LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -Ηρακλής και Διηάνειρα -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

 .

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

-Ηρακλής και Διηάνειρα

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

.

.

Ηρακλης-3μ χ 4,5μ-χ.ν.κουβελης c.n.cpuvelis

Ηρακλής και Διηάνειρα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

χτύπησε το τηλέφωνο του,κοίταξε τον αριθμό,

-γιατί δεν το σηκώνεις;είπε η Διηάνειρα,

-αυτοι οι ενοχλητικοί είναι,επιμένουν για τη σειρά,απάντησε ο Ηρακλής

-ειναι πολλά τα λεφτά και τα χρειαζόμαστε,τον έκοψε η γυναίκα

-σου είπα δεν θέλω τηλεόραση,τους σιχαινομαι

το τηλέφωνό ξαναχτύπησε,κοίταξε τον αριθμό

-αυτοι;ρώτησε η Διηάνειρα

-αυτοι,απάντησε,

είπε ψέματα,ήταν η Ιόλη

νευρίασε,της είχε πει να μην παίρνει στο σπίτι,έσβησε τη κληση,

κάποια φορά θα γίνει το λάθος,

και τότε θα επαναληφθει η ιστορία:το λευκό πουκάμισο θα ποτίσει

με το φαρμάκι του Νέσσου,θα κολλήσει στο κορμί του,και θα ξεκολλάει

με τις σάρκες του,

τόσες φορές έπαιξε αυτό τον ρόλο,και στην Επίδαυρο και στο Ηρώδειο

-η μικρή,και εννοούσε την Ιόλη,είναι ερωτευμένη,του πέταξε η Διηάνειρα,

τρελλαθηκε,ήτανε σχέδιο,κρατήθηκε

-με τον Υλλο μας,επεμενε η γυναίκα

-μ'αυτη τη πουτανα;ξέσπασε,

-αυτες τυλίγουν τους άντρες,επέμενε η γυναίκα

-και συ που το ξέρεις;της φώναξε

-ηρθε το πρωί,και κλείστηκαν μέχρι το μεσημέρι στο δωμάτιο του Υλλου,

επέμενε η γυναίκα

-λες ψέματα,της φώναξε,

-καλα,ψέματα,άμα γαστρωθει τότε τα λέμε,επέμενε εκείνη

-με ποιον;φώναξε

-με τον Υλλο,είπε ήρεμα η γυναίκα

θέλει να μου σπάσει τα νεύρα,σκέφτηκε,

η Ιόλη σήμερα ήταν μαζί του,κολύμπησαν,φάγανε σε μια τουριστική ταβέρνα,

έπειτα πήγαν στο χοτελ,

σιωπή,

η γυναίκα τηγανιζε σαρδέλα,

γιατί δεν την σκοτώνει;τι φοβάται;

-αν απόψε βγεις,εγώ έχω πονοκέφαλο,του είπε,σου έχω σιδερωσει το 

λευκό πουκάμισο

ευκαιρία τώρα να τη σκοτώσει,

χτύπησε το τηλέφωνο της,το σήκωσε,ναι,ναι,την άκουσε,να περάσεις,αγάπη

μου,καλά,καληνύχτα,έκλεισε το τηλέφωνο

δεν την ρώτησε,

-ο Υλλος ήταν,είπε εκείνη,δεν θα'ρθει απόψε σπίτι,θα κοιμηθει άλλου,

μάλλον στην Ιόλη,την άκουσε τα γελάει

-σκασε,της φώναξε,την άρπαξε και την πέταξε κάτω,την κλωτσούσε στη

κοιλιά,

την παράτησε εκεί,

εκεινη ανασανε βαριά,

-εισαι τρελός για κείνη,ακούστηκε αδύναμη η φωνή της,δεν μπορείς να

το κρύψεις,εσύ ήσουνα πάντα γενναίος,γιατί δεν το παραδέχεσαι;

κάποτε,συνέχισε εκείνη,σ'αγαπουσα,έλεγα πως δεν θα μπορούσα να ζήσω

χωρίς εσένα,έπειτα άλλαξα,ερωτεύτηκα τρελα τον Νεσσο,εσύ το'μαθες,

και τον σκοτώσες,δεν στο συγχώρεσα ποτέ,ήθελα να σε εκδικηθώ,ούτε

ο Υλλος είναι παιδί σου,είναι εκείνου,τώρα σκότωσε με,που έμαθες την

αληθεια,

σιωπή,

έβλεπε την γυναίκα σε εμβρυϊκή στάση στο πάτωμα,

σιωπη,

έβαλε το λευκό πουκάμισο,ντύθηκε,βγήκε,

η Ιόλη τον περίμενε στο διαμέρισμα της,

-θελω να χωρίσουμε,της είπε,

η κοπέλα γέλασε,

-παλι τα ίδια;τύψεις;

-τα'χεις με τον Υλλο,

του'βγαλε το πουκάμισο,

-θελεις να κλείσω το φως;του είπε

-κλειστο,της φώναξε,σαν να την διέταξε

η κοπέλα υπάκουσε,

.

-

.