.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.
ΤΑΝΑΓΡΙΔΕΣΣΙ ΛΕΥΚΟΠΕΠΛΥΣ
ΜΕΓΑ Δ'ΕΜΗΣ ΓΕΓΑΘΕ ΠΟΛΙΣ
ΛΙΓΟΥΡΟΚΩΤΙΛΗΣ ΕΝΩΠΗΣ
(μαζι μου η Τερψιχορη(οταν)
πολυ ομορφα τραγουδαγα
στις ταναγρεες γυναικες με τ'ασπρα πεπλα
και παρα πολυ χαρηκε η πολη
με τα δικα μου γλυκοφωνα τραγουδια)
η Βερονικα μου μετεφρασε ενα απο τα λιγοστα αποσπασματα
που σωθηκαν απο τα ποιηματα της Κοριννας
(Αθηνα)
του Μπετοβεν και η αποθεωση του'',Ειρηνη,32 χρονων,
αρχιτεχτονας
(Αθηνα)
''τι να πω για το θεατρο;''
''σπανια βλεπω τηλεοραση''
''κραταω ημερολογιο,να σου διαβασω κατι;''
''απεναντι μου μια γυναικα,μονη,σκεφτομαι να σηκωθω και να
παω να τη ρωτησω τι σημαινει μοναξια,ευτυχως που δεν το εκανα,
ενας αντρας ηρθε και καθησε διπλα της,φαινεται πως γνωριζονταν
καλα''
''δεν ειναι αστειο;''
''φαντασου να'χουν πριν δυο μερες γνωριστει η' και νσ γνωριζονται
χρονια,να'ναι παντρεμενοι η' να'ναι εραστες;''
''σιγουρα εραστες ειναι''
''και να ειναι στο τελος η σχεση τους,να'ναι η τελευταια τους συναν-
τηση''
''αληθεια,ποσα μπορει να υποθεσει ενας ανθρωπος για τους αλλους
ανθρωπους,και πολυ λιγο νσ ανταποκρινεται στη πραγματικοτητα''
''οχι δεν εκανα λαθος,ειναι εραστες και η σχεση τους ειναι στο τελος''
''ο αντρας κοιταζει το ρολοι του,η γυναικα κατι του λεει ,εκεινος δεν
απανταει,κατι του λεει παλι η γυναικα,ισως το ιδιο,τον ρωταει επιμο-
.
δεν ακουγε,εκεινος συνεχισε κατι να της λεει,δεν καταλαβαινε,
''τι ειπες;'',εκεινος δεν απαντησε,σιωπη,η αποσταση μεγαλωσε,
κενο
.
.
μωνος,χαρηκε που με ξαναειδε ετσι ειπε,δεν ειχε αλλαξει,''ει-
σαι ομορφη'' της ειπα,ειχε χρονο,''να παμε στην Αιολου,σ'εκει-
νο το καφε''ειπε,εκει πηγαιναμε,καθησαμε,εγω εσπρεσσο,εκεινη
μπυρα,την ιδια μαρκα,''τι θυμασαι;'',της ειπα,''τιποτα δεν ξεχασα'',
μου ειπε για τη ζωη της,παντρευτηκε,''εχω κι ενα μωρο,κοριτσα-
κι,ειναι πεντε μηνων'',χαμογελασε,με κοιταξε,''στεναχωρηθηκες;'',
''οχι,αντιθετα χαρηκα'' απαντησα,το ηξερε πως ημουν αλλος
ανθρωπος,η ζωη κυλαει διαφορετικα σε μενα,''ξερω τι σκεφτεσαι'',
μου ειπε,επισαε το χερι μου,το εσφιξε,ζεστο το χερι της,''θελω
να'σαι ευτυχισμενη''της ειπα,''το ξερω ''απαντησε,της ειπα για
τη σειρα ''Εσωτερικα γυναικων'' κι αν ηθελε να τη ζωγραφισω,
''θελω'',απαντησε,η ωρα περασε,φυγαμε,στην Αθηνας σταματησα
.
το σηκωσε,ηταν η μανα της,μιλησε λιγο μαζι της,ανοιξε τη
τηλεοραση,εκανε ζαπινγκ,την εκλεισε,χτυπησε το τηλεφωνο
παλι,κοιταξε τη κληση,δεν απαντησε,εκεινο επεμεινε,εκλεισε,
ξαναχτυπησε,δεν απαντησε,ανοιξε το ψυγειο,γεμισε ενα ποτηρι
χυμο πορτοκαλι,το ηπιε,κοιταξε το ρολοι 10 και 32,νυσταζε,
ξαπλωσε στο κρεβατι,τι ειναι η ομορφια;τα ματια της εκλεισαν,
κοιμηθηκε
φωτογραφια,η Φωτεινη,35 χρονων,(Αθηνα),δουλευει σε σουπερ
στα ιδια,στη παθητικη φωνη,λιγα στην ενεργητικη,ενας
μονολογος,μονολογος σιωπης,η' κραυγης μαλλον,
ενιωθες πισω απο τις λεξεις μια πιεση του συναισθηματος
να ορμησει και να αποκαλυφθει καθαρο ακεραιο,''αυτο εγινε
ετσι κι ετσι,τελεια και παυλα'',απο εκεινα τα τεραστια ματια
της θα ξεπηδουσε
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.
.
.
.
.ΤΑΝΑΓΡΙΔΕΣΣΙ ΛΕΥΚΟΠΕΠΛΥΣ
ΜΕΓΑ Δ'ΕΜΗΣ ΓΕΓΑΘΕ ΠΟΛΙΣ
ΛΙΓΟΥΡΟΚΩΤΙΛΗΣ ΕΝΩΠΗΣ
(μαζι μου η Τερψιχορη(οταν)
πολυ ομορφα τραγουδαγα
στις ταναγρεες γυναικες με τ'ασπρα πεπλα
και παρα πολυ χαρηκε η πολη
με τα δικα μου γλυκοφωνα τραγουδια)
η Βερονικα μου μετεφρασε ενα απο τα λιγοστα αποσπασματα
που σωθηκαν απο τα ποιηματα της Κοριννας
(Αθηνα)
.
.
του Μπετοβεν και η αποθεωση του'',Ειρηνη,32 χρονων,
αρχιτεχτονας
(Αθηνα)
.
.
.
.''τι να πω για το θεατρο;''
''σπανια βλεπω τηλεοραση''
''κραταω ημερολογιο,να σου διαβασω κατι;''
''απεναντι μου μια γυναικα,μονη,σκεφτομαι να σηκωθω και να
παω να τη ρωτησω τι σημαινει μοναξια,ευτυχως που δεν το εκανα,
ενας αντρας ηρθε και καθησε διπλα της,φαινεται πως γνωριζονταν
καλα''
''δεν ειναι αστειο;''
''φαντασου να'χουν πριν δυο μερες γνωριστει η' και νσ γνωριζονται
χρονια,να'ναι παντρεμενοι η' να'ναι εραστες;''
''σιγουρα εραστες ειναι''
''και να ειναι στο τελος η σχεση τους,να'ναι η τελευταια τους συναν-
τηση''
''αληθεια,ποσα μπορει να υποθεσει ενας ανθρωπος για τους αλλους
ανθρωπους,και πολυ λιγο νσ ανταποκρινεται στη πραγματικοτητα''
''οχι δεν εκανα λαθος,ειναι εραστες και η σχεση τους ειναι στο τελος''
''ο αντρας κοιταζει το ρολοι του,η γυναικα κατι του λεει ,εκεινος δεν
απανταει,κατι του λεει παλι η γυναικα,ισως το ιδιο,τον ρωταει επιμο-
να η' τον κατηγορει για
κατι,παλι εκεινος δεν της απανταει''
''σηκωνεται και φευγει,εκεινη μενει μονη,οπως ηταν πριν''
''δεν εχω διαθεση να τη ρωτησω,οπως ηθελα πριν''
''τι σημασια εχει αν ειναι μονη η' με αλλον';''
''ενας αγνωστος ανθρωπος για μενα,οσο κι εγω ειμαι αγνωστη
για εκεινη''
''μπορουμε να κανουμε υποθεσεις,να φανταζομαστε ιστοριες,και
να τις νομιζουμε αληθινες,οτι ετσι ειναι οπως νομιζουμε''
''ειναι ομως ετσι;ποιος ξερει και ποιον ενδιαφερει στη πραγματικο-
''σηκωνεται και φευγει,εκεινη μενει μονη,οπως ηταν πριν''
''δεν εχω διαθεση να τη ρωτησω,οπως ηθελα πριν''
''τι σημασια εχει αν ειναι μονη η' με αλλον';''
''ενας αγνωστος ανθρωπος για μενα,οσο κι εγω ειμαι αγνωστη
για εκεινη''
''μπορουμε να κανουμε υποθεσεις,να φανταζομαστε ιστοριες,και
να τις νομιζουμε αληθινες,οτι ετσι ειναι οπως νομιζουμε''
''ειναι ομως ετσι;ποιος ξερει και ποιον ενδιαφερει στη πραγματικο-
τητα;'',''στο θεατρο οι ιστοριες
εκει εναι πραγματικα ενδιαφερουσες''
''τις ζουμε πιο πολυ,ταυτιζομαστε με τους ρολους,παθιαζομαστε''
''αυτο ειναι αληθεια,συμβαινει''
''μου λειπει το θεατρο,η πραγματικη ζωη''
.''τις ζουμε πιο πολυ,ταυτιζομαστε με τους ρολους,παθιαζομαστε''
''αυτο ειναι αληθεια,συμβαινει''
''μου λειπει το θεατρο,η πραγματικη ζωη''
.
δεν ακουγε,εκεινος συνεχισε κατι να της λεει,δεν καταλαβαινε,
''τι ειπες;'',εκεινος δεν απαντησε,σιωπη,η αποσταση μεγαλωσε,
κενο
.
μωνος,χαρηκε που με ξαναειδε ετσι ειπε,δεν ειχε αλλαξει,''ει-
σαι ομορφη'' της ειπα,ειχε χρονο,''να παμε στην Αιολου,σ'εκει-
νο το καφε''ειπε,εκει πηγαιναμε,καθησαμε,εγω εσπρεσσο,εκεινη
μπυρα,την ιδια μαρκα,''τι θυμασαι;'',της ειπα,''τιποτα δεν ξεχασα'',
μου ειπε για τη ζωη της,παντρευτηκε,''εχω κι ενα μωρο,κοριτσα-
κι,ειναι πεντε μηνων'',χαμογελασε,με κοιταξε,''στεναχωρηθηκες;'',
''οχι,αντιθετα χαρηκα'' απαντησα,το ηξερε πως ημουν αλλος
ανθρωπος,η ζωη κυλαει διαφορετικα σε μενα,''ξερω τι σκεφτεσαι'',
μου ειπε,επισαε το χερι μου,το εσφιξε,ζεστο το χερι της,''θελω
να'σαι ευτυχισμενη''της ειπα,''το ξερω ''απαντησε,της ειπα για
τη σειρα ''Εσωτερικα γυναικων'' κι αν ηθελε να τη ζωγραφισω,
''θελω'',απαντησε,η ωρα περασε,φυγαμε,στην Αθηνας σταματησα
ταξι,ειδα το ταξι να χανεται
προς τη κατευθυνση της Ομονοιας,
(μετα απο δυο μερες η Αγγελικη ηρθε και την ζωγραφισα)
.(μετα απο δυο μερες η Αγγελικη ηρθε και την ζωγραφισα)
.
το σηκωσε,ηταν η μανα της,μιλησε λιγο μαζι της,ανοιξε τη
τηλεοραση,εκανε ζαπινγκ,την εκλεισε,χτυπησε το τηλεφωνο
παλι,κοιταξε τη κληση,δεν απαντησε,εκεινο επεμεινε,εκλεισε,
ξαναχτυπησε,δεν απαντησε,ανοιξε το ψυγειο,γεμισε ενα ποτηρι
χυμο πορτοκαλι,το ηπιε,κοιταξε το ρολοι 10 και 32,νυσταζε,
ξαπλωσε στο κρεβατι,τι ειναι η ομορφια;τα ματια της εκλεισαν,
κοιμηθηκε
.
.φωτογραφια,η Φωτεινη,35 χρονων,(Αθηνα),δουλευει σε σουπερ
μαρκετ,το καταλαβε,''η
φωτογραφια δεν μπορει να δειξει τι ειμαι'',
''τι σκεφτομαι,τι θελω,,,''ουτε
πως εζησα,ποια ειναι η προσωπικη
μου ζωη'',''ετσι δεν ειναι;'',συμφωνησα,παρ'ολ'αυτα δεχτηκε νσ
τη φωτογραφισω παρα να τη ζωγραφισω,τουλαχιστον το κατα-
σκευασμενο ( η μιμηση)να ειναι ελλατωμενο,(σκεφτηκα τον Πλα-
μου ζωη'',''ετσι δεν ειναι;'',συμφωνησα,παρ'ολ'αυτα δεχτηκε νσ
τη φωτογραφισω παρα να τη ζωγραφισω,τουλαχιστον το κατα-
σκευασμενο ( η μιμηση)να ειναι ελλατωμενο,(σκεφτηκα τον Πλα-
τωνα και τους βαθμους
απομακρυνσης της αναπαραστασης,της ει-
κονας, του ειδωλου,απο την
ιδεα,το προτυπο),τη φωτογραφισα,ειδα
το αποτελεσμα,ηταν η Φωτεινη σαν να τη θυμηθηκα,απο καπου
να την επανεφερα(παλι ο Πλατωνας,στην πραγματικοτητα θυμομα-
το αποτελεσμα,ηταν η Φωτεινη σαν να τη θυμηθηκα,απο καπου
να την επανεφερα(παλι ο Πλατωνας,στην πραγματικοτητα θυμομα-
στε),η Φωτεινη κοιταξε τη
φωτογραφια ,της αρεσε,''πιο πραγματικη
ειμαι στο καθρεφτη'',ειπε και γελασε,στο καθρεφτη βλεπουμε
περισσοτερα,βλεπουμε,αντιμετωπιζουμε,τον εαυτο μας σαν
αλλον,που ειμαστε εμεις και ταυτοχρονα αλλοι,σκεφτηκα,στη
Φωτεινη δεν ειπα τιποτα,,''εγω ειμαι αυτη στο καθρεφτη που
κοιταζει την αλλη που ειναι μπροστα'',ειπε και με κοιταξε,
χαμογελασε με την αμηχανια μου,εγω σκεφτηκα:''το -βλεπω-
διαφορετικο απο το -ειναι-'',''θελεις ενα ποτο;'',ακουσα τη Φωτει-
νη,''ναι'''ειπα,ειδα να ετοιμαζει τα ποτα,ειδα να τα σερβιρει,
η γοητεια του βλεματος,''αυτη ειναι η φωτογραφια''της ειπα,
''η γοητεια του βλεμματος'',χαμογελασε
ειμαι στο καθρεφτη'',ειπε και γελασε,στο καθρεφτη βλεπουμε
περισσοτερα,βλεπουμε,αντιμετωπιζουμε,τον εαυτο μας σαν
αλλον,που ειμαστε εμεις και ταυτοχρονα αλλοι,σκεφτηκα,στη
Φωτεινη δεν ειπα τιποτα,,''εγω ειμαι αυτη στο καθρεφτη που
κοιταζει την αλλη που ειναι μπροστα'',ειπε και με κοιταξε,
χαμογελασε με την αμηχανια μου,εγω σκεφτηκα:''το -βλεπω-
διαφορετικο απο το -ειναι-'',''θελεις ενα ποτο;'',ακουσα τη Φωτει-
νη,''ναι'''ειπα,ειδα να ετοιμαζει τα ποτα,ειδα να τα σερβιρει,
η γοητεια του βλεματος,''αυτη ειναι η φωτογραφια''της ειπα,
''η γοητεια του βλεμματος'',χαμογελασε
.
.
στα ιδια,στη παθητικη φωνη,λιγα στην ενεργητικη,ενας
μονολογος,μονολογος σιωπης,η' κραυγης μαλλον,
ενιωθες πισω απο τις λεξεις μια πιεση του συναισθηματος
να ορμησει και να αποκαλυφθει καθαρο ακεραιο,''αυτο εγινε
ετσι κι ετσι,τελεια και παυλα'',απο εκεινα τα τεραστια ματια
της θα ξεπηδουσε
.
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου