I Am a Greek European Worldwidel Man-Now!- www.artpoeticacouvelis.blogspot.com

I Am a Greek European Worldwide Man-Now!-

www.artpoeticacouvelis.blogspot.com

Παρασκευή 8 Μαΐου 2015

GREEK POETRY-Καλυψω και Οδυσσεας [σε στιχους της ραψωδιας ε' της Οδυσσειας του Ομηρου]- POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.
.
GREEK POETRY-Καλυψω και Οδυσσεας
[σε στιχους της ραψωδιας ε' της Οδυσσειας του Ομηρου]-
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.

Καλυψω και Οδυσσεας-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Καλυψω και Οδυσσεας
[σε στιχους της ραψωδιας ε' της Οδυσσειας του Ομηρου]-χ.ν.κουβελης

η πότνια νύμφη
τον βρηκε στ'ακρογυαλι δακρυσμενο
η νοσταλγια της πατριδας και το σπιτι του
τον βασανιζε κι αναστεναζε
και να'χει την ομορφη νυμφη τη νυχτα και να την απολαμβανει
δεν τον συγρατουσε σ'αυτο το νησι του Ιονιου
και τ'αλμυρα του δακρυα κυλουσαν ποταμι στην απεραντη
θαλασσα
[τὸν δ᾽ ἄρ᾽ ἐπ᾽ ἀκτῆς εὗρε καθήμενον· οὐδέ ποτ᾽ ὄσσε
δακρυόφιν τέρσοντο, κατείβετο δὲ γλυκὺς αἰὼν
νόστον ὀδυρομένῳ, ἐπεὶ οὐκέτι ἥνδανε νύμφη.
ἀλλ᾽ ἦ τοι νύκτας μὲν ἰαύεσκεν καὶ ἀνάγκῃ
ἐν σπέσσι γλαφυροῖσι παρ᾽ οὐκ ἐθέλων ἐθελούσῃ·
ἤματα δ᾽ ἂμ πέτρῃσι καὶ ἠιόνεσσι καθίζων
δάκρυσι καὶ στοναχῇσι καὶ ἄλγεσι θυμὸν ἐρέχθων
πόντον ἐπ᾽ ἀτρύγετον δερκέσκετο δάκρυα λείβων]
κι εκεινη η ομορφομαλλουσα του'πε αυτα τα φτερωτα λογια
κανενας δεν σε κρατα αν εσυ δεν το θελεις
ουτε τα καλλη γυναικας ουτε τα μεθυστικα αρωματα
και τα αραχνουφαντα ρουχα και τ'ασπρα μπρατσα της
που τις νυχτες σε κλεινουν
ουτε οι ηχοι των κρυσταλλινων νερων
ελα,και φκιαξε γερη βαρκα να γυρισεις σωος στο σπιτι σου
κι εγω θα σου βαλω νερο να ξεδιψαζεις και φαι να'χεις  να τρως
κι ακομα και κοκκινο δυνατο κρασι να ευφρανθεις
να δυναμωσεις γιατι με τη θαλασσα μεγαλο αγωνα θα'χεις
και ρουχα θα σου'χω ν'αλλαξεις σαν θα βραχεις
κι ανεμος θα σε σπρωχνει ευνοικος στα δικα σου μερη
και τ'αστρα στον ουρανο θα δειξω να σ'οδηγησουν αλανθαστα
οπως παντα βοηθουν τους ναυτικους
["κάμμορε, μή μοι ἔτ᾽ ἐνθάδ᾽ ὀδύρεο, μηδέ τοι αἰὼν
φθινέτω· ἤδη γάρ σε μάλα πρόφρασσ᾽ ἀποπέμψω.
ἀλλ᾽ ἄγε δούρατα μακρὰ ταμὼν ἁρμόζεο χαλκῷ
εὐρεῖαν σχεδίην· ἀτὰρ ἴκρια πῆξαι ἐπ᾽ αὐτῆς
ὑψοῦ, ὥς σε φέρῃσιν ἐπ᾽ ἠεροειδέα πόντον.
αὐτὰρ ἐγὼ σῖτον καὶ ὕδωρ καὶ οἶνον ἐρυθρὸν
ἐνθήσω μενοεικέ᾽, ἅ κέν τοι λιμὸν ἐρύκοι,
εἵματά τ᾽ ἀμφιέσω· πέμψω δέ τοι οὖρον ὄπισθεν,
ὥς κε μάλ᾽ ἀσκηθὴς σὴν πατρίδα γαῖαν ἵκηαι,]
.
.
.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου