ΣΥΝΑΞΑΡΙ [ στον κυρ Αλεξανδρο Παπαδιαμαντη ] σελ 1 -22[ α ' μερος ]

σελ 1

Ο αλλαζων ανθρωπος ασκηθηκε για πολλα χρονια.
Εψαλλε τα αναλλοιωτα και του φανερωθηκαν τα
κρυμμενα ,στις δε τοιχογραφιες μπορουσε να
γραφει:χειρ του ταπεινου δουλου Σου
Κυριος επιδιδει την ημεραν εκαστου εκαστω

σελ 2

εφτασε στην ελαχιστη παρατηρηση. Ο δισκος
του ηλιου ανεβαινε και κατεβαινε .
Ανυψωση.Ημερα.Νυχτα.Αποκαθηλωση.
Πορευεσθαι εν τω σμικρω , αυτο ει
το Μεγιστον

σελ 3

Στην ερημια ,που βρισκονταν νηστεψε σαραντα
ημερες με λιγοστο νερο κι ελαχιστο ψωμι.Στο
τελος της νηστειας πηρε τα συνεργα του κι
εγλυψε στο μαρμαρινο κομματι μια σεβασμια
μορφη.Οταν με το θελημα του τελειωσε
εσκαψε στη γη λακκο και το εχωσε , απο πανω
φυτεψε κυπαρισσι.Περασαν οι χρονοι κι ηρθε
ο καιρος της πληρωμης .Ξεθαψε τη πετρα
και πηρε γαληνιος τη θεση της .
Μακαριζε τον ανδρα οτι αυτος οιδε.

σελ 4

Την Πρωτη Ημερα της Ανοιξης αναπαυθηκε .
Οσα ανθη και κρινα θα τον καλλωπισουν
ανθισαν.Κι ο δικαιος λογος του θα υψωθει
και θ'απλωθει ως η βελανιδια. Ποιος ειναι
αυτος ο ταπεινωμενος ανθρωπος ;
Κυριος ανταποδωσει υπερ ημων

σελ 5

Η ψυχη του μολυνθηκε στο κακο και το πονηρο
παρελαβε τη σαρκα του αδυνατη.Αναχωρησε
σ'αυτο τον τοπο να απεκδυθει αυτο το ασχημο
ενδυμα.Περασαν οι μερες δυσκολα κι οι νυχτες
δυσβασταχτες.Δεν υπεκυψε στον πειρασμο
κι αντεξε καλα .Οταν κοιμηθηκε απ'το χωμα
αναβλυσε μυρο κι ευωδια.
Εγεννηθη καινη η καρδια του στον
απαντα αιωνα.Αμην.

σελ 6

Σε τρεις ημερες βρηκαν διαμελισμενα τα
υπολειματα του.Μ'ακρα συντριβη και ταπεινωση
τα περισυνελλεξαν.Το ξυλο της αγριελιας
χρησιμοποιηθηκε για να χαραξουν το σχεδιο
στη γη.Δυο ορθογωνισμενες πετρες σ'επαφη
μεταξυ τους κι απο πανω μια τριτη να τις
πιανει και τις δυο.Ετσι συνεχισαν περιγραφο-
ντας και περικλειοντας με σφαιρικα τριγωνα
και ημισφαιρια τα ευρηματα.Στο τελος ανιστο-
ρησαν την αγιογραφια του ανασκολπισθεντα
ναρτυρα.
Μνησθηναι το παραδειγμα

σελ 7

Ο ελαχιστος ξυπνησε απο το ονειρο .Αντικρισε
την αμυγδαλια ανθισμενη.''Νυν απολυεις τον
δουλον Σου , Κυριε '' κι εφυγε μετα το ονειρο.
Τετελεσται.

σελ 8

Ειδε το ξερο δεντρο και το ευλογησε .Την
ερχομενη ανοιξη ανθισε και καρπισε , στα
δε φυλλωματα του φιλοξενησε τα πουλια.
Κι εκεινος εφαγε απ' τον καρπο κι ευφραν-
θηκε , μοιρασε και στους φτωχους , στις
χηρες και στα ορφανα.
Πορευου κατα τα ρηματα Του

σελ 9

ΨΑ ' ,1
Και εσται ως το ξυλον το πεφυτευμενον παρα
τας διεξοδους των υδατων , ο τον καρπον
αυτου δωσει εν καιρω αυτου και το φυλλον
αυτου ουκ απορρυησεται.
εσκηνωσε κατω απ'την αγριελια και υπομονε-
τικα υμνογραφησε το απεριττο, το Υπερυμνητο

σελ 10

ΨΒ' , 2
δραξασθε παιδειας , μη ποτε οργισθη Κυριος
και απολεισθε εξ οδου δικαιας
Κατ'εκεινες τις ημερες εισεπλευσαν καραβια
στο λιμανι της μικρης πολιχνης , κουρσαροι
ακουστηκε.Οι ανθρωποι εντρομοι εγκατελειψαν
τις ασχολιες τους στη γη και στη θαλασσα
κι εψαξαν να βρουν καταφυγια στα σπηλαια.
Εκεινος ο μοναχος ανδρας τους συνδραμε
και τους φιλανθρωπισε τις ωρες εκεινες,
τους πονεσε σαν αδερφια.Οταν ο κινδυνος
περασε, με την απομακρυνση των κακο-
τροπων , επεστρεψαν στις ασχολιες τους ,
σε γη και θαλασσα , και δεν τον ξεχασαν.

σελ 11

ΨΓ ' , 3
και , υψων την κεφαλην κεφαλην μου ,
φωνη μου προς Κυριον εκεκραξα , και
επηκουσε μου εξ ορους αγιου αυτου.
Ενα ονειρο ειδε ο υπνωθεις και εξεγερθεις
κατοπιν: το Θεατρο ηταν τεραστιο , λαξευμενο
εξ ολοκληρου στο πετρωμα του βραχου ,
στο δε κοιλον ξεχωρισε την κορυφαια
του χορου με τα χερια της υψωμενα
σ'αργοσυρτο θρηνο :Ωιμε.Αλι.
και ξαφνικα απ ' τ' ακροτατο σκαλι του
αμφιθεατρου κυλησε η πετρινη κεφαλη
του παιδιου.Μαζευτηκαν παραυτα στην
ορχηστρα η μανα κι ο αγαπημενος
μαθητης , περιλυπομενοι.Θυμαται
το μελος του μοιρολογιου:Που εδυ σου
το καλλος.
Ενα ονειρο ,που ειδε ο υπνωθεις και
εξεγερθεις κατοπιν.

σελ 12

ΨΔ ', 4
υιοι ανθρωπων , εως ποτε βαρυκαρδιοι ; ινα τι
αγαπατε ματαιοτητα και ζητειτε ψευδος;
ελεγε στους προστρεχοντες σ'αυτον. Να το
κειμενο του:Το γιωτα του κυπαρισσιου ,
το ταυ της βελανιδιας και το μι της γλυκο-
ριζας , μ'αυτα επειτα σχηματιζονται οι λεξεις.
''Στην αυτοκρατορια της βελανιδιας
συμφυονταν σκορπισμενα τα ευθυτενη
κυπαρισσια και το χωμα αναμεμιγμενο
με την ηδυτητα της γλυκοριζας ''.
Καιρος να διαβασουμε το Νοημα ,
το εμπροσθεν και το απωτερον.

σελ 13

ΨΕ ' , 5
Κατα το πληθος των ασεβειων αυτων εξωσον
αυτους ,οτι παρεπικραναν σε , Κυριε , και
ευφρανθρειησαν παντες οι ελπιζοντες επι σε
Οι δολιες πραξεις και τα ανομηματα εφθειραν
την ψυχην του.Πριν ,Τωρα βαθεια μετανοησε
και ντραπηκε την αμαρτωλη ζωη του.
Δεν ειναι για το φοβο της αιωνιας τιμωριας ,
αλλα η Αγαπη.Ειδε το κομματι του καθαρου
ουρανου στο μικρο παραθυρο κι αναψε
ευλαβικα το κερι να φωτισει.
Καταφυγη του αυτη η σταση . του δωθηκε
αυτη η χαρη

σελ 14

ΨΣΤ', 6
εκοπιασα εν τω στεναγμω μου , λουσω
καθ'΄εκαστην νυχτα την κλινη μου , εν
δακρυσιν μου την στρωμνην μου βρεξω
εσυλλογισθει τους προκατοχους , ειδε να
κρεμουν τις προσωπιδες τους στα κλαδια
κι αργα υστερα ν 'αποσυροντε στη σκια.
Ο γεωργος , ο ποιμενων τα κτηνη ,
ο ψαρευων στη θαλασσα.

σελ 15

ΨΖ ', 7
σωσον με εκ παντων των διωκοντων με και
ρυσαι με
εκει τον συντροφευσαν τα αγια ρηματα των
πατερων .Οταν ανοσιουργηματα συνεβησαν
στον κοσμο δεν παρεμεινε αμετοχος και δεν
σταθηκε αδιαφορος .Εν τω μεσω των συν-
ανθρωπων αγωνιστηκε και μαρτυρησε .
Ποιος θυμαται και μνημονευει τον
συναθλητη μας στην Αληθεια ;

σελ 16

ΨΗ ' , 8
οτι οψομαι τους ουρανους , εργα των δακτυλων σου ,
σεληνην και αστερας , α συ εθεμελιωσας.
Να ωφεμελισθει η ψυχη του απο την παρατηρηση
του απλου.Υψηλος στοχος του.Τα εργα και οι
ημερες του υπακουουν στο θελημα του. Η αγρια
ελια ανθιζει κι η χελωνα ζευγαρωνει μ'αμεμπτο
τροπο.
Ας ειναι ευλογημενος ο τοκος.

σελ 17

Συναξαρι

εδωσε τον ορισμο / οριστε
ρυθμικος κι αεικινητος
κινησεις των
ασταθων/εμμονη.

διακοσια τετοια υλικα σωμα-

τα η ' μ' αλλα λογια : τα βα-

σικα ερωτηματα / δεν

[ η ']
υπαρχει η υλη ; την εποχη των Κομνηνων
και στους Αγιους Θεοδωρους του Μυστρα: ανδρο-
γυνο εδωσε δωρο τον ορισμο

''Παμεγγιστος''

πανω

σε κοκκινο α-

λογο

Μιχαηλ ; Γεωργιος . Δημητριος ;
Ιωαννης Δαμασκηνος . η πορνη τοξευ-

μενη απ ' τους

αναμαρτητους

εικονιζεται στην οψη

της Σεληνης

σελ 18

Συναξαρι Ι

Σ' εκεινο τον τοπο οι λοφοι στο νοτο αφηναν ανοιγμα

προς τη θαλασσα ,Τα πρωινα του καλοκαιριου ερχονταν

ως εκει η θαλασσινη αυρα , τ ' απογευματα εβλεπε τους

ψαραδες να ριχνουν οργιες διχτυα.Πως θα κοιμηθει

μ' αυτες τις εικονες , που ειδε ;δεν απορουσε , μηπως

βλαστημησει.Την αλλη μερα θα κατεβαινε στη πολιτεια

κι ισως , αν στεκονταν τυχερος , να συναντουσε τον ελαχιστο

ανθρωπο , π ' αναζητουσε χρονια τωρα.Μεσα στη χουφτα

του πηρε χωμα , σ'αυτο εφτυσε , το επλασε με τα χερια

του , επειτα φυσηξε στο εσωτερικο της μαζας τη φωνη

του κι οταν τελειωσε το ειδε , γαληνιος , ν ' απομακρυνε-

ται.Αυριο το μεσημερι θα του'φερνε τα νεα του.Γλυκα

,που πνεει τ' αερακι στα φτερα των γλαρων , οπως στις

σκεψεις του το δωρισμενο ονομα.Η πολιτεια κατω

καθως βυθιστηκε στο σκοταδι αναψε τα φωτα της ,

ως εκει πανω τον εφτανε ο πολυελαιος της. Αυριο ,

το πολυ ως το μεσημερι , τον περιμενε , να μεταφερει

τα νεα του , εστω και τα ελαχιστα δυνατα.

σελ 19

Συναξαρι

υμνησατε τον Κυριον . [ παρατεταγμενοι
στα χαραγματα οι αρχαγγελοι ] εξι η'εφτα εφιπποι:

ο Οδυσσεας εστησε

το κουπι ; ρωτησε

Λαλια , που λαλησε '' εκλαυσε δε

ο πατηρ ημων '' μπροστα στο δεσμωτηριο , δεν
ειναι βυζαντινη η Ιστορια , κατα

τας γραφας εικονισθηκαν παντα τα

φυτα

στη

διατροφη του

απομεινανε τα

ξερα συκα , οταν

εφυγε αφησε ημιτελη

την παρασταση των τριων

παιδων εν τη καμινω

σελ 20

Συναξαρι Ι

Εριξε μεσα στον καθρεφτη με την χρυσοσκαλι-

σμενη κορνιζα ολοκληρο το τοπιο.Ατοφιο, οπως

ακριβως το εβλεπαν τα σβησμενα ματια του.

Εκει μεσα αυτος ο ιδιος θα συναντουσε τον φημι-

σμενο κατασκευαστη [ κατ ' αλλους περισσοτερο

ακριβολογους , τον δημιουργο ] του ξυλινου

αλογου .Στο δικο του χερι ηταν να μην αφανισει

το τρανο [μεγαλο ] καστρο. Ετσι το θελησε να

γινει.Ομως στη βδεγλυρη υβρι να μην αφησει

τα πραγματα να τρεξουν τιμωρηθηκε ν 'αναψουν

τα σβησμενα ματια του σαν καρβουνα με

λαμπρωτατο εκτυφλωτικο φως και ταυτοχρονα

να εκδιωχθει απ ' το εσωτερικο του

καθρεφτη. [ Απατρις και αμοιρος ].

Ανημπορος διηγηται τα τραγελαφικα του

ψεματα σε ιδιοτελεις εμπορους , εχινδες

του πονηρου , απ 'το πρωι [ σε 24 ενοτητε ]

σελ 21

Συναξαρι

Το σπιτι ανοιξε στα τριανταφυλλα και

το τριανταφυλλο μυρισε την αγρια μεντα , κι

ολα τα οικοδομηματα μετεωρα

στους συλλογισμους του Ιωνα μοναχου κρα-

ταιο πελαγο

ο Πανσεληνος

Μανουηλ, κοντα στο θεο , εγγυς

εν τω θεω . απομακρα , σκλήρα στην εξορια

το γελιο τρανταξε το

πνευμα το οπου θελει πνεει τα ρη-

ματα και η

Μαρια η Αιγυπτια δεν εκπορνευτηκε καιτοι

ανδρες πολλοι την ποθησανε , ανενδοτη παραδωθηκε

στο μεγα πληθος καταμαρτυ-

ρησε την ανευσπλαχνια των μωριας πασχοντων , το

σπιτι εκλεισε τον ανοικονομητο γι-

γαντα , δολιωτατα τυφλωμενος δεν θλι

βεται στην οργη του . αφες αυτοις ου γαρ οι-

δασι τι ποιουσιν , ετσι εκλεινε την νωπο-

γραφια η επιγραφη [ συγχωρεση ] ετσι

σελ 22

Συναξαρι Ι

Στο ακρογυαλι κατεπλευσαν οι εκδιωχθεντες , πληθος

αντρες γυναικες και παιδια.Την τριτη ημερα εφτασαν

οι τελευταιοι, αναζητησαν ευθυς στην ακτη τα ιχνη

των προηγουμενων.Οσο ομως κι αν εψαξαν δεν βρηκαν

το παραμικρο.Καποιοι , οι λιγοτεροι , απογοητευτηκαν

σφοδρα , τριγυρνουσαν χωρις τα μυαλα τους στα παρα-

κειμενα δαση , νηστικοι μερες και πεινασμενοι .Οι αλλοι

επλασαν πηλο σε ορθογωνια και ψηνοντας τον εφοδια-

στηκαν τα υλικα να οικοδομησουν καινουργια σπιτια ,

γυρω απ 'το λοφο , ρυμοτομησαν με τετραγωνα τον

συνοικισμο και εγκαθιδρυσαν δημοκρατικο πολιτευμα.

Στη θαλασσα μονο δεν εριξαν καραβια κι ουτε

συμπεριελαβαν τη θαλασσα στη διατροφη τους .

Οι νομοι ηταν αυστηροι , κι οσοι τους αθετησαν παρα-

νομοντας τιμωρηθηκαν μ' αυστηροτατες ποινες ,

τους εστειλαν στον αγυριστο δρομο να ανακαλυ-

ψουν την τοποθεσια των εξαφανισμενων .

Γυριζαν , μισοτρελοι , και τους αφηγουνταν τις

περιπετειες τους , πως τους ετυχαν .Για να γινουν

δε πιστευτοι εδωναν ενα σωρο λεπτομερειες

.Ολοι ανεξαιρετως γελουσαν μαζυ τους και τους

περιεπαιζαν .Τα πραγματα σοβαρεψαν μοναχα

οταν ενας απ' αυτους σηκωνοντας το δειχτη

του δεξιου χεριου τους κατανομασε εναν - εναν

ξεχωριστα με τα ονοματα εκεινων.