.
.
Η ΠΟΙΗΣΗ
.......ΑΥΤΟ
.................Ειναι
.................και Δεν Ειναι
ΟΥΤΕ ΕΙΝΑΙ
ΟΥΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ.
.
.
.
.
GREEK POETRY
POETRY-c.n.couvelis
ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
..
ΜΕΡΟΣ 25
PART 25
.
.
.
ΔΥΟ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ[ΑΠΟ ΤΑ ΟΡΕΣΤΕΙΑΚΑ]
.
.
Ορεστης-μεταγραφη-χ.ν.κουβελης
.
.
ΔΥΟ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ
[ΑΠΟ ΤΑ ΟΡΕΣΤΕΙΑΚΑ]
.
.
η αρχαια εικονα:ο κυκλος του ηλιου ψηλα,μεσημερι,
στο βαθος ημισφαιρικος λοφος,μπροστα επιπεδη πρασινη πεδιαδα,
ενα ξιφος ψηλου κυπαρισσιου στη μεση προς τα δεξια,
πλατυ ακρογυαλι θαλασας αριστερα,απο εκεινη τη πλευρα
λευκος γλαρος υπερυψωθηκε και συριζα στο κυπαρισσι
εβγαλε κραυγη,ολοι καταλαβαμε,αλλωστε περιμεναμε τα γεγονοτα,
σκαψαμε το παχυ χωμα και βρηκαμε το αγαλμα της γυναικας
διπλα της το αγαλμα του αντρα,αυτο σε τεσσερα κομματια,
η γυναικα ηταν ομορφη,τα μαλλια καλοχτενισμενα,με βοστρυχους
στο μετωπο,το ρουχο της επεφτε στο σωμα της και το καλυπτε
σε ευθειες αυστηρες γραμμες,ειχε ελαφρυ χαμογελο στα χειλη,
αυτο το προσεξαμε ιδιαιτερα,στο προτυπο της αρχαικης κουρης,
ενδιαφερθηκαμε και για τον αντρα,απο τα αποσπασματα του
συμπεραναμε πως στην εποχη του θα ηταν δυνατος,η κορμοστασια
του ρωμαλεα,ετσι εξηγηθητε η επιλογη της βασιλισσας,
ουτε ενα χρυσο κτερισμα δεν βρηκαμε,ενα περιδαιρειο απο πολυτιμους
λιθους,μια χρυση προσωπιδα,με δυο κενα στο μερος των ματιων,
κι ενα κενο στο στομα,ουτε μια επιγραφη σε μαλακη πετρα η¨
σε σκληρο μαρμαρο,κατι ν¨αναφερει γι¨αυτο το ζευγαρι,τα ονοματα τους ,
τις πραξεις τους,πως σκεφτονταν:
ποσα η αρχαιολογια να εικασει;η μυθολογια: και τι η Ιστορια να καταγραψει:
επειτα εμεις για χρονια σιωπησαμε,
και φρονιμα πραξαμε,φοβουμενοι κι αλλους σκοτωμους,
κι αλλους εμφυλιους,επειτα τα πραγματα απο τοτε αλλαξαν πολυ,
οι εχθροι εγιναν φιλοι και οι φιλοι εχθροι,κι εμεις
δεν ξερουμε με ποιον να παμε,γερνουμε απο δω κι απο κει
αναλογα το δυνατο,την εξουσια
τους πηραμε τους καθαρισαμε απο τα χωματα,
τον αντρα τον αποκαταστασημε στα μελη του,πλυναμε τα
αγαλματα τους και τα τοποθετησαμε στο μουσειο σε περιοπτη θεση
.
μια συχρονη εικονα:ολη τη ζεστη μερα τριγυρνουσαν οι τουριστες
αναμεσα στις συκιες στα πευκα και στις ελιες,φυσουσε κι ενας αδυνατος
ανεμος και σηκωνε λιγη σκονη,μεσα στο μουσειο κοιτουσαν τ¨αγαλματα
και διαβαζαν τους τουριστικους οδηγους,σε απολυτη σιωπη,
επειτα το απογευμα,μετα τη δυση του ηλιου ,στο αρχαιο θεατρο
στην ορχηστρα μεσα σε ενθουσιωδη χειροκροτηματα εκτυλιχθηκε
η ιστορια,η σκηνοθεσια του εργου νεωτεριστικη,υπεφυαλη,
οι ερμηνειες των ηθοποιων στυλιστικες ανευρες αψυχες,τα σκηνικα
υπερφιλοδοξα ,βαρυφορτωμενα με συμβολικους αρχαισμους,
μια αποτυχια η παρασταση,
τιποτα δεν θα την εσωζε,αν,προς το τελος, την ωρα που αρχιζε
η κορυφαια του χορου τον αργοσυρτο θρηνο της για την Κλυταιμνηστρα
δεν σηκωνε τα ματια της προς την εξεδρα και δεν εβλεπε πολυ καθαρα
τα αγαλματα των θεατων
.
.
.
Κλυταιμνηστρα-Μεταγραφη Τισιανου-χ.ν.κουβελης
.
.
.
.
Η ΠΟΙΗΣΗ
.......ΑΥΤΟ
.................Ειναι
.................και Δεν Ειναι
ΟΥΤΕ ΕΙΝΑΙ
ΟΥΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ.
.
.
.
.
GREEK POETRY
POETRY-c.n.couvelis
ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
..
ΜΕΡΟΣ 25
PART 25
.
.
.
ΔΥΟ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ[ΑΠΟ ΤΑ ΟΡΕΣΤΕΙΑΚΑ]
.
.
Ορεστης-μεταγραφη-χ.ν.κουβελης
.
.
ΔΥΟ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ
[ΑΠΟ ΤΑ ΟΡΕΣΤΕΙΑΚΑ]
.
.
η αρχαια εικονα:ο κυκλος του ηλιου ψηλα,μεσημερι,
στο βαθος ημισφαιρικος λοφος,μπροστα επιπεδη πρασινη πεδιαδα,
ενα ξιφος ψηλου κυπαρισσιου στη μεση προς τα δεξια,
πλατυ ακρογυαλι θαλασας αριστερα,απο εκεινη τη πλευρα
λευκος γλαρος υπερυψωθηκε και συριζα στο κυπαρισσι
εβγαλε κραυγη,ολοι καταλαβαμε,αλλωστε περιμεναμε τα γεγονοτα,
σκαψαμε το παχυ χωμα και βρηκαμε το αγαλμα της γυναικας
διπλα της το αγαλμα του αντρα,αυτο σε τεσσερα κομματια,
η γυναικα ηταν ομορφη,τα μαλλια καλοχτενισμενα,με βοστρυχους
στο μετωπο,το ρουχο της επεφτε στο σωμα της και το καλυπτε
σε ευθειες αυστηρες γραμμες,ειχε ελαφρυ χαμογελο στα χειλη,
αυτο το προσεξαμε ιδιαιτερα,στο προτυπο της αρχαικης κουρης,
ενδιαφερθηκαμε και για τον αντρα,απο τα αποσπασματα του
συμπεραναμε πως στην εποχη του θα ηταν δυνατος,η κορμοστασια
του ρωμαλεα,ετσι εξηγηθητε η επιλογη της βασιλισσας,
ουτε ενα χρυσο κτερισμα δεν βρηκαμε,ενα περιδαιρειο απο πολυτιμους
λιθους,μια χρυση προσωπιδα,με δυο κενα στο μερος των ματιων,
κι ενα κενο στο στομα,ουτε μια επιγραφη σε μαλακη πετρα η¨
σε σκληρο μαρμαρο,κατι ν¨αναφερει γι¨αυτο το ζευγαρι,τα ονοματα τους ,
τις πραξεις τους,πως σκεφτονταν:
ποσα η αρχαιολογια να εικασει;η μυθολογια: και τι η Ιστορια να καταγραψει:
επειτα εμεις για χρονια σιωπησαμε,
και φρονιμα πραξαμε,φοβουμενοι κι αλλους σκοτωμους,
κι αλλους εμφυλιους,επειτα τα πραγματα απο τοτε αλλαξαν πολυ,
οι εχθροι εγιναν φιλοι και οι φιλοι εχθροι,κι εμεις
δεν ξερουμε με ποιον να παμε,γερνουμε απο δω κι απο κει
αναλογα το δυνατο,την εξουσια
τους πηραμε τους καθαρισαμε απο τα χωματα,
τον αντρα τον αποκαταστασημε στα μελη του,πλυναμε τα
αγαλματα τους και τα τοποθετησαμε στο μουσειο σε περιοπτη θεση
.
μια συχρονη εικονα:ολη τη ζεστη μερα τριγυρνουσαν οι τουριστες
αναμεσα στις συκιες στα πευκα και στις ελιες,φυσουσε κι ενας αδυνατος
ανεμος και σηκωνε λιγη σκονη,μεσα στο μουσειο κοιτουσαν τ¨αγαλματα
και διαβαζαν τους τουριστικους οδηγους,σε απολυτη σιωπη,
επειτα το απογευμα,μετα τη δυση του ηλιου ,στο αρχαιο θεατρο
στην ορχηστρα μεσα σε ενθουσιωδη χειροκροτηματα εκτυλιχθηκε
η ιστορια,η σκηνοθεσια του εργου νεωτεριστικη,υπεφυαλη,
οι ερμηνειες των ηθοποιων στυλιστικες ανευρες αψυχες,τα σκηνικα
υπερφιλοδοξα ,βαρυφορτωμενα με συμβολικους αρχαισμους,
μια αποτυχια η παρασταση,
τιποτα δεν θα την εσωζε,αν,προς το τελος, την ωρα που αρχιζε
η κορυφαια του χορου τον αργοσυρτο θρηνο της για την Κλυταιμνηστρα
δεν σηκωνε τα ματια της προς την εξεδρα και δεν εβλεπε πολυ καθαρα
τα αγαλματα των θεατων
.
.
.
Κλυταιμνηστρα-Μεταγραφη Τισιανου-χ.ν.κουβελης
.
.
.
Ο ΑΚΑΡΝΑΝ ΤΥΡΑΝΝΟΣ ΤΟΥ ΑΣΤΑΚΟΥ ΕΥΑΡΧΟΣ ΕΝΘΑΔΕ ΓΡΑΦΕΤΑΙ
.
.
Ευαρχος Τυραννος Αστακου-Κατα τον Θουκυδιδην-χ.ν.κουβελης
.
.
Ο ΑΚΑΡΝΑΝ ΤΥΡΑΝΝΟΣ ΤΟΥ ΑΣΤΑΚΟΥ ΕΥΑΡΧΟΣ
ΕΝΘΑΔΕ ΓΡΑΦΕΤΑΙ
.
.
ενα ονομα στον Θουκυδιδη Βιβλιο Β' παραγραφος 30
Ευαρχος Τυραννος Αστακου
Οἱ δ' ἐν ταῖς ἑκατὸν ναυσὶν ᾿Αθηναῖοι ἔτι ὄντες περὶ Πελοπόννησον
Σόλλιόν τε Κορινθίων πόλισμα αἱροῦσι καὶ παραδιδόασι Παλαιρεῦσιν
καρνάνων μόνοις τὴν γῆν καὶ πόλιν νέμεσθαι· καὶ ᾿Αστακόν,
ἧς Εὔαρχος ἐτυράννει, λαβόντες κατὰ κράτος καὶ ἐξελάσαντες
αὐτὸν τὸ χωρίον ἐς τὴν ξυμμαχίαν προσεποιήσαντο
ευαναγνωστο το αποσπασμα της Ιστοριας ,τα Ελληνικα ιδιοφωνα
απο τοτε
αυτον τον Ευαρχον τον εχουν υποστηριξει συντεχνιες
εμποροι ,καραβοκυρηδες ,λενε οι αντιπαλοι του να τον κατηγορησουν
πως και μια πορνη ευνοουμενη του τον βοηθησε με τον τροπο της,
ονομα Λιζετ,
βεβαια ειχε αναμφιβολα ικανοτητες,και στα οικονομικα
και στα πολιτικα και στα στρατιωτικα και στη διπλωματια,
ηθικα προσβλητος,δολοπλοκος αλλα και υψηλοφρων
κατα την περιστασιν,πλην ματαιοδοξος,διαβιουσε πλουσια
με χλιδη στη κατοικια του 2χλμ Β-ΒΔ απο την παραλια
και 8χλμ αποσταση ΝΔ απο τα Κοροντα που κυβερνουσε
ο γυναικαδελφος του Κυνητας του Θεολυτου,
Κορινθιος φιλος μετα τους Σολλιους και τους Αλυζιους
στην αρχη του Πολεμου το 431 με το 430 ηρθαν οι Αθηναιοι
με εκατο πλοια οι φοβεροι και ισχυροι θαλασσοκρατορες
βρηκαν τους εχθρους του προθυμους να τον παραδωσουν,
συνομοτησαν,ενας στυγνος αλλαζων Τυραννος ηταν,
εχθρος της Δημοκρατιας,να πιαστει μια ωρα αρχητερα,μισητος
στο λαο,
τον επιασαν νυχτα σκοτεινη στο κρεβατι με μια κοινη γυναικα,
οχι εκεινη τη Λιζετ,μια νεαρη κοπελα,τρεις αντρες δυνατοι
τον ακινητοποιησαν,γυμνο ανισχυρο τον βρηκαν,τον εσυραν
σαν σκυλι και το πεταξαν στο σκοτεινο αμπαρι ενος πλοιου,
κι εκει τον κλειδωσαν,τρεις μερες και τρεις νυχτες
τον αφησαν νηστικο και διψασμενο,μεσα στο κελι εκανε
τις ακαθαρσιες του,βρωμησε ο χωρος,ασφυκτιουσε να σκασει,
πλησιαζε το τελος του,
οταν ηρθαν να τον βγαλουν απο κει τον βρηκαν λιποθυμο,
του πεταξαν κρυο νερο να ξυπνησει,τον εσυραν πανω στο
καταστρωμα,τον εδειραν,του εχυσαν αρμυρο νερο πανω
στις πληγες του,τσιριξε,δεν τον λυπηθηκαν,τον σηκωσαν
και τον εδεσαν σφιχτα στο ψηλο καταρτι,τα χερια ψηλα δεμενα
στριφτα,και τα ποδια,να μη αγκιζουν κατω,κρεμασμενο
τον ειχαν,η μερα ηταν πολυ ζεστη,τον αφησαν στον ηλιο
να ξεραθει σαν χταποδι μεχρι το απογευμα
στο λιωσιμο του ηλιου στα κοκκινα νερα
τον απελευθερωσαν,εν τω μεταξυ ειχαν αλλαξει τα πραγματα,
νεα δεδομενα προεκυψαν-λενε πως πλουσιοι Φιλοκορινθιοι
Αστακιωτες τους δωροδοκησαν με τα χρυσα αναθηματα του Ναου
του Καραου Διος και της Αγροτερας Αρτεμιδας και
με πολλα νομισματα των ΑΣΤΑΚΩΝ-
τον ελυσαν απ¨τα σχοινια,του καθαρισαν τις πληγες,τον ελουσαν
και τον αλοιψαν με αρωματα και λαδι,τον εντυσαν με κοκκινη
πορφυρα ,στο κεφαλι του φορεσαν χρυσο στεμμα και τον
ανεβασαν σε αμαξα που την εσερναν τρια νεαρα αλογα τετραεατη
και μπροστα εφιππη πανοπλη συνοδεια στρατιωτων σε αψογη
παραταξη
και πισω παρομοια συνοδεια στρατιωτων ακολουθουσε,το θεαμα
ηταν λιαν συμμετρικον και εξοχον και διερχονταν τις ριμες της πολης,
παντου απ¨τις δυο πλευρες του δρομου παρατεταγμενος
ο λαος συσωμμος ,και στα καταμεστα μπαλκονια, κουνουσε σημαιακια
και δαφνες ζητοκραυγαζοντας ¨Ζητω ο Αρχοντας¨ και ολοι κατεληξαν
στη προκυμαια,εκει ακουστηκαν πανηγυρικοι λογοι απο πολλους ρητορες,
κι ολα τελειωσαν με εξαισια πυροτεχνηματα και ξεφρενο γλεντι
ως αργα τη νυχτα
κι ολα ξεχαστηκαν με το ξημερωμα της νεας μερας
.
Αυτο ηταν το Χρονικο πως πιαστηκε πως μαρτυρησε
πως γλυτωσε και πως επανηλθε ισχυρος και κραταιος
ο Ακαρναν Τυραννος Ευαρχος του Αστακου
.
Εγω,που εγραψα,ξυνεγραψα,τουτο το Χρονικο
δεν ειμαι συγκαιρινος του,και φυσικα ουτε Κορινθιος
ουτε Αθηναιος.
Δημοκρατης δηλωνω
.
.
.
.
.
.
.
Ο ΑΚΑΡΝΑΝ ΤΥΡΑΝΝΟΣ ΤΟΥ ΑΣΤΑΚΟΥ ΕΥΑΡΧΟΣ
ΕΝΘΑΔΕ ΓΡΑΦΕΤΑΙ
.
.
ενα ονομα στον Θουκυδιδη Βιβλιο Β' παραγραφος 30
Ευαρχος Τυραννος Αστακου
Οἱ δ' ἐν ταῖς ἑκατὸν ναυσὶν ᾿Αθηναῖοι ἔτι ὄντες περὶ Πελοπόννησον
Σόλλιόν τε Κορινθίων πόλισμα αἱροῦσι καὶ παραδιδόασι Παλαιρεῦσιν
καρνάνων μόνοις τὴν γῆν καὶ πόλιν νέμεσθαι· καὶ ᾿Αστακόν,
ἧς Εὔαρχος ἐτυράννει, λαβόντες κατὰ κράτος καὶ ἐξελάσαντες
αὐτὸν τὸ χωρίον ἐς τὴν ξυμμαχίαν προσεποιήσαντο
ευαναγνωστο το αποσπασμα της Ιστοριας ,τα Ελληνικα ιδιοφωνα
απο τοτε
αυτον τον Ευαρχον τον εχουν υποστηριξει συντεχνιες
εμποροι ,καραβοκυρηδες ,λενε οι αντιπαλοι του να τον κατηγορησουν
πως και μια πορνη ευνοουμενη του τον βοηθησε με τον τροπο της,
ονομα Λιζετ,
βεβαια ειχε αναμφιβολα ικανοτητες,και στα οικονομικα
και στα πολιτικα και στα στρατιωτικα και στη διπλωματια,
ηθικα προσβλητος,δολοπλοκος αλλα και υψηλοφρων
κατα την περιστασιν,πλην ματαιοδοξος,διαβιουσε πλουσια
με χλιδη στη κατοικια του 2χλμ Β-ΒΔ απο την παραλια
και 8χλμ αποσταση ΝΔ απο τα Κοροντα που κυβερνουσε
ο γυναικαδελφος του Κυνητας του Θεολυτου,
Κορινθιος φιλος μετα τους Σολλιους και τους Αλυζιους
στην αρχη του Πολεμου το 431 με το 430 ηρθαν οι Αθηναιοι
με εκατο πλοια οι φοβεροι και ισχυροι θαλασσοκρατορες
βρηκαν τους εχθρους του προθυμους να τον παραδωσουν,
συνομοτησαν,ενας στυγνος αλλαζων Τυραννος ηταν,
εχθρος της Δημοκρατιας,να πιαστει μια ωρα αρχητερα,μισητος
στο λαο,
τον επιασαν νυχτα σκοτεινη στο κρεβατι με μια κοινη γυναικα,
οχι εκεινη τη Λιζετ,μια νεαρη κοπελα,τρεις αντρες δυνατοι
τον ακινητοποιησαν,γυμνο ανισχυρο τον βρηκαν,τον εσυραν
σαν σκυλι και το πεταξαν στο σκοτεινο αμπαρι ενος πλοιου,
κι εκει τον κλειδωσαν,τρεις μερες και τρεις νυχτες
τον αφησαν νηστικο και διψασμενο,μεσα στο κελι εκανε
τις ακαθαρσιες του,βρωμησε ο χωρος,ασφυκτιουσε να σκασει,
πλησιαζε το τελος του,
οταν ηρθαν να τον βγαλουν απο κει τον βρηκαν λιποθυμο,
του πεταξαν κρυο νερο να ξυπνησει,τον εσυραν πανω στο
καταστρωμα,τον εδειραν,του εχυσαν αρμυρο νερο πανω
στις πληγες του,τσιριξε,δεν τον λυπηθηκαν,τον σηκωσαν
και τον εδεσαν σφιχτα στο ψηλο καταρτι,τα χερια ψηλα δεμενα
στριφτα,και τα ποδια,να μη αγκιζουν κατω,κρεμασμενο
τον ειχαν,η μερα ηταν πολυ ζεστη,τον αφησαν στον ηλιο
να ξεραθει σαν χταποδι μεχρι το απογευμα
στο λιωσιμο του ηλιου στα κοκκινα νερα
τον απελευθερωσαν,εν τω μεταξυ ειχαν αλλαξει τα πραγματα,
νεα δεδομενα προεκυψαν-λενε πως πλουσιοι Φιλοκορινθιοι
Αστακιωτες τους δωροδοκησαν με τα χρυσα αναθηματα του Ναου
του Καραου Διος και της Αγροτερας Αρτεμιδας και
με πολλα νομισματα των ΑΣΤΑΚΩΝ-
τον ελυσαν απ¨τα σχοινια,του καθαρισαν τις πληγες,τον ελουσαν
και τον αλοιψαν με αρωματα και λαδι,τον εντυσαν με κοκκινη
πορφυρα ,στο κεφαλι του φορεσαν χρυσο στεμμα και τον
ανεβασαν σε αμαξα που την εσερναν τρια νεαρα αλογα τετραεατη
και μπροστα εφιππη πανοπλη συνοδεια στρατιωτων σε αψογη
παραταξη
και πισω παρομοια συνοδεια στρατιωτων ακολουθουσε,το θεαμα
ηταν λιαν συμμετρικον και εξοχον και διερχονταν τις ριμες της πολης,
παντου απ¨τις δυο πλευρες του δρομου παρατεταγμενος
ο λαος συσωμμος ,και στα καταμεστα μπαλκονια, κουνουσε σημαιακια
και δαφνες ζητοκραυγαζοντας ¨Ζητω ο Αρχοντας¨ και ολοι κατεληξαν
στη προκυμαια,εκει ακουστηκαν πανηγυρικοι λογοι απο πολλους ρητορες,
κι ολα τελειωσαν με εξαισια πυροτεχνηματα και ξεφρενο γλεντι
ως αργα τη νυχτα
κι ολα ξεχαστηκαν με το ξημερωμα της νεας μερας
.
Αυτο ηταν το Χρονικο πως πιαστηκε πως μαρτυρησε
πως γλυτωσε και πως επανηλθε ισχυρος και κραταιος
ο Ακαρναν Τυραννος Ευαρχος του Αστακου
.
Εγω,που εγραψα,ξυνεγραψα,τουτο το Χρονικο
δεν ειμαι συγκαιρινος του,και φυσικα ουτε Κορινθιος
ουτε Αθηναιος.
Δημοκρατης δηλωνω
.
.
.
ΥΠΕΡΑΠΛΟΥΣΤΕΥΣΗ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΤΟΠΙΟΥ-
.
[FRAGMENTS LOGON]ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΛΟΓΩΝ
.
.
Geometricous Greek HyperSpace-χ.ν.κουβελης
.
.
ΥΠΕΡΑΠΛΟΥΣΤΕΥΣΗ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΤΟΠΙΟΥ
.
.
eighth dimention of the λογου
πηλινα ποδια λαγου σε υπερωα λοφου
that should have been χιλιες φορες
ενα φυλλο ασπρου χαρτιου ενος πευκου
η' μιας ελιας σε πλαγια στον ηλιο
αιωρουμενη
υπεραπλουστευση τοπιου
you came one day and looked
το κυματισμα των πουλιων και πιο κατω δεντρα
να κλεινουν κηπους
I haven't forgotten this οταν μια εγκυος νεαρη γυναικα ριχνει
γυαλιστερα βοτσαλα στα χερια του παιδιου της
''να διαβαζεις τα γραμματα του κοσμου''φωναξε
με πρασινη φωνη και σχεδιασε λουλουδια κρινα
και μενεξεδες
κι ακουσε το ασπρο βελος του χρονου
Εγω σταθηκα κι επανελαβα τον ηχο
.
.
.
.
[FRAGMENTS LOGON]ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΛΟΓΩΝ
.
THE MY- SELF IN MULTI -FRAGMENTS IS UNIVERSITY-SELF
.
με επελαση μερμυγκιων και με σαξοφωνα τζιτζικιων ερχεται
το καλοκαιρι
.
Πιεζμα ηλιου και κυματισμος θαλασσας ειναι οι ελληνικες λεξεις.
Ηλιοφωνα.Θαλασσοφωνα.
.
.
.
.
[FRAGMENTS LOGON]ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΛΟΓΩΝ
.
.
.
.
ΥΠΕΡΑΠΛΟΥΣΤΕΥΣΗ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΤΟΠΙΟΥ
.
.
eighth dimention of the λογου
πηλινα ποδια λαγου σε υπερωα λοφου
that should have been χιλιες φορες
ενα φυλλο ασπρου χαρτιου ενος πευκου
η' μιας ελιας σε πλαγια στον ηλιο
αιωρουμενη
υπεραπλουστευση τοπιου
you came one day and looked
το κυματισμα των πουλιων και πιο κατω δεντρα
να κλεινουν κηπους
I haven't forgotten this οταν μια εγκυος νεαρη γυναικα ριχνει
γυαλιστερα βοτσαλα στα χερια του παιδιου της
''να διαβαζεις τα γραμματα του κοσμου''φωναξε
με πρασινη φωνη και σχεδιασε λουλουδια κρινα
και μενεξεδες
κι ακουσε το ασπρο βελος του χρονου
Εγω σταθηκα κι επανελαβα τον ηχο
.
.
.
.
[FRAGMENTS LOGON]ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΛΟΓΩΝ
.
THE MY- SELF IN MULTI -FRAGMENTS IS UNIVERSITY-SELF
.
με επελαση μερμυγκιων και με σαξοφωνα τζιτζικιων ερχεται
το καλοκαιρι
.
Πιεζμα ηλιου και κυματισμος θαλασσας ειναι οι ελληνικες λεξεις.
Ηλιοφωνα.Θαλασσοφωνα.
.
.
.
θαλασσινα κοχυλια
.
IN SYMMETRIA
.
.
θαλασσινα κοχυλια[Sea Shells]-χ.ν.κουβελης
.
.
θαλασσινα κοχυλια
.
ειναι τα ακρωτηρια που βλεπεις
οι κολποι που σε κλεινουν σε περικυκλωνουν
στη χωρα σου/σε γαλαζιο σε ηλιο
σε θαλασσιο αμμο χρονο
σε γυρισματα κυματων / μετρων ανθρωπων
.
.
.
IN SYMMETRIA
.
This is a cyclic stone βραχια κατοικητηρια γλαρων
.
.
.
.
IN SYMMETRIA
.
.
.
.
θαλασσινα κοχυλια
.
ειναι τα ακρωτηρια που βλεπεις
οι κολποι που σε κλεινουν σε περικυκλωνουν
στη χωρα σου/σε γαλαζιο σε ηλιο
σε θαλασσιο αμμο χρονο
σε γυρισματα κυματων / μετρων ανθρωπων
.
.
.
IN SYMMETRIA
.
This is a cyclic stone βραχια κατοικητηρια γλαρων
.
.
.
Ελληνικη Εικονα
ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ
.
.
Ελληνικη Εικονα-χ.ν.κουβελης
.
.
ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ
.
θυμαμαι τους συντροφους στα γλεντο-
κοπια,μα πιο πολυ τους θυμαμαι
οταν με πονηρια αποφυγαμε τον Κυκλωπα
Πολυφημο,εμεις ακολουθως ζερβο-
δεξα χορευγοντας,φυσωντας στις πι-
πιζες και στις φλογερες,στ'αλωνι
το μαρμαρενιο αντικρυσαμε το φως
της σεληνης τον Διγενη η' τον Αδω-
νι,απεναντι στα πλαγια ακουστηκε
ο καλπασμος τ'αλογου,ισα που
προλαβαμε το χρωμα της παπαρουνας,
τ'αλλα τα καταχωσαμε στα παλια
παραμυθια,στο χερομυλο,που λες,
αλεσαμε το ψωμι με Χι με Καπα
με Μι και τ'αλλα ελληνικα εικο-
σιενα γραμματα,προσφυγες στη παρα-
λια ακουγαμε τον φιλοσοφο ν'ανιστορει
την Πολιτεια του,οσα παιδια κλαι-
γανε τα νανουριζανε στα χερια οι μα-
ναδες,πριν ηχησουν οι σαλπιγγες της
αρμονιας των θορυβων και τα χτυπη-
σουν καταστηθα τα βληματα του ηλιου,
εμεις ,ελπιζουμε να βρουμε τις αγριο-
χηνες να λουζονται στα νερα
σαν αντρειωμενοι που ειμαστε
.
.
.
ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ
.
.
.
.
ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ
.
θυμαμαι τους συντροφους στα γλεντο-
κοπια,μα πιο πολυ τους θυμαμαι
οταν με πονηρια αποφυγαμε τον Κυκλωπα
Πολυφημο,εμεις ακολουθως ζερβο-
δεξα χορευγοντας,φυσωντας στις πι-
πιζες και στις φλογερες,στ'αλωνι
το μαρμαρενιο αντικρυσαμε το φως
της σεληνης τον Διγενη η' τον Αδω-
νι,απεναντι στα πλαγια ακουστηκε
ο καλπασμος τ'αλογου,ισα που
προλαβαμε το χρωμα της παπαρουνας,
τ'αλλα τα καταχωσαμε στα παλια
παραμυθια,στο χερομυλο,που λες,
αλεσαμε το ψωμι με Χι με Καπα
με Μι και τ'αλλα ελληνικα εικο-
σιενα γραμματα,προσφυγες στη παρα-
λια ακουγαμε τον φιλοσοφο ν'ανιστορει
την Πολιτεια του,οσα παιδια κλαι-
γανε τα νανουριζανε στα χερια οι μα-
ναδες,πριν ηχησουν οι σαλπιγγες της
αρμονιας των θορυβων και τα χτυπη-
σουν καταστηθα τα βληματα του ηλιου,
εμεις ,ελπιζουμε να βρουμε τις αγριο-
χηνες να λουζονται στα νερα
σαν αντρειωμενοι που ειμαστε
.
.
.
Greek Minimal-χ.ν.κουβελης
.
.
Μικρα Αποσπασματα Δια/Λογων
.
.
-Σκεφτομαι την σιγην ιχθυος του facebooking people
-οι παραγωγικες ελαττωσεις της γλωσσας:η δυναμικη της γλωσσας:
αεριον-εριον-ριον-ιον-ον
-κυλωντας το φεγγαρι κλινεται η γλωσσα μας
-μια ωρα ακουγωντας Χεντελ η μελισσα τριγυρισε διαφορα ανθη
-γυριζοντας τις σελιδες της η θαλασσα καταληγει στην ακτη την καθαροτητα της
-Ποια η σχεση του αυγου με την θεωρια της σχετικοτητας του Αινσταιν;
-το Ιδανικο του Κυπαρισσιου δεν ειναι το Υψος,αλλα η Ευθυτητα
-ακουγωντας η γατα το ε' Αξιωμα του Ευκλειδη:''Καὶ ἐὰν εἰς δύο εὐθείας
εὐθεῖα ἐμπίπτουσα τὰς ἐντὸς καὶ ἐπὶ τὰ αὐτὰ μέρη γωνίας δύο ὀρθῶν ἐλάσ-
σονας ποιῇ, ἐκβαλλομένας τὰς δύο εὐθείας ἐπ' ἄπειρον συμπίπτειν, ἐφ' ἃ
μέρη εἰσὶν αἱ τῶν δύο ὀρθῶν ἐλάσσονες.'',διατυπωσε καθαρα τις αντιρ-
ρησεις της
-rock n' rolling into το ροδι κατασκευαζεται
-κιτρινο σε λεμονι πορτοκαλι σε πορτοκαλι και κοκκινο σε μηλο
γευματιζει η ευτυχια
-διαιρωντας τον εαυτο σου με τον κοσμο μην αφηνεις υπολοιπα
-η στιγμιαια αφηρημαδα σου ειναι απο το περασμα ενος ανθρωπου
που καποτε περασε απο τη ζωη σου
-1+1=2 Η Θεμελιωδη Αρχη-Πραξη του Κοσμου
-ενας μικρος σπορος σταριου σπερνεται και εκατοπολλα-
πλασιαζεται.Αυτο δεν ειναι ενα καλο παραδειγμα ν'αρχισεις
τη ζωη σου;
-αγγιξε η βελονα στο τζουκ -μποξ ενα δισκο του Καζαντζιδη
και χαραξε το παραπονο του για κεινη
-στο στηθος των τζιτζικιων στεναζει το καλοκαιρι την ακινησια του
.
.
.
.
.
ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΩΝ
Ο ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΚΑΙ Ο ΑΡΙΣΤΟΓΕΙΤΩΝ ΕΔΡΑΣΑΝ ΚΑΤΑ
ΤΩΝ ΤΥΡΑΝΝΩΝ
.
Στο Λεωκορειον,ιερο στη βορεια πλαγια της Ακροπολης
θα παρευρισκετο στη Γιορτη ο Ιππαρχος στενα περιβεβλημενος
με πλειστους ραβδουχους κορυνοφορους με ροπαλα να
τον φυλανε,οπως απ'τ'αρχαια χρονια ως τα σημερινα
συνειθιζεται να φυλαγονται οι λογης τυραννοι,πλην ομως,
και να το εχουν υπ'οψιν τους,οι τετοιοι φυλακες εξαγοραζονται
λιαν ευκολως με χρυσα και με αργυρα νομισματα,παντα και
παντου το χρημα μεγας μοχλος εκπορθητης,ο ετερος Πεισιστρατιδης
τυραννος ο Ιππιας παρευρισκετο στην αλλη ακρη της Παναθηναικης
οδου στο τερμα της,εκει τον ειδαν να συνομιλει και να συναγελαζεται
μ'εναν εκ των συνομωτων,φοβηθηκαν πως προδοθηκαν κι εκινηθηκαν
γρηγορα να προλαβουν τον αλλο τυραννο Ιππαρχο στο Λεωκορειον
στην αφετηρια των Μεγαλων Παναθηναιων,ο σαλπιγκτης σαλπισε δυνατα
ν'αρχισει η Γιορτη,και τοτε επεσαν με τα ξιφη πανω του ως λεοντες
ορεσιβιοι με ορμη,ειχαν καποιους των φυλακων χρηματισμενους
να μην κινηθουν και να διευκολυνουν,τον χτυπησαν στο κεφαλι και
στο κορμι και τον αφησαν αψυχον,
ομως τον Αρμοδιον επι τοπου τον επιασαν και τον μαχαιρωσαν,
σκοτωθηκε,τον Αριστογειτωνα τον κυνηγησαν,μεσα στη μεγαλη και
ξαφνικη συγχιση τους ξεφυγε και τον εχασαν,δεν προφθασαν
να τον πιασουν,καπου κρυφτηκε,ομως γρηγορα τον ανακαλυψαν,
καταδοτες τον εδειξαν ,το εσυραν απ'τη κρυπτη του,τον βασανισαν
σκληρα μερες και στο τελος ο τυραννος εδωσε εντολη να τον εκτελεσουν,
τον σκοτωσαν,ετσι τελειωσε η Σταση εκεινη τη μερα που γιορταζαν
τα Μεγαλα Παναθηναια στην Αθηνα το 514/13 π.Χ,με μικρα αποτελεσματα,
τιποτα ουσιαστικα δεν εγινε,η τυραννια παρεμεινε,δεν κατελυθει,και
μαλιστα σκληρυνε τα μετρα της,ισχυρα και κραταιη,γνωστα κι αναμενομενα
επακολουθα στις τυραννιες απ'αρχαιοθεν,εμειναν ομως τα ονοματα τους
συμβολα αιωνια,Αρμοδιος και Αριστογειτων οι Τυραννοκτονοι,Τιμη και Δοξα,
εστησαν και τα αγαλματα τους λαμπρα στην Αγορα με Ναξιο μαρμαρο,και
επιγραφη στη βαση,οι Ελευθερωτες των Αθηνων της Δημοκρατιας του Θησεα,
τους εθαψαν στον Κεραμεικο αιωνια να μνημονευονται στην Ελλαδα μεσα
και στον κοσμο ολο ,ως οι Αριστοι των Πολιτων,και σε πολλα αγγεια
απεικονιζονται οι τιμημενοι αθλοφοροι,
να τι κερδισαν,κλεος ες αιει.
.
.
.
ΥΠΟΛΟΓΑ ΑΝΥΠΟΛΟΓΙΣΤΑ
.
.
Greek Minimal XXIII-χ.ν.κουβελης
.
.
ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΣ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΜΑΙ
εκδυση ενδυση δελφινιου
.
ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΟΥΛΙΩΝ ΣΤΟΝ ΟΔΥΣΣΕΑ ΕΛΥΤΗ
απο ρ ως σ η απειρη αποσταση
.
ΧΡΟΝΙΚΟ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΟΥ ΣΕ ΠΛΑΓΙΟ ΤΟΥ ΤΕΤΑΡΤΟΥ ΕΝΑΡΜΟΝΙΟ
πληθυντικος δεντρου το δασος
.
ΕΓΚΩΜΙΟ ΣΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ ΠΟΥ ΑΠΟΤΥΠΩΝΕΤΑΙ Η ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ
βρεχει σε ονειρο κρινου
.
.
κοκκινο καρπουζιου-χ.ν.κουβελης
.
.
ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΚΑΘΑΡΟΥ ΛΟΓΟΥ ΣΤΙΣ ΛΟΦΟΣΕΙΡΕΣ ΠΡΟΣ ΤΑ ΔΥΤΙΚΑ
ορειχαλκινα αλογα σε καλπασμο
.
ΔΗΜΟΓΟΡΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΗ ΕΠ'ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΗΣ ΕΤΗΣΙΑΣ ΣΥΓΚΟΜΙΔΗΣ ΤΩΝ ΛΕΥΚΟΦΟΡΩΝ ΚΡΙΝΩΝ
κοκκινα τονισμενη υπεραφθονια συμμετριων
.
.
Ελληνικη Τοπολογικη Συνθεση ΧωροΧρονου
[1.50μχ2μ λαδι]Ιδιωτικη Συλλογη-χ.ν.κουβελης
.
.
ΑΝΤΙΛΟΓΙΚΕΣ ΤΑΛΑΝΤΩΣΕΙΣ ΕΝΝΟΙΩΝ ΣΕ ΣΙ ΔΙΕΣΗ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
ποσα τ.μ Αντρεα Καλβου η Ελλαδα;
.
ΑΝ ΚΙ ΑΠΟΔΕΙΧΤΗΚΕ Η ΑΘΩΟΤΗΤΑ ΣΟΥ ΠΛΗΡΩΝΕΙΣ ΑΛΛΟΤΡΙΑ ΑΜΑΡΤΗΜΑΤΑ
κοχυλι ο κοσμος σ'εκλεισε μαργαριταρι
.
ΤΙ ΣΑΝ ΑΥΤΟΠΤΗΣ ΜΑΡΤΥΣ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΔΕ ΝΑ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ
το υπεροχον γαλαζιο το λαμπρον λευκο
.
ΠΟΣΟΝ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΑ ΝΑ ΜΙΛΗΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΝΑΡΚΙΣΣΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ
το συμμετρικο της ριζας του δεντρου ειναι τα κλαδια του
.
.
woman in mirror symmetry-χ.ν.κουβελης
.
.
ΚΑΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΑΝΩ ΤΗΣ ΩΡΑΙΟΤΗΤΑΣ ΠΟΥ ΖΗΤΩ
απαλη κοιλια και στη ριζα της βαθεια σπηλια
.
ΣΕ ΕΝΑ ΣΤΑΣΙΜΟ ΤΟΥ ΑΙΣΧΥΛΟΥ ΣΤΗΝ ΟΡΕΣΤΕΙΑ ΣΥΝΘΗΚΟΛΟΓΗΣΑΜΕ
ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
τοξα πουλιων τρυπουν το διχτυ τ'ουρανου
.
ΜΕ ΦΩΝΗΕΝΤΑ ΑΝΤΡΕΑ ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΥ ΚΑΙ ΣΥΜΦΩΝΑ ΝΙΚΟΥ ΕΓΓΟΝΟΠΟΥΛΟΥ
ΓΡΑΨΑΜΕ ''ΠΡΟΣΩ ΟΛΟΤΑΧΩΣ''
ταχυπλοο υπερωκεανειο σε βαθυ κολπο παρθενας
.
ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΘΕΣΗ ''ΠΛΑΤΩΝ +ΚΑΝΤ'' ΤΙ ΠΡΟΣΗΜΟ ΝΑ ΒΑΛΟΥΜΕ;
στην αρχη του χρονου χρονος και στο τελος του χρονου χρονος
de facto συμμετρια
.
Ο ΠΑΟΛΟ ΚΑΙ Η ΦΡΑΝΤΖΕΣΚΑ ΤΟΥ ΔΑΝΤΗ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟΥΝ
ΣΤΟΝ ΒΕΛΘΑΝΔΡΟ ΚΑΙ ΣΤΗ ΧΡΥΣΑΝΤΖΑ
στον κυκλο που κινουμαστε ποιος ειναι πριν
ποιος ειναι μετα;
.
.
Ελληνικη Συνθεση του Ελαχιστου [2μ χ 3μ ακρυλικο]-χ.ν.κουβελης
.
.
ΒΑΖΟΥΜΕ ΘΑΛΑΣΣΑ ΚΑΙ ΚΑΘΑΡΙΣΜΕΝΟΝ ΟΥΡΑΝΟΝ ΚΙ ΑΝΑΚΑΤΕΥΟΥΜΕ,
ΤΟ ΜΕΙΓΜΑ ΑΡΙΣΤΟΝ ΔΙΑ ΟΡΑΜΑΤΑ
ενα δυο τετραγωνα γαλαζια και ξανα επαναληψη
.
ΑΓΡΙΟΚΥΚΝΟΙ ΣΕ ΚΗΠΟ ΜΕ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΕΣ ΔΙΑΚΟΣΜΗΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
σαν τρεμουλιαζει το νερο στον υπνο του
.
''ΠΑΝΤΕΣ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΟΥ ΕΙΔΕΝΑΙ ΟΡΕΓΟΝΤΑΙ ΦΥΣΕΙ'',ΤΙ ΜΑΣ ΕΜΠΟΔΙΖΕΙ
ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΤΟΝ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ;
κανονιζουμε τις ωρες μας μ'εκεινο το λουλουδι
που στα μερη μας ονομαζουμε Ρολοι
.
.
.
.
.
.
.
ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΣ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΜΑΙ
εκδυση ενδυση δελφινιου
.
ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΟΥΛΙΩΝ ΣΤΟΝ ΟΔΥΣΣΕΑ ΕΛΥΤΗ
απο ρ ως σ η απειρη αποσταση
.
ΧΡΟΝΙΚΟ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΟΥ ΣΕ ΠΛΑΓΙΟ ΤΟΥ ΤΕΤΑΡΤΟΥ ΕΝΑΡΜΟΝΙΟ
πληθυντικος δεντρου το δασος
.
ΕΓΚΩΜΙΟ ΣΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ ΠΟΥ ΑΠΟΤΥΠΩΝΕΤΑΙ Η ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ
βρεχει σε ονειρο κρινου
.
.
κοκκινο καρπουζιου-χ.ν.κουβελης
.
.
ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΚΑΘΑΡΟΥ ΛΟΓΟΥ ΣΤΙΣ ΛΟΦΟΣΕΙΡΕΣ ΠΡΟΣ ΤΑ ΔΥΤΙΚΑ
ορειχαλκινα αλογα σε καλπασμο
.
ΔΗΜΟΓΟΡΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΗ ΕΠ'ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΗΣ ΕΤΗΣΙΑΣ ΣΥΓΚΟΜΙΔΗΣ ΤΩΝ ΛΕΥΚΟΦΟΡΩΝ ΚΡΙΝΩΝ
κοκκινα τονισμενη υπεραφθονια συμμετριων
.
.
[1.50μχ2μ λαδι]Ιδιωτικη Συλλογη-χ.ν.κουβελης
.
.
ΑΝΤΙΛΟΓΙΚΕΣ ΤΑΛΑΝΤΩΣΕΙΣ ΕΝΝΟΙΩΝ ΣΕ ΣΙ ΔΙΕΣΗ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
ποσα τ.μ Αντρεα Καλβου η Ελλαδα;
.
ΑΝ ΚΙ ΑΠΟΔΕΙΧΤΗΚΕ Η ΑΘΩΟΤΗΤΑ ΣΟΥ ΠΛΗΡΩΝΕΙΣ ΑΛΛΟΤΡΙΑ ΑΜΑΡΤΗΜΑΤΑ
κοχυλι ο κοσμος σ'εκλεισε μαργαριταρι
.
ΤΙ ΣΑΝ ΑΥΤΟΠΤΗΣ ΜΑΡΤΥΣ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΔΕ ΝΑ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ
το υπεροχον γαλαζιο το λαμπρον λευκο
.
ΠΟΣΟΝ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΑ ΝΑ ΜΙΛΗΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΝΑΡΚΙΣΣΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ
το συμμετρικο της ριζας του δεντρου ειναι τα κλαδια του
.
.
.
.
ΚΑΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΑΝΩ ΤΗΣ ΩΡΑΙΟΤΗΤΑΣ ΠΟΥ ΖΗΤΩ
απαλη κοιλια και στη ριζα της βαθεια σπηλια
.
ΣΕ ΕΝΑ ΣΤΑΣΙΜΟ ΤΟΥ ΑΙΣΧΥΛΟΥ ΣΤΗΝ ΟΡΕΣΤΕΙΑ ΣΥΝΘΗΚΟΛΟΓΗΣΑΜΕ
ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
τοξα πουλιων τρυπουν το διχτυ τ'ουρανου
.
ΜΕ ΦΩΝΗΕΝΤΑ ΑΝΤΡΕΑ ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΥ ΚΑΙ ΣΥΜΦΩΝΑ ΝΙΚΟΥ ΕΓΓΟΝΟΠΟΥΛΟΥ
ΓΡΑΨΑΜΕ ''ΠΡΟΣΩ ΟΛΟΤΑΧΩΣ''
ταχυπλοο υπερωκεανειο σε βαθυ κολπο παρθενας
.
ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΘΕΣΗ ''ΠΛΑΤΩΝ +ΚΑΝΤ'' ΤΙ ΠΡΟΣΗΜΟ ΝΑ ΒΑΛΟΥΜΕ;
στην αρχη του χρονου χρονος και στο τελος του χρονου χρονος
de facto συμμετρια
.
Ο ΠΑΟΛΟ ΚΑΙ Η ΦΡΑΝΤΖΕΣΚΑ ΤΟΥ ΔΑΝΤΗ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟΥΝ
ΣΤΟΝ ΒΕΛΘΑΝΔΡΟ ΚΑΙ ΣΤΗ ΧΡΥΣΑΝΤΖΑ
στον κυκλο που κινουμαστε ποιος ειναι πριν
ποιος ειναι μετα;
.
.
.
.
ΒΑΖΟΥΜΕ ΘΑΛΑΣΣΑ ΚΑΙ ΚΑΘΑΡΙΣΜΕΝΟΝ ΟΥΡΑΝΟΝ ΚΙ ΑΝΑΚΑΤΕΥΟΥΜΕ,
ΤΟ ΜΕΙΓΜΑ ΑΡΙΣΤΟΝ ΔΙΑ ΟΡΑΜΑΤΑ
ενα δυο τετραγωνα γαλαζια και ξανα επαναληψη
.
ΑΓΡΙΟΚΥΚΝΟΙ ΣΕ ΚΗΠΟ ΜΕ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΕΣ ΔΙΑΚΟΣΜΗΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
σαν τρεμουλιαζει το νερο στον υπνο του
.
''ΠΑΝΤΕΣ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΟΥ ΕΙΔΕΝΑΙ ΟΡΕΓΟΝΤΑΙ ΦΥΣΕΙ'',ΤΙ ΜΑΣ ΕΜΠΟΔΙΖΕΙ
ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΤΟΝ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ;
κανονιζουμε τις ωρες μας μ'εκεινο το λουλουδι
που στα μερη μας ονομαζουμε Ρολοι
.
.
.
.
.
ΣΑΠΦΩ,ΠΟΙΗΜΑΤΑ,ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙΣ-χ.ν.κουβελης
.
δεῦρυ μ†μ’ ἐς Κρητας .π[ ]ναῦον
ἄγνον, ὄππ[αι δὴ] χάριεν μὲν ἄλσος
μαλί[αν], βῶμοι †δ’ ἔνι θυμιάμε-
νοι [λι]βανώτῳ·
μαλίνων, βρόδοισι δὲ παῖς ὀ χῶρος
ἐσκίαστ’, αἰθυσσομένων δὲ φύλλων
κῶμα †κατέρρ[ει]·
ἐν δὲ λείμων ἰππόβοτος τέθαλε
ἠρινίοισιν ἄνθεσιν, αἰ δ’ ἄνητοι
μέλλιχα πνέοισιν [
[ ]
ἔλθε δὴ σὺ στέμ[ματ’] ἔλοισα Κύπρι,
χρυσίαισιν ἐν κυλίκεσσιν ἄβρως
ὀμ[με]μείχμενον θαλίαισι νέκταρ
οἰνοχόαισον
ελα απο την Κρητη εδω κοντα μου στο ιερο μερος
που'ναι ωραιο περιβολι με μηλιες και τους
βωμους αρωματιζει το λιβανι
και δροσερο νερο κελαρυζει απ' τα κλαδια της μηλιας
ολος ο τοπος ειναι γεματος ροδα σκιασμενος κι απ'τα
ελαφρα τρεμουλιαζοντα φυλλα πεφτει κατω στο χωμα
γαληνη
και στο λιβαδι αλογο βοσκαει λουλουδια της ανοιξης,
κι ο αερας απαλα πνεει
ελα εδω,Κυπριδα,και ριξε με χαρι μεσα στα χρυσα ποτηρια
του κρασιου το νεκταρ και σμιξε τη χαρα με τη λατρεια μας
.
Κύπρι καὶ Νηρήιδες ἀβλάβην μοι
τὸν κασίγνητον δότε τυίδ' ἴκεσθαι
κὤσσα οἰ θύμῳ κε θέλῃ γένεσθαι
πάντα τελέσθην,
ὄσσα δὲ πρόσθ' ἄμβροτε πάντα λῦσαι
καὶ φίλοισι οἶσι χάραν γένεσθαι
κὠνίαν δ’ ἔχθροισι· γένοιτο δ’ ἄμμι
τὰν κασιγνήταν δὲ θέλοι δὲ λύγραν
ἔμμορον τίμας. ὀνίαν δὲ λύγραν
ἐκλύοιτ’, ὄτοισι πάροιθ’ ἀχεύων
τὦμον ἐδάμνα
.
Κυπριδα και Νηρηιδες καντε ο αδερφος μου να γυρισει
σωος κι αβλαβης κι οσα ποθει η καρδια του να γινουν
ολα να εκπληρωθουν
κι οσα στο παρελθον σφαλματα εκανε ολα να τελειωσουν
και στους φιλους του χαρα να δωσει και φοβο στους εχθρους
και καμια λυπη για μας
και στην αδερφη του να ειναι καμαρι και ν'απελευθερωθει
απ'οσες πικρες του βασανισαν τη καρδια στο παρελθον
.
Κύ]πρι, κα[ί σ]ε πι[κροτάτ]αν ἐπεύ[ροι]
[μη]δὲ καυχάσ[α]ιτο τόδ᾽ ἐννέ[ποισα]
[Δ]ωρίχα, τὸ δεύ[τ]ερον ὠς πόθε[ννον]
........... [εἰς] ἔρον ἦλθε.
Κυπριδα,ποση πικρα εχεις
κανεις την Δωριχα να μην μπορει να καυχηθει
πως εχει βρει τον ερωτα που ποθουσε για δευτερη φορα
.
χλωροτέρα δὲ ποίας ἔμμι
πιο δροσερη ειμαι απο τη χλοη
.
αἴ με τιμίαν ἐπόησαν ἔργα
τὰ σφὰ δοῖσαι
μ'εχουν τιμησει τα δικα τους εργα
που μου εδωσαν
.
αἴθ' ἔγω, χρυσοστέφαν' Ἀφρόδιτα,
τόνδε τὸν πάλον [^ ^ -] λαχοίην.
χρυσοστεφανη Αφροδιτη,αυτη η τυχη
μου ετυχε
.
Ἄστερες μὲν ἀμφὶ κάλαν σελάνναν
ἂψ ἀπυκρύπτοισι φάεννον εἶδος,
ὄπποτα πλήθοισα μάλιστα λάμπῃ
γᾶν [ἐπὶ πᾶσαν]
... ἀργυρία ...
τ'αστρα γυρω απ'την ομορφη σεληνη
χανουν το φεγγος τους οταν πληρης
η σεληνη φωτιζει τη γη μ'αργυρο φως
.
καὶ ποθήω καὶ μάομαι .
και ποθω και δεν βαστω...
.
... πόδας δὲ
ποίκιλος μάσλης ἐκάλυπτε, Λύδι-
ον κάλον ἔργον
τα ποδια της καλυπτε κεντημενο πεδιλο
λεπτης λυδικης τεχνης
.
ταὶς κάλαισιν ὔμμι νόημμα τὦμον
οὐ διάμειπτον
για σας,ομορφιες μου,ο νους μου
δεν αλλαξε
.
ταῖσι [δὲ] ψῦχρος μὲν ἔγεντὀ θῦμος,
πὰρ δ' ἴεισι τὰ πτέρα
η καρδια τους κρυωσε
κι επεσαν τα φτερα τους
.
Ἔρος δ' ἐτίναξέ μοι
φρένας, ὠς ἄνεμος κὰτ ὄρος δρύσιν ἐμπέτων.
ο Ερωτας μου ξεσηκωσε τα μυαλα
οπως ο ανεμος στα βουνα ξετιναζει τις βελανιδιες
.
ἦλθες, †καλ’† ἐπόησας, ἔγω δέ σ’ ἐμαιόμαν,
ὂν δ’ ἔψυξας ἔμαν φρένα καιομέναν πόθῳ.
ηρθες,καλα που'καμες,εγω για σενα πονουσα,
δροσισες τα μυαλα μου που τα'καιγε ο ποθος
.
ἠράμαν μὲν ἔγω σέθεν, Ἄτθι, πάλαι ποτά ....
σμίκρα μοι πάις ἔμμεν’ ἐφαίνεο κἄχαρις
εγω εσενα ,Ατθιδα,καποτε παλια σ'αγαπουσα...
ησουν μικρη κοπελα και χαριτωμενη μου φαινοσουν
.
ὀ μὲν γὰρ κάλος ὄσσον ἴδην πέλεται [κάλος],
ὀ δὲ κἄγαθος αὔτικα καὶ κάλος ἔσσεται.
καποιος ειναι ομορφος μοναχα οσο καιρο διαρκει η ομορφια
καποιος που ειναι καλος ειναι συναμα και ομορφος για παντα
.
οὐκ οἶδ' ὄττι θέω
.δίχα μοι τὰ νοήμματα
δεν ξερω τι λατρευω,
ειμαι διχασμενη
.
ψαύην δ' οὐ δοκίμωμ' ὀράνω †δυσπαχέα†
/ Πσαύην δ᾽ οὐ δοκίμοιμ᾽ ὀράνω δύσι πάχεσιν.
με τα δυο μου χερια δεν μπορω ν'αγγιξω τον
ουρανο
.
βροδοπάχεες ἄγναι Χάριτες δεῦτε Δίος κόραι
Ελατε ροδοδαχτυλες Χαριτες κορες του Δια
.
ἔλθοντ' ἐξ ὀράνω πορφυρίαν περθέμενον χλάμυν ...
ηρθαν απ'τον ουρανο πορφυρο φορωντας ρουχο
.
κατθάνοισα δὲ κείσῃ οὐδέ ποτα
μναμοσύνα σέθεν
ἔσσετ' οὐδὲ †ποκ'†ὔστερον
· οὐγὰρ πεδέχῃς βρόδων
τῶν ἐκ Πιερίας
· ἀλλ' ἀφάνηςκἠν Ἀίδα δόμῳ
φοιτάσεις πεδ' ἀμαύρων νεκύων
ἐκπεποταμένα
πεθαμενη θα'σαι και ποτε
δεν θα σε μνημονευσουν
ουτε τωρα ουτε μετα
και δεν θα'χεις ροδα απο την Πιερια
αλλα αγνωστη θα τριγυρνας
στα παλατια του Αδη
αναμεσα στις μαυρες σκιες
των πεθαμενων
.
οὐδ' ἴαν δοκίμωμι προσίδοισαν φάος ἀλίω
ἔσσεσθαι σοφίαν πάρθενον εἰς οὐδένα πω χρόνον
τεαύταν
νομιζω πως ποτε παρθενα δεν θα αντικρισει το
φως του ηλιου και να'χει τη δικια σου σοφια
.
τίς δ' ἀγροίωτις θέλγει νόον .....
.οὐκ ἐπισταμένα τὰ βράκε' ἔλκην ἐπὶ τὼν σφύρων;
ποια χωριατισα σου μαγεψε το νου...
που δεν ξερει πως να σηκωσει το βρακι της
πανω απ'τους αστραγαλους
.
Ω Ψαπφα,ηραμαν μεν εγω
Ω Σαπφω,σ'αγαπουσα
.
[μελιος]τι γλυκερον
κι απ'το μελι πιο γλυκια
.
]α μελλιχόφων[
σταζει μελι το στομα του
.
δροσ[ό]εσσα[
δροσερη
μισσε Μίκα
δικια μου Μικα
.
σὺ δὲ στεφάνοις, ὦ Δίκα, πέρθεσθ' ἐράτοις φόβαισιν
ὄρπακας ἀνήτω συναέρραις' ἀπάλαισι χέρσιν
·εὐάνθεα †γὰρ† πέλεται καὶ Χάριτες μάκαιραι
μᾶλλον †προτερην†, ἀστεφανώτοισι δ' ἀπυστρέφονται.
Στεφανωσε,Δικα,τα ομορφα μαλλια σου και
πλεξε σ'αυτα ωραια ανθη με τ'απαλα σου χερια
γιατι εκεινες που ειναι ετσι στεφανωμενες
ξεχωριζουν και μεσα στις χαριτες,
που δεν αγαπανε τις αστεφανωτες κι ακαλλωπιστες
.
εὐμορφοτέρα Μνασιδίκα τὰς ἀπάλας Γυρίννως
πιο ομορφη ειναι η Μνασιδικα απο την απαλη
Γυριννω
,
κροκόεντα[
με κροκο χρωματισμενα
,
. . . . . . . . .
τεθνάκην ἀδόλως, θέλω·
πόλλα καὶ τόδ’ ἔειπέ μοι·
ὤιμ’ ὠς δεῖνα πεπόνθαμεν,
Ψάπφ’, ἦ μάν σ’ ἀέκοισ’ ἀπυλιμπάνω.
τὰν δ’ ἔγω τάδ’ ἀμειβόμαν·
χαιροισ'ἔρχεο κἄμεθεν
μέμναισ’, οἶσθα γὰρ ὤς σε πεδήπομεν·
αἰ δὲ μή, ἀλλά σ’ ἔγω θέλω
ὄμναισαι . . .
ὄσα μάλθακα καὶ κάλ’ ἐπάσχομεν·
πόλλοις γὰρ στεφάνοις ἴων
καὶ βρόδων πλοκίων τε ὔμοι
κἀνήτω πὰρ ἔμοι παρεθήκαο
καὶ πόλλαις ὐπαθύμιδας
πλέκταις ἀμφ’ ἀπάλαι δέραι
ἀνθέων ἐρατῶν πεποημέναις.
καὶ πολλῷ λιπαρῶς μύρῳ
βρενθείῳ τε κάλον χρόα
ἀξαλείψαο καὶ βασιληίῳ
καὶ στρώμναν ἐπὶ μολθάκαν
ἀπάλαν παρ ὀπαυόνοων
ἐξίης πόθον αἶψα νεανίδων
. . . . . . . . .
η Ατθις δεν γυρισε
να πεθανω θελω να ησυχασω
με πολυ πονο μ'αφησε,και μου'πε
Αλιμονο,τοσα κακα που παθαμε,
Σαπφω,σου ορκιζομαι πως χωρις τη θεληση μου
σ'αφηνω
και σ¨αυτην αποκριθηκανα'
πως σε σενα βασισθηκα
κι αν εσυ δεν με θυμασαι,τοτε θελω
να σου θυμισω,ποσο γλυκα κι ομορφα
περνουσαμε
με πολλα στεφανια με μενεξεδες και με ροδα
πλεγμενα στα μαλλια πολυ κοντα μου
καθοσουν
και πολλα ειχες στολιδια γυρω
στον απαλο σου λαιμο φτιαγμενα πλεκτα
απο πανεμορφα ανθη
και την ομορφη επιδερμιδα σου αλοιβες
με ευγενικο και βασιλικο μυρο
και πανω σε στρωμα μαλακο κι απαλο αναπαυοσουν
και προκαλουσες γρηγορα ποθο στις κοπελες
.
ᾖρ’ ἀ[
δηρατ.[
Γογγυλα.[
ρωτησα τη Γογγυλα
.
κατθάνην δ’ ἴμερός τις [ἔχει με καὶ
λωτίνοις δροσόεντας [ὄ-
χ[θ]οις ἴδην Ἀχερ[
η επιθυμια μ'εχει κυριευσει να πεθανω
και βλεπω τους δροσερους λωτους
στις οχθες του Αχεροντα
.
. . . .
. . . . ἀπὺ Σαρδίων . . .
. . . . πόλλακι τυῖδε νῶν ἔχοισα
ὤς ποτ’ ἐζώομεν· . . . .
σε θέᾳ σ’ ἰκέλαν, Ἀρι-
γνώτα σᾷ δἐ μάλιστ’ ἔχαιρε μόλπᾳ
·
νῦν δἐ Λύδαισιν ἐμπρέπεται γυναί-
κεσσιν ὤς ποτ’ ἀελίω
δύντος ἀ βροδοδάκτυλος σελάννα;
πάντα παρρέχοισ’ ἄστρα φάος δ’ ἐπί-
σχει θάλασσαν ἐπ’ ἀλμύραν
ἴσως καὶ πολυανθέμοις ἀρούραις·
ἀ δ’ ἐέρσα κάλα κέχυται, τεθά-
λαισι δὲ βρόδα κἄπαλ’ ἄν-
θρυσκα καὶ μελίλωτος ἀνθεμώδης·
πόλλα δὲ ζαφοίταισ’ ἀγάνας ἐπι-
μνάσθεισ’ Ἄθτιδος ἰμέρῳ
λέπταν ποι φρένα κῆρ δ’ ἄσα βόρηται·
Ατθις,η αγαπημενη μας Μνασιδικα,
βρισκεται στις Σαρδεις,και συχνα εχει το
μυαλο της εδω τοτε που ζουσαμεν εδω,
και σαν θεα σ'ειχε,Αριγνωτα,και πολυ
την ευχαριστουσαν τα τραγουδια σου
και τωρα ειναι αναμεσα στις Λυδες κυριες
οπως η ροδοδαχτυλος σεληνη μετα τη δυση
του ηλιου ειναι αναμεσα στ'αστρα
και περιλουζει με το φως της
την αλμυρη θαλασσα και την πολυανθισμενη γη
καλη δροσια χυνεται,βλαστιζουν τα ροδα
και οι μελιλωτοι γεμιζουν ανθια
και τους πολλους περιπατους μας θα θυμαται
η Ατθις κι η νοσταλγια θα της κατατρωγει
την ευαισθητη καρδια ·
.
[π]ορφύρωι κατελιξαμέν[α πλόκωι
εχει τα μαλλια της τυλιγμενα μεσα
σε πορφυρο μαντηλι
.
γλύκηα μᾶτερ, οὔτοι δύναμαι κρέκην τὸν ἴστον
πόθῳ δάμεισα παῖδος βραδίναν δι' Ἀφροδίταν
γλυκεια μου μανα,δεν μπορω να ριξω τη σαιτα
στον αργαλειο,
με κραταει ο ποθος για ενα αγορι,
με βραδινε η Αφροδιτη
.
. . ἄγναι Χάριτες Πιέριδέ[ς τε] Μοῖ[σαι
Αγνες Χαριτες Πιεριδες Μουσες
.
. ατε τὰν εὔποδα νύμφαν
νυφη με τα ομορφα ποδια
.
η χρυσοπέδιλ<λ>[ο]ς Αὔως
η χρυσοπεδιλη Αυγη
.
Ἔσπερε, πάντα φέρων, ὄσα φαίνολις ἐσκέδασ' Αὔως,
†φέρεις ὄιν, φέρεις αἶγα, φέρεις ἄπυ† μάτερι παῖδα.
Εσπερε,ολα τα φερνεις,
οσα ξεχωρισε η λαμπερη Αυγη
φερνεις το προβατο,φερνεις τη γιδα,
φερνεις το παιδι στη μανα του
.
ἀστέρων πάντων ὀ κάλλιστος
το πιο ομορφο απ'ολα τ'αστερια
.
οἶον τὸ γλυκύμαλον / ἐρεύθεται ἄκρῳ ἐπ' ὔσδῳ,
ἄκρον ἐπ' ἀκροτάτῳ, / λελάθοντο δὲ μαλοδρόπηες,
οὐ μὰν ἐκλελάθοντ', ἀλλ' οὐκ ἐδύναντ' / ἐπίκεσθαι
οπως το γλυκομηλο κοκκινιζει
στην ακρη του κλαδιου
στην ακρη την ακροτατη που το αφησαν
οι μαζωχταδες των μηλων,
οχι γιατι το ξεχασαν,
αλλα γιατι δεν μπορουσαν να το
φθασουν
.
οἴαν τὰν ὐάκινθον ἐν ὤρεσι
ποίμενες ἄνδρες
πόσσι καταστείβοισι, χάμαι δέ
τὸ πόρφυρον ἄνθος ...
[κεῖται.]
οπως τον υακινθον πανω στα βουνα
τον καταπατουν με τα ποδια τους βοσκοι
και στο χωμα πατημενο μαραζωνει
το πορφυρο ανθος
.
ὦ κάλα, ὦ χαρίεσσα
Ομορφια μου,Χαρα μου
.
δαύοις ἀπάλας ἐτάρας ἐν στήθεσιν
χαιδευεις της απαλης φιλεναδας τα βυζια
.
.... ἔμεθεν δ' ἔχῃσθα λάθαν
εμενα μ'εχεις ξεχασει
.
τιν' ἄλλον
[μᾶλλον] ἀνθρώπων ἔμεθεν φίλησθα
καποιον αλλον περισσοτερο απο μενα αγαπας
.
Ἔρος δηὖτέ μ' ὀ λυσιμέλης δόνει,
γλυκύπικρον ἀμάχανον ὄρπετον
....
ο Ερωτας,ξανα αυτος που διαλυει το κορμι
με δονει
γλυκοπικρο ακαταμαχητο ερπετο
.
Ἄτθι, σοὶ δ' ἔμεθεν μὲν ἀπήχθετο
φροντίσδην, ἐπὶ δ' Ἀνδρομέδαν πότᾳ
Ατθι,εσυ εμενα με περιφρονεις,επειδη
την Ανδρομεδα ερωτοτροπεις
.
ἔστι μοι κάλα πάις χρυσίοισιν ἀνθέμοισιν
ἐμφέρην ἔχοισα μόρφαν Κλέις ἀγαπάτα,
ἀντὶ τᾶς ἔγωὐδὲ Λυδίαν παῖσαν οὐδ' ἐράνναν
εχω μια κορη ομορφη που στη μορφη
μοιαζει στα χρυσα ανθη,
Κλεις η πολυαγαπημενη,
την οποια πιο πολυ λατρευω
απ'ολη την Λυδια
.
ἦρος ἄγγελος ἰμερόφωνος ἀήδων
αγγελος της ανοιξης γκλυκοφωνο αηδονι
.
Κατθνάσκει Κυθέρἠ, ἄβροσ Ἄδωνισ, τί κε θεῖμεν,
Καττύπτεσθε κόραι καὶ κατερείκεσθε χίτωνασ.
πεθαινει,Κυθερεια,ο ευγενικος Αδωνις,
τι να κανουμε;
χτυπηστε τα στηθη κορες και σχιστε τα ρουχα
.
Λάτω καὶ Νιόβα μάλα μὲν φίλαι ἦσαν ἔταιραι
η Λητω και η Νιοβη πολυ φιλες αγαπημενες
..
οιαν ταν υακινθον εν ωρεσι
ποιμενες ανδρες ποσσι
καταστειβοισι , χαμαι δε
το πορφυρον ανθος ...
[κειται ]
ετσι οπως τον υακινθο καταπατουν
με τα ποδια τους στο βουνο βοσκοι
και το πορφυρο ανθος στο χωμα...
[κειται]
.
οιον το γλυκομαλον ερευθεται
ακρω επ'υσδω, ακρον επ'ακροτατω,
λελαθοντο δε μαλοδροπηες ,
ουν μαν εκλελαθοντ',αλλ'ουκ
εδυναντο επικεσθαι
ετσι οπως το γλυκομηλο κοκκινιζει
στο ακρο του κλαδιου, στο μακρυτερο
ακρο του, το παρατησαν οι συγκομιδοι
των μηλων ,οχι γιατι το αγνοησαν
αλλα δεν μπορεσαν να τ'αρπαξουν
.
...Εμμεθεν δ'εχεισθα λαθαν
...Μ'εχεις ξεχασει
.
ολβιε γαμβρε ,σοι μεν δη γαμος ως αραο
εκτετελεστ,εχης δε παρθενον [αν] αραο...
σοι χαριεν μεν ειδος ,οππατα δ' [εστι ,
νυμφα] μελλιχ' , ερος δ'επ' ιμερτω κεχυται
προσωπω
....τετιμακ' εξοχα σ' Αφροδιτα
ευτυχισμενε γαμβρε ,ο γαμος σου,οπως
ηθελες γινεται, και την κορη που θελεις
εχεις, δικο σου το χαριτωμενο πλασμα,
τα γλυκα ματια της νυφης , κι ο ερωτας
γεμιζει το ευτυχισμενο προσωπο...
...σ'εχει τιμησει εξοχα η Αφροδιτη
.
Ερος δηυτε μ' ο λυσιμελης δονει,
γλυκυπικρον αμαχανον ορπετον.
Ο Ερωτας παλι με τρανταζει ,να
μου διαλυσει τα μελη του κορμιου,
γλυκοπικρο ανικητο πλασμα
.
εχει μεν Ανδρομεδα καλαν αμοιβαν...
Ψαπφοι, τι ταν πολυολβον Αφροδιταν...
[καλεις];
μια καλη ερωτηση εχει η Ανδρομεδα...
Σαπφω, γιατι καλεις την ευδαιμονα Αφροδιτη;
.
εστι μοι καλλα παις χρυσιοιησιν ανθεμοισιν
εμφερην εχοισα μορφαν Κλεις αγαπατα,
αντι τας εγωυδε Λυδιαν παισαν ουδ'ερανναν...
εχω μια κορη ομορφη ομοια στη μορφη
με τα χρυσα λουλουδια η αγαπημενη Κλεις,
μ'ολοκληρη τη Λυδια δεν αλλαζω ...
.
θελω τι τ'ειπην ,αλλα με κωλυει αιδως...
.
θελω κατι να σου πω, αλλα μ'εμποδιζει
η ντροπη...
.
παρθενον αδυφωνον
κορη γλυκοφωνη
.
πληρης μεν εφαινετ' α σελαννα
αι δ'ως περι βωμον εσταθησαν
φωτισε πληρης η σεληνη
κι αυτες γυρω απ'το βωμο
ακινητες σταθηκαν
.
Εσπερε,παντα φερων,οσα φαινολις
εσκεδασ' Αυως, [φερεις οιν,φερεις αιγα,
φερεις απυ] ματερι παιδα
Εσπερε,τα παντα φερνεις πισω, οσα
η φωτεινη Αυγη ξεχωρισε ,
φερνεις το προβατο,φερνεις την γιδα,
φερνεις στη μητερα τη θυγατερα
.
πολυ πακτιδος αδυμελεστερα...
χρυσω χρυσοτερα
περισσοτερο γλυκοφωνη απ'τη λυρα
λαμπροτερη απ'τον χρυσο
.
Δεδυκε μεν α σελαννα
και Πληιαδες ,μεσαι δε νυχτες,
παρα δ'ερχετ'ωρα,
εγω δε μονα κατευδω.
Εδυσε η σεληνη ,εδυσε
κι η Πουλια ,μεσανυχτα,
περασε η ωρα ,κι εγω
μονη κοιμαμαι
.
Τιμαδας αδε κονις ,ταν δη προ γαμοιο
θανουσαν δεξατο Φερσεφονας κυανεος
θαλαμος ,ας και αποφθιμενας πασαι
νεοθαγι σιδαρω αλικες ιμερταν κρατος
εθεντο κομαν
Αυτη ειναι η τεφρα της Τιμαδος,που
πεθανε πριν το γαμο και την δεχτηκε
στα σκοτεινα παλατια η Περσεφωνη
Ολες οι φιλες της με νεοτροχισμενο
μαχαιρι εκοψαν συριζα τ'αγαπημενα
πορφυρα μαλλια τους
.
Τω γριπει Πελαγωνι πατηρ επεθηκε
Μενισκος κυρτον και κωπαν ,
μναμα κακοζοιας.
Για τον ψαρα Πελαγωνα ο πατερας του
ο Μενισκος εστησε εδω την αγκυρα
και το κουπι του,
να μνημονευουν την κακοριζικη ζωη του
.
αστερες μεν αμφι καλαν σελανναν
αψ'απυκρυπτοισι φαενναν ειδος,
οπποτα πληθοισα μαλιστα λαμπη
γαν... αργυρια.
τ'αστερια γυρω απ'το λαμπρο φεγγαρι
χανουν το φωτισμενο προσωπο τους
οταν αυτο γεματο λαμπει τη γη
με τ'αργυρο του φως
.
...ποδας δε ποικιλος μασλης εκαλυπτε,
Λυδιον καλον εργον.
και τα ποδια καλυπτε πολυχρωμο
πεδιλο, Λυδικο εργο, ομορφο
.
Ερος δ'ετιναξε μοι φρενας,
ως ανεμος κατ'ορος δρυσιν εμπετων
Ο Ερωτας μου ταραξε τα μυαλα,
οπως ο ανεμος στα βουνα πανω
στα δεντρα πεφτει
.
ηρθες ,[καλ'] εποησας,
εγω δε σ'εμαιομαν,
ον δ'εψυξας εμαν φρενα
καιομενα ποθω
ηρθες τελικα ,ομορφια μου,
τοσο σε αναζητησα,
και δροσισες την καρδια μου
που την εκαιγε ο ποθος
.
η' τιν'αλλον
[μαλλον] ανθρωπων εμμεθεν φιλησθα
η' μηπως εναν αλλον περισσοτερο
απο μενα αγαπησες
.
σκιδναμενας εν στηθεσιν οργας
μαψυλακαν γλωσσαν πεφυλαχθαι
οταν τα στηθια σου φουσκωνει η οργη
φυλαξε τη γλωσσα σου απο τα ξεφωνητα
.
Λατω και Νιοβα μαλα μεν φιλαι ησαν εταιραι
η Λητω κι η Νιοβη ηταν συντροφες
πολυαγαπημενες φιλες
.
ποικιλοθρον'αθανατ'Αφροδιτα,
παι Διος δολοπλοκε,λισσομαι σε,
μη μ' ασαισι μηδ' ονιαισι δαμνα,
ποτνια,θυμον
ποικιλοθρονη αθανατη Αφροδιτη
κορη του Δια ,δολοπλοκα, σε εκληπαρω,
μη μου μαραζωνεις με βασανα
και λυπες ,Δεσποινα ,τη καρδια
αλλα τυιδ'ελθ',αι ποτα κατερωτα
τας εμας αυδας αιοισα πηλοι
εκλυες,πατρος δε δομον λιποισα
χρυσιον ηλθες
αλλα εδω ελα,οπως καποτε παλια
ακουγοντας τις φωνες μου ,απο
μακρυα ,ηρθες αφηνοντας
το πατρικο λαμπρο παλατι
αρμ'υπασδευξαισα. καλοι δε σ'αγον
ωκεες στρουθοι περι γας μελαινας
πυκνα διννεντες πτερ'απ'ωρανω
αιθερος δια μεσσω
το αρμα εζευξες και καλα σπουργιτια
γρηγορα ,στη μαυρη γη σε φερανε με
στροβιλους απ'τα δυνατα χτυπηματα των
φτερων πανω στον ουρανο μεσα στον αιθερα
αιψα δ'εξικοντο.συ δ',ω μακαιρα,
μειδιαισαισ' αθανατω προσωπω
ηρε'οττι δηυτε πεπονθα κωττι
δηυτε καλημι
γρηγορα εφτασαν, και συ,μακαρια,
μειδιασες στο αθανατο προσωπο
και με ρωτησε τι παλι επαθα ,
γιατι και παλι σε καλω
κωττι μοι μαλιστα θελω γενεσθαι
μαινολα θυμω,''τινα δηυτε [πειθω
αψ σ'αγην ] ες σαν φιλοτατα ; τις
σ',ω Ψαπφ',αδικηει;
τι παλι θελω τοσο πολυ να γινει στην
αναστατωμενη καρδια μου ,''ποια
παλι[να πεισω να ρθει γρηγορα σε
σενα]στον ερωτα σου,ποια ,Σαπφω.
σε περιφρονει;''
και γαρ αι φευγει ,ταχεως διωξει
αι δε δωρα μη δεκετ',αλλα δωσει
αι δε μη φιλει,ταχεως φιλησει
κωυκ εθελοισα
κι αν σ'αποφευγει,γρηγορα θα σε
κυνηγα,κι αν δωρα δεν καταδεχεται
θα σου προσφερει ,κι αν δεν σ'αγαπα
γρηγορα θα σ'αγαπησει θελει δεν θελει
ελθε μοι και νυν ,χαλεπαν δε λυσον
εκ μεριμναν, οσσα δε μοι τελεσσαι
θυμος ιμερρει,τελεσον. συ δ'αυτα
συμμαχος εσσο
Ελα σε μενα και τωρα,αλαφρυνε με
απο τα βαρια βασανα,εκπληρωσε
οσα η καρδια μου επιθυμει,τελειωσετα,
και γινε εσυ η ιδια συνεργος μου
.
μήτε μοι μέλι μήτε μέλισσα
ουτε μελι για μενα ουτε μελισσα
.
παντοδάπαισι μεμειχμένα χροίαισιν
μ'ολα τα χρωματα αναμειγμενα
.
πάρθενον ἀδύφωνον
παρθενα γλυκυφωνη
.
πλήρης μὲν ἐφαίνετ' ἀ σελάννα
αἰ δ' ὠς περὶ βῶμον ἐστάθησαν
πληρης ανατειλε η σεληνη
και οι γυναικες γυρω στο βωμο
σταθηκαν
.
πόλυ πάκτιδος ἀδυμελεστέρα ...
χρύσω χρυσοτέρα ...
πιο πολυ απο τη λυρα μελωδικοτερη
απο τον χρυσο χρυσοτερη
.
πότνια Αὔως
σεβαστη Αυγη
.
σκιδναμένας ἐν στήθεσιν ὄργας
πεφύλαχθαι γλῶσσαν μαψυλάκαν
οταν η οργη σου φουσκωνει τα στηθια
φυλαξε τη γλωσσα να μην ξεστομισει
απρεπα
.
τάδε νῦν ἐταίραις
ταὶς ἔμαις τέρπνα κάλως ἀείσω
ετσι τωρα θα τραγουδησω καλα
τις φιλες μου να διασκεδασω
.
μέλημα τὦμον
δικια μου φροντιδα
.
φαῖσι δή ποτα Λήδαν †ὐακίνθινον† πεπυκάδμενον
εὔρην ᾤον
λενε πως καποτε η Ληδα βρηκε μεσα
στο ανθος του υακινθου κρυμενο ενα αυγο
.
μυθοπλοκος
παραμυθας
.
Κρῆσσαί νύ ποτ’ ὦδ’ ἐμμελέως πόδεσσιν
ὤρχηντ’ ἀπάλοισ’ ἀμφ’ ἐρόεντα βῶμον
πόας τέρεν ἄνθος μάλακον μάτεισαι.
οι κρητικες γυναικες καποιες φορες
με ρυθμο στα ποδια χορευουν
γυρω απ'τον ιερο βωμο
συντριβοντας τα μαλακα ανθη της χλοης
.
Δέδυκε μὲν ἀ σελάννα
καὶ Πληίαδες· μέσαι δὲνύκτες,
παρὰ δ’ ἔρχετ’ ὤρα,
ἔγω δὲ μόνα κατεύδω
Εδυσε η σεληνη
εδυσε κι η Πουλια,μεσανυχτα,
περασε η ωρα,
κι εγω μονη κοιμαμαι
.
Τῷ γριπεῖ Πελάγωνι πατὴρ ἐπέθηκε Μενίσκος
κύρτον καὶ κώπαν, μνᾶμα κακοζοίας
στον ψαρα Πελαγων ο πατερας του Μενισκος
τοποθετησς τη καρινα και το κουπι,
μνημα κακοριζικου
.
Ἀϊπάρθενοσ ἔσσομαι.
παντα παρθενα θα μεινω
.
.
.
.
.
τι σημασια εχει ενας αζητητος ανθρωπος;
.
τι σημασια εχει ενας αζητητος ανθρωπος;
πετρα που δεν κυλησε σ'αλλη πετρα
να συντριφθει
αμμος που δεν αναμειχθηκε μ'αλλη αμμο
να χαθει
νερο που δεν διαλυθηκε σ'αλλο νερο
να πολλαπλασιασθει
λεξη που δεν εφθασε σ'αλλη λεξη
να ηχησει
διαφωνια/συμφωνια
.
.
.
.
.
ΥΠΟΛΟΓΑ ΑΝΥΠΟΛΟΓΙΣΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
ΝΕΚΥΙΑ ΣΤΟΝ ΤΑΚΗ ΣΙΝΟΠΟΥΛΟ ΣΤΟΝ ΜΙΛΤΟ ΣΑΧΤΟΥΡΗ
ΣΤΟΝ ΝΙΚΟ ΑΛΕΞΗ ΑΣΛΑΝΟΓΛΟΥ ΣΤΟΝ ΜΑΝΩΛΗ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗ
ΣΤΟΝ ΜΙΧΑΛΗ ΚΑΤΣΑΡΟ ΣΤΟΝ ΝΙΚΟ ΓΑΒΡΙΗΛ ΠΕΝΤΖΙΚΗ
ΣΤΗΝ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΩΓΟΥ ΣΤΟΝ ΤΑΣΟ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗ
ΣΤΟΝ ΝΙΚΟ ΕΓΓΟΝΟΠΟΥΛΟ ΣΤΟΝ ΝΙΚΟ ΚΑΛΛΑ
ΣΤΟΝ ΑΡΗ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ
.
ενας -ενας που πηγαν
γιατι δεν τους βλεπω;
κι ακουσα μια φωνη ισα
που πνεει γυρω του το χορτο
''στην αρχαια τους πατριδα ειναι''
''πες ενα -ενα
τα ονοματα
Εσυ Κληρονομος Ποιησης
Ανομοιοκαταληκτης Εξουσιων''
.
.
.
Vincent Van Gogh
-ΣΤΟ ΚΙΤΡΙΝΟ ΤΟΥ ΒΑΝ ΓΚΟΓΚ
-Η ΚΙΤΡΙΝΗ ΘΛΙΨΗ ΤΟΥ ΒΑΝ ΓΚΟΓΚ
.
-Paul Gauguin
-Σ'ΕΝΑΣΤΡΗ ΝΥΧΤΑ ΣΤΙΣ ΝΗΣΟΥΣ ΜΑΡΚΗΣΙΕΣ Ο ΠΩΛ ΓΚΩΓΚΕΝ
.
-ΣΤΗΝ ΠΡΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΕΞΗ ΘΑΛΑΣΣΑ
.
.
Vincent Van Gogh- ΑΥΤΟΣ Ο ΒΙΝΣΕΝΤ ΒΑΝ ΓΚΟΓΚ ΔΕΝ ΠΩΛΕΙΤΑΙ .
ΔΩΡΙΖΕΤΑΙ-χ.ν.κουβελης
.
.
ΣΤΟ ΚΙΤΡΙΝΟ ΤΟΥ ΒΑΝ ΓΚΟΓΚ
.
σταχυα κιτρινα και περα σπιτι
με κοκκινα κεραμιδια
''ειναι θλιμενη η καρδια μου''
μονος καταμοναχος μεσα σε κηπο
ηλιοτροπιων
.
.
Vincent Van Gogh-Βινσεντ Βαν Γκογκ-3μ χ 4 μ ακρυλικο-χ.ν.κουβελης
.
.
Η ΚΙΤΡΙΝΗ ΘΛΙΨΗ ΤΟΥ ΒΑΝ ΓΚΟΓΚ
.
Τι περιμενεις;
να περασει το κιτρινο συννεφο
που;
οπου να'ναι στο μυαλο μου
.
.
Paul Gauguin-Πωλ Γκωγκεν-χ.ν.κουβελης
.
.
Σ'ΕΝΑΣΤΡΗ ΝΥΧΤΑ ΣΤΙΣ ΝΗΣΟΥΣ ΜΑΡΚΗΣΙΕΣ Ο ΠΩΛ ΓΚΩΓΚΕΝ
.
''παμπτωχος και με συφιλη απο
τις θεικες γυναικες''ψιθυριζει
στ'αριστερο αυτι του Βικεντιου
Βαν Γκογκ
σ'ενα μερος του
.
.
η βαρκα -Greek boat-1,50μ χ 3 μ λαδι-χ.ν.κουβελης
.
.
ΣΤΗΝ ΠΡΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΕΞΗ ΘΑΛΑΣΣΑ
.
αναπνεει το ψαρι
σ'ασβεστολιθο
πληρης ρυθμων η θαλασσα
προπαραληγουσα
.
.
.
-ΣΤΟ ΚΙΤΡΙΝΟ ΤΟΥ ΒΑΝ ΓΚΟΓΚ
-Η ΚΙΤΡΙΝΗ ΘΛΙΨΗ ΤΟΥ ΒΑΝ ΓΚΟΓΚ
.
-Paul Gauguin
-Σ'ΕΝΑΣΤΡΗ ΝΥΧΤΑ ΣΤΙΣ ΝΗΣΟΥΣ ΜΑΡΚΗΣΙΕΣ Ο ΠΩΛ ΓΚΩΓΚΕΝ
.
-ΣΤΗΝ ΠΡΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΕΞΗ ΘΑΛΑΣΣΑ
.
.
ΔΩΡΙΖΕΤΑΙ-χ.ν.κουβελης
.
.
ΣΤΟ ΚΙΤΡΙΝΟ ΤΟΥ ΒΑΝ ΓΚΟΓΚ
.
σταχυα κιτρινα και περα σπιτι
με κοκκινα κεραμιδια
''ειναι θλιμενη η καρδια μου''
μονος καταμοναχος μεσα σε κηπο
ηλιοτροπιων
.
.
.
.
Η ΚΙΤΡΙΝΗ ΘΛΙΨΗ ΤΟΥ ΒΑΝ ΓΚΟΓΚ
.
Τι περιμενεις;
να περασει το κιτρινο συννεφο
που;
οπου να'ναι στο μυαλο μου
.
.
.
.
Σ'ΕΝΑΣΤΡΗ ΝΥΧΤΑ ΣΤΙΣ ΝΗΣΟΥΣ ΜΑΡΚΗΣΙΕΣ Ο ΠΩΛ ΓΚΩΓΚΕΝ
.
''παμπτωχος και με συφιλη απο
τις θεικες γυναικες''ψιθυριζει
στ'αριστερο αυτι του Βικεντιου
Βαν Γκογκ
σ'ενα μερος του
.
.
.
.
ΣΤΗΝ ΠΡΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΕΞΗ ΘΑΛΑΣΣΑ
.
αναπνεει το ψαρι
σ'ασβεστολιθο
πληρης ρυθμων η θαλασσα
προπαραληγουσα
.
.
.
.
.
ΟΥ ΝΕΜΕΣΙΣ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ-ΕΛΕΝΗ/ΜΑΡΙΑ ΣΚΛΗΡΑΙΝΑ
.
.
Στις Σκαιες Πυλες στην Τροια ειδαν την Ελενη και ειπαν:
ου νέμεσις Τρώας και ευκνήμιδας Αχαιούς
τοιήδ' αμφί γυναικί πολύν χρόνον άλγεα πάσχειν.
αινώς αθανάτησι θεής εις ώπα έοικεν
Ομηρου Ιλιαδα-ραψωδια γ'-156-158
καμια τιμωρια δεν ειναι οι Τρωες και οι Ελληνες
για μια τετοια γυναικα τοσο πολυ καιρο να δεινοπαθουν,
τρομερα στις αθανατες θεες μοιαζει στην μορφη
[χαλαλι για μια τετοια γυναικα οι Τρωες και οι Ελληνες
τοσο πολυ καιρο πονους να υποφερουν,
τρομερα στις αθανατες θεες μοιαζει στην οψη ]
το ιδιο αναφωνησε ενας ασικης στην Αγορα της Πολης οταν ειδε
να περναει η πανεμορφη Μαρια Σκληραινα ερωμενη του αυτοκρα-
ρα Κωνσταντινου Θ' του Μονομαχου,συζυζου της Πορφυρογεν-
νητης Ζωης,μια οπτασια ητανε,ενα χαρμα ιδεσθαι,η αποκαλουμενη
Σεβαστη με τις ευλογιες της ιδιας της Ζωης,μεγαλος πειρασμος,πηγη
σκανδαλων και στασεων,μια χαιδιαρα γυναικα:
ου νεμεσις Βυζαντινοι αμαρτιας πασχειν
χαλαλι Βυζαντινοι για μια τετοια γυναικα ν'αμαρτανεις
.
.
.
-ΣΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΒΑΡΝΑΛΗ- ΦΑΛΛΙΚΟ
.
-ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΟ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟ-ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ
.
.
Κωστας Βαρναλης,Ποιητης-χ.ν.κουβελης
.
.
ΣΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΒΑΡΝΑΛΗ-ΦΑΛΛΙΚΟ
.
κι αν ειναι να γιομισει απ'ακρου σ'ακρη
η χωρα η ελληνικη γονιμους θεους
το κοτσονατο κριαρι τον φαλλο-ισοκρατη Πριαπο
το γαιδουρι το βαρβατο.
Αξιον Εστι η Γεννα!Παναξια!
η Ορθοβυζα Πλαση μου Ελλαδα
Ιωαννης Δαμασκηνος-χ.ν.κουβελης
.
.
ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΟ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟ-ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ
.
ΙΣΤΟΡΙΑ ΒΓΑΛΜΕΝΗ ΑΠ'ΤΑ ΚΟΚΚΑΛΑ ΤΑ ΙΕΡΑ.
ΠΑΛΛΙΚΑΡΙ ΣΤΑ ΔΕΚΑΟΚΤΩ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Η'
ΓΙΟΡΓΟΣ ΕΙΣ Τ'ΟΝΟΜΑ ΖΩΣΤΗΚΕ ΤΟ ΣΠΑΘΑΚΙ
ΤΟΥ ΚΙ ΕΣΥΡΕ ΣΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ ΣΗΜΕΙΑ.ΜΕ ΤΟΝ
ΗΛΙΟ Π'ΑΝΑΤΕΙΛΕ ΚΙΝΟΥΣΕ ΜΕ ΤΟΝ ΗΛΙΟ
ΠΟΥ ΔΟΥΣΕ ΠΛΑΓΙΑΖΕ ΚΙ ΑΥΤΟ ΒΑΣΤΑΞΕ ΤΡΕΙΣ
ΜΗΝΕΣ.ΤΟΝ ΤΕΤΑΡΤΟ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ.
ΤΟΝ ΒΡΗΚΕ ΚΑΤΩ ΑΠ'ΤΗ ΜΗΛΙΑ,ΤΟΝ ΧΑΙΡΕΤΗΣΕ
ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΦΙΧΤΑΓΚΑΛΙΑΣΕ
.
.
.
.
-ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΟ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟ-ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ
.
.
.
.
ΣΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΒΑΡΝΑΛΗ-ΦΑΛΛΙΚΟ
.
κι αν ειναι να γιομισει απ'ακρου σ'ακρη
η χωρα η ελληνικη γονιμους θεους
το κοτσονατο κριαρι τον φαλλο-ισοκρατη Πριαπο
το γαιδουρι το βαρβατο.
Αξιον Εστι η Γεννα!Παναξια!
η Ορθοβυζα Πλαση μου Ελλαδα
.
.
ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΟ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟ-ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ
.
ΙΣΤΟΡΙΑ ΒΓΑΛΜΕΝΗ ΑΠ'ΤΑ ΚΟΚΚΑΛΑ ΤΑ ΙΕΡΑ.
ΠΑΛΛΙΚΑΡΙ ΣΤΑ ΔΕΚΑΟΚΤΩ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Η'
ΓΙΟΡΓΟΣ ΕΙΣ Τ'ΟΝΟΜΑ ΖΩΣΤΗΚΕ ΤΟ ΣΠΑΘΑΚΙ
ΤΟΥ ΚΙ ΕΣΥΡΕ ΣΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ ΣΗΜΕΙΑ.ΜΕ ΤΟΝ
ΗΛΙΟ Π'ΑΝΑΤΕΙΛΕ ΚΙΝΟΥΣΕ ΜΕ ΤΟΝ ΗΛΙΟ
ΠΟΥ ΔΟΥΣΕ ΠΛΑΓΙΑΖΕ ΚΙ ΑΥΤΟ ΒΑΣΤΑΞΕ ΤΡΕΙΣ
ΜΗΝΕΣ.ΤΟΝ ΤΕΤΑΡΤΟ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ.
ΤΟΝ ΒΡΗΚΕ ΚΑΤΩ ΑΠ'ΤΗ ΜΗΛΙΑ,ΤΟΝ ΧΑΙΡΕΤΗΣΕ
ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΦΙΧΤΑΓΚΑΛΙΑΣΕ
.
.
.
Βαν Γκογκ[Vincent Van Gogh]2 μ χ 3 μ ακρυλικο-χ.ν.κουβελης
.
.
Με ποσο ηλιοτροπιο αιμα Βαν Γκογκ θα ξεπληρωσουμε τα κριματα μας;
.
.
Με ποσο ηλιοτροπιο αιμα Βαν Γκογκ
θα ξεπληρωσουμε τα κριματα μας;
μεσα σε μια απ'τις παραγκες του κοσμου
τον φιλοξενησαν γυρω απ'το ξυλινο τραπεζι
κατω απ'το φως μιας λαμπας πετρελαιου
η Ελενη ο Κωστας η Φωτεινη η Ευφροσυνη
ο Γιωργος η μικρη Μαρια 7 χρονων
εφαγε απ'τις πατατες που ολη τη μερα μαζευουν
σκυμενοι τη ζωη τους
κι επειτα στο Μποριναζ στα ορυχεια
σκιες αχθος αρουρης
εγω εσυ εμεις
αχρηστοι ανθρωποι
Τους σταματησε εκει και ειδανε την εικονα τους
επειτα με λειψο αυτι αφουγκραστηκε
στην εναστρη νυχτα και
τους καρφιτσωσε αστερισμους σ'ελικοειδη κινηση
εναν-εναν στην ακριβη θεση του
χειμωνα ανοιξη
θερος φθινοπωρο
σε κηπο ηλιοτροπιων εβλεπε το δωματιο στην Αρλ
στο τραπεζι με το κιτρινο τραπεζομαντηλο
το φρεσκο γραμμα του Τεο,
ο Βιντσεντ αιωρειται στην αιωνιοτητα 3 μμ
27 Ιουλιου η ακριβης ημερομηνια
μια μερα στην Αρλ:κιτρινοι χαμηλοι λοφοι,
πουλια στον αερα,φυσαει ελαφρα απο τα δυτικα,
τα κυπαρισσια λυγιζουν,
τοτε ταισε τη μερα πηλινο χρωμα
και χορτασε
Κατα τον Πωλ Γκασε η σημερινη μας ενδεια
να οφειλεται στα ηλιοτροπια του
Πως αποφασισα να γραψω για τον φιλο μου Βικεντιο,
μηπως ν'αναφερω εμμεσως τον ευγενη Κωστα Καρυωτακη
η' τον μαστορα αρχιτεκτονα Αρη Κωνσταντινιδη
η' εκεινον τον ευπατριδη πολιτη Νικο Πουλαντζα
ωρα γης.αιωνιοτητα-
.
.
.
Ορθογωνιο Greek Abstract-Ομηρικο'2μ χ 3μ ακρυλικο-χ.ν.κουβελης
.
.
ΟΥΤΙΣ ΟΥΔΕΙΣ ΟΔΥΥΣΣΕΥΣ
.
τωρα καθεται σε παραλια
παρα θιν αλος
στα βραχια κι αριστερα η αμμος
καπου εκατο μετρα περιπου
ο ηλιος ψηλα γυρναει
και τον θερμαινει
κι ενας γλαρος λευκος επιμενει στα νερα
εκει σιμα δεκα οργυες πιο μεσα στη θαλασσα
κατεβαινει ανεβαινει
φευγει επιστρεφει
κι εκεινος συλλογιζεται σαν πολλα χρονια ταζιδευτης
και τωρα εφτασε στη πατριδα ναυαγος
κανενας απ'τους συντροφους δεν γλυτωσε
δεν βλεπει να ξεβρασθηκε μαζι του σ'αυτη
τη παραλια,
ητανε καλα παιδια λιγομιλητα ζορικα
οπως πρεπει να'ναι οι αντρες
ενα ενα τα ονοματα τους τα προφερε στον αερα
ο Νικος ο Τακης ο Μιχαλης ο Γιωργος ο Μανωλης,
ο Κωστας,
ολα τα ειπε δεν ξεχασε κανεναν
και τελευταιον μνημονευσε τον Ελπηνορα,
τον αφησαν στο νησι αταφο,δεν καταλαβαν πως δεν ανεβηκε
στο κοιλο καραβι,
παντα ετσι ηταν,δεν δειχνονταν,εμενε πισω,
δεν επιανε χωρο.
καλος κωπηλατης εργατικος ,αυτο ηξερε καλα αυτο τον ενοιαζε
να κανει καλα,
τον βρηκε στον Αδη οταν πηγε να βρει τον Τειρεσια να του πει
για τον γυρισμο τους στη πατριδα,
εκει ηταν σκια,
τους ειχε δει να φευγουν απ'το λιμανι,μεθυσμενος οπως ηταν
δεν προσεξε,επεσε απ'τη ταρατσα της Κιρκης και τσακιστηκε κατω
πανω στα βραχια,
τον βρηκε λυπημενο και του'πε φτερωτα λογια να τον εγκαρδιωσει:
-κι ο ποιητης ο Ομηρος θα γραψει για σενα
και οι Ελληνες Γιωργος Σεφερης και Τακης Σινοπουλος
κι ακομη ο Αμερικανος Εζρα Παουντ-
''καθε συντροφος'',σκεφθηκε,''ενα κουπι ορθιο το μετρο του''
σε καποια ακρογυαλια της πατριδας
κι ο γλαρος,ειδε,δεν ξαναφανηκε,
αλλος γλαρος ηρθε στη θεση του,κι επειτα αλλος γλαρος,
σαν εφυγε κι αυτος ηρθε αλλος γλαρος,
ηρθανε κι εφυγαν
τοσοι γλαροι οσοι οι κοκκοι της αμμου,
αριστερα
να διηγηθει τη ζωη του,τις πραξεις του,τις επιθυμιες του,
-ποιος ,αληθεια,θα τις ακουσει και που θα του χρειασθουν;-
ισως αχρηστα συμβαντα,ασημαντα,χωρις συνεπειες
σε τιποτα,
Ποια ειναι η Σμυρνη,Ποιος ο Μυστρας
Ποια η Θεσσαλονικη,Ποια η Αθηνα,
Ποια η Ελλαδα;
ΟΥΤΙΣ ΟΥΔΕΙΣ ΟΔΥΣΣΕΥΣ
.
.
.
ο Αχιλλεας και ο Αιαντας παιζουν πεσσους[παρασταση
σε αρχαιο αμφορεα]
.
.
ΤΙ ΣΥΝΕΒΕΙ ΣΤΟΝ ΑΙΑΝΤΑ ΤΟΝ ΤΕΛΑΜΩΝΙΟ
.
''η Τεκμησσα τον βρηκε η γυναικα του
στ'ακρογυαλι,ειχε καρφωσει στο ξιφος
το πελωριο κορμι του,
ηρθε αναμαλλιασμενη στο μερος που ημασταν
συγκεντρωμενοι και φωναξε,ουρλιαξε:
''σκοτωθηκε ο Αιας,να τι του κανατε,
τωρα ειστε ευχαριστημενοι που χαθηκε,
δεν θα σας ενοχλει πια'' ειπε κι επεσε κατα πανω μας
και μας χτυπουσε με τα χερια της,μας εφτυνε με το
στομα της,μας εγδερνε τα προσωπα με τα νυχια της
''τι σας εκανε αχαριστοι και τον σκοτωσατε,εσας
που τοσες φορες σας εσωσε απ'τον ολεθρο.δειλοι,
δολοφονοι,
Η καταρα μου να πεσει στα κεφαλια σας και στα κεφαλια
των παιδιων σας
Αιαζω σε Αιαντα.Θρηνω''κι ουρλιαξε.
σκυψαμε τα κεφαλια ντροπιασμενοι ,ενας-ενας
σκορπισαμε και χαθηκαμε μεσα στη νυχτα
που ειχε πεσει,
αγρυπνοι τον φεραμε στο νου.
αυτον τον γενναιωτερο αναμεσα μας τον προσβαλαμε,
τα οπλα του Αχιλλεα του αξιζαν εκεινου,αυτος πηρε
το νεκρο σωμα του απ'τα εχθρικα χερια,μεσα απ'τη φωτια
το εφερε,
επρεπε να μας σφαξει ολους για την ατιμια μας,
παραλογισε ,λεγαμε,τρελαθηκε κι εσφαξε το κοπαδι τα προβατα
νομιζοντας πως ημασταν εμεις,τι καλα θα'κανε να μας εκοβε
τοτε εναν-εναν τετοιοι παλιανθρωποι που ημαστε,
τωρα αυτος ο γενναιος βρισκεται αταφος μαχαιρωμενος
στ'ακρογυαλι κι εμεις ,ντροπη,ακομα ζουμε''
σε ποιον εμφυλιο της ιστοριας μας συνεβηκε αυτο και
ποιος υπαιτιος αυτοπτης μαρτυς διηγηθηκε το τελος αυτο
του ηρωα;
.
.
.
Αχιλλεας και Χρυσηιδα-Ομηρικο-χ.ν.κουβελης
.
.
ΜΕΤΑΦΡΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΟΜΗΡΟ-χ.ν.κουβελης
Ιλιαδα,Ραψωδια Α',1-52
.
Μῆνιν ἄειδε, θεά, Πηληιάδεω Ἀχιλῆος
οὐλομένην, ἣ μυρί’ Ἀχαιοῖς ἄλγε’ ἔθηκε,
πολλὰς δ’ ἰφθίμους ψυχὰς Ἄϊδι προΐαψεν
ἡρώων, αὐτοὺς δὲ ἑλώρια τεῦχε κύνεσσιν
οἰωνοῖσί τε πᾶσι· Διὸς δ’ ἐτελείετο βουλή· 5
ἐξ οὗ δὴ τὰ πρῶτα διαστήτην ἐρίσαντε
Ἀτρεΐδης τε ἄναξ ἀνδρῶν καὶ δῖος Ἀχιλλεύς.
Τίς γάρ σφωε θεῶν ἔριδι ξυνέηκε μάχεσθαι;
Λητοῦς καὶ Διὸς υἱός· ὃ γὰρ βασιλῆι χολωθεὶς
νοῦσον ἀνὰ στρατὸν ὦρσε κακήν, ὀλέκοντο δὲ λαοί, 10
οὕνεκα τὸν Χρύσην ἠτίμασεν ἀρητῆρα
Ἀτρεΐδης· ὃ γὰρ ἦλθε θοὰς ἐπὶ νῆας Ἀχαιῶν
λυσόμενός τε θύγατρα φέρων τ’ ἀπερείσι’ ἄποινα,
στέμματ' ἔχων ἐν χερσὶν ἑκηβόλου Ἀπόλλωνος
χρυσέῳ ἀνὰ σκήπτρῳ, καὶ λίσσετο πάντας Ἀχαιούς, 15
Ἀτρεΐδα δὲ μάλιστα δύω, κοσμήτορε λαῶν·
« Ἀτρεΐδαι τε καὶ ἄλλοι ἐϋκνήμιδες Ἀχαιοί,
ὑμῖν μὲν θεοὶ δοῖεν Ὀλύμπια δώματ’ ἔχοντες
ἐκπέρσαι Πριάμοιο πόλιν, εὖ δ’ οἴκαδ’ ἱκέσθαι·
παῖδα δ' ἐμοὶ λύσαιτε φίλην, τὰ δ’ ἄποινα δέχεσθαι, 20
ἁζόμενοι Διὸς υἱὸν ἑκηβόλον Ἀπόλλωνα. »
Ἔνθ' ἄλλοι μὲν πάντες ἐπευφήμησαν Ἀχαιοὶ
αἰδεῖσθαί θ’ ἱερῆα καὶ ἀγλαὰ δέχθαι ἄποινα·
ἀλλ' οὐκ Ἀτρεΐδῃ Ἀγαμέμνονι ἥνδανε θυμῷ,
ἀλλὰ κακῶς ἀφίει, κρατερὸν δ’ ἐπὶ μῦθον ἔτελλε· 25
« Μή σε, γέρον κοίλῃσιν ἐγὼ παρὰ νηυσὶ κιχείω
ἢ νῦν δηθύνοντ’ ἢ ὕστερον αὖτις ἰόντα,
μή νύ τοι οὐ χραίσμῃ σκῆπτρον καὶ στέμμα θεοῖο·
τὴν δ’ ἐγὼ οὐ λύσω· πρίν μιν καὶ γῆρας ἔπεισιν
ἡμετέρῳ ἐνὶ οἴκῳ ἐν Ἄργεϊ, τηλόθι πάτρης, 30
ἱστὸν ἐποιχομένην καὶ ἐμὸν λέχος ἀντιόωσαν·
ἀλλ’ ἴθι μή μ’ ἐρέθιζε, σαώτερος ὥς κε νέηαι. »
.
Την οργη πες μας,θεα,του γιου του Πηλεα Αχιλλεα
την καταραμενη,που εφερε στους Αχαιους μυριους πονους
και πολλες γενναιες ψυχες ηρωων τις εστειλε στον Αδη
κι εδωσε τα κορμια τους θρασιμια στα σκυλια και σ'ολα
τα ορνια,και του Δια εγινε η θεληση αφ'οτου πρωταρχισαν
να φιλονικουν και να χωριζουν ο Αγαμεμνωνας ο αφεντης
ανδρων και ο θεικος Αχιλλεας
ποιος απ'τους θεους τους εκανε να φιλονικησουν μεταξυ
τους;
ο γιος της Λητως και του Δια,με τον βασιλια πικραθηκε
κι εστειλε αρρωστεια κακια στο στρατο,και χανονταν
οι ανθρωποι,επειδη τον ιερεα Χρυση περιφρονισε ο Ατρειδης,
αυτος ηρθε στα γοργα καραβια των Αχαιων να παρει πισω
τη θυγατερα του φερνοντας αμετρητα λυτρα,εχοντας στα
χερια του το χρυσο σκηπτρο με το στεφανι του ευθυβολου
Απολλωνα και παρακαλουσε ολους τους Αχαιους,και πιο πολυ
τους δυο Ατρειδες,τους πρωτους των λαων
''Ατρειδες και οι αλλοι Αχαιοι με τις στερεες περικνημιδες,
ας σας δωσουν οι θεοι που εχουν τ'ανακτορα στον Ολυμπο
να παρετε την πολι του Πριαμου και σωοι να φθασεται στα
σπιτια σας,δωστε μου πισω την αγαπημενη κορη μου,και
τα λυτρα δεχθητε,αν εχετε τον φοβο του γιου του Δια
του ευθυβολου Απολλωνα
τοτε ο ενας με τον αλλον οι Αχαιοι μεγαλοφωνα συναινεσαν
να σεβασθουν τον ιερεα και τα λαμπρα λυτρα να δεχθουν,
αλλα του Ατρειδη δεν μαλακωνε η καρδια,αλλα βιαια τον
εσπρωχνε και σκληρο λογο απηυθυνε:
''Μη σε ξαναβρω,γεροντα,εδω γυρω στα κοιλα καραβια
η' τωρα να αργοπορεις η' υστερωτερα παλι να ξαναρθεις,
και μην πιστευεις πως θα σε βοηθησει το σκηπτρο και το
στεφανι του θεου,''
αυτην δεν θα ελευθερωσω,μεχρι τα γεραματα θα βρισκεται
μεσα στο σπιτι μου στο Αργος,πολυ μακρυα απ'την πατριδα,
στον αργαλειο να υφαινει και στο κρεβατι μου συντροφο
θα την εχω,
ελα τραβα,μη μ'ερεθιζεις,για να φυγεις σωος απο δω''
Ὣς ἔφατ’· ἔδεισεν δ’ ὁ γέρων καὶ ἐπείθετο μύθῳ·
βῆ δ’ ἀκέων παρὰ θῖνα πολυφλοίσβοιο θαλάσσης·
πολλὰ δ’ ἔπειτ’ ἀπάνευθε κιὼν ἠρᾶθ’ ὁ γεραιὸς 35
Ἀπόλλωνι ἄνακτι, τὸν ἠύκομος τέκε Λητώ·
« Κλῦθί μευ, Ἀργυρότοξ’, ὃς Χρύσην ἀμφιβέβηκας
Κίλλάν τε ζαθέην Τενέδοιό τε ἶφι ἀνάσσεις,
Σμινθεῦ, εἴ ποτέ τοι χαρίεντ’ ἐπὶ νηὸν ἔρεψα,
ἢ εἰ δή ποτέ τοι κατὰ πίονα μηρί’ ἔκηα 40
ταύρων ἠδ’ αἰγῶν, τὸδε μοι κρήηνον ἐέλδωρ·
τίσειαν Δαναοὶ ἐμὰ δάκρυα σοῖσι βέλεσσιν. »
Ὣς ἔφατ’ εὐχόμενος, τοῦ δ’ ἔκλυε Φοῖβος Ἀπόλλων,
βῆ δὲ κατ’ Οὐλύμποιο καρήνων χωόμενος κῆρ,
τόξ’ ὤμοισιν ἔχων ἀμφηρεφέα τε φαρέτρην· 45
ἔκλαγξαν δ’ ἄρ’ ὀιστοὶ ἐπ’ ὤμων χωομένοιο,
αὐτοῦ κινηθέντος· ὁ δ’ ἤιε νυκτὶ ἐοικώς·
ἕζετ’ ἔπειτ’ ἀπάνευθε νεῶν, μετὰ δ’ ἰὸν ἕηκε·
δεινὴ δὲ κλαγγὴ γένετ’ ἀργυρέοιο βιοῖο·
οὐρῆας μὲν πρῶτον ἐπῴχετο καὶ κύνας ἀργούς, 50
αὐτὰρ ἔπειτ’ αὐτοῖσι βέλος ἐχεπευκὲς ἐφιεὶς
βάλλ’· αἰεὶ δὲ πυραὶ νεκύων καίοντο θαμειαί.
ετσι μιλησε ,ο γεροντας φοβηθηκε και υπακουσε
στο λογο του,αποσυρθηκε σιωπηλος στην ακρογυαλια
της βοερης θαλασσας κι οταν πηγε πολυ απομερα
παρακαλεσε ο γερος τον δυνατο Απολλωνα που
τον γεννησε η ομορφομαλουσα Λητω.
''Ακουσε με αργυροτοξε,που την Χρυσην περιβλεπεις
την Κιλλα την καλην και στην Τενεδο κυριαρχεις,
Σμινθεα,αν ποτε εγω για σενα εχτισα ναο να τον
χαιρεσαι,κι αν ποτε για σενα παχια κρεατα εψησα
ταυρων και κατσικιων για τον βαρυ καημο μου
τιμωρησε τους Δαναους με τα βελη σου τα δακρυα μου ''
ετσι ειπε προσευχομενος,τον ακουσε ο Φοιβος Απολλων
κι απ'τις κορυφες του Ολυμπου κατεβηκε οργισμενος
με το τοξο και στους ωμους ειχε γεματη φαρετρα,
ετριξαν δυνατα τα βελη στους ωμους οργισμενος
καθως κινηθηκε και σαν την νυχτα εμοιαζε,
καθισε παραμερα των καραβιων κι επεταξε το βελος
και φοβερη βροντη βγηκε απ'τ'αργυρο τοξο
πρωτα-πρωτα τα μουλαρια χτυπησε και τα γρηγορα
σκυλια,επειτα σ'αυτους εστειλε το διαπεραστικο βελος,
κι ακαταπαυστα οι φωτιες εκαιγαν νεκρων σωματα στοιβες
.
.
.
.
.
η θαλασσα
την ακουω
ΔΙΠΤΥΧΑ/DIPTYCHS
.
εχω μια πετρα στα χερια
στη θαλασσα την πετω
ενας κυκλος μεσα σε αλλον κυκλο
φωνη με φωνη ακουστηκε
''η θαλασσα''
η θαλασσα
την ακουω
I have a stone in the hands
Fly to the Sea
A circle inside another circle in
voice voice sounded
''The Sea''
the sea
I am listening her
.
.
.
.
.
υπολογισε τις λεξεις
σε αρχαιολογια συμπεριφορων
ΤΡΙΠΤΥΧΑL/TRIPTYCHS
.
υπολογισε τις λεξεις
νερο-αγευστον αοσμον αχρωμον
ασπρο-δεν απορροφα το φως,το αντανακλα
δεντρο-εργοστασιο φυλλων πρασινων
στην παρακατω προταση περασαν πουλια
''σε διεση του Μπαχ απλη Αριθμητικη ''
ανισοτροπια λογων
π.χ ''μετρικη δικαιου-φυσικος νομος''
........''υπεραριθμον-πετρινο αγαλμα σε κηπο
ακρωτηρι κοχυλιων''
στην παρακατω προταση περασαν ανθρωποι
''σε θεωρημα του Ευκλειδη η ωραιοτητα''
υπολογισε τις λεξεις
σε αρχαιολογια συμπεριφορων
-''πως το ψεμα εξουσιαζει'''
-''υπερ-διασταση χρηματος''
στην παρακατω προταση περασαν συμφωνα
''στη παρακτια περιοχη στο φως''
Berechnen Sie die Worte
Wasser geschmacklos geruchlos farblos
weiß-nicht absorbieren Licht, spiegelt
Baum-factory LEAF GREEN
Im folgenden Antrag verabschiedet Vögeln
'' DIESI in einfachen arithmetischen Bachs''
Anisotropie GRÜNDE
zB ''metrische Rechts-Naturgesetz''
.....''Redundant-Steinstatue im Garten
Seashells cape''
Im folgenden Antrag verabschiedet Menschen
'' Euklids Theorem in der Schönheit''
Berechnen Sie die Worte
in archäologischen VERHALTEN
-'' Die Lüge, beherrscht''
-'' Hyper-dimensionalen Geld
Im folgende Vorschlag unter bestanden Symphona
'' In Küstengebiete light''
Calculate the words
water-tasteless odorless colorless
white-do not absorb light, reflects
Tree-factory LEAF GREEN
in the following proposition passed birds
'' DIESI in Bach's simple arithmetic''
anisotropy REASONS
eg ''metric law-natural law''
.....''redundant-stone statue in garden
Seashells cape''
In the following proposition passed People
'' Euclid's theorem in the beauty''
Calculate the words
in archaeological BEHAVIORS
-'' the lie that dominates''
-'' hyper-dimensional money
in the following proposition passed symphona
'' in coastal areas to light''
.
.
.
.
.
ΔΙΠΤΥΧΑ/DIPTYCHS
η συμμετρια ειναι φυσικη επαγωγη/
Symmetry is natural induction
..
η συμμετρια ειναι φυσικη επαγωγη
.
μια στιγμη
πολλες αιωνιοτητες
περασμα απαλο αερα
οπως πνοη πεταλουδας σ' ανθη
και η σταγονα εξατμισθηκε
στην ακρη της φως
κρυσταλλo
ανοιξε χερια και καρδια
και νου
οσα κι αν ειδαν τα ματια
τιποτα ωραιοτερο δεν ειδαν
μια στιγμη το νερο
γαληνη
διαφανη σιωπη
.
.
Symmetry is natural induction
.
a moment
many eternities
soft air's passaging
as butterfly's breath on flowers
and the droplet is evaporated
in the her edge the light
a crystal
open hands and heart
and mind
whatsoever and if eyes saw
They had not seen more beautiful
a moment the water
calmness
transparent silence
.
.
.
LIGHT sur ArisTOtLEs-ARt letTRIsM -2μ χ 4μ [1]-χ.ν.κουβελης
.
.
Απειρη Υπεροπτικη
.
.
............................................απαλο.............απαλο σωμα
............................................σωμα...............στομα
....................................................................αντιμετωπη
............................................[περασμενη].....εξαπατας
............................................-αντιμετωπη-
..............................................χαρουμενο
..............................................μελισσι
.............................................[περιτριγυρω
..............................................ανεμος
..............................................ανεμος
..........περασμενη....................ανεμος...........ατροφικοι
...............................................ανεμος...........υακινθος!υακινθος!
...............................................ανεμος............ακους!
...............................................ανεμος............ακους!
................................................ακους!..........................ακους!
..................................................................................................
..............................Εξοχη
.....................................................................................................
..............Μη!
..............Αλαλη
ο.ο.ο.ο...Πλησιαζει το στομα..........χαμηλο.........χαμηλο.........χαμηλο
τ.τ.τ.τ......Απροσμενη
α.α.α.α
ρ.ρ.ρ.ρ.ρ
ο.ο.ο.ο
.................υποψια
.................υποψια
..............................................................................................
...................................Μια.........................Αναμενει
...............................ξεχασμενη...................φωτεινη
....Ομιχλη................υπεροψια.....................μηκος..........Αντιπερα οχθη
...............................ψηλαφητη....................γαληνεψει
................................φωτο-γραφη................αστροφεγγια
.....................................................ανεβαινει
..................................................................................................εφτασε
............................................................................................υπεροπτικη
Απειρη
...........Ομορφη................................αν και......................αγλωσση
........................η' και.....................................................παρθενα
.................................η Εργανη Αθηνα..............................μην αναλωνεις το νου
........................αναδρομη [στη] στο χρωμα
...................................................................................................................
..................................μεταμορφωση
...................υπαινιγμος..............................σκλαβοι! .........σαφηνεια
...........εξαπατας
.................................................................................................................
....................αντιμετωπη.............................καλλιτεχνια
.
.
.
[
written in many languages
ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ ΑΝΕΒΑΙΝΩΝΤΑΣ
.
οταν το βραδυ σιγα-σιγα ανεβαινει
πισω απ'το βουνο το φεγγαρι
και φωτιζει ολοφωτιζει
λιγο κοιτας κατω κι ανεβαινει επανω
κιτρινος δισκος ολοκληρος
και τα μπροστινα σκοτεινιαζουν τα περα φωτιζουν
κι οσα δεν εχουν ισκιους ολα αποχτουν
α.πως ισορροπει το φεγγαρι
πανω απ'το βουνο
Και σ'οσες γλωσσες να γραψεις το ιδιο ειναι
THE MOON
When evening slowly rises
Behind the mountain moon
and illuminates olofotizei
little look down and upstairs
yellow tablets whole
The front and beyond illuminating the darkened
And whatever does not have shade all apochtoun
a.pos balance the moon overlap each mountain
And s'oses languages to write the same is
LA LUNA
Quando la sera si alza lentamente
Dietro la luna montagna
e illumina olofotizei
poco guardare in basso e al piano superiore
compresse gialle intere
La parte anteriore e là illuminando il buio
E tutto ciò che non ha ombra tutto il apochtoun
a.pos bilanciare la luna si sovrappongono montagna
E lingue s'oses per scrivere lo
LA LUNE
Quand le soir se lève lentement
Derrière la lune montagne
et illumine olofotizei
peu regarder vers le bas et en haut
comprimés jaunes entiers
La face avant et au-delà illuminer le sombre
Et tout ce que n'a pas l'ombre toute la apochtoun
a.pos équilibrer la lune chevauchent montagne
Et les langues s'oses d'écrire la même chose est
THE MOON
Als der Abend langsam ansteigt
Hinter dem Berg Mond
und beleuchtet olofotizei
wenig blicken und im Obergeschoss
gelbe Tabletten im Ganzen
Die Vorder-und jenseits Beleuchtung des abgedunkelten
Und was nicht Schatten all apochtoun
a.pos balancieren den Mond überlappen Berg
Und s'oses Sprachen zu schreiben, die gleiche
LA LUNA
Al atardecer se levanta lentamente
Detrás de la luna montaña
e ilumina olofotizei
poco hacia abajo y arriba
comprimidos amarillos enteros
La parte frontal y más allá de iluminar la oscura
Y lo que no tiene sombra todo el apochtoun
a.pos equilibrar la luna solapan entre montaña
Y idiomas s'oses a escribir lo mismo
A LUA
Quando a noite sobe lentamente
Atrás da lua montanha
e ilumina olofotizei
pouco olhar para baixo e para cima
comprimidos amarelos inteiros
A parte da frente e para além iluminando o escuro
E o que não tem sombra todos apochtoun
a.pos equilibrar a lua se sobrepõem cada montanha
E línguas s'oses para escrever o mesmo é
MÅNEN
När kvällen stiger långsamt Bakom
berget månen
och belyser olofotizei lite titta ner och
övervåningen gula tabletterna
hela De främre och bortom belysa den mörka
Och vad saknar skugga apochtoun
a.pos balansera månen överlappar varje berg
Och s'oses språk att skriva samma sak
MOON
THE MOON
????????????????????????????????????olofotizei????????????????????????????????????????????????????????????apochtouna.pos??????????????????s'oses??????????????????
AN gealach Nuair a ardaíonn tráthnóna go mall Taobh thiar an ghealach sliabh agus illuminates olofotizei beag breathnú síos agus thuas staighre táibléad buí ar fad An tosaigh agus ina dhiaidh sin illuminating an darkened Agus nach bhfuil cuma cad tá Scáthaigh ar fad apochtoun a.pos cothromaíocht an ghealach forluí ar a chéile sliabh Agus teangacha s'oses a scríobh an chuid is céanna
عندما ترتفع ببطء مساء وراء القمر الجبل وينير
olofotizei ننظر قليلا إلى أسفل والطابق العلوي الأصفر أقراص كاملة الجبهة وخارجها إلقاء الضوء على مظلمة وأيا كان لا يملك الظل جميع apochtoun a.pos موازنة القمر تتداخل مع بعضها الجبل وs'oses اللغات لكتابة الشيء نفسه
AY Akşamları yavaş yükseldiği zamandağ ayın arkasında ve olofotizei yanar Biraz yukarı aşağı bakmak ve sarı tabletleri bütünÖn ve karanlık aydınlatan ötesinde Ve ne olursa olsun tüm apochtoun gölge yok a.pos ay dengelemek Her dağ üst üste Ve s'oses dilleri olan aynı yazmak için
MOON Когда вечером медленно поднимается За горой Луны и освещает olofotizei мало смотрю вниз и вверх по лестнице желтые таблетки целом Передняя и за ее пределами освещения затемненных И все, что не имеет тени все apochtoun a.pos сбалансировать Луну накладываются друг на горных И s'oses языки, чтобы написать то же самое
AD lUNA cum vespera lente surgit post montem luna et illuminat olofotizei paulo respice et COENACULUM flavis tabulas totum fronte et trans illuminans obscuraque et quicquid non habet umbra omnes apochtoun a.pos dependendum luna aliudque mons Et s'oses linguas idem scribere est
THE MOON Når kvelden stiger sakte bak fjellet månen og lyser olofotizei Litt se ned og ovenpå gule tablettene hele foran og utover belyse den mørke Og det som ikke har skygge apochtoun a.pos balansere månen overlapper hverandre fjellet Og s'oses språk for å skrive det samme er
ירח לעת הערב עולה לאט מאחורי ירח ההר ומאיר
olofotizei קטן מביט למטה ולמעלה טבליות צהובות שלמותהקדמי ומעבר מאיר החשוךוכל מה שאין לו צל כל apochtoun a.pos לאזן את הירח לחפוף זה את הר
ושפות
s'oses לכתוב אותו הוא
ILARGIANoiz arratsaldean poliki-poliki igotzenmendiko moon atzeaneta argitzen olofotizeiapur bat behera begiratu eta goikohoria pilulak osoaaurrean eta iluntzen, argiztatzen haratagoEta edozein dela ere ez du itzala apochtoun guztiaka.pos orekatzeko moonbata bestearen gainean mendi bakoitzeanEta s'oses hizkuntza bera da idazteko
Lalin nan Lè solèy fin kouche dousman leve Dèyè lalin lan mòn ak eklèr olofotizei ti kras gade desann ak anwo kay tablèt jòn antye devan la ak pi lwen pase limine fonse a ak tou sa pa gen lonbraj tout apochtoun a.pos balanse lalin lan sipèpoze chak mòn Ak s'oses lang yo ekri menm bagay la tou se
AN gealach Nuair a ardaíonn tráthnóna go mall Taobh thiar an ghealach sliabh agus illuminates olofotizei beag breathnú síos agus thuas staighre táibléad buí ar fad An tosaigh agus ina dhiaidh sin illuminating an darkened Agus nach bhfuil cuma cad tá Scáthaigh ar fad apochtoun a.pos cothromaíocht an ghealach forluí ar a chéile sliabh Agus teangacha s'oses a scríobh an chuid is céanna
МЕСЕЦ Када вече полако расте Иза планине Месецу и осветљава олофотизеи мало погледати доле и горе жуте таблете целаПредња и изван осветлити затамњено И шта год нема нијансу све апоцхтоун а.пос равнотежу месец преклапају сваку планину И с'осес језицима писати исто
MOON Kun ilta hitaasti nousee takana vuori kuu ja valaisee olofotizei vähän katsoa alas ja yläkerrassa keltainen tabletit kokonaisina etu-ja ulkopuolella valaisemiseksi pimennetyssä Ja mitä ei ole varjoa kaikki apochtoun a.pos tasapainottaa kuu päällekkäisiä vuori Ja s'oses kieliä kirjoittaa sama
BuwanKapag gabi ay dahan-dahan risessa likod ng mga bundok buwanat illuminates olofotizeikaunti hamakin at sa itaas ng hagdandilaw tablet buongang front at higit pa sa pagbibigay sa darkenedat anumang hindi lilim lahat ng apochtouna.pos balansehin ang buwannago-overlap sa bawat bundokAt s'oses wika upang isulat ang parehong ay.
.
.
.
Ελληνικο Αρχαικο-Greek Ancient-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης
.
.
ΜΕΤΑΦΡΑΖΟΝΤΑΣ ΑΡΧΙΛΟΧΟ-χ.ν.κουβελης
.
νῦν δὲ Λεώφιλος μὲν ἄρχει, Λεωφίλου δ᾽ ἐπικρατεῖν,
Λεωφίλωι δὲ πάντα κεῖται, Λεώφιλον δ᾽ ἀκούετε
. -
τωρα ο Λαοφιλος κυβερνα,ο Λαοφιλος κυριαρχει,
στον Λαοφιλο τα παντα ανοικουν,τον Λαοφιλο ν'ακουτε
.
.
Ἀσπίδι μὲν Σαΐων τις ἀγάλλεται, ἥν παρὰ θάμνῳ
ἔντος ἀμώμητον κάλλιπον οὐκ ἐθέλων·
αὐτὸν δ' ἔκ μ' ἐσάωσα· τί μοι μέλει ἀσπὶς ἐκείνη;
Ἐρρέτω· ἐξαῦτις κτήσομαι οὐ κακίω.
την ασπιδα μου καποιος απ'τους Σαιους καμαρωνει
που μεσα σ'ενα θαμνο την πεταξα αχαλαστη
αναγκαστικα τον εαυτο μου να γλυτωσω
τι με μελλει εκεινη η ασπιδα;.Στα τσακιδια.
ξανα παλι αλλη πιο καλη θ'αποκτησω
.
.
ἑπτὰ γὰρ νεκρῶν πεσόντων, οὓς ἐμάρψαμεν ποσίν,
χείλιοι φονῆές εἰμεν.
εφτα νεκροι επεσαν,
του πατησαμε με τα ποδια,
χιλιοι φονιαδες ειμαστε
.
.
.
Ελληνικο Αρχαικο-Greek Ancient-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης
.
.
ΜΕΤΑΦΡΑΖΟΝΤΑΣ ΑΡΧΙΛΟΧΟ-χ.ν.κουβελης
.
νῦν δὲ Λεώφιλος μὲν ἄρχει, Λεωφίλου δ᾽ ἐπικρατεῖν,
Λεωφίλωι δὲ πάντα κεῖται, Λεώφιλον δ᾽ ἀκούετε
. -
τωρα ο Λαοφιλος κυβερνα,ο Λαοφιλος κυριαρχει,
στον Λαοφιλο τα παντα ανοικουν,τον Λαοφιλο ν'ακουτε
.
.
Ἀσπίδι μὲν Σαΐων τις ἀγάλλεται, ἥν παρὰ θάμνῳ
ἔντος ἀμώμητον κάλλιπον οὐκ ἐθέλων·
αὐτὸν δ' ἔκ μ' ἐσάωσα· τί μοι μέλει ἀσπὶς ἐκείνη;
Ἐρρέτω· ἐξαῦτις κτήσομαι οὐ κακίω.
την ασπιδα μου καποιος απ'τους Σαιους καμαρωνει
που μεσα σ'ενα θαμνο την πεταξα αχαλαστη
αναγκαστικα τον εαυτο μου να γλυτωσω
τι με μελλει εκεινη η ασπιδα;.Στα τσακιδια.
ξανα παλι αλλη πιο καλη θ'αποκτησω
.
.
ἑπτὰ γὰρ νεκρῶν πεσόντων, οὓς ἐμάρψαμεν ποσίν,
χείλιοι φονῆές εἰμεν.
εφτα νεκροι επεσαν,
του πατησαμε με τα ποδια,
χιλιοι φονιαδες ειμαστε
.
.
.
Τασος Λειβαδιτης,Ποιητης-χ.ν.κουβελης
.
.
Τασος Λειβαδιτης,Ποιητης
Αθηνα,20 Απριλιου 1922- Αθηνα ,30 Οκτωβριου 1988
.
ΕΚ ΧΡΕΟΥΣ ΣΤΟΝ ΤΑΣΟ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗ
.
σε χρονο φθινοπωρου
επιστροφη απο την αιωνιοτητα
στην αιωνιοτητα
ηταν που εζησα με το δικο σας ονομα
και δεν προδωσα δεν σε κατεδωσα
''Μην τολμησεις ν'ανοιξεις το παραθυρο στο φως''
Αρνηθηκα,ανοιξα
με σιδεροδεσαν στο σκοταδι,''Εχει φως''
φωναξα
''στη νεοτητα μου''
απο'να μακρινο ταξιδι ερχομαι νυχτερινος επισκεπτης
του ακατορθωτου
κατεβαινω στον παλιο ξεχασμενο σταθμο
συνομωτης ,κρυβομαι στα ονειρα,που πραγματοποιουνται
''είμαι εδώ, ανάμεσά σας,
κι ολομόναχος''
εζησα στη χωρα μου σ'ενοικιαζομενα δωματια Ιστοριας
και σου λεω:''Γιατι ηρθαμε εδω;
Μην σωπαινεις''Μην σωπαινεις
Εσυ,Εγω,Εμεις κληρονομοι του αγνωστου
θυμαμαι,το εκμυστερευομαι,το'χω ζωντανο,μεσα στον εμφυλιο
ειδα ενα σωμα κρεμασμενο σ'ενα δεντρο σαν τομαρι ζωου
ξεραινονταν σε τοσο πολυ ηλιο ,
απο τοτε εμεινα για παντα στη Ποιηση
δεν χρειαζεται καμια εξηγηση
ντοκουμεντο ανθρωπου
.
.
.
Composition I-Optical Art-2μ χ 2,50μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
PHONE-ING
.
PHONE-ING
What? η ερωτηση About World
All World Over
Economicous Monetarious Ethnologicous
Ideologicous Warious Culturious Racesticous
etc
Poor 'n' Rich
Me and You and All
NOONE-NOWHERE-NOTHING
ειναι ειναι-ειναι
ειναι μη ειναι-μη ειναι
μη ειναι ειναι-μη ειναι
μη ειναι μη ειναι-ειναι
λευκο π'αφηνει γλαρος σε κυμα
η'
που παιρνει και υψωνεται
[Καθε σημειο του κυκλου η αρχη και
το τελος του κυκλου]
η' στον Εμπεδοκλη η' στον Ηρακλειτο
μια οδος η ανω και η κατω
What? Why?Where?
Three W
backWards-forWards
inWards-outWards
The World
The Word
η λεξη μου
η γλωσσα μου
το μικρο φωνηεν το ελαχιστο συμφωνο
η φωνη μου
PHONE-ING
.
.
.
Οδυσσεας-2μ χ 3 μ-χ.ν.κουβελης
.
.
ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ,ΟΔΥΣΣΕΑ
.
.
και θαυμαζε γυρνωντας το βλεμμα παντου
επειτα φανηκε χρυσο φως
στο κυμα
υστερα πελεκησε απο ξυλο ελιας το ειδωλο
της μερας
λαμπρο φωτεινο στα μερη της ανατολης
επειτα σκεπαστηκε με φυλλα στον υπνο του
κι ειδε σ'ονειρο τη θαλασσα
που καποτε εφευγαν σε βαρκες και καραβια στοιβαγμενα
πολλα ανθρωπων σωματα
ξυπνησε κι εκατσε κι εγραψε:
''του Οδυσσεα λυγισε η ψυχη,βαρυνε
η καρδια του'' σε
ξενα μερη σε ξενες θαλασσες
.
.
,
.
η αρχαια λουομενη-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης
.
.
τρια μικρα διπλα ποιηματα
three small double poems
.
.
.
σε σφαιρα ομικρον
και δελτα κυκνο
λεξη ανθισε
και τιναξε φυλλα
in spherical omikron
and delta swan
word bloom
and shook leaves
.
.
σε κινηση πουλιου
σχιστηκε το γαλαζιου τ'ουρανου
κι ανοιξε
κι επεσαν σποροι
θαλασσας
bird in motion
torn blue sky
and dropped seeds
sea
.
.
σε τρια αλφα
ξαπλωσε και κοιμηθηκε η στερια
κι ονειρευτηκε νερα
που κολυμπουσαν νουφαρα
κι αναπνεαν
upon three alpha
lie down and slept the solid earth
and dreamed waters
into which swam noufara
and breathe
.
.
.
η αρχαια λουομενη-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης
.
.
τρια μικρα διπλα ποιηματα
three small double poems
.
.
.
σε σφαιρα ομικρον
και δελτα κυκνο
λεξη ανθισε
και τιναξε φυλλα
in spherical omikron
and delta swan
word bloom
and shook leaves
.
.
σε κινηση πουλιου
σχιστηκε το γαλαζιου τ'ουρανου
κι ανοιξε
κι επεσαν σποροι
θαλασσας
bird in motion
torn blue sky
and dropped seeds
sea
.
.
σε τρια αλφα
ξαπλωσε και κοιμηθηκε η στερια
κι ονειρευτηκε νερα
που κολυμπουσαν νουφαρα
κι αναπνεαν
upon three alpha
lie down and slept the solid earth
and dreamed waters
into which swam noufara
and breathe
.
.
.
.
I am not from Money World-lettrism art-3μ χ 4.50μ-χ.ν.κουβελης
.
.
I Am not from Money-World
.
.
POLITIC / MECANIQUE
Les Temps Modernes.............I Am
of No-One............................from Money-World
............FanFaRe......Light Shootings,
......................................THE MAN
Don-t Hear
Frozen Words............................Fragment Man/
And Coin Doings........Cheap Life
.....................................Canto
BackDoor Man...............of No-Thing
Out Doors
.
I Am not
from Money-World
.
.
.
φυλλα συκιας,το φθινοπωρο-χ.ν.κουβελης
.
.
ΤΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ
..
το φθινοπωρο πεφτοντας
απο τα φυλλα
μεταιωριζεται
ενα δυο τρια δευτερολεπτα
κι επειτα αγγιζει το χωμα
ο σπορος του
.
.
.
βελανιδι,το φως του φθινοπωρου-χ.ν.κουβελης
.
.
βελανιδι το φως του φθινοπωρου
.
το φως του φθινοπωρου κατα μια δοξασια
προερχεται απο τα πολυαριθμα μυρμηγκια
αυτη την εποχη που το περνουν και το μεταφυτευουν
κι εκεινο σκαει παντου το φως του
-και κατα μια εννοια το βελανιδι με το σχημα του
ομοιαζει του ηλιου-
ετσι,τα επουρανια ειναι στα επιγεια,
και τα επιγεια στα επουρανια,πληρης συμμετρια
.
.
.
ΜΕΤΑΦΡΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΟΜΗΡΟ Ιλιαδα,ραψωδια α'-χ.ν.κουβελης
.
.
[συνεχεια]
ΜΕΤΑΦΡΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΟΜΗΡΟ
Ιλιαδα,ραψωδια α',στιχοι 53-68-χ,ν.κουβελης
.
Ἐννῆμαρ μὲν ἀνὰ στρατὸν ᾤχετο κῆλα θεοῖο,
τῇ δεκάτῃ δ' ἀγορὴν δὲ καλέσσατο λαὸν Ἀχιλλεύς·
τῷ γὰρ ἐπὶ φρεσὶ θῆκε θεὰ λευκώλενος Ἥρη· 55
κήδετο γὰρ Δαναῶν, ὅτι ῥα θνήσκοντας ὁρᾶτο·
οἳ δ’ ἐπεὶ οὖν ἤγερθεν ὁμηγερέες τ’ ἐγένοντο,
τοῖσι δ’ ἀνιστάμενος μετέφη πόδας ὠκὺς Ἀχιλλεύς·
« Ἀτρεΐδη, νῦν ἄμμε παλιμπλαγχθέντας ὀίω
ἂψ ἀπονοστήσειν, εἴ κεν θάνατόν γε φύγοιμεν, 60
εἰ δὴ ὁμοῦ πόλεμός τε δαμᾷ καὶ λοιμὸς Ἀχαιούς·
ἀλλ’ ἄγε δή τινα μάντιν ἐρείομεν ἢ ἱερῆα,
ἢ καὶ ὀνειροπόλον, καὶ γάρ τ’ ὄναρ ἐκ Διός ἐστιν,
ὅς κ’ εἴποι ὅ τι τόσσον ἐχώσατο Φοῖβος Ἀπόλλων,
εἴ ταρ ὅ γ’ εὐχωλῆς ἐπιμέμφεται ἠδ’ ἑκατόμβης, 65
αἴ κέν πως ἀρνῶν κνίσης αἰγῶν τε τελείων
βούλεται ἀντιάσας ἡμῖν ἀπὸ λοιγὸν ἀμῦναι. »
Ἤτοι ὅ γ’ ὣς εἰπὼν κατ’ ἄρ’ ἕζετο·
.
εννια μερες ριχνονταν στο στρατο τα βελη απ'το θεο
και τη δεκατη καλεσε σε συνελευση το λαο ο Αχιλλεας
αυτο το'βαλε στο μυαλο του η ασπροχερα θεα Ηρα
που για τους Δαναους στεναχωριονταν να τους βλεπει
να πεθαινουν κι οταν εκεινοι ολοι συγκεντρωθηκαν
σ'αυτους μπροστα σηκωθηκε ο ταχυς Αχιλλεας κι
ειπε:''Ατρειδη,τωρα πως θα γυριουμε προβλεπω
πισω στις πατριδες μας,αν απ'το θανατο ξεφυγουμε,
που μας καταβαλει τους Αχαιους ο πολεμος και η
αρρωστεια μαζι ,αλλ'ας παμε να ρωτησουμε καποιο μαντι
η' ιερεα η' ονειροκριτη,γιατι και το ονειρο απ'τον Δια
ερχεται,να μας πει γιατι τοσο οργιστηκε ο Φοιβος Απολλων
μηπως για καποιο υποσχεση μας κατακρινει η' για εκατομβη
μηπως απ 'αρνια κι απο κατσικια καλα τσικνας μυρωδια
θελει να δεχθει κι απ'τον ολεθρο να μας προστατευσει''
ετσι αυτα αυτος ειπε και καθισε
.
.
.
το κυμα της ελιας σαν το μεγαλο κυμα του Hokusai-χ.ν.κουβελης
.
.
ομοιοτροπισμοι-ελιες-σταγονες-
κλαδια-δινες-ομοιομορφισμοι
.
.
.
[Για Μια Μεταφυσικη Του Φωτος
-το φως του ηλιου στοιβαζεται στους καρπους τις ελιας
μεσα στις κρυφες και μυστικες αποθηκες τους
κι αποσταζεται λαμπροτερο-και πλουσιοτερο εξω-]
.
.
.
Φυλλα Συκιας
Φως
Φθινοπωρο
.
Fig's Leaves
Light
Autumn
.
Leaves of Fig
Light of Autumn
.
Feigenblätter......Foglie di fico
Licht....................luce
Herbst................autunno
.
Hojas de higuera ...Des feuilles de figuier
luz..........................lumière
otoño.....................automne
.
无花果树的叶子...イチジクの葉
光......................光
秋天...................秋
.
.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.
Φυλλα Συκιας
Φως Φως Φως
Φθινοπωρο
.
Leaves of Fig
Light Light Light
Light of Autumn
.
.
.
[πολλες φωτογραφιες ειναι στο facebook μου Christos Couvelis -many photos]
.
.
.
Αδωνις και Αφροδιτη-σχεδιο στην αμμο στο γηπεδο
της Αστραπης Μαχαιρας-χ.ν.κουβελης
.
.
Ο ΑΦΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΕΥΡΕΣΙΣ ΤΟΥ ΑΔΩΝΙ
.
κατθνα<ί>σκει, Κυθέρη', ἄβρος Ἄδωνις· τί κε θεῖμεν;
καττύπτεσθε, κόραι, καὶ κατερείκεσθε κίθωνας
[πεθαινει,Κυθερεια,ο ευγενικος Αδωνις,και τι θα κανουμε;
χτυπηστε τα στηθια σας,κοριτσια,και καταξεσχιστε τα ρουχα σας]
Σαπφω
.
σε δυνατο πελωριο κορμι βουητο ζωης
μπηχτηκαν και το τρυπησαν βαθια
τα δοντια του καπρου
κι αναπηδησε ζεστο το αιμα κοκκινο
κι επηξε ακινητο σκοτεινο
και το ουρλιαχτο της φωνης
τρανταξε συνθεμελα τα βουνα
με τα φωνηντα του
κι επεσαν τα φυλλα απ'τα κλαρια
βουβαθηκαν τα πουλια
κι επεσαν βαρια θεωρατα τα βραχια
της σιωπης
''Πεθανε ο Αδωνις''
κι οσα φωναζουν στη μερα δεν ακουγονται
κι οσα υπαρχουν στη γη μαραζωνουν
''Αναστηθηκε ο Αδωνις''
κι οσα βλασταινουν ξαναβλαστησαν
κι οσα πουλια τραγουδουν ξανατραγουδησαν
.
.
.
.
Αδωνις και Αφροδιτη-σχεδιο στην αμμο στο γηπεδο
της Αστραπης Μαχαιρας-χ.ν.κουβελης
.
.
Ο ΑΦΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΕΥΡΕΣΙΣ ΤΟΥ ΑΔΩΝΙ
.
κατθνα<ί>σκει, Κυθέρη', ἄβρος Ἄδωνις· τί κε θεῖμεν;
καττύπτεσθε, κόραι, καὶ κατερείκεσθε κίθωνας
[πεθαινει,Κυθερεια,ο ευγενικος Αδωνις,και τι θα κανουμε;
χτυπηστε τα στηθια σας,κοριτσια,και καταξεσχιστε τα ρουχα σας]
Σαπφω
.
σε δυνατο πελωριο κορμι βουητο ζωης
μπηχτηκαν και το τρυπησαν βαθια
τα δοντια του καπρου
κι αναπηδησε ζεστο το αιμα κοκκινο
κι επηξε ακινητο σκοτεινο
και το ουρλιαχτο της φωνης
τρανταξε συνθεμελα τα βουνα
με τα φωνηντα του
κι επεσαν τα φυλλα απ'τα κλαρια
βουβαθηκαν τα πουλια
κι επεσαν βαρια θεωρατα τα βραχια
της σιωπης
''Πεθανε ο Αδωνις''
κι οσα φωναζουν στη μερα δεν ακουγονται
κι οσα υπαρχουν στη γη μαραζωνουν
''Αναστηθηκε ο Αδωνις''
κι οσα βλασταινουν ξαναβλαστησαν
κι οσα πουλια τραγουδουν ξανατραγουδησαν
.
.
.
.jpg)
λωτοι-χ.ν.κουβελης
.
.
ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΤΩΝ ΛΩΤΟΦΑΓΩΝ
[Ομηρου Θδυσσεια,ραψωδια ι',στιχοι 80-105]
Ελευθερη Αποδοση του αρχαιου κειμενου-χ.ν.κουβελης
.
ἀλλά με κῦμα ῥόος τε περιγνάμπτοντα Μάλειαν 80
καὶ βορέης ἀπέωσε, παρέπλαγξεν δὲ Κυθήρων.
ἔνθεν δ' ἐννῆμαρ φερόμην ὀλοοῖσ' ἀνέμοισι
πόντον ἐπ' ἰχθυόεντα· ἀτὰρ δεκάτῃ ἐπέβημεν
γαίης Λωτοφάγων, οἵ τ' ἄνθινον εἶδαρ ἔδουσιν.
ἔνθα δ' ἐπ' ἠπείρου βῆμεν καὶ ἀφυσσάμεθ' ὕδωρ,
αἶψα δὲ δεῖπνον ἕλοντο θοῇς παρὰ νηυσὶν ἑταῖροι.
αὐτὰρ ἐπεὶ σίτοιό τ' ἐπασσάμεθ' ἠδὲ ποτῆτος,
δὴ τότ' ἐγὼν ἑτάρους προΐην πεύθεσθαι ἰόντας,
οἵ τινες ἀνέρες εἶεν ἐπὶ χθονὶ σῖτον ἔδοντες,
ἄνδρε δύω κρίνας, τρίτατον κήρυχ' ἅμ' ὀπάσσας. 90
οἱ δ' αἶψ' οἰχόμενοι μίγεν ἀνδράσι Λωτοφάγοισιν·
οὐδ' ἄρα Λωτοφάγοι μήδονθ' ἑτάροισιν ὄλεθρον
ἡμετέροισ', ἀλλά σφι δόσαν λωτοῖο πάσασθαι.
τῶν δ' ὅς τις λωτοῖο φάγοι μελιηδέα καρπόν,
οὐκέτ' ἀπαγγεῖλαι πάλιν ἤθελεν οὐδὲ νέεσθαι,
ἀλλ' αὐτοῦ βούλοντο μετ' ἀνδράσι Λωτοφάγοισι
λωτὸν ἐρεπτόμενοι μενέμεν νόστου τε λαθέσθαι.
τοὺς μὲν ἐγὼν ἐπὶ νῆας ἄγον κλαίοντας ἀνάγκῃ,
νηυσὶ δ' ἐνὶ γλαφυρῇσιν ὑπὸ ζυγὰ δῆσα ἐρύσσας·
αὐτὰρ τοὺς ἄλλους κελόμην ἐρίηρας ἑταίρους 100
σπερχομένους νηῶν ἐπιβαινέμεν ὠκειάων,
μή πώς τις λωτοῖο φαγὼν νόστοιο λάθηται.
οἱ δ' αἶψ' εἴσβαινον καὶ ἐπὶ κληῖσι καθῖζον,
ἑξῆς δ' ἑζόμενοι πολιὴν ἅλα τύπτον ἐρετμοῖς.
ἔνθεν δὲ προτέρω πλέομεν ἀκαχήμενοι ἦτορ.
.
τα μεγαλα και δυνατα κυματα μας εμποδισαν να περασουμε
τον καβο Μαλια κι ο φοβερος βοριας μας αποτελειωσε πολυ
κατω απ'τα Κυθηρα μας εσυρε μακρια
εννια ολοκληρες μερες ειμασταν χαμενοι στ' απεραντο πελαγος
απ'τους δυνατους ανεμους και τη δεκατη μερα φθασαμε στο νησι
των λωτοφαγων που πινουν τον χυμο του λωτου και τρωνε τ'ανθη του,
σ'εκεινη τη στερια πατησαμε τα ποδια μας κι οι συντροφοι πεινουσαν
και διψουσαν πολυ κι ηθελαν κατι να φανε και να πιουν απ'τη μεγαλη
κακουχια να συνερθουν,
τοτ' εγω εστειλα τρεις συντροφους,ο ενας κυρηκας ηταν, να πανε
στους ανθρωπους που ζουσαν στο νησι και να τους ζητησουν φαι
και νερο κι εκεινοι πηγαν και βρηκαν τους ανθρωπους κι εκεινοι
οι ανθρωποι τους εδωσαν να φανε λωτους που'ταν γλυκυτατοι καρποι
και τοσο πολυ γλυκαθηκαν που ζαλιστηκαν και μας ξεχασαν,λησμονησαν
κι αυτο το γυρισμο στη πατριδα,
μ'εκεινους τους Λωτοφαγους ηθελαν για παντα να μεινουνεκει,
τοτ'εγω εστειλα αλλους συντροφους να τους φερουν πισω,
τους βρηκαν τους επιασαν και τους εσυραν πισω στα καραβια μας
κι εκεινοι εκλαιγαν με μαυρο δακρυ και φωναζαν πως δεν ηθελαν
να φυγουν,σαν μωρα παιδια ξελογιασμενοι ,τοτ'εγω τους εδεσα γερα
στα ξυλα του καραβιου με σχοινια χερια και ποδια πολυ σφιχτα
να μην μπορουν να λυθουν και τους αλλους μ'αυστηρη φωνη
τους απειλησα να μην τολμησουν και να μην διανοηθουν να πανε
σ'αυτους τους ανθρωπους να ποτισθουν με λωτους και τ'ανθη να φανε
και στη πατριδα να ξεχασουν να γυρισουν,
πολυ αυστηρα τους διεταξα να καθισουν ησυχοι κι υπακουοι
στα καθισματα τους καθε ενας και με δυναμη να σηκωνουν τα κουπια
και να χτυπουν μ'αυτα σταθερα την ασπρη θαλασσα γρηγορα
να ξεγλυστρισουμε απο'κεινο το νησι και τους ανθρωπους του
π'ολους θα μας κατεστρεφαν εναν-εναν,
απο-κει πλεαμε μακρια με πολυ βαρια καρδια
.
.
.jpg)
λωτοι,φραγκοσυκα,κουμαρα,μελικοκκα,ροιδια,καστανα -χ.ν.κουβελης
.jpg)
λωτοι,ροιδο-χ.ν.κουβελης
.jpg)
φραγκοσυκα-χ.ν.κουβελης
.jpg)
λωτος,ροιδα,φραγκοσυκα-χ.ν.κουβελης
.jpg)
ροιδα,φραγκοσυκα-χ.ν.κουβελης
.
.
.
ΕΛΑΧΙΣΤΟΠΟΙΩΝΤΑΣ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ-χ.ν.κουβελης
.
.
[1]
.
.
νερο-
η αμοιβη του δεντρου
.
ανθρωπος -
αθροισματα ιδεων
.
δεντρο-
ο ηλιος πρασινο λιβαδι βοσκαει
.
ισοτητα -
δυο βραχια τρεις ελιες το τοπιο
.
φως-
τοσο κοντα να ειναι η αληθεια
χορταρι-
η ορατη ανασα του χωματος
.
ουρανος-
η φωτοτυπεια της θαλασσας
.
.
.
Μεγαλο Κοκκινο Γυμνο Great Red Nude-3μ χ 6 μ -χ.ν.κουβελης
.
.
απο την ΠΑΛΑΤΙΝΗ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ
3 ΕΠΙΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΕ ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ ΚΑΙ ΠΕΖΕΣ ΑΠΟΔΟΣΕΙΣ-χ.ν.κουβελης
.
.
Ἁδύ τό βινεῖν ἐστι· τίς οὐ λέγει; ἀλλ’ ὅταν αἰτῇ χαλκόν,
πικρότερον γίνεται ἑλλεβόρου.
[Κιλλακτορος ]
αλλ'οταν σου ζητανες χρηματα γι'αυτο τοτε γινετ;αι πολυ πιο πικρο
κι απ'το φαρμακι χορταρι του ελλεβορα]
γλυκο το ταρακουνημα ειναι,ποιος δεν το λεει,αλλ¨οταν
σου ζηταει χρηματα πιο πικρο κι απο φαρμακι γινεται
.
.
Ἑξήκοντα τελεῖ Χαριτώ λυκοβαντίδας ὥρας,
ἀλλ’ ἔτι κυανέων σύρμα μένει πλοκάμων,
κἀν στέρνοις ἔτι κεῖνα τά λύγδινα κώνια μαστῶν
ἕστηκεν, μίτρης γυμνά περιδρομάδος,
καί χρώς ἀρρυτίδωτος ἔτ’ ἀμβροσίην, ἔτι πειθώ
πᾶσαν, ἔτι στάζει μυριάδας χαρίτων.
Ἀλλά πόθους ὀργῶντας ὅσοι μή φεύγετ’, ἐρασταί,
δεῦρ’ ἴτε, τῆς ἐτέων ληθόμενοι δεκάδος.
[Φιλοδημου]
[πατησε αισιως τα εξηντα χρονια η Χαριτω και κοιταξε
ποσο καταμαυρα και στιλπνα ειναι ακομα τα μαλλια της,
και στο στηθος της τ'ασπρα βυζια της σαν μαρμαρο στητα
ακομα ειναι,σαν κωνοι,και δεν τα δενει με ζωνη να τα κραταει
μην πεσουν κι η επιδερμιδα της χωρις καμια ρυτιδα ελαστικη
ακομα ειναι,σταζει θεια αρωματα και χιλιαδες μυρωδιες,
ετσι λοιπον μην αποφευγεται τους ωριμους ποθους,κι οσοι
ειστε εραστες ελατε εδω,τα χρονια που περασαν τις δεκαδες
μην λογαριαζτε,ξεχαστετα]
τα εξηντα χρονια πατησε η Χαριτω
αλλ'ακομα καταμαυρα λαμπουν τα μαλλια της
και τα βυζια της ασπρα στητα στο στηθος σαν
κωνοι στεκουν ακομα,και με καμια ζωνη δεν τα δενει
μην πεσουν,κι η επιδερμιδα της χωρις ρυτιδα καμια
ελαστικη ακομα,θεια αρωματα σταζει και μυριαδες
μυρωδιες ανασαινει
Γι'αυτο σας λεω,τους ωριμους ποθους μην αποφευγεται,
οσοι ειστε εραστες ελατε ως εδω,τα χρονια τις δεκαδες
μην λογαριαζτε ξεχαστετα
[σχολιο:σαν διαφημηση ειναι της Χαριτως].
.
Τήν καταφλεξίπολιν Σθενελαΐδα, τήν βαρύμισθον,
τήν τοῖς βουλομένοις χρυσόν ἀμεργομένην,
γυμνήν μοι διά νυκτός ὅλης παρέκλινεν ὄνειρος
ἄχρι φίλης ἠοῦς προῖκα χαριζομένην.
Οὐκέτι γουνάσομαι τήν βάρβαρον οὐδ’ ἐπ’ ἐμαυτῷ
κλαύσομαι ὕπνον ἔχων κεῖνα χαριζόμενον.
[Ανωνυμου]
[αυτη τη Σθενελαιδα που'ναι καυτη σαν φλογα θερμη και
που πληρωνεται παρα πολυ ακριβα κι οσους την θελουν
τους μαδαει ολα τα λεφτα,χθες ολη τη νυχτα μου την
παρεδωσε το ονειρο ολογυμνη στο κρεβατι μου και μεχρι
την ροδαλη αυγη την ειχα καταδικη μου χωρις να πληρωνω
δραχμη,
ποτε πια απο δω και περα δεν θα την παρακαλαω γονατιστος
αυτη τη βαρβαρη τη σκληρη κι ουτε θα στεναχωριεμαι και
θα μελαγχολω,αφου τα παντα της θα'τα'χω στον υπνο μου
στ'ονειρο μου να τ'απολαμβανω τζαμπα]
την αναφτρα την Σθενελαιδα π'ακριβα πολυ πληρωνεται
κι οσους την γουσταρουν απ'ολα τους τα λεφτα τους αρμεγει
ολη τη νυχτα ολογυμνη μου την παραδωσε τ'ονειρο
και μεχρι τη ροδαλη αυγη την απολαμβανα χωρις πληρωμη
Ποτε πια δεν θα την παρακαλεσω γονατιστος αυτη τη βαρβαρη
ουτε θα κλαιω και θα μελαγχολω αφου στον υπνο μου
μπορω να την εχω ολη να την απολαμβανω τζαμπα
.[σχολιο:ετσι την εβγαζε καποιος φτωχος που δεν ειχε να
.
.
.
Η ΠΟΙΗΣΗ ΑΥΤΟ,ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ,
ΟΥΤΕ ΕΙΝΑΙ ΟΥΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ 2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης
.
.
Απο τα ΑΙΡΕΤΙΚΑ
.
.
-1-ΠΟΙΗΣΗ.
.
Η ΠΟΙΗΣΗ
.......ΑΥΤΟ
.................Ειναι
.................και Δεν Ειναι
ΟΥΤΕ ΕΙΝΑΙ
ΟΥΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ
.
.
Ρωτησαν εναν Ποιητη
-Που Εκδιδεται την Ποιηση σας;
-Δεν ειναι πορνη να την εκδιδω.
Δεν ειμαι προαγωγος.
-Τι εννοειται;
-Εννοω,Προαγωγος Ιδεων.
.
.
.
Μιλτος Σαχτουρης,Ποιητης-χ.ν.κουβελης
.
.
Ασκητεψε σε Διονυσιο Σολωμο
..
απ'το πρωι απ'το ξημερωμα ενα γαλαζιο
τριγωνικο πουλι απαγγελει συμμετρικα
''τα παντα ρει και ρι και τρι''
του'δειξαμε μια πρασινη καρεκλα να καθισει,
καθισε,γεμισε φυλλα το δωματιο,
σιγα -σιγα ανεβαιναν στρωματα -στρωματα,
τοτε ανοιξε η πορτα δυτικα,μπηκε ενα παιδι
με μια μπαλα,την πετουσε στον απεναντι τοιχο
τον γεμισε λεξεις,τις ξεκολλησε μια-μια και τις πεταξε
απ'τ'ανοιχτο παραθυρο ανατολικα
εκεινες μεταιωρισθηκαν κι επειτα επεσαν δυνατα,
αυτο το ειδαμε,
πανω στα δεντρα σ'ολα τα δεντρα στα κυπαρισσια
πανω σ'ολες τις ελιες,τις τιναξαν και πιο πανω
αγγιξαν τους θαμνους,τους τιναξαν στον ουρανο
''Ειναι ο Χρονος που σας δινει αυτο το δωρο''γυρισε
και μας ειπε το παιδι,πλησιασε ,
μας αφησε στα χερια στον καθενα απο ενα αρχαιο πηλινο κεφαλι,
βαρυναν τα χερια,
''μ'αυτο θα πορευεσθε'',
εμεις θελαμε να το ευχαριστησουμε για το δωρο,
ανοιγαμε το στομα ,δεν ακουγονταν φωνη,
''γιατι δεν μπορουμε να μιλησουμε;''
''γιατι δεν μπορουμε να μιλησουμε;''
και τοτε ακουσαμε τη φωνη μας απο τον ουρανο
σηκωσαμε τα κεφαλια μας,κι ειδαμε
στα δεντρα τ'ουρανου να ξημερωνει και πουλια
ανεβασμενα στα κλαδια τους και να πετουν,
και να πετουν τις λεξεις μας,οσες ειπαμε και δεν ακουστηκαν,
τις πιασαμε ,καθενας οπου μπορουσε τις εβαζε,
αλλος στη μεσα τσεπη του σακακιου του τις εχωνε,
αλλος στις τσεπες του παντελονιου
κι αλλος τις εριχνε στο στομα του,τις μασουσε,
τις καταπινε ,σαν να τρωγε ,
''Χορτασα'',ειπε,
και τοτε ειδαμε διαφανο το σωμα του,
το στομαχι του αφομειωνε τις λεξεις
τις διελυε στα γραμματα,
τα γραμματα τα ειδαμε να κυκλοφορουν στις αρτηριες
του,
τον πλησιασαμε ,τα δειχναμε με τα δακτυλα μας,
''να το α ,τωρα ειναι στην αριστερη παλαμη
το μ ειναι στη καρδια''
τα δειχναμε
απ'το πρωι απ'το ξημερωμα ενα γαλαζιο
τριγωνικο πουλι απαγγελει συμμετρικα
''τα παντα ρει και ρι και τρι''
.
.
.
αρχαικο και μοντερνο Greek Ancient and Mondern -2 μ χ 3μ-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
A BOOGIE WOOGIE ΛΕΞΕΩΝ ΚΙ ΕΝΑΣ ΕΠΙΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΠΗΝΩΡΑ
.
Sometimes I Feel Like A Motherless Child A Long Way From Home
I Walk Down And Outside
I Think Of I Am Alone
A Deux Voix Φωνες τα Φωνηεντα
Shake τον ανεμο σε φυλλα λεξεις πρασινα
Real Or Not Real
Look !
Look At The Apple's Blossoms,The Time,Ο Χρονος
When I Was Twenty - One And You Were Sweet Sixteen
In My Beloved Sea στη θαλασσα
μια μερα τον Ιουλιο BOOGIE WOOGIE Φως
In Light Rythms
In A Little While It Rains βρεχει In South
βρεχει σ'ενα ακρογυαλι,Θδυσσεα,
ειδοποιησε τον Ελπηνωρα στην ραψωδια λ' μεσα
στη ραψωδια μ' μεσα στους στιχους 9-15 ο Ελπηνωρας
στην Οδυσσεια
νῆα μὲν ἔνθ᾿ ἐλθόντες ἐκέλσαμεν ἐν ψαμάθοισιν
το καραβι μολις φτασαμε το τραβηξαμε στην αμμουδια
10 οἰσέμεναι νεκρόν, Ἐλπήνορα τεθνηῶτα.
τοτε κουβαλησαμε τ'αψυχο κορμι του Ελπηνωρα
φιτροὺς δ᾿ αἶψα ταμόντες, ὅθ᾿ ἀκροτάτη πρόεχ᾿ ἀκτή,
και αφου δεντρα κοψαμε απ'την ακρη της ακτης
θάπτομεν ἀχνύμενοι θαλερὸν κατὰ δάκρυ χέοντες.
τον καψαμε πολυ λυπημενοι χυνοντας δακρυα
αὐτὰρ ἐπεὶ νεκρός τ᾿ ἐκάη καὶ τεύχεα νεκροῦ,
μαζι με το σωμα του νεκρου καηκαν και τ'αρματα του
τύμβον χεύαντες καὶ ἐπὶ στήλην ἐρύσαντες
κι ανασηκωσαμε το χωμα σε μνημα και πανω στησαμε στηλη
15 πήξαμεν ἀκροτάτῳ τύμβῳ ἐυῆρες ἐρετμόν.
και στη κορφη του μνηματος στεριωσαμε το κουπι του
.
.
.
Great Greek Reflection 2μ χ 4μ-χ.ν.κουβελης 2
.
.
ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΡΗΜΑΤΑ
.
ειπε:
με γαλαζια κομματια
αγγιζω τη θαλασσα
.
διαβασε:
τη λευκοτητα τοιχογραφησαν
στα συννεφα'
.
ειδε:
μια βαρκα αιωρηθηκε
στο πρωινο τοπιο
.
ακουσε:
το νερο πληρωθηκε
κοχυλια Ναυτιλων
.
γνωρισε το φως
και το στοχευσε
.
εγραψε:
με πλαγιο του τεταρτου
.
γραφε:
πνεει ο ανεμος
.
ειπε:
η Περι Αισθητικης Ομιλια
και το Καλλος των Κρινων
.
εγραψε:
επιδεξια το χερι
εγραψε
.
οριστκε:
αμυγδαλιες
και θαλασσια κυματα
στο βλεμμα
.
πλησιασε/
με ρυθμο
την Αληθεια
.
εγραψε:
το γλυπτικο ιδιωμα
του χρωματος
.
ακουσε:
στη ροδια
η πεταλουδα αναληφθηκε
.
γραφει:
με ανιδιοτελεια πολιτευτηκε
και με δικαιοσυνη
.
σχεδιαζει:
το παραθυρο ανοιξε
προς το δασος των λεξεων
.
ειδε:
η θεατρικη σκηνη
προεκταθηκε στους καρπους
των δεντρων
και βλαστησε προσωπεια
.
πραττει:
το εργο αυτων
εσπειραν και θερισαν
.
.
.
Great Greek Reflection 2μ χ 4μ-χ.ν.κουβελης 1
.
.
A Puzzle of the Reality
Αυτος ειναι ακριβως ενας Ανθρωπος-χ.ν.κουβελης
a Logos about
[Μεταγραφη απο τα '' Voice Poems '' ]
.
I am a man from blue gardens
a full moon is rising from yellow - green hill
a hand writes circles an apple is no -sphere ,
an open window is not a picture - like landscapes,
like a fish ,
like a person in capitalistic working ,
like a child out home give a truth like a theorem,
don ' t block yours works into ανοησιες
- let 's start numbering [ ... minus one , zero , plus one ... ]
and find in the end of proccessing work yours political rights
and the metaphysical ideas [ about me you ours ]
don' t follow fake situations στη ακρη της θαλασσας το φως
εριχνε τα ψαρια στα διχτυα του then Ullysses neared
και μιλησε στους ανιδεους ψαραδες [ everything is you ]
και μαθε πως η θαλασσα ειναι οι γαλαζιοι κηποι
.
Αυτος ειναι ακριβως ενας Ανθρωπος
.
Γλαροι πετουν ακολουθωντας τον Οδυσσεα
.
A Puzzle of the Reality
.
a side of airy waters
και τα γεωμετρικα μοτιβα σχηματιζουν το προσωπο ενος θεατη
σε καταμεστο αρχαιο ελληνικο θεατρο
the enigma is an endless labyrinthus a citron
and two oranges ,
and at back a glass in the shape ενος δεντρου
ακουσε το παιδι πως προχωραει κυλωντας τα ερωτηματα
ειδε τη λευκοτητα να ανατελει ,
κι υστερα ακολουθησε ενα πληθος γλαρων
να μετρησουμε δεν μπορεσαμε τις σκιες τους
the light is an great explosion of multicolor cubes
εσπασε το βιολι σε παραγραφους παραμυθιων ,
και με καρφια στους τοιχους κρεμασε ενα κοκκινο τριανταφυλλο,
δυο εισιτηρια θεατρου και τον Ρηγα Σπαθι
two blue - grey fishes are swimming in the yellow plate
on the red - brown table ανοιξε τα χερια ,
εκανε την χειρονομια του αποχαιρετισμου ,
και δεν κουνησε απο τη θεση του ,
επειτα σκυβοντας σχεδιασε ενα ρομβο ,
κι αργοτερα τον εσβησε και στη θεση του εγραψε
με ελληνικα γραμματα ΤΕΤΡΑΓΩΝΟ
and now he is saying
'' Tetragonon is the Utopia of the Polygonon ''
.
Εξ Ισορροπου Φωτος Πλασμενη
.
Work-Art-Logic-Imagination
.
Αναμεσα σε σχηματα δεντρων βαδιζοντας ο ηλιος
.
.
.
Νικηφορος Βρεττακος,Ποιητης-c.n .couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
ΕΚ ΧΡΕΟΥΣ ΣΤΟΝ ΝΙΚΗΦΟΡΟ ΒΡΕΤΤΑΚΟ-χ.ν.κουβελης
.
η θαλασσα στρεφεται ολο στρεφεται
σε σχημα κοχυλιου,μη με ρωτησετε πως το ξερω,
και πως ξυνεται στη μυτη ενος ψαριου ο ανεμος
γραφω τη λεξη ροδο,το αντικειμενο ροδο,
σαν μουσικη παρτιτουρα σε μια πλαγια με δεντρα
μιλω απταιστα ελληνικα
και μαζευω σκεψη οπως νερο απο βρυση σε σταμνα
γεμιζω,το φανταζεσαι
αν δεν μου δινανε το απειρο πως θα μετρουσα
τα πεντε δακτυλα τ'αριστερου χεριου μου
και τις πετρες στην ακρη του χωραφιου μου
δεν ξοδευω το φως
το μοιραζω
σου στελνω λιγο ψωμι,εμαθα,η' το υποψιαζομαι,πως πεινασες
και το σπιτι μου βλεπω,στους αιωνες των αιωνων
η δυση γερνει με δυο γαρουφαλλα χρωματα
σπερνει τα χωραφια ,στους αιωνες των αιωνων
καθε μεσημερι πλαθω με πηλο τα πουλια
συμμετρικα σχεδιαζω ,τα πετω
ανοιξ'το παραθυρο, σε φυλλο ελιας
σου στελνω πρασινο κηπο
και το ξερω,το νιωθεις,χρειαζεται πολυ θαρρος
να δεις βρεγμενο το φεγγαρι,αποψε
εκατσα και λογαριασα ,περισσευει το καλο στο κοσμο
α να μην το ξεχασω ,οτι εχω διδαχτει το'χω διδαχτει
απο το ελαχιστο
απο το λιγο
οι λεξεις μου ανεβαινουν
κατεβαινουν
ανεβαινουν
.
.
.
MoneyIng Man-2μ χ 3μ-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
MoneyIng Man
.
MoneYing Man Exchanging World
to angainst No-World with Usura
and Credit Real Poltic DemoCraticous
Money One Onely Ing
ing ing ing Paying DownLoadIng
....The world will be a very much poorer world?
Treatise On Money On Man On Woman On Child
On Life On Time On Thought Of On World On All
ON ΟΝΤΩΝ
ON ΜΗ ΟΝΤΩΝ
Adam Smith The Rich ness of Nations ons ones
Karl Marx Capital Capital Hymns
David Ricardo Politicous Oeconomicous Company
James Mil Milton Friedman
Interest Rest InteResting Testing
fiscal Policy and EconomicsIdeas
Comparative Advantage
π.χ
ο Α εργατης σε 2 ωρες τελειωνει τη Χ εργασια
και σε 3 ωρες την Ψ εργασια
ενω ο Β εργατης σε 3 ωρες τελειωνει την Χ εργασια
και σε 4 ωρες την Ψ εργασια
.Πως συμφερει να γινουν οι εργασιες;
Αξια Man Υπεραξια Man-World
John Maynard Keynes
macro Eco Nomics comics
fiscal/monetary
recessions/depressions
money logismous
....What About -the decay of the whole civilised life of Europe.
....hyperinflation of NoThing For All EveryWhere
....The Effect of Demand On Interest On Money
....On Employment Rag Time All Racing Trade
....A Monetary Histoty of World HISTORY
....USURA USURA USE USEing MAN
....MANing M[One]Ying
.
.
.
.
ΕΠΕΙΔΗ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΣΠΑΡΤΟΣ
ΚΑΙ ΟΙ ΕΙΚΟΝΕΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΣΠΑΡΤΕΣ
ΕΝΩΝΕΤΑΙ
ΚΑΙ
ΔΙΑΧΩΡΙΖΕΤΑΙ
.
.
.
.png)
.png)
.png)
κορυφη στη Πινδο
.
.
πως το στερεο ανεβαινοντας γινεται αραιο,αερας,
και πως το αραιο,ο αερας,πεφτοντας γινεται στερεο
.
.
.
συνθεση με φρουτα-composition with fruits-χ.ν.κουβελης
.
.
μια εικονα ακριβως ελληνικη
.
.
ειχε το παραθυρο ανοιχτο,κατω και περα το γαλαζιο πελαγο,
το σπιτι ειχε τις ριζες του στη θαλασσα,εμπαιναν τα κυματα
ρυθμικα το μεσημερι μεσα στο σπιτι,απ'αυτο το παραθυρο,
ξαπλωναν στο μεγαλο κρεβατι με τ'ασπρα σεντονια,επαιζαν,
η' παλευαν,επειτα χτενιζονταν στον καθρεφτη με τη σκαλιστη
οβαλ κορνιζα,ανθη και φυλλα,καρφωναν τριανταφυλλα ,κοκ-
κινα και λευκα,στα μαλλια κι ετσι στολισμενα γλυστρουσαν
τα νερα τους παλι απ'το ιδιο παραθυρο εξω στην αμμουδια,στη
θαλασσα,κι εβλεπες τους γλαρουςς να τ'ακολουθουν,πετων-
τας,ποτε χαμηλα ποτε ψηλα ποτε ενδιαμεσα
.
.
.
Greek Composition-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
και τοσοι αλλοι πολλοι εγω εσυ στην ιστορια κατοικοι,
εμεις οι κληρονομοι της αιωνιοτητας
.
.
Ομηρου Οδυσσεια ,ραψωδια ι',στιχοι 16- 28
μεταφραση-χ.ν.κουβελης
.
νῦν δ' ὄνομα πρῶτον μυθήσομαι, ὄφρα καὶ ὑμεῖς
εἴδετ', ἐγὼ δ' ἂν ἔπειτα φυγὼν ὕπο νηλεὲς ἦμαρ
ὑμῖν ξεῖνος ἔω καὶ ἀπόπροθι δώματα ναίων.
εἴμ' Ὀδυσεὺς Λαερτιάδης, ὃς πᾶσι δόλοισιν
ἀνθρώποισι μέλω, καί μευ κλέος οὐρανὸν ἵκει. 20
ναιετάω δ' Ἰθάκην εὐδείελον· ἐν δ' ὄρος αὐτῇ,
Νήριτον εἰνοσίφυλλον, ἀριπρεπές· ἀμφὶ δὲ νῆσοι
πολλαὶ ναιετάουσι μάλα σχεδὸν ἀλλήλῃσι,
Δουλίχιόν τε Σάμη τε καὶ ὑλήεσσα Ζάκυνθος.
αὐτὴ δὲ χθαμαλὴ πανυπερτάτη εἰν ἁλὶ κεῖται
πρὸς ζόφον, αἱ δέ τ' ἄνευθε πρὸς ἠῶ τ' ἠέλιόν τε,
τρηχεῖ', ἀλλ' ἀγαθὴ κουροτρόφος· οὔ τι ἐγώ γε
ἧς γαίης δύναμαι γλυκερώτερον ἄλλο ἰδέσθαι.
.
τωρα τ' ονομα μου πρωτα-πρωτα να πω ,ωστε και σεις
να το γνωριστε,εγω δε αν ξεφυγω απ'την σκληρη μοιρα
θα μεινω φιλος σας αν και σε μακρυνη απο'δω χωρα ζω
ειμ' ο Οδυσσεας ο γιος του Λαερτη,π'ολους τους ανθρωπους
απασχολουν οι δολοι μου κι η φημη μου ως τον ουρανο φτανει
κατοικω στην Ιθακη που καλα φαινεται,κι ειν'ενα βουνο σ'αυτη.
το Νηριτο που τρεμουν τα φυλλωματα,οξυτατο,και γυρω-γυρω
νησια πολλα πολυ κοντα ειναι το'να με τ'αλλο
το Δουλιχι κι η Σαμη και η δασωμενη Ζακυνθος
αυτη'ναι χαμηλη και ψηλοτερα στη θαλασσα ειναι
προς τη δυση,τ'αλλα δε νησια ξεχωριστα προς την ανατολη
και τον ηλιον,τραχεια,αλλα καλη ν'αντρεφει παλλικαρια
απ'αυτη τη γη δεν μπορω να ξερω αλλη γλυκυτερη
.
Εγω'μαι ο Κωστας ο Γιωργος ο Νικος ο Αντρεας η Ελενη η Μαρια
και τοσα αλλα ονοματα ανθρωπων,που να στα λεω τωρα,σ'ολες
τις πτυχες της ιστοριας της πατριδας μου,σ'ενα τοπο ξεχερσωνα
τη γη,φυτευα στο χωμα δεντρα,κυκλωνα με φραχτη περιβολια,
και σ'αλλο τοπο και σ'αλλη εποχη τραβουσα τη βαρκα
στ'αμμουδερο ακρογυαλι να τη καθαρισω,κι αλλου εφευγα
προσφυγας κυνηγημενος σα σκυλι απο πολεις που καιγονταν
κι ειμασταν μαζι με γυναικες που ουρλιαζαν και θρηνουσαν και
γερους ανημπορους κι αντρες μαυρους καπνισμενους απ'ην ανταρα
και παιδια πολλα παιδια που εκλαιγαν,κι αδερφια,αλλοτε,ητανε που
δεν ανταμωσαν ποτε,η εχθριτα τα ξεχωριζε,τα διαλυσε κι ητανε και
φορες σε σαλα φωτισμενη ανταμωσαμε να γλεντησουμε,ειτε στους
γαμους της αδερφης μας ,του αδερφου μας ,η' στα βαφτισια του
παιδιου μας ,κι αλλοτε ακολουθησαμε ανοητοι και μωροι,σαν προβατα
αχρειους δολιους δημαγωγους και μας αναποδογυρισαν τη ζωη,
μιλουσαμε με ψεματα κι ακουγαμε πολλα πολλα ψεματα,σαν
αληθεια,πως δεν χαθηκαμε για παντα ,ποιος ξερει τι μας γλυτωσε
και δεν ξεκληριστηκαμε τοτε,κι ητανε εποχη που σε δεντρα πανω
ακουσαμε πουλια αηδονια να κελαηδουν γλυκα κι ειδαμε νυχτα
το φεγγαρι πανσελληνο να τρεχει στα νερα απαλα γαληνια,να
σπαει σε φωτα να σκορπαει σε λαμψεις,χιλιες,στη θαλασσα
και σε πολυ νεωτερη ιστορια ανεβηκα και κατεβηκα τις ηλεκτρικες
σκαλες στην Ομονοια,και με τα λεωφορεια φορτωμενοι
σκορπιστηκαμε στις συνοικιες,αναστησαμε τη ζωη μας,καποτε
στην Αθηνας χαμηλα νοτια στο Μοναστηρακι στριψαμε αριστερα
στην Ερμου,στο Συνταγμα φτασαμε,πολυβοη ιστορια στη Σταδιου,
υπαρκτο ποταμι ανθρωπων στη Πανεπιστημιου,μπροστα απ'το Ρεξ
ανηφοριζει κατηφοριζει,ο Κωστας ο Γιωργος ο Νικος ο Αντρεας
η Ελενη η Μαρια και τοσοι αλλοι πολλοι εγω εσυ στην ιστορια κατοικοι,
εμεις οι κληρονομοι της αιωνιοτητας
.
.
.
Greek Landscape Ελληνικο Τοπιο -2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης
.
.
σε απταιστον ελληνικον φθογγισμον
.
σε υπερωα κυκλαμινων σφαιρικοι κηποι
σε κυρτα κατοπτρα υπερδιπλασιαζομενοι
σε εκθετικο φως υπερουσιον
.
και η μερα κιτρινη και πρασινη σε ωρα καλοκαιριου
χλιμιντρισε σαν νεαρο αλογο κι ακουστηκε
σε ορθογωνια παραλληλογραμμα δωματια
σαν βροντη χιλιαδων νερων που επεφταν
σε οριζοντια κλαδια δεντρων και σε αλλα
καμπυλα δονουσαν
τοτε ο αερας στροφιλιστηκε και υψωθηκε
κ' αισθανθηκε το μικρο μικροτατο χορταρακι
χελιδονι να πεταξει περα απ'τη θαλασσα
πανω απο νησια κι ακρωτηρια να φτασει
σε κηπο περικλειστο τεσσερα τριανταφυλλα
στις ακρες να γυριζουν τις μελισσες λεξεις
σαν χρωματιστες βαρκουλες γυαλο γυαλο
.
σε πεντε δακτυλα καταληγει η ωραιοτητα
σε συμμετρια να δειχνει ορθοφωνοντας
σε απταιστον ελληνικον φθογγισμον
.
.
.
γυναικα,ελληνικη μορφη-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης
.
.
ΔΙΑ-ΛΟΓΟΣ
.
με τον δειχτη και τον αντιχειρα σε σχημα διαβητη
εγραψε κυκλο ενα τελειο ομικρον
κι εριξε φως κι ελαμψε
-που το βρηκε τοσο φως;-
ρωτησε ενα κυκλαμινο κι εγυρε στα χρωματα
και κοιμηθηκε σε παρακειμενο χρονο πουλιων
που ανεβαινουν και κατεβαινουν
σε τεθλασμενη γραμμη κυματων
κι επειτα ακροβατουν σε τεντωμενα σχοινια
απο λεξη σε λεξη ενα αεροστατο κειμενο
υπεριπταται και ταξιδευει
αγγιζει τον ανεμο τον ξεσηκωνει
σε χαλκογραφιες τον σκορπαει
παιδια τρεχουν πηδουν τον πιανουν
και τον αφηνουν
πηδουν τον πιανουν
και τον αφηνουν
.
.
.
Great Greek Geometricous Composition IIIXX-3μ χ 4,50μ-χ.ν.κουβελης
.
.
Τι Χρησιμευει Η Ποιηση;
.
Τι χρησιμευει η ποιηση
αν δεν αναμοχλευει τις λεξεις
σν δεν τις αναποδογυριζει
και τις αφηνει ανεπαφες;
.
.
.
Great Greek Minimal Compositions XI-IX-3μ χ 4,50μ-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
ΕΝ-ΔΙΑΘΕΣΕΙΣ
.
Γρεμισατε το σπιτι του Παρθενη
στην Ακροπολη
και στη θεση του δεν φυτεψατε μια ελια
η' ενα κυπαρισσι
.
στην αμυγδαλια πρωτοβλεπω
τον ερχομο της Ανοιξης
να ξεφωτιζει
.
Νεα Ιωνια
Νεα Σμυρνη
Συνοικιες της Αθηνας
Χαμενες Πατριδες
Σμυρνη
Ιωνια
.
.
.
ΕΝ-ΔΙΑΘΕΣΕΙΣ
.
φυλλομετρωντας το φως ,ο χειμωνας-χ.ν.κουβελης
.
ΦυλλοΜετρωντας το Φως,
ο Χειμωνας
.
.
.
η Φωτεινη,27 ετων,Αθηνα-Nude Woman- 2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης
.
.
ΕΝ-ΔΙΑΘΕΣΕΙΣ
.
ΠΕΡΙ ΣΩΜΑΤΟΣ
.
Γιατι ντρεπομαστε να δειχνουμε το σωμα μας γυμνο;
Επειδη ειναι δικο μας η' επειδη μπορει ο αλλος
να εχει απαιτησεις πανω του;
.
.
.
Vladimir Mayakovsky Βλαδιμηρος Μαγιακοφσκι-2μ χ 3μ -c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
ΣΤΟΝ ΒΛΑΔΙΜΗΡΟ ΜΑΓΙΑΚΟΦΣΚΙ ΕΚ ΧΡΕΟΥΣ-χ.ν.κουβελης
.
Βλαδιμηρε ,σε χρονο αιωνιοτητος
που δεν υπαρχει
υπηρξες
σε πεισμα των παντων
.
.
.
Νικος Εγγονοπουλος,Ποιητης-χ.ν.κουβελης
.
.
ενα Ελληνικο Ποιημα
[Αναφορα στον Ποιητη Νικο Εγγονοπουλο]-χ.ν.κουβελης
.
το φως ειναι αποσπασματα λεξεων
[ μια μετρικη ελληνικης μεταφυσικης ] αυτο
που μαθαινουμε απ ' το τοπιο
- ο δειχτης , το δακτυλο τ ' αριστερου χεριου του
γραφει ενα κυκλο με ακριβεια ,
επαναλαμβανει τη κινηση ,
και στο τελος τον ριχνει σαν δισκοβολος αθλητης στο τοπιο
που φωτιζεται απο μια λαμπα πετρελαιου ακουμπισμενη
πανω στο τραπεζι
- [ πως να μην αποσκοπεις στο κερδος παρα να ωφελεις ]
- μπορει να κατασκευαζεται σαν μηχανισμος με γραναζια η Αληθεια ,
αν οχι . τοτε πρεπει να εξαλειψουμε το Ψεμα απ ' τις πραξεις μας
- [και ο κοσμος σαν συνθεση προτασεων υπαρχει ] ομως ,
προπαντος , να αποφυγουμε την κουφια φλυαρια ,
μεσα σε τοσο φως θα ηταν μια υβρις
.
.
.
