.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-Εντυπωσεις ανθρωπων-Αθηνα-
Εντυπωσεις ανθρωπων-Αθηνα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
βλέπω την ηλικιωμένη κυρία στο παράθυρο, κάθε μέρα πάντα την ίδια ώρα, με συγκινεί
αυτό,δεν της έχω μίλησει μέχρι τώρα, τώρα όμως θέλω να της.μιλησω, -καλησπέρα
κυρία, τι κάνετε; - τι να κάνω, παιδί μου;κάθομαι εδώ μέσα κλεισμένη όλη τη μερα
-με συγχωρήτε, δεν βγαίνετε καθόλου έξω; - έξω; τι να κάνω έξω; που να πάω;
- να πάτε να ψώνισετε, σε γνωστούς, να πιείτε καφέ - τα ψώνια τα κάνει η κοπέλα
που με φυλάει, για καφέ; δεν έχω κανέναν, τα παιδιά μένουν μακριά, ερχονται το σαββα-
τοκύριακο, τρώμε εδώ, εχουν τις δουλειές τους, είναι δύσκολα, ξέρεις, τα πράγματα,
καποτε το σπιτι ηταν γεματο κοσμο,φωνες,ζωη,τωρα ειναι αδειο,τεραστιο για μενα,επειτα
με πόνουν τα πόδια μου, ίσα που τα σέρνω, φοβάμαι μην πεσω και τσακιστω, μια δυο
ώρεςμοναχα κοιμάμαι τη νυχτσ, ύστερα μένω ξαγρυπνη ως το πρωι, πολλά περνούν απ'το
μυαλό μου, μια ζωή ολόκληρη, όσα πέρασα, δεν βλέπω τηλεόραση, με κούραζει, μ' ανα-
στατωνει και μου φέρνει πονοκέφαλο, όλη μέρα μιλάω μόνη μου, αν μ'άκουσει κάποιος
θα νομίσει πώς είμαι τρελή, η κοπέλα είναι ξένη, ακόμα δεν ξέρει καλά τη γλώσσα, είναι
καλή ευγενική, δεν έχω παράπονο, εργατική, μένει εδώ στο σπίτι, τώρα την έστειλα στο
φαρμακείο για τα φάρμακα μου, δέκα χαπάκια πρωί βραδι, ερείπιο είμαι, αρθριτικά,
στομάχι, και τι δεν έχω; πίεση, μάτια,άσθμα,καρδιά και ψυχολογικα έχω,φόβο, φοβάμαι,
προσπαθώ να ξεχνιεμαι, γι'αυτο κάθομαι εδώ στο παράθυρο και κοιτώ τους ανθρωπους
που περνάνε, να' ναι καλά, κάποιοι με χαιρετάνε, άγνωστοι είναι, ξέρεις τι είναι να σε
χαιρετάνε; εγώ γέρασα, δεν με πείραζει, έτσι είναι ο άνθρωπος,και σένα σ'ευχαριστω
που καθησες και μ' άκουσες, πως σε λένε; της είπα τ' όνομα μου, και την καλη-
νυχτησα - καληνύχτα, μου είπε, να' σαι καλά έστριψα στη γωνία, χάθηκα
η' διαλυθηκα στη μεγάλη πόλη, για να επιστρέψω κάποτε με το καιρο σ' ενα ανοιχτό
παράθυρο στο δρόμο, όπως αυτη η ηλικιωμένη κυρια
.
.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-Εντυπωσεις ανθρωπων-Αθηνα-
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.
.
.
Εντυπωσεις ανθρωπων-Αθηνα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
βλέπω την ηλικιωμένη κυρία στο παράθυρο, κάθε μέρα πάντα την ίδια ώρα, με συγκινεί
αυτό,δεν της έχω μίλησει μέχρι τώρα, τώρα όμως θέλω να της.μιλησω, -καλησπέρα
κυρία, τι κάνετε; - τι να κάνω, παιδί μου;κάθομαι εδώ μέσα κλεισμένη όλη τη μερα
-με συγχωρήτε, δεν βγαίνετε καθόλου έξω; - έξω; τι να κάνω έξω; που να πάω;
- να πάτε να ψώνισετε, σε γνωστούς, να πιείτε καφέ - τα ψώνια τα κάνει η κοπέλα
που με φυλάει, για καφέ; δεν έχω κανέναν, τα παιδιά μένουν μακριά, ερχονται το σαββα-
τοκύριακο, τρώμε εδώ, εχουν τις δουλειές τους, είναι δύσκολα, ξέρεις, τα πράγματα,
καποτε το σπιτι ηταν γεματο κοσμο,φωνες,ζωη,τωρα ειναι αδειο,τεραστιο για μενα,επειτα
με πόνουν τα πόδια μου, ίσα που τα σέρνω, φοβάμαι μην πεσω και τσακιστω, μια δυο
ώρεςμοναχα κοιμάμαι τη νυχτσ, ύστερα μένω ξαγρυπνη ως το πρωι, πολλά περνούν απ'το
μυαλό μου, μια ζωή ολόκληρη, όσα πέρασα, δεν βλέπω τηλεόραση, με κούραζει, μ' ανα-
στατωνει και μου φέρνει πονοκέφαλο, όλη μέρα μιλάω μόνη μου, αν μ'άκουσει κάποιος
θα νομίσει πώς είμαι τρελή, η κοπέλα είναι ξένη, ακόμα δεν ξέρει καλά τη γλώσσα, είναι
καλή ευγενική, δεν έχω παράπονο, εργατική, μένει εδώ στο σπίτι, τώρα την έστειλα στο
φαρμακείο για τα φάρμακα μου, δέκα χαπάκια πρωί βραδι, ερείπιο είμαι, αρθριτικά,
στομάχι, και τι δεν έχω; πίεση, μάτια,άσθμα,καρδιά και ψυχολογικα έχω,φόβο, φοβάμαι,
προσπαθώ να ξεχνιεμαι, γι'αυτο κάθομαι εδώ στο παράθυρο και κοιτώ τους ανθρωπους
που περνάνε, να' ναι καλά, κάποιοι με χαιρετάνε, άγνωστοι είναι, ξέρεις τι είναι να σε
χαιρετάνε; εγώ γέρασα, δεν με πείραζει, έτσι είναι ο άνθρωπος,και σένα σ'ευχαριστω
που καθησες και μ' άκουσες, πως σε λένε; της είπα τ' όνομα μου, και την καλη-
νυχτησα - καληνύχτα, μου είπε, να' σαι καλά έστριψα στη γωνία, χάθηκα
η' διαλυθηκα στη μεγάλη πόλη, για να επιστρέψω κάποτε με το καιρο σ' ενα ανοιχτό
παράθυρο στο δρόμο, όπως αυτη η ηλικιωμένη κυρια
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου