LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ (Μονόπρακτο) Ο μονολογος της γυναικας -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

. 

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

(Μονόπρακτο)

Ο μονολογος της γυναικας

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

 My Own Empire of Photos-

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

(Μονόπρακτο)

Ο μονολογος της γυναικας

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

(ημιφωτισμενο δωμάτιο,

στο κέντρο του μια γυναίκα με μαύρη φούστα μέχρι τα γόνατα 

κάθεται σε μια καρέκλα,

μονολογεί,και αλλάζει κυκλικα θέσεις

(απεναντι στους θεατές,

προφίλ αριστερά,

πλάτη στους θεατές,

προφίλ δεξια,

και τέλος:απέναντι στους θεατές),

μοιράζοντας τον χρόνο της παράστασης,

μετάβαση από θέση σε θέση:σκοταδι)

η ατέλεια είναι ομορφιά,φοβάμαι μην γίνω βαρετή και ηλίθια,

πρέπει να ξέρεις τα όρια σου,εγώ ξέρω πως κατά βάθος δεν έχω 

κανέναν,δεν μ'αρεσει να βγάζω χρήματα,θέλω να με σέβονται,

η δημοσιότητα με κουράζει,θέλω να κρυφτώ,τις νύχτες δεν κοιμάμαι,

έχω αϋπνία,πολλές φορές απέναντι στους άλλους αντιδρώ από ένστικτο,

ένστικτο αυτοσυντήρησης,δεν ξέρω πια τι είναι καλυτερο 

για μενα,φανταστητε πως με τα σωστά ψηλοτακουνα μια γυναίκα 

νομίζει πώς μπορεί να κατακτήσει τον κόσμο,κι εγώ έχω πολλά 

ζευγάρια τέτοια,κι όταν τα φορώ αισθάνομαι άβολα,πως θα κουτσενω,

αλλά το κρυβω με δυσκολία,κάποια φορα θα γίνει το λάθος και θα 

γελοιοποιηθω,με αναστατώνουν πολλά,τότε είμαι εκτός ελέγχου,

μου λένε ψέματα,φέρομαι σαν να τα πιστεύω,δεν εμπιστεύομαι 

κανέναν,έχουν τόσα καταρρεύσει που τα πίστεψα,συνηθεισα,άλλοι 

έρχονται στη θέση άλλων που έφυγαν,τι με κρατάει να συνεχίζω;

να επιμένω;αν αποτύχεις μια φορά,χίλιες φορές,κάποια μπορεί να 

πετύχεις,η ζωή είναι έτσι,η ζωή μου,αν με κάνει κάποιος να γελάσω,

μπορώ να κάνω τα πάντα γι'αυτον,όμως τώρα νιώθω μοναξιά,όχι 

απαγοητευση,ποιος είναι ο πραγματικός έρωτας;όλοι με έκαναν 

να θέλω να φύγω πριν με αφησουν,έχω φιλήσει κάποιους που δεν 

τους αγαπούσα,κατά βάθος είμαι ένα μικρό κορίτσι που προσπαθεί 

να βρει κάποιον να αγαπήσει,είναι καλύτερα να είμαι δυστυχισμενη 

και μόνη,παρά δυστυχισμενη με κάποιον,δεν ξεγέλασα ποτέ κανέναν,

τους άφησα να με απατούν,να λένε ψέματα,ποτέ δεν ενδιαφέρθηκαν 

να μάθουν ποια είμαι,αντίθετα μου επέβαλαν  διαφορά,είμαι έτσι 

είμαι αλλιώς,δικά τους κατασκευάσματα,δεν ερχόμουν σε σύγκρουση 

μαζί τους,καταλάβαινα πώς ήθελαν κάποια που δεν ήμουνα εγώ,

δεν νοιάζονταν τι αισθάνομαι,κουράστηκα,γερνάω κι εγώ όπως οι

αλλοι,θα προλάβω να ζήσω πριν πεθάνω; ξέρω αυτός ο φόβος είναι 

ανόητος,όταν ήμουνα μικρό κορίτσι ενιωθα χαρούμενη,έλεγα πως 

ήμουνα όμορφη,όλα τα κορίτσια αυτό λενε,θυμάμαι είχα συνέχεια 

ανοικτό το ραδιόφωνο κι άκουγα τραγούδια,είχα τότε κάτι,τώρα 

πάνω από το μακιγιάζ,τι είμαι;χωρίς αυτό τι είμαι;δεν έχω αντιπαλότητα 

με τους άντρες,είμαι μια γυναίκα στο κόσμο,θέλω να ονειρεύομαι,

όμως ούτε τις μέρες ούτε τις νύχτες ονειρευομαι,στο επάγγελμα μου 

μου ζήτησαν να λάμπω,η επιτυχία έκανε,το είδα,πολλούς ανθρώπους 

να με φθονησουν,μακάρι να μην ήταν έτσι,να μην αισθανομουν τον 

φθόνο,να με πνίγει,θέλω να γεράσω χωρίς λιφτινγκ,μου αρέσει το 

πρόσωπο μου,όπως το έφτιαξα,

.

.

.