10-LITTERATURE - ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ- ΚΕΙΜΕΝΑ- TEXTS-Χ.Ν.ΚΟΥΒΕΛΗΣ-C.N.COUVELIS-ΜΕΡΟΣ 10- PART 10

.
.

.
.
LITTERATURE - ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-
ΚΕΙΜΕΝΑ- TEXTS-Χ.Ν.ΚΟΥΒΕΛΗΣ-C.N.COUVELIS
.
ΜΕΡΟΣ 10
PART 10
.
.
.

.

Ο μυλος - παιδικο παιχνιδι-χ.ν.κουβελης

τρεχαμε μικρα παιδια με το μυλο στο χερι στους δρομους στα σοκακια.
φρρ φρρ ο μυλος γυριζει.ο αερας γυριζει το μυλο.φρρ φρρ.γυριζαμε παιδια.
Ετσι τον φτιαχναμε το μυλο :κοβαμε δυο ξυλα απο σπερδουκλια.το ενα 20 εκ
περιπου και το αλλο 40 εκ περιπου.το πρωτο το χωριζαμε στη μεση με ενα
 μαχαιρακι και το τρυπαγαμε με ενα αγκαθι απο αγραπιδια που θα ηταν ο
αξονας γυρω απο τον οποιο θα περιστρεφονταν ο μυλος.στα δυο ακρα του
 ξυλου βαζαμε αντιθετα δυο ορθογωνια χαρτια που τα στερεωναμε πανω του
 με μικροτερα αγκαθια απο αγραπιδια.τοτε περνουσαμε στη τρυπα στη μεση
το μακρυτερο αγκαθι και το στερεωναμε στη ψυχα του δευτερου ξυλου.προ-
σεχαμε να περιστρεφετε ανετα.ο μυλος ηταν ετοιμος.να γυρισει.τον κρατου-
σαμε απο το μεγαλο σπερδουκλι και τρεχαμε.αυτο γυριζε.τρεχαμε κι αυτο γυριζε.χαρα.διασκεδαση.κινηση.περηφανεια.
βαζαμε και χρωματιστα χαρτια η' τα ζωγραφιζαμε.κι ετσι καναμε διαφορα εφε.
κιτρινο πρασινο ειχαμε στη περιστροφη γαλαζιο.γαλαζιο κιτρινο ειχαμε πρασινο.
γαλαζιο πρασινο ειχαμε κιτρινο .κι αλλα με γραμμες και κοκκιδες.φυσικα...μα-
θαιναμε και φυσικη.ο αερας εχει δυναμη πιεση.το ζευγος δυναμεων.η περι-
στροφη.
Μ'αυτα τα απλα φυσικα παιχνιδια μεγαλωσαμε κι αν γιναμε κατι το οφειλουμε
σ'αυτα.
.
.
ο Μυλος-παιδικο παιχνιδι-kid's games-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

.

.

.

.
.

χαρτης Μαχαιρας Ξηρομερου
map Macheras Xiromerou Greece

https://www.facebook.com/pages/%CE%9C%CE%B1%CF%87%CE%B1%CE%B9%CF%81%CE%B1%CF%82-%CE%9E%CE%B7%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%BF%CF%85/376333055769386

ΠΕΡΙΠΟΥ.ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ-χ.ν.κουβελης

Ειμαι σ'ενα σπιτι διοροφο με θολο και με εξωτερικη πετρινη σκαλα με λοντζα
και θεα ως περα και με αυλη και κληματαριες που τη σκιαζουν και λουλουδια
κι ανθισμενα τριανταφυλλα και πουλια που κρυβονται στα κλαδια εδω γεννη-
θηκα εγω και τ'αδερφια μου εδω γεννηθηκε ο πατερας μου κι ο πατερας του εδω
προσκυνησε νυφη η μανα του κι η μανα μου και με τιποτα στο κοσμο δεν αλλαζω
αυτο το μερος το δικο μου
[— στην τοποθεσία Μαχαιρας Ξηρομερου].
.
.
.

Το μελι the honey-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

ΠΑΛΙΟΣ(Η' ΚΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ )ΤΡΟΠΟΣ ΝΟΘΕΙΑΣ ΤΟΥ ΜΕΛΙΟΥ
ΣΤΗ ΜΑΧΑΙΡΑ
(ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΑ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑ)

''Ο ...(ειπε ενα ονομα)πουλησε μελι και ξυνισε .ξυνισε το ροκισο''γελασε.ρωτησα
και μου ειπε(τον εξης τροπο νοθειας του μελιου):
Βραζεις ροκισο (δηλαδη καλαμποκισιο)αλευρι και το σουρωνεις.το κιτρινο υγρο
το ριχνεις στο μελι το ανακατευεις κι αυτο... πληνθυνεται και αυξανεται πληθαι-
νεις κι ουτε γατα ουτε ζημια.κανενας δεν θα το καταλαβει.γνησιο γνησιοτατο
μελι.εκτος κι αν ...ξυνισει.αυτα ειναι τα τυχερα και τα μειον του επαγγελματος
(μπαρδον της...νοθειας).τι να κανουμεν;
Επομενως η ποιοτητα του γνησιου μελιου εξαρταται κυριως απο την περιεκτι-
κοτητα του σε...ροκισο.
Λογιστικως εχομεν(με τις σημερινες τιμες):
1 κιλο γνησιο μελι 9 ευρω
1 κιλο ροκισο 0.50 ευρω
Αναλογια νοθειας 3:1
Τοτε η...γνησια μαθηματικη εξισωση ειναι:
3 κιλα γνησιο (χ) 9 ευρω +1 κιλο ροκισο (χ)0.50 ευρω=27.50=
4 κιλα ...γνησιοτατο ροκισο μελι(χ)9 ευρω=36 ευρω
Δηλαδη αμεσο κερδος νοθειας (μπαρδον γνησιοτητας):36-27.50=8.50 ευρω.
Συμπερασμα:Συμφερει
Τι συμφερει;παρασυμφερει το Γνησιον Ροκισον Μελι
Πολυ ανωτερον του μελιου των ανθεων του ελατου κλπ.
Φτου μονο μη ξυνισει.
Αλλα αυτα τα'χει το εμποριο.
.
.
.

Πορτραιτα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ
Ενσταντε με την Ε.

γυρισε σπιτι.μετα απο 10 ωρες.καυσωνας.απογευμα.ανοιξε το ψυγειο.
πηρε μια παγωμενη μπυρα.την αδειασε σ'ενα ποτηρι.ηπιε.ενιωσε δροσια.
ξαπλωσε στον καναπε στο σαλονι.εβγαλε τα παπουτσια.τ'αφησε στο πα-
τωμα οπως επεσαν.βρηκε ψαχουλευτα το τηλεκοντρολ στο τραπεζακι
διπλα.ανοιξε τη τηλεοραση.την εκλεισε αμεσως.αφησε μηχανικα το τη-
λεκοντρολ στο τραπεζακι.χτυπησε το κινητο στη τσαντα της .δεν εκανε
κινηση να το σηκωσει.χτυπησε τεσσερις φορες κι εκλεισε.ρηγματωσε
την ησυχια του χωρου.στη δουλεια απειλουν με απολυσεις.δεν την εν-
διεφερε.''εδω απολυθηκαμε απο τη ζωη''.
.
.
.

Χριστοδουλος(Κστοδουλος) Κουβεληςτου Γεωργιου-Μαχαιρα Ξηρομερου-χ.ν.κουβελης

ΑΠΟ.ΠΟΥ ΓΕΝΟΚΡΑΤΙΟΜΑΣΤΕ ΟΙ ΚΟΥΒΕΛΑΙΟΙ-Χριστοδουλος Νικου Κουβελης

Ο παππους μου Χριστοδουλος(Κστοδουλος) Κουβελης(1883-6 Αυγ. 1972)
του Γιωργου Κουβελη(Μπιτση) και της Μηγδαληνης το γενος Κολατσου
απο τον Προδρομο-
Ο παππουλακης-Μεγαλος Δημοκρατης-
Παντρευτηκε τη Βασιλικη το γενος Γεραφεντη(Μυτιλινη)απο το Δραγαμεστο
Αστακου-αποκτησαν 3 παιδια το Γιωργο(1918)που χαθηκε στο πολεμο του 40
στην Αλβανια-τη Δημητρουλα(που χαθηκε μικρη 7 χρονων απο μηνιγγιτιδα)-
και τον Νικο (1 Μαη.1920-20 Σεπτ. 2000)ο πατερας μου γεωργος το επαγγελμα -
Ο γεναρχης των Κστοδουλαιων Κουβελαιων ηταν ο παππους του παππου μου
Χριστοδουλος-
Καταγωγη (οπως και των αλλων Κουβελαιων)απο το Τουρβατο των Αγραφων-
κτηνοτροφοι Βλαχοι-εγκατασταθηκαν στη Μαχαιρα περιπου το 1840-αν και τους
 κυνηγησαν στην αρχη οι ντοπιοι κατοικοι καταφεραν να μεινουν να παρουν χω-
ραφια και να προοδευσουν με τις οικογενειες τους ενωμενοι.

Τα Γενη των
Κουβελαιων:οι Μπιτσαιοι(εμεις οι Κστουδουλαιοι) οι Καλετσαιοι-οι Τσιλαιοι-
οι Μπλιστουραιοι-οι Νασλαιοι-οι Πλιακαιοι-οι Λασπαιοι-οι Καρκατζλαιοι-
οι Τζογαιοι-οι Βετλατζαιοι-οι Κωτσοκβελαιοι-οι Γακαιοι-οι Μακραιοι-
οι Δηλαδαιοι.
.
.
.

Η οικογενεια του ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΟΚΚΑΛΗ της μανας μου στη Παπαδατου
Ξηρομερου-χ.ν.κουβελης

Κωνσταντινος Κοκκαλης ο πατερας-τα παιδια :Κυριακος(Ρικος)-η Μαρια(1924-)
η μανα μου-η Ολγα στην αγκαλια της μανας της-η Πανωραια (Πανωρια)Κοκκαλη
η μανα το γενος Κωνσταντη Λιαλιου απο το Δραγαμεστο Αστακου-
Το τεταρτο παιδι η Κικη (Βασιλικη) δεν ειχε γεννηθει ακομη.
(Φωτογραφια περιπου το 1935)
.
.
.

Che Guevara-c.n.couvelis χν.κουβελης

(Σαν παιδικο παιχνιδι σημερα):

Che πες αλευρι
Η επανασταση σε γυρευει
-
Οταν περπατω εις την επανασταση
Che Che εισαι δω;
.
.
.

Προκειται για σουρεαλισμο-sur Hyperealism-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

εκει.ειπε.υπαρχουν.πουλια.οχι οπως εδω που δεν υπαρχουν.ειναι σπανια.
τον διορθωσα.παντα δικαιολογιες.μ'εκοψε.συνεχισε.εκει εχει πολλα δεν-
τρα.μην πεις πως εδω υπαρχουν.αλλα ειναι σπανια.με προλαβε.οχι δεν.υπαρ-
χουν.δεν ειδα απ'το πρωι.σε διαβεβαιω.ουτε ενα για δειγμα.και βαζω στοι-
χημα πως δεν ξερεις να σχεδιασεις ουτε ενα δεντρο.και φυσικα δεν ξερεις
ουτε το ονομα ενος πουλιου.το αηδονι ας πουμε.τι ειναι το.αηδονι;.δεν.μι-
λησα.ειδες που δεν ξερεις.μου φανηκε πως χαιρονταν.πηρα θαρρος και του
ειπα πως στα ονειρα μου.αν θελει ναξερει. βλεπω μια χωρα που εχει απ'ολα
τα δεντρα και χιλιαδες πουλια πετανε στον ουρανο της.γελασε.στο ονειρο;στη
πραγματικοτητα;εχει;δεν εχει.στεναχωρηκα.το καταλαβε.ελα μην.κανεις
ετσι.θα κανουμε απλα το.ονειρο πραγματικοτητα.δεχεσαι;και το ρωτας;απαν-
τησα.μπορεις;και βεβαια μπορω.και δεν θα ξυπνησω στη πραγματικοτητα;ρω-
τησα με αγωνια.φυσικα και οχι
.
.
.

Εσωτερικο-woman's interior- 2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

(ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ)
ΥΠΟ ΤΟΝ.ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΝ ΤΟΥ ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΥ-χ.ν.κουβελης

Τι βλεπεις;ξερεις.ισον επιθυμεις.τι ειναι πισω απο την εικονα;απαντησα.αυτο
που ειναι μπροστα ειναι εντυπωσιακο.με κοιταξε.μιλα γι'αυτο;ειναι πολυ δυ-
σκολο.αδυνατο να περιγραψεις το αδυνατο. οσο το πλησιαζεις τοσο απομα-
κρυνεσαι.οσο απομακρυνεσαι τοσο πλησιαζεις.
Θα σε ρωτησω κατι;τι θα εγραφε για μενα ο Ανδρεας Εμπειρικος;την κοιταξα.θελεις
πραγματικα να μαθεις;ναι.θελω.
Αρχισα να της γραφω.την κοιτουσα κι εγραφα.ειχε κοκκινισει.οταν τελειωσα της
εδωσα το χαρτι.διαβασε.της ειπα.το διαβασε.η φωνη της ετρεμε.ειμαι αναστατωμενη.
ειπε.συνεχισε να διαβαζεις.διαβαζε.ισα που ακουγονταν η φωνη της.ψιθυριστη.δεν
αντεχω αλλο.την ακουσα να λεει.μην ντρεπεσαι.της ειπα.κανε
αυτο που τοσο πολυ θελεις.που επιθυμεις.την ακουγα.η αναπνοη της πνιχτη.
η φωνη της ολο και δυναμωνε.στο τελος εγινε κραυγη.γεμισε το δωματιο.
υστερα σιγα σιγα ησυχασε.
περασε αρκετη ωρα που δεν ελεγε τιποτα.η αναπνοη της κανονικη.κοιμονταν.
.
.
.

Η Ωραια Λουομενη-χ.ν.κουβελης
.
.
ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ ΤΩΝ ΚΥΜΑΤΩΝ-χ.ν.κουβελης
(ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟΝ ΤΟΥ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ)


''Τωρα εις την πολιν.την πολυανθρωπον.την αποκοσμον κολασιν.αναπολων την
παραδεισον της παιδικης ηληκιας.να επανερχομουν εις εκεινον το ευτυχες ετος 196...
τι δυστυχια να εχω μορφωθη να εχω προοδευση.να εχω εξευρωπαισθη και να μην
παρεμεινον αγραμματος και ακαλλιεργητος.ξυλον απελεκητον.δυο-τρια κολλυβο-
γραμματα θα μου εφθανον και θα επερισσευον να ημουν ευτυχης.

Την ιδον.πεμπτην φοραν εκεινην την εβδομαδαν.και πεμπτην φοραν ωσαυτως μετειχον
της αφατου ευτυχιας.θερος του 196...παντα ηρχετο την ιδιαν ακριβως ωραν δια να λου-
σθη εις τα κρυσταλλινα και καθαροτατα υδατα της θαλασσης.ολιγον μετα την ανατολην
του ηλιου.ισως ηθελεν να προφθαση να αποφυγη τον μεγαν καυσωναν ο οποιος επικρατει
καθ'ολην την ημεραν.ελαχιστοι κολυμβηται επαρευρισκοντο εις τον χρυσον αιγιαλον
εκεινην την πρωινην ωραν ως επι το πλειστον παιδια.η θαλασσα ητον ησυχος γαληνιος απαστραπτουσα εκ του αντανακλωμενου ηλιακου φωτος.εκτυφλωτικη.εκεινη εκδυετο των ενδυματων της και ητον ευχαρις απολαυσις δια εμε να βλεπω τα καλλη της φανερωμενα.
ητον ως ονειρον και γοητεια.μαγευτικη οπτασια.μου εφαινετο εις τους δωδεκαετους
οφθαλμους μου ως παγκαλλος υλοποιημενη ιδεα η οποια μ'ετερπεν εν εκστασει. εκεινη
η νηρηις η σειριν ουδολως υπερεβαινεν το δεκατον εβδομον ετος της ηληκιας της.εκ της
θεσεως μου εβλεπον την υπεροχον οψην της τον τορνευτον τραχηλον τους στιλπνους
ωμους τους διδυμους απαλους και προεξεχοντας κολπους της τους θαυμασιους βραχιο-
νας της την λευκοτατην ως γαλαν κοιλιαν της και τους αλαβαστρινους μηρους τας τελειας
κνημας το υπεροχον ισχιον την ωραιοτατην βοστρυχωτην κομην της.ω ητον θαυμα η
εμφανισης της κορης εκεινης.η καρδια εις το στηθος μου επαλλονταν ισχυρως και εφτε-
ρουγιζεν ως περιστερα να ελευθερωθη να πεταξη εις τον υψηλον αιθεραν.τοσαυτως
μεγαλη ητον η αναστατωσις των αισθησεων μου.απασων.και οποια χαρα ως την ιδον
να εισχωρη εις τα υδατα. ως ομοια θεας μου εφανη.και εβουτησεν εις τα νερα και μετα
μακρον ανεδυθην.ως περιλαμπρος υγρος δελφινη και ιδον το νερον ως μαργαριτας να
χυνεται εκ της ερασμου κομης της.και τοτε εμβαινα και εγω εις την θαλασσαν να κολυ-
μβησω και μαλιστα ετολμουν να την πλησιασω και να κολυμβω πλησιον της να ειμαι
μετεχων των υδατων τα οποια την ενεγκαλιζον και πληρη εκ της ισοθεης ουσιας της
να με περιτυλιγουν .ω ποσο μεγαλη η εκστασις μου.εις ωραιοτατον παραδεισον εγ-
γκλεισμενος ευρισκομην. τοτε εν τη ισχυροτατη διεργερσει μου ηρχετο η πονηρα ιδεα
να εγενετο να μην ημπορει να κολυμβηση ειτε απο μεγαν κυμα  ειτε εκ της θεας τε-
στιου θαλασσιου κητους  ειτε να επιπτεν εν τω μεσω μεγιστου στροβιλισμου και φο-
βερης περιδινησεως να παρελυαν οι κινησεις της και να εσωνοντον οι δυναμεις της να
πνιγη και τοτε απεγνωσμενως να εφωναζεν βοηθεια και εγω να ετρεχον να την σωσω
απο βεβαιοτατον πνιγμον.να περνουσα το αριστερο μου χερι εις τον γυμνον της ωμον
εκεινη απνοος μισολιποθυμισμενη να μου επαραδιδετο ψυχη τε σωματι και με δυνατας
κινησεις του δεξιου χεριου μου και των ισχυρων ωθησεων των ποδιων μου να την εφερ-
να εις την αμμο της ακτης και να την εσωζα.και τοτε δια παντος θα ημουν εν τη συνει-
δησει της ο σωτηρ της και θα μου εδωριζεν ολοκληρον τον εαυτον της ως ανταμοιβην
ισοβιως να  την εχω δικη μου.οποια ευτυχια υπερτατη.
Εξ αυτου του ονειρου βιαιως με εξυπνησεν με εξοριξεν η μητηρ μου με την δυνατην
φωνη της. μ'εξεκολλησεν εξ αυτης της θεσπεσιου κορης εκ της ονειρωδους επαφης
οπως ξεκολλνα βιαιως οχταποδιν ψαρας εκ του βυθου εις τον οποιον ειναι σφιχτως
προσκολλημενον.
''Εδω εισαι.παλι στη θαλασσα.βγαις.ελα στο σπιτι και θα δεις τι θα παθεις''
Ω ποια η απογοητευσις μου.ποσον τραυματικη η επανοδος μου εις την πεζην και α-
νιαρην πραγματικοτηταν.
Παρα τας φοβερας απειλας της μητρος μου το εκατορθωσα και της εξεφυγον και παλιν
την αλλην ημεραν την ιδιαν ακριβως ωραν ευρεθην εις τον αιγιαλον.αλλα την παγκαλλην
κορην δεν ιδον.ουτε και τας αλλας ημερας.ως να ητον ονειρον και λιαν συντομως εξηφα-
νισθη ως αιφνιδιως εφανη.εδιαλυθη εις την τυρβην και την ματαιοτηταν του κοσμου
ετουτου.

Εδω τωρα εγκλειστος εις την φοβερην ειρκτην της πολεως.αναπωλω την ευτυχιαν.
Ουδεποτεν εχω λησμονηση εκεινην την μαλλον αμαρτωλην η αθωαν οπτασιαν της
παιδικης μου ηληκιας εις ολας τας ιδιοτελεις περιπτυξεις και τους αλλους κυνερωτες
μου εις την μετεπειταν αχαριν ενηλικον ζωην μου.
Εκεινο το Ονειρο των Κυματων''.
(Αντιγραφη)
Χ.ν.κουβελης
.
.
.

woman-man erotic-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
''ΟΚΤΑΝΑ ΕΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
ΟΚΤΑΝΑ ΕΝ ΗΔΟΝΗ
ΟΚΤΑΝΑ ΕΝ ΑΛΗΘΕΙΑ''
ΩΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΑΙΑΝ Ν'ΑΚΟΥΣΘΕΙ
ΝΥΝ ΚΑΙ ΑΕΙ!
[Ιερη Αναφορα εις τον Ανδρεαν Εμπειρικον]-χ.ν.κουβελης

εκλεισεν τους οφθαλμους οταν τους ηνοιξεν την ειδον να ανοιγη διαπλα-
τα το σωμα και την ψυχην της,να γινεται νοητη,απτη,σωμα περικαλλες και
σφυζον,Οκτανα μου,ειπον ψιθυριζων,εισαι το μεσον της ελευθερας
εκφρασεως μου,διηνεκης ερως,το ιμερικον θαυμα του εντος και του
εκτος των τηλαυγων ενορασεων,ενοτητα,περαν καθε εννοιας καλου
η' κακου,εσυ δοχειον ιμερικης ηδονης δι'εμε,εγω αμειωτος εκτοξευ-
τηρας σπερματος δι'εσε,πολυυμνητος χρυσαυγης μη-Ουτοπια ΟΚΤΑΝΑ,
ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΕΣΑΙ ΤΗΝ ΠΛΗΡΗΝ ΕΝ ΔΟΞΕΙ ΕΝΣΑΡΚΩΣΗΝ ΣΟΥ,ΕΜΦΥΛΟΣ
ΕΝΤΕΛΕΧΕΙΑ ΕΡΩΤΙΚΗΣ ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ,εκεινη ημιγυμνος εις την αρωματι-
σμενην  κλινην εξαπλωμενη εις αισθητικον ημιφως με εκοιτουσεν αισθη-
σιαζομενη  εμφανιζον γλυκειον ερεθυμα εις ολοκληρον το σωμα της
και ηκουα πνιχτην φωνιτσαν διαφευγουσαν εκ λιαν υγραμενων ροδο-
πεταλων  και κατεχομενη υπο εντονων παλμων καρδιας,εβλεπον εκ
της θεσεως μου τα πλουσιως προεξεχοντα στηθη της και τα ροδαλα δαχτυ-
λα της να προστριβουν και να συνθλιβουν την σαρκαν των μηρων της, 
συνειδητον ασυνειδητον ενεργον ενεργουμενον ον πληθωριστικου ερε-
θισμου,ης εξηρχετο,μαλλον εκφραζομενος,δια βογγητων και απαλων
αναπνοων, ρυθμος μουσικης εξαισιας,''αγαπη μου'',''ψυχη μου''και
μετα εξ  εντονοτερου εκχυσεως ηδονης  εκραυγαζεν ''λατρεια μου''
''χαρα ευτυχια μου'',εβλεπον την ενσαρκωσην της Γυναικας ,την επλη-
σιασα και με τα χειλη μου εις τα φλογιζοντα χειλη της της ειπον:''μεθυ-
στικη μου υπαρξις'',την εφιλισα παθιασμενα,και παλιν της ειπον:''εσυ η
πεμπουσια της θηλυκοτητος'',τοτε ηρχισεν τα τρεμει το σωμα της και
να με εκλιπαρει,να με παρακαλει,κατεχομενη υπο σφοδροτατου ερωτικου
οιστρου δια αμεσον ανευ ορων σαρκικην επαφην,την αλλως λεγομενην
συνουσιαν,ειδον την θυσανωδην θαλλουσαν ηβην της υγρη βαθεια σχισμη
ροζ γλυκυτατον και το πεος μου στιλπνον σκληρον ορθουμενον εισερχε-
ται του φουσκωμενου υγρου κολπου της και εξερχεται ,πολλακις ηδονικως
παλινδρομων,εκ δε της συνεργειας ταυτης  υπερυψουται εν πληρει δοξει
λευκοτατον σπερμα και εκτινασεται,''αγαπη μου'' ηκουσθει εις τα ωτα μου
λιποθυμικως η φωνη της,γλυκυτατη θερμη ιμερικη,το σπερμα μου κοχλαζον
 εκχυθη εντος  του  καιομενου αιδοιου της,εγω εκσπερματιζων καυλοπυρεσ-
σων δονουμενος,εκεινης ηδονιζομενης διαπεραστικη φωνη της εκφευγη:
''ηδονη μου'',''καυλα μου''.εν τελει ο οργασμος,με διαπυρον ζεσιν η ζευξις,
η ολοκληρωσις του ερωτος και το απογαιον της ηδονης,εν τελει το τρυφερον
αιδοιον της και η λιαν ευαισθητος εγκαυλος  κλητορις  χυνουν εν πληρει εκστασει
ταρασομενα πυρεσσοντα υπερδονουμενα περισφιγγοντα  τον  εν στυσει φαλ-
λον μου,εντος μας εν συμφωνια κραυγες λαγνειας αντηχουσαν εναρμονιες,''εσυ
ερωτικη ιερη λαγνεια μου'',της ειπον,εκεινη ανοιγουσα τα υπο ζεσιν φλογιζοντα
χειλη της  μου απηντησεν,''εσυ ο θαυμαστος ερως,εσυ ο γλυκυτατος αισθησιασμος
μου,η υπερτατη αγαπη''

ΟΚΤΑΝΑ Ο ΦΑΛΛΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΙΔΟΙΟΝ ΕΝΑΡΜΟΝΙΑ
ΟΚΤΑΝΑ ΤΟ ΕΓΩ ΚΑΙ ΤΟ ΕΣΥ ΕΝ ΣΥΜΜΕΤΡΙΑ
ΟΚΤΑΝΑ Η ΙΔΕΩΔΗ ΠΑΝΑΝΘΡΩΠΙΝΗ  ΠΟΛΙΤΕΙΑ

''ΟΚΤΑΝΑ ΕΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
ΟΚΤΑΝΑ ΕΝ ΗΔΟΝΗ
ΟΚΤΑΝΑ ΕΝ ΑΛΗΘΕΙΑ''
ΩΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΑΙΑΝ  Ν'ΑΚΟΥΣΘΕΙ
ΝΥΝ ΚΑΙ ΑΕΙ!
.
.
.

ON WOMAN MY PHOTOS

ΧΡΟΝΙΚΟ ΜΙΑΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΣΗΣ-χ.ν.κουβελης

Πηγα ακριβως την ωρα που ορισαμε το ραντεβου.μου ανοιξε η ιδια.χαμογε-
λασε.''στην ωρα σας'' μου ειπε με γλυκεια φωνη.''ποτε δεν στηνω κυριες''
απαντησα επισης με χαμογελο.''ειστε πολυ ευγενικος''ειπε η κοπελα.''ειστε
πολυ ομορφη '' της ειπα.''ευχαριστω πολυ.περαστε''..ενα μοντερνο επιπλωμενο διαμερισμα,''καθιστε.τι θα θελατε να πιειτε;''.''ευχαριστω.ποτε δεν πινω κατι
την ωρα της δουλειας.ειναι θεμα αρχης''.απαντησα.με κοιταξε.υπεροχα ματια.
''δεν θα κανατε για μενα μια εξαιρεση;''.μου ειπε με πολυ γοητευτικη
κοκκεταρια.γελασα.''η αιωνια Ευα'' απαντησα.''και σεις ο Αδαμ;''.γελασε.
υπεροχο γαμογελο.''ας αρχισουμε τοτε.πως θα με φωτογραφισεται;με
ποιο υφος;''.''σαν αντρας''.της απαντησα.''με το βλεμμα ενος αντρα''.
''μα αυτο δεν ειναι πρωτοτυπο.χιλιαδες ,εκατομυρια τετοιες εικονες.
nudes erotic porno sensual ''.''εχετε πολυ δικιο''της απαντησα.''εγω
ομως θα σας φωτογραφισω με το βλεμμα ενος μοναδικου πολυ
ξεχωριστου αντρα που θαυμαζω.του Καζανοβα''.''μα αυτος πηγε με
χιλιαδες γυναικες''ειπε η κοπελα.''ο Καζανοβας ομως καποτε ειπε:
Τωρα αγαπω τη γυναικα που αγαπω''.την κοιταξα.''τι υπεροχο''.ειπε
.''σαν φλερτ -φωτογραφιση.γοητευτικη αποπλανιση.του αιωνιου αντρα
στην αιωνια γυναικα''..ειπε η Ε..αυτο ηταν το ονομα της.παλι αυτο το γλυκο
γοητευτικο χαμογελο.''θα αφεθω''.μ'ενα καταπληκτικο τροπο το ειπε.
[μετα απο 5 ωρες τελειωσαμε την φωτογραφιση]
.
.

''τι σημαινει φωτογραφιζω''-''απατω''-αστειευεσαι;''-''μιλαω σοβαρα''-''τι ενννοεις''-
''αυτο που δειχνει η εικονα δεν υπαρχει''-''εννοεις πως ειναι επινοημενο;''-''δεν ξερω''-
''δεν ξερεις;''-''αληθεια δεν ξερω''-''τοτε αληθεια απατα''-''αληθεια''
.
.
[ON WOMAN MY PHOTOS]
ΟΜΟΡΦΙΑ vs ΠΡΟΚΛΗΣΗ

[στην αρχη της φωτογραφισης]
με ρωτησε:
-ομορφια η' προκληση;
απαντησα:
-ενα ελαχιστο χωριζει την ομορφια απο την προκληση.
την κοιταξα
-υπερευαισθητη ισορροπια.
συνεχισα
-μια διαφορετικη κινηση,μια διαφορετικη θεση ενος μελους
του σωματος,μια διαφορετικη εκφραση
Της εδειξα τι εννοουσα,φωτογραφιζοντας την σε διαφορετικες
ποζες,της εδειχνα το αποτελεσμα,μια ελαχιστη διαφορα και
ειχαμε τελειως αλλη εικονα.
-η ομορφια ειναι απολυτη ιδεα.αρρητη.
ειπα
-η προκληση ειναι πραγματικη κατασταση.κατι που το ζουμε.
-καταλαβα
ειπε
[στο τελος της φωτογραφισης της εδειξα τις φωτογραφιες που
επελεξα.
τις κοιταξε πολυ προσεχτικα.
χαμογελασε.
ενα αινιγματικο χαμογελο.]
.
.
.

GRAFFITI IN AGRINIO CITY GREECE-Video-Photos c.n.couvelis χ.ν.κουβελης .
.
.

GRAFFITI IN AGRINIO CITY GREECE-Video-Photos c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

ΚΡΑΥΓΕΣ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΓΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΖΩΗ
[Απο τα κειμενα στα γραφιτι]
.
Αναρωτιεμαι ποσο να με νιωθεις
δεν εγινα ποτε ο λογος που κρυωνεις
δεν εγινα ποτε φωτια που καιει ονειρα
ειμαι παιδι δεν με νοιαζει αν ειναι προβλημα
κι οταν χανομαι αναμεσα σε τοσους ανθρωπους
μαχομαι,οχι για να κλαψω το φως τους

Β.Π
.
.
Βγαλε τη μασκα οξυγονου για να αναπνευσεις.
Βραχυκυκλωσε τα καλωδια για να λειτουργησουν
οι κεραιες σου.
Κοψε τα νηματα απ'τα ακροδαχτυλα και απλωσε το χερι
στον διπλανο σου.
Τολμα να αψηφησεις τα στολιδια και αφησε τη φαντασια
σου ελευθερη.
Αν κοψεις απο τη ριζα τα κοινωνικα καταλοιπα θα δεις μονομιας
τους μηχανισμους να σπανε,τα συνορα να πεφτουν.
Μη ψαχνεις τη συγκινηση σε οθονες.
Μην αρκεις την αντισυμβατικοτητα σου στην παραισθηση.
Κατορθωμα ειναι μια μερα να πεις:''Εγω απ'το κελι μου
μοναχα ξεκινησα''.
.
ΜΙΑ ΑΠΑΝΘΡΩΠΗ ΣΚΛΗΡΗ ΕΙΚΟΝΑ
Εκει πιο διπλα μερα μεσημερι δυο νεαρες τσιγγανες σχεδον
παιδια κανουν πιατσα αγοραιου ερωτα.
Σκατα στη κοινωνια που φκιαξαμε.
.

.

.

GRAFFITI IN AGRINIO CITY GREECE-1-Video c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
.
.
GRAFFITI IN AGRINIO CITY GREECE-2-Video c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
το Γραφιτι στον Παναιτωλικο
.
.
.
.
.

3 Nudes-2μ χ 3μ-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
Εν/Δια/Θεσεις

Απαντηση:δεν ζωγραφιζω αυτο που βλεπω.
Εικονα.(το αριστερο χερι πισω απο το κεφαλι.τα δαχτυλα περασμενα μεσα
στα μαλλια)
Ερωτηση;σκεφτομαι.αρα υπαρχει το σωμα μου;
Συν/Δια/Λογοι:
Α.ειδες το σωμα αλλαζει απο ανθρωπο σε ανθρωπο.κι απο ηληκια σε ηληκια.
και αναλογα το φωτισμο.
Β.φυσικα και καποια ιδεα υπαρχει πισω απο αυτη την εικονα
.
.

3 Nudes -2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

.
Αθηνα Κατω Πετραλωνα σε ενα διαμερισμα 3ος οροφος πρωι 10 η ωρα.
η γυναικα με ρωτησε.γιατι κανουμε γυμνο;απαντησα.ο ανθρωπος γυμνος
γεννηθηκε.με κοιταξε.γελασε.αλλωστε δεν κανουμε επιδειξη ρουχων,ειπε.
γελασα.σωστα,ειπα.στο γυμνο δεν δειχνουμε καθαρα.υπονο-
ουμε.συνεχισα.το σωμα εχει ανεξαντλητο εσωτερικο.μια απειροτητα
.
.
.

παντα σου θυμηζουν πως τα μηδενικα σου[0] ποτε δεν θα κανουν ενα[1]
.
.

 η φτωχεια antes portas-χ.ν.κουβελης

η φτωχεια antes portas
Ξυπνηστε-
.
.

το βλεμμα-χ.ν.κουβελης

[η μικρη τσιγγανα που γνωριζε Lacan και Heidegger]
κοιταζω-τι σημανει ''κοιταζω'';
αν οχι βλεπω ''εσενα 'εκει απεναντι να εισαι''
.
.

τα τσιγγανακια στο Super Market-Μεσολογγι-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

.
.
.

Στο καταραχτη και στη λιμνουλα στον αγιο Βαρβαρο-Τρυφου Ξηρομερου-χ.ν.κουβελης

ητον το μερος ημερον αλλα και αγριον ενα μιγμα μεταφυσικον και καθαρως
φυσικον γαργαρα κινουμενα νερα κρυσταλλινα επιπτον υπερανω εκ των κρη-
μνωδων βραχων στιλποντων αναγλυφων θαυμασιως και υποκατω τα υποδε-
χετο μικρη λεκανη ως λιμνουλα εκει ολιγον ηρεμουσαν και παλιν ορμουσαν
απο στενωπου εις χειμμαρωδην ρυακαν αφριζοντα και κελαρυζοντα οι λουο-
μενοι παραθεριστες εις τα υδατα ητον εις φυσικην ευχαριστησιν τα παιδια
αναρριχωμενα εις τους λιαν επικληνεις βραχους εβουτουσαν και αναδυοντο
περιχαρη ονειρο και μαγεμα η φυσις  περικλεισμενη απο τα δασωδη βουνα
και τον καταγαλανον ουρανον φωτεινοτατον
.
.
.

Υπερδομη_2μ χ 2μ-χ.ν.κουβελης
.
.
Cine Τροποι-χ.ν.κουβελης

(γκρο πλαν)γαλαζιο(10sec)
(φωνη of plan)''ο χρονος ειναι απατη''
(επαναληψη on plan)
(φλου)
(Ακινητο πλανο διαρκειας 2 min στα Χαυτεια Ομονοια)
(κοντινα πλανα σε προσωπα ανθρωπων 1min)
(ασπρο πλανο-_ακουγεται ο θορυβος μιας γραφομηχανης που γραφει-80sec)
(λεξεις στον ωμο μιας γυναικας)ειναι\ανομοιο\σιωπη\κραυγη\ψιθυροι\προσωπο\
femme\Μονικα\Maria von Braun\ΣυνΕιναι
(αουγεται το κλαμα ενος μωρου κι επειτα το γελιο του-10sec)
(χερια που παιζουν πιανο -εναλλαγη ασπρομαυρου με εγχρωμη εικονα-σιωπη\
ακουγεται η toccata and fuga in re minore -organ-του Johann Sebastian Bach\σιωπη)
(φωνη on plan)""η μουσικη του χρονου''
(φλου 10sec)
.
.
.

.

Εσωτερικο-γυναικα-interior-woman-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Περι ζωγραφικης (ο Ορισμος της Ζωγραφικης)

Ειπα σ'ενα παιδι
-θελεις να ζωγραφισεις;
-τι να ζωγραφισω;
-οτι βλεπεις
-γιατι να θελουν να δουν οτι βλεπουν;
.
.
.

.

Vincent Van Gogh Βινσεντ Βαν Γκογκ-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης 1-2
.
.
ΤΟ ΚΙΤΡΙΝΟ ΣΤΟΝ VINCENT WILLEM van GOGH-χ.ν.κουβελης

σχολιαζοντας το κιτρινο-ο ηλιος μια ωρα στο δυτικο παραθυρο-
εξω τα σταχυα χρυσο κιτρινο-η νυχτα αναψε τα αστερια της με
κιτρινο φως-στο τεχνητο φως του στενομακρου δωματιου ειδε
τη κιτρινη καρεκλα -λιγο αριστερα απο το ξυλινο κρεββατι-πανω
της αναπαυονταν τα ρουχα του-το παντελονι η μπλουζα στη γωνια
της πορτας τα παπουτσια-περασμενη ωρα-γιατι δεν αναπαυεται
η ψυχη του-μια απειρη αγωνια-τι ειναι το χρωμα-υλη η' τιποτα αλλο
ανωτερο;-στο καδρο του τοιχου μια γιαπωνεζικη εσταμπα-το
Κιλιμαντζαρο χιονισμενο κι απο κατω δυναμικο αφρισμενο κυμα-
ενοτητα-αιωνιο και φευγαλεο-το φωτεινο το σκοτεινο-τι εκφραζει
η ζωγραφικη-του-κανενα πινακα δεν πουλησε-πινελιες,ολοι μπορει
να τις κανουν,λενε-γιατι ομως δεν τις κανουν;θα κοιμηθει,κλεινουν
τα ματια του-κιτρινα,συνεχως ,κιτρινα ονειρα-καθε νυχτα,που το
πρωι ξυπνωντας δεν θυμαται-γιατι επιμενουν να θυμουνται τα
ονειρα; -ξυπνησε,ο κιτρινος ηλιος στο ανατολικο παραθυρο-το θυμαται
το σπιτι στην Αρλ-ο καλος αγαθος Πωλ Γκασε ο γιατρος ποζαρει-στροβι-
λισμενες πινελιες χρωματος-κιτρινο κασκετο κιτρινο προσωπο κιτρινα
χερια κιτρινα βιβλια-μεταφυσικο φως-ο φτωχος Βενσεντ-σημερα
27 Ιουλιου 1890-
αυτοπυροβοληθηκε-κιτρινη εκρηξη ουσιας στο τιποτα
.
.
.

Βαρκες-χ.ν.κουβελης

Η ΠΙΚΡΗ ΑΓΡΥΠΝΙΑ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ-χ.ν.κουβελης

Ειδαμε τον Οδυσσεα ν'ανεβαινει σε μια βαρκα,γαλαζια μ'ασπρη ριγα,και να λυνει
το σχοινι,ξημερωνε δεν μας ειπε που παει,παραξενευτηκαμε,δεν το συνειθιζε να
μην παιρνει καποιον απο μας,αλλα δεν ρωτησαμε,ανοιχτηκε στη θαλασσα,τον
βλεπαμε μεχρι που κρυφτηκε πισω απ'τ'ακρωτηρι,εκει πολλες φορες ριχναμε τα
διχτυα και ψαρευαμε,κυλησε η μερα με τις συνειθισμενες ασχολιες,γυρισε αργα,
οταν βραδυαζε,τον ειδαμε να πηδα απ'τη βαρκα και να δενει το σχοινι ,μας
πλησιασε,ηταν σοβαρος,χωρις νσ τον ρωτησουμε μας ειπε:''ολοι μερα γυριζα στις
θαλασσοσπηλιες να βρω τον πατερα μου κσι τη μανα μου.Οσο κι αν εψαξα δεν
τους βρηκα.Γιατι δεν τους βρηκα;''.Νοιωσαμε τη πικρα του βαθεια στη καρδια
μας.Δεν του απαντησαμε.
Ολη τη νυχτα τον ακουγαμε που ξαγρυπνουσε
.
.
.

Το Μεγαλο Εργοστασιο-χ.ν.κουβελης

Ο Μηχανικος Λαβυρινθος

παντου η ιδια μηχανη.οσο λεπτομερειακα κι αν παρατηρουσε δεν βρηκε
την παραμικρη διαφορα.καθε μηχανη αποτελουσε ενα στοιχειο στη συνθεση
ενος συνολου.το συνολο,τι ειναι,του διεφευγε,.παραξενο,εναν ανθρωπο ,εργατη,
δεν ειδε να δουλευει σε καποια απο τις ,σχεδον απειρες ομοιες μηχανες.ακουγε,
ορισμενες φορες,τον ηχο μηχανων που δουλευουν αν και οι μηχανες που εβλεπε
ηταν ακινητες και αθορυβες.υποθεσε καποιον αυτοματο μηχανισμο που τις θετει
σε λειτουργια.ισως,η γενικη διευθυνση στο εργοστασιο,ειναι καποιο αυτοματο,ενα
ειδος εφυους ρομποτ.διαρωτηθηκε ποιος κατασκευασε αυτο τον τεραστιο μηχανισμο
και ποιος ο σκοπος του.ποια η παραγωγη του.σταδιακα εχασε τον ενδιαφερον του.
την περιεργεια διαδεχθηκε η αμηχανια.κοιτουσε μηχανικα.σε καποιους χωρους
του φανηκαν οι μηχανες πιο τεραστιες,μεγενθυμενες,σαν να αλλαζε η κλιμακα
μετρησης.σε αλλους χωρους ηταν σμικρυμενες,μινιατουρες,σαν παιδικα παιχνιδια.
ο φωτισμος ηταν παντου αναλοιωτος,χωρις μεταβολες στην ενταση του.σκεφτηκε ,
για να περναει η ωρα του,να σχεδιαζει.στην αρχη ξεκινησε σχεδιαζοντας απλα
εξαρτηματα των μηχανων,μετα πιο συνθετα τμηματα ,μεχρι, εφτασε να σχεδιαζει,
ολοκληρη τη μηχανη.οταν την τελειωσε παρατησε το χαρτι με το σχεδιο της μηχανης
σε καποιο χωρο.ποιο κατω,σε αλλο μερος η' μπορει να ηταν και στον ιδιο μερος,
δεν μπορουσε να ξεχωρισει,τετοια ηταν η συγχιση του αλλα και η συγχιση του
χωρου,βρηκε παλι το σχεδιο,το οποιο ειχε ,κατα καποιο τροπο,αυτονομηθει και ειχε
αντιγραφει ,αυτοπολλαπλασιασθει.ειδε σχεδιασμενες δυο μηχανες.αυτο παρακατω
επαναληφθηκε.οι σχεδιασμενες μηχανες ειχαν πολλαπλασιασθει,αυτοαναπαραχθει,
απειρες φορες.τοτε προσεξε,πως οι πραγματικες μηχανες εξαφανισθηκαν και τη
θεση τους πηραν οι σχεδιασμενες.ενιωσε τρομο,ανησυχησε,μηπως κι αυτος ,για
καποιον εξωτερικο παρατηρηρητη ,εχασε την υλικη,πραγματικη,υποσταση του.αν
ειχε συμβει αυτο δεν θα μπορουσε να το επαληθευσει,να το βεβαιωσει αφου υπηρχε
ολοκληρωτικη απουσια εξωτερικου παρατηρητη.περασε πολυς χρονος,δεν μπορουσε
να τον υπολογισει,που σε καποιο σημειο του σχεδιου ειδε ενα κειμενο.στο κειμενο
αυτο διαβασε το ονομα του σχεδιαστη.ηταν το δικο του.διαβασε,αλλα γρηγορα στα-
ματησε,την λεπτομερειακη περιγραφη της μηχανης,υλικα,χαραχτηριστικα υλικων,αν-
τοχη,ελαστικοτητα,κλπ,διαστασεις,ροπες,εφελκυσμοι,δυναμικη και κινητικη ενεργεια,
ισχυς,...σκεφτηκε,πως τα πραγματα εγιναν αντιστροφα,απο την συνειθισμενη ταξη,
πρωτα εγινε,κατασκευασθηκε το εργοστασιο με τις μηχανες κι επειτα σχεδιασθηκε.
το αντικειμενο πριν το σχεδιο του.το αιτιατο πριν το αιτιο.τοτε καταλαβε πως αυτη,
εν τελει,ηταν η πραγματικη ουσια,του εργοστασιου,του λαβυρινθου.η ιδεα μετα την
πραγματοποιηση της,και πως ειναι,θα ειναι,κλεισμενος σ'αυτον τον λαβυρινθο χωρις
την εξοδο του απ'αυτον
,
,
.

Εικονες Γραφειοκρατισμου-χ.ν.κουβελης

η ωρα δεν περναει.κι αλλος .απο που ξεφυτρωνουν ολοι αυτοι;δεν σ'αφηνουν
σε ησυχια ουτε στιγμη.ποτε ζητουν το ενα χαρτι ποτε το αλλο.και ειναι  πιεστικοι.επιμονοι.ενοχλητικοι.σαν να τους φταιμε εμεις που εχουν προβληματα.
αν μπορουσα ν'αλλαζα την δουλεια αυτη με αλλη θα την αλλαζα.εχουμε γινει
σκλαβοι του καθενος.ποτε το ενα χαρτι τους λειπει ποτε το αλλο.παντα βια-
ζονται.ειναι αγενεις.δεν φτανει που τους εξυπηρετουμε για οχτω ωρες.για ενα
ψωρομισθο.τοσες κρατησεις.τοσες περικοπες.αυτοι νομιζουν πως ειμαστε αναι-
σθητοι.πως δεν εχουμε προβληματα κι αυτοι μονο εχουν.δεν μας ρωτουν.μοναχα
απαιτουν.και μας επικρινουν.απαραδεκτο.τι φταιμε εμεις;.ασημαντα γραναζια
ειμαστε ενος τεραστιου ακαμπτου.μηχανισμου.εμεις υπακουμε σ'αυτον τον μη-
χανισμο.ουτε στο ελαχιστο δεν ειμαστε ελευθεροι.μας ελεγχουν.μας παρακολου-
θουν με κλειστο κυκλωμα καμερων.panopticon εξαρτηματα μιας αυταρχικης μη-
χανης.που δεν μπορουν να ξεφυγουν.
.
.
.

Αθηνα-πλατεια Κλαυθμωνος-Ακροπολη-χ.ν.κουβελης

η Σταδιου εγερνε κυλουσε .προς το Συνταγμα.
Φωνη.''Τι ειπε;''
.
.

Αγρινιο-αποψεις-χ.ν.κουβελης

ειδα.ενας ανθρωπος.αναμεσα σε ανθρωπους.μονος.
δεν με ειδε.προσπερασα.μονος.
Ο Αλλος που ειμαι
.
.

Σπιτι-παλιο Βασιλοπουλο-Ξηρομερο-χ.ν.κουβελης

εδω εμεναν ανθρωποι.το σαλονι τους.οι καμαρες.ακουσθηκαν
φωνες παιδιων.αγορια και κοπελες.αντρες και γυναικες.μεγαλοι.
γεροι.οι ανασες τους.ζεστες.ζωντανες.χαρα και λυπη.η ζωη μπαινοβγαινε
στο σπιτι.δωρο.
.
.
.

Η μανα μου Μαρια και ο πατερας μου Νικος Κουβελης οταν αρραβωνιασθηκαν(1950)
.
.
[σ'ολες τις μαναδες του κοσμου]

η μανα μου Μαρια Κουβελη του Νικολαου[1924-11/9/2014]
στον παραδεισο των λουλουδιων της
[...τα τριανταφυλλα τις μαργαριτες τα κρινα τα γαρυφαλλα τις ορτενσιες...]
που τοσο πολυ αγαπουσε
''ο παραδεισος ειναι ενας κηπος με τριανταφυλλα κοκκινα κι ολα
τα χρωματα και τ'αγκαθια τους δεν σ'αγκυλωνουν
.
.

 ''αυτο Τουλα ειναι το λιρι του κοκκορα ,ετσι το λενε''

 η μανα μου βλεπει τηλεοραση

η  μανα μου στη κουζινα
.
.
.

Τα Μαθηματικα μου-ΤΑ 2 ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΓΡΑΜΜΑ-και οι 3 συντρεχουσες
ευθειες-χ.ν.κουβελης
.
.
Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ
(Αναφορα στον διαλογο Μενων του Πλατωνα)
THE TRUE OF MATHEMATICS
[Homage to Dialogos Menon of Platon]

(Διαλογος του Α. με τον Μ.(Μαθηματικο))[σ' αυτον το διαλογο σταδιακα θεμελιω-
νεται η Αναλυτικη Γεωμετρια]
.
[Θεωρημα]
Εστω το παραλληλογραμμο ΑΒΓΔ και στο εσωτερικο του[δες το σχημα] το
παραλληλογραμμο Α'Β'Γ'Δ.
Αποδειξε:οι 3 ευθειες Α'Γ-ΑΓ'-ΒΒ'  συντρεχουν[διερχονται απο το ιδιο σημειο]
.
-Α.στο σχημα που κατασκευασα τα 2 παραλληλογραμμα ισχυει το θεωρημα.
Οι 3 ευθειες που εφερα συντρεχουν.
-Μ.ποσα σχηματα μπορεις να κατασκευασεις;
-Α.οσα ειναι τα σημεια στις πλευρες του παραλληλογραμμου
-Μ.δηλαδη απειρα.
-Α.συμφωνω.Απειρα.
-Μ.τοτε εσυ κατασκευασες ενα απο τα απειρα.Και σ'αυτο το απεδειξες;
-Α.φυσικα σ'αυτο το απεδειξα.
-Μ.στα απειρα δεν το απεδειξες;
-Α.μα νομιζω πως δεν διαφερει,και σ'αυτα θα  ισχυε το ιδιο.Δεν θα ισχυε;
-Μ.το υποθετεις η' ειναι αληθεια;
-Α.οπως φαινεται το υποθετω πως ετσι ειναι.Αλλα ειμαι σιγουρος πως ετσι
θα ειναι.Τι λες;
-Μ.δεν θα επρεπε το θεωρημα να αληθευει σ'ολα τα σχηματα;Και επειδη ειναι
απειρα δεν θα επρεπε να κατασκευασεις απειρα σχηματα για να δεις πως ισχυει;
-Α.φυσικα.Θα κατασκευαζα απειρα σχηματα.
-Μ.τοτε ομως αν εκανες απειρα σχηματα θα χρειαζοσουν και απειρο χρονο.Ετσι
δεν ειναι;
-Α.ετσι ειναι.
-Μ.τοτε δεν θα τελειωνες ποτε.Δεν θα υπηρχε η πιθανοτητα-εστω και μηδενικη-
σε καποιο απο τα απειρα σχηματα να μην ισχυει;
-Α.βεβαια. θα υπηρχε.
-Μ.τοτε;θα αποδεικνυονταν ποτε το θεωρημα πως ειναι αληθες η' ψευδες;
-Α.νομιζω ποτε δεν θα αποδεικνυονταν αυτο.
-Μ.τοτε;
-Α.κατασκευαζομαι ενα μεγαλο αριθμο απο σχηματα κι αν αυτο ισχυει τοτε
ισχυει.Δεν συμφωνεις;
-Μ.δεν συμφωνω.Γιατι υποθετω -στατιστικα-οτι ισχυει.Η Αληθεια ειναι υπο-
θετικη η' Απολυτη;τι λες;
-Α.φυσικα Απολυτη.
-Μ.αρα η Υποθεση σου αν και φαινεται Αληθης δεν ειναι η αποδειξη του θεωρη-
ματος;
-Α.οπως φαινεται, φυσικα και ειναι.
-Μ.δεν πρεπει τοτε,με καποιον,αναντιρρητο τροπο,να αποφασισουμε για την
Αληθεια η' οχι;
-Α.φυσικα και πρεπει.Πως;
-Μ.δεν πρεπει να βρουμε ενα τροπο να το αποδειξουμε σ'ολα τα απειρα σχη-
ματα;
-Α.και βεβαια ,πρεπει.
-Μ.χωρις να χρειασθει να κατασκευασουμε απειρα σχηματα και κατα συνεπεια
και απειρος χρονος;
-.Α.φυσικα και πρεπει.
-Μ.αυτος ο τροπος να αποφασιζει για το απειρο μια για παντα σε πεπερασμενο
χρονο;.Δεν συμφωνεις.
-Α.και βεβαια συμφωνω.Σε πεπερασμενο χρονο να αποφασιζει για το απειρο.
-Μ.χωρις ιδεολογιες-πρεπει ετσι να ειναι η' να μην ειναι- χωρις εξουσια-θελω
ετσι να ειναι η' να μην ειναι-;
-Α.φυσικα.Συμφωνω.
-Μ.αυτον το τροπο ας τον ονομασουμε Μαθηματικα.Το κυριο Απολυτο Μαθημα
με το οποιο βρισκουμε την Αληθεια.
-Α.συμφωνω.Ας το ονομασουμε Μαθηματικα.
-Μ.τοτε ας βρουμε την Αληθεια του θεωρηματος μ'αυτον τον τροπο,γενικα και
οχι σε μια περιπτωση του.μερικα.
-Α.συμφωνω απολυτα.
-Μ.τοτε ας βρουμε ποιο απο τα σχηματα μας ειναι σταθερο και ποιο ειναι μεταβλη-
το.Συμφωνεις;
-Α.ναι.Ας το κανουμε.
-Μ.το πρωτο παραλληλογραμμο -ας το πουμε 'το εξωτερικο'-η'  'το εσωτερικο'
 παραλληλογραμμο ειναι μεταβλητο;
-Α.φυσικα,'το εξωτερικο' ειναι σταθερο και 'το εσωτερικο' ειναι μεταβλητο.
-Μ.πολυ σωστα.Τοτε σ'αυτο ποσα σημεια του ειναι μεταβλητα και ποσα μεταβλητα;
-Α.οπως φαινεται  ενα σημειο του μονο ε ιναι σταθερο και τα αλλα 3 σημεια
του ειναι μεταβλητα.
-Μ.πολυ σωστα.Δεν μπορουμε σε σχεση με κατι σταθερο να ορισουμε τα
σταθερα και μεταβλητα σημεια;
-Α.και βεβαια θα μπορουσαμε.
-Μ.επειδη τα σχηματα μας,και φυσικα τα σημεια τους,ανηκουν στο επιπεδο
δεν θα αρκουσαν δυο και μονο αριθμοι να τα ορισουν;
-Α.βεβαια 2 αριθμοι.Αφου ειμαστε στο επιπεδο,το οποιο εχει δυο διαστασεις..
-Μ.οι 2 αυτοι αριθμοι ειναι οι αποστασεις τους απο κατι σταθερο;
-Α.φυσικα.
-Μ.απο ενα σταθερο η' απο απο περισσοτερα;
-Α.απο περισσοτερα.
-Μ.αφου χρειαζονται 2 αριθμοι.αρα 2 σταθερα.
-Α.μαλλον 2 σταθερα
-Μ.δεν θα ηταν πιο καλυτερα να οριζαμε τις αποστασεις των σημειων του επι-
πεδου-και,επομενως,των παραλληλογραμμων μας- απο 2 σταθερες ευθειες
παρα απο 2 σταθερα σημεια;
-Α.ορθοτερο φαινεται.
-Μ.και δεν θα ηταν καλυτερα οι ευθειες αυτες να ηταν καθετες η μια στην αλλη
παρα οποιεδηποτε αλλες;
-Α.βεβαιοτατα.Να ειναι καθετες.
-Μ.ας ονομασουμε την μια καθετο ευθεια με το γραμμα χ και την αλλη καθετο
με το γραμμα ψ
-Α.ναι.Ας τις ονομασουμε χ και ψ
-Μ.τοτε το σημειο στο οποιο τεμνονται οι δυο καθετες ευθειες χ και ψ ας το ονο-
μασουμε  με το γραμμα Ο
-Α.συμφωνω.
-Μ.τοτε καθε σημειο Μ του επιπεδου,ας το ονομασουμε ετσι,θα οριζεται απο 2
αριθμους,τις αποστασεις του αντιστοιχα απο τις δυο καθετες ευθειες χ και ψ.
-Α.φυσικα ετσι θα οριζεται.
-Μ.και το σημειο τομης των Ο,η αρχη τους,δεν θα οριζεται απο τους αριθμους
0.,0,επειδη οι αποστασεις του απο τις καθετες ευθειες χ και ψ ειναι μηδενικες;
-Α.ετσι ειναι.0,0
-Μ.εστω το σταθερο παραλληλογραμμο ΑΒΓΔ-'το εξωτερικο'.Καθε κορυφη του Α,Β,Γ,Δ
οριζεται απο 2 γνωστους αριθμους.Συμφωνεις;
-Α.φυσικα και συμφωνω.
-Μ.το μεταβλητο παραλληλογραμμο Α'Β'Γ'Δ-'το εσωτερικο'-εχει σταθερη την κο-
ρυφη Δ δηλαδη να οριζεται απο δυο σταθερους αριθμους.Οι αλλες 3,κορυφες Α',
Β',Γ'οι μεταβλητες,δεν οριζονται απο σταθερους αριθμους η' ,νομιζεις οτι οριζονται;
-Α.βεβαιοτα και δεν οριζονται.
-Μ.επειδη αυτες 3 οι κορυφες δεν ειναι σταθερα σημεια κατα συνεπεια  και οι απο-
στασεις τους απο τις σταθερες καθετες ευθειες χ και ψ ειναι μη σταθερες.
-Α.βεβαιοτα.Οι δυο αποστασεις τους δεν  ειναι σταθερες.
-Μ.και δεν γνωριζουμε,απο τον Ευκλειδη,πως μια ευθεια οριζεται μοναδικα απο
2 σημεια,απο τα οποια διερχεται;
-Α.φυσικα και το γνωριζουμε.
-Μ.επομενως οι μεταβλητες ευθειες ΑΓ',Α'Γ,ΒΒ' ,οι οποιες θελουμε να δειξου-
με πως συντρεχουν,εκφραζονται μεταβλητα απο τα μεταβλητα σημεια Α',Β',Γ'
-Α.ετσι ειναι.
-Μ.απο αυτες τιε μεταβλητες εκφρασεις των  ΑΓ',Α'Γ,ΒΒ' μπορουμε να συνα-
γουμε πως υπαρχει ενα  σημειο κοινο το οποιο ανηκει και στις 3 ευθειες.
Επομενως συντρεχουν.Οπερ εδει δειξαι.
-Α.αυτο που ζητουσαμε.
.
.
.

Continuous Impressions in Manhattan New York City-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

at fifth ave.noon.turn way towards Times Square.I see her.following.''what about
LabyrInth''.ask.an window-show is attractive.dolls-dressing in boggie- boggie saxo-
phone.''time is idea''.Broadway or Wall Street.she.a beauty.''oneway to infinity''.Mona
Lisa's portrait smile.simulucrus seduction.''all time jazz thru passing''.photo-pose.
long smart legs.sweeting ups lips.''red is color body pleasure''.at Casablanca together
opposite.her voice.crystalline syllabs.''Maria''.skycraper-anysm empire trade universal
market.''knowing is nothing or all''..say me.

 

 

 

 

.
.
.

Οι λιαστες ντοματες του Παυλου-χ.ν.κουβελης

κοβουμε τις ντοματες στη μεση, βγαζουμε τους σπορους,τις απλωνουμε σειρα -
σειρα πανω σ'ενα τραπεζι να λιαστουν στον ηλιο,ριχνουμε χροντρο αλατι και τις
αλατιζουμε και τις σκεπαζουμε μ'ενα τουλι.
Οταν λιαστουν κι ειναι ετοιμες τις βαζουμε μεσα σε γυαλινα δοχεια με λαδι σκορδο
ριγανι η' θυμαρι και μαιντανο και βαζουμε τα δοχεια σε δροσερο μερος η' και στο
ψυγειο.
Τις χρησιμοποιουμε για φαγητο αλλα και για μεζε.
.
.
.

(Ανθρωπινα Εσωτερικα)
Η διαμονη στο δωματιο των συμμετριων-χ.ν.κουβελης
-Ενας Λαβυρινθος μιας Διμελους Σχεσης-
.
.
.
στο δωματιο.χαμηλος φωτισμος.καθισε μπροστα στον καθρεφτη.εβαλε
απαλο ρουζ στα χειλη.φορουσε ενα ασπρο φουστανι.χτενισε τα μαλλια.
χαμογελασε.
στο δωματιο.χαμηλος φωτισμος.φορεσε ενα μαυρο φουστανι.κοιταχτηκε
στον καθρεφτη.καθισε.χτενισε τα μαλλια.χαμογελασε.περασε τα χειλη
μ'ενα απαλο ρουζ.
καθισε μπροστα στον καθρεφτη.χαμηλος φωτισμος στο δωματιο.χτενισε
τα μαλλια.με το κραγιον εβαψε τα χειλη απαλο ρουζ..κοιταχτηκε.φορουσε
ασπρο φουστανι.φως στον αριστερο ωμο.χαμογελασε.
Στο αλλο δωματιο.χαμηλος φωτισμος.η γυναικα καθισε μπροστα στον καθρε-
φτη.εβαλε απαλο ρουζ στα χειλη.φορουσε ενα ασπρο φουστανι.χτενισε τα
μαλλια.χαμογελασε.
Στο αλλο δωματιο.χαμηλος φωτισμος.η γυναικα καθισε μπροστα στον καθρε-
φτη.χαμογελασε.φορουσε ενα μαυρο φουστανι.περασε απαλο ρουζ στα χειλη.
χτενισε τα μαλλια.
Στο αλλο δωματιο.χαμηλος φωτισμος.η γυναικα καθισε μπροστα στον καθρε-
φτη.απαλο ρουζ στα χειλη με το κραγιον.φορουσε ενα ασπρο φουστανι.ο γυμνος
ωμος ειχε φως.χτενισε τα μαλλια.χαμογελασε.
στο δωματιο.χαμηλος φωτισμος.καθισε μπροστα στον καθρεφτη.εβαλε
απαλο ρουζ στα χειλη.φορουσε ενα ασπρο φουστανι.χτενισε τα μαλλια.
χαμογελασε.γυρισε προς το μερος του αντρα.''σου αρεσει;''.ρωτησε.
στο δωματιο.χαμηλος φωτισμος.φορεσε ενα μαυρο φουστανι.κοιταχτηκε
στον καθρεφτη.καθισε.χτενισε τα μαλλια.χαμογελασε.περασε τα χειλη
μ'ενα απαλο ρουζ.γυρισε προς το μερος που καθονταν ο αντρας.''σου
αρεσει;''τον ρωτησε.''εισαι ομορφη''.της ειπε.
καθισε μπροστα στον καθρεφτη. απαλο ρουζ στα χειλη με το κραγιον.
χαμηλος φωτισμος στο δωματιο.χτενισε τα μαλλια.γυρισε και κοιταξε τον
αντρα.''εισαι ομορφη''.της ειπε.κοιταχτηκε.φορουσε ασπρο φουστανι.
φως στον  αριστερο ωμο.χαμογελασε.''σου αρεσει;''.τον ρωτησε.
.
.
.
-

.

Italo Calvino-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Diomira_by_Pettinaroli
.
.
Αποσπασμα απο τις Αορατες Πολεις[Le citta Invisibili] του Ιταλο
Καλβινο [Italo Calvino]-μεταφραση [traduzione] χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Le citta e la memoria. 1
Partendosi di là e andando tre giornate verso levante, l'uomo si trova a Diomira,
città con sessanta cupole d'argento, statue in bronzo di tutti gli dei, vie lastricate
in stagno, un teatro di cristallo, un gallo d'oro che canta ogni mattina su una torre.
Tutte queste bellezze il viaggiatore già conosce per averle viste anche in altre città.
Ma la proprietà di questa è che chi vi arriva una sera di settembre, quando le gior-
nate s'accorciano e le lampade multicolori s'accendono tutte insieme sulle porte
delle friggitorie, e da una terrazza una voce di donna grida: uh!, viene da invidiare
quelli che ora pensano d'aver già vissuto una sera uguale a questa e d'esser stati
quella volta felici.

Οι πολεις  και η μνημη. 1
Αναχωροντας απο εκει και προχωροντας τρεις μερες προς την ανατολη,ο ανθρωπος
βρισκεται στην Διομιρα,πολη με εξηντα τρουλους απο ασημι,μπρουτζινα αγαλματα
ολων των θεων,δρομοι στρωμενοι με μολυβι,ενα θεατρο απο κρυσταλλο,εναν πετεινο
απο χρυσο που λαλει καθε πρωι πανω σ'εναν πυργο.Ολες αυτες τις ομορφιες ο επισκε-
πτης ηδη τις γνωριζει να τις εχει δει επισης και σ' αλλες πολεις.Αλλα η  ιδιαιτεροτητα
αυτης ειναι πως οποιος φτανει εκει μια  βραδια του Σεπτεμβρη,οταν οι μερες γινονται
μικροτερες και οι πολυχρωμες λαμπαδες αναβουν ολες μαζι μπροστα στις πορτες των
μαγειριων και απο μια βεραντα μια φωνη γυναικας φωναζει.εεε! του'ρχεται να φθονη-
σει εκεινους που τωρα σκεφτονται πως εχουν ζησει μια παρομοια βραδια σ'αυτη και
να'ναι εκεινο τον καιρο ευτυχισμενοι
.
.
.

the multiple portraits of an Invisible Italo Calvino
[τα πολλαπλα πορτραιτα ενος Αορατου Ιταλο Καλβινο]-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

MCEscher-Relativity
.
Isidora[Ισιδορα]
Αποσπασμα απο τις Αορατες Πολεις[Le citta Invisibili] του Ιταλο
Καλβινο [Italo Calvino]-μεταφραση [traduzione] χ.ν.κουβελης c.n.couvelis.

Le citta e la memmoria. 2
All’uomo che cavalca lungamente per terreni selvatici viene desiderio d’una
città.Finalmente giunge a Isidora, città dove i palazzi hanno scale a chiocciola
incrostate di chiocciole marine, dove si fabbricano a regola d’arte cannocchiali
e violini, dove quando il forestiero è incerto tra due donne ne incontra sempre
una terza, dove le lotte dei galli degenerano in risse sanguinose tra gli scommet-
titori. A tutte queste cose egli pensava quando desiderava una città.Isidora è
dunque la città dei suoi sogni: con una differenza. La città sognata conteneva
lui giovane; a Isidora arriva in tarda età. Nella piazza c’è il muretto dei vecchi
che guardano passare la gioventù; lui è seduto in fila con loro.
I desideri sono già ricordi.
.
Οι πολεις και η μνημη. 2
Στον ανθρωπο που πολυ καιρο με τ'αλογο περνα μεσα απο αγριες περιοχες
του'ρχεται η επιθυμια μιας πολης.Τελικα φθανει στην Ισιδορα,πολη οπου τα
κτιρια εχουν σπειροειδεις σκαλες επιστρωμενες με σπειροειδη κοχυλια,οπου
κατασκευαζουν με τους κανονες της τεχνης τηλεσκοπια και βιολια,οπου οταν
ο ξενος ειναι διστακτικος αναμεσα σε δυο γυναικες παντοτε συναντα μια τριτη,
οπου οι κοκκορομαχιες καταληγουν σ'αιματηρες φιλονικιες αναμεσα σ'αυτους που
σχηματιζουν.Σ'ολ'αυτα τα πραγματα αυτος σκεφτονταν οταν επιθυμουσε  μια πολη.
Η Ισιδορα επομενως ειναι η πολη των ονειρων του:με μια διαφορα.H πολη που
ονειρευτηκε τον περιεχει νεαρο:στην Ισιδορα φτανει σε προχωρημενη ηληκια.
Στη πλατεια υπαρχει ο τοιχος των γερων που κοιτουν να περνα η νεολαια:αυτος
ειναι καθισμενος στη σειρα μ'αυτους.
Οι επιθυμιες ειναι ηδη αναμνησεις.
.
.
.

Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΟΥ ΜΕΡΜΗΓΚΙΟΥ -χ.ν.κουβελης

Ακριβως τα Δωρα της Φυσης-Μαχαιρα

ροδια-αγραπιδια-αγρατσουμπλα-χειμωνιατικα απιδια-δαφνη-ελιες-καρυδια-
αμυγδαλα
.
.

αγρατσουμπλα[αγρια βατομουρα]

γλυκο αγρατσουμπλα
-κανουμε ξεχωριστα το σιροπι με την αναλογη ζαχαρι  και οταν ειναι ετοιμο μ'αυτο 
περιχυνουμε τα  αγρατσουμπλα -οταν κρυωσει το γλυκο το  βαζουμε σ'ενα γυαλι
.
.

καρυδια

-τα λιαζουμε να ξεραθει μεσα η ψυχα τους -και τα βαζουμε σε πανινες σακκουλες
και αργοτερα το χειμωνα τα σπαμε να τα φαμε σκετα η' και ψημενα,και σε γλυκα
στις γιορτες μας χρησιμευουν, να κανουμε καρυδοπαστα
.
.

ροδια

-κοβουμε τα πιο γερα και μεγαλα ,ροδια τα δενουμε με σχοινι αρμαθιες και τα κρεμα-
με στον τοιχο στον ηλιο να λιαστουν ,να αποξερανθει η φλουδα τους να διατηρηθουν
να τα φαμε αργοτερα το χειμωνα ,να τα'χουμε και για τις γιορτες
.
.

φρεσκοκομενη δαφνη και ελιες

-τη φυλλα της δαφνης τα ξηραινομαι-προσεχουμε να μην μαυρισουν και να παραμει-
νουν ακομα πρασινα-τα χρησιμοποιουμε σε φαγητα [π.χ φακη] και σε γλυκα[π.χ γλυκο
σταφυλι] να δωσουν το αρωμα τους

-τσακιστες ελιες

βαζευομαι τις ελιες στην αρχη που ειναι ακομα πρασινες και κρουστες-με μια πετρα
μια μια τις σπαμε πανω σε μια πλακα και τις βαζουμε σε μια λεκανη με νερο να ξεπι-
κρισουν-καθε δυο μερες αλλαζουμε το νερο-αυτες ξεπικριζουν γρηγορα σε 8-10 με-
ρες ειναι ετοιμες,εχουν γινει -τοτε τις βγαζουμε απ'το νερο,τις αφηνουμε 2-3 ωρες να
σουρωσουν και τις αλλατιζουμε λιγο[να μην γινουν αλμυρες] ριχνουμε ριγανι [η' θυ-
μαρι] και τις βαζουμε σε δοχεια[πλαστικα η' γυαλινα]και σε καθ'ενα δοχειο βαζουμε
ξυλακια αγριομαραθο,μια φετα λεμονι,φυλλαρακια δαφνη,και λαδι[η' αν θελουμε
και ξυδι]-στο τελος νερο-κλεινουμε τα δοχεια κι ανατατευουμε-και οι ελιες ειναι ε
τοιμες να φαγωθουν
.
.

χειμωνιατικα απιδια[αχλαδια]

τα κοβανε αγρα και τα κρεμαγανε στο υπογειο κι
εκεινα ωριμαζανε περα τα Χριστουγεννα και τοτε τα τρωγανε
.
.

ωριμα αγραπιδια
.
.
το τοπιο στο Ξηρομερο-Μαχαιρα-χ.ν.κουβελης

-με τα αγραπιδια-
με λιγοστα ο ανθρωπος ζει κι αναπνεει.τα πολλα και αφθονα ουτε τον ωφελουν
ουτε τον τρεφουν.και ουτε τον τερπουν.ευτυχως που ο τοποε γυρω μου δεν ειναι εντυπωσιακος.γραφικος.magnificant ladscape cart postal.ελαχιστος ειναι
και λιτος,αυστηρος σε ισορροπια .ακριβως τα δωρα της φυσης εχει.τα απα-
ραιτητα.να μην υπερβαινεται το μετρο.
.
.

.
.
αμυγδαλιες.το αμυγδαλοστασι.η αυτοομοιωση της αμυγδαλιας.
η fractal διαστασης της.η μαθηματικη εκφραση που εχει το φως.
μεγαλυνον.

.
.
.

Ludwig Wittgenstein-Mathematicien-Philosopher-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Tractatus Logico-Philosophicus-Ludwig Wittgenstein-c.n.couvelis
.
.
Tractatus Logico-Philosophicus-Ludwig Wittgenstein
[Fragmenta]Αποσπασματα-translation μεταφραση χ.ν.κουβελης  c.n.couvelis

Die Welt ist alles, was der Fall ist
Ο κοσμος ειναι οτι συμβαινει

Die Welt ist die Gesamtheit der Tatsachen,nicht der Dinge
Ο κοσμος ειναι το συνολο των γεγονοτων,οχι των πραγματων

Die Welt ist durch die Tatsachen bestimmt und dadurch,
dass es alle Tatsachen sind
Ο κοσμος ειναι καθορισμενος απο τα γεγονοτα και κατα συνεπεια,
απο το οτι υπαρχουν γεγονοτα

Denn,die Gesamtheit der Tatsachen bestimmt,was der Fall
ist und auch,was alles nicht der Fall ist.
Τοτε,το συνολο των γεγονοτων καθοριζει τι ειναι το συμβαν
και επισης ,ολα οτι δεν ειναι το συμβαν

Die Tatsachen im Logischen Raum sind die Welt  
Τα γεγονοτα στον λογικο χωρο ειναι ο κοσμος

Die Welt zerfällt in Tatsachen
Ο κοσμος διασπαται σε γεγονοτα

Eines kann der Fall sein oder nicht der Fall sein und alles übrige
gleich bleiben
Ενα μπορει να ειναι το συμβαν η' να μην ειναι το συμβαν
και ολα τα υπολοιπα παραμενπυν τα ιδια

Was der Fall ist,die Tatsache,ist das Bestehen von Sachverhalten
 Οτι το συμβαν ειναι,το γεγονος,ειναι η υπαρξη των  καταστασεων των πραγματων
   
Der Sachverhalt ist eine Verbindung von Gegenständen. (Sachen, Dingen.)
Η κατασταση των πραγματων ειναι μια διασυνδεση αντικειμενων[Πραγματων]

Es ist dem Ding wesentlich, der Bestandteil eines Sachverhaltes sein zu können
Ειναι ουσιαστικο στο πραγμα,το μερος μιας καταστασης πραγματων να μπορει
να ειναι
.
.
.

Δηιανειρα-(μολυβι σε χαρτοπετσετα)-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
 [ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ]
Η ΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΔΗΙΑΝΕΙΡΑΣ-χ.ν.κουβελης

Τραχινα.απογευμα.3 Οκτωβριου 2014.απο το παραθυρο ο καμπος με
τις ελιες.τρικυμισμενες απ'τον δυνατο αερα.περα η θαλασσα.ενα βαθυ
γαλαζιο κομματι της.δυο κυπαρισσια σαν ορθια σπαθια σχιζουν τον αερα.
ενα πουλι περασε.ακουσε τη κραυγη του.ο ηλιος δινει σκληρες σκιες στα
πραγματα.εδω στο δωματιο.η Δηιανειρα μπροστα στον καθρεφτη.βαφει
με κραγιον κοκκινο τα χειλη.κατακοκκινα.σαν να σταζουν αιμα η' δηλητηριο.
''καποτε τα ματια μου ηταν ομορφα'' σκεφτεται.κοιταζει τα ματια της.''τωρα
θελω να τα κλεισω''.με ενα μαυρο μολυβι τα περιγραφει εντονα.''μασκα
εκδικισης η'  ταπεινωσης''.ησυχια στο σπιτι.ο Υλος ελειπε.''τα παιδια μεγα-
λωνουν γρηγορα και θελουν να φυγουν.δεν τα χωραει το σπιτι.ο τοπος
τους φαινεται μικρος.μιζερος.ουτε ενδιαφερονται για τους μεγαλυτερους.
για τη μανα.η ζωη εχει τους δικους της κανονες.ειναι αδυνατο να τους
αλλαξεις''.πλησιαζει το προσωπο της στον καθρεφτη.''δυο καινουργιες
ρυτιδες.''τις αγγιζει.''χθες σχεδον δεν υπηρχαν.πως μαζευεται  το δερμα 
και  διπλωνει''.πηρε την ενυδατικη κρεμα .με τα δακτυλα την απλωσε στον
λαιμο.''λαιμος κυκνου''.λαιμος κυκνου'' επανελαβε.τραγουδιστα.και γελασε
πολυ δυνατα.σαν να ραγισε ο καθρεφτης απο τη δονηση.θολωσε.''οταν ει-
μαστε νεοι ακουμε ομορφα λογια.που τα πιστευουμε.σαν διχτυ.παγιδα.μας
πιανουν.ελαφρες ανεμελες πεταλουδες.στις προσδοκιες τους.για ευτυχια''.
χαμογελασε.''γιατι τοση ερημια.γυρω μου.τοση μοναξια.σαν ολα,ανθρωποι
και πραγματα ,να αναχωρησαν.για παντα.κι ουτε που το καταλαβαινεις πως
μενεις μονος.ανεπαισθητα.σκιες μνημης.περιεργο ειναι πως εμειναν εδω
ετουτα τα λιγοστα.κι ο καθρεφτης;τι δειχνει ο καθρεφτης;μια γερασμενη γυναικα.ανισχυρη.ανημπορη.αδυνατη''.σταματησε .της φανηκε πως ακουσε
το γελιο της υπηρετριας στο διπλανο δωματιο.''εσυ εισαι Ιολη;''.φωναξε.δεν
πηρε απαντηση.συνηλθε.δεν μπορει να ηταν η Ιολη.λειπει σε αδεια.της εδωσε
τρεις μερες.κι αυτη ειναι η δευτερη μερα.αφουγκραστηκε.ακουσε θορυβο.σαν
καποιος να ηταν στο διπλανο δωματιο της κρεβατοκαμαρας.''να γυρισε ο αντρας
μου;και να ετοιμαζεται να κοιμηθει''.επαγγελματιας περιπετειων.φωναξε το ονομα
του.δεν πηρε απαντηση.ακουσε το ραδιοφωνο ν'ανοιγει για λιγο.λευτερολεπτα.της
φανηκε αιωνιοτητα.''ποια αιωνιοτητα μας περιεχει και μας αποβαλλει''.κι επειτα 

εκλεισε.κοιταξε  προς το παραθυρο.''το φως ειναι  πολυ δυνατο αυτη την εποχη.

εκτυφλωτικο.σε διαπερναει.σε διαλυει.σε αφηνει διαφανο.εκτεθειμενο.
ευαλωτο.παιγνιο''.ξαναγυρισε στον καθρεφτη.πηρε το πινελο κι εβαψε ολα τα
δαχτυλα.μαυρο χρωμα.εκτος απο τον δειχτη του δεξιου χεριου.κοκκινο.''μια στα-
γονα αιμα στο αιωνιο σκοταδι''.θυμηθηκε.αυτο το δαχτυλο σαν σφηνα  το εχωσε
με δυναμη στο ματι εκεινου του αντρα που με βια την αρπαξε καποτε.τον τρομο.
και το εστριψε.να τον τυφλωσει.''καλυτερα να ειχα τυφλωθει εγω.τιποτα να μην
εβλεπα .τιποτα να μην καταλαβαινα''.τωρα.τωρα ο πονος.βουβος.σαν φιδι σερνεται.υπουλος.ανεβαινει.στραγγαλιζει το λαιμο.πνιγεσαι.''σαν ποτε να μην
ημουνα κατι.ουτε για μενα ουτε για κανεναν αλλο.να μην υπηρξα''.βλεπει ολο-
κληρη τη μορφη της στον καθρεφτη.σκοτεινη.καθαρα.''να μην υπηρξα.να μην
υπηρξα ποτε καπου''.σηκωθηκε απ'τον καθρεφτη.σταθηκε ορθια.κοιταξε το
μεγαλο στρογγυλο ρολοι του τοιχου.5 και 25.σε λιγο θα ερθει η κοπελλα να
παρει το ρουχο.το εχει σιδερωμενο και διπλωμενο.στη ραχη της καρεκλας.''σαν
να ειναι φορεμενο στον ωμο αντρα''.το εχει ποτισει με αρωμα.ολα ειναι ετοιμα-
σμενα.κοιταζει προς το ανοιχτο παραθυρο.ακουει εξω τα βηματα της κοπελλας.
σε λιγο ολα θα τελειωσουν.οπως σχεδιαστηκαν.σαν να μην εγιναν ποτε.''σαν
τιποτα να μην εγινε ποτε.μια απατη.καπνος που διαλυθηκε''
.
.
.

Abstracts 11-1719-23-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
[αριθμιση με τους πρωτους αριθμους]
.
.
Περι των Abstracts-χ.ν.κουβελης

-οι αυτονομες περιοχες των χρωματων.οι δυναμικες
τους.οι χειρονομιες των γραμμων.η ενταση.η εκρηξη των αντιστιξεων.
οι αντιφασεις .οι ελκυσμοι τονων .η fuga.η συνεχης δραση .
keep continuous painting beeings.εφαρμογη Θεωριας Συνολων και
Θεωριας Χαους.χρωματα που ελκυουν χρωματα.γραμμες που εναντιωνονται
σε αλλες γραμμες.δυναμικη συνυπαρξη.σωματικη και εννοιακη..
κεντρομολες-κεντροφυγες κινησεις.πεπερασμενο-μη περασμενο.
ισορροπια-διαταραχη.κβαντικη διακυμανση.τοπολογικη χωρο-μετρικη.
αφηγηση-μη αφηγηση.βαθμος 0 γραφης-βαθμος 00 γραφης.
οπτικο πολυπτυχο ν-διαστασεων.εννοιακος μινιμαλισμος vs πληθωρισμος.
.
.
.

Βουλη-Αθηνα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Περι Φωτογραφιας-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Βλεπω-Σκεφτομαι-Βλεπω-Σηκωνω τη μηχανη-Κλικ
(Οι 5 συν-κινησεις της φωτογραφιας)
Βλεπω(Αντικειμενικο)-Σκεφτομαι(Υποκειμενικο)-Βλεπω(Υποκειμενικο+Αντικειμενικο)-
Σηκωνω τη Μηχανη(Αποφασιζω)-Κλικ(Αποτελεσμα Υποκειμενικου +Αντικειμενικου)
Αν η φωτογραφια πληρει την συν-κινηση(συ-ζευξη)Υποκειμενικου +Αντικειμενικου τοτε αποθηκευεται(save).
Αν αποτυχαινει τοτε διαγραφεται(delete)
.
.
.

Αρχαιος Αστακος-οι πετρες του Πολυφημου-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

''Βλεπεις τα καστρα.εκει εχτισαν οι αρχαιοι.Ελληνες.κι εκει εμεναν.στο καμπο περα ειχαν
τις καλλιεργειες.και στη θαλασσα ψαρευαν και ταξιδευαν με ξυλινα καραβια.στα νησια.
ειναι πολλα νησια.τα ξερεις.λενε''κοιταξε πανω στα βραχια κι εδειξε με το χερι ''να εκει
ηταν βαθεια σπηλια και μεσα κοιμονταν ο Κυκλωπας Πολυφημος.θεορατος.ανθρωπος;
ποιος ξερει τι ηταν.ειχε ενα ματι στο μετωπο τεραστιο''εδειξε με τα δυο χερια του ποσο
μεγαλο ηταν.''να τοσο.και μεγαλυτερο.ηρθε ο Οδυσσεας οταν γυριζε απ'τον πολεμο για
το Θιακι.τους επιασε ο Πολυφημος .τον Οδυσσεα και τους συντροφους.και θα τους ετρω-
γε ολους αν ο Οδυσσεας,που ηταν εξυπνος πολυ,δεν σκεφτονταν να τον τυφλωσουν μ'ενα
πυρωμενο δοκαρι και να ξεφυγουν δεμενοι κατω απ'τα δυνατα κριαρια.ενα-ενα εβγαιναν
τα ζωα κι αυτος στο ανοιγμα της σπηλιας τα αγγιζε και δεν καταλαβε πως του ξεφευγαν οι φυλακισμενοι.σαν ξεφυγαν στη θαλασσα,που τοτε δεν ηταν εκει περα μακρυα,αλλα ακρι-
βως κατω απ'τη σπηλια,του φωναξε ο Οδυσσεας και τοτε εγινε χαλασμος.πεταξε τεραστιες
πετρες στη θαλασσα.να αυτες εδω γυρω που βλεπεις.να πνιξει το καραβι.μα δεν το πετυχε.
και ο Οδυσσεας τον κοροιδευε.''τ'ονομα μου ειναι Ουτις.κι οποιος απ'τους ομοιους σου σε
ρωτησει ποιος σε τυφλωσε να του πεις.Ο Ουτις με τυφλωσε''.κι ετσι τους ελεγε.Ο Ουτις.κι
εκεινοι γελουσαν.και λεγαν πως τους κοροιδευε.γιατι Ουτις στην αρχαια γλωσσα σημαινει ο Κανενας''γελασε.''ο Κανενας''.με κοιταξε.σοβαρα.''δεν πιστευεις αυτη την ιστορια;νομιζεις
πως ειναι παραμυθι;''.''οχι .την πιστευω''.του απαντησα.''αλλωστε το ονομα μου ειναι Κανενας.
Ουτις''
.
.
.

Impasto-ing-Lucian Freud-painter-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
IMPASTO-ING A PORTRAIT OF A WOMAN-SITTER OF PAINTER LUCIAN
FREUD THICKLY-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

το κοκκινο.ενα ονειρο σ'ενα κοκκινο δωματιο.κιτρινο κρεβατι.μια γυναικα ξαπλω-
μενη κοιμαται.στον καθρεφτη αντανακλαται το δωματιο.χτυπαει το τηλεφωνο.
η γυναικα ξυπναει.το τηλεφωνο σταματαει..''εκεινη τη μερα ηταν εξαλλος.με εβρι-
σε.με εσπρωσε με πεταξε κατω στο πατωμα.επεσε πανω μου.εβαλε τα χερια του στο
λαιμο μου.τα εσφιγγε.πνιγομουν.του εκοψα μια κλωτσια στα γεννητικα του οργανα.
δυνατα .πολυ δυνατα.ουρλιαξε απ'τον πονο.μ'αφησε.τιναχτηκε.ανοιξε την πορτα κι
εφυγε.απο τοτε δεν τον ξαναδα''.
τα ματια.απο εκει ξεκιναω να ζωγραφιζω εναν ανθρωπο.αν δεν πετυχει το υφος ,σβη-
σιμο,και ξανα απ'την αρχη.η γυναικα,the sitter,μια γνωστη,περιπου 50 χρονων.σπου-
δασε λογοτεχνια.κιτρινο.''το παιδι,ηταν μωρο,4 μηνων ,το κρατουσα μπροστα στο καθρεφτη,θυμαμαι,αρχισε να κλαιει,εκανε ωρα να ησυχασει,ανησυχησα''.
κοιταξα το ρολοι.10.42 πμ.''ποσο χρονο με ζωγραφιζεις;'' ρωτησε.''νομιζω περιπου
1200 ωρες''.απαντησα.''δεν ειναι πολλες για ενα πορτρετο;''ρωτησε.''αν ειναι για εναν
ανθρωπο,ισως να ειναι πολυ λιγες''.απαντησα.ασπρο.impasto.''ο χρονος.τι ειναι ο χρο-
νος;για ενα ζωο ,για ενα φυτο,για μια πετρα;τι πραγματικα ειναι;για εναν συγκεκριμενο
ανθρωπο;η' για τον γαλαξια η' τι ειναι ο χρονος για το ασυνειδητο;ειναι η' δεν ειναι;''.
impastoing thickly ασπρο στη κοιλια.''στο δωματιο το πατωμα ηταν καλυμενο
απο ενα τεραστιο σκακι.με αυτοματο τροπο παιζονταν μια παρτιδα.εβλεπα τις κινησεις
των πιονιων.στον ενα τοιχο,στο βαθος,οπως εβλεπα ,ενας ορθογωνιος πινακας,σ'ολο το
μηκος του τοιχου,αναπαραστουσε μια μεγαλη κοκκινη ελλειψη με τρεις πλαγιες μαυρες
γραμμες να τον τεμνουν.πανω απο το σκακι ηταν ενα ορθογωνιο παραλληλεπιπεδο,μαρ-
μαρινο,και εκει ηταν ξαπλωμενος ενας ανθρωπος,ημιγυμνος απο τη μεση και πανω.
απο την οροφη του δωματιου αιωρουνταν ενα εκκρεμες,με μια χρυση σφαιρα στην
ακρη του.το εκκρεμες του Foucault.μετρησα τον χρονο ταλαντωσης του.16,4 δευτερο-
λεπτα.''το μηκος εξαρτησης ειναι 67 μετρα''.ακουσα διπλα μου μια ανδρικη φωνη.
σοβαρη.και αμεσως το γελιο μια γυναικας.εβλεπα τη σκια της αιωρησης πανω στη
κοιλια του μοντελου.παρατηρησα πως ανεπαισθητα μεταβαλονταν η προβολη της.
σαν να περιστρεφονταν το δωματιο η' να περιστρεφονταν το επιπεδο της αιωρησης.
''καθε 12 ωρες εχουμε μια πληρη περιστροφη.''ακουσα παλι την ιδια ανδρικη φωνη.
''αυτο στον βορειο πολο''διορθωσε.''σε οποιοδηποτε αλλο σημειο της γης μια πληρης
περιστροφη γινεται σε 12 ωρες δια το ημιτονο της γωνιας του γεωγραφικου πλατους
του τοπου οπου βρισκεται το σημειο''.τον ακουσα.''mon cheri'' ακουσα τη φωνη της
γυναικας τρυφερη.ακομα παρατηρησα πως η ανθρωπινη μορφη ,σταδιακα αλλαζε.
στο σχημα αλλου ανθρωπου.και μαλιστα ειδα γνωστους μου ανθρωπους.''μην σου
φαινεται παραξενο''.ακουσα να λεει η ανδρικη φωνη διπλα μου.''ενας προτζεκτορας
λειζερ προβαλει διαφορα ανθρωπινα σωματα.o φιλοδοξος στοχος ειναι να προβληθουν
ολοι οι ανθρωποι.καποια στιγμη θα δεις και τον εαυτο σου στη θεση του μοντελου''.
''e moi mon amour?''ακουστηκε χαριτωμενα η φωνη της γυναικας.''.με το χερι απλω-
σα το χρωμα στον αριστερο ωμο.διορθωσα λιγο τη σκια στο λαιμο.ασχοληθηκα με
το μετωπο.''η μανα μου ειχε ενα μεγαλο καθρεφτη,που σε εδειχνε ολοσωμη,την παρα-
κολουθουσα που εβαφε τα χειλη με το κραγιον.κοκκινα.ηταν ομορφη γυναικα τοτε.
οταν μεγαλωσε αλλαξε το σωμα της παραμορφωθηκε.παντα αναρωτιομουν,και τωρα αναρωτιεμαι,γιατι;ο χρονος; η' τι αλλο;''.
κοιταξα το ρολοι.11.39.''ας σταματησουμε τωρα.συνεχιζουμε το απογευμα''.''justly at
17.30''ειπε και γελασε.''ακριβως'' ειπα
.
.
.

.
.
.

ο Κουρος το Σκακι και το Εκκρεμες του Φουκω
-Ancient Kouros-Chess-and the  Foucault Pendulum
-painting c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
-music-Sferi -Mars
.

.
.
.

Free Recording Picasso-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
ΑΣΗΜΑΝΤΑ  ΑΔΙΑΙΡΕΤΑ-χ.ν.κουβελης

ανοιξε την τηλεοραση.μετα απο λιγο.''τι δειχνουν''.την εκλεισε.
πεταξε το τηλεκοντρολ στον καναπε.

απεναντι.η γυναικα διαβαζε ενα περιοδικο.το εξωφυλλο καλυπτε
ολοκληρο το προσωπο της.οταν,μετα απο ωρα,το αφησε στο τραπεζι
δεν υπηρχε διαφορα.
.
.

Ευρυδικη-fayum-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Ευρυδικη-fayum-γραμματοσημο-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
τα πεντε δαχτυλα του αριστεριου χεριου.τα νυχια βαμμενα γαλαζια.
στον ηλεκτρικο.απο Πετραλωνα προς Ομονοια.δεξια στο καθισμα
προς το παραθυρο.μετα το Μοναστηρακι το υπογειο τουνελ.στην
Ομονοια η Ευρυδικη ανεβηκε στο φως.
.
.

Mona Lisa Joconda-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
καθισε.πισω το σκακι.''σε 4 κινησεις ματ''.χαμογελασε.''χθες πηγα στη θαλασσα''
ειπε.''κολυμπησα αρκετη ωρα.ηταν ζεστη.τα παιδια πηγαν στον πατερα τους το
Σαββατοκυριακο''.''εσυ τι εκανες;''με ρωτησε.''τιποτα ιδιαιτερο'' απαντησα
.
.
.

Πορτραιτα-Αγαμεμνων Ατρειδης Μυκηναιος-χρυση προσωπιδα-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΕΡΑ ΤΟΥ ΜΥΚΗΝΑΙΟΥ ΑΤΡΕΙΔΗ ΑΓΑΜΕΜΝΩΝΑ-
χ.ν.κουβελης

την κοιταξε.το προσωπο της.κοιμονταν βαθεια.λιγο πριν ειχε ανατινα-
χθει στον υπνο της.αγρυπνουσε.τρεις ωρες.δεν την ξυπνησε.ο ωμος της φωτι-
ζονταν.λαμπερος.''φως απο το σεληνοφωτο''.σηκωθηκε.στο ανοιχτο
παραθυρο ειδε το τοπιο μεχρι περα λουσμενο στο σεληνοφωτο.ενα κυπα-
ρισσι ψηλο με σκοτεινο περιγραμμα στον νοτιο φραχτη του κηπου.ενα τριζο-
νι κρυμμενο στα χορτα σταματησε και ξαναρχισε μονοτονα.τρι τρι.θ'αργουσε
να ξημερωσει.στο κτιριο απεναντι ειδε μια σκια στο αμυδρο φως του παραθυ-
ρου.αδιορατη πισω απο τις τραβηγμενες κουρτινες.ακολουθησε μια δευτερη.
ηξερε.τι γινονταν.τι θα γινονταν μεχρι το απογευμα της μερας που θα ξημερω-
νε.αδυνατο να ξεφυγει.το αρχαιο διχτυ.παραιτηθηκε.ακουσε την κοπελα κατι
να λεει στον υπνο της.πηγε κοντα της.εκεινη συνεχιζε να παραμιλαει.ακαταλα-
βιστικα.σταματησε.ησυχασε και βυθιστηκε στον υπνο.''βλεπει αυτα που την
αλλη μερα θα συμβουν,αλλα οταν ξυπναει δεν τα θυμαται.''.το φως της σεληνης
περπατησε στο λαιμο και στο προσωπο της.''βελουδινα βλεφαρα.οταν αρχισε ο
πολεμος ηταν δεν ηταν εννια χρονων''.τωρα στα  δεκαεννια της ειναι φερμενη εδω
στις Μυκηνες αμοροζα του.''και θα'χει το ιδιο σκληρο τελος με μενα''.σκοτεινιασε
αποτομα.η σεληνη ειχε δυσει πισω απο το μεγαλο  βουνο.ακουστηκε το λαλημα
ενος πετεινου.απο το παραθυρο ειδε απεναντι σκοτεινο το σπιτι.ειχαν σβησει ολα
τα φωτα.ησυχια.μονο το τριζονι αρχιζε και ξαναρχιζε τρι τρι.μονοτονα.αναψε το
λαμπατερ.πηγε και καθισε στο πιανο.ανοιξε το τετραδιο με τις παρτιτουρες.διαλε-
ξε μια.αρχισε να παιζει τη Barcarole in F sharp major του Frédéric Chopin για σολο
πιανο.μετα τις πρωτες νοτες η Κασσανδρα  ξυπνησε.''σε ξυπνησα;'' της ειπε.''συνεχι-
ζε να παιζεις.μην σταματας''εκεινη του ειπε.ηξερε πως της αρεσε ιδιαιτερα αυτο το
κομματι.σκεφτηκε.η τελευταια μερα.το απογευμα θα τους σκοτωναν.και τους δυο.
χωρις να τους λυπηθουν.εκεινον δικαια.''εκεινη αδικα''.το μεγαλο,ασβηστο,μισος της
Κλυταιμνηστρας.τον κατηγορει πως ειναι υπευθυνος για το χαμο της κορης της.της
Ιφιγενειας στην Αυλιδα.κι απο τοτε καθημερινα σχεδιαζει την εκδικηση της.και τα
παιδια του τα παρεσυρε.να ειναι εναντιον του.τον Ορεστη και την Ηλεκτρα.η Χρυ-
σοθεμις ειναι μικρη,μωρο οταν εφυγε,δεν καταλαβαινει ακομα.τα ποτισε με το δηλη-
τηριο.να τον μισησουν  το ιδιο οπως κι αυτη τον μισει.''τι να πεις;πως να δικαιολογη-
σεις τις πραξεις σου,οσο σκληρες κι αν ειναι;''.οταν εισαι αρχηγος κρατους,ο πρωτος
λαων,τοτε ειναι διαφορετικα τα πραγματα.ειχε μεγαλη αμφισβητηση μεσα στο στρα-
τευμα .στους αλλους αρχηγους.εριδες.συνομοσιες.ενα βημα πριν τον εμφυλιο.την κα-
ταστροφη.Ο Παλαμηδης καιροφυλαχτουσε κι ειχε μαζι του τον δολοπλοκο Οδυσσεα.ε
πρεπε να δειξει πως αυτος ειναι ο αδιαφιλονικητος αρχηγος.''πως εγω ημουν ο κρατι-
στος''.και με τον μαντη Καλχα,πληρωμενο τσαρλατανο,σχεδιασε την,δηθεν,θυσια της Ιφιγενειας.ευκολοπιστοι  ηταν.προληπτικοι.πιστευαν στους μυθους.''η οργη της σεβα-
σμιας Αρτεμιδος Παρθενου για το ιερο ελαφι της που σκοτωσε στο κυνηγι''.απατη.
τελεια στηθηκε ολη η θεατρικη παρασταση  μπροστα στους Αχαιους.με υποκριτες.
ηθοποιους.ολα στην εντελεια''δεν το ηξεραν  η Κλυταιμνηστρα και η Ιφιγενεια.γυναι-
κες.''δεν  τους ειπε τιποτα.φοβοταν μηπως το μαρτυρησουν.οι γυναικες δεν κρατανε
μυστικα.''ευκολο ηταν.θορυβος απο τυμπανα και κροταλα.δυο τρια χρωματιστα κα-
πνογονα.κι αυτο ηταν''.τα υπολοιπα γνωστα.στη θεση της Ιφιγενειας θυσιαστηκε ενα
νεαρο θηλυκο ελαφι.κι η κοπελα φυγαδευτηκε σε ασφαλες μακρυνο μερος.''συμφω-
να με τους ακριβεις υπολογισμους των μετεωρολογων μου την αλλη μερα φυσηξε.'',
κι εφυγαν για τη Τροια.''εκει με τον Αχιλλεα το παρατραβηξα το σχοινι.επρεπε να
δειξω ποιος ειναι ο αρχηγος.ειχαν γινει κλικες.και συντομα,συμφωνα με τους πλη-
ροφοριοδοτες μου,θα ξεσπουσε επανασταση.επρεπε ν'αντιδρασω αμεσα.χωρις χρο-
νοτριβη.ενα παιδαρελι ηταν ο Αχιλλεας,ηθελα να τον εξευτελισω.και βρηκα την
ευκαιρια.''ειχε πεσει λιμος στο στρατευμα.παντου στη πεδιαδα  αταφα κορμια Αχαι-
ων.τροφη σκυλιων.και τα ορνια τους τρωγανε.''νοῦσον ἀνὰ στρατὸν ὄρσε κακήν,
ὀλέκοντο δὲ λαοί, οὕνεκα τὸν Χρύσην ἠτίμασεν ἀρητῆρα Ἀτρεΐδης αὐτοὺς δὲ ἑλώ-
ρια τεῦχε κύνεσσιν  οἰωνοῖσί τε πᾶσι''.εκμεταλευτηκε πως ,δηθεν,ειχε  θυμωσει ο
Απολλωνας κι ειχε στειλει θανατηφορο λιμο στο στρατο.''πληρωσα τον ιερεα του
Απολλωνα Χρυση να'ρθει να μου παρει την κορη του την Χρυσηιδα.που
ειχα αμοροζα στη σκηνη μου.την εδωσα,δηθεν,με δυσκολια.σαν να θυσιασθηκα.
υποχωρησα,δηθεν,για το κοινο καλο.και φυσικα,σαν αρχηγος ολων των Αχαιων,
ζητησα την κοπελα που ειχε για γυναικα του ο Αχιλλεας.την Βρισηιδα.''και την πηρε
δικια του.''μετα σιγα μην φοβηθηκα την μηνιν Αχιληος ουλομενην''.εφτανε που εδει-
ξε ποσο κρατερος και ισχυρος ηταν.ο αρχιστρατηγος.αφου μαλιστα τολμησε να τα
βαλει ανοιχτα με τον γενναιοτερο Αχαιο.οι αλλοι μαζευτηκαν.''αν ηθελε ο Αχιλλεας
γυναικα μπορουσα να στειλω τους αντρες μου στα γυρω χωρια τη νυχτα να του φε-
ρω αλλη και μαλιστα ομορφοτερη''.ηθελε μονο να του δειξει ποιος  κανει κουμαντο.
κι επειτα κι ολη η μεγαλη εκστρατεια ηταν δικο του σχεδιο,''και του αδελφου μου
του Μεναιλαου,για τα συμφεροντα μας'',με τη βοηθεια ολων των αλλων ''αφελων Ελ-
ληνων''να αρπαξουμε το χρυσο και τα πλουτη της Τροιας .να κυριαρχησουμε σ'ολο
τον κοσμο.''και τα περι αρπαγης της Ελενης μυθος.ουτε αρπαγη ουτε Ωραια ηταν.
μια συνειθισμενη γυναικα.ειχε χονδρυνει με πλαδαρο σωμα.και εμφανη σημαδια φλε-
βιτιδας.μεταξυ μας ο Μενελαος την ειχε βαρεθει.η δε αρπαγη σκηνοθετημενη.πλη-
ρωσαμε τον Παρι εναν υπερφυαλο κοσμοπολιτη τυχοδιωχτη,μπον-βιβερ''.στο σχεδιο
ηταν και η Ελενη.της αρεσε και ο Παρις.δεχτηκε.''Ο ΠΑΡΙΣ ΕΚΛΕΨΕ ΤΗΝ ΩΡΑΙΑ
ΕΛΕΝΗ''.7-στηλα Πρωτοσελιδα  στις εφημεριδες.συνεχεια εκτενη  ρεπορταζ για την
απαγωγη της Ωραιας απο πληρωμενους δημοσιογραφους.''Ο ΠΑΡΙΣ ΑΤΙΜΑΣΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΕΚΔΙΚΗΣΗ.ΕΛΛΗΝΕΣ''κι ετσι με απατη εγινε η εκστρα-
τεια.''πληρωσαμε ενα σωρο λεφτα πλαστικους  χειρουργους κι εγινε η Ελενη κουκλα.
πραγματικα Ωραια''.επαιξε τις τελευταιες νοτες της Βαρκαρολας.ξημερωνε.δροσισε
λιγο.σηκωθηκε.η κοπελα κοιμονταν.ειχε ξεσκεπαστει.πηγε και την  σκεπασε με το
σεντονι.εκεινη αναδευτηκε στον υπνο της .κατι ειπε.που δεν καταλαβε.''το απογευμα
τι θα απομεινει απ'αυτο το ζωντανο σωμα που ειναι τωρα εδω μπροστα μου;''.προσπα-
θησε να μην νοιωσει λυπη.ουτε τρομο.Ατρεας.Ατρομος..Αγαμεμνων.κοιταξε εξω.
ασπρογαλαζα τα βουνα στο βαθος του οριζοντα.το σπιτι απεναντι κλειστο.σαν να μην κατοικουνταν.απο χρονια πολλα.''ο Τανταλος παιδοκτονος.σκοτωσε τον γιο του Πε-
λοπα και τον εδωσε να τον φανε οι θεοι''.εκεινοι τον τιμωρησαν σκληρα και καταρα-
στηκαν τη γενια του.Ο αναστημενος Πελοπας σκοτωσε τον Μυρτιλο γιο του Ερμη.
''ο πατερας μου ο Ατρεας σκοτωσε τα παιδια του αδερφου του Θυεστη''.τα εβρασε
και του τα εδωσε να τα φαει.''να τον εκδικηθει που κοιμηθηκε με την γυναικα του''.
τοτε ο Θυεστης κοιμηθηκε με την κορη του,απο την αιμομιξια εκεινη γεννηθηκε
ο Αγισθος.''αυτος ο Αιγισθος που μαζι με την γυναικα μου τη Κλυταιμνηστρα σημε-
ρα το απογευμα με δολο θα με σκοτωσουν εμενα και την Κασσανδρα.Αυτος ο Αιγι-
σθος που σκοτωσε τον πατερα μου τον Ατρεα.''.κοιταξε το σπιτι απεναντι.το φωτιζε
το σκληρο πρωινο φως.ενα παραθυρο στον πανω οροφο ανοιξε.η αναπνοη της γυναι-
κας που κοιμονταν απαλη,ησυχη.''κι αυτους τους δυο ,μετα ,θα τους σκοτωσει ο Ορε-
στης μαζι με την Ηλεκτρα.σαν τραγια σαν κριαρια.''.καθισε στο πιανο να ξαναπαιξει
την Βαρκαρολα.ακουσε την Κασσανδρα που ξυπνησε.εξω στην αυλη η φωνη της μι-
κρης Χρυσοθεμις.ανιδεη
.
.
.    

Σπυρος Ζαγοραιος-Μεγαλος Λαικος Τραγουδιστης-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
[Απο τα Λαικα Κειμενα]
ΕΝΤΕ ΛΑ ΜΑΓΚΕ -χ.ν.κουβελης

βλεπεις τον ηλιο;φεγγει;.δεν φεγγει το ιδιο για ολους.ζεστενει;.μεγα λαθος.
δεν ζεστενει για ολους το ιδιο.το αυτο δια την απασαν κοινωνιαν.αλλους
τους ριχνει ενα παρα.κι αλλους τους ανεβαζει στα ρετιρε.εσυ να μην εχεις
λαβειν απο πουθενα.μονο δωσε παντου.ειπαμε κοινωνια στραβη και αδικη.
την σημερον ημεραν.αλλα και την επαυριον.εσαει.στον Περαια ειδαμε για
πρωτη φορα τα λασπονερα και το βουρκο.το 1937.τα λοιπα ημερομηνιακα
αγνωστου γραφης.η προελευση;τα συνηθη.η μανα,κοριτσι φινο και ζωηρο
στα 15 μπλεχτηκε μ'ενα μορτη.στο ερωτικο σουπα μπουπες.καραμελωτα
λογακια .μεταξωτες κορδελλες και ρομαντζαδες υπο το πλανον σεληνοφως
και εις τους εννεα μηνους τσακ ακριβως αριβαρισα εγω  αυτοπροσωπως.
ως μωρον εις τον ηλιον μην εχων μοιραν.καθοτι ο μορτης την εκανε Λουης.
την κοπανησε και μην τον ειδατε τον βλαμη.κι εμεινε η μανα μικρο κοριτσι
αστεφανωτη μ'ενα μικρο παιδι στην αγκαλια να θρεψει.καθοτι το ατιμο εκλαι-
γα να φαω.ολο πεινουσα.ο σωζων εαυτον σωθητω.και τη μανα οι δικοι της την
κατατρεξανε.''ηθελες  ερωτες,τωρα βολεψετα μονη σου εσυ και το μουλικο σου''.
και την εδιωξαν.κι εγω ημουνα το μουλικο.κι ουτε γνοιαστηκαν.κι επειδη ο δρομος
της ζωης ειναι μεγαλος κι εχει πολλες στροφες.εμεις περασαμε πολλους δρομους
και στροφαραμε.ολους κατηφορικους.η μανα ξενοπλενε η μανα στο εργοστασιο
η μανα σιωπηλη.μονη.μια εποχη εφερε ενα αντρα στο σπιτι.αυτος θα'ναι ο πατε-
ρας σου απο δω και μπρος,τον συστησε.μετα αρχισαν οι καυγαδες κι οι φωνες κι
εξαφανιστηκε.τον εδιωξα,μου ειπε,ηταν σκαρτος.και μετα αλλος αντρας. και παλι
τα ιδια.το εδιωξα,μου ειπε,σκαρτος.και μεσα απο αυτη τη σκαρταδουρα να'μαι
στα 17 μου να φιλοσοφω περι της ζωης και περιξ της κοινωνιας.βλεπεις τον ηλιο;
φεγγει;.δεν φεγγει το ιδιο για ολους.ζεστενει;.μεγα λαθος.δεν ζεστενει για ολους
το ιδιο.
.
.
.

Ανθρωποι-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

κοψανε τη ζωη τους σαν ζεστο ψωμι σε ισα κομματια και την μοιραστηκανε.
στον κοσμο προσεξανε να ωφελησουν τους αλλους περισσοτερο απο τους
ιδιους τους εαυτους τους.χρειαστηκαν τη συντροφια των ανθρωπων την ανα-
ζητησαν  παντου σ'ολες τις ασχολιες τους και μαζι ζησανε.δεν ειπανε
''Εγω'' παρα ειπανε ''Εμεις''.κοιμηθηκαν οι αντρες με τις γυναικες τους και
κανανε πολλα και γερα παιδια  να αυξηθει ο κοσμος και να προοδευσει.
νοιαστηκαν για τη κοινωνια.μην αδικησουν μην στενοχωρησουν.πολλα
πετυχαν και αημασια δεν εχει που πιο πολλα  δεν πετυχαν.φτανει που προσπα-
θησαν κι αγωνισθηκαν.αυριο κανεις δεν θα τους θυμαται.κυλλησαν
σαν πετρες αναμεσα στις πετρες.Αυτη ειναι η Δικαιωση τους.
Οι Φιλανθρωποι Ανωνυμοι.Μην πειτε πως περασαν χωρις σκοπο στη ζωη τους.
ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
.
.
.

Ετσι μ'αυτα στολιζαν και στολιζουν απλα τη ζωη τους-Μαχαιρα-χ.ν.κουβελης

Παντα στο τραπεζι της αυλης ενα μπουκετο ανθισμενα λουλουδια.να βλεπει,
ελεγε η μανα μου, το ματι και να ευχαριστιεται.μια Ιδεα του παραδεισου.
ποσο κιτρινο ποσο κοκκινο καθρεφτιζει (η ' πραγματοποιει εδω τωρα)την
Ομορφια.Μια Μεταφυσικη Ωραιοτητος που αξιζει Δωρο στον Ανθρωπο.
.
.
.

Pop Woman Continuous-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
POP WOMAN'S INSTANTEE-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

LISA:-I.I am.mirroring myself.at 17:00 shoping.in evening for a coctail-drink
with Jeff.Happily!The botox is successful!fine face-expression.baby botox.
I wiil dress the red mini skirt and a skin -color kalson stockings with black high
heels shoes.
[the phone -mobile is calling]
LISA:-Hello!...yes!...OK!...Ah!Ah! it's nice!...yes yes...ha!ha!ha!my love...
a travel in Paris!Yes!I am very happy!...at 10 hour and quarter.in Casablanca.ok!
my darling...bye.mon cheri!
Lisa is make-up-ing in the pale light of the room.
She is looking  at  the tatoo in her right shoulder.
J&L
''Ah!It's very very much beautiful!''She is saying very satisfied and  very happy
and is closings blue eyes passionly.
After She is sitting at piano and is playing Beethoven's Fur Elise
.
.
.

Ελληνικη Σημαια-Δεξιλεως,20 ετων,Αθηναιος ιππεας που σκοτωθηκε
το 394 π.Χ στη Κορινθο σε  μαχη κατα των Σπαρτιατων -χ.ν.κουβελης
.
.

ΙΕΡΗ ΜΝΗΜΗ.
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ  ΑΠΟ ΤΗ ΜΑΧΑΙΡΑ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΑΝ.
.
Στο Επος της Αλβανιας το 1940:
Θεοφανης Πανουργιας του Ιωαννη
Γεωργιος Κουβελης του Χριστοδουλου
.
Στη Μικρασια το 1922:
Ιωαννης Παπαχαραλαμπους του Χαραλαμπου,υπολοχαγος
.
Στον Α' Παγκοσμιο Πολεμο:
Αλεξανδρος Κουβελης του Φιλιππα
Χαραλαμπος Παπατρεχας του Γεωργιου
.
Στη Κατοχη στο β' Παγκοσμιο Πολεμο και στον ολεθριο Εμφυλιο:

Απο τις κακουχιες του πολεμου και την αιχμαλωσια στη Βουλγαρια
Γεωργιος Κουβελης του Δημητριου

Σκοτωθηκαν  στα σπιτια τους απο τους Ιταλους οταν εκαψαν το χωριο
στις 9 Μαιου το 1943 μετα το σαμποταζ εναντιον τους στη Τσαπουρνια:
Δημητριος Κουτρουμανος του Νικολαου,γερος
η βαβω Ντουμιενα Αργυρω του Σπυρου Παπασταμου
Γιωργος Στρατος του Αναγνωστου,γερος
Θεοδωρος Πουλης
.
Γεωργιος ''Ερμης'' Παπατρεχας του Χρηστου
σκοτωθηκε απο τους Γερμανους το 1944 στα Καλυβια Αγρινιου
Γεωργιος Πλιατσικας του Παναγιωτη
.
Στον ολεθριο Εμφυλιο χαθηκαν:

Δημητριος Μητσος Μαυρογιωργος του Θωμα
Σταυρος Τσιντζος του Επαμεινωνδα
Γερασιμος Μακιας Γεροθοδωρος του Λευτερη
Ιωαννης Μακρης του Δημητριου
Γεωργιος Γκουμας του Γεωργιου
Αντρεας Γκολφης του Λευτερη
Δημητριος Παπασταμος του Μιχαηλ
Αντρεας Καρελακης του Θεοδωρου
Ιωαννης Κουτρουμανος του Δημητριου
Αντωνης Δηλαδης Κουβελης του Σταυρου

Στην εμφυλια  μαχη της Πλακας το 1944 σκοτωθηκαν:
Κωνσταντινος Κουβελης του Ιωαννη
Ιωαννης Κουτρουμανος του Στρατου
Πλατωνας Πλατος Τσαμης Γατσελος του Δημητριου
.
Στην Αθηνα χαθηκε:
Σπυρος Μακρυπιδης του Γεωργιου

Στου Μακρυγιαννη στα Δεκεμβριανα  το 1944 στην Αθηνα
σκοτωθηκε:
Χριστοφορος Κουβελης του Ηλια,χωροφυλακας

Στις εκκαθαρισεις στο Γραμμο χαθηκε:
Αντρεας Τσιντζος του Δημητριου,στρατιωτης

ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ  ΠΟΛΕΜΟΣ
ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΕΜΦΥΛΙΟΣ
.
.
.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ του ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ[Απο τη ΜΑΧΑΙΡΑ Ξηρομερου]
ΚΑΙ τ'Αλλα 7 ΠΑΙΔΙΑ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΕΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ που Χαθηκαν στο
Υψωμα 1630[Παπακωστα η'Χορμοβο]της Αλβανιας στον ΠΟΛΕΜΟ ΤΟΥ 1940 στις
22 Ιανουαριου 1941
.
.

Ελληνικη Σημαια-Δεξιλεως,20 ετων,Αθηναιος ιππεας που σκοτωθηκε
το 394 π.Χ στη Κορινθο σε  μαχη κατα των Σπαρτιατων -χ.ν.κουβελης

Γεωργιος Κουβελης του Χριστοδουλου-Μαχαιρα Ξηρομερου-χαθηκε στον πολεμο του 1940 στην Αλβανια-χ.ν.κουβελης
.
.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ του ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ[Απο τη ΜΑΧΑΙΡΑ Ξηρομερου]
ΚΑΙ τ'Αλλα 7 ΠΑΙΔΙΑ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΕΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ που Χαθηκαν στο
Υψωμα 1630[Παπακωστα η'Χορμοβο]της Αλβανιας στον ΠΟΛΕΜΟ ΤΟΥ 1940 στις
22 Ιανουαριου 1941

Γεωργιος Κουβελης του Χριστοδουλου και της Βασιλικης [1917-22 Ιανουαριου 1941],του
39 Συνταγματος Ευζωνων Μεσολογγιου,δεκανεας,στο υψωμα 1630[Παπακωστα η' Χορμοβο]
η ομαδα του επεσε σε χιονοθυελλα,''και πεθαναν απο ψυξη''
.
[Επίσης 8 Αιτωλοκαρνάνες έχασαν την ζωή τους στο ίδιο  μέρος και την ίδια μέρα, όχι
από τις σφαίρες του εχθρού, αλλά από το κρύο (σε χιονοθύελλα), «πέθανε από ψύξη
στο ύψωμα 1630 (Παπακώστα ή Χόρμοβα) στις 22/01/1941»
ΚΟΥΒΕΛΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, από το  Μαχαίρα Βόνιτσας.
ΛΩΛΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του ΝΙΚΟΛΑΟΥ, από το Ζευγαράκι Μεσολογγίου.
ΜΙΡΗΣ ΠΕΤΡΟΣ του ΓΕΩΡΓΙΟΥ, από τον Άγιο Βλάσιο  Τριχωνίδας.
ΠΑΠΑΔΑΝΤΩΝΗΣ ΕΥΘΥΜΙΟΣ του ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ, από  τη  Μπουρλέσια Μεσολογγίου.
ΠΕΛΕΚΑΝΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του ΑΡΙΣΤΕΙΔΗ, από τη Πεντάνασα Τριχωνίδος.
ΠΕΛΕΚΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ του ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ, από το  Κρυονέρι Ναυπακτίας.
ΤΣΑΦΑΣ ΑΓΗΣΙΛΑΟΣ του ΓΕΩΡΓΙΟΥ, από τους Παπαδάτες Μεσολογγίου.
ΖΩΗΣ ΛΕΩΝΙΔΑΣ του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ, από το Παλαιοχωράκι Ναυπακτίας.”
Απο το βιβλιο :''ΑΓΩΝΕΣ  ΚΑΙ ΝΕΚΡΟΙ 1940-1945'' που εκδοθηκε απο τη Διευθυνση
Ιστοριας Στρατου
πηγη:www.agrinio-news.blogspot.com ]
.
ΤΙΜΗ  ΚΑΙ ΔΟΞΑ
ΑΙΩΝΙΑ  Η ΜΝΗΜΗ  ΤΟΥΣ
.
.
ΧΡΟΝΙΚΟ  ΓΙΑ  ΤΟΝ  ΧΑΜΕΝΟ ΔΕΚΑΝΕΑ ΤΗΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟ ΚΟΥΒΕΛΗ
ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗ ΜΑΧΑΙΡΑ ΞΗΡΟΜΕΡΟΥ
.
.
Το'ξεραν πως εκεινος ο πολεμος δεν ηταν σαν τους αλλους μεχρι τοτε στην ανθρω-
ποτητα,ειχαν τον Γιωργο το αγαπημενο παιδι και τον αγαπημενο αδερφο στο μετω-
πο της Αλβανιας,τον νοιαζονταν,ετρεμε το φυλοκαρδι τους,μην παθει κακο, ομως
βαθεια μεσα τους ενιωθαν και περηφανια που ειχαν γιο που πολεμουσε,κι ακουγαν
για τις νικες των φανταρων ,απο τις 28 του Οκτωβρη ,μαζι με χιλιαδες πατεραδες και
μαναδες κι αδερφους που'χαν παλληκαρια στο μετωπο ειχαν το μυαλο τους πανω στα
βουνα της μαχης,ειχαν παιδια νικητες
Και μεσα στις κακουχιες και στην αδικια του πολεμου και στο βουητο του,στο θαρρος
των στρατιωτων πως πολεμουν για το δικιο και τη λεφτερια, της ανθρωποτητας ηρθε η
22 Ιανουαριου του 1941 και σε μια περιπολο στα χιονια χαθηκε ο δεκανεας Γιωργος
Κουβελης με τ'αλλα παιδια σε μια δυνατη χιονοθυελλα που δεν εβλεπαν να προχωρη-
σουν ,χαθηκαν, εμειναν ωρες στο χιονια μεσα στη νυχτα και παγωσαν απ'το κρυο.
Κι εμειναν για παντα εκει στα βουνα,αταφα τα κορμια τους,και δεν τους γυρισαν στο
σπιτι τους να τους θαψουν οι δικοι τους.
Περασαν μερες απ'το χαμο του Γιωργου,οι συγγενεις ολοι το'ξεραν,κι ο πατερας και η
μανα κι ο αδερφος δεν το'ξεραν,
Πως να τους πουν το κακο χαμπερι;Να τους προετοιμασουν ηθελαν,και μια μερα γυρι-
ζοντας ο πατερας του απ'την αδερφη του στη Χρυσοβιτσα στη Τσαπουρνια καποιος
του'πε οσο προσεκτικα μπορουσε:
''ο Γιωργος Χαθηκε''
Ο Γιωργος Χαθηκε,το ακουσε ο πατερας του,και δεν το πιστεψε,
Ο Γιωργος Χαθηκε,ουρλιαξε ο γερος για το παιδι του, και σειστηκε η γης,
και τα πουλια πεταξαν απ'τα κλαρια τρομαγμενα,κι ο ουρανος σκοτεινιασε,
Ο Γιωργος Χαθηκε ,ουρλιαξε ,και τα δεντρα τις βελανιδιες ηθελε να ξεριζωσει,
να μην αφησει πετρα για πετρα,φωναζε το παιδι του,Ο Γιωργος Χαθηκε
κι εφτασε στο χωριο στο σπιτι με ξεριζωμενη καρδια κομματια.
''ο Γιωργος Χαθηκε'' ουρλιαξε κι ακουσε η μανα για το παιδι της κι ακουσε ο αδερφος
για τον αγαπημενο αδερφο,ουρλιαξαν,χτυπησαν με τα χερια τα στηθια τους,ξεριζωσαν
τα μαλλια τους και ξεσχισθηκε η καρδια,χαθηκαν ,γκρεμισθηκαν στον βαρυ πονο,και δεν σηκωθηκαν,τοπος πουθενα δεν ηταν  να τους χωρεσει.
Και που'ναι ο Γιωργος;να τον δουμε
να τον κλαψουμε να τον μοιρολογησουμε;
Πως να παρηγορησουμε την ψυχη μας;
''Ο Γιωργος Χαθηκε'',
ολο το χωριο συμπαρασταθηκε,ηταν λεβεντης,ηταν καλος αλλος σαν αυτον
δεν  ηταν
Ο πατερας μου ο αδελφος του ο Νικος ηταν απαρηγορητος ,ελεγε ειναι ψεματα,δεν τον
ειδε πεθαμενο,δεν πεθανε ο Γιωργος,τον περιμενε τον αδερφο  του να  γυρισει ζωντανος,
40 μερες τον περιμενε να γυρισει πισω αγρυπνος και νηστικος.
Και δεν γυρισε ο Γιωργος.Πηγε στους Ουρανους.
Και τα χρονια περασαν κι ο Γιωργος δεν γυρισε απο τα βουνα της Αλβανιας.
Οπως και χιλιαδες αλλα παιδια.Κι ηταν και Νικητες και δεν γυρισαν .στη Πα-τριδα
στους δικους τους.
Ο Γιωργος ηταν σαν να'ταν εδω,ποτε δεν τον ξεχασαν.
Ο πατερας οταν ξεψυχουσε στις 6 Αυγουστου το 1972 φωναζε στον βαθυ ληθαργο του
το ονομα του παιδιου του:
''Γιωργο,Γιωργο,Γιωργο'' και μ'αυτο το γλυκο πικρο ονομα στα χειλη τελειωσε τις μερες
στη γη και το ανεβασε η ψυχη του μαζυ της στους Ουρανους.
Το πρωτο παιδι,τον αδερφο μου, οι γονεις μου τον εβγαλαν στο ονομα του Γιωργου.
Ο πατερας μου οταν τον αναφερνε ελεγε :''ο μακαριτης'' τιποτα αλλο.Οπως συνηθιζεται
να λεμε για εναν ανθρωπο που ζει.
Ενα Ονομα Ανθρωπου,σαν να Υπηρχε,και να Ηταν Εκει Γυρω.
Και μια φορα τον ρωτησα γιατι δεν βγαινει στο πανηγυρι του χωριου να γλεντησει και
μου απαντησε απλα:''εχω τον αδερφο να παω;''και τοτε καταλαβα τι εκρυβε βαθεια
στη ψυχη του.Και τον πονεσα βαθεια.
Η μανα μου μας ελεγε,σε μας τα παιδια,[θυμαμαι οταν μπελονιαζαμε καπνο],πως θα'ταν
τα πραγματα στο σπιτι διαφορετικα αν ζουσε ο Γιωργος,ητανε εξυπνος και καλος,εργατικος.
Τον τιμουσε σαν αδερφο της σαν κουνιαδο της
Και το κλημα σιδεριτης που ειναι κληματαρια στην αυλη μπροστα απ'το σπιτι μας
ο Γιωργος το φυτεξε.Κι ειναι νιο και δυνατο και κανει αφθονα γερα σταφυλια, που αντεχουν
μεχρι τις αρχες του χειμωνα.Σιδεριτης.
Τ'αμπελι,λενε,δεν ξαμπελωνεται, ετσι και η Μνημη του Γιωργου δεν ξαμπελωνεται.
Δεν σβυνει.
Σαν να'ξερε τι θα συμβει και φυτεψε το κλημα να μεινει σε μας ενας γλυκος καρπος,
το σταφυλι του σιδεριτη.
Κι εμεις τα παιδια μεγαλωσαμε με την ζωντανη παρουσια του,τον αγαπαγαμε,σαν να
το ξεραμε τον φερναμε στο μυαλο μας, να μας ειχε παιξει, να μας  ειχε γελασει,
τον λεγαμε '' ο  μπαρμπας μας ο Γιωργος'' κι ας ηταν 21 χρονων παιδι οταν χαθηκε
Ημασταν περηφανοι που στις εθνικες γιορτες κατεθεταν οι επισημοι ο προεδρος
οι δασκαλοι  δαφνινα στεφανια στο Μνημειο Των Ηρωων να τιμησουν  τους πεσοντες
ηρωες.
Κι  εκει στη  μαρμαρινη πλακα  ηταν χαραγμενο και το δικο του ονομα,ηρωας, μαζι μ
ε τα τιμημενα ονοματα των αλλων ηρωων του  χωριου.
Κι ενας δρομος του χωριου ειχε τ'ονομα του[μαλιστα εγω εγραψα τα γραμματα,οπως
και σ'αλλες ταμπελες -οδους].
Εγω διαλεξα απο μικρο παιδι  να κοιμαμαι στο κρεβατι,στο σαλονι,που πανω του ειναι
κρεμασμενη η φωτογραφια του[αυτη που  εχω βαλει στο κειμενο].
Την κοιτουσα και παρακαλουσα οταν μεγαλωσω να του μοιασω στα νιατα  και στα
χαρισματα.
Εκει και τωρα κοιμαμαι.Ειναι σαν να'ναι ο Φυλακας Αγγελος μου.
Και μ'εμαθε για το Δικιο,για το Καλο,για το Τιμιο,για το Ταπεινο,για το Ανθρωπινο.
Με Οδηγησε.Να αγωνιζομαι να τα Τηρω.
Ο πατερας του ο παπουλης μου επαιρνε μια τιμητικη συνταξη απο το Κρατος για το
παιδι που εχασε στον Πολεμο.Μεχρι το 1972 που εφυγε.
Αυτα τα χρηματα ηταν μεγαλη βοηθεια εκεινα τα δυσκολα χρονια στο σπιτι,αγοραζαμε
φαγωσιμα ,ρουχα,παπουτσια,παιχνιδια εμεις τα παιδια.
Ο Χαμος του Παλληκαριου Μας Αναστησε στη Ζωη.
Κι ας ειναι τοσα χρονια,70 χρονια, το  κορμακι του αντυτο γυμνο  στον αερα στη βροχη
στα χιονια κι  αταφο στα βουνα της Αλβανιας,
Εμεις  Εδω το πλυναμε το ντυσαμε το στολισαμε ,σαν τον Αχιλλεα,
σαν τον Οδυσσεα Αντρουτσο  και σαν τον Γεωργιο Καραισκακη
τον Τιμαμε
.
.
.
ΤΙΜΗ  Σ'ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ  ΜΑΧΑΙΡΙΩΤΕΣ
 ΚΑΙ Σ'ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ  ΤΗΣ  ΓΗΣ ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΣΘΗΚΑΝ
[ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ] ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ
ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ  ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΤΟΝ  ΚΟΣΜΟ
.
.
.

Francis Bacon-painter-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
INSTALLATION-ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

δωματιο με καθρεφτες.ενας αντρας καθισμενος σε καρεκλα στη μεση
του δωματιου.πολλαπλες αντανακλασεις του σωματος στους καθρεφτες.
συνεχης παραμορφωση.ανθρωπινες φωνες.ψιθυροι εως κραυγες.ολη
η γκαμα των φωνων.πολλαπλες εκφρασεις.ο ανθρωπος ανοιγει το
στομα σε κραυγη.πραγματικη η' θεατρικη .παγωμα της εικονας.ενναλλαγη
φωτισμου.απο το τελειως σκοτεινο-απολυτο μαυρο-μεχρι το τελειως φωτεινο-
απολυτο λευκο.
[διαρκεια Εγκαταστασης 3 ωρες 37 λεπτα και 19 δευτερολεπτα].
.
.
.

Joseph Beuys-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
o Joseph Bueys εξηγει στον νεκρο λαγο τη ζωγραφικη-ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟ
ΝΑ ΔΙΔΑΞΕΙΣ ΚΑΘΕΤΙ-ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΓΙ'ΑΥΤΟ;

ΜΗΝ ΑΓΟΡΑΖΕΤΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ.Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΖΩΗ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ON BUEYS
Χρονικο
-ο πολεμος.16 Μαρτιου 1944.Κριμαια.το στουκας χτυπηθηκε απο αντιαεροπορι-
κα πυροβολα.επιασε φωτια κι ανατιναχτηκε.ο Beuys πεταχτηκε απ'την καμπινα
του αεροπλανου.επεσε στην ερημια τραυματισμενος βαρια και καμενος σ'ολο το
σωμα.νυχτωσε.τη νυχτα τον μυρισαν αγρια θηρια.τον πλησιασαν δεν τον εφαγαν.
καθισαν κοντα του.την αλλη μερα τον βρηκαν ντοπιοι κυνηγοι και τον μαζεψαν.
τον πηγαν στον Ταρταρο σοφο κι εκεινος τον αλοιψε  σ'ολο το σωμα με ενα παχυ
στρωμα απο λιπος ζωων και του εντυσε το σωμα με αρκουδοτομαρο.μονο το κε-
φαλι αφησε εξω.για ενα μηνα ηταν ετσι,και μετα γιατρευτηκε.κι εγινε ειρηνη.
ο Beuys -

“Had it not been for the Tartars I would not be alive today. They were the nomads
of the Crimea, in what was then no man's land between the Russian and German
fronts, and favoured neither side. I had already struck up a good relationship with
them, and often wandered off to sit with them. ‘Du nix njemcky’ they would say,
 ‘du Tartar,’ and try to persuade me to join their clan. Their nomadic ways attracted
me of course, although by that time their movements had been restricted. Yet, it
was they who discovered me in the snow after the crash, when the German search
parties had given up. I was still unconscious then and only came round completely
after twelve days or so, and by then I was back in a German field hospital. So the
 memories I have of that time are images that penetrated my consciousness. The
last thing I remember was that it was too late to jump, too late for the parachutes
to open. That must have been a couple of seconds before hitting the ground. Luckily
I was not strapped in – I always preferred free movement to safety belts… My friend
was strapped in and he was atomized on impact – there was almost nothing to be
found of him afterwards. But I must have shot through the windscreen as it flew
back at the same speed as the plane hit the ground and that saved me, though I
had bad skull and jaw injuries. Then the tail flipped over and I was completely
buried in the snow. That's how the Tartars found me days later. I remember voices
saying ‘Voda’ (Water), then the felt of their tents, and the dense pungent smell of
cheese, fat and milk. They covered my body in fat to help it regenerate warmth,
and wrapped it in felt as an insulator to keep warmth in.” [8]
.
.

.

Καραγκιοζης και ΕΝΦΙΑ-Karagiozis-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Θεατρο Σκιων  '' Ο Καραγκιοζης΄΄

Ο ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ ΚΑΙ Ο ΕΝΦΙΑ-χ.ν.κουβελης
.
[Ανοιγει η Αυλαια.Αριστερα η παραγκα του Καραγκιοζη και δεξια το
παπατζιδικο του ΥπΟργιου  Οικο-ΝομικωνΟ Καραγκιοζης με το Κολητηρι
χοροπηδουν]
Καραγκιοζης:Ενα-Δυο-Τρια
Κολλητηρης:Ενα-Δυο-Τλια
Καραγκιοζης:και Ενα Ενα Τεσσερα .Τρια
Κολλητηρης:και Δυο Ενα Τεσσελα .Τλια
Καραγκιοζης:Τα ματια σου Τεσσερα.Δεκατεσσερα.Ενα-Δυο-Τρια
Κολλητηρης:Ενα -Δυο-Τλια
Καραγκιοζης:Δεν εχει δουλεια.Ενα -Δυο-Τρια.Ανεργεια
Κολλητηρης:Ενα-Δυο-Τλια.Αναλγια
Καραγκιοζης:Ενα -Δυο-Θα Παρουνε Τρια
Κολλητηρης:Θα Παρουμε Τλια
Καραγκιοζης:Στοπ.Τερμα οι Ομοιοκαταληψειες.Προσοχι.Αναρπαξη
Κολλητηρης:Οκει μπαμπακο
Καραγκιοζης:Και τωρα ερωτηση Επιστημομνημιακη.Ποσα λεφτα εχουμε λαβειν;
Κολλητηρης:Δεν τσελω.
Καραγκιοζης:Να πεντε[δειχνει το χερι του προς το Υποργιο ΟικοΝομικρων]
Να  μη σας τα χρωσταω.
Και τωρα!Μεταβολη!Και Μαρς δια Υπνον Ξεγυριστον!ΕΛα Ε!
[Αποσυρονται απο τη σκηνη]
[Στη Σκηνη εισερχεται ο Χατζηαβατης απο τα δεξια που ειναι το ΥπΟργιον ΝτεΛαβων
ντελαλων]
Ακουσατε!Ακουσατε!Ολοι οι Υπηκουοι αυτης της χωρας.Κατα διαταγην
των Ανωτερων Ανωτερων Να προσερθεται εως της  Σημερον να πληρωσεται
τον ΕΝΦΙΑ.Ακουσατε!Ακουσατε!
Οποιος  δεν τον πληρωσει θα εχει τις Αυστηρες συνεπειες του Νομου.
Ακουσατε!Ακουσατε!
[Απο τις φωνες πεταγεται ο Καραγκιοζης εξω απο την παραγκα και τον
χτυπαει].
Καραγκιοζης:Να!Γρουζουζη να ξυπνας τον κοσμο.Κι εβλεπα ενα ονειρο
πως ετρωγα κι ημουνα πλουσιος.
Χατζηαβατης:Ησουνα πλουσιος:Τοτε να τρεξεις να πληρωσεις τον ΕΝΦΙΑ.
Καραγκιοζης:Τα Αμφια του παπα;
Χατζηαβατης:Τον ΕΝΦΙΑ.Τον Ενιαιο Φορο Ακινητης Περιουσιας.
Καραγκιοζης:[Τον χτυπαει]Να!Εχω εγω μωρε Ακινητη Περιουσια;Ολη η περιουσια
μου ειναι Κινητη.Να![κουναει τη παραγκα]Ειναι ετοιμη να γκρεμιστει.Η δε κοιλια
μου[την τριβει]γουργουριζει απο την πεινα.Τι ΕΝΔΕΙΑ μου λες;
Χατζηαβατης:[με σοβαροφανες υφος].Δεν ξερω τι λες!Ολοι οι Υπηκουοι της χωρας
θα τον πληρωσουν!
Καραγκιοζης:Εγω ειμαι Ανηκουος!Δεν Ακουω Κανεναν!
Χατζηαβατης:Θα πληρωσεις!Θελεις Δεν Θελεις!
Καραγκιοζης:Δεν Πληρωνω!Δεν Πληρωνω!
Χατζηαβατης:Ανηκεις σε Κινημα!
Καραγκιοζης:Σε Ξεκινημα ανηκω!
Χατζηαβατης:Εισαι Επαναστατης;
Καραγκιοζης:Καραγκιοζης Ειμαι.Πεινασμενος κι Ανεργος!
Χατζηαβατης:[γελαει]Χα!Χα! ας γελασω.Ανεργος;και ποτε δουλεψες;
Καραγκιοζης:[τον χτυπαει]Να!γιατι,μωρε γρουσουζη,εχουν δουλειες για να
δουλεψω;
Χατζηαβατης:Και τι δουλεια ξερεις να κανεις;Για πες μου;
Καραγκιοζης:Να μην πληρωνω τ'Αμφια του Παπα
Χατζηαβατης:Τον ΕΝΦΙΑ θελεις να πεις
Καραγκιοζης:Γιες!Να μην πληρωνω την ΕΝΔΕΙΑ!
Χατζηαβατης:Θα σε κλεισουν μεσα!
Καραγκιοζης:Ωραια.Καλυτερα.Γιατι μεχρι τωρα κοιμομουν εξω.
Χατζηαβατης:Εγω παντως σου το'πα!
Καραγκιοζης:Εγω παντως δεν τ'ακουσα!
Χατζηαβατης:Την Κολοκυθια παιζουμε!
Καραγκιοζης:Οχι.Την ΚωλοΒουτια!
[Χαμηλωνουν τα φωτα]
[Ακουγεται η φωνη του Καραγκιοζη]
Καραγκιοζης:Αγλαια.Ατιμα Κολλητηρια.Ακουσατε!Ακουσατε!η Παραγκα
Ακινητον.Ακουσατε!Ακουσατε![Ακουγεται δυνατος θορυβος.Πεφτει η παραγ-
κα].Και πληρωνει τον ΕΝΦΙΑ.Τον Ενιαιο Φορο Αποξυλωσης!
[Απευθυνεται προς τους θεατεςτο Κοινον αποφωνων]
Καραγκιοζης:
ΑξιοΤιμον κΟνον  Σας Καληνυχτιζω Περα Ως Περα
Καθως Θα Κοιμαστε Κατω Απ'Τ'Αστερια!
ΕΝΦΙΑ  ΕΝΔΕΙΑ  ΑΝΑΙΔΕΙΑ

[ΤΕΛΟΣ ΠΑΡΑ-ΣΤΑΣΗΣ]
.
.
.

Edgard Varese-music compositor-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
INSTALLATION-ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ-χ.ν.κουβελης
IONISATIONS

ενα λευκο κυβικο δωματιο.δυο παραθυρα στον ενα τοιχο του.
το ενα ειναι καλυμμενο με κοκκινη κουρτινα.το αλλο παραθυρο
ειναι οθονη οπου προβαλλονται διαφορα περιβαλλοντα αστικα
και φυσικα μεγαλης,σχετικα,διαρκειας.στη μεση του δωματιου
ειναι ενα μεγαλο πιανο ανοιχτο και μια καρεκλα για τον πιανιστα.
στην καρεκλα δεν καθεται κανεις.αριστερα απο το πιανο καθεται
ορθια μια σοπρανο με τη πλατη γυρισμενη στο παραθυρο οθονη.
περιπου στο 1/3 απο αριστερα.μπροστα της σε σταντ ειναι η παρτι-
τουρα.ακουγονται ηχοι απο το πιανο φυσικοι και επεξεργασμενοι
ηλεκτρονικα.η σοπρανο τραγουδαει διαφορα κειμενα .Becket-Kafka-
Poe-Ομηρο-Σαπφω-Σεξπιρ-Dante-c.n.couvelis-Αισχυλο-Wittgenstein-Borges-...
recitativa.aria.a la Avante Garde voices.το singing επικολ-
λαται σταδιακα το ενα με το αλλο δημιουργωντας ενα στρωμα φωνων.
multi-voices.η σοπρανο σε διαφορους χρονους που ελευθερα τους επι-
λεγει αλλαζει σελιδα στη παρτιτουρα που ειναι στο πιανο.στην οθονη-
παραθυρο προβαλλονται Μητροπολεις[π.χ New York-Tokyo-London-
Athens-Paris-Berlin-Rio Janeiro-Buenos Aires-Mexico-Rome-...]φυσικα
τοπια και Χαρτες της Google.ακουγονται και διαφοροι φυσικοι ηχοι
σε διαφορες πυκνοτητες επεξεργασμενοι.φωνες ανθρωπων[σε ολες τις
εκφρασεις]-ηχοι βιομηχανικοι-μηχανων-αυτοκινητων-ραδιοφωνων-τηλεο-
ρασεων-βροχη-καταιγιδα-ηχοι πουλιων-...
στα τελευταια  9 min της INSTALLATION γινεται  για 2' stoping
και μετα ακουγεται η musical composition 'IONISATION' του Edgard Varese
εργο 1929-1931 γραμμενο για 13 percussionists  με την εξης ενορχηστρωση:
3 bass drums (medium, large, very large), 2 tenor drums, 2 snare drums,
tarole (a kind of piccolo snare drum), 2 bongos, tambourine, field drum,
crash cymbal, suspended cymbals, 3 tam-tams, gong, 2 anvils, 2 triangles,
sleigh bells, cowbell, chimes, glockenspiel, piano, 3 temple blocks, claves,
maracas, castanets, whip, güiro, high & low sirens, and a lion's roar.
η μουσικη εκτελεση που ακουγεται ειναι του Pierre Boulez που διευθυνει
 the Ensemble InterContemporain  και στην οθονη προβαλεται το βιντεο
απο το YouTube- -http://youtu.be/TStutMsLX2s
χρονικη διαρκεια 6'51''
με την παρτιτουρα της συνθεσης[http://web3.unt.edu/dschwarz/pdf/ionization.pdf-
το pdf of Edgard Varese's Ionisation's partitura ]
-χαμηλωνουν τα φωτα στο δωματιο μεχρι το απολυτο μαυρο και ανεβαινουν
μεχρι το απολυτο λευκο
Τελος Εγκαταστασης[THE END OF IONISATIONS-INSTALLATION]
[η χρονικη διαρκεια του εργου ειναι 2 ωρες και 6'51'']
.
.
Pierre Boulez conducts the Ensemble InterContemporain playing Ionisation
by Edgard Varèse
.
.
.
.
,

Ο ΘΕΟΦΙΛΟΣ [ΜΑΚΡΗΣ]-Ο ΚΕΦΑΛΟΝΙΤΗΣ   ΡΙΜΝΑΔΟΡΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ
ΣΤΗ ΜΑΧΑΙΡΑ ΞΗΡΟΜΕΡΟΥ ΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ 1950-χ.ν.κουβελης

[απο διηγηση του Δημητριου[Τακη] Ζαρκαδουλα,74 χρονων]
ο Θεοφιλος ηταν απο τη Κεφαλονια στη Μαχαιρα ηταν[πρεπει να'ταν] πριν
το 1963,γιατι τοτε βγηκε η αγροτικη συνταξη [θεσπισθηκε να πληρωνε 20%
επι χαρτοσημου συνταξης]ο Θεοφιλος ειχε φυγει και ξαναρθε και  επαιρνε
υπογραφες απ'αυτους που δουλεψε και απο προεδρους κοινοτητας για να
παρει συνταξη.
Στην εμφανιση  ηταν ψηλος αδρα χαραχτηριστικα μεγαλος ανθρωπος ηταν,
ηληκιωμενος,μυτη μεγαλη,ματια [οχι γαλανα]καστανα,ξερακιανος κι ηταν
ανυπαντρος.Πριν ερθει στη Μαχαιρα γυρισε το Ξηρομερο.
Κι εγραψε το ποιημα:

Πανω στο Ξηρομερο
στα ομορφα χωρια
πολλα χρονακια περασα
με τη ζωη εργατη

Στη Μαχαιρα ενα διαστημα εμενε στο παραγκακι του Κωστα Ζαρκαδουλα δωρεαν,
ειχε και τζακι μεσα.Πιο μπροστα δεν ξερω που εμενε.
Τον επερναν για εργατη,ξελακωνε με κασμα τα χωραφια και ξερολιθιες εκανε και
αμπελια εσκαβε και δεν ηθελε να τον ενοχλεις γιατι εγραφε ποιηματα.
Ηταν ησυχος ανθρωποςενα κρασακι επινε και τον ταιζαν εκει που δουλεβε.
Σ'ολα τα μαγαζια πηγαινε.Στεκι ειχε το ραφειο του Κωστα Ζαρκαδουλα και το τσαγ-
καρικο του Κωστα Ρουκη που ηταν εκει διπλα.
Τον ηθελαν για παρεα,και ειδικα εκανε με τον Γιωργο Σκεβη ,αυτος ηταν καλατζης,
απο την Ηπειρο,κατατρεγμενος κι ειχε την οικογενεια του στο Σιδερουν Παραπετα-
σμα[Ανατολικο Μπλοκ].
Μια μερα ο Σκεβης επινε το κρασακι του στου Μακρυπιδη ,μπηκε κι ο Θεοφιλος
κι εκατσε μαζι του κι εγω,οταν τους ειδα,εβγαλα το ποιημα:

μεσ' της ταβερνας  τη γωνια
ενας πονεμενος πινει
τον πονο που'χει στη καρδια
με το κρασι τον  σβηνει
κι ενας που' ωρα τον κοιτα
χωρις μιλια να λεει
παει κοντα ακουμπα
κι αρχιναει κι αυτος να κλαιει

Ο Θεοφιλος εβγαζε ποιηματα [εκανε οπως εκαναν οι ριμναδοροι Κεφαλονιτες
σατυρικοι ποιητες]:

-Ηταν στο μαγαζι του Κιτα[Χρηστου] Στρατου ,εκει ηταν κι ο Βασιλης Καρελακης
ανθρωπος νοικοκυρης,ηταν και μυλωνας και συζητουσαν.
Ο Βασιλης Καρελακης ειχε το ιδιωμα οτι μιλουσε πολυ αργα.Αυτο ενοχλησε
τον Θεοφιλο και βγηκε στη πορτα κι ειπε το ποιημα:

Στου Κιτα Στρατου τρεξατε ν'ακουσετε λιγακι
την ευγλωττια τη πολυ  του Τσιλια Καρελακη
Ο Τσιλιας Καρελακης ειναι πατηρ Τρομαρας
και γεωργος και μυλωνας και ρητωρ χαζιμαρας

-Στο ερειπιο του Λιαμη[μαγαζι που το εκαψαν οι Ιταλοι στις 9 Μαιου,το 1943]
οποιος εφτανε πηγαινε και κατουρουσε κι εχεζε.Ο Θεοφιλος ηταν στο μαγαζι
του Νικου Ματσαραγκα[Παπασταμου] και σηκωθηκε για να παει στο ερειπιο
να κανει κι αυτος κι ειπε το ποιημα:

Οποιος παει κι οτι κανει στη ψυχη του Μιλιου Λιαμη
παω κι εγω να κανω για τη Μιλινα τη Λιαμου

-Ηταν στο μαγαζι του Κστοφορου Σουρελη[Γκολφη]στη κατω Αγορα μαζεμενοι
και δεν ειχαν τι να πουν.
Κι ο Χρηστος Στρατος του ειπε:
-Θεοφιλε πες μας κανενα ποιμα.
Τον κεντιζε.
Και τοτε ο Θεοφιλος ειπε το ποιημα:

Ο  Χρηστος Στρατος σαν περνα με αγκαζε τη Βουλα
και των αντρων σηκωνονται τα νταραβερια ουλα

Τοτε αυτος ειπε στο Θεοφιλο:
-Α.Οχι Θεοφιλε δεν ειπαμε κι ετσ'
Κι ο Θεοφιλος απαντησε:
-Α.για σενα δεν σ'αρεσνε.Αμα ειναι γι'αλλνους σ'αρεσνε.

-Στη παπαδια την Παπαχιλλεηνα δουλευε κι ειχε η παπαδια[που ηταν κρατημενη
λιγο,τσιγκουνα]τραχανα κι οταν ηταν να φανε του λεει η παπαδια:
-κρατα το πιατο ,εγω θα βανω Θεοφιλε μ' κι εσυ οποτε θελεις να μ'πεις σωνει
Αυτος δεν ειπε σωνει,τ'ν'αφ'νε να βανει,κυλησε ο τραχανας απ'το πιατο και
τοτε η παπαδια τ'λεει μ'αγαναχτηση:
-Αμ πες σωνει,κστιανε μ', και ζαραγκαλισε ο τραχανας ως το πατωμα.

-Για  καποια εβγαλε το ποιημα:
[ενα κομματι στιχου]:
...και πρωτη κοπροκλεπτρια

-Για τον Χαριλαο Μποζωνη που ηταν τσαγκαρης στη Μπαμπινη εβγαλε το ποιημα:

Σημασια να μην δινεις
στον τσαγκαρη της Μπαμπινης
Τον Χαριλαο Μποζωνη
ουτε γαιδαρος τον σωνει
Οσες τον βλεπουν στα σωστα
Ξωντε απο πισω και μπροστα

-Ο Γιαννης Μπαλουφας[Τζακωστας] ηταν δραστηριος δουλευταρας,ανοιξε ενα
παντοπωλειο κι ειχε κι ενα καρο ,αγοραζε βελανιδι ,εμποριο,και καθε Τεταρτη
ερχονταν το καραβι απο τη Μυτιλινη του Σουρλαγκα,πηγαινε στον Αστακο,
πουλαε το βελανιδι και πηγαινε στα χοντρομαγαζα κι αγοραζε  πραματα,
προιοντα,ζαχαρι,μπακαλιαρο,ρεγγες,φασολια,φακες,κλπ.
Μια μερα που ερχονταν γλυστρισε το καρο κι επεσε και σκορπισαν τα
πραματα στο κατηφορο και γυρω.Αυτο το γεγονος απο τον Θεοφιλο εγινε
ποιημα:

Τρεξατε βοηθησατε τον Γιαννη τον Τζακωστα
που ολα τα επαγγελματα τα εχει βαλει ποστα
Τουτη ειναι τρανη ζημια πολυ τρανη λαχταρα
πανε τα βαρελια το τυρι πανε και τα καρα

-Καποτε ο Θεοφιλος ητανε σ'ενα αφεντικο [Αγραμπελο η' Προδρομο] αυτος
ξελακωνε κι ενας Ντινος οργωνε.Τ'αφεντικο τους εφερε φαι,αλλα νερο δεν τους εφερε.
''Τραβατε στο πηγαδ' και βγαλτε φρεσκο νερο'' τους ειπε.
Αμα αποφαγαν κι ηθελαν να πγιουν ειπε ο Θεοφιλος στον Ντινο:
-Τραβα Ντινο να φερ'ς νερο
-Τραβα κι εσυ,του'λεγε κι ο Ντινος
στο τελος δεν πηγε κανενας και τοτε εβγαλε το ποιημα:

Και καθονταν σαν κοκοτια
κι αγναντευανε τα μποτια
ενα τερας κι ενα κτηνος
ο Θεοφιλος κι ο Ντινος

[αυτο το λενε και για τον Ντινο Καροτσερη[Τζαχρηστα]]

[Τα ποιηματα του Θεοφιλου δεν τους πειραζαν,τους αρεσαν,τα περιμενανε
με περιεργεια να γελασουν,τους διασκεδαζαν κι ηθελαν  να βγαλει ενα ποιη-
μα και γι'αυτους]

-Ενα ποιημα περιπαιχτικο για τον Γιαννη Μπαρμπαρουση:

Μια κορη στην αυλη ουρει
και τον Γιαννακη καρτερει
Περιμενει για να λουσει
τον Γιαννακη Μπαρμπαρουση

Ο Θεοφιλος και ο Σκεβης του αγιου Γεωργιου που γιορταζε ο Γιωργος
Μακρης του μπαρμπα Γληγορη Μακρη[Εισαγγελεα] πηγαν στο σπιτι
του,μολις εφτασαν στη πορτα αντι να πουνε χρονια πολλα,καλημερα
ας πουμε,λεει ο Θεοφιλος:

Εμεις τα δυο καλα παιδια
σαστιζουμε ολο το ντουνια
ενα γαιδουρι απ'την Ηπειρο
και τ'αλλο απ'την Κεφαλονια

-Καποτε στα χωρια του Ξηρομερου που γυριζε,πριν ερθει στη Μαχαιρα,αρρωστησε
κι εβγαλε ποιημα:

Γιατροι και φαρμακοποιοι μου δειχνουνε τις πλατες
Θελουνε χρηματα πολλα να εχουν οι πελατες

Εταξε στον Αγιο[τον Αη  Γερασιμο]να γινει καλα,εγινε καλα  και πηγαινε καθε
χρονο στον Αγιο

-Εβγαλε και βιβλιαρακι με τα ποιηματα του ,μου το'δωσε ,αλλα δεν ξερω
που το'χω,τι το εκανα ,δεν μπορω να το βρω

-Καποτε ηταν στη Πενταλοφο[Μπολδοβιτσα],αριστερο χωριο,πηγε το βραδυ
κρυφα,τους ειπε:εχω βγαλει ποιημα για το ΕΑΜ αλλα να το διαβασετε νυχτα
στο σπιτι να μην βρω κανα μπελα.
Πηραν τα βιβλια τα πληρωσαν και πηγανε να τα διαβασουν.
Ο Θεοφιλος ηταν δεξιος και να τι διαβασαν οι αριστεροι:

Θα παρουμε την Πολι και την Αγια Σοφια
Με Στραταρχη τον Παπαγο και τον Παυλο Βασιλια

στο μεταξυ σηκωθηκε νυχτα κι εφυγε να μην τον δειρουν
.
[Ο Θεοφιλος ακολουθησε,σαν γνησιος κληρονομος,το Κεφαλονιτικο πνευμα
και το κωμικο στοιχειο,την λαικη παραδοση,ητανε απο τη φυση του ριμναδορος,
σατυρικος,πειραχτικος]
.
.
[απο διηγηση του Νικου.Π.Παπατρεχα 76 χρονων]
ηταν γερος,ξελακωνε με κασμα τα χωραφια απο κοντοπουρναρα,τα'βγαζε με
τις ριζες],φιλικια,αγραπιδια,
να μεγαλωσουν στο χωραφι,παρανομα,λιγοι βγαζαν αδεια απ'το δασαρχειο,
το 1954 περιπου [μου'πε η Πηνελοπη ]ξελακωσε τα Παλιαμπελα του Βασιλη
[Βετλαντζα]Κουβελη,πεθερου μου
Ελεγε[κι οχι εγραφε,γιατι τα'λεγε δεν τα'γραφε]ποιηματα
Αυτα τα δυο ειναι για τον Χρυσανθο[Τακη]Τοντο,φαινεται πως τ' αρεσε
και το επιδιωκε:

Ελα βρε Τοντο μια βραδυα
να πιουμε ενα βαρελι
κι αλλο κρασι ερχεται
περα απ'τον Τσαπαρελη

[Ο Τσαπαρελης ηταν ο Νασος]

Το αλλο για τον Τοντο ηταν απο το εξης περιστατικο:
Ο Τοντος ειχε καμμια 30 στρεμματα και δεν τα'δινε του Πλιακου για λιβαδι
κι ηρθαν σε συγκρουση να κανει το τσελιγκατο,μετα το'δωσε τα προβατα
μ'σακα και τα'φτιαξαν

Ρε Τοντο συ μας ελεγες
δεν παιρνεις λεφτα απ'τον Γιωργο Πλιακο
και τωρα τα καταφερες
να τρωτε σ'ενα πιατο

Ο Γιωργος Σκεβης ο καλατζης,που εκανε παρεα ο Θεοφιλος ηταν απο
το χωριο Λια Μπουργκανα,ειχε δυο αδερφια ανταρτες που σκοτωθηκαν
και τα δυο,ο ενας,ο Προκοπης,ηταν ταγματαρχης,αξιωματικος,δασκαλος
και σκοτωθηκε το 1949 εκει πανω στο Γραμμο και στη Βιτσι,
η οικογενεια του Σκεβη ηταν εξω,η γυναικα του μ'ενα μικρο παιδι το Γρηγορακη
ηταν στη Τσεχοσλοβακια,δυο η' τρια παιδια του στη Βουδαπεστη,και δυο η' μια
κοπελλες στη Μοσχα.
Καλατζης,ηταν μια ομαδα με τον Φωτη Καλατζη[Τσιγκο]απο τη Μπουργκανα
κι αυτος,μαζι με αλλους συγγενεις και φιλους
.
.
[ποιημα για τους επιτροπους της εκκλησιας]:

Οταν θα πας στην εκκλησια
θ'αγιασεις απ'τη κορφη ως τον πατο
απο τον αγιο τον παπα
κι απο τον Χρηστο Στρατο

κι αν δεν αγιασεις απ'τον παπα
κι απο τον Χρηστο Στρατο
θα παρεις ευχες απ'τον Μπαρλα
κι απο τον Μιλιο Λιαμη

κι αν δεν αγιασεις απ'αυτους
τοσο καλο και σωνει
θα παρεις μεγα αγιασμα
απο κεινον τον Μποζωνη
.
.
[περιπαιχτικα]

τα μπουφια της Αραχωβας
τα ορνια της Κλεισουρας
απο βραδυς ξεκινησαν
να φτασουν πριν να φεξει
στον Μπουρχα τον Αλεξη
.
.
Ειχα καποτε ακουσει
ενα Γιαννη Μπαρμπαρουση
που'χε ομορφη λιγουρα
και πανεμορφη καμπουρα
.
[ο Κωστας Τζακωστας[Μπαλουφας]Χατζατζαρης ηταν προεδρος του χω-
ριου και φαινεται[κατα τον Θεοφιλο]πως κουμαντο εκανε η ...γυναικα του]:

τι το κακο που παθαμε
μ'αυτο το Χαρο
να κυβερναει το χωριο
αυτη η Χατζατζαρου
.
.
Η Βουλα η πενταμορφη
το πιο γλυκο σου ταιρι
δεν ειπε στον Θεοφιλο
λιγο ψωμι να φερει
.
.
τρεις πιστικοι καθοντανε σ'ενα μαυρο λιθαρι
κοιτανε πισω τι να δουν τον Μιχα Καρκαντζουλη
που'ρχοντανε ζβαρνοντας το ποδαρι
Για σας ρε παιδια Καλως τον τον Μιχαλη
τον λογκο μας τον πηρανε αυτοι οι παλιογαιδαροι
Ο Τζογας οταν τ'ακουσε απ'τον Δαφνια τον λογγο
τα γρουνια απαρατησε κι ας πανε για τον Νατσα
Ο Σπυρο Μπουρχας ετρεχε σ'ολα τα δικαστηρια
για να συναξει τα χαρτια να βγει η απορια
κι οταν συναξαν τα χαρτια και βγηκε η απορια
οι πιστικοι σαν τ'ακουσαν γινηκανε θηρια
.
.
και ενα για τη Καλη[Στρατου] που ηταν μικρη κοπελα:

η Καλη καλη κοπελα
εκαντατησε σαπερα
βλαστημαει το χριστουλακι
θα το πω στο παπουλακι
.
.
στις αποκριες ο Θεοφιλος ειχε ντυθει παπας κι ο Νασος Τζακωστας
νυφη κι ελεε:

και συ νυφουλα μου να εισαι ευτυχισμενη
και παντα ν'αποκτησεις χιλια
σαν του μπαρμπα το Σουρελη
τα πρικοιλια
.
.
[απο διηγηση της Λαμπρινης [Λαμπρως]Τσιντζου[Πλιατσικα],83 χρονων
τοτε οι κοπελες  και οι γυναικες πηγαιναν για πλυσιμο,να πλυνουν τα
ρουχα,στον Γερομπορο ,λιγο πιο πανω απ'το γεφυρι ηταν ενας λακκος,
[ενα βαραγκι]κι εκει πλεναμε
γυριζαμε απο το πλυσιμο και μας  ειδε ο Θεοφιλος στο δρομο κι ειπε:

κοριτσια απο το πλυμα
σταφυλια απο το κλιμα
.
.
[απο διηγηση του Λευτερη Κουβελη.87 χρονων]

ο Θεοφιλος εβγαλε ενα ποιημα[σατυρικο]για τον παπα της Σκουρτους
ηταν απο την Μπαμπινη

οι Σκορτιανιτες εχουνε
χαρα μεγαλη σφοδρα
γιατι ειναι ο σβερκος του παπα
για να φυτεψεις σκορδα

τα χερια του τα ποδια του
τη κομη του το μουσι
αφοτου εγεννηθηκε
εχει για να τα λουσει

κι ενα ποιημα για τον Μπακια Σουρελη[Γκολφη] που ειχε καφενειο στου
Νασου Βοτση[της Κιρκης τωρα],ειχε καφενειο το 45,μετα εφυγε για Αγρινιο

σαν βαζει ο Μπακιας τα γυαλια
και σε κοιτα με χαρες
θελει να σε καταπιει
ολο με τις δεκαρες

ο Θεοφιλος ηταν απο το 45 μεχρι...δεν θυμαμαι μεχρι ποτε

ενα αλλο ποιημα,δεν το θυμαμαι καλα,για καποιον που επινε
κι επεσε,δεν θυμαμαι,τωρα,ποιος ηταν

επεσε,αιματα στο κεφαλι
μα βασταει ηρωικα το δολιο το μπουκαλι

ηταν ψηλος,ξερακιανος.ηταν ηλικιωμενος
οταν εσκαβε δεν σ'αφηνε να τον πλησιασεις γιατι τοτε εβγαζε ποιηματα.
ερχονταν στο καφενειο το δικο μου,πηγαινε και στου Κστοφορου Σουρελη
[Γκολφη]

τι  καθεσε Χριστοφορε
και καμαρωνεις πια
το Σκραπα μαζι με τον Λασπια

[ο Σκραπας ηταν Αλβανος Δημητρης Ηλιαςς,ο Λασπιας ηταν ο Λιας[Κουβελης]]

εβγαλε ενα και για μενα και για το Χρηστο Σουρελη[Γκολφη]αλλα δεν
το θυμαμαι τωρα,θα το θυμηθω...

επαιρνε 8 δραχμες  τη μερα ,δεν ξερω ποσο...

 ο Γιωργο Πλιακος του'πε:να σ'δινω 40 και να σε ταιζω κι ολας;
κι ο Θεοφιλος του'πε:δεν θελω να με ταιζεις ,το φαγητο να μ'φερνεις θελω

για καποιους ειπε,δεν θυμαμαι ποιους...::

ενας ειναι σαν στραβοσουγιας
κι ο αλλος τρωει ακριδες

ηταν πολυ,ο ενας ηταν στραβοσουγιας, δηλαδη εγερνε,κι ο αλλος
ετρωε ακριδες,δηλαδη ηταν αδυνατος,πως τους λεγαν δεν ξερω...

η θεια μ' η Ρηνα τ'Καρελακη[του Θοδωρου Καρελακη γυναικα]ειχε τον Θεοφιλο
και φορτωνε,κκαι τον πιεζε κι  ειπε ο Θεοφιλος:

μια  γρια γρια καλη
που γαυγιζει σαν σκυλι

κι αυτη ειπε:οχι ετσι,δε το θελω

ηταν πολυ ,δεν το θυμαμαι,μεσες ακρες...

τον ειδα στο λεφορειο,ειχα τ'αλογα στη Ριζα,και μπηκα στο λεφορειο
να'ρθω στο χωριο,ητανε μεσα,με κοιταξε και μου'πε:δεν με γνωριζεις;
ο Θεοφιλος ειμαι.
καθονταν με μια γυναικα,μου'πε:η γυναικα μου.
δεν ξερω,παντρευφτκε;ποτε ηταν;ειχα γυρισει απο φανταρος[το 52],δεν ξερω ,δεν
θυμαμαι ποτε ηταν...

ητανε ο Βαγγελης Καρελακης ο Σπυρος Σουρελης [Γκολφης] κι ο Χρηστος
Κωτσοκβελης ητανε τοτε το 44; 43; δεν ξερω,επειδη βαργανε τσ'Γερμανους
ηθελε κι αυτος να παει και πηγανε ο Σπυρος κι αυτος,[στον Αχελωο]-
αλλα εκεινοι τσι καταλαβαν  κι τσ'πηραν κνηγωντας κι δινε στα ποδαρια και
τοτε λεει για τον Βαγγελη:
κι ο Βαγγος ο παλλικαρας
πολλους ειχε σκοτωσει
και στην Αλυκη επροφτασε
στο πγιαδι να τρυπωσει

δωσ'μου ν'αλλαξω μανα μου
και μενα μη μου κρενεις
δωσ'μου αλλο σωβρακο
κι ετουτο μην το πλιενεις

και για τον Σπυρο ειπε:
κι ο Σπυρο Γκολφης ο σοφος
που'ταν σε ολα ατσιδα
ανοιξε τα ποδια του
και φευγει σαν ακριδα
[δηλαδη απδωντας]
για το Χρηστο ομως δεν το θμαμαι πως το'πε ,πως το'βγαλε
οι ανταρτες,ητανε ο Μπουρος,οι ανταρτες ητανε πολλοι,ο Καραμπεκιος
απ'τον Αητο,ο Παπαιωαννου ενας ηταν με τον Ζερβα[ΕΔΕΣ] ο αλλος με το
Κομουνιστικο Κομμα[ΕΑΜ],Αγρινιωτες αυτοι,δεν ξερω πως τσ'ελεγαν τα ονο-
ματα τ'ς,Παπαιωαννου Νικος ο ενας τον αλλο δεν ξερω,
ο Μπουρος σα κι ητανε απο δω απ' τ'Αγγελοκαστρο;η' απ' δω απ'τ'Σταμνα;
απ'τ'Σταμνα σα κι ητανε
ηταν το 41,οχι το 41,το 42,43,44 ηταν αυτο,ο Θεοφιλος πρεπ'να'τανε εδω,
αυτος εδω γυρζε  η' μπορει να το'μαθε,δεν ξερω,παντως το'βγαλε αυτο.
ητανε,ητανε,πρεπ' να'τανε,κι απε τον ειχε ο Πλιακος,τον ειχανε αυτοι πο'σκαβε,
σκαφτιας ητανε αυτος,43,οχι 41 δεν ηταν ανταρτικο,42 .43  44 τοτες πρεπ'να'γινε,
δεν ξερω κι αν το'μαθε μετα,μπορει να το'μαθε κι μετα κι του'πε,αλλα τωρα το
θμυθκα.γιατι καθομαστανε με το Μολλα κι κατ'αστειεβαμε κι θμηθκα το Βαγγελη
.
.
ηταν κι ενα βλαχοπουλο,το'χαν κοντα οι Μπουρχαιοι[ο Σπυρο Μπουρχας]
ηταν κι ο Πανο Μπουρχας
εκει στη Ριζα στη Βλασουνα,στη Τζαπουρνια.ηταν ενα φυλακιο,το'χαν οι Ιταλοι,
μ'ενα πυροβολειο και δεν περνουσαν πανω,οταν εφυγαν οι Ιταλοι,αφη-
σαν το κανονι,και περνουσαν,αυτο το βλαχοπουλο ειπε τοτε:

βρηκα τον μπαρμπα Πανο
που πας ορε παιδι;
αφου  ολοι πανε πανω

ελεγε πολλα,αυτο θυμαμαι...

ενα ποιημα εβγαλε το βλαχοπουλο για ενα περιστατικο που εγινε,
ο Ταμπουρλανος ηταν ο Κωτσος Μπαρλας[Γκολφης],Μπριστουρας
ηταν ο Στρατος Καραγιαννης και ο Γιαννης ηταν ο Πανουργιας:

ο Ταμπουρλανος περασε με τον Μπριστουρα
απο του Γιαννη το μαντρι και πηραν την τσεκουρα

δεν σου'πα μπαρμπα Γιαννη στ'αγκαθια μην πατας
αλλ'αυτονε τον Μπριστουρα να τον κλωτσοπατας

το βλαχοπουλο ηταν το 40 μεχρι το 43
.
.
.

Θεοφιλος Χατζημιχαηλ η' Κεφαλας Ζογραφος-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΣΧΟΛΙΑ ΕΠΙ ΘΕΟΦΙΛΟΥ-χ.ν.κουβεληςι

''αυτος ο ταπεινος και αγαθος που ητον ο Θεοφιλος Κεφαλας Χατζημιχαηλ εκ της μητρος
το επωνυμον'' μου ειπεν ο κυρ Γιαννης Κοντος κτηματιας το επαγγελμα και μυλωνας Ανω-
βολιωτης στην Ανακασια,''με εζογραφισεν εις αλογον ιππευων,ως Αγιον Γεωργιον
η' και Αγιον Δημητριον''εσυνεχισεν τον λογον του ο φιλος προστατης του Θεοφιλου ''και
μιαν αλλην μου εκαμνεν ζογραφικην μετα της συζυγου μου με ανθοστηλην περιτεχνον''
ειπεν και εμειδιασεν υπερηφανως.''θα ελεγον πως το ταμπλω αυτο δηλαδη την ιμαζ την
εκαμνεν εις το στυλ  με το οποιον εκαμνεν την σειραν η οποια εικονιζει τους συμπαθεις
αμουρε Αρεθουσα και Ερωτοκριτο.λε κουλερς η mise en scène  και λα σανς'' εσχολιασεν
ο μεσιε Στρατης Ελευθεριαδης Τεριαντ γαλιστι.μετιε τεχνοκριτικος εις Παρισιους
αρτ-κριτικ.
Την ημεραν εκεινην κατα την οποιαν καποιος αναιδης και κακοτροπος ετραβηξεν την
σκαλαν και επεσεν κατω ο δυστυχος Θεοφιλος και θα ετσακιζετο τα κοκκαλα του αν
καποιος θεος δεν εβαζεν τη χειρα του να τον εκρατη,τοτε,ελαχιστοι το ηξερουν η' καλυ-
τερον το φανταζονται,πως διακαως ηυχηθη,αν ητον δυνατον και εγινετο,να εγι-
νετο αυθις και να επαρουσιαζετουν ως Μεγαλεξανδρος η' ως Γεωργιος Καραισκακης
η' Δυσσεας Ανδρουτσος η' ως Κωνσταντινος Παλαιολογος ,τους οποιους ολους  ειχεν ζογραφισει,ουτως ηθελεν να σωσει την δυστυχην πατριδαν απο τους αρπαγες της και
τους καθε λογης δυναστες της.
Αυτα εσυλογιζετο εις την Βαρεια της Μυτιλινης ο εις το παρελθον Καβασης θυροφυλαξ
εις το Ελληνικον Προξενειον της Σμυρνης Θεοφιλος,εις τον οικισκον του τρωγων ενα
μαγειρεμενον οψαρι πλην ομως ανορεκτως.Εκ των υστερων  το ψαρι αυτο τον εδηλητη-
ριασεν   και αποθανεν.
Ποσον δηλητηριαζομεν απο των αρχαιοτατων χρονων μεχρι και σημερον αυτην την
ερημον πατριδαν  και ουδολως προσεχομεν τον αγαπημενον τοπον μας ουτε νοιαζο-
μαστε το παραμικρον να την ωφελησομεν.
.
.
.

Minimalism XVII-2μ χ 3μ-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
Ο  ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ ΤΩΝ  ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ-χ.ν.κουβελης
THE LABYRINTH OF SENTENCES-c.n.couvelis


στο κτιριο μπηκε ακριβως 12 η ωρα το μεσημερι.η γραμματεας ,μια νεαρη
κοπελα,του ειπε να περιμενει.περιμενε 10 λεπτα.χτυπησε το τηλεφωνο.ακου-
σε τη γραμματεα να απαντα:''μαλιστα,ειναι εδω''.εκλεισε το τηλεφωνο.''Κυριε,
σας περιμενουν''.σηκωθηκε.τον συνοδευσε.η υπηρετρια χτυπησε την πορτα
και την ανοιξε.''περαστε,παρακαλω''του ειπε.περασε στην αιθουσα.η πορτα
εκλεισε πισω του.ηταν σκοτεινα.τα φωτα ανοιξαν ξαφνικα.εκτυφλωτικο φως.
με δυσκολια εβλεπε.ακουσε μια φωνη,αυτον που φωναξε,δεν τον ειδε.
''καθιστε στη καρεκλα''η φωνη ειχε τονο διαταγης.''μπροστα σας''.ειδε τη
καρεκλα.καθισε.αναψε μια οθονη.μεγαλη.ορθογωνια.πανω της προβαλλον-
ταν προτασεις.πολυ γρηγορα,δεν προλαβαινε να τις διαβασει.μετα απο λιγο
του φανηκαν ακατανοητες.ειχε την εντυπωση πως για κατι τον κατηγορουσαν.
ξαφνικα εσβησε η οθονη.''τωρα,καταλαβατε,μπορειτε να σηκωθητε απο τη
καρεκλα''ακουστηκε η ιδια φωνη.δυνατη.σαν να εβγαινε απο μεγαφωνα.
''ειστε ελευθερος να φυγεται''.σηκωθηκε.το φως στην αιθουσα εγινε κανο-
νικο.μπορουσε να δει.η αιθουσαν ηταν τεραστια.κανενα αλλο επιπλο ,εκτος
απο την καρεκλα,δεν υπηρχε σ'αυτον τον αχανη χωρο.του φανηκαν οι τοιχοι
του δωματιου πολυ απομακρυσμενοι απ'αυτον.ζαλιστηκε.''ελατε,κυριε''ακου-
σε τη φωνη της γραμματεας.βγηκε απο το δωματιο.''τι ωρα κλεινεται;''ρωτησε
τη γραμματεα.''σε λιγο''απαντησε εκεινη.''αλλωστε νυχτωσε.καθυστερησαμε
με τη περιπτωση σας''.βγηκε στη πολη.ερημια.αδειοι δρομοι.κοιταξε ψηλα
το ρολοι σε καποιο κτιριο.3.07 πμ.ενιωσε το πρωινο κρυο.ειχε υγρασια.κοι-
ταξε για ταξι.δυσκολα να βρει αυτη την ωρα.περιμενε.ακουσε το θορυβο
ενος αυτοκινητου.το αυτοκινητο ,ενα κοκκινο σπορ,σταματησε μπροστα του
κι ανοιξε η πορτα του συνοδηγου.''περαστε ,κυριε'',ειδε στη θεση του οδηγου
τη κοπελα του γραφειου που επισκεφθηκε το μεσημερι.''δυσκολα αυτη την
ωρα να βρητε ταξι.θα σας παω εγω στο σπιτι σας''.μπηκε στο αμαξι.αμιλητοι
στη διαδρομη.η κοπελα φαινεται να ηξερε τη διευθυνση ,δεν την καθοδηγησε.
οταν εφτασε μπροστα απο το σπιτι του σταματησε.''εδω ειμαστε''του ειπε ''κατε-
βητε.καληνυχτα''.κατεβηκε.ευχαριστησε την κοπελα κι εκλεισε τη πορτα.το
αυτοκινητο ξεκινησε.''αυριο,την ιδια ωρα σας περιμενουμε,μην καθυστερησετε''
ακουσε τη φωνη της γυναικας.γυρισε το κεφαλι να δει.η κοπελα αναπτυξε μεγαλη
ταχυτητα κι εξαφανισθηκε στη γωνια του δρομου.

.

.

.

Samuel Beckett-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
ΣΑΝ ΠΑΛΙΟ ΠΑΛΙΟ ΤΡΑΓΟΥΔΑΚΙ
[LIKE AN OLD OLD SHORT SONG]
ΘΕΑΤΡΟ-THEATRE -[ΜΟΝΟΠΡΑΚΤΟ]-χ.ν.κουβελης

[δωματιο.χαμηλος φωτισμος.σχεδον αδειο απο επιπλα..τρεις καρεκλες σε
ισοσκελη  τριγωνικη διαταξη .δυο αντρες [Α-Β]και μια γυναικα[Γ].ακαθοριστης
ηληκιας.ο ενας αντρας [Α]καθεται στην  καρεκλα της κορυφης του ισοσκελους.
σχεδον ακινητος,σιωπηλος,κοιταζει κατευθειαν μπροστα,καθ'ολη τη διαρ-
κεια της σκηνης.ο αλλος αντρας[Β] και η γυναικα[Γ] καθονται στις αλλες δυο
καρεκλες .τις εναλλασουν η' στεκοντανται και οι δυοι ορθιοι η' μονο ο ενας
ειναι καθισμενος και ο αλλος ειναι ορθιος.κινουνται γυρω -γυρω απο τον ακι-
νητο αμιλητο ανθρωπο[Α].μιλουν συνεχως σ'αυτον,μην κοιταζοντας ο ενας
τον αλλο.[Αυτος ειναι ενας τριτος ξενος ανθρωπος η' εχουν καποια σχεση μαζυ
του]συγγενικη] η' ειναι  η προβολη του ενος η' ειναι η προβολη και των δυο η'
η προβολη καποιας κοινης καταστασης τους]
Β:Λες να σκεφτεται;
Γ:Αποκλειεται να μην σκεφτεται
Β:Τι σκεφτεται τοτε;
Γ:Τιποτα
Β:Δεν εχεις αδικο.Σκεφτεται Τιποτα .Αρα Υπαρχει
Γ:Ακριβως
[σιωπη]
Β:Μια μερα,πρωι
Γ:Δεν ηταν πρωι,μεσημερι ηταν.Τεταρτη.ωρα 10:41 π.μ
Β:Α.Δεν την αντεχω την ακριβολογια σου.την ευαισθησια σου σε ανου-
σιες λεπτομερειες.
Γ:Μιλας αοριστα.Παντα σ'αρεσει να μιλας αοριστα.Γιατι;Να σου πω εγω
γιατι;
Β:Γιατι;
Γ:Για να φαινεσαι σπουδαιος.Καποιος.Ενω εισαι ενα στρογγυλοτατο μηδεν
[γελαει]Σαν το αυγο της κοτας.Οριστε εκφραση.[ειρωνικα]''Μια μερα,πρωι''.
Μια ηληθια Ακριβολογια.Να τη χεσω αγαπητε μου
Β:Παντα τα ιδια.
Γ:Φυσικα.Ο ανθρωπος δεν πρεπει να εκπλησει.Εχει ενα κεφαλι εχει δυο ματια
δυο χερια μια κοιλια  δυο ποδια
Β:[με ενταση]Σκασε.Κι ενα βρωμοστομο.
Γ:Λοιπον  εκεινο το μεσημερι .10:54 πμ και οχι 10:41.Τριτη και οχι Τεταρτη
Β:Πεμπτη ηταν.Ειμαι σιγουρος
Γ:Η σιγουρια σου.Οπως τοτε.Τι ηληθιος που ησουν.Θυμασαι;
Β:Σημασια εχει που θυμαμαι.Θυμαμαι .Αρα Υπαρχω
Γ:[Γελαει]Κι εγω Κατουραω .Αρα Υπαρχω
Β:Ηταν ζεστο το χερι.Μετρησα τα δαχτυλα του.Πεντε.Ακριβως πεντε.
[σιωπη]
Γ:Σ'αρεσει η μουσικη;
Β:Ναι.Μπορει ν'απαντουσα και οχι.Δεν νομιζεις;
Γ:Παντως σ'αρεσει.Ναι;
Β:Παντα φλυαρεις.Περισσοτερες λεξεις.Κι ολες ,μα ολες,ασχετες.
Γ:Ασχετες η' αστοχες;
Β:Και τα δυο.Αστοχες και ασχετες
Γ:Ποτε λες την Αληθεια;
Β:Παντα οταν λεω Ψεματα
Γ:Δηλαδη τωρα λες Αληθεια
Β:Οχι λεω Ψεματα.Αληθεια
Γ:Δεν Συμφωνω
Β:[περιπαιχτικα].Δεν Συμφωνω.Αρα Υπαρχω.Παντα το ιδιο τροπαριο.Βαρεθηκα
Γ:Βαρεθηκες.Γιατι τοτε δεν φευγεις;Σε σιχαινομαι
Β:Δεν εχω που να παω.Αλλωστε εσενα δεν σ'αγαπαω
Γ:Καποτε μ'αγαπουσες
Β:Λες Τωρα
Γ:Ναι λεω Τωρα
Β:Για ποιο πραγμα λες Τωρα;
[σιωπη]
Γ:Δεν ξερω
Β:Καταλαβα.Cogito.Ergo Sum
Γ:Δεν καταλαβες.Εισαι,ησουν Ισχυρογνωμων.Θα Εισαι
Β:Λες ν'ακουει;
Γ:Φυσικα και Ακουει
Β:Ομως.Φυσικα και δεν Ακουει
Γ:Αν ομως Ακουει;
Β:Δεν με Ενδιαφερει
Γ:Θα' ταν Τρομερο
Β:Αυτο με διασκεδαζει
Γ:Τι σε διασκεδαζει;
Β:Το Νοημα.Με κεφαλαια γραμματα.ΤΟ ΝΟΗΜΑ.Δεν ειναι γελοιο;
Γ:Με ρωτας;
Β:Απανταω.Τι Νοημα εχει αν απανταω η' ρωταω.Αφου παντα στο ιδιο
καταληγουμε.Μην πεις που;
Γ:Μην πεις που;Μην εισαι ολη την ωρα  κουραστικος
Β:Γιατι τι ειπα;
Γ:Θα ελεγες.Η' για να ειμαι δικαιη μαζι σου.Δεν θα ελεγες
Β:Ομως μπορω να πω η' δεν μπορω
Γ:Εξαρταται
Β:Απο τι;
Γ:Απ'το Αν κλανει το παπι
Β:Το γατι ειναι το σωστο.Μην γινεσαι χυδαιος
Γ:Εγω χυδαιος;Ποτε δεν ειμαι χυδαιος.Ποτε δεν Υπηρξα.
Β:Συμφωνω
Γ:Συμφωνεις σ'Αυτο η' στο Αλλο;
Β:Συμφωνω και σ'Αυτο και στο Αλλο
Γ:Αρα Αντιφασκεις
Β:Εσυ Δεν Αντιφασκεις.Αρα Υπαρχεις
Γ:π.χ Το Δεντρο Ανεβαινει στον Ουρανο η' Κατεβαινει στη Γη;
Β:Να σου Απαντησω.Εκεινη τη μερα
Γ:Σημερα
Β:Μην διακοπτεις.Τι παιδικη συνηθεια κι αυτη.Να διακοπτεις τον Αλλον
οταν εχει κατι να πει.Συνεχιζω.Εκεινη τη μερα ειχα γυρισει απ'τη δουλεια
νωρις
Γ:Σε ειχαν απολυσει.''Με απελυσαν,τα καθικια''ειπες
Β:Οχι.Αυτο ειχε γινει την προηγουμενη μερα.Τοτε,λοιπον,σε βρηκα,σε εκανα
τσακωτη,να ακριβολογω,στο κρεβατι μ'εκεινον τον ηληθιο
Γ:Λες Ψεματα
Β:Κι αν λεω Ψεματα Αληθεια λεω
Γ:Λες Ψεματα ομως
Β:Κι Αν λεω Ψεματα Εχει Καμια Σημασια.Εχει;Πες μου Εχει;
Γ:Τι θες να πεις;
Β:Πως Εγω απολυθηκα κι Εσυ εβγαζες τα ματια σου
Γ:Με την τσουλα που γνωρισες;
Β:Αυτη ειναι αλλη περιπτωση.Διαφερει
Γ:Σε Τι Διαφερει;
Β:Α.Ολα θελεις να τα ξερεις.Ολα σε πειραζουν.Ασχοληθηκα εγω με
τα σκατοπραγματα σου
Γ:Η Αληθεια ειναι πως ποτε δεν ασχοληθηκες.Δεν ειχες χρονο.Ησουνα
χωμενος μεχρι το στομα στα σκατα σου.Μεχρι τη μυτη
Β:Διασκεδαζα
[σιωπη]
Γ:Ο Χρονος
Β:365 μερες 8.760 ωρες 525.600 λεπτα 3.153.600 δευτερολεπτα 315.360.000 δεκατα
του δευτερολεπτου
Β:Τεραστιος Αριθμος ο Χρονος
Γ:Και το ωραιο ειναι πως δεν Υπαρχει.Ειναι Ανυπαρχτος
Β:Για να το λες Εσυ που Ξερεις ετσι θα ειναι
Γ:Με ειρωνευεσαι
Β:Για να το λες ετσι ειναι
Γ:Το βλεπεις παλι με ειρωνευεσαι
Β:Αυτο το ειπες Πριν
Γ:Δεν εχω αδικο.Πραγματικα με ειρωνευεσαι
Β:Εχεις Αποδειξεις;
Γ:Και βεβαια εχω.Ατρανταχτες
Β:Κουνησου απ'τη θεση σου.Φεξε μου να μην σκονταψω
Β:Ειπες Πριν Τωρα Μετα
Γ:Και τι μ'Αυτο; Το Ξαναλεω.Σιγα τ'αυγα μην σπασουν.ΤΩΡΑ ΑΥΡΙΟ ΚΑΙ ΜΕΘΑΥΡΙΟ.
Ξερω κι ενα τραγουδακι μ'αυτο το θεμα.[Το τραγουδαει]
Σημερα Αυριο και Χτες
που'ναι οι σουπιες φτηνες
Β:Σκασε.Δεν Ειναι Αστειο.ΟΛΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΣΤΕΙΑ
Γ:ΕΓΩ ΠΑΝΤΩΣ ΤΟ ΔΙΑΣΚΕΔΑΖΩ ΜΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ
Β:ΕΙΣΑΙ ΑΝΑΙΣΘΗΤΗ
Γ:ΓΟΥΣΤΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΚΑΠΕΛΛΟ ΜΟΥ
Β:Μηπως και για το Αλλο εχεις Αποδειξεις;
Γ:Για την τσουλα;Και φυσικα εχω και παραεχω
Β:Μην ξεφευγεις.Ξερεις ποιο Αλλο
Γ:Μα το Θεο δεν ξερω
Β:Ξερεις και παραξερεις.Τι κανει νιαου στα κεραμμυδια
Γ:Η Γατα
Β:Επομενως το Αλλο Ειναι Γατα στα κεραμυδια
Γ:Και Γιατι να μην Ειναι;Και τι να ειναι;
Β:Ικανοποιηθηκες δηλαδη που Ειναι Γατα στα Κεραμυδια
Γ:Και τι με νοιαζει εμενα;Ας Ειναι και Αλεπου στο Κοτετσι.Εστω κι Ετσι Υπαρχει.
Καλλυτερα ειναι απ'το να Ειναι Ανυπαρχτος
Β:Τοτε Αλλαζει το Πραγμα
Γ:Τοτε Συμφωνουμε Πως ο Ορισμος του Αλλου Ειναι Θεμα Προοπτικης.
Απο ποια θεση το προσεγγιζουμε
Β:Ποιος σου ειπε Πως Συμφωνω
Γ:Μολις Τωρα το Ειπες
Β:Τι Ειπα;
Γ:Αυτο που Ειπες Δεν Ειναι Αυτο που Ειπα
Β:Τοτε τι Ειπες;
Γ:Αυτο που Ειπα και δεν ειναι Αυτο που δεν Ειπα
Β:Αρα Ειπες Αυτο που δεν Ειπες
Γ:Ακριβως.Ακριβεστατα.
Β:Τωρα μιλας Σωστα
Γ:Και Πριν μιλουσα Σωστα
Β:Τι Ελεγες;
[σιωπη]
Πραγματικα Τι Ελεγες Σωστα;
Γ:Ξερεις,τοτε
Β:Τοτε Ξερω
Γ:Ξερεις
Β:Τη Τυφλα μου
Γ:Εισαι Εγωιστης
Β:Κι εσυ Ισχυρογνωμων
Γ:Μου το ειπες και Πριν
Β:Δηλαδη θελεις να μου πεις πως Επαναλαμβανομαι
Γ:ΕπαναλαμβανεσαιΑρα Υπαρχεις
Β:Μ'αρεσει που κι ετσι υπαρχω.βηχω.φταρνζομαι.κλανω.
[σιωπη]
Βηχω.Φταρνιζομαι.ΚλανωΑρα Υπαρχω
Ειναι Ωραιο Να Υπαρχω
Γ:Ναι Ειναι Ωραια
Β:Ναι Ειναι Ωραια Κι Ετσι.Ειμαι Πραγματικα Ευτυχισμενος.
Δεν Εχω Να Κανω Κατι Καλυτερο.Σπουδαιοτερο
Γ:Τι θα εκανες δηλαδη;
Β:Τιποτα
Γ:ΤΙΠΟΤΑ
Β:Τιποτα
Γ:Και τωρα τι κανουμε κανοντας Τιποτα;
Β:Παλι Τιποτα
Γ:Δεν μπορουμε να ξεφυγουμε απο το Τιποτα.Ειναι Πραγματικο
Β:Βεβαια Πραγματικο.Οπως μια τρυπα στο νερο
Γ:Σωστα.Αυτο ειναι το Τιποτα μια Τρυπα στο Νερο
Β:Σωστα το Τιποτα Ειναι οπως ενας κωλος που χεζει.
ΤΟ ΤΙΠΟΤΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΚΩΛΟΣ ΠΟΥ ΧΕΖΕΙ ΤΙΠΟΤΑ.
Μυριζει κι ετσι το καταλαβαινουμε
[σιωπη]
Γ:Χεζει.Δηλαδη Θελεις να πεις Δημιουργει
Β:Ναι.Θελω να πω.Αρα Υπαρχω.Υπαρχεις.Υπαρχει
Γ:Τι;
Β:Παλι απ'την Αρχη.Φαυλος Κυκλος
Γ:Αλλα μην φλυαρεις
Β:Ειναι Αδυνατο
Γ:Τι ειναι Αδυνατο;
Β:Πως ειναι Δυνατον τοση ωρα να μην μιλαει και να μην ακουει;
Γ:Εγω λεω πως δεν ακουει γι'αυτο δεν μιλαει
Β:Κι εγω λεω πως ακουει και δεν μιλαει
Γ:Κοιταξε να Δεις Δεν θα περασουμε ολη την ωρα μας μ'αυτο το θεμα.
Αν ακουει.Ας Ακουει
Β:Κι Αν Δεν Ακουει Ας Μην Ακουει
[σιωπι]
Γ:Κι Αν Δεν Μιλαει Ας Μην Μιλαει
Β:Αν Μιλαει.Ας Μιλαει
Γ:Σαν παλιο παλιο τραγουδακι
[σιωπη]

[και οι 3 ανθρωποι ακινητοι  καθισμενοι στις καρεκλες στις κορυφες του
ισοσκελους τριγωνου]

[χαμηλωνουν τα φωτα]
Τελος του Μονοπρακτου

.
.
.

Frida Kahlo-Diego Rivera-painters-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΜΟΝΟΛΟΓΟΣ ΣΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΤΗΣ FRIDA KAHLO-χ.ν.κουβελης

THE LAST ONE-PLAY IN BED OF FRIDA KAHLO-c.n.couvelis

[ΘΕΑΤΡΟ-THEATRE-ΜΟΝΟΠΡΑΚΤΟ-ONE-PLAY]

Λιγο να σηκωθω στα μαξιλαρια.Να βλεπω καλυτερα το προσωπο μου
στον καθρεφτη.Ποναω σημερα λιγοτερο.Ας μην χαιρομαι.Περιμενω
την Κριστινα να μου φερει τους δυο παπαγαλους που της παραγγειλα.
Η καημενη.Κατι την βασανιζει.Πολυ σκεφτικη μου φαινεται το τελευταιο
καιρο.Οταν την ρωταω τι εχει αποφευγει να μου απαντησει.Μισολογα.
Δεν με κοιταζει κατευθειαν στα ματια.Και ποσο κοκκινιζει το ομορφο
προσωπακι της μικρης μου αγαπημενης αδελφουλας.Ποσο την αγαπαω.
Κι ο Ντιεγο ποσο την αγαπαει κι αυτος.Να μακιγιαρω τα φρυδια μου.Πιο
σμιχτα.Τα θελω πιο ινδιανικα.Η μαμα ηταν ινδιανα.ο μπαμπας γερμανοε-
βραιος.Κι εγω γεννηθηκα μεξικανα επαναστατρια.[γελαει]7 Ιουλιου 1910
τοτε που αρχισε η επανασταση.Τοσα μουραλς γι'αυτη εχει κανει ο Ντιεγο.
Ποσο τον θαυμαζω και ποσο τον θαυμαζει ο κοσμος.Ειναι σπουδαιος
μεγαλος ζωγραφος.Ποσο ομως με νευριαζει και με κανει δυστυχισμενη
που τον κυνηγουν λυσασμενα οι γυναικες.Θα τις ξεμαλλιαζα.Ν'αφησουν
ησυχο τον Ντιεγο.Τον δικο μου ελεφαντα Ντιεγο.Νομιζω πως θα ταιριαζε
να ζωγραφισω λουλουδια στα μαλλια μου.Θα'ταν ωραια η εικονα μου.
[σιωπη]Δεν θελω να'ναι ωραια η εικονα μου.Εκεινος ο απαισιος δολο-
φονος μαχαιρωσε τη γυναικα του με 16 μαχαιριες και στο δικαστηριο
ειπε ''Μερικες Καποιες Μαχαιριες''.16 μαχαιριες στο αδυνατο ευθραυστο
σωμα της μερικες καποιες μαχαιριες.Χθες ειχα νεα απο τη Ζοζεφιν.Μου
γραφει πως στο Παρισι ειναι ξετρελαμενοι με το τραγουδι και το χορο της.
Αυτη ξερει τι θελει.Αν κι ειναι ενα μονο χρονο μεγαλυτερη μου.Αυτη γεν-
νηθηκε το 1906 κι εγω το 1907.[γελαει]Ειναι τολμηρη και ατιθαση.Ανεξαρτητη.
Ακριβως οτι θελει η Επανασταση μας.Θυμαμαι την τελευταια φορα που την ειδα
που τραγουδησε για μενα το ''Yes, We Have No Bananas ''μεσ'
στα αυτια μου το ψιθυρισε.Ποσο πολυ με τρελλανε η λαυτρευτη μου Ζοζεφιν.
Πραγματικη Μαυρη Αφροδιτη.Τη λατρευω.Ο Ντιεγο θελει να του λεω για'κεινη.
Με βαζει να του αφηγουμε τις συναντησεις μας και πολυ τον διασκεδαζει αυτο.
Τ'αλλα ομως τον οργιζουν.Νευριαζει παρα πολυ.Ελεφαντας.Ολα θα τα γκρεμισει.
Με βριζει χυδαια.Κολαση.Βγαζει τα σπασμενα γιατι κι εγω για τα δικα του,που
δεν ειναι λιγα αλλα παρα πολλα,του ορμαω σαν αγριεμενη υαινα και του χωνω
τα νυχια στα ματια και στο προσωπο να τον ξεσχισω.Θα'θελα να τον κλωτσισω
αλλα τα ποδια μου δεν εχουν τη δυναμη.Ουτε μπορω να τον ριξω κατω να τον
πατησω.Αργησε η Κριστινα.Που να ξεχασθηκε;Ο παπαγαλος θα ταιριαζε σ'εκει-
νο το σημειο.Κιτρινο πρασινο κοκκινο χρωμα.Θα του αρεσε και του Ντιεγο.Πολυ
μου αρεσει το βλεμμα του οταν κοιταζει τους πινακες μου.Αν και τους βρισκει
ξενους απ'τους δικους τους.Τον γοητευουν ,μου λεει και με φιλαει τρυφερα στο
δεξι μαγουλο.Αν και αριστερος,μου λεει γελαστος,σε σενα Φριδα μ'αρεσουν ολα
τα δεξια σου.Κι εγω παντα,δηθεν σοβαρα του λεω,μηπως εννοεις το μικρο μου
δεξι ποδι.Ποσο τον αγαπαω ποσο τον λατρευω.Πριν λιγες μερες τελειωσα εναν
πινακα με μια ελαφινα να τρεχει στο δασος και το προσωπο της να ειναι το δικο
μου προσωπο.Η Φριδα πληγωμενη ελαφινα.Δεν ζωγραφιζω ονειρα ουτε εφιαλτες
αλλα την πραγματικη μου ζωη.Την δυστυχισμενη πραγματικη μου ζωη.Την 17 Σε-
πτεμβριου του  1925 που επεσε το λεωφορειο πανω στο τραμ και τσακισα πλευρα
σπονδυλικη στηλη  λεκανη ωμο.Και εντεκα ραγισματα στο δεξι μου ποδι.Φαντα-
σθητε εντεκα ραγισματα στο μικρο δεξι μου ποδι.Να σ'αυτο το μικρο μου ποδι.
Και στα 6 μου αρρωστησα.Ειπαν οι γιατροι.Spina bifida αναπτυξιακη διαταραχη
της σπονδυλικης στηλης και των ποδιων.Σπασμενη κολωνα.Τοτε σ'εκεινο το ατυ-
χημα ενας μεταλλικος λεβιες μου τρυπησε τη μητρα.Χωρις Ελπιδα.Απελπισμενη.
Δεν μ'ενοιαζε να χασω τη ζωη μου.Στο νοσοκομειο Χενρι Φορντ εκανα το Ιπταμενο
κρεβατι.Τρεις αποβολες.Οχι μια.Τρεις.Ποσο υπεφερα.Ποσο ηθελα τα μωρα μου.
Να εχω τα δικα μου μωρα Τα μωρα του Ντιεγο μου.Ο Ντιεγο μου ειναι η Τροφος μου
με κραταει  προστατευτικα στα δυνατα του μπρατσα και με τρεφει.Η Ζοζεφιν μου
μου γραφει πως εχει υιοθετησει και το 12δεκατο παιδι της.Ποσο τη ζηλευω.Αυτη
ειναι υγιης.Κι εγω κρυβω τα αναπηρα ποδια με μακριες πολυχρωμες ινδιανικες
φουστες.Εγω η Φριδα ειμαι μια κορδελα τυγιγμενη γυρω απο μια χειρομπομπι-
δα.Να σκασω.Ο κακομοιρος ο Λεον,τον λυπομουν,γλυτωσε απο τις γελοιες εκεινες
δικες ,μου εστελνε ραβασακια,λιγο ντροπαλος,τα κρυβε μεσα σε βιβλια,να μη κατα-
αβει η γυναικα του.Διαρκης Επανασταση.Σχολαστικος ανθρωπος.Μια -δυο φορες
ηταν η σχεση μας,δεν θυμαμαι.Το προσωπο μου.Στον καθρεφτη,εδω μπροστα μου,
απεναντι μου,το προσωπο μου.Ολοκληρο..Νοιωθω τοση μοναξια.Σαν ολα να απο-
μακρυνθηκαν απο μενα,να ξεριζωθηκαν και να αιωρουνται απο πανω μου.Τα πνευ-
μονια μου η καρδια μου το στομαχι μου το συκωτι μου η κοιλια μου τα εντερα μου
η μητρα μου οι ωοθηκες μου οι σαλπιγγες μου .Ολα κρεμασμενα απο  πανω μου και
να σταζουν.Ειναι ωρα να παρω το φαρμακο μου.Ποσο θα ηθελα να εφευγα χαρουμε-
να και να μην ξαναγυριζα ποτε.Αργει η Κριστινα.Γιατι αργει τοσο;Τι να συμβαινει;
Που ειναι ο Ντιεγο μου;Νοιωθω τοση μοναξια.Το προσωπο μου.Ο εαυτος  μου.Τοσες
φορες τον ζωγραφισα,που νοιωθω πως ειναι το μοναδικο ατομο που γνωριζω καλυ-
τερα.Αρχιζει να με ποναει το ποδι.Και στη μεση ποναω.Ποσο θα ηθελα τωρα να κλεισω
τα ματια και να κοιμηθω.
.
.
.

Josephine Baker-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
Εγω η Freda Josephine McDonald petite danseuse sauvage-χ.ν.κουβελης

μ'εβγαζαν πολυ μικρη στη σκηνη να χορευω και οταν μικρη 9χρονων δουλευα
υπηρετρια η white κυρια μου'καιγε τα χερια γιατι εβανα πολυ σαπουνι στο πλυσιμο
στα 13 μου χρονια ημουνα street child κοιμομουν σε παραγκες κι εψαχνα στους
σκουπιδοτενεκεδες να βρω κατι να φαω,οπως πεταμενες bananas,Yes!We Had No
Bananas,στα 19 στο Παρισι με πηραν για erotic dancing για τους μεσιε,και nude on
stage,και κατοπιν  wearing a costume consisting of a skirt made of a string of arti-
ficial bananas εκανα Grand  σουξε Art Deco  και on stage με συνοδευε my pet chee-
tah, Chiquita στολισμενη μ'ενα diamond collar.and then εγινα the most sensational
woman anyone ever saw,Siren of the Tropics , Zouzou, Princesse Tam Tam and
Black Pearl,Bronze Venus  and Creole Goddess and then "J'ai deux amours" a muse
FOR ALLS FOR EVERYBODIES
and NOW
ΕΙΜΑΙ
LA GRANDE DIVA MAGNIFIQUE JOSEPHINE BAKER
IN TRIUMPH
.
.
["Nobody wants me, they've forgotten me''
YES!WE HAVE NO BANANAS]
.
.
.

Γιαννης Σκαριμπας-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
ΧΑΙΡΕ ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ ΟΥΛΑΛΟΥΜ ΕΛΛΑΣ-χ.ν.κουβελης

Τι  σας στεναχωρει αυτηνη η ΕΛΛΑΣ.οπως δουλεψατε το καθενα απο σας
καθικι την καμνατε.Τι φωνασκουτε οι μπουρτζοβλαχοι.Βιασμενη την θελατεν
και εκπορνευομενην καταναλωτριαν και τρυφυλην ρουφιαναν.Οξο οι κοπροι
των Ιδεαλισμων.οι αγραμματοι. της Ιστοριας.οι αχρηστοι.του Μοδερνου.Εγω
στραβος κι εσεις ανοιχτοματηδες.Ας οψετε το 21.Ουλαλουμ Βουτατουμ Ελληνες
καθορνια.Τωρα κλαιτε κι οδυρεσθε.Το πρωτον τι καμνατε;Δεν ενθυμασθε;Επιλησμονες
του κριματος τουτου.Κοιμηθητε τοτες ως εστρωσατε.
Σας εκρουσα τη θυρα και δεν ακουσατε.Ωι εσεις σφαχτα τραγια του Χρηματος.
«Γροίκισα σὰν κάποιο τίναγμα…»,.
– Μὰ βέβαια, βυθιζόμεθα Κυρίες μου και Κυριοι!
.
.
.

3 σκιτσα ανθρωπων-χ.ν.κουβελης
.
.

-μου εδειξε τα χερια.''αυτα τα χερια δουλεψαν χρονια''.σκληρηναν.εσκασαν.
κουραστηκαν.τωρα πονανε.και τα ποδια πονανε.οι αρθρωσεις.η πλατη.''τι
κερδισα;''.''δεν ξερω''.''οχι χρηματα''.''αυτα τα χερια μαλλον κερδισα.καθαρα.''
καθαρα.συμφωνησα

-εργοστασιο 2χρονια.εργοστασιο 7χρονια.εργοστασιο 5χρονια.εργοστασιο 3χρο-
νια.εργοστασιο 1χρονο.εργοστασιο 4χρονια.εργοστασιο 7μηνες.εργοστασιο 2χρο-
νια.εργοστασιο 10μηνες.εργοστασιο 7χρονια.εργοστασιο 9μηνες.εργοστασιο 3 χρο-
νια.εργοστασιο 1χρονο.εργοστασιο 5μηνες.
απο εργοστασιο σε εργοστασιο περασε η ζωη.χαθηκε.

-ειχε ομοιοτητα με τον Βαν Γκογκ.οπως θα ηταν ο Βινσεντ Βαν Γκογκ αν γερνουσε.
δεν του το ειπα,γελασε.''Πιο πολυ μοιαζω με τον Λι Βαν Κλιφ παρα με τον Βινσεντ
Βαν Γκογκ''.τον κοιταξα.εμοιαζε και με τους δυο.το ιδιο γωνιωδες προσωπο.μου ειπε
πως καποτε  ειχε δει πινακες  του Βαν Γκογκ.τον Λι Βαν Κλιφ τον ειχε δει στο σπα-
γετι γουεστερν του Λεονε ''Μονομαχια στο Ελ Πασο''.ηθελε να μαθει περισσοτερα
για τον Ολλανδο ζωγραφο.''τωρα που δεν ειμαι υποχρεωμενος να παω για δουλεια
εχω το χρονο για να διαβασω''
.
.
.

Πλατωνικα Στερεα-Τα Συζυγη
[το ενα προκυπτει απο το αλλο αν ενωσουμε τα κεντρα των εδρων τους]
-δωδεκαεδρο/εικοσαεδρο
-τετραεδρο/τετραεδρο
-κυβος/οκταεδρο
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΠΡΟΣΩΚΡΑΤΙΚΑ Μέτρω χρω-χ.ν.κουβελης

Ού, μα τον αμετέραι γενεάι παραδόντα τετρακτύν,
παγάν αενάου φύσεως ριζώματ' έχουσαν.
πως να εξηγηθει ο κοσμος;.ο μικρος κι Ο Μεγας.
Παρατηρηση.Υποθεση.Αποδειξη.
Τα πάντα ρει, μηδέποτε κατά τ' αυτό μένειν
Τι ειναι πισω απο τα πραγματα;.απο τα φαινομενα;.
Πως μετρηθηκε το υψος των πυραμιδων;
τι φιλει κρυβεται.
τι ειναι η πραγματικοτητα;.
πως λειτουργει και εκφραζεται ο κοσμος;
Μετρω χρω
τι ειναι το Ειναι;.και τι δεν ειναι Ειναι;
Μέλισσος και Ζήνων το εν και το παν, και μόνον αΐδιον και άπειρον είναι το εν
Οταν παράλληλες ευθείες τέμνονται από δύο άλλες ευθείες τότε τα τμήματα
μεταξύ των παραλλήλων που ορίζονται στην μια τέμνουσα, είναι ανάλογα ……
Η διάμετρος κύκλου διχοτομεί τον κύκλο.
Οι κατά κορυφή γωνίες είναι ίσες.
Οι παρά τη βάση ισοσκελούς τριγώνου γωνίες είναι ίσες.
Αν δυο τρίγωνα έχουν μια πλευρά ίση και τις προσκείμενες σε αυτή γωνίες ίσες,
είναι και μεταξύ τους ίσα.
Η εγγεγραμμένη σε ημιπεριφέρεια γωνία είναι ορθή.
η Πρωτη Αρχη.Η Ενοποιημενη Θεωρια.Η Κομση Εξισωση του Κοσμου.
το ον του οντος ον
το ον του μη οντος μη ον
το μη ον του οντος μη ον
το μη ον του μη οντος ον
η Φυσις εξωτερικη του ανθρωπου η ' εσωτερικη του ανθρωπου;
Μέλισσον εν το παν λέγοντας είναι και δια το τας αισθήσεις ψευδείς είναι
Ερωτηματα.Αληθεια.Μη-Αληθεια
η Μουσικη και οι Αριθμοι ο Κοσμος
δια πασών 1/2-συλλαβά 3/4-δι' οξείαν 2/3- επόγδοος 8/9
γιατι ο ταχυπους Αχιλλεας δεν θα φτασει ποτε την βραδυπους χελωνα;
εδόκει δε αυτώ το παν άπειρον είναι και αναλλοίωτον και ακίνητον και εν και
όμοιον εαυτώ και πλήρες
ποια τα περατα της ανθρωπινης σκεψης;
γιατι σκεφτομαστε ετσι που σκεφτομαστε;
Εν τοις ορθογωνίοις τριγώνοις το από της την ορθήν γωνίαν υποτεινούσης
πλευράς τετράγωνον ίσον εστί τοις από των την ορθήν γωνίαν περιεχουσών
πλευρών τετραγώνοις
αυτο που δεν σκεφτομαστε τι ειναι;
Γνωθι σ'αυτον
Περατον/Απερατον
Χρονος/Μη-Χρονος
Τμητον/Ατμητον
Φιλοτης/Νεικος
Αληθεια/Δοξα
Εν/Πολλαπλον
Κινησις/Ακινησια
Ειναι/Γιγνεσθαι
Λογος/Α-Λογον
Ταξις/Α-Ταξια
Πυρ/Αηρ/Υδωρ/Γα
Στιγμη/Απειρον
Ρητον/Αρρητον
Μερικον/Καθολικον
Συνεχες/Ασυνεχες
Ειναι/Μηδεν
Θαλής Αναξίμανδρος Αναξιμένης Πυθαγόρας Ξενοφάνης
Ηράκλειτος Παρμενίδης Ζήνων ο Ελεάτης Μέλισσος ο Σάμιος
Εμπεδοκλής Αναξαγόρας  Λεύκιππος Δημόκριτος Γοργίας
Πρόδικος Ιππίας Φερεκύδης
.
.
.

ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΜΟΥ

το αντιστροφο του 4ο αιτηματος του Ευκλειδη δεν ισχυει παντοτε-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

4ο Αιτημα των ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ του ΕΥΚΛΕΙΔΗ:
-Ολες οι ορθες γωνιες ειναι ισες-
Κατα τον Παππο το αντιστροφο δεν ισχυει:
οι γωνιες που ειναι ισες με μια ορθη γωνια δεν ειναι ισες παντοτε,παρα μονο
αν ειναι ευθυγραμμες

Αποδειξη:
Εστω η ορθη γωνια ΑΒΓ,με ΑΒ=ΒΓ και τα ισα ημικυκλια ΑΔΒ και ΒΕΓ
Τοτε γωνια ΑΔΒ=ΒΕΓ γωνια.Αν σ'αυτες προσθεσω την ΑΒΕ εχω:
ΔΒΕ γωνια=ΑΒΓ γωνια που ειναι ιση με ορθη γωνια.
Τοτε οι γωνιες αυτες δεν ειναι ισες ενω ειναι ισες με μια ορθη.
Οπερ Εδει Δειξαι.

.

.

.

.
Maurits Cornelis Escher-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.

moebius/labyrinth παρατηρηση in maze/Escher-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

...αναβαινει και κατεβαινει την ιδια σκαλα ταυτοχρονα.απο εκει παρατηρει την πολη.
μεσα στην πολη παρατηρει,πολυ καθαρα, εναν ανθρωπο που αναβαινει και κατεβαινει
την ιδια σκαλα ταυτοχρονα.απο εκει παρατηρει την πολη.μεσα στην πολη παρατηρει,
πολυ καθαρα, εναν ανθρωπο που αναβαινει και κατεβαινει την ιδια σκαλα ταυτοχρονα.
απο εκει παρατηρει την πολη.μεσα στην πολη παρατηρει,πολυ καθαρα, εναν ανθρωπο
που ...και σ'ενα δωματιο ενος σπιτιου της  πολης μια γυναικα καθεται σε μια καρεκλα
στο γεωμετρικο κεντρο του δαπεδου κρατωντας ενα καθρεφτη με πολλαπλες καμπυ-
λοτητες  εκει μεσα βλεπει το εσωτερικο του δωματιου σε 17 ομαδες συμμετριας επιπε-
δου και ταυτοχρονα τον εαυτο της που καθεται σ'ενα δωματιο ενος σπιτιου της πολης
σε μια καρεκλα στο γεωμετρικο κεντρο του δαπεδου κρατωντας ενα καθρεφτη με πολ-
λαπλες καμπυλοτητες  εκει μεσα βλεπει το εσωτερικο του δωματιου σε 17 ομαδες συμ-
μετριας επιπεδου και ταυτοχρονα τον εαυτο της που καθεται σ'ενα δωματιο ενος σπι-
τιου της πολης  σε μια καρεκλα στο γεωμετρικο κεντρο του δαπεδου κρατωντας ενα
καθρεφτη με πολλαπλες καμπυλοτητες  εκει μεσα βλεπει το εσωτερικο του δωματιου
 σε 17 ομαδες συμμετριας επιπεδου και  ταυτοχρονα τον εαυτο της που καθεται...και
ενα παιδι σε εναν δημοσιο χωρο της πολης στεκεται ακινητο και παρατηρει χελωνες
που βγαζουν τα κεφαλια τους απο ενα δωδεκαεδρο λιγο πιο περα ενα αλλο παιδι βλε-
πει πουλια να πετουν στα νερα μιας λιμνουλας και ψαρια να κολυμπουν στον ουρανο.
ολα αυτα τα βλεπει την ωρα που
...αναβαινει και κατεβαινει την ιδια σκαλα ταυτοχρονα.απο εκει παρατηρει την πολη.
μεσα στην πολη παρατηρει,πολυ καθαρα, εναν ανθρωπο που αναβαινει και κατεβαινει
την ιδια σκαλα ταυτοχρονα.απο εκει παρατηρει την πολη.μεσα στην πολη παρατηρει,
πολυ καθαρα, εναν ανθρωπο που αναβαινει και κατεβαινει την ιδια σκαλα ταυτοχρονα.
απο εκει παρατηρει την πολη.μεσα στην πολη παρατηρει,πολυ καθαρα, εναν ανθρωπο
που ...και σ'ενα δωματιο ενος σπιτιου της  πολης μια γυναικα καθεται σε μια καρεκλα
στο γεωμετρικο κεντρο του δαπεδου κρατωντας ενα καθρεφτη με πολλαπλες καμπυ-
λοτητες  εκει μεσα βλεπει το εσωτερικο του δωματιου σε 17 ομαδες συμμετριας επιπε-
δου και ταυτοχρονα τον εαυτο της που καθεται σ'ενα δωματιο ενος σπιτιου της πολης
σε μια καρεκλα στο γεωμετρικο κεντρο του δαπεδου κρατωντας ενα καθρεφτη με πολ-
λαπλες καμπυλοτητες  εκει μεσα βλεπει το εσωτερικο του δωματιου σε 17 ομαδες συμ-
μετριας επιπεδου και ταυτοχρονα τον εαυτο της που καθεται σ'ενα δωματιο ενος σπι-
τιου της πολης  σε μια καρεκλα στο γεωμετρικο κεντρο του δαπεδου κρατωντας ενα
καθρεφτη με πολλαπλες καμπυλοτητες  εκει μεσα βλεπει το εσωτερικο του δωματιου
 σε 17 ομαδες συμμετριας επιπεδου και  ταυτοχρονα τον εαυτο της που καθεται...και
ενα παιδι σε εναν δημοσιο χωρο της πολης στεκεται ακινητο και παρατηρει χελωνες
που βγαζουν τα κεφαλια τους απο ενα δωδεκαεδρο λιγο πιο περα ενα αλλο παιδι βλε-
πει πουλια να πετουν στα νερα μιας λιμνουλας και ψαρια να κολυμπουν στον ουρανο.
ολα αυτα τα βλεπει την ωρα που

.

.

.

Αισωπος-Esopos-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
ΑΙΣΩΠΟΥ ΜΥΘΟΙ-μεταφραση χ.ν.κουβελης

Υς και κυων
Ὗς καὶ κύων περὶ εὐτοκίας ἤριζον. Ἔφη δ᾿ ἡ κύων εὔτοκος εἶναι μάλιστα πάντων τῶν
πεζῶν ζώων. Καὶ ἡ ὗς ὑποτυχοῦσα πρὸς ταῦτα φησίν· Ἀλλ᾿, ὅταν τοῦτο λέγῃς, ἴσθι ὅτι
και τυφλοὺς τοὺς σαυτῆς σκύλακας τίκτεις.
Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι οὐκ ἐν τῷ τάχει τὰ πράγματα, ἀλλ᾿ ἐν τῇ τελειότητι κρίνεται.

Γουρουνα και σκυλα
Μια γουρουνα και μια σκυλα για την ευτοκια φιλονικουσαν.Η σκυλα ειπε πως εχει
την καλυτερη γεννα απ'ολα τα ζωα που περπατουν.
Και η γουρουνα απαντωντας σ'αυτα ειπε.Αλλα,οταν αυτο λες,να γνωριζεις οτι και
τυφλα γεννας τα κουταβια σου.
Ο μυθος θελει να πει πως τα πραγματα  δεν πρεπει να κρινονται απο την ταχυτητα
που γινονται αλλα απο την τελειοτητα

Μεχρι σημερα λεγεται μια παροιμια:
Η σκυλα κανει στραβα τα κταβια
.
.
.

Ludwig Van Beethoven-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
Ο ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΤΟΥ  ΛΟΥΝΤΒΙΧ ΒΑΝ ΜΠΕΤΟΒΕΝ ΣΤΗ ΠΡΕΜΙΕΡΑ
ΤΗΣ 9ης ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ  ΣΤΙΣ 7 ΜΑΙΟΥ 1824-χ.ν.κουβελης

THE TRIUMPH OF LUDWIG VAN BEETHOVEN TO PREMIER OF
SYMPHONY No. 9 [CHORAL] ON 7 MAY 1824-Theater am Kärntnertor
-Vienna-c.n.couvelis

Η πρεμιερα της 9ης Συμφωνιας[Choral] του Λουντβιχ βαν Μπετοβεν εγινε στις 7 Μαιου
1824 στο Theater am Kärntnertor στη Βιεννη.Το θεατρο ηταν καταμεστο.Μετα απο 12
χρονια ο Μπετοβεν ανεβηκε στη σκηνη.Τωρα ηταν τελειως κουφος.
Την Συμφωνια διευθυνε ο Michael Umlauf, the theatre's Kapellmeister,και ο Μπετοβεν
ηταν κι αυτος στη σκηνη για να διευθυνει.Ο Urlauf ειπε στους μουσικους και στους τρα-
γουδιστες να μην παιρνουν υπ'οψιν τους τη διευθυνση του Μπετοβεν.
Αυτος διηυθυνε μια ορχηστρα που δεν ακουε.
Απο μαρτυρια του βιολονιστα Joseph Böhm μαθαινουμε:
 "ο Μπετοβεν διηυθυνε τη συμφωνια ο ιδιος,ορθιος μπροστα στο ποντιουμ και χει-
ρονομουσε ορμητικα.Αλλοτε αναπηδουσε κι αλλοτε εσκυβε προς το δαπεδο,
κινουνταν σαν να ηθελε ο ιδιος να παιξει ολα τα οργανα της ορχηστρας και να τρα-
γουδησει ολοκληρο το χοροδιακο.Αυτο επηρεασε βαθεια ολους τους μουσικους
καθως παιζανε''
 Οταν τελειωσε η συναυλια ο Μπετοβεν  ηταν καποια μετρα πισω στη παρτιτουρα
και συνεχιζε να διευθυνει,με γυρισμενη τη πλατη προς ακροατες θεατες που χειρο-
κροτουσαν δυνατα.
Τοτε η κοντραλτο Caroline Unger[21 ετων τοτε]τον πλησιασε και τον γυρισε  προς
τους θεατες να δεχτει το ενθουσιωδες  χειροκροτημα τους και τον μεγαλο θαυμασμο.
.
.
.

Geometricous Εντελεχεια-2μ χ 3μ -χ.ν.κουβελης c.n.couveis
.
.
ΧΡΟΝΙΚΟ-χ.ν.κουβελης

ωρα 10:56.πρωι.η καρεκλα.κιτρινη.γαλαζια.θαλασσα.ενα
δαχτυλο αποσταση.μια λεξη.ερημια.ζεστη μερα.φωτεινη.η σελιδα.
45.χειρονομια.κινηση.ειναι.προς τα αριστερα.πιανο.μουσικη.
αυτο.''αυτο''.ωρα11:01.
.
.
.

Geometricous Εντελεχεια-2μ χ 3μ -χ.ν.κουβελης c.n.couveis
.
.
ΧΡΟΝΙΚΟ-χ.ν.κουβελης
Αιας και Τεκμησσα

12:58.νυχτα.η σκεψη επιμονη.για την Τεκμησσα.οὗτος δ' Αἴας ἐστὶ πελώριος
ἕρκος Ἀχαιῶν.15/14 ψηφοι.η ηττα.η ταπεινωση.ακουει.προβατα κι αρνια
κλεισμενα στα μαντρια.τωρα.η ωρα ειναι.ο Τευκτρος κοιμαται.ἀλλ᾽ ἢ καλῶς ζῆν
ἢ καλῶς τεθνηκέναι τὸν εὐγενῆ χρή[Αιας Σοφοκλη στιχ.479-480]η με τιμη
καλα να ζει η' με τιμη καλα να πεθαινει πρεπει ο αντρειωμενος.λογια.
η Τεκμησσα.ομορφη.γυναικα του.φωτεινος ωμος.λευκος λαιμος κυκνου.
η αναπνοη.σκεψη.επιμονη.''Εγω σηκωσα τον Αχιλλεα''.15/14 ψηφοι[Ζωγραφος
του[κεραμεα] Βρυγου-Κύλικα ύψος 11,4 εκ. διάμετρος 31,6 εκ. 480 π.Χ. The J. Paul
Getty Museum 86.AE.286]''Εγω αντιμετωπος του Εχτορα''.λογια.μηνις.η αρχαια
ανδρεια.ο νους.τωρα.
  ἀλλ᾽ εἰρκτέον τάδ᾽ ἐστίν· οὐ γὰρ οἱ πλατεῖς        1250
οὐδ᾽ εὐρύνωτοι φῶτες ἀσφαλέστατοι,
ἀλλ᾽ οἱ φρονοῦντες εὖ κρατοῦσι πανταχοῦ.
[αλλα τουτο αποφασιστηκε:δεν ειναι οι αντρες με τις πλατιες
και δυνατες πλατες αντρανταχτοι .αλλα οι εξυπνοι παντου
κυριαρχουν].οι εξυπνοι.''οι πονηροι''.ακουει.τον αγριο παφλασμο
των κυματων.Τέκμησσα.''Τεκμησσα μου''.
ἰώ μοί μοι.-τίνος βοὴ πάραυλος ἐξέβη νάπους;-ἰὼ τλήμων.-τὴν δουρίληπτον΄ρον
νύμφην ὁρῶ Τέκμησσαν,[ο αερας να ξεριζωσει τα δεντρα] οἴκτῳ, τῷδε συγκεκραμένην.
895-ᾤχωκ᾽, ὄλωλα, διαπεπόρθημαι, φίλοι.[νυχτα.και το φεγγαρι κρυφτηκε]-τί δ᾽ ἔστιν;
-Αἴας ὅδ᾽ ἡμῖν ἀρτίως νεοσφαγὴς κεῖται, κρυφαίῳ φασγάνῳ περιπτυχής.-ὤμοι ἐμῶν
νόστων· 900 ὤμοι, κατέπεφνες, ἄναξ,τόνδε συνναύταν, τάλας ὦ ταλαίφρων γύναι·
-[τι δ'εστιν ;αιαζω τον Αιαντα.Σκοτωθηκε ο Αιας με τα ιδια του τα χερια.Και τι θα κανω;]
-ὡς ὧδε τοῦδ᾽ ἔχοντος αἰάζειν πάρα. 905 -τίνος ποτ᾽ ἆρ᾽ ἔπραξε χειρὶ δύσμορος;-αὐτὸς
πρὸς αὑτοῦ, δῆλον· ἐν γάρ οἱ χθονὶ πηκτὸν τόδ᾽ ἔγχος περιπετὲς κατηγορεῖ. 910
[βλεπω.να μη βλεπω θελω.να μην ακουω θελω]-ὤμοι ἐμᾶς ἄτας, οἶος ἄρ᾽ αἱμάχθης,
ἄφαρκτος φίλων·ἐγὼ δ᾽ ὁ πάντα κωφός, ὁ πάντ᾽ ἄϊδρις, κατημέλησα. πᾷ πᾷ
κεῖται ὁ δυστράπελος, δυσώνυμος Αἴας;-[τι δ'εστιν;τι εγινε;τι επαθε ο Αιας;]
[οὔτοι θεατός· ἀλλά νιν περιπτυχεῖ  915 φάρει καλύψω τῷδε παμπήδην, ἐπεὶ
οὐδεὶς ἄν, ὅστις καὶ φίλος, τλαίη βλέπειν φυσῶντ᾽ ἄνω πρὸς ῥῖνας ἔκ τε φοινίας
πληγῆς μελανθὲν αἷμ᾽ ἀπ᾽ οἰκείας σφαγῆς. 920 [πανω στο ορθο μαχαιρι επεσε
και καρφωθηκε το πελωριο σωμα και διαλυθηκε το ερκος Αχαιων]οἴμοι, τί δράσω;
τίς σε βαστάσει φίλων;ποῦ Τεῦκρος; ὡς ἀκμαῖ᾽ ἄν, εἰ βαίη, μόλοι,[τι να κανω;
πως να το βασταξω;]πεπτῶτ᾽ ἀδελφὸν τόνδε συγκαθαρμόσαι.ὦ δύσμορ᾽ Αἴας,
οἷος ὢν οἵως ἔχεις,ὡς καὶ παρ᾽ ἐχθροῖς ἄξιος θρήνων τυχεῖν. 925-ἔμελλες, τάλας,
ἔμελλες χρόνῳ στερεόφρων ἄρ᾽ ἐξανύσσειν κακὰν μοῖραν ἀπειρεσίων πόνων. τοῖά μοι
930-[τα οπλα.τι τα'θελες τα οπλα;ανδρειος ησουν.δεντρο γερο κι ατρανταχτο.
τι τα χρειαζουν τα οπλα;]πάννυχα καὶ φαέθοντ᾽ ἀνεστέναζες ὠμόφρων ἐχθοδόπ᾽
Ἀτρείδαις οὐλίῳ σὺν πάθει.μέγας ἄρ᾽ ἦν ἐκεῖνος ἄρχων χρόνος πημάτων, ἦμος
ἀριστόχειρ  935............ὅπλων ἔκειτ᾽ ἀγὼν πέρι.-ἰώ μοί μοι.-χωρεῖ πρὸς ἧπαρ, οἶδα,
γενναία δύη.-ἰώ μοί μοι.-οὐδέν σ᾽ ἀπιστῶ καὶ δὶς οἰμῶξαι, γύναι,  940τοιοῦδ᾽ ἀποβλα-
φθεῖσαν ἀρτίως φίλου.-[δεν αντεξες τη ντροπη.να χασεις εσυ τα μυαλα;να σφαξεις τα
προβατα;γιατι εχασες τον νου;Εγω η Τεκμησσα σου σου μιλαω.ελα ησυχασε.θα
περασει.εφιαλτης ειναι.θα διαλυθει στο φως.καπνος και θα καθαρισε]σοὶ μὲν δοκεῖν
ταῦτ᾽ ἔστ᾽, ἐμοὶ δ᾽ ἄγαν φρονεῖν.-ξυναυδῶ.-οἴμοι, τέκνον, πρὸς οἷα δουλείας ζυγὰ
χωροῦμεν, οἷοι νῷν ἐφεστᾶσιν σκοποί.945-ὤμοι, ἀναλγήτων δισσῶν ἐθρόησας
ἄναυδ᾽ἔργ᾽ Ἀτρειδᾶν τῷδ᾽ ἄχει.ἀλλ᾽ ἀπείργοι θεός.-[τωρα δουλα θα με συρουν.τη
γυναικα σου Αιαντα γλυκε μου θ'ατιμασουν.και συ δεν θα'σαι με προστατεψεις.
ερκος συ εμοι.σαν αδυνατο πουλακι]οὐκ ἂν τάδ᾽ ἔστη τῇδε μὴ θεῶν μέτα. 950-ἄγαν
ὑπερβριθὲς γὰρ ἄχθος ἤνυσαν.[ἄγαν γε λυπεῖς· οὐ κάτοισθ᾽ ἐγὼ θεοῖς ὡς οὐδὲν ἀρκεῖν
εἴμ᾽ ὀφειλέτης ἔτι;παρα πολυ με στεναχωρεις.δεν καταλαβαινεις πως εγω στους δυ-
νατους τιποτα  δεν χρωσταω]-τοιόνδε μέντοι Ζηνὸς ἡ δεινὴ θεὸς Παλλὰς φυτεύει
πῆμ᾽ Ὀδυσσέως χάριν.-ἦ ῥα κελαινώπαν θυμὸν ἐφυβρίζει πολύτλας ἀνήρ,  955γελᾷ
δὲ τοῖσδε μαινομένοις ἄχεσιν πολὺν γέλωτα, [νους,το ξερω,δισσοις λογοις,να λες να
ξελες]φεῦ φεῦ,ξύν τε διπλοῖ βασιλῆς κλύοντες  Ἀτρεῖδαι.960-οἱ δ᾽ οὖν γελώντων
κἀπιχαιρόντων κακοῖς τοῖς τοῦδ᾽· ἴσως τοι, κεἰ βλέποντα μὴ ᾽πόθουν,θανόντ᾽ ἂν
οἰμώξειαν ἐν χρείᾳ δορός.οἱ γὰρ κακοὶ γνώμαισι τἀγαθὸν χεροῖν ἔχοντες οὐκ ἴσασι,
[τι δ'εστιν;ο Αιαντας δεν ειναι.τι εγινε;]πρίν τις ἐκβάλῃ.965 ἐμοὶ πικρὸς τέθνηκεν
ἢ κείνοις γλυκύς,αὑτῷ δὲ τερπνός·
ὧν γὰρ ἠράσθη τυχεῖν ἐκτήσαθ᾽ αὑτῷ, θάνατον ὅνπερ ἤθελεν.τί δῆτα τοῦδ᾽ ἐπεγ-
γελῷεν ἂν κάτα;θεοῖς τέθνηκεν οὗτος, οὐ κείνοισιν, οὔ.  970 πρὸς ταῦτ᾽ Ὀδυσσεὺς
ἐν κενοῖς ὑβριζέτω.Αἴας γὰρ αὐτοῖς οὐκέτ᾽ ἐστίν, ἀλλ᾽ ἐμοὶ λιπὼν ἀνίας καὶ γόους
διοίχεται.[τι δ'εστιν;τι εγινε;ρωτω.για κεινους τιποτα δεν ηταν .για μενα τα παντα]
Τεκμησσα.ησυχασε.ου τι εστιν.εδω κοντα σου ειμαι.κοιμασε και ξαγρυπνω.σαν
λιονταρι.ησυχασε]Τεκμησσα.βελουδινα βλεφαρα.τριανταφυλλενια μαγουλα.
αναπνοη.γαρυφαλλο.''Τεκμησα μου''.μνημη.τοτε.εστιν.Αιας.
Τὸ τρίτον αὖτ' Αἴαντα ἰδὼν ἐρέειν' ὃ γεραιός·
μολις ειδε τον Αιαντα ο σεβαστος γεροντας ρωτησε την Ελενη
για τριτη φορα
τίς τὰρ ὅδ' ἄλλος Ἀχαιὸς ἀνὴρ ἠΰς τε μέγας τε
ποιος ειν'αυτος ο αλλος Αχαιος αντρας γερος και μεγας
ἔξοχος Ἀργείων κεφαλήν τε καὶ εὐρέας ὤμους;
ξεχωριστος μεσα στους Αχαιους  στ'αναστημα και στους πλατιους
τους ωμους;
Τὸν δ' Ἑλένη τανύπεπλος ἀμείβετο δῖα γυναικῶν·
σ'αυτον απαντησε η πανεμορφη των γυναικων Ελενη με το φορεμα
π'ανεμιζε
οὗτος δ' Αἴας ἐστὶ πελώριος ἕρκος Ἀχαιῶν·
αυτος ο Αιας ειναι,γιγαντας και φραχτης των Αχαιων
[Ομηρου Ιλιαδα-ραψωδια γ' -στιχοι 225-229]
τι δ'εστιν;Τεκμησσα.''Τεκμησσα μου''.ο Αιας δ'εστιν.
3:37πμ
.
.
.

Modern Pop Romanco-2μ χ 3μ-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
[homage on Roy Lichtenstein]
.
.
-1-
MODERN POP ROMANCO-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Σαπφω
ἦλθες, †καλ’† ἐπόησας, ἔγω δέ σ’ ἐμαιόμαν,
ὂν δ’ ἔψυξας ἔμαν φρένα καιομέναν πόθῳ.

[μεταφραση -χ.ν.κουβελης]
ηρθες,καλα που'καμες,εγω για σενα πονουσα,
δροσισες τα μυαλα μου που τα'καιγε ο ποθος
.
looking at mirror.''my beautIful face''.the ear-ring withcold bees.
the mobile phone is calling.''Yes.Darling.in ten minutes.ok.I love you''.
sweet smiling.the red mini skirt is very nice.senseous.She is closing her
eyes.Dreaming.''oh!I am very happy''.music.the moonlight sonata for
piano of Beethoven.the moonlight tonight is  silver.fills the room.pale
red crayon on lips.''even 3 minutes''.the heart in chest is going to break.
''oh!my hands will embrace him after two months of separation.oh!my
love forever''.30 seconds.Looking at mirror.''my hairs.ok''.20 seconds.
the moonlight soft and appealing.10 seconds.the music is playing.
happiness.the heart is beating.now,she is hearing the knock on door
.
.
.

olive oil-λαδι-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΠΩΣ ΕΒΓΑΖΑΝ ΠΑΛΙΑ ΤΟ ΛΑΔΙ ΣΤΑ ΣΠΙΤΙΑ
-ΚΑΙ Ο ΧΑΛΒΑΣ ΜΕ ΤΟ ΝΕΟ ΛΑΔΙ-χ.ν.κουβελης

τα παλια χρονια ετσι εβγαζαν το λαδι στα σπιτια:
εβαζαν τις ελιες σε μια λινατσα και τις κοπανουσαν με μια ξυλινη ταβλα
να συνθλιφθουν.μετα με τα χερια τις ζυμωναν καλα να λιωσει ο λιοκαρπος
και εριχναν ζεστο νερο στη λινατσα που παρασερνε το λαδι και χυνονταν
σε μια ξυλινη σκαφη.εκει επεπλεε το λαδι σαν ελαφρυτερο απ'το νερο
και το μαζευαν με μια ξυλινη κουταλα και το εριχναν σε πηλινα δοχεια
να τα γεμισουν με το νιο λαδι.να πορεψουν τη χρονια.
αυτη την εργασια συνηθως την εκαναν οι γυναικες και μαλιστα οι
γεροντοτερες

μια παροιμια:νιο λαδι και παλιο κρασι

ο Χαλβας
με το νιο λαδι εκαναν χαλβα:εριχναν το νεο λαδι  στο συμιγδαλι και
ανακατευαν το μιγμα μαζι με ζαχαρι.επειτα το εψηναν.το καβουρδι-
ζαν.το εκαναν σκουρο η' ξανθο.με το κουταλι μετα το μαζευαν και
με το χερι του δινανε σχημα στρογγυλο η ' σε μεταλικες φορμες
σε σχημα μαργαριτας.βαζανε στη μεση ενα ψημενο αμυγδαλο [και
γαρυφαλλο βαζανε]και τα πασπαλιζανε τα κομματια με ζαχαρι και
κανελα.μετα γεμιζανε μ'αυτα μια γυαλινη πιατελα και σερβιρανε τον
χαλβα ζεστο η' κρυο
.
.
.

Pop Girl- [homage on Roy Lichtenstein]-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
-2-
MODERN POP ROMANCO-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

θαλασσα.
γαλαζια.
ηρεμη.
η Ελιζα ξυπνησε.
ο Τζεφ κοιμονταν.
Η Ελιζα φορεσε ενα κοκκινο μπικινι.
ανεβηκε στο καταστρωμα κι εκανε βουτια στη θαλασσα.
το σωμα της  εσχισε τα νερα και βυθιστηκε.
κρατησε την αναπνοη της.
της αρεσε μεσα στο νερο.
ηταν δροσερα τετοια ωρα.
αναδυθηκε μετα απο λιγο.

sea.
blue.
tranquility.
Eliza woke.
Jeff sleeps.
Elise wore a red bikini.
she climbed aboard and made a dip into sea.
her body tore the waters and sank in them.
she hold her breath.
she likes into water.
it was coolly this time.
she emerged after a while.

κολυμπησε ζωηρα.
εναλασσοντας προσθιο
υπτιο
και πεταλουδα.
απομακρυνθηκε  προς τη παραλια του νησιου.
το νησι αναπαυονταν σαν θαλασσια χελωνα.
χρυση αμμος.
τα νερα διαφανα σμαραγδενια.
κρυσταλλα.
τα βραχια γλυπτικα συμπλεγματα.
τα πευκα και οι θαμνοι κατεβαιναν τη πλαγια.
κι εβρεχαν τις ριζες τους στα καθαρα γαλαζια νερα
οι φωνες των γλαρων.

she swam vigorously.
alterating anterior
supine
and butterfly's swiming style.
she removed to the beache of island.
the island is resting like sea-turtle.
golden sand.
the emerald waters transparent.
crystals.
the rocks like sculptor 's constructions.
Pine trees and shrubs descend the slope
and watering  their roots in the clear blue waters.
the voices of the seagulls

ανασανε η μερα.
ζεστενε.
''ειναι ωραια''
ακουσε τη φωνη του Τζεφ.
τον ειδε στο σκαφος
κοντρα στο φως.
''σαν αρχαιος θεος''ειπε με χαμηλη φωνη η Ελιζα
και ανατριχιασε.
''Απολλωνας η' Διονυσος''.
''ελα ειναι ωραια
ζεστα''
του φωναξε.
εκεινος πεταξε το πουκαμισο του και βουτηξε στη θαλασσα

the day is breathing.
it's heating.
'' it's nice ''
she heard the voice of Jeff.
she saw him on the boat
against before the sunlight.
'' He is like an ancient god''Elise said with low  voice
and shuddered.
'' Apollon or Dionysus''.
'Come on.It's nice.
hot''
she called to him.
he threw down his shirt and jumped into the sea.

εμεινε αρκετη ωρα κατω απο την επιφανεια των νερων
και αναδυθηκε διπλα της.
γελασε.
τα μαλλια του βρεγμενα.
τον κοιταξε.
της αρεσε.
''σ' αγαπω νταρλινγκ''
''κι εγω'' της ειπε
και τη φιλησε απαλα στα χειλη.
ενιωσε το σκληρο σωμα πανω της.
ανατριχιασε.
''ευτυχια''
ενιωσε μεσα της.

he stayed long enough below the surface of the waters
and emerged beside her.
he smiled to her.
his hair was wet.
she looked at him.
he likes her.
''I  love you! Darling ''.
'' and I'' he said
and kissed her gently on the lips.
she  felt his hard body touching over hers body
and shuddered.
'' happiness ''
this she felt deeply into hers.
.
.
.

NEW YORK! NEW YORK!-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

a travelling boogie boogie around towards a way off times paralles
a down up towning citying peoples multify neon colors lines
a  a curved vocabulary musical wording interiors exteriors
a nothing all ideology moneying universalis boogie boogie
.
.
.

J.L.Borges-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
ΣΕ ΛΑΒΥΡΙΝΘΟ ΑΝΤΑΝΑΚΛΑΣΕΩΝ-χ.ν.κουβελης

IN REFLECTIONS' LABYRINTH-c.n.couvelis

μπηκε στο δωματιο με τους καθρεφτες καθησε στη καρεκλα το φως χαμηλωσε
λευκο-γκριζο στους καθρεφτες εκλεισε τα ματια ισως κοιμηθηκε οταν τα ξανανοιξε
παλι το ιδιο λευκο-γκριζο στους καθρεφτες ελαχιστα πιο λευκο ακουσε ενα πιανο
κοιταξε προσεκτικα δεν ειδε τον πιανιστα το πιανο συνοδευε η φωνη μιας σοπρανο
τα λογια σε μια γλωσσα που δεν καταλαβαινε ειχε την αισθηση ομως μιας συμμετριας
που συνεχως  επαναλαμβανονταν τα ιδια μοτιβα πρεπει να τον υπνωτισε η μουσικη
γιατι οταν συνηλθε δεν την ακουγε ακουσε μια βρυση να σταζει και εναν ηχο
σαν καποιος ανθρωπος να επλενε το προσωπο του επειτα τα βηματα του τα μετρησε
100 βηματα σταματησαν επειτα ξαναρχισαν σε πιο μακρυνη αποσταση τα ακουγε
τα μετρησε 100 αυτο επαναληφθηκε πολλες φορες ποτε κοντα του ποτε μακρυα
παντα 100 στον αριθμο οταν ηταν μακρυα δεν ακουγε καλα και δυσκολευονταν
να τα μετρησει ηταν ομως σιγουρος πως ηταν παλι 100 περασε ωρα ετσι ποση
ακριβως δεν ηξερε ηταν λαθος του να μην παρει ρολοι αδυνατο να μετρησει
τον χρονο ηταν και ο υπνος που τον συγχυζε αν ειχαν  περασει δευτερολεπτα
η' καποια λεπτα η' καποιες ωρες η' μια αιωνιοτητα γελασε μια αιωνιοτητα γιατι οχι;
μια αιωνιοτητα οι αντανακλασεις στους καθρεφτες το ιδιο λευκο-γκριζο του ηρθε
μια ιδεα πρωτη φορα την εκανε μηπως ο χρονος δεν κινειτε και σταματησε
η' επαναλαμβανονταν αδυνατο να το αποδειξει αν καθε πραξη σκεφτηκε χρειαζεται
χρονο τοτε αν ο χρονος σταματησε ειναι αδυνατη η εξελιξη της αν επαναλαμβανεται
τοτε ειναι φαυλος κυκλος συνεχως συμβαινει δεν ηξερε ποιο απο τα δυο θα προτιμουσε
αυτος σαν εσωτερικος παρατηρητης ενσωματωμενος σ'αυτη τη κατασταση δεν μπορουσε
να συμπερανει ενας εξωτερικος παρατηρητης ισως να μπορουσε να το κανει αρκει
να ερθει ο Αλλος να τον αντικαταστησει του ειχαν πει πως δεν θ'αργησει και θα ερθει
ακριβως στην ωρα του ενιωθε ανησυχια τη διαδεχθηκε ανια σ'ενα δωματιο που εδω
και ωρα δεν συμβαινει τιποτα απολυτως παρατηρησε πως δεν εχει επακριβη μνημη
των γεγονοτων ουτε ποια εγιναν πριν και ποια επακολουθησαν και φυσικα ουτε
τη σημασια τους ποια η αιτια και ποιο το αποτελεσμα για να περασει την ωρα του
σκεφτονταν διαφορες ιστοριες σε διαφορα εκφραστικα στυλ ρεαλιστικο φανταστικο
ρομαντικο ποιητικο...καποιες ειχαν ενδιαφερον καποιες ηταν αδιαφορες ανιαρες
σε καποιες αλλαζε τα προσωπα τα κυρια τα  εκανε δευτερευοντα και αναπτυσε μ'αυτα
την αφηγηση η' σε καποιο μερος της αφηγησης εκανε τις πιθανες η' και τις απιθανες
 διακλαδωσεις της καΙ συνεχιζε ολες τις εκδοχες παραξενευτηκε που η μνημη του και
η υπολογιστικη του ικανοτητα εγιναν σχεδον απειρες αν αναπτυσε μια απο τις εκδοχες
σε καποια απο τις διακλαδωσεις σταματουσε την εξελιξη της ιστορια και επεστρεφε
να αναπτυξει μια αλλη εκδοχη  και μετα παλι σταματουσε και ειτε πηγαινε σε καποια
απο τις προηγουμενες να τη συνεχισει απο εκει που την αφησε μια απ'αυτες
τις διηγησεις ειχε μυθολογικο χαραχτηρα η Πασιφαη η βασιλισσα συζυγος του Μινωα
 της Κρητης ειχε κρυφα σμιξει με ενα ταυρο κι ειχε μεινει εγκυος κουραστηκε και
σταματησε τις ιστοριες κοιταξε οι αντανακλασεις στους καθρεφτες ειχαν γινει λευκες
αυτο τον αποκοιμησε τον ξυπνησαν βηματα απο πισω του κοιταξε στους καθρεφτες
μπροστα να δει το ειδωλο αυτου που πλησιαζε το ιδιο λευκο στους καθρεφτες
δεν καθαρισε τιποτα τα βηματα πλησιαζαν σκεφτηκε δυο εκδοχες η' ηταν ο Αλλος
που εχει ερθει να τον αντικαταστησει η' ηταν ο Μινωταυρος ο γιος της Πασιφαης
περιμενε να δει ποια απ'τις δυο ηταν μετρησε τα βηματα 100 βηματα
.
.
.     

Great Greek Geometricous-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΑΠΟΣΚΟΤΗΣΩΝ ΜΕ-ΕΠΙΚΑΙΡΑ-
ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΛΟΓΙΑ-[Εισαγωγη-μεταφραση χ.ν.κουβελης]-

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Οι Αρχαιοι Ελληνες οι Επιστημονες της Γλωσσας.Οι Πρωτοι Ερευνητες των
Λεξεων.Οι Εφευρετες των Νοηματων.Οι Τεχνητες των Λεπτων Αποχρωσεων
του Εκφραστικου Υφους.Τελος του Σκοτους.Της Πιστης,Της Δεισιδαιμονιας.
Της Δοξας.Αρχη του Φωτος.Ψαχνω.Βρισκω.Αποκαλυπτω.Φωτιζω.Επιστημη.
Επιστημη της Φυσης.Επιστημη του Ανθρωπου.Τι ηταν Πριν;.Τι ειναι Τωρα;
Τι θα γινει Μετα;Ο Χρονος Τι Ειναι;Εχει Υποσταση η' ειναι Επινοημα;
Κινησις Διαρκης;η ΄Ασυνεχης;Μεταβολη η' Στασιμοτητα;Συνεχεια η' Ασυ-
νεχεια;Χασματα Κενα Αλματα;η' Ολικη Ενοτητα;.Ασκοπον η' Σκοπιμον;
Προς Τυχην; η' Προς Τελος;Εντελεχεια.Νομοι;Μετρον; η' Ατακτον;Το
Ον-Ειναι του Ανθρωπου .Το Ον-Ειναι των Ζωων και των Φυτων.Η Συν-
διαλλαγη τους.Το Συν-Ειναι του Κοσμου.Σωμα/Ψυχη.Διπολικοτητα.
Το Υψηλον/το Κατωτερον.Τα Φυσει.Και οι Εξεις.Ανθρωπος φυσει πολιτικον
ζωον.Ος ορεγεται φυσει του Ειδεναι.Η Γνωση.Γνωθι σαυτον.Μια ηπειρος
αποκαλυπτεται προς Εξερευνηση.Παρατηρω.Υποθετω.Αποδεικνυω.
Το Νοητικον.Το Επιθυμιτικον.Το Θυμικον.Η Πολις.Το Αγαθον.Το Αριστον.
Η Δικη.Το Αδικειν και το Μη Αδικειν.Το Αληθες και το Στρεβλον.Το Φαυ-
λον και το Αμεινον.Το Καλιστον.Να θεσμισθει το Ανθρωπινο και το Φυσει.
Ες Αει.Τα Πρωτα του Κοσμου.Τα Ριζωματα του Ειναι και του Φαινεσθαι.
Το Φυσικο και το ΜεταΦυσικο.Πραξη και θεωρια.Ιδεες και Ειδωλα.Ουσια.
Φως.Φως.Φως.Εν οιδα οτι ουδεν οιδα.Στην Αρχη-δεν ξερω τι ειναι κατι-
αυτος που λεει πως το ξερει,γιατι ισχυριζεται πως το ξερει-ας το διερευ-
νησουμε αυτο-σαν εργαλεια εχουμε κυριως το λογο-τη δυναμη του
νου-και την εμπειρια-τις αισθησεις-την διαισθηση-αν το δουμε απο εδω
που καταληγουμε;-προσθετουμε η' αφαιρουμε-ειμαστε αντιφατικοι;-ειμαστε
σε ενα υποσυνολου του καθολικου συνολου-ας προχωρησουμε,αν δεν
υπαρχει αντιρρηση-ευ-ερωτησεις ακρας ακριβειας-λεπτες-αν εκεινο ειναι,τοτε...
-η Αληθεια προσεγγιζεται σταδιακα-ξεφευγει-επειδη φιλει κρυπτεται-υπομονη-
επιμονη-το εργαλειο του Λογου -την αποδομει-αναλυτικο και συνθετικο-απο το
Μερος το Ολον και απο το Ολον το Μερος-το Εν,που διασπασθηκε,χωρισθηκε,
σε πολλα-ερευνα να βρουμε και να ανασυνθεσουμε τα πολλα -ες Εν-ο φιλοσοφος
'μαια' κατευθυνει την ερευνα-στον τοκετο της Αληθειας-της Πρωτης Ουσιας-συμπε-
ρασμα/αποτελεσμα:ο Ανθρωπος να ζει σε κοσμο που μπορει να τον καταλαβει-
και αρα-ζην τε ευ ζην τε-

Ἓν οἶδα ὅτι οὐδὲν οἶδα
Σωκρατης
[Στην Αρχη Ολων] Ενα γνωριζω οτι τιποτα δεν γνωριζω

Αρχή Σοφίας ονομάτων επίσκεψις.
Αντισθένης, 445-360 π.Χ
Αρχη της Σοφιας ειναι ορθη κατανοηση των λεξεων

Γνῶθι σαὐτόν
Σωκρατης
Γνωρισε τον εαυτο σου

Δικαιοσύνην ασκείν έργω τε λόγω τε
[Πυθαγορας]
Την δικαιοσυνη να την εξασκεις και με τα εργα και με τα λογια

Μηδ' ύπνον μαλακοίσιν επ' όμμασι προσδέξασθαι. Πριν των ημερινών έργων
λογίσασθαι έκαστον·΄Πη παρέβην; Τι δ' έρεξα; Τι μοι δέον ούκ ετελέσθη;
[Πυθαγορας]
Να μην αφησεις τα μαλακα σου βλεφαρα να τα κλεισει ο υπνος.
Αν πριν δεν συλλογισθεις καθε μια σου  πραξη της μερας που
περασε:
Τι δεν εκανα;-Τι εκανα;-Τι επρεπε να κανω και δεν εκανα;

Κατόπιν εορτής ήκεις.
Πλάτων, 427-347 π.Χ
Κατοπιν εορτης εφτασες

Χαλεπόν ετέρου νόον ίδμεναι ανδρός.
Θεόκριτος, 3ος π.Χ
Ειναι δυσκολο να γνωρισεις τι σκεπτεται ο αλλος ανθρωπος

Απορίαν γαρ δει βοηθείν, ουκ αργίαν εφοδιάζειν.
Σόλων, 630-560 π.Χ
Τη φτωχεια πρεπει να βοηθαμε,την τεμπελια να μην υποστηριζουμε

Καγώ, φησίν, Διογένης ο κύων.
Διογένης, 410-323 π.Χ
Κι εγω,ειπε,ειμαι ο Διογενης ο Σκυλος

Ένθα ούτε μίμνειν άνεμος ούτ’ εκπλείν εά.
Αισχύλος, 525-456 π.Χ
Οπου δεν φυσα ανεμος δεν μπορεις να αποπλευσεις απο κει

Νόημα ή μέτρον τον χρόνον, ουχ υπόστασιν.
Αντιφών ο Ραμνούσιος, 470-410 π.Χ
Φαντασια η' μετρο  ο Χρονος,δεν εχει υπαρξη

Πάντες άνθρωποι φύσει ορέγονται του ειδέναι.
[Αριστοτέλης, 384-322 π.Χ]
Ολων των ανθρωπων τους αρεσει να γνωριζουν απο τη φυση τους

Των σωμάτων θηλυνομένων και αι ψυχαί πολύ ασθενέστεραι γίγνονται
[Σωκράτης, 469-399 π.Χ]
Αν τα σωματα γινουν μαλθακα τοτε κι οι ψυχες γινονται πολυ αδυνατες

Δια δύο προφάσεις των αδικημάτων άνθρωποι απέχονται: ή δια φόβον ή δι’ αισχύνην.
Υπερείδης, 389-322 π.Χ
Για δυο λογους οι ανθρωποι αποφευγουν να παρανομουν:η' απο φοβο η' απο ντροπη

Τάχιστον νους,δια παντός γαρ τρέχει
Θαλής ο Μιλήσιος, 643-548 π.Χ
Ο νους ειναι το πιο γρηγορο[στον κοσμο] κι ολα τα διαπερναει

Χρονου φειδου
[ Χίλων  ο Λακεδαιμόνιος ,600 - 520 π.Χ]
Μην σπαταλας τον χρονο σου

Αποσκότησων με.
Διογένης, 410-323 π.Χ
Μη με σκοτιζεις
[το'πε ο Διογενης στον Αλεξανδρο]

Άνθρωπος τελειωθείς βέλτιστον των ζώων, χωρισθέν δε νόμου και δίκης,
χείριστον πάντων.
Πλάτων, 427-347 π.Χ
Αν ο ανθρωπος  τελειοποιηθει ειναι ο πιο καλος απ'ολα οσα ζουν,
αν ομως ξεχωρισθει απο τον νομο και τη δικαιοσυνη ειναι ο χειροτερος ολων

Ου με πείσεις, καν με πείσης.
Αριστοφάνης, 445-386 π.Χ
Δε θα με πεισεις,κι αν με πεισεις

αμείνω δ’ αίσιμα πάντα
Ομηρος
Το πιο καλο ειναι στα παντα να'χεις μετρο

Εδιζησάμην εμεωυτόν.
Ηράκλειτος, 544-484 π.Χ
Βαθεια ζητησα τον δικο μου εαυτον

Τί δέ τις; Τί δ' οὔ τις; Σκιᾶς ὄναρ ἄνθρωπος
Πίνδαρος, 522-438 π.Χ
Τι ειναι;Τι δεν ειναι;Σκια[Εικονα] ονειρου ο ανθρωπος

Χρήσιμ’ ειδώς ουχ ο πολλά ειδώς σοφός.
Αισχύλος, 525-456 π.Χ
Σοφος δεν ειναι αυτος που γνωριζει πολλα αλλα αυτος που γνωριζει χρησιμα

Ά μη προσήκει μητ’ άκουε μηθ’ όρα.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ
Αυτα που δεν ειναι πρεποντα ουτε να τ'ακους ουτε να τα βλεπεις

Μέτρον άριστον.
Κλεόβουλος ο Ρόδιος, 6ος π.Χ
Το μετρο ειναι το αριστον

Ανήρ δεδμημένος ούτε τι ειπείν ούθ έρξαι δύναται, γλώσσα δε δέδεται.
Θέογνις, 6ος αιών π.Χ
Ο ανθρωπος που φτωχευσε ουτε κατι μπορει να πει ουτε να κανει,
η γλωσσα του δεθηκε

Τοις ελευθέροις μεγίστη ανάγκη η υπέρ των πραγμάτων αισχύνη.
Δημοσθένης, 384-322 π.Χ
Στους ελευθερους πολιτες η πιο  μεγαλη αναγκη ειναι η ευαισθησια
για τα πολιτικα πραγματα

Κοσκίνω ύδωρ αντλείς
[παροιμια]
με το κοσκινο νερο βγαζεις

Ο ήλιος εις τους αποπάτους, αλλ’ ου μιαίνεται.
Διογένης, 410-323 π.Χ
Και στ'αποχωρητηρια ειναι ηλιος,αλλα δεν βρωμιζεται

Ποθητός είναι μάλλον ή φοβερός κατά βίον προαιρού. Ον πάντες φοβούνται,
πάντας φοβείται.
Δημόκριτος, 470-370 π.Χ
Διαλεξε στη ζωη σου καλυτερα να'σαι αγαπητος παρα φοβητρο.
Αυτον ολοι τον φοβουνται,κι ολους τους φοβαται

Ως χαρίεν εστ’ άνθρωπος αν άνθρωπος ή.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ
Ποσο χαριτωμενος ειναι ο ανθρωπος οταν ανθρωπος ειναι

Σπεύδε βραδέως.
Πυθαγόρας, 580-490 π.Χ
Να φτανεις αργα [ Να σκεφτεσαι πριν ]

Έργον δ’ ουδέν όνειδος, αεργίη δε τ’ όνειδος.
Ησίοδος, 7ος αιών π.Χ
Να εργαζεται καποιος δεν ειναι καμια ντροπη
να μην εργαζεται ειναι ντροπη

Μισώ τον άνδρα τον διπλούν πεφυκότα, χρηστόν λόγοισι, πολέμιον δε τοις τρόποις.
Φωκυλίδης, ~5ος αιών π.Χ
Απεχθανομαι τον διπροσωπο ανθρωπο,καλον στα λογια και κακον στις πραξεις

Αισχρόν το γ’ αισχρόν, καν δοκή καν μη δοκή.
Αντισθένης, 445-360 π.Χ
Το αισχρο ειναι αισχρο,ειτε φαινεται ειτε δεν φαινεται

δόσις ολίγη τε φίλη τε
Ομηρος- Οδυσσεια- β' 208
Και μικρο δωρο και οφελιμο

Ραθυμία τα πολλ’ ελαττούσθαι ποιεί.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ
Η τεμπελια  κανει τα πολλα να λιγοστευουν

Ουκ αεί θέρος έσσεται, ποιείσθε καλιάς.
Ησίοδος, 7ος αιών π.Χ
Δεν θα'ναι παντα θερος,θεριστε τωρα που'ναι καλοκαιρι

Μέμνησο νέος ων, ως γέρων έση ποτέ.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ
Να θυμασαι τωρα που'σαι νεος,πως γερος θα γινεις καποτε

Φρονήσης μεν μηδέποτε επί σεαυτώ μέγα, αλλά μηδέ καταφρονήσης σεαυτού.
Ισοκράτης, 436-338 π.Χ
Να μη νομισεις ποτε τον εαυτο σου σπουδαιο,
αλλα και ποτε να μην τον περιφρονησεις για ασημαντο

ἥμισυ γάρ τ᾽ ἀρετῆς ἀποαίνυται εὐρύοπα Ζεὺς
ἀνέρος, εὖτ᾽ ἄν μιν κατὰ δούλιον ἦμαρ ἕλῃσιν
Ομηρος-Οδυσσια-ρ' 322-323
Η αξιοπρεπεια χανεται απ'τον ανθρωπο
σαν ερθει η μερα της υποδουλωσης του

Η πενία πολλών εστιν ενδεής, η δ’ απληστία πάντων.
Αριστοτέλης, 384-322 π.Χ
Η φτωχεια ειναι η ελλειψη πολλων,και η απληστια ειναι [ελλειψη]των παντων

Τύχη μη πίστευε.
Χίλων ο Λακεδαιμόνιος, 6ος π.Χ
Στη Τυχη να μην πιστευεις

αιδώς Αργείοι
Ομηρος-Ιλιαδα-Ε' 787- 0\ 502
Να ντρεπεσθε

Έξις δευτέρα φύσις.
Αριστοτέλης, 384-322 π.Χ
Η συνηθεια γινεται δευτερη φυση

Δει τον αγαθόν άνδρα παυόμενον της αρχής μη πλουσιώτερον, αλλά μάλλον
ενδοξότερον γεγονέναι.
Βίας ο Πριηνεύς, 625-540 π.Χ
Πρεπει ο αγαθος ανθρωπος οταν σταματησει να πολιτευεται να μην εγινε πλου-
σιωτερος αλλα πιο ενδοξος[πιο θαυμαστος]

Ου συνέχθειν αλλά συμφιλείν έφυν.
Σοφοκλής, 496-406 π.Χ.
Οχι για να μισω αλλα για ν'αγαπω γεννηθηκα

Ατυχίαν μη ονειδίζειν, νέμεσιν αιδούμενον.
Πιττακός ο Μυτιληναίος, 650-570 π.Χ
Μη γελας την ατυχια[καποιου],να φοβασαι την τιμωρια [σου]

χαλεπή δ’ έχε δήμου φήμι
Ομηρος
Αυστηρη θα'ναι η κριση των πολιτων του δημου

Τα αφανή τοις φανεροίς τεκμαίρου.
Σόλων, 630-560 π.Χ
Απο τα αφανη να βγαλεις συμπερασμα για τα φανερα

Ύες βορβόρω ήδονται μάλλον ή καθαρώ ύδατι.
Ηράκλειτος, 544-484 π.Χ
Τα γουρουνια ευχαριστιουνται καλυτερα στη λασπη παρα στο καθαρο νερο

Το αεί μέλλειν ατελέας ποιέει τας πρήξιας
Δημόκριτος, 470-370 π.Χ
Η συνεχης αναβολη στο μελλον κανει ατελειωτες τις υποθεσεις

Ανθρώπου μέρους ειμί, ο και τέμνει με σίδηρος. Γράμματος αιρομένου, δύεται ηέλιος
[αινιγμα]
Του ανθρωπου μερος ειμαι,και με κοβει το σιδερο.Αν αφαιρεσεις ενα γραμμα
ο ηλιος δυει
[ονυξ-νυχι]

Εκ του οράν το εράν
[παροιμια]
Ο  Ερωτας απ'τα ματια πιανεται

έπεα πτερόεντα
Ομηρος
Λογια του αερα

Ο μέλλεις πράττειν μη πρόλεγε, αποτυχών γαρ γελασθήση.
Πιττακός ο Μυτιληναίος, 650-570 π.Χ
Αυτο που θα κανεις στο μελλον μην το προλεγεις,γιατι αν αποτυχεις
τοτε θα γελασουν μαζι σου

Μεγαλοψυχίη το φέρειν πραέως πλημμέλειαν.
Δημόκριτος, 470-370 π.Χ
Μεγαλοψυχια ειναι ν'αντιμετωπιζεις τα σφαλματα των αλλων με επιεικεια

Ώδινεν όρος και έτεκεν μυν.
Λουκιανός, 120-180 μ.Χ
Βουνο το επιασαν οι πονοι και γεννησε ποντικο

Θεόν επιορκών μη δόκει λεληθέναι.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ.
Αν κανεις κακο μην νομισεις πως θα ξεχασθει

Χέσαιτο γαρ ει μαχαίσετο.
Αριστοφάνης, 445-386 π.Χ
Αν καθονταν να τσακωθει θα χεζονταν πανω του

Ουχ ο τόπος τον άνδρα αλλ’ ο ανήρ αυτόν έντιμον ποιεί.
Αγησίλαος, Σπαρτιάτης βασιλιάς
Δεν κανει ο τοπος τον ανθρωπο σωστο αλλα ο ανθρωπος  τον κανει σωστο

Έστι δίκης οφθαλμός, ος τα πάνθ’ ορά.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ
Το ματι της δικαιοσυνης ολα τα βλεπει

Νήπιοι, ουδέ ίσασιν όσω πλέον ήμισυ παντός.
Ησίοδος, 7ος αιών π.Χ
Οι ανοητοι,καθολου δεν γνωριζουν ποσο πολυ περισσοτερο ειναι το μισο
απο το ολον

Στέργε μεν τα παρόντα, ζήτει δε τα βελτίω.
Ισοκράτης, 436-338 π.Χ
Δεξου τα παροντα,ζητα τα πιο καλα


Το εύδαιμον το ελεύθερον, το δ’ ελεύθερον το εύψυχον.
Θουκυδίδης, 460-394 π.Χ
Η ευτυχια απο την ελευθερια,η ελευθερια απο την ευψυχια

Φύσιν πονηρά μεταβαλείν ου ράδιον.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ
Ο πονηρος απ'τη φυση του δεν αλλαζει ευκολα

Σοφόν το σαφές.
Ευριπίδης, 480-406 π.Χ
Σοφον το σαφες

Θάλαττα ύδωρ καθαρώτατον και μιαρώτατον, ιχθύσι μεν πότιμον και σωτήριον,
ανθρώποις δε άποτον και ολέθριον.
Ηράκλειτος, 544-484 π.Χ
Το θαλασσινο νερο ειναι το πιο καθαρο και το πιο βρωμικο,
στα ψαρια ειναι ποσιμο και σωτηριο,στους ανθρωπους δεν πινεται
και καταστροφη

Ανδρών δε φαύλων όρκον εις ύδωρ γράφε.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ
Τους ορκους ανθρωπων πονηρων να τους γραφεις στο νερο

Πειρώ τω μεν σώματι είναι φιλόπονος, τη δε ψυχή φιλόσοφος.
Ισοκράτης, 436-338 π.Χ
Να  προσπαθεις σωματικα να'σαι φιλοπονος και στη συμπεριφορα φιλοσοφος

Αγαθόν ού το μη αδικείν, αλλά το μηδέν θέλειν
Δημοκριτος
Αγαθον δεν ειναι να μην αδικεις,αλλα να μην θελεις καθολου να αδικεις

Κενής δε δόξης ουδέν αθλιώτερον.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ
Απο την κενοδοξια τιποτα πιο αθλιωτερο

Μηδέν Άγαν.
Σόλων, 630-560 π.Χ
Καθολου μην  υπερβαλλεις
[μετρο]

Μάλλον φιλούσιν οι ποιήσαντες ευ τους παθόντας ή οι παθόντες ευ τους ποιήσαντας.
Αριστοτέλης, 384-322 π.Χ
Περισσοτερο αγαπουν οι ευεργετες τους πασχοντες παρα οι πασχοντες τους ευεργετες

Καθαρόν αν τον νουν έχης, άπαν το σώμα καθαρός ει.
Επίχαρμος, 530-440 π.Χ
Αν εχεις καθαρο το νου,ολο το σωμα το εχεις καθαρο

Άμα δε το χιτώνι εκδυομένω εκδύεται και την αιδώ γυνή.
Ηρόδοτος, 480-420 π.Χ
Μολις η γυναικα ξεντυθει απ'τα ρουχα κι απ'τη ντροπη ξεντυνεται

Άπας ό βίος των ανθρώπων φύσει και νόμοις διοικείται.
Αριστοτέλης, 384-322 π.Χ
Ολη η ζωη των ανθρωπων κυβερνιεται απο τη φυση και τους νομους

Αργός μη ίσθι μηδ’ αν πλουτής
Πιττακός ο Μυτιληναίος, 650-570 π.Χ
Μη καθεσαι και τεμπελιαζεις ακομα κι αν εχεις περιουσια

Αυτό δε τo σιγάν ομολογούντος εστί σου.
Ευριπίδης, 480-406 π.Χ
Σε μαρτυραει[σε προδινει] η σιωπη σου

Συν όχλω αμαθία πλείστον κακόν.
Ευριπίδης, 480-406 π.Χ
Η αμαθια μαζι με τον οχθλο ειναι το  πιο μεγαλο κακο

Μικρός δε λίθος μέγα κύμ’ αποέργει
Ομηρος
Μικρο λιθαρι μεγαλο κυμα συγκρατει
[αποδυναμωνει-εξουδετερωνει]

Αι δεύτεραι πως φροντίδες σοφώτεραι.
Ευριπίδης, 480-406 π.Χ
Οι δευτερες σκεψεις σοφωτερες

Το δις εξαμαρτείν τ’ αυτόν ουκ ανδρός σοφού.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ
Δυο φορες το ιδιο  λαθος δεν ταιριαζει σ'ανθρωπο σοφο

Βασιλικόν, καλώς ποιούντα κακώς ακούειν.
Αντισθένης, 445-360 π.Χ
Μεγαλειωδες,να πραττεις σωστα και ν'ακους βρισιες

Ου το ζην περί πλείστου ποιητέον, αλλά το ευ ζην.
Πλάτων, 427-347 π.Χ
Το να ζεις δεν ειναι για να κανεις πιο πολλα,αλλα το να ζεις καλα[να ευτυχεις]

Το γαρ ευ πράττειν παρά την αξίαν, αφορμήν του κακώς φρονείν τοις ανοήτοις γίγνεται.
Δημοσθένης, 384-322 π.Χ
Το να πετυχαινεις χωρις την αξια σου,γινεται αφορμη στους ανοητους να σκεφτουν κακα
[να  μιμηθουν το παραδειγμα σου]

Χρόνος ο πάντων πρόγονος.
Πίνδαρος, 522-438 π.Χ
Απ'τον Χρονο ολα καταγονται

Ζώμεν γαρ ού ως θέλομεν, αλλ’ ως δυνάμεθα.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ
Δεν ζουμε οπως θελουμε,αλλα οπως μπορουμε

Γελά ο μωρός καν τι μη γελοίον ή.
Πιττακός ο Μυτιληναίος, 650-570 π.Χ.
Γελαει ο ηληθιος ακομα κι αν δεν υπαρχει κατι για να γελασει

Νομίζω τους ανθρώπους ουκ εν τη οικία τον πλούτον και την πενίαν έχειν,
αλλ’ εν ταις ψυχαίς.
Ξενοφών, 430-355 π.Χ
Νομιζω πως οι ανθρωποι δεν εχουν μεσα στο σπιτι τους πλουτο και φτωχεια,
αλλα μεσα στις ψυχες τους

Χω Ζευς άλλοκα μεν πέλει αίθριος, άλλοκα δ’ ύει.
Θεόκριτος, 3ος π.Χ
Αλλου ο θεος καλοκαιριαζει κι αλλου βρονταει και βρεχει

Εν τη προαιρέσει η μοχθηρία και το αδικείν.
Αριστοτέλης, 384-322 π.Χ
Απο προθεση ειναι και η μοχθηρια και η αδικια

Γνους πράττε.
Πιττακός ο Μυτιληναίος, 650-570 π.Χ
Να γνωριζεις για να ενεργεις

Ανοήμονες βιούσι ού τερπόμενοι βιούν.
Δημόκριτος, 470-370 π.Χ
Οι ανοητοι ζουν χωρις να ευχαριστιουνται που ζουν

Φύσις κρύπτεσθαι φιλεί.
Ηράκλειτος, 544-484 π.Χ
Η φυση προτιμα να μην αποκαλυπτεται

Των οικιών ημών εμπιμπραμένων, ημείς άδομεν.
[παροιμια[
Τα σπιτια μας  καιγονται,κι εμεις τραγουδαμε

Κόρακος εξελεύσεται «κρα».
[παροιμια]
Ο κορακας φωναξε κι ειπε:΄΄Κρα''
[Απο κορακα βγαινει ''κρα'']

Αν μεν καλήν, έξεις κοινήν, αν δε αισχράν, έξεις ποινήν.
Αντισθένης, 445-360 π.Χ
Αν παρεις ομορφη γυναικα,μ'αλλους θα την μοιραζεσαι,
αν παρεις ασχημη,μονος σου θα την φορτωνεσαι

επί ξυρού ακμής
Ομηρος-Ιλιαδα-Κ' 173, Ηροδοτου Ιστοριαι-βιβλια VI, II.
Στη κοψη του ξυραφιου

Μη πλούτει κακώς.
Πιττακός ο Μυτιληναίος, 650-570 π.Χ
Να μην πλουτισεις παρανομα

Πολλ’ οίδ’ αλώπηξ, εχίνος δε εν, μέγα.
Αρχίλοχος, 725-650 π.Χ.
Πολλα ξερ' η αλεπου κι ενα ο σκαντζοχοιρος μεγα

Δύσκολον τον εαυτόν γνώναι, εύκολον τω άλλω υποτίθεσθαι.
Θαλής ο Μιλήσιος, 643-548 π.Χ
Να γνωρισεις τον εαυτο σου ειναι δυσκολο,ομως ευκολο ειναι για τον αλλον
να φανταστεις

Μέμνησο μη σε νικάτω φόβος τας φρένας.
Αισχύλος, 525-456 π.Χ
Να θυμασαι να μη σου νικησει ο φοβος το μυαλο

Έσσετ’ ήμαρ.
Όμηρος, 800-750 π.Χ ‐ Ιλιάδα Δ’ 164, Ζ:448
Θα'ρθει μια μερα

Νηπίοισιν ου λόγος, αλλά ξυμφορή γίνεται διδάσκαλος.
Δημόκριτος, 470-370 π.Χ
Για τους μωρους δεν ειναι η λογικη δασκαλος αλλα το τυχαιο συμβαν

Τα ψυχρά θέρεται, θερμόν ψύχεται, υγρόν αυαίνεται, καρφαλέον νοτίζεται.
Ηράκλειτος, 544-484 π.Χ
Το ψυχρο  θερμαινεται,το θερμο ψυχεται,το υγρο ξηραινεται,το στεγνο νοτιζεται

Τότε τας πόλεις απόλλυσθαι, όταν μη δύνωνται τους φαύλους από των σπουδαίων
διακρίνειν.
Αντισθένης, 445-360 π.Χ
Τοτε οι κοινωνιες χανονται,οταν δεν μπορουν να  διακρινουν τους φαυλους
απο τους αγαθους

Διογένης τον έρωτα είπε σχολαζόντων ασχολίαν.
Διογένης, 410-323 π.Χ
Ο Διογενης ειπε πως ο ερωτας ειναι ασχολια αυτων που δεν ασχολουνται
[που καθονται]
ο ερωτας ειναι εργασια αυτων που δεν εργαζονται

Ουδαμού δε αδικείν. Ουδ’ αδικούμενον ανταδικείν.
Σωκράτης, 469-399 π.Χ
Καθολου να μην αδικεις,ουτε αδικουμενος να αντιδικεις

Όμοιος ομοίω αεί πελάζει.
Πλάτων, 427-347 π.Χ
Ο ομοιος με τον ομοιον παντα συναναστρεφεται

Πάντων νους κρατεί.
Αναξαγόρας, π.500-427 π.Χ
Στα παντα ο νους κυριαρχει

Αεί δ’ οπλοτέρων ανδρών φρένες ηερέθονται
Ομηρος
Παντοτε στη νεοτητα τα μυαλα παιρνουν αερα

Λυχνίας σβεσθείσης, πάσα γυνή ομοία.
Διογένης, 410-323 π.Χ
Οταν σβηστει η λαμπα,ολες οι γυναικες ειναι ιδιες

Το κατα Φύσιν ζην, ταυτό του κατ' Αρετήν ζήν.
Ζήνων
Το να ζεις συμφωνα με τη Φυση ειναι ταυτοσημο  το να ζεις συμφωνα με την Αρετη

Στρεπτή δε γλώσσ’ εστί βροτών, πολλέες δ’ ένι μύθοι παντοίοι,
επέων δε πολύς νόμος ένθα και ένθα. οποίον κ’ είπησθα έπος,
 τοιόν κ’ επακούσαις.
Ομηρος
Ευμεταβλητη η γλωσσα των ανθρωπων ειναι,πολλα και παντος ειδους
τα λογια,κι αυτα που λεγονται εχουν πολλες διατυπωσεις απο δω κι απο κει,
οποιον λογο θα πεις  τετοιον  και θ'ακουσεις

Άνευ των αναγκαίων αδύνατον και ζην και εύ ζην.
Αριστοτέλης, 384-322 π.Χ
Χωρις τα απαραιτητα ειναι αδυνατο και να ζεις και να ζεις καλα

Θάρσει. Λέγων τ' αληθές ου σφαλεί ποτε.
Σοφοκλής, 496-406 π.Χ
Να'χεις θαρρος.Οταν λες την αληθεια ποτε δεν κανεις λαθος

Άμες γ’ εσόμεθα πολλώ κάρρονες
[νεοι Σπαρτης]
καποτε εμεις θα γινουμαι πολυ καλυτεροι

Πας γαρ ο τ’ επί γης και υπό γης χρυσός αρετής ουκ αντάξιος.
Πλάτων, 427-347 π.Χ
Ολο το χρυσαφι πανω απ'τη γη και κατω απ'τη γη δεν αξιζει οσο η αρετη

Ρώμη δε μετά φρονήσεως ωφέλησεν, άνευ δε ταύτης πλείον τους έχοντας έβλαψεν.
Ισοκράτης, 436-338 π.Χ
Η σωματικη δυναμη μαζι με τη φρονιμαδα ωφελησε,χωρις αυτη τους περισσοτερους
που την ειχαν τους εβλαψε

Διότι τηλικούτος ών, κιθαρωδεί και ου ληστεύει!
Διογένης, 410-323 π.Χ
[τον προτιμω]ας ειναι ετσι,παιζει κιθαρα και δεν ληστευει!

Πέρας γαρ ουδέν μη διά γλώσσης ιόν.
Ευριπίδης, 480-406 π.Χ
Τιποτα δεν τελειωνει αν δεν το εκφρασεις με τη γλωσσα

Η ψυχή διαιρείται εις τρία· το μεν γαρ αυτής εστι λογιστικόν,
το δε επιθυμητικόν, το δε θυμικόν.
[Πλάτων, 427-347 π.Χ]
Η ψυχη διαιρειται σε τρια μερη:το νοητικο,το επιθυμιτικο,το συναισθηματικο

Άνθρωποι τύχης είδωλον επλάσαντο, πρόφασιν ιδίης αβουλίης.
Δημόκριτος, 470-370 π.Χ
Οι ανθρωποι θεοποιησαν τη τυχη,για να δικαιολογησουν την αδυναμια
της θελησης τους

Λέων μεν όνυξι κρατεί, κέρασι δε βούς, άνθρωπος δε νώ.
Αναξαγόρας, π.500-427 π.Χ
Το λιονταρι με τα νυχια επικρατει,το βοδι με τα κερατα,κι ο ανθρωπος με το μυαλο

Η φύσις ουδέν ποιεί άλματα.
Αριστοτέλης, 384-322 π.Χ
Η φυση ποτε δεν δημιουργει κενα[χασματα]

Ο σιωπών συναινεί
[παροιμια]
Αυτος που σιωπα ειναι συνυπευθυνος

Ου μοι θέμις εστί ξείνον ατιμήσαι
Ομηρος
Δεν ειναι σωστο σε μενα ξενο να περιφρονησω

Το μεν σώμα εστίν ημίν σήμα.
Πυθαγόρας, 580-490 π.Χ
Το σωμα ειναι η ταυτοτητα μας

Όστις εταίρους δέδοικε, δούλος ων λέληθεν εαυτόν.
Αντισθένης, 445-360 π.Χ
Οποιος τους αλλους φοβαται,χωρις να το καταλαβει σ'αυτους εκανε τον
εαυτο του δουλο

Τα ανθρώπων δοξάσματα παίδων αθύρματα.
Ηράκλειτος, 544-484 π.Χ
Αυτα που πιστευουν[που νομιζουν] οι ανθρωποι ειναι παιχνιδια μικρων παιδιων

Πάντα εκκαλύπτων ο χρόνος εις το φως άγει.
Σοφοκλής, 496-406 π.Χ
Ολα ο Χρονος τ'αποκαλυπτει και τα φερνει στο φως

Πυρ μαχαίρα μη σκαλεύειν.
Πυθαγόρας, 580-490 π.Χ
Φωτια και μαχαιρι μην αγγιζεις[μην σκαλιζεις]

Σφαλερόν εστι τό άν μή οίδε τις ταύτα ή λέγειν ή πράττειν.
Ξενοφών, 430-355 π.Χ
Ειναι σφαλμα καποιος να λεει η' να κανει αυτα που δεν ξερει

Άνευ χαλκού Φοίβος ου μαντεύεται.
Αίσωπος, 620-560 π.Χ
Χωρις χρηματα κανεις δεν σε υπολογιζει

Αριστείδης ο δίκαιος ερωτηθείς τι εστι το δίκαιον, «το μη αλλοτρίων επιθυμείν», έφη.
Ιωάννης Στοβαίος, 5ος μ.Χ
Ο Αριστειδης ο δικαιος οταν ρωτηθηκε τι ειναι το δικαιον απαντησε:''το να μην
επιθυμεις τα ξενα πραγματα''

Ουκ έστι χώρα άνευ σκωλήκων
[παροιμια]
Δεν υπαρχει χωρα[φι] χωρις σκουληκια

Χόλος νόον οιδάνει
Ομηρος
Ο θυμος το μυαλο πρηζει[φουσκωνει] νοσηρα

Υφ’ ων κρατείσθαι την ψυχήν αισχρόν, τούτων εγκράτεια άσκει πάντων: κέρδους, οργής,
ηδονής, λύπης.
Ισοκράτης, 436-338 π.Χ
Σ'αυτα  που κανουν στην ψυχη κακο,να ασκεισαι να συγκρατεισαι απ'όλα:απο το κερδος,
απο τον θυμο,απο την ηδονη,απο την στεναχωρια

Παρέρχεται ως όναρ η ήβη.
Θεόκριτος, 3ος π.Χ
Σαν ονειρο περναει η νεοτητα

Ο κακώς διανοηθείς περί των οικείων, ουδέποτε καλώς βουλεύεται περί των αλλοτρίων.
Ισοκράτης, 436-338 π.Χ
Αυτος που σκεπτεται κακα για τις υποθεσεις του σπιτιου του,ποτε δεν συλλογιζεται
καλα για τις ξενες υποθεσεις

Ράβδος εν γωνία, άρα βρέχει
[παροιμια]
Ομπρελλα βλεπω.Αρα βρεχει

Ει το τρέφειν πώγωνα δοκείς σοφίαν περιποιείν, και τράγος ευπώγων αίψ’ όλος
 εστὶ Πλάτων.
Λουκιανός, 120-180 μ.Χ
Το να τρεφεις μουσι νομιζεις πως εγινες σοφος,κι ο τραγος ομορφο εχει μουσι,
ε τοτε ολοκληρος ειναι ο Πλατωνας

Ουδείς αχαριστότερος του ευεργετηθέντος.
Καλλίμαχος, 310-240 π.Χ
Ουδείς αχαριστότερος του ευεργετηθέντος

κάκιον πενθήμεναι άκριτον αιεί
Ομηρος
Ειναι κακο να λυπουμαστε και να μην το κρινουμε ποτε

Ουδέν άτακτον των φύσει.
Αριστοτέλης, 384-322 π.Χ
Καμμια αταξια σ'αυτα που'ναι φυσικα

Όστις ανήρ αγαθός και εχέφρων την αυτού φιλέει και κήδεται
Ομηρος
Οποιος αντρας ειναι καλος και μυαλωμενος τη δικια του γυναικα
την αγαπαει και την προσεχει[φροντιζει]

Κράτιστον κτημάτων ευβουλία.
Σοφοκλής, 496-406 π.Χ
Απο ολα τα αποκτηματα το πιο καλο ειναι η ορθη κριση

Παχεία γαστὴρ λεπτὸν ου τίκτει νόον.
Κλαύδιος Γαληνός, 131-201 μ.Χ
Χοντρη κοιλια δεν γενναει λεπτη σκεψη

Ήλιος ούκ αν υπερβήσεται μέτρα.
Ηράκλειτος, 544-484 π.Χ
Κι ο ηλιος δεν θα ξεφυγει απ'την φυσικη  πορεια του[τον φυσικο νομο]

Τοσοῦτον δ' ἀπολέλοιπεν ἡ πόλις ἡμῶν περὶ τὸ φρονεῖν καὶ λέγειν τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους,
ὥσθ' οἱ ταύτης μαθηταὶ τῶν ἄλλων διδάσκαλοι γεγόνασι, καὶ τὸ τῶν
Ἑλλήνων ὄνομα πεποίηκε μηκέτι τοῦ γένους ἀλλὰ τῆς διανοίας δοκεῖν εἶναι, καὶ
μᾶλλον Ἕλληνας καλεῖσθαι τοὺς τῆς παιδεύσεως τῆς ἡμετέρας ἢ τοὺς τῆς κοινῆς
φύσεως μετέχοντας
Ισοκράτης, 436-338 π.Χ
Τοσο πολυ απεχει η πολιτεια μας στη μορφωση και στη φιλολογια απ'τους αλλους
ανθρωπους,ωστε οι μαθητες της να γινονται δασκαλοι των αλλων ,και το ονομα
των Ελληνων δεν βγαινει καθολου απ'τη καταγωγη αλλα νομιζω απο τη διανοια,
και μαλλον καλουνται Ελληνες εκεινοι που συμμετεχουν στη δικη μας εκπαιδευση
παρα εκεινοι με την κοινη καταγωγη
.
.
.

Giusseppe Verdi-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Aida and Radames-Verdi opera-on Fayum Synthesis-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
CELESTE AIDA-
THE TRAGIC LOVE-STORY OF VERDI'S AIDA
[Aida-Opera-in 4 Acts-Libretto Antonio Ghislanzoni-music Giuseppe Verdi]
μεταφραση απο το libretto-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης-
                 
Celeste Aida
[aria from Acto I]
ΡΑΝΤΑΜΕΣ
Ουρανια Αιντα.μορφη θεικη
Μυστικο στεφανι απο φως κι ανθη
Της σκεψης μου εσυ'σαι βασιλισσα
Της ζωης μου εισαι η λαμψη
Τον ομορφο ουρανο σου θα σου δωσω παλι
Τις απαλες πνοες της πατριδας σου
Ενα βασιλικο στεμμα θα βαλω στα μαλλια σου
Για σενα θα υψωσω θρονο μεχρι τον ηλιο

RADAMES
Celeste Aida, forma divina,                                       15
Mistico serto di luce e fior;
Del mio pensiero tu sei regina,
Tu di mia vita sei lo splendor.
Il tuo bel cielo vorrei ridarti,
Le dolci brezze del patrio suol,                                  20
Un regal serto sul crin posarti,
Ergerti un trono vicino al sol.

Acto ii-scena 1
ΑΙΝΤΑ[εντονα αναστατωμενη]
Ερωτα, Ερωτα!-χαρα..μαρτυριο
Γλυκεια μεθη- σκληρο χτυποκαρδι...
Μεσα στους πονους σου-η ζωη που νιωθω...15
Ενα χαμογελο σου-ανοιγει για μενα ο ουρανος

AIDA [vivamente commossa]
Amore, amore! — gaudio… tormento…
Soave ebbrezza — ansia crudel!…
Ne' tuoi dolori — la vita io sento…                               15
Un tuo sorriso — mi schiude il ciel

η ΑΙΝΤΑ [απευθυνεταιΙ ΣΤΗΝ ΑΜΝΕΡΙΣ
Συμπονια θα σου δειξω παρα τον δικο μου πονο
Ειναι αληθεια...Εγω τον αγαπω μ'απειρο ερωτα...
Εσυ'σαι ευτυχισμενη-Εσυ'σαι δυνατη...
Εγω ζω μοναχα γι'αυτον τον ερωτα

AIDA to AMNERIS
Pietà ti prenda del mio dolore…
È vero… io l'amo d'immenso amore…                                 50
Tu sei felice… tu sei possente…
Io vivo solo per questo amor.

scena 2
ΑΙΝΤΑ
Ποια ελπιδα πια μου μενει;
Γι'αυτον η δοξα κι ο θρονος...
Για μενα  η λησμονια...τα δακρυα
απ'τον απελπισμενο ερωτα

AIDA  
Qual speme omai più restami?       100
A lui la gloria e il trono…
A me l'oblio… le lacrime
Di disperato amor

acto 3
ΑΙΝΤΑ
.....το τελευταιο αντιο
στου Νειλου τις σκοτεινες δινες
ταφο θα μου καμουν...και ησυχια ισως...και λησμονια 20
ω γαλαζιοι ουρανοι...ω απαλες αυρες  του τοπου
οπου  γαληνιο το πρωινο μου ελαμπε...                    
ω πρασινοι λοφοι...ω μυριστικες ακτες…
ω πατριδα μου,ποτε πια δεν θα σε ξαναδω!
ω δροσερες κοιλαδες...ω  ησυχες ευλογημενες κρυψωνες 25
οταν σε μενα  μια υποσχεση του ερωτα ηταν...
Αλιμονο!του ερωτα το ονειρο εχει διαλυθει...
ω πατριδα μου,δεν θα σε δω ποτε πια!

AIDA
....l'ultimo addio,
Del Nilo i cupi vortici
Mi daran tomba… e pace forse… e oblio.   20
O cieli azzurri… o dolci aure native                          
Dove sereno il mio mattin brillò…
O verdi colli… o profumate rive…
O patria mia, mai più ti rivedrò!
O fresche valli… o queto asil beato              25
Che un dì promesso dall'amor mi fu…
Ahime! d'amore il sogno è dileguato…
O patria mia, non ti vedrò mai più!

ΑΙΝΤΑ
φευγα...
ΡΑΝΤΑΜΕΣ
Να φυγουμε μαζι μακρια!
ΑΙΝΤΑ[με πολυ μεγαλη ενταση]
να φυγουμε απ'την πυρκαγια της εχθροτητας
απ'αυτους τους ερημοτοπους 30
Μια καινουργια πατριδα
στον ερωτα μας ανοιγεται…
εκει...αναμεσα σε παρθενα δαση,
μ'ἀρωματισμενα λουλουδια,
σ'ἐκσταση χαρας που δεν νοιαζεται 35
τη γη εμεις θα ξεχασουμε .

AIDA
Fuggir…
RADAMES.
Fuggire!
AIDA [colla più viva espansione]
Fuggiam gli ardori inospiti
Di queste lande ignude;     30
Una novella patria
Al nostro amor si schiude…
Là… tra foreste vergini,
Di fiori profumate,
In estasi ignorate     35
La terra scorderem.

acto 4
ΑΙΝΤΑ  προς τον ΡΑΝΤΑΜΕΣ
Προαισθανεται η καρδια την καταδικη σου 10
σ'αυτο τον ταφο που για σενα ανοιγεται
εγω θα περασω μεσα  κρυφα...
κι εδω μακρια απο καθε ανθρωπινο βλεμμα
μεσα στην αγγαλια σου επιθυμησα να πεθανω.

ΡΑΝΤΑΜΕΣ
Να πεθανει!τοσο αγνη κι ομορφη! 15 .  
Να πεθανει για μενα απο ερωτα...
Στην ηληκια του ανθους της
να φυγει απο τη ζωη!
Εσυ'χες τον ουρανο για τον ερωτα δημιουργησει,
κι εγω σε σκοτωσα με το να σ'εχω αγαπημενη! 20
Οχι,οχι δεν θα πεθανεις!
Τοσο πολυ εγω σ'αγαπω!...
Τοσο πολυ εισ'ομορφη!

ΑΙΝΤΑ
[με απογνωση]
Ερχεται;...ο αγγελος του θανατου
ακτινοβολος σε μας πλησιαζει...25
να μας παρει για τις αιωνιες χαρες
πανω στις χρυσες φτερουγες του
ψηλα για μας ο ουρανος ειναι ορθανοιχτος...
οπου εκει καθε στενοχωρια παυει...                    
οπου εκει αρχιζει η απολαυση   30
ενος αθανατου ερωτα

ΑΙΝΤΑ και ΡΑΝΤΑΜΕΣ
Ω γη,αντιο,αντιο κοιλαδες των δακρυων...
Ονειρο της χαρας που στον πονο εξαφανισθηκε...40
Σε μας ανοιγεται ο ουρανος κι οι ψυχες περιπλανωμενες
πετουν στην ακτινα της αιωνιας μερας

AIDA  
Presago il core della tua condanna,   10
In questa tomba che per te s'apriva
Io penetrai furtiva…
E qui lontana da ogni umano sguardo
Nelle tue braccia desiai morire.

RADAMES  
Morir! sì pura e bella!      15
Morir per me d'amore…
Degli anni tuoi nel fiore
Fuggir la vita!
T'avea il cielo per l'amor creata,
Ed io t'uccido per averti amata!      20
No, non morrai!
Troppo io t'amai!…
Troppo sei bella!

AIDA
[vaneggiando]
Vedi?… di morte l'angelo
Radiante a noi si appressa…       25
Ne adduce a eterni gaudii
Sovra i suoi vanni d'ôr.
Su noi già il ciel dischiudesi…                            
Ivi ogni affanno cessa…
Ivi comincia l'estasi              30
D'un immortale amor.


AIDA – RADAMES
O terra, addio; addio valle di pianti…
Sogno di gaudio che in dolor svanì…     40
A noi si schiude il cielo e l'alme erranti
Volano al raggio dell'eterno dì.
.
.
.

Luigi Pirandello-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

το βλεμμα-Ερμου-Συνταγμα-Αθηνα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
[Ανθρωπινα Εσωτερικα]
Ετσι Ειναι Αν Ετσι Νομιζετε-χ.ν.κουβελης

την ειχε δει στην Ερμου,φορουσε ενα τζιν παντελονι και μια ασπρη μπλουζα,
λιγο πιο πανω απο την Καπνικαρεα μπηκε σ'ενα καταστημα,διαβασε την
ταμπελα του,μοντερνα γυναικεια ρουχα,καθησε στο παγκακι απεναντι στο
παρκακι και περιμενε να βγει,οταν βγηκε την συνοδευε ενας αντρας,στην
ηληκια της,σηκωθηκε και τους ακολουθησε απο το δεξια απεναντι πεζοδρο-
μιο,ανεβαιναν προς το Συνταγμα,εκεινος δεν τον ηξερε,εκεινη τον ηξερε,βεβαια
ειχαν περασει αρκετα χρονια απο τοτε κι ισως να μην τον γνωριζε τωρα,νομισε
πως τον ειδε,του φανηκε απο το υφος της,αν και πολυ συγκρατημενο,πως τον
γνωρισε,στη διασταυρωση με την Βουλης σταματησαν,μιλουσαν πολυ εντονα,
του φανηκε σαν να λογομαχουσαν,η γυνακα πηγε να φυγει,ο αντρας προσπαθησε
να την συγκρατησει απ'το χερι,εκεινη τον εσπρωξε κι ετρεξε προς τη πλατεια,
βιαστηκε κι εκεινος να την προφθασει,η γυναικα προσπαθησε να βρει ταξι,ολα
περνουσαν γεματα εκεινη την ωρα,την πλησιασε,δεν τον κοιταξε,τον αισθανθηκε
διπλα της κι ετρεξε προς τη σταση των τρολει,εκει αναμεσα στους αλλους ανθρω-
πους που περιμεναν ενιωθε πιο ασφαλης,δεν θα τολμουσε να την πλησιασει,εκει-
νος καθονταν ακριβως απο πισω της,η γυναικα  χωρις να τον βλεπει ενιωθε το
βλεμμα του επιμονο πανω της, χτυπησε το τηλεφωνο της,ηταν εκεινος,δεν το  ανοιξε,επεμενε,ξαναπηρε,δεν το ανοιξε και το απενεργοποιησε,προλαβε να δει
την ωρα 20:43,μια γυναικα την εσπρωξε απο πισω και περασε μπροστα της,
τρομαξε νομισε πως ηταν εκεινος,η κυκλοφορια των αυτοκινητων  ηταν πολυ
μεγαλη,μποτιλιαρισμα στη Σταδιου,μια διαδηλωση,ακουσε καποιον να λεει,
τα ιδια καθε μερα,την  επιασε αγωνια,ηταν νυχτα,δεν ηξερε τι θα συμβει,τι
ηταν ικανος να κανει,φοβοταν,το τρολει αργουσε,ειδε καποιον γνωστο της,πηρε
θαρρος,τον χαιρετησε,ο αλλος χαμογελασε,δεν μπορει θα το ειδε και δεν θα
τολμησει να κανει κατι,πως δεν το σκεφτηκε πριν ,ενεργοποιησε το τηλεφωνο και
εκανε πως μιλουσε με καποιον,θα το εβλεπε,θα ηταν περιεργος να μαθει με ποιον
μιλουσε και τι ελεγε,εκανε πως κατι εψαχνε στη τσαντα της και με την ακρη του ματιου
της δεν τον ειδε πισω της,εκλεισε το τηλεφωνο,η ωρα ηταν 21:17,κορναρισματα εκκο-
φαντικα,καποιοι αγαναχτισαν,μας εχουν σαν τα βοδια και τα γαιδουρια  και περιμε-
ουμε και κανενας δεν μας υπολογιζει οσο δεν φωναζουμε,καποιος ειπε,δεν παει
αλλο,κι εβρισε,μια ηληκιωμενη γυναικα πηγε να λυποθημησει,την κρατησαν μην
σωριαστει κατω και την εβαλαν να καθισει στο παγκακι και της εκαναν αερα,καποιος
της εδωσε νερο απο ενα εμφιαλωμενο μπουκαλακι να συνελθει,ενα παιδι γκρινιαξε,
κοιταξε καλυτερα γυρω της,εκεινος ειχε εξαφανισθει,η γυναικα φανηκε να'χει συνελ-
ει και να'ναι καλυτερα,περασε ενα τρολει,δεν ηταν του προορισμου της,γεματο,δεν
σταματησε,περασε κι αλλο γεματο δεν σταματησε,ουτε αυτο ηταν της περιοχης
της,περασαν δυο της περιοχης της ,γεματα,ενιωθε τα ποδια της να την πονανε,
πολυ κουρασμενα,τα παπουτσια την εσφιγαν,το κεφαλι της βουιζε,ζαλιζονταν,
αδειασε μια θεση στο παγκακι και καθησε,φοβηθηκε,ποση ωρα περασε δεν ηξερε,
της φανηκε αιωνες,σαν υπνωτισμενη ειδε το τρολει να σταματαει στη σταση,με
πολυ δυσκολια σηκωθηκε και μπηκε τελευταια μεσα,ισα που προλαβε πριν κλει-
σουν οι πορτες ,μεσα στο τρολει μεγαλος συνωστισμος,εψαξε για το εισιτηριο
στη τσαντα της,στη συγχιση της δεν το εβρισκε,τελικα το βρηκε και καταφερε
να το ακυρωσει,το τρολει προχωρουσε σημειωτον στην Φιλελληνων,βγηκαν τε-
λικα στην Βασιλισσης Αμαλιας,η ιδια μεγαλη κυκλοφορια,ακινησια,στην πυλη
του Ανδριανου τον ειδε μπροστα της,σε καποια αποσταση,στο διαδρομο,ορθιο,
ηταν εκεινος,δεν εκανε λαθος,δεν κοιτουσε προς το μερος της,ισα στα παραθυρα
προς τα αριστερα,ναι ηταν εκεινος,δεν ηταν αλλος,σιγουρα,ξεχωρισε το προσωπο
του στην φωτεινη αντανακλαση των τζαμιων

.

.

.

ΠΛΑΤΩΝ -PLATON-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

ΤΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΓΡΑΠΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΣΤΟΝ ΜΥΘΟ ΤΟΥ ΘΕΥΘ
[Πλατων-Φαιδρος-274c-275b]
[μεταφραση-χ.ν.κουβελης]

Σωκράτης
ακουσα λοιπον πως στα περιχωρα της Ναυκρατης της Αιγυπτου γεννηθηκε
καποιος απο τους παλαιους θεους,που ιερο του το πουλι ,που το φωναζουν
Ιβι.σ'αυτον τον θεο το ονομα ειναι Θευθ.Τουτος πρωτος βρηκε και τον αριθμο
και τον λογισμο και την γεωμετρια και την αστρονομια,ακομη και τους πεσσους
και τους κυβους και επιπλεων και τη γραφη.βασιλιας τοτε ολης της Αιγυπτου
ηταν ο Θαμου στη περιοχη της μεγαλης πολης στη ανω χωρα την οποια οι
Ελληνες ονομαζουν Αιγυπτιες Θηβες και τον θεο Αμμωνα,σε τουτον ερχομενος
ο  Θευθ του εδειξε τις τεχνες και ειπε πως πρεπει να διαδωθουνε στους αλλους
Αιγυπτιους,αυτος δε τον ρωτησε ποια ωφελια καθε μια μπορει να εχει,
κατα το χρονο που τις περιεγραφε με ακριβεια,εκεινος ελεγε πως αλλες του
φαινονταν καλες και αλλες οχι καλες,τη μια  αποδοκιμαζε,την αλλη επαινουσε,
πολλες ηταν οι κρισεις που εκανε για καθε μια τεχνη και για τα δυο ο Θαμουν
στον Θευθ,θα πολυλογουσαμε αν ηταν να το εξετασουμε αυτο.οταν στα
γραμματα ηταν.''τουτο,βασιλια,το μαθημα'' ειπε ο Θευθ ''σοφωτερους τους
Αιγυπτιους και πιο ικανους στη μνημη  θα κανει να ειναι,γιατι της μνημης και
της σοφιας το φαρμακο  βρεθηκε''.εκεινος ειπε '' αριστε τεχνικε  Θευθ,αλ-
λος ειναι ικανος να γεννα την τεχνη,κι αλλος να κρινει τι μερος και βλαβης
και ωφελιας εχει στους μελλοντες που θα κανουν χρηση.και τωρα εσυ,πατερας
οντας των γραμματων,απο ευνοια το αντιθετο ειπες απο οτι μπορει
να κανει.γιατι τουτο στις ψυχες αυτων που θα τα μαθουν θα προξενη-
σει ληθη σβησιμο της μνημης και παραμεληση της μνημης,ετσι
απο πιστη στη γραφη απο εξω με ξενα σημαδια κι οχι απο μεσα αυτοι
οι ιδιοι αυτοι να αναθυμουνται.τοτε λοιπον δεν βρηκες της μνημης το φαρ-
μακο αλλα της υπενθυμησης ,στους μαθητες γνωμη,και οχι αληθεια προσ-
φερεις ·γιατι πολλα-ακουγοντας σε σενα θα νομισουν χωρις διδασκαλια
πως ειναι πολλα-γνωριζοντες.χωρις κριση για τα πολλα οντες,και δυσκολοι
να συναναστρεφονται,θα γινουν δοξοσοφοι αντι σοφοι''
.
Σωκράτης
ἤκουσα τοίνυν περὶ Ναύκρατιν τῆς Αἰγύπτου γενέσθαι τῶν ἐκεῖ παλαιῶν
τινα θεῶν, οὗ καὶ τὸ ὄρνεον ἱερὸν ὃ δὴ καλοῦσιν Ἶβιν· αὐτῷ δὲ ὄνομα
τῷ δαίμονι εἶναι Θεύθ. τοῦτον δὴ πρῶτον ἀριθμόν τε καὶ λογισμὸν εὑρεῖν
καὶ [274d] γεωμετρίαν καὶ ἀστρονομίαν, ἔτι δὲ πεττείας τε καὶ κυβείας,
καὶ δὴ καὶ γράμματα. βασιλέως δ᾽ αὖ τότε ὄντος Αἰγύπτου ὅλης Θαμοῦ
περὶ τὴν μεγάλην πόλιν τοῦ ἄνω τόπου ἣν οἱ Ἕλληνες Αἰγυπτίας Θήβας
καλοῦσι, καὶ τὸν θεὸν Ἄμμωνα, παρὰ τοῦτον ἐλθὼν ὁ Θεὺθ τὰς τέχνας
ἐπέδειξεν, καὶ ἔφη δεῖν διαδοθῆναι τοῖς ἄλλοις Αἰγυπτίοις· ὁ δὲ ἤρετο
ἥντινα ἑκάστη ἔχοι ὠφελίαν, διεξιόντος δέ, ὅτι καλῶς ἢ μὴ [274e] καλῶς
δοκοῖ λέγειν, τὸ μὲν ἔψεγεν, τὸ δ᾽ ἐπῄνει. πολλὰ μὲν δὴ περὶ ἑκάστης
τῆς τέχνης ἐπ᾽ ἀμφότερα Θαμοῦν τῷ Θεὺθ λέγεται ἀποφήνασθαι, ἃ λόγος
πολὺς ἂν εἴη διελθεῖν· ἐπειδὴ δὲ ἐπὶ τοῖς γράμμασιν ἦν, "τοῦτο δέ, ὦ βασιλεῦ,
τὸ μάθημα," ἔφη ὁ Θεύθ, "σοφωτέρους Αἰγυπτίους καὶ μνημονικωτέρους
παρέξει· μνήμης τε γὰρ καὶ σοφίας φάρμακον ηὑρέθη." ὁ δ᾽ εἶπεν·
 "ὦ τεχνικώτατε Θεύθ, ἄλλος μὲν τεκεῖν δυνατὸς τὰ τέχνης, ἄλλος δὲ κρῖναι
τίν᾽ ἔχει μοῖραν βλάβης τε καὶ ὠφελίας τοῖς μέλλουσι χρῆσθαι· καὶ νῦν
[275a] σύ, πατὴρ ὢν γραμμάτων, δι᾽ εὔνοιαν τοὐναντίον εἶπες ἢ δύναται.
τοῦτο γὰρ τῶν μαθόντων λήθην μὲν ἐν ψυχαῖς παρέξει μνήμης ἀμελετησίᾳ,
ἅτε διὰ πίστιν γραφῆς ἔξωθεν ὑπ᾽ ἀλλοτρίων τύπων, οὐκ ἔνδοθεν αὐτοὺς
ὑφ᾽ αὑτῶν ἀναμιμνῃσκομένους· οὔκουν μνήμης ἀλλὰ ὑπομνήσεως φάρμακον
ηὗρες. σοφίας δὲ τοῖς μαθηταῖς δόξαν, οὐκ ἀλήθειαν πορίζεις· πολυήκοοι
γάρ σοι γενόμενοι ἄνευ διδαχῆς πολυγνώμονες [275b] εἶναι δόξουσιν,
ἀγνώμονες ὡς ἐπὶ τὸ πλῆθος ὄντες, καὶ χαλεποὶ συνεῖναι, δοξόσοφοι
γεγονότες ἀντὶ σοφῶν.
.
[ελευθερη αποδοση]-χ.ν.κουβελης
Σωκρατης
ακουσα καποτε πως στα περιχωρα της Ναυκρατης υπηρχε καποιος
απ'τους παλιους θεους του τοπου,που το ιερο πουλι του το ονομαζαν
Ιβι.Το ονομα του θεου ηταν Θευθ.Αυτος ηταν ο πρωτος που ανακα-
λυψε τους αριθμους και τη μαθηματικη λογικη και τη γεωμετρια
και την αστρονομια  κι ακομα τα παιχνιδια με τους πεσσους και τους
κυβους και τελος τα συμβολα των γραμματων.Τοτε εκεινη την εποχη
βασιλευε σ'ολην την Αιγυπτο ο Θαμους,που εμενε στην πρωτευουσα
της πανω χωρας,που οι Ελληνες ονομαζουν Θηβαικες Θηβες και Αμμωνα
ονομαζουν τον θεο της. Σ'αυτον πηγε ο Θευθ και του εκανε επιδειξη των
τεχνων που εφευρε,και υποστηριξε πως πρεπει να διαδοθουν σ'ολους
τους Αιγυπτιους.Ο Θαμους τον ρωτησε να του πει πια θα ειναι η χρησιμοτητα
απο καθε μια.Και οσο ο Θευθ μιλουσε κι εξηγουσε μια-μια ο Βασιλιας ακουγε
κι οποια εκρινε καλη την επαινουσε κι οποια εκρινε κακη την απορριπτε.Λενε
πως ο Θαμους  στον Θευθ ειπε πολλα υπερ και κατα καθε τεχνης που
ακουσε,αυτα αν τα επεξεργασθουμε αναλυτικοτερα,θα μιλουσαμε
πολυ ωρα.Τελικα οταν εφτασαν στα γραμματα ο Θευθ ειπε:Βασιλια
μου η γνωση των γραμματων θα κανει περισσοτερο σοφους τους
Αιγυπτιους και περισσοτερο δυνατους στη μνημη,γιατι εχει βρεθει το
φαρμακο για τη σοφια και τη μνημη.Τοτε ο Αμμωνας του απαντησε:
Θευθ,τοσες τεχνες γνωριζεις,να ξερεις ομως πως αλλος εχει την ικανο
τητα να εφευρισκει τεχνες κι αλλος εχει την ικανοτητα να μπορει να κρινει
ποια ειναι χρησιμη και ποια ειναι βλαβερη οταν θα πραγματοποιηθουν.
Να τωρα,εσυ που'σαι ο πατερας των γραμματων,για να υπερασπισθεις
το δημιουργημα σου εμφανισες τα αντιθετα απ'ἀυτα που πραγματικα
μπορει να κανει αυτη η τεχνη.Γιατι,να ξερεις,τα γραμματα θα φερουν τη
λησμονια στις ψυχες οσων ανθρωπων θα τα μαθουν,αφου οι ιδιοι αυτοι
δεν θα νοιαστουν ν'ασκησουν τη μνημη τους,αφου,αν δωσουν πιστη
στη γραφη,θα ανακαλουν τα πραγματα στη μνημη τους οχι απο μονοι
τους απο μεσα τους,αλλα απο εξω,με τη βοηθεια ξενων συμβολων.
Γιἀυτο σου λεω πως δεν ανακαλυψες το φαρμακο της μνημης αλλα
της υπενθυμισης.Κι ετσι δινεις στους μαθητες σου μια σοφια φαινο
μενικη-,οχι την αληθεια,γιατι μ'ἀυτη την τεχνη θ'ακουσουν πολλα χωρις
να τα εχουν διδαχθει,και επομενως,θα πιστεψουν πως γνωριζουν πολλα,
στην πραγματικοτητα ομως,στα περισσοτερα τους λειπει η γνωση και
θα'ναι δυσκολα να τους συναναστρεφεται κανεις,αφου,αντι να'ναι σοφοι
θα'χουν καταντισει δοκησισοφοι,δηλαδη να νομιζουν πως ειναι σοφοι
.
.
.

Μεγας Αλεξανδρος-Great Alexander-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΤΙ ΕΣΥΝΕΒΗ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΝ ΑΦΗΓΗΣΕΙΣ -χ.ν.κουβελης

μετα απο δυο ημερας ηρθομεν εις τοπον ερημικον και πολλα πετρωδην.
ο Αλεξανδρος μας ειπεν να σταθμευσωμεν εις ετουτον τον ερημον τοπον.
πως ητον λεει ασφαλεστατος.κι ετσι εγεννετο.κατασκηνωσαμεν και.ως ημαστο
κατακοποι τοσας ημερας εκλειστηκανε οι οφθαλμοι μας.οτε εξυπνησαμε
παραξενευτηκαμε οτι ο ηλιος ητον εις τον ουρανον.εις το αυτον σημειον ως
τον ειχομεν ιδει προτερον.εις των επιστημονικων εταιρων ερωτηθεις περι
αυτου ουδεν εγνωριζεν να αποκριθη.και το πλεον παραξενον δεν ητο ετουτο.
αλλα αλλον .ηκουαμε λιαν καθαρως τις φωνες αλλων ανθρωπων και τις
φωνες ζωων.και πουλιων ηκουαμε.και του ανεμου το φυσητον.και απο τον.ηχο
φλοισβου νερων ενομισαμεν πως η θαλασσα ητο.επειδη και γλαρων φωνες
ακουαμε και κυματων χτυπους.σαν ο τοπος εκεινος να ητο παραθαλασσιος
αλλα ουδεν βλεπαμεν.ο.Αλεξανδρος τοτε συγκαλεσεν τους ειδικους να συσκε-
φθουν δια το συμβαν.τι ετουτο ητο.ο ηλιος δε εις το αυτον.σημειον του ουρανου
ακινητος.ειχαμε την αισθησιν.πως ουτε ο χρονος ετρεχε .καποιος εκ των σοφων
αποφανθη πως αληθως δεν εξυπνησαμεν εκ του υπνου και πως εις ονειρον εγκλει-
στοι ευρισκομεθα ετι και πως εαν κοιμηθουμεν  εις το ονειρον παλιν εις αλλον
ονειρον θα εξυπνησομεν. απο ονειρον εις ονειρον και πως ηδυνατο καποτε να επα-
νελθομεν εις την αρχην.και τουτο ο Αλεξανδρος το εδεχθει και προσταξεν ολο το
στρατευμα να κοιμηθει.κι ετσι εγεννετο.την επομενην δε φοραν ητο αλλως .τωρα
εβλεπαμε τους ανθρωπους αλλα δεν.ημπορουσαμε να τους ακουσουμε ουτε να
τους αγγιξουμε ως να μην ειχουν ουτε σαρκαν ουτε οστα.ως να ητο φασματα.αλλα
και εκεινοι εφαινετο να μην μας εκαταλαβαινουν.τους παρατηρουσαμε λεπτομερως,
αλλα ως να ειχαμε καταληφτει απαντες απο μιαν νοσον αμνησιας δεν ημπορουσαμε
να αφηγηθουμε εις τινα το παραμικρον.τοσον μεγαλη η ληθη η μας κατελαβεν.
εκοιμηθηκαμε και εις αλλο ονειρο οι αυτοι ανθρωποι.τωρα και τους εβλεπαμε και
τους ακουγαμε.εκεινοι ουτε μας εβλεπαν ουτε μας ακουγανε οπου φορες τους εφω-
ναζαμε.εφαινετο δε ωσαν να παρηλθεν χρονος πολυς ενδιαμεσως.ειχον αλλαξει
εις τας φυσιογνωμιας των.τινες των παλαιων δεν ειδομεν.και ειδομεν πρωτην αλλους
νεωτερους.εις των.αντρων μας ερωτευθει σφοδρα μια των γυναικων τους και την
ακολουθει οπου ευρισκετο.ο δυστυχος τοσον εχασεν τα μυαλα του δια δαυτην ωστε
αληθη την ενομιζετο και της εξεθετε τον.ερωτα του λαβρον και περιπαθην.και με
παθος της ομιλουσε.και αγριευε οταν του ελεγαμε την αληθεια και πως η γυναικα
ητο φασμα ονειρου.ουδεν ηθελεν ακουσει.και οταν την ειδε να συνευρισκεται με
εναν αντρα της κοινωνιας της τοτε πληρως αλλοφρονησεν και ητο να τον λυπασαι
τον δυσμοιρον και αδυνατο να τον συγκρατησεις εις τας φρενας.τον εβρηκαμε απο
υψηλο βραχο να εχει πηδηξει κατω και να συντριφτει ο δυσμοιρος.εις αλλον ονειρο
δεν τους ειδαμε εκεινους τους ανθρωπους ουτε τους ακουαμε.ομως ειχαμε εις την
μνημη μας ζωηρην την καθε εκδηλωση τους .τα παντα καθαροτατα τα ενθυμουμεθα
και καθεις του αλλου τα ανακαλουσε απο τη μνημη του.και τα αφηγουμεθα με πολλας
λεπτοερειες.πολλοι δε πολυλογουσανε ωρες.τινες δε τεχνικοτατοι οντες μυθολογουσαν.
εφευρισκαν ιδικα των συμβαντα και τα εννοουσαν ως αληθη και να εσυνεβησαν.εμας
αλλα μας ετερπανε και τα επαινουσαμε και αλλα τα κριναμε και τα ψεγαμε.εις επομενα
ονειρα τους βλεπαμε δια ολιγην ωραν και συνεχως ετουτο ελαττουτο μεχρι οπου τους
εχασαμε εντελως.εκεινος ο σοφος εσυμπερανε πως εις καποια αγνωστο εις εμας μηχανη
ωφειλετο αυτο .οτι τους επροβαλε εις τον τοπον ενω αυτοι δεν υφισταντο πλεον .πως
αυτη η αγνωστος μηχανη τους ειχε καταγραψει τις ζωες και τους επροβαλε δια παντος.
επ'απειρον.και πως εμεις εκοιμωμεθα κανονικα και κανονικα εξυπνουσαμε ουχι εις ονει-
ρον αλλα εις ετουτον τον ερημον.τοπον εδω οπου εξαρχης ευρεθηκαμεν και εγινομασταν
μαρτυρες του φαινομενου της προβολης.και πως ο ακινητος ηλιος οπου ειδαμεν εις τον
ουρανον ητο μια εικονα της προβολης αυτης.και εσυμπερανε πως αν μεινουμε εδω παλιν
θα τους ειδομε να προβαλλονται.κι ετσι εγεννετο.κοιμηθηκαμε και οταν ξυπνησαμε τους
ειδαμε παλιν.τους βλεπαμε αναμεσα μας και τους ακουγαμε αλλα παλιν δεν τους αγγιζαμε.
τοτε ητο οπου ειδαμε τον αδικοσκοτωμενο συντροφο μας.και μαλιστα τον ειδαμε εις ερω-
τικη συνομιλιαν με την γυναικα εκεινην και εγελουσαν.και εφαινοντο πολυ ευτυχισμενοι οι
δυο.και τοτε καποιος απο εμας του εφωναξε με δυνατη φωνη.συντροφε πως εφτασες ως
εδω;εμεις σε μαζεψαμε απο τα βραχια κατω ασυντριμενο το σωμα σου και με τιμες σε
θαψαμε και χωμα.σηκωσαμε και σημα πανω στησαμε το κονταρι σου.πες μας, αληθεια,πως
εφτασες ως εδω;εκεινος γυρισε προς το μερος μας σαν κατι φανηκε να ακουσε ειτε να
αιστανθηκε αλλα δεν απαντησε.τοτε ο Αλεξανδρος ειπε να συνελθουμε και την αλλη μερα
να κινησουμε ολο το στρατευμα προς τα ανατολικα μερη.κι ετσι εγεννετο
.
.
.

Αλεξανδρος Παπαδιαμαντης-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ουδεν αναβλεψον πλεον παρα Αλεξανδρον Παπαδιαμαντην -χ.ν.κουβελης

Ἐγεννήθην ἐν Σκιάθῳ, τῇ 4 Μαρτίου 1851. Ἐβγήκα ἀπὸ τὸ Ἑλληνικὸν Σχολεῖον
εἰς τὰ 1863,
[Μισοπλαγιασμένη κοντὰ εἰς τὴν ἑστίαν, μὲ σφαλιστὰ τὰ ὄμματα, τὴν κεφαλὴν
ἀκουμβώσα εἰς τὸ κράσπεδον τῆς ἑστίας, τὸ λεγόμενον «φουγοπόδαρο»,
ἡ θεια-Χαδούλα, ἡ κοινῶς Γιαννοὺ ἡ Φράγκισσα, δὲν ἐκοιμάτο,]
[εις την ταβερνα του Κεχριμανη,εικοσιεφτα συναπτα ετη,ετρωγεν τον ημερισιον
σιτον,και εσυλογιζετο,ως αν ητο δυνατο να μην μεριμνει δια τα επιουσια τα υλικα
και ως τα πετεινα του ουρανου να βιοποριζεται και ως τα ανθη του αγρου ανευ
ουδενος μεληματος  να υφαινει τα ενδυματα του,και ελευθερως και ανεσκοπτως
να μεριμνα και να στοχαζεται τα μεταφυσικα και την πραγματικη τω οντι ζωη]
[Ἦτο μικρά, βαθεῖα ρεματιά, εἰς τὸ μέσον ἑνὸς ἐλαιῶνος κατέχοντος ὅλην τὴν
κλιτὺν τοῦ λόφου δεξιόθεν καὶ ἑνὸς λεμονεῶνος τοιχογυρισμένου στολίζοντος
τὸν κάμπον, ἀριστερόθεν]
ἀλλὰ μόνον τῷ 1867 ἐστάλην εἰς τὸ Γυμνάσιον Χαλκίδος, ὅπου ἤκουσα τὴν Α΄ καὶ Β΄
τάξιν.
[κενοδοξια παντων αθλιωτερα,ο τοπος πληθος μωροφιλοδοξων,δημαγωγων,ενας
συμφερτος ιδιοτελων,η πολις «της δουλοπαροικίας και των πλουτοκρατών»,
μιαν χρυση αμμουδια να ιδει,τη θαλασσα πλατεια ακτινοβολουσα ως κατοπτρον
και την νυχτα τον ασημενιο στιλβοντα χειμμαρο της σεληνης,και η φυσις ζωηρα με
τους δροσους της,τα φυσηματα,αναπνεουσα γαληνη,φιλοτητα και νεικος,η προσω-
κρατικη φυσις της αγαπημενης νησου]
Τὴν Γ΄ ἐμαθήτευσα εἰς Πειραιᾶ, εἴτα διέκοψα τὰς σπουδάς μου καὶ ἔμεινα εἰς τὴν
πατρίδα.
[εψηλωσεν ο νους της Χαδουλας,τι επλασθη ο κοσμος ως κολαστηριον των φτωχων
ανθρωπων;εις την στρωμνην της,νυξ αδιαπεραστη,αγρυπνουσα,''Δελχαρω,Δελχαρω ''
φωνησεν,''κοιμασαι;''.Κοιμαμαι μανα'',''εγω δεν εχω υπνο,δεν σφαλιζουν τα ματια
μου'' ,''τι βλεπεις μανα;'',''πως ειμαι βυθισμενη στο νερο,κι ουτε κρυωνω κι ουτε
ζεσταινομαι'',απεκριθην η γραια Χαδουλα,και το νηπιον εκλαυσεν,βαθεια τρανταχτη-
κε,τι ειναι ,αληθεια,αμαρτια και τι λυτρωμος;]
[«ένα περιβόλι είναι ο κόσμος πού μας παρουσιάζει στις ιστορίες του... Παντού τα
συγκεκριμένα και τα χειροπιαστά, ζωγραφιές των πραγμάτων, όχι άρθρα... Πρόσωπα,
όχι δόγματα. Εικόνες, όχι φράσεις. Κουβέντες, όχι κηρύγματα, διηγήματα, όχι αγο-
ρεύσεις»ο Παλαμας εγραψεν
[εκαταντησαμεν οι Ελληνες δουλοι,και εδεθηκεν η γλωσσα μας,μια αλυσσωδεμενη
μαιμου και στα πανηγυρια συρεται και χορευει δια γελωτα και δεχεται τα ''ξεροκομ-
ματα'' των Ευρωπαιον,
ενα αθλιωτατον ''μπαιγνιον'' της Ιστοριας]
Κατὰ Ἰούλιον τοῦ 1872 ὑπήγα εἰς τὸ Ἅγιον Ὅρος χάριν προσκυνήσεως, ὅπου ἔμεινα
ὀλίγους μῆνας
[«απλώς και μόνον μετήλλαξεν τυράννους»,η Ελλαδα,τι να ειπεις; ρομφαια και
μαστιγιον τους χρειαζεται]
[Τὴν πλιατσικολογίαν διεδέχθη ἡ φορολογία, καὶ ἔκτοτε ὅλος ὁ περιούσιος λαὸς ἐξακο-
λουθεῖ νὰ δουλεύη διὰ τὴν μεγάλην κεντρικὴν γαστέρα, τὴν «ὦτα οὐκ ἔχουσαν».]
Τῷ 1873 ἤλθα εἰς Ἀθήνας καί ἐφοίτησα εἰς τὴν Δ΄ τοῦ Βαρβακείου.
[«Κατ' έκείνην την ήμέραν συνέβη να είμαι πλούσιος»,πρωτη του μηνα,πλουσιος
να σπαταλησει,σε ολιγον να καταντησει απορος,περιδεης,ζητιανος του παραδεισου]
Τῷ 1874 ἐνεγράφην εἰς τὴν Φιλοσοφικὴν Σχολήν, ὅπου ἤκουα κατ' ἐκλογὴν ὀλίγα
μαθήματα φιλολογικά,
[ξενόδουλοι, λογιότατοι γραμματοσοφιστές,εις τι χρειαζεται η σοφια αν ειναι φιλο-
δοξια,και συναμα ματαιοδοξια,και υπερμετρος ζηλος εξουσιας και πηγη απρεπους
πλουτισμου;]
[Ἀνωφελὴς ὁ βίος μου ἐνώπιόν σου ρέει·
εις του Ψυρρη,η πολις κυψελη φυλακισμενων,πεινωντων το αιθριον το καθαρον
το ασπιλον,δεσμιων  των υλικων,εγω η καθ'ομοιωση  του ουδεν κατεχοντος ]
κατ' ἰδίαν δὲ ἠσχολούμην εἰς τὰ ξένας γλώσσας.
[Μερικοὶ λένε, πῶς τὸ Ἄνθος τοῦ Γιαλοῦ ἔγινε ἀνθός, ἀφρὸς τοῦ κύματος,
πρασινα δεντρα,δαντελωτοι θαμνοι,φυλικια τρυφερα,κουμαριες,ενα δασος
αρχαιας βλαστησης,η Μοσχουλα μου ,την ηκουα,ευχαρις,και το σουραυλι  μου
εβγαλα και ηχηθεισαν ιαμβοι και αναπαιιστοι μελιγρα φωνηματα,δια να μαγευσουν
και να ''μαυλισουν'' τις νεραιδες]
Μικρὸς ἐζωγράφιζα Ἁγίους, εἴτα ἔγραφα στίχους, καί ἐδοκίμαζα να συντάξω κωμῳ-
δίας.
[«Πολλές είναι εκατόν πενήντα. Με φτάνουνε εκατό'',τι να τα κανω περισσοτερα;
ολιγες φακες,τοσον,μερικας ελαιας βρωσιμας τοσον,α και ο οινος,τοσον,
βεβαιως φτανουν και τα αλλα περισσευουν,δια να τα κοινωνησω εις τους εχοντας
περισσοτερας και πλεον επιτακτικας αναγκας απο εμενα,τους βασανιζομενους εν
τω ακουσιω βιω]
 Τῷ 1868 ἐπεχείρησα νὰ γράψω μυθιστόρημα. Τῷ 1879 ἐδημοσιεύθη Ἡ Μετανάστις
ἔργον μου εἰς τὸ περιοδικὸν Σωτήρα.
[«Δεν είναι απλούς διηγηματογράφος, είναι πνευματικός και ηθικός εργάτης,
αγωνιστής της προόδου, της ενημερώσεως, της δικαιοσύνης»εκρινεν ο κυρ Βλασης
Γαβριηλιδης ενθα εις την εφημεριδαν ''Ακροπολις'' ιδιοκτησιαν του εδημοσιευετο
εις συνεχειας το μυθιστοριματικον εργον μου ''η Γυφτοπουλα'' μετ'επαινων,φιλικη
η κρισις,αλλ'ομως υπαρχουσι και επικρισεις,ολα τα εχει ο ''μπαξες'',και το ταλαντον
και το αταλαντον,και το υψηλον και το χαμερπες,και το δοκιμον και το αδοκιμον,
και το συντηρητικον και το μοδερνον,και τον Δοστογιεφσκιν και τον Φτωχοπροδρο-
δρον,και το εν τη φυσει και το εν  τω αστει,και το διαρκες και το επισοδειακον,και το
σοβαρον και το σκωπτικον,εγω δε ως η ταπεινη χλοη βλαστησα και θα μαραθω
 Τῷ 1882 ἐδημοσιεύθη Οἱ ἔμποροι τῶν Ἐθνῶν εἰς τὸ Μὴ χάνεσαι.
[- Δευτέρας λοιπόν σκέψεως αρχή επροβλήθη ποία να ήτον καλλιτέρα ανάμεσα εις
τας τέχνας ... ερρινοφθόγγει αργά αργά ο διδάσκαλος, εγκύπτων όλος εις το τετράδιον,
με την ρίνα εγγίζουσαν εις το χαρτίον, με τα μάτια τέσσαρα μην του διαφύγη επί του
χειρογράφου κανείς σολοικισμός ή βαρβαρισμός, προσθέτωνκόμματα και τελείας και
μεταβάλλων όλας τας οξείας εις βαρείας.]
[να ιδωμεν πως με τετοια θα εκπαιδευτουμεν;]
και τα ολιγα αυτα κολλυβογραμματα  θα μου εφτανον ,τα πλεον θα ητο αχρηστα,καλα
μονον να δοκησισοφω,να πλουτιζω,να ειμαι τσαρλατανος και ψευδης,με ενα λογον
''παλιανθρωπος'']
 Ἀργότερα ἔγραψα περὶ τὰ ἑκατὸν διηγήματα, δημοσιευθέντα εἰς διάφορα περιοδικὰ
καί ἐφημερίδας.
[δεν αξιωθην εν τω προσκαιρω βιω ουδεν εκδοθεν βιβλιον]
[ουδεν αναβλεψον πλεον παρα την Παραδεισον νησον μου]
Αλεξανδρος Παπαδιαμαντης
.
.
.

θαλασσα-sea-Αστακος-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
the eclipse of Odyssea-c.n.couvelis

η εκλειψη του Οδυσσεα-χ.ν.κουβελης

παρατηρουσαμε τον Οδυσσεια.σκεπτικος.ποτε δεν τον ειδαμε αλλη φορα ετσι.
κατι βαθεια τον ετρωγε.δεν.τολμουσαμε να ρωτησαμε.απομακρος.οπως βλεπεις
ανθρωπο ν'απομακρυνεται σε πλατεια και μακρυα παραλια και να χανεται μεσα
στο εκτυφλωτικο φως της δυσης του ηλιου ενα σημαδακι.''δεν θα μ'ακουσετε
αλλη φορα να μιλαω'',μας ειπε χωρις να μας κοιταξει,ταραχτηκαμε.''ποτε δεν θα
μ'ακουσετε αλλη φορα να σας μιλαω''.επανελαβε.η φωνη του μας φανηκε λυπημενη.
ακουσαμε τις κραυγες των γλαρων πανω απο την ηρεμη επιπεδη επιφανεια της θαλασ-
σας.μας ηρθε να κλαψουμε.''μην.κλαιτε.δεν ωφελει.να'στε δυνατοι και μονιασμενοι''.
θελαμε να τον ρωτησουμε.να πεσουμε στα ποδια του.να του φιλησουμε τα χερια.να
τον ικετευσουμε να μας πει γιατι.γιατι;και τι σημαινουν ολ'αυτα.δεν τολμησαμε.ξεραμε
πως ηταν περηφανος.δεν θελαμε να τον προσβαλουμε.κλειστηκε στη σιωπη του.
η υπαρξη του ανυπαρκτη.ανυπαρκτος.κανενας.σ'ενα λαβυρινθο κλειστηκε που δεν
υπαρχουν λεξεις.ουτε φωνη.μονος.ολομοναχος.αυτος κανενας.
.
.
.

Τα Ημερολογια μου

Ημερολογιο 2015-Portraits Πορτραιτα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ημερολογιο 2015-Geometrical paintings χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Η ΑΚΡΙΒΗΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΙΟ ΑΛΒΕΡΤΟ ΑΙΝΣΤΑΙΝ-χ.ν.κουβελης

THE PRECISE MEETING-TIME  WITH MY UNCLE ALBERT EINSTEIN-c.n.couvelis

-αναλογα το βαρυτικο πεδιο του ανθρωπου που συναναστρεφομαι ο Χρονος
-ο χρονος του τωρα[παρον] που συμβαινει[0]-ο χρονος του πριν [παρελθον]
που συνεβηκε[μνημη][-1]-ο χρονος του μετα[μελλον]που δεν συνεβει ακομα
[προσδοκια][+1]

-ο χρονος που διαστελεται[θεωρια σχετικοτητας]-ο απολυτος χρονος[νευτωνιος]
-ο χρονος που συστελεται[ψυχολογικος/ βιολογικος]

-''ο χρονος ειναι αυτος που μετραει το ρολοι'',μου ειπε ο θειος Αλβερτος,και το
αγαθο προσωπο του χαμογελασε,με νοημα μου'κλεισε το ματι,εγω κοιταξα το ρολοι
στο κινητο,''αυτη την ωρα δειχνει 2:19 ακριβως''.ειπα.με κοιταξε.''να διορθωσω''
συνεχισα,''με το δευτερολεπτο ως ο χρόνος 9 192 631 770 περιόδων ακτινοβολίας
από μετάπτωση μεταξύ των δύο επιπέδων ενέργειας του ατόμου του Καισίου-133.''
''κοιταξε τη θαλασσα'',μου ειπε,γυρισα κι ειδα τη θαλασσα,επαναληψη των κυματων,
''ετσι ειναι αν ετσι νομιζεις'',μου ειπε σαν να ειχε διαβασει τη σκεψη μου,
''και τωρα κοιταξε''συνεχισε,''εναν οποιοδηποτε ανθρωπο,να,εκεινον που περπαταει
στην παραλια'',τον κοιταξα,''και τωρα εκεινον που καθεται στο τραπεζι μπροστα
αριστερα με τη γυναικα και το παιδι'',κοιταξα,''αυτα που ειδες ειναι ταυτοχρονα;
η' δεν ειναι; κι αν δεν ειναι ταυτοχρονα,ποιο σε σχεση με το αλλο προηγειται η'
επεται;ποιο ειναι στο παρελθον του και ποιο ειναι στον μελλον του;''τον κοιταξα,
''αληθεια,δεν ξερω'',απαντησα,οι ανθρωποι θραυση συμμετριας,
''σκεφτεσαι δυσκολα,η' σκεφτεσαι με δυσκολια το πραγματικο,το πραγματικο που
δεν ετσι οπως ετσι το νομιζεις''.σχολιασε.''ναι ετσι ειναι.τοτε τι ειναι;''ρωτησα.
''ο Χρονος θα δειξει'' μου απαντησε,με το γοητευτικο τροπο που ειχε να χαριτολογει.
ακουσαμε τη φωνη ενος γλαρου.''να,με τον γλαρο ποτε δεν θα μαθουμε αν συμ-
φωνει μ'αυτα που συζηταμε ''.''τωρα'' συνεχισε,''αλλο χωροχρονο'',ειπα.
γελασε.''τι ωρα ειναι;''ρωτησε.''2:39''.απαντησα.''παρατηρησα πως σ'αυτον τον Χρονο
περασαν 20 λεπτα''.ειπε.με κοιταξε.''η' δεν περασαν;''.
''πρεπει να φυγω,ηδη αργησα''.σηκωθηκε με χαιρετησε κι εφυγε.τρεις λεξεις χρονου.φυγω.ηδη.αργησα.η γλωσσα μας δεν μπορει να αποφυγει το Χρονο
η' ο Χρονος ειναι προιον της γλωσσας;η' η υπαρξη της οφειλεται στον Χρονο;

-στον ηλεκτρικο απο την Ομονοια προς τα Κατω Πετραλωνα μια γυναικα νεαρη
καθεται απεναντι μου.στην αγκαλια της εχει ενα μικρο κοριτσακι.στα χερια του
το κοριτσακι κραταει σφιχτα μια κουκλα.στο σταθμο του Θησειου ακουω τη νεαρη
γυναικα να λεει στο κοριτσακι :''μαμα,τι μερα ειναι σημερα;''.''Πεμπτη'' απανταει
το κοριτσακι,''τι ωρα ειναι μαμα;''ρωταει το κοριτασκι.'',''2:56''απανταει η γυναικα
κοιτωντας το ρολοι του σταθμου.στα Πετραλωνα σηκωνομαι και κατεβαινω.η γυ-
ναικα με το παιδι συνεχιζουν.το τρενο γλυστραει στις ραγες κι αυξανοντας ταχυτη-
τα απομακρυνεται.κοιταζω το μεγαλο ρολοι του σταθμου.2:40.στο κινητο μου,για
να το τσεκαρω,2:57.
.
.
.

geometricous abstract-2μ x 3μ-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

ΧΡΟΝΙΚΟ ΕΝΟΣ ΚΥΚΛΟΥ -χ.ν.κουβελης

ανεβηκε τη σκαλα απο τον υπογειο ηλεκτρικο της Ομονοιας προς την Οδο Αθηνας,
μαζυ με αλλους,αλλοι κατεβαιναν,10:47πμ,περπατησε στην Αθηνας και στο νοτιο
ακρο της πλατειας Δημαρχειου εστριψε αριστερα κι ανεβηκε στην Αιολου,πολυκοσμια καταναλωτισμου,εστριψε δεξια,χωθηκε  στη  Βαρβακειο Αγορα,δυνατες φωνες εμπορων
και διαπεραστικες μυρωδιες προιοντων,δεν αποτυπωσε ανθρωπους,περιπλανηθηκε
στον λαβυρινθο χωρις σχεδιο,αναδυθηκε η' ξεφυγε προς την Αθηνας,περπατησε μεχρι
το Μοναστηρακι,Ιαπωνες τουριστες τους ετερπνε η περιεργεια του θαυμασιου γραφικου,
καρτ-ποσταλς,γηψινα αγαλματακια,σουβενιρς χωρας,σ'ενα παλιατζιδικο αγορασε ενα δισκο
78 στροφων ,σχεδον κατεστραμενο,του Αττικ με την Στελλα Γκρεκα ''Ειδα ματια πολλα''
[1909] στη μια πλευρα και στην αλλη΄΄Ζητατε να σας πω''[1930],καταστροφη συναισθη-
ματων,ανεβηκε την Ερμου,ανθρωποι πολλοι και τον προσπερνουσαν,ενας χειμμαρος καταναλωσης,αδιαφορο εκκοφαντικο τιποτα,ενα νεαρο ντουετο επαιζε εναν αερα των
Ανδεων της Λατινικης Αμερικης,ο αντρας τσαρανγκο ενα ειδος λαουτου κι η γυναικα
ταρκα ενα ξυλινο αυλο,φυσικη επιστροφη,συνεχισε διαγραφοντας την οχλοβοη κι
ακουοντας τις νοτες,στο Συνταγμα αδιαφορησε για τη δημαγωγια των συμβολων,στις
στασεις των λεωφορειων και των τρολει ανθρωποι περιμεναν,ανθρωποι-κιες,αμιλητοι,
ακινητοι,γυρισε προς τη Σταδιου βορεια,ενας ανθρωπος περασε μπροστα του,τον ειδε
να χανεται πισω απο αλλους ανθρωπους,απο την πλατεια Κλαυθμωνος και την Κοραη
προτιμησε τον Κοραη,''Πολιτεία που δεν έχει σαν βάση της την παιδεία, είναι οικοδομή
πάνω στην άμμο''/μπροστά από το υπουργείο Οικονομικών, μαζεύονταν οι απολυμένοι
δημόσιοι υπάλληλοι μετά από κάθε εκλογική αναμέτρηση για να διαμαρτυρηθούν για
την απόλυσή τους[να κλαυθουν,πλατεια Κλαυθμωνος -χρονογραφημα του Δημητριου Καμπουρουγλου στο περιοδικο ''Εστια''1878],συνεχισε να κατεβαινει τη Σταδιου προς τ
ην Ομονοια ακουγοντας την 9η Συμφωνια του Μπετοβεν,αδιαφορωντας για την γενικη
ανησυχια που προκαλεσε,
[ρετσιτατιβο]
ἀλλ' οὔτε σιγᾶν οὔτε μὴ σιγᾶν τύχας 105
οἷόν τέ μοι τάσδ' ἐστί[Αισχυλος Προμηθεας Δεσμωτης]
1252a[1] ἐπειδὴ πᾶσαν πόλιν ὁρῶμεν κοινωνίαν τινὰ οὖσαν καὶ πᾶσαν κοινωνίαν ἀγαθοῦ
τινος ἕνεκεν συνεστηκυῖαν ̔τοῦ γὰρ εἶναι δοκοῦντος ἀγαθοῦ χάριν πάντα πράττουσι
πάντεσ̓, δῆλον ὡς πᾶσαι μὲν ἀγαθοῦ τινος στοχάζονται, μάλιστα δὲ [5] καὶ τοῦ κυριω-
τάτου πάντων ἡ πασῶν κυριωτάτη καὶ πάσας περιέχουσα τὰς ἄλλας. αὕτη δ' ἐστὶν ἡ
καλουμένη πόλις καὶ ἡ κοινωνία ἡ πολιτική[Αριστοτελης Πολιτικα-Βιβλιο Πρωτο]
[357a] ῏Ω Σώκρατες, πότερον ἡμᾶς βούλει δοκεῖν πεπεικέναι ἢ ὡς [357b] ἀληθῶς
πεῖσαι ὅτι παντὶ τρόπῳ ἄμεινόν ἐστιν δίκαιον εἶναι ἢ ἄδικον;[Πλατων Πολιτεια-Βιβλιο
Δευτερο]
Το εύδαιμον το ελεύθερον, το δ’ ελεύθερον το εύψυχον[Θουκυδιδης Ιστορια Πελο-
ποννησιακου Πολεμου]
ωρα 2:17μμ,κατεβηκε τη σκαλα απο την οδο Αθηνας στον υπογειο ηλεκτρικο της
Ομονοιας,μαζυ με αλλους,αλλοι ανεβαιναν

.

.

.

EXTENSIONS OF OPERATIONS[EXHIBITION OF ISTALLATIONS]OPEN WORK-
Utopia Gallery-New York Manhattan-January 2015-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
ΕΚΘΕΣΗ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ[EXHIBITION OF ISTALLATIONS]-Utopia Gallery-
New York Manhattan-January 2015

ΠΡΟΕΚΤΑΣΕΙΣ ΠΡΑΞΕΩΝ [ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ]ΑΝΟΙΧΤΟ ΕΡΓΟ-χ.ν.κουβελης

EXTENSIONS OF OPERATIONS[ISTALLATIONS]OPEN WORK-c.n.couvelis

[μια ευθεια σειρα μεγαλων  Αιθουσων,η καθε μια μηκους 100μ ,πλατος 50μ,
υψος 10μ,υπογεια κατασκευασμενες σε αστικο η' φυσικο τοπιο,μεγιστος αριθμος
αιθουσων 10 -ο επισκεπτης ειναι ελευθερος να επιλεξει το χρονο που θα
παραμεινει σε καθε αιθουσα και τον τροπο δρασης[αντιδρασης/διαδρασης]
με τις εγκαταστασεις]

ΑΡΧΗ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ

-1-αδεια αιθουσα χωρις ανοιγματα στους τοιχους με πολυ χαμηλο φωτισμο
και καθολου ηχο

-2-αιθουσα γεματη καρεκλες αναποδογυρισμενες στο δαπεδο.ηχος απο τηλεορασεις.

-3-αιθουσα γεματη με τεραστιους σωρους απο εφημεριδες περιοδικα διαφορα
εντυπα των οποιων η ισορροπια ειναι ασταθης να καταρρευσουν.ακουγεται
η 9η Συμφωνια του Μπετοβεν

-4-αιθουσα[δαπεδο-οροφη-τοιχοι] βαμενη κιτρινη

-5-αιθουσα με ανοιγματα -ηλεκτρονικες οθονες στους δυο πλευρικους τοιχους,
στο δαπεδο και στην οροφη.στις οθονες των πλευρικων τοιχων προβαλλονται
βιντεα πολεων και της φυσης,σε διαφορες κλιμακες ,γενικα και μερικα,και εκδη-
λωσεις -περιεχομενα.στις οθονες του δαπεδου προβαλλονται ληψης της γης
απο ψηλα.και στην οροφη οι οθονες δειχνουν κοντινα γηινα θεματα[π.χ το
περπατημα ενος ανθρωπου σ'ενα δρομο-ενα φυσικο φαινομενο,βροχη,χαλαζι,...
- κοντινα[γκρο]πλανα ανθρωπων]

-6-αιθουσα γεματη στο δαπεδο απο κινητα τηλεφωνα.απο τα τηλεφωνα ακουγονται
συνδιαλεξεις ανθρωπων.απο τη ψυχρη επιχειρηματικη συναλλαγη εως τη ζεστη
ιδιωτικη προσωπικη επαφη.καποια τηλεφωνα εξαντλουν τη χρηση τους και μενουν
βουβα,καποια αλλα περιμενουν να ενεργοποιηθουν,αλλα καλουν τον επισκεπτη
προσωπικα να απαντησει.

-7-αιθουσα[δαπεδο-οροφη-τοιχοι] βαμενη κοκκινη

-8-αιθουσα γεματη ορθιους στημενους  καθρεφτες.εδω ακουγονται φωνες ανθρωπων.
απο ολες τις εκδηλωσεις της ζωης των.ο επισκεπτης ειναι ελευθερος,αν θελει,να μετα-
κινησει τους καθρεφτες

-9-αιθουσα με το δαπεδο καλυμμενο απο αμμο και σκορπια παιδικα παιχνιδια.
αλλα χωμενα στην αμμο,αλλα εξεχουν και αλλα  πανω στην αμμο.ο επισκεπτης
ειναι ελευθερος,αν θελει,να αλλαξει τη θεση τους,να τα ανασυρει  απο την αμμο
η' να τα καλυψει.ακουγεται ο ηχος ρολογιου.

-10-αδεια αιθουσα χωρις ανοιγματα στους τοιχους με πολυ εντονο φωτισμο
και καθολου ηχο

ΤΕΛΟΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ
.
.
.

Noam Chomsky-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
ΥΠΕΡ [ΜΕΤΑ] ΠΟΛΙΤΙΚΑ-χ.ν.κουβελης

-ναι,βεβαιο ειναι,τα Οικονομικα της Βαρβαροτητας
-ο Ισχυροτερος ο Ισχυροτατος/ο Αδυνατος ο Περιθωριοποιημενος αυτη ειναι
η Απολυτη Εξαγγελια της Παγκοσμιας Εξουσιας
-η συμφερουσα Εξοντωση των γηγενων πληθυσμων και η συμφερουσα Αντι-
κατασταση τους απο εξαθλιωμενους μεταναστες
-η γη ολη ανηκει στο ΧΡΗΜΑ,το δε ΧΡΗΜΑ ανηκει στους λιγους.Συμπερασμα:
η γη ολη ανηκει στους λιγους
-διαμεσου του ΥπερΚαταναλωτισμου Προιοντων και ΜΜΕ Σκουπιδιων επιβαλεται
η υποδουλωση των ανθρωπων
-Παραγεται οχι το Αναγκαιο για Ολους αλλα το Αχρηστο για Ολους[υπο τον Καθολικο
Σχεδιασμο και Ελεγχο της Οικονομικης και Πολιτικης Ελιτ]
-η Κατασταση της Βαρβαροτητας μπορει ν'αλλαξει;Μπορει.Και ξερουμε και πως
θ'αλλαξει
-Ποτε στην Ιστορια Δεν Ηταν Τοσο Δυσκολα τα Πραγματα
-Μιλα.Διεκδικησε.Μην Σιωπας.Μην Αδιαφορεις
-Ο κοσμος δεν θ'αλλαξει απο εναν Εκλεκτο η' απο λιγους Εκλεκτους αλλα απο Ολους
τους Ανθρωπους .Απο τον καθενα ξεχωριστα.
-Καμια Ιδεολογια δεν ειναι Αλαθητη.Μην Ξεχνας πως στο Ονομα Ιδεολογιων
Εγιναν τα Μεγαλυτερα Εγκληματα στην Ανθρωποτητα
-Πραξη Πραξη Πραξη
.
.
.

Κωνσταντινος Παρθενης-Πολλαπλα Πορτραιτα
Constantinos Parthenis-Multiple Portraits-
painting c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
Η ΑΠΟΘΕΩΣΗ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΠΑΡΘΕΝΗ-χ.ν.κουβελης

τον κυνηγησαν οι αλλοι στη σχολη,παραιτηθηκε το 1947,κλειστηκε στο σπιτι
του''που εβλεπε την Ακροπολη'',ηταν μαζι του η Ιουλια η γυναικα του,δεν ξανα-
βγηκε απο εκει μεχρι το 1967 που εφυγε,η Ιουλια ειχε φυγει το 1966,το 50 ηρθαν
για απαλλοτριωση  και κατεδαφιση του σπιτιου ,του προσφεραν  2 800 000 δρχ.,
τους εδιωξε. «Aπό το παράθυρό μου βλέπω την Aκρόπολη. Aυτό δεν θα μου το
στερήσει κανείς. Θα βάλω φωτιά στο σπίτι, θα καώ και εγώ μέσα σε αυτό,
μαζί με τα έργα μου»
μετα το γκρεμισαν,αναπλασθηκε η περιοχη και γεμισε απο κιτς αντικερι για τουριστες
.
.
.

Marquis de Sade-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Marquis_de_Sade's Diary
ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ-Εγω ο Μαρκησιος ντε Σαντ εγκλειστος γραφω-χ.ν.κουβελης

εγραψα στη Μαρι Κονστανς.Ασε τις Αρετες.Η φυση εχει τη δικη της Ηθικη.
Η Ζυστιν πολυ προθυμα υπακουσε κι εκτελεσε πολυ σχολαστικα με ακραια
απολαυση οτι την εξωθησα να κανει.Επειτα καθισε και μου τα διηγηθηκε
ολα οσα συνεβησαν,και τα θυμονταν πολυ καθαρα σαν να τα ζουσε δευτερη
η' και χιλιοστη ισως φορα,με καθε λεπτομερεια.Ο λογος της την συνεπερνε
και συναμα την αναστατωναν οι λεξεις.''Μια θεσπεσια μηχανη.Τελειος μηχα-
νισμος.Αεναη''.Ελπιζω να εφτασε το γραμμα στην Μαρι Κονστανς.Μεταξυ μας
παρεμβαλονται αυτοι οι Ηληθιοι.
.
.
.

η γυναικα του Κανδαυλη(Ηροδοτου Ιστοριαι-Βιβλιο Πρωτο)-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
''ειναι,αληθεια σου λεω,πολυ ομορφη.μεσα στη νυχτα σαν φωτεινη σεληνη.ο λαιμος
του κυκνου γαλα κατασπρο χυμενο.τα βυζακια της φουσκωτα.ευλυγιστα. οι μηροι της αλαβαστρινοι.ποσο ομορφη,Γυγη,ειναι η γυναικα μου'' ακουγε τον Κανδαυλη,για εκατο-
στη φορα,ο Γυγης να του περιγραφει με παθος τα καλλη της γυναικας του.καθε φορα
προσθετε και καινουργια θελγητρα.η ' με περισσοτερο θαυμασμο επαναλαμβανε τα ιδια.
σαν υπνωτισμενος με μια παραφορη γλωσσα.εκστασιασμενος.οι λεξεις του ευηχες χαι-
δευαν τη γυναικα του.η αναπνοη του την εκαιγε.η φωνη του τον μαγευε.ο Γυγης τον
ακουγε μισοκοιμισμενος.σκεφτονταν πως αυτα τα λογια του Κανδαυλη,που ακουγε
καθε μερα τα'χε μαθει τοσο καλα.που καθε νυχτα τα ψιθυριζε στ'αυτι της γυναικας του.απαραλλακτα.κι αποψε το βραδυ ηταν η ωρα να εκτελεσουν την δολοφονια του
που ειχαν σχεδιασει.ζαλισμενος απο τη λατρεια του δεν θα καταλαβει τον δολο των
εραστων.αλλωστε ετσι να'ναι καλυτερα,δεν θα ελαττωθει ποτε η υπερηφανεια του
για κεινη.
.
.
.

Pop Girl-[homage to Roy Lichtenstein]- 2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΕΚΛΕΙΨΗ
[ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ]-χ.ν.κουβελης

της μιλουσε.για τις δουλειες.για το ταξιδι στο Λονδινο.τις οικονομικες
επιτυχιες.ζαλιστηκε.οι λεξεις χοροπηδουσαν ,την ενοχλουσαν.ηθελε
να του πει να σταματησει.ηθελε να φωναξει.δεν τολμησε.εκεινος συνεχισε.
ειχε βγαλει εισιτηρια για την Τοσκα του Πουτσινι στην Οπερα.ειπε πως
ηθελε να την ευχαριστησει γιατι της αρεσε.πριν,τωρα δεν της αρεσε.δεν του
το ειπε.εκεινος γελασε.της χαιδεψε τα μαλλια.της ειπε τρυφερα πως ειναι
πολυ ομορφη.αισθανθηκε παγωμενη.μετα αγωνια,απελπισια,μα,γιατι
δεν φευγει;της ηρθε να του τα πει ολα.συγκρατηθηκε.γιατι δεν φευγει;
εκεινος αρχισε παλι να φλυαρει.αδιαφορουσε.ενιωθε ξενη.το στομαχι
της σφιχτηκε.την πονουσε.γιατι,επιτελους,δεν φευγει;εσκαγε.πνιγονταν.
μηπως τα γνωριζει ολα και δοκιμαζει τα νευρα της;πως δεν το ειχε σκεφτει
πριν; σιγουρα τα ξερει ολα.και επιτηδες την βασανιζει.οχι.οχι.δεν μπορει
να ξερει.προσεχε και αυτη και εκεινος να μην φανερωθουν.επαιρναν
σχολαστικες προφυλαξεις.οι συναντησεις τους γινονταν σ'ενα διαμερισμα
απο τα εκατομυρια διαμερισματα που υπαρχουν στην απεραντη πολη.
παντα οταν,βεβαιωμενα,ελειπε για δουλεια.η μονη,που ηξερε,ηταν η
μητερα της,που την καλυπτε.κομμωτηριο.θεατρο.η' βολτα στα μαγαζια.
οταν επαιρνε τηλεφωνο.επειτα με την συμπεριφορα της απεναντι του δεν
υπηρχε περιπτωση να υποψιασθει κατι.τρυφερη ζεστη.υποκριτικα.
τωρα ομως δεν μπορει.δεν εχει δυναμη.κατι την ρωτησε.δεν ακουσε..
την ξαναρωτησε.απαντησε,να την συγχωρει,πως ηταν κουρασμενη.
εκεινος γελασε.του ειπε πως δεν αισθανεται καλα και θα ξαπλωνε να
κοιμηθει λιγη ωρα.εκεινος της ειπε πως θα πηγαινε να συναντησει
καποιους για τη δουλεια.τον ακουσε να τηλεφωνει.ετοιμασθηκε κι
αφου της εδωσε ενα φιλι στο μαγουλο εφυγε.εκεινη σηκωθηκε αμεσως.
πηρε το τηλεφωνο και σχηματισε τον αριθμο.δεν απαντουσε.το αφησε
να χτυπαει.το εκλεισε.και ξαναπηρε.παλι δεν απαντησε.γιατι δεν απαν-
ταει;της ερχονταν να ουρλιαξει.ακουγε τον ηχο κλησης,να την σφυροκο-
πα.απαντησε σε παρακαλω.ουρλιαξε.γιατι δεν απαντας;παρακαλεσε.
γιατι δεν απαντας;

.

.

.

ΕΥΚΛΕΙΔΗ ΣΤΟΙΧΕΙΑ Βιβλιο δ'-ια΄. Εις τον δοθεντα κυκλον  κυκλον πενταγωνον
ισοπλευρον τε και ισογωνιον εγγραψαι-μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΕΥΚΛΕΙΔΗ ΣΤΟΙΧΕΙΑ Βιβλιο δ'

ια΄. Εἰς τὸν δοθέντα κύκλον πεντάγωνον ἰσόπλευρόν τε καὶ ἰσογώνιον ἐγγράψαι

Ἔστω ὁ δοθεὶς κύκλος ὁ ΑΒΓΔΕ· δεῖ δὴ εἰς τὸν ΑΒΓΔΕ κύκλον πεντάγωνον
ἰσόπλευρόν τε καὶ ἰσογώνιον ἐγγράψαι.
Ἐκκείσθω τρίγωνον ἰσοσκελὲς τὸ ΖΗΘ διπλασίονα ἔχον ἑκατέραν τῶν πρὸς τοῖς Η,
Θ γωνιῶν τῆς πρὸς τῷ Ζ, καὶ ἐγγεγράφθω εἰς τὸν ΑΒΓΔΕ κύκλον τῷ ΖΗΘ τριγώνῳ
ἰσογώνιον τρίγωνον τὸ ΑΓΔ, ὥστε τῇ μὲν πρὸς τῷ Ζ γωνίᾳ ἴσην εἶναι τὴν ὑπὸ ΓΑΔ,
ἑκατέραν δὲ τῶν πρὸς τοῖς Η, Θ ἴσην ἑκατέρᾳ τῶν ὑπὸ ΑΓΔ, ΓΔΑ· καὶ ἑκατέρα ἄρα
τῶν ὑπὸ ΑΓΔ, ΓΔΑ τῆς ὑπὸ ΓΑΔ ἐστι διπλῆ. τετμήσθω δὴ ἑκατέρα τῶν ὑπὸ ΑΓΔ,
ΓΔΑ δίχα ὑπὸ ἑκατέρας τῶν ΓΕ, ΔΒ εὐθειῶν, καὶ ἐπεζεύχθωσαν αἱ ΑΒ, ΒΓ, [ΓΔ],
ΔΕ, ΕΑ.
Ἐπεὶ οὖν ἑκατέρα τῶν ὑπὸ ΑΓΔ, ΓΔΑ γωνιῶν διπλασίων ἐστὶ τῆς ὑπὸ ΓΑΔ, καὶ
τετμημέναι εἰσὶ δίχα ὑπὸ τῶν ΓΕ, ΔΒ εὐθειῶν, αἱ πέντε ἄρα γωνίαι αἱ ὑπὸ ΔΑΓ, ΑΓΕ,
ΕΓΔ, ΓΔΒ, ΒΔΑ ἴσαι ἀλλήλαις εἰσίν. αἱ δὲ ἴσαι γωνίαι ἐπὶ ἴσων περιφερειῶν βεβήκασιν·
αἱ πέντε ἄρα περιφέρειαι αἱ ΑΒ, ΒΓ, ΓΔ, ΔΕ, ΕΑ ἴσαι ἀλλήλαις εἰσίν. ὑπὸ δὲ τὰς ἴσας
περιφερείας ἴσαι εὐθεῖαι ὑποτείνουσιν· αἱ πέντε ἄρα εὐθεῖαι αἱ ΑΒ, ΒΓ, ΓΔ, ΔΕ, ΕΑ
ἴσαι ἀλλήλαις εἰσίν· ἰσόπλευρον ἄρα ἐστὶ τὸ ΑΒΓΔΕ πεντάγωνον. λέγω δή, ὅτι καὶ
ἰσογώνιον. ἐπεὶ γὰρ ἡ ΑΒ περιφέρεια τῇ ΔΕ περιφερείᾳ ἐστὶν ἴση, κοινὴ προσκείσθω
ἡ ΒΓΔ· ὅλη ἄρα ἡ ΑΒΓΔ περιφέρεια ὅλῃ τῇ ΕΔΓΒ περιφερείᾳ ἐστὶν ἴση. καὶ βέβηκεν
ἐπὶ μὲν τῆς ΑΒΓΔ περιφερείας γωνία ἡ ὑπὸ ΑΕΔ, ἐπὶ δὲ τῆς ΕΔΓΒ περιφερείας γωνία
ἡ ὑπὸ ΒΑΕ· καὶ ἡ ὑπὸ ΒΑΕ ἄρα γωνία τῇ ὑπὸ ΑΕΔ ἐστιν ἴση. διὰ τὰ αὐτὰ δὴ καὶ
ἑκάστη τῶν ὑπὸ ΑΒΓ, ΒΓΔ, ΓΔΕ γωνιῶν ἑκατέρᾳ τῶν ὑπὸ ΒΑΕ, ΑΕΔ ἐστιν ἴση·
ἰσογώνιον ἄρα ἐστὶ τὸ ΑΒΓΔΕ πεντάγωνον. ἐδείχθη δὲ καὶ ἰσόπλευρον.
Εἰς ἄρα τὸν δοθέντα κύκλον πεντάγωνον ἰσόπλευρόν τε καὶ ἰσογώνιον ἐγγέγραπται·
ὅπερ ἔδει ποιῆσαι.

[μεταφραση χ.ν.κουβελης]
ια'.Στον δοθεντα κυκλο πενταγωνο και ισοπλευρο και ισογωνιο να εγγραφει
Εστω ο δοθεις κυκλος ΑΒΓΔΕ.πρεπει στον ΑΒΓΔΕ κυκλο πενταγωνο και ισοπλευρο
και ισογωνιο να εγγραφει
Ας ειναι τριγωνο ισοσκελες ΗΖΘ το οποιο εχει διπλασια καθε μια απο τις γωνιες
στα Η,Θ της γωνιας προς το Ζ,και ας εγγραφει στον κυκλο ΑΒΓΔΕ στο ΖΗΘ τριγω-
νο ισογωνιο τριγωνο το ΑΓΔ,ωστε στη γωνια προς το Ζ ιση ειναι η υπο ΓΔΑ,καθε μια
δε απο τις γωνιες προς τα Η,Θ ιση με καθε μια απο τις υπο ΑΓΔ,ΓΔΑ,και καθε μια
επομενως απο τις υπο ΑΓΔ,ΓΔΑ της υπο ΓΑΔ ειναι διπλασια.ας διχοτομηθει καθε
μια απο τις υπο ΑΓΔ,ΓΔΑ απο καθε μια των ΓΕ,ΔΒ ευθειων,και ας συνδεθουν οι ΑΒ,
ΒΓ,ΓΔ,ΔΕ,ΕΑ
Επειδη λοιπον καθε μια απο τις υπο ΑΓΔ,ΓΔΑ γωνιες διπλασιες ειναι της υπο ΓΑΔ,
και διχοτομημενες ειναι απο των ,ΔΒ ευθειων,οι πεντε επομενως γωνιες υπο ΔΑΓ,
ΑΓΕ,ΕΓΔ,ΓΔΒ,ΒΔΑ ισες  η μια με την αλλη ειναι,οι δε ισες γωνιες επι ισων περιφερειων
[τοξων] βαινουν.οι πεντε επομενως περιφερειες[τοξα] οι ΑΒ, ΒΓ, ΓΔ, ΔΕ, ΕΑ,ισες  η
μια με την αλλη ειναι.υπο δε τις ισες περιφερειες[τοξα]ισες ευθειες[τμηματα]εκτει-
νονται.οι πεντε επομενως ευθεις οι ΑΒ, ΒΓ, ΓΔ, ΔΕ, ΕΑ,ισες  η μια με την αλλη ειναι.
ισοπλευρο επομενως ειναι το ΑΒΓΔΕ πενταγωνο.λεω,πραγματι,οτι και ισογωνιο.επειδη
λοιπον η ΑΒ περιφερεια[τοξο] με την ΔΕ περιφερεια[τοξο] ειναι ιση,κοινη ας τοποθε-
τηθει πλαι η ΒΓΔ.ολη επομενως η ΑΒΓΔ περιφερεια[τοξο] σε ολη την ΕΔΓΒ περιφερεια
[τοξο] ειναι ιση.και βαινει επι μεν της ΑΒΓΔ περιφερειας[τοξου] γωνια η υπο ΑΕΔ,επι
δε της ΕΔΓΒ  περιφερειας[τοξου] γωνια η υπο ΒΑΕ.και η υπο ΒΑΕ επομενως γωνια
στην υπο ΑΕΔ ειναι ιση.για τα ιδια,πραγματι,και καθε μια των υπο ΑΒΓ, ΒΓΔ, ΓΔΕ γω-
νιων με καθε μια απο των υπο ΒΑΕ, ΑΕΔ  ειναι ιση.ισογωνιο επομενως ειναι το ΑΒΓΔΕ
πενταγωνο.αποδειχθηκε δε και ισοπλευρο.
Επομενως στον δοθεντα κυκλο πενταγωνο και ισοπλευρο και ισογωνιο εχει εγγραφει.
αυτο το οποιο επρεπε να κανουμε
[να κατασκευασθει]
.
.
.

ΕΥΚΛΕΙΔΗ ΣΤΟΙΧΕΙΑ Βιβλιο δ'-ι΄.Ισοσκελες τριγωνον συστησασθαι εχον εκατεραν
των προς τη βασει γωνιων διπλασιονα της λοιπης-μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΕΥΚΛΕΙΔΗ ΣΤΟΙΧΕΙΑ-Βιβλιο δ'

ι΄. Ἰσοσκελὲς τρίγωνον συστήσασθαι ἔχον ἑκατέραν τῶν πρὸς τῇ βάσει γωνιῶν διπλασίονα
τῆς λοιπῆς

Ἐκκείσθω τις εὐθεῖα ἡ ΑΒ, καὶ τετμήσθω κατὰ τὸ Γ σημεῖον, ὥστε τὸ ὑπὸ τῶν ΑΒ, ΒΓ
περιεχόμενον ὀρθογώνιον ἴσον εἶναι τῷ ἀπὸ τῆς ΓΑ τετραγώνῳ· καὶ κέντρῳ τῷ Α καὶ
διαστήματι τῷ ΑΒ κύκλος γεγράφθω ὁ ΒΔΕ, καὶ ἐνηρμόσθω εἰς τὸν ΒΔΕ κύκλον τῇ ΑΓ
εὐθείᾳ μὴ μείζονι οὔσῃ τῆς τοῦ ΒΔΕ κύκλου διαμέτρου ἴση εὐθεῖα ἡ ΒΔ· καὶ ἐπεζεύ-
χθωσαν αἱ ΑΔ, ΔΓ, καὶ περιγεγράφθω περὶ τὸ ΑΓΔ τρίγωνον κύκλος ὁ ΑΓΔ.Καὶ ἐπεὶ
τὸ ὑπὸ τῶν ΑΒ, ΒΓ ἴσον ἐστὶ τῷ ἀπὸ τῆς ΑΓ, ἴση δὲ ἡ ΑΓ τῇ ΒΔ, τὸ ἄρα ὑπὸ τῶν ΑΒ,
ΒΓ ἴσον ἐστὶ τῷ ἀπὸ τῆς ΒΔ. καὶ ἐπεὶ κύκλου τοῦ ΑΓΔ εἴληπταί τι σημεῖον ἐκτὸς τὸ Β,
καὶ ἀπὸ τοῦ Β πρὸς τὸν ΑΓΔ κύκλον προσπεπτώκασι δύο εὐθεῖαι αἱ ΒΑ, ΒΔ, καὶ ἡ μὲν
αὐτῶν τέμνει, ἡ δὲ προσπίπτει, καί ἐστι τὸ ὑπὸ τῶν ΑΒ, ΒΓ ἴσον τῷ ἀπὸ τῆς ΒΔ, ἡ ΒΔ
ἄρα ἐφάπτεται τοῦ ΑΓΔ κύκλου. ἐπεὶ οὖν ἐφάπτεται μὲν ἡ ΒΔ, ἀπὸ δὲ τῆς κατὰ τὸ Δ ἐπα-
φῆς διῆκται ἡ ΔΓ, ἡ ἄρα ὑπὸ ΒΔΓ γωνία ἴση ἐστὶ τῇ ἐν τῷ ἐναλλὰξ τοῦ κύκλου τμήματι
γωνίᾳ τῇ ὑπὸ ΔΑΓ. ἐπεὶ οὖν ἴση ἐστὶν ἡ ὑπὸ ΒΔΓ τῇ ὑπὸ ΔΑΓ, κοινὴ προσκείσθω ἡ ὑπὸ
ΓΔΑ· ὅλη ἄρα ἡ ὑπὸ ΒΔΑ ἴση ἐστὶ δυσὶ ταῖς ὑπὸ ΓΔΑ, ΔΑΓ. ἀλλὰ ταῖς ὑπὸ ΓΔΑ, ΔΑΓ
ἴση ἐστὶν ἡ ἐκτὸς ἡ ὑπὸ ΒΓΔ· καὶ ἡ ὑπὸ ΒΔΑ ἄρα ἴση ἐστὶ τῇ ὑπὸ ΒΓΔ. ἀλλὰ ἡ ὑπὸ ΒΔΑ
τῇ ὑπὸ ΓΒΔ ἐστιν ἴση, ἐπεὶ καὶ πλευρὰ ἡ ΑΔ τῇ ΑΒ ἐστιν ἴση· ὥστε καὶ ἡ ὑπὸ ΔΒΑ τῇ
ὑπὸ ΒΓΔ ἐστιν ἴση. αἱ τρεῖς ἄρα αἱ ὑπὸ ΒΔΑ, ΔΒΑ, ΒΓΔ ἴσαι ἀλλήλαις εἰσίν. καὶ ἐπεὶ ἴση
ἐστὶν ἡ ὑπὸ ΔΒΓ γωνία τῇ ὑπὸ ΒΓΔ, ἴση ἐστὶ καὶ πλευρὰ ἡ ΒΔ πλευρᾷ τῇ ΔΓ. ἀλλὰ ἡ ΒΔ
τῇ ΓΑ ὑπόκειται ἴση· καὶ ἡ ΓΑ ἄρα τῇ ΓΔ ἐστιν ἴση· ὥστε καὶ γωνία ἡ ὑπὸ ΓΔΑ γωνίᾳ
τῇ ὑπὸ ΔΑΓ ἐστιν ἴση· αἱ ἄρα ὑπὸ ΓΔΑ, ΔΑΓ τῆς ὑπὸ ΔΑΓ εἰσι διπλασίους. ἴση δὲ ἡ ὑπὸ
ΒΓΔ ταῖς ὑπὸ ΓΔΑ, ΔΑΓ· καὶ ἡ ὑπὸ ΒΓΔ ἄρα τῆς ὑπὸ ΓΑΔ ἐστι διπλῆ. ἴση δὲ ἡ ὑπὸ ΒΓΔ
ἑκατέρᾳ τῶν ὑπὸ ΒΔΑ, ΔΒΑ· καὶ ἑκατέρα ἄρα τῶν ὑπὸ ΒΔΑ, ΔΒΑ τῆς ὑπὸ ΔΑΒ ἐστι
διπλῆ.
Ἰσοσκελὲς ἄρα τρίγωνον συνέσταται τὸ ΑΒΔ ἔχον ἑκατέραν τῶν πρὸς τῇ ΔΒ βάσει
γωνιῶν διπλασίονα τῆς λοιπῆς· ὅπερ ἔδει ποιῆσαι.

[μεταφραση χ.ν.κουβελης]

ι' ισοσκελες τριγωνο να κατασκευασθει το οποιο εχει καθε μια απο τις προς
τη βαση γωνιες διπλασια της λοιπης

Ας ειναι καποια ευθεια[τμημα]ΑΒ] και ας  τμηθει κατα το Γ σημειο,ωστε το υπο
των ΑΒ,ΒΓπεριεχομενον ορθογωνιον[ΑΒ.ΒΓ] ισο ειναι με το απο της ΓΑ τετραγωνο
[ΓΑ .ΓΑ].και με κεντρο το Α και με διαστημα το ΑΒ κυκλος ας γραφει ο ΒΔΕ,και
ας συναρμοσθει στον ΒΔΕ κυκλο στην ΑΓ ευθεια οχι μεγαλυτερη να ειναι της δια-
μετρου του ΒΔΕ κυκλου ιση ευθεια η ΒΔ.και ας συνδεθουν οι ΑΔ,ΔΓ,και ας περι-
γραφει περι το ΑΓΔ τριγωνο κυκλος ο ΑΓΔ.
Και επειδη το υπο των ΑΒ,ΒΓ[ορθογωνιο] ισον ειναι στο απο της ΑΓ[τετραγωνο],
ιση δε η ΑΓ στη ΒΔ,επομενως το υπο των ΑΒ,ΒΓ[ορθογωνιο] ισο ειναι στο απο της
ΒΔ[τετραγωνο],και επειδη του ΑΓΔ[κυκλου] βρισκεται καποιο σημειο εκτος το Β,
και απο του Β προς τον ΑΓΔ κυκλον προσπιπτουν δυο ευθειες οι ΒΑ,ΒΔ,και η μια
μεν απ'αυτες τεμνει,η δε αλλη προσπιπτει,και ειναι το υπο των ΑΒ,ΒΓ[ορθογωνιο]
 ισο με το απο της ΒΔ[τετραγωνο],η ΒΔ επομενως εφαπτεται του ΑΓΔ κυκλου.
επειδη λοιπον εφαπτεται μεν η ΒΔ,απο δε της κατα το Δ επαφης διερχεται η ΔΓ,η
υπο ΒΔΓ γωνια επομενως ιση ειναι με την στο αλλο μερος του κυκλου γωνια στην
υπο ΔΑΓ.επειδη λοιπον ιση ειναι η υπο ΒΓΔ στην υπο ΔΑΓ,κι ας μαζι προσκηθει η
υπο ΓΔΑ.ολη επομενως η υπο  ΒΔΑ ιση ειναι με τις δυο τις υπο ΓΔΑ,ΔΑΓ.αλλα στις
υπο ΓΔΑ,ΔΑΓ ιση ειναι η εκτος η υπο ΒΓΔ.και  η υπο ΒΔΑ επομενως ιση ειναι με την
υπο ΒΓΔ.αλλα η υπο ΒΔΑ με την υπο ΓΒΔ ειναι ιση,επειδη και η πλευρα ΑΔ με την
ΑΒ ειναι ιση.ωστε και η υπο ΔΒΑ με την υπο ΒΓΔ ειναι ιση.οι τρεις επομενως οι υπο
ΒΔΑ,ΔΒΑ,ΒΓΔ ισες η μια με την αλλη ειναι.και επειδη ιση ειναι η υπο ΔΒΓ γωνια με
την υπο ΒΓΔ,ιση ειναι  και η πλευρα ΒΔ με την πλευρα την ΔΓ.αλλα η ΒΔ στη ΓΑ
βρισκεται απο κατω ιση.και η ΓΑ επομενως με τη ΓΔ ιση ειναι.ωστε και η γωνια η υπο
ΓΔΑ με την γωνια υπο ΔΑΓ ειναι ιση.επομενως οι υπο ΓΔΑ,ΔΑΓ της υπο ΔΑΓ ειναι
διπλασιες.ιση δε η υπο ΒΓΔ με τις υπο ΓΔΑ,ΔΑΓ.και η υπο ΒΓΔ επομενως της υπο
ΓΑΔ ειναι διπλασια.ιση δε η υπο ΒΓΔ με καθε μια σπο τις υπο ΒΔΑ,ΔΒΑ.και καθε μια
επομενως απο τις υπο ΒΔΑ,ΔΒΑ της υπο ΔΒΑ ειναι διπλασια.
Ισοσκελες επομενως τριγωνο κατατασκευασθηκε το ΑΒΔ το οποιο εχει καθε μια απο
τις προς τη ΔΒ  βαση γωνιες διπλασιες της λοιπης.
αυτο το οποιο επρεπε να κανουμε
[να κατασκευασθει]
.
.
.

J.L.Borges-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
ΟΙ ΓΡΑΠΤΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ-χ.ν.κουβελης

Ζουσε εδω και πολλα χρονια  σ'αυτη τη συνοικια,ποτε,δεν θυμαται,να εχει βγει
απ'τον κυκλο της.Το σπιτι του ,η δουλεια του στη βιβλιοθηκη,οι γνωστοι του,και
καποιοι απο τους συγγενεις του ηταν εδω.Οι συνηθειες του καθημερινα ηταν οι
ιδιες και τα ωραρια του προκαθορισμενα.Κατα καποιο τροπο ζουσε σ'ενα σταθε-
ρο κοσμο.Η  ωρα που ξυπνουσε,η ωρα που κοιμονταν,οι ωρες του γραφειου,
η ωρα για φαγητο,για καφε,οι βολτες του,η ωρα που διαβαζε,η ωρα που εγραφε.
ολα καθορισμενα.Απο μια εμφυτη περιεργεια παρακολουθουσε τα παντα γυρω του,
ανθρωπους και συμβαντα,αλλα και αψυχα πραγματα.Η μνημη του ηταν τερα-
στια ακομα και στις πιο μικρες λεπτομερειες.Εκεινος ο αντρας τι γραβατες φοραει;
εκεινη η γυναικα τι σκουλαρικια βαζει στ'αυτια της;Με πολλες λεπτομερειες για τις γραβατες,χρωμα,υφασμα,στυλ,..,και για τα σκουλαρικια,υλικο,σχηματα,....Ηξερε,ακρι-
βως,ποτε τη Δευτερα στις 2 Μαρτιου του 19...στο απεναντι σπιτι ανοιξε το δεξιο πα-
ραθυρο στον δευτερο οροφο και για ποσο χρονο εμεινε ανοιχτο.Ανοιξε στις 10:27πμ
και εμεινε ανοιχτο μεχρι τις 1:31μμ.Αυτες τις παρατηρησεις του τις κατεγραφε καθε
βραδυ,ειχε γεμισει χιλιαδες σελιδες,τις ειχε ταξινωμισει κατα κατηγοριες και υποκα-
τηγοριες και υποκατηγοριες υποκατηγοριων....Παρ'ολο τον τεραστιο ογκο τους τα
καταφερνε,σχεδον  ευκολα,να τις διαχειριζεται.Αν εκδιδονταν σε βιβλια,τα βιβλια του
θα ειχαν γεμισει τα ραφια μιας απεραντης βιβλιοθηκης.και συνεχεια θα χτιζονταν και
νουργιες αιθουσες για να χωρεσουν αυτα που συνεχεια εγραφε.
Εδω και τρεις μηνες ακριβως ολα ξαφνικα αλλαξαν.Εμφανισθηκαν καινουργιοι ανθρωποι,
σαν να ηρθαν απο αλλα μερη της πολης να μεινουν στη συνοικια,τελειως αγνωστοι σ'αυ-
τον.
Ευτυχως που ειχε παρει συνταξη και δεν χρειαζονταν να παει στη δουλεια του στη βιβλιο-
θηκη,θα ηταν μεγαλο προβλημα, γιατι κι αυτη ειχε χαθει απ'τη θεση της κι οσο κι αν εψα-
ξε δεν την βρηκε.Ολη η τοπογραφια της συνοικιας ειχε αλλαξει,διαβαζε ονοματα οδων
που ποτε πριν δεν τα ειχε διαβασει,λεωφοροι που πριν δεν υπηρχαν.
Καποια μερα,αφου ειχε περιπλανηθει πολλες ωρες,βρεθηκε σ'ενα σταθμο του μετρο,
κατεβηκε στο υπογειο του,πρωτη φορα τον εβλεπε.Σημειωσε ακριβως το μερος του.
Την αλλη μερα οσο κι αν εψαξε να τον βρει,δεν τον ξαναβρηκε.Και τα κτιρια ειχαν αλ-
λαξει,αλλα κτιρια ορθονωνταν στη θεση των κτιριων που τοσο καλα ηξερε.
Ουτε ξανασυναντησε κανεναν γνωστο του ουτε συγγενη,τους πηρε τηλεφωνο ,δεν
απαντουσαν,ουτε μπορεσε να βρει τα μερη που εμεναν τοσα χρονια.Παραξενο
ηταν που το σπιτι που εμενε,μια τετραοροφη πολυκατοικια,δεν ειχε αλλαξει θεση.
Αυτος εμενε σε διαμερισμα,ενα δυαρι στον τριτο οροφο.Κανεναν ενοικο δεν ειχε
συναντησει στην εξοδο και στην  εισοδο του στη πολυκατοικια.Χτυπησε στο διπλανο
διαμερισμα που καθονταν μια νεαρη χορευτρια,επεμενε,κανεις δεν του ανοιξε.Το
ιδιο και στον δευτερο οροφο που ζουσε ενας συνταξιουχος ηθοποιος με τη συζυγο
του.Εγραψε ενα σημειωμα και το πεταξε κατω απο την πορτα,οταν επιστρεψουν να
τον επισκεφθουν.Αυτα που παρατηρουσε πολυ προσεχτικα τα κατεγραφε τα βραδυα
μ'ολες τις λεπτομερειες.
Τον τελευταιο καιρο ειχαν γινει τρομαχτικες αλλαγες,τα παντα αλλαζαν με ασυλληπτη
ταχυτητα.Οι ανθρωποι οι δρομοι τα κτιρια δεν ηταν τα ιδια με την προηγουμενη μερα.
Μετα ουτε με την προηγουμενη ωρα,ουτε με τα προηγουμενα δεκα λεπτα.
Σε μια καφετερια,που πηγε να πιει καφε,αγορασε και μια εφημεριδσ τυχαια για να δια-
βασει,καθησε μιαμισυ ωρα περιπου.Ευτυχως,εκανε χιουμορ,που δεν αλλαξε το τραπεζι,
η καρεκλα,ο καφες σε τσαι,η καφετερια σε τρολει,κι αυτος σε καποιον αλλον.
Εκει,τοτε,για πρωτη φορα παρατηρησε πως δεν καταλαβαινε τι λεγανε οι ανθρωποι ,
σαν να μιλουσαν μια ξενη αγνωστη σ'αυτον γλωσσα.Προσπαθησε απο τις χειρονο-
μιες και απο τις εκφρασεις των προσωπων τους να καταλαβει το περιεχομενο των
συζητησεων τους και τις διαθεσεις τους.Στην εφημεριδα,ακομα τυπωμενη στη γλωσ-
σα του,δεν διαβασε κατι που να γραφει γι'αυτη την παραξενη κατασταση.Παρα τα
συνειθισμενα περι πολιτικης περι οικονομιας τα οποια παραβλεψε,διαβασε  τα αθλη-
τικα,καποιες ομαδες που ηξερε παιζαν ακομα.Σκεφτηκε,και γελασε,να παιζουν ποδο-
σφαιρο και καθε λιγο ν'αλλαζουν οι ομαδες,οι παιχτες,οι φιλαθλοι,το γηπεδο,....Κοι-
ταξε και στα κοινωνικα,καποια γνωστη του,συναδελφος στην βιβλιοθηκη παντρευτηκε .
Αυτο τον παραξενεψε γιατι γνωριζε πως ειχε παντρευτει πριν τρια χρονια και μαλιστα
ηταν και καλεσμενος στο γαμο της.Ξανακοιταξε το ονομα του γαμπρου,μηπως η κοπελ-
λα ξαναπαντρευτηκε,ηταν ακριβως το ιδιο,ενος υπαλληλου ασφαλιστικης εταιρειας.
Συγχισμενος κοιταξε στην πρωτη σελιδα της εφημεριδας,διαβασε την ημερομηνια εκδο-
σης της.Ηταν,γελασε,η σημερινη μερα,βεβαια κατα τους δικους του,σταθερους,υπολο-
γισμους.
Το βραδυ στο σπιτι,εφαγε κατι ελαφρυ ,εκλεισε ολα τα φωτα και καθησε στο σκοταδι
στη πολυθρονα στο σαλονι να συγκεντρωθει και να σκεφτει,τι συμβαινει;Αυτο ηταν
πολυ δυσκολο.
Μπορει και να ονειρευονταν,αυτο το απερριψε,το θεωρησε παιδαριωδες,αφελες.Μπο-
ρει να ζουσε σ'ενα κοσμο που συνεχως προβαλλονταν αλλοι κοσμοι.Πως ομως μπο-
ρουσε αυτο να γινει τεχνηταΤου φανηκε αδυνατο.Και φυσικα αυτο ολο να αφορα,και
να εχει γινει, μονο  γι'αυτον,να εχει αυτον αντικειμενο.Του φαινονταν πως ανθρωποι,
κτιρια,δρομοι,...,απ' τις αλλες συνοικιες της πολης εμφανισθηκαν στη δικια του συνοι-
κια που ζουσε τοσα χρονια εκει μονιμως,χωρις να βγει εξω απο τα ορια της.Και οχι,
μονο απο τη δικια του πολη, αλλα και απ' αλλες πολεις.Και,γενικα,απ' ολες τις πολεις
του κοσμου τωρα στο παρον,κι απ'αυτες που υπηρξαν πριν στο παρελθον,αλλα κι
απ'αυτες που θα υπαρξουν μετα στο μελλον.Αυτη η σκεψη τον τρομαξε,πως μεσα
σ'ολο αυτο υπαρχει;
Σηκωθηκε ανοιξε το φως και πηγε στο γραφειο που ειχε τα γραπτα των παρατηρησεων του,
πηρε στη τυχη εναν απ'τους φακελλους,τον ανοιξε,ξεφυλλισε,αγραφες σελιδες,του
εκανε εντυπωση,πηρε αλλον φακελλο,το ιδιο,συνεχισε,σε καποιον συναντησε μια γραμ-
μενη σελιδα,διαβασε την ημερομηνια καταγραφης,πριν εφτα χρονια,γυρισε στην επομε-
νη σελιδα,αγραφη,εψαξε και μπροστα και πισω στις σελιδες,μονο αγραφες βρηκε.
Παρατησε το ψαξιμο και τους φακελλους,αλλωστε η ωρα ηταν περασμενη,μετα τα μεσα-
νυχτα 12:23.Κοιμηθηκε βαθεια μεχρι το πρωι.
Ετοιμασθηκε και βγηκε εξω για τον καθημερινο περιπατο,9:11.Το ιδιο σκηνικο στην πολη,
η συνεχης αλλαγη.Θελησε να πλησιασει καποιον ανθρωπο ,να τον ρωτησει τι συμβαινει;
πως αυτος αντιλαμβανεται αυτα που συμβαινουν;Σταθηκε αδυνατο να επικοινωνισει
με καποιον,σαν να τον αγνοουσαν,να μην τον αισθανονταν,να ηταν αορατος γι'αυτους,
να τους εβλεπε και να μην τον εβλεπαν.
Καπου σ'ενα μερος της πολης σ'αυτη την αεναη μεταβολη ειδε το μοντερνο  μινιμαλι-
στικο ορθογωνιο κτιριο μιας βιβλιοθηκης.Βιαστηκε.Προλαβε και μπηκε μεσα,πριν ολα
αλλαξουν.
Βρεθηκε σε μια τεραστια αιθουσα,πουθενα δεν εβλεπε περατα,φωτισμενη απο ενα διαχυ-
το  λευκο φωτισμο,γεματη  ραφια ,σε παραλληλες και καθετες σειρες,ομοιομορφα,σχεδον
στο υψος ενος σχετικα ψηλου αντρα.Στην αιθουσα δεν ειδε,οσο τουλαχιστον μπορουσε
να δει,αλλον ανθρωπο εκτος απ'αυτον.Διαλεξε ενα βιβλιο,το ανοιξε ,ηταν ενα βιβλιο με
τις παρατηρησεις του,το αφησε στη θεση του,πηρε το διπλανο,παλι οι παρατηρησεις του.
Οσα βιβλια πηρε απ'αυτο το ραφι αλλα και απο τα αλλα ραφια ηταν βιβλια με τις παρα-
τηρησεις του.
Περιπλανηθηκε στην τεραστια βιβλιοθηκη με τα αμετρητα ραφια.Το ιδιο,βιβλια με τις
παρατηρησεις του.Η αιθουσα αν και ηταν πεπερασμενη του εδινε την εντυπωση πως
ηταν απειρη.Σαν συνεχως να προσθετονταν παραλληλες και καθετες σειρες-ραφια με
τα βιβλια του.Ενας λαβυρινθος.Ουτε και ειχε αισθηση του Χρονου που εμεινε εκει.
Πεπερασμενος η' Απειρος;
Καταφερε να βρει την εξοδο.Εξω ειχε νυχτωσει.Ηταν ζαλισμενος,ηθελε να γυρισει σπιτι
οσο γρηγορα γινονταν.Ακουσε το ονομα του.Γυρισε.Ειδε εναν γνωστο του απεναντι.
Εκεινος διασχιζοντας το δρομο τον πλησιασε.Τον ρωτησε τι κανει,αν ειναι καλα,που χαθη-
κε.Ειχαν ανησυχησει πολυ στη παρεα γι'αυτον.Τον καθησυχασε πως δεν συνεβαινε τιποτα
Κανονισαν ραντεβου για την επομενη μερα στο συνειθισμενο καφε στις 10 το πρωι.
Τοτε  παρατηρησε πως ολα γυρω του ηταν οπως πριν,οι ανθρωποι,τα κτιρια.Ολη η συ-
νοικια του ειχε επανελθει,σαν να μην ειχε συμβει τιποτα.Ολα ηταν τα ιδια.
Γυριζοντας σπιτι,πηγε στο γραφειο του.Εκει,οπως το περιμενε,δεν βρηκε τα γραπτα του.
Πεινουσε,ετοιμασε κατι προχειρο να φαει,ψωμι βουτυρο,μελι κι ενα ποτηρι παγωμενο
γαλα.
Αποφασισε πια να μην ξαναγραψει,να σταματησει να παρατηρει,και ν'αρχισει να βγαινει
απ' τον κλειστο κυκλο της συνοικιας του.Να γνωρισει και την αλλα πολη περα απ'αυτη,
ν'ανοιχτει στον ευρυτερο κοσμο.
.
.
. 

Καραγκιοζης και Χατζηβατης-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
εκλογικως καραγκιοζικα-χ.ν.κουβελης

Χατζηβατης:τι θα ψηφισεις Καραγκιοζης;
Καραγκιοζης:Τιποτα
Χατζηβατης:εισαι Αναρχικος;
Καραγκιοζης:(του ριχνει σφαλιαρα)να.Αχορταγος ειμαι
Χατζηβατης:σοβαρα.κρινεται το ευρω η' δραχμη
Καραγκιοζης:μπαρδον;τι κρυβεται;
Χατζηβατης:ευρω η' δραχμη;τι νομισμα θα κοβεται
Καραγκιοζης:και τι με κοβει εμενα;
Χατζηβατης:Καραγκιοζη δεν σε ενδιαφερει σε τι νομισμα θα κανεις
τις αγορες σου.τις επενδυσεις σου;
Καραγκιοζης:τι ;που;πως;μωρε τι ονειρο ειν'αυτο;εφιαλτη βλεπω.
Χατζηβατης:οχι.Δεν βλεπεις ονειρο.Στην Πραγματικοτητα εισαι.
Καραγκιοζης:δεν σου'πα γω,εφιαλτης
.
.
.

φωτογραφιες-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

αυτο,που ειναι εκει(πραγματικο)-αυτο,που ειναι εδω(φωτογραφια) :
επιλεγεται(κατα καποια ιδεα):ερμηνευεται ως το πραγματικο(που δεν ειναι):
αυτο,ακριβως,ειναι ανθρωποκεντρικο:υποκειμενικη διασταση:
εξ επαγωγης το πραγματικο:αυτο εκει ειναι αυτο εδω:αυτο που ειναι εδω
και θυμαμαι ειναι τωρα το πραγματικο(αυτου που ηταν πραγματικο):
ο κοσμος μια συλλογη εικονων
.
.
.

ΑΠΟ ΤΑ ΛΑΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ-χ.ν.κουβελης

ΛΑΙΚΗ ΣΥΝΟΙΚΙΑ [ΔΕΚΑΕΤΙΑ 1950]

δεν φταιει.ποσα ν'αντεξει;ποσα ν'αντεξει ο ανθρωπος;λιγο θελει και
ψηλωσε ο νους.πριν δεν ηταν ετσι.ομορφη.καλη.φροντιζε τα παιδια
της.τωρα δεν ειναι αξια να κοιταξει ουτε τον εαυτο της.εμεις,οσο μπο-
ρουμε,την συντρεχουμε.αλλη ενα πιατο φαι,αλλη ενα ρουχο.οτι μας
περισσευει ,οπου κι εμεις δεν εχουμε.την λυπομαστε.δεν ητανε ετσι
αλλοτε.την ξερουμε απο παιδια.μαζι παιζαμε.ηταν πολυ ομορφη.μεγα-
λωσε νωρις.την θελαν οι αντρες.στα δεκαξι της αρραβωνιαστηκε.την
γλεντησε ενα διαστημα και την παρατησε.ποιος μετα να την ηθελε πει-
ραγμενη;κοιταζαν να την εκμεταλευτουν.ορφανη απο μικρη ηταν.ο πα-
τερας και η μανα χαθηκαν στον πολεμο.απο την πεινα και τις κακουχιες.
μια θεια απο τη μερια της μανας της την μεγαλωσε,μεχρι που κι αυτη
την εχασε.τωρα κανενα δεν εχει.μονο εμας.κι εμεις τι να της κανουμε;
τοσα μας βασανιζουν και μας κατατρεχουν.εγω εχω πεντε μικρα παιδια,
δυο αγορια και τρια κοριτσια.πεντε στοματα να θρεψω.ο αντρας μου
ποτε εχει και ποτε δεν εχει δουλεια.στενοχωριεται.τον συμποναω.κου-
βεντα δεν του βγαζεις.τις νυχτες μενει ξαγρυπνος.τον φοβαμαι,μην παθει
κακο,δεν μου λεει τιποτα.προχθες περασε ενας αστυνομος και με ρωτησε
γι'αυτον.που ειναι;που παει;και τετοια.φοβηθηκα.οταν γυρισε του το'πα.
τη δουλεια τους κανουν,μου'πε,κι εμεις τη δικια μας.τιποτα αλλο δεν ειπε.
την ακους;τραγουδαει.εχει καλη φωνη.αμα ειναι στα καλα της μας λεει
αστεια και γελαμε.αχ να'ταν παντα ετσι.τοτε ειναι περιποιημενη ,τα
ρουχα της καθαρα,μοσχομυριζει,το προσωπο της ασπρο ροδαλο,τα
ματια της λαμπουν.εχει μαυρα καταμαυρα ματια,μεγαλα σαν ελιες.
κι ειναι καλοχτενισμενη.ακομα ειναι πολυ ομορφη γυναικα.ακου το
τραγουδι της.γλυκεια φωνη.πικρα και καημος.να'ταν η χαρα παντοτινη.
γιατι να μην ειναι;
.
.
.

ΑΠΟ ΤΑ ΛΑΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ-χ.ν.κουβελης

Η ΣΤΑΣΗ ΤΗΣ

δεν ηταν ευκολο να μιλησει.τι να πει;να μη φανει η πικρα.κοιταξα
τα χερια της,νευρικα τα δαχτυλα,φουσκωναν οι φλεβες.να σπασουν.
πως να γραπωσει τις λεξεις;να εκφρασθει;ακουα την αναπνοη της.
αγωνιζονταν.''αλλη φορα''της ειπα.και της επιασα το χερι.ετσι
την αποχαιρετησα.σεβαστη.αμιλητη.
.
.
.

Αδωνις και Αφροδιτη-τη μερα που αρραβωνιαστηκαν-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Η Αφροδιτη ποζαρει στον Αδωνι στη θαλασσα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Αδωνις και Αφροδιτη-στη Σταδιου-Αθηνα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

το κολαζ που εκανε ο Αδωνις  στην Αφροδιτη με ζωγραφια του Πικασο
και τον Ερμη του Πραξιτελη -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
[ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ]
ΣΕ ΤΕΣΣΕΡΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΤΙΚΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΠΟΥ ΠΟΖΑΡΑΝ-χ.ν.κουβελης

κοιταζει τις φωτογραφιες.εκεινη στο σπιτι τους.τη μερα που αρραβωνιστηκαν.
οχι,δεν ειναι αδυνατο οι ανθρωποι να ευτυχισουν.της αρεσε το ρουχο που φο-
ρουσε.πολυ την κολακευε.ποσο αστεια ειναι τα πρασινα σπορ παπουτσια του.
και η αλλη που ποζαρε στη θαλασσα.γαλαζιο φορεμα.τα χερια στα μεση.πισω
η βαρκα.και περα ως περα η απεραντη θαλασσα.της βρηκε στην αμμο ενα κοχυλι
και της το'δωσε.πολυ χαρηκε.η μερα ηταν ζεστη κι ο ουρανος καθαρος αστρα-
φτε.καθησαν σ'ενα παραθαλασιο κεντρο.παραγγειλαν αστακο και κοκκινο κρασι.
εμειναν μεχρι αργα συζητωντας.η νυχτα ειχε γεματο φεγγαρι κι η θαλασσα ασημω-
νε απ'τη λαμψη του.γυρισαν στο σπιτι κι αφησαν ανοιχτο το παραθυρο να τους δρο-
σιζει.αυτη η φωτογραφια,ειναι στη Σταδιου,εκεινη φοραει ενα πορτροκαλι φορεμα,
πανω απ'το γονατο.σου παει πολυ ,της ειπε και γελασε.εισαι πολυ ομορφη,συ-
νεχισε.περπατησαν μεχρι το Συνταγμα.εκεινη τον παρακαλεσε να χαζεψει στις
βιτρινες της  Ερμου.στη Καπνικαρεα της προτεινε να παρουν τον ηλεκτρικο στο
Μοναστηρακι να πανε στον Πειραια,στο Πασαλιμανι.του αρεσε να πηγαινει.εκει-
νη συμφωνησε.τοτε εκεινος εσκυψε και την φιλησε τρυφερα.ενιωσε ευτυχισμενη.
ποσα λιγα πραγματα χρειαζονται οι ανθρωποι να'ναι ευτυχισμενοι.
εδω αυτη η φωτογραφια ειναι απο ενα κολαζ που εκανε.σε μια κυβιστικη γυναικα
του Πικασσο κολλησε το κεφαλι της ,μπροστα απο το αγαλμα του Ερμη του Πραξι-
τελη.αλλαζοντας τις σταθερες θεσεις των πραγματων αλλαζουμε τον κοσμο και τη
ζωη μας.της ειπε.εκεινη χαμογελασε και καταλαβε τι εννοουσε και τι ηθελε.
αφησε το αλμπουμ στο τραπεζι.σηκωθηκε και πηγε στο παραθυρο.το ανοιξε κι ειδε
το λιβαδι μπροστα της γεματο  κοκκινες παπαρουνες συτην την εποχη.κοκκινα στιγ-
ματα κατω απ'την πιεση του ηλιου.εκλεισε τα ματια  της κι ευχηθηκε ποτε  να μην
ξεχασει.
.
.
.

Installations-Εγκαταστασεις ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΙ[LABYRINTHS]-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ[REALITE]ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΙ[LABYRINTHS]
[INSTALLATIONS-ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ]-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

-αιθουσα γεματη με χαρτια τουαλετας σκορπια ενα ενα η' περισσο-
τερα[αλλα ξετυλιγμενα και αλλα οχι].Επισης και σε συσκευασιες η μια
πανω στην αλλη στοιβες.Ενδιαμεσα υπαρχουν σκορπισμενα διαφορα
εντυπα[εφημεριδες-περιοδικα-cd-...] ανοιγμενα η' σε στοιβες.Ακου-
μουσικη πανκ που εναλλασεται με ηχο με μαγνητοφωνημενων εκπομπων
τηλεορασης[διαφημιση,πολιτικη,ριαλιτι,...]

-αιθουσα γεματη με ασπρα σεντονια,κατω απο τα σεντονια βρισκονται
σκεπασμενα  ραδιοφωνα που εκπεμπουν σε ολα τα μηκη κυματων και
σε ολες τις γλωσσες,και στημενες κουκλες[ βιτρινας] ανθρωπων[ολων
των ηλικιων].Καθε 5 λεπτα ακριβως επικρατει πληρη απουσια ηχου για
5 λεπτα ακριβως με την ταυτοχρονη ακινητοποιηση των τυχων θεατων
[ακροατων] στις θεσεις που βρισκονται στην αιθουσα εκεινη την ωρα.
[απεριοριστη χρονικη διαρκεια εγκαταστασης]

-αιθουσα γεματη με ιδιους καθρεφτες και μπροστα σε καθε καθρεφτη
κουκλες[βιτρινας]ανθρωπων σε ομαδες-πληθους κατα τη σειρα Fibonacci
 [1,1,2,3,5,8,13,21,34...]-με συνεχεις επαναληψεις ορων-.Ακουγονται
στον χωρο φωνες ανθρωπων[σε  διαφορετικες εντασεις απο ψιθυροι εως
κραυγες -και διαφορετικης συναισθηματικης εκφρασης-μια φωνη εως πληθος
φωνων].Καθε θεατης μπορει να επιλεξει σε ποιο γκρουπ ανθρωπων θα σταθε[
[και σε οποια θεση θελει σε σχεση με αυτους]για 5 λεπτα.Μετα απο αυτο πρε-
πει να βγει απο την αιθουσα.
[απεριοριστη χρονικη διαρκεια επισκεψης της εγκαταστασης]

-μια ομαδα[link]μεγαλουπολεων[Megacities][Αθηνα,Νεα Υορκη,Βερολινο,
Τοκυο,Παρισι,Ριο Τζανειρο,Πεκινο,Λονδινο,...].Σε καθε μια ξεχωριστα[η' ανα
ομαδες η'  σε ολες]ολοι οι κατοικοι μια συγκεκριμενη ημερομηνια και ωρα[μερα-
μηνας-ετος- ωρα π.χ 2:55μμ]για 5 λεπτα να ακινητοποιηθουν οπου κι αν βρι-
σκονται[στο δρομο,στο σπιτι,στην εργασια,στο αυτοκινητο,στο μετρο,...-
το ιδιο και τα αυτοκινητα να ακινητοποιηθουν]
.
.
.

Αποκαλυπτωντας την χιονισμενη Βιτσι-Μαχαιρα Ξηρομερου- χ.ν.κουβελης
.
.
[Ολες οι φωτογραφιες της περιοδειας[περιπου 5 ωρες,πανω απο 15χλμ]
αποκαλυπτωντας τ'αγαπημενο μου βουνο Βιτσι]στο facebook μου Christos Couvelis

ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟΝ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΤΟΠΟ-ΜΑΧΑΙΡΑ ΞΗΡΟΜΕΡΟΥ-χ.ν.κουβελης

οι ανθρωποι εδω παντα,απο τ'αρχαια χρονια,ηταν βαθεις φυσιολατρες,τιμου-
σαν και σεβονταν την ζειδωρον αρουραν,ναιαδες δρυαδες αμαδρυαδες,τα
πρωτα ρηματα του Ηρακλειτου και των Προσωκρατικων,τα παντα ρει και ουδεν
μενει,φυσις κρυπτεσθαι φιλει,υδωρ αηρ γα πυρ,τα γεννοποια στοιχεια του κο-
σμου,τα ριζωματα του Εμπεδοκλή,φιλοτης και νεικος,εδω μορφοποιησανε
τις Ιδεες,τι ειναι αγαθο τι μη αγαθο,τι ωραιο τι ασχημο,τι ευτυχια τι δυστυχια
τι υψηλο τι χαμερπες,τι καλο τι αισχρο,τι ελαχιστο τι μεγιστο,τι περιττο τι
απεριττο,τι δεοντι υπερ το δεον,εδω η φυση στο μετρο του ανθρωπου,τα χωρα-
φια,τα δεντρα,οι θαμνοι,τα ρεματα,το φυσικο αναγλυφο,οι λοφοι,τα βουνα,εδω
εγω εμαθα τη πρωτη γεωμετρια,το ημισφαιριο που'ναι το Ξοβουνι,ο κωνος
που'ναι η Βιτσι,αργοτερα μαθαινοντας ειδα τα φρακταλς στα κλαρια των δεντρων,
την κλασματικη ομοιομορφωση,και θαυμασα,παντα εν σοφια,και κατανοησα την
εντελεχεια του Αριστοτελη,στο βελανιδι εντος η βελανιδια,τελος προς τη βελανιδια,
τελειωθηκε,εδω οι ανθρωποι εργασθηκαν,καλλιεργοντας χωραφια και θρεφοντας
ζωα,σιταρια και προβατα,και βελανι μαζευοντας,αναμειχθηκαν μ'αλλους ανθρωπους
και επικοινωνησαν,η κοινωνια να'ναι δικαιη,αναλογη,με μετρο,λιτοδιατοι και με
τα λογια,ακριβως αυτα που πρεπει κι αρμοζουν,τιποτα λιγοτερο τιποτα περισσο-
τερο,ομοια του τοπου,που αφθονια δεν ειχε και δεν εδωνε,χαριζε ομως πλουσια
την συναισθηση τι ειναι ο ανθρωπος και η φυση που τον περικλειει,η μυστικη
μητρα απ'την οποια γεννηθηκε,αναδυθηκε,η αγκαλια της μανας γης που τον
κραταει,κι αντεχει και παρα τις δυσκολιες ευχαριστιεται τη ζωη και τη δοξολογει,
Αξιον Εστι ο Τοπος
.
.
.

Εντυπωσεις απο το Ξηρομερο-μερος 1-χ.ν.κουβελης
[περισσοτερες φωτογραφιες στο facebook μου]

ο τοπος ειναι οπως ενας ανθρωπος ,τον ονοματιζεις,τον περιγραφεις,τον κατανοεις,
επικοινωνεις μαζι του,συνεργαζεσαι,εχει χιλια προσωπα να τα ανακαλυψεις,και να
τα μοιραστεις,να τα κοινωνησεις με τους αλλους.
Αν δεν κανεις αυτο,τοτε καλυτερα να τον παρατησεις.
Να πας σε αλλο μερος που σου ταιριαζει καλυτερα στις ιδεες,στη νοοτροπια σου.
Σε καθε τοπο ομως που θα βρεθεις παρατησε τη φιλαυτια σου.
Ο καθε τοπος υπηρξε πριν απο σενα και να τον σεβαστεις.Γιατι αλλοι μετα απο σενα
θα τον κληρονομησουν.
Το Ξηρομερο ειναι ο λιτος κι ακριβοδικαιος τοπος μου
.
.
.

βαρκα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
[περισσοτερες φωτογραφιες στο facebook μου]
.
.
Η ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΗΣ ΒΑΡΚΑΣ-χ.ν.κουβελης

ο Οδυσσεας σχεδιασε τη βαρκα πανω στο χαρτι,με το πινελο βουτωντας στα χρωματα
της ακουαρελλας την χρωματισε,εγραψε το ονομα της,ΘΑΛΑΣΣΑ,τρεις γλαροι πετου-
σαν απο πανω της,ακουσαμε τις φωνες τους,τρεις λευκοτατες ελαφριες πτησεις λαμπυ-
ριζαν στον αερα,ο ηλιος πιεζε με τη ζεστη του,οταν τελειωσε με τη ζωγραφικη μας κοι-
ταξε,εναν εναν καθως συνειθιζε να το κανει,''μ'αυτη τη βαρκα απο δω και περα θα πραγ-
ματοποιουμε τα ταξιδια μας.να ειστε ετοιμοι'',σηκωθηκε και τον βοηθησαμε να την συ-
ρει στη θαλασσα,
πηδηξαμε πανω της,πηραμε τα κουπια με τη σειρα και χτυπωντας τα διαφανα νερα ανοι-
χτηκαμε,η στερια με τους λοφους και τις ελιες απομακρυνθηκε,περασαμε τα νησια που
κλειναν τον κολπο,μετα το τελευταιο ακρωτηρι,ημασταν μεσα στην ανοιχτη θαλασσα,,
εκεινη γυρω μας απεραντη,εμεις ταξιδευαμε,''να ταξιδευουμε,αυτο ποθει η καρδια μου''
τον ακουσαμε να λεει,''να πραγματοποιουμε τα ταξιδια μας'',συνεχισε,''σ'αυτο στοχευει
η βαρκα''
.
.
.

το φεγγαρι στο λιμανι-χ.ν.κουβελης.c.n.couvelis
[περισσοτερες φωτογραφιες στο facebook μου]

σε μια αντιστροφη ανωση το φεγγαρι με νερο που'ναι το φως του ανεβαζε τις
βαρκες.εκεινες αιωρουνταν στο ασημενιο φως.ενα μεταφυσικο θεαμα θαλασσας.
βλεπαμε το λαμπρο φως του να'ρχεται ορθοπρωρο με τις βαρκες των νερων της
θαλασσα.συμμετρικη ισορροπη
αντιστοιχιση..ταυτιση αιτιου αιτιατου.η θαλασσα γεμιζε φως τον κυκλο του φεγ-
γαριου και το φεγγαρι εστρωνε το φως στην απαλη κοιλια της.ενα μεταφυσικο
ζευγαρωμα.
.
.
.