GREEK POETRY -Επύλλιο του Οδυσσέα στην Αιολία νήσο-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis- Ομήρου Οδύσσεια, ραψωδία κ', στίχοι 1-16,72 - Παρθένιος 0 Νικαεύς Περί Ερωτικών Παθημάτων- 2. Περὶ Πολυμήλης- -μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

 .

.

GREEK POETRY

-Επύλλιο του Οδυσσέα στην Αιολία νήσο-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis-

Ομήρου Οδύσσεια, ραψωδία κ', στίχοι 1-16,72

- Παρθένιος 0 Νικαεύς Περί Ερωτικών Παθημάτων-

2. Περὶ Πολυμήλης-

-μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.

.

An Enigma it is-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Επύλλιο του Οδυσσέα στην Αιολία νήσο-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ένα σύντομο ποίημα ένα επυλλιο καθώς πρέπει να γραφτεί 

πώς ο πολυμητις Οδυσσεύς αποπλάνησε την Αιολίδα κόρη

Πολυμηλη,γι'αυτό Ἱστορεῖ Φιλητᾶς Ἑρμῇ κι ο Παρθένιος

ο Νικαευς τονιζει τῷ δ᾿ ἄρα καὶ αὐτῷ ἦν ἡ μονὴ ἡδομένῳ· 

τη γλεντήσε μήνα κι ύστερα τη παράτησε ο νόστος γαρ

πώς οι νηπιοι σύντροφοι ζηλεύοντας άνοιξαν τον ασκό

να βρουν χρυσάφι και διέφυγαν οι άνεμοι στροβιλιζοντας

και τους τσάκισαν το καράβι κι όταν αυτός απελπισμένος

ξαναγύρισε στο πλεούμενο νησί του Αιόλου το ολο πράγμα 

είχε μαθευτεί,τι η απαρνημενη πάνω στα δώρα του Τρωικά 

λάφυρα σπαθί και τέτοια κυλιονταν στο κρεβάτι μ'ασβηστο 

γι'αυτόν πάθος τώρα όμως δεν βρηκε φιλόξενο τον Αίολο

όπως πρώτα αλλά με κακό θυμό τα ερωτικα πλέον γνωριζε

και μ'ενα ἔῤῥ’ ἐκ νήσου θᾶσσον, ἐλέγχιστε ζωόντων ξερό

τον ξαποστειλε,ακριβώς,όπως θα λέγαμε με τις κλωτσιες

και την Πολυμηλη πάντρεψε με τον αδελφό της Διώρη

Βέβαια μυαλό δε βάζει αφού έπειτα στο Ερωτικό Πάθημα 3 

του Παρθένιου  Οὐ μόνον δὲ Ὀδυσσεὺς περὶ Αἰόλον ἐξήμαρτεν, 

ἀλλὰ στην Ήπειρο τὴν Τυρίμμα θυγατέρα ἔφθειρεν Εὐίππην,

.

.

Τα βασικά διακείμενα για το Επύλλιο:

1.

Ομήρου Οδύσσεια, ραψωδία κ', στίχοι 1-16

(η αρχή της ηδομενης διαμονής στην Αιολία)

-μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

στο νησί Αιολία φθάσαμε  οπου εκεί κατοικουσε

ο Αίολος του Ιππότη,αγαπητός στους αθάνατους 

θεουςσε πλεούμενο νησί,όλο γύρω του τείχος χάλκινο 

στερεό,σε ολισθηρή ανυψώνονταν πετρα και τα δωδεκα 

παιδιά του στα μέγαρα ζούσαν,έξι θυγατέρες,έξι γιοι  

σ'ηλικια εφηβοι,όπου τις θυγατέρες έδωσε στους γιους 

γυναικες,που πάντα κοντά στον αγαπητό πατέρα και 

στη καλή μητέρα γλεντουν και τρωνε,σ'αυτους κοντά 

εδεσματα χίλια μύρια βρίσκονται,και κνισα το σπιτι 

κι ολόγυρα αντηχει η αυλή τη μερα,τις νύχτες επειτα 10

δίπλα στις σεμνές συντρόφισσες του κρεβατιού κοιμούνται 

πάνω σε παπλωματα και σε σκαλιστα πάνω κρεβατια

και σ'αυτων την πόλη  φθάσαμε και τα καλά τα σπίτια

μήνα ολόκληρο με φίλευε και για το καθετί ρωτούσε

το Ίλιο και τα καραβια των Αργείων και των Αχαιών

το γυρισμό,κι εγώ σ' αυτόν κατα σειρά τα πάντα ελεγα

.

(και στον στίχο 72)

φεύγα απ'το νησί γρήγορα,ατιμώτατε των ζωντανων 72

.

.

Αἰολίην δ’ ἐς νῆσον ἀφικόμεθ’· ἔνθα δ’ ἔναιεν

Αἴολος Ἱπποτάδης, φίλος ἀθανάτοισι θεοῖσι,

πλωτῇ ἐνὶ νήσῳ· πᾶσαν δέ τέ μιν πέρι τεῖχος

χάλκεον ἄῤῥηκτον, λισσὴ δ' ἀναδέδρομε πέτρη.

τοῦ καὶ δώδεκα παῖδες ἐνὶ μεγάροις γεγάασιν,

ἓξ μὲν θυγατέρες, ἓξ δ' υἱέες ἡβώοντες.

ἔνθ' ὅ γε θυγατέρας πόρεν υἱάσιν εἶναι ἀκοίτις.

οἱ δ' αἰεὶ παρὰ πατρὶ φίλῳ καὶ μητέρι κεδνῇ

δαίνυνται· παρὰ δέ σφιν ὀνείατα μυρία κεῖται,

κνισῆεν δέ τε δῶμα περιστεναχίζεται αὐλῇ,   10

ἤματα· νύκτας δ' αὖτε παρ' αἰδοίῃσ' ἀλόχοισιν

εὕδουσ' ἔν τε τάπησι καὶ ἐν τρητοῖσι λέχεσσι.

καὶ μὲν τῶν ἱκόμεσθα πόλιν καὶ δώματα καλά.

μῆνα δὲ πάντα φίλει με καὶ ἐξερέεινεν ἕκαστα,

Ἴλιον Ἀργείων τε νέας καὶ νόστον Ἀχαιῶν·

καὶ μὲν ἐγὼ τῷ πάντα κατὰ μοῖραν κατέλεξα.

.

ἔῤῥ’ ἐκ νήσου θᾶσσον, ἐλέγχιστε ζωόντων 72

.

2.

και η συνέχεια από τον Ερμή του Κώου Φιλιτὰ τον 3ο αι.π.Χ στο Περί Ερωτικών Παθημάτων του Παρθένιου Νικαέα τον 1ο άι. π.Χ

-μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

2. Περὶ Πολυμήλης

(Ἱστορεῖ Φιλητᾶς Ἑρμῇ)

[2.1] Ὀδυσσεὺς ἀλώμενος περὶ Σικελίαν καὶ τὴν Τυρρηνῶν καὶ τὴν Σικελῶν θάλασσαν ἀφίκετο πρὸς Αἰόλον εἰς Μελιγουνίδα νῆσον, ὃς αὐτὸν κατὰ κλέος σοφίας τεθηπὼς ἐν πολλῇ φροντίδι εἶχεν· τὰ [δὲ] περὶ Τροίας ἅλωσιν καὶ ὃν τρόπον αὐτοῖς ἐσκεδάσθησαν αἱ νῆες κομιζομένοις ἀπὸ τῆς Ἰλίου διεπυνθάνετο, ξενίζων τε αὐτὸν πολὺν χρόνον διῆγε. [2.2] τῷ δ᾿ ἄρα καὶ αὐτῷ ἦν ἡ μονὴ ἡδομένῳ· Πολυμήλη γάρ, τῶν Αἰολίδων τις, ἐρασθεῖσα αὐτοῦ κρύφα συνῆν. ὡς δὲ τοὺς ἀνέμους ἐγκεκλεισμένους παραλαβὼν ἀπέπλευσεν, ἡ κόρη φωρᾶταί τινα τῶν Τρωϊκῶν λαφύρων ἔχουσα καὶ τούτοις μετὰ πολλῶν δακρύων ἐναλινδουμένη. [2.3] ἔνθα [δὴ] ὁ Αἰόλος τὸν μὲν Ὀδυσσέα καίπερ οὐ παρόντα ἐκάκισεν, τὴν δὲ Πολυμήλην ἐν νῷ ἔσχεν τίσασθαι. ἔτυχεν δὲ αὐτῆς ἠρασμένος ὁ ἀδελφὸς Διώρης, ὃς αὐτὴν παραιτεῖταί τε καὶ πείθει τὸν πατέρα αὐτῷ συνοικίσαι.  

2. Περὶ Πολυμήλης

(Ἱστορεῖ Φιλητᾶς Ἑρμῇ)

[2.1]ο Οδυσσέας περιπλανώμενος γυρω απο τη Σικελία και των Τυρρηνων και των Σικελών τη θάλασσα έφθασε στον Αιολο στο νησί Μελιγουνιδα,ο οποίος αυτόν για την ξακουστή του σοφια θαυμάζοντας σε πολύ φροντίδα είχε.τα περί την άλωση της Τροίας και με ποιον τρόπο σ'αυτους σκορπίστηκαν τα καραβια στην επιστροφή από το Ίλιο ρωτούσε,και φιλοξενοντας αυτόν πολύ καιρό πέρασε[2.2]αφού και σ''αυτον η διαμονη του ήταν ευχαριστη.γιατι η Πολυμηλη,κάποια απ'τις Αιολίδες,αφού τον ερωτεύθηκε κρυφα συναντούσε.όταν τους κλεισμενους ανέμους παρέλαβε απέπλευσε,η κοπέλα πιάστηκε επ'αυτοφωρω κάποια από τα Τρωικά λάφυρα να έχει και σ'αυτα με πολλά δάκρυα να κυλιεται [2.3],όπου ο Αίολος τον Οδυσσέα αν και δεν ήταν παρών εκακισε,την Πολυμηλη στο νου είχε να τιμωρήσει.ετυχε μ'αυτη ερωτευμένος ο αδελφός Διωρης,ο οποίος αυτή 

και να απαλλαχθει παρεκάλεσε και πείθει τον πατέρα με αυτόν να συγκατοικισεi

.

.