.
.
GREEK POETRY
-(Αποσπασματικα από τον Οιδιποδα Τύραννο τού Σοφοκλη)
Εγω ο Οιδιποδας Τύραννος -
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.
Οιδιπους Τυραννος-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
(Αποσπασματικα από τον Οιδιποδα Τύραννο τού Σοφοκλη)
Εγω ο Οιδιποδας Τύραννος -χ.ν.κουβελης
Οδός Σταδίου ώρα 12:43
κατεβαίνοντας στην Ομόνοια
η' ανεβαινοντας στο Συνταγμα
"Εγω ο Οιδιποδας ειμαι"ακουσα
Γυρισα κοίταξα και δεν είδα
Εγω ο Οιδιποδας είμαι,ειπα
στα σκοτεινά της Ιστοριας
ὁ πᾶσι κλεινὸς Οἰδίπους καλούμενος
νοσεῖτε πάντες, καὶ νοσοῦντες, ὡς ἐγὼ [60]
γνωτὰ κοὐκ ἄγνωτά μοι
Εδώ τα γεγονότα σαν προγκες
ενα ένα καρφώνονται στα μάτια του
Διωξτε τα πουλιά που τρώνε τις κόρες των ματιών μου
η' ,όχι,αφηστε τα να χορτασουν με τις γυμνες ασαρκες λέξεις μου
ἀλλ᾽ ἐξερευνᾶν· νῦν δ᾽ ἐπεὶ κυρῶ γ᾽ ἐγὼ
ἔχων μὲν ἀρχὰς ἃς ἐκεῖνος εἶχε πρίν,
ἔχων δὲ λέκτρα καὶ γυναῖχ᾽ ὁμόσπορον, [260]
κοινῶν τε παίδων κοίν᾽ ἄν
Κοινά κρεββατια κοινά παιδιά
Εγω ο Οιδιποδας στο λέω τὸ μὴ οὐ φράσαι
μην φοβασαι ,τη πέτρα σήκωσε
εκει που χτισαμε τα σπίτια μας εκτέλεσαν ανθρώπους
βωβους με δεμένα τα μάτια αγερωχους στο σκοταδι
εκει πανω ειναι θεμελιωμένο το τραπέζι
αυτο που τρώμε,και το κρεββάτι,αυτο που κοιμομαστε
μην αμελησεις νά ποτιζεις τούς σπόρους τους
ἡμᾶς ου προδοῦναι καὶ ου καταφθεῖραι πόλιν
Εγώ ὁ μηδὲν εἰδὼς Οἰδίπους
κάθε βράδυ εστρωνε λευκά σεντόνια,ελυνε τα μακρυά μαλλιά της,
τα' φερνε γύρους στόν λαιμό της,γελουσε,εγω τότε δεν ηξερα,
μου'λεγε να κοιτάξω μέσα στόν καθρέφτη,δεν εβλεπα τίποτα,
ενα νανούρισμα της έλεγα ακούω,η' έναν λυγμο,η' μΙα κραυγη,αυτο
δισταζα να τής πω,το' κρυβα,τωρα ξέρω ότι ηξερε
ἄρνησις οὐκ ἔνεστιν ὧν ἀνιστορεῖς.
ὦ πόλις πόλις
φονέα με φησὶ Λαΐου καθεστάναι
οὗ δὴ κρεμαστὴν τὴν γυναῖκ᾽ ἐσείδομεν,
πλεκταῖσιν αἰώραισιν ἐμπεπλεγμένην.
ὁ δ᾽ ὡς ὁρᾷ νιν, δεινὰ βρυχηθεὶς τάλας [1265]
χαλᾷ κρεμαστὴν ἀρτάνην. ἐπεὶ δὲ γῇ
ἔκειτο τλήμων, δεινὰ δ᾽ ἦν τἀνθένδ᾽ ὁρᾶν.
ἀποσπάσας γὰρ εἱμάτων χρυσηλάτους
περόνας ἀπ᾽ αὐτῆς, αἷσιν ἐξεστέλλετο,
ἄρας ἔπαισεν ἄρθρα τῶν αὑτοῦ κύκλων, [1270]
μια πεταλούδα κίτρινη σκαλισε το φως της μέρας
σ'ενα τετράγωνο που στάθηκα όρθιος
αφήνω τις λέξεις μου
"Εγώ ό Οιδιποδας είμαι",φωναξα
στη Σταδίου,ωρα 14:19
.
.
.
GREEK POETRY
-(Αποσπασματικα από τον Οιδιποδα Τύραννο τού Σοφοκλη)
Εγω ο Οιδιποδας Τύραννος -
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.
Οιδιπους Τυραννος-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
(Αποσπασματικα από τον Οιδιποδα Τύραννο τού Σοφοκλη)
Εγω ο Οιδιποδας Τύραννος -χ.ν.κουβελης
Οδός Σταδίου ώρα 12:43
κατεβαίνοντας στην Ομόνοια
η' ανεβαινοντας στο Συνταγμα
"Εγω ο Οιδιποδας ειμαι"ακουσα
Γυρισα κοίταξα και δεν είδα
Εγω ο Οιδιποδας είμαι,ειπα
στα σκοτεινά της Ιστοριας
ὁ πᾶσι κλεινὸς Οἰδίπους καλούμενος
νοσεῖτε πάντες, καὶ νοσοῦντες, ὡς ἐγὼ [60]
γνωτὰ κοὐκ ἄγνωτά μοι
Εδώ τα γεγονότα σαν προγκες
ενα ένα καρφώνονται στα μάτια του
Διωξτε τα πουλιά που τρώνε τις κόρες των ματιών μου
η' ,όχι,αφηστε τα να χορτασουν με τις γυμνες ασαρκες λέξεις μου
ἀλλ᾽ ἐξερευνᾶν· νῦν δ᾽ ἐπεὶ κυρῶ γ᾽ ἐγὼ
ἔχων μὲν ἀρχὰς ἃς ἐκεῖνος εἶχε πρίν,
ἔχων δὲ λέκτρα καὶ γυναῖχ᾽ ὁμόσπορον, [260]
κοινῶν τε παίδων κοίν᾽ ἄν
Κοινά κρεββατια κοινά παιδιά
Εγω ο Οιδιποδας στο λέω τὸ μὴ οὐ φράσαι
μην φοβασαι ,τη πέτρα σήκωσε
εκει που χτισαμε τα σπίτια μας εκτέλεσαν ανθρώπους
βωβους με δεμένα τα μάτια αγερωχους στο σκοταδι
εκει πανω ειναι θεμελιωμένο το τραπέζι
αυτο που τρώμε,και το κρεββάτι,αυτο που κοιμομαστε
μην αμελησεις νά ποτιζεις τούς σπόρους τους
ἡμᾶς ου προδοῦναι καὶ ου καταφθεῖραι πόλιν
Εγώ ὁ μηδὲν εἰδὼς Οἰδίπους
κάθε βράδυ εστρωνε λευκά σεντόνια,ελυνε τα μακρυά μαλλιά της,
τα' φερνε γύρους στόν λαιμό της,γελουσε,εγω τότε δεν ηξερα,
μου'λεγε να κοιτάξω μέσα στόν καθρέφτη,δεν εβλεπα τίποτα,
ενα νανούρισμα της έλεγα ακούω,η' έναν λυγμο,η' μΙα κραυγη,αυτο
δισταζα να τής πω,το' κρυβα,τωρα ξέρω ότι ηξερε
ἄρνησις οὐκ ἔνεστιν ὧν ἀνιστορεῖς.
ὦ πόλις πόλις
φονέα με φησὶ Λαΐου καθεστάναι
οὗ δὴ κρεμαστὴν τὴν γυναῖκ᾽ ἐσείδομεν,
πλεκταῖσιν αἰώραισιν ἐμπεπλεγμένην.
ὁ δ᾽ ὡς ὁρᾷ νιν, δεινὰ βρυχηθεὶς τάλας [1265]
χαλᾷ κρεμαστὴν ἀρτάνην. ἐπεὶ δὲ γῇ
ἔκειτο τλήμων, δεινὰ δ᾽ ἦν τἀνθένδ᾽ ὁρᾶν.
ἀποσπάσας γὰρ εἱμάτων χρυσηλάτους
περόνας ἀπ᾽ αὐτῆς, αἷσιν ἐξεστέλλετο,
ἄρας ἔπαισεν ἄρθρα τῶν αὑτοῦ κύκλων, [1270]
μια πεταλούδα κίτρινη σκαλισε το φως της μέρας
σ'ενα τετράγωνο που στάθηκα όρθιος
αφήνω τις λέξεις μου
"Εγώ ό Οιδιποδας είμαι",φωναξα
στη Σταδίου,ωρα 14:19
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου