LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -(Ιδιοτροποι Έρωτες) Η σκηνή της Πίζας -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

 .

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

-(Ιδιοτροποι Έρωτες)

Η σκηνή της Πίζας

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

.

.

Mona Lisa Joconda in Pisa

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

(Ιδιοτροποι Έρωτες)

Η σκηνή της Πίζας

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

(απόσπασμα ημερολογίου)

είχαμε γύρισμα στη Πίζα,σε ασπρόμαυρο,στιλ νεορεαλιστικο,ο ρόλος μου:μια μοναχική γυναίκα σε κρίση απόγνωσης βγαζει τις μεταξωτές κάλτσες της,περιτριγυρισμένη από καθρέφτες,με την άχνη φιγούρα ενός άντρα στο βαθος,μέσα σε ένα ημιφωτισμενο δωμάτιο με αιχμηρές σκιές,κανένας ήχος στην αρχή,προς το τέλος του συνεχούς πλάνου ακούγεται πιάνο,το Νοτουρνο νο.2 του Σοπέν,

η σκηνή γυρίστηκε τρεις φορές,ήταν πολύ δύσκολη,κυρίως να εκφρασθεί η ιδιαίτερη ατμόσφαιρα της,γύρισα κατάκοπη στο ξενοδοχειο,και κοιμήθηκα με τα ρούχα,τη νύχτα ξύπνησα,έκανε ζέστη,πήγα στο παράθυρο,από εκεί έβλεπα τον κεκλιμένο πύργο,πάνω ήταν το φεγγάρι πανσέληνος,ένας μοναχικός άνθρωπος περνουσε κάτω στη  πλατεία,σταμάτησε,φαίνεται με είδε γιατι με χαιρέτησε,

την άλλη μέρα δεν είχε γύρισμα,θα βλέπαμε τη πόλη,προτίμησα να είμαι μόνη,στη Πιάτσα Ντελ Ντουομο κάθισα για καφέ,

-επιτρεπεται,μια αντρική φωνή με έβγαλε από την αφαίρεση μου,να καθίσω,τον κοίταξα,εκείνος χαμογέλασε,-ειμαι αυτός που σας χαιρέτησε χθες τη νύχτα,-καθιστε,του είπα,-ξερετε,είπε,είμαι ζωγράφος,μου κάνει φοβερή εντύπωση το πρόσωπο σας,θα ήθελα να σας κάνω το πορτραίτο,

δεν αρνήθηκα,μου έδωσε το τηλέφωνο του,είχαμε να γυρίσουμε μια σκηνή ακόμα:μια γυναίκα,ντυμένη με ένα μαύρο ολόσωμο φόρεμα κάθεται ακίνητη όρθια νύχτα μπροστά από ένα μεγαλο κλουβί-κελι δικτυωτό όπου μέσα ειναι φυλακισμένος ένας άντρας που κάθεται στο κέντρο του σε μια καρέκλα με δυνατούς  προβολεις κατά πάνω του και απαγγέλει το Πιζαν- Κάντος 83 του Έζρα Πάουντ,προς το τέλος ακολουθεί μια σιωπή δέκα δευτερολέπτων κι έπειτα ο τρομακτικός θόρυβος μιας  ατομικής έκρηξης,

τη νύχτα ξύπνησα και πήγα στο παραθυρο,είχα μια προαισθηση πως θα τον δω,ήταν εκεί κάτω στη πλατεία,δεν κοίταξε πάνω να με χαιρετίσει,τον έβλεπα μέχρι που χάθηκε στο βάθος της πλατείας,

στεναχωρήθηκα,

την άλλη μέρα,μια συνάδελφος ηθοποιός μου είπε,πως ένας άντρας αυτοκτόνησε χθες μετά τα μεσάνυχτα πέφτοντας από τον τελευταίο όροφο του κεκλιμένου πύργου της Πίζας,ηταν συγκινημενη,την είδα που δακρυσε,-φαινεται εκτέλεσε το πείραμα της ελεύθερης πτώσης του Γαλιλαίου,ένας τρελός,είπε και γέλασε ένας συνάδελφος,-σκασε,ηλίθιε,ξέσπασε η συνάδελφος,

αργότερα,ήμασταν φίλοι,μου εκμυστερευτηκε πως ήταν ερωτευμένη μαζί του,περνούσε τη νύχτα κάτω από το ξενοδοχείο στη πλατεία και τη χαιρετούσε,μάλιστα μια μέρα,που δεν είχαν γύρισμα,στο καφέ την πλησίασε και της πρότεινε να τη ζωγραφίσει,πραγματικά πήγε στο σπίτι του και ποζαρισε,ο πίνακας τώρα είναι εκεί,

δεν της είπα γι'αυτό που μου συνεβηκε εμένα,δεν ξέρω αν ήταν ο ίδιος άντρας,αυτός που χαιρετούσε εμένα κι αυτός που χαιρετούσε εκείνη και αυτοκτόνησε,

εκείνη τη νύχτα είχα αϋπνία,κάθισα στο παράθυρο και κοιτούσα κάτω τη πλατεία,πλήρη ακινησία,

την άλλη μέρα γυρίσαμε την τελευταία σκηνή:μια γυναίκα,που τη υποδυομουν εγώ,ανέβαινε   σε κατασταση υπνοβασιας τον πύργο,όταν έφτασε στο τελευταίο όροφο,είδε στο βαθος την αχνη φιγούρα ενός άντρα να προχωράει στο άνοιγμα και ξαφνικά να χάνεται,σε λίγο ακούει το θόρυβο της πτώσης,και ουρλιάζει,έπειτα όλα σκοτεινιάζουν,το πλάνο τελειώνει με το Νοτουρνο νο.2 του Σοπέν,

μετά από αυτή τη περιπετεια σταμάτησα για  να δουλεύω,παντρεύτηκα,έχω μια κόρη που τη λατρεύω,ο άντρας μου είναι επιχειρηματίας,

από τη Πίζα έχω μόνο μια φωτόγραφια,αυτή που ποζάρω μπροστά από τον Πύργο,

.

.