ΟΙ ΔΙΚΟΙ ΜΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΙ [ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΡΟΥΚΗΣ , Τσαγκαρης ] ΜΑΧΑΙΡΑ ΞΗΡΟΜΕΡΟ [ ληψη 27 Νοεμβριου 2004 ]ΑΦΗΓΕΙΤΑΙ..[3-1-2010].

οι φωτογραφιες τραβηχτηκαν Κυριακη 3-1-2010

ο Βασιλης Ρουκης [ Ψαλτης ] απο Καλαρυττες Ιωαννινων

πατερας του Κωνσταντινου Ρουκη

[Απο ''Ημερολογιο ,Καλαρυττες '' ]
.

.Κωνσταντινος Β. Ρουκης [ τσαγκαρης ]

Μαχαιρα Ξηρομερο

[Βιντεο, ληψη 27 Νοεμβριου 2004 ]

.

.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ . Β . ΡΟΥΚΗΣ

ΕΝΑΣ ΤΕΧΝΙΤΗΣ [ ΤΣΑΓΚΑΡΗΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ ]

.

Κυριακη 3 Ιανουαριου 2010 , ο μπαρμπα Κωστας

Ρουκης [ 91 χρονων ] με δεχτηκε στην αυλη του

σπιτιου του , με τη γυναικα του τη θεια Λενη ,

η αυλη και ο κηπος γεματος λουλουδια περιποιημενα

απ'τον ιδιο .Μια μερα χειμωνιατικη ηλιολουστη ,

μια γλυκεια και ζεστη μερα , οπως ο μπαρμπα-

Κωστας ειναι ενας γλυκος και ζεστος ανθρωπος,

κι αυτα που αφηγηθηκε το ιδιο ειναι:

.

'' Γεννηθηκα το 1919 στις Καλαρυττες Ιωαννινων ,

στην Ηπειρο .Ο πατερας μου ηταν ο Βασιλης Ρουκης

χασαπης το επαγγελμα και ψαλτης στην εκκλησια του

Αγιου Νικολαου , η μανα μου ηταν η Ελενη το γενος

Αρλετου.Ημασταν τρια αδερφια και ειχαμε τρεις

αδερφαδες .Κατα σειρα ηταν:η Αλεξανδρα ,

η Μεροπη , ο Γιωργος ,ο Κωνσταντινος [εγω] ,

η Μαριγω, ο Γιαννης, ο μικροτερος.

Ο αδερφος μου ο Γιωργος πηγε στα Γιαννενα και

δουλεψε στο τσαγκαρικο του Κωσταδημα , εκει

εμαθε τη τεχνη του τσαγγκαρη.

Ο πατερας μας ειχε ενα βλαμη ,σταυραδερφο , απο

το Ξηρομερο απο τη Μαχαλα τον Γουλα Μακρυπιδη

κι ο Γιωργος κατεβηκε στη Μαχαλα ,γυρω στο 1930,

και δουλεψε στο τσαγγαρικο που'χε ο Καλαμπακος

ο Πετρος με τον αδερφο του Δημο .Εφτιαχναν τσα-

ρουχια και παντουφλες.

Τοτε ο Γιωργος εκανε δικο του τσαγκαρικο , ειχε

δουλεια πολυ και με πηρε και μενα ,12 χρονων

παιδι ,το 1931.Το τσαγκαρικο ηταν απεναντι

απ'την εκκλησια ,εκει ηταν και το ραφειο του

Ηλια Σδραλια, και διπλα το καφενειο του Νικου

Ρουλια.Πολυ δουλεια , εκει ολη τη μερα και τη

νυχτα, βαζαμε τα χερια πανω στο παγγο κι

αποκοιμιομασταν.

Πριν τον Πολεμο φυγαμε απ'τη Μαχαλα κι

ηρθαμε εδω στη Μαχαιρα , ο λογος ηταν

επειδη ο κοσμος δεν ειχε και μας ειχαν βαλει

πολλα βερεσεδια.

Το τσαγκαρικο το ανοιξαμε στο καφενειο του

Μακρυπιδη ,τοτε το'χε ο Αντρεας ,ητανε και

ο Σταυρος .Ενα χωρισμα και μια πορτα.Το'χα-

με και μεσα στο πολεμο.Εν τω μεταξυ ειχε ερθει

κι ο Γιαννης.

Τοτε εφυγε ο Γιωργος , πηγε στα Τρικαλα , ο

κουνιαδος του ειχε τσαγκαρικο , πηρε κι μενα

μαζυ του κι αφησαμε το Γιαννη πισω.

Γυρισα στη Μαχαιρα μετα τον πολεμο , ο Γιωρ-

γος εμεινε στα Τρικαλα,και δουλευα με τον α-

δερφο μου τον Γιαννη .

Το 1948 παντρευτηκα την Ελενη κορη του

Γιωργου Καρελακη απ'τη Μαχαιρα .Καναμε τεσ-

σερα παιδια :τη Βασιλικη ,τη Σταθουλα ,το Βα-

σιλη και το Χρηστο.

Μετα παντρευτηκε κι ο Γιαννης κι αυτος απ'τη

Μαχαιρα , πηρε την Μαριανθη του Λεωνιδα

Τζακωστα ,τα παιδια τους ειναι ο Κωστας , η

Κωνσταντουλα και ο Λεωνιδας.

Στην αρχη που παντρευτηκα εμεινα στο σπιτι

του πεθερου μου , μετα μου εδωσε [αγορασα]

η Κωνσταντω του Σαμαρα το οικοπεδο ,που ε-

χω τωρα το σπιτι μου , ειχε μεσα ενα σπιτακι,

μια πυρηνα.

Το 1964 με 65 ανοιξα τσαγκαρικο εδω στο σπι-

τι μου , κι απο τοτε δουλευω μονος μου.

Δερματα αγοραζα απ'τ' Αγρινιο , απ'τον Σαμου-

ριδη: αδιαβροχα , σεβρα , τελατινια.

Τωρα με λιγα λογια ,συντομα, πως δουλευαμε:

ερχονταν ο πελατης ,αντρας , γυναικα ,παιδι

και του περναμε τα μετρα :βαζαμε το ποδι του

πανω σ'ενα χαρτι και με το μολυβι το σχεδιαζα-

με [ το περιγραμμα του ], επισης με τη μεσουρα

μετρουσαμε την καμαρα του ποδιου, κι ετσι

ξεραμε τι νουμερο θα φτιαχναμε:35,36,37,38,

39,40,41,42,αναλογα το ποδι.

Μετα με τη μηχανη εφτιαχνα τα φοντια,τα

ψιδια, κι επειτα τα 'βανα στα καλαποδια[ει-

χαμε ανδρικα, γυναικεια ] , τα μονταριζα στα

καλαποδια, ειχα ειδικες προγκιες,τελακια κι

υστερα περνουσα τα βαρδουλα και κολλουσα

τη σολα ,δερματινη , με δερματοκολλα.

Μετα εβαζα το γαντζο ,στη τρυπα του καλα-

ποδιου ,το τραβουσα κι ...ετοιμο το παπουτσι.

Το φοραε , και πληρωνε , ειχαμε και βερεσε ,

πληρωνε οποτε ευκολυνονταν.

Εφτιαχνα ενα ζευγαρι την ημερα , τοσος χρονος

χρειαζονταν.Επεφτε πολυ δουλεια πριν τα

Χριστουγεννα και πριν το Πασχα , τις Γιορτες.

Τα διαφορα παπουτσια που'φτιαχναμε ηταν:

Βακετα,χοντρο δερμα , για πιστικους,κτηνοτρο-

φους.

Αδιαβροχο , για καθημερινο φορεμα

Σεβρο, λεπτο αλλα γερο δερμα , για πολυτελειας

παπουτσι , για καλο .

Οποιος ηθελε του βαζαμε μπροστα πεταλο γιατι

τρωγονταν εκει το παπουτσι.

Καποιο καιρο ειχαμε τσαγκαρικο σ'ενα χωρισμα

στο ραφειο του Κωστα Ζαρκαδουλα

Στο τσαγκαρικο μαζευονταν τα γεροντακια

κουβεντιαζαν μαζι μας και μας εκαναν παρεα:

ο μπαρμπα Χριστοδουλος [Κ'στοδουλος ] Κουβελης

, ο μπαρμπα Χρηστος ο Καμπανας [Παπατρεχας]

,ο μπαρμπα Πανος ο Τζακωστας , ο μπαρμπα

Θοδωρος ο Γκολφης

Τα πραματα αλλαξαν , ηρθε το ετοιμο παπουτσι,

ανοιξαν εμπορικα ,στο Αγρινιο , στον Αστακο ,

ο κοσμος αγοραζε απο κει , λιγοστεψαν οι παραγ-

γελιες , κι εμειναν οι επιδιορθωσεις :σολιασματα,

καινουργια τακουνια ,τετοια....''

.

[Δια την Αντιγραφην :Χ. Ν. Κουβελης ]

.

.