.
20 ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ
.
.
.
απο τα ''20 ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ''
.
.
ΕΓΚΛΕΙΣΤΗ ΑΦΗΓΗΣΗ
.
Οση ωρα καθονταν στην καφετερια κι επινε τον
καφε ,ενα μετριο εσπρεσσο, ο ανθρωπος ,που του
ειπαν να παρακολουθει ,καθονταν μερικα τραπε-
ζια αριστερα και μπροστα του και διαβαζε την
εφημεριδα του.Για να περασει την ωρα του παρα-
τηρουσε τους θαμωνες γυρω του,κι εστηνε αυτι
ν'ακουσει τι λεγανε.Διαφορες ανουσιες φλυαριες
για σταρ της τηλεορασης και μοντελα.Εστιασε
την προσοχη του σ'ενα ζευγαρι απεναντι του.
Η γυναικα γελουσε μ'ενα προσποιητο,ψευτικο,τρο-
πο καθε φορα που εσκυβε προς το μερος της ο
κυριος διπλα της,ενας σοβαρος τυπος,και κατι
της ψιθυριζε στ'αυτι.Επισης προσεξε τον επιδει-
κτικο τροπο με τον οποιο στραβωνε τις μακριες
γαμπες της .Ενταθηκε η προσοχη οταν η γυναικα
σηκωθηκε και πλησιασε το τραπεζι του ανθρω-
που, που τον ενδιεφερε.Την ακουσε να ζηταει
την αδεια να καθησει,εκεινος της εγνεψε κατα-
φατικα κι εκεινη καθησε.Προσπαθησε ,αλλα η-
ταν αδυνατο στο θορυβο της αιθουσας,ν'ακουσει
τι λεγανε.Ουτε κι απ'τις κινησεις των χειλιων και
τις εκφρασεις των προσωπων μπορεσε να συμπερα-
ρανει κατι για το περιεχομενο της συζητησης.Με-
τα απο λιγη ωρα σηκωθηκε,και περνωντας αναμε-
σα απ'τα τραπεζια και της καρεκλες κουνωντας
προκλητικα το ελκυστικο σωμα της ,φτανοντας
στο τραπεζ ιης χωρις να καθησει ειπε στον συνοδο
της να πληρωσει και να φυγουν.Ο αλλος ,ξανα-
πιασε την εφημεριδα ,και κρυφτηκε απο πισω .
της.Σε λιγο επεστρεψε η κυρια,σηκωθηκε ο ανθρω-
πος του κι εφυγαν μαζι.Πεταχτηκε ,βιαστηκε να
τους προλαβει,πριν τους χασει.Εξω εριχνε ψιλη
βροχη,ο δρομος γλυστρουσε.Τους ειδε στη γω-
νια του δρομου,σταματησαν ενα ταξι,μπηκαν με-
σα .Εκεινος γρηγορα χωρις καθυστερηση στα-
ματησε το αμεσως επομενο ταξι,μπηκε μεσα κι
ειπε στον οδηγο ν'ακολουθησει οσο γινεται απο
κοντα αλλα και διακριτικα το προπορευομενο
αυτοκινητο.Παρατηρησε πως ο οδηγος του τα-
ξι,ενας νεαρος,φορουσε κοκκινο πουκαμισο κι
ειχε τα κοντα μαλλια του χτενισμενα προς τα
πισω, και μπριγιαντισμενα.Η παρακολουθηση
ηταν δυσκολη και λογω της βροχης αλλα και
γιατι η πολη σ'εκεινο το σημειο ,που εφτασαν
ηταν παραξενα δομημενη,με δρομους που καμ-
πυλωναν αποτομα κι ελισονταν συνεχως.Η συνε-
νεπεια ηταν να τους χασουν εντελως απ'τα ματια
τους,και σταθηκε αδυνατο να τους ξαναβρουν ο-
ση ωρα και να προσπαθησαν.Τελικα σταματησε
το ταξι,το πληρωσε και κατεβηκε στο δρομο.Πε-
ριπλανηθηκε πολυ ωρα,οι δρομοι ηταν ασχημοι,
,λιγοστηασφαλτος,με λακκουβες,γεματες νερο
απ'τη βροχη.Σ'εκεινη τη συνοικια διαισθανθηκε
πως επικρατουσε μια αοριστη παραδοξοτητα.
Ετσι για να διασκεδασει την ωρα του,αποφασι-
σε να στριβει στις γωνιες των δρομων συνεχεια
προς τ'αριστερα.Πολυ γρηγορα διαπιστωσε πως
τιποτα δεν αλλαζε στο χωρο,στα σπιτια,ακομα
και στον χρωματισμο τους,και πουθενα δεν συ-
ναντησε μια ανθρωπινη φιγουρα.Μονο καπου-
-καπου εβλεπε καποιο σκυλο να τεμπελιαζει
ξαπλωμενος μπροστα σε καποια πορτα.Οταν α-
ποφασισε να στριβει αντιθετα,προς τα δεξια,δεν
ειδε καμια διαφορα,τιποτα δεν αλλαξε:τα ιδια
χαμηλα σπιτια,το ιδιο αχρωμα,πουθενα ανθρω-
ιπος και σκυλια να τεμπελιαζουν στις πορτες.Με-
τα απ'αυτο συνεχισε το παιχνιδι,ποτε εστριβε δε-
ξια ποτε αριστερα,χωρις να περιμενει να συμβει
κατι αλλο διαφορετικο.Σιγα-σιγα αρχισε ν'αντι-
λαμβανεται περισσοτερα.Ο φωτισμος του χωρου
ηταν σταθερος ,αναλλοιωτος,τεχνητος ,σαν το
φωτισμο θεατρικου σκηνικου.Ο αερας σ'εκεινο
το μερος μυριζε μουχλα,και υγρασια.Ξαφνικα,με-
τα απο πολλες ωρες ατελειωτης περιπλανησης
διεκρινε στο βαθος του δρομου τη ψιλη φιγου-
ρα ενος ανθρωπου,να διασχιζει το καθετα το
δρομο,που περπατουσε εκεινη την ωρα κι ακου-
σε την ιδια στιγμη καποιο ρολοι καπου να χτυ-
πα.Μετρησε τους χτυπους:δεκα η ωρα.Νομισε
πως γνωρισε τον ανθρωπο κι ετρεξε να τον
προλαβει.Ο θορυβος που εκαναν τα τακουνια
του στον αδειο δρομο ηταν εκκοφαντικος.Φθα-
νοντας στη γωνια εστριψε.Επιτελους βρεθηκε
σε μια απο τις πιο πολυσυχναστες λεωφορους
της πολης.Αν και στα γρηγορα παρατηρησε κα-
ποιες αλλαγες,δεν ειχε το χρονο να τις επιβεβαι-
ωσει.Ο ανθρωπος ,που ειχε ακολουθησει,ηταν
ο σοβαρος κυριος της καφετεριας ,με την
ομορφη κυρια με το ψευτικο χαμογελο.Τον πα-
ρακολουθουσε,σταματησε διπλα του ενα αυτοκι-
νητο,ανοιξε η πορτα,χωθηκε μεσα γρηγορα,την
εκλεισε δυνατα με θορυβο κι εφυγε με μεγαλη
ταχυτητα τ'αυτοκινητο.Ισα που προλαβε να δει,
στη θεση του οδηγου η κυρια,με κοκκινα γαντια.
Οπως ηταν κουρασμενος ,συγχισμενος διεσχισε
αφηρημενος τη λεωφορο,χωρις να προσεξει, με-
σα στις βρισιες των οδηγων και στα δυνατα
κορναρισματα των αυτοκινητων.Οταν καταφερε
να φτασει στο απεναντι πεζοδρομιο και συνηλθε
κοιταξε το ρολοι στο χερι του:η ωρα ηταν 11:15.
Το ραντεβου για δωσει την αναφορα του ηταν κα-
νονισμενο για τις 11:30.Ειχε ακριβως 15 λεπτα και-
ρο για να παρουσιαστει.Βρισκονταν εκει κοντα
κι αποφασισε να παει με τα ποδια.Εφτασε στο
κτιριο.Χτυπησε το κουδουνι του γραφειου απο
την εξωπορτα.Του ανοιξαν αμεσως.Στο ασανσερ
πατησε το κουμπι του β'οροφου,του ειχαν πει
πως ηταν το 5ο γραφειο αριστερα στο διαδρομο.
Ακριβως 11:30 χτυπησε την πορτα,δεν πηρε κα-
μια απαντηση.Περιμενε.Ξαναχτυπησε,το ιδιο,πα-
λι καμια απαντηση.Αποφασισε,εσπρωξε την πορ-
τα,εκεινη ανοιξε τριζοντας ελαφρα.Μπηκε .Το
δωματιο,που αντικρυσε μπροστα του,ηταν τερα-
στιο με χαμηλη οροφη,αδειο ,χωρις παραθυρα,
σε καποιο τοιχο του,μοναχα στον αριστερο τοι-
χο υπηρχαν τρεις πορτες και στο τοιχο του βα-
θους ειχε αλλες δυο.Προχωρησε στο δωματιο
μεσα και χωρις να διστασει χωθηκε στη μεσαια
απ'τις τρεις πορτες .Το γραφειο εδω στη κατοψη
του σχεδον τετραγωνο,με πολυ ψηλη οροφη,βα-
μενο λευκο,χωρις ανοιγματα στους τοιχους.Προ-
σεξε καλυτερα,μια καθετη ραγισματια σ'ενα τοι-
χο του δηλωνε τη πιθανη θεση μιας πορτας.Πλη-
σιασε προς τη ραγισματια,εσπρωξε κι ανοιξε
τη πορτα.Τωρα βρεθηκε σ'ενα γραφειο, επιμη-
κυσμενο μεχρι εκει ,που φτανει το ματι.Στον
τοιχο ,δεξια του,ειχε μια μεγαλη σειρα, σχεδον
ατερμονη, απο παραθυρα.Πλησιασε στο πρωτο
παραθυρο.Ειδε απο κει την πολη ,τεραστια,
απλωμενη περα μακρυα ως τους μακρυνους
λοφους,που την εκλειναν.Στα επομενο παραθυρο
και στ'αλλα η θεα της πολης αλλαζε συνεχως.
Σαν απο παραθυρο σε παραθυρο να μην υπηρχε
συνεχεια στο χωρο.Διαφορετικα αποσπασματα
της πολης, αλλα απο ψηλα ,αλλα απο χαμηλα,
συνεχης αλλαγη,και πολλες φορες μιξη των
εικονων.Στα τελευταια παραθυρα της σειρας,
ζαλισμενος,ειδε,ξετυλιχθηκε, μια περιοχη της
πολης με χαμηλα σπιτια,αχρωμα ,με αδειους
δρομους.Τελειωνοντας με τα παραθυρα ανοιξε
στον τοιχο ,που εφτασε, μια πορτα στη τυχη.
Βρεθηκε σ'ενα διαδρομο ,εκτυφλωτικα φωτι-
σμενο απο πολυελαιους στην οροφη του,και
στους δυο παραπλευρους τοιχους του υπηρχαν
ζωγραφικοι πινακες με πορτρετα διαφορων αν-
θρωπων.Στην ακρη του η πορτα ηταν ανοιχτη,
και ακουγε ολο και πιο δυνατα τους ηχους φω-
νων ανθρωπων,που κουβεντιαζαν εντονα.Πλη-
σιασε τη πορτα διστακτικα.Τελικα την περασε,
ο ιδρωτας ελουζε το μετωπο του.Η πορτα ανοι-
γε σ'ενα αλλο δωματιο με εκτυφλωτικο διαχυτο
φωτισμο,δεν μπορεσε να εντοπισει τη πηγη του.
Και παλι στους τοιχους ζωγραφικοι πινακες με
πορτρετα.Βαδιζε σ'αυτο το δωματιο χωρις τελει-
ωμο.Η επιφανεια του δαπεδου καπυλωνε ανεπαι-
σθητα,το ιδιο και οι τοιχοι ακολουθωντας αναλο-
γικα εκεινη τη γεωμετρια.Αναρωτηθηκε με δεος
αν η εκεινη η καμπυλη εκλεινε,τερματιζε,τελικα,
σε μια κλειστη γραμμη[π.χ κυκλο],χωρις αρχη
και τελος,οπου καθε σημειο της ειναι αρχη και
τελος της ταυτοχρονα η' μηπως ηταν απειρα ανοι-
χτη συνεχως. Οποιαδηποτε απαντηση σ'εκεινο
το ερωτημα η' την υποθεση δεν ειχε νοημα, την
εβγαλε απ'το μυαλο του οταν στην ακρη του ε-
κανε στροφη 90 μοιρων και μετα απο εναν δια-
δρομο 40 με 50 μετρα μηκος συναντουσε μια σκα-
λα,με διαφορετικο αριθμο σκαλοπατιων καθε φο-
ρα,που ειτε ανεβαινε απο το επιπεδο ,που βρισκο-
νταν ,ψηλοτερα ,ειτε κατεβαινε χαμηλωτερα.
Εκει σε καθε μια σκαλα ψηλα υπηρχε παραθυρο,
απο κει πανω εβλεπε ενα τμημα τ'ουρανου,αλλο-
τε γαλαζιο ,φωτεινο,κι αλλοτε σκοτεινο,με αστρα.
Ανεβαινε και κατεβαινε σκαλες συνεχως,μετρων-
τας τον αριθμο τους ,που το μεγεθος του ηταν
τρομακτικο.Πηρε την αποφαση να σταματησει
το μετρημα και τοτε μετα απο μερικα ανεβοκατε-
βασματα στις σκαλες εφτασε σ'εναν τοιχο με
δυο πορτες,ανοιξε τη μια απ'αυτες και μπηκε
σ'ενα δωματιο με κανονικες διαστασεις.Στη μεση
του δωματιου ηταν μια καρεκλα και πανω στο
καθισμα της ενα λευκο τηλεφωνο.Γυρισε πισω κι
ανοιξε τη δευτερη πορτα.Τοτε εκει μεσα ειδε ενα
πολυ φωτισμενο χωρο ,που τον πονουσαν τα μα-
τια , στη μεση ενα τραπεζι,πλησιασε να δει καλυ-
τερα,πανω του ενα κατακοκκινο μηλο.Το δωματιο
ηταν κλειστο απο τις αλλες πλευρες του.Ακουσε
το τηλεφωνο να χτυπαει στο διπλανο δωματιο.Δεν
βιαστηκε,τ'αφησε να χτυπαει,γυρισε αργα,εκεινο
σταματησε.Οταν ξαναχτυπησε σηκωσε το ακουστι-
κο κι ειπε :''Εμπρος''.Απ'την αλλη πλευρα του απαν-
τησαν ψυχρα .Πως δεν ηταν καθολου ευχαριστημενοι
μαζυ του , κι εκλεισαν τη γραμμη.Αφησε το ακουστι-
κο να κρεμεται,χωρις να το τοποθετησει παλι πανω
στη συσκευη και βγηκε απο τη μοναδικη πορτα ,που
υπηρχε στο δωματιο απεναντι,εξω στο δρομο.Ειδε
και τους δυο,τον αντρα και τη γυναικα, να στριβουν
στη γωνια.Ορμησε απο πισω τους να τους προλαβει.
Εκεινοι σταματησαν ενα ταξι,χωθηκαν γρηγορα με-
σα κι εφυγαν.Την ιδια σχεδον στιγμη εκεινος στα-
ματησε το αμεσως διερχομενο ταξι κι ειπε στον οδη-
γο ν'ακολουθησει οσο γινεται απο κοντα και διακρι-
τικα το προπορευομενο αυτοκινητο.Παρατηρησε πως
ο οδηγος του ταξι,ενας νεαρος,φορουσε κοκκινο
πουκαμισο κι ειχε τα κοντα μαλλια του χτενισμενα
προς τα πισω, και μπριγιαντισμενα.
.
.
20 ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ
.
..
απο τα ''20 ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ''
.
.
ΕΓΚΛΕΙΣΤΗ ΑΦΗΓΗΣΗ
.
Οση ωρα καθονταν στην καφετερια κι επινε τον
καφε ,ενα μετριο εσπρεσσο, ο ανθρωπος ,που του
ειπαν να παρακολουθει ,καθονταν μερικα τραπε-
ζια αριστερα και μπροστα του και διαβαζε την
εφημεριδα του.Για να περασει την ωρα του παρα-
τηρουσε τους θαμωνες γυρω του,κι εστηνε αυτι
ν'ακουσει τι λεγανε.Διαφορες ανουσιες φλυαριες
για σταρ της τηλεορασης και μοντελα.Εστιασε
την προσοχη του σ'ενα ζευγαρι απεναντι του.
Η γυναικα γελουσε μ'ενα προσποιητο,ψευτικο,τρο-
πο καθε φορα που εσκυβε προς το μερος της ο
κυριος διπλα της,ενας σοβαρος τυπος,και κατι
της ψιθυριζε στ'αυτι.Επισης προσεξε τον επιδει-
κτικο τροπο με τον οποιο στραβωνε τις μακριες
γαμπες της .Ενταθηκε η προσοχη οταν η γυναικα
σηκωθηκε και πλησιασε το τραπεζι του ανθρω-
που, που τον ενδιεφερε.Την ακουσε να ζηταει
την αδεια να καθησει,εκεινος της εγνεψε κατα-
φατικα κι εκεινη καθησε.Προσπαθησε ,αλλα η-
ταν αδυνατο στο θορυβο της αιθουσας,ν'ακουσει
τι λεγανε.Ουτε κι απ'τις κινησεις των χειλιων και
τις εκφρασεις των προσωπων μπορεσε να συμπερα-
ρανει κατι για το περιεχομενο της συζητησης.Με-
τα απο λιγη ωρα σηκωθηκε,και περνωντας αναμε-
σα απ'τα τραπεζια και της καρεκλες κουνωντας
προκλητικα το ελκυστικο σωμα της ,φτανοντας
στο τραπεζ ιης χωρις να καθησει ειπε στον συνοδο
της να πληρωσει και να φυγουν.Ο αλλος ,ξανα-
πιασε την εφημεριδα ,και κρυφτηκε απο πισω .
της.Σε λιγο επεστρεψε η κυρια,σηκωθηκε ο ανθρω-
πος του κι εφυγαν μαζι.Πεταχτηκε ,βιαστηκε να
τους προλαβει,πριν τους χασει.Εξω εριχνε ψιλη
βροχη,ο δρομος γλυστρουσε.Τους ειδε στη γω-
νια του δρομου,σταματησαν ενα ταξι,μπηκαν με-
σα .Εκεινος γρηγορα χωρις καθυστερηση στα-
ματησε το αμεσως επομενο ταξι,μπηκε μεσα κι
ειπε στον οδηγο ν'ακολουθησει οσο γινεται απο
κοντα αλλα και διακριτικα το προπορευομενο
αυτοκινητο.Παρατηρησε πως ο οδηγος του τα-
ξι,ενας νεαρος,φορουσε κοκκινο πουκαμισο κι
ειχε τα κοντα μαλλια του χτενισμενα προς τα
πισω, και μπριγιαντισμενα.Η παρακολουθηση
ηταν δυσκολη και λογω της βροχης αλλα και
γιατι η πολη σ'εκεινο το σημειο ,που εφτασαν
ηταν παραξενα δομημενη,με δρομους που καμ-
πυλωναν αποτομα κι ελισονταν συνεχως.Η συνε-
νεπεια ηταν να τους χασουν εντελως απ'τα ματια
τους,και σταθηκε αδυνατο να τους ξαναβρουν ο-
ση ωρα και να προσπαθησαν.Τελικα σταματησε
το ταξι,το πληρωσε και κατεβηκε στο δρομο.Πε-
ριπλανηθηκε πολυ ωρα,οι δρομοι ηταν ασχημοι,
,λιγοστηασφαλτος,με λακκουβες,γεματες νερο
απ'τη βροχη.Σ'εκεινη τη συνοικια διαισθανθηκε
πως επικρατουσε μια αοριστη παραδοξοτητα.
Ετσι για να διασκεδασει την ωρα του,αποφασι-
σε να στριβει στις γωνιες των δρομων συνεχεια
προς τ'αριστερα.Πολυ γρηγορα διαπιστωσε πως
τιποτα δεν αλλαζε στο χωρο,στα σπιτια,ακομα
και στον χρωματισμο τους,και πουθενα δεν συ-
ναντησε μια ανθρωπινη φιγουρα.Μονο καπου-
-καπου εβλεπε καποιο σκυλο να τεμπελιαζει
ξαπλωμενος μπροστα σε καποια πορτα.Οταν α-
ποφασισε να στριβει αντιθετα,προς τα δεξια,δεν
ειδε καμια διαφορα,τιποτα δεν αλλαξε:τα ιδια
χαμηλα σπιτια,το ιδιο αχρωμα,πουθενα ανθρω-
ιπος και σκυλια να τεμπελιαζουν στις πορτες.Με-
τα απ'αυτο συνεχισε το παιχνιδι,ποτε εστριβε δε-
ξια ποτε αριστερα,χωρις να περιμενει να συμβει
κατι αλλο διαφορετικο.Σιγα-σιγα αρχισε ν'αντι-
λαμβανεται περισσοτερα.Ο φωτισμος του χωρου
ηταν σταθερος ,αναλλοιωτος,τεχνητος ,σαν το
φωτισμο θεατρικου σκηνικου.Ο αερας σ'εκεινο
το μερος μυριζε μουχλα,και υγρασια.Ξαφνικα,με-
τα απο πολλες ωρες ατελειωτης περιπλανησης
διεκρινε στο βαθος του δρομου τη ψιλη φιγου-
ρα ενος ανθρωπου,να διασχιζει το καθετα το
δρομο,που περπατουσε εκεινη την ωρα κι ακου-
σε την ιδια στιγμη καποιο ρολοι καπου να χτυ-
πα.Μετρησε τους χτυπους:δεκα η ωρα.Νομισε
πως γνωρισε τον ανθρωπο κι ετρεξε να τον
προλαβει.Ο θορυβος που εκαναν τα τακουνια
του στον αδειο δρομο ηταν εκκοφαντικος.Φθα-
νοντας στη γωνια εστριψε.Επιτελους βρεθηκε
σε μια απο τις πιο πολυσυχναστες λεωφορους
της πολης.Αν και στα γρηγορα παρατηρησε κα-
ποιες αλλαγες,δεν ειχε το χρονο να τις επιβεβαι-
ωσει.Ο ανθρωπος ,που ειχε ακολουθησει,ηταν
ο σοβαρος κυριος της καφετεριας ,με την
ομορφη κυρια με το ψευτικο χαμογελο.Τον πα-
ρακολουθουσε,σταματησε διπλα του ενα αυτοκι-
νητο,ανοιξε η πορτα,χωθηκε μεσα γρηγορα,την
εκλεισε δυνατα με θορυβο κι εφυγε με μεγαλη
ταχυτητα τ'αυτοκινητο.Ισα που προλαβε να δει,
στη θεση του οδηγου η κυρια,με κοκκινα γαντια.
Οπως ηταν κουρασμενος ,συγχισμενος διεσχισε
αφηρημενος τη λεωφορο,χωρις να προσεξει, με-
σα στις βρισιες των οδηγων και στα δυνατα
κορναρισματα των αυτοκινητων.Οταν καταφερε
να φτασει στο απεναντι πεζοδρομιο και συνηλθε
κοιταξε το ρολοι στο χερι του:η ωρα ηταν 11:15.
Το ραντεβου για δωσει την αναφορα του ηταν κα-
νονισμενο για τις 11:30.Ειχε ακριβως 15 λεπτα και-
ρο για να παρουσιαστει.Βρισκονταν εκει κοντα
κι αποφασισε να παει με τα ποδια.Εφτασε στο
κτιριο.Χτυπησε το κουδουνι του γραφειου απο
την εξωπορτα.Του ανοιξαν αμεσως.Στο ασανσερ
πατησε το κουμπι του β'οροφου,του ειχαν πει
πως ηταν το 5ο γραφειο αριστερα στο διαδρομο.
Ακριβως 11:30 χτυπησε την πορτα,δεν πηρε κα-
μια απαντηση.Περιμενε.Ξαναχτυπησε,το ιδιο,πα-
λι καμια απαντηση.Αποφασισε,εσπρωξε την πορ-
τα,εκεινη ανοιξε τριζοντας ελαφρα.Μπηκε .Το
δωματιο,που αντικρυσε μπροστα του,ηταν τερα-
στιο με χαμηλη οροφη,αδειο ,χωρις παραθυρα,
σε καποιο τοιχο του,μοναχα στον αριστερο τοι-
χο υπηρχαν τρεις πορτες και στο τοιχο του βα-
θους ειχε αλλες δυο.Προχωρησε στο δωματιο
μεσα και χωρις να διστασει χωθηκε στη μεσαια
απ'τις τρεις πορτες .Το γραφειο εδω στη κατοψη
του σχεδον τετραγωνο,με πολυ ψηλη οροφη,βα-
μενο λευκο,χωρις ανοιγματα στους τοιχους.Προ-
σεξε καλυτερα,μια καθετη ραγισματια σ'ενα τοι-
χο του δηλωνε τη πιθανη θεση μιας πορτας.Πλη-
σιασε προς τη ραγισματια,εσπρωξε κι ανοιξε
τη πορτα.Τωρα βρεθηκε σ'ενα γραφειο, επιμη-
κυσμενο μεχρι εκει ,που φτανει το ματι.Στον
τοιχο ,δεξια του,ειχε μια μεγαλη σειρα, σχεδον
ατερμονη, απο παραθυρα.Πλησιασε στο πρωτο
παραθυρο.Ειδε απο κει την πολη ,τεραστια,
απλωμενη περα μακρυα ως τους μακρυνους
λοφους,που την εκλειναν.Στα επομενο παραθυρο
και στ'αλλα η θεα της πολης αλλαζε συνεχως.
Σαν απο παραθυρο σε παραθυρο να μην υπηρχε
συνεχεια στο χωρο.Διαφορετικα αποσπασματα
της πολης, αλλα απο ψηλα ,αλλα απο χαμηλα,
συνεχης αλλαγη,και πολλες φορες μιξη των
εικονων.Στα τελευταια παραθυρα της σειρας,
ζαλισμενος,ειδε,ξετυλιχθηκε, μια περιοχη της
πολης με χαμηλα σπιτια,αχρωμα ,με αδειους
δρομους.Τελειωνοντας με τα παραθυρα ανοιξε
στον τοιχο ,που εφτασε, μια πορτα στη τυχη.
Βρεθηκε σ'ενα διαδρομο ,εκτυφλωτικα φωτι-
σμενο απο πολυελαιους στην οροφη του,και
στους δυο παραπλευρους τοιχους του υπηρχαν
ζωγραφικοι πινακες με πορτρετα διαφορων αν-
θρωπων.Στην ακρη του η πορτα ηταν ανοιχτη,
και ακουγε ολο και πιο δυνατα τους ηχους φω-
νων ανθρωπων,που κουβεντιαζαν εντονα.Πλη-
σιασε τη πορτα διστακτικα.Τελικα την περασε,
ο ιδρωτας ελουζε το μετωπο του.Η πορτα ανοι-
γε σ'ενα αλλο δωματιο με εκτυφλωτικο διαχυτο
φωτισμο,δεν μπορεσε να εντοπισει τη πηγη του.
Και παλι στους τοιχους ζωγραφικοι πινακες με
πορτρετα.Βαδιζε σ'αυτο το δωματιο χωρις τελει-
ωμο.Η επιφανεια του δαπεδου καπυλωνε ανεπαι-
σθητα,το ιδιο και οι τοιχοι ακολουθωντας αναλο-
γικα εκεινη τη γεωμετρια.Αναρωτηθηκε με δεος
αν η εκεινη η καμπυλη εκλεινε,τερματιζε,τελικα,
σε μια κλειστη γραμμη[π.χ κυκλο],χωρις αρχη
και τελος,οπου καθε σημειο της ειναι αρχη και
τελος της ταυτοχρονα η' μηπως ηταν απειρα ανοι-
χτη συνεχως. Οποιαδηποτε απαντηση σ'εκεινο
το ερωτημα η' την υποθεση δεν ειχε νοημα, την
εβγαλε απ'το μυαλο του οταν στην ακρη του ε-
κανε στροφη 90 μοιρων και μετα απο εναν δια-
δρομο 40 με 50 μετρα μηκος συναντουσε μια σκα-
λα,με διαφορετικο αριθμο σκαλοπατιων καθε φο-
ρα,που ειτε ανεβαινε απο το επιπεδο ,που βρισκο-
νταν ,ψηλοτερα ,ειτε κατεβαινε χαμηλωτερα.
Εκει σε καθε μια σκαλα ψηλα υπηρχε παραθυρο,
απο κει πανω εβλεπε ενα τμημα τ'ουρανου,αλλο-
τε γαλαζιο ,φωτεινο,κι αλλοτε σκοτεινο,με αστρα.
Ανεβαινε και κατεβαινε σκαλες συνεχως,μετρων-
τας τον αριθμο τους ,που το μεγεθος του ηταν
τρομακτικο.Πηρε την αποφαση να σταματησει
το μετρημα και τοτε μετα απο μερικα ανεβοκατε-
βασματα στις σκαλες εφτασε σ'εναν τοιχο με
δυο πορτες,ανοιξε τη μια απ'αυτες και μπηκε
σ'ενα δωματιο με κανονικες διαστασεις.Στη μεση
του δωματιου ηταν μια καρεκλα και πανω στο
καθισμα της ενα λευκο τηλεφωνο.Γυρισε πισω κι
ανοιξε τη δευτερη πορτα.Τοτε εκει μεσα ειδε ενα
πολυ φωτισμενο χωρο ,που τον πονουσαν τα μα-
τια , στη μεση ενα τραπεζι,πλησιασε να δει καλυ-
τερα,πανω του ενα κατακοκκινο μηλο.Το δωματιο
ηταν κλειστο απο τις αλλες πλευρες του.Ακουσε
το τηλεφωνο να χτυπαει στο διπλανο δωματιο.Δεν
βιαστηκε,τ'αφησε να χτυπαει,γυρισε αργα,εκεινο
σταματησε.Οταν ξαναχτυπησε σηκωσε το ακουστι-
κο κι ειπε :''Εμπρος''.Απ'την αλλη πλευρα του απαν-
τησαν ψυχρα .Πως δεν ηταν καθολου ευχαριστημενοι
μαζυ του , κι εκλεισαν τη γραμμη.Αφησε το ακουστι-
κο να κρεμεται,χωρις να το τοποθετησει παλι πανω
στη συσκευη και βγηκε απο τη μοναδικη πορτα ,που
υπηρχε στο δωματιο απεναντι,εξω στο δρομο.Ειδε
και τους δυο,τον αντρα και τη γυναικα, να στριβουν
στη γωνια.Ορμησε απο πισω τους να τους προλαβει.
Εκεινοι σταματησαν ενα ταξι,χωθηκαν γρηγορα με-
σα κι εφυγαν.Την ιδια σχεδον στιγμη εκεινος στα-
ματησε το αμεσως διερχομενο ταξι κι ειπε στον οδη-
γο ν'ακολουθησει οσο γινεται απο κοντα και διακρι-
τικα το προπορευομενο αυτοκινητο.Παρατηρησε πως
ο οδηγος του ταξι,ενας νεαρος,φορουσε κοκκινο
πουκαμισο κι ειχε τα κοντα μαλλια του χτενισμενα
προς τα πισω, και μπριγιαντισμενα.
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου