GREEK POETRY -T.S.ELIOT-THE WASTE LAND-Η ΕΡΗΜΗ ΧΩΡΑ-POEM[1922] I. THE BURIAL OF THE DEAD [translation μεταφραση Μεταφραστικο Σημειωμα c.n.couvelis χ.ν.κουβελης] 1.μερος- POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.
.
GREEK POETRY
-T.S.ELIOT-THE WASTE LAND-Η ΕΡΗΜΗ ΧΩΡΑ-POEM[1922]
I. THE BURIAL OF THE DEAD
[translation μεταφραση Μεταφραστικο Σημειωμα c.n.couvelis χ.ν.κουβελης]
1.μερος-
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.

T.S.Eliot-poet-The Waste Land-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

T.S.ELIOT-THE WASTE LAND-Η ΕΡΗΜΗ ΧΩΡΑ-POEM[1922]
I. THE BURIAL OF THE DEAD
[translation μεταφραση,Μεταφραστικο Σημειωμα,Σχολια, c.n.couvelis χ.ν.κουβελης]
1.μερος

Μεταφραστικο Σημειωμα:
η μεταφραση ειναι η μεταφορα[translation]ενος κειμενου[text] απο μια γλωσσα-αφετηριας
[starting  point] σε μια γλωσσα-αφιξεως[ending  point],και ο βασικος στοχος της[ο ρολος του
μεταφραστη,του translator] πρεπει να ειναι η μεταφορα του αρχικου ποιηματος[μορφη,υφος,
νοημα,...] στη γλωσσα υποδοχης.
Το μεταφρασμενο ποιημα δεν πρεπει να ειναι 'αλλο'ποιημα,αλλα 'αυτο το ποιημα' μεταφερ-
μενο[και διατηρημενο] σε αλλη γλωσσα.
Ενα παρα πολυ δυσκολο εγχειρημα,αν συνυπολογισουμε τους πολλους παραγοντες που υπει-
σερχονται:
-ιστορικοχρονικοι[ιστορικος χρονος γραφης /μεταφρασης],
-διαφορετικοτητα των γλωσσων[λεξικη,γραμματικη,συντακτικη],
-αποκωδικοποιηση των νοηματων[που στην μεταφραση ποιησης ειναι πολυ πιο δυσκολη,
επειδη η ποιηση εχει 'κρυφους τοπους',ανεξιχνιαστους],
-η συμφυτη  ποιητικοτητα[μορφη,μετρο,μουσικοτητα,συνηχησεις,υφος,...].
..........
Μια καλη μεταφραση,[μαλλον κριτηριο καλης μεταφρασης],ειναι οταν ο μεταφραστης κατα
τη συνολικη διαρκεια της μεταφραστικης πραξης προσπαθει να παραμενει ο απλος ενδια-
μεσος,medium,δεν εχει δηλαδη την φιλοδοξια[ματαιοδοξια]να γινει ' ποιητης στη θεση του
ποιητη'.
Πρεπει να εργασθει επιμονα 'να ανακαλυψει' το ποιημα και εκμεταλευομενος τον τεραστιο
πλουτο και την ευφυια της γλωσσας του,[και συνακολουθα την μεγαλη εκφραστικοτητατα
της], να το παρουσιασει,οσο γινεται,'αυτουσιο'.Το ποιημα οπως,πιθανον,θα το εγραφε ο
ποιητης στην γλωσσα του μεταφραστη.
Βεβαια,το αρχικο-ποιημα ειναι ενα και μοναδικο,ενω το 'μεταφρασμενο ποιημα' ειναι ενα
απο τις πολλες,[ισως και απειρες]μεταφρασεις του στην ιδια γλωσσα-αφιξης[και στις διαφορες
αλλες γλωσσες-αφιξεως].
Το αυθαιρετα,'ποιητικη αδεια,ελευθερα,με την αναντιρρητη 'αυθεντια' του μεταφραστη,
[η' μεταγραφη,η' μεταλογισμος]μεταφρασμενο ποιημα 'δεν ειναι' το ποιημα που
μεταφραστηκε.
Τοτε,ειναι [το μεταφρασμενο] ενα Αλλο ποιημα [σχετικα με το Αρχικο ποιημα],,οπως,
φυσικα,ειναι οποιοδηποτε Αλλο ποιημα [σχετικα με το Αρχικο ποιημα].
'Το ποιημα-αφετηριας,[σε οποιαδηποτε γλωσσα-αφιξης] θα ειναι το 'ιδιο'ποιημα και οχι 'αλλο'
ποιημα.
Αυτο πρεπει να ειναι το μελημα του μεταφραστη,η αταλαντευτη υπακουη του[κυριολεκτικα]
στο ποιημα,και οχι η εγωιστικη ιδιοτελεια,ο ναρκισσιστικος αυτοκατοπτρισμος του  στο ξενο
αλλο ποιημα.
Κι αν η μεταφραση του εχει ελλειψεις,κι αποτυχει ,μερικως η' συνολικως,εχει ησυχη την 'δημι-
ουργικη του συνειδηση'
.
.
Σχολια:1-T.S.ELIOT-THE WASTE LAND-Η ΕΡΗΜΗ ΧΩΡΑ-POEM[1922]
I. THE BURIAL OF THE DEAD

-4 μερη 4 αφηγητες
-1 μερος:αφηγητης μια γυναικα αριστοκρατικης καταγωγης['Γερμανιδα,οχι Ρωσ=
δα,Bin gar keine Russin, stamm' aus Litauen,echt deutsch],πικρες παιδικες αναμνησεις
-2 μερος:ο αφηγητης προσκαλει σ'ενα προφητικο κι αποκαλυπτικο ταξιδι  μεσα στην
ερημη χωρα,δειχνοντας 'κατι διαφορετικο'
[          Frisch weht der Wind
             Der Heimai zu,
             Mein Iriscb Kind,
              weilest du ?
στιχοι απο την οπερα τουWagner,Tristan und Isolde,ενος μυθου του Αρτουρου]
-3 μερος:η tarot medium Madame Sosostris,προλεγει την πνευματικη καταρρευση
της ερημης χωρας
[η αναφορα στον πνιγμενο ναυτικο drowning sailor απο την Τρικυμια Tempest του
Shakespeare,'Those are pearls that were his eyes' τραγουδι της Ariel]
-4 μερος:ο αφηγητης βαδιζει στο Λονδινο κατοικημενο απο πεθαμενους,μια σουρεαλιστικη εικονα
-Λογοτεχνικες αναφορες:
-Unreal City[London],[ Baudelaire,για το Παρισι]
-the brown fog of a winter dawn[Dickens,London]
-the flowing crowd of the dead[Η Κολαση του Δαντη,Dante’s hell ]
-”You! hypocrite lecteur!—mon semblable,—mon frère”:[ Baudelaire,Fleurs du Mal
Ανθη του Κακου,Προλογος
-Το ονομα Stetson συσχετιζεται με  τα αλλα προσωπα[Alter Egos] του T.S.Eliot
-Ιστορικες αναφορες:
η ναυμαχια μεταξυ της Καρχηδωνας[Carthage] και της Ρωμης[Rome]στο ακρωτηριο
Μυλες της Σικελιας το 260 π.Χ,οπου νικησαν οι Ρωμαιοι,
ο πρωτος των τριων πολεμων απο το 264 π.Χ μεχρι το 146 π.Χ  Καρχηδωνας[Carthage]
και  Ρωμης[Rome]
και η συσχετιση τους με τον Α' Παγκοσμιο Πολεμο
`.
.
1.μερος
T.S.ELIOT-THE WASTE LAND-Η ΕΡΗΜΗ ΧΩΡΑ-POEM[1922]
[translation μεταφραση  c.n.couvelis χ.ν.κουβελης]

Nam Sibyllam quidem Cumis ego ipse oculis meis vidi
in ampulla pendere, et cum illi pueri dicerent: Σιβυλλα
τι θελεις; respondebat illa: αποθανειν θελω."
Petronius' Satyricon

              FOR EZRA POUND
              IL  MIGLIOR FABBRO

I. THE BURIAL OF THE DEAD

APRIL is the cruellest month, breeding
Lilacs out of the dead land, mixing
Memory and desire, stirring
Dull roots with spring rain.
Winter kept us warm, covering
Earth in forgetful snow, feeding
A little life with dried tubers.
Summer surprised us, coming over the Starnbergersee
With a shower of rain; we stopped in the colonnade,
And went on in sunlight, into the Hofgarten,
And drank coffee, and talked for an hour.
Bin gar keine Russin, stamm' aus Litauen,echt deutsch.
And when we were children, staying at the archduke's,
My cousin's, he took me out on a sled,
And I was frightened. He said, Marie,
Marie, hold on tight. And down we went.
In the mountains, there you feel free.
I read, much of the night, and go south in the winter.

What are the roots that clutch, what branches grow
Out of this stony rubbish? Son of man,
You cannot say, or guess, for you know only
A heap of broken images, where the sun beats,
And the dead tree gives no shelter, the cricket no relief,
And the dry stone no sound of water. Only
There is shadow under this red rock,
(Come in under the shadow of this red rock),
And I will show you something different from either
Your shadow at morning striding behind you
Or your shadow at evening rising to meet you;
I will show you fear in a handful of dust.
             Frisch weht der Wind
             Der Heimai zu,
             Mein Iriscb Kind,
              weilest du ?
"You gave me hyacinths first a year ago;
"They called me the hyacinth girl."
— Yet when we came back, late, from the Hyacinth garden,
Your arms full, and your hair wet, I could not
Speak, and my eyes failed, I was neither
Living nor dead, and I knew nothing,
Looking into the heart of light, the silence.
OcT und leer das Meer.

Madame Sosostris, famous clairvoyante,
Had a bad cold, nevertheless
Is known to be the wisest woman in Europe,
With a wicked pack of cards. Here, said she,
Is your card, the drowned Phoenician Sailor,
(Those are pearls that were his eyes.Look !)
Here is Belladonna, the Lady of the Rocks,
The lady of situations.
Here is the man with three staves, and here the Wheel,
And here is the one-eyed merchant, and this card,
Which is blank, is something he carries on his back,
Which I am forbidden to see. I do not find
The Hanged Man. Fear death by water.
I see crowds of people, walking round in a ring.
Thank you. If you see dear Mrs. Equitone,
Tell her I bring the horoscope myself:
One must be so careful these days.

Unreal City,
Under the brown fog of a winter dawn,
A crowd flowed over London Bridge, so many,
I had not thought death had undone so many.
Sighs, short and infrequent, were exhaled,
And each man fixed his eyes before his feet.
Flowed up the hill and down King William Street,
To where Saint Mary Woolnoth kept the hours
With a dead sound on the final stroke of nine.
There I saw one I knew, and stopped him,crying: "Stetson!
"You who were with me in the ships at Mylae!
"That corpse you planted last year in your garden,
"Has it begun to sprout? Will it bloom this year?
"Or has the sudden frost disturbed its bed?
"Oh keep the Dog far hence, that's friend to men,
"Or with his nails he'll dig it up again!
"You! hypocrite lecteur! — mon semblable,— mon frere!"
.
.
1.T.S.ELIOT-THE WASTE LAND-Η ΕΡΗΜΗ ΧΩΡΑ-POEM[1922]
[translation μεταφραση c.n.couvelis χ.ν.κουβελης]

Nam Sibyllam quidem Cumis ego ipse oculis meis vidi
in ampulla pendere, et cum illi pueri dicerent: Σιβυλλα
τι θελεις; respondebat illa: αποθανειν θελω."
Petronius' Satyricon

              FOR EZRA POUND
              IL  MIGLIOR FABBRO

I. Η ΤΑΦΗ ΤΟΥ ΠΕΘΑΜΕΝΟΥ

ο Απριλης ειναι ο πιο σκληρος μηνας,γεννωντας
πασχαλιες απ'τη νεκρη γη,αναμειγνιοντας
μνημη κι επιθυμια,αναραραζοντας
μουντες ριζες μ'ανοιξιατικη βροχη.
ο χειμωνας μας κρατησε ζεστους,καλυπτωντας
τη γη με χιονι λησμονιας,θρεφωντας
μια ελαχιστη ζωη με ξεραμενους βολβους.
το καλοκαιρι μας  αιφνιδιασε,πεφτωντας στη Σταρνμπεργκερζεε
με μια νεροποντη βροχης,σταματησαμε στη κιονοστοιχια,
και προχωρησαμε στη λιακαδα,μεχρι το Χολγκαρτεν
κι ηπιαμε καφε,και συζητησαμε για μια ωρα.
Bin gar keine Russin, stamm' aus Litauen,echt deutsch.
[δεν ειμαι καθολου Ρωσιδα,καταγομαι απ'τη Λιθουανια,γνησια γερμανιδα]
κι οταν ειμασταν παιδια,μενωντας στου αρχιδουκα,
του ξαδελφου μου,αυτος μ'εβγαζ'εξω πανω σ'ενα ελκυθρο,
κι εγω'μουνα τρομοκρατημενη.Αυτος ελεγε,Μαρια,
Μαρια,κρατα σφιχτα.Και κατηφοριζαμε.
Στα βουνα,εκει αισθανεσαι ελευθερος.
Εγω διαβαζω,τη πιο πολυ νυχτα,και παω νοτια στο χειμωνα

ποιες ειναι οι ριζες που γραπωνονται σφιχτα,ποια κλαδια μεγαλωνουν
απ'αυτα τα πετρινα απορριματα;Υιε του ανθρωπου,
δεν μπορεις να πεις,η' να υποθεσεις,γιατι εσυ γνωριζεις μοναχα
ενα σωρο απο σπασμενες εικονες,οπου ο ηλιος χτυπαει,
και το νεκρο δεντρο δεν προσφερει κανενα καταφυγιο,το τριζονι καμια ανακουφιση,
κι η στεγνη πετρα κανενα ηχο νερου.Μοναχα
υπαρχει σκια κατω απ'αυτον τον κοκκινο βραχο,
(Ελα δω κατω απ'τη σκια αυτου του κοκκινου βραχου),
κι εγω  θα  σου δειξω κατι διαφορετικο ειτε απ'
τη σκια σου το πρωι που με μεγαλα βηματα περπατα πισω σου
η'  τη σκια σου το βραδυ που υψωνεται να σε συναντησει,
Εγω θα σου δειξω το φοβο σε μια χουφτα σκονης.
            Frisch weht der Wind
            Der Heimai zu,
            Mein Irisch Kind,Wo weilest du ?
           [δροσερος που φυσα ο ανεμος
           στη πατριδα,
           Ιρλανδεζικο παιδι μου,
           Που περιπλανιεσαι;]
'μου'δωσες υακινθους πρωτη φορα ενα χρονο πριν,
Αυτοι μ'αποκαλεσαν το υακινθο κοριτσι.'
-Ομως οταν επιστρεψαμε,αργα,απ'τον κηπο των υακινθων,
η αγκαλια σου γεματη,και τα μαλλια σου υγρα,δεν μπορουσα
να μιλησω,και τα ματια μου χαμηλωμενα,δεν ημουν ουτε
ζωντανος ουτε πεθαμενος,και δεν γνωριζα τιποτα,
κοιταζωντας μεσα στη καρδια του φωτος,τη σιωπη.
Oed'und leer das Meer.

η μανταμ Σοσοστρις,φημισμενο μεντιουμ,
ειχε ασχημο κρυολογημα,παρ'ολ'αυτα
ειναι γνωστο πως ειναι η πιο σοφη γυναικα στην Ευρωπη,
με μια σατανιστικη τραπουλα,Εδω,ειπ' αυτη,
ειναι η καρτα σας,ο πνιγμενος Φοινικας Ναυτικος,
(εκεινα ειναι τα μαργαριταρια που ηταν τα ματια του ,κοιταξτε!!)
Εδω'ναι η Μπελαντονα,η Κυρα των Βραχων,
η κυρα των καταστασεων.
εδω'ναι ο αντρας με τα τρια μπαστουνια,κι εδω ο Τροχος,
κι εδω ειναι ο μονοφθαλμος εμπορος,κι αυτη η καρτα,
που'ναι λευκη,ειναι κατι π'αυτος μεταφερει πανω στη πλατη του,
το οποιο ειμ'απαγορευμενη να δω.Δεν βρισκω
τον Κρεμασμενο Αντρα.Να φοβαστε θανατο απο νερο.
Βλεπω πληθη λαων,βηματιζοντας γυρω-γυρω  σ'ενα κυκλο.
Σας ευχαριστω,Αν δειτε την αγαπητη Κυρια Ισοτονου
πεστε της πως κουβαλω το ωροσκοπιο η ιδια.
καποιος πρεπει να'ναι πολυ προσεκτικος αυτες τις μερες.

Μη Πραγματικη Πολη,
κατω απ'τη καφετια ομιχλη ενος χειμωνιατικου ξημερωματος,
ενα πληθος ερρεε πανω στη Λοντον Μπριτζ,τοσο πολλοι,
δεν ειχα σκεφθει πως ο θανατος ειχε ξεκανει τοσους πολλους.
Αναστεναγμοι,συντομοι κι αραιοι,εκπνεονταν,
και καθε ανθρωπος στερεωνε τα ματια του μπροστα στα ποδια του.
ερρεε προς τα πανω στο λοφο και κατω στη Κινγκ Ουλλιαμ Στρητ,
εκει οπου η Σαιντ Μερι Γοουλνοθ κρατουσε τις ωρες
μ'ενα πεθαμενο ηχο πανω στο τελευταιο χτυπημα των εννεα.
Εκει εγω ειδα εναν που γνωριζα,και τον σταματησα,φωναζοντας 'Στετσον!
συ που'σουν μαζι μου μεσα στα πλοια στις Μυλες!
κεινο το πτωμα που φυτεψες τον τελευταιο χρονο στον κηπο σου
εχει αρχισει να βλασταινει;θ'ανθισει αυτο το χρονο;
η' εχει ο ξαφνικος παγετος ταραξει το μερος του;
Ω γι'αυτο κρατα το Σκυλι μακρια,αυτο'ναι φιλος στους ανθρωπους,
η ' με τα νυχια του θα τον ξεσκαψει παλι!
'You! hypocrite lecteur! — mon semblable,— mon frere!'
[Εσυ!Υποκριτη αναγνωστη!-ομοιε μου!-αδελφε μου!]
.
.