I Am a Greek European Worldwidel Man-Now!- www.artpoeticacouvelis.blogspot.com

I Am a Greek European Worldwide Man-Now!-

www.artpoeticacouvelis.blogspot.com

Κυριακή 12 Ιουλίου 2015

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -[Αφιερωμα στο Περιοδικο ΡΟΜΑΝΤΣΟ] ΣΠΑΘΑΤΕΣ ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ Πεθεροπληκτος- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-[Αφιερωμα στο Περιοδικο ΡΟΜΑΝΤΣΟ]
ΣΠΑΘΑΤΕΣ ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ
Πεθεροπληκτος-
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.

ΡΟΜΑΝΤΣΟ-Μέριλιν Μονροε-άρ.τ 779-4 Φεβρ 1958


ΡΟΜΑΝΤΣΟ-Τζένη Καρεζη-αρ.τ 969-26 Σεπτ 1961


ΡΟΜΑΝΤΣΟ-Αλαιν Ντελον-αρ.τ 989-13 Φεβρ 1962


ΡΟΜΑΝΤΣΟ-Αλίκη Βουγιουκλακη-αρ.τ-30 Απρ 1963

[Αφιερωμα στο Περιοδικο ΡΟΜΑΝΤΣΟ]

ΣΠΑΘΑΤΕΣ ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ-χ.ν.κουβελης
Πεθεροπληκτος

Το λοιπόν καλώς ενυμφευθη την Φωφω. Φίνο γυναικακι πολύ του γούστου μου.
Όλα θα ήταν του μέλιτος και του γάλακτος εάν η Φωφω δεν είχε μαμά και δεν
αγκυρώνε στο τσαρδάκι μας.
Και να'χει και τις μπιχτες της απο υπερθεν Αχαιρευτο με ανέβαζε ανεπρόκοπο
με κατέβαζε. Και στα δύο ασυστόλως εψευδετο. Είχε χάριν που ηρασθην την
Φωφω αλλιώς θα την έστελνα απο'κει που'ρθε.
Τις προάλλες μας φορτωθηκε και την κουβαλησαμε στη παραλία. Στη Βουλιαγ-
μενη που να βούλιαζε τη πεθερά.
Στο δρόμο την ενοχλούσε που'τρεχα.Θα μας σκοτώσεις, ούρλιαζε. Πως περνεις
τις στροφες ετσι;ζαλιστικα.
Φτασαμε ,που να μην φτάναμε.
Αρχινισε. Θέλω ίσκιο. Όχι εδώ. Εκεί. Ζεστενομαι. Τρέξε για αναψυκτικό. Πνίγο-
μαι.
Και να της κουβαλώ λεμονάδες και γκαζόζες καφασια.Μοστραρισε κι ένα μαγιό
μ'ολα τα λουλουδάτα του κάμπου με τα πάχη της τα κάλλη της σε κοινή θεα κι ένα
καπέλο ψάθινο με κίτρινη κορδελα κι ήτανε τα νεύρα μου τσίτα σκαρφαλωμενα με
τα τζιτζίκια στα δέντρα.
Και δεν έφτανε αυτό άνοιξε και το τρατζιστορακι έπιασε ένα σταθμό με ρετρό και
ρομαντζαρε. Εκεί θυμήθηκε και τον μακαρίτη που τον είχε  γραμμένο και κλαψουρί-
σε.
Κατι πιτσιρίδες μας πήρανε χαμπάρι κι αρχινισανε το ψιλό γαζι.
-Ρε μπάρμπα την πουλάς τη φώκια για το ενυδρειο;
Η μαμά τσιριξε.Δεν τους ακούς;Τι τους κοιτάς;κανεις χάζι;
Τους κυνήγησα δεόντως πατώντας τους το μάτι.
Κάποια φορα εδέησε να σηκωθεί να ριχθεί στη θάλασσα.
Και κείνη η θαλασσοπνιχτρα δεν με λυπήθηκε να την πνίξει. Μόλις έβαλε το πόδι της
στο νερό άρχισε. Πάγος.Θα πουντιασω. Δολοφόνε μ'εφερες εδώ να με ξεκανεις.
Μετά απλωθηκε φαρδιά πλατιά σαν φάλαινα που ητανε για ηλιοθεραπεία.
Ήταν χάρμα ιδεσθαι.
-Ρε Φωφω
Εις αγαναχτηστικον
-Η γλυκιά μου η μαμά.
Εις θαυμαστικον
Εκεί μ'επιασε μια μελαγχολία. Σκέφτηκα, έτσι θα γίνει κάποτε και η Φωφω και θα
μου ψήνει το ψάρι στα χείλη.
Ψήθηκα, ούρλιαξε η μαμά. Φέρε μου το αντηλιακό.
Αντιηλιακο δεν υπήρχε. Εσύ φταις και δεν το πήραμε.Ανευθυνε.Πάμε να φύγουμε
γρήγορα γιατί θα πάθω ηλίαση και τοτε...Απειλισε..
Κι ετσι έκανα όπισθεν.
Αντί ηλιοπληκτος πεθεροπληκτος.
.
.
.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου