LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-Ο Μηχανικος Λαβυρινθος-Το Μεγαλο Εργοστασιο- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.
. 
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.

Το Μεγαλο Εργοστασιο-χ.ν.κουβελης

Ο Μηχανικος Λαβυρινθος

παντου η ιδια μηχανη.οσο λεπτομερειακα κι αν παρατηρουσε δεν βρηκε
την παραμικρη διαφορα.καθε μηχανη αποτελουσε ενα στοιχειο στη συνθεση
ενος συνολου.το συνολο,τι ειναι,του διεφευγε,.παραξενο,εναν ανθρωπο ,εργατη,
δεν ειδε να δουλευει σε καποια απο τις ,σχεδον απειρες ομοιες μηχανες.ακουγε,
ορισμενες φορες,τον ηχο μηχανων που δουλευουν αν και οι μηχανες που εβλεπε
ηταν ακινητες και αθορυβες.υποθεσε καποιον αυτοματο μηχανισμο που τις θετει
σε λειτουργια.ισως,η γενικη διευθυνση στο εργοστασιο,ειναι καποιο αυτοματο,ενα
ειδος εφυους ρομποτ.διαρωτηθηκε ποιος κατασκευασε αυτο τον τεραστιο μηχανισμο
και ποιος ο σκοπος του.ποια η παραγωγη του.σταδιακα εχασε τον ενδιαφερον του.
την περιεργεια διαδεχθηκε η αμηχανια.κοιτουσε μηχανικα.σε καποιους χωρους
του φανηκαν οι μηχανες πιο τεραστιες,μεγενθυμενες,σαν να αλλαζε η κλιμακα
μετρησης.σε αλλους χωρους ηταν σμικρυμενες,μινιατουρες,σαν παιδικα παιχνιδια.
ο φωτισμος ηταν παντου αναλοιωτος,χωρις μεταβολες στην ενταση του.σκεφτηκε ,
για να περναει η ωρα του,να σχεδιαζει.στην αρχη ξεκινησε σχεδιαζοντας απλα
εξαρτηματα των μηχανων,μετα πιο συνθετα τμηματα ,μεχρι, εφτασε να σχεδιαζει,
ολοκληρη τη μηχανη.οταν την τελειωσε παρατησε το χαρτι με το σχεδιο της μηχανης
σε καποιο χωρο.ποιο κατω,σε αλλο μερος η' μπορει να ηταν και στον ιδιο μερος,
δεν μπορουσε να ξεχωρισει,τετοια ηταν η συγχιση του αλλα και η συγχιση του
χωρου,βρηκε παλι το σχεδιο,το οποιο ειχε ,κατα καποιο τροπο,αυτονομηθει και ειχε
αντιγραφει ,αυτοπολλαπλασιασθει.ειδε σχεδιασμενες δυο μηχανες.αυτο παρακατω
επαναληφθηκε.οι σχεδιασμενες μηχανες ειχαν πολλαπλασιασθει,αυτοαναπαραχθει,
απειρες φορες.τοτε προσεξε,πως οι πραγματικες μηχανες εξαφανισθηκαν και τη
θεση τους πηραν οι σχεδιασμενες.ενιωσε τρομο,ανησυχησε,μηπως κι αυτος ,για
καποιον εξωτερικο παρατηρηρητη ,εχασε την υλικη,πραγματικη,υποσταση του.αν
ειχε συμβει αυτο δεν θα μπορουσε να το επαληθευσει,να το βεβαιωσει αφου υπηρχε
ολοκληρωτικη απουσια εξωτερικου παρατηρητη.περασε πολυς χρονος,δεν μπορουσε
να τον υπολογισει,που σε καποιο σημειο του σχεδιου ειδε ενα κειμενο.στο κειμενο
αυτο διαβασε το ονομα του σχεδιαστη.ηταν το δικο του.διαβασε,αλλα γρηγορα στα-
ματησε,την λεπτομερειακη περιγραφη της μηχανης,υλικα,χαραχτηριστικα υλικων,αν-
τοχη,ελαστικοτητα,κλπ,διαστασεις,ροπες,εφελκυσμοι,δυναμικη και κινητικη ενεργεια,
ισχυς,...σκεφτηκε,πως τα πραγματα εγιναν αντιστροφα,απο την συνειθισμενη ταξη,
πρωτα εγινε,κατασκευασθηκε το εργοστασιο με τις μηχανες κι επειτα σχεδιασθηκε.
το αντικειμενο πριν το σχεδιο του.το αιτιατο πριν το αιτιο.τοτε καταλαβε πως αυτη,
εν τελει,ηταν η πραγματικη ουσια,του εργοστασιου,του λαβυρινθου.η ιδεα μετα την
πραγματοποιηση της,και πως ειναι,θα ειναι,κλεισμενος σ'αυτον τον λαβυρινθο χωρις
την εξοδο του απ'αυτον
,
,
.