Clytemnestra 's Memories on Iphigenia -mise en scene and music χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

 .

.

Clytemnestra 's Memories

on Iphigenia

-mise en scene and music

χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

.

.

GREEK POETRY -Η αγρυπνια της Κλυταιμνήστρας -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis - Κλυταιμνήστρα ,λόγος προς τον Αγαμέμνονα (Ιφιγένεια εν Αυλιδι Ευριπίδη στίχοι 1165...1195) -μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

. 

.

GREEK POETRY

-Η αγρυπνια της Κλυταιμνήστρας

-χ.ν.κουβελης  c.n.couvelis

-

Κλυταιμνήστρα ,λόγος προς τον Αγαμέμνονα

(Ιφιγένεια εν Αυλιδι Ευριπίδη στίχοι 1165...1195)

-μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.

.

 

Κλυταιμνήστρα-Ιφιγενεια-

χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Η αγρυπνια της Κλυταιμνήστρας

-χ.ν.κουβελης 

Κλυταιμνήστρα ,λόγος προς τον Αγαμέμνονα

(Ιφιγένεια εν Αυλιδι Ευριπίδη στίχοι 1165...1195)

-μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Μυκήναι,στο ημιφωτισμενο δωμάτιο,

θυμάται τα λόγια που του'πε στην Αυλίδα,πόνος που δεν περνα,αγιατρευτος 

για το χαμένο,σφαγμένο παιδί της

και από μια απ'τις κόρες μου σκληρά θα με στερήσεις,

και αν κάποιος σε ρωτήσει 

για ποιο λόγο τι σκοτωνεις;

τι θα πεις;λεγε

η' νά το' πω αντι για σένα εγώ;

για να πάρει ο Μενέλαος την Ελενη,πολύ καλά,

μια παλιογυναίκα να ανταλλαχτει

με το παιδί μου,

τα αισχρά ν'αγορασουμε  μ'οτι πιο πολύ αγαπάμε,

και στην εκστραεια σαν πας αφήνοντας με στο σπίτι,

και κει χρόνους μείνεις,

με τι καρδιά νομιζεις εγώ θα'μαι στο σπιτι;

όταν δω όλο το σπίτι 

και το δωμάτιο της αδειο

απ' αυτή;

μόνη τότε θα κάθομαι νά την κλαιω

και να την θρηνω για πάντα,

σ' έχασα,παιδί μου,ο πατέρας

που σε γέννησε,αυτός ο ίδιος σε σκότωσε,

κανένας άλλος ουτ'αλλο χέρι,

εγώ θα σε τιμωρήσω με τα ίδια μου τα χέρια,

η κραυγή της,

δέκα χρόνια και δεν έχω το παιδί μου,

ούτε γελια,ουτε γαμους

κι όταν στ'Αργος γυρίσεις θα τ'αγκαλιασεις τα παιδιά σου;

αλλα δίκιο δεν έχεις,

ποιο απ'τα παιδιά θα σε κοιτάξει,

για να παραδώσεις ένα απ' αυτά να σφαγει;

καταλαβαίνεις τι κάνεις;

η' μόνο το σκήπτρο σ'ενδιαφερει

και στρατηλάτης να'σαι σε μέλλει;

ναι ο Αίγισθος είναι εραστής μου,σου πήρε το κρεβάτι,το ίδιο σε μισεί 

όπως κι εγώ σε μισω,

αυτό μας ενώνει,

τα Θυεστεια Κρίματα είναι ανοησία,

δεν θα δεχτώ ποτέ,για μιαν Ελένη η Ιφιγένεια μου

1165... ὧν μιᾶς σὺ τλημόνως μ᾽ ἀποστερεῖς.

κἄν τίς σ᾽ ἔρηται τίνος ἕκατί νιν κτενεῖς,

λέξον, τί φήσεις; ἢ ᾽μὲ χρὴ λέγειν τὰ σά;

Ἑλένην Μενέλεως ἵνα λάβῃ. καλόν †γένος†,

κακῆς γυναικὸς μισθὸν ἀποτεῖσαι τέκνα.

1170τἄχθιστα τοῖσι φιλτάτοις ὠνούμεθα.

ἄγ᾽, εἰ στρατεύσῃ καταλιπών μ᾽ ἐν δώμασιν,

κἀκεῖ γενήσῃ διὰ μακρᾶς ἀπουσίας,

τίν᾽ ἐν δόμοις με καρδίαν ἕξειν δοκεῖς;

ὅταν θρόνους τῆσδ᾽ εἰσίδω πάντας κενούς,

1175κενοὺς δὲ παρθενῶνας, ἐπὶ δὲ δακρύοις

μόνη κάθωμαι, τήνδε θρηνῳδοῦσ᾽ ἀεί·

Ἀπώλεσέν σ᾽, ὦ τέκνον, ὁ φυτεύσας πατήρ,

αὐτὸς κτανών, οὐκ ἄλλος οὐδ᾽ ἄλλῃ χερί,

η Ηλέκτρα θα με σκοτώσει μαζί με τον Ορέστη,

καθένας το χρέος του,

εγώ πρέπει να σκοτώσω τον φονια του παιδιού μου 

κι η Ηλέκτρα κι ο Ορέστης τα παιδιά μου εμένα τη μάνα θα σφαξουν

για το φόνο του πατερα τους,

ἥκων δ᾽ ἐς Ἄργος προσπεσεῖ τέκνοισι σοῖς;

ἀλλ᾽ οὐ θέμις σοι. τίς δὲ καὶ προσβλέψεται

παίδων σ᾽, ἵν᾽ αὐτῶν προσέμενος κτάνῃς τινά;

ταῦτ᾽ ἦλθες ἤδη διὰ λόγων, ἢ σκῆπτρά σοι

1195μόνον διαφέρειν καὶ στρατηλατεῖν μέλει;

είναι βαθειά νύχτα,

μεσανυχτα,

ο Αίγισθος διπλα μου κοιμαται βαθεια,κι εγώ αγρυπνω,

πόσο πονώ, Ιφιγένεια,

.

.

.

My Love Mona Lisa Joconda ! -mise en scene and music χ.ν.κουβε?ης c.n.couvelis

 .

.

My Love Mona Lisa Joconda !

-mise en scene and music

χ.ν.κουβε?ης c.n.couvelis

.

.

d action -2- music composition χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

 .

.

d action -2-

music composition

χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

.

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -η ιστορία των πινάκων -My own Empire of Hyperrealistic Paintings -Enigma of desert-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

 .

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

-η ιστορία των πινάκων

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

My own Empire of Hyperrealistic Paintings -Enigma of desert 

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

My own Empire of Hyperrealistic Paintings-Enigma of desert 

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

η ιστορία των πινάκων

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ο ζωγράφος τελείωσε τους πίνακες,τους είδε,θαυμάσιοι είπε,συμφώνησαν

στη τιμή αγοράς,ένα πολύ μεγάλο ποσό,

σε μια μεγάλη αίθουσα στο τεράστιο κτίριο που είχε  κτισει έβαλε  τους

πίνακες,

επικοινώνησε με 10 διάσημους συγγραφείς,με κάθε έναν ξεχωριστά,χωρίς 

να αναφέρει τους άλλους,

τους πρότεινε να δουν τους πίνακες,και να γράψουν μια ιστορία εμπνευσμενη

από αυτούς,

το ποσό που θα πληρωνονταν  ήταν δελεαστικο,αρκετά μεγάλο,με τηνσυμφωνία:

κανένας άλλος να μην μάθει γι'αυτό,

έδωσε στον καθένα ακριβείς φωτογραφίες των πινάκων,

κάθε συγγραφέας είχε στη διάθεσή του ένα μήνα για να γράψει την ιστορια,

και να του τη στειλουν υπογεγραμμένη,

όταν τελείωσε ο μήνας ο πολυεκατομμυριούχος έλαβε τους φακέλους με

τις 10 ιστορίες,

θα διάβαζε μια κάθε μέρα, ,

άνοιξε ένα φάκελο,50 σελίδες,και διάβασε την ιστορία,

ενθουσιάστηκε,ακριβώς όπως ήθελε,

την άλλη μέρα,άνοιξε άλλο φάκελο,ίδιος αριθμός σελίδων,50,και ακριβώς η

ίδια ιστορία

την επόμενη μέρα,ο φάκελος είχε 50 σελίδες,με την ίδια ακριβώς ιστορία

την τεταρτη μέρα ακριβώς η ίδια ιστορια

και η πέμπτη,και η έκτη,και η έβδομη,και η όγδοη,και η ένατη,και η δέκατη,

η ίδια ακριβώς ιστορία,

του φάνηκε πολύ παράξενο,αφού η πιθανότητα να συμβεί αυτό ήταν μηδενική,

δεν υπηρχε περίπτωση να είχαν συννενοηθει και οι δέκα,το απέκλεισε,αφού

είχε βάλει ανθρώπους επί 24 ώρες να τους παρακολουθούν,και όλες τις

επικοινωνίες τους με οποιοδηποτε μέσο,

αποφάσισε να τους συναντήσει και τους δέκα μαζί,

επικοινώνησε μαζί τους,όριστηκε το ραντεβού στην αίθουσα των πινάκων,

και να φέρει ο  κάθενας την πρωτότυπη ιστορία που εγραψε,

όταν συναντήθηκαν έδωσε στον καθένα την ιστορία που είχε στείλει και

να την συγκρίνει με την πρωτοτυπη που είχε γράψει,

όλοι οι συγγραφεις ένιωσαν έκπληξη,η ιστορία δεν ήταν αυτή που είχαν 

γράψει,

δεν μπορούσαν να καταλάβουν πως αυτό έγινε,και ήθελαν να το διορθώσουν

αφήνοντας του τις ιστοριες που πραγματικά είχαν γράψει,

έφυγαν αφήνοντας τις ιστορίες τους,

διάβασε τις 10 ιστορίες,όλες ολοκληρωτικά διαφορετικές,και δεν είχαν καμία

σχέση με τις ίδιες 10 ιστορίες που είχαν σταλεί,

όμως καμία από τις 10 διαφορετικες ιστορίες δεν έφτανε σε τελειότητα και

έμπνευση με αυτή,την ίδια ιστορία,

επέστρεψε τις 10 διαφορετικες ιστορίες στον κάθε ένα συγγραφεα,

δεν του προξενούσαν κανένα ενδιαφέρον,μπορούσαν αν θέλουν να τις

εκδώσουν,με τον όρο να μην αναφέρουν την πηγή έμπνευσης και τι συνέβηκε,

για εκεινον αυτή η ίδια 10 φορές ιστορία ήταν το απόλυτα τέλειο,

κάθε μέρα κλείνονταν μέσα στην μεγάλη αίθουσα με τους πίνακες και τη

διάβαζε,οι πίνακες κάθε φορά τού φαίνονταν διαφορετικοί,

σταμάτησε να ασχολειται προσωπικα με τις επιχειρήσεις του,μεταφέροντας

τη διοίκηση και τη διαχειριση τους σε έμπιστους ανθρώπους του,

τον απορρόφησε κυριολεκτικά το πάθος του για την 10 φορές ίδια ιστορία

των πινακων,

κλεισμένος μέσα στη μεγάλη αιθουσα των πινακων να διαβάζει συνέχεια

την ίδια ιστορια,

βλέποντας διαφορετικά τους πινακες

,

.

.

PAINTING -GREEK -My own Empire of Hyperrealistic Paintings -Enigma -12- Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

 .

.

PAINTING -GREEK
-My own Empire of Hyperrealistic Paintings -Enigma -12-
Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

My own Empire of Hyperrealistic Paintings -Enigma -12-

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

PAINTING -GREEK -My own Empire of Hyperrealistic Paintings and Photos-Enigma -11 Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

 .

.

PAINTING -GREEK
-My own Empire of Hyperrealistic Paintings and Photos-Enigma -11
Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

My own Empire of Hyperrealistic Paintings and Photos-Enigma-11

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

GREEK POETRY -Το τραγούδι του Γιαννάκη (στα ακριτικά όρια) -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

 .

.

GREEK POETRY

-Το τραγούδι του Γιαννάκη

(στα ακριτικά όρια)

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.

.

Το τραγούδι του Γιαννάκη

(στα ακριτικά όρια)

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ο Γιάννος ο Γιαννάκης μια κόρη επαντρευτηκε 

εμορφην και ροδομαγουλουσα

στην αστροφεγγιά η μάνα της την έλουζε

στο φεγγαροφωτο την χτενιζε κι ο ήλιος 

ποτες του δεν την είδε 

κι ήτανε άσπρη σαν το γάλα κι απαλή σαν πεταλουδα

κι ήρθε καιρός ο Γιαννακος στα ξένα και στα αποξενα 

να παει 

μάνα τη νύφη να φυλάς την αγαπητικια μου  

μη μαραθεί το ροδομάγουλο της

κι ήρθε δισεκτος ο καιρός και παγωνιες και κρύα

και στα ξένα και στα αποξενα ο Γιαννακος αποθανε

και στο σπιτάκι της καλής του μαραθηκε το κλίμα

που'κανε σταφύλια ροζακια ξεφυλλισαν οι βιόλες τ'ανθη

κι αρρώστησε βαρεια και πέθανε η μάνα

κι απόμεινε η κόρη μοναχή σαν καλαμιά στο κάμπο

ανάθεμα σε ξενιτιά που πήρες τον καλό μου

και τον αγαπητικό μου κι εκεί αποξεχασθηκε

μηνα γυναίκα φαρμακεια και μάγισσα τον μάγεψε

κρεβατι γλυκά φιλιά να χαιρεται

κι εγώ απόμεινα ξερό δεντρι με κίτρινα τα φύλλα

δέκα χρόνοι πέρασαν κι ακόμα πίσω να γυρίσει 

κι αν δεν γυρισει στους δεκατρείς εγώ αρραβωνιάζομαι 

άλλον να πάρω άντρα

και πήρε αέρας το πικρό της κόρης το παράπονο

τη πέτρα ανατριχιασε το μάρμαρο εσχισθει

στο μνήμα του Γιαννάκη κι ακούει τον άνεμο 

να βογγα δέντρα να ξεριζωνει

σηκω Γιαννάκη μ' απ'τη μαύρη γη τον αραχνο τον τόπο

στο σπιτι σου να πας στην  αυλιτσα τη δική σου

γιατί στους χρόνους δεκατρείς παντρεύεται η καλιτσα

κι εκείνος σαν τ'ακουσε εσηκωθηκε μαύρος κι αραχνιασμενος

γοργά σελωνει τον μαύρο του γοργά τονε καβαλικευει

δίνει βιτσια  στον μαύρο του και πάει σαράντα μίλια 

και ξανά δευτερωνει του βιτσια και πάει χίλια τοσα

παίρνει στο πλάι τα βουνά  στο πλάι τα κορφοβουνια

σαν αετός επερασε σαν σταυραετός επεταξε

σαν αστραπή εδιαβη

σε δύο μερουλες έφτασε στη πόρτα του σπιτιού του

είδε κόρην άσπρη και ξανθη να λούζεται στη βρυση

γεια σου χαρα σου κόρη και ξανθη εγώ'μαι ο άντρας σου 

κι ο αγαπητικός σου

εσύ δεν είσαι ο άντρας μου παρά εχτρος και ξένος

τι'σαι μαύρος κι αραχνος

εγώ'χα άντρα άσπρο κι όμορφο αντρειωμενο

στα ξένα κόρη μ' κάματα με ξεραναν με μαυρισαν

στα ξένα  βροχές και πάγοι με μαραγκιασαν

σαν πεθαμένος να'σαι φαίνεσαι του κάτω κόσμου 

βαρειά καλή μ' τα ξένα κι εκεί αρρωστησα 

κι αποθανα μοναχός ο μαύρος

και τη φωνουλα σ' άκουσα και βγήκα απ'το μνήμα 

κι ήρθα ευτυς εδω μαζί μου να σε πάρω

εγώ στο χώμα δεν μπορώ με πεθαμενους να'μαι

θέλω τους ζωντανούς τους καλοτυχισμενους,

αλλιώς εγω'μαι μαθημενη στα γλέντια στις χαρες

ταχιά ξαναπαντρευομαι και παίρνω άλλον άντρα

κι ο Γιαννακος σαν άκουσε τα λόγια ετουτα 

παίρνει το δρόμο το στρατι πισω το μονοπάτι 

και τα πουλάκια που τον ειδανε τονε μοιρολογουσαν

πώς πάει ο αντρειωμενος ακλαυτος και μοναχός

κι όσα δεντρά τον είδαν να διαβαίνει όλα λυγισανε

και λεγασι πώς πάει ο αντρειωμενος μοναχός ερμος

και πικραμένος να τραγουδά πίκρα να λεει

σαράντα πέντε Κυριακές δεν είδα

την αγάπη μου,την αγαπητικια μου

και μια Κυριακιτσα το πρωί

την είδα στολισμένη με δυο μαντήλια

νυφουλα στο γάμο να πηγαίνει

καημό πο'χει η καρδούλα μου

.

.

.

inter continuous -mise en scene and music χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

 .

.

inter continuous

-mise en scene and music

χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

.

.

d action -music composition χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

 .

.

d action

-music composition

χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

.

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -Η μοναξιά του Μαθηματικού -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

 .

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

-Η μοναξιά του Μαθηματικού

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

Η μοναξιά του Μαθηματικού

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

από τα 60 του χρόνια άρχισαν τα συμπτώματα της αρρωστιας του,

ελλατωματικη μνήμη,μειωμένη αντίληψη,συγχιση λογικής,διαγνώστηκε 

να πάσχει από τη νοσο του Αλτσχάιμερ,

ήταν επιτυχημένος επιχειρηματίας,σταμάτησε την εργασία,

καμία θεραπεία δεν είχε αποτελέσματα,πολύ γρήγορα επιδεινώθηκε 

η κατάσταση του,η οικογένεια,η γυναίκα τα παιδιά ήταν πολύ

κοντά του,δεν τους γνώριζε πια,δεν μιλούσε,καμιά επαφή με το 

περιβαλλον,είχε νεκρωθεί εντελώς,

τον έβλεπαν να κάθεται ακίνητος στον καναπέ,να κοιμάται ώρες,

του είχαν βάλει νοσοκόμα να τον φροντιζει,

είχε φτάσει στα 65,

τότε τον είδαν να γράφει στον αέρα,σαν να υπήρχε ένα τετράδιο και

να έγραφε σε αυτό,πολλές ώρες,και την νύχτα ξύπναγε και συνέχιζε

να γράφει,

φαίνονταν να είναι σε ένταση,κάτι συνέβαινε,αλλά δεν μπορούσαν

να το μάθουν,ο γιατρός είπε,πως οι άνθρωποι που πάσχουν από

Αλτσχάιμερ μπορεί να ζουν άλλες ζωές,που ποτέ δεν θα εμφανισθουν,

στη επιφάνεια,θα μείνουν για πάντα άγνωστες,

στα  67 του χρόνια πέθανε,μέχρι τη τελευταία στιγμή έγραφε,

τυχαία,αργότερα μετά το θάνατο του,βρέθηκε στη βιβλιοθήκη 

ένα βιβλίο,με τίτλο ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ ΜΟΥ,με συγγραφέα

εκεινον,στην αρχική σελίδα έγραφε:

μέσα στη μοναξιά μου ανακάλυψα αυτα τα Μαθηματικά,

που έγραψα εδώ,

οι σελίδες του βιβλίου ήταν γεμάτες με μαθηματικά,σχήματα,σύμβολα,

ακατανόητα,

έδωσαν το βιβλίο σε μαθηματικούς καθηγητες του Πανεπιστημίου να 

το εξετάσουν,

εκείνοι μετά από τρεις μήνες σχολαστικη εργασία τους απάντησαν,πως 

είναι καταπληκτικα τα μαθηματικά που αποκαλύπτει ο συγγραφέας,

με τρομερή λογική συνεκτικότητα και συνεπεια,γραμμένο από μια 

μεγαλοφυια,και δεν θα ήταν καθόλου βλασφημία αν υποστήριζαν

αυτή του Θεού,

όμως,μετά την εξέταση του,όταν το ξανανοιξαν,στο βιβλίο δεν υπήρχε 

τίποτα,σαν να είχαν σβηστεί οι σελίδες του,ένα άγραφο βιβλίο,ότι

ήταν εκεί γραμμένο χάθηκε για πάντα,

όπως συμβαίνει σε μια μαύρη τρύπα,

τότε κατάλαβαν πως όταν εκείνος έγραφε στον αέρα,έγραφε στο

βιβλίο την μαθηματική θεωρία του,

στην αρρώστια του Αλτσχάιμερ,στη μαύρη τρύπα του Αλτσχάιμερ, από επιχειρηματίας

 που ήταν πριν ειχε μεταβληθεί σε ένα ευφυή Μαθηματικό,

που μέσα στην βαθειά μοναξιά τού Μαθηματικού ανακάλυπτε κι έγραφε 

το Βιβλίο του,

τα μαθηματικά του,

.

.

.

The Loneliness of Mathematician -mise en scene and music χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

 .

.

The Loneliness

of Mathematician

-mise en scene and music

χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

.

.

Stephen Hawking speaking -mise en scene χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

 .

.

Stephen Hawking

speaking

-mise en scene

χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

.

.

photographing Elektra -mise en scene χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

 .

.

photographing Elektra

-mise en scene

χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

.

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -(Ιδιότροποι έρωτες) το διηγημα prenom L. - χ.ν.κουβελης c.n.couvelis- My own Empire of Hyperrealistic Paintings and Photos-Enigma of L.- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

 .

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

-(Ιδιότροποι έρωτες)

το διηγημα prenom L.

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

My own Empire of Hyperrealistic Paintings and Photos-Enigma of L

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

My own Empire of Hyperrealistic Paintings and Photos-Enigma of L.

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

(Ιδιότροποι έρωτες)

το διηγημα prenom L.

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

έκανε τη φωτογράφιση για ένα περιοδικό μόδας,εκεί την γνώρισε,ήταν μοντέλο,του έκανε

εντυπωση η ομορφιά της,κι εκείνη έδειξε αμέσως ενδιαφέρον,ερωτεύτηκαν και

παντρεύτηκαν,εκτός από μοντέλο εκείνη είχε κάνει σπουδές κλασικής μουσικής και

τραγουδιού,ήταν δεξιοτέχνης στο πιάνο και καταπληκτική σοπράνο,εκεινος άλλαξε

εντελώς τη ζωή του,αφιερωθηκε σε αυτήν,εκείνης της άρεσε αυτό,είχε σταματήσει τη 

μόδα,την ειχε κουράσει,ότι δεν αντιστοιχεί στην πραγματικότητα,του είπε,δεν με

ενδιαφέρει,θέλω να ζήσω όχι να σπαταλήσω,

άρχισε να την φωτογραφίζει και να την ζωγραφίζει,εκείνη έβλεπε τα έργα και ήταν

 ενθουσιασμένη,

οι άνθρωποι υπάρχουν μέσα σε αυτές τις πραγματικοτητες,του είπε,είναι θαυμασιο,

όταν της είπε ότι σκέφτονταν να τα εκθεσει είδε το πρόσωπο της να σοβαρευει,

δεν απάντησε,τι έχεις;της είπε,

τίποτα,απάντησε εκείνη,μια μικρή ζαλάδα,

εκείνη τη νύχτα τον αγκάλιασε και του είπε,φοβάμαι,

η έκθεση έγινε,τεράστια επιτυχία,όλα τα έργα πουλήθηκαν,εκείνη δεν

την επισκέφτηκε,ενιωθε αδυναμία,ζαλίζονταν,ήταν ξαπλωμένη συνέχεια 

στο κρεβάτι,ελάχιστα έτρωγε,είχε αδυνατίσει,

όταν τελείωσε η έκθεση,εκείνη είχε αναρρωσει,όμως,εκεινος,κατάλαβε,

πως δεν ήταν όπως πριν,ήταν συνέχεια αφηρημένη,έβγαινε μόνη της

από το σπίτι,έρχονταν μετά από πολλές ώρες,εκείνος ανησυχούσε,

της είπε να επισκεφτούν ψυχολόγο,εκείνη αρνήθηκε,αυτό θα συμβεί,

του απάντησε,

σε λίγες μέρες είχε αλλάξει εντελώς,ένιωθε ότι ήταν μια άλλη γυναίκα,

μια ξένη,παρ'ολαυτα ήταν ερωτευμένος μαζί της,την ρώτησε αν υπάρχει

καποιος άλλος άντρας στη ζωή της,εκείνη του απάντησε αόριστα,κανένας

πια,του ερχονταν να τρελαβει,

εκείνη όλη τη νύχτα έμεινε ξάγρυπνη,

την άκουγε να αυτοσχεδιάζει στο πιάνο,οι ήχοι ήταν παράξενοι,

τη μέρα,κουρασμένη,κοιμόνταν πολλές ώρες,βαθειά,σχεδόν αναίσθητη,

εκείνος φοβονταν για κείνη,πως θα πέθαινε,θα την έχανε,

τώρα έλειπε όλη τη μέρα από το σπίτι και γυρνούσε αργά τη νύχτα,

ξάπλωνε στο κρεβάτι,μέσα στο σκοτάδι άκουγε την αναπνοή της,και

μετά τίποτα,την έπιανε,ήταν παγωμένη,όπως νεκρή,εκείνη ξυπνούσε

και του ελεγε,πάντα το ίδιο,πάντα το ίδιο,

επειτα σταμάτησε να βγαίνει έξω,έγινε όπως πριν,επανήλθε η ομορφιά 

της,γελούσε,του έλεγε πόσο ευτυχισμένη ήταν μαζί του,πως δεν θα

τον αφήσει ποτέ,τον λάτρευε,

πέρασαν έτσι τρεις μήνες ευτυχίας,

μια μέρα,είχε νυχτώσει,όταν επέστρεψε από τη φωτογράφιση στο σπίτι,

εκείνη δεν ήταν στη πόρτα,όπως συνειθιζε,να τον προϋπαντήσει,την

φώναξε,δεν άκουσε απάντηση,πήγε στην κρεβατοκάμαρα μήπως κοιμόνταν,

δεν ήταν εκεί,

τότε πάνω στο κρεβάτι είδε ένα ανοικτό βιβλίο,το πήρε, Διηγήματα

του Edgar Allan Poe,

ανοιγμένο στη σελίδα με το διήγημα Ligeia,

διάβασε:

LIGEIA

And the will therein lieth, which dieth not. Who knoweth the mysteries of the

will, with its vigor? For God is but a great will pervading all things by nature of

its intentness. Man doth not yield himself to the angels, nor unto death utterly,

save only through the weakness of his feeble will.

Joseph Glanvill

I CANNOT, for my soul, remember how, when, or even precisely where, I first

became acquainted with the lady Ligeia. Long years have since elapsed, and my

memory is feeble through much suffering. Or, perhaps, I cannot now bring these

points to mind, because, in truth, the character of my beloved, her rare learning,

her singular yet placid cast of beauty, and the thrilling and enthralling eloquence

of her low musical language, made their way into my heart by paces so steadily

and stealthily progressive that they have been unnoticed and unknown.

...

...

...

And the cheeks-there were the roses as in her noon of life —yes, these

might indeed be the fair cheeks of the living Lady of Tremaine. And the chin,

with its dimples, as in health, might it not be hers? —but had she then grown

taller since her malady? What inexpressible madness seized me with that

thought? One bound, and I had reached her feet! Shrinking from my touch, she

let fall from her head, unloosened, the ghastly cerements which had confined it,

and there streamed forth, into the rushing atmosphere of the chamber, huge

masses of long and dishevelled hair; it was blacker than the raven wings of the

midnight! And now slowly opened the eyes of the figure which stood before me.

“Here then, at least,” I shrieked aloud, “can I never —can I never be mistaken —

these are the full, and the black, and the wild eyes —of my lost love —of the

lady —of the LADY LIGEIA.”

έκλεισε το βιβλίο,

της χαμένης μου αγάπης,ψιθύρισε,

.

.

.