LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ -NOTEBOOK OF ODYSSEA- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ
-NOTEBOOK OF ODYSSEA
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ-χ.ν.κουβελης
NOTEBOOK OF ODYSSEA-c.n.couvelis

-πληθυνθηκαν τα ψαρια στη θαλασσα,απο την πιεση των νερων στην επιφανεια
το καταλαβαινεις,απο το υψος των κυματων κι απο την ορμη τους,αν ημουνα ψαρας
θα'πρεπε να ριξω την καταλληλη ωρα τα διχτυα,ομως το ταξιδι εμενα με κατευθυνει

-οταν περνουσαμε το νησι των σειρηνων εβαλα τους συντροφους να με δεσουν γερα
στο καταρτι κι οσο κι αν τους παρακαλουσα,τους ειπα ,να με λυσουν αυτοι να μην με
λυσουν,τωρα μετανιωσα που τοτε δεθηκα,δεν θα ξαναβρω αλλη ευκαιρια ν'ακουσω το
γλυκο τραγουδι τους,ισως πρεπει να τους τιμωρησω για την τυφλη υπακουη τους

-εκεινον τον Ελπηνορα δεν τον αντεχω αλλο,ενας μεθυστακας καταντησε,ενας
αχρηστος,ουτε και για τα κουια κανει,σκεφτομαι καποια σκοτεινη νυχτα να τον αρπαξω
απ'το κρεβατι που κοιμαται σαν το γουρουνι και να τον ριξω στη θαλασσα να τον φανε
τα ψαρια.
Ισως να το κανω αποψε

-ο ανθρωπος πρεπει να μαθει να κυβερνιεται οπως και να μαθει να κυβερναει,να μη ζει
απολιτιστος σαν τα ζωα στις ερημιες,μονιας λυκος,αλλα μεσα στις πολεις να ειναι μαζι με
αλλους,και να μη κοιταζει το ατομικο του συμφερον αλλα το καλο του συνολου,και σε
καμια περιπτωση  να μη αμελει να προσπαθει συνεχως να γνωριζει,αυτη ειναι η πιο βαθεια
του ουσια,το 'γιατι' κι οχι το 'πως' να τον ειδιαφερει,
αυτα τα λογια του δασκαλου μου καθομαι αποψε και συλλογιζουμε εδω πανω στο
καταστρωμα του καραβιου,ατενιζοντας ψηλα το αβυθιστο περιπλανημα της Μεγαλης
Αρκτου και την ακινησια στην προεκτασης της ουρας της του Πολικου Αστερα
Οταν καποτε επιστρεψω στη πατριδα αυτες τις σοφες διδαχες του θα εφαρμοσω στη
Πολιτεια μου
Οπως το αδιαπεραστο σκοταδι που'ναι γυρω το διαλυει το πρωι το φως της μερας
ετσι και το βαθυ σκοταδι στους ανθρωπους φωτιζεται απο τη Λογικη

-αποφασισα να μην κατεβαινω στα πορτα που ριχνουμε αγκυρα για λιγες μερες,και να μην
ακολουθω τους ναυτες στα μπαρ και στα ξενυχτια,οσο κι η προκληση να'ναι δυνατη
και να μου λυει τα μελη τους σωματος μου,πολλες ειν'οι αμαρτιες  και πρεπει να
καθαρισθω,αρκετα με συρανε οι Κιρκες σ'ασωτειες

-νωρις το πρωι κολυμπησα,τα νερα ηταν καθαρα στο πρωινο φως  ,κρυσταλλα,η δροσια
τους με αναζωογονησε,ανοιχτηκα με γρηρορες απλωτες στο βαθος του ορμου,εφτασα στα
δυο νησακια που τον εκλειναν ανατολικα,ολο βραχια ηταν κι αναμεσα ελαχιστα θαμνα
κατω απ'το καμα του ηλιου και τη πιεση της αρμυρας,εφερα τον γυρω τους,σταθηκα πολυ
ωρα εκει και κολυμουσα,απο κει μακρυα κοιτουσα το καραβι και τους ναυτες να πηγαι-
νοερχονται θολες σκιες,σαν ψευτικα ολ'αυτα μου φανηκαν,σκεφτηκα να τους φωναξω,να
παιξω μαζι τους,πως ειναι ψευτικοι,κι εγω αληθινος,ανυπαρχτοι,και πως η απατηλη οπτα-
σια τους  θα χαθει μεσα σ'αυτο το υπερβολικο γαλαζιο,ομως δεν το εκανα,διστασα,
μερμηριξα,φοβηθηκα μηπως παρουν τα λογια μου σοβαρα και κανουν καμια ανοησια,
οταν μετα απο ωρα προς το μεσημερι επεστρεψα κι ανεβηκα στο καραβι οι συντροφοι
μου ειπανε με συγκινημενη φωνη πως ανησυχησαν πολυ για μενα,καποια  στιγμη χαθηκα
απ'τα ματια τους και δεν με βλεπανε πια,σαν με καταπιιε η θαλασσα,να πνιγηκα στα
βαθεια νερα η'να'χα χαθει μεσα στο υπερβολικο γαλαζιο  

.

.