.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-Η ιστόρια στο πρόσωπο τους-
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.
Άνθρωποι-Μάχαιρα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Η ιστόρια στο πρόσωπο τους-χ.ν.κουβελης
(από τα λόγια του μπάρμπα Χρηστου Κουβελη 89 χρ. Μαχαιρα)
-πάντα το συμφέρον, το νιτερεσο τους.γιατι;το γουδί το γουδοχερι
-αγόρασα απ'τα κατωμερα ένα πουλάρι μουρκακι. Όσο μεγαλώνε το χρώμα
του άνοιγε γινονταν σιδεροψαρο γαλάζιο άσπρο ωραίο στο τέλος έγινε άσπρο.
Του'βαλα γιγκλες μαντανια το'κάνα αραβανιαρικο μερακλιδικο και γυριζα μ'αυτο.
Όποιος είχε άλογο κάτι ειχε
-είχε ο πατέρας μου καλό αμπέλι το φορτωνα 90 οκαδες σταφύλια κι ανέβαινα στη
Μαχαλα και τα πουλουσα.Πουλουσα και λεμόνια τα' παιρνά απ'τον Αστακό. Να ζήσω.
Που'τανε δύσκολα τα χρόνια. Από μικρό παιδί είχα μαθ'.
Απ'τ'μερια τσ'μανας μ' πηρα το εμπόριο.
-πέρασαν τα χρόνια μου κι ήρθε ο καιρός και παντρεύτηκα.εκανα τα παιδιά μου
-έκανα όλες τις δουλειές. Έσκαβα με το κάσμα με τη τσάπα και το λοστό να ξεχερ-
σωσω να σπείρω. Έκανα με το γένι δύο και τρεις φορες χωράφι. Πήγαινα και δού-
λευα κι αλλού. Με λέγανε παρασποριαρη υποτιμητικά. Αλλά δεν με πειράζε.Δεν
είναι ντροπή η δουλεια.Εβγαλα τα παιδιά μ'.
-με το γείτονα να χάνεις κι απ'το δίκιο σ'
-ο καλύτερος αγροφυλακας είναι στα λεφτα
-ήμτανε στην Αθηνα μικρό παιδί παραχερ' παραπαιδ' στον Αριστειδ' τον Γατσελο στο
μαγαζί τ' στον Ταύρο με πήρε εκεί. Όταν χαθκε ο αδερφός μ' ο Γιωργος απ'τ'ς κακου-
χιες στο πόλεμο γύρισα στο χωριό. Έφκιαξα με τον αδερφό μ' τον Νικεα γίδια.150 γίδια.
-έκανα πολλά. Μάζευα και τομάρια. Μέχρι τώρα είχα και πρόβατα.
-κάνω ζωή μετρημένη. Αχαμνη.ειμαι 89 χρονών. Και τώρα συνεχίζω να δουλεύω μ'αρεσ'
να κουράζομαι. Άμα κουράζεται το σώμα κοιμάσαι καλυτερα.
-διαβάζω. Θέλω να μαθαίνω. Να ξέρω. Ο άνθρωπος πρεπ' να ξέρει. -ο παππούλης σ' ο
Κστοδουλος σε κάθε περίσταση είχε κι από'να ρητό κι ετσ' έκλεινε την κβεντα.Σε κάποι-
ον που του'κανε τον κάμποσο,πως έχει, του'πε.''Άμα κάνεις πρόσθεση άμα κάνεις αφαί-
ρεση άμα κάνεις διαίρεση.να δούμε τι θα σ'μείνει'
-ο πατέρας μ'τραβσε πολλά με τη περίπτωση του Γατσελου. Έφαγε πολύ ξύλο απ'τα
αποσπάσματα να μαρτρυσ'που κρυβεται
-κάθε άνθρωπος φαίνεται απ'το πρόσωπο ποιος είναι. Άλλος είναι ετσ', αλλος είναι
αλλιώς.
-ο Παφλας(Χρηστος Κουβελης πρώτος ξάδερφος μ')δέκα τριώ χρονών ορφανό πήγε
στα Κραβαρα κι έμαθε παφλάς. Ήτανε μηχανικός πρώτος τεχνιτης στις πατοζεςτου
Στρατού στου Βαροπουλου. Έκανε με τις παλιοκαταστασεις εμφύλιο οχτώ χρόνια
φυλακη.
-ο πατέρας μ' ο Μητσος είχε πατέρα τον Βασιλη Τσιλια είχε αδέρφια τον μπάρμπα
Λεκο και τον Νασο κάθε ένας ήταν διαφορετικός. τη μάνα μ' τη λέγανε Ρουμπινη
ήτανε απ'τα Βζανα τ'Γούτσα τώρα τέτοιο όνομα δεν υπάρχει στα Βζανα.τη γυναίκα
μ'τη λένε Σοφια απ'τ' Μπαμπινη του Μπιτσωρη.οταν πήγαινα στ'Μαχαλα με τα
σταφύλια τη γνώρσα στο πιάδ' που'βγανε νερό σε μια κανταρελα γαιδουρακια
-δεν λέω πως τα ξέρω όλα.Κανω και λάθη. Προσπαθώ να διορθοθω. Κάθε μέρα. Να'μαι
μέσα. Κι αν κάνω λάθος θέλω ο άλλος να με διορθωσ'.Να μην είμαι μονογνωτος.Ειναι
πολλοί π'κάνε πως τα ξέρνε ολα.Κι θέλνε να σκάνε μάθημα. Όχι αυτό δεν μ'αρεσ'.Να
λες κι συ να λέει κι ο άλλος.
-εμείς είμαστε βλάχοι. Είναι αλλιώς οι βλάχοι. Έξυπνοι ενωμένοι προοδευτικοί.σκλη-
ροι.Δεν κάνε πίσω. Ηρθαμε μέτα την απελευθέρωση. Δεν μας θέλανε εδώ. Θέλανε
να μας διωξνε.μας κυνήγησαν μέχρι έγκλημα φτάσανε. Τους σκοτώσανε και τα μπλα-
ρια.Αυτοι εκει.δεν το'βαλαν κατ'. Δεν κιοτέψαμε. Αγόρασαν γη χωραφια κι αποχτσανε
δικαιωματα .ήτανε νόμος. Κι έτσι εμνανε.
-τώρα που θα βγει αυτη η κατασταση;.γιατι δεν κοιτάνε το γενικο;τι θα γίνει;γιατι δεν
άφηνε;ουλο τα ίδια θα είναι;
-μικρό μ'ειχανε αφήσει στ'αλώνι μονάχο μ'.Μ'ειδε ένας κι είπε. ''τ'αφσανε μονάχο τ''',
''είναι παιδί τ'Κλουκια(ετσ'μας λέγανε)κι δεν σκιάζεται''είπε ο μπάρμπα Κστοδουλος.
-δεν φοβάμαι τίποτα. Άμα ο άνθρωπος παλεβ' άμα αγωνίζεται τι να φοβηθεί;περασα
πολλά κι άντεξα. έζησα.
-κάθε βραδ' που πάω να κμοιθω λέω τι έκανα τι είπα.Κανω λογαριασμό. Που ημτανε.
σωστος που ήμτανε λάθος. Να ξέρω.
(εκεί του σχολίασα:
Αυτό που κανανε και οι Πυθαγορειοι στον Απολογισμό της μέρας.
Τι έπραξα που δεν έπρεπε να πράξω;
Τι δεν έπραξα που έπρεπε να πράξω;
Τι είπα που δεν έπρεπε να πω;
Τι δεν είπα που έπρεπε να πω;)
-Αν είμαι λάθος διόρθωσε με.
Αν δεν λέω το σωστο.
.
.
.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-Η ιστόρια στο πρόσωπο τους-
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.
Άνθρωποι-Μάχαιρα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Η ιστόρια στο πρόσωπο τους-χ.ν.κουβελης
(από τα λόγια του μπάρμπα Χρηστου Κουβελη 89 χρ. Μαχαιρα)
-πάντα το συμφέρον, το νιτερεσο τους.γιατι;το γουδί το γουδοχερι
-αγόρασα απ'τα κατωμερα ένα πουλάρι μουρκακι. Όσο μεγαλώνε το χρώμα
του άνοιγε γινονταν σιδεροψαρο γαλάζιο άσπρο ωραίο στο τέλος έγινε άσπρο.
Του'βαλα γιγκλες μαντανια το'κάνα αραβανιαρικο μερακλιδικο και γυριζα μ'αυτο.
Όποιος είχε άλογο κάτι ειχε
-είχε ο πατέρας μου καλό αμπέλι το φορτωνα 90 οκαδες σταφύλια κι ανέβαινα στη
Μαχαλα και τα πουλουσα.Πουλουσα και λεμόνια τα' παιρνά απ'τον Αστακό. Να ζήσω.
Που'τανε δύσκολα τα χρόνια. Από μικρό παιδί είχα μαθ'.
Απ'τ'μερια τσ'μανας μ' πηρα το εμπόριο.
-πέρασαν τα χρόνια μου κι ήρθε ο καιρός και παντρεύτηκα.εκανα τα παιδιά μου
-έκανα όλες τις δουλειές. Έσκαβα με το κάσμα με τη τσάπα και το λοστό να ξεχερ-
σωσω να σπείρω. Έκανα με το γένι δύο και τρεις φορες χωράφι. Πήγαινα και δού-
λευα κι αλλού. Με λέγανε παρασποριαρη υποτιμητικά. Αλλά δεν με πειράζε.Δεν
είναι ντροπή η δουλεια.Εβγαλα τα παιδιά μ'.
-με το γείτονα να χάνεις κι απ'το δίκιο σ'
-ο καλύτερος αγροφυλακας είναι στα λεφτα
-ήμτανε στην Αθηνα μικρό παιδί παραχερ' παραπαιδ' στον Αριστειδ' τον Γατσελο στο
μαγαζί τ' στον Ταύρο με πήρε εκεί. Όταν χαθκε ο αδερφός μ' ο Γιωργος απ'τ'ς κακου-
χιες στο πόλεμο γύρισα στο χωριό. Έφκιαξα με τον αδερφό μ' τον Νικεα γίδια.150 γίδια.
-έκανα πολλά. Μάζευα και τομάρια. Μέχρι τώρα είχα και πρόβατα.
-κάνω ζωή μετρημένη. Αχαμνη.ειμαι 89 χρονών. Και τώρα συνεχίζω να δουλεύω μ'αρεσ'
να κουράζομαι. Άμα κουράζεται το σώμα κοιμάσαι καλυτερα.
-διαβάζω. Θέλω να μαθαίνω. Να ξέρω. Ο άνθρωπος πρεπ' να ξέρει. -ο παππούλης σ' ο
Κστοδουλος σε κάθε περίσταση είχε κι από'να ρητό κι ετσ' έκλεινε την κβεντα.Σε κάποι-
ον που του'κανε τον κάμποσο,πως έχει, του'πε.''Άμα κάνεις πρόσθεση άμα κάνεις αφαί-
ρεση άμα κάνεις διαίρεση.να δούμε τι θα σ'μείνει'
-ο πατέρας μ'τραβσε πολλά με τη περίπτωση του Γατσελου. Έφαγε πολύ ξύλο απ'τα
αποσπάσματα να μαρτρυσ'που κρυβεται
-κάθε άνθρωπος φαίνεται απ'το πρόσωπο ποιος είναι. Άλλος είναι ετσ', αλλος είναι
αλλιώς.
-ο Παφλας(Χρηστος Κουβελης πρώτος ξάδερφος μ')δέκα τριώ χρονών ορφανό πήγε
στα Κραβαρα κι έμαθε παφλάς. Ήτανε μηχανικός πρώτος τεχνιτης στις πατοζεςτου
Στρατού στου Βαροπουλου. Έκανε με τις παλιοκαταστασεις εμφύλιο οχτώ χρόνια
φυλακη.
-ο πατέρας μ' ο Μητσος είχε πατέρα τον Βασιλη Τσιλια είχε αδέρφια τον μπάρμπα
Λεκο και τον Νασο κάθε ένας ήταν διαφορετικός. τη μάνα μ' τη λέγανε Ρουμπινη
ήτανε απ'τα Βζανα τ'Γούτσα τώρα τέτοιο όνομα δεν υπάρχει στα Βζανα.τη γυναίκα
μ'τη λένε Σοφια απ'τ' Μπαμπινη του Μπιτσωρη.οταν πήγαινα στ'Μαχαλα με τα
σταφύλια τη γνώρσα στο πιάδ' που'βγανε νερό σε μια κανταρελα γαιδουρακια
-δεν λέω πως τα ξέρω όλα.Κανω και λάθη. Προσπαθώ να διορθοθω. Κάθε μέρα. Να'μαι
μέσα. Κι αν κάνω λάθος θέλω ο άλλος να με διορθωσ'.Να μην είμαι μονογνωτος.Ειναι
πολλοί π'κάνε πως τα ξέρνε ολα.Κι θέλνε να σκάνε μάθημα. Όχι αυτό δεν μ'αρεσ'.Να
λες κι συ να λέει κι ο άλλος.
-εμείς είμαστε βλάχοι. Είναι αλλιώς οι βλάχοι. Έξυπνοι ενωμένοι προοδευτικοί.σκλη-
ροι.Δεν κάνε πίσω. Ηρθαμε μέτα την απελευθέρωση. Δεν μας θέλανε εδώ. Θέλανε
να μας διωξνε.μας κυνήγησαν μέχρι έγκλημα φτάσανε. Τους σκοτώσανε και τα μπλα-
ρια.Αυτοι εκει.δεν το'βαλαν κατ'. Δεν κιοτέψαμε. Αγόρασαν γη χωραφια κι αποχτσανε
δικαιωματα .ήτανε νόμος. Κι έτσι εμνανε.
-τώρα που θα βγει αυτη η κατασταση;.γιατι δεν κοιτάνε το γενικο;τι θα γίνει;γιατι δεν
άφηνε;ουλο τα ίδια θα είναι;
-μικρό μ'ειχανε αφήσει στ'αλώνι μονάχο μ'.Μ'ειδε ένας κι είπε. ''τ'αφσανε μονάχο τ''',
''είναι παιδί τ'Κλουκια(ετσ'μας λέγανε)κι δεν σκιάζεται''είπε ο μπάρμπα Κστοδουλος.
-δεν φοβάμαι τίποτα. Άμα ο άνθρωπος παλεβ' άμα αγωνίζεται τι να φοβηθεί;περασα
πολλά κι άντεξα. έζησα.
-κάθε βραδ' που πάω να κμοιθω λέω τι έκανα τι είπα.Κανω λογαριασμό. Που ημτανε.
σωστος που ήμτανε λάθος. Να ξέρω.
(εκεί του σχολίασα:
Αυτό που κανανε και οι Πυθαγορειοι στον Απολογισμό της μέρας.
Τι έπραξα που δεν έπρεπε να πράξω;
Τι δεν έπραξα που έπρεπε να πράξω;
Τι είπα που δεν έπρεπε να πω;
Τι δεν είπα που έπρεπε να πω;)
-Αν είμαι λάθος διόρθωσε με.
Αν δεν λέω το σωστο.
.
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου