HYMNS TO MANKIND [ A POEM ]

.
.
HYMNS TO MANKIND
.
Herr , I never forgot the Αδικια
hear
ενα πετρινο κεφαλι
ισορροπει τους αριθμους του χρονου
και τοτε οι πλειστοι των Αχαιων
προσφυγες ρακενδυτοι τριγυριζαν
στα εμπορεια των Ραδιουργων Κερδοσκοπων
auf die Bildes θαλασσα seien
συννεφα γαλαζια
Sehe der χορος des δελφινιων
Αυτος κοιμαται κι η καρδια του αγρυπνα
στην επιθυμια των πουλιων στα δεντρα
Εγω ,ο Αριστοτελης ,ο Ezra Pound,
o Nietzsche,ο Διονυσιος Σολωμος,οWittgenstein,
o Πλατων,ο Kant ,o Richard Feynman,Εσυ
ο ανθρωπος δεν ειναι η κουφια ρητορικη
κρεμασμενη αποξηραμενο δερμα ζωου
σε υπερφιαλες σελιδες κυνισμου
Ειναι a human syllogism which
speaks in the light of its experience
οι λεξεις μου σε μια εκλαμπρη μετεωρη
σταση , και τα βουνα στο βαθος
πρασινα ημισφαιρια και κωνοι , ως η Βιτσι
φουσκωμενη γαλα , στη πατριδα μου
η σκηνη με το φεγγαρι , ενα κυκλο
τα δε σχηματα των καραβιων διαγωνια
ξεφευγουν
κι ενα αλλοφρων πληθος,με λαβαρα με σημαιες
και κονταρια με κεφαλια εχθρων
χειρονομει , να η Ιστορια που γραφτηκε
τοσους αιωνες
die Bilder der Seelen der Ανθρωπων
μια Αναγκη του Δικαιου
Herr , hear
I am in a field of opposites Ideas ,a person
that socialises everything,
no a slave-one
.
.