ASTAKOS : ODYSSEIAS ' S PORT [ ΑΣΤΑΚΟΣ : απο τα Λιμανια της ''Οδυσσειας '' ]

.

.

Εφτασε μια μερα ,που η γλαροι απο ψηλα παιζοντας

κυνηγουσαν τις σκιες τους στα κυματα ,λευκες σκιες.

Εδεσε το και'κι του στο πορτο , πηδηξε στη προκυ--

μαι και κατευθυνθηκε προς τα μαγαζια . Μπηκε

σ'ενα απ'τα μεσαια στη σειρα , καθησε σ'ενα τραπεζι

κοντα στη τζαμαρια , απο κει εβλεπε τις αραγμενες

βαρκες στο λιμανι.Ηρθε το γκαρσονι , παραγγειλε

καφε,νες μετριο με λιγο γαλα .Σε λιγο σερβεριστηκε

τον καφε,πληρωσε , πηρε τα ρεστα .Εκεινη την ωρα

λιγοστοι πελατες , σιγα -σιγα γεμισε.Κυριως παρεες

νεων,μιλουσαν για αυτοκινητα , για αθλητικα .

Σ'ενα-δυο τραπεζια καθονταν νεαρες κοπελλες ,

ηταν σε αποσταση και δεν μπορουσε ν'ακουσει

καθαρα τι λεγανε , ηταν κι η μουσικη

δυνατα , καθε τοσο ξεσπουσαν σε γελια.

Εκει μεσα κανεις δεν τον γνωριζε ,ουτε

κι αυτος γνωριζε κανεναν .Γρηγορα βαρεθηκε ,

βγηκε εξω , περπατησε κατα μηκος της παραλιας

προς το νοτο .Ο ηλιος πλησιαζε το βουνο , οι

ισκιοι μακρεναν .Λοξοδρομησε , αφησε τη θαλασ-

σα και βρεθηκε στη συνοικια πανω στην ακρη

της κωμοπολης .Περπατησε μεσα στα δρομακια

της.Τα σπιτια ασπρισμενα , αυλες με λουλουδια,

εκεινη την εποχη ανθισμενα , και δεντρα ,αμυγ-

δαλιες , πορτοκαλιες , λεμονιες και ελιες .Μυρι-

σε τηγανισμενη μαριδα , απο ενα ανοικτο

παραθυρο ακουγε φωνες ανθρωπων,που

συζητουσαν , ξαφνικα σταματησαν , ακουσε

το κτυπο ενος τηλεφωνου , και μια φωνη

''Εμπρος '' , δεν σταθηκε , προχωρησε.Ανηφο-

ριζοντας ειδε πανω ψηλα απ'το δρομο να

κατρακυλαει μια μπαλα , κι απο πισω της

τρεχοντας ενα παιδι ,οταν εφτασε η μπαλα

κοντα του εσκυψε και την επιασε .Σε λιγο

εφτασε και το παιδι λαχανιασμενο ,θα'ταν

περιπου δεκα χρονων .Απλωσε τα χερια το

παιδι ,του'δωσε τη μπαλλα , εκεινο τον

ευχαριστησε κι εστριψε να φυγει ,οταν ειχε

ξεμακρυνει καμια δεκαρια μετρα του φωνα-

ξε:''Πως σε λενε;'', κι εκεινο χωρις να στα-

ματησει απαντησε :'' Νικο'' , κι επειτα αμεσως

τον ρωτησε :'' Εσενα;'' , του απαντησε:''Εμενα

με λενε Κανενα '' .Μολις ακουσε αυτο το παι-

δι σταματησε , γυρισε και τον κοιταξε , στην

αποσταση ,που βρισκονταν φαινονταν μικρο-

τερο .''Με κοροι'δευεις,δεν ξερω κανενα τετοιο

ονομα '', και γελασε .''Κανενας , δεν υπαρχει

τετοιο ονομα'' , του φωναξε και ξαναρχισε να

τρεχει.Ξαφνικα σαν κατι να ξεχασε σταματη-

σε , γυρισε .'' Μονο σ'ενα βιβλιο στο σχολειο,

δεν θυμαμαι ποιο , ο δασκαλος μας ειπε για

ενα τετοιο ονομα , καποιον τον ελεγαν Κανε-

να και κατι εκανε '' ,τις τελευταιες λεξεις τις

ειπε τρεχοντας μεχρι ,που χαθηκε στη στρο-

φη του δρομου .Εκεινος σταματησε ν'ανεβαι-

νει , γυρισε , και περνωντας το δρομο πισω

, τωρα ειχε νυχτωσει , εφτασε στο λιμανι ,

τα φωτα της παραλιας ειχαν αναψει ,κι ειχε

αρχισει να πεφτει ενα ψιλοβρεχο . Εκανε μια

βολτα κατα μηκος της προκυμαιας προς τα

βορεια , η βροχη ειχε δυναμωσει , βιαστηκε

να γυρισει στο και'κι .Εφαγε κατι προχειρο

κι επεσε να κοιμηθει .Ολη τη νυχτα εβρεχε.

Το πρωι σταματησε.

Ξυπνησε , κι ετοιμαστηκε να φυγει, η θαλασ-

σα μετα τη βροχη λαδι . Εβγαλε το και'κι απ'

το λιμανι κι ανοιχτηκε στα νερα του κολπου ,

σε λιγο περασε τα νησια .

Θα'φτανε στο νησι κατα το μεσημερι , ετσι κι

αλλιως τωρα ηταν κοντα , μεσα απο την

εκτυφλωτικη διαχυση ,που'χε το φως το διε-

κρινε αχνα.

Οι γλαροι πετωντας τον ακολουθουσαν

ακουραστοι,και ποτε τον εφταναν και ποτε

ξεμακραιναν πισω του

.

[ Απο τα Πορτα της '' Οδυσσειας '' ]

.

.