.
''20 ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ''
.
.
απο τα ''20 ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ''
.
.
Η ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ
.
Οταν ηταν δυο μηνων εχασε τη μητερα του.Τον
πατερα του δεν τον γνωρισε ποτε.Αργοτερα ε-
μαθε πως ηταν παραξενος ανθρωπος,πως τη
μανα του τη γνωρισε μονο μια βραδυα,κι εξα-
φανιστηκε.Τον μεγαλωσαν καποιοι συγγενεις
απο τη μερια της μητερας του.Παιδι ηταν σχε-
τικα ησυχος,αν και καποιες φορες απομονωνον-
νταν στο δωματιο του για ωρες σαν κατι πολυ
σοβαρο να τον απασχολουσε.Με τ'αλλα παιδια
οι σχεσεις του ηταν καλες.Ηταν καλος μαθητης
στο σχολειο κι οταν μεγαλωσε σπουδασε Φιλο-
σοφια,που αγαπουσε ιδιαιτερα.Εκεινα τα χρο-
νια γνωρισε τη γυναικα του.Τον τραβηξε η παρα-
ξενη ομορφια του προσωπου της.Στην αρχη ε-
καναν παρεα ,υστερα συνδεθηκαν ερωτικα και
στο τελος παντρευτηκαν.Τα πηγαιναν πολυ κα-
λα κι ηταν ευτυχισμενοι,αν και δεν απεκτησαν
παιδια.Αυτο πολυ λιγο τους ενοιαζε στην απλη
κι ησυχη ζωη ,που ζουσαν.Αν και τα χρονια περ-
νουσαν η γυναικα παρεμεινε νεα κι ομορφη.Στην
αρχη αυτο του αρεσε ,τον κολακευε να'χει νεα κι
ομορφη γυναικα.Αργοτερα τον παραξενευε.Αν
κι ειχαν σχεδον την ιδια ηλικια ,αυτος ειχε γερα-
σει.Με το περασμα του χρονου η διαφορα στην
εμφανιση ηταν πολυ μεγαλη,ενω εκεινος γερ-
νουσε εκεινη νεανιζε.Πολλοι τους πρνουσαν για
τον πατερα με την κορη,και λιγο εργοτερα για
τον παππου με την εγγονη.Ειχε προ πολλου στα-
ματισει να εργαζεται,.Οι δυναμεις του σωματος
αρχισαν να τον εγκαταλλειπουν,κι ανησυχουσε
πως το ιδιο θα συνεβαινε με το μυαλο του.
.Η γυναικα του ,παντα τρυφερη και στοργικη,
,τωρα,το ενιωθε,ηταν πιο πολυ κοντα του και
τον περιποιονταν,σχεδον τον προστατευε.
Πολλες νυχτες ξαγρυπνουσε,τον ταλαιπωρουσε
η αυπνια.Τοτε στο χαμηλο φως της κρεβατοκαμα-
ρας με θαυμασμο και δεος παρατηρουσε το κοι-
μισμενο προσωπο της γυναικας του,που αναπνεε
ηρεμα ξαπλωμενη στο πλαι του.Το προσωπο της
νεανικο και ομορφο , με μια αναλλοιωτη ωραιο-
τητα ελαμπε.
Καποια φορα εκεινη χρειαστηκε να λειψει για λι-
γες μερες απο κοντα του.Για να τον προσεχει οσες
μερες θα'λειπε πηραν μια υπηρετρια.Αν και τον
τελευταιο καιρο ειχε καπως καλυτερεψει στην υ-
γεια του,και στη διαθεση,εκεινη του ελειπε φοβε-
ρα κι ενιωθε το σπιτι ερημο και αδειο.Για πρωτη
φορα,τωρα στα ογδονταπεντε χρονια του ,στο τε-
λος της ζωης του,ενιωσε μεγαλη επιθυμια να
κοιταξει τις φωτογραφιες της μητερας του,που
ειχε απο πολυ μικρο παιδι να κοιταξει,κι ουτε
που θυμονταν .Τις ειχε κρυψει απο τοτε κι ειχε
αποφασισει να μην τις ξανακοιταξει.Αντιστα-
θηκε σ'αυτη τη δυνατη επιθυμια,παλεψε με τον
εαυτο του πολυ σκληρα.Διαισθανθηκε βαθεια
μεσα του ,πως η Φιλοσοφια,που τοσο λατρευε,
θα τον βοηθουσε να φωτισει ενα μεγαλο ερωτημα,
που χρονια τον βασανιζε και δεν τολμουσε ν'αγ-
γιξει:για τη στασιμη,θα'λεγες νεκρικη,ομορφια
της γυναικας του.Τελικα συρθηκε στο δωματιο,
που τις ειχε κρυψει,στο παταρι,εβαλε την υπηρε-
τρια να κατεβασει το κουτι ,που τις ειχε και με
χερια που ετρεμαν τ'ανοιξε .Με κομμενη την α-
νασα τις ειδε .Πραγματικα εκεινο που περιμενε
εκει του αποκαλυφθηκε εδω:η τρομακτικη ομοι-
οτητα της μητερας του με την γυναικα του.
Οταν εκεινη γυρισε πολυ δυσκολα την αναγνω-
ρισε.Ειχε γερασει στο προσωπο και στο σωμα,
σαν καποια βαρεια και ξαφνικη αρρωστεια να
να την ειχε εξαντλησει κυριολεκτικα.Δεν αναφε-
ρε τιποτα.Τις νυχτες την εψηνε υψηλος πυρετος
και παραμιλουσε,τα λογια της ακαταληπτα.Οταν
αρχισε να νιωθει εκεινη την παραξενη μυρωδια
στο δωματιο εδιωξε την υπηρετρια ,εκλεισε τα
παραθυρα και τις πορτες.Αυτη επεφτε συχνα τω-
ρα σε παραληρημα για ωρες, την ακουγε με ψιθυ-
ριστη φωνη να μονολογει ,δεν μπουρουσε ν'α-
κουσει καθαρα τι ελεγε.Καποιοι ηχοι εμοιαζαν α-
μυδρα με ηχους αρχαιων ελληνικων λεξεων.Η μυ-
ρωδια ειχε γινει ανυποφορη κι αποκρουστικη.Ο-
ταν τελικα ξεψυχισε το ξημερωμα την εκλαψε με
λυγμους απελπισμενος.Κατα το μεσημερι ,οταν συ-
νηλθε,η φριχτη δυσωδια ειχε εξαφανισθει απ'το
σπιτι.Εβαλε δυναμη να σταθει στ'αδυνατα ποδια
του,να φροντισει το νεκρο σωμα της γυναικας του.
Και τοτε ,για πρωτη φορα,προσεξε πως στον
καρπο του αριστερου της χεριου φορουσε μια
χρυση αλυσιδα.Διαβασε με δυσκολια τα γραμ-
ματα:
ΒΕΡΟΝΙΚΑ 1120-1138.
Αργα σηκωσε τα ματια του κι ο μεγαλος καθρε-
φτης,ακριβως απεναντι του,στον τοιχο,μεσα στο
λιγοστο φως του δωματιου ,του αντιγυρισε το
ροδαλο προσωπο ενος μωρου παιδιου απο εκει
μεσα.
.
.
''20 ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ''
.
.
απο τα ''20 ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ''
.
.
Η ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ
.
Οταν ηταν δυο μηνων εχασε τη μητερα του.Τον
πατερα του δεν τον γνωρισε ποτε.Αργοτερα ε-
μαθε πως ηταν παραξενος ανθρωπος,πως τη
μανα του τη γνωρισε μονο μια βραδυα,κι εξα-
φανιστηκε.Τον μεγαλωσαν καποιοι συγγενεις
απο τη μερια της μητερας του.Παιδι ηταν σχε-
τικα ησυχος,αν και καποιες φορες απομονωνον-
νταν στο δωματιο του για ωρες σαν κατι πολυ
σοβαρο να τον απασχολουσε.Με τ'αλλα παιδια
οι σχεσεις του ηταν καλες.Ηταν καλος μαθητης
στο σχολειο κι οταν μεγαλωσε σπουδασε Φιλο-
σοφια,που αγαπουσε ιδιαιτερα.Εκεινα τα χρο-
νια γνωρισε τη γυναικα του.Τον τραβηξε η παρα-
ξενη ομορφια του προσωπου της.Στην αρχη ε-
καναν παρεα ,υστερα συνδεθηκαν ερωτικα και
στο τελος παντρευτηκαν.Τα πηγαιναν πολυ κα-
λα κι ηταν ευτυχισμενοι,αν και δεν απεκτησαν
παιδια.Αυτο πολυ λιγο τους ενοιαζε στην απλη
κι ησυχη ζωη ,που ζουσαν.Αν και τα χρονια περ-
νουσαν η γυναικα παρεμεινε νεα κι ομορφη.Στην
αρχη αυτο του αρεσε ,τον κολακευε να'χει νεα κι
ομορφη γυναικα.Αργοτερα τον παραξενευε.Αν
κι ειχαν σχεδον την ιδια ηλικια ,αυτος ειχε γερα-
σει.Με το περασμα του χρονου η διαφορα στην
εμφανιση ηταν πολυ μεγαλη,ενω εκεινος γερ-
νουσε εκεινη νεανιζε.Πολλοι τους πρνουσαν για
τον πατερα με την κορη,και λιγο εργοτερα για
τον παππου με την εγγονη.Ειχε προ πολλου στα-
ματισει να εργαζεται,.Οι δυναμεις του σωματος
αρχισαν να τον εγκαταλλειπουν,κι ανησυχουσε
πως το ιδιο θα συνεβαινε με το μυαλο του.
.Η γυναικα του ,παντα τρυφερη και στοργικη,
,τωρα,το ενιωθε,ηταν πιο πολυ κοντα του και
τον περιποιονταν,σχεδον τον προστατευε.
Πολλες νυχτες ξαγρυπνουσε,τον ταλαιπωρουσε
η αυπνια.Τοτε στο χαμηλο φως της κρεβατοκαμα-
ρας με θαυμασμο και δεος παρατηρουσε το κοι-
μισμενο προσωπο της γυναικας του,που αναπνεε
ηρεμα ξαπλωμενη στο πλαι του.Το προσωπο της
νεανικο και ομορφο , με μια αναλλοιωτη ωραιο-
τητα ελαμπε.
Καποια φορα εκεινη χρειαστηκε να λειψει για λι-
γες μερες απο κοντα του.Για να τον προσεχει οσες
μερες θα'λειπε πηραν μια υπηρετρια.Αν και τον
τελευταιο καιρο ειχε καπως καλυτερεψει στην υ-
γεια του,και στη διαθεση,εκεινη του ελειπε φοβε-
ρα κι ενιωθε το σπιτι ερημο και αδειο.Για πρωτη
φορα,τωρα στα ογδονταπεντε χρονια του ,στο τε-
λος της ζωης του,ενιωσε μεγαλη επιθυμια να
κοιταξει τις φωτογραφιες της μητερας του,που
ειχε απο πολυ μικρο παιδι να κοιταξει,κι ουτε
που θυμονταν .Τις ειχε κρυψει απο τοτε κι ειχε
αποφασισει να μην τις ξανακοιταξει.Αντιστα-
θηκε σ'αυτη τη δυνατη επιθυμια,παλεψε με τον
εαυτο του πολυ σκληρα.Διαισθανθηκε βαθεια
μεσα του ,πως η Φιλοσοφια,που τοσο λατρευε,
θα τον βοηθουσε να φωτισει ενα μεγαλο ερωτημα,
που χρονια τον βασανιζε και δεν τολμουσε ν'αγ-
γιξει:για τη στασιμη,θα'λεγες νεκρικη,ομορφια
της γυναικας του.Τελικα συρθηκε στο δωματιο,
που τις ειχε κρυψει,στο παταρι,εβαλε την υπηρε-
τρια να κατεβασει το κουτι ,που τις ειχε και με
χερια που ετρεμαν τ'ανοιξε .Με κομμενη την α-
νασα τις ειδε .Πραγματικα εκεινο που περιμενε
εκει του αποκαλυφθηκε εδω:η τρομακτικη ομοι-
οτητα της μητερας του με την γυναικα του.
Οταν εκεινη γυρισε πολυ δυσκολα την αναγνω-
ρισε.Ειχε γερασει στο προσωπο και στο σωμα,
σαν καποια βαρεια και ξαφνικη αρρωστεια να
να την ειχε εξαντλησει κυριολεκτικα.Δεν αναφε-
ρε τιποτα.Τις νυχτες την εψηνε υψηλος πυρετος
και παραμιλουσε,τα λογια της ακαταληπτα.Οταν
αρχισε να νιωθει εκεινη την παραξενη μυρωδια
στο δωματιο εδιωξε την υπηρετρια ,εκλεισε τα
παραθυρα και τις πορτες.Αυτη επεφτε συχνα τω-
ρα σε παραληρημα για ωρες, την ακουγε με ψιθυ-
ριστη φωνη να μονολογει ,δεν μπουρουσε ν'α-
κουσει καθαρα τι ελεγε.Καποιοι ηχοι εμοιαζαν α-
μυδρα με ηχους αρχαιων ελληνικων λεξεων.Η μυ-
ρωδια ειχε γινει ανυποφορη κι αποκρουστικη.Ο-
ταν τελικα ξεψυχισε το ξημερωμα την εκλαψε με
λυγμους απελπισμενος.Κατα το μεσημερι ,οταν συ-
νηλθε,η φριχτη δυσωδια ειχε εξαφανισθει απ'το
σπιτι.Εβαλε δυναμη να σταθει στ'αδυνατα ποδια
του,να φροντισει το νεκρο σωμα της γυναικας του.
Και τοτε ,για πρωτη φορα,προσεξε πως στον
καρπο του αριστερου της χεριου φορουσε μια
χρυση αλυσιδα.Διαβασε με δυσκολια τα γραμ-
ματα:
ΒΕΡΟΝΙΚΑ 1120-1138.
Αργα σηκωσε τα ματια του κι ο μεγαλος καθρε-
φτης,ακριβως απεναντι του,στον τοιχο,μεσα στο
λιγοστο φως του δωματιου ,του αντιγυρισε το
ροδαλο προσωπο ενος μωρου παιδιου απο εκει
μεσα.
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου