..
ΑΔΩΝΙΣ ΚΑΙ ΑΦΡΟΔΙΤΗ
.
Την περιμενε στην καφετερια σαν την γαλα-
ζια θαλασσα κι επειτα απο ωρες ευτυχιας την
συνοδευσε μεχρι το σπιτι της αδερφης της.Την
ειχε στο μυαλο του για καιρο.
Οταν την συναντησε εκεινη τη μερα στο κεν-
τρο της πολης εκεινη σαστισε.Στο ζαχαροπλα-
στειο ,που πηγανε για γλυκο ματαια προσπα-
θησε να κρυψει τη βερα που φορουσε στο
δαχτυλο της:ειχε αρραβωνιαστει καποιον,που
δεν ηθελε,δεν τολμησε να αντιδρασει.Εκεινος
πικραμενος την κατηγορησε πως λεει ψεματα,
εκεινη εκλαψε κι αρνηθηκε πως ηταν ετσι.
Της ζητησε να του υποσχεθει πως θα τον
ακολουθουσε παντου οπου αυτος ηθελε.Του
το υποσχεθηκε.Την εσυρε σ'ενα δωματιο ενος
ξενοδοχειου,στο κεντρο,σ'ενα απο κεινα τα
παληα νεοκλασσικα που ξεμειναν.Βρεθηκε
κλεισμενη σ'εκεινο το δωματιο μαζι του,δεν
τον φοβηθηκε,αντιθετα χαρηκε,εβγαλε
τη βερα απ'το δαχτυλο και την πεταξε απ'
τ'ανοιχτο παραθυρο εξω στο δρομο.Μετα
απο λιγο ακουσε το θορυβο που εκανε
πεφτοντας στο πεζοδρομιο.Επειτα τον
αγκαλιασε και κυλισε ο χρονος.
Οταν τελειωσαν ,στο δρομο ακομα κυ-
λουσαν αυτοκινητα , πιο λιγοστα ομως
αυτη την ωρα.Ακουμπισε το κεφαλι της
στο μπρατσο του κι αποκοιμηθηκε.
Στον υπνο της την τυραννισαν εφιαλτες:
Περπατουσε αμεριμνη στην ακρογυαλια,
οταν ξαφνικα καποιος αμολυσε σκυλια
να την κυνηγησουν.Ετρεχε μ'ολη τη δυ-
ναμη που ειχε,ενιωθε την ανασα τους
να την αγγιζει κι ισως να την εφταναν
και να την κατασπαραζαν αν δεν ανοι-
γε ξαφνικα μια πορτα και δεν εκλεινε
γρηγορα πισω της,Η καρδια της πηγαι-
νε να σπασει απ'τον τρομο.Ανεβηκε
συγχισμενη τη σκαλα που βρεθηκε
μπροστα της ,μπηκε σ'ενα δωματιο και
καθισε στο κρεβατι.Οταν συνηλθε παρα-
τηρησε στην οροφη του μια παρασταση,
πλαισιωμενη με γυψινες διακοσμησεις
απο φυτικα μοτιβα.Αναγνωρισε τη κατα-
διωξη του Αδωνι ,αγριεμενα σκυλια τον
κυνηγουσαν σ'ενα καταπρασινο λιβαδι.
Οπως ηταν απορροφημενη στη σκηνη
δεν ειδε αμεσως τη γυναικα ,που μπηκε
μεσα στο δωματιο.Εκεινη την πλησιασε
,την πηρε απ'το χερι και την οδηγησε
σ'εναν λαβυρινθο.Μεσα απο αναριθμη-
τους διαδρομους και αναριθμητα δωμα-
τια εφτασαν σ'ενα δωματιο,εκει μπρο-
στα σ'εναν καθρεφτη ειδε με τρομο πως
η ομορφια της ειχε χαθει,τα ματια της
ειχαν θολωσει,το στομα της ρυτιδωμενο.
Τρομαξε μ'αυτη την εικονα και ουρλιαξε.
Ξυπνησε ιδρωμενη ,χωρις στην αρχη να
εχει αντιληψη του χωρου στον οποιο βρι-
σκονταν.Σιγα-σιγα συνηλθε .Εκεινος δεν
ηταν διπλα της ,τον φωναξε μα δεν
πηρε απαντηση.Σηκωθηκε και πηγε στον
καθρεφτη.Η ιδια εικονα .Γυρισε στο κρε-
βατι, βρηκε τα χρηματα πανω στο σεν-
τονι,τα μαζεψε ,τα κρατησε για λιγο στα
χερια της κι αφου τα μετρησε προσεκτικα
τα εχωσε βιαστικα στη τσαντα της.Ντυθη-
κε ,εβαψε με εντονο κοκκινο κραγιον τα
χειλη της και κατεβηκε στο δρομο.
Απο τοτε πολλες φορες επισκεφθηκε εκει-
νο το δωματιο.
Καποτε σταματησε εκεινη τη ζωη,γυρισε
στον αρραβωνιαστικο της.Κανεις δεν την
ρωτησε για τη μεταβολη στην εμφανιση
της ,ουτε αυτη ειπε κουβεντα,εζησε σαν
να μην ειχε συμβει τιποτα.Μονο καποιοι
παρατηρησαν πως μερικες φορες ηταν
πολυ σκεφτικη κι απομονονονταν ωρες.
Οταν μεγαλωσαν τα παιδια της γυρνουσε
για ωρες στις παροδους,γυρω απ'το κεντρο
της πολης,χαζευοντας στις βιτρινες.Στο
σπιτι οταν την ρωτουσαν γι'αυτες τις πε-
ριπλανησεις απαντουσε αινιγματικα.Μια
φορα απαντησε :πως ''μ'αρεσει να γυριζω,
εκει που αυτο ειναι.Καποια μερα θα σταθω
τυχερη''
Εκεινο το ονειρο η'τον εφιαλτη δεν τον ειχε
ξαναδει απο τοτε.
Τον τελευταιο καιρο ομως ονειρευτηκε κατι,
που αρχισε να της δινει θαρρος και πεποιθη-
ση πως θα πραγματοποιηθει η επιθυμια της.
Εκει στην αγορα,μια μερα,τον ειδε μεσα στο
πληθος , ορθιος ακουμπουσε στον τοιχο της
αγορας.Δεν ειχε αλλαξει αισθητα,ευτυχως
αυτη ειχε αλλαγμενο το προσωπο ,σαν
μασκα,και δεν θα την αναγνωριζε.Τον πλη-
σιασε ,του προτεινε να περασει μαζι του
μια νυχτα,να μην τον νοιαζει για χρηματα.
Εκεινος την κοιταξε αδιαφορα, δεν την
αναγνωρισε,φαινονταν να πειναει, τα
ματια του με δυσκολια κρατουσε ανοιχτα,
σαν να τον ταλαιπωρουσε αυπνια πολ-
λων ημερων.Εκεινη επεμενε στη προταση
της.Εκεινος ,διχως θεληση,κουνησε το
κεφαλι ασυναισθητα,''ναι,παμε'' ψιθυ-
ρισε,μολις κουνοντας τα χειλη.Την ακου-
λουθησε στο ξενοδοχειο,στο ιδιο δωματιο
βρεθηκαν κλεισμενοι.
Επειτα τον αφησε ν'αποκοιμηθει .Τοτε
σηκωθηκε σιγα-σιγα προσεχοντας να
μην κανει θορυβο και τον ξυπνησει,περ-
πατησε στις μυτες των ποδιων και φθα-
νοντας στην πορτα την ανοιξε προσε-
κτικα.Εβγαλε το κεφαλι εξω και τα
προσκαλεσε με φωνη γλυκεια να μπουν
κι εκεινα ορμησαν μεσα αγριεμενα.Ε-
κεινη βγηκε εξω κι εκλεισε τη πορτα πι-
σω της και τον αφησε μονο του με τα
σκυλια να τον κατασπαραξουν.
Αυτο το ονειρο το εβλεπε συνεχως καθε
νυχτα το ιδιο ,χωρις αλλαγες.
Δεν περασαν πολλες μερες και μια
μερα αποφασισε να σταθει μπροστα
στον καθρεφτη:το προσωπο που ειδε
ηταν ομορφο και παλι.
Στις επιμονες ερωτησεις των αλλων
για την ξαφνικη αλλαγη στην εμφα-
νιση της δεν απαντησε παρα μ'ενα
αινιγματικο χαμογελο στα χειλη της.
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου