LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-από το ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ του Οδυσσεα-χ.ν.κουβελης -[αποσπασματα]-ομηρικο ακρογυαλι στη θαλασσα του Ιονιου- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.

.

ομηρικο ακρογυαλι στη θαλασσα του Ιονιου-1.50μ χ 12μ-χ.ν.κουβελης 

c.n.couvelis

.

.

από το ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ του Οδυσσεα-χ.ν.κουβελης

-[αποσπασματα]-

-ο ελικας του γλαρου με φορα προς τα πανω,το γαλαζιο,η ελευθερια

η ελικα του γλαρου με φορα προς τα κατω,το ψαρι,η αναγκη

-η θαλασσα αδειαζει την αμμο στην ακτη,κανενας κοκκος δεν είναι

ομοιος με τον αλλον,αν προσεξεις καλα διαφερουν

-μια βαρκα περασε,πρωι,ακουσα τη μηχανη,κοιταξα,ασπρη,με γαλαζια

γραμμη,από εκει με χαιρετησαν,σηκωσαν τα χερια,τα κουνησαν,τους

γνωριζα,δυο ψαραδες,τους χαιρετησα κι εγω

-δεν εχω δυναμη να αλλαξω ροτα στην ιστορια,τη δεχομαι,τουλαχι-

στον μεχρι την ωρα είναι υπερ μου,στο μελλον δεν ξερω,μπορει

καποιοι να θελησουν να την ανασκευασουν,να την παρουσια-

σουν διαφορετικα,αν εχουν ντοκουμεντα ,δεν νομιζω να τα

καταφερουν

-‘’καλυτερα να δουλευα στα χωραφια καποιου αφεντη δουλος’’,

αυτά τα πικρα λογια του Αχιλλεα τωρα τα γυροφερνω στο μυα-

λο μου,το φεγγαρι σε λιγο θ’ανατειλει,βλεπω το φεγγος του στον

αντικρυνο λοφο,ανατολικα,ποσο δικιο ειχε,

ακουω τις φωνες των παιδιων,τη φωνη της γυναικας,τη φωνη

ενός ξεχασμενου πουλιου,βλεπω το ψηλο ευθυ σπαθι του κυπαρισ-

σιου που τρυπαει τον ουρανο καθως σκοτεινιαζει ο αερας

η μελωδια από το ραδιοφωνο φτανει ως εδώ στ’αυτια μου,ένα

χορευτικο βαλς

το φεγγαρι βγηκε στρογγυλο,λαμπερο,αμεσως πηδηξε το φως του

στα φυλλα των δεντρων,ο γριλλος κομματιαζει το περασμα του χρο-

νου

-πατημα στη λεπτη αμμο μικρο στο μεγεθος,ελαφρο αποτυπωμα,σι-

γουρα παιδιου,οι δυο πατουσες του,ξεχωριζα τα δαχτυλακια,περι-

μισο μετρο από τη θαλασα,δεξια, η γραμμη τους,και πιο διπλα,

περιπου αριστερα της γραμμης εικοσι εκατοστα παρατηρησα

τα ιχνη των ποδιων ενός γλαρου,σαν να συνοδευε το παιδι,να το

συντροφευε,κι ισως,φανταστηκα,να συζητουσαν,ποιο ξερει τι

θεμα να ειχε η συζητηση τους,ισως και να μην  μιλουσαν και να

προχωρουσαν αμιλητοι,γιατι και σε ποια κοινη γλωσσα να μιλουσαν;

σιγουρα,αν μπορουσαν να συζητησουν,το παιδι,σαν παιδι θα επαιζε,

και θα ελεγε για τον χρονο και ο γλαρος  θα ελεγε για την αιωνιοτητα,

που την ξερει καλα σαν πουλι από τη φυση του,

αν αποψε ονειρευτω πως εγω ειμαι αυτό το παιδι δεν θα παραξενευτω

καθολου,

προχωρησα στην ακρογυαλια,παρατηρωντας τα ζευγαρωτα πατημα-

ματα,κανοντας σκεψεις,

πιο περα τα ειδα απολιθωμενα,πανω στα χαλικωτα πετρωματα,σε

καποια όπως τα εφτανε το κυμα αφηνε μια χουφτα νερου,τα γεμιζε,

και μετα η ορμη του νερου τα αδειαζε

-σημερα ο ηλιος ανεβαζει τη θαλασσα,τα νησια περα στο βαθος

του οριζοντα φαινονται ψηλωτερα να βρισκονται στην ατμοσφαι-

ρα,τα βραχια αχνιζουν θερμοτητα,βρεχω το προσωπο μου,το νερο

κυλαει από τα δαχτυλα,σκεφτομαι,αβιαστη αυτή η σκεψη ερχεται,

τι είναι το μεταβλητο και τι είναι το αμεταβλητο

.

.

.