.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.
στην επιφανεια της θαλασσας,τα κυματα ρυτιδες φθινοπωρου,
ενα μικρο κοριτσακι με τη μανα της σ'ενα τραπεζι εξω,η τηλεοραση
μεσα ανοιχτη κανεις δεν την βλεπει,το ιδιο και τη μουσικη κανεις
δεν την ακουει,ενας αδιαφορος χυλος ηχων,ηρθε η Ελενη,καθησε,
μετα απο λιγο εφυγε,πρεπει να προλαβει τα μαγαζια πριν κλεισουν
να ψωνισει,βρεχει,δεν εχω και ομπρελα,ειπε,η θαλασσα ακινητη
μεχρι περα στους απεναντι λοφους,τωρα σταματησε η βροχη,η
γυναικα με το κοριτσακι σηκωθηκαν να φυγουν,στο μερος που
καθονταν ενα κενο,μια απουσια,η Ελενη αργει,μια αδυνατη γυναι-
ενα μικρο κοριτσακι με τη μανα της σ'ενα τραπεζι εξω,η τηλεοραση
μεσα ανοιχτη κανεις δεν την βλεπει,το ιδιο και τη μουσικη κανεις
δεν την ακουει,ενας αδιαφορος χυλος ηχων,ηρθε η Ελενη,καθησε,
μετα απο λιγο εφυγε,πρεπει να προλαβει τα μαγαζια πριν κλεισουν
να ψωνισει,βρεχει,δεν εχω και ομπρελα,ειπε,η θαλασσα ακινητη
μεχρι περα στους απεναντι λοφους,τωρα σταματησε η βροχη,η
γυναικα με το κοριτσακι σηκωθηκαν να φυγουν,στο μερος που
καθονταν ενα κενο,μια απουσια,η Ελενη αργει,μια αδυνατη γυναι-
κα με βαμενο κοκκινο μαλλι περασε με δυο καφεδες σε πλαστικο
προς τα δεξια,μετα απο λιγο ξαναπερασε επιστρεφοντας
χωρις τους καφεδες πισω της ετρεχε ενα μικρο παιδι,ξαναπερασε
το παιδι και πισω η γυναικα,απο πια πραγματικοτητα ολα αυτα
εμφανισθηκαν,απο πιο απειρο , α αερας πανω στις μουριες,τα
φυλλα τους μαχονται,νομοτελειακα θα πεσουν στην ωρα τους,
μετα απο τοσο εκτυφλωτικο φως του καλοκαιριου το φως
υποχωρησε ελλατωθηκε,εγινε μουντο,η μια φυση διαδεχεται την
αλλη φυση,με αντιπαλοτητα,ελξη κι απωθηση,η Ελενη τηλεφω-
νησε.ειπε σε λιγο τελειωνει,ενας ανθρωπος χρειαζεται διπλα
σ'εναν αλλον ανθρωπο,αυτος ειναι και ο ρολος των λεξεων,να λε-
προς τα δεξια,μετα απο λιγο ξαναπερασε επιστρεφοντας
χωρις τους καφεδες πισω της ετρεχε ενα μικρο παιδι,ξαναπερασε
το παιδι και πισω η γυναικα,απο πια πραγματικοτητα ολα αυτα
εμφανισθηκαν,απο πιο απειρο , α αερας πανω στις μουριες,τα
φυλλα τους μαχονται,νομοτελειακα θα πεσουν στην ωρα τους,
μετα απο τοσο εκτυφλωτικο φως του καλοκαιριου το φως
υποχωρησε ελλατωθηκε,εγινε μουντο,η μια φυση διαδεχεται την
αλλη φυση,με αντιπαλοτητα,ελξη κι απωθηση,η Ελενη τηλεφω-
νησε.ειπε σε λιγο τελειωνει,ενας ανθρωπος χρειαζεται διπλα
σ'εναν αλλον ανθρωπο,αυτος ειναι και ο ρολος των λεξεων,να λε-
γονται και ν'ακουονται,γι'αυτο και δεν σταματανε οι ανθρωποι να
μιλανε γυρω μου,δεν καταλαβαινω τι λενε απο τον θορυβο
της μουσικης,ξερω ομως πως ειναι αθρωπινη ομιλια,κοιταζω
τη θαλασσα,απο'δω ενα κομματι της,πως μπορει η θαλασσα
να ειναι ιδια,σ'ολες τις ακτες σ'ολα τ'ακρωτηρια σ'ολα τα
νησια σ'ολα τα νερα της ιδια,οι γλαροι την αποκρυπτογρα-
φουν και παντα διαφορετικα την υπολογιζουν,ανοιξε λιγο
το φως,οπως λιγο ανοιγεις το παραθυρο να μπει στο κλει-
στο δωματιο φως,ηρθε Ελενη με τεσσερες σακκουλες ψω-
νια,η ωρα 2:25 ακριβως
μιλανε γυρω μου,δεν καταλαβαινω τι λενε απο τον θορυβο
της μουσικης,ξερω ομως πως ειναι αθρωπινη ομιλια,κοιταζω
τη θαλασσα,απο'δω ενα κομματι της,πως μπορει η θαλασσα
να ειναι ιδια,σ'ολες τις ακτες σ'ολα τ'ακρωτηρια σ'ολα τα
νησια σ'ολα τα νερα της ιδια,οι γλαροι την αποκρυπτογρα-
φουν και παντα διαφορετικα την υπολογιζουν,ανοιξε λιγο
το φως,οπως λιγο ανοιγεις το παραθυρο να μπει στο κλει-
στο δωματιο φως,ηρθε Ελενη με τεσσερες σακκουλες ψω-
νια,η ωρα 2:25 ακριβως
.
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου