-Η πικρή νύχτα της Ανδρομάχης όταν σκοτώθηκε ο Έκτορας
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
Φωτογράφιση
χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Η πικρή νύχτα της Ανδρομάχης όταν σκοτώθηκε ο Έκτορας
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
ξεριζώθηκε,ο αέρας μουγκρίζει,τρίζει τα παράθυρα,ποδοβολητα αλόγων,
μεταλλικοί ήχοι όπλων,-ο Έκτορας χάθηκε,κάποια γυναίκα ουρλιάζει,
η φωνή της,άφωνη,πεθαμένη,σφίγγει τον Αστυανακτα στο στήθος,μέχρι πότε
θα έχει το μωρό της;τρελενεται,-μάνα Εκάβη πονάω πολύ,
ο Έκτορας μου δεν ζει πια,ποτέ πια δεν θα ζει,
βλέμμα θολό,η ακαμψία του σώματος,-γιατι δεν κλαίς να ξεθυμανεις;της λένε,
όχι,εκείνος δεν ήθελε δάκρυα,τώρα όλα είναι ανώφελα,εκείνη ζει,γιατί ζει;
πόλεμος ήταν,στον πόλεμο σκοτώνονται,ήρθε και του Έκτορα η σειρά,
δεν αντέχει που
ηρθε η σειρά του και σκοτώθηκε,
-Εκτορα,που είσαι;σιωπή,
-Εκτορα,που είσαι τώρα;
σιωπή,σκοταδι-ποσο σκοτάδι ανάμεσα μας,
τι είναι ο θάνατος;τι δεν είναι ο θάνατος;τι είναι ανάμεσα;που είσαι Έκτορα;
ποτέ δεν θα μαθω,μόνη μου,αιώνια μόνη μου,χωρίς τον Έκτορα δεν θέλω καμια
αιωνιότητα,ούτε την ανυπαρξία,έζησα με τον Έκτορα,πως θα είμαι χωρίς τον Έκτορα;
ο αέρας φυσάει δυνατά,ξεριζώνει δέντρα,
παρε με,σήκωσε με ψηλά,
πέταξε με στα βράχια,να
συντριφτουν τα κόκκαλα,κοντά στα σπασμένα κοκκαλακια του μικρού μου Αστυανακτα,
μόνη μου,μόνη μου,η νύχτα ποτέ δεν θα περάσει,
Έκτορα,μ'ακούς;
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου