξερολας'',οτι λεει
ειναι σωστο ,χωρις αντιρρηση.
3:τον λογοποιο-τον παραμυθα,μιλαει πολυ,λεει ακατασχετα ψεματα ,
δεν σταματα να λεει συνεχως παραμυθια.
-Ο Αριστοτελης,ο δασκαλος του Θεοφραστου, λεει:
αδολεσχους λεγομεν τους φιλομυθους και διηγηματικους και
περι των τυχοντων κατατριβοντας τας ημερας.
Αδολεσχους λεμε αυτους που τους αρεσει να μιλουν πολυ
και να συζητουν και να χανονται ολη την ωρα μ' οτι τυχει.
-μετα τα Μεγαλα Διονυσια,Μαρτιο 'Απριλιο,αρχιζαν να ταξι-
δευουν στη θαλασσα,τοτε δεν κινδυνευαν.
-τα Ελευσινεια μυστηρια προς τιμη της Δημητρας και της Περσε-
φωνης διαρκουσαν εννια μερες,τον μηνα Βοηδρομιωνα,Σεπτεμβριο
-Οκτωβριο,την πεμπτη μερα αναβαν λαμπαδες και πηγαιναν στην
Ελευσινα με τον δαδουχο ,εμεναν ολη τη νυχτα στο ιερο
της Δημητρας,αναπαρισταναν τις περιπλανησεις της Δημητρας
που αναζητουσε τη χαμενη κορη της Περσεφωνη.
-το Ωιδειον ηταν κυκλικο κλειστο θεατρο μουσικης με κολωνες,
το εκτισε ο Περικλης.
-οι χωριατες οι αγροτες ειχαν τη συνηθεια να παιρνουν καποιο
εμετικο να καθαρισθουν,να προφυλαχτουν απο αρρωστειες.
-τον μηνα Πυανοψιωνα,Οκτωβριο-Νοεμβριο,γινονταν τα Απατου-
ρια,οικογενειακη γιορτη,των φρατριων,διαρκουσε τρεις μερες,
την πρωτη μερα την δορπια,δορπεια, ετρωγαν σ'ενα πλουσιο σπιτι,
την δευτερη μερα την αναρρυσιν εκαναν θυσιες στον Φρατριο Δια
στην Αθηνα και στον Μελαναιγιδο Διονυσο,[ερρυαν,τραβουσαν
τους λαιμους των θυσιαζομενω ζωων προς τα πανω],και την
τριτη μερα την κουρεωτις κουρευαν τα αρσενικα παιδια ,που
θα τα δεχονταν στην φρατρια,και προσφεραν τα κουρεια,αρνια,
κατσικια,γινονταν και σχολικες γιορτες.
Φρατρια λεγονταν το ενα τριτο η τριτυς μιας απο τις δωδεκα φυλες.
-τα Κατ'Αγρους Διονυσια,τα Μικρα Διονυσια,γινονταν τον μηνα
Ποσιδεωνα,Δεκεμβριο-Ιανουαριο,σ-αυτη τη γιορτη του Διονυσου
χωριατες αγροτες μασκαρεμενοι περιφερονταν πανω σε καρα στε-
φανωμενοι,κρατουσαν φαλλους,τραγουδουσαν φαλλικα ασματα
και πειραζαν τους αλλους αγροτες,με λογια και με εργα,ελεγαν
κι ακουγαν τα εξ αμαξης,αλληλοπειραζονταν,ειχαν και διαφορα
δρωμενα.Επαιζαν και δυο παιχνιδια:τη Σκαπερδα και την Αιωρα.
Στην Σκαπερδα περνουσαν απο μια τρυπα σ'ενα καθετα στερεω-
μενο ξυλο στο εδαφος ενα σχοινι και το ταβουσαν απο τη μια κι
απο την αλλη μερια με τη πλατη γυρισμενη δυο ομαδες παιδιων,κι
οποια ομαδα κατεφερνε να τραβηξει την αλλη και να την φερει πιο
κοντα στο ξυλο νικουσε.
Στην Αιωρα αγορια και κοριτσια σε κουνιες,αιωρες, κρεμασμενες
σε κλαδια δεντρων κουνιονταν κι επαιζαν με τραγουδια,
τα Αλητις,τα περιπλανωμενα,ετσι τα λεγανε
Τα Μεγαλα Διονυσια η' τα Εν Αστει Διονυσια γινονταν τον μηνα
Ελαφηρολιωνα,Μαρτιο-Απριλιο,διαρκουσαν πεντε μερες,τοτε γινον-
ταν,εδιδου χορον,και οι δραματικοι Αγωνες με τρεις Τετραλογιες.
-βρες στον στενο κι ευρυτερο κυκλο σου[συμπεριλαμβανομενου
και του εαυτου σου] ποιοι ταιριαζουν στους τρεις τυπους του Θεο-
φραστου [και στις αναμειξεις τους]:
τον φλυαρον,τον λαλαν,τον λογοποιον.
.
.
[ ΑΠΟ ΠΛΑΓΙΟ ΣΕ ΕΥΘΥ ΛΟΓΟ ]
ΑΝ ΣΕ ΠΛΗΣΙΑΖΕ Ο ΑΔΟΛΕΣΧΗΣ,Ο ΑΚΑΤΑΣΧΕΤΑ ΦΛΥΑΡΟΣ,
ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΦΡΑΣΤΟΥ ΚΑΙ ΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΑΚΟΥΓΕΣ-χ.ν.κουβελης
.
φιλε ,που λες,η γυναικα μου ειναι θησαυρος,πολυ ομορφη,
καλη ,εργατικη,χρυσοχερα,καλη μαγειρισα,νοικοκυρα πρωτη,
οικονομα,ειμαι,τι να σου πω,πολυ τυχερος,ευχαριστημενος,
χθες το βραδυ ειδα ενα ονειρο πως ημουνα σ'ενα κηπο μεσα
πολυ μεγαλο,ειχε μεσα ο κηπος απ'ολα τα δεντρα,μηλιες θες;
ειχε,αχλαδιες θες;ειχε,πορτοκαλιες θες;,ειχε,συκιες θες;ειχε,
ειχε και τι δεν ειχε,απ'ολα τα κλαρια, θαμπωθηκα,κι απλωσα το
χερι να κοψω ενα μηλο,το αρπαξα να το κοψω και τοτε το κλαδι
της μηλιας σηκωθηκε ψηλα,εγω κρεμαστηκα σ'αυτο να μην πεσω,
μαζι με το κλαδι σηκωθηκε και το δεντρο ολοκληρο και πετουσαμε
στον αερα πανω απο καμπους και βουνα περνουσαμε,φθασαμε
σε μια θαλασσα,εκει το δεντρο αρχισε να πεφτει,περιεργα αλλα
δεν φοβηθηκα,λιγα μετρα πριν πεσει το δεντρο στο νερο παρατη-
σα το κλαδι κι επεσα στο νερο κι αρχισα να κολυμπω,κολυμπουσα
πολυ ωρα ,δεν θυμαμαι ποσο,τα κυματα ηταν μεγαλα,καταφερα
να φτασω σε μια στερια,εκει ειδα ενα παιδι στη παραλια,επαιζε
στην αμμο,σαραντα -πενηντα μετρα μακρια,το πλησιαζα και κεινο
ολο απομακρυνονταν,ηταν αδυνατο να το φτασω,ετρεχα και
δεν το εφτανα,μεχρι που το'χασα απ'τα ματια μου,αποψε το
βραδυ για δειπνο εχω κουνελι κοκκινιστο με κρεμμυδακια,φρε-
σκοτατο ψωμι με χωριατικο προζυμι,μια σαλατα με ντοματα κι
αγγουρακια και πιπεριες απ'τον κηπο μου απο τον κηπο μου,
υγιεινα,χωρις λιπασματα,εχω και τυρι φετα πολυ καλη,νοστιμο-
τατη,κοκκινο κρασι απο τον ματζανακη μου,ευφραινει τη καρδια,
τι τα θες ,φιλε μου,τι τα γυρευεις,χαλασε σημερα ο κοσμος,παει,
ολο ψευτες,πονηροι,και συμφεροντολογοι,λαμογια του κερατα,να
φυλαγεσαι απο δαυτους,να σε φανε θελουν,αχρειοι εκμεταλευτες,
οχι παλιοτερα δεν ηταν ετσι οι ανθρωποι,ανθρωπιζαν και λιγο,ειχαν
τσιπα,ειχαν φιλοτιμο,ειχαν καλωσυνες,οχι οπως καταντησαν ση-
μερα αγρια θηρια,τα 'μαθες τα νεα;παλι το σιταρι ακριβηνε,το που-
λανε πανακριβα οι εμποροι στην αγορα,να κερδισουν θελουν οσο
γινεται πιο πολλα,αισχροκερδεια και θα'δες γεμισε η πολη απο
ξενους,μεταναστες,απ'ολα τα μερη του κοσμου ερχονται εδω,τι
θελουν εδω,πες μου;,εδω δεν χωραμε εμεις,που θα παει αυτο το
ζητημα;,απο τις γιορτες τα Μεγαλα Διονυσια τον Μαρτη θ'αρχισουν
τα ταξιδια στη θαλασσα τα καραβια,τοτε καλλιτερευει ο καιρος,
δεν κινδυνευουν οι ναυτικοι να θαλασοπνιγουν ,α και να ριχνε
μια καλη δυνατη βροχη ο θεος να ποτισει τα χωραφια ,να χορτασει
το χωμα νερο,να γινουν ολα ,να το παρουν απανω τους,να
πρασινισει η γη,εγω με το νεο ετος μπαινω στο χωραφι κι οργω-
νω,ετσι εκανα ετσι θα κανω και φετος,τι να σου πω,φιλε μου,
δυστυχως η ζωη εχει γινει πολυ δυσκολη,δουλειες δεν υπαρ-
χουν,δεν κινειται το εμποριο,το χρημα ειναι λιγοστο,εξαφανι-
στηκε,η ανεργεια θ'ανεβει,κλεινουν μαγαζια,σε λιγο δεν θα τα
βγαζουμε περα,θα σφιξει το ζωναρι κι αλλο,α δεν σου'πα, ο
γειτονας μου ο Δαμιππος ,ενας δρομος χωριζει τα σπιτια μας ,
ηταν δαδουχος στα Ελευσινεια μυστηρια κι αναψε τη πιο μεγαλη
λαμπαδα,ξερεις τη πεμπτη μερα που πηγαινουν και καθονται
στην Ελευσινα οληνυχτια,ξερεις ποσες ειναι οι κολωνες γυρω-
γυρω στο Ωιδειο;,δεν ξερειςτις μετρησα,δεκαξι ακριβως,ουτε
μια πιο πανω η' πιο κατω,χθες πηρα εμετικο,παντα παιρνω
τετοια εποχη,τοσες αρρωστειες σερνονται,δεν ξερεις τι μπο-
ρει να κολλησεις,,δεν θυμαμαι,τι μερα εχουμε σημερα,Δευτε-
ρα,Τριτη;,εχασα το λογαριασμο,μυαλο ειν'αυτο,μπερδευεται,
α τον μηνα Βοηδρομιωνα γινονται τα Ελευσινια μυστηρια ,
ετσι δεν ειναι;,και μετα τον μηνα Πυανοψιωνα,ειναι τ'απατου-
ρια,που κουρευουν τα παιδια,και μετα τον μηνα Ποσιδεωνα
ειναι τα κατ'αγρους Διονυσια,τα'χεις δει,ετσι δεν ειναι;,εχουν
πλακα,μασκαρευονται οι χωριατες και πειραζει ο ενας τον
αλλον,το Ωιδειο σε πληροφορω το'κτισε ο Περικλης,τα μπαρ-
μπουνια τα προτιμω πιο πολυ απ'τις τσιπουρες,και μαλιστα
τηγανητα,στο Φαληρο πηγαινω για μπανιο το καλοκαιρι,προχθες ...
και συνεχιζει με το παραπροχθες,και με το περσινο,και το προ-
περσινο,και το φετινο και το κοντινο και το μακρυνο,το γνωστο
και το αγνωστο,το σχετικο και το ασχετο,...,και δεν βρισκει
ουτε ακρη,ουτε μεση,ουτε αρχη.
Καλη ακροση ,λοιπον,και πολυ υπομονη!
.
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου