.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-Ψαλμοι-
Αποσπασματα-μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis-
Ψαλμοι-
Αποσπασματα-μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Ψαλ. 2,5 τότε λαλήσει πρὸς αὐτοὺς ἐν ὀργῇ αὐτοῦ καὶ ἐν τῷ θυμῷ αὐτοῦ ταράξει αὐτούς
(τότε σ'αυτους θα φωνάξει οργισμένος και στο θυμό του θα τους συνταραξει)
Ψαλ. 2,9 ποιμανεῖς αὐτοὺς ἐν ῥάβδῳ σιδηρᾷ, ὡς σκεύη κεραμέως συντρίψεις αὐτούς.
(θα τους υποτάξεις με σιδερένια ράβδο σαν κεραμικά θα τους συντρίψεις)
Ψαλ. 3,2 Κύριε, τί ἐπληθύνθησαν οἱ θλίβοντές με; πολλοὶ ἐπανίστανται ἐπ᾿ ἐμέ
(Κύριε,γιατί πληθυναν οι βασανιστές μου;πολλοί εξεγέρθηκαν εναντίον μου)
Ψαλ. 3,7 οὐ φοβηθήσομαι ἀπὸ μυριάδων λαοῦ τῶν κύκλῳ συνεπιτιθεμένων μοι
(δεν θα φοβηθω μυριάδες που περικυκλωνοντας μαζι μου επιτίθονται)
Ψαλ. 4,3 υἱοὶ ἀνθρώπων, ἕως πότε βαρυκάρδιοι; ἱνατί ἀγαπᾶτε ματαιότητα καὶ ζητεῖτε ψεῦδος
(άνθρωποι,ως πότε θα'σται σκληρόκαρδοι;γιατι να'σται αφρονες και ψευτες)
Ψαλ. 5,2 Τὰ ῥήματά μου ἐνώτισαι, Κύριε, σύνες τῆς κραυγῆς μου
(τα λόγια μου άκουσε,Κύριε,νιώσε την κραυγή μου)
Ψαλ. 5,6 οὐδὲ διαμενοῦσι παράνομοι κατέναντι τῶν ὀφθαλμῶν σου. ἐμίσησας πάντας τοὺς ἐργαζομένους τὴν ἀνομίαν
(ούτε θέλεις κακούς κοντά σου να'ναι, μισείς όλους που άνομα πραττουν)
Ψαλ. 5,7 ἀπολεῖς πάντας τοὺς λαλοῦντας τὸ ψεῦδος. ἄνδρα αἱμάτων καὶ δόλιον βδελύσσεται Κύριος
(όλους τους ψεύτες θ'αφανισεις,αιμοχαρη άνθρωπο και πονηρό σιχαινεται ο Κυριος)
Ψαλ. 6,7 ἐκοπίασα ἐν τῷ στεναγμῷ μου, λούσω καθ᾿ ἑκάστην νύκτα τὴν κλίνην μου, ἐν δάκρυσί μου τὴν στρωμνήν μου βρέξω.
(υποφερα στενάζοντας,κάθε νύχτα το κρεβάτι μου και το στρώμα μου με τα δάκρυα μου βρέχω)
Ψαλ. 7,2 Κύριε ὁ Θεός μου, ἐπὶ σοὶ ἤλπισα· σῶσόν με ἐκ πάντων τῶν διωκόντων με καὶ ῥῦσαί με
(Κύριε θεέ μου σε σένα ελπίζω,απ'ολους που με καταδιώκουν σώσε με κι απαλλαξε με)
Ψαλ. 7,3 μήποτε ἁρπάσῃ ὡς λέων τὴν ψυχήν μου, μὴ ὄντος λυτρουμένου μηδὲ σῴζοντος
(μη κάποτε αρπαξει σαν λιοντάρι τη ψυχή μου,όταν μητε λυτρωτής μητε σωτήρας κοντά μου ειναι)
Ψαλ. 7,13 ἐὰν μὴ ἐπιστραφῆτε, τὴν ῥομφαίαν αὐτοῦ στιλβώσει, τὸ τόξον αὐτοῦ ἐνέτεινε καὶ ἡτοίμασεν αὐτό
(αν δεν μετανοησετε,τη ρομφαία του θα ακονισει,το τόξο του τεντωσε κι έτοιμο το'χει)
Ψαλ. 11,4 ἐξολοθρεύσαι Κύριος πάντα τὰ χείλη τὰ δόλια καὶ γλῶσσαν μεγαλοῤῥήμονα.
(θα εξολοθρεύσει ο Κύριος όλα τα χείλη που πονηρα μιλούν και την γλώσσα που καυχιεται)
Ψαλ. 12,2 Ἕως πότε, Κύριε, ἐπιλήσῃ μου εἰς τέλος; ἕως πότε ἀποστρέψεις τὸ πρόσωπόν σου ἀπ᾿ ἐμοῦ
(ως πότε,Κύριε, ολότελα θα με ξεχνάς,ως πότε θα αποστρέφεις το πρόσωπο σου από μενα)
Ψαλ. 12,5 μήποτε εἴπῃ ὁ ἐχθρός μου· ἴσχυσα πρὸς αὐτόν· οἱ θλίβοντές με ἀγαλλιάσονται, ἐὰν σαλευθῶ.
(ποτε να μην πει ο εχθρός μου.τον νίκησα,αυτοί που με στεναχωρούν θα χαρούν,αν πέσω κατω)
Ψαλ. 13,3 πάντες ἐξέκλιναν, ἅμα ἠχρειώθησαν, οὐκ ἔστι ποιῶν χρηστότητα, οὐκ ἔστιν ἕως ἑνός.τάφος ἀνεῳγμένος ὁ λάρυγξ αὐτῶν, ταῖς γλώσσαις αὑτῶν ἐδολιοῦσαν· ἰὸς ἀσπίδων ὑπὸ τὰ χείλη αὐτῶν, ὧν τὸ στόμα ἀρᾶς καὶ πικρίας γέμει, ὀξεῖς οἱ πόδες αὐτῶν ἐκχέαι αἷμα, σύντριμμα καὶ ταλαιπωρία ἐν ταῖς ὁδοῖς αὐτῶν, καὶ ὁδὸν εἰρήνης οὐκ ἔγνωσαν· οὐκ ἔστι φόβος Θεοῦ ἀπέναντι τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν.
(όλοι παρεκτραπηκαν και εξαχρειωθηκαν,κανένας δεν κάνει το καλό,ουτ''ενας δεν είναι,τάφος ανοιγμένος ο λάρυγγας τους,με τις γλώσσες τους πονηρά μιλάνε,φαρμάκι φιδιών κάτω απ'τα χείλη τους,το στόμα τους κατάρες και πικρα λόγια γεμάτο,τρέχουν να χυθεί αίμα,συντρίμμια και συμφορές στους δρόμους τους,και οδό ειρήνης δεν γνωρίσαν,ουτ'εχουν φόβο Θεού στα μάτια τους)
Ψαλ. 17,8 καὶ ἐσαλεύθη καὶ ἔντρομος ἐγενήθη ἡ γῆ, καὶ τὰ θεμέλια τῶν ὀρέων ἐταράχθησαν καὶ ἐσαλεύθησαν, ὅτι ὠργίσθη αὐτοῖς ὁ Θεός
(και κλονίσθηκε κι έτρεμε η γη,και τα θεμέλια των βουνών ταράχθηκαν και κλονισθηκαν γιατί μ'αυτους οργίσθηκε ο θεος)
Ψαλ. 17,9 ἀνέβη καπνὸς ἐν ὀργῇ αὐτοῦ καὶ πῦρ ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ καταφλεγήσεται, ἄνθρακες ἀνήφθησαν ἀπ᾿ αὐτοῦ.
(υψώθηκε η οργή του καπνός και φωτιά απ'τη παρουσία του άναψε,κάρβουνα όλα εγιναν)
Ψαλ. 17,10 καὶ ἔκλινεν οὐρανοὺς καὶ κατέβη, καὶ γνόφος ὑπὸ τοὺς πόδας αὐτοῦ.
(και τους ουρανους εγειρε και κατεβηκε και σκοτεινια κάτω απ'τα πόδια του)
Ψαλ. 17,15 ἐξαπέστειλε βέλη καὶ ἐσκόρπισεν αὐτοὺς καὶ ἀστραπὰς ἐπλήθυνε καὶ συνετάραξεν αὐτούς.
(εξαπελυσε βέλη και τους σκόρπισε κι αστραπές πολλές και τους συντάραξε.)
Ψαλ. 17,16 καὶ ὤφθησαν αἱ πηγαὶ τῶν ὑδάτων, καὶ ἀνεκαλύφθη τὰ θεμέλια τῆς οἰκουμένης ἀπὸ ἐπιτιμήσεώς σου, Κύριε, ἀπὸ ἐμπνεύσεως πνεύματος ὀργῆς σου.
(και φάνηκαν οι πηγές των νερών και απεκαλύφθηκαν τα θεμέλια της οικουμένης από την επιπληξη σου,Κύριε,απ'το φύσημα της οργης σου)
Ψαλ. 17,17 ἐξαπέστειλεν ἐξ ὕψους καὶ ἔλαβέ με, προσελάβετό με ἐξ ὑδάτων πολλῶν
κι άπλωσε από ψηλά και (μ'επιασε από ψηλα.ανασυρωντας με μέσα απ'τα πολλά νερά)
Ψαλ. 17,18 ῥύσεταί με ἐξ ἐχθρῶν μου δυνατῶν, καὶ ἐκ τῶν μισούντων με, ὅτι ἐστερεώθησαν ὑπὲρ ἐμέ
(απαλλαξε με απ'τους δυνατούς εχθρούς μου κι απ'αυτους που με μισούν,γιατί έγιναν πάνω από μένα ισχυρότεροι )
Ψαλ. 17,38 καταδιώξω τοὺς ἐχθρούς μου καὶ καταλήψομαι αὐτοὺς καὶ οὐκ ἀποστραφήσομαι, ἕως ἂν ἐκλίπωσιν·
(θα κυνηγησω τους εχθρούς μου και θα τους πιάσω και δεν θα πισωγυρισω μέχρι να τους αφανισω)
Ψαλ. 17,39 ἐκθλίψω αὐτούς, καὶ οὐ μὴ δύνωνται στῆναι, πεσοῦνται ὑπὸ τοὺς πόδας μου.
(θα τους συνθλιψω και πουθενά να μην μπορούν να σταθούν,να πέσουν στα πόδια μου)
Ψαλ. 21,12 μὴ ἀποστῇς ἀπ᾿ ἐμοῦ, ὅτι θλῖψις ἐγγύς, ὅτι οὐκ ἔστιν ὁ βοηθῶν.
(μην απομακρυνθείς από μένα,γιατί στενοχώρια έχω,γιατί κανεις δεν είναι βοηθος)
Ψαλ. 21,13 περιεκύκλωσάν με μόσχοι πολλοί, ταῦροι πίονες περιέσχον με·
(με περικύκλωσαν μοσχάρια πολλά,ταύροι σωματωδεις με περιεσφιξαν)
Ψαλ. 21,14 ἤνοιξαν ἐπ᾿ ἐμὲ τὸ στόμα αὐτῶν ὡς λέων ἁρπάζων καὶ ὠρυόμενος.
(άνοιξαν σε με το στόμα τους σαν λιοντάρι αρπακτικό και που ωρυεται)
Ψαλ. 21,15 ὡσεὶ ὕδωρ ἐξεχύθην, καὶ διεσκορπίσθη πάντα τὰ ὀστᾶ μου, ἐγενήθη ἡ καρδία μου ὡσεὶ κηρὸς τηκόμενος ἐν μέσῳ τῆς κοιλίας μου·
(σαν νερό χύθηκαν εξω και διασκορπίστηκαν όλα τα κόκκαλα μου,έγινε η καρδιά
σαν κερί που λιώνει μέσ'στα σπλάχνα μου)
Ψαλ. 21,16 ἐξηράνθη ὡσεὶ ὄστρακον ἡ ἰσχύς μου, καὶ ἡ γλῶσσά μου κεκόλληται τῷ λάρυγγί μου, καὶ εἰς χοῦν θανάτου κατήγαγές με.
(ξεράθηκε σαν όστρακο η δύναμή μου κι η γλώσσα μου έχει κολλήσει στο λαρύγγι
μου,και σε χώμα θανάτου με πεταξες)
Ψαλ. 21,17 ὅτι ἐκύκλωσάν με κύνες πολλοί, συναγωγὴ πονηρευομένων περιέσχον με, ὤρυξαν χεῖράς μου καὶ πόδας.
(γιατί με κύκλωσαν σκυλιά πολλά,ομαδα πονηρών ανθρώπων με περιεσφιξαν,μου τρύπησαν τα χέρια και τα ποδια)
Ψαλ. 21,18 ἐξηρίθμησαν πάντα τὰ ὀστᾶ μου, αὐτοὶ δὲ κατενόησαν καὶ ἐπεῖδόν με.
(εξαρθρωθηκαν όλα τα κόκκαλα μου,αυτοί είδαν το μαρτύριο και χαρηκαν)
Ψαλ. 21,19 διεμερίσαντο τὰ ἱμάτιά μου ἑαυτοῖς καὶ ἐπὶ τὸν ἱματισμόν μου ἔβαλον κλῆρον.
(διαμοιρασαν τα ρούχα μου μεταξύ τους και στον ρουχισμό μου έβαλαν κληρο)
Ψαλ. 136,1 Ἐπὶ τῶν ποταμῶν Βαβυλῶνος ἐκεῖ ἐκαθίσαμεν καὶ ἐκλαύσαμεν ἐν τῷ μνησθῆναι ἡμᾶς τῆς Σιών.
(στα ποτάμια της Βαβυλώνας εκεί καθίσαμε και κλάψαμε όταν θυμήθηκαμε τη Σιων)
Ψαλ. 136,2 ἐπὶ ταῖς ἰτέαις ἐν μέσῳ αὐτῆς ἐκρεμάσαμεν τὰ ὄργανα ἡμῶν·
(στις ιτιές στο μέσο της κρεμάσαμε τα όργανα μας)
Ψαλ. 136,3 ὅτι ἐκεῖ ἐπηρώτησαν ἡμᾶς οἱ αἰχμαλωτεύσαντες ἡμᾶς λόγους ᾠδῶν καὶ οἱ ἀπαγαγόντες ἡμᾶς ὕμνον· ᾄσατε ἡμῖν ἐκ τῶν ᾠδῶν Σιών.
(εκεί μας ζήτησαν αυτοί που μας αιχμαλώτισαν να τραγουδήσουμε κι αυτοί που μας είχαν αρπάξει ύμνο.τραγουδιστε μας τραγούδια της Σιων)
Ψαλ. 136,4 πῶς ᾄσωμεν τὴν ᾠδὴν Κυρίου ἐπὶ γῆς ἀλλοτρίας;
(πώς να τραγουδήσουμε το τραγούδι του Κυρίου σε γη ξένη;)
Ψαλ. 135,5 ἐὰν ἐπιλάθωμαί σου, Ἱερουσαλήμ, ἐπιλησθείη ἡ δεξιά μου·
(αν σε λησμονήσω.Ιερουσαλημ,να παραλύσει το δεξι μου χερι)
Ψαλ. 136,6 κολληθείη ἡ γλῶσσά μου τῷ λάρυγγί μου, ἐὰν μή σου μνησθῶ, ἐὰν μὴ προανατάξωμαι τὴν Ἱερουσαλὴμ ὡς ἐν ἀρχῇ τῆς εὐφροσύνης μου.
(να κολλήσει η γλώσσα μου στο λαρύγγι μου,αν δεν σε θυμηθω,αν δεν προταξω την Ιερουσαλημ ως την πρώτη χαρά μου)
.
.
Χορωδία Στανίτσα - «Επί των ποταμών»
https://youtu.be/_4dFRVv3uew
<iframe width="480" height="360" src="https://www.youtube.com/embed/_4dFRVv3uew" frameborder="0" allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen></iframe>
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου