.
.
GREEK POETRY
-Μήδεια Ευριπιδη,στιχοι 1021-1039
(μεταφραση-κειμενα χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
My own Empire of Hyperrealistic -Enigma of Medea
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Μήδεια Ευριπιδη,στιχοι 1021-1039
(μεταφραση-κειμενα χ.ν.κουβελης c.n.couvelis)
παιδιά μου παιδιά μου,για σας
υπάρχει πόλη και σπίτι,αφήνοντας με
στη δυστυχία,για πάντα
να κατοικήσεται
απ'τη μανα στερημενα,
κι εγώ σ'άλλη γη ειμαι τώρα εξορισμενη,
πριν να χαρώ ευτυχισμένους να σας δω
πριν το λουτρό και τη νύφη
και τα γαμήλια να ετοιμασω κρεβατια
λαμπάδες να υψωσω,
πόσο δυστυχισμένη απ'τον εγωισμό μου,
μάταια ,παιδιά μου,σας ανάθρεψα,
μάταια ταλαιπωρηθηκα και υποφερα
στους πόνους,
τις δυνατές υπομένοντας ωδίνες του τοκετου
αλήθεια κάποτε η δυστυχή
είχα πολλές σε σάς ελπιδες,
να με γηροκομισεται,κι όταν πεθάνω
με τα χέρια σας καλά να με στολίσεται,
ζηλευτό στους ανθρώπους,
αλλά τώρα χάθηκε πια
η ευσεβής φροντίδα,
γιατί απο'σας στερημένη
λυπηρη θα περασω ζωή
και γεμάτη πονους για μενα,
και σεις τη μάνα ποτέ
δεν θα ξαδειτε
μ'αυτα τ'αγαπημενα μάτια,
σ' άλλη μορφή ζωης αναχωρειται
ὦ τέκνα τέκνα, σφῷν μὲν ἔστι δὴ πόλις
καὶ δῶμ’, ἐν ᾧ, λιπόντες ἀθλίαν ἐμέ,
οἰκήσετ’ αἰεὶ μητρὸς ἐστερημένοι·
ἐγὼ δ’ ἐς ἄλλην γαῖαν εἶμι δὴ φυγάς,
πρὶν σφῷν ὀνάσθαι κἀπιδεῖν εὐδαίμονας, 1025
πρὶν λέκτρα καὶ γυναῖκα καὶ γαμηλίους
εὐνὰς ἀγῆλαι λαμπάδας τ’ ἀνασχεθεῖν.
ὦ δυστάλαινα τῆς ἐμῆς αὐθαδίας.
ἄλλως ἄρ’ ὑμᾶς, ὦ τέκν’, ἐξεθρεψάμην,
ἄλλως δ’ ἐμόχθουν καὶ κατεξάνθην πόνοις, 1030
στεῤῥὰς ἐνεγκοῦσ’ ἐν τόκοις ἀλγηδόνας.
ἦ μήν ποθ’ ἡ δύστηνος εἶχον ἐλπίδας
πολλὰς ἐν ὑμῖν, γηροβοσκήσειν τ’ ἐμὲ
καὶ κατθανοῦσαν χερσὶν εὖ περιστελεῖν,
ζηλωτὸν ἀνθρώποισι· νῦν δ’ ὄλωλε δὴ 1035
γλυκεῖα φροντίς. σφῷν γὰρ ἐστερημένη
λυπρὸν διάξω βίοτον ἀλγεινόν τ’ ἐμοί.
ὑμεῖς δὲ μητέρ’ οὐκέτ’ ὄμμασιν φίλοις
ὄψεσθ’, ἐς ἄλλο σχῆμ’ ἀποστάντες βίου.
.
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου