.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-Η διπλή ιστορια-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis-
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.
Vincent van Gogh-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
sitting woman-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Η διπλή ιστορια-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
η νεαρή ρεσεψιονίστ του έδωσε το κλειδί,ανέβηκε τη ξύλινη σκάλα,στον διάδρομο ή καθαρίστρια σφουγγάριζε ,μόλις τον ειδε έκανε στην άκρη να περάσει,ξεκλείδωσε το δωμάτιο και μπήκε,έκλεισε τη πόρτα,ένα κρεβάτι,ένα τραπέζι στο παραθυρο,μια ψάθινη καρέκλα,μια γιαπωνέζικη στάμπα στο τοίχο,ξάπλωσε στο κρεβάτι με τα ρούχα,το σιδηροδρομικό ταξίδι τον κούρασε,από το παράθυρο έβλεπε τον ποταμό,τις λευκές στην όχθη του,στο διπλανό κτίριο είχε εστιατόριο.εκει θα έτρωγε,
άκουσε ένα σιγανό χτύπημα στη πόρτα,σηκώθηκε άνοιξε,ήταν η καθαρίστρια,πρεπει να καθαρίσω του είπε,κάθισε στη καρέκλα,την παρατηρούσε που ξεστρωσε κι έστρωνε το κρεβάτι,η γυναίκα γύρισε προς το μέρος του,είδε το στόμα ν'ανοιγει,τ'ασπρα της δόντια,θες να μ'αγγιξεις του είπε,δεν κινήθηκε,έλα τον προκάλεσε,μη ντρέπεσαι,δεν ζητάω χρήματα,είναι σαν ελεημοσύνη,έτσι κάνω,το πρόσωπο της γυναίκας ήταν κατακόκκινο,κοίταξε τα πόδια μου είναι άσπρα,είπε σηκώνοντας το φόρεμα της, ακουστηκαν άγριες φωνές απ' το διπλανό δωμάτιο,που είσαι;,τι κάνεις εκεί;κατέβασε η γυναίκα το φόρεμα,πάλι τα ίδια,δεν μ'αφηνει ήσυχη,με παρακολουθεί συνεχως,,ζηλεύει,γίνεται τρελός,και να σκεφτείς μια φορά πήγα μαζί του,δεν έχει κανένα,μα κανενα, δικαίωμα στη ζωή μου,βγήκε έξω κλείνοντας τη πόρτα,άκουσε τον άντρα να την βρίζει,έπειτα δεν ακούγονταν τίποτα,κοιμήθηκε μέχρι που νύχτωσε,στο εστιατόριο παραγγειλε τηγανιτο μπακαλιάρο και κόκκινο κρασί,απέναντι στο τραπέζι η γυναίκα έτρωγε με κάποιον άντρα,πρέπει,υποθεσε,,να ήταν εκείνος ο άντρας,η γυναίκα ούτε μια φορά δεν κοίταξε προς το μέρος του,πλήρωσε και βγήκε έξω,περπάτησε στις όχθες του ποταμού,γυρίζοντας στο σπίτι,μεσάνυχτα,είδε φως κάτω από τη πόρτα του συγκατοικου,έβαλε το κλειδί ν'ανοιξει,πριν προλάβει να μπει άνοιξε η διπλανή πόρτα,ο άντρας που είχε δει στο εστιατόριο του έκανε νόημα με το χέρι να πάει στο δωμάτιο του,χωρίς να σκεφτεί υπακουσε,ο άντρας κλείδωσε τη πόρτα,κάθησε του είπε,σε περίμενα,είναι επικίνδυνη γυναίκα,αυτη με έχει καταστρέψει,χρόνια τώρα υποφέρω,άρχισε να κλαίει,και τι θέλεις από μένα τον ρώτησε,να με βοηθήσεις να τη ξεφορτωθώ,να τη μεταφέρουμε στο ποτάμι,δεν θα μας δεί κανείς,όλοι κοιμούνται αυτή την ωρα,εκεί θα την πετάξουμε στα νερά,είσαι τρελός,του φώναξε,σιγά θα μας ακούσουν αντεδρασε ο άντρας,τι της έκανες;,που είναι τώρα;,ο άλλος δεν μίλησε,το σώμα του άρχισε να τρεμει κι επεσε κάτω, σπαρταρουσε κι απ' το στόμα του έβγαιναν αφροί,όταν συνήλθε σηκώθηκε με δυσκολία και ξάπλωσε στο κρεβάτι,είμαι δειλός ούτε αυτή τη φορά μπόρεσα να το κανω,η φωνή του αδύνατη,άψυχη,ποτέ δεν θα μπορέσω να το κάνω,σε λίγο άκουσε το ροχαλητο του,πήρε το κλειδί ξεκλείδωσε και πήγε στο δωμάτιο του,την άλλη μέρα που ξύπνησε και κατέβηκε η ρεσεψιονίστ τον πληροφόρησε πως αν θέλει μπορουσε ν'αλλάξει δωμάτιο ,αν δεν του αρέσει,με το διπλανό που άδειασε,γιατί ο ένοικος του το εγκατέλειψε ξαφνικα αν και το είχε ενοικιάσει για αλλους τρεις μήνες,είπε όχι ευχαριστώ δεν υπάρχει κανένας λογος,η πόλη δεν είχε κάτι ενδιαφερον,η' τελος πάντων δεν έβλεπε αυτός,περιπλανήθηκε άσκοπα,βαρέθηκε,αύριο πρωί πρωί,τ'αποφασισε, θα αναχωρουσε,ένα αυτοκίνητο της αστυνομίας με ανοικτή την σειρήνα συναγερμού τον προσπέρασε
κι έστριψε,στριγκλιζοντας τα φρένα του, προς το μέρος του ποταμού,γυρίζοντας στο δωμάτιο βρήκε μέσα τη γυναίκα,είδες τον αχρειο έφυγε και μ' εγκατελειψε,φταίω εγώ που δεν τον σκότωσα,τον κοίταξε,γέλασε δυνατά,τώρα όμως έχω εσένα,άπλωσε τα χέρια και τον αγκάλιασε,έτσι δεν είναι,όχι,δεν θα μ'αφησεις κι εσύ,η αναπνοή της,βαριά,του έκαιγε το προσωπο,την κοίταξε,δεν ήταν άσχημη,με το βάρος της τον εριξε κάτω,σ'αρεσω πολύ μην τ'αρνιεσε του είπε,το βλέπω στα μάτια σου,τρέμεις,και του δάγκωσε το λαιμό,όχι δεν μπορούσε πια να ξεφύγει,παραδόθηκε,την άλλη μέρα ξημερώνοντας αποφάσισε να μην αναχωρήσει,η γυναικα δεν ήταν δίπλα στο κρεβάτι,την άκουγε έξω που καθάριζε,όταν αργοτερα κατεβηκε στη ρεσεψιόν ζητησε να μεταφερθεί στο διπλανό δωματιο,πράγμα που εγινε,
πέρασε καιρός,τώρα,σήμερα το πρωί,κάποιος άλλος νοίκιασε το διπλανό δωμάτιο,
.
.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-Η διπλή ιστορια-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis-
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.
Vincent van Gogh-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
sitting woman-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Η διπλή ιστορια-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
η νεαρή ρεσεψιονίστ του έδωσε το κλειδί,ανέβηκε τη ξύλινη σκάλα,στον διάδρομο ή καθαρίστρια σφουγγάριζε ,μόλις τον ειδε έκανε στην άκρη να περάσει,ξεκλείδωσε το δωμάτιο και μπήκε,έκλεισε τη πόρτα,ένα κρεβάτι,ένα τραπέζι στο παραθυρο,μια ψάθινη καρέκλα,μια γιαπωνέζικη στάμπα στο τοίχο,ξάπλωσε στο κρεβάτι με τα ρούχα,το σιδηροδρομικό ταξίδι τον κούρασε,από το παράθυρο έβλεπε τον ποταμό,τις λευκές στην όχθη του,στο διπλανό κτίριο είχε εστιατόριο.εκει θα έτρωγε,
άκουσε ένα σιγανό χτύπημα στη πόρτα,σηκώθηκε άνοιξε,ήταν η καθαρίστρια,πρεπει να καθαρίσω του είπε,κάθισε στη καρέκλα,την παρατηρούσε που ξεστρωσε κι έστρωνε το κρεβάτι,η γυναίκα γύρισε προς το μέρος του,είδε το στόμα ν'ανοιγει,τ'ασπρα της δόντια,θες να μ'αγγιξεις του είπε,δεν κινήθηκε,έλα τον προκάλεσε,μη ντρέπεσαι,δεν ζητάω χρήματα,είναι σαν ελεημοσύνη,έτσι κάνω,το πρόσωπο της γυναίκας ήταν κατακόκκινο,κοίταξε τα πόδια μου είναι άσπρα,είπε σηκώνοντας το φόρεμα της, ακουστηκαν άγριες φωνές απ' το διπλανό δωμάτιο,που είσαι;,τι κάνεις εκεί;κατέβασε η γυναίκα το φόρεμα,πάλι τα ίδια,δεν μ'αφηνει ήσυχη,με παρακολουθεί συνεχως,,ζηλεύει,γίνεται τρελός,και να σκεφτείς μια φορά πήγα μαζί του,δεν έχει κανένα,μα κανενα, δικαίωμα στη ζωή μου,βγήκε έξω κλείνοντας τη πόρτα,άκουσε τον άντρα να την βρίζει,έπειτα δεν ακούγονταν τίποτα,κοιμήθηκε μέχρι που νύχτωσε,στο εστιατόριο παραγγειλε τηγανιτο μπακαλιάρο και κόκκινο κρασί,απέναντι στο τραπέζι η γυναίκα έτρωγε με κάποιον άντρα,πρέπει,υποθεσε,,να ήταν εκείνος ο άντρας,η γυναίκα ούτε μια φορά δεν κοίταξε προς το μέρος του,πλήρωσε και βγήκε έξω,περπάτησε στις όχθες του ποταμού,γυρίζοντας στο σπίτι,μεσάνυχτα,είδε φως κάτω από τη πόρτα του συγκατοικου,έβαλε το κλειδί ν'ανοιξει,πριν προλάβει να μπει άνοιξε η διπλανή πόρτα,ο άντρας που είχε δει στο εστιατόριο του έκανε νόημα με το χέρι να πάει στο δωμάτιο του,χωρίς να σκεφτεί υπακουσε,ο άντρας κλείδωσε τη πόρτα,κάθησε του είπε,σε περίμενα,είναι επικίνδυνη γυναίκα,αυτη με έχει καταστρέψει,χρόνια τώρα υποφέρω,άρχισε να κλαίει,και τι θέλεις από μένα τον ρώτησε,να με βοηθήσεις να τη ξεφορτωθώ,να τη μεταφέρουμε στο ποτάμι,δεν θα μας δεί κανείς,όλοι κοιμούνται αυτή την ωρα,εκεί θα την πετάξουμε στα νερά,είσαι τρελός,του φώναξε,σιγά θα μας ακούσουν αντεδρασε ο άντρας,τι της έκανες;,που είναι τώρα;,ο άλλος δεν μίλησε,το σώμα του άρχισε να τρεμει κι επεσε κάτω, σπαρταρουσε κι απ' το στόμα του έβγαιναν αφροί,όταν συνήλθε σηκώθηκε με δυσκολία και ξάπλωσε στο κρεβάτι,είμαι δειλός ούτε αυτή τη φορά μπόρεσα να το κανω,η φωνή του αδύνατη,άψυχη,ποτέ δεν θα μπορέσω να το κάνω,σε λίγο άκουσε το ροχαλητο του,πήρε το κλειδί ξεκλείδωσε και πήγε στο δωμάτιο του,την άλλη μέρα που ξύπνησε και κατέβηκε η ρεσεψιονίστ τον πληροφόρησε πως αν θέλει μπορουσε ν'αλλάξει δωμάτιο ,αν δεν του αρέσει,με το διπλανό που άδειασε,γιατί ο ένοικος του το εγκατέλειψε ξαφνικα αν και το είχε ενοικιάσει για αλλους τρεις μήνες,είπε όχι ευχαριστώ δεν υπάρχει κανένας λογος,η πόλη δεν είχε κάτι ενδιαφερον,η' τελος πάντων δεν έβλεπε αυτός,περιπλανήθηκε άσκοπα,βαρέθηκε,αύριο πρωί πρωί,τ'αποφασισε, θα αναχωρουσε,ένα αυτοκίνητο της αστυνομίας με ανοικτή την σειρήνα συναγερμού τον προσπέρασε
κι έστριψε,στριγκλιζοντας τα φρένα του, προς το μέρος του ποταμού,γυρίζοντας στο δωμάτιο βρήκε μέσα τη γυναίκα,είδες τον αχρειο έφυγε και μ' εγκατελειψε,φταίω εγώ που δεν τον σκότωσα,τον κοίταξε,γέλασε δυνατά,τώρα όμως έχω εσένα,άπλωσε τα χέρια και τον αγκάλιασε,έτσι δεν είναι,όχι,δεν θα μ'αφησεις κι εσύ,η αναπνοή της,βαριά,του έκαιγε το προσωπο,την κοίταξε,δεν ήταν άσχημη,με το βάρος της τον εριξε κάτω,σ'αρεσω πολύ μην τ'αρνιεσε του είπε,το βλέπω στα μάτια σου,τρέμεις,και του δάγκωσε το λαιμό,όχι δεν μπορούσε πια να ξεφύγει,παραδόθηκε,την άλλη μέρα ξημερώνοντας αποφάσισε να μην αναχωρήσει,η γυναικα δεν ήταν δίπλα στο κρεβάτι,την άκουγε έξω που καθάριζε,όταν αργοτερα κατεβηκε στη ρεσεψιόν ζητησε να μεταφερθεί στο διπλανό δωματιο,πράγμα που εγινε,
πέρασε καιρός,τώρα,σήμερα το πρωί,κάποιος άλλος νοίκιασε το διπλανό δωμάτιο,
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου