ΕΠΙΠΡΟΣΘΕΤΑ- GREEK POETRY POETRY-C.N.COUVELIS ΠΟΙΗΜΑΤΑ-Χ.Ν.ΚΟΥΒΕΛΗΣ

.

.

ΕΠΙΠΡΟΣΘΕΤΑ-

GREEK  POETRY
POETRY-C.N.COUVELIS
ΠΟΙΗΜΑΤΑ-Χ.Ν.ΚΟΥΒΕΛΗΣ

.

.

-ΚΑΤΑ ΚΑΠΟΙΟΝ ΤΡΟΠΟ Η ΙΣΤΟΡΙΑ-

-ΜΕΤΑ-ΦΡΑΣΤΙΚΑ

ΟΜΗΡΟΥ ΙΛΙΑΔΑ-ΟΜΗΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ
-TRANSLATING HOMER-Iliada-Odysseia
-μεταφραση -translating-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης-

-ΣΑΠΦΩ-SAPPHO-μεταφραση-translation c.n.couvelis χ.ν.κουβελης-

-ΕΚ ΧΡΕΟΥΣ ΠΟΙΗΣΗ-

-ΕΚΛΟΓΑΙ-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-

=GREEK HYMNS TO MANKIND

ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΥΜΝΟΙ ΣΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ

THE GREEK CANTOS TO MANKIND-

-Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΝΑ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΛΕΞΕΩΝ-

-[THE MAN IS A REST OF WORDS]-

-ΑΜΕΙΩΤΗ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ-

Ο ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ

-ΜΙΜΙΑΜΒΟΣ ΤΟΥ ΗΡΩΝΔΑ-

[μεταφραση αποδοση-κειμενα-χ.ν.κουβελης]-

-ΑΧΙΛΗΟΣ Τ'ΑΙΑΝΤΟΣ ΤΗΡΩΣ ΑΝΤΙΟΠΗΣ ΤΕ

ΑΛΚΜΗΝΗΣ ΜΕΓΑΡΑΣ ΕΠΙΚΑΣΤΗΣ ΤΕ ΧΛΩΡΙΣ ΤΕ

ΛΗΔΑΣ ΤΕ ΙΦΙΜΕΔΕΙΑΣ ΤΕ ΦΑΙΔΡΑΣ ΠΡΟΚΡΙΣ Τ'ΑΡΙΑΔΝΗΣ ΜΑΙΡΑΣ ΤΕ

ΚΛΥΜΕΝΗΣ ΕΡΙΦΥΛΗΣ ΤΕ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΝΕΚΥΙΑ

[Ομηρου Ιλιαδα-ραψωδια λ'-στιχοι 467-491--στιχοι 543-564

-στιχοι 233-330]

μεταφραση χ.ν.κουβελης-

-2-3 πραγματα που ξερω για την Μηδεια

Μηδεια Ευριπιδη [3ο Χορικό-στιχοι 627-633]

μεταφραση χ.ν.κουβελης-

-ΚΥΚΛΟΙ ΟΡΕΣΤΕΙΑΣ-

-Τα υβριολογια στην Οδύσσεια του Ομήρου- η μολοβρος γλωττη-

-Homer's women οι Γυναικες του Ομηρου-

-ΤΑ ΠΟΛΛΑΠΛΑ -Υπολογίζοντας εντάσεις λεξεων-

Αντιστιξεις-

-ΑΦΟΡΜΗ ΔΥΟ ΛΕΞΕΙΣ ΤΗΣ ΙΔΙΟΛΕΚΤΟΥ ΓΛΩΣΣΑΣ ΤΗΣ ΜΑΧΑΙΡΑΣ,

ΛΟΞΥΓΚΑΣ,ΣΟΦΙΖΟΜΑΙ.

Ο ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ Ο ΛΟΞΥΓΚΑΣ ΣΤΟ ΣΥΜΠΟΣΙΟ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΑ ,ΚΑΙ ΟΙ ΣΟΦΙΣΤΕΣ,

Ο ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ ΜΕ ΤΟΝ ΣΩΚΡΑΤΗ ΣΤΙΣ ΝΕΦΕΛΕΣ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗ

-μεταφραση αρχαιων κειμενων χ,ν,κουβελης c,n,couvelis-

-ΙΣΟΡΡΟΠΑ ΕΠΟΧΩΝ-

-ΜΗ-ΓΡΑΜΜΙΚΕΣ ΣΥΝ/ΤΜΗΣΕΙΣ ΧΡΟΝΟΥ-

-το φως ενα κενο θεωρηματων-

.
GREEK POETRY-ΚΑΤΑ ΚΑΠΟΙΟΝ ΤΡΟΠΟ Η ΙΣΤΟΡΙΑ-
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.

ΚΑΤΑ ΚΑΠΟΙΟΝ ΤΡΟΠΟΝ Η ΙΣΤΟΡΙΑ-ΠΟΙΗΣΗ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΚΑΤΑ ΚΑΠΟΙΟΝ ΤΡΟΠΟ Η ΙΣΤΟΡΙΑ-χ.ν.κουβελης


Διων του Κλειτια Τυραννος Εν ετει 218 - 210 π.Χ
.
Εκεινος ο Διων του Κλειτια,ενας αχρειος,
μας ξεγελασε,ανεβηκε τα αξιωματα,
μαζεψε κολακες,ιδιοτελεις ανθρωπους και
τωρα κυβερνα [τροπος του λεγειν] τη Πολη
οχτω συναπτα ετη.Και τους μαζευει στη Συγκλητο
βγαζει κουφιους λογους,τους γελειοποιει,
κι αυτοι χειροκροτουν τον τυραννο,
συμφωνουν μαζι του [ ας τους κοτουσε να μην
συμφωνισουν].Και τι να κανει το ποπολο,
τι ξερει απο δημοκρατιες και τετοια,να φαει
να μεθυσει το νοιαζει,κι επειτα ας
τα βγαλουν περα αυτοι που'χουν συμφεροντα.
Ομως τον Διωνα τον οργιζει,πολυ τον πειραζει
που ενας Γραφιας,ενας τιποτενιος δηλαδη,
ο Δημητριος,τολμα να μην τον αναφερει
πουθενα στην Ιστορια που γραφει,[σιγα
τον νεο Θουκυδιδη,και την Ιστορια, αλλα ,να,
δεν παυει να'ναι τελοσπαντων καποια
Ιστορια,και να λειπει] αυτος ο γελειωδεστατος
δεν λεει τιποτα γι'Αυτον,ενα Κενο στην Ιστορια.
Α, θα τον κανονισει[κι αν δεν καταλαβαινει
απο απειλες ,δωροδοκιες] θα τον ξεκανει,λιαν
συντομως μαλιστα.Τοσους εχει να το κανουν,
μετα χαρας μαλιστα,ενα νευμα του,μια
ανεπαισθητη κινηση ,και τελειωσε ο Δημητριος
ο Ιστορικος με την Ιστορια του .[ Και το'χει
βεβαιο πως αφου θα γραψουν για τη δολοφονια
του,ειναι φυσει αδυνατον να μην γραψουν
και για τον φονια του],Ετσι σχεδιαζε ο Τυραννος
να τον γραψει η Ιστορια,τι Τυραννος τι Φονιας.
Ομως αλλα του εμελλαν οι Θεοι,καπου κρυφα
στα περιχωρα ,ετοιμαζουν την εξοντωση του,
ο Αρμοδιος και ο Αριστογειτων[τα ψευδωνυμα
των συνομωτων ]
Η ειρωνεια της Ιστοριας ειναι πως ο Δημητριος
για να τιμησει τους Τυραννοκτονους αναγκαστηκε
να γραψει στην Ιστορια του πως τους απαλλαξαν
''απο τον επαισχυντον Τυραννον Διωνα του Κλειτια''
.
..
Μηδεια
.
Παρατημενη ,ατιμασμενη και διωγμενη η
Μηδεια μετα απο εκεινα τα αποτροπαια
γεγονοτα βρεθηκε στην Αθηνα .Για να ζησει
ειχε στησει ενα παγκο στην Αγορα και που-
λουσε φρουτα και λαχανικα.Σκεφτοταν:
''Ο ανθρωπος ενας λογος βαρυς η' ελαφρυς
στο στομα του αλλου ανθρωπου''
Παρα τα βασανα ηταν ομορφη,πυκνα σγουρα
μακρυα μαλλια, ματια μεγαλα μαυρα, λεπτο
και ψηλο κορμι, γυρω στα τριαντα τοτε.
Ζουσε μονη σ'ενα σπιτι κοντα στη θαλασσα.
Ανθρωπος δεν μπηκε στο σπιτι της.
Με τον καιρο μαθευτηκε πως γνωριζε τη τεχνη
της μαιας , κι ετρεχαν να την καλεσουν να
ξεγεννησει καποια εγγυο γυναικα. Δεν επαιρνε
αμοιβη . Ελεγαν :''Κριμα τετοια αγια γυναικα
να μην εχει αντρα και παιδια''
Οταν εφυγε απο' κεινα τα μερη για τη πατριδα
της ,ολοι στεναχωρηθηκαν πολυ.Κι οταν αργο-
τερα κυκλοφορησαν εκεινες οι φυλλαδες εκεινου
του αγυρτη αναστατωθηκαν ,ουτε ενας τον
πιστεψε και κανενας δεν πατησε στο θεατρο
να δει το εργο του.
.
.
στη τριτη σκηνη βγηκε ο Τειρεσιας
με μαγιο του 19ου αιωνα
στα χερια βατραχοπεδηλα
κιτρινα γαντια
ανοιξε την ομπρελα και
την εκλεισε επειτα
σοβαρος
την αφησε στο τραπεζι
ν'ανεβει τη σκαλα με χορευτικες κινησεις
φτανοντας στον εξωστη υποκλιθηκε
στους θεατας δηλαδη σ'εμας
επειτα σαν να'θελε να μας διασκεδασει
με τριπλη περιστροφη βουτηξε στο κενο χωρο

Σιγα μη μας κοροιδεψε
ενας τυφλος κλοουν ηταν ο γελοιος
.
.
ΗΝ ΤΙΣ ΓΥΝΗ ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΝΗ , ΥΠΑΤΙΑ
.
'Ην τις γυνη εν τη Αλεξανδρεια,τουνομα
Υπατια'' κατα τον Σωκρατη τον Σχολαστικο
αυτην την τινα γυνη την σταματησαν
στο δρομο την εγδυσαν [ μια γρια ηταν
σαραντα πεντε χρονων ,τι να δουν ; ]
με οστρακα την εγδαραν , την σκοτωσαν,
να μαθει , τρακοσια χρονια και βαλε να
κοροιδευει και να τολμα να διαδιδει τα εθνικα
να'χει φιλο τον Ρωμαιο Ορεστη ενα εχθρο
του λαου, ευτυχως ο κυριος μας ο Κυριλλος
την εδωσε στα δοντια του οχλου, ας λενε
οι αντιθετοι οτι θελουν, τοσα μας εκαναν
αυτοι οι εθνικοι ,μην ξεχασουμε τα θηρια,
τωρα περασαν αυτα , πισω δεν γυριζουμε,
μια γοησα ηταν μια ψευτρα ,ταχα πως
δασκαλους ειχε καποιον Πλωτινο,και
καποιον αλλον Ιαμβλιχο,να περασουν
τον Πλατωνα ,οι σχολιαστες,οι νανοι,
κι η προπαγανδα, ταχα πως εγραψε σχολια
στα Αριθμητικα του Διοφαντου,ακουσον
ακουσον μια Ευα Μαθηματικος,και το
αλλο; σχολια στον Αστρονομικο Κανονα
του Πτολεμαιου,ποτε ειδε τ'αστρα οταν
εβγαζε τα ματια της στα χωραφια;η πορνη,
καλα ολ'αυτα ας τα πιστεψουμε , αλλα
για τα Κωνικα του Απολλωνιου; τι να
συμπληρωσει η ανοητη;αληθεια συμβιβαζονται
Πλατωνικα ,και μαλιστα νεα,με Μαθηματικα;
Επειτα αν αυτα πραγματικα αξιζαν κι ηταν
σπουδαια δεν θα'πρεπε να σωθουν; σωθηκε
τιποτα;εστω μισος παπυρος,πολυγραφοτατη,
καλα το περηφανευτηκε ο Θεοδοσιος ο Μικρος
πως το 416 δεν εμεινε εθνικος για εθνικος
στην αυτοκρατορια κι ας τους να παινευονται
για εναν αστεροειδη με διαμετρο 149 χμ
και καθε 8 ωρες και 52 λεπτα περιστρεφει
στο κενο το ανθρακουχο λιθαρι της η
Υπατια,πολυ διαφημιση γι'αυτη την κενη
Αλεξανδρινη , ας μην εγραφε ο ιστορικος μας,
τι θα'μενε απ'αυτη ; ''και ταυτα πεπρακται
τω τεταρτω ετει της Κυριλλου επισκοπης,
εν υπατεια Ονωριου το δεκατον,και Θεοδοσιου
το εκτον,εν μηνι Μαρτιω ,νηστειων ουσων''
.
καλα ολ'αυτα τα κουφια λογια κι οι
παλληκαριες ,τι θελαν κι αναφερουν
τον Θεοδοσιον,και να σκεψτεις οτι
τον ειπαν Μικρον,το κεφαλαιο Μ
σε τιποτα δεν τον σωζει,ολοι ξερουμε
ποσο μικρος ηταν ,ενα μ μικρο .μωρο
.
.
ο αεχαικος κουρος του Αριστοδικου

ο Κουρος του Αριστοδικου
ο τελευταιος αττικος κουρος
μια υπογραφη σ'ενα εγγραφο
αγοροπωλησιας ενος αγρου
εμεις καθαρισαμε το μαρμαρο απ' το χωμα
τα βλεφαρα ανοιγοκλεισαν στ'αγγιγμα
του ανεμου,το ποσο το πληρωσαμε
σε σημερινα νομισματα,καποιοι
μας λοιδορησαν να σπαταλαμε
για αχρηστες ξεπερασμενες γεωμετριες,
για κατακορυφες μυτες,για τοξα
φρυδιων και κομβους μαλλιων,
εμεις αντιδρασαμε,τους δειξαμε
την ελληνικη αναλογια,με
κατακορυφο επιπεδο τεμνοντας στη μεση
το σωμα χωριζεται σε δυο ομοια μερη
κι ειναι αυτο αχρηστο;
αν το σκεφτεις καλα, ο ανθρωπος
συμμετρος των Ιδεων
.
.
των Κωων εστω καποια νικη

ο γλυπτης Πραξιτελης για ν'αστειευτει,να διασκεδασει
την αυστηροτητα της τεχνης αναπαραστησε τον θεο
Απολλωνα σαν ενα κακομαθημενο αγορι ,που δεν εχει
τι να κανει πως να περασει την ωρα του και σκοτωνει
διασκεδαζοντας σαυρες στον κορμο ενος δεντρου
[Απολλων ο Σαυροκτονος ,ο διθυραμβικος τιτλος ]
και συνεχισε περιπαιχτικα με το θαυμασιο τελειο κορμι
της Φρυνης,ηταν και ερωμενη του το μοντελο,εκανε
δυο Αφροδιτες την εταιρα,η μια ντυμενη ,σεμνη, κι η
αλλη γυμνη,το πρωτο αγαλμα το διαλεξαν και τ'αγορασαν
οι σεμνοτυφοι Κωοι ,το αλλο το πηραν ,οπως αναφερει
ο Πλινιος στη Φυσικη Ιστορια του,οι ελαφρεις Κνιδιοι
[κατοικοι της παλαιας αποικιας των Σπαρτιατων στην
Καρια της Μικρας Ασιας]για κεινο το γυμνο αγαλμα
συνερρεε μεγα πληθος προσκυνητων στην Κνιδο,στην
Ευπλοια Αφροδιτη,και πολυ στεναχωρηθηκαν,εκ των
υστερων,οι φρονιμοι Κωοι,κι οσο χρυσαφι και να εταζε
στους Κνιδιους ο βασιλιας της Κω Νικοδημος, δεν το
αποκτησαν ποτε,κι οι Κνιδιοι περηφανοι το'χαν στησει σε
περιοπτη θεση στο ναο,ακομα και νομισματα εκοψαν γι'αυτη
την εταιρα,και λενε πως πολλοι ηταν οι ερωτυλοι που προ-
σπαθησαν να ζευγαρωσουν με το γυμνο ειδωλο ,
ανεπιτυχως βεβαια.
Δυστυχως το πρωτοτυπο εργο δεν σωθηκε,γι'αυτο
φροντισαν,ως συνηθως σε τετοιες περιστασεις,επιμελως
με ζηλο οι χριστιανοι.
Αντι της Αφροδιτης το θεικο γυμνο κορμι της εταιρας
Φρυνης εχουμε το χοντροκομενο ρωμαικο αντιγραφο
[συμπληρωμενο με το χερι του Τμηματος Ηθων]

Ετσι, ειναι κι αυτο μια καποια εστω νικη
των ατυχων Κωων
.
.
αποσπασμα.1

'' ...πασχισε
να'χει τες ευνοιες των βασιλεων,
και οταν τες εχασε στραφηκε
στους εχθρους των ο αχρειος...''
.
.
αποσπασμα.2

''...ο Ιουλιανος
να δεις ο γελοιωδεστατος
θα μας σερνει στα θεατρα
και στα ωδεια να γεμιζουμε
τ'αυτια μας με ολα τα ανοητα,
που πρεσβευει,μας νομιζει
για δικους του,ομως εμεις
τον εχουμε γραμμενο....''
.
.
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ,ΥΠΕΡΔΥΝΑΜΗ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
.
Κι εγω που γραφω αυτα,εκανα ενοικιαστης
στην Ιουλιανου στην Πετροπουλακιδων
στην Αριστομενους.
.
Σ'εκεινον τον Γ' Ιερο Πολεμο ενικησεν ο Φιλιππος Β'
με το Κοινον των Θεσσαλων εκεινους τους αντιπαλους
των Φερων και τους Φωκεους συμμαχους των
και την κορη του απο την θεσσαλη Νικησιπολη
την ειπε Θεσσαλονικη κι εγινε επειτα η Πανελληνια
εκστρατεια του Αλεξανδρου μεχρι τον Ινδο ποταμο
και τελειωσε και στην πατριδα θελει τον θρονο
ο Κασσανδρος γαμπρος του πεθαμενου ενδοξου
βασιλια και για να φανει σπουδαιος ιδρυσε στ'ονομα
της γυναικας του την Θεσσαλονικη απο 26 πολιχνες
και απο την αρχαια Θερμη το ετος 316/15 π.Χ
Τοσο μεγαλωσε η νεα πολη που ωχρηνε την Πελλα
και πολλους επιφανεις φιλοξενησε
το 273 π.Χ τον Αντιγονο Β' Γονατα σαν ηττηθηκε
απο τον Πυρρο και πηγε στην πολη να γλυτωσει
και να ανασυνταχθει κομματι λιγο
ηρθαν και Συροι και Αιγυπτιοι και Ιουδαιοι εμποροι
και κατωκησαν στη πολη να πλουτισουν
και το Βασιλειο των Αντιγονιδων το τελειωσε
ο ρωμαιος υπατος Λευκιος Αιμιλιος Παυλος το 168 π.Χ
και η πολη επαρχια και θεμα της Αυτοκρατοριας
την via Egnatia [αυτη που περπατας]την αρχισαν το 146
και την τελειωσαν το 120 π.Χ ,την Εγναντια Οδο,
οταν σε εμφυλια εχθρητα ηταν οι Δημοκρατικοι με
τους Αυτοκρατορικους στην πολη διαλεξαν
τους Αυτοκρατορικους και πηγαν με το μερος τους
και στην Ιστορια της Ρωμης νικησαν οι Δημοκρατικοι ,
Alea jacta est και δολοφονησαν τον Ιουλιο Καισαρα το 44 π.Χ,
και συ τεκνον,Βρουτε,και πανε τα veni,vidi,vici του
και το 42 π.Χ ο Αντωνιος και ο Οκταβιανος νικησαν
στους Φιλιππους,εδω κοντα μας,τον Βρουτο και
τον Κασσιο και η πολη τιτλοφορηθηκε Civitas Libera
ηρθαν και Ιουδαιοι και το 50 μ.Χ ο Παυλος
επιστολογραφει με Θεσσαλονικεις Αδελφους
στην τετραρχια ο Γαλεριος το 305 μ.Χ με αψιδα
θριαμβου στην Εγναντια,αυτην την Καμαρα,προπαγανδα
διαφημιση της νικης κατα Βαρβαρων και Περσων
και Δημητριων,εκτισε ανακτορο και Μαυσωλειο,αυτην
την Ροτοντα,στα χερια εκεινου του Θεοδoσιου Αγιος Γεωργιος,
σιγα μην το αφηνε μνημειο της Pax Romana,αλλωστε
στο imperium μαρτυρησε ο Δημητριος,
στα χρονια του Θεοδοσιου γλυτωσαμε απο τις ορδες των
απολιτιστων Γοτθων το 378 μ.Χ και σαν σταθεροποιηθηκε
εστειλε διαταγμα απ'την πολη μας,τελος οι εθνικες θρησκειες
και οι διαφοροι παγανισμοι,μωριες ανοησιες,νεα Θρησκεια
μια,α και τι φταιει αυτος αν εξεγερθηκαν κατα
της φρουρας του των Γοτθων του Βουτεριχου,ας
καθονταν καλα,να μην σφαγουν 7000 Θεσσαλονικεις
μεσα στον Ιπποδρομο,το 390,
το 324 ο Κωνσταντινος στην ρηξη του με τον Λικινιο
στον σκαπτο λιμενα ειχε πολλα καραβια και στρατο
οταν τον νικησε στην Χρυσουπολη τον εκλεισε στο
καστρο της Ακροπολης[της δικης μας,οχι της Αθηνας]
και τον δολόφονησε να γλυτωσει απο τις φιλοδοξιες του
και η πολιτικη και το συμφερον
θελησε το ασημαντο Βυζαντιο Βασιλευουσα
και την πολη την λαμπρη Συμβασιλευουσα,
δυο αιωνες σλαβοι με Αβαρους την πολεμουσαν
τους εκοψε τη φορα ο Αυτοκρατορας μας Ιουστινιανος ο Β'
ο Ρινοτμητος,θριαμβευτης κατα των Σλαβων μπηκε στην πολη,
το 688 εγιναν αυτα,
επειτα ηρθε το 904 και Σαρακηνοι του Λεοντα
Τριπολιτη,την πολιορκησαν την αλωσαν την λεηλατησαν
επειτα ηρθε το 1185 και ο διοικητης καποιος Δαυιδ
Κομνηνος το'βαλε στα ποδια και μπηκαν φυλα
Νορμανδων,τι να κανει αδυνατος ανθρωπος ηταν,
εικοσι χρονια το Βασιλειο της Θεσσαλονικης το ειχε
καποιος Βονιφατιος Μομφερατος την εποχη
της Αλωσης της Βασιλευουσας απο τους Φραγκους το 1204,
ηρθε το 1224 σειρα του Δεσποτη της Ηπειρου
Θεοδωρου Δουκα ,Βασιλευς Ρωμαιων στη Θεσσαλονικη,
πως να πανε τα πραγματα,να'χεις απεναντι την
Αυτοκρατορια της Νικαιας,απ'το κακο στο χειροτερο,
ηττα στη Κλοκοτνιτσα 1230 απο τον Βουλγαρο Ιωαννη
Ασσαν Β',παρηκμασαν ως το 1246 που ηρθε νικητης
τροπαιουχος ο Ιωαννης Γ' Δουκας Βατατζης,
πληθη αθλιων ρακενδυτων και πενητων προσφυγων
απο τις εχθρητες των Επιφανων Ευγενων εκεινου
του Μεγα Δουκα Αλεξιου Αποκαυκου με τον κυρ-
Ιωαννη Κατακουζηνο,τι διοικηση να κανουν
τετοιοι ματαιοδοξοι,και το 1342 στασιασαν οι Ζηλωτες,
με την Αννα της Σαβοιας υπερ του Αποκαυκου,μιλουσαν
για ελευθεριες και δικαιωματα,πατησαν σπιτια ευπορων
πλουσιων τα δηωσαν ,πηραν την εξουσια και στο
γυρισμα του 1349 τους ανετρεψαν,στα πραγματα τωρα
ηρθαν οι Ησυχαστες του Γρηγοριου Παλαμα,
Αρχιεπισκοπος της πολης ηταν,απαγορευσε κλασσικα
γραμματα και φιλοσοφιες αρχαιες,με μωριες και
ανοησιες θ'ασχολουμαστε τωρα,επειτα ανοιξαν
οι Σχολες στο Ορος Αθω,τεσσερα χρονια τους
πολιορκουσαν οι Οθωμανοι του Σουλτανου Βαγιαζητ Α',
και τι μπορουσαν να κανουν ανημποροι ως ηταν
τι να ωφελησει ο Αγιος,τι να ωφελησουν τα Υπερμαχω,
μοιραιο ηταν ,επεσαν το 1387
ως το 1402 ,τον Βαγιαζητ νικησε ο τρομερος Ταμερλανος
και στη πολη ηρθε μετα βαιων και κλαδων ο
εκλαμπροτατος Αυτοκρατορας Μανουηλ,δωρο για την
βοηθεια του στον Σουλειμαν Τσελεμπη γιο του Βαγιαζητ
στις εριδες των διαδοχων του θρονου,ενας αδυναμος
ανθρωπος ασχετος στα πολιτικα και τις διπλωματιες
τι φταει αν απο το 1420 οι Βενετοι για εφτα χρονια
παρηκμαζαν στην Εγναντια Οδο μεσα σε λαμψεις
σαπφειρων σε γαλερες και βεγγερες,επεσε η πολη
μεσα σε τρεις μερες,τοσο βασταξαν στην πολιορκια,
αρκετα για αδιαφορους ανθρωπους,δικα μας ειναι;
ξενα ειναι,παμε αλλου.
την 29 Μαρτιου το 1430 επεσε η αγαπημενη πολη
στους Οθωμανους για πεντε αιωνες εφορου ζωης υποτελεις
επαειν η Πολη επαρθηκεν η Σαλονικη
εσβηστην η Συμβασιλευουσα Πολη
και τον 15ο αιωνα εφτασαν κυνηγημενοι απο
την Ιβηρικη την Ισπανια και την Βορεια Ευρωπη
Εβραιοι ανθρωποι Ασκεναζιμ και Σεφαραδιτες
και πηρεν η πολη το προσωπο τους και εζησαν
και προοδευσαν με τους Ελληνες και τους αλλους,
και στην Πυρκαγια του 1917 τους εκαψαν,παει
η πολη,πανε χαθηκαν τα σπιτια τα καταστηματα
οι συναγωγες οι εκκλησιες,αφανισαν 72000 ψυχες,
το 1922-24 αλλαζαν τους ανθρωπους,τους πληθυσμους,
ηρθαν Μικρασιατες και Ποντιοι,Καλαμαρια,Μενεμενη,
Κορδελιο,Ευοσμος,γεμισε η Θεσσαλονικη προσφυγες
με τη Συνθηκη της Λωζανης
και φτανουμε στα χρονια του '30 και σ'εκεινον
τον δικτατορα οι εθνικιστες του καινε την φτωχογειτονια
του Καμπελ να εξοντωσουν Εβραιους και Ελληνες
της Φεντερασιον του Μπεναρογια,να δουνε,απο το 1908
να ζητουνε δικαια και στον ηλιο μοιρα,
τα χρονια ηρθαν διστυχα στην κατοχη στο γκετο
του Χιρς,πηραν τις περιουσιες των Εβραιων Γερμανοι
και Ελληνες συνεργατες,τελικα τους σαρωσαν σαν σκουπιδια
και τους εξοντωσαν στο Αουσβιτς και στο Μπεργκεν-
Μπελσεν,46000 ψυχες εξοντωσαν απ'την πολη
.
κι επειτα στις 22 Μαιου του 1963 τον Γρηγορη Λαμπρακη
το 14ο απο τα 18 παιδια του πατερα και της μανας του
.
και να σκεφτει κανεις πως αν ο σφετεριστης Κασσανδρος,
ανδρας μιας β' αδερφης του ενδοξου στρατηλατη Αλεξανδρου,
μιας ασημαντης πριγκιπισσας,για να φανει σπουδαιος
στους Μακεδονες και στη γυναικα του
δεν ιδρυε την πολη και δεν εδωνε το ονομα της
[ισως και σφοδρα ερωτοχτυπημενος να μην την χασει
υπεκυψε στην ματαιοδοξια της]
ισως για την Θεσσαλονικη να μην νοιαζονταν η Ιστορια
να μην την καταδεχονταν στον λαβυρινθο της
.
[ Μια γνωμη εκφερω,μια απλη αποψη ,ποια θα ηταν
η Ιστορια της Πολης αν την ονομαζαν
π.χ
Νικου -Γαβριηλ Πεντζικη Πολη; ]
.
Κι εγω που γραφω αυτα εκανα ενοικιαστης
στη Ιουλιανου στην Πετροπουλακιδων
στην Αριστομενους
.
.
.
[G.SEFERIS]Γ.Σ.ΣΕΦΕΡΗΣ
''Ο Δαιμων της Πορνειας''
-ΜΕΤΑΓΡΑΦΗ[στο Ποιημα ''Ο Δαιμων της
Πορνειας'' του Γ.Σ.Σεφερη
[Χ.Ν.Κουβελης]
.
.
...Κυπρον,ου μ'εθεσπισεν....
.
Λεοντιου Μαχαιρα[Εξηγησις της γλυκειας
χωρας Κυπρου,
η οποια λεγεται Κρονακα,τουτεστιν Χρονικον]
Το Χρονικον γραφτηκε το α' μισο του XV αιωνα
στη κυπριακη διαλεκτο της εποχης]
.
[Στην Αρχη] της εξηγησης§234.-Τὸ λοιπὸν ἀφίννομεν τὴν ἐξήγησιν τοῦ σκύλλου
τοῦ σουλτάνου, καὶ ἂς ἔλθωμεν εἰς ἄλλην τῆς ρήγαινας,
ὀνόματι Λινόρας, γυναῖκα τοῦ ἄνωθεν ρὲ Πιέρ. Ὁ καλὸς
ρήγας, ὡς γοιὸν ἠξεύρετε καὶ ὁ δαίμων τῆς πορνείας ὅλον
τὸν κόσμον πλημελᾶ, τὸν ἐκόμπωσεν τὸν ρήγαν, καὶ
ἔππεσεν εἰς ἁμαρτίαν μὲ μίαν ζιτὶλ ἀρχόντισσα ὀνόματι
Τζουάνα Λ᾿ Αλεμά, γυναῖκαν τοῦ σὶρ Τζουὰν τε Μουντολὶφ
τοῦ κυροῦ τῆς Χούλου, καὶ ἀφῆκεν την ἀγκαστρωμένην
μηνῶν ηʹ. Καὶ πηγαίνωντα ὁ ρήγας τὴν δεύτερην φορὰν
εἰς τὴν Φρανγγίαν, ἔπεψεν καὶ ἔφερέν την εἰς τὴν αὐλὴν
ἡ ρήγαινα· καὶ τὸ νὰ ἔλθῃ ὀμπρός της, ἐτίμασέν την
ἀντροπιασμένα λογία, λαλῶντα της: «Κακὴ πολιτική,
χωρίζεις με ἀπὸ τὸν ἄντρα μου!» Καὶ ἡ ἀρχόντισσα
ἐμούλλωσεν· καὶ ἡ ρήγαινα ὥρισεν τὲς βάγες της καὶ
ἔριψάν την χαμαί, [καὶ ἕναν γδὶν] καὶ ἐβάλαν το ἀπάνω
εἰς τὴν κοιλιάν της καὶ ἐκουπανίσαν [πολλὰ πράματα,]
διὰ νὰ ρίψῃ τὸ βρέβος· καὶ ὁ θεὸς ἐγλύτωσέν το καὶ δὲν
ἔππεσεν. Θωρῶντα πῶς τὴν ἐτυράνιζεν ὅλην τὴν ἡμέραν
καὶ δὲν ἔππεσεν, ὥρισεν καὶ ἐσφαλίσαν την εἰς ἕναν
σπίτιν ὡς πισαυρίου· καὶ ὅνταν ἐξημέρωσεν, ὥρισεν
καὶ ἐφέραν την ὀμπρός της, καὶ ἐφέραν καὶ ἕναν
χερομύλιν, καὶ ἁπλῶσαν την χαμαὶ καὶ ᾿βάλαν το είς
την κοιλίαν της καὶ ἀλέσασιν [αʹ πινάκιν] σιτάριν ἀπάνω
εἰς τὴν κοιλιάν της, καὶ ἐκρατοῦσαν την, καὶ δὲν ἔππεσεν
τὸ παιδίν. Καὶ ᾿ποῖκεν της πολλὰ κακά, καὶ μυρίσματα,
τζίκνες, βρώμους, καὶ ἄλλα κακά, καὶ ὅσα ὠρδινιάζαν
οἱ γιλλοῦδες, γοἱ μαμμοῦδες· καὶ τὸ παιδὶν περίτου ἐδυ-
νάμωννεν εἰς τὴν κοιλιάν της. Ὥρισέν τη νὰ πάγῃ ἔσσω
της, καὶ [ἐπαράγκειλεν τῆς ὑποταγῆς της, ὅσον γεννήσῃ
τὸ παιδὶν νὰ τὸ φέρουν τῆς ρήγαινας· καὶ ἤτζου ἐγίνην,
καὶ δὲν ἠξεύρομεν τίντα ἐγίνην τὸ βρέφος τὸ καθαρὸν
καὶ ἄπταιστον.]
.
[ Ουτε το ποιημα ''ο Δαιμων της Πορνειας''του Γ.Σ.Σεφερη
ουτε η Μεταγραφη του θα ηταν δυνατα αν δεν υπηρχε
ο Καβαφης]
[Η Μεταγραφη του Ποιηματος εγινε για να δοκιμασθει
η αντοχη της γλωσσα μου στην μεταπλαση του]
.
.
Ο ΔΑΙΜΩΝ ΤΗΣ ΠΟΡΝΕΙΑΣ
[του Γ.Σ.Σεφερη]
.
....................................................Nicosia e Famagosta
..............................per la lor bestia si lam enti e garra
....................................................................PARADISO
.
...ὡς γοιὸν ἠξεύρετε καὶ ὁ δαίμων τῆς πορνείας ὅλον τὸν
κόσμον πλημμελᾶ τὸν ἐκόμπωσε τὸν ρήγαν καὶ ἔππεσεν
εἰς ἁμαρτίαν...
ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΟΥ ΜΑΧΑΙΡΑ
.
Ὁ Τζουὰν Βισκούντης εἶχε γράψει τὴν ἀλήθεια.
Πῶς πλέρωσε μαυλίστρες ὁ κούντη Τερουχᾶς
πῶς βρέθηκαν ἀντάμα αὐτὸς κι ἡ ρήγαινα
πῶς ἄρχισε τὸ πράμα, πῶς ξετέλειωσε,
ὅλα τῆς Λευκωσίας τὰ κοπέλια
τὸ διαλαλοῦσαν στὰ στενὰ καὶ στὶς πλατεῖες.
Πῶς ἦταν ἡ γραφὴ σωστὴ ποὺ ἔστειλε στὴ φραγκιὰ στὸ ρήγα
τὸ ξέραν οἱ συβουλατόροι.
..........................................Ὅμως τώρα
συνάχτηκαν καὶ συντυχαῖναν γιὰ νὰ συβουλέψουν
τὴν Κορόνα τῆς Κύπρου καὶ τῶνἹεροσολύμων·
τώρα ἦταν διαταμένοι γιὰ νὰ κρίνουν
τὴ ρήγαινα Λινόρα ποὺ κρατοῦσε
ἀπ᾿ τὴ μεγάλη τὴ γενιὰ τῶν Καταλάνων·
κι εἶναι ἀνελέημονες οἱ Καταλάνοι
κι ἂν τύχαινε κι ὁ ρήγας ἐκδικιοῦνταν
τίποτε δὲ θὰ τό ῾χαν ν᾿ἁρματώσουν καὶ νὰ῾ρθοῦνε
καὶ νὰ τοὺς ξολοθρέψουν αὐτοὺς καὶ τὸ βιό τους.
Εἶχαν εὐθύνες, τρομερὲς εὐθύνες·
ἀπὸ τὴ γνώμη τους κρέμουνταν τὸ ρηγάτο.
.
Πὼς ὁ Βισκούντης ἦταν τίμιος καὶ πιστὸς
βέβαια τὸ ξέραν·ὅμως βιάστηκε,
φέρθηκε ἀστόχαστα ἄμοιαστα ἄτσαλα.
Ἦταν ἁψὺς ὁ ρήγας, πῶς δὲν τὸ λογάριασε;
καὶ μπρούμυτα στὸν πόθο τῆς Λινόρας.
Πάντα μαζί του στὰ ταξίδια τὸ πουκάμισό της
καὶ τό ῾παιρνε στὴν ἀγκαλιά του σὰν κοιμοῦνταν·
καὶ πῆγε νὰ τοῦ γράψει ὁ ἀθεόφοβος
πῶς βρῆκαν μὲ τὴν ἄρνα του τὸ κριάρι·
γράφουνται τέτοια λόγια σ᾿ ἕναν ἄρχοντα;
Ἦταν μωρός. Τουλάχιστο ἂς θυμοῦνταν
πὼς ἔσφαλε κι ὁ ρήγας·ἔκανε τὸ λιγωμένο
μὰ εἶχε στὸ πισωπόρτι καὶ δυὸ καῦχες.
Ἀναστατώθη τὸ νησὶ σὰν ἡ Λινόρα
πρόσταξε καὶ τῆς ἔφεραν τὴ μιά, τὴ γκαστρωμένη
κι ἄλεθαν μὲ τὸ χερομύλι πάνω στὴν κοιλιά της
πινάκι τὸ πινάκι τὸ σιτάρι.
Καὶ τὸ χειρότερο- δὲν τὸ χωράει ὁ νοῦς-
ἀφοῦ τὸ ξέρει ὁ κόσμος ὅλος πὼς ὁ ρήγας
γεννηθηκε στο ζωδιο του Αιγοκαιρω,
πῆρε στὰ χέρια του ὁ ταλαίπωρος καλάμι
τὴ νύχτα ποὺ ἦταν στὸν Αἰγόκερω ἡ σελήνη
νὰ γράψει τί; γιὰ κέρατα καὶ κριάρια!
Ὁ φρόνιμός τη μοίρα δὲν τηνε ξαγριεύει.
Ὄχι· δὲν εἴμαστε ταγμένοι γιὰ νὰ ποῦμε
ποῦ εἶναι τὸ δίκιο. Τὸ δικό μας χρέος
εἶναι νὰ βροῦμε τὸ μικρότερο κακό.
Κάλλιο ἕνας νὰ πεθάνει ἀπὸ τὸ ριζικό του
παρὰ σὲ κίντυνο νὰ μποῦμε ἐμεῖς καὶ τὸ ρηγάτο.
.
Ἔτσι συβουλευόντουσαν ὅλη τὴ μέρα
καὶ κατὰ τὸ βασίλεμα πῆγαν στὸ ρήγα
προσκύνησαν καὶ τοῦ εἶπαν πὼς ὁ Τζουὰν Βισκούντης
εἶναι ἕνας διαστρεμμένος ψεματάρης.
.
Κι ὁ Τζουᾶν Βισκούντης πέθανε ἀπ᾿ τὴν πείνα σὲ μιὰ γούφα.
Μὰ στὴν ψυχὴ τοῦ ρήγα ὁ σπόρος τῆς ντροπῆς του
ἅπλωνε τὰ πλοκάμια του καὶ τὸν ἐκίνα
τό ῾παθε νὰ τὸ πράξει καὶ στοὺς ἄλλους.
Κερὰ δὲν ἔμεινε ποὺ νὰ μὴ βουληθεῖ νὰ τὴν πορνέψει·
τὶς ντρόπιασε ὅλες. Φόβος κι ἔχτρα ζευγαρῶναν
καὶ γέμιζαν τὴ χώρα φόβο κι ἔχτρα.
.
Ἔτσι, μὲ τὸ«μικρότερο κακό», βάδιζε ἡ μοίρα
ὡς τὴν αὐγὴ τ᾿ Ἁγι᾿ Ἀντωνιοῦ, μέρα Τετάρτη
ποὺ ἦρθαν οἱ καβαλάρηδες καὶ τὸν ἐσύραν
ἀπὸ τῆς καύχας του τὴν ἀγκαλιὰ καὶ τὸν ἐσφάξαν.
«Καὶ τάπισα παρὰ οὕλους ὁ τουρκοπουλιέρης
ἧβρεν τὸν τυλιμένον τὸ αἵμαν» λέει ὁ χρονογράφος
«κι ἔβγαλεν τὴν μαχαίραν του καὶ κόβγει
τὰ λυμπά του μὲ τὸν αὐλὸν καὶ τοῦ εἶπε:
Γιὰ τοῦτα ἔδωκες θάνατον!».
...............................................Αὐτὸ τὸ τέλος
ὅρισε γιὰ τὸ ρήγα Πιὲρ ὁ δαίμων τῆς πορνείας.
.
.
.
Μεταγραφη [Χ.Ν.Κουβελη] στο ποιημα
Ο ΔΑΙΜΩΝ ΤΗΣ ΠΟΡΝΕΙΑΣ
του Γ.Σ.Σεφερη .
.
.
Την ωμη αληθεια τον εγραψε ο σιρ Τζουαν Βισκουντης.
Ο κουντης τε Ρουχας πληρωσε μαγισσες γοησες
κι επεσε στο κρεβατι με τη ρηγισα
τον εγραψε την αρχη της ιστοριας,το τελος της,ολα
και πως στην Λευκωσια ολοι το'ξεραν
και το κουβεντιαζαν στις ρουγες και στην αγορα
[Ἐγράπτη ἐν τῆ πόλει Λευκωσία ιγʹ δικεβρίου ͵
ατξηʹ Χριστοῦ]
Το'ξεραν οι συμβουλοι ,οσα γραφτηκαν στον ρε
στην Φρανγγιαν ησαν περα για περα σωστα
Τωρα μαζευτηκαν ν'αποφασισουν τι να συμβουλευσουν
τι να πουν τι γνωμη να δωσουν στον Κυριο
της Κυπρου και των Ιεροσολυμων
[(τὸ) κοντοσταυλίκιν τῆς Κύπρου, καὶ σταυλον
τῶν Ἱεροσολύμων]
Διαταχθηκαν να δωσουν κριση για τη ρηγισα
την Ελεονωρα κορη απο μεγαλο γενος Καταλανων
[Καὶ ὁ ρὲ Πιὲρ ἁρμάστην μίαν ὄμορφην κόρην
ἀπὸ τὴν Καταλονίαν, τὴν Λιονόραν τε Ραού.
Καὶ ἐστέφθην μὲ τὸν ἄνωθεν ρὲ Πιὲρ ἀντάμα.]
κι ειναι εκεινοι οι Καταλανοι αδιστακτοι
δεν αστειεβονται,θα πεσουν πανω στον ρηγα
ανελεητοι αν ηθελε εκδικηθει,σε τιποτα δεν το'χαν
να καταπλευσουν ταχιστα στο νησι με πλοια
και στρατο και να τους αφανισουν ολους
κι αυτους μαζι με τα υπαρχοντα τους
Εφεραν ευθυνη τρανη ευθυνη,απ'την κριση τους
χανονταν η' σωζονταν το ρηγατο
.
Το'ξεραν ο Τζαν Βισκουντες ηταν πιστος και τιμιος
ομως τι τα'θελε και μπερδευτηκε και να μαρτυρησει
τα μοιχα επραξε απερισκεπτα βεβιασμενα κι ανοητα
Ο ρηγας ηταν οξυθυμος,αυτο διολου δεν το σκεφτηκε;
πιασμενος σαν αρκουδι στα διχτια της Λιονορας
Και στις απουσιες του παντα γυρω απ'το κορμι του
τη νυχτα πριν κοιμηθει τυλιγε σφιχτα το μεσοφορι της
να το αναπνεει,σ'αυτον εγραψε ο ανοητος να του πει
πως η ομορφη αιγα του βαρβατισε με τον τραγον
Γινεται να γραψεις τετοια γεγονοτα σ'εναν Αφεντη;
Α διχως αλλο ηταν ανοητος.Τι δεν ηξερε ταχα τον ρηγα;
τι καθαρος δεν ηταν στα συζυγικα,πως υποκρινονταν τον πιστο
και στα κρυφα μοιχευε με δυο γυναικες
Το νησι ταραχτηκε σφοδρα σαν μαθευτηκε η διαταγη
της Λινορας να της συρουν μπροστα της τη μια απ'αυτες,
εκεινη που ηταν γκαστρωμενη μηνων η' ,ονοματι
Τζουανα Λ'Αλεμα,[η αλλην καυχαν του ητον η ταμε Τζιβα
τε Στααντιλιου] κι εβαλε και κοπανισαν
στην κοιλια της πολλα πραγματα να πεσει το βρεφος
και την αλλη ημερα ξημερωνοντας εβαλαν
πανω στην κοιλια της χερομυλο ν'αλεσει πινακι σιταρι
και παλε το παιδι δεν επεσε και τοτε μεταχειριστηκε
πολλα κακα,τσικνες και βρωμους κι αυτα εγιναν
χωρις να'χει παθει το βρεφος το καθαρον και απταιστον
Το χειροτερο ειναι και δε το βαζει ο νους,ολοι γνωριζαν
πως τη νυχτα που γεννηθηκε ο ρηγας στον Αιγωκερο
ηταν ο ηλιος,και να πιασει ο μωρος την πενα να γραψει;
και τι να γραψει; για κερατα και για κριαρια
Ο σωφρων ανθρωπος τη μοιρα του δεν την προκαλει
Οχι,ποτε.Εμεις δεν ειμαστε εδω να ζυγιαζουμε που'ναι
το δικιο.Δικια μας δουλεια ειναι να κανονιζουμε
τα πραγματα ετσι για να'χουμε την μικροτερη ζημια
Συμφερον ειναι ενας να χαθει απ'το γραφτο του
παρα σε μεγαλο κινδυνο και φασαριες να μας βαλει
εμας που δεν φταιμε σε τιποτα και μαζι το κρατος
.
Μ'αυτα κα μ'αυτα ολη τη μερα συνεδριαζαν
και σαν εδυσε ο ηλιος ειδαν τον ρηγα
γονατισαν και του ειπαν για κεινον τον Τζουαν Βισκουντης
πως ενας αδιαντροπος εκβιαστης ειναι,ενας μεγαλος ψευτης
.
Και ο Τζουαν Βισκουντης ριχτηκε ζωντανος σε γουβα βαθεια
[στη γουφα του Σκουτελα εις την Κερυνιαν,επειτα εις τον
Λιονταν]στη γη και πεθανε απο την πεινα και την διψαν
τετοια τυχην ηβρε
[καὶ ἔμεινεν χωρὶς φᾶν ὥς που καὶ ἀπόθανεν. Ὁ αὐτὸς
καβαλλάρης ἂν ἦτο νὰ σᾶς εἴπουν ποτάπος ἀντρειωμένος ἦτον,
καὶ εἰ(ς) τζοῦστες καὶ πᾶσα ἄρματον ἦτον πολλὰ βαλέντε
ἀντρ(ει)ωμένος· τάμε ὁ θεὸς νὰ τοῦ συγχωρήσῃ.]
Μα στο μυαλο και στη ψυχη του ρηγα φυτρωσε και θεριεψε
ο σπορος ο δαιμων της ντροπης του κι απλωσε πλοκαμια
σαν χταποδι και τον γραπωσαν να τον πνιξουν
αν δεν εκανε στους αλλους αυτο που εκεινον τον ντροπιαε
και τον ταπεινωσε
Δεν αφησε κυρα για κυρα στη χωρα να μην την πορνεψει,
ολες τις ατιμασε.Ο φοβος και το μισος,τα δυο μαζι
πλημμυρισαν και μολεψαν τη χωρα με φοβο και μισος
.
Κι ετσι με ''τη μικροτερη ζημια'' κυλουσε ο καιρος
ως το ξημερωμα,ημερα Τεταρτη,τ'Αγιου Αντωνιου
[τῇ τρίτῃ τῇ ιςʹ ἰαννουαρίου ατξηʹ Χριστοῦ]
τοτε μπηκαν αρματωμενοι στ'αλογα τον βρηκαν
στο κρεβατι της αμοροζας του,τον επιασαν τον εσυραν
και του εκοψαν συριζα στον λαιμον του τον λαρυγγα
''και ταπισα παρα ουλους,ο τουρκοπουλιερης
[και τελευταιος απ'ολους ηρθε ο τουρκος αξιωματικος]
λεει ο χρονογραφος Λεοντιος Μαχαιρας στην Κρονακα του
της γλυκειας χωρας Κυπρου
εκει στο μερος που τον βρηκε βουτιγμενον στο αιμα
βγαζει το μαχαιρι του και του κοβει συριζα τ'οργανα
και τα πετα στους σκυλους να τα φανε
''καὶ εἶπεν του: Διὰ τοῦτα ἔδωκες θάνατον!»
[Για ολ'αυτα πληρωθηκες με θανατο]
...............................................................Μ'αυτο το τελος
πληρωσε ο αρχεκακος δαιμων της πορνειας τον ρε Πιερ
του Λουζουνια[Αρχων εις(τὸ) κοντοσταυλίκιν τῆς Κύπρου,
καὶ σταυλον τῶν Ἱεροσολύμων]
.
Η Κυπρος ταξιδευει χρονια αναμεσα στους δολοφονους
και η Ελλαδα
.
παραφραζοντας τον Τακη Σινοπουλο
.
.
[Στο Τελος] της εξηγησης§281.-Καὶ οὕτως ἐνέβησαν οἱ καβαλλάριδες ν-εἷς ὀπίσω
τοῦ ἄλλου, καὶ ὅλοι ἐβάλαν τὰ μαχαίργια τους διὰ τὸν ὅρκον,
καὶ ἐκρατοῦσαν τοὺς ἀδελφοὺς τοῦ ρηγός κοντὰ καὶ σφικτά,
διὰ νὰ μηδὲν γενῇ τίποτες ταραχή· ἐκεῖνοι ἐφοβοῦνταν μηδὲν
τοὺ(ς) σκοτώσουν. Καὶ τἄπισα παρὰ οὕλους ἦρτεν ὁ
τουρκοπουλιέρης ὅπου δὲν ἦτον εἰς τὴν βουλήν τους·
διὰ νὰ μηδὲν ᾖνε ἔξω τῆς βουλῆς, ηὗρεν τον τυλιμένον
(᾿ς) τὸ αἷμαν του, ἀναβράκωτον καὶ κομμοκέφαλον, καὶ
ἔβγαλεν τὴν μάχαιράν του καὶ κόβγει τὰ λυμπά του μὲ τὸν
αὐλόν, καὶ εἶπεν του: Διὰ τοῦτα ἔδωκες θάνατον!» Καὶ πολλά
τὸν ἐλυπήθην, ἀμμὲ διὰ νἆνε εἰς τὴν συντροφιάν τους
τὸ ᾿ποῖκεν
.
.
ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ
[ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΑΙ ΤΟΥ ΚΥΡ ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΥ ΔΟΥΚΑ]
.
ητο βεβαιο πως μια παλακκιδα το ονομα Θεοδωρα
φιληδονη και ακρα φιλοχρηματη τον ειχε γερα δε-
μενον με μαυλισματα στα δεσμα της αιχμαλωτον
ερμαιον του παθους του τον κυρ Ανδρονικον
Δουκα,τεσσερα και πλεον ετη,και μεσα στα αρχο-
ντικα και μεσα στις ριμες και στα καπηλεια και
στα χαμαιτυπεια της πολης ολοι εκεινα τα ηξεραν
καλα και τα κουβεντιαζαν φανερα,πως μια αμοροζα
τον σερνει στα ποδια της μια πορνικη αβουλο
παιγνιο στα χερια της σαν να ηταν αγουρος κι ανοη-
τος,και πως για τη δικη του φαμελια δεν εχει πλεον
νου και εγνοια καμια,και τουτα δεν ειναι καλα
πραγματα και θα καταληξουν σε κακα,και δεν επε-
σαν εξω στις κρισεις τους,οπως τον προσταξεν τον
κυρ Ανδρονικον Δουκαν εκεινη η μοιχαλιδα η Θεο-
δωρα ετσι εκεινος επραξε,εξωρισεν στα ξενα
μακρια την νυμφευτη του ,ταχα πως ηταν μαγισσα
ειδωλολατρισα,και τα παιδια του ηταν καρποι ερα-
στων ,λενε πως εβαλε δικους του μυστικους να
την φονευσουν να εξαφανισθει απο το προσωπο
της γης,τα δε ανηλικα και αμοιρα παιδια του τα πε-
ταξε σε φτωχοκομεια και σε ορφανοτροφεια,την δε
παλλακιδα του την σπιτωσε και σπαταλουσε τα χρη-
ματα του στις ορεξεις της σε ακριβα κοσμηματα σε
λουσα και πολυτελειες,κι ηταν πολλοι να τον φθο-
νησουν να κοιμαται με τετοια γυναικα ωραιοτατη
στο κρεβατι του,και τα πλουτη του γρηγορα σκορ-
πιστηκαν και τα χρηματα σπαταληθηκαν,αλλα δεν
εμειναν,και θα την εχανε την Θεοδωρα,τοτε μηχα-
νευτηκε σχεδιο να κλεψει απο το δημοσιο ταμειο,
και αυτο επραξε,γρηγορα τον υποψιαστηκαν και
γρηγορα φανερωθηκε,πηγαν κουστουδια στρατιω-
των και τον συνελαβαν νυχτα στο σπιτι της αμοροζας
του,τον εκλεισαν στο κατεργο και μαρτυρησε,πως εκει-
νος ηταν ο κλεφτης,πως εξωρισε τη γυναικα του,
μονο για την Θεοδωρα δεν εβγαλε μιλια,δεν ειπε τι-
ποτα ουτε την κατηγορησε,τον δικασαν στη φυλακη
δεκα χρονους να κλειστει κι υστερα να εξορισθει στα
μακρινα τα ξενα,την δε γυναικα εκεινη της απωλειας
του δεν την πειραξαν,κι εκεινη στερουμενη τον προ-
στατη της και την αφθονιαν του επεστρεψε στα μερη
του προηγουμενου βιου της ,και ζουσε ως παλλακιδα
αμοροζα,εκεινος δε ο κυρ Ανδρονικος Δουκας μετα το
τελος των χρονων της φυλακης εξορισθηκε και περι-
πλανηθηκε στις ερημιες του κοσμου και δυστυχησε
σε ξενους τοπους ανεστιος και αστεγος πολυ χρονο,
οταν ηρθε το πληρωμα του καιρου και βρηκε σπηλαιο
σε βραχο ,μετανοων εκει εκατοικησε,και ηταν το
σπηλαιο στη κορυφη υψηλοτατου βραχου ορθου
πανω απο τη θαλασσα,εζησε εκει σιτιζομενος ελαχι-
στα με αγρια χορτα και με λιγοστα ψαρια που επιανε
στα περιοδικα απονερισματα της θαλασσας.
.
.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΕΠ'ΕΥΚΑΙΡΙΑΣ ΤΗΣ ΕΝ ΣΙΚΕΛΙΑ
ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑΣ ΜΑΣ
.
Μαρτυς μας αδιαψευστος ο Θουκυδιδης πως
κατεβηκαμε με αμαξες και πεζοι στον Πειραια
στο λιμανι εκεινη τη μερα της Ανοιξης να δουμε
τα καραβια μας να πλεουν για την φημισμενη
εκστρατεια στη Σικελια,πολυς κοσμος μαζευτηκε
απ'ολα τα σημεια της Αττικης,και τα παιδια μαζι
μικρα μεγαλα κουνουσαν στα χερια σημαιουλες.
Επ'ευκαιρια ποζαραμε σε υπαιθριους φωτογραφους
για μια αναμνηστικη φωτογραφια του κλεους μας,
στο βαθος η δαντελα της Αιγινας αχνη
''Ωραιος καιρος,ηλιος''ειπε η Ελενη ευτυχισμενη
στον συζυγο διπλα της,εναν Ροδιο πλουσιο εποικο
''Να παρουν μαζι τους ηλιο,θα τους χρειασθει φως
στα σκοταδια που θα βρεθουν που θα πεσουν ''
και το συγκεντρωμενο πληθος χειροκροτουσε δυνατα
να εγκαρδιωσει τους στρατιωτες και απο τα πολυαριθμα
πλοια απαντουσαν οι στρατιωτες με ενθουσιωδεις
ζητοκραυγες κι εφευγαν οι στρατιωτες μακραιναν
και το 'ξεραν πως πισω δεν θα γυρισουν οι περισοτεροι
Η Ιστορια ευγενικη θα γραψει,βεβαια,γι'αυτους
και για την ηλιολουστη μερα εκεινης της Ανοιξης
θα γραψει,και για τις ζητωκραυγες ,ολα θ'αποθανατισθουν
με ακριβεια και με αυστηρη αντικειμενικοτητα,
ισως μπορει να γραψει και για μας που απομειναμε
πισω θεατες,μεχρι να'ρθει,κι ειναι βεβαιο πως θα'ρθει
η μερα που η φωτογραφια θα κιτρινισει στη κορνιζα
στο τοιχο του σπιτιου μας,ποιοι ειναι αυτοι
που καποτε υπηρξαν και τωρα τους ξεχασαμε,
κι αυτους και τις ενδοξες εκστρατειες τους,
μοιραια ξεχνιουνται,πεταξε πετρα ο Χρονος,
ανοιξε η πετρα στο νερο τρυπα και ναυαγησαν
.
Ομως εκεινη την εξαισια ηλιουλουστη μερα
της Ανοιξης ολα ηταν διαφορετικα και λαμπρα
.
.
ΟΥ ΝΕΜΕΣΙΣ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ-ΕΛΕΝΗ/ΜΑΡΙΑ ΣΚΛΗΡΑΙΝΑ
.
.
Στις Σκαιες Πυλες στην Τροια ειδαν την Ελενη και ειπαν:
ου νέμεσις Τρώας και ευκνήμιδας Αχαιούς
τοιήδ' αμφί γυναικί πολύν χρόνον άλγεα πάσχειν.
αινώς αθανάτησι θεής εις ώπα έοικεν
Ομηρου Ιλιαδα-ραψωδια γ'-156-158
καμια τιμωρια  δεν ειναι οι Τρωες και οι Ελληνες
για μια τετοια γυναικα τοσο πολυ καιρο να δεινοπαθουν,
τρομερα στις αθανατες θεες μοιαζει στην μορφη
[χαλαλι για μια τετοια γυναικα οι Τρωες και οι Ελληνες
τοσο πολυ καιρο  πονους να υποφερουν,
τρομερα στις αθανατες θεες μοιαζει στην οψη ]
το  ιδιο αναφωνησε ενας ασικης στην Αγορα της Πολης οταν ειδε
να περναει η πανεμορφη Μαρια Σκληραινα ερωμενη του αυτοκρα-
ρα Κωνσταντινου Θ' του Μονομαχου,συζυζου της Πορφυρογεν-
νητης Ζωης,μια οπτασια ητανε,ενα χαρμα ιδεσθαι,η αποκαλουμενη
Σεβαστη με τις ευλογιες της ιδιας της Ζωης,μεγαλος πειρασμος,πηγη
σκανδαλων και στασεων,μια χαιδιαρα γυναικα:
ου νεμεσις Βυζαντινοι αμαρτιας πασχειν
χαλαλι Βυζαντινοι για μια τετοια γυναικα ν'αμαρτανεις
.
.
Στη Μαρια Μηδεια Τοσκα Νορμα
.
μετα τα αποτροπαια γεγονοτα η πριγκιπισσα Μηδεια
παρουσιασθηκε στην Αγορα μπροστα στο λαο και
ζητησε τους δικαστες να την καταδικασουν,εκεινοι
τα ηξεραν ολα με την παραμικρη λεπτομερεια ,
αν και με καποια υπερβαση ,απο τον ποιητη Ευριπιδη,
την πηραν οι στρατιωτες στην αυλη του δικαστηριου,
οι δικαστες συσκεφθηκαν,και με τρομο ανακαλυψαν
πως δεν υπηρχαν νομοι για μια τετοια πραξη,για ενα
τοσο ειδεχθες εγκλημα,ανησυχησαν για το κενο νομου,
επειτα τα χρονια περασαν και βαραιναν στους ωμους
και στη κριση τους,κι επειτα τι συμφερει τον αρχοντα ,
το πιο συμφερον γι'αυτον ειναι που γλυτωσε
απο τη βαρβαρη γυναικα και τα παιδια της,ηταν
μια λυση αυτο,θα βρουν τροπο να την τιμωρησουν,
δεν θα κωλισιεργησουν,ειναι ζητημα ωρων,εστω ημερων,
οσο για κεινον τον αγυρτη τον ψευδοκαινοτομο ποιητη
θα τον κανονισουν,του ετοιμαζουν,τι του ετοιμαζουν ;ηδη
την εχουν ετοιμασει,την εξορια στη Μακεδονια,
ας παει εκει να παιξει τα μοντερνα θεατρα του,εκει
μπορει να τους ξεγελασει ετσι απολιτιστοι που ειναι,
ενας λαος σε παρακμη ,χωρις προσωπο και μελλον
στην ιστορια,ακους ο σαλτιμπαγκος ο αταλαντος να θελει
να τους γελοιοποιησει,να βρουν τον μπελα τους,με κενα νομων,
με οικογενειακα δικαια,με δικαιωματα γυναικων,καλα εχουν
την ησυχια τους,ας παει αλλου να δοξασθει,κι αυτη
τη φονισσα διεταξαν και την πηραν στρατιωτες
και την πηγαν μακρυα στην ακρη του κοσμου σε πυκνο δασος
που συνορευει με αποκρεμνους τοπους και πελωρια βραχια
ως τη θαλασσα,να κλειστει εκει μεσα να μην ξεφυγει,
κι ετσι εγινε κι οταν γινονταν νυχτα κι ειχε πανσεληνο
τραγουδουσε η ερημη γυναικα και διαλυονταν η φωνη της
στο φως του φεγγαριου σε χιλια κομματια πονου,
κι οσα καραβια τ'ακουσαν πετρωσαν στο μεσο του ποντου
κι οσοι παιδια ναυτικοι τ'ακουσαν χαθηκαν στα μαυρα νερα
.
.
ΑΣ ΦΡΟΝΤΙΖΑΝ ΔΙΑ ΤΟ ΚΟΙΝΟΝ ΚΑΛΟΝ
.
Ητο τοσο μωροφιλοδοξος και ανοητος
που αν και μας ηξερε τι κολακες ειμασταν
μας κουβαλουσε στις συγκλητους
να χειροκροτουμε τις κουφιες ρητορειες του
και πληρωνε με προνομια
αδιαφοροντας αν την κρισιμη στιγμη της Ιστοριας
εκει που κριθηκε η μοιρα του
εμεις του γυρισαμε την πλατη
και φυσικα πηγαμε με τους αντιπαλους του,
τι να καναμε αδυνατοι ανθρωποι ειμαστε
κι εχουμε πολλες χρειες και συμφεροντα,
εχουμε οικογενειες εχουμε εμπορειες,
κι αυτους θα τους αφησουμε για αλλους
πλεον ισχυροτερους, σαν ερθει η ωρα,
ας φροντιζαν να πολιτευονται για το κοινο καλο
αλλ'αυτοι δια το ιδιον οφελος πασχιζουν
και αρεσκονται να συναναστρεφονται
τετοιους ιδιοτελεις και πονηρους που ειμαστε,
εμεις οσο ηταν ισχυρος τον βοηθησαμε
και με το παραπανω,
τι φταιμε για τα περαιτερω;
αυτος τον δρομο του
κι εμεις τον δικο μας δρομο
.
.
''ΑΡΔΙΑΙΟΣ Ο ΤΥΡΑΝΝΟΣ ΤΕΤΕΛΕΣΤΑΙ''
επ'ασπαλαθων μακρια στην Παμφυλια
.
ηταν η φυση υπεροχη και η θεα καταπληκτικη
στη θαλασσα περα στα νησια στους γυρω λοφους
ποικιλα χρωματα και καθαρη γαλαζια ατμοσφαιρα
δεντρα κυριως πευκα και ελιες
και παπαρουνες,κοκκινες παπαρουνες παντου
τιποτα δεν προμηνουσε τι θα συνεβαινε
οι εκδρομεις πληθος,απολαμβαναν την εξοχον εξοχην
οι νεαροι ερωτοτροπουσαν
οι αντρες επιναν καφε,μπυρα,επαιζαν ταβλι
οι γυναικες σχολιαζαν τη μοδα,τα σηριαλς της τηλεορασης
και ξαφνικα ολα παγωσαν,ολα ακινητοποιηθηκαν,
ενα ταμπλω-βιβαν,
και δεν ειδαν τι εγινε:
εκεινος ο αχρειος τυραννος Αρδιαιος
προσπαθησε να ξεφυγει απ'το μερος ,που πληθαιναν
οι παπαρουνες ,τον καταλαβαν κι αντρες δυνατοι
τον επιασαν,του εδεσαν τα χερια και τα ποδια,
τον πεταξαν κατω και τον εγδαραν
επειτα τον εσυραν πανω στ'αγκαθια
του καταξεσχισθηκε η σαρκα επ'ασπαλαθων κι ετσι πληρωσε
τα εγκληματα του
και ξαφνικα ολα αρχισαν ,οι αντρες στο ταβλι
και στις συζητησεις τους,οι γυναικες στη φλυαρια τους
κι οι νεαροι στις ερωτοτροπιες
κι ισως να γυρνουσαν πισω στα σπιτια τους ησυχοι
κι ευχαριστημενοι αν ενας δεν φωναζε:
''Ο Αρδιαιος Τετελεσται''
και με δυνατωτερη φωνη επανελαβε:
''Ο Αρδιαιος Τετελεσται''
κανεις δεν καταλαβε,ενα ονομα αγνωστο,ενα
φανταστικο προσωπο,
ομως,θες η τοση ωραιοτης του τοπιου,
θες η διαθεσις των δια ευθυμιαν,τους παρεσυρε,
καποιους ,οχι ολους,για να ειμαστε ακριβεις,
και χειροκροτησαν,και μαλιστα το παρακαναν
και ξεσπασαν σε ενθουσιωδεις ζητοκραυγες,
καποιος,αν δεν τους ηξερε,θα νομιζε πως ειναι
δυσαρεστημενοι,πως απαλλαχθηκαν απο εναν κινδυνο,
γλυτωσαν,κι απο τωρα και στο εξης
θα κανονισουν αλλιως τα πραγματα και τη ζωη τους,
πως ολ'αυτα ηταν ενα θεατρο,μια υποκρισια,το ξεραμε,
μια επιδειξη,
επειτα εμεις δεν κινδυνευουμαι,εχουμε Δημοκρατια,
δεν λεμε,γινονται λαθη,αλλα και σε τι ανθρωπινο
δεν γινεται λαθος,δεν υπαρχει ιδανικη κατασταση,
με Ιδεες θ'ασχολουμαστε τωρα;
κι υστερα αυτα αφορουν την Παμφυλια,
εκει εγιναν και γινονται αυτα,
να η αποδειξη:`
Πλάτωνος Πολιτεία 615 C – 616 A Αρδιαίος ο τύραννος
Ἔφη γὰρ δὴ παραγενέσθαι ἐρωτωμένῳ ἑτέρῳ ὑπὸ ἑτέρου
ὅπου εἴη Ἀρδιαῖος ὁ μέγας. Ὁ δὲ Ἀρδιαῖος οὗτος τῆς Παμφυλίας
ἔν τινι πόλει τύραννος ἐγεγόνει, ἤδη χιλιοστὸν ἔτος εἰς ἐκεῖνον
τὸν χρόνον, γέροντά τε πατέρα ἀποκτείνας καὶ πρεσβύτερον
ἀδελφόν, καὶ ἄλλα δὴ πολλά τε καὶ ἀνόσια εἰργασμένος, ὡς
ἐλέγετο. Ἔφη οὖν τὸνἐρωτώμενον εἰπεῖν, «Οὐχ ἥκει,» φάναι,
«οὐδ’ ἂν ἥξει δεῦρο. Ἐθεασάμεθα γὰρ οὖν δὴ καὶ τοῦτο τῶν
δεινῶν θεαμάτων· ἐπειδὴ ἐγγὺς τοῦ στομίου ἦμεν μέλλοντες
ἀνιέναι καὶ τἆλλα πάντα πεπονθότες, ἐκεῖνόν τε κατείδομεν
ἐξαίφνης καὶ ἄλλους − σχεδόν τι αὐτῶν τοὺς πλείστους
τυράννους· ἦσαν δὲ καὶ ἰδιῶταί τινες τῶν μεγάλα ἡμαρτη-
κότων οὓς οἰομένους ἤδη ἀναβήσεσθαι οὐκ ἐδέχετο τὸ στόμιον,
ἀλλ’ ἐμυκᾶτο ὁπότε τις τῶν οὕτως ἀνιάτως ἐχόντων εἰς πονηρίαν
ἢ μὴ ἱκανῶς δεδωκὼς δίκην ἐπιχειροῖ ἀνιέναι.
Ἐνταῦθα δὴ ἄνδρες, ἔφη, ἄγριοι, διάπυροι ἰδεῖν, παρεστῶτες
 καὶ καταμανθάνοντες τὸ φθέγμα, τοὺς μὲν διαλαβόντες ἦγον,
τὸν δὲ Ἀρδιαῖον καὶ ἄλλους συμποδίσαντες χεῖράς τε καὶ πόδας
καὶ κεφαλήν, καταβαλόντες καὶ ἐκδείραντες, εἷλκον παρὰ τὴν
ὁδὸν ἐκτὸς ἐπ’ ἀσπαλάθων κνάμπτοντες, καὶ τοῖς ἀεὶ παριοῦσι
σημαίνοντες ὧν ἕνεκά τε καὶ ὅτι εἰς τὸν Τάρταρον ἐμπεσού-
μενοι ἄγοιντο.»

πολυ μακρια,
τι να λεμε τωρα;
επ'ουδενι δεν μας επειρεαζουν
.
.
Ο των Λακεδαιμονιων ενδοξος στρατηγος Παυσανιας.
.
Ολα ηταν μια πλεκτανη ,μια συνομωσια,
δεν το αμφισβητουμε,
εναντια στον ενδοξο στρατηγο Παυσανια
τον εν Πλαταιαις το 479 π.Χ συντριψας τους Περσες
για τον χαμο και την εξοντωση του,
βερος σπαρτιατης απ'τη μεγαλη γεννια του Λεωνιδα
κληρονομησε την εξουσια κι εμεις θα καθομασταν απραγοι;
ηλιθιοι χειροκροτητες;δειλοι κολακες;
τον στειλαμε στο Βυζαντιο να ξεσηκωσει τους λαους
κατα των Μηδων,κι εκεινος μηδισε,
τα μαθαμε,εχουμε τους μυστικους μας,
συμπεριφερονταν με ανατολικους τροπους,
πανε χαμενα τα ''μολων λαβε'',που του μαθαμε,
του'δινε και πεντακοσια χρυσα ταλαντα ο Ξερξης
να του παραδωσει την Ελλαδα,
ενας προδοτης καταντησε,
κι εμεις εχουμε πολλα συμφεροντα και μεγαλες φιλοδοξιες,
δεν θα τον αφηναμε να μας τιναξει στον αερα,
διαμαρτυρηθηκαμε στη Συγκλητο,φεραμε ατραντα στοιχεια,
πληρωσαμε ακριβα γι'αυτα αλλωστε,
κι αναγκασαμε τους Εφορους να τον ανακαλεσουν ,
να επιστρεψει στη πατριδα ν'άπολογηθει,
τι να κρυψει με στρεψοδικιες ,δεν επεισε
και καταδικαστηκε,κατεφυγε ικετης στον ναο της Χαλκειας
Αθηνας,ηταν υβρις μεγαλο αμαρτημα να τον πειραξουμε,
και τοτε ο ιδιος ο πατερας του ο Αγησιλαος ειπε
να παρουμε πετρες και να φραξουμε τις πορτες
και τα παραθυρα του ιερου να πεθανει της πεινας
και λιμοκτονωντας τελειωσε τις μερες του
κι η ιδια η μανα του θελησε να μεινει αταφο το κορμι του,
ετσι εγινε και γλυτωσαμε
τι ειχαμε πολλα συμφεροντα και μεγαλες φιλοδοξιες
το ξεραμε πως οι ιστορικοι στο μελλον θα ξεθαψουν
την Υποθεση του Παυσανια,θ'αποκαλυψουν εωλες τις κατηγοριες
και θα συμπερανουν πως επεσε θυμα συνομωσιας ο ενδοξος
σπαρτιατης στρατηγος,
αχρηστα πραγματα,κουφια,
εν τω μεταξυ ,κι αυτο ειναι το οφελιμο και το σπουδαιο,εμεις
θα'χουμε κανει τις δουλειες μας και θα'χουμε κερδισει,
για κουφιες κι ανοητες υστεροφημιες θα νοιαζομαστε τωρα;
.
.
Ο ΑΚΑΡΝΑΝ ΤΥΡΑΝΝΟΣ ΤΟΥ ΑΣΤΑΚΟΥ ΕΥΑΡΧΟΣ
ΕΝΘΑΔΕ ΓΡΑΦΕΤΑΙ
.
ενα ονομα στον Θουκυδιδη Βιβλιο Β' παραγραφος 30
Ευαρχος Τυραννος Αστακου
Οἱ δ' ἐν ταῖς ἑκατὸν ναυσὶν ᾿Αθηναῖοι ἔτι ὄντες περὶ Πελοπόννησον
Σόλλιόν τε Κορινθίων πόλισμα αἱροῦσι καὶ παραδιδόασι Παλαιρεῦσιν
καρνάνων μόνοις τὴν γῆν καὶ πόλιν νέμεσθαι· καὶ ᾿Αστακόν,
ἧς Εὔαρχος ἐτυράννει, λαβόντες κατὰ κράτος καὶ ἐξελάσαντες
αὐτὸν τὸ χωρίον ἐς τὴν ξυμμαχίαν προσεποιήσαντο
ευαναγνωστο το αποσπασμα της Ιστοριας ,τα Ελληνικα ιδιοφωνα
απο τοτε
αυτον τον Ευαρχον τον εχουν υποστηριξει συντεχνιες
εμποροι ,καραβοκυρηδες ,λενε οι αντιπαλοι του να τον κατηγορησουν
πως και μια πορνη ευνοουμενη του τον βοηθησε με τον τροπο της,
ονομα Λιζετ,
βεβαια ειχε αναμφιβολα ικανοτητες,και στα οικονομικα
και στα πολιτικα και στα στρατιωτικα και στη διπλωματια,
ηθικα προσβλητος,δολοπλοκος αλλα και υψηλοφρων
κατα την περιστασιν,πλην ματαιοδοξος,διαβιουσε πλουσια
με χλιδη στη κατοικια του 2χλμ Β-ΒΔ απο την παραλια
και 8χλμ αποσταση ΝΔ απο τα Κοροντα που κυβερνουσε
ο γυναικαδελφος του Κυνητας του Θεολυτου,
Κορινθιος φιλος μετα τους Σολλιους και τους Αλυζιους
στην αρχη του Πολεμου το 431 με το 430 ηρθαν οι Αθηναιοι
με εκατο πλοια οι φοβεροι και ισχυροι θαλασσοκρατορες
βρηκαν τους εχθρους του προθυμους να τον παραδωσουν,
συνομοτησαν,ενας στυγνος αλλαζων Τυραννος ηταν,
εχθρος της Δημοκρατιας,να πιαστει μια ωρα αρχητερα,μισητος
στο λαο,
τον επιασαν νυχτα σκοτεινη στο κρεβατι με μια κοινη γυναικα,
οχι εκεινη τη Λιζετ,μια νεαρη κοπελα,τρεις αντρες δυνατοι
τον ακινητοποιησαν,γυμνο ανισχυρο τον βρηκαν,τον εσυραν
σαν σκυλι και το πεταξαν στο σκοτεινο αμπαρι ενος πλοιου,
κι εκει τον κλειδωσαν,τρεις μερες και τρεις νυχτες
τον αφησαν νηστικο και διψασμενο,μεσα στο κελι εκανε
τις ακαθαρσιες του,βρωμησε ο χωρος,ασφυκτιουσε να σκασει,
πλησιαζε το τελος του,
οταν ηρθαν να τον βγαλουν απο κει τον βρηκαν λιποθυμο,
του πεταξαν κρυο νερο να ξυπνησει,τον εσυραν πανω στο
καταστρωμα,τον εδειραν,του εχυσαν αρμυρο νερο πανω
στις πληγες του,τσιριξε,δεν τον λυπηθηκαν,τον σηκωσαν
και τον εδεσαν σφιχτα στο ψηλο καταρτι,τα χερια ψηλα δεμενα
στριφτα,και τα ποδια,να μη αγκιζουν κατω,κρεμασμενο
τον ειχαν,η μερα ηταν πολυ ζεστη,τον αφησαν στον ηλιο
να ξεραθει σαν χταποδι μεχρι το απογευμα
στο λιωσιμο του ηλιου στα κοκκινα νερα
τον απελευθερωσαν,εν τω μεταξυ ειχαν αλλαξει τα πραγματα,
νεα δεδομενα προεκυψαν-λενε πως πλουσιοι Φιλοκορινθιοι
Αστακιωτες τους δωροδοκησαν με τα χρυσα αναθηματα του Ναου
του Καραου Διος και της Αγροτερας Αρτεμιδας και
με πολλα νομισματα των ΑΣΤΑΚΩΝ-
τον ελυσαν απ¨τα σχοινια,του καθαρισαν τις πληγες,τον ελουσαν
και τον αλοιψαν με αρωματα και λαδι,τον εντυσαν με κοκκινη
πορφυρα ,στο κεφαλι του φορεσαν χρυσο στεμμα και τον
ανεβασαν σε αμαξα που την εσερναν τρια νεαρα αλογα τετραεατη
και μπροστα εφιππη πανοπλη συνοδεια στρατιωτων σε αψογη
παραταξη
και πισω παρομοια συνοδεια στρατιωτων ακολουθουσε,το θεαμα
ηταν λιαν συμμετρικον και εξοχον και διερχονταν τις ριμες της πολης,
παντου απ¨τις δυο πλευρες του δρομου παρατεταγμενος
ο λαος συσωμμος ,και στα καταμεστα μπαλκονια, κουνουσε σημαιακια
και δαφνες ζητοκραυγαζοντας ¨Ζητω ο Αρχοντας¨ και ολοι κατεληξαν
στη προκυμαια,εκει ακουστηκαν πανηγυρικοι λογοι απο πολλους ρητορες,
κι ολα τελειωσαν με εξαισια πυροτεχνηματα και ξεφρενο γλεντι
ως αργα τη νυχτα
κι ολα ξεχαστηκαν με το ξημερωμα της νεας μερας
.
Αυτο ηταν το Χρονικο πως πιαστηκε πως μαρτυρησε
πως γλυτωσε και πως επανηλθε ισχυρος και κραταιος
ο Ακαρναν Τυραννος Ευαρχος του Αστακου
.
Εγω,που εγραψα,ξυνεγραψα,τουτο το Χρονικο
δεν ειμαι συγκαιρινος του,και φυσικα ουτε Κορινθιος
ουτε Αθηναιος.
Δημοκρατης δηλωνω
.
.
ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ  ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΩΝ
Ο ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΚΑΙ Ο ΑΡΙΣΤΟΓΕΙΤΩΝ ΕΔΡΑΣΑΝ ΚΑΤΑ
ΤΩΝ ΤΥΡΑΝΝΩΝ
.
Στο Λεωκορειον,ιερο στη βορεια πλαγια της Ακροπολης
θα παρευρισκετο στη Γιορτη ο Ιππαρχος στενα περιβεβλημενος
με πλειστους ραβδουχους κορυνοφορους με ροπαλα να
τον φυλανε,οπως απ'τ'αρχαια χρονια ως τα σημερινα
συνειθιζεται να φυλαγονται οι λογης τυραννοι,πλην ομως,
και να το εχουν υπ'οψιν τους,οι τετοιοι φυλακες εξαγοραζονται
λιαν ευκολως με χρυσα και με αργυρα νομισματα,παντα και
παντου το χρημα μεγας μοχλος εκπορθητης,ο ετερος Πεισιστρατιδης
τυραννος ο Ιππιας παρευρισκετο στην αλλη ακρη της Παναθηναικης
οδου στο τερμα της,εκει τον ειδαν να συνομιλει και να συναγελαζεται
 μ'εναν εκ των συνομωτων,φοβηθηκαν πως προδοθηκαν κι εκινηθηκαν
γρηγορα να προλαβουν τον αλλο τυραννο Ιππαρχο στο Λεωκορειον
στην αφετηρια των Μεγαλων Παναθηναιων,ο σαλπιγκτης σαλπισε δυνατα
ν'αρχισει η Γιορτη,και τοτε επεσαν με τα ξιφη πανω του ως λεοντες
ορεσιβιοι με ορμη,ειχαν καποιους των φυλακων χρηματισμενους
να μην κινηθουν και να διευκολυνουν,τον χτυπησαν στο κεφαλι και
στο κορμι και τον αφησαν αψυχον,
ομως τον Αρμοδιον επι τοπου τον επιασαν και τον μαχαιρωσαν,
σκοτωθηκε,τον Αριστογειτωνα τον κυνηγησαν,μεσα στη μεγαλη και
ξαφνικη συγχιση τους ξεφυγε και τον εχασαν,δεν προφθασαν
να τον πιασουν,καπου κρυφτηκε,ομως γρηγορα τον ανακαλυψαν,
καταδοτες τον εδειξαν ,το εσυραν απ'τη κρυπτη του,τον βασανισαν
σκληρα μερες και στο τελος  ο τυραννος εδωσε εντολη να τον εκτελεσουν,
τον σκοτωσαν,ετσι τελειωσε η Σταση εκεινη τη μερα που γιορταζαν
τα Μεγαλα Παναθηναια στην Αθηνα το 514/13 π.Χ,με μικρα αποτελεσματα,
τιποτα ουσιαστικα δεν εγινε,η τυραννια παρεμεινε,δεν κατελυθει,και
μαλιστα σκληρυνε τα μετρα της,ισχυρα και κραταιη,γνωστα κι αναμενομενα
επακολουθα στις τυραννιες απ'αρχαιοθεν,εμειναν ομως τα ονοματα τους
συμβολα αιωνια,Αρμοδιος και Αριστογειτων οι Τυραννοκτονοι,Τιμη και Δοξα,
εστησαν και τα αγαλματα τους λαμπρα στην Αγορα με Ναξιο μαρμαρο,και
επιγραφη στη βαση,οι Ελευθερωτες των Αθηνων της Δημοκρατιας του Θησεα,
τους εθαψαν στον Κεραμεικο αιωνια να μνημονευονται στην Ελλαδα μεσα
και στον κοσμο ολο ,ως οι Αριστοι των Πολιτων,και σε πολλα αγγεια
απεικονιζονται οι τιμημενοι αθλοφοροι,
να τι κερδισαν,κλεος ες αιει.
.
.

Sandro_Botticelli Σαντρο Μοτιτσελι.Η Συκοφαντια του Απελλη,

περιπου 1495.Πινακοθηκη Οθφιτσι.Η Εικονα Κατα την περιγραφη του Λουκιανου

.

Απελλης Προς τον Πτολεμαιον Α' ο Λαγου

Περι του μη ραδιως πιστευειν διαβολη-χ.ν.κουβελης.

.

Τωρα τι να λεμε,ειναι φανερο το πραγμα,

τι συμφερο ειχεν ο Απελλης να συνομοτησει

εναντιον του Πτολεμαιου;κουραφεξαλα,

εκεινος ο ηληθιος Αντιφιλος,το λεει και τ'ονομα του,

ολη τη διαβολη μηχανευτηκε,Συκοφαντια,Φθονος,

Ζηλια,Επιβουλη,Απατη,να σπιλωσει την Υποληψη

του ζωγραφου στον ο Λαγου βασιλια,επειδη

τοσο πολυ τον ευνοουσε και τον τιμουσε,

να συνομοτησει με τον επαρχο της Τυρου τον Θεοδοτα

εναντιον του;να κερδισει τι;αυτος που ζωγραφιζε

κατ'αποκλειστικοτητα τον Αλεξανδρο,κανεναν αλλον

δεν δεχονταν ο Μακεδονας,μαλιστα του χαρισε και την Καμπασπη

να την εχει,μια ομορφη ερωμενη του Λαρισινη η¨Θηβαια,

που την ηθελε πολυ

και στα Ζωγραφεια της Σικυωνας ηταν  φημισμενος

κοντα στον δασκαλο του Παμφιλο και στον Μελανθιο

μ'αυτον εκανε και την εικονα του τυραννου Αριστρατου

-μαρτυρες ο Πλουταρχος στον Βιο του Αρατου παραγραφος 13

και ο Πλινιος στη Φυσικη Ιστορια του στο βιβλιο 35-

και την Αναδυομενη Αφροδιτη εκανε με το ωραιο σωμα

της Καμπασπης η',αλλοι λενε,της πανωραιας της Φρυνης

του Πραξιτελους  την εταιρα,που τη ειδε να λουζεται

μια ζεστη μερα στη θαλασσα της Ελευσινας,

τοσα χρηματα χρυσα ταλαντα επαιρνε τι λογο ειχε

να μπει σε μπελαδες ;να μπλεχτει σε δολοπλοκιες

και μαλιστα Κατα του  Ευεργετη του;α βεβαια αν το εκανε

θα ηταν πολυ ανοητος και μωρος και πολυ αχαριστος

Στην αρχη πετυχε τους στοπους του ο αχρειος Αντιφιλος

και πικραθηκε και θυμωσε πολυ ο Πτολεμαιος Α' ο Λαγου

και με το δικιο του και τοτε ζωγραφισε την Συκοφαντια του

κι ελαμψε η Αληθεια σ'ολο το Μεγαλειο της κι ηρθε η Μετανοια

-την εικονα τη περιγραφει ζωντανα ο Λουκιανος στο εργο του

Περι του μη ραδιως πιστευειν διαβολη-

κι οπως και παντου  και παντα ολα αποκαλυπτονται στο φως

και τα καλα και τα κακα ο βασιλιας καταλαβε τη πλεχτανη

κι εδωσε εκατο χρυσα ταλαντα στον Απελλη και τον αισχυστο

Αντιφιλο να τον εχει δουλο του,

κι ετσι τον ειχε να του  σπαζει τις πετρες και να τις τριβει καλα

για τις τετραχρωμιες του το λευκο το μαυρο το κιτρινο το κοκκινο

και ν'ανακατευει τα χρωματα με το ελαφαντοδοτο,εργο ευτελες

για εναν ζωγραφο να καταντησει ετσι τριβολογος ανακατευτης

.

.

Παραλληλα Κειμενα[Απολειπειν ο θεος Αντωνιον]

Πλουταρχου/Κ.Π.Καβαφη-χ.ν.κουβελης

.

Πλουταρχου Βιος Αντωνιου

[Απολειπειν ο θεος Αντωνιον]

[75.4] ἐν ταύτῃ τῇ νυκτὶ λέγεται μεσούσῃ σχεδόν, ἐν ἡσυχίᾳ καὶ

κατηφείᾳ τῆς πόλεως διὰ φόβον καὶ προσδοκίαν τοῦ μέλλοντος

οὔσης, αἰφνίδιον ὀργάνων τε παντοδαπῶν ἐμμελεῖς φωνὰς ἀκου-

σθῆναι καὶ βοὴν ὄχλου μετ᾽ εὐασμῶν καὶ πηδήσεων σατυρικῶν,

ὥσπερ θιάσου τινὸς οὐκ ἀθορύβως ἐξελαύνοντος· [75.5] εἶναι

δὲ τὴν ὁρμὴν ὁμοῦ τι διὰ τῆς πόλεως μέσης ἐπὶ τὴν πύλην ἔξω

τὴν τετραμμένην πρὸς τοὺς πολεμίους, καὶ ταύτῃ τὸν θόρυβον

ἐκπεσεῖν πλεῖστον γενόμενον. [75.6] ἐδόκει δὲ τοῖς ἀναλογιζο-

μένοις τὸ σημεῖον ἀπολείπειν ὁ θεὸς Ἀντώνιον, ᾧ μάλιστα συν-

εξομοιῶν καὶ συνοικειῶν ἑαυτὸν διετέλεσεν.

[μεταφραση χ.ν.κουβελης]

[75,4]εκεινη τη νυχτα  περιπου τα μεσανυχτα ,λεγεται,ενω βρισκον-

ταν η πολη σε ησυχια και στεναχωρια απο το φοβο και την απειλη αυ-

των που προκειται να συμβουν ξαφνικα ακουστηκαν απο οργανα καθε

ειδους μελωδικοι ηχοι και βοη οχλου με βακχισμους ευοι ευαν

και πηδηματα σατυρων σαν να εξορμα καποιος θιασος με θορυβο

[75,5]κι ηταν σαν η ευθυμη παρεα να διασχιζει τη πολη με κατευθυν-

ση προς την εξω πυλη που'ναι στραμενη προς τους αντιπαλους εχθρους

κι εκει αφου εγινε ο θορυβος πολυ μεγαλυτερος μειωθηκε[75,6]εκεινοι

που ασχοληθηκαν να εξηγησουν το σημαδι αυτο ειχαν τη γνωμη

πως ο θεος εγκαταλειπει τον Αντωνιο με τον οποιο κατεξοχην ηθελε

να συνταυτισθει και να συνυπαρχει

[Απολειπειν ο θεος Αντωνιον-Κ.Π.Καβαφης]1911

Σαν έξαφνα, ώρα μεσάνυχτ’, ακουσθεί

αόρατος θίασος να περνά

με μουσικές εξαίσιες, με φωνές—

την τύχη σου που ενδίδει πια, τα έργα σου

που απέτυχαν, τα σχέδια της ζωής σου

που βγήκαν όλα πλάνες, μη ανωφέλετα θρηνήσεις.

Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,

αποχαιρέτα την, την Aλεξάνδρεια που φεύγει.

Προ πάντων να μη γελασθείς, μην πεις πως ήταν

ένα όνειρο, πως απατήθηκεν η ακοή σου·

μάταιες ελπίδες τέτοιες μην καταδεχθείς.

Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,

σαν που ταιριάζει σε που αξιώθηκες μια τέτοια πόλι,

πλησίασε σταθερά προς το παράθυρο,

κι άκουσε με συγκίνησιν, αλλ’ όχι

με των δειλών τα παρακάλια και παράπονα,

ως τελευταία απόλαυσι τους ήχους,

τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου,

κι αποχαιρέτα την, την Aλεξάνδρεια που χάνεις.

.

[χ.ν.κουβελης]2013

ραγδαια τα συμβαντα,το 44 δολοφονηθηκε ο Ιουλιος Καισαρας

το 43 η τριανδρια το 42 στους Φιλιππους η τιμωρια

των δολοφονων το 41 στη Ταρσο της Κιλικιας

γνωρισε την Ελλαδιτισα βασιλισα Κλεοπατρα

απο το 41 μεχρι το 31 ηδονικα ζουσε στην Αλεξανδρεια

με μουσικες εξαισιες κι αρωματα μεθυστικα

τους φλοισβους του Νειλου τους λωτους

τα λογια τους ψιθυρισμους τα ζεστα κορμια

με τετοια γεμισε ο βιος του κι ηθελε αυτοκρατορια για κεινη

και για κεινον να χωρεσουν  μαζι και τα παιδια τους

ο Καισαριων και τα μικρα ο Αλεξανδρος κι ο Πτολεμαιος

αλλωστε τους ειχαν μοιρασει και τα βασιλεια

ο Καισαριων βασιλευς των βασιλεων

ο Αλεξανδρος βασιλευς των Αρμενιων της Μηδιας και των Παρθων

ο Πτολεμαιος της Κιλικιας της Συριας της Φοινικης

μια μερα με ζεστο ηλιο κι ολοι οι Αλεξανδρινοι βγηκαν

εξω να γιορτασουν το γεγονος κι ηταν πραγματι

λαμπρη μεγαλειωδης γιορτη αυτη η χειροτονηση

το 31 ηρθε η  καταποντιση το μεγαλο ναυαγιο

στο Ακτιο,

το 30 ο θεος Διονυσος τον εγκαταλειπει

μαζευει το θιασο του και τα μεσανυχτα με θορυβο

με μουσικες και κραυγες φευγει απ'την Αλεξανδρεια,

ας παει στα κομματια,τι θα τον ωφελουσε να εμενε,

ο Οκταβιος δεν χωρατευει,εξω ετοιμαζει τα σχεδια του

να μην λαθεψουν,ουτε ιδρωνουν τ'αυτια του

απο τετοια γουστα,φαιδροτητες,

ο κοσμος,η αυτοκρατορια δηλαδη

ειναι πολυ σοβαρη υποθεση να την χειριζονται αδυναμοι

επιρρεπεις τυποι σε γυναικες και απολαυσεις,

αλλα τι ξερει εκεινος απο χαρες κι απολαυσεις της ζωης,

αχρωμος,σκληρος,ας κυβερνησει,αυτον δεν τον ενδιαφερει,

αφου δεν μπορει να κυβερνησει οπως θελει

ας τελειωσει το εργο,η ιστορια του,

κι ο θεος,σιγουρο ειναι,αλλον θα'βρει να παιδεψει,

υστερα,στο κατω κατω της γραφης τι τον παιδεψε,

αντιθετα,

χαρηκε,απολαυσε,εζησε

καθολου δεν ηταν για veni vidi vicis,

κουφιες ματαιοτητες

τωρα,το ξερει,θαρραλεος οπως ειναι,ο κυβος ερριφθη,

alea jacta est

.

.

ΕΤΣΙ ΑΠΟΤΕΛΕΙΩΣΕ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΤΟΥ ΤΟ 53 π.Χ Ο ΚΡΑΣΣΟΣ ΤΟ ΠΑΛΑΙ
ΠΟΤΕ ΔΥΝΑΤΟΣ ΚΑΙ ΙΣΧΥΡΟΣ ΣΤΗ ΡΩΜΗ

.

εκεινος ο ισχυρος Κρασσος τι ζητουσε τα περισσοτερα

σε τοσους και τοσους πλειστηριασμους πηρε σπιτια

οσο-οσο κι εκανε μεγαλη περιουσια σπο πυρκαγιες

κι αλλα προσχεδιασμενα κολπα γκροσα

επαιξε σ'ολα τα τραπεζια και τα χρηματιστηρια

των κερδοσκοπων ρισκαρε και κερδιζε και

με τον Σπαρτακο και με τον Κατιλινα και με τον Καισαρα

και με τον Πομπηιο τριανδρια και το 53 π.Χ

στη Συρια ανθυπατος τα'βαλε με τους Παρθους

προσβλεπε και στη συμμαχια του Αρταβαζη του Αρμενιου,

μωρος δεν ηταν,αυτα τα πραγματα στη πολιτικη ειναι

αβεβαια αιολα και ποτε κλεινουν απο'δω και

ποτε απο'κει αναλογα τα τρεχοντα συμφεροντα

δεν ειναι να βασιζεσε σε τετοιους λογους

και τελειωσε η τραμπα με τον Αρταβαζη

εκεινος συμπεθεριασε με τον Ορωδη,την αδερφη του

την πηρε ο γιος του Πακορος,γυρισε το φυλλο

τον απομονωσαν τον κυνηγησαν και στις Καρρες

της Μεσοποταμιας τον κατανικησαν και του αποτελειωσε

τις λεγεωνες ο Σουρηνας,τον επιασαν και του εκοψαν

το κεφαλι και το δεξι χερι και εστειλαν το κεφαλι

με καποιον Σιλακη στον βασιλια Ορωδη ανθρωπο

φιλοτεχνο και φιλομαθη και τουτο ετυχε απογευματινη

ωρα στην εξαισια πορφυρη δυση του ηλιου οταν συνετρωγε

και συνδιασκεδαζε με τον φιλο του Αρταβαζη ανθρωπο

των γραμματων που ηξερε τα ελληνικα φαρσι κι εγραφε

και τραγωδιες και ιστορικα οταν εβλεπαν κι ακουγαν με μεγαλη

αισθητικη απολαυση τον Τραλλιανο υποκριτη Ιασονα

ν'απαγγελει,λεει ο Πλουταρχος,απο τις Βακχες του Ευριπιδη

τη σκηνη της Αγαυης και θεατρικη μασκα του Πενθεα φορουσε

κι οταν πεταχτηκε πανω στη σκηνη θριαμβευτικα το κομμενο

κεφαλι του Κρασσου το σηκωσε ο ηθοποιος στα χερια του

κι αφου εβγαλε τη μασκα του και την εδωσε σ'αλλον ηθοποιο

με το κεφαλι στα χερια του επαιξε με τον χορο τον ρολο

της μαινομενης Αγαυης κι ακουστηκαν στο θεατρο οι στιχοι

φερομεν εξ ορεος ελικα νεοτομον επι μελαθρα

μακαριον θηραμα

και,τις εφονευσεν;

Εμον το γερας,

πεταχτηκε τοτε καπ+οιος Εξαθρης,Εγω τον σκοτωσα,

σε μενα ανηκει η πληρωμη

και πληρωθηκε πλουσιοπαροχα κι αυτος και ο υποκριτης

για την τεχνη του

ετσι αποτελειωσε τις μερες του το 53 π.Χ ο Κρασσος

ανδρας δυνατος και ισχυρος στη Ρωμη και γελοιοποιηθηκε

σε μια τραγωδια στην αυλη του Ορωδη

Τοσα ονοματα ηθοποιοι στις μυλοπετρες της Ιστοριας

.

.

Στις Μυκηνες το φως τρυπησε τις λεξεις

.

στις Μυκηνες το φως τρυπησε το ξυλο

μιας  προσωπιδας,ενας κοτσυφας αρχισε το τραγουδι,

τα βηματα του Αιγισθου στις πετρες εσβησαν

δυσκολο ειναι στον ανθρωπο να σηκωσει τις λεξεις

ν'ακουσει την ανασα τους

Αυγουστος,καυτη μερα,κι οι τουριστες φωτογραφιζουν

μια αναγλυφη πετρα γεγονοτων και την ελια

και το κυπαρισσι ,τη θαλασσα περα

η Κλυταιμνηστρα εχει το ουζερι ''ΠΟΛΥΧΡΥΣΑΙ ΜΥΚΗΝΑΙ''

φρεσκο ψαρι και ψητο χταποδι στα καρβουνα σερβιρει

και στη διαπασον  το συρτακι,ο Ορεστης τοτε

πιαστηκε απο τους χωροφυλακες,τον εδεσαν

τον εσυραν στο θεατρο,''δεστε τον,ποιος τον ξερει;

ποιος ειναι αυτος ο αλητης;''σιωπη,κανενας

δεν τολμησε να μιλησει πως τον ηξερε,κι ας τον ηξεραν

καλα ολοι τους ,και μαζι του ειχαν συνομωτησει,σιωπη,

ολοι φοβισμενοι,ετρεμαν,και χειροκροτησαν το θεαμα,

να μην μπλεξουν,χειροκροτησαν με προσποιητο

ενθουσιασμο,

και τοτε ξαφνικα ενα παιδι απο τα πανω καθισματα

κατεβηκε τρεχοντας και φτανοντας στη σκηνη γυρισε

προς το μερος των θεατων και κατεβασε το παντελονι του

και τους εδειξε τ'αποκρυφα του,''να!'',τους φωναξε,

''Η Ιστορια ειναι αλλα γεγονοτα.Μην ξεγελιεστε''

τους φανηκε αστειο,θεαμα,μια μοντερνα παραξενια

του σκηνοθετη,γελασαν,Ιστορια,γεγονοτα,κουραφεξαλα,

τοτε οι χωροφυλακες κι ο Ορεστης μπηκαν μπροστα του

και υποκληθηκαν στο κοινο

χειροκροτηματα

η παρασταση τελειωσε,μια  τεραστια  ανεπαναληπτη επιτυχια

και μετα απο εκεινα τα γεγονοτα οι θεατες σκορπιστηκαν

στα διαφορα κεντρα αναψυχης της περιοχης ,ταβερνες

και ζαχαροπλαστεια και αλλα

να τελειωσουν ευχαριστα την υπολοιπη μερα τους

.

.

Αναφορα στον Πλωτινο

[ Εν-Νους-Ψυχη ]

.

στον Αμμωνιο Σακκα εμαθε τα πρωτα

στην Αλεξανδρεια ,τα πολλα ενα ειναι;

ρωτησε,και μετεπειτα στη Ρωμη ρωτουσε

και απαντουσε και ξανα ρωτουσε κι απαντουσε,

τα αναφερει αυτα ο Πορφυριος ο μαθητης,και

δεν εγραφε,πως να γραψει αυτο που αλλαζει

και δεν μενει σταθερο,τι μια ισχυει,

την αλλη αντικρουεται,η αληθεια πολεμος,

το ενα πολλα και τα πολλα ενα

κι ο Νους να τα οργανωσει να τα ταξινομισει

με την Ψυχη να τρεμει τι ειναι Αληθεια

τι Ψεμμα,

και τις Εννεαδες εγραψε ο δασκαλος,αφου υποχωρησε

κι ενας απο μας χρονια αργοτερα ρωταει

Τι ειναι ο Πλατωνας σημερα;

πτηση αεροστατου στις Ιδεες

.

.

Ο λουομενος Κουρος στην Αγριλια του Αστακου

.

ο ηχος της θαλασσας εσκαγε πανω στα βραχια

μ'αφρους τα εσκαβε

τα κοχυλια ανασαιναν τα νερα

ανιδεα

οταν περνουσαν τα πολλα καραβια των Αθηναιων

για τη μεγαλη σικελικη εκστρατεια

ουτε ο τιμιος αλλα δεισιδαιμων Νικιας

ουτε ο ανδρειος Λαμαχος

ουτε ο εφυης αλλα εφιαλτικα διπροσωπος Αλκιβιαδης

γνωριζαν την εκβαση  της επιχειρισης

τα ελη τα λατομεια τον χαμο χιλιαδων ψυχων

τον μεγαλο ολεθρο

ουτε οι δυστυχεις γνωριζανε το μειδιαμα του Κουρου

που παραπλεανε σε παραλια του Αστακου

.

.

. 

Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΟΥ ΚΥΚΛΟΥ

[Ο ΑΙΑΣ ΤΟΥ ΣΟΦΟΚΛΗ]-χ.ν.κουβελης 

.

ακουστε εσεις ναυτες συντροφοι του Αιαντα

τωρα τον δυνατο Αιαντα βαρια τρελλα του  πηρε τα μυαλα

κι εχει σφαγμενο κοπαδι  και τα χερια στο αιμα

κι αλλα ζωα τα' σφαζε κι αλλα στα δυο τα κοματιαζε

και σ'ενα κριαρι κοβει κεφαλι και γλωσσα

κι αλλο το δενει και με λουριδα το χτυπαει ουρλιαζοντας

βρισιες ακουγες μαζι και  γελια αγρια

κι υστερα απ' αυτα τα ακατανοητα ησυχασε

οπως δυνατος νοτιας ησυχαζει αφου ολα τα γκρεμισε

και τα σκορπισε στο αγριο περασμα του

ησυχασε και στα μυαλα του ηρθε κι ειδε τι φρικιαστικα εκανε

κι οσο η Τεκμησσα η γυναικα του τα θυμαται ανατριχιαζει 

και φοβαται γι'αυτα και για τα μελλουμενα 

θυμαται πως ο Αιαντας στη τρελα του μεσα αρπαξε μαχαιρι

κι εκεινη η δυστυχη του φωναξε,τι πας να κανεις Αιαντα;

κι εκεινος της απαντησε,

παψε,η σιωπη ειναι στολιδι της γυναικας,

και στα σκοταδια ορμησε και χαθηκε στη νυχτα

και μητε ηξερε που πηγε και τι εκανε

κι οταν γυρισε ειχε ταυρους κριαρια και σκυλια δεμενα μαζι

και τα' σερνε

και τα'σφαζε σ'αλλο εκοψε το σβερκο σ'αλλο εκοβε το λαιμο

και μεσα στο κοπαδι γυρνουσε αγριεμενος και τα χτυπουσε τα ζωα

με βρισιες σαν να'ταν ανθρωποι αντρες εχθροι κι ακουγες

βρισιες με καποιον να λογομαχει ονοματα καθαρα δεν ξεχωριζες

κι ακουγες και γελια καθως κανει τρελλος

θυμαται η γυναικα πως σαν ξαναρθε στα μυαλα του ειδε γυρω του

οσα φρικαλεα επραξε τη μεγαλη σφαγη και τοτε εβγαλε φωνη μεγαλη

ουρλιαξε κι αρπαξε τα μαλλια του να τα ξεριζωσει

κι εκεινη την εβριζε πως τουτα τα φριχτα εγιναν και δεν τον εμποδισε

και τη ρωτουσε να του πει κι εκεινη του ειπε 

και σαν τ'ακουσε φωναξε δυνατα ουρλιαξε

κι ηταν σαν η καρδια να του ξεριζωθηκε

κι ηταν σαν αγριος ταυρος που μουγκριζει

και τον βλεπει να καθεται ακινητος κι αμιλητος

και μητε να φαει θελει και μητε να πιει νερο

και της φαινονταν πως κατι κακο του τριγυρνουσε το κεφαλι

κατι κακο να κανει στον εαυτο του τον ιδιο

και τον ακουσε να φωναζει τ'ονομα του παιδιου τους

παιδι μου παιδι μου 

και τ' ονομα του Τευκρου τ'αδερφου του φωναζε και τον γυρευε

ο Τευκρος,που ειναι ο Τευκρος;που σπαταλαει  τις ωρες του

τωρα που εγω  θα χαθω;

η τρελλα μ'αρπαξε και μου ξετιναξε μυαλο και τιμη

κι εγινα ντροπιασμα και γελασμα σ'ανθρωπους και στο τοπο

κι αντι να σκοτωσω τους αθλιους εσφαξα τ'αθωα ζωα

ας τους σκοτωνα κι ας σκοτωνομουν κι εγω υστερα

κι εκεινη η δυστυχη ακουσε και  του'πε

και τι τι θελω τη ζωη μου χωρις εσενα

χωρις τον αντρα μου και χωρις τον πατερα το παιδιου μου;

κι εκεινος φωναξε μ'απελπισια

που να παω;που να κρυφτω και μην φαινομαι;

ετσι ατιμασμενος που καταντησα;

αιαζω τ'ονομα μου

να ξερω πως φταινε οι αθλιοι που δεν πηρα τα οπλα του Αχιλλεα

ποιος ηταν αξιωτερος απο'μενα να τα παρει;

κανεις

ολοι δελοι και πλανοι, σκουληκια

και τωρα ζητουν την τιμωρια μου ζητουν το κεφαλι μου

κι η γυναικα του'πε με παραπονο και φοβο

αν εσυ χαθεις θ'αρπαξουν εμενα και το παιδι 

σκλαβα στα ξενα και το παιδι ορφανο και περιφρονημενο

και τετοια ατιμωτικα λογια θ'ακουω

να η γυναικα και το παιδι του Αιαντα,σκλαβοι,τι καταντια,

να τι επαθαν και δυστυχουν

αλλον,να το ξερεις,απο σενα δεν εχουμε

κι εκεινος αρπαξε το παιδι στα δυο του χερια κι ειπε

αληθεια,τιποτα απ'αυτα δεν νιωθεις κι ουτε καταλαβαινεις

και γυρνωντας στη γυναικα ειπε

παρε γυναικα το παιδι και φυλαξε το απ'τους εχθρους

σταματα τα κλαματα,

τα κλαματα στις γυναικες αρεσουν

ετσι που' ρθαν τα πραγματα δεν εχει γυρισμο

το μαχαιρι εχει το λογο τωρα

ο απειρος χρονος ολα στο φως τα φανερωνει κι ολα τα κρυβει

ολα τ'αλλαζει

τον χειμωνα διαδεχεται το καλοκαιρι

η νυχτα ανταλλασεται με τη μερα

κι ο εχθρος φιλος γινεται 

και το μαχαιρι του Εχτορα πρεπει να πεταξω να εξαφανισω 

σε κουφιο και κρυφο τοπο να θαψω

τα δωρα των εχθρων δωρα δεν ειναι

και σ'ερημικη παραλια βρεθηκε ο Αιαντας 

και στην μαλακη αμμο καρφωμενο ορθο το μαχαιρι ειχε

ακονισμενο γυαλιστερο να περιμενει 

το πελωριο το μεγιστο σωμα το πελωριον  ερκος Αχαιων

δεν δειλιαζε,ετοιμος ηταν,

ολα κανονισμενα

εστειλε τη Τεκμησσα να φωναξει τον αδερφο του τον Τευκρο

να προφτασει να παρει τ'αψυχο κορμι του

πριν  το βρουν οι εχθροι και το το ριξουν στα σκυλια 

και στα ορνια να το φανε

ενα πεσιμο πανω στο ορθο μαχαιρι ,και το τελος,

η πνοη κοπηκε η ζωη κυλησε κι εσπασε σε κοματια

ψιλη αμμος

και θελω οπως εγω σφαχτηκα ετσι κι αυτοι οι αθλιοι

να πανε σφαγμενοι απο τα ιδια τα παιδια τους

μεσα στα σπιτια τους

ο ενας κυκλος φερνει τον αλλο κυκλο

.

.

ΟΛΙΓΟΝ ΠΡΙΝ ΤΟΝ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΝ ΤΟΥ 31 π.Χ

.

οι Αλεξανδρινοι βεβαιως εχουν μεγαλη εφεσιν εις την τεχνην

εις την ζωγραφικην και την γλυπτικην και την αρχιτεκτονικην

και τα θεατρα κατακλυζουν εις δραματικες και κωμικες παραστασεις

και χειροκροτουν και σχολιαζουν εμβριθως

την ιστοριαν ομως την παραμελουν εις τα γεγονοτα κωφευουν

και ελαχιστα,και αφελως,τους απασχολουν εις τας συζητησεις των

εις την Ρωμην ομως αλλα σχεδιαζει γι'αυτους ο Αυγουστος

και για τον Μαρκον Αντωνιον και για την Κλεοπατρα Ζ'

του Πτολεμαιου ΙΒ' του Αυλητη ''ετσι κι αλλιως''λεγουν''καιρο ειναι

που εχουμε καταντησει ανεπισημως ρωμαικη επαρχια'',

μ'αυτους τους γαμους της βασιλισσας ποτε με τον Ιουλιον Καισαρα

και ποτε με τον Μαρκον Αντωνιον''

το νιωθαν αυτοι ,κι ηταν ανοησια να το εμποδισουν

παρα να κοιταξουν επρεπε πως θα ωφεληθουν περισσοτερο

με την μελοντικη κατασταση των πραγματων,

την τυχη των Σελευκιδων στη Συρια θα ειχαν,

κι αυτη η τωρινη δοξα ειναι προσκαιρη χωρις θεμελια και οι κατακτησεις,

ολες οι κατακτησεις γενικα,θα σαρωθουν,ονειρο καπνος και διαλυθηκαν,

''ειχαμεν επιτυχιες ςις Φοινικην εις Κιλικιαν εις Κρητην

εις Αρμενιαν εις Συριαν εις Μικραν Ασιαν εις Κυρηναικην

και εις την Ινδιαν θα εχομεν'',ας ειναι,

ολα στηριγμενα στη γοητεια και την εφυια της Κλεοπατρας Βασιλισσης,

αλλα και στην ικανοτητα και τη θεληση μιας απογονου

των Πτολεμαιων,

η Venus Genetrix με τους Ερωτιδεις τις Νηρηιδες και τις Χαριτες

και τη δολοφονια της αδερφης της Αρσινοης Δ' και καποιου

αδελφου της Πτολεμαιου ΙΓ'

ετσι ετελειωσε λιαν αδοξως η μεγαλη ελληνικη δυναστεια

του Μακεδονα στρατηγου Πτολεμαιου Α' του Λαγου

το λαμπρον επιγονον εν Αιγυπτω εκ της μεγαλης εν τη Ασια

εκστρατειας του Αλεξανδρου

και ο Αλεξανδρος Ηλιος και η Κλεοπατρα Σεληνη και ο Καισαριων

ο Βασιλευς των Βασιλεων κενα ονοματα

το 31 π.Χ ηταν το τελος ολων αυτων των ψευδαισθησεων της ιστοριας

.

.

Η ΜΕΓΙΣΤΗ ΕΝ ΤΗ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ

μετα το 323 εμεις οι Πτολεμαιοι της Αλεξανδρειας και οι επιλοιποι

Επιγονοι 

Σευλεκιδες της Συριας Ατταλιδες τηε Μικρασιας Αντιγονιδες της Πελλας

πολυ υπερεχομεν εις τον κοσμον εις πολιτισμον εζοχον 

και εις πλουτον αμυθητον εις εμπορεια και εις πολυανθρωπους πολεις

Ελληνες Αιγυπτιοι Ιουδαιοι Εβραιοι Λιβυοι Αφρικανοι Ρωμαιοι ουδενος 

εξαιρουμενου ελληνιζοντες 

εγω ο Δημητριος εδω εις την συνοικιαν Βρουχειον διαχειριζομαι τα οικονομικα 

της μεγαλης εν Αλεξανδρεια Βιβλιοθηκης και με εσταλει σημερον επισημον

εγγραφον 

και να προσεξω πρεπει πως απαγορευεται αυστηρως η εξαγωγη παπυρων

μετρον λιαν απαραιτητον για να κατασταλει ο αθεμιτος ανταγωνισμος

της βιβλιοθηκης της Περγαμου

πολιτικη προπαγανδα των Σελευκιδων 

αυτο εχω να επιμεληθω

εργον πολυ βαρυτατον και με μεγαλας επιπτωσεις

για την Μεγαλην Βιβλιοθηκην που ο Δημητριος ο Φαληρευς εισηγηθει

εις τον Πτολεμαιον τον Α' την ιδρυση της 

ο Φαληρευς ηταν μαθητης του Αριστοτελη και του Θεοφραστου 

κι ειχε βαθεια εις τον νου του την Πολιτεια του Πλατωνα

υπαρχει εις το αρχειον και η επιστολη του Πτολεμαιου του Γ' προς ολους 

τους ηγεμονας του κοσμου 

οι Αθηναιοι εστειλαν Ασχυλο Σοφοκλη και Ευριπιδη 

στα ερμαρια της ειναι τα Στοιχεια του Ευκλειδη οι Αριθμοι του Ευδοξου του Κνιδιου 

το κοσκινο του Ερατοσθενη τα ημικυκλια του Παππου τα Σχολια της Υπατιας 

οι χαρτες των αστερισμων του Ιππαρχου η τριγωνομετρια και το ηλιοκεντρικο

συστημα του Αρισταρχου του Σαμιου οι χαρτες και τα επικυκλια συστηματα 

του Πτολεμαιου τα κωνικα του Απολλωνιου τα μηχανικα του Αρχιμηδη

τα Πνευματικα του Ηρωνα η ερευνα εις τον Ιπποκρατην του Ηροφιλου

τα περι νοησεως πορισματα του Ερασιστρατου και τα δεκαπεντε βιβλια του Γαληνου

περι ανατομιας και ιατρικης

αυτος ο μεγας εγκεφαλος της παγκοσμιας γνωσης καταστραφηκε

ο Σενέκας εις το De tranquillitate animi ΙΧ πιστοποιει την πρωτη καταστροφη

επι Ιουλιου Καισαρα που καηκε το Βρουχειον

επειτα καποιος Καρακαλλας ρωμαιος αυτοκρατορας δεν χωνευε τους Αλεξανδρινους 

γιατι τον ειρωνευονταν και του ειχαν μπει στη μυτη

Και δη τους φιλοσόφους, τους Αριστοτελικούς ονομαζόμενους, τα τε άλλα δεινώς 

εμίσει, ώστε και τα βιβλία αυτού (του Αριστοτέλη) κατακαύσαι εθελήσαι 

α εν τη Αλεξανδρεία είχον,

τα του Καρακαλλα τα αναφερει ο Διων Κσσσιος

το 391 παει και το Σεραπειον επι Θεοδοσιου

επειτα ηρθε εις το προσκηνιον καποιος ο Ιωάννης Φιλόπονος βιβλιόφιλος

αυτος δεν καταφερε να σωσει τα βιβλια

''η' ειναι περιττα η' ειναι επιζημια'' του ειπαν 

κι εγιναν καυσιμη υλη να ζεσταθουν τα πολυαριθμα λουτρα της πολης

λιαν χρησιμοτατα εχρησιμευσαν 

τοσα μεθυστικα αρωματα κι αλοιφες να παγουν χαμενα για τις ερασμιες 

κυριες της Αλεξανδρειας να μην επαλοιφθουν τα ηδυπαθη σωματα 

για τες αισθητικες των απολαυσεις;

και τωρα η ερημος εις την συνοικιαν αυτη

.

.

2014.Περι της Συνομωσιας του Κατιλινα Νεωτερα

απετυχε στις επιδιωξεις του

το 65 το 64 το 63 Υπατος δεν εκλεχθηκε

δεν του εμεινε αλλο παρα η συνομωσια

o tempora o mores

κι αν απετυχε στα σχεδια του και τελικα συνετριβει

καποια Φουλβια φταιει

και παντα καποιος Κικερων καιροφυλαχτει

.

.

Η TOUR-SHOW RETOURN ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΠΟΣΕΙΔΩΝΙΑΤΩΝ 2014 μ.Χ

(Η ενσταντε φωτογραφια μιας ευτυχισμενης μερας ενος νεαρου δυτη

στην Ποσειδωνια το 480 π.Χ)

τον 7ο αι. ηρθαν οι Συβαριτες απογονοι αποικων Αχαιων απο την Ελικη

και Ιωνων της Τροιζηνας και αποικησαν στο Σαλερνο

εκει στον κολπο εχτισαν την Ποσειδωνια πολη λαμπρη και πλουσιωτατη

Μετεπειτα ιστορει ο Αριστοξενος ο Ταραντινος πως οι Λευκανοι

αφου εκμεταλλευτηκαν τους εμφυλιους των Ελληνων και με δολο 

δολοφονησαν τον Αλεξανδρο Α' τον Μολοσσο κυριαρχησαν στην παλαι

ποτε ισχυρη πολιτεια και τους Ελληνες εξευτελιζαν να μην ομιλουν πλεον

την ελληνικην γλωσσα τους κι ουτε τα ελληνικα εθιμα να ακολουθουν 

μοναχα τους επετρεψαν καθε χρονο μια φορα να συναθροιζονται 

εντος των τειχων και να ενθυμουνται τα ελληνικα τα ονοματα 

και τα ενδοξα προγονικα και να τους βλεπουν με τι πικρα και νοσταλγια 

να οδυρονται -ενα εξοχον θεαμα γι'αυτους να διασκεδασουν την ανια τους 

οπως στα θεατρα με ηθοποιους-ωσπου καταντησανε εν τελει τα ελληνικα 

κενα γραμματα μη πλεον ενθυμουμενοι οι Ποσειδωνιαται τι εκφραζανε

και ποια ητανε η ουσια τους δι'αυτους

Και του Πυρρου καθολου δεν βοηθησαν οι νικες-αλλωστε πυρρειες νικες ηταν-

Το 273 επικρατουντες οι Ρωμαιοι την ονομασαν λατινικα το Paestum

και στην Αργεια Ηρα τωρα οι τουριστες βλεπουν τον Αιαντα τον Σαλαμινιο 

να σκοτωνει τον εαυτο του ριχνοντας το βαρυ του σωμα στο ορθιο ξιφος

και περιφερονται με τις φωτογραφικες μηχανες στους τρεις  περιλαμπρους 

περιπτερους αρχαιους ναους της Αθηνας της Ηρας και του Ποσειδωνα

μεσα στην τεραστια ερημια της πολης και της δοξας της -εσαει tour show πλεον-

στο ανοιχτο θεατρο Ιταλοι ηθοποιοι υποκρινονται τους Ελληνες. Ποσειδωνιατες

με ακριβειαν θεατρικην και δεξιοτεχνιαν χειροκροτουμενοι απο τους θεατας

Και στο βαθος της μνημης ο χρονος επιστρεφοντας σε καποιο μεσημερι 

του 480 οταν νεαρος δυτης απο ψηλη εξεδρα καταδυεται με εξαισιον αλμα 

στα νερα ποταμου μια λαμπρη μερα του ενδοξου ελληνισμου μας που-αλιμονο-

ανεπιστρεπτι χαθηκε

.

.

Η ΔΑΜΟΚΛΕΙΟΣ ΣΠΑΘΗ

πολυ τον ενοχλουσε τον Διονυσιο τον Πρεσβυτερο η κολακεια,ανθρωπο εμπειρο,

και ειδικα η κολακεια του Δαμοκλη,φυσικα κι ηξερε πως ηταν  αριστος ποιητης

τελειωνει και τη  τραγωδια  του ''Εκτορος Λυτρα'',αριστουργημα διχως αλλο,

κι εκεινος συνεχιζει να παινευει την Αριστομαχη και τη Δωριχα ποσο ομορφες

και καλες και αξιες ειναι οι γυναικες του και πως τον στολιζουν τον δικαιο κυβερνητη

των Συρακουσων και πως ειχε πολυ δικιο να εκδιωξει τον Πλατωνα,ποιος ηταν εκεινος

να επικρινει αυτον και τι νομιζε πως με τις φιλοσοφιες του,τις μπουρδολογιες του δηλαδη,

το Αγαθον η  Αρετη κτλ,θ'αλλαζε την κοινωνια,ποσον μαλλον απαταται,

αυτον τον Δαμοκλη τον βαρεθηκε τις κολακειες του κι ηθελε ενα μαθημα να του δωσει

και τον καλεσε και του'πε πως για μια μερα θα γινει αυτος τυρρανος στη θεση του,

πως ελαμψε η φιλαυτια του,το ειδε στα ματια του,οταν τ'ακουσε ο ελαφρος,

το μεγα παθος της εξουσιας,η ανευ οριων απολαυση η ματαιοδοξια

και αληθεια τον εκανε τυρρανο στη θεση του και στη μεγαλη τραπεζαρια θρονιαστηκε

εν μεσω αφθονων λαχταριστων φαγητων παντοειδων  ποτων και μεθυστικων αρωματων

και απολαυμβανε υπνωτικα χαυνωτικα το χορο λαγνων ορχηστριδων και ετερπετο λιαν

οταν ξαφνικα πανω απο το στεφανωμενο κεφαλι  του ειδε το σπαθι να κρεμεται

ποσο τρομαξε τοτε ποσο φοβηθηκε μην σπασουν οι δυο-τρεις τριχες τ'αλογου

που'ταν δεμενο και πεσει με τρομερη δυναμη και του καρφωσει το στηθος

ισια στη καρδια τον τρυπησει και ρωτησε με σπασμενη φωνη λιγοθυμισμενη

τι σημαινε αυτο τ'αστειο κι ο Διονυσιος τ'απαντησε πως αν ο αρχοντας δεν προσεξει

παντα θα κινδυνευει κι ολα ειναι αιολα και τι απατηλη ειναι ολη αυτη η λαμψη

ποσο εφημερη η ευτυχια και πλανη η δυναμη και πως ατρανταχτη δεν ειναι η εξουσια

σαν κυβερνας ανθρωπους,ευκολα,αν δεν προσεξεις,ερχονται τα πανω κατω

κι η καταστροφη αναποφευκτη σε προσμενει

Αυτο το μαθημα πηρε ο κολακας Δαμοκλης απο τον τυρρανο Διονυσιο

τον Πρεσβυτερο

μια τοση δα λεπτη κλωστη χωριζει τη λαμψη της εξουσιας απο την οδυνηρη πτωση

την καταστροφη

ολ'αυτα τα αναφερει ο ρητορας Κικέρωνας στις "Ερωτήσεις Τυσκυλανές" του

.

.

Δημητριος ο Φαληρευς

ο διορισμενος στεητμαν του Κασσανδρου στην Αθηνα Δημητριος

πληρουσε ολα τα προσοντα του Πλατωνα

Φιλοσοφος Κυβερνητης

και σε πολλα εξωραισε την πολη

τοσον δε δημοφιλης ηταν που οι Αθηναιοι-που ευκολα διολου

δεν κολακευουν-του αφιερωσαν 360 ανδριαντες οσες οι μερες

του χρονου να τον τιμησουν

στα χρονια που τη Μεγαλη Αυτοκρατορια του Αλεξανδρου μοιραζαν

-τι μοιραζαν τεμαχιζαν-με Εμφυλιους και Δολοπλοκιες οι Επιφανεις Επιγονοι

απο αυτη τη δοξα και την υστεροφημια ηρθε να τον αποκαθηλωσει

ενας αλλος Δημητριος ο  Α' ο Πολιορκητης γιος του Αντιγονου του Μονοφθαλμου

τοτε αυτος κατεφυγε σ'αλλον συμμαχο τον Πτολεμαιο Α' στην Αλεξανδρεια

εκει δικο του εργο η φημισμενη Βιβλιοθηκη και με μεγιστη σχολαστικοτητα

ασκησε την Γραμματικη και την Φιλολογικη Επιστημη

και επιπλεον την Αποκωδικοποιηση των Ιερογλυφικων επιμεληθηκε

αλλ'ουτε απ'εδω γλυτωσε ο φιλοσοφος Δημητριος ο Φαληρευς

απο τους Εμφυλιους και τις Δολοπλοκιες των Σφετεριστων της Εξουσιας

ενας αλλος Πτολεμαιος  ο Β'-μη οντας πια αρεστος στο Νεο Καθεστως-

τον εξορισε στην Ανω Αιγυπτο

εκει το 283 π.Χ ενα φιδι-απ'αυτα τα δηλητηριωδη π'αφθονουν στην περιοχη-

τον τσιμπησε κι ετσι αφησε αυτον τον μικροψυχο και ματαιοδοξο κοσμο

που δεν χρειαζεται  κι αναγκη δεν εχει  καθολου τους φιλοσοφους

.

.

ΠΟΣΕΙΔΩΝΙΑΤΑΙ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

''Ποσειδωνιαται''

γυρισαμε,

εμας φωναζαν;ποιοι ηταν αυτοι;

τι σχεση εχουμε με τετοιους;

βαρβαρους η' οτι τελοσπαντων ηταν

Και τι αχρειοι ηταν να

μας ειρωνευτουν η'

και να μας προσβαλουν οι αχρειεστατοι

Α,να πανε,ποιος νοιαζεται

τα Παρελθοντα παρελθοντα

Τελος,

να ξεμπερδευουμε με δαυτα

.

..

ΠΑΝΩ Σ'ΕΝΑΝ ΑΡΧΑΙΟ ΣΤΙΧΟ

[Ομηρου Οδυσσεια,Ραψωδια Α',42-43]

αλλ' ου φρενας Αιγισθοιο πειθ'αγαθα φρονεων

.

ενα μηνα εχει,που γυρισε 

και φοβεριζει,σ'ολο το Αργος και μεσα στις χρυσες 

Μυκηνες,εχουμε ανθρωπους δικους μας μυστικους παντου

και τα μαθαινουμε,τι παει να ενεργησει εναντιον μας,

δεν θα προλαβει,θα τον τσακωσουμε στο διχτυ,σφιχτα

θα τον τυλιξουμε,

και ξερει πως το διχτυ αυτο ειναι πολυ παλια ιστορια,

κι αυτος ο μωρος κι εγω εχουμε μπλεχτει στα διχτυα του,

απ'τον μακρυνο καιρο του Τανταλου,Τανταλιδες και οι δυο,

εκεινον τον προγονος μας ,που μαγειρεψε τα κρεατα 

του γιου του Πελοπα και τα προσφερε φριχτο γευμα

να φανε οι θεοι,ετσι να τους εξεφτυλισει την ανωτεροτητα 

και τον εγωισμο,κι απο τοτε σκληρη η καταρα πανω 

στο γενος του μας αρπαξε ολους,

επειτα ο Ατρεας ο πατερας αυτουνου του αγυρτη Αγαμεμνωνα 

πηρε την εξουσια,διεδοσε κι ενα γελοιο παραμυθι,πως ενα κριαρι 

με χρυσο μαλλι του δινει την εξουσια,ολ'αυτα τα ψεματα 

τα μαρτυρησε στον πατερα μου τον Θυεστη,τον αδελφο του,

η Αεροπη,η μανα αυτουνου του αχρειου,για το κριαρι 

το χρυσομαλλο,ολες τις σκευωριες εμαθε,τι ηταν 

με την Αεροπη εραστες κρυφα,κι ο Ατρεας για να εκδικηθει 

τον πατερα μου σκοτωσε τα παιδια,που'καμε μ'εκεινη 

τη γυναικα,τα μαγειρεψε τα κρεατα τους και τον καλεσε 

σε φριχτο γευμα να φαει,και τον εξορισε τον δυστυχο,

κι εκεινος πηγε στο κρεβατι με την κορη του Πελοπεια,

να βγει συμφωνα με το χρησμο,που δωσανε οι θεοι 

ο εκδικητης του,

και βγηκα εγω απο'κεινη την αιμομιξεια,ο Αιγισθος,

η μανα μου ντραπηκε για τη γεννα της και με παρατησε

σε μαντρα βοσκου και μια γιδα αιγα με χορτασε με το γαλα της

κι αναστηθηκα,απ'αυτο το γεγονος πηρα τ'ονομα μου,Αιγισθος,

μεγαλωσα και τον σκοτωσα τον Ατρεα,

περασαν οι καιροι

κι αυτος ο πλανος βασιλευε στις χρυσες Μυκηνες και 

μεσα στο Αργος,και σκοτωσε την ιδια του την κορη 

την Ιφιανασσα να παει στον ηληθιο πολεμο,να δοξαστει 

η ματαιοδοξια του,να φερει πλουτη,να κορωσει τη φιλαργυρια του

χρυσαφια,

κι εκει περα στη Τρωαδα τι αισχιστο επραξε το μαθαμε,

τα νεα τα πληροφορηθηκαμε απ'τον Ομηρο τον ραψωδο,

αν και σε ποιηματα στιχους μετρα και ριμες ,δηλαδη κατασκευες,

τι αναντρο παιχνιδι επαιξε αυτος ο δειλος στον αντρειο

κι ευγενικο Αχιλλεα,και σηκωσε την μηνιν του ηρωα,

και τωρα νατος πισω εδω στο βασιλειο σωος και αβλαβης 

να φοβεριζει ο δειλος εμενα και την γυναικα του

την Κλυταιμνηστρα την βασιλισα,

πως τον ντροπιασαμε τον αδιαντροπο,πως ειμαστε παρανομοι 

εραστες,ολα τα χρονια που'λειπε στην ''λαμπρη υπερποντια 

εκστρατεια βγαζανε τα ματια τους οι μοιχοι ''.

ετσι ελεγε,κι ειμαστε χωρις ντροπη κι αιδω εραστες 

απο τοτε,

πως τον αδικησαμε,αυτον τον σκαιο αυτον τον καταχραστη, 

πως κυβερναμε παρανομα τον τοπο,

πως η κυβερνηση ειναι νομιμο δικο του δικαιωμα,

τετοια αστεια κι αστηρικτα λεει και διαδιδει στους φιλους του 

στους κολακες και στο πληρωμενο συναφι του,και βαζει 

λογια να ξεσηκωσει το λαο στην Αγορα στις Συνελευσεις 

πυρ και μανια εναντιον μας,

και δεν βλεπει ο αισχρος τα δικα του,τα αισχιστα,

δεν ντραπηκε να φερει πισω στη πατριδα την αμοροζα του 

και να την εχει μαλιστα σπιτωμενη,την Κασσανδρα,

την κορη του φημισμενου και σεβαστου Πριαμου,

ακους;μια πριγκιπισα να τη σερνει σκλαβα ενας λεχριτης,

κι ακομα εφερε και τα δυο παιδια,π'απεκτησε μαζι της,

τι ντροπη,κι εχει ο αχρειος το θρασος και θελει να μιλαει

περι Ηθικης και να διδασκει τα πρεποντα,

α θα'χει ασχημα μπλεξιματα,θα τερματισει η ξετσιπωσια του,

δεν θα του περασουν οι ψευτοπαλληκαριες,τι νομιζει ο ανοητος 

πως θα φοβηθουμε εκεινο το νιανιαρο τον Ορεστη,η' 

εκεινη την θεουσα την βλαμενη την κορη του Ηλεκτρα,

μια υστερικη ειναι,να το ξερει,ολος ο κοσμος το λεει,και 

μαζι της κουβαλαει κι εκεινη την ανοητη κι αβουλη αδερφη της 

την Χρυσοθεμι,

τετοια να μηχανευεται να κανει και θα το φαει εξαπαντος 

το κεφαλι του,η Κλυταιμνηστρα τον μισει,οσο δεν γινεται,

ουτε στα ματια της δεν θελει να τον δει,

τον σιχαινεται τον παιδοκτονο,κι εγω με τη σειρα μου τον μισω

για οσα κακα εκαναν και συμφορες εφεραν οι Ατρειδες

στην οικογενεια μου και σ'εμενα,

ακους;να ειμαστε σφετεριστες της εξουσιας εμεις οι ακρα 

νομιμοι κληρονομοι;

τι θελει;την ιδια του γυναικα και βασιλισα την πηρα 

στο κρεβατι μου,ειμαι αντρας εγω κι οχι ενας αναντρος πολυλογας 

και ψευτης,

που να'ξερε;πως του ετοιμαζουμε αυτες τις μερες που ερχονται

τον χαμο του,μυστικη παγιδα του στηνουμε,στο λουτρο αμεριμνο 

θα τον πνιξουμε,εγω με την Κλυταιμνηστρα,οι δυο μας,κι ας

μας συμβουλευουν να πραξουμε φρονιμα,ν'αποφυγουμε τη βια,

''το ενα φονικο φερνει στ'αλλο φονικο'',τι μας νοιαζουν πια

οι συνεπειες των πραξεων μας;μαθαμε στη σκληροτητα,

ο Τανταλος εσφαξε κι εβρασε τον γιο του,ο Ατρεας σκοτωσε

κι εβρασε τα παιδια του Θυεστη,τ'αδερφια μου,και του'δωσε

να φαει τα βρασμενα κρεατα τους ,εγω με τα χερια μου 

σκοτωσα τον Ατρεα,τωρα ηρθε η σειρα να σκοτωσω 

τον γιο του,τον Αγαμεμνωνα,γιατι να'χω τυψεις για εναν

παιδοκτονο,που πολυ μισω;

ειναι νυχτα βαθεια περασμενη ωρα,η γυναικα η Κλυταιμνηστρα 

κοιμαται στο κρεβατι στο πλαι μου,εγω αγρυπνω στο σκοταδι 

και λογαριαζω,δεν φοβαμαι,θα εκτελεσθει με καθε ακριβεια και 

τελειοτητα το σχεδιο η μηχανη ,

ο Αγαμεμνωνας θα εκτελεσθει,τελειωσε,

κι επειτα ας γινει οτι ειναι να γινει,ας εξελιχθουν τα γεγονοτα 

ανεμποδιστα,θα τα περιμενουμε ησυχοι και γαληνιοι,

ετοιμοι απο καιρο,

θα'ρθει ο Ορεστης να μας δολοφονησει, εμενα τον πατριο

και φονια του πατερα του Αιγισθο και τη μοιχαλιδα συνεργο 

μητερα του Κλυταιμνηστρα,που το βυζι της εβαζε στο στομα του

να τον θρεψει μικρο με το γαλα της,και τωρα ξεστομιζε βρισιες,

με την Ηλεκτρα βοηθο θα'ναι στο φονικο και τον καρδιακο φιλο 

και ξαδερφο του Πυλαδη,

τι εχουμε να φοβηθουμε,τοσο αδυνατοι ,που ειμαστε; 

ζησαμε τη ζωη μας μεσα στο φοβο και την αναγκη,

οι χαρες μας λιγες και συντομες,

το ξερουμε πως οι επερχομενοι ανθρωποι

θα γραψουν για τις πραξεις μας,θα τις κρινουν ,αδικα η'

δικαια,αναλογα με τα συμφεροντα,που θα εξυπηρετουν,

κι οπως ο κοσμος θα'χει αλλαξει στο δρομο του 

και θα τον κανονιζουν αλλοι νομοι κι αλλες ιδεες 

.

..

ΕΙΣ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΝ

Αρτεμ[ι]τι Αγροτ[ερα]

Θεογενης Πεισιθεου

Καλλιφων Θεογενεος

Σωτων Φαιδρια

Φοξος Σωτιωνος

Φιλων Σωτιωνος

Πραυχος Πεισιθεου

Λαμιος Σωτυλου

Σωτιων Ταυρωνος

Σωτων Σωτωνος

Σωτιων Σωτιωνος

Ηρακλειτος Λεοντισχου

Νικων Ιππαρχου

Σωτιων Κλεωνος

Συγκυναγοι

Σωτων Αγησαρχου

Δημωναξ Αισχυλου

Σωτιων Λευκιου

Νικομαχος Ανδρωνος

Ν]εοπτολεμος Παυσανια

Λυσι]στρατος Φαλακριωνος

ματαια,στο Search στο Facebook

κανενας κυναγος και κανενας συγκυναγος

μ'αυτα τα ονοματα

ματαια,ν'αναζητας οτι ξεχασες

στη πλακα γραμμενα τα ονοματα τους

στο ιερο των Αγιων Αποστολων στο Δραγαμεστο

εκει στην Ακαρνανια απο τον 2ο αιωνα π.Χ

Ματαια

Και το αινιγμα τους,τι να προσφεραν

στην Αρταμιτα την Αγροτεραν

κι αξιζε να μνημονευτουν;

αχρειστοι σε μας τωρα να προσφερουν κατι,

εστω κατι μικρο να μας σωσουν

[και βεβαια ξερουμε η' υποπτευομαστε

το δωρο τους στην Αγροτεραν,

καποιο ελαφι η' καποιο αγριογουρουνο

η' καποια γιδα αιγα στην αναγκη]

.

.

ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ ΝΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΟΥΝ

Και αυτος ο ποθος πολλων εκ των

συμπολιτων μας για εξουσια,να κυβερνησουν

να μας κυβερνησουν,

τοσο μεγαλος κι ακατανικητος οπως λιγουρα για

φαβα

Διονυσος:μη σκωπτε μ'ωδελφ'. Ου γαρ αλλ'εχω κακως,

τοιουτος ιμερος με διαλυμενεται

Ηρακλης:ποιος τις ωδελφιδιον;

Δι:ουκ εχω φρασαι.ομως γε μεντοι σοι δι'αινιγμων

ερω.ηδη ποτ'επεθυμησας εξαιφνης ετνους;

Ηρ:ετνους;βαβαιαξ,μυριακις γ'εν τω βιω

Δι:αρ'εκδιδασκω τι σαφες η' τερα φρασω;

Ηρ:μη δητα περι ετνους γε,πανυ γαρ

μανθανων

Δι:τοτουτοσι τοινυν με δαρδαπτει

ποθος

οπως για φαβα[ετνους] ποθος[ιμερος] διαλυμαινεται

με μανια τους διαλυει τους κοβει

λιμασμενους

τους συναρπαζει[δαρδαπτει]

τους αρπαζει και τους σηκωνει

φαβαιαξ η εξουσια,

.

Μαλλον απο χεσιμο φαβαεξουσιας

θα εκπεσει η Δημοκρατια μας,Ω Ελληνες

.

.

ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ ΓΛΩΣΣΑΣ-ΕΛΛΗΝΙΚΗ

.

''Look how beautiful is a flower''

hold up a flower

There is beauty

I believe it

But,in those days I didn't have time

I've learned to draw icones

Now,a bird is passing

I don't know where

[η λεξη υδωρ αντικατασταθηκε απο τη λεξη νερο-

στο τελος του 6ου αιωνα και στις αρχες του 7ου

ηρθαν οι Σλαβοι στην Πελοποννησο-αυτο γραφτηκε

στο Χρονικο της Μονεμβασιας]

εκεινοι οι συγγραφεις απεφευγαν τους χυδαισμους

δεν απεφευγαν ομως τους αττικους τυπους,τον δυικο αριθμο

και τη χρηση της ευκτικης

γραφηκαν συντομα ποιηματα σε ελεγειακο μετρο η'σε εξαμετρους

σημερα σωζωνται μονο αποσπασματα

και τω καλλει της λεξεως ακουων ηδομαι

[ο Θεοδωρος Πτωχοπροδρομος γραφει στον αυτοκρατορα

Ιωαννη Β' Κομνηνο

ως τινας πολιτικους αμετρους παλιν στιχους,

συνεσταλμενους,παιζοντας,αλλ'ουκ αναισχυντωντας

-η λεξη τριψιδογαροπιπερον-]

A discovery of greatest importance to mathematics is

the discovery by Tartaglia that you can solve a cubic equation

[Did you know that there are twice as many numbers as numbers?

No ,there are not

Yes,there are

Show it

I will prive it.Name a number

One

Two

Five

Ten

Twenty-seven

Fifty-four

So,there are three times as many numbers as numbers

So,there are four times as many numbers as numbers

So,there are million times as many numbers as numbers

This is called Infinity

[το παιδι γεννηθηκε χωλο οιδιποδας

σακατη βασιλια δεν θα κανανε

εφευραν τον χρησμο:''σαν μεγαλωσει θα σκοτωσει τον πατερα

και θα παντρευτει τη μανα'',πεταξαν το παιδι

εκεινο μεγαλωσε στη Κορινθο,και νομιζε πως ηταν παιδι του βασιλια

Πολυβου και της Μεροπης,και μια μερα σ'ενα καυγα καποιος

για να τον προσβαλει τον φωναξε νοθο,ζητησε να μαθει

κι εμαθε την αληθεια,γυρισε στη Θηβα,σκοτωσε σ'ενεδρα τον Λαιο

και καταφερε να παντρευτει την Ιοκαστη,και ν'αποκτησει

απο τη μανα δυο κορες και δυο γιους,κανεις απ'το λαο δεν υποψιαζονταν

την εκδικηση,ηταν αξιος και δικαιος,ηταν και το παραμυθι με την Σφιγγα,

μονο ο Κρεοντας και ο Τειρεσιας και οι συν αυτους συνομωτες

γνωριζαν,ηθελαν την εξουσια,και βρηκαν αφορμη τη πανουκλα

να τον καταστρεψουν,εφεραν τους βοσκους του Κιθαιρωνα

να μιλησουν στην αγορα κι ολα αποκαλυφθηκαν,

τοτε η μανα κρεμαστηκε κι ο γιος εξορυξε τα ματια του]

ο ηλιος στην ασπιδα τ'ουρανου κυκλος

μεσημερι κι ο εργατης εσκαψε το χωμα και σε βαθος 34 εκ

βρηκε τη πινακιδα,εγραφε:e-ke εχει/ko-no-so Κνωσο

Εκεινη τη μερα γευματιζε ενας εμπορας απο τη Κνωσο

σ'ενα κεντρικο εστιατοριο της Τιρυνθας,

το 1952 μαθαμε πως εκεινη την ηλιολουστη μερα εφαγε στρειδια,

ηπιε κοκκινο κρασι Νεμεας κι εμπορευτηκε σιταρι,συκα και σταφιδα

[A little later I hear

''I 've got to pee''

''The wc is there''

''Thanks sir''

I came back to Athens five weeks later]

μη τις αμαθια προση τοις θεωμενοισιν,ως τα λεπτα μη γνωναι

λεγοντοιν

και κανεις να μην περναει τους ανθρωπους για ανοητους

και πως δεν καταλαβαινουν τις υψηλες ρητορειες σας

πολυ καλα τις καταλαβαινουν και τις νιωθουν και θα σας πληρωσουν

γι'αυτο οπως σας αξιζει

[Χρονος,που ερχεται και Χρονος,που φευγει ειναι ο Ιδιος]

βουλεσθε δητα κοινη σκωψωμεν Αρχεδημον;

ος επτετης ων ουκ εφυσε φρατερας

νυνι δε δημαγωγει

θελετε να τα χωσουμε στον Αρχιδαμον;

επτα χρονια στην εξουσια και δεν αφησε ορθο τιποτα

και τωρα εχει το θρασος να δημαγωγει

[I said.''Okay'',and got in the yellow taxi

The taxi-driver is saying me:''I'll show you all the fancy

places of the city''

I saw a Man

I saw a Woman

I saw a Child]

I felt very sorry

[Κοιταξτε γυρω σας.Κοιταξτε.Ο Κοσμος]

.

.

ΠΕΡΙ ΕΤΑΙΡΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ.ΧΑΙΡΕ

.

ποια απ'αυτες παρακαλεσε θερμα την Κυπριδα για τον ονοματι Δεξιλεω:

γιατι στο κοιταγμα του βαθυ κι επιμονο πολλα περιστερια

φτεροκοπουν στο στηθος της;

την κτεινα της Παφιας,αντιχειρας με δειχτη,σημαδι να σ'ακολουθησω,

δειξε!Εσυ,Βακχις

τρυφερη επιδερμιδα,κι η νυχτα απαλο διαφανο σεντονι

Φιλω την ωραια με τα μεγαλα ματια και τους λευκους στρογγυλους ωμους

την Αιγινω

Ακολουθοι μοι.Ανθις

Γλυκέρα της Θαλασσίδος.Χαιρε Καλλος.Τι ζητας;Θα στα δωσω!

Δροσίς,Ευνοουμενη της Πανδημης,Φιλοκαλλον Αιδοιον.Χαιρε Αμαραντο Ροδο

Την Eύκλεια Τιμω.Στην οδος Ζηνωνος σ'ενα σπιτακι περιμενει

Hδεία Πορνη, Χαιρε .Ολογυμνη.Καλλιστη!

Θαΐς η Πτολεμαίου,Φιλτατη της Θάλλουσας.Σαν κορυδαλλοι.

Ανοιξης διδυμοι Κρινοι

Να σ'αγγιξω Iόεσσα.Μια λεξη σιωπηλη ν'ακουει.

Το'ξερες Kαλλιξένα.Τρια Ποιηματα.Σταχτη.

Σου εστειλα.Εγω αυτοπροσωπως ο Αιγαγρος ο Μεγας Ψωλος

η' ειδαλλως Ανδρεας Εμπειρικος Οδησσηνος και συ η Λαγις

Λαμπιτω,Λαμπρουλα,μια εκδορα απο σενα στη κοιλια με παρηγορει

τωρα,που η νυχτα προχωραει

με βηματισμους σκεψεις,Mυλτώ

Mυρτάλη,Αυριο Ηχηρο Υψος

Mυρτίς η Παμφιλου Ηδονης Χαιρε Κεχαριτωμενη Πειραιωτισα

Αρνηθηκα.Αληθεια η' Τιποτα.Σου γραφω,Nαννώ

Nικαρέτη.Τι ζητας;Ουρανο.Το χερι εγραψε την ηλικια.Σωμα

Και η Oπώρα ειναι διαφανη πυγολαμπιδα χρονου

η Πραξυλλα ομως σ'ενα κλειστο δωματιο μετραει καθρεφτες κενου

Ευγενικη Ροδοκλεια Αναμεσα στο πληθος ,Εγναντια Θεσσαλονικη.

Ηλικια 18.Μερες του '80.Βροχη.Να σε ρωτησω

Να σε βρω Φανώ.

Δεν θυμαμαι τ'ονομα σου.Ειναι τρισυλλαβο;

η' πεντασυλλαβο;

Λεξη,που απο στομα σε στομα εχασε το νοημα της.

Ετος 31ο Απο τη Μερα της Δολοφονιας του Γρηγορη Λαμπρακη

η' 16 εμφυλια χρονια απο το χαμο του Δεξιλεω στα περιχωρα

της Υδρας το 94

Μαλλον Σωσσάνδρα.Τρισυλλαβο.Οπως Θαλασσα.

Μνημη ρυτιδιασμενη

στα ματια.Ισοβια Ιστορια Φωτογραφιας.Φίλα η Κορη.

Φωτογενεια διλημματος η Φιλάνδρα.Αριθμος 10 η' 11 Οδος Φυλης.

Που να θυμασαι.Ολα τα πορτελα ειχαν κοκκινο φως στην εξωπορτα.

Εκτος αν τα ειχαν κλεισει δια της βιας.

Οπως εγινε με τη Φιλουμένη

και τη Φιλύρα και τη Φρύνη.Εφτασε η εποχη της Ατιμιας.Xρυσογονη

Λαις.

Κι αυτη η μερα περασε.Σαν τις αλλες.

Στη σειρα ιδιες.

Λιγο δεν ειναι,που γλυτωσαμε.

Αν σκεφτεις

Δολοφονησαν τον Οδυσσεα Αντρουτσο

τον Αττικ,τον Κλεωνα Τριανταφυλλου,να μη ξεχασω,

κατα λαθος σκουντηξε καποιον στο δρομο κι εκεινος

τον γρονθοκοπησε αλυπητα

στην ημερομηνια της 29ης Αυγουστου το 1944

Δεν ειναι λιγο ,που δεν μας πειραξαν ακομα

Να κυκλοφορειτε με ψευδωνυμα και λαθος διευθυνσεις

και αοριστα ανακριβη βιογραφικα

.

.

.

Αχιλλεας-Αχιλεας-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΑΧΙΛ[Λ]ΕΑΣ-χ.ν.κουβελης

Αχος+ιλλω->Αχιλλεας με δυο λαμδα
απ'τα βασανα περιπλανομενος
Αχος+λεως->Αχιλεας μ'ενα λαμδα
αυτος που στους λαους στους εχθρους προκαλει βασανα->ο ανικητος
διδασκε στη Βρισηιδα τα ελληνικα ο Αχιλ[λ]εας  και της εξηγουσε την ετυμολογια
του ονοματος του
αγνοουσε πως ο Χρυσης  ηταν στο δρομο προς τον Μυκηναιο
Αγαμεμνονα και τι θα επακολουθουσε απ'αυτη τη συναντηση
πως απ'το ελληνικο λεξικο θ'ανασυρονταν στη πληρη εννοια της
η λεξη ''μήνις''
μήνις θηλυκό (της μήνιος και μήνιδος)οργη θυμος
και φυσικα πληρως αγνοουσε  τους 15.693 στίχους
 .
.
.

ο Φιλοκτητης-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Λήμνου..
βροτος..
Νεοπτόλεμε..
νόσοῳ καταστάζοντα ..πόδα
νευροσπαδὴς ἄτρακτος
εἰλυόμην, δύστηνον ἐξέλκων πόδα,
ἐμηχανώμην
πέτροισι πέτρον ἐκτρίβων ὦ φέγγος ὕπνου διάδοχον τό τ᾽ ἐλπίδων
ἄπιστον οἰκούρημα παρόντα καὶ ξυνωφελο στρατηλάται.
ἀλλ᾽ εὐγενὴς[1]
χαραζε με σκληρο μεταλλο τις ελληνικες λεξεις στις πετρες
ολο το νησι το γεμισε μ'αυτες τις επιγραφες
ενιωθε λιγοτερη τη μοναξια και τη πικρα παρατημενος απο τους συντροφους
δεκα χρονια εκανε αυτο
η σκια του παραμορφομενη στο γυμνο τοπιο του βαραινε τις μερες
ηξερε πως καποια στιγμη θα του ζητησουν το τοξο και τα δηληριασμενα βελη
θα τον παρακαλεσουν θα τον προσφωνησουν Ελληνα θα του τονισουν το χρεος του
θα τον δελεασουν με το μεγα κλεος του ηρωα
κι αν ενδωσει δεν θα'ναι γι' αυτες τις ματαιοδοξιες
αλλα επειδη κουραστηκε να θελει την εκδικηση τοσα χρονια
τα γραμματα στις πετρες πολυ περισσοτερο τον ενδιαφερουν
εκει σταζει το πυον απ'τις πληγες του και στο νησι συνεχεια φυσαει
και δεν μυριζουν
συνειθισε πλεον
ας κερδισουν αυτοι δεν τον νοιαζει
σε καθε εναν αρμοζει η δυσωδια του
Υβρις Ατις Νεμεσις Τισις
.
.
.
σημειωσεις:
-1-Φιλοκτητης του Σοφοκλη
.
.
.

πορτραιτο της εταιρας Φρυνης-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ποσο ηληθιοι μπορει να ειναι;ποσο κολακες;
γελοιοι υποτελεις
μια επιγραφη ηταν
''κατεστραφησαν επ'Αλεξανδρου
ανοικοδομηθησαν υπο Φρυνης"
για τα τειχη της Θηβας το 336 πΧ
αλλωστε αυτη πληρωνε
με τα δικα της χρηματα
και τι την εμελλε;
τη δοξα την ειχε κατακτησει
της φθανει και η Αναδυομενη Αφροδιτη του Απελλη
και η Αφροδιτη της Κνιδου του Πραξιτελη
κι η απληρωτη παρεα με τον Διογενη
αυτη που αρνηθηκε τις μνες των ανεραστων
και που η φυσικη της ομορφια τυφλωσε του δικαστας
οπως ξαφνικα μπροστα στα ματια τους την γυμνωσε ο εφυης ρητορας Υπερειδης
σε κεινη την εμπαθη συκοφαντια
για εισαγωγη θρακικου θεου που διαφθειρει τις Αθηναιες
του μικροπρεπη Ευθια που τον εδιωξε
τοση δοξα και θαυμασμος
ειναι δυνατον μια Φρυνη πρωην Μνησαρετη
με το απαλο χλωρο προσωπο
να την λυπουν ματαιοδοξες επιγραφες και κωμικα ανθρωπακια ;
.
.
.

Τελεσιλλα αρχαια ποιητρια απο το Αργος(γεν.520-515π.Χ)-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Ματρί Θεών -ποιημα της Τελεσιλλας(μεταφραση χ.ν.κουβελης)

Τελεσιλλα -χ.ν.κουβελης

σε διλλημα περιηλθε ο Σπαρτιατης στρατηγος Κλεομενης
η' να επιτεθει μ'οπλα σε γυναικοπαιδα
κατα του νομου της Σπαρτης επιορκος
γι'αδοξη νικη
η' να αποχωρισει σαν δειλος
κατα του νομου της Σπαρτης
γι'ονειδιστη ηττα
αυτα μπροστα στους αυστηρους Εφορους
εξεθεσε ντροπιασμενος
απο μια μικροσκοπικη κι ασθενικη.γυναικα
την Αργεια Τελεσιλλα ποιητρια
εκεινοι βασει του νομου ετσι η'αλλιως τον τιμωρησαν
να απεχει για δυο χρονια απο εκστρατειες
κι οι αντρες του σ'αυτη την υποθεση ν'ασχολουνται με τα χωραφια
ειναι πολυ αυτο για το γοητρο της Σπαρτης
δεν αντεχεται στο Αργος να τους περιγελουν με τα Υβριστικα τους
γυναικες ντυμενες αντρες
κι.αντρες ντυμενοι γυναικες
αυτα ειναι επικινδυνα και.με παντοιο τροπο πρεπει να σταματησουν
και να μην επιδοκιμαζονται ουδολως
και μαλιστα αιτιας μιας γυναικας Τελεσιλλας στιχουργου
κι ας κανονιστηκε να μην το γραψει πουθενα στην Ιστορια του ο Ηροδοτος
αναφερομενος μονο στον αποδεκατισμο των Αργειων (VI 76-85)
μεσα στο αλσος της Σηπειας το 494 π.Χ
αυτα ειπαμε,ειναι λιαν επικινδυνα
και πρεπει να προσεχουμε πολυ
να μην αφηνουμε την τυχη μας
στα χερια δειλων κι επιορκων
ετσι αποφασισαν ανενδοτοι στο νομο οι Εφοροι
.
.
.

Αρδιαιος ο Παμφυλιος τυραννος
στη Πολιτεια του Πλατωνα πως τιμωρηθηκε-χ.ν.κουβελης

πληρες θεατων το θεατρο
τα ορθα κυπαρισσια εδειχναν την ωρα μεσημερι
ο αγγελος εμφανισθηκε στη σκηνη στο κεντρο της
κι απευθυνθηκε προς το κοινο
"ηθελε ο Αρδιαιος και οι αλλοι να περασουν απ'τη τρυπα
να σωθουν αλλα αυτη στενευε και μουγκριζε και τοτε οι φυλακες
τους καταλαβαν τους επιασαν και τους εδεσαν τα ποδια και τα χερια
και το κεφαλι τους εριξαν κατω και τους εγδαραν
κι επειτα εκεινον τον τυραννο τον Αρδιαιο Παμφυλιο.τον εσυραν
πανω στ'αγκαθια να ξεσκισθει το κορμι του
κι ετσι πληρωσε τ'ανομηματα του αυτος και οι αλλοι"
τελειωσε το ραπορτο του ο αγγελος και ολοι μας μηδενος
εξαιρουμενου χειροκροτησαμε θερμως
υποκρινομενοι τους ακραιφθνεις φιλους δημοκρατες
φοβουμενοι τις συχνες και επανειλημμενες ατασθαλιες μας
τα σκανδαλα μας τις αχρειοτητες μας
μην πληρωσουμε ἐπ’ ἀσπαλάθων

Ἔφη γὰρ δὴ παραγενέσθαι ἐρωτωμένῳ ἑτέρῳ ὑπὸ ἑτέρου
ὅπου εἴη Ἀρδιαῖος ὁ μέγας. ὁ δὲ Ἀρδιαῖος οὗτος τῆς
Παμφυλίας ἔν τινι πόλει τύραννος ἐγεγόνει, ἤδη χιλιοστὸν
ἔτος εἰς ἐκεῖνον τὸν χρόνον, γέροντά τε πατέρα ἀποκτείνας
[615d] καὶ πρεσβύτερον ἀδελφόν, καὶ ἄλλα δὴ πολλά τε καὶ ἀνόσια
εἰργασμένος, ὡς ἐλέγετο. ἔφη οὖν τὸν ἐρωτώμενον εἰπεῖν,
«Οὐχ ἥκει», φάναι, «οὐδ’ ἂν ἥξει δεῦρο. ἐθεασάμεθα γὰρ
οὖν δὴ καὶ τοῦτο τῶν δεινῶν θεαμάτων· ἐπειδὴ ἐγγὺς τοῦ
στομίου ἦμεν μέλλοντες ἀνιέναι καὶ τἆλλα πάντα πεπονθότες,
ἐκεῖνόν τε κατείδομεν ἐξαίφνης καὶ ἄλλους ―σχεδόν τι αὐτῶν
τοὺς πλείστους τυράννους· ἦσαν δὲ καὶ ἰδιῶταί τινες τῶν
[615e] μεγάλα ἡμαρτηκότων― οὓς οἰομένους ἤδη ἀναβήσεσθαι οὐκ
ἐδέχετο τὸ στόμιον, ἀλλ’ ἐμυκᾶτο ὁπότε τις τῶν οὕτως
ἀνιάτως ἐχόντων εἰς πονηρίαν ἢ μὴ ἱκανῶς δεδωκὼς δίκην
ἐπιχειροῖ ἀνιέναι. ἐνταῦθα δὴ ἄνδρες, ἔφη, ἄγριοι, διάπυροι
ἰδεῖν, παρεστῶτες καὶ καταμανθάνοντες τὸ φθέγμα, τοὺς μὲν
διαλαβόντες ἦγον, τὸν δὲ Ἀρδιαῖον καὶ ἄλλους συμποδί-
[616a] σαντες χεῖράς τε καὶ πόδας καὶ κεφαλήν, καταβαλόντες καὶ
ἐκδείραντες, εἷλκον παρὰ τὴν ὁδὸν ἐκτὸς ἐπ’ ἀσπαλάθων
κνάμπτοντες, καὶ τοῖς ἀεὶ παριοῦσι σημαίνοντες ὧν ἕνεκά
τε καὶ ὅτι εἰς τὸν Τάρταρον ἐμπεσούμενοι ἄγοιντο».
.
.
.

Συν-Τομες Επανα-Ληψεις-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

αυτην την εποχη εις τους δροσερους
και ευαερους παραθερισμους περι την Αλεξανδρειαν
εμεις οι Αλεξανδρινοι συναναστρεφομαστε αλληλους ευδαιμονες
αγνοουντες η' μηδαμινην δινοντας σημασιαν
δια κινησεις εις την Ρωμην εναντιον της βασιλισσης Κλεοπατρας Ζ' Φιλοπατωρ
ειναι δυνατον τετοιες φημες
να εμποδισουν τις λιαν δημοφιλεις κοσμικες μας συναντησεις;
να τις δυσχερανουν;
αδυνατον.λεγομεν

.

.

.

Συν-Τομες Επανα-Ληψεις-Αχιλλεας και Βρισηιδα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Βρισηιδα- χ.ν.κουβελης

γι'αυτην την ψηλη μελαχροινη κι ομορφη
γυναικα την Βρισιηδα,απο την Λυρνησσο
αρχιζει η φοβερη μηνις τ'Αχιλεα
και αιτια για τους 15.693 δακτυλικους εξαμετρους
στιχους της Ιλιαδας

Μῆνιν ἄειδε, θεά, Πηληϊάδεω Ἀχιλῆος
οὐλομένην, ἥ μυρί’ Ἀχαιοῖς ἄλγε’ ἔθηκε,
πολλάς δ’ ἰφθίμους ψυχάς Ἄϊδι προΐαψεν
ἡρώων, αὐτούς δέ ἑλώρια τεῦχε κύνεσσιν
οἰωνοῖσί τε πᾶσι, Διός δ’ ἐτελείετο βουλή,
ἐξ οὗ δή τά πρῶτα διαστήτην ἐρίσαντε
Ἀτρεΐδης τε ἄναξ ἀνδρῶν καί δῖος Ἀχιλλεύς.

αυτην την Ιπποδαμεια που την αρπαξε απ'το σπιτι της ο Αχιλλεας
οταν εκει εκστρατευσε σκοτωνοντας
τον αντρα της και τα τρια αδερφια της
και σερνοντας την παρα τα κοιλα καραβια των Αχαιων
δουλα και γυναικα του

και πολυ οργισθηκε με τον Ατρειδη Αγαμεμνωνα
με το θρασος του
να ζητησει γι'ανταλλαγη τη δικια του Βρισηιδα
ας τα βγαλουν τοτε περα μονοι
τους παραταει αποσυρρει τους γενναιους Μυρμιδονες

αυτοι για την Ελενη τους
κι αυτος για την Βρισηιδα του

την οργη πες μας θεα,την καταραμενη του Πηληιαδη Αχιλεα
που μυρια βασανα στους Αχαιους εφερε
πολλες δε γενναιες ψυχες στον Αδη εστειλε ηρωων
αυτων τα κορμια ερριξε στα σκυλια και σ'ολα τα ορνια
του Δια εκπληρωθηκε η θεληση
οταν πρωτη φορα εχθρευτηκαν κι ηρθαν σε διασταση οι δυο
ο Ατρειδης αρχηγος αντρων κι ο θεικος Αχιλλεας
.
.

.

Πτολεμαιος Α' o Λαγου-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Βεβαίως κάνεις δεν ήτον αλλος καταλληλότερος δια την Αιγυπτον
από τον Πτολεμαιον Λαγιδην
στρατηγός και σωματοφύλακας του Αλεξανδρου
ικανός διοικητης συνετος και θαρραλεος
Αυτός δεν είναι που συνέλαβε τον δολοφόνο του Δαρειου Γ'
και εφτασε Νικηφόρος εις τις Ινδιες και τη Σογδιανη;
στη Βαβυλωνα το 323 παναξια δεν
έγινε σατράπης της Αιγυπτου στη διαμοιραση των επαρχιων
Αυτος ένας Μακεδονας;
μετεπειτα δε ανακηρύχθηκε βασιλεας Φαραώ
και παρά τις αντιδράσεις του Περδικα εκατάφερεν
την επωφελην αυτονόμησην μας
ενας ευφυής άνθρωπος ήταν
και το 321 έφερεν με τεχνασμα το σώμα του Αλεξανδρου
εδώ να ταφει προς δοξαν μας
την δε Αλεξανδρειαν την ελαμπρυνεν με τη θαυμάσιαν της Βιβλιοθηκη
και τον περίφημον σ'όλον τον κόσμον Φαρον
και πολλά αλλα που την καμνουν περικαλλην και σπουδαιαν πολιν
οι δε Ροδιοι για Σωτήραν τους τον τιμουν δεοντως
ως δε ειναι συν τα αλλα και φιλομαθης εσυνεγραψεν βιβλιον
'Περί των Πραξεων του Αλεξανδρου'
Τώρα ευρεθησαν μερικοί μικρονοοι και μοχθηροι,
πάντα παντου τέτοιοι άνθρωποι θα ευρισκονται,
και ασυστόλως τον κατηγορουν πως για διαδοχον του όρισεν
τον Πτολεμαιον της Βερενικης
τον ευνοησεν αντί του Πτολεμαιου της Ευρυδικης του Αντιπατρου
Αυτος βεβαίως ξερει καλύτερα απο τον καθεναν μας
γιατι από έναν Κεραυνον επροτίμησεν έναν Φιλαδελφον
Αυτον πολύ τον ενδιαφέρει η τύχη της Δυναστείας των Πτολεμαιων Λαγιδων
Άπο τον Επιφανην Επιγονον Πτολεμαιον Α' του Λαγου
Εως την Ευγενην Απογονον Κλεοπατραν Ζ' την Φιλοπατωραν
.
.
.

Η θεα Αθηνα βλεπεται να λουζεται απο τον Τειρεσια-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Η ΜΕΓΑΛΟΦΥΗΣ ΑΠΑΤΗ ΤΩΝ ΜΑΣΤΩΝ ΤΟΥ ΤΕΙΡΕΣΙΑ-χ.ν.κουβελης

αυτος εκμεταλευτηκε προς ιδιον συμφερον τη φημη του μαντη
ενα Οιωνοσκοπιο στη Θηβα κι ενα Μαντειο στον Ορχομενο εστησε
και προσεχως Χρηστηριο στη Τιλφουσα να οικονομαει
τωρα που'ναι ευκαιρια γιατι τα πραγματα ειν'αμφιρροπα λιαν
μ'αυτους τους Λαμβακιδες και τους διαφορους Σπαρτους κυβερνητες
οτ'ειδε λεει κρυφα την Αθηνα να λουζεται γυμνη στην Ιπποκρηνη
κι η θεα οργιστηκε και τον τυφλωσε υστερα μετανιωνοντας εστειλε
τον Εριχθονιο οφι απ'την αιγιδα της να καθαρισει τ'αυτια του
γι'αυτο καταλαβαινε την μυστικη γλωσσα των πουλιων να προφητευει
κουραφεξαλα αυτα ειναι γι'αφελεις που πιστευουν τετοιες μυθολογιες
κι ακομα πως στ'ορος Κυλληνη  σκοτωνοντας το θηλυκο απο δυο φιδια
ζευγαρωμενα γυναικα με μαστους εγινε και στη ελευθερια Κορινθο
επτα συναπτα ετη ως εταιρα πορευτηκε μαλιστα λιαν επικερδως
κι επειτα παλι στ'ορος Κυλληνη σκοτωνοντας τ'αρσενικο απ'τα ιδια φιδια
ζευγαρωμενα αντρας με φαλλο επεστρεψε εδω στη Καδμεια Θηβα
αν δεν ειναι απατες αυτες οι συμμετριες, δηθεν τυχαιες,τι αλλο ειναι;
τι αντρας γυναικα αντρας;διχως αλλο μασκαρευτηκε με γυναικεια ρουχα
αλλαξε και την ομιλια του καταλληλα και τα φερσιματα του,αυτο εκανε
και τωρα εδω στη Καδμεια Θηβα τον ευγενικο Οιδιποδα τον βασιλιας μας
θελει ν'αποκαλυψει ως φονια του πατερα κι αιμομιχτη και να τον εκδιωξει
ενα φερεφωνο του Κρεοντα,πληρωμενος ειναι απ'αυτον και δεν μας ξεγελαει
πως ακομα πληρωσε καποιον Ψευτοησιοδο να γραψει γι'αυτον ποσο σπουδαιος
ειναι στην Μελαμποδεια το ξερουμε καλα για δηθεν κριση που'κανε στη διαμαχη
Ηρας και Δια Περι της Ηδονης κι αποφανθει μ'υφος περισπουδαστο ως ειδημων
των δυο φυλλων:εκ των δεκα μερων εν μερος το αρρεν εννεα δε μερη το θηλυ,
τα στραβαδια του βεβαια του ηξερε και γι'αυτο τον τυφλωσε η Ηρα κι ο ευνοηθεις
Διας τον επιβραβευσε με τη μαντεια κι επιπλεον να ζησει επτα η' εννια γενιες ανθρωπων
κι ολ'αυτα τελειωσαν τον καιρο των Επιγονων στην Τιλφουσα πηγη
τωρα πως ο Ομηρος τον εχει στη Λ' ραψωδια της Νεκυιας ισως αυτο
να δικαιολογειται γιατι τυφλος ηταν κι αυτος ο ιδιος τι ειν'αδυνατον
ο πολυμητις Οδυσσεας να αυμβουλευτηκε απο'ναν τετοιο στραβο ανθρωπο
.
.
.

Δαρειος ο Α, η μεγαλη επιγραφη στο  Behistun,Iran

522 πΧ τα εν Περσια -χ.ν.κουβελης

πολύ μικρος ο χρονος της βασιλειας του Σμερδι γιου του Κυρου του Β'
κι αδελφού του βασιλιά Καμβυση του Β' ηταν
και τι ευμεταβλητες αυτές οι βασιλειες κι εξουσίες που ειναι
και τι επισφαλή τα ονόματα του Α' του Β' και τ'αλλα,
τα γεγονότα στην ιστορία έτσι εγιναν
στην Αιγυπτο σε εκστρατεία βρίσκονταν ο βασιλιάς Καμβυσης ο Β'.
κι σφαζοντας ιερείς κάι λαό επικρατησε της χωρας
τοτε φερομενος μανιας φοβηθηκε τον Σμερδι σε ονειρο
κι έστειλε στα Σουσα τον Πρηξασπεα και τον δολοφόνησε,
και τούτο έγινε μυστικά φροντιζοντας κάνεις να μην μαθει τι συνεβη,
διαδοθηκε μάλιστα πως κάπου είναι μέσα στην απέραντη αυτοκρατορια
και σατραπευει τον βίο του έτσι φιληδονος άλλωστε που ηταν,
μετά την ολέθρια ήττα από τους Αιθιοπες εμφανίσθηκε κάποιος ψευτο Σμερδις,
ο αχρειος ένας μάγος. ο Γαυματα ηταν,κι εκμεταλευομενος  την κατά του βασιλεα
δυσαρέσκεια συνομοτησε να σφετερισθει τη βασιλεια,
επιστρέφοντας το 522 να καταστηλει τη στάση καθ'οδόν απεβιωσε ο βασιλεας
Καμβυσης ο Β' κι ο Σμερδις ήταν πλεον στην εξουσια βασιλιάς
μεταφέροντας τη πρωτεύουσα στη Μηδια.
δεν πρόλαβε να κυβερνήσει παρά κάπου εφτά μήνες μονο
ένας Δαρειος των Αχαιμενιδων ισχυριζομενος αρχαία γενια
μαζί με έξι άλλους ευγενείς  επαναστάτησε κατηγοροντας τον σφετεριστη απατεώνα.
ένας ψευδό Σμερδις πως ηταν,
βεβαια και τα κομμενα αυτια του τον προδωσαν  στην Φαιδυμη κορη του Οτανη
κι εγγονη εκεινου του δικαστη Σισαμνη
κι έτσι αυτος τερμάτισε την εφημερη βασίλεια του δολοφονημενος
κι εκείνος ο Δαρειος βασιλέψε σαν Δαρειος ο Α' της Περσιας
κι αυτός είναι που άρχισε τους πολέμους με τους Αθηναιους
που τοσο πολυ δοξασαν εμάς τους Ελληνες
.
.
.

Peter Paul Rubens: Η Πτώση του Φαέθωντος, 1604/1605 (National Gallery of Art, Washington D. C.)

Φαεθωντος
(απόσπασμα,παπυρου,β' μισα στίχων, αποδιδομενο στον Αλκαιο τον Μεσσηνιο,200 π.χ)
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]


Φαεθωντος
(απόσπασμα,παπυρου,β' μισα στίχων, αποδιδομενο στον Αλκαιο τον Μεσσηνιο,200 π.χ)

......................).περί αφ'άρματος εντεα δ'ιππων
.....................)...θαρηθαυστα κλιθεντα κονει
.....................)θωνου εδαισατο σάρκα κεραυνος
.....................)ίσα χρυσεον οίκον ιδ(ε)ιν
.....................).ν κλαυσονται αδελφον
.....................στ)ηθεα πλησσομεναι
.....................)ν αιθαλοεν πυρ
.....................)ον ηλθεν εδος
....................)ζωοισι γαρ εικελα τευξεν
....................)τεχναισι φιλαις
.
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]

απ'τ'αρμα που'σερναν τ'αλογα
τσακιστηκε πεφτοντας στα βραχια
την σαρκα του'καψε ο κεραυνος
να'θελει στο χρυσο ανακτορο να φτασει
οι αδερφες κλαινε  τον αδερφο
θρηνουν τα στηθια δερνωντας
τ'αρμα φλογερη φωτια
στο παλατι τ'ηλιου ξαναγυρισε
τοσο ζωηρα να'ναι τα'φκιαξ'αυτα
με την επιδεξια τεχνη του
.
.
Φαεθων-χ.ν.κουβελης

νομισε ο Φαεθων πως θα'φτανε στην πιο υπερλαμπρη δοξα
κι ολο ψηλοτερα ο μωρος ανεβαινε μεχρι π'αντικρυσε τον φοβερο
αστερισμο του Σκορπιου και τοσο τρομαξε και τα'χασε
κι ολο πεφτοντας πλησιαζε τη γη και την κατακαιγε
και τα ποταμια και τη θαλασσα θα ξηρανε αν κεραυνος
δεν τον χτυπαγε και δεν γκρεμιζονταν να τσακιστει στα βραχια πανω
κι οι αδερφες του ειδαν κι ακουσαν τον ολεθριο χαμο του
και κλαιγωντας τα μαλλια τραβουσαν και δερνοντας τα στηθη θρηνουσαν
αν δεν τις λυπονταν σε λευκες να μεταμορφωσουν να ησυχασουν
ηθελε να δωσει ενα καιριο παραδειγμα πως κανεις
δεν πρεπει τα μετρα ποτε να θελει να να υπερβει
γιατι παντα εκει μι'ανωτερη δυναμη θα τον κατακεραυνωνει
κι ο μυθος του Φαεθωνα του'φανηκε ο πιο  αρμοδιος να'ναι για τουτο
.
.
.

Φερετιμη,Ηροδοτου Ιστοριαι βιβλιο δ' 162-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Η ΦΥΓΗ ΚΑΙ Η ΔΕΗΣΙΣ ΤΗΣ ΒΑΤΤΟΥ ΦΕΡΕΤΙΜΗΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΥΕΛΘΩΝ
ΤΗΣ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ-χ.ν.κουβελης

ΗΡΟΔΟΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ ,ΒΙΒΛΙΟ Δ' ΜΕΛΠΟΜΕΝΗ,162,2-162,5
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]

[4.162.2] Ἀρκεσίλεως γὰρ ὁ Βάττου τε τοῦ χωλοῦ καὶ Φερετίμης οὐκ ἔφη ἀνέξεσθαι κατὰ
τὰ ὁ Μαντινεὺς Δημῶναξ ἔταξε, ἀλλὰ ἀπαίτεε τὰ τῶν προγόνων γέρεα. ἐνθεῦτεν στασιάζων
ἑσσώθη καὶ ἔφυγε ἐς Σάμον, ἡ δὲ μήτηρ οἱ ἐς Σαλαμῖνα τῆς Κύπρου ἔφυγε.[4.162.3]  τῆς δὲ
Σαλαμῖνος τοῦτον τὸν χρόνον ἐπεκράτεε Εὐέλθων, ὃς τὸ ἐν Δελφοῖσι θυμιητήριον, ἐὸν
ἀξιοθέητον ἀνέθηκε, τὸ ἐν τῷ Κορινθίων θησαυρῷ κέεται. ἀπικομένη δὲ παρὰ τοῦτον ἡ
Φερετίμη ἐδέετο στρατιῆς ἣ κατάξει σφέας ἐς τὴν Κυρήνην. [4.162.4] ὁ δὲ Εὐέλθων πᾶν
μᾶλλον ἢ στρατιήν οἱ ἐδίδου· ἣ δὲ λαμβάνουσα τὸ διδόμενον καλὸν μὲν ἔφη καὶ τοῦτο εἶναι,
κάλλιον δὲ ἐκεῖνο, τὸ δοῦναί οἱ δεομένῃ στρατιήν.[4.162.5]  τοῦτο ἐπὶ παντὶ γὰρ τῷ διδομένῳ
ἔλεγε,τελευταῖόν οἱ ἐξέπεμψε δῶρον ὁ Εὐέλθων ἄτρακτον χρύσεον καὶ ἠλακάτην, προσῆν δε
καὶ εἴριον. ἐπειπάσης δὲ αὖτις τῆς Φερετίμης τὠυτὸ ἔπος, ὁ Εὐέλθων ἔφη τοιούτοισι γυναῖκας
δωρέεσθαι ἀλλ᾽ οὐ στρατιῇ.


[4.162.2]επειδη ο Αρκεσιλαος ο γιος και του Βαττου του κουτσου και της Φερετιμης δεν
ανεχονταν κατα πως ο Δημωνακτας απο τη Μαντινεια τα ρυθμισε,αλλ'απαιτουσε τα προ-
νομια των προγονων,απο'κει στασιαζοντας διασωθηκε και κατεφυγε στη Σαμο,η δε μητερα
του στη Σαλαμινα της Κυπρου κατεφυγε,[4.162.3] της Σαλαμινας τουτο το καιρο επικρατουσε
ο Ευελθων,ο οποιος το θυματηρι στους Δελφους,που'ναι αξιοθεατο αφιερωσε,αυτο που
στον θησαυρο των Κορινθιων βρισκεται,ερχομενη δε σ'αυτον η Φερετιμη ζητουσε ικε-
τευτικα για στρατο να συντριψει αυτους στη Κυρηνη,[4.162.4]ο δε Ευελθων τα παντα μαλλον
παρα στρατο  της εδινε,αυτη δε παιρνωντας αυτο που δινονταν καλο μεν ελεγε και τουτο
ειναι,το πιο καλο δε εκεινο,να δωθει σ'αυτη ο ζητουμενος ικετευτικα στρατος,[4.162.5]επειδη
αυτο στο καθετι που δινονταν ελεγε,τελευταιο σ'αυτη εστειλε δωρο ο Ευελθων αδραχτι
χρυσο και ροκα,επι πλεον δε προσφερε και  μαλλι,αφου ειπε παλι η Φερετιμη τα ιδια
λογια, ο Ευελθων ειπε τετοιου ειδους στις γυναικες να δωριζονται αλλ'οχι στρατος
.
.
Η ΦΥΓΗ ΚΑΙ Η ΔΕΗΣΙΣ ΤΗΣ ΒΑΤΤΟΥ ΦΕΡΕΤΙΜΗΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΥΕΛΘΩΝ
ΤΗΣ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ-χ.ν.κουβελης

λια επιμονη αυτη η κυρια της Κυρηνης μητερα του Βαττου Αρκεσιλαου
σεβασμια δεν αντιλεγω η Φερετιμη,αλλ'οι καιροι πλεον αλλαζουν
πρεπει να ημεθα μαλλον διπλωματικωτεροι με τους εναντιον ισχυρους
εγω παραδειγμα εδω στη Σαλαμινα της Κυπρου ολιγον πως εμηδισα
κι εχω τωρα ιδικο μου νομισμα ,καποιαν τελοσπαντων ανεξαρτησια,
αλλως θα εκαταστραφομην,ολα μην τα θελουμε ιδικα μας,
περασαν ανεπιστρεπτι τα προνομια των προτερων και τα μεγαλεια
κι εγω,δεν λεγω,ημπορουσα να ζητουσα στρατο απο τους Ελληνες,
καποιοι  θα μου εδιδαν αλληλεγγυην,και τι;τι περισοτερον θα εκερδιζα,
τωρα εχω την ησυχιαν μου φρονιμα πραττοντας κι εκεινο συμβουλευω τη βασιλισα
σοφα ο Δειμωνακτας απο τη Μαντινεια τους θεσπισε τους νομους
και τους ρυθμισε τα οικονομικα και τους μοιρασε τις περιουσιες στη Κυρηνη
μην αλλα θελουν,στρατους κι επαναστασεις κι αναστατωσεις
και βεβαια σεβομαι την Κυρηναια Φερετιμη και ερωνικα δεν φερομαι
να της προσφερω χρυσο αδραχτι και ροκα και για γνεσιμο μαλλι
καθως τετοια στις γυναικες ταιριαζουν απο τη φυση τους δωρα
παρα στρατοι και πολεμοι,καλλιον δεν ειναι να δινονται,
εως τεσσερους Βαττους και εως τεσσερους Αρκεσιλαους στη Κυρηνη
ανεχεται ο Απολλωνας δια πλεον μην μελλεται εκεινη
αν ομως αλλον καλλιτερο χρησμον ηθελεν ας αφιερωνε σ'εκεινον
στους Δελφους ενα τουλαχιστον αξιοθεατον θυμιατηρι
.
.
.

Ολυμπιοδωρος ο Νεωτερος Νεοπλατωνικος Φιλοσοφος 500μΧ-570μΧ
-Αλεξανδρεια-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ολυμπιοδωρος-565μΧ εν Αλεξανδρεια-χ.ν.κουβελης

να τελειώσει απόψε το υπόμνημα στον Γοργια
απαιτητικοί αυτοί της νέας θρησκείας
κυριως ο Δαυίδ και ο Ηλίας βέβαια τους καταλαβαινει
έχουν ενάντια τους τοσους αιρετικούς
επιτακτικά και κρίσιμα ερώτηματα
περί αιωνιοτητας περί μοναδισμου περί διφυους
απαραιτήτως χρειάζονται τα προλεγόμενα της Λογικής
και τα σχόλια των Κατηγοριών του Αριστοτέλη
ο δάσκαλος Αμμωνιος ο Ερμειας ήταν ανένδοτος
μόνον την αλήθεια στον Πλατωνα καμία υποχώρηση
ούτε στον Αριστοτέλη
αυτό είχε σοβαρά υπ'οψιν του στα σχόλια του Αλκιβιάδη
και του Φαιδωνα του Πλατωνα θεωρια και λεξις
ο κόσμος τους είναι στο τέλος του από το 529
οταν ο αυτοκρατωρ Ιουστινιανος έκλεισε την Σχολή των Αθηνών
κι εδώ στην Αλεξάνδρεια κρίσιμοι οι καιροί
ο κυρ Ιουστινιανος ετελειωσε το 565
οι βυζαντινοί βεβαίως θα επικρατήσουν
στα σχόλια των Μετεωρολογικων του Αριστοτέλη
πρέπει να γράψει το πέρασμα του κομήτη
και δια το Εν Αγαθόν τον Νου και την Ψυχήν
ως ο τελευταίος νεοπλατωνικος φιλόσοφος στην Αλεξάνδρεια
μετά τον Ιαμβλιχο τον Πρόκλο τον Δαμασκιο και τον Αμμωνιο Ερμειου
στην Ελλάδα
οὐσίαν ἢ ποσὸν ἢ ποιὸν ἢ πρός τι ἢ ποὺ
ἢ ποτὲ ἢ κεῖσθαι ἢ ἔχειν ἢ ποιεῖν ἢ πάσχειν.
.
.
.

Κλεοπάτρα Ζ' Φιλοπατωρ -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis


Κλεοπάτρα Ζ' Φιλοπατωρ 12 Αυγουστου 30 πΧ εν Αλεξανδρεια-χ.ν.κουβελης

κοίταξε στον χρυσό καθρέφτη, θολό το ειδωλο, ξεκαθαρισε, Κλεοπάτρα Ζ ' Φιλοπατωρ,
αύριο η Αίγυπτος ρωμαϊκή αυτοκρατορία, ένα καλάθι με κόκκινα μήλα αναδεύουν τη λύση
της,ο Καισαριωνας της ως ΙΕ' Πτολεμαίος θα εκτελεσθεί, ένα φιάσκο,κλείνει τ'αυτια της,
στις Ειδους του Μαρτίου ήταν, το 44,την βρήκαν στη Venus Genetrix, κινδύνευε, μια
τυχοδιωκτρια, μια αδιστακτη αμοραζα Καισαρων η Πτολεμαια, έκλεισε τα μάτια, το τέλος
της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας, τον νικητή της Μάχης των Φιλίππων το 42 τον Μάρκο Αντώνιο
Διόνυσο συνάντησε ερωτικά στη Ταρσο, η Νέα Ισις στο κατάμεστο Γυμνάσιο στην
Αλεξάνδρεια, μια θαυμάσια ηλιόλουστη μέρα, θρίαμβος, ο βασιλιάς της Αρμενιας
αιχμάλωτος, κι ας κακοφαινεται στους Ρωμαίους, τα σχέδια της ευοδωθηκαν, και τα παιδιά
λαμπρά παρόντα,ο Καισαριων ΙΕ'Πτολεμαίος του Ιουλίου.και του Αντωνιου ο Αλέξανδρος
Ήλιος μ'ενδυματα μηδικα, ο Πτολεμαίος Φιλαδελφος με μακεδονική χλαμύδα και κασσια
κι η Κλεοπάτρα Σελήνη μια οπτασια, κοίταξε σταθερά το πρόσωπο της στον καθρέφτη,
"καθόλου δεν μ'ενοιαζε αν ολ'αυτα τα θεωρούσαν ματαιοδοξιες κι άκρως θεατρικά",
άκουσε έξω θόρυβο,"κάθε βράδυ τα ίδια,μεθυσμενοι διασκεδάστες", απομάκρυνθηκαν οι
φωνες, ησυχία, ακινησία αέρα, πνίγονταν,η Ειρας και η Χαρμιον είναι πιστες, θέλει να'ναι
μόνη της,απολειπειν αυτήν η θέα,η Αρσινόη Δ' η αδελφή της, είδε, στάθηκε πίσω της
όρθια, αλυγιστη, '' γιατι κρατάει στο χέρι της κόκκινο μήλο; τι θέλει; γιατί δεν μιλάει; τι
αναδευεται στ'αριστερο της χερι; "είδε μέσα στο βάθος του καθρέφτη τα δύο είδωλα της
Ειρας και της Χαρμιον να την πλησιάζουν θολά, άνοιξε το στόμα της, δεν βγήκε φωνη
.
.
.

Αριστοτελης Ηθικα Νικομαχεια

Η ακολουθια του λογου μετά το 323 π.Χ-χ.ν.κουβελης

Οι Αθηναιοι βεβαίως το 323 και απαλλαχτηκαν από τους Μακεδονας
από την αμετρη οιηση και τα παρεπόμενα κοσμοπολιτικα τους
πλεον ημπορουν να χαράζουν απρόσκοπτα την πολιτική τους
και πλέον τάχιστα να λογαριασθουν με τους φιλομακεδονας
πρωτιστως ο Αριστοτέλης να σταλεί στην Εύβοια
εκει ας ασχοληθεί με τις παλίρροιες και τα φυσικά του
ο Θεόφραστος δεν είναι τόσον επικίνδυνος δι'αυτους
αν ομως όμως τοιούτος καταλήξει υπάρχει λύσις
ο Νηλεας,το ξέρουν, είναι λίαν φιλόδοξος για το Λύκειο
ο Στρατων από την Λάμψακο αντ'αυτου θα προτιμηθει
κι ας πάρει στη Σκηψη της Μικρασίας όλα τα βιβλία,κανένας
δεν θα τον εμποδίσει,και του Αριστοτέλη και του Θεόφραστου,
τι τους νοιαζει αυτους;ας τα πάρουν οι Ατταλιδες στη Πέργαμο
να επαίρονται οι μωροί ως νεοπλουτοι δια την Βιβλιοθήκη τους,
αν θέλουν,ας τα κρυψουν σε υπόγεια αν δεν τα δώσουν οι συγγενείς
του Νηλέα να μουχλιασουν τροφή σε σκωρους και ζωυφια,
ας τα πουλήσουν σε κάποιο βιβλιοσυλλεκτη Απελλικωνα
τι θα χρησιμευσουν στους Αθηναίους τώρα που ο Σύλλας ερημώνει
και λεηλατει την πόλη τους και κινδυνεύουν οι ζωές τους;
ας τα πάει στη Ρώμη να γλυτώσουνε με αυτές τις φιλοσοφίες
οιησις,λέει,διπλή άγνοια,αντιφάσεις,ομολογία,λογοδοσία,
καθαρσις,απορία,λόγον διδοναι,διαλεκτική,εντελέχεια,
ας ασχοληθούν οι Δυτικοί μ'αυτα επισταμένως
οι Αθηναίοι έχουνε παραγματικα ζητήματα ν'ασχολουνται
προέχει η ασφάλεια τους και ο εν χέρι τρεχων βίος
πραξεις και όχι θεωρίες διά αργοσχολους και αφελεις
.
.
.

 ΤΑ ΝΕΟΠΛΑΤΩΝΙΚΑ  ΜΕΤΑ ΤΟ 529 μ.Χ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

πολυ σαφης ο Ιουστιανειος κωδικας κατα 'την ανοσίαν Ελλήνων μανίαν διδάσκεσθαι'
λιαν φανερη η απειλη κατα του Συριου Δαμασκιου κατα του Κιλικα Σιμπλικιου
κατα του Φρυγα Ευλαλιου κατα του εκ της Γαζης Ισιδωρου
κατα του Λυδου Πρισκιανου και κατα των εκ Φοινικης Ερμειου και Διογενους
νεοπλατωνικων φιλοσοφων εν τη Φιλοσοφικη Σχολη Αθηνων
ο Χοσροης Α' της Περσιας τωρα η καταφυγη και προστατης τους
λενε πως ειναι φιλοσοφος κατα το πλατωνικο προτυπο η' κατι τετοιο τελοσπαντων
και βεβαια,κι αυτο ειναι το κυριοτερο,αμειλικτος εχθρος  της αυτοκρατοριας
εκει,σκεφτονταν ο Σιμπλικιος,θα συνεχισει απροσκοπτα και θα τελειωσει αισιως
το φιλοδοξο υπομνημα του στο αποσπασμα του Αναξαγορα απο τις Κλαζομενες
οὔτε γάρ τοῦ σμικροῦ ἐστι τὸ γε ἐλάχιστον, ἀλλ’ ἔλασσον ἀεί
( τὸ γάρ ἐόν οὐκ ἐστι τὸ μὴ οὐκ εἶναι ) ἀλλὰ καὶ τοῦ μεγάλου ἀεί ἐστι μεῖζον
ουτε εχει καμια σημασια για τη σπουδη του αν εκει απογοητευτηκαν
στη πολη Καρες  εχει νεοπλατωνικη σχολη και πλεον ανενοχλητοι θα'ναι εις ολα
και στα φιλοσοφικα και στα νομικα και στα θρησκευτικα τους ζητηματα
μετα τη προσωπικη παρεμβαση στο Βυζαντιο του Χοσροη προς χαριν τους
και βεβαια εκει θα  αποτελειωσει το φιλοσοφικο του υπομνημα
.
.
.

Καλλισθενης Ολυνθιος.ιστορικος Αλεξανδρου 336-327 π.Χ-σε ξυλο χρωμα και κιμωλια
-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Καλλισθενης,Βακτρα.327 π.Χ -χ.ν.κουβελης

ειχε,βεβαια,την ευθυνη του,ως ιστορικος του,με ρητορειες
να δημιουργησει τον μυθο του,χωρις μια τετοια ιστορια ο Αλεξανδρος
στο μελλον δεν θα ειναι τιποτα,ενας φιλοπολεμος μωροφιλοδοξος
ενας ματαιοδοξος εγωιστης,ουτε αυτοκρατωρ ουτε μεγας .
τωρα ομως εχει πολυ ξεφυγει,περσικες συνηθειες,προσκηνυματα ως θεου,
βακτριανοι γαμοι,οι Μακεδονες δεν τα δεχονται αυτα,
επειτα ειναι και οι δολοφονιες του Φιλωτα ,του Παρμενιωνα,του Κλειτου,
ο  Αριστοτελης τον μηνυσε  πως η φιλοσοφια ειναι πολυ σοβαρον πραγμα
για να την αφησει να καταπεσει και να γελοιωποιηθει με βαρβαρισμους
να διαλεξει πρεπει,η' Καλλισθενης η' Ψευδο-Καλλισθενης,δεν εχει αλλον δρομο,
το 327 π.Χ ηταν μια ευκαιρια αν δεν προδιδονταν η συνομωσια των παιδων
αυτος ως δασκαλος του κυριου υπαιτιου Ερμολαου συνεληφθει
φυλακιστηκε κι εκτελεστηκε,παντως ο Αλεξανδρος ξεμπερδεψε και μ'αυτον
τιποτα,οπωσδηποτε,ευκολοτερον αλλος κολακας να ευρεθει ιστορικος
.
.
.

Ιπποκλειδης Τεισανδρου Αθηναιος-c. n. couvelis χ.ν.κουβελης

Οὐ φροντὶς Ἱπποκλείδῃ-χ.ν.κουβελης
[Ηροδοτου Ιστοριαι,126.1-129.4]

η νικη των τεθριππων στην Ηλεια υψωσε σιγουρα το νου του Σικυωνιου ΚΛεισθενη
αλλιως δεν εξηγειται η πραξη του με κηρυκα να διαλαλησει στους Ελληνας θεατες
να παντρεψει την κορη του Αγαριστη,μια ασημαντη κοπελα,με τον Ελληνων απαντων
αριστον,κι ηρθαν στην Σικυωνα,σ'εξηντα μερες μεσα,γ'αυτο το σκοπο απο Ιταλιης
ο Σμινδυρίδης ὁ Ἱπποκράτεος Συβαρίτης και ο Σιρίτης Δάμασος Ἀμύριος
εκ του Ιονιου ο Ἀμφίμνηστος Ἐπιστρόφου Ἐπιδάμνιος και απο τῆς Αἰτωλίδος χώρης
Τιτόρμου ἀδελφεὸς Μάλης,απο δε Πελοποννησου  Φείδωνος τοῦ Ἀργείων τυράννου
παῖς Λεωκήδης καὶ Ἀμίαντος Λυκούργου Ἀρκὰς ἐκ Τραπεζοῦντος,
καὶ Ἀζὴν ἐκ Παίου πόλιος Λαφάνης Εὐφορίωνος και ο Ἠλεῖος Ὀνόμαστος Ἀγαίου.
ἀπὸ δὲ Ἐρετρίης Λυσανίης· ἐκ δὲ Θεσσαλίης ἦλθε τῶν Σκοπαδέων Διακτορίδης Κραννώνιος,
ἐκ δὲ Μολοσσῶν Ἄλκων. κι απο την Αθηνα Μεγακλέης τε ὁ Ἀλκμέωνος και Ἱπποκλείδης
Τεισάνδρου,και επι εναν χρονον ολους τους εσυναναστρεφονταν και τους κατασκοπευε
ποιος στη συμπεριφορα στο σωμα και στο νου ηταν ο καταλληλοτερος κι εκλινε για
γαβρον του προς τον Ιπποκλειδη,επιπλεον και των Κορινθιων  Κυψελιδων συγγενη,
εκατο βοδια εσφαξε στο τραπεζι της εκλογης κι αφθονο κρασι ειχε κι αυλητες εφερε
και τοτε ο Ιπποκλειδης π'ολ'αυτα καταλαβε ποσο γελοια κουφια και θεατρικα ηταν
ζητησε λαικο χορο και τοσο ξεδιαντροπα χορεψε πανω στο τραπεζι στηριζοντας
το κεφαλι και τα ποδια κλωτσωντας σαν βατραχος στον αερα που ο ΚΛεισθενης
ἀποστυγέων αηδιαζοντας του φωναξε' Ὦ παῖ Τεισάνδρου, ἀπορχήσαό γε μὲν τὸν γάμον.
παιδι του Τεισανδρου,απ'το χορο του γαμου εξω βγηκες' κι εκεινος ο γλεντζες νεος
καθολου δεν νοιαστηκε κι απαντησε 'στ'αποτετοια του Ιπποκλειδη'
.
.
.

Η Ποιηση,Σχεσεις του Συνεχους-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης-

Η ΚΡΙΣΙΣ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΑ ΕΙΣ ΝΕΟΝ ΠΟΙΗΤΗΝ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ηταν λαθος να απευθυνθει στον Πλατωνα δια κρισην της ποιησεως του
αυτο το μετρο ειναι ελλειπες ο ρυθμος του στιχου παραπαιει στη λεξη αυτη
αλλη συνωνυμη ταιριαζει η σειρα εδω των λεξεων πρεπει ν'αλλαξει επιβραδυνεται
ο ρυθμος και το θεμα πολυ κοινοτυπο και αφελες εδω βεβαια ομηριζεις
εκει εχεις εμφανεστατο δανειο εκ του Πινδαρου μη καλως χωνευμενο
να,η συνταξις βαρβαριζει το νοημα ασαφες αυτο το ρημα  σε παθητικη φωνη
πρεπει να'ναι και δεν συναδει ουδολως το αιολικο  άλλυ με το δωρικο πραξῆται
και σ'αυτους τους στιχους η αναπαρασταση της πραγματικοτητας εσφαλμενη,
προσεξε,ο ποιητης δεν δυναται ορθα να ομιλει,η χαρις η μελωδια η μεταφορα
δεν ειναι επιστημονικα εργαλεια,εσεις οι ποιητες εχετε απολυτη αγνοια των επιστημων
και να μην ξεγελιεστε  με την γοητεια την οποιαν ασκειται εις τους ακροατες,
οι ποιητες ειναι κατασκευαστες μυθων,και απο αυτον τον κανονα,δεν ξεφευγουν
ουτε  ο Ομηρος και ο Ησιοδος,και επειτα αυτη η εμμονη συνηθεια σας να εξυμνειται
τραγικους ψυχικα ταραγμενους ηρωες κι ατομικα εφημερα συναισθηματα
και δια του λογου το αληθες του εδιαβαζεν αποσπασματα απο τον διαλογον του Ιων
και απο την Πολιτεια του τα κεφαλαια  II, III και Χ,του ειπεν πως ειναι αναγκαιο μετρον
ο εξορισμος του ποιητη απο αυτη και αλλα πολλα ειπεν κρινοντας την ποιησην του
ο φιλοσοφος,αυτο το προσεξε,με θερμην ποιητικην ρητορικην ,μεταχειριζομενος
την παραμομοιωση τον μυθον την ειρωνια την τεχνικη σκηνοθεσια των λογων του,
δεν επρεπε τοσο να τον επιρρεασει αυτη η κριτικη του φιλοσοφου και να σταματησει
να συνθετει ποιησιν,αφου,μαλιστα,αυτες οι κρισεις προερχονταν απο εναν στα νιατα του
αταλαντο κι αποτυχημενο ποιητη,ηταν μεγα σφαλμα του και αιτια της αφανειας του
.
.
.

Το Μαυσωλείο της Αλικαρνασσού

Francesco Furini(c. 1600 (or 1603) –August 19, 1646,Artemisia Prepares to Drink
the Ashes of her Husband, Mausolus

Το Μαυσωλείο της Αλικαρνασσού - χ.ν.κουβελης
(ύφος α')
                                                     
τι γελοίος αυτός ο Μέγας Μαγιστρος των ιππότων Ιωαννιτών της Ρόδου,
το 1522μ.Χ  ήθελε οικοδομικά υλικά να χτίσει κάστρο στη περιοχη της Αλικαρνασσού
να αντιμετωπίσει την επίθεση των Τούρκων και σκέφθηκε ο ανόητος να κονιορτοποιησει
το περίφημο Μαυσωλείο, άλλωστε ήταν άκρως ειδωλολατρικον,μεγα σκάνδαλον
για εναν φανατικό χριστιανο, ως ασβέστης θα του ητο πλέον χρήσιμο,
τώρα για έρωτες του Μαυσωλου με την αδελφή του Αρτεμισίου Β' της Καριας θα νοιαζονταν,
και δήθεν αριστουργηματα του Σκόπια του Βρυαξη του Τιμόθεου του Λεωχαρη οι μέτωπες
και του Πυθεου το τεθριππον,
μακριά πολύ μακριά το 350 π. Χ, από τότε έγιναν πολλά κοσμοιστορικα γεγονότα,
ο κόσμος ανήκει σε άλλον πλέον αληθινον Κύριον, κι αυτόν πρέπει να υπακουουν μ'αναντιρρητην πιστην,η μνήμη Μαυσωλου και Αρτεμισιας Καριας ένα ασήμαντο συμβάν,
μια ανόητη κενοδοξια εθνικών εραστών, ας τελειώνουν μ'αυτα, και, βέβαια,
δεν  έχει καμία σημασία αν η μάχη δεν  έγινε, ως προσδοκούσαν, στην Αλικαρνασσο,
αλλά στη Ροδο,αφού ξεμπέρδεψαν με τις τετοιες ειδωλολατρείες,
άσβεστος και κονις εις τον αιώνα, αυτό ήταν το τελικόν γερας του γελοίου Μεγα Μαγιστρου
των Ιωαννιτών
.
.                                                                                                                    
Το Μαυσωλείο της Αλικαρνασσού - χ.ν.κουβελης
(ύφος β')

ούτε γελοίος βεβαια ητο ο Μέγας Μαγιστρος μας των ιππότων Ιωαννιτών της Ρόδου,
κι ούτε ανόητος που σκέφθηκε το 1522μ.Χ να κονιορτοποιησει το περίφημο Μαυσωλείο,
ωστε τα οικοδομικά υλικά να του χρησιμεύσουν για τη κατασκευή κάστρου στη περιοχη
της Αλικαρνασσού για την αντιμετωπιση  επίθεσης των Τούρκων,
άλλωστε το μνημειον ήταν άκρως ειδωλολατρικον,μεγα σκάνδαλον για εναν  χριστιανο,
ως ασβέστης θα μας ητο πλέον χρήσιμο,
τώρα για έρωτες του Μαυσωλου με την αδελφή του Αρτεμισίου Β' της Καριας θα νοιαζομαστε,
και δήθεν αριστουργηματα του Σκόπια του Βρυαξη του Τιμόθεου του Λεωχαρη οι μέτωπες
και του Πυθεου το τεθριππον,
μακριά πολύ μακριά το 350 π. Χ, από τότε έγιναν πολλά κοσμοιστορικα γεγονότα,
ο κόσμος ανήκει σε άλλον πλέον αληθινον Κύριον, κι αυτόν πρέπει να υπακουομε
μ'αναντιρρητην πιστην,η μνήμη Μαυσωλου και Αρτεμισιας Καριας ένα ασήμαντο συμβάν,
μια ανόητη κενοδοξια εθνικών εραστών, ας τελειώνουμε μ'αυτα, και, βέβαια,
δεν έχει καμία σημασία αν η μάχη δεν έγινε, ως προσδοκούσαμε, στην Αλικαρνασσο,
αλλά στη Ροδο,αφού ξεμπέρδεψαμε με τις τετοιες ειδωλολατρείες,
άσβεστος και κονις εις τον αιώνα, αυτό ήταν το τελικόν γερας του δικού μας Μεγα Μαγιστρου
των Ιωαννιτών
.
.
.

Ο Ρωμανός και η Παρθένος, μικρογραφία από το Μηνολόγιο του Βασιλείου Β΄

ΚΡΙΤΙΚΗ  ΡΩΜΑΝΟΥ ΤΟΥ ΜΕΛΩΔΟΥ ΑΠΟ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΝ ΛΟΓΙΟΝ του 8ου  αι.
-χ.ν.κουβελης

Ελλην δεν ητο,τι Ελλην;αλιμονο,την εποχη Αναστασιου του Α' η' Β'
η' Ιουστινιανου του Α' ποιος τολμουσε να ητο Ελλην;αλλα καποιος
αδεξιος Αναγνωστης και ψαλτης εις την Πολην ητο απο την Δαμασκον της Συριας
η' την Βηρυτον εις την Παναγιαν των Βλαχερνων,εκει  εκ των ομοουσιων του
λοιδορειθεις εις ενυπνιον περιπεσων ως το ορισεν ο ονειροκριτης Αρτεμιδωρος
ειδεν την Παναγιαν να του προσφερει περγαμηνην προς βρωσιν,μετα ταυτα
αναστας εγενετο ο Ρωμανος ο Μελωδος του θαυμαστου κοντακιου
'Η Παρθενος Σημερον τον Υπερουσιον Τικτει'
εις λαμπραν αττικιζουσαν λογια κοινη γλωσσαν εργασθεις τα ποιηματα του
με περιτεχνες μεταφορες τολμηρες συγκρισεις και αντιθεσεις,επισης εξοχες
νοητικες εξεικονισεις βαθειας θεολογιας αλλα και ζωηραν δραματοποιησην
ως το 'Ψυχη μου,ψυχη μου,αναστα,τι καθευδεις;'
.
.
.

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Α' ΣΩΤΗΡ -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

οι μεταβολες της τυχης τον εφεραν στη Ρωμη
ως ανταλλαγμα της ομηριας του Αντιοχου
ετσι αυτο κανονιστηκε απο τον πατερα του Σελευκο Δ'
Φιλοπατωρ της Συριας κι εμαθε τον θανατο του πατερα
και τον ενθρονισμο του Αντιοχου ως Δ' Επιφανης το 175 π.Χ
και το 165 του εννιαχρονου Αντιοχου ως Ε' Ευπατωρ
με αντιβασιλεα τον Λυσια διοικητη της Συριας
κι επισης εμαθε τις απειλες της Ρωμης
πως αυτον θ'απελευθερωσει ως νομιμο διαδοχο
αν η κατασταση εκει στη Συρια δεν εκλινε υπερ της
και με δολοπλοκια δραπετευσε
κι ελαβε τη βασιλεια το 162 ως Δημητριος Α'
αφου δολοφονηθηκαν Αντιοχος Ε' και Λυσιας,
ομως η αποδραση και τα τετελεσμενα γεγονοτα
επεσυραν  τη δυσαρεσκεια της Συγκλητου στη Ρωμη
και τα μετρα εναντιον του επισπεφθηκαν
εξεγειροντας τους αλλους γυρω βασιλεις,
τον εξαδελφο Πτολεμαιο Στ' Φιλομητωρ για την υποθεση της Κυπρου
και τον Ατταλο Β' Φιλαδελφο της Περγαμου που εμφανησε
ως νομιμο διεκδικητη της εξουσιας στη Συρια τον Αλεξανδρο Α' Βαλα 
που διεδιδε πως ητο δηθεν γιος του Αντιοχου Δ' του Επιφανους
και τοτε καποιος ονοματι Ηρακλειδης,πρωην υπουργος του Αντιοχου Δ' Επιφανη
προπαγανδιζε ευμενως στη Ρωμη ως φιλους τον Βαλα
και την δηθεν αδελφη του Λαοδικη Στ' κινουμενος απο ιδιοτελεια
και τοιουτοτροπτως εκδικουμενος τον Δημητριο
για την εκθρονιση του αδελφου του Τιμαρχου της Μηδειας
και στην ενσκηψασα επανασταση κατα Δημητριου Α' μετ'ευχων της Ρωμαικης Συγκλητου
οι συμμαχοι Αλεξανδρος Α'Βαλας Πτολεμαιος Στ' Φιλομητωρ Αιγυπτου Λαοδικη Στ'
Ατταλος Β' Φιλαδελφος Περγαμου Αριαραθης Ε' Ευσεβης Φιλοπατωρ Καππαδοκιας
ο Δημητριος Α' Σωτηρ νικηθηκε στην Αντιοχεια το 150 π.Χ
και σκοτωθηκε εν μεσω ολων αυτων των μεταβολων της τυχης
με τα τακτικα γραμματα Α' Β' Γ' Δ'  Ε' Στ' και τ'αλλεπαλληλα επιθετα
Φιλομητωρ Φιλοπατωρ Φιλαδελφος Επιφανης Ευσεβης
Συριας Περγαμου Αιγυπτου
.
.
.

Χάρτης Μεσογείου το 218 π.Χ- Β' Καρχηδονιακος Πολεμος (218 – 201 π.Χ)

Ο Κουιντος Φαβιος Μαξιμος  ο Αναβαλων
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

μεγαλη στη Ρωμη αναστατωση και ανησυχια επικρατουσε
μετα τη μαχη της λιμνης Τραμεσινης στις 27 Ιουλιου το 217 π.Χ
ο Αννιβας ante portas προ των πυλων της πολης βεβαιος ο κινδυνος
διορισαν τον Κουιντο Φαβιο Μαξιμο δικτατορα για εξι μηνες
να αναχαιτισθει,ειπαν,οπωσδηποτε ο Καρχηδονιος
τα μισα σου χρονια εχει,30 χρονων,να του κοπει η ορμη
και στην πολη Αικαι της Απουλιας τον συναντα και τον αποφευγει
πρεπει,αυτο το σχεδιο του ηταν,να τον αποδυναμωσει,με τροφιμα
να μην εφοδιαζεται κι οι αυτομολοι Γαλατες να εμποδισθουν
ο πολεμος πλεον δεν κρινεται με κατευθειαν επιθεση αλλα μ'ελιγμο
ο Αννιβας,το καταλαβε,ειχε τη μανια της μαχης,σαν καλλιτεχνης
σαν ηθοποιος αυτη η σκηνη της μαχη,κυριως,τον ενδιεφερε,
οι ιδιοφυεις  περιτεχνες κινησεις,κι αυτη την πολεμικη χορογραφια
δεν μπορει,ειναι αδυνατο,ν'ακολουθησει ο στρατος της Ρωμης,
τ'ασβηστο μισος της Διδως για τον Αινεια  και του Αμιλκα Βαρκας
του πατερα του για την Ρωμη πρεπει να εκπληρωθει κατα γραμμα
εξευτελιζοντας την,αν θα'χουν καποια τυχη πρεπει να παρενοχλουν,
εμμεσα κι οχι αμεσα,ταυτοχρονα κι αυτον και την Καρχηδονα,
δεν τον πειραζε που τον αποκαλουσαν Κουιντος Φαβιος Μαξιμος ο Αναβαλων
το προτιμουσε,καλλιτερα,αυτο απ'το Κουιντος Φαβιος Μαξιμος ο Επιθετικος
στο περασμα απ'το Falernus Ager της Καμπανιας οπου λεηλατουσε ο Αννιβας
τ'αμπελια  τον περιμεναν οι Ρωμαιοι κι ειδαν τη νυχτα στη κορυφογραμμη φωτα
να κινουνται,οι Καρχηδονιοι,ειπαν,ειναι που παν'να διαφυγουν κι επιτεθηκαν
και δεν ηταν Καρχηδονιοι παρα τα βοδια του Falernus Ager με δεμενα στα κερατα
δαδια αναμενα,τοτε  τα βοδια τρομαξαν και χαθηκαν εκει απ'το τεχνασμε του Αννιβα
χιλιοι Ρωμαιοι κι οι Καρχιδονιοι εν τελει περασαν το περασμα,
η Συγκλητος μετα τα γεγονοτα στο Falernus Ager τον υποπτευθηκε πως κρυφα
συμφωνησε με τον Αννιβα τα κτηματα του στη Καμπανια να μην του καταστρεψει
και τον υποδιοικητη του Μινουκιο προβιβασαν ισοτιμο διπλα του κι ο οποιος
καθολου δεν ηταν Αναβαλων και το ημισυ του στρατου εβαλε σε βεβαιο κινδυνο
που αυτος επεμβαινοντας δυναμικα τον απεσωβησε και τελειωντας η εξαμηνη θητεια
ο Κουιντος Φαβιος Μαξιμος  επιστρεφοντας στη Ρωμη ανακηρυχθηκε ηρωας
κι ας ηταν Αναβαλων
.
.
.

Δημοσθενης[384 π.Χ-322 π.Χ]Αθηναιος ρητορας ,μουσειο Λουβρου

324 π.Χ.Τα Χρηματα του Αρπαλου-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

του Μακεδονος Αρπαλου γνωστη η φυσις,γοης και μιαρος ανθρωπος,
κλεφτης 5.000 ταλαντων του Θησαυροφυλακιου τ'Αλεξανδρου,
ομως να συγκρουσθουν τωρα που'ναι στο Κοινο των Ελληνων
με τον Αντιπατρον και να εμπλακουν σε πολεμο ανευ αναγκης;
μια μεση λυσις ητο καλλιτερα,οχι απελασις αλλα φυλακισις,
ειχεν και χρηματα 700 ταλαντα ο Αρπαλος να δωσει στους Αθηναιους
τον βοηθησαν κι απεδρασε κι εκ των χρηματων εμειναν 350 ταλαντα,
καποιοι χρηματισθηκαν χωρις αλλο,ο Δημοσθενης να ευρεθουν οι ενοχοι
κατεθεσε ψηφισμα στον Αρειο Παγο να εξετασθει το ζητημα ,πρωτο-
πρωτο στον Καταλογο των Δωροδοκηθεντων τ'ονομα του,ειπε,ναι,πηρε
20 ταλαντα κι αυτα κατεθεσε στο ταμειο του Θεωρικου που'χε ελλειμα,
μακεδονιζοντες και αντιμακεδονιζοντες στο δικαστηριο Ηλιαια τον εσυραν ,
δεν μιλησε,βρηκε κωλυμα δηθεν κρυολογημα,'αργυραγχη εχεις'του ειπαν
ειρωνικα'κι οχι στηθαγχη' κι ενωπιον των δικαστων τον Κατα Δημοσθενους
λογον εξεφωνησε ο πρωην φιλος του και ρητορας Δειναρχος
...
 ὦ Δημόσθενες, σοῦ καὶ ἑτέρων πολλῶν, ζητεῖν τὴν βουλὴν περὶ αὐτῶν,
ὡς αὐτῇ πάτριόν ἐστιν, εἴ τινες εἰλήφασι παρ᾽ Ἁρπάλου χρυσίον, [5] ζητεῖ ἡ
βουλή...
τὸν δὲ κατάπτυστον τοῦτον καὶ Σκύθην - ἐξάγομαι γάρ -, ὃν οὐχ εἷς ἀνὴρ ἀλλὰ
πᾶς᾽ ἡ ἐξ Ἀρείου πάγου βουλὴ ζητήσας᾽ ἀποπέφαγκε χρήματ᾽ ἔχειν καθ᾽ ὑμῶν,
καὶ ὃς ἀποπέφανται μισθαρνῶν καὶ δωροδοκῶν κατὰ τῆς πόλεως καὶ ταῦτ᾽ ἐξελή-
λεγκται, τοῦτον οὐ τιμωρησάμενοι παράδειγμα ποιήσετε τοῖς ἄλλοις ...
 [41]
οὐκ αἰσχύνεσθε, ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τὴν κατὰ Δημοσθένους τιμωρίαν ἐκ τῶν ἡμετέρων
λόγων μόνων ἡγούμενοι δεῖν κρίνειν; οὐκ ἴστε τοῦτον αὐτοὶ δωροδόκον ὄντα καὶ
κλέπτην καὶ προδότην τῶν φίλων, καὶ τῆς πόλεως ἀνάξιον καὶ αὐτὸν καὶ τὴν περὶ τοῦτον
τύχην γεγενημένην; ἀπὸ ποίων ψηφισμάτων οὗτος ἢ ποίων νόμων οὐκ εἴληφεν ἀργύριον;
[42]...
τὴν δὲ πόλιν οὐκ ἀξίως ἑαυτῆς οὐδὲ τῆς τῶν προγόνων δόξης διακειμένην. ἀφέντες οὖν
τοὺς ἐλέους καὶ τοὺς φενακισμοὺς τοὺς τούτου τὴν ὁσίαν καὶ δικαίαν φέρετε ψῆφον, καὶ
σκοπεῖτε τὸ τῇ πατρίδι συμφέρον, μὴ τὸ Δημοσθένει: τοῦτο γάρ ἐστι καλῶν κἀγαθῶν
δικαστῶν ἔργον...
εκεινος  ενθυμειται το περιστατικον του Αρπαλου και του θαυμασιου κυλικα
'ποσον αγει;' ρωτησε και  μειδιάσας ὁ Ἅρπαλος 'ἄξει σοι' ειπε 'εἴκοσι τάλαντα',
και τη νυχτα αμεσως σταλθηκαν κι ο κυλικας και τα εικοσι ταλαντα
ἡμέραις δ' ὀλίγαις ὕστερον ἐξεταζομένων τῶν χρημάτων, ἰδὼν αὐτὸν ὁ Ἅρπαλος
ἡσθέντα βαρβαρικῇ κύλικι καὶ καταμανθάνοντα τὴν τορείαν καὶ τὸ εἶδος, ἐκέλευσε
διαβαστάσαντα τὴν ὁλκὴν τοῦ χρυσίου σκέψασθαι. θαυμάσαντος δὲ τοῦ Δημοσθένους
τὸ βάρος καὶ πυθομένου πόσον ἄγει, μειδιάσας ὁ Ἅρπαλος 'ἄξει σοι' φησίν 'εἴκοσι
τάλαντα', καὶ γενομένης τάχιστα τῆς νυκτὸς ἔπεμψεν αὐτῷ τὴν κύλικα μετὰ τῶν εἴκοσι
ταλάντων
Πλουταρχου Παραλληλοι Βιοι-Δημοσθενης ,25
κι επακολουθησε η καταδικη 50 ταλαντων,η φυλακη,η αποδραση,η εξορια στην Αιγινα
Βεβαια ,τελικα κι αυτο εχει σημασια,το Επιγραμμα στην Αγορα γραφτηκε:
Είπερ ίσην ρώμην γνώμη, Δημόσθενες, είχες
ούποτ' αν Ελλήνων ήρξεν Αρης Μακεδών

'ὦ Δημόσθενες,ἄξει σοι'
.
.
.

.

Raphael-The School of Athens,1510-1511

ΧΡΕΙΑ  ΠΡΩΤΑΓΟΡΑ  ΕΧΩΜΕΝ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

οτι πιστευει καποιος αυτο ειναι κι αληθεια
ο Πυθοδωρος πιστευει πως ο Πρωταγορας ειναι αθεος
αρα αυτο που πιστευει ο Πυθοδωρος ειναι αληθεια
κατα συνεπεια πρεπει να παρθουν εγκαιρως μετρα εναντιον του
ολα τα συγραμματα του να καουν δημοσιως στην Αγορα
και ν'απαγορευτουν οι διαλεξεις του,αναλυσεις ποιηματων
αναζητησεις ορθων λεξεων,και ρητορικες και σοφιστειες
και βεβαια εξονυχιστικη ερευνα των χρηματων του ανθρωπου
αλλωστε,γνωστον τοις πασι,αμοιβονταν με υψηλοτα διδακτρα
και τι αλλον,ηλιου φαεινοτερον,απο την φιλιαν του μ'αυτον τον Σωκρατη
και τον μαθητη του Πλατωνα,συγγραφεα του διαλογου Πρωταγορας
πολυ διαφημιση γινεται αυτου του Αβδηριτη στη Δημοκρατια μας
και να μην ξεγελιεται ο Ολυμπιος Περικλης με την αποικια τους Θουριους
και τους νομους του στην Κατω Ιταλια,αυτος διδασκει πως καθε τι,
ειναι δυνατον,να το υπερασπιζεις και να το απορριπτεις με την καταλληλο
λεκτικη μεθοδο,αγνωστικισμο και σχετικισμο να τι διδασκει,
λιαν επικινδυνος,εδω δεν εχει θεση,ας παει στην Σικελια,εκει,γνωστον,
νεωτεριζουν και δεν τους νοιαζει ν'αβδηρισουν  μ'αυτον τον Πρωταγορα,
βεβαια,τωρα,αν για καποιον η γνωμη του Πυθοδωρου ειναι αληθης
για καποιον αλλον ειναι ψευδης,και τοτε ισχυει η ρηση του φιλοσοφου:
Αλήθεια ή Καταβάλλοντες κι επιπλεον τουτο:Πάντων χρημάτων μέτρον
εστίν άνθρωπος, των μεν όντων ως έατιν, των δε μη όντων ως ουκ έατιν
και στη Δημοκρατια,απαραιτητα,εχωμεν χρεια αγωνιστων του λογου
Πρωταγορες ακομα κι αν τον ήττω λόγον κρείτω ποιείν κι οχι Πυθοδωρους
φανατικους κι αυτη η διαλεκτικη πλεον ωφελει τις πραξεις της πολιτειας:
οὐ πάνυ μοι δοκεῖ, ἔφη, ὦ Σώκρατες, οὕτως ἁπλοῦν
[331c] εἶναι,ὥστε συγχωρῆσαι τήν τε δικαιοσύνην ὅσιον εἶναι καὶ τὴν ὁσιότητα δίκαιον,
ἀλλά  τί μοι δοκεῖ ἐν αὐτῷ διάφορον εἶναι. ἀλλὰ τί τοῦτο διαφέρει; ἔφη: εἰ γὰρ βούλει,
ἔστω ἡμῖν καὶ δικαιοσύνη ὅσιον καὶ ὁσιότης δίκαιον.
μή μοι, ἦν δ᾽ ἐγώ: οὐδὲν γὰρ δέομαι τὸ εἰ βούλει τοῦτο καὶ εἴ σοι δοκεῖ ἐλέγχεσθαι,
ἀλλ᾽ ἐμέ τε καὶ σέ: τὸ δ᾽ ἐμέ τε καὶ σέ τοῦτο λέγω, οἰόμενος οὕτω τὸν λόγον βέλτιστ᾽
[331d] ἂν ἐλέγχεσθαι, εἴ τις τὸ εἴ ἀφέλοι αὐτοῦ.
.
.
.

Γιάννης Κεφαλληνός, Μέγας Αλέξανδρος, ξυλογραφία, 18 x 15 εκ

Μεγας Αλεξανδρος,3ος αι. π.Χ,Ταραντας,Εθνικο Αρχαιολογικο Μουσειο

Charles Le Brun, Le Passage du Granique,1665

'ευτυχως,που η κριση του Παρμενιωνος δεν εισακουσθη'-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΛΗΝ ΛΑΚΕΔΑΙΜΟΝΙΩΝ
ΑΠΟ ΤΩΝ ΒΑΡΒΑΡΩΝ ΤΗΝ ΑΣΙΑΝ ΚΑΤΟΙΚΟΥΝΤΩΝ

'να καταστραφει η Θηβα πλην Πινδαρου'
οι αντιμακεδονες του Δημοσθενη εξαθρωθηκαν
των Πανελληνων Κοινη Ειρηνη
υστερα ακολουθησε η διαβαση του Ελλησποντου και η πορεια
μεχρι τον Γρανικο ποταμο το 334
οι Περσες στη Ζελεια της Τρωδας απερριψαν την κριση του Ροδιου Μεμνωνα
να παρασυρουν τον Αλεξανδρο Γ' στο βαθος της  ενδοχωρας καταστρεφωντας την
στελνοντας επισης στρατο στην Μακεδονια και προκαλωντας επανασταση
στη κατω των Θερμοπυλων Νοτια Ελλαδα
αλλωστε του Μεμνωνα καθολου δεν του'χαν εμπιστοσυνη
μετα τη συμμετοχη του το 365 στην αποστασια κατα του Αρταξερξη Ωχου
του γαμπρου του Αρταβαζου σατραπη της Φρυγιας και μαλιστα αποτυχωντες
προσετρεξαν κι οι δυο για πριοστασια κι εκδουλευση στην αυλη του Φιλιππου Β'
αλλ'αυτα εχουν οι μισθοφοροι,Ελληνες,Μηδοι,Υρκανοι,Παφλαγονες,αναγκαιον κακο,
οχι η μαχη εδω θα δινονταν στον Γρανικο αναχαιτωντας την ορμη των Μακεδωνων,
Αλεξανδρου Γ' Παρμενιωνα Φιλωτα του Παρμενιωνα Αμυντα του Αρραβαιου
Σωκρατη Νικανορα του Παρμενιωνα Περδικα του Οροντη Κοινου του Πολεμοκρατη
Κρατερου του Αλεξανδρου Αμυντα του Ανδρομενη Φιλιππου του Αμυντα
Καλα του Αρπαλου Φιλιππου του Μενελαου Αγαθωνα Θεσσαλων Παιονων
Θρακων Οδρυσων Τριβαλλων Ιλλυριων Αγριανων
ετσι αποφασισθηκε απ'τον Φρυγο στρατηγο Αρσιτη,και τον Λυδιας και Ιωνιας
σατραπη Σπιθριδατη και τον Φαρνακη και τον  Μιθροβουζανη και τον Ατιζυη
και τον Αρβουπαλη και τον Αρσαμη και τον Μιθριδατη και τους  αλλους
αλλ'ομως διαφορετικα συνεβησαν μετα τις 22 Μαιου κι οι Μακεδονες νικηφοροι
πλεον ως την Πενταποταμια και τους Μαλλους το 326 εφθασαν κι ως την Ινδια
'ευτυχως, που η κριση του Παρμενιωνος δεν εισακουσθη'
.
.
.

Marcus Porcius Cato Major

Cēterum cēnseō Carthāginem esse dēlendam-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ο Marcus Porcius Cato Major  αυστηρος πολυ περι το ηθος
λιτος της πολυτελειας εχθρος αλλα και των Ελληνων φιλοσοφων
και ελληνικων γραμματων πολεμιος,οι Ρωμαιοι να'ναι κυριως Ρωμαιοι,
και να μην δουλοπρεπως και παλιμπαιδιζοντες ελληνιζουν,
πληβειος το γενος και με την Lex Publilia Philonis de patrum auctoritate
censor τιμητης ενας των magistratus maiores με censoria potestas
το 153 π.X. καὶ σῦκα τῶν Λιβυκῶν ἐπίτηδες ἐκβαλεῖν ἐν τῇ βουλῇ,
τους υπεδειξε στη Συγκλητο μεγαλα και φρεσκα συκα Αφρικανικα
εἶτα θαυμασάντων τὸ μέγεθος καὶ τὸ κάλλος λεει ο Πλουταρχος
προειδοποιοντας πως η χωρα που τα'θρεφει τρεις μερες θαλασσα απεχει
ἡ ταῦτα φέρουσα χώρα τριῶν ἡμερῶν πλοῦν ἀπέχει τῆς Ῥώμης
Ρωμαιοι ο κινδυνος εγγυτατος  δια τουτο 'δοκεῖ δέ μοι καὶ Καρχηδόνα μὴ εἶναι'
και καθε φορα,απαραλλακτως,ενωπιον τους  ετσι τελειωνε τους λογους
Cēterum cēnseō Carthāginem esse dēlendam.
και περ'απ'αυτα,ειτε περι αρτοπωλων ειτε περι ιχθυωπωλων και των παρεμφερων
ομαδων φορολογιων ομιλουντες,εγω προτεινω η Καρχηδονα να καταστραφει
ισα,ο τιμητης Κατων,επιμενοντας,α τιμηθουν με καταστροφη οι δυσιν Καρχηδονες
η Καρχηδονα αυτη της Αφρικης κι η αλλη Καρχηδονα Ελλαδα
.
.
σχολια:
-Marcus Porcius Cato Major[Μαρκος Πορκιος Κατων ο Πρεσβυτερος]234 π.Χ-149 π.Χ,
ρωμαιος πολιτικος,quaestor ταμιας των δημοσιων χρηματων της Ρωμης το 204 π.Χ
στη Σαρδηνια,κατα της τοκογλυφιας,aedilis αγορονομος το 199 π.Χ επιβλεπων τους ναους ,
τους δρομους,τα υδραγωγεια και τα δημοσια θεαματα,praetor πραιτορ το 198 π.Χ,
consul υπατος το 195 π.Χ,censor κηνσορ τιμητης το 184 π.Χ,λιτος,αυστηρος τιμητης της
πολυτελειας και ενθερμος υποστηρικτης των Ρωμαικων ηθων κι εναντιος των Ελληνικων,
ζητωντας ν'απαγορευθει οι Ελληνες φιλοσοφοι να διαμενουν στη Ρωμη
το 153 π.Χ επισκεφθηκε την Καρχηδονα και τοσο εντυπωσιασθηκε και θορυβηθηκε
απο την μεγαλη αναπτυξη της που επιστρεφοντας στη Ρωμη ειπε μεσα στη Συγκλητο:
'δοκεῖ δέ μοι καὶ Καρχηδόνα μὴ εἶναι'".[Carthago delenda est,η Καρχηδονα πρεπει να
καταστραφει]
κι απο τοτε καθε λογο του,για οποιοδηποτε θεμα,τον τελειωνε ετσι:
Cēterum cēnseō Carthāginem esse dēlendam.
[και περ'απ'αυτα ,εγω προτεινω η Καρχηδονα να καταστραφει]
και θεωρειται ο κυριος υποκινητης του Γ' Καρχηδονιακου Πολεμου[Tertium Bellum Punicum
149 π.Χ-146 π.Χ)
Επισης ο Κατων ηταν ενας απο τους πρωτους Ρωμαιους ιστορικους και συγγραφεις που
εγραψε τα εργα του[Origines,Απαρχες της Ρωμης μεχρι το 149π.Χ και De Agri Cultura,περι
γεωργιας,]στην λατινικη γλωσσα και οχι στην ελληνικη
-[κζ']] Πρὸς τούτοις φασὶ τὸν Κάτωνα καὶ σῦκα τῶν Λιβυκῶν ἐπίτηδες ἐκβαλεῖν ἐν τῇ βουλῇ,
τὴν τήβεννον ἀναβαλόμενον, εἶτα θαυμασάντων τὸ μέγεθος καὶ τὸ κάλλος, εἰπεῖν ὡς ἡ ταῦτα
φέρουσα χώρα τριῶν ἡμερῶν πλοῦν ἀπέχει τῆς Ῥώμης. ἐκεῖνο δ' ἤδη καὶ βιαιότερον, τὸ περὶ
παντὸς οὗ δήποτε πράγματος γνώμην ἀποφαινόμενον προσεπιφωνεῖν οὕτως· "δοκεῖ δέ μοι
καὶ Καρχηδόνα μὴ εἶναι".
Πλουταρχου.Βιοι Παραλληλοι.Μαρκος Κατων
-Lex Publilia Philonis de patrum auctoritate,ο νομος του Q. Publius Philo το 339 π.Χ με τον
οποιο το αξιωμα του censor,κηνσορ τιμητη, εκτος των πατρικιων[ευγενεις επιφανων οικο-
γενειων patres] μπορουσαν να παρουν και οι πληβειοι[οι κοινοι,οι κατωτερες κοινωνικες
ταξεις]
.
.
.

Ivanov Andrey,Pelopidas's death,1805-1806

Θηβαιου Πελοπιδα το αναγκαιον πραγμα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

αναγκαιον πραγμα,συμβουλευαν,ατελεσφορα,
τον Πελοπιδα οι φιλοι το χρημα να μη παραμελει
τοτε δειχνοντας τους  εναν τυφλο και κουτσο
 'ἀναγκαίου νὴ Δί'εἶπε "Νικοδήμῳ τούτῳ'
και στις Κυνος Κεφαλες ομοιως δεν παραμελησε
κακος οιωνος η εκκλειψη του ηλιου,του ειπαν,
'βέλτιον' ἔφη, 'πλείονας γὰρ νικήσομεν'
κι επιμονως ζητουσε τον Αλεξανδρο των Φερρων
τουλαχιστο,ειπαν οι φιλοι, να μην  παραμεληθει τουτο
και των εχθρων γυρ'απ'το σωμα του σωριασαν τα λαφυρα
εκειραν δε τους ἵππους, εκειραν δὲ καὶ αὐτούς οι φιλοι
αυτο απαν το αναγκαιον χρημα ειναι του Θηβαιου Πελοπιδα
.
.
.

Ζακ-Λουί Νταβίντ (1787) Ο Θάνατος του Σωκράτη David,The Death of Socrates

Συντομο σχολιο στον Μενωνα του Πλατωνα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ο Θεμιστοκλης.ειπ'ο Σωκρατης, κι ο Περικλης αν και σοφοι
παιδια αμορφωτα ειχαν αλογομουρηδες και συ Ανυτε παιδι τομαρα
ἀλλὰ γάρ, ὦ ἑταῖρε Ἄνυτε, μὴ οὐκ ᾖ διδακτὸν ἀρετή.
τοτ'οργισμενος ο Ανυτος στον Μενωνα του Πλατωνα ειπε
ὦ Σώκρατες, ῥᾳδίως μοι δοκεῖς κακῶς λέγειν ἀνθρώπους.
ἐγὼ μὲν οὖν ἄν σοι συμβουλεύσαιμι, εἰ ἐθέλεις ἐμοὶ πείθεσθαι, εὐλαβεῖσθαι
κι αληθεια,ποσον αυτο πληρως εκτελεσθηκε το 399
τα δε περι δημοκρατιας και Τριακοντα προφασεις
ὡς ἴσως μὲν καὶ ἐν ἄλλῃ πόλει ῥᾷόν ἐστιν κακῶς ποιεῖν ἀνθρώπους
ἢ εὖ, ἐν τῇδε δὲ καὶ [95a]πάνυ· οἶμαι δὲ σὲ καὶ αὐτὸν εἰδέναι
.
.
.

Priscus Attalus Ατταλος Πρισκος,νομισμα


Ατταλος Πρισκος Αυτοκρατωρ 409 μ.Χ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

καθολου τον Ιωνα Ελληνα Ατταλο Πρισκο δεν εννοιαζε
η μομφη σφετεριστης αυτοκρατορας στη Ρωμη
και πως ανδρεικελο ηταν του Βησιγοτθου Αλαριχου
ανοησιες του Ονωριου κουφια λογια στη Ραβεννα
αυτον,κυριως,τον ενδιεφερε να ενωθει το δυτικο
κι ανατολικο κρατος σε μια ισχυρη αυτοκρατορια
με τους αρχαιους θεους και την αρχαια φιλοσοφια
τωρα αν γινει ο Αλαριχος στρατηγος αυτο λιαν
τους ωφελει και δεν ειναι σπουδαιον πραγμα
τι κι αν δεν προλαβε τα σχεδια του να  εκπληρωσει
κι εχασε την ευνοια του Αλαριχου κι εξορισθει
εκει στην Ισπανια παλιν εκ νεου αυτοκρατωρ
αναγορευεται σε πεισμα Ονωριου και Κωνσταντιου
.
.
.

Ιουλιανός 361-363 μ.Χ. Σόλιδος (4.28 gm).

Ιουλιανος-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Εἴπατε τῷ βασιλεῖ, χαμαὶ πέσε δαίδαλος αὐλά,
οὐκέτι Φοῖβος ἔχει καλύβην, οὐ μάντιδα δάφνην,
οὐ παγὰν λαλέουσαν, ἀπέσβετο καὶ λάλον ὕδωρ.
εν ειδει επιγραμματος σταλθηκε απ'τους ιερεις
η εκκληση στον εθνικο αυτοκρατορα Ιουλιανο
για κατεπιγουσα οινονομικη ενισχυση και φροντιδα
τ'αλλα περι καταρρευσης του αρχαιου κοσμου
ενα κατασκευασμα,μαλλον,καποιου,μονοθειστη,
αλλωστε οι τετοιες αλλαγες επηρεαζουν τα πληθη
τα φοβιζουν και τα συγκρατουν δυσκολα εκδηλωνονται
μεχρι ενας απ'τους δυο ολοκληρωτικα να κερδισει
και τωρα,βεβαια,δεν ειναι για εκδρομες στους Δελφους
αφιερωματα πλουσιες προσφορες ακριβα αναθηματα
ας ο Παραβατης κανονισει την πορευση των Πυθικων
αποστελνωντας τους σολιδους καθαρα χρυσα νομισματα
.
.
.

Σικελικη εκστρατεια 415 π.Χ- 413 π.Χ

Σικελια καλοκαιρι 413 π.Χ-Τί με χρὴ σιγᾶν; Τί δὲ μὴ σιγᾶν;Τί δὲ θρηνῆσαι;
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Θουκυδίδη Ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου
Βιβλιο Ζ',7.87.1-7.87.6. Τα Σικελικα.Η Πανωλεθρια
Πλουταρχου Βιοι Παραλληλοι .Νικιας. ΚΘ'.Τα Σικελικα.Ευριπιδης.
[μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]


Σικελια καλοκαιρι 413 π.Χ-Τί με χρὴ σιγᾶν; Τί δὲ μὴ σιγᾶν;Τί δὲ θρηνῆσαι;
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

μεγα πληθος κατεβαινει στον Πειραια λαμπρη εξαισια μερα
 πανετοιμη η περιλαλητος Σικελικη εκστρατεια ν'αποπλευσει
ρητορες επιτηδειως ρητορευουν υπερ το δεον της και μαντεις
μηνυουν τα μελλοντα να γινουν γεγονοτα αισια και θεοπεμπτα
κι υποκριτες και μιμοι τους διασκεδαζουν οπως στη περισταση ταιριαζει
ο Νικιας τους οδηγει ο Λαμαχος κι ο Αλκιβιαδης αξιοι στρατηγοι
ας συγχωρεθουν η φιλοχρηματια η δημαγωγια κι η ανηθικοτητα
τωρα θησαυροι αμετρητα ταλαντα στη Σικελια πλουτισμος
κι απο'κει κοσμοκρατειρα η Αθηνα ενα βημα η Αφρικη κι η Καρχηδωνα
μεγα πληθος φωνων παραληρει στο τοσο πλεον κλεος της πολης
κι εκει βεβαια περα στη Σικελια υπερποντια πληρωθηκε η υβρις
ο πολεμοκαπηλος Λαμαχος κατα τον κωμικο Αριστοφανη σκοτωθηκε
ο Αλκιβιαδης καθολου δεν ωφεληθηκε απ'τα μαθηματα περι αρετης
του Σωκρατη κατεφυγε ποταπος προδοτης της πατριδας στη Σπαρτη
κι ο Νικιας ανθρωπος αφελης δεισιδαιμων αποδειχθηκε μια εκλειψη
σεληνης στις Επιπολες τον θαμπωσε και τον τρομαξε να κηρυξει εγκαιρη
αποσυρση απ'την ματαιωμενη εκστρατεια κι ετσι,μοιραια,ολοι στα παντα
και παντου χαθηκαν αλλοι στον ποταμο Ασσιναρο πνιγηκαν στα αιματα
αλλοι στοιβαχθηκαν νεκροι στα λατομεια ο ενας πανω στον αλλον
αλλοι πουληθηκαν σκλαβοι κι οχι λιγοτεροι απο εφτα χιλιαδες αφανισθηκαν
κι οσοι λιγοι σωθηκαν ηταν απ'τ'ασματα του Ευριπιδη που τραγωδουσαν
[110] Τί με χρὴ σιγᾶν; Τί δὲ μὴ σιγᾶν;Τί δὲ θρηνῆσαι;
τι τους Ελληνες της Κατω Ιταλιας πολυ τους ευχαριστουσε εκεινος ο ποιητης
.
.
σημειωση:
[110] Τί με χρὴ σιγᾶν; Τί δὲ μὴ σιγᾶν;Τί δὲ θρηνῆσαι;
Ευριπιδη Τρωαδες
.
.
Θουκυδίδη Ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου
Βιβλιο Ζ',7.87.1-7.87.6. Τα Σικελικα.Η Πανωλεθρια
Πλουταρχου Βιοι Παραλληλοι .Νικιας. ΚΘ'.Τα Σικελικα.Ευριπιδης.
[μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]

Θουκυδίδη Ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου
Βιβλιο Ζ',7.87.1-7.87.6. Τα Σικελικα.Η Πανωλεθρια

[7.87.1] Τοὺς δ᾽ ἐν ταῖς λιθοτομίαις οἱ Συρακόσιοι χαλεπῶς τοὺς πρώτους χρόνους μετεχείρισαν.
ἐν γὰρ κοίλῳ χωρίῳ ὄντας καὶ ὀλίγῳ πολλοὺς οἵ τε ἥλιοι τὸ πρῶτον καὶ τὸ πνῖγος ἔτι ἐλύπει διὰ
τὸ ἀστέγαστον καὶ αἱ νύκτες ἐπιγιγνόμεναι τοὐναντίον μετοπωριναὶ καὶ ψυχραὶ τῇ μεταβολῇ ἐς ἀσθένειαν ἐνεωτέριζον, [7.87.2] πάντα τε ποιούντων αὐτῶν διὰ στενοχωρίαν ἐν τῷ αὐτῷ καὶ
προσέτι τῶν νεκρῶν ὁμοῦ ἐπ᾽ ἀλλήλοις ξυννενημένων, οἳ ἔκ τε τῶν τραυμάτων καὶ διὰ τὴν μεταβολὴν καὶ τὸ τοιοῦτον ἀπέθνῃσκον, καὶ ὀσμαὶ ἦσαν οὐκ ἀνεκτοί, καὶ λιμῷ ἅμα καὶ δίψῃ ἐπιέζοντο (ἐδίδοσαν γὰρ αὐτῶν ἑκάστῳ ἐπὶ ὀκτὼ μῆνας κοτύλην ὕδατος καὶ δύο κοτύλας σίτου), ἄλλα τε ὅσα εἰκὸς ἐν τῷ τοιούτῳ χωρίῳ ἐμπεπτωκότας κακοπαθῆσαι, οὐδὲν ὅτι οὐκ ἐπεγένετο αὐτοῖς· [7.87.3] καὶ ἡμέρας μὲν ἑβδομήκοντά τινας οὕτω διῃτήθησαν ἁθρόοι· ἔπειτα πλὴν
Ἀθηναίων καὶ εἴ τινες Σικελιωτῶν ἢ Ἰταλιωτῶν ξυνεστράτευσαν, τοὺς ἄλλους ἀπέδοντο.
[7.87.4] ἐλήφθησαν δὲ οἱ ξύμπαντες, ἀκριβείᾳ μὲν χαλεπὸν ἐξειπεῖν, ὅμως δὲ οὐκ ἐλάσσους ἑπτακισχιλίων. [7.87.5] ξυνέβη τε ἔργον τοῦτο [Ἑλληνικὸν] τῶν κατὰ τὸν πόλεμον τόνδε
μέγιστον γενέσθαι, δοκεῖν δ᾽ ἔμοιγε καὶ ὧν ἀκοῇ Ἑλληνικῶν ἴσμεν, καὶ τοῖς τε κρατήσασι λαμπρότατον καὶ τοῖς διαφθαρεῖσι δυστυχέστατον· [7.87.6] κατὰ πάντα γὰρ πάντως νικηθέντες
καὶ οὐδὲν ὀλίγον ἐς οὐδὲν κακοπαθήσαντες πανωλεθρίᾳ δὴ τὸ λεγόμενον καὶ πεζὸς καὶ νῆες
καὶ οὐδὲν ὅτι οὐκ ἀπώλετο, καὶ ὀλίγοι ἀπὸ πολλῶν ἐπ᾽ οἴκου ἀπενόστησαν. ταῦτα μὲν τὰ
περὶ Σικελίαν γενόμενα.

Πλουταρχου Βιοι Παραλληλοι .Νικιας. ΚΘ'.Τα Σικελικα.Ευριπιδης.
[29.1] τῶν δ' Ἀθηναίων οἱ μὲν πλεῖστοι διεφθάρησαν ἐν ταῖς λατομίαις ὑπὸ νόσου καὶ διαίτης πονηρᾶς, εἰς ἡμέραν ἑκάστην κοτύλας δύο κριθῶν λαμβάνοντες καὶ μίαν ὕδατος, οὐκ ὀλίγοι δ' ἐπράθησαν διακλαπέντες ἢ καὶ διαλαθόντες ὡς οἰκέται. καὶ τούτους ὡς οἰκέτας ἐπώλουν,
στίζοντες ἵππον εἰς τὸ μέτωπον· ἀλλ' ἦσαν οἱ καὶ τοῦτο πρὸς τῷ δουλεύειν ὑπομένοντες.
[29.2] ἐβοήθει δὲ καὶ τούτοις ἥ τ' αἰδὼς καὶ τὸ κόσμιον· ἢ γὰρ ἠλευθεροῦντο ταχέως ἢ
τιμώμενοι παρέμενον τοῖς κεκτημένοις. ἔνιοι δὲ καὶ δι' Εὐριπίδην ἐσώθησαν. μάλιστα γάρ,
ὡς ἔοικε, τῶν ἐκτὸς Ἑλλήνων ἐπόθησαν αὐτοῦ τὴν μοῦσαν οἱ περὶ Σικελίαν· καὶ μικρὰ τῶν ἀφικνουμένων ἑκάστοτε δείγματα καὶ γεύματα κομιζόντων ἐκμανθάνοντες ἀγαπητῶς
μετεδίδοσαν ἀλλήλοις. [29.3] τότε γοῦν φασι τῶν σωθέντων οἴκαδε συχνοὺς ἀσπάσασθαι
τὸν Εὐριπίδην φιλοφρόνως, καὶ διηγεῖσθαι τοὺς μέν, ὅτι δουλεύοντες ἀφείθησαν ἐκδιδάξαντες
ὅσα τῶν ἐκείνου ποιημάτων ἐμέμνηντο, τοὺς δ', ὅτι πλανώμενοι μετὰ τὴν μάχην τροφῆς καὶ
ὕδατος μετέλαβον τῶν μελῶν ᾄσαντες. οὐ δεῖ δὴ θαυμάζειν ὅτι τοὺς Καυνίους φασὶ πλοίου προσφερομένου τοῖς λιμέσιν ὑπὸ λῃστρίδων διωκομένου μὴ δέχεσθαι τὸ πρῶτον, ἀλλ'ἀπείργειν,
εἶτα μέντοι διαπυνθανομένους εἰ γινώσκουσιν ᾄσματα τῶν Εὐριπίδου, φησάντων ἐκείνων,
οὕτω παρεῖναι καὶ καταγαγεῖν τὸ πλοῖον.
.
Θουκυδίδη Ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου
Βιβλιο Ζ',7.87.1-7.87.6. Τα Σικελικα.Η Πανωλεθρια

[7.87.1] Αυτους στα λατομεια οι Συρακουσιοι σκληρα τον πρωτο καιρο μεταχειριστηκαν,γιατι
σε βαθουλο μερος οντας και στενο πολλοι τους οποιους και ο ηλιος στην αρχη και ο πνιγηρος
καυσωνας επισης- στεναχωρουσε απο την ελλειψη σκεπης κι απ'την αλλη  οι νυχτες  που
ηρθαν ηταν φθινοπωρινες και ψυχρες και η αποτομη μεταβολη σ'αρρωσεια τους ερριξε,
 [7.87.2]κι ολα τα εκαναν αυτοι επειδη στενος ο χωτος στο ιδιο μερος κι ακομα τα πτωματα
των νεκρων μαζι το ενα πανω με τ'αλλα σωριαζαν ,κι αυτων που απ'τα τραυματα και απ'την
αποτομη μεταβολη και απο τετοια αιτια πεθαιναν,και οι οσμες ηταν ανυποφορες κι
απο πεινα συναμα κι απο διψα υποφεραν[γιατι  εδωναν  σε καθενα απ'αυτους επι οκτω
μηνες ενα κυπελλο νερο και δυο κυπελλα σιταρι],κι απ'τα αλλα οσα ειναι φυσικο σε τετοιο
μερος αυτοι που'χουν πεταχτει να κακοπαθησουν,κανενα δεν ηταν να μην συμβει σ'αυτους
  [7.87.3] και καπου εβδομηντα μερες περασαν ετσι ολοι μαζι,επειτα εκτος των Αθηναιων
και καποιους Σικελιωτες η' Ιταλιωτες που μ'αυτους συνεκστρατευσαν τους αλλους εδωσαν
δουλους. [7.87.4] το συνολο αυτων που αιχμαλωτισθηκαν,μ'ακριβεια πολυ δυσκολο να
πω,ομως οχι λιγοτεροι των εφτα χιλιαδων, [7.87.5]και συνεβει το γεγονος αυτο απ'αυτα
κατα τον πολεμο αυτον εδω το πιο μεγαλο να υπηρξε,οπως φαινεται σε μενα και απ'τα
Ελληνικα που εξ'ακοης γνωριζουμε,και σ'αυτους που επικρατησαν το πιο λαμπρο και
σ'αυτους που εχασαν το πιο δυστυχο,[7.87.6] γιατι κατα τα παντα και παντου νικηθηκαν
και καθολου λιγο σε τιποτα δεν κακοπαθησαν πανωλεθρια κατα το κοινως λεγομενο και
πεζικο και καραβια και τιποτα που να μην αφανισθηκε,και λιγοι απ'τους πολλους στο σπιτι
ξαναγυρισαν,αυτα ειναι στη  Σικελια τα γινομενα
.
Πλουταρχου Βιοι Παραλληλοι .Νικιας. ΚΘ'.Τα Σικελικα.Ευριπιδης.

[29.1] απ'τους Αθηναιους οι πιο πολλοι χαθηκαν μεσα στα λατομεια απο αρρωστεια κι απο
διατροφη αθλια,καθε μερα δυο κυπελλα κριθαρι παιρνοντας κι ενα νερο,κι οχι λιγοι πουληθη-
καν αφου αρπαχθηκαν η' και διαφευγοντες κρυφα ως οικειακοι δουλοι.κι αυτους ως οικεια-
κους δουλους πουλουσαν,στιγματιζοντας αλογο στο μετωπο.αλλα ηταν κι αυτοι που κι αυτο
απ'τη δουλεια υπομεναν. [29.2]βοηθουσε δε και σ'αυτους ειτε η σεμνοτητα και η συνεση.γιατι
η' ελευθερονονταν γρηγορα η' εκτιμωμενοι παρεμεναν σ'αυτους που τους ειχαν κτημα.μερικοι
δε και λογω  του Ευριπιδη σωθηκαν.μαλιστα γιατι,ως φαινεται,απ'τους εκτος Ελληνων λατρε-
ψαν αυτου τη μουσα αυτοι στη Σικελια.κι οταν καθε φορα οι ερχομενοι εκει μικρα δειγματα
και γευσεις εφερναν μαθαινοντας ευχαριστα τα μετεδιδαν ο ενας στους αλλους. [29.3] τοτε
λοιπον λενε πως αυτοι απ'τους σωθεντες στη πατριδα συχνα επικαλουνταν τον Ευριπιδη με
σεβασμο,και διηγουνται οι μεν,οτι ενω ηταν δουλοι αφεθηκαν αφου διδαξαν οσα απ'τα
ποιηματα εκεινου θυμοντουσαν,οι δε,οτι περιπλανωμενοι μετα τη μαχη τροφη και νερο
ελαβαν τα μελη τραγουδωντας.δεν πρεπει αληθεια ν'απορουμε οτι για τους Καυνιους λενε
πως πλοιο που προσεφυγε στα λιμανια απο ληστες καταδιωκομενο δεν το δεχθηκαν το
πρωτον,αλλα το απομακρυναν,επειτα ομως τους ρωτησαν να μαθουν αν γνωριζουν ασματα
των εργων του Ευριπιδη,οταν ναι απαντησαν εκεινοι,τοτε αφησαν να μπει μεσα και ν'αρραξει
το πλοιο
.
.
.

 Αθηναικη Συμμαχια 431 π.Χ

Αθηναιοι Μηλιοι 416 π.Χ και κτημα εσαει-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ρητα ειπωθηκε στους Μηλιους:οι μεν ισχυροι επιβαλλουν
οι δε αδυνατοι αποδεχονται,[τ'αλλα ειναι κουφιες φλυαριες]
κατα γραμμα στο βιβλιο Ε' του Θουκυδιδη:δυνατὰ δὲ οἱ
προύχοντες πράσσουσι καὶ οἱ ἀσθενεῖς ξυγχωροῦσιν.
τωρα αν στη Σικελια για τους Αθηναιους  κατα γραμμα
τελεσθηκε η νομοτελεια:ὓβρις→ἂτη→νέμεσις→τίσις
ετερον εκατερον,επ'ουδενι ανα τους αιωνες,παρελθοντες
τωρινους και μελλοντες, ανατρεπεται η ανισορροπια:
νυν αρχομεν,ες αυριον ου μελλομεν [κυνικως μεν χρησιμως δε]
η σταχτη των Ενδοξων μας Αυτοκρατοριων ουδολως μας πτοει
Το αυτο πρακτεον 416 π.Χ και εσαει.Viva The Real Politic!
.
.
.

Χάρτης στην αρχή του Πελοποννησιακού Πολέμου 431 π.Χ

Έτσι σαν παιδικο παιχνίδι η Ελλάδα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ο έφορος Σθενελαδας καλεσε τους Λακεδαιμονίους
δια βοής να λυθεί το ζήτημα
πόλεμος με τους Αθηναίους και συμμάχους των
η βοη όμως τόσο απροσδιόριστος ήτο και συγχισμενη
τότε δείχνοντας ένα μέρος 'οσοι'ειπε
είστε υπέρ του πολεμου στάθηκε εκεί,
όσοι δε είστε κατά εις εκείνο το άλλο',

έτσι σαν παιδικο παιχνίδι η αποφασις του πολεμου
πάρθηκε που ολη κατέστρεψε την Ελλαδα

Και δια του λόγο το αληθές ταύτα εγενεντο
κατά τον Ιστορικό Θουκιδιδην
Βιβλίο Α,(87.6)ἡ δὲ διαγνώμη αὕτη τῆς ἐκκλησίας, τοῦ τὰς σπονδὰς
λελύσθαι, ἐγένετο ἐν τῷ τετάρτῳ καὶ δεκάτῳ ἔτει τῶν τριακοντουτίδων
σπονδῶν προκεχωρηκυιῶν, αἳ ἐγένοντο μετὰ τὰ Εὐβοϊκά.

στη δημογορια δε του μετριοπαθους βασιλέα Αρχίδαμου
πρωτύτερα αυτό ειπώθηκε :
(82.1)κἀν τούτῳ καὶ τὰ ἡμέτερ’ αὐτῶν ἐξαρτύεσθαι ξυμμάχων τε προσαγωγῇ
καὶ Ἑλλήνων καὶ βαρβάρων, εἴ ποθέν τινα ἢ ναυτικοῦ ἢ χρημάτων δύναμιν
προσληψόμεθα (ἀνεπίφθονον δέ, ὅσοι ὥσπερ καὶ ἡμεῖς ὑπ’ Ἀθηναίων
ἐπιβουλευόμεθα, μὴ Ἕλληνας μόνον, ἀλλὰ καὶ βαρβάρους προσλαβόντας
διασωθῆναι),

ας μην,λοιπόν, αρκουμαστε μόνον εις τους Έλληνες
αλλά,αναγκαίον ειναι και βεβαιως πολυ δικαιολογημενον,
και εις τους ξένους ν'αποτανθουμε ν'αναμειχθούν

κάτι διαχρονικον που έκτοτε ουδολως αλλαξεν
.
.
.

Αντίοχος Δ' Επιφανης-Σελευκιδης βασιλεύς 175 πΧ -164 πΧ

Hic et Nunc-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Αυτά πρέπει οπωσδήποτε να τελειώσουν
είναι επιτακτική Res Romans αναμφίβολα
να τονισθεί σε αυτόν τον Σελευκιδη Αντίοχο Δ' Επιφανή
η' Μιθριδάτη η' όπως αλλιώς ας θέλει να λέγεται
πως τώρα εδώ οι Ρόδιοι και οι της Περγάμου είναι οι ευνοούμενοι μας
στη Συνθήκη άλλωστε της Απαμείας το 188 ρητά κυρώθηκε
δώδεκα πλοία όχι πλεον αυτων να έχει
και ούτε σε επεκτάσεις να λογίζεται, είναι επικίνδυνες ματαιοδοξίες,
όταν,λοιπόν, αυτά στα περίχωρα της Αλεξανδρειας άκουσε
δια στόματος του Ρωμαιου Γάιου Ποπλιου Λαϊνά
ο Αντιοχευς Σελευκίδης σφοδρα ταραχτηκε
και αντεδρασε με υπεκφυγές,ενώ ένιωθε καλά
το αμετάκλητο του πραγματος,πώς τάχα το συμβούλιο του να ρωτήσει
και τότε ο Ρωμαίος έσυρε γύρω του κύκλο και τον εκλεισε
άλλην δεν έχεις διαφυγή,Hic et Nunc Εδώ και Τώρα απάντησε,του είπε
Έτσι γορδια τερματίστηκε του ατυχους Αντίοχου Δ Επιφανους η φιλοδοξια
με έναν τοπικό HIc και έναν χρονικό Nunc προσδιορισμο

.

.
.

Marcus Maecilius Flavius Eparchius Avitus 455-456

Iulius Valerius Maiorianus 457-461

Flavius Libius Severus Serpentius Augustus 461-465

Anthemius Procopius 467-472

Anicius Olybrius, 472-472


Αβιτος,Μαιοριανος,Λιβιος Σεβήρος,Ανθέμιος,Ολυβριος 5 Ρικιμεριοι Αυτοκρατορες
της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατοριας 455-472  μ.Χ

Μαριονέτα 455-472 μ.Χ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Marcus Maecilius Flavius Eparchius Avitus 455-456
Iulius Valerius Maiorianus 457-461
Flavius Libius Severus Serpentius Augustus 461-465
Anthemius Procopius 467-472
Anicius Olybrius, 472-472
Κατά σειρά εμφάνισης πέντε ονόματα καρικατουρες πέντε πράξεις
από το θέατρο μαριονέτας αυτοκρατόρων
της Δυτικης Ρωμαϊκής Αυτοκρατοριας
του ισχυρου magister militum Ricimerus Σουηβου Αλεμανου
που τους κινούσε στη σκηνή και τους εξαφανιζε
ανάλογως τα συμφέροντα του ίδιου και του Βυζαντινού Λέοντα Α'
εν μέσω των βαρβαρικών Συμπληγαδων Βανδάλων και Αρειανιστων Βησιγότθων
Όλοι τους γνήσιοι εκπροσωποι της παρακμής και κατάρρευσης
της άλλοτε ισχυρής Ρώμης

O Tempora O Mores
ως πότε Ρικιμεριοι θα μας εμπαιζουν;
.
.
.

Φλάβιος Φωκάς Αύγουστος 602-608 μ.Χ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

όμως στη Ρώμη στο Forum Romanorum σε επιγραφη
τον τιμούσαν ως εξέχουσα προσωπικότητα
έχει γι'αυτό να λέει ο παπας Βονιφάτιος Δ'
τι μέγιστο είναι να αναγνωρισθει το Πρωτείο του
και τώρα να τολμούν οι Πράσινοι στον Ιππόδρομο
να τον ειρωνευονται;
Πάλι τον καύκον έπιες,
πάλι τον νουν απώλεσας
Πάλι ήπιες το ποτηράκι σου
Πάλι το μυαλό σου θολωσες
Φλάβιος Φωκάς Αύγουστος ένας μπεκρης
Βυζαντινός αυτοκράτορας Άβαροι Σλάβοι Δυτικα
Πέρσες Ανατολικά καλά το ξέρανε
και θα κολωνε μετα από τόσους αποκεφαλισμους
και τυφλώσεις 3 χιλιάδες απ'αυτους τους αλητες
στο πέταλο να σφάξει;
.
.
.

Πτολεμαίος Β' Φιλάδελφος και Αρσινόη Β' με την επιγραφή ΑΔΕΛΦΩΝ(η μια όψη),
από την άλλη όψη ο Πτολεμαίος Α' Σωτήρ και η Βερενίκη Α' με την επιγραφή ΘΕΩΝ
-χρυσο οκταδραχμο-260 π.Χ-Βερολινο

Πτολεμαίος Β' Φιλάδελφος -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ο Πτολεμαίος Β' Φιλάδελφος ικανοτατος ήτο διπλωμάτης
Αλλα τον εμελλαν λίαν επειγοντα και σημαντικά
η Αλεξάνδρεια Φάρος να γίνει Ελληνικού Πολιτισμού
με Βιβλιοθήκη Μουσείο πόλος πασών των επιστημων
ο Πτολεμαίος Κεραυνός του έγραψε πως πλεον
αποποιειται των δικαιωματων του Φαραώ
στην Αθήνα προετοιμάζει τον στωικό Χρεμωνιδη
κατά της Μακεδονιας του Αντιγόνου Β' Γονατα
έπειτα πιέζεται με κανάλι να ενώσει τον Νείλο με το Σουέζ
και την αδελφή του Αρσινόη χήρα του επιγονου Λυσιμάχου
να νυμφευτει ως Β' Φιλαδελφη
τώρα αλήθεια θα τον απασχολήσει η κούφια ματαιοδοξία του αρχιτέκτονα
αν κάτω από το όνομα του έγραψε για να μείνει αιώνια το δικό του;
Σώστρατος Δεξιφάνους Κνίδιος θεοῖς σωτῆρσιν ὑπὲρ τῶν πλωϊζομένων.
Αυτός εν τέλει ειναι ένας Θεός Meryamun Setepenre,
Ο Προσφιλής του Άμμωνα.Ο Εκλεκτός του Ρα
.
.
.

Sandro Botticelli Η Συκοφαντία του Απελλή-1494-1495 μ.Χ Φλωρεντία

Η Συκοφαντία του Απελλή-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ούτε Τύρον Συρίας ούτε συνομώτην Θεοδόταν είδε και γνώριζε
Πόσο μάλλον επιβολή εναντίον του ευεργετου Πτολεμαίου Α' Σωτήρος
να κάνει
Ο Αντίφιλος ένας ατάλαντος ζωγράφος από Φθόνον τα εξύφανε αυτά
μήπως εκδιωχθείς αλλά κυρίως θανατωθείς ο Απελλής αυτός εσαει
δοξασθεί
Εν τέλει ο μωρός ούτε στέφανος δόξας ούτε τιμές ελαβεν
παρά μόνο με την Απατην την ατιμία του συκοφάντου δούλου
κέρδισεν
Αλήθεια,τι άλλην θέση ήλπιζε ο επίβουλος Αντίφιλος ως αντίζηλος
του Απελλή
μήπως Παγκάστην Αλεξάνδρου η΄ Φρύνην Πραξιτέλους;
Ας έχουν λοιπόν οι τέτοιοι υπόψιν τους
την Περὶ τοῦ μὴ ῥᾳδίως πιστεύειν διαβολῆ του Σύρου Λουκιανού
.
.
.

Διογένης ο Κυνικός -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Εν τάξει,ο Διογένης ο Σινωπευς
ουδέναν ενδοιασμον θα είχεν
να ανατρέψει το πολιτικόν συστημα
ευτυχώς,για μας, που αντί αυτού
νοθευσε το πολιτικό νόμισμα
και με μιαν εξορίαν απαλλαχτηκαμε
απ'αυτον
ας γαυγιζει λοιπόν και δαγκώνει
πλέον εις Αθήνας ο σκυλος κυνικος
.
.
.΄

Σικελικη Εκστρατεία 415-413 π.Χ

Το Θέατρο των Συρακουσών 413 π.Χ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

είχε λαμπρά σελήνη στους γκρεμούς των Επιπολών της Σικελίας
και τόση ολέθρια συγχυση στους στρατιώτες επακολούθησε
επειτα ήταν η Έκλειψη της Σελήνης με την δεισιδαίμονα
διάθεση του Νικία να μην αποσυρθούν
αφού πρώτα περασουν τρεις φορές εννιά μέρες
Κι έμειναν μοιραια στο κοίλον του Μεγάλου Αμφιθεατρου
των Συρακουσών ως θεατές τραγωδίας στην ορχήστρα του λιμανιού
να παρακολουθούν δι'ελέου και φόβου την παράσταση της ναυμαχίας
κι ανάλογως τα δρώμενα να αναφωνούν
άλλοτε Νικάμε κι άλλοτε Αλίμονο Χανόμαστε
Τέτοιες ολέθριες τροπές είχε η υπερπόντια εκστρατεία μας
που τότε το 415 στο πάνδημο πανηγύρι μας στο λιμάνι του Πειραιά
καθόλου δεν υποψιάζομασταν στον λαμπρόν απόπλουν της δι'ευχών
και παιάνων
ούτε τον αποδεκατισμό στον Ασίναρον ποταμό
ούτε τον ολοσχερή αφανισμό μέσα στα λατομεία
.
.
.

Ο ἀποκοτταβισμός του Θηραμένη 404 π.Χ
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

οριστικά οι Λακεδαιμόνιοι τους πρόσταξαν τα Μακρά Τείχη να γκρεμίσουν
κι οι Τριάκοντα,βια ειναι,τους πατρώους νόμους να θεσπίσουν
ο Λύσανδρος εξορίζοντας τους Σαμιώτες δημοκρατικούς
μ'ένα μόνο ιμάτιο άφησε επιστρέφοντας στη Σπάρτη φορτωμένος
τα 470 τάλαντα ασήμι δώρο του Πέρση Σατράπη Κύρου
είναι κρίσιμοι οι καιροί το άστυ κινδυνεύει η Συμμαχία διαλύθει
δεν είναι ώρα γιά συναισθηματισμούς ο σώζων εαυτώ σωθήτω
κάτι κοθόρνοι σαν τον Θηραμένη,είπε ο Κριτίας,πρέπει να εξαλειφθούν,
και να το ξέρει πολύ μας διασκέδασε ο αποκοτταβισμός του:
Κριτίᾳ τοῦτ᾽ ἔστω τῷ καλῷ,πολύ γελάσαμε με τον χρησμό του
.
.

Η ΠΛΗΡΩΜΗ ΤΩΝ ΜΗΛΙΩΝ το 404 π.Χ
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

μέσα στη νύχτα έφτασε το ιερό πλοίο Πάραλος με τα κακά νέα
κι απ'τον Πειραιά ως την Αθήνα μάθαμε τη μεγάλη συμφορά
πολύ τώρα φοβούμαστε  πως οι Μήλιοι θα βγούν προφήτες
όταν κάποτε απ'τη δύναμη εμείς τυφλωμένοι τους λέγαμε
οι ισχυροί επιβαλουν κι οι αδύνατοι πρέπει πάντα να υπακούν
προσέξτε τότε μας είπαν μήπως στο μέλλον γυρίσουν οι καιροί
και σεις ερθήτε στη θέση μας πληρώνοντας την Ύβρι στο Δίκαιο
.
.
.

ΔΗΜΟΥ ΑΘΗΝΑΙΩΝ ΨΗΦΙΣΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΤΥΡΑΝΝΙΑΣ,336 π.Χ
λιθινος στηλη εις την Αρχαιαν Αγοραν

και την δημοκρατιαν την Αθηνησιν καταλυσηι,322π.Χ
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

αγαθηι τυχηι δεν ειχε η Αθηναικη δημοκρατια
ουτε τα [ἔδοξεν τῆ]ι βολῆι καὶ τῶι [δήμωι
ο Αντιπατρος μετα τα Λαμιακα το 322 διεταξε
την διαλυση της και οι δυο λιθινες στηλες
στη Βουλη και στην Εκκλησια του Δημου παραυτα
να ξεστηλωθουν να εξαφανισθουν, τωρα αλλα
εις τον νεον ελληνικον κοσμον πλεον ισχυουν
και οχι αυτα τα ιδιοτελη Αθηναικα του 336
την τυραννιδα συνκαταστηι και την δημοκρατιαν
την Αθηνησιν αυτος καταλυσηι,τετοια ψηφισματα
να ξερουν ειναι de facto ξεπερασμενοι,επειτα δε
ο Υπερειδης και ο Δημοσθενης τα ρητορικα της
στοματα  εν κατακλειδι εκλεισαν κι εν τελει ουτε
Επιταφιοι Λαμιακων και γαυροι Φιλιππικοι ωφελουν
.
.
ΔΗΜΟΥ ΑΘΗΝΑΙΩΝ ΨΗΦΙΣΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΤΥΡΑΝΝΙΑΣ,336 π.Χ
λιθινος στηλη εις την Αρχαιαν Αγοραν
-μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΕΠΙ ΦΡΥΝΙΧΟΥ ΑΡΧΟΝΤΟΣ ΕΠΙ ΤΗΣ ΛΕΩΝΤΙΔΟΣ ΕΝΑΤΗΣ ΠΡΥΤΑΝΕΙΑΣ
ΗΙ ΧΑΙΡΕΣΤΡΑΤΟΣ ΑΜΕΙΝΙΟΥ ΑΧΑΡΝΕΥΣ ΕΓΡΑΜΜΑΤΕΥΕΝ
ΤΩΝ ΠΡΟΕΔΡΩΝ ΕΠΕΨΗΦΙΖΕΝ ΜΕΝΕΣΤΡΑΤΟΣ ΑΙΞΩΝΕΥΣ
ΕΥΚΡΑΤΗΣ ΑΡΙΣΤΟΤΙΜΟΥ ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ ΕΙΠΕΝ.ΑΓΑΘΗΙ ΤΥΧΗΙ
ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΘΗΝΑΙΩΝ.ΔΕΔΟΧΘΑΙ ΤΟΙΣ ΝΟΜΟΘΕΤΑΙΣ.
ΕΑΝ ΤΙΣ ΕΠΑΝΑΣΤΗΙ ΤΩΙ ΔΗΜΩΙ ΕΠΙ ΤΥΡΑΝΝΙΔΙ Η' ΤΗΝ ΤΥΡΑΝΝΙΔΑ
ΣΥΝΚΑΤΑΣΤΗΣΗΙ Η' ΤΟΝ ΔΗΜΟΝ ΤΩΝ ΑΘΗΝΑΙΩΝ Η' ΤΗΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΝ
ΤΗΝ ΑΘΗΝΗΣΙΝ ΚΑΤΑΛΥΣΗΙ, ΟΣ ΑΝ ΤΟΝ ΤΟΥΤΩΝ ΤΙ ΠΟΙΗΣΑΝΤΑ
ΑΠΟΚΤΕΙΝΗΙ ΟΣΙΟΣ ΕΣΤΩ.ΜΗ ΕΞΕΙΝΑΙ ΔΕ ΤΟΝ ΒΟΥΛΕΥΤΗΝ
ΤΟΝ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΤΗΣ ΕΞ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ ΚΑΤΑΛΕΛΥΜΕΝΟΥ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ
Η' ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΗΣΙΝ ΑΝΙΕΝΑΙ ΕΙΣ ΑΡΕΙΟΝ ΠΑΓΟΝ
ΜΗΔΕ ΣΥΝΚΑΘΙΖΕΙΝ ΕΝ ΤΩΙ ΣΥΝΕΔΡΙΩΙ ΜΗΔΕ ΒΟΥΛΕΥΕΙΝ ΜΗΔΕ
ΠΕΡΙ ΕΝΟΣ.ΕΑΝ ΔΕ ΤΙΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ Η' ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΚΑΤΑΛΕΛΥΜΕΝΩΝ ΤΩΝ ΑΘΗΝΗΣΙΝ ΑΝΙΗΙ ΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ
ΤΩΝ ΕΞ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ ΕΙΣ ΑΡΕΙΟΝ ΠΑΓΟΝ Η' ΣΥΝΚΑΘΗΖΙΗ
ΕΝ ΤΩΙ ΣΥΝΕΔΡΙΩΙ Η' ΒΟΛΕΥΗΙ ΠΕΡΙ ΤΙΝΟΣ ΑΤΙΜΟΣ ΕΣΤΩ
ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΚΑΙ ΓΕΝΟΣ ΤΟ ΕΞ ΕΚΕΙΝΟΥ ΚΑΙ Η ΟΥΣΙΑ ΔΗΜΟΣΙΑ
ΕΣΤΩ ΑΥΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΘΕΟΥ ΤΟ ΕΠΙΔΕΚΑΤΟΝ .ΑΝΑΓΡΑΨΑΙ ΔΕ
ΤΟΝΔΕ ΝΟΜΟΝ ΕΝ ΣΤΗΛΑΙΣ ΛΙΘΙΝΑΙΣ ΔΥΟΙΝ ΤΟΝ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ
ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΚΑΙ ΣΤΗΣΑΙ ΤΟΝ ΜΕΝ ΕΠΙ ΤΗΣ ΕΙΣΟΔΟΥ ΤΗΣ ΕΙΣ
ΑΡΕΙΟΝ ΠΑΓΟΝ ΤΗΣ ΕΙΣ ΤΟ ΒΟΥΛΕΥΤΗΡΙΟΝ ΕΙΣΙΟΝΤΙ.ΤΟΝ ΔΕ
ΕΝ ΤΗΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΙ.ΕΙΣ ΔΕ ΤΗΝ ΑΝΑΓΡΑΦΗΝ ΤΩΝ ΣΤΗΛΩΝ
ΤΟΝ ΤΑΜΙΑΝ ΔΟΥΝΑΙ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ  ΔΡΑΧΜΑΣ ΕΚ ΤΩΝ ΚΑΤΑ
ΨΗΦΙΣΜΑΤΑ ΑΝΑΛΙΣΚΟΜΕΝΩΝ ΤΩΙ ΔΗΜΩΙ


επι Φρυνιχου αρχοντος.επι της Λεωντιδος φυλης εις την ενατην πρυτανειαν.
υπο του Χαιρεστρατου του Αμεινιου εξ Αχαρνων την γραμματειαν.
εκ των προεδρων ο Μενεστρατος Αιξωνευς εθεσεν προς ψηφισιν .
ο Ευκρατης του Αριστοδημου εκ Πειραιως επροτεινε.δια την καλην
[εις το μελλον]τυχην του δημου των Αθηναιων.εχει αποφασισθει υπο
των νομοθετων,εαν τις κατα του δημου επαναστατησει δια τυραννιαν
η' τυραννιαν εγκαθιδρυσει η΄τον δημον των Αθηναιων η' την Αθηναικην
δημοκρατιαν,καταλυσει,ος των τουτων εις τι υπαιτιον δολοφονησει ας
ειναι δικαιος.να μην εξερχεται δε βουλευτης δια βουλην εις τον Αρειον
Παγον καταλυμενου του δημου η' της Αθηναικης δημοκρατιας να μην
ανερχεται εις τον Αρειον Παγον μηδε να συγκαθεται εις τον συνεδριον
μηδε ουδενος να βουλευεται ,εαν δε  τις του δημου η' της δημοκρατιας
οντας καταλυμενων των Αθηνων των βουλευτων του Αρειου Παγου
ανερθει εις Αρειον Παγον η' συγκαθεται εις συνεδριον η' δια κατι
βουλευεται ας ειναι ατιμος και αυτος και το γενος εξ εκεινου και η
περιουσια αυτου ας δημευθει και εις την θεαν το δεκατον να δωθει.
ας αναγραψει δε αυτον εδω τον νομον εις στηλας λιθινας δυο ο γραμματευς
της βουλης και ας στησει την μεν επι της εισοδου εις τον Αρειον Παγον
 της εις το βουλευτηριον εισερχομενων,την δε εις την εκκλησιαν
του δημου.δια την αναγραφην δε των στηλων εις τον ταμιαν να δωθουν
του δημου [εικοσιν] δραχμαι  εκ των περι δημοσιων δαπανων ψηφισθεντων
.
.
.

ΑΘΗΝΑΙΟΙ ΑΠΟ ΛΑΚΕΔΑΙΜΟΝΙΩΝ ΕΚ ΠΥΛΟ,ασπιδα, Αρχαια Αγορα Αθηνα


ΑΘΗΝΑΙΟΙ ΑΠΟ ΛΑΚΕΔΑΙΜΟΝΙΩΝ ΕΚ ΠΥΛΟ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis-

οχι που θα εχανε τετοια ευκαιρια μετα τη Πυλο και τη Σφακτηρια
τεραστια η προπαγανδα τετοια δεν τ'αφηνει ο Κλεων,τι παιζουμε;
στη Ποικιλη Στοα εν μεσω ποικιλων εργων του Πολυγνωτου
του Μικωνος και του Παναινου και τ'αλλα ενδοξοτα  Ἀθηναῖοι καὶ
Θησεὺς Ἀμαζόσι μάχονται και τα ἐς Τροίαν και τών μαχεσαμένων
Μαραθῶνι ν'αναρτηθουν τροπαια οι ασπιδες των και εις μιαν εξ αυτων,
ισως του Βρασιδα,ΑΘΗΝΑΙΟΙ ΑΠΟ ΛΑΚΕΔΑΙΜΟΝΙΩΝ ΕΚ ΠΥΛΟ
ας γραφει λακωνικως,προσοχη αυτο το λακωνιστι ας τονισθει δεοντως,
εδω συχναζουν πληθος περιπατητες επισης στωικοι εχομεν δε θεαματα
ακροασεις,και θαυματοποιους ταχυδακτυλουργους πλανοδιους μαγους
δεον ειναι,η τωρινη μας ισχυς να δειχθει το 425 απο το 403 απεχει
.
.
.

.
GREEK POETRY
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.

ΜΕΤΑ-ΦΡΑΣΤΙΚΑ
ΟΜΗΡΟΥ ΙΛΙΑΔΑ-ΟΜΗΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ
-TRANSLATING HOMER-Iliada-Odysseia
-μεταφραση -translating-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
Ομηρου Οδυσσεια,Ραψωδια Ο',στιχοι 402-484

.ἤλυθ' ἀνὴρ πολύϊδρις ἐμοῦ πρὸς δώματα πατρὸς
χρύσεον ὅρμον ἔχων, μετὰ δ' ἠλέκτροισιν ἔερτο. 460
τὸν μὲν ἄρ' ἐν μεγάρῳ δμῳαὶ καὶ πότνια μήτηρ
χερσίν τ' ἀμφαφόωντο καὶ ὀφθαλμοῖσιν ὁρῶντο,
ὦνον ὑπισχόμεναι


κι ηρθε πανουργος αντρας στο σπιτι του πατερα μου
κι ειχε μαζι του χρυσο περιδεραιο με κεχριμπαρια
περασμενα κι ολες οι δουλες τ'αρχοντικου κι η σεβαστη
μητερα το πηραν στα χερια και τ'αγγιζαν το κοιταζαν
με θαυμασμο και να τ'αγορασουν ζητουσαν
.
.
Ομηρου Οδυσσεια - η' ραψωδια  112-119]

ἔκτοσθεν δ᾽ αὐλῆς μέγας ὄρχατος ἄγχι θυράων
τετράγυος· περὶ δ᾽ ἕρκος ἐλήλαται ἀμφοτέρωθεν.
ἔνθα δὲ δένδρεα μακρὰ πεφύκασι τηλεθόωντα,
ὄγχναι καὶ ῥοιαὶ καὶ μηλέαι ἀγλαόκαρποι
συκέαι τε γλυκεραὶ καὶ ἐλαῖαι τηλεθόωσαι.
τάων οὔ ποτε καρπὸς ἀπόλλυται οὐδ᾽ ἀπολείπει
χείματος οὐδὲ θέρευς, ἐπετήσιος· ἀλλὰ μάλ᾽ αἰεὶ
Ζεφυρίη πνείουσα τὰ μὲν φύει, ἄλλα δὲ πέσσει.

πιο εξω απ'την αυλη ειναι μεγαλος κηπος,κοντα στη πορτα,
τεσσερες οργωμενος και με φραχτη γυρω -γυρω
πο'χει εκει μεσα φυτεμενα δεντρα ψηλα και φουντωμενα
αχλαδιες και ροιδιες και μηλιες με λαμπερα τα μηλα
συκιες με γλυκα τα συκα και φουντωμενες ελιες
που ο καρπος μητε μαραινεται μητε λειπει
χειμωνα καλοκαιρι ολο το χρονο   αλλα ο Ζεφυρος
πνεει και τα φυτρωνει αλλα τα ωριμαζει
.
.
ΛΕΞΙΛΟΓΙΑ [III]
ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΑ ΤΗΣ ΓΛΥΚΕΙΑΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ ΜΟΥ
[Ομηρου Ιλιαδα,ραψωδια Β']
.
κρατιστος ...........τετρατος
πνοιη................. αγορη
ξερος
εταρος εταρη
θαλασα φοως
..............κραδιη
πτολις...............πτολεμος
γλακτοφαγος
Οδυσηι
αμμι υμμι σφισι νοσφι
χρυσεοις.............αγοραασθε
ονομα Ουτιν
Λαοθοη
πλοος
νεκυεσσι........ ...ροος
ιππηεσσι βουσι αιγεσι οιεσι
αμφιρυτη αζειδωρος αρουρα γαιη ζαθεην
αγχιαλον τ'εφαλον πετρηεσσαν
.
Οι δ'Αργος τ'ειχον Τιρυνθα τε τειχιοεσσαν
Ερμιονην Ασινην τε,βαθυν κατα κολπον εχουσας,
Τροιζην'Ηιονας τε και αμπελοεντ'Επιδαυρον
οι τ'εχον Αιγιναν Μασητα τε
Οι δε Μυκηνες ειχον ευκτιμενον πτολιεθρον
αφνειον τε Κορινθον ευκτιμενας τε Κλεωνας
Ορνειας τ'ενεμοντο Αραιθυρεην τ'ερατεινην
και Σικυων
.
Οι δε Πυλον τ'ενεμοντο και Αρηνην ερατεινην και
Θρυον Αλφειοιο πορον και ευκτιτον Αιπυ
και Κυπαρισσηεντα και Αμφιγενειαν εναιον και
Πτελεον και Ελος και Δωριον
Οι δ'ειχον Αρκαδιην υπο Κυλληνης ορος απυ
Οι δ'αρα Βουπρασιον τε και Ηλιδα διαν εναιον οσσον
εφ'Υρμινη και Μυρσινος εσχατοωσα πετρη τ' Ωλενιη
και Αλησιον εντος εεργει
Οι δ'εκ Δουλιχιοιο Εχιναων θ'ιεραων νησων,αι ναιουσι
περην αλος Ηλιδος αντα
.
Αυταρ Οδυσσευς ηγε Κεφαλληνας μεγαθυμους,
οι ρ'Ιθακην ειχον και Νηριτον εινοσιφυλλον και
Κροκυλει'ενεμοντο και Αιγιλιπα τρηχειαν ,οι τε
Ζακυνθον εχον ηδ'οι Σαμον αμφενεμοντο,οι τ'ηπειρον
εχον ηδ'αντιπερατ'ενεμοντο. των μεν Οδυσσευς ηρχε
Διι μητιν αταλαντος
Αιτωλων δ'ηγειτο Θοας Ανδραιμονος υιος,οι Πλευρων
ενεμοντο και Ωλενον ηδε Πυληνην Χαλκιδα τ' αγχιαλον
Καλυδωνα τε πετρηεσσαν
.
Οι θ'Υπερησιην τε και αιπεινην Γονοεσσαν
Πελληνην τ'ειχον ηδ'Αιγιον αμφενεμοντο
Αιγιαλον τ'ανα παντα και αμφ'Ελικην ευρειαν
Αραιθυρεην τ'ερατεινην Ανθηδωνα τ'εσχατοωσαν
Οι Κυπαρισσον εχον Πυθωνα τε πετρηεσσαν
Κρισαν τε ζαθεην και Δαυλιδα και Πανοπηα,
οι τ'Ανεμωρειαν και Υαμπολιν αμφενεμοντο
οι τ'αρα παρ ποταμον Κηφισον διον εναιον
οι τε Λιλαιαν εχον πηγης επι Κηφισοιο
.
Οι θ'Υριην ενεμοντο και Αυλιδα πετρηεσσαν
Σχοινον τε Σκωλον τε πολυκνημον τ'Ετεωνον,
Θεσπειαν Γραιαν τε και ευρυχορον Μυκαλησσον,
οι τ'αμφ'Αρμ'ενεμοντο και Ειλεσιον και Ερυθρας,
οι τ'Ελεων ειχον ηδ'Υλην και Πετεωνα,
Ωκαλεην Μεδεωνα τ'ευκτιμενον πτολιεθρον
Κωπας Ευτρησιν τε πολυτρηρωνα τε Θισβην
οι τε Κορωνειαν και ποιηενθ'Αλιαρτον
οι τε Πλαταιαν εχον ηδ'οι Γλισαντ'ενεμοντο
οι θ'Υποθηβας ειχον ευκτιμενον πτολιεθρον
οι τε πολυσταφυλον Αρνην εχον,οι τε Μιδειαν
Νισσαν τε ζαθεην Ανθηδονα τ'εσχατοωσαν
.
Οι Κυνον τ'ενεμοντ'Οποεντα τε Καλλιαρον τε
Βησσαν τε Σκαρφην τε και Αυγειας ερατεινας
Ταρφην τε Θρονιον τε Βοαγριου αμφι ρεεθρα,
οι ναιουσι περην ιερης Ευβοιης,
Χαλκιδα τ' Ειρετριαν τε πολυσταφυλον θ'Ιστιαιαν
Κηρινθον τ'εφαλον ,οι τε Καρυστον εχον
ηδ'οι Στυρα ναιεταασκον
οι δ'αρ' Αθηνας ειχον ευκτιμενον πτολιεθρον
.
Οι δ'ειχον κοιλην Λακεδαιμονα κητωεσσαν ,Φαριν τε
Σπαρτην τε πολυτρηρωνα τε Μεσσην,
Βρυσειας τ'ενεμοντο και Αυγειας ερατεινας
οι τ'αρ'Αμυκλας ειχον Ελος τ'εφαλον πτολιεθρον
οι τε Λααν ειχον ηδ'Οιτυλον αμφενεμοντο
οι τε πολυσταφυλον Αρνην εχον
Οι Φενεον τ'ενεμοντο και Ορχομενον πολυμηλον
Ριπην τε Στρατιην τε και ηνεμοεσσαν Ενισπην
και Τεγεην ειχον και Μαντινεην ερατεινην
Στυμφηλον τ'ειχον και Παρρασιην ενεμοντο
.
Οι Κνωσον τ'ειχον Γορτυνα τε τειχιοεσσαν ,
Λυκτον Μιλητον τε αργινοεντα Λυκαστον
Φαιστον τε Ρυτιον τε ,πολεις ευ ναιετοωσας
αλλοι θ'οι Κρητην εκατομπολιν αμφενεμοντο
Οι Ροδον αμφενεμοντο δια τριχα κοσμηθεντες
Λινδον Ιηλυσον τε και αργινοεντα Καμειρον
Οι δ'αρα Νισυρον τ'ειχον Κραπαθον τε Κασον τε
και Κων Ευρυπυλοιο πολιν νησους τε Καλυδνας
αυ Συμηθεν
εκ Σαλαμινος
.
Οι δ'ειχον Φυλακην και Πυρασον ανθεμοεντα
Ιτωνα τε μητερα μηλων,αγχιαλον τ'Αντρωνα
ιδε Πτελεον λεχεποιην
Οι δε Φερας ενεμοντο παραι Βοιβηιδα λιμνην
Βοιβην και Γλαφυρας και ευκτιμενην Ιαωλκον
και Ολιζωνα τρηχειαν
Οι περι Δωδωνην δυσχειμερον οικι'εθεντο
οι τ'αμφ' ιμερτον Τιταρησσον εργα νεμοντο
ος ρ'ες Πηνειον προιει καλλιρροον υδωρ
.
Οι δ'ειχον Τρικκην και Ιθωμην κλωμακοεσσαν
οι τ'εχον Οιχαλιην
Οι δ'εχον Ορμενιον,οι τε κρηνην Υπερειαν,
οι τ' εχον Αστεριον Τιτανοιο τε λευκα καρηνα
Οι δ'αρα Μηθωνην και Θαυμακιην ενεμοντο
και Μελιβοιαν εχον και Ολιζωνα τρηχειαν
Οι δ'Ασπληδονα ναιον ιδ'Ορχομενον Μινυειον
Οι δ'Αργισσαν εχον και Γυρτωνην ενεμοντο
Ορθην Ηλωνην τε πολιν τ'Ολοοσσονα λευκην
οι περι Πηνειον και Πηλιον εινοσιφυλλονναιεσκον
οι τ'Αλον οι τ'Αλοπην οι τε Τρηχινα νεμοντο
Οι τ'ειχον Φθιην ηδ'Ελλαδα καλλιγυναικα,
Μυρμιδονες δε καλευντο και Ελληνες και Αχαιοι
.
ηελιος λας ζειδωρος αρουρα
............οροω
στην ραψωδια β' της Ιλιαδας του Ομηρου.
την γλυκυν πατριδα αρουρα γαιη
Ελλαδα τ' αγχιαλον τ'εφαλον
πετρηεσσαν ζαθεην
.
.
Ομηρου Οδυσσεια,ραψωδια Α',32-43

ω ποποι,οιον δη νυ θεους βροτοι αιτιοωνται
εξ'ημεων γαρ φασι κακ'εμμεναι,οι δε και αυτοι
σφησιν ατασθαλιησιν υπερ μορον αλγε'εχουσιν,
ως και νυν Αιγισθος υπερ μορον Ατρειδαο
γημ' αλοχον μνηστην,τον δ'εκτανε νοστησαντα,
ειδως αιπυν ολεθρον,επει προ οι ειπομεν ημεις,
Ερμειαν πεμψαντες,ευσκοπον αργειφοντην,
μητ'αυτον κτεινειν μητε μναασθαι ακοιτιν΄
εκ γαρ Ορεσταο τισις εσσεται Ατρειδαο,
οπποτ' αν ηβηση τε και ης ιμειρεται αιης.
Ως εφαθ'Ερμειας,αλλ'ου φρενας Αιγισθοιο
πειθ' αγαθα φρονεων΄νυν δ'αθροα παντ'απετισεν
.
αλιμονο,να θελουν οι ανθρωποι τους θεους αιτιους
πως απο'μας ,λενε,τα κακα τους βαραινουν,ενω
απ'τα δικα τους σφαλματα παν'απ'τη μοιρα τους
βασανα εχουν,οπως τωρα ο Αιγισθος που παν'απ'τη
μοιρα του κοιμηθηκε με τη γυναικα του Ατρειδη και
τον σκοτωσε σαν γυρισε πισω,γνωριζοντας τι σκληρη
συντριβη θα παθει,αν και τον προειδοποιησαμε,
του στειλαμε τον Ερμη που τα παντα βλεπει καλα
με χιλια ματια,μητε αυτον να σκοτωσει,μητε
να θελησει τη γυναικα του,γιατι απ'τον Ορεστη
θα'ρθει σκληρη τιμωρια εκδικηση για τον Ατρειδη,
οταν καποτε μεγαλωσει και πιθυμισει δυνατα τη γη του,
ετσι του'πε ο Ερμης,αλλα δεν γυρισε το νου του Αιγισθου
ορθα να σκεφτει,και τωρα γι'ολ'αυτα μαζι τιμωρηθηκε
πολυ σκληρα
.
.
Ομηρου Οδυσσεια,ραψωδια Ε',151-158

τον δ'αρ'επ'ακτης ευρε καθημενον΄ουδεν ποτ'οσσε
δακρυοφιν τερσοντο,κατειβετο δε γλυκυς αιων
νοστον οδυρωμενω,επει ουκετι ηνδανε νυφη.
αλλ'η τοι νυκτας μεν ιαυεσκεν και αναγκη
εν σπεσσι γλαφυροισι παρ'ουκ εθελων εθελουση
ηματα δ'αμ πετρησι και ηιονεσσι καθιζων
δακρυσι και στοναχησι και αλγεσι θυμον ερεχθων
ποντον επ'ατρυγετον δερκεσκετο δακρυα λειβων
.
τον ηβρε στ'ακρογυαλι καθισμενο,ποτε δεν στεγνωναν
τα δακρυα απ'τα ματια του,πνιγονταν η γλυκεια ζωη
απ'το βαρυ κλαμα για τον γυρισμο,η νυμφη πια
δεν τον ευχαριστουσε,και κοιμονταν τις νυχτες μαζι της
μεσα στη βαθεια σπηλια απο αναγκη,δεν ηθελε,εκεινη
ηθελε,τις μερες στις πετρες και στ'ακρωτηρια καθονταν
τα δακρυα οι στεναγμοι κι η λυπη σπαραζαν τη καρδια του
και την ερημη θαλασσα κοιτουσε χυνοντας δακρυα
.
.
Ομηρου Οδυσσεια,ραψωδια Ε',159-170

ἀγχοῦ δ᾽ ἱσταμένη προσεφώνεε δῖα θεάων
"κάμμορε, μή μοι ἔτ᾽ ἐνθάδ᾽ ὀδύρεο, μηδέ τοι αἰὼν
φθινέτω· ἤδη γάρ σε μάλα πρόφρασσ᾽ ἀποπέμψω.
ἀλλ᾽ ἄγε δούρατα μακρὰ ταμὼν ἁρμόζεο χαλκῷ
εὐρεῖαν σχεδίην· ἀτὰρ ἴκρια πῆξαι ἐπ᾽ αὐτῆς
ὑψοῦ, ὥς σε φέρῃσιν ἐπ᾽ ἠεροειδέα πόντον.
αὐτὰρ ἐγὼ σῖτον καὶ ὕδωρ καὶ οἶνον ἐρυθρὸν
ἐνθήσω μενοεικέ᾽, ἅ κέν τοι λιμὸν ἐρύκοι,
εἵματά τ᾽ ἀμφιέσω· πέμψω δέ τοι οὖρον ὄπισθεν,
ὥς κε μάλ᾽ ἀσκηθὴς σὴν πατρίδα γαῖαν ἵκηαι,
αἴ κε θεοί γ᾽ ἐθέλωσι, τοὶ οὐρανὸν εὐρὺν ἔχουσιν,
οἵ μευ φέρτεροί εἰσι νοῆσαί τε κρῆναί τε."
.
κοντα του σταθηκε η ομορφη θεα και του'πε:
Δυστυχε,μη μου καθεσαι εδω κι οδυρεσαι ,και
μη χανεις τη ζωη σου,σοβαρα τ'αποφασισα
να σε στειλω πισω στη πατριδα σου,
τραβα λοιπον να κοψεις μακρια ξυλα και
να συναρμολογησεις με χαλκινα καρφια
μια ευρυχωρη σχεδια,πανω της στερεωσε ψηλα
δοκαρια,να σε περασει στην ομιχλωδη θαλασσα,
εγω θα σου βαλω μαζι σου ψωμι ,νερο και
κοκκινο κρασι,να μην πεθανεις της πεινας,
ρουχα θα σε ντυσω,και πισω σου θα στειλω
ουριο ανεμο,ευκολα στη πατρικη τη γη σου
να φτασεις,αν βεβαια το θελησουν κι οι θεοι,
που κρατουν στην εξουσια τους τον απεραντο
ουρανο,κι απο μενα ειναι ανωτεροι
και στη σκεψη και στη κριση
.
.
Ιλιαδα,Ραψωδια Α',1-52

Μῆνιν ἄειδε, θεά, Πηληιάδεω Ἀχιλῆος
οὐλομένην, ἣ μυρί’ Ἀχαιοῖς ἄλγε’ ἔθηκε,
πολλὰς δ’ ἰφθίμους ψυχὰς Ἄϊδι προΐαψεν
ἡρώων, αὐτοὺς δὲ ἑλώρια τεῦχε κύνεσσιν
οἰωνοῖσί τε πᾶσι· Διὸς δ’ ἐτελείετο βουλή· 5
ἐξ οὗ δὴ τὰ πρῶτα διαστήτην ἐρίσαντε
Ἀτρεΐδης τε ἄναξ ἀνδρῶν καὶ δῖος Ἀχιλλεύς.
Τίς γάρ σφωε θεῶν ἔριδι ξυνέηκε μάχεσθαι;
Λητοῦς καὶ Διὸς υἱός· ὃ γὰρ βασιλῆι χολωθεὶς
νοῦσον ἀνὰ στρατὸν ὦρσε κακήν, ὀλέκοντο δὲ λαοί, 10
οὕνεκα τὸν Χρύσην ἠτίμασεν ἀρητῆρα
Ἀτρεΐδης· ὃ γὰρ ἦλθε θοὰς ἐπὶ νῆας Ἀχαιῶν
λυσόμενός τε θύγατρα φέρων τ’ ἀπερείσι’ ἄποινα,
στέμματ' ἔχων ἐν χερσὶν ἑκηβόλου Ἀπόλλωνος
χρυσέῳ ἀνὰ σκήπτρῳ, καὶ λίσσετο πάντας Ἀχαιούς, 15
Ἀτρεΐδα δὲ μάλιστα δύω, κοσμήτορε λαῶν·
« Ἀτρεΐδαι τε καὶ ἄλλοι ἐϋκνήμιδες Ἀχαιοί,
ὑμῖν μὲν θεοὶ δοῖεν Ὀλύμπια δώματ’ ἔχοντες
ἐκπέρσαι Πριάμοιο πόλιν, εὖ δ’ οἴκαδ’ ἱκέσθαι·
παῖδα δ' ἐμοὶ λύσαιτε φίλην, τὰ δ’ ἄποινα δέχεσθαι, 20
ἁζόμενοι Διὸς υἱὸν ἑκηβόλον Ἀπόλλωνα. »
Ἔνθ' ἄλλοι μὲν πάντες ἐπευφήμησαν Ἀχαιοὶ
αἰδεῖσθαί θ’ ἱερῆα καὶ ἀγλαὰ δέχθαι ἄποινα·
ἀλλ' οὐκ Ἀτρεΐδῃ Ἀγαμέμνονι ἥνδανε θυμῷ,
ἀλλὰ κακῶς ἀφίει, κρατερὸν δ’ ἐπὶ μῦθον ἔτελλε· 25
« Μή σε, γέρον κοίλῃσιν ἐγὼ παρὰ νηυσὶ κιχείω
ἢ νῦν δηθύνοντ’ ἢ ὕστερον αὖτις ἰόντα,
μή νύ τοι οὐ χραίσμῃ σκῆπτρον καὶ στέμμα θεοῖο·
τὴν δ’ ἐγὼ οὐ λύσω· πρίν μιν καὶ γῆρας ἔπεισιν
ἡμετέρῳ ἐνὶ οἴκῳ ἐν Ἄργεϊ, τηλόθι πάτρης, 30
ἱστὸν ἐποιχομένην καὶ ἐμὸν λέχος ἀντιόωσαν·
ἀλλ’ ἴθι μή μ’ ἐρέθιζε, σαώτερος ὥς κε νέηαι. »
.
Την οργη πες μας,θεα,του γιου του Πηλεα Αχιλλεα
την καταραμενη,που εφερε στους Αχαιους μυριους πονους
και πολλες γενναιες ψυχες  ηρωων τις εστειλε στον Αδη
κι εδωσε τα κορμια τους θρασιμια στα σκυλια και σ'ολα
τα ορνια,και του Δια εγινε η θεληση αφ'οτου πρωταρχισαν
να φιλονικουν και να χωριζουν ο Αγαμεμνωνας ο αφεντης
ανδρων και ο θεικος Αχιλλεας
ποιος απ'τους θεους τους εκανε να φιλονικησουν μεταξυ
τους;
ο γιος της Λητως και του Δια,με τον βασιλια πικραθηκε
κι εστειλε αρρωστεια κακια στο στρατο,και χανονταν
οι ανθρωποι,επειδη τον ιερεα Χρυση περιφρονισε ο Ατρειδης,
αυτος ηρθε στα γοργα καραβια των Αχαιων να παρει πισω
τη θυγατερα του φερνοντας αμετρητα λυτρα,εχοντας στα
χερια του το χρυσο σκηπτρο με το στεφανι του ευθυβολου
Απολλωνα και παρακαλουσε ολους τους Αχαιους,και πιο πολυ
τους δυο Ατρειδες,τους πρωτους των λαων
 ''Ατρειδες και οι αλλοι Αχαιοι με τις στερεες περικνημιδες,
ας σας δωσουν οι θεοι που εχουν τ'ανακτορα στον Ολυμπο
να παρετε  την πολι του Πριαμου και σωοι να φθασεται στα
σπιτια σας,δωστε μου πισω την αγαπημενη κορη μου,και
τα λυτρα δεχθητε,αν εχετε τον φοβο του γιου του Δια
του ευθυβολου Απολλωνα
τοτε ο ενας με τον αλλον οι Αχαιοι μεγαλοφωνα συναινεσαν
να σεβασθουν τον ιερεα και τα λαμπρα λυτρα να δεχθουν,
αλλα του Ατρειδη δεν μαλακωνε η καρδια,αλλα βιαια τον
εσπρωχνε και σκληρο λογο απηυθυνε:
''Μη σε ξαναβρω,γεροντα,εδω γυρω στα κοιλα καραβια
η' τωρα να αργοπορεις η' υστερωτερα  παλι να ξαναρθεις,
και μην πιστευεις πως θα σε βοηθησει το σκηπτρο και το
στεφανι του θεου,''
αυτην δεν θα ελευθερωσω,μεχρι τα γεραματα θα βρισκεται
μεσα στο σπιτι μου στο Αργος,πολυ μακρυα απ'την πατριδα,
στον αργαλειο να υφαινει και στο κρεβατι μου συντροφο
θα την εχω,
ελα τραβα,μη μ'ερεθιζεις,για να φυγεις σωος απο δω''

Ὣς ἔφατ’· ἔδεισεν δ’ ὁ γέρων καὶ ἐπείθετο μύθῳ·
βῆ δ’ ἀκέων παρὰ θῖνα πολυφλοίσβοιο θαλάσσης·
πολλὰ δ’ ἔπειτ’ ἀπάνευθε κιὼν ἠρᾶθ’ ὁ γεραιὸς 35
Ἀπόλλωνι ἄνακτι, τὸν ἠύκομος τέκε Λητώ·
« Κλῦθί μευ, Ἀργυρότοξ’, ὃς Χρύσην ἀμφιβέβηκας
Κίλλάν τε ζαθέην Τενέδοιό τε ἶφι ἀνάσσεις,
Σμινθεῦ, εἴ ποτέ τοι χαρίεντ’ ἐπὶ νηὸν ἔρεψα,
ἢ εἰ δή ποτέ τοι κατὰ πίονα μηρί’ ἔκηα 40
ταύρων ἠδ’ αἰγῶν, τὸδε μοι κρήηνον ἐέλδωρ·
τίσειαν Δαναοὶ ἐμὰ δάκρυα σοῖσι βέλεσσιν. »
Ὣς ἔφατ’ εὐχόμενος, τοῦ δ’ ἔκλυε Φοῖβος Ἀπόλλων,
βῆ δὲ κατ’ Οὐλύμποιο καρήνων χωόμενος κῆρ,
τόξ’ ὤμοισιν ἔχων ἀμφηρεφέα τε φαρέτρην· 45
ἔκλαγξαν δ’ ἄρ’ ὀιστοὶ ἐπ’ ὤμων χωομένοιο,
αὐτοῦ κινηθέντος· ὁ δ’ ἤιε νυκτὶ ἐοικώς·
ἕζετ’ ἔπειτ’ ἀπάνευθε νεῶν, μετὰ δ’ ἰὸν ἕηκε·
δεινὴ δὲ κλαγγὴ γένετ’ ἀργυρέοιο βιοῖο·
οὐρῆας μὲν πρῶτον ἐπῴχετο καὶ κύνας ἀργούς, 50
αὐτὰρ ἔπειτ’ αὐτοῖσι βέλος ἐχεπευκὲς ἐφιεὶς
βάλλ’· αἰεὶ δὲ πυραὶ νεκύων καίοντο θαμειαί.

ετσι μιλησε ,ο γεροντας φοβηθηκε και υπακουσε
στο λογο του,αποσυρθηκε σιωπηλος στην ακρογυαλια
της βοερης θαλασσας κι οταν πηγε πολυ απομερα
παρακαλεσε ο γερος τον δυνατο Απολλωνα που
τον γεννησε η ομορφομαλουσα Λητω.
''Ακουσε με αργυροτοξε,που την Χρυσην περιβλεπεις
την Κιλλα την καλην και στην  Τενεδο κυριαρχεις,
Σμινθεα,αν ποτε εγω για σενα εχτισα ναο να τον
χαιρεσαι,κι αν ποτε για σενα παχια κρεατα εψησα
ταυρων και κατσικιων  για τον βαρυ καημο μου
τιμωρησε τους Δαναους  με τα βελη σου τα δακρυα μου ''
ετσι ειπε προσευχομενος,τον ακουσε ο Φοιβος Απολλων
κι απ'τις κορυφες του Ολυμπου κατεβηκε οργισμενος
με το τοξο και στους ωμους ειχε γεματη φαρετρα,
ετριξαν δυνατα τα βελη στους ωμους οργισμενος
καθως κινηθηκε και σαν την νυχτα εμοιαζε,
καθισε παραμερα των καραβιων κι επεταξε το βελος
και φοβερη βροντη βγηκε απ'τ'αργυρο τοξο
πρωτα-πρωτα τα μουλαρια χτυπησε και τα γρηγορα
σκυλια,επειτα σ'αυτους εστειλε το διαπεραστικο βελος,
κι ακαταπαυστα οι  φωτιες εκαιγαν νεκρων σωματα στοιβες
.
.
Ιλιαδα,ραψωδια α',στιχοι 53-68

Ἐννῆμαρ μὲν ἀνὰ στρατὸν ᾤχετο κῆλα θεοῖο,
τῇ δεκάτῃ δ' ἀγορὴν δὲ καλέσσατο λαὸν Ἀχιλλεύς·
τῷ γὰρ ἐπὶ φρεσὶ θῆκε θεὰ λευκώλενος Ἥρη· 55
κήδετο γὰρ Δαναῶν, ὅτι ῥα θνήσκοντας ὁρᾶτο·
οἳ δ’ ἐπεὶ οὖν ἤγερθεν ὁμηγερέες τ’ ἐγένοντο,
τοῖσι δ’ ἀνιστάμενος μετέφη πόδας ὠκὺς Ἀχιλλεύς·
« Ἀτρεΐδη, νῦν ἄμμε παλιμπλαγχθέντας ὀίω
ἂψ ἀπονοστήσειν, εἴ κεν θάνατόν γε φύγοιμεν, 60
εἰ δὴ ὁμοῦ πόλεμός τε δαμᾷ καὶ λοιμὸς Ἀχαιούς·
ἀλλ’ ἄγε δή τινα μάντιν ἐρείομεν ἢ ἱερῆα,
ἢ καὶ ὀνειροπόλον, καὶ γάρ τ’ ὄναρ ἐκ Διός ἐστιν,
ὅς κ’ εἴποι ὅ τι τόσσον ἐχώσατο Φοῖβος Ἀπόλλων,
εἴ ταρ ὅ γ’ εὐχωλῆς ἐπιμέμφεται ἠδ’ ἑκατόμβης, 65
αἴ κέν πως ἀρνῶν κνίσης αἰγῶν τε τελείων
βούλεται ἀντιάσας ἡμῖν ἀπὸ λοιγὸν ἀμῦναι. »
Ἤτοι ὅ γ’ ὣς εἰπὼν κατ’ ἄρ’ ἕζετο·
.
εννια μερες ριχνονταν στο στρατο τα βελη απ'το θεο
και τη δεκατη καλεσε σε συνελευση το λαο ο Αχιλλεας
αυτο το'βαλε στο μυαλο του η ασπροχερα θεα Ηρα
που για τους Δαναους στεναχωριονταν να τους βλεπει
να πεθαινουν κι οταν εκεινοι ολοι συγκεντρωθηκαν
σ'αυτους μπροστα σηκωθηκε ο ταχυς Αχιλλεας κι
ειπε:''Ατρειδη,τωρα πως θα γυριουμε προβλεπω
πισω στις πατριδες μας,αν απ'το θανατο ξεφυγουμε,
που μας καταβαλει τους Αχαιους ο πολεμος και η
αρρωστεια μαζι ,αλλ'ας παμε να ρωτησουμε καποιο μαντι
η' ιερεα η' ονειροκριτη,γιατι και το ονειρο απ'τον Δια
ερχεται,να μας πει γιατι τοσο οργιστηκε ο Φοιβος Απολλων
μηπως για καποιο υποσχεση μας κατακρινει η' για εκατομβη
μηπως απ 'αρνια κι απο κατσικια καλα τσικνας μυρωδια
θελει να δεχθει κι απ'τον ολεθρο να μας προστατευσει''
ετσι  αυτα  αυτος ειπε και καθισε
.
.
ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΤΩΝ ΛΩΤΟΦΑΓΩΝ
[Ομηρου Θδυσσεια,ραψωδια ι',στιχοι  80-105]
Ελευθερη  Αποδοση του αρχαιου κειμενου-χ.ν.κουβελης
.
ἀλλά με κῦμα ῥόος τε περιγνάμπτοντα Μάλειαν 80
καὶ βορέης ἀπέωσε, παρέπλαγξεν δὲ Κυθήρων.
ἔνθεν δ' ἐννῆμαρ φερόμην ὀλοοῖσ' ἀνέμοισι
πόντον ἐπ' ἰχθυόεντα· ἀτὰρ δεκάτῃ ἐπέβημεν
γαίης Λωτοφάγων, οἵ τ' ἄνθινον εἶδαρ ἔδουσιν.
ἔνθα δ' ἐπ' ἠπείρου βῆμεν καὶ ἀφυσσάμεθ' ὕδωρ,
αἶψα δὲ δεῖπνον ἕλοντο θοῇς παρὰ νηυσὶν ἑταῖροι.
αὐτὰρ ἐπεὶ σίτοιό τ' ἐπασσάμεθ' ἠδὲ ποτῆτος,
δὴ τότ' ἐγὼν ἑτάρους προΐην πεύθεσθαι ἰόντας,
οἵ τινες ἀνέρες εἶεν ἐπὶ χθονὶ σῖτον ἔδοντες,
ἄνδρε δύω κρίνας, τρίτατον κήρυχ' ἅμ' ὀπάσσας. 90
οἱ δ' αἶψ' οἰχόμενοι μίγεν ἀνδράσι Λωτοφάγοισιν·
οὐδ' ἄρα Λωτοφάγοι μήδονθ' ἑτάροισιν ὄλεθρον
ἡμετέροισ', ἀλλά σφι δόσαν λωτοῖο πάσασθαι.
τῶν δ' ὅς τις λωτοῖο φάγοι μελιηδέα καρπόν,
οὐκέτ' ἀπαγγεῖλαι πάλιν ἤθελεν οὐδὲ νέεσθαι,
ἀλλ' αὐτοῦ βούλοντο μετ' ἀνδράσι Λωτοφάγοισι
λωτὸν ἐρεπτόμενοι μενέμεν νόστου τε λαθέσθαι.
τοὺς μὲν ἐγὼν ἐπὶ νῆας ἄγον κλαίοντας ἀνάγκῃ,
νηυσὶ δ' ἐνὶ γλαφυρῇσιν ὑπὸ ζυγὰ δῆσα ἐρύσσας·
αὐτὰρ τοὺς ἄλλους κελόμην ἐρίηρας ἑταίρους 100
σπερχομένους νηῶν ἐπιβαινέμεν ὠκειάων,
μή πώς τις λωτοῖο φαγὼν νόστοιο λάθηται.
οἱ δ' αἶψ' εἴσβαινον καὶ ἐπὶ κληῖσι καθῖζον,
ἑξῆς δ' ἑζόμενοι πολιὴν ἅλα τύπτον ἐρετμοῖς.
ἔνθεν δὲ προτέρω πλέομεν ἀκαχήμενοι ἦτορ.
.
τα  μεγαλα  και δυνατα  κυματα μας εμποδισαν να περασουμε
τον καβο Μαλια κι ο φοβερος βοριας μας αποτελειωσε πολυ
κατω απ'τα Κυθηρα μας εσυρε μακρια
εννια ολοκληρες μερες ειμασταν χαμενοι στ' απεραντο πελαγος
απ'τους δυνατους ανεμους και τη δεκατη μερα φθασαμε στο νησι
των λωτοφαγων που πινουν τον χυμο του λωτου και τρωνε τ'ανθη του,
σ'εκεινη  τη στερια πατησαμε τα ποδια μας κι οι συντροφοι πεινουσαν
και διψουσαν πολυ κι ηθελαν κατι να φανε και να πιουν  απ'τη μεγαλη
κακουχια να συνερθουν,
τοτ' εγω εστειλα τρεις  συντροφους,ο ενας κυρηκας ηταν, να πανε
στους ανθρωπους που ζουσαν  στο νησι και να τους ζητησουν φαι
και νερο κι εκεινοι πηγαν και βρηκαν τους ανθρωπους κι εκεινοι
οι ανθρωποι τους εδωσαν να φανε λωτους που'ταν γλυκυτατοι  καρποι
και τοσο πολυ γλυκαθηκαν που ζαλιστηκαν και μας ξεχασαν,λησμονησαν
κι αυτο το γυρισμο στη πατριδα,
μ'εκεινους  τους Λωτοφαγους ηθελαν για παντα να μεινουνεκει,
τοτ'εγω εστειλα αλλους συντροφους να τους φερουν πισω,
τους βρηκαν τους επιασαν και τους εσυραν πισω στα καραβια μας
κι εκεινοι  εκλαιγαν  με μαυρο δακρυ και φωναζαν πως δεν ηθελαν
να φυγουν,σαν μωρα παιδια ξελογιασμενοι ,τοτ'εγω  τους εδεσα γερα
στα ξυλα του καραβιου με σχοινια χερια και ποδια πολυ σφιχτα
να μην μπορουν να λυθουν και τους αλλους μ'αυστηρη φωνη
τους απειλησα να μην τολμησουν και να μην διανοηθουν να πανε
σ'αυτους τους ανθρωπους να ποτισθουν  με λωτους και τ'ανθη να φανε
και στη πατριδα να ξεχασουν να γυρισουν,
πολυ αυστηρα τους διεταξα να καθισουν ησυχοι κι υπακουοι
στα καθισματα τους καθε ενας και με δυναμη να σηκωνουν τα κουπια
και να χτυπουν  μ'αυτα σταθερα την ασπρη θαλασσα γρηγορα
να ξεγλυστρισουμε απο'κεινο  το  νησι και τους ανθρωπους του
π'ολους  θα μας κατεστρεφαν εναν-εναν,
απο'κει πλεαμε μακρια με πολυ βαρια καρδια
.
.
ΕΙΔΑ ΤΗΝ ΕΠΙΚΑΣΤΗΝ Η' ΤΗΝ ΙΟΚΑΣΤΗΝ ΜΑΝΑ ΤΟΥ ΟΙΔΙΠΟΔΑ
Τρεις Αναπτυξεις-χ.ν.κουβελης
[Ομηρου Οδυσσεια,Ραψωδια λ' Νεκυια,στιχοι 271-280-μεταφραση χ.ν.κουβελης]
.
ειδα τη μανα εκεινου του Οιδιποδα,την Επικαστην
η'την Ιοκαστην,αρχοντογυναικα,στεκονταν σε οχθη
ποταμου και μου φανηκε πως τιποτα δεν εβλεπε και
τιποτα δεν κοιτουσε ουτε τιποτα ακουγε,θλιμενη,
σιωπηλη,για το μεγαλο αμαρτημα,πηρε γι'αντρα της
το ιδιο το παιδι της και μαζι του πλαγιασε στο κρεβατι,
δεν το ηξερε πως ηταν το παιδι της που πολλα χρονια πριν
απο κακο χρησμο που πηραν το παρατησαν στο βουνο
να πεθανει μη σκοτωσει τον πατερα κι αντρα της και σμιξει
μαζι της σαν μεγαλωσει και γινει αντρας,
και τωρα να,ολα οσα πηγαν ν'αποφυγουν τα'παθαν
χωρις ελεος
και τον πατερα σκοτωσε κι εκεινη σμιχτηκε μαζι του
και σαν η πατροκτονια και η αιμομιξια φανερωθηκαν
στον κοσμο μεσα
τρελλαθηκε ετρεξε με τρομερο ουρλιαχτο στη καμαρα της
κλειστικε εκει κι εψαξε και βρηκε σχοινι εδεσε σε γερο
μαδερι τη μια ακρη του και στην αλλη εφτιαξε θηλια και
μεσα περασε το κεφαλι της και κρεμαστηκε τσακιστηκε
ο λαιμος της,που ηταν σαν κρινος κομσος κι ασπρος,
και πνιγηκε η αναπνοη της και κυλησε στα κατω μερη
ετουτα και δεν ειδε τον δυστυχο που την βρηκε
κρεμασμενη να αιωρειται αψυχη κακοθανατισμενη
και,δεν τον ειδε σαν τρελλος ν'αρπαζει τις καρφιτσες
που στεριωνε περιτεχνα τα μαλλια της ψηλα σο κεφαλι
και να τις μπηγει στα ματια του να τις στριφογυριζει
βαθια να ξεριζωνει τους βολβους να χανει το φως του
τυφλος να ουρλιαζει να μην ξαναδει τον ηλιο ποτε πια

μητέρα τ' Οἰδιπόδαο ἴδον, καλὴν Ἐπικάστην,271
ἣ μέγα ἔργον ἔρεξεν ἀϊδρείῃσι νόοιο
γημαμένη ᾧ υἷϊ· ὁ δ' ὃν πατέρ' ἐξεναρίξας
γῆμεν· ἄφαρ δ' ἀνάπυστα θεοὶ θέσαν ἀνθρώποισιν.
ἀλλ' ὁ μὲν ἐν Θήβῃ πολυηράτῳ ἄλγεα πάσχων
Καδμείων ἤνασσε θεῶν ὀλοὰς διὰ βουλάς·
ἡ δ' ἔβη εἰς Ἀΐδαο πυλάρταο κρατεροῖο,
ἁψαμένη βρόχον αἰπὺν ἀφ' ὑψηλοῖο μελάθρου
ᾧ ἄχεϊ σχομένη· τῷ δ' ἄλγεα κάλλιπ' ὀπίσσω
πολλὰ μάλ', ὅσσα τε μητρὸς ἐρινύες ἐκτελέουσι. 280

τη μανα του Οιδιποδα ειδα,την ομορφη Επικαστη,
που μη γνωριζοντας μεγαλο αμαρτημα εκαμε
να παντρευτει το γιο της,που τον πατερα σκοτωσε
και την παντρευτηκε,κι αμεσως στους ανθρωπους
τ'αποκαλυψαν οι  θεοι,εκεινος στη Θηβα την πολυαγαπημενη
βασανισμενος των Καδμειων κυβερνησε απ'των θεων
τη θεληση να καταστραφει,κι εκεινη διαβηκε κατω στις πυλες
του κραταιου Αδη κρεμωντας στην απελπισια της θηλια σφιχτη
απο ψηλο μαδερι της οροφης,σ'εκεινον αφηνωντας πισω βασανα
παρα πολλα,οσα οι εκδικητριες οι ερινυες της μανας καταδικαζουν

κρατουσε το μωρο στην αγκαλια της,ορθια,
μεσα στον κηπο,ωρα μεσημερι,ζεστη μερα,ηλιος
λαμπρος,χιλια αρωματα εφερνε ο αερας,και χρωματα
κυματιζαν,τους αγκιζαν σιωπηλα  σαν χαδι,κοιταξε
το παιδι,ευθραυστο μικρο πλασμα,ησυχη αναπνοη,
κοιμονταν ευτυχισμενο,τα ονειρα ξεχυλιζαν γαργαρα
κρυσταλλινα νερα,ειδε τα ποδια του,γελασε γλυκα,
της φανηκαν αστεια,τα γαργαλισε απαλα,το παιδι
κουνηθηκε,χαραξε μεσα στον υπνο του χαμογελα
.
.
Παραφραζοντας στιχους [15 εως 276]απο την Οδυσσεια του Ομηρου
ραψωδια ζ' -χ.ν.κουβελης

μπηκε στη στολισμενη καμαρα οπου εκει κοιμονταν
η πανεμορφη κορη Ναυσικα
και σαν πνοη ανεμου ανασηκωσε τα σκεπασματα της κορης
που η ωρα του γαμου της πλησιαζει
και για πολυ δεν θα'ναι πια παρθενα

οταν ξημερωσε και ξυπνησε η Ναυσικα με τ'ασπρα μπρατσα
θαμπωμενη απο'κεινο τ'ονειρο αρχισε να τραγουδα

μολις ο Οδυσσεας ξυπνησε κι ειδε τη κορη με τα ομορφα ματια
αμεσως γλυκα της μιλησε
γονατιζω μπροστα σου βασιλισσα μου,θεα η ' θνητη να'σαι;
κι ο πιο ευτυχεστερος απ'ολους τους αντρες θα'ναι εκεινος ο αντρας
που στο σπιτι του θα σε φερει και στο κρεβατι του γυναικα του θα σ'εχει
ποτε δεν ειδαν τα ματια μου τετοια ομορφια
ποτε τετοιο λουλουδι δεν ανθισε απο κλαρακι της γης

κι οι κοπελες τον πηγαν να λουστει σε μερος που δεν το πιανει
αερας
κοπελες αναμεριστε μονος μου θα πλυθω να βγαλω την αρμυρα
απ'τους ωμους και ν'αλοιφτω με λαδι στο κορμι
παει πολυς καιρος που δεν αλοιψτηκα με λαδι
κι εγω μπροστα σας δεν πρεπει να λουστω
ντρεπομαι να γυμνωθω σε κορες με τα ομορφα μαλλια

κι επειτα αφου λουστηκε πηγε και καθισε στ'ακρογυαλι
μακρια
απ' ομορφια κι απο χαρη λαμπωντας
κι οταν ετσι τον ειδε θαμπωσε η κοπελα

ποιος ειναι αυτος ο ξενος αντρας που πισω ακολουθει
τη Ναυσικα
ομορφος φαινεται και δυνατος,
που τον ηβρε; κι αντρα της θα τον κανει

15 βῆ δ᾿ ἴμεν ἐς θάλαμον πολυδαίδαλον, ᾧ ἔνι κούρη
κοιμᾶτ᾿ ἀθανάτῃσι φυὴν καὶ εἶδος ὁμοίη,Ναυσικάα
20 ἡ δ᾿ ἀνέμου ὡς πνοιὴ ἐπέσσυτο δέμνια κούρης
σοὶ δὲ γάμος σχεδόν ἐστιν
ἐπεὶ οὔ τοι ἔτι δὴν παρθένος ἔσσεαι

αὐτίκα δ᾿ Ἠὼς ἦλθεν ἐύθρονος, ἥ μιν ἔγειρε
Ναυσικάαν ἐύπεπλον: ἄφαρ δ᾿ ἀπεθαύμασ᾿ ὄνειρον,
τῇσι δὲ Ναυσικάα λευκώλενος ἤρχετο μολπῆς

ὡς Ὀδυσεὺς ἔγροιτο, ἴδοι τ᾿ ἐυώπιδα κούρην
αὐτίκα μειλίχιον καὶ κερδαλέον φάτο μῦθον.
«γουνοῦμαί σε, ἄνασσα: θεός νύ τις, ἦ βροτός ἐσσι;
κεῖνος δ᾿ αὖ περὶ κῆρι μακάρτατος ἔξοχον ἄλλων,
ὅς κέ σ᾿ ἐέδνοισι βρίσας οἶκόνδ᾿ ἀγάγηται.
160 οὐ γάρ πω τοιοῦτον ἴδον βροτὸν ὀφθαλμοῖσιν,
οὔτ᾿ ἄνδρ᾿ οὔτε γυναῖκα: σέβας μ᾿ ἔχει εἰσορόωντα.
ἐπεὶ οὔ πω τοῖον ἀνήλυθεν ἐκ δόρυ γαίης,

λούσατέ τ᾿ ἐν ποταμῷ, ὅθ᾿ ἐπὶ σκέπας ἔστ᾿ ἀνέμοιο.
«ἀμφίπολοι, στῆθ᾿ οὕτω ἀπόπροθεν, ὄφρ᾿ ἐγὼ αὐτὸς
ἅλμην ὤμοιιν ἀπολούσομαι, ἀμφὶ δ᾿ ἐλαίῳ
220 χρίσομαι: ἦ γὰρ δηρὸν ἀπὸ χροός ἐστιν ἀλοιφή.
ἄντην δ᾿ οὐκ ἂν ἐγώ γε λοέσσομαι: αἰδέομαι γὰρ
γυμνοῦσθαι κούρῃσιν ἐυπλοκάμοισι μετελθών.»

ἕζετ᾿ ἔπειτ᾿ ἀπάνευθε κιὼν ἐπὶ θῖνα θαλάσσης,
κάλλεϊ καὶ χάρισι στίλβων: θηεῖτο δὲ κούρη.

276 τίς δ᾿ ὅδε Ναυσικάᾳ ἕπεται καλός τε μέγας τε
ξεῖνος; ποῦ δέ μιν εὗρε; πόσις νύ οἱ ἔσσεται αὐτῇ.
.
.
Ομηρου Ιλιαδα
[Αποσπασματα]
-μεταφραση αποδοση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
- Ραψωδια Ζ'
ποιμαίνων δ᾽ ἐπ᾽ ὄεσσι μίγη φιλότητι καὶ εὐνῇ,    25
ἣ δ᾽ ὑποκυσαμένη διδυμάονε γείνατο παῖδε.

[εκει που εβοσκε τα προβατα εσμιξε με την αγαπημενη γυναικα
κι εκεινη γκαστρωθηκε και γεννησε παιδια διδυμα]
.
οἵη περ φύλλων γενεὴ τοίη δὲ καὶ ἀνδρῶν.
Φύλλα τὰ μέν τ᾽ ἄνεμος χαμάδις χέει, ἄλλα δέ θ᾽ ὕλη
τηλεθόωσα φύει, ἔαρος δ᾽ ἐπιγίγνεται ὥρη·
ὣς ἀνδρῶν γενεὴ ἣ μὲν φύει ἣ δ᾽ ἀπολήγει.

[ομοια με τα φυλλα τετοια ειναι η γενια των ανθρωπων
αλλα απο τα φυλλα ο ανεμος κατω τα ριχνει κι αλλα
φυτρωνουν κι αυξανουν γεματα καρπους οπως της ανοιξης
ερχεται η ωρα ετσι και των ανθρωπων η γεννια η μια φυτρωνει
κι η αλλη μαραινεται]
.
τέμενος τάμον ἔξοχον ἄλλων
καλὸν φυταλιῆς καὶ ἀρούρης, ὄφρα νέμοιτο.     195
Ἣ δ᾽ ἔτεκε τρία τέκνα

[του εδωσαν το καλλιτερο περιβολι
ομορφο με πολλα δεντρα και χωραφι να το καλλιεργει
κι η γυναικα του γεννησε τρια παιδια]
.
Ἕκτωρ δ᾽ ὡς Σκαιάς τε πύλας καὶ φηγὸν ἵκανεν,
ἀμφ᾽ ἄρα μιν Τρώων ἄλοχοι θέον ἠδὲ θύγατρες
εἰρόμεναι παῖδάς τε κασιγνήτους τε ἔτας τε
καὶ πόσιας

[Ο Εκτορας φτανει στις Σκαιες Πυλες στο καστρο
και τρεχοντας τον περιτριγυριζουν των Τρωων οι γυναικες
κι οι θυγατερες ρωτωντας για τα παιδια τους και  τ'αδερφια
και για τους συγγενεις και για τους αντρες  τους ]
.
ὸν δ᾽ Ἑλένη μύθοισι προσηύδα μειλιχίοισι·
δᾶερ ἐμεῖο κυνὸς κακομηχάνου ὀκρυοέσσης,
ὥς μ᾽ ὄφελ᾽ ἤματι τῷ ὅτε με πρῶτον τέκε μήτηρ
οἴχεσθαι προφέρουσα κακὴ ἀνέμοιο θύελλα
εἰς ὄρος ἢ εἰς κῦμα πολυφλοίσβοιο θαλάσσης,
ἔνθά με κῦμ᾽ ἀπόερσε πάρος τάδε ἔργα γενέσθαι.

[στον Εκτορα με πολυ σεβασμο μιλησε η Ελενη
αδερφε του αντρα μου εμενα την καταραμενη τη φριχτη σκυλα
ας ηταν τη μερα που με γεννησε η μανα να μ'αρπαζε αγρια ανεμοθυελλα
και να μ'εριχνε στα βουνα  η' στα κυματα τρικυμισμενης θαλασσας
και στα κυματα να πνιγω μεσα πριν ετουτα τα κακα να γινουν]
.
.
Η  ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΕΚΤΟΡΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΔΡΟΜΑΧΗΣ
ΣΤΗΝ ΙΛΙΑΔΑ ΤΟΥ ΟΜΗΡΟΥ -ραψωδια Ζ'-στιχοι 368-502
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]
ο Ομηρος με μεγαλη δεξιοτεχνια περιγραφει τη συναντηση του Εκτορα
με την Ανδρομαχη,συγκινητικες στιγμες απο το μεγαλειο των ανθρωπινων
συναισθηματων-πολυ τρυφερη ειναι η σκηνη με το μωρο παιδι τον Αστυ-
ανακτα οταν παει ο πατερας του να το παρει να τ'αγκαλιασει κι εκεινο τρο-
μαζοντας απο τη λαμψη της περικεφαλαιας του κλαιει δυνατα

[Ομηρου Ιλιαδα-ραψωδια Ζ'-στιχοι 368-502-μεταφραση χ.ν.κουβελης]

Ὣς ἄρα φωνήσας ἀπέβη κορυθαίολος Ἕκτωρ·
ἄρα φωνήσας ἀπέβη κορυθαίολος Ἕκτωρ·
αἶψα δ' ἔπειθ' ἵκανε δόμους εὖ ναιετάοντας,        370
οὐδ' εὗρ' Ἀνδρομάχην λευκώλενον ἐν μεγάροισιν,
ἀλλ' ἥ γε ξὺν παιδὶ καὶ ἀμφιπόλῳ ἐϋπέπλῳ
πύργῳ ἐφεστήκει γοόωσά τε μυρομένη τε.
Ἕκτωρ δ' ὡς οὐκ ἔνδον ἀμύμονα τέτμεν ἄκοιτιν
ἔστη ἐπ' οὐδὸν ἰών, μετὰ δὲ δμῳῇσιν ἔειπεν·
εἰ δ' ἄγε μοι δμῳαὶ νημερτέα μυθήσασθε·
πῇ ἔβη Ἀνδρομάχη λευκώλενος ἐκ μεγάροιο;
ἠέ πῃ ἐς γαλόων ἢ εἰνατέρων ἐϋπέπλων
ἢ ἐς Ἀθηναίης ἐξοίχεται, ἔνθά περ ἄλλαι
Τρῳαὶ ἐϋπλόκαμοι δεινὴν θεὸν ἱλάσκονται;        380

Τὸν δ' αὖτ' ὀτρηρὴ ταμίη πρὸς μῦθον ἔειπεν·
Ἕκτορ ἐπεὶ μάλ' ἄνωγας ἀληθέα μυθήσασθαι,
οὔτέ πῃ ἐς γαλόων οὔτ' εἰνατέρων ἐϋπέπλων
οὔτ' ἐς Ἀθηναίης ἐξοίχεται, ἔνθά περ ἄλλαι
Τρῳαὶ ἐϋπλόκαμοι δεινὴν θεὸν ἱλάσκονται,
ἀλλ' ἐπὶ πύργον ἔβη μέγαν Ἰλίου, οὕνεκ' ἄκουσε
τείρεσθαι Τρῶας, μέγα δὲ κράτος εἶναι Ἀχαιῶν.
ἣ μὲν δὴ πρὸς τεῖχος ἐπειγομένη ἀφικάνει
μαινομένῃ ἐϊκυῖα· φέρει δ' ἅμα παῖδα τιθήνη.

Ἦ ῥα γυνὴ ταμίη, ὃ δ' ἀπέσσυτο δώματος Ἕκτωρ        390
τὴν αὐτὴν ὁδὸν αὖτις ἐϋκτιμένας κατ' ἀγυιάς.
εὖτε πύλας ἵκανε διερχόμενος μέγα ἄστυ
Σκαιάς, τῇ ἄρ' ἔμελλε διεξίμεναι πεδίον δέ,
ἔνθ' ἄλοχος πολύδωρος ἐναντίη ἦλθε θέουσα
Ἀνδρομάχη θυγάτηρ μεγαλήτορος Ἠετίωνος
Ἠετίων ὃς ἔναιεν ὑπὸ Πλάκῳ ὑληέσσῃ
Θήβῃ Ὑποπλακίῃ Κιλίκεσσ' ἄνδρεσσιν ἀνάσσων·
τοῦ περ δὴ θυγάτηρ ἔχεθ' Ἕκτορι χαλκοκορυστῇ.
ἥ οἱ ἔπειτ' ἤντησ', ἅμα δ' ἀμφίπολος κίεν αὐτῇ
παῖδ' ἐπὶ κόλπῳ ἔχουσ' ἀταλάφρονα νήπιον αὔτως        400
Ἑκτορίδην ἀγαπητὸν ἀλίγκιον ἀστέρι καλῷ,
τόν ῥ' Ἕκτωρ καλέεσκε Σκαμάνδριον, αὐτὰρ οἱ ἄλλοι
Ἀστυάνακτ'· οἶος γὰρ ἐρύετο Ἴλιον Ἕκτωρ.
ἤτοι ὃ μὲν μείδησεν ἰδὼν ἐς παῖδα σιωπῇ·
Ἀνδρομάχη δέ οἱ ἄγχι παρίστατο δάκρυ χέουσα,
ἔν τ' ἄρα οἱ φῦ χειρὶ ἔπος τ' ἔφατ' ἔκ τ' ὀνόμαζε·
δαιμόνιε φθίσει σε τὸ σὸν μένος, οὐδ' ἐλεαίρεις
παῖδά τε νηπίαχον καὶ ἔμ' ἄμμορον, ἣ τάχα χήρη
σεῦ ἔσομαι· τάχα γάρ σε κατακτανέουσιν Ἀχαιοὶ
πάντες ἐφορμηθέντες· ἐμοὶ δέ κε κέρδιον εἴη        410
σεῦ ἀφαμαρτούσῃ χθόνα δύμεναι· οὐ γὰρ ἔτ' ἄλλη
ἔσται θαλπωρὴ ἐπεὶ ἂν σύ γε πότμον ἐπίσπῃς
ἀλλ' ἄχε'· οὐδέ μοι ἔστι πατὴρ καὶ πότνια μήτηρ.
ἤτοι γὰρ πατέρ' ἁμὸν ἀπέκτανε δῖος Ἀχιλλεύς,
ἐκ δὲ πόλιν πέρσεν Κιλίκων εὖ ναιετάουσαν
Θήβην ὑψίπυλον· κατὰ δ' ἔκτανεν Ἠετίωνα,
οὐδέ μιν ἐξενάριξε, σεβάσσατο γὰρ τό γε θυμῷ,
ἀλλ' ἄρα μιν κατέκηε σὺν ἔντεσι δαιδαλέοισιν
ἠδ' ἐπὶ σῆμ' ἔχεεν· περὶ δὲ πτελέας ἐφύτευσαν
νύμφαι ὀρεστιάδες κοῦραι Διὸς αἰγιόχοιο.        420
οἳ δέ μοι ἑπτὰ κασίγνητοι ἔσαν ἐν μεγάροισιν
οἳ μὲν πάντες ἰῷ κίον ἤματι Ἄϊδος εἴσω·
πάντας γὰρ κατέπεφνε ποδάρκης δῖος Ἀχιλλεὺς
βουσὶν ἐπ' εἰλιπόδεσσι καὶ ἀργεννῇς ὀΐεσσι.
μητέρα δ', ἣ βασίλευεν ὑπὸ Πλάκῳ ὑληέσσῃ,
τὴν ἐπεὶ ἂρ δεῦρ' ἤγαγ' ἅμ' ἄλλοισι κτεάτεσσιν,
ἂψ ὅ γε τὴν ἀπέλυσε λαβὼν ἀπερείσι' ἄποινα,
πατρὸς δ' ἐν μεγάροισι βάλ' Ἄρτεμις ἰοχέαιρα.
Ἕκτορ ἀτὰρ σύ μοί ἐσσι πατὴρ καὶ πότνια μήτηρ
ἠδὲ κασίγνητος, σὺ δέ μοι θαλερὸς παρακοίτης·        430
ἀλλ' ἄγε νῦν ἐλέαιρε καὶ αὐτοῦ μίμν' ἐπὶ πύργῳ,
μὴ παῖδ' ὀρφανικὸν θήῃς χήρην τε γυναῖκα·
λαὸν δὲ στῆσον παρ' ἐρινεόν, ἔνθα μάλιστα
ἀμβατός ἐστι πόλις καὶ ἐπίδρομον ἔπλετο τεῖχος.
τρὶς γὰρ τῇ γ' ἐλθόντες ἐπειρήσανθ' οἱ ἄριστοι

ἀμφ' Αἴαντε δύω καὶ ἀγακλυτὸν Ἰδομενῆα
ἠδ' ἀμφ' Ἀτρεΐδας καὶ Τυδέος ἄλκιμον υἱόν·
ἤ πού τίς σφιν ἔνισπε θεοπροπίων ἐῢ εἰδώς,
ἤ νυ καὶ αὐτῶν θυμὸς ἐποτρύνει καὶ ἀνώγει.

Τὴν δ' αὖτε προσέειπε μέγας κορυθαίολος Ἕκτωρ·        440
ἦ καὶ ἐμοὶ τάδε πάντα μέλει γύναι· ἀλλὰ μάλ' αἰνῶς
αἰδέομαι Τρῶας καὶ Τρῳάδας ἑλκεσιπέπλους,
αἴ κε κακὸς ὣς νόσφιν ἀλυσκάζω πολέμοιο·
οὐδέ με θυμὸς ἄνωγεν, ἐπεὶ μάθον ἔμμεναι ἐσθλὸς
αἰεὶ καὶ πρώτοισι μετὰ Τρώεσσι μάχεσθαι
ἀρνύμενος πατρός τε μέγα κλέος ἠδ' ἐμὸν αὐτοῦ.
εὖ γὰρ ἐγὼ τόδε οἶδα κατὰ φρένα καὶ κατὰ θυμόν·
ἔσσεται ἦμαρ ὅτ' ἄν ποτ' ὀλώλῃ Ἴλιος ἱρὴ
καὶ Πρίαμος καὶ λαὸς ἐϋμμελίω Πριάμοιο.
ἀλλ' οὔ μοι Τρώων τόσσον μέλει ἄλγος ὀπίσσω,        450
οὔτ' αὐτῆς Ἑκάβης οὔτε Πριάμοιο ἄνακτος
οὔτε κασιγνήτων, οἵ κεν πολέες τε καὶ ἐσθλοὶ
ἐν κονίῃσι πέσοιεν ὑπ' ἀνδράσι δυσμενέεσσιν,
ὅσσον σεῦ, ὅτε κέν τις Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων
δακρυόεσσαν ἄγηται ἐλεύθερον ἦμαρ ἀπούρας·
καί κεν ἐν Ἄργει ἐοῦσα πρὸς ἄλλης ἱστὸν ὑφαίνοις,
καί κεν ὕδωρ φορέοις Μεσσηΐδος ἢ Ὑπερείης
πόλλ' ἀεκαζομένη, κρατερὴ δ' ἐπικείσετ' ἀνάγκη·
καί ποτέ τις εἴπῃσιν ἰδὼν κατὰ δάκρυ χέουσαν·
Ἕκτορος ἧδε γυνὴ ὃς ἀριστεύεσκε μάχεσθαι        460
Τρώων ἱπποδάμων ὅτε Ἴλιον ἀμφεμάχοντο.
ὥς ποτέ τις ἐρέει· σοὶ δ' αὖ νέον ἔσσεται ἄλγος
χήτεϊ τοιοῦδ' ἀνδρὸς ἀμύνειν δούλιον ἦμαρ.
ἀλλά με τεθνηῶτα χυτὴ κατὰ γαῖα καλύπτοι
πρίν γέ τι σῆς τε βοῆς σοῦ θ' ἑλκηθμοῖο πυθέσθαι.

Ὣς εἰπὼν οὗ παιδὸς ὀρέξατο φαίδιμος Ἕκτωρ·
ἂψ δ' ὃ πάϊς πρὸς κόλπον ἐϋζώνοιο τιθήνης
ἐκλίνθη ἰάχων πατρὸς φίλου ὄψιν ἀτυχθεὶς
ταρβήσας χαλκόν τε ἰδὲ λόφον ἱππιοχαίτην,
δεινὸν ἀπ' ἀκροτάτης κόρυθος νεύοντα νοήσας.        470
ἐκ δ' ἐγέλασσε πατήρ τε φίλος καὶ πότνια μήτηρ·
αὐτίκ' ἀπὸ κρατὸς κόρυθ' εἵλετο φαίδιμος Ἕκτωρ,
καὶ τὴν μὲν κατέθηκεν ἐπὶ χθονὶ παμφανόωσαν·
αὐτὰρ ὅ γ' ὃν φίλον υἱὸν ἐπεὶ κύσε πῆλέ τε χερσὶν
εἶπε δ' ἐπευξάμενος Διί τ' ἄλλοισίν τε θεοῖσι·
Ζεῦ ἄλλοι τε θεοὶ δότε δὴ καὶ τόνδε γενέσθαι
παῖδ' ἐμὸν ὡς καὶ ἐγώ περ ἀριπρεπέα Τρώεσσιν,
ὧδε βίην τ' ἀγαθόν, καὶ Ἰλίου ἶφι ἀνάσσειν·
καί ποτέ τις εἴποι πατρός γ' ὅδε πολλὸν ἀμείνων
ἐκ πολέμου ἀνιόντα· φέροι δ' ἔναρα βροτόεντα        480
κτείνας δήϊον ἄνδρα, χαρείη δὲ φρένα μήτηρ.

Ὣς εἰπὼν ἀλόχοιο φίλης ἐν χερσὶν ἔθηκε
παῖδ' ἑόν· ἣ δ' ἄρα μιν κηώδεϊ δέξατο κόλπῳ
δακρυόεν γελάσασα· πόσις δ' ἐλέησε νοήσας,
χειρί τέ μιν κατέρεξεν ἔπος τ' ἔφατ' ἔκ τ' ὀνόμαζε·
δαιμονίη μή μοί τι λίην ἀκαχίζεο θυμῷ·
οὐ γάρ τίς μ' ὑπὲρ αἶσαν ἀνὴρ Ἄϊδι προϊάψει·
μοῖραν δ' οὔ τινά φημι πεφυγμένον ἔμμεναι ἀνδρῶν,
οὐ κακὸν οὐδὲ μὲν ἐσθλόν, ἐπὴν τὰ πρῶτα γένηται.
ἀλλ' εἰς οἶκον ἰοῦσα τὰ σ' αὐτῆς ἔργα κόμιζε        490
ἱστόν τ' ἠλακάτην τε, καὶ ἀμφιπόλοισι κέλευε
ἔργον ἐποίχεσθαι· πόλεμος δ' ἄνδρεσσι μελήσει
πᾶσι, μάλιστα δ' ἐμοί, τοὶ Ἰλίῳ ἐγγεγάασιν.

Ὣς ἄρα φωνήσας κόρυθ' εἵλετο φαίδιμος Ἕκτωρ
ἵππουριν· ἄλοχος δὲ φίλη οἶκον δὲ βεβήκει
ἐντροπαλιζομένη, θαλερὸν κατὰ δάκρυ χέουσα.
αἶψα δ' ἔπειθ' ἵκανε δόμους εὖ ναιετάοντας
Ἕκτορος ἀνδροφόνοιο, κιχήσατο δ' ἔνδοθι πολλὰς
ἀμφιπόλους, τῇσιν δὲ γόον πάσῃσιν ἐνῶρσεν.
αἳ μὲν ἔτι ζωὸν γόον Ἕκτορα ᾧ ἐνὶ οἴκῳ·        500
οὐ γάρ μιν ἔτ' ἔφαντο ὑπότροπον ἐκ πολέμοιο
ἵξεσθαι προφυγόντα μένος καὶ χεῖρας Ἀχαιῶν.
.
αφου ετσι μιλησε αναχωρησε ο Εκτορας με τη λαμπερη περικεφαλαια
και σε λιγο εφτασε στο καλοχτισμενο σπιτι του
εκει μεσα στ'αρχοντικο δεν βρηκε την Ανδρομαχη με τ'ασπρα μπρατσα
γιατι αυτη με το παιδι και την υπηρετρια με τ'ομορφο λεπτο φορεμα
ψηλα στο πυργο εστεκε θρηνωντας και κλαιγοντας
τοτε ο Εκτορας οταν μεσα δεν βρηκε την ευγενικη γυναικα του
σταθηκε στην εξωπορτα και ρωτησε τις αιχμαλωτες σκλαβες να του πουν
ελατε σκλαβες πεστε μου με ασφαλτα λογια
που πηγε η Ανδρομαχη με τ'ασπρα  μπρατσα φευγοντας απ'το απιτι,
μηπως πηγε σε καποια απ'τις συνυφαδες της  η'  πηγε σε καποια
απ'τις κουνιαδες της  με τα ομορφα λεπτα φορεματα
η' βγηκε για να παει στο ναο της Αθηνας οπου μαζι με τις αλλες
Τρωαδιτισες με τα ομορφα μαλλια την τρομερη θεα να παρακαλεσουν
σ'αυτον απαντησε η πανεξυπνη οικονομα του σπιτιου κι ειπε:
Εκτορα αφου με διεταξες ,να πω ολη την αληθεια
δεν πηγε σε καποια απ'τις συνυφαδες της ουτε πηγε σε καποια
απ'τις κουνιαδες της  με τα ομορφα λεπτα φορεματα
ουτε βγηκε για να παει στο ναο της Αθηνας οπου μαζι με τις αλλες
Τρωαδιτισες με τα ομορφα μαλλια την τρομερη θεα να παρακαλεσουν
αλλα στον ψηλο πυργο ανεβηκε του Ιλιου οταν ακουσε
πως κατατροπωθηκαν οι Τρωες και τεραστια η επικρατηση των Αχαιων
 εκεινη τρεχοντας φθανει στο τειχος σαν τρελλη ομοια κουβαλωντας
μαζι και το παιδι η παραμανα
ετσι του μιλησε η οικονομα κι απ'το σπιτι εξω ορμησε ο Εκτορας
στην ιδια στρατα που'χε περασει πριν στους στερεους δρομους
κι οταν εφτασε στις Σκαιες Πυλες διασχιζοντας τη μεγαλη πολιτεια
κι απο κει περνωντας θα'βγαινε στη πεδιαδα ειδε απεναντι του
να'ρχεται τρεχοντας η πολυακριβη γυναικα του η Ανδρομαχη
η κορη του μεγαλοκαρδου Ηετιωνα που κατω απο την δασωδη
Πλακα κατοικει της Θηβας και στους ανδρες της Υποπλακιας της Κιλικιας
βασιλευει
εκεινη απεναντι του σταθηκε και μαζι η υπηρετρια ηρθε εχοντας
στην αγκαλια τ'αθωο μωρο τ'αγαπημενο παιδι  του τον Εκτοριδη
παρομοιο με πανεμορφο αστερι που ο Εκτορας το φωναζε Σκαμανδριο
κι οι αλλοι Αστυανακτα γιατι ο Εκτορας εσωζε το Ιλιο τη πολη
κι αυτος χαμογελασε οταν ειδε  το παιδι  δεν ειπε λεξη
κι η Ανδρομαχη σταθηκε κοντα του χυνοντας δακρυα
και του'σφιξε το χερι και του μιλησε κι αυτα τα λογια του'πε
γενναιε μου θα σ'αφανισει η μεγαλη σου ορμη κι αντρεια
δεν λυπασαι το μωρο ετουτο παιδι κι εμενα την αμοιρη που γρηγορα
θα μεινω χηρα σου γιατι γρηγορα θα σε κατασπαραξουν οι Αχαιοι
ολοι ορμωντας καταπανω σου.σε μενα ποιο το οφελος θα'ναι αν σε χασω
προτιμω να μπω στο χωμα δεν θα'ναι αλλη θαλπωρη για μενα
γιατι αν εχεις τετοια τυχη  θα'χω μοναχα μεγαλα βασανα
και δεν εχω ουτε τον πατερα μου ουτε την σεβαστη μου μανα
τον πατερα μου τον σκοτωσε ο θεικος Αχιλλεας
οταν πηρε τη πολη των Κιλικων την πλουσια Θηβα την Υψιπυλον
σκοτωσε τον Ηετριωνα
ομως δεν τον εγδυσε,στην  καρδια του βαθεια  τον σεβαστηκε
με τα περιτεχνα οπλα του τον εκαψε και σηκωσε μνημα
και γυρω φυτεψαν φτελιες οι νυμφες του βουνου οι κορες του Δια
που ριχνει τις καταιγιδες
και τα εφτα αδερφια μου,χαρα στο σπιτι μου,ολα την ιδια μερα κατεβηκαν
στον Αδη,ολα τα σκοτωσε ο Αχιλλεας που'ναι στα ποδια γρηγορος
μεσα στα βαριοποδα βοδια και στ'ασπρα προβατα τα βρηκε
και τη μητερα που βασιλευε στη κατω Πλακα τη δασωδη εδω την εφερε
μαζι μ'αλλα λαφυρα κι αφου την απελευθερωσε παιρνωντας αμετρητα
λυτρα στο σπιτι του πατερα την σημαδεψε και τη σκοτωσε η τοξευτρα Αρτεμη
Εκτορα τωρα εσυ'σαι ο πατερας μου κι η σεβαστη μου μανα
κι αδερφος,εσυ κι ο δυνατος συντροφος στο κρεβατι
ελα λυπησου μας τωρα κι εδω μεινε στο πυργο και μην αφησεις το παιδι
ορφανο και χηρα τη γυναικα και το στρατο κρατησε τον κοντα στην αγριοσυκια
εκει που'ναι η πολη περισσοτερο διαβατη κι ευκολα περνιεται το τειχος
τρεις φορες ηρθαν κι απο'κει δοκιμασαν ν'ανεβουν οι πιο αντρειωμενοι
οι δυο οι Αιαντες κι ο πολυδοξασμενος Ιδομενεας και οι δυο γιοι του Ατρεα
και του Τυδεα ο σκληροτραχηλος γιος
η' τους το φανερωσε καποιος που ξερει καλα τους χρησμους των θεων
η' τους παροτρυνει η ισχυρη ορμη τους και τους καθοδηγει
και της αποκριθηκε ο ανδρειος  Εκτορας με τη λαμπερη περικεφαλαια
κι εμενα ολ'αυτα με νοιαζουν γυναικα  αλλα  ντρεπομαι τρομερα τους Τρωες
και τις Τρωαδιτισες με τα μακρια λεπτα φορεματα να απομακρυνομαι απ'τον πολεμο
σαν τιποτενιος
μητε η καρδια μου το οριζει επειδη εμαθα να'μαι γενναιος παντοτε
και με τους πρωτους απ'τους Τρωες να μαχομαι και να επιθυμω τη μεγαλη δοξα
του πατερα μου μα και τη δικη μου
γιατι πολυ καλα το ξερω και στο μυαλο και στη καρδια πως καποτε θα'ρθει μερα
που θα χαθει η Τροια το ιερο Ιλιο κι ο Πριαμος ο αξιος ακοντιστης
κι  ο ολος ο λαος του
αλλα δεν με νοιαζει τοσο για τα βασανα που θα'ρθουν στους Τρωες
ουτε γι'αυτη την Εκαβη ουτε για τον βασιλια Πριαμο ουτε για τ'αδερφια
οπου πολλοι κι αντρειοι θα κυλιστουν στη σκονη απο αντρες εχθρους
οσο για σενα  οταν καποιος απ'τους Αχαιους με τα χαλκινα οπλα
σου στερησει την ελευτερια και σε συρει μακρια δακρυσμενη
και στο Αργος εισαι και σε ξενης αφεντρας τον αργαλειο υφαινεις
και νερο κουβαλας απ'τη Μεσσηιδα η' απ'την Υπερεια χωρις να θελεις
πανισχυρος να σε βαραινει εξαναγκασμος
και καποτε καποιος να πει βλεποντας σε να χυνεις δακρυα
για δεστε τη γυναικα του Εκτορα που'ταν στη μαχη ο πρωτος αναμεσα
στους Τρωες τους αλογοδαμαστες οταν το Ιλιον πολιορκουσαν
ετσι θα πει καποτε καποιος και μεσα σου θ'αναψει καινουργιος πονος
για κεινον τον αντρα που θα'μποδιζε τη σκλαβια σου
καλυτερα πεθαμενος να μη ζω  να 'μαι στη γη χωμενος
προτου ακουσω τη κραυγη σου οταν με βια θα σε σερνουν
ετσι ειπε και το παιδι λαχταρισε να παρει στα χερια του ο λαμπερος Εκτορας
 το παιδι εσκουξε και χωθηκε τρομασγμενο να κρυφτει  στο στηθος της παραμανας
με την ομορφη ζωνη οταν ειδε την οψη τ'αγαπητου πατερα
φοβηκε απ'τον χαλκο που'χε κι απ'την αλογισια χαιτη που σειστηκε απ'τη κορυφη
της περικεφαλαιας
μ'αυτο γελασε ο αγαπητος πατερας κι η σεβαστη μανα
κι αμεσως απ'το κεφαλι εβγαλε τη περικεφαλαια ο λαμπερος Εκτορας
και την ακουμπησε στο χωμα οπου λαμποκοπουσε
κι επειτα στα χερια του παιρνει τ'αγαπητο παιδι  το φιλησε κι ειπε ευχομενος
στο Δια στους αλλους θεους
Δια κι οι αλλοι θεοι δωστε και σε τουτο το παιδι μου οπως κι εγω
να γινει ξεχωριστος αναμεσα στους Τρωες
δωστε του ζωη ευτυχισμενη και κραταιως το Ιλιο να κυβερνησει
και καποτε καποιος να πει
ετουτος πολυ ανωτερος απ'τον πατερα του
οταν απ'τον πολεμο ανεβαινοντας φερνει λαφυρα αιματωβαμενα
αρματα του εχθρου που σκοτωσε κι η μανα βαθεια μεσα της να χαιρεται
ετσι ειπε και στα χερια της αγαπημενης γυναικας αφησε το παιδι
κι αυτη το δεχτηκε στο ευωδιασμενο στηθος της γελωντας και κλαιγοντας
ο αντρας της οταν αυτο ειδε την συμπονεσε και με το χερι του τη χαιδεψε
κι αυτα τα λογια της ειπε
καλη μου μη μου τοσο στη καρδια πικραινεσαι  γιατι κανενας ανθρωπος
δεν θα με στειλει στον Αδη πριν να'ρθει η ωρα μου
σου λεω πως απ'τη μοιρα του κανεις απ'τους ανθρωπους δεν μπορει να ξεφυγει
ειτε δειλος ειτε αντρειος επειδη ετσι ειναι απ'τη πρωτη φορα που γεννηθηκαν
ελα στο σπιτι πηγαινε και για τις δουλειες σου φροντιζε
τον αργαλειο και τη ροκα και τις υπηρετριες διαταζε να δουλευουν
ο πολεμος ειναι μελημα των αντρων ολων,και περισσοτερο εμενα,
οσων μεσα στο Ιλιο γεννηθηκαν
ετσι αφου μιλησε ο λαμπερος Εκτορας σηκωσε απ'το χωμα την αλογισια
περικεφαλαια και η  αγαπημενη γυναικα τραβηξε για το σπιτι συχνα γυρνωντας πισω
το κεφαλι και χυνωντας δακρυα
σε λιγο επειτα εφτασε στο καλοχτισμενο αρχοντικο του αντροφονια Εκτορα
 εκει μεσα βρηκε τις πολλες υπηρετριες και τις διεταξε θρηνο ολες να σηκωσουν
ετσι θρηνουσαν ακομα ζωντανο τον Εκτορα στο σπιτι του μεσα
γιατι πια δεν ελπιζαν να τον δουν απ'τον πολεμο να γυριζει ξεφευγοντας
απ'τη μανια κι απ'τα χερια των Αχαιων
.
.
ΖΗΤΙΑΝΙΑΔΑ
[προαγγελμα της Νεας Κωμωδιας και της Commedia dell'Arte]
[Ομηρου Οδυσσεια-ραψωδια σ' στιχοι 1-31]-μεταφραση χ.ν.κουβελης

ἦλθε δ᾽ ἐπὶ πτωχὸς πανδήμιος, ὃς κατὰ ἄστυ
πτωχεύεσκ᾽ Ἰθάκης, μετὰ δ᾽ ἔπρεπε γαστέρι μάργῃ
ἀζηχὲς φαγέμεν καὶ πιέμεν· οὐδέ οἱ ἦν ἲς
οὐδὲ βίη, εἶδος δὲ μάλα μέγας ἦν ὁράασθαι.
Ἀρναῖος δ᾽ ὄνομ᾽ ἔσκε· τὸ γὰρ θέτο πότνια μήτηρ
ἐκ γενετῆς· Ἶρον δὲ νέοι κίκλησκον ἅπαντες,
οὕνεκ᾽ ἀπαγγέλλεσκε κιών, ὅτε πού τις ἀνώγοι·
ὅς ῥ᾽ ἐλθὼν Ὀδυσῆα διώκετο οἷο δόμοιο,
καί μιν νεικείων ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
"εἶκε, γέρον, προθύρου, μὴ δὴ τάχα καὶ ποδὸς ἕλκῃ.
οὐκ ἀΐεις ὅτι δή μοι ἐπιλλίζουσιν ἅπαντες,
ἑλκέμεναι δὲ κέλονται; ἐγὼ δ᾽ αἰσχύνομαι ἔμπης.
ἀλλ᾽ ἄνα, μὴ τάχα νῶϊν ἔρις καὶ χερσὶ γένηται."
τὸν δ᾽ ἄρ᾽ ὑπόδρα ἰδὼν προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς·
"δαιμόνι᾽, οὔτε τί σε ῥέζω κακὸν οὔτ᾽ ἀγορεύω,
οὔτε τινὰ φθονέω δόμεναι καὶ πόλλ᾽ ἀνελόντα.
οὐδὸς δ᾽ ἀμφοτέρους ὅδε χείσεται, οὐδέ τί σε χρὴ
ἀλλοτρίων φθονέειν· δοκέεις δέ μοι εἶναι ἀλήτης
ὥς περ ἐγών, ὄλβον δὲ θεοὶ μέλλουσιν ὀπάζειν.
χερσὶ δὲ μή τι λίην προκαλίζεο, μή με χολώσῃς,
μή σε γέρων περ ἐὼν στῆθος καὶ χείλεα φύρσω
αἵματος· ἡσυχίη δ᾽ ἂν ἐμοὶ καὶ μᾶλλον ἔτ᾽ εἴη
αὔριον· οὐ μὲν γάρ τί σ᾽ ὑποστρέψεσθαι ὀΐω
δεύτερον ἐς μέγαρον Λαερτιάδεω Ὀδυσῆος."
τὸν δὲ χολωσάμενος προσεφώνεεν Ἶρος ἀλήτης·
"ὢ πόποι, ὡς ὁ μολοβρὸς ἐπιτροχάδην ἀγορεύει,
γρηῒ καμινοῖ ἶσος· ὃν ἂν κακὰ μητισαίμην
κόπτων ἀμφοτέρῃσι, χαμαὶ δέ κε πάντας ὀδόντας
γναθμῶν ἐξελάσαιμι συὸς ὣς ληϊβοτείρης.
ζῶσαι νῦν, ἵνα πάντες ἐπιγνώωσι καὶ οἵδε
μαρναμένους· πῶς δ᾽ ἂν σὺ νεωτέρῳ ἀνδρὶ μάχοιο;"

εκει ηρθε ενας πασιγνωστος σ'ολοκληρο τον δημο διακονιαρης
που διακονευε μεσα στη πολη της Ιθακης,αχορταγη η κοιλια του
ετρωγε κι επινε ακαταπαυστα, ομως ουτε δυναμη ειχε
ουτε παλλικαρια,αν και πολυ μεγαλοσωμος φαινονταν να'ναι
Αρναιος ηταν τ'ονομα του,αυτο του το'δωσε η κυρα μανα του
σαν γεννηθηκε.Ιρον τον φωναζαν οι νεαροι απαντες
γιατι ετρεχε και πηγαινε μηνυματα οπου καποιος τον εστελνε,
αυτος οταν ηρθε εδιωχνε τον Οδυσσεα απ'το δικο του σπιτι
και μ' εριστικα  λογια πεταχτα  για καβγα  τ'απευθυνθηκε
''φευγα,γερο,απ'τη πορτα,γρηγορα κι απ'τα ποδια θα σε συρω
δεν βλεπεις π'ολοι μου κανουν νοημα,να σε συρω με παρακινουν
εγω ομως ντρεπομαι να το κανω
Ελα σηκω,τραβα γρηγορα,μην πιαστουμε στα χερια απ'τα λογια''
Αυτον τον στραβοκοιταξε ο πανεξυπνος Οδυσσεας απαντωντας
''παλιανθρωπε,ουτε μ'εργα σ'εβλαψα ουτε  λογια σου'πα
ουτε αυτα που σου δινουν φτοναω οσα πολλα κι αν ειναι
το κατωφλι και τους δυο μας χωραει,ουτε σε κατι σ'ωφελει
για τα ξενα να φθονεις,μου φαινεται να'σαι περιπλανωμενος
οπως κι εγω,την ευτυχια στο μελλον οι θεοι θα στειλουν,
στα χερια να πιαστουμε μη με παραπροκαλεις,μη με θυμωσεις
αν και γερος στα στηθια και στα χειλια θα σε γεμισω
μ'αιματα.και την ησυχια μου μαλιστα θα βρω απ'αυριο
γιατι δεν νομιζω να τολμησεις να ξαναγυρισεις για δευτερη φορα
στο σπιτι του γιου του Λαερτη Οδυσσεα''
Σ'αυτον θυμωμενος απαντησε ο περιπλανωμενος ζητιανος  Ιρος
''Α φοβηθηκα,πως το ψωρογουρουνι χωρις να σκεφτει μιλαει,
ομοια με μπαμπογρια στο τζακι,στ'αληθεια να τον τσακισω
μετα δυο μου τα χερια,κατω στο χωμα ολα τα δοντια
απ'τα σαγονια να ξεριζωσω οπως γουρουνας που ρημαζει σιταροχωραφα
Ετοιμασου λοιπον τωρα,ωστε ολοι να μας δουν και να διασκεδασουν
ν'αρπαζομαστε,πως εσυ μ'εναν νεωτερο ανδρα τσακωνεσαι''
.
και η ΖΗΤΙΑΝΙΑΔΑ σε Αγοραιον Λογον

τοτε μπουκαρισ'εδω ενα νουμερο ρεντικολο σ'ολη τη πολη διακονιαρης
που στο Θιακη μεσα ψωμοζητουσε αχορταγη η μπακα του
ετρωγε κι επινε του σκασμου ομως δεν ειχε καρδια ουτε
παλλικαρια κι ας φαινονταν μεγας  μαμουχαλος κρεμανταλας.
Αρναιος ητανε το'νομα του,ετσι τον νοματισε η κακομοιρα η μανα του
σαν γεννηθηκε,Ιρο τον εκραζε απασα η μαριδα
γιατ'ετρεχε για θεληματα παντου οποιος τον εστελνε
αυτος λοιπον οταν εφτασε εδω κοιταε πως να διωξει τον Δυσσεα απ'το σπιτικο του
και με μπολικες εριστικες κουβεντες για καβγα του επιτεθηκε
''Ξεκουμπα,γερο,απ'τη πορτα αντε μπρος απο δω μη σε συρω απ'τα ποδαρια
δεν βλεπεις π'ολοι νοημα μου κανουν να σε τραβηξω μου λενε
εγω ομως πολυ εντρεπομαι να το πραξω ετουτο
Ελα σηκω,αντε τραβα,μην αρπαχτουμε για καλα στα χερια απ'τα λογια''
Τοτε τον στραβοκοιταξε ο μαχαλομαγκας Δυσσεας και του'ριξε τα λογια
''παλιοδιαολε,μ'εργα δεν σ'εβλαψα ουτε με λογια
ουτε αυτηνα που σου πετανε ζηλευω οσα πολλα κι αν κονομας
το κατωφλι εδω ειναι και για τους δυο ,ουτε κι ωφελεισαι
τιποτα για τα ξενα να ζηλευεις,βλεπω πως εισαι ταλαιπωρος
αλητης σαν κι εμενα,κι οι θεοι θ'αργησουν εντελει να μας καζαντισουν
μην με προκαλεις το λοιπον ν'αρπαχτουμε στα χερια,μη με τσαντισεις
γιατι αν και γερος τα στηθια και τα χειλια σου με γροθιες
θα τα μπλατσαρωσω μ'αιματα,κι ετσι απο αυριο θα'χω ησυχια
γιατι δεν νομιζω να τολμησεις να ξαναμολαρεις δευτερη φορα
για το σπιτι του Δυσσεα του Λαερτη υιου λεω''
Και τοτε αγριεμενο σκυλι του την επεσε αυτος ο αλητηριος Ιρος
''Α ποσο σκιαχτικα,ψωρογουρουνι χωρις νιονιο παρλαρεις
σαν να'σαι καμια μπαμπογρια στις σταχτες, θα σου ορμιξω
και θα σε τσακισω με τα δυο μου χερια  κι ολα τα δοντια απ'τα σαγονια σου
θα τα ξεριζωσω να φανε χωμα οπως γουρουνας που ρημαζει αγροτεμαχια
Ελα λοιπον τωρα τοιμασου,ολοι να μας παρουν ματι και να κανουν χαζι
που θ'αρπαχτουμε,εσυ ενας γερος ν'αυτοχειρεις μ'ενα  τζοβενο σου να πιαστεις''
.
.
Η ΕΛΙΑ ΣΤΟΝ ΟΜΗΡΟ
Ομηρου Οδυσσεια-ραψωδια ε'-στιχοι 476-482
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]

[Οταν ο Οδυσσεας βρεθηκε ναυαγος στο νησι των Φαιακων κρυφθηκε να σωθει
απο ανθρωπους κι αγρια θηρια κατω απο μια ελια και μια αγριελια φυτρωμενες
μαζι]

476...................δοιοὺς δ᾽ ἄρ᾽ ὑπήλυθε θάμνους,
ἐξ ὁμόθεν πεφυῶτας· ὁ μὲν φυλίης, ὁ δ᾽ ἐλαίης.
τοὺς μὲν ἄρ᾽ οὔτ᾽ ἀνέμων διάη μένος ὑγρὸν ἀέντων,
οὔτε ποτ᾽ ἠέλιος φαέθων ἀκτῖσιν ἔβαλλεν,
οὔτ᾽ ὄμβρος περάασκε διαμπερές· ὣς ἄρα πυκνοὶ
ἀλλήλοισιν ἔφυν ἐπαμοιβαδίς· οὓς ὑπ᾽ Ὀδυσσεὺς
δύσετ᾽...................................................482

..................κατω απο δυο χαμηλα δεντρα τρυπωσε
που μαζι και τα δυο φυτρωναν,το'να αγριελια,τ'αλλο ελια
και δεν τα περνουσε η τρομερη υγρασια των ανεμων οταν φυσουσαν
ουτε ποτε ο λαμπερος ηλιος με τις ακτινες τα χτυπουσε
ουτε η βροχη τα διαπερνουσε .τοσο πυκνα πλεγμενα
το'να μετ'αλλο ηταν φυτρωμενα.εκει απο κατω ο Οδυσσεας
κρυφθηκε.............
.
.
ΣΤΟΥΣ ΚΙΚΟΝΕΣ
[Ομηρου Οδυσσεια-ραψωδια ι'-στιχοι 39-81]-μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

απ'το Ιλιο μ' εφερε ο ανεμος κοντα στους Κικονες 39
στην Ισμαρο,εκει εγω την πολη ερημωσα κι αυτους αφανισα
απ'τη πολη γυναικες και πολλα υπαρχοντα αφου αρπαξαμε
τα μοιρασαμε ισα ωστε καποιος με μενα να μην δυσαρεστηθει
οπου  αυτους επιμονα προετρεπα να παρουμε ποδι
αλλ'αυτοί ,παρα  πολυ ανοητοι μωροι , δεν πυθονταν
οπου πολυ κρασι πινωντας μεθουσαν,και πολλα προβατα
εσφαζαν  στ'ακρογυαλι και  βοδια με τα ελικοειδη ποδια
εν τω μεταξυ πηγαν οι Κικονες αλλους Κικονες να φωναξουν
που μ'αυτους γειτονες ησαν κι ηταν πιο πολλοι και πιο δυνατοι
στη στερια εμεναν,κι ηξεραν καλα πανω απ'τ'αρματα
κατα ανδρων  να μαχονται  κι οπου χρειασθει και  πεζοι να ειναι
ηρθαν  οπως οσα φυλλα κι ανθη βγαινουν την ανοιξη
ξημερωμα,και τοτε  η κακη μοιρα απ'τον Δια επεσε
σ'εμας τους δυσμοιρους για να παθουμε πολλα βασανα
σταθηκαν και πολεμουσαν κοντα στα γρηγορα καραβια
κι εριχναν ο ενας στον αλλον τα χαλκινα κονταρια
οσο ηταν πρωι και  μεγαλωνε μερα του θεου
τοσο τους αποκρουαμε  αν κι ηταν πιο πολλοι απο μας
ομως ηρθε η ωρα του ηλιου που λυνουν τα βοδια απ'το ζευγαρι
και τοτε οι Κικονες επικρατησαν πανω στους Αχαιους
εξι απο καθε καραβι συντροφοι με τις γερες περικνημιδες
χαθηκαν κι οι υπολοιποι  ξεφυγαμε απ'τον θανατο και τη μοιρα
απο εκει πρωτα να πλευσουμε με βαρια απ'τη λυπη καρδια
ανακουφισμενοι  που τον θανατο δεν βρηκαμε,χανοντας αγαπημενους
συντροφους,ουτε τα γερτα απ'τη μια  κι απ'την αλλη μερια καραβια κινησαν
πριν καποιον απ'τους διστακτικους συντροφους τρεις φορες καθεναν
φωναξουμε,που πεθαναν στη πεδιαδα απ'τους Κικονες χτυπημενοι,
στα καραβια σηκωσε καταπανω ανεμο Βορια ο Διας που τα συννεφα μαζευει
φοβερη θυελλα,με συννεφα σκεπασε τη γη
μαζι και τη θαλασσα κι απ'τον ουρανο κατεβαινει νυχτα
και τα καραβια γερναν σε γωνια και τα πανια τους
σε τρια και τεσσερα κομματια τα'σχισε η ισχυς τ'ανεμου
κι εμεις στα καραβια τα κατεβασαμε,φοβουμενοι καταστροφη,
αυτα βιαστικα τα κουπηλατισαμε προς τη στερια
εκει δυο νυχτες και δυο μερες χωρις διακοπη καμια
ακουνητοι ημασταν,μαζι η κουραση κι ο πονος τη καρδια ετρωγαν
αλλα οταν την τριτη μερα η ομορφοπλεξουδη Αυγη εφεξε
τα καταρτια στησαμε και πανω τους τ'ασπρα πανια τραβηξαμε
καθησαμε,τα καραβια οι ανεμοι και οι κυβερνητες τα καθοδηγουσαν
και τοτε σωος θα 'φθανα στη γη της πατριδας
αλλ'ομως το κυμα και το ρευμα  παρακαμπτωντας τον Μαλεα
κι ο Βοριας μ'εσπρωξε μακρυα,περα απ'τα Κυθηρα να περιπλανιεμαι 81
.
Ἰλιόθεν με φέρων ἄνεμος Κικόνεσσι πέλασσεν,39
Ἰσμάρῳ. ἔνθα δ᾽ ἐγὼ πόλιν ἔπραθον, ὤλεσα δ᾽ αὐτούς·
ἐκ πόλιος δ᾽ ἀλόχους καὶ κτήματα πολλὰ λαβόντες
δασσάμεθ᾽, ὡς μή τίς μοι ἀτεμβόμενος κίοι ἴσης.
ἔνθ᾽ ἦ τοι μὲν ἐγὼ διερῷ ποδὶ φευγέμεν ἡμέας
ἠνώγεα, τοὶ δὲ μέγα νήπιοι οὐκ ἐπίθοντο.
ἔνθα δὲ πολλὸν μὲν μέθυ πίνετο, πολλὰ δὲ μῆλα
ἔσφαζον παρὰ θῖνα καὶ εἰλίποδας ἕλικας βοῦς·
τόφρα δ᾽ ἄρ᾽ οἰχόμενοι Κίκονες Κικόνεσσι γεγώνευν,
οἵ σφιν γείτονες ἦσαν, ἅμα πλέονες καὶ ἀρείους,
ἤπειρον ναίοντες, ἐπιστάμενοι μὲν ἀφ᾽ ἵππων
ἀνδράσι μάρνασθαι καὶ ὅθι χρὴ πεζὸν ἐόντα.
ἦλθον ἔπειθ᾽ ὅσα φύλλα καὶ ἄνθεα γίγνεται ὥρῃ,
ἠέριοι· τότε δή ῥα κακὴ Διὸς αἶσα παρέστη
ἡμῖν αἰνομόροισιν, ἵν᾽ ἄλγεα πολλὰ πάθοιμεν.
στησάμενοι δ᾽ ἐμάχοντο μάχην παρὰ νηυσὶ θοῇσι,
βάλλον δ᾽ ἀλλήλους χαλκήρεσιν ἐγχείῃσιν.
ὄφρα μὲν ἠὼς ἦν καὶ ἀέξετο ἱερὸν ἦμαρ,
τόφρα δ᾽ ἀλεξόμενοι μένομεν πλέονάς περ ἐόντας.
ἦμος δ᾽ ἠέλιος μετενίσσετο βουλυτόνδε,
καὶ τότε δὴ Κίκονες κλῖναν δαμάσαντες Ἀχαιούς.
ἓξ δ᾽ ἀφ᾽ ἑκάστης νηὸς ἐυκνήμιδες ἑταῖροι
ὤλονθ᾽· οἱ δ᾽ ἄλλοι φύγομεν θάνατόν τε μόρον τε.
"ἔνθεν δὲ προτέρω πλέομεν ἀκαχήμενοι ἦτορ,
ἄσμενοι ἐκ θανάτοιο, φίλους ὀλέσαντες ἑταίρους.
οὐδ᾽ ἄρα μοι προτέρω νῆες κίον ἀμφιέλισσαι,
πρίν τινα τῶν δειλῶν ἑτάρων τρὶς ἕκαστον ἀῦσαι,
οἳ θάνον ἐν πεδίῳ Κικόνων ὕπο δῃωθέντες.
νηυσὶ δ᾽ ἐπῶρσ᾽ ἄνεμον Βορέην νεφεληγερέτα Ζεὺς
λαίλαπι θεσπεσίῃ, σὺν δὲ νεφέεσσι κάλυψε
γαῖαν ὁμοῦ καὶ πόντον· ὀρώρει δ᾽ οὐρανόθεν νύξ.
αἱ μὲν ἔπειτ᾽ ἐφέροντ᾽ ἐπικάρσιαι, ἱστία δέ σφιν
τριχθά τε καὶ τετραχθὰ διέσχισεν ἲς ἀνέμοιο.
καὶ τὰ μὲν ἐς νῆας κάθεμεν, δείσαντες ὄλεθρον,
αὐτὰς δ᾽ ἐσσυμένως προερέσσαμεν ἤπειρόνδε.
ἔνθα δύω νύκτας δύο τ᾽ ἤματα συνεχὲς αἰεὶ
κείμεθ᾽, ὁμοῦ καμάτῳ τε καὶ ἄλγεσι θυμὸν ἔδοντες.
ἀλλ᾽ ὅτε δὴ τρίτον ἦμαρ ἐυπλόκαμος τέλεσ᾽ Ἠώς,
ἱστοὺς στησάμενοι ἀνά θ᾽ ἱστία λεύκ᾽ ἐρύσαντες
ἥμεθα, τὰς δ᾽ ἄνεμός τε κυβερνῆταί τ᾽ ἴθυνον.
καί νύ κεν ἀσκηθὴς ἱκόμην ἐς πατρίδα γαῖαν·
ἀλλά με κῦμα ῥόος τε περιγνάμπτοντα Μάλειαν
καὶ Βορέης ἀπέωσε, παρέπλαγξεν δὲ Κυθήρων.81
.
.
ΣΤΟΥΣ ΛΩΤΟΦΑΓΟΥΣ
[Ομηρου Οδυσσεια-ραψωδια ι'-στιχοι 82-104]-μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

απο'κει εννια μερες παρασυρομουν απ'τους καταστροφικους ανεμους 82
στη θαλασσα που'ναι γεματη ψαρια .μετα τη δεκατη μερα πατησαμε
τη γη των Λωτοφαγων,που λουλουδιου τροφη τρωνε
οπου στη στερια περπατησαμε κι αντλησαμε νερο
κι αμεσως γευματισαν κοντα στα γρηγορα καραβια οι συντροφοι
μετα αφου γευτηκαν τη τροφη και το ποτο
τοτε εγω εστειλα συντροφους να πανε και να παρουν πληροφοριες
ποιοι ειν'αυτοι οι ανθρωποι στη γη που τρωνε σιταρι
δυο αντρες διαλεξα και τριτον ενα κηρυκα εστειλα μαζι τους
που αμεσως πηγαν κι εσμιξαν με τους Λωτοφαγους ανδρες
κι οι Λωτοφαγοι δεν σκεφτονταν θανατο για τους δικους μου
συντροφους,αλλα σ'αυτους εδωσαν  απ'τους λωτους να γευτουν
κι οποιος απ'αυτους ετρωγε τον γλυκο σαν μελι καρπο
ουτ'ηθελε παλι να φερει αναφορα ουτε να γυρισει πισω
αλλ'αυτο επιθυμουσαν να μεινουν με τους Λωτοφαγους ανδρες
λωτο να τρωνε κι εντελως τον γυρισμο στη πατριδα να ξεχασουν
αυτους εγω τους εφερα κλαιγοντας στα καραβια με τη βια
στα κοιλα καραβια καθεναν τραβηξα και κατω απ'τους παγκους εδεσα
και τους αλλους εμπιστους συντροφους προσταξα
γρηγορα να κινηθουν και στα γοργα καραβια ν'ανεβουν
μηπως καποιος τρωγοντας λωτο τον γυρισμο στη πατριδα ξεχασει
κι αυτοι αμεσως μπηκαν στα καραβια και στα καθισματα καθησαν
στη σειρα καθισμενοι την αφρισμενη θαλασσα με τα κουπια χτυπουσαν 104

ἔνθεν δ᾽ ἐννῆμαρ φερόμην ὀλοοῖς ἀνέμοισιν 82
πόντον ἐπ᾽ ἰχθυόεντα· ἀτὰρ δεκάτῃ ἐπέβημεν
γαίης Λωτοφάγων, οἵ τ᾽ ἄνθινον εἶδαρ ἔδουσιν.
ἔνθα δ᾽ ἐπ᾽ ἠπείρου βῆμεν καὶ ἀφυσσάμεθ᾽ ὕδωρ,
αἶψα δὲ δεῖπνον ἕλοντο θοῇς παρὰ νηυσὶν ἑταῖροι.
αὐτὰρ ἐπεὶ σίτοιό τ᾽ ἐπασσάμεθ᾽ ἠδὲ ποτῆτος,
δὴ τοτ᾽ ἐγὼν ἑτάρους προΐειν πεύθεσθαι ἰόντας,
οἵ τινες ἀνέρες εἶεν ἐπὶ χθονὶ σῖτον ἔδοντες
ἄνδρε δύω κρίνας, τρίτατον κήρυχ᾽ ἅμ᾽ ὀπάσσας.
οἱ δ᾽ αἶψ᾽ οἰχόμενοι μίγεν ἀνδράσι Λωτοφάγοισιν·
οὐδ᾽ ἄρα Λωτοφάγοι μήδονθ᾽ ἑτάροισιν ὄλεθρον
ἡμετέροις, ἀλλά σφι δόσαν λωτοῖο πάσασθαι.
τῶν δ᾽ ὅς τις λωτοῖο φάγοι μελιηδέα καρπόν,
οὐκέτ᾽ ἀπαγγεῖλαι πάλιν ἤθελεν οὐδὲ νέεσθαι,
ἀλλ᾽ αὐτοῦ βούλοντο μετ᾽ ἀνδράσι Λωτοφάγοισι
λωτὸν ἐρεπτόμενοι μενέμεν νόστου τε λαθέσθαι.
τοὺς μὲν ἐγὼν ἐπὶ νῆας ἄγον κλαίοντας ἀνάγκῃ,
νηυσὶ δ᾽ ἐνὶ γλαφυρῇσιν ὑπὸ ζυγὰ δῆσα ἐρύσσας.
αὐτὰρ τοὺς ἄλλους κελόμην ἐρίηρας ἑταίρους
σπερχομένους νηῶν ἐπιβαινέμεν ὠκειάων,
μή πώς τις λωτοῖο φαγὼν νόστοιο λάθηται.
οἱ δ᾽ αἶψ᾽ εἴσβαινον καὶ ἐπὶ κληῖσι καθῖζον,
ἑξῆς δ᾽ ἑζόμενοι πολιὴν ἅλα τύπτον ἐρετμοῖς.104
.
.
κατω απο επιφανειες ανθρωπων ζουμε-χ.ν.κουβελης

τι ειπε ο Τειρεσιας στον Οδυσσεα
[Ομηρου Οδυσσεια-ραψωδια λ' στιχοι 84-137]-μεταφραση χ.ν.κουβελης

φυτα σε Antonio Vivaldi for oboe andante πρασινη βλαστηση
απο λεξη σε λεξη η σιωπη κι ας ηχει
μια κυρτωμενη αιωρηση το απογευμα
ο ανθρωπος;τρισυλλαβο ον
κατω απο επιφανειες ανθρωπων ζουμε
τα μωρα του μηδομαι
πολυοματη οιηση

ξεκουμπωνοντας τα χωματα της γης αναδυεται η Περσεφονη
η βλαστηση κουρη Φερεφατα Δαματρης
γυμνα στηθη κρινων ομοια λευκων
στις ανεμωνες αιμοραγει ο Αδωνις
τοτε κρυφοβλεψε ο Τειρεσιας να λουζεται η Αρτεμις
πανσεληνος νυχτα ακτινοβολουσα στους ωμους
και στους μοιρους και στη κοιλια
η' η ωραιοτατη μηδουσα Αθηνη
και φυσικα τον τυφλωσαν
οταν πει τι ειδε να μην τον πιστεψουν στραβο ανθρωπο
κι ετσι τα θεια να μην διασαλευθουν
κι αργοτερα ,λενε,γυναικα τον εκαναν,
ετσι τον γελοιοποιησαν
ανδρογυνο
ειχε γυναικεια στηθη και γενια αντρα
αυτον τον Τειρεσια στη νεκυια της Ομηρου Οδυσσειας
κατεβηκε στον κατω κοσμο να τον συμβουλευτει ο Οδυσσεας
για καλο νοστο
ευνοστον
ραψωδια λ' νεκυια -στιχοι 84-137

[μεταφραση χ.ν.κουβελης]

''κι ηρθε σε μενα τοτε  της πεθαμενης μανας η ψυχη 84
η Αντικλεια του μεγαλοψυχου Αυτολυκου η θυγατερα
που στη ζωη την αφησα φευγοντας για το Ιλιο νεος
οταν  την ειδα δακρυσα και θλιφτηκε η καρδια μου
αλλ'ομως δεν την αφηνα πρωτη να'ρθει οσο κι αν πολυ θρηνουσα,
στο  αιμα κοντα,πριν τον Τειρεσια να ρωτησω
και τοτε κοντα σε μενα ηρθε η ψυχη του Θηβαιου Τειρεσια.
και το χρυσο σκηπτρο κρατουσε.αυτος με γνωρισε και μου'πε
''Θεογεννητε γιε του Λαερτη πολυμηχανε Οδυσσεα
γιατι παρατησες,δυστυχε,το φως του ηλιου κι ηρθες εδω
νεκρους να δεις και τον αχαρο τουτο τοπο;
απομακρυνσου απ'το λακκο,και τραβηξε περα το κοφτερο σπαθι σου
για να πιω αιμα κι επειτα να σου πω τ'αλαθητα λογια''
Αυτος ειπε,κι εγω αναμερισα μακρυα και στη θηκη χωνω
το σπαθι με τ'αργυρα καρφια,κι αιμα οταν ηπιε μαυρο
αυτα τα λογια μιλησε κι ειπε  ο αλανθαστος μαντις
''τον γλυκο γυρισμο ζητας λαμπρε Οδυσσεα
ομως σ'εναντιωνεται ο θεος και νομιζω πως δεν θα σ'αφησει
ο σειστης της γης που στη καρδια του για σενα εχει εκδικηση
και βραζει απο οργη που τον αγαπημενο γιο του τυφλωσες
αλλα παλι οσα κακα κι αν παθετε θα φτασετε αν θελησεις
να συγκρατηθεις εσυ κι οι συντροφοι σου,
οταν πλησιασετε με το καλοφκιαγμενο καραβι
στο νησι της Θρηνακιας  ξεφευγοντας το βιολετι πελαγος
να βοσκουν εκει θα βρητε βοδια και παχια προβατα
του Ηλιου ,π'ολα απο ψηλα τα βλεπει κι ολα τ'ακουει
αυτα αν δεν πειραξεις και το γυρισμο σκεφτεσε
οσα κακα κι αν παθετε στην Ιθακη θα φτασετε
αν ομως τα πειραξετε τοτε να περιμενετε καταστροφη
στο καραβι και στους συντροφους κι αν εσυ διασωθεις
με καθυστερηση κακα θα φτασεις χανοντας ολους τους συντροφους
με ξενο καραβι και θ'αντιμετωπισεις στο σπιτι συμφορες
αντρες ξιπασμενους που το βιος σου κατατρωγουν
ανταγωνιζονται την ισοθεη γυναικα  σου να παρουν και δινοντας δωρα
αλλ'ομως εκεινους  με τη βια θα τιμωρησεις οταν φτασεις
κι αφου επειτα τους μνηστηρες στα μεγαρα σου μεσα τιμωρησεις
και σκοτωσεις με δολο η' στα φανερα με κοφτερο χαλκο
θ'αναχωρισεις επειτα παιρνωντας το καλοφκιαγμενο κουπι σου
να φτασεις σ'εκεινους που δεν γνωριζουν τη θαλασσα
ανθρωπους,ουτε μ'αλατι αναμειγμενη  τροφη τρωνε
ουτ'ακομα αυτοι γνωριζουν τα κοκκινοπλευρα καραβια
ουτε τα καλοφκιαγμενα κουπια,που'ναι φτερα των καραβιων
και σημαδι σου λεω πολυ καθαρο που δεν θα σου ξεφυγει
οποτε με σενα συναντηθει αλλος οδοιπορος
και πει πως δικριανι κρατας στον λαμπρο σου ωμο
τοτε στη γη μεσα στεριωσε το καλοφκιαγμενο κουπι
και κανε καλες θυσιες στον Ποσειδωνα τον βασιλια
κριαρι ταυρο κι απ'τους χοιρους βαρβατο καπρι
και στο σπιτι να επιστρεψεις  να κανεις θυσια εκατομβη
στους αθανατους θεους που τον πλατυ ουρανο κατεχουν
σ'ολους με τη σειρα.κι ο θανατος μακρυα απ'τη θαλασσα
πολυ ανωδυνος θα ερθει και θα σε πετυχει
στα γεραματα  ησυχα αποκαμωμενο.γυρω οι λαοι
ευτυχισμενοι θα'ναι,αυτα τ'αλανθαστα σε σενα λογια ειπα'' 137

''ἦλθε δ᾽ ἐπὶ ψυχὴ μητρὸς κατατεθνηυίης,84
Αὐτολύκου θυγάτηρ μεγαλήτορος Ἀντίκλεια,
τὴν ζωὴν κατέλειπον ἰὼν εἰς Ἴλιον ἱρήν.
τὴν μὲν ἐγὼ δάκρυσα ἰδὼν ἐλέησά τε θυμῷ·
ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ὣς εἴων προτέρην, πυκινόν περ ἀχεύων,
αἵματος ἆσσον ἴμεν, πρὶν Τειρεσίαο πυθέσθαι.
"ἦλθε δ᾽ ἐπὶ ψυχὴ Θηβαίου Τειρεσίαο
χρύσεον σκῆπτρον ἔχων, ἐμὲ δ᾽ ἔγνω καὶ προσέειπεν·
᾽διογενὲς Λαερτιάδη, πολυμήχαν᾽ Ὀδυσσεῦ,
τίπτ᾽ αὖτ᾽, ὦ δύστηνε, λιπὼν φάος ἠελίοιο
ἤλυθες, ὄφρα ἴδῃ νέκυας καὶ ἀτερπέα χῶρον;
ἀλλ᾽ ἀποχάζεο βόθρου, ἄπισχε δὲ φάσγανον ὀξύ,
αἵματος ὄφρα πίω καί τοι νημερτέα εἴπω.᾽
"ὣς φάτ᾽, ἐγὼ δ᾽ ἀναχασσάμενος ξίφος ἀργυρόηλον
κουλεῷ ἐγκατέπηξ᾽. ὁ δ᾽ ἐπεὶ πίεν αἷμα κελαινόν,
καὶ τότε δή μ᾽ ἐπέεσσι προσηύδα μάντις ἀμύμων·
"᾽νόστον δίζηαι μελιηδέα, φαίδιμ᾽ Ὀδυσσεῦ·
τὸν δέ τοι ἀργαλέον θήσει θεός· οὐ γὰρ ὀίω
λήσειν ἐννοσίγαιον, ὅ τοι κότον ἔνθετο θυμῷ
χωόμενος ὅτι οἱ υἱὸν φίλον ἐξαλάωσας.
ἀλλ᾽ ἔτι μέν κε καὶ ὣς κακά περ πάσχοντες ἵκοισθε,
αἴ κ᾽ ἐθέλῃς σὸν θυμὸν ἐρυκακέειν καὶ ἑταίρων,
ὁππότε κε πρῶτον πελάσῃς ἐυεργέα νῆα
Θρινακίῃ νήσῳ, προφυγὼν ἰοειδέα πόντον,
βοσκομένας δ᾽ εὕρητε βόας καὶ ἴφια μῆλα
Ἠελίου, ὃς πάντ᾽ ἐφορᾷ καὶ πάντ᾽ ἐπακούει.
τὰς εἰ μέν κ᾽ ἀσινέας ἐάᾳς νόστου τε μέδηαι,
καί κεν ἔτ᾽ εἰς Ἰθάκην κακά περ πάσχοντες ἵκοισθε·
εἰ δέ κε σίνηαι, τότε τοι τεκμαίρομ᾽ ὄλεθρον,
νηί τε καὶ ἑτάροις. αὐτὸς δ᾽ εἴ πέρ κεν ἀλύξῃς,
ὀψὲ κακῶς νεῖαι, ὀλέσας ἄπο πάντας ἑταίρους,
νηὸς ἐπ᾽ ἀλλοτρίης· δήεις δ᾽ ἐν πήματα οἴκῳ,
ἄνδρας ὑπερφιάλους, οἵ τοι βίοτον κατέδουσι
μνώμενοι ἀντιθέην ἄλοχον καὶ ἕδνα διδόντες.
ἀλλ᾽ ἦ τοι κείνων γε βίας ἀποτίσεαι ἐλθών·
αὐτὰρ ἐπὴν μνηστῆρας ἐνὶ μεγάροισι τεοῖσι
κτείνῃς ἠὲ δόλῳ ἢ ἀμφαδὸν ὀξέι χαλκῷ,
ἔρχεσθαι δὴ ἔπειτα λαβὼν ἐυῆρες ἐρετμόν,
εἰς ὅ κε τοὺς ἀφίκηαι οἳ οὐκ ἴσασι θάλασσαν
ἀνέρες, οὐδέ θ᾽ ἅλεσσι μεμιγμένον εἶδαρ ἔδουσιν·
οὐδ᾽ ἄρα τοί γ᾽ ἴσασι νέας φοινικοπαρῄους
οὐδ᾽ ἐυήρε᾽ ἐρετμά, τά τε πτερὰ νηυσὶ πέλονται.
σῆμα δέ τοι ἐρέω μάλ᾽ ἀριφραδές, οὐδέ σε λήσει·
ὁππότε κεν δή τοι συμβλήμενος ἄλλος ὁδίτης
φήῃ ἀθηρηλοιγὸν ἔχειν ἀνὰ φαιδίμῳ ὤμῳ,
καὶ τότε δὴ γαίῃ πήξας ἐυῆρες ἐρετμόν,
ῥέξας ἱερὰ καλὰ Ποσειδάωνι ἄνακτι,
ἀρνειὸν ταῦρόν τε συῶν τ᾽ ἐπιβήτορα κάπρον,
οἴκαδ᾽ ἀποστείχειν ἔρδειν θ᾽ ἱερᾶς ἑκατόμβας
ἀθανάτοισι θεοῖσι, τοὶ οὐρανὸν εὐρὺν ἔχουσι,
πᾶσι μάλ᾽ ἑξείης. θάνατος δέ τοι ἐξ ἁλὸς αὐτῷ
ἀβληχρὸς μάλα τοῖος ἐλεύσεται, ὅς κέ σε πέφνῃ
γήραι ὕπο λιπαρῷ ἀρημένον· ἀμφὶ δὲ λαοὶ
ὄλβιοι ἔσσονται. τὰ δέ τοι νημερτέα εἴρω''.137
.
.
αντιστρεφοντας......στον καθρεφτη......αντιστρεφοντας
[ ΜΕΤΑ ΤΑ ΟΜΗΡΙΚΑ ]
.
..........τοξευαν πουλια στη δασωδη Ζακυνθο
..........σαν τα κομματια του tetris τα κατεβαζαν
..........στη γη,τους ειδε να ριχνουν νερο να
..........πλυνουν τα χερια,συχνα ηταν και το παιδι
..........μαζυ τους,τους ωφελουσε η μνημη του
πιο κατω,μια γυναικα μπροστα στον καθρεφτη
αντιστρεφει τον χρονο,ο Ατρειδης την ξεγελασε,
την αφησε να την κακολογουν μεσα στο Αργος
με τον Αιγισθο,δεν θελει να μεινει στα χωραφια
ο Ορεστης,της Ηλεκτρας φουσκωσαν τα βυζια
..........................................................ειδε
λεπτομερειες υβρεων,να κοβουν τα κρεατα
να τ'ανακατευουν με κριθαρι και βρωμη,υπολογισε
το βαρος,30 κιλα,.................................και πανω
στο λοφο βρεθηκε μπρουτζινο αλογο,με σηκωμενα
τα μπροστινα ποδια ,κομματια ,απ'αυτα υπεθεσαν
το συνολο,
στο εσωτερικο του μυκηναικου κενου,η μασκα του
χρυση, την τσιμπολογουσε μαυρο πουλι , σκορπια
κτερισματα μια ταινια ενας ασημενιος καθρεφτης
αντιστρεφει το προσωπο, που ειναι ανυπαρκτο,αν
καποτε υπηρξε,αν και καποτε εδρασε
σε κυνηγι αγριοχοιρου αποκτησες εκεινη την πληγη,
που τις κρυες μερες του χειμωνα σε βασανιζει
....Ειμ'Ουτις,
....στον υπνο της μνημης ηχουσε ο Βουκολος;,η
....Μεγαλη Αρκουδα,ο Ωριων,ο Σειριος,το Μεγαλο
....Σκυλι,εκεινη τη νυχτα
....15η με 16η του Νοεμβρη το 750 π.χ 3 η ωρα με
....4 το ξημερωμα τελειωνε την εικονα του Ομηρου
....αρνυμενος ην τε ψυχην ο Θεοφιλος,δεν την θυμασαι,
....εκεινη ειναι η Ελενη ,υπαλληλος τουριστικου γραφειου
....στις Μυκηνες,μετα τα ''επερσε'' και τους ''νοστους'',
....ασημαντη,γυναικα του κ.Χ
ο αλλος γυρισε,δεν βρηκε το σκυλι,το'χαν φαει
τοτε στην Αλλη Εξοδο,
ειχε βοδια και προβατα,ας σφαξει να γιορτασει
τον γυρισμο του,οσο για μενα,αν μαθεις,πως δεν
γυρισα μην λυπηθεις,αερας ο ανθρωπος φυσηξε
και διαλυεται , σκια και χανεται,σκοταδι
στην Ελλαδα και στο Αργος μεσα
τοσα πλοια,που χαθηκαν,οι συντροφοι δειλιασαν
εκαναν πισω,κι ενα πειστηριο για κεινη την
λαμπρη δοξα δεν βρεθηκε,εστω ενα κακοτεχνο αναγλυφο
να την δειχνει
στην ακρη της Γορτυνας,στις πετρες της Φαιστου
ματαια μην πεις πως περασαμε
στην αρνοτροφα Ηλιδα,ολες οι Τρωαδιτισσες
φωναξαν''δουλες,Εμεις,Αρχοντισες καποτε,τωρα
ατιμασμενες''φωναζαν η Ανδρομαχη,
του Εκτορα η γυναικα,η Κασσανδρα δουλα,
η Εκαβη μανα
στην ελωδη Ηλιδα
........Αιδως Αργειοι
........πηρε τον λογο κι ειπε................ βουβοι δεν ειστε
........εχεις γλωσσα........................... Μιληστε
........ποιοι τους οδηγησαν ως εδω...... Μιληστε
........μην φραζετε το στομα............... Μιληστε
πως ηρθαν τα πραγματα να πεσουμε σε προστατες
λαων.............................................. Μιληστε
την Αληθεια,να πεις
στο Αρκαλοχωρι βρεθηκε ο πελεκυς σου
τι ζητουσες εκει;εσυ ενας γενναιος,
ποιο καραβι σ'εφερε; ανεβηκες τα βουνα
τι εμπορευτηκες;,αποκτησες γυναικα παιδια
η' πανω σε καυγα αγουρος χαθηκες;
λογαριαζεσαι νεκρος,...............θελω
να σ'ακουσω
ενας ανδρας με σωμα και νου,αληθεια πες,
εκεινη την Ναυσικα την συναντησες;πλαγιασες
μαζυ της;η ολα κουφια λογια,ψευτιες
ζητιανιες τσαρλατανων ραψωδων,που
γυριζουν σ'αυλες τυραννων κολακευοντας,σαν
εκεινον,ξερεις ποιον,που μας χαιδευε τ'αυτια
με παραμυθια κι ετρωγε αρνια και ελαφια,μεχρι,
που σωθηκαν τα παχια γελαδια και μας παρατησε
..................................την κορη την πενταμορφη
την εχασες στα ζαρια,βγηκε μ'εκεινον τον πανουργο
τετοιο βλασταρι εχασες
........Φλανδρω η' Ερωφιλη η' Μαρια
........η' για μια Ελενη
στη λαμπρη Τιρυνθα,στην πολυδεντρη Κνωσο
αντιστρεφοντας.............. μεσα στον καθρεφτη
αντιστρεφοντας.......................στην μεταφυσικη των νερων
.............................................ανεβηκε
.............................................η χλοη
αντιστρεφοντας
το φως εξοριζοντας
πληθωρισμους υδρατμων......................το συννεφο
κυλλωντας στα φυλλα..........................το ανυπαρκτο
σφαιρα................................................αντιστρεφοντας
..........................................................επιστρεφοντας
..........................................................αντιστρεφοντας
....Αιδως Αργειοι,κακ'ελεγχτα,ειδος αγητοι.
....οφρα μεν ες πολεμον πωλεσκετο διος Αχιλλευς,
....ουδε ποτε Τρωες προ πυλαων Δαρδανιαων
....οιχνεσκον.κεινον γαρ εδειδισαν οβριμον εγχος
.
.
.
....Διχως Νοστο Τελειωσες
.
.
....ΔιΝεΤου
.

.

ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΑ ΑΡΧΑΙΚΑ .

[ΕΠΕΑ ΚΑΣΣΑΝΔΡΑΣ]

.

Ποιος δεν χορευει στον γαμο μου

του Αχιλλεα με την Κασσανδρα;

Πουλησαν την παρθενια της Ελενης σ'ολη την Ελλαδα

στις Μυκηνες 1000 ευρω

σκορπισε ο ηλιος χρυσες λιρες

σκορπισε ασπρα ποδια σε λευκα σεντονια,

εξαφανισθηκε,

λευκωτερα χιονος η κοιλια της

σταματα την εκρηξη της ωραιοτητας σου

δαντελα απαλου σωματος στο κορμι της

εκει στη μεση, η Ελενη

ατιμασμενη σ'ενα φτηνο καφενειο το δερμα της

να την κλεψει επρεπε τοτε κατεβαινοντας την οδο Ερμου

συστροφες γεγονοτων τους απομακρυναν

στη δινη τους τα βασιλεια των Αχαιων πανε

''Ποιος σκοτωσε τον Αχιλλεα;'' κλαιει

και θρηνει η Κασσανδρα

''Που εδυ σου το καλλος;''

δεν εχω ζεστο νερο να πλυνω το κορμι σου

''τα ματια σου,που κλεισανε;''

κι εκεινη η Ελενη σε λαμψεις σαπφειρων κλεισμενη

και αμεθυστων χορευει στον γαμο της

με τον κ. Μενελαο,νυν εμπορο εδωδιμων αποικιακων,πρωην

στρατιωτικο στις αποικιες μας στον ενδοξο Ιδεοκρατισμο μας

και η Κασσανδρα θρηνει

στα κατοπτρα της Ιστοριας

Μηνιν αειδε θεα Πηληιαδεω Αχιληος

κλαιει η Εκαβη τα παιδια της

η Ανδρομαχη ψηλα στους πυργους ποιον απ'τους δυο

να κλαψει;

το τσακισμενο κορμι του Αστυανακτα κατω στα βραχια

μωρο παιδι;

τον Εχτορα να τον σερνει το αρμα;να τον γυριζει

πανω στις πετρες στα σκληρα χαλικια σαν ποτε

να μην υπηρξε γενναιος κι ευγενικος;

Αυτον κλαιει η καρδια της

Μηνις Πηληιαδεω Αχιληος εκτανε διον Εχτορα

στα κατοπτρα της Ιστοριας ειδωλα αγλααων μυθοων

την Ελενη θυμαμαι

λευκη ωμοπλατη φωτεινη στο φως της μερας

τωρα στα πιν-απς των περιοδικων τα εξωφυλλα ωραιοτατη

κι εγω η Κασσανδρα,που δεν θελησα τον Απολλωνα

με καταδικασαν

την αληθεια να λεω σαν ψεμα,

την ομορφια μου κρατησα για σενα

στα κατοπτρα του Μυθου ευπλοκαμος

λευκωλενος κουρη Πριαμου ωραιοτατη

μεσα στον ναο της θεας με βιασε ο Αιας ο Λοκρος

οταν επεσεν η Πολη και την πηραν

Νταμα Κουπα στο ποκερ της Ιστοριας

μ'εσυρε αμοροζα στις χρυσες Μυκηνες ο Αγαμεμνονας

τον ειδα στο λουτρο πνιγμενο απο τον δολομητιν Αιγισθο

και την βασιλισσα Κλυταιμνηστρα κακοθανατισμενο

Εγω η Κασσανδρα,η Ανδρομαχη,η Ερμιονη

Εσυ η Μαρια,να μην ξεχασω ,η Ελενη

Τι εισαι λυπημενος; στην λ' ραψωδια της νεκυιας ,τι εισαι

πικραμενος;γιατι δεν ζυγωνεις εδω;τι φταιω εγω,αν πιονια

ειμαστε,παιγνια;

μηπως κι εγω γυρισα; γλυκον νοστον δεν γευτηκα

σε καμια Ιθακη

σε καμια Κασσανδρα

σε καμια υληεσσα πατριδα γαιαν

σε καμια πετρηεσσα πατρις αρουρα

πουθενα οικαδε

σε κανεναπαρα θιν αλος κυματων γελασμα

στα κατοπτρα της Οδυσσειας Ουτις Κανεις ενα Κενο

και η Κασσανδρα ειπε:

''Ποια ειμ'εγω που εσενα αγαπω;''

συνευνε φιλε,τι εισαι λυπημενος

τι εισαι πικραμενος τι μ'αποφευγεις

και χανεσαι σκια μεσα στις σκιες της νεκυιας μεσα

στην λ' ραψωδια;

και η Ελενη λυσικομη χορευει το τανγκο των πραξεων της

σε καθημερινες συναναστροφες

τηγανιζοντας ψαρια βαφοντας

τα νυχια αρωματιζοντας το κορμι

γυμνος ασπρος λαιμος κυκνου μεσα στον καθρεφτη σου

εκτοξευει ανθη λεπτοκορμων κρινων

νερα φεγγαριου καλλιρροοι ποταμοι

αυρες ανεμων φτερουγισματα ερωδιων.

Τι δεν βλεπεις εσυ ο πανοπτης;

.

.

Καποιος Ελπηνωρ

''Ω φιλος,ου σε εολπα κακον και αναλκιν

εσεσθαι''

και τα'φερε ο καιρος να πεσει σαν γεματο σακι

απ'τη ταρατσα και να τσακιστει

ο Ελπηνορας που ηταν,

αδοξος να ταφει,στην ακρη της θαλασσας

το κουπι του,

εκει δεσαμε το σχοινι της βαρκας μας

γυριζοντας απο παρατολμα ταξιδια

στην πατριδα

.

.

ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΜΥΚΗΝΕΣ Η ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ
.
των εκατον νηων ηρχε κρειων Αγαμεμνων
Ατρειδης. αμα τω γε πολυ πλειστοι και αριστοι
λαοι εποντ'. εν δ'αυτος εδυσετο νωροπα χαλκον
κυδιοων,πασιν δε μετεπρεπεν ηρωεσσιν
ουνεκ'αριστος εην πολυ δε πλειστους αγε λαους
.
αυτα εφερνε στο μυαλο της η βασιλισα Κλυταιμνηστρα
και γυριζε την εκδικηση του Ατρειδη στο κεφαλι της
ακουμπισμενο στο λαμπρο στηθος και δυνατο
του Αιγισθου
Ας γυρισει με τη θεληση των θεων
και τοτε βλεπουμε
σε τι θα του χρειασθει ο χαλκος
κι αν θα τον σωσουν
οι λαοι που τους κουβαλαει και τους
παιζει στα ζαρια
σε Τροιες και για πορνης Ελενης την τιμη
για μια Ιφιγενεια
για την ψυχη της κορης μου
.
γιατι η Ιφιγενεια;
γιατι η ψυχη της;
.
Ξυπνια κι ονειρευεται τον πνιγμο του αντρα της
μεσα στον υπνο του Αγισθου
στο λουτρο πνιγμενος ο βασιλιας
''κι επειτα,Ατρειδη,θα με σκοτωσουν τα ιδια τα
παιδια μου''
και παει το γερο κι ομορφο κεφαλι του Αιγισθου
στα χερια του Ορεστη [μου]
το κορμι μου αψυχο
στη κραυγη της Ηλεκτρας [μου]
κι εγω ουρλιαχτο που ξαναρχεται και
βρονταει,στ'ακρογιαλια των αιωνων
''τι κανατε στη κορη μου,Ατρειδες;''
.
και ξερει
πως στα μαρμαρινα θεατρα της Δημοκρατιας
της Αθηνας θα παιζουν τα εργα
των λαμπρων και ξακουστων ποιητων,κατακρινοντας
και αναθεματιζοντας
την μοιχο την ανδροφονοια Κλυταιμνηστρα
και τον δολομητη εραστη τον αχρησθο Αιγισθο
κι ας ηταν ,και το ξερουν καλα,
οι Ατρειδες αισχιστοι αδελφοκτονοι
ανελεημονες πατροκτονοι
κι ας ηταν ο κρειων Αγαμεμνονας
παιδοκτονος
.
Τι την νοιαζει τα θεατρα;
η ζωη με τη ζωη
και η τεχνη με την τεχνη
Την εκδικηση δεν την γλυτωνει,οτι και
να γινει
σαν γυρισει
.
.
.
[κι εγω
εξ αφορμης των στιχων 576-581 του καταλογου νηων
της ραψωδιας β' της Ιλιαδας του Ομηρου
εγραψα εκεινη την αρχαια Ιστορια
να σχολιασω τα προβληματα του συγχρονου καιρου]
.
.

ΣΥ ΟΔΥΣΣΕΑ , ΣΥ

.

γιατι εχει δυο σιγμα η θαλασσα;

γιατι εχει δυο σιγμα ο Οδυσσεας

.

.

Αχαιων τε

καρπος αρουρης αυτα τα δημητριακα

στο τραπεζι κατω απ'τον παχυ ισκιο

των τζιτζικιων

τετραπλοος ηλιος Αργειος

προκαλει εγκαυματα στα γυμνα ασπρα ποδια

της κυρα Κλυταιμνηστρας

αυτη ηξερε το μυστικο

το ξοανο του Αιγισθου ουκ απο δρυος ουδ'απο πετρης

απο ζεστη σαρκα

''οι υβριστες της Δικαιοσυνης θα πληρωσουν

θα φονευθουν''

αποτεμνομενη η γλωσσα

τοσσος θανατος

βαθια νυκτα αργυρους σεληνης

το σωμα απο τον τραχηλο ως τον βραχιονα

σουβλιστο περασμενο στο δορυ

και θ'ακουσει λογια σαν δυνατη ριψη βελων

''ἀναγκαῖον εἴη ἀδικεῖν ἤ ἀδικεῖσθαι, ἑλοίμην ἄν ἀδικεῖσθαι μᾶλλον ἤ ἀδικεῖν''

ας φροντιζεν αλλως

χρυσειο να στηθει το αγαλμα του στην Αγορα

παρα ηθελε να πολιτευεται ως

και αρκτοι τε και λεοντες πραττουν

δεν ειχαμε τις ιδιες γνωμες,

να ελαττωσεις τη δυναμη του ανθρωπου πασχισες,

κι ας ηξερες τον μεγαλο ποθο του

ιεμενος και καπνον αποθρωσκοντα νοησαι

η τιμωρια σου θα λαβει ιστοριαν ες ηω ες ηελιον

καταδυντα

και τοτε

απο τα ποδια μεχρι το κεφαλι θα φωτισθει η γη

και συ δολοφονημενος ,οπως κεραυνος χτυπαει πλοιο

και το τσακιζει

το πνιγει στη μπανιερα της θαλασσας

εμας που μειναμε ο ανεμος επειγει κατα πρυμναν

σε αμεροληπτα κειμενα

καθενας να μνησθει τα χρεη του

να υπερηφανευθει των δικων του γαιων

μακρον αυτειν βοαν ν'ακουσθει

σ'ολα τα κωφαλαλα εθνη τα εκατογχειρα

πολλακις κελαινεφη επι της γης

χαλκοχιτωνες ο ενας επι του αλλου εμφυλιοι

διαπερθιστες

Αχιληος μηνις εξαυδαει παροιθεν

''καρπαλιμος χρονος σε βενθεα νερα θα σας πνιξει

χεοντας δουρα επι των αφρονων

των φαυλων του ανθρωπου''

κεχυμενων εις πλουτον εις απληστιαν εις αλαζονειαν

σε ψευδη

''απυηρα δολιον ''φωναξε η Κλυταιμνηστρα

σκοτωμενη απο τα χερια των παιδιων που γεννησε

και πριν ειχαν ''σκοτωσει Αιγισθον''

και μετα αιωρουμενο αψυχο δερμα σκοτωμενου

στο κλαδι δεντρου,δρυος,

αιωνοβιας

ανεμων

στην αρχη υβριμετης αυδη,τωρα δυσκολα ακουγεται η φωνη,

μακραινει

''αιθ' οφελες αγανος τ'εμεναι αγαμος τ'απολεσθαι''

ορεγομαι την ανοιχτη θαλασσα

τον απειρων ποντον

το πολιον κυμα λιαζομενον νοσφιν νησων

νοσφιν Αχαιων νοεω την γλυκειαν αρουρα πατριδαν

ουκ ιδα ουκ'ενοησα αλλα γραμματα αλλη γλωσσα

παρεξ τη γλωσσα μου

εμε δε χρεω γιγνεται ενα κειμενο

ενας Μακρυγιαννης

ενας Αλεξανδρος Παπαδιαμαντης

ενας ελαχιστος Θεοδωρος Πτωχοπροδρομος

προσφωνεω:''ο επαιτιος να πληρωσει''

κι τοτε,τις ημερες εκεινες,εσυραν τον επαισχυντο τυραννο

πανω σε κοφτερες πετρες κι αγκαθια,επ'ασπαλαθων,και

κομματιαστηκε το κορμι του,

ετσι πληρωσε ο αχρειος

''και θα γλιτωνες εσυ;αχρειεστερος''

παει περασε ο καιρος που στην Αγορα στις συνελευσεις

επαπειλεες με τα πληρωμενα ανδρεικελα σου

''τελεστε εξαπαντος τον ανδρα εκεινον''

τον πλανον της Κλυταιμνηστρας

''τον ρυπον την ακαθαρσιαν το ονειδος'' 

δεν υπακουσαν,ο οχλος ξεσηκωθηκε,σ'επισαε και

σε πεταξε στη θαλασσα σε υγρες θηρες τροφη,

εμοιγε φροντιζω

να εκφερω γνωμη

να κρινω

να κρινομαι

πειραομαι πραξεων και λογων

ισος εμοι

ισαιτερος

κατα μοιρας εειπα

μεθομιλεω 

.

.

ΠΑΝΩ Σ'ΕΝΑΝ ΑΡΧΑΙΟ ΣΤΙΧΟ

[Ομηρου Οδυσσεια,Ραψωδια Α',42-43]

αλλ' ου φρενας Αιγισθοιο πειθ'αγαθα φρονεων

.

ενα μηνα εχει,που γυρισε 

και φοβεριζει,σ'ολο το Αργος και μεσα στις χρυσες 

Μυκηνες,εχουμε ανθρωπους δικους μας μυστικους παντου

και τα μαθαινουμε,τι παει να ενεργησει εναντιον μας,

δεν θα προλαβει,θα τον τσακωσουμε στο διχτυ,σφιχτα

θα τον τυλιξουμε,

και ξερει πως το διχτυ αυτο ειναι πολυ παλια ιστορια,

κι αυτος ο μωρος κι εγω εχουμε μπλεχτει στα διχτυα του,

απ'τον μακρυνο καιρο του Τανταλου,Τανταλιδες και οι δυο,

εκεινον τον προγονος μας ,που μαγειρεψε τα κρεατα 

του γιου του Πελοπα και τα προσφερε φριχτο γευμα

να φανε οι θεοι,ετσι να τους εξεφτυλισει την ανωτεροτητα 

και τον εγωισμο,κι απο τοτε σκληρη η καταρα πανω 

στο γενος του μας αρπαξε ολους,

επειτα ο Ατρεας ο πατερας αυτουνου του αγυρτη Αγαμεμνωνα 

πηρε την εξουσια,διεδοσε κι ενα γελοιο παραμυθι,πως ενα κριαρι 

με χρυσο μαλλι του δινει την εξουσια,ολ'αυτα τα ψεματα 

τα μαρτυρησε στον πατερα μου τον Θυεστη,τον αδελφο του,

η Αεροπη,η μανα αυτουνου του αχρειου,για το κριαρι 

το χρυσομαλλο,ολες τις σκευωριες εμαθε,τι ηταν 

με την Αεροπη εραστες κρυφα,κι ο Ατρεας για να εκδικηθει 

τον πατερα μου σκοτωσε τα παιδια,που'καμε μ'εκεινη 

τη γυναικα,τα μαγειρεψε τα κρεατα τους και τον καλεσε 

σε φριχτο γευμα να φαει,και τον εξορισε τον δυστυχο,

κι εκεινος πηγε στο κρεβατι με την κορη του Πελοπεια,

να βγει συμφωνα με το χρησμο,που δωσανε οι θεοι 

ο εκδικητης του,

και βγηκα εγω απο'κεινη την αιμομιξεια,ο Αιγισθος,

η μανα μου ντραπηκε για τη γεννα της και με παρατησε

σε μαντρα βοσκου και μια γιδα αιγα με χορτασε με το γαλα της

κι αναστηθηκα,απ'αυτο το γεγονος πηρα τ'ονομα μου,Αιγισθος,

μεγαλωσα και τον σκοτωσα τον Ατρεα,

περασαν οι καιροι

κι αυτος ο πλανος βασιλευε στις χρυσες Μυκηνες και 

μεσα στο Αργος,και σκοτωσε την ιδια του την κορη 

την Ιφιανασσα να παει στον ηληθιο πολεμο,να δοξαστει 

η ματαιοδοξια του,να φερει πλουτη,να κορωσει τη φιλαργυρια του

χρυσαφια,

κι εκει περα στη Τρωαδα τι αισχιστο επραξε το μαθαμε,

τα νεα τα πληροφορηθηκαμε απ'τον Ομηρο τον ραψωδο,

αν και σε ποιηματα στιχους μετρα και ριμες ,δηλαδη κατασκευες,

τι αναντρο παιχνιδι επαιξε αυτος ο δειλος στον αντρειο

κι ευγενικο Αχιλλεα,και σηκωσε την μηνιν του ηρωα,

και τωρα νατος πισω εδω στο βασιλειο σωος και αβλαβης 

να φοβεριζει ο δειλος εμενα και την γυναικα του

την Κλυταιμνηστρα την βασιλισα,

πως τον ντροπιασαμε τον αδιαντροπο,πως ειμαστε παρανομοι 

εραστες,ολα τα χρονια που'λειπε στην ''λαμπρη υπερποντια 

εκστρατεια βγαζανε τα ματια τους οι μοιχοι ''.

ετσι ελεγε,κι ειμαστε χωρις ντροπη κι αιδω εραστες 

απο τοτε,

πως τον αδικησαμε,αυτον τον σκαιο αυτον τον καταχραστη, 

πως κυβερναμε παρανομα τον τοπο,

πως η κυβερνηση ειναι νομιμο δικο του δικαιωμα,

τετοια αστεια κι αστηρικτα λεει και διαδιδει στους φιλους του 

στους κολακες και στο πληρωμενο συναφι του,και βαζει 

λογια να ξεσηκωσει το λαο στην Αγορα στις Συνελευσεις 

πυρ και μανια εναντιον μας,

και δεν βλεπει ο αισχρος τα δικα του,τα αισχιστα,

δεν ντραπηκε να φερει πισω στη πατριδα την αμοροζα του 

και να την εχει μαλιστα σπιτωμενη,την Κασσανδρα,

την κορη του φημισμενου και σεβαστου Πριαμου,

ακους;μια πριγκιπισα να τη σερνει σκλαβα ενας λεχριτης,

κι ακομα εφερε και τα δυο παιδια,π'απεκτησε μαζι της,

τι ντροπη,κι εχει ο αχρειος το θρασος και θελει να μιλαει

περι Ηθικης και να διδασκει τα πρεποντα,

α θα'χει ασχημα μπλεξιματα,θα τερματισει η ξετσιπωσια του,

δεν θα του περασουν οι ψευτοπαλληκαριες,τι νομιζει ο ανοητος 

πως θα φοβηθουμε εκεινο το νιανιαρο τον Ορεστη,η' 

εκεινη την θεουσα την βλαμενη την κορη του Ηλεκτρα,

μια υστερικη ειναι,να το ξερει,ολος ο κοσμος το λεει,και 

μαζι της κουβαλαει κι εκεινη την ανοητη κι αβουλη αδερφη της 

την Χρυσοθεμι,

τετοια να μηχανευεται να κανει και θα το φαει εξαπαντος 

το κεφαλι του,η Κλυταιμνηστρα τον μισει,οσο δεν γινεται,

ουτε στα ματια της δεν θελει να τον δει,

τον σιχαινεται τον παιδοκτονο,κι εγω με τη σειρα μου τον μισω

για οσα κακα εκαναν και συμφορες εφεραν οι Ατρειδες

στην οικογενεια μου και σ'εμενα,

ακους;να ειμαστε σφετεριστες της εξουσιας εμεις οι ακρα 

νομιμοι κληρονομοι;

τι θελει;την ιδια του γυναικα και βασιλισα την πηρα 

στο κρεβατι μου,ειμαι αντρας εγω κι οχι ενας αναντρος πολυλογας 

και ψευτης,

που να'ξερε;πως του ετοιμαζουμε αυτες τις μερες που ερχονται

τον χαμο του,μυστικη παγιδα του στηνουμε,στο λουτρο αμεριμνο 

θα τον πνιξουμε,εγω με την Κλυταιμνηστρα,οι δυο μας,κι ας

μας συμβουλευουν να πραξουμε φρονιμα,ν'αποφυγουμε τη βια,

''το ενα φονικο φερνει στ'αλλο φονικο'',τι μας νοιαζουν πια

οι συνεπειες των πραξεων μας;μαθαμε στη σκληροτητα,

ο Τανταλος εσφαξε κι εβρασε τον γιο του,ο Ατρεας σκοτωσε

κι εβρασε τα παιδια του Θυεστη,τ'αδερφια μου,και του'δωσε

να φαει τα βρασμενα κρεατα τους ,εγω με τα χερια μου 

σκοτωσα τον Ατρεα,τωρα ηρθε η σειρα να σκοτωσω 

τον γιο του,τον Αγαμεμνωνα,γιατι να'χω τυψεις για εναν

παιδοκτονο,που πολυ μισω;

ειναι νυχτα βαθεια περασμενη ωρα,η γυναικα η Κλυταιμνηστρα 

κοιμαται στο κρεβατι στο πλαι μου,εγω αγρυπνω στο σκοταδι 

και λογαριαζω,δεν φοβαμαι,θα εκτελεσθει με καθε ακριβεια και 

τελειοτητα το σχεδιο η μηχανη ,

ο Αγαμεμνωνας θα εκτελεσθει,τελειωσε,

κι επειτα ας γινει οτι ειναι να γινει,ας εξελιχθουν τα γεγονοτα 

ανεμποδιστα,θα τα περιμενουμε ησυχοι και γαληνιοι,

ετοιμοι απο καιρο,

θα'ρθει ο Ορεστης να μας δολοφονησει, εμενα τον πατριο

και φονια του πατερα του Αιγισθο και τη μοιχαλιδα συνεργο 

μητερα του Κλυταιμνηστρα,που το βυζι της εβαζε στο στομα του

να τον θρεψει μικρο με το γαλα της,και τωρα ξεστομιζε βρισιες,

με την Ηλεκτρα βοηθο θα'ναι στο φονικο και τον καρδιακο φιλο 

και ξαδερφο του Πυλαδη,

τι εχουμε να φοβηθουμε,τοσο αδυνατοι ,που ειμαστε; 

ζησαμε τη ζωη μας μεσα στο φοβο και την αναγκη,

οι χαρες μας λιγες και συντομες,

το ξερουμε πως οι επερχομενοι ανθρωποι

θα γραψουν για τις πραξεις μας,θα τις κρινουν ,αδικα η'

δικαια,αναλογα με τα συμφεροντα,που θα εξυπηρετουν,

κι οπως ο κοσμος θα'χει αλλαξει στο δρομο του 

και θα τον κανονιζουν αλλοι νομοι κι αλλες ιδεες 

.

.

ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΚΑΙ ΒΡΙΣΗΙΔΑ

.

στη καμαρα του Αγαμεμνωνα η Βρισηιδα

εξω

πανσεληνος στον ευρυχωρο καμπο λαμπερη

γαληνη αποψε

σαν νερο που περναει σε ποταμο και δεν γυριζει πισω

ετσι γυρισε η ιστορια της

και στον νου,

καλα ητανε στην Λυρνησσο ειχε τον αντρα της Μυνητα

τον πατερα της Βριση

τα τρια αδερφια της,καμαρι,

κορη ψηλη μελαχροινη ομορφη με σμιχτα φρυδια

και λαμπερο βλεμμα

τ'ονομα της ηταν Ιπποδαμεια,αλλα και Αστυνομη,

τωρα εχει ονομα Βρισηιδα κορη του Βρισεα,

κι εκει στη πατριδα ειχε πλουτη,πολλα προικωα ευφορα

χωραφια,αμπελια,πυκνους αρχαιους ελαιωνας ,

κι αριφνητα αιγοπροβατα βοσκουσαν ο αντρας της

τα τρια αδερφια της με τους βοσκους

κι εκεινη υφαινε στον αργαλειο και το τραγουδι

δεν της ελειπε απ'το στομα και το γελιο περισσευε

κι ηρθαν αναποδοι καιροι και παει ο αντρας

και πανε τα τρια αδερφια σκοτωθηκαν

σκορπισαν και τ'αριφνητα κοπαδια

οταν καταστραφηκε η Λυρνησσος απ'τον Αχιλλεα

και διαδοθηκε στα περατα ο μεγαλος κι αβασταχτος θρηνος

''Καηκε η Λυρνησσος''

η ξακουστη χωρα Λυρνησσος ξεθεμελιωθηκε

χαθηκαν οι αντρες της και πηραν τις γυναικες σκλαβες,

''κι εγω σκλαβα στα χερια του Αχιλλεα

γυναικα με πηρε

με τιμησε και ξεχασα το κακο''

και στον καιρο ,που ηρθε να περασει

ηρθε ο Καλχας στους Ελληνες κι ειπε τη προφητεια

''Η Τροια θα πεσει οταν γυρισουν την Χρυσηιδα

στον πατερα της''

την Χρυσηιδα την ειχε σκλαβα του γυναικα ο δυνατος

Αγαμεμνωνας

κι οι Ελληνες στη Συνελευση αποφασισαν να του παρουν

την Χρυσηιδα κι εκεινος θυμωσε πολυ και φοβεριζε,

υστερα στη θεληση των πολλων υποταχτηκε και

γυρισε την Χρυσηιδα στον πατερα της,ομως θολωσε

το μυαλο του και τον συμβουλευσε κακα

κι εστειλε τον Ταλθυβιο και τον Ευρυβατη να μ'αρπαξουν

απ'τον Αχιλλεα

και τοτε εκεινος θυμωσε πολυ,και ποιος ειδε αγριεμενο λιονταρι

και δεν φοβηθηκε,

απεσυρε τους Μυρμιδονες απ'τη μαχη

και τωρα οι Ελληνες πληρωνουν την μηνιν του και

τοσα αντρειωμενα κορμια πολεμιστων σκοτωμενα

γεμισαν τα νερα του Σκαμανδρου και τον ευρυχωρο καμπο,

αταφα,να τα τρωνε τα σκυλια και τα ορνια

μεσα στη δυστυχια της και στον χαμο τοσων ανθρωπων

σκεφτονταν,πως αν για την αρπαγη της Ελενης γινονταν

αυτος πολεμος,ομως μ' αφορμη τη δικια της αρπαγη

θα'γραφε ο Ομηρος την ''Ιλιαδα'' του

.

.

ΕΚΤΟΡΑΣ ΚΑΙ ΑΝΔΡΟΜΑΧΗ

.

Τον ηβρε τον γενναιο Εκτορα η Ανδρομαχη

σκεπτικο και βαρυθυμο,τον ρωτησε μ'απαλη τη φωνη

''Τ'εχεις αντρα μου,και τι σε βασανιζει ;''ειχε και το παιδι

τον Σκαμανδριο τον Αστυανακτα μωρο στην αγκαλια της

κι εκεινο φοβηθηκε τον αγριο και δυνατο πατερα

την περικεφαλαια του σαν σεισθικε κι εκλαψε

την κοιταξε κι αυτη και το παιδι,

γελασε,οπως παντα γελουσε γλυκα,

''Τιποτα δεν εχω,ησυχασε''

''Ο Πολεμος''

και δεν της ειπε,ουτε λεξη δεν εβγαλε,για το

αρμα του Αχιλλεα ,που θα τον συρει νεκρο ατιμασμενο

γυρω το καστρο,ουτε της ειπε για τον πατερα

που πηγε στον φονια του παιδιου να τον παρακαλεσει

να παρει το αψυχο κορμι του να το θαψει στο σπιτι του

στους δικους του ανθρωπους

κι ουτε της ειπε για το παιδι που κραταει τρυφερα στα χερια

και θα της το αρπαξουν απ'τα χερια σαν πεσει η πολη

θα το πεταξουν απ'το καστρο ψηλα στα βραχια κατω

να τσακιστει να σκορπιστουν τα κοκκαλα του

τ'αδυνατα

κι ουτε της ειπε πως στο λαχνο θα πεσει του Νεοπτολεμου λαφυρο

να συνεχισει τη ζωη της στη Φθια,στο βασιλειο του Αχιλλεα,

εκει γυναικα του θα γεννησει τον Μολοσσο,

μετα σαν πεθανει εκεινος θα φυγει με τον Ελενο τον κουνιαδο της

κι αδερφο δικο του στην Ηπειρο,

κι ουτε της ειπε,να μην την πικρανει,πως μ'αυτον θα κανει παιδι

τον Κεστρινο,και θα ξεχασει τον Αστυανακτα

αυτον

κι ουτε της ειπε πως θα φιλοξενησουν εκει τον ηρωα Αινεια

οταν θα περνουσε για την Ιταλια

μετα σαν πεθανει εκεινος θα ερθει στην Τευθρανια της Μυσιας

παρα την Προποντιδα με τον γιο της Περγαμο

για να κλεισει ο κυκλος στη Μικρα Ασια

οπως εκλεισε κι ο αλλος κυκλος με το Κατινακι στη Μικρα Ασια

οπως εκλεισε με τη Μαρια ο εμφυλιος στην Ελλαδα

οπως εκλεισε στα χερια της το κεφαλι του σκοτωμενου αντρα της

κυκλο ολογυρα και θρηνησε κι εκοψε τα μαλλια της συριζα

ομορφα μαλλια ευπλοκαμοι βοστρυχοι ελαστικοι

χαθηκαν

λησμονηθηκαν

ο Εκτορας

ο Κωστας

ο Νικος

ο Γιωργος

τοσα ονοματα αγαπημενα

πολλα πληθος ανθρωποι

κυκλοι

σε κυκλους Ιστοριας κυλησαν

χαθηκαν

κι εκεινη η γυναικα σαν να καταλαβε

κι εσφιξε δυνατα το παιδι της στην αγκαλια

μην της πεταξει και φυγει

και την αφησει ερημη και πικραμενη

.

.

ΤΡΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ

.

η Ελενη 

στην ορχηστρα 

σ'ενα αδειο θεατρο

καπου στη Ελλαδα,

βρεχει,

εκεινη ορθια ακινητη,

ακουγεται τραγουδι και πλησιαζει

η ομαδα των γυναικων του χορου

η Κορυφαια τη ρωταει:

''Ελενη,γιατι δεν μιλας;

γιατι;τον αντρα σου τον δολοφονησαν,

και συ δεν φωναζεις,δεν βγαζεις κραυγη''

εκει σ'εκεινο το σημειο ο φωτογραφος

εστεισε τον τριποδα και τραβηξε

μια αναμνηστικη φωτογραφια

ο ανεμος ακουμπουσε τις ακρες των κυπαρισσιων

κι απο κει χαμηλωνοντας στις ελιες

ξεφευγε

κι εφθανε στη θαλασσα 

.

.

ΣΧΟΛΙΟ ΠΑΝΩ Σ'ΕΝΑΝ ΟΜΗΡΙΚΟ ΣΤΙΧΟ

.

η[ο] δ'ανεμου ως πνοιη επεσσυτο δεμνια κουρης

[Ομηρου Οδυσσεια-ζ' ραψωδια-στιχος 20]

εκοιματο η κορη,κι ως ανεμος σηκωσε και πηρε 

τα σκεπασματα της,και την ειδε

ροδο αμαραντο 

ασπρα βοτσαλα τα στηθη της

μαλακη σαν μελι η στρογγυλη κοιλια

κι αναμεσα ξεχωριζει η αδαμαστη παρθενα

μεσα σε πυκνο φυλλωμα ανεπνεε

δοχειον καλλους

ω ενι κουρη κοιμαται 

.

. 

ΣΧΟΛΙΟ ΠΑΝΩ Σ'ΕΝΑΝ ΟΜΗΡΙΚΟ ΣΤΙΧΟ

.

ειπ'ονομ',οττι σε κειθι καλεον μητηρ τε πατηρ τε

αλλοι θ',οι κατα αστυ και οι περιναιεταουσιν,

ου μεν γαρ τις παμπαν ανωνυμος εστ'άνθρωπων,

ου κακος ουδε μεν εσθλος,επην τα πρωτα γενηται,

αλλ'επι πασι τιθενται,επει κε τεκωσι,τοκηες,

ειπε δε μοι γαιαν τε τεην δημον τε πολιν τε

[Ομηρου Οδυσσεια-θ' ραψωδια-στιχοι 550-555]

ειναι στην ελληνικη γλωσσα που ρωτανε να πεις

τ'ονομα σου,Τις Ει;πως σε φωναζουν οι δικοι σου

στο σπιτι στη πολη και στα περιχωρα;γιατι ολοι

εχουν ονομα,ειτε φτωχοι αν ειναι ειτε πλουσιοι,

ανωνυμος δεν ειναι κανενας,και πες μας ποια ειναι

η χωρα σου  σε ποιο λαο ανηκεις και ποια η πολιτεια σου;

προσεξε μην πεις:'' Κανεις'' Ου-Τις,

ουτε να κρυφτεις σε ψευτικα ονοματα,ουτε σ'αξιωματα,

π,χ δικηγορος,γιατρος,στρατηγος,εμπορος,..και ουτω

καθεξης.

πες Τακης Γιωργος Μαρια Αννα Κωστας Βαγγελης

Νικος Βασω Ελενη

ολοκληρο τ'ονομα σου  να προφερεις μ'ολα παμπαν 

τα φωνηεντα  κι ολα τα συμφωνα καθαρα

με το ονομα που σε ξερει η μανα σου ο πατερας και

τ'αδερφια σου ,αυτο ,που ξερουν οι φιλοι σου,ολοι

οσοι ζουν γυρω σου και σε γνωριζουν

Εμπρος λοιπον.

Τις Ει; Τακης

Τις Ει;Γιωργος

Τις Ει;Μαρια

Τις Ει;Αννα

Τις Ει;Κωστας

Τις Ει;Βαγγελης

Τις Ει;Νικος

Τις Ει;Βασω

Τις Ει;Ελενη

Τις Ει;

Τις Ει;

Τις Ει;

Εσενα ρωταω,που διαβαζεις αυτους τους στιχους

Απαντησε,

πες καθαρα τ'ονομα σου,ενα προς ενα τα γραμματα

μια προς μια τις συλλαβες να ξεχωρισουν τα φωνηντα

και τα συμφωνα

πες ποια η χωρα σου ποιος ο λαος σου ποια η πολη σου

.

.

ΟΔΥΣΣΕΙ

.

[Ομηρου Οδυσσεια-ραψωδια ι'-στιχοι 19-28

εἴμ᾿ Ὀδυσεὺς Λαερτιάδης, ὃς πᾶσι δόλοισιν

ἀνθρώποισι μέλω, καί μευ κλέος οὐρανὸν ἵκει.

ναιετάω δ᾿ Ἰθάκην ἐυδείελον: ἐν δ᾿ ὄρος αὐτῇ

Νήριτον εἰνοσίφυλλον, ἀριπρεπές: ἀμφὶ δὲ νῆσοι

πολλαὶ ναιετάουσι μάλα σχεδὸν ἀλλήλῃσι,

Δουλίχιόν τε Σάμη τε καὶ ὑλήεσσα Ζάκυνθος

αὐτὴ δὲ χθαμαλὴ πανυπερτάτη εἰν ἁλὶ κεῖται

πρὸς ζόφον, αἱ δέ τ᾿ ἄνευθε πρὸς ἠῶ τ᾿ ἠέλιόν τε,

τρηχεῖ᾿, ἀλλ᾿ ἀγαθὴ κουροτρόφος: οὔ τοι ἐγώ γε

ἧς γαίης δύναμαι γλυκερώτερον ἄλλο ἰδέσθαι.

[ετσι ειπε,και του δωσαμε γλυκο ψωμι απ'τα χωραφια μας,

και κοκκινο κρασι απ'τ'αμπελια μας,και του μιλησαμε και

μεις για την πατριδα,τι αλλη πατριδα δεν ειχαμε τοσο

ν'αγαπαμε,κι υστερα του στρωσαμε να κοιμηθει,και

κοιμηθηκε ως τ'αλλο πρωι,που ξημερωσε ,τι ειχε πολυ

καιρο να χορτασει υπνο,και του ελειψε η ησυχη ζωη,

εγω,μικρο παιδι,τον ακολουθουσα παντου,στα καφενεια,

στην εξοχη,στην αλμυρη θαλασσα σαν κατεβαινε,

κι εκεινος δεν μ'αποπερνε μ'επερνε παντα μαζι του,

τι παιδια δικα του δεν ειχε,ελεγε στη μανα μου να με ξυ-

πνησει και να μ'ετοιμασει,μια μερα,θυμαμαι ηταν μεση-

μερι,ο ηλιος ηταν ψηλα,στη μεση τ'ουρανου,Ιουλης μηνας,

σταθηκε:''ακου τα τζιτζικια''τον ακουσα να λεει,με χαμηλη 

φωνη,ψιθυριστη,επειτα σηκωσε το δεξι χερι και με τον δει-

χτη διεγραψε τη τροχια ενος γλαρου,εκεινος ηρθε απ'τ'ανα-

τολικα,χαμηλωσε στη θαλασσα,συρθηκε συριζα στην επι-

φανεια της,ακινητοποιηθηκε για λιγο,κι υστερα τιναζοντας 

τα γαλαζια νερα σηκωθηκε λευκος και συνεχισε τη πορεια 

του προς τα δυτικα,συνεχεια ψηλωνοντας,μεχρι που χαθηκε

στη μεγαλη διαφανεια της ατμοσφαιρας,''σαν τον ανθρωπο'',

ειπε παλι ψιθυριστα,κι ακολουθησε ενα μεγαλο πληθος απο 

γλαρους,με δυνατες φωνες,''ενας κανεις'',ισα που τον ακου-

σα,περασαν οι γλαροι κι εγινε ησυχια,η θαλασσα απεραντος

γυαλιστερος καθρεφτης,''κοιταξε τη θαλασσα'',γυρισε και 

μου ειπε,''αλλη πατριδα καλυτερη δεν εχουμε'',οταν επισ-

τρεψαμε σπιτι ειχε αρχισει να βραδυαζει,η μανα ειχε τηγα-

νισει μαριδα να φαμε,οι δυο μικρες αδερφες μου,μολις μας 

ειδαν,ετρεξαν να τους δωσουμε τα κοχυλια και τα βοτσαλα ,

που μαζεψαμε,εκεινος γελουσε,καθισαμε στο τραπεζι εξω 

στην αυλη να φαμε,στον ουρανο ηταν φεγγαρι εφτα ημε-

ρων,τοτε ηταν που του ειπα:''μεινε εδω μαζι μας,να παρεις 

και τη μανα'',εκεινη οταν ακουσε τα λογια μου ντραπηκε,

κοκκινισε,και χαμηλωσε το κεφαλι,εκεινον τον ακουσα να 

λεει σοβαρος,''η θαλασσα ειναι αρμυρη,δεν σηκωνει αστεια'',

κι εγω αμεσως του απαντησα,''θα παλεψουμε'',επειτα κοι-

ταξα τη μανα,''ετσι δεν ειναι μανα;'',τη ρωτησα,εκεινη κου-

νησε σιγανα το κεφαλι,''ναι,θα παλαιψουμε'' την ακουσαμε 

να λεει,''κι επειτα οπως ολοι οι ανθρωποι'',ειπα εγω θαρ-

ρευοντας,ετσι εγινε οπως το θελησαμε,εμεινε μαζι μας και 

παλεψαμε]

.

.

ΣΧΟΛΙΟ ΠΑΝΩ Σ'ΕΝΑΝ ΟΜΗΡΙΚΟ ΣΤΙΧΟ

[Ομηρου Οδυσσεια-ραψωδια ζ'-στιχοι 130-134]

. 

βῆ δ᾽ ἴμεν ὥς τε λέων ὀρεσίτροφος ἀλκὶ πεποιθώς, 130

ὅς τ᾽ εἶσ᾽ ὑόμενος καὶ ἀήμενος, ἐν δέ οἱ ὄσσε

δαίεται· αὐτὰρ ὁ βουσὶ μετέρχεται ἢ ὀίεσσιν

ἠὲ μετ᾽ ἀγροτέρας ἐλάφους· κέλεται δέ ἑ γαστὴρ

μήλων πειρήσοντα καὶ ἐς πυκινὸν δόμον ἐλθεῖν·

Αθηνα,πολις ,Ελλαδα,χωρα,12:20,ωρα μεσημερι

ο ηλιος εκαιγε και μοιραζε χαμπουργκερς ιδεοληψιες

τουριστικα αφισοραματα η Ιστορια επι Κλαυθμωνος πορνειου

εκπεσουσα σε σωματεμπορα π.χ ονοματος καποιου,

η φωνη αδειαζει απο λεξεις,κενο ,κενοτητα,

δεν ησουν για κεινο,μηπως ησουν για το αλλο;

γιατι ,τελος παντων ,ησουν;

ανθρωποι,συνεχως,υποτιμουνται,<πλην 40> η αξια τους

γι'αυτο ξεπαγιαζεις,ξεπαγιασες

σε ρελαντι

σε ρι-πλει

τοση Σταδιου τοση Κοραη τοση Πανεπιστημιου

τοση Αθηνας τοση Αιολου τοση Ερμου

σπαταλησες

και κατεληξες Ψυρης στου Ψυρη

ονομα χ,υψος ψ,βαρος ω

χρωμα μαλλιων;χρωμα οφθαλμων;θρησκευμα;

ενας Ελληνας,εσυ

[ας πουμε:τοσες υπερωριες σε γραφεια,σε κομματα,

σε νεοπλουτισμο,σε πλουτισμους ρεαλιτι ]

δουναι:πες

λαβειν:δειξε

[ολα εχουν την ωρα τους

και η Ιστορια επισης]

αργα

η'

γρηγορα

θα συμβει

.

.

η Ελενη

ΕΝΑ ΥΠΕΡΟΧΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΠΡΟΙΟΝ

.

.

Κορη,κεφαλη μετα λαιμου,κλινει προς τ'αριστερα ελαφρα

με χρυσο στεφανι απο φυλλα μυρτιας και χρυσα σκουλαρικια,

η κομη βοστρυχωτη,εικονιζεται και γυμνος ερωτιδευς να κρατει

φιαλη υγρων αρωματων και ταινια μ'ελικοειδεις γραμμες και

μαιανδρους,ειναι και ελλειψοειδες κατοπτρον και περιστερα

φευγουσα αριστερα

ναι,η Ελενη μας,πορνη στη Τροια

καποιου νταβατζη Παρι,αγνωστων λοιπων στοιχειων

η' πορνιδιο σε καποιο www.hot πορτελο στο ιντερνετ

λανσαρει lingerie white red and black

στ'ασπρα μπουτια της

η' ανεργη στα Κατω Πετραλωνα

3ος οροφος 5ο διαμερισμα 2-αρι

τρια στενα πιο κατω δυτικα της πλατειας Ηους

η' ερωμενη του διευθυνοντος συμβουλου

μιας off shore company στο Συνταγμα

η Ελενη μας

αδηλη αναπνοη ανθρωπου,που χαθηκε

τρια ποταμια ερημιας αδυναμιας και αγωνιας

αν την γνωριζεις,μην την ρωτησεις απο ποση κολαση

γυρναει,

ουτε ποση ωρα απεχει το μελλον της σφαγης της ,

ενα υπεροχο ανθρωπινο προιον,η Ελενη μας,

ανθρωπος σπαταλημενος,

μια φωτογραφια με βαρος το σωμα της

στην Ομονοια στο σταθμο

στην αποβαθρα σωρος ανθρωπου

συν αλλων

στο λαμπερο high tech subterra υπογειο

.

.

ΣΧΟΛΙΟ ΠΑΝΩ Σ'ΕΝΑΝ ΟΜΗΡΙΚΟ ΣΤΙΧΟ
[Ομηρου Οδυσσεια-ραψωδια κ'-στιχοι 28-33]
.
.

Εννημαρ μεν ομως πλεομεν νυκτας τε και ημαρ,
τη δεκατη δ'ηδη ανεφαινετο πατρις αρουρα,
και δη πυρπολεοντας ελευσσομεν εγγυς εοντες
ενθ΄εμε μεν γλυκυς υπνος επηλυθε κεκμηωτα,
αει γαρ ποδα νηος ενωμων,ουδε τω αλλω
δωχ'εταρων ,ινα θασσον ικοιμεθα πατριδα γαιαν
Ειναι στο Γαλαξειδι,οπου εκει η θαλασσα εχει σπιτακι
στην ωχρα οι τοιχοι και τα παραθυρα γαλαζια
μπογιατισμενα και στα συρματα κρεμασμενα χταποδια
ξεραινονται στον ηλιο κι αρμενιζουν
εκει πανω σ'ενα τραπεζι στην αυλη
πανω στ'ασπρο τραπεζομαντηλο θα ειναι,σιγουρα ειναι,
το γραμμοφωνο που μια μερα αγορασε
στην πλατεια Αβησυνιας στο Γιουσουρουμ
επειτα εννια μερες κι εννια νυχτες στη θαλασσα
[στ'Αναφιωτικα,θυμηθηκε, ειχε αρραβωνιαστει
μια ονοματι Μαρια]
να βιαστει επρεπε,οι μνηστηρες θα εστειναν στον Τηλεμαχο
δολοφονικη παγιδα στην Αστεριδα,
τη δεκατη μερα φανηκαν τα χωματα της πατριδας,
θα πηγαινε στον Ευμαιο να κρυφτει,
τον επιασε ο υπνος και του'κλεισε τα ματια
πολυ κουρασμενος ηταν,τοσες μερες κρατουσε
με τα σχοινια τεντωμενα τα πανια στο καραβι
μονος αυτος,αλλον απ'τους συντροφους δεν αφηνε,
να φτασουν γρηγορα στη πατριδα
ειχε μαζι του μια φωτογραφια,που τον εδειχνε
νεο αντρα στην προκυμαια της Σμυρνης,
ταξιδεψε,καποτε επεστρεψε κι ειδε ανθρωπους σιωπηλους
να κουβαλουν βαλιτζες και να τις φορτωνουν σε βαρκες
κι αλλους ανθρωπους ειδε να κουβαλουν ανθρωπους
και να τους θαβουν στην αμμο ,και θρηνο δεν ακουσε,
σαν να'ταν στη φαντασια του,η' σε χρονο,που δεν εζησε,
ομως τα ειδε να συμβαινουν,αληθινα,
να γυρεψει την αληθινη πατριδα,
μην γυρεψει την εμφυλια,ανιδεος και νηπιος,
παντα εξιστορουσε τη σκηνη,που ειχε δει
τον Αχιλλεα και τον Αιαντα να παιζουν πεσσους

εννια μερες κι εννια νυχτες στη θαλασσα
και τη δεκατη μερα φανηκε η πατριδα
κι απο μια ανοησια χαθηκε

.

.

[ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ]

ΣΧΟΛΙΟ ΠΑΝΩ Σ'ΕΝΑΝ ΟΜΗΡΙΚΟ ΣΤΙΧΟ

[Ομηρου Οδυσσεια,Ραψωδια ι',στιχοι -67-83]

νηυσι δ'επωρσ'ανεμον Βορεην,

λαιλαπι θεσπεσιη,συν δε νεφεεσσι καλυψεν

γαιαν ομου και ποντον.ορωρει δ'ουρανοθεν νυξ.

αι μεν επειτ'εφεροντ'επικαρσιαι,ιστια δε σφιν

τριχθα τε και τετραχθα διεσχισεν ις ανεμοιο.

και τα μεν ες νηας καθεμεν δεισαντες ολεθρον,

αυτας δ'εσσυμενως προερεσσαμεν ηπειρονδε.

ενθα δυω νυκτας δυο τ'ηματα συνεχες αει

κειμεθ'ομου καματω τε και αλγεσι θυμον εδοντες.

αλλ'οτε δη τριτον ημαρ ευπλοκαμος τελεσ'Ηως,

ιστους στησαμενοι ανα θ'ιστια λευκ'ερυσαντες

ημεθα,τας δ'ανεμος τε κυβερνηται τ'ιθυνον.

και νυ κεν ασκηθης ικομην ες πατριδα γαιαν.

αλλα με κυμα ροος τε περιγναμπτοντα Μαλειαν

και Βορεης απεωσε,παρεπλαγξεν δε Κυθηρων.

Ενθεν δ'εννημαρ φερομην ολοοις ανεμοισιν

ποντον επ'ιχθυοεντα

''σας γραφω,εγω ο Κωστας,δεκατρια χρονια σε φαμπρικα

στο Μοναχο,δεκαετια 1960,μενω οικοτροφος στο σπιτι

της φραου Μαρλεν,σ'ενα δωματιο,μου μαγειρευει,

ο αντρας της αξιωματικος στον πολεμο,χαθηκε στο μετωπο

της Αφρικης,ξαναπαντρευτηκε ,καποιον Χανς,καλο ανθρωπακι,

λιγο αλκοολικο,μιλαει πολυ,γελαει δυνατα,εχει πλακα,η φραου

μ'εχει σαν παιδι της,μου προξενευει για νυφη μια ανηψια της,

την φρουλαιν Μπριγκιτα,δεν λεω μ'αρεσει ,αλλα ειναι μικρη

κλαειν,ολο χαμογελαει,ειναι ασπρη πολυ ασπρη,δεν ξερω,

εγω σκεφτομαι την πατριδα,να γυρισω,να προλαβω το γερο

και τη γρια,μου γραφουν να γυρισω,περιμενουν να τους κλεισω

τα ματια,να μην καταντησω σαν εκεινο τον αρχαιο Οδυσσεα''

''σας γραφω,εγω ο Βασιλης,στη Νιου Γιορκ το πρωι πωλητης

εφημεριδων και το βραδυ γκαρσονι σε πιτσαρια στον εντεκατο

δρομο στο Μανχατταν,δεκαετια 1950,παιρνω καλα ντολλαρς,

κανω οικονομιες ν'ανοιξω δικια μου επιχειριση,η Ελενη,η γυναικα

μου,Ελεν εδω,ειναι μαζι μου,εδω δουλευει,στη λαντζα,τα μικρα

προσεχει η Μαρια,μεγαλωσε,15 χρονων,σωστη γυναικα,να γυρισω

στη πατριδα ειναι δυσκολο,τι να καμω εκει,μας εδιωξε,δεν μας ηθελε,

εχω μεγαλο παραπονο και στεναχωρια να τα σκεφτομαι,ας ειναι,

να'στε καλα και να μην στεναχωριεστε''

''σας γραφω,εγω ο Γιωργος,Αθηνα,δεν εχω τι να γραψω,συμβαινουν

πολλα,πολιτικα εννοω,και οικονομικα,τα χρηματα,που ειχα τελειωσαν

πριν δυο μερες,πηγαινω στην Ειρηνη και τρωω,δουλευει σ'ενα κατα-

στημα γυναικειων ρουχων στην Ερμου,κοντα στη Καπνικαρεα,ονομα

κι αυτο για εκκλησια,μ'αγαπαει,δεν λεω,αλλα να,ντρεπομαι να με συντηρει,

επειτα ποιος ξερει; σημερα ειμαστε μαζι,αυριο δεν ειμαστε''

''σας γραφω,εγω ο Οδυσσεας,απο τη θαλασσα

το καραβι το παρεσυρε ανεμος δυνατος βορηας και τρομερη καταιγιδα

το ταρακουνησε ,βαρια μαυρα συννεφα πλακωσαν κι εκρυψαν θαλασσα

και ξηρα κι επεφτε απ'τον ουρανο σκοτεινη νυχτα ,το καραβι εγυρε

τη πρωρη να βουλιαξει,τα πανια ο ανεμος τα'σχισε και τα'κανε χιλια

κομματια,και φοβομασταν ολεθρο και καταστροφη και για το καραβι

και για μας,τοτε πιασαμε τα κουπια και με κοπο πολυ το συραμε στη στερια,

εκει μειναμε δυο νυχτες κατακοποι στο σωμα και πολυ απελπισμενοι

στη καρδια,οταν ξημερωσε η τριτη μερα σηκωσαμε τα καταρτια

και σ'αυτα τεντωσαμε τ'ασπρα πανια κι ανοιχτηκαμε στη θαλασσα,

ο ανεμος κυβερνουσε το καραβι και θα φταναμε στη πατριδα χωρις

αλλα βασανα αν δεν μας παρεσερνε το ρευμα της θαλασσας περα

απ'τον Καβο Μαλια και δεν μας εσπρωχνε δυνατος βορηας περα

απ'τα Κυθηρα.

Κι εκει στη θαλασσα,που τρεφει ψαρια και θαλασσινα θηρια μας πηγαιναν

περα-δωθε οπου ηθελαν ολεθριοι ανεμοι''

κι αλλα γραμματα ερχονται,τρια απο Σμυρνη,ενα απο Θεσσαλονικη,

ενα απο Χανια,ενα απο Ερμουπολη της Συρου,ενα απο Πειραια

απο τη Βαγγελιστρια,ενα απο Κομοτηνη,δυο απο Βολο,δυο απο Τρικαλα,

δυο απο Κω,ενα απο Χαλκιδα,

δυο απο το Γαλαξειδι ,υπογεγραμμενα απο καποιον Οδυσσεα

Αντρουτσο αυτοχειρα

ενα ανορθογραφο κι αθυροστομο απο καποιον ονοματι

Γεωργιον Καραισκακη

ενα γραμμα ολιγογραφο απο καποιον Νικητα Νικηταρα,που αυτοαναφερεται

ως ζητιανος,

υπαρχουν κι αλλα γραμματα να διαβαστουν,απο καποιον Νικο,καποια Βασιλικη,

καποιον Παναγουλη,καποια Κωνσταντινα,καποιον Παλαμα,καποια Φωτεινη,

καποιον Βαγγελη,καποιον Αριστοτελη, καποιον Στελιο,καποιον Αλεξανδρο

Παπαδιαμαντη,καποια Μαρια,

ειναι γραμματα απο τις πεντε ηπειρους,Ευρωπη ,Αμερικη, Ασια,Αφρικη,

και Αυστραλια,απο Μπουενος Αιρες,απο Σικαγο,απο Αμβουργο,

απο Αντις Αμπεμπα,απο Βλαδιβοστοκ,απο Στοκχολμη,απο Σινδει,

απο Τοκυο,απο Σαγκαη,απο Αλεξανδρεια,απο Ριο,απο Κωνσταντινουπολη,

απο Σοφια,απο Βερολινο,απο Νεο Δελχι,απο Αγια Πετρουπολη,απο Γκουερνικα,

απο Δουβλινο,απο Μεξικο,

ειναι κι ενα γραμμα απο σενα

εχει την υπογραφη σου

Να διαβαστει

.

.

ΣΧΟΛΙΟ ΠΑΝΩ Σ'ΕΝΑΝ ΟΜΗΡΙΚΟ ΣΤΙΧΟ

[Ομηρου Οδυσσεια,Ραψωδια δ',στιχοι 558-560]

.

.

πρωι ξημερωνοντας

ελληνικη φωνη πνεει σ'ολο το πλατος του διφθογγου ποντου

ο δ'ου δυναται ην πατριδα γαιαν ικεσθαι.

ου γαρ οι παρα νηες επηρετμοι και εταιροι,

οι κεν μιν πεμποιεν επ'ευρεα νωτα θαλασσης

Αυτος δεν μπορει να παει στη πατριδα

δεν εχει πια καραβια και συντροφους ναυτες.

που θα τον περασουν στην απεραντη θαλασσα

τον ιδον εν νησω

κι ελεγε τραγουδι της ξενητειας

παρε με στα κυματα σου

στα ξαναγυρισματα σου

.

.

ΗΜΕΙΩΝ ΥΜΕΩΝ

.

In[Out[In[Out[In[Out[In[Out[In[Out[In[Out]...

In Me Out You In You Out Me In Me Out You...

I YOU I YOU I YOU I YOU I YOU I YOU I YOU...

I AM YOU ARE I AM YOU ARE I AM YOU ARE I AM ...

THING OF THING OF THING OF THING OF THING OF...

ON OFF ON OFF ON OFF ON OFF ON OFF ON OFF ON...

1-1+1-1+1-1+1-1+1-1+1-1+1-1+1-1+1-1+1-1+1-1+...

1-[1-1]-[1-1]-[1-1]-[1-1]-[1-1]-[1-1][1-1]-[1-1]-[1-1]-...

0000000000000000000000000000000000000000000

1000000000000000000000000000000000000000000

COGITO ERGO SUM COGITO E[R]GO SUM COGITO ERGO SUM

0-1-10-11-100-101-110-111-1000-1001-1010-1011-...

ειμα ειπειν εμειο σειο ειο εμευ μευ σευ ευ

εμου σου ου γλωσσα θαλασα ημαρ ηως ηελιος

...πτολις ορωωσι δ'ανθρωπων Οδυσηι γνωσεαι

.......αμμες αμμιν αμμε υμες υμμιν υμε

...........ναυταων πλοος νοος ηερι

.................λογοισιν ανερι

ημειων...............................................υμεων

φραζω επεφραδον πεφραδε πεφραδεειν πεφραδεμεν

.

.

ΣΤΡΟΜΒΟΙ ΟΡΕΣΤΕΙΑΣ

.

εγιναν η'δεν εγιναν οι φονοι

στη πολυχρυσοιο Μυκυνης;

η' στα περιχωρα της Ομονοιας,η' στο Συνταγμα,

η' στη Τριτη Σεπτεμβριου

εκεινος ο τυχοδιωχτης παλικαρας Αιγισθος

τον παραμονευτη της βασιλισσας Κλυταιμνηστρας

[η' Μαριας κατ'αλλην εκδοχην]σ'ερημο νησι

σ'αβατον ερημια εξορισε,κι εκεινη ,τετοιος τεχνιτης του ερωτα ηταν,

στα διχτυα του επιασε και κοιμονταν μοιχαλιδα στο κρεβατι του

επειτα οταν γυρισε νικητης και τροπαιουχος μεσα στην ερημη Λαρισσα

ο Αγαμεμνωνας

τον εσφαξε σαν αρνι η' σαν μοσχαρι

κι η κραυγη της δολοφονημενης Κασσανδρας κυλησε

σαν βροντη στο εσωτερικο του καθρεφτη της

κι εσπασε το ωραιο προσωπο σε χιλια κομματια

καθως την εσφαζε σ'ονειρο η' στο ξυπνιο ,η φονισσα,

κι αυτη με τη σειρα θα την εσφαζε το παιδι της

σαν ερχονταν ο καιρος

ειτε στο Αργος στις Μυκηνες

ειτε στη Λακωνια στις Αμυκλες

ειτε στην Πινδο ειτε στη Θεσσαλονικη

στην Ελλαδα ολη

οι σκοτωμοι

-να βοηθησει τον εραστη της η' να εκδικηθει

για την κορη της

στον Κυκλο των Νοστων εγιναν αυτα,

αυτη η Ιστορια,

ειναι και τα πολλα ανοσιουργηματα,που βαραινουν

τα τραπεζια στο θυεστειο δειπνο

κι η μοιχεια της Αεροπης κι η καταρα της Αφροδιτης

στην Κλυταιμνηστρα και στην Ελενη

κι η δολοφονια του Γρηγορη Λαμπρακη κι ο χαμος

του Γιωργου στην Αλβανια το 1940

-Ατρειδες,με δυνατο κοφτερο πελεκι του ανοιξε στα δυο

το κεφαλι

πλανευτηκε στη μοιχεια κι εκει ξαπλωμενη τη βρηκε

ο Λακωνας Ορεστης

την εσυρε απ'τα μαλλια δεν την λυπηθηκε

κι ας ηταν μανα του κι ας βυζαξε το γαλα της

την σκοτωσε

Τι μηχανευτηκε απ'ολα αυτα τα συμβαντα

για τους Αθηναιους ο Αισχυλος του Ευφοριωνος;

την ανοιξη του 458π.Χ,η' το χειμωνα του 44 καταφερε

να κερδισει το α' βραβειο με την Τριλογια Ορεστεια

κι ενα σατυρικο δραμα ακολουθησε,ο Πρωτεας,

[εμπνευσμενο απο στιχους της δ' ραψωδιας της Οδυσσειας]

ο Μενελαος απο το στομα του Πρωτεα στην Αιγυπτο

μαθαινει τον φονο του αδερφου του

κι ακουστηκε τρομερο το στασιμο των Χοηφορων

Πολλα μεν γα τρεφει δεινα δειματων αχη

ποντιαι τ'αγκαλαι κνωδαλων ανταιων βροτοισι

βλαστουσι και πεδαιχμιοι

λαμπαδες πεδαοροι

πτανα τε και πεδοβαμονα κ'ανεμοεντα

αν αιγιδων φρασαι κοτον

Αλλ'υπερτολμον ανδρος φρονημα τις λεγοι

και γυναικων φρεσιν

τλημονων παντολμους

ερωτας αταισι συννομους βροτων;

ξυζυγους δ'ομαυλιας

θηλυκρατης απερωτος ερως παρανικα

κνωδαλων τε και βροτων

συμφωνα φωνηεντα λεξεις

αριφνητα πληθη

ηχων

και μην εργω κουκ ετι μυθω

χθων σεσαλευται

.

.

Σχολιο πανω σ'εναν Ομηρικο στιχο-Οδυσσεια ραψωδια ζ',224-231-χ.ν.κουβελης

.

.

ΣΧΟΛΙΟ ΠΑΝΩ Σ'ΕΝΑΝ ΟΜΗΡΙΚΟ ΣΤΙΧΟ

[Ομηρου Οδυσσεια-ραψωδια ζ'-στιχοι 224-231]

for different reasons Λεξεις

.

αυταρ ο εκ ποταμου χροα νιζετο διος Οδυσσευς

αλμην,η οι νωτα και ευρεας αμπεχεν ωμους,

εκ κεφαλης δ'εσμηχεν αλος χνοον ατρυγετοιο

αυταρ επει δη παντα λοεσσατο και λιπ'αλειψεν,

αμφι δε ειματα εσσαθ'

the image stands at a real historic event

Beuys chose this......μια γυναικα

..............................in Goethe

μια γυναικα ραβει τη παρτιτουρα σ'ενα coral του Bach

το σχημα της σκεψης-> ο ανθρωποςηχος λεξεων

ενα δραμα λεξεων

η Ναυσικα,του αφησε καθαρα ρουχα να ντυθει

ενας κυκνος βουτα το λαιμο του στα νερα

καδ δε καρητος ουλας ηκε κομας,υακινθινω ανθει

ομοιας

...........in Internity seconds remaining[the All World

...........Man's mirror/the Infinity

.

.

ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ

.

θυμαμαι τους συντροφους στα γλεντο-

κοπια,μα πιο πολυ τους θυμαμαι

οταν με πονηρια αποφυγαμε τον Κυκλωπα

Πολυφημο,εμεις ακολουθως ζερβο-

δεξα χορευγοντας,φυσωντας στις πι-

πιζες και στις φλογερες,στ'αλωνι

το μαρμαρενιο αντικρυσαμε το φως

της σεληνης τον Διγενη η' τον Αδω-

νι,απεναντι στα πλαγια ακουστηκε

ο καλπασμος τ'αλογου,ισα που

προλαβαμε το χρωμα της παπαρουνας,

τ'αλλα τα καταχωσαμε στα παλια

παραμυθια,στο χερομυλο,που λες,

αλεσαμε το ψωμι με Χι με Καπα

με Μι και τ'αλλα ελληνικα εικο-

σιενα γραμματα,προσφυγες στη παρα-

λια ακουγαμε τον φιλοσοφο ν'ανιστορει

την Πολιτεια του,οσα παιδια κλαι-

γανε τα νανουριζανε στα χερια οι μα-

ναδες,πριν ηχησουν οι σαλπιγγες της

αρμονιας των θορυβων και τα χτυπη-

σουν καταστηθα τα βληματα του ηλιου,

εμεις ,ελπιζουμε να βρουμε τις αγριο-

χηνες να λουζονται στα νερα

σαν αντρειωμενοι που ειμαστε

.

.

ΟΥΤΙΣ ΟΥΔΕΙΣ ΟΔΥΣΣΕΥΣ

.

τωρα καθεται σε παραλια 

παρα θιν αλος

στα βραχια κι αριστερα η αμμος

καπου εκατο μετρα περιπου

ο ηλιος ψηλα γυρναει

και τον θερμαινει

κι ενας γλαρος λευκος επιμενει στα νερα

εκει σιμα δεκα οργυες πιο μεσα στη θαλασσα

κατεβαινει ανεβαινει

φευγει επιστρεφει

κι εκεινος συλλογιζεται σαν πολλα χρονια ταζιδευτης

και τωρα εφτασε στη πατριδα ναυαγος

κανενας απ'τους συντροφους δεν γλυτωσε

δεν βλεπει να ξεβρασθηκε μαζι του σ'αυτη

τη παραλια,

ητανε καλα παιδια λιγομιλητα ζορικα 

οπως πρεπει να'ναι οι αντρες

ενα ενα τα ονοματα τους  τα προφερε στον αερα

ο Νικος ο Τακης ο Μιχαλης ο Γιωργος ο Μανωλης,

ο Κωστας,

ολα τα ειπε δεν ξεχασε κανεναν

και τελευταιον μνημονευσε τον Ελπηνορα,

τον αφησαν στο νησι αταφο,δεν καταλαβαν πως δεν ανεβηκε 

στο κοιλο καραβι,

παντα ετσι ηταν,δεν δειχνονταν,εμενε πισω,

δεν επιανε χωρο.

καλος κωπηλατης εργατικος ,αυτο ηξερε καλα αυτο τον ενοιαζε

να κανει καλα,

τον βρηκε στον Αδη οταν πηγε να βρει τον Τειρεσια να του πει 

για τον γυρισμο τους στη πατριδα,

εκει ηταν σκια,

τους ειχε δει να φευγουν απ'το λιμανι,μεθυσμενος  οπως ηταν 

δεν προσεξε,επεσε απ'τη ταρατσα της Κιρκης και τσακιστηκε κατω 

πανω στα βραχια,

τον βρηκε λυπημενο και του'πε φτερωτα λογια να τον εγκαρδιωσει:

-κι ο ποιητης ο Ομηρος θα γραψει για σενα

και οι Ελληνες Γιωργος Σεφερης και Τακης Σινοπουλος

κι ακομη ο Αμερικανος Εζρα Παουντ-

''καθε συντροφος'',σκεφθηκε,''ενα κουπι ορθιο το μετρο του''

σε καποια ακρογυαλια της πατριδας

κι ο γλαρος,ειδε,δεν ξαναφανηκε,

αλλος γλαρος ηρθε στη θεση του,κι επειτα αλλος γλαρος,

σαν εφυγε κι αυτος ηρθε αλλος γλαρος,

ηρθανε κι εφυγαν 

τοσοι γλαροι οσοι οι κοκκοι της αμμου,

αριστερα

να διηγηθει τη ζωη του,τις πραξεις του,τις επιθυμιες του,

-ποιος ,αληθεια,θα τις ακουσει και που θα του χρειασθουν;-

ισως αχρηστα συμβαντα,ασημαντα,χωρις συνεπειες 

σε τιποτα,

Ποια ειναι η Σμυρνη,Ποιος ο Μυστρας

Ποια η Θεσσαλονικη,Ποια η Αθηνα,

Ποια η Ελλαδα;

ΟΥΤΙΣ ΟΥΔΕΙΣ ΟΔΥΣΣΕΥΣ

.

.

A BOOGIE WOOGIE ΛΕΞΕΩΝ ΚΙ ΕΝΑΣ ΕΠΙΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΠΗΝΩΡΑ

.

Sometimes I Feel Like A Motherless Child A Long Way From Home

I Walk Down And Outside

I Think Of I Am Alone

A  Deux Voix Φωνες τα Φωνηεντα

Shake τον ανεμο σε φυλλα λεξεις πρασινα

Real Or Not Real

Look !

Look At The Apple's Blossoms,The Time,Ο Χρονος

When I Was Twenty - One And You Were Sweet Sixteen

In My Beloved Sea στη θαλασσα

μια μερα τον Ιουλιο BOOGIE WOOGIE Φως

In Light Rythms

In A Little While It Rains βρεχει In South

βρεχει σ'ενα  ακρογυαλι,Θδυσσεα,

ειδοποιησε τον Ελπηνωρα στην ραψωδια λ' μεσα

στη ραψωδια μ' μεσα στους στιχους 9-15 ο Ελπηνωρας

στην Οδυσσεια

νῆα μὲν ἔνθ᾿ ἐλθόντες ἐκέλσαμεν ἐν ψαμάθοισιν

το καραβι μολις φτασαμε το τραβηξαμε στην αμμουδια

10 οἰσέμεναι νεκρόν, Ἐλπήνορα τεθνηῶτα.

τοτε  κουβαλησαμε τ'αψυχο κορμι του Ελπηνωρα

φιτροὺς δ᾿ αἶψα ταμόντες, ὅθ᾿ ἀκροτάτη πρόεχ᾿ ἀκτή,

και αφου δεντρα κοψαμε απ'την ακρη της ακτης

θάπτομεν ἀχνύμενοι θαλερὸν κατὰ δάκρυ χέοντες.

τον καψαμε πολυ λυπημενοι χυνοντας δακρυα

αὐτὰρ ἐπεὶ νεκρός τ᾿ ἐκάη καὶ τεύχεα νεκροῦ,

μαζι με το σωμα του νεκρου καηκαν και τ'αρματα του

τύμβον χεύαντες καὶ ἐπὶ στήλην ἐρύσαντες 

κι ανασηκωσαμε το χωμα σε μνημα και πανω στησαμε στηλη 

15 πήξαμεν ἀκροτάτῳ τύμβῳ ἐυῆρες ἐρετμόν.

και στη κορφη του μνηματος στεριωσαμε το κουπι του

.

.

και τοσοι αλλοι πολλοι εγω εσυ στην ιστορια κατοικοι,

εμεις οι κληρονομοι της αιωνιοτητας

.

.

Ομηρου Οδυσσεια ,ραψωδια ι',στιχοι  16- 28

μεταφραση-χ.ν.κουβελης

.

νῦν δ' ὄνομα πρῶτον μυθήσομαι, ὄφρα καὶ ὑμεῖς

εἴδετ', ἐγὼ δ' ἂν ἔπειτα φυγὼν ὕπο νηλεὲς ἦμαρ

ὑμῖν ξεῖνος ἔω καὶ ἀπόπροθι δώματα ναίων.

εἴμ' Ὀδυσεὺς Λαερτιάδης, ὃς πᾶσι δόλοισιν

ἀνθρώποισι μέλω, καί μευ κλέος οὐρανὸν ἵκει. 20

ναιετάω δ' Ἰθάκην εὐδείελον· ἐν δ' ὄρος αὐτῇ,

Νήριτον εἰνοσίφυλλον, ἀριπρεπές· ἀμφὶ δὲ νῆσοι

πολλαὶ ναιετάουσι μάλα σχεδὸν ἀλλήλῃσι,

Δουλίχιόν τε Σάμη τε καὶ ὑλήεσσα Ζάκυνθος.

αὐτὴ δὲ χθαμαλὴ πανυπερτάτη εἰν ἁλὶ κεῖται

πρὸς ζόφον, αἱ δέ τ' ἄνευθε πρὸς ἠῶ τ' ἠέλιόν τε,

τρηχεῖ', ἀλλ' ἀγαθὴ κουροτρόφος· οὔ τι ἐγώ γε

ἧς γαίης δύναμαι γλυκερώτερον ἄλλο ἰδέσθαι.

.

τωρα τ' ονομα μου πρωτα-πρωτα να πω ,ωστε και σεις

να το γνωριστε,εγω δε αν ξεφυγω απ'την σκληρη μοιρα

θα μεινω φιλος σας αν και σε μακρυνη απο'δω χωρα ζω

ειμ' ο Οδυσσεας ο γιος του Λαερτη,π'ολους τους ανθρωπους

απασχολουν οι δολοι μου κι η φημη μου ως τον ουρανο φτανει

κατοικω στην Ιθακη που καλα φαινεται,κι ειν'ενα βουνο σ'αυτη.

το Νηριτο που τρεμουν τα φυλλωματα,οξυτατο,και γυρω-γυρω

νησια πολλα πολυ κοντα ειναι το'να με τ'αλλο

το Δουλιχι κι η Σαμη και η δασωμενη Ζακυνθος

αυτη'ναι  χαμηλη και ψηλοτερα στη θαλασσα ειναι

προς τη δυση,τ'αλλα δε νησια ξεχωριστα προς την ανατολη

και τον ηλιον,τραχεια,αλλα καλη ν'ανατρεφει παλλικαρια

απ'αυτη τη γη δεν μπορω να ξερω αλλη γλυκυτερη 

.

Εγω'μαι ο Κωστας ο Γιωργος ο Νικος ο Αντρεας η Ελενη η Μαρια

και τοσα αλλα ονοματα ανθρωπων,που να στα λεω τωρα,σ'ολες

τις πτυχες της ιστοριας της πατριδας μου,σ'ενα τοπο ξεχερσωνα

τη γη,φυτευα στο χωμα δεντρα,κυκλωνα με φραχτη περιβολια,

και σ'αλλο τοπο και σ'αλλη εποχη τραβουσα τη βαρκα

στ'αμμουδερο ακρογυαλι να τη καθαρισω,κι αλλου εφευγα

προσφυγας κυνηγημενος σα σκυλι απο πολεις που καιγονταν

κι ειμασταν μαζι με γυναικες που ουρλιαζαν και θρηνουσαν και

γερους ανημπορους κι αντρες μαυρους  καπνισμενους απ'την ανταρα

και παιδια πολλα παιδια που εκλαιγαν,κι αδερφια,αλλοτε,ητανε που

δεν ανταμωσαν ποτε,η εχθριτα τα ξεχωριζε,τα διαλυσε κι ητανε και

φορες σε σαλα φωτισμενη ανταμωσαμε να γλεντησουμε,ειτε στους

γαμους της αδερφης μας ,του αδερφου μας ,η' στα βαφτισια του

παιδιου μας ,κι αλλοτε ακολουθησαμε ανοητοι και μωροι,σαν προβατα

αχρειους  δολιους δημαγωγους και μας αναποδογυρισαν τη ζωη,

μιλουσαμε με ψεματα κι ακουγαμε πολλα πολλα ψεματα,σαν

αληθεια,πως δεν χαθηκαμε για παντα ,ποιος ξερει τι μας γλυτωσε

και δεν ξεκληριστηκαμε τοτε,κι ητανε εποχη που σε δεντρα πανω

ακουσαμε πουλια αηδονια να κελαηδουν γλυκα κι ειδαμε νυχτα

το φεγγαρι πανσελληνο να τρεχει στα νερα απαλα γαληνια,να

σπαει σε φωτα να σκορπαει σε λαμψεις,χιλιες,στη θαλασσα

και σε πολυ νεωτερη ιστορια ανεβηκα και κατεβηκα τις ηλεκτρικες

σκαλες στην Ομονοια,και με τα λεωφορεια φορτωμενοι

σκορπιστηκαμε στις συνοικιες,αναστησαμε τη ζωη μας,καποτε

στην Αθηνας χαμηλα νοτια στο Μοναστηρακι στριψαμε αριστερα

στην Ερμου,στο Συνταγμα φτασαμε,πολυβοη ιστορια στη Σταδιου,

υπαρκτο ποταμι ανθρωπων στη Πανεπιστημιου,μπροστα απ'το Ρεξ

ανηφοριζει κατηφοριζει,ο Κωστας ο Γιωργος  ο Νικος ο Αντρεας

η Ελενη η Μαρια και τοσοι αλλοι πολλοι εγω εσυ στην ιστορια κατοικοι,

εμεις οι κληρονομοι της αιωνιοτητας

.

.

Ομηρος δε

παχια η σεληνη αποψε

μια μια τις λεξεις απλωνει

σε κλαδια οριζοντια δεντρων

να στεγνωσουν απο τον ιδρωτα ανθρωπων

και το κυμα ακουμπα τη πνοη της νυχτας

κοματτι αμμου Ιωνιας ξεπλενεται στη θαλασσα

ο ηχος των βραχων ενωνεται με τη κραυγη του Αιαντα

επειτα η σιωπη

και ξανα αναταραχη του αερα

η λαμψη στις κορφες των πευκων

και τα ακρωτηρια που δεσαμε τις βαρκες

πριν το ταξιδι η' και μετα το ταξιδι

ιδεα ο ανθρωπος και πλαθεται σαν πηλος

στα χερια παιδιου

ο χρονος

.

.

 Ομηρου Ιλιαδα

[Αποσπασματα]

-μεταφραση αποδοση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

.

- Ραψωδια Ζ'

ποιμαίνων δ᾽ ἐπ᾽ ὄεσσι μίγη φιλότητι καὶ εὐνῇ,    25

ἣ δ᾽ ὑποκυσαμένη διδυμάονε γείνατο παῖδε.

[εκει που εβοσκε τα προβατα εσμιξε με την αγαπημενη γυναικα

κι εκεινη γκαστρωθηκε και γεννησε παιδια διδυμα]

.

οἵη περ φύλλων γενεὴ τοίη δὲ καὶ ἀνδρῶν.

Φύλλα τὰ μέν τ᾽ ἄνεμος χαμάδις χέει, ἄλλα δέ θ᾽ ὕλη

τηλεθόωσα φύει, ἔαρος δ᾽ ἐπιγίγνεται ὥρη·

ὣς ἀνδρῶν γενεὴ ἣ μὲν φύει ἣ δ᾽ ἀπολήγει.

[ομοια με τα φυλλα τετοια ειναι η γενια των ανθρωπων 

αλλα απο τα φυλλα ο ανεμος κατω τα ριχνει κι αλλα

φυτρωνουν κι αυξανουν γεματα καρπους οπως της ανοιξης 

ερχεται η ωρα ετσι και των ανθρωπων η γεννια η μια φυτρωνει 

κι η αλλη μαραινεται]

.

τέμενος τάμον ἔξοχον ἄλλων

καλὸν φυταλιῆς καὶ ἀρούρης, ὄφρα νέμοιτο.     195

Ἣ δ᾽ ἔτεκε τρία τέκνα 

[του εδωσαν το καλλιτερο περιβολι

ομορφο με πολλα δεντρα και χωραφι να το καλλιεργει

κι η γυναικα του γεννησε τρια παιδια]

.

Ἕκτωρ δ᾽ ὡς Σκαιάς τε πύλας καὶ φηγὸν ἵκανεν,

ἀμφ᾽ ἄρα μιν Τρώων ἄλοχοι θέον ἠδὲ θύγατρες

εἰρόμεναι παῖδάς τε κασιγνήτους τε ἔτας τε

καὶ πόσιας

[Ο Εκτορας φτανει στις Σκαιες Πυλες στο καστρο

και τρεχοντας τον περιτριγυριζουν των Τρωων οι γυναικες 

κι οι θυγατερες ρωτωντας για τα παιδια τους και  τ'αδερφια  

και για τους συγγενεις και για τους αντρες  τους ]

.

ὸν δ᾽ Ἑλένη μύθοισι προσηύδα μειλιχίοισι·

δᾶερ ἐμεῖο κυνὸς κακομηχάνου ὀκρυοέσσης,

ὥς μ᾽ ὄφελ᾽ ἤματι τῷ ὅτε με πρῶτον τέκε μήτηρ

οἴχεσθαι προφέρουσα κακὴ ἀνέμοιο θύελλα

εἰς ὄρος ἢ εἰς κῦμα πολυφλοίσβοιο θαλάσσης,

ἔνθά με κῦμ᾽ ἀπόερσε πάρος τάδε ἔργα γενέσθαι.

[στον Εκτορα με πολυ σεβασμο μιλησε η Ελενη

αδερφε του αντρα μου εμενα την καταραμενη τη φριχτη σκυλα

ας ηταν τη μερα που με γεννησε η μανα να μ'αρπαζε αγρια ανεμοθυελλα 

και να μ'εριχνε στα βουνα  η' στα κυματα τρικυμισμενης θαλασσας 

και στα κυματα να πνιγω μεσα πριν ετουτα τα κακα να γινουν]

.

.
.

Καλυψω και Οδυσσεας-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Καλυψω και Οδυσσεας
[σε στιχους της ραψωδιας ε' της Οδυσσειας του Ομηρου]-χ.ν.κουβελης

η πότνια νύμφη
τον βρηκε στ'ακρογυαλι δακρυσμενο
η νοσταλγια της πατριδας και το σπιτι του
τον βασανιζε κι αναστεναζε
και να'χει την ομορφη νυμφη τη νυχτα και να την απολαμβανει
δεν τον συγρατουσε σ'αυτο το νησι του Ιονιου
και τ'αλμυρα του δακρυα κυλουσαν ποταμι στην απεραντη
θαλασσα
[τὸν δ᾽ ἄρ᾽ ἐπ᾽ ἀκτῆς εὗρε καθήμενον· οὐδέ ποτ᾽ ὄσσε
δακρυόφιν τέρσοντο, κατείβετο δὲ γλυκὺς αἰὼν
νόστον ὀδυρομένῳ, ἐπεὶ οὐκέτι ἥνδανε νύμφη.
ἀλλ᾽ ἦ τοι νύκτας μὲν ἰαύεσκεν καὶ ἀνάγκῃ
ἐν σπέσσι γλαφυροῖσι παρ᾽ οὐκ ἐθέλων ἐθελούσῃ·
ἤματα δ᾽ ἂμ πέτρῃσι καὶ ἠιόνεσσι καθίζων
δάκρυσι καὶ στοναχῇσι καὶ ἄλγεσι θυμὸν ἐρέχθων
πόντον ἐπ᾽ ἀτρύγετον δερκέσκετο δάκρυα λείβων]
κι εκεινη η ομορφομαλλουσα του'πε αυτα τα φτερωτα λογια
κανενας δεν σε κρατα αν εσυ δεν το θελεις
ουτε τα καλλη γυναικας ουτε τα μεθυστικα αρωματα
και τα αραχνουφαντα ρουχα και τ'ασπρα μπρατσα της
που τις νυχτες σε κλεινουν
ουτε οι ηχοι των κρυσταλλινων νερων
ελα,και φκιαξε γερη βαρκα να γυρισεις σωος στο σπιτι σου
κι εγω θα σου βαλω νερο να ξεδιψαζεις και φαι να'χεις  να τρως
κι ακομα και κοκκινο δυνατο κρασι να ευφρανθεις
να δυναμωσεις γιατι με τη θαλασσα μεγαλο αγωνα θα'χεις
και ρουχα θα σου'χω ν'αλλαξεις σαν θα βραχεις
κι ανεμος θα σε σπρωχνει ευνοικος στα δικα σου μερη
και τ'αστρα στον ουρανο θα δειξω να σ'οδηγησουν αλανθαστα
οπως παντα βοηθουν τους ναυτικους
["κάμμορε, μή μοι ἔτ᾽ ἐνθάδ᾽ ὀδύρεο, μηδέ τοι αἰὼν
φθινέτω· ἤδη γάρ σε μάλα πρόφρασσ᾽ ἀποπέμψω.
ἀλλ᾽ ἄγε δούρατα μακρὰ ταμὼν ἁρμόζεο χαλκῷ
εὐρεῖαν σχεδίην· ἀτὰρ ἴκρια πῆξαι ἐπ᾽ αὐτῆς
ὑψοῦ, ὥς σε φέρῃσιν ἐπ᾽ ἠεροειδέα πόντον.
αὐτὰρ ἐγὼ σῖτον καὶ ὕδωρ καὶ οἶνον ἐρυθρὸν
ἐνθήσω μενοεικέ᾽, ἅ κέν τοι λιμὸν ἐρύκοι,
εἵματά τ᾽ ἀμφιέσω· πέμψω δέ τοι οὖρον ὄπισθεν,
ὥς κε μάλ᾽ ἀσκηθὴς σὴν πατρίδα γαῖαν ἵκηαι,]

.

.

.

το επισοδειο με τη Μελανθω
[Ομηρου Οδυσσεια ραψωδια τ',65-88]-μεταφραση χ.ν.κουβελης

ἡ δ' Ὀδυσῆ' ἐνένιπε Μελανθὼ δεύτερον αὖτις·65
"ξεῖν', ἔτι καὶ νῦν ἐνθάδ' ἀνιήσεις διὰ νύκτα
δινεύων κατὰ οἶκον, ὀπιπεύσεις δὲ γυναῖκας;
ἀλλ' ἔξελθε θύραζε, τάλαν, καὶ δαιτὸς ὄνησο·
ἢ τάχα καὶ δαλῷ βεβλημένος εἶσθα θύραζε."
τὴν δ' ἄρ' ὑπόδρα ἰδὼν προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς·        70
"δαιμονίη, τί μοι ὧδ' ἐπέχεις κεκοτηότι θυμῷ;
ἦ ὅτι δὴ ῥυπόω, κακὰ δὲ χροῒ εἵματα εἷμαι,
πτωχεύω δ' ἀνὰ δῆμον; ἀναγκαίη γὰρ ἐπείγει.
τοιοῦτοι πτωχοὶ καὶ ἀλήμονες ἄνδρες ἔασι.
καὶ γὰρ ἐγώ ποτε οἶκον ἐν ἀνθρώποισιν ἔναιον
ὄλβιος ἀφνειὸν καὶ πολλάκι δόσκον ἀλήτῃ
τοίῳ, ὁποῖος ἔοι καὶ ὅτευ κεχρημένος ἔλθοι·
ἦσαν δὲ δμῶες μάλα μυρίοι ἄλλα τε πολλά,
οἷσίν τ' εὖ ζώουσι καὶ ἀφνειοὶ καλέονται.
ἀλλὰ Ζεὺς ἀλάπαξε Κρονίων· ἤθελε γάρ που.        80
τῶ νῦν μή ποτε καὶ σύ, γύναι, ἀπὸ πᾶσαν ὀλέσσῃς
ἀγλαΐην, τῇ νῦν γε μετὰ δμῳῇσι κέκασσαι,
ἤν πώς τοι δέσποινα κοτεσσαμένη χαλεπήνῃ
ἢ Ὀδυσεὺς ἔλθῃ· ἔτι γὰρ καὶ ἐλπίδος αἶσα.
εἰ δ' ὁ μὲν ὣς ἀπόλωλε καὶ οὐκέτι νόστιμός ἐστιν,
ἀλλ' ἤδη παῖς τοῖος Ἀπόλλωνός γε ἕκητι,
Τηλέμαχος· τὸν δ' οὔ τις ἐνὶ μεγάροισι γυναικῶν
λήθει ἀτασθάλλουσ', ἐπεὶ οὐκέτι τηλίκος ἐστίν."88


 στον Οδυσσεα την επεσε  η Μελανθω για δευτερη φορα
''ξενε,ακομα και τωρα εδω θα μας ενοχλας μεσα στη νυχτα
στριφογυρνοντας στο σπιτι και να παιρνεις ματι τις γυναικες
αντε παρε δρομο,ταλαιπορε,το φαι κονομησες
η' μηπως θελεις με τη σκουπα να πεταχτεις εξω απ'τη πορτα
αυτη αυστηρα κοιτωντας της μιλησε ο πανεξυπνος Οδυσσεας 70
''διαολε,γιατι ετσ'εδω μου μπαινεις  με κακια διαθεση
γιατ'ειμαι βρωμικος κι ασχημα στο σωμα  ρουχα εχω
ζητιανευοντας στη πολη απ'την αναγκη της πεινας
τετοιοι ειν'οι φτωχοι κι οι περιπλανωμενοι ανθρωποι
κι εγω καποτε σ'ανθρωπινο σπιτι εμενα
ευτυχης με πλουτη και συχνα εδωνα στον περιπλανωμενο
 σ'οποιονδηποτε,οποιος και να'τανε και για οτι χρειαζονταν να'ρχονταν
και σκλαβους  ειχα αμετρητους κι αλλα πολλα
που'χουν αυτοι που καλοπερνανε και πλουσιοι καλουνται
αλλα ο Διας ο Κρονιος με κατεστρεψε ετσι το'θελε 80
και τωρα προσεξε μηπως ποτε κι εσυ,γυναικα,χασεις ολη
την λαμψη,που σε ξεχωριζει μεσα στις σκλαβες
αν με σενα η κυρα θυμωσει και δυσαρεστηθει
η' ο  Οδυσσεας γυρισει,οπως ακομα το ελπιζουν
κι αν εκεινος χαθηκε και πια δεν εχει γυρισμο
αλλα τωρα πια το παιδι σαν τον Απολλωνα ειναι,
ο Τηλεμαχος,απ'αυτον καμια μεσα στο σπιτι απ'τις γυναικες
δεν θα ξεφυγει ν'αυθαδιασει,επειδη ανηλικος δεν ειναι''88
.
.
.

το ονειρο της Πηνελοπης-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΗΣ ΠΗΝΕΛΟΠΗΣ
[Ομηρου Οδυσσεια-ραψωδια τ'-στιχοι 536-554]-μεταφραση χ.ν.κουβελης

ἀλλ' ἄγε μοι τὸν ὄνειρον ὑπόκριναι καὶ ἄκουσον.
χῆνές μοι κατὰ οἶκον ἐείκοσι πυρὸν ἔδουσιν
ἐξ ὕδατος, καί τέ σφιν ἰαίνομαι εἰσορόωσα·
ἐλθὼν δ' ἐξ ὄρεος μέγας αἰετὸς ἀγκυλοχήλης
πᾶσι κατ' αὐχένας ἦξε καὶ ἔκτανεν· οἱ δ' ἐκέχυντο        540
ἁθρόοι ἐν μεγάροισ', ὁ δ' ἐς αἰθέρα δῖαν ἀέρθη.
αὐτὰρ ἐγὼ κλαῖον καὶ ἐκώκυον ἔν περ ὀνείρῳ,
ἀμφὶ δέ μ' ἠγερέθοντο ἐϋπλοκαμῖδες Ἀχαιαί,
οἴκτρ' ὀλοφυρομένην, ὅ μοι αἰετὸς ἔκτανε χῆνας.
ἂψ δ' ἐλθὼν κατ' ἄρ' ἕζετ' ἐπὶ προὔχοντι μελάθρῳ,
φωνῇ δὲ βροτέῃ κατερήτυε φώνησέν τε·
"θάρσει, Ἰκαρίου κούρη τηλεκλειτοῖο·
οὐκ ὄναρ, ἀλλ' ὕπαρ ἐσθλόν, ὅ τοι τετελεσμένον ἔσται.
χῆνες μὲν μνηστῆρες, ἐγὼ δέ τοι αἰετὸς ὄρνις
ἦα πάρος, νῦν αὖτε τεὸς πόσις εἰλήλουθα,        550
ὃς πᾶσι μνηστῆρσιν ἀεικέα πότμον ἐφήσω."
ὣς ἔφατ', αὐτὰρ ἐμὲ μελιηδὴς ὕπνος ἀνῆκε·
παπτήνασα δὲ χῆνας ἐνὶ μεγάροισ' ἐνόησα
πυρὸν ἐρεπτομένους παρὰ πύελον, ἧχι πάρος περ."

αλλ'ελα κι ακουσε τ'ονειρο και σε μενα ερμηνεψε το
εγω'χω εικοσι χηνες στο σπιτι που σταρι τρωνε μουσκεμενο
κι αυτες ζεστενεται απ'τη χαρα η καρδια μου να τις βλεπω,
κι απ'το βουνο ηρθε τρανος αετος με νυχια γαμψα
σ'ολες καταπανω πεφτοντας τους λαιμους εσπασε και σκοτωσε 540
κι αυτες σκορπισαν  σωρος στις αιθουσες ,ενω αυτος στον λαμπερο
αερα σηκωθηκε,τοτε εγω'κλαιγα κι ουρλιαζα με λυγμους μεσ'τ'ονειρο
και γυρω μου μαζευτηκαν οι ομορφοπλεξουδες Αχαιετισες
τοσο θρηνουσα να λυπασαι,γιατι ο αετος μου σκοτωσε τις χηνες,
τοτ'αυτος γυριζοντας πισω καθισε σε μια προεξοχη του δοκαριου της στεγης
και μ'ανθρωπινη φωνη να μην οδυρομαι μου φωναξε
''παρε θαρρος.του Ικαριου κορη που στα περατα ειναι δοξασμενος
δεν ειν'ονειρο,αλλ'οπτασια καλη,που σε σενα θα πραγματοποιηθει,
οι χηνες οι μνηστηρες ειναι,εγω που σε σενα σαν αετος πουλι
πριν φανηκα,τωρα παλι σαν τον αντρα σου εχω γυρισει  550
που σ'ολους τους μνηστηρες ντροπιασμενη μοιρα θα φερω''
ετσι αυτος ειπε,τοτε ο γλυκος σαν μελι υπνος μ'αφησε
κι ειδα κοιττωντας γυρω τις χηνες στις αιθουσες και καταλαβα
σταρι να τσιμπολογουν στη λεκανι οπου και πριν εκει γυρω

.

.

.

Συν-Τομες Επανα-Ληψεις-Αχιλλεας και Βρισηιδα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Βρισηιδα- χ.ν.κουβελης

γι'αυτην την ψηλη μελαχροινη κι ομορφη
γυναικα την Βρισιηδα,απο την Λυρνησσο
αρχιζει η φοβερη μηνις τ'Αχιλεα
και αιτια για τους 15.693 δακτυλικους εξαμετρους
στιχους της Ιλιαδας

Μῆνιν ἄειδε, θεά, Πηληϊάδεω Ἀχιλῆος
οὐλομένην, ἥ μυρί’ Ἀχαιοῖς ἄλγε’ ἔθηκε,
πολλάς δ’ ἰφθίμους ψυχάς Ἄϊδι προΐαψεν
ἡρώων, αὐτούς δέ ἑλώρια τεῦχε κύνεσσιν
οἰωνοῖσί τε πᾶσι, Διός δ’ ἐτελείετο βουλή,
ἐξ οὗ δή τά πρῶτα διαστήτην ἐρίσαντε
Ἀτρεΐδης τε ἄναξ ἀνδρῶν καί δῖος Ἀχιλλεύς.

αυτην την Ιπποδαμεια που την αρπαξε απ'το σπιτι της ο Αχιλλεας
οταν εκει εκστρατευσε σκοτωνοντας
τον αντρα της και τα τρια αδερφια της
και σερνοντας την παρα τα κοιλα καραβια των Αχαιων
δουλα και γυναικα του

και πολυ οργισθηκε με τον Ατρειδη Αγαμεμνωνα
με το θρασος του
να ζητησει γι'ανταλλαγη τη δικια του Βρισηιδα
ας τα βγαλουν τοτε περα μονοι
τους παραταει αποσυρρει τους γενναιους Μυρμιδονες

αυτοι για την Ελενη τους
κι αυτος για την Βρισηιδα του

την οργη πες μας θεα,την καταραμενη του Πηληιαδη Αχιλεα
που μυρια βασανα στους Αχαιους εφερε
πολλες δε γενναιες ψυχες στον Αδη εστειλε ηρωων
αυτων τα κορμια ερριξε στα σκυλια και σ'ολα τα ορνια
του Δια εκπληρωθηκε η θεληση
οταν πρωτη φορα εχθρευτηκαν κι ηρθαν σε διασταση οι δυο
ο Ατρειδης αρχηγος αντρων κι ο θεικος Αχιλλεας
.
.

.

η Ελενη-τοιχογραφια σε καφενειο-αποσπασμα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
[Μεταφραζοντας Ομηρο]-χ.ν.κουβελης
ΛΟΓΟΜΑΧΙΑ ΕΛΕΝΗΣ ΚΑΙ ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ
[Ομηρου Ιλιαδα-ραψωδια Γ'-στιχοι 379-420]
μεταφραση χ.ν.κουβελης
.
αὐτὰρ ὃ ἂψ ἐπόρουσε κατακτάμεναι μενεαίνων
380 ἔγχεϊ χαλκείῳ· τὸν δ᾽ ἐξήρπαξ᾽ Ἀφροδίτη
ῥεῖα μάλ᾽ ὥς τε θεός, ἐκάλυψε δ᾽ ἄρ᾽ ἠέρι πολλῇ,
κὰδ δ᾽ εἷσ᾽ ἐν θαλάμῳ εὐώδεϊ κηώεντι.
Αὐτὴ δ᾽ αὖ Ἑλένην καλέουσ᾽ ἴε· τὴν δὲ κίχανε
πύργῳ ἐφ᾽ ὑψηλῷ, περὶ δὲ Τρῳαὶ ἅλις ἦσαν·
385 χειρὶ δὲ νεκταρέου ἑανοῦ ἐτίναξε λαβοῦσα,
γρηῒ δέ μιν ἐϊκυῖα παλαιγενέϊ προσέειπεν
εἰροκόμῳ, ἥ οἱ Λακεδαίμονι ναιετοώσῃ
ἤσκειν εἴρια καλά, μάλιστα δέ μιν φιλέεσκε·
τῇ μιν ἐεισαμένη προσεφώνεε δῖ᾽ Ἀφροδίτη·
390 δεῦρ᾽ ἴθ᾽· Ἀλέξανδρός σε καλεῖ οἶκον δὲ νέεσθαι.
Κεῖνος ὅ γ᾽ ἐν θαλάμῳ καὶ δινωτοῖσι λέχεσσι
κάλλεΐ τε στίλβων καὶ εἵμασιν· οὐδέ κε φαίης
ἀνδρὶ μαχεσσάμενον τόν γ᾽ ἐλθεῖν, ἀλλὰ χορὸν δὲ
ἔρχεσθ᾽, ἠὲ χοροῖο νέον λήγοντα καθίζειν.
395 Ὣς φάτο, τῇ δ᾽ ἄρα θυμὸν ἐνὶ στήθεσσιν ὄρινε·
καί ῥ᾽ ὡς οὖν ἐνόησε θεᾶς περικαλλέα δειρὴν
στήθεά θ᾽ ἱμερόεντα καὶ ὄμματα μαρμαίροντα,
θάμβησέν τ᾽ ἄρ᾽ ἔπειτα ἔπος τ᾽ ἔφατ᾽ ἔκ τ᾽ ὀνόμαζε·
δαιμονίη, τί με ταῦτα λιλαίεαι ἠπεροπεύειν;
400 ἦ πῄ με προτέρω πολίων εὖ ναιομενάων
ἄξεις, ἢ Φρυγίης ἢ Μῃονίης ἐρατεινῆς,
εἴ τίς τοι καὶ κεῖθι φίλος μερόπων ἀνθρώπων·
οὕνεκα δὴ νῦν δῖον Ἀλέξανδρον Μενέλαος
νικήσας ἐθέλει στυγερὴν ἐμὲ οἴκαδ᾽ ἄγεσθαι,
405 τοὔνεκα δὴ νῦν δεῦρο δολοφρονέουσα παρέστης;
ἧσο παρ᾽ αὐτὸν ἰοῦσα, θεῶν δ᾽ ἀπόεικε κελεύθου,
μηδ᾽ ἔτι σοῖσι πόδεσσιν ὑποστρέψειας Ὄλυμπον,
ἀλλ᾽ αἰεὶ περὶ κεῖνον ὀΐζυε καί ἑ φύλασσε,
εἰς ὅ κέ σ᾽ ἢ ἄλοχον ποιήσεται ἢ ὅ γε δούλην.
410 Κεῖσε δ᾽ ἐγὼν οὐκ εἶμι· νεμεσσητὸν δέ κεν εἴη·
κείνου πορσανέουσα λέχος· Τρῳαὶ δέ μ᾽ ὀπίσσω
πᾶσαι μωμήσονται· ἔχω δ᾽ ἄχε᾽ ἄκριτα θυμῷ.
Τὴν δὲ χολωσαμένη προσεφώνεε δῖ᾽ Ἀφροδίτη·
μή μ᾽ ἔρεθε σχετλίη, μὴ χωσαμένη σε μεθείω,
415 τὼς δέ σ᾽ ἀπεχθήρω ὡς νῦν ἔκπαγλ᾽ ἐφίλησα,
μέσσῳ δ᾽ ἀμφοτέρων μητίσομαι ἔχθεα λυγρὰ
Τρώων καὶ Δαναῶν, σὺ δέ κεν κακὸν οἶτον ὄληαι.
Ὣς ἔφατ᾽, ἔδεισεν δ᾽ Ἑλένη Διὸς ἐκγεγαυῖα,
βῆ δὲ κατασχομένη ἑανῷ ἀργῆτι φαεινῷ
420 σιγῇ, πάσας δὲ Τρῳὰς λάθεν· ἦρχε δὲ δαίμων
.
.
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]
και μετα ξανα πηδηξε κατα πανω του να τον σκοτωσει
με το χαλκινο κονταρι.αυτον δε τον αρπαξε η Αφροδιτη 380
σαν θεα που ηταν μπορεσε.τον καλυψε με πυκνη ομιχλη γυρω
και στην ευωδιασμενη καμαρα της γυναικας του τον βαζει.
αυτη δε αμεσως την Ελενη να φωναξει πηγε.τη συναπαντησε
στον πυργο στα ψηλα γυρω δε Τρωαδιτισσες πληθος ηταν
με το χερι πιανοντας τ'αρωματισμενο φορεμα την τραβηξε 385
σε γριας μοιαζοντας την οψη πολυ γερασμενης της μιλησε
σε μια υφαντρα που στην Λακεδαιμωνα εμενε
κι εγνεθε λεπτα μαλλια,πολυ δε σ'αυτην αρεσε
σ'αυτην ομοιασμενη της μιλησε η θεικη Αφροδιτη
''Ελα δω.ο Αλεξανδρος σε καλει στο σπιτι να πας 390
εκεινος ειναι μεσα στη καμαρα και στο περιτεχνο κρεβατι
στην ομορφια λαμπωντας και στα ρουχα.και δεν θα'λεγες
σ'αντρα απο μαχη που μαχονταν να'ρθε,αλλα σε χορο
παει,η' απο χορο που πριν λιγο τελειωσε αναπαυεται
Ετσι ειπε,κι αυτης τοτε η καρδια στα στηθια ταραχτηκε 395
κι αμεσως λοιπον οπως καταλαβε τη θεα απ'την πανεμορφη σαρκα
 απ'τα ποθητα στηθη και απ'τα φεγγοβολα ματια
θαμπωθηκε κι αμεσως επειτα λογο της ειπε και την ονομασε.
''Δαιμονια,γιατι μ'αυτα επιθυμεις να μ'απατησεις;
η' μηπως  πρωτα σε πολεις καλα κατοικημενες 400
εμενα πας,η' στη Φρυγια η' στην Μαιονια την εξοχη
αν καποιος σε σενα και κει ειν'αγαπητος των ομιλουντων ανθρωπων
ειτε λοιπον γιατι τωρα τον θειο Αλεξανδρο ο Μενελαος
αφου νικησε θελει την απεχθη εμενα στο σπιτι να φερει
γι'αυτο λοιπον τωρα εδω σκεπτομενη απατη εμφανισθηκες 405
εσυ κοντα του σ'αυτον πηγαινε,των θεων απαρνησου το δρομο
ουτ'ακομη τα ποδια σου να στρεψεις προς τον Ολυμπο
αλλα παντοτε κοντα σ'εκεινον υποφερε και προστατεψε
μεχρι σ'αυτον εσενα η' γυναικα κανει η' σ'αυτον δουλα
Εκει δ'εγω δεν παω.ντροπη αυτο θα ηταν. 410
εκεινου να προετοιμασω το κρεβατι .οι Τρωαδιτισσες πισω μου
ολες θα το κατεκριναν.εχω δε παθη απερισκεπτα στη καρδια
Αυτην δε οργισμενη προσφωνησε η θεικη Αφροδιτη
μη μ'ερεθιζεις αθλια,μηπως θυμωμενη σε παρατησω
τοσο δε σ'εχθρευτω οσο ως τωρα υπερβολικα σ'αγαπουσα 415
αναμεσα δε στους δυο μηχανευτω εχθρα ολεθρια
Τρωων και Δαναων,εσυ δε μ'εκεινους απο κακια μοιρα αφανισθεις
Ετσι ειπε,φοβηθηκε δε η Ελενη η γεννημενη απ'τον Δια
βαδισε δε σκεπασμενη σφιχτα στο ακτινοβολο λευκο φορεμα
στη σιωπη,απ'ολες τις Τρωαδιτισσες κρυφα.προηγουνταν δε η θεα 420
.
.
.

Καβάλα στον Πήγασο, ο Βελλερεφόντης σκοτώνει την Χίμαιρα κυλίκιο
του 4ου αι. π.Χ. από την Κάτω Ιταλία
.
.
[Μεταφραζοντας Ομηρο]-χ.ν.κουβελης
Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΒΕΛΛΕΡΕΦΟΝΤΗ
[Ομηρου Ιλιαδα-Ραψωδια Ζ'-στιχοι 144-211]μεταφραση χ.ν.κουβελης
.
Τὸν δ' αὖθ' Ἱππολόχοιο προσηύδα φαίδιμος υἱός·
Τυδεΐδη μεγάθυμε τί ἢ γενεὴν ἐρεείνεις;145
οἵη περ φύλλων γενεὴ τοίη δὲ καὶ ἀνδρῶν.
φύλλα τὰ μέν τ' ἄνεμος χαμάδις χέει, ἄλλα δέ θ' ὕλη
τηλεθόωσα φύει, ἔαρος δ' ἐπιγίγνεται ὥρη·
ὣς ἀνδρῶν γενεὴ ἣ μὲν φύει ἣ δ' ἀπολήγει.
εἰ δ' ἐθέλεις καὶ ταῦτα δαήμεναι ὄφρ' ἐῢ εἰδῇς        150
ἡμετέρην γενεήν, πολλοὶ δέ μιν ἄνδρες ἴσασιν·
ἔστι πόλις Ἐφύρη μυχῷ Ἄργεος ἱπποβότοιο,
ἔνθα δὲ Σίσυφος ἔσκεν, ὃ κέρδιστος γένετ' ἀνδρῶν,
Σίσυφος Αἰολίδης· ὃ δ' ἄρα Γλαῦκον τέκεθ' υἱόν,
αὐτὰρ Γλαῦκος τίκτεν ἀμύμονα Βελλεροφόντην·155
τῷ δὲ θεοὶ κάλλός τε καὶ ἠνορέην ἐρατεινὴν
ὤπασαν· αὐτάρ οἱ Προῖτος κακὰ μήσατο θυμῷ,
ὅς ῥ' ἐκ δήμου ἔλασσεν, ἐπεὶ πολὺ φέρτερος ἦεν,
Ἀργείων· Ζεὺς γάρ οἱ ὑπὸ σκήπτρῳ ἐδάμασσε.
τῷ δὲ γυνὴ Προίτου ἐπεμήνατο δῖ' Ἄντεια        160
κρυπταδίῃ φιλότητι μιγήμεναι· ἀλλὰ τὸν οὔ τι
πεῖθ' ἀγαθὰ φρονέοντα δαΐφρονα Βελλεροφόντην.
ἣ δὲ ψευσαμένη Προῖτον βασιλῆα προσηύδα·
τεθναίης ὦ Προῖτ', ἢ κάκτανε Βελλεροφόντην,
ὅς μ' ἔθελεν φιλότητι μιγήμεναι οὐκ ἐθελούσῃ.165
ὣς φάτο, τὸν δὲ ἄνακτα χόλος λάβεν οἷον ἄκουσε·
κτεῖναι μέν ῥ' ἀλέεινε, σεβάσσατο γὰρ τό γε θυμῷ,
πέμπε δέ μιν Λυκίην δέ, πόρεν δ' ὅ γε σήματα λυγρὰ
γράψας ἐν πίνακι πτυκτῷ θυμοφθόρα πολλά,
δεῖξαι δ' ἠνώγειν ᾧ πενθερῷ ὄφρ' ἀπόλοιτο.        170
αὐτὰρ ὁ βῆ Λυκίην δὲ θεῶν ὑπ' ἀμύμονι πομπῇ.
ἀλλ' ὅτε δὴ Λυκίην ἷξε Ξάνθόν τε ῥέοντα,
προφρονέως μιν τῖεν ἄναξ Λυκίης εὐρείης·
ἐννῆμαρ ξείνισσε καὶ ἐννέα βοῦς ἱέρευσεν.
ἀλλ' ὅτε δὴ δεκάτη ἐφάνη ῥοδοδάκτυλος Ἠὼς 175
καὶ τότε μιν ἐρέεινε καὶ ᾔτεε σῆμα ἰδέσθαι
ὅττί ῥά οἱ γαμβροῖο πάρα Προίτοιο φέροιτο.
αὐτὰρ ἐπεὶ δὴ σῆμα κακὸν παρεδέξατο γαμβροῦ,
πρῶτον μέν ῥα Χίμαιραν ἀμαιμακέτην ἐκέλευσε
πεφνέμεν· ἣ δ' ἄρ' ἔην θεῖον γένος οὐδ' ἀνθρώπων,        180
πρόσθε λέων, ὄπιθεν δὲ δράκων, μέσση δὲ χίμαιρα,
δεινὸν ἀποπνείουσα πυρὸς μένος αἰθομένοιο,
καὶ τὴν μὲν κατέπεφνε θεῶν τεράεσσι πιθήσας.
δεύτερον αὖ Σολύμοισι μαχέσσατο κυδαλίμοισι·
καρτίστην δὴ τήν γε μάχην φάτο δύμεναι ἀνδρῶν. 185
τὸ τρίτον αὖ κατέπεφνεν Ἀμαζόνας ἀντιανείρας.
τῷ δ' ἄρ' ἀνερχομένῳ πυκινὸν δόλον ἄλλον ὕφαινε·
κρίνας ἐκ Λυκίης εὐρείης φῶτας ἀρίστους
εἷσε λόχον· τοὶ δ' οὔ τι πάλιν οἶκον δὲ νέοντο·
πάντας γὰρ κατέπεφνεν ἀμύμων Βελλεροφόντης.        190
ἀλλ' ὅτε δὴ γίγνωσκε θεοῦ γόνον ἠῢν ἐόντα
αὐτοῦ μιν κατέρυκε, δίδου δ' ὅ γε θυγατέρα ἥν,
δῶκε δέ οἱ τιμῆς βασιληΐδος ἥμισυ πάσης·
καὶ μέν οἱ Λύκιοι τέμενος τάμον ἔξοχον ἄλλων
καλὸν φυταλιῆς καὶ ἀρούρης, ὄφρα νέμοιτο. 195
ἣ δ' ἔτεκε τρία τέκνα δαΐφρονι Βελλεροφόντῃ
Ἴσανδρόν τε καὶ Ἱππόλοχον καὶ Λαοδάμειαν.
Λαοδαμείῃ μὲν παρελέξατο μητίετα Ζεύς,
ἣ δ' ἔτεκ' ἀντίθεον Σαρπηδόνα χαλκοκορυστήν.
ἀλλ' ὅτε δὴ καὶ κεῖνος ἀπήχθετο πᾶσι θεοῖσιν,        200
ἤτοι ὃ κὰπ πεδίον τὸ Ἀλήϊον οἶος ἀλᾶτο
ὃν θυμὸν κατέδων, πάτον ἀνθρώπων ἀλεείνων·
Ἴσανδρον δέ οἱ υἱὸν Ἄρης ἆτος πολέμοιο
μαρνάμενον Σολύμοισι κατέκτανε κυδαλίμοισι·
τὴν δὲ χολωσαμένη χρυσήνιος Ἄρτεμις ἔκτα. 205
Ἱππόλοχος δέ μ' ἔτικτε, καὶ ἐκ τοῦ φημι γενέσθαι·
πέμπε δέ μ' ἐς Τροίην, καί μοι μάλα πόλλ' ἐπέτελλεν
αἰὲν ἀριστεύειν καὶ ὑπείροχον ἔμμεναι ἄλλων,
μηδὲ γένος πατέρων αἰσχυνέμεν, οἳ μέγ' ἄριστοι
ἔν τ' Ἐφύρῃ ἐγένοντο καὶ ἐν Λυκίῃ εὐρείῃ.        210
ταύτης τοι γενεῆς τε καὶ αἵματος εὔχομαι εἶναι.
.
.
σ'αυτον αμεσως του Ιππολοχου μιλησε ο λαμπρος γιος
γιε του Τυδεα μεγαλοψυχε ποια ειν'η γεννια μου ρωτας; 145
οποια  των φυλλων η γεννια τετοια  δε και των ανθρωπων
φυλλα τα μεν κι ο ανεμος χαμω ριχνει,αλλα δε το δασος
ολο ζωντανια φυτρωνει,της ανοιξης οταν επερχεται η ωρα
οπως των ανθρωπων η γεννια,η μεν φυτρωνει η δε τελειωνει
αν δε θελεις κι αυτα να μαθεις για να καλα γνωρισεις 150
την δικια μου γεννια αφου πολλοι ανθρωποι την γνωριζουν
υπαρχει πολις Εφυρα βαθεια μεσ'στ'Αργος π'αλογα θρεφει
εκει δε ο Σισυφος ηταν,ο πιο απληστος που'γινε απ'ανθρωπους
ο Σισυφος γιος του Αιολου,αυτος δε τον Γλαυκο γεννησε γιο
μετα ο Γλαυκος γεννησε τον αμεμπτο Βελλερεφοντην 155
σ'αυτον οι θεοι κι ωραιοτητα κι ανδρεια εξοχην
εστειλαν.μετα σ'αυτον ο Προιτος κακα μηχανευτηκε στη καρδια
αυτον απ'τον δημο εκδιωξε επειδη πολυ ανωτερος ηταν
των Αργειων.ο Διας αυτον κατ'απ'το σκηπτρο του ελεγχε
 μ'αυτον δε η γυναικα του Προιτου ξετρελλαθηκε η θεια  Αντεια 160
με κρυφο ερωτα να σμιξει αλλ'αυτον καθολου δεν καταφερε
τον αγαθα σκεπτομενο τον συνετο το φρονημα Βελλερεφοντην
αυτη δε ψευδομενη στον Προιτο βασιλια μιλησε
πεθανε Προιτε η' σκοτωσε τον Βελλερεφοντην
που'θελε μ'ερωτα με μενα να σμιξει χωρις να θελω 165
ως το'πε τον δε βασιλια οργη επιασε απ'αυτο π'ακουσε
να τον σκοτωσει μεν τ'αποφυγε δεν τ'αντεχε στη καρδια
τον εστειλε δε στη Λυκια και του'δωσε δε ολεθρια σηματα
γραφοντας σε διπλωμενο πινακα φθοροφορα στη καρδια πολλα
να δειχτει και ν'ανοιχτει στον πενθερο για να χαθει 170
τοτ'αυτος βαδισε στη Λυκια κατω δε απ'των θεων την αμεμπτο συνοδεια
αλλ'οταν λοιπον στη Λυκια εφθασε και στον Ξανθο τον ρεοντα
προθυμα τον ετιμησε ο βασιλιας της Λυκιας της ευρυχωρης
εννια μερες τον φιλοξενισε κι εννια βοδια θυσιασε σφαζοντας
αλλ'οταν λοιπον τη δεκατη φωτισε η ροδοδαχτυλη Αυγη 175
τοτε μονο τον ρωτησε και ζητησε το σημα να γνωρισει
αυτο που σ'αυτον απ'τον γαμβρον τον Προιτο εφερε
μετα οταν το κακο σημα του παραδοθηκε του γαμβρου
πρωτον μεν την Χιμαιρα την ακαταμαχητην διεταξε
να χτυπησει.αυτη δε ηταν θεικη γεννια οχι ανθρωπων 180
μπροστα λιονταρι πισω δρακος στη μεση δε γιδα χιμαιρα
φοβερη εκπνεοντας φωτιας ορμη φλογερη
κι αυτη σκοτωσε στων θεων τα σημαδια υπακουοντας
δευτερον  με τους Σολυμους μαχευσε τους ξακουστους
τοσο ισχυρη μαχη ελεγε δεν γινεται ανθρωπων 185
το τριτον σκοτωσε τις Αμαζονες ισες μ'αντρες αντιπαλες
σ'αυτον δεν οταν επεστρεφε πανουργον δολο αλλον υφανε
διαλεγοντας απ'την Λυκια την ευρυχωρη τους πιο αριστους
εστησε ενεδρα.απ'αυτους δε ουτ'ενας παλι σπιτι γυρισε
ολους τους σκοτωσε ο αμεμπτος Βελλερεφοντης 190
αλλ'οταν καταλαβε απο θεου γονου φυτρα ηταν
αυτον κρατησε του'δωσε δε τη θυγατερα του
εδωσε δε σ'αυτον τη μιση ολης της βασιλικης τιμης
κι οι Λυκιοι τεμενος του χωρισαν εξοχο απ'αλλα
ομορφης δενδροφυτειας και χωραφιου για να τα μοιραζεται 195
αυτη δε γεννησε τρια παιδια στον συνετο το φρονημα Βελλερεφοντην
τον Ισανδρον και τον Ιππολοχον και την Λαοδαμειαν
με την Λαοδαμεια συνεβρεθηκε ο σοφος Διας
αυτη δε γεννησε τον ισοθεο Σαρπηδονα τον χαλκοοπλοφορο
αλλ'οταν τελικα κι εκεινος εχθρευθηκε απ'ολους τους θεους 200
αληθεια αυτος κατω στον Αληιο τοπο μονος περιπλανηθηκε
την καρδια του κατατρωγοντας πατημα ανθρωπων αποφευγοντας
 τον Ισανδρον δε τον γιο του ο Αρης ο αχορταγος για πολεμο
μαχομενον με τους Σολυμους τους ξακουστους τον σκοτωσε
την δε κορη του οργισμενη η με τα χρυσα χαλιναρια Αρτεμη σκοτωσε 205
ο Ιππολοχος εμενα γεννησε κι απ'αυτον λεγω να γεννηθηκα
μ'εστειλε δε στη Τροια και σε μενα παρα πολλα εδωσε εντολη
παντα ν'αριστευεις και να υπερεχεις των αλλων
ουτε το γενος των πατερων να ντροπιασω που παρα πολυ αριστοι
μεσ'την Εφυρα εγιναν και στην Λυκια την ευρυχωρη 210
τουτης σε σενα και της γεννιας και του αιματος καυχωμαι να'μαι
.
.
.

Αχιλεας-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΑΧΙΛΗΟΣ ΝΕΚΥΙΑ
[Ομηρου Ιλιαδα-ραψωδια λ'-στιχοι 467-491]
μεταφραση χ.ν.κουβελης
.
ἦλθε δ' ἐπὶ ψυχὴ Πηληϊάδεω Ἀχιλῆος
καὶ Πατροκλῆος καὶ ἀμύμονος Ἀντιλόχοιο
Αἴαντός θ', ὃς ἄριστος ἔην εἶδός τε δέμας τε
τῶν ἄλλων Δαναῶν μετ' ἀμύμονα Πηλεΐωνα.        470
ἔγνω δὲ ψυχή με ποδώκεος Αἰακίδαο
καί ῥ' ὀλοφυρομένη ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
«διογενὲς Λαερτιάδη, πολυμήχαν' Ὀδυσσεῦ,
σχέτλιε, τίπτ' ἔτι μεῖζον ἐνὶ φρεσὶ μήσεαι ἔργον;
πῶς ἔτλης Ἄϊδόσδε κατελθέμεν, ἔνθα τε νεκροὶ 475
ἀφραδέες ναίουσι, βροτῶν εἴδωλα καμόντων;»
ὣς ἔφατ', αὐτὰρ ἐγώ μιν ἀμειβόμενος προσέειπον·
«ὦ Ἀχιλεῦ, Πηλῆος υἱέ, μέγα φέρτατ' Ἀχαιῶν,
ἦλθον Τειρεσίαο κατὰ χρέος, εἴ τινα βουλὴν
εἴποι, ὅπως Ἰθάκην ἐς παιπαλόεσσαν ἱκοίμην·        480
οὐ γάρ πω σχεδὸν ἦλθον Ἀχαιΐδος οὐδέ πω ἁμῆς
γῆς ἐπέβην, ἀλλ' αἰὲν ἔχω κακά. σεῖο δ', Ἀχιλλεῦ,
οὔ τις ἀνὴρ προπάροιθε μακάρτερος οὔτ' ἄρ' ὀπίσσω·
πρὶν μὲν γάρ σε ζωὸν ἐτίομεν ἶσα θεοῖσιν
Ἀργεῖοι, νῦν αὖτε μέγα κρατέεις νεκύεσσιν 485
ἐνθάδ' ἐών· τῶ μή τι θανὼν ἀκαχίζευ, Ἀχιλλεῦ.»
ὣς ἐφάμην, ὁ δέ μ' αὐτίκ' ἀμειβόμενος προσέειπε·
«μὴ δή μοι θάνατόν γε παραύδα, φαίδιμ' Ὀδυσσεῦ.
βουλοίμην κ' ἐπάρουρος ἐὼν θητευέμεν ἄλλῳ,
ἀνδρὶ παρ' ἀκλήρῳ, ᾧ μὴ βίοτος πολὺς εἴη,        490
ἢ πᾶσιν νεκύεσσι καταφθιμένοισιν ἀνάσσειν.''

ηρθ'επανω η ψυχη του γιου του Πηλεα Αχιλεα
και του Πατροκλου και του αμεμπτου Αντιλοχου
και του Αιαντα,που'ταν πρωτος στην οψη και στο κορμι
των αλλων Δαναων μετα τον αμεμπτο του Πηλεα  470
με γνωρισε η ψυχη του γρηγοροποδαρου γονου του Αιακου
και σπαρακτικα θρηνωντας  λογια φτερωτα μιλησε.
''γονε θεου γιε του Λαερτη,πολυμηχανε Οδυσσεα
παρατολμε,τι αραγε ακομη μεγαλο στο νου μηχανευεσαι εργο
πως αντεξες στον Αδη να κατερθεις,οπου οι νεκροι 475
αναισθητοι διαμενουν,ειδωλα θνητων τελειωμενων;''
ετσ'ειπε,τοτ'εγω σ'αυτον ανταποκρινομενος μιλησα.
''ω Αχιλεα,του Πηλεα γιε,πολυ υπερτερε των Αχαιων,
ηρθα στον Τειρεσια κατ'αναγκη,αν καποια συμβουλη
εχει να πει,πως στην Ιθακη στη δυσβατη θα φτασω  480
ουτ'ακομα πλησιασα Αχαικη γη,ουτ'ακομα της δικης μου
γης πατησα,αλλα παντοτ'εχω βασανα,σαν εσενα,Αχιλεα,
κανενας ανθρωπος στα περασμενα πιο καλοτυχος ουτε στα μεταπειτα
πριν οταν ζουσες σε τιμουσαμε ισα με τους θεους
οι Αργειοι ,τωρα παλι παρα πολυ κραταιος στους νεκρους 485
εδω οπ'ηρθες.οτι πεθανες μη σε πικραινει,Αχιλλεα''
ετσ'ειπα,τοτ'αυτος σε μενα ανταποκρινομενος μιλησε.
''μη τωρα σε μενα τον θανατο με λογια παρηγορεις,λαμπρε Οδυσσεα,
θα΄θελα στα χωραφια να'μουν να υπηρετω σ'αλλον,
σ'ανθρωπο κοντα ακληρο,στον οποιο πολυ βιος να μην ειναι, 490
παρα σ'ολους τους νεκρους τους σβησμενους να βασιλευω''

.

.
.

Αιας ο Τελαμωνιος-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΑΙΑΝΤΟΣ ΝΕΚΥΙΑ
[Ομηρου Ιλιαδα-ραψωδια λ'-στιχοι 543-564]
μεταφραση χ.ν.κουβελης

οἴη δ᾿ Αἴαντος ψυχὴ Τελαμωνιάδαο
νόσφιν ἀφεστήκει, κεχολωμένη εἵνεκα νίκης,
τήν μιν ἐγὼ νίκησα δικαζόμενος παρὰ νηυσὶ  545
τεύχεσιν ἀμφ᾿ Ἀχιλῆος: ἔθηκε δὲ πότνια μήτηρ.
παῖδες δὲ Τρώων δίκασαν καὶ Παλλὰς Ἀθήνη.
ὡς δὴ μὴ ὄφελον νικᾶν τοιῷδ᾿ ἐπ᾿ ἀέθλῳ:
τοίην γὰρ κεφαλὴν ἕνεκ᾿ αὐτῶν γαῖα κατέσχεν,
Αἴανθ᾿, ὃς πέρι μὲν εἶδος, πέρι δ᾿ ἔργα τέτυκτο 550
τῶν ἄλλων Δαναῶν μετ᾿ ἀμύμονα Πηλεί̈ωνα.
τὸν μὲν ἐγὼν ἐπέεσσι προσηύδων μειλιχίοισιν:
«Αἶαν, παῖ Τελαμῶνος ἀμύμονος, οὐκ ἄρ᾿ ἔμελλες
οὐδὲ θανὼν λήσεσθαι ἐμοὶ χόλου εἵνεκα τευχέων
οὐλομένων; τὰ δὲ πῆμα θεοὶ θέσαν Ἀργείοισι,555
τοῖος γάρ σφιν πύργος ἀπώλεο: σεῖο δ᾿ Ἀχαιοὶ
ἶσον Ἀχιλλῆος κεφαλῇ Πηληϊάδαο
ἀχνύμεθα φθιμένοιο διαμπερές: οὐδέ τις ἄλλος
αἴτιος, ἀλλὰ Ζεὺς Δαναῶν στρατὸν αἰχμητάων
ἐκπάγλως ἤχθηρε, τεὶ̈ν δ᾿ ἐπὶ μοῖραν ἔθηκεν. 560
ἀλλ᾿ ἄγε δεῦρο, ἄναξ, ἵν᾿ ἔπος καὶ μῦθον ἀκούσῃς
ἡμέτερον: δάμασον δὲ μένος καὶ ἀγήνορα θυμόν.’
ὣς ἐφάμην, ὁ δέ μ᾿ οὐδὲν ἀμείβετο, βῆ δὲ μετ᾿ ἄλλας
ψυχὰς εἰς Ἔρεβος νεκύων κατατεθνηώτων.

μον'αυτη του Αιαντα η ψυχη του γιου του Τελαμωνα
μακρια στεκονταν,χολωμενη για τη νικη
αυτη που αυτον εγω νικησα κρινομενος κοντα στα καραβια 545
για τα οπλα τ'Αχιλεα,π'ορισε η σεβαστη μητερα.
[τα παιδια των Τρωων  εκριναν και η Παλαδα Αθηνα]
ας τοτε να μην επρεπε να νικησω τετοιο επαθλο
τετοιο κεφαλη εξ'αιτιας των η γη κατεχει
τον Αιαντα,αυτος που για την οψη,για τα εργα τυγχανε 550
πρωτος των αλλων Δαναων μετα τον αμεμπτο του Πηλεα
αυτον εγω με λογια του ειπα γλυκα
''Αιαντα,παιδι του Τελαμωνα του αμεμπτου,δεν σου'μελλε
ουτε πεθαμενος να λησμονισεις σε μενα  τη πικρα για τα οπλα
τα καταραμενα;αυτα τα βασανα οι θεοι τα ορισαν στους Αργειουςν 555
τετοιος σ'αυτους πυργος χαθηκε.εσενα οι Αχαιοι
ισα του Αχιλλεα πρωτο απογονο του Πηλεα
θρηνησαμε χαμενο ακαταπαυστα.κανενας αλλος
αιτιος,παρα ο Ζευς των Δαναων τον στρατο των κονταριστων
τρομερα εχθρευτηκε, θανατον στη μοιρα σου ορισε 560
αλλ'ελα εδω.βασιλια,τα λογια και τη φωνη ν'ακουσεις
τη δικη μου.δαμασε την οργη και τον ανδροπρεπη θυμο''
«ὣς ἐφάμην, ὁ δέ μ᾿ οὐδὲν ἀμείβετο, βῆ δὲ μετ᾿ ἄλλας
ετσι ειπα,αυτος τιποτα δεν μ'απαντησε,πηγε με τις αλλες
ψυχες στο Ερεβος των πεθαμενων νεκρων
.
.
.

Τηρω-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Αντιοπη-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΤΗΡΩΣ ΑΝΤΙΟΠΗΣ ΤΕ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΝΕΚΥΙΑ
[Ομηρου Ιλιαδα-ραψωδια λ'-στιχοι 233-265]
μεταφραση χ.ν.κουβελης

αἱ δὲ προμνηστῖναι ἐπήϊσαν, ἠδὲ ἑκάστη
ὃν γόνον ἐξαγόρευεν· ἐγὼ δ' ἐρέεινον ἁπάσας.
ἔνθ' ἦ τοι πρώτην Τυρὼ ἴδον εὐπατέρειαν, 235
ἣ φάτο Σαλμωνῆος ἀμύμονος ἔκγονος εἶναι,
φῆ δὲ Κρηθῆος γυνὴ ἔμμεναι Αἰολίδαο·
ἣ ποταμοῦ ἠράσσατ' Ἐνιπῆος θείοιο,
ὃς πολὺ κάλλιστος ποταμῶν ἐπὶ γαῖαν ἵησι,
καί ῥ' ἐπ' Ἐνιπῆος πωλέσκετο καλὰ ῥέεθρα.        240
τῷ δ' ἄρα εἰσάμενος γαιήοχος ἐννοσίγαιος
ἐν προχοῇς ποταμοῦ παρελέξατο δινήεντος·
πορφύρεον δ' ἄρα κῦμα περιστάθη οὔρεϊ ἶσον,
κυρτωθέν, κρύψεν δὲ θεὸν θνητήν τε γυναῖκα.
λῦσε δὲ παρθενίην ζώνην, κατὰ δ' ὕπνον ἔχευεν. 245
αὐτὰρ ἐπεί ῥ' ἐτέλεσσε θεὸς φιλοτήσια ἔργα,
ἔν τ' ἄρα οἱ φῦ χειρὶ ἔπος τ' ἔφατ' ἔκ τ' ὀνόμαζε·
«χαῖρε, γύναι, φιλότητι· περιπλομένου δ' ἐνιαυτοῦ
τέξεαι ἀγλαὰ τέκνα, ἐπεὶ οὐκ ἀποφώλιοι εὐναὶ
ἀθανάτων· σὺ δὲ τοὺς κομέειν ἀτιταλλέμεναί τε.        250
νῦν δ' ἔρχευ πρὸς δῶμα καὶ ἴσχεο μηδ' ὀνομήνῃς·
αὐτὰρ ἐγώ τοί εἰμι Ποσειδάων ἐνοσίχθων.»
ὣς εἰπὼν ὑπὸ πόντον ἐδύσετο κυμαίνοντα.
ἡ δ' ὑποκυσαμένη Πελίην τέκε καὶ Νηλῆα,
τὼ κρατερὼ θεράποντε Διὸς μεγάλοιο γενέσθην 255
ἀμφοτέρω· Πελίης μὲν ἐν εὐρυχόρῳ Ἰαολκῷ
ναῖε πολύῤῥηνος, ὁ δ' ἄρ' ἐν Πύλῳ ἠμαθόεντι.
τοὺς δ' ἑτέρους Κρηθῆϊ τέκεν βασίλεια γυναικῶν,
Αἴσονά τ' ἠδὲ Φέρητ' Ἀμυθάονά θ' ἱππιοχάρμην.
.
τὴν δὲ μέτ' Ἀντιόπην ἴδον, Ἀσωποῖο θύγατρα,        260
ἣ δὴ καὶ Διὸς εὔχετ' ἐν ἀγκοίνῃσιν ἰαῦσαι,
καί ῥ' ἔτεκεν δύο παῖδ', Ἀμφίονά τε Ζῆθόν τε,
οἳ πρῶτοι Θήβης ἕδος ἔκτισαν ἑπταπύλοιο
πύργωσάν τ', ἐπεὶ οὐ μὲν ἀπύργωτόν γ' ἐδύναντο
ναιέμεν εὐρύχορον Θήβην, κρατερώ περ ἐόντε. 265
.
αυτες η μια μετα την αλλη ακολουθουσε,κι η καθεμια
απο ποιον γονο ομολογουσε,εγω τις ρωτουσα ολες
εκει πρωτη την Τυρω ειδα απο ευγενη πατερα  235
αυτη ειπε του Σαλμωνεα του αμεμπτου τεκνο ειναι
ειπε του Κρηθεα γυναικα υπηρξε του Αιολου
αυτη του ποταμου ερωτευθηκε του Ενιπεα του θεικου
αυτος πολυ ωραιοτατος απ'τους ποταμους πανω στη γη ηταν
και γι'αυτο στου Ενιπεα πηγαινοερχονταν τα ομορφα νερα που ρεαν 240
σ'αυτον τοτ'εμοιασε ο περιβαλλων τη γη της γης ο σειστης
στις εκβολες του ποταμου ξαπλωσε μαζι της κρυφα του πολυστροβιλου
πορφυρο τοτε κυμα τους περικυκλωσε σ'ορος ισο,
κυρτωμενο,εκρυψε τον θεο και τη θνητη γυναικα,
ελυσε την παρθενικη ζωνη,σ'υπνο την βυθισε 245
τοτ'οταν τελειωσε ο θεος τα ερωτικα εργα
στο χερι της τοτε την σφιγγει και λογο μιλησε κι ονομασε
''χαιρε,γυναικα,στον ερωτα.με το γυρισμα του χρονου
θα  τεκνοποιησεις λαμπρα τεκνα,επειδη δεν ειν'ανωφελα τα κρεβατια
των αθανατων.εσυ αυτα φροντισε και ν'αναθρεψε  250
τωρα τραβα στο σπιτι και συγκρατησου μην ονοματισεις
επειδη εγω οπως βλεπεις ειμ'ο Ποσειδωνας ο σειστης της γης''
ετσ'ειπε και στον ποντο βουτηξε τον κυματιζοντα ,
αυτη μενοντας εγκυος τον Πελια τεκνοποιησε και τον Νηλεα
στου κρατερου Δια υπηρετες αφοσιωμενοι του μεγαλου εγιναν 255
και οι δυο.ο Πελιας στην ευρυχωρη Ιωλκο
εγκατασταθηκε με πολλα προβατα,ο αλλος στην αμμουδερη Πυλο
τους αλλους με τον Κρηθεα τεκνοποιησε η βασιλικη των γυναικων
τον Αισονα και τον Φερη τον Αμυθαονα τον μαχητη πανω σ'αρμα
.
μετα την Αντιοπη ειδα,του Ασωπου τη θυγατερα 260
αυτη τωρα περηφανευονταν πως στην αγκαλια του Δια περασε τη νυχτα
και τοτε τεκνοποιησε δυο παιδια,το Αμφιονα και τον Ζηθον
αυτοι πρωτοι της Θηβας τον τοπο διαμονης εκτισαν της εφταπυλης
και τον πυργωσαν,επειδη απυργωτη δεν μπορουσαν
να διαμενουν την ευρυχωρη Θηβα,κρατεροι ας ηταν 265
.
.
.

Αλκμηνη-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Μεγαρα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Επικαστη-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΑΛΚΜΗΝΗΣ ΜΕΓΑΡΑΣ ΕΠΙΚΑΣΤΗΣ ΤΕ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΝΕΚΥΙΑ
[Ομηρου Ιλιαδα-ραψωδια λ'-στιχοι 266-280]
μεταφραση χ.ν.κουβελης

τὴν δὲ μετ' Ἀλκμήνην ἴδον, Ἀμφιτρύωνος ἄκοιτιν,
ἥ ῥ' Ἡρακλῆα θρασυμέμνονα θυμολέοντα
γείνατ' ἐν ἀγκοίνῃσι Διὸς μεγάλοιο μιγεῖσα·

καὶ Μεγάρην, Κρείοντος ὑπερθύμοιο θύγατρα,
τὴν ἔχεν Ἀμφιτρύωνος υἱὸς μένος αἰὲν ἀτειρής.        270


μητέρα τ' Οἰδιπόδαο ἴδον, καλὴν Ἐπικάστην,
ἣ μέγα ἔργον ἔρεξεν ἀϊδρείῃσι νόοιο
γημαμένη ᾧ υἷϊ· ὁ δ' ὃν πατέρ' ἐξεναρίξας
γῆμεν· ἄφαρ δ' ἀνάπυστα θεοὶ θέσαν ἀνθρώποισιν.
ἀλλ' ὁ μὲν ἐν Θήβῃ πολυηράτῳ ἄλγεα πάσχων 275
Καδμείων ἤνασσε θεῶν ὀλοὰς διὰ βουλάς·
ἡ δ' ἔβη εἰς Ἀΐδαο πυλάρταο κρατεροῖο,
ἁψαμένη βρόχον αἰπὺν ἀφ' ὑψηλοῖο μελάθρου
ᾧ ἄχεϊ σχομένη· τῷ δ' ἄλγεα κάλλιπ' ὀπίσσω
πολλὰ μάλ', ὅσσα τε μητρὸς ἐρινύες ἐκτελέουσι.        280

.
μετα την Αλκμηνη ειδα,του Αμφιτρυωνα την νομιμη συζυγο στο κρεβατι
αυτη τον Ηρακλη με το τολμηρο φρονημα με τη καρδια λιονταριου
γεννησε στην αγκαλια του Δια του μεγαλου σμιγμενη.

και την Μεγαρα,του Κρεοντα του υψηλοφρονα θυγατερα
αυτην ειχε τ'Αμφιτρυωνα ο γιος με την ορμη παντ'ακρατητη

και τη μητερα του Οιδιποδα ειδα,την ομορφη Επικαστη,
αυτη βαρια πραξη διεπραξε χωρις στο νου να το γνωριζει
να παρει γι'αντρα το γιο της,αυτον που τον πατερα του εξοντωνοντας
την πηρε για γυναικα του.μετα γνωστα οι θεοι τα καμαν στους ανθρωπους.
αλλ'αυτος μεν στη Θηβα την πολυαγαπημενη βασανα πασχοντας
των Καδμειων βασιλευσε με των θεων τις ολεθριες βουλες
αυτη δε πηγε στου Αδη τη πυλη του κρατερου
δενοντας θηλια κρεμαμενη απ΄το ψηλο δοκαρι της σκεπης
απ'τον πονο της κατεχομενη.σ'αυτον βασανα αφησε πισω
παρα πολλα,οσα και της μητερας οι ερινυες εκτελουν 280

.

.
.

Χλωρη-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΧΛΩΡΙΣ ΤΕ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΝΕΚΥΙΑ
[Ομηρου Ιλιαδα-ραψωδια λ'-στιχοι 281-297]
μεταφραση χ.ν.κουβελης
.
καὶ Χλῶριν εἶδον περικαλλέα, τήν ποτε Νηλεὺς
γῆμεν ἑὸν διὰ κάλλος, ἐπεὶ πόρε μυρία ἕδνα,
ὁπλοτάτην κούρην Ἀμφίονος Ἰασίδαο,
ὅς ποτ' ἐν Ὀρχομενῷ Μινυηΐῳ ἶφι ἄνασσεν·
ἡ δὲ Πύλου βασίλευε, τέκεν δέ οἱ ἀγλαὰ τέκνα, 285
Νέστορά τε Χρομίον τε Περικλύμενόν τ' ἀγέρωχον.
τοῖσι δ' ἐπ' ἰφθίμην Πηρὼ τέκε, θαῦμα βροτοῖσι,
τὴν πάντες μνώοντο περικτίται· οὐδέ τι Νηλεὺς
τῷ ἐδίδου, ὃς μὴ ἕλικας βόας εὐρυμετώπους
ἐκ Φυλάκης ἐλάσειε βίης Ἰφικληείης        290
ἀργαλέας. τὰς δ' οἶος ὑπέσχετο μάντις ἀμύμων
ἐξελάαν· χαλεπὴ δὲ θεοῦ κατὰ μοῖρα πέδησε
δεσμοί τ' ἀργαλέοι καὶ βουκόλοι ἀγροιῶται.
ἀλλ' ὅτε δὴ μῆνές τε καὶ ἡμέραι ἐξετελεῦντο
ἂψ περιτελλομένου ἔτεος καὶ ἐπήλυθον ὧραι, 295
καὶ τότε δή μιν ἔλυσε βίη Ἰφικληείη
θέσφατα πάντ' εἰπόντα· Διὸς δ' ἐτελείετο βουλή.


και τη Χλωρη ειδα την πανεμορφη,αυτην καποτε ο Νηλεας
εκαμε γυναικα για την ομορφια,αφου προσφερε μυρια δωρα γαμηλια,
την νεωτερη κορη του Αμφιονα γιου του Ιασου,
αυτος που καποτε στον Ορχομενο στους Μινυες ισχυρα βασιλευσε
αυτη δε της Πυλου βασιλευε,τεκνοποιησε δε εκει λαμπρα τεκνα,
τον Νεστορα και τον Χρομιον και τον Περικλυμενον τον αγερωχον.
σ'αυτους επιπλεον την ευρωστη Πηρω τεκνοποιησε,θαυμασμα θνητων,
αυτην ολοι επιδιωκαν να κερδισουν που γυρω κατοικουσαν.ουτ'ο Νηλεας
σε καποιον την εδινε,αλλα οποιος τωρα τα στριφτοκερατα βοδια τα ευρυμετωπα
απ'τη Φυλακη θ'αρπαζε του σωματοδυναμου του Ιφικλου 290
τα σκληροτραχηλου.αυτα μοναχος υποσχεθηκε ενας μαντης αμεμπτος
[ο Μελαμποδας για τον αδερφο του Βιαντα]
ν'αρπαξει.δυσχερη δε θεου μοιρα τον εμποδισε
και δεσμα σκληρα και βουκολοι αγροικοι
αλλ'οταν τοτε κι οι μηνες κι οι μερες τελειωσαν
παλι περιστρεφομενου του ετους κι επανηλθαν οι εποχες,
και τοτ'αυτον ελυσε ο σωματοδυναμος Ιφικλος
του θεου τα λογια τα γραμμενα ολα λεγοντας.του Δια δε πληρωθηκε η βουλη
.
.
.

Ληδα-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Ιφιμεδεια-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Φαιδρα-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Προκρη-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Αριαδνη-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Μαιρα-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Κλυμενη-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Εριφυλη-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
ΛΗΔΑΣ ΤΕ ΙΦΙΜΕΔΕΙΑΣ ΤΕ ΦΑΙΔΡΑΣ ΠΡΟΚΡΙΣ Τ'ΑΡΙΑΔΝΗΣ ΜΑΙΡΑΣ ΤΕ
ΚΛΥΜΕΝΗΣ ΕΡΙΦΥΛΗΣ ΤΕ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΝΕΚΥΙΑ
[Ομηρου Ιλιαδα-ραψωδια λ'-στιχοι 298-330]
μεταφραση χ.ν.κουβελης
.
καὶ Λήδην εἶδον, τὴν Τυνδαρέου παράκοιτιν,
ἥ ῥ' ὑπὸ Τυνδαρέῳ κρατερόφρονε γείνατο παῖδε,
Κάστορά θ' ἱππόδαμον καὶ πὺξ ἀγαθὸν Πολυδεύκεα,        300
τοὺς ἄμφω ζωοὺς κατέχει φυσίζοος αἶα·
οἳ καὶ νέρθεν γῆς τιμὴν πρὸς Ζηνὸς ἔχοντες
ἄλλοτε μὲν ζώουσ' ἑτερήμεροι, ἄλλοτε δ' αὖτε
τεθνᾶσιν· τιμὴν δὲ λελόγχασιν ἶσα θεοῖσι.

τὴν δὲ μέτ' Ἰφιμέδειαν, Ἀλωῆος παράκοιτιν, 305
εἴσιδον, ἣ δὴ φάσκε Ποσειδάωνι μιγῆναι,
καί ῥ' ἔτεκεν δύο παῖδε, μινυνθαδίω δὲ γενέσθην,
Ὦτόν τ' ἀντίθεον τηλεκλειτόν τ' Ἐφιάλτην,
οὓς δὴ μηκίστους θρέψε ζείδωρος ἄρουρα
καὶ πολὺ καλλίστους μετά γε κλυτὸν Ὠρίωνα·        310
ἐννέωροι γὰρ τοί γε καὶ ἐννεαπήχεες ἦσαν
εὖρος, ἀτὰρ μῆκός γε γενέσθην ἐννεόργυιοι.
οἵ ῥα καὶ ἀθανάτοισιν ἀπειλήτην ἐν Ὀλύμπῳ
φυλόπιδα στήσειν πολυάϊκος πολέμοιο.
Ὄσσαν ἐπ' Οὐλύμπῳ μέμασαν θέμεν, αὐτὰρ ἐπ' Ὄσσῃ 315
Πήλιον εἰνοσίφυλλον, ἵν' οὐρανὸς ἀμβατὸς εἴη.
καί νύ κεν ἐξετέλεσσαν, εἰ ἥβης μέτρον ἵκοντο·
ἀλλ' ὄλεσεν Διὸς υἱός, ὃν ἠύκομος τέκε Λητώ,
ἀμφοτέρω, πρίν σφωϊν ὑπὸ κροτάφοισιν ἰούλους
ἀνθῆσαι πυκάσαι τε γένυς εὐανθέϊ λάχνῃ.        320

Φαίδρην τε Πρόκριν τε ἴδον καλήν τ' Ἀριάδνην,
κούρην Μίνωος ὀλοόφρονος, ἥν ποτε Θησεὺς
ἐκ Κρήτης ἐς γουνὸν Ἀθηνάων ἱεράων
ἦγε μέν, οὐδ' ἀπόνητο· πάρος δέ μιν Ἄρτεμις ἔκτα
Δίῃ ἐν ἀμφιρύτῃ Διονύσου μαρτυρίῃσι.                      325

Μαῖράν τε Κλυμένην τε ἴδον στυγερήν τ' Ἐριφύλην,
ἣ χρυσὸν φίλου ἀνδρὸς ἐδέξατο τιμήεντα.
πάσας δ' οὐκ ἂν ἐγὼ μυθήσομαι οὐδ' ὀνομήνω,
ὅσσας ἡρώων ἀλόχους ἴδον ἠδὲ θύγατρας·
πρὶν γάρ κεν καὶ νὺξ φθῖτ' ἄμβροτος.                       330  
.
και τη Ληδα ειδα,του Τυνδαρεω τη συζυγο,
αυτη απ' τον Τυνδαρεω ισχυροφρονα γεννησε παιδια,
τον Καστορα τον αλογοδαμαστη και τον ικανο πυγμαχο Πολυδευκη 300
και του δυο ζωντανους κατεχει η σιταροφορα γη.
αυτοι και απο κατω της γης τιμη απ'τον Δια εχοντες
αλλοτε μεν ζουν μερα παρα μερα,αλλοτε δε παλι
πεθαινουν.τιμη δε ελαχαν ισα με τους θεους

μετα την Ιφιμεδεια,του Αλωεα συζυγο,      305
αντικρυσα,αυτη τωρα ελεγε με τον Ποσειδωνα σμιχτηκε,
και τοτε τεκνοποιησε δυο παιδια,ολιγοζωα δε γεννηθηκαν,
και τον Ωτον τον ισοθεον και τον ξακουστον Εφιαλτην,
αυτους τοτε υψηλοτατους εθρεψε η ζειαδωρος γη
και πολυ ωραιοτατους μετα βεβαια τον ονομαστον Ωριωνα. 310
εννιαχρονοι λοιπον και εννιαπηχες ησαν
το ευρος,και το μηκος εγιναν εννιαοργιοι.
αυτοι τοτε και τους αθανατους απειλουσαν στον Ολυμπο
θορυβο μαχης να στησουν πολυ ορμητικο πολεμου
την Οσσα πανω στον Ολυμπο επεδιωκαν να θεσουν,μετα πανω στην Οσσα 315
το Πηλιο με τα τρεμαμενα φυλλωματα,για να ο ουρανος αναβατος ειναι,
και τωρα σιγουρα θα το τελειωναν,αν της εφηβιας το μεγεθος εφταναν.
αλλα τους αφανισε του Δια ο γιος,που η ομορφομαλλη τεκνοποιησε Λητω
και τους δυο,πριν κατ'απ'τους κροταφους των σγουρο χνουδι
ανθισει και πυκνωσει του γενιου το ευανθες πρωτο τριχωμα  320

και την Φαιδρα και την Προκρη ειδα και την ομορφη Αριαδνη
την κορη του Μινωα του κακογνωμου,αυτη καποτε ο Θησεας
απ'τη Κρητη στο λοφο των Αθηνων των ιερων
εφερνε,οχι χωρις κοπο.αλλ'αυτη η Αρτεμις σκοτωσε
στη Δια με γυρω τα νερα να τρεχουν στις μαρτυριες του Διονυσου 325

και την Μαιρα και την Κλυμενη ειδα και την στυγερη Εριφυλη
αυτη που για χρυσο τον αγαπητο αντρα δεχτηκε να πουλησει.
ολες δεν θα μπορουσα εγω να πω ουτε να ονοματισω,
οσσες ηρωων συζυγους ειδα και θυγατερες
πριν να κι η νυχτα σβησει η αθανατη.                                            330

.

.
.

Μινωας-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Ωριων-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Τιτυος-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Τανταλος-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Σισυφος-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
ΜΙΝΩΟΣ  ΩΡΙΩΝΟΣ ΤΕ ΤΙΤΥΟΥΣ ΤΑΝΤΑΛΕΩΣ ΤΕ ΣΙΣΥΦΗΩΣ ΝΕΚΥΙΑ
[Ομηρου Ιλιαδα-ραψωδια λ'-στιχοι 568-600]
μεταφραση χ.ν.κουβελης
.
ἔνθ' ἦ τοι Μίνωα ἴδον, Διὸς ἀγλαὸν υἱόν,
χρύσεον σκῆπτρον ἔχοντα θεμιστεύοντα νέκυσσιν,
ἥμενον· οἱ δέ μιν ἀμφὶ δίκας εἴροντο ἄνακτα,        570
ἥμενοι ἑσταότες τε, κατ' εὐρυπυλὲς Ἄϊδος δῶ.

τὸν δὲ μέτ' Ὠρίωνα πελώριον εἰσενόησα
θῆρας ὁμοῦ εἰλεῦντα κατ' ἀσφοδελὸν λειμῶνα,
τοὺς αὐτὸς κατέπεφνεν ἐν οἰοπόλοισιν ὄρεσσι,
χερσὶν ἔχων ῥόπαλον παγχάλκεον, αἰὲν ἀαγές.

καὶ Τιτυὸν εἶδον, Γαίης ἐρικυδέος υἱόν,
κείμενον ἐν δαπέδῳ. ὁ δ' ἐπ' ἐννέα κεῖτο πέλεθρα,
γῦπε δέ μιν ἑκάτερθε παρημένω ἧπαρ ἔκειρον,
δέρτρον ἔσω δύνοντες· ὁ δ' οὐκ ἀπαμύνετο χερσί.
Λητὼ γὰρ ἕλκησε, Διὸς κυδρὴν παράκοιτιν,        580
Πυθώδ' ἐρχομένην διὰ καλλιχόρου Πανοπῆος.

καὶ μὴν Τάνταλον εἰσεῖδον χαλέπ' ἄλγε' ἔχοντα,
ἑσταότ' ἐν λίμνῃ· ἡ δὲ προσέπλαζε γενείῳ.
στεῦτο δὲ διψάων, πιέειν δ' οὐκ εἶχεν ἑλέσθαι·
ὁσσάκι γὰρ κύψει' ὁ γέρων πιέειν μενεαίνων,
τοσσάχ' ὕδωρ ἀπολέσκετ' ἀναβροχέν, ἀμφὶ δὲ ποσσὶ
γαῖα μέλαινα φάνεσκε, καταζήνασκε δὲ δαίμων.
δένδρεα δ' ὑψιπέτηλα κατὰ κρῆθεν χέε καρπόν,
ὄγχναι καὶ ῥοιαὶ καὶ μηλέαι ἀγλαόκαρποι
συκέαι τε γλυκεραὶ καὶ ἐλαῖαι τηλεθόωσαι·        590
τῶν ὁπότ' ἰθύσει' ὁ γέρων ἐπὶ χερσὶ μάσασθαι,
τὰς δ' ἄνεμος ῥίπτασκε ποτὶ νέφεα σκιόεντα.

καὶ μὴν Σίσυφον εἰσεῖδον κρατέρ' ἄλγε' ἔχοντα,
λᾶαν βαστάζοντα πελώριον ἀμφοτέρῃσιν.
ἦ τοι ὁ μὲν σκηριπτόμενος χερσίν τε ποσίν τε
λᾶαν ἄνω ὤθεσκε ποτὶ λόφον· ἀλλ' ὅτε μέλλοι
ἄκρον ὑπερβαλέειν, τότ' ἀποστρέψασκε Κραταιΐς·
αὖτις ἔπειτα πέδονδε κυλίνδετο λᾶας ἀναιδής.
αὐτὰρ ὅ γ' ἂψ ὤσασκε τιταινόμενος, κατὰ δ' ἱδρὼς
ἔῤῥεεν ἐκ μελέων, κονίη δ' ἐκ κρατὸς ὀρώρει.        600
.
εκει ακομ'αυτον τον Μινωα ειδα,του Δια τον λαμπρο γιο.
χρυσο σκηπτρο κρατωντας κριτης στους νεκρους,
καθημενο.αυτοι δε αυτον για τη δικη ρωτουσαν βασιλια  570
καθημενοι κι ορθιοι,στου ευρυπυλου Αδη τα παλατια

μετα τον Ωριωνα τον πελωριο αντικρισα
αγριμια μαζι να ριχνει σε λιβαδι μ'ασφοδιλια
αυτα π'αυτος σκοτωνε σ'απατητα βουνα,
στα χερια εχοντας ροπαλο ολοχαλκο,παντ'ασπαστο

και τον Τιτυο ειδα,της Γης της πολυδοξασμενης τον γιο,
ξαπλωμενον στο χωμα,που πανω σ'εννια ηταν πλεθρα γης,
γυπες σ'αυτον απ'τη μια κι αλλη μερια παρακαθημενοι το σηκωτι εσχιζαν
το ραμφος μεσα βυθιζοντες.δεν μπορουσε να τους διωξει περα με τα χερια
την Λητω γιατι εσυρε να βιασει,του Δια την ενδοξη γυναικα  580
προς την Πυθω ερχομενη μεσ'απ'τον καλο για χορο τοπο του Πανοπεα

κι ακομα τον Τανταλο αντικρισα βαρια βασανα να'χει
ορθος να στεκει μεσ'σε λιμνη,που τον χτυπουσε στο γενι
φαινονταν να διψαει,να πιει δεν μπορουσε να παρει με το χερι
γιατ'οσσες φορες εκυβ' ο γερος να πιει λαχταρωντας,
τοσσες φορες το νερο χανονταν ρουφιονταν κατω,γυρω στα ποδια
η γη μαυρη φαινονταν,την καταξηρανε θεος.
δεντρα υψιφυλλα απ'τ'ακρα κρεμουσαν τον καρπο
αχλαδιες και ροδιες και μηλιες με γυαλιστερους καρπους
και συκες γλυκες στη γευση κι ελιες θαυμασια ανθιστες  590
αυτα οποτ' απλωνε  ο γερος στα χερια ν'αρπαξει
αυτες ο ανεμος επαιρνε κι εριχνε προς τα νεφη τα σκοτεινα

κι ακομα τον Σισυφον αντικρυσα φριχτα βασανα να'χει
πετρα να βασταει πελωρια στα δυο χερια.
αυτη λοιπον αυτος γερα στυλωμενος και με χερια και με ποδια
την πετρα πανω εσπρωχνε προς τον λοφο.αλλ'οταν εφτανε
την κορυφη να υπερβει,τοτε τον επαιρνε πισω το μεγαλο βαρος
παλι επειτα προς την πεδιαδα κυλουσε η πετρα η ανελεητη
αλλ'ομως αυτος ξανα εσπρωχνε μ'ενταση δυναμης.κατω ιδρωτας
ετρεχε απ'τα μελη,σκονη δε απ'το κεφαλι πετιονταν 600
.
.
.

η Καλλιστω η Μεγαλη Αρκτος ο Βοωτης-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΡΚΤΟΣ
(Ομηρου Οδυσσεια-ραψωδια ε'-στιχοι 269-277)
μεταφραση χ.ν.κουβελης
.
γηθόσυνος δ' οὔρῳ πέτασ' ἱστία δῖος Ὀδυσσεύς.
αὐτὰρ ὁ πηδαλίῳ ἰθύνετο τεχνηέντως        270
ἥμενος· οὐδέ οἱ ὕπνος ἐπὶ βλεφάροισιν ἔπιπτε
Πληϊάδας τ' ἐσορῶντι καὶ ὀψὲ δύοντα Βοώτην
Ἄρκτον θ', ἣν καὶ ἄμαξαν ἐπίκλησιν καλέουσιν,
ἥ τ' αὐτοῦ στρέφεται καί τ' Ὠρίωνα δοκεύει,
οἴη δ' ἄμμορός ἐστι λοετρῶν Ὠκεανοῖο·
τὴν γὰρ δή μιν ἄνωγε Καλυψώ, δῖα θεάων,
ποντοπορευέμεναι ἐπ' ἀριστερὰ χειρὸς ἔχοντα.
.
χαρουμενος με τον ουριο ανεμο ανοιξε πανια ο θεικος Οδυσσεας
τοτ'αυτος στο πηδαλιο διηυθυνε επιδεξια 270
καθησμενος.ουτ'ο υπνος στα βλεφαρα επεφτε
και τις Πλειαδες αντικρυζοντας και τον Βοωτη π'αργει να δυσει
και την Αρκτο,αυτη κι αμαξα προσφωνοντας καλουν,
που και στο ιδιο μερος στρεφεται και τον Ωριωνα ατενιζει.
μονο σ'αυτη η μοιρα της δεν ειναι να λουστει στον Ωκεανο
αυτην τοτ'αυτον συμβουλεψε η Καλυψω,η διαλεχτη στις θεες,
ποντοπορευομενος στ'αριστερο χερι να'χει
.
.
.

ο Ηρακλης στη πυρα-χ.ν.κουβελης

πλησιασε,αναψε τη φωτια κι ο βιαιος σωματοδυναμος Ηρακλης αποτεφρωθηκε.
Σαν ετοιμο απο καιρο εκτελεστηκε το σχεδιο.
ΤΕΤΕΛΕΣΤΑΙ.
.
[στη περιοχη της πυρας σωζονται ερειπια ναου δωρικου ρυθμου,με σπασμενους κιονες,
αποσπασματα του θριγγου,τριγλυφα και πετρες με επιγραφες με κατεστραμενα τα γραμματα
των λεξεων]

.

.

ΗΡΑΚΛΗΕΙΟΣ ΤΕ ΝΕΚΥΙΑ
[Ομηρου Οδυσσεια-ραψωδια λ'-στιχοι 601-627]
μεταφραση χ.ν.κουβελης
.
τὸν δὲ μέτ' εἰσενόησα βίην Ἡρακληείην, 601
εἴδωλον· αὐτὸς δὲ μετ' ἀθανάτοισι θεοῖσι
τέρπεται ἐν θαλίῃς καὶ ἔχει καλλίσφυρον Ἥβην,
παῖδα Διὸς μεγάλοιο καὶ Ἥρης χρυσοπεδίλου.
ἀμφὶ δέ μιν κλαγγὴ νεκύων ἦν οἰωνῶν ὥς,
πάντοσ' ἀτυζομένων· ὁ δ' ἐρεμνῇ νυκτὶ ἐοικώς,
γυμνὸν τόξον ἔχων καὶ ἐπὶ νευρῆφιν ὀϊστόν,
δεινὸν παπταίνων, αἰεὶ βαλέοντι ἐοικώς.
σμερδαλέος δέ οἱ ἀμφὶ περὶ στήθεσσιν ἀορτὴρ
χρύσεος ἦν τελαμών, ἵνα θέσκελα ἔργα τέτυκτο,        610
ἄρκτοι τ' ἀγρότεροί τε σύες χαροποί τε λέοντες,
ὑσμῖναί τε μάχαι τε φόνοι τ' ἀνδροκτασίαι τε.
μὴ τεχνησάμενος μηδ' ἄλλο τι τεχνήσαιτο,
ὃς κεῖνον τελαμῶνα ἑῇ ἐγκάτθετο τέχνῃ.
ἔγνω δ' αἶψ' ἐμὲ κεῖνος, ἐπεὶ ἴδεν ὀφθαλμοῖσι,
καί μ' ὀλοφυρόμενος ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
«διογενὲς Λαερτιάδη, πολυμήχαν' Ὀδυσσεῦ,
ἆ δείλ', ἦ τινὰ καὶ σὺ κακὸν μόρον ἡγηλάζεις,
ὅν περ ἐγὼν ὀχέεσκον ὑπ' αὐγὰς ἠελίοιο.
Ζηνὸς μὲν πάϊς ἦα Κρονίονος, αὐτὰρ ὀϊζὺν        620
εἶχον ἀπειρεσίην· μάλα γὰρ πολὺ χείρονι φωτὶ
δεδμήμην, ὁ δέ μοι χαλεποὺς ἐπετέλλετ' ἀέθλους.
καί ποτέ μ' ἐνθάδ' ἔπεμψε κύν' ἄξοντ'· οὐ γὰρ ἔτ' ἄλλον
φράζετο τοῦδέ γέ μοι κρατερώτερον εἶναι ἄεθλον.
τὸν μὲν ἐγὼν ἀνένεικα καὶ ἤγαγον ἐξ Ἀΐδαο·
Ἑρμείας δέ μ' ἔπεμπεν ἰδὲ γλαυκῶπις Ἀθήνη.»
ὣς εἰπὼν ὁ μὲν αὖτις ἔβη δόμον Ἄϊδος εἴσω,
αὐτὰρ ἐγὼν αὐτοῦ μένον ἔμπεδον, εἴ τις ἔτ' ἔλθοι
ἀνδρῶν ἡρώων, οἳ δὴ τὸ πρόσθεν ὄλοντο.
καί νύ κ' ἔτι προτέρους ἴδον ἀνέρας, οὓς ἔθελόν περ,        630
Θησέα Πειρίθοόν τε, θεῶν ἐρικυδέα τέκνα·
ἀλλὰ πρὶν ἐπὶ ἔθνε' ἀγείρετο μυρία νεκρῶν
ἠχῇ θεσπεσίῃ· ἐμὲ δὲ χλωρὸν δέος ᾕρει,
μή μοι Γοργείην κεφαλὴν δεινοῖο πελώρου
ἐξ Ἄϊδος πέμψειεν ἀγαυὴ Περσεφόνεια.
αὐτίκ' ἔπειτ' ἐπὶ νῆα κιὼν ἐκέλευον ἑταίρους
αὐτούς τ' ἀμβαίνειν ἀνά τε πρυμνήσια λῦσαι·
οἱ δ' αἶψ' εἴσβαινον καὶ ἐπὶ κληῖσι καθῖζον.
τὴν δὲ κατ' Ὠκεανὸν ποταμὸν φέρε κῦμα ῥόοιο,
πρῶτα μὲν εἰρεσίῃ, μετέπειτα δὲ κάλλιμος οὖρος. 627
.
.
μετα αντικρυσα τον σωματοδυναμο Ηρακλη, 601
ενα ειδωλο,αυτος μεσ'στους αθανατους θεους
χαιρεται σ'αφθονια κι εχει γυναικα την καλλιστραγαλη Ηβη,
τη κορη του μεγαλου Δια και της χρυσοπεδιλης Ηρας.
γυρω σ'αυτον η κραυγη των πεθαμενων σαν των ορνιων ηταν
απ'τον φοβο παντου σκορπισμενα.αυτος στη μαυρη νυχτα εμοιαζε,
γυμνο τοξαρι ειχε και στα νευρα σαιτα,
φοβερα ολογυρα κοιτουσε,να μη σταματα να ριχνει εμοιαζε.
τρομερο να το δεις εχει γυρω στα στηθη του λουρι
χρυσο ηταν κεντημενο υφασμα,πανω του θαυμασια εργα εικονισμενα. 610
κι αρκουδες κι αγριοχοιροι και εξαγριωμενα  λιονταρια,
κι αγωνες και μαχες και φονικα κι ανθρωποσκοτωμοι,
να μην θελησει αυτος που το τεχνουργησε αλλο να τεχνουργησει
παρομοιο μ'εκεινον τον τελαμωνα να δουλεψει με την τεχνη του.
αμεσως με γνωρισε εκεινος,μολις μ'ειδε στα ματια,
και κλαιγοντας σπαραχτικα λογια φτερωτα με προσφωνησε.
''διογεννητε γιε του Λαερτη,πολυμηχανε Οδυσσεα,
αχ δυστυχε,καποια και σενα σε παρασερνει μοιρα
αυτη που κι εγω τραβηξα κατ'απ'το φως του ηλιου.
του Δια κι αν ημουνα παιδι του γιου του Κρονου,ομως βασανα  620
ειχα απειρα.επειδη σε παρα πολυ κατωτερο σε λαμψη
ημουν δουλος,αυτος σε μενα βαριους διεταζε να εκτελεσω αθλους.
και καποτε εδω μ'εστειλε τον σκυλο να συρω.επειδη κανενας ακομ'αλλος
νομιζε απ'αυτον σ'εμενα δυσκολοτερος δεν ηταν αθλος.
αυτον εγω ανεβασα κι εφερα απ'τον Αδη.
ο Ερμης μ'επεμψε βοηθεια κι η Αθηνα με τα λαμπερα ματια''
ετσι σαν ειπ'αυτος αμεσως πηγε στο παλατι Αδη μεσα να μπει, 627
.
.
.

Οδυσσεας-Odysseas-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΜΕΡΙΚΕΣ  ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ ΣΤΗΝ ΙΛΙΑΔΑ ΤΟΥ ΟΜΗΡΟΥ
-μεταφραση και σχολια χ.ν.κουβελης

 [Αναφερεται η περιοχη κυριαρχιας του Οδυσσεα και με ποσα καραβια πηγε στη Τροια]
ραψωδια Β',στιχοι 631-637
Αὐτὰρ Ὀδυσσεὺς ἦγε Κεφαλλῆνας μεγαθύμους,
οἵ ῥ᾽ Ἰθάκην εἶχον καὶ Νήριτον εἰνοσίφυλλον
καὶ Κροκύλει᾽ ἐνέμοντο καὶ Αἰγίλιπα τρηχεῖαν,
οἵ τε Ζάκυνθον ἔχον ἠδ᾽ οἳ Σάμον ἀμφενέμοντο,
οἵ τ᾽ ἤπειρον ἔχον ἠδ᾽ ἀντιπέραι᾽ ἐνέμοντο·               635
τῶν μὲν Ὀδυσσεὺς ἦρχε Διὶ μῆτιν ἀτάλαντος·
τῷ δ᾽ ἅμα νῆες ἕποντο δυώδεκα μιλτοπάρῃοι

κι ο Οδυσσεας οδηγουσε τους μεγαλοψυχους Κεφαλληνες
που την Ιθακη ειχαν και το Νηριτο με τα δεντρα που τα φυλλα τρεμουν
και την Κροκυλεια μοιραζονταν και την  τραχεια Αιγιλιπα
που και την Ζακυνθο ειχαν και την Σαμον γυρω μοιραζονταν
που και την στερια ειχαν και τ'αντιπερα μοιραζονταν. 635
αυτων ο Οδυσσεας ηταν αρχηγος στου Δια τη σοφια ισοζυγιαζονταν.
μ'αυτον μαζι καραβια ακολουθουσαν δωδεκα κοκκινοπλευρα
.
[Ο Οδυσσεας συνοδευει την Χρυσηιδα στην επιστροφη στον πατερα της]
ραψωδια Α',στιχοι 308-311
Ἀτρεΐδης δ᾿ ἄρα νῆα θοὴν ἅλαδὲ προέρυσσεν,
ἐν δ᾿ ἐρέτας ἔκρινεν ἐείκοσιν, ἐς δ᾿ ἑκατόμϐην
βῆσε θεῷ, ἀνὰ δὲ Χρυσηΐδα καλλιπάρῃον                   310
εἷσεν ἄγων· ἐν δ᾿ ἀρχὸς ἔϐη πολύμητις Ὀδυσσεύς.

τοτ'ο Ατρειδης καραβι γρηγορο στη θαλασσα ερριξε,
στα δε κουπια διαλεξε εικοσι,μεσα δε εκατο βοδια
φορτωσε στο θεο,πανω δε στο σκαφος την ομορφομαγουλη Χρυσηιδα 310
να καθισει εφερε.αρχηγος δε ανεβηκε ο πολυμηχανος Οδυσσεας
.
[Ο Αντιφος του Πριαμου αστοχωντας να χτυπησει με το δορι τον Τελαμωνιο
Αιαντα βρισκει και σκοτωνει τον Λευκο τον συντροφο του Οδυσσεα,ο Οδυσσεας
τοτε θυμωσε,θελησε να εκδικηθει και σκοτωνει τον Δημοφοωντα νοθο γιο του
Πριαμου]
ραψωδια Δ',στιχοι 496-504
στῆ δὲ μάλ᾽ ἐγγὺς ἰὼν καὶ ἀκόντισε δουρὶ φαεινῷ
ἀμφὶ ἓ παπτήνας· ὑπὸ δὲ Τρῶες κεκάδοντο
ἀνδρὸς ἀκοντίσσαντος· ὃ δ᾽ οὐχ ἅλιον βέλος ἧκεν,
ἀλλ᾽ υἱὸν Πριάμοιο νόθον βάλε Δημοκόωντα
ὅς οἱ Ἀβυδόθεν ἦλθε παρ᾽ ἵππων ὠκειάων. 500
Τόν ῥ᾽ Ὀδυσεὺς ἑτάροιο χολωσάμενος βάλε δουρὶ
κόρσην· ἣ δ᾽ ἑτέροιο διὰ κροτάφοιο πέρησεν
αἰχμὴ χαλκείη· τὸν δὲ σκότος ὄσσε κάλυψε,
δούπησεν δὲ πεσών, ἀράβησε δὲ τεύχε᾽ ἐπ᾽ αὐτῷ.

ηρθε και σταθηκε πολυ κοντα κι ακοντισε με δορι γυαλισμενο
γυρω καλα κοιτωντας.οι δε Τρωες υποχωρησαν
απ'τον αντρα π'ακοντισε.το δε βελος δεν πηγε χαμενο,
αλλα τον γιο του Πριαμου τον νοθο χτυπησε Δημοκοωντα
π'απ' την Αβυδο ηρθε με τ'αλογα τα γρηγορα.500
Αυτον λοιπον για τον συντροφο χολιασμενος χτυπησε με το δορι
στο πλαι του κεφαλιου,π'απ'την αλλη μερια μεσ'απ'τον κροταφο περασε
η χαλκινη αιχμη,αυτον δε το σκοτος στα ματια καλυψε.
γκντουπησε πεφτωντας,βροντηξαν δε τ'αρματα πανω σ'αυτον
.
[Η λεξη γκντουπησε ειναι ηχοποιητικη,απο τον ηχο γκντουπ που κανει οταν
πεφτει κατι,απο εκει και η λεξη γδουπος,χτυπος,βροντος,κροτος]
.
ραψωδια Ε',στιχοι 677-679
Ἔνθ᾽ ὅ γε Κοίρανον εἷλεν Ἀλάστορά τε Χρομίον τε
Ἄλκανδρόν θ᾽ Ἅλιόν τε Νοήμονά τε Πρύτανίν τε.
Καί νύ κ᾽ ἔτι πλέονας Λυκίων κτάνε δῖος Ὀδυσσεὺς 679

εκει αυτος λοιπον τον Κοιρανο πηρε και τον Αλαστορα και τον Χρομιο
και τον Αλκανδρο και τον Αλιο και τον Νοημονα και τον Πρυτανι
και τωρα ακομα πολλους απ΄τους Λυκιους θα σκοτωνε ο θεικος Οδυσσεας 679
.
[ο ερωδιος ηταν το αγαπημενο πουλι της Αθηνας και η εμφανιση του στον  Οδυσσεα
και τον Διομηδη,που με τον Διομηδη αντικατασκοπευουν τους Τρωες,δειχνει την ευνοια
της θεας]
ραψωδια Κ',στιχοι 274-277
τοῖσι δὲ δεξιὸν ἧκεν ἐρῳδιὸν ἐγγὺς ὁδοῖο
Παλλὰς Ἀθηναίη· τοὶ δ᾽ οὐκ ἴδον ὀφθαλμοῖσι        275
νύκτα δι᾽ ὀρφναίην, ἀλλὰ κλάγξαντος ἄκουσαν.
χαῖρε δὲ τῷ ὄρνιθ᾽ Ὀδυσεύς,

σ'αυτους δε στα δεξια εστειλε ερωδιο κοντα στο δρομο
η Παλλαδα Αθηνα.αυτοι δεν τον ειδαν στους οφθαλμους 275
στη νυχτα μεσα τη σκοτεινη,αλλα να σφυριζει ακουσαν.
χαρηκε δε με το πουλι ο Οδυσσεας,
.
[ο Οδυσσεας και ο Διομηδης συλλαμβανουν τον κατασκοπο των Τρωων τον Δολωνα,
τον ανακρινουν και μαθαινουν πως για βοηθεια των Τρωων ηρθε ο Θρακας βασιλιας
Ρησος με τ'αλογα του,τα πιο ομορφα τα πιο μεγαλα και τα πιο γρηγορα,
και απειλει πως του φτανει μια μερα μονο για να κατανικησει τον ελληνικο στρατο,
τοτε για τους Αχαιους υπαρχει μεγαλος κινδυνος αν περασει μια νυχτα και δεν τον
σκοτωσουν δεν θα μπορεσει κανεις να τον νικησει μετα ουτε ο Αιαντας ουτε κι αυτος
ο Αχιλλεας]
ραψωδια Ε',στιχοι 433-441
εἰ γὰρ δὴ μέματον Τρώων καταδῦναι ὅμιλον
Θρήϊκες οἷδ᾽ ἀπάνευθε νεήλυδες ἔσχατοι ἄλλων·
ἐν δέ σφιν ῾Ρῆσος βασιλεὺς πάϊς Ἠϊονῆος.  
τοῦ δὴ καλλίστους ἵππους ἴδον ἠδὲ μεγίστους·
λευκότεροι χιόνος, θείειν δ᾽ ἀνέμοισιν ὁμοῖοι·
ἅρμα δέ οἱ χρυσῷ τε καὶ ἀργύρῳ εὖ ἤσκηται·
τεύχεα δὲ χρύσεια πελώρια θαῦμα ἰδέσθαι
ἤλυθ᾽ ἔχων· τὰ μὲν οὔ τι καταθνητοῖσιν ἔοικεν  440  
ἄνδρεσσιν φορέειν, ἀλλ᾽ ἀθανάτοισι θεοῖσιν

αν λοιπον σκεφτεστε στων Τρωων να καταπεστε τον ομιλο
να οι Θρακες νεοφερμενοι πολυ μακρυα πισω απ'τους αλλους.
αναμεσα σ'αυτους ο Ρησος βασιλιας παιδι του Ηιονα.
αυτου τωρα τα πιο ομορφ'αλογα ειδα και τα πιο μεγαλα.
λευκοτερα απ'το χιονι,τρεχουν δε στους ανεμους ομοια.
τ'αρμα δε και με χρυσο και μ'ασημι καλα ειργασμενο .
μ'αρματα δε χρυσα πελωρια θαυμα να τα βλεπεις
ηρθ'εχοντας.τετοια σε κανεναν απ'τους θνητους δεν ταιριαζει 440
αντρες να φορουν,αλλα στους αθανατους θεους.
.
.
.

Σιμοεισιος Ανθεμιδης-Ομηρου Ιλιαδα-ραψωδια Δ-στιχοι 470-489-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΑΝΘΕΜΙΔΗΣ ΣΙΜΟΕΙΣΙΟΣ
[Ομηρου Ιλιαδα-ραψωδια Δ'-στιχοι 470-489]
μεταφραση χ.ν.κουβελης

Ὣς τὸν μὲν λίπε θυμός,ἐπ' αὐτῷ δ' ἔργον ἐτύχθη        470
ἀργαλέον Τρώων καὶ Ἀχαιῶν· οἳ δὲ λύκοι ὣς
ἀλλήλοις ἐπόρουσαν, ἀνὴρ δ' ἄνδρ' ἐδνοπάλιζεν.
Ἔνθ' ἔβαλ' Ἀνθεμίωνος υἱὸν Τελαμώνιος Αἴας
ἠΐθεον θαλερὸν Σιμοείσιον, ὅν ποτε μήτηρ
Ἴδηθεν κατιοῦσα παρ' ὄχθῃσιν Σιμόεντος
γείνατ', ἐπεί ῥα τοκεῦσιν ἅμ' ἕσπετο μῆλα ἰδέσθαι·
τοὔνεκά μιν κάλεον Σιμοείσιον· οὐδὲ τοκεῦσι
θρέπτρα φίλοις ἀπέδωκε, μινυνθάδιος δέ οἱ αἰὼν
ἔπλεθ' ὑπ' Αἴαντος μεγαθύμου δουρὶ δαμέντι.
πρῶτον γάρ μιν ἰόντα βάλε στῆθος παρὰ μαζὸν        480
δεξιόν· ἀντικρὺ δὲ δι' ὤμου χάλκεον ἔγχος
ἦλθεν· ὃ δ' ἐν κονίῃσι χαμαὶ πέσεν αἴγειρος ὣς
ἥ ῥά τ' ἐν εἱαμενῇ ἕλεος μεγάλοιο πεφύκει
λείη, ἀτάρ τέ οἱ ὄζοι ἐπ' ἀκροτάτῃ πεφύασι·
τὴν μέν θ' ἁρματοπηγὸς ἀνὴρ αἴθωνι σιδήρῳ
ἐξέταμ', ὄφρα ἴτυν κάμψῃ περικαλλέϊ δίφρῳ·
ἣ μέν τ' ἀζομένη κεῖται ποταμοῖο παρ' ὄχθας.
τοῖον ἄρ' Ἀνθεμίδην Σιμοείσιον ἐξενάριξεν
Αἴας διογενής·

ετσι τον[Ελεφηνορα]εγκατελειψε η ψυχη.πανω σ'αυτον μαχη εγινε 470
ολεθρια Τρωων κι Αχαιων,αυτοι σαν λυκοι
οι με στους δε κατεπεφταν,αντρας αντρα αρπαζε βιαια.
εκει χτυπησε τ'Ανθεμιωνα το γιο ο Τελαμωνιος Αιαντας
τ'ανυπαντρο παλικαρι Σιμοεισιον,που καποτε η μανα
απ'την Ιδη κατεβαινοντας σιμα στις οχθες του Σιμοεντα
γεννησε,οταν με τους γονεις μαζι τα προβατα φυλαγε.
γι'αυτο το λογο αυτον καλουσαν Σιμοεισιο.ουτε στους γονεις
τα θροφεια στους αγαπημενους απεδωσε,ολιγοζωος στα χρονια
υπηρξε απ'τ'Αιαντα τ'αφοβου στη καρδια το δορι δαμασθηκε.
οταν πρωτος εφτασε τον χτυπησε στο στηθος διπλα στο βυζι 480
το δεξιο.αντικρυ μεσ'απ'τον ωμο το χαλκινο κονταρι
ηρθε.αυτος δεν στις σκονες καταχαμα επεσε σαν λευκα
π'αφου σε λιβαδι ελους μεγαλου εχει φυτρωσει
γυαλιστερη,και κλωνoi στη κορυφη της φυτρωνουν.
αυτη αρματοποιος αντρας με λαμπερο σιδερο
κοβει,για να σε τροχο καμψει σε πανεμορφο αρμα.
κι αυτη ξεραμενη κειται στου ποταμου σιμα τις οχθες.
ετσ'ομοια λοιπον τον Ανθεμιδην Σιμοεισιον γυμνωσε απ'οπλα
ο θεικος Αιαντας
.
.
.

Γλαυκος του Ιππολοχου Τρωας και Διομηδης του Τυδεα Αχαιος -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΕΠΙΚΑ  ΣΧΟΛΙΑ ΠΑΝΩ ΣΕ ΟΜΗΡΙΚΟΥΣ ΣΤΙΧΟΥΣ  ΤΗΣ ΡΑΨΩΔΙΑΣ Ζ' ΤΗΣ ΙΛΙΑΔΑΣ
ΣΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΑΧΑΙΟΥ ΤΥΔΕΙΔΗ ΔΙΟΜΗΔΗ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΩΑ ΓΛΑΥΚΟ
ΤΟΥ ΙΠΠΟΛΟΧΟΥ
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]

τον ειδε ξαφνικα μπροστα του ο Τυδειδης Διομηδης τον αντρειο Γλαυκο
''ποιος εισαι;αν εισαι ανθρωπος στασου αντιπαλος απεναντι μου ισομαχος
αν ομως εισαι καποιος θεος,με τους θεους δεν τα βανω υβρις ειν'αυτο''
κι εκεινος του'πε τοτε με λογια που σαν πουλια φτερωτα ητανε
'''την Εφυρα την Κορινθο γεννια απ'τον Σισυφο και παιδι αυτου ο Γλαυκος
κι αυτου παιδι ο Βελλεροφοντης που βασανα τραβηξε πολλα σαν η Αντεια
τον ερωτευτηκε του βασιλια Προιτου η γυναικα κι εκεινος δεν την θελησε
και τοτε εκεινη ψευτικε στον βασιλια πως εκεινος την ατιμασε
κι ο βασιλιας τον εστειλε με σηματα λυγρα στον πεθερο του στη Λυκια
στα ρεματα του Ξανθου να τον ξεκανει εκει περα εκεινος
κι οταν εφτασε και του'δειξε τα σηματα εκεινος τον εστειλε να σκοτωσει την Χιμαιρα
που'ταν μπροστα λιονταρι και πισω δρακοντας φιδι και ξεφυσουσε φωτια
και καυτερο καπνο απ'το φικαλεο στομα της κι απ'τα ρουθουνια
κι υστερα να πολεμησει τους κυδαλιμους ισχυρους Σολυμους
και τριτο τις αντρομαχες ἀντιανείρας Αμαζονες να μαχευτει
και με λοχο αριστων του'στεισ`ενεδρα ξαφνικα να του ριχτει
και σαν νικητης απ'ολ'αυτα γυρισε τον παντρεψε με τη κορη του
και του'δωκε καρπερο περιβολι κι ευφορο φαρδυ χωραφι
κι αμπελι καλο να'χει να γλυκογευεται καρπους και χυμο
κι αυτη Ἴσανδρόν τε καὶ Ἱππόλοχον καὶ Λαοδάμειαν γεννησε 197
ομως αυτον τον εχθρευτηκαν οι θεοι και σαλεψ' ο νους του
και πλανιονταν στον ερημο Ἀλήϊον τοπο μακρυα απ'ανθρωπων κατοικιες
εγω απ'αυτον περιφανευομαι πως ειμαι τον γενναιο Βελλεροφοντη
γεννημα του παιδιου του Ιππολοχου  ''
ετσ'ειπε κι ως ακουσε τα λογια αυτα ο Διομηδης του Τυδεα
ἔγχος μὲν κατέπηξεν ἐπὶ χθονὶ πουλυβοτείρῃ 213
το κονταρι εμπηξε  στη γη που πολλους θρεφει και του'πε
με λογια που σαν πουλια φτερωτα ητανε
ἦ ῥά νύ μοι ξεῖνος πατρώϊός ἐσσι παλαιός·
Οἰνεὺς γάρ ποτε δῖος ἀμύμονα Βελλεροφόντην
ξείνισ' ἐνὶ μεγάροισιν ἐείκοσιν ἤματ' ἐρύξας·
οἳ δὲ καὶ ἀλλήλοισι πόρον ξεινήϊα καλά·
Οἰνεὺς μὲν ζωστῆρα δίδου φοίνικι φαεινόν,
Βελλεροφόντης δὲ χρύσεον δέπας ἀμφικύπελλον        220
καί μιν ἐγὼ κατέλειπον ἰὼν ἐν δώμασ' ἐμοῖσι.
''εσυ μου'σαι τωρα φιλος απο φιλοξενια πατρογονικος παλιος
αφου ο Οινεας καποτε τον θεικο αμεμπτο Βελλεροφοντη
φιλοξενηξε στα μεγαρα εικοσι μερες κρατωντας.
κι αυτοι ο ενας στον αλλον προσφεραν δωρα φιλοξενιας καλα
ο Οινεας ζωστηρα εδωσε κοκκινη φοινικια λαμπρη
ο Βελλερεφοντης χρυσο ποτηρι με γυρω δυο λαβες 220
κι αυτο εγω αφησα φευγοντας στα παλατια μου''
κι αφου οι δυο αντρειοι πολεμιστες γνωρισθηκαν κι ευχαριστηθηκαν
στη καρδια για τον παλιο πατρογονικο δεσμο σαν φιλοι εδωσαν
τα χερια κι οχι αντιπαλοι εχθροι να εξολοθρεψει ο ενας τον αλλον
ὃς πρὸς Τυδεΐδην Διομήδεα τεύχε' ἄμειβε 235
χρύσεα χαλκείων, ἑκατόμβοι' ἐννεαβοίων.
κι ο Γλαυκος με τον Τυδειδη Διομηδη ανταλλαξε αρματα 235
χρυσα με χαλκινα,εκατο βοδιων με εννια βοδιων
και τοτε μεσα τους εννοησαν καλα τον αφευκτο λογο τον αληθινο
οἵη περ φύλλων γενεὴ τοίη δὲ καὶ ἀνδρῶν. 146
φύλλα τὰ μέν τ' ἄνεμος χαμάδις χέει, ἄλλα δέ θ' ὕλη
τηλεθόωσα φύει, ἔαρος δ' ἐπιγίγνεται ὥρη·
ὣς ἀνδρῶν γενεὴ ἣ μὲν φύει ἣ δ' ἀπολήγει.
''οποια των φυλλων η γεννια τετοια και των ανθρωπων  146
τα φυλλα μεν αλλα ο ανεμος κατω ριχνει,αλλα δε το δεντρο
το θαλερο φυτρωνει,οταν της ανοιξης ερχεται η ωρα,
σαν των ανθρωπων τη γενια η μια φυτρωνει η δ'αλλη τελειωνει''
.
.
.

Ωραια Ελενη-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Η ΟΥ ΝΕΜΕΣΙΣ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ
[Ομηρου Ιλιαδα,ραψωδια Γ',στιχοι 139-160]
μεταφραση χ.ν.κουβελης

τα πορτοκαλια στο κηπο αυτη την εποχη φιαλες γευστικου
χυμου ,τα βλεπει ν'αναδευονται και στην πιο παραμικρη αναπνοη
του αερα,
μια φωνη πεταξε σαν πουλι λαμπερο φως,
στον καθρεφτη ενα κενο,πισω στη καρεκλα το λεπτο πεπλο
και στο τραπεζι η χρυση μασκα,ενα πουλι τσιμπολογαει τα ματια της,
εκει που ειναι στη πραγματικοτητα οι βολβοι της,σε ποια ιστορια
ανθισαν και μαραθηκαν,
κοιταζει τα χερια της,δυο ατελειωτες σειρες γεγονοτων,
αυτο εγινε,τοτε,σ'εκεινο το μερος,ηταν αυτη η' θεατης η' ξενη,
η' ενα ειδωλο,οπως τωρα,
γιατι μυριζουν τα πορτοκαλια;
τι σημαινει αυτη η απεραντη γαληνη;πως να'ναι η αιωνιοτητα;
ο κυκλος ενος λαμπερου πουλιου τρεμει τον ισκιο του στον απεναντι
ασπρισμενο τοιχο,μεχρι χθες ηταν οι εργατες και δουλευαν,εφυγαν,
σημερα δεν ηταν,
τι ευτυχια να παρατηρεις τους ανθρωπους,να τους βλεπεις,ολοκληρους,
που ειναι οταν δεν τους βλεπεις;
κοιταξε την εικονα της,ποια ειναι;
μεγαλα ματια αυτια σαν κοχυλια μαλλια σγουρα σαν σερπαντινες αποκριας,
οταν κανει βολτα με το ποδηλατο στη παραλια ανεμιζουν στο δροσερο
αερακι,
φορεσε τη χρυση μασκα,πρωτα μπροστα στον καθρεφτη κι επειτα μεσα
στο κηπο προβαρε τα λογια της
στιχοι 139-160 απο την ραψωδια Γ',
εκανε ενα δυο λαθη,καποιες λεξεις δεν θυμηθηκε,ακομα πρεπει
να διορθωσει την εκφραση της,και την κινηση της να προσεξει,
αυτη την ωρα της δυσης του ηλιου
τα πορτοκαλια γυαλιζαν χρυσα,
.
Ὣς εἰποῦσα θεὰ γλυκὺν ἵμερον ἔμβαλε θυμῷ
ἀνδρός τε προτέρου καὶ ἄστεος ἠδὲ τοκήων·        140
αὐτίκα δ' ἀργεννῇσι καλυψαμένη ὀθόνῃσιν
ὁρμᾶτ' ἐκ θαλάμοιο τέρεν κατὰ δάκρυ χέουσα
οὐκ οἴη, ἅμα τῇ γε καὶ ἀμφίπολοι δύ' ἕποντο,
Αἴθρη Πιτθῆος θυγάτηρ, Κλυμένη τε βοῶπις·
αἶψα δ' ἔπειθ' ἵκανον ὅθι Σκαιαὶ πύλαι ἦσαν.
Οἳ δ' ἀμφὶ Πρίαμον καὶ Πάνθοον ἠδὲ Θυμοίτην
Λάμπόν τε Κλυτίον θ' Ἱκετάονά τ' ὄζον Ἄρηος
Οὐκαλέγων τε καὶ Ἀντήνωρ πεπνυμένω ἄμφω
ἥατο δημογέροντες ἐπὶ Σκαιῇσι πύλῃσι,
γήραϊ δὴ πολέμοιο πεπαυμένοι, ἀλλ' ἀγορηταὶ        150
ἐσθλοί, τεττίγεσσιν ἐοικότες οἵ τε καθ' ὕλην
δενδρέῳ ἐφεζόμενοι ὄπα λειριόεσσαν ἱεῖσι·
τοῖοι ἄρα Τρώων ἡγήτορες ἧντ' ἐπὶ πύργῳ.
οἳ δ' ὡς οὖν εἴδονθ' Ἑλένην ἐπὶ πύργον ἰοῦσαν,
ἦκα πρὸς ἀλλήλους ἔπεα πτερόεντ' ἀγόρευον·
οὐ νέμεσις Τρῶας καὶ ἐϋκνήμιδας Ἀχαιοὺς
τοιῇδ' ἀμφὶ γυναικὶ πολὺν χρόνον ἄλγεα πάσχειν·
αἰνῶς ἀθανάτῃσι θεῇς εἰς ὦπα ἔοικεν·
ἀλλὰ καὶ ὧς τοίη περ ἐοῦσ' ἐν νηυσὶ νεέσθω,
μηδ' ἡμῖν τεκέεσσί τ' ὀπίσσω πῆμα λίποιτο.        160
.
ετσι λεγοντας η θεα γλυκια νοσταλγια εβαλε στη καρδια
και για τον πρωτον αντρα και τη πολη κι ακομα τους γονεις 140
τοτ' αφου μ'ασπρο λαμπρο καλυφτηκε λεπτο πεπλο
ορμησ'εξω απ'τη καμαρα τρυφερο κατω δακρυ χυνοντας
οχι μοναχη,μαζι μ'αυτη και δυο περαστεκαμενες ακολουθουσαν
η Αιθρα του Πιτθεα η θυγατερα κι η Κλυμενη με τα μεγαλα σα βοδιου ματια
γρηγορα επειτα εφτασαν οπου οι Σκαιες πυλες ησαν
αυτοι γυρω απ'τον Πριαμο και τον Πανθοο και τον Θυμοιτη
και τον Λαμπο και τον Κλυτια και τον Ικεταονα τον βλαστο τ'Αρη
κι ο Ουκαλεγων κι ο Αντηνωρας συνετοι στο μυαλο κι οι δυο
καθονταν δημογεροντες πανω στις Σκαιες πυλες
απ'τα γηρατεια στο πολεμο ηταν παυμενοι,αλλ'αγορητες 150
εξοχοι,στα τζιτζικια μοιαζοντας που και μεσα στο δασος
στα δεντρα καθισμενοι φωνη απαλη σαν τον κρινο βγαζουν
τετοιοι λοιπον των Τρωων ηγητορες καθονταν πανω στον πυργο.
αυτοι δε μολις ειδαν την Ελενη πανω στον πυργο να'ρχεται
σιγανα ο ενας προς τον αλλον λογια φτερωτα απηυθυναν.
δεν ειναι θεικη τιμωρια που Τρωες και ευκνημιδες Αχαιοι
για τετοια ξεχωριστη γυναικα πολυ καιρο βασανα υποφερουν
φοβερα στις αθανατες θεες στην οψη μοιαζει.
αλλα και ετσι τετοια αν ειναι στα καραβια ν'ανεβει
μητε σε μας και στα τεκνα πισω πληγη να μεινει 160
.
.
.

αρχαικο-σε λαμαρινα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ιολη Ευρυπιδη-σε λαμαρινα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΙΟΛΗΣ ΕΥΡΥΠΙΔΗ-χ.ν.κουβελης

Όμηρου Ιλιάδα-ραψωδια Β-στιχοι 729-733
Ομηρου Οδύσσεια-ραψωδια φ-στιχοι 13-41,ραψωδια θ-στιχοι 223-228
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]
.
Όμηρου Ιλιάδα-ραψωδια Β-στιχοι 729-733]
Οἳ δ' εἶχον Τρίκκην καὶ Ἰθώμην κλωμακόεσσαν,
οἵ τ' ἔχον Οἰχαλίην πόλιν Εὐρύτου Οἰχαλιῆος,
τῶν αὖθ' ἡγείσθην Ἀσκληπιοῦ δύο παῖδε
ἰητῆρ' ἀγαθὼ Ποδαλείριος ἠδὲ Μαχάων·
τοῖς δὲ τριήκοντα γλαφυραὶ νέες ἐστιχόωντο.

αυτοι'χαν την Τρικκη και την πετρωδη Ιθωμη
κι αυτοι'χαν την Οιχαλια την πολι του Ευρυτου του Οιχαλια,
αυτων τοτε ηγουνταν του Ασκληπιου τα δυο παιδια
γιατροι αξιοι ο Ποδαλειριος και ο Μαχαων
σ'αυτους τριαντα κοιλα καραβια ακολουθουσαν με σειρα
,
[Ομηρου Οδύσσεια-ραψωδια φ-στιχοι 13-41]
δῶρα τά οἱ ξεῖνος Λακεδαίμονι δῶκε τυχήσας
Ἴφιτος Εὐρυτίδης, ἐπιείκελος ἀθανάτοισι.
τὼ δ' ἐν Μεσσήνῃ ξυμβλήτην ἀλλήλοιϊν
οἴκῳ ἐν Ὀρτιλόχοιο δαΐφρονος. ἦ τοι Ὀδυσσεὺς
ἦλθε μετὰ χρεῖος, τό ῥά οἱ πᾶς δῆμος ὄφελλε·
μῆλα γὰρ ἐξ Ἰθάκης Μεσσήνιοι ἄνδρες ἄειραν
νηυσὶ πολυκλήϊσι τριηκόσι' ἠδὲ νομῆας.
τῶν ἕνεκ' ἐξεσίην πολλὴν ὁδὸν ἦλθεν Ὀδυσσεύς,        20
παιδνὸς ἐών· πρὸ γὰρ ἧκε πατὴρ ἄλλοι τε γέροντες·
Ἴφιτος αὖθ' ἵππους διζήμενος, αἵ οἱ ὄλοντο
δώδεκα θήλειαι, ὑπὸ δ' ἡμίονοι ταλαεργοί·
αἳ δή οἱ καὶ ἔπειτα φόνος καὶ μοῖρα γένοντο,
ἐπεὶ δὴ Διὸς υἱὸν ἀφίκετο καρτερόθυμον,
φῶθ' Ἡρακλῆα, μεγάλων ἐπιίστορα ἔργων,
ὅς μιν ξεῖνον ἐόντα κατέκτανεν ᾧ ἐνὶ οἴκῳ,
σχέτλιος, οὐδὲ θεῶν ὄπιν αἰδέσατ' οὐδὲ τράπεζαν,
τὴν ἥν οἱ παρέθηκεν· ἔπειτα δὲ πέφνε καὶ αὐτόν,
ἵππους δ' αὐτὸς ἔχε κρατερώνυχας ἐν μεγάροισι.        30
τὰς ἐρέων Ὀδυσῆϊ συνήντετο, δῶκε δὲ τόξον,
τὸ πρὶν μὲν ἐφόρει μέγας Εὔρυτος, αὐτὰρ ὁ παιδὶ
κάλλιπ' ἀποθνῄσκων ἐν δώμασιν ὑψηλοῖσι.
τῷ δ' Ὀδυσεὺς ξίφος ὀξὺ καὶ ἄλκιμον ἔγχος ἔδωκεν,
ἀρχὴν ξεινοσύνης προσκηδέος· οὐδὲ τραπέζῃ
γνώτην ἀλλήλω· πρὶν γὰρ Διὸς υἱὸς ἔπεφνεν
Ἴφιτον Εὐρυτίδην, ἐπιείκελον ἀθανάτοισιν,
ὅς οἱ τόξον ἔδωκε. τὸ δ' οὔ ποτε δῖος Ὀδυσσεὺς
ἐρχόμενος πόλεμόνδε μελαινάων ἐπὶ νηῶν
ᾑρεῖτ', ἀλλ' αὐτοῦ μνῆμα ξείνοιο φίλοιο        40
κέσκετ' ἐνὶ μεγάροισι, φόρει δέ μιν ἧς ἐπὶ γαίης.

τα δωρ'αυτα σ'αυτον φιλος ξενιας στη Λακεδαιμονα ετυχε να δωσει
ο Ιφιτος του Ευρυτου,παρομοιος στους αθανατους,
που στη Μεσσηνη συναντησε'ο ενας τον αλλον
στο σπιτι του θαυμαστου Ορτιλοχου,οπου σ'αυτον ο Οδυσσεας
ηρθε για χρεος,επειδη σ'αυτον ολος ο δημος οφειλε
προβατα αφου απ'την Ιθακη Μεσσηνιοι αντρες αρπαξαν
στα καραβια τα πολυσκαρμα τριακοκια μαζι με τους βοσκους.
 γι'αυτα αποσταλθηκε πολυ δρομο να'ρθει ο Οδυσσεας 20
παιδι οντας,προς τα κει λοιπον τον εστειλε ο πατερας κι οι αλλοι γεροντες
κι ο Ιφιτος παλι αλογα ζητουσε να βρει,αυτα σ'αυτον χαθηκαν
δωδεκα θηλυκα,μ'ανθεκτικα μουλαρια να βυζαινουν.
αυτες τοτε σ'αυτον επειτα και φονος και μοιρα εγιναν
οταν τοτε στου Δια το γιο εφτασε τον οξυθυμο,
τον λαμπρο Ηρακλη,μεγαλων εμπειρο γνωστη εργων
αυτος αυτον ξενον οντα σκοτωσε ενω ηταν στο σπιτι ,
ο ολεθριος,ουτε των θεων την εκδικηση ντραπηκε ουτε το τραπεζι
αυτο που σ'αυτον παραθεσε.επειτα δ'εφονευσε κι αυτον,
και τις φοραδες αυτος κρατησε με τις δυνατες οπλες στα μεγαρα 30
αυτες ζητωντας με τον Οδυσεα συναντηθηκε,του'δωκε δε τοξο,
που πριν κατειχε ο μεγας Ευρυτος,αλλα στο παιδι
καταλλειπε αποθνησκωντας στα δωματα τα ψηλα.
σ'αυτον δε ο Οδυσεας ξιφος οξυ και ισχυρο κονταρι εδωκε,
αρχη φιλοξενιας στενης συγγενειας.ουτε σε τραπεζι
γνωρισ'ο ενας τον αλλον,γιατι πριν ο γιος του Δια εφονευσε
τον Ιφιτο υου Ευρυτου,παρομοιον στους αθανατους,
αυτος που σ'αυτον τοξο εδωκε,αυτο δε ουδεποτε ο θεικος Οδυσσεας
πηγαινοντας για πολεμο στα μελανα πανω τα καραβια
επαιρνε,αλλ'αυτου μνημα στον φιλο της ξενιας τον αγαπητο 40
αφηνε να'ναι στα μεγαρα,το'φορουσε δε αυτος στη γη του
.
 (Ομηρου Οδύσσεια-ραψωδια Θ-στιχοι 223 -228)
ἀνδράσι δὲ προτέροισιν ἐριζέμεν οὐκ ἐθελήσω,
οὔθ' Ἡρακλῆϊ οὔτ' Εὐρύτῳ Οἰχαλιῆϊ,
οἵ ῥα καὶ ἀθανάτοισιν ἐρίζεσκον περὶ τόξων.
τῶ ῥα καὶ αἶψ' ἔθανεν μέγας Εὔρυτος οὐδ' ἐπὶ γῆρας
ἵκετ' ἐνὶ μεγάροισι· χολωσάμενος γὰρ Ἀπόλλων
ἔκτανεν, οὕνεκά μιν προκαλίζετο τοξάζεσθαι.

στους αντρες δε στους προτερους να'ρθω σ'εριδα δεν θα'θελα
ουτε με τον Ηρακλη ουτε με τον Ευρυτο της Οιχαλιας,
αυτοι βεβαια και με τους αθανατους εριζαν περι τοξων
γι'αυτο βεβαια και γρηγορα πεθανεν ο μεγας Ευρυτος ουδ'εις γηρας
εφτασε να'ναι στα μεγαρα.γιατι χολιασμενος ο Απολλων
τον σκοτωσε,επειδη αυτον προκαλουσε να τοξευσει
.
.
ΙΟΛΗ ΕΥΡΥΠΙΔΗ-χ.ν.κουβελης

''ενα πραγμα''
σκεφτεται πως ειναι ενα πραγμα
''ενα πραγμα ο ανθρωπος''
εδω στη Τραχινα
απο την Οιχαλια οιχομαι αλος
εκει τους εσφαξε ολους ο Ηρακλης
πατερα αδερφια ''κι εμενα μ'αρπαξε χωρις να θελω''
ιερη μανια τρελλα τον επιασε οπως τοτε με τα παιδια του
''τι φταιω εγω'' τωρα που ολα συνετελλεσθηκαν
και το δηλητηριο του Νεσσου του ποτισε το κορμι
και τον εκαψε κι η ευγενικη Δηιανειρα χαθηκε απ'εαυτου της
''τωρα γυναικα του Υλλου''ρημαγμενη μεσα στους καθρεφτες της μνημης
''ο αδελφος μου ο Ιφιτος''να ψαχνει τις χαμενες φοραδες
μεσα στους στιχους 13-41 της ραψωδια φ' της  Οδυσσειας του Ομηρου
ενας ολοκληρος ζωντανος ανθρωπος
''εγω ανθρωπος μεσα στα διχτια της ιστοριας αλλων ανθρωπων''
.
.
.

Οδυσσεια Ομηρου εκδοση 1504


[Ομηρου Οδυσσεια,ραψωδια μ',στιχοι 73-79]
οἱ δὲ δύω σκόπελοι ὁ μὲν οὐρανὸν εὐρὺν ἱκάνει
ὀξείῃ κορυφῇ, νεφέλη δέ μιν ἀμφιβέβηκε
κυανέη: τὸ μὲν οὔ ποτ' ἐρωεῖ, οὐδέ ποτ' αἴθρη 75
κείνου ἔχει κορυφὴν οὔτ' ἐν θέρει οὔτ' ἐν ὀπώρῃ.
οὐδέ κεν ἀμβαίη βροτὸς ἀνὴρ οὐ καταβαίη, 77
οὐδ' εἴ οἱ χεῖρές τε ἐείκοσι καὶ πόδες εἶεν:
πέτρη γὰρ λίς ἐστι, περιξεστῇ ἐϊκυῖα.

[μεταφραση χ.ν.κουβελης]
εκει'ναι δυο σκοπελοι,στον πλατυ ουρανο ο ενας φτανει
μ'οξεια κορυφη,και με συνεφο ολουθε σκεπασμενος
μαυρο,κι ουτε ποτε αυτο σκορπα κι ουτε ποτε καθαριζει 75
κεινου κραταει τη κορυφη ουτ'αν ειν' στο θερος ουτ'αν στο φθινοπωρη
κι ουτε ν'ανεβει θνητος ανθρωπος μπορει κι ουτε να κατεβει 77
ουτε κι αν χερια εικοσι και ποδια ειχε
γιατ' ειναι η πετρα λεια,ολοξυστη να'ναι μοιαζει
.
,
[Ομηρου Οδυσσεια,ραψωδια μ' ,στιχοι 108-110]
ἀλλὰ μάλα Σκύλλης σκοπέλῳ πεπλημένος ὦκα
νῆα παρὲξ ἐλάαν, ἐπεὶ ἦ πολὺ φέρτερόν ἐστιν
ἓξ ἑτάρους ἐν νηὶ ποθήμεναι ἢ ἅμα πάντας. 110

[μεταφραση-χ.ν.κουβελης]
αλλα πολυ κοντα στης Σκυλλας το σκοπελο πλησιασε γοργα
το καραβι περα να κωπηλατησεις,επειδη πολυ καλλιτερο ειναι
εξι συντροφοι στο καραβι να ρουφηχτουν παρα μαζι ολοι 110

.
[Ομηρου Οδυσσεια,ραψωδια ι' ,στιχοι 39-61]
Ἰλιόθεν με φέρων ἄνεμος Κικόνεσσι πέλασσεν,
Ἰσμάρῳ· ἔνθα δ' ἐγὼ πόλιν ἔπραθον, ὤλεσα δ' αὐτούς.    40
ἐκ πόλιος δ' ἀλόχους καὶ κτήματα πολλὰ λαβόντες
δασσάμεθ', ὡς μή τίς μοι ἀτεμβόμενος κίοι ἴσης.
ἔνθ' ἦ τοι μὲν ἐγὼ διερῷ ποδὶ φευγέμεν ἡμέας
ἠνώγεα, τοὶ δὲ μέγα νήπιοι οὐκ ἐπίθοντο.
ἔνθα δὲ πολλὸν μὲν μέθυ πίνετο, πολλὰ δὲ μῆλα
ἔσφαζον παρὰ θῖνα καὶ εἰλίποδας ἕλικας βοῦς.
τόφρα δ' ἄρ' οἰχόμενοι Κίκονες Κικόνεσσι γεγώνευν,
οἵ σφιν γείτονες ἦσαν, ἅμα πλέονες καὶ ἀρείους,
ἤπειρον ναίοντες, ἐπιστάμενοι μὲν ἀφ' ἵππων
ἀνδράσι μάρνασθαι καὶ ὅθι χρὴ πεζὸν ἐόντα.    50
ἦλθον ἔπειθ', ὅσα φύλλα καὶ ἄνθεα γίνεται ὥρῃ,
ἠέριοι· τότε δή ῥα κακὴ Διὸς αἶσα παρέστη
ἡμῖν αἰνομόροισιν, ἵν' ἄλγεα πολλὰ πάθοιμεν.
στησάμενοι δ' ἐμάχοντο μάχην παρὰ νηυσὶ θοῇσι,
βάλλον δ' ἀλλήλους χαλκήρεσιν ἐγχείῃσιν.
ὄφρα μὲν ἠὼς ἦν καὶ ἀέξετο ἱερὸν ἦμαρ,
τόφρα δ' ἀλεξόμενοι μένομεν πλέονάς περ ἐόντας·
ἦμος δ' ἠέλιος μετενίσετο βουλυτόνδε,
καὶ τότε δὴ Κίκονες κλῖναν δαμάσαντες Ἀχαιούς.
ἓξ δ' ἀφ' ἑκάστης νηὸς ἐϋκνήμιδες ἑταῖροι    60
ὤλονθ'· οἱ δ' ἄλλοι φύγομεν θάνατόν τε μόρον τε.

[μεταφραση χ.ν.κουβελης]]
απ'το Ιλιο φερνοντας με ο  ανεμος στους Κικονες με πεταξε
στην Ισμαρω,οπ'εγω τη πολη πατηξα κι αυτους αφανισα 40
απ'τη πολη και γυναικας και πολλα αγαθα αρπαζοντας
τα μοιραστηκαμε,κανεις να μην με κατακρινει πως δεν τα'θεσα ισα,
τοτ'εγω να σηκωσουμε τα ποδι μας να φευγουμε απο'κει
συμβουλευα,αυτοι παρα πολυ μωροι δεν πειθονταν
οπου πολυ κρασι πινοντας μεθουσαν,πολλα δ'αρνια
εσφαζαν σ'ακρογυαλι και τα χορευτικα στο βαδισμα βοδια,
εν τω μεταξυ πηγαν οι Κικονες στους Κικονες και φωναξαν
που σ'αυτους γειτονες ησαν,και πιο πολλοι και πιο αντρειοι,
πο'μεναν στη στερια,ξεροντας απ'τ'αλογα
στους αντρες να μαχονται κι αν χρειαστει και πεζοι να'ναι 50
και τοτε ηρθαν,ωσα τα φυλλα και τ'ανθια που γινονται στην ωρα τους,,
στην αχλυ το ξημερωμα,τοτε κακη μοιρα του Δια επεσε πανω
σε μας τους καταδικασμενους,για να πολλα βασανα να παθουμε,
στηθηκαν κι εμαχονταν κοντα στα γρηγορα καραβια
πετουσαν οι μεν εδω στους δε εκει τα χαλκινα κονταρια ,
οσ'αυγη  ητανε κι αυξανε η μερα
ως τοτε τους αντικρουσαμε αν και περσοτεροι ηταν
ομως ο ηλιος οταν εφτασε και λυνουνε  τα βοδια
τοτε κι οι Κικονες απωθησαν τους Αχαιους νικωντες,
εξη απο καθε καραβι με τις καλες περικνημιδες συντροφοι 60
χαθηκαν,οι αλλοι φυγαμε και το θανατο και τη μαυρη μοιρα
.
.
καὶ τότε δὴ χρύσεια πατὴρ ἐτίταινε τάλαντα,
ἐν δ᾽ ἐτίθει δύο κῆρε τανηλεγέος θανάτοιο, 210
τὴν μὲν Ἀχιλλῆος, τὴν δ᾽ Ἕκτορος ἱπποδάμοιο,
ἕλκε δὲ μέσσα λαβών· ῥέπε δ᾽ Ἕκτορος αἴσιμον ἦμαρ,
(Ομήρου Ιλιαδα ραψωδια Χ' στίχοι 209-212)

[μεταφραση χ.ν.κουβελης]
και τοτε τη χρυση ο πατερας τεντωσε ζυγαρια
κι εβαλε τις δυο μοιρες τ'οδυνηρου θανατου
τη μια τ'Αχιλλεα,την αλλη τ'Εχτορα του ιπποδαμαστη
τη τραβηξε τη μεση πιανοντας,κι εκλινε τ'Εχτορα η γραμμενη μερα
.
.
.

η κούρῃ ναυσικλειτοῖος Δύμαντος ὁμηλικίη Ναυσικάας,θυγάτηρος μεγαλήτορος Ἀλκινόοιο
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ομηρου Οδυσσεια ραψωδια ζ' στιχοι 13-24
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]

τοῦ μὲν ἔβη πρὸς δῶμα θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη,
νόστον Ὀδυσσῆϊ μεγαλήτορι μητιόωσα
βῆ δ' ἴμεν ἐς θάλαμον πολυδαίδαλον, ᾧ ἔνι κούρη
κοιμᾶτ' ἀθανάτῃσι φυὴν καὶ εἶδος ὁμοίη,
Ναυσικάα, θυγάτηρ μεγαλήτορος Ἀλκινόοιο,
πὰρ δὲ δύ' ἀμφίπολοι, Χαρίτων ἄπο κάλλος ἔχουσαι,
σταθμοῖϊν ἑκάτερθε· θύραι δ' ἐπέκειντο φαειναί.
ἡ δ' ἀνέμου ὡς πνοιὴ ἐπέσσυτο δέμνια κούρης,    20
στῆ δ' ἄρ' ὑπὲρ κεφαλῆς καί μιν πρὸς μῦθον ἔειπεν,
εἰδομένη κούρῃ ναυσικλειτοῖο Δύμαντος,
ἥ οἱ ὁμηλικίη μὲν ἔην, κεχάριστο δὲ θυμῷ.
τῇ μιν ἐεισαμένη προσέφη γλαυκῶπις Ἀθήνη

σ'αυτου[τ'Αλκινοου]μπηκε τ'ανακτορο η θεα με τα γυαλιστερα ματια Αθηνα,
το νοστο τ'Οδυσσεα του μεγαλοψυχου εχοντας στο νου
και μπηκ'αυτη σε περιτεχνο θαλαμο,οπ'ειναι κορη
και κοιμαται στους αθανατους σ'αναστημα κι οψη ομοια,
η Ναυσικα,θυγατερα του μεγαλοψυχου Αλκινοου,
και διπλα της δυο ακολουθες,απ'τις Χαριτες την ομορφια π'εχουν,
στους παρασταδες απ'τη μια κι απ'την αλλη μερια,κι ειν'οι λαμπρες πορτες κλειστες,
αυτη σαν τ'ανεμου τη πνοη ανατριχιασε τα σκεπασματα της κορης 20
και σταθηκε παν'στη κεφαλη της και σ'αυτη λογο ειπε,
ομοιασμενη στη κορη του δοξαστου ναυτικου Δυμαντα,
που σ'αυτη συνομηλικη ηταν,κι ευχαριστη στη καρδια.
σ'αυτην ομοιασμενη μιλησε η με τα γυαλιστερα ματια Αθηνα
.
.
.

Ναυσικάα,θυγάτηρ μεγαλήτορος Ἀλκινόοιο-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ομηρου Οδυσσεια ραψωδια ζ' στιχοι 127-138
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]

ὣς εἰπὼν θάμνων ὑπεδύσετο δῖος Ὀδυσσεύς,
ἐκ πυκινῆς δ' ὕλης πτόρθον κλάσε χειρὶ παχείῃ
φύλλων, ὡς ῥύσαιτο περὶ χροῒ μήδεα φωτός.
βῆ δ' ἴμεν ὥς τε λέων ὀρεσίτροφος, ἀλκὶ πεποιθώς, 130
ὅς τ' εἶσ' ὑόμενος καὶ ἀήμενος, ἐν δέ οἱ ὄσσε
δαίεται· αὐτὰρ ὁ βουσὶ μετέρχεται ἢ ὀΐεσσιν
ἠὲ μετ' ἀγροτέρας ἐλάφους· κέλεται δέ ἑ γαστὴρ
μήλων πειρήσοντα καὶ ἐς πυκινὸν δόμον ἐλθεῖν·
ὣς Ὀδυσεὺς κούρῃσιν ἐϋπλοκάμοισιν ἔμελλε
μείξεσθαι, γυμνός περ ἐών· χρειὼ γὰρ ἵκανε.
σμερδαλέος δ' αὐτῇσι φάνη κεκακωμένος ἅλμῃ,
τρέσσαν δ' ἄλλυδις ἄλλη ἐπ' ἠϊόνας προὐχούσας.

κι ετσι λεγωντας απ'τους θαμνους κατω βγηκε ο θειος Οδυσσεας,
απ'το πυκνο δασος βλασταρι εσπασε με το βαρυ του χερι
με φυλλα γεματο,και το'βαλε στο σωμα γυρω του να μην φανουν τα μελη,
βγηκε σαν λιονταρι ορεσιβιο,στη δυναμη του νιωθωντας σιγουρο,130
που'ναι δαρμενο απο βροχη κι αερα,και τα ματια του φωτια
εκαιγαν.και τοτ'αυτο σε βοδια χυμιζει η' σ'αρνια
η' και κατ'αγρια ελαφια.και τ'ωθει η κοιλια του
προβατα να ψαξει και σε γερο μαντρι να ερθει.
ετσ'ο Οδυσσεας στις ομορφομαλλες κορες ερχονταν
να σμιξει,αν κι ηταν γυμνος,επειδη τον εσπρωχνε αναγκη.
τρομερος σ'συτες φανηκε κακοδαρμενος αλμυρα,
τρεξαν αλλη απο'δω κι αλλη 'απο'κει στους οχτους να κρυφτουν.
.
.
.

Ερμιονη Ελενης Μενελαου-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ερμιονη Ελενης Μενελαου Αναμονη-χ.ν.κουβελης

Γαμος Ερμιονης της Ελενης και του Μενελαου
[Ομηρου Οδυσσεια ραψωδια δ' στιχοι 1-19]
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]

Οἱ δ' ἷξον κοίλην Λακεδαίμονα κητώεσσαν,
πρὸς δ' ἄρα δώματ' ἔλων Μενελάου κυδαλίμοιο.
τὸν δ' εὗρον δαινύντα γάμον πολλοῖσιν ἔτῃσιν
υἱέος ἠδὲ θυγατρὸς ἀμύμονος ᾧ ἐνὶ οἴκῳ.
τὴν μὲν Ἀχιλλῆος ῥηξήνορος υἱέϊ πέμπεν·
ἐν Τροίῃ γὰρ πρῶτον ὑπέσχετο καὶ κατένευσε
δωσέμεναι, τοῖσιν δὲ θεοὶ γάμον ἐξετέλειον·
τὴν ἄρ' ὅ γ' ἔνθ' ἵπποισι καὶ ἅρμασι πέμπε νέεσθαι
Μυρμιδόνων προτὶ ἄστυ περικλυτόν, οἷσιν ἄνασσεν.
υἱέϊ δὲ Σπάρτηθεν Ἀλέκτορος ἤγετο κούρην,    10
ὅς οἱ τηλύγετος γένετο κρατερὸς Μεγαπένθης
ἐκ δούλης· Ἑλένῃ δὲ θεοὶ γόνον οὐκέτ' ἔφαινον,
ἐπεὶ δὴ τὸ πρῶτον ἐγείνατο παῖδ' ἐρατεινήν,
Ἑρμιόνην, ἣ εἶδος ἔχε χρυσῆς Ἀφροδίτης.
ὣς οἱ μὲν δαίνυντο καθ' ὑψερεφὲς μέγα δῶμα
γείτονες ἠδὲ ἔται Μενελάου κυδαλίμοιο,
τερπόμενοι· μετὰ δέ σφιν ἐμέλπετο θεῖος ἀοιδὸς
φορμίζων· δοιὼ δὲ κυβιστητῆρε κατ' αὐτοὺς
μολπῆς ἐξάρχοντες ἐδίνευον κατὰ μέσσους.

[μεταφραση χ.ν.κουβελης]

αυτοι στη Λακεδαιμονα με τις βαθειες χαραδρες φτασαν,
και προς τ'ανακτορα τραβωντας του δοξαστου Μενελαου,
τον ηβραν να κανει τραπεζι γαμου με πολλους συγγενεις
του γιου και μαζι της αψεγαδιαστης θυγατερας μεσ'στο σπιτι,
αυτη στο γιο τ'ορμητικου Αχιλλεα με πομπη εστελνε,
αφου στη Τροια πρωτα την υποσχεθηκε και συναινεσε
να δωσει,σ'αυτους οι θεοι το γαμο ξετελειωναν,
αυτη εκει μ'αλογα κι αμαξια εστελνε με πομπη να μεινει
στων Μυρμιδονων τη φημισμενη πολι,που σ'αυτους βασιλευε.
στο γιο απ'τη Σπαρτη του Αλεκτορα εφερε τη κορη,10
αυτος εδω ο χαιδεμενος λεβεντης Μεγαπενθης εγινε
απο δουλα,στην Ελενη οι θεοι γονο δεν εφεραν στο φως
αφοτου πρωτα γεννησε παιδουλα χαριτωμενη,
την Ερμιονη,που την οψη της χρυσης ειχε Αφροδιτης .
ετσ'αυτοι τραπεζονονταν στο υψηλοροφο ανακτορο
οι γειτονες μαζι με τους συγγενεις του δοξαστου Μενελαου
τερπομενοι,και μ'αυτους τραγουδουσε θειος αοιδος
παιζοντας τη φορμιγγα,ενω δυο επιδεξιοι χορευτες απ'τον εαυτο τους
στο ρυθμο του τραγουδιου βγαινοντας μπροστα στροφογυριζαν στη μεση
.
.
ετσι γινηκαν οι γαμοι μου με τον Νεοπτολεμο,η θεληση του πατερα μου,υπακουσα,
η γνωμη της μητερας επιπολαια ως συνηθως δεν εισακουσθηκε,ο πατερας με ειχε
ταξει σ'αυτον για να παρουν τη πολη,ημουνα εννια χρονων οταν εφυγαν για κεινον
τον μακρινο πολεμο,πριν η μητερα ειχε φυγει μ'εκεινον τον ξενο ανθρωπο,εμενα μου
το κρυψαν,πως πηγε ταξιδι και γρηγορα θα γυρισει,εγω ομως ηξερα,παραμονευα εξω
απ'τη καμαρα της και κρυφακουγα τους ψιθυρους τους,την ζηλευα,ελεγαν πως της
εμοιαζα,η μητερα ηταν παρα πολυ ομορφη,οταν εφυγε κλειστηκα στον εαυτο μου,δεν
ηθελα να μιλησω σε κανεναν,ημουν ανεκφραστη,δεν ετρωγα,αδυνατησα πολυ,ανη-
συχουσαν για μενα,τις νυχτες δεν κοιμομουν,ξαγρυπνουσα,ακουγα καθαρα στ'αυτια
μου τα  λογια τους και τα πνιχτα γελια τους,φοβουμουν πως τρελλαθηκα,και μια μερα
ξυπνησα και δεν θυμομουν τιποτα,ολα ειχαν ξεχαστει,ετρωγα,γελουσα,επαιζα και
χαιρομουνα με τ'αλλα κοριτσι τις φιλες μου,μεγαλωσα κι εγινα αυτο που λενε
καλλικομος,καλλιπαρηος,λευκωλενος, τανυπεπλος,τοτε με ειδε μ'ερωτευθηκε και
μ'εκλεψε ο Ορεστης,τον αγαπησα κι εγω και παντρευτηκαμε κρυφα,οταν γυρισε ο πατερας
και θελησε να με παντρεψει με τον Νεοπτολεμο φοβηθηκα να του φανερωσω το γαμο μου
με τον Ορεστη,δεν ξερω,τον λυπηθηκα,ολ'αυτα που εγιναν με τη μανα τον πικραναν
πολυ,την ξαναφερε αλλα ποτε,το ξερω καλα,δεν την συγχωρεσε,τη μερα για τα ματια του
κοσμου ηταν ζευγαρι,αλλα τις νυχτες δεν κοιμοντουσαν μαζι στο κρεβατι,καποιοι κολακες
για να κερδισουν την ευνοια του,με θεσεις και αξιωματα,για τα συμφεροντα τους,πληρω-
σαν διαφορους αταλαντους ποιητες να γραψουν πως η Ελενη ποτε δεν πηγε στη Τροια,εκει
ηταν μοναχα το ειδωλο της,κι αυτη η ιδια ηταν σ'ενα νησι απεναντι απ'το Σουνιο,ενα
μακρονησι που το ονομασαν Ελενης Νησος,κι αλλοι εγραψαν πως πηγε στην Αιγυπττο,
εγω ποτε δεν τα πιστεψα αυτα τα παραμυθια,στην Τροια ηταν και μετα τη πτωση της
εφυγε με καποιο εραστη και πηγε σε κεινη τη Μακρονησο και μετα στην Αιγυπτο,ο
Νεοπτολεμος μετα το γαμο με πηρε με πολλα προικια και μ'εφερε στη Θεσσαλια στη
Φθια,στη Φθιωτιδα,εκει ειχε κι αλλη γυναικα,τη χηρα του Εχτορα την Αδρομαχη κι ειχε
κανει μαλιστα και παιδι μαζι της τον Μολοσσο,αυτης της Ανδρομαχης,οταν οι Ελληνες
μπηκαν μεσα στη πολη κρυμμενοι στη κοιλια τ'αλογου,της ειχε αρπαξει το γιο βρεφος
απ'τα χερια της τον Αστυανακτα και τον ειχε πεταξει πανω απ'τα τειχη κατω στα βραχια να
τσακιστει,ο Ορεστης δεν με παρατησε κι ας εγω τον προδωσα,ουτε με κατηγορησε,ποσο
δειλη ημουν,δεν επρεπε τοτε να  δεχτω εκεινο το γαμο,ποσο στεναχωρησα τον Ορεστη
μου,ο Ορεστης ηρθε στη Φθια,νοικιασε ενα σπιτι και βλεπομασταν κρυφα,δεν μπορουσα
χωρις αυτον ουτε κι αυτος χωρις εμενα,και μια μερα αποφασισαμε και φυγαμε,ο Ορεστης,
τ'ορκιζομαι,δεν πειραξε τον Νεοπτολεμο,αν και του αξιζε η τιμωρια,δεν τον δολοφονησε
αυτος,ηταν ατυχημα ο θανατος του, μας κυνηγησαν,εξουθενωμενους μας επιασαν στη
Θηβα ,μας πηγαν στην Αθηνα και μας δικασαν,εμενα μου βρηκαν ελαφρυντικα και με
αθωωσαν,τον Ορεστη ομως τον καταδικασαν τριαντα χρονια φυλακη,κλειστηκε στις
φυλακες στο Ναυπλιο,μου εγραφε τακτικα,πηγαινα και τον εβλεπα,του πηγαινα να δει και
το παιδι μας,τον Τισαμενο,παντα χαμογελαστος,οταν μ'εβλεπε αστραφτε το προσωπο
του,ηξερα πως ηταν στεναχωρημενος,αντι εγω να τον παρηγορω με παρηγορουσε εκεινος,
δεν τον προδωσα μ'αλλον αντρα κι ας με κοτσομπολεψαν με τον Διομηδη,με φλερταρε
επιμονα αλλα εγω δεν τα'φκιαξα μαζι του,δεν εκανα μαζι του τιποτα,τωρα εχουν περασει
τριαντα χρονια,εγω ξερω ποσο δυσκολα και οδυνηρα περασαν,ειμαι σαρανταεννια
χρονων,σημερα αποφυλακισθηκε  ο Ορεστης,σε λιγη ωρα θα φτασει  με το τρενο στο
σταθμο,θα ειναι στο σπιτι του,στο σπιτι μας,οσο πλησιαζει η ωρα να τον δω τοσο τρεμω
απ'τη χαρα,μου'ρχεται να βαλω τα κλαματα,συγκρατιεμαι  να μην με δει κλαμενη,ακουω
το σφυριγμα του τρενου,σε λιγο θα μπει στην αποβαθρα,θα σταματησει,θ'ανοιξουν οι
πορτες,θα'βγει ο Ορεστης μου,θα τον αγκαλιασω,θα αγκαλιαστουμε,

.

.
.

Οδυσσεας και ο ασκος του Αιολου

ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΑΙΟΛΟ-χ.ν.κουβελης
Ομηρου Οδυσσεια,ραψωδια κ',στιχοι 56-69
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]

ἔνθα δ' ἐπ' ἠπείρου βῆμεν καὶ ἀφυσσάμεθ' ὕδωρ·
αἶψα δὲ δεῖπνον ἕλοντο θοῇς παρὰ νηυσὶν ἑταῖροι.
αὐτὰρ ἐπεὶ σίτοιό τ' ἐπασσάμεθ' ἠδὲ ποτῆτος,
δὴ τότ' ἐγὼ κήρυκά τ' ὀπασσάμενος καὶ ἑταῖρον,
βῆν εἰς Αἰόλοο κλυτὰ δώματα· τὸν δ' ἐκίχανον    60
δαινύμενον παρὰ ᾗ τ' ἀλόχῳ καὶ οἷσι τέκεσσιν.
ἐλθόντες δ' ἐς δῶμα παρὰ σταθμοῖσιν ἐπ' οὐδοῦ
ἑζόμεθ'· οἱ δ' ἀνὰ θυμὸν ἐθάμβεον ἔκ τ' ἐρέοντο·
«πῶς ἦλθες, Ὀδυσεῦ; τίς τοι κακὸς ἔχραε δαίμων;
ἦ μέν σ' ἐνδυκέως ἀπεπέμπομεν, ὄφρα ἵκοιο
πατρίδα σὴν καὶ δῶμα, καὶ εἴ πού τοι φίλον ἐστίν.»
ὣς φάσαν· αὐτὰρ ἐγὼ μετεφώνεον ἀχνύμενος κῆρ·
«ἄασάν μ' ἕταροί τε κακοὶ πρὸς τοῖσί τε ὕπνος
σχέτλιος. ἀλλ' ἀκέσασθε, φίλοι· δύναμις γὰρ ἐν ὑμῖν.
.
.
απο'κει στη στερια πατησαμε και αντλησαμε νερο
αμεσως δειπνο στρωσαν κοντα στα γρηγορα καραβια οι συντροφοι.
αλλ'ομως αφου φαγητου γευτηκαμε και μαζι πιοτου,
εκει τοτ'εγω κηρυκα πηρ'ακολουθο κι ενα συντροφο,
βαδισαμε στου Αιολου τα ονομαστα παλατια,κι αυτον τον τυχαμε 60
να τρωει μαζι με τη συντροφο στο κρεββατι και τα τεκνα του.
αφου ηρθαμε στο παλατι κοντα στους παραστατες στο κατωφλι
καθισαμε.αυτοι δε ξαφνιαστηκαν και μ'ερωτησαν.
''πως ηρθες,Οδυσσεα;ποιος σε σε κακος επετεθηκε δαιμονας;
αφου σε με την καρδια μας αποπεμπσαμε,για να φτασεις
στη πατριδα σου και στο σπιτι,κι εκει οπου σε σε αρεστο'ναι;''
ετσ'ειπαν.τοτ'εκει εγω αποκριθηκα βαριοκαρδισμενος.
''μ'εβλαψαν κι απερισκεπτοι συντροφοι κακοι μαζι σ'αυτους κι υπνος
ολεθριος,αλλ'επανορθωστε,φιλοι.γιατι η δυναμις σε σας
.
.
ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΑΙΟΛΟ-χ.ν.κουβελης

τι ανοητοι,τι πονηροι,παντα στο μυαλο τους μηπως τους ερριξα στη μοιρασια,
μην δεν πηραμε τα ισα,εγω τους τιμησα σαν συντροφους,τους νοιαστηκα,
πασχισα να επιστρεψουμε στα σπιτια μας,ολοι,μηδενος εξαιρουμενου,
κι αυτοι ανθρωποι απερισκεπτοι,αφρονες,ετσι με πληρωσαν,με ολεθρο,
βεβαια κι αυτοι η νηπιοι χαθηκαν,απολεσθηκαν,πνιγηκαν στα θεορατα κυματα,
κι ισως τοτε να καταλαβαν τι κακος συμβουλος ητανε η ζηλοφθονια τους,
μην κραταω κατι για μενα κι αυτοι το στερηθουν κι ανοιξαν τον ασκο του Αιολου,
και τοτε καρυδοτσουφλο στους αγριους ανεμους ερμαιο το καραβι,τα πανια
σχιστηκαν και το τιμονι εσπασε κι η πρυμνη ραγισε και τα νερα ορμησαν μεσα
και μας βουλιαξαν αυτανδρους ,τωρα δικαιοσυνη,ηταν καλα κι αφρονα παιδια
οι συντροφοι
.
.
.

κεφαλι αλογου horse's head-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Τ'ΑΛΟΓΑ
[Ομηρου Ιλιαδα,ραψωδια ψ',στιχοι 271-304,351-373]
μεταφραση χ.ν.κουβελης

στῆ δ' ὀρθὸς καὶ μῦθον ἐν Ἀργείοισιν ἔειπεν· 271
Ἀτρεΐδη τε καὶ ἄλλοι ἐϋκνήμιδες Ἀχαιοὶ
ἱππῆας τάδ' ἄεθλα δεδεγμένα κεῖτ' ἐν ἀγῶνι.
εἰ μὲν νῦν ἐπὶ ἄλλῳ ἀεθλεύοιμεν Ἀχαιοὶ
ἦ τ' ἂν ἐγὼ τὰ πρῶτα λαβὼν κλισίην δὲ φεροίμην.
ἴστε γὰρ ὅσσον ἐμοὶ ἀρετῇ περιβάλλετον ἵπποι·
ἀθάνατοί τε γάρ εἰσι, Ποσειδάων δὲ πόρ' αὐτοὺς
πατρὶ ἐμῷ Πηλῆϊ, ὃ δ' αὖτ' ἐμοὶ ἐγγυάλιξεν.
ἀλλ' ἤτοι μὲν ἐγὼ μενέω καὶ μώνυχες ἵπποι·
τοίου γὰρ κλέος ἐσθλὸν ἀπώλεσαν ἡνιόχοιο    280
ἠπίου, ὅς σφωϊν μάλα πολλάκις ὑγρὸν ἔλαιον
χαιτάων κατέχευε λοέσσας ὕδατι λευκῷ.
τὸν τώ γ' ἑσταότες πενθείετον, οὔδεϊ δέ σφι
χαῖται ἐρηρέδαται, τὼ δ' ἕστατον ἀχνυμένω κῆρ.
ἄλλοι δὲ στέλλεσθε κατὰ στρατόν, ὅς τις Ἀχαιῶν
ἵπποισίν τε πέποιθε καὶ ἅρμασι κολλητοῖσιν.
Ὣς φάτο Πηλεΐδης, ταχέες δ' ἱππῆες ἄγερθεν.
ὦρτο πολὺ πρῶτος μὲν ἄναξ ἀνδρῶν Εὔμηλος
Ἀδμήτου φίλος υἱός, ὃς ἱπποσύνῃ ἐκέκαστο·
τῷ δ' ἐπὶ Τυδεΐδης ὦρτο κρατερὸς Διομήδης,    290
ἵππους δὲ Τρῳοὺς ὕπαγε ζυγόν, οὕς ποτ' ἀπηύρα
Αἰνείαν, ἀτὰρ αὐτὸν ὑπεξεσάωσεν Ἀπόλλων.
τῷ δ' ἄρ' ἐπ' Ἀτρεΐδης ὦρτο ξανθὸς Μενέλαος
διογενής, ὑπὸ δὲ ζυγὸν ἤγαγεν ὠκέας ἵππους
Αἴθην τὴν Ἀγαμεμνονέην τὸν ἑόν τε Πόδαργον·
τὴν Ἀγαμέμνονι δῶκ' Ἀγχισιάδης Ἐχέπωλος
δῶρ', ἵνα μή οἱ ἕποιθ' ὑπὸ Ἴλιον ἠνεμόεσσαν,
ἀλλ' αὐτοῦ τέρποιτο μένων· μέγα γάρ οἱ ἔδωκε
Ζεὺς ἄφενος, ναῖεν δ' ὅ γ' ἐν εὐρυχόρῳ Σικυῶνι·
τὴν ὅ γ' ὑπὸ ζυγὸν ἦγε μέγα δρόμου ἰσχανόωσαν.    300
Ἀντίλοχος δὲ τέταρτος ἐΰτριχας ὁπλίσαθ' ἵππους,
Νέστορος ἀγλαὸς υἱὸς ὑπερθύμοιο ἄνακτος
τοῦ Νηληϊάδαο· Πυλοιγενέες δέ οἱ ἵπποι
ὠκύποδες φέρον ἅρμα·

Μηριόνης δ' ἄρα πέμπτος ἐΰτριχας ὁπλίσαθ' ἵππους. 351
ἂν δ' ἔβαν ἐς δίφρους, ἐν δὲ κλήρους ἐβάλοντο·
πάλλ' Ἀχιλεύς, ἐκ δὲ κλῆρος θόρε Νεστορίδαο
Ἀντιλόχου· μετὰ τὸν δ' ἔλαχε κρείων Εὔμηλος·
τῷ δ' ἄρ' ἐπ' Ἀτρεΐδης δουρὶ κλειτὸς Μενέλαος,
τῷ δ' ἐπὶ Μηριόνης λάχ' ἐλαυνέμεν· ὕστατος αὖτε
Τυδεΐδης ὄχ' ἄριστος ἐὼν λάχ' ἐλαυνέμεν ἵππους.
στὰν δὲ μεταστοιχί, σήμηνε δὲ τέρματ' Ἀχιλλεὺς
τηλόθεν ἐν λείῳ πεδίῳ· παρὰ δὲ σκοπὸν εἷσεν
ἀντίθεον Φοίνικα ὀπάονα πατρὸς ἑοῖο,    360
ὡς μεμνέῳτο δρόμους καὶ ἀληθείην ἀποείποι.
Οἳ δ' ἅμα πάντες ἐφ' ἵπποιιν μάστιγας ἄειραν,
πέπληγόν θ' ἱμᾶσιν, ὁμόκλησάν τ' ἐπέεσσιν
ἐσσυμένως· οἳ δ' ὦκα διέπρησσον πεδίοιο
νόσφι νεῶν ταχέως· ὑπὸ δὲ στέρνοισι κονίη
ἵστατ' ἀειρομένη ὥς τε νέφος ἠὲ θύελλα,
χαῖται δ' ἐῤῥώοντο μετὰ πνοιῇς ἀνέμοιο.
ἅρματα δ' ἄλλοτε μὲν χθονὶ πίλνατο πουλυβοτείρῃ,
ἄλλοτε δ' ἀΐξασκε μετήορα· τοὶ δ' ἐλατῆρες
ἕστασαν ἐν δίφροισι, πάτασσε δὲ θυμὸς ἑκάστου    370
νίκης ἱεμένων· κέκλοντο δὲ οἷσιν ἕκαστος
ἵπποις, οἳ δ' ἐπέτοντο κονίοντες πεδίοιο

μεταφραση χ.ν.κουβελης

σταθηκ'ορθος και λογο στους Αργειους ειπε  271
και γιε τ'Ατρεα κι αλλοι ευκνημιδες Αχαιοι
των αλογων αυτα τα προσφερμενα επαθλα ειν'εδω στον αγωνα
αν τωρα για αλλον αγωνιζομασταν οι Αχαιοι
τοτ'εγω τα πρωτα λαμβανοντας στη σκηνη θα'φερνα
γιατι το ξερετε ποσον στο δικο μου χαρισμα ειναι φορεμενα τ'αλογα
γιατι κι αθανατα ειναι,ο Ποσειδωνας δ'εφερ'αυτα
στον πατερα μου στον Πηλεα,ο οποιος αυτα σε μενα εγχειρισε
αλλ'ομως εγω μενω στη θεση μου κι οι μονωνυχες ιπποι
γιατι τετοιον της δοξας αξιον εχασαν ηνιοχον 280
ηπιον,ο οποιος σ'αυτων παρα πολλες φορες υγρο λαδι
τις χαιτες εχυνε λουζοντας σε νερο καθαρο
αυτα γι'αυτον στεκονται και πενθουν,στο χωμα κατω
οι χαιτες τους αγγιζουν,γι'αυτον στεκουν με λυπημενη καρδια
οι αλλοι  ετοιμασθητε στο στρατο οποιος ενας των Αχαιων
και στ'αλογα εμπιστευεται και στ'αρματα στα στερια κολλημενα
ετσι μιλησ' ο Πηλειδης κι οι ταχεις ιππεις σηκωθηκαν
ορθωθει πρωτος πρωτος ο αρχων ανδρων Ευμηλος
τ'Αδμητου ο αγαπητος γιος,που στην ιπποσυνη υπερειχε
σ'αυτον επειτα ο Τυδειδης ορθωθει κρατερος  Διομηδης 290
π'αλογα της Τροιας εβαλε σε ζυγο,αυτα που καποτ'αρπαξε
απ'τον Αινεια,μετα αυτον απομακρυνοντας τον εσωσ'ο Απολλων
σ'αυτον τοτ'επειτα ο Ατρειδης ορθωθει ξανθος Μενελαος
ο θεογενης,σε ζυγο δ'εσυρε ταχεις ιππους
την Αιθην τ'Αγαμεμνονα και τον δικο του Ποδαγρον
αυτην στο Αγαμεμνονα εδωκ'ο Αγχισιαδης Εχεπωλος
δωρο,για να μη τον ακολουθησει κατ'απ'το Ιλιο τ'ανεμοδαρτο,
αλλ'αυτου στον τοπο του να τερπεται μενοντας,πολυ μεγαλη αφου σ'αυτον εδωκε
ο Ζευς αφθονια,κατοικουσε δ'αυτος μεσ'στην ευρυχωρη Σικεωνα
αυτην τοτ'αυτος σε ζυγο εσυρε για πολυ μεγαλο δρομο ασυγκρατητη 300
ο Αντιλοχος δε τεταρτος τους καλλοτριχους οπλισ'ιππους
του Νεστορα ο λαμπρος γιος του γενναιοψυχου αρχοντα
του Νηλεαδη,οι δ'ιπποι της Πυλου γενα
οι γρηγοροποδοι συραν τ'αρμα

ο Μηριονης δ'επειτα πεμπτος τους καλλοτριχους οπλισ'ιππους 351
τοτ'ανεβηκαν στ'αρματα,τους κληρους βαλοντας,
τους εσεισ'ο Αχιλεας,κι εξω ο κληρος πεταχτηκε του Νεστοριδη
Αντιλοχου,μετ'απ'αυτον ελαχε ο αρχων Ευμηλος
σ'αυτον τοτ'επειτα ο Ατρειδης στο δορι ξακουστος Μενελαος
σ'αυτον επειτα ο Μηριονης ελαχε να οδηγησει ,τελευταιος  τοτε
ο Τυδειδης ολων ο αριστος οντας  ελαχε να οδηγησει τ'αλογα
στεκονταν δε σε στοιχους,κι ο Αχιλλεας σημανε τα τερματα
περα μακρια στην ομαλη πεδιαδα,παρατηρητη εβαλε να καθισει
τον ισοθεο Φοινικα συντροφο του δικου του πατερα  360
για να τυπωσει στη μνημη τους δρομους και την αληθεια ανοιχτα να πει
αυτοι δε συναμα απαντες πανω στ'αλογα τα μαστιγια σηκωσαν
πληττωντας στους ιμαντες,και μαζι κραυγαζοντας τα φωναζαν
ορμητικα να τρεξουν,αυτα δε γρηγορα διαπερνουσαν στη πεδιαδα
παραμερα απ'τα καραβια με ταχυτητα,και κατ'απ'τα στερνα η σκονη
σηκωνονταν πανω κι οπως συννεφο η' θυελλα
οι χαιτες δε κυματιζαν μ'ορμη με τη πνοη τ'ανεμου
τ'αρματα δ'αλλοτε μεν στη γη κατω αγγιζαν στη πολυτροφα
αλλοτε δε πανω τιναζονταν μετεωρα,κι οι οδηγοι των αλογων
στεκονταν ορθοι στ'αρματα και δυνατα χτυπουσε καθενος η καρδια 370
τη νικη ποθωντας,και φωναζαν στους δικους τους καθενας
τους ιππους ,κι αυτοι πετουσαν σηκωνοντας σκονη στη πεδιαδα
.
.
.

η Ελενη-χ.ν.κουβελης
.
.
ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΙ ΠΑΝΩ ΣΕ ΣΤΙΧΟΥΣ ΤΗΣ Γ' ΡΑΨΩΔΙΑΣ
ΤΗΣ ΟΜΗΡΟΥ ΙΛΙΑΔΑΣ-χ.ν.κουβελης
Ομηρου Ιλιαδα ,γ'ραψωδια Τειχοσκοπια,στιχοι 156-158,172-176
μεταφραση χ..ν.κουβελης
.
φωναξε ο γερο Πριαμος τον φιλον τεκος την Ελενη
ν'ανεβει πανω στο τειχος στις Σκαιες πυλες να δει
τη μονομαχια του Μενελαου και του Αλεξανδρου
του παλιου και του καινουργιου αντρα της τη μαχη
και πως το τροπαιο ηταν εκεινη
και σαν την ειδαν να περνα οι σεβαστοι προεστοι
αναφωνησαν γεματοι θαυμασμο για τη γυναικα
οὐ νέμεσις Τρῶας καὶ ἐϋκνήμιδας Ἀχαιοὺς
τοιῇδ' ἀμφὶ γυναικὶ πολὺν χρόνον ἄλγεα πάσχειν·
αἰνῶς ἀθανάτῃσι θεῇς εἰς ὦπα ἔοικεν

δεν ειναι κατηγορια καμια οι Τρωες κι οι Αχαιοι
για μια τετοια γυναικα τοσο καιρο βασανα να παθαινουν,
τρομερα πως μοιαζει στη μορφη μ'αθανατη θεα

κι εκεινη βλεπωντος τον γερο Πριαμο και τους αλλους αρχους
ξεσπασε σε βαρυ γοο και ραγιστηκε η καρδια της
αἰδοῖός τέ μοί ἐσσι φίλε ἑκυρὲ δεινός τε·
ὡς ὄφελεν θάνατός μοι ἁδεῖν κακὸς ὁππότε δεῦρο
υἱέϊ σῷ ἑπόμην θάλαμον γνωτούς τε λιποῦσα
παῖδά τε τηλυγέτην καὶ ὁμηλικίην ἐρατεινήν.
ἀλλὰ τά γ' οὐκ ἐγένοντο· τὸ καὶ κλαίουσα τέτηκα.

καλε μου πατερα για μενα εισαι πολυτιμημενος και σεβαστος
μου ταιριαζε κακο θανατο να παθω τοτε που εδω περα ηρθα
τον γιο σου ακολουθωντας καμαρα συζυγικη και συγγενεις
εγκαταλειποντας και θυγατερα μονακρικη και συνομιληκη
χαριτωμενη παρεα,αλλ'αυτα δεν εγιναν,γι'αυτο και κλαιγοντας
εχω λιωσει

ο Πριαμος την ρωτησε,
η Ελενη
-τουτος,εδειξε,ειναι ο Ατρειδης ευρυ κρειων Αγαμεμνων
-τουτος,εδειξε,ειναι ο Λαερτιάδης πολύμητις Ὀδυσσεύς
-και τουτος,εδειξε,ειναι ο Αἴας ἐστὶ πελώριος ἕρκος Ἀχαιῶν·

κι ολοι χαθηκαν,
ο ευρυ κρειων Αγαμεμνωνας μεσα ατο σπιτι του στις Μυκηνες
τον επνιξαν στο μπανιο η γυναικα του η βασιλισα Κλυταιμνηστρα
κι ο φιλος της ο Αιγισθος
κι ο Οδυσεας επαθε πολλα βασανα ος μαλα πολλα πλαγχθη
κι ο Αιαντας το πελωριον ερκος το φρουριο το τειχος των Αχαιων
τρελλαθηκε,τ'αδικο δεν αντεξε κι επεσε πανω στο ξιφος του
και του περασε αυτο περα για περα το κορμι εκει κοντα στα καραβια
των Ελληνων και παει

-ομως τα δυο μου αδερφια δε βλεπω τον Καστορα
και τον Πολυδευκη,μηπως ντρεπονται  για μενα να φανουν;
αἴσχεα δειδιότες καὶ ὀνείδεα πόλλ' ἅ μοί ἐστιν.

 που να ξερε η δυστυχη πως στη πατριδα επεσαν
κι εκει θαφτηκαν τα σωματα τους
τοὺς δ' ἤδη κάτεχεν φυσίζοος αἶα
ἐν Λακεδαίμονι αὖθι φίλῃ ἐν πατρίδι γαίῃ.
το χωμα τους κρατουσε στην πατριδα
σ'αλλον πολεμο εμφυλιο

η Ελενη τοτε βογγηξε

να πεθαινα να μην γεννιομουν απο μανα
το φως του ηλιου να μη εβλεπα ποτε
παρα που το σπιτι μου παρατησα
και τους γονεις και το μονακριβο παιδι μου
και  τους αγαπημενους φιλους αφησα
κι ηρθα η ορφανη σε τουτα δω τα μερη
και σ'αυτους εδω τους τοπους και τοσα μυρια
βασανα και τοσους πονους σηκωσα
και στα πολλα ελιωσα τα κλαμματα

η Ελενη εκλαψε,για τοσους ανθρωπους που χαθηκαν,
για τον φιλον εκυρε τον Πριαμο
για τον ευγενη Εκτορα ιδιον κασιγνητο αδερφο της,
αλλους απ'αυτους τους δυο δεν ειχε μεασ στη Τροια
να μην την κακολογουν,να την υποστηριζουν,
και για τον Αχιλλεα εκλαψε,που γι'αυτον ουτ'ενας λογος
δεν γινεται σ'αυτη τη γ' ραψωδια,
εκλαψε για τον Νικο για τον Γιωργο
για τον Θεοφανη,για τον Κωστα για τον Αντρεα
για τον Γιαννη για τον Σταθη για τον Δημητρη
για τον Πλατωνα για τον Ερμη
για την Ειρηνη για την Μαρια για την Αγγελικη
για την Ελενη για την Βασιλικη
απ'ολη την Ελλαδα,απ'τη Σμυρνη,απ'τη Τραπεζουντα,
απ'τη Θεσσαλονικη απ' την Αμμοχωστο
απ'την Κορυτσα απ'τους Αγιους Σαραντα
απ'την οδος Σταδιου απ'τη πλατεια Συνταγματος
ενας σωρος σωματα το'να πανω στ'αλλο
ως τον ουρανο
στο φως και στο σκοταδι καιομενα
η Ελλαδα
.
.
.

Τα υβριολογια στην Οδύσσεια του Ομήρου- η μολοβρος γλωττη-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΤΟ ΥΒΡΙΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΜΕΛΑΝΘΟΥ ΣΤΟΝ ΟΔΥΣΣΕΑ[Ομηρου Οδυσσεια,ρ',204-238]
ΚΑΙ ΤΟ ΟΙΚΤΡΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΜΝΗΣΤΗΡΟΦΟΝΙΑ[Ομηρου Οδυσσεια,χ',473-476]
μεταφραση χ.ν.κουβελης

ο Μελανθος[μελας+ανθος]του Δολιου ηταν Ιθακισιος βοσκος και αθλιος συνεργατης
των μνηστηρων ,μαζι με την αδερφη του Μελανθω,ερωμενη του Ευρυμαχου,οταν
βρισκει τον Οδυσσεα[Ομηρου Οδυσσεια,ραψωδια ρ' στιχοι 204-238]ντυμενο γερο ζητιανο,
μαζι με τον πιστο του χοιροβοσκο Ευμαιο,τον βριζει σκαια και χυδαια.
Στη ραψωδια χ',στιχοι 473-476,Ομηρου Οδυσσεια,εχουμε το οικτρο τελος του στην μνηστη-
ροφονια
.
.
το υβριολογιο του Μελανθου στον Οδυσσεα[Ομηρου Οδυσσεια ,ρ',204-238]
το οικτρο τελος του στην μνηστηροφονια[Ομηρου Οδυσσεια,χ',473-476]
μεταφραση χ.ν.κουβελης

[Ομηρου Οδυσσεια ,ρ',204-238]
ἀλλ' ὅτε δὴ στείχοντες ὁδὸν κάτα παιπαλόεσσαν
ἄστεος ἐγγὺς ἔσαν καὶ ἐπὶ κρήνην ἀφίκοντο
τυκτὴν καλλίροον, ὅθεν ὑδρεύοντο πολῖται,
τὴν ποίησ' Ἴθακος καὶ Νήριτος ἠδὲ Πολύκτωρ·
ἀμφὶ δ' ἄρ' αἰγείρων ὑδατοτρεφέων ἦν ἄλσος,
πάντοσε κυκλοτερές, κατὰ δὲ ψυχρὸν ῥέεν ὕδωρ
ὑψόθεν ἐκ πέτρης· βωμὸς δ' ἐφύπερθε τέτυκτο    210
Νυμφάων, ὅθι πάντες ἐπιῤῥέζεσκον ὁδῖται·
ἔνθα σφέας ἐκίχανεν υἱὸς Δολίοιο Μελανθεὺς
αἶγας ἄγων, αἳ πᾶσι μετέπρεπον αἰπολίοισι,
δεῖπνον μνηστήρεσσι· δύω δ' ἅμ' ἕποντο νομῆες.
τοὺς δὲ ἰδὼν νείκεσσεν ἔπος τ' ἔφατ' ἔκ τ' ὀνόμαζεν
ἔκπαγλον καὶ ἀεικές· ὄρινε δὲ κῆρ Ὀδυσῆος·
«νῦν μὲν δὴ μάλα πάγχυ κακὸς κακὸν ἡγηλάζει,
ὡς αἰεὶ τὸν ὁμοῖον ἄγει θεὸς ὡς τὸν ὁμοῖον.
πῇ δὴ τόνδε μολοβρὸν ἄγεις, ἀμέγαρτε συβῶτα,
πτωχὸν ἀνιηρόν, δαιτῶν ἀπολυμαντῆρα;    220
ὃς πολλῇς φλιῇσι παραστὰς φλίψεται ὤμους,
αἰτίζων ἀκόλους, οὐκ ἄορα οὐδὲ λέβητας.
τόν γ' εἴ μοι δοίης σταθμῶν ῥυτῆρα γενέσθαι
σηκοκόρον τ' ἔμεναι θαλλόν τ' ἐρίφοισι φορῆναι,
καί κεν ὀρὸν πίνων μεγάλην ἐπιγουνίδα θεῖτο.
ἀλλ' ἐπεὶ οὖν δὴ ἔργα κάκ' ἔμμαθεν, οὐκ ἐθελήσει
ἔργον ἐποίχεσθαι, ἀλλὰ πτώσσων κατὰ δῆμον
βούλεται αἰτίζων βόσκειν ἣν γαστέρ' ἄναλτον.
ἀλλ' ἔκ τοι ἐρέω, τὸ δὲ καὶ τετελεσμένον ἔσται·
αἴ κ' ἔλθῃ πρὸς δώματ' Ὀδυσσῆος θείοιο,    230
πολλά οἱ ἀμφὶ κάρη σφέλα ἀνδρῶν ἐκ παλαμάων
πλευραὶ ἀποτρίψουσι δόμον κάτα βαλλομένοιο.»
ὣς φάτο, καὶ παριὼν λὰξ ἔνθορεν ἀφραδίῃσιν
ἰσχίῳ· οὐδέ μιν ἐκτὸς ἀταρπιτοῦ ἐστυφέλιξεν,
ἀλλ' ἔμεν' ἀσφαλέως. ὁ δὲ μερμήριξεν Ὀδυσσεύς,
ἠὲ μεταΐξας ῥοπάλῳ ἐκ θυμὸν ἕλοιτο
ἦ πρὸς γῆν ἐλάσειε κάρη ἀμφουδὶς ἀείρας·
ἀλλ' ἐπετόλμησε, φρεσὶ δ' ἔσχετο.
.
.
[Ομηρου Οδυσσεια,χ',473-476]
ἐκ δὲ Μελάνθιον ἦγον ἀνὰ πρόθυρόν τε καὶ αὐλήν·
τοῦ δ' ἀπὸ μὲν ῥῖνάς τε καὶ οὔατα νηλέϊ χαλκῷ
τάμνον μήδεά τ' ἐξέρυσαν, κυσὶν ὠμὰ δάσασθαι,
χεῖράς τ' ἠδὲ πόδας κόπτον κεκοτηότι θυμῷ
.
.
μεταφραση χ.ν.κουβελης

αλλ'οταν μαζι κατηφοριζοντας τον αποκρημνο δρομο
και στη πολη κοντα ησαν και στη βρυση εφτασαν
τη κτιστη που καθαρα τα νερα ρεει,απ'οπου υδρευονταν οι πολιτες,
αυτη που'φκιαξε ο Ιθακος κι ο Νηριτος κι επισης ο Πολυκτωρας,
και γυρω ηταν αλσος με λευκες που το νερο τις τρεφει,
απο παντου σε κυκλο,κατω δε παγωμενο ερρεε νερο
ψηλα απ'τη πετρα ,κι απο πανω βωμος ηταν κτισμενος 210
των Νυμφων,οπ'εκει ολοι εθυσιαζαν οι οδοιποροι
εκει τους ετυχε ο γιος του Δολιου ο Μελανθος
γιδια πηγαινοντας,σ'ολα τα αιγοκοπαδα τα πιο ξεχωρισμενα,
δειπνο στους μνηστηρες,και μαζι δυο ακολουθαγαν βοσκοι,
και βλεπωντας τους φιλονεικιας λογο ειπε και μιλησε
τρομερο κι απρεπο,του δε Οδυσσεα ταραχτηκε η καρδια,
''να τωρα ενας παντελως αθλιος εναν αθλιο σερνει,
 ετσ'οπως παντα τον ομοιο φερνει ο θεος στον ομοιο,
που αυτον εδω τον σαπροφαγο πας,σιχαμερε γουρναρη,
τον ενοχλητικο φτωχο,των φαγητων τον αποροφητηρα, 220
αυτος σε πολλες πορτες και κατωφλια θα ξυνει τους ωμους
επαιτωντας ψωμοκοματα,οχι ξιφη κρεμαστα και λεβετια,
αυτον σε με να δωσεις των μαντριων φυλακας να γινει
σαρωτης του σταυλου να'ναι,χλωρο κλαρι να φερνει στα κατσικια
και τρογαλο πινωντας χοντρο μπουτι να φκιαξει,
αλλ'αφου λοιπον εργα αθλια εμαθε,δεν θα θελησει
δουλεια να πιασει,αλλα να γυριζει ασυστολα στη χωρα
θελει επαιτωντας να βοσκησει την αχορταγη κοιλια,
αλλα σε σε θα πω,κι αυτο και τετελεσμενο να'ναι,
αν κι ερθει προς τα σπιτια του Οδυσσεα του θειου 230
πολλα γυρω απ'το κεφαλι σκαμνια απ'των αντρων τις παλαμες
τα πλευρα θα συντριψουν σωρηδον καταπανω πεταμενα''
ετσ'ειπε,και περνωντας κλωτσια με πηδημα εδωσ'αφραδιαζοντας
στο γοφο,ομως αυτος εξω απ'την ατραπο δεν τρανταχτηκε,
αλλ'εμεινε ακουνητος,ο δε Οδυσσεας διστασε,
η' ορμωντας με το ροπαλο τη ψυχη να του τραβηξει
η' απ'τη γη σηκωνοντας να του κοπανισει το κεφαλι κατω χαμω,
αλλ'υπομεινε,στα νευρα δε κρατηθηκε
.
.
μετα τον Μελανθο εσυραν κατα το προθυρο και την αυλη,
απ'αυτον και τη μυτη και τ'αυτια μ'ανηλεο χαλκο
χωρισαν,και τ'αχαμνα ξεριζωσαν,στα σκυλια ωμα πετωντας να φανε,
και χερια και ποδια εκοψαν μ' οργισμενη τη καρδια
.
.
.

woman in chair-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Η Πολυκαστη,η Λαμπετιη,η Περση και τ'αλλα ονόματα των γυναικών στον Ομηρο-
χ.ν.κουβελης

η Πολυκαστη

(Ομήρου Οδύσσεια,γ',464-469)μετάφραση χ.ν.κουβελης
τόφρα δὲ Τηλέμαχον λοῦσεν καλὴ Πολυκάστη,
Νέστορος ὁπλοτάτη θυγάτηρ Νηληϊάδαο.465
αὐτὰρ ἐπεὶ λοῦσέν τε καὶ ἔχρισεν λίπ' ἐλαίῳ,
ἀμφὶ δέ μιν φᾶρος καλὸν βάλεν ἠ δὲ χιτῶνα,
ἔκ ῥ' ἀσαμίνθου βῆ δέμας ἀθανάτοισιν ὁμοῖος·
πὰρ δ' ὅ γε Νέστορ' ἰὼν κατ' ἄρ' ἕζετο, ποιμένα λαῶν.

στο μεταξύ τον Τημεμαχο έλουσε η όμορφη Πολυκαστη
του Νέστορα η πιο νεώτερη θυγατέρα του γιου του Νηλεα 465
επειτ'αφου και τον έλουσε και τον αλειψε με παχυ λάδι
τον περιεβαλε με καλό μακρύ φόρεμα και με χιτώνα,
απ'τον λουτήρα βγήκε μ'αναστημα στους αθάνατους ομοιος,
και κοντά στον Νέστορα πηγαίνοντας κάθησε,τον ποιμενα λαων

[η Πολυκαστη εγινε γυναικα του Τηλεμαχου και του γεννησε τον Περσεπολι]
.
.
η  Λαμπετίη και η Φαέθουσα

(Ομήρου Οδύσσεια,μ',128-137)μετάφραση χ.ν.κουβελης
Θρινακίην δ' ἐς νῆσον ἀφίξεαι· ἔνθα δὲ πολλαὶ
βόσκοντ' Ἠελίοιο βόες καὶ ἴφια μῆλα.
ἑπτὰ βοῶν ἀγέλαι, τόσα δ' οἰῶν πώεα καλά,    130
πεντήκοντα δ' ἕκαστα. γόνος δ' οὐ γίνεται αὐτῶν,
οὐδέ ποτε φθινύθουσι. θεαὶ δ' ἐπιποιμένες εἰσί,
νύμφαι ἐϋπλόκαμοι, Φαέθουσά τε Λαμπετίη τε,
ἃς τέκεν Ἠελίῳ Ὑπερίονι δῖα Νέαιρα.
τὰς μὲν ἄρα θρέψασα τεκοῦσά τε πότνια μήτηρ
Θρινακίην ἐς νῆσον ἀπῴκισε τηλόθι ναίειν,
μῆλα φυλασσέμεναι πατρώϊα καὶ ἕλικας βοῦς.

στη Θρινακιη τη νησο θα φτασεις,οπου πολλες
βοσκουν τ'Ηλιου γελαδες  και παχια προβατα
επτα βοδιων αγελες,τοσα κι αρνιων κοπαδια καλα,130
πενηντα εκαστα,απογονος δεν γινεται απ'αυτα,
ουτε ποτε φθινουν,θεες ποιμενες ειναι,
νυμφες ομορφοπλεξουδες,και η Φαεθουσα και η Λαμπετιη,
αυτες ετεκε στον Ηλιο Υπεριονα η θεια Νεαιρα,
αυτες τοτε η τεκουσα και θρεψασα σεβασμια μητερα
στη Θρινακιη νησο αποικισε εκει να μεινουν,
τα προβατα να φυλανε τα πατρωα και τα ελικοκερατα βοδια
.
.
η Κίρκη  η Πέρση η Νέαιρα

(Ομήρου Οδύσσεια,κ',133-139)μετάφραση χ.ν.κουβελης
ἔνθεν δὲ προτέρω πλέομεν ἀκαχήμενοι ἦτορ,
ἄσμενοι ἐκ θανάτοιο, φίλους ὀλέσαντες ἑταίρους.
Αἰαίην δ' ἐς νῆσον ἀφικόμεθ'· ἔνθα δ' ἔναιε
Κίρκη ἐϋπλόκαμος, δεινὴ θεὸς αὐδήεσσα,
αὐτοκασιγνήτη ὀλοόφρονος Αἰήταο·
ἄμφω δ' ἐκγεγάτην φαεσιμβρότου Ἠελίοιο
μητρός τ' ἐκ Πέρσης, τὴν Ὠκεανὸς τέκε παῖδα.139

απο'κει πριν την ωρα πλεουμε λυπημενοι τη καρδια,
χαρουμενοι απ'τη φυγη θανατου,φιλους χανοντας συντροφους,
στην Αιαιη νησο φτανουμε,οπ'εμενε
η Κιρκη η ομορφοπλεξουδη,τρομερη θεα μ΄'ανθρωπινη φωνη,
αυταδελφη του Αιητη πο'χει το χαμο στο νου,
κι οι δυο γεννιονται απ'τον Ηλιο που φως φερνει στους θνητους
κι απο μητερα τη Περση,αυτην ο Ωκεανος ετεκε κορη 139
'
'
και τ'αλλα ονόματα των γυναικών στον Ομηρο:
Αβαρβαρέη Αγαμήδη Αγαύη Αγλαϊη Αδρήστη Αθηναίη Αιγιάλια Αίθη Αίθρη Αλκάνδρη
Αληυόνη Αλθαίη Αλίη Αλκίππη Αλκμήνη Αμάθεια Αμφιθέη Αμφιθόη Αμφινόμη Αμφιτρίτη
Ανδρομάχη Άντεια Αντίκλεια Αντιόπη Αρήτη Αριάδνη Άρτεμις Αστυόχεια Αστυόχη Αυτονόη
Αφροδίτη Αψευδής Βρισηίς Γαία Γαλάτεια Γή Γλαύκη Γοργώ Γυγαίη Δανάη Δεξαμενή Δημήτηρ
Διομήδη Διώνη Δυναμένη Δωρίς Δωτώ Ειδοθέη Ειλείθυια Eκάβη Εκαμήδη Ελένη Ενυώ
Επικάστη Εριφύλη Εριώπις Ερμιόνη Ευηνίνη Ευριδίκη Ευρύκλεια Ευρυνόμη Ευρώπη Ήβη Ήρη
Θάλεια Θεανώ Θέμις Θέτις Θόη Θόωσα Ίαιρα Ιάνασσα Ιάνειρα Ινώ Ιξιόνη Ίρις Ιπποδάμεια
Ιφθίμη Ιφιάνασσα Ιφιμέδεια Ίφις Καλλιάνασσα Καλλιάνειρα Καλυψώ Κασσάνδρη Καστιάνειρα
Κίρκη Κισσηίς Κλεποπάτρη Κλυμένη Κλυταιμήστρη Κτιμένη Κυμοδόκη Κυμοθέη Λαμπετίη
Λαοδάμεια Λαοδίκη Λαοθόη Λευκοθέη Λήδη Λητώ Μαιάς Μαίρα Μάρπησσα Μεγάρη
Μελανθώ Μελίτη Μηδεσικικάστη Μούσα Μυκήνη Μυρίνη Ναυσικά Νέαιρα Νηίς
Νημερτίς Νησαίη Νιόβη Πανόπη Πασιθέη Περίβοια Περσεφόνεια Πέρση Πηνελόπεια Πηρώ
Ποδάγρη Πολυδάμνα Πολυδώρη Πολυκάστη Πολυμήλη Πόκρις Πρωτώ Ρήνη Ρέα Σικέλη Σεμέλη
Σκύλλα Σπειώ Τηθύς Τυρώ Υψιπύλη Φαίδρη Φέρουσα Φροντίς Φιλομέδουσα Φιλώ Χάρις
Χάρυβδις Χίμαιρα Χλωρίς Χρυσηίς Χρυσόθεμις Ωρείθυια
.
.
.

Homer's women οι Γυναικες του Ομηρου-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Homer's women οι Γυναικες του Ομηρου
[Ομηρου Ιλιαδα,Οδυσσεια] μεταφραση χ.ν.κουβελης

Αβαρβαρέη Αγαμήδη Αγαύη Αγλαϊη Αδρήστη Αθηναίη Αιγιάλια Αίθη Αίθρη Αλκάνδρη
Αληυόνη Αλθαίη Αλίη Αλκίππη Αλκμήνη Αμάθεια Αμφιθέη Αμφιθόη Αμφινόμη Αμφιτρίτη
Ανδρομάχη Άντεια Αντίκλεια Αντιόπη Αρήτη Αριάδνη Άρτεμις Αστυόχεια Αστυόχη Αυτονόη
Αφροδίτη Αψευδής Βρισηίς Γαία Γαλάτεια Γή Γλαύκη Γοργώ Γυγαίη Δανάη Δεξαμενή Δημήτηρ
Διομήδη Διώνη Δυναμένη Δωρίς Δωτώ Ειδοθέη Ειλείθυια Eκάβη Εκαμήδη Ελένη Ενυώ
Επικάστη Εριφύλη Εριώπις Ερμιόνη Ευηνίνη Ευριδίκη Ευρύκλεια Ευρυνόμη Ευρώπη Ήβη Ήρη
Θάλεια Θεανώ Θέμις Θέτις Θόη Θόωσα Ίαιρα Ιάνασσα Ιάνειρα Ινώ Ιξιόνη Ίρις Ιπποδάμεια
Ιφθίμη Ιφιάνασσα Ιφιμέδεια Ίφις Καλλιάνασσα Καλλιάνειρα Καλυψώ Κασσάνδρη Καστιάνειρα
Κίρκη Κισσηίς Κλεποπάτρη Κλυμένη Κλυταιμήστρη Κτιμένη Κυμοδόκη Κυμοθέη Λαμπετίη
Λαοδάμεια Λαοδίκη Λαοθόη Λευκοθέη Λήδη Λητώ Μαιάς Μαίρα Μάρπησσα Μεγάρη
Μελανθώ Μελίτη Μηδεσικικάστη Μούσα Μυκήνη Μυρίνη Ναυσικά Νέαιρα Νηίς
Νημερτίς Νησαίη Νιόβη Πανόπη Πασιθέη Περίβοια Περσεφόνεια Πέρση Πηνελόπεια Πηρώ
Ποδάγρη Πολυδάμνα Πολυδώρη Πολυκάστη Πολυμήλη Πόκρις Πρωτώ Ρήνη Ρέα Σικέλη Σεμέλη
Σκύλλα Σπειώ Τηθύς Τυρώ Υψιπύλη Φαίδρη Φέρουσα Φροντίς Φιλομέδουσα Φιλώ Χάρις
Χάρυβδις Χίμαιρα Χλωρίς Χρυσηίς Χρυσόθεμις Ωρείθυια

Η Πολυκαστη,η Λαμπετιη,η Περση και τ'αλλα ονόματα των γυναικών στον Ομηρο-
χ.ν.κουβελης

η Πολυκαστη

(Ομήρου Οδύσσεια,γ',464-469)μετάφραση χ.ν.κουβελης
τόφρα δὲ Τηλέμαχον λοῦσεν καλὴ Πολυκάστη,
Νέστορος ὁπλοτάτη θυγάτηρ Νηληϊάδαο.465
αὐτὰρ ἐπεὶ λοῦσέν τε καὶ ἔχρισεν λίπ' ἐλαίῳ,
ἀμφὶ δέ μιν φᾶρος καλὸν βάλεν ἠ δὲ χιτῶνα,
ἔκ ῥ' ἀσαμίνθου βῆ δέμας ἀθανάτοισιν ὁμοῖος·
πὰρ δ' ὅ γε Νέστορ' ἰὼν κατ' ἄρ' ἕζετο, ποιμένα λαῶν.

στο μεταξύ τον Τημεμαχο έλουσε η όμορφη Πολυκαστη
του Νέστορα η πιο νεώτερη θυγατέρα του γιου του Νηλεα 465
επειτ'αφου και τον έλουσε και τον αλειψε με παχυ  λάδι
τον περιεβαλε με καλό μακρύ φόρεμα και με χιτώνα,
απ'τον λουτήρα βγήκε μ'αναστημα στους αθάνατους ομοιος,
και κοντά στον Νέστορα πηγαίνοντας κάθησε,τον ποιμενα λαων

[η Πολυκαστη εγινε γυναικα του Τηλεμαχου και του γεννησε τον Περσεπολι]
.
.
η Λαμπετίη και η Φαέθουσα

(Ομήρου Οδύσσεια,μ',128-137)μετάφραση χ.ν.κουβελης
Θρινακίην δ' ἐς νῆσον ἀφίξεαι· ἔνθα δὲ πολλαὶ
βόσκοντ' Ἠελίοιο βόες καὶ ἴφια μῆλα.
ἑπτὰ βοῶν ἀγέλαι, τόσα δ' οἰῶν πώεα καλά,    130
πεντήκοντα δ' ἕκαστα. γόνος δ' οὐ γίνεται αὐτῶν,
οὐδέ ποτε φθινύθουσι. θεαὶ δ' ἐπιποιμένες εἰσί,
νύμφαι ἐϋπλόκαμοι, Φαέθουσά τε Λαμπετίη τε,
ἃς τέκεν Ἠελίῳ Ὑπερίονι δῖα Νέαιρα.
τὰς μὲν ἄρα θρέψασα τεκοῦσά τε πότνια μήτηρ
Θρινακίην ἐς νῆσον ἀπῴκισε τηλόθι ναίειν,
μῆλα φυλασσέμεναι πατρώϊα καὶ ἕλικας βοῦς.

στη Θρινακιη τη νησο θα φτασεις,οπου πολλες
βοσκουν τ'Ηλιου γελαδες  και παχια προβατα
επτα βοδιων αγελες,τοσα κι αρνιων κοπαδια καλα,130
πενηντα εκαστα,απογονος δεν γινεται απ'αυτα,
ουτε ποτε φθινουν,θεες ποιμενες ειναι,
νυμφες ομορφοπλεξουδες,και η Φαεθουσα και η Λαμπετιη,
αυτες ετεκε στον Ηλιο Υπεριονα η θεια Νεαιρα,
αυτες τοτε η τεκουσα και θρεψασα σεβασμια μητερα
στη Θρινακιη νησο αποικισε εκει να μεινουν,
τα προβατα να φυλανε τα πατρωα και τα ελικοκερατα βοδια
.
.
η Κίρκη  η Πέρση η Νέαιρα

(Ομήρου Οδύσσεια,κ',133-139)μετάφραση χ.ν.κουβελης
ἔνθεν δὲ προτέρω πλέομεν ἀκαχήμενοι ἦτορ,
ἄσμενοι ἐκ θανάτοιο, φίλους ὀλέσαντες ἑταίρους.
Αἰαίην δ' ἐς νῆσον ἀφικόμεθ'· ἔνθα δ' ἔναιε
Κίρκη ἐϋπλόκαμος, δεινὴ θεὸς αὐδήεσσα,
αὐτοκασιγνήτη ὀλοόφρονος Αἰήταο·
ἄμφω δ' ἐκγεγάτην φαεσιμβρότου Ἠελίοιο
μητρός τ' ἐκ Πέρσης, τὴν Ὠκεανὸς τέκε παῖδα.139

απο'κει πριν την ωρα πλεουμε λυπημενοι τη καρδια,
χαρουμενοι απ'τη φυγη θανατου,φιλους χανοντας συντροφους,
στην Αιαιη νησο φτανουμε,οπ'εμενε
η Κιρκη η ομορφοπλεξουδη,τρομερη θεα μ΄'ανθρωπινη φωνη,
αυταδελφη του Αιητη πο'χει το χαμο στο νου,
κι οι δυο γεννιονται απ'τον Ηλιο που φως φερνει στους θνητους
κι απο μητερα τη Περση,αυτην ο Ωκεανος ετεκε κορη 139
'
'
η Ῥήνη

[Ομηρου Ιλιαδα,Β',716-728] μεταφραση χ.ν.κουβελης

Οἳ δ' ἄρα Μηθώνην καὶ Θαυμακίην ἐνέμοντο
καὶ Μελίβοιαν ἔχον καὶ Ὀλιζῶνα τρηχεῖαν,
τῶν δὲ Φιλοκτήτης ἦρχεν τόξων ἐῢ εἰδὼς
ἑπτὰ νεῶν· ἐρέται δ' ἐν ἑκάστῃ πεντήκοντα
ἐμβέβασαν τόξων εὖ εἰδότες ἶφι μάχεσθαι.    720
ἀλλ' ὃ μὲν ἐν νήσῳ κεῖτο κρατέρ' ἄλγεα πάσχων
Λήμνῳ ἐν ἠγαθέῃ, ὅθι μιν λίπον υἷες Ἀχαιῶν
ἕλκεϊ μοχθίζοντα κακῷ ὀλοόφρονος ὕδρου·
ἔνθ' ὅ γε κεῖτ' ἀχέων· τάχα δὲ μνήσεσθαι ἔμελλον
Ἀργεῖοι παρὰ νηυσὶ Φιλοκτήταο ἄνακτος.
οὐδὲ μὲν οὐδ' οἳ ἄναρχοι ἔσαν, πόθεόν γε μὲν ἀρχόν·
ἀλλὰ Μέδων κόσμησεν Ὀϊλῆος νόθος υἱός,
τόν ῥ' ἔτεκεν Ῥήνη ὑπ' Ὀϊλῆϊ πτολιπόρθῳ.

αυτοι που τη Μηθωνη και τη Θαυμακιη κατοικουσαν
και τη Μελιβοια ειχαν και την τραχεια Ολιζωνα,
αυτων ο Φιλοκτητης αρχηγευε των τοξων καλος γνωστης
των επτα πλοιων,κωπηλατες σε καθενα πενηντα
επεβαιναν των τοξων καλοι γνωστες ανδρεια να μαχονται, 720
αλλ'αυτος στη νησο κειτονταν δυνατ'αλγη πασχωντας
στην Λημνο την ιεροτατη,οπου κει τον κατελιπαν οι γιοι των Αχαιων
απ'το ελκος υποφεροντας το κακο τ'ολεθριου υδροφιδου,
εκει αυτος κειτονταν λυπημενος,γρηγορα να  μνησθουν εμελλον
οι Αργειοι κοντα στα πλοια του Φιλοκτητη ανακτα,
ουτ'αυτοι αναρχοι ησαν,αν και ποθουσαν τον αρχοντα,
αλλ'ο Μεδων τους παρεταξε του Οιλεα ο νοθος γιος,
αυτον ετεκε η Ρηνη στον Οιλεα τον πολεων πορθητη
.
.
η Ἑλένη και η Ἀδρήστη η Ἀλκίππη η Φυλὼ οι θεραπαινιδες της Ελενης
η Ἀλκάνδρη η Αρτεμις

[Ομηρου Οδυσσεια,δ',121-135] μεταφραση χ.ν.κουβελης
ἐκ δ' Ἑλένη θαλάμοιο θυώδεος ὑψορόφοιο
ἤλυθεν Ἀρτέμιδι χρυσηλακάτῳ ἐϊκυῖα.
τῇ δ' ἄρ' ἅμ' Ἀδρήστη κλισίην εὔτυκτον ἔθηκεν,
Ἀλκίππη δὲ τάπητα φέρεν μαλακοῦ ἐρίοιο,
Φυλὼ δ' ἀργύρεον τάλαρον φέρε, τόν οἱ ἔδωκεν
Ἀλκάνδρη, Πολύβοιο δάμαρ, ὃς ἔναι' ἐνὶ Θήβῃς
Αἰγυπτίῃσ', ὅθι πλεῖστα δόμοισ' ἐν κτήματα κεῖται·
ὃς Μενελάῳ δῶκε δύ' ἀργυρέας ἀσαμίνθους,
δοιοὺς δὲ τρίποδας, δέκα δὲ χρυσοῖο τάλαντα.
χωρὶς δ' αὖθ' Ἑλένῃ ἄλοχος πόρε κάλλιμα δῶρα·    130
χρυσῆν τ' ἠλακάτην τάλαρόν θ' ὑπόκυκλον ὄπασσεν
ἀργύρεον, χρυσῷ δ' ἐπὶ χείλεα κεκράαντο.
τόν ῥά οἱ ἀμφίπολος Φυλὼ παρέθηκε φέρουσα
νήματος ἀσκητοῖο βεβυσμένον· αὐτὰρ ἐπ' αὐτῷ
ἠλακάτη τετάνυστο ἰοδνεφὲς εἶρος ἔχουσα.

η Ελενη απ'το θαλαμο τον αρωματισμενο τον υψηλοροφο
ηρθε στην Αρτεμη με τη χρυση ροκα ομοιασμενη
σ'αυτη τοτ'αμεσως η Αδρηστη καθισμα καλοτεχνο εθεσε,
η Αλκιππη ταπητα εφερε μαλακο μαλλινο,
η Φυλω αργυρο πανερι εφερε,που σ'αυτη εδωκε
η Αλκανδρη,του Πολυβοιου η οικοδεσποινα,πο'μενε στη Θηβα
στην Αιγυπτια,οπου πλειστα στα σπιτια αποκτηματα βρισκονται,
αυτος στον Μενελαο εδωκε δυο αργυρες  λουτηρες,
δυο τρποδες,δεκα χρυσου ταλαντα,
χωρια παλι η Ελενη απ'τη συζυγο πηρε ωραια δωρα, 130
και χρυση ροκα και πανερι μ'αποκατω τροχους  παραχωρησε
αργυρο,με χρυσο στα χειλη ακροτελειωμενο,
αυτο τοτε σ'αυτη η ακολουθος Φυλω παρεθεσε φερνωντας
με νημα κλωστο γεμισμενο,τοτε πανω σ'αυτο
η ροκα  τεντωθηκε μενεξεδοβαφο μαλλι εχοντας
.
.
και η Γλαύκη και η Θάλεια  και η Κυμοδόκη η Νησαίη και η Σπειώ και η  Ἁλίη
και η Κυμοθόη και η Ἀκταίη και η Λιμνώρεια και η Μελίτη και η  Ἴαιρα και η Ἀμφιθόη
και η Ἀγαυὴ και η Δωτώ και η Πρωτώ και η Φέρουσα και η Δυναμένη και η Δεξαμένη
και η  Ἀμφινόμηκαι η  Καλλιάνειρα η Δωρὶς και η Πανόπη και η Γαλάτεια
και η Νημερτής και η Ἀψευδὴς και η Καλλιάνασσα  η Κλυμένη και η Ἰάνειρά και η Ἰάνασσα
η Μαῖρα και η  Ὠρείθυια  και η Ἀμάθεια

[Ομηρου Ιλιαδα,Σ',37-49] μεταφραση χ.ν.κουβελης
                                     θεαὶ δέ μιν ἀμφαγέροντο
πᾶσαι ὅσαι κατὰ βένθος ἁλὸς Νηρηΐδες ἦσαν.
ἔνθ' ἄρ' ἔην Γλαύκη τε Θάλειά τε Κυμοδόκη τε
Νησαίη Σπειώ τε Θόη θ' Ἁλίη τε βοῶπις    40
Κυμοθόη τε καὶ Ἀκταίη καὶ Λιμνώρεια
καὶ Μελίτη καὶ Ἴαιρα καὶ Ἀμφιθόη καὶ Ἀγαυὴ
Δωτώ τε Πρωτώ τε Φέρουσά τε Δυναμένη τε
Δεξαμένη τε καὶ Ἀμφινόμη καὶ Καλλιάνειρα
Δωρὶς καὶ Πανόπη καὶ ἀγακλειτὴ Γαλάτεια
Νημερτής τε καὶ Ἀψευδὴς καὶ Καλλιάνασσα·
ἔνθα δ' ἔην Κλυμένη Ἰάνειρά τε καὶ Ἰάνασσα
Μαῖρα καὶ Ὠρείθυια ἐϋπλόκαμός τ' Ἀμάθεια
ἄλλαι θ' αἳ κατὰ βένθος ἁλὸς Νηρηΐδες ἦσαν.

οι θεες απ'αυτη γυρω μαζευτηκαν
[την Θετιδα την μητερα του Αχιλλεα που οδυρονταν για το σκοτωμον του Πατροκλου]
ολες οσες στο βαθος της θαλασσας Νηρηιδες ησαν,
εκει τοτ'ηταν και η Γλαύκη και η Θάλεια  και η  Κυμοδόκη
η Νησαίη και η Σπειώ και η  Ἁλίη με τα μεγαλα σα βοδιου ματια 40
και η Κυμοθόη και η Ἀκταίη και η Λιμνώρεια
και η Μελίτη και η  Ἴαιρα και η Ἀμφιθόη  και η Ἀγαυὴ
και η Δωτώ και η Πρωτώ και η Φέρουσα και η Δυναμένη
και η Δεξαμένη και η  Ἀμφινόμηκαι η  Καλλιάνειρα
η Δωρὶς και η Πανόπη και η θαυμαστη Γαλάτεια
και η Νημερτής και η Ἀψευδὴς και η Καλλιάνασσα
εκει ηταν η Κλυμένη και η Ἰάνειρά και η Ἰάνασσα
η Μαῖρα και η  Ὠρείθυια  και η ομορφοπλεξουδη Ἀμάθεια
κι οι αλλες οσες στο βαθος της θαλασσας Νηρηιδες ησαν
.
.
.

[Ομηρου Ιλιαδα,Ξ',300-302,311-326] μεταφραση χ.ν.κουβελης
Τηθύς Ἥρη[α]  Ἰξιονιη Δανάη Σεμέλη Ἀλκμήνη Δήμητρα Λητω
[η Ηρα ετοιμαζεται να παει μακρια στον Ωκεανο στα περατα της γης και στην Τηθυ
και πριν αναχωρησει συναντιεται με τον Δια για μην του κακοφανει πως φευγει
κρυφα,αἴ κε σιωπῇ
οἴχωμαι πρὸς δῶμα βαθυῤῥόου Ὠκεανοῖο. 310]

ἔρχομαι ὀψομένη πολυφόρβου πείρατα γαίης,300
Ὠκεανόν τε θεῶν γένεσιν καὶ μητέρα Τηθύν,
οἵ με σφοῖσι δόμοισιν ἐῢ τρέφον ἠδ᾽ ἀτίταλλον·

[πηγαινω να δω στης πολυτροφου τα περατα γης,
και τον Ωκεανο των θεων γεναρχη και τη μητερα Τηθυν,
που με στα παλατια τους καλαναθρεψαν και τρυφερα φροντισαν]


Τὴν δ' ἀπαμειβόμενος προσέφη νεφεληγερέτα Ζεύς·
Ἥρη κεῖσε μὲν ἔστι καὶ ὕστερον ὁρμηθῆναι,
νῶϊ δ' ἄγ' ἐν φιλότητι τραπείομεν εὐνηθέντε.
οὐ γάρ πώ ποτέ μ' ὧδε θεᾶς ἔρος οὐδὲ γυναικὸς
θυμὸν ἐνὶ στήθεσσι περιπροχυθεὶς ἐδάμασσεν,
οὐδ' ὁπότ' ἠρασάμην Ἰξιονίης ἀλόχοιο,
ἣ τέκε Πειρίθοον θεόφιν μήστωρ' ἀτάλαντον·
οὐδ' ὅτε περ Δανάης καλλισφύρου Ἀκρισιώνης,
ἣ τέκε Περσῆα πάντων ἀριδείκετον ἀνδρῶν·
οὐδ' ὅτε Φοίνικος κούρης τηλεκλειτοῖο,    320
ἣ τέκε μοι Μίνων τε καὶ ἀντίθεον Ῥαδάμανθυν·
οὐδ' ὅτε περ Σεμέλης οὐδ' Ἀλκμήνης ἐνὶ Θήβῃ,
ἥ ῥ' Ἡρακλῆα κρατερόφρονα γείνατο παῖδα·
ἣ δὲ Διώνυσον Σεμέλη τέκε χάρμα βροτοῖσιν·
οὐδ' ὅτε Δήμητρος καλλιπλοκάμοιο ἀνάσσης,
οὐδ' ὁπότε Λητοῦς ἐρικυδέος, οὐδὲ σεῦ αὐτῆς,
ὡς σέο νῦν ἔραμαι καί με γλυκὺς ἵμερος αἱρεῖ.

μεταφραση χ.ν.κουβελης

σ'αυτη απαντωντας ειπε ο Ζευς που τα συννεφα μαζευει
''Ηρα προς τα κει ασε κι υστερα θα τραβηξεις
οι δυο ελα μ'ερωτα να τερπθουμε γερνωντας στο στρωμα
γιατι ποτε ως τωρα με θεας ερωτας ουτε γυναικας
τη καρδια στα στηθια  αφου την περιελουσε εδαμασσε,
ουδ'οταν καποτ'ερωτευθηκα του Ιξιονη τη γυναικα στο κρεβατι,
αυτη που τεκε τον Πειριθοο  ως θεο συνετο ισοζυγο.
ουτε τοτε με τη Δαναη τη ομορφοστραγαλη τ'Ακρισιου τη κορη,
αυτη που'τεκε τον Περσεα τον αριστο ξεχωριστο παντων των αντρων ,
ουτε τοτε με του Φοινικα την κορη του περα μακρυα ενδοξου 320
αυτη που'τεκε σε με και τον Μινωα και τον ισοθεο Ραδαμανθυν,
ουτε τοτε βεβαια με τη Σεμελη ουτε με την Αλκμηνη στη Θηβα,
εκεινη τον Ηρακλη τον ισχυροφρονα γεννησε παιδι,
η δ'αλλη τον Διωνυσο η Σεμελη ετεκε χαρμα στους βροτους,
ουτε τοτε με τη Δημητρα την ομορφοπλεξουδη ανασσα,
ουτε καποτε με τη Λητω τη πολυενδοξη,ουτε με σε την ιδια,
οπως εσε τωρα ερωτευομαι και με γλυκος ποθος ξεσηκωνει''
.
.
η  Ἑκαμήδη

[Ομηρου Ιλιαδα,Ξ',1-8] μεταφραση χ.ν.κουβελης


Νέστορα δ᾽ οὐκ ἔλαθεν ἰαχὴ πίνοντά περ ἔμπης,
ἀλλ᾽ Ἀσκληπιάδην ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
φράζεο δῖε Μαχᾶον ὅπως ἔσται τάδε ἔργα·
μείζων δὴ παρὰ νηυσὶ βοὴ θαλερῶν αἰζηῶν.
5 ἀλλὰ σὺ μὲν νῦν πῖνε καθήμενος αἴθοπα οἶνον
εἰς ὅ κε θερμὰ λοετρὰ ἐϋπλόκαμος Ἑκαμήδη
θερμήνῃ καὶ λούσῃ ἄπο βρότον αἱματόεντα·
αὐτὰρ ἐγὼν ἐλθὼν τάχα εἴσομαι ἐς περιωπήν.

μεταφραση χ.ν.κουβελης

απ'τον Νεστορα δεν ξεφευγε η ιαχη αν κι επινε παρ'ολ'αυτα,
αλλα στον Ασκληπιαδη λογια πτερωτα προσφωνησε.
εκφρασου θειε Μαχαονα πως ειναι αυτα εδω τα εργα
πιο μεγαλη τωρα κοντα στα πλοια η βοη των ρωμαλεων αντρων
αλλα συ μεν τωρα πινε καθημενος τον φλογατο οινο 5
ωσοτου τα θερμα λουτρα η ομορφοπλεξουδη Εκαμηδη
θερμανει και σε λουσει απο το πυκτο φονικο αιμα
ωστοσο εγω θα παω γρηγορα να μαθω στο περιοπτο σημειο
.
.

Ἀλθαίῃ Κλεοπάτρῃ Μαρπήσση Ἀλκυόνη[Ομηρου Ιλιαδα,Ι',551-560]
Διομήδη Ἶφις[Ομηρου Ιλιαδα,Ι',654-664]μεταφραση,σχολια χ.ν.κουβελης

Η ΠΡΕΣΒΕΙΑ ΤΩΝ ΑΧΑΙΩΝ ΦΟΙΝΙΚΑ ΚΑΙ ΟΔΥΣΣΕΑ ΣΤΟΝ ΑΧΙΛΛΕΑ

οι Αχαιοι εστειλαν πρεσβεια στον Αχιλλεα τον σεβαστο γεροντα Φοινικα,πιστο φιλο του
πατερα του Πηλεα και που τον αναθρεψε μικρο στη Φθια,και τον Οδυσσεα να τον μετα-
πεισουν να επιστρεψει στη μαχη,
στο λογο του ο Φοινικας για να του μετατρεψει τη γνωμη του λεει πως ο θυμος δεν ειναι
καλος συμβουλος στον αντρα και του αναφερει δυο ιστοριες,
η μια ιστορια ηταν προσωπικη του,οταν αναγκαστηκε να φυγει απ'την Ελλαδα γιατι
εχθρευτηκε με τον πατερα του Αμυντορα για μια παλλακιδα υπηρετρια που ειχε ερωμενη
ο πατερας του κι ατιμαζε τη νομιμο γυναικα του και μανα του,κι η μανα του τον παροτρυνε
να παει μαζι με τη δουλα αυτη,να σιχαθει τον γερο και να τον παρατησει,κι ετσι εγινε κι
αγριεψε ο πατερας του κι αναγκαστηκε να φυγει απ'το σπιτι του κι εφθασε στον Πηλεα στη
Φθια
[Ομηρου Ιλιαδα,Ι',447-]
οἷον ὅτε πρῶτον λίπον Ἑλλάδα καλλιγύναικα
φεύγων νείκεα πατρὸς Ἀμύντορος Ὀρμενίδαο,
ὅς μοι παλλακίδος περιχώσατο καλλικόμοιο,
τὴν αὐτὸς φιλέεσκεν, ἀτιμάζεσκε δ' ἄκοιτιν    450
μητέρ' ἐμήν

στη δευτερη ιστορια ο Μελεαγρος στον πολεμο των Καλυδωνιων με τους Κουρητες
στην Αιτωλια θυμωσε με τη μανα του Αλθαια,για λογο των αδερφιων της,διχονεψαν κι
αποσυρθηκε απο τη μαχη,κλειστηκε μεσα στο σπιτι του κι η Καλυδωνα κινδυνευε να την
παρουν οι Κουρητες
.`
ΜΑΡΠΗΣΣΑ ΚΑΙ ΙΔΑΣ
η Μαρπησσα ηταν η ομορφη κορη του βασιλια Ευηνου της Αιτωλιας,στη γιορτη της
Ορτυγιας Αρτεμιδας στο Αιτωλικο ορος Χαλκις  ο ηρωας Ιδας,που ηταν απ'τους πιο δυνα-
τους αντρες ποτε και πηρε μερος στην Αργοναυτικη εκστρατεια,την ειδε να χορευει και την
ερωτευθηκε,
ο Ευηνος δεν του την εδινε κι αναγκαστηκε να την κλεψει,τοτ'ο Ευηνος τον κυνηγησε με
την αμαξα και τ'αλογα του ,αλλα του Ιδα την αμαξα εσερναν φτερωτα αλογα και στο περα-
σμα του  ποταμου Λυκορμα ο Ευηνος πνιγηκε κι απ'αυτον πηρε ο ποταμος τ'ονομα του,
Ευηνος ποταμος,
ο Ιδας με τη Μαρπησσα πηγαν στη Μεσσηνη,εκει την ειδε ο Απολλωνας την ερωτευθηκε κι
επιασε μαχη με τον Ιδα,τοτε επεμβηκε ο Διας,τους σταματησε και τους ειπε πως η γυναικα
η Μαρπησσα θα κρινει ποιον θελει για αντρα της απ'τους δυο,`
κι η Μαρπησσα διαλεξε τον Ιδα για αντρα της γιατι φοβηθηκε πως σαν γερασει ο Απολλω-
νας θα την παρατησει,
και την κορη τους Κλεοπατρα την πηρε γυναικα του ο Αιτωλος Μελεαγρος
.
.
Ἀλθαίῃ Κλεοπάτρῃ Μαρπήσση Ἀλκυόνη
[Ομηρου Ιλιαδα,Ι',551-560]μεταφραση,σχολια χ.ν.κουβελης

ἤτοι ὃ μητρὶ φίλῃ Ἀλθαίῃ χωόμενος κῆρ
κεῖτο παρὰ μνηστῇ ἀλόχῳ καλῇ Κλεοπάτρῃ
κούρῃ Μαρπήσσης καλλισφύρου Εὐηνίνης
Ἴδεώ θ', ὃς κάρτιστος ἐπιχθονίων γένετ' ἀνδρῶν
τῶν τότε· καί ῥα ἄνακτος ἐναντίον εἵλετο τόξον
Φοίβου Ἀπόλλωνος καλλισφύρου εἵνεκα νύμφης,
τὴν δὲ τότ' ἐν μεγάροισι πατὴρ καὶ πότνια μήτηρ
Ἀλκυόνην καλέεσκον ἐπώνυμον, οὕνεκ' ἄρ' αὐτῆς
μήτηρ ἀλκυόνος πολυπενθέος οἶτον ἔχουσα
κλαῖεν ὅ μιν ἑκάεργος ἀνήρπασε Φοῖβος Ἀπόλλων·    560

μεταφραση χ.ν.κουβελης

τοτε λοιπον αυτος στην αγαπητη μητερα Αλθαια οργισμενος στη καρδια
καθονταν  κοντα στη μνηστη του γυναικα την ομορφη Κλεοπατρα
κορη της Μαρπησσας της ομορφοστραγαλης τ'Ευηνου
και τ'Ιδα,αυτος π'ο ισχυροτατος των πανω στη γη εγινε των ανδρων
των τοτε,και μαλιστα εναντιον του ανακτος τεντωσε τοξο
του Φοιβου Απολλωνα ενεκα της ομορφοστραγαλης νυμφης,
αυτη δε τοτε στα μεγαρα ο πατερας κι η σεβασμια μητερα
Αλκυνονη καλουσαν επωνυμο,ενεκα λοιπον αυτης
η μητερα της αλκυονας τη πολυπενθο μοιρα εχοντας
εκλαιε οταν αυτην ο μακροτοξευτης αρπαξε Φοιβος Απολλωνας 560
.
.
Διομήδη Ἶφις
[Ομηρου Ιλιαδα,Ι',654-664]μεταφραση χ.ν.κουβελης

Πάτροκλος δ' ἑτάροισιν ἰδὲ δμωῇσι κέλευσε
Φοίνικι στορέσαι πυκινὸν λέχος ὅττι τάχιστα.
αἳ δ' ἐπιπειθόμεναι στόρεσαν λέχος ὡς ἐκέλευσε
κώεά τε ῥῆγός τε λίνοιό τε λεπτὸν ἄωτον.
ἔνθ' ὃ γέρων κατέλεκτο καὶ ἠῶ δῖαν ἔμιμνεν.
αὐτὰρ Ἀχιλλεὺς εὗδε μυχῷ κλισίης εὐπήκτου·
τῷ δ' ἄρα παρκατέλεκτο γυνή, τὴν Λεσβόθεν ἦγε,    660
Φόρβαντος θυγάτηρ Διομήδη καλλιπάρῃος.
Πάτροκλος δ' ἑτέρωθεν ἐλέξατο· πὰρ δ' ἄρα καὶ τῷ
Ἶφις ἐΰζωνος, τήν οἱ πόρε δῖος Ἀχιλλεὺς
Σκῦρον ἑλὼν αἰπεῖαν Ἐνυῆος πτολίεθρον.

μεταφραση χ.ν.κουβελης

ο Πατροκλος τους συντροφους και τις σκλαβες πολεμου διεταξε
στον Φοινικα να στρωσουν παχυ κρεββατι διχως καθυστερηση
αυτες δε υπακουοντας εστρωσαν κρεββατι οπως εδιαταξε
και προβια και κλινοκαλλυμα και λιναροσεντονο λεπτο'υφαντο
οπ'εκει ο γεροντας κατακλιθηκε και την θεια αυτη περιμενε.
επισης κι ο Αχιλλεας κοιμηθηκε στο βαθος της στερεας σκηνης
σ'αυτον τοτε διπλα κατακλιθηκε η γυναικα,π'απ'την Λεσβο εφερε,660
του Φορβαντα η θυγατερα η Διομηδη η ομορφομαγουλη,
ο Πατροκλος δε απ'την αλλη ξαπλωσε,διπλα τοτε και σ'αυτον
η Ιφις η ευζωνη,που σ'αυτον προσφερε ο θειος Αχιλλεας
την Σκυρο παιρνωντας την αποκρημνη τ'Ενυα καστροπολη
.
.

.

Ακροπολη Αθηνων-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Η ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ ΠΟΛΙΑΔΑΣ ΣΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΛΗ-χ.ν.κουβελης

φθασαμε στην Ακροπολη,λιγο πριν το μεσημερι,η αρχη ενος φωτεινου Μαρτη,το
πλακοστρωτο δρομακι του Πικιωνη,οι ελιες σε παραταξη Παναθηναιων παρθενων,
τι να'χει αραγε απομεινει απο εκεινο τον αρχαιο ναο του 8ου π.Χ αφιερωμενο στην Αθηνα
Πολιαδα;αυτον που διαβασα στη Β' ραψωδια της Ιλιαδας του Ομηρου,στιχος 549

Οἳ δ᾽ ἄρ᾽ Ἀθήνας εἶχον ἐϋκτίμενον πτολίεθρον
δῆμον Ἐρεχθῆος μεγαλήτορος, ὅν ποτ᾽Ἀθήνη
θρέψε Διὸς θυγάτηρ, τέκε δὲ ζείδωρος ἄρουρα,
κὰδ δ᾽ ἐν Ἀθήνῃς εἷσεν ἑῷ ἐν πίονι νηῷ·
ἔνθα δέ μιν ταύροισι καὶ ἀρνειοῖς ἱλάονται 550
κοῦροι Ἀθηναίων περιτελλομένων ἐνιαυτῶν·
τῶν αὖθ᾽ ἡγεμόνευ᾽ υἱὸς Πετεῶο Μενεσθεύς.
τῷ δ᾽ οὔ πώ τις ὁμοῖος ἐπιχθόνιος γένετ᾽ ἀνὴρ
κοσμῆσαι ἵππους τε καὶ ἀνέρας ἀσπιδιώτας·
Νέστωρ οἶος ἔριζεν· ὃ γὰρ προγενέστερος ἦεν· 555
τῷ δ᾽ ἅμα πεντήκοντα μέλαιναι νῆες ἕποντο.

 αυτοι λοιπον που της Αθηνας ειχαν τη καλοχτισμενη καστροπολη
το δημο του Ερεχθεα του μεγαλοψυχου,αυτον που καποτε η Αθηνα
εθρεψε του Δια η θυγατερα,που τον γεννησε η γονιμη γη,
 και τον εβαλε στην Αθηνα να καθισει στον πλουσιο ναο της,
οπ'εκει αυτον ταυρους κι αρνια θυσιαζουν να εξευμενισουν 550
οι νεοι των Αθηναιων  περιστρεφομενων των ετων
τοτ'αυτων ηγεμονευε ο γιος του Πετεου ο Μενεσθεας,
σ'αυτον ποτε καποιος ομοιος πανω στη γη δεν γεννηθηκε αντρας
να παραταξει και αλογα και αντρες ασπιδοφορους
ο  Νεστορας μονο τον ανταγωνιζονταν,αυτος γιατι προγενεστερος ηταν 555
σ'άυτον δε μαζι πενηντα μαυρα καραβια ακολουθουσαν

το παιδι ηταν πολυ χαρουμενο που θα ξαναβλεπε τα αρχαια,πριν λιγες μερες ειχανε
παει με το σχολειο και καταενθουσιασμενο ελεγε αυτα που εμαθε,
ανεβηκαμε,
τους αφησα στο ναο της Απτερου Νικης,και πηγα προς το Ερεχθειο,στον νοτιο τοιχο του
εμεναν απο τον ναο της Πολιαδας Αθηνας μονο  δυο λιθινες βασεις του,εκει μεσα στο ναο
ηταν τοτε το ξοανο της θεας απο ξυλο ελιας,
οταν γυρισα βρηκα τη γυναικα να βγαζει φωτογραφιες στο παιδι μπροστα στον Παρθενω-
να ,''και στις Καρυατιδες θελω φωτογραφια'',ειπε το παιδι κι εδειξε ''να εκει περα'',
οταν κατεβηκαμε αγορασε καρτ-ποσταλ

.

.
.

Η ενοχλητικη ακριτομυθια του Θερσιτη στην Ομηρου Ιλιαδα,ραψωδια Β'
στιχοι 211-270-[μεταφραση-σχολια χ.ν.κουβελης]

Ἄλλοι μέν ῥ᾽ ἕζοντο, ἐρήτυθεν δὲ καθ᾽ ἕδρας·
Θερσίτης δ᾽ ἔτι μοῦνος ἀμετροεπὴς ἐκολῴα,
ὃς ἔπεα φρεσὶν ᾗσιν ἄκοσμά τε πολλά τε ᾔδη
μάψ, ἀτὰρ οὐ κατὰ κόσμον, ἐριζέμεναι βασιλεῦσιν,
ἀλλ᾽ ὅ τι οἱ εἴσαιτο γελοίϊον Ἀργείοισιν 215
ἔμμεναι· αἴσχιστος δὲ ἀνὴρ ὑπὸ Ἴλιον ἦλθε·
φολκὸς ἔην, χωλὸς δ᾽ ἕτερον πόδα· τὼ δέ οἱ ὤμω
κυρτὼ ἐπὶ στῆθος συνοχωκότε· αὐτὰρ ὕπερθε
φοξὸς ἔην κεφαλήν, ψεδνὴ δ᾽ ἐπενήνοθε λάχνη.
ἔχθιστος δ᾽ Ἀχιλῆϊ μάλιστ᾽ ἦν ἠδ᾽ Ὀδυσῆϊ· 220
τὼ γὰρ νεικείεσκε· τότ᾽ αὖτ᾽ Ἀγαμέμνονι δίῳ
ὀξέα κεκλήγων λέγ᾽ ὀνείδεα· τῷ δ᾽ ἄρ᾽ Ἀχαιοὶ
ἐκπάγλως κοτέοντο νεμέσσηθέν τ᾽ ἐνὶ θυμῷ.
αὐτὰρ ὃ μακρὰ βοῶν Ἀγαμέμνονα νείκεε μύθῳ·
«Ἀτρεΐδη τέο δ᾽ αὖτ᾽ ἐπιμέμφεαι ἠδὲ χατίζεις; 225
πλεῖαί τοι χαλκοῦ κλισίαι, πολλαὶ δὲ γυναῖκες
εἰσὶν ἐνὶ κλισίῃς ἐξαίρετοι, ἅς τοι Ἀχαιοὶ
πρωτίστῳ δίδομεν εὖτ᾽ ἂν πτολίεθρον ἕλωμεν.
ἦ ἔτι καὶ χρυσοῦ ἐπιδεύεαι, ὅν κέ τις οἴσει
Τρώων ἱπποδάμων ἐξ Ἰλίου υἷος ἄποινα, 230
ὅν κεν ἐγὼ δήσας ἀγάγω ἢ ἄλλος Ἀχαιῶν,
ἠὲ γυναῖκα νέην, ἵνα μίσγεαι ἐν φιλότητι,
ἥν τ᾽ αὐτὸς ἀπονόσφι κατίσχεαι; οὐ μὲν ἔοικεν
ἀρχὸν ἐόντα κακῶν ἐπιβασκέμεν υἷας Ἀχαιῶν.
ὦ πέπονες κάκ᾽ ἐλέγχε᾽ Ἀχαιΐδες οὐκέτ᾽ Ἀχαιοὶ, 235
οἴκαδέ περ σὺν νηυσὶ νεώμεθα, τόνδε δ᾽ ἐῶμεν
αὐτοῦ ἐνὶ Τροίῃ γέρα πεσσέμεν, ὄφρα ἴδηται
ἤ ῥά τί οἱ χἠμεῖς προσαμύνομεν ἦε καὶ οὐκί·
ὃς καὶ νῦν Ἀχιλῆα ἕο μέγ᾽ ἀμείνονα φῶτα
ἠτίμησεν· ἑλὼν γὰρ ἔχει γέρας αὐτὸς ἀπούρας. 240
ἀλλὰ μάλ᾽ οὐκ Ἀχιλῆϊ χόλος φρεσίν, ἀλλὰ μεθήμων·
ἦ γὰρ ἂν Ἀτρεΐδη νῦν ὕστατα λωβήσαιο·»
Ὣς φάτο νεικείων Ἀγαμέμνονα ποιμένα λαῶν,
Θερσίτης· τῷ δ᾽ ὦκα παρίστατο δῖος Ὀδυσσεύς,
καί μιν ὑπόδρα ἰδὼν χαλεπῷ ἠνίπαπε μύθῳ· 245
«Θερσῖτ᾽ ἀκριτόμυθε, λιγύς περ ἐὼν ἀγορητής,
ἴσχεο, μηδ᾽ ἔθελ᾽ οἶος ἐριζέμεναι βασιλεῦσιν·
οὐ γὰρ ἐγὼ σέο φημὶ χερειότερον βροτὸν ἄλλον
ἔμμεναι, ὅσσοι ἅμ᾽ Ἀτρεΐδῃς ὑπὸ Ἴλιον ἦλθον.
τὼ οὐκ ἂν βασιλῆας ἀνὰ στόμ᾽ ἔχων ἀγορεύοις, 250
καί σφιν ὀνείδεά τε προφέροις, νόστόν τε φυλάσσοις.
οὐδέ τί πω σάφα ἴδμεν ὅπως ἔσται τάδε ἔργα,
ἢ εὖ ἦε κακῶς νοστήσομεν υἷες Ἀχαιῶν.
τὼ νῦν Ἀτρεΐδῃ Ἀγαμέμνονι ποιμένι λαῶν,
ἧσαι ὀνειδίζων, ὅτι οἱ μάλα πολλὰ διδοῦσιν 255
ἥρωες Δαναοί· σὺ δὲ κερτομέων ἀγορεύεις.
ἀλλ᾽ ἔκ τοι ἐρέω, τὸ δὲ καὶ τετελεσμένον ἔσται·
εἴ κ᾽ ἔτι σ᾽ ἀφραίνοντα κιχήσομαι ὥς νύ περ ὧδε,
μηκέτ᾽ ἔπειτ᾽ Ὀδυσῆϊ κάρη ὤμοισιν ἐπείη,
μηδ᾽ ἔτι Τηλεμάχοιο πατὴρ κεκλημένος εἴην, 260
εἰ μὴ ἐγώ σε λαβὼν ἀπὸ μὲν φίλα εἵματα δύσω,
χλαῖνάν τ᾽ ἠδὲ χιτῶνα, τά τ᾽ αἰδῶ ἀμφικαλύπτει,
αὐτὸν δὲ κλαίοντα θοὰς ἐπὶ νῆας ἀφήσω
πεπλήγων ἀγορῆθεν ἀεικέσσι πληγῇσιν.»
 Ὣς ἄρ᾽ ἔφη, σκήπτρῳ δὲ μετάφρενον ἠδὲ καὶ ὤμω 265
πλῆξεν· ὃ δ᾽ ἰδνώθη, θαλερὸν δέ οἱ ἔκπεσε δάκρυ·
σμῶδιξ δ᾽ αἱματόεσσα μεταφρένου ἐξυπανέστη
σκήπτρου ὕπο χρυσέου· ὃ δ᾽ ἄρ᾽ ἕζετο τάρβησέν τε,
ἀλγήσας δ᾽ ἀχρεῖον ἰδὼν ἀπομόρξατο δάκρυ.
οἳ δὲ καὶ ἀχνύμενοί περ ἐπ᾽ αὐτῷ ἡδὺ γέλασσαν· 270

[μεταφραση χ.ν.κουβελης]

οι αλλοι τοτε καθισαν στα εδραν'αποτραβηγμενοι,
ο Θερσιτης ακομα μοναχος χωρις μετρο τα λογια καυγαδιζε,
με λογι'απρεπα στα μυαλα που'σαν πολλα κι ακομα
απερισκεπτα,αλλ'ουτε με ταξη,εριζοντας με τους βασιλεις,
αλλα μονο και μονο για να δει να γελουν οι Αργειοι, 215
πιο ασχημοτερος αντρας κατ'απ'το Ιλιο δεν ηρθε,
αλληθωρος ηταν,κουτσος απ'το'να ποδι,οι ωμοι
κυρτοι πανω στο στηθος κολλημενοι,κι ακομα ψηλα
σουβλερη ηταν η κεφαλη,κι αραιη απο πανω τριχα,
εχθροτατος στον Αχιλλεα παρα πολυ και στον Οδυσσεα 220
γιατι μ'αυτους φιλονικουσε,τοτ'αυτος στον Αγαμεμνονα τον θειο
φαρμακερα εκραξε λεγοντας κατηγοριες,σ'αυτο τοτε οι Αχαιοι
τρομερα οργισθηκαν κι ενιωσαν αγανακτηση στη καρδια,
τοτ'αυτος βαρια κραζοντας τον Αγαμεμνονα φιλονικησε στο λογο
Ατρειδη παλι τι κλαιγεσαι και τι ακομα στερεισαι;   225
γεματες απο χαλκο οι σκηνες σου,και πολλες γυναικες
ειναι στη σκηνη σου ξεχωριστες,που σε σενα οι Αχαιοι
πρωτα πρωτα δινομε αφ'οτου καστρο παρουμε στα χερια,
η' ακομα και απο χρυσο εχεις αναγκη,που καποιος θα φερει
απ'τους αλογοδαμαστες Τρωες απ'το Ιλιο γιου λυτρα, 230
π'εγω δεμενο τον σερνω η' αλλος απ'τους Αχαιους,
η' γυναικα νεαρη,για να σμιξεις ερωτικα,
αυτη μοναχος χωριστα να κρατας,δε μου φαινεται ορθο
αρχηγος οντας εισαι συμφορες να φορτωνεις τους γιους των Αχαιων,
ω πεπονια σαπιοζαρωμενα  Αχαιιδες γυναια πια οχι Αχαιοι, 235
στη πατριδα με τα πλοια να πλευσουμε,κι αυτον δω ας παρατησουμε
στη Τροια τα τροπαια του να ξεροψηνει,για να δει
αν λοιπον σε τι μεις βοηθεια ειμαστε  η' καθολου δεν ειμαστε,
που και τωρα τον Αχιλεα απ'αυτον πιο πολυ ανωτερο μακραν
ατιμασε,γιατι πηγε το τροπαιο του να'χει κι αρπαξε 240
αλλα καθολου δεν ειναι χολη στ'Αχιλεα τα φρενα,αλλα συγχωρεση,
γιατι αλλιωτικα Ατρειδη τα τωρα υστατα θα σε ξεπαστρευαν,
ετσ'ειπε φιλονικοντας τον Αγαμεμνονα τον ποιμενα λαων,
ο Θερσιτης,στ'αυτον γρηγορα πεταγεται κοντα ο θειος Οδυσσεας,
κι αυτον λοξα προσβλεποντας μ'απειλητικο επεπληξε λογο.245
Θερσιτη π'ακριτα μιλας και σαν να σφυριζεις  ρητορας,
βουλωστο,μη θελεις μοναχος εριζεις με τους βασιλεις,
γιατι απο σε γω σου λεω πιο αχρειοτερος θνητος αλλος
δεν ειναι,οσσοι με τον Ατρειδη κατ'απ'το Ιλιο ηρθαν,
κι ουτε τους βασιλεις στο στομα να΄χεις και ν'αγορευεις, 250
και γι'αυτους βρισιδια να ξεφραζεις;κι επιστροφη ν'αναμενεις,
τι καθολου καθαρα δεν ξερουμε πως θα'ναι αυτα δω τα εργα,
αν καλα η' αν κακα θα επιστρεψουμε οι γιοι των Αχαιων,
τωρα με τον Ατρειδη Αγαμεμνονα με τον ποιμενα λαων,
τα βανεις βριζοντας,οτι σ'αυτον παρα πολυ πολλα δινουν 255
οι ηρωες Δαναοι,κι εσυ κατακρινοντας αγορευεις,
αλλ'ενα θα σου πω,το οποιο και τετελεσμενο ειναι,
αν ακομα σε αφριζοντα λογια πετυχω οπως τωρα δω,
μητ'επειτα στ'Οδυσσεα τους ωμους η κεφαλη να'ναι πανω,
μητ'ακομη του Τηλεμαχου πατερας καλεσμενος να'μαι, 260
αν εγω δεν σε λαβω κι απ'τα ρουχα σου δεν σε γδυσω,
κι απ'τη χλαινη κι απ'το χιτωνα,κι απ'το βρακι π'τ'αχαμνα καλυπτει,
και σενα κλαιοντα στα γρηγορα πλοια αφησω
εχοντας χτυπημενο απ'την αγορα μ'ασχημες χτυπιες,
ετσι τοτ'ειπε,και με το σκηπτρο το μεσονεφρι και στο ωμο 265
χτυπησε,αυτος λυγισε,κι αφθονο ερριξε δακρυ
εξογκωμα αιμα γεματο απ'το μεσονεφρι σηκωθηκε
απ'το σκηπτρο το χρυσο,τοτ'αυτος καθησε και απ'το φοβο μαζευτηκε,
πονωντας θολωμενα βλεπωντας σφουγγισε το δακρυ,
αυτοι αν και στεναχωρημενοι γυρω σ'αυτον εσκασαν στα γελια 270
.
.
σχολια:

-κοτέοντο,κοταω,δεν τολμω,
[δεν κοτας,δεν τολμας,δεν σου βασταει]
στη Μαχαιρα Ξηρομερου Αιτωλοακαρνανιας χρησιμοποιουμε και σημερα αυτην
την ομηρικη λεξη:
δεν κοτας,αν κοτας ελα,δεν σου κοταει να το κανεις,να το πεις

-πέπονες, ο πεπων,πεπονι,καρπος γινωμενος μαλακος απ'τον ηλιο,
[μτφ.καθεται ζαρωμενος,δειλιασμενος,δειλιαζει]
.
.
.

Έκτορας και Ανδρομαχη σε αναμνηστική φωτογραφία-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

"εδώ στο φως μπροστά να σταθούμε"είπε η γυναίκα
"τι φοβάσαι ;" ο Έκτορας έπιασε το χέρι της Ανδρομάχης
"Έκτορα,το κεφάλι σου μου βαραίνει τα χέρια στη ραψωδία Ω
στους στίχους 725-745"
εκεινος γέλασε,πόσο αγαπούσε το γέλιο του,από τότε που την πήρε
από την Υποπλακια Θηβα γυναίκα του
"εδώ στο φως να σταθώ μπροστά σου πριν το σκοτάδι"και παίρνοντας
τη στάση ηθοποιού απηγγειλε
Ἕκτορος ἀνδροφόνοιο κάρη μετὰ χερσὶν ἔχουσα·
στα χέρια μου το κεφάλι τ'Εκτορα έχω που νέος χαθηκε
ἆνερ ἀπ' αἰῶνος νέος ὤλεο, κὰδ δέ με χήρην
λείπεις ἐν μεγάροισι· πάϊς δ' ἔτι νήπιος αὔτως
κι απ'το σπίτι μας λείπεις και μένα μ'αφησες μόνη και το παιδί
θα σε ζηταει
ὃν τέκομεν σύ τ' ἐγώ τε δυσάμμοροι, οὐδέ μιν οἴω
ἥβην ἵξεσθαι· πρὶν γὰρ πόλις ἧδε κατ' ἄκρης
πέρσεται· ἦ γὰρ ὄλωλας ἐπίσκοπος, ὅς τέ μιν αὐτὴν
ῥύσκευ, ἔχες δ' ἀλόχους κεδνὰς καὶ νήπια τέκνα, 730
αἳ δή τοι τάχα νηυσὶν ὀχήσονται γλαφυρῇσι,
καὶ μὲν ἐγὼ μετὰ τῇσι· σὺ δ' αὖ τέκος ἢ ἐμοὶ αὐτῇ
ἕψεαι, ἔνθά κεν ἔργα ἀεικέα ἐργάζοιο
εμας τις γυναίκες θα σύρουν στα πλοία σκλάβες να μας πάρουν
ντροπιασμένες κι ατιμασμενες μαζί και το παιδί αν πριν
δεν το πετάξει καποιος ψηλα απ' τα τείχη στα βράχια να τσακίσει
τ'αδυναμο κορμάκι του ως είναι χωρίς εσένα στηριγμα
όταν η πόλις ξεθεμελιωθεί απ'ακρη σ'ακρη
ἀθλεύων πρὸ ἄνακτος ἀμειλίχου, ἤ τις Ἀχαιῶν
ῥίψει χειρὸς ἑλὼν ἀπὸ πύργου λυγρὸν ὄλεθρον
χωόμενος, ᾧ δή που ἀδελφεὸν ἔκτανεν Ἕκτωρ
ἢ πατέρ' ἠὲ καὶ υἱόν, ἐπεὶ μάλα πολλοὶ Ἀχαιῶν
Ἕκτορος ἐν παλάμῃσιν ὀδὰξ ἕλον ἄσπετον οὖδας.
τι ανδρείος ήσουνα στο πόλεμο κι από σένα πολλοί χάσανε
κι αδερφό και πατέρα και γιο
θα θρηνήσει για σέ ο κόσμος όλος κι οι γονείς σου θα κλάψουν
πικρα
οὐ γὰρ μείλιχος ἔσκε πατὴρ τεὸς ἐν δαῒ λυγρῇ·
τὼ καί μιν λαοὶ μὲν ὀδύρονται κατὰ ἄστυ, 740
ἀρητὸν δὲ τοκεῦσι γόον καὶ πένθος ἔθηκας
κι η λύπη για μέ θα'ναι αμιλητη
γιατι,ακριβε μου, αν πέθανες στο κρεβάτι θα μου'πιανες το χερι
τρυφερο λόγο θα μου'λεγες νύχτα και μέρα να τον θυμάμαι
και δάκρυα να χυνω
Ἕκτορ· ἐμοὶ δὲ μάλιστα λελείψεται ἄλγεα λυγρά.
οὐ γάρ μοι θνῄσκων λεχέων ἐκ χεῖρας ὄρεξας,
οὐδέ τί μοι εἶπες πυκινὸν ἔπος, οὗ τέ κεν αἰεὶ
μεμνῄμην νύκτάς τε καὶ ἤματα δάκρυ χέουσα.
στη Φθία αμοροζα του Αχιλλειδη Νεοπτόλεμου κι ύστερα του Ελενου
στους Μολοσσούς

"Εδώ στο φως μπροστα ας σταθούμε για πάντα"της είπε
και την αγκαλιασε
.
.
.

η επιστροφη των Αχαιων απο την Τροια-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ετσι εξετελεσθει η Υβρις Ατη Νεμεσις Τισις στον Διομηδη-χ.ν.κουβελης

κατα πρωτον η υβρις
οταν Διομηδης Τυδειδης υπερβησεται μετρα
συνενοχος του Οδυσσεα στην εχθρα του κατα του Παλαμηδη,
τον ευγενικο ηρωα με δολο τον ενεμπλεξαν ως προδοτη στη Τροια
και λιθοβολισαν οι Αχαιοι,εκτος του Αχιλλεα,αυτον τον εφυεστατο ανδρα των Ελληνων,
τον εφευρετη πεττειων,του ημερολογιου και των γραμματων,
λενε, πως σε πηγαδι τον εβαλαν και τον εκλεισαν με πετρες
εκει στην Διομηδους Αριστεια στην ραψωδια Ε' της Ιλιαδας οπου η υποπτη μεροληψια
του Ομηρου τον υμνησε επηλθε η ατη
το θολωμα του μυαλου
λιθαρι πηρε στα χερια 301
ο Τυδειδης τεραστιο που'ουτε δυο αντρες δεν θα σηκωναν,
που  τωρα θνητοι'ναι,αυτος δ'αυτο ευκολα το'παλλε και μονος
ὃ δὲ χερμάδιον λάβε χειρὶ 301
Τυδεΐδης μέγα ἔργον ὃ οὐ δύο γ' ἄνδρε φέροιεν,
οἷοι νῦν βροτοί εἰσ'· ὃ δέ μιν ῥέα πάλλε καὶ οἶος
κι ορμαει τ'Αινεια κι αυτος θα'χανε γρηγορα τη ζωη του αν δεν προφθανε
να τον σωσει η μητερα του Κυπριδα Αφροδιτη π'απ'τον Αγχιση τον γεννησε
κι εκει στον στιχο 335 μ'ορμη της ριχτηκε ο ανδρειωμενος του Τυδεα γιος
και γδαρθηκε το χερι χτυπημενο με τ'οξυ δορι
το ροδαλο,με μιας το δορυ το δερμα τρυπησε
ἔνθ᾿ ἐπορεξάμενος μεγαθύμου Τυδέος υἱὸς 335
ἄκρην οὔτασε χεῖρα μετάλμενος ὀξέϊ δουρὶ
ἀβληχρήν.εἶθαρ δὲ δόρυ χροὸς ἀντετόρησεν
και σ'αυτη ο βροντοφωνος ειπε Διομηδης
φευγα μακρια του Δια θυγατερα απ'το πολεμο και την ανηλεη σφαγη
δεν σου φτανει  που πληθος τις αδυνατες γυναικες ξεμυαλιζεις;349
ῇ δ' ἐπὶ μακρὸν ἄϋσε βοὴν ἀγαθὸς Διομήδης·
εἶκε Διὸς θύγατερ πολέμου καὶ δηϊοτῆτος·
ἦ οὐχ ἅλις ὅττι γυναῖκας ἀνάλκιδας ἠπεροπεύεις;349
μετα απ'αυτο φυσικα ηρθε η νεμεσις κατα του μεγαθυμου Τυδειδη
του βοης αγαθου Διομηδεος ἱπποδάμοιο τον αριστον των Αχαιων
ο μωρος,δεν το κατανοησε του Τυδεα ο γιος,
οττι δεν θα'ναι πολυμερος οποιος με τους αθανατους μαχεται,
ουτ'αυτον παιδια ποτε στα γονατα βαστωντας παπα θα τον φωναζουν
οταν ελθει απ'τον πολεμο και την ανηλεη σφαγη,
σ'αυτο τωρα ο Τυδειδης,αν και πολυ δυνατος ειναι, 410
να προσεξει μη καποιος απ'αυτον ανδρειωτερος μαζι του μαχεται,
μη η Αιγιαλεια η συνετη Αδρηστινη
απ'τον υπνο θρηνοντας τους αγαπημενους στο σπιτι σηκωσει
τον νυμφευτον αναζητωντας αντρα τον αριστον των Αχαιων
η φρονιμη γυναικα του Διομηδη του ιπποδαμαστη
νήπιος, οὐδὲ τὸ οἶδε κατὰ φρένα Τυδέος υἱὸς
ὅττι μάλ' οὐ δηναιὸς ὃς ἀθανάτοισι μάχηται,
οὐδέ τί μιν παῖδες ποτὶ γούνασι παππάζουσιν
ἐλθόντ' ἐκ πολέμοιο καὶ αἰνῆς δηϊοτῆτος.
τὼ νῦν Τυδεΐδης, εἰ καὶ μάλα καρτερός ἐστι,    410
φραζέσθω μή τίς οἱ ἀμείνων σεῖο μάχηται,
μὴ δὴν Αἰγιάλεια περίφρων Ἀδρηστίνη
ἐξ ὕπνου γοόωσα φίλους οἰκῆας ἐγείρῃ
κουρίδιον ποθέουσα πόσιν τὸν ἄριστον Ἀχαιῶν
ἰφθίμη ἄλοχος Διομήδεος ἱπποδάμοιο.
και εντελει τοτε η φοβερα τισις ,
καποια η Κυπριδα Αχαιιδα ξελογιασε
μ'ενα απ'τους Τρωες μαζι να φυγει
καποια απ'αυτες χαιδευοντας τις Αχαιιδες τις ομορφοπεπλες
απ'τη χρυση καρφιτσα θα τρυπησε το τρυφερο χερι
ἦ μάλα δή τινα Κύπρις Ἀχαιϊάδων ἀνιεῖσα
Τρωσὶν ἅμα σπέσθαι,
τῶν τινα καῤῥέζουσα Ἀχαιϊάδων ἐϋπέπλων
πρὸς χρυσῇ περόνῃ καταμύξατο χεῖρα ἀραιήν.
ο Οιαξ ο γιος του Ναυπλιου κι αδελφος του  Παλαμηδη στις Μυκηνες ξεσηκωσε
τη Κλυταιμνηστρα κατα του Αγαμεμνονα  και στ'Αργος ξελογιασε την Αδρηστινη,
πως ο Διομηδης ερχεται με τρωαδιτισες παλλακιδες,κι αλλη γυναικα θα'χει κι αλλα παιδια,
εκεινη τοτε με τον εραστη της τον Κομητη,τον γιο του Σθενελου,στο γυρισμο του'στησε
ενεδρα,κι αν δεν κατεφευγε οικετης στο ναο της Αθηνας θα'χε κακοθανατησει

κι εφυγε απ'τ'Αργος ο Διομηδης στην Απουλλια της Κατω Ιταλιας
κι εκει ιδρυσε το Αργος Ιππιον

ετσι εξετελεσθει η νομοτελεια υβρις ατη νεμεσις τισις
.
.
.

Odysseus and Euryclea by Christian Gottlob Heyne

Ο ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ ΑΠΟ ΑΓΡΙΟΧΟΙΡΟ ΣΕ ΚΥΝΗΓΙ  ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΝΑΣΣΟ ΟΤΑΝ ΝΕΑΡΟΣ ΕΙΧΕ ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙ ΤΟΝ ΠΑΠΠΟΥ ΤΟΥ ΑΥΤΟΛΥΚΟ
[Ομηρου Οδυσσεια,ραψωδια τ',στιχοι 428-467]
μεταφραση translation σχολια χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ο ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ ΑΠΟ ΑΓΡΙΟΧΟΙΡΟ ΣΕ ΚΥΝΗΓΙ  ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΝΑΣΣΟ ΟΤΑΝ ΝΕΑΡΟΣ ΕΙΧΕ ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙ ΤΟΝ ΠΑΠΠΟΥ ΤΟΥ ΑΥΤΟΛΥΚΟ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Η Αντικλεια,η μητερα του Οδυσσεα,ηταν κορη του Αυτολυκου πλουσιου γαιοκτημονα απο τον
Παρνασσο,γιο του Ερμη και της Χιονης,ο οποιος πηρε μερος στην Αργοναυτικη Εκστρατεια,
απο τον πατερα του Ερμη κληρονομησε την τεχνη να κλεβει κοπαδια,και να τα εξαφανιζει,
ειτε να αλλαζει το χρωμα τους,οταν εκλεψε τα ζωα του Σισυφου πιαστηκε γιατι ο Σισυφος
ειχε μαρκαρει με το μονογραμμα του τα πελματα τους,τοτε ο Αυτολυκος θελωντας η κορη του
Αντικλεια να γεννησει ενα γιο τοσο εξυπνο οσο ο Σισυφος την εσμιξε μαζι του,παρ'οτι ηταν
δοσμενη για νυφη του Λαερτη βασιλια της Ιθακης,ετσι ο Οδυσσεας φερεται να ειναι γιος του
Σισυφου και οχι του Λαερτη,
ο Οδυσσεας νεαρος,πριν στον Τρωικο  Πολεμο,επισκεφθηκε τον παππου του Αυτολυκο στον
Παρνασσο,εκει σε κυνηγι μαζι με τους γιους του Αυτολυκου τραυματισθηκε απο αγριοχοιρο,
που του αφησε ουλη στο γονατο,οταν επεστρεψε στην Ιθακη απο την Τροια μετα απο εικοσι
χρονια μεταμφιεσμενος σε γερο ζητιανο στην ραψωδια τ' της Οδυσσειας του Ομηρου,στα
νιπτρα,[στιχοι 308-507]]η Ευρυκλεια,η γρια υπηρετρια της Πηνελοπης και τροφος του Οδυσ-
σεα,οταν ηταν παιδι,την οποια ο Λαερτης αγορασε απο τον πατερα της Ωπη για 20 βοδια,
αυτη βλεποντας την ουλη στο γονατο του Οδυσσεα καθως τον επλενε τον αναγνωρισε κι
εκλαψε απο τη χαρα της,ομως ο Οδυσσεας της ειπε να μην μαρτυρησει σε κανεναν ποιος
ηταν γιατι δεν ειχε ερθει ακομα η ωρα να αποκαλυφθει

Ο ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ ΑΠΟ ΑΓΡΙΟΧΟΙΡΟ ΣΕ ΚΥΝΗΓΙ  ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΝΑΣΣΟ
[Ομηρου Οδυσσεια,ραψωδια τ',στιχοι 428-467]
μεταφραση translation σχολια χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ἦμος δ' ἠριγένεια φάνη ῥοδοδάκτυλος Ἠώς,
βάν ῥ' ἴμεν ἐς θήρην, ἠμὲν κύνες ἠδὲ καὶ αὐτοὶ
υἱέες Αὐτολύκου· μετὰ τοῖσι δὲ δῖος Ὀδυσσεὺς    430
ἤϊεν· αἰπὺ δ' ὄρος προσέβαν καταειμένον ὕλῃ
Παρνησοῦ, τάχα δ' ἵκανον πτύχας ἠνεμοέσσας.
Ἠέλιος μὲν ἔπειτα νέον προσέβαλλεν ἀρούρας
ἐξ ἀκαλαῤῥείταο βαθυῤῥόου Ὠκεανοῖο,
οἱ δ' ἐς βῆσσαν ἵκανον ἐπακτῆρες· πρὸ δ' ἄρ' αὐτῶν
ἴχνι' ἐρευνῶντες κύνες ἤϊσαν, αὐτὰρ ὄπισθεν
υἱέες Αὐτολύκου· μετὰ τοῖσι δὲ δῖος Ὀδυσσεὺς
ἤϊεν ἄγχι κυνῶν, κραδάων δολιχόσκιον ἔγχος.
ἔνθα δ' ἄρ' ἐν λόχμῃ πυκινῇ κατέκειτο μέγας σῦς·
τὴν μὲν ἄρ' οὔτ' ἀνέμων διάη μένος ὑγρὸν ἀέντων,    440
οὔτε μιν ἠέλιος φαέθων ἀκτῖσιν ἔβαλλεν,
οὔτ' ὄμβρος περάασκε διαμπερές· ὣς ἄρα πυκνὴ
ἦεν, ἀτὰρ φύλλων ἐνέην χύσις ἤλιθα πολλή.
τὸν δ' ἀνδρῶν τε κυνῶν τε περὶ κτύπος ἦλθε ποδοῖϊν,
ὡς ἐπάγοντες ἐπῇσαν· ὁ δ' ἀντίος ἐκ ξυλόχοιο,
φρίξας εὖ λοφιήν, πῦρ δ' ὀφθαλμοῖσι δεδορκώς,
στῆ ῥ' αὐτῶν σχεδόθεν. ὁ δ' ἄρα πρώτιστος Ὀδυσσεὺς
ἔσσυτ' ἀνασχόμενος δολιχὸν δόρυ χειρὶ παχείῃ,
οὐτάμεναι μεμαώς· ὁ δέ μιν φθάμενος ἔλασεν σῦς    450
γουνὸς ὕπερ, πολλὸν δὲ διήφυσε σαρκὸς ὀδόντι
λικριφὶς ἀΐξας, οὐδ' ὀστέον ἵκετο φωτός.
τὸν δ' Ὀδυσεὺς οὔτησε τυχὼν κατὰ δεξιὸν ὦμον,
ἀντικρὺ δὲ διῆλθε φαεινοῦ δουρὸς ἀκωκή·
κὰδ δ' ἔπεσ' ἐν κονίῃσι μακών, ἀπὸ δ' ἔπτατο θυμός.
τὸν μὲν ἄρ' Αὐτολύκου παῖδες φίλοι ἀμφεπένοντο,
ὠτειλὴν δ' Ὀδυσῆος ἀμύμονος ἀντιθέοιο
δῆσαν ἐπισταμένως, ἐπαοιδῇ δ' αἷμα κελαινὸν
ἔσχεθον, αἶψα δ' ἵκοντο φίλου πρὸς δώματα πατρός.
τὸν μὲν ἄρ' Αὐτόλυκός τε καὶ υἱέες Αὐτολύκοιο    460
εὖ ἰησάμενοι ἠδ' ἀγλαὰ δῶρα πορόντες
καρπαλίμως χαίροντα φίλως χαίροντες ἔπεμπον
εἰς Ἰθάκην. τῷ μέν ῥα πατὴρ καὶ πότνια μήτηρ
χαῖρον νοστήσαντι καὶ ἐξερέεινον ἕκαστα,
οὐλὴν ὅττι πάθοι· ὁ δ' ἄρα σφίσιν εὖ κατέλεξεν,
ὥς μιν θηρεύοντ' ἔλασεν σῦς λευκῷ ὀδόντι
Παρνησόνδ' ἐλθόντα σὺν υἱάσιν Αὐτολύκοιο.

μολις η κορη του πρωινου φωτισε ροδαχτυλη Αυγη,
βγηκαν στο κυνηγι,και τα σκυλια κι αυτοι
οι γιοι τ'Αυτολυκου,μαζι μ'αυτους κι ο θειος Οδυσσεας 430
ηταν,τ'αποκρυμνο βουνο σκεπασμενο με δαση ανεβηκαν
του Παρνασσου,γρηγορα δ'εφτασαν σ'ανεμοδαρτα φαραγγια.
ο ηλιος κεινη την ωρα ερριχνε στα χωραφια το φως του
ανατελονταςαπ'το ηρεμα ρεοντας  βαθυ ρευμα τ'Ωκεανου ,
μεσ'στο δασος οι κυνηγοι μπηκαν,και μπροστα δε απ'αυτους
τα ιχνη ψαχνωντας τα σκυλια ησαν,και πισω
οι γιοι τ'Αυτολυκου.μαζι μ'αυτους κι ο θειος Οδυσσεας
ηταν κοντα στα σκυλια,κραδαινοντας μακρυσκιωτο δορυ,
οπου μεσα σε λοχμη θαμνων πυκνη φωλιαζε τεραστιος αγριοχοιρος
π'ουτε ανεμοι δεν διαπερνουν υγροι φυσομανοντας 440
ουτ'αυτη ο ηλιος με τις φλογερες ακτινες χτυπουσε,
ουτ'η βροχη την περαγε ως μεσα,τι τοσο πυκνη
ηταν,κι επισης φυλλα ηταν κατω παρα πολλα στρωμενα,
και των αντρων και των σκυλιων το θορυβο των ποδιων ακουγωντας,
καθως ερχοντουσαν να πιασουν,απεναντι τους απ'τη λοχμη των θαμνων
με ορθες τις τριχες της ραχης,φωτια απ'τα ματια ξεπετωντας,
σταθηκε σ'αυτους κοντα,τοτε πιο πρωτος ο Οδυσσεας
ορμησε σηκωνοντας το μακρυ δορυ με το γερο χερι,
να το πληγωσει επιθυμωντας,αυτον ο αγριοχοιρος προφτασε κι αρπαξε 450
παν'απ'το γονατο,και πολυ απ'τη σαρκα εκοψε με το δοντι
απ'το πλαι σουβλιζοντας,αλλ'ομως το κοκκαλο δεν εφτασε ν'αγγιξει.
αυτον δε ο Οδυσσεας πληγωσε πετυχωντας στο δεξιο ωμο,
κι απ'την αλλη μερια περασε του γυαλιστερου δορατος η ακρη
κατω δ'επεσε στη σκονη μουγκριζοντας,κι απ'αυτον πεταξε η ψυχη.
τοτε μ'αυτον τ'Αυτολυκου  τ'αγαπητα παιδια  ασχοληθηκαν.
την πληγη τ'αμωμου ισοθεου Οδυσσεα
εδεσαν προσεκτικα με γνωση,το δε μαυρο αιμα μ'αλοιφη
σταματησαν,κι υστερα πηγαν στο σπιτι τ'αγαπητου πατερα.
αυτον αφου κι ο Αυτολυκος κι οι γιοι τ'Αυτολυκου 450
καλα τον εγιαναν και λαμπρα δωρα προσφεραν
αμεσως ευχαριστημενο φιλοξενωντας χαρουμενοι εστειλαν
στην Ιθακη.οπου ο πατερας κι η σεβαστη μητερα
χαρηκαν π'επεστρεψε  και  τον ρωτουσαν για το καθ'ενα,
την ουλη πως επαθε,τοτ'αυτος σ'αυτους καταλεπτως διηγηθηκε
πως αυτον κυνηγωντας αρπαξε αγριοχοιρος ασπροδοντης
στον Παρνασσο ανεβαινοντας μαζι με τους γιους τ'Αυτολυκου.
.
.
.

Αχαιοι

Κριτικη στο Χρονικο Ομηρου Ιλιαδα ραψωδια κ' στιχοι 465-481-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ὣς ἄρ᾽ ἐφώνησεν, καὶ ἀπὸ ἕθεν ὑψόσ᾽ ἀείρας 465 θῆκεν ἀνὰ μυρίκην·
ρητινοφορες μελισσες κοντα η θαλασσα σε θαμνους μυρικη βρεχει τα ποδια της
με καταπρασινα φυλλα
δέελον δ᾽ ἐπὶ σῆμά τ᾽ ἔθηκε συμμάρψας δόνακας μυρίκης τ᾽ ἐριθηλέας ὄζους,
kai μ'ενα οστρακο κοβει βλαστους
μὴ λάθοι αὖτις ἰόντε θοὴν διὰ νύκτα μέλαιναν.τα νησια γρηγορα κωπηλατουσαν
 προς τη δυση,οι γλαροι ακολουθουσαν τὼ δὲ βάτην προτέρω διά τ᾽ ἔντεα καὶ μέλαν αἷμα,
αἶψα δ᾽ ἐπὶ Θρῃκῶν ἀνδρῶν τέλος ἷξον ἰόντες. 470 εστειλε τοτε γυναικες,
η μια με πλυμενα ρουχα,η αλλη φρουτα,η τριτη ζεστο ψωμι και κοκκινο κρασι
Ομηρου Οδυσσεια,ν' 66-,στη Τραχινα ορισθηκε να πληρωσει ο Ηρακλης
μελος του ΔΣΕ απο φανατισμενους πραιτοριανους,μια ομαδα Χ ανοιξε πυρ,
ακολουθησαν τα Δεκεμβριανα,33 ακριβως μερες,οἱ δ᾽ εὗδον καμάτῳ ἀδηκότες,
ητανε κι οι κλεφτες Κερκωπες ο Σιλλος κι ο Τριβαλλος οι απατεωνες
ἔντεα δέ σφιν καλὰ παρ᾽ αὐτοῖσι χθονὶ κέκλιτο εὖ κατὰ κόσμον τριστοιχί· παρὰ
δέ σφιν ἑκάστῳ δίζυγες ἵπποι.τα οπλα παρα ποδας,'τ'αλογα του Ρησου'ακουγεται
μια φωνη τη νυχτα Ῥῆσος δ᾽ ἐν μέσῳ εὗδε, παρ᾽ αὐτῷ δ᾽ ὠκέες ἵπποι
η γυναικα κοιμονταν,τ'αλογα εβοσκαν τ'απογευμα,'τι κανεις;' του φωναξε
'θα ξυπνησει',αδιαφορισε
κανενας δεν ηξερε τ'ονομα της κορης της Ιππολεχους Δημητρας
ἐξ ἐπιδιφριάδος πυμάτης ἱμᾶσι δέδεντο. 475 σ΄ενα παπυρο του 1931 η Κορινθια εταιρα
Πασιφιλη καταγραφονταν ως μοναχη  στο κοπτικο μοναστηρι Καρπου και Παπυλου
στην Αιγυπτο,
καποιοι το εκριναν ρητορικο γυμνασμα σοφιστου,
η Φιλαινιδα ζουσε τοτε στην Αθηνα Δαιδαλιδων 47 Κατω Πετραλωνα ,Κεκροπιδα,
ο πατερας της ειχε Οινομαγειρειον ,αμοροζα απο διετιας ενος  Κροκαλου,κορη του
η Αρπαγη,ερωμενη του Πασωνα του Κυδαθηναιου,το ρημα 'αλφανω' κερδιζω,ηταν
 ανδρας αλφηστης,δραστηριος επιχειρηματιας
τὸν δ᾽ Ὀδυσεὺς προπάροιθεν ἰδὼν Διομήδεϊ δεῖξεν·
«οὗτός τοι Διόμηδες ἀνήρ, οὗτοι δέ τοι ἵπποι,
στο γραμμα εφραφε νεα για την Ακκω,τη Σισυμβρυα,τη Μαλθακη,τη Ναννιω,τη Γλυκερα ,
'ο Αλιτυρος εκανε καλαυσιθυρον στην Δαμασανδρα'
οὓς νῶϊν πίφαυσκε Δόλων ὃν ἐπέφνομεν ἡμεῖς.'πουλησε ολα τα χτηματα του στη Σικυωνα'
'πρωι 7 Ιουνιου πηραμε τη διαταγη να προχωρησουμε,ενωπιος ενωπιω πλεον,
ενας απο μας,καποιος Θωμας,τρελλαθηκε,τον παρατησαμε '
συνεληφθει τον Νοεμβριο το 1949,βασανιστηκε και φυλακιστηκε,το 1953 με τα μετρα
αμνηστειας αποφυλακιστηκε
ἀλλ᾽ ἄγε δὴ πρόφερε κρατερὸν μένος· οὐδέ τί σε χρὴ
ἑστάμεναι μέλεον σὺν τεύχεσιν, ἀλλὰ λύ᾽ ἵππους· 480 'στην Ακροκορινθο ειδα τη Μυριανθη'
ενας Εφεσιος τον Μαρτιο του 335 π.Χ  πληρωσε το φορο στους Περσες,ενα τετραδραχμο
της Ιωνιας με αναγλυφο χαρτη της Εφεσου
στη Κυπρο οι Αχαιοι εφτασαν το 2ο μισο της 2ης χιλιετιας π.Χ
αὐτὰρ ἔμ' ἐς Κύπρον ξείνῳ δόσαν ἀντιάσαντι,
Δμήτορι Ἰασίδῃ, ὃς Κύπρου ἶφι ἄνασσεν.
ἔνθεν δὴ νῦν δεῦρο τόδ' ἵκω πήματα πάσχων.
[Ντοκουμεντο,Ομηρου Οδυσσεια ρ',442-444]
μετα το χαλασμο των συντροφων στην Αιγυπτο απ'την ανοησια τους
μ'εδωσαν στον Δμητορα του Ιασου,ισχυρο της Κυπρου βασιλια,
που'ταν φιλος,κι απο'κει τωρα εδω γεματος συμφορες εφτασα
ἠὲ σύ γ᾽ ἄνδρας ἔναιρε, μελήσουσιν δ᾽ ἐμοὶ ἵπποι.»
Λιτοχωρο 31 Μαρτιου Δεσκατη 21 Σεπτεμβριου Ναουσα 30 Σεπτεμβριου 1946
Γραμμος 1949
.
.
.

Πρωτεσιλαος,ασημενια δραχμη η' τετροβολος ,Θηβα 302-286 π.Χ

Πρωτεσίλαος
Ομηρου Ιλιας ,ραψωδια β',στιχοι 695-710
[μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]

Οἳ δ᾽ εἶχον Φυλάκην καὶ Πύρασον ἀνθεμόεντα,695
Δήμητρος τέμενος, Ἴτωνά τε μητέρα μήλων,
ἀγχίαλόν τ᾽ Ἀντρῶνα ἰδὲ Πτελεὸν λεχεποίην,
τῶν αὖ Πρωτεσίλαος ἀρήϊος ἡγεμόνευε
ζωὸς ἐών· τότε δ᾽ ἤδη ἔχεν κάτα γαῖα μέλαινα.
τοῦ δὲ καὶ ἀμφιδρυφὴς ἄλοχος Φυλάκῃ ἐλέλειπτο 700
καὶ δόμος ἡμιτελής· τὸν δ᾽ ἔκτανε Δάρδανος ἀνὴρ
νηὸς ἀποθρῴσκοντα πολὺ πρώτιστον Ἀχαιῶν.
οὐδὲ μὲν οὐδ᾽ οἳ ἄναρχοι ἔσαν, πόθεόν γε μὲν ἀρχόν·
ἀλλά σφεας κόσμησε Ποδάρκης ὄζος Ἄρηος
Ἰφίκλου υἱὸς πολυμήλου Φυλακίδαο, 705
αὐτοκασίγνητος μεγαθύμου Πρωτεσιλάου
ὁπλότερος γενεῇ· ὁ δ᾽ ἅμα πρότερος καὶ ἀρείων
ἥρως Πρωτεσίλαος ἀρήϊος· οὐδέ τι λαοὶ
δεύονθ᾽ ἡγεμόνος, πόθεόν γε μὲν ἐσθλὸν ἐόντα·
τῷ δ᾽ ἅμα τεσσαράκοντα μέλαιναι νῆες ἕποντο. 710

αντρες εστειλε η Φυλακη κι η ανθουσα Πυρασος 695
ιερο της Δημητρας αλσος,κι η Ιτωνα μανα προβατων,
και της Αντρωνα τ'ακογυαλι κι η χλοερη η Πτελεος
αυτων πρωτα ο γενναιος εκυβερναε Πρωτεσιλαος
ζων οντας.μετα τον ειχε πια κατω η μαυρη γης
και στην ερημη γυναικα κει στη Φυλακη λειπει 700
στο σπιτι τ'ακληρο.αυτον αντρας σκοτωσε Δαρδανος
απ΄το καραβι απ'τους Αχαιους σαν βγηκε καταπρωτος
αν κι αναρχοι δεν ησαν,αυτον γι'αρχηγο ποθουσαν
αλλ'αυτους διοικουσε ο Ποδαρκης τ'Αρη βλασταρι
γιος του Φυλακιδη Ιφικλου με τα πολλα τα προβατα 705
αδελφος απο μανα πατερα του μεγαλοψυχου Πρωτεσιλαου
νεωτερος στη γενα.ο δε Πρωτεσιλαος και πρωτογεννηθηκε
κι ανωτερος ηρωας πολεμιστης.αν κι οι λαοι δεν στερουνταν
ηγεμονα,ποθουσαν αυτον τον καλον καγαθον να ειχαν.
και μ'αυτους καραβια σαραντα μαυρισμενα ερχονταν 710
.
.
.

.
.
GREEK POETRY-ΣΑΠΦΩ-SAPPHO-μεταφραση-translation c.n.couvelis χ.ν.κουβελης-
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.

ΣΑΠΦΩ-SAPPHO
-μεταφραση-translation c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

ΣΑΠΦΩ: 36. – Απόσπασμα 16 Lobel-Page
[για την Ανακτορια]
.
και ποσοο]ἰ μὲν ἰππήων στρότον, οἰ δὲ πέσδων,
οἰ δὲ νάων φαῖσ᾽ ἐπ[ὶ] γᾶν μέλαι[ν]αν
ἔ]μμεναι κάλλιστον, ἔγω δὲ κῆν᾽ ὄτ-
4 τω τις ἔραται·
πά]γχυ δ᾽ εὔμαρες σύνετον πόησαι
π]άντι τ[ο]ῦτ᾽, ἀ γὰρ πόλυ περσκέθοισα
κάλλος [ἀνθ]ρώπων Ἐλένα [τὸ]ν ἄνδρα
8 τὸν [πανάρ]ιστον
καλλ[ίποι]σ᾽ ἔβα ᾽ς Τροΐαν πλέοι[σα
κωὐδ[ὲ πα]ῖδος οὐδὲ φίλων το[κ]ήων
πά[μπαν] ἐμνάσθη, ἀλλὰ παράγαγ᾽ αὔταν
12 [ ]σαν
[ ]αμπτον γὰρ [
[ ]…κούφως τ[ ]οη.[.]ν
..]με νῦν Ἀνακτορί[ας ὀ]νέμναι-
16 σ᾽ οὐ ] παρεοίσας,
τᾶ]ς κε βολλοίμαν ἔρατόν τε βᾶμα
κἀμάρυχμα λάμπρον ἴδην προσώπω
ἢ τὰ Λύδων ἄρματα καὶ πανόπλοις
20 πεσδομ]άχεντας.
.
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]
αλλοι το ιππικο λενε το ωραιοτερο ειναι
πανω στη σκοτεινη γη
αλλοι το πεζικο αλλοι το ναυτικο λενε
εγω  ομως λεω εκεινο που καποιος αγαπα
και θα πω κατι π'ολοι θα το δεχτουν
εκεινη η πιο ωραια μεσα στους ανθρωπους
η Ελενη τον σ'ολα αξιο αντρα της αφησε
και μπηκε στο καραβι για την Τροια
κι ουτε για παιδι ουτε για συγγενεις ουτε για γονεις
για κανεναν δεν νοιαστηκε και παρασυρθηκε
απ'την αγαπη
ετσι και τωρα εγω την Ανακτορια φερνω στο μυαλο μου
που δεν ειναι εδω και μου λειπει
θελω να δω το λατρευτο της βημα
να δω τη λαμπερη λαμψη του προσωπου της
παρα τα αρματα των Λυδων να βλεπω
και τους πανοπλους πεζους να μαχονται
.
.
 ΣΑΠΦΩ
.
οιαν ταν υακινθον εν ωρεσι
ποιμενες ανδρες ποσσι
καταστειβοισι , χαμαι δε
το πορφυρον ανθος ...
[κειται ]
.
ετσι οπως τον υακινθο καταπατουν
με τα ποδια τους στο βουνο βοσκοι
και το πορφυρο ανθος στο χωμα...
[κειται]
..
οιον το γλυκομαλον ερευθεται
ακρω επ'υσδω, ακρον επ'ακροτατω,
λελαθοντο δε μαλοδροπηες ,
ουν μαν εκλελαθοντ',αλλ'ουκ
εδυναντο επικεσθαι
.
ετσι οπως το γλυκομηλο κοκκινιζει
στο ακρο του κλαδιου, στο μακρυτερο
ακρο του, το παρατησαν οι συγκομιδοι
των μηλων ,οχι γιατι το αγνοησαν
αλλα δεν μπορεσαν να τ'αρπαξουν
..
...Εμμεθεν δ'εχεισθα λαθαν

....Μ'εχεις ξεχασει
..
.
ολβιε γαμβρε ,σοι μεν δη γαμος ως αραο
εκτετελεστ,εχης δε παρθενον [αν] αραο...
σοι χαριεν μεν ειδος ,οππατα δ' [εστι ,
νυμφα] μελλιχ' , ερος δ'επ' ιμερτω κεχυται
προσωπω
....τετιμακ' εξοχα σ' Αφροδιτα
.
ευτυχισμενε γαμβρε ,ο γαμος σου,οπως
ηθελες γινεται, και την κορη που θελεις
εχεις, δικο σου το χαριτωμενο πλασμα,
τα γλυκα ματια της νυφης , κι ο ερωτας
γεμιζει το ευτυχισμενο προσωπο...
...σ'εχει τιμησει εξοχα η Αφροδιτη
..
Ερος δηυτε μ' ο λυσιμελης δονει,
γλυκυπικρον αμαχανον ορπετον.
.
Ο Ερωτας παλι με τρανταζει ,να
μου διαλυσει τα μελη του κορμιου,
γλυκοπικρο ανικητο πλασμα
.
.
εχει μεν Ανδρομεδα καλαν αμοιβαν...
Ψαπφοι, τι ταν πολυολβον Αφροδιταν...
[καλεις];
.
μια καλη ερωτηση εχει η Ανδρομεδα...
Σαπφω, γιατι καλεις την ευδαιμονα Αφροδιτη;
.
.
εστι μοι καλλα παις χρυσιοιησιν ανθεμοισιν
εμφερην εχοισα μορφαν Κλεις αγαπατα,
αντι τας εγωυδε Λυδιαν παισαν ουδ'ερανναν...
.
εχω μια κορη ομορφη ομοια στη μορφη
με τα χρυσα λουλουδια η αγαπημενη Κλεις,
μ'ολοκληρη τη Λυδια δεν αλλαζω ...
.
.
θελω τι τ'ειπην ,αλλα με κωλυει αιδως...
.
θελω κατι να σου πω, αλλα μ'εμποδιζει
η ντροπη...
.
.
παρθενον αδυφωνον
.
κορη γλυκοφωνη
.
.
πληρης μεν εφαινετ' α σελαννα
αι δ'ως περι βωμον εσταθησαν
.
φωτισε πληρης η σεληνη
κι αυτες γυρω απ'το βωμο
ακινητες σταθηκαν
.
.
Εσπερε,παντα φερων,οσα φαινολις
εσκεδασ' Αυως, [φερεις οιν,φερεις αιγα,
φερεις απυ] ματερι παιδα
.
Εσπερε,τα παντα φερνεις πισω, οσα
η φωτεινη Αυγη ξεχωρισε ,
φερνεις το προβατο,φερνεις την γιδα,
φερνεις στη μητερα τη θυγατερα
.
.
πολυ πακτιδος αδυμελεστερα...
χρυσω χρυσοτερα
.
περισσοτερο γλυκοφωνη απ'τη λυρα
λαμπροτερη απ'τον χρυσο
.
.
Δεδυκε μεν α σελαννα
και Πληιαδες ,μεσαι δε νυχτες,
παρα δ'ερχετ'ωρα,
εγω δε μονα κατευδω.
.
Εδυσε η σεληνη ,εδυσε
κι η Πουλια ,μεσανυχτα,
περασε η ωρα ,κι εγω
μονη κοιμαμαι
.
.
Τιμαδας αδε κονις ,ταν δη προ γαμοιο
θανουσαν δεξατο Φερσεφονας κυανεος
θαλαμος ,ας και αποφθιμενας πασαι
νεοθαγι σιδαρω αλικες ιμερταν κρατος
εθεντο κομαν
.
Αυτη ειναι η τεφρα της Τιμαδος,που
πεθανε πριν το γαμο και την δεχτηκε
στα σκοτεινα παλατια η Περσεφωνη
Ολες οι φιλες της με νεοτροχισμενο
μαχαιρι εκοψαν συριζα τ'αγαπημενα
πορφυρα μαλλια τους
.
.
Τω γριπει Πελαγωνι πατηρ επεθηκε
Μενισκος κυρτον και κωπαν ,
μναμα κακοζοιας.
.
Για τον ψαρα Πελαγωνα ο πατερας του
ο Μενισκος εστησε εδω την αγκυρα
και το κουπι του,
να μνημονευουν την κακοριζικη ζωη του
.
.
αστερες μεν αμφι καλαν σελανναν
αψ'απυκρυπτοισι φαενναν ειδος,
οπποτα πληθοισα μαλιστα λαμπη
γαν... αργυρια.
.
τ'αστερια γυρω απ'το λαμπρο φεγγαρι
χανουν το φωτισμενο προσωπο τους
οταν αυτο γεματο λαμπει τη γη
με τ'αργυρο του φως
.
.
...ποδας δε ποικιλος μασλης εκαλυπτε,
Λυδιον καλον εργον.
.
και τα ποδια καλυπτε πολυχρωμο
πεδιλο, Λυδικο εργο, ομορφο
.
.
Ερος δ'ετιναξε μοι φρενας,
ως ανεμος κατ'ορος δρυσιν εμπετων
.
Ο Ερωτας μου ταραξε τα μυαλα,
οπως ο ανεμος στα βουνα πανω
στα δεντρα πεφτει
.
.
ηρθες ,[καλ'] εποησας,
εγω δε σ'εμαιομαν,
ον δ'εψυξας εμαν φρενα
καιομενα ποθω
.
ηρθες τελικα ,ομορφια μου,
τοσο σε αναζητησα,
και δροσισες την καρδια μου
που την εκαιγε ο ποθος
.
.
η' τιν'αλλον
[μαλλον] ανθρωπων εμμεθεν φιλησθα
.
η' μηπως εναν αλλον περισσοτερο
απο μενα αγαπησες
.
.
σκιδναμενας εν στηθεσιν οργας
μαψυλακαν γλωσσαν πεφυλαχθαι
.
οταν τα στηθια σου φουσκωνει η οργη
φυλαξε τη γλωσσα σου απο τα ξεφωνητα
.
.
Λατω και Νιοβα μαλα μεν φιλαι ησαν εταιραι
.
η Λητω κι η Νιοβη ηταν συντροφες
πολυαγαπημενες φιλες
.
.
ποικιλοθρον'αθανατ'Αφροδιτα,
παι Διος δολοπλοκε,λισσομαι σε,
μη μ' ασαισι μηδ' ονιαισι δαμνα,
ποτνια,θυμον
[ποικιλοθρονη αθανατη Αφροδιτη
κορη του Δια ,δολοπλοκα, σε εκληπαρω,
μη μου μαραζωνεις με βασανα
και λυπες ,Δεσποινα ,τη καρδια]
.
αλλα τυιδ'ελθ',αι ποτα κατερωτα
τας εμας αυδας αιοισα πηλοι
εκλυες,πατρος δε δομον λιποισα
χρυσιον ηλθες
[αλλα εδω ελα,οπως καποτε παλια
ακουγοντας τις φωνες μου ,απο
μακρυα ,ηρθες αφηνοντας
το πατρικο λαμπρο παλατι]
.
αρμ'υπασδευξαισα. καλοι δε σ'αγον
ωκεες στρουθοι περι γας μελαινας
πυκνα διννεντες πτερ'απ'ωρανω
αιθερος δια μεσσω
[το αρμα εζευξες και καλα σπουργιτια
,γρηγορα ,στη μαυρη γη σε φερανε με
στροβιλους απ'τα δυνατα χτυπηματα των
φτερων πανω στον ουρανο μεσα στον αιθερα]
.
αιψα δ'εξικοντο.συ δ',ω μακαιρα,
μειδιαισαισ' αθανατω προσωπω
ηρε'οττι δηυτε πεπονθα κωττι
δηυτε καλημι
[γρηγορα εφτασαν, και συ,μακαρια,
μειδιασες στο αθανατο προσωπο
και με ρωτησε τι παλι επαθα ,
γιατι και παλι σε καλω ]
.
κωττι μοι μαλιστα θελω γενεσθαι
μαινολα θυμω,''τινα δηυτε [πειθω
αψ σ'αγην ] ες σαν φιλοτατα ; τις
σ',ω Ψαπφ',αδικηει;
[τι παλι θελω τοσο πολυ να γινει στην
αναστατωμενη καρδια μου ,''ποια
παλι[να πεισω να ρθει γρηγορα σε
σενα]στον ερωτα σου,ποια ,Σαπφω.
σε περιφρονει;'']
.
και γαρ αι φευγει ,ταχεως διωξει
αι δε δωρα μη δεκετ',αλλα δωσει
αι δε μη φιλει,ταχεως φιλησει
κωυκ εθελοισα
[κι αν σ'αποφευγει,γρηγορα θα σε
κυνηγα,κι αν δωρα δεν καταδεχεται
θα σου προσφερει ,κι αν δεν σ'αγαπα
γρηγορα θα σ'αγαπησει θελει δεν θελει]
.
ελθε μοι και νυν ,χαλεπαν δε λυσον
εκ μεριμναν, οσσα δε μοι τελεσσαι
θυμος ιμερρει,τελεσον. συ δ'αυτα
συμμαχος εσσο
[Ελα σε μενα και τωρα,αλαφρυνε με
απο τα βαρια βασανα,εκπληρωσε
οσα η καρδια μου επιθυμει,τελειωσετα,
και γινε εσυ η ιδια συνεργος μου]
.
.
Η ΠΟΙΗΤΡΙΑ ΣΑΠΦΩ ΣΤΗΝ ΕΞΟΡΙΑ,ΣΥΡΑΚΟΥΣΕΣ,ΣΙΚΕΛΙΑ
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ ΚΑΙ ΔΥΟ ΠΟΙΗΜΑΤΑ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΚΤΟΡΙΑΝ ΚΑΙ ΜΙΑ ΛΑΤΙΝΙΚΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ-χ.ν.κουβελης
.
ΣΑΠΦΩ: 36. – Απόσπασμα 16 Lobel-Page
[για την Ανακτορια]
.
και ποσοο]ἰ μὲν ἰππήων στρότον, οἰ δὲ πέσδων,
οἰ δὲ νάων φαῖσ᾽ ἐπ[ὶ] γᾶν μέλαι[ν]αν
ἔ]μμεναι κάλλιστον, ἔγω δὲ κῆν᾽ ὄτ-
4 τω τις ἔραται·
πά]γχυ δ᾽ εὔμαρες σύνετον πόησαι
π]άντι τ[ο]ῦτ᾽, ἀ γὰρ πόλυ περσκέθοισα
κάλλος [ἀνθ]ρώπων Ἐλένα [τὸ]ν ἄνδρα
8 τὸν [πανάρ]ιστον
καλλ[ίποι]σ᾽ ἔβα ᾽ς Τροΐαν πλέοι[σα
κωὐδ[ὲ πα]ῖδος οὐδὲ φίλων το[κ]ήων
πά[μπαν] ἐμνάσθη, ἀλλὰ παράγαγ᾽ αὔταν
12 [ ]σαν
[ ]αμπτον γὰρ [
[ ]…κούφως τ[ ]οη.[.]ν
..]με νῦν Ἀνακτορί[ας ὀ]νέμναι-
16 σ᾽ οὐ ] παρεοίσας,
τᾶ]ς κε βολλοίμαν ἔρατόν τε βᾶμα
κἀμάρυχμα λάμπρον ἴδην προσώπω
ἢ τὰ Λύδων ἄρματα καὶ πανόπλοις
20 πεσδομ]άχεντας.
.
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]
αλλοι το ιππικο λενε το ωραιοτερο ειναι
πανω στη σκοτεινη γη
αλλοι το πεζικο αλλοι το ναυτικο λενε
εγω  ομως λεω εκεινο που καποιος αγαπα
και θα πω κατι π'ολοι θα το δεχτουν
εκεινη η πιο ωραια μεσα στους ανθρωπους
η Ελενη τον σ'ολα αξιο αντρα της αφησε
και μπηκε στο καραβι για την Τροια
κι ουτε για παιδι ουτε για συγγενεις ουτε για γονεις
για κανεναν δεν νοιαστηκε και παρασυρθηκε
απ'την αγαπη
ετσι και τωρα εγω την Ανακτορια φερνω στο μυαλο μου
που δεν ειναι εδω και μου λειπει
θελω να δω το λατρευτο της βημα
να δω τη λαμπερη λαμψη του προσωπο της
παρα τα αρματα των Λυδων να βλεπω
και τους πανοπλους πεζους να μαχονται
.
αποσπασματα του Ημερολογιου
-σημερα οι αστυνομικες αρχες της Συρακουσας με κατεγραψαν:
Σαπφω η' Ψαπφω η' Ψαπφα,εξ Ερεσου της Λεσβου,Ελλαδα,
μελιχρος,χρωμα οφθαλμων και κομης μελαν,σμικρον μεγεθος,
35 ετων,αριστοκρατικων φρονηματων,επαγγελμα:ποιητρια,προ-
σωπικη καταστασις:διαζευγμνενη,πρωην συζυγος:Κερκυλας,εμπο-
ρος εξ Ανδρου,τεκνα:εν θηλυ,ονομα:Κλεις,...,
και αλλα εγραψαν που δεν τα θυμαμαι,
με ρωτησαν τι γνωμη εχω για τον τυραννο Πιττακο,''σοφος αλλα
τυραννος''απαντησα,
με εβαλαν να υπογραψω μια υπευθυνη δηλωση πως δεν θα απο-
μακρυνθω απο την πολη,και καθε δεκαπεντε μερες να παρουσιαζο-
μαι  στο τμημα,
υπεγραψα το χαρτι και με αφησαν...ελευθερη...υπο ορους

-τρεις μηνες,περιπου,στο νησι,ελαχιστα νεα απ'τη πατριδα,μου λειπει
η Ανακτορια,χθες εγραψα ενα ποιημα για αυτην,το μοναδικο που εχω
γραψει εδω στην εξορια[πρεπει να προσεχω και τις λεξεις],δεν εχω
εμπνευση,οι μερες περνουν ιδιες κι απαραλλαχτες,ανιαρες,παρεες,
δεν εχω,μονη μου κοιμαμαι,
γραφω το ποιημα που'χα γραψει στην Ανακτορια στη πατριδα
καποτε:
.
και ποσοο]ἰ μὲν ἰππήων στρότον, οἰ δὲ πέσδων,
οἰ δὲ νάων φαῖσ᾽ ἐπ[ὶ] γᾶν μέλαι[ν]αν
ἔ]μμεναι κάλλιστον, ἔγω δὲ κῆν᾽ ὄτ-
4 τω τις ἔραται·
πά]γχυ δ᾽ εὔμαρες σύνετον πόησαι
π]άντι τ[ο]ῦτ᾽, ἀ γὰρ πόλυ περσκέθοισα
κάλλος [ἀνθ]ρώπων Ἐλένα [τὸ]ν ἄνδρα
8 τὸν [πανάρ]ιστον
καλλ[ίποι]σ᾽ ἔβα ᾽ς Τροΐαν πλέοι[σα
κωὐδ[ὲ πα]ῖδος οὐδὲ φίλων το[κ]ήων
πά[μπαν] ἐμνάσθη, ἀλλὰ παράγαγ᾽ αὔταν
12 [ ]σαν
[ ]αμπτον γὰρ [
[ ]…κούφως τ[ ]οη.[.]ν
..]με νῦν Ἀνακτορί[ας ὀ]νέμναι-
16 σ᾽ οὐ ] παρεοίσας,
τᾶ]ς κε βολλοίμαν ἔρατόν τε βᾶμα
κἀμάρυχμα λάμπρον ἴδην προσώπω
ἢ τὰ Λύδων ἄρματα καὶ πανόπλοις
20 πεσδομ]άχεντας.

-μετα το τμημα πηγα μια βολτα στη θαλασσα,ο ηλιος εκαι-
γε,καθισα στην ακρογυαλια,εβγαλα τα παπουτσια μου κι
εβαλα τα ποδια μου στο νερο,εριξα βοτσαλα,ενα για την
πολυαγαπημενη μου κορη τη Κλειδα,που'ναι σαν τα χρυσαν-
θεμα ομορφη και μ'ολο το χρυσαφι της Λυδιας δεν αλλαζω

-αποψε πανσεληνος,περασμενα μεσανυχτα,κι εγω μονη
κοιμαμαι,αγρυπνω,δεν εχω υπνο,θυμαμαι τις πολυαγαπημε-
νες κοπελες στη πατριδα και ποσο ομορφα περνουσαμε,
την Ανακτορια,την Ατθιδα,την Γογγυλα,την Μνασιδικη, την
Τελεσιππα,την Μεγαρα, την Αναγορα,την Ευνεικια,ολες τις
θυμαμαι,
θυμαμαι και με δερνει η νοσταλγια οπως δυνατος ανεμος
πεφτει στα βουνα πανω στα δεντρα και τα ξετιναζει

-δεν εχω νεα για τ-αδερφια μου,τον Λαριχο και τον Ευρυγιο,
αραγε μπορεσαν να ξεφυγουν;η' τους επιασαν; στη φυλακη
η' στην εξορια; ποιος να μου φερει νεα εδω,οι αρχες,που
ρωτησα, προσποιουνται πως δεν εχουν πληροφοριες,ειναι
φανερο πως θελουν να'χουν καλες σχεσεις με το τυραννικο
καθεστως,
ουτε απ'τον αλλο αδερφο εχω νεα,τον Χαραξο,αυτος εφυγε
πριν τις διωξεις,στην Αιγυπτο,ειναι ακομα στην Ναυκρατι μαζι
μ'αυτη τη πορνη τη Ροδωπη;ποιος ξερει αν ειναι μαζι; η' του'φαγε
ολα τα λεφτα και τον παρατησε;εγω τον προειδοποιησα,να την
προσεχει,δεν εχουν εμπιστοσυνη τετοιες,μου κρατησε μουτρα
για το υβριστικο ποιημα που της εγραψα και της το εστειλα βε-
βαια,,οχι,δεν ηταν υβριστικο,αληθεια ηταν,του τρωγε τα λεφτα,
θυμωσε,δεν του κραταω κακια,αδερφια ειμαστε και το αιμα νε-
ρο δεν γινεται

-γυριζοντας σπιτι απο ψωνια λιγο μετα το μεσημερι ενα σκυλι με
ακολουθησε,σταματησα,γυρισα και το ειδα,εκεινο σταματησε,
φαινοταν φοβισμενο,ηταν ενα γερικο σκυλι,αδεσποτο,παρατη-
μενο,σκελετωμενο,φαινονταν τα κοκκαλα στα πλευρα του,ηταν
και χτυπημενο στη πλατη και στα ποδια,''εγω εχω να φαω'',σκεφτη-
κα,το φωναξα φιλικα να πλησιασει,πλησιασε,μεγαλα υγρα ματια,
του εδωσα το ψωμι κι ενα ολοκληρο λουκανικο,εφαγε,μετα απο-
μακρυνθηκε κουνοντας την ουρα του
αληθεια ποσο μοιαζω μ'αυτον τον παρατημενο σκυλο;
κανεις δεν νοιαζεται
αποφασισα καθε μερα ν'αγοραζω γι'αυτον και να τον ταιζω

-τρεις μερες συνεχεια ταιζα το σκυλο,την ιδια ωρα ,στο ιδιο
μερος,σαν ραντεβου,σημερα δεν τον ειδα ,ανησυχω,που
να πηγε; τι επαθε;

-δεν ξαναειδα τον σκυλο,το πηρα αποφαση πως δεν θα τον
ξαναδω,
φοβαμαι πως δεν θα ξαναδω τη πατριδα και τους αγαπημε-
νους δικους μου εκει περα

-ειναι νυχτα,δεν ξερω γιατι σκεφτομαι την ποιηση,τι να γραψω,
για ποιον ,για ποια να γραψω;για ποιο γεγονος;
σιωπη σιωπη σιωπη

-καποια γυναικα,αγνωστη ποτε αλλη φορα δεν την ξανα-χα δει,
με ρωτησε ποιο ειναι τ'ονομα μου,τρομαξα,συνηλθα και της
ειπα ενα πολυ κοινο γυναικειο  του τοπου,
δεν ηθελα να με λυπηθει,να με λυπηθουν

-στην Ιμερα ζει καποιος ποιητης που τον λενε Στησιχορο,επιδε-
ξιος να στηνει χορους,εγραψε ενα ποιημα για την Ελενη πως
πηγε στη Τροια ακολουθωντας τον Παρι,αυτα που ξερουμε δη-
λαδη,φοβηθηκε ομως μηπως τον τιμωρησει η Ελενη και τ'αλλα-
ξε,εκανε δηλαδη Παλινωδια,τα πηρε πισω,
οὐκ ἔστ᾽ ἔτυμος λόγος οὗτος,
οὐδ᾽ ἔβας ἐν νηυσὶν εὐσέλμοις,
οὐδ᾽ ἵκεο Πέργαμα Τροίας·
εγραψε
ισως καποια μερα να τον γνωρισω,αν μεινω ακομα εδω,
που δε το ευχομαι

-ελη,λατομεια,ορυχεια στΙς Συρακουσες,σκληρος ο χειμωνας,
πολλες βροχες,ασταματητα ολη τη μερα βρεχει σημερα,πολυ
υγρασια που σου σαπιζει τα κοκκαλα,ειναι τρεις μερες που δεν
βγηκε καθολου ηλιος απο τα πυκνα και μαυρα συννεφα,
σαν ολο το Ιονιο ν'αδειαζει πανω στη Σικελια και πανω στη καρ-
δια μου

-δεν εχω τιποτα να γραψω,ενα κενο στο μυαλο μου,τι γινεται
στη πατριδα;

-τοσο καιρο εδω,χρονια,και δεν εχω συνηθησει σ'αυτο τον
τοπο,ενας αγνωστος,που δεν θελω να μαθω,
μια εξοριστη

-σημερα ευχαριστα νεα,με καλεσε ο διοικητης του αστυνο-
μικου τμηματος ,με δεχτηκε στο ιδιαιτερο γραφειο του,
εκλεισε τη πορτα,ηταν ιδιαιτερα φιλικος μαζι μου,και
μου ειπε:''Κυρια Σαπφω,εχω νεα ,ξεσπασε σταση,μαλλον
απο τις πληροφοριες που εχω θα επικρατησουν οι αντικα-
θεστωτικοι'',κρατηθηκα να  μην εκφρασω τα συναισθηματα
μου,μηπως ηταν καμια μπλοφα της αστυνομιας;,''ειναι βεβαιο'',
συνεχισε ο διοικητης,''θεμα ημερων,μην πω ωρων,η καταρ-
ρευση της τυραννιας,η Ιστορια αλλαζει'',''δηλαδη φευγω;''
ρωτησα,''οπως παει το πραγμα,ναι,φευγεται'',''ξερετε,ειμαι
φιλος της ποιησης σας'',εσκυψε το κεφαλι,''με συγχωρητε,
βλεπετε τα πραγματα ειναι δυσκολα,μπορει καποιος να βρει
το μπελα του,καταλαβαινετε;'',''καταλαβαινω''απαντησα,τον
ευχαριστησα κι εφυγα ευτυχισμενη,επιτελους θα γυριζα στη
πατριδα,
δεν πηγα σπιτι αμεσως,απο τη χαρα μου,δεν ηθελα να κλειστω
μεσα,περπατησα στη πολη,αγορασα λουλουδια,κοκκινα κι
ασπρα τριανταφυλλα και γαρυφαλλα,στο παρκο ταισα τους κυκ-
νους στη λιμνη,κατεβηκα και στη θαλασσα,ζεστη μερα,ηλιος,εβ-
γαλα τα ρουχα μπηκα στα δροσερα νερα και κολυμπησα,ποτε το-
σα χρονια που ειμαι εδω δεν κολυμπησα,βγηκα,ξαπλωσα στη
ζεστη αμμο να στεγνωσω,εκλεισα τα ματια,το κυμα ερχονταν κι
εφευγε,στ'αυτια μου,σαν ταξιδι,
γυρισα αργα τ'απογευμα στο σπιτι

-πηγα για τελευταια φορα στη βιβλιοθηκη,
η βιβλιοθηκαριος,μια νεα κι ευγενικη κοπελα,η Ραδινη,μου
εφερε ενα βιβλιο,το ανοιξε σε μια σελιδα,''κοιταξτε ''μου
ειπε,κοιταξα,''λατινικα'',ειπα,''ναι'',απαντησε η κοπελα,''ειναι
η μεταφραση ενος δικου σας ποιηματος'',''μπορεις να μου το
διαβασεις και να το μεταφρασεις'',''ευχαριστως'' απαντησε η
κοπελα,
διαβασε το ποιημα η κοπελα,μου αρεσε η απαγγελια της,απλη
και χωρις στομφο,οταν τελειωσε ειπε,''δεν χρειαζεται να το μετα-
φρασω γιατι υπαρχει το προτοτυπο ποιημα γραμμενο στην αλλη
σελιδα,
γυρισε σελιδα,''Εις Ανακτοριαν'',διαβασε η κοπελα,με κοιταξε,
χαμογελασε,την ευχαριστησα,κοιταξα το εξωφυλλο,
Gaius Valerius Catullus Poetae Novi
της ειπα αν μπορουσε να αντιγραψει το ποιημα στα ελληνικα και
στα λατινικα και να μου τα δωσει,''πολυ ευχαριστως''απαντησε
η κοπελα
εδω γραφω το ποιημα και τη μεταφραση στα λατινικα:
[Εις Ανακτοριαν]
Φαίνεταί μοι κῆνος ἴσος θέοισιν
ἔμμεν᾽ ὤνηρ, ὄττις ἐνάντιός τοι
ἰσδάνει καὶ πλάσιον ἆδυ φωνεί-
σας ὐπακούει
[5]καὶ γελαίσας ἰμέροεν. τό μ᾽ ἦ μάν
καρδίαν ἐν στήθεσιν ἐπτόαισεν.
ὢς γὰρ ἔς σ᾽ ἴδω βρόχε᾽, ὤς με φώνη-
σ᾽ οὖδεν ἔτ᾽ εἴκει,
ἀλλὰ κὰμ μὲν γλῶσσα ἔαγε, λέπτον
[10]δ᾽ αὔτικα χρῶι πῦρ ὐπαδεδρόμακεν,
ὀππάτεσσι δ᾽ οὖδεν ὄρημμ᾽, ἐπιρρόμ-
βεισι δ᾽ ἄκουαι,
ἀ δέ μ᾽ ἴδρως κακχέεται, τρόμος δέ
παῖσαν ἄγρει, χλωροτέρα δὲ ποίας
[15]ἔμμι, τεθνάκην δ᾽ ὀλίγω ᾽πιδεύης
φαίνομ᾽ ἔμ᾽ αὔται·
.
Ille mī pār esse deō vidētur
ille sī fās est superāre dīvōs
quī sedēns adversus identidem tē
    spectat et audit
dulce rīdentem miserō quod omnīs                5
ēripit sēnsūs mihi nam simul tē
Lesbia aspexī nihil est super mī
    vōcis in ōre
lingua sed torpet tenuis sub artūs
flamma dēmānat sonitū suōpte                    10
tintinant aurēs geminā teguntur
    lūmina nocte.
ōtium Catulle tibi molestumst
ōtiō exultās nimiumque gestis
ōtium et rēgēs prius et beātās                        15
 perdidit urbēs

-αυριο φευγω με το καραβι,τελειωσαν τα ψεμματα,γυρι-
ζω στη πατριδα,
αυριο το νοστιμον ημαρ

[Εις Ανακτοριαν]
Φαίνεταί μοι κῆνος ἴσος θέοισιν
ἔμμεν᾽ ὤνηρ, ὄττις ἐνάντιός τοι
ἰσδάνει καὶ πλάσιον ἆδυ φωνεί-
σας ὐπακούει
[5]καὶ γελαίσας ἰμέροεν. τό μ᾽ ἦ μάν
καρδίαν ἐν στήθεσιν ἐπτόαισεν.
ὢς γὰρ ἔς σ᾽ ἴδω βρόχε᾽, ὤς με φώνη-
σ᾽ οὖδεν ἔτ᾽ εἴκει,
ἀλλὰ κὰμ μὲν γλῶσσα ἔαγε, λέπτον
[10]δ᾽ αὔτικα χρῶι πῦρ ὐπαδεδρόμακεν,
ὀππάτεσσι δ᾽ οὖδεν ὄρημμ᾽, ἐπιρρόμ-
βεισι δ᾽ ἄκουαι,
ἀ δέ μ᾽ ἴδρως κακχέεται, τρόμος δέ
παῖσαν ἄγρει, χλωροτέρα δὲ ποίας
[15]ἔμμι, τεθνάκην δ᾽ ὀλίγω ᾽πιδεύης
φαίνομ᾽ ἔμ᾽ αὔται·
[αυτο το ποιημα το διασωζει ο Λογγινους στο Περι Υψους
Βιβλιον,τον 1ο αιωνα μ.Χ]
.
.[μεταφραση χ.ν.κουβελης]
οπως θεος μου φαινεται εκεινος ο αντρας
που καθεται απεναντι σου κι απο κοντα ακουει
τη γλυκεια φωνη σου και το λατρευτο σου γελιο
και πως χτυπαει στα στηθια μου η καρδια
και λιγο να σε κοιταξω η μιλια κοβεται
και η γλωσσα στο στομα μου δενεται
αμεσως καυτη θερμη καιγει το κορμι μου
και τιποτα δεν βλεπω και τιποτα δεν ακουω
τ'αυτια μου βουιζουν και ιδρωτας με λουζει
ολοκληρη τρεμω πιο χλωμη κι απ'το χορτο ειμαι
και μου φαινεται πως σε λιγο θα πεθανω
θα ξεψυχισω
.
[Catullus 51]Gaius Valerius Catullus (ca. 84–54 BC)
Ille mī pār esse deō vidētur
ille sī fās est superāre dīvōs
quī sedēns adversus identidem tē
    spectat et audit
dulce rīdentem miserō quod omnīs                5
ēripit sēnsūs mihi nam simul tē
Lesbia aspexī nihil est super mī
    vōcis in ōre
lingua sed torpet tenuis sub artūs
flamma dēmānat sonitū suōpte                    10
tintinant aurēs geminā teguntur
    lūmina nocte.
ōtium Catulle tibi molestumst
ōtiō exultās nimiumque gestis
ōtium et rēgēs prius et beātās                        15
 perdidit urbēs
.
.
ΣΑΠΦΩ,ΠΟΙΗΜΑΤΑ,ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙΣ-χ.ν.κουβελης
.
δεῦρυ μ†μ’ ἐς Κρητας .π[ ]ναῦον
ἄγνον, ὄππ[αι δὴ] χάριεν μὲν ἄλσος
μαλί[αν], βῶμοι †δ’ ἔνι θυμιάμε-
νοι [λι]βανώτῳ·

ἐν δ’ ὔδωρ ψῦχρον κελάδει δι’ ὔσδων
μαλίνων, βρόδοισι δὲ παῖς ὀ χῶρος
ἐσκίαστ’, αἰθυσσομένων δὲ φύλλων
κῶμα †κατέρρ[ει]·

ἐν δὲ λείμων ἰππόβοτος τέθαλε
ἠρινίοισιν ἄνθεσιν, αἰ δ’ ἄνητοι
μέλλιχα πνέοισιν [
[ ]

ἔλθε δὴ σὺ στέμ[ματ’] ἔλοισα Κύπρι,
χρυσίαισιν ἐν κυλίκεσσιν ἄβρως
ὀμ[με]μείχμενον θαλίαισι νέκταρ
οἰνοχόαισον
　
ελα απο την Κρητη εδω κοντα μου στο ιερο μερος
που'ναι ωραιο περιβολι με μηλιες και τους
βωμους αρωματιζει το λιβανι
και δροσερο νερο κελαρυζει απ' τα κλαδια της μηλιας
ολος ο τοπος ειναι γεματος ροδα σκιασμενος κι απ'τα
ελαφρα τρεμουλιαζοντα φυλλα πεφτει κατω στο χωμα
γαληνη
και στο λιβαδι αλογο βοσκαει λουλουδια της ανοιξης,
κι ο αερας απαλα πνεει
ελα εδω,Κυπριδα,και ριξε με χαρι μεσα στα χρυσα ποτηρια
του κρασιου το νεκταρ και σμιξε τη χαρα με τη λατρεια μας
.
Κύπρι καὶ Νηρήιδες ἀβλάβην μοι
τὸν κασίγνητον δότε τυίδ' ἴκεσθαι
κὤσσα οἰ θύμῳ κε θέλῃ γένεσθαι
πάντα τελέσθην,

ὄσσα δὲ πρόσθ' ἄμβροτε πάντα λῦσαι
καὶ φίλοισι οἶσι χάραν γένεσθαι
κὠνίαν δ’ ἔχθροισι· γένοιτο δ’ ἄμμι
μηκέτι μηδ’ εἶς

τὰν κασιγνήταν δὲ θέλοι δὲ λύγραν
ἔμμορον τίμας. ὀνίαν δὲ λύγραν
ἐκλύοιτ’, ὄτοισι πάροιθ’ ἀχεύων
τὦμον ἐδάμνα
.
Κυπριδα και Νηρηιδες καντε ο αδερφος μου να γυρισει
σωος κι αβλαβης κι οσα ποθει η καρδια του να γινουν
ολα να εκπληρωθουν
κι οσα στο παρελθον σφαλματα εκανε ολα να τελειωσουν
και στους φιλους του χαρα να δωσει και φοβο στους εχθρους
και καμια λυπη για μας
και στην αδερφη του να ειναι καμαρι και ν'απελευθερωθει
απ'οσες πικρες του βασανισαν τη καρδια στο παρελθον
.
Κύ]πρι, κα[ί σ]ε πι[κροτάτ]αν ἐπεύ[ροι]
[μη]δὲ καυχάσ[α]ιτο τόδ᾽ ἐννέ[ποισα]
[Δ]ωρίχα, τὸ δεύ[τ]ερον ὠς πόθε[ννον]
........... [εἰς] ἔρον ἦλθε.

Κυπριδα,ποση πικρα εχεις
κανεις την Δωριχα να μην μπορει να καυχηθει
πως εχει βρει τον ερωτα που ποθουσε για δευτερη φορα
.
χλωροτέρα δὲ ποίας ἔμμι
πιο δροσερη ειμαι απο τη χλοη
.
αἴ με τιμίαν ἐπόησαν ἔργα
τὰ σφὰ δοῖσαι

μ'εχουν τιμησει τα δικα τους εργα
που μου εδωσαν
.
αἴθ' ἔγω, χρυσοστέφαν' Ἀφρόδιτα,
τόνδε τὸν πάλον [^ ^ -] λαχοίην.

χρυσοστεφανη Αφροδιτη,αυτη η τυχη
μου ετυχε
.
Ἄστερες μὲν ἀμφὶ κάλαν σελάνναν
ἂψ ἀπυκρύπτοισι φάεννον εἶδος,
ὄπποτα πλήθοισα μάλιστα λάμπῃ
γᾶν [ἐπὶ πᾶσαν]
... ἀργυρία ...

τ'αστρα γυρω απ'την ομορφη σεληνη
χανουν το φεγγος τους οταν πληρης
η σεληνη φωτιζει τη γη μ'αργυρο φως
.
καὶ ποθήω καὶ μάομαι .
και ποθω και δεν βαστω...
.
... πόδας δὲ
ποίκιλος μάσλης ἐκάλυπτε, Λύδι-
ον κάλον ἔργον

τα ποδια της καλυπτε κεντημενο πεδιλο
λεπτης λυδικης τεχνης
.
ταὶς κάλαισιν ὔμμι νόημμα τὦμον
οὐ διάμειπτον

για σας,ομορφιες μου,ο νους μου
δεν αλλαξε
.
ταῖσι [δὲ] ψῦχρος μὲν ἔγεντὀ θῦμος,
πὰρ δ' ἴεισι τὰ πτέρα

η καρδια τους κρυωσε
κι επεσαν τα φτερα τους
.
Ἔρος δ' ἐτίναξέ μοι
φρένας, ὠς ἄνεμος κὰτ ὄρος δρύσιν ἐμπέτων.

ο Ερωτας μου ξεσηκωσε τα μυαλα
οπως ο ανεμος στα βουνα ξετιναζει τις βελανιδιες
.
ἦλθες, †καλ’† ἐπόησας, ἔγω δέ σ’ ἐμαιόμαν,
ὂν δ’ ἔψυξας ἔμαν φρένα καιομέναν πόθῳ.

ηρθες,καλα που'καμες,εγω για σενα πονουσα,
δροσισες τα μυαλα μου που τα'καιγε ο ποθος
.
ἠράμαν μὲν ἔγω σέθεν, Ἄτθι, πάλαι ποτά ....
σμίκρα μοι πάις ἔμμεν’ ἐφαίνεο κἄχαρις

εγω εσενα ,Ατθιδα,καποτε παλια σ'αγαπουσα...
ησουν μικρη κοπελα και χαριτωμενη μου φαινοσουν
.
ὀ μὲν γὰρ κάλος ὄσσον ἴδην πέλεται [κάλος],
ὀ δὲ κἄγαθος αὔτικα καὶ κάλος ἔσσεται.

καποιος ειναι ομορφος μοναχα οσο καιρο διαρκει η ομορφια
καποιος που ειναι καλος ειναι συναμα και ομορφος για παντα
.
οὐκ οἶδ' ὄττι θέω
.δίχα μοι τὰ νοήμματα

δεν ξερω τι λατρευω,
ειμαι διχασμενη
.
ψαύην δ' οὐ δοκίμωμ' ὀράνω †δυσπαχέα†
/ Πσαύην δ᾽ οὐ δοκίμοιμ᾽ ὀράνω δύσι πάχεσιν.

με τα δυο μου χερια δεν μπορω ν'αγγιξω τον
ουρανο
.　
βροδοπάχεες ἄγναι Χάριτες δεῦτε Δίος κόραι
Ελατε ροδοδαχτυλες Χαριτες κορες του Δια
.　
ἔλθοντ' ἐξ ὀράνω πορφυρίαν περθέμενον χλάμυν ...
ηρθαν απ'τον ουρανο πορφυρο φορωντας ρουχο
.　
κατθάνοισα δὲ κείσῃ οὐδέ ποτα
μναμοσύνα σέθεν
ἔσσετ' οὐδὲ †ποκ'†ὔστερον
· οὐγὰρ πεδέχῃς βρόδων
τῶν ἐκ Πιερίας
· ἀλλ' ἀφάνηςκἠν Ἀίδα δόμῳ
φοιτάσεις πεδ' ἀμαύρων νεκύων
ἐκπεποταμένα

πεθαμενη θα'σαι και ποτε
δεν θα σε μνημονευσουν
ουτε τωρα ουτε μετα
και δεν θα'χεις ροδα απο την Πιερια
αλλα αγνωστη θα τριγυρνας
στα παλατια του Αδη
αναμεσα στις μαυρες σκιες
των πεθαμενων
.　
οὐδ' ἴαν δοκίμωμι προσίδοισαν φάος ἀλίω
ἔσσεσθαι σοφίαν πάρθενον εἰς οὐδένα πω χρόνον
τεαύταν

νομιζω πως ποτε παρθενα δεν θα αντικρισει το
φως του ηλιου και να'χει τη δικια σου σοφια
.　
τίς δ' ἀγροίωτις θέλγει νόον .....
.οὐκ ἐπισταμένα τὰ βράκε' ἔλκην ἐπὶ τὼν σφύρων;

ποια χωριατισα σου μαγεψε το νου...
που δεν ξερει πως να σηκωσει το βρακι της
πανω απ'τους αστραγαλους
.
Ω Ψαπφα,ηραμαν μεν εγω
Ω Σαπφω,σ'αγαπουσα
.　
[μελιος]τι γλυκερον
κι απ'το μελι πιο γλυκια
.　
]α μελλιχόφων[
σταζει μελι το στομα του
.　
δροσ[ό]εσσα[
δροσερη
μισσε Μίκα
δικια μου Μικα
.　
σὺ δὲ στεφάνοις, ὦ Δίκα, πέρθεσθ' ἐράτοις φόβαισιν
ὄρπακας ἀνήτω συναέρραις' ἀπάλαισι χέρσιν
·εὐάνθεα †γὰρ† πέλεται καὶ Χάριτες μάκαιραι
μᾶλλον †προτερην†, ἀστεφανώτοισι δ' ἀπυστρέφονται.

Στεφανωσε,Δικα,τα ομορφα μαλλια σου και
πλεξε σ'αυτα ωραια ανθη με τ'απαλα σου χερια
γιατι εκεινες που ειναι ετσι στεφανωμενες
ξεχωριζουν και μεσα στις χαριτες,
που δεν αγαπανε τις αστεφανωτες κι ακαλλωπιστες
.　
εὐμορφοτέρα Μνασιδίκα τὰς ἀπάλας Γυρίννως
πιο ομορφη ειναι η Μνασιδικα απο την απαλη
Γυριννω
,　
κροκόεντα[
με κροκο χρωματισμενα
,　
. . . . . . . . .
τεθνάκην ἀδόλως, θέλω·
ἀ με ψισδομένα κατελίμπανεν

πόλλα καὶ τόδ’ ἔειπέ μοι·

ὤιμ’ ὠς δεῖνα πεπόνθαμεν,
Ψάπφ’, ἦ μάν σ’ ἀέκοισ’ ἀπυλιμπάνω.

τὰν δ’ ἔγω τάδ’ ἀμειβόμαν·
χαιροισ'ἔρχεο κἄμεθεν
μέμναισ’, οἶσθα γὰρ ὤς σε πεδήπομεν·

αἰ δὲ μή, ἀλλά σ’ ἔγω θέλω
ὄμναισαι . . .
ὄσα μάλθακα καὶ κάλ’ ἐπάσχομεν·

πόλλοις γὰρ στεφάνοις ἴων
καὶ βρόδων πλοκίων τε ὔμοι
κἀνήτω πὰρ ἔμοι παρεθήκαο

καὶ πόλλαις ὐπαθύμιδας
πλέκταις ἀμφ’ ἀπάλαι δέραι
ἀνθέων ἐρατῶν πεποημέναις.

καὶ πολλῷ λιπαρῶς μύρῳ
βρενθείῳ τε κάλον χρόα
ἀξαλείψαο καὶ βασιληίῳ

καὶ στρώμναν ἐπὶ μολθάκαν
ἀπάλαν παρ ὀπαυόνοων
ἐξίης πόθον αἶψα νεανίδων
　
. . . . . . . . .
η Ατθις δεν γυρισε
να πεθανω θελω να ησυχασω
με πολυ πονο μ'αφησε,και μου'πε
Αλιμονο,τοσα κακα που παθαμε,
Σαπφω,σου ορκιζομαι πως χωρις τη θεληση μου
σ'αφηνω
και σ¨αυτην αποκριθηκανα'
σαι καλα οπου πας και μενα να θυμασαι να ξερεις
πως σε σενα βασισθηκα
κι αν εσυ δεν με θυμασαι,τοτε θελω
να σου θυμισω,ποσο γλυκα κι ομορφα
περνουσαμε
με πολλα στεφανια με μενεξεδες και με ροδα
πλεγμενα στα μαλλια πολυ κοντα μου
καθοσουν
και πολλα ειχες στολιδια γυρω
στον απαλο σου λαιμο φτιαγμενα πλεκτα
απο πανεμορφα ανθη
και την ομορφη επιδερμιδα σου αλοιβες
με ευγενικο και βασιλικο μυρο
και πανω σε στρωμα μαλακο κι απαλο αναπαυοσουν
και προκαλουσες γρηγορα ποθο στις κοπελες
.　
　
ᾖρ’ ἀ[
δηρατ.[
Γογγυλα.[
ρωτησα τη Γογγυλα
.　
κατθάνην δ’ ἴμερός τις [ἔχει με καὶ
λωτίνοις δροσόεντας [ὄ-
χ[θ]οις ἴδην Ἀχερ[

η επιθυμια μ'εχει κυριευσει να πεθανω
και βλεπω τους δροσερους λωτους
στις οχθες του Αχεροντα
.　
. . . .
. . . . ἀπὺ Σαρδίων . . .
. . . . πόλλακι τυῖδε νῶν ἔχοισα

ὤς ποτ’ ἐζώομεν· . . . .
σε θέᾳ σ’ ἰκέλαν, Ἀρι-
γνώτα σᾷ δἐ μάλιστ’ ἔχαιρε μόλπᾳ
·
νῦν δἐ Λύδαισιν ἐμπρέπεται γυναί-
κεσσιν ὤς ποτ’ ἀελίω
δύντος ἀ βροδοδάκτυλος σελάννα;

πάντα παρρέχοισ’ ἄστρα φάος δ’ ἐπί-
σχει θάλασσαν ἐπ’ ἀλμύραν
ἴσως καὶ πολυανθέμοις ἀρούραις·
ἀ δ’ ἐέρσα κάλα κέχυται, τεθά-
λαισι δὲ βρόδα κἄπαλ’ ἄν-
θρυσκα καὶ μελίλωτος ἀνθεμώδης·

πόλλα δὲ ζαφοίταισ’ ἀγάνας ἐπι-
μνάσθεισ’ Ἄθτιδος ἰμέρῳ
λέπταν ποι φρένα κῆρ δ’ ἄσα βόρηται·　
　
Ατθις,η αγαπημενη μας Μνασιδικα,
βρισκεται στις Σαρδεις,και συχνα εχει το
μυαλο της εδω τοτε που ζουσαμεν εδω,
και σαν θεα σ'ειχε,Αριγνωτα,και πολυ
την ευχαριστουσαν τα τραγουδια σου
και τωρα ειναι αναμεσα στις Λυδες κυριες
οπως η ροδοδαχτυλος σεληνη μετα τη δυση
του ηλιου ειναι αναμεσα στ'αστρα
και περιλουζει με το φως της
την αλμυρη θαλασσα και την πολυανθισμενη γη
καλη δροσια χυνεται,βλαστιζουν τα ροδα
και οι μελιλωτοι γεμιζουν ανθια
και τους πολλους περιπατους μας θα θυμαται
η Ατθις κι η νοσταλγια θα της κατατρωγει
την ευαισθητη καρδια ·　
.　
[π]ορφύρωι κατελιξαμέν[α πλόκωι
εχει τα μαλλια της τυλιγμενα μεσα
σε πορφυρο μαντηλι
.　
γλύκηα μᾶτερ, οὔτοι δύναμαι κρέκην τὸν ἴστον
πόθῳ δάμεισα παῖδος βραδίναν δι' Ἀφροδίταν

γλυκεια μου μανα,δεν μπορω να ριξω τη σαιτα
στον αργαλειο,
με κραταει ο ποθος για ενα αγορι,
με βραδινε η Αφροδιτη
.　
. . ἄγναι Χάριτες Πιέριδέ[ς τε] Μοῖ[σαι
Αγνες Χαριτες Πιεριδες Μουσες
.　
. ατε τὰν εὔποδα νύμφαν
νυφη με τα ομορφα ποδια
.　
η χρυσοπέδιλ<λ>[ο]ς Αὔως
η χρυσοπεδιλη Αυγη
.　
Ἔσπερε, πάντα φέρων, ὄσα φαίνολις ἐσκέδασ' Αὔως,
†φέρεις ὄιν, φέρεις αἶγα, φέρεις ἄπυ† μάτερι παῖδα.

Εσπερε,ολα τα φερνεις,
οσα ξεχωρισε η λαμπερη Αυγη
φερνεις το προβατο,φερνεις τη γιδα,
φερνεις το παιδι στη μανα του
.　
ἀστέρων πάντων ὀ κάλλιστος
το πιο ομορφο απ'ολα τ'αστερια
.　
οἶον τὸ γλυκύμαλον / ἐρεύθεται ἄκρῳ ἐπ' ὔσδῳ,
ἄκρον ἐπ' ἀκροτάτῳ, / λελάθοντο δὲ μαλοδρόπηες,
οὐ μὰν ἐκλελάθοντ', ἀλλ' οὐκ ἐδύναντ' / ἐπίκεσθαι

οπως το γλυκομηλο κοκκινιζει
στην ακρη του κλαδιου
στην ακρη την ακροτατη που το αφησαν
οι μαζωχταδες των μηλων,
οχι γιατι το ξεχασαν,
αλλα γιατι δεν μπορουσαν να το
φθασουν
.　
οἴαν τὰν ὐάκινθον ἐν ὤρεσι
ποίμενες ἄνδρες
πόσσι καταστείβοισι, χάμαι δέ
τὸ πόρφυρον ἄνθος ...
[κεῖται.]

οπως τον υακινθον πανω στα βουνα
τον καταπατουν με τα ποδια τους βοσκοι
και στο χωμα πατημενο μαραζωνει
το πορφυρο ανθος
.
ὦ κάλα, ὦ χαρίεσσα
Ομορφια μου,Χαρα μου
.　
δαύοις ἀπάλας ἐτάρας ἐν στήθεσιν
χαιδευεις της απαλης φιλεναδας τα βυζια
.　
.... ἔμεθεν δ' ἔχῃσθα λάθαν
εμενα μ'εχεις ξεχασει
.　
τιν' ἄλλον
[μᾶλλον] ἀνθρώπων ἔμεθεν φίλησθα

καποιον αλλον περισσοτερο απο μενα αγαπας
.　
Ἔρος δηὖτέ μ' ὀ λυσιμέλης δόνει,
γλυκύπικρον ἀμάχανον ὄρπετον
....
ο Ερωτας,ξανα αυτος που διαλυει το κορμι
με δονει
γλυκοπικρο ακαταμαχητο ερπετο
.　
Ἄτθι, σοὶ δ' ἔμεθεν μὲν ἀπήχθετο
φροντίσδην, ἐπὶ δ' Ἀνδρομέδαν πότᾳ

Ατθι,εσυ εμενα με περιφρονεις,επειδη
την Ανδρομεδα ερωτοτροπεις
.　
ἔστι μοι κάλα πάις χρυσίοισιν ἀνθέμοισιν
ἐμφέρην ἔχοισα μόρφαν Κλέις ἀγαπάτα,
ἀντὶ τᾶς ἔγωὐδὲ Λυδίαν παῖσαν οὐδ' ἐράνναν

εχω μια κορη ομορφη που στη μορφη
μοιαζει στα χρυσα ανθη,
Κλεις η πολυαγαπημενη,
την οποια πιο πολυ λατρευω
απ'ολη την Λυδια
.　
ἦρος ἄγγελος ἰμερόφωνος ἀήδων
αγγελος της ανοιξης γκλυκοφωνο αηδονι
.　
Κατθνάσκει Κυθέρἠ, ἄβροσ Ἄδωνισ, τί κε θεῖμεν,
Καττύπτεσθε κόραι καὶ κατερείκεσθε χίτωνασ.

πεθαινει,Κυθερεια,ο ευγενικος Αδωνις,
τι να κανουμε;
χτυπηστε τα στηθη κορες και σχιστε τα ρουχα
.　
Λάτω καὶ Νιόβα μάλα μὲν φίλαι ἦσαν ἔταιραι
η Λητω και η Νιοβη πολυ φιλες αγαπημενες
..
οιαν ταν υακινθον εν ωρεσι
ποιμενες ανδρες ποσσι
καταστειβοισι , χαμαι δε
το πορφυρον ανθος ...
[κειται ]

ετσι οπως τον υακινθο καταπατουν
με τα ποδια τους στο βουνο βοσκοι
και το πορφυρο ανθος στο χωμα...
[κειται]
.
οιον το γλυκομαλον ερευθεται
ακρω επ'υσδω, ακρον επ'ακροτατω,
λελαθοντο δε μαλοδροπηες ,
ουν μαν εκλελαθοντ',αλλ'ουκ
εδυναντο επικεσθαι

ετσι οπως το γλυκομηλο κοκκινιζει
στο ακρο του κλαδιου, στο μακρυτερο
ακρο του, το παρατησαν οι συγκομιδοι
των μηλων ,οχι γιατι το αγνοησαν
αλλα δεν μπορεσαν να τ'αρπαξουν
.
...Εμμεθεν δ'εχεισθα λαθαν

...Μ'εχεις ξεχασει
.
ολβιε γαμβρε ,σοι μεν δη γαμος ως αραο
εκτετελεστ,εχης δε παρθενον [αν] αραο...
σοι χαριεν μεν ειδος ,οππατα δ' [εστι ,
νυμφα] μελλιχ' , ερος δ'επ' ιμερτω κεχυται
προσωπω
....τετιμακ' εξοχα σ' Αφροδιτα

ευτυχισμενε γαμβρε ,ο γαμος σου,οπως
ηθελες γινεται, και την κορη που θελεις
εχεις, δικο σου το χαριτωμενο πλασμα,
τα γλυκα ματια της νυφης , κι ο ερωτας
γεμιζει το ευτυχισμενο προσωπο...
...σ'εχει τιμησει εξοχα η Αφροδιτη
.
Ερος δηυτε μ' ο λυσιμελης δονει,
γλυκυπικρον αμαχανον ορπετον.

Ο Ερωτας παλι με τρανταζει ,να
μου διαλυσει τα μελη του κορμιου,
γλυκοπικρο ανικητο πλασμα
.
εχει μεν Ανδρομεδα καλαν αμοιβαν...
Ψαπφοι, τι ταν πολυολβον Αφροδιταν...
[καλεις];

μια καλη ερωτηση εχει η Ανδρομεδα...
Σαπφω, γιατι καλεις την ευδαιμονα Αφροδιτη;
.　
εστι μοι καλλα παις χρυσιοιησιν ανθεμοισιν
εμφερην εχοισα μορφαν Κλεις αγαπατα,
αντι τας εγωυδε Λυδιαν παισαν ουδ'ερανναν...

εχω μια κορη ομορφη ομοια στη μορφη
με τα χρυσα λουλουδια η αγαπημενη Κλεις,
μ'ολοκληρη τη Λυδια δεν αλλαζω ...
.
θελω τι τ'ειπην ,αλλα με κωλυει αιδως...
.
θελω κατι να σου πω, αλλα μ'εμποδιζει
η ντροπη...
.
παρθενον αδυφωνον
κορη γλυκοφωνη
.
πληρης μεν εφαινετ' α σελαννα
αι δ'ως περι βωμον εσταθησαν

φωτισε πληρης η σεληνη
κι αυτες γυρω απ'το βωμο
ακινητες σταθηκαν
.
Εσπερε,παντα φερων,οσα φαινολις
εσκεδασ' Αυως, [φερεις οιν,φερεις αιγα,
φερεις απυ] ματερι παιδα

Εσπερε,τα παντα φερνεις πισω, οσα
η φωτεινη Αυγη ξεχωρισε ,
φερνεις το προβατο,φερνεις την γιδα,
φερνεις στη μητερα τη θυγατερα
.
πολυ πακτιδος αδυμελεστερα...
χρυσω χρυσοτερα

περισσοτερο γλυκοφωνη απ'τη λυρα
λαμπροτερη απ'τον χρυσο
.
Δεδυκε μεν α σελαννα
και Πληιαδες ,μεσαι δε νυχτες,
παρα δ'ερχετ'ωρα,
εγω δε μονα κατευδω.

Εδυσε η σεληνη ,εδυσε
κι η Πουλια ,μεσανυχτα,
περασε η ωρα ,κι εγω
μονη κοιμαμαι
.
Τιμαδας αδε κονις ,ταν δη προ γαμοιο
θανουσαν δεξατο Φερσεφονας κυανεος
θαλαμος ,ας και αποφθιμενας πασαι
νεοθαγι σιδαρω αλικες ιμερταν κρατος
εθεντο κομαν

Αυτη ειναι η τεφρα της Τιμαδος,που
πεθανε πριν το γαμο και την δεχτηκε
στα σκοτεινα παλατια η Περσεφωνη
Ολες οι φιλες της με νεοτροχισμενο
μαχαιρι εκοψαν συριζα τ'αγαπημενα
πορφυρα μαλλια τους
.
Τω γριπει Πελαγωνι πατηρ επεθηκε
Μενισκος κυρτον και κωπαν ,
μναμα κακοζοιας.

Για τον ψαρα Πελαγωνα ο πατερας του
ο Μενισκος εστησε εδω την αγκυρα
και το κουπι του,
να μνημονευουν την κακοριζικη ζωη του
.
αστερες μεν αμφι καλαν σελανναν
αψ'απυκρυπτοισι φαενναν ειδος,
οπποτα πληθοισα μαλιστα λαμπη
γαν... αργυρια.

τ'αστερια γυρω απ'το λαμπρο φεγγαρι
χανουν το φωτισμενο προσωπο τους
οταν αυτο γεματο λαμπει τη γη
με τ'αργυρο του φως
.
...ποδας δε ποικιλος μασλης εκαλυπτε,
Λυδιον καλον εργον.

και τα ποδια καλυπτε πολυχρωμο
πεδιλο, Λυδικο εργο, ομορφο
.
Ερος δ'ετιναξε μοι φρενας,
ως ανεμος κατ'ορος δρυσιν εμπετων

Ο Ερωτας μου ταραξε τα μυαλα,
οπως ο ανεμος στα βουνα πανω
στα δεντρα πεφτει
.
ηρθες ,[καλ'] εποησας,
εγω δε σ'εμαιομαν,
ον δ'εψυξας εμαν φρενα
καιομενα ποθω

ηρθες τελικα ,ομορφια μου,
τοσο σε αναζητησα,
και δροσισες την καρδια μου
που την εκαιγε ο ποθος
.
η' τιν'αλλον
[μαλλον] ανθρωπων εμμεθεν φιλησθα

η' μηπως εναν αλλον περισσοτερο
απο μενα αγαπησες
.
σκιδναμενας εν στηθεσιν οργας
μαψυλακαν γλωσσαν πεφυλαχθαι

οταν τα στηθια σου φουσκωνει η οργη
φυλαξε τη γλωσσα σου απο τα ξεφωνητα
.
Λατω και Νιοβα μαλα μεν φιλαι ησαν εταιραι

η Λητω κι η Νιοβη ηταν συντροφες
πολυαγαπημενες φιλες
.
ποικιλοθρον'αθανατ'Αφροδιτα,
παι Διος δολοπλοκε,λισσομαι σε,
μη μ' ασαισι μηδ' ονιαισι δαμνα,
ποτνια,θυμον

ποικιλοθρονη αθανατη Αφροδιτη
κορη του Δια ,δολοπλοκα, σε εκληπαρω,
μη μου μαραζωνεις με βασανα
και λυπες ,Δεσποινα ,τη καρδια

αλλα τυιδ'ελθ',αι ποτα κατερωτα
τας εμας αυδας αιοισα πηλοι
εκλυες,πατρος δε δομον λιποισα
χρυσιον ηλθες

αλλα εδω ελα,οπως καποτε παλια
ακουγοντας τις φωνες μου ,απο
μακρυα ,ηρθες αφηνοντας
το πατρικο λαμπρο παλατι

αρμ'υπασδευξαισα. καλοι δε σ'αγον
ωκεες στρουθοι περι γας μελαινας
πυκνα διννεντες πτερ'απ'ωρανω
αιθερος δια μεσσω

το αρμα εζευξες και καλα σπουργιτια
γρηγορα ,στη μαυρη γη σε φερανε με
στροβιλους απ'τα δυνατα χτυπηματα των
φτερων πανω στον ουρανο μεσα στον αιθερα

αιψα δ'εξικοντο.συ δ',ω μακαιρα,
μειδιαισαισ' αθανατω προσωπω
ηρε'οττι δηυτε πεπονθα κωττι
δηυτε καλημι

γρηγορα εφτασαν, και συ,μακαρια,
μειδιασες στο αθανατο προσωπο
και με ρωτησε τι παλι επαθα ,
γιατι και παλι σε καλω

κωττι μοι μαλιστα θελω γενεσθαι
μαινολα θυμω,''τινα δηυτε [πειθω
αψ σ'αγην ] ες σαν φιλοτατα ; τις
σ',ω Ψαπφ',αδικηει;

τι παλι θελω τοσο πολυ να γινει στην
αναστατωμενη καρδια μου ,''ποια
παλι[να πεισω να ρθει γρηγορα σε
σενα]στον ερωτα σου,ποια ,Σαπφω.
σε περιφρονει;''

και γαρ αι φευγει ,ταχεως διωξει
αι δε δωρα μη δεκετ',αλλα δωσει
αι δε μη φιλει,ταχεως φιλησει
κωυκ εθελοισα

κι αν σ'αποφευγει,γρηγορα θα σε
κυνηγα,κι αν δωρα δεν καταδεχεται
θα σου προσφερει ,κι αν δεν σ'αγαπα
γρηγορα θα σ'αγαπησει θελει δεν θελει

ελθε μοι και νυν ,χαλεπαν δε λυσον
εκ μεριμναν, οσσα δε μοι τελεσσαι
θυμος ιμερρει,τελεσον. συ δ'αυτα
συμμαχος εσσο

Ελα σε μενα και τωρα,αλαφρυνε με
απο τα βαρια βασανα,εκπληρωσε
οσα η καρδια μου επιθυμει,τελειωσετα,
και γινε εσυ η ιδια συνεργος μου
.
μήτε μοι μέλι μήτε μέλισσα
ουτε μελι για μενα ουτε μελισσα
.　
παντοδάπαισι μεμειχμένα χροίαισιν
μ'ολα τα χρωματα αναμειγμενα
.　
πάρθενον ἀδύφωνον
παρθενα γλυκυφωνη
.
πλήρης μὲν ἐφαίνετ' ἀ σελάννα
αἰ δ' ὠς περὶ βῶμον ἐστάθησαν

πληρης ανατειλε η σεληνη
και οι γυναικες γυρω στο βωμο
σταθηκαν
.　
πόλυ πάκτιδος ἀδυμελεστέρα ...
χρύσω χρυσοτέρα ...

πιο πολυ απο τη λυρα μελωδικοτερη
απο τον χρυσο χρυσοτερη
.
πότνια Αὔως
σεβαστη Αυγη
.　
σκιδναμένας ἐν στήθεσιν ὄργας
πεφύλαχθαι γλῶσσαν μαψυλάκαν

οταν η οργη σου φουσκωνει τα στηθια
φυλαξε τη γλωσσα να μην ξεστομισει
απρεπα
.　
τάδε νῦν ἐταίραις
ταὶς ἔμαις τέρπνα κάλως ἀείσω

ετσι τωρα θα τραγουδησω καλα
τις φιλες μου να διασκεδασω
.　
μέλημα τὦμον
δικια μου φροντιδα
.　
φαῖσι δή ποτα Λήδαν †ὐακίνθινον† πεπυκάδμενον
εὔρην ᾤον

λενε πως καποτε η Ληδα βρηκε μεσα
στο ανθος του υακινθου κρυμενο ενα αυγο
.　
μυθοπλοκος
παραμυθας
.　
Κρῆσσαί νύ ποτ’ ὦδ’ ἐμμελέως πόδεσσιν
ὤρχηντ’ ἀπάλοισ’ ἀμφ’ ἐρόεντα βῶμον
πόας τέρεν ἄνθος μάλακον μάτεισαι.

οι κρητικες γυναικες καποιες φορες
με ρυθμο στα ποδια χορευουν
γυρω απ'τον ιερο βωμο
συντριβοντας τα μαλακα ανθη της χλοης
.　
Δέδυκε μὲν ἀ σελάννα
καὶ Πληίαδες· μέσαι δὲνύκτες,
παρὰ δ’ ἔρχετ’ ὤρα,
ἔγω δὲ μόνα κατεύδω

Εδυσε η σεληνη
εδυσε κι η Πουλια,μεσανυχτα,
περασε η ωρα,
κι εγω μονη κοιμαμαι
.
Τῷ γριπεῖ Πελάγωνι πατὴρ ἐπέθηκε Μενίσκος
κύρτον καὶ κώπαν, μνᾶμα κακοζοίας

στον ψαρα Πελαγων ο πατερας του Μενισκος
τοποθετησς τη καρινα και το κουπι,
μνημα κακοριζικου
.　
Ἀϊπάρθενοσ ἔσσομαι.
παντα παρθενα θα μεινω
.
.
Σαπφω-Ποιηματα.(μεταφραση-αποδοση χ.ν.κουβελης)
Sappho[Poems-translation c.n.couvelis]
.
Ατθις,η Μνασιδικη μας πολυ μακρια βρισκεται στις Σαρδεις
και θυμαται πως καποτε σαν θεα ηταν για μας
και ποσο αγαπουσαμε το τραγουδι της
και τωρα ειναι αναμεσα στις γυναικες της Λυδιας και λαμπει
σαν λαμπερο φεγγαρι που βγαινει μετα τη δυση του ηλιου
και το φως του χυνει πανω στην αρμυρη θαλασσα
και πανω στη πολυανθισμενη γη με τη δροσια στο χωμα
και τα τριανταφυλλα με τους λωτους ζωντανευουν
γεματα ανθη
κι οταν η πολυαγαπημενη μας,που'ναι μακρια στη ξενιτεια,
φερνει στο νου της την Ατθιδα τοτε η καρδια της πλημμυριζει
με τον καημο της νοσταλγιας τ'απαλο στηθος της
και μας φωναζει δυνατα να παμε εκει,
κι αυτο που φωναζει το ξερουμε καλα,κι εσυ κι εγω,
γιατι η νυχτα π'ολα τ'ακουει μας το φερνει εδω,
μεσ'απ'τη θαλασσα που μας χωριζει
.
αυτη εντυσε το σωμα της μ'ενα αραχνουφαντο πεπλο
.
γλυκεια μανουλα,δεν μπορω στον αργαλειο να υφανω,
την σαιτα να πεταξω,γιατι με διαλυσε ο ποθος για ενα αγορι,
απο θεληση της απαλης Αφροδιτης
.
καλα χαριεσσα
ομορφη χαριτωμενη
.
παρθενια,γιατι μ'εγκαταλειπεις;
ποτε,ποτε ξανα,δεν θα ξαναγυρισω σε σενα
.
Δικη,στεφανωσε τα ομορφα μαλλια σου
πλεκοντας ανθη με τ'απαλα χερακια σου
στις Χαριτες αρεσουν εκεινοι που στολιζονται
μ'ανθη
τους αλλους τους αποστρεφονται
.
ακομα,κοπελα μου,νοσταλγεις τη παρθενικη ηληκια;
.
δεν εχω κακια μεσα μου
παρα εχω τρυφεροτητα
.
χαιδευεις τ'απαλα στηθη της αγαπημενης
.
η' καποιαν αλλη αγαπησες περισσοτερο απο μενα
.
εμενα μ'εχεις ξεχασει
.
παλι ξανα με τρανταζει ο ερωτας
που τα μελη διαλυει
γλυκοπικρο αμαχητο ερπετο
.
αλλα εσυ Ατθις εμενα μ'αρνεισαι
με την Ανδρομεδα ερωτοτροπεις
.
εχω μια πανεμορφη κορη
που στη μορφη μοιαζει με τα χρυσανθεμα
την πολυαγαπημενη Κλειδα
που την αγαπω πιο πολυ απ'ολη τη Λυδια
.
ηθελες πραγματα καλα κι ησυχα
κι απ'το στομα σου δεν βγηκε κακος λογος
ντροπη δεν εδειξες στα ματια σου
αλλα ειλικρινα μιλησες γι'αυτο
.
πεθαινει Κυπρια ο ευγενικος Αδωνις
Τι πρεπει να κανουμε;
Χτυπηστε τα στηθια σας,κοπελες,
και τα ρουχα σας ξεσκιστε
.
μου λειπεις πολυ και σε λαχταραω
.
η καρδια της ψυχρανε
κι επεσαν τα φτερα της
.
η καρδια μου βαρυνε
και τα γονατα μου δεν με κρατουνε πια
αυτα που καποτε πετουσαν στο χορο
σαν ελαφακια
.
τα γλυκοφωνα φλαουτα με τις κιθαρες ταιριασμενα
και με τον ηχο των κρουστων
γλυκα τραγουδουσαν οι κοπελες το τραγουδι
κι ο θαυμαστος ηχος εφθανε στα ουρανια
.
φουστανι πολυχρωμμο
με κροκο βαμμενο
και πορφυρο
στεφανια
ομορφα
.
ηρθες ομορφια μου,εγω πολυ σε λατρευω
και δροσισες τη καρδια μου που ο ποθος τη καιει
.
για παντα θα'σαι πεθαμενη
δεν θα'ναι καμμια αναμνηση
για σενα στο μελλον
και τα τριανταφυλλα της Πιεριας
θα στερηθεις
θα τριγυρνας σκοτεινη στον Αδη
αναμεσα στις μαυρες ψυχες
των νεκρων
.
τωρα τ'απαλο καποτε σωμα μου
τα γηρατια το'χουν αρπαξει
τα μαλλια μου ασπρισαν
και πια μαυρα δεν ειναι
αυτη η κατασταση πολυ με βασανιζει
αλλα τι μπορω να κανω;
να μην γερασω,αφου ανθρωπος ειμαι,
ειναι αδυνατο
.
ονειρο,πανω στα σκοτεινα φτερα
.
και αυ η Δικα μου;
.
σ'αγαπουσα καποτε παλια,Ατθις,
μικρη και χαριτωμενη
.
ο ερωτας μου ταραξε το μυαλο
οπως ταραζει στα βουνα δυνατος ανεμος
τις βελανιδιες
.
πιο δροσερη απ'τη χλοη ειμαι
.
αυτο μου'λαχε,χρυσοστεφανη Αφροδιτη
.
ολα τ'αστρα ολογυρα της σεληνης
χανουν το φως τους καθως εκεινη βγαινει
γεματη φως κι αργυρη φωτιζει τη γη
.
πανεμορφα κεντητα παπουτσια της Λυδιας
στολιζαν τα ποδια της
.
δεν ξερω τι θελω,στα δυο χωριστηκε το μυαλο μου
.
ποτε δεν φανηκε στο φως του ηλιου κοπελα
που να'χει τη δικια σου σοφια
.
γιατι τοσο πολυ σε μαγεψε εκεινη η χωριατοπουλα
που δεν ξερει πως να φερει το φορεμα γυρω στους ωμους
.
Σαπφω,σ'αγαπω
.
Μικα,πολυαγαπημενη μου,
γλυκοφωνη ,λυγερη και δροσερη
.
πιο ομορφη η Μνασιδικη απο την απαλη Γυριννα
.
η Ατθις μου δεν θα ξαναγυρισει πια
κι εγω θελω να πεθανω
κι αυτη ειχε πολυ λυπη που μ'αφηνε
και μου'πε:Σαπφω,τι μεγαλη δυστυχια μας ετυχε;
σ'ορκιζομαι πως ειναι εναντια στη θεληση μου
να σ'αφησω
Κι εγω της αποκριθηκα:Τραβα το δρομο σου χαρουμενη
και να με θυμασαι,
γνωριζεις ποσο σ'αγαπουσα κι αν εσυ δεν θυμασαι
θα σου θυμισω ποσο ομορφη ηταν η ζωη μας
με στεφανια απο βιολετες και τριανταφυλλα στολισμενη
καθοσουν κοντα μου
και με περιδερεια ηταν στολισμενος ο λαιμος σου
και με μεθυστικα αρωματα ειχες αρωματισμενο το κορμι σου
κοντα μου
και ξαπλωμενη στ'απαλο στρωμα επινες γλυκα ποτα
και στις κοπελες αναβες τον ποθο
.
νομιζω πως για παντα θα μας θυμουνται οι ανθρωποι
.
κοπελα γλυκοφωνη
.
πιο πολυ γλυκοηχη απ'τη λυρα
και πιο χρυση απ'το χρυσο
.
οταν ο θυμος φουσκωνει να σκασει
στα στηθια σου
φυλαξε τη γλωσσα μην ξεστομισεις
απρεπα
.
και τωρα ομορφα γλυκα θα τραγουδησω
να ευχαριστησω τις κοπελες φιλες μου
.
λενε πως καποτε η Ληδα μεσα σ'ανθος υακινθου
βρηκε κρυμμενο εν'αυγο
.
Γελλω,η πιο αγαπημενη απ'τις κοπελες
.
αγαπημενε,
στο κρεβατι σου πηρες
νεωτερη κοπελα
δεν σου παραπονιεμαι
γιατι εγω εχω πια γερασει
.
αυτα για σενα Καλλιοπη
.
αφου δικια σου εχεις την ομορφη Ανδρομεδα,
Σαπφω,γιατι την Αφροδιτη παρακαλεις;
.
προαγγελος της Ανοιξης
το γλυκοφωνο αηδονι
.
η Λητω και η Νιοβη
ηταν πολυ φιλες
αγαπημενες
.
μητε μελι για μενα
μητε μελισσα
.
οπως το γλυκομηλο στην πιο μακρυνη
και ψηλη ακρη του κλαδιου
που το παρατησαν οι εργατες στη συγκομιδη
οχι πως το ξεχασαν
αλλα δεν μπορουσαν να τ'αρπαξουν
.
οπως πανω στα βουνα βοσκοι
ποδοπατουν ανθος υακινθου
και στο χωμα κατω μαραινεται
το πορφυρο ανθος
.
Υμεναιος
χτιστε ψηλο το σπιτι
γιατ'ειναι αντρειος ο γαμπρος
ψηλοτερος κι απ'τον πιο ψηλο αντρα
.
ευτυχισμενε γαμπρε,
καθως εσυ ηθελες ηρθε η ωρα
του γαμου σου
κι εχεις δικη σου την κοπελα
που λαχταρουσες
.
τετοια ματια!
.
καλον προσωπον
ομορφο προσωπο
.
αυτα που κσποιος λαχταραει
.
μ'ολες τις αποχρωσεις ταιριασμενα
.
γιατι αυτοι που ευεργετησα
σαν σκυλια με κυνηγουν;
.
τιποτα δεν εισαι για μενα
.
εδυσε η σεληνη
κι η Πουλια,μεσανυχτα,
περασ'η ωρα
κι εγω μονη μου κοιμαμαι
.
.
ΣΑΠΦΩ: 36. – Απόσπασμα 16 Lobel-Page
[για την Ανακτορια]
.
και ποσοο]ἰ μὲν ἰππήων στρότον, οἰ δὲ πέσδων,
οἰ δὲ νάων φαῖσ᾽ ἐπ[ὶ] γᾶν μέλαι[ν]αν
ἔ]μμεναι κάλλιστον, ἔγω δὲ κῆν᾽ ὄτ-
4 τω τις ἔραται·
πά]γχυ δ᾽ εὔμαρες σύνετον πόησαι
π]άντι τ[ο]ῦτ᾽, ἀ γὰρ πόλυ περσκέθοισα
κάλλος [ἀνθ]ρώπων Ἐλένα [τὸ]ν ἄνδρα
8 τὸν [πανάρ]ιστον
καλλ[ίποι]σ᾽ ἔβα ᾽ς Τροΐαν πλέοι[σα
κωὐδ[ὲ πα]ῖδος οὐδὲ φίλων το[κ]ήων
πά[μπαν] ἐμνάσθη, ἀλλὰ παράγαγ᾽ αὔταν
12 [ ]σαν
[ ]αμπτον γὰρ [
[ ]…κούφως τ[ ]οη.[.]ν
..]με νῦν Ἀνακτορί[ας ὀ]νέμναι-
16 σ᾽ οὐ ] παρεοίσας,
τᾶ]ς κε βολλοίμαν ἔρατόν τε βᾶμα
κἀμάρυχμα λάμπρον ἴδην προσώπω
ἢ τὰ Λύδων ἄρματα καὶ πανόπλοις
20 πεσδομ]άχεντας.
.
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]
αλλοι το ιππικο λενε το ωραιοτερο ειναι
πανω στη σκοτεινη γη
αλλοι το πεζικο αλλοι το ναυτικο λενε
εγω  ομως λεω εκεινο που καποιος αγαπα
και θα πω κατι π'ολοι θα το δεχτουν
εκεινη η πιο ωραια μεσα στους ανθρωπους
η Ελενη τον σ'ολα αξιο αντρα της αφησε
και μπηκε στο καραβι για την Τροια
κι ουτε για παιδι ουτε για συγγενεις ουτε για γονεις
για κανεναν δεν νοιαστηκε και παρασυρθηκε
απ'την αγαπη
ετσι και τωρα εγω την Ανακτορια φερνω στο μυαλο μου
που δεν ειναι εδω και μου λειπει
θελω να δω το λατρευτο της βημα
να δω τη λαμπερη λαμψη του προσωπο της
παρα τα αρματα των Λυδων να βλεπω
και τους πανοπλους πεζους να μαχονται
.
.
[Εις Ανακτοριαν]

Φαίνεταί μοι κῆνος ἴσος θέοισιν
ἔμμεν᾽ ὤνηρ, ὄττις ἐνάντιός τοι
ἰσδάνει καὶ πλάσιον ἆδυ φωνεί-
σας ὐπακούει
[5]καὶ γελαίσας ἰμέροεν. τό μ᾽ ἦ μάν
καρδίαν ἐν στήθεσιν ἐπτόαισεν.
ὢς γὰρ ἔς σ᾽ ἴδω βρόχε᾽, ὤς με φώνη-
σ᾽ οὖδεν ἔτ᾽ εἴκει,
ἀλλὰ κὰμ μὲν γλῶσσα ἔαγε, λέπτον
[10]δ᾽ αὔτικα χρῶι πῦρ ὐπαδεδρόμακεν,
ὀππάτεσσι δ᾽ οὖδεν ὄρημμ᾽, ἐπιρρόμ-
βεισι δ᾽ ἄκουαι,
ἀ δέ μ᾽ ἴδρως κακχέεται, τρόμος δέ
παῖσαν ἄγρει, χλωροτέρα δὲ ποίας
[15]ἔμμι, τεθνάκην δ᾽ ὀλίγω ᾽πιδεύης
φαίνομ᾽ ἔμ᾽ αὔται·

.[μεταφραση χ.ν.κουβελης]
οπως θεος μου φαινεται εκεινος ο αντρας
που καθεται απεναντι σου κι απο κοντα ακουει
τη γλυκεια φωνη σου και το λατρευτο σου γελιο
και πως χτυπαει στα στηθια μου η καρδια
και λιγο να σε κοιταξω η μιλια κοβεται
και η γλωσσα στο στομα μου δενεται
αμεσως καυτη θερμη καιγει το κορμι μου
και τιποτα δεν βλεπω και τιποτα δεν ακουω
τ'αυτια μου βουιζουν και ιδρωτας με λουζει
ολοκληρη τρεμω πιο χλωμη κι απ'το χορτο ειμαι
και μου φαινεται πως σε λιγο θα πεθανω
θα ξεψυχισω
.
.
Παραφραζοντας ποιηματα της Σαπφους-σελιδα 97
.
σε ζηταω αποψε

ποσους ποθους αγιατρευτους σκορπας
τ'ασπρο σα γαλα σωμα σου
ομορφια μου και πεθαινω
.
σαν τον δυνατο αερα
που στα βουνα  τρανταζει τα δεντρα
μου ταραξε τα μυαλα ο ερωτας
.
Γυρισες
τοσο πολυ σ'ηθελα
σε λαχταρουσα
και το κορμι μου δροσισες
που το'καψε ο ποθος
.
απ'το κρινο πιο λευκη
κι απ'το νερο πιο δροσερη
κι απ'τη χλοη πιο απαλη
.
απ'το χρυσαφη πιο χρυση
κι απ'το μελι πιο γλυκια
κι απ'τη κιθαρα πιο μουσικη η φωνη σου
.
τυχερος μου φαινεται πως ειμαι
που απεναντι σου καθομαι
κι η γλυκα της φωνης σου με τρελενει
και το γελιο σου με ξελογιαζει
λιωνει στα στηθια η καρδια μου
σε κοιταζω και μου κοβεται η μιλια
κι η γλωσσα μου μπερδευεται
πυρετος μου καιει το κορμι για σενα
κλεινουν τα ματια μου θολωνουν
τ'αυτια μου βουιζουν δεν ακουω
το κορμι μου ιδρωτας το λουζει
τρεμω ολοκληρος και χλωμιαζω περισσοτερο
απ'το ξερο φυλλο ετοιμο απ'τα κλαρια να πεσει
κι η ψυχη μου κοντευει να βγει
.
το μυαλο της εδω γυριζει
σε μενα
οταν εδω ζουσαμε μαζι
κι εμοιαζε σα θεα
κι η πιο μεγαλη χαρα μου
το τραγουδι της ηταν
και το γελιο της
.
κι αναμεσα στις αλλες γυναικες
η ομορφια της ξεχωριζει
οπως οταν ο ηλιος δυσει
και το λαμπρο φως της σεληνης
ολα τ'αλλα αστρα σκοτεινιαζει
ετσι και κεινη λαμπει αναμεσα
στις αλλες γυναικες και ξεχωριζει
.
κι οταν εισαι εσυ σιμα μου
τα τριανταφυλλα μοσχοβολουν
και τα γιοσεμια ολουθε ανθιζουν
.
σε ζηταω
κι η καρδια μου τρεμει
.
πανω στ'απαλα σεντονια ξαπλωμενη
κοιμοσουν
κι εγω το κεφαλι μου ακουμπουσα
στα τρυφερα κι ευωδιαστα στηθια σου
να'τανε εκεινη η νυχτα να βαστουσε αιωνια
.
πως περασε η ωρα
νυχτα περασμενα μεσανυχτα
το φεγγαρι χαθηκε κι η Πουλια
κι εγω κοιμαμαι εδω μοναχη
κι ερημη
κι ο ερωτας μ'αρπαξε και με τρανταξε
οπως δυνατος αερας
απ'τα βουνα χυμαει πανω στα δεντρα
και τα ξεριζωνει
.
.
[ΑΛΚΑΙΟΣ]ΓΙΑ ΤΗ ΣΑΠΦΩ-χ.ν.κουβελης

κοπελα με τα ροδαλα μαγουλα
ο ποθος τα στηθια σου βαραινει
και τις νυχτες δεν σ'αφηνει να κοιμηθεις
ν'ανασανεις
.
.
Sappho's Intimacy Private-Diary-c.n.couvelis

Ψαπφας Ημερολογιο-χ.ν.κουβελης

-η καλη μου Ανακτορια μου φαινεται στην ομορφια ιση της Αφροδιτης,
γλυκεια η φωνουλα της.πως ψιθυριζει.τα  λαμδα και τα ρο της.ο κορφος
της μυριστικος κηπος.το κελαρυστο γελιο της πως με τρελενει.λεπτα τα
δαχτυλα των χεριων της .κρινοδαχτυλα.κι η φωνη μου πιανεται σαν μπαινει
μεσα στο δωματιο.εγω την κοιταζω  κρυφα και παει η καρδια μου να σπασει
στα στηθη μου.σαν τ'αστρα  που χανουν το φως τους γυρω απ'την σεληνη
σαν εκεινη βγαινει ολοφωτη στον σκοτεινο ουρανο κι ολα τα φωτιζει νερα
της θαλασσας μηλιες και δεντρα του κηπου.και το γυμνο ωμο της φωτιζει
αργυρο.''απ'τον ουρανο κατεβηκες,καλη μου;''την ρωταω και ταραζομαι.και
μ'ανθη της Ανοιξης και του Μαη  στολιζω με στεφανι τα μαλλια της.''Ψαπφα,
ποια περισσοτερον αγαπας,εμενα η' την Ατθιδα η' την Τελεσιππα,ποια περισ-
σοτερο φροντιζεις;''με ρωταει με γλυκεια απαλη φωνη.''εσενα,λατρευω,αγαπη-
μενη''της αποκρινομαι.και βλεπω τα κοκκινα σαν κερασια χειλια της να χαμο-
γελουν.και τοτε για να την ευχαριστησω της τραγουδαω στιχους μου.
Αστέρες μέν ἀμφι κάλαν σελάνναν
ἆιψ ἀπυκρύπτοισι φάεννον εἶδος,
ὄπποτα πλήθοισα μάλιστα λάμπης
ἀργύρια γᾶν
τοτε η Ανακτορια μου γελαει ευτυχισμενη.κάλαν σελάνναν.φάεννον εἶδος
μάλιστα λάμπης.και σηκωνεται.πως περπαταει η φιλη μου σαν περδικα.
θαυμασια βηματιζει ἔρατόν τε βᾶμα.στον καθρεφτη μπροστα πηγαινει και
καθεται.ισοθεη.κἀμάρυχμα λάμπρον ἴδην προσώπω.το φεγγοβολημα του
προσωπου της με μαγνητιζει.ο αρωματικος χειμμαρος των βοστρυχων της.
ο περηφανος ασπρος λαιμος της.τα τριανταφυλλα μαγουλα της.η κομψη
μυτουλα της.πως ολα τ'αγαπαω.κι εγω μαγεμενη την πλησιαζω και στ'αυτακι
της ψιθυριζω τρεμοντας:
Ἔρος δηὖτέ μ᾽ ὀ λυσιμέλης δόνει
γλυκύπικρον ἀμάχανον ὄρπετον
ποσον πολυ αυτο της αρεσει της καλης μου Ανακτοριας.περιτεχνα τα πεδιλα
στα ποδια της.πως αγκαλιαζουν τα δαχτυλακια της.και ποθηω και εραομαι.
να φιλησω.΄'κατι θελω να σου πω,αλλα ντρεπομαι''.με κοιταξε βαθεια στα ματια.
κοκκινησα.''τι θελεις;''την ακουσα μισολυποθυμισμενη να λεει.''θέλω τί τ᾽ εἴπην,
ἀλλά με κωλύει αἴδως.''.επανελαβα χαμηλοφωνα.''Πεστο μου ν'ακουσω''την ακου-
σα να λεει κι ετρεμα.
''Eροs δ’ετιναξε µοι φρεναs , ω ανεµοs
κατ’ οροs δρυσιν εµπετων''
''Ψάπφοι,της ανοιξης καλλικελαδη αηδονα μου''.μου ειπαν τα χειλακια της.
και λαχταρησα σαν τρυγωνα.τολμησα κι αγγιξα ἀπάλᾳ δέρα.ὂν δ᾿ ἔφλυξας ἔμαν
φρένα καιομέναν πόθωι.καηκα αναψε το κορμι μου εχασα τα μυαλα μου.κι επει-
τα στη νυχτα που να'ταν ποτε να μην τελειωνε
δαύοις ἀπάλας ἐτάρας
ἐν στήθεσιν
καὶ στρώμναν ἐπὶ μολθάκαν
ἀπάλαν...
ἐξίης πόθον...
στα χερια μου την κρατουσα και την αγκαλιαζα
οπως η ροδοδαχτυλος σεληνη μετα τη δυση του ηλιου
ειναι αναμεσα στ'αστρα και περιλουζει με το φως της
την αλμυρη θαλασσα και την πολυανθισμενη γη
καλη δροσια χυνεται,βλαστιζουν τα ροδα και οι μελωμενοι
λωτοι γεμιζουν ανθια
ετσι ηταν η Ανακτορια στο κρεβατι μου
ὠς ὄτ᾽ ἀελίω δύντος ἀ βροδοδάκτυλος σελάννα
πάντα περρέχοισ᾽ ἄστρα, φάος δ᾽ ἐπί[10]σχει θάλασσαν
ἐπ᾽ ἀλμύραν ἴσως καὶ πολυανθέμοις ἀρούραις.
ἀ δ᾽ ἐέρσα κάλα κέχυται, τεθάλαισι δὲ βρόδα
κἄπαλ᾽ ἄνθρυσκα καὶ μελίλωτος ἀνθεμώδης.
κι ειπα βαθεια μεσα μου
Ευτυχισμενη ειμαι,ο γαμος εγινε οπως το ποθουσα
και την κορη εχω που τοσο ηθελα
κι εκεινης της φιλης ψιθυρισα
χαριτωμενη εχεις μορφη,τα ματια σου,κοπελλα μου,
γλυκα σα μελι κι ο ερωτας στο ποθητο σου προσωπο χυνεται
ναι
ετσι εμενα εξοχα με τιμησε η Αφροδιτη

Ὄλβια , σοὶ μὲν δὴ γάμος ὠς ἄραο
ἐκτετέλεστ᾽, ἔχηις δὲ πάρθενον, ἂν ἄραο.
σοὶ χάριεν μὲν εἶδος, ὄππατα δ᾽ ἐστί, νύμφα,
μέλλιχ᾽, ἔρος δ᾽ ἐπ᾽ ἰμέρτωι κέχυται προσώπωι.
[5]...τετίμακ᾽ ἔξοχά σ᾽ Ἀφροδίτα.
.
.
-τωρα τι να γραψω η δυστυχη;
εδυσε η σεληνη κι η Πουλια εδυσε κι αυτη
μεσανυχτα,περασ'η ωρα,κι εγω μονη κοιμαμαι
εμενα μ'εχεις ξεχασει ,Ανακτορια,
και με περιφρονεις κι αλλου αγαπας
και δεν σε νοιαζω πια
θελω τωρα να πεθανω
και,να,βλεπω τους δροσερους λωτους
στις οχθες του Αχεροντα

Δέδυκε μὲν ἀ σελάννα
καὶ Πληίαδες· μέσαι δὲ
νύκτες, παρὰ δ᾽ ἔρχετ᾽ ὤρα·
ἔγω δὲ μόνα κατεύδω.
... ἔμεθεν δ' ἔχῃσθα λάθαν
[Ανακτορια]σοὶ δ' ἔμεθεν μὲν ἀπήχθετο
φροντίσδην, ἐπὶ δ' [αλλαν] πότᾳ
[μᾶλλον] ἀνθρώπων ἔμεθεν φίλησθα
κατθάνην δ’ ἴμερός τις [ἔχει με καὶ
λωτίνοις δροσόεντας [ὄ-
χ[θ]οις ἴδην Ἀχερ[
.
.
πολυ πακτιδος αδυμελεστερα Σαπφω-χ.ν.κουβελης

πρεπει στις φιλες  που'ναι πιο δροσερες απ'τη χλοη
να τραγουδησει γλυκα τραγουδια
ταὶς κάλαισιν που πορφυρα φορανε ρουχα
η ομορφη Δικα με τ'απαλα χερακια κι οι αλλες κοπελλες
με στεφανια απο μενεξεδες και τριανταφυλλα πλεγμενα
στα μαλλια

ὦ κάλα, ὦ χαρίεσσα Ατθις

μονο η Ατθις γνωριζει πως μεσα της την τρωει η σκεψη
της Μνασιδικης που βρισκεται μακρυα περα στους Λυδους
και που σαν την σεληνη λαμπει οταν πεσει η νυχτα
και χυνει το φως της πανω στα νερα και μεσα στους
κηπους ολα τα φωτιζει δεντρα και λουλουδια
και μονη εδω η Ψαπφα ζει στο σκοταδι
παρατημενη
.
.
Η ΣΑΠΦΩ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΔΩΡΙΧΑΣ Η' ΡΟΔΩΠΗΣ ΕΤΑΙΡΑΣ
ΕΙΣ ΝΑΥΚΡΑΤΙΝ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥ-χ.ν.κουβελης

καθολου δεν  ντραπηκε η Σαπφω και παρατησε
τη μελιχροα ποιηση της και τα οτωι τις εραται
τα έγω δε φίλημμ' αβροσύναν τα Έρος δ' ετίναξέ μοι φρένας
τα δαύοις απάλας ετάρας εν στήθεσιν τι ανοησιες
και μεταχειρισθηκε λογια της αγορας του λιμανιου
να περιλαβει τη Ροδωπη μια κοινη γυναικα
απ'αυτες τις πολλες εταιρες,τις πουτανες δηλαδη,
που ελευθεριαζουν στη Ναυκρατη της Αιγυπτου
που ξεμυαλισε εκεινον τον ανοητο τον αδερφο της τον Χαραξο
και θα του φαει ολα τα λεφτα και θα τον αφησει στον ασσο
στα λουσα και χρυσαφικα και περιδεραια και μπιζου και αρωματα ακριβα
και μεταξωτα εσωρουχα,σιγα τη ροδομαγουλη τη ροδωπη μια Δωριχα ειναι,
κοινο τοις πασι πως οι τετοιες βαζουν ψιμυθι στα μαγουλα
και τα χρωματιζουν και στα βυζια βαζουν  προσθετα να τα μεγαλωσουν
να γινουν θελκτικες στους αντρες,α η Δωριχα κι εχει πληρωσει αταλαντους
ποιητες μυθογραφους να διαδωσουν το δηθεν μπανιο της τα χρυσα σανδαλια
τον αετο που τ'αρπαξε και τα πεταξε  στα ποδια του φαραω  Ψαμμητιχου
κι εκεινος την εψαξε σ'ολη την Αιγυπτο κι οταν την βρηκε θαμπωθηκε
και την παντρευτηκε και της εχτισε μαλιστα μια πυραμιδα,
ενα μεγαλο κι ασυστολο ψεμα,ακους προς τιμη  αυτης της ξεβρακωτης
μια πυραμιδα,
α την πουτανα που θα της χαριζονταν,ας πει ο Χαραξος οτι θελει
κι ας θυμωσει κι ας την κατακρινουν οι κριτικοι,δεν τη νοιαζει
και ας της παρουν πισω τον τιτλο της ενατης μουσας ,δεν τον θελει
κι ας της πουν πως ξεχασε τα δικα της, για τις αγαπες με τον Αλκαιο
για το ξεμυαλισμα με τον Φαων και να ξερουν
πως πια δεν την ενδιαφερουν   οι φιλες της ουτε η Ατθιδα
ουτε η Αριγνωτα ουτε  η Τελεσιππα ουτε η Μεγαρα ουτε η Μνασιδικα
καμια
εδω το σπιτι της καιγεται
.
.
ΣΑΠΦΩ-χ.ν.κουβελης

-...χρυση μελισσα
στ'αυτι της σκουλαρικι...
-...δεν κοιμαμαι,η μνημη με παιδευει...
-...απ'το τριανταφυλλο πιο τριανταφυλλενια
κι απ'το κρινο λευκοτερη...
-...η σεληνη στ'απαλο μετωπο σου
λαμπει...
-...ωραια μαλλια...
-..γλυκεια η φωνη σου...
τα λογια σου δροσια...
-...λειπεις και χαρα δεν εχω...
-...λουζεσαι...με αρωματα...πανεμορφη...
-...τα μελη μου διαλυει ο ερωτας
κι ο ποθος με κυβερναει...
-...να φιλησω...απαλο ευωδιαστο...
.
.

.

Αρχαικο-η Σαπφω στον καθρεφτη-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Λευκο φορεμα φορουσε η Δικα μου
και μου τρανταξε το στηθος ο ποθος μου
εν'ανθος να καρφωσω στα μαλλια της
τα κρινοδαχτυλα της ν'αγγιξω θελω

εδω μπροστα στον καθρεφτη λυπουμαι
που σταθηκα δειλη και δεν τολμησα
.
.
.

απο τη ποιηση εκπορευση-χ.ν.κουβελης

η Σαπφω με λεπτο κοσκινο
στ'απαλα χερια της
κοσκινιζει τις λεξεις σου
υπηρετρια της ποιησης σου

τ'αστρα λαμπουν στον ουρανο
κι η θαλασσα το φως τους ταξιδευει
και σενα στο σκοτεινο δωματιο
ο ποθος σου για κεινη αταξιδευτος
.
.
.

Σαπφω Sappho-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
Ενα τρυφερο ταχταρισμα η' και νανουρισμα της μανας Σαπφως στην
αγαπημενης της κορουλα Κλεις

εστι μοι καλα παις χρυσιοισιν ανθεμοισιν
εμφερην εχοισα μορφαν Κλεις αγαπατα
αντι τας εγωυδε Λυδιαν παισαν ουδ'ερανναν

εχω μια κορη ομορφη
που στα χρυσανθεμα μοιαζει
η μορφη της
η αγαπημενη μου Κλεις
εγω αυτην μ'ολοκληρη τη Λυδια
δεν αλλαζω

(μεταφραση χ.ν.κουβελης)
.
.
.

Woman's multply portrait-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
Σαπφικα-χ.ν.κουβελης

Ειμ'εγω αποψε που μιλαω
μεσα σε μυρωδικους κηπους
ν'ακουσεις
-
Το γεματο φεγγαρι στη θαλασσα
φωτεινο που'ναι το χερι μου στο στηθος σου
-
Ανθος κι ανθιζεις
Ροδο και μυριζεις
-
Αποψε κρυσταλλινα νερα που
τρεχουν στον γυαλιστερο λαιμο σου
-
Σου μι(λω)
Ρ(οδα)λα που'ναι τα μα(γουλ)α σου
-
Φωνη φωνη και τι μου λες
-
Ανοιξης (σ)ε φυει (ω)ρη
-
Ω Καλ(λαι)να
Ο ηχος των δον(τι)ων σου
-
Αργεια τερενα χροα
Νεκταρια φαεινος δειρη
-
Χαιρε Καλλιστω
Με φιλεουσα
.
.
.

αρχαικο νυχτερινο στη Σαπφω-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Σαπφω,τι παρακαλεις;-χ.ν.κουβελης

σεληνη απ'ολα τ'αστρα ωραιοτερη
λαμπερη
σαν δυει ο ηλιος
γυρω σου ολα τ'αστερια χλωμιαζουν
και το φως σου χυνεις πανω στη  θαλασσα
και στην ανθισμενη γη δροσια πεφτει
κι οι μελιλωτοι γεμιζουν ανθοι
ω ομορφη ω χαριτωμενη κορη καλλιφωνη
πως λαμπει το προσωπο σου
νυφη παρθενα χαιρε
 ο ερωτας εμενα τρανταζει
και μου διαλυει τα μελη
γλυκος πικρος ανικητος
Σαπφω,τι παρακαλεις;
να μιλησω δεν μπορω λεξη να πω
ιδρωτας με λουζει ολοκληρη ο τρομος μ'αρπαζει
πιο χλωμη κι απ'το χορταρι εγινα
ο ερωτας μου τρανταζει το μυαλο
οπως ο δυνατος ανεμος απ'τα βουνα ορμωντας
τσακιζει τα δεντρα
χαθηκε το φεγγαρι
κι η Πουλια εδυσε,μεσανυχτα,
περναει η ωρα,
κι εγω μονη κοιμαμαι
εσυ μ'εχεις ξεχασει
.
σελ]άννα ἀστέρων πάντων η κάλλιστος
αργυρια
 ὤς ποτ’ ἀελίω
δύντος  
πάντα παρρέχοισ’ ἄστρα φάος δ’ ἐπί-
σχεις θάλασσαν ἐπ’ ἀλμύραν
ἴσως καὶ πολυανθέμοις ἀρούραις·
ἀ δ’ ἐέρσα κάλα κέχυται, τεθά-
λαισι δὲ βρόδα κἄπαλ’ ἄν-
θρυσκα καὶ μελίλωτος ἀνθεμώδης·
ὦ κάλα, ὦ χαρίεσσα πάρθενον ἀδύφωνον
κἀμάρυχμα λάμπρον ἴδην προσώπω
νύμ]φη παρθενία χαῖρε ἄπαλο̣ν χρόα
Ἔρος δηὖτέ μ' ὀ λυσιμέλης δόνει,
γλυκύπικρον ἀμάχανον ὄρπετον
Ψάπφοι, τί κά[λεις;
θέλω τί τ' εἴπην ἀλλά [γλωσ]σ'με κωλύει
ἀ δέ μ᾽ ἴδρως κακχέεται, τρόμος δέ
παῖσαν ἄγρει, χλωροτέρα δὲ ποία
Ερος δ'ετιναξε μοι φρενας,
ως ανεμος κατ'ορος δρυσιν εμπετων
Δεδυκε μεν α σελαννα
και Πληιαδες ,μεσαι δε νυχτες,
παρα δ'ερχετ'ωρα,
εγω δε μονα κατευδω.
Εμμεθεν δ'εχεισθα λαθα
.
.
.

Σαπφω-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ ΣΑΠΦΟΥΣ
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]

ο παπυρος της Οξυρυγχου 1787 που εκδοθηκε απο τον Grenfell και τον Hunt στις αρχες
του 1900 περιειχε το μισο δεξιο μερος του ποιηματος,το 2004 εκδοθηκαν οι παπυροι
21351 και 21376 με τη βοηθεια των οποιων  το ποιημα ολοκληρωθηκε
.
ὔμμες πεδὰ Μοίσαν ἰ]οκ[ό]λπων κάλα δῶρα, παῖδες,
σπουδάσδετε καὶ τὰ]ν φιλάοιδαν λιγύραν χελύνναν·

ἔμοι δ’ ἄπαλον πρίν] ποτ’ [ἔ]οντα χρόα γῆρας ἤδη
ἐπέλλαβε, λεῦκαι δ’ ἐγ]ένοντο τρίχες ἐκ μελαίναν·

βάρυς δέ μ’ ὀ [θ]ῦμος πεπόηται, γόνα δ’ [ο]ὐ φέροισι,
τὰ δή πότα λαίψηρ’ ἔον ὄρχησθ’ ἴσα νεβρίοισι.

τὰ <μὲν> στεναχίσδω θαμέως· ἀλλὰ τί κεν ποείην;
ἀγήραον ἄνθρωπον ἔοντ’ οὐ δύνατον γένεσθαι.

καὶ γάρ π[ο]τα Τίτωνον ἔφαντο βροδόπαχυν Αὔων
ἔρωι φ[υρ]άθεισαν βάμεν’ εἰς ἔσχατα γᾶς φέροισα[ν,

ἔοντα [κ]άλον καὶ νέον, ἀλλ’ αὖτον ὔμως ἔμαρψε
χρόνωι πόλιον γῆρας, ἔχ[ο]ντ’ ἀθανάταν ἄκοιτιν.

εσεις,αφοσιωμενες στις Μουσες με τους μυριστους σαν ια κολπους τα ωραια δωρα,
κοριτσια,να σπουδαζεται,και την φιλαοιδο μελωδικη λυρα απο καυκαλο χελωνας

σε μενα δε απαλο πριν καποτε οντας το δερμα το γηρας τωρα
το κατεβαλε,ασπρες δ'εγιναν οι τριχες απο μαυρες

βαρεια  δε σε με η καρδια εχει γινει,τα γονατα δεν με κρατουν
αυτα που καποτε αναλαφρα ηταν στο χορο ομοια στα ελαφακια

γι'αυτα στεναζω συχνα,αλλα και τι να κανω;
αγηραστος ο ανθρωπος ειναι αδυνατο να γινει

και οπως καποτε τον Τιθωνο λενε η ροδοβραχιονη Ηω
απ'τον ερωτα αναστατωμενη ηρθε στα εσχατα της γης φερνοντας

οντας ωραιον και νεον,αλλ'αυτον ομως τον αρπαξε
στην ωρα το γκριζο γηρας,εχοντα αθανατη γυναικα
.
.
.

Ψαπφα, Ερεσος 609 π.Χ-εσωτερικό-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.

.

Εσωτερικο με τη Σαπφω-2 παραλλαγες-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

για να φτασω το κοκκινο μηλο επιμηκυνω το δεξι μου χερι,ειναι αναλαφρο
σαν πουλι,αποψε το φεγγαρι ησυχα τρεμοπαιζει τα φυλλα της τριανταφυλλιας,
ακουω τον μυρωδικο ηχο τους στον καθρεφτη μου,τον ακους και συ;μου κανει
χειρονομια να τον ακολουθησω,καθε βραδυ αυτο το ιδιο γινεται,στην αρχη
δισταζω,μετα συναινω,εισαι λυπημενη η' ευτυχισμενη;το φως του φεγγαριου,
κοιτα,μου φωτιζει τον αριστερο ωμο,σαν λευκο περιστερι ετοιμο να πεταξει,
μην τρομαξεις,οταν ησουνα παιδι δεν ηθελες να φυτρωσουν φτερα στους ωμους
σου η' να τα κολλησεις και να πεταξεις;χαμογελας,συχνα ονειρευομαι να πεταω,
κι ειναι σαν αληθινα να πεταω,και παντα μ'ακολουθαει μια κιτρινη πεταλουδα,
νομιζω πως παντα η ιδια ειναι,τι σημασια εχει αν δεν ειναι ετσι,ολες οι κιτρινες
πεταλουδες ιδιες ειναι,το ιδιο μεγεθος και με τον ιδιο απαραλλαχτο τροπο
χτυπουν τα φτερα τους,το ψαρακι στη γυαλα ποτε δεν κοιμαται,δεν το παρατηρησες
κι εσυ;συνεχεια κινηται,τι βλεπει ;αραγε τι σκεφτεται;τι αισθανεται;ποιος ξερει;
πολλες φορες καθομαι ακινητη με τις ωρες και το κοιταω,κυριως κοιταω τα ματια
του,δεν ειναι σαν τα δικα μας διπλα-διπλα αλλα απο την μια κι απο την αλλη πλευρα
ξεχωριστα,ομως μπορει να μην ειναι ετσι κι εγω να το πιστευω και με καποιο αγνωστο
τροπο να συνδεονται,να συνδεουν το μερος με το ολο,φαντασου να'χουν περιεργεια
να δουν εξω απο τη γυαλα,ποιος ειμαι εγω;ποιος εισαι εσυ;θυμασαι;εσυ μου το εκανες
δωρο,τωρα το φως στεκεται στο μετωπο σου,φευγαλεο,λευκο αργυρο,ακους το κοκκινο μηλο
που πεταει στον καθρεφτη σαν πουλι;αναλαφρο αεικινητο,τι σχεση εχει αυτο το κοκκινο
πουλι με το φως;δεν ξερω,νομιζω,πως αν δεν μιλησεις για τον κοσμο,τι σε περιτριγυριζει,
κοντινο κι απομακρο,δεν θα τον κατανοησεις,ποσο μυριζει η τριανταφυλλια μας στο κηπο
αποψε,εχουν παντα τα πραγματα ενα τροπο να σουν δηλωνουν την παρουσια τους,πως
υπαρχουν,πως ειναι εδω,οπως εσυ οπως εγω,παρε στο χερι σου το μηλο να νιωσεις
τη βαρυτητα του,δεν ειναι ελαφρυ;ουτε που το νιωθεις;σαν ηρεμη σκεψη,ησυχη
.
.
.

ΣΑΠΦΩ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΣΑΠΦΩ-Ημερολογιο
(σκηνοθεσία αποσπασματων)
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

,μιλάει και θαυμάζω τα λογακια της,πως σαν περιστέρακια φτερουγίζοντας ξεφεύγουν απ'το
φράκτη που'ναι τ'ασπρα δόντια της,και τη ρωτάω τι είναι το είναι και τι το μη είναι και μου
απανταει και άλλα πολλά ακούω και πολύ με γοητεύει,
αργότερα,το απόγευμα,έγραψα αυτό:
ΣΑΠΦΩ απ. 56
οὐδ᾽ ἴαν δοκίμωμι
προσίδοισαν φάος ἀλίω
ἔσσεσθαι σοφίαν πάρθενον
εἰς οὐδένα πω χρόνον
τεαύταν.

καμία νομίζω ποτέ
κοπέλα απ'οσες βλέπουν
το φως του ηλιου
δεν θα γεννηθεί
στη σόφια ίση μ'αυτη
.
.
πόσο η πίκρα μας βαραίνει και η καρδιά μας θλίβεται,νύχτωσε και φεγγάρι βγήκε,το τριζονι ζωντανεύει τις εικόνες που πέρασαν κι είναι πια μακρύνες και λέω στη φίλη μου,
η' και σε μένα την ιδια
ΣΑΠΦΩ απ. 96.1-23
]σαρδ.[]
2πόλ]λακι τυίδε̣ [ν]ῶν ἔχοισα
ὠς π.[. . .].ώομεν, .[. . .]. .χ[. .]-
σε θέαι σ’ ἰκέλαν ἀρι-
5γνώται, σᾶι δὲ μάλιστ᾽ ἔχαιρε μόλπαι̣·
νῦν δὲ Λύδαισιν ἐμπρέπεται γυναί-
κεσσιν ὤς ποτ᾽ ἀελίω
8δύντος ἀ βροδοδάκτυλος †μήνα†
πάντα περρέχοισ᾽ ἄστρα· φάος δ᾽ ἐπί-
σχει θάλασσαν ἐπ᾽ ἀλμύραν
11ἴσως καὶ πολυανθέμοις ἀρούραις·
ἀ δ᾽ ἐέρσα κάλα κέχυται, τεθά-
λαισι δὲ βρόδα κἄπαλ᾽ ἄν-
14θρυσκα καὶ μελίλωτος ἀνθεμώδης.

πόλλα δὲ ζαφοίταισ᾽ ἀγάνας ἐπι-
μνάσθεισ᾽ Ἄτθιδος ἰμέρωι
17λέπταν ποι φρένα· κᾶρ̣ ‹δ’› ἄσαι βόρηται·
κῆθι δ᾽ ἔλθην ἀμμ.[. .]. .ισα τό̣δ᾽ οὐ
νῶντ᾽ ἀ[. .]υστονυμ̣[. .(.)] πόλυς
20γαρύει̣ [. .(.)]αλον̣[. . . . .(.)].ο̣ μέσσον·
ε]ὔ̣μαρ[ες μ]ὲ̣ν οὐκ̣ ἄμμι θέαισι μόρ-
φαν ἐπή[ρατ]ον ἐξίσω-
23σθ̣αι συ[. .]ρ̣ο̣ς ἔχηισθ᾽ ἀ[. .(.)].νίδηον

στις Σάρδεις πέρα βρίσκεται
και το μυαλό της εδω'ναι
εσένα σαν θεά Αριγνωτα σ'ειχε
και το τραγούδι σου πολύ χαίρονταν
τώρα μέσα στις Λυδες γυναίκες ξεχωριζει
όταν ο ήλιος δύει κι η ροδοδακτυλη σελήνη
απ'ολα τ'αστρα υπερέχει πάνω στην αλμυρη
απλώνοντας το φως της θαλασσα
όπως και στη μυριανθεμη γη
καλη δροσουλα χύνεται
βλασταινουνε τα ροδα
το τρυφερό χορτάρι
και τ'αγριο με τ'ασπρα τριφυλλι ανθη
εδώ περιπλανιέσαι μαζί μου
την γλυκεια θυμάσαι Ατθίδα
με δυνατο πόθο που το νου παιρνει
και τόσο τη καρδιά κατατρωει
.
ήτανε καθισμένη μπροστά στο καθρέφτη,εγώ πίσω της όρθια τη βοηθούσα,ω Ποτνια μου Κυπριδα πόσο όμορφη η φίλη μου είναι,και συ Σαπφώ μου,άκουσα τη φωνουλα της,τι με συμβουλεύεις να βάλω.
εγώ τότε της ειπα;
ΣΑΠΦΩ απ. 98a
1. .].θος· ἀ γάρ με γέννα̣[τ’ ἔφα ποτὰ

σ]φᾶς ἐπ᾽ ἀλικίας μέγ[αν
κ]όσμον αἴ τις ἔχηι φόβα‹ι›ς
4π̣ορφύρ̣ωι κατελιξαμέ[να πλόκωι

Γογγύλα μου,η μάνα που με γέννησε
κάποτε μου'πε:
τρανό στολίδι η γυναίκα
με πορφυρό να δένει τα μαλλιά
μαντηλι
.
.νυχτώνει και περιμένω,τα σχήματα των πραγμάτων διαλύονται,στενεύουν τα όρια,
νιώθω τη μοναξιά μου,και σε περιμενω
ΣΑΠΦΩ: απ. 104a
Ἔσπερε πάντα φέρων ὄσα φαίνολις ἐσκέδασ᾽ αὔως,

Αποσπερίτη μου εσύ που ξαναφέρνεις
όλα όσα χώρισε η φωτοφόρα αυγουλα

φέρε μου τη καλή μου Αριγνωτα
.
.
ΣΑΠΦΩ:απ. 105c
οἴαν τὰν ὐάκινθον ἐν ὤρεσι ποίμενες ἄνδρες
πόσσι καταστείβοισι, χάμαι δέ τε πόρφυρον ἄνθος

όπως στα όρη το ζουμπούλι βοσκοί
με τα πόδια καταπατούν και κάτω
βρίσκεται το πορφυρό λουλούδι

έτσι μ'απονια και μένα τσαλαπατησες και μόνη μαραζωνω
.
.της ψιθυρίζω στ'αυτακι της:
πολύ σ'εχει τιμήσει η Αφροδιτη

ΣΑΠΦΩ:απ'.112
τετίμακ᾽ ἔξοχά σ᾽ Ἀφροδίτα.

κι εκείνη ακούγοντας αυτό αναστατώνεται από πόθο
πολύ σ'εχει τιμήσει η Αφροδιτη,της ξαναλέω
και τρέμει
.
.σκληρά τα λόγια π'ανταλλαξαμε,μαχαίρια κοφτερά που σφάζουν,τι τρέλα μας έπιασε,
ΣΑΠΦΩ
απ. 114 ποῖ με λίποισ’ αποίχηι;
†οὐκέτι ἤξω πρὸς σέ, οὐκέτι ἤξω†

-που φευγεις και μ'αφηνεις;
-ποτε δεν θα γυρίσω σε σένα
ποτέ δεν θα γυρίσω
.
.την πλησίασα, ΣΑΠΦΩ: απ. 116 χαῖρε, νύμφα,
χαίρε νυφουλα μου,της είπα,
ντραπηκε,κοκκινησε,
την άγγιξα,απαλό μετάξι στην αφή μου
καλά νυμφα,είπα,όμορφη κοπέλα,
χαμογέλασε,
έβαλα το δάκτυλο μου στα χείλη της,το δάγκωσε με τα δοντακια της,
ο πόθος μ'εκανε τολμηροτερη:
-τι κάνεις;μη,μισολιποθυσμενη ακούστηκε η φωνουλα της
κι εγώ της είπα:
ΣΑΠΦΩ: απ. 126
δαύοις ἀπάλας ἐτάρας ἐν στήθεσιν.
τι ευτυχία στ'απαλα βυζιά
της φίλης να κοιμάσαι
.
.ΣΑΠΦΩ: απ. 130
Ἔρος δηὖτέ μ᾽ ὀ λυσιμέλης δόνει,
γλυκύπικρον ἀμάχανον ὄρπετον
ο έρωτας που τα μέλη λυνει με συγκλονίζει
γλυκό και πικρό ακαταμαχητο ερπετο
ν'αντισταθω δεν μπορώ,πέφτω στο κρεβάτι κι ακίνητη ώρες μένω,,ύπνος δεν με πιάνει,
οι σκέψεις δεν μ'αφηνουν,πλέον αιχμάλωτη είμαι
.
.Ατθίδα,το ξέρω τώρα πια δεν με θέλεις,
την Ανδρομέδα ποθεις
ΣΑΠΦΩ: απ. 131
Ἄτθι, σοὶ δ᾽ ἔμεθεν μὲν ἀπήχθετο
φροντίσδην, ἐπὶ δ᾽ Ἀνδρομέδαν πόται
φρικτό είναι να σ'απεχθανονται,να μη σε θέλουν πια,και φοβερό αλλού να πετάνε,όμως έτσι
είναι,τι να κάνεις;και λίγο που σου δώσανε πολύ είναι,μη ζητάς αλλά,τα πάντα έχουν τέλος,
κι αυτό με την Ανδρομέδα κάποτε τέλος θα έχει,το ξέρω είναι μικροπρεπεια να το σκέφτομαι,
είναι επειδή ζηλεύω,όχι δεν ζητάω εκδίκηση,τι ωφελεί,αφού η Ατθίδα ούτε να με βλέπει δεν
θα θέλει,ας μείνει τουλάχιστον με καλή εικόνα για μένα,όταν όλα τελειώσουν πρέπει να
παραδεχτείς το τέλος,όσο οδυνηρό και να είναι
.
.
νύχτα στο κήπο μου που εωδιαζει,ησυχία,το φως της πανσελήνου πάνω μου,απαλό υπνωτικό,
και τότε ακούω το πρώτο αηδονι
ΣΑΠΦΩ: απ. 136
ἦρος †ἄγγελος ἰμερόφωνος ἀήδων+
άνοιξης άγγελος αηδόνι γλυκολαλο
και χαίρεται η ψυχή μου
Τώρα ειν'ανοιξη
τώρα ειν'το καλοκαίρι
.
.
ΣΑΠΦΩ: απ. 137a
θέλω τί τ᾽ εἴπην, ἀλλά με κωλύει
αἴδως.
θέλω κάτι να σου πω αλλά
η ντροπή δεν.μ'αφηνει
-ελα μην ντρεπεσαι
-ξερεις η ντροπή μεγαλώνει τον πόθο του άλλου
-τοτε συνέχισε το παιχνίδι
.
.
κάθονταν απέναντι,πόσο η γοητεία με μαγνητιζει;και ειδικά τα ματια μ'αφοπλιζουν
ΣΑΠΦΩ: απ. 138
στᾶθι †κἄντα† φίλος
καὶ τὰν ἐπ᾽ ὄσσοισ᾽ ὀμπέτασον χάριν
κάτσε απεναντι
και των ματιών εκτίναζε τη χαρη
.
.
παράπονο δεν έχω,μια ολόκληρη εβδομάδα έμεινε μαζί μου στο εξοχικό η Γοργω
ΣΑΠΦΩ: απ. 144
μάλα δὴ κεκορημένοις
Γόργως
πολύ τη χόρτασα τη Γοργω
.
.
την ευχαριστούσε να παίζει αυλό,'με τη μουσική εκφραζομαι' έλεγε,'λυπη η' χαρά που νιωθω',
εγώ την άκουγα,με συνεπαίρνει και της είπα:
ΣΑΠΦΩ: απ. 156
πόλυ πάκτιδος ἀδυμελεστέρα ...
χρύσω χρυσοτέρα ...
πιο πολύ απ'τον αυλό γλυκοφωνη
απ'το χρυσό πιο χρυσή
.
.
είχα μεγάλο πόθο να έρθει,φοβομουνα ότι κάτι θα συνέβαινε και δεν θα έρχονταν,τι αγωνία να περιμένεις τον άνθρωπο που θέλεις να έρθει,πέρασε το πρωί,πέρασε και το μεσημέρι,έτρεμα,ας γινόταν να ρθει,,τι δεν θα δινα να ρθει και την ώρα που εδυε ο ήλιος ήρθε,και αστραψε γη και ουρανος
ΣΑΠΦΩ: απ. 48
ἦλθες, †καὶ† ἐπόησας, ἔγω δέ σ᾽ ἐμαιόμαν,
ὂν δ᾽ ἔψυξας ἔμαν φρένα καιομέναν πόθωι
τι καλά έκανες κι ήρθες,σε ζητούσα,
και τη καρδιά μου δροσισες
που καιγεται απ'το πόθο
της είπα,κι εκείνη σφιχτά μ'αγκαλιασε,'τωρα εδώ ειμαι'ειπε γλυκά
.
.
είσαι ομορφη,της είπα,
ΣΑΠΦΩ: απ. 23.3-6
ὠς γὰρ ἄν]τιον εἰσίδω σ[ε,
φαίνεταί μ’ οὐδ’] Ἐρμιόνα τεαύ[τα
ἔμμεναι,] ξάνθαι δ᾽ Ἐλέναι σ᾽ ἐίσ[κ]ην
6οὐδ’ ἒν ἄει]κες
κι όπως απέναντι σε βλέπω
μου φαίνεται ούτε η Ερμιονη
σαν εσένα δεν ειναι,
με την ξανθιά αν σ'ομοιαζα Ελένη
καθόλου απρεπο δεν θα'ταν
ποιος όμως έχει δει την Ελένη;ένας μύθος είναι,είπε εκείνη,
εγώ όμως. βλέπω εσενα,είπα,κι είσαι πραγματική ,εδώ ακριβώς μπροστά μου,
.
.
της ετοίμασα το μπάνιο,αρωματισα το νερό, κι όταν επιτέλους την είδα γυμωμενη έτρεμε
η καρδιά μου
ΣΑΠΦΩ: απ. 34 Lobel-Page
ἄστερες μὲν ἀμφὶ κάλαν σελάνναν
ἂψ ἀπυκρύπτοισι φάεννον εἶδος,
ὄπποτα πλήθοισα μάλιστα λάμπηι
4γᾶν []
ἀργυρία.
τ'αστερια γύρω απ'την όμορφη σελήνη
χανουν το λαμπερό τους πρόσωπο
οπποτε ως πανσέληνος λάμπει αργυρή
.
.
σημερα,μόλις την ειδα
ΣΑΠΦΩ: απ. 47
Ἔρος δ᾽ ἐτίναξέ μοι
φρένας, ὠς ἄνεμος κὰτ ὄρος
δρύσιν ἐμπέτων
ο έρωτας με τινάξε
όπως ο άνεμος στα βουνά
πάνω στα δέντρα πεφτει
αυτό ένιωσα και δεν το κρυβω
.
.
να καταγράψω τη μέρα,η εγκαταλείψη,η μοναξια
ΣΑΠΦΩ: απ'.52
Δέδυκε μὲν ἀ Σελάννα καὶ Πληίαδες,
μέσαι δὲ νύκτες, παρὰ δ’ ἔρχεται ὤρα,
ἔγω δὲ μόνα κατεύδω
έχει δυσει η σελήνη κι η Πούλια,
μεσανυχτα,πέρασε η ώρα
κι εγώ μόνη κοιμαμαι
.

.
.

.
.
GREEK POETRY-ΕΚ ΧΡΕΟΥΣ ΠΟΙΗΣΗ-
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ-GREEK POETRY-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.

ΕΚ ΧΡΕΟΥΣ ΠΟΙΗΣΗ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

.

.

Στον Τακη Σινοπουλο.
Εκ Χρεους
.
τον βρηκαν στο κρεβατι, τον σηκωσαν
τον πηραν,πολλες ανακρισεις,τη νυχτα κυριως,
δεν μιλησε,τον χτυπησαν με ροπαλο
στα ποδια ,δεν μιλησε
''γιατι δεν μιλας παλιοτομαρο;''
τους κοιταξε στα ματια,τρομαξαν,
τοτε τον κλωτσησαν στο προσωπο
''να. να μαθεις να βλεπεις'' τρεις μερες
τρεις νυχτες δεν εσπασε,
τον πηραν ,τον φορτωσαν σε καραβι,
τον πεταξαν σαν τσουβαλι
αδειο στο νησι,μαζυ μ'αλλους
τον Κωστα,τον Γιωργο,τον Νικο,
τον Γιαννη,τον Μανωλη,τον Νωντα
το πηρε κατακαρδα,''ποιον αδικησα;''
''ποιον αδικησα;''φωναζε,γυριζε
στα βραχια που σκαει το κυμα,εκεινοι
φοβηθηκαν μην τους παρει για κοπαδι προβατα
και τους σφαξει,βρηκαν την ευκαιρια
''πηγε να το σκασει'',τον εσυραν
στις πετρες,εμεις βλεπαμε,μας
ειχαν κι απο τις δυο μεριες του δρομου
παρατεταγμενους να βλεπουμε ,
''σαν τον Εχτορα ''σκεφτηκα
''σαν τον Εχτορα''
''κοιταχτε τον'' φωναζαν ''κοιταχτε τον,ρε''
αναισθητο τον περασαν πανω στις πετρες,αιμοφυρτο
κρατησαν οι τυραννοι τα προσχηματα
τον περασαν απο δικη, φυσικα,τον καταδικασαν,
κι ακουσαμε το ξημερωμα τον τουφεκισμο του
Εγω ο Κωστας,Εγω ο Γιωργος,Εγω ο Νικος
Εγω ο Γιαννης,Εγω ο Μανωλης,Εγω ο Νωντας
.
.

Οδυσσεας Ελυτης [ ποιητης ] 1911 - 1996
γεννηθηκε στο Ηρακλειο της Κρητης

Στον Οδυσσεα Ελυτη.
Εκ Χρεους
.
μην πλανασθαι
ου λοιδοροι,ουχ αρπαγες
των κρινων,φαυλο το εργο
των δημαγωγων,
υπερ το ζην, η ωραιοτητα
η καθαροτητα της βρεφικης ηληκιας/του
μη οντος / το εγκρατες
των δεντρων, η πετρα σιγη φυσεως
Χαιρε,
...........το φως
ευγενη βλαστηση αντινομιων/ η συμβιωση
των ανθεων,μεχρι θανατου η υπερασπιση
του δικαιου,
και ειδα εθνη συντριφθεντα,
και ειδα ανθρωπους
εν κλαυθμω και οδυρμω, και ακουσα
φωνη δικαιοσυνης φωνη Κρισεως
οξυτατη,και ακουσα :''σου δε υψηλοτερον
η πολιτεια'', και
μετρησα τον ανθρωπο,το υστερουν και το
πλεοναζον των Ιδεων,το αρτιον και το ελλειπες,
και τοτε ειπα:τις λεξεις της Γλωσσας μου
δωριζω,μην απαιδευτως λαλης,
και ειπα παλι:ουδεν πλεον παρα
το καλλος,την ωραιοτητα μη σε
στερησης
.

.

Νικος Εγγονοπουλος [ ποιητης , ζωγραφος ] 1907 - 1985
γεννηθηκε στην Αθηνα
.
Στον Νικο Εγγονοπουλο
Εκ Χρεους
.
τι αρμοζει να σου δωρισω,Ποιητη;
για σενα ,Οδυσσεα Αντρουτσο,
θα πω σαν ερθει η ωρα,
ο νους μου το καλλος ,ως
δογμα ετηρησα
ας περασουμε ομως γρηγορα στις φωνες
των πουλιων,σε ορη υψη και ερημιες
με τα αιματα βαφω τον ζητιανο ηρωα
αγιο,ο αξιοτερος
αναμεσα στους αξιοτερους απο εμας,πως
ζουν στην Υδρα τα δελφινια; οι
Υψηλοι Ευγενεις της Νοτιας Αμερικης
σ'αυτους
χαραζω λιθινες λεξεις,το Ονομα σου
οροσειρα σεισμων
Ποιητη,εισαι ωραιος
σαν Εγγονοπουλος
στις ψυχες Πυρ
υπαρχουν και τωρα ανθρωποι
να παιδευσεις,βαλε ολη την τεχνη σου
Χαιρε ,ανθρωπινων πραγματων Δοξαστικε
Χαιρε,πνευμα συνθετον και πολυμορφον
Χαιρε,του Ρηγα Φερραιου παιδι
.
.
.
για καθε πραξη η' γνωμη μοναδικη μας
εγνοια η αληθεια
.

.

Ομηρος [ Homer ]
.
Στον Ομηρο.
Εκ Χρεους
.
[τὸ τρίτον αὖτ᾽ Αἴαντα ἰδὼν ἐρέειν᾽ ὁ γεραιός·
τίς τὰρ ὅδ᾽ ἄλλος Ἀχαιὸς ἀνὴρ ἠΰς τε μέγας τε
ἔξοχος Ἀργείων κεφαλήν τε καὶ εὐρέας ὤμους;]
.
.
.
ουτος δ 'Αιας εστι πελωριος ερκος Αχαιων
και τι καταντησε ο Αιαντας,να
γυρνα στα βραχια ,χαμενος
στο τελος εστησε στην αμμο το ξιφος και
καρφωθηκε πανω του ,και παει το πελωριο
σωμα,το ερκος των Αχαιων,
αρνυμενος την ψυχην και νοστον
η μηνις ενος ταπεινου ανθρωπου,που
παιρνει βαρια την αδικια,ειχε
αυτη τη ρητορικη μεταχειριση,πολυ
καλα εκανε ο Πλατων να εξορισει
την ποιηση απο την Πολιτεια του,με
ψευτιες θ'ασχολουμαστε τωρα;
.
την ωρα αυτη στη Τροια
επι Σκαιηισι πυληισι η Ελενη παρουσιαζει
στον βασιλια Πριαμο τους Ελληνες
ως αρ'εφαν,Πριαμος δ'Ελενην εκαλεσσατο φωνηι
τον δ'Ελενη μυθοισιν αμειβετο
.
''Ουτος δ'Αιας εστι πελωριος ερκος Αχαιων
.
''Ουτος δ'αυ Λαερτιαδης πολυμητις Οδυσσευς
.
''Ουτος γ'Ατρειδης ευρυ κρειων Αγαμεμνων
.
.

Ανδρεας Εμπειρικος [ 1901-1975 ] Ελληνας ποιητης,πεζογρα-
φος,φωτογραφος,ψυχαναλυτης,γεννηθηκε στην Μπραιλα της
Ρουμανιας,εγκατασταθηκε στην Ελλαδα το 1902
.
.
Στον Ανδρεαν Εμπειρικον.
Εκ Χρεους
.
εντος ατμομηχανης ροδανθων
αιδοιαζουσα κορη ακοιτις
εντος υπερωκεανιου ανθεστηρων
Υπερουσιων ακραιφνες δοχειον
ατελεσφορων υπογαστριων
εν γενει εμπειρικων θαυμασμων
εγκαρσιων ορυχειωσεων υψιπετων
μολων λαβε και αλλων υπερκαινοφανων
αστεισμων περι αρετης
περι ευγονιας
περι ευοδοσεως
αντιθετων κυκλαμινων σκεψεως
εντος των οριων των λοφων ελαφος ποταμος
βουστρυφηδων ανατεμνει κηπαρια μοσχοβολιστα
φωνηεντων
πληρεξουσια νοθευμενων εκ φυσεως
συμφωνων
αντιβοωντος τα ελαχιστα ο Μεγας Αιγαγρος,
ο Μεγας Ψολος των Αθωων,
εκδορευς φαυλων λογιδριων
εμπληστος δικαιοσυνης ισορροπης
αντιφωνιων
και πληθυνουσα η αμετροεπεια το τρυφηλον
της δολοπλοκιας εκχωρει χερσα επιφανεια
σβολων και τρυγματων σε κυνικους των Δογματων
και της Υβρεως εν καιρω η Νεμεσις και
παραταυτα η Τισις,
ο αποποιων το Φως εν τη Σκοτια πορευθησεται,
και ο μη μετανοων επι αδικια συντριφθησεται
εν πληνθοις
εν δακρυοις εν οδυρμοις
και εγκαρσιως διαφευγουσα η περκα η ιχθυος
τα διαφανα πεπλα των υπερποντιων χρησμων
ως ταπεινη χλοη υπερυψουται εν δοξει
υπερ παντων των χαμερπων εκφανσεων της μωριας
αγορητων πελεκανων των εντομων των πεπτοκοτων
.
αλλοφρονες βδεγλυροι κολακες ,ηγγικεν η
φθινουσα των ανιδεων η
εκλειψη των αγνωμων ,
ηγγικεν η
Υπερκοσμιος Πανηγυρις των Ελληνων
.
.

Ανδρεας Εμπειρικος

ΩΣΑΝΝΑ ΤΑ ΕΛΑΧΙΣΤΑ ΟΜΟΟΥΣΙΑ
.
.
υπερκαινοφανες αεροστατον
εις βαθυν ποντον παρθενος
λοξοδρομων εναλιως εφορμα
δεξιοστροφως εις τα στιλβοντα
λευκοτητα στηθη της
και να! μεγας καυσων
ωσαν το ηφαιστειο της Σαντορινης
να εκρηγνυεται συνθεμελα
με εκσπερματωσεις λαβας ποικιλων ανθεων
ως επι το πλειστον υακινθων
και πληθωρα πεοειδων κρινων
και η φωνη ητο θεσπεσια
και εναρμονια σε τρεις οκταβες
ηδονης και το ελληνικο ρο
ακουσθηκε καθαρο και λαμπρο
και αιθεριο,
ωσαννα τα ελαχιστα και ενδοξα επιγεια
ειναι το πεπρωμενο των ανθρωπων η συμμετρια
κι ο διχασμος σε ομοουσια
Χαιρε των Ατμητων η Υπερβολη
Χαιρε των Ατελων η Εντελεια
Χαιρε των Ελαχιστοβιων το Απεραντο
Χαιρε η κορη η αυνανιζουσα το Ασελγες
Χαιρε η παρθενος η διακορευουσα το Ηδυπαθες
Χαιρε η Ποπη
Χαιρε η Ελενη
Χαιρε η Κωνσταντινα
Χαιρε η Μαρια

και εις το σκοτος
ΦΩΣ
.
.
ΓΑΛΑΖΙΑ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗ
.
Τετραφωνη ενταση αιθριας λεξης
δυο ωρες και το πελαγο ακινητει στο φως
συνηχηση δρομεων δελφινιων
ποια λεξη φερνει τη μορφη της ως εδω
παλλομενη
η Ελλαδα συμπτωση με τη θαλασσα

να λογοκρινεις Ανδρεαν Εμπειρικον
ειναι να χανεις την ελευθερια σου
να γινεσαι σκλαβος

τι διαφανη μερα διαλεξες ν'άποκαλυψεις

αιωρουμενη ουτοπια ψαχνεις

στο ρο στο ει
στο παντα ρει

ως αυριον ως χθες η Ιστορια αει παρουσα

εις μιαν επι Γης Ηδονην

κυνηγηθηκαν απ'ολα τα καθεστωτα
η Ελευθερια η Δκαιοσυνη η Αληθεια

Υπερ Φυσεως

Υπερ Κοσμου

Υπερ Ανθρωπου

Υπερ Ελευθεριας

Υπερ Δρασεων


Υπερ Ελληνων

.

.

''ΟΚΤΑΝΑ ΕΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

ΟΚΤΑΝΑ ΕΝ ΗΔΟΝΗ

ΟΚΤΑΝΑ ΕΝ ΑΛΗΘΕΙΑ''

ΩΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΑΙΑΝ Ν'ΑΚΟΥΣΘΕΙ

ΝΥΝ ΚΑΙ ΑΕΙ!

[Ιερη Αναφορα εις τον Ανδρεαν Εμπειρικον]-χ.ν.κουβελης

εκλεισεν τους οφθαλμους οταν τους ηνοιξεν την ειδον να ανοιγη διαπλα-

τα το σωμα και την ψυχην της,να γινεται νοητη,απτη,σωμα περικαλλες και 

σφυζον,Οκτανα μου,ειπον ψιθυριζων,εισαι το μεσον της ελευθερας

εκφρασεως μου,διηνεκης ερως,το ιμερικον θαυμα του εντος και του

εκτος των τηλαυγων ενορασεων,ενοτητα,περαν καθε εννοιας καλου

η' κακου,εσυ δοχειον ιμερικης ηδονης δι'εμε,εγω αμειωτος εκτοξευ-

τηρας σπερματος δι'εσε,πολυυμνητος χρυσαυγης μη-Ουτοπια ΟΚΤΑΝΑ,

ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΕΣΑΙ ΤΗΝ ΠΛΗΡΗΝ ΕΝ ΔΟΞΕΙ ΕΝΣΑΡΚΩΣΗΝ ΣΟΥ,ΕΜΦΥΛΟΣ

ΕΝΤΕΛΕΧΕΙΑ ΕΡΩΤΙΚΗΣ ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ,εκεινη ημιγυμνος εις την αρωματι-

σμενην  κλινην εξαπλωμενη εις αισθητικον ημιφως με εκοιτουσεν αισθη-

σιαζομενη  εμφανιζον γλυκειον ερεθυμα εις ολοκληρον το σωμα της

και ηκουα πνιχτην φωνιτσαν διαφευγουσαν εκ λιαν υγραμενων ροδο-

πεταλων  και κατεχομενη υπο εντονων παλμων καρδιας,εβλεπον εκ

της θεσεως μου τα πλουσιως προεξεχοντα στηθη της και τα ροδαλα δαχτυ-

λα της να προστριβουν και να συνθλιβουν την σαρκαν των μηρων της,  

συνειδητον ασυνειδητον ενεργον ενεργουμενον ον πληθωριστικου ερε-

θισμου,ης εξηρχετο,μαλλον εκφραζομενος,δια βογγητων και απαλων

αναπνοων, ρυθμος μουσικης εξαισιας,''αγαπη μου'',''ψυχη μου''και

μετα εξ  εντονοτερου εκχυσεως ηδονης  εκραυγαζεν ''λατρεια μου''

''χαρα ευτυχια μου'',εβλεπον την ενσαρκωσην της Γυναικας ,την επλη-

σιασα και με τα χειλη μου εις τα φλογιζοντα χειλη της της ειπον:''μεθυ-

στικη μου υπαρξις'',την εφιλισα παθιασμενα,και παλιν της ειπον:''εσυ η 

πεμπουσια της θηλυκοτητος'',τοτε ηρχισεν τα τρεμει το σωμα της και

να με εκλιπαρει,να με παρακαλει,κατεχομενη υπο σφοδροτατου ερωτικου

οιστρου δια αμεσον ανευ ορων σαρκικην επαφην,την αλλως λεγομενην 

συνουσιαν,ειδον την θυσανωδην θαλλουσαν ηβην της υγρη βαθεια σχισμη

ροζ γλυκυτατον και το πεος μου στιλπνον σκληρον ορθουμενον εισερχε-

ται του φουσκωμενου υγρου κολπου της και εξερχεται ,πολλακις ηδονικως

παλινδρομων,εκ δε της συνεργειας ταυτης  υπερυψουται εν πληρει δοξει 

λευκοτατον σπερμα και εκτινασεται,''αγαπη μου'' ηκουσθει εις τα ωτα μου 

λιποθυμικως η φωνη της,γλυκυτατη θερμη ιμερικη,το σπερμα μου κοχλαζον

 εκχυθη εντος  του  καιομενου αιδοιου της,εγω εκσπερματιζων καυλοπυρεσ-

σων δονουμενος,εκεινης ηδονιζομενης διαπεραστικη φωνη της εκφευγη:

''ηδονη μου'',''καυλα μου''.εν τελει ο οργασμος,με διαπυρον ζεσιν η ζευξις,

η ολοκληρωσις του ερωτος και το απογαιον της ηδονης,εν τελει το τρυφερον 

αιδοιον της και η λιαν ευαισθητος εγκαυλος  κλητορις  χυνουν εν πληρει εκστασει 

ταρασομενα πυρεσσοντα υπερδονουμενα περισφιγγοντα  τον  εν στυσει φαλ-

λον μου,εντος μας εν συμφωνια κραυγες λαγνειας αντηχουσαν εναρμονιες,''εσυ 

ερωτικη ιερη λαγνεια μου'',της ειπον,εκεινη ανοιγουσα τα υπο ζεσιν φλογιζοντα 

χειλη της  μου απηντησεν,''εσυ ο θαυμαστος ερως,εσυ ο γλυκυτατος αισθησιασμος 

μου,η υπερτατη αγαπη''

ΟΚΤΑΝΑ Ο ΦΑΛΛΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΙΔΟΙΟΝ ΕΝΑΡΜΟΝΙΑ

ΟΚΤΑΝΑ ΤΟ ΕΓΩ ΚΑΙ ΤΟ ΕΣΥ ΕΝ ΣΥΜΜΕΤΡΙΑ

ΟΚΤΑΝΑ Η ΙΔΕΩΔΗ ΠΑΝΑΝΘΡΩΠΙΝΗ  ΠΟΛΙΤΕΙΑ

''ΟΚΤΑΝΑ ΕΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

ΟΚΤΑΝΑ ΕΝ ΗΔΟΝΗ

ΟΚΤΑΝΑ ΕΝ ΑΛΗΘΕΙΑ''

ΩΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΑΙΑΝ  Ν'ΑΚΟΥΣΘΕΙ

ΝΥΝ ΚΑΙ ΑΕΙ!

.

.

Κωστης Παλαμας
.
Εκ Χρεους
στον Κωστη Παλαμα
.
Ηχειστε οι σαλπιγγες
και δονηστε τη χωρα περα ως περα
Ο Παλαμας δεν ειναι Παρελθον.Ειναι Παρον.Και Μελλον
Ζει και Βασιλευει
Τον γνωριζω απ'τον Λογο το Ρυθμο
απελατης αρματωλος κι Ακριτας Διγενης
στα μαρμαρενια αλωνια ματωνει και σηκωνεται
και παλι ματωνει και σηκωνεται
χιλια χρονια χιλια χρονια
Γυρισε εκει που παντα εγεννηθεις
στη πρασινη πλαση στα δαση στα νερα
ολακερη ζωη ολακερη σοφια
και στ'ακρογιαλια της πατριδας γυριστε,
που παιζατε παιδια με τον αφρο του κυματος
το ξαφνο πεταγμα του γλαρου
του δελφινιου το τιναζμα
το κινησμα τ'αερα
εκει μαζεψτε στις χουφτες τ'ασπρο αλατι
να νοστιμιστε ψωμι φαι και σκεψη
κι ακουστε καρδερινας φωνη τραγουδι
και στα ορθα καλαμια γριλου ροκανισμα
και στη γλινα του βουρκου αναμεσα στα βουρλα
ξυπνειστε γυρινους
ολακερης ζωης αναπνοη
τυλιγαδι Ασαλευτης Οικουμενης
απο κυπαρισσι σ'ελια σκεψη λιτη κι αμολυντη
απο φεγγαρι πανσεληνο σ'ηλιο υπερμαχο στρατηγο
μερα ηλιοκαλη ανοιγεται απλωνεται στα πλατη
νυχτα ονειρο σπαρμενη μαγια κι αρωματα μυρωδικα
Χαιρε,Στ'απαλο λικνισμα των νερων Στο τρανταγμα των φυλλων
Στο περαστικο γυρισμα πουλιου στον ουρανο
Στ'ανθη Ανατολης και Δυσης το πορφυρισμα
Ρωμεικο να.Τρανο Πανηγυρι Ιδεων
και Παναρχαιο Παλεμα Ειρηνης
να σηκωθει να συντριψει το Κακο
να καταλυσει τ'Αδικο
τ'Αποκοσμο το Βαρβαρο τ'Απανθρωπο
εις τον Αιωνα τον Απαντα.

Σκορπιστειτε κουφιοι κι οκνοι φαυλοι και περιττοι
ψευτες μανταρινοι καταληταδες βαρηκουοι
Τσακιστητε νιτερισολογοι
ορνια του Μαμωνα και κορακια
Ρωμεικο,εδω'ναι.Ολακερη ζωη
Ολακερη Σοφια.
.

.

Τακης Σινοπουλος,Ποιητης-χ.ν.κουβελης
.
Εκ Χρεους
ΠΡΟΣΘΗΚΕΣ  ΣΤΟ  ΠΟΙΗΜΑ ''Ο ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ''
ΤΟΥ ΤΑΚΗ ΣΙΝΟΠΟΥΛΟΥ-χ.ν.κουβελης
.
Κοιτάχτε μπήκε στη φωτιά! είπε ένας από το πλήθος.
[Μαρια,μπορει να ηταν εκεινος ο Μπιλιας,
εκεινος που τωρα θα βρεχονται τα κοκκαλα του γυμνα
αδεια απο μεδουλι σε καποια σκοτεινη πλευρα της Ιστοριας
εκεινος με υψωμενο το δακτυλο εδειχνε προς τη μερια μας
ενα Τοπιο Θανατου]
Γυρίσαμε τα μάτια γρήγορα. Ήταν
στ’ αλήθεια αυτός που απόστρεψε το πρόσωπο, όταν του
μιλήσαμε. Και τώρα καίγεται. Μα δε φωνάζει βοήθεια.
[μας βουλιαζαν οι λεξεις μας,ενας-ενας οι ανθρωποι
χανονταν στις λασπες
κι απο πανω μας πυροβολουσαν οι δολοφονοι
ειδα τον Φιλιππο,με κοιταξε και δεν με κοιταξε,
ειχε φτασει στην αλλη πλευρα,τοτε τον ρωτησα με φωνη,
που δεν ακουσε:
Φιλιππε,γιατι χαθηκες;δεν εισαι αναμεσα μας,τελευταια
φορα σ'ειδαμε στο σταθμο στη Λαρισσα,επειτα κενο,
με τι κενο αδειασες τις μερες σου;]
Διστάζω. Λέω να πάω εκεί. Να τον αγγίξω με το χέρι μου.
Είμαι από τη φύση μου φτιαγμένος να παραξενεύομαι.
[και τι ωφελει,να καθομαι απραγος,η φωτια καιει τα δεντρα,
πριν καηκαν τα σπιτια,το σκυλι ουρλιαζε ολη τη νυχτα,
επειτα το πρωι δεν το ειδαμε,χυμηξε στη ληθη,δεν ξερουμε,
και σενα ρωταω Ελπηνορα,να μου πεις,γεγονοτα,που
σκοτωθηκες,σε ποιο μεταιχμιο;γιατι απο τα λεγομενα σου
θα συμπερανω και θ'αποφασισω για τον κοσμο.
Εμπρος ,λοιπον,Φιλε.Πες.Ακουω.]
Ποιος είναι τούτος που αναλίσκεται περήφανος;
Το σώμα του το ανθρώπινο δεν τον πονά;
[εχεις μετρησει ποση αποσταση ειναι απο τα ποδια σου,
απο τις πατουσες σου,που αγγιζουν τη γη,μεχρι την ακρη
του κεφαλιου σου,που συνορευει τον ουρανο;Οχι.Να σου πω εγω.
Απειρη.Και δεν ειναι κουφιος κομπασμος.
Δεν εχουμε καιρο για τετοια.]
Η χώρα εδώ είναι σκοτεινή. Και δύσκολη. Φοβάμαι.
Ξένη φωτιά μην την ανακατεύεις, μου είπαν.
[ειναι λιγο πριν ξημερωσει σ'ερημο ακρογυαλι της πατριδας
εδω,που καποτε ηταν γεματο βαρκες,τωρα δεν υπαρχουν,
που ταξιδεψαν τοσοι ανθρωποι χωρις εμας;γιατι δεν γυριζουν;
γιατι μας αποστρεφονται;τοσα χρονια]
Όμως εκείνος καίγονταν μονάχος. Καταμόναχος.
Κι όσο αφανίζονταν τόσο άστραφτε το πρόσωπο.
[γυρισε ο Μπιλιας,τον ρωτησαμε ποιο τ'ονομα του.
Δεν απαντησε.Σαν να μην υπηρχαμε.Σκιες.Κι αυτος
πραγματικος]
Γινόταν ήλιος.
[μας χωριζε ενα ποταμι,μπροστα μας πλατυ ισιο
πιο κατω εστριβε.Κανεις δεν γυρισε απο κει να μας πει
τι ηταν,τι υπηρχε,πιο περα απο μας]
Στην εποχή μας όπως και σε περασμένες εποχές
άλλοι είναι μέσα στη φωτιά κι άλλοι χειροκροτούνε.
[η Μαρια.Η κραυγη της.Ποιους θρηνει η'ποιους φωναζει
να μαζευτουν;Δεν ξερει,πως ειναι δυσκολο να γυρισουν
αυτοι,που πηγαν.Ο Φιλιππος δεν γυρισε.Ο Ιακωβος δεν
γυρισε.Ο Μπιλιας δεν γυρισε.ο Πόρπορας, ο Kονταξής,
ο Mάρκος, ο Γεράσιμος,δεν γυρισαν ο Γουρνάς ο Φάκαλος
ο Tζαννής,ο Παπαρίζος, ο Eλεμίνογλου, ο Λαζαρίδης,ο Φλασκής
ο Kωνσταντόπουλος η Λίτσα η Φανή η Eλένη η Nτόνα η Nανά
ο Γιάννης ο Mακρής, ο Πέτρος ο Kαλλίνικος, ο Γιάννης
ο κουτσαίνοντας,ο Pούσκας,ο Προσόρας,ο Mπακρυσιώρης,
ο Aλαφούζος, ο Zερβός,ο Tζεπέτης, ο Zαφόγλου, ο Mαρκουτσάς,
ο Λουκάς δεν γυρισαν,σε ποια γεγονοτα θεριστηκαν κι αχυρα
σκορπισαν τα κοκκαλα τους;
Kι' από την Πελοπόνησο ως την Λάρισα
βαθύτερα ως την Kαστοριά
που κοπηκε θρυματιστηκε η μνημη τους,και δεν ανασαινει;
τοσο αιμα κι η Ελλαδα ταξιδευει χρονια αναμεσα στους δολοφονους
σκοτεινο ποταμι η Ιστορια μου
ελαχιστος ανωνυμος εγω τους καλεσα σε Νεκροδειπνο
Kι' εκεί μαζι τους ήρθανε πουλιά,
περλεκαμοί κι' άλλα παράξενα,σειράδες, τσιλαμήθρες,σκόρτσοι
κοτσυφια,κιτρινολαιμηδες και νυφούλες
χρόνια και χρόνια ζωντανεύοντας χαμένα πρόσωπα
επειδη τελειωμο δεν εχουν οι ανθρωποι]
Ο ποιητής μοιράζεται στα δυο.
[κι ηρθε ο Μπιλιας,στο θολο φως τον ειδα,δεν ηταν αλλος
και μου'πε με σοβαρη φωνη:Φιλε καιρο με ξεχασες.
Και τοτε θυμηθηκα την υποσχεση στον νεκρο φιλο Ελπηνορα.
Πως τον Λησμονησα
Ειπα να πω κατι,μια δικαιολογια,
και παει χαθηκε]
.
.

Κωστας Βαρναλης,Ποιητης-χ.ν.κουβελης
.
Εκ Χρεους
ΣΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΒΑΡΝΑΛΗ-ΦΑΛΛΙΚΟ
.
κι αν ειναι να γιομισει απ'ακρου σ'ακρη
η χωρα η ελληνικη γονιμους θεους
το κοτσονατο κριαρι τον φαλλο-ισοκρατη  Πριαπο
το γαιδουρι το βαρβατο.
Αξιον Εστι η Γεννα!Παναξια!
η Ορθοβυζα  Πλαση μου Ελλαδα
.

.

Νικος Εγγονοπουλος,Ποιητης-χ.ν.κουβελης
.
Εκ Χρεους
ενα Ελληνικο Ποιημα
[Αναφορα στον Ποιητη Νικο Εγγονοπουλο]-χ.ν.κουβελης
.
το φως ειναι αποσπασματα λεξεων
[ μια μετρικη ελληνικης μεταφυσικης ] αυτο
που μαθαινουμε απ ' το τοπιο
- ο δειχτης , το δακτυλο τ ' αριστερου χεριου του
γραφει ενα κυκλο με ακριβεια ,
επαναλαμβανει τη κινηση ,
και στο τελος τον ριχνει σαν δισκοβολος αθλητης στο τοπιο
που φωτιζεται απο μια λαμπα πετρελαιου ακουμπισμενη
πανω στο τραπεζι
- [ πως να μην αποσκοπεις στο κερδος παρα να ωφελεις ]
- μπορει να κατασκευαζεται σαν μηχανισμος με γραναζια η Αληθεια ,
αν οχι . τοτε πρεπει να εξαλειψουμε το Ψεμα απ ' τις πραξεις μας
- [και ο κοσμος σαν συνθεση προτασεων υπαρχει ] ομως ,
προπαντος , να αποφυγουμε την κουφια φλυαρια ,
μεσα σε τοσο φως θα ηταν μια υβρις
.
.

Ντινος Χριστιανοπουλος,Ποιητης-χ.ν.κουβελης
.
ΕΚ ΧΡΕΟΥΣ ΣΤΟΝ ΝΤΙΝΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΠΟΥΛΟ
.
Αν και υπηρξα
στα μεσα του 1970 στη Θεσσαλονικη
και γυριζα στα πορνοσινεμα
και στα πορνεια του Βαρδαρη
και στα Λαδαδικα βολταριζα
ποτε δεν συναντησα
τον Ποιητη
ποτε δεν επεσα πανω του
οχι πως δεν υπηρξε
αλλα επειδη ηταν σ'αλλους
χωρους

Εγω,αντρας γυναικων
Αυτος,αντρας αντρων
.
.

Νικος Γαβριηλ Πεντζικης-χ.ν.κουβελης
.
ΕΚ ΧΡΕΟΥΣ ΣΤΟΝ ΝΙΚΟ ΓΑΒΡΙΗΛ ΠΕΝΤΖΙΚΗΝ
.
Εγω
Λογικος
Ορθολογος
Δεν αντιλεγω
Τον Ποιητην
Νικο Γαβριηλ Πεντζικην
Στη Πιστη του

[πηρε τους μαθητες του και τους εδειξε τα ματια
της Παναγιας,
το ενα ματι της μεγαλυτερο απο τ'αλλο,
και τους ειπε,πως αν δεν ηταν ετσι τα ματια της
ποτε δεν θα εμπενε στην εκκλησια]
η μεταφυσικη
.
.

Μανωλης Αναγνωστακης-ποιητης-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Μανωλης Αναγνωστακης
Εκ Χρεους

και να σκεφτεις
πως υπηρξανε ανθρωποι που θελαν να πεταξουν τα κλειδια
που κλεινανε τις πορτες
που θελανε τα σπιτια τους να γινουν σπιτια ολων
κι αν δεν το καταφεραν
καθολου δεν σημαινει πως ειναι αδυνατο να γινει
.
.

Οδυσσεας Ελυτης-ποιητης-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
Οδυσσεας Ελυτης
Εκ Χρεους

εμεις εχουμε τη γλωσσα μας
οποτε θελουμε την οργωνουμε
τη σπερνουμε με τα φωνηεντα και τα συμφωνα μας
κι εχουμε σοδεια τις ελληνικες λεξεις μας
να μην μας λειψει σε κανεναν καιρο
ουτε ο Ομηρος ουτε ο Σολωμος
ουτε ο Μακρυγιαννης ουτε ο Αισχυλος
ουτε κι εγω ακομα ο ταπεινος
.

.

Τραγια-χ.ν.κουβελης
.
Ανδρεας Εμπειρικος
Εκ Χρεους
Εις Παρθενον ο Μεγας Στιλβων Τραγος Αλαλαζων Ιμεροεντας Παιανας

Α ο θειος Τραγος του Εμπειρικου ο Μεγας Ψωλος μου εις εκτυφλωτικον ροδον
αιδοιου παρθενος πλεων περιπαθως λαμνοντας αλαλαζων ιμεροντας παιανας
εμπροσθωχωρησας λιαν ευμεγεθους ελευθεριας
μετα θερμοτατων εκπυρσοκροτησεων λευκοτατων πυροτεχνηματων
Ω Μεγα Ψωλε Τραγε Φαλε Πανυπερτε ος μυστικους κορφους κορασιδος
υγρους διαρρυγνυεις και διαστελεις
Εν Ελευθερια Νικηφορος
Εν Λαγνεια Υπεροπτης
Ο Μη Αιδους Αιχμαλωτισθεις
Ο Ασυστολος Ο Απροσμενως Επιπεσων
Ως καυτος Λιβας Καβλος Επερχομενος εις τους ευανθηρους και ευοσμους
λειμωνας παγκαλλου κορης μελαχροης η' ξανθιης χλοης εν τω μεσω
απαλοτατων μηρων ροδαλουντων εκπορθων Μεγας Πριαμος Απαστραπτων
.

.

Νικος Εγγονοπουλος-ποιητης ελλην του κοσμου-χ.ν.κουβελης
.
Εκ Χρεους
ΚΑΤΙ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΙΚΟΛΑΟΝ ΕΓΓΟΝΟΠΟΥΛΟΝ ΠΟΙΗΤΗΝ-χ.ν.κουβελης

κατι να πουμε για τον Νικολαον Εγγονοπουλον που να μην ειναι ατιμωτικον
δια το εθνος μας αλλα να ειναι ηρωικον -ως ταιριαζει-και υμνολογικον
Ελληνα ω| Ελληνα Σιμον Μπολιβαρ
ναι-βεβαιοτατα-υπαρχουν καποιοι αθανατοι αναμεσα μας
να παραδειγματος χαριν ο Θεοφιλος τοσοι Βολιωτες-αλλωστε-εχουν να λεγουν
καποτε αγαπουσα με μεγα παθος τη ζωη-τη ζωη μας οχι μονον την ιδικη μου-
ολες τις εκφανσεις της-κυριως τις πιο ασημαντες-αλλα και τωρα-δεν λεγω-
την αγαπαω
-να με μελλει-κι ας καταντησαμε σακατηδες ανεργιοι της Ιστοριας μας
τωρα-και να το πιστεψεις-αγαπαω περισσοτερο τη ζωη και τη συμμετρια
που εχουν οι ιδεες μας
Ε| Οδυσσεα Αντρουτσο βουνισιες περδικες τα λογια σου
Ε| Γεωργιε Καραισκακη βραχια αετων τα λογια σου
ατιμοι οσοι δυσκολεψανε τη ζωη μας στους εμφυλιους
ψευδορκοι ατιμασαντες -και τι δεν ηταν-και τι δεν ειναι-κακοεργοι οφικκιοφοροι
και υποκριτες νομιμοφανεις-σε διαβεβαιω-ποιητη-θα κριθει ο ανομησας
γιατι να πουμε ψεματα οταν-το ξερουμε καλα-η αληθεια θα νικησει ολοσχερως
το σκοταδι
αχ| ποσοι γελοιοι φανατισμοι το σαρακι του εθνους μας
το ξερεις-δεν γινεται να μην το ξερεις-μια απεραντη ηθικολογια κανει χειροτερο
τον κοσμο
θα συγχωρεθουν αραγε ποτες η απειρη -αμετρη-πλεονεξια μας οι μωροφιλοδοξιες
μας
η απληστια σε επιδειξη και επικρατηση;-αλλιμονον δεν το ελπιζω-εις τον αιωνα
τον απαντα
ωσαν λυκοι θα ειμαστε τρουπωμενοι στο θαλαμι μας ενω ολογυρω μας-το λεγω
μετα βεβαιοτητας-θα υπαρχει πραγματικον-ζωντανον-το ασπαιρον φως
τριανταφυλλενιου ροδωνος αττικου
Ω| Νικο Εγγονοπουλε πολυ σπανια μιλω για σενα εγγονι-η' πατερα-αυτα τα δυο
τα μπερδευω-του Μεγ'Αλεξανδρου
-ποια μαγεια εξασκεις-ποια λεξικα της φυλης ανασκαλευεις-πως εφευρισκεις
τις ωραιες τις λσμπρες τις γενναιες τις εξοχες λεξεις σου;
στο πρωινο κελαδημα του κορυδαλλου μεσα στο βαθυ ισκιο των δεντρων
η δικαιη σνταμοιβη για τη γλυκεια πατριδα μου που-αιωνιως-βασανισθηκε
μ'ολες τις αποχρωσεις της αληθειας ας ορκισθουμε -εμεις οι γενναιοι-
πως δεν θα πεθανουμε ποτε
.
.

Τακης Σινοπουλος-ποιητης-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
Εκ Χρεους
ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΔΕΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ -χ.ν.κουβελης

χειμωνας
μεσα στην αδεια Ιστορια
ανθρωποι με
κομμενα χερια συντριμενα ποδια
ουτε αγαλματα ουτε ηρωες
''πως εφτασες ως εδω;πες μας ποιος εισαι; πες μας τι εγινε;''
ουτε αγαλμα ουτε ηρωας
σακατης
ρουφιανοι δολοφονοι με
πλαστογραφημενες Ιστοριες ενθεν και ενθεν πορνεια
η Ελλαδα

κενοδοξια ποιητων η ποιηση
η'
εκρηξη της γλωσσας
.

.

Ανδρεας Εμπειρικος-ποιητης-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
Εκ Χρεους
ΕΝ ΙΜΕΡΩ ΕΚΣΤΑΣΕΙ ΓΛΩΤΤΑ-χ.ν.κουβελης

ω!το ορμητικοτατον μεγα υπερωκεανιον  εν σφοδρα στυσει φαλλος προσω
ολοταχως εισερχομενον εις κρυφοτατον μυχον αιμασωντος αιδοιου δεκα-
επταετους παρθενου υγραεντος και ζεον περικαλλης ανθωνας ροδων και
ιοφαιων ινιδιων πληρως γεμουσων ιμερου εξαρσεως ω!το ατιθασον στητον
στηθος απαλου σαρκος ευμυριστον θαλλον ευλιγυστον εις τας θωπειας
ποθον αντιδρων ω!τα αλαβαστρινα μπρατσα και η λευκοτητα της κοιλιας
αρχαιοτατη εγκατοικησις  περιστερων ω!ο λαιμος του κυκνου ω!τα κρινο-
δαχτυλα εις ικεσιαν δια αμεσον συνουσιαν ανεμποδιστον ω!οι ελικες των
μηρων ως γαλακτος λευκων λαμπρος διαδρομος σπερματος εκτινασομενου
βαθεως του κολπου αναταραζων τας αισθησεις τας απο αρχης κοσμου
εως συντελειας κοσμου σφαδαζων ηδονουμενον ω! ροδαλον αιδοιον η
νεουργια φωτος βλαστησεως.θαρσαλεον αγνον.απορρητον ελευθερον.
ευκαρπον αμαραντον.απειρογαμον ευοσμον θυμιαμα.θεια εισοδος απροσ-
μαχητος.κραταιον αφθαρτον  ασβηστον φωτιζον.φλογος ερεθυμα αειζεον.
μελιχυουσα κρηνη.το γλυκαινον τα αισθητηρια.ες αει ηδοιον ειναι.
.

.

Μανωλης Αναγνωστακης-ποιητης-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
Εκ Χρεους
ησυχοι ημαστε που ξεμπερδεψαμε μια και καλη με την Ιστορια-χ.ν.κουβελης

αν ειναι να εκλαβουν αλλιως την Ιστορια
να την πλαστογραφησουν να την εκχυδαισουν
καλυτερα να σιωπησουμε
να μιλησουν για μυθογραφιες
ν'αλλαξουν τα γεγονοτα μ'αλλα γεγονοτα
να μιλησουν για προσωπα κατα πως τους συμφερει
ν'αλλαξουν ημερομηνιες να σβησουν
να παραχαραξουν την πραγματικοτητα
να μας προσαψουν κενοδοξια ιδιοτελεια
καλυτερα ειναι να σιωπησουμε
αν ετσι πρεπει να κυλησει ο ρους της Ιστοριας
πες πως ποτε δεν υπηρξαμε
αλλωστε ποτε δεν μας αρεσαν οι κουφιοι ηρωισμοι
και μαλιστα,και δεν ειναι σπανιο αυτο,να εξαργυρωνονται
ησυχοι ημαστε που ξεμπερδεψαμε μια και καλη με την Ιστορια
.
.

 Τασος Λειβαδιτης,Ποιητης-χ.ν.κουβελης
.
Τασος Λειβαδιτης,Ποιητης
Αθηνα,20 Απριλιου 1922- Αθηνα ,30 Οκτωβριου 1988
.
ΕΚ ΧΡΕΟΥΣ ΣΤΟΝ ΤΑΣΟ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗ
.
σε χρονο φθινοπωρου
επιστροφη απο την αιωνιοτητα
στην αιωνιοτητα
ηταν που εζησα με το δικο σας ονομα
και δεν προδωσα δεν σε κατεδωσα
''Μην τολμησεις ν'ανοιξεις το παραθυρο στο φως''
Αρνηθηκα,ανοιξα
με σιδεροδεσαν στο σκοταδι,''Εχει φως''
φωναξα
''στη νεοτητα μου''
απο'να μακρινο ταξιδι ερχομαι νυχτερινος επισκεπτης
του ακατορθωτου
κατεβαινω στον παλιο ξεχασμενο σταθμο
συνομωτης ,κρυβομαι στα ονειρα,που πραγματοποιουνται
''είμαι εδώ, ανάμεσά σας,
κι ολομόναχος''
εζησα στη χωρα μου σ'ενοικιαζομενα δωματια Ιστοριας
και σου λεω:''Γιατι ηρθαμε εδω;
Μην σωπαινεις''Μην σωπαινεις
Εσυ,Εγω,Εμεις κληρονομοι του αγνωστου
θυμαμαι,το εκμυστερευομαι,το'χω ζωντανο,μεσα στον εμφυλιο
ειδα ενα σωμα κρεμασμενο σ'ενα δεντρο σαν τομαρι ζωου
ξεραινονταν σε τοσο πολυ ηλιο ,
απο τοτε εμεινα για παντα στη Ποιηση

δεν χρειαζεται καμια εξηγηση
ντοκουμεντο ανθρωπου
.
.

Μιλτος Σαχτουρης,Ποιητης-χ.ν.κουβελης
.
Εκ Χρεους
Ασκητεψε σε Διονυσιο Σολωμο
.
απ'το πρωι απ'το ξημερωμα ενα γαλαζιο
τριγωνικο πουλι απαγγελει συμμετρικα
''τα παντα ρει και ρι και τρι''
του'δειξαμε μια πρασινη καρεκλα να καθισει,
καθισε,γεμισε φυλλα το δωματιο,
σιγα -σιγα ανεβαιναν στρωματα -στρωματα,
τοτε ανοιξε η πορτα δυτικα,μπηκε ενα παιδι
με μια μπαλα,την πετουσε στον απεναντι τοιχο
τον γεμισε λεξεις,τις ξεκολλησε μια-μια και τις πεταξε
απ'τ'ανοιχτο παραθυρο ανατολικα
εκεινες μεταιωρισθηκαν κι επειτα επεσαν δυνατα,
αυτο το ειδαμε,
πανω στα δεντρα σ'ολα τα δεντρα στα κυπαρισσια
πανω σ'ολες τις ελιες,τις τιναξαν και πιο πανω
αγγιξαν τους θαμνους,τους τιναξαν στον ουρανο
''Ειναι ο Χρονος που σας δινει αυτο το δωρο''γυρισε
και μας ειπε το παιδι,πλησιασε ,
μας αφησε στα χερια στον καθενα απο ενα αρχαιο πηλινο κεφαλι,
βαρυναν τα χερια,
''μ'αυτο θα πορευεσθε'',
εμεις θελαμε να το ευχαριστησουμε για το δωρο,
ανοιγαμε το στομα ,δεν ακουγονταν φωνη,
''γιατι δεν μπορουμε να μιλησουμε;''
''γιατι δεν μπορουμε να μιλησουμε;''
και τοτε ακουσαμε τη φωνη μας απο τον ουρανο
σηκωσαμε τα κεφαλια μας,κι ειδαμε
στα δεντρα τ'ουρανου να ξημερωνει και πουλια
ανεβασμενα στα κλαδια τους και να πετουν,
και να πετουν τις λεξεις μας,οσες ειπαμε και δεν ακουστηκαν,
τις πιασαμε ,καθενας οπου μπορουσε τις εβαζε,
αλλος στη μεσα τσεπη του σακακιου του τις εχωνε,
αλλος στις τσεπες του παντελονιου
κι αλλος τις εριχνε στο στομα του,τις μασουσε,
τις καταπινε ,σαν να τρωγε ,
''Χορτασα'',ειπε,
και τοτε ειδαμε διαφανο το σωμα του,
το στομαχι του αφομειωνε τις λεξεις
τις διελυε στα γραμματα,
τα γραμματα τα ειδαμε να κυκλοφορουν στις αρτηριες
του,
τον πλησιασαμε ,τα δειχναμε με τα δακτυλα μας,
''να το α ,τωρα ειναι στην αριστερη παλαμη
το μ ειναι στη καρδια''
τα δειχναμε

απ'το πρωι απ'το ξημερωμα ενα γαλαζιο
τριγωνικο πουλι απαγγελει συμμετρικα
''τα παντα ρει και ρι και τρι''
.
.　

Νικηφορος Βρεττακος,Ποιητης-c.n .couvelis  χ.ν.κουβελης
.
ΕΚ ΧΡΕΟΥΣ ΣΤΟΝ ΝΙΚΗΦΟΡΟ ΒΡΕΤΤΑΚΟ-χ.ν.κουβελης
.
η θαλασσα στρεφεται ολο στρεφεται
σε σχημα κοχυλιου,μη με ρωτησετε πως το ξερω,
και πως ξυνεται στη μυτη ενος ψαριου ο ανεμος
γραφω τη λεξη ροδο,το αντικειμενο ροδο,
σαν μουσικη παρτιτουρα σε μια πλαγια με δεντρα
μιλω απταιστα ελληνικα
και μαζευω σκεψη οπως νερο απο βρυση σε σταμνα
γεμιζω,το φανταζεσαι
αν δεν μου δινανε το απειρο πως θα μετρουσα
τα πεντε δακτυλα τ'αριστερου χεριου μου
και τις πετρες στην ακρη του χωραφιου μου
δεν ξοδευω το φως
το μοιραζω
σου στελνω λιγο ψωμι,εμαθα,η' το υποψιαζομαι,πως πεινασες
και το σπιτι μου βλεπω,στους αιωνες των αιωνων
η δυση γερνει με δυο γαρουφαλλα χρωματα
σπερνει τα χωραφια ,στους αιωνες των αιωνων
καθε μεσημερι πλαθω με πηλο τα πουλια
συμμετρικα σχεδιαζω ,τα πετω
ανοιξ'το παραθυρο, σε φυλλο ελιας
σου στελνω πρασινο κηπο
και το ξερω,το νιωθεις,χρειαζεται πολυ θαρρος
να δεις βρεγμενο το φεγγαρι,αποψε
εκατσα και λογαριασα ,περισσευει το καλο στο κοσμο
α να μην το ξεχασω ,οτι εχω διδαχτει το'χω διδαχτει
απο το ελαχιστο
απο το λιγο
οι λεξεις μου ανεβαινουν
κατεβαινουν
ανεβαινουν
.
.

Γιαννης Σκαριμπας-συγγραφεας-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
στον Γιαννη Σκαριμπα
-Εκ Χρεους -χ.ν.κουβελης

καλλιο χορευταρας να'μουνα περι
καλλαμαρας με μολυβακια
και στα νερα τα ουλαλουμ
να'ριχνα βοτσαλακια

[απο τη παρασταση Ο ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΟΥΛΑΛΟΥΜ]
Εφοριακος:Καραγκιοζη,ωραιο το σπιτι σου,θα κοστισε ακριβα;
Καραγκιοζης:με ενοικιο μενω,τι με περασες Σεφερη;
Εφοριακος:ομως οικονομας απο τις παραστασεις σου
Καραγκιοζης:βεβαια κονομαω πολλα.Τωρα σημερα και χτες υπεστην
μια αγρια πανστρατια επιθεση δοξης
Εφοριακος:θα επεσες,οπωσδηποτε,εις τον πειρασμον να πλουτισεις
και να δοξασθεις,ολοι ειμαστε αδυνατοι εις την δοξα και τα πλουτη
Καραγκιοζης:εγω πρωτος αδυνατοτατος,ειχα προγκα με τη δοξα.Ο πει-
ρασμος δεν μου ελειψε και δεν τον κατανικησα,ηθελα κι εγω να βαλω
πιλον υψηλον μετα παρασημου ετσι θα φουσκωνα στο ψεμα τους πλη-
σιον μου και τους παραπερα,εις Ελλαδα εις Εχθρωπη εις Αφρικα και
εις Αμερικα και διατι οχι εις Ασιαν και να μη συγγωνευομαστε και εις
Αστραλια
ουλαλουμοντ
.
.

Γιαννης Σκαριμπας-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
ΧΑΙΡΕ ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ ΟΥΛΑΛΟΥΜ ΕΛΛΑΣ-χ.ν.κουβελης

Τι  σας στεναχωρει αυτηνη η ΕΛΛΑΣ.οπως δουλεψατε το καθενα απο σας
καθικι την καμνατε.Τι φωνασκουτε οι μπουρτζοβλαχοι.Βιασμενη την θελατεν
και εκπορνευομενην καταναλωτριαν και τρυφυλην ρουφιαναν.Οξο οι κοπροι
των Ιδεαλισμων.οι αγραμματοι. της Ιστοριας.οι αχρηστοι.του Μοδερνου.Εγω
στραβος κι εσεις ανοιχτοματηδες.Ας οψετε το 21.Ουλαλουμ Βουτατουμ Ελληνες
καθορνια.Τωρα κλαιτε κι οδυρεσθε.Το πρωτον τι καμνατε;Δεν ενθυμασθε;Επιλησμονες
του κριματος τουτου.Κοιμηθητε τοτες ως εστρωσατε.
Σας εκρουσα τη θυρα και δεν ακουσατε.Ωι εσεις σφαχτα τραγια του Χρηματος.
«Γροίκισα σὰν κάποιο τίναγμα…»,.
– Μὰ βέβαια, βυθιζόμεθα Κυρίες μου και Κυριοι!
.
.
.

Αρης Αλεξανδρου-ποιητης-συγγραφεας-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
 [ ΕΚ ΧΡΕΟΥΣ ΣΤΟΝ ΑΡΗ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ]
Κενοτητα Γεγονοτων -χ.ν.κουβελης
.
Ποιος,ρωταω,γνωριζει τον Αρη Αλεξανδρου;
Αρης Αλεξανδρου;
Τι Αρης Αλεξανδρου;
Κανεις;
Αδειο Κιβωτιο
Λεξεων
Ιστοριας
Γεγονοτων
Ιδεολογιων

Ποιος,ρωταω,τον γνωριζει;

Απο εμας τους Κληρονομους Αδειων Κιβωτιων;

.

.

.

Γιαννης Σκαριμπας-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΕΚ ΧΡΕΟΥΣ ΣΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΣΚΑΡΙΜΠΑ ΤΟΝ ΕΓΡΙΠΗΤΗΝ
-χ.ν.κουβελης

ειμαστε σ'αυτη τη πατριδα κι ουλοι,εκτος των τρανων,ζουμε μια σκυλοζωη,
και κανενα απ'αυτους της εξουσιας δεν θ'ακουσεις,κι ουτε κι εγω ακουσα ποτες,
να παραδεχεται πως ειναι παλιανθρωπος,κι αυτηνοι αδιαντροπα απαιτουνε
μερτικο απο τη δουλεψη μας ,να τα παρουνε θελουνε ουλα,και τα παιδια μας τα
σκωτωνουνε στους διαφορους πολεμους τους για τα καταδικα τους νιτερεσια και
στα εργοστασια τους δουλευουμε μεροδουλι μεροφαι και ζωη δεν ειναι αφτη που
ζουμε,και αυτα λενε 'αφτο δικο μου ειναι' και κυβερνανε με το ψεμα και την απατη
και τ'αδικο,και μας λογαριαζουνε για αψυχα και σκουληκια και πως τιποτα δεν
αισθανομαστε και καθε εναν μας πουλουνε,τοσο ο ταδε τοσο ο δεινα,κι ουλα δια ελογου
τους τα καπαρωνουν,πλεονεχτες κι εμεις το ψωμι ψωμακι λεμε,βαθια πικραμενος τα
σκεφτεται αφτα εδω ,φουκαρας φτωχαδακι,οχτροι μας αυτηνοι ειναι,χειροτεροι ολων
των ξενων οχτρων,φιδια κολοβα,το πριν ηταν ουλος λεβεντια και νιατα και τετοιον τον
δεχτηκε η γυναικα του η σαρανταφτερουγουσα περδικα του,μοσκοβολαε το σπιτακι τους
απ' το μαγειρεμα κι αστραφτε απ' την καθαριοτητα,μαγνητη ειχε αυτηνη η ζωη και τον
τραβαγε,τωρα ειναι ανταγιαντιστος ο καημος του για κεινα,ε για μολα ε για λεσα αιντε
ολοι ολοι μαζι ,ετσι να'τα'ναι η ζωη,κι οχι το δικο μου δικο σου και το δικο σου δικο
σου,τωρα η παλιοζωη μας ελιωσε το δολιο κορμακι και τη ψυχη μας την φαρμακωσε
εντρεπονταν πως εκαταντησε,στο μουσκετο μας εχουνε υπουργοι και βουλευταδες και
τ'αφεντικα τους οι πλουσιοι,τα ιδια παθαινει ο κοσμακης,τ'ειχες Γιαννη τ'ειχα παντα,κι
οι εκλογες τους ειναι ρεμουλες,και δημοκρατια δεν εχουμε οπως απελευθερωση δεν
ειχαμε το 21,συλλογιονταν τα βασανα του κοσμου πως ετσι αρακτος οκνος οπως
αυτηνοι θελουν δεν πρεπει να μεινει κι ας τον εκοβαν κι ας τον παεναν στο μουσκετο,
αν δεν αντιδρουσε δεν κλωτσουσε σαν το σκυλι θα παενε χαμενος,μεσα του ενας
ορμητικος λογοχειμαρρος ολοενα φουσκωνε και να ξεσπασει ζητουσε δρομο,μην καθεσε
 βουβος αποσκληρωμενος χοντρομυαλος σκιφτος  βαριος μαραμενος,μονο γινε,ελεγε
τ'εαυτου του,πασιχαρος,και,σαν θαυμα να' γινε,ενιωθε αγαπη βαθια πλατια απεραντη
στα στηθια του για ουλα τα πραματα,ανθρωπους,δεντρα,πετρες...για τον κοσμο ουλο
πλην αυτηνων,
''τετοιος ωραιος ηδονικος ελευτερος ουλος κοσμος'' εφωναξε δυνατα
.
.
.

Ανδρεας Λασκαρατος,Συγγραφεας-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΕΚ ΧΡΕΟΥΣ ΣΤΟΝ ΑΝΔΡΕΑΝ ΛΑΣΚΑΡΑΤΟΝ -χ.ν.κουβελης

τι να πουμε για τους λωποδυτες;λωποδυτες ρουφιανοβουλοι
τι να πουμε για τους φραγκολεβαντινους;πονηρα κι ακαθαρτα υποκειμενα
για τους οφιτσιαλους;δουλοι των αφενταδων γλυφοκωλαρεοι
οι δε γραματισμενοι;πουλημενοι φανφαρονοι σκυβαλα λογοανοητοι
οι δε βουλευταδες;βολεψιες παντος καιρου κι αερας κοπνιστος δημαγωγοι
τι να ματαπουμε για τους μυστηριους;απατεωνες ουαι φαρισαιοι υποκριται
και το ποπολο;ποβερο ποπουλο γομαρι για βουρδουλα
και πως γινεται με τετοια αποδαυτα λασκαρεμενα μυστηρια αποπατα
να προοδευσει ο Ελληνας κι η Ελλαδα;
ΕΣ ΑΕΙΝ ΚΛΕΨΙΑ ΚΑΙ ΨΕΜΑ !
.
.
.

Κωστης Παλαμας-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ ΕΛΛΗΝΑ-χ.ν.κουβελης

Λιτα χτιστε την Ελλαδα,απλοχωρη ,μεγαλη,
γερα θεμελιωμενη
[παραφραση στο ποιημα ''τα σχολεια χτιστε''
του Μεγαλου Ποιητη Κωστη Παλαμα]

''Δεν θα μου το κανετε εδω μεσα Αμερικαν Μπαρ''

τα δαχτυλα του δεξιου χεριου σου ειναι πεντε.Ανοιξτα και δειξτα στους πολιτικους
.
.
.

ο Μεγαλος Ελληνας Ποιητης Ανδρεας Καλβος-2μ χ 3μ ακρυλικο-χ.ν.κουβελης

Ω Φιλτατη Πατρις
Εις την Ελευθεριαν ονειρευομαι
Φως Υπερουσιον
Υπερκοσμιον Καλλος
.
.
.

Γιαννης Ριτσος-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΕΚ ΧΡΕΟΥΣ ΣΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΡΙΤΣΟ-χ.ν.κουβελης

εδω στις πέτρες το α' τάγμα Αχαιων το β' τάγμα το γ' τάγμα
ενας γυμνωνεται και τρέχει στη θάλασσα,τον πυροβολούν
"ο Κωστας είναι" μετρούν και λείπει ο χαρταετός του
ενας φωναζει τις νύχτες,"γιατί δεν σωπαίνει;τη μάνα του"
σημειωνει"περνούν πολλά άλογα χλιμιντριζοντας"
σωπα,ειναι ο αέρας,τρελαθηκες,συνεχιζει"στο σπίτι μας
η αδελφή μου στρώνει το τραπεζι μ'ενα άσπρο τραπεζομάντηλο"
εμενα δεν με περιμένει κανένας,η γυναίκα μου αρπάχτηκε,
παιδί δεν ειχαμε,το σπίτι μας κάηκε,""πες μου,σε ποια πατρίδα
να γυρίσω;"τον κατάλαβε,σε ποια πατρίδα να γυρίσει;
"στεναχωριεσε;"τον ρώτησε,δεν άνοιξε στόμα,αγριο το μάτι του
"είναι από την αγρυπνια",τη νυχτα τον ξύπνησαν,του πέταξαν
το φακό στά μάτια ,τυφλώθηκε,"τις ει;"κάποιος απ'αυτους ούρλιαξε,
"Αχαιος του β' τάγματος Ετεοκλης Θηβαιος"όχι δεν φοβήθηκε,
τον πήραν και τον εδειραν ,ξημερώματα τον έστησαν για εκτέλεση,
τους έβλεπε,ανοιχτα τα μάτια,τον σημάδεψαν,"πυρ",δεν πυροβόλησαν,
"την άλλη φορά "είπαν,τον γύρισαν πίσω,εκλαιγε,"σκασε μπασταρδε"
φωναξαν,τον κλωτσησαν στη κοιλιά,"σα σκυλί" σημείωσε,το φεγγάρι
αποψε ψυχρό ξεχερσωνει τις πέτρες,η θάλασσα σκοτεινή αδιαπεραστη,
.
.
.

Νικος Εγγονοπουλος-ποιητης Εν Ανθηρω Ελληνι Λογω-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΕΙΣ ΤΟΝ ΠΟΙΗΤΗΝ ΕΝ ΑΝΘΗΡΩ ΕΛΛΗΝΙ ΛΟΓΩ ΝΙΚΟΛΑΟΝ ΕΓΓΟΝΟΠΟΥΛΟΝ
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Νικος Εγγονοπουλος του Παναγιωτου και της Ερριεττης  εκλαμπροτατος Φαναριωτης
εξεχον μελος των επαναστασεων της Λατινικης Αμερικης ενας Υδραιος ανδρειος
βεβαια και υπερτροφικος plesiosaurus Tristan Tzara και υπερμαχος θιασωτης
της Ωραιοτητας χωρις κανονες κι ελεγχο ο Εν Ανθηρώ Έλληνι Λόγω υπερασπιστης
των Κλειδοκυμβαλων του Κωνσταντινου Παρθενη ο εποπτευων απ'το δυτικο παραθυρο
της οδου Αναγνωστοπουλου αριθμος 69 να επιστρεφουν θριαμβευτικα τα πουλια
εχοντας στα αιχμηρα ραμφη τους φαλλους του υπερφυους Ανδρεα Εμπειρικου
και φυσικα,δεν θα ειναι σκανδαλον,να απαιτησει θαρσαλεως και στεντορειως
καμιαν πλεον ομιλιαν εις τον οδηγον Αβρααμ Λικολν η' Δυσσεαν Ανδρουτσον

.

.
.

Νικόλας Κάλας ή Νικήτας Ράντος η' Μ. Σπιέρος  N.Calas Έλληνας ποιητής
-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

τι επαναστασεις γυρευω εγω ενας μανχατανας καλαμαρας
Νικόλας Κάλας η' Νικήτας Ράντος η' Μ. Σπιέρος  N.Calas
και τα καραβια τι χρησιμευουν αν δεν μπορουν  να ταξιδεψουν την Ελλαδα
στο Lloyd island ως Leon σας διαβεβαιω
δεν ειναι ο κηπος των επιγειων απολαυσεων
σιγουρο ειναι πως εκεινος ο Ανδρεας στο τελος θα διωξει ολη την Ελλαδα
ως ανιαρη και πασχουσα απο ανοια
και τον αλλον Andre,παλι ως Leon τον διαβεβαιω,
με ασυναρτησιες δεν ξεσπουν επαναστασεις
.
.
.

Γεωργιος Σουρης,1853-1919,σατιρικος ποιητης-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΕΓΩ Ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΗΣ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

https://el.wikisource.org/wiki/%CE%A3%CF%85%CE%B3%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AD%CE%B1%CF%82:%CE%93%CE%B5%CF%8E%CF%81%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82_%CE%A3%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%AE%CF%82#%CE%91%CF%80%CF%8C_%CF%84%CE%B7%CE%BD_%CE%B5%CF%86%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%B4%CE%B1_%C2%AB%CE%A1%CF%89%CE%BC%CE%B7%CF%8C%CF%82%C2%BB

Ο Έλλην δύο δίκαια ασκεί φιλελευθέρως:
Ουρείν τε και συνέρχεσθαι,εις όποιο θέλει μέρος
[Γεωργιιος Σουρης]

ΕΓΩ Ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΗΣ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

εγω ο Γεωργιος Σουρης εκ Συρου ευπορων ντιστεγκεδων σπορος
οπ'ηθελε ο μπαμπας παπα κι ευρεθην εις Ρουσιαν δυο μηνους
ψωμοπωλης εν Αθηναις δε Πανεπιστιμιω απερριφθην εις την μετρικην
μετα πολλων επαινων υπο  αρχοντος καθηγητου Σιμτελου
μου κακοφανει και τοτες κακοφορμισα εις  καυστικην δημοσιογραφιαν
ως γνησιος Ρωμηος εγραφον αμπελοφιλοσοφιας
μ'υπερετας πιστους τον Φασουλην και Περικλετον
ολους,αρχοντους,βασιλεις,εσφαζον κι εμαχαιρωνα εις τα γραπτα,
τι Τρικουπηδες τι Δελιγιαννηδες τι πολιτικους τι πατριδοφορους
στον καφενε με τον βαρυν γλυκυν αχνιζον ερριχνα κυβερνησεις
κι ανεβαζα Πρωθυπουργους καθως μου κανει κεφι  κι αλλα
πολλα διαφορα σουρτα φερτα τα φερνα και φλυαρουσα
κι ισως το Νομπελ το 8 να τσεπωνα αν ως ρηχον στιχοπλοκον
οι μαλλιαροι Ψυχαρηδες δεν με κατηγορουσαν,αναθεμα τους,
ποιητην ατεχνεστατον αναξιον και παντελως προχειρολογον
.
.
.

.
.
GREEK POETRY-ΕΚΛΟΓΑΙ-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.

ΕΚΛΟΓΑΙ-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης c..n.couvelis
.
.
ΕΛΕΝΗ-χ.ν.κουβελης
.
Ου νεμεσις Τρωας και ευκνημιδας Αχαιους
τοιηδ'αμφι γυναικι πολυν χρονον αλγεα πασχειν
Αινως αθανατησι θεης εις ωπα εοικεν
[Ομηρου Ιλιαδα,ραψωδια γ',156-158]
.
ουκ ηλθον ες γην Τρωαδ',αλλ'ειδωλον ην
[Ευριπιδου Ελενη]
.
[μια σκηνοθεσια εικονων]
.
η Ελενη σ'εναν κηπο ποτιζει μενεξεδες
σε μια αλλη εικονα,κατεβαινει απο'να ταξι
σε μια τριτη,κοιμαται μ'εναν νεαρο αντρα
.
''Εγω την γνωρισα την Ελενη''καυχηθηκε
''Που;'',διηγηθηκε μια ψευτικη ιστορια,
εκανα πως την πιστεψα,
ενα μυθιστορημα
.
Εγω γνωρισα την Ελενη του Κωστα
την Ελενη του Γιωργου
την Ελενη του Νικητα
αυτες που υπηρξανε,που τις αγγιζες
ειχανε ζεστη σαρκα και οστα
που την συγκρατουσαν στερεα
.
''Υπηρξα''την ακουσα να λεει
σαν διαμαρτυρια ακουστηκε η φωνη της
''μπηκα μια φορα,θυμαμαι,σε κηπο
με πανσεληνο,ακινητα τα δεντρα,
μακρυα πολυ μακρυα το γαυγισμα
ενος σκυλου,και κοντα πολυ κοντα
το θροισμα της θαλασσας''
τα λογια ενος ανθρωπου,αποδειξη
πως υπηρξε,πως βρεθηκε σ'εκεινα
τα μερη
.
κοιταξε τον νερο αντρα που κοιμονταν
διπλα της,εκεινος την εφερε εδω,τον
ακολουθησε,ολα ηταν αληθινα,
''αληθινα πραγματικοτητα''
ξημερωνε,ανοιξε το παραθυρο
ειδε τα σπιτια,τον πλατυ καμπο περα
τη θαλασσα και τα βουνα ν'αχνιζουν στο βαθος
υπηρξε,υπαρχει,αποδειξη τ'αερακι
που της δροσιζει το προσωπο
αυτη τη ζεστη μερα
.
η Ελενη στη βεραντα διαβαζει ενα βιβλιο
σε μια αλλη εικονα,μπροστα στη θαλασσα
μ'ασπρο φουστανι κραταει ενα μικρο παιδι
στην αγκαλια της χαμογελαστη
σε μια τριτη,προφιλ,νεαρη κοπελα
κοιταζει κατ'ευθειαν στα ματια τον θεατη
.
.
CITY'S LABYRINTHS
.
in right
.........η ανθρωπινη φωνη
Ομονοια προς Χαυτεια
πυροβολεια ιδεολογιων
.........priceless.
.........ισονομια
μεταφορα Ιστοριας-τρολει
in extention Democracy
τα φυλλα του δεντρου
.......................βαπορεν
παγεναν κι ερχονταν
και χωμα απ'τη πατριδα μ' δεν εφερναν
1922 Σμυρνη
Τραπεζουντα Νεα Σμυρνη Νεα Ιωνια
2013 Αθηνα
Ελλαδα καμια περιττη συλλαβη
man woman mankind
....Οδυσσεο,τι;
...Νικος Πουλαντζας σκοτωμενος
...Νικος Μπελογιαννης σκοτωμενος
...Γιωργος σκοτωμενος
Ερμου Ιεροδουλη Εμπορων
Αθηνας κατοικητηριο ζητιανων
Ομονοια κυκλος φαυλος
ς ω χ φ μ κ ζ εδ γα
names namen ονοματα
.................................nomos law
...............Αιδως Αργειοι!fanfaroni!
TV FALSE/TRUE INVENTORS UNIVERSALIS
Ηρακλειτος φιλει κρυπτεται
στη Μενανδρου η Υπατια πουλαει Παραλληλους Βιους
και εκδιδεται
''αυτη ειναι η Ελλαδα,εγω ειμαι ανεργος''ειπε,
ακουσα,δεν τον ηξερα
ICH BIN ARBEITLOSS workLESS NIE TRAVAIL
 ....B-Bread
....L-Life
... E-End
να παρε θεωρημα Θαλη του Μιλησιου αντι πινακιου φακης
και τα τεσσερα ριζωματα του Εμπεδοκλη εικονογραφημενα
κλικ Ζηνωνος κλικ Σωκρατους
κλικ Αθηνας κλικ Αιολου κλικ Σταδιου
κλικ Συνταγμα
OK Boys!All Right!
...h thalassa se afissa
...h leoforos cart postal
...h Eleni photo mobile
...............................αγορασε εφημεριδα,στην Ομονοια,
...............................απο το περιπτερο αριστερα της Αθηνας
...............................νυχτα,τη διπλωσε και την πεταξε
...............................στα Χαυτεια μια γυναικα τον ρωτησε
...............................τι ωρα ειναι,της απαντησε,πολυ νυχτα
Ergo Cogito Sum
ERGO COGITO SUM?
....ειδα τον Αρη Κωνσταντινιδη ν'ανεβαινει τη Σολωνος,μεσημερι
προς τον ουρανο
ωραιοτατη πατρις μου Ζακυνθος
πηγαινεν κι εδειχνεν τις ανοιχτες πληγες του
κι ουτε ελεημοσυνην του εδωκαν ουτε συμπονεσην του εδειξαν
παρα ελυσαν τα σκυλια που τους φυλαγαν και τον κυνηγησαν
ως να ητον λεπριασμενος και το τελευταιο σκουληκι της γης
κι εφτασεν ως εδω αθλιωμενος και μας εξιστορουσε τα παθηματα
κι εμεις ειπαμεν καθεις του αλλου ''διατι πατριδα επολεμησαμεν
να ελευθερωσωμεν και κακοπαθαμεν;''
τρυπες Νομπελ η ποιηση
NOBEL'S HOLES THE POETRY-
-Ελπηνορα,φιλε μου,πως βρεθηκες σε τουτο τ'ακρογυαλι;
-οχι,ηρωικη πραξη δεν μ'εφτασε ως εδω
σαν στριφτα κερατα κριαριου ακουστηκαν τα λογια του
τον ειδαμε ν'ανεβαινει η' να κατεβαινει την Πανεπιστημιου
τον φωναξαμε μ'αλλο ονομα
MEIN FREUND -ELRENOR
Mio Amico come vay?
απαντησε η'δεν απαντησε δεν ακουσαμε
.
.
Cantor / Godel = Αριστοτελης / Πλατων
[Cantor . Πλατων equals Αριστοτελης . Codel ]
.
δηλον γαρ οτι τον παντα χρονον
εστιν η' ουκ εστιν ανθρωπος
.
[ α ]
.
Je n'ai pas vu
.......................το προσωπο εκεινου του Ελπηνορα
στη διαδοχη των γεγονοτων:''...παιδα δ'ελων[το παιδι
αρπαζοντας]
εκ κολπου ευπλοκαμοιο τιθηνης,ριψε ποδος τεταγων
απο πυργου,τον δε πεσοντα ελλαβε πορφυρεος
θανατος και μοιρα κραταιη'' για τον Αστυανακτα
αυτα εγιναν,κι επειτα επεσε απ'την ταρατσα
ο Ελπηνορας ,και τσακιστηκε το σωμα του,κι
η ψυχη του πεταξε αταφη στον Αδη........... στην
ερυθρομορφη κυλικα η Κλυταιμνηστρα , σηκωνει
το τσεκουρι να κοψει το κεφαλι της Κασσανδρας,
πισω ενα δεντρο.............................. τι πετυχαινει
σε μας η μυθολογια;............. Multi-Levels αιωνων
The CRIME , το ΕΓΚΛΗΜΑ ....................πλησιασε
τον Οδυσσεα, η σκια εκεινου του Ελπηνορα
'' η περσεφανεια του Αστυανακτα θα μας χασει''
ειπε,.............................................. και πισω
γυριζοντας , πικραμενος ,χαθηκε
σκια μεσα στις σκιες
.[ταχ'αν ειη η αρετη ουκ επιστημης τις;]
...........................................wir gehen
von der Hypothese aus
.
.
[ β ] .
I've been listening in all these Histories
he tried to explain in words ,so to speak with data
πολιν ευ διοικειν
..........................................yeux en amande
in Gegensatz , au spectacteur
..ne laisse pas entrevoir les details du symmetrie
οτι πασα η μετα δικαιοσυνης
πραξις αρετη εστιν...........................................the
..............various aspects of barbarie form[ed] man
..............with this vision the naturalness
..............with the maxims of reason.................the
return of reason,............................................ the
intelligence, appears to be opposite
............in this [ dramatic ] text
ικανως σοι ,η' αλλως πως ζητεις;..................... die
Koexistenz der menschlichen Korpers
oder waren Periode uber die Materie
ου παντες δοκουσι σοι των αγαθων επιθυμειν;
Autre coincidence:elle etait d'un societe
en crise............................... [ en crime ]
....d' Eschyle -Les rossignols en filet d'or
et d' Euripide-Le memoire , est la fleuve
....de ses doigs so ,............................even
in works are echoes of the objective world
the Ideas and the emotions
και παντα χρηματα ,ουκ εστιν οτι ου μεμαθηκεν
At the far left a woman turns her head upward
to scream out – She should accept no lovers
'' hold one apple '' for Atalanta............once
they have taken off their cloths remains
a flock of wild strawberries..........in that
[enormous]transfiguration of bird...... Take ,Picasso,
..........................................................for example
modifying Art......................... wir
sollten Sie als [ Guns ] betrachten
............La vide de la pierre
............une rive enferme dans [sa][ta] tete
οτι αυτη εστιν ανδρος αρετη,
ικανου ειναι τα της πολεως πραττειν
.......................................................Cette pierre-ci
brisa la mal du menteur.................... Et a la fin,
nous ne sommes pas........................ La nuit
etait un corps perdu dans le roulement
de la vague,.................... La memoire
plenty newspapers cutting
of reality , objects trouve ,
...........................a speeding automobile enters
the Time Front..... a question will return everytime
the Aion ,in the greatest variety of political
ways
πειρω ειπειν ,ινα και γενηται σοι μελετη
προς την περι της αρετης αποκρισιν
Sie aufgerecht in frontaler Position stehend
frei , Wahrheiten des Korpers......... turning away
from a world that is quite deliberately destroying
itself.......................qui pourra se faire entendre;
πειρασομαι δη και εγω σοι ουτως ειπειν
.
.
[ γ ] .
λεγω, in its original sense ρωτωντας
για την Κυπριδα ευναια , e-u - na -e,
στο κρεβατι δηλαδη,σταγονες ταυρου η Ευρωπη
Europe
the reference is clear[καθαρη]:after
the dragon slain by Cadmus φονωι
βροτων
Let's now return to ανδρες επτα,
ταυροσφαγουντες the citizens of Thebes
ζητησαν την κεφαλη του Οιδιποδα επι πινακι
upon an argent plate αιμασσοντας εν Οφθαλμοις
.
It is a well known fact
.
.
[ δ ]
.
'Τι δεντρο ειν'αυτο:''...................... - no response
καμια απαντηση .....................''Τι δεντρο ειν'αυτο;''
''μυριζει ομορφα''........................... -no response
η Προς τους Γαλαξειδιωτες Επιστολη του Οδυσσεα
Ανδρουτσου
Δεν τηρατε πως τιποτα δεν μας απομεινε;
..........................................................To Sum Up
με δυο [σειρες] αμυγδαλιες εμαθε να μετραει
Sun-Tractor αροτρει ουρανον
φως Light Lit Licht ΦΩΣ
ηχους απο ελαφια
φλοισβο με το φλοισβο εσυρε το νερο
Αχρειε,ου γαρ τι μαλλον μη φυγηις το μορσιμον
τον σκοτωσε ο Ορεστης τον Αιγισθο,
ως και Αιγισθος Αγαμεμνονιδι τον δ'εκτανε
νοστησαντα
και κεινος ο Ελπηνορας για ποιες ατασθαλιες
χαθηκε; στη συνεχεια της διηγησης
αυτοι ατασθαλα μηχανοωντες.......... La Voix
de l' epoque, απολλυωνται απανταπασιν
in a form of writing
.
.
συγκλινοντας και αποκλινοντας τις Ιδεες,
οπως το ακκορντεον μαζευει κι απλωνει
τους ρυθμους της μουσικης,
ο ανθρωπος προχωρει
.
.
Εμοι μεν ειρηται΄ει δε μη ορθως λεγω,
σον εργον λαμβανει λογον και ελεγχειν
.
.
αντιστρεφοντας......στον καθρεφτη......αντιστρεφοντας
[ ΜΕΤΑ ΤΑ ΟΜΗΡΙΚΑ ]
.
..........τοξευαν πουλια στη δασωδη Ζακυνθο
..........σαν τα κομματια του tetris τα κατεβαζαν
..........στη γη,τους ειδε να ριχνουν νερο να
..........πλυνουν τα χερια,συχνα ηταν και το παιδι
..........μαζυ τους,τους ωφελουσε η μνημη του
πιο κατω,μια γυναικα μπροστα στον καθρεφτη
αντιστρεφει τον χρονο,ο Ατρειδης την ξεγελασε,
την αφησε να την κακολογουν μεσα στο Αργος
με τον Αιγισθο,δεν θελει να μεινει στα χωραφια
ο Ορεστης,της Ηλεκτρας φουσκωσαν τα βυζια
..........................................................ειδε
λεπτομερειες υβρεων,να κοβουν τα κρεατα
να τ'ανακατευουν με κριθαρι και βρωμη,υπολογισε
το βαρος,30 κιλα,.................................και πανω
στο λοφο βρεθηκε μπρουτζινο αλογο,με σηκωμενα
τα μπροστινα ποδια ,κομματια ,απ'αυτα υπεθεσαν
το συνολο,
στο εσωτερικο του μυκηναικου κενου,η μασκα του
χρυση, την τσιμπολογουσε μαυρο πουλι , σκορπια
κτερισματα μια ταινια ενας ασημενιος καθρεφτης
αντιστρεφει το προσωπο, που ειναι ανυπαρκτο,αν
καποτε υπηρξε,αν και καποτε εδρασε
σε κυνηγι αγριοχοιρου αποκτησες εκεινη την πληγη,
που τις κρυες μερες του χειμωνα σε βασανιζει
....Ειμ'Ουτις,
....στον υπνο της μνημης ηχουσε ο Βουκολος;,η
....Μεγαλη Αρκουδα,ο Ωριων,ο Σειριος,το Μεγαλο
....Σκυλι,εκεινη τη νυχτα
....15η με 16η του Νοεμβρη το 750 π.χ 3 η ωρα με
....4 το ξημερωμα τελειωνε την εικονα του Ομηρου
....αρνυμενος ην τε ψυχην ο Θεοφιλος,δεν την θυμασαι,
....εκεινη ειναι η Ελενη ,υπαλληλος τουριστικου γραφειου
....στις Μυκηνες,μετα τα ''επερσε'' και τους ''νοστους'',
....ασημαντη,γυναικα του κ.Χ
ο αλλος γυρισε,δεν βρηκε το σκυλι,το'χαν φαει
τοτε στην Αλλη Εξοδο,
ειχε βοδια και προβατα,ας σφαξει να γιορτασει
τον γυρισμο του,οσο για μενα,αν μαθεις,πως δεν
γυρισα μην λυπηθεις,αερας ο ανθρωπος φυσηξε
και διαλυεται , σκια και χανεται,σκοταδι
στην Ελλαδα και στο Αργος μεσα
τοσα πλοια,που χαθηκαν,οι συντροφοι δειλιασαν
εκαναν πισω,κι ενα πειστηριο για κεινη την
λαμπρη δοξα δεν βρεθηκε,εστω ενα κακοτεχνο αναγλυφο
να την δειχνει
στην ακρη της Γορτυνας,στις πετρες της Φαιστου
ματαια μην πεις πως περασαμε
στην αρνοτροφα Ηλιδα,ολες οι Τρωαδιτισσες
φωναξαν''δουλες,Εμεις,Αρχοντισες καποτε,τωρα
ατιμασμενες''φωναζαν η Ανδρομαχη,
του Εκτορα η γυναικα,η Κασσανδρα δουλα,
η Εκαβη μανα
στην ελωδη Ηλιδα
........Αιδως Αργειοι
........πηρε τον λογο κι ειπε................ βουβοι δεν ειστε
........εχεις γλωσσα........................... Μιληστε
........ποιοι τους οδηγησαν ως εδω...... Μιληστε
........μην φραζετε το στομα............... Μιληστε
πως ηρθαν τα πραγματα να πεσουμε σε προστατες
λαων.............................................. Μιληστε
την Αληθεια,να πεις
στο Αρκαλοχωρι βρεθηκε ο πελεκυς σου
τι ζητουσες εκει;εσυ ενας γενναιος,
ποιο καραβι σ'εφερε; ανεβηκες τα βουνα
τι εμπορευτηκες;,αποκτησες γυναικα παιδια
η' πανω σε καυγα αγουρος χαθηκες;
λογαριαζεσαι νεκρος,...............θελω
να σ'ακουσω
ενας ανδρας με σωμα και νου,αληθεια πες,
εκεινη την Ναυσικα την συναντησες;πλαγιασες
μαζυ της;η ολα κουφια λογια,ψευτιες
ζητιανιες τσαρλατανων ραψωδων,που
γυριζουν σ'αυλες τυραννων κολακευοντας,σαν
εκεινον,ξερεις ποιον,που μας χαιδευε τ'αυτια
με παραμυθια κι ετρωγε αρνια και ελαφια,μεχρι,
που σωθηκαν τα παχια γελαδια και μας παρατησε
..................................την κορη την πενταμορφη
την εχασες στα ζαρια,βγηκε μ'εκεινον τον πανουργο
τετοιο βλασταρι εχασες
........Φλανδρω η' Ερωφιλη η' Μαρια
........η' για μια Ελενη
στη λαμπρη Τιρυνθα,στην πολυδεντρη Κνωσο
αντιστρεφοντας.............. μεσα στον καθρεφτη
αντιστρεφοντας.......................στην μεταφυσικη των νερων
.............................................ανεβηκε
.............................................η χλοη
αντιστρεφοντας
το φως εξοριζοντας
πληθωρισμους υδρατμων......................το συννεφο
κυλλωντας στα φυλλα..........................το ανυπαρκτο
σφαιρα................................................αντιστρεφοντας
..........................................................επιστρεφοντας
..........................................................αντιστρεφοντας
....Αιδως Αργειοι,κακ'ελεγχτα,ειδος αγητοι.
....οφρα μεν ες πολεμον πωλεσκετο διος Αχιλλευς,
....ουδε ποτε Τρωες προ πυλαων Δαρδανιαων
....οιχνεσκον.κεινον γαρ εδειδισαν οβριμον εγχος
.
.
ΙΣΟΡΡΟΠΑ ΕΠΙΣΤΡΟΦΩΝ
[και ΠΛΑΤΩΝ]PLATON
.
η μερα κυλουσε ανεβαζοντας το γαλα
στις συκιες,γαλαζια σμικρυνση τοπιου εσπασε
σε κομματια
μεσα στον διαφανο αερα το σωμα της Πολιτειας
ανυπαρχτο,
να δουμε την Ιστορια σαν Ιδεολογια
Καποτε μια φορα ενα κενο
[στα χρονια του αυτοκρατορα Τιβεριου ο λογιος
Θρασυλλος χωρισε τα εργα του Πλατωνα σε
εννεα τετραλογιες]
Ευθυφρων η περι του οσιου
Απολογια Σωκρατους,ηθικος
Κριτων η' περι του πρακτεου,ηθικος
Φαιδων η' περι ψυχης,ηθικος
[Εστιν αρα τουτο,λογω λεγειν τα οντα τε και μη;]
να συλλογιζομαι γιατι [σβηνονται οι ανθρωποι]
πως σκεφτονται τα πουλια [στο βλεμμα μας ]
εχουμε το Φως κρυμμενο στις σκιες μας
στιγμη μιας ερημιας [ξεχυλιζει απ'τις γυμνες
πατουσες σου ]
Νυν των Λαων η Απατη
[εκ του [Γιγνεσθαι ]/ δια [Ερωτος]/προς το [Ειναι ]]
να μαθουμαι για τον Πλωτινο [204-269 μ.Χ]
[Κρατυλος η' περι ορθοτητος ονοματων,λογικος
Θεαιτητος η' περι επιστημης,πειραστικος
Σοφιστης η' περι οντος,λογικος
Πολιτικος η' περι της βασιλειας,λογικος]
[Το δε του ψευδους μοριον ου ψευδος;]
να διαβασεις πανω στις πετρες
πως περασαν με τη σειρα σαν σκιες
[οι αλλοι καρφωσαν τον Προμηθεα,
με προγκες σκοταδια ]
μαθε:Τιμοκρατια[Αρχη Ενος]
Ολιγαρχια[Αρχη Ολιγων]
Δημοκρατια [Αρχη Πολλων,με Ελευθερια και Ισοτητα]
Τυραννια[ Χειριστη Αρχη]
[Παρμενιδης η' περι ιδεων,λογικος
Φιληβος η' περι ηδονης,ηθικος
Συμποσιον η' περι αγαθου,ηθικος
Φαιδρος,η' περι ερωτος,ηθικοςε]
[η' ου και αυται εν τι ειδος των οντων εισιν,αι πραξεις;]
κι αν σε δωροδοκησουν το σκεφτηκες;
μια Σκεψη να αντεχει
[και τι σημαινει ν'ακουσες καποτε
τη φωνη σου ]
ιτω δια νυκτος αοιδη,
η Προκνη ακουστηκε
[το πρωτο ταξιδι του Πλατωνα στην Ιταλια
εγινε το 389 π.Χ,τον συνοδευαν ο Σπευσιππος
και ο Ξενοκρατης,στον Ταραντα γνωρισε τον
μαθηματικο Αρχυτα,εκεινος του ειπε για τα Ορφικα
και τα Πυθαγορεια]
Αλκιβιαδης η' περι ανθρωπου φυσεως,μαιευτικος
Αλκιβιαδης δευτερος η' περι προσευχης,μαιευτικος
Ιππαρχος η' φιλοκερδης,ηθικος
Ερασται η' περι φιλοσοφιας,ηθικος
[ειπερ και το λεγειν πραξις τις ην περι τα πραγματα;]
Κοιταξα
και μεσα στο πληθος ξεχωρισες ,κι εγραψες
Εναντια στο Κιτς......................φωναξε
απο που ερχονται [τα πουλια τα δεντρα
η διαυγεια των νερων ]
Ειδε ,ανθρωπους
αν και δεν υπαρχουν κινουνται [ σε ευθειες
λαβυρινθου τραινα πηλινων αγαλματων ]
μαθε πως επιστρεφοντας απο την Ιταλια,στην εχθρικη
Αιγινα αιχμαλωτισθηκε και σαν δουλο τον εξαγορασε
ο Κυρηναιος Αννικερις αντι τριαντα μνων,
στην Αθηνα οι φιλοι του μαζεψαν το ποσο να τον
απελευθερωσουν,εκεινος τους τα χαρισε και μ'αυτα
τα χρηματα αγορασθηκε ενα κτημα στον Κολωνο,
εκει το 387 π.χ ιδρυθηκε η Ακαδημια
[Θεαγης η' περι φιλοσοφιας,μαιευτικος
Χαρμιδης η' περι σωφροσυνης,πειραστικος
Λαχης η' περι ανδρειας,ηθικος
Λυσις η' περι φιλιας,μαιευτικος]
[φυλαττε γαρ με μη πη παρακρουσωμαι σε]
το Φως δεν σε κυριεψε [ κενο κορυδαλλου
σου εκρυψε τη θεα] κοιταξα τη διαφανη μερα,
που σε αρνειται [εντοιχισμενος σε ρητορειες
δημαγωγων] πριν σου αιχμαλωτισουν τη μνημη
Να,αυτο ,που διπλα μας περνα [δεν οριζεται
σαν πληθος]
[ Ουτε η Συμμετρια καταργει το Ψευδος ]
ο Πλατων το τελευταιο ετος της ζωης του[348-47 π.Χ]
μιλησε στους μαθητες περι του αγαθου,αρχη γνωσης
και υπαρξης,Αγαθο,το Εν
[Ευθυδημος,εριστικος,ανατρεπτικος
Πρωταγορας η' Σοφισται,επιδεικτικος
Γοργιας η' περι ρητορικης,ανατρεπτικος
Μενων η' περι αρετης,πειραστικος
[Την φυσιν παντος του σωματος,ωστε και ζην και
περιιειναι,τι σε δοκει εχειν τε και οχειν αλλο η' ψυχη;]
να δουμε,εναν-εναν [ προσωπο το προσωπο ]
μη με προδωσεις,
θα σε περιμενω στους σταθμους των γεγονοτων
στα [λατομεια] της Ιστοριας
εξαγοραζω με κενα μνημης εναν ανθρωπο
στα ενεχυροδανειστηρια των κερδοσκοπων
και σε κοιταξα σαν δυνατοτητα υπαρξης
[πριν λιποτακτησεις ,εσυ , ο συλλεκτης λεξεων]
[του ρ η ροη το σταθερο το δυνατο του δ του τ
το λειον του λ
η αρμονια του ο]
μεσα στο Χρονο ,στο Παρελθον ,στο Παρον,
στο Μελλον το Συμπαν ειναι Φθαρτο
[Ιππιας μειζων η' περι του καλου,ανατρεπτικος
Ιππιας ελασσων η' περι του ψευδους,ανατρεπτικος
Ιων η' περι Ιλιαδος ,πειραστικος
Μενεξενος η' επιταφιος ,ηθικος]
[και οτι γε αυ ημεις το της ουσιας μετεχον εστιν φαμεν]
και να περνας αορατος [εσυ δεν ησουν παντα
ενα κομματι χρηματος]
στο δερμα της πολης γραφεις
τοσοι ανθρωποι διαλυονται σε ονοματα
να υπαρχουμε και να μην υπαρχουμε
[δεν εχει σημασια]ασημαντος υποκριτης
στο αρχαιο θεατρο ,να εφευρουμε τις Ιδεες,
μια-μια να τις καθαρισουμε απο τα περιττα,
το πληθος στις πετρινες κερκιδες,αυριο στην Αγορα
θα μιλησει,δεν ειναι Απατη ο ανθρωπος
Πλανη,πουλι,που πεταξε στον αερα
και χαθηκε
[τοτε διεκρινε τρια μερη:
το Λογιστικον [Εδρα της Γνωσης]
το Θυμοειδες[Εδρα της Βουλησης]
το Επιθυμητικον[Εδρα των Επιθυμιων]]
Κλειτοφων η' προτρεπτικος,ηθικος
Πολιτεια η' περι δικαιου,πολιτικος
Τιμαιος η' περι φυσεως,φυσικος
Κριτιας η' Ατλαντικος,ηθικος
[Λεγει που Ηρακλειτος οτι. παντα χωρει και ουδεν
μενει.και ποταμου ροη απεικαζων τα οντα λεγει ως.
δις ες τον αυτον ποταμον ουκ αν εμβαης.]
[αν τρυπωσει,λεω,αν τρυπωσει το φως
μεσα στα πεντε στα δεκα δαχτυλα του χεριου σου
θα φωτισθεις σαν λαμπρο μετεωρο]μετα
απο τοσες ηττες,τα Ψεματα να μην τα βγαζουμε
βολτα
[η Δικαιοσυνη Καθολικη Αρετη της Πολιτειας
ο ανθρωπος στην Πολη Μετεχων Επι της Ουσιας]
το 367 π.Χ πεθανε στη Σικελια ο Διονυσιος ο Α'
και ηρθε ο αλλος Διονυσιος ο Β',ενας ανθρωπος
αδιαφορος για τα κοινα,τον φορτωθηκαν,
εκει τοτε στα πολιτικα ισχυρος ηταν ο Διων
φιλος και μαθητης του Πλατωνα στην Ακαδημια,
τι κυβερνηση να κανει ο ασημαντος Διονυσιος
επειτα ειχαν και τις βλεψεις των Καρχηδονιων,
κινδυνευαν κοματι αν δεν προσεχαν,
επρεπε να συνεφερουν ,να εκπαιδευσουν τελος παντων
τον τυραννο και εστειλε ο Διων
να ερθει στη Σικελια ο Δασκαλος,εκεινος
σκεφτηκε την ευκαιρια να εφαρμοσει τις Ιδεες του
για την Πολιτεια και δεχτηκε,αλλα
τι να μαθει εκεινος ο ιδιοτελης Διονυσος;στος τελος
εξορισε τον Διωνα,και τον κρατησε με τη βια
για δυο χρονια στις Συρακουσες ,το 365 π.Χ
γυρισε στη Αθηνα ,εκει βρηκε τον Διωνα στην Ακαδημια.
Με τον Διονυσιο ο Πλατων ανταλλασε Επιστολες
κι ο τυραννος του ζητησε να ξαναπαει στην Σικελια,
τα πραγματα αλλαξαν,τον ηθελαν και φιλοι του Πυθαγορειοι,
και πως θα συμφιλιωθει με τον Διωνα ο τυραννος,
το 361 εκανε το ταξιδι,τιποτα δεν πετυχε μ'εκεινον τον
ανθρωπο,απετυχαν τα σχεδια του ολοσχερως, μεσα
σ'ενα χρονο γυρισε στην Αθηνα
Εν τω μεταξυ ο Διων μαζεψε δικους του,τον βοηθησαν
και στην Ακαδημια και εκστρατευσε στις Συρακουσες,
ανετρεψε τον τυραννο κι ανακηρυχθηκε Κυβερνητης,
πηγε να εφαρμοσει τον Πλατωνα,δεν τα καταφερε,
κατεληξε σε ολοκληρωτικο καθεστως και στο τελος
τον δολοφονησε το 353 π.Χ καποιος Αθηναιος Καλιππος
απο εκεινους της Ακαδημιας ,που μαζεψε.
[Μινως η' περι νομου,πολιτικος
Νομοι η' περι νομοθεσιας,πολιτικος
Επινομις η' νυχτερινος συλλογος η' φιλοσοφος,πολιτικος
Επιστολαι,ηθικαι]
[Εστιν ουν τις μειζων επιθυμια η' οταν τις τω συνων
οιηται δι'εκεινον εσεσθαι αμεινων ανηρ;]
ποιος ο λογος να ασχολουμαστε με τον ανθρωπο;
Να λεω την Αληθεια
Οταν Εδω Ενας Δεν Ειναι
.
.
ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΑ ΑΡΧΑΙΚΑ .
[ΕΠΕΑ ΚΑΣΣΑΝΔΡΑΣ]
.
Ποιος δεν χορευει στον γαμο μου
του Αχιλλεα με την Κασσανδρα;
Πουλησαν την παρθενια της Ελενης σ'ολη την Ελλαδα
στις Μυκηνες 1000 ευρω
σκορπισε ο ηλιος χρυσες λιρες
σκορπισε ασπρα ποδια σε λευκα σεντονια,
εξαφανισθηκε,
λευκωτερα χιονος η κοιλια της
σταματα την εκρηξη της ωραιοτητας σου
δαντελα απαλου σωματος στο κορμι της
εκει στη μεση, η Ελενη
ατιμασμενη σ'ενα φτηνο καφενειο το δερμα της
να την κλεψει επρεπε τοτε κατεβαινοντας την οδο Ερμου
συστροφες γεγονοτων τους απομακρυναν
στη δινη τους τα βασιλεια των Αχαιων πανε
''Ποιος σκοτωσε τον Αχιλλεα;'' κλαιει
και θρηνει η Κασσανδρα
''Που εδυ σου το καλλος;''
δεν εχω ζεστο νερο να πλυνω το κορμι σου
''τα ματια σου,που κλεισανε;''
κι εκεινη η Ελενη σε λαμψεις σαπφειρων κλεισμενη
και αμεθυστων χορευει στον γαμο της
με τον κ. Μενελαο,νυν εμπορο εδωδιμων αποικιακων,πρωην
στρατιωτικο στις αποικιες μας στον ενδοξο Ιδεοκρατισμο μας
και η Κασσανδρα θρηνει
στα κατοπτρα της Ιστοριας
Μηνιν αειδε θεα Πηληιαδεω Αχιληος
κλαιει η Εκαβη τα παιδια της
η Ανδρομαχη ψηλα στους πυργους ποιον απ'τους δυο
να κλαψει;
το τσακισμενο κορμι του Αστυανακτα κατω στα βραχια
μωρο παιδι;
τον Εχτορα να τον σερνει το αρμα;να τον γυριζει
πανω στις πετρες στα σκληρα χαλικια σαν ποτε
να μην υπηρξε γενναιος κι ευγενικος;
Αυτον κλαιει η καρδια της
Μηνις Πηληιαδεω Αχιληος εκτανε διον Εχτορα
στα κατοπτρα της Ιστοριας ειδωλα αγλααων μυθοων
την Ελενη θυμαμαι
λευκη ωμοπλατη φωτεινη στο φως της μερας
τωρα στα πιν-απς των περιοδικων τα εξωφυλλα ωραιοτατη
κι εγω η Κασσανδρα,που δεν θελησα τον Απολλωνα
με καταδικασαν
την αληθεια να λεω σαν ψεμα,
την ομορφια μου κρατησα για σενα
στα κατοπτρα του Μυθου ευπλοκαμος
λευκωλενος κουρη Πριαμου ωραιοτατη
μεσα στον ναο της θεας με βιασε ο Αιας ο Λοκρος
οταν επεσεν η Πολη και την πηραν
Νταμα Κουπα στο ποκερ της Ιστοριας
μ'εσυρε αμοροζα στις χρυσες Μυκηνες ο Αγαμεμνονας
τον ειδα στο λουτρο πνιγμενο απο τον δολομητιν Αιγισθο
και την βασιλισσα Κλυταιμνηστρα κακοθανατισμενο
Εγω η Κασσανδρα,η Ανδρομαχη,η Ερμιονη
Εσυ η Μαρια,να μην ξεχασω ,η Ελενη
Τι εισαι λυπημενος; στην λ' ραψωδια της νεκυιας ,τι εισαι
πικραμενος;γιατι δεν ζυγωνεις εδω;τι φταιω εγω,αν πιονια
ειμαστε,παιγνια;
μηπως κι εγω γυρισα; γλυκον νοστον δεν γευτηκα
σε καμια Ιθακη
σε καμια Κασσανδρα
σε καμια υληεσσα πατριδα γαιαν
σε καμια πετρηεσσα πατρις αρουρα
πουθενα οικαδε
σε κανεναπαρα θιν αλος κυματων γελασμα
στα κατοπτρα της Οδυσσειας Ουτις Κανεις ενα Κενο
και η Κασσανδρα ειπε:
''Ποια ειμ'εγω που εσενα αγαπω;''
συνευνε φιλε,τι εισαι λυπημενος
τι εισαι πικραμενος τι μ'αποφευγεις
και χανεσαι σκια μεσα στις σκιες της νεκυιας μεσα
στην λ' ραψωδια;
και η Ελενη λυσικομη χορευει το τανγκο των πραξεων της
σε καθημερινες συναναστροφες
τηγανιζοντας ψαρια βαφοντας
τα νυχια αρωματιζοντας το κορμι
γυμνος ασπρος λαιμος κυκνου μεσα στον καθρεφτη σου
εκτοξευει ανθη λεπτοκορμων κρινων
νερα φεγγαριου καλλιρροοι ποταμοι
αυρες ανεμων φτερουγισματα ερωδιων.
Τι δεν βλεπεις εσυ ο πανοπτης;
.
.
ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΠΡΟΜΗΘΕΑ
[Η' ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ,ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΟ ΧΡΟΝΙΚΟ]
.
σε ποια ερημια της Ιστοριας μας
αετος ετρωγε βραχιονας και παγετοι
εσπαγαν πηλινους σβωλους
ανθρωπων μας;
πιο κατω η λυρικη του τοπιου
ισορροπημενη με πορφυρα συννεφα
υπολειματα ηφαιστειων εκρηξεων,
δεν σηκωσαμε τα ματια να δουμε
δεν μας αφηναν βαριες οι σκιες μας
επιμηκεις κοντα στα κυπαρισσια,εκει
που χασαμε τον μικροτερο
κλειδωσαμε τα λογια μας,βουβα
αντικρυσαμε τη μανα του,
τρυπησαν με συρματα τα χερια του
με πετρινες σφηνες ανοιξαν την κοιλια
βρηκαν την βιβλιοθηκη του,αρπαξαν
τα βιβλια,τα πεταξαν να καουν
στην φωτια ιδεοληψεων,
ψευτολογιζοντες μας επεισαν,
οχι για πολυ,οταν ειδαμε καθαρα
με πετρες και ξυλα τους κυνηγησαμε,
θα ξαναρθουν ειπαν,το ξεραμε,
παντα ερχονται,και παντα τους διωχνουμε,
νικη μας αυτα τα διαλειματα της ανταρσιας μας,
τρυπωνοντας στις αρπες του αερα
το πουλι χτυπαει τα φτερα του
με νοτες ποτιζουμε τα φυτα μας
διαφανη μερα τρωγοντας
δεχομαστε την λυρικη,αν μας κανει
να σκεφτομαστε,συμμετρα
ασυμετρα τα τοπια μας,
τραπεζια ιδεων,
σπαζοντας κοχυλια προσφαγιζουμε τη θαλασσα
να παρουμε για Προμηθεα ,τον Ανδρεα Εμπειρικο
η' τον Ευγενικο Οδυσσεα Ανδρουτσο Νικο Εγγονοπουλο,
εδω μεσα στο αμπελι μας,την ωρα του τρυγου
ακουστηκε φωνη ανθρωπου απο την Μικρα Ασια
η' την Υδρα η' τα Σφακια η' την Πελλα
η' την Ακαρνανια,
με τυφοειδη πυρετο χαθηκε ο Αλεξανδρος στην Βαβυλωνα
με πιστολι ο Ποιητης Κωστας Καρυωτακης στην Πρεβεζα
κι εσυ,ενας Προμηθεας θα γλυτωνες;
Μετα τον Κατακλυσμο ,ριχνοντας
πετρα πισω η Πυρρα εκανε εσενα,Ελενη
ριχνοντας
πετρα πισω ο Δευκαλιων εκανε εμενα
μ'αυτες τις πετρες με λιθοβολισες ,
ο αετος μια επινοηση των ποιητων ηταν
.
αληθεια ειναι η πατριδα μου
ανηριθμα κυματα γελαστεα
.
.
ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΜΥΚΗΝΕΣ Η ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ
.
των εκατον νηων ηρχε κρειων Αγαμεμνων
Ατρειδης. αμα τω γε πολυ πλειστοι και αριστοι
λαοι εποντ'. εν δ'αυτος εδυσετο νωροπα χαλκον
κυδιοων,πασιν δε μετεπρεπεν ηρωεσσιν
ουνεκ'αριστος εην πολυ δε πλειστους αγε λαους
.
αυτα εφερνε στο μυαλο της η βασιλισα Κλυταιμνηστρα
και γυριζε την εκδικηση του Ατρειδη στο κεφαλι της
ακουμπισμενο στο λαμπρο στηθος και δυνατο
του Αιγισθου
Ας γυρισει με τη θεληση των θεων
και τοτε βλεπουμε
σε τι θα του χρειασθει ο χαλκος
κι αν θα τον σωσουν
οι λαοι που τους κουβαλαει και τους
παιζει στα ζαρια
σε Τροιες και για πορνης Ελενης την τιμη
για μια Ιφιγενεια
για την ψυχη της κορης μου
.
γιατι η Ιφιγενεια;
γιατι η ψυχη της;
.
Ξυπνια κι ονειρευεται τον πνιγμο του αντρα της
μεσα στον υπνο του Αγισθου
στο λουτρο πνιγμενος ο βασιλιας
''κι επειτα,Ατρειδη,θα με σκοτωσουν τα ιδια τα
παιδια μου''
και παει το γερο κι ομορφο κεφαλι του Αιγισθου
στα χερια του Ορεστη [μου]
το κορμι μου αψυχο
στη κραυγη της Ηλεκτρας [μου]
κι εγω ουρλιαχτο που ξαναρχεται και
βρονταει,στ'ακρογιαλια των αιωνων
''τι κανατε στη κορη μου,Ατρειδες;''
.
και ξερει
πως στα μαρμαρινα θεατρα της Δημοκρατιας
της Αθηνας θα παιζουν τα εργα
των λαμπρων και ξακουστων ποιητων,κατακρινοντας
και αναθεματιζοντας
την μοιχο την ανδροφονοια Κλυταιμνηστρα
και τον δολομητη εραστη τον αχρησθο Αιγισθο
κι ας ηταν ,και το ξερουν καλα,
οι Ατρειδες αισχιστοι αδελφοκτονοι
ανελεημονες πατροκτονοι
κι ας ηταν ο κρειων Αγαμεμνονας
παιδοκτονος
.
Τι την νοιαζει τα θεατρα;
η ζωη με τη ζωη
και η τεχνη με την τεχνη
Την εκδικηση δεν την γλυτωνει,οτι και
να γινει
σαν γυρισει
.
.
[κι εγω
εξ αφορμης των στιχων 576-581 του καταλογου νηων
της ραψωδιας β' της Ιλιαδας του Ομηρου
εγραψα εκεινη την αρχαια Ιστορια
να σχολιασω τα προβληματα του συγχρονου καιρου]
.
.
ΕΜΜΟΝΗΝ ΕΙΣ ΘΕΟΔΩΡΟΝ ΠΤΩΧΟΠΡΟΔΡΟΜΟΝ
.
αυτο το τελικο ν εις τον Πτωχοπροδρομον
στα στενα σοκακια της Πολης τον 12ο αιωναν
.
Ποιοι οι αγραμματοι κι αυτος ακουγεν ;
.
οι μωροι οι νηπιοι ;
.
στην βαβελ του Κοσμου που ηταν η Πολη
.
Αγιε Θεοδωρε Πτωχοπροδρομε
στην αγιαν ταπεινην Γλωσσαν Σου
πρασομαρουλον εχορτασες;
τριψιδογαροπιπερον που εριξες ,
σε ποιον φαιν;
και χρυσολαχανον δεν εγευτηκες
καρικοκουκουναριαν
στραγαλοσταφιδες
μεσονεφριν
φρυγιοκραμβιν
χαμομηλελαιον
τσουκαλολαγινα
να οψωνισεις Θεοδωρε,
δια τον κυρην τον παχυμουλαρατον αφεντην
Μην αποξεχασθεις,
εις κρασοπουλειαν και χαιμαιτυπειαν της Πολης
.
να οψεταιν ο πατερας μου οπ' εθελεν τα γραμματαν
για μεναν
''Μαθεν γραμματαν Θεοδωρε,Μαθεν.
Μην ξυλον απελεκητον γενεις''
και γενηκα γραμματιζων και δεν ζω
Ως ξυλον ξερον ατρεφον
να τα γραμματαν σε τι προκοπην με ωφελησαν
στον κοσμον να ψωμοζητων εκαταντησα
και διολου δεν καζαντησα
.
.
ΛΕΞΙΛΟΓΙΑ [III]
ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΑ ΤΗΣ ΓΛΥΚΕΙΑΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ ΜΟΥ
.
κρατιστος ...........τετρατος
πνοιη................. αγορη
ξερος
εταρος εταρη
θαλασα φοως
..............κραδιη
πτολις...............πτολεμος
γλακτοφαγος
Οδυσηι
αμμι υμμι σφισι νοσφι
χρυσεοις.............αγοραασθε
ονομα Ουτιν
Λαοθοη
πλοος
νεκυεσσι........ ...ροος
ιππηεσσι βουσι αιγεσι οιεσι
αμφιρυτη αζειδωρος αρουρα γαιη ζαθεην
αγχιαλον τ'εφαλον πετρηεσσαν
.
Οι δ'Αργος τ'ειχον Τιρυνθα τε τειχιοεσσαν
Ερμιονην Ασινην τε,βαθυν κατα κολπον εχουσας,
Τροιζην'Ηιονας τε και αμπελοεντ'Επιδαυρον
οι τ'εχον Αιγιναν Μασητα τε
Οι δε Μυκηνες ειχον ευκτιμενον πτολιεθρον
αφνειον τε Κορινθον ευκτιμενας τε Κλεωνας
Ορνειας τ'ενεμοντο Αραιθυρεην τ'ερατεινην
και Σικυων
.
Οι δε Πυλον τ'ενεμοντο και Αρηνην ερατεινην και
Θρυον Αλφειοιο πορον και ευκτιτον Αιπυ
και Κυπαρισσηεντα και Αμφιγενειαν εναιον και
Πτελεον και Ελος και Δωριον
Οι δ'ειχον Αρκαδιην υπο Κυλληνης ορος απυ
Οι δ'αρα Βουπρασιον τε και Ηλιδα διαν εναιον οσσον
εφ'Υρμινη και Μυρσινος εσχατοωσα πετρη τ' Ωλενιη
και Αλησιον εντος εεργει
Οι δ'εκ Δουλιχιοιο Εχιναων θ'ιεραων νησων,αι ναιουσι
περην αλος Ηλιδος αντα
.
Αυταρ Οδυσσευς ηγε Κεφαλληνας μεγαθυμους,
οι ρ'Ιθακην ειχον και Νηριτον εινοσιφυλλον και
Κροκυλει'ενεμοντο και Αιγιλιπα τρηχειαν ,οι τε
Ζακυνθον εχον ηδ'οι Σαμον αμφενεμοντο,οι τ'ηπειρον
εχον ηδ'αντιπερατ'ενεμοντο. των μεν Οδυσσευς ηρχε
Διι μητιν αταλαντος
Αιτωλων δ'ηγειτο Θοας Ανδραιμονος υιος,οι Πλευρων
ενεμοντο και Ωλενον ηδε Πυληνην Χαλκιδα τ' αγχιαλον
Καλυδωνα τε πετρηεσσαν
.
Οι θ'Υπερησιην τε και αιπεινην Γονοεσσαν
Πελληνην τ'ειχον ηδ'Αιγιον αμφενεμοντο
Αιγιαλον τ'ανα παντα και αμφ'Ελικην ευρειαν
Αραιθυρεην τ'ερατεινην Ανθηδωνα τ'εσχατοωσαν
Οι Κυπαρισσον εχον Πυθωνα τε πετρηεσσαν
Κρισαν τε ζαθεην και Δαυλιδα και Πανοπηα,
οι τ'Ανεμωρειαν και Υαμπολιν αμφενεμοντο
οι τ'αρα παρ ποταμον Κηφισον διον εναιον
οι τε Λιλαιαν εχον πηγης επι Κηφισοιο
.
Οι θ'Υριην ενεμοντο και Αυλιδα πετρηεσσαν
Σχοινον τε Σκωλον τε πολυκνημον τ'Ετεωνον,
Θεσπειαν Γραιαν τε και ευρυχορον Μυκαλησσον,
οι τ'αμφ'Αρμ'ενεμοντο και Ειλεσιον και Ερυθρας,
οι τ'Ελεων ειχον ηδ'Υλην και Πετεωνα,
Ωκαλεην Μεδεωνα τ'ευκτιμενον πτολιεθρον
Κωπας Ευτρησιν τε πολυτρηρωνα τε Θισβην
οι τε Κορωνειαν και ποιηενθ'Αλιαρτον
οι τε Πλαταιαν εχον ηδ'οι Γλισαντ'ενεμοντο
οι θ'Υποθηβας ειχον ευκτιμενον πτολιεθρον
οι τε πολυσταφυλον Αρνην εχον,οι τε Μιδειαν
Νισσαν τε ζαθεην Ανθηδονα τ'εσχατοωσαν
.
Οι Κυνον τ'ενεμοντ'Οποεντα τε Καλλιαρον τε
Βησσαν τε Σκαρφην τε και Αυγειας ερατεινας
Ταρφην τε Θρονιον τε Βοαγριου αμφι ρεεθρα,
οι ναιουσι περην ιερης Ευβοιης,
Χαλκιδα τ' Ειρετριαν τε πολυσταφυλον θ'Ιστιαιαν
Κηρινθον τ'εφαλον ,οι τε Καρυστον εχον
ηδ'οι Στυρα ναιεταασκον
οι δ'αρ' Αθηνας ειχον ευκτιμενον πτολιεθρον
.
Οι δ'ειχον κοιλην Λακεδαιμονα κητωεσσαν ,Φαριν τε
Σπαρτην τε πολυτρηρωνα τε Μεσσην,
Βρυσειας τ'ενεμοντο και Αυγειας ερατεινας
οι τ'αρ'Αμυκλας ειχον Ελος τ'εφαλον πτολιεθρον
οι τε Λααν ειχον ηδ'Οιτυλον αμφενεμοντο
οι τε πολυσταφυλον Αρνην εχον
Οι Φενεον τ'ενεμοντο και Ορχομενον πολυμηλον
Ριπην τε Στρατιην τε και ηνεμοεσσαν Ενισπην
και Τεγεην ειχον και Μαντινεην ερατεινην
Στυμφηλον τ'ειχον και Παρρασιην ενεμοντο
.
Οι Κνωσον τ'ειχον Γορτυνα τε τειχιοεσσαν ,
Λυκτον Μιλητον τε αργινοεντα Λυκαστον
Φαιστον τε Ρυτιον τε ,πολεις ευ ναιετοωσας
αλλοι θ'οι Κρητην εκατομπολιν αμφενεμοντο
Οι Ροδον αμφενεμοντο δια τριχα κοσμηθεντες
Λινδον Ιηλυσον τε και αργινοεντα Καμειρον
Οι δ'αρα Νισυρον τ'ειχον Κραπαθον τε Κασον τε
και Κων Ευρυπυλοιο πολιν νησους τε Καλυδνας
αυ Συμηθεν
εκ Σαλαμινος
.
Οι δ'ειχον Φυλακην και Πυρασον ανθεμοεντα
Ιτωνα τε μητερα μηλων,αγχιαλον τ'Αντρωνα
ιδε Πτελεον λεχεποιην
Οι δε Φερας ενεμοντο παραι Βοιβηιδα λιμνην
Βοιβην και Γλαφυρας και ευκτιμενην Ιαωλκον
και Ολιζωνα τρηχειαν
Οι περι Δωδωνην δυσχειμερον οικι'εθεντο
οι τ'αμφ' ιμερτον Τιταρησσον εργα νεμοντο
ος ρ'ες Πηνειον προιει καλλιρροον υδωρ
.
Οι δ'ειχον Τρικκην και Ιθωμην κλωμακοεσσαν
οι τ'εχον Οιχαλιην
Οι δ'εχον Ορμενιον,οι τε κρηνην Υπερειαν,
οι τ' εχον Αστεριον Τιτανοιο τε λευκα καρηνα
Οι δ'αρα Μηθωνην και Θαυμακιην ενεμοντο
και Μελιβοιαν εχον και Ολιζωνα τρηχειαν
Οι δ'Ασπληδονα ναιον ιδ'Ορχομενον Μινυειον
Οι δ'Αργισσαν εχον και Γυρτωνην ενεμοντο
Ορθην Ηλωνην τε πολιν τ'Ολοοσσονα λευκην
οι περι Πηνειον και Πηλιον εινοσιφυλλονναιεσκον
οι τ'Αλον οι τ'Αλοπην οι τε Τρηχινα νεμοντο
Οι τ'ειχον Φθιην ηδ'Ελλαδα καλλιγυναικα,
Μυρμιδονες δε καλευντο και Ελληνες και Αχαιοι
.
ηελιος λας ζειδωρος αρουρα
............οροω
στην ραψωδια β' της Ιλιαδας του Ομηρου.
την γλυκυν πατριδα αρουρα γαιη
Ελλαδα τ' αγχιαλον τ'εφαλον
πετρηεσσαν ζαθεην
.
.
IN TRUE/FALSE CONTRAPUNTO
.
aprove
''an apple is a color shape''.....a color of the time
without foggy realms
a symphony of words-mirrors
αποσπασματα νερων σε καθρεφτη ηλιου
το χερι
προεκταση ενος αλλου ανθρωπου
χωρις ηληκια
το χωμα χορταρι που ανεβαινει
sometimes-το χερι αυτο -is written
for eight glockenspiels an organ-
Good Morning-κυματα ονειρων
Che Canta..............................F
Prisma of Wrongs Things and True Thoughts of
….u.....................o.................a
….r......................u................g...k
….f......................con.............moon
….and..................h ….............e...n
….c........................................n...t
trees......................................t....r
….s........................................s....o
…symmetry.................................l
to name:Fat Moon Ups the Hills
Blue Dog is Voicing the return of Elpinor
or Odyssea
στις ελιες το φως χτενιζει τα μαλλια της μερας
color-fragment η μελισσα στη γυρι του ματιου
το λαθος της Ανοιξης ειναι το Φθινοπωρο
a Boogie-Boogie ηλιου in a cubist cigar
Deviations.....................my ΛΟΓΩΝ me
The Calypso a broken
quartet of a popsong
Μια αλλη μερα στην επιφανεια του κρινου
ειναι λευκη
για τους γλαρους στη θαλασσα
για τους ασπρους κορφους της Ελενης
μια ωρα και, μεσα στον υπνο της
Anamnesis της θαλασσας την ωρα
που χαραζει
dong dong
στρωματα ουρανου
Colors of Time in a Symmetry Mirror-Symphony
σταγονες Selva Lucida
LIVE at FACTS.....................Airways πουλιων
..........................................προσω ολοταχως
..........................................Where Nothing
….......................................Is not Zero
απο την αρχαια[τη νεα]Ιωνια]νερα Ιστοριας
στη προεκταση των πραξεων,η σιωπη
του ανθρωπου που φωναζε
να τον ακουσουν οι μη-ακουοντες μητε Ανδρεα Καλβο
μητε Διονυσιο Σολωμο
μητε εμενα η' εσενα
The Doppler Shift of Man from Man
Locking in infinite SHOPing Labyrinths
Everything Orbits in Modern Downings
ενα ασπρο αλογο βοσκαει στο πρασινο χορταρι
πετρινα γλυπτα νερων και ηλιου
πτωσεις φωτος να σηκωσουμε με χερια πηλινα
πιθαρια χρησμων
οι λεξεις for two pianos
of the Morning η ηληκια
στα δεντρα you turn around me
Duet με τον Ελπηνορα
και με τον Οδυσσεα Duet
Moon-Mirrors στο tango του ψαριου
και Das que volveran αει
is our lifes
in true/false contrapunto
.
.
ΓΙ'ΑΥΤΟ ΜΙΛΩ.
Ν'ΑΚΟΥΣΕΙΣ
.
Μια αναπηρη Επανασταση σου ταζουν
Φαληρο Μοσχατο Καλλιθεα Ταυρος Κατω Πετραλωνα
Θησειο Μοναστηρακι Ομονοια Βικτωριας
κραυγες φωνες και δεν ακουστηκαν
στο ακορντεον τ'ουρανου τρενα σφυριζουν
την Δευτερη Παρουσια του Εζρα Παουντ η' του Ρηγα Φεραιου
στα ορυχεια της ιστοριας ο Γιωργος ο Νικος η Ελενη
στη Λαρισσα στο Διδυμοτειχο στα Χανια
στο Αγρινιο
''κυριε δεν υπακουω''να φοβασαι
στην Αγουλινιτσα ο Τακης Σινοπουλος Ποιητης την εξιν
τηγανιζε ψαρια και τα μοιραζε επειτα στις γατες
''Αφες αυτοις''
του μιλησα:
Ποιο νομισμα στο Μελλον μας,κοντινο η' μακρυνο,
θα μας ανταλλαξει, με τι λογης εμπορευματα θα γινει η συναλλαγη;
στη Θεσσσλονικη στριβοντας τη Μελενικου
πενηντα μετρα πιο πανω θα βρεις ακομα εκει τα κομμενα χερια του
ειναι εκεινος ο Κουρος στο Νεο Μουσειο της Ακροπολης
γι'αυτο εχει δυο μ το κομμενο για να κοβεται ακριβως εκει
ενα μ για καθε χερι,για καθε χερι του Βλαδιμηρου Μαγιακοφσκι
τωρα ξερεις ποιος ηταν ο Αιγαγρος της Επαναστασης
στο Αγρινιο στη Καλαματα μεσα σ'ολη τη Καρδιτσα στη Ξανθη
''να χορεψει ζειμπεκικο''βαλτε ενα του Καζαντζιδη
ηρθε και δεν τον γνωρισαμε μας εδειξε τις παλαμες τρυπημενες
και δεν τον πιστεψαμε
ηταν ο Γιωργος ο Νικος ο Κωστας η Ελενη
στη λαχαναγορα των Ιδεων πουλουσαν κοκκινες ντοματες
του Πλατωνα και αφρατες πατατες του Αδαμαντιου Κοραη
''να ξεπουλησεις.Τι να ξεπουλησεις:Τιποτα δεν εμεινε να ξεπουλησεις''
με το πιανο των δρομων τον πυροβολησαν,δεν τον πετυχαν
''θα μου κλασετε τον μπουτζο''τους φωναξε
μαθηματα ηθικολογιας δεν δινω
Αρνουμαι
στη Καλαμαρια στο Κορδελειο στη Πρεβεζα στο Αργοστολι
στην Αγουλινιτσα δεν κοιμαται ο Τακης Σινοπουλος
ισκιοι κυματων στις λεξεις τσιμπολογουν τους ερωδιους
αναποδογυριζοντας στους καθρεφτες το μικρο ν σε μεγαλο Λ
μην προσπαθεις.Το Ο ειναι παντα Ο
στο Αργος στις Μυκηνες στο Αγρινιο στη Βερροια
στο φως το βελος δεν βλεπει το στοχο του
και τις λεξεις Επανασταση Δικαιοσυνη Αυριο Συναλλαγη
Ενθυμηση Προδοσια Καιροσκοπισμος Μοναξια Φλυαρια
με κανενα καλο χαρτι δεν κερδιζεις στο ποκερ των γεγονοτων
ατμομηχανη φωνης ο Βλαδιμηρος Μαγιακοφσκι
και με ποσα χρηματα Εζρα Παουντ θα'ρθεις να δουλεψεις
στα χωραφια; να βγαλεις ζουμερα καρπουζια κιτρινα
αρωματικα πεπονια,τελος παντων να παραγεις
τη Γκουερνικα του κηπου σου
και να'ρθεις στην Αγουλινιτσα σε περιμενει ο Τακης Σινοπουλος
στη γεωγραφια του εμφυλιου του
να μιλησετε για τα ποσοστα των χρωματων
και να σου τηγανισει ψαρια να φας
''Ελπηνορα,
γιατι η ιστορια του Γιωργου του Νικου της Ελενης
δεν γραφτηκε''
γι'αυτο μιλω
Ν'ακουσεις
.
.
ACCOUNTS OF MONEY and PLAY -GAMES ON MONEY-WORDS
.
WAKE UP!
Money is not a Pop-Design
Money is Designing your Life-Style
DON'T SLEEP!
.
[LOOK AT!AROUND YOU!a child is playing money -games and is winning
an enormous set of glamorous things.DO YOU LIKE IT?or DON'T YOU LIKE IT?
ANSWER! NOW!]
.
Μην υπογραφεις τα λογια σου με λογοτυπα οικων μοδας.
Με πειραζει να μην σκεφτομαι με ορους Καρτεσιου.
Εχουμε μια συγγενεια.Πηραμε καποτε το ιδιο τρενο για τη Λαρισσα,
εγω εκεινος ο Ελπηνορας και συ η Κασσανδρα ,ντροπιασμενη απο τον Αιαντα
τον Λοκρο,
καυτο μεσημερι λιβας εγδερνε το σαπιο δερμα των γεγονοτων
κατι να καταλαβεις κατι να μην καταλαβεις
σε πληρωσα με νοθα νομισματα
απ'τη μια πλευρα το κεφαλαιο αρχικο μου
απο την αλλη το κεφαλαιο αρχικο σου
Τερμα αυτα τα ψεματα.Αυτες οι απατες.Καμια Πηνελοπη
δεν διαλεξε τους μνηστηρες.Αυτοι δεν την διαλεξαν.Ουτε ενας
δεν καταδεχτηκε .Ενας -ενας τη γλεντησαν με τη σειρα.
Δεν το ξερεις:Διαβασε την Ιστορια.
Γυμνο Τοπιο η Ιστορια.
Και σενα τα δακτυλα σου μετρανε χρονο ματαιοδοξιας.
Στην ερημη Λαρισσα στην οδο Διονυσιου εκ Φουρνα
αριθμος πολυκατοικιας 11 λοιπων στοιχειων αποσιωπημενων
εκει ξεπληρωσα το χρεος μου με νομισματα Διονυσιου Σολωμου
και παγκους τοκογλυφων πουλιων ανετρεψα και συνετριψα
μαρμαρα αγαλματων επιφανων δημαγωγων
να μιλησω θελησα σαν κληρονομος Αντρεα Εμπειρικου
δεν ειναι αδυνατη η συνευρεση ορχεος ταυρου και κωνικου ορους
εστω και κυλινδρικου αιδοιου κορης σε κατοπτρα δε Σαντ
επιζωγραφισμενου δια χειρος Ρωμανου του Μελωδου
Χαιρε το Οξυμωρον του Αυνανισμου των Ιδεων
Χαιρε το Υπερβολοειδες της λαγνειας Αειπαρθενων
Χαιρε το Μειδιαμα Ακορεστων Εσπερματωσεων
και να'ναι στη πετρα ο τοπος πηλινος
με σχηματα θαλασσας με μορφες κηπων
και φωνες εγχρωμου αερα
ενα λ ηλιου χρυσο
προπαντως μην ανταλλαξεις
.
[LOOK AT!AROUND YOU!a child is not playing a money-game and is winning
an enormous set of syllogisms.DO YOU LIKE IT?or DON'T YOU LIKE IT?
ANSWER! NOW!]
.
DON'T SLEEP!
Money is not an economicous measure
Money is an intelligent politic-manifesto
WAKE  UP!
.
.
ΓΙΑ ΕΝΑ ΧΡΕΟΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΝ ΝΑ ΜΙΛΗΣΩ ΣΤΟΝ ΒΛΑΔΙΜΗΡΟ ΜΑΓΙΑΚΟΦΣΚΙ
.
Να μιλησω στον Βλαδιμηρο Μαγιακοφσκι
για ενα χρεος επαναστασεων
με λιγα λογια για το κιτρινο πουκαμισο του
μια μερα στο Συνταγμα ανοιξε το τρολει
σαν κοκκινο ροδι,τα ροδια εκεινα εφαγα
εγω ο λιτοδιαιτος μαθητης του Καντ,
εγω,οχι με την ενοια του εγω,αλλα του εσυ
εγω χρεοφειλετης πουλιων πληρωνω με νομισματα Ezra Pound
photografying the landscape
in long distanca the music,I hEARED
BACH -betweein-Waters Wittgestein
αμμος θαλασσης/διαμετρος χρονου
θα μιλησω στον Βλαδιμηρο Μαγιακοφσκι
για χρεοκοπιες ποιησης
-3 μηλα
+2 κωνοι
------------
-1 υπερωκεανειο σε λα μειζονα
τον ακουσα να λεει:
''νυν η ματαιδοξια/αειν ο Λουντβιχ Βαν Μπετοβεν ''
του ειπα τα δωδεκαλογα του Παγκοσμιου Εμποριου
μ'απαντησε μ'αθυροστομιες τυπου Καραισκακη
π.χ τον πουτζο μου θα δουνε
και ακουσε ο Βλαδιμηρος Μαγιακοφσκι
ξυστρα γεγονοτων
στο Αναπλι επι Καποδιστρια
στη Θεσσαλονικη πορνεια Σειχ Σου
στην Αθηνα γωνια Σανταροζα
''επι σκοπον.εκτελεστε.πυρ''πηλινα ποδια σαλτιμπαγκου
φτωχου ερωδιου Σταυρου Τορνε 35mm
show/shop
=cut/copy
Να μιλησω στον Βλαδιμηρο Μαγιακοφσκι
για πληθωρισμους Φρανς Καφκα
για μια συνομιλια του Κεινς με τον Σαμουελ Μπεκετ
για πλουτισμους συκοφαντων
Να μιλησω στον Βλαδιμηρο Μαγιακοφσκι
και οσα ακουσα γραφω:
για την ποιηση μου μην κατηγορησετε τις λεξεις
δεν θελω κοτσομπολια,τα απεχθανομαι
Συντροφισσα Ανθρωποτητα η
οικογενεια μου ειναι εσυ,εσυ,εσυ,εσυ,δειχνω
με το δαχτυλο,εσυ
Το επεισοδιο θεωρειται ληξαν,η ζωη
συνετριψε την ποιηση
επρεπε να συνεχισω τον καυγα ως το τελος
Σοβαρα,τιποτα δεν μπορει να γινει
Να'στε καλα
Γεια σας
Βλαδιμηρος Μαγιακοφσκι
.
.
ΓΙΑ ΝΑ ΠΛΟΥΤΙΣΕΙΣ ΕΣΥ,ΕΣΕΝΑ ΔΕΙΧΝΩ,
Μ'ΕΝΑ ΒΑΖΟ ΜΕ 12 ΗΛΙΟΤΡΟΠΙΑ ΤΟΥ ΒΑΝ ΓΚΟΓΚ
.
right yellow to win a prostitude woman
is a ingenious idea to loss anything idiot thing
ενα ηλιοτροπιο γυριζει αριστεροστροφα
τις θηλες του στηθους σου,ορυκτα σκοτεινων ορυχειων
εκει τον ειδαμε στην κιτρινη καρεκλα να καθεται ο φτωχος Βικεντιος
δυο χρονια πριν την απειροτητα
glass with roses σε καθρεφτη που εσωτερικα αιωρουνταν ακινητες
πεταλουδες,σε δακτυλο ευθεια εδειξε the head of a peasant λοφου
με ασπρο καπελο ,I,a visitor for insights in this goghian tapestry
Αυτος Orphan Man in enormous eternity closed
εγραψε με charcoal and crayon on cream wove paper
'' η γυναικα με τα χειλη περισπωμενη'' και το ιωτα της μυτης της
με φοξ-τροτ κινησεις,υπολοιπα κοκκεταριας αρχαιας οσο το χορτο
κιτρινο μεσα σε δωματια συλλογισμων
I've seen far him not drawing a garden but εσενα
με κιτρινο καπελο στην πατριδα σου a poor unemployed noone being
με hyperlinks στον Ρεμπραντ
πατατοφαγοι της κιτρινης ιστοριας [ναι,με γιωτα μικρο]
la tristesse durera toujours,Theo
Εγω ο Βαν Γκογκ πουλησα εν ζωη μονο ενα πινακα
το κοκκινο αμπελι
για να πλουτισεις εσυ,εσενα δειχνω,μ'ενα βαζο με 12 ηλιοτροπια
του Van Gogh
.
.
ΕΠΙΘΕΣΗ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
.
Σε Πατησιων εφημεριδα
γραφτηκες Σαλτιμπαγκος
Ωμοφαγος,μια
Τηλεοραση πηθικιζει τη χωρα μου
και
στη χιαστι Βαθης-Συνταγματος
και Εξαρχεια-Κουμουνδουρου
εξαφανισθηκε η Ομονοια
λες να μην ηταν αντρες γυναικες και παιδια;
περισσευαν.
Τον Μανωλη τσακισαν στα ποδια
Την Ελενη βιασαν
Τον Κωστα πυροβολησαν στο στομα
Εξι Οιδιποδες με προσωπεια Νικου Πουλαντζα
με εξορυγμενους τους δωδεκα οφθαλμους στα χερια
ζητιανευουν κοματια Δημοκρατιας
και ξερουν πως σε σταθμους Ιστοριας
ενεδρευουν οι δολοφονοι
Εξι Οιδιποδες κρατουν στα χερια τους δωδεκα ψαρια
ανοιγουν την πορτα των πραξεων
και μπαινουν μεσα στο μεγα πληθος του θεατρου
ανοιγουν τα χερια και πετουν δωδεκα γλαροι
''Ανθρωποι ειναι''φωναξε ενας απ'την κερκιδα
''Τι να θελουν;''
Ε! Μανωλη
Ε! Ελενη
Ε! Κωστα
οι γλαροι δεν γυριζουν,χαμηλωσαν
πανω απ'τη βαρκα και τσιριζαν
Εσυ εισαι;
Εγω ειμαι
Απο που ερχεστε;
Εξι Οιδιποδες με προσωπεια Νικου Πουλαντζα
.
.
ΕΠΙΔΡΟΜΗ ΚΑΥΓΑ ΣΤΗ ΔΙΑΠΑΣΩΝ
.
προτιμω τα λογια σου
με σαφηνεια,τα λογια σου να μην ειναι
συναθροισεις δολοφονιων.
Κατεστρεψες την Ποιηση
την ιδιοτροπη πραξη του ανθρωπου.
υγρος ανεμος φεγγαριου ανοιγει το παραθυρο.
Εσυ να δουμε τι κατεστρεψες.
επιδρομη καυγα στη διαπασων
ενας ανθρωπος εχεζε πανω στο ξερο χωμα.
σαπιζουν εντοσθια γεγονοτων στα σφαγεια
των Ιδεων.
πυρακτωμενα δοχεια σκατων λιπαινουν χρονια
τα απανθρωπα κατουρα δολοφονων.
η Ποιηση
δεν ειναι γνωμη.
Ντοκουμεντο.ντοκουμεντο ειναι
χαλκινη φωνη κοντρα στη θαλασσα
τα ονοματα μας
με μουγκρητα μοτοσυκλετας κομματιατηκε ο αιωνας
και σωριαστηκε
με κακουργηματα του καρφωσαν τα χερια
με συνεταιρους κολακες η Ιστορια
κακοφορμιζει το πηλινο σωμα αγαλματων
ενα-ενα στη σειρα ειναι και δεν ειναι.

στο υπερωκεανιο τους ψευδους
συνεχιζω τον καυγα
με τους δολοφονους.
.
.
TO JAMES JOYCE
.
Ulysses,bearing a mirror,in a yellow
mild morning landscape,with a razor
he halted front the stairway and intoned:
στα κλαρια της βελανιδιας ειναι κρεμασμενα
τα φτερα του Δαιδαλου
and bent his hands towards Icarus and added:
here and there is the sea
and then his face shadowed:
Tell me.Will he come?
ενα ασπρο συννεφο περασε πανω απ'τον ωμο του
I'm not a hero,he is shouting
κοιταξε τη θαλασσα,down on the water,a dolphin
is searching for salt octapous
και στο μυαλο του εφερε τη μανα του να ζητιανευει
in silence,silently,mute her breath
a mass voice beside him
το κομμενο κεφαλι του πατερα μου
στα χερια μου
he turned his gaze from the sea toward the hills
a light wind passed his face
θυμασαι το σπιτι;να υπαρχει αραγε η συκια
κοντα στη στερνα;
Why?I can remember anything
Sea is now blue,he sayed,
My thoughts of so
and then a seabird floated silently east-western
ο Ικαρος ,φωναξε,ο Ικαρος ηταν
Το δερμα της μερας κυματιζε
τεντωμενο στα δεντρα,ενα χερι ανοιξε τα δαχτυλα του
και πεταξαν φρρ πουλια
and behind him heard words
[like]Dedalus
a voice answer
[like]Ulysses
then,in this moment,is slipping the eco of fish
under his memories
I am seeing my fellows
ειδε τους συντροφους του και τους καλεσε
κι εκεινοι σιωπηλοι ενας-ενας πλησιασαν
How are you?
We're tired in this morning
He saw his own image
his winglike hands
and behind him moved slowly boats
A voice A name
I know,Ulysses
Do you know something about Icarus?
Something about Dedalus?
Stephen Dedalus
.
.
ΠΕΙΡΑΟΜΑΙ ΠΡΑΞΕΩΝ ΚΑΙ ΛΟΓΩΝ
.
καρπος αρουρης αυτα τα δημητριακα
στο τραπεζι κατω απ'τον παχυ ισκιο
των τζιτζικιων
τετραπλοος ηλιος Αργειος
προκαλει εγκαυματα στα γυμνα ασπρα ποδια
της κυρα Κλυταιμνηστρας
αυτη ηξερε το μυστικο
το ξοανο του Αιγισθου ουκ απο δρυος ουδ'απο πετρης
απο ζεστη σαρκα
''οι υβριστες της Δικαιοσυνης θα πληρωσουν
θα φονευθουν''
αποτεμνομενη η γλωσσα
τοσσος θανατος
βαθια νυκτα αργυρους σεληνης
το σωμα απο τον τραχηλο ως τον βραχιονα
σουβλιστο περασμενο στο δορυ
και θ'ακουσει λογια σαν δυνατη ριψη βελων
''ἀναγκαῖον εἴη ἀδικεῖν ἤ ἀδικεῖσθαι, ἑλοίμην ἄν ἀδικεῖσθαι μᾶλλον ἤ ἀδικεῖν''
ας φροντιζεν αλλως
χρυσειο να στηθει το αγαλμα του στην Αγορα
παρα ηθελε να πολιτευεται ως
και αρκτοι τε και λεοντες πραττουν
δεν ειχαμε τις ιδιες γνωμες,
να ελαττωσεις τη δυναμη του ανθρωπου πασχισες,
κι ας ηξερες τον μεγαλο ποθο του
ιεμενος και καπνον αποθρωσκοντα νοησαι
η τιμωρια σου θα λαβει ιστοριαν ες ηω ες ηελιον
καταδυντα
και τοτε
απο τα ποδια μεχρι το κεφαλι θα φωτισθει η γη
και συ δολοφονημενος ,οπως κεραυνος χτυπαει πλοιο
και το τσακιζει
το πνιγει στη μπανιερα της θαλασσας
εμας που μειναμε ο ανεμος επειγει κατα πρυμναν
σε αμεροληπτα κειμενα
καθενας να μνησθει τα χρεη του
να υπερηφανευθει των δικων του γαιων
μακρον αυτειν βοαν ν'ακουσθει
σ'ολα τα κωφαλαλα εθνη τα εκατογχειρα
πολλακις κελαινεφη επι της γης
χαλκοχιτωνες ο ενας επι του αλλου εμφυλιοι
διαπερθιστες
Αχιληος μηνις εξαυδαει παροιθεν
''καρπαλιμος χρονος σε βενθεα νερα θα σας πνιξει
χεοντας δουρα επι των αφρονων
των φαυλων του ανθρωπου''
κεχυμενων εις πλουτον εις απληστιαν εις αλαζονειαν
σε ψευδη
''απυηρα δολιον ''φωναξε η Κλυταιμνηστρα
σκοτωμενη απο τα χερια των παιδιων που γεννησε
και πριν ειχαν ''σκοτωσει Αιγισθον''
και μετα αιωρουμενο αψυχο δερμα σκοτωμενου
στο κλαδι δεντρου,δρυος,
αιωνοβιας
ανεμων
στην αρχη υβριμετης αυδη,τωρα δυσκολα ακουγεται η φωνη,
μακραινει
''αιθ' οφελες αγανος τ'εμεναι αγαμος τ'απολεσθαι''
ορεγομαι την ανοιχτη θαλασσα
τον απειρων ποντον
το πολιον κυμα λιαζομενον νοσφιν νησων
νοσφιν Αχαιων νοεω την γλυκειαν αρουρα πατριδαν
ουκ ιδα ουκ'ενοησα αλλα γραμματα αλλη γλωσσα
παρεξ τη γλωσσα μου
εμε δε χρεω γιγνεται ενα κειμενο
ενας Μακρυγιαννης
ενας Αλεξανδρος Παπαδιαμαντης
ενας ελαχιστος Θεοδωρος Πτωχοπροδρομος
προσφωνεω:''ο επαιτιος να πληρωσει''
κι τοτε,τις ημερες εκεινες,εσυραν τον επαισχυντο τυραννο
πανω σε κοφτερες πετρες κι αγκαθια,επ'ασπαλαθων,και
κομματιαστηκε το κορμι του,
ετσι πληρωσε ο αχρειος
''και θα γλιτωνες εσυ;αχρειεστερος''
παει περασε ο καιρος που στην Αγορα στις συνελευσεις
επαπειλεες με τα πληρωμενα ανδρεικελα σου
''τελεστε εξαπαντος τον ανδρα εκεινον''
τον πλανον της Κλυταιμνηστρας
''τον ρυπον την ακαθαρσιαν το ονειδος''
δεν υπακουσαν,ο οχλος ξεσηκωθηκε,σ'επισαε και
σε πεταξε στη θαλασσα σε υγρες θηρες τροφη,
εμοιγε φροντιζω
να εκφερω γνωμη
να κρινω
να κρινομαι
πειραομαι πραξεων και λογων
ισος εμοι
ισαιτερος
κατα μοιρας εειπα
μεθομιλεω
.
.
ΤΡΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ
.
η Ελενη
στην ορχηστρα
σ'ενα αδειο θεατρο
καπου στη Ελλαδα,
βρεχει,
εκεινη ορθια ακινητη,
ακουγεται τραγουδι και πλησιαζει
η ομαδα των γυναικων του χορου
η Κορυφαια τη ρωταει:
''Ελενη,γιατι δεν μιλας;
γιατι;τον αντρα σου τον δολοφονησαν,
και συ δεν φωναζεις,δεν βγαζεις κραυγη''

εκει σ'εκεινο το σημειο ο φωτογραφος
εστεισε τον τριποδα και τραβηξε
μια αναμνηστικη φωτογραφια

ο ανεμος ακουμπουσε τις ακρες των κυπαρισσιων
κι απο κει χαμηλωνοντας στις ελιες
ξεφευγε
κι εφθανε στη θαλασσα
.
.
ΕΠΤΑ ΣΚΗΝΕΣ ΤΟΥ ΟΡΕΣΤΗ
.
στην χρυση προσωπιδα
ισια στο ανοικτο στομα
εκτιναξε ο ηλιος τα βελη του
ανεμος στριφτος σηκωθηκε και πηρε το φως της μερας
''Ορεστη,ποιον σκοτωσες;''
και ποια βαθεια σπηλια θα σε κρυψει
στα σκοταδια της;

αλλα τοδ'αινον αχος κραδιην και θυμον ικανει
οπποτ'αν ισομορον και ομη πεπρωμενον αιση
ο εμφυλιος
καρφι στη σαρκα μας,μαχαιρι
βαρια η καρδια μου και περιλυπος η ψυχη μου

ηε' τιν' αγγελιην Φθιης εκεκλυες οιος
ποιο μηνυμα ελαβες μεσα απ'τη κουφια Λαρισσα;
μια μερα με σβησμενη τη μνημη της Ιστοριας
αινον αχος το μοι εστιν
''αυτο το παραπονο με συντριβει''

Αισχυλος Ευφοριωνος Αθηναιος εγραψε
τη δραματικη τριλογια Ορεστεια
-οτε ο κρειων Αγαμεμνων την πολιν εωλακεν
''κι εφτασε ο Ορεστης Δελφος τε χωρας
ενθα Κωρυκις πετρα κοιλη''
''ορατε πληγας'',γυρνουσε κι εδειχνε φριχτες πληγες
το ειδωλο της Κλυταιμνηστρας και πισω της
ακολουθουσαν σκυλια
''κοιταξτε τις πληγες μου''
και εφριξεν η γης και συνεντριβησαν τα ορη
φωνη εβγαλε ο Ορεστης
''βριζει γαρ αιμα και μαραινεται χερος,
μητροκτονον μιασμα''
τι φταιω εγω;μικρο παιδι ημουν
κι εγιναν εκεινα
μπροστα στα ματια μου εσφαξαν τον πατερα μου
στα γονατα σαν κριαρι
κι εσκουζε
και τωρα Ηλεκτραν δοκω στειχειν αδελφην την εμην
πενθει λυγρω πρεπουσαν

κι ελεγε συχνα ο πατερας :
Προς κεντρα μη λακτιζε
Μη ριχνεις γροθια στο μαχαιρι
Μην πας γυρευοντας
''Ποιος ακουει τετοια οταν ειναι νεος
και το αιμα του βραζει;''
[επει ου τι παρηορος ουδ'αεσιφρων
ησθα παρος.νυν αυτε νοον νικησε νεοιη
το ξεραμε πως δεν ηταν βλαμενος ουτε ανοητος
μονο η αψαδα της νιοτης του ψηλωσε το νου]

οπως περιστερα,που την χτυπησαν ψηλα στον ουρανο
και πεφτει κατω στη γη
κι αφου για τελευταια φορα τιναζεται δυνατα
υστερα μενει ακινητη
ετσι επεσε κι η χρυση προσωπιδα με κροτο στη γη
και σκεπαστηκε αιωνες
σκονη
και φθορα
και ληθη

Τελος Ιουλη
κι ο ηλιος χτυπουσε τη μερα με καυτα βελη
και την ελιωνε
[στο περιπτερο πωλησης εισητηριων στην
Πλατεια Κλαυθμωνος εβγαλε εισητηρια
και για τις τρεις τραγωδιες της τριλογιας:
Αγαμέμνων, Χοηφόροι και Ευμενίδες]

Αυριο Το Μελλον Θα Εχει Πολλη Ιστορια

Να Αγρυπνειτε
.
.
ΑΝΑ-ΠΤΥΞΕΙΣ ΛΕΞΙ-ΛΟΓΙΟΥ
.
Κοινον Ακαρνανων,δραχμη
β' ετος Προμναμωνος Αλκιστρατου Ζωγριου
συνεστης δε Σωτιων Δωριμαχου

Δρυα,Χαιρε

συνεχης ελισσομενη θαλασσα
και ληγοντα ακρωτηρια
τρια συμφωνα κυματα
κατα γαν κατ'αλειαν θαλασσαν
τρεις πλευρες ελιες θαμνοι και βελανιδιες
αετωματα ασβεστολιθου
σωματα αλαφρα πουλιων
και σε δωρικη διαλεκτο το ονομα των νερων

Ιονιο,ταν αρεταν

χαλικια λευκα κυανα φαια
ανα φυτο τα ανθη και τα φυλλα
ανα πτηνο τα φτερα και η φωνη
ανα ουρανο το φως
και ομοκεντροι κυκλοι δωδεκακτινου ηλιου

Νικω,Χαιρε

Δωρις Σωσαστρου,Χαιρε

Φιλομμα,Χαιρε

Σωτηρις,ετων δ'εννεαδεσσιν,Χαιρε
ζωσαν υπ'αελιωι

ορθια η μερα
εξαρταται απ'το φως
.
.
ΣΧΟΛΙΟ ΠΑΝΩ Σ'ΕΝΑΝ ΟΜΗΡΙΚΟ ΣΤΙΧΟ
[Ομηρου Οδυσσεια-ραψωδια κ'-στιχοι 28-33]
.
Εννημαρ μεν ομως πλεομεν νυκτας τε και ημαρ,
τη δεκατη δ'ηδη ανεφαινετο πατρις αρουρα,
και δη πυρπολεοντας ελευσσομεν εγγυς εοντες
ενθ΄εμε μεν γλυκυς υπνος επηλυθε κεκμηωτα,
αει γαρ ποδα νηος ενωμων,ουδε τω αλλω
δωχ'εταρων ,ινα θασσον ικοιμεθα πατριδα γαιαν
Ειναι στο Γαλαξειδι,οπου εκει η θαλασσα εχει σπιτακι
στην ωχρα οι τοιχοι και τα παραθυρα γαλαζια
μπογιατισμενα και στα συρματα κρεμασμενα χταποδια
ξεραινονται στον ηλιο κι αρμενιζουν
εκει πανω σ'ενα τραπεζι στην αυλη
πανω στ'ασπρο τραπεζομαντηλο θα ειναι,σιγουρα ειναι,
το γραμμοφωνο που μια μερα αγορασε
στην πλατεια Αβησυνιας στο Γιουσουρουμ
επειτα εννια μερες κι εννια νυχτες στη θαλασσα
[στ'Αναφιωτικα,θυμηθηκε, ειχε αρραβωνιαστει
μια ονοματι Βασιλικη]
να βιαστει επρεπε,οι μνηστηρες θα εστειναν στον Τηλεμαχο
δολοφονικη παγιδα στην Αστεριδα,
τη δεκατη μερα φανηκαν τα χωματα της πατριδας,
θα πηγαινε στον Ευμαιο να κρυφτει,
τον επιασε ο υπνος και του'κλεισε τα ματια
πολυ κουρασμενος ηταν,τοσες μερες κρατουσε
με τα σχοινια τεντωμενα τα πανια στο καραβι
μονος αυτος,αλλον απ'τους συντροφους δεν αφηνε,
να φτασουν γρηγορα στη πατριδα
ειχε μαζι του μια φωτογραφια,που τον εδειχνε
νεο αντρα στην προκυμαια της Σμυρνης,
ταξιδεψε,καποτε επεστρεψε κι ειδε ανθρωπους σιωπηλους
να κουβαλουν βαλιτζες και να τις φορτωνουν σε βαρκες
κι αλλους ανθρωπους ειδε να κουβαλουν ανθρωπους
και να τους θαβουν στην αμμο ,και θρηνο δεν ακουσε,
σαν να'ταν στη φαντασια του,η' σε χρονο,που δεν εζησε,
ομως τα ειδε να συμβαινουν,αληθινα,
να γυρεψει την αληθινη πατριδα,
μην γυρεψει την εμφυλια,ανιδεος και νηπιος,
παντα εξιστορουσε τη σκηνη,που ειχε δει
τον Αχιλλεα και τον Αιαντα να παιζουν πεσσους

εννια μερες κι εννια νυχτες στη θαλασσα
και τη δεκατη μερα φανηκε η πατριδα
κι απο μια ανοησια χαθηκε
.
.
[ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ]
ΣΧΟΛΙΟ ΠΑΝΩ Σ'ΕΝΑΝ ΟΜΗΡΙΚΟ ΣΤΙΧΟ
[Ομηρου Οδυσσεια,Ραψωδια ι',στιχοι -67-83]

νηυσι δ'επωρσ'ανεμον Βορεην,
λαιλαπι θεσπεσιη,συν δε νεφεεσσι καλυψεν
γαιαν ομου και ποντον.ορωρει δ'ουρανοθεν νυξ.
αι μεν επειτ'εφεροντ'επικαρσιαι,ιστια δε σφιν
τριχθα τε και τετραχθα διεσχισεν ις ανεμοιο.
και τα μεν ες νηας καθεμεν δεισαντες ολεθρον,
αυτας δ'εσσυμενως προερεσσαμεν ηπειρονδε.
ενθα δυω νυκτας δυο τ'ηματα συνεχες αει
κειμεθ'ομου καματω τε και αλγεσι θυμον εδοντες.
αλλ'οτε δη τριτον ημαρ ευπλοκαμος τελεσ'Ηως,
ιστους στησαμενοι ανα θ'ιστια λευκ'ερυσαντες
ημεθα,τας δ'ανεμος τε κυβερνηται τ'ιθυνον.
και νυ κεν ασκηθης ικομην ες πατριδα γαιαν.
αλλα με κυμα ροος τε περιγναμπτοντα Μαλειαν
και Βορεης απεωσε,παρεπλαγξεν δε Κυθηρων.
Ενθεν δ'εννημαρ φερομην ολοοις ανεμοισιν
ποντον επ'ιχθυοεντα
''σας γραφω,εγω ο Κωστας,δεκατρια χρονια σε φαμπρικα
στο Μοναχο,δεκαετια 1960,μενω οικοτροφος στο σπιτι
της φραου Μαρλεν,σ'ενα δωματιο,μου μαγειρευει,
ο αντρας της αξιωματικος στον πολεμο,χαθηκε στο μετωπο
της Αφρικης,ξαναπαντρευτηκε ,καποιον Χανς,καλο ανθρωπακι,
λιγο αλκοολικο,μιλαει πολυ,γελαει δυνατα,εχει πλακα,η φραου
μ'εχει σαν παιδι της,μου προξενευει για νυφη μια ανηψια της,
την φρουλαιν Μπριγκιτα,δεν λεω μ'αρεσει ,αλλα ειναι μικρη
κλαειν,ολο χαμογελαει,ειναι ασπρη πολυ ασπρη,δεν ξερω,
εγω σκεφτομαι την πατριδα,να γυρισω,να προλαβω το γερο
και τη γρια,μου γραφουν να γυρισω,περιμενουν να τους κλεισω
τα ματια,να μην καταντησω σαν εκεινο τον αρχαιο Οδυσσεα''
''σας γραφω,εγω ο Βασιλης,στη Νιου Γιορκ το πρωι πωλητης
εφημεριδων και το βραδυ γκαρσονι σε πιτσαρια στον εντεκατο
δρομο στο Μανχατταν,δεκαετια 1950,παιρνω καλα ντολλαρς,
κανω οικονομιες ν'ανοιξω δικια μου επιχειριση,η Ελενη,η γυναικα
μου,Ελεν εδω,ειναι μαζι μου,εδω δουλευει,στη λαντζα,τα μικρα
προσεχει η Φωτεινη,μεγαλωσε,15 χρονων,σωστη γυναικα,να γυρισω
στη πατριδα ειναι δυσκολο,τι να καμω εκει,μας εδιωξε,δεν μας ηθελε,
εχω μεγαλο παραπονο και στεναχωρια να τα σκεφτομαι,ας ειναι,
να'στε καλα και να μην στεναχωριεστε''
''σας γραφω,εγω ο Γιωργος,Αθηνα,δεν εχω τι να γραψω,συμβαινουν
πολλα,πολιτικα εννοω,και οικονομικα,τα χρηματα,που ειχα τελειωσαν
πριν δυο μερες,πηγαινω στην Ειρηνη και τρωω,δουλευει σ'ενα κατα-
στημα γυναικειων ρουχων στην Ερμου,κοντα στη Καπνικαρεα,ονομα
κι αυτο για εκκλησια,μ'αγαπαει,δεν λεω,αλλα να,ντρεπομαι να με συντηρει,
επειτα ποιος ξερει; σημερα ειμαστε μαζι,αυριο δεν ειμαστε''
''σας γραφω,εγω ο Οδυσσεας,απο τη θαλασσα
το καραβι το παρεσυρε ανεμος δυνατος βορηας και τρομερη καταιγιδα
το ταρακουνησε ,βαρια μαυρα συννεφα πλακωσαν κι εκρυψαν θαλασσα
και ξηρα κι επεφτε απ'τον ουρανο σκοτεινη νυχτα ,το καραβι εγυρε
τη πρωρη να βουλιαξει,τα πανια ο ανεμος τα'σχισε και τα'κανε χιλια
κομματια,και φοβομασταν ολεθρο και καταστροφη και για το καραβι
και για μας,τοτε πιασαμε τα κουπια και με κοπο πολυ το συραμε στη στερια,
εκει μειναμε δυο νυχτες κατακοποι στο σωμα και πολυ απελπισμενοι
στη καρδια,οταν ξημερωσε η τριτη μερα σηκωσαμε τα καταρτια
και σ'αυτα τεντωσαμε τ'ασπρα πανια κι ανοιχτηκαμε στη θαλασσα,
ο ανεμος κυβερνουσε το καραβι και θα φταναμε στη πατριδα χωρις
αλλα βασανα αν δεν μας παρεσερνε το ρευμα της θαλασσας περα
απ'τον Καβο Μαλια και δεν μας εσπρωχνε δυνατος βορηας περα
απ'τα Κυθηρα.
Κι εκει στη θαλασσα,που τρεφει ψαρια και θαλασσινα θηρια μας πηγαιναν
περα-δωθε οπου ηθελαν ολεθριοι ανεμοι''

κι αλλα γραμματα ερχονται,τρια απο Σμυρνη,ενα απο Θεσσαλονικη,
ενα απο Χανια,ενα απο Ερμουπολη της Συρου,ενα απο Πειραια
απο τη Βαγγελιστρια,ενα απο Κομοτηνη,δυο απο Βολο,δυο απο Τρικαλα,
δυο απο Κω,ενα απο Χαλκιδα,

δυο απο το Γαλαξειδι ,υπογεγραμμενα απο καποιον Οδυσσεα
Αντρουτσο αυτοχειρα
ενα ανορθογραφο κι αθυροστομο απο καποιον ονοματι
Γεωργιον Καραισκακη
ενα γραμμα ολιγογραφο απο καποιον Νικητα Νικηταρα,που αυτοαναφερεται
ως ζητιανος,

υπαρχουν κι αλλα γραμματα να διαβαστουν,απο καποιον Νικο,καποια Βασιλικη,
καποιον Παναγουλη,καποια Κωνσταντινα,καποιον Παλαμα,καποια Φωτεινη,
καποιον Βαγγελη,καποιον Αριστοτελη, καποιον Στελιο,καποιον Αλεξανδρο
Παπαδιαμαντη,καποια Ελενη,

ειναι γραμματα απο τις πεντε ηπειρους,Ευρωπη ,Αμερικη, Ασια,Αφρικη,
και Αυστραλια,απο Μπουενος Αιρες,απο Σικαγο,απο Αμβουργο,
απο Αντις Αμπεμπα,απο Βλαδιβοστοκ,απο Στοκχολμη,απο Σινδει,
απο Τοκυο,απο Σαγκαη,απο Αλεξανδρεια,απο Ριο,απο Κωνσταντινουπολη,
απο Σοφια,απο Βερολινο,απο Νεο Δελχι,απο Αγια Πετρουπολη,απο Γκουερνικα,
απο Δουβλινο,απο Μεξικο,

ειναι κι ενα γραμμα απο σενα
εχει την υπογραφη σου

Να διαβαστει
.
.
ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ ΓΛΩΣΣΑΣ-ΕΛΛΗΝΙΚΗ
.
''Look how beautiful is a flower''
hold up a flower
There is beauty
I believe it
But,in those days I didn't have time
I've learned to draw icones
Now,a bird is passing
I don't know where
[η λεξη υδωρ αντικατασταθηκε απο τη λεξη νερο-
στο τελος του 6ου αιωνα και στις αρχες του 7ου
ηρθαν οι Σλαβοι στην Πελοποννησο-αυτο γραφτηκε
στο Χρονικο της Μονεμβασιας]
εκεινοι οι συγγραφεις απεφευγαν τους χυδαισμους
δεν απεφευγαν ομως τους αττικους τυπους,τον δυικο αριθμο
και τη χρηση της ευκτικης
γραφηκαν συντομα ποιηματα σε ελεγειακο μετρο η'σε εξαμετρους
σημερα σωζωνται μονο αποσπασματα
και τω καλλει της λεξεως ακουων ηδομαι
[ο Θεοδωρος Πτωχοπροδρομος γραφει στον αυτοκρατορα
Ιωαννη Β' Κομνηνο
ως τινας πολιτικους αμετρους παλιν στιχους,
συνεσταλμενους,παιζοντας,αλλ'ουκ αναισχυντωντας
-η λεξη τριψιδογαροπιπερον-]
A discovery of greatest importance to mathematics is
the discovery by Tartaglia that you can solve a cubic equation
[Did you know that there are twice as many numbers as numbers?
No ,there are not
Yes,there are
Show it
I will prive it.Name a number
One
Two
Five
Ten
Twenty-seven
Fifty-four
So,there are three times as many numbers as numbers
So,there are four times as many numbers as numbers
So,there are million times as many numbers as numbers
This is called Infinity
[το παιδι γεννηθηκε χωλο οιδιποδας
σακατη βασιλια δεν θα κανανε
εφευραν τον χρησμο:''σαν μεγαλωσει θα σκοτωσει τον πατερα
και θα παντρευτει τη μανα'',πεταξαν το παιδι
εκεινο μεγαλωσε στη Κορινθο,και νομιζε πως ηταν παιδι του βασιλια
Πολυβου και της Μεροπης,και μια μερα σ'ενα καυγα καποιος
για να τον προσβαλει τον φωναξε νοθο,ζητησε να μαθει
κι εμαθε την αληθεια,γυρισε στη Θηβα,σκοτωσε σ'ενεδρα τον Λαιο
και καταφερε να παντρευτει την Ιοκαστη,και ν'αποκτησει
απο τη μανα δυο κορες και δυο γιους,κανεις απ'το λαο δεν υποψιαζονταν
την εκδικηση,ηταν αξιος και δικαιος,ηταν και το παραμυθι με την Σφιγγα,
μονο ο Κρεοντας και ο Τειρεσιας και οι συν αυτους συνομωτες
γνωριζαν,ηθελαν την εξουσια,και βρηκαν αφορμη τη πανουκλα
να τον καταστρεψουν,εφεραν τους βοσκους του Κιθαιρωνα
να μιλησουν στην αγορα κι ολα αποκαλυφθηκαν,
τοτε η μανα κρεμαστηκε κι ο γιος εξορυξε τα ματια του]
ο ηλιος στην ασπιδα τ'ουρανου κυκλος
μεσημερι κι ο εργατης εσκαψε το χωμα και σε βαθος 34 εκ
βρηκε τη πινακιδα,εγραφε:e-ke εχει/ko-no-so Κνωσο
Εκεινη τη μερα γευματιζε ενας εμπορας απο τη Κνωσο
σ'ενα κεντρικο εστιατοριο της Τιρυνθας,
το 1952 μαθαμε πως εκεινη την ηλιολουστη μερα εφαγε στρειδια,
ηπιε κοκκινο κρασι Νεμεας κι εμπορευτηκε σιταρι,συκα και σταφιδα
[A little later I hear
''I 've got to pee''
''The wc is there''
''Thanks sir''
I came back to Athens five weeks later]
μη τις αμαθια προση τοις θεωμενοισιν,ως τα λεπτα μη γνωναι
λεγοντοιν
και κανεις να μην περναει τους ανθρωπους για ανοητους
και πως δεν καταλαβαινουν τις υψηλες ρητορειες σας
πολυ καλα τις καταλαβαινουν και τις νιωθουν και θα σας πληρωσουν
γι'αυτο οπως σας αξιζει
[Χρονος,που ερχεται και Χρονος,που φευγει ειναι ο Ιδιος]
βουλεσθε δητα κοινη σκωψωμεν Αρχεδημον;
ος επτετης ων ουκ εφυσε φρατερας
νυνι δε δημαγωγει
θελετε να τα χωσουμε στον Αρχιδαμον;
επτα χρονια στην εξουσια και δεν αφησε ορθο τιποτα
και τωρα εχει το θρασος να δημαγωγει
[I said.''Okay'',and got in the yellow taxi
The taxi-driver is saying me:''I'll show you all the fancy
places of the city''
I saw a Man
I saw a Woman
I saw a Child]
I felt very sorry
[Κοιταξτε γυρω σας.Κοιταξτε.Ο Κοσμος]
.
.
ΣΕ ΧΡΟΝΟ ΠΡΟΣΩΚΡΑΤΙΚΟ
.
ειδα[θυμαμαι,οπως καποιος θυμαται το πρωτο τετραδιο
τα πρωτα παπουτσια το πρωτο περπατημα]ανθρωπους
απλους χωρικους αντρες λιγομιλητους και γυναικες ακαλλωπιστες
αφτιαχτες χαρα τους να φιλευουν τα παιδια,εμας,και τους ξενους
περαστικους μ'ολοκληρους ρομβους ραβανι ζαχαρωμενα ξερα συκα
κατω απ'τη πνοη ανθισμενων αμυγδαλιων να σποριαζουν τη γενια τους
μικρο σκουλικι η ζωη βγαζει φτερα πεταλουδα και στον αερα πεταει παιζει
παιδια στον παροντα χρονο με λησμονημενο το περασμενο κι αφροντιστα
για το ερχομενο στο λιγο στο ελαχιστο στην ενδεια που δεν ειναι φτωχεια
στ'ασπρα ακρογυαλια στους πρασινους λοφους στα λειψα χωραφια
στα κυπαρισσια που οριζουν τον φραχτη ενος κηπου
και το σπιτι απεριττο να σε χωρεσει σημαδι πως εισαι εδω πως βρεθηκες
πως σε υπολογιζουν,γιατι για να υπολογιζει ανθρωπος ανθρωπο ειναι
η ανθρωποτητα
Ψυχης τε περατα[ειπε ο Ηρακλειτος]δεν θα φτασει ποτε ανθρωπος
κι εγω εδω τωρα ξεφυλλιζω ανθρωπους

και κανεις δεν ξερει τι εχει συμβει
η΄τι δεν θα συμβει
η',κατα καποιο τροπο,τι θα αποσιωποιηθει
.
.
ΗΜΕΙΩΝ ΥΜΕΩΝ
.
In[Out[In[Out[In[Out[In[Out[In[Out[In[Out]...
In Me Out You In You Out Me In Me Out You...
I YOU I YOU I YOU I YOU I YOU I YOU I YOU...
I AM YOU ARE I AM YOU ARE I AM YOU ARE I AM ...
THING OF THING OF THING OF THING OF THING OF...
ON OFF ON OFF ON OFF ON OFF ON OFF ON OFF ON...
1-1+1-1+1-1+1-1+1-1+1-1+1-1+1-1+1-1+1-1+1-1+...
1-[1-1]-[1-1]-[1-1]-[1-1]-[1-1]-[1-1][1-1]-[1-1]-[1-1]-...
0000000000000000000000000000000000000000000
1000000000000000000000000000000000000000000
COGITO ERGO SUM COGITO E[R]GO SUM COGITO ERGO SUM
0-1-10-11-100-101-110-111-1000-1001-1010-1011-...
ειμα ειπειν εμειο σειο ειο εμευ μευ σευ ευ
εμου σου ου γλωσσα θαλασα ημαρ ηως ηελιος
...πτολις ορωωσι δ'ανθρωπων Οδυσηι γνωσεαι
.......αμμες αμμιν αμμε υμες υμμιν υμε
...........ναυταων πλοος νοος ηερι
.................λογοισιν ανερι

ημειων...............................................υμεων

φραζω επεφραδον πεφραδε πεφραδεειν πεφραδεμεν
.
.
ΣΤΡΟΜΒΟΙ ΟΡΕΣΤΕΙΑΣ
.
εγιναν η'δεν εγιναν οι φονοι
στη πολυχρυσοιο Μυκυνης;
η' στα περιχωρα της Ομονοιας,η' στο Συνταγμα,
η' στη Τριτη Σεπτεμβριου
εκεινος ο τυχοδιωχτης παλικαρας Αιγισθος
τον παραμονευτη της βασιλισσας Κλυταιμνηστρας
[η' Βασιλικης κατ'αλλην εκδοχην]σ'ερημο νησι
σ'αβατον ερημια εξορισε,κι εκεινη ,τετοιος τεχνιτης του ερωτα ηταν,
στα διχτυα του επιασε και κοιμονταν μοιχαλιδα στο κρεβατι του
επειτα οταν γυρισε νικητης και τροπαιουχος μεσα στην ερημη Λαρισσα
ο Αγαμεμνωνας
τον εσφαξε σαν αρνι η' σαν μοσχαρι
κι η κραυγη της δολοφονημενης Κασσανδρας κυλησε
σαν βροντη στο εσωτερικο του καθρεφτη της
κι εσπασε το ωραιο προσωπο σε χιλια κομματια
καθως την εσφαζε σ'ονειρο η' στο ξυπνιο ,η φονισσα,
κι αυτη με τη σειρα θα την εσφαζε το παιδι της
σαν ερχονταν ο καιρος
ειτε στο Αργος στις Μυκηνες
ειτε στη Λακωνια στις Αμυκλες
ειτε στην Πινδο ειτε στη Θεσσαλονικη
στην Ελλαδα ολη
οι σκοτωμοι
-να βοηθησει τον εραστη της η' να εκδικηθει
για την κορη της
στον Κυκλο των Νοστων εγιναν αυτα,
αυτη η Ιστορια,
ειναι και τα πολλα ανοσιουργηματα,που βαραινουν
τα τραπεζια στο θυεστειο δειπνο
κι η μοιχεια της Αεροπης κι η καταρα της Αφροδιτης
στην Κλυταιμνηστρα και στην Ελενη
κι η δολοφονια του Γρηγορη Λαμπρακη κι ο χαμος
του Γιωργου στην Αλβανια το 1940
-Ατρειδες,με δυνατο κοφτερο πελεκι του ανοιξε στα δυο
το κεφαλι
πλανευτηκε στη μοιχεια κι εκει ξαπλωμενη τη βρηκε
ο Λακωνας Ορεστης
την εσυρε απ'τα μαλλια δεν την λυπηθηκε
κι ας ηταν μανα του κι ας βυζαξε το γαλα της
την σκοτωσε

Τι μηχανευτηκε απ'ολα αυτα τα συμβαντα
για τους Αθηναιους ο Αισχυλος του Ευφοριωνος;
την ανοιξη του 458π.Χ,η' το χειμωνα του 44 καταφερε
να κερδισει το α' βραβειο με την Τριλογια Ορεστεια
κι ενα σατυρικο δραμα ακολουθησε,ο Πρωτεας,
[εμπνευσμενο απο στιχους της δ' ραψωδιας της Οδυσσειας]
ο Μενελαος απο το στομα του Πρωτεα στην Αιγυπτο
μαθαινει τον φονο του αδερφου του

κι ακουστηκε τρομερο το στασιμο των Χοηφορων

Πολλα μεν γα τρεφει δεινα δειματων αχη
ποντιαι τ'αγκαλαι κνωδαλων ανταιων βροτοισι
βλαστουσι και πεδαιχμιοι
λαμπαδες πεδαοροι
πτανα τε και πεδοβαμονα κ'ανεμοεντα
αν αιγιδων φρασαι κοτον
Αλλ'υπερτολμον ανδρος φρονημα τις λεγοι
και γυναικων φρεσιν
τλημονων παντολμους
ερωτας αταισι συννομους βροτων;
ξυζυγους δ'ομαυλιας
θηλυκρατης απερωτος ερως παρανικα
κνωδαλων τε και βροτων

συμφωνα φωνηεντα λεξεις
αριφνητα πληθη
ηχων

και μην εργω κουκ ετι μυθω
χθων σεσαλευται
.
.
ΣΧΟΛΙΟ ΠΑΝΩ Σ'ΕΝΑΝ ΟΜΗΡΙΚΟ ΣΤΙΧΟ
[Ομηρου Οδυσσεια-ραψωδια ζ'-στιχοι 224-231]
for different reasons Λεξεις
.
αυταρ ο εκ ποταμου χροα νιζετο διος Οδυσσευς
αλμην,η οι νωτα και ευρεας αμπεχεν ωμους,
εκ κεφαλης δ'εσμηχεν αλος χνοον ατρυγετοιο
αυταρ επει δη παντα λοεσσατο και λιπ'αλειψεν,
αμφι δε ειματα εσσαθ'
the image stands at a real historic event
Beuys chose this......μια γυναικα
..............................in Goethe
μια γυναικα ραβει τη παρτιτουρα σ'ενα coral του Bach
το σχημα της σκεψης-> ο ανθρωποςηχος λεξεων
ενα δραμα λεξεων
η Ναυσικα,του αφησε καθαρα ρουχα να ντυθει
ενας κυκνος βουτα το λαιμο του στα νερα
καδ δε καρητος ουλας ηκε κομας,υακινθινω ανθει
ομοιας
...........in Internity seconds remaining[the All World
...........Man's mirror/the Infinity
.
.
ΔΥΟ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ
[ΑΠΟ ΤΑ ΟΡΕΣΤΕΙΑΚΑ]
.
η αρχαια εικονα:ο κυκλος του ηλιου ψηλα,μεσημερι,
στο βαθος ημισφαιρικος λοφος,μπροστα επιπεδη πρασινη πεδιαδα,
ενα ξιφος ψηλου κυπαρισσιου στη μεση προς τα δεξια,
πλατυ ακρογυαλι θαλασας αριστερα,απο εκεινη τη πλευρα
λευκος γλαρος υπερυψωθηκε και συριζα στο κυπαρισσι
εβγαλε κραυγη,ολοι καταλαβαμε,αλλωστε περιμεναμε τα γεγονοτα,
σκαψαμε το παχυ χωμα και βρηκαμε το αγαλμα της γυναικας
διπλα της το αγαλμα του αντρα,αυτο σε τεσσερα κομματια,
η γυναικα ηταν ομορφη,τα μαλλια καλοχτενισμενα,με βοστρυχους
στο μετωπο,το ρουχο της επεφτε στο σωμα της και το καλυπτε
σε ευθειες αυστηρες γραμμες,ειχε ελαφρυ χαμογελο στα χειλη,
αυτο το προσεξαμε ιδιαιτερα,στο προτυπο της αρχαικης κουρης,
ενδιαφερθηκαμε και για τον αντρα,απο τα αποσπασματα του
συμπεραναμε πως στην εποχη του θα ηταν δυνατος,η κορμοστασια
του ρωμαλεα,ετσι εξηγηθητε η επιλογη της βασιλισσας,
ουτε ενα χρυσο κτερισμα δεν βρηκαμε,ενα περιδαιρειο απο πολυτιμους
λιθους,μια χρυση προσωπιδα,με δυο κενα στο μερος των ματιων,
κι ενα κενο στο στομα,ουτε μια επιγραφη σε μαλακη πετρα η¨
σε σκληρο μαρμαρο,κατι ν¨αναφερει γι¨αυτο το ζευγαρι,τα ονοματα τους ,
τις πραξεις τους,πως σκεφτονταν:
ποσα η αρχαιολογια να εικασει;η μυθολογια: και τι η Ιστορια να καταγραψει:
επειτα εμεις για χρονια σιωπησαμε,
και φρονιμα πραξαμε,φοβουμενοι κι αλλους σκοτωμους,
κι αλλους εμφυλιους,επειτα τα πραγματα απο τοτε αλλαξαν πολυ,
οι εχθροι εγιναν φιλοι και οι φιλοι εχθροι,κι εμεις
δεν ξερουμε με ποιον να παμε,γερνουμε απο δω κι απο κει
αναλογα το δυνατο,την εξουσια
τους πηραμε τους καθαρισαμε απο τα χωματα,
τον αντρα τον αποκαταστασημε στα μελη του,πλυναμε τα
αγαλματα τους και τα τοποθετησαμε στο μουσειο σε περιοπτη θεση
.
μια συχρονη εικονα:ολη τη ζεστη μερα τριγυρνουσαν οι τουριστες
αναμεσα στις συκιες στα πευκα και στις ελιες,φυσουσε κι ενας αδυνατος
ανεμος και σηκωνε λιγη σκονη,μεσα στο μουσειο κοιτουσαν τ¨αγαλματα
και διαβαζαν τους τουριστικους οδηγους,σε απολυτη σιωπη,
επειτα το απογευμα,μετα τη δυση του ηλιου ,στο αρχαιο θεατρο
στην ορχηστρα μεσα σε ενθουσιωδη χειροκροτηματα εκτυλιχθηκε
η ιστορια,η σκηνοθεσια του εργου νεωτεριστικη,υπεφυαλη,
οι ερμηνειες των ηθοποιων στυλιστικες ανευρες αψυχες,τα σκηνικα
υπερφιλοδοξα ,βαρυφορτωμενα με συμβολικους αρχαισμους,
μια αποτυχια η παρασταση,
τιποτα δεν θα την εσωζε,αν,προς το τελος, την ωρα που αρχιζε
η κορυφαια του χορου τον αργοσυρτο θρηνο της για την Κλυταιμνηστρα
δεν σηκωνε τα ματια της προς την εξεδρα και δεν εβλεπε πολυ καθαρα
τα αγαλματα των θεατων
.
.
ΜΕ ΠΟΣΟ ΗΛΙΟΤΡΟΠΙΟ ΑΙΜΑ ΒΑΝ ΓΚΟΓΚ ΘΑ ΞΕΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ
ΤΑ ΚΡΙΜΑΤΑ ΜΑΣ
.
Με ποσο ηλιοτροπιο αιμα Βαν Γκογκ
θα ξεπληρωσουμε τα κριματα μας;

μεσα σε μια απ'τις παραγκες του κοσμου
τον φιλοξενησαν γυρω απ'το ξυλινο τραπεζι
κατω απ'το φως μιας λαμπας πετρελαιου
η Ελενη ο Κωστας η  Φωτεινη η Ευφροσυνη
ο Γιωργος η μικρη Βασιλικη 7 χρονων
εφαγε απ'τις πατατες που ολη τη μερα μαζευουν
σκυμενοι τη ζωη τους
κι επειτα στο Μποριναζ στα ορυχεια
σκιες αχθος αρουρης
εγω εσυ εμεις
αχρηστοι ανθρωποι

Τους σταματησε εκει και ειδανε την εικονα τους

επειτα με λειψο αυτι   αφουγκραστηκε
στην εναστρη νυχτα και
τους καρφιτσωσε αστερισμους σ'ελικοειδη κινηση
εναν-εναν στην ακριβη θεση του
χειμωνα ανοιξη
θερος φθινοπωρο

σε κηπο ηλιοτροπιων εβλεπε το δωματιο στην Αρλ
στο τραπεζι με το κιτρινο τραπεζομαντηλο
το φρεσκο γραμμα του Τεο,
ο Βιντσεντ αιωρειται  στην αιωνιοτητα 3 μμ
27 Ιουλιου η  ακριβης ημερομηνια

μια μερα στην Αρλ:κιτρινοι χαμηλοι λοφοι,
πουλια στον αερα,φυσαει ελαφρα απο τα δυτικα,
τα κυπαρισσια λυγιζουν,
τοτε ταισε τη μερα πηλινο χρωμα
και χορτασε

Κατα τον Πωλ Γκασε η σημερινη μας ενδεια
να οφειλεται στα ηλιοτροπια του

Πως αποφασισα να γραψω για τον φιλο μου Βικεντιο,
μηπως ν'αναφερω εμμεσως τον ευγενη Κωστα Καρυωτακη
η' τον μαστορα αρχιτεκτονα Αρη Κωνσταντινιδη
η' εκεινον τον ευπατριδη πολιτη  Νικο Πουλαντζα
ωρα γης.αιωνιοτητα-
.
.
ΟΥΤΙΣ ΟΥΔΕΙΣ ΟΔΥΣΣΕΥΣ
.
τωρα καθεται σε παραλια
παρα θιν αλος
στα βραχια κι αριστερα η αμμος
καπου εκατο μετρα περιπου
ο ηλιος ψηλα γυρναει
και τον θερμαινει
κι ενας γλαρος λευκος επιμενει στα νερα
εκει σιμα δεκα οργυες πιο μεσα στη θαλασσα
κατεβαινει ανεβαινει
φευγει επιστρεφει
κι εκεινος συλλογιζεται σαν πολλα χρονια ταζιδευτης
και τωρα εφτασε στη πατριδα ναυαγος
κανενας απ'τους συντροφους δεν γλυτωσε
δεν βλεπει να ξεβρασθηκε μαζι του σ'αυτη
τη παραλια,
ητανε καλα παιδια λιγομιλητα ζορικα
οπως πρεπει να'ναι οι αντρες
ενα ενα τα ονοματα τους  τα προφερε στον αερα
ο Νικος ο Τακης ο Μιχαλης ο Γιωργος ο Μανωλης,
ο Κωστας,
ολα τα ειπε δεν ξεχασε κανεναν
και τελευταιον μνημονευσε τον Ελπηνορα,

τον αφησαν στο νησι αταφο,δεν καταλαβαν πως δεν ανεβηκε
στο κοιλο καραβι,
παντα ετσι ηταν,δεν δειχνονταν,εμενε πισω,
δεν επιανε χωρο.
καλος κωπηλατης εργατικος ,αυτο ηξερε καλα αυτο τον ενοιαζε
να κανει καλα,
τον βρηκε στον Αδη οταν πηγε να βρει τον Τειρεσια να του πει
για τον γυρισμο τους στη πατριδα,
εκει ηταν σκια,
τους ειχε δει να φευγουν απ'το λιμανι,μεθυσμενος  οπως ηταν
δεν προσεξε,επεσε απ'τη ταρατσα της Κιρκης και τσακιστηκε κατω
πανω στα βραχια,
τον βρηκε λυπημενο και του'πε φτερωτα λογια να τον εγκαρδιωσει:

-κι ο ποιητης ο Ομηρος θα γραψει για σενα
και οι Ελληνες Γιωργος Σεφερης και Τακης Σινοπουλος
κι ακομη ο Αμερικανος Εζρα Παουντ-

''καθε συντροφος'',σκεφθηκε,''ενα κουπι ορθιο το μετρο του''

σε καποια ακρογυαλια της πατριδας

κι ο γλαρος,ειδε,δεν ξαναφανηκε,
αλλος γλαρος ηρθε στη θεση του,κι επειτα αλλος γλαρος,
σαν εφυγε κι αυτος ηρθε αλλος γλαρος,
ηρθανε κι εφυγαν
τοσοι γλαροι οσοι οι κοκκοι της αμμου,
αριστερα

να διηγηθει τη ζωη του,τις πραξεις του,τις επιθυμιες του,
-ποιος ,αληθεια,θα τις ακουσει και που θα του χρειασθουν;-
ισως αχρηστα συμβαντα,ασημαντα,χωρις συνεπειες
σε τιποτα,
Ποια ειναι η Σμυρνη,Ποιος ο Μυστρας
Ποια η Θεσσαλονικη,Ποια η Αθηνα,
Ποια η Ελλαδα;
ΟΥΤΙΣ ΟΥΔΕΙΣ ΟΔΥΣΣΕΥΣ
.
.
A BOOGIE WOOGIE ΛΕΞΕΩΝ ΚΙ ΕΝΑΣ ΕΠΙΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΠΗΝΩΡΑ
.
Sometimes I Feel Like A Motherless Child A Long Way From Home
I Walk Down And Outside
I Think Of I Am Alone
A  Deux Voix Φωνες τα Φωνηεντα
Shake τον ανεμο σε φυλλα λεξεις πρασινα
Real Or Not Real
Look !
Look At The Apple's Blossoms,The Time,Ο Χρονος
When I Was Twenty - One And You Were Sweet Sixteen
In My Beloved Sea στη θαλασσα
μια μερα τον Ιουλιο BOOGIE WOOGIE Φως
In Light Rythms
In A Little While It Rains βρεχει In South
βρεχει σ'ενα  ακρογυαλι,Οδυσσεα,
ειδοποιησε τον Ελπηνωρα στην ραψωδια λ' μεσα
στη ραψωδια μ' μεσα στους στιχους 9-15 ο Ελπηνωρας
στην Οδυσσεια

νῆα μὲν ἔνθ᾿ ἐλθόντες ἐκέλσαμεν ἐν ψαμάθοισιν
το καραβι μολις φτασαμε το τραβηξαμε στην αμμουδια

10 οἰσέμεναι νεκρόν, Ἐλπήνορα τεθνηῶτα.
τοτε  κουβαλησαμε τ'αψυχο κορμι του Ελπηνωρα

φιτροὺς δ᾿ αἶψα ταμόντες, ὅθ᾿ ἀκροτάτη πρόεχ᾿ ἀκτή,
και αφου δεντρα κοψαμε απ'την ακρη της ακτης

θάπτομεν ἀχνύμενοι θαλερὸν κατὰ δάκρυ χέοντες.
τον καψαμε πολυ λυπημενοι χυνοντας δακρυα

αὐτὰρ ἐπεὶ νεκρός τ᾿ ἐκάη καὶ τεύχεα νεκροῦ,
μαζι με το σωμα του νεκρου καηκαν και τ'αρματα του

τύμβον χεύαντες καὶ ἐπὶ στήλην ἐρύσαντες
κι ανασηκωσαμε το χωμα σε μνημα και πανω στησαμε στηλη

15 πήξαμεν ἀκροτάτῳ τύμβῳ ἐυῆρες ἐρετμόν.
και στη κορφη του μνηματος στεριωσαμε το κουπι του
.
.
MONEYING MAN
.
MoneYing Man Exchanging World
to angainst No-World with Usura
and Credit Real Politic DemoCraticous
Money One Onely Ing
ing ing  ing Paying DownLoadIng
....The world will be a very much poorer world?
Treatise On Money On Man On Woman On Child
On Life On Time On Thought Of On World On All
ON ΟΝΤΩΝ
ON ΜΗ ΟΝΤΩΝ
Adam Smith  The Rich ness of Nations ons ones
 Karl Marx Capital Capital Hymns
David Ricardo Politicous Oeconomicous Company
James Mil Milton Friedman
Interest Rest InteResting  Testing
fiscal Policy and EconomicsIdeas
Comparative Advantage
π.χ
ο Α εργατης σε 2 ωρες τελειωνει τη Χ εργασια
και σε 3 ωρες την Ψ εργασια
ενω ο Β εργατης σε 3 ωρες τελειωνει την Χ εργασια
και σε 4 ωρες  την Ψ εργασια
.Πως συμφερει να γινουν οι εργασιες;
Αξια Man Υπεραξια Man-World
John Maynard Keynes
macro Eco Nomics comics
fiscal/monetary
recessions/depressions
money logismous
....What About -the decay of the whole civilised life of Europe.
....hyperinflation of NoThing For All EveryWhere
....The Effect of Demand On Interest On Money
....On Employment Rag Time All Racing Trade
....A Monetary Histoty of World HISTORY
....USURA USURA USE USEing MAN
....MANing M[One]Ying
.
.
.
και τοσοι αλλοι πολλοι εγω εσυ στην ιστορια κατοικοι,
εμεις οι κληρονομοι της αιωνιοτητας
.
Ομηρου Οδυσσεια ,ραψωδια ι',στιχοι  16- 28
μεταφραση-χ.ν.κουβελης
.
νῦν δ' ὄνομα πρῶτον μυθήσομαι, ὄφρα καὶ ὑμεῖς
εἴδετ', ἐγὼ δ' ἂν ἔπειτα φυγὼν ὕπο νηλεὲς ἦμαρ
ὑμῖν ξεῖνος ἔω καὶ ἀπόπροθι δώματα ναίων.
εἴμ' Ὀδυσεὺς Λαερτιάδης, ὃς πᾶσι δόλοισιν
ἀνθρώποισι μέλω, καί μευ κλέος οὐρανὸν ἵκει. 20
ναιετάω δ' Ἰθάκην εὐδείελον· ἐν δ' ὄρος αὐτῇ,
Νήριτον εἰνοσίφυλλον, ἀριπρεπές· ἀμφὶ δὲ νῆσοι
πολλαὶ ναιετάουσι μάλα σχεδὸν ἀλλήλῃσι,
Δουλίχιόν τε Σάμη τε καὶ ὑλήεσσα Ζάκυνθος.
αὐτὴ δὲ χθαμαλὴ πανυπερτάτη εἰν ἁλὶ κεῖται
πρὸς ζόφον, αἱ δέ τ' ἄνευθε πρὸς ἠῶ τ' ἠέλιόν τε,
τρηχεῖ', ἀλλ' ἀγαθὴ κουροτρόφος· οὔ τι ἐγώ γε
ἧς γαίης δύναμαι γλυκερώτερον ἄλλο ἰδέσθαι.
.
τωρα τ' ονομα μου πρωτα-πρωτα να πω ,ωστε και σεις
να το γνωριστε,εγω δε αν ξεφυγω απ'την σκληρη μοιρα
θα μεινω φιλος σας αν και σε μακρυνη απο'δω χωρα ζω
ειμ' ο Οδυσσεας ο γιος του Λαερτη,π'ολους τους ανθρωπους
απασχολουν οι δολοι μου κι η φημη μου ως τον ουρανο φτανει
κατοικω στην Ιθακη που καλα φαινεται,κι ειν'ενα βουνο σ'αυτη.
το Νηριτο που τρεμουν τα φυλλωματα,οξυτατο,και γυρω-γυρω
νησια πολλα πολυ κοντα ειναι το'να με τ'αλλο
το Δουλιχι κι η Σαμη και η δασωμενη Ζακυνθος
αυτη'ναι  χαμηλη και ψηλοτερα στη θαλασσα ειναι
προς τη δυση,τ'αλλα δε νησια ξεχωριστα προς την ανατολη
και τον ηλιον,τραχεια,αλλα καλη ν'αναντρεφει παλλικαρια
απ'αυτη τη γη δεν μπορω να ξερω αλλη γλυκυτερη
.
Εγω'μαι ο Κωστας ο Γιωργος ο Νικος ο Αντρεας η Ελενη η Φωτεινη
και τοσα αλλα ονοματα ανθρωπων,που να στα λεω τωρα,σ'ολες
τις πτυχες της ιστοριας της πατριδας μου,σ'ενα τοπο ξεχερσωνα
τη γη,φυτευα στο χωμα δεντρα,κυκλωνα με φραχτη περιβολια,
και σ'αλλο τοπο και σ'αλλη εποχη τραβουσα τη βαρκα
στ'αμμουδερο ακρογυαλι να τη καθαρισω,κι αλλου εφευγα
προσφυγας κυνηγημενος σα σκυλι απο πολεις που καιγονταν
κι ειμασταν μαζι με γυναικες που ουρλιαζαν και θρηνουσαν και
γερους ανημπορους κι αντρες μαυρους  καπνισμενους απ'την ανταρα
και παιδια πολλα παιδια που εκλαιγαν,κι αδερφια,αλλοτε,ητανε που
δεν ανταμωσαν ποτε,η εχθριτα τα ξεχωριζε,τα διαλυσε κι ητανε και
φορες σε σαλα φωτισμενη ανταμωσαμε να γλεντησουμε,ειτε στους
γαμους της αδερφης μας ,του αδερφου μας ,η' στα βαφτισια του
παιδιου μας ,κι αλλοτε ακολουθησαμε ανοητοι και μωροι,σαν προβατα
αχρειους  δολιους δημαγωγους και μας αναποδογυρισαν τη ζωη,
μιλουσαμε με ψεματα κι ακουγαμε πολλα πολλα ψεματα,σαν
αληθεια,πως δεν χαθηκαμε για παντα ,ποιος ξερει τι μας γλυτωσε
και δεν ξεκληριστηκαμε τοτε,κι ητανε εποχη που σε δεντρα πανω
ακουσαμε πουλια αηδονια να κελαηδουν γλυκα κι ειδαμε νυχτα
το φεγγαρι πανσελληνο να τρεχει στα νερα απαλα γαληνια,να
σπαει σε φωτα να σκορπαει σε λαμψεις,χιλιες,στη θαλασσα
και σε πολυ νεωτερη ιστορια ανεβηκα και κατεβηκα τις ηλεκτρικες
σκαλες στην Ομονοια,και με τα λεωφορεια φορτωμενοι
σκορπιστηκαμε στις συνοικιες,αναστησαμε τη ζωη μας,καποτε
στην Αθηνας χαμηλα νοτια στο Μοναστηρακι στριψαμε αριστερα
στην Ερμου,στο Συνταγμα φτασαμε,πολυβοη ιστορια στη Σταδιου,
υπαρκτο ποταμι ανθρωπων στη Πανεπιστημιου,μπροστα απ'το Ρεξ
ανηφοριζει κατηφοριζει,ο Κωστας ο Γιωργος  ο Νικος ο Αντρεας
η Ελενη η Φωτεινη και τοσοι αλλοι πολλοι εγω εσυ στην ιστορια κατοικοι,
εμεις οι κληρονομοι της αιωνιοτητας
.
.
ΟΜΗΡΟΣ ΔΕ

παχια η σεληνη αποψε
μια μια τις λεξεις απλωνει
σε κλαδια οριζοντια δεντρων
να στεγνωσουν απο τον ιδρωτα ανθρωπων
και το κυμα ακουμπα τη πνοη της νυχτας
κοματτι αμμου Ιωνιας ξεπλενεται στη θαλασσα
ο ηχος των βραχων ενωνεται με τη κραυγη του Αιαντα
επειτα η σιωπη
και ξανα αναταραχη του αερα
η λαμψη στις κορφες των πευκων
και τα ακρωτηρια που δεσαμε τις βαρκες
πριν το ταξιδι η' και μετα το ταξιδι
ιδεα ο ανθρωπος και πλαθεται σαν πηλος
στα χερια παιδιου
ο χρονος
.
.
ΑΜΕΤΡΟ ΚΑΛΛΟΣ ΥΠΕΡ

a full moon is rising from yellow
και μιλησε everything is you
η θαλασσα γαλαζιοι κηποι
and then went down to
η θαλασσα ειναι οι γαλαζιοι κηποι
and an apple in
a side of airy waters
και τα γεωμετρικα μοτιβα
σ' αρχαιο ελληνικο θεατρο
ενα πληθος γλαρων
να μετρησουμε τα κοκκινα τριανταφυλλα
ρα η γυναικα , η γλυκοφωνησα τωρα ηχει τις ωρες
ελαχιστο βλεμα
η εικονα των λοφων στο ξυλο αντηχει
αηχος συλλεκτης φυλλων
ο ποιητης υπολογισε το απειρο.
κέκλυτέ μευ μύθων
ἀμφὶ δέ μιν λύκοι ἦσαν ὀρέστεροι ἠδὲ λέοντες,
 να γνωρισουμε εναν ανθρωπο πως μας βλεπει
Καθισαμε
ειπαμε πολλα
να μην σκεφτονται ολοι με τον ιδιο τροπο
αλφαβητικα γαρυφαλλα
ὣς ἄρ᾽ ἐφώνησεν
λίγ᾽ ἄειδεν
ακουστηκε λογος
Let's discover a system among us
unknown words
τα ορυχεια των ανθρωπων
a lot of people
οι λεξεις ελληνικες
τα ορυχεια των λεξεων
αμφιβληστροειδης διαφανεια αερα
νερα from blue gardens
αμετρο καλλος
Υπερ
.
.
.

.
.
GREEK POETRY
-GREEK HYMNS TO MANKIND-
ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΥΜΝΟΙ ΣΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ
-THE GREEK CANTOS TO MANKIND-
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.

GREEK HYMNS TO MANKIND-ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΥΜΝΟΙ ΣΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ-THE GREEK CANTOS TO MANKIND-poetry-ποιηση-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

GREEK HYMNS TO MANKIND
ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΥΜΝΟΙ ΣΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ
THE GREEK CANTOS TO MANKIND
poetry-ποιηση-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Herr ,I have not money,I am a poor man
Herr,I have the Λογος
the Greeks:
Αριστοτελη:What about Politics;
Πλατων:What about Πολιτεια ;
Ευκλειδη:What about Axioms ;
Herr,I have the Γλωσσα
.
.
1+0 = o........The man
2-1 =1..........is in
a+1=2..........use
a=0..............as an
1+2=1..........Idea
2-1=1+0.......for
...................money
...................culture
.
.
He is.............''My answer
a...................is not a
pencil.............right
in your...........answer
hand..............But
Then..............a
write:.............laugh
.....................upon
.....................response
.....................Your
.....................own
.....................response
.
.
My.................my
word..............word is
is...................against
a....................your
light...............word
in a................Don't
cave...............fear it
.....................An
.....................word
.....................is not
.....................All
.
.
[on man noone [with words worlds [
Οναρ εστι Time [the light goes in sea
cloths [so why che between [don't tend and
hand does [search ΠΟΛΙΤΕΙΑ Demos cratos [My
words are for truth
ΕΙΝΑΙ
.
.
man hear
history is not HISTORY
WITH USURA
a man is ισοδυναμον 40 Pounds money αξια
per day working
Να ενα money Interest ,then world-war [πολεμος],
Ezra , CULTURE
CONTRA NATURAM
Αριστοτελη
.
.
and the word.........a void of nothing
now,
ο Οδυσσεας says '' ανεφαινετο πατρις [land] αρουρα
οι δ' επεεσσι προς αλληλους αγορευον
χρυσον [cold] τε και αργυρον oikad'agesthai
a payment:no truth no δικαιον /my eyes are for
the LIBERTY ALL .Hear it
.
.
Herr , I never forgot the Αδικια
hear
ενα πετρινο κεφαλι
ισορροπει τους αριθμους του χρονου
και τοτε οι πλειστοι των Αχαιων
προσφυγες ρακενδυτοι τριγυριζαν
στα εμπορεια των Ραδιουργων Κερδοσκοπων
auf die Bildes θαλασσα seien
συννεφα γαλαζια
Sehe der χορος des δελφινιων
Αυτος κοιμαται κι η καρδια του αγρυπνα
στην επιθυμια των πουλιων στα δεντρα
Εγω ,ο Αριστοτελης ,ο Ezra Pound,
o Nietzsche,ο Διονυσιος Σολωμος,ο Wittgenstein,
o Πλατων,ο Kant ,o Richard Feynman,Εσυ
ο ανθρωπος δεν ειναι η κουφια ρητορικη
κρεμασμενη αποξηραμενο δερμα ζωου
σε υπερφιαλες σελιδες κυνισμου
Ειναι a human syllogism which
speaks in the light of its experience
οι λεξεις μου σε μια εκλαμπρη μετεωρη
σταση , και τα βουνα στο βαθος
πρασινα ημισφαιρια και κωνοι , ως η Βιτσι
φουσκωμενη γαλα , στη πατριδα μου
η σκηνη με το φεγγαρι , ενα κυκλο
τα δε σχηματα των καραβιων διαγωνια
ξεφευγουν
κι ενα αλλοφρων πληθος,με λαβαρα με σημαιες
και κονταρια με κεφαλια εχθρων
χειρονομει , να η Ιστορια που γραφτηκε
τοσους αιωνες
die Bilder der Seelen der Ανθρωπων
μια Αναγκη του Δικαιου
Herr , hear
I am in a field of opposites Ideas ,a person
that socialises everything,
no a slave-one
.
.
A silent touch on sea
and the seeing is a project mirror
my voice wants know
what
Tell All the People
''in rust '' the face
now now now
tell all the people
now a Doxology of the Conflict
What connects Greeks with you is THE LOGOS
I don't waste my time
My door is open ,
no yes , I Am I and You Are You
Hear ,Listen τη Γλωσσα μου
το πορτρετο ενος ανθρωπου φιλοτεχνειται απο
τα επεισοδια της Ιστοριας του
δεν συνεργαζομαι σε περιοδικα ,δεν γραφω
μυθιστορηματα
δεν συνδεομαι με Γραμματεις και Φαρισσαιους
δεν χρησιμοποιω ψευδωνυμο για να σου μιλησω
ξερω την Οικονομια του Λογου
την Οικονομια του Χρηματος δεν την ξερω
μου φτανει η επικη θαλασσα που φτανει
στον κηπο μου
και κατι ακομη :Δεν εμπορευτικα κανεναν
ανθρωπο ,
αυριο ,αν ,λεω αν , σου λειψει η Ελευθερια
Εγω ειμαι εδω
Αυτη ειναι η Ιστορια μου ,κι αυτο σου εδειξα
απ'την αρχη , δεν σε ξεγελασα
''ξειν,επει ουκ αχαριστα μεθ'ημιν ταυτ'αγορευεις
αλλ'εθελεις αρετην σην φαινεμεν''
[Ομηρου Οδυσσεια ,ραψωδια η'. στιχοι 236-237]
.
.
PRAXE
TIN AMFIKTIONIA
[ΠΡΑΞΕ
ΤΗΝ
ΑΜΦΙΚΤΥΟΝΙΑ
.
ΑΜΦΙΚΤΥΟΝΙΑ
των
Θεσσαλων των Θηβαιων των Δωριεων
των Ιωνων των Περραιβων
των Μαγνησιων των Λοκρων
των Οιταιων των Αχαιων
των Φωκαιων των Δολοπων
των Μαλιεων
των Αιτωλων των Ακαρνανων
των Αρκαδων των Ηλειων
των Τριφυλιων των Δρυοπων
των Μακεδονων
.
.
Αναστελλομεν τα Αρθρα του Συνταγματος
.
Παρακαλω
.
Αρθρο Εβδομο της Πτησης των Πουλιων
Αρθρο Ογδοο των Φωνηεντων της Θαλασσας
Αρθρο Ενατο των Κυκλων των Δεντρων
Αρθρο Δεκατο των Εξοδων του Αερα
.......................στο Πρασινο των Φυλλων
.
.
.
Φωτογραφιες
[Ονοματα απο κατω]
.
.
Τους Καταζητει ο Ελληνικος Λαος
.
.
Εξ Ισορροπου Φωτος
περιττο και
απεριττο ιδιωματικων φωτοσκιασεων
σε κοιλα κατοπτρα
λεξεις εναρμονιες σε φυλλα ελιας
κυβιστικο τοπιο
ερριξε αγκυρα αριστερα των λεξεων
απο εδω η λευκοτητα ενδυμα
των κυκνων
το Φως με παραλληλες Ευθειες
στοχευσε τον Λογο
κυρτη ωραιοτητα
πουληθηκε στην Αγορα
αποσπασματα ρηματων σε γυρι Αριθμων
στη σκηνη εμφανιστηκε καβαλαρης ο ηρωας
στοιβαγμενοι σε βαρκες οι θεατες ζητω-
κραυγαζαν
η πρωινη θαλασσα στιχουργει
ρυθμιζοντας τις ροτες των ψαριων
η Πολιτεια συλλαβιζει τη Δημοκρατεια
και
μια λεξη αβεβαιη η Ιστορια
.
.
POLITIC / MECANIQUE
FanFaRe
Canto of No-Thing
I Am
from Money -World
Les Temps Modernes
of No-One
Fragment Man /Cheap Life
BackDoor Man
Out Doors
Don't Hear
Frozen Words
And Coin Doing
Light Shooting, THE MAN
.
.
i am a man from blue gardens... a full moon is rising from yellow- green hill
a hand writes circles , ...an apple is no- sphere , an open window is not a picture
- like landscape ,................................................................... give a truth like a
theorem .................................like a fish , like a person in capitalistic working ,
like a child out home ,...................... don ' t block yours words into ανοησιες
- let 's start numbering [… minus one , zero . Plus one , … ] and find in the end
of proccessing work yours political rights... and the metaphysical ideas [ about me you
ours ] don ' t follow fake situations... στην ακρη της θαλασσας το φως εριχνε τα
ψαρια στα διχτυα του then Ullysses neared και μιλησε στους ανιδεους ψαραδες [ everything is you]
και μαθε πως η θαλασσα ειναι οι γαλαζιοι κηποι
.
.
a tree of thoughts is your senses
..a screen full same persons
without an word about the silence....................... straight lines
of the labyrinth
..........................................................................what version are you
..................................want to create
it sems to be
clear water ...............................................a look to transform
............................it is not
..obvious what motivates routine
...................a politic needs to fit
a visible real thing
.
.
......................a machine reflects machine
.....................size of art is size of man
.....................to test if one equals zero
.
.
....................this action is praxis
.....................equivalent of some
.
........................................techniques
.
.
.and construct a corresponding society
where the truth is real
.....................................function '' person
.....................................................................to
..........................................................person''
.
.there are sequences converging nowhere.... then.... we are
discussion ' s persons
.
.
a bird into words flights... and the moon is climbing on the motor of
the kid................... in blue
shirts.................................. the sea is a minimalist icon from a fish
......................language is rhetoric
.about many logos......................................... among answers
......................................is fake
................................................to transform an ideologie
................................................into massive uncorrect proofs
.
........near the nothing is everything
...............................a language is a house of ideas
.......for men
.....................and for various systems towards you
against............................................ learn and speak outward
noone voice off
................................nowhere silence
..................................nobody noone
.
.
.
.
..................................................................look into your words
..................................................................near the syllabes
..................................................................there is
.............................searching ......find a
person without falsh responses
............................................................between actions
.........................................................................................into truth
blue color.............. says
.......................................Dikkeosyni

.
.
Herr
there are not true propositions about
this politic
my childhood had birds in words
don't be confusing Immanuel Kant
if all objects are thinking of packets
back to ideas of Aristotle
και ο
Schopenhauer redirects History
an aristocratic pupil του Θουκυδιδη
how
all literature is an enormous language-game
when he began to study to Gottlob Frege
and logic
'' there is not a white horse in this room''
but neither a red elephant in my hat
neither a green frog in tomatoo's color
now back to the ideas of Aristotle
to prove or to disprove it
παν κινουμενον μεταβλητον εstι
Herr
.
.
[ 1 ]
ΟΡΙΖΟΝΤΙΑ:...-2. Πολιτευμα,που η εξουσια πηγαζει απο τον λαο,
-5. εδρα της σκεψης-6.εξελιξη της πρωτογονης αγροτικης κοι-
νοτητας ,-...
ΚΑΘΕΤΑ:...-7.η ακριβης μετρηση μιας διαδικασιας απο το πα-
ρελθον στο μελλον,-11.το κυριο μερος της πολης,-
.
[ 2 ]
ΟΡΙΖΟΝΤΙΑ:...-5.Αρχαιος Ελληνας Φιλοσοφος ,-...
ΚΑΘΕΤΑ:...-5.εργο του Πλατωνα Περι Δικαιου-8.γραπτος
κανονας δικαιου,...-12.η ιδεα οτι ολοι οι ανθρωποι εχουν ισα
πολιτικα,οικονομικα,κοινωνικα και αστικα δικαιωματα ,-...
.
[ 3 ].
ΟΡΙΖΟΝΤΙΑ:...-4.- , η ικανοτητα του ανθρωπου να επικοινωνει
με τη γλωσσα,...-6.το πολιτικο κοινωνικο συστημα διαχειρισης
της κρατικης οντοτητας-...
ΚΑΘΕΤΑ:...-3.επιστημη ,που μελετα το ανθρωπινο παρελθον
...-12.ασχολειται με την μελετη των μυθων,-...
.
.
α,β,γ,δ,ε,ζ,η,θ,ι,κ,λ,μ,ν,ξ,ο,π,ρ,σ,τ,υ,φ,χ,ψ,ω,ς
Α,Β,Γ,Δ,Ε,Ζ,Η,Θ,Ι,Κ,Λ,Μ,Ν,Ξ,Ο,Π,Ρ,Σ,Τ.Υ.Φ.Χ.Ψ.Ω
.
Με αυτα τα Ελληνικα Γραμματα γραφτηκε
και ακουστηκε:
.
ΜΗΝΙΝ ΑΕΙΔΕ ,ΘΕΑ ,ΠΗΛΗΙΑΔΕΩ ΑΧΙΛΗΟΣ
ΟΥΛΟΜΕΝΗΝ, Η' ΜΥΡΙ' ΑΧΑΙΟΙΣ ΑΛΓΕ' ΕΘΗΚΕ,
ΠΟΛΛΑΣ Δ' ΙΦΘΙΜΟΥΣ ΨΥΧΑΣ ΑΙΔΙ ΠΡΟΙΑΨΕΝ
ΗΡΩΩΝ, ΑΥΤΟΥΣ ΔΕ ΕΛΩΡΙΑ ΤΕΥΧΕ ΚΥΝΕΣΣΙΝ
ΟΙΩΝΟΙΣΙ ΤΕ ΠΑΣΙ. ΔΙΟΣ Δ' ΕΤΕΛΕΙΕΤΟ ΒΟΥΛΗ
ΕΞ ΟΥ ΔΗ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΔΙΑΣΤΗΤΗΝ ΕΡΙΣΑΝΤΕ
ΑΤΡΕΙΔΗΣ ΤΕ ΑΝΑΞ ΑΝΔΡΩΝ ΚΑΙ ΔΙΟΣ ΑΧΙΛΛΕΥΣ.
[ΙΛΙΑΔΑ ]
.
ΑΝΔΡΑ ΜΟΙ ΕΝΝΕΠΕ,ΜΟΥΣΑ,ΠΟΛΥΤΡΟΠΟΝ,ΟΣ ΜΑΛΑ ΠΟΛΛΑ
ΠΛΑΓΧΘΗ, ΕΠΕΙ ΤΡΟΙΗΣ ΙΕΡΟΝ ΠΤΟΛΙΕΘΡΟΝ ΕΠΕΡΣΕ .
ΠΟΛΛΩΝ Δ' ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΙΔΕΝ ΑΣΤΕΑ ΚΑΙ ΝΟΟΝ ΕΓΝΩ,
ΠΟΛΛΑ Δ ' Ο' Γ' ΕΝ ΠΟΝΤΩ ΠΑΘΕΝ ΑΛΓΕΑ ΟΝ ΚΑΤΑ ΘΥΜΟΝ,
ΑΡΝΥΜΕΝΟΣ ΗΝ ΤΕ ΨΥΧΗΝ ΚΑΙ ΝΟΣΤΟΝ ΕΤΑΙΡΩΝ.
[ ΟΔΥΣΣΕΙΑ ]
.
.
.
Ποιος κυβερνα αυτη τη χωρα ;
.
.
η μερα κυλουσε ανεβαζοντας το γαλα
στις συκιες,γαλαζια σμικρυνση τοπιου εσπασε
σε κομματια
μεσα στον διαφανο αερα το σωμα της Πολιτειας
ανυπαρχτο,
να δουμε την Ιστορια σαν Ιδεολογια
Καποτε μια φορα ενα κενο
[στα χρονια του αυτοκρατορα Τιβεριου ο λογιος
Θρασυλλος χωρισε τα εργα του Πλατωνα σε
εννεα τετραλογιες]
Ευθυφρων η περι του οσιου
Απολογια Σωκρατους,ηθικος
Κριτων η' περι του πρακτεου,ηθικος
Φαιδων η' περι ψυχης,ηθικος
[Εστιν αρα τουτο,λογω λεγειν τα οντα τε και μη;]
να συλλογιζομαι γιατι [σβηνονται οι ανθρωποι]
πως σκεφτονται τα πουλια [στο βλεμμα μας ]
εχουμε το Φως κρυμμενο στις σκιες μας
στιγμη μιας ερημιας [ξεχυλιζει απ'τις γυμνες
πατουσες σου ]
Νυν των Λαων η Απατη
[εκ του [Γιγνεσθαι ]/ δια [Ερωτος]/προς το [Ειναι ]]
να μαθουμαι για τον Πλωτινο [204-269 μ.Χ]
[Κρατυλος η' περι ορθοτητος ονοματων,λογικος
Θεαιτητος η' περι επιστημης,πειραστικος
Σοφιστης η' περι οντος,λογικος
Πολιτικος η' περι της βασιλειας,λογικος]
[Το δε του ψευδους μοριον ου ψευδος;]
να διαβασεις πανω στις πετρες
πως περασαν με τη σειρα σαν σκιες
[οι αλλοι καρφωσαν τον Προμηθεα,
με προγκες σκοταδια ]
μαθε:Τιμοκρατια[Αρχη Ενος]
Ολιγαρχια[Αρχη Ολιγων]
Δημοκρατια [Αρχη Πολλων,με Ελευθερια και Ισοτητα]
Τυραννια[ Χειριστη Αρχη]
[Παρμενιδης η' περι ιδεων,λογικος
Φιληβος η' περι ηδονης,ηθικος
Συμποσιον η' περι αγαθου,ηθικος
Φαιδρος,η' περι ερωτος,ηθικοςε]
[η' ου και αυται εν τι ειδος των οντων εισιν,αι πραξεις;]
κι αν σε δωροδοκησουν το σκεφτηκες;
μια Σκεψη να αντεχει
[και τι σημαινει ν'ακουσες καποτε
τη φωνη σου ]
ιτω δια νυκτος αοιδη,
η Προκνη ακουστηκε
[το πρωτο ταξιδι του Πλατωνα στην Ιταλια
εγινε το 389 π.Χ,τον συνοδευαν ο Σπευσιππος
και ο Ξενοκρατης,στον Ταραντα γνωρισε τον
μαθηματικο Αρχυτα,εκεινος του ειπε για τα Ορφικα
και τα Πυθαγορεια]
Αλκιβιαδης η' περι ανθρωπου φυσεως,μαιευτικος
Αλκιβιαδης δευτερος η' περι προσευχης,μαιευτικος
Ιππαρχος η' φιλοκερδης,ηθικος
Ερασται η' περι φιλοσοφιας,ηθικος
[ειπερ και το λεγειν πραξις τις ην περι τα πραγματα;]
Κοιταξα
και μεσα στο πληθος ξεχωρισες ,κι εγραψες
Εναντια στο Κιτς......................φωναξε
απο που ερχονται [τα πουλια τα δεντρα
η διαυγεια των νερων ]
Ειδε ,ανθρωπους
αν και δεν υπαρχουν κινουνται [ σε ευθειες
λαβυρινθου τραινα πηλινων αγαλματων ]
μαθε πως επιστρεφοντας απο την Ιταλια,στην εχθρικη
Αιγινα αιχμαλωτισθηκε και σαν δουλο τον εξαγορασε
ο Κυρηναιος Αννικερις αντι τριαντα μνων,
στην Αθηνα οι φιλοι του μαζεψαν το ποσο να τον
απελευθερωσουν,εκεινος τους τα χαρισε και μ'αυτα
τα χρηματα αγορασθηκε ενα κτημα στον Κολωνο,
εκει το 387 π.χ ιδρυθηκε η Ακαδημια
[Θεαγης η' περι φιλοσοφιας,μαιευτικος
Χαρμιδης η' περι σωφροσυνης,πειραστικος
Λαχης η' περι ανδρειας,ηθικος
Λυσις η' περι φιλιας,μαιευτικος]
[φυλαττε γαρ με μη πη παρακρουσωμαι σε]
το Φως δεν σε κυριεψε [ κενο κορυδαλλου
σου εκρυψε τη θεα] κοιταξα τη διαφανη μερα,
που σε αρνειται [εντοιχισμενος σε ρητορειες
δημαγωγων] πριν σου αιχμαλωτισουν τη μνημη
Να,αυτο ,που διπλα μας περνα [δεν οριζεται
σαν πληθος]
[ Ουτε η Συμμετρια καταργει το Ψευδος ]
ο Πλατων το τελευταιο ετος της ζωης του[348-47 π.Χ]
μιλησε στους μαθητες περι του αγαθου,αρχη γνωσης
και υπαρξης,Αγαθο,το Εν
[Ευθυδημος,εριστικος,ανατρεπτικος
Πρωταγορας η' Σοφισται,επιδεικτικος
Γοργιας η' περι ρητορικης,ανατρεπτικος
Μενων η' περι αρετης,πειραστικος
[Την φυσιν παντος του σωματος,ωστε και ζην και
περιιειναι,τι σε δοκει εχειν τε και οχειν αλλο η' ψυχη;]
να δουμε,εναν-εναν [ προσωπο το προσωπο ]
μη με προδωσεις,
θα σε περιμενω στους σταθμους των γεγονοτων
στα [λατομεια] της Ιστοριας
εξαγοραζω με κενα μνημης εναν ανθρωπο
στα ενεχυροδανειστηρια των κερδοσκοπων
και σε κοιταξα σαν δυνατοτητα υπαρξης
[πριν λιποτακτησεις ,εσυ , ο συλλεκτης λεξεων]
[του ρ η ροη το σταθερο το δυνατο του δ του τ
το λειον του λ
η αρμονια του ο]
μεσα στο Χρονο ,στο Παρελθον ,στο Παρον,
στο Μελλον το Συμπαν ειναι Φθαρτο
[Ιππιας μειζων η' περι του καλου,ανατρεπτικος
Ιππιας ελασσων η' περι του ψευδους,ανατρεπτικος
Ιων η' περι Ιλιαδος ,πειραστικος
Μενεξενος η' επιταφιος ,ηθικος]
[και οτι γε αυ ημεις το της ουσιας μετεχον εστιν φαμεν]
και να περνας αορατος [εσυ δεν ησουν παντα
ενα κομματι χρηματος]
στο δερμα της πολης γραφεις
τοσοι ανθρωποι διαλυονται σε ονοματα
να υπαρχουμε και να μην υπαρχουμε
[δεν εχει σημασια]ασημαντος υποκριτης
στο αρχαιο θεατρο ,να εφευρουμε τις Ιδεες,
μια-μια να τις καθαρισουμε απο τα περιττα,
το πληθος στις πετρινες κερκιδες,αυριο στην Αγορα
θα μιλησει,δεν ειναι Απατη ο ανθρωπος
Πλανη,πουλι,που πεταξε στον αερα
και χαθηκε
[τοτε διεκρινε τρια μερη:
το Λογιστικον [Εδρα της Γνωσης]
το Θυμοειδες[Εδρα της Βουλησης]
το Επιθυμητικον[Εδρα των Επιθυμιων]]
Κλειτοφων η' προτρεπτικος,ηθικος
Πολιτεια η' περι δικαιου,πολιτικος
Τιμαιος η' περι φυσεως,φυσικος
Κριτιας η' Ατλαντικος,ηθικος
[Λεγει που Ηρακλειτος οτι. παντα χωρει και ουδεν
μενει.και ποταμου ροη απεικαζων τα οντα λεγει ως.
δις ες τον αυτον ποταμον ουκ αν εμβαης.]
[αν τρυπωσει,λεω,αν τρυπωσει το φως
μεσα στα πεντε στα δεκα δαχτυλα του χεριου σου
θα φωτισθεις σαν λαμπρο μετεωρο]μετα
απο τοσες ηττες,τα Ψεματα να μην τα βγαζουμε
βολτα
[η Δικαιοσυνη Καθολικη Αρετη της Πολιτειας
ο ανθρωπος στην Πολη Μετεχων Επι της Ουσιας]
το 367 π.Χ πεθανε στη Σικελια ο Διονυσιος ο Α'
και ηρθε ο αλλος Διονυσιος ο Β',ενας ανθρωπος
αδιαφορος για τα κοινα,τον φορτωθηκαν,
εκει τοτε στα πολιτικα ισχυρος ηταν ο Διων
φιλος και μαθητης του Πλατωνα στην Ακαδημια,
τι κυβερνηση να κανει ο ασημαντος Διονυσιος
επειτα ειχαν και τις βλεψεις των Καρχηδονιων,
κινδυνευαν κοματι αν δεν προσεχαν,
επρεπε να συνεφερουν ,να εκπαιδευσουν τελος παντων
τον τυραννο και εστειλε ο Διων
να ερθει στη Σικελια ο Δασκαλος,εκεινος
σκεφτηκε την ευκαιρια να εφαρμοσει τις Ιδεες του
για την Πολιτεια και δεχτηκε,αλλα
τι να μαθει εκεινος ο ιδιοτελης Διονυσος;στος τελος
εξορισε τον Διωνα,και τον κρατησε με τη βια
για δυο χρονια στις Συρακουσες ,το 365 π.Χ
γυρισε στη Αθηνα ,εκει βρηκε τον Διωνα στην Ακαδημια.
Με τον Διονυσιο ο Πλατων ανταλλασε Επιστολες
κι ο τυραννος του ζητησε να ξαναπαει στην Σικελια,
τα πραγματα αλλαξαν,τον ηθελαν και φιλοι του Πυθαγορειοι,
και πως θα συμφιλιωθει με τον Διωνα ο τυραννος,
το 361 εκανε το ταξιδι,τιποτα δεν πετυχε μ'εκεινον τον
ανθρωπο,απετυχαν τα σχεδια του ολοσχερως, μεσα
σ'ενα χρονο γυρισε στην Αθηνα
Εν τω μεταξυ ο Διων μαζεψε δικους του,τον βοηθησαν
και στην Ακαδημια και εκστρατευσε στις Συρακουσες,
ανετρεψε τον τυραννο κι ανακηρυχθηκε Κυβερνητης,
πηγε να εφαρμοσει τον Πλατωνα,δεν τα καταφερε,
κατεληξε σε ολοκληρωτικο καθεστως και στο τελος
τον δολοφονησε το 353 π.Χ καποιος Αθηναιος Καλιππος
απο εκεινους της Ακαδημιας ,που μαζεψε.
[Μινως η' περι νομου,πολιτικος
Νομοι η' περι νομοθεσιας,πολιτικος
Επινομις η' νυχτερινος συλλογος η' φιλοσοφος,πολιτικος
Επιστολαι,ηθικαι]
[Εστιν ουν τις μειζων επιθυμια η' οταν τις τω συνων
οιηται δι'εκεινον εσεσθαι αμεινων ανηρ;]
ποιος ο λογος να ασχολουμαστε με τον ανθρωπο;
Να λεω την Αληθεια
Οταν Εδω Ενας Δεν Ειναι
.
.
Πως θα ηταν,τι θα ενιωθες
αν καποιος σου ελεγε
πως η Ακαδημια του Πλατωνα
και η Περιπατητικη Σχολη του Αριστοτελη
σημερα ειναι καποιο Καναλι η'
Ολα τα Καναλια της TV;
.
.
so as Rays of Light
in Boogie-Boogie evolution
fantasie on themes from Ezra Pound
translating the Greek ΕΙΝΑΙ
boxing Hamlet
Where is the kid ?
in sea-board playing with woods-birds
Why it's important
Designing for Different Greek-Objects
What comes next time
Online Documentary Poem
Ode to a Voice,Yours
once,Orfeo και Ευρυδικη,fables
.......,Ορφεας ed Euridice,Texts
The Text Theater Adventure of Orson Welles
over rain out Sea-ING
αοιδαις
Man Sonata No.5 in D major,Op 102-2
all computer-generated images are
composed of man-mind-pixels
Why αν και του δ'Ομηρου λογου αιωνιος
αιει αξυνετοι γινονται ανθρωποι Words
Ezra Pound the σωφρονειν αρετη μεγιστη,και
σοφιη αληθεα λεγειν και ποιειν
κατα φυσιν επαιοντας The Greek Word Heraclitus
This soundS
like a NON-Conclusion of I [MAN ]
.
.
Η Ιστορια ειναι η Πραγματικοτητα,που
εφευρισκουμε.
Αναμεσα στις παρενθεσεις του Ανθρωπου
η Ιστορια..
Με προβολες Ιδεων καρφωνουμε τον κοσμο.
Και με ποση ματαιοδοξια ενεργουμε.Ποτε
δεν ειμασταν αθωοι.
Και σε τι χρειαζονται οι αφηγησεις.
Μεσα απο Μεγα Πληθος Απαντησεων προχωραμε.
Γεμισαμε με ανοητα χρωματα και περιττα συμβολα.
Πως σπαταληθηκαμε αχρειοι υπηρετες των
χειριστων Επιφανων
Περιττωματα Κυνικων ο Κοσμος.Να δουμε πως
το Φιδι ερπεται.Αεικινητο και Αδηφαγο.
Το Μελλον Δεν Εχει Αρχη.
Αναμεσα στις παρενθεσεις του Ανθρωπου
η Ιδεολογια.
Και η Ιστορια
ενα Υπερ-[ Φυαλο ] Κενο της Αληθειας.
Δικαιοσυνη,που δεν χορτασαμε, και το Ψευδος
μας επνιξε.
Καιρος οι κοιμοιμενοι,που ειμαστε να ξυπνησουμε.
Φως.
.
.
Stop your business
To read in those propositions
........................................I vs. You
.....................................He vs. She
.......................................It vs. It
.....................................We vs. Us
This is lancing a stone mankind
voicing
voicering numbers of birds
into Infinity Labourinthus
.........................................as me
.........................................as you
.........................................as us
....................from a letter in the deduction
of all-nothing / of all-zero
adagio νοστων
How much diagrams of words is the man?
Describing actions is modulating
the society
I thought of
I was disturbed the νοημα
...............................a certain set
...............................of things it's
...............................written in me
...............................with symbols
...............................for time sense
Involving reaction many things are going
in a slow steady rhythm your life 1 2 3 4 5 ...
Therefore
I never got satsfactory answers in such
questions
Now,in my language
.
.
λοφοι και σπιτια μεχρι τις αντηχησεις των νερων
μεχρι τον ουρανο ο αργαλειος των δεντρων
Μεσα στο φως θ'ακουστουν
Λογοι Κατα Ραδιουργων
........Κατα Πολεμοκαπηλων
........Κατα Αργυραμοιβων
Λογοι με ορειχαλκο φωνης
ειδα τα συμφωνα στο φως της σεληνης
κι ακουσα τα φωνηεντα σε ηχους βροντης
στην πολη του Κλεισθενη.........φυγετε,δολοπλοκοι
............................................φυγετε,μακρια
ηχησε στο βαθος των ανθρωπων
αιωνες βαρβαρων μας περικυκλωνουν με ραδιουργιες
η φωνη θα ηχησει,οπως πετρα πεφτει στο στεκαμενο
νερο ενος παλιου πηγαδιου,ξαφνικα,το μεσημερι
απο χερι παιδιου,κατω απο ουρανο χωρις συννεφα
.
.
το ιχνος των πετρινων αγαλματων
ξεχωριζει στη μερα και διαλυεται
στο γαλαζιο της
εδω,υψωθηκε η θαλασσα στο αναστημα του ανθρωπου
τα δεντρα ταιριαζουν στα χερια σου,ανοιγοντας τη φουχτα
γεμιζουν πουλια
.
Και τι επιθυμεις;
Και τι μου ζητας για να ευτυχισεις για παντα;
.
Την παρουσια σου,απαντησε
.
.
.
κρατιστος ...........τετρατος
πνοιη................. αγορη
ξερος
εταρος εταρη
θαλασα φοως
..............κραδιη
πτολις...............πτολεμος
γλακτοφαγος
Οδυσηι
αμμι υμμι σφισι νοσφι
χρυσεοις.............αγοραασθε
ονομα Ουτιν
Λαοθοη
πλοος
νεκυεσσι........ ...ροος
ιππηεσσι βουσι αιγεσι οιεσι
αμφιρυτη αζειδωρος αρουρα γαιη ζαθεην
αγχιαλον τ'εφαλον πετρηεσσαν
.
Οι δ'Αργος τ'ειχον Τιρυνθα τε τειχιοεσσαν
Ερμιονην Ασινην τε,βαθυν κατα κολπον εχουσας,
Τροιζην'Ηιονας τε και αμπελοεντ'Επιδαυρον
οι τ'εχον Αιγιναν Μασητα τε
Οι δε Μυκηνες ειχον ευκτιμενον πτολιεθρον
αφνειον τε Κορινθον ευκτιμενας τε Κλεωνας
Ορνειας τ'ενεμοντο Αραιθυρεην τ'ερατεινην
και Σικυων
.
Οι δε Πυλον τ'ενεμοντο και Αρηνην ερατεινην και
Θρυον Αλφειοιο πορον και ευκτιτον Αιπυ
και Κυπαρισσηεντα και Αμφιγενειαν εναιον και
Πτελεον και Ελος και Δωριον
Οι δ'ειχον Αρκαδιην υπο Κυλληνης ορος απυ
Οι δ'αρα Βουπρασιον τε και Ηλιδα διαν εναιον οσσον
εφ'Υρμινη και Μυρσινος εσχατοωσα πετρη τ' Ωλενιη
και Αλησιον εντος εεργει
Οι δ'εκ Δουλιχιοιο Εχιναων θ'ιεραων νησων,αι ναιουσι
περην αλος Ηλιδος αντα
.
Αυταρ Οδυσσευς ηγε Κεφαλληνας μεγαθυμους,
οι ρ'Ιθακην ειχον και Νηριτον εινοσιφυλλον και
Κροκυλει'ενεμοντο και Αιγιλιπα τρηχειαν ,οι τε
Ζακυνθον εχον ηδ'οι Σαμον αμφενεμοντο,οι τ'ηπειρον
εχον ηδ'αντιπερατ'ενεμοντο. των μεν Οδυσσευς ηρχε
Διι μητιν αταλαντος
Αιτωλων δ'ηγειτο Θοας Ανδραιμονος υιος,οι Πλευρων
ενεμοντο και Ωλενον ηδε Πυληνην Χαλκιδα τ' αγχιαλον
Καλυδωνα τε πετρηεσσαν
.
Οι θ'Υπερησιην τε και αιπεινην Γονοεσσαν
Πελληνην τ'ειχον ηδ'Αιγιον αμφενεμοντο
Αιγιαλον τ'ανα παντα και αμφ'Ελικην ευρειαν
Αραιθυρεην τ'ερατεινην Ανθηδωνα τ'εσχατοωσαν
Οι Κυπαρισσον εχον Πυθωνα τε πετρηεσσαν
Κρισαν τε ζαθεην και Δαυλιδα και Πανοπηα,
οι τ'Ανεμωρειαν και Υαμπολιν αμφενεμοντο
οι τ'αρα παρ ποταμον Κηφισον διον εναιον
οι τε Λιλαιαν εχον πηγης επι Κηφισοιο
.
Οι θ'Υριην ενεμοντο και Αυλιδα πετρηεσσαν
Σχοινον τε Σκωλον τε πολυκνημον τ'Ετεωνον,
Θεσπειαν Γραιαν τε και ευρυχορον Μυκαλησσον,
οι τ'αμφ'Αρμ'ενεμοντο και Ειλεσιον και Ερυθρας,
οι τ'Ελεων ειχον ηδ'Υλην και Πετεωνα,
Ωκαλεην Μεδεωνα τ'ευκτιμενον πτολιεθρον
Κωπας Ευτρησιν τε πολυτρηρωνα τε Θισβην
οι τε Κορωνειαν και ποιηενθ'Αλιαρτον
οι τε Πλαταιαν εχον ηδ'οι Γλισαντ'ενεμοντο
οι θ'Υποθηβας ειχον ευκτιμενον πτολιεθρον
οι τε πολυσταφυλον Αρνην εχον,οι τε Μιδειαν
Νισσαν τε ζαθεην Ανθηδονα τ'εσχατοωσαν
.
Οι Κυνον τ'ενεμοντ'Οποεντα τε Καλλιαρον τε
Βησσαν τε Σκαρφην τε και Αυγειας ερατεινας
Ταρφην τε Θρονιον τε Βοαγριου αμφι ρεεθρα,
οι ναιουσι περην ιερης Ευβοιης,
Χαλκιδα τ' Ειρετριαν τε πολυσταφυλον θ'Ιστιαιαν
Κηρινθον τ'εφαλον ,οι τε Καρυστον εχον
ηδ'οι Στυρα ναιεταασκον
οι δ'αρ' Αθηνας ειχον ευκτιμενον πτολιεθρον
.
Οι δ'ειχον κοιλην Λακεδαιμονα κητωεσσαν ,Φαριν τε
Σπαρτην τε πολυτρηρωνα τε Μεσσην,
Βρυσειας τ'ενεμοντο και Αυγειας ερατεινας
οι τ'αρ'Αμυκλας ειχον Ελος τ'εφαλον πτολιεθρον
οι τε Λααν ειχον ηδ'Οιτυλον αμφενεμοντο
οι τε πολυσταφυλον Αρνην εχον
Οι Φενεον τ'ενεμοντο και Ορχομενον πολυμηλον
Ριπην τε Στρατιην τε και ηνεμοεσσαν Ενισπην
και Τεγεην ειχον και Μαντινεην ερατεινην
Στυμφηλον τ'ειχον και Παρρασιην ενεμοντο
.
Οι Κνωσον τ'ειχον Γορτυνα τε τειχιοεσσαν ,
Λυκτον Μιλητον τε αργινοεντα Λυκαστον
Φαιστον τε Ρυτιον τε ,πολεις ευ ναιετοωσας
αλλοι θ'οι Κρητην εκατομπολιν αμφενεμοντο
Οι Ροδον αμφενεμοντο δια τριχα κοσμηθεντες
Λινδον Ιηλυσον τε και αργινοεντα Καμειρον
Οι δ'αρα Νισυρον τ'ειχον Κραπαθον τε Κασον τε
και Κων Ευρυπυλοιο πολιν νησους τε Καλυδνας
αυ Συμηθεν
εκ Σαλαμινος
.
Οι δ'ειχον Φυλακην και Πυρασον ανθεμοεντα
Ιτωνα τε μητερα μηλων,αγχιαλον τ'Αντρωνα
ιδε Πτελεον λεχεποιην
Οι δε Φερας ενεμοντο παραι Βοιβηιδα λιμνην
Βοιβην και Γλαφυρας και ευκτιμενην Ιαωλκον
και Ολιζωνα τρηχειαν
Οι περι Δωδωνην δυσχειμερον οικι'εθεντο
οι τ'αμφ' ιμερτον Τιταρησσον εργα νεμοντο
ος ρ'ες Πηνειον προιει καλλιρροον υδωρ
.
Οι δ'ειχον Τρικκην και Ιθωμην κλωμακοεσσαν
οι τ'εχον Οιχαλιην
Οι δ'εχον Ορμενιον,οι τε κρηνην Υπερειαν,
οι τ' εχον Αστεριον Τιτανοιο τε λευκα καρηνα
Οι δ'αρα Μηθωνην και Θαυμακιην ενεμοντο
και Μελιβοιαν εχον και Ολιζωνα τρηχειαν
Οι δ'Ασπληδονα ναιον ιδ'Ορχομενον Μινυειον
Οι δ'Αργισσαν εχον και Γυρτωνην ενεμοντο
Ορθην Ηλωνην τε πολιν τ'Ολοοσσονα λευκην
οι περι Πηνειον και Πηλιον εινοσιφυλλονναιεσκον
οι τ'Αλον οι τ'Αλοπην οι τε Τρηχινα νεμοντο
Οι τ'ειχον Φθιην ηδ'Ελλαδα καλλιγυναικα,
Μυρμιδονες δε καλευντο και Ελληνες και Αχαιοι
.
ηελιος λας ζειδωρος αρουρα
............οροω
στην ραψωδια β' της Ιλιαδας του Ομηρου.
την γλυκυν πατριδα αρουρα γαιη
Ελλαδα τ' αγχιαλον τ'εφαλον
πετρηεσσαν ζαθεην
.
.
Δημοσιογραφος:Θα θελατε να εισθε πλουσιος;
Κωστης Παλαμας:Ποτε δεν στοχαστηκα την ερωτησι σας.
ΑΘΗΝΑΙΚΑ ΝΕΑ ,24-09-1936
στη βαρκα της πατριδας του
επνεε η γαληνη κι εσκαγε
ακινητη
.
Ηχηστε οι σαλπιγγες
.
Εγραφει ο χρησμος και
ακουσθει
.
.
το Πνευμα του
.
.
''Αν αλατισεις τα φωνηεντα σου
το α,αληθεια
το ε,ελευθερια
το ο,ομορφια
το ι,ιδεα Ιωνων
το ω,συμμετρωντας
το υ,υπερουσιον υδριας
το η,ηλιου
θα νοστιμησεις το φαγητο σου
και τοτε
θα καθισω μαζι σου
να φαμε
τα συμφωνα
μας''
.
.
Τι Ηταν ο Πατερας σου;
Πολιτικος;
Στρατιωτικος;
Βιομηχανος;
Δικηγορος;
Γιατρος;
-Οχι,Δεν Ηταν.
Τι Τελος Παντων Ηταν;
-ψωμοδοτης
γεωργος ηταν
.
απο Αριστοκρατικη Γενια του Ησιοδου
.
.
γυρισε και μας κοιταξε,
γιατι
αποφυγαμε το βλεμμα του;
με ποια αχαριστια τον πληρωσαμε;
κλωτσωντας τη μερα σαν μπαλα
ποδοσφαιρου
την ανεβασε στον ουρανο.
Μην πεις τιποτα.
Συνεχισε τη ζωη σου.Ιδια.
Σιγα το προτυπο,που ηταν αυτος
ο ανθρωπος.
Χωρις επαρση πορευτηκε.
Και μεις θελουμε κερδος,
Οτιδηποτε βρε αδερφε.Να κερδισουμε.
Αυριο ποιος θα γραψει για μας και
τι καναμε;
Με αλλα γινεται η Ιστορια.
Τοσα χρονια[τι τοσα χρονια;αιωνες]κανεις
δεν αλλαξε τιποτα[η' μηπως αλλαξε;]
κι εμεις στις χρηματαγορες των Ιδεων
παζαρευουμε ειδικα τετοιους ανθρωπους.
Δεν ειναι λιγο,σε μια τετοια εποχη,να'χεις
πετυχει π.χ στον οικονομικο τομεα
και σε τοσους αλλους,περιττο να τους αναφερω.
Α.Προπαντων τυψεις να μην εχεις.
Καθενας διαλεγει τον δρομο του.
Εμεις δεν κερδισαμε,αλλα και δεν χασαμε.Δεν
ειναι λιγο αυτο.
Επειτα ποσοι ανθρωποι σαν αυτον υπηρξαν
στον κοσμο,απο αιωνες;Δυο-τρεις.Στα
δαχτυλα μετρημενοι.
Εχουμε παιδια εμεις,εχουμε γυναικες
εχουμε ευθηνη,η ανθρωποτητα απο μας
πληθαινει.
Θα μου πεις:Ετσι;
Ναι.Ετσι.Ειναι μια καποια θεση,εστω.
Και
που να τρεχουμε πισω απο την Αληθεια;δεν
λενε,και δεν ειναι ψεμμα,πως η αληθεια ειναι σκια;
και
πως κατω απο την αληθεια υπαρχει αλλη αληθεια;
Μια χαρα μας βολευουν τα ψεματα,[οχι τα λαθη,
αυτο ειναι διαφορετικη υποθεση].
Το Ψεμμα κατασκευασε αυτον τον κοσμο,
και τον αλλο τον προηγουμενο,και
φυσικα τον επομενο.Θα κατασκευασει.
Παρε την Ποιηση[κι αυτη εδω] .Μια Αυταπατη.
Ασχολια Ματαιοδοξων.Μη επικερδης.
Και κεινοι οι Ποιητες ;μηπως ειναι ποιητες;
Ριμαδοροι,φλυαροι προχειρολογοι,ου γαρ
οιδασι τι ποιουσιν,
και ο Εμπειρικος;
και ο Καλβος;
ο Σινοπουλος;ο Σαχτουρης;ο Εγγονοπουλος;
ο Σολωμος;
ο Αναγνωστακης;ο Κατσαρος;
ο Αλεξανδρου,ο Πατρικιος;
και ο Παλαμας;
και... [Φτανει μακρια τα χερια απ'αυτους.Θα
στα κοψω]
Ειπαμε.Δεν εισαι ελευθερος να κατουρας
οπου να'ναι.
Να,ας πουμε ,κατουρα το προσωπο σου και
των ομοιων σου τα προσωπα.
Τι θελεις;Εκεινοι σου φωναξαν
Να μην προδωσεις.Και προδωσες.
Να μην Αμελησεις.Κι αδιαφορησες.
Ν'Αντισταθεις.Και παραδωθηκες.
Τωρα τι θελεις;Κοιμου εν Ειρηνη.Και ασ'τους.
Μη φοβασαι.Η Ημερα της Κρισης ενα φριχτο
Επινοημα.Δεν εχεις να δωσεις σε Κανεναν Λογαριασμο.
ΟΙ ΦΤΩΧΕΥΣΑΝΤΕΣ ΦΤΩΧΕΥΣΑΝΤΕΣ ΚΑΙ
ΟΙ ΠΛΟΥΤΙΣΑΝΤΕΣ ΠΛΟΥΤΙΣΑΝΤΕΣ.
Μην Ανησυχεις.Ουδεμιαν ευθηνην φερεις.
Γυρισε και σε κοιταξε;Απεστρεψον το προσωπο σου.
Και συνεχισε τις προσφιλεις ασχολιες σου.
Χρονια ταξιδευουμε με τους δολοφονους,και
τα παμε μια χαρα.Ποιοι οι Αμνοι,ποιοι
οι Λυκοι;Τωρα,που να ξεχωριζουμε;
PAX CRIMINALS
ΤΕΤΕΛΕΣΤΑΙ
Και η Ποιηση;Τι η Ποιηση;Ειναι
Να Πραγματοποιειται Να Μην Πραγματοποιειται.
Οπως τοσα στη ζωη σου.
Σκεψου.Ολο και κατι θα βρεις.
Να σε βασανιζει.
Το σαπιο δοντι που ποναει και δεν σ'αφηνει
να κοιμηθεις.
Το ενοικιο που δεν καταφερες να μαζεψεις
η' τη δοση του δανειου.
Το αυτοκινητο που λαχταρησες και δεν το αποκτησες
η' τη γυναικα που δεν εριξες στο κρεβατι σου,
Και τοσα αλλα,μια
απειρη σειρα Ηττες.
Νικησες με Ηττες.Προπαντων
Νικησες την Ποιηση.Και
Ηττηθηκες απο την Ποιηση.
Τι βαραινει περισσοτερο ;Εσυ να μου απαντησεις.
Με το χερι στη καρδια.Να απαντησεις.
Για κεινο ηταν που γυρισε
και σε κοιταξε.Τιποτα αλλο δεν εχει να
μοιρασει μαζι σου.
Απαντησε.Οχι με υπεκφυγες.
Απαντησε.Καθαρα.
Θα περιμενω.
.
.
Υπερ των Αισθητων
με ποια Αξιωματα να θεμελιωσεις
την Αποδειξη
το Θεωρημα του αντι/
κειμενου
και το ''Αντισταθειτε'' του Ποιητη
ποιος τ'ακουει σημερα
οι αφηγηματικες εκδηλωσεις της Αισθητικης
για την Μη-Εξουσια
τωρα που δεν μιλουν για το πραγματικο οι κιβδηλοποιοι
τα διανυσματα των Ιδεων/ μια Αλγεβρα του Βλεμματος
και με τους μεταμορφισμους
οταν επιχειρει να εξηγησει αναφερεται στον Αριστοτελη
στην προεκταση των Λεξεων η Μουσικη βρισκεται
στ'αποσπασματα των Ιδεων η Μυθολογια
βλεπει την αληθεια ως Θεωρημα
α' προταση:''η Λογικη Υπερσυνολο της Αισθητικης''
β' προταση:''το Υφος του Ανθρωπου /η Γλωσσα''
γ' προταση:''το Αντικειμενο συλλαμβανει το Σχημα
..................στο Ονομα''
.
.
REMEMBERING GUERNICA/
REMEMBERING IS PRAXIS
DON'T STOP TO LOOK AT THIS
LEARN ABOUT YOUR HISTORY
POLITIC IS NOT UTOPIA
IDEOLOGY IS NOT REALITY
YOUR OPINION IS YOUR DESICION
CHOICE YOUR ΠΟΛΙΤΕΙΑ
MY UNCERTAINTY IS FOR ALL
.
.
MARE NOSTRUM διπλοπτυχα κυκλοι νερου γαλαζια διχτια
παρα θιν αλος παραθαλασια εξαπλωση  χταποδιων ακρωτηρια
και οστρακων μυχοι κρυφοι ηχηεσων παφλασμων σε μεσημερια
πετρας πολλαπλασιαστικοι πληθωρισμοι φωτος στα δαχτυλα
του χεριου σου ανθη του γιαλου αφροεντα λεξεων .
.
.
NEVER MORE INNOCENT MONEYING DEEDS
.
Money Is Not Pop-Money Is Just Only Money
.
Money/Mone[tar]y Not[e]
M[one]y/Me [ONE] You
Moneyism
Monegoism
Money/Enomy
,
.
WAKE UP!
Money is not a Pop-Design
Money is Designing your Life-Style
DON'T SLEEP!
.
[LOOK AT!AROUND YOU!a child is playing money -games and is winning
an enormous set of glamorous things.DO YOU LIKE IT?or DON'T YOU LIKE IT?
ANSWER! NOW!]
.
Μην υπογραφεις τα λογια σου με λογοτυπα οικων μοδας.
Με πειραζει να μην σκεφτομαι με ορους Καρτεσιου.
Εχουμε μια συγγενεια.Πηραμε καποτε το ιδιο τρενο για τη Λαρισσα,
εγω εκεινος ο Ελπηνορας και συ η Κασσανδρα ,ντροπιασμενη απο τον Αιαντα
τον Λοκρο,
καυτο μεσημερι λιβας εγδερνε το σαπιο δερμα των γεγονοτων
κατι να καταλαβεις κατι να μην καταλαβεις
σε πληρωσα με νοθα νομισματα
απ'τη μια πλευρα το κεφαλαιο αρχικο μου
απο την αλλη το κεφαλαιο αρχικο σου
Τερμα αυτα τα ψεματα.Αυτες οι απατες.Καμια Πηνελοπη
δεν διαλεξε τους μνηστηρες.Αυτοι δεν την διαλεξαν.Ουτε ενας
δεν καταδεχτηκε .Ενας -ενας τη γλεντησαν με τη σειρα.
Δεν το ξερεις:Διαβασε την Ιστορια.
Γυμνο Τοπιο η Ιστορια.
Και σενα τα δακτυλα σου μετρανε χρονο ματαιοδοξιας.
Στην ερημη Λαρισσα στην οδο Διονυσιου εκ Φουρνα
αριθμος πολυκατοικιας 11 λοιπων στοιχειων αποσιωπημενων
εκει ξεπληρωσα το χρεος μου με νομισματα Διονυσιου Σολωμου
και παγκους τοκογλυφων πουλιων ανετρεψα και συνετριψα
μαρμαρα αγαλματων επιφανων δημαγωγων
να μιλησω θελησα σαν κληρονομος Αντρεα Εμπειρικου
δεν ειναι αδυνατη η συνευρεση ορχεος ταυρου και κωνικου ορους
εστω και κυλινδρικου αιδοιου κορης σε κατοπτρα δε Σαντ
επιζωγραφισμενου δια χειρος Ρωμανου του Μελωδου
Χαιρε το Οξυμωρον του Αυνανισμου των Ιδεων
Χαιρε το Υπερβολοειδες της λαγνειας Αειπαρθενων
Χαιρε το Μειδιαμα Ακορεστων Εσπερματωσεων
και να'ναι στη πετρα ο τοπος πηλινος
με σχηματα θαλασσας με μορφες κηπων
και φωνες εγχρωμου αερα
ενα λ ηλιου χρυσο
προπαντως μην ανταλλαξεις
.
[LOOK AT!AROUND YOU!a child is not playing a money-game and is winning
an enormous set of syllogisms.DO YOU LIKE IT?or DON'T YOU LIKE IT?
ANSWER! NOW!]
.
DON'T SLEEP!
Money is not an economicous measure
Money is an intelligent politic-manifesto
WAKE  UP!
.
.
Ενας ενστολος αστυνομικος της Παγκοσμιας Ταξης [Ultimate
Global Order]σταματαει μερα μεσημερι στην Πατησιων εναν Ελληνα
-Τα στοιχεια σου
Ο Ελληνας του τα δινει
Ο αστυνομικος τα κοιταζει
-Τι ειναι αυτα;
-Αυτα ειναι τα ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΜΟΥ.Μια σελιδα απο ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
του Ευκλειδη με το Πυθαγορειο Θεωρημα
.
.
γι'αυτο,Ελληνες,στους καιρους που ερχονται
μην αμελησετε να παρτε μαζι σας στις τσεπες σας στοιχεια και μεταλλα
Ευκλειδη Αριστοτελη Διονυσσιου Σολωμου Ανδρεα Καλβου
Κωστη Παλαμα
και αλλων πολλων Ευγενων
Να μην πεινασει, να μην διψασει ο τοπος και ξεραθει
.
.
Λογος – me = -ne
Σε πολλες Γλωσσες Παραληπτες
.
.
Εμεις εδω οι Ελληνες
σας δανεισαμε τον Ομηρο,τον Δημοκριτο,τον Σωκρατη,
τον Πλατωνα,τον Αριστοτελη,τον Ευριπιδη,τον Αριστοφανη,
τον Θουκυδιδη,τον Ευκλειδη,
στον Δευτερο Παγκοσμιο Πολεμο τον Γιωργο.τον Κωστα,
τον Μανωλη,
την Ελενη,την Μαρια, την Φωτεινη,
Εσεις μας δανεισατε Χρηματα
Εμπρος,λοιπον.Υπολογιστε το Υπολοιπο να σας
πληρωσουμε.
.
Λογος – me = -ne
in many languages recipients
.
We here the Creeks
have loaned you Homer,Democritus,Socrates,Platon,
Aristotles,Euripides,Aristofanes,Thucydides,Euclides,
in Second World War
Giorgos,Costas,Manolis,
Heleni,Maria,Fotini,
You have loaned us Money
Onward,well!Calculate the Rest to pay you
.
Λογος - me =-ne in vielen Sprachen Empfänger. Wir haben hier
die Creeks haben dir geliehen Homer, Demokrit, Sokrates, Platon,
Aristoteles, Euripides, Aristofanes, Thukydides, Euclides, im
Zweiten Weltkrieg Giorgos, Costas, Manolis, Heleni, Maria, Fotini,
haben Sie liehen uns Geld Onward, gut! Berechnen Sie den Rest
zu bezahlen
.
Λογος - je ne le récepteur =- dans de nombreuses langues. Nous
avons ici des Calanques vous ai prêté Homère, Démocrite, Socrate,
Platon, Aristote, Euripide, Aristófanes, Thucydide, Euclides, dans
la Seconde Guerre mondiale, George, Costas, Manolis, Heleni, Maria,
Fotini, vous nous ont prêté Onward argent, bon! Calculer le reste
à payer
.
.
καρπος αρουρης αυτα τα δημητριακα
στο τραπεζι κατω απ'τον παχυ ισκιο
των τζιτζικιων
τετραπλοος ηλιος Αργειος
προκαλει εγκαυματα στα γυμνα ασπρα ποδια
της κυρα Κλυταιμνηστρας
αυτη ηξερε το μυστικο
το ξοανο του Αιγισθου ουκ απο δρυος ουδ'απο πετρης
απο ζεστη σαρκα
''οι υβριστες της Δικαιοσυνης θα πληρωσουν
θα φονευθουν''
αποτεμνομενη η γλωσσα
τοσσος θανατος
βαθια νυκτα αργυρους σεληνης
το σωμα απο τον τραχηλο ως τον βραχιονα
σουβλιστο περασμενο στο δορυ
και θ'ακουσει λογια σαν δυνατη ριψη βελων
''ἀναγκαῖον εἴη ἀδικεῖν ἤ ἀδικεῖσθαι, ἑλοίμην ἄν ἀδικεῖσθαι μᾶλλον ἤ ἀδικεῖν''
ας φροντιζεν αλλως
χρυσειο να στηθει το αγαλμα του στην Αγορα
παρα ηθελε να πολιτευεται ως
και αρκτοι τε και λεοντες πραττουν
δεν ειχαμε τις ιδιες γνωμες,
να ελαττωσεις τη δυναμη του ανθρωπου πασχισες,
κι ας ηξερες τον μεγαλο ποθο του
ιεμενος και καπνον αποθρωσκοντα νοησαι
η τιμωρια σου θα λαβει ιστοριαν ες ηω ες ηελιον
καταδυντα
και τοτε
απο τα ποδια μεχρι το καφαλι θα φωτισθει η γη
και συ δολοφονημενος ,οπως κεραυνος χτυπαει πλοιο
και το τσακιζει
το πνιγει στη μπανιερα της θαλασσας
εμας που μειναμε ο ανεμος επειγει κατα πρυμναν
σε αμεροληπτα κειμενα
καθενας να μνησθει τα χρεη του
να υπερηφανευθει των δικων του γαιων
μακρον αυτειν βοαν ν'ακουσθει
σ'ολα τα κωφαλαλα εθνη τα εκατογχειρα
πολλακις κελαινεφη επι της γης
χαλκοχιτωνες ο ενας επι του αλλου εμφυλιοι
διαπερθιστες
Αχιληος μηνις εξαυδαει παροιθεν
''καρπαλιμος χρονος σε βενθεα νερα θα σας πνιξει
χεοντας δουρα επι των αφρονων
των φαυλων του ανθρωπου''
κεχυμενων εις πλουτον εις απληστιαν εις αλαζονειαν
σε ψευδη
''απυηρα δολιον ''φωναξε η Κλυταιμνηστρα
σκοτωμενη απο τα χερια των παιδιων που γεννησε
και πριν ειχαν ''σκοτωσει Αιγισθον''
και μετα αιωρουμενο αψυχο δερμα σκοτωμενου
στο κλαδι δεντρου,δρυος,
αιωνοβιας
ανεμων
στην αρχη υβριμετης αυδη,τωρα δυσκολα ακουγεται η φωνη,
μακραινει
''αιθ' οφελες αγανος τ'εμεναι αγαμος τ'απολεσθαι''
ορεγομαι την ανοιχτη θαλασσα
τον απειρων ποντον
το πολιον κυμα λιαζομενον νοσφιν νησων
νοσφιν Αχαιων νοεω την γλυκειαν αρουρα πατριδαν
ουκ ιδα ουκ'ενοησα αλλα γραμματα αλλη γλωσσα
παρεξ τη γλωσσα μου
εμε δε χρεω γιγνεται ενα κειμενο
ενας Μακρυγιαννης
ενας Αλεξανδρος Παπαδιαμαντης
ενας ελαχιστος Θεοδωρος Πτωχοπροδρομος
προσφωνεω:''ο επαιτιος να πληρωσει''
κι τοτε,τις ημερες εκεινες,εσυραν τον επαισχυντο τυραννο
πανω σε κοφτερες πετρες κι αγκαθια,επ'ασπαλαθων,και
κομματιαστηκε το κορμι του,
ετσι πληρωσε ο αχρειος
''και θα γλιτωνες εσυ;αχρειεστερος''
παει περασε ο καιρος που στην Αγορα στις συνελευσεις
επαπειλεες με τα πληρωμενα ανδρεικελα σου
''τελεστε εξαπαντος τον ανδρα εκεινον''
τον πλανον της Κλυταιμνηστρας
''τον ρυπον την ακαθαρσιαν το ονειδος''
δεν υπακουσαν,ο οχλος ξεσηκωθηκε,σ'επισαε και
σε πεταξε στη θαλασσα σε υγρες θηρες τροφη,
εμοιγε φροντιζω
να εκφερω γνωμη
να κρινω
να κρινομαι
πειραομαι πραξεων και λογων
ισος εμοι
ισαιτερος
κατα μοιρας εειπα
μεθομιλεω
.
.
n the Summer He is recording
in synonyma of Jack Kerouac
''America,Where is She?''
Look at this lonely and frozen butterfly
''I'm Me
I'm real
I'm human''
I,aLL US A uniVERSE
THE SRACE
ThE tiME
I aM
A ROADhouse BLUes
''taxi Taxi''
the car is roaring in TV SHoW
deep down
Can You breathe
?
FREEdoM
turns all around
NoThIng OFF
all αRοUND
Life eFFet
Life
I'm TALkINg IN yOu
YoUr selF
It IS THe World
mY SELf
.
.
ΠΛΑΤΩΝ-ΠΟΛΙΤΕΙΑ
[ετσι αχρηστος κι ανοος να μην καταντησεις,
ενα σακι αδειο κι ανιδεος,γιατι τοτε ειναι
ευκολο να σε καθοδηγουν δημαγωγοι και φαυλοι
στα χειριστα,και να μην εισαι τιποτα,
παρ' αχθος αρουρης ενα ντροπιασμα ενα βαρος της γης
.
.
[Ομηρου Οδυσσεια-ραψωδια ι'-στιχοι 19-28

εἴμ᾿ Ὀδυσεὺς Λαερτιάδης, ὃς πᾶσι δόλοισιν
ἀνθρώποισι μέλω, καί μευ κλέος οὐρανὸν ἵκει.
ναιετάω δ᾿ Ἰθάκην ἐυδείελον: ἐν δ᾿ ὄρος αὐτῇ
Νήριτον εἰνοσίφυλλον, ἀριπρεπές: ἀμφὶ δὲ νῆσοι
πολλαὶ ναιετάουσι μάλα σχεδὸν ἀλλήλῃσι,
Δουλίχιόν τε Σάμη τε καὶ ὑλήεσσα Ζάκυνθος
αὐτὴ δὲ χθαμαλὴ πανυπερτάτη εἰν ἁλὶ κεῖται
πρὸς ζόφον, αἱ δέ τ᾿ ἄνευθε πρὸς ἠῶ τ᾿ ἠέλιόν τε,
τρηχεῖ᾿, ἀλλ᾿ ἀγαθὴ κουροτρόφος: οὔ τοι ἐγώ γε
ἧς γαίης δύναμαι γλυκερώτερον ἄλλο ἰδέσθαι.

[ετσι ειπε,και του δωσαμε γλυκο ψωμι απ'τα χωραφια μας,
και κοκκινο κρασι απ'τ'αμπελια μας,και του μιλησαμε και
μεις για την πατριδα,τι αλλη πατριδα δεν ειχαμε τοσο
ν'αγαπαμε,κι υστερα του στρωσαμε να κοιμηθει,και
κοιμηθηκε ως τ'αλλο πρωι,που ξημερωσε ,τι ειχε πολυ
καιρο να χορτασει υπνο,και του ελειψε η ησυχη ζωη,
εγω,μικρο παιδι,τον ακολουθουσα παντου,στα καφενεια,
στην εξοχη,στην αλμυρη θαλασσα σαν κατεβαινε,
κι εκεινος δεν μ'αποπερνε μ'επερνε παντα μαζι του,
τι παιδια δικα του δεν ειχε,ελεγε στη μανα μου να με ξυ-
πνησει και να μ'ετοιμασει,μια μερα,θυμαμαι ηταν μεση-
μερι,ο ηλιος ηταν ψηλα,στη μεση τ'ουρανου,Ιουλης μηνας,
σταθηκε:''ακου τα τζιτζικια''τον ακουσα να λεει,με χαμηλη
φωνη,ψιθυριστη,επειτα σηκωσε το δεξι χερι και με τον δει-
χτη διεγραψε τη τροχια ενος γλαρου,εκεινος ηρθε απ'τ'ανα-
τολικα,χαμηλωσε στη θαλασσα,συρθηκε συριζα στην επι-
φανεια της,ακινητοποιηθηκε για λιγο,κι υστερα τιναζοντας
τα γαλαζια νερα σηκωθηκε λευκος και συνεχισε τη πορεια
του προς τα δυτικα,συνεχεια ψηλωνοντας,μεχρι που χαθηκε
στη μεγαλη διαφανεια της ατμοσφαιρας,''σαν τον ανθρωπο'',
ειπε παλι ψιθυριστα,κι ακολουθησε ενα μεγαλο πληθος απο
γλαρους,με δυνατες φωνες,''ενας κανεις'',ισα που τον ακου-
σα,περασαν οι γλαροι κι εγινε ησυχια,η θαλασσα απεραντος
γυαλιστερος καθρεφτης,''κοιταξε τη θαλασσα'',γυρισε και
μου ειπε,''αλλη πατριδα καλυτερη δεν εχουμε'',οταν επισ-
τρεψαμε σπιτι ειχε αρχισει να βραδυαζει,η μανα ειχε τηγα-
νισει μαριδα να φαμε,οι δυο μικρες αδερφες μου,μολις μας
ειδαν,ετρεξαν να τους δωσουμε τα κοχυλια και τα βοτσαλα ,
που μαζεψαμε,εκεινος γελουσε,καθισαμε στο τραπεζι εξω
στην αυλη να φαμε,στον ουρανο ηταν φεγγαρι εφτα ημε-
ρων,τοτε ηταν που του ειπα:''μεινε εδω μαζι μας,να παρεις
και τη μανα'',εκεινη οταν ακουσε τα λογια μου ντραπηκε,
κοκκινισε,και χαμηλωσε το κεφαλι,εκεινον τον ακουσα να
λεει σοβαρος,''η θαλασσα ειναι αρμυρη,δεν σηκωνει αστεια'',
κι εγω αμεσως του απαντησα,''θα παλεψουμε'',επειτα κοι-
ταξα τη μανα,''ετσι δεν ειναι μανα;'',τη ρωτησα,εκεινη κου-
νησε σιγανα το κεφαλι,''ναι,θα παλαιψουμε'' την ακουσαμε
να λεει,''κι επειτα οπως ολοι οι ανθρωποι'',ειπα εγω θαρ-
ρευοντας,ετσι εγινε οπως το θελησαμε,εμεινε μαζι μας και
παλεψαμε]
.
.
Ηχειστε οι σαλπιγγες
και δονηστε τη χωρα περα ως περα
Ο Παλαμας δεν ειναι Παρελθον.Ειναι Παρον.Και Μελλον
Ζει και Βασιλευει
Τον γνωριζω απ'τον Λογο το Ρυθμο
απελατης αρματωλος κι Ακριτας Διγενης
στα μαρμαρενια αλωνια ματωνει και σηκωνεται
και παλι ματωνει και σηκωνεται
χιλια χρονια χιλια χρονια
Γυρισε εκει που παντα εγεννηθεις
στη πρασινη πλαση στα δαση στα νερα
ολακερη ζωη ολακερη σοφια
και στ'ακρογιαλια της πατριδας γυριστε,
που παιζατε παιδια με τον αφρο του κυματος
το ξαφνο πεταγμα του γλαρου
του δελφινιου το τιναζμα
το κινησμα τ'αερα
εκει μαζεψτε στις χουφτες τ'ασπρο αλατι
να νοστιμιστε ψωμι φαι και σκεψη
κι ακουστε καρδερινας φωνη τραγουδι
και στα ορθα καλαμια γριλου ροκανισμα
και στη γλινα του βουρκου αναμεσα στα βουρλα
ξυπνειστε γυρινους
ολακερης ζωης αναπνοη
τυλιγαδι Ασαλευτης Οικουμενης
απο κυπαρισσι σ'ελια σκεψη λιτη κι αμολυντη
απο φεγγαρι πανσεληνο σ'ηλιο υπερμαχο στρατηγο
μερα ηλιοκαλη ανοιγεται απλωνεται στα πλατη
νυχτα ονειρο σπαρμενη μαγια κι αρωματα μυρωδικα
Χαιρε,Στ'απαλο λικνισμα των νερων Στο τρανταγμα των φυλλων
Στο περαστικο γυρισμα πουλιου στον ουρανο
Στ'ανθη Ανατολης και Δυσης το πορφυρισμα
Ρωμεικο να.Τρανο Πανηγυρι Ιδεων
και Παναρχαιο Παλεμα Ειρηνης
να σηκωθει να συντριψει το Κακο
να καταλυσει τ'Αδικο
τ'Αποκοσμο το Βαρβαρο τ'Απανθρωπο
εις τον Αιωνα τον Απαντα.

Σκορπιστειτε κουφιοι κι οκνοι φαυλοι και περιττοι
ψευτες μανταρινοι καταληταδες βαρηκουοι
Τσακιστητε νιτερισολογοι
ορνια του Μαμωνα και κορακια
Ρωμεικο,εδω'ναι.Ολακερη ζωη
Ολακερη Σοφια.
.
.
ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
.
.
ποτε φυγατε απο τα σπιτια σας;
τινος να πω αντε πε μου;
που να παω που να καμω που να φκιαξω;
.
το σπιτι μου ηταν στη θαλασσα
η θαλασσα περνουσε μπροστα του
-οπως βαρκα περναει ακρωτηρι-

τη νυχτα αφησα μηλο στη σκαλα του σπιτιου μου
να ρουφηξει το φεγγαρι
το πρωι ξυπνησα το βρηκα και το'φαγα

Αν ετσι μιλω,ειναι γι'αυτο

κι επειτα,το θυμαμαι καλα,ακουσα
να λεει τραγουδι
-φατε πιετε μωρ' παιδια
τουτον τον χρονο τον καλο
τον αλλον ποιος τον ξερει-

οση Ελλαδα λειπει,
που να την ψαξεις;

τον πατερα σου;
τον αδερφο σου την αδερφη σου;
τη μανα σου;
τη γυναικα σου το παιδι σου;

ερωτηματα Ιστοριας

αναπηροι αγωνιστες ζητιανευουν
στα σκαλια εκκλησιων

και πληθος ανωνυμοι περιμενουν τη σειρα τους

τουτον τον χρονο τον αλλον χρονο

η Ελλαδα ,που εδωσε Αριστοτελη
περνιεται για ζητιανα
''μια Νικομαχεια ζυγιζει τοσα ομολογα''
λεει αριθμο,μικρο ασημαντο τιποτενιο
''ειναι λιγα''
''τοσα πιανει,αν θελεις,κλεινουμε''
''εχω και Ποιητικη''
''δεν μας κανει.Τελος το παζαρι για σημερα,Αυριο παλι''

ερωτηματα βαρβαροτητας

κενο

κενοτητα

λεξεις

α-ανθρωπος,β-βροχη,γ-γη,δ-δοχειο,ε-ελαχιστο
ζ-ζεφυρος,η-ηλιος,θ-θυμαρι,ι-ισα,κ-καθρεφτης
λ-λοφος,μ-μερα,ν-νησι,ξ-ξηρα,ο-ονομα
π-περιβολι,ρ-ροδο,σ-σιταρι,τ-ταυρος
υ-υπερος,φ-φωνη,χ-χερι
ψ-ψωμι,ω-ωραιοτητα

λεξεις

το σπιτι μου ειναι στη θαλασσα
η θαλασσα περναει μπροστα του
-οπως περναει η ζωη σε δικαιο ανθρωπο-
τη συνοδευουν ασπροι γλαροι

και οι φωνες του χρονου

ακουγονται
.
.
[ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ]
ΣΧΟΛΙΟ ΠΑΝΩ Σ'ΕΝΑΝ ΟΜΗΡΙΚΟ ΣΤΙΧΟ
[Ομηρου Οδυσσεια,Ραψωδια ι',στιχοι -67-83]
νηυσι δ'επωρσ'ανεμον Βορεην,
λαιλαπι θεσπεσιη,συν δε νεφεεσσι καλυψεν
γαιαν ομου και ποντον.ορωρει δ'ουρανοθεν νυξ.
αι μεν επειτ'εφεροντ'επικαρσιαι,ιστια δε σφιν
τριχθα τε και τετραχθα διεσχισεν ις ανεμοιο.
και τα μεν ες νηας καθεμεν δεισαντες ολεθρον,
αυτας δ'εσσυμενως προερεσσαμεν ηπειρονδε.
ενθα δυω νυκτας δυο τ'ηματα συνεχες αει
κειμεθ'ομου καματω τε και αλγεσι θυμον εδοντες.
αλλ'οτε δη τριτον ημαρ ευπλοκαμος τελεσ'Ηως,
ιστους στησαμενοι ανα θ'ιστια λευκ'ερυσαντες
ημεθα,τας δ'ανεμος τε κυβερνηται τ'ιθυνον.
και νυ κεν ασκηθης ικομην ες πατριδα γαιαν.
αλλα με κυμα ροος τε περιγναμπτοντα Μαλειαν
και Βορεης απεωσε,παρεπλαγξεν δε Κυθηρων.
Ενθεν δ'εννημαρ φερομην ολοοις ανεμοισιν
ποντον επ'ιχθυοεντα
''σας γραφω,εγω ο Κωστας,δεκατρια χρονια σε φαμπρικα
στο Μοναχο,δεκαετια 1960,μενω οικοτροφος στο σπιτι
της φραου Μαρλεν,σ'ενα δωματιο,μου μαγειρευει,
ο αντρας της αξιωματικος στον πολεμο,χαθηκε στο μετωπο
της Αφρικης,ξαναπαντρευτηκε ,καποιον Χανς,καλο ανθρωπακι,
λιγο αλκοολικο,μιλαει πολυ,γελαει δυνατα,εχει πλακα,η φραου
μ'εχει σαν παιδι της,μου προξενευει για νυφη μια ανηψια της,
την φρουλαιν Μπριγκιτα,δεν λεω μ'αρεσει ,αλλα ειναι μικρη
κλαειν,ολο χαμογελαει,ειναι ασπρη πολυ ασπρη,δεν ξερω,
εγω σκεφτομαι την πατριδα,να γυρισω,να προλαβω το γερο
και τη γρια,μου γραφουν να γυρισω,περιμενουν να τους κλεισω
τα ματια,να μην καταντησω σαν εκεινο τον αρχαιο Οδυσσεα''
''σας γραφω,εγω ο Βασιλης,στη Νιου Γιορκ το πρωι πωλητης
εφημεριδων και το βραδυ γκαρσονι σε πιτσαρια στον εντεκατο
δρομο στο Μανχατταν,δεκαετια 1950,παιρνω καλα ντολλαρς,
κανω οικονομιες ν'ανοιξω δικια μου επιχειριση,η Ελενη,η γυναικα
μου,Ελεν εδω,ειναι μαζι μου,εδω δουλευει,στη λαντζα,τα μικρα
προσεχει η Μαρια,μεγαλωσε,15 χρονων,σωστη γυναικα,να γυρισω
στη πατριδα ειναι δυσκολο,τι να καμω εκει,μας εδιωξε,δεν μας ηθελε,
εχω μεγαλο παραπονο και στεναχωρια να τα σκεφτομαι,ας ειναι,
να'στε καλα και να μην στεναχωριεστε''
''σας γραφω,εγω ο Γιωργος,Αθηνα,δεν εχω τι να γραψω,συμβαινουν
πολλα,πολιτικα εννοω,και οικονομικα,τα χρηματα,που ειχα τελειωσαν
πριν δυο μερες,πηγαινω στην Ειρηνη και τρωω,δουλευει σ'ενα κατα-
στημα γυναικειων ρουχων στην Ερμου,κοντα στη Καπνικαρεα,ονομα
κι αυτο για εκκλησια,μ'αγαπαει,δεν λεω,αλλα να,ντρεπομαι να με συντηρει,
επειτα ποιος ξερει; σημερα ειμαστε μαζι,αυριο δεν ειμαστε''
''σας γραφω,εγω ο Οδυσσεας,απο τη θαλασσα
το καραβι το παρεσυρε ανεμος δυνατος βορηας και τρομερη καταιγιδα
το ταρακουνησε ,βαρια μαυρα συννεφα πλακωσαν κι εκρυψαν θαλασσα
και ξηρα κι επεφτε απ'τον ουρανο σκοτεινη νυχτα ,το καραβι εγυρε
τη πρωρη να βουλιαξει,τα πανια ο ανεμος τα'σχισε και τα'κανε χιλια
κομματια,και φοβομασταν ολεθρο και καταστροφη και για το καραβι
και για μας,τοτε πιασαμε τα κουπια και με κοπο πολυ το συραμε στη στερια,
εκει μειναμε δυο νυχτες κατακοποι στο σωμα και πολυ απελπισμενοι
στη καρδια,οταν ξημερωσε η τριτη μερα σηκωσαμε τα καταρτια
και σ'αυτα τεντωσαμε τ'ασπρα πανια κι ανοιχτηκαμε στη θαλασσα,
ο ανεμος κυβερνουσε το καραβι και θα φταναμε στη πατριδα χωρις
αλλα βασανα αν δεν μας παρεσερνε το ρευμα της θαλασσας περα
απ'τον Καβο Μαλια και δεν μας εσπρωχνε δυνατος βορηας περα
απ'τα Κυθηρα.
Κι εκει στη θαλασσα,που τρεφει ψαρια και θαλασσινα θηρια μας πηγαιναν
περα-δωθε οπου ηθελαν ολεθριοι ανεμοι''

κι αλλα γραμματα ερχονται,τρια απο Σμυρνη,ενα απο Θεσσαλονικη,
ενα απο Χανια,ενα απο Ερμουπολη της Συρου,ενα απο Πειραια
απο τη Βαγγελιστρια,ενα απο Κομοτηνη,δυο απο Βολο,δυο απο Τρικαλα,
δυο απο Κω,ενα απο Χαλκιδα,

δυο απο το Γαλαξειδι ,υπογεγραμμενα απο καποιον Οδυσσεα
Αντρουτσο αυτοχειρα
ενα ανορθογραφο κι αθυροστομο απο καποιον ονοματι
Γεωργιον Καραισκακη
ενα γραμμα ολιγογραφο απο καποιον Νικητα Νικηταρα,που αυτοαναφερεται
ως ζητιανος,

υπαρχουν κι αλλα γραμματα να διαβαστουν,απο καποιον Νικο,καποια Βασιλικη,
καποιον Παναγουλη,καποια Κωνσταντινα,καποιον Παλαμα,καποια Φωτεινη,
καποιον Βαγγελη,καποιον Αριστοτελη, καποιον Στελιο,καποιον Αλεξανδρο
Παπαδιαμαντη,καποια Μαρια,

ειναι γραμματα απο τις πεντε ηπειρους,Ευρωπη ,Αμερικη, Ασια,Αφρικη,
και Αυστραλια,απο Μπουενος Αιρες,απο Σικαγο,απο Αμβουργο,
απο Αντις Αμπεμπα,απο Βλαδιβοστοκ,απο Στοκχολμη,απο Σινδει,
απο Τοκυο,απο Σαγκαη,απο Αλεξανδρεια,απο Ριο,απο Κωνσταντινουπολη,
απο Σοφια,απο Βερολινο,απο Νεο Δελχι,απο Αγια Πετρουπολη,απο Γκουερνικα,
απο Δουβλινο,απο Μεξικο,


ειναι κι ενα γραμμα απο σενα
εχει την υπογραφη σου


Να διαβαστει
.
.
ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ ΓΛΩΣΣΑΣ-ΕΛΛΗΝΙΚΗ
.
.
''Look how beautiful is a flower''
hold up a flower
There is beauty
I believe it
But,in those days I didn't have time
I've learned to draw icones
Now,a bird is passing
I don't know where
[η λεξη υδωρ αντικατασταθηκε απο τη λεξη νερο-
στο τελος του 6ου αιωνα και στις αρχες του 7ου
ηρθαν οι Σλαβοι στην Πελοποννησο-αυτο γραφτηκε
στο Χρονικο της Μονεμβασιας]
εκεινοι οι συγγραφεις απεφευγαν τους χυδαισμους
δεν απεφευγαν ομως τους αττικους τυπους,τον δυικο αριθμο
και τη χρηση της ευκτικης
γραφηκαν συντομα ποιηματα σε ελεγειακο μετρο η'σε εξαμετρους
σημερα σωζωνται μονο αποσπασματα
και τω καλλει της λεξεως ακουων ηδομαι
[ο Θεοδωρος Πτωχοπροδρομος γραφει στον αυτοκρατορα
Ιωαννη Β' Κομνηνο
ως τινας πολιτικους αμετρους παλιν στιχους,
συνεσταλμενους,παιζοντας,αλλ'ουκ αναισχυντωντας
-η λεξη τριψιδογαροπιπερον-]
A discovery of greatest importance to mathematics is
the discovery by Tartaglia that you can solve a cubic equation
[Did you know that there are twice as many numbers as numbers?
No ,there are not
Yes,there are
Show it
I will prive it.Name a number
One
Two
Five
Ten
Twenty-seven
Fifty-four
So,there are three times as many numbers as numbers
So,there are four times as many numbers as numbers
So,there are million times as many numbers as numbers
This is called Infinity
[το παιδι γεννηθηκε χωλο οιδιποδας
σακατη βασιλια δεν θα κανανε
εφευραν τον χρησμο:''σαν μεγαλωσει θα σκοτωσει τον πατερα
και θα παντρευτει τη μανα'',πεταξαν το παιδι
εκεινο μεγαλωσε στη Κορινθο,και νομιζε πως ηταν παιδι του βασιλια
Πολυβου και της Μεροπης,και μια μερα σ'ενα καυγα καποιος
για να τον προσβαλει τον φωναξε νοθο,ζητησε να μαθει
κι εμαθε την αληθεια,γυρισε στη Θηβα,σκοτωσε σ'ενεδρα τον Λαιο
και καταφερε να παντρευτει την Ιοκαστη,και ν'αποκτησει
απο τη μανα δυο κορες και δυο γιους,κανεις απ'το λαο δεν υποψιαζονταν
την εκδικηση,ηταν αξιος και δικαιος,ηταν και το παραμυθι με την Σφιγγα,
μονο ο Κρεοντας και ο Τειρεσιας και οι συν αυτους συνομωτες
γνωριζαν,ηθελαν την εξουσια,και βρηκαν αφορμη τη πανουκλα
να τον καταστρεψουν,εφεραν τους βοσκους του Κιθαιρωνα
να μιλησουν στην αγορα κι ολα αποκαλυφθηκαν,
τοτε η μανα κρεμαστηκε κι ο γιος εξορυξε τα ματια του]
ο ηλιος στην ασπιδα τ'ουρανου κυκλος
μεσημερι κι ο εργατης εσκαψε το χωμα και σε βαθος 34 εκ
βρηκε τη πινακιδα,εγραφε:e-ke εχει/ko-no-so Κνωσο
Εκεινη τη μερα γευματιζε ενας εμπορας απο τη Κνωσο
σ'ενα κεντρικο εστιατοριο της Τιρυνθας,
το 1952 μαθαμε πως εκεινη την ηλιολουστη μερα εφαγε στρειδια,
ηπιε κοκκινο κρασι Νεμεας κι εμπορευτηκε σιταρι,συκα και σταφιδα
[A little later I hear
''I 've got to pee''
''The wc is there''
''Thanks sir''
I came back to Athens five weeks later]
μη τις αμαθια προση τοις θεωμενοισιν,ως τα λεπτα μη γνωναι
λεγοντοιν
και κανεις να μην περναει τους ανθρωπους για ανοητους
και πως δεν καταλαβαινουν τις υψηλες ρητορειες σας
πολυ καλα τις καταλαβαινουν και τις νιωθουν και θα σας πληρωσουν
γι'αυτο οπως σας αξιζει
[Χρονος,που ερχεται και Χρονος,που φευγει ειναι ο Ιδιος]
βουλεσθε δητα κοινη σκωψωμεν Αρχεδημον;
ος επτετης ων ουκ εφυσε φρατερας
νυνι δε δημαγωγει
θελετε να τα χωσουμε στον Αρχιδαμον;
επτα χρονια στην εξουσια και δεν αφησε ορθο τιποτα
και τωρα εχει το θρασος να δημαγωγει
[I said.''Okay'',and got in the yellow taxi
The taxi-driver is saying me:''I'll show you all the fancy
places of the city''
I saw a Man
I saw a Woman
I saw a Child]
I felt very sorry
[Κοιταξτε γυρω σας.Κοιταξτε.Ο Κοσμος]
.
.
ΓΑΛΑΖΙΑ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗ
.
.
Τετραφωνη ενταση αιθριας λεξης
δυο ωρες και το πελαγο ακινητει στο φως
συνηχηση δρομεων δελφινιων
ποια λεξη φερνει τη μορφη της ως εδω
παλλομενη
η Ελλαδα συμπτωση με τη θαλασσα

να λογοκρινεις Ανδρεαν Εμπειρικον
ειναι να χανεις την ελευθερια σου
να γινεσαι σκλαβος

τι διαφανη μερα διαλεξες ν'άποκαλυψεις

αιωρουμενη ουτοπια ψαχνεις

στο ρο στο ει
στο παντα ρει

ως αυριον ως χθες η Ιστορια αει παρουσα

εις μιαν επι Γης Ηδονην

κυνηγηθηκαν απ'ολα τα καθεστωτα
η Ελευθερια η Δκαιοσυνη η Αληθεια

Υπερ Φυσεως

Υπερ Κοσμου

Υπερ Ανθρωπου

Υπερ Ελευθεριας

Υπερ Δρασεων


Υπερ Ελληνων
.
.
Κοιτάχτε μπήκε στη φωτιά! είπε ένας από το πλήθος.
[Μαρια,μπορει να ηταν εκεινος ο Μπιλιας,
εκεινος που τωρα θα βρεχονται τα κοκκαλα του γυμνα
αδεια απο μεδουλι σε καποια σκοτεινη πλευρα της Ιστοριας
εκεινος με υψωμενο το δακτυλο εδειχνε προς τη μερια μας
ενα Τοπιο Θανατου]
Γυρίσαμε τα μάτια γρήγορα. Ήταν
στ’ αλήθεια αυτός που απόστρεψε το πρόσωπο, όταν του
μιλήσαμε. Και τώρα καίγεται. Μα δε φωνάζει βοήθεια.
[μας βουλιαζαν οι λεξεις μας,ενας-ενας οι ανθρωποι
χανονταν στις λασπες
κι απο πανω μας πυροβολουσαν οι δολοφονοι
ειδα τον Φιλιππο,με κοιταξε και δεν με κοιταξε,
ειχε φτασει στην αλλη πλευρα,τοτε τον ρωτησα με φωνη,
που δεν ακουσε:
Φιλιππε,γιατι χαθηκες;δεν εισαι αναμεσα μας,τελευταια
φορα σ'ειδαμε στο σταθμο στη Λαρισσα,επειτα κενο,
με τι κενο αδειασες τις μερες σου;]
Διστάζω. Λέω να πάω εκεί. Να τον αγγίξω με το χέρι μου.
Είμαι από τη φύση μου φτιαγμένος να παραξενεύομαι.
[και τι ωφελει,να καθομαι απραγος,η φωτια καιει τα δεντρα,
πριν καηκαν τα σπιτια,το σκυλι ουρλιαζε ολη τη νυχτα,
επειτα το πρωι δεν το ειδαμε,χυμηξε στη ληθη,δεν ξερουμε,
και σενα ρωταω Ελπηνορα,να μου πεις,γεγονοτα,που
σκοτωθηκες,σε ποιο μεταιχμιο;γιατι απο τα λεγομενα σου
θα συμπερανω και θ'αποφασισω για τον κοσμο.
Εμπρος ,λοιπον,Φιλε.Πες.Ακουω.]
Ποιος είναι τούτος που αναλίσκεται περήφανος;
Το σώμα του το ανθρώπινο δεν τον πονά;
[εχεις μετρησει ποση αποσταση ειναι απο τα ποδια σου,
απο τις πατουσες σου,που αγγιζουν τη γη,μεχρι την ακρη
του κεφαλιου σου,που συνορευει τον ουρανο;Οχι.Να σου πω εγω.
Απειρη.Και δεν ειναι κουφιος κομπασμος.
Δεν εχουμε καιρο για τετοια.]
Η χώρα εδώ είναι σκοτεινή. Και δύσκολη. Φοβάμαι.
Ξένη φωτιά μην την ανακατεύεις, μου είπαν.
[ειναι λιγο πριν ξημερωσει σ'ερημο ακρογυαλι της πατριδας
εδω,που καποτε ηταν γεματο βαρκες,τωρα δεν υπαρχουν,
που ταξιδεψαν τοσοι ανθρωποι χωρις εμας;γιατι δεν γυριζουν;
γιατι μας αποστρεφονται;τοσα χρονια]
Όμως εκείνος καίγονταν μονάχος. Καταμόναχος.
Κι όσο αφανίζονταν τόσο άστραφτε το πρόσωπο.
[γυρισε ο Μπιλιας,τον ρωτησαμε ποιο τ'ονομα του.
Δεν απαντησε.Σαν να μην υπηρχαμε.Σκιες.Κι αυτος
πραγματικος]
Γινόταν ήλιος.
[μας χωριζε ενα ποταμι,μπροστα μας πλατυ ισιο
πιο κατω εστριβε.Κανεις δεν γυρισε απο κει να μας πει
τι ηταν,τι υπηρχε,πιο περα απο μας]
Στην εποχή μας όπως και σε περασμένες εποχές
άλλοι είναι μέσα στη φωτιά κι άλλοι χειροκροτούνε.
[η Μαρια.Η κραυγη της.Ποιους θρηνει η'ποιους φωναζει
να μαζευτουν;Δεν ξερει,πως ειναι δυσκολο να γυρισουν
αυτοι,που πηγαν.Ο Φιλιππος δεν γυρισε.Ο Ιακωβος δεν
γυρισε.Ο Μπιλιας δεν γυρισε.ο Πόρπορας, ο Kονταξής,
ο Mάρκος, ο Γεράσιμος,δεν γυρισαν ο Γουρνάς ο Φάκαλος
ο Tζαννής,ο Παπαρίζος, ο Eλεμίνογλου, ο Λαζαρίδης,ο Φλασκής
ο Kωνσταντόπουλος η Λίτσα η Φανή η Eλένη η Nτόνα η Nανά
ο Γιάννης ο Mακρής, ο Πέτρος ο Kαλλίνικος, ο Γιάννης
ο κουτσαίνοντας,ο Pούσκας,ο Προσόρας,ο Mπακρυσιώρης,
ο Aλαφούζος, ο Zερβός,ο Tζεπέτης, ο Zαφόγλου, ο Mαρκουτσάς,
ο Λουκάς δεν γυρισαν,σε ποια γεγονοτα θεριστηκαν κι αχυρα
σκορπισαν τα κοκκαλα τους;
Kι' από την Πελοπόνησο ως την Λάρισα
βαθύτερα ως την Kαστοριά
που κοπηκε θρυματιστηκε η μνημη τους,και δεν ανασαινει;
τοσο αιμα κι η Ελλαδα ταξιδευει χρονια αναμεσα στους δολοφονους
σκοτεινο ποταμι η Ιστορια μου
ελαχιστος ανωνυμος εγω τους καλεσα σε Νεκροδειπνο
Kι' εκεί μαζι τους ήρθανε πουλιά,
περλεκαμοί κι' άλλα παράξενα,σειράδες, τσιλαμήθρες,σκόρτσοι
κοτσυφια,κιτρινολαιμηδες και νυφούλες
χρόνια και χρόνια ζωντανεύοντας χαμένα πρόσωπα
επειδη τελειωμο δεν εχουν οι ανθρωποι]
Ο ποιητής μοιράζεται στα δυο.
[κι ηρθε ο Μπιλιας,στο θολο φως τον ειδα,δεν ηταν αλλος
και μου'πε με σοβαρη φωνη:Φιλε καιρο με ξεχασες.
Και τοτε θυμηθηκα την υποσχεση στον νεκρο φιλο Ελπηνορα.
Πως τον Λησμονησα
Ειπα να πω κατι,μια δικαιολογια,
και παει χαθηκε]
.
.
ΗΜΕΙΩΝ ΥΜΕΩΝ
.
.
In[Out[In[Out[In[Out[In[Out[In[Out[In[Out]...
In Me Out You In You Out Me In Me Out You...
I YOU I YOU I YOU I YOU I YOU I YOU I YOU...
I AM YOU ARE I AM YOU ARE I AM YOU ARE I AM ...
THING OF THING OF THING OF THING OF THING OF...
ON OFF ON OFF ON OFF ON OFF ON OFF ON OFF ON...
1-1+1-1+1-1+1-1+1-1+1-1+1-1+1-1+1-1+1-1+1-1+...
1-[1-1]-[1-1]-[1-1]-[1-1]-[1-1]-[1-1][1-1]-[1-1]-[1-1]-...
0000000000000000000000000000000000000000000
1000000000000000000000000000000000000000000
COGITO ERGO SUM COGITO E[R]GO SUM COGITO ERGO SUM
0-1-10-11-100-101-110-111-1000-1001-1010-1011-...
ειμα ειπειν εμειο σειο ειο εμευ μευ σευ ευ
εμου σου ου γλωσσα θαλασα ημαρ ηως ηελιος
...πτολις ορωωσι δ'ανθρωπων Οδυσηι γνωσεαι
.......αμμες αμμιν αμμε υμες υμμιν υμε
...........ναυταων πλοος νοος ηερι
.................λογοισιν ανερι

ημειων...............................................υμεων

φραζω επεφραδον πεφραδε πεφραδεειν πεφραδεμεν
.
.
MONEY IS NOTHING FOR ME
.
.
ΥΠΕΡΑΠΛΟΥΣΤΕΥΣΗ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΤΟΠΙΟΥ
.
.
eighth dimention of the λογου
πηλινα ποδια λαγου σε υπερωα λοφου
that should have been χιλιες φορες
ενα φυλλο ασπρου χαρτιου ενος πευκου
η' μιας ελιας σε πλαγια στον ηλιο
αιωρουμενη
υπεραπλουστευση τοπιου
you came one day and looked
το κυματισμα των πουλιων και πιο κατω δεντρα
να κλεινουν κηπους
I haven't forgotten this οταν μια εγκυος νεαρη γυναικα ριχνει
γυαλιστερα βοτσαλα στα χερια του παιδιου της
''να διαβαζεις τα γραμματα του κοσμου''φωναξε
με πρασινη φωνη και σχεδιασε λουλουδια κρινα
και μενεξεδες
κι ακουσε το ασπρο βελος του χρονου

Εγω σταθηκα κι επανελαβα τον ηχο
.
.
ΥΠΟΛΟΓΑ ΑΝΥΠΟΛΟΓΙΣΤΑ
.
ΝΕΚΥΙΑ ΣΤΟΝ ΤΑΚΗ ΣΙΝΟΠΟΥΛΟ ΣΤΟΝ ΜΙΛΤΟ ΣΑΧΤΟΥΡΗ
ΣΤΟΝ ΝΙΚΟ ΑΛΕΞΗ ΑΣΛΑΝΟΓΛΟΥ ΣΤΟΝ  ΜΑΝΩΛΗ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗ
ΣΤΟΝ ΜΙΧΑΛΗ ΚΑΤΣΑΡΟ ΣΤΟΝ ΝΙΚΟ ΓΑΒΡΙΗΛ ΠΕΝΤΖΙΚΗ
ΣΤΗΝ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΩΓΟΥ ΣΤΟΝ  ΤΑΣΟ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗ
ΣΤΟΝ ΝΙΚΟ ΕΓΓΟΝΟΠΟΥΛΟ ΣΤΟΝ ΝΙΚΟ ΚΑΛΛΑ
ΣΤΟΝ ΑΡΗ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ
.
ενας -ενας που πηγαν
γιατι δεν τους βλεπω;
κι ακουσα μια φωνη ισα
που πνεει γυρω του το χορτο
''στην αρχαια τους πατριδα ειναι''
''πες ενα -ενα
τα ονοματα
Εσυ Κληρονομος Ποιησης
Ανομοιοκαταληκτης Εξουσιων''
.
.
GREEK TRIPRYCH-ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΡΙΠΤΥΧΟ
.
υπολογισε τις λεξεις
σε αρχαιολογια συμπεριφορων
ΤΡΙΠΤΥΧΑL/TRIPTYCHS
.
υπολογισε τις λεξεις
νερο-αγευστον  αοσμον αχρωμον
ασπρο-δεν απορροφα το φως,το αντανακλα
δεντρο-εργοστασιο φυλλων πρασινων
στην παρακατω προταση περασαν πουλια
''σε διεση του Μπαχ απλη Αριθμητικη ''

ανισοτροπια λογων
π.χ  ''μετρικη δικαιου-φυσικος νομος''
........''υπεραριθμον-πετρινο αγαλμα σε κηπο
ακρωτηρι κοχυλιων''
στην παρακατω προταση περασαν ανθρωποι
''σε θεωρημα του Ευκλειδη η ωραιοτητα''

υπολογισε τις λεξεις
σε αρχαιολογια συμπεριφορων
-''πως  το ψεμα εξουσιαζει'''
-''υπερ-διασταση χρηματος''
στην παρακατω προταση περασαν συμφωνα
''στη παρακτια περιοχη στο φως''

Berechnen Sie die Worte
Wasser geschmacklos geruchlos farblos
weiß-nicht absorbieren Licht, spiegelt
Baum-factory LEAF GREEN
Im folgenden Antrag verabschiedet Vögeln
'' DIESI in einfachen arithmetischen Bachs''

Anisotropie GRÜNDE
zB ''metrische Rechts-Naturgesetz''
.....''Redundant-Steinstatue im Garten
Seashells cape''
Im folgenden Antrag verabschiedet Menschen
'' Euklids Theorem in der Schönheit''

Berechnen Sie die Worte
in archäologischen VERHALTEN
-'' Die Lüge, beherrscht''
-'' Hyper-dimensionalen Geld
Im folgende Vorschlag unter bestanden Symphona
'' In Küstengebiete light''

Calculate the words
water-tasteless odorless colorless
white-do not absorb light, reflects
Tree-factory LEAF GREEN
in the following proposition passed birds
'' DIESI in Bach's simple arithmetic''

anisotropy REASONS
eg ''metric law-natural law''
.....''redundant-stone statue in garden
Seashells cape''
In the following proposition passed People
 '' Euclid's theorem in the beauty''

Calculate the words
in archaeological BEHAVIORS
-'' the lie that dominates''
-'' hyper-dimensional money
in the following proposition passed symphona
'' in coastal areas to light''
.
.
ΓΙ'ΑΥΤΟ ΜΙΛΩ.
Ν'ΑΚΟΥΣΕΙΣ
.
Μια αναπηρη Επανασταση σου ταζουν
Φαληρο Μοσχατο Καλλιθεα Ταυρος Κατω Πετραλωνα
Θησειο Μοναστηρακι Ομονοια Βικτωριας
κραυγες φωνες και δεν ακουστηκαν
στο ακορντεον τ'ουρανου τρενα σφυριζουν
την Δευτερη Παρουσια του Εζρα Παουντ η' του Ρηγα Φεραιου
στα ορυχεια της ιστοριας ο Γιωργος ο Νικος η Ελενη
στη Λαρισσα στο Διδυμοτειχο στα Χανια
στο Αγρινιο
''κυριε δεν υπακουω''να φοβασαι
στην Αγουλινιτσα ο Τακης Σινοπουλος Ποιητης την εξιν
τηγανιζε ψαρια και τα μοιραζε επειτα στις γατες
''Αφες αυτοις''
του μιλησα:
Ποιο νομισμα στο Μελλον μας,κοντινο η' μακρυνο,
θα μας ανταλλαξει, με τι λογης εμπορευματα θα γινει η συναλλαγη;
στη Θεσσσλονικη στριβοντας τη Μελενικου
πενηντα μετρα πιο πανω θα βρεις ακομα εκει τα κομμενα χερια του
ειναι εκεινος ο Κουρος στο Νεο Μουσειο της Ακροπολης
γι'αυτο εχει δυο μ το κομμενο για να κοβεται ακριβως εκει
ενα μ για καθε χερι,για καθε χερι του Βλαδιμηρου Μαγιακοφσκι
τωρα ξερεις ποιος ηταν ο Αιγαγρος της Επαναστασης
στο Αγρινιο στη Καλαματα μεσα σ'ολη τη Καρδιτσα στη Ξανθη
''να χορεψει ζειμπεκικο''βαλτε ενα του Καζαντζιδη
ηρθε και δεν τον γνωρισαμε μας εδειξε τις παλαμες τρυπημενες
και δεν τον πιστεψαμε
ηταν ο Γιωργος ο Νικος ο Κωστας η Μαρια
στη λαχαναγορα των Ιδεων πουλουσαν κοκκινες ντοματες
του Πλατωνα και αφρατες πατατες του Αδαμαντιου Κοραη
''να ξεπουλησεις.Τι να ξεπουλησεις:Τιποτα δεν εμεινε να ξεπουλησεις''
με το πιανο των δρομων τον πυροβολησαν,δεν τον πετυχαν
''θα μου κλασετε τον μπουτζο''τους φωναξε
μαθηματα ηθικολογιας δεν δινω
Αρνουμαι
στη Καλαμαρια στο Κορδελειο στη Πρεβεζα στο Αργοστολι
στην Αγουλινιτσα δεν κοιμαται ο Τακης Σινοπουλος
ισκιοι κυματων στις λεξεις τσιμπολογουν τους ερωδιους
αναποδογυριζοντας στους καθρεφτες το μικρο ν σε μεγαλο Λ
μην προσπαθεις.Το Ο ειναι παντα Ο
στο Αργος στις Μυκηνες στο Αγρινιο στη Βερροια
στο φως το βελος δεν βλεπει το στοχο του
και τις λεξεις Επανασταση Δικαιοσυνη Αυριο Συναλλαγη
Ενθυμηση Προδοσια Καιροσκοπισμος Μοναξια Φλυαρια
με κανενα καλο χαρτι δεν κερδιζεις στο ποκερ των γεγονοτων
ατμομηχανη φωνης ο Βλαδιμηρος Μαγιακοφσκι
και με ποσα χρηματα Εζρα Παουντ θα'ρθεις να δουλεψεις
στα χωραφια; να βγαλεις ζουμερα καρπουζια κιτρινα
αρωματικα πεπονια,τελος παντων να παραγεις
τη Γκουερνικα του κηπου σου
και να'ρθεις στην Αγουλινιτσα σε περιμενει ο Τακης Σινοπουλος
στη γεωγραφια του εμφυλιου του
να μιλησετε για τα ποσοστα των χρωματων
και να σου τηγανισει ψαρια να φας
''Ελπηνορα,
γιατι η ιστορια του Γιωργου του Νικου της Ελενης
δεν γραφτηκε''
γι'αυτο μιλω
Ν'ακουσεις
.
.
σε χρονο φθινοπωρου
επιστροφη απο την αιωνιοτητα
στην αιωνιοτητα
ηταν που εζησα με το δικο σας ονομα
και δεν προδωσα δεν σε κατεδωσα
''Μην τολμησεις ν'ανοιξεις το παραθυρο στο φως''
Αρνηθηκα,ανοιξα
με σιδεροδεσαν στο σκοταδι,''Εχει φως''
φωναξα
''στη νεοτητα μου''
απο'να μακρινο ταξιδι ερχομαι νυχτερινος επισκεπτης
του ακατορθωτου
κατεβαινω στον παλιο ξεχασμενο σταθμο
συνομωτης ,κρυβομαι στα ονειρα,που πραγματοποιουνται
''είμαι εδώ, ανάμεσά σας,
κι ολομόναχος''
εζησα στη χωρα μου σ'ενοικιαζομενα δωματια Ιστοριας
και σου λεω:''Γιατι ηρθαμε εδω;
Μην σωπαινεις''Μην σωπαινεις
Εσυ,Εγω,Εμεις κληρονομοι του αγνωστου
θυμαμαι,το εκμυστερευομαι,το'χω ζωντανο,μεσα στον εμφυλιο
ειδα ενα σωμα κρεμασμενο σ'ενα δεντρο σαν τομαρι ζωου
ξεραινονταν σε τοσο πολυ ηλιο ,
απο τοτε εμεινα για παντα στη Ποιηση

δεν χρειαζεται καμια εξηγηση
ντοκουμεντο ανθρωπου
.
.
Ασκητεψε σε Διονυσιο Σολωμο
..
απ'το πρωι απ'το ξημερωμα ενα γαλαζιο
τριγωνικο πουλι απαγγελει συμμετρικα
''τα παντα ρει και ρι και τρι''
του'δειξαμε μια πρασινη καρεκλα να καθισει,
καθισε,γεμισε φυλλα το δωματιο,
σιγα -σιγα ανεβαιναν στρωματα -στρωματα,
τοτε ανοιξε η πορτα δυτικα,μπηκε ενα παιδι
με μια μπαλα,την πετουσε στον απεναντι τοιχο
τον γεμισε λεξεις,τις ξεκολλησε μια-μια και τις πεταξε
απ'τ'ανοιχτο παραθυρο ανατολικα
εκεινες μεταιωρισθηκαν κι επειτα επεσαν δυνατα,
αυτο το ειδαμε,
πανω στα δεντρα σ'ολα τα δεντρα στα κυπαρισσια
πανω σ'ολες τις ελιες,τις τιναξαν και πιο πανω
αγγιξαν τους θαμνους,τους τιναξαν στον ουρανο
''Ειναι ο Χρονος που σας δινει αυτο το δωρο''γυρισε
και μας ειπε το παιδι,πλησιασε ,
μας αφησε στα χερια στον καθενα απο ενα αρχαιο πηλινο κεφαλι,
βαρυναν τα χερια,
''μ'αυτο θα πορευεσθε'',
εμεις θελαμε να το ευχαριστησουμε για το δωρο,
ανοιγαμε το στομα ,δεν ακουγονταν φωνη,
''γιατι δεν μπορουμε να μιλησουμε;''
''γιατι δεν μπορουμε να μιλησουμε;''
και τοτε ακουσαμε τη φωνη μας απο τον ουρανο
σηκωσαμε τα κεφαλια μας,κι ειδαμε
στα δεντρα τ'ουρανου να ξημερωνει και πουλια
ανεβασμενα στα κλαδια τους και να πετουν,
και να πετουν τις λεξεις μας,οσες ειπαμε και δεν ακουστηκαν,
τις πιασαμε ,καθενας οπου μπορουσε τις εβαζε,
αλλος στη μεσα τσεπη του σακακιου του τις εχωνε,
αλλος στις τσεπες του παντελονιου
κι αλλος τις εριχνε στο στομα του,τις μασουσε,
τις καταπινε ,σαν να τρωγε ,
''Χορτασα'',ειπε,
και τοτε ειδαμε διαφανο το σωμα του,
το στομαχι του αφομειωνε τις λεξεις
τις διελυε στα γραμματα,
τα γραμματα τα ειδαμε να κυκλοφορουν στις αρτηριες
του,
τον πλησιασαμε ,τα δειχναμε με τα δακτυλα μας,
''να το α ,τωρα ειναι στην αριστερη παλαμη
το μ ειναι στη καρδια''
τα δειχναμε

απ'το πρωι απ'το ξημερωμα ενα γαλαζιο
τριγωνικο πουλι απαγγελει συμμετρικα
''τα παντα ρει και ρι και τρι''
.
.
 θαλασσα στρεφεται ολο στρεφεται
σε σχημα κοχυλιου,μη με ρωτησετε πως το ξερω,
και πως ξυνεται στη μυτη ενος ψαριου ο ανεμος
γραφω τη λεξη ροδο,το αντικειμενο ροδο,
σαν μουσικη παρτιτουρα σε μια πλαγια με δεντρα
μιλω απταιστα ελληνικα
και μαζευω σκεψη οπως νερο απο βρυση σε σταμνα
γεμιζω,το φανταζεσαι
αν δεν μου δινανε το απειρο πως θα μετρουσα
τα πεντε δακτυλα τ'αριστερου χεριου μου
και τις πετρες στην ακρη του χωραφιου μου
δεν ξοδευω το φως
το μοιραζω
σου στελνω λιγο ψωμι,εμαθα,η' το υποψιαζομαι,πως πεινασες
και το σπιτι μου βλεπω,στους αιωνες των αιωνων
η δυση γερνει με δυο γαρουφαλλα χρωματα
σπερνει τα χωραφια ,στους αιωνες των αιωνων
καθε μεσημερι πλαθω με πηλο τα πουλια
συμμετρικα σχεδιαζω ,τα πετω
ανοιξ'το παραθυρο, σε φυλλο ελιας
σου στελνω πρασινο κηπο
και το ξερω,το νιωθεις,χρειαζεται πολυ θαρρος
να δεις βρεγμενο το φεγγαρι,αποψε
εκατσα και λογαριασα ,περισσευει το καλο στο κοσμο
α να μην το ξεχασω ,οτι εχω διδαχτει το'χω διδαχτει
απο το ελαχιστο
απο το λιγο
οι λεξεις μου ανεβαινουν
κατεβαινουν
ανεβαινουν
.
.
MoneYing Man Exchanging World
to angainst No-World with Usura
and Credit Real Poltic DemoCraticous
Money One Onely Ing
ing ing  ing Paying DownLoadIng
....The world will be a very much poorer world?
Treatise On Money On Man On Woman On Child
On Life On Time On Thought Of On World On All
ON ΟΝΤΩΝ
ON ΜΗ ΟΝΤΩΝ
Adam Smith  The Rich ness of Nations ons ones
 Karl Marx Capital Capital Hymns
David Ricardo Politicous Oeconomicous Company
James Mil Milton Friedman
Interest Rest InteResting  Testing
fiscal Policy and EconomicsIdeas
Comparative Advantage
π.χ
ο Α εργατης σε 2 ωρες τελειωνει τη Χ εργασια
και σε 3 ωρες την Ψ εργασια
ενω ο Β εργατης σε 3 ωρες τελειωνει την Χ εργασια
και σε 4 ωρες  την Ψ εργασια
.Πως συμφερει να γινουν οι εργασιες;
Αξια Man Υπεραξια Man-World
John Maynard Keynes
macro Eco Nomics comics
fiscal/monetary
recessions/depressions
money logismous
....What About -the decay of the whole civilised life of Europe.
....hyperinflation of NoThing For All EveryWhere
....The Effect of Demand On Interest On Money
....On Employment Rag Time All Racing Trade
....A Monetary Histoty of World HISTORY
....USURA USURA USE USEing MAN
....MANing M[One]Ying
.
.
το φως ειναι αποσπασματα λεξεων
[ μια μετρικη ελληνικης μεταφυσικης ] αυτο
που μαθαινουμε απ ' το τοπιο
- ο δειχτης , το δακτυλο τ ' αριστερου χεριου του
γραφει ενα κυκλο με ακριβεια ,
επαναλαμβανει τη κινηση ,
και στο τελος τον ριχνει σαν δισκοβολος αθλητης στο τοπιο
που φωτιζεται απο μια λαμπα πετρελαιου ακουμπισμενη
πανω στο τραπεζι
- [ πως να μην αποσκοπεις στο κερδος παρα να ωφελεις ]
- μπορει να κατασκευαζεται σαν μηχανισμος με γραναζια η Αληθεια ,
αν οχι . τοτε πρεπει να εξαλειψουμε το Ψεμα απ ' τις πραξεις μας
- [και ο κοσμος σαν συνθεση προτασεων υπαρχει ] ομως ,
προπαντος , να αποφυγουμε την κουφια φλυαρια ,
μεσα σε τοσο φως θα ηταν μια υβρις
.
.
MY Anti-Monetarism in Six Lanquages Is  Expressed
.
.
Το Χρημα Ειναι  Υπερανω του Ανθρωπου γι'αυτο Ειναι Αχρηστο

The Money Is Over the Man So It's Needless

Das Geld Ist Uber des Mensch So es Ist Unnotig

L'Argent Est Au-Dessus de l'Homme de sorte Qu'il Est Inutile

Il Denaro E Sopra l' Uomo Per Cui E Inutile

El Dinero Es Sobre el Hombre Asi Que Es Innecesario
.
.
Τι χρειαζεται η αληθεια;reverse reality
.
.
και τι ζητουσε στην Ιωνια στο υδωρ ο Θαλης;
de faire echo το νερο
να πλυνει τα χερια του ο Kant
pour l'histoire ο Πλατων εδειξε ενα δεντρο
π.χ μια αμυγδαλια
και σχεδιασε ενα πουλι π.χ ενα σπουργιτι
σηκωσε μια πετρα φωναξε ενα ονομα
εβαλε τη πετρα στη θεση της
‘’στο φως,στο φως’’ in light in light
ο Οδυσσεας εξαργυρωσε μια επιταγη
-‘’δεν κερδιζεις απο το εμποριο ανθρωπων’’ ειπε
στη Σολωνος εστριψε  in right
ενα πληθος απροσωπο στη Σταδιου
προς την Ομονοια to look at
‘’αιμα που κυλλαει,να μην παει χαμενο’’
εγραψε σ’ενα χαρτι ,σε ποιον να το παραδωσει;
να’χει το ονομα του πατερα του
a truth is η φωνη
και οι λεξεις σ’ολους τους χρονους
στο θεατρο ακουστηκαν voicing the history
ανθρωποι με προσωπεια ηθοποιων
λιθινα χαλκινα ξυλινα και χαρτινα
μαρτυρουσαν τα γεγονοτα
ενας ενας in body in mind
και τα πουλια περιφερονταν σε κυκλους ψηλα
circling time ‘’να ο δρομος’’
ποτε ακουστηκε η προταση αυτη;
σε ποιο τοπο;και ποια ωρα;
Και τι χρειαζεται η αληθεια;reverse reality
.
.
Picasso,Max Ernst,par example ,ne peuvent se reduire
a' une image
Να το ξερεις.
Μια μερα οι Ελληνες θα επιβαλουν το Καινουργιο
Cette liberte,l'utilisation ,dans une libre improvisation,
des moyens de la creation sans que resulte aussitot
une hierarchie dans les formes d'expression
Καποιος ηθελε να πει κατι μεταφυσικο
Τιποτα δεν ειναι ακατανοητο
ο Paul Klee μας εδειξε με απλες γραμμες
το φεγγαρι να κοιμαται πανω σε ψαθες
στ' ακρογυαλι
κι ενα πουλι να τσιμπαει τους ισκιους
των πευκων
Je vous regarde comme on regarde l' impossible
στο εσωτερικο της μελισσας ο λυρισμος της Γεωμετριας
Οι επιθυμιες των οντων παραμενουν συχνα αινιγματικες
Das Menschliche Leben ist die Geschichte
o Cantor
μια εικονα μπορει να αναπαριστα οποιαδηποτε εννοια
και ο Πλατων
στο εσωτερικο της εφυιας
Le peau,les cheveux et le rouge a levres dessinent
l'empreinte des surfaces brillantes de la bouche
d'une femme,qui se fondent les unes dans l'autres
Το καινουργιο εχει αλλους στοχους
Ο τοπος ακρωτηρι ταξιδευει
και κατασκευες γλαρων ανω -κατω
ανω -κατω
η φραση:''καποιος πιανει τα πουλια''
να βρισκει κατι καινουργιο
.
.
ΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ

[δεν γραφουμε το νοημα,
πως γραφουμε ειναι το νοημα]
.
ο ανεμος επαιξε στο πιανο των φυλλων κι εφυγε
.
το πουλι εφαγε το φως που του αναλογει κι εβγαλε φωνη
.
το νερο σε οριζοντια θεση
πλειοδοτει στο εμποριο των νουφαρων
.
αν φυτεψεις στο χωμα τη λεξη νερο
θα ξεπεταχτει στον αερα δεντρο
.
ακου με τι τροπο προφερει τη λεξη θαλασσα
παιδι που γεννηθηκε κοντα της
.
το τραπεζι σηκωθηκε στον αερα ψηλα
πανω του μια ανθοδεσμη δεντρων
αστειευεται με την βαρυτητα
.
η θαλασσα κυμα το κυμα πανω στις πετρες
σπαζοντας αριθμολογει τον χρονο
.
και να σκεφτεις,ποσα σωματα ενωθηκαν
για να γινει ενας ανθρωπος,
αυτος
.
κυλα τις λεξεις στα λογια σου
καπου θα βρεις τις θεσεις τους
.
απο τον υπογειο σταθμο της Ομονοιας κατω
ξεπηδα πανω μια ανθρωποτητα
δυσκολα ξεχωριζεις ποιος ειναι ποιος,
για εκατομυρια χρονια θα μοιαζουν
.
δεν ξεφευγεις
Αθηνας Σταδιου Πανεπιστημιου
Ακαδημιας Σολωνος και
γυρω-γυρω Κοτζια Κλαυθμωνος
Συνταγμα κι ευθεια
Συγγρου στο Φαληρο
Αθηνα Πειραια Ελλαδα
φαυλος κυκλος
.
μεσα στο τρολει Κουκακι-πλατεια Κολιατσου
οι επιβατες κρατουν στα χερια τους τα κεφαλια τους
οταν ειναι καποιου η σειρα σε καποια σταση
να κατεβει ετοιμαζεται
φοραει το κεφαλι του οπως παλια
φορουσαν όι επιβατες το καπελο τους.
κι ενα παιδι στη θεση του εισπρακτορα
τους μετραει
ενας-δυο-τρεις-
κανενας
.
στον κομβο Πατησιων-Αλεξανδρας
ειδε ενα πουλι με το ραμφος του να σκαβει την ασφαλτο
και να τον καλει να φυτεψει σπορους
τα'χασε
οταν συνηλθε οι τσεπες του παντελονιου του
ηταν γεματες απ'αυτους
.
ποια η συμπτωση πλατειας Κλαυθμωνος
και πλάτειας Κοραη;
Να μαζευτουν
Να κλαψουν,γιατι; οι Νεοελληνες
στον Ελληνα Κοραη;
.
καθημερινα εκατονταδες χιλιαδες διασκορπιζομαστε
στις συνοικιες μας στα διαμερισματα μας
στις τρωγλες του μοναχισμου μας
εκατομυρια
.
θα σε χτυπησουν οπως χταποδι χτυπανε
να μαλακωσει
θα σου σπασουν τα νευρα τα αισθητηρια
ετσι σιγα-σιγα θα σε μαλακωσουν
θα σε φανε ευκολα
Να προσεχεις
.
η ριγανι ριζωνει και αιχμαλωτιζει τον αερα
.
υπαρχουν ελαφρες και βαριες λεξεις
ελαφρομυαλες να μην υπηρχαν
.
ασπρο συννεφο πανω απο μικρο νησακι
βιρα τις αγκυρες και φυγαμε
.
η περισπωμενη πανω απ'το ωμεγα
το συγκρατουσε να μην ξεχειλωσει
.
ο ανεμος επαιξε τα εγχορδα των δεντρων κι εφυγε
.
.
Ομονοια Αθηνα Ελλαδα ντοκουμεντα 2013 μ.Χ
.
Χαυτεια πλατεια Λαυριου
οδος Μαρικας Κοτοπουλη
Μπαγκειον Ομονοια Αθηνας
κυκλος θηλεια στο λαιμο
σημαδεμενη τραπουλα
πουλημενη Ελλαδα μαστρωπων
κερδοσκοποι ρουφιανοι
πυρ σε καθε σταση
αντισταση επι σκοπον πυρ
προσωπα προσωπεια μασκες
σουπερ μαρκετ πρυστυχες ιδεες
ασχημη μερα ξεκωλιαρα
σακια κοκκαλα ανθρωποι
να σωθω εις βαρος σου
εις βαρος ολων καθικια
υπονομος της Αγιου Κωνσταντινου
τα σκατα σας μεχρι το Θεατρο
κιτρινα ταξι εκζεματα σαπια τρολει
διαδηλωσεις του φαινεσθαι και του θεαθηναι
να γαμηθητε
μια ζωη,τωρα,ξεφτυλιζετε σε συσιτια δημων
μια ζωη κομματια μοσχαρισιο κιμα με μακαρονια
δεν ξημερωνει βραδυαζει
το νου σας
.
.
ΕΠΩΝΥΜΙΕΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
.
ο Οιδιποδας μετα τα γεγονοτα
εμφανισθηκε στην αγορα
κρατουσε στα χερια του ενα ψωμι
σταθηκε στο μεσο των ανθρωπων
γυρω του ενας κυκλος
σηκωσε ψηλα το ψωμι τρεις φορες
και φωναξε:''η φωχεια antes portas''
ενας-ενας οι ανθρωποι περνουσαν απο μπροστα του
και τους μοιραζε το ψωμι

δεν ξερω αν εφτασε και περισεψε
να χορτασουν τοσοι ανθρωποι

''δεν χρειαζονται τα ματια να δουν οι ανθρωποι
την αληθεια''ειπε ο Οιδιποδας πριν αποχωρισει
απ'τη σκηνη
τον κοιταξαμε καλα,ελειπαν τα ματια του,
δυο τρυπες,δυο σκοτεινα σπηλαια

βρεξαμε πηλο,βουλωσαμε τα κενα του χρονου

απο πολεις που καηκαν κι απο χωρια
που ερημωθηκαν εφτασαν εδω ανθρωποι
μας διηγηθηκαν τις ιστοριες τους,
με κλαματα οι γυναικες,αγρια τα προσωπα
των αντρων
''που ειναι ο Γιωργης μου;''
''που ειναι το Γαρουφαλιο μου;''
''που ειναι το Μαρικακι μου;''
''που ειναι ο Κωνσταντακης μου;''

εμενα ο νους μου στην Ιστορια

Απο μενα θ'αρχισει η επανασταση.
Αν δεν αρχισει απ'ολους μας,τιποτα
ποτε δεν θα γινει.

να μετρας να υπολογιζεις τον κοσμο
με το πως η μικρη σου κορη αντιδρα
στη θεα ενος τριανταφυλλου

κι ακομα στη λευκοτητα των κρινων

Κοιταζαμε τη θαλασσα,λιβαδι ψαριων
Κοιταζαμε τα δεντρα,ξενοδοχεια πουλιων

ολη μερα περνουσαμε

ολη μερα περνουσε
η σαρανταποδαρουσα της Ιστοριας
.
.
in right
.........η ανθρωπινη φωνη
Ομονοια προς Χαυτεια
πυροβολεια ιδεολογιων
.........priceless.
.........ισονομια
μεταφορα Ιστοριας-τρολει
in extention Democracy
τα φυλλα του δεντρου
.......................βαπορεν
παγεναν κι ερχονταν
και χωμα απ'τη πατριδα μ' δεν εφερναν
1922 Σμυρνη
Τραπεζουντα Νεα Σμυρνη Νεα Ιωνια
2013 Αθηνα
Ελλαδα καμια περιττη συλλαβη
man woman mankind
....Οδυσσεο,τι;
...Νικος Πουλαντζας σκοτωμενος
...Νικος Μπελογιαννης σκοτωμενος
...Γιωργος σκοτωμενος
Ερμου Ιεροδουλη Εμπορων
Αθηνας κατοικητηριο ζητιανων
Ομονοια κυκλος φαυλος
ς ω χ φ μ κ ζ εδ γα
names namen ονοματα
.................................nomos law
...............Αιδως Αργειοι!fanfaroni!
TV FALSE/TRUE INVENTORS UNIVERSALIS
Ηρακλειτος φιλει κρυπτεται
στη Μενανδρου η Υπατια πουλαει Παραλληλους Βιους
και εκδιδεται
''αυτη ειναι η Ελλαδα,εγω ειμαι ανεργος''ειπε,
ακουσα,δεν τον ηξερα
ICH BIN ARBEITLOSS workLESS NIE TRAVAIL
 ....B-Bread
....L-Life
... E-End
να παρε θεωρημα Θαλη του Μιλησιου αντι πινακιου φακης
και τα τεσσερα ριζωματα του Εμπεδοκλη εικονογραφημενα
κλικ Ζηνωνος κλικ Σωκρατους
κλικ Αθηνας κλικ Αιολου κλικ Σταδιου
κλικ Συνταγμα
OK Boys!All Right!
...h thalassa se afissa
...h leoforos cart postal
...h Eleni photo mobile
...............................αγορασε εφημεριδα,στην Ομονοια,
...............................απο το περιπτερο αριστερα της Αθηνας
...............................νυχτα,τη διπλωσε και την πεταξε
...............................στα Χαυτεια μια γυναικα τον ρωτησε
...............................τι ωρα ειναι,της απαντησε,πολυ νυχτα
Ergo Cogito Sum
ERGO COGITO SUM?
....ειδα τον Αρη Κωνσταντινιδη ν'ανεβαινει τη Σολωνος,μεσημερι
προς τον ουρανο
ωραιοτατη πατρις μου Ζακυνθος
πηγαινεν κι εδειχνεν τις ανοιχτες πληγες του
κι ουτε ελεημοσυνην του εδωκαν ουτε συμπονεσην του εδειξαν
παρα ελυσαν τα σκυλια που τους φυλαγαν και τον κυνηγησαν
ως να ητον λεπριασμενος και το τελευταιο σκουληκι της γης
κι εφτασεν ως εδω αθλιωμενος και μας εξιστορουσε τα παθηματα
κι εμεις ειπαμεν καθεις του αλλου ''διατι πατριδα επολεμησαμεν
να ελευθερωσωμεν και κακοπαθαμεν;''
τρυπες Νομπελ η ποιηση
NOBEL'S HOLES THE POETRY-
-Ελπηνορα,φιλε μου,πως βρεθηκες σε τουτο τ'ακρογυαλι;
-οχι,ηρωικη πραξη δεν μ'εφτασε ως εδω
σαν στριφτα κερατα κριαριου ακουστηκαν τα λογια του
τον ειδαμε ν'ανεβαινει η' να κατεβαινει την Πανεπιστημιου
τον φωναξαμε μ'αλλο ονομα
MEIN FREUND -ELRENOR
Mio Amico come vay?
απαντησε η'δεν απαντησε δεν ακουσαμε
.
.
Ομηρος δε

παχια η σεληνη αποψε
μια μια τις λεξεις απλωνει
σε κλαδια οριζοντια δεντρων
να στεγνωσουν απο τον ιδρωτα ανθρωπων
και το κυμα ακουμπα τη πνοη της νυχτας
κοματτι αμμου Ιωνιας ξεπλενεται στη θαλασσα
ο ηχος των βραχων ενωνετσι με τη κραυγη του Αιαντα
επειτα η σιωπη
και ξανα αναταραχη του αερα
η λαμψη στις κορφες των πευκων
και τα ακρωτηρια που δεσαμε τις βαρκες
πριν το ταξιδι η' και μετα το ταξιδι
ιδεα ο ανθρωπος και πλαθεται σαν πηλος
στα χερια παιδιου
ο χρονος
.
.
αυταρ Οδυσσευς ,και η θαλασσα ηχος
απ'το παραθυρο η φωνη μητερ' εμην
υδωρ και το σωμα,αλλη μια φορα επιμενω,του Ελπηνορα
''τι γυρευουμε εδω σ'αυτα τ'ακρογυαλια;''
κανενας δεν ακουσε,''ποιο το κερδος;''
κανενας δεν ακουσε,
νοστον Οδυσσηι
.
.
words like history
be η θαλασσα στα βραχια
λευκολενος landscape
and morning the Κιρκη at west window
ποιο το κερδος της ψυχης
σ'αυτους τους τοπους
τοσα γεγονοτα
αδειασαν τον χρονο
και η φωνη του Ελπηνορα,ακου
(παλι σ'αυτον επιμενω)
voicing ερωτηματα whirling
τι; που;πως;ποτε;
when what how where?
τοσα ερωτηματα αιων παις παιζων πεσσευων εστι
the idiots men που χαθηκαν
το κερδος μιας κουφιας ματαιοδοξιας
.
.
Interaction

εμεις εχουμε τη γλωσσα μας
οποτε θελουμε την οργωνουμε
τη σπερνουμε με τα φωνηεντα και τα συμφωνα μας
κι εχουμε σοδεια τις ελληνικες λεξεις μας
να μην μας λειψει σε κανεναν καιρο
ουτε ο Ομηρος ουτε ο Σολωμος
ουτε ο Μακρυγιαννης ουτε ο Αισχυλος
ουτε κι εγω ακομα ο ταπεινος
.
.
η εκλειψη της Ιστοριας η' η απουσια
.
στους δρομους το πληθος
Πατησιων Ομονοια Αθηνας Σταδιου Πανεπιστημιου
στα χερια κρατουν τα κεφαλια τους τα περιφερουν
πετρινα αγαλματα τα πωλουν σε εμπορους
τυμβορυχους εκλιπαρουν
''ειναι ευκαιρια ,σε καλη τιμη''
συμφερει η' δεν συμφερει
Συνταγμα Βουλης Μητροπολεως Ερμου
εξαντλημενο φθινοπωρο αδυνατος χειμωνας
λεξεις κενες το παρελθον
''ειμασταν'',''τα γεγονοτα''
η εκλειψη της Ιστοριας η' η απουσια
Αιολου Αθηνας Βαρβακειος Αγορα Πλατεια Δημαρχειου
οτι εμεινε απ' το σωμα σου τι τιμη εχει;
ρωταω
μια μοτοσυκλετα μ'εκκοφαντικο θορυβο δεν μ'αφηνει
ν'ακουσω την απαντηση
η' δεν απαντησες;
δεν μιλησες;
Πειραιως Ζηνωνος Αγιου Κωνσταντινου Τριτης Σεπτεμβριου
πληθοι ανθρωπων εμπορευονται
''εμπορευομαι εμπορευεσαι εμπορευεται''
κλοιος
γιατι δεν υπαρχουν;
δειχνοντας ειπε
''αυτο''
''εκεινο''
''ολα''
.
.
-in -out-η λεξη -

τετραγωνο-φωτοσκιαση του ρο
true trueless αποσπασματα ανθρωπου
στο ασανσερ της ιστοριας the World Bill Payments
silence                   η σιωπη in Pavarotti voice trumpet
ενα παιδι κρατουσε ενα κιτρινο ψαρι με κοκκινες ριγες
a while later human bodies
     το χερι     fragments νερων       κυκνοι
κυκλοι                                   η πολη is a full of sounds
στο μουσειο η κορη του Ευθυδικου δινει διαλεξη
περι Προσωκρατικων
Υπερ του Εμπεδοκλη και Φιλιας και Νεικος Εμπειρικου
μια φραση μας εκανε μεγαλη εντυπωση
''γνωριζουμε τα ομοια μεσω των ομοιων''
πληθωρισμος ομοιων ανομοιων ο ανθρωπος
''συμφιλιωση ανθεων και πορφυρων χειλεων αιδοιου''
All the World spread out into Ιδεες
αφου  ο Ορεστης  κερδισε τη παρτιδα σκακι
γυρισε στη πατριδα την εποχη που ανθιζαν κοκκινες παπαρουνες
κι ο χρονος ενα αινιγμα που σπαει τα ρο του
L.v.Beethoven - Cello Sonata in F, Op.5, No.1 - 1.Adagio sostenuto-2.Allegro.
ησυχαστε,φως
αναβει μια-μια τις λεξεις
απο τον Αριστοτελη μαθαμε παντες ανθρωποι
του ειδεναι ορεγονται φυσει
ειδα εκεινον τον ανθρωπο,δεν εχει σημασια ενας απο μας ηταν,
στον ηλεκτρικο Ομονοια-Πειραια,ηξερα για τον εξοστρακισμο του
και σ'εκεινη τη σκια screaming words σαν πετρες βαρυναν
from inside                    here there is no place
that I does not see you
eventful history
.
.
ΑΚΡΙΒΟΛΟΓΙΕΣ

.1+1=2
.βλεπω
η θαλασσα ο οριζοντας
.η ιταλικη γλωσσα του Σολωμου
στον Υμνο
.ο χρονος
η ανασα της αιωνιοτητος
.το χρημα υπαρχει
η' δεν υπαρχει
.ο Οιδιποδας πινει το ουζακι του
στο ουζερι ''Η ΩΡΑΙΑ ΘΗΒΑ''στον Κολωνο
.τοσα πολλα προσωπα εχει η απατη
.πισω απ'το λοφο εκει δυτικα ειναι η θαλασσα
.Αθηνα,Ομονοια,ανεβηκε τη σκαλα απο τον υπογειο
ηλεκτρικο,κατεβηκε την Αθηνας
.τοπιο per oboe e archi in si bemolle Magg. No.5
.οι μελισσες γυριζουν
με τα αρωματα των λουλουδιων
.ενας ανθρωπος
στην ορχηστρα ενος αρχαιου θεατρου
σαν κορμος δεντρου ελιας
η επιμονη της μνημης
που βαραινει
.η σιωπη του νερου
ο μυστικος υπνος των νουφαρων
.η Ασια και η Ινδια τελικα αποδειχτηκαν ανοησια,
σκεφτηκε ο Αλεξανδρος,μια κουφια ματαιοδοξια
.πριν απο καθε ταξιδι ο Οδυσσεας γεμιζε τις τσεπες του
με ψαρια,''πρεπει να γινουν φιλοι μας'' ελεγε
.το σπιτι κοντα στη θαλασσα
ανοιχτο το παραθυρο το φεγγαρι ξαπλωνει στο κρεβατι
της Ελενης
[φλας μπακ]στις Σκαιες Πυλες  μολις εμφανισθηκε η Ελενη  καποιος
γηραιος συμβουλος του Πριαμου αναφωνησε με θαυμασμο:
 Ου Νέμεσις Τρώας και ευκνήμιδας Αχαιούς
τοιήδ' αμφί γυναικί πολύν χρόνον άλγεα πάσχειν.
Αινώς αθανάτησι θεής εις ώπα έοικε
.
.
IN TRUE/FALSE CONTRAPUNTO
.
aprove
''an apple is a color shape''.....a color of the time
without foggy realms
a symphony of words-mirrors
αποσπασματα νερων σε καθρεφτη ηλιου
το χερι
προεκταση ενος αλλου ανθρωπου
χωρις ηληκια
το χωμα χορταρι που ανεβαινει
sometimes-το χερι αυτο -is written
for eight glockenspiels an organ-
Good Morning-κυματα ονειρων
Che Canta..............................F
Prisma of Wrongs Things and True Thoughts of
….u.....................o.................a
….r......................u................g...k
….f......................con.............moon
….and..................h ….............e...n
….c........................................n...t
trees......................................t....r
….s........................................s....o
…symmetry.................................l
to name:Fat Moon Ups the Hills
Blue Dog is Voicing the return of Elpinor
or Odyssea
στις ελιες το φως χτενιζει τα μαλλια της μερας
color-fragment η μελισσα στη γυρι του ματιου
το λαθος της Ανοιξης ειναι το Φθινοπωρο
a Boogie-Boogie ηλιου in a cubist cigar
Deviations.....................my ΛΟΓΩΝ me
The Calypso a broken
quartet of a popsong
Μια αλλη μερα στην επιφανεια του κρινου
ειναι λευκη
για τους γλαρους στη θαλασσα
για τους ασπρους κορφους της Ελενης
μια ωρα και, μεσα στον υπνο της
Anamnesis της θαλασσας την ωρα
που χαραζει
dong dong
στρωματα ουρανου
Colors of Time in a Symmetry Mirror-Symphony
σταγονες Selva Lucida
LIVE at FACTS.....................Airways πουλιων
..........................................προσω ολοταχως
..........................................Where Nothing
….......................................Is not Zero
απο την αρχαια[τη νεα]Ιωνια]νερα Ιστοριας
στη προεκταση των πραξεων,η σιωπη
του ανθρωπου που φωναζε
να τον ακουσουν οι μη-ακουοντες μητε Ανδρεα Καλβο
μητε Διονυσιο Σολωμο
μητε εμενα η' εσενα
The Doppler Shift of Man from Man
Locking in infinite SHOPing Labyrinths
Everything Orbits in Modern Downings
ενα ασπρο αλογο βοσκαει στο πρασινο χορταρι
πετρινα γλυπτα νερων και ηλιου
πτωσεις φωτος να σηκωσουμε με χερια πηλινα
πιθαρια χρησμων
οι λεξεις for two pianos
of the Morning η ηληκια
στα δεντρα you turn around me
Duet με τον Ελπηνορα
και με τον Οδυσσεα Duet
Moon-Mirrors στο tango του ψαριου
και Das que volveran αει
is our lifes
in true/false contrapunto
.
.
THOUGHTS OF

the life with an idiot idea
Money Capital Bills

a Gloomy Suday Comes Rain

ALL WE KNOW IS NOTHING

a moonlight in your room
the little cat is sleeping
silence

YOU NEVER CAN TELL THE TRUTH

Al otro Lado del Espejo is a J.L.Borges' Labyrinth
the tigre is in eternite of yellow strips

Beauty is a Bach-fuga

Call Me Irresponsible and idiot in Now-World

Antes portas the Barbarism

the Frog's Floating Forms
Flamengo Sketches

La Lontananza Nostalgica Utopica of Time
.
.
ωρα Ελλαδος οι φωνες οι εκκοφαντικες φωνες
.
κοιταξα,ωρα 11πμ,ανθρωποι νομισματα,
στην Αιολου,
ανθρωποι εμπορευματα,στην Ερμου,ωρα 11:25πμ,
τι ειναι και τι δεν ειναι
λογαριαζω,μηδεν μηδεν μηδεν ισον τιποτα
δουναι και λαβειν  μειον
συν πληθορισμος βαρβαροτητας
κλινε επι της Σταδιου κλινε επι της Πανεπιστημιου
κλινε επι της Αθηνας κλινε επι της Γ' Σεπτεμβριου
κλινε επι της Πειραιως κλινε επι της Πατησιων
ωρα 12:05πμ τι ισχυει και τι ειναι ψεματα
σε τι διαφερεις σε τι διαφερω σε τι διαφερουμε
σε τι ομοιαζουμε
ποιος που ποτε πουθενα
κανεις καμια κανενα
ανουσιοτητα ον τι μη-ον
ωρα 12:17πμ Ομονοια σκιες επι σκιων νεκυια
νεκυια Νεα Σμυρνη
νεκυια Κατω Πετραλωνα
νεκυια Πλατεια Βικτωριας
νεκυια Εξαρχεια
οπισθεν του Συνταγματος οπισθεν της Βουλης
οπισθεν Θουκυδιδου οπισθεν Μακρυγιαννη
τα Κερκυραικα η Εκστρατεια στη Σικελια
οι φωνες οι φωνες οι εκκοφαντικες φωνες των εμφυλιων
ωρα 12:31πμ ειμαστε και  δεν ειμαστε
παιγνια αθυρματα χαρτοπαιγνια
ιστοριας
.
.
ακουσαμε τον Οδυσσεα
.
ειπε:
με το χταποδι παιδι εμαθα να μετρω τους αριθμους το οχτω
απο τον αχινο μεγαλος εμαθα τη σφαιρικη γεωμετρια το απειρο
απο την αμμο τους μικροσκοπικους κοκκους εμαθα το χρονο
με το λαβρακι και τις μαριδες ταξιδεψα
εγραψε:
ΟΔΥΣΣΕΙ
.
.
Do.I can it.Liberty.In human conditions.to be .look at .the university.
- moonlight in lightin waters-a fish is moving into sea's word-ελληνικα θαλασσα-
Do it.one I.two you.all.ΠΟΛΙΤΕΙΑ.
-ενα ελαχιστο τοπιο .ανθρωπου.Ο ΧΡΟΝΟΣ
.Do.You can it.ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
.
.
ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΟΠΙΟ ΣΕ ΠΡΟΣΩΚΡΑΤΙΚΟ ΥΦΟΣ

τα πετρωματα περιειχαν στο εσωτερικο τους το απολιθωμενο σωμα
του αρχαιου περιηγητη σε σταση κοιμισμενου οντος
απο αυτη τη θεση ανακαλυπτω τη πετρα στον ισκιο της αγριελιας
τα βοτανια και τα παιχνιδια της κομσοτητας των δεντρων
μεσα σ'ενα προσωκρατικο περιβαλλον τα πρωτα αναγκαια
ταυτοχρονα το κυπαρισσι με τις ελιες ανεβαινουν στο στηθος του στρειδιου
καθαροτητα και το ιδιο τις αλλες μερες ξημερωνε
στη φαντασια του εικονες ισοδυναμες της απλοτητας
τυλιγμενος στ'αορατα των λεξεων προχωρουσε ο Ελληνας Ηρακλειτος
το γαλαζιο φτερουγισε επιστρεφοντας στην αιωνιοτητα
η μνημη πνεει σαν ανεμος εδω που ο Εμπεδοκλης αγορευει ''Περι το Μη-Αδικειν''
Το Ανοητον Νοητον εγεννηθει
Το Ακαταληπτον Καταληπτον εγεννετο
ενα φυλλο γαλαζιο ο ουρανος
εδω μπορω να δω τ'αλατι π'αφηνει ο ηλιος στα δεντρα
εκτυφλωτικος
την ηληκια των θαυματων
εδω μπορω να βλεπω την ωραιοτητα
.
.
Ασυμφορα

-Νικος Εγγονοπουλος
ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ
-Ενεστως Ελλαδος η Γλωσσα
-Ισοχρονοι Ανθρωπος Αιωνιοτητα
-Ο Ουρανος Μεταφυσικη Πουλιων
-Το Γεγονος Τι Δεν Ειναι Ιστορια
-Η Ευθεια Γραμμη τα Μαθηματικα του Χρονου
-Μαρτυρειτε Ελαχιστον Πλατωνα και Πτωχοπροδρομον
-Ασυμμετριες Ιδεων η Ανθρωποτητα
-Η Αληθεια Ψεμα Αντιστροφο
-Το Αρμυρο Διπλο Σιγμα της Θαλασσας
-Το Εξαιρετον Υφος του Απεριττου
-Η Βαρβαροτητα Antes Portas
.
.
Με Υλη το Φως οι Λεξεις μου
.
πηραμε το Φως και προχωρησαμε
στοιβαζοντας γαλαζιο μερες ανοιχτηκαμε
η φωνη
η φωνη σου ακουστηκε
ακουσα το νερο να περπαταει στα χαλικια
στην ακτη το κυλισμα της θαλασσας φορτωθηκε φωνες
τουτη, ακριβως,η εικονα ορμησε να σε βρει
ενα πουλι ενα φτερουγισμα
ενα ραγισμα ουρανου
ενα κυματισμα ενα τρικυμισμα
στον αερα
λοφοι και σπιτια μεχρι τις αντηχησεις των νερων
μεχρι τον ουρανο ο αργαλειος των δεντρων
στο γαλαζιο της εδω,υψωθηκε η θαλασσα
τα δεντρα ταιριαζουν στα χερια σου,ανοιγοντας τη χουφτα γεμιζουν πουλια .
Και τι επιθυμεις; Και τι μου ζητας για να ευτυχισεις για παντα;
Την παρουσια σου,απαντησε
Ειδε ενα περιστερι ανεβασμενο σ'ενα συννεφο
να ριχνει κατω λευκα κομματια ασβεστη
Ακουστηκε παλι η φωνη
''Κοιταξε το πουλι στον ουρανο
ανοιγει πορτες και παραθυρα''
και το κρινακι λευκοτατο ανασαινει τον υπνο του στους βραχους,σκεφτηκε
η πεταλουδα σχεδιασε τη μερα της στα ανθη
με τα φτερα των πουλιων αποκτουμε την ιδεα της ανυψωσης
στο χορταρι αναμεσα στις πετρες πνεει την υπαρξη του ο κοσμος
ποση απο τη συμμετρια της μαργαριτας αγγιζει τον αερα
το φως που ελαμψε το ορυκτο της μερας
Μπορει να βλεπει την Ωραιοτητα
η ανωση των ψαριων χαραζεται στον ρυθμο των κυματων
πουλια ανεβαζουν με σκαλες λοφων τη θαλασσα
τοσα πολλα σχηματα φυλλων και τοσα ειδη φυτων στο φως.
η Υπαρξη
και με τη γλωσσα του ειπε:''.ενα νευμα η ευτυχια''
ενα σημειο προσθετωντας, απο Εδω η Αιωνιοτητα
εχτισα το σπιτι μας
να'ναι κοκκινο στ'ανεβασμα του ηλιου
να'ναι πορτοκαλι στο κατεβασμα του ηλιου
να'ναι το σπιτι μας σε γαλαζια περιγιαλια
με κηπο ολογυρα φυτα και δεντρα
να'ναι με ηχους πουλιων
να'ναι στο φως
εχτισα το σπιτι μας
να κοιμηθουμε κλεισμενοι στα ροδα
πανω στ'ανοιχτο πελαγο με μικρες βαρκουλες αυλακωνουμε το ταξιδι μας
παφλασμοι κυματων και αερα στροβιλισμοι
τρεις ωρες αιωνιοτητα κι ενα τεταρτο η ευτυχια
βοτσαλα ηλιου ταξιδευουν μαζι μας
λαμπρα ηλιοτροπια τα προσωπα μας
Ποιο παιδι ταξιδευει μαζι μας και μεγαλωνει;
ενα ροδο και δυο μαργαριτες κιτρινες αθροιζουν το απειρο
κοχυλι εκλεισε τη θαλασσα και τη χυνει γαληνια στην αιωνιοτητα
με τοση ευνοια της Ανοιξης να περηφανευομαστε
 και σε σενα απευθυνουμαι:
''Με τι ρυθμο να συνεχισεις να αναπνεεις το φως''
και τοτε θα καθισω μαζι σου
να φαμε τα συμφωνα μας
στις ελιες το φως χτενιζει τα μαλλια της μερας
στην επιφανεια του κρινου χαραζει η μερα λευκη
η μορφη σου
ενα πληρες αιωνιοτητας
τεραστιο
Καθενας αναλογα μες την Αληθεια του
Εγω εντολοδοχος λουλουδιων διαιρω το λεξιλογιο μου
σε μονοκοτυληδωνα και δικοτυληδωνα
μνημη της παπαρουνας το Κοκκινο
υποσημειωση νερου η περκα
τα πουλια κυματισμα πτησεων τ' ουρανου
να πληρωθει το Χρωμα κατα την Αξια του
με τον ηχο των λεξεων και τον ρυθμο μοιρασε το φως
κρεμασε στα δεντρα το φως του νερου
οικοδομηματα χρωματων ομοιοκαταληκτα
Με Υλη το Φως οι Λεξεις μου
.
.
Παρενθεσεις

(η ευρυθμη θαλασσα η ηχοεσσα μερα(η αμειωτη γευση του ροδακινου
(το εκτυφλωτικο ξεσπασμα του τριανταφυλλου(χρυσα πορτοκαλια αναπνεει
ο αερας(μια φωνη αναβει τις κοκκινες παπαρουνες(και το διαφανο του νερου
ησυχαζει στον υπνο του(μια πυγολαμπιδα τονιζει τις λεξεις ακεραιες(χωρις
κενα συνεχιζεται ο κοσμος[
.
.
με ποσες λεξεις εκφραζουμε το ψεμα;

σπαταληθηκαμε σε ρητορειες κενων λογων
αγνωμωνες και αμνημωνες
ειμαστε τα περττωματα των Ιδεων
ανοητα μειρακια του αιωνα
με πομπωδη αλαζονεια
οι δημαγωγοι του ψευδους
ακουστηκε
Πυρ: Αληθεια
Ελευθερια:Πυρ
Χαιρε Ψευδος
και η ερημια ,αυτη η κυνικη αντανακλαση του μηδενος
''Ιτε παιδες Ελληνων'' Ποιας Δημοκρατιας
ακουστηκε
''ψεματα,λενε ψεματα'' ,κουφια λογια
Ως ποτε τα αδικα επι των δικαιων
Ως ποτε η δυναστεια των αδικοπραχτων
ποσοι ανθρωποι χρειαζονται τη Δημοκρατια του Κλεισθενη;
Ισως,ειμαστε τα ανθρωπαρια των δυνατων
ειμαστε τα λεπιδοπτερα του κυνισμου
εγχρωμα μαλακια φωσφωριζοντα
Εμεις οι Δημοκρατικοι της Αρμονιας
αρνουμαστε να ζησουμε δυστυχισμενα
ας τ'ακουσουν καλα οι αχρειοι του παροντος και του μελλοντος αιωνα
Αυριο,θα εκδικηθουμε το αιμα των αθωων
με ποσες λεξεις εκφραζουμε το ψεμα;
Αραγε θα επανελθουν οι αντρειωμενοι;
.
.
Υπερβατον Ελληνικο Τοπιο

Η πατριδα μου
Φως
Τα δεντρα με τα σχηματα των πουλιων
Η ανωση του αερα
Το βλεμμα των λεξεων
Το απεριττο
Μια απειρη κινηση προς τον Χρονο
Το Ελληνικο Τοπιο
Η Θαλασσα Ειναι του Ανθρωπου
Η Συμμετρια

Light
Trees in forming birds' emotions
Air
Seeing the thoughts of
A infinity motion wards time
Greek Topos
Sea about man's arounds
My Own Country
.
.
Ελλαδα 31 Μαιου 2014 μ.Χ

Εξανθρωπισμος
Ξερεις τι σημαινει εξανθρωπισμος;
Σε σενα μιλαω που ανεβαινεις στο τρολει στο Συνταγμα
Ωρα 21:41 Ελλαδος μωρε
Κατεβηκα την Ερμου στα κωλοχανεια του μοδερνισμου
Αριστεροθεν Δεξιοθεν
ΓΡΑΦΙΚΟΤΗΣ ΗΛΗΘΙΟΤΗΣ
Δολοφονημενοι Ελληνες στην Ομονοια και στα περιξ
Κατουρα Σκατα Απελπισια
Μοναξια ρε
Φωναζει
Δεν την ακους;
Η φωνη σου
Ποιος ειναι ο Κωστας ποιος ειναι ο Γιωργος ποια η Μαρια;
Γιατι ειναι πεθαμενοι;
Μερες μηνες τωρα
Στον Υπονομο της Ιστοριας μας
.
.
στη Νεκυια της Ιστοριας μας ηρθανε

ηρθαν απροσκλητοι δεν ηταν
κρατουσαν στα χερια τα συνεργα τους
''να μ'αυτα ζησαμε''
αλετρια τσαπια δικριανια
''και μ'αυτα μας σκοτωσαν'' εδειξαν φωτογραφιες απο φριχτους πολεμους
κι ενας αναμεσα τους κουρντισε ενα γραμμοφωνο
κι ακουσαμε φωνες σαν απο κολαση
τις κραυγες τα ουρλιαχτα τους
''οι δολοφονοι τοσα χρονια στην Ελλαδα''
διψασαμε παγωσαμε πεινασαμε για ποιο ωφελος;
ενας ενας καθισαν ολογυρα στο τραπεζι
με βλεμμα αγριεμενο απ'την αγρυπνια
'εμεις που ειμασταν δεν ειμαστε
μας λειπουν μελη απο τα σωματα μας
χερια ποδια κεφαλι δαχτυλα''
και τοτε καθαρα τους ειδαμε ως το ξημερωμα
που χαθηκαν
.
.
.
what about
a ΠΟΛΙΤΕΙΑ
a Aristotles' ΠΟΛΙΤΕΙΑ
a Cosmos without Man
ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
.
.
Η Ελλαδα Διανυσματα Ηρακλειτου

Color IN UpSeaWards words ΘΑΛΑΣΣΑ ΠΑΡΑ ΘΙΝ.ΑΛΟΣ ισοσκελες λευκων γλαρων
White Movie Dots ενδυματα κοχυλιων το φως LIGHT LICHT LIT LUCERE ΦΩΤΕΙΝΗ ΦΩΝΗ ΦΛΟΥΔΑ ΗΛΙΟΥ
πετρες νερων και ψαρια διανυσματα Ηρακλειτου
Το Μειωτον Εστι
Οντος Αμειωτον Ειναι
Time Timeless
In Past Present In Future
.
.
Μετρω Υπογεια Πολιτισμου

Οδος Σταδιου
Μια οροσειρα ανθρωπων
Το αναστημα των λεξεων
Ελληνικα οξυτονα παραξυτονα ασυμφωνα
Η υποκωφη μερα των.τρολει
Κανενας Πλατωνας Κανενας Αριστοτελης
Συνταγμα
Κενο Ιστοριας
Αμετροεπεια
Ερμου Κερδοσκοπων
Ποσα πιανει αυτη η Ιδεα
Πριν περασει η μπογια της
Στα αζητητα
Ελευθερια κομματι παλιομοδιτικο
Τζαμπα πραμα βερεσε για πουλημα
Οδος Αθηνας
Εργοστασιο μεταχειρισμενων
Στιγμη Τιποτα
Απειρο Απατη
Ομονοια
Εμφυλιες εκδουλευσεις
Μετρω υπογεια πολιτισμου
Μηδαμινοτητα
Μοναξια
Αρα τι ειναι το υπαρχω
Αν.οχι Πληρης Υπαρξη
.
.
Ενσταντε σε ελληνικη θαλασσα

Πατωντας στη πλατη αναδυομενου δελφινιου
Φευγουσα ισορροπουσα
Φωτεινο γαλαζιο εφαλτηριο γλαρων η θαλασσα μου
Αναστραμενη χρωμογραφια Χρονου παραλια
Ασυλληπτα Συλαμβανομενα
Ακροδαχτυλα κοχυλια
Εναλιος ομφαλοφορος αχινος
Περισπωμενες ψαριων
Η Ομορφια ενα βημα πριν το Αορατο
Ενδοξο στηθος λευκοτατου αλατιου
Παλιρροια σωματων νερου
Το Φως σαλευει ως οχταπους
Συνορο ουρανου και θαλασσας το φεγγαρι
Εναρμονιοι Αντιχτυποι Ηχων Κυματα
Ακροπρωρος Μνημης Εφαπτομενης Παφλαζουσας
.
.
Συμπυκνωμενες Αφηγησεις Ελληνικων Ιδεων

η αρχαια εικονα ο κυκλος του ηλιου
βρηκαμε το αγαλμα της γυναικας διπλα στο αγαλμα του αντρα
στα προτυπο της αρχαικης κουρης και του κουρου
αναμεσα στις συκιες στα πευκα και στις ελιες
το κυματισμα των πουλιων το ασπρο βελος του χρονου
ο ηλιος ψηλα γυρναει και μας θερμαινει
ο ανεμος επιμενει να βυζαινει  θαλασσινο νερο
φωνη με φωνη ακουστηκαν
πολλη αιωνιοτητα το μελλον
διαφανη λεξη η γαληνη
πληρης συμμετριων ο ανθρωπος
στο σχημα κοχυλιου
ετσι εξηγειτε ο κοσμος
.
.
ΚΑΤΙ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΙΚΟΛΑΟΝ ΕΓΓΟΝΟΠΟΥΛΟΝ ΠΟΙΗΤΗΝ

κατι να πουμε για τον Νικολαον Εγγονοπουλον που να μην ειναι ατιμωτικον
δια το εθνος μας αλλα να ειναι ηρωικον -ως ταιριαζει-και υμνολογικον
Ελληνα ω| Ελληνα Σιμον Μπολιβαρ
ναι-βεβαιοτατα-υπαρχουν καποιοι αθανατοι αναμεσα μας
να παραδειγματος χαριν ο Θεοφιλος τοσοι Βολιωτες-αλλωστε-εχουν να λεγουν
καποτε αγαπουσα με μεγα παθος τη ζωη-τη ζωη μας οχι μονον την ιδικη μου-
ολες τις εκφανσεις της-κυριως τις πιο ασημαντες-αλλα και τωρα-δεν λεγω-
την αγαπαω
-να με μελλει-κι ας καταντησαμε σακατηδες ανεργιοι της Ιστοριας μας
τωρα-και να το πιστεψεις-αγαπαω περισσοτερο τη ζωη και τη συμμετρια
που εχουν οι ιδεες μας
Ε| Οδυσσεα Αντρουτσο βουνισιες περδικες τα λογια σου
Ε| Γεωργιε Καραισκακη βραχια αετων τα λογια σου
ατιμοι οσοι δυσκολεψανε τη ζωη μας στους εμφυλιους
ψευδορκοι ατιμασαντες -και τι δεν ηταν-και τι δεν ειναι-κακοεργοι οφικκιοφοροι
και υποκριτες νομιμοφανεις-σε διαβεβαιω-ποιητη-θα κριθει ο ανομησας
γιατι να πουμε ψεματα οταν-το ξερουμε καλα-η αληθεια θα νικησει ολοσχερως
το σκοταδι
αχ| ποσοι γελοιοι φανατισμοι το σαρακι του εθνους μας
το ξερεις-δεν γινεται να μην το ξερεις-μια απεραντη ηθικολογια κανει χειροτερο
τον κοσμο
θα συγχωρεθουν αραγε ποτες η απειρη -αμετρη-πλεονεξια μας οι μωροφιλοδοξιες
μας
η απληστια σε επιδειξη και επικρατηση;-αλλιμονον δεν το ελπιζω-εις τον αιωνα
τον απαντα
ωσαν λυκοι θα ειμαστε τρουπωμενοι στο θαλαμι μας ενω ολογυρω μας-το λεγω
μετα βεβαιοτητας-θα υπαρχει πραγματικον-ζωντανον-το ασπαιρον φως
τριανταφυλλενιου ροδωνος αττικου
Ω| Νικο Εγγονοπουλε πολυ σπανια μιλω για σενα εγγονι-η' πατερα-αυτα τα δυο
τα μπερδευω-του Μεγ'Αλεξανδρου
-ποια μαγεια εξασκεις-ποια λεξικα της φυλης ανασκαλευεις-πως εφευρισκεις
τις ωραιες τις λσμπρες τις γενναιες τις εξοχες λεξεις σου;
στο πρωινο κελαδημα του κορυδαλλου μεσα στο βαθυ ισκιο των δεντρων
η δικαιη σνταμοιβη για τη γλυκεια πατριδα μου που-αιωνιως-βασανισθηκε
μ'ολες τις αποχρωσεις της αληθειας ας ορκισθουμε -εμεις οι γενναιοι-
πως δεν θα πεθανουμε ποτε
.
.
CONTINUOUS writing ΑΝΤΙΦΑΣΕΙΣ.

nomismata κεφαλαιου PLANES
Air Αερας ΑνNEMOS
σωροι onton mAN
ISΤΟρεια
ΝΟΜΟΣ CAPITALISMUS
Levelι 1:SUPER MARIO IN JORGE LUIS BORGES METROPOLIS
Οδυσσεο
cell mind battery
ΥΠΕΡΑΞΙΑ ΘΑΛΑΣΣΗΣ
Ελενη:'' ἀνδρὸς ἔπειτ᾽ ὤφελλον ἀμείνονος εἶναι ἄκοιτις''
Tarski:There is no L-formula True(n) that defines T*. That is, there is no L-formula
True(n) such that for every L-formula A, True(g(A)) ↔ A holds.
Eliot:In the room the women come and go
Talking of Michelangelo
Φως IS TIME
ΠΟΣΟΣΤΑ Ricco / Povero MANKIND
CONTINUOUS writing
.
.
ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΣΥΝ/ΤΜΗΣΕΙΣ

τον ειδαμε,βγηκε στη σκηνη του θεατρου
φορουσε τη χρυση προσωπιδα
εμεις οι θεατες στις κερκιδες ρυθμικα ζητησαμε
να βγαλει την προσωπιδα
την εβγαλε,κι ειδαμε
ενας ενας
το κενο του αερα
μεσημερι κι η ασπιδα του ηλιου ελαμπε
περα ο κυματιστος καμπος με τις ελιες
και τα βουνα π'ανεβαιναν στη φωτεινη διαχυση
''Μηδεν Αγαν''
ακουσαμε να λεει
μεσα στην αψογη ακουστικη τελειοτητα
του θεατρου
.
.
ακτινωτα
Αθηνας Πειραιως Αγιου Κωνσταντινου Γ' Σεπτεμβριου
Πανεπιστημιου Σταδιου
ωρα 10.59 πμ
Απο τον Πικασο και τον Μπουζιανη
Προτιμω τον Μπουζιανη
.
.
σε ελληνικες λεξεις
τοτε ο ηρωας εφερε τον ταυρο στον ωμο του
ο ταυροφορος αρραβωνιαστικος της πεπλοφορας κορης
το 520 π.Χ  η πεπλοφορα προσωκρατικη κορη
ποζαρε για φωτογραφια εξω απ'τον λαβυρινθο της Σαμου
στον φωτογραφο Φωκη
''θυμαμαι στη Περσεπολη τον γλυπτη Τελεφανη απο τη Φωκιδα
ειχε ενα τουριστικο καταστημα με σουβενιρς''
.
.
ενα ειργω ελληνικο ο ανθρωπος

and the water a reflection in seagulls' voices a white blue flights
up and down light -the air is pale and transparent over my words -
απο το παραθυρο ειδε τη θαλασσα πρωι μια περισπωμενη στον καθρεφτη
οι βαρκες τα φυκια στα διχτυα τα δεντρα κολυμπουν σε τοιχογραφιες
τα δελφινια με τις λεξεις μας αραζουμε σε παραλια ενας χτυπος το νερο
σκαει στον υπνο της περκας κυλαει ο φιλοσοφος Ηρακλειτος αρρητα
ρεω ρει ερρεε ποση θεα ο κοσμος μου ο κοσμος σας ενα ειργω ελληνικο
ο ανθρωπος
.
.
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ/ARCHEOLOGY OF MOTS

comment vas tu?
bien
où habitez-vous?
et vous?
in Greece
ok
ok
What do you do for work?
i am homme
maintenant traduit l'Odyssée d'Homère à Kikones
RHAPSODY ι' verses 39-
in google earth i am looking the your city
where are you to see...you?
I see you still l have time for fun
Si vous souhaitez poursuivre αυτο it
what do you mean?
about funny
precisely
do you want come in Greεce?
I don't know
maybe
now
i am painting you and I send  it to you  in a little time.ok
ok let check your skill
non check.seriously I say it
I know I was funning
sorry if i hurt you
no.no.no.ok all.
so cute
Comme dit Picasso.sinon ressemble maintenant
Elle ressemblera à l'avenir
ok
thanks very
your welcome
and for your welcome
now I am reading about
and ?
what do you mean about it
are in the beautiful city hall good governors?or false?
about city.i know nothing .the cosmos is a little thing
come here to check
my Greece is all the university
1 History
1.1 Ancient and medieval history
1.2 Modern history
1.3 Sports
2 Climate
3 Demographics
4 Main sights
5 Art and Literature
6 Transport
7 Notable people
8 Twin towns
9 See also
10 References
11 External links
History[edit]
Scarce remains of pre-urban settlements . who lived in the area
was probably some kilometres south-east an amphitheatre  a forum, baths
and several sanctuaries. a temple consecrated to Venus, Diana, Minerva and Jupiter
near the modern cathedral.  a sign of its importance, at the peak of its splendour
in the late 3rd century it was increasingly abandoned,unsafe conditions
inhabited mainly  the  workers
of the walls can still be seen.
the popular quarters. massacred some 3,000 residents
account is described embroidered with much imaginary detail.
the town was regarded as unhealthy because of prostitution
The Marketplace
The remains of
a rock rich in fine, white clay which is used for making
walked all night in the next room
and learn a little, or more than a little,
I had a similar case at
There is
my greece is all the university
are they yours ?
all my own
I understand nothing at all
what about you?
toucher le bleu
et le ciel
mer
une ligne brisée
à rêver de mer
l'eau de lumière
sur le dos des poissons
bateau Sun dans le silence écoute.
que la lumière ?
élever l'heure blue
que l'eau ?
Vous avez  la symétrie
d'or eau respirant
eau hélice  deux syllabes mots transparence
le net sea suscité
à voler oiseaux de mer
baignade
do you live alone?
ok
une question
Des limousines proviennent de la
NO
it's nice
ok if thou say
ok
.
.
ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΔΕΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ

χειμωνας
μεσα στην αδεια Ιστορια
ανθρωποι με
κομμενα χερια συντριμενα ποδια
ουτε αγαλματα ουτε ηρωες
''πως εφτασες ως εδω;πες μας ποιος εισαι; πες μας τι εγινε;''
ουτε αγαλμα ουτε ηρωας
σακατης
ρουφιανοι δολοφονοι με
πλαστογραφημενες Ιστοριες ενθεν και ενθεν πορνεια
η Ελλαδα

κενοδοξια ποιητων η ποιηση
η'
εκρηξη της γλωσσας
.
.
αν ειναι να εκλαβουν αλλιως την Ιστορια
να την πλαστογραφησουν να την εκχυδαισουν
καλυτερα να σιωπησουμε
να μιλησουν για μυθογραφιες
ν'αλλαξουν τα γεγονοτα μ'αλλα γεγονοτα
να μιλησουν για προσωπα κατα πως τους συμφερει
ν'αλλαξουν ημερομηνιες να σβησουν
να παραχαραξουν την πραγματικοτητα
να μας προσαψουν κενοδοξια ιδιοτελεια
καλυτερα ειναι να σιωπησουμε
αν ετσι πρεπει να κυλησει ο ρους της Ιστοριας
πες πως ποτε δεν υπηρξαμε
αλλωστε ποτε δεν μας αρεσαν οι κουφιοι ηρωισμοι
και μαλιστα,και δεν ειναι σπανιο αυτο,να εξαργυρωνονται
ησυχοι ημαστε που ξεμπερδεψαμε μια και καλη με την Ιστορια
.
.
ξυπνησα και τον ειδα να καθεται στη καρεκλα απεναντι μου
στο τραπεζι με τ'ασπρο τραπεζομαντηλο και τ'ανθοδοχειο
λιγοστο φως στο δωματιο
το προσωπο του δεξια  φωτιζονταν απ'το παραθυρο
''πως ηρθες ως εδω;τι σ'εφερε;''ρωτησα
μου φανηκε συλλογισμενος κι αυστηρος
σιωπη,δεν ειναι ευκολα τα λογια
κι επειτα η σιωπη εσπασε οπως πετρα πεφτει σε στεκαμενα νερα
''Γιατι χαθηκες ;δεν ησουν στη Σταδιου,Ουτε στο Συνταγμα,ουτε στην Ερμου,
ουτε στην Αθηνας.Ουτε στις παροδους της Ομονοιας.
Γιατι πια δεν γυριζεις εκει;''
ειπε
δεν τολμησα να του πω πως λιγοψυχισα,πως δειλιασα
οπως αλλωστε τοσοι αλλοι
''γιατι λειπεις απ'την Ιστορια;την Ιστορια μας;''τον ακουσα  να λεει
σιωπη σαν να μεσολαβησε απειρος χρονος
και συνεχισε,ειπε ονοματα
αλλους τους ηξερα,αλλους δεν τους θυμομουν,αλλους δεν τους ηξερα
η φωνη του λυπημενη,καθολου ηρωικη
''αυτοι ακομα δεν εχουν γεννηθει''ειπε,κι αναφερε
δισυλλαβα τρισυλλαβα τετρασυλλαβα ονοματα
και καποια πεντασυλλαβα
μεσα σ'αυτα ακουσα και το δικο μου ονομα
σηκωθηκε να φυγει κι ειδα τη σκια του στον καθρεφτη
ν'απομακρυνεται
τα λογια του στο τραπεζι γυαλιζαν στο πρωινο φως
.
.
ΠΛΗΡΕΞΟΥΣΙΟΙ ΤΟΥ ΕΛΑΧΙΣΤΟΥ

τι ειστε εσεις;
σε ποια εξορια Ιστοριας σας εστειλαν;
ποιος απο σας θυμαται εκεινον τον Αιαντα;
οι λεξεις η περιουσια μας
πρωτα συμβαινουν τα γεγονοτα και μετα τα αφηγουμαστε
γι'αυτο ολα Ιδεολογια
ο διαλογος λειτουργει με την συνεργασια δυο συνομιλητων
ποιοι οι πληρεξουσιοι της εξουσιας;
πανω στη σκηνη τα κουφια συμβολα πανηγυριζουν
Χρονος του Γεγονοτος-Χρονος της Αφηγησης-Χρονος της Ιστοριας
ρωτησα κι εμαθα τα ονοματα των δολοφονων
''Εχαθη σημερα Ανθρωπος''
Δημοκρατια Ειμαι Εγω
μαζι να επινοησουμε μια Ου-Τοπια
κι εμαθες την Πολιτικη ως συσχετισμο Δυναμεων
δυο φωνες διαφορετικες καμια συμβιβασμενη
αιτηματα Ελευθεριας και Καλλους
Εγω σε κοιταζω
γιατι χρειαζονται οι ανθρωποι;
με ποιο ονειρο να κοιμηθεις και να ξυπνησεις;
προσεξε καλα:Αυτος ο Ανθρωπος πουλιεται
πως μπορει να μην φωναξει την αδικια
κι η Γλωσσα μου να μορφωνεται στη Δημοκρατια
οτι εμεις Υπηρξαμε να θυμασαι
προσωπα στις παραλιες της Πατριδας
εραστες του Ελαχιστου
.
.
στη θαλασσα
κατεβηκαμε
οι βαρκες στη γαληνη
κι ο ηλιος ψηλα ακροβατουσε
οι γλαροι πλεανε στον ουρανο
κοιταξαμε τα χερια μας
ακρωτηρια και θαλασσοσπηλιες
επειτα στα διχτυα μας τα ψαρια των νερων
τ' απογευμα μετρησαμε την αμμο
ο χρονος
τα κυματα
τα γαλαζια φτερα των νησιων
και η φωνη μας
θαλασσα
θαλασσα απεραντη γαληνη λεξεων
ελληνικων
.
.
in the sea
we went down
the boats in the peacefulness
and the sun tall acrobated
the seagulls swim in the sky
we looked our hands
capes and sea caves
afterward in our nets the fishes of the waters
in the afternoon we measured the sand
the time
the waves
the blue wings of islands
and our voice
the sea
the sea greek words' infinite serenity
.
.
ΚΛΙΣΕΙΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

στην Ερμου.ωρα 12:33 καποιος τον ρωτησε
-τι ωρα ειναι;
-Χρονος Αοριστος -απαντησε
αν απαντουσε-Χρονος Μελλοντος-ισως,τον ικανοποιουσε,
του εδωνε ελπιδα,προσδοκια
αν του απαντουσε-Χρονος-παρελθοντος-τοτε τον βυθιζε στη μνημη
μεχρι το Συνταγμα ανεβαινοντας συλλογισθηκε τον Χρονο
στα ζωα στα φυτα στις πετρες π.χ σ'ενα βοτσαλακι σ'εναν μικροσκοπικο
κοκκο αμμου κυλαει ο Χρονος διαφορετικα
στους ανθρωπους ενα αλυτο προβλημα,σημερα αυριο χθες
ενας ανθρωπος περασε,ηρθε απο μπροστα του ,περασε διπλα του,σχεδον
τον αγγιξε,και χαθηκε πισω του
τα χαραχτηριστικα του,υψος,χρωμα μαλλιων,ματιων,ρουχα,φυλο,ηληκια
για την ιστορια του,τη προσωπικη του ζωη,τα γεγονοτα που τον διαμορφωσαν
εχει πληρη αγνοια
απλα ενας ανθρωπος,ενας αριθμος,ενα συμβολο,μια ιδεολογια
ενα Ειναι Καπου
με ποση αγνοια και ποση ασαφεια δημιουργηται η κοινωνια και
θεσπιζονται τα πολιτευματα
εδω στην οδο του Κερδωου Ερμη οι ανθρωποι συναλλασονται
ποιες σκεψεις τους ενωνουν και ποιες τους διαχωριζουν
ποια ενδιαφεροντα
ποια ελξη ποια απωθηση
καποιος αλλος[η' ο ιδιος ανθρωπος]τον ρωτησε
-τι ωρα ειναι;
-12:52 Πραγματικος Χρονος-απαντησε
στα ματια του αλλου ειδε τη δυσπιστια
.
.
.
βλεμμα Υπεροπτικον

βλεπω σημαινει επεμβαινω
βλεπω σημαινει γνωριζω
βλεπω σημαινει ερευνω
βλεπω σημαινει σκεφτομαι

η αποξενωση η αλλοτριωση η μοναξια
ειναι απαραιτητη η υπαρξη του ανθρωπου;

ανυδρη Ομονοια
ερημα Χαυτεια
πολιορκημενη Αθηνας
απελπισμενη Σταδιου

ασυναρτησια σωματων
σινεμασκοπ αιχμαλωτησιων

κουαρτετα ανωνυμιας
εκπτωση λεξεων
ποια θολη πραγματικοτητα και Ιστορια
η μεταφυσικη των γελοιων μοντερνισμων
.
.
Platon's Cleanness

a praxis of a red apple
in the east fence of garden
sketching the stereos of Platon
in the bee's thoughting of
in rythming light noon
the ping pong of clean air
a color birds choreography
με μια πραξη το κοκκινο μηλο
στον ανατολικο φραχτη του κηπου
σκετσαρει τα στερεα του Πλατωνα
στους συλλογισμους της μελισσας
σε ρυθμικο φωτεινο μεσημερι
μεσα στο πινγκ πονγκ του καθαρου αερα
μια χορογραφια εγχρωμων πουλιων
.
.
η μεταφυσικη της ελληνικης γλωσσας

νωπος ηχος νοτιος σ'επικλινες κιτρινης
ακοης που'χει η διαφανεια των λεξεων
ορατη θαλασσα γλωσσα
σωμα γελαστου νερου
κι εκει στα δαχτυλα φρεσκοπλυμενες πεταλουδες
σταγονες ηλιου πλαθουν το μεσημερι μεταφυσικο
ιδεα χλοερου ανεμου
γεωμετρικη ευηχη λεξη
.
'
Δοξα σοι η Αγορα

η Αγορα βιοτεχνια Δημοκρατιας -λεω λεγεις λεω/ακουω ακουεις ακουω/
κρινω κρινεις κρινω/κρινομαι κρινεσαι κρινομαι/ συνεχεις προεκτασεις λογων/
διακλαδωσεις σχεσεων-εγω εσυ αυτος εμεις εσεις αυτοι ολοι/ορεγομαι κατα
φυσιν την κοινωνιαν-την Πολιτειαν-συνομιλια/συνθεσις-φιλοτης-στην Αγορα-
η Αλγεβρα της Αγορας:αντιμεταθετικοτητα:ο Α με τον Β με τον Γ-ο Β με τον Α
με τον Γ-ο Γ με τον Β με τον Α-ο Α με τον Γ με τον Β-...-μεταβατικοτητα :ο Α με
τον Β ,ο Β με τον Γ ,τοτε ο Α με τον Γ - προσεταιριστικοτητα:ο Α με τους Β και Γ
τοτε ο Α με τον Β και ο Α με τον Γ-η Αντιστηξη της Αγορας:πολυφωνια/συγκλι-
νουσα ακολουθια λογων/η οργανικη συνεκδηλωση δια-φωνιων/η Αρχη της Δια-
τηρησης της Κοινωνιας/η Αντιστροφη Εντροπια/Συν-Υπαρξη σε Πλατωνικους
Διαλογους:να εξετασουμε τι ειναι το Α,ειναι Β ; η' μηπως δεν ειναι Β;αν ειναι Β
τοτε ειναι Γ; η' οχι Γ;...αν δεν ειναι Β τοτε ειναι Δ;η' οχι Δ;.../ η μαιευτικη Μεθοδος
της Δημοκρατιας/η ατερμονη αντιφατικοτητα/Συμπτωσεις-Ασυμπτωσεις-Συμ-
πτωσεις/Δοξα-ΑντιΔοξα/Δοξα σοι η Αγορα
.
.
ΑΜΕΤΡΟ ΚΑΛΛΟΣ ΥΠΕΡ

a full moon is rising from yellow
και μιλησε everything is you
η θαλασσα γαλαζιοι κηποι
and then went down to
η θαλασσα ειναι οι γαλαζιοι κηποι
and an apple in
a side of airy waters
και τα γεωμετρικα μοτιβα
σ' αρχαιο ελληνικο θεατρο
ενα πληθος γλαρων
να μετρησουμε τα κοκκινα τριανταφυλλα
ρα η γυναικα , η γλυκοφωνησα τωρα ηχει τις ωρες
ελαχιστο βλεμα
η εικονα των λοφων στο ξυλο αντηχει
αηχος συλλεκτης φυλλων
ο ποιητης υπολογισε το απειρο.
κέκλυτέ μευ μύθων
ἀμφὶ δέ μιν λύκοι ἦσαν ὀρέστεροι ἠδὲ λέοντες,
 να γνωρισουμε εναν ανθρωπο πως μας βλεπει
Καθισαμε
ειπαμε πολλα
να μην σκεφτονται ολοι με τον ιδιο τροπο
αλφαβητικα γαρυφαλλα
ὣς ἄρ᾽ ἐφώνησεν
λίγ᾽ ἄειδεν
ακουστηκε λογος
Let's discover a system among us
unknown words
τα ορυχεια των ανθρωπων
a lot of people
οι λεξεις ελληνικες
τα ορυχεια των λεξεων
αμφιβληστροειδης διαφανεια αερα
νερα from blue gardens
αμετρο καλλος
Υπερ
.
.
Αυτα ακουστηκαν εδω

σε κηπο καρποφορων δεντρων μετρα τις εισπραξεις του
με μονεδα πυγολαμπιδων
ξεσπασε η ψυχη του με Θεωρηματα Υπερβολικης Γεωμετριας
επιδεξιες πτησεις γλαρων εξισορροπουσαν την λευκοτητα
ο λοφος και λιγοστα δεντρα
προσωπεια κορυδαλλων κρεμασμενα στις ελιες.
ρωτησε για τα αινιγματα των κοχυλιων
πληθος οστρακων σχηματιζε το προσωπο τους
σχηματα πουλιων και
αντικατοπτρισμοι νερων στο λευκο.
ετρεξαν πισω απο μια πεταλουδα να την πιασουν
μεσα στο φως
τωρα τα φυλλα της ελιας ξεφυλλιζει ο ηλιος
ο καθρεφτης δεχτηκε τη φωνη τους
απεναντι απ'το λοφο ανηφοριζε το φεγγαρι
με ελαχιστα λογια αυτοι οι ανθρωποι ντυνουν
τα συναισθηματα τους
στα ερωτηματα μας το βουνο αντηχουσε με σιωπη
Ο Godel σε σταση προσωπογραφιας συνομιλει με τον Πλατωνα
Θεμα:''Η Προοπτικη της Μη-Πληροτητας των Ιδεων''
στην Ομηρου Οδυσσεια
βρηκαμε τα σχηματα των ψαριων στα διχτυα μας
εδειξε γυρω
τοσα πολλα σχηματα φυλλων και τοσα ειδη φυτων στο φως.
σκορπισε λογους αγαθους κι ωφελησε πολλαπλα
χωρις να δεχθει ανταμοιβη
συνομιλησε με τα πουλια,
αυτο φαινεται απ'το πως προφερει τις λεξεις  στη φωνη του
μια γεωμετρια του ελαχιστου η θαλασσα με την αρμυρα της μεταφυσικης
ενρινος ανεμος τον εφτανε
η φωνη η φωνη η φωνη
στο φως ειμαστε πιο φωτεινοι στη διαιρεση του σωματος
και δειχνοντας μας το τοπιο ,τη θαλασσα ,τα δεντρα και τα πουλια ,
τον ακουσαμε να λεει:
''να τα μοιρασεται ολα αυτα δικαια''
Αυτα ακουστηκαν εδω
.
.
τρια Ελληνικα τοπια

στα πεντε κανονικα στερεα του Πλατωνα
τα ελληνικα τοπια μου

ευκινητη κι ελαφρια η τετραεδρη θερμοκρασια του
λιτη εξαεδρη η γη του
ο οκταεδρος ελευθερος αερας του
και πανω του δωδεκαεδρος ουρανος
κσι σ'εικοσαεδρους κρυσταλλους το νερο
της θαλασσας

θαυμα
μεταφυσικο πραγματικου

απειρη νοητη ιδεα
.
.
Συν-Τομες Επανα-Ληψεις-Ezra Pound

m-ONE-y uni-VERS-ity
ειδωσι δε παντες Αχαιοι
Wie das Wort „schön” der Ästhetik und „gut” der Ethik, so weist
„wahr” der Logik die Richtung
κιτρινα πουλια στεγνωνουν στα συρματα των δεντρων
Gottlob Frege LOGIC thesis
Ezra Pound USURA Cantos
Δικαιοσυνη Greek Copy Rights
.
.
τι γινεται στα σουπερ-μαρκετ της Ιστοριας;
στις παραλιες ξεβρασμενα χταποδια απομυζουν
την αμμο του χρονου
τους εξορυγμενους βολβους των ματιων του κρατουσε
στα πηλινα χερια του
ο υποκριτης στο πετρινο θεατρο
ενα ρετσιτατιβο αργο στη φωνη του
''δεστε''μας εδειχνε
''το φως''
''τι γινεται στα σουπερ-μαρκετ της Ιστοριας;''μας φωναζε
κανωντας χειρονομιες
''αναμεσα σας κυκλοφορουν δημαγωγοι ψευτες αχρειοι ,
ξεσκεπαστε τους''
αργοτερα στα εσωτερικα των δωματιων μας
ακουγαμε το θορυβο αιχμαλωτισμενων πουλιων
δεν μας αφηνε να κοιμηθουμε η αγωνια τους
τι γινεται στα σουπερ-μαρκετ της Ιστοριας;
.
.
Ελληνική θάλασσα

στην αρχαία ελληνική θαλασσα
το χέρι της ξεμπλέκει τα χταποδια
από τα μαλλιά της
τα φύκια ανακατεύουν τα νερά της
διάφανα αιωρουμενα πουλια
ταξιδεύω, άρα υπαρχω
στο κοχύλι Τ'αυτιού της ψιθυριζει
εκείνος ο Οδυσσεας
Το φως γυρίζει τη χώρα μου
μια άπειρη μεταφυσική του Ηρακλειτου
η συμμετρια του χρονου της
.
.
τον βρηκαν στο κρεβατι, τον σηκωσαν
τον πηραν,πολλες ανακρισεις,τη νυχτα κυριως,
δεν μιλησε,τον χτυπησαν με ροπαλο
στα ποδια ,δεν μιλησε
''γιατι δεν μιλας παλιοτομαρο;''
τους κοιταξε στα ματια,τρομαξαν,
τοτε τον κλωτσησαν στο προσωπο
''να. να μαθεις να βλεπεις'' τρεις μερες
τρεις νυχτες δεν εσπασε,
τον πηραν ,τον φορτωσαν σε καραβι,
τον πεταξαν σαν τσουβαλι
αδειο στο νησι,μαζυ μ'αλλους
τον Κωστα,τον Γιωργο,τον Νικο,
τον Γιαννη,τον Μανωλη,τον Νωντα
το πηρε κατακαρδα,''ποιον αδικησα;''
''ποιον αδικησα;''φωναζε,γυριζε
στα βραχια που σκαει το κυμα,εκεινοι
φοβηθηκαν μην τους παρει για κοπαδι προβατα
και τους σφαξει,βρηκαν την ευκαιρια
''πηγε να το σκασει'',τον εσυραν
στις πετρες,εμεις βλεπαμε,μας
ειχαν κι απο τις δυο μεριες του δρομου
παρατεταγμενους να βλεπουμε ,
''σαν τον Εχτορα ''σκεφτηκα
''σαν τον Εχτορα''
''κοιταχτε τον'' φωναζαν ''κοιταχτε τον,ρε''
αναισθητο τον περασαν πανω στις πετρες,αιμοφυρτο
κρατησαν οι τυραννοι τα προσχηματα
τον περασαν απο δικη, φυσικα,τον καταδικασαν,
κι ακουσαμε το ξημερωμα τον τουφεκισμο του
Εγω ο Κωστας,Εγω ο Γιωργος,Εγω ο Νικος
Εγω ο Γιαννης,Εγω ο Μανωλης,Εγω ο Νωντας
.
.
μην πλανασθαι
ου λοιδοροι,ουχ αρπαγες
των κρινων,φαυλο το εργο
των δημαγωγων,
υπερ το ζην, η ωραιοτητα
η καθαροτητα της βρεφικης ηληκιας/του
μη οντος / το εγκρατες
των δεντρων, η πετρα σιγη φυσεως
Χαιρε,
...........το φως
ευγενη βλαστηση αντινομιων/ η συμβιωση
των ανθεων,μεχρι θανατου η υπερασπιση
του δικαιου,
και ειδα εθνη συντριφθεντα,
και ειδα ανθρωπους
εν κλαυθμω και οδυρμω, και ακουσα
φωνη δικαιοσυνης φωνη Κρισεως
οξυτατη,και ακουσα :''σου δε υψηλοτερον
η πολιτεια'', και
μετρησα τον ανθρωπο,το υστερουν και το
πλεοναζον των Ιδεων,το αρτιον και το ελλειπες,
και τοτε ειπα:τις λεξεις της Γλωσσας μου
δωριζω,μην απαιδευτως λαλης,
και ειπα παλι:ουδεν πλεον παρα
το καλλος,την ωραιοτητα μη σε
στερησης
.
.
τι αρμοζει να σου δωρισω,Ποιητη;
για σενα ,Οδυσσεα Αντρουτσο,
θα πω σαν ερθει η ωρα,
ο νους μου το καλλος ,ως
δογμα ετηρησα
ας περασουμε ομως γρηγορα στις φωνες
των πουλιων,σε ορη υψη και ερημιες
με τα αιματα βαφω τον ζητιανο ηρωα
αγιο,ο αξιοτερος
αναμεσα στους αξιοτερους απο εμας,πως
ζουν στην Υδρα τα δελφινια; οι
Υψηλοι Ευγενεις της Νοτιας Αμερικης
σ'αυτους
χαραζω λιθινες λεξεις,το Ονομα σου
οροσειρα σεισμων
Ποιητη,εισαι ωραιος
σαν Εγγονοπουλος
στις ψυχες Πυρ
υπαρχουν και τωρα ανθρωποι
να παιδευσεις,βαλε ολη την τεχνη σου
Χαιρε ,ανθρωπινων πραγματων Δοξαστικε
Χαιρε,πνευμα συνθετον και πολυμορφον
Χαιρε,του Ρηγα Φερραιου παιδι
.
.
για καθε πραξη η' γνωμη μοναδικη μας
εγνοια η αληθεια
.
.
.
[τὸ τρίτον αὖτ᾽ Αἴαντα ἰδὼν ἐρέειν᾽ ὁ γεραιός·
τίς τὰρ ὅδ᾽ ἄλλος Ἀχαιὸς ἀνὴρ ἠΰς τε μέγας τε
ἔξοχος Ἀργείων κεφαλήν τε καὶ εὐρέας ὤμους;]
.
.
.
ουτος δ 'Αιας εστι πελωριος ερκος Αχαιων
και τι καταντησε ο Αιαντας,να
γυρνα στα βραχια ,χαμενος
στο τελος εστησε στην αμμο το ξιφος και
καρφωθηκε πανω του ,και παει το πελωριο
σωμα,το ερκος των Αχαιων,
αρνυμενος την ψυχην και νοστον
η μηνις ενος ταπεινου ανθρωπου,που
παιρνει βαρια την αδικια,ειχε
αυτη τη ρητορικη μεταχειριση,πολυ
καλα εκανε ο Πλατων να εξορισει
την ποιηση απο την Πολιτεια του,με
ψευτιες θ'ασχολουμαστε τωρα;
.
την ωρα αυτη στη Τροια
επι Σκαιηισι πυληισι η Ελενη παρουσιαζει
στον βασιλια Πριαμο τους Ελληνες
ως αρ'εφαν,Πριαμος δ'Ελενην εκαλεσσατο φωνηι
τον δ'Ελενη μυθοισιν αμειβετο
.
''Ουτος δ'Αιας εστι πελωριος ερκος Αχαιων
.
''Ουτος δ'αυ Λαερτιαδης πολυμητις Οδυσσευς
.
''Ουτος γ'Ατρειδης ευρυ κρειων Αγαμεμνων
.
.
.
εντος ατμομηχανης ροδανθων
αιδοιαζουσα κορη ακοιτις
εντος υπερωκεανιου ανθεστηρων
Υπερουσιων ακραιφνες δοχειον
ατελεσφορων υπογαστριων
εν γενει εμπειρικων θαυμασμων
εγκαρσιων ορυχειωσεων υψιπετων
μολων λαβε και αλλων υπερκαινοφανων
αστεισμων περι αρετης
περι ευγονιας
περι ευοδοσεως
αντιθετων κυκλαμινων σκεψεως
εντος των οριων των λοφων ελαφος ποταμος
βουστρυφηδων ανατεμνει κηπαρια μοσχοβολιστα
φωνηεντων
πληρεξουσια νοθευμενων εκ φυσεως
συμφωνων
αντιβοωντος τα ελαχιστα ο Μεγας Αιγαγρος,
ο Μεγας Ψολος των Αθωων,
εκδορευς φαυλων λογιδριων
εμπληστος δικαισυνης ισορροπης
αντιφωνιων
και πληθυνουσα η αμετροεπεια το τρυφηλον
της δολοπλοκιας εκχωρει χερσα επιφανεια
σβολων και τρυγματων σε κυνικους των Δογματων
και της Υβρεως εν καιρω η Νεμεσις και
παραταυτα η Τισις,
ο αποποιων το Φως εν τη Σκοτια πορευθησεται,
και ο μη μετανοων επι αδικια συντριφθησεται
εν πληνθοις
εν δακρυοις εν οδυρμοις
και εγκαρσιως διαφευγουσα η περκα η ιχθυος
τα διαφανα πεπλα των υπερποντιων χρησμων
ως ταπεινη χλοη υπερυψουται εν δοξει
υπερ παντων των χαμερπων εκφανσεων της μωριας
αγορητων πελεκανων των εντομων των πεπτοκοτων
.
αλλοφρονες βδεγλυροι κολακες ,ηγγικεν η
φθινουσα των ανιδεων η
εκλειψη των αγνωμων ,
ηγγικεν η
Υπερκοσμιος Πανηγυρις των Ελληνων
.
.
ΩΣΑΝΝΑ ΤΑ ΕΛΑΧΙΣΤΑ ΟΜΟΟΥΣΙΑ
.
.
υπερκαινοφανες αεροστατον
εις βαθυν ποντον παρθενος
λοξοδρομων εναλιως εφορμα
δεξιοστροφως εις τα στιλβοντα
λευκοτητα στηθη της
και να! μεγας καυσων
ωσαν το ηφαιστειο της Σαντορινης
να εκρηγνυεται συνθεμελα
με εκσπερματωσεις λαβας ποικιλων ανθεων
ως επι το πλειστον υακινθων
και πληθωρα πεοειδων κρινων
και η φωνη ητο θεσπεσια
και εναρμονια σε τρεις οκταβες
ηδονης και το ελληνικο ρο
ακουσθηκε καθαρο και λαμπρο
και αιθεριο,
ωσαννα τα ελαχιστα και ενδοξα επιγεια
ειναι το πεπρωμενο των ανθρωπων η συμμετρια
κι ο διχασμος σε ομοουσια
Χαιρε των Ατμητων η Υπερβολη
Χαιρε των Ατελων η Εντελεια
Χαιρε των Ελαχιστοβιων το Απεραντο
Χαιρε η κορη η αυνανιζουσα το Ασελγες
Χαιρε η παρθενος η διακορευουσα το Ηδυπαθες
Χαιρε η Ποπη
Χαιρε η Ελενη
Χαιρε η Κωνσταντινα
Χαιρε η Ευτυχια

και εις το σκοτος
ΦΩΣ
.
.
.

.
.
GREEK POETRY
-Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΝΑ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΛΕΞΕΩΝ-
-[THE MAN IS A REST OF WORDS]-
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.

.

.

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΝΑ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΛΕΞΕΩΝ-ΠΟΙΗΣΗ- POETRY-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΝΑ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΛΕΞΕΩΝ
[THE MAN IS A REST OF WORDS]
ΠΟΙΗΣΗ-POETRY
χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Ο ανθρωπος ενα υπολοιπο λεξεων
.
ο ανθρωπος ενα υπολοιπο λεξεων
και δεν ειναι ο αρμονικος μεσος Ιδεολογιων
μητε να ειναι ενας τοπος ματαιοδοξιας ,
η Αληθεια συνεπαγεται απ' το Ψεμμα σαν Αληθεια .
Οι Πραξεις ειναι το Συνορο ανθρωπων ,
να δεις απ'το παραθυρο τον κηπο γεματο μηλιες
και ν'ακουσεις τα ονοματα των πουλιων
και να'ναι ο κοσμος ποσοστο προτασεων
.
.
a Logos about
.
I am a man from blue gardens
a full moon is rising from yellow - green hill
a hand writes circles an apple is no -sphere ,
an open window is not a picture - like landscapes,
like a fish ,
like a person in capitalistic working ,
like a child out home give a truth like a theorem,
don ' t block yours works into ανοησιες
- let 's start numbering [ ... minus one , zero , plus one ... ]
and find in the end of proccessing work yours political rights
and the metaphysical ideas [ about me you ours ]
don' t follow fake situations στη ακρη της θαλασσας το φως
εριχνε τα ψαρια στα διχτυα του then Ullysses neared
και μιλησε στους ανιδεους ψαραδες [ everything is you ]
και μαθε πως η θαλασσα ειναι οι γαλαζιοι κηποι
.
.
A Puzzle of the Reality
.
a side of airy waters
και τα γεωμετρικα μοτιβα σχηματιζουν το προσωπο ενος θεατη
σε καταμεστο αρχαιο ελληνικο θεατρο
the enigma is an endless labyrinthus a citron
and two oranges ,
and at back a glass in the shape ενος δεντρου
ακουσε το παιδι πως προχωραει κυλωντας τα ερωτηματα
ειδε τη λευκοτητα να ανατελει ,
κι υστερα ακολουθησε ενα πληθος γλαρων
να μετρησουμε δεν μπορεσαμε τις σκιες τους
the light is an great explosion of multicolor cubes
εσπασε το βιολι σε παραγραφους παραμυθιων ,
και με καρφια στους τοιχους κρεμασε ενα κοκκινο τριανταφυλλο,
δυο εισιτηρια θεατρου και τον Ρηγα Σπαθι
two blue - grey fishes are swimming in the yellow plate
on the red - brown table ανοιξε τα χερια ,
εκανε την χειρονομια του αποχαιρετισμου ,
και δεν κουνησε απο τη θεση του ,
επειτα σκυβοντας σχεδιασε ενα ρομβο ,
κι αργοτερα τον εσβησε και στη θεση του εγραψε
με ελληνικα γραμματα ΤΕΤΡΑΓΩΝΟ
and now he is saying
'' Tetragonon is the Utopia of the Polygonon ''
.
.
4 - απλο Αναπτυγμα
.
[ 1 ]
.
Και με ονειρα τα περιστερια
εφυγαν
κι ισως στα πρασινα βουνα
κι ισως
κι ισως το κυμα
κι ενα υπολοιπο ερμηνειας
ισχυρισθηκε
αξιωσε
δογματα σοφιστων
κι επειτα με υπεκφυγες αναχωρησε
ισως
το συννεφο
ισως
το γαλαζιο χρωμα
κι αργοτερα
η μουσικη
εναρμονια ρυθμικη παλλομενη
τα υπολοιπα περιττα
και αρρητα
και περιττα
και εκλογα
.
.
[ 2 ]
.
Δοκιμαζε συλλαβες
χωρις περιστροφη
η βαρκα
το πελαγο
τιποτα ξεχωριστο δεν συνεβηκε μεχρι το μεσημερι
κι ομως
συννεφα
το παραθυρο ανοιξε
στο απεναντι βουνο ισκιοι δεντρων
ισκιοι δεντρων
ειπα
τ ' ακουσες
.
.
τ ' ακουσες
.
.
.
.
τ ' ακουσες
.
.
και τι φταιω
αν τιμωρηθηκες
αμαρτηματα κριματα
αμαρτηματα
εκανες αμαρτηματα
κεινον τον ανθρωπο τον
καρφωσες
η αστυνομια τον επιασε
δραπετευσε
πετρες αφησε
καταρες αρες
κι εσυ εμπορισα
εμπορος
κεφαλαιοκρατης
ομολογα επιταγες
ενα σκουπιδαριο ιδεων
πνιγεσαι
πνιγεσαι
θα σε πνιξουν
.
.
[ 3 ]
.
κι αξιζει να πνιγεις
απανθρωπο πλασμα
απ ' ολα τα πλασματα
αυριο θα σκαψουν στο κηπο
το πετρινο κεφαλι θ ' αποκαλυφθει
θα σκουπισουν το κεφαλι απ ' το χωμα
εκλαμπρο
εκλαμπρο λευκο μαρμαρο
αυτα εχει ο κοσμος
με Αισθητικη
με Αισθητικη
τερμα
τερμα τελος
διχως ψυχη
διχως ψυχη
ενα σωμα διχως ψυχη
κι η βαρκα εφυγε
το συννεφο εκλεισε τον οριζοντα
με λευκοτητα
τ ' ακους
.
.
τ ' ακους
.
.
.
.
τ' ακους
ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
.
.
[ 4 ]
.
[ και ] να μου γραψεις το λεξικο της
λευκοτητας , ενα αινιγμα η ερμηνεια
διχως θεωρηματα , το βουνο αιωρειται
στο φως
ειπες , η ωραιοτητα '' εξοχο Δωρο ''
κι υστερα , γαλαζιο το υπολοιπο των
πραξεων
κι αυτος ο Ποιητης , ευθυτενης
παραδοξολογος , Μιχαλης Κατσαρος τ ' ονο -
μα .Γενναιος . '' Κι ειδες το μεγα πληθος
των Σαδδουκαιων ''μια ερημος στις
Ιδεες μας ο τοπος . Εσυ , ο ηρωας
ολιγοφαγος . λιποσαρκος [ νηστευτικος ]
ανοιξαμε το λεξικο . πρωτη λεξη
γαλαζιο , Γραφω
.
.
.
.
ενας λογος υπεροπτικος και τα
μηλα στο καλαθι , το γαλαζιο εναντια
στα ψαρια
κι η αριθμητικη
.
.
Αθροισματα [ Σαi i=1,2,3,...]
[α1]
.
Γραψε '' και ακουσε
.
Μαρμαρινα και πηλινα ειδωλια στο καταμεστο θεα-
τρο ,το σκηνικο αλλαξε κατα τη διδασκαλια του, αριστε-
ρα η γυναικα , η γλυκοφωνησα . τωρα ηχει το πε-
τρινο ρολο'ι με τις εγχαρακτες ωρες . να! το περα-
σμα του ηλιου ,γελω το
............................κοκκινο
............................κιτρινο ανοιγω με χαλκινα κλειδια κι η
............................μασκα γιγαντιαια, κατα τας γραφας επλη-
............................ρωθει ο πλανος, οι δε παλαιστες εθεα-
.................................θησαν αναμεσα στα τραπεζια τους , με
.................................κοφτερο μυαλο εκοψε φετες το ψωμι,ομως
................. ο αλογαρης εσυρε τον κυκλο με τον δια-
..................βητη.σιωπη, δεν ερχεται εδω παρα η σιωπη.αυριο η
..................γεννηση [ σημερα τα σπερματα τους στα τεσσερα
..................σημεια του οριζοντα
..................καταφυγιο των νερων / πολλα δεν εκφρασθηκαν με
τετραγωνα γαλαζια , μητε τα κοκκινα ορθογωνια ονειρευ -
τηκαν το ταπεινο . αλλα το μεγαλοσχημο σε καμια περιπτωση,
σιγουροι ειμαστε:το χρημα πουλαει τα σχηματα του
σε βιολοντσελα [ flash ! face 15 sec ] κι υστερα
γεμισε το τοπιο ποδηλατα [ τυλιγμενα με τα σιταροχωραφα
περπατησαν τα ονοματα τους, ως το εργοστασιο με τα κοκκινα
τουβλα ] καλα ητανε τα παιδια , πανω τους τα βουνα [ σαν
επιτυμβιες στηλες , αληθεια ] , αληθεια , εδω οι λεξεις υπα -
κουνε στον ποιητη ,
........................................................τελος .
.
.
Αθροισματα Σαi i-1,2,3,...
[α2]
.
.....Ο μεγας συναξαριστης ξεντυθηκε την ευθυτητα των κυ-
.....παρισσιων,ελαχιστο βλεμα κωπηλατει στους αμολυντους
.....κι αμωμους.αγαθες σειρες[τα συν τα πλην,τα υπερ τα κα-
τα]
.
.
.
..........Τι ρωτησε;αν γνωριζουν το ''τριγωνο'' τα πουλια;
αυτο απαντησε ο θριαμβευτης[καμπυλωσε ως τοξο ο στοχασμος
κι εφυγε[το ελαφρυ
πως ν'αναπαυθεις στους μενεξεδες:φαντασου την εικονα των λοφων
πανω σ'ασπρα σεντονια και στο ξυλο αντηχει το ψωμι[το ον του
ζωντος................ανταπεδωσε το λογο με επιθετα...... ακτιστα επι-
..........θετα-τον προδοτη αφησαμε στα μερη που φυτρωσανε οι
..........συκιες,τειχισαμε τα μαρτυρολογια μας με ερημια.το
..........προσωπο ξεφυγε στολισμενο με κοινοτυπιες και
..........ανακριβειες,μαντευεις τη μηχανη;ο ισκιος εκλινε σε κα-
..........θετα υποστηλωματα εκατο[πτωση] αυτο που εβλεπε δεν ηταν
..........πραγματικο εδω/εκει το χερι γλιτωσε την αφανισμενη σεληνη
.
Βλεπω,την υπεροψια..........................να δημαγωγει[με γυαλι με ατσαλι
διαμοιρασε τα υπαρχοντα των αδικημενων[πλησιασε τον ανθρωπο που α-
γαπουσε τη ρητορικη..........................τη γοητεια του θεαματος [ η
πληξη [τα φυλλα [ αηχο ] συλλεκτης των αυλων
.
.
.
η παραμυθια γαλακτοτροφουσα/πλην ενος/πλην ενος των αντρειων ενα
...................................................χαρακτηριστικο
...................................................αχνο
........................................................................................................ο
συγγραφεας λειανε την επιδερμιδα στην επιθυμια...................... ο ποιητης
υπολογισε το αμοιρο...........................................................το πλασμα
που ειναι εκφραστηκε μ'εναν αρχαιο τροπο [ η' τη μοδα
.
.
Αθροισματα Σαi i-1,2,3,...
[α3]
.
.....εγλυψε τα λογια του λιτα γεω-
.....μετρια υφαντη [ ισως ] τα πηλινα
.....μελη [ενσαρκωση με φτερα.............. πληθυνθηκαν
οι μουσικοι στοχασμοι [ το αγαθο........................... το
ευρυθμο
γλυκοφωνο οργανο [ στα μικρα κυματα
.............................................................αφηγειται. γλυκια' ναι
.............................................................η φωνη κι ειχε το σωμα
.............................................................γυμνο........γυμνο γελιο
..............................γυμνοτητα λογων κατω απο συλλογισμους
..............................η πολιτεια [ τα σταφυλια τα γευτηκαμε
..............................ωριμα [ στη πορεια του ηρωα
.
.
..............................γαρυφαλλα δεξιοτεχνουν αλφαβητικα το
...................λιθινο κειμενο [ σε ποια εποχη η ανια σε ποιο
...................καιρο [ το ευτελες
...................το ερωτημα ηπιο και αινιγματικο
...................μοιραστηκε η ψυχη σε θλιψη και χαρα
...................η συνθεση ισορροπουσε.... ενα πουλι [ ευ -
...................λαβικα τα σεντονια της θαλασσας....... με
.
.
κυβους σαλπαρε ο χρονος , στα
πρωτα βηματα η αμφιβολια, δεν
ερριχνε χρωματα , παρα το λευκο......... [ η πολιτεια ερριξε
.
.
...................τα διχτυα στο ψαρεμα των ανθρωπων, μ ' ελαφρια
...................βηματα βηματα [ η βροχη.................................. η
...................λαμψη στο ιερο
...................αργα η' γρηγορα
..............................................................................[ η αρχη
.
.
Αθροισματα Σαi i = 1,2,3,...
[ α4 ]
.
......με μπρουντζο τεχνοργουσε τις ιδεες του στολιζε,στη
......λαμψη ενα χερι οχι δουλου ........................ ποιο παθος
...σε τυραγναει και ποια επιθυμια,δεν εισαι ατυχος.... δεν ει-
...σαι στερημενος απ ' το αρρητο βλεμμα...... απ ' το σπιτι κοκκι-
νισε η στεγη [ το αγνωστο εκπορνευεται σε γνωστο.... ο δισκοβο-
λος πεταξε τις αληθειες χιλιες και μια [ θα ευαγγελισθεις τις μισες
........................σαν νερο σαν
...............................βραχος σαν φως
........................σαν ημιγυμνη ποζα σε φωτογραφια , δεξια [ αυτος
υπηρξε ενας ακουραστος ερευνητης.............. κανενα ταξιδι δεν ε-
χει γυρισμο......... γυναικα να ο αντρας [ απλο
.
.
.
.
σχεδιο σε καφε χαρτι[ γιατι μετοικιζουν στα περιχωρα [περιγυαλια
της θαλασσας ;
.
.
το καλοκαιρι που περασε [ το ακρωτηρι πρεπει να υπαρχει
.....................ψευτικο καθε κλισε ευτυχιας ........μπροστα στον
.
.
καθρεφτη ενα ανθηρο εμποριο πολυτιμων λιθων [ οσοι δεσποσαν
δεν εξυμνηθηκαν
......................τα θελγητρα η σαγηνη [ σημερα πια
..............................ορθωνεται σαν αβατο........ ετσι καθως καθε-
..............................νας πιστευει [ στο δημοσιο χωρο του Θεατρου
..............................οι ρολοι τους ............στην ισοτιμια
.............................................................ως ατομα ιδιω-
.............................................................τες.....................παρα
..............................ως ηθοποιοι
..............................κατ ' αρχην το αισχροκερδες , και η
..............................μεταποιηση των συνηθισμενων....[η χρηση
.
.
Αθροισματα Σαi i = 1,2,3,... [ α6 ]
[α5]
.
...μεσα στο περιβολι η παντανασσα η ντοματα με τον κοκκινο
...τρουλο της , ηρθε ο μαχευτης αλετρευτης σε μικρογραφια
ο τελευταιος αυτοκρατορας των σπορων ο δικαιοτατος των
αδικημενων........................................ στο πανηγυρι νυχτα σελω-
νει ο χαι'δος τ 'αλογο , τα νεα ηρθαν . απορθητα τα τειχη στους
πολιορκητες , μ ' αραβουργηματα τους καταπολεμησαν [ η πεινα δεν
τους εσωσε]η ψυχη σαρκωθηκε στο ζευγαρι των αλογων , στηστε .
τον περηφανο για φιλημα κι [ υστερα ας ξεχυθουν για το παιδο -
μαζωμα] στην ακρη [ δηλ. στην αρχη ] του λαβυρινθου η σφιγγα
νομοθετει...... τα σπιτια , οι λοφοι , τα εραλδικα σχηματα στη βεραν-
τα :νεαρος [ ιππεας ] κυνηγος σε μελανομορφο κυλικα περιπου το Πα-
σχα
στον καθρεφτη θυμαται την τειχισμενη πολιτεια με τρεις σειρες πολυ-
τιμους λιθους στο λαιμο
μεσα στον παραδεισο ο ποιητης . γραψε αυτο . '' ειδωλο '' η γεννηση
η γυναικα του Ιουστινιανου με την ακολουθια της στον Αγιο Βιταλιο\
καταστολιστη λουσθηκε στην αρχαια λιμνη / με φως εκτυφλωθηκε η
ωμοπλατη.......υποθεστε: πως τρυπωσε τα συνεργα στα φυκια και πως
η παπια τ'αποκαλυψε[σιγουρα αγνοουσε πως οι ιστοριες κατασκευαζουν
τα παιδια...................... ο στρατιος ο πελαγιος [το ανεστραμενο Αλφα]
η μορφη του ναρκισσου,σ 'εναν απ'τους μαγους[αυτον που πρωτοτυπησε τον
αχρονο κι αχτιστο] η θυσια του ελαφιου αντικατασταθηκε[''ωσαννα'' σσα-
να εν τοις υψιστοις
η μεγαλη πολις η βασιλιδα
.................................τετραγωνο κιτρινο
.......................................................[ ορθογωνιο γαλαζιο
......................................................................[ πλην ] ρομβος κοκκινο
.
.
Αθροισματα Σαi i =1,2,3,... [ α7 ]
[α6]
.
....Το ψηφιδωτο προσωπο ποντοπορησε σε κηπους που
....τραγουδουσαν παιζοντας λαγουτα ......τοτε , σκεφτηκε τον γε-
..ροντα , οταν στους βραχους εγραφε . '' νυν και αειν '', αγγελοι δε
..απο την αποκαλυψη σαλπισανε την τοιχογραφια [ της ψυχης
..απλη ψυχη εφυης.................. ενιψε τα ριζωματα των κρινων
επειτα στο δειπνο προσφαγισε το απεριττο [ η πορεια εγινε με
λαδι σε μουσαμα [ βλεπεις τα καραβια...................... απεναντι
το σπιτι [ λιθογλυπτο ............με τι τροπο ξαπλωθηκε η
χαρα , ας το αφηγηθουμε.......με τη σειρα εξαλειφθηκαν
οι λεπτομερειες [ γυναικα και παιδι [ οι βαρκες αποσυρθηκαν
απο τους υπηρετες..................βλεπουμε ορθα, τα αντιστροφα
θα τα βρουμε αυριο κρυμμενα [ μενα μου λειπει το λιτο
ο αγιος ο ευγενικος ο αροτριτης [ στη συνθεση δεσποζε το
βιολι [ το βιολι κατα 2/3 η οψη ] στην αγορα ο εμπορας σιταριου
με τη γυναικα και τη κορη του μοιραζε την Ιστορια της Μαριας
της Αιγυπτιας [ 1+2+3+4+5+6+7+8+9+10+11+...
διαλεγω το αρρητο [ ταπεινωση και αληθεια ,
.............και ο υμνογραφος με ειρμους χαρακτηρισε το εκπαγλο
.............και το σκοτεινο
[ Ιδου σκοτια και πρωι. χωρις μισαλοδοξια ο ερμηνευτης , ενω
.............ο Ομηρος γραφει:''μεροπων ανθρωπων''[Οδυσσεια υ' 49]
[ ετσι οι ανθρωποι δεν θα ευφρανθουν στον πλουτισμο ουτε
.....................................θα αγαλλιασθουν στην αισχροκερδια
.............ο πλαστουργος με ισοσυλλαβα συννεφα και τροχαι'κα
.............ακρωτηρια μνημονευει την ακροστιχιδα της θαλασσας
.............[με τις λιγες προτασεις ο λιθος της ιστοριας .........[ ; ]
.
.
ΣΤΗΝ ΑΠΟ-ΜΟΝΩΣΗ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ
.
..........η γη που κληρονομησε ηταν ευφορη φετος οπως και
..........περσυ εσπειρε σιταρι , τον αλωναρη μεστωσαν
......................................................................................τροφη για
.....το σωμα,την ψυχη του τη χαλασε.....οτι αμφεβαλλε φανηκε απο τις
.....ερωτησεις που εκανε,επιμονα ρωτουσε '' ειναι πολλα αυτα που μας
.....βοηθανε να ζουμε ;''
..........ηταν τα χρονια παραξενα και δυσκολοι καιροι μεταξυ των αλλων
.....ευνουχισε τη θεληση του,ενας ενας οι μαθητες του τον παρατησαν...το
.....τοπιο χανονταν στο ασπρογαλαζο κι ουτε που σκεφτηκε τη πρασινη χλοη-
...- εκει υπαρχει αυτο που ειναι ακαθαρτο. αυτοι οι ανθρωποι,ουτε τους εντυ-
πωσιασε η ωραιοτητα ουτε το μεγαλοπρεπο,οχι οτι ηταν αξιοι γι ' αυτο....στο
σταθμο κατεβηκε ο ιδιος ανθρωπος,η κεφαλη του δεν ομοιαζε πουλι αλλα ηταν
η ιδια πουλι,ο συντροφος της της αποκαλυψε πως την ειχε γνωρισει με αλλο
προσωπο............αυτο το Μαι'ο ακολουθησε τη γραμμη που καμπυλωνε
..................οι ισκιοι ηταν πρασινα χαλια και στον ουρανο κοκκινα,με
..................τι ειναι κατοικημενος ο κοσμος; αυτη η γυναικα φυτευε
..................κρινους στα αυτια της κορης της , εκεινη την διαβεβαιωνε
..................οτι ηταν παρθενα......σιωπη.........μαρτυρησε την Αρετουσα
.....μετα απο ολα αυτα τα γεγονοτα χαθηκε,οταν ξαναφανηκε τιποτα πια δεν ειχε
.....την ιδια σημασια .εκλαψε πικρα και μετανοησε.................μερικες φορες
.....μας διδαξε ,τον καθηλωνε η σκεψη. αν η αληθεια ειναι ωραια η ' και
.....το αντιστροφο ,αυτος που ειχε μαθει να ζει με τις φορμες..........οταν
............κριθουμε για τους βιασμους και τις αρπαγες ισως μας
............σωσει οτι συνομιλουσαμε με τα πουλια.........μην ανη -
............συχησεις αν η λαμπροτητα τελειωσει σαν δικαιος ανθρωπος τις
............μερες της , η ψυχη εχει τη δικια της λαμπροτητα , κι
............αυτο που σημερα συνεβηκε χαραγμενο μ ' αυτο και τον αλλο τρο-
............πο............................η αθωοτητα απεκτησε τους ασκητες της οπως
και η σκληροτητα αυτους που την διακονουν
..............................διηγηθηκε οτι καταραστηκε τη χωρα απ' ακρο σ 'ακρο
.............να περιελθει σε δεινη ενδεια , κι οταν αποξηρανθηκε η γη τοτε
.....μονο δειξανε δειγματα φοβου..............τα ζωα ξεψυχουσαν κατα
.....χιλιαδες κι αυτα τα ορνια ακομη. οταν ειδε ολο αυτο το φονικο
.....σταματησε το θανατικο,το παροδοξο ειναι οτι εδειξε ευσπλαχνια για τη
θαλασσα και τη διεσωσε.........................................σημερα μεταιωρη
.
.......................απο τι στοιχεια διαφορετικα συγκροτειται ο κοσμος;την απο-
.......................πλανησε ο αχρειος κι ουτε τιποτα απο αυτον , και το κακο
.......................ειναι οτι της ενεπνευσε το μισος για τους ποιητες
.
Ελα,ησυχασε,αυτο το τοπιο επλασθηκε απο ενα ποιητη............- το ψαρι
ως φτερουγιζον........................δεν υπαρχει........................δεν
.......................................................υπαρχει........οι κρυσταλλοι του
..........αλατιου υπαρχουν στο νερο , τα εργα τους στις ακτες , σχεδι-
..........ασε να ανατρεψει το υφος του...............οι προτασεις εχουν τα
............................................χαρακτηριστικα ανθρωπων.......οι λεξεις μου
............................................ειναι απογονοι των λεξεων μου...........το
.....τι γνωριζω ειναι αποσπασμα του
.....τι δεν γνωριζω..........................................ευκολα κι ανοητα ερμη -
.............................................................νευουμε και γι ' αυτα θα λογο-
.............................................................δοτησουμε μια μερα των η-
.............................................................μερων.......ειναι τρομερο,η
.....αληθεια δεν ειναι συνεκτικη . η
.....οραση μου σμιλευτηκε παρακολουθοντας το ταπεινο φουσκωμα στα συκα
.....της συκιας [ η στερνα πηρε το προσωπο κι επεστρεψε αφωνη τη ψυχη ]
.
.....[οταν κριθουμε , τι εχουμε να αντιταξουμε ; ] [ αυθαιρετωντας χρωματι-
.....σε τη καρεκλα επειτα τα παραθυροφυλλα ]
.
..............[Φτανει μονο] οτι ειναι αυτο [ ; ]...........................η εριδα διχο -
.....τομησε κι εκτοτε πορευομαστε ετσι.....................με το σουγια ξεβραχισε
..............................τη πετραλιθρα, ουτε την πεινα του κορεσε, ασε που
..............................αγριεψε το κυμα..............................ειμαι εγω που
.....καταστρεφω την αρμονια
.
...........κατεγραψε τον διαλογο με καλλιγραφικα γραμματα...................σε
...........μια διακοπη της μαχης ο Αχιλλεας κεντρωσε μια λεμονια σε τριαντα-
...........φυλλια,γι ' αυτο λενε πως τιμωρηθηκε απο τους θεους.μονο ακουστα
.....να'χει την Ελενη...............κι απο τοτε εμεινε η θλιμενη εικονα του απο
.....ολους τους θνητους.......δεν συγχνωτιζεται ευκολα μ' αλλους,εχει
βαθειες αμφισβητησεις.σiχαινεται τον κολακα.........στη Σκυρο ηταν αλλιως
μεσα στις κοπελλες.....οι κοπελλες ειναι βαπτισμενες στα χρωματα,συνειθιζε
να επαναλαμβανει στα ονειρα, Βρυσιηδα
...................................................................'' Δεν ξερω , δεν μπορω να
κοιμηθω '' που σταματαει,μεχρι που εκτεινεται ο κοσμος μετα
..................................................................................................ειχε
.............μαθει για καποιον εφευρετη, οταν τον επισκεφτηκε ελειπε,καθησε
.............και τον περιμενε ξαγρυπνωντας , οταν αρχισε να χυνεται κοκκινο
.............στα μερη οπου ερχεται ο ηλιος κατεφθασε: '' Εχω χρονια να βρω
.............κατι '' κι εφυγε αφου τον εχρισε διαδοχο του...........εδρασε
καλα κατ' αλλους κακα..........πολλες τετοιες ιστοριες εφευρισκουν οι
....................................ανθρωποι απο την αρχαιοτητα......................τη
.....ζωη του συχνα την ανετρεψε και την αναμορφωσε, χρεια-
.....στηκε ανθρωπους βοηθους και τους ετιμησε , κριμα που
.....κανενας δεν υπαρχει πια................κι επειτα ξοανα [ ξερεις τα ξυλινα]
...................................δεν τοποθετουν πια στους ναους,το σοι' του ηταν
...................................ξακουστο και τ' ονομα του μ ' ενα λαμδα,οι
.
.....εποχες αλλαξαν, δεν μπορει να συρει τα λαγωνικα στο κυνηγι , σε τι
.....πια αντιστοιχουν τα ποδια των ζωων και σε τι το βλεμμα τους ; Σκε-
.....φτηκε μηπως δεν υπαρχουν πια ζωα ; εστω να δικαιολογειται η υπαρξη
.....του δασους............................................ομως λαβωμενος συρθηκε
.....στην ακρη του κι εξεπνευσε.....................πριν το τελος αραγε να
.....αποκαλυπτεται η αληθεια ;......................κι ουτε καταργειται η
.....πραγματικοτητα, αυτο που σιγουρα χανεται ειναι η αυταρεσκεια και η
.....ελαφροτητα
.
..........με χρωματα αντισταθηκε στη σκεψη.πεταξε τη σαρκα του
..........στο κρεβατι, στο αλλο δωματιο αναψανε το φως,οτι ειδανε δεν
..........επρεπε να το αναφερουν,αγουροι καθως ηταν,θα τους κατηγορουσαν
..........για ασελγεια,ηταν βασανισμενες ψυχες και καποιες φορες
..........αφιερωθηκαν
..........στη καθαροτητα ενω αλλοι το ιδιο επραξαν την καθαροτητα........η
.
φαντασια του δεν ενδιαφερει κανεναν και πλαναται φοβερα αν νομιζει οτι
δημιουργει το νοημα του
.
...................................αδιαπεραστα εζησε και αδιαπεραστα δεν
...................................θα ζει
.
τα ματια του φωτιζουν στο τοπιο τη μεγαλη αβεβαιοτη-
.......................................................................τα
.
.
.
.........................................ερχεται να πορευτει με αλλους μονος
.
.
Αντι – Λογοι
.
η μυρωδια των μελισσων
ανθοφορει κρινους
κτιζουμε ενα οικισμο
ελληνικων περισπωμενων αναμεσα σε κοκκινες
βαρκες . αυτο ειπε ο οσιος και φυτεψε
δωδεκα λογους . υπερ του Αληθινου κατα των Ψευδων
υπερ του Υψηλου υπερ του Ορατου υπερ των Αορατων
κατα των Κυνικων
κατα της Υπεροψιας
υπερ των Πτωχων και των Απορων
υπερ των Ανθεων
κατα των Αργυραμοιβων κατα του Δυναστη
υπερ των Μεταφυσικων
εχετε νερο οταν
διψασετε
κι εχετε καρπους να φατε οταν πεινασετε
στο μελλον
προφητευεται η ερημος
.
.
Αποσπασματα
.
........Το εικονογραφημενο τοπιο των ιδεων
........κοιττω εμπλεος θαλασσης...................το εμπειρο χερι
επλασε τα ψωμια σε σχηματα πουλιων,τις φτερουγες εστρωσε
με σουσαμι και στη θεση των οφθαλμων εστερεωσε το αλφα
προς τα δυτικα υψωθηκε
........................................απαστραπτων
..............................................................ο εσπερινος
............................το ωραιο και υψηλο
............................το χαμηλο και ελαχιστο
............................................η'
η θηλαζουσα εγερνε στο βυζι της τον οσιο πεινασμενο
τοτε ο αγνωστος περιηγητης περισυνελεξε τα οστρακα.εκει
το κανονικο κειμενο τελειωνει ετσι:
'' τα επτα χειρογραφα κοσμουνται με ακαλαισθητες μικρογραφιες .
Δικαιος ο μισθος των σβησαντων αυτα τ' ασχημα '' το μεσημερι
ενας ανωνυμος τεχνιτης ερμηνευε το πεταγμα του πουλιου
σ ' ενα ακροατηριο πληθινων ειδωλιων
ακουστηκε ο ευπειθης λογος
εγκοσμιος και παραινετικος , σ ' αλλα
σημεια με γαλαζιο μελανι στιγματισε το ελληνικο
με φυτικα αρχικα γραμματα
.................πληρωθηκε με τη χλευη των περιφρονημενων
.................σ ' εγχρωμα και ασπρομαυρα αποσπασματα
.................εφθασε ως εμας η βιογραφια του,
ευτυχως ευαναγνωστη
.
.
TRIO [ part one ]
.
α
.
λιτοδιαιτος εφτασε στα μερη των μηλων
των δεντρων και την τριτη ωρα κρεμαστηκαν πολυα-
ριθμες οι μελισσες πολυμηχανος νους υπολογισε το-
σα τ 'ανθρωπινα τ ' αλλα μισοτιμης στην αγορα , χρο-
νια δεν σπουδαζε γεωγραφος , περα ο αερας μικρογλυπτο
χρηματισθηκε ο αχρειος . γυρισε , επεστρεψε ο αθωος
ωραιανθης εφτανε η βοη των ψαραδων οσων δηλαδη
ακολουθησαν τη διαταγη , το αιτημα κι αυτοι στο γυμνα -
στηριο ετοιμαζονταν αλλος κρουοντας τη κιθαρα κι ο κι -
θαρωδος αναγλυφος κρατουσε με τ ' αριστερο χερι την τελευταια
κορη ευθυτενης παρεδωσε τα δωδεκα μαθηματα ενα -
ενα στην ωρα τους , οι δε δυο φιλες τον ασπασθηκαν
τον αμολυντο, για τους αλλους τους απιστους , πλανος κι αγυρ-
της . κατ ' ευθειαν τα ματια εκτοξευουν τα ελαφια της φυ -
γης
.
.
β
.
ο ενας , ο πρωτος , διδασκαλος των αρρητων κι
εγω
.
.
α
.
εν τω μεταξυ η εριδα δεν καρποφορεσε στον
παραδεισο των δεντρων των μηλων η δε βοη των λο-
γων παρεδωσε τα ωραιανθη νοηματα κι ο ραψωδος
ο γερος τυφλος στην ωρα του εσυρε απ ' το μανικι
του ενα - ενα τα αινιγματα του . το ψεμα κανεις
δεν καταδεχτηκε [ προπαντων ο νεωτερος αντρας ]
αυτος εδειξε το ζευγαρι των ελαφιων υπερηφανος
επειτα το μεσημερι ασβεστωθηκε στις τοιχογραφιες
το δελφινι ο ενδοξος λουομενος τα παθη τα ακτιστα
τα εκτροπα δεν τα ομολογησε στις δυο φιλες των
αθωων.γυρισε,επεστρεψε ο ενας,ο πρωτος,διδασκαλος
των αρρητων κι εγω
.
.
TRIO [ part two ]
.
α
.
Οι αγροι των ουρανων σπαρθηκαν με μεσημβρινους
αγγελων κι η υδραυλις των νεφελων ευαγγελιζει εν
τω καιρω εκεινω την αρχιτεκτονικη των τρουλων, λαμπρα
λαμπροτατη η αρχαια τοιχογραφια , στην πεμπτη σελιδα
αριθμησε τα ατελειωτα παιχνιδια , ειπε , '' το σκακι του
φωτος στη μεσα αυλη μας '' με τους ελικες γυριζει ο α -
ερας αποτειχιζοντας τα ονειρα των αμοιρων '' απο δε τους
κηπους '' , ειπε , '' η δεξιοτεχνια του τοπιου εξαπλωνεται νοτια ''
με σμυρνα προσκυνησαμε το περιττο η ' την αρετη του περιττου .
το πουλι λαλησε τον τριτο λογο στον θνησκοντα πολεμιστη .
'' εσυ ο γεωργος θ ' ανθισεις αγρια κρινα και κοκκινες καμπα-
νουλες '' εσυ ο τοξοτης των δελφινιων στα ελαχιαστα των α-
φηγησεων , ειπε , '' η μνημη της πεστροφας να λειτουργειται
κατα την ημερα της Αγιας Μεταφυσικης '' και το Ωραιο
.
.
β
.
ο ακριτης φυλακας των νερων κι εγω ασυμμετρος ποιητης
των ρητων
.
.
α.
οι κεφαλες των αλογων,εντοπιος πωρολιθος,ψηφιδωτες
οι φωνες του οργανοπαιχτη , εν συντομια . ο λαγουτιερης των
χρυσων καμπων , κατα μια ερμηνεια . η γεννηση της γεω-
μετριας ανεσπερης [ '' Δοξα σοι ο ρομβος '' ] νηστικους μας
φιλοξενησαν οι εχοντες την τελειοτητα . το αληθες εστει-
λε τα γραμματα του με ακυρα δογματα . παρα θιν αλος
τα πρωτα , ενα , δυο , τρια , βηματα και τριτωσε τον λογο
ο γεωργος . ειπε , '' η δεξιοτεχνια της χειρονομιας υπερβαλεται
στην κορυφαια του χορου '' στα ελαχιστα αποτειχιστηκε ο
ενδοξος , ο ετοιμος διευθυνε τη συμφωνια των ελλειψεων .
δεν περισσευει ο ακριτης φυλακας των νερων κι εγω ο α -
συμμετρος ποιητης των ρητων
.
.
TRIO [ Part three ]
.
α
.
εφερε τα γλυκομηλα με αγγελους των νησιων
κι ο τραγουδιστης εσυρε αργοσυρτο γυμνοστηθο λογο και
ο απο αιωνων αθωος εμαρτυρησε λευκοφορος
την διανοιαν και στο τελος του καλοκαιριου ο αγγε-
λος χρωματισε τα σταφυλια ενα κοκκινο δυο κιτρινο
τρια κεχριμπαρι κι ανημερα της εορτης του ασκητη
η νυφη ζητησε , σχεδον απαιτησε , επι πινακι τη κεφαλη
του και τουτο δεν εγινε εκεινο τον χρονο , ουτε τον αλ-
λο και το βδελυρο ψεμα δεν εκπορθησε την ψυχη του ,
ο μεγιστος των θριαμβευτων κι ο συνομιλητης των πουλιων
ο δικαιος και τα διχτυα των λογων του φορτωθηκαν
με βατομουρα . απ ' τα βουνα της ανατολης ορμησε η θα-
λασσα στη δυση και το ασημαντο σε λα ελασσονα αγιω-
θηκε , μαρτυς η αγρια μεντα και η τεραστια πολιτεια του
.
.
β
.
εκεινος με ελληνικο τροπο ιδιωτευσε στον μελλοντα χρονο
των φυκιων κι εγω αναρχος
.
.
α
.
η πολιτεια τρεχει με τα μπρουτζινα σωματα των α-
λογων , ετσι γεννιεται το νεο ειδος της πεταλουδας
και τα ταγματα των δακτυλων στο αριστερο χερι ιδρυσαν
το αορατο . οι φοβερες σαλπιγγες ακουστηκαν στους στα-
σιαστες αιρετικους κι οι ορδες των δεντρων κατεστρεψαν
την πιο μακροχρονια αυτοκρατορια , κατα δε γενικη ομο-
λογια ηταν αλαζονικη πραξη η διδασκαλια της ενοχης .
[ εντοπισθηκε το θεμελιωδες γυμνοστηθο ] κι η θαλασσα
εντυσε την αμαρτωλη με τις αρχες της αγριας μεντας ,
δεν θα μαθουμε ποτε τι παραστενε το αγαλμα απο γρα-
νιτη . στη διανοια εκεινος με ελληνικο τροπο ιδιωτευσε στον
μελλοντα χρονο των φυκιων κι εγω αχρονος
.
.
ΜΕΤΑ - ΑΡΧΑΙΚΟ ΠΟΡΤΡΑΙΤΟ
.
.
.................την προς Γαλατας
.................στα πρακτικα των Συνελευσεων της Συμπολιτειας
.
........................ενα υπεροχο αισθημα
........................στη γλυκυτητα του μηλου
........................εντρομη
........................ακροβατει κιτρινη
........................αν η αληθεια στη γλωσσα μας πραχτηκε ποτε
........................τη δουλει'α σιχαθηκε δυσβασταχτη
........................στην ομορφια εδωσε το σωμα της
........................κρατησε
........................ουτε μια ωρα απο το μπορντελο δεν ελειψε χρονια
........................την προς Γαλατας
........................στα πρακτικα των Συνελευσεων της Συμπολιτειας
........................και το αρχαιο Αγρινιο
.
.....μην αναζητας το σωμα μου
.....το σωμα μου λαχανιασμενο
.....η γυναικα που ποθησες ειναι η πουτανα
.....σκληρη συνομιλια
.
κατα τη ναυμαχια του Ακτιου [ μονο η Καλυδων και τμημα της ]
.
.
των σωζωμενων μετοπων του Θερμου
ενω στην αρχαια Σαυρια
ενω οι Ακαρνανες με τον Φιλιππο
............................................ο δε πιναξ ιερος εστω τας Αρτεμιδος
Λαφριας
.............νευρωμενη
.............ερωμενη
.
.
............η γλωσσα μου................η γλωσσα μου αιδοιομαινομενη
..............................η γλωσσα μου
..............................φωνηεντοπληκτη
..............................ουτοπια
...........Αστακηνου   Κουρειου   Διος   Λαφρια Αρτεμιδα
.........................πουτανα στην Αθηνα Ζηνωνος
.................................................................Λαφρια
...........................................................................Δοξα σοι !
.
.
ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ  ΠΟΙΗΣΗ
.
.
............................απαλο.............................απαλο σωμα
............................σωμα..............................στομα
...............................................................- αντιμετωπη -
...........................[περασμενη].....................εξαπατας
..........................- αντιμετωπη -
............................χαρουμενο
............................μελισσι
...........................[περιτριγυρω]
.............................ανεμος
.............................ανεμος
...περασμενη...........ανεμος............ατροφικοι
.............................ανεμος............υακινθος! υακινθος!.
.............................ανεμος............ακους!.
.............................ανεμος............ακους!.
.............................ανεμος.............................ακους!
.....................Εξοχη
...............Μη!
...............Αλαλη
ο..ο..ο..ο..πλησιαζει το στομα......χαμηλο.. χαμηλο.. χαμηλο
τ..τ..τ..τ ..
α..α..α..α..Απροσμενη
ρ..ρ..ρ..ρ..
ο..ο..ο..ο..υποψια
..............υποψια
...................................Μια.......................Αναμενει
...............................ξεχασμενη................φωτεινη
Ομιχλη.....................υπεροψια..................μηπως.......Αντιπερα οχθη
...............................ψηλαφητη................γαληνεψει
.
...............................φωτο - γραφη...........αστρο - φεγγια
...................................................ανεβαινει
.
Απειρη.......................................................................εφτασε
...........Ομορφη................................αν και..........υπεροπτικη
......................η ' και.......................................αγλωσση
............................η Εργανη Αθηνα............παρθενα
......................................................................μην αναλωνεις το νου
......................αναδρομη [ στη ] στο χρωμα
............................μεταμορφωση
......................υπαινιγμος........................... σκλαβοι!σαφηνεια
...........εξαπατας
......................αντιμετωπη
 ................................................................καλλιτεχνια
.
.
.
ΑΚΑΡΝΑΝΩΝ ΑΙΤΩΛΩΝ ΤΕ ΣΧΕΔΙΑ
.
.
Καδμου θυγατηρ , καλλισσφηρος Ινω
Λευκοθεη
...............Μεναχμος
...............ευχαν
...............Ηρακλει
η λαξευθησα γλωσσα μου ,γλυπτικη φερουσα βουκρανια
La pouvoir local : Acarnania , Etolia
η Συνελευση του Κοινου
η Βουλη.............................. 146 π.χ Υπο Ρωμαι'κην κυριαρχιαν
οι Κοινοι Αρχοντες..............κοχυλοφορα ολοκληρη η δυτικη παραλια
....ο Στρατηγος
....ο Ιππαρχος
....ο Ναυαρχος........... η λυκαινα η θηλαζουσα τον Ρωμυλον
....ο Προμνημωμ.........και τον Ρωμον στη νησιδα , οια τε πολλα
...................................τρεφει κλυτυς Αμφιτριτη
...................................Εγω ειμαι απο την Μορφου
....................................................απο την Μορφου ...αγχιβαθης δε θαλασσα
...................μετα απο μερικες τετριμμενες ερωτησεις....................Κυπριδα
...................η γυμνη γυναικα:εδω στον καναπε
....ισως για να τη πουλησει σε αλλους
.........................................Αρχισε να διηγηται μια πολυπλοκη ιστορια
.
...................το νεο του εκλυτου βιου
...............................................Οφειλε να ειναι μια διαφερετικη γυναικα
.
..............................'' Συμπολιτες...................προσθεσε με γλυκεια φωνη
.........................................................το φεγγαροφωτο . τα μικροσκοπικα
.........................................................................κοκκινα λουλουδια
.
.
.
.........................................................μου ομολογησε πως ειχε σκοτωσει
........................................................τον αντρα της
........................................................και θα νοιωθεις βαθια μοναξια
.......................................................το κεχριμπαρενιο κορμι της στα
.....καλυτερα μπαρ της πολης . '' Φαινεται γυναικα με σπανια λαγνεια ''
.....εροχθει γαρ μεγα κυμα ποτι ξερον ηπειραιο
δεινον ερευγομενον , ειλυτο δε πανθ' αλος αχνη
διασπαρτη απο λιθινα πελεκητα εργαλεια
κατα τη Βουρμιο περιοδο
Δυριεων εθνος Ακαρνανων......πεπλοφορα Κουρη Αρτεμιδα
..................................................κομη βοστρυχωτη
.....................................................................δεμενη με
..................................................πλατια ταινια
..................................................κλινει ελαφρια προς
.....................................................................τα δεξια
.
κεφαλη , ητις ητο ιδιαιτερως ειργασμενη
το περιγραμμα του σωματος το στηθος και η κοιλια
.................................................και οι γλουτοι κατα την γε -
..........................................................................ωμετρικην
..........................................................................αποδοσιν
.
...............τι τουτοις παντας
[ α ] ρχοντες των Αιτωλων
των Ρωμαιων τοις Αιτωλοις
και μερικα απο τα αγαπημενα φορεματα
και πηρε τα ρουμπινια
αλλα η ψυχη του ηταν μολυσμενη , διεφθαρμενη
.....................................................τα μαγουλα της κοκκινισαν
............................που ακουει τα πεταλα να πεφτουν στο χιονι
...........................Τι της εκανες της κορης μου;
.....................................................ειδε τη γυμνη γυναικα πανω
.....................................................στο κρεβατι
.
αν η γυναικα αυτη εχει γινει μητερα
.
η επιδερμιδα ειναι λεια
............................................ηθελε να βαλει πρωτα τα εσωρουχα της
η ραχη και οι γλουτοι
.
η ακρη του λαιμου
.
Βρισκουμε μια γυμνη γυναικα
...........................................ηθελε να βαλει πρωτα τα εσωρουχα της
..............................................και τα λεπτα εσωρουχα που φορανε
Τα αποκρυφα της γυναικας μπορουν να εκτεθουν σε κοινη θεα
ριχνοντας ενα ανθος γιασεμιου
η ακτινοβολια του χιονιου................Ακουσε τη γλυκεια φωνη
...............................τοις αρα μυθων ηρχε Καλυψω , δια θεαων
.
..........'' Διογενες
............πολεις δ'Ακαρνανων...........Στρατος, Οινιαδαι,Μητροπολις ,
..................................................Σαυρια,Μαραθος, Αλυζια,Παλαιρος,
..................................................Σολλιον,Κοροντα,Φοιτειαι Δυριεων πολις,
..................................................Μεδεων, Αμφιλοχιον Αργος,Ηρακλεια,
................................................. Ολπαι,Εχινος,, Αστακος,Ευριπος,
.................................................Τορυβεια,Λιμναια,Κρηναι,Ανακτοριον,
..................................................Ιδομενη,Θυρρειον,Φοκρεαι
..........................ιχθεις και πτηνα
..........................εικονιζει φυτον η' πτηνον
..........................κορμος γυμνης γυναικος
..........................κορμος γυμνου
.
.
...........................στις δυτικες οχθες του Ιονιου..... Βερινα
.
.
............................εγχρωμα οστρακα αιδοιου
............................υγραμενο σπηλαιο
............................αιδοιο οψιανου
.
..........................................................Αρτεμιτι Αγροτερα
...............................................................κυναγων
............................σε διαβεβαιωνω ειναι καλογνωμος ο νους μου
............................μ'ολο το ποθο της γυναικας
μιλουσε με τα πιο χυδαια λογια
ο γερος της θαλασσας: .
.................................ειναι παιδια πολλων ανθρωπων τα λογια μας
ειναι παιδια πολλων ανθρωπων τα λογια μας
.
.
ειναι τα λογια...........................ειναι τα λογια
.
.
..........................η  ποιηση
.
.
..........................η  ποιηση
.
.
ΑΧΙΛΗΟΣ  ΤΕ  ΟΔΥΣΣΗΟΣ  ΑΧΑΙΟΙΣΙ
.
...Ο ηλιος εβασιλεψε
............................εικονες πανω στο πανι
...αγριοπαπιες σε λουλακι λιμνη
...Κιρκη,
...Κιρκη,τιποτα αλλο στον οριζοντα
..........................................Παραξενευτηκα
..........................................ενας τυφλος γερος στη θαλασσα της Ιωνιας
..............σαν να ηξερε
.....................ρωτησε με χαμηλη φωνη.Απο που;
..............ανανθρος ηχος
..............μια πολιτεια τη νυχτα
..............οι πλεξουδες της στον ωμο'...........'' προς τι ; '' συλλογιστηκε
............................................στο τριανταφυλλενιο δερμα
..................................................αρωματα
..................................................σκινα
..................................................καρυδια
..................................................μια δοξαρια
.........................................................παντων των ανθρωπων ονομαστος
..................................................μελι ανθομελο
............................αγρια ελαφια................το δερμα ηταν ζεστο
............................βυζαντινη εικων............φωνη φλογερας
............................θρυψαλα......................στην αλλη οχθη του ποταμου
............................προς το κοκκινο............γυρευα να θυμηθω
.
...........λεξεις ακατεργαστες λεξεις ακατεργαστες λεξεις ακατεργαστες
λεξεις ακατεργαστες λεξεις ακατεργαστες λεξεις ακατεργαστες
.
προς το κοκκινο
.
παντων των ανθρωπων ονομαστος
ο γεροντας στη θαλασσα της Ιωνιας
Απο που ;
Απο που ;................................Κυρηνεια,επιλαθητωμι η γλωσσα μου
.
Κιρκη....................αγριοπαπια
.
απο νοστου εικονες
...............................................Αη-Γιωργης Καραι'σκακης Αχιληος
...............................................Αη-Γιαννης Μακρυγιαννης Οδυσσηος
.
.
........................................................ο ηλιος εβασιλεψε , Ελληνα μου
.
.
........................................................στη θαλασσα της Ιωνιας
.
.
NON TROPPO
.
...Ο τροπος τους να βγαζουν μουσικη
................................γεμιζει , γεμιζει .......το φεγγαρι
...Αλλη φωνη
.............................................................ηταν και τα βατραχια
...για να βρει τη γλωσσα που αρμοζε
................................πως ξερεις τι ειναι το σωμα μου ;
................................Το ονειρο σου ; φωναξε
.
..............ωραια τοπια........γλαυκη θαλασσα
......................................ενα βουνο
......................................Αν ημουνα θαλασσα , γελασε
......................................Ξερεις ποιος ηταν ο Ναρκισσος ;
......................................Τι θες να κανεις;τον ρωτησε παλι....ενα πουλι
............................................................................................φτερουγι-σε
-Παραξενο ονομα
-Ενας μεγαλος ζωγραφος ......................................................ο Βασιλι
-Σ ' αρεσω ;
- ''Το δασος που λαχταριζες '' της ειπα
....ευεθειρα χρυσοπεπλε κουρα...........φιλια δωρα Κυπριας
.
....Ανθρωποι κυνηγημενοι σα σκυλια
.
....περιφεροταν ρακενδυτος
....οταν τυφλωθηκε ο Ομηρος εβρεχε μεχρι την αλλη μερα το πρωι'
....το παιδι διαβασε την ιδ ' ραψωδια
.
.
...''Εδω, αρχιζω '' εδω αρχιζω
τι λεει ; αλογα λιγνα στον αερα...............................πηρε το χερι της
...................................................................ειτε βρωμερα προστυχοι
.
μεσα στα φυκια η εικονα μιας κοπελας..............................βιαια και ωμα
.
...................................................................μονο η φωνη της
.
σκεφτηκα τα ποδια της
το αρωμα
η Πασιφαη........................................................η Πασιφαη [Περι]εργεια
και τα μπρατσα ως τους ωμους γυμνα
Τι λεει ;
Τι λεει ;
Τι λεει ;
Τι λεει ;
Τι λεει ;
κιτρινο , μενεξεδι.............................μενεξεδι
.
με φρουτα και νερο
το ροδακινο
και παραμερισαν το κοκκινο υφασμα
Αυτο!
εκαμαν μια συσπαση πουλιου
.
ολα αυτα δεν εχουν σημασια
.
ενιωθε απολυτα ξενος
.
εχω μαζυ μου την Οδυσσεια
.
γλιστρα μεσα στο νερο
.
μια βαρκα τραβηγμενη στην αμμο
.
εκεινο το ασπρο σωμα
.
Παραξενα ονοματα
.
Αχιληος Διος Απολλωνος Λητους Πριαμοιο Αχαιοι Αγαμεμνονι
Χρυσην Λαερτιαδη Εκτορος Οδυσσευ Ελενης Θετις Αρης Αθηναιη
Νεστωρ Μενοιτιου Πατροκλεε Ευφορβος Αιακιδαο Αρτεμις
Πηλει'ωνος Αυτομιδων Αλκιμος Παρις Μενελαον Αιγισθον
Πηνελοπεια Αρεθουση Τηλεμαχον Ευμαιον Ηφαιστος
Ευρυκλεια Ηρην Ηβην Διωνην Ιαπετον Κρονον Ηελιον Σεληνην
Ηω Γαιαν Ωκεανου Αιθηρ Ημερη Ουρανος Υπεριωνα Θειαν Ρειαν
Θεμιν Μελιας Αφροδιτην Δημητρα Τιτηνας Προμηθευς
Κρονιδεω Αμφιγυηεις Ερμειην Πανδωρην Επιμηθεα
.
Πρωτα διαστητην κρισαντε ο γαρ ηλθε θοας επι νηας χρυσεω ανα
σκηπτρω και αγλαα δεχθαι αποινα κοιλησιν εγω παρα νηυσι κυχεω
εζετ 'επειτ 'απανωθε νεων δεινη δε κλαγγη κυνος ομματ 'εχων κραδιην
δ 'ελαφοιο δημοβορος βασιλευς προσεφη ποδα ωκυς Αχιλλευς οδ 'οπι-
σθε μενων παρα νηυσι θοησι η ουχ Ελενης ενεκ' ηυκομοιο η' μουνοι
φιλεουσ' αλοχους μεροπων ανθρωπων ηματι κε τριτατω Φθιην εριβωλον
ικοιμην ληι'στοι μεν γαρ τε βοες και ιφια μηλα και λαον Αχαιων νηυσιν
επι γλαφυρης μαλα γαρ κρατερος απεειπεν Τρωες δε λειουσιν εοικοτες
ωμοφαγοισι το γαρ μενε μητιετα Ζευς η ολοον πυρ ουρεσι μαινηται
βαθεης εν ταρφεσιν υλης ισχε γαρ αιδως Τρωι'αδας δε γυναικας
Πατροκλεες ιπποκελευθε Πατροκλεες ιππευ θυμοβορω εριδι ευκνημιδες
Αχαιοι μενος και θυμος ανειη κορυθαιολος Εκτωρ εσθλον εοντ'ολεσωσιν
ενι Σκαιησι πυλησιν ως Αχιλευς θαμβησεν ιδων Πριαμον θεοειδεω
Αχιλευ ο μεν Εκτορος ανδροφονοιο και ες κλισιην παλιν ηιε διος
Αχιλλευς νυν δε μνησωμεθα δορπον
.
Ομηρος Ησιοδος Kallinos von Ephesos Tartaios von Sparta Μιμνερμος
ο Κολοφωνιος Σολων ο Αθηναιος Θεογνις Μεγαρευς Αρχιλοχος von Paros
Simonides von Amorgos Ιππωναξ Εφεσιος Αλκμαν Λακεδαιμονιος
Στησιχορος απο την Ημερα Αλκαιος απο την Μυτηληνη Σαπφω Λεσβια
Ανακρεων Ιβυκος απο το Ριγιο Σιμονιδης Πινδαρος von Theben Βακχυλιδης
Εκαταιος ο Μιλησιος Ξενοφανης von Kolofon Ηρακλειτος von Ephesos
Παρμενιδης ο Ελεατης
.
αυγη..........ποταμων..........καραβι....στεγνια
.
ξενα..........τριανταφυλλι...ρυθμος....πολιτεια
.
αγγελος.....σουραυλι.........λεξεις......φως.......χερια
.
- η κορη μου , μωρη , αν εκανε παιδι , της εβαλε τα στεφανα και τηνε
τιμησε σα βασιλισσα ο αντρας της . Δεν κοιταζεις λεω εγω τη δικη σου
τη ξεβρακωτη,που γυριζει τα σοκακια και δινει...καλυτερα να μην το πω.
Και πως να γκαστρωθει μ ' αυτα που κανει ...
.
.................Γραφω οπως ανοιγει κανεις τις φλεβες του
.
Μπροστα στα μπορντελα μεγαλες ουρες προσωπα υπομονετικα
και χωρις εκφραση
.
................χωρις εκφραση.........................non troppo
.
.
ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΔΡΟΜΗ ΤΩΝ ΑΟΡΑΤΩΝ ΣΤΟ...
.
Πληρης  αιωρηση  των ...
.
............αρχαι'κο το μειδιαμα των νερων
............και η προοπτικη
............η' αυτη η αναγεννηση των ρηματων: αποτυπωση
............του πανηγυριου με αναλογιες 1 : 1, 1 : 4
............ως το σωμα βρεφους.........................στην
............τελικη γραμμη του υπομνηματος υπεγραψε :
............Βησσαριων,καρδιναλιος την ιδιοτηταν,Ελλην
............την φυσιν..............και παρακατω στη τοι -
............χογραφια το υπνοδωματιο του τραπεζιτη
απ ' το παραθυρο ανεστραμενος σε κατοπτρο ο αμφικοιλος
κηπος / θριαμβευτικα αρματα ροδων και κρινων
εξωτερικευουν το απεχθες του κυνισμου
.
.
Εκ των υψηλων ...
.
............με τρια[μαλλον τεσσερα]σωματα μετρησε
............το θεωρημα : Δυνατος  ''ειναι '' ο  Ευτυχης
χρειαστηκε δε ν 'αρπαξουν τις γυναικες των αλλων
τωρα ατιμασμενες τις επεστρεψαν μια στον καθενα
.
εκεινη   ενθυμηθηκε τον  φαλλο [ και  κατα τον
Καραισκακη τον ''μπουτζο''του]ανοιξε την καλο-
καιρινη βαλιτσα με τα  διαφανα  υφασματα  και
τα ηλιοτροπια
............κι επειτα , τα ψεματα διαστρωματωθηκαν
............στην ακοη με χορευτικες οψεις........ενας
.
.
απογυμνωθεις τεταπεινωμενος εταξε ενα σκηνικο
αρπας στη σειρηνα
.........στη κοιμωμενη μεταμορφωση
.
.
Απο τα ορια του ...
.
ας τους αποκεφαλισουν τους επαναστατες
η εγκυος γυναικα ,αυτη η παγκοινη, θα γεννησει
τους μελλουμενους , παρα την μεταμορφωση των
τυραννων θα τιμωρηθουν . ο λογιος δασκαλεψε
το εθνος : μαθημα  ανατομιας  στη  θλιψη  του
βυζαντινου
τι να συζητουν οι  αμοιρες  μοιχαλιδες  ; και
περι τινος θα κατακριθουν ;  στο γυμνο σκε-
λετο προσηλωθηκε η σαρκα κι αυτο,που αρχισε
στη θαλασσα τελειωσε στον ουρανο με διπλη
προσωπιδα.
.
.
παρα την λειψυδρια ...
.
στο  24ο  τετραγωνο  στο σκακι  φυλας
αποθησαυρισμενη την ελικοειδη σκαλα
γυμνο το πελμα αποτυπωθηκε στον πηλο
ειδες το αποκρυφο να θριαμβευει
συνομωτικα.................κι αυτα τα ψαρια
εγιναν δεντρα, εκει, που εσφαγιασθηκαν
οι ψαραδες της χερσονησου στο λατομειο
των ημιπολυτιμων λιθων , εμβροντητος
ο πατερας πληροφορηθηκε την αρπαγη
της θυγατερας , εκουσια του ειπανε κι ε-
κεινη η μαγισσα εγραψε την δευτερη
γραφη και στην  επιτομη  Ιστοριων
συμπεριελαβε τον βιο και την πολιτεια
του πολιουχου αγιου της περιτειχισμενης
ενδοχωρας
εκεινο το μοντελο κοπηκε σε μπρουντζινα
αποσπασματα εν αγνοια του
.
.
Ατερμονη η συντομια της ...
.
κι ομως ο κηπος φυτευτηκε με δεξιο-
τεχνια, αριστερα οι ανδριαντες των ηρωων
και δεξια τα πηλινα αγαλματα των θνητων
αυτος δεν ειχε μεγαλωσει με μελι και γαλα
το τονισε στην αναφορα του με εμφαση
'' να η μεταμορφωση '' να η καταπρασινη
νησιδα
αυτος,που μεγαλωσε με καθετο και οριζοντιο
τροπο ,  βγηκε την  κρισιμη  στιγμη στα νερα
πισωπλατα κι ασπρισε γονυπετης τα υποστηλωματα
της εκαστοτε μνημης
ηρθε απ'το κοκκινο με πορφυρο ενδυμα
Μιχαηλ Ψελλος , Κωνσταντινος Παλαιολογος ,
Γεωργιος Φραντζης
συν το ενα και δυο
και τρια
.
.
Εδω , η ιχνογραφια της ιδεας των ...
.
γδυθηκε η Υψηλη το εσωτερικο της και
το εναποθεσε πανω σε λινο τραπεζομαντηλο
αργοτερα τα κρινα νηστευοντας το βραχο
δαντελωσαν την προσωπογραφια
απο την κλεψυδρα ακουσαμε τον ηχο της
αμμου κι απο τη σκοτεινη νυχτα το θορυβο
του καραβιου
στη προεκταση του χεριου η σφαγη των κυκνων
και στον καθρεφτη το τριγωνο κι οι σφαιρες
της λουσμενης , μολις μετα την αιωνιοτητα
α ! ο ιταμος ρολος παιχτηκε με προσωπιδα
σε ποια αρχαιολογια θ ' αναστηθουν η' θ'αποκαλυφθουν
τα περιττωματα
των λαμπρων επιφανεστατων.
.
.
Για τη φωνη το ...
.
το ελαχιστο κληρονομησε απ' τη μερια των κρινων,
ο αλλος, αχρειος , ετρωγε τα παιδια του
και το τοπιο εδειχνε τους πασσαλους, που χωρισανε
τη γη
το νερο της θαλασσας σκελετωθηκε στα πετρω-
ματα των δακτυλων,χωρις σωμα δεν θα αναστηθουμε
ας θυμομαστε τη κλιμακα σε λα ελασσονα
στο σχεδιο της κεφαλης
Κυρια και αγορι σπουδαζουν τους πιθηκους στο ζωο-
λογικο κηπο και η χορευτρια παιζει τη μητερα της
μ ' ελεφαντινη μασκα πουλιου.
.
.
Με τα μεταλικα φτερα ο ηχος ...
.
..η αρπα της αισθητικης του δεν αναπαυ-
θηκε στο αναγλυφο,αντι-
.............θετα η ιδεα της φωκιας ,
.............ενας παρατονισμος της θλι-
.............ψης
.............δεν υπαρχει απο-
.............δημια
.............των τζιτζικιων
.............ο η-
.............ρωας εχασε στον πολεμο τη γλωσσα
....του
Η περι των Ρηματων ειλικρινεια [ γραφει ]
.
.
Τον απεικονιζουν να βαδιζει ως ...
.
.......Χωρις την αοριστη μνημη των βραχων
.......την ανασα η
.......ενοπλη περιεργεια του φθινοπωρου
.......με χρυσα νομισματα δωροδοκησε ενα
.......δυο τρια ερωτηματα,παραταυτα
.......δεν πλαστηκε  ομοουσιος των α-
.......συμπτωτων
..................γλυκο κι απαλο ομικρον
..................και γαλαζιο ωμεγα
..................κι εσυ , ηττηθηκες κατακρατος
μην
.....μην πεις ψεματα,οχι: '' ψεματα . ψεματα ''
.
.
Η επιδραση του Ονοματος ειναι ...
.
απλα,
το φως ειναι βελος [και ] η ωραια  ξυπνησε
στον καθρεφτη της [ενα παιδι]βυζαξε/ο Λο-
γος κλιθηκε Υποθετικα με εναρμονιες ημι-
κυκλικες κινησεις [ αυστηροτητα και λιτο-
τητα ] και επαρκη σαφηνεια , με αγαλματα
κομματιασε το προσωπο
απο ευστροφο πηλο [το]ματι...στα πληκτρα
χτενιστηκε η σεληνη [ μετα την  αγρυπνια ]
οχι εντρομη , απλα
.
.
Πιθανον λογω της σχεσης με τις Ιδεες να ...
.
... και αντιστροφα εκτεινεται ο
κολπος με τους αμπελωνες στο εσωτερικο της
ηπειρου ,νωρις ο αρχαγγελος εργαστηκε στο
πορτρετο της κυριας , στα δε θαυματα των
ψαριων απιστησε ο δασκαλος των ταυρων και
το θεατρο καταμεστο απο μαρμαρινα αντιγραφα
συμφωνα δε με την περιγραφη η κυριαρχια
αμυγδαλιας απολιθωθηκε σ 'αυτο το
τοπιο
.
.
Λαμπουν δυνατα ολη τη νυχτα οι χυμοι των φυτων και ...
.
........η αδελφη της η Μαρια μεσα στη βροχη με
........την πυξιδα , με χρυσο περιδεραιο
........χωρις την ενδεια
..............πως γινεται , Οδυσσεα,ν ' ανοιξεις τα χε-
..............ρια σου ;
........ναι , ο γεωγραφος μυθευσαι τα τοπια , ενας
........γυιος σκοτωνει τον Αιγισθο
...................................................αντιγραφω το γλυ-
...................................................πτο του χορου - τι σου
...................................................ειπα ;
αυτο : '' η ' ταν η' επι τας ''
και αγγελος με ψηφιδωτο δελφινι φωτογραφιζεται
πλαι στους νεοπλουτους/ το
....................................ανυπαρκτο σαρκωθηκε με ευρυ
....................................μετωπο
κατα τον υμνωδο κοκκινισε απο ντροπη η αδελφη της
Μαριας [ στις αποικιες των Σελευκιδων ]
.
.
και ενω εστρεφομην ειδα. τη μικρογραφια και
το χειρογραφο της πικρης αρραβωνιασμενης
.
.
Αυτοι , ειδαν το καταστιχο του Παραδεισου ...
.
και ηρθε το πληρωμα του ανθους
[φορουσε εκεινη την ημερα το ριγε κουστουμι ]
η θαλασσα , ναι , φυγαδευτηκε με γραμματοσημα
δεν το κατανοησες το αγνωμο πλασμα, κι ηρθε
η βαρκα φορτωμενη μολυσμενα ψαρια και
το πελαγο σαπιο νερο , σιωπα
και πες για την αιχμηρη γωνια της πικρας
αυτος σιγουρα θα σ' ακουσει
ριχνοντας τα ζαρια να πεσουν ισαριθμες
φορες στη θαλασσα [ φορουσε εκεινη
την ωρα ενα κοκκινο μαγιο ] η γυναικα
.
.
Ισως , και η ψυχη τους μαρμαρωσε στη θαλασσα ...
.
.....με σεμνοτητα καταργηθηκε το αισχρο
.....κι η πολιτεια αναληφθηκε με φλεγον αρμα
.....οι δε εμποροι πωλουσαν το δερμα των ψυχων
.....στην αγορα , κι οι ρητορες παρομοιαζαν τα συμβαντα
.....με κενα λογια
.....ειχαν δε τη φημη αξεστων οντων.......αυτα
..............τα θεατρικα εργα επαναλαμβανονται
.....ειπε την τελευταια ερμηνεια [ζουσε στον λα-
..............βυρινθο και τρεφονταν με πουλια]
.....αλλοι κατοικοι ειδαν τα συμπλεγματα των α-
στερισμων στα νερα[και παραβαινοντας τις εντολες
γλυκα νανουρισαν τα παιδια τους
.
.
Γι ' αυτο το λογο , με τη σειρα ...
.
..............Μια μεγαλη πομπη πανηγυριστων κι ακο-
..............λουθουσαν οι θυσιες των ζωων , πανω
..............σ' αμαξα απλωμενο περιεφεραν το λευκο ενδυμα.
........εμαθε πως ο ηρωας
........δολοφονηθηκε στο κοιλον του θεατρου
........ο ανθρωπος με την προσωπιδα απεκτησε μεγαλη δυναμη
.......[τη νυχτα με την πανσεληνο επεσε η βροχη] τα
........νουφαρα αντεγραψαν η' μιμηθηκαν το ανθρωπινο σωμα
η ' την αδυνατη σαρκα της κορης,ο
............................................μεταλλουργος δουλεψε το ει-
............................................δωλιο με χρυσο κι ασημι
και μετα στη λαμψη της πηλινης μορφης ρωτησε με
δυσκολονοητες φρασεις για το μωσαικο των ημερων ζωων
.
.
Με νεα υλικα σχεδιασε ...
.
.....αληθεια , δεν θυμασαι το υπουλο
.....το απαισιο πλασμα , που αλλο κανενα
ιδιο στη γη δεν ειναι ; και τα
πρωινα ξυπνουν οι αμοιροι κυκνοι
εγκλωβισμενοι στα πετρωματα των φτερων τους
και τ' αλλο οραμα στοιχειοθετηθηκε
σε σχηματισμους αλογων .
οπως φαινεται η ματαιοτητα
στα μελλουμενα χρονια θα θριαμβολογησει
ψεματα
.
.
Με ανταμοιβη τη δωρεα των λογων και ...
.
.......ειδε τον ανοθρωσκοντα καπνο περα
.......στο ακρωτηρι των υποδουλων
.......και χωρις την παραμικρη δολιοτητα εισεπραξε
.......τον δικαιο μισθο του
.......προελασε με γρηγορο ρυθμο στη πηλινη κοιλια
Στα υπολοιπα ερωτηματα αρκει το επιφωνημα της
απαντησης
Ολοκληρη , σημερα , σπηλαιωθηκε η θαλασσα
σαν περιστερι εφυγε ο λογος απ' τα τειχη των αρ-
ρητων και το ακροτατο ανατολικο της σκεψης σου
αποκαλυφθηκε ξαπλωμενο διπλα στη μαρμαρινη κορη
.......τα υπολοιπα εντοιχιστηκαν με χρωματα
.......και μουσικες και υπερουσια ρηματα
.......διδαχτηκαν τα πουλια..........και συ
.......ομοιωθηκες μ' ανθρωπον παντελειον
.......διχως ακροτητα και ιδιοτελεια  ων
.
.
εξεχουσα θεση κατεχουν ...
.
αρχαιος και νεος χορος εναυλιος
τελειωνοντας στον πολλαπλασιασμο των
θηλυκων
ταυτοχρονα εγεννησε δυο διδυμους
νομους
αυτοι να οικοδομησουν τον Αγιο Γεωργιο
των Γραικων
απο τ' αρχαια χρονια στις κοιτες της λογο-
τεχνιας
εγραψε την πραγματεια των Ουρανων
και της Γης αφουγκραζοντας στους ηχους
της ενδοξης επιστροφης του ονομασθεντος
Νικοποιου των εραστων της αγνοιας και
της πλανης
η λαξευτη σπηλια του σωματος των βι-
βλιων και η τελευταια αληθεια διακοσμημενη
με πολυτιμους λιθους χορευτων
.
.
ΠΟΙΗΣΗ  η'  ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
.
.
...........Ενας Αρχιτεκτονας αυστηρος
.
............Αρχτεκτονας
.
...........η αρμονια στη λογικη
.
....η συνθεση μιας καθαρης αντιληψης:illic fas [est]
....resurgere regna Troiae
Quanto...remordet=αιτιολογικη προταση
....Μια πορτοκαλια το χειμωνα γαλαζοματα
....Εις τα μονοκυτταρα ζωα η παραγωγη απογονων
γινεται:α]δια της διχοτομησεως [βλ. σελ. 14],
β]δια βλαστογονιας [βλ. σελ.32],γ]δια σπορων
......θυμοβορω εριδι
......ηματι κε τριτατω Φθιην εριβωλον ικοιμην
.....-Αληθεια
.....-Το χρωμα δινει τη μορφη
.....-Η μορφη εμπεριεχει το σωμα
.....-Ti piaccio eh; , piaccio a tutti
Δεν κοιμαται ποτε
η κομσοτητα χανεται γρηγορα
Δεν εκφραζει την αγωνια του ποτε
στη δυση το νερο χωρις ηλιο
.......leur organisation est sans ambiguite
Davantage,
L' equilibre des societes est une question
de batiment
.
.
Τα παραδοξα ηταν γνωστα απο την αρχαιοτητα,
οταν ο Ζηνωνας ,με το φιλοσοφικο ισχυρισμο
οτι σ'εναν αγωνα δρομου ο Αχιλλεας δεν θα
προσπερασει ποτε μια χελωνα , αρνηθηκε
την κινηση
...Τα μαθηματικα παραδοξα:
...Απο αχρηστα υλικα κατασκευαστηκε το
τριανταφυλλο
........η μεγαλη κυκλοφορια των ασπονδυλων
........Τα ζωα εξαπλωθηκαν σε ευρυτερα ορια
........Στη θαλασσα επικρατεστερα ειναι τα φυκη
........και τα διατομα
Κατα την εσπερα ηπια βροχη επεσε στη λεμονια
ελαφρως κυρτωμενη
Restarono fino al tramonto
Εμειναν ως το δειλινο:ο αντρας μασουσε γρηγορα
Την πλησιασε......... Mario si avvicino a lei,la bacio
κομμορε,μη μοι ετ' ενθαδ' οδυρεο
''mikroskopisches ''Erzahlen das an moderne
Techniken
erinnerte:Die Zweite Halfte der Odyssee-zwolf
Gesange-schilderte nur sechs Tage
.........θα πιεσει δια δουλειας ,ο αχρειος
.........απο φοβου θα μεταβαλλει γνωμη
.........Κυπρος ερωμενη
.........περιμενουν την αννασα
........''Ποια χωρα πανω στη γη''
.........Orontein:''το ονομα επλασθη υπο του ποιητου
Ο αχορταγος πελατης:Ο Παρθενωνας ειναι το προιον
μιας επιλογης σ'ενα καθορισμενο προτυπο
.
..........Το διηγημα ειναι ενα γραφικο τοπιο
..........Καμια αποξηραμενη Θεωρια
quae regio in tetris
.
.
Τελικα μεσα σ'ορισμενους χωρους ομορφη
πανεμορφη
Η Ρωμη νικητρια του κοσμου:esprit d' ordre
Η Αθηνα του Πλατωνα........:η ''Πολιτεια''
Η Πολι.............................:Η Βασιλιδα των Πολεων
........η αγορα χτισμενη με τουβλα.ασχημη
........Η εφυια και το παθος :Hard core
-Τι πραγμα θελεις; -Τιποτα.Χθες μιλησα στο
τηλεφωνο για τελευταια φορα
......-Mio marito e un orso
.......Ενα πρωινο στη μεγαλη πεδιαδα
.......μια γυναικα επαιζε στο ασπρο φως
.......Ακουστηκαν οι στριγγλιες των παιδιων
.......ειχε κοντα μαλλια και γυρισε σπιτι
.......Πηληιαδεω Αχιληος
.......Εκηβολου Απολλωνος
.......διογενες Λαερτιαδη ,πολυμηχαν' Οδυσσευ
.......χρη μεν δη τον μυθον απηλεγεως αποειπεν
Δινεται μια γωνια χΟψ=180 και στις πλευρες
της Οχ και Οψ παιρνουμε τα τμηματα ΟΑ=R1
και ΟΒ=R2 .Αν η διχοτομος Οz της γωνιας χΟψ
τεμνει την ΑΒ στο Γ και θεσουμε ΟΓ=R, να
αποδειξεται οτι:
[1/R]=[1/R1]+[1/R2]
..ψ.....................z
.... .................
....Β..............
...................Γ
.............
........Ο..............Α....................χ..
.
Αποδειξη:
ΒΟΓ τριγωνο.....
ΑΟΒτριγωνο......=>[ΒΟΓ]/[ΑΟΒ] =R.R2/R1.R2
ΒΟΓ+ΑΟΒ=180.
.
ΓΟΑ τριγωνο....
ΑΟΒ τριγωνο.....=>[ΓΟΑ]/[ΑΟΒ]=R.R1/R1.R2
ΓΟΑ+ΑΟΒ=180.
............................------------------------------------
..................[+].[ΑΟΒ]/[ΑΟΒ]=[R.R2+R.R1]/R1.R2
=>R1.R2=R.R2+R.R1=>[I/R]=[1/R1]+[1/R2]
.
.
...''Ειμαι μια ευθεια ακρογυαλια ακονισμενη
....στο κυμα'' ειπε το κοχυλι.Θυμηθηκα oτι καποτε
....βρηκα καπου στο ''Οιδιπους Τυραννος''του Σοφοκλη
....να εκφερεται αυτουσιο απο καποιον [πιθανως τον
....Οιδιποδα].Φυσικα κατακλεμενο απο ενα
....συλλογισμο του Μακρυγιαννη οταν στη Πολιορκια
. ..της Ακροπολης αστραψε [ ισως ] μεσα
.. .του η Πολιτεια του Πλατωνα.Ετσι μια
....αληθεια επομενη προφητευει μια αληθεια
.. .προηγουμενη.Chechez la mot de la beaute
....[ ? ] '' Beaute ''
..''Ειμαι μια ακρογυαλια ακονισμενη '' πριν η' μετα
....ιεραρχηση, κοινωνικη 76-77
....ισχυς , κοινωνικη.........181
....κανονας , κοινωνικος...203
....καπιταλιστικος μετασχηματισμος 42 κ.ε
....καστα , κοινωνικη........77
....καταμερισμος εργασιας 34 , 60-61 , 191
....κεφαλαιο 46 κ.ε
....κινητικοτητα, κοινωνικη 90 κ.ε ανοδικη-93,
γνησια-93 διαγενεακη-92,δομικη-92 ενδογενετικη-92,
κατιουσα-93,οριζοντια-93
....κοινη γνωμη 265-266 , 269- 271
....κοινωνια 57 κ.ε αγροτικη -21 κ.ε αστεακη-97
αταξικη-59 ,βιομηχανικη-38 κ.ε 97 γεωργικη 97-
δουλοκτητικη-64,παραδοσιακη-97,πρωτογονη-60-61
συγχρονη-97,ταξικη -59,φεουδαρχικη -30-31,64-65
....Ενα ουρλιαχτο, τοσο δυνατο,που σπαραξε η καρδια
....Ο αντρας αρωματιζονταν στο μπανιο
....η γυναικα στο κρεβατι
.
.
[Δεν της αρεσε καθολου η ιδεα να εχει ενα συζυγο
και δυο παιδια και πανω απ'ολα δεν της αρεσε να
εχει τετοιο συζυγο ]
..................Che hai , sei matta?
.................No tesoro, non sono matta
.................Αγαπηθηκαν χωρις να βγαλουν τα ρουχα
.................Το δωματιο ηταν μεγαλο , ασπρισμενο
.................με λουλουδια στο ανθοδοχειο
.................Εβαφε τα νυχια κοκκινα ,κατακοκκινα
''Εχουμε χασει το γουστο του ελευθερου αερα και του φωτος ''
........................Ειναι μια κλιμακα ανθρωπινη
Υπαρχει
.....βραδυ......... φωνη ....πουλι......ωρα.... ..παυση
.....χειρονομια
.....κυλινδρος
... .δακτυλο...... τραπεζι.. χρηση.. καπνιζει... χερι
...........Εις τα υδατα της Κρητης υπαρχει εν αλλο
ειδος δελφινος , ο δελφιν η φωκη
..... Τα πρωτα γραμματα της Χρυσουλας:
......ηρ 'ετι παρθενιας επιβαλλομαι ;
...Τα πρωτα αποτελεσματα της βιομηχανικης εξελιξης:
.......Voila un etat d' esprit moderne
.
.
.......Voila un etat d'esprit moderne
.
.
ΙΑ' ΔΙΔΑΧΗ  ΣΤΟΝ ΑΠΙΣΤΟ  ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟ
.
.
Σε δεκαεφτα χρονια...........................Το απλοι'κο κατερευσε
Η ερωτηση ομως ακομη παραμενει.......Αυτες οι αποδειξεις ηταν
παντοτε λανθασμενες........................''Εγω εχω πεντε δακτυλα
στο αριστερο χερι''...............τοτε.......-καθετι ηταν αριθμος[Τα
.........................................παραδοξα ειναι πηγες ενεργειας]τοτε
Μηπως μας ονειρευτηκε ο κοσμος;
.........................................τοτε-....Οι Ελληνες χρησιμοποιουσαν
...................................................τα γραμματα της Αλφαβητου
Σημερα
Βαδιζει μεταμορφωνοντας λεξεις σε σκεψεις
.............................................Σημερα
.............................................εκφραζομαι στο στυλ
.............................................του Βιτγκεσται'ν
............Υπαρχει.......................ενας θεωρητικος
...........-Γιατι δεν υπαρχει..........ενα μυρμηγκι στην οθονη μου
Κουδουνισε το τηλεφωνο δυο φορες
Η φραση ''five groups consisting of'' επαναλαμβανεται ω φορες
.
.
.
Ετσι:κανενα πεπερασμενο συστημα δεν μπορει να κατανοησει
καθετι:Φιλοι,γυναικες,επιστημονες,μεθυστακες,κηπουροι,
χουλιγκανς, γονεις, κλπ
.
.
Απο τον Διοφαντο εμαθα:Για να εκτιμησεις το 3+2 με
τη συνειθισμενη προσθεση μετρας μεχρι το τρια και
κατοπιν μετρας δυο αριθμους παραπερα.
Γι'αυτον μια μερα [κανενα ξυπνημα πια, κανενα
.............................ρολογι να δειχνει το χρονο ]
.
Χρειαστηκε βεβαια διανοητικο κουραγιο........Ποιο
ειναι το προβλημα του συνεχους του Cantor;
............................................................Το συμπαν ειναι
............................................................απατηλο
.
Κλεισε τα ματια και σκεψου..... ενα ατελειωτο,ψηλο βουνο
.
Victory!
Τα αξιωματα του Peano ευρεθηκαν
..........................................P1[Vx] ]-[Sx=0]]
..........................................P2[Vx] [Vψ][ Sx=Sψ=>x=ψ]
...................P3α[Vx][x+0=x]
...................P3β[Vx][Vψ][x+Sψ=S[x+ψ]]
.
..................................P4α[Vx][x.0=0]
..................................P4β[Vx][Vψ][x.Sψ=[x.ψ]+x]
P5A[w]:A[0]=>[[Vx][A[x]=>A[Sx]]=>[Vψ][Α[ψ]]]
.......w free variable
.
Παρ'ολα αυτα ανακαλυψε οτι η αληθεια ειναι μη-ορισιμη
............Jorge Luis Borges Labyrinthus
o Tarski περιπλανηθηκε στην ακρογυαλια .Θυμηθηκε οτι ο Αρχιμηδης
σφαγιαστηκε στην ακρογυαλια.Οταν τελειωσε τη συγγραφη του
ο Frege σφαγιαστηκε
............Μεγας Σφαγιαστης ο Russell
.
GRUNDGESETZE DER ARITHMETIK
.
Κτυπησα τη πορτα.Ηθελε πραγματικα ο Kurt Godel να με δει;
.
Logic is powerfull.....................-την αλλη μερα ειδα τα
σχεδια του φυσικου κοσμου:......[δυο]2μηλα+[και]2[δυο]
..............................................μηλα.=[κανουν]4[τεσσερα]μηλα
.
Οταν μπορεσε τελικα να αντιληφθει το αγαθο η φιλοσοφια τελειωσε
.
Ο ουρανοξυστης υψωνονταν στη 5η[η'50η]Λεωφορο
Συνηθειες,γνωση,self-image...... ειναι ταξινωμημενα
σαν software
.
......Η καμπυλη του κορμιου της λαγνα στο φως
......της σεληνης.Ειχε το ματι του στη [ραγισματια]
......της πορτας.
......Μεγαλο και εξογκωμενο
......[Αυτη ανοιξε τα ποδια]της.Εξαφνα ξυραφι
......παληο μαρμπερικο του ξυραφιασε την κορη
.[[[Μετα απο]χρονια]βρεθηκε να] περιφερεται τυφλος:
στο μυαλο του οι κυκλικοι ορισμοι του Ευκλειδη:ο χωρος
το συνολο ολων των σημειων
και το σημειο o χωρος,που δεν εχει καθολου μερη-
.
ελεγε και αλλα πολλα:
.
................................''Η Μαθηματικη ενοραση ειναι
.................................τοσο βασικη οσο και οι συνειθισμενες αισθησεις''
.
..''Περιεφερε το ματι του στο [κορμι] της
...στη κοιλια
...και
...στο κραγιον του [στο[μα]το]ς της ''
.
Ο φιλοσοφος Χεγκελ κεραυνοβοληθηκε απο αυτο
το αποτροπαιο γεγονος και για μια στιγμη καταραστηκε
''τη θεια φυση της γλωσσας ''
.
.
Κυριε
Δεν αμαρτανω αγαπωντας τα πλασματα της δημιουργιας
.
.
'' '' '' Κυριε , Δεν αμαρτανω αγαπωντας [ αισχρα κι ανηθικα]
τα πλασματα της φυσης '' '' ''
.
......Η βροχη υγραινει ολα τα δημιουργηματα
......Νοτιζει τον ηλιο
.
..............................''Δεν μπορω να το πιστεψω'' ειπε η Αλικη
.
Συνεχισε ο Ομηρος
..........................................-Ενω εκεινη κουμπωνε το σουτιεν
...........................................εκεινος εγραφε στον καθρεφτη:
.........................................''ΑΥΤΗ Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ
...........................................ΠΟΤΕ [NEVER]ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΧΘΕΙ''
...........................................επειτα την [απο]πληρωσε με τη
...........................................σειρα του Grandi:
...........................................1-1+1-1+1-1+1-1+1-1+1-1+...
.
Η συνεχεια στην Αλεξανδρεια:
[την Ελληνιδα] βρηκε τη φραση
του Wittegestein ''Υπ[αρχουν]
..........................πραγματα,που δεν μπορεις να τοποθετησεις
..........................σε λ[εξεις]
.
.
Ο Μαρκησιος Ντε Σαντ:αφησε το ξυραφιασμενο ματι του
να πεσει στη λεκανη με το νερο,που κρατουσε γυμνη μπροστα
του η οχτ[αχρονη] κορη του.
Ιεροτελεστεια της ασελγειας.Ο βολβος ακομα σπαρταρουσε.
Κρατουσε ακομα την εικονα της:
.
.
Κορμια στο σ[φαγειο]
.
Ετσι: τελειωσε:Ας κοιταξουμε τη γλωσσα σαν παιχνιδι,
.....................που παιζεται με ορισμενους κανονες
.
.
Ξεφυλλισε:Α' Διδαχης[στον Απιστο Μαθηματικο]το Αναγνωσμα
.................''Ο Von Neuman [ υποθεσε ]μια αναπαρασταση
..................των ακεραιων αριθμων σαν συνολα:
..................Καθε ακεραιος αριθμος ταυτιζεται με το συνολο:
..................α'={β':β ενας ακεραιος μικροτερος απο α} ''
.
....-Εγω κλεινω προς τον Πλατωνισμο.Εγω δεν κλεινω προς τον Πλατωνισμο
.
.
.....Ο ηλιος απο το πρωι κομματιαζε το βραχο στη θαλασσα
........................................Αφου βουτηξε απο το βραχο ψηλα
........................................απο τη θαλασσα οταν αναδυθηκε
........................................θριαμβευτης συλ[λογιστηκε]:
.
.
.......................................Τι μπορουσε:''Εχω ω δακτυλα
.......................................στο αριστερο μου χερι '' να σημαινει;
.....Ο ηλιος απο το πρωι κομματιαζε το βραχο στη θαλασσα
.....Η φιλη πεταξε τα ρουχα της
.....και μπηκε γυμνη στη θαλασσα.............- η φιλη γαλαζιο-
.
.....Στην αμμο βρηκε το αιδοιο της ζεστο
.....σαν κοχυλι αφουγκραστηκε:
την Β' Διδαχη σε Ερω[τ]υλο:Wovon man nicht sprechen kann
.......................................daruber muss man schweigen
.
.....για κατι ,που δεν μπορεις να πεις
....[εδω τελειωνουν τα εργα της θαλασσας ]
.
.
.....Τα εργα των ανθρωπων
.
.....Στριφογυρισε το κορμι της στο φως
- ηδονικα , τα εργα του
.
.
ΑΝΤΙΣΤΡΕΠΤΟ  ΕΠΟΣ
.
.
..............in brevis...........το
..............ξοανο
.
ανεμο -ανεμο-ανεμο-
.
470
.
ευθεια κατα το Σειριο
.
............λιοπυρι
.
............in
.
............γυρισε τη σελι-
.
.
.
.
δα,
...Το ξοανο στην ανεμοτρατα
.
στο λιοπυρι ο φοινικας
.....κοκκινισε ο Αδωνις  στο
λιβαδι
.
............ab
............down...................... to
...κ ...................καππα
...υπεροπτικο
....βλεπουμε μεσα σε κα-
θρεφτη............... η γλαστρα...... η
γλαστρα κυλησε................. σιωπη
.
.
σιωπη
.
.
σ
.
.
ο Δημοσθενης ρωτησε
.
.
τι;
.
.
συγχορδια Ελληνων........ Ελλην-
νων
.
.......στο φραχτη τα καλαμια , το
συρματοσχοινο αρπαγμενο απο τις
παπαρουνες
η κραυγη του Αδωνι τα μεσανυχτα
τα μεσανυχτα ολολυγμοι..... ωι ωι
μανα μου................... κι ειτανε
φορες ωι ωι
.......Ezra Pound   und [ou] Poe
/.................... ..... <<..>>..-....
........ .....,.......,
ο Αδωνις αηδιασε τη γυναικα
με τις φτηνες καλτσες εφτυσε τη
χολη του χολη πικρα βροντηξε τη
πορτα πισω του, κι αφου περιφε-
ρθηκε στο λιμανι ως το ξημερωμα
.
.
.......und
.
.
.......[ou]
.
.
.......ρητορικη ρ ρ
.
η σεληνη τυλιχτηκε στα μαλ-
λια του
Γανυμιδη
. / <> : < ./ ./ ./ .
α
.
α
.
α!
.
εχουσα......... πνοη..... ωι ωι
< ./ ./ ./
.
εκανε μια κινηση,επανελαβε και
την τριτη το πετυχε....... ματι ως
ονυχας ...................η κορη
παντρευτηκε τεσσερες, ολοι οι αντρες
της ρεμαλια................. κανενα παιδι
δεν βγηκε σωστο................ Κυριε
.
Το Τελος
ακου
.
ακου. η γλωσσα μου λεει τις
........πικρες λεξεις........... το στομα
........πικρο
........γεμισε η στερνα αλατι, αυριο
........θα γεμισει βδελλες το κορμι της
........στο σπιτι..................... in : /
.
μια ωρα εκανε να λυσει τα κορδο-
νια του,στο τελος ορμησε στη ξυλι-
νη σκαλα κι ουτε ακουσε το τρα-
νταχτο γελιο της
.....γελοιο.............. μουσικη μεσα
.............................στα γιουλια του
.............................αγρου
.............................η γυαλα στα
.
.....στο σπιτι φτερουγες τα παραθυρο-
φυλλα
.
μια ωρα ξεκολλουσε τις βδελ-
λες κι επειτα ακουσε τα γλυ-
κολογα.................. μελι της
μανας σου
.
...............μελι στη κερυθρα ανα-
....βαθμος του
....μια σειρα απο αδιστακτους συνδια-
....σμους
....μορφες ζωων.......... εργαζοταν με
....θυελλωδη ρυθμο................ ...και
....μυθικα συμβολα
.
.
.
....με το βαθυ βλεμμα
....και η ψυχη τους
.
.
....η καταθλιπτικη απεικονιση του
κοσμου
.
....το ωχρο και στεγνωμενο με τα
αχρωμα ματια
.............του αισθητου......... του
.
του
.
η σπειροειδης εξελιξη του σωματος
.
...........
........
.........
..................
....................
................
........
...........
.......................
.........................
......................
.............
..............
.
...στην Αβινιον ο Πικασσο , απο τα
...παραθυρα το φως ριχνονταν κατα
...λωριδες ,βλεπουμε μεσα σε καθρεφτη,
...αναβατες στη βροχη, η παιδικη ηλι-
...κια του Χορχε Λουις Μπορχες
.
--------------.
----------............
--------................
-------..\............./..
---.............................
-----....................
-------.................
--------.............
-------------.
.
..φανταστικο τοπιο στη παιδικη ηλι-
κια
.
............απροοπτη και
.
............Βαν Γκογκ
.
.
............Χουαν Γκρις
.
.
............Μαξ Ερνστ
.
φιλντισενιο κρυσταλλο στη ταπε-
τσαρια
ελαφρο ,διαφανης......... collage
.
.
.
.
ωμο...... και ............ κραυγαλεο
.
.............και
.
.............και
.
.............και
.
.............και
.
.............και
.
..........Ezra Pound [und] ou
.....ο Αδωνις αηδιασε την υποκρισια
κι αφου περιφερθηκε στο λιμανι
..................................γελοιο
..................................γελιο προστυ-
..................................χο
..................................<> :
..................................ε[ρ]γω
..................................για το δον-
..................................ουμενο φως
..................................φως ως σκοτος
..................................φευγαλεα εμφα-
..................................νιση της ανθρω-
..................................πινης μορφης
................................-τα κρυσταλλα
..............της φωτεινης υλης
.
..............στη πραγματικοτητα στη
.
φαντασια.............................στη
.
φαντασια.......................εργο μυ-
θικου περιεχομενου
.
δικην σελανας λαμψας.... με απλο-
τητα αλλα και με σοφια
λιοπυρι
Κυριε, μακρια απο τις εριδες
.
.
.
.
.
.
.
.
που το οραμα του
.
.
το κοκκινο πορφυρο και το ιωδες
.
.
.........βοδια , ελαφια ,ταυροι ,βι-
σωνες
μηκος 30 μετρα και 10 μετρα πλατος
ανασανε την ωχρα και τον αιματιτη,
και στο δασος αναπνευσε το ξυλο-
καρβουνο, πανω του με τα χρονια
επικαθησαν λεπτοι κρυσταλλοι ασβε-
στολιθου, σε βαθος 270 μετρα ιερο-
γλυφικα σε ορθογωνια διαταξη,
.
.......ανθη ,πουλια ,ζωα ,ψαρια και
στα μυκηναι'κα κεντρα
.
.......σφουγγαρια γλαφυρα στη καθα-
ροτητα και στη διαυγεια.... - ο
χορος της περιελισσε και
περιεστρεφε σε αρμονικα διακο-
σμητικα θεματα
.
.......φυτα ,λουλουδια,ψαρια
.
με το γοργο ευλυγιστο κορμι
.
.........in brevis................η γλα-
στρα επεξηγει τη σκηνη .........ωι
ωι μανα μου................. ρωτησε
.
''και η ψυχη τους ; ''............. επτα-
χορδη αρπα
.
........γυρισε..................... στα σκυ-
...........................λια ειχαν καρφω-
...........................σει τα ακοντια
.
.
...........................τα στολιδια του
...........................φορεματος οπως
...........................και τα κοσμη-
...........................ματα, βλεπουμε
μεσα σε καθρεφτη , Ezra
Pound und Poe.................. Κυριε,
...........το τελος
.
.
.
[π.χ στα ενδυματα, στα οπλα ] η
.
γλωσσα μου γυμνη [in brevis]
.
.
.
ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ
.
.
Ουδεν πλεον ,παρ'εκτος...................πλησιον
.
χαμογελα της βαρκας στο πευκο και τη νυχτα
εκεινη αποφερε η παγανα για τον λυκο.... ει-
μαστε,σαπισμενοι περιφεραν τις πληγες τους,
να τις γλυψουν τα σκυλια
.
.
κοκκινο,να τις γλυψουν τα σκυλια
.
.
..............τα σκυλια, η κανατα θρυμ-
..............ματισμενη στο πελαγο,πελα-
..............γινη Κυρα ντο ρε μι
.
..........ξαγναντευσε το πελαγο , ο ποντος στο
..........πουσι ,παρ'εκτος
.
...........prima ,λαχταραω τα λογια,τα
...χειλια φτερουγιζουν τα λογια.... ειμαστε ,ας
μας μαγεψε η μαγισσα,ας μας καταραστηκε η
μανα , πριχου βασιλεψει ο ηλιος, ............πρι-
χου να ξημερωνει ο θεος ............και βρεθηκε
.
το αγαλμα ξεπλυμενο..................... ακεφαλο
.
Το ματι ματιασε τα λιοδεντρα,κι αυτα ανεβαι-
ναν κι αυτα κατεβαιναν ,τα λιοδεντρα, που σε
εθρεψαν
βιτσισε τον μαυρο του και ξαναβιτσισε τονε ,
ελεησον,
τα αμαρτηματα μου πληθος
.
εκουβεντιαζε χωρις να κουραστει ,ο λογος του
μελι............ειπε για τα πουλια.............. ειπε
για τη γυναικα ,που ξεγεννησε......... κι ακομα
ειπε, με φωνη γλυκεια , γι'αυτον ,που πνιγη-
κε στο ποταμι χθες ,αποβραδυς ειπε τον βρη-
κανε, η μανα του αλλαλιασμενη
.
.
.
το σκυλι εγλυφε τις πληγες του ,τα λιοδεντρα
πληθος
.
............π...........α............β.........γ............δ.
..........................ρ............σ.........τ
............ο.εσ.......ζ............γη......δθι..........υ.ε
............ξ.δρ.......τβθ........υη.....εφχκ.......φ.ζ
............ω.γπ......οα.........ξω......ζψνλ.......χ.η
..........................β............α.........ω........μψ
............μ............λ............κ.........ι.............θ.
.
''να σωσω τουλαχιστον ,κατι,εστω και το ελαχιστο''
υστερα κινησε
...............................................η γλωσσα σημα=
.
.
δεμενη
.
0,.-1,..-2,...-3,....-4,.....-5,......-6,.......-7,
........-8,.........-9
.
Το χρωμα του καφε στην αυλοπορτα , τ'αλογα
ζεμενα................. ε!...............εεε!
.
........τιποτα δεν ικανοποιουσε μεσα στους συλ-
........λογισμους.................ο λογος επανερχε-
........ται
........η πετρα αιωρηθηκε , ο γεροντας στην
........ακροθαλασσια ειδε το φεγγαρι και δακρυσε:
...''...φεγγε μου να περπατω...'', η ψυχη
...εφυγε σαν πετρα,απολυειν Κυριε τον
...δουλον σου ...
...................ε!..........ε!εσεις!....οστις θελει
οπισω μου ακολουθειν,εδακρυζε ο γεροντας,
υστερα αποτραβηχτηκε μεσα στις καλαμιες κι
αποθανε πληρης ημερων
.
.
.
....................ε!......... εεε!
.
.
.
....................ε!..........εε!
.
αφικετο δια γυναικων............ ειχε τη κεφαλη
σκυλου και φτερα αετου στους ωμους
κοιταζει τα αντικειμενα με ματια..... αγαπουν
την ταξη.................. για σενα ειναι μια σπου-
..............................δη
.
....μην οδηγας τους ανθρωπους να αγαπουν τον
....πολεμο
.
....μην
.
ουδεν πλεον,παρ'εκτος η ομορφια του τοπιου
.
.
..................δεν εχω να παω παρα τριγυρω
..................απο αυτο το''αποσπασμα'' κι απο
..................αυτη την ''ιδεα''
.
......νυν χρη μεθυσθην......... επειδη κατθανε
.
..........................Μυρσιλος ....... Μυρσιλ[ο]
.
...avec la vie ,avec la s[...]alite............ η πορτα
εκλεισε με θορυβο, je me suis vue ,και ποιοι δεν
.
βλεπουν την.............. αισχροτητα ,και ποιοι
.
την αισχροτητα
.
αλλα εχω την πεποιθηση οτι ''τιποτα'' δεν αφη-
γειται
...........Un corps deux fois un corps,multiplie
-Να κανεις ενα αντικειμενο [μοναδικο] απο ολα
τα αντικειμενα,
εκεινη τη νυχτα ο Leibniz ξενυχτησε μπροστα
στον καθρεφτη: μαψυλακαν γλωσσαν, εγκρατεως
πεδοθεν φυλασσει
.
Ελληνων αριστοι καρτος Αιτωλοις ορεξεν
.
--------.-----------.------------------.--------------.
-----........--------.------------------.-------------.
--..............------.------------------.-----------.
-----........--------.------------------.---------.
-------.------------.............--------.-------.
.
.......Χρωματισμενη ανετειλε η σεληνη ,την αυγη
στον ουρανο κολυμπουσαν γαλαζια ψαρια και
στο νερο κελαηδουσαν πουλια, η πολις ειναι
το σχολειο των ανθρωπων
............και στον πυθμενα τα φυκια αυλακωνουν
το μαλακο μερος της κοιλιας σου................ εσυ,
.
.
.
..........................θυμαμαι:οταν τα συμβολα κα-
νουν [δημιουργουν ]τον πολιτισμο στο χωρο της
μνημης
.
...........η σεληνη ανετειλε χλωμη
.
...........η σεληνη ανετειλε
.
...........η σεληνη , ματι..... αλογο... του ανθρω-
.
που
,
.
που
.
.......η εννοια της αγαπης ειναι η χαρα ->
.
[ ακομα πολυ ομορφα τα ματια ]
.
.
[ οι ανθρωποι ,που κοιταζουν ]
.
.
.
.......η εννοια της αγαπης ειναι η χαρα ->
.
.
[Οχι μοναχα εμεις]
[Οχι μοναχα εμεις]
[Οχι μοναχα εμεις]
.
.
.........................[εσεις ,που αγαπατε την ομιλια]
.
μου
........η εννοια της αγαπης ειναι η χαρα->
.
........η εννοια της αγαπης ειναι η χαρα->
.
.
[...du romansque du romansque du...]
.
.
........η εννοια της αγαπης ειναι η χαρα->
.
........στο ονειρο επαιζε το φλαουτο,στο κηπο
εδρεψε τα ροδα ,και μπροστα στα ματια του
ζευγαρωναν τα αλογα,πιο περα στον ισκιο της
πορτοκαλιας εριχνε τα νερα του ο χειμωνας
.
...tout sera comme d'habitude
.
...με τα νευρα του εκανε μια λυρα,και λυραρισε
στο παρεθυρι της,κι αυτη τον ερανε με μηλα
.
Sa voix
.
μυρομενη εγυρε ν'αποκοιμηθει κι αποκοιμηθei
.
Sa voix.......................................... parfois
.
.
.........αναμεσα σ'ολους ο Χαιντ[Haynd]η φωνη
του ,φωνηματα των οχλων,αγαπη της θαλασσας
σιωπηλη κραυγη το κυμα,ωρες ωρες ο ανεμος
παρασερνε τα φυκια κατα το φεγγαρι...parfois
.
Sa voix
.
Το δεντρο γεματο χρωματιστα κεντηματα ηχηρα
στασιμα,ο αρχαιος:''οι πιο ομορφες στιγμες της
ζωης της''
Ολα απαγορευμενα απο την επαισχυντη λογο-
κρισια-μεσα σε καθε φωνη-καμια φορα ο
μυθος..............................................ετσι:
.
Monderne for ever...................mot d'ordre
.
λυγισε τα γονατα κι αφησε την ψυχη του...Sa
.
voix  Sa  voix  Sa  voix .................... voix
.
........ακεφαλο
.............................................κοκκινο,παρ'εκτος
........ντο ρε μι
........αλλα ''υπαρχει''παντα μια ''μυθικη'' γνωση
...ξανθη[αγριων]θηριων,στα λιβαδια βοσκουσαν
...ανημερα αλογα, ιπποι ερυθροι και μελανοι συμπαι-
...ζουν
.
..........α.......β......ε.....η
.........υ........................
.........ν........................θ
.........χ........................κ....η ηλικια του
.........ο........................ω
................ψ....1....λ......................του
........................
................2...........2
............1..................3
.........0.......................4................του
............9.................5
................8...........6
....................................................του
.......................7
.
..ανθρωπου,ενα παραξενο αναγλυφο[παρ'ουσια]
.
............................................[παρουσια]
.
........................................................
.........................................................του
........................................................
.
............................................[ανθρωπου]a
.
..paraitre, λογια στο χωρο [ τα σκυλια τους
..κυνηγησαν ,οταν αποκαμαν τους εφτασαν και τους
..εγλυψαν τις πληγες ,εκτος απο τον μικροτερο,που
..τον κομματιασαν με τα δοντια τους ]μην αφησεις
.
..Κυριε την αγριοτητα............... δος ημιν
.
ουδεν,παρ'εκτος την ωραιοτητα........ Sa voix
.
ma Voix.....................ημιν
.
.
υμιν
.
.
ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΝΟΥ
.
.
ο δασκαλος της εικονας ειπε:παραξενα σωματα στο χωρο
Τα φρουδικα θεμελια της ζωης:
ενα πουλι
...........................η παλη αναμεσα στις διαφορες
προσωπικοτητες....-καθε πρωι σ'ολα τα σπιτια-
ντυμενος με καθρεφτες περπατουσε αγνοωντας
τα ξερα φυλλα
...........................ολα τα βεβαια μαθηματικα
..............................................σημεια
Πως να την συγκινησω;
κηλιδωμενος απο ασημι:βλεπουν την Επανασταση
και δεν φοβαμαι να πω:η ολεθρια αγνοια
Ο ανθρωπος ,που πεταει πετρα σ'ενα πουλι στη
γιορτη του μεταξιου. ανθιζει πανεμορφη και αληθινη
3μμ κατεστρεψε ενα μνημειο με πουλια
..........................................συμμετεχει στη ξενοδοχειακη
..........................................βιομηχανια
..........................................Σ'ενα διακοσμο ρωμαι'κων
..........................................παλατιων
..........................................πονταρει στο ασκοπο
Δεν παει στο διαολο!
Ολοι αυτοι οι κρετινοι γραφιαδες μπορουν να μας βριζουν
η Ευρωπη πετρωνει
.........................λεμε για τις ηληθιες δοσοληψιες
.........................της σκεψης
εκστασιακο λικνισμα:Ο ΠΟΙΗΤΗΣ ΕΡΓΑΖΕΤΑΙ
Προσοχη!Το αντικειμενο επιστρεφει
.
βαθεια και παιδιαστικη η φιγουρα του ζωου
μια τουφα βρυα συγκινησε τον φωτογραφο
λουλουδι:τα χρωματα σου
..................................η αρμονικη εξελιξη
ακομα και στα παιχνιδια η τεχνη
αχορταγα ρουφουσε τα λογια του
.............................ολα οσα αγαπαω
συνεχεια της απεραντης φυσης
........................................η ομορφια-κελαρυσμα ρυακιου
........................................η ομορφια-''σχεδον τιποτα''
......................συλλαμβανω την ακραια μορφη:ελευθερια
Ψαραδες σε θολα νερα...............................εδω τελειωνει
ο συνειδητος ρυθμος της............................σκεψης
αι'νσται'νικος και κυριως.....χωρις ιδεολογια
Στο Αορατο Νησι διαβασε σ'ενα χρονο μεσα
το Εγχειριδιο του Αετου
μια τεραστια και λογικη διαταραχη ολων των αισθησεων
............................................τη θαλασσα,τρια πουλια
ηρεμη και αγρια χαρα
το ασημαντο
το διαρκες
................................................ενα στομα
η ατερμονη παρελαση:βουκολικες αλληγοριες
οι φιλοι του αρχισαν να του κανουν ερωτησεις
η ηθικη υπαρχει μεσα στα λεξιλογια σας
.
ενα πουλι
.
................................................ενα πουλι
.
η ασφυκτικη επαναληψη-...... η θαλασσια χλωριδα
.........................................τορσο αθλητη
το ιδιαιτερο συζητησιμο μερος:η λογικη κατασκευη
...................................................μιας φρασης
αυτοι οι απατεωνες
μου εκμυστηρευτηκε τα πιο περιεργα ονειρα: ο απολιθωμενος
Αντονεν Αρτω
ενα φωτεινο μαχαιρι ευνουχισε την ψυχη
αναμεσα στα σχηματα ,που παιρνει ο ανεμος
Δημιουργησε
και περα απο καθε αισθητικη
.......................................η ψυχη της φωτιας
''Το τριανταφυλλο ειναι τριανταφυλλο''
ειναι πολυ παληο το κολπο των παιδιων
........................................βλεπει απο τη φυση
το σκιτσο της καστανιας
Σωρος απο ναυαγιο:οριζοντιες ,κιτρινες καθετες
σιγουρα παιδαριωδης η κατηγορια:''ο ανθρωπος ειναι αυτο,
που τρωει''
................Την τριτη φορα...
................Tη σκεψη της σαρκας δυο νοτες
Το παθος ,που λατρευουμε σαν ανθρωποι
Μεσα σ'αυτον τον δαιδαλο...........τα δυο πουλια
.
ζωη αναλογα με τα ποσοστα φωτος και χρωματων
.
.
ΤΟ  ΤΑΝΓΚΟ  ΤΩΝ  ΠΟΥΛΙΩΝ
.
.
...Το τανγκο των πουλιων χορεψε ο επιφανης
...ελαμνε τα κουπια του στον ουρανο το φεγγαρι
...καληνυχτα πανυμνητε των ευανθων
...στα βουνα τ'αλογα βοσκουσαν τη γαληνη
...οι ευτυχισμενοι περιφρονουν τα πλουτη
...εσυ,που ειμαι χαραξες στον αρχαιο κωδικα
...πλανευτηκες στα λαγνα λεξιλογια
τα πουλημενα αφρατα κορμια
και το πληρωμενο γελιο
γυμνες περισπωμενες στα κρεβατια
ευηχος συναυλισμος στον βαθυ κολπισκο
γιατι να μεινεις εγκλειστη
στο ψεμα που'πες............αποψε αρμενισες
ορθοπρωρη,στο μεσιανο καταρτι η γοργονα
τραγουδησε
και ρωτησε τ'αναπαντητα
κι αλλιμονο στους απατεωνες.....κινησες τα
ποδια σου στους ηχους [τ'ακορντεον ηχουσε]θ'ακουσεις
να ωριμαζουν τ'αχλαδια..........και το σιταρι να μεστωνει
πληθος μαρτυρων στα σκοτεινα των σπηλαιων ιστορημενοι
με φωτισματα αεικινητων περιστεριων,τα γλυπτα
στις κογχες με πετρινους λαρυγγισμους εξαγγελνουν
τα δρομολογια των μελισσων.........που θα ξαναβρεις
την ειλικρινεια των συντροφων......αγγελοι
πριν το ξημερωμα , το εκλαμπρο
.
...ειμαστε γεννητορες υψιφωνων λεξεων
...αμαρτωλοι στις εκφρασεις,εγωιστες και
...θρασεις
πατησαμε τα σταφυλια μας κι αναμειξαμε το
μουστο με το φεγγαρι
κοκκινο πανω απ'τα κρωξιματα των βατραχων
χλωμο στα μετωπα των ναυτων
Απ'τον μπερντε ο αρχων Καραγκιοζης εξαγγελει
τους δικαιους νομους των δουλων
...ραντισε με βασιλικο το αλφαβηταρι
...των αστεριων
...Εξοριστε ποιητη τι βλεπεις στα ευγενη
μεταλλα
Ζησε.
...Φτιαξε το σπιτι σου στον τοπο της ηττας σου
...γιατι το μελλον ειναι σε παρελθοντα χρονο
...επειτα και η τεχνη των συλλαβων ειναι αμετα-
δοτη
ειναι,συντροφε,τα γιωτα κυπαρισσια και τα
υψιλον καλαμιες στ'οργωμενο χωραφι, το
ομικρον η κορη και το νι πετουμενο γλαρονι
συναγωνιστη γραψε χι και καππα στα
νουφαρα των νερων
..............αλλωστε ο εγκλειστος του ηλιου
..............απελευθερος λαμπαδοδρομει
..............με χρυσα σταχυα σκορπιζει το φως
..............σε βερες αρραβωνιασμενων
.
ασπρισμενοι τρουλοι στο ασυμμετρο απειρο
με μοναξια εντοιχιστικε η μνημη του ηρωα
και μια πολη σαν αποδημο χελιδονι λιαζεται
στ'ακρογυαλι των νερων
ειπες ασυστολα ψεματα
μια θαλασσογραφια στο ανατολικο τοπιο
εκαμες τ'αδικο χωρις να το σκεφτεις
σημερα το βραδυ ελιωσε το φεγγαρι στη λιμνη
σε κοπαδι κρινων
το πλοιο απλωσε τη γαληνη φευγοντας
ειπες,απ'τη ζωη ξεχνιουνται τα ταπεινα και
μικρα
το μεγαλο Αποδειπνο του πικραμενου το βραδυ
με τη συμφωνικη των τζιτζικιων στα μπαλκονια
κι αν δεν γλυκαθηκε η ψυχη σου κι αν ανταρια-
ζμενη ειν'η ζωη σου ισως σε περιμενουν πουλια
και λουλουδια τα πρωινα και φρουτα παντοειδη
στη κιθαρα θα παιξεις τα θεωρηματα
της Γεωμετριας
τα δε απογευματα θα συλλογισθεις με μετρο και
κλιμακα μουσικη των τριακοντα αρετων
εκεινα τα συννεφα διασχισανε την αρμυρα στα
σμηνη της γαριδας
το ροδι εσπασε ροδινη την αυγη στ'ακροδακτυλα
των δεντρων.......ας ηταν η αληθεια πραγματικα
ανυπαρκτη μια εγγυμονουσα ελαφινα στην αστρο-
φεγγια ,με γλυκια ματια π'αναβει φωτια αστερι-
σμος
.
.......Αυτα τα υπουλα τεχνα-...........-πολος
.......σματα των ραδιουργων...........-δολος
...των πλαστογραφων,των γελοιων..-αληθεια
...τα κρινα..................................-βοηθεια
...σε οικους ανοχης εκπορνευεται η κορη
...με τη λαξευτη κοιλια
...αναμεσα σε μεθυσμενους κι εμπορους
ξεγενναει τις αμετροεπειες που της εσπειραν
επωνυμοι πορνοι
πορνη διασημη της Βαβυλωνας της μεγιστης
η εκλεκτη των κοριτσιων , βασιλισσα
επταετης λογοδοτηθηκε με τον μικροτερο των
ψαριανων
στα δωδεκα εγιναν οι γαμοι
δεκαεξαετης χηρεψε η βαριομοιρη ,τωρα παλ-
λακιδα πλουσιων κι αυριο των δυστυχισμενων
αλλα,το μαντολινο στο στομα της
κι η ροδια στο μαγουλο, της πετρας η λευκο-
τητα στο δερμα, και λευκανθια στα στηθια
παρθενα των ιδεων κι αγνο κρινολουλουδο
τα ταπεινα του αγρου δεν υφαινουν
και στον αερα τα ελαχιστα δεν σπερνουν μητε
θεριζουν , και συ
............ακους, και συ τι εκανες δυστυχι-
......σμενε να καταδικαστεις στη κολαση;
.
.
ΕΠΑΝΑ-ΛΗΨΕΙΣ
.
.
Α
.
....στο εργαστηρι τα μεγαλα αγαλματα χυτευονταν
....και το εσωτερικο τους ηταν κουφιο........Ε φοβου τους Δαναους
.
τα κοκκαλα ξεσαρκωμενα ενα σμηνος μυρμηγκια στη σπηλια του στοματος
.
....στον μικρο στρογγυλο ομφαλο τοποθετησε τα δακτυλα
....γιατι τοτε τοση κατακραυγη; κοιταχτηκε στον καθρεφτη
για τελευταια φορα επειτα με τη πορπη ξεκολλωσε τα ματια
.
....θα επρεπε να ηταν μονοτονη και βαρετη η θεα.αυτη
η μουσικη δεν ειναι για σας αλλα για τους ερχομενους
.
Β
.
.............ποτισθηκε με το κρασι και χαριεντιζεται με τις κορες
...........................................................................του
.
.....θελουμε να παρουμε τα πραγματα μ'ενα ορισμενο τρο-
..........................................................................πο
.
..πολυ γρηγορα ο εμπορας χρεωκοπη-
...............................................σε
.
Υπαρχει λοιπον αυτος ο μυθος,που
εγω τον χειρισθηκα
.
η μια μορφη καταβροχθισε την αλλη για ενα αιωνα περιπου
.................................τα ορνια κατετρωγαν τα υπολειματα
.
.
..............................κι οταν ο αιωνας τελειωσε παντου
...............................πανω στη χωρα ορθωθηκαν δεντρα
...............................με χοντρους κορμους και ψηλα ως μου
...............................διηγηθηκαν στα κατοπινα χρονια
...............................κανενα πουλι δεν φωλευσε στα φυλ-
...............................λωματα τους
.
.......στη Νοτια θαλασσα υπαρχει  μια παραδοση:  για ενα  παραδεισο
.......φιληδονιας
............η σκεψη του διαποτισθηκε απο αλατι και τον ανεμο. '' η γνωση
ειναι ανεξαρτητη απο τον μυθο;'' ωφειλε να αποφασισει για ποια πραγ-
ματα ειναι απαραιτητο να εκφρασθουν
........η απογνωση απογυμνωμενη σε χαρα,τον αλλον τον ειχε
κυριευσει η μελαγχολια , και  δεν του φανηκε καθολου  κατι
τετοιο για απιθανο:ολη τη νυχτα δεν βγηκε
η σεληνη
.............γεματη ντροπη ετοιμη να υποκυψει στις ορε-
.............ξεις του
.
.
.................................κατα βαση μ'ενδιεφερε η αφηγηση
.................................η καθαροτητα της ψυχης κι η
.................................γλωσσα να λεει την αληθεια
για τα τοσα χρονια τον ανταμειψε μ'ενα
πασαλο μπηγμενο στο κεφαλι του ...............κλεμενο το φεγγαρι
.......................................................σεργιαναει στο μυαλο του
.
.
θεε μου, τα ταξιδια , ειναι η επιθυμια
.
.
[ κυριως ] αν εξαιρεσει κανεις ενα διαφανο πε-
λο [η γοργονα] ταυτιστηκε με τη φαντασιωση
του χταποδιου .οι γλαροι,που καθονται διπλα της
πανω στο βραχο ουρλιαζουν στα επαναλαμβα-
νομενα σμηνη των ψαριων........................θα συνεχι-
ζα αν το επετρεπε η αιδημοσηνη του ακροατη
.
..............με θεμα το φθονο  του ιερου : οι πασα-
...................λοι και τα βελη στο σωμα της οσιας
.......[ δηλαδη, να εξαφανισει το σωμα ]
.
Η αληθεια ειναι κρυμενη,επειδη απουσιαζει / Ο ανθρωπος  ειναι
δημιουργημα της συν[δια]λογης.[ο ηρωας εικονιζεται καβαλαρης
με τον πιο προκλητικο τροπο] μια καπως κωμικη αισθηση
.
..........παρατηρησε απλοτητα και ζωντανια στα σχεδια
..........των αγγειων θρυψαλλα ολοκληρος ο κοσμος μα-
..........ζευτηκε στο εσωτερικο ενος κοχυλιου περιτεχνου
.........[οχι ο επονομαζομενος πορφυρας]σαν ερθει ο και-
..........ρος κι  επελθει η συντελεια θα επανατοποθετηθει
..........ως τεφρα
.
..........Την εκπληκτικη λαμπροτητα της θαλασσας
.....και το περιγραμμα του φεγγαριου  στο  βουνο
..........''Απ ' ολους  ολων των εποχων  ειναι  ισως
εκεινος ,που αντιληφθηκε καλυτερα''...............ο
.
Θεος
.
Ημαρτον
.
Γ
.
.....στο χυτηριο οι ατσιγγανοι χυνουν το
σιδερο στα φλογιζοντα καρβουνα.......τα κοκκαλα
στις αρτηριες αναγλυφα........σημερα στη λεμονια
κρεμαστηκε ενα σμαρι μελισσες στο βουισμα τους
απιθωσε τα δακτυλα,κρινοδακτυλα........γιατι τοτε
.
.
τοση κατακραυγη;...........για τελευταια φορα ρου-
φηξε το κρασι και συναμα τη καρδια του ξεριζωσε
.
.....θα επρεπε να ηταν περισσοτερο αποτροπαιη η
πραξη . Αυτος ο ανθρωπος δεν ειναι για σας αλλα
για τους ερχομενους
.
.
εκ μεταφορας απειροελαχιστων
.
.
1
.
σου γραφω για το μοιρογνωμονιο της μνημης
και το υπερωο των συλλογισμων
το ευλογο και υπερουσιο
το αργυροχροο ειδωλο της προσωπιδας
των ηθοποιων της χαλκινης χλοης
και το αμβλειοειδες της πλαγιας οψης
αλαθητο το θεωρημα των ευγενων και
καθαγιασμενων δωρων
του ακαταληπτου
ενω το ροδο αμαραντο και η πνοη ερυθροχρωμη
οπως ο τοπος η' η ελαφρη κλιση του λαιμου
στο γιαταγανι της σεληνης
ειμαστε το εργαλειο των ονειρων μας η' ισως
το σταχτοδοχειο της πληξης σας
και αυτο αχωρητο κι αγεννητο
πορευεται στον αιωνα ....ο ανυποδητος και
πενης [ως οι προγονοι και οι απογονοι ]
των αδοξων [ νικητων ]
.
.
2
.
σου σημειωνω το αρωμα του εμβαδου
των πεπλων της ομιχλης και τον αριθμο
της περισπωμενης των γλυπτων στο κοιλο μερος
του ανθρωπου
που ευρωστος και οχι υπερφυαλος
αγορευει ''περι το μη αδικειν'' το εντιμο ,στη
μικρογραφια επαιζε στο μπουζουκι ο δεξιοτεχνης
το μινορε της δαντελας κι επειτα υπερυψωθηκε
το αδολο κι εναρμονιο
απο την αρχαιολογια της χλευης το αναγλυφο
του στεγνου επιχειρηματια του αισχρου κερδους
απο τα μπορντελα της παιδειας
και το αγιο ασεμνο γλυκο κι ατιθασο
ορμησε στο εσωτερικο της αιθουσας των κοχυλιων
εκει οι ενστολοι φρουρουσαν τα πολλαπλασια
του δωδεκα και τα μερισματα του δυο
Αργοτερα η υπεροψια της αρετης φυτρωσε στο
γυμνο χωραφι [παντελης και πασιφανης ]
.
.
ΤΩΝ ΚΡΙΝΩΝ ΤΟ  ΩΜΕΓΑ
.
.
Το χρωμα λοξοδρομησε στην απεραντη
επιφανεια του οραματος
η ψυχη των ουρανων
...η ψυχη των ουρανων
και το μικρο εψιλον
...και το μικρο εψιλον
αυριο το ωμεγα και το σιγμα
σιωπη
η ωρα των κυκνων και
το φλογισμενο στηθος η ανασα
των κοχυλιων και οι μυριες σκεψεις
της δικαιοσυνης η σκεψη
η σκεψη που εφυγε στο
απεραντο οραμα....τιποτα
τιποτα δεν εμεινε απο την αυρα
της γυναικας εκεινης
της μοιχαλιδας των μυριων
εραστων
σ'εκεινον η χλευη
και τ'αλλα τα περαιτερω
τα γνωριζουμε....γνωστα
η ψυχη των ουρανων
...η ψυχη των ουρανων
και το μικρο σιγμα της
σιωπης η επιφανεια
ενα
......................ενα
ενα μιγμα απο ωραιοτητα
τα μαλλια
το στομα,που μιλησε
ξεχειλισε η υπαρξη των κρινων
των κρινων το ωμεγα
και το ιωτα
και το ιωτα ...........και το αλλο γαμμα
της γραφης τα περασμενα
τα περασμενα και το υψηλο-
τερο χαθηκαν.............εν τω μεταξυ
κυλησε στο δασος η ορμη
των κυνηγων η εφυια καρφωσε ενα
συννεφο ψηλα εκει στο αμολυντο
τι ειναι αυτο,που ασχημιζει
τη μερα των οχλων και
ποιος υπομενει το σκοταδι
της ψυχης
αυριο η τιμωρια των ενοχων
σημερα ο θριαμβος των νικητων
αυτο το απροσμενο αυτο
το τετριμμενο ψεμα
ας φυγει ας χαθει ας
πεσει στα χαμηλα τα χαμηλωτερα
στα αισχροτερα
αυριο η ανασταση των καρπων
η ευζωια
τιποτα
μονο το μικρο ωμεγα
.
.
ΟΥ-ΤΟΠΙΑ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ
.
.
........ενα φυλλο γαλαζιο
.
........πηλινα ποδια στη νυχτα των
...............................πευκων
.
................ασπρο σπιτι στα κυμα-
................τα της ομιχλης,αυτο
.
.
.
.
.
.
ηταν το πρωτο του αστειο
.
-
.
..............Περιμενε τον αγγελο.
στη βαρκα κωπηλατουσαν εικοσι αλκιμοι αντρες
.
.
ανταλλαξαν κωνσταντινατα και μανουηλατα
οσφρυνθηκε το μελι
.........................το βραδυ στο κηπο αναψαν οι
.........................μηλιες τα φωτα τους
.
-
.
...........................το γυαλι ρα-
....................γισε το προσω-
..............πο του ,εντος ολι-
.....γου φυτρωσαν αγριο-
..παπαρουνες και το νε-
ρο αρμυρισε
.
.
.
..........................................Ειθε να διελθουν τη ζωη τους
..........................................απλα και σε δικαιοσυνη,οι νυχτες
..........................................τους γεμισαν απο ροβολητα αλο-
................................................................................γων
.
-
.
.........νεαρες κυριες στις τειχο-
..................γραφιες εμπλεες στα
....................... κιτρινα των χρωματων,η ελια
.
αποικισε την απεναντι πλαγια,εκει καθε χρονο
υψωνουν τους χαρταετους ανημερα της Ανα-
.................................................στασης.
.
-
.
..........ντρεπονταν για τη ζωη του, τις
κορες του τις πουλησε σε αντρες μεθυσους,ανδρει-
κελα,τους αρμοζε η μεγαλυτερη τιμωρια
.
.
.
..........ν'ανοιξει ο ουρανος καταπανω
..........τους τη λαβα και το θειαφι
.
-
.
ασπρα κατασπρα σπιτια ανθισαν κατα μηκος
του γυαλου,η θαλασσα στα γυρι-
σματα της επλαθε απο την αμμο μορφες
.
.
.
αργοτερα ανακαλυψαν θαμενη στα φυκια
μια Πιετα , διατηρουσαν ακομα τη γλυκυ-
τητσ οι μορφες τους
.
-
.
.........ονειρευτηκε τη λιμνη, τα
.
.........νουφαρα στο βυθο της, ο
.
.........αετος σταυρωνε τους κυ-
.
.........κλους του στα μαρμαρα
.
.........των συννεφων,υστερα ξεμακρυνε στο φωσφο-
ρισμο του γαλαξια
.
-
.
....ευχηθηκε τη κεφαλη της
.....................περιστερας,
.
..................το στομα τ'αηδονιου,τα χρο-
νια δισεκτα του στερησαν τα αυτονοητα των αν-
...............θρωπων
.
-
.
..............ο ψαρας ολο χαμογελα επεστρεψε
στο σπιτι,η γυναικα του με δυσκολια εκρυβε
το αγχος της για τα πεσμενα βυζια της,εστρωσε
στο κρεβατι την υφαντη κουβερτα,κληρονομια της
μανας της
.
.
...............ο αγρος σπαρθηκε ακανθους,
...............η ξηρασια μολεψε τη γη
.
-
.
κυματα λεμο-
.............νιων
.
.
.............ρωτησε:''που σπουδασε;''
.
.
.
.............τα κοραλλια λευκανανε τα
.............πουκαμισα που φορουσε
.
.
........ανθη πορτοκαλιας διανθησαν την αμ-
.............................................φιβολια του
.
-
.
........η καμπυλη φωνη των λο-
.................φων ψιθυρι-
.................ζε ανασαινο-
.................ντας το πρασι-
.................νο των φυλλων
.
.
.
πιθανως οι λεξεις μυριζουν το χαμογελο,
.
.
αβασταχτο το ψεμα που επιμενει την α-
...................................ληθεια του
.
-
.
.....οτιδηποτε αλλο,σαν τον ηλιο εγυρεψε,η
.
.
..............ελευθερια του
στερηθηκε,δεσμιος στις αλυσιδες
.
.
.
στα κατεργα δωθηκε φαγητο στα ποντικια
.
.
οπωσδηποτε ,δεν
ευθυνεται για την πανουκλα που ξεσπασε
.
-
.
............Σκεφτηκε τη βασιλισσα των σταφυλιων
.
.
.
Μεγαλωσε,γεροντας κι ευτυχισμενος...........αποκο-
...............πηκε
.
.
.
.
..................εαν να κυριαρχησεις να αδικεις
..................εαν να υψωθεις.. να καταπεσεις
..................εαν να προδωσεις ...
.
.
............Αποσυρθηκε στο δικο του μερος,αει!
.
-
.
....κριθαρι ετρωγαν τ'
...........................αλογα κι οι αγριο-
...........................παπιες κοκκινισαν τα
...........................νηματα που υφαινουν τα
...........................νυφικα της
.
.
................αγαθουλα,κυνηγησαν επτα μερες κι
................αλλες επτα μερες, εξοντωσαν τα
................ζωντανα απο προσωπου γης
.
.
το ασπρο τ'ουρανου σημερα ομοιαζε τα φτερω-
.......ματα των πουλιων
.
-
.
.......Εγω ,
..........μπορω να δω το γαλαζιο,
....................το αγαλμα που ξεπλυνε η
........................βραδυνη βροχη,το αλατι που
.
αφησε το εξατμισμενο νερο και
.
.
.
..............τα χρυσα στολιδια στο λαι-
..............μο του κυκνου
.
-
.
..........τη σειρα των κυπαρισσιων διαδεχτη-
..........κε η σειρα των βραχων,εσυ θα ομοια-
..........σεις στα ζαρκαδια..............στο ορκι-
..........ζομαι
.
.
.
Μπορει να μην ξαναδεις τα χερια που,
ψαρευουν,μητε να γουλιαζουν τα χταποδια
.
-
.
..............η ηλικια των ονειρων αιωρη-
θηκε,ενδοξη........σαιτευσε τα βλεφαρα
................................................της
........................γαιτανοφρυδουσα μαχε-
........................ψε τους δυναστες του
........................αγαθου
.
.
.
.
γυρω,γυρω στα κοχυλια σημαναν τα καμπα-
ναρια
.
........στα μοναστηρια του νερου
.
-
.
θα σου διηγηθω μια ιστο-
ρια:στις αγριοφραουλες νυχτερευσε ο απο-
....................................σπεριτης,πληθυ-
....................................νανε τα ματια
....................................στο σωμα ,η
....................................κραυγη δεν ει-
....................................σακουσθηκε
.
.
.
Τραγουδισε μου κι εγω θα σου μιλη-
σω αληθινα
.
-
.
............χιλιοι κι ενας απο δαυτους συντρο-
φευσαν τους βατραχους στο βαλτο ,οι
γυναικες ζευγαρωθηκαν....................αμετρη-
.
.................................τα τα εκτρωμα-
.................................τα πανω στη γη........με
.
αφρισμενα τα δοντια τους καταραστη-
.................................................κε
.
.
................................ξεσκεπη και με ξεγυμνω-
................................μενα τα στηθη οδυρονταν
.
.
στις ακρες του ποταμου
.
-
.
....καποιος . ξυρισε το μαγουλο του,τη
..........................................λεπιδα
.......................την αποκαθαρισε απο τα υπο-
..........................................λειματα....ε-
....φετος γεμισαν τα στρωματα των παραλι-
..........................................ων αχινους
.
.
με τα ψαλτηρια αρμε-
νιζαν οι γλαροι κατασπροι
.
.
....Σκεφτηκε ο ανθρωπος το χωρο Του
....................και υμνολογησε
.
-
.
.......το κουπι πελεκημενο στο ξυλο της ο-
ξυας βυ-
.......θιστηκε μα-
..................λακα στο μεταξι του νερου,ο
ηλιος αλετρισε με το φως  του το  πελαγο
.
.
λιμαρισε το μαχαιρι του,εκοψε φε-
..........................................τες το ψωμι
.
στα αετωματα των ουρανων οι Κενταυροι
απηγαγαν τις γυναικες των Λαπιθων,κι ολα
.
.
........εκεινα τελειωσαν αδοξα
.
-
.
....Κατα εκεινη την υγρη ημερα
..........αισθανθηκε λυπη............θα σου πε-
.
...ριγραψω με μια λεξη.............να σκεφτει
το οξυμωρο του θανατου του σε μια αχιβαδα
.
.
...σηκωθηκε θορυβωδικη η νοτια,για
μια εβδομαδα παρεμεινε στο κρεβατι......οταν
παρηλθε ο οιστρος εβοηθησε τη μανα στον
αργαλειο
.
.
...το τομαρι του αποξηρενονταν απλω-
...μενο στους πασσαλους ,ουδεις μετα-
...................................μεληθηκε
.
-
.
.....Ταυρος συρθηκε ο καιρος αναμεσα μας,
εσκισε τα πανια και τσακισε τα καταρτια,εσ-
τρεψε η χορευτρια το κορμι της,η μουσι-
...κη αναμοχλευσε τη σιωπη τους
.
.
.
.
.
..-θα ετρωγε ευχαριστα ενα μηλο-
.
...Εγω ,μιλαω αληθινα!
.
.
ναυτικος ο πατερας του.σιγουρα συλλογιζονταν το
μπαρκο
.
-
.
Με το βελονακι επλεκε τα θαυματα,το
.....................παρα-
.....................θυρο
.....................μια γλαστρα,το
.....................χελιδονι βυζαντινα φε-
.....................ρονταν
.
.
.
.
θα αναμορφωσω το ονειρο σου
.
.
.
.
.
θα αναστηλωσω τα θαυματα
.
-
.
..........απλωσε τις συμμετριες
.....................του
..........χρωματισε ασπρογαλαζη την αισθητικη
......................................του
.
εχρηματισε ανακτας για σαραντα χρονια,ενομο-
θετησε τους νομους των δικαιων,αυτος ο μιμη-
....................................της της φυσης ριζω-
....................................σε στα ελαιοφυτα
.
-
.
....Το φεγγαρι ορμησε συμπαιζοντας με
...........................τα ελαφια,λαμπυριζανε
...........................στις πυγολαμπιδες οι ψυ-
...........................χες τους , ομωσαν τις
...........................ζωες τους στο καλο,
.
.
.
.
λενε. πως την αυγη κοκκινιζει η παπαρουνα
το χυμενο αιμα του Αδωνι
.
-
.
................διεσχισαν τη βροχη τα που-
λια , στα ραμ-
................φη τους συνε-
................................λεξαν τις σταγονες του
......................................................νερου
.
.
και τις αποθεσανε μαργαριταρια στο οργω-
.........................μενο χωραφι , στο καιρο
.
.
της συγκομιδης συμμαζωχτηκαν απο τα τεσσερα
σημεια του οριζοντα κι ανυψωσαν στα ουρα-
νια αστερισμους τα πληνθυσμενα μαργα-
ριταρια
.
.
τ' αγριοβατομουρα κομπιαζαν στους βατους,
την ιδια εκεινη περιοδο
.
-
.
.....και παρατηρουσε τις κουβεντες του,σαν
.............το χυμενο γαλα του Γαλαξια , το
.
.
.
λουλουδι ξεφυτρωσε στο χωμα
.
.
...............................................παντου
.
Μια φορα κι ενα καιρο ηταν ενας ανθρω-
πος που επιζητουσε την ουτοπια........στη
Γλωσσα
.
.
.
Αληθεια,τι θα εκανε στον παραδεισο της Γλωσσας;
.
.
ΡΑΨΩΔΙΑ
.
.
.
για οσα μπορουν να συμβουν στους
ανθρωπους............................στη
.
παραλια λειτουργουσε σαν τον αστε-
ρια
.
-
.
μεγαλα ορθογωνια κομματια σκαλας
στους πισω κηπους με τις συκιες και
τη ροδια ,στο κεντρο η στερνα
με το βροχινο νερο
.
-
.
....................................θαυμασαμε τα
...........σχεδια του με την ομοιοτητα του
ανθρωπινου προσωπου..........υπαρχουν
.
..........ολοκληρες περιοχες στα χρωματα
.
-
.
αναπαραστουσε το βιολι στη φωνη
του..............προσπαθω να πω κατι
σαν αυτο..................Αυτη τη νυχτα η
σεληνη σταθηκε πανω απο τα
κυπαρισσια
.
-
.
1
.
....επιλεκτικα διαλεγω τα ανταγωνιστικα συστηματα
του πανθηρα και του ερωδιου,με εικονες συλλαμβανω
τη προνομιουχα μορφη της αμυγδαλιας
....με μια ιδιαιτερη τεχνικη η ιδεα
....αρχιτεκτονει την εικονα,συμμετρια
....στην εμπειρια και στην ολοτητα
Als already explained..............η εργασια ντυνεται
συχνα τη μορφη της κριτικης
.
An inherent limitation............. να καταργηθει
η ιδεα οτι καθε εποχη εχει μονο ενα στυλ
.
............η αδειανη καρεκλα σημειωνει την
............παρουσια η' την απουσια
.
a difference exists
.
............τα δεντρα καλυπτουν τη γη..... τα συν-
............νεφα απομακρυσμενα.............απο τη γη
.
Un de nous ferait mieux d'y aller
.
Ο ισκιος τους κατω απο τα δεντρα ηταν πρασινος
.
το δεξιο μπρατσο επιμηνυνθηκε ν'αρπαξει τον η-
λιο
.
...........................................La nuit ensuit est
...........................................longue
.
-
.
2
.
τα κυβιστικα σχηματα με τα κεφαλια
............................................................η εντονα φω-
τισμενη θαλασσα
............................................ο πομπωδης τυπος στ'αρι-
στερα..........στο τελος με εντονο και παχυ πε-
..................ριγραμμα ελυσε τα μαλλια της
.
αυτα τα ειδα απο πισω...........ηταν τοσο εμ-
........................φανης η απουσια........σαν
αναγεννησιακα γλυπτα αποκαλυφθηκαν οι ανθρωποι
.
απερριψε τον ρομαντισμο για χαριν της ανθρωπο-
λογικης αποψης
claire comme le jour................τα ζωα εκεινα
..........................αποφασιστηκε να θυσιαστουν
..........................συνεφαγε  με  τους  τρωγλο-
..........................δυτες................. ειρωνευ-
τηκε τη μεγεθυνση στους καθρεφτες..........a
cote de cette metaphore de l'infini
μια πρασινη σαυρα πλησιασε το γαλαζιο
στο παραθυρο.....................τα γερανια τα
ποτισε αποβραδυς..............η ανατομια ενος χεριου
......................ως τον ωμο στη λιθογραφια δια-
βαζεται σαν σπανιο αποσπασμα απο συναξαρι
.
-
.
3
.
...The functioning structure of a recreation
...το γλυπτο της λουομενης σε-
...ληνης,το ξυπνημα της αυγης
...στο ποταμι,δοξαζω..................οτι ενωνει
...τα πραγματα ειναι η μεταφυσικη
............με ελικοειδη κινηση αποκαλυφθηκαν
............τα μηνυματα................ το μοτιβο του
............χρυσοψαρου.................με αληθινη ιε-
......ραρχια εξελιχθηκαν οι με-
......ρες της αλκυονας.....ο λογος για κεινον τον
συλλογισμο δεν ηταν το οριστικο συμπερασμα
His explanation of the reason........... περα ανοι-
γεται ο ουρανος........με υπερβολη στα χρωματα
.............................βιωνουμε τη φαντασια
για μας το κοκκινο...... το κιτρινο... ...το γαλαζιο
πως.......... να ξαναβρεθει  η δικιας μας ερωτηση
οι μοναδες του Leibniz..... τα ατομα του Λουκρη-
τιου .......................τι ειναι ενα ολικο συστημα
ολα τα νερα ρεουν.............La temps est venu
Un mattino............ με τα ιδια του χερια κολλησε
τα φτερα στους ωμους πηδηξε στον αερα κι ελευ-
θερωθηκε......μοναχα ο ανεμος τον ακολουθουσε
.....................................................συσσωμος
.
-
.
4
.
....στα ιχνη που εχουν αφησει τα πουλια στην
.αμμο............. μια θαλασσα ετσι μπορει να ερμη-
......................νευτει..........ανεφωνησα τα εξο-
......................χα λυρικα της χλοης της πετρας
......................και των αλλων συναφων
..ειναι η ψυχη που μι-
..λαει για το οραμα...........αν και  καπως αοριστα
....................................ρωτησε για την αρμονια
.
οι  προσπαθειες να  μετρησουμε  το  μηκος της  περιφερειας του
κυκλου οδηγησαν στην ανακαλυψη του υπερβατικου αριθμου π
.
.
Μια ορισμενη σειρα συλλογισμων παραγει ενα αντικειμενο
it only exists as idealisation
ανεκραξα..........Χαιρε αστειρευτη πηγη των αρωματων
.
.......................στο ακρο μιας απειρης σειρας βρισκεται
.......................το απειρο
.
......................Χαιρε ασπρη νυφη του γυαλου
.......εκεινη η Πολη χαθηκε,οι ανθρωποι απωλεσθη-
.......καν στη θεση τους επλεξαν τα ανθη περιβολια
.......και πολλα κρινα
.............σιδερα βελη σκουριασαν στο κορμι
...............................με δαντελενια ψευδη μας
...............................απατουν τα λογια των αχρειων
.
-
.
5
.
Εκεινος... βλεπει,καταλαβαινει,ακουει..............αλογα και
....................................................βοδια κατασπαραχτηκαν
....................................................απο λιονταρια..... θαυμα-
....................................................οτος ηρωας λιγοφθογγος
....................................................αλλους πηρε δουλους κι
....................................................αλλους ελευθερωσε
.
...In dieselben Flusse..............καθαραοτατο νερο
...την ανοιξη εκδηλωσε αμεσως τις φιλοδοξιες του
.
...οργανωσε πανηγυρικη εισοδο.....Ελληνες απελευθερωτες!
...διασκορπισμενοι στα γυρω ελη
...εγκαταλελειμενοι απολησμονησαν
...τα ονοματα τους και την παληα
...αιγλη............................μετα απο πεντε ημερων πορεια
......................................οδηγησε το αλογο στο λιβαδι
.
...σ'ενα τοπιο με καμπυλα περιγραμματα
...αναζηταει τη καταγωγη του το πρασινο
.
...δεν ηταν εξαιρετικα δυσπιστος
...δεχτηκε το επιβλητικο εργο
.
...μ'ολο το σεβασμο εμοιαζε
...να απορριπτει τα σχεδια τους
.
...χωρις κανονες ομορφιας πορευτηκε στη χαρα
.
-
.
6
.
.....μια εικανα που περικλειει την εμπει-
.....ρια....................στα φυσικα και στα
.............................πνευματικα παθη
.................ηρθαν να δωσουν αναλογη σημασια στη
.................μυθολογια
.........Υπηρχαν βεβαια και
.........οι διηγησεις των ταξιδιω-
.........των .........η εννοια της δικαιοσυνης  θα
........................κατεληγε ξεπερασμενη.....σε
........................μια περιπτωση μο-
.....νο πλησιασε τα ιδεογραμματα του προσωπου
Αυτο,που βλεπουμε σημερα δεν ειναι μια συνολικη εικονα
.
σαν χειροτεχνης................ουτε εδωσε την εντυπω-
ση πως απογυμνωθηκε απο την αισθητικη
το κεφαλι μοιαζει να προερχε-
ται απο γλυπτο.................................ισως να ειναι
.
μηλα,η καρεκλα με τα διακοσμητικα
σχηματα ..............με τροπο παραπονεθηκε για την
..........................ατελεια
σαν ενα ψαραδικο λιμανι ηρεμησε τα καραβια
.
ειδε να ποζαρουν κοντρα στο φως............ ομαδες
φτερωτων ταυρων
.
-
.
7
.
.....Take  a  wider  look  round
.....Αληθεια,ο ηχος τρεχει στ'αυτια ..............Δεiξε
................μου τα συκα να γαλακτιζουν
.............................................Προσθεσε τριγωνο
πρασινο κι ορθογωνιο κοκκινο στα ονειρα των αριθ-
μων
......απο που προερχονται τα απαλα
......λογια της μερας ..................μεσα στη συγχυ-
.................................ση της σκληροτητας...and
.......................so we can see............and so on
......καποια μερα θα υψωθει το
......τοπιο με κυπαρισσια,τις
......τριανταδυο μηλιες,και τα
......πουλια που φωλιαζουν στα
......πευκα,μαζι τους θα ταξιδε-
......ψουν τα συννεφα με ουριο ανεμο
......πληθος τα βλεμματα θα ανα-
......ληφθουν στα θαυματα.....μπορουν δυο ανθρωποι
να ανταλλαξουν λογια...........οταν θα υπακουσουν τ'
.........................................αγρια θερια στις κατευθυν-
.........................................σεις των νερων............τι
.
.........................................προξενει την ιδεα της
.........................................λεξης:ταξη
.
.......................................''This way!''
.
-
.
8
.
....τα στοιχεια της πετρας συνορευαν με τις
....επιφανειες των δεντρων..............μια ενσωματωση
..................................................του ρυθμου
...................................αδιορατη
με περιοδικες εναλλαγες χαραξε
στο προσωπο την ομορφια
.
μια ψυχολογικη και ηθικη ενθαρρυνση να επαληθευσει
και να επιβεβαιωσει η' και να διορθωσει
.
....στις κρυπτες των μοναστηριων ιστορησε
....τις μεγαλες αφηγησεις στα μωσαικα,ασκη-
....σε σημαντικη επιδραση στη συλληψη των
....μορφων...................οταν η απολυτη κυ-
...........ριαρχια κατερρευσε παραχωρησε
...........τη θεση της στη φιλοσοφια..........ετσι
....με απλους. επαγωγικους .κανονες .πετυχαι-
....νουμε .μια τεραστια .ποικιλια .στοιχειωδων
....μορφων
....στη μεση των αντανακλασεων
....κιτρινη,κοκκινη και γαλαζια
.
like children in a picture
.
....τα υφαντα με τα ψαρια και τη θαλασσα
.
-
.
9
.
...η θαλασσα μεταφερει τη παλιρροια
...επαναλαμβανει τις σειρες των ψα-
...ριων,τις ωρες που ο ηλιος αποθετει τα
...χρωματιστα βιτρω.................. στον α-
.......................................ερα και το νερο ......Χαιρε
.......................................Παγγαλη των Ολων
.
...The movement was like a danse
.
................Με λογικη διεκπεραιωσε τις πρα-
................ξεις του,στη γλωσσα του τα πραγματα
................αντιστοιχουσαν,το πρωτο και το τελευ-
................ταιο των πραγματων,αγγιξε τα
................ζωα και γευτηκε το μελι στη γλωσ-
................σα,τα δεντρα με τις ριζες
................τους,το ματι μεσα στη γεωγραφια
................των βραχων,του λαζουρι-
................τη το πετρωμα σφηνωμενο στη
................ραχοκοκκαλια των ορεων,στα
................φωτα οι αετοι,ο ανθρωπος ει-
................ναι με δυο ποδια.........................il y a
d'autres....................αν δεν υπηρχε η Θεωρια του
......Πλατωνα θα μιλουσε κανενας για τον Αριστοτελη;
comme theorie causale
.
-
.
10
.
....υπαρχει ενα μεγαλο κοπαδι αλογα που
....εχει γεννηθει στον καμπο..........ηρθαν
....ψαραδες για τα νερα................νυχτερινα
βαδιζε το φεγγαρι στα νερα........ο ανθρω-
........................πος επανελαβε το τραγου-
........................δι,πως εμαθε να υπαρχει;
........................στελνανε για τα βιολια να
........................πανηγυρισουν.... με χαμογε-
.............λα ραντιστηκε το ξημερωμα....τα
.............ματια βαθεια στη μερα.........e la vita
.
....θεραπευμενος απο τις πληγες επεστρεψε στην
αιωνιοτητα,με λαδι ετρωγε το ψωμι του,σκουπιζε
τα χειλια καθε που μιλουσε , καθαριζε τα ψαρια
απο τα εντοσθια,εστρωσε τα κοκκαλα του λιπασμα
στα μελλοντα
.
......................................................Ηταν φο-
ρες που συνδιαζε τις αφηγησεις κι αλλες φορες τον
αποροφουσε η αντανακλαση..... ...τα νερα στα
...................................φυλλα...το φως στα
...................................νερα ....στα νερα η πηγη
.
............Ελπιζω να γεννηθει η σεμνοτητα,οχι η
............σεμνοτητα στη γυναικα,αλλα η αλλη σεμνο-
............τητα
.
-
.
11
.
...Μαρτυρω τη γεωγραφικη εξαπλωση της μεντας
...αλλοτε ειρηνικα κι αλλοτε βιαια..............ψαλλω,θε-
τω σε παλμικη κινηση τη χορδη του οργανου.........ελ-
ληνογλωσσα φυλλα διατυπωσαν ποικιλες θεωριες
...αντιληψη περι του ωραιου που χανεται στο παρελθον
...οι μετακινησεις πληθυσμων θ'ακολουθησουν και
...τους επομενους αιωνες
.........................σωθηκε συτος μονος με τη γυναι-
.........................κα του απο τον κατακλυσμο... σε
ρυθμο εννιασημο πηρε τα ποδια
του.......κατοικησαν σε τοιχογρα-
............φιες με καραβια στα λιμα-
............νια,τις αγκυρες βυθισμε-
............νες στα κοραλλια,τα δελ-
............φινια ιστορημενα στα κο-
............σμηματα,σμηνη εντομων
............αναμεσα στα ανθη,ταξι-
............δεψαν να παιξουν τη ζω-
............η τους σε ξενους τοπους

.................................Quanti anni sono passati
στο ιδιο τριπτυχο τα σωματα εικονι-
ζονται λιποσαρκα.........μεγαλα τα βλεμ-
........................................ματα στο αορατο...τη
................................περιουσια του ηλιου .....τα
........................................κρινα στεριωσαν τα
................................συννεφα στο λευκο.......be
........................................sides their visual work
.
....................για τη προσμειξη του κρασιου με το νερο
....................χρησιμοποιουσαν ειδικα δοχεια
.
....................στις πυξιδες φυλαγαν τα κοσμηματα οι γυ-
ναικες και στα φιαλιδια τα αρωματουχα ελαια
.
-
.
12
.
................................................με πλαγια οψη του
..........................................σωματος απεικονιστηκε η
μορφη
........οι ρυθμοι ακολουθουσαν τον αν-
................................................δρα και τη γυ-
......................................................ναικα
.
....................καθως γινονται διακοσμητικα στοιχεια με
....................ενθετες πλινθους.................υποστηριξε
πως ηταν δυνατο να δωθει μια
μεταφυσικη σημασια..............κινηση εμπνευσμενη απο
..........................................το οστρακο του ναυτιλου στα
..........................................λογια του................επι αι-
..........................................ωνες  αιχμαλωτιζει  την  τε-
..........................................λεια  μορφη  της  βαρκας
.
περιοδικη διαταραξη της ομι-
χλης στη χλοη................με
...................................αρδευσεις τα ευφορα εδαφη
...................................εφερναν εκατοπλασιους καρπους,στα
...................................λατομεια μαρμαρου λαξευτηκαν τα
...................................χερια του
.............με τετραγωνα επιτεθηκε στο τοπιο,ο
.............χωρος δεν επετρεπε ογκωδεις κατασκευες
.............la verite dynamique du systeme
σε πολλους ανθρωπους δεν αξιζει ο ατιμωτικος θα-
νατος...ατιμοι  πηραν αποφασεις που  δεν συμφω-
νουσαν με τον νομο ........................η φημη ακο-
λουθαει τον ανθρωπο για τις πραξεις του.........με-
.
τα τις βροχες φυτρωσαν στο φως τα πρωτα γιουλια
.
-
.
..........................αποφασισα να βλεπω
πραγματα σαν αυτο..................το γαλα-
.
ζοπρασινο...το σμαραγδενιο...το ροδινο
.
-
.
στο πιανο συνοδευσε τους χορους
των κυκνων ....................και τα
.
λογια του σαν πουλια τα
εφερνε ο ανεμος
.
-
.
μ'ανοιγμενα τα φτερα ο
αετος σαν αγγελος ισορροπουσε
στα πρασινα τετραγωνα τον ισκιο του
.
στα νερα συρθηκε η πεστροφα με ευκολια
.
-
.
αιωρηθηκαν οι βαρκες στον αερα
μεσουρανις πλεανε τα δελφινια
οι μηλιες κοκκινισανε τα μερη της
δυσης ........τα λογια της αληθειας
.
εχουν πολλους δρομους.
.
.
.
Οχτωηχη Ραψωδια
.
.
Οραματισθηκε το ελληνικο ερωτηματικο .;. Στις
λιθοσωριες εντειχισε τη θηλυκοτητα της,πανω
στο ιερο σωμα του τραγικου ανθοβολισε στα βα-
θεια ακρογυαλια της κι ευωδιασε μεντα αγρια
στους κορφους.Μπλοκαριστικε ο καιρος σε τρισ-
διαστατους κυβους.Εγω,θεατης των εικονων.
Περασε το φεγγαρι με κυκλικους δισκους σκιας,
ακροβοληστηκε στα δαχτυλα η επιθυμια.Μεσα
απο την οπη ανοιγεται το μεγαλο πελαγο,ευ-
ρυχωρο.Ενα-δυο πευκα σμπαραλιαζουν τα κυ-
ματα του.Αν ξυσει την πληγη του θα τρεξει νερο,
τα μελη του νευρωμενα στα τοξα της οργης.
Πλησιαζει ο κωπηλατης τη βαρκα στα νερα
του,γερνοντας αριστερα τη κεφαλη παρεδωσε
το πνευμα στους γλαρους.Ερχεται η φωνη απ'
το ραδιοφωνο γεματη παρασιτα φορτωμενη.
Τ'ονομα του δεν ακουστηκε πεντε μηνες,μα-
ζεψαν τα σεντονια τα τιναξαν στον πρωινο
αερα,τα περιττα των υπαρξεων ξημερωθηκαν.
Αποκτησε το βλεμμα του τη διαφανη γοητεια
του ανυπαρκτου.Το παιδι λαχανιασμενο ετρε-
ξε να προφτασει το μαντατο:ανακαλυψε πα-
λουκωμενα τα κεφαλια τριων αντρων,στο
συθαμπο δυσκολα τ'αναγνωρισαν.
.
Το περιστερι λευκο μ'ανοιγμενες τις φτερου-
γες εγκλωβιστηκε στα συννεφα,εκεινα οπλι-
σμενα την αθωοτητα εισχωρησαν στα παρα-
θυρα,μετεωρισθηκαν στα δρυινα πατωματα
χυνοντας στολες πανοπλιας στον μπρουντζο.
Κατα το μεσημερι με βροντερους ηχους κα-
τεφθασε η μουσικη,τιποτα δεν την εμποδισε
ν'ανοιξει τις πορτες της ακοης μας.Απο τη
στρογγυλη τρυπα την παρακολουθησε να
γδυνεται,επειτα να περναει τα ποδια της
στο μαγιο,αντεξε το θεαμα μεχρι να τυφλω-
θει.επιτιδες.Απογυμνωμενος απ'τις αληθει-
ες ντυθηκε εκτυφλωτικα την ψευδοτητα.Στα
ονειρα εχυσε νερο να ναυαγησουν,με μαυρο
χρωμα ξεπλυνε το ασπρο της κοιλιας της.
Ενα-ενα τα κομματια της αιωνιοτητας που
ειμαστε τα χανουμε στην ευτυχια.Αργοπο-
ρει το χερι του στο χαρτι.τα λιγοστα λογια
σκαρφαλωσαν στους γυρω λοφους,μ'αυτα
τα διχτυα απλωσε παντοδυναμος.Ονειρευ-
τηκε να του αντιλεγουν τα κοινοτυπα.η θα-
λασσα δεν ειναι γαλαζια,ουτε το παραμυθι
ανθρωπινη κατασκευη.Στη μοιρα του δεν
του διαφευγει η γυμνοτητα της γυναικας
στη διαφανεια των ρουχων,πρωτα το ποδι
τσαλαβουταει στα χρωματα ,μ'απροσμενες
κινησεις το μπρατσο.
.
Εξοχα σχηματα κοχυλιων ισορροπησαν τ'αγ-
ριεμενα αλογα.Κανεις δεν συγκραντησε τη σκια
της σφαιρας.αστοχαστα ανασηκωθηκαν τα
πελματα στο ρυθμο.Η σκληροτητα αποκεφα-
λισμενη κρεμεται σαπισμενη στη κρεμαστρα,
παραδιπλα η οδοντοκρεμα.Ποιοι ειναι αυτοι,
που δεν γνωριζεις;Ειναι σιγουρο πως δεν πε-
θαινει η αιωνιοτητα,ομως ειναι αθανατη η
μικροπρεπεια;Μ'ενα αχρειο τροπο ξεπληρωσε
τη καλοσυνη.Πανομοιοτυπα εργαστηκε με
παθος στα εργαστηρια των λουλουδιων,τα
ματια φτανουν τ'απογευματα ψαροβαρκες
στο λιμανι,το χαραμα φουνταρουν τις αγκυ-
ρες στ'ανοιχτα.Οι αλλοι παρατηρουσαν
μαυρα μαλλια λυμενα στη βυθισμενη προε-
κταση των φυκιων.Αποφασιστηκε να συναν-
τηθουν στη μεγαλη αιθουσα χωρις μεμψιμοι-
ριες,και την υποκρισια που σιχενεται οσο
τιποτα αλλο.Φορουσαν ασπρα πουκαμισα,
στις γυναικες δυο κουμπια ξεκουμπωτα,το
χερι ξεδιαντροπο τρυπωσε στην ελευθερω-
μενη σαρκα.Οι μελισσες με το κερι τους κε-
ρωσαν τα επανερχομενα περασματα των
ζωων.πιο κατω στη σπηλια κρεμασαν τα χα-
μογελα τους.Θυμαται το φοβο της ελαφινας.
Αραγε,υπαρχουν ακομα τα καταπληκτικα
τοπια ,που κατασκευασαν τα γοργα του
ποδια ακουραστα;
.
Ο ποιητης εφυγε αφου φυτεψε στο περιβολι
με επιμελεια τα παραμυθια του.Πολλα λογια
εκεινη τη χρονια ωριμασαν στα κλαδια και
πεσανε κατω στο χωμα.Απ'ολα τα γυρω μερη
τα μυρμυγγια τραπεζωθηκανε το καρπο,τα
βηματα του εφερε ως εκει,παρατηρωντας τα
καθεκαστα,Αργοτερα,στην επιστροφη,βρηκε
συγυρισμενο το σπιτι.ακουσε το νερο στο
μπανιο να τρεχει στο κορμι.Το βλεμμα αφη-
σε καρφιτσωμενο στα ρουχα,δεν θελησε να
το αποσυρει πριν γευτει την επιζητουμενη
τελειοτητα.Εξω,η μαζα του κοσμου στοι-
βαζονταν στο παραθυρο του αυτοκινητου,
πιο παρακατω σε μια αποτομη στροφη του
δρομου συναντησε τη συκια,εκει τον προ-
σμενε υπομονετικα.Περπατωντας ως τη
θαλασσα,δεξια τους βοσκουσαν αλογα,πε-
ρα μακρυα στο ανεπαισθητο σμιξιμο των
γαλαζιων επλεε ο κολυμβητης του νησιου.
Με φωτα λαμπρυνθηκε η ατμοσφαιρα,
απλοχερα πεταξε βοτσαλα χρωματισμενα
στα τεσσερα σημεια.Τα ιδιολεκτα των επι-
θυμιων δεν τα ντραπηκε να σωρευουν τη
λαγνεια τους,χωρις το αμαρτημα της επι-
πολαιοτητας στοχαστηκε τα περισσευου-
μενα ,που του ανηκαν με φυσικο τροπο.
Πως το σωμα φυτευτηκε στις ριζες του
σεμνο;
.
Ελαφροτατη κορη οφθαλμου πηρε τολμηρα,
παρα τις προκαταληψεις των αμαθητων, την
αντιφατικη θεση του γυμνωμενου ως τη μεση
κορμου.Την καταιγιδα λογοκρισιας αντιμετω-
πισε ελευθερωνοντας τη φωνη τ'αηδονιου.
Πανω στο καταστρωμα,καθως ανοιγονταν
καθαροι στο πελαγο,περιμεναν να βουτηξουν
τ'αστερια στο σκοταδι.Ειχε στη συκια γινωμε-
νους καρπους,το ιδιο κι οι αμυγδαλιες αγκαλι-
αζαν την πλαγια καταστηθα στη κοιλαδα,οι
μηλιες κρυμμενες στην ηρεμια,πριν τον συνοι-
κισμο.Στον κατω δρομο εντειχισε τους βηματι-
σμους του στη θαλασσα,στον πανω δρομο κο-
λυμπησε στ'απονερα του φεγγαριου.Το πρωι
η καρεκλα κραταει αδεια την εβδομαδα των
εφτα ημερων,η βαρκα απεναντι χαμογελαει
στα ματια της.Ο ενας λογος εφυγε ακολουθον-
τας τον αλλο λογο,τα δαχτυλα τρυπωσανε στ'
αλλα δαχτυλα,κατοπιν η' ταυτοχρονα τα ονει-
ρα αραδιασανε τα διχτυα τους στην προκυ-
μαια.Με τ'αστεια και τη σοβαροτητα θελησε
να πορευτει εκεινος ο ανθρωπος,ο φανατι-
σμενος συζητητης των ανθρωπων.Η παληα
πολιτεια στηλωθηκε στα γραφικα σπιτια ,
πολιορκημενη απο τις τωρινες απασχολησεις.
Εκει,σαν σαιτα περασε το σταυρωμα των
ποδιων,λευκων οπως του αρεσε,Πλησιαζον-
τας τη βαρκα στον ορμο κοιμηθηκε εκει,τον
ξυπνησαν οι βαθειοι αναστεναγμοι της γλωσ-
σας αργοτερα.Ειναι στιγμες που φανταζεται
πως τα πευκα σταθηκαν τυχερα συναντον-
τας το πεπρωμενο τους ευτυχισμενα.
.
Αναμεσα στους θαμνους ,πυκνα φυτρωμενους
σε μεγαλη εκταση,βρηκαν παρατημενα τα
αλετρια,τα απομειναρια των πραξεων τους.
Ερχεται ο καιρος του θερισμου απροσμενος.
Παρακατω αναμεσα στα σχινα η πλατυτερα
των ουρανων,κατα τα ανατολικα επλενε τα
ποδια της στα νερα,αρμυρισμενος ο τοπος
ασπρογυαλιζε.Περα απο τη μερια των κεν-
τρων διασκεδασης τους εφταναν καταφορ=
τωμενα τα τραινα,κυλουσαν στον καθρεφτη
της τουαλετας χωρις να σπασουν τα γυαλια
του.Τιποτα δεν ξεστομισθηκε εκεινη τη
νυχτα ερμηνευσιμο.στα αορατα της ελιας
κυκλοφορει το ιερο του βιου τους.Αυτη η
θαλασσα ειναι κατα πως γουσταρεις να
ξεφυλλισεις το κομιξ.Στο μερος που λιθο-
βολησαν τη ψυχη ξεθαφτηκαν στα μελλον-
τα των αιωνων πανεμορφα ειδωλια γονιμο-
τητας.Γι'αυτο μην αποστρεφεις,με κινδυνο
να θεωρηθεις δειλος,το προσωπο σου απο
τα εκλυτα οραματα του ωραιου.στην ωρα
σου θα ανταμοιφθεις εν μεσω των εκλεκτων.
Στις αναμνησεις του συγκαταλεγεται η
σφαιρικη μπαλα του μπιλιαρδου καθως
γεωμετρει την πορεια της στον λαβυρινθο
της νομοτελειας.
.
Ενα πουλι πεταξε τα πικραμυγδαλα στα
ποδια του,τ'ανθισμενα κλαδια τ'αφησανε
στους καναπεδες.Εκεινη τη νυχτα της γιορτης
η φωνη του τραγουδισε τα μαγκικα.Μεσα στην
αυλη ριχνανε το νερο με το λαστιχο πανω
στα κορμια το ουρανιο τοξο.Τα κιτρινα λου-
λουδια μαζευονταν δωρα στα χερια.Ανοιξαν
οι φωλιες των περιστεριων στο στηθος κοκ-
κινες παπαρουνες.Κοντα στην ακτη που κο-
λυμπησαν παρεδωσαν τα βοτσαλα τα σχη-
ματα τους στη φαντασια του δικαιου.Τα ματια,
εργαλεια των παντων:σπαρμενα στη δικη τους
θαλασσα ψαρια αεικινητα.Ζωγραφιζε την
αναπαυμενη στο κρεβατι κιθαρα,παιζοντας
τις χορδες μελωποιουσε.Φευγοντας τα συννε-
φα ρηγματωσαν με τις σκιες τους βαθεια την
επιφανεια των ορατων.Εκλεισε την ακοη του
στη σιωπη.Με τι ποσοτητες ασχημιας θα σε
περιμενουν τα χρονια;Εσενα,που οπως βλεπω
σου περισσευει η ομορφια.Ο ναυαγος ,αντρει-
ωμενο σωμα και τιμια ψυχη,προσορμοστηκε
σ'απανεμο φυσικο λιμανι,απο εκει ανεβαινανε
οι ελιες στο γαλαζιο.Δυναμωσε την ψυχη του
στη θεα της ηρεμιας,για πρωτη φορα περπα-
τησε το μονοπατι στο τοπιο.Ολη τη μερα πλημ-
μυριζε στα νερα του ηλιου και τη νυχτα επλεε
στο λαδι της σεληνης.Τους ειδε ωραιοι οπως
επρεπε να φευγουν μεσα στη βροχη.
.
Στην εικονα η λεμονια ειχε λεμονια και τα
σταφυλια γλυκαιναν το στομα.Αδυνατο να
μην θυμηθεις τα ονειρα στις σκαλες.Με τι
χανεται το τελευταιο βλεμμα στον φραχτη;
Κοιμαται η χελωνα ωσπου να ξυπνησει
αναστημενη.Γλυστραει το κορμι βασανι-
σμενο στη χωρα των ονειρων.Ποιες απ'τις
ευτυχισμενες στιγμες κρεμαστηκαν στα
δεντρα αποφασιστηκε απο τους αλλους.
Παλι τα ιδια χαμογελα στη χλοη βοσκαει
η μερα.Τα χρωματα παιζουν στα χερια τα
μαλλια,με ασβεστη βαφτηκε το στηθος,η
καρυδια ελουσε το κορμι.Στα μπαλκονια αν-
θησαν τα φωνηεντα, το α, το ε, το ι, το η,
το υ, το ο και το ωμεγα.Κανεις δεν αντιλη-
φτηκε τη γυναικα πλαι στον λαγο,τα ζεστα
μεσημερια τα σπιτια κλειδωναν τον υπνο
τους,αργοτερα τ'απογευματα τα κυματα σα-
ρωναν τους βηματισμους των διποδων οντων.
Οι καρεκλες στις παραλιες αδειαζουν συνε-
χως τους ανθρωπους,οπως στα ρολογια α-
δειαζει ο χρονος την ανυπαρξια του.Τα λιγο-
στα παραδοξα δεν ειπωθηκαν ως τωρα,ποιος
αντρειωτερος να τολμησει πεταγμα με τα
φτερα της πεταλουδας και ποιος αποκοτος
ν'απλωσει την παλαμη εκουσια στα καρφια;
Τα δεκα πεντε εκατοστα θαλασσας ,που τους
χωριζουν ειναι πανω στον χαρτη.Ποια σωματα
αφησαμε πισω μας ,και ποιοι τα νοσταλγουν;
Κοιμηθηκες κουρασμενος πανω στα χαλικια,
ας ηταν να ξυπνησεις πανω στα χαλικια παλι.
Μ'αυξοντες αριθμους παρατηρησε τα δαχτυλα
των ποδιων να επιμηκυνονται στη λαγνεια
επ'απειρον
.
.
.
ΑΝΕΙΚΟΝΙΚΗ   ΠΟΙΗΣΗ
.
.
Οι αποικιες των μελισσων στα
..........................................ανθη , που
...............................................κατεβαινουν στη
...........................................................θαλασσα
.
.........................στα πετρωδη των ορεων Λυδοι
.........................κονταριστες και πελταστες πληθος.
.
.
.
.
.........................ο Ατρει'δης στο γυρισμο βρη-
.........................κε την κουριδιη αλοχο στο
.........................κρεβατι αγκαλιασμενη και τοτε
.........................ξεπληρωνε τη μανιτα των
.........................Μυρμιδονων..................Συρειε
.............................λαμπροτατε του Στερεωματος
.
.............................τελευτη-
...........σεις της ορθρινης α' Λειτουργιας της Γλωσσας
...........εισακουσαμεν :
.
.
...............Εγω , συν αλλους πολλους..............οι μυθοι πολ-
...............................................λους εξαπατουν........γλωσ-
.
.
.
..........................................................σα...............γλωσ-
ναι μα τοδε σκηπτρον,τον μεν ου.............σα...............γλωσ-
ποτε φυλλα και οζους φυσει,επει-
δη πρωτα τομην εν ορεσσι λελοι-
πεν,ουδ' αναθηλησει. περι γαρ 'ρα
ε χαλκος ελεψε φυλλα τε φλοιον .
...........................................................σα...............γλωσ-
.
.
...........................................................σα...............γλωσ-
...........................................................σα...............γλωσ-
...........................................................σα
.
-
.
......τιποτα δεν ειναι των ανθρωπων
.
.
...............................εκεινον τον εκαψε ο ηλιος την ωρα της
...............................γεωργιας
...............................εκεινος στην εκστρατεια.........δεν επεσ-
...............................τρεψε,το κυπαρισσι,που φυτεψαν δεν φυ-
...............................τρωνε την καταγωγη των ριζων του απο
...............................τα μαλλια του.............................τα εργα των
...........................................................ημερων θλιψη η' χαρα
.
.
.
.
.
.
.................στα υστερα ηλθε η δικη.
.
.
.
.
.
η  βελανιδια  περιε-
κλεισε παντα τα αλο-
γα,αργοτερα χαλκη-
νε τον καλπασμο τους
.
.
.
Εδω , ο νεοιδρυθης ναισκος   εγκαινιασθει με την εσπερινην
γ' Λειτουργια της Γλωσσας
.
-
.
..............λεγει,ο Ποιητης : την εκπαιδευ-
.......................ση του την εμπιστευτηκαν
.......................στον πιο αγραμματο,που ση-
.......................κωνει η γη.Εκεινος δεν του
.......................διδαξε τα φερσιματα των
.......................θηλυκων τις μερες της γονιμο-
.......................τητας .Εκεινος δεν του εδειξε
.......................το δισκο,που την γεννα του
.......................ονομαζουν ανατολη και το χα-
.......................μο του δυση.Εκεινος δεν
.......................του μετεδωσε τις πραξεις της
.......................μετατροπης του σιταριου,ουτε
.......................του κρασιου.Εκεινος δεν διε-
.......................πραξε μπροστα του κανενα
.......................εγκλημα.Εκεινος πεθανε χω-
.......................ρις να τον σπουδασει τιποτα.
.
.
.
.
ετσι εψαλλαν στους..................εκεινα,που αναμοχλευε
λαους , για τους μια-................το κυμα εχασαν τη τρα-
ρους , για τους εξο-.................χυτητα,τους ανοιγαν τρυ-
χοτερους , στις κεφαλες............πες περνουσαν σχοινια και
των ορνιθες σκωληκο-..............τα κρεμουσαν στους λαιμους
φαγιαζουν , δολοπλοκοι............των,ιδιως τα κεχρωσμενα
.
.
.
Αυτα διαδραματισθηκαν μεσουσης της εσπερινης
ιγ' Λειτουργιας της Γλωσσας
.
-
.
........επι πλειστον δε και αριστοι εισιν ους αν οι θεοι φιλωσιν
.
.
........επι των ημερων του τα γεννη των ανθρω-
........πων εμακαριζαν στη γη , επι πλειστον δε δικαιοι και αριστοι.
.
.
.
........ους ου αν οι θεοι φιλωσιν αναμειχθηκαν με παντα τα
....... αισχρα
.
.
.
εσυναχθηκαν να συλλειτουργηθουν.........στην μεταμεσημ-
.
.
.
.
.
.
.
.
βρινην  ογδοην   Λειτουργια  της  Γλωσσας ψαλλεται:
.
.
...'' επι πλειστον δε και αριστοι εισιν ους αν οι θεοι φιλωσιν
.....επι το κακον δε . επικρεμαται θανατος................το γαρ
.....γεγενημενον ουκετ ' αγεννητον γεννηται.................... ''
.
-
.
αρχιζομενης της μεσημβρινης β' Λειτουργιας της Γλωσσας
.
Παρα τον Συναξαριστη Αναγιγνωσκομεν:
.
.
...στον τοπο εκεινο εμαρτυρησαν οι Δεκα Μαρτυρες...............στα
...βασανιστηρια των ειδωλολατρων...να προσκυνησουν τις πετρες
...ειδωλα παραστημενα.......να λατρευουν μοσχαρια στεφανωμενα
...στεφανους κληματων.......εξη χρονια εγκλεισμενοι.............320
...σκαλοπατια στη γης η φυλακη.............................χωρις νερο και
...φαγητο...............τις νυχτες αγγελος ουρανοθεν τους εξεδιψουσε
...με αγιασμα και μανα , το ασπρο ψωμι.
.
.
...[Παρακειμενα εκτεινονταν η πολη με εννιακοσιους εννενηντα
...χιλιαδες αμαρτωλες ψυχες , ακολαστες ετρεχαν στις ξαδερφες,
...στις αδερφες και στις γυναικες των αδερφων..............σαραντα
...μερονυχτα εριχναν με τις σταμνες οι αγγελοι νερο απο τον ου-
...ρανο,η γης καταπνιγηκε και το υδωρ αναρριχηθηκε ως το μεσον
...γης και ουρανου]
.
.
...Τη νυχτα ξημερωνοντας τη μερα του αποκεφαλισμου.....επειδη
...εδειλιασαν την δοκιμασιαν αγγελος αυστηρος τους επεπληξεν.
...πως ειναι θελημα να γινει και πως ευθυς θα τους επικολληθουν
...τα τεμνομενα κεφαλια στις πλατες . Εκεινο εγενετο...Εις το μερος
...του μαρτυριου ανθρωπος θρησκος εφυτευσε πλατανο ξυλο και
...ανεφυεσσε ελιδιον με φλοιον θαυματουργον εις των τυφλων τα
...ομματα,εις των παραλυτικων τους ποδας,βραζοντας τον φλοι-
...ισκον με φυλλα ομου εποιουν αληφην λιβανωτην,με αυτην επα-
...ληφαν τα σβησμενα ματια και ανεβλεπον, περιτριγυριζοντας
...τρεις  απο  ανατολης  νοτου  δυσεως  βορεως  το   ελιδιον,
...[τα ξυλα των αρρωστων αναρτωμενα στους κλαδους],ανεσκιρ-
...τουν τρεχοντας σα λαγουδια αρτιγεννητα και μοσχιδια γαλακτι-
...ζοντα.Πληθος τυφλωμενων και παραλυτικων εγιατρευθησαν
...αμετρητα .Οταν οι ανθρωποι αμαρτησαν,εχαθη το ελιδιον απο
...προσωπου της γης.
.
.
Κι αλλα της Γλωσσας Ατελευτητα
...................................................................α] οι ξενικοι
....αντρες φιλοξενουμενοι απαγορευετο να ξενυχτησουν στα οι-
....κηματα των για το φοβο να πουτανευσουν οι γυναικες
-
....................................................................β]διεμενε ολες τις
....εποχες στο σπηλαιο , τρεφονταν ψηνοντας βελανιδια και βοσκου-
....σε χορτα,που βοσκηζουν τα θηρια.
.
....................................................................γ]Τον καιρο των χειμα-
....διων , εξη μηνες οι αντρες δεν ζυγωναν γυναικα και στο ξανοιγμα
....του καιρου , σαν τραγια,που βαρβατιζουν στις κατσικες,τις γκαστρωναν
.
.....................................................................δ]Το κλαρινο και η φλο-
....γερα ειναι οργανα , που μελωδιζονται οι αγγελοι............το βιολι ειναι
....οργανο του ζερβουηλ ,κατα τα λεγομενα
.
......................................................................ε]τρια μερονυχτα τις
....διακορευαν αναισχυντοι αναξιοι να ονομαζονται αντρες ξεπεζευ-
....οντας ο ενας μετα τον αλλον και εκεινες οι δυο μουγκριζαν σαν
....μοσχαρινες στον μακελαρη,επειτα απετμησαν συριζα τις γλωσσες
....των να μην μαρτυρισουν .
.
.
στα μερη της Αιγυπτου ειχε διαπραξει ανομηματα,
μετανιωσε πικρα κι αφου περιπλανηθηκε πενης και
ταλαιπωρος ξενεριστηκε ναυαγος  στα παραλια
της Ακαρνανιας,αποσυρθηκε γυμνος και πληγιασμε-
νος στα μεσογεια,δεθηκε με ατσαλενιες αλυσιδες
στα ποδια και στα χερια να μην παραδωθει πλεον
στο κακο,με μακρυσμενα γενια μαλλια και νυχια
ανθρωποι της περιοχης,αγαθοι χοιροτροφοι,τον
ξαντικρυσαν κι ως τον πηραν για αγριο θηριο ,
απεστηλαν κουστωδια τοξαριστων και τον θανα-
τωσαν τον Αγιο Βαρβαρο.
.
.....Ιεροεργοντας στη γλωσσα απομονωσε το υφος του αν-
.....ειπωτου ανενδοιαστα.
.
.
......................................................................στ]αφησαν να τους φα-
..............................νε τα σκυλια,τα φωναγματα τα πηρε η νυχτα,για φο-
..............................βητρα των απογονων.
.
-
.
Την τεταρτη πρωινη λειτουργηθηκε
.
.
ακουομενη
η εβδομη Μικρη Λειτουργια της Γλωσσας...μια των ορχηστριδων
..............................................η καλλιστη..................τα νερα της
......................................θαλασσας διεσχισαν ισχυρα βελη ψαριων
.
......................................τα περιττα πραγματα σιγα -σιγα   απε-
......................................βαλε,εγινε ο απλουστερος των ανθρω-
......................................πων,
.
.....................................Δεν τον ενοχλουσαν οι συνεχως αναδυο-
.....................................μενες αντιφασεις η' αντιθεσεις,
.
.....................................εσιωπησε οταν διαισθανθηκε πως η Με-
.....................................ρικη  Οργανωση  ισοτροπει με  την  Με-
.....................................γαλη Οργανωση,
.
-
.
ο σωφρονεστερος των αν-..............ο μιαρωτατος των ανθρω-
θρωπων καλλιεργησε κληματα.........πων δεν εδωρησε τιποτα
κι οσα σταφυλια ασφυκτιου-...........στους ανθρωπους,παντα δι-
σαν στον ηλιο τα προσφερε............ψουσε στα καυματα της με-
στο τραπεζι απλοχεραρας ..............κι εζησε στις οδυνες
.
.
Την Τριτη Ημερα της Εβδομαδος ακουγονται Υμνοι
απο την Πρωτη Λειτουργια της Γλωσσας.
.
.
.
ποιος πονος και..........κακομοιρε μην δεν......τεταρτο ηλθε ετος το
ποιος καημος τον........σου αρμοζε γυναικα....παιδι ξεσκοληνε,η
εφερε στους ενα-.......παιδοτροφα και τω-.....μηλιτσα εφυρανε κι αν
λιους καμπους των.....ρα σε νοστιμιζεται.......ταχια δεν φαινεις λογια-
δελφινιων.................ο μαυροκορακας..........με για πεθαμενη
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Γλωσσα , Τεχνη των Παντων.
.
.
.
.
.
Αει
.
.
.
Η  ΓΑΛΑΖΙΑ   ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ
...iπ
[e  +  1  =  0  design]
.
.
................................Φωτοχυμενος ο ηλιος στη θαλασσα
................................Τη νυχτα εκεινη
................................Το φεγγαρι τυλιχτηκε στο τριανταφυλλο
................................φανηκε κοκκινο
................................κι η Αλικη περασε μεσα στον καθρεφτη
Τι εφερε στη μουσικη αυτος ο ανθρωπος ; Ειχα ξεχασει την ιχνογραφια
πορτραιτο μιας γυμνης γυναικας στο πρασινο χορταρι.Ολη την εβδομαδα
βρεχει στους γαλαξιες των fractals οπως τοτε στην Καρθαγενη . Καποτε
μου μιλας με τεχνη......... στο παρκο ..............χρωματα ακουαρελλας
κι αυτη απο τις φορες ..................................Τα Σαββατα αλλοι ξερν-
που δεν μ ' ενοχλησαν οι κυκνοι................... ουν,αλλοι σφιγγονται.
................................................................πανω σε γυναικες αθλια
................................................................βαμμενες , με βρωμικα.....
................................................................νυχια
Ετσι βαστιουνται και σωζονται οι κοινωνιες .Πως καθουνται κι ονειρευ-
ουνται τετοια πραγματα;
Επειτα επιασε θαλασσα
ο ρυθμος της μουσικης..................για τις λειτουργιες του σω-
με παραξενα οργανα.................... ματος
Τωρα μια ιστορια:Οταν
γυρισε ειπε: ''αν ημουν
ελευθερος θα σπουδαζα ........... ...Υπηρξε ενας ανδρας , ζωηρος,
μουσικη''....................................εφυεστατος , δραστηριος
A moins que meditant sur la geometrie ... αραγε συλλογι-
στηκε πραγματικα τη γεωμετρια ; η 'ειναι μονο ενα ποιητικο τεχνασμα;
.
.
χαρτια τσαλακωμενα, σταχτες ,αποτσιγαρα. τωρα δεν ξερω.Τα λογια
μου εφυγαν σαν τον ανεμο.Χτες χιονισε ολη τη μερα.Οι γλαροι πετουν
απιστευτα χαμηλα. ενα ποδι ελεφαντα μεσα στο νερο.Η πριγκιπισσα της
Κινας συμβουλευει:''μαυρα ματοκλαδα προσηλωμενα στις χορδες''.Ση-
μερα ακουσα απο εναν προσφυγα τουτο: Εφευγαν απο τη Σμυρνη .
.
Επιθυμια να κρατησω την αληθεια οπως μια γυναικα
..............χτες και προχθες :βραδυες της πανσεληνου
..............Τα σπιτακια βορειο ανατολικα
..............σαν ενα κοπαδι χελωνες της εποχης του κυβισμου
..............περιεργη πικρα να σκεφτεται πως και οι αλλες γυναικες
..............εχουν τα ιδια οργανα μ'εκεινη ,που αγαπας
..............Βγηκα μετα το φαγητο
Πεντε συλλαβες .........Δες τες ...............οι πεταλουδες
ολο το δασος ενα
βελονι πευκου
αντρες και γυναικες χορευουν, και παιζουν ζουρναδες και γκαι'ντες
Γυναικα με την ομορφη ωμοπλατη........... Πως αφησαμε το δασος
..........................................................τουτο να φουντωσει και
να καρφωσει μια πευκοβελονα
σαν πεταλουδα στη γαλαζια μερα
........Τωρα εβρεχε κατακλυσμος.............. σαν να θεριζουν, σαν να θεριζουν
........Δευτερη νυχτα.............................. Αυγη:αρωματα, αρωματα
........επειτα το γαυγισμα
........ενος σκυλου................................. οταν ξαφνικα ειδα
..........................................................εναν ανθρωπο να τρεχει
..........................................................σαν να τον κυνηγουσαν
Θυμουμαι: ενα ατροφικο δεντρο η' και μια καρεκλα
...........μπροστα σ'ενα τραπεζακι
...........pleasure without stoping : ξαφνισμενη αισθηση
.
Σημερα εμαθα οτι η Αλικη γυρισε:
''Η Γαλαζια Αυτοκρατειρα επαιζε:
Οκτω αριθμημενα τραπουλοχαρτα βρισκονται αναποδο-
γυρισμενα στο τραπεζι
οπως δειχνει το παρακατω διαγραμμα -
..................1
............2 3 4
...............5 6 7
..................8
απο τις οκτω καρτες :
........1.Καθε Ασσος γειτονευει με Ρηγα
........2.Καθε Ρηγας γειτονευει με Νταμα
........3.Καθε Νταμα γειτονευει με Βαλε
........4.Καμια Νταμα δεν γειτονευει με Ασσο
........5.Δεν υπαρχουν δυο καρτες του ιδιου ειδους , που
να γειτονευουν η μια με την αλλη
........6.Υπαρχουν δυο Ασσοι,δυο Ρηγαδες,δυο Νταμες , δυο
Βαλεδες.
Ποια καρτα-Ασσος,Ρηγας,Νταμα,Βαλες-ειναι η καρτα με αριθμο 6;
Ρωτησε το Γαλαζιο Πουλι''
''Απαντησα ετσι:''Και εαν εις δυο ευθειας ευθεια εμπιπτουσα
..................τας εντος και επι τα αυτα μερη γωνιας δυο ορθων
..................ελασσονας ποιη, εκβαλλομμενας τας δυο ευθειας επ'
..................απειρον συμπιπτειν, εφ' α μερη εισιν οι των δυο
..................ορθων ελασσονες '' ''
Who now is a sea-god :
..............................νοστου
γαιης Φαιηκων, ...
ΙΝΟ Ινω Kadmeia
Καλλιαστραγαλος Ino Kadmeia
h.. c ..G.. k λευκος Λευκοθος
59.Wir sind im gewohnlichen ..........59.Dans la vie de tous
Leben beinahe von lauter um-........ les jours, nous ne sommes
reinen Farben umgeben.Um so ........presque entoures que de
merkwurdiger ,dass wir einen..........couleurs impurs .Il est
Begriff von reinen Farben...............d'autant plus etonnent que
gebildet haben ............................nous ayons forme le conce-
.................................................pt de couleurs pures
59 Μεσα στη συνειθισμενη ζωη μας ειμαστε περικυκλωμενοι απο
θολα χρωματα.Ειναι οπωσδηποτε αξιοθαυμαστο οτι σχηματισαμε
τις εννοιες των καθαρων χρωματων
.
Ποικιλοθρον'αθανατ 'Αφροδιτα........... - E comme
παι Διος ,δολοπλοκε,λισσομαι σε ,..........faccio io ,
......................................................ragazza-
Come
faccio Io , allora ?
μια τοιχογραφια με επιστρωσεις
Ολα θα τελειωσουν σ' ενα βιβλιο
Λογια των κυματων [ σ'ενα θροι'σμα ] ad infinitum
στη παραλια οι σκελετοι της συμμετριας:
..........................................μαιομενη κευθμωνος ανα σπεος
Θαρσει , μη τοι ταυτα of mankind ?
Why need I paint , Charmion
.....................the now disenchained frenzy
.....................μετα φρεσι σησι μελοντων.
c'est vrai que deju au
..............................ont entrevu le probleme
du rapport entre les............................... sons et
...............................cours des annees 1870
quelques chercheurs......................................... le
Οτι ετουτος ο πολεμος ....TH1.................. sens
δεν ειναι μητε με το Μο-...For
σκοβο ,μητε με τον Εγ-.....all
γλεζο, μητε με τον
Φραντσεζο, Αδι-
κησαμε
THEOREM 2 .For all sentences x,either xeTr or -xeTr
.........x ..........................Music:
.....either................ Brief rude rotort
....x-eTr ...........Words:Music[imploring]
.......or ...........Music![Pause ]Music:Words
...................Again[Pause.Imploring]Again
................Music:Words: Deep Sigh Dogs
....-x-eTr
Μικρη πρασινη θαλασσα δεκατριω χρονω
.
.
................It..... ha
................ab.........-ppened
................out........ in.... ju.
................the.........an... ne .................................but
............of the........ ni....ver........ su...... ..........ru......verbs
........met.. eor............................. 's..... .........fal............ l
....and ....the............. ... po....... . or.. woman. scr......... .la
med...... ab... ................out........thi............... ngs....... .in
...the.................... . air.whichs... he................ cou.......ld
.....not........................... des....... cri be : inher.... ra.....vi
........ng..................... ....the........ re.................... was. not
..........asingle............... spe.........ci.................... fic noun
I heard what .........L'idolatrie est..............Ματια , που ανοιγουν
was said of the...... l' homme des............. οπως τα πρωινα.
universe , ηνικα....''vies artificielles ''..........ojos que se abren.......
Πυθαγορης το.......Περικλεες ευρειο..........γραμμα.................
Avevo vio lato.......... . il........................ secreto di Abulafia....
thus if k................... be a class .............classes , the logi-..
cal sum................. of the classes com-... posing k [ called for..
short...................... the sum k ] is......... the class of terms.....
belonging.............. to every class............... which contains.......
every class................. which......................is a term of k............
Η Μαρια Νεφελη λεει:
Λογος περι Καλους.And for 180 years almost nothing
Eines Seienden gewiss - sein besagt :es als wahres fur
wahr halten Wahrheit aber bedeutet Entdecktheit des
Seinden .Ευνοστου λιμην , εν Αλεξανδρεια .
Ποια ειναι η γλωσσα ενος τοπου ;C ' era una volta una donna
che aveva una bimba piccina .Era una bimba bella
d ' authentifier le '' reel '' : la photographie [ temoin brut
de '' ce qui a ete ' la''
ΣΩ :Ουτως , ως μεγιστον των κακων τυγχανει ον το αδικειν
ΣΩ :Ομηρος δε , αμεινον
ΙΩΝ :Αμεινον μεντοι νη -Δια
il est glose θυγατηρ '' fille '' , ανεψιος ''cousin ''
et εορες . προσηκοντες '' parentes ''
εδεισεν δ ' ο γερων , κηρυκα δ ' ανιστη
τοισιν δ ' Ερμειας ζευξ ' ιππους ημιονους τε
ουδε τις εγνω
El rio............................. αλλ' οτε δη πορον  ιξιν
numerable...................... ευρρειον ποταμοιο
de los anos
Η Γαλαζια Αυτοκρατειρα λεει :
'' Η Ηδονη της Εφυιας '' Κανενας λογοτεχνης δεν γραφει
πια
Η Γαλαζια λεει : '' Η Αγια Ημερα του Αισθησιασμου των
Λεξεων ''
M 478 Menomini : die zehn Donner
Der jungste von 10  Donnerbrudern wurde eines Tages
von chthonischen Geistern gefangen .Er hatte eine Frau
Η Αυτοκρατειρα διηγηθηκε στην Αλικη :''Ο μαθητης ρωτησε
τον δασκαλο '' τι ειναι Αληθεια''.Τοτε ο Δασκαλος εχωσε το κε-
φαλι του μαθητη σε μια λεκανη με νερο.Ο αερας αδειασε
απ 'τα πνευμονια του και θα' σκαζε.Με μια κινηση ο Δα -
σκαλος τον τραβηξε εξω και ειπε :''αν επιθυμησεις την
Αληθεια οσο επιθυμησες τον αερα τοτε θα μαθεις τι
ειναι η Αληθεια '' '' .
Libretto: Γλωσσα . Σολιστ :Μαρια Καλλας , σοπρανο
και τ'ονομα ντου Ρωτοκριτο το 'λεγα
4.01  Μια προταση ειναι εικονα της πραγματικοτητας
4.121Οι προτασεις δειχνουν τη λογικη μορφη της Πραγμα-
τικοτητας
.......5.254Ενας μετασχηματισμος μπορει να εξαφανιστει[ π.χ
.................αρνηση στη [~~ p , : ~~ p =p ]
.......a book called '' The World as I found it ''
.......5.63.I am my world [ The microcosm ]
.......Ο Κυβος εριφθη: Το αινιγμα υπαρχει :Als Gregor
.......Samsa eines Morgens aus unruhigen Traumen er-
.......wachte , to Sherlock Holmes she is always the woman
.......Και τοτε ρωτησε :'' Τι ειναι Ομορφο ; ''
.....''Το Γαλαζιο '' της αποκριθηκαν
.......Σιωπηλη σχεδιασε την ωραιοτητα: Theorem 4.4 .Let
f[n] be a multiplicative function and let F[n] =Σf[d]
..............................................................d/n
The F[n] is multiplicative.
Proof: Suppose [m,n]=1.If m=1 then F[m]=1 or
F[n]=1 so that F[mn]=F[m]F[n] is clear in these cases.
Otherwise m and n have canonical representations
........α1...α2............αr....................... β1....β2........βs..................
n=p1..p2............pr.......................m=q1..q2..........qs....................
with positive exponents.................ble choices of the γ's................
αi and βi and where p1,.................satisfying 0<=γι<=αi si-..........
p2,...,pr, q1,q2,...,qs are...............milar by the positive divi-.......
distinct primes .The posi-...............sors d2 of m are given by..........
.........................................................δ1...δ2....δs......................
tive divisors d1 of n are................d2=q1..q2....qs.... , o<=δi<=βi
................................γ1................................................................
just the mumber d1=p1............... therefore as d1 runs throu-......
...γ2...γr...........................................................................................
p2...pr for all possi-.....................gh all possitive divisors of.........
m , their.......................γ1...γ2...γr..................but these..................
product d1.d2.......... p1..p2...pr....................... are just all..............
.....................................δ1...δ2...δs...................................................
................................. q1..q2...qs......................................................
runs through............. 0<=γi<=αi...................... the positive di-..
the values.................0<=δi<=βi.......................visors of mn=...
........................................................................α1..α2..αr...β1.........
d=d1d2=........................................................p1..p2...pr...q1...........
....β2...βs............................................................................................
q2....qs...............................................................................................
.............................ΣΣf[d1d2]=Σf[d].................... it's clear..............
..........................d1/n d2/m .....d/nm................................................
.
.
In other
words.......................................................that [d1,d2]=1
we.................=ΣΣf[d1,d2]..........................and hence.....
have...............d1/nd2/m...................................................
F[nm]...........=ΣΣf[d1]f[d2]..............................................
.....................d1/n d2/m....................................................
=............................................................................................
Σf[d].............=Σf[d1].Σf[d2]=................=F[n].F[m].........
.......................d1/n...d2/m................................................
''Λοιπον ;'' ''Καμια σωτηρια πιστη,μονο η πιστη στη τεχνη''
στο μεγαλο γενος των Ελληνων
Αυτη η Ιστορια ,που ποτε δεν τελειωνει:ad Infinitum
''Η Δυσκολοτερη ποιηση :τα μαθηματικα της γλωσσας ''
Εγραφη εν Αλεξανδρεια υπο Αχαιου
''Και το Βορια το δροσερο τον πηραν τα καραβια''
συλλογιστηκε η Αλικη
και συνεχισε
η Γαλαζια
η Γαλαζια
η Γαλαζια
η Γαλαζια
η Πελαγινη
η Γαλαζια............η Γαλαζια
η Γαλαζια............η Γαλαζια.........η Γαλανη.....η Γαλαζια
η Γαλαζενια........η Γαλανη..........η Γαλαζια.....η Θαλασσινη
η Γαλαζενια........η Πελαγινη.......η Μαρια........η Χρυσουλα
η Γαλαζια.................................η Γαλαζια.....η Γαλαζια
η Γαλαζια
η Γαλαζια
η Γαλαζια
η Γαλαζια
η Γαλαζια
η Γαλανη
η Γαλαζενια.................................................η Γαλαζια
η Γαλαζια
η Γαλαζια
η Γαλαζια
η Γαλαζια....................................................η Γαλαζια
η Πελαγισια
η Γαλαζια
η Γαλαζια
η Γαλαζια
η Γαλαζια
η Γαλαζια Αυτοκρατορια
.
.
.
Ο Μελωδος της Αθωοτητας Γεωμετρησε
.
.
................Το ψαρι εναγκαλισθηκε με γαλαζιο
................το εναλιο κυμα και υπεροπτικα κοχλιασε τις σκεψεις
.........του.την επαυριο ο ερχομος των κυπαρισσιων
.........ενα-ενα μετα το αλλο κυματιστα στους λοφους,ο υμνος
περισωθηκε σε πλαγιο του τεταρτου και ορθοφωνηθηκε απο
ενστολους και κεκοσμημενους ερωδιους,ο μελωδος της
αθωοτητας γεωμετρησε τους αγρους,αγεωργητους και
ασπορους στο φως του φεγγαριου
και εξαρχης η Κορη λιγνη αμολυντος το
δοχειο απειρου καλλους
ηρθε ο πλαστουργος με πηλινα χερια και εβοησε: ''ουαι
των εγκοσμιων και μακαριοι οι υπηρετες
των αδοξων ''
ηρθε ο τεχνουργος με χαλκινα κροταλα ηχοντας
ηρθεν η μερα αλλα δεν παρηλθαν αι Μαρτιαι Ειδοι
σχεδιασε την αμεμπτη γραμμη
και στριφογυρνωντας
πρασινισε τα λογια,αλλοτε η σεληνη
..........................γεμιζε κρινα και
..........................τωρα φως ιλαρο,καταβροχθιζε τις σκιες
................................................[ουτε καιρος για ηρωες
.................................................μηδ'εποχη αθωων ]
.................................................ο Κρονος ηρωας κι αγυρτης
.
.
.
Συμφωνησα .η Γλωσσα να καμπυλωθει
.
.
α'
.
πρωι,εριξε τα διχτυα των μορφων ο
ταπεινος
εν τη ερημω το θερος
ετσι
το μελλοντικο πολιτευμα λιθοστρωθηκε
σημερα η επετειος της γεννιας του Οδυσσεα
των κηπων των μενεξεδων και των κρινων
ειναι οι ανθρωποι εξοριστοι
κι αυτον ;.......................... κι αυτος ο παντε-
ρημος δωρισε κομματια αναποδειχτης αληθειας
.
 -ενας κουρος ονειρευτηκε στο μαρμαρο το προσωπο του
 -συμφωνησα. η γλωσσα να καμπυλωθει
.
συννεφα πλεουμενα ψαρια των ουρανων
τα καρπουζια κοκκινα στις δαντελλες
ενας ανθρωπος ,δεν υπαρχει
η προταση ,υπαρχει
---------------------------------
ο ανθρωπος ειναι προταση
Μην ξεχνας.Στον τοπο σου ανυπαρχτος.Πυρ!
Εσυ  ο  αχρονος , Εσυ  ο  Μη-ον ,  Ουτις
.
β'
.
σημερα μαθηματα ρητορικης. στο απο-
τυπωμα της πατουσας αποκοιμηθηκε ο γλαρος
το κυμα στοιβαζε φως στις βραχογραφιες
των ναυαγων
ενα βελος στην εικονα των κουρων εδειχνε
το νοημα
κι η λαμπα αναψε στο σκοτεινο δωματιο
κλειστε τις ρωγμες του κοσμου, αυριο
θα παρελασουν τα ειδωλια στις Κυκλαδες
η δε γυναικα του γεννησε κεραμικα
θραυσματα
το σωμα του αναπτυχθηκε ως ιχθυς
πληρωσε μ'αργυρα νομισματα την αδικια
στο γραμμα του αναφερθηκε στην τελευταια
αποδειξη και τελικη του θεωρηματος των
υπερβατικων χωρων και του Αναντιστοιχου
το δοξαρι βλαστισε στους κυβους του βιολιου
κι αποτομα σταματησε η μουσικη
αυτη,π'ακουγαμε απ'τ'ανοιχτα παραθυρα
και χιλιαδες ματια  ανοιξαν τις φτερουγες
και περα πεταξαν.................. εμεις τωρα
μειναμε μονοι κι ερημοι , αυριο η τιμωρια
.
.
.
Ας απεργησουμε στα Ονοματα των Εννοιων
.
.
η φωνη διακλαδιστηκε στο δεντρο της
στο κορμο του ανυφωθηκε το νερο
και τοτε ανθισαν με κομματια ουρανου
τα λογια,κατοπιν στο θεατρο εξελλιχθηκε η Ιστορια
το προσωπο,που αντικρυσες στον καθεφτη ηταν
κατα πασα πιθανοτητα δικο σου
,
ο ανοητος εδρασε σαν τυραννος θησαυριζε ανομιες
βουνα σε σχηματα γιγαντων δεν ειχε ο τοπος
με λοφους και κυπαρισσια εξαγοραζε το φως
,
επιτελους τα λιοδεντρα καρπισαν αποδημητικα
πουλια
.
η βαρκα πλανιονταν αναμεσα σε πρασινα φυλλα
δωρισε απλοχερα τα ελληνικα ονοματα
Οδυσσεας
Ορεστης
Εγω διαλεξα το Θουκυδιδης στο ονειρο
ειναι μεγαλος ο καημος ειναι βαρυ το κυμα,αηδονι μου
προπαντων να μην αστοχησω,να μην λησμονησω
τους ατεχνους και ευσεβεις , οχι με
περιττα εγκωμια να καρφιτσωσω τα στηθη τους
σ'αυτους εχει αποδωθει η ευρεση της λυρας
και της καμπυλης γραμμης
Συντροφοι,Ας απεργησουμε στα ονοματα των εννοιων
η' για την ωραιοτητα των Αποδειξεων
η' για το Μεγαλο Απολυτο του Πλατωνα
.
.
Τα πολλαπλα πορτρετα της ερμηνειας
.
.
..............Του ανθρωπου τα λογια ανηκουν,τα απαλα τα ευηχα,στους
..................................ιδιους, η ρητορικη σταζει οπως η βρυση στην
..................................αργυρη λεκανη καθρεφτιζει την βυθισμενη πο-
..................................λιτεια με την εξοχη ρυμοτομια στην εξοχη
ο θεος Διονυσος οργιαζει με την Αρετουσα,την πληστρα την αδολη
κορη της Μυκηναιας  τ' ονομα  Χρυσοθεμις, συναμα  προσεξα  την
χρυση ελλειψοειδη σφενδονη του δαχτυλιδιου στ'αριστερο χερι,που
δεν υπαρχει πια μεσα στη βλαστηση  ιερουργουν  οι τρεις  ιεραρχες
συν αγγελοις χρυσορημονες θεολογοι μεγαλοι.........θεατρινοι εστρε-
ψαν τα φωνηεντα αρμοσμενα σε σπονδυλικη στηλη συμφωνων κα-
τα το μεγα πληθος στις καταμεστες κερκιδες κι οι βελανιδιες ησυχα ι-
.............στορουν το τελευταιο τεταρτο του αιωνα,κατα τα λεγομε-
................................να τους οι αποικιοκρατες ερημωσαν με τη βια
................................τον τοπο τους απ'τ'αμπελια,στην  ακμη της  η
................................ανοιξη γυμνωσε το στηθος στους κρινους και
................................σεις προσεξτε μην κρινεται ινα μην κριθη-
............τε.................................................................χωρις
τιτλο το πορτοκαλι κι ο βαλες  κουπας  εισηλθε με  το  μπαρκο
στο λιμανι των Κεχρεων της Ισθμιας,πετσινο σακκακι φορουσε
και  γυαλια  ηλιου, ταυτοχρονα  αγγελος  Κυριου  αφησε  την
κανατα  στο  τραπεζι, ολα  ετοιμασθηκαν  για  τον  Ομηρο
να συναντησει απροσκοπτα τον ευυποληπτο εμπορο κ.Πλατωνα
...........ο αλλος κολλησε το γραμματοσημο στο γραμμα οπως
...........κτιστης κολλαει τα τουβλα στη μαντρα,γρηγορα εκπο-
...........λιτιστικαμε τωρα σαραντα χρονια στα ασκηταρια μα-
...........θαμε απ'εξω τις κινησεις του μπαλλετου,γραμματα
...........δεν μαθαμε,ψησαμε μονο σε πηλο τα σκευη μας και
...........στο θερισμο οι θεριστες εκπλαγηκανε με την πολυ-
...........τελεια των τροφων των παραθαλασσιων οικισμων,απ'
εκει το βιολεντσελο επαιζε τη συνθεση χωρις τιτλο στην λαμπρη
συναγωγη των αρχοντων,σχεδια που το καλοκαιρι το φθινοπωρο
και το χειμωνα αφηνουν τετραγωνα και ορθογωνια τα ιχνη τους
στη πλατη του μεταλλωρυχου που μ'ακρα ταπεινωση σκαβει το
ματι του Κυκλωπα με τους δυο συντροφους μελανομορφους και
...........τον τριτο ερυθρομορφο στο ραμφος του ερωδιου στον
...........ενδιαμεσο χρονο το λιτο τοπιο ξεφυγε απ'την ωχρα
...........της χρυσης μασκας του Ατρειδη αντρα ιππεα σ'αλαφια-
...... ....σμενο αλογο μισος στη βαρκα μισος στο λαδι του μουσαμα
...........καυγαδιζει κι επειτα επιχειρηματολογει με συνεση να
.............................ειναι στη γεννηση των αντιφασεων ηρωας
.............................πρωτος
.
.
.
Αισθητικα αποκαλυπτειν τα Κρυφια ρηματα
.
.
[Το ποδι σε οξεια γωνια λυγισμενο προς
το απειρο] στο γονατο ,εκτος
...............απ'τον καρπο γυ-
...............μνο.................σκηνη:ανοιξε την κονσερβα με τις
.....................................σαρδελες.η δυναμη στον ανδριαντα
.....................................λυθηκε στον επιταφιο θρηνο,ευθεια
...............που ενωνει δυο σημεια κι εκεινη η κατακορυφος
...............εγκυμονειται στα πλατανια απ'τις θηλυκες παπιες/
...............αδελφοι  μοιραστε  οπως  το  ψωμι  το  γελιο, οχι
απλοικος οχι αφελης ο Φρειδερικος Νιτσε,κοιταξε η λιμνη μας
κραταει τα υπαρχοντα μας στον βυθο:''πιετα''σημαινει η συμπονεση
[η λυπη]/video-γραφη στον παγο[[παγο]δρομιο] στο εθιμο:η
....................νυφη ριχνει πισω ροδι [κοκκινο] Παρθενα ταγιζε
-Το ενδοξο δεν μετριεται-....σπειρι σπειρι τον ταυρο με-
στη βιολετα................................την ανοιξη,φωτο-
Το ον ειναι α μι-.........................................γραφια ασπρο
κρο αντικειμενο..........................................μαυρη:Ο Βασιλι
-αει λεξιγραφων.......Καντινσκι στο Μπαουχαους,στο Μοναστηρακι ο
πτωχευει.................Γεωργιος Σεφερης.......κρατησε το παιδι το μετρο
[...και νοητα και αγνωστα.................απ'τη σωστη μερια,με το δαχτυλο
οικουν εν ημιν]...............................στο αιδοιο  ποζαρε η Ελενη,
-α στερητικο + ληθω .......................αδειανο ολο το ανω σωμα,
....................................εκει στη μεση ανασαινει ο αφαλος,ποια
.... ...............................ωρα χτυπησε το τηλεφωνο και ποτε εκλεισε
....................................την τηλεοραση; η γατα βαδισε στο ταβανι
....................................ποια η μετανοουσα Μαγδαληνη ντυθηκε τα
.................................................ντυματα της πεταλουδας [ προλαβε
.................................................να δει τον Χαμφρει στο Μαροκο]
.................................................η Ναυπακτος χτιστηκε μεσα στο
.................................................βενετσιανικο καστρο σαν μπαξες
...................................μια με κιτρινα μαλλια μια με κοκκινα μαλλια
............μια με κατακοκκινα χειλη,τρεις συνολικα Μεριλιν ακουσανε
............τα περιστερια στην αυλη,ανοιγοντας το βιβλιο ο αξιωματουχος
............του 10 ου αι. δεηθηκε στην Αμωμη:''Εσυ Πηγη Δροσου'' ξα-
............πλωσες με το μεσοφορι στο ντιβανι,ακομα και τα τακουνια
............φορουσες στα ποδια σου,μην σβησεις το φως να κοιμηθουμε
θελω να βλεπω τον καθρεφτη και διπλα την μασχαλη [δυσκολα να επι-
λυθουν τα Θεωρηματα ] που τεθηκαν/ κυκλος ,αρα ο
................................................................Καντ
.
.
.
Με τα βηματα πο'χει το φως
.
.
Πανω σε ριζιμιο λιθαρι στεριωσανε τον Προμηθεα
Καθε μερα απ'τους επιορκους τουφεκιζονταν ο
Δασκαλος
στην πρωτη σειρα:τρια κοριτσια κι αναμεσα
δυο αγορια
καλοτυχα να'ναι τα βουνα
στο ναο της Αρτεμιδας εισηλθε ο γαμπρος με κρινα
στα χερια
μαυρα που'ναι τα ματια
ξημερωνοντας η αλλη μερα με πυρινη ρομφαια
σχεδιασε ενα αρχετυπο,η σκια του διπλωθηκε
στο επιπεδο το μεσημερι γυρω απ'το τραπεζι
αποφαγαν την σφαγιασμενη
νυχτα σελωνει ο χαιδος τ'αλογο
το παιδι μιλησε στο ασπρο πουλι κοιταζοντας
πανω στην εικονα με τον ταυρο αποκοιμηθηκε
ω γλυκυ μου εαρ που εδυ σου το καλλος
σχεδον μ'οχτω διπλες καραβιων δεθηκε το νη-
σι στα δε ψηλωματα συναχτηκαν οι προσκυνη-
τες,το Θαυμα.
φωναξε το ελαχιστο παιδι,το Θαυμα.
αποψε Γιωργης στολιζεται και γιορτοφοριεται
γλυπτικος μαστος,θηλυκος,Ερωτιδεας αιωρηθη-
κε πανω στη κοιλια εει. εσεις ,αρματωμενοι
σταυρωτηδες αφηστε τα παιδια να με πλησι-
ασουν,στο πυρ το εξωτερον.
ηρθανε τα χελιδονια και τα χελιδονισματα
αυτον σχεδιασε σαν αθωνιτη καλογερο και τον
αλλο να του τρωει ο φοβος τα σπλαχνα στο
βραχο . ποσους οικισμους μετρησαμε στο τοπιο
τα μεγαλα ειδωλια του ηλιου,το αρχαιο νομισμα-
τοσκοπειο
συχνα λαλουνε τα πουλια συχνα λαλουν τ'αηδονια
εσυ , ο Βλαντιμιρ Μαγιακοφσκι στα ορυχεια του
στιχου,εργατης μεταλλευτης, μισθος:ολοκληρος
ο ουρανος
.
.
.
Την ανομοιοτητα ειδα στη σκια
.
.
υπερανω της ελιας η παικτρια με τον
διπλο αυλο συνταιριαζε εναν-εναν τους κυβους
της πολιτειας λευκης μολις που μπηκε στο
λουτρο / κανεις δεν ειναι πια εδω με
προσωπο η' και προσωπειο παρα μοναχα δυο
πελωριες πετρες αναζητουσαν τα γλυπτικα εργα
λεια να πεταξουν απο μεσα τους τα σμηνη των
πελαργων και το οστρακοδερμο/ στην αγορα
συμπεριφερθηκε προκλητικα η πορνη πλουτι-
σε εξευτελισμο το χειρογραφο το εσωσε κι η
μικρογραφια μισοσβησμενη εδειχνε το πισω
ψηλο κτιριο με τα μπαλκονια στα λιγοστα κτη-
ματα της κορης εκει μεταφερανε οι εργατες
τ'αρχαια μαρμαρα τη κεφαλη του μεγαλου
τραγικου την ακουμπισαμε διπλα στο ξυλο
με τις μορφες των συντροφων/ κανεις δεν
διηγηται πια τη διαφωνια και
το αντιφατικο
.
.
.
Η ομογνωμια των ειδωλων
.
.
η ομογνωμια των ειδωλων και το αωρο της ηλικιας
η' και το ανεπαισθητο χνουδι της ψυχης διασωθηκε
δυο και τρεις φορες ανεξιτηλα το φως περιγραφτηκε
λυρικο στον ακεραιο περιττο η'και το ανθηρο στομα
εξαφνα μετεωρισθηκε γυμνο και διαφανο στο επακρο,
αλλα ποιος ξερει τι επιλεγει το εξοχο και ανοματιστο.
δεκα αιωνες κιτρινο κι υστερα η' πριν το ατρανταχτο
ερωτημα πως ερχεται το τυφλο αρχετυπο και τι προ-
μηνυει το καλο,η' το αντιστροφο χαρτοπαιγνιο,ματαια
η επιπονη εργασια των ανισων αμετρητα ιχνη φωτιας
στο οξυμωρο νησι και το αλλοτριο αλφα η' τα λιγοστα
υπαρχοντα των συνειρμων  πριν το προπατορικο φωνηεν
.
.
.
Αγνωστη αντιστοιχια
.
.
Πανω στα ψαρια χτιστηκε το καραβι,τα κυμα-
τα αντιμαχονταν σφοδρα κι ανηλεα για την
ολοσχερη αποδυναμωση του σε αντρες κωπηλα-
τες αλκιμους,αργοτερα στη στερια θα εφταναν οι
πρωτοι ναυαγοι,αγριεμενοι στην οψη και στα
νευρα κατατσακισμενοι,την αγρυπνια κρεμασμενη
σαπια στα ματια.ολοκληρα μερονυχτα τους κυνη-
γουσαν τα σκυλοψαρα,ομως παραξενο χωρις να
τους καταφτανουν στα δοντια τους,ερμαια.Πιο περα
στους λοφους στην ιχνογραφια ειχαμε ιστορησει
τα ψαρια και στη προκυμαια τα παιδακια
στολισμενα κρατουσαν στα χερια σημαιες που
ανεμιζαν τα χαμενα καταρτια
.
.
.
Επιμονα τα παθη
.
.
τα καραβια προσορμιστηκαν στο γαλαζιο
των ρουχων,ωμα απελευθερωθει το σιγμα
απ'τη συζητηση ισως τοτε η χιλιοειπωμενη
λεξη πανω στ'αλογα να ξεφυγει στ'αορατα
των βλεμματων,μηπως ελπιζεις τον θανατο στην
ανασταση,ε φανατικε συγκυνηγε των λαθραι-
ων εντυπωσεων της αρμονιας,διατηρησε την εμ-
μονη του στην πορνευμενη αμαρτωλη,με τ'ονο-
μα του λουλουδιου αντιστοιχο του αιδοιου της,ορ-
θανοιγμενο στις ροτες των αινιγματων τα βραδυνα,
αυτα και τ'αλλα κατρακυλησαν στην ηθικη,εγω
αφηγουμαι τα αισχρα που μαρτυρησαν τα ματια
μου,επομενο τα λογια μου ν'αναπλαθουν τα
ψεματα πιστα,καθως αργοσαλευει ο ηλιος τα
πρωινα την αιμοραγια του στην ατμοσφαιρα,περ-
πατησε μεχρι τις ιτιες περα οπου αγρυπνησε α-
ριθμωντας τα πολλαπλα στρατευματα των ανθρωπων
.
.
.
Το Μεγαλυναριο της Αθωοτητος του Λογου
.
.
στα ανεξιτηλα χρονια των υακινθων πρωτοστατησε
στα υπεροχα,στα αξιοθαυμαστα. οι υποτελεις
εσυραν αρον αρον τα κοραλλια λευκα στο μεσα
σκοτεινο δωματιο που ξαπλωναμε τα εργαλεια της
τεχνης μας......το παιδι αρχισε να μετραει με τους
εξορυγμενους βολβους των οφθαλμων στα χερια,
η κορη οπου τον αγαπα σηκωνει μετεωρη στη
κεφαλη της το βαρος της καταγλυφης μετωπης,
φορτωμενης μ'εξαισια επιδεξιοτεχνια την επικη
γιγαντομαχια......τελος εδρασε ματαιωνοντας τα
ολεθρια σχεδια των αμαθων μια για παντα,στα δε
πληθωρικα βυζια της τον βυζαξε,μητε που θυμηθηκε
ο αχρειος τη φτωχη μανα του,στην ευτυχια εσπειρε
τον Αη Δημητρη τον Σπορηα μηνα.......περασε,
του ειπε εμπιστευτικα ,μ'εκδηλη περιφανεια ,ο
Ανδρονικος καβαλλαρης στο αλογο,ξωπισω του μυ-
ριαδες οι ακοντιστες μαζι με τους πελταστες μυριαδες
μυριαδων,απο ωρα σ'ωρα αναμενεται εδω στην
παραλια η ευαγγελια της τελειωτικης νικης...αφτου
που κατεληξες μην εξευτελιστεις περισσοτερο,
μετρησε τα λογια,στις πραξεις εδειξε την πρεπουσα
συνεση,
.
αδυνατο να μην συναχτουν τ'αγριοπεριστερα των
κρινων,τ'αξιζαμε τα ευοιωνα σημαδια...ει-
παμε το ψωμι ψωμακι κι αυτα τα μηλα τα χρω-
ματισαμε με σκιες γαλαζιες,το πρωι οι βαρκες
νοτισμενες την αρμυρα της νυχτας ξεφορτωναν σω-
ρους μαργαριταρια το νερο...το'μαθες ξεσκολισε
το παιδι το κρυφο σχολειο και τα δαχτυλα του σ'
ολο το μηκος τους κρυφα αγκιξανε το μεσα
μαλακο μερος των ποδιων της,για εκεινα μην ντρε-
πεσαι,εγω,αυτοπροσωπως ,την κοιμηθηκα πρω-
τος εφτα φορες τον αριθμο,μαρτυρας μου αψευδης
τα φτερα που εχασα απ'τις πλατες μου,τωρα πισω απ'
τον καβο ψαρευουν τα γρι-γρι τη γαληνη,αν ανα-
κατευεις τις λεξεις τραβοντας τες απ'το χυδαιο
λεξικο της αγορας υπαρχει η πιθανοτητα να ανα-
ληφθεις μια ωρα αρχητερα εν πληρει δοξη στα με-
ταφυσικα οραματα του ερημιτη που ολοι ειμαστε,
που ειμαι η δικαιοτερη εικονα καθ'ομοιωση
της στιγμης..............................μετα
.
αναγνωσθηκε το σκληρο κατηγορητηριο με οξεια
φωνη,εκφραστηκε με τ'αηχα,με τα ενρινα,
με τα μακρα,στο τελος του λογου με εντονα
ρητορικα σχηματα ζητησε τον λιθοβολισμο του,
ευτυχως για κεινον που επαναστατησε ο οχλος,
αυτον τον ηρωα που τωρα παρωδουμε αναισχυν-
τα τον αναστησανε με δοξολογηματα εκλαμπρο-
τατο ρηγα να κυβερναει δικαια τις τυχες τους,
στα παραμυθια.....μια μερα ανακαλυψε το
μπρατσο της βυθισμενο στη πορνεια τη ψυχη ομως
εσωσε αμωμη,το παναγιο σκευος των εκσπερμα-
τωσεων,ετσι κι αλλιως μοιρασε καρτερικα την
αμαρτωλη σδονη που δεν γευτηκε την πληροτητα
της,αυτη η ατυχησασα. ειναι στο σχολειο που
θελει να παει,ακουστηκε ξαφνικα στον αερα να
σαλπιζεται,στο πρωτο πανεπιστημιο που θα ι-
δρυθει να φοιτησει την απογυμνωση των αισχρο-
τητων.......τις ωρες δε των οραματων συ-
νειθιζε να τρωει λιτα,τα υπολειματα της τροφης
τσιμπολογησανε τα πουλια,οσα ακομα κατα-
δεχονται να φτερουγιζουν αναμεσα μας,ξερει ακο-
μα πως στη διπλανη μισοσκοτεινη καμαρα κοιμα-
.
ται μ'ανασηκωμενη τη φουστα ψηλα στα ασπρα
ποδια της,παραδομενη στη μοιρα της λαγνειας
μου ωραιοτατη,δεν συμφωνειτε;.........εγω
αισχρος την ξεντυσα απ'την ντροπαλοσυνη της ως
το κοκκαλο,στα κοχυλια των αυτιων της κολλησα σαν
βδελλες τις λαγνες λεξεις,τα πανεμορφα σκουλα-
ρικια που ποθει ο ανθρωπος του θεου,ισως το
κορμι μου εκεινη τη νυχτα να την ξελογιασε,να
την ξετιναξε σαν τη βελανιδια ο ανεμος στα βου-
να,εκεινη την ηχηρη νυχτα αφουγκραστηκα,εγω
ο τυχεροτερος των ανθρωπων στα ακαθαρτα,να ανε-
μοδερνει παραδομενη ανεντροπιαστα στην ευχαρι-
στηση, μ'ενα παλιωμενο ψαλτηρι ξεκλειδωσα το ευω-
διαστο κηπαριο,π'ολες ανθουνε οι βιολες κι οπ'ουλα
τα πουλακια γλυκοτραγουδιζουνε ζευγαρωτα,αμποτες
εμεις οι αμαρτωλοι της αισθητικης ν'αξιωθουμε καθα-
ροι την αμολυντη οραση του μικρου κι ελαχιστου..
κατα πασα βεβαιοτητα το κιτρινο συνεργαζεται αγα-
στα με το γαλαζιο κι επειτα,στο τελος της γραφης,με
ακοντια εξοβελιζονται πανω στο πρασινο σωμα του
Αγιου Σεβαστιανου....ε,καλως ναρθει το επουρανιο
καλεσμα της καρδερινας η' της αγριοχηνας,τιποτα
εμεις δεν εχουμε να φοβηθουμε η' να αποκρυψουμε:
στα περιττα λογαριασαμε την τιμιοτητα μας, αν
και με ακρα αιδημοσυνη κλινουμε να ακολουθησουμε
πειθηνια την πρωτη αμαρτια που θα μας κλεισει το
ματι,ειθε,ας αγιασουμε στη τρομερη πτωση της
εσαει.................απεριττα αθωοι ειμαστε ,εν-
τουτοις
.
.
.
Γεννηθητω η εικονα
.
.
αγναντευω στη θαλασσα το χερι
που την σπερνει ψαρια,ευλογημενος
ο ερχομενος θερισμος,λιτοδιαιτο
το πληρωμα δεν επαψε στιγμη να
κτυπαει κουπι,μετα τα πρωτα φωτα
της μερας αραδιασα ασπρα τα σπιτια
αναμεσα τρυπωσα τις μηλιες στο πλαι
απ'τις δυο μεριες ,ελιοφυτα φυτρωσα,
υπακουα στη λαχταρα των ραβδιστων,
επανω χτενισμενα τα συννεφα
σ'ολους τους μετεπειτα καιρους
.
.
.
Ηγγικεν γαρ ο καιρος
.
.
Εμενα οι γονεις μου εγκλεισμενοι στα
κοχυλια ιερουργουν τα αγαθα και ταπεινα
καθως πλησιαζουν τα πευκα στα νερα
κωδωνοκροτουν στα βραχια τα κυματα,
με πενταδαχτυλες πατημασιες στην
αμμο συνεγραψες τον μελλοντα βιο
των κοραλλιων,υπερηφανα οι ερημιτες
στις σκητες δωρησαν το κρασι και
το ψωμι,αυριο φορτωμενοι σωρους
τ'αμαρτηματα θ'αναληφθουν στα υψη,
εμεις πλεκοντας τα σκληρα λογια θα
λογαριασουμε με αχαριστια τις φωτιες
π'αναψανε,κι αναφτο θ'αφησουμε
το εικονοστασι των αγιογραφημενων,
κριμα. τετοια δεν μας ταιριαζουν
μητε να σωριαζουμε τα κριματα
.
Αραγε,με ποιο ματι κοιταζουμε τα χρωματα;
εμεις οι βουβοι και τυφλοι ψαλμωδοι
.
.
.
Τα ειδη των νοηματων
.
.
Το δεντρο εριχνε το πραγματικο του χρωμα
πανω στο μαρμαρινο μετωπο, με τι
τεχνη αρχισε ν'αμφισβητει την ψευδαι-
σθηση. απλα γεμισε με περιγραμματα
την πηλινη επιφανεια της κοιλιας,ολο-
στρογγυλης κι αλαβαστρινης,αυτο το
συμπλεγμα ηταν περιπου ετσι:στ'αρι-
στερο πανω μερος λαξευμενο το ελαφι,
στην κεντρικη ζωνη η ιδεα του θολου
και κατω δεξια ο σκελετος απο ξυ-
λα μιας βαρκας,στις λεπτομερειες το
υλικο του υφασματος και το σκουλαρικι,
γενικα οι μορφες των γλυπτων ορθω-
θηκαν στο μεγαλο λιμανι,ακομη με
χειρονακτικη δεξιοτητα υφανθηκε το σχε-
διο της πολιτειας,ιδανικης η' ουτοπι-
κης, η δε χυτευση του μεταλλου εδωσε
τα αλογα ,ενω τελος ρητα αποτυπωθηκε
η εναρθρη υπογραφη:Εγω ειμι ο
ην , ο ων και ο ερχομενος
.
.
.
Η μεταφορα των ιδεων
.
.
Το ονομα ξεφυγε αποδημητικο
πουλι νοτια,με ψαροκοκκαλα
εδω, νηστευω το απαραδεκτο,
στα ποδια αγκιστρωνω τα τριαν-
ταφυλλα, αεροπτεριστης επι ωρα
πανω απ'τα πυκνα δαση των λε-
ξεων του μεσημεριου,υγρο,υγρο-
τατο καλαηδισμα νερου αφουγκρα-
στηκε η περδικα,πλησιαζοντας
τα ψεματα ρυτιδιασε στην οψη
η θαλασσα,περισσοτερο εκανε
μεγαλη εντυπωση το σκοταδι,που
επεσε στις ψυχες,με χωμα και
πηλινα ποδια συνεχως συζηταμε,
χωρις διακοπη,την εφημερη ωραιο-
τητα, αλλοι με κενοδοξια διαδηλωνουν
την υπερβολη,αλλου πληρωθηκε
η δολιοτητα κι αλλου μειναμε
αιχμαλωτοι δολιων ανθρωπων
.
.
.
Αποσπασματα των μορφων
.
.
Θυμαμαι τους συντροφους στα γλεντο-
κοπια,μα πιο πολυ θυμαμαι οταν
με πονηρια περισσια αποφυγαμε τον Κυ-
κλωπα Πολυφημο,εμεις ακολουθως
ζερβοδεξα χορευγοντας,φυσοντας στις πι-
πιζες και στις φλογερες γλυκα,στ'α-
λωνι το μαρμαρενιο αντικρυσαμε στο φως
της σεληνης τον Διγενη η' τον Αδω-
νι,απεναντι στα πλαγια ακουστηκε
ο καλπασμος τ'αλογου σ'ηχο πλαγιο
του τεταρτου μεσα στη διαφανεια,
ισα που προλαβαμε το χρωμα της πα-
παρουνας κοκκινο αλικο,τ'αλλα
τα καταχωσαμε στ'απλοικα παραμυ-
θια,στον χερομυλο,που λες,αλεσαμε
το ψωμι με Χι με Καππα με Μι
και τ'αλλα ελληνικα εικοσιενα γραμ-
ματα,προσφυγες στη παραλια με τεν-
τωμενες τις φτερουγες ακουγαμε
τον φιλοσοφο ν'ανιστορει την Πολι-
τεια του,οσα παιδια κλαιγαν στον
υπνο τα νανουριζαν στα χερια οι μα-
ναδες,πριν ηχησουν τελεσιδικα οι σαλ-
πιγγες της αρμονιας των θορυβων και
τα χτυπησουν,τα κακομοιρα,καταστηθα
τα βληματα του ηλιου,.........εμεις,
.
ελπιζουμε να βρουμε ,τ'αξιζουμε,τις
αγριοχηνες να λουζονται ξημερωματα
στα νερα,σαν αντρειωμενοι που'μαστε
.
.
.
ΤΟ ΜΑΤΙ ΒΛΕΠΕΙ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ
.
.
και που την κεφαλη κλιναι,δεν
εχει.... κι οι τρεις χαριτες αθλητριες αφησαν
τα λαμπρα στηθια πανω στη τραπεζαρια,μια
μια βγηκαν στον παμφωτο κηπο,εκει η αθωοτητα
σκηνοθετουσε τα παθη των αδυνατων,γρηγορα-
γρηγορα εσυρε το πορτοφολι φουσκωμενο
χρημα αδειαζοντας το σαν γαργαρο νερο,
καρε-καρε στη φωτισμενη οθονη υψωθηκαν οι
ηθοποιοι στους κοθορνους. εν αρχη εν τω μεσω
στο ενδιαμεσο,στο τελος κατρακυλησε ενα
σπασμενο αγαλμα στην ορχηστρα
το ονομα. Το ονομα........λικνιζονταν τα βουνα
στη βαρκα,τωρα τα σπιτια λιαζονται το γαλαζιο
το φαντασιωθηκε στην αισχροτατη διαταξη,η
ενατη ουρλιαξε πανευτυχης στο αυτι:''τα σπιτια
πυργωθηκαν στην κορυφη μ'εκκλησια τρικλιτη''
στην αλλη σελιδα το συννεφο δεθηκε με σχοινια
στο καμπαναριο κι αρμενισε ντιν
νταν ντιν νταν........... το βραδυ εφτασε μ'α-
λογα διακλαδιζοντας την ομιχλη,εργατες στα λιμα-
νια λεπιασμενοι στο κορμι στοιβαζαν αγογγυστα
τα νερα,αρμυρα και φωτεινα,σκοτεινα
και βρωμισμενα δωματια πληγωθηκαν με την
εμμηνη αιμοραγια της κοπελλας,αυτηνης με τον
υγροτατο κολπο και το ματι ασικικο προμαντευει
πως η ωρα των αγγελων ηρθε να αναμνησθουμε
τα πευκα,τα χερια σκεπασμενα πευκοβελονες,
τα ματια,με τα ματια παιζει ο ηθοποιος , με το
γαντι η στριπτηζεζ αγγυλωνε το εξαγνισμενο
κορμι του μαρτυρα............. στ'αστεια
στ'αστεια....... στ'αστεια........... θυμη-
.....θηκε τα κοκκινα κεραμμυδια της ροδιας
.....χυμενα στη ρυμοτομια των βραχων
.....ν'απογυμνωνουν το λευκο και το φως
βομπαρδιζει με πιανα το τοπιο,τα κορμια αναπο-
δωγυρισμενα βαφουν χρυσο το κεφαλι,με τρεις
βαρκες απλωνονται τα χερια στο μεταφυσικο
χρωμα . περιτεχνα κτισματα κλεινουν μεσα τους
τα περιστερια οταν απεξω βουιζει πηλινος ο
οικισμος και τ'ονομα δεν αντεχει το καμπυλωμε-
νο φρυδι,ξεφευγει βιαιο και νικηφορο,αντρειω-
νεται με μπρουτζινες,σιδερενιες πανοπλιες,το
αναγλυφο μυικο συστημα τραγουδαει τον
καημο στα στηθια βαρυ κι ασηκωτο,
πορνη και που την κεφαλη κλιναι,οταν τα πε-
τεινα τ'ουρανου δεν σπερνουν κι ουτε θεριζουν
και που συμμετρικα τα σωματα αντικρυσαν
τον αρχαιο κατεστραμενο ναο , στ'αετωματα
δωρικα τα σωματα συνουσιαζονταν
περα η ανατολη σφυριζει το αναρ-
μοστο το απειροστο διαστημα του θλιμενου
ηρωα με πυγολαμπιδες χιλιαδες μετραει
,,,,,τα στιγματα της ακουαρελλας
.....μεγαλοσωμος μυθος ,γραφει
.....ποιηματα κατ'εξοχην λαμπρα
....πολις λαμπροτατη βασιλευουσα γλυ-
..καινει το πρωτοτοκο παιδι στο βυζι το
κενο εξαερωθηκε στο πισω μερος του οραματος.
ποιος ο λογος να γυμνωθεις εσυ η ντροπαλη εσυ
που δεν εχεις που την κεφαλη κλιναι κι ας εχεις
τα μαλλια χτενισμενα στα λουλουδια κι ας εχεις
τα ποδια λευκα . αφησε το κεφαλι να κυλησει
πανεμορφο στο μαρμαρο τωρα
.....που δεν εχεις που την κεφαλη κλιναι
...........στοχασου το αλφα το ωμεγα
..............φερνε συχνα στη σκεψη
................το ενα και το απειρο
...................ακομη το μηδεν
.........................αυτο
....................προπαντων
.
.
.
Αυτο που η γλωσσα βλεπει στην εικονα
.
.
γεμισε ο γυαλος καραβια κι εκεινος ερριξε το σωμα
του κολυμπωντας,καπου-καπου ξακρυνε τα ποδια
μαλακα,τα δε ματια τον κοιτουσαν καταματα,ποιος
εκεινος ανθρωπος εκει; μ'ακρα συμμετρια γευτη-
καν τις ηδονες και τωρα τα νερα γλυφουν τις μορ-
φες, μερες-μερες ερχεται η φωνη απ'τ'αντικρυνα ,
νησια,οση ωρα βασταει ο τρυγος των αμπελιων εκδι-
ωκονται γεγυμνωμενοι,οι ταπεινοι κι απληστοι,την
ωρα που τα μπαλκονια εδρασαν κυκλωνοντας με γα-
λαζιο τα βλεφαρα,καπου ο ερημος ανθρωπος ψαλμω-
δει τον πλουτο που δεν εχει . α ο φουστανελοφορος
μας αφησε καλογνωμο λογο,καστριτης παλιοκαιρινος
εδω στη φθορα,να θυμηθειτε τα εργα των δαχτυλων,
οι εκπεπτωκοτες,οι δεδιωγμενοι επειδη τολμησαν να
δουν τα κρυφα των γυναικων,ετσι γινονται στο ημι-
φως οι πραξεις,μην ειστε αφελεις,εκεινοι οι οραματι-
στες δουλεψαν τον χαλκο,ολημερις τ'αλογα συρανε
φορτια τις αγιογραφιες,ας δουμε το μολυβι να
καμπυλωνει σε κυκλους την επιθυμια των αρρητων,
και στο ρομβο να ελευθερωνεται, χρυσα ψαρια
κατοικουν στα μερη των χορτων,της αγριας μεντας,
της παπαρουνας,ναι,των ανθρωπων,αυτα χρωματι-
ζονται αδολα,ο αμωμος χρωματιστης επαιξε τη μου-
σικη των βουνων στο βιολι,τι χρεια εχουμε εμεις
απο τετοιες δικαιολογιες για τις αλογιστες σπαταλες;
δικαιοσυνη ποθουμε,και δημοκρατια,αυριο κιτρινι-
ζουν στα χωραφια τα σπιτια μας κι οι ψυχες ταξιδευ-
ουν στα τριανταφυλλα,αν μ'εργα πετυχουμε το λαμ-
περοτερο φως στις σκεψεις εκεινου,αλλα και στα
τραγουδια θελησα το δεντρο ανθισμενο,πιο περα
σκουριασμενη η αρχαια αγκυρα,πως αραγε βρεθηκε
εδω και τ'αλλο,το γυμνο κορμι πως συμμορφωνονται
τα δυο τους;''Τα επτα θανασιμα αμαρτηματα'' καποιος
ειπε αιωνια καρφωμενος στα σανιδια της βαρκας,
για το αμαρτημα να χωρεσει χιλια αλογα μεσα στα
κοκκινα δεντρα,κριμα μεγαλο αν αναλογισθεις τι εχει
να περασει ο Αινειας,πολυπλαγτος,στους αντρες αυ-
τος μονος της σηκωσε τα ποδια,σκεπαζοντας την με
την ντροπη των κοριτσιων,κι αυτη η περδικουλα τον
αφησε ν'αγκαλιαστει,αυτες οι ιδεες μας ερχονται με
τ'αηδονια,κολλανε σαν τις θεατρικες μασκες στα προ-
σωπα κι ετσι γυροφερνουμε ποτε σκιαγραφωντας
μ'αυγοτεμπερες τα αρχετυπα ποτε αλλαζοντας τις θε-
σεις μας στους πεσσους,αγγειογραφημενοι,με γλωσ-
σα ελληνικη το ονομα αυτο
.
.
.
Οκτω φορες αγωνισθηκα την αρετη
.
.
α'
η σεληνη εφερε το παραθυρο ορθανοι-
χτο στην πεδιαδα,πανετοιμο τ'αλογο
καλπασε στο εσωτερικο του
.
β'
τρια χρονια,η αρχαια τριηρης στ'α-
κρωτηρι,την ειδαν οι βιγλατορες,
κι εσυ δεν πιστεψες τα λογια,αυ-
ριο πριν ξημερωσει πρεπει να μπαρ-
καρεις,δεν εχει αλλη αναβολη.
περασαν τα τρια χρονια και στ'ακρω-
τηρι η αρχαια τριηρης
.
γ'
την γελασε οικτρα και τωρα σερνε-
ται απο πληρωμενη αγκαλια σ'αλ-
λη,την ωρα που λουσθηκε ανθισε η
αμυγδαλια απεναντι,δευτερη φορα φε-
τος. επειτα ντυθηκε την αθωοτητα
κι ετσι καθαρη πλαγιασε στ'απαλα
σεντονια μ'εκεινον τον αγνωστο αντρα
.
δ'
ηρθε μ'ενα μεγα πληθος αιχμαλωτων,
τους αφησε ενας-ενας να πουν,να εκ-
στομισουν τη γνωμη τους,συντομα η
αληθεια ελαμψε,η μονη αληθεια
π'ολοι γνωριζαν απ'τα γεννοφασκια τους
.
ε'
το βουνο κατεβηκε στο κυπαρισσι,πιο
κατω ορμησε στην ασπιδα του νερου,η θα-
λασσα. ο ανεμος λυγισε το δεντρο εκτι-
ναζοντας στα ουρανια το πουλι, οσοι το
ειδαν μερα μεσημερι θαυμασαν το ανε-
κτιμητο σχεδιο να αιωρειται εκει ψηλα.
ακουω μεσα στον γλυκο υπνο να παι-
ζει ο παιανας,η' ισως ο παληος χρησμος
.
στ'
Εκεινος ο ανθρωπος με πονηρια  φανε-
ρωσε  το  λογο του : σαν ελαφακι την
αρπαξαν απ'τον κορφο της μανας της ε-
νιωσε βαρια ντροπη...................θελω
να μαθω καθαρα  τι  απογινε μετα  τον
διασυρμο εκεινον
.
ζ'
τρια χρονια η αρχαια τριηρης δραπε-
τευσε στα λιβαδια αναμεσα στα πρασινα
χορτα,σιγα-σιγα αφομοιωθηκε στη
βαθυριζη βελανιδια,αυτη που τωρα εσυ
βλεπεις. η αλλη αγοραστηκε για τα ξυλα της
.
η'
η σεληνη εκπληρωσε την εντολη να
τον πουλησει σκλαβο για σαραντα ολοκλη-
ρα χρονια,βαρυθυμα δεχτηκε τη μαχαι-
ρια στο στηθος. αυριο κοιταξε τη δικαια
τιμωρια.Ποια μανα τον εγεννησε και ποιος
πατερας τον εσπειρε τον νικητη και τροπαι-
ουχο; Ρωτω και ξαναρωτω τα ιδια.
.
.
.
Τα αντιδωρα των εικονων
.
.
Σε γνωριζω απο την οψη την χαλκινη την
αρχαικη,εκει η δεκαοχτουρα εγεννησε το μειδιαμα
εκεινο,επειτα μ'εφτα σφραγιδες το σφραγισε κι
αυτος ο εσταυρωμενος σπαρθηκε σε τριβωλο χωρα-
φι νυν και αειν ο ναισκος στον αγρο του κεραμεως
με καμπυλωμενα τα βλεφαρα φορεσε την πανοπλια
ο ακριτης τραβηξε στο πανηγυρι του αγιου φυσηξε
τη φωνη του στα καλαμια και τους ζουρναδες,αυτος
σηκωσε το θαυμασιο κτιριο στη ξενιτεια,ποιος
γνωριζει που πνεει το πνευμα; ολημερα σκαρφαλω-
σε στις διακλαδωσεις με τα ματια ορθανοιχτα
φορες κι αλλες φορες κατακλειστα.........με τι
κυκλους αρμεγω το φως,εγω ο τεχνιτης ο μεγαλος
μαιστορας Ελληνας και την ερχομενη πεντηκοστη
θα ηχησει η μουσικη του νεου εφηβου και του παλη-
ου. μεσ'απ'τον γυψο οι τρεις γιοι του φονια ανασηκω-
σαν τη γυναικα γυμνη στη κοιλια και πιο κατω ακομα
τα ειδα αναποδα τα γλυπτικα σωματα ν'αγκαλιαζον-
ται ψυχη και σωμα, χαρα κι ηδονη ντροπιασμενη
δεν σου ξεφυγε ατρομητε ποιητη. στα δε λευκα
σεντονια θεριστηκε η αφθονη σοδεια των αρχαιων
ευρηματων,ειμαστε τα σχηματα κατω απ'τις αψε-
γαδιαστες γεωμετρικες γραμμες κι αυτη η καρεκλα
κοντα στο συντριβανι κυοφορει τον ισκιο που στον
μελλοντα χρονο θα κυλησει χορευοντας η φημισμενη
γοησσα το παραμυθι της μοναχικης,της ομορφης,
της ζηλεμενης και της κακοριζικης....ο Ιωαννης
Σεβαστιανος Μπαχ βρηκε τη μανα του στο πορνειο
κατω απ'τις τρεις χαριτες,το καδρο,μωρο που ζητησε
το θηλαστρο στο στομα,το μαλαμβαφες.Αυτο
παιξ'το ξανα,η καρδια σφυριζει στα περιστερια τα
ονειρα του ξενιτεμενου,να τη! η βαρκα στο βλεμμα
του τυφλου ποιητη με πολυχρωμη εκρηξη σατυριζει
την μηχανη που δεν αναπαραγει το παν, το τιποτα
μας ατενιζει αγερωχο στο ξυλο , πληθος δε ανθρω-
πων αραιωθηκε στην ακουαρελλα:μια γυναικα στο
βαθος κουνησε με σημασια ψηλα τ'αριστερο της
χερι.Ποια μαρμαρινη προτομη απο εδω το ερμη-
νευσε σωστα το αινιγμα του αποκεφαλι-
σμενου........................................Αυτος
κι οι αλλοι αυτοκρατορες περασαν πια,αφου εκεινος
την ξημερωσε στα λουλουδια το μεσημερι κρατουσε
στα χερια της τις λεξεις,παει,το ξερει,περασε ο και-
ρος με ωριμα σταφυλια περα,τα δε πευκα αφηνουν
το πρασινο ν'αλλαξει θεση με τ'ασπρο κι αυτο
π'αξαφνα οραματισθηκε ηταν η ιστορια των αγνων
και παρθενων,και των αειπαρθενων δωρων
.
..
.
Φυλλωματα λεξεων
.
.
ηρθε ο αερας να πλασει το χερι,και
το φως ρηγματωθηκε στα βουνα
.................τα ψαρια κολυμπησανε στις λιμναζμενες
.................καρδιες,τα χερια γραπωσανε την ασπρη μνημη:
.................παιδι ηταν οταν ειδε τον αφαλο της και το χαλ-
.................κινο ποδι του αγαλματος προχωρησε στο τοπιο
.................με τις μηλιες
.......το βραδυ που ηρθε αφηγηθηκε τη μοναξια
.......της δικαιοσυνης,λιτα και λιγοστα λογια. να
.......ερευνησουμε κατ'αυτην την διευθυνση [Γλυκο
.................βλεμμα πανω στα δαχτυλα. οταν
.................κεντησουν την ομιχλη παιδια...... τοτε]
.................πληθος στο σταδιο αποθεωνε τον δημοκρατη
.................αθλητη,με κανονικο οχταεδρο αντι της κεφα-
.................λης η Μηδεια η' μηπως η Ιοκαστη ξεγεννου-
.................σε το μιασμα η' μηπως το αινιγμα στα κυμα-
.................τα,ο γεροντας αλαφροισκιωτος ειπε τα πρεπον-
.................τα ] λογια
....................................................''αυτα που χασαμε δεν
.....................................................τα ειχαμε αγαπησει''
.....................................................η ορμη
.....................................................το ρητορικο σχημα
.....................................................η αλληλεγγυη των
.....................................................λεξεων
.
.
.
Με την ελλειψη γραφει
.
.
Τα δεντρα αποτυπωσαν την ελλειψη στους
..........................................καρπους,σοβαρα
..........................................οι θεατρινοι
..........................................εστησαν την σκηνη
..........................................στο μεσο των υμνων
...............η θαλασσα φτερουγιζει στα
.................................................κοχυλια.
.................................................ζευγος
βραχων αποκρυπτει τη λευκη ληκυθο,απ'
....το χερι μου,απ'το δαχτυλο ακριβεστερα
........εκτεινεται η πεδινη εκταση,στ'αλλο
...........ακρο το σπιτι με τα κοκκινα κεραμυδια,εμεις
ποζαρουμε ορθοι στις βαρκες,σιμωνει η πολιτεια
με καστρα στα ψηλωματα,δοξα Πατρι και Αγιω
Πνευματι,και Υιω,μανα,.......μανα,ο γιος απελευ-
θερωσε κορην σγουρη και ρουσα,κανεις πλεον δεν
κοιμαται τον υπνο του δικαιου,τρεις η ωρα και βλε-
πω το αντισυμμετρικο και βλεπω καθαρα την α-
πελπισμενη,ομορφη
με φιλοξενησε χαριζοντας τα συκα και το μελι, η
μεγαλυνουσα κουριδιη Μαρια ξεκρεμασε το κορ-
μι σου απ'τον καθρεφτη,ηλιοτρυπησε τη σαρκα
κατα τον ασεμνο καλλιτεχνη κι ανοιξε τρυπες
στ'αυτια για τα σκουλαρικια μανταμ Γκρετα
βαρκες δεν θα ξαναδουμε να σερνονται στη δυση
.................................. του ηλιου σε μυστικο κηπο
γραψανε το βιβλιο σε μεταξι,στη δεκατη εκτη σελι-
δα μικρογραφησανε εφτα αηδονια,τη γυναικα κα-
πως ψηλη,και τον εφηβο εν ταφω..............φυσα
......................................την ομοιοτητα παντοδυ-
......................................ναμε Κυριε και εισακου-
......................................σον τον δουλον......... ο
συγγραφεας με ποια αληθεια εκβιαζει,εμας,το παι-
δι σιωπησε τη φωνη του στην αρθρωση των γραμ-
ματων.
...........μαθετε τον Ομηρο και μαθητευσατε
στην Ιλιαδα και στην Οδυσσεια,τ'αλογα του Αισχυ-
λου σκαφτηκανε στα χερια μου το ξερεις
......να γλυτωσεις,να με θυμηθεις στην βασιλεια
......σου οταν ερθεις,πως αντεξες εσυ ο ντελικατος
......στην εξορια,πως αραδιασες σαν πετρες τις με-
......ρες σου; πες μου , πες στο γιο σου.Στ'ορκιζο-
......μαι δεν αποζηταω την εκδικηση,τους εχω στο
ξαναλεω,ξεγραμμενους,τα καρφια στις τρυπη-
μενες παλαμες μαζευω το αιμα..... το αιμα αρ-
νουμε να εξαγορασω με χρηματα........μαζευω
τ'αμαρτηματα των αθωων στη βιολετα,να ξεφυ-
..........γει θελει στα
..........πορτοκαλια μεσα ο
..........ορκισμενος θαλασσοπορος,εντιμος
καθ'ολα:ποια να πιστεψει,ποια να καταλαβει,
ποια να χρωματισει
καθως ειναι........ σ'αυτον.............. Σ'Αυτον
.
.
Το   Παραθυρο   Ανοιξε  Στο  Ανωφελο
.
.
Το παραθυρο ανοιξε να μπει το πουλι
μεσα στο νερο των χρονων του
εκλεισε το χερι να κρατησει το φως
επειτα οι λεξεις επεσαν στο τραπεζι
κοιταχτηκαν στον ορθογωνιο καθρεφτη
κι επεστρεψαν τ'απογευματα χρωματα φωνων
να διασωσουν αποσπασματα ανθρωπων ηρωων
ταπεινων, ετσι περασε η μερα
ταξιδευοντας
απο το δαχτυλο ως το δαχτυλο αιωνας
περασε
πεταλουδα ,κλειστηκε στον ηχο
χρωμα ανθρωπου ,που δεν γνωρισαμε
νερο π'αναληφθηκε αφηνοντας το αλατι του
πανω στην αμμο
καλοκαιρι ομοιαζοντας χειμωνα
και το πουλι αηδονι δημαγωγει
στιγμες του ανθρωπου η ευτυχια
ποση ιστορια χαθηκε, τι ωφελει
να λες τετοια ;
το παραθυρο ανοιξε στο ανωφελο
.
.
.
Η Ποιηση Ειναι Ενα Ντοκουμεντο
Αποσπασματα [Σχεδιων ]
.
.
Ποιηση Ειναι Ενα Ντοκουμεντο
π.χ για τον Ανθρωπο
π.χ για τον Τοπο
π.χ για τις Ιδεες
π.χ για τον Κοσμο
Υπογραψα τη Δηλωση Μετανοιας:
ο λοφος ενα καθισμα κυπαρισσιου
το παιδι [μου] νομισμα χρονου
η φωνη μια ατμομηχανη σιωπης
το αλογο στο τραπεζι της χλοης χορταινει
Σκεφτομαι το τοπιο πεδιαδες και χωραφια
δεντρα σπιτια κι ανθρωπους
οπως τα πλακοστρωτα του Πικιωνη
[ Ενα Ντοκουμεντο ] π.χ για τη Γλωσσα
Δοξα σοι
Η Μεγαλη Εποχη των Εφευρεσεων Βασανιστηριων:
το χερι ,στη παλαμη, καρφωμενο με προγκα
[λογοκρισιας]
τα δοντια στη ταναλια της φαυλοτητας και της
φλυαριας
τα ματια με βελονες αιμοραγουν την εικονα σου
στο βραχο η κραυγη, πουλι πελωριο
τιμωριας
στο πλυσταριο των Ιδεων χρονια
η Ελενη, παει πισω στον χρονο
αχνη γραμμη βλεμματος
εξαχνωση ρυθμων
και νοσταλγια της Δικαιοσυνης του Παρελθοντος
τωρα το σαξοφωνο τ'ουρανου
με συννεφα και βροντες
ακουει [τη γραφη ] τα πουλια [ με τα ]
γαλαζια ν
στο πλυσταριο της Ιστοριας χρονια
η Ελενη
''γυρισε ο Οδυσσεας '' της φωναξε ο Ορεστης
''τωρα θα μαθευτουν ολα ''
η πεταλουδα το λουλουδι κεντουσε
σε πλαγιο του δευτερου ηχο κιτρινο
και κοκκινο
[Ενα Ντοκουμεντο ] π.χ για τις Ιδεες
πηρε τις παπαρουνες απ'το σωμα του Αδωνι
κι εβαψε κοκκινα τα κεραμιδια
κι οτι περισσεψε χυθηκε κοκκινο [στα λογια]
καθισαμε τον ηλιο στις καρεκλες
κι ανεβασαμε ψηλα στον ουρανο τα σωματα
των παιδιων ολη μερα
απ'αυτο παρα πολυ ωφεληθηκαμε
ποσες εξοριες [παθαμε]στα πραγματα
με ποσες εξοριες ασκηθηκαμε στα πραγματα
το μεσημερι κερασα τον κυρ Πλατωνα
καφε στο καφενειο , πληρωσα
με δραχμες Δημοκρατιας τριακοντα την ενοχη μου
[Ενα Ντοκυμαντερ ]
π.χ για τον Κοσμο
στοχος του πουλιου το βελος
στοχος της κινησης το νερο
στοχος της βραδυτητας η χελωνα
αφαιρωντας ανακαλυφθηκε το μηδεν
.
ο Αισχυλος ασκηται με Ερωτηματικα
Μνημης
ο ηθοποιος μπροστα απ'το σκηνικο ενος
δεντρου ειπε: να λεω αυτα σε σενα
ο μοναδικος Θεατης ,απαντησε:
ακουσε τον ανεμο που με παρασερνει
και μαζεψε τα φυλλα μου [ενα ενα ]
[Ενα Ντοκουμεντο ] π.χ για την Ποιηση
.
.
so [ η αποικια των Ελληνων ] νερο ποταμου
.
.
See [ ενα τοπιο] ελιες [φως θαλασσας]
my bird – βραχοι αποσπασματα [προσωπων]
κυλησαν στον αμφικοιλο καθρεφτη
to words
[and Μυθοι περι Ηρακλεους και τα τοιαυτα
[και σαν ψωμι μοιρασε : ''τάυτο η' ετερον''
[χρωμα , φτερα αγγελου
ξημερωμα κορης λευκο
αγορασε σε μονεδα κρινων
το κοκκινο αλογο των συλλογισμων
[a factory ] αντιστροφο
a fuga [το
νερο
η
πεστροφα
κοντρα στο ρευμα
light [ κεντρομολο
του Αισχυλου καρποφορο βιβλιο
διαβαζει η [Maria Callas ]
μηλια των κηπων μου
αναβαθμοι περιστεριων
οταν στην Αγορα ο ρητορας αντιδικει
με σοφιστες : πιο περα απ'την αναγκη η Ποιηση
[κυκλος δεντρων σ'αρμυρα κυματα πευκων
[το παιδι με πτυχωσεις κοχυλιων παιδευει
τον χρονο
[in my sea ] δελφινια οι προγονοι κι οι επιγονοι
εμφυαλωμενα πρωτοζωα
[ τα κειμενα ] πολιτικων συστηματων [ το μελλον
λιθος [προσωπων ]
so [ η αποικια των Ελληνων ] νερο ποταμου
φωνων [ να το σπιτι που γεννηθηκες
κι απ'το παραθυρο τιναζοντας σεντονια
γεμισες τον ουρανο ασπρα συννεφα
[how ] να ταισεις τα πουλια και μας
τωρα που γυρισαμε απο την εξορια των δικων μας
[μετρα ] λειπει η μερα της πληρωμης
ενα κομματι του τοπου μου να φυλαχτει:
ο Οδυσσεας θα γυρισει : κρατηστε αναμμενο τον
κοσμο
[καπνο ανωθρωσκοντα ]ανθρωπων ποθει
η ψυχη μας ,
αυριο μαζι τρωμε , τα δεντρα τα χερια μας πουλια
τα λογια ως κρινα αγρων και
χλοη
.
.
ΙΣΟΡΡΟΠΑ  ΛΟΓΩΝ
.
.
τινα γραφην σε γεγραπται; φυτα
δεντρα ,πληρης κυκλων
αριστα πολιτευματα πουλιων
γεωργων,ειπε:''ου φαυλον εστιν''
και φαινεται μοι:με αλλοτριον αγρον
πληρωθηκε να
συμπληρωνει τα κενα με λογους
νομισματα αχρηστα
μουσικη και προχειροτητες
υπο γαρ λιμου πολλων ανθρωπων ο
φονος της Δημοκρατιας
αληθη να λες τα ωφελιμα ,αυριο
η αναγκη
τα δε εναντια
και τα εγκωμια στους κολακες
και υπερ των ραδιουργων
αναγκη στο μαθημα της παπαρουνας
να μαθουμε να αντιστεκομαστε
στα κομψα ψεματα
ποιο μερος του ανθρωπου ειναι ισοσκελες
στο γνωστο και στο αγνωστο
αλογο τρεχει και πισω σκυλια, ο
κυνηγος μετραει τα κερδη και τη ζημια
τι κερδισες, αν ο ανθρωπος υπηρετης
πλεονεκτων εμπορων, αν
αποκρυψεις τα δωρα Ποιητων
νερα ,και μοι ωρα απιεναι
.
.
ΑΡΧΗ - ΤΕΛΟΣ
.
.
Αρχη
What do you care about Poesie?
a reporter from a TV Station
asked me:
εγχαρακτα γραμματα στ'αγγεια
των ματιων
εκ διαλυμενου πηλου το σωμα
φυλλοειδης ροδακας κοιλιας
πανσεμνος διανησασα βιον
Ενθαδε κειτε
δικαιος ασκητης
και η γλωσσα φαινεται αιτιατη
μηχανη ερμηνειων
αθροιστης απο αρσενικο σε θηλυκο
παραχαραξη Ιστοριας η
Ιδεολογια
τα απολιθωματα χρονικα σχηματα
σπινων
to begin on the question
I look for covers of controls
διχως λεξεις
μουχλα, μ'ενα κουτι κονσερβας
η αστικη κοινωνια τρεφεται
απο το Ιερο του Απολλωνα ο Κουρος
του Πτωου
στη Βοιωτια ,στο μετωπο η μνημη
νηπιων οργανισμων ρυθμοι
μορφων
Herr,αυτο το συστημα αξιωματων
δεν περιεχει αντιφασεις η'
περιεχει μονο αντιφασεις
A similar thing holds for birds
red white yellow stoones
What about in Euclidean Cage?
ως φλυαξ η συλληψη του Ηρακλη ο
γερων Διας η Αλκμηνη πορνη
τεμαχιον οστρακου στο μουσειο
Χαιρ[ε]
Νικω
Σωσινικα Χαιρε
Βακχιω Χαιρε
αυλητας
Che dici? Favelle Favelle
Tuoni . O Giorno.
What is that Word?
Περγαμηνων τε ...
Τελος
.
.
ΙΣΟΡΡΟΠΑ ΠΡΑΞΕΩΝ .
.
Και των ρηγματωσεων
το στερεωμα η γη , ενας
ανθρωπος πουλησε την πραματεια του
κερδος
ενας κηπος με μηλιες στην
ακρη της θαλασσας διχτυ
πουλιων
ο αερας με σημειωτον
οριζει τα συνορα των σωματων μας
πληθυνθηκαν τα χρεωγραφα
των ιδεων μας
σοφιστειες ασυμπτωτων πραξεων
προβολες κυματων σε L major
νανος καιρος χρηματιζεται
παρα θιν αλος , ο υπεροπτης
αιφνιδιως φωνες εντομων
και γυμνα σπουργιτια ναυαγοι
σε γεωμετριες κατοπτρων
προεξεχοντας ο χρονος
χρηματοδοτει επενδυσεις αντιφασεων
η αφαιρεση της φυσης ο ανθρωπος
ο πολλαπλασιασμος των φυτων το δασος
η διαιρεση των φυλλων το φθινοπωρο
η προσθεση των χελιδονιων το ταξιδι
ολος ο Προμηθεας
μια αδεια μαγνητοταινια εικονων
ολη η Δημοκρατια
ενα υπερφυαλο σινεμασκοπ ειδησεων
γκροσο κολπο χρηματιστων το τοπιο
τετραγωνα αποφαγια πολιτικης
προσθεσε στα κομσα λογια το ψεμα
''και δεν υπαρχει το ψεμα της αληθειας
ενω υπαρχει η αληθεια του ψεματος ''
απουσια φωνων η σιωπη
πληθωρισμος σιωπων η κραυγη
.
.
ΣωματοΦωνα
.
.
Σωμα Ενυδρο Υποκοριστικων
Φωνων Κρινων Ρηγματων
ΣωματοΦωνα Μαγνητοφωνα Στιλβουσων
Παρθενων Ακροτελευτου Ωραιοτητος
Κεκοσμημεναι Πολυτιμων Λιθων
Πρασινων Σαπφειρων και Ροδαλιζοντων
Κορραλιων Αφροεσσων Μηρων
Αμφιρυτων και Αδυμελεστατων
Μελισσων ο Διαφανος Εκπεσων Ανεμος
επι Δρυων επι Βραχων επι Λευκων Ανθεων
επι Καλων Μελων και των Ασεμνων
οι Οφθαλμοι Τανυπτερυγοι Εριφυλλοι
Ευδαιμονες Αρρητων Υπερουσιων
Αει Υπερ Αειθαλλων Ορθων Κυπαρισσων
Αει Υπερ Πληρους Ευωδοσεως των Φαλλων
Αει Υπερ Ανθεστηριων Κοριτσιων Εφηβαιων
και ο Αμαχος Ηρωας εκρινε:
Αξιον Εστι το Παναγνον
το Παγκαλον
το Αειδωρον
το Μυρσινης Οξυτερον
και Ευμελεστερον
το Φωνηεν Ιωτα Κορης
ειτε Μελιχρης ειτε Ξουθιας
.
Αει των Αρετων η Ασελγεια
Αει των Αδολων το Κρατος
Αει των Μη -Κρινοντων τ'Αγαθα
Αει τα Υψηλα Ελαχιστα
.
Σωμα Αχιβαδα Ασυμφωνων Ερωτηματων
Τι το Ατελες; τι το Λυσιτελες
Φρεατιον Υδατων
Κορης Ωραιας και Παγχρυσου
ΣωματοΦωνο Ειναι
.
.
ΔΕΚΑ/ΛΟΓΟΙ
.
1
.
Μ'ενα γαλαζιο λογο κωπηλατησε μεχρι το
ενδοξο κυπελλο των κρινοφορων πολεμιστων
.
.
2
.
Ασεμνος  πετρινη  Κορη
.
.
3
.
Μια μεταφυσικη Πολιτεια εκτοξευσε το θορυβο
της μοτοσυκλετας της στο ποδοσφαιρικο γηπεδο
.
.
4
.
Το Νησι δεν υψωθηκε σε πτηση
.
.
5
.
Ανταλλαξαμε με χρυσα νομισματα τα βουνα
και το κομματι του θεατρου χασαμε στη τραπουλα
.
.
6
.
Το κιτρινο τεμαχιστηκε με ελικοειδες υφος
.
.
7
.
Ο ηρωας συλλαμβανει απ'τα κερατα την ματαιο-
τητα -ελαφο και κανει ματ στο Αδοξο
.
.
8
.
Ο Ρυθμος επαναλαμβανεται ρεμπετικος
.
.
9
.
Ηταν η μερα,που πυγμαχησε το Δεντρο με το Τε-
τραγωνο. Ποια θα'ναι τα Μυστικα Δωρα μετα το
Νοκ-Αουτ ;
.
.
10
.
Ναι,υφανε με πανθηρες την καρδια του
.
.
10
.
Στην αρχαια θεση οι γλαροι συμπληρωσαν την χρυση
προσωπιδα στα κενα στοιβαζοντας κομματια χρονου
.
.
9
.
Λυγιζε φωτεινος στον ανεμο
.
.
8
.
Απο τα εργαστηρια των μυημενων αντιγραφτηκαν
οι κωδικες των Νομων του Λευκου στη Γεωμετρια
.
.
7
.
Κοιταξε,ο ουρανος κοπηκε σε πεντε δακτυλα
.
.
6
.
Ηρθαν με προτασεις αντιφατικες ,ενας η' μαλλον
δυο-τρεις ισχυρισθηκαν το Θεωρημα:Ρημα Τελειον
.
.
5
.
Λειπει το ρο στο λογο και προσθεσε γιωτα
.
.
4
.
Γλυπτα αμμολιθων εριχναν στο θεατρο σκιων τους
στο ασπρο το ''Μη -Ειναι''στο σκοτεινο το ''Ειναι''
.
.
3
.
Βροχη επεσε στα πατηματα
.
.
2
.
Σαν το Ανυπαρκτο δεν ηττηθηκε οι ιεραποστολοι
ετοιμασαν τ'αλογα και την καρδια ν'αντεξουν
.
.
1
.
Ω!Τ'Αγια Παθηματα του Αισθητου
.
.
α'
.
Η αφηγηση ειναι η ερμηνεια
..................η'
και το γλυκοφωνο οργανο του
.
.
β'
.
εδυσε ο ανθρωπος με το σιγμα
.................και
μονο η φωτογραφια σαπιζει
.
.
γ'
.
ενα δεντρο απουσιαζει ορατο
.................ειτε,
τα χαλκινα αντιγραφα της νικης
.
.
δ'
.
Μιμηθηκε η περκα το κυμα
...................η'
πληθυνθηκε το θηλυκο σωμα
.
.
ε'
.
Χαιρε τ'ονομα της Χλοης
.................και
η χαρα εφαγε το λιπος της
.
.
στ'
.
Τον εφτασε η αμφιβολια ευτυχισμενο
.................ειτε
στις αγριοπαπιες λογοδοτησε το νερο
.
.
ζ'
.
Η θεα της μνημης αναδιπλωθηκε
..................η'
αντιστροφα,το οχτω οχτωποδισε
.
.
η'
.
με την κομσοτητα συνδεθηκε ο ωμος
................και
ο ξυλογλυπτος αρραβωνιαστικος πουλι
.
.
θ'
.
Αφου εισαι εδω ο Ρηγας της τραπουλας
.................ειτε
το διαφανο υφασμα της πολλαπλοτητας
.
.
ι'
.
Πολυ σκοτεινη η περιοχη στα ποδια
..................η'
ο ευρυχωρος χρονος της ορμης του
.
.
1
.
η αρμυρη εγγραφη της σφαιρας
......................................στο
δεντρο της Μολυβδοσκεπαστης.
................Ειμαι
.
.
2
.
Αγνωστο
Ερωτηματικο
............στο
.
.
3
.
τοπιο των ευκαλυπτων.
η ενοραση
αποκρυπτει το πετρινο
πουλι
.
.
4
.
που αγνοει τα επταζυμα σηματα
της γυμνοτητας των
αγενων τα
.
.
5
.
κατορθωματα ατελεσφορα:
παει ο γεροντας ο ελαχιστος μεταφυσικος
κι ο στοχαστης
.
.
6
.
εφυγε,στα δε περατα των ατερμονων
ο ισολογισμος.
Ειναι
.
.
7
.
Γλυκο
τ'ονομα της θαλασσας
στο
.
.
8
.
περπατημα του φεγγαριου.
η επαρση
απελευθερωνει τον χαλκινο
αντρα
.
.
9
.
που προσποιηται τον πανσοφο ηγεμονα
των αφελων και
των υποκριτων τα
.
.
10
.
νομοθετηματα αλαζονικα:
παει ο αειν ων ο ευγενης υπολοιπος
κι ο αγορητης
.
.
Ι
.
.............λεξη
ανοιχτα εξηγει νυχτα
.............ξερουν
.
.
ΙΙ
.
ολοταχως
.............σπορους
.........................οχθη
.........................γεματο
ρωταει
.
.
ΙΙΙ
.
.......................επιφανεια
.......................ακομα
.......................πολλαπλα
.......................μετα
.
.......................μουσικα
.
.
IV
.
ερημιτης φωνη φωτια
..........αναμεσα
.
.
V
.
παρα,
........αγγιγμα
..................βλεπει
..................νομοι
μερος
.
.
VΙ
.
..................πολιτικη
..................χωρις
..................διαυγης
..................τωρα
.
..................παντα
.
.
VII
.
Ποιος σημασια τιποτα
.........κυκλους
.
.
ΙΙΧ
.
φαινεται
...........φυσικα
.....................μηλα
.....................ηρεμο
αρχαιοτητα
.
.
ΙΧ
.
.....................νηστευει
.....................ισοι
.....................συγχρονο
.....................εντονη
.
.....................σκεφτεται
.
.
Χ
.
γαληνη γνωριζει χρονο
...........ονειρο
.
.
α'
.
ενα σπυρι γνωσης στο φεγγαροφωτο
αθληται.
Και το αμηχανο κρυσταλλο
.
.
β'
.
μια φωνη ορμησε κι οπισθοχωρησε
στ'ακρογυαλι
Και η μυρωδικη αναγνωση του
.
.
γ'
.
δυο βραχοι στ'ανοιχτα της αρμονιας
συντροφευονται
Και η αγουρη αντιστοιχια
.
.
δ'
.
Χλοη ,που υ-
φανε
Το ορυκτο του υ-
φους
.
.
ε'
.
με την περισπωμενη εντυσε
το αριστερο μαγουλο
.
.
στ'
.
κατα τον μαρτυρησαντα
Το λιμανι ηρεμο
.
.
ζ'
.
φως ,που ε-
λαμνε
Στο σμαραγδι της ι-
δεας
.
.
η'
.
δυο ορισμοι ο[μ]φ[θ]αλ[μ]οσκοπουνται
αντικατοπτρικα
Και η μνημη περιλαλητη
.
.
θ'
.
μια πολιτεια πραγματικη και λιθο-
γραφημενη
Και η ευθυβολη δημοκρατια της
.
.
ι'
.
ενα σπυρι γνωσης στο υδραγωγειο
αυτοφυεται
Και το αλανθαστο επιφωνημα
.
.
1
.
Το επος των ενρινων και
η χορωδια της βιοτεχνιας
.
.
β'
.
..........ηταν το
..........πελαγο
..........εναρμονιο
.
.
ΙΙΙ
.
Τοτε
......πληρωθηκε
.....................η υβρις
.
.
ΙV
.
.......................η αληθεια
.........αναδυθηκε
Υστερα
.
.
ε'
.
...........ηρθε ο
...........ερημιτης
...........προσφυγας
.
.
6
.
Το κοντακιο των ταυρων και
η λογοτεχνια της ανυποληπτης
.
.
ζ'
.
............ηταν το
............προσωπο
............ασυμπτωτο
.
.
ΙΙΧ
.
Τοτε
......μαρτυρησε
.....................η αναγκη
.
.
ΙΧ
.
..........................η αναγκη
..........πλημμυρισε
Υστερα
.
.
ι'
.
.............ηρθε ο
.............μαι'στορας
.............κυνηγος
.
.
.
ΥΠΑΡΧΟΝΤΑ   ΠΑΡΑΛΛΗΛΩΝ
.
.
my ending-point is
my starting-point
and inversely ,the Present Time
in the Future Time into the Past Time
.
re-wind
.
κυλλησε η ρογα του σταφυλιου
πρασινη σφαιρα
στο κεκλιμενο του καλοκαιριου
κιτρινο
.
he
is a
political
no-one
man
Ειδα εναν ανθρωπο
Σταματα ,Ψευτη
.
χλωμη κι απαρηγορητη σεληνη
.
με τα χερια,με τα δοντια
κρυψ'το φως,αυριο σκοταδι
.
απαρηγορητε ,δυστυχισμενε φιλε μου
Πες μου τι ειδες
.
στη σκηνη η πριμαντονα ρυθμιζει τη φωνη της
''Οποτε ερμηνευω την Ηλεκτρα ειμαι ευτυχισμενη''
felice.
Επειτα εφυγε,παραμεριζονιας τις πραξεις
Μα σε τι ελπιζει
το ανθος τρεμοντας στον αερα
μ'εξαισια λογια:θα μεινω απειραχτος
απο τις κοπριες σας
.
He
is a
hard worker
of the recit
.
μ'εξαισια καμπυλη ηχων
μνημης
.
re-wind
.
η πετρα του Παροντος Χρονου
στα νερα του Μελλοντος Χρονου
ενας κυκλος του Περασμενου Χρονου
.
.
.
ΠΤΥΧΩΜΕΝΗ   ΠΟΙΗΣΗ
.
.
Ι
.
..............ορθρινο γαλαζιο
................................παιδευω τη
................................μνημη
................................αχλυ του περι-
..............στεριου ξασπρισμα...............μυρωδικο
...σπορεας ο
βορηας η
νοτια βαρκαρης
.........δροσοσταλια
....η ' δροσοσταλιδα......................η' αλλιως σταλαγ-
....................................ματια
......................υπαιθρια λιχνισματα
................................της φωνης
..................................φωτερη
.
....η σαυρα στον ηλιο περιπλανηθηκε
....σαν απεκτησε τη γνωση
....εκεινη τη μερα το παιδι στην
....ακρογυαλια χαζευε τις πετρες
ας ηταν
....το ονειρο
ας ηταν
....η γλωσσα
.
.
ΙΙ
.
............Τη μερα εκεινη ο Αιαντας
............σιχαθηκε τη πονηρια
.
.
....................μηπως ο ανεμος
....................σταματησε ;
.
.
....................τη μερα εκεινη ο Αιαντας
.
.
....................στη μουσικη η ακοη μελωδιζεται
ως η αηδονα την ανοιξη
....................τη μερα
εκεινη ο Αιαντας κινησε κατα τον αιγιαλο
.
παρα θιν αλος
.............σωσον Κυριε
.
.
.
μην εισεινεγγεις ημας εις πειρασμους
.
η πληγη ανοιγμενη στο κυμα
.
η κραυγη καταξεσχισμενη στα δεντρα
.
ωρα μεσημερι
.
.
ΙΙΙ
.
μασκα χρυση
...............Ασινην τε ...
...............η πρασινη μορφη
...............παπια στο θυμαρι
...............που πανε οι λεξεις ;
...............το πληρωμα στο σκαφος
...............κακοφορμισμενο απο τα
...............βασανα , η πανσεληνος
...............κρεμασμενη στο
...............καταρτι η θαλασσα
...............θα τελειωσει
...............το πρωι
...............αδραχτι ο ουρανος
...............στη βροχη
...............ολη νυχτα η πυγολαμπιδα
.
.
.
.
αυριο
μασκα χρυση
.
.
στο ονειρο του Αχιλλεα
...................η θαλασσα
...................στη Σκυρο
.
.
IV
.
συν γυναιξι και τεκνοις
ο γεροντας
επεζοπορισε
............... αν αναληφτουμε ...
.
..............μετα
..............πλησιον της ανατολης
.
.
............................η συκια
............................εριχνε τον κωνικο της ισκιο
.
.
............................το μαχαιρι εκοβε το ψωμι φετες
.
.
γυρισε απο το κουβαλημα της πετρας
.
.
το βραδυ αντι της σεληνης τα συννεφα
.
.
.
.
.
................εδοξαρισε τη λυρα
.
.
.................... αφες αυτοις ...
.
.
V
.
...............η μελισσα γυρισε
.............................γραμμη ο οριζοντας
.
.
κι η βαρκα στις καλαμιες
..................προπαντος να μη χασουμε τις Πλεια-
..............δες
.................ρωτησε
.
.
.................πριν δυο χρονια
.
.
'' η - γλωσσα - ειναι - μεταφυσικη ''
.
βηματα στο παγο
υγραμενο γαλαζιο
την αλλη μερα
οι γλαροι
σαν κοκκαλα του ξιφια
.
.
.
στο φως
.
.
VI
.
......μου αφηγηθηκε για τη συνωμοσια
απο την αρχη ως το αισχυντο τελος
.
.
καποτε συνεχιζε ετσι
.
.
ολα τα σχεδια του πιανου , με γυρισμενη
τη πλατη επαιζε
.
.
καποτε σταματουσε
.
.
VII
.
.......στο τεμπλο αριστερα η εικονα του Ιωαννη
του Χρωματιστη [ του εποναζομενου Τσαρουχη ]
εορταζοντος την ογδοην του μηνος Απριλιου
.
.
........στη θαλασσα βυθιστηκε το περιστερι
ασπρο εσκασε το κυμα στην ακτη
ο Γκαιτε ειχε δικιο
.
.
.
Το χρωμα στο λογο δεν ειναι το χρωμα
.
.
.
.....Το ποδι φτερουγισε απαλα στον αστραγαλο
.
.
......................λευκο
......................λευκο
.
.
.
.
.
......................λευκο
.
.
IIX
.
..........σε ενα φιλμ του Γκονταρ , το βιολι ανθιζε
κατω απο το φεγγαρι
.
.........ακουσαμε την ιαχη . '' Ιτε παιδες Ελληνων ''
.
ως το ξημερωμα διηγοταν κι επειτα
κοντα στο ξημερωμα αποκοιμηθηκε
.
..........καπως με βοηθησε η γλωσσα
.
.
IX
.
...περι - φερει
............φερει
............περι - φερει
............περι - στοιχιζαν
...ο στιχος . η ανασα μυρωδισμενη
...ωδη του κυκνου ιπταμενη
...απτη
η αφη της συν - ουσιας
.
...συν - ειναι
...........ειναι -
.
..................η μερα το μεσημερι
.
.
Χ
.
...................αργοπορει
.
...................το και'κι με τον Φιλοκτητη δεν γυρισε
...................ακομη , εδω και δυο μερονυχτα
.
......τα τσαμπια στη κληματαρια αρχισαν να ροδιζουν
και τα μηλα στα μαγουλα κοκκινισαν
.
.......οταν ο Οδυσσεας τον αντικρυσε αυτος σαπιζε
.
..................ενα σμηνος απο πεταλουδες ,του διηγη-
.......θηκε τις ιστοριες του μυαλου του
.
..................η συκια μεστη απο συκα , η ελια
...καρπιζοταν
...............'' Οντας ελευθερωσουμε τα μερη τα
...ελληνικα τοτε θα αναπαει η ψυχη μας ''
.
..................η ροδια ανοιγε τα ροδια της
.
..................αργοπορει
.
..................το και'κι με τον Φιλοκτητη ποντο-
...πορευει , αυριο το πρωι' θα δεσουν τα σκαρια
...στα ντοκα
.
...................οταν τον αντικρυσαν αυτος σαπιζε
.
..................ενα σμηνος απο πεταλουδες η τυραγνισμε-
...νη ψυχη του
.
.
ΧΙ
.
.......εκει εδρασε η ομιχλη
.
στη νοσταλγια του υφους
αποηχοι της μουσικης
.
.
ΧΙΙ
.
...........ποτε δεν εξιστορησε , μονο καποτε-
καποτε εξωραι'ζε τα γεγονοτα
.
.
..........απο το μεσιανο καταρτι κρεμαστηκε ο
ναυτης , μερες μπεκρουλιαζε στο πορτο
αφου
.
..........στο κυμα ξαπλωσε λεκιασμενος ο αγαπη-
μενος γλαρος
..........αυριο θα γυροφερνουν τη ψυχη τους περα
κατα τους ελαιωνες
.
.
..........Μνησθητι μοι ...
.
.
ΧΙΙΙ
.
.................λαλουντα πευκα τεχνηεντα
.
.
.....μια αυτοβιογραφικη αφηγηση . του αρεσαν
τα τριανταφυλλα , ως τριανταφυλλο η παρεια
.
.
.................οι σπουδες για το διδακτορικο , στη
μπυραρια οι γυμνες γκαρσονες
.
.
Καρυατιδα
Καρυατιδα
Καρυατιδα
Καρυατιδα
Καρυατιδα
και ενα ονομα ακομα , που δεν θυμαμαι
.
α ! Ελενη η' Κωνσταντινα
.
..................ενρινη η φωνη μου
.
..................η απασχοληση των μαυρων στη
......γεωργια
.
..................οξινη η φωνη μου
.
..................λαλουντα τεχνηεντα . ο ανθρω-
.
.
......πος
.
.
XIV
.
.............μπορει κανεις να μιλησει για ενα μεγα-
λο μετασχηματισμο
.
.............θεωρηθηκε ως ο νεος μηχανισμος της εποχης
.
η φρουτιερα περιεχει λογης - λογης φρουτα
μηλα
ροδακινα
σταφυλια συκα αναναδες
..............αχλαδια κερασια
......................και κεινα τα βερυκοκα που
......................του αρεσαν
.
.
.
..........η θαλασσα παρορμησε το ονειρο
η ηθικη επαισχυντα κατακρεουργηθηκε
.
.
...........αλληλενδυτα δεντρα ως τις εσχατιες του
...................................δασους
.................................η γλωσσα των οριακων
...............περιορισμων , με ωμη συντεχνιακη
...............λογικη
...........αλληλενδυτα δεντρα ως τις εσχατιες
...........του δασους : η θαλασσα παρεμεινε στο
ονειρο : μια κοινωνια λιγοτερο κενη
.
.
.
.
............στο λαγκαδι η αγριοπεριστερα
............λαγοκοιμονταν
............η παχνη αποκρυσταλλωνονταν στον
............ηλιο
,
.
.
.............εν τω μεταξυ παραιτηθηκε
απο την εδρα του στο Πριντσετον
.
.
XVI
.
...........ευοιωνη απουσια της μνημης
.
.
στο μπλοκο μαζεψαν τον αδερφο του
.
.
XVII
.
... και μια ερμηνευτικη εγκυκλιος , στην
ερημο ζει με την προσευχη , δειπνιζοντας με
ακριδες , ...
..................στο σχημα της κιθαρας η νοτα
..................σε ηχο πλαγιο του δελτα
..................ξυλοπελεκημενη
..................στο χρωμα του πρασινου η χλοη
..................σε βαθυ αναγλυφο
....ορθοπαχνισμενη
..................στη μυρωδια του γιασεμιου το γιασεμι
..................σε πορσελανη
..................πλην ενος , ολοι χαθηκαν , στα
ελη τους περιμεναν οι αρρωστειες,και τους
αποδεκατισε η πεινα και οι κακουχιες.Κανεις
δεν τον πιστευε,οταν τον ακολουθησαν αδιαφο-
ροι το θεαμα,που αντικρυσαν εμπρος στους οφθαλ-
μους των τους συνεταραξε λιαν σφοδρα , εκλα-
ψαν πικρα γι ' αυτο
.................στο σχημα του χεριου το αλετρι
.................στο σιδερο
.................στη κοιλοτητα του στοματος μου η
.................φωνη μου,η γλωσσα μου αρπισμενη
.................στα λογια
.
.
XIIX
.
................Το ονειρο
............ας ειναι
................η γλωσσα
............................η σαυρα στη σεληνη ακορντιζε
......τη φωνη της
.....................μυρωδικη δροσοσταλιδα , σπορεας ο
......βορηας και τοτε το παιδι σκεφτηκε . '' το πραγ-
......ματικο δεν μπορει να ταξινομηθει''
.
...........................κατα μια ορισμενη εννοια ανθισε η
.................αμυγδαλια
.................αραδιασε τις κιτρινες καρεκλες , το κεντη-
.................το τραπεζομαντηλο στρωθηκε
η σαυρα στον ηλιο περιπλανηθηκε σαν απεκτησε
τη γνωση εκεινη τη μερα το παιδι στην ακρο=
γυαλια χαζευε τις πετρες τα κοκκαλα του
ξιφια ασπριζαν
.................λευκο φτερο στον αστραγαλο και το ιστιο -
................φορο ποντοπορευει λευκο φτερο
................ο Δαιδαλος μαζεψε το κουφαρι
................του Ικαρου , και προς τιμην του εγιναν αγω-
................νες αθλητικοι μερες δωδεκα
.
.
.
.
....η γλωσσα , ακριβως , ειναι ενα φαινομενο της αν-
θρωπινης ζωης............................το ονειρο
.
.
.
.
ΙΕΡΟΤΕΛΕΣΤΕΙΑ  ΤΗΣ  ΑΦΗΓΗΣΗΣ
η'
Η  ΠΟΙΗΤΙΚΗ  ΤΗΣ  ΠΟΛΙΤΕΙΑ
.
.

Τα Ονοματα των ανθρωπων στα πραγματα
Δοξολογω
.
η οραση μου επεστρεψε απ'το τοπιο τροπαιοφορα
η κινηση των δακτυλων στα μαλλια αργοσαλευει
στη μυρωδια τους ι
........ελπιδες καλυτερης τυχης ,τα μαγουλα ροδινα
........ενα-ενα τα αποδημητικα πουλια οιωνοσκο -
........πουσαν στην απεραντη διαφανεια.................εκτο-
τε τα καθημερινα πραγματα [ η' υποθεσεις] εξελιχτηκαν
με φυσικο τροπο.................στη μεγαλη κεντρικη πλατεια
........................................αναμεσα στο δασος των καρε-
........................................κλων επινες τον καφε σου,η μα-
........................................τια λοξοδρομησε στα βλεφα-
........................................ρα.........................αχιβαδα
..........................χρυση κοσμει το λοβο του αυτιου...οι
ανθρωποι πλησιαζαν κι απο τα τεσσερα σημεια του
οριζοντα πανοπλοι , μεταξυ των αλλων διαπιστωθηκε
η αλλαζονεια, οσοι επεδειξαν ταπεινωτητα ενομι-
σθηκαν μωροι.....................................το κοκκινο πε-
ριεβαλε το μερος απο τα αρμονικα σχεδιασμενα γονατα
εως τη λεπτη μεση,πιο πανω η λεμονια ανθιζε καρποφορα
.
...................εφερε το τσιγαρο στα χειλη, επειτα το εσβη-
...................σε στο σταχτοδοχειο ,στο λογο δεν υπηρχαν
...................υπονοουμενα..........................επηρες τηλε-
φωνο ;
.
.....διαλεχτηκαν για το χρωμα.....το φεγγαρι
.....λιμναζε πανω στα αυτοκινητα, το τηλε-
.....φωνο ακινητοποιημενη αραχνη πανω
.....στο τραπεζι- '' φυγαμε κιολας δεν κατσαμε πολυ'΄η ρο-
δια περπατησε αναμεσα τους , δυο κουβεντες ανταλλαξε
αφωνο το παιδι.............................- τα ποτηρια με τις πορ-
.........................τοκαλαδες σερβεριστηκαν διακοσμημενα
.........................τη ματαιοδοξια και με εμφαντικη την επι-
.........................δειξη της πολυτελειας....................μεσα
.........................στο πληθος ξεσπασε το γελιο ανερμηνευτο
το μηνυμα...........................η δημοκρατια θα εγκαθιδρυθει
..........................................σ'ολοκληρη την επικρατεια των
..........................................οικισματων.................ν'ακους
ν 'αγορευει ο ερωδιος στ ' ακροκαλαμα
.
.
αυτο ειναι μια ανοησια οπως σε καποιες χωρες οπως
εδω / ο φθονος συμβουλευει κακα / η Μαρια εμακρυ-
νε με τα παιχνιδια της / το πρασινο υπερηφανευεται
στα αγκαλιασματα των δεντρων /ελα να παιξουμε
πριν μαραθουμε στη συνηθεια
.
.
σαν καραβι μ'ανοιγμενα πανια ορτσαρισες μεσα στη
Πολιτεια , εσυ ο τελευταιος
.
......................'' αποψε διαβαζα για την αδικια.......- τι
θ' απομεινει απ'το λαμπρο γαλαζιο;σαν τα
λουλουδιασμενα λογια σιωπησαν................η
καμπυλοτητα της τρυγονας σαν ειναι φυλακι-
σμενη στη φαντασμαγορια της βιτρινας.....δεν α-
κουσα κανεναν να διαμαρτυρεται.............. αλη-
θεια , που ειναι τα ονοματα σας ;
.............μαζευε στοιχεια για το επερχομενο μελ-
.............λον,ποιοι ειναι αυτοι,που περπατουν;το
γκαρσονι περιφερονταν αναμεσα στα τραπεζια
καθαριζοντας την επιφανεια τους και τακτοποιον-
τας τις καρεκλες σε συμμετρικη διαταξη
.................................................. - αυτη τη στιγμη
φτερουγισε η περδικα απο το πετρωτο προς αγνωστη
κατευθυνση,η αναμνηση της παρεμεινε στα φορεματα
των γυναικων
.
......δεν μας βοηθαει η μνημη μας
......να θυμηθουμε τον ανεμο
......γλυκεια η ωρα,που διαβηκες ξαν-
......θη η' σταροχρωμη την ιστορια
......σου,πουληθηκες στους εμπορουε αμο-
......λυντη,σαν φρεγαδα αρμενισες στις
......φωτεινες επιγραφες,τα ονειρα σου
......αποψε δεν θα σ' εκδικηθουν,στο ομολογω εγω,που
ποτε δεν συντροφευτηκα μαζι σου,μητε αντικρισα
στα σεντονια την ασπρη κοιλια σου..............οσια
μοιχευμενη μυστικα
.......οι γρυλοι των τηλεφωνισμων πληθαινουν την
ανεφιχτη μοναξια της τιμωριας μας,η γατα αδικα
εστρεψε τα ματια στην αφαντη σεληνη
.
'' σ' αυτον τον πολιτισμο δεν αναγνωριζουμε παρα τις
εικονες ''
.
...Τα βραχια ενσωματωθηκαν τον
...βρυχισμο των κυματων , ο
...κελαηδισμος των πουλιων δια-
...κλαδιστηκε στα δεντρα , τα
...κοραλλια ασπρισθηκαν στην
...ηληκια της θαλασσας , ο
...αετος φτεροκοπηθηκε απ'την
...ατμοσφαιρα στους ωμους , ο
...γλυκασμος των βυζαντινων
...ιστορηθηκε στη μυστικη ιχνο-
...γραφια τους, η σεληνη φωσφω-
...ριζε τα οστα τους στην ανα-
...στασιμη ωρα ,
.
.
'' μεχρι της 27 του μηνος μην με γυρεψεις καθολου ''
.
.
νυχτωνει. στο ζαρι εριξε 6 και 3 , δεν το ειδα , το
φανταστηκα
.......με τι γλυκο τροπο μιλουσε, στα ματια φωλια-
.......σμενα περιτεχνα κοχυλια,το δακτυλο διεγραψε
.......στην ακρη του το κλαδι του φρυδιου της,μεσα
.......στα ρουχα κρατουσε τη δροσια των νερων της
.......γνωριζε πως εγραφε για κεινη , η ποιηση μου
.......θα διασωσει το ντοκουμεντο της,τεντωσε αγερω-
.......χη τα στηθη της στη λυπη μου , σε ποιο λιμανι
.......αραγε θα σε γνωρισω ; σε ποια μουσικη
.......μελωδιζει το στομα ; θα περιμενω να χαθεις
.......απροοπτα οπως φανηκες ξαφνικα, μια λεξη
.......εφτασε ταξιδεμενη '' το ονειρο '' , η πολιτεια
.......εκδηλωνε τη ψυχολογικη της διαθεση, το αε-
.......ροπλανο ξεφευγει στον ουρανο αριστερα πιο
.......γρηγοροτερα απ' το φεγγαρι στα δεξια , μεσα
.......στους ηχους των ανθρωπων ασημολαμπιζουν
.......τα συμφωνα σου,τα φωνηεντα σου κρυσταλλα
.......γυαλικα, ποιος ρυθμος συγκρατει τον σκελετο σου;
.......τ' ασπρα ποδια θα μου ξεφυγουν σαν τ' αγριοπεριστερα,
.......μητε θα σ' αγγιξω στον υπνο σου,ποτε δεν θα μαθω
.......την ιστορια,που θα διηγηθεις, ματια περασμενα στη
.......νοσταλγια,το τσιγαρο,που αναψες στα χειλη σου
.......δεν λογαριαζω αν ειναι το τριτο η' το τεταρτο,δωρο
.......ωραιοτητος, ποιηση,που υποχωρεις στο βλεμμα απαλη,
.......τι να στοχαζεσαι στις συναναστροφες σου;σε ποιο
κυνικο μικροαστισμο αντιστεκεσαι ; η ανατολη κολ-
λημενη στα χειλη σου , κι ο κυκνος σε δωροθετησε,
η καμπυλοτητα του μετωπου ,η ευθεια της μυτης ,η
σφαιρικοτητα του σαγονιου , ο κυλινδρος του λαιμου,
τα διδυμα σφαιριδια του στηθους , η καμπυλοτητα
της κοιλιας , σ 'ακουσα : '' ασπρη πλατη ,
ασπρα ποδια''.......................απομακρυνθηκες
στη θεση των αρχετυπων ,η Μεγαλη Ανοματιστη
..........νυχτωσε .στο ζαρι εριξες 5 και 4 ,ουτε
κι αυτο το ειδα ,το φανταστηκα
.........απο τον θρηνο της απαρνημενης
........''τον αδικο τον αρνητη πηγη
.........να μην τονε ξεδιψασει, μονο
.........ν'ανοιγουν αβυσσοι στα περπατηματα του
.........κι ως γυρει ν'αποκοιμηθει να μηνε
.........τυχει να ξυπνυστησει ,να μην αξιωθει
.........κερι , μητε ξυλινο σταυρο παρα σκορπιους
.........κι ακανθους στη κεφαλη του ''
.
.........και τουτο συνεγραψε συναξαριστης :''Την
εικοστη ενατη του μηνος Μαγιου , κρουοντας
ηλεκτρικες κιθαρες αγγελοι νεαροι μακρυμαλληδες
εξαπεστειλαν οξεα μεταλλικα βελη κατα πασα κατευ-
θυνση του οριζοντα επαγγελοντας την Ουτοπια .
Καποιος κραζωντας .''ολοι μαζι να'' βωμολοχησε.
Την επαυριο λιαν πρωι τον κρεμασαν σ'ενα γραφειο ''
.
η λυρα αναληφθηκε στα
.............................ραμφη των γλαρων
.........................η ωρα ηρθε με ωραια περιτεχνη βουτια
............ο βουτηχτης να κλειστει στα νερα- τα
............δοξαρισματα στα χερια του λυραρη κεντουσανε
............στη καρδια το φημισμενο τεμπλο του αγιου- ωσαν
............τη ζαργανα ισκιωθηκε στην ακρογυαλια ,αν
............ισως ομορφηνε η μερα ηταν,που την συναντησε, ο
δοξαριστης.......συγκαταλεγεται μεταξυ των βιρτοουζων στο
......................ειδος ,στη ζαλη των ποδιων ξεσηκωθηκε
......................η ψυχη τους...........τ'απογευμα φερανε οι
......................γλαροι πισω το σχημα της λυρας ,αναζη-
......................τησε στ'αξια χειροδακτυλα της τη χρωμα-
......................τιστη παλετα της ομορφιας
.
.
.......Ποιος ονειρευτηκε στη δυστυχια του εκεινο το ονειρο;
.......οι λαμνοκοποι συντροφοι ολοι αποσυρθηκαν στα
.......γυρω ταβερνεια, θα επεστρεφαν το πρωι μεθυσμενοι,
.......εκεινος θα τους ξεχωριζε θολα μεσα στ'ανοιχτα του
.......ποντου, καθως θα σηκωνει το παραγαδι ψαρια κατα-
.......φορτο
...........στα ξεφωνηματα τους δεν θ' αποκριθει,μονος αυτος
...........θ'απομακρυνθει ορκισμενος ταξιδευτης...........πηρε
...........τη λυρα συντροφια οπ'εμαθε να γλυκοδοξαριζει
.
.
Εκεινα δεν ειχαν τελος , μιας κι αρχινησαν
.
μπορει τα παιδια να ερμηνευουν αυτους τους ηχους;
καθως απολαμβανουν τα παγωτα τους στις διπλανες
καρεκλες...................η κοιλια της γκαρσονας εξειχε
λευκη, ασπαρτη.....................................δολοφονοι,
στειλτε τ'αεροπλανα σας να μας βομβαρδισουν, η
ναρκικευμενη οργη στο κατεργο της μοδας,στο Βορηα
στο Νοτια ενδιαμεσα
η θαλασσα μεγαλομε-
τωπη, στη μορφολογια του
κοντακιου αρθρωθηκε ο
τραγουδισμενος λογος,ο
ανεμος τους θα σαρωσει τα
κακα,αγγελοι εκδικητες
με πενταετη θητεια..............Πανω τους!με πυρομαχικα
....................Δικαιοσυνης
.
..................''Δεν τελειωσε, δεν τελειωσε ''με ερπυ-
στριοφορα λογια, επεδραμαν με ειρωνεια:'' Εγινα καλος ''
.
Σαββατο:απο τα κομμωτηρια αφιχθεντες , σημαδεμενοι
την ισοβια ειρκτη της βιτρινας στα μετωπα, σαστισμενοι ,
που τιποτα δεν τους αφιερωνουν , τιμωρημενοι να μην
τους βλεπουν αυτους τους πασιφανεις φωστηρες ,
οι κραυγες τους δεν ειναι για να τους απελευθερωσουν
αλλα να τους ριξουν στην καταισχυνη , την εσχατη ,
που αξιζουν
.
.
........ειμαι ,εδω........................εκει , δεν ειμαι
........σε ποια γλωσσα θα μιλησουν τα περιστερια
........στον αυριανο σφαγιασμο της ανατολης; με
........γελια περιφεραμε τα γυμνα ποδια μας στο
........γυαλο, η μυρωδια των ανθρωπων εξαισια,αρα-
διασμενοι στα σκορπια πευκα με σχοινια σφιχτο-
δεμενοι στους κορμους γυμνωμενοι σημαδεμενοι
πολλαπλα με τοξα........η γνωστη ρηχη ρητορεια :
..............................'' το μελλον σας ειναι
.................................η ανεργια,τα ναρκωτικα,η
.................................η μονη  εγγυηση η ψηφος σας σε μας ''
.
...............................'' εαν ειχαμε ενα μεγαλο ποσοστο ''
.
................................''αρκει ενα μικρο παραδειγματακι ''
.
.................................σαν ταφοπετρες πανω στη ψυχη τους,
.................................η ψυχη μας ευκολα δεν συνειθι-
.................................ζει στη δημαγωγικη απλοι'κοτητα,
.................................ουτε παρηγοριεται με τετοια και τετοια
.
.
ανθιζοντας σωρο χαμογελα πειραματιζονταν στο
σχοινακι , με κλαματα δυνατα το διεκδικησε , πριν
απο λιγο καιρο περπατησε για πρωτη φορα
........πρεπει να πληρωσω το παγωτο,που εφαγα, η
στοιχειωδης οικονομικη πραξη, υπακουος
στο Νομο του Εμποριου
.
.
ανοιξε την πορτα, τα ελαφια
ξεχυθηκαν,τα δεντρα ανηφο-
ρισαν, σταθμευσαν στα
σπιτια παραδιπλα, τα συνοδευσαν
πληθος πουλια , η θαλασσα ηρθε
γαληνια απ'τα δυτικα , στα
μπαλκονια στοιβαχτηκαν τα παι-
δια , κατω στο δρομο θεατρινοι
παρισταναν τα παθηματα της Αρετουσας
και του Ερωτοκριτου, στο τελος
χειροκροτησαν εγκαρδιωμενοι κι επειτα
ενας-ενας ταπεινα χωθηκαν στις
εκκλησιες για την Ολονυχτια,
το πρωι κατεβηκαν να κολυμπησουν
στη γαλαζια θαλασσα, κανενας δεν
ντραπηκε για τη γυμνοτητα του, οταν
αργοτερα βρεθηκαν κλεισμενοι στα
διαμερισματα τους ανοιξαν τις
τηλεορασεις , θρηνησαν την
ανικανοτητα να ονειρευονται , απο
τις φωτογραφιες τους στα καδρα
του τοιχου εστελναν τα χαμογελα τους
σταματημενα , ελπιζουν στο παιδι,
που οσο να'ναι θα περπατησει ,
το κλαμα του στο θανατο τους
τους ζωντανευει,
τουτο ειπε ο μελωδος
.
.
η γλωσσα μου θ'αρμολογηθει ως οικια μ'αυτα τα μικρα
αποσπασματα των λεξεων
.
ανασα-το στηθος φουσκωμενο ροδακινο απ'την ανασα σου,
..........ροδακινια διπλοφορη η'και πορτοκαλια ομφαλοφορα
.
βηματα-σταματωντας τα δεντρα τα βηματα τους σκορπισαν
...........στο χωμα χοντρες ριζες και ριζιδια,μια μηχανη
...........αργαλειου
.
γαλα -τα χρωματα της τεμπερας τ'αναμειξε με το γαλα της αγριας
.........συκιας ,σε σκονη το κιτρινο, η ωχρα , το χοντροκοκκινο,
.........το γαλαζιο , να ιστορηθει ο λιποσαρκος αναχωρητης , ως
.........αγριο πτηνο στους βραχους , μεσα στο ερημο τοπιο
.
δωματιο -απ'το ανοιχτο παραθυρο ορμησαν μεσα στο δωματιο
..............πουλια,ωρα προμεσημβρινη,αφου γαληνεψαν πανω
..............στα επιπλα οταν ηρθε η ωρα τους αναληφθηκαν στα
..............λαμπρα κρυσταλλα του πολυελαιου, σ'αλλες εποχες
..............θ'αποτελουσαν τα μορφωματα των αστερισμων
.
εψιλον -στο σχημα των χειλιων σχεδιασε το εψιλον ε,
...........πανευτυχης για την εφευρεση
.
ζητουμενο -κανενα ζητουμενο δεν προεκυψε απο κεινο το ειδος
................των δεδομενων,κατα συνεπεια η επιστημη καθυστερησε
.
ηληκια-σ'εκεινη την ηληκια η χωριστρα των βαμενων μαλλιων
...........σε καμια περιπτωση δεν αντιστοιχουσε σε ευθυγραμμο
...........τμημα μιας ευθειας
.
Θεος- πως στις καφετεριες , τα συγχρονα μοναστηρια , οι νεοι
.........μοναχοι λατρευουν το θεο ;
.
Ικτινος- ''απ'τα πετρωματα,τα πλεον εκλεκτα,να διασωσουμε
.............την ομορφια της απειροτητας'',μ'αυτο τον τροπο διη-
.............φθηνε τις εργασιες ο Ικτινος
.
καλαμια-τα καλαμια χαρισαν στη φλογερα το σχημα της, και
.............σ'αυτα τα βατραχια διδαξαν τα τραγουδια τους
.
λατρευω-λατρευω τον δεικτη και τον παραμεσο,καθως
.............προσαρμοζεται στα λογια σου
.
ματαια-παρ'ολες τις επιμονες προσπαθειες ματαια το ματι
..........αναζητησε να συναντησει το αλλο ματι,εκεινο αλλα-
..........ζονικα αποφυγε τη παγιδα του.Την αλλη μερα εξου-
..........θενωμενο παραδωθηκε στη μαγεια του ανευ ορων
.
νηστεια-ακουσε για πρωτη φορα τη λεξη,ρωτησε να μαθει το
............περιεχομενο της,δεν πηρε σαφη απαντηση
.
ξεραμενα-φυσηξε ο αερας το φθινοπωρο,τα φυλλα με χορο-
..............γραφικες κινησεις συναντησαν το χωμα,ξεραμενα
.
ομιλια-δωδεκα τον αριθμο ομιλιες διασωθηκαν,εννεα σε απο-
..........σπασματα,και σε περιληψεις εικοσι τον αριθμο.
.
παραδεισος-στον αριστερο ωμο η κιτρινη λωριδα του υφασματος,
.................στο αριστερο αυτι ενας βοστριχος στη θεση του σκου-
.................λαρικιου, παπουτσια πανινα στα ποδια,δεν θα φυτρω-
.................σουν στους ωμους της φτερουγες αγγελου,σαν αλατι
.................της αλυκης το χρωμα των δοντιων,σ'αυτον τον παραδεισο
.................μετεφερε το γαλαζιο τ'ουρανου στα βλεφαρα,κορη με
.................παντελονια ...ετων...ονομα...επωνυμο...,που οσο την κοι-
.................ταζω τοσο ομορφαινει,συλλογιστηκα:'' Ειναι η ματια μας,
.................που ομορφαινει τον αλλον.Φυσικα αυτη η ευκαιρια
.................μας δινεται πολυ σπανια ''
.
ρητορευει -αρχικα ο χειρισμος του λογου ηταν ατεχνος
................με τον καιρο και την ασκηση βελτιωθηκε.
................Πολλοι θαυμασαν την ικανοτητα του να
................ρητορευει , αργοτερα διαισθανθηκαν τα
................ψεματα του και τον παρατησαν , στο τελος,
................αρκετα μετεπειτα, αναστηλωσαν τη περιτεχνια
................του σε λαμπρο μνημειο του λογου.
................Εγω ,στερημενος το λογο, δουλεψα στις λεξεις
................τα φωνηματα των ζωων , τα κελαηδισματα
.................των πουλιων , συνδιασα με τις λεξεις τις
.................χειρονομιες και τις γκριματσες του προσωπου.
................Το αποτελεσμα , η γλωσσα αυτη , που δεν
.................ακουτε, οχι πως ειναι σπουδαια αλλα γιατι
.................ειναι φυσικη την προτιμω. Που βρισκεται
.................η αληθεια ; Ουτε εδω , ουτε εκει , πουθενα
.................δεν βρισκεται
...........................Το χρωμα στα μαλλια προερχεται
απ' το καστανο,η κινηση του ποδιου απ' το εκκρεμες,
πισω απ' τα καμωματα της ζαρκαδας κινηθηκαν
τα αρσενικα , η δε υπαρξη του ηλιου εντοπισθηκε
απ'τη φωτισμενη προσοψη του κτιριου απεναντι
και ψηλα, ηρθε να πληρωθει για τη σαρκα της,
ενας καφες ,ενα τσιγαρο , ενα ποτο , δεν μπορουν
να δυστυχησουν μεσα σε τοση ομορφια πνιγμενοι,
Rebels κοσμοοργωτες και κοσμοκαλογεροι σαν
τον Ρηγα , εκδιωγμενοι απ' τον παραδεισο θα
επανερθουν πανδοξασμενοι .
.
συνοικια - Η συνοικια θα τους αποφερει το ζητουμενο .
...............Εκεινος αντρας ακρως ερωτικος,εκεινη γυναικα
...............ταπεινη και γλυκεια.Στο επαγγελμα ηταν φυτευτης
...............τριανταφυλλων,τις νυχτες χωρις προσωπο σεληνης
...............ψαρευε στη θαλασσα,και μηχανευτηκε πολλουςς
...............τροπους να συλλαμβανει πουλια .Το γελιο εκεινης
...............εψαχνε το μπρατσο του , απ 'το μελι και το γαλα
...............στις τροφες του ενδυναμωμενο,η ανασα του ταυρου
...............πυρωμενη την εκαιγε στο λαιμο , οπως ο καυτος
...............λιβας τα σπαρτα καιει .Συν τα αλλα ηταν καλλιφωνος
...............και ταιριαζε τραγουδια.
.
..............................σαν τη παπια κολυμπαγε
..............................σαν τη χηνα φτερουγαγε
..............................σαν τη βιολα μυρωδιαζε
..............................σαν το ροδο ερογδιαζε
.
..............................στα ποδια της κλωναριασε
..............................στα στηθη της λεμονιασε
..............................στα χειλη της ανατολισθηκε
..............................στη κοιλια της σπαρτισθηκε
.
..............................ηταν της αγαπης λαβωμενη
..............................ηταν της αγαπης ορκισμενη
.
τυλιγω - Οταν ο ηλιος κατεβαινει στη δυση το φως του
.............ανεβαινει , στις κορυφες των κτιριων , στα
.............ανεμισματα της σημαιας , την ωρα εκεινη τα
.............συννεφα καραβια , που το μεταφερουν , οι
.............ανθρωποι αναβοντας τα ηλεκτρικα φωτα αγνοουν
.............αυτα τα συμβαντα στο κοσμο .Ετσι φαινεται να
.............ειναι δικαια η τιμωρια τους με κομματια σκοτους,
.............που σαν λιθαρια πεφτουν πανω τους .''Μονο , Εγω,
.............τυλιγω και ξετυλιγω τον κοσμο στο φως και στο
.............σκοταδι ''.Φετος ειναι η μοδα οι γυναικες να φορουν
.............μαυρα, οχι βεβαια σαν εκεινες ττις μαυροφορεμενες
.............της σκλαβιας , η' τις μανες , τις αδερφες και τις
.............αρραβωνιασμενες των πικροθανατισμενων .
.............Η ασπρη σαρκα τονιζεται φωτεινοτερη σε σκοτεινο
.............φοντο, ισως επειδη το μαυρο χρωμα απορροφωντας
.............το φως δεν το στελνει πισω.Βλεπω γυρω τους
.............αντρες να καπνιζουν , σαν απογαλακτισμενα βρεφη.
.............Βλεπω γυρω τις γυναικες να καπνιζουν , τον φαλλο ,
.............ιον Αιγαγρο,που δεν κατεχουν . Το ακκορντεον με
.............τις παληες μελωδιες ζητιανευε τη φιλευσπλαχνια τους
.............με δολιο τροπο
.
υψηλοφρων - το σκυλι βρισκει το δρομο του αναμεσα απ'τους
....................ανθρωπους , ο τυφλος , που οδηγουσε χαθηκε
....................προσφατα.Μια τσιγγανα διπλα μαντευει στα χερια
....................τα μελλοντα του αιωνα . Αντιφαση υψηλοφρων .
....................Σχημα οξυμωρο της λογοτεχνιας. Τα πετεινα
....................τ' ουρανου σε λιγο με ελικοειδεις κινησεις θα φωλια-
....................σουν.Αυριο θα ψαλλουν τη μερα,που θα'ρθει,εν αγνοια.
....................Τωρα στηθηκε το σκηνικο της Βραδυνης Παραστασης.
....................Αινειτε Αυτον. Με μπυρες , ουισκι και πολλα γελια.
....................Λειτουργηθητε στον Μικρο Εσπερινο της Εξαπλωμενης
....................Μοναξιας . Ας μην ειμαστε ζηλοφθονοι , Ποτε δεν εμφα-
....................νισθηκαν αλλοτε πανω στη γη ομορφοτερα πλασματα.
.
φιλοσοφια -αδειαζουν και γεμιζουν συνεχως οι γαλαζιες καρεκλες ,
.................οπως τ 'αμπαρια του καλου γεωργου απο γεννηματα.
.................Ποτε στη φιλοσοφια τα Χρωματα δεν υπηρξαν αντικειμενο
.................σοβαρης ερευνας . Ποτε μια Θεωρια των Χρωματων .
.................Η νυχτα πεφτει και φωτιζονται τα προσωπα των ανθρωπων,
.................οπως η σεληνη φαινεται οταν πεσει η νυχτα .Η μουσικη
.................εδω και ωρα στιβαζει ρυθμους,οπως τα τζιτζικια το καλοκαιρι
.................στιβαζουν φωνες,που δεν ακουγονται,αν και εκκοφαντικες,
.................κατεβαινοντας απ 'τις πλαγιες ως τα πευκα του γυαλου,
.................ειτε μενοντας αγκυρωμενες σ'ολα τα δεντρα του περιβολιου,
.................αμυγδαλιες και συκιες,πορτοκαλιες,αχλαδιες και ροδακινιες.
.................Και τωρα η φιλοσοφια του ειναι και του μη-ειναι , κι αυτη
.................η ερωτηση της ηθικης,πως γινεται να ειμαστε αυτο που ειμαστε;
.................Να. Η ξανθια κοπελλα με τη λακ στερεωσε τα μαλλια της
.................βρεγμενα .Ω. Η Ενδοξη Ποιηση του Εφημερου.
.................Επιτελους η καθημερινοτητα εκδικηθηκε την Αιωνιοτητα .
.
.................η σιλουετα της λεπτη , ψηλα ποδια , μικρο το στηθος,
.................χαμογελο στα χειλη,στη μοτοσυκλετα που την πηρε ανα-
.................σηκωθηκε η φουστα της .Αυτο το ειδα.......Στη Φιλοσοφια
.................εμφανιστηκε για πρωτη φορα  η  Εννοια της  Ωραιοτητας.
.
χειροτερο -Γιατι τα πουλια ακομα διαλεγουν τη πολιτεια για
................τη φωλια τους , και δεν την αφηνουν ερμαια στα
................εντομα ;Ισως απ' τη φυση τους να απεχθανονται
................το χειροτερο.Η ψυχολογικη ερμηνεια των πουλιων
................ειναι καταλοιπο της ανθρωποκεντρικης μας
................ιδεοληψιας για τον κοσμο , που ζουμε..Οπως στη
................λογοτεχνια στα κοκκινα χειλη του κοριτσιου
................ωριμαζουν κερασια , η' οπως στο κορφο της κορης
................ανθισε μ ' αρωματα ο κηπος , η ' οπως στα ματια
................της καρπιστηκαν οι πικραμυγδαλιες . Ποιος ειναι
................ο Ιουδας , που τσεπωσε τα τριαντα αργυρια της
................προδοσιας μας ; Εμεις Ολοι , αυτος ειμαστε: κατα
................μια αποψη .Ειπαμε προσοχη στις ιδεολογιες.Αν και
................Φανταχτερος Κοσμος Φανταχτερα Πορευεται .Αυτα
................ολα χωρις διαθεση ειρωνειας η'χλευασμου τα διατυπωνω .
.
ψεμα -Εισαι η πιο ομορφη απ 'ολες οσες ειδα ως τωρα ,
..........τα μαλλια σου τα φυκια της θαλασσας μοιαζουν ,
..........επειτα στη νωπογραφια φανηκαν κοκκινα
..........τα χειλη , υστερα σ' εκρυψα οπως λαγουδινα
..........κρυβεται στους βατους, τα ποδια σου ποταμια
..........ασπροποταμα διδυμα , στο τελος τα τελειωσα
..........με δυο σειρες πεντε- δακτυλα .Επιτηδες δεν σε
..........ζωντανεψα , να μην εισελθει το Πονηρον στο
..........λογισμο μου . Αυτο ειναι μεγαλο ψεμα .Και
..........σαν Μεγιστος Ψευτης θα κριθω στη Τελευταια
..........Δευτερη Κριση.
.
ωμεγα - ''Εγω ειμαι το Αλφα και το Ωμεγα ''
............''Εγω ειμαι το Βητα και το Ψι ''
............''Εγω ειμαι το Γαμα και το Χι ''
............''Εγω ειμαι το Δελτα και το Φι ''
............''Εγω ειμαι το Εψιλον και το Υψιλον '' -
............''Εγω ειμαι το Ζητα και το Ταυ ''
............''Εγω ειμαι το Ηττα και το Σιγμα ''
............''Εγω ειμαι το Θητα και το Ρο ''
............''Εγω ειμαι το Ιωτα και το Πι''
............''Εγω ειμαι το Καπα και το Ομικρον ''
............''Εγω ειμαι το Λαμδα και το Ξι ''
............''Εγω ειμαι το Μι και το Νι ''
.
............''Εγω ειμαι η Γλωσσα ''
.
.............Εγω , ειμαι ο Σκηνοθετης Της
.
.
Αυγη τα βηματα μας στη γη , στο ελαφι δωριστηκε
η ζημια της ηττας του ,στον ιερο κορμο της λευκας
θυσιαστηκε , μαζευτηκαν νοτισμενα ξυλα οξυας ,
τα ποδια του ριγωσαν , στηλωθηκαμε τυφλωμενοι.
Υστερωτερα φιλιωσαμε χωρις τα ψεματα της
ωραιοπαθειας.
.
.
''Εγω ειμαι η Γλωσσα , που θα ορμησει στην
ωραιοτητα σου ''σαν κυνηγοσκυλο ασκημενο
χρονια στη μυρωδα του θηραματος, θα σ'
ανακαλυψει κρυμενη πισω απ 'τους θαμνους
σου , η μασκα της Σερβιτορας δεν θα σε κρυψει ,
οι κρινοι , που κραταμε θα σε σπειρουν , αδυνατο
να ξεφυγεις τα αιχμηρα , μοιραια , βελη των
Βλεμματων
.
.
Μια μερα κοντα στο ξημερωμα τους φωναξε να ξυπνησουν.
Ηθελε τους δειξει και να συμμεριστει μαζι τους τη μυστικη
παραλια , που ειχε ανακαλυψει .Εκεινοι δεχτηκαν με χαρα.
Κατεβηκαν στα βραχια ,που τα χτυπουσε το κυμα. Οι γλαροι
στην εμφανιση τους σηκωσαν τις φτερουγες τους στην ατμο-
σφαιρα.Τους γοητευσε το φως στα ταξιδια του πανω στα νερα.
Λιγα μετρα απ'την ακτη αναπηδησε και ξαναβουτηξε το ασημε-
νιο λεπιδι του ψαριου .Τον ακολουθησαν στο κολυμπι,του ορκι-
στηκαν παντοτινη την αγαπη τους στα κοχυλια.Ψηλα πισω τους
ανεβαινε το βουνο , πετρωμενος θαλασσινος γιγαντας.
Διαβηκανε με χαρες τα περασματα των νησιων κι ανοιχτηκανε
με ηρεμια στο πλατυ πελαγο. Η νυχτα ηρθε ακολουθωντας
τη δυση του ηλιου , που σαν να σφαγιαστηκε εχυσε πισω του
κοκκινο αιμα.Τους πλησιασε ενα λαμπρα φωτισμενο υπερωκεα-
νειο,τους περασαν για ναυαγους και με δυνατες φωνες απο εκει
τους καλεσαν ν 'ανεβουν.Ερριξαν την ανεμοσκαλα,ενας- ενας
σαν μαυροι ισκιοι ανεβηκαν στο καταστρωμα,πλην ενος.Εκει
τους περιμεναν οι αλλοι,εφυγαν μεσα στη νυχτα με ασματα
του συρμου και χαχανητα .Εκεινον,μοναχο τον αφησαν στα
μαυρα νερα να πνιγει. Και πνιγηκε ο ερημοτατος των ανθρωπων.
.
.
Σαν πικραμενος , που ηταν εγυρε ν'αποκοιμηθει στον ισκιο
ενος πευκου.Κατα το μεσημερι τον ξυπνησαν οδοιπορειες
ανθρωπων,στα μουλαρια και στ'αλογα φορτωμενα τα υπαρ-
χοντα τους,οι αντρες με βυζαντινες τις οψεις και πισω οι γυ-
ναικες με τα μωρα στην αγκαλια .Τα μεγαλυτερα παιδια,επαι-
ζαν ανιδεα χοροπηδωντας στα διαρκη πεταγματα της πετα-
λουδας .Ενας αναμεσα τους,ισως ο γεροντοτερος τον χαιρε-
τησε,σηκωνοντας το χερι σαν ευλογια στον χαιρετισμο του .
Τον αντιχαιρετησε στελνωντας την καρδια του .Ως τρεις ωρες
κρατησε η πορεια των δικαιων ανθρωπων.Επειτα χαθηκαν μαζι
με τις εικονες τους κι οι φωνες τους.Κατω στο γυαλο τους περι-
μεναν,απο χθες
.
.
το απογευμα αγκυροβολημενα τα καραβια να τους φορτω-
σουν για την εξορια.Ανεβηκε το βουνο απ'τη μερια των βραχων,
στη κορυφη του κολλησε με κερι στις πλατες του τις φτερουγες
τ' αετου ,ορμησε προς τους γκρεμους κι επεσε, ελευθερος να
πετα στην ατμοσφαιρα .Οι ελιες πληθυναν απο κατω του στις
πλαγιες και στα χωραφια , και τα σιταροχωραφα αρμενιζαν
κιτρινα καθως ψηλωνε ακολουθωντας τα ρευματα του αερα,
ολο και ψηλωνε . Για ωρα πολυ πετουσε κι ειχε ξεχαστει ,
ομως σαν ελιωσε το κερι στις καμενες πλατες του απ' τα φλογο-
βολα του ηλιου , ευχηθηκε σαν φτασει κατω να φυτευτει σαν
κυπαρισσι ορθοκορμο σε τοπο σκεπασμενο απο κοκκινες παπα-
ρουνες πληθος. Κι ετσι εγινε στον ερημοτατο των ανθρωπων.
.
.
Κατα τις συνηθειες εκεινων των εποχων νηστεψε σαραντα
ημερες ,κι ασκητευσε διαμενοντας στις κουφαλες των δεντρων
και στα κοιλωματα των βραχων .Ετσι ετοιμασθηκε , καθαρισμε-
νος απ 'τις αμαρτιες,και σαν ηρθε η ωρα εφτασε στο καθορισμε-
νο μερος.Εσυρε τη βαρεια πετρα στο πλαι και μπηκε μεσα στη
σπηλια,βρεθηκε στην αιθουσα με τους σταλακτιτες και τους
σταλαγμιτες.Εκει βρηκε την εικονα,απο τα ιστορημενα χαρακτη-
ριστικα πανω στο σανιδι της με την εγκαυστικη μεθοδο μπορεσε
να συμπερανει πως ηταν δυνατος και ρωμαλεος .Βγηκε και μετα-
κινησε το βραχο πισω στη θεση του ,κλεινοντας το ανοιγμα
της σπηλιας . Επειτα κατεβαινοντας πιο χαμηλα συναντησε τη
μεγαλη πολιτεια των ανθρωπων .Κανενας δεν τον αναγνωρισε ,
ουτε τον προσφωνησε με τ'ονομα του,αυτον,που ολους τους γνω-
ριζε,μ 'ολοκληρα τα γεννεολογικα τους δεντρα.Δεν τον παρα-
ξενεψε η συμπεριφορα τους,περιμενε η ιδιοτελεια τους να ταιρια-
ζει στην αναισθησια και στην αχαριστια τους.Σιωπησε στα βαθη
της καρδιας του το παραπονο για κεινον τον ανθρωπο, βουβαθηκε
στο στομα η εξιστορηση των μαρτυρηματων.Για κεινον τον
ερημοτατο των ανθρωπων.
.
.
Εκεινη τη χρονια ολα συνεβησαν αναποδα.Ρηχα τα λογια
των ανθρωπων και τα φερσιματα τους αδιαντροπα .Η σκληρο-
τητα κυριαρχισε στη καρδια τους .Τοσο ηταν καταπτιστοι , που
πλησιασε η αναποδραστη καταστροφη τους .Πυρ εξ ουρανου
κατακαυσε τα σπιτια τους,τα ζωα καταγκρεμνιστηκαν στις αβυσ-
σους , που ανοιχτηκαν στη γη.Οι σωφρονεστεροι τους ειχαν προ-
ειδοποιησει για τα μελλοντα δυστυχηματα,ματαια ομως,δεν ει-
σακουσθηκαν απο τους αχρειοτερους. Εκεινες τις ημερες εγενετο
τρομερη η κολασις επι του προσωπου της γης. Ορνια αγρια κατα-
σπαραζαν τα πτωματα και τρωγανε χωρις ελεος τα κεφαλια
των ανθρωπων,οι σαπισμενες σαρκες λεπριασμενες δυσωδουσαν
και μολυναν ολη την ατμοσφαιρα.Μεσα σ ' αυτη την μαυρη κατα-
σταση στασιασαν οι αντρειωμενοι πανοπλοι εναντιων των φαυλων.
Η αδυσωπητη μαχη κρατησε μια εβδομαδα , συγκεκριμενα την
τελευταια εβδομαδα του Μαι'ου. Κι εκλεινε νικητρια προς
το μερος των αξιων .
Τ' ακους αυτο ερημοτατε των ανθρωπων.
.
.
Τον δισκο του ηλιου τον ισορροπησε μ'ενα τεραστιο μηλο,
πανω απ'τη στεγη του νεοκλασικου κτιριου.Σ'εκεινη την ζωγραφικη
ανεβασμενος σε μια βαρκα ανδρας νεαρης ηληκιας με τον κορμο
γυμνωμενο στο φως κωπηλατουσε στα νερα της θαλασσας,
σε καποια αποσταση απο την κιτρινη ακτη, εκει καπου εριχνε
τον ισκιο του ενα τεραστιο ζαρι. Ο αριθμος των στιγματων του κυβου,
που θα εβλεπε ο Θεατης του πινακα ηταν:ενα, δυο,τρια,στις τρεις
τετραγωνες πλευρες του,που εδειχνε για χαρι της προοπτικης.
Τα συννεφα πανω εικονιζονταν στις γοργες μορφες ρων αλογων,
που καλπαζουν.Μια γυναικα,παλι σε νεαρη ηληκια οπως ο κωπη-
λατης,φορωντας ολοσωμο μαγιο γαλαζιου χρωματος,ετοιμασθηκε
να βουτησει στα νερα απο ενα ψηλο αποτομο βραχο. Και βουτηξε
μεσα στα διαφανα νερα,που αναταραχτηκαν,ομως κανεις δεν ανη-
συχησε,αφου μετα την παρελευση αρκετου χρονου,δεν αναδυθηκε
απ 'τα νερα.ο περιστατικο αυτο θεωρηθηκε απ'τον ζωγραφο μελο-
δραματικο στοιχειο και παραλειφθηκε στην μετειπα εξελιξη
της εικονογραφισης.Επισης και το τεραστιο μηλο θεωρηθηκε ως
υπερβολη και αφαιρεθηκε κι αυτο .Ο μοναδικος διασωθεις ηταν
ο νεαρος κωπηλατης,αν και μετατοπισμενος βαθυτερα στον πινα-
κα,αποκτωντας ασαφη χαραχτηριστκα.Τελειωνοντας,αφου ανα-
ψε τα φωτα στο ισογειο και στον πανω οροφο του νεοκλασικου,
υπογραψε στη κατω δεξια γωνια του πινακα.
Ο ερημοτατος των ανθρωπων.
.
.
..........Το φως γαργαρο ανα-
..........διπλωθηκε στα φυκια , η λυ-
,,,,,,,,,,ρικη υπερβαλει οταν εικονοποιει-.......η
...............................................................κληματαρια θα δε-
...............................................................σει
...............................................................κοκκινα τα σταφυλια
.
.
.
...................................αυτος ο κοσμος αξιζει - το καλυτερο
.
.
στον ναυαγο ριχνοντας κομματια του νοστου,τον ενδυναμω-
νουμε στη μαχη του με τον καρχαρια,το
ξερουμε πως σαν διασωθει θα οικο-
δομησει εκκλησια,με κυ-
παρισσια στον αυλο-
γυρο και φωλιες στη στε-
γη των χελιδονιων
.
...............Τωρα,που ειμαστε στιβαγμενοι στη πολιτεια,πως
...............θ ' ανταμωσουμε τη σωτηρια μας ;
...............με δυο κουμπια στο πουκαμισο της
...............ελευθερωνεται ο κορφος της,πανεμορφη κοιλαδα,
......εδω με δυσκολευει η Γλωσσα
......τα παιδια ερχονται γρηγορα στο ζευ-
......γαρι, εκεινη ποτιζει τον βασιλικο μην μαραθει, η φω-
......νη της διακλαδιζεται........δεν βαφει τα μαλλια της απο
..........................................κοκκεταρια,αλλα επειδη αρεσουν
..........................................σ 'εκεινον,χθες της αγορασε ενα
..........................................δαχτυλιδι και σκουλαρικια
.
Το πρασινο , το καταπρασινο των
φυλλων
Το χλωροπρασινο της χλοης.........το αυτοκινητο σταματησε στη
................................................γωνια,ανοιξε τη μπροστινη δε-
................................................ξια πορτα, κατεβηκε,
................................................ανεβαινοντας την εσωτερικη
................................................σκαλα,σταματησε,καθησε σ' ενα
................................................σκαλι,στερεωσε το κεφαλι της
................................................στα δυο χερια,θυμηθηκε τον πρωτο
................................................αντρα,που της πηρε την παρθενια,
................................................μεσα στο παρκο,πισω απο κατι
................................................ψηλους θαμνους,υστερα τους αναθυ-
................................................μηθηκε με τη σειρα,ο τριτος
................................................ηταν στρατιωτης,καλο παιδι,καλη του
................................................ωρα,οπου κι αν βρισκεται η '
................................................μηπως δεν βρισκεται ;
................................................Τωρα επεσε σε κακα χερια
.
................................................ευχαριστημενη,που επαιξε τελεια
................................................το ρολο της,σηκωθηκε,τη νυχτα
................................................ονειρευτηκε τον εβδομο αντρα
................................................της ζωης της
.
................................................Οταν ξυπνησε αργα το πρωι,
................................................στο σαλονι στον δερματινο καναπε
................................................ξεφυλλισε ενα αλμπουμ με φωτο-
................................................γραφιες, εκει ηταν η μητερα,ο πατερας,
................................................ο συζυγος,τα παιδια,
.
................................................εκεινη δεν ηταν εικονισμενη πουθενα
.
.
.
'' της ασπρης , της μαυριδερης της πρεπει καβαλλαρης ''
.
.
.
Ετσι τελειωσε ο Ποιητης:
............''με τι υπερηφανεια οι γυναικες επιδεικνυουν
.............τα αναπαραγωγικα τους χαραχτηριστικα
σωμα...............Πολη λαμπρη.....ανεστραμενου εναστρου ουρανου
......................Παγκαλη πολη
.............στον ουρανο η γαλαζια θαλασσα
.............βυθισμενοι στα κοραλλια οι ανθρωποι
οργανισμος......Χρυση πολη.......πληρης ανθρωποσφαιριδιων
......................αργυρη πολη
.............εξασκημενα ματια,μπλουζες με τυ-
.............πωμενα γραμματα , εστιατορια , μπαρ
περιβολι..........Πολη πορνικη......σπιτιων,ανθρωπων,αυτοκινητων
......................Παρθενα πολη
.............αγοραζουμε και πουλαμε τα σωματα μας
.............στη τιμη της ζωης,φανατικοι
φιλοσοφια......Πολυβουη πολη......της απουσιας,της παρουσιας
.....................Παμφωτη πολη
.............το αρωμα του εσπρεσσο,αντιπαλευει
.............το αρωμα στη ριζα του αυτιου της
θεατρο...........Πολη πολυανθρωπη....των Χρωματων,των Κινησεων
.....................Κατοικημενη πολη
.............ο δρομος στριβει δεξια , επειτα αριστερα
.............ξανα αριστερα,πιο κατω δεξια,επ 'απειρον
Βλεμμα...........δαιδαλικη πολη...........της επιθυμιας,της Ορμης
.....................συγχρονη πολη
.............τρυπημενη απ'τους αιχμηρους ηχους των αε-
.............ροπλανων , ηδονικη γυναικα σε οιστρο
Νικητρια.........Πολη φανταχτερη........του απειρου
.....................βαβυλωνια πολη
.
.
.
.....................ενδοξη μοιχαλιδα ''
.
.
.
ΠΟΙΗΤΙΚΗ   ΣΟΥΙΤΑ
.
.
Ι
.
Και την ημερα εκεινη
ποντοπορευει
αυτη η μαγισσα..........στην ακρη
των δακτυλων
ξαπλωμενη.........οροσειρα περαστικη
........................μυθευμα ακτης
........................ανεμος ο ανεμος
........................ματιασμα κοριτσιου
.
........................ωραιοτητα
.
.
........................ωραιοτητα
.
........................Υπερ Ολων, Ωραιοτητα
.
.
ΙΙ
.
η λιμνη
στα καλαμια κυκλωμενη η λαλια
αηχη πανσεληνος
...................του νερου
...................του ψαριου
...................ραγισμα ασημι
...................λιμνισια αυρα
...................περασμενη η ωρα τωρα
...................παρθενα του ονειρου
...................νερο του ηχου
...................αηχη
.
.
ΙΙΙ
.
μελισσα του μελιου
μελι,που εκρυβε το ματι
ομορφια της μυτης
φωτισμενο ανθος του στρειδιου
.................................αλλο , εκει
.................................ματι ακριβο
.................................φως ματισμενο
.................................αυτο , εδω
.
η'
και με '' τι νοημα ;''
η'
και ''τιποτα''
...................η' περασμα της
...........σμερνας
...................περασμα της θαλασσας
...................ποντος γαλαζιο
...................πελαγο
.
.
IV
.
.....στη μεση...................................των ματιων
.....................................................η μυτη
......................................χειλια.......δοντια μαργαριταρενια
......................................χελιδωνα
......................................χελι του νερου
......................................χειλη του ροδιου
....................του νερου του ροδιου ματια
....................πλαγιασμα του ροδου
....................χελιδωνα,
....................που την ιστορουν αηδονα
ποθος του ποθου μυθος
πλασμα του νερου του ροδιου
.
....................στη μεση...............των ματιων
................................................ματι γαρυφαλλο χρωμα
................................................η μυτη
..........................πεταλουδας θροισμα χλοης
................................................χελιδωνα
.
.
V
.
.............Υγρο
της υγροτητας γλυκο λικνισμα
............ακρογυαλια των χυμων
................................ανεμισμα
................................περα ως περα
.....................................................η αποικια των γλαρων
.........................................................μεσα βαθεια
.....................................................το ανεμισμα του κοραλιου
........ματι στην ομορφια κολλημενο
........αγριμια κι αγριμακια μου λαφια μου
........μερωμενα
για δεστε το μαργιολικο και το μαργιολεμενο
....και η γλωσσα ,που μου εδωθει
........ελληνικη
.
.
VI
.
.......ιστορει
.......το χαμογελο
.......στη θαλασσα
'' το πεπρωμενο της εισαι εσυ ''
φωνη της θαλασσας
.
η αρμυρα στο κορμι
...............εβλεπε την
...............της ειπε
..............''μυρωδια του γαρυφαλλου ''
...............μεσα σου
.
.
VII
.
η φωνη.........................η φωνη σου
τα βηματα των ποδιων
και η φωνη της περδικας
...................θεα ουρανου απο το παραθυρο
...................ραχη αλογου το βουνο
...................πρασινα δεντρα
...................κι απλωσε το χερι της
...................συρθηκε το φως
..................................στον καθρεφτη αυγη
................................''το φως στο νου μου''
..................................φωνη.............η φωνη σου
....''η θαλασσα τω ναυτικων''
......ο ανεμος της φωνης σου
....''δεντρα των ανθρωπων''
.....μελι της φωνης σου
...''γαλαζιο των χρωματων''
.
.
IIX
.
μια λεξη , ελαφινα
τεσσερες συλλαβες.................θαλασσια
βελος ψυχης
αρχαι'κος ναος φυκιων............υποβρυχια αγαπη
...........................................χειλι.......κοραλλι
.
............................................ματι
.
............................................ματι
.
............................................ματι............τι βλεπεις ;
............................................Μορφου Κορη Κυπριδα
............................................Ελληνις
............................................ελαφινα , τι ειναι
.........................η Ελλαδα ; χαλκινη ερωτηση
ου με εθεσπισεν
.
Μορφου Αμαχουστας παραλια
τριγυρνουσες ξυπολητη ελευθερια
μια λεξη διαφανη
τεσσερες συλλαβες....................ελαφινα
.
.
ΙΧ
.
η ενοραση της περκας..................βοτσαλο
................................................γλαφυρο
................................................φιλι αναστραμενο
................................................στο φυλλο λεμονιας
................................................ανασασμα
................................................πευκοβελονας
................................................σπιτια νησιου
................................................μαρμαρινο
........................ειδωλο πουλιου
........................πτερωμα ονειρου
.......................................μεθυσμενο κορμι ηλιου
.......................................λαμπυρισμενο βοτσαλο
.......................................νερου κρουσταλιασμα
............η ενοραση του γλαρου
.
.
Χ
.
μην περιμενεις
δεν εφυγε η χελιδωνα.......Αυτος το ηξερε
...........................................'' Αγορευει ''
.......................πλησιασε το ματι στη χλοη,
.......................ανεβασε το χερι στη κοιλια
...................................κιτρινο ψαρι
...................................ζεστη αμμος
...................................κολυμπι στ'ανοιχτα
...................................γραφη,που βρηκα
.......................καρδια, δεν εφυγε κανεις , καρδια
...............................τολμηρο μου χερι
...............................κρυφα κρυμενη ακριβη
.
.
...............................το ηξεραν
.
...............................δεν εφυγαν
.
.
................................εκει  εδω.....εκει εδω εκει
.
.......................εκει  εδω
.
.............................'' κιτρινο ψαρι στ'ανοιχτα''
...............................................η γραφη εδω
...............................................εκει
.
...............................................εδω........εκει
.
.
ΧΙ
.
.......κοχυλοφορα παραλια των δακτυλων σου
......''ματι , που επιθυμει''
.......απαλη κινηση του ωμου
.......μουσικη των λεξεων της
.......γλαροι τα φιλια της
τριανταφυλλο
στηθος
.....................σπιτι στο γαλαζιο
.....................χερι στο χερι
.....................ανθος των ποδιων χειλη τριανταφυλλενια
.....................τολμηροτητα των χεριων.
............ξερεις, η φυλλωσια των δεντρων
............ολα τα ξερεις
............τι ξερεις
.........'' Το'πα για σενα''
............γλαροι των λεξεων,κοχυλοφορα
........................................μουσικη
........................................αργη του ποδιου
........................................κινηση
.
.
ΧΙΙ
.
...Τονοι του γαλαζιου
....γαλακτερη ροη της ορμης του
........αφουγκραστηκε . η κραυγη
...πανια στα πελαγα
...ελεγε:''η σοφια ειναι πεταγμα γλαρου ''
...αρμοι , σκαρια τ 'ουρανου
...η βροχη ξεπλενει
...'' συμφωνα μ'αυτο ,που ειμαστε πληρονομαστε
...για στο δικιο για στην αδικια''
...μιλια στη μιλια της
...κι ο δικος του λογος πλεουμενη βαρκα
''συμφωνα μ 'αυτο ,που ειμαστε αγαπαμε''
η μυρωδια της παρεμεινε
σεμνη γραμμενη γυναικα
στη χουφτα μου αποτυπωμα
κρυφα διπλωμενη
............................γλωσσα του καταρτιου
............................παντα η ψυχη τους
........................ω!θαλασσα των ηχων και των
.....................................κυματων τρικυμισμα
.
.
XIII
.
..................................σχημα γλαρου
..................................στην ιχνογραφια βαρκα
..................................μπογιαντισμενη
..................ζυγιασμα πουλιου στην ακρογυαλια
..................σπιτια στους λοφους
..................δεντρα στον ουρανο
..................γαλαζιο το περασμα της σφυριδας
διχτυα στο μουραγιο
λικνισμα του νερου
......................καταρι ξαρτι
......................στερια κτισμενη στα ψαρια,
...................................................τιποτα ,αχρηστο
.
.
XIV
.
Χρωμα για σενα
...............γιασεμι ασημενιο
...............βλεμμα
''η ομορφια σου τα αλογα '' σαν σε γνωρισα
.................................''μηπως, η γλωσσα μας
η ελληνικη του Μακρυγιαννη
...................................μηπως η γλωσσα μας
η αθυροστομια του Καραι'σκακη''
αφου σε γνωρισα .'' Δεν ντρεπουμε διολου αν
.........εχω αυτες τις γλωσσες ''
.........οι γλωσσες μας............σαρκικες του κορμιου
.........οι λεξεις μας................υγρα του κορμιου
.........τα κορμια μας..............ψυχη του κορμιου
κι αυτο
......'' μην αλλο αποθυμησεις παρεξ εμου ''
κι αυτο
.......''ανθοβολη του λογισμου της ''
κι αυτο βλεμμα αθυροστομο δωρο
........................................η γλωσσα
.
.
XV
.
και θαυμαζε γυρνωντας το βλεμμα του παντου
...........και πλαγιασες ν'αγαπηθεις μαζι του...........νυφη
επειτα φανηκες χρυσο φως νυφη
...........στο κυμα................................χαριεσσα χελιδοι
.
...........κοιμηθηκαν μαζι,και χαρηκαν μαζι φιλι κι αγκαλη
υστερα πελεκησε απο ξυλο ελιας το ειδωλο της
........- η κορη ,που μοσχομυριζε -
...........επειτα της εδειξε τα δεντρα τα ψηλα
.........-σκεπαστηκε με φυλλα στον υπνο της -
.................................η κορη του Ευρυδικου
.................................μικρη πορτοκαλενια
...........μικρη θαλασσα ,που''καποτε φυγαν απο την Ιωνια ''
...........απο τα χωματα της Σμυρνης
..........-ενιωσε μεσα του τη χαρα
...........ελια κι αγριλι ,Αρεθουσα
...........μα τωρα στα γραφτα μου Θεομορφη
...'' του Οδυσσεα λυγισε η ψυχη του ,βαρυνε η καρδια του
και τοτ'Οδυσσηος λυτο γουνατα και φιλον ητορ
...επτα δε και δεκα μεν πλεεν ηματα ποντοπορευων ''
...ο μυθος του Οδυσσεα ποντοπορευει στη Μινωικη Κρητη
τα ξαρτια....τη σχεδια τη σερνει....προς δ'ακρα πηδαλιο
και το καταρτι εστησε...νηος τορνωσεται ανηρ....για τα πανια
...δια Καλυψω.....ειματα τ ' αμφιεσσα θυωδεα και λουσασα
........................ρουχα , που μοσχομυριζαν
...την παιρνει ταιρι ν 'αγαπηθει μαζι της
........................και πεταξαν τα λογια τους σαν τα πουλια
.
.
XVI
.
........δυο ματια
........επειτα η φωνη
........ξημερωμα
........περιστερα της αμυγδαλιας
καλαμι σουραυλι
ιστορια χελιδωνας
αρπισμα ενυδριου
πρασινο βουνο στο πλαγιασμα του ηλιου
καρπισμενο σταχυ,φεγγος
..............................φεγγος
..............................υμνωδια του νερου
...........................η φωνη των οντων ωδη
...........................τρεμαμενη ψυχουλα της
....................καρδια της
..............ελεγε: '' να μου δωθει μοναχα η χαρι ...''
..............η ψυχη . '' παρεξ η γλωσσα ... ''
..............η σαρκα.τους γαυγιζαν τα σκυλια
............................ωρα πολυ
............................εμεινε στο καμπο το γρυλλισμα τους
......................''τη ψυχη του ανθρωπου γαυγισαν ''
και παρακατω
.......................''οι προσφυγες βαδιζαν ωρα πολυ
πολλα φορτωμενοι ''
.......................επειτα η φωνη .Ε!εσεις
.............................................οι αντρειωμενοι!
.
.
XVII
.
.....................αναμενει τη σεληνη
[ κοραλλι το νησι ]
.....................λαμπυρισμα
αναπαρασταση λιονταριου
.....................συμ-φωνω
.....................αποσπω τη...............φωνη
.....................σεληνη
.
.
...................................................περισκοπιο
''περιμενε τα λογια'' ακουστηκαν
................................ειδος σαν
................................μια περδικα
................................σελανα των Αρχαιων
........................[ακρη του δασους]
................................αρχαι'κη Αχαιων σεληνη
.
.
XIIX
.
.....................ο διαβητης
.............................βημα γλαρου στην αμμο
.
.
.
κλαγγη οπλου...............................αντηχηση......ηχηση
.
..............................................................ηρεμη
..............................................................ηρεμη
..............................................................ηρεμη
..............................................................ηρεμη
..............................................................ημερη
..............................................................ηρεμη
..............................................................ηρεμης
.
..............................................................λεμβου γλυστριμα
.
.
ΧΙΧ
.
Δυο παιδια παιζουν στον κηπο
.....................ενα ψαρι ακολουθει εναν ανθρωπο
.
.
.
.....................αλλα εντελως χωρις σκεψη
.
.
.....................ειναι δυνατον να παρατηρησεις οτι μια επιφανεια
.....................ειναι κοκκινη και γαλαζια
.
.
.
.....................Εγω διαλεγω
.
.
.
.....................Εσενα
.
.
XX
.
....................η εργασια να σκεφτεσαι
.
.
ενα
αστρο στη
σκαλα
.
bring it into the form of rythming
.
............πως κυτταζει το ξημερωμα η αμυγδαλια
.
....................one of not imaging
.
....................by the verbal form
.
.
.
....................που ;
.
....................''Εγω θελω αυτο ''
.
.....................α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ σ τ υ φ χ ψ ω
.
.
ΧΧΙ
.
.................οι φθογγοι του στοματος
.
το νοημα των λεξεων ειναι διαφορετικο
''συμφωνω να συμφωνει ο ενας με τον αλλον ''
.
ποσες πολλες ταλαντωσεις;αυτη η νοτα
.....................................το δακτυλο μου
.
.
.....................................μπορουσε ο Θεος να το ειχε γνωρι-
.
.
.
.
.....................................σει
.
.
.
A number is,as Frege says a property of a concept
A number is,as Frege says a property of a concept
A number is,as Frege says a property of a concept
A number is,as Frege says a property of a concept
A number is,as Frege says a property of a concept
A number is,as Frege says a property of a concept
A number is,as Frege says a property of a concept
A number is,as Frege says a property of a concept
A number is,as Frege says a property of a concept
......................................................................
......................................................................
......................................................................
.
.
XXII
.
............................ευκτισμενη.
................................σμηνη κτισματων στις βαρκες
................................μπροστα στα ματια τους
.
-παιδια μαθαινουν την αριθμητικη -
ενας ανθρωπος εκτισε ενα σπιτι κι επειτα αναχωρησε για
την ερημο, τα αηδονια κατοικησαν στο σπιτι και τα ροδα
το περιτριγυρισαν, οταν μετα απο 100 χρονια επεστρεψε τοτε
οταν τον ρωτησαν ειπε :''τωρα τελειωσε το κτισιμο του σπι-
τιου''
.
στο κηπο φανταστηκε ενα τοπιο
.
συλλογιστηκε τον ανθρωπο ,που το διεσχιζε , σε καμμια περι-
πτωση δεν σκεφτηκε πως ηταν κλεφτης
.
..........................ευκτισμενη.
.
..........................τσαμπια σταφυλια στα αμπελια
..........................κοκκινα τα μαγουλα αλικα
.
.
ΧΧΙΙΙ
.
α + β..... depens
...............................................το μοντελο σταυρωσε τις
..............but in what sense........γαμπες του
.
V2..........Logic compels me..........και τωρα τον εξαναγκαζε να
................................................ακολουθησει τον κανονα
.
...........................But what things are '' facts ''?
.
Τωρα.....What is the interest of this transition?
.............το
.............μεν
.
.
..............A new technique is introduced
.
..............ενα συνολο απο ερωτησεις και απαντησεις
.
.
..............Σε διδαξα να βλεπεις τον κηπο , που μπαινει στη
..............θαλασσα
.
Sure is-οτι αυτοι αποκρυπτουν ορισμενα προβληματα
.
.
ΧΧΙV
.
........Τα κουπια εξαφανιστηκαν μεσα στα ροδα
........οταν ακομα αυτος κοιμονταν στο κρεβατι του
.
.
.........Το τοπιο : δυο δεντρα
.........Το τοπιο : ο ποταμος κυλουσε το ασημι του φεγγαριου
.........Το τοπιο :η μουσικη καθυστερουσε για δυο ωρες
.
.
.
......και υστερα η ιδεα της ψυχης
.
ο ανεμος δυναμωνει και φερνει αρωματα απο τους κηπους
.
.
.
......στο περιβολι ανθισμενες πορτοκαλιες
.
Τωρα μπορουμε να πουμε:'' Εμεις θελουμε κατι, που σιγουρα,
να μας λεει την αληθεια ;''
.
.
XXV
.
...........το μαρμαρο αναγλυφο απεδιδε τη θαλασσα
.
...........ενας ορισμενος τροπος ελκυσης χταποδιων
.
.
............το ροζιασμενο χερι του πελεκησε το κερατο του ελαφιου
............ακολουθησε μια φλυαρια
..........''φαντασου''πεταχτηκε ενα παιδι.οταν το κοιταξαν σιωπησε
...δειλιασμενο αποτραβηχτηκε και ψελλισε ''ηταν λαθος μου''
...........Τα καρα διεσχιζαν το δρομο στο σταυροδρομι τον συναντη=
...σε
......Εσυ , δεν μπορεις αυτα τα πραγματα''
.
.
......Απο τα μπαλκονια χαιρετουσε ο κοσμος
.
.
......''Εσυ , δεν μπορεις αυτα τα πραγματα''
.
.
.......στο χερι του τυλιχτηκε το πρωτο πλοκαμι του χταποδιου
.
.
Ναι
σε ειδικες περιπτωσεις ενεργουσε ετσι
.
.
ΧΧVI
.
............number...................η Ναυσικα ετρεξε πισω απο το τοπι
............n/next.................η' και ο
mind / m............................ο ασημενιος δισκος γραμμενος στη Γραμμικη Α
.
......................................Since α and β are irrationals
.
back/ b /between
.................αυτοι αισθανονταν σαν βυζαντινοι
.
.
.
.
t
-
triangles
Δυο γραπτα του ερημιτη ποτισμενα στο μελι
.
.
............................ειτε κιονες σαν τα κεντηματα της Μαριας
.
..................................πανω απο 2.000 στρεμματα καλλιεργημενα
......go around lake
..................................με καλαμποκι [ αραβοσιτο αλλιως ]

I am going about to proofing
.....on [ον]
.............ηταν γνωστο σαν κεντρο αντιγραφης των χειρο-
.............γραφων
.............Αμην.
.
.
XXVII
.
Ο θανατος του Αχιλλεα αφησε τους Αχαιους σε μεγαλη
λυπη- Ο Τελαμωνιος Αιαντας απο τη Σαλαμινα με τους
δυνατους ωμους- στην επιστροφη του περιμεναν τα κακα-
- αγνοω ακομα το ονομα του τοπονυμιου-
.
.
.............Νοστοι
.
.
.............Τα οστα του αηδονιου τα λευκανε η βροχη

.
.............Νοστοι
.
.
.............ο Μινωας και ο Ροδαμανθυς τον εκριναν
οσο δικαια μπορουσαν - ο Τελαμωνιος Αιαντας μπηκε
στο δασος να κυνηγησει -
.
.
.............στη Κενταυρομαχια διεπρεψαν οι Λαιστρηγο-
.
νες
.
.
.............Νοστοι
.............ο ηρωας γυρισε στο Αργος στη
Τιρυνθα θα πηγαινε την επομενη
.
.
XXIIX
.
........ο φασιανος σχεδιαζει ενα τετραγωνο στη μνη-
μη
η πιο αρχαια διηγηση:κανενας ανθρωπος δεν γνωριζε
ποιος ειναι
.
.
...........Ο Ομηρος στις μεταφρασεις του
.
...........αποψε κοιμηθηκε στα γαλαζια
,
...........σχεδιαζει ενα ρομβο στη ρητορικη
.
...........η κριτικη ανακαλυπτει:μια διαρκη μεταφυσικη
,
.
.
.......................................η βασιλικη δεν ειχε μωσαι'-
.......................................κα
...........αναζητηση..............ενας κιονας κορινθιακου ρυθ-
.......................................μου
.
.
.
...........αν και...
.
.
XXIX
.
.........Και ομως αυτο δεν θα ηταν ενας κλαδος της ζωο-λογιας
-''εμεις κρινουμε απο τις εικονες''
Πρεπει να θυμηθουμε το οστρακο της χελωνας
.
.
.
.
.
Τι σημαινει αυτη η σιωπη ;
.
,
.
.
.
.
.
.
de una casa de las mas poderosas......librarse de aquellas
maturales impresiones......la leyo en alta vox
Edgar Alan Poe:poeta y cuentista norte americano
οτι εμεις εχουμε ειναι η φαντασια
.
.
XXX
.
Ιδρυθηκε στις αρχες του 17ου αιωνα, υπηρξε κεντρο επανα-
στασεων, βομπαρδιστηκε εκ νεου στα 1866
.
στη περιοχη ανασκαφτηκαν τα θεμελια αρχαιας πολης
.
.
.
Ο Ναρκισσος εζεψε τα βοδια , και με το καινουργιο
αροτρο αροτρισε τη γη, οι κατοικοι εφευγαν μπουλουκια
κατα τα παραλια να παρουν τα καραβια να γλυτωσουν
το χαμο , οταν ο ηλιος εγυρε να δυσει επεστρεψε
κατακουρασμενος στα μελη να κοιμηθει , κι
αποκοιμηθηκε γλυκα
.
.
.
καμια απο τις πολεις ,που βρεθηκε δεν τον συγ-
κρατησε ,σε καποιο πορτο εφτυσε αιμα .ονειρευτηκε
τα ποδια της γυμνα στο νερο της λεκανης με τα μυ-
ρωδικα
.
.
XXXI
.
Εν Αρχη.....................Εγω αφ-
..........................................ηγουμαι:
.
............................τον βασιληαν , που προσποιουνταν τον
............................λεπρο, τελικα οι συνομωτες τον
............................κατακρεουργησαν
.
............................I am obeying a rule
.
.
... 1+1+1+1+1+...+1+1+1+...+1+1+1+...+1+1+1+...
.
what is the colour of this flower ;
.
κοκκινο του μηλου
πρασινο της χλοης
κιτρινο του χρυσου
γαλαζιο της θαλασσας
.
οπως ο Αγιος Γεωργιος ο δρακονοκτονος του 15ου αιωνα περιπου
.
[ η μονομαχια αναμεσα στον Αχιλλεα και τον Εκτορα [ κρατηρ
490 π.χ Βρετανικο Μουσειο , Λονδινο ]
.
[ εδω υπαρχει το σχεδιο της μονομαχιας ]
.

.
.
'' η Θετιδα εφερε στο γυιο της τα καινουργια οπλα''
.
-Ποιο να 'ναι το χρωμα αυτου του λουλουδιου;
κοκκινο του ροδιου πρασινο του πευκου κιτρινο της
μαργαριτας γαλαζιο τ ' ουρανου............ολη τη μερα
κι ως τα μεσανυχτα κυνηγουσαν τον Αδωνι τα σκυλια
κι ως το μεσημερι τον κατασπαραξαν
Ελεησον με Κυριε εμε τον Καππαδοκα μοναχο!
.
.
XXXII
.
................στη γλαστρα το ζουμπουλι
[ καπνος απο το καψιμο της καλαμιας ], στα δυτικα του ηλιου
η σταμνα γεμισε αγριοπεριστερα
ανεμισε η νερατζια τα ανθη της σ ' ανατολη και δυση
..........................................το αλογο στο σταβλο ορθο/
..........................................αποσημερο ,στη στερνα το χρυσο-
..........................................ψαρο/
..........................................τα φουσατα της βελανιδιας χυμη-
..........................................μηξαν στις πλαγιες /
..........................[κεραμιδια βυζαντινα κι ακροκεραμοι ]
...........................τα ιχνη τη χηνας στο μωσαι'κο
...............σημερα, αναπτερωσε η μερα.......................μετα,
...................................................................''υστερα το δελφι-
.
..........................νι καρφιτσωθηκε στα μαλλια '' , χρυσαφενια στον
..........................ηλιο η θυμωνια . επειτα η χελωνα απο=
...........................................πειραθηκε την ομορφια η ' την
...........................................ωραιοτητα
........................................'' μην ατιμασεις''
........................................'' μην ατιμασεις '' ακουστηκε να επα-
...........................................ναλαμβανει .'' μην ατιμασεις ''
.
.
XXXIII
.
......Εγω εκτυλισω τη γλωσσα και τα αλλα προσωπα πρε-
......πει το ιδιο να κανουν για τη δικη τους
.
......απο αποψη πολιτικη αυτο ειναι μια απατη
.
.....Εμεις ζουμε μεσα σε μια γιγαντιαια σχιζοφρενικη κατασταση
.
.....Ειναι το μηλο , που πρεπει να αποδωσω ορατο
.
η δικη τους αντιληψη της ωραιοτητας
.
.
Αυτο εξαρταται με τον τροπο ,που ειναι ζωγραφισμενη
.
.
Duchampe champe...........................champe Duchampe
Matisse .....mati................................mati.......Matisse
.
.
Oταν ο Picasso χρωματιζε τις γυναικες του αυτες ηταν
το θεμα του,,,,,.ολα εξαρτωνται με τον τροπο , που καποιος
ζωγραφιζει
.
.
......B.Yenet:''Lignes indetermine'es'' 1984 bois paint
......P.Briggs:''Lux'' 1984 porcelaine,bois,craie box 30x26x17 cm
.....A.Barr: ''Cellotex '' 1984 , 75x100 cm
.....U.Ru'cktiem:1985 granit bleue de Normadie ,coupe et
.....scie 130x145x20 cm
.....D.Tremblay:''Sans titre ''1985 peinture / ardoise 210x414
.....G.Noel: ''Masque, autoportrait '' 1984 bois et fer peint 44x
.....x35x25 cm
.
.
XXXIV
.
Εκει , που χωριζεται το μικρο δακτυλο του αριστεριου χεριου
απο τον παραμεσο το αρωμα εξαφνα μεταιωρηθηκε,κι ο ανεμος,
που φυσηξε γυρισε τις πλατες των φυλλων κατα τη θαλασσια
αυρα
.......Του μυρμηγγιου η αθωοτητα και το
.......δασος με τις πεταλουδες
.......κοκκινισμενη η παπαρουνα  τελειωσε το παρα=
μυθι: Μια φορα κι ενα καιρο στα αλλοτινα χρονια μακρυα
απο δω μερες και νυχτες ολοκληρες ορθονωνταν στα μερη
της ερημιας ενα πυργιο απο σιδερο κι ατσαλι , μηδε
πουλι μηδε αητος φτερουγισε απανωθε του , και στο
εμπα του και στο εβγα του ητουνα δρακοντας,που το δια-
φαντευε ειχε τα χερια τεσσερα και ποδια δεκατεσσερα
κι ειχε ακομη ενα ματι στρογγυλο σε καθε του κεφα-
λι,κι ουτε νερο να ξεδιψασει οποιος διψουσε κι ουτε
φαι να φαει οποιος πεινουσε.Σαν τ ' ακουσε σαν το'μαθε
ο Ανδρονικος μικρος μικρουτσικος εζωστηκε το σπαθι
σπαθακι του επηρε το κονταρι του να κονταρισει και κινη-
σε εκει μακρα να παει
.
.
.......κι ειχε τα ματια μελισσουλες
.
..........οντας εγυρισε τον αναγνωρισανε απο τη
..........λαβωματια στο μηρι οπου του'κανε ο αγριοκαπρος
..........τον ελουσανε κι οντας εστεγνωσε γλυκα απο-
..........κοιμηθηκε
.
.
XXXV
.
η ρομαντικη παραδοση του τοπιου :ενα λαγωνικο , ο
ευκαλυπτος , αχνα τα ορη ,τα αλογα των κυνηγων ,και
το ρυακι διαγωνια , δευτερο λαγωνικο
.
..............αχνη η οψη
...........η εικονα του νουφαρου τρεμοσβηνε στην επιφα-
...........νεια
..............αχνα τα ορη
.
...........[σ]τα αλογα των κυνηγων
.
.
XXXVI
.
...........Οτι εμεις αντιλαμβανομαστε εχει μια ιδιοτητα
......Godel left that
......of Ludwig Wittgestein
.
.........Καθαρα εμεις δεν ανηκουμε στον φυσικο κοσμο
.
.
κι αρχιζοντας απο.............Russel [ before his logicism ]
.
τη θαλασσα.....................Platon [ before his Platonism]
.
.
....................No..................και τι ελεγε ο μυθος , Κριτια;
απο τη...........No one.... ......ο Βαλλεροφοντης προσευχηθηκε να κατα-
Λυδια............No one shall.....ντησει γης ακαρπη και ξεχασμενη
και την..........No one shall drive...οτι μια φορα ο Φαεθων,ο γυιος
Ιωνια ως........No one shall drive us..........του Ηλιου
την Τρωαδα....No one shall drive us out
η χωρα...........No one shall drive us out of...περιεγραψα την πολη
γεμισε λιμνες..No one shall drive us out of the
και ελη...........No one shall drive us out of the paradise which
.....................Ενα ειδος ηταν ασπρο.................which Cantor
...................................................................which Cantor has
.....................created for us...η στεγη ηταν απο ελεφαντοστουν
...............................for us......μιμησιν τε και θεωριαν
....................................us
.
και τας αισθητας....................ουσιων αχρι των εσχατων της γης
.
.
..................οτι εμεις αντιλαμβανομαστε ειναι μια ουτοπια
.
.
ΣΥΝ-ΕΙΚΟΝΕΣ
.
.

Ι
.
.......μια
.......μνημη
.
.
.................................ι
...........ημερος
.
.
κνημη.......νη
.................ο λογος.........such dangerous il-
.........one also says
.....................................lustration
.
.
you as being
.
.
II
.
..............Someone gives a
.
...................ομιχλη
.
.......................................κατα-βολη
.
.............once
.
.
............Canto di..............acqua
.
.
......................................ιδιω[ματι]κη συλλαβη
....................................in a particular technique
.
.
η γνωση.........................συ
.
........................................ομιλια
.
.
ΙΙΙ
.
.......................απο χρωμα γαλαζιο
.
.
.
.
...........up to now
.
.
I'am inclined to sun he is making an experi-
ment
.
.
.
.
.......................απο κυμα γαλαζιο
.
.
IV
.
..............η' οχι
.
.
..............c'est Homere
.
.
στην
.
.
.
La meme realite tryquee
.
αν και οχι
.
.
....απο σωματα αριστερα
.
.
V
.
.........Auf ihrer Fahrt uber das Meer
.
εμπρος απο τα οικοδομηματα ,που κλεινουν τη σκηνη
στο βαθος ψηλα
......................De Schopenhauer
.
.
στις γωνιες σε προτομη
.......wie sich Orpheus mit seiner Lyra
.
.
.......με τον κυκλο τεχνης
.
................et de Berkley
.
.
VI
.
.............CITTA   DI
.
ο δευτερος μεταρυθμισε
.
.
with these mehanisms
.............................it would be
...............................και τη βαναυση
.
.
και ειναι βεβαιο οτι
...una a Cnosso
.
.
.
..........και σχεδον μια συμπαγη μαζα
..........i resti di una citta minoica
.
.
VII
.
............και του στοχασμου
Let me frame the problem with another
touch
.
..........δεν φαινεται να ηταν
η επιζωγραφιση, που σκεπασε τη σκηνη
.
As Quine writings
.
.........Theseus entfurt die
.........επαναλαμβανουν το σχημα
.
.
.........θυμιζει αμυδρα
.
in light of Godel's motivation
.
.........που ισως σημαινουν
.
.
ΙΙΧ
.
............αποποιηση της αφθονιας
.
............εχει
The story begins..............καθως και
............προς το
Identical with 0 or 1
φυλλα απο κισσου
.
.
......να προβαλλεται πανω
.
.................ολοσωμο με τη γυμνια
.
.
...........μια απο τις
.
by a wide range of researchers
.
.
ΙΧ
.
by the Euphrates..............on the east
.
την απεναντι απο την εισοδο πλευρα
.
La culture est donc
.
Ειναι και ο λογος που
.
Εξαλλου............................η υπαρξη
et un mythe
.
ειναι φανερη
.
.
.
..............ce langage
..............ειναι η ιδια
.
που υποστηριζει οτι η διαφορα
La metaphore est un autre theme
.
.
στον τοιχο του βαθους
.
.
Χ
.
.......................βλεμμα
.
Οταν επιχειρει να εξηγησει αναφερεται στον
Αριστοτελη
.
......βαθυν νοον..............το......the sea-beaten
shore.........shore.....shore......SHORE
..........................και σμαραγδον ως πυρ φωτι-
ζον
THE HORSES LIFTED HEADS TOWARDS
Οταν επιχειρει να εξηγησει αναφερεται στον
Αριστοτελη
.
we looked......................it hid the
.
Εν αυτω ζωη ην
.
.
ΧΙ
.
................Le triangle
................στις μορφες και τις ενοποιει
................Le triangle equilateral ne devient
........pas rhombe in einer idyllischen Umge-
.........................bung
........ne devient pas rhompe
........ne devient pas
...........βλεπει την αληθεια με ενοραση
........καλλυντικα αλλα και αξεσουαρ ,που θα
...συμπληρωσουν
.
.
........ως οραμα..................By contrast
.
.
...η Αντιγονη......................η μεταφυσικη ,που
.
...σημασειοδοτει την αισθητικη της
.
......Der Adler war das heilige Tier des Zeus
...εφερνε με το χερι του το ποδι ως το στο-
...μα
.
...ευωδια....ευ....ωδη
.
........................φως... ως
.
...του φωτος
...εστω
...και των λαμπερων χρωματων
που
...σχεδον στο ασπρο
..............................................και
...σε μια ρυθμικη και το διαφανο
.
.
ΜΗ-ΓΡΑΜΜΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ
[ ΕΝ ΑΡΧΗ ΤΩΝ ΜΟΡΦΩΝ ]
.
.
.
Εγω,
......περικλειω αναμφιβολα το
.......................................απειρο
.
.
............ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ Α
Τα περισσοτερα πραγματα ,που γνωριζε ηταν
αχρηστα, οπως αποδειχτηκε εκ των υστερων
θεωρησε πως αυτη η κριση επιβαλονταν
απ'τους αλλους.Γι'αυτο τους αντιμετωπισε
καιρια εξασκωντας αμετακλητα τις αρχες της
αισθητικης.Σιγα -σιγα,βαθμιαια,σεβαστηκαν
τις αποψεις του και πολλοι ηταν εκεινοι,που
τις υιοθετησαν στη ζωη τους
.
.
............ΓΡΑΦΗ Α
Η ΘΑΛΑΣΣΑ ΣΥΝΟΡΕΥΣΕ ΤΗ ΞΗΡΑ ΜΕ ΒΡΑΧΙΑ,
ΣΤΑ ΧΩΡΑΦΙΑ ΣΚΟΥΡΙΑΖΕΙ ΤΟ ΠΑΡΑΤΗΜΕΝΟ
ΑΛΕΤΡΙ , ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΜΕΤΕΦΕΡΕ ΣΤΟ ΑΝΘΟ-
ΔΟΧΕΙΟ ΤΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΠΟΥ ΜΑΖΕΨΕ .ΤΗ ΝΥΧΤΑ
ΜΕΣΑ ΣΕ ΠΟΙΑ ΟΝΕΙΡΑ ΘΑ ΚΡΥΦΤΕΙ ΒΑΘΕΙΑ ΣΑΝ
ΕΡΗΜΙΤΗΣ ;
.
.
.............ΠΟΙΗΤΙΚΗ Α
.
........................ΜΕ ΤΙ ΔΥΣΚΟΛΙΑ ΕΚΦΕΡΟΝΤΑΙ ΟΙ
.
..............................με
..............................τ'ακρο-
....................δακτυλα αγγι-
.
....................ζε τη καμπυλη της κοιλιας ,στον κρα-
...................................τηρα του αφαλου περιε-
ΤΑ ΠΕΤΡΩΜΑΤΑ ΠΕ-........γραψε το σχημα,
ΡΙΕΙΧΑΝ ΣΤΟ ΕΣΩ-
ΤΕΡΙΚΟ ΤΟΥΣ ΤΟ ΑΠΟ- .. τα μα-
ΛΙΘΩΜΕΝΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥ....... τια,που κοιτου-
ΑΡΧΑΙΟΥ ΠΕΡΙΗΓΗΤΗ,...................σε εκλεισαν
ΣΕ ΣΤΑΣΗ ΚΟΙΜΙΣΜΕ-...................................τα
ΝΟΥ ΟΝΤΟΣ
.................βλεφαρα σαν στρειδια,ενα
................................................χαμογελο αστραψε
..............................................................στο συν-
.......................................................................νεφο
.................................................................το μηνυ-
.................μα του.
............................με
............................τι δυσκο-
.......................λια γραφει το χε-
...........................................ρι
.
...........................ΛΕΞΕΙΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΜΕ
.
.
............ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ Β
Ανεκφραστος εισχωρησε μεσα στο πληθος.Δεν βρηκε
στο μισοσκοταδο εκεινο,που ζητουσε.Με αποφασιστι-
κοτητα παραμερισε τα βλεμματα τους.Στον καθενα
ανηκε η ερημια του .Ερριξε το χερι του κατα τυχη.
καπου.Τα δαχτυλα ,που γραπωθηκαν πανω του δεν
ηταν για αποριψη ουτε για αποδοχη,αλλα απορροια
συνηθειας μαλλον
.
.
............ΓΡΑΦΗ Β
ΑΠΟ ΑΥΤΗ ΤΗ ΘΕΣΗ ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΩ ΤΗ ΠΕΤΡΑ
ΣΤΟΝ ΙΣΚΙΟ ΤΗΣ ΑΓΡΙΕΛΙΑΣ, ΤΑ ΒΟΤΑΝΙΑ ΚΑΙ
ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΤΗΣ ΚΟΜΣΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΔΕΝΤΡΩΝ,
ΕΚΕΙ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΗΚΕ ΑΕΤΩΜΑ ΠΟΥΛΙΩΝ, ΤΗΝ
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΩΡΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ ΕΞΑΚΟΝΤΙΖΕ-
ΤΑΙ ΣΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΟΥ ΟΡΙΖΟΝΤΑ,ΚΑΘΙΔΡΩ
ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ ΤΙΣ ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΕΣ ΩΡΕΣ ΣΤΗ ΔΡΟ-
ΣΕΡΑΔΑ
.
.
............ΠΟΙΗΤΙΚΗ Β
.
................................Η ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΩΝ ΕΙΔΩ-
.
..............................σκληρο τετραγωνο γυμνα-
.........................................ζεται.............για
.........................................μεγαλυτερη ευρυχωρια τινα-
.
.........................................χτηκε το χερι του..........Φ
.
.........................................ως.........ρωτηθηκα αν η  Φ
ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΑΠΕΚΤΗΣΕ........................φαντασια εξοφλιζεται
ΤΗΝ ΠΑΝΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ........................με επιταγες
ΔΙΧΤΙΟΥ,Η ΑΡΕΤΗ ΤΟΥ
ΟΡΓΑΝΩΘΗΚΕ ΣΤΟΝ ΑΝ-....................αντ'εμου εδωσε διευκρι-
ΤΙΧΕΙΡΑ ΤΟΥ ΔΕΞΙΟΥ ........................νησεις ο ανθεστηρας των
ΧΕΡΙΟΥ ,ΜΕ ΚΑΛΛΙ-...........................λοφοσειρων
ΓΡΑΦΙΑ ΕΠΕΚΤΑΘΗΚΕ
ΣΤΙΣ ΨΥΧΕΣ,ΑΥΡΙΟ..............σημερα ερρεε αφθονο το πρασινο
.........................................στο στερνο.............με την ευρυ-
....................................................τερη
..........................................................εννοια διδαχτη-
........................................................κε η ανθρωπινη μορ-
..........................................................φη
.
.................................ΛΩΝ, ΜΕ ΛΙΘΙΝΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ ΙΣΟΡΡΟΠΗΣΕ
.................................ΤΗΝ ΑΓΝΟΙΑ ΤΟΥ ΑΣΑΦΟΥΣ
.
.
............ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ Γ
Εκλεισε τα ματια για να μπορεσει να ζησει.Να επι-
ζησει.Ξεντυθηκε τις επιθυμιες του οπως κολυμβητης
ξεντυνεται τα ρουχα του,αφηνοντας τα στην αμμο
πριν προχωρησει στο νερο.Εκεινος ,ο κολυμβητης
οταν επιστρεφει τα ξαναβρισκει στο ιδιος μερος,
αντε ο ανεμος να μετακινησε παραπερα, επισης
να τα ζεστανε ο ηλιος,ενω αυτος επιθυμουσε ματαια
τις επιθυμιες του
.
.
............ΓΡΑΦΗ Γ
ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΟ ΑΡΧΕΤΥΠΟ ΤΗΣ ΒΕΛΑΝΙΔΙΑΣ
ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΔΑΣΟΥΣ, ΤΟ ΟΠΟΙΟ
ΚΑΠΝΙΖΕΙ ΓΑΛΑΖΙΟ , ΟΠΩΣ ΦΟΡΙΕΤΑΙ ΡΟΥΧΟ
ΣΤΟΥΣ ΛΟΦΟΥΣ ,ΧΑΜΗΛΩΤΕΡΑ ΣΤΟ ΕΣΧΑΤΟ ΟΡΙΟ
ΣΥΝΑΡΜΟΖΕΤΑΙ ΤΟ ΑΛΛΟ ΜΠΛΕ, ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ,
ΠΡΟΟΠΤΙΚΑ ΕΚΕΙΝΟ ΣΕ ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΛΙΓΩΤΕΡΟ ΑΠΟ
ΕΝΑ ΜΙΛΙ ΧΥΝΕΤΑΙ ΣΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΜΟΥ, ΣΥΝΕΡΓΟ
ΑΣΚΗΜΕΝΟΥ ΚΑΡΑΒΙΣΙΟΥ , ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ
.
.
............ΠΟΙΗΤΙΚΗ Γ
.
......................ΧΛΙΑΡΑ  ΝΕΡΑ  ΩΣ  ΠΕΝΤΑΔΥ-
.
..........................τα κομματια των επιτυμβιων στη-
..........................λων λεηλατησαν τα ξεχασμενα ο-
..........................νειρα,με τι φωτια να σας δροσισω
..........................''εν καμινω''; μετα απο φοβερη
...........................πολιορκια αλωθηκε η κατοικια
...........................της παπαρουνας,το περισσευου-
...........................μενο κοκκινο ξοδευτηκε στο
ΜΕΣΑ ΣΤΟ.............χρωματισμα της πρωινης ωρας,μη-
ΣΚΟΤΑΔΙ..............πως ενθαρρημενο ερωτοτροπησει
ΦΩΤΙΣΘΗΚΕ..........στη γυμνη ωμοπλατη.............στα
Η ΑΛΗΘΕΙΑ
ΕΚΤΥΦΛΩΤΙΚΑ,
ΣΠΟΝΔΥΛΩ-..........γραφτα και στα σχεδια του αυτο
ΜΕΝΟΣ ΜΑΙ-..........συνεβαινε συχνα,να κοκκινιζει
ΑΝΔΡΟΣ ΣΤ'...........το σεντονι στην απουσια της,
ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ..........λαξευτα λογια εργα σπουργιτων
ΑΓΓΕΙΑ ΤΟΥ...........βρηκαμε καρφιτσωμενα στα ρου-
ΠΗΛΟΥ.................χα της ντουλαπας, στη
.
.
............................δαντελλα του μεσοφοριου εγραψε
...........................''στηθος''................ το χερι εγραψε
............................τη καμπυλοτητα του ανενδοιαστα
.
.....................ΜΟΙ  ΠΟΤΑΜΟΙ  ΑΠΟ  ΠΕΝΤΕ  ΔΑΚΤΥΛΑ
.
.
............ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ Δ
Γυρνωντας απ'τη δουλεια κατακοπη το σπιτι
της φανηκε αδειο,κι ειδικα στο δωματιο που κοιμονταν.
Κατι ελειπε απ'τη ζωη της,τον τελευταιο καιρο ειχε
εντονη την αισθηση του.Η νοσταλγια για εκεινη
τη μορφη που γελουσε.Χωρις να βγαλει τα ρουχα,
μοναχα τα παπουτσια,ξαπλωσε να κοιμηθει.
Αδυνατο.Ξανακοιταξε τα σχεδια της,ακολουθο-
ντας τις γραμμες τους εξαφανιστηκε μεσα τους.
Βρηκε τη θαλασσα που κολυμπησε,τους
γρυλλους που ακουγε ,τα βηματα.Ολα.Ολα να
ηταν εκει
.
.
 ............ΓΡΑΦΗ Δ
ΣΤΑ ΑΠΛΩΜΕΝΑ ΔΙΧΤΥΑ ΤΗΣ ΜΟΥΣΜΟΥΛΙΑΣ
ΠΙΑΣΤΗΚΕ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΣ Ο ΑΝΕΜΟΣ, ΣΤΙΦΗ
ΜΕΛΙΣΣΩΝ ΠΟΛΕΜΗΣΑΝ ΣΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕ-
ΡΩΣΗ ΤΟΥ,ΕΚΤΟΤΕ ΚΑΘΙΕΡΩΘΕΙ Ο ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ
ΤΟΥ ΓΕΓΟΝΟΤΟΣ ΜΕ ΚΛΑΡΙΝΑ ΚΑΙ ΒΙΟΛΙΑ , ΤΑ
ΓΙΟΥΛΙΑ ΑΝΕΒΑΙΝΟΝΤΑΣ ΑΝΕΜΙΖΟΥΝ ΦΤΕΡΑ
ΑΓΓΕΛΩΝ , ΤΟΤΕ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΘΑ ΕΚΛΕΙΨΕΙ
ΤΟ ΑΝΑΙΔΕΣ ,ΚΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΤΑ  ΠΑΣΑ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ
ΘΑ ΙΔΡΥΘΟΥΝ ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΑΠΟΙΚΙΕΣ ΤΩΝ
ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΩΝ
.
.
............ΠΟΙΗΤΙΚΗ Δ
.
........................ΑΓΓΕΛΟΣ ΩΣ ΑΝ-
.
..............................με τι θορυβο να εφορμη-....σω
......................................στα λιβαδι-α
...................................των αλογω - .ν...............;
ΔΕΝ ΑΝΗΣΥΧΗΣΕ.
ΤΟΥΣ ΣΥΝΟΔΕΥΣΕ..........με τι λαχταρα μπη-
ΜΕΧΡΙ ΕΞΩ ΣΤΟ ΔΡΟ-.....κε στο δωματιο να
ΜΟ .ΓΥΡΝΩΝΤΑΣ Ο-........βρει την αληθεια ξα-
ΛΑ ΗΤΑΝ ΑΛΛΑΓΜΕ-........πλωμενη στο κρεβατι
ΝΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΚΑΛΥ-
ΤΕΡΟ
.
....................καλα οσα ειπες ,το πρωι που θα φυγεις
....................μην ξεχασεις να κλεισεις στις βαλιτζες
....................σου τα τριανταφυλλα
.
............................Σιγουρα,στη προεκταση του χεριου
............................μου το κεφαλι σκεφτεται
.
....................................Εγω,που δεν αδικησα
....................................τιμωρηθηκα στη πληξη
.
....................................Εγω,παρ'ολ'αυτα ανθοσπερνω
.
..........................................................ΘΡΩΠΟΣ ΕΙΝΑΙ
.
.
............ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ Ε
Στο μερος ,που διαλεξε να καθισει τα περισσοτερα
τραπεζια ηταν πιασμενα απο πολυαριθμες παρεες
αρσενικων και θηλυκων ατομων.Περιεργαστηκε για
λιγο τα προσωπα τους ,η' καλυτερα τα προσωπεια
τους.Η σχετικη πειρα ,που ειχε αποκτησει με την
παροδο του χρονου δεν τον βοηθησε στην απομνη-
μονευση τους.Φοβηθηκε ετσι επιπολαια να τους
εξαφανισει , γι'αυτο προτιμησε να σηκωθει
αμεσως ν'αλλαξει μερος κι ενδεχομενως χρονο
.
.
............ΓΡΑΦΗ Ε
ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ ΚΡΙΝΩΝΤΑΣ ΤΟ ΣΠΟΥΡΓΙΤΙ
ΜΕΣΑ Σ'ΕΝΑ ΠΡΟΣΩΚΡΑΤΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΟΝ
ΑΡΚΕΣΤΗΚΕ ΣΤΑ ΠΡΩΤΑ ΑΝΑΓΚΑΙΑ, ΤΑΥΤΟ-
ΧΡΟΝΑ ΤΟ ΚΥΠΑΡΙΣΣΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΙΣ ΕΛΙΕΣ
ΑΝΕΒΑΙΝΕ ΣΤΟ ΣΤΗΘΟΣ ΤΟΥ, ΠΑΡ'ΟΛ'ΑΥΤΑ
ΔΙΑΙΣΘΑΝΟΝΤΑΝ ΤΑ ΕΓΚΟΣΜΙΑ ΦΡΙΚΑΛΕΑ
ΤΕΧΝΗΤΑ.
''ΕΓΩ'' ΕΙΠΕ ''ΔΕΝ ΘΑ ΤΕΛΕΙΩΣΩ Μ'ΕΚΕΙΝΑ''
.
.
.............ΠΟΙΗΤΙΚΗ Ε
.
..........................ΣΑΝ ΜΠΑΜΠΑΚΙ ΞΑΝΘΗΚΕ ΣΤΑ
.
................................αργαλειωθηκε ο κοσμος με τρα-
.....................γουδισματα και
................................στα νανουρισματα αποκοιμηθη-
.......................κε ο κυκνος,ισως
................................την πικρα του,η' την λυπη,διασκε-
......................δασε στα οργανα,με
ΕΝΑ, ΔΥΟ ΚΟ-............λιτο τροπο το συννεφο απανω αγ-
ΧΥΛΙΑ ΕΦΕ-......κιστρωθηκε στο ψα-
ΡΑΝ ΣΤΗΝ.. ...............ρι κατω, παραδιπλα
ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ .....περιεπλεεαν τα που-
ΤΟ ΑΠΡΟΣΜΕ-............λια,ενα σμαρι σκεψεις
ΝΟ, ΤΟ ΤΡΙΤΟ...στους γυαλους οι
ΜΠΑΡΚΑΡΕ ................πολιτειες ανασαινανε
ΤΩΡΑ ΣΤΟ .......το ελαφρυ κυμα,
ΜΕΛΛΟΝ ...................εναντιωθηκε στην αδικια με συλ-
......................λογισμους και
.................................στις απολαυσεις δεν εξαγριωθη-
......................κε η ορμη του, ισως
.................................τα λογια του,η' τη σκεψη,περιφρου-
......................ρησε στο περιττο, με
.................................περισπουδαστο υφος δεν καταδεχτη-
......................κε να τους απατησει
.
............................ΓΥΡΩ ΒΟΥΝΑ Η ΟΜΙΧΛΗ ΞΗΜΕΡΩΝΟΝΤΑΣ
.
.
............ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΣΤ
Χωρις περιττα λογια εκφρασθηκε.Ο αλλος τον
ακουσε προσεκτικα ,δεν τον διεκοψε για το πα-
ραμικρο σχολιο.Με το κεφαλι μονο κουνοντας
καταφατικα .Οι κουβεντες φυτευονταν στη καρδια
του σαν κρινοι καταλευκοι.Κατα το μεσημερι εκα-
ναν θορυβωδικη εφοδο μυριαδες παιδιων
να τα μαζωξουν μπουκετα στα ανθοδοχεια τους
.
.
............ΓΡΑΦΗ ΣΤ
Σ' ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΠΟΥ ΚΑΘΡΕΦΤΙΖΕΙ Η
ΒΑΡΚΑ ΣΤΟ ΝΕΡΟ ΜΕ ΑΠΑΝΩΤΕΣ ΒΟΥΤΙΕΣ
ΕΝΤΟΠΙΣΕ ΤΗ ΠΥΚΝΗ ΦΥΚΑΔΑ ΤΗΣ ΣΥΝΩΝΥ-
ΜΗΣ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ , ΤΩ ΚΑΙΡΩ ΕΚΕΙΝΩ
ΤΕΤΟΙΑ ΟΡΑΜΑΤΑ ΗΤΑΝ ΣΥΧΝΑ ,
ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΟΡΘΑΝΟΙΧΤΑ ΣΤΑ ΦΩΤΕΙΝΑ ΡΗΓΜΑ-
ΤΑ ΤΗΣ ΣΕΛΗΝΗΣ ΑΠΛΩΣΕ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΑΘΕΤΑ
ΣΤΟ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΚΟΡΜΙ ΚΙ ΑΦΕΘΗΚΕ ΕΚΟΥΣΙΑ ΝΑ
ΚΑΡΦΩΘΕΙ ΣΤΟ ΣΧΗΜΑ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ , Η ΛΑΜΨΗ
ΤΗΣ ΕΝΟΡΑΣΗΣ ΠΡΟΣΗΛΩΘΗΚΕ ΣΤΑ ΦΩΤΑ ΤΟΥ
ΜΑΤΙΟΥ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΠΟΓΡΑΦΙΑΣ
.
.
............ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΤ
.
..............ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΕΥΤΥΧΙΣΕ ΣΤΗ
.
........................με ρωγμες το φεγγαρι δια-
...........................................βηκε..............στα
διαμερισματα του τριτου οροφου ο καθρεφτης ανα-
παυονταν στον καναπε,το κλειδι γυ-
.........................ρισε στη σχισμη,δεν μπη-
...........................................κε κανεις .......στα
παραθυρα καταγοητευμενο εγκατασταθηκε το τραπε-
ζι στρωμενο ροδια ,η βρυση του
.........................μπανιου κυλουσε στο αθεα-
...........................................το ρυακι.........στα
κρεβατια ακρωτηριασμενα κορμια της απολαυσης με
εκζεματα λευκων σεντονιων, το ρα-
........................διοφωνο ,απο κεινα του πα-
...........................................λιου καιρου.....στα
πεζοδρομια αποτυπωμενα με ακρα ακριβεια τα δια-
νυσματα των βηματων , με ρωγμες το φεγγαρι
...........................................διαβηκε..........στα
.........................ΠΕΡΙΛΑΜΠΡΑ ΑΚΡΟΓΥΑΛΙΑ ΤΑ ΒΡΑΧΙΑ
.........................ΙΣΚΙΩΘΗΚΑΝ ΤΟ ΠΕΥΚΟ ,ΑΔΥΝΑΤΟ ΝΑ
.........................ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ ΤΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΝΑ ΛΟΥΖΕ-
........................ΤΑΙ ΣΤΗ ΠΛΗΞΗ
.
................ΚΑΘΑΡΟΤΗΤΑ ,ΠΙΘΑΝΟΤΑΤΑ ΚΑΙ ΤΙΣ
................ΑΛΛΕΣ ΜΕΡΕΣ ΤΟ ΙΔΙΟ
.
.
.
ΜΕΣΟ-ΑΦΗΓΗΜΑ΄
[ΧΟΡΟΓΡΑΦΙΑ ΤΩΝ ΑΡΙΘΜΩΝ]
.
.
.....................δεν εβλεπε το πρασινο
.................... ξεκομμενο απ'τα φυλλα
.
.
Οταν νυχτωσε ,στη πλαγια λυγισανε τα
κλαδια,το αερακι απο τα βορειοδυτικα
αναμοχλευσε τα νερα τους,κλειδωμενα
τα ανθη προσδοκουν την ανασταση,κρυ-
φα η σεληνη αποτολμησε ν'ανοιξει τα
βλεφαρα της πανω στα σκοτεινα νερα,
ενα πουλι εκεινη την ωρα ανασανε τη
γαληνη και το φως βηματιζε στα βραχια.
Και τοτε στα φωτα του αυτοκινητου α-
.
.
......χρονια στην απειροτητα του κοκκινου
......πειραματισθηκε τη γεωμετρια του ελικα
.
.
κινητοποιηθηκε η τριανταφυλλια,τους αρχαγ-
γελους εκδιωξανε το πρωι, ξημερωμα ,τους
αποδωσανε με αισχρο τροπο τα πενιχρα μι-
σθωματα .Απο τι δρομους φτανει στην ακοη
μας ο κοσμος;Οχι δεν ζητουσε την τετριμενη
απαντηση της επιστημης.Ετσι πλησιασε στο
παραθυρο κι εξαφανιστηκε.Ουτε εριξε πισω
του πετρες να τον βρουνε,μερικοι ακομη μυθο-
λογουν πως επεστρεψε στα αεροδυναμικα
.
.
Με ελιες και βατομουριες διανθιστικε το ρουχο
κατω απο την εκτυφλωτικη επικρατεια του ηλιου
.
.
σχηματα των πουλιων.Κατα καιρους γλυκανε τα
λογια,αποβαλλοντας με σχολαστικοτητα τις κου-
φιες ρητορειες,τις κολακειες ,τη ρηχοτητα των
αισθηματων.Μ'αυτο το ηθος,που πολλοι το εξε-
λαβαν για αδυναμια και τον περιφρονησαν,α-
σκησε βαθυτατη επιρροη στη ψυχη μας.Οτι κα-
λυτερο εχουμε σ'εκεινον το χρωσταμε.Εγω,δεν
ημουν συγκαιρινος του, ουτε προπορευτηκα,
κι ουτε ακολουθησα.Αυτα τα φαντασθηκα στη
.
.
τα υπολοιπα φαντασθηκε γαλαζια. στην αρχη
της σειρας αναπολησε την απροσκοπτη εκφραση
.
.
πραγματικοτητα και δεν τα κατασκευασα δολερα.
Στο παρκο οι δρομοι ξετυλιγονται σαν ραφες σε
υφασμα ραμμενο σε ρουχο,αναμεριζοντας δεξια
κι αριστερα τα δεντρα εξελισονται.Ολα αυτα
περιτριγυρισμενα απο τη μεγαλη πολιτεια.Η κα-
ταδικασμενη επιθυμια του του αναμοχλευε το
στηθος σαν τεραστια μηχανη με αριθμο μεγαλο
απο μοχλους και εμβολα.Μεσα στο μπαρ η φασα-
ρια γυροφερνε απο αδεια εκφραση φορτωμενη,
δεν αντεδρασε στη προκληση της,το παιχνιδι το
.
.
...........χωρις τη παραμικρη καθυστερηση
...........με δεχτηκαν οι εικονες της
.
.
ειχε μαθει καλα μ'ολους τους κανονες του.Λογια
σπασμωδικα,χωρις ουσιαστικο αντικρισμα. οι
πραξεις υπερβολικες.Τα παραθυρα του σπιτιου
απ'ολες τις πλευρες ειχαν μια πανομοιοτυπη θεα
Περασμενα μεσανυχτα επεδραμε το γιασεμι,κα-
τα κυματα δεχτηκε στο προσωπο επιθεση δρο-
σερευοντας .Τα ξημερωματα βρεθηκε σε πλαγια,
που ανηφοριζε με ελιες στο γαλαζιο,εικονα ισο-
δυναμη της απλοτητας.Αργοτερα βρηκε στη βι-
.
.
.........τυλιγμενος τα αορατα των λεξεων
 ........κωπηλατουσε στις βοστρυχωσεις της ανωνυμιας
.
.
βλιοθηκη σ'ενα βιβλιο,στο περιθωρειο μιας σελι-
δας του,μια χειρογραφη σημειωση,που εδω την
αντιγραφω:''Απο το 8 ,ο δευτερος κατω κυκλος
εξακοντιστικε σ'ενα σχημα /,δηλαδη συναποτε-
λεσε με τον ανω κυκλο το 9. Συνεχιζοντας στην
ορμη της δημιουργιας,εκεινο το / ισιωνοντας
απελευθερωθηκε κι ανεβαινοντας πανω ,και
πλαι αριστερα,ταυτοχρονα κατεβασε τον αλλο
κυκλο κατω δεξια ,ισορροποντας στο ιδανικο
.....................ζυγιασμα του 10 ''
.
.
.
............ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΣΤ
Μου διηγηθηκε την ιστορια:''Εκεινη τη
μερα ο ανεμος μεταφεροντας συννεφα
απ'το νοτο τα στοιβαζε πανω απ'τη πεδια-
δα.Το χερι του εν τω μεταξυ ξεφευγε στις
χειρονομιες της συνομιλιας,με το αλλο α-
πλωνοντας επιανε το ποτηρι με το νερο
και προσεκτικα το εφερνε στα χειλη.''Φαι-
νεται πως ο καιρος παει να βρεξει'' την α-
κουσε να λεει.Κοιτωντας απ'το παραθυρο
το διαπιστωσε κι αυτος.Εξω οι πρωτες στα-
γονες συναντουσαν τη γη.Σαν να συμφωνη-
σαν το ιδιο,χωρις να πουν τιποτα,σηκωθη-
καν και βγηκαν
.
.
............ΓΡΑΦΗ ΣΤ
ΝΑ ΦΤΑΣΕΙ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Α-
ΔΥΝΑΤΟ. ΝΗΣΤΕΥΤΗΚΕ ΓΙΑ ΤΟΥΤΟ.
''ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ ΔΙΠΛΑΣΙΑΖΕΤΑΙ Η
ΕΙΚΟΝΑ .ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΑΠΩΝ , ΠΑΝΤΟΥ
ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΤΙ ΕΖΗΣΑ ''
ΑΠΟ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΦΤΕΡΟΥΓΙΣΕ ΤΟ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ
ΣΤΟ ΚΕ ΦΑΛΙ, ΔΕΚΑ ΠΟΝΤΟΥΣ ΥΠΕΡΑΝΩ.
ΕΚΕΙ ΑΙΩΡΗΘΗΚΕ ΓΙΑ ΛΙΓΟ, ΕΠΕΙΤΑ ΕΦΥΓΕ
ΣΤΑ ΕΠΟΥΡΑΝΙΑ ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ
ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ
.
.
............ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΤ
.
............ΕΧΟΥΝ ΜΙΑ ΕΠΙΜΟΝΗ ΤΑ
.
............εδω
............μεταφερω ε-
............κεινο, ε-
............νω το φεγγα-
............ρι λιγοστευει την α-
............ποσταση,στη λεμονια μα-
............ζεψα τα λεμονια,καπου εκει
............κοντα τα κιτρινα λου-
............λουδια,αυτο που λαχταρουσες
.
.............................ΤΟ ΧΕΡΙ ΔΙΑΚΛΑ-
.............................ΔΙΣΤΗΚΕ ΣΤΟ ΑΛ-
.............................ΛΟ ΧΕΡΙ, ΕΓΕΝΟΝ-
.............................ΤΟ ΣΑΡΞ ΜΙΑ. ΣΕ
.............................ΤΡΙΒΩΛΟ ΑΓΡΟ
.............................ΣΠΕΙΡΑΝΕ ΤΑ
.............................ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ
.............................ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
.
...........το λαχταρας ακομα, στα
...........χρωματα συντασε-
...........ται ο ορκος σου και στη φω-
...........νη σου το ονομα
...........εδω
.
...........ΟΝΕΙΡΑ Σ'ΑΥΤΟΥΣ
.
.
............ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ Ε
Με το δεξι χερι σχεδιασε ενα κυκλο, στη
θεση του κεντρου χρησιμοποιησε το συμ-
βολο του δεντρου,ευθυς τοτε τα πουλια
στα κλαδια του εγκατασταθηκαν.Κανε-
νας δεν τολμησε να σβησει εκεινη τη
συμφωνια.Με το περασμα του καιρου ξε-
θωριασε ο κυκλος,το δεντρο εριξε ξερα
τα φυλλα του και τα πουλια αποστερηθη-
καν τη φωνη.Παρ'ολ'αυτα το δεξι χερι
ξανα σχεδιασε εξ αρχης το ιδιο σχεδιο
.
.
 ............ΓΡΑΦΗ Ε
ΑΜΑΡΑΝΤΑ ΡΟΔΑ ΚΑΛΛΙΕΡΓΗΣΑΝ ΣΤΟ
ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΤΑ ΣΠΟΥΡΓΙΤΙΑ , ΑΠΟΜΕΙΝΕ
ΟΙ ΚΑΡΕΚΛΕΣ ΝΑ ΒΑΦΤΟΥΝ ΚΙΤΡΙΝΕΣ,
ΤΑ ΔΕ ΚΡΙΝΑΚΙΑ , ΠΟΥ ΦΥΤΕΨΕΣ ΕΠΙΑΣΑΝ
ΣΤΟ ΤΟΠΟ ΡΙΖΕΣ , ΜΕ ΣΙΓΟΥΡΟ ΧΕΡΙ ΣΧΕ-
ΔΙΑΣΕΣ ΕΚΕΙΝΑ , ΠΟΥ ΕΒΛΕΠΕΣ ΕΚΕΙ. ΕΠΕΙ-
ΤΑ ΑΝΑΠΑΥΘΗΚΕΣ
.
.
............ΠΟΙΗΤΙΚΗ Ε
.
..........................ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΛΟΓΙΑ ΕΙΠΩ-
.
............................Ποια σχηματα σχηματιζουν τα λο-
...................................για σαν φυγουν απ'τα χειλια ;
...................................εκεινα, φυσικα, σχηματοποιηθηκαν
...................................στα τσαμπια των
...................................σταφυλιων
...................................στη  γλωσσα ρωγες γλυκες,αδυ-
ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ  ΤΑ............νατο τα φρουτα να ξε-
ΤΑ ΠΡΩΙΝΑ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ......χασουν τα δοντια που δαγκωσαν
ΑΓΝΟΟΥΝ  ΤΗ ΣΗΜΑΣΙ-..........τη σαρκα τους,επειτα τα
Α ΤΩΝ ΠΡΑΞΕΩΝ ΤΟΥΣ...........κουκουτσια τους καρπισαν
ΟΣΟ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΝ..........στη κοιλια,ειναι αυτα τολμηρα
ΣΠΙΤΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ-.........λογια;η' ενος ανθρωπου,που
ΕΧΟΥΝ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙ ΑΠ'.........δεν ξεχναει την ηλικια του;
ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ.....................................ενα -ενα τα γραμματα
-......................................................συναρμοζονται στις συλ-
.......................................................λαβες,κι εκεινες στη
.......................................................λεξη,αν-
.......................................................ειπωτη λεξη.Στο
.......................................................ονειρο αποψε!
.
............................ΘΗΚΑΝ ΟΡΚΙΣΜΕΝΑ ΣΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ
.
.
...........ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ Δ
Εριξε στον καθρεφτη μια τελευταια ματια.
Η εικονα του τον ξαφνιασε.Εκλεισε πισω
του την πορτα.Στο δρομο συναντησε μια
παληα γνωστη του.Προσποιηθηκε οτι δεν
την γνωριζε.Ομως οι συνθηκες κατω απ'τις
οποιες γνωριστηκαν, κι επειτα συσχετισθη-
καν επανηρθαν ολοκαθαρες, λεπτομερως
μεσα του.Επεζητησε την απαλλαγη του απ'
αυτη την κατασταση.Σταθηκε τυχερος,που
μεχρι να βραδυασει ξεχασε εντελως το περι-
στατικο
.
.
 ............ΓΡΑΦΗ Δ
ΕΠΕΙΔΗ ΣΤΟ ΜΕΤΩΠΟ ΑΓΚΟΥΜΠΙΣΘΗ-
ΚΕ ΤΟ ΓΑΛΑΖΙΟ , ΤΑ ΧΕΙΛΙΑ ΚΕΡΑΣΕΝΙΑ
ΑΝΑΜΕΙΧΘΗΚΑΝ ΣΤΑ ΚΑΛΛΙΕΡΓΗΜΕΝΑ
ΧΩΡΑΦΙΑ , ΜΕ ΤΗ ΣΟΔΕΙΑ ΑΝΑΝΑΠΗΔΗ-
ΣΑΝ ΚΑΙ ΤΑ ΦΙΛΙΑ , ΜΗΝ ΕΧΟΝΤΑΣ ΤΙΠΟ-
ΤΑ ΝΑ ΖΗΛΕΨΟΥΝ ΚΑΤΑΚΤΗΣΑΝ ΤΟΝ
ΚΟΣΜΟ ΑΡΓΥΡΟΑΜΟΙΒΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΗ
ΓΑΛΗΝΗ
.
.
............ΠΟΙΗΤΙΚΗ Δ
.
...............................ΝΑ ΠΟΤΙΣΕΙ ΤΗ ΓΛΑΣΤΡΑ ΕΙΧΕ
.
...............................Ψαρευε τα ερωτηματικα ,που θα ε-
...............................βαζε κατακλειδα στα τελειωμα-
...............................τα των προτασεων
.
...................................-αυτο,δεν φαινεται να ειναι εκει-
...................................-προφερεται μ'ενα σιγμα συριστι-
ΜΕ ΦΩΤΕΙΝΑ  ΠΕΡΙ-.........κο - ετσι ...
ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΕΦΥΓΑΝ-.......-Τι τον καταντησε αχθος αρουρης-
ΤΑ ΔΕΝΤΡΑ ΣΤΑ ΓΑΥ- .....-παει πια το σκιερο μερος του
ΓΙΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΣΚΥ- ........δασους-........................-καλυ-
ΛΙΩΝ,ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑΝ .....τερα με αυστηροτητα να σιω-
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΑΠΕΙ-,........πησεις
ΡΕΣ ΣΕΙΡΕΣ ΑΠ'ΑΥ-.........-κατ'αρχην δεν ερχεται η λεξη
ΤΑ,ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ
ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΔΕΝ
ΣΥΓΚΑΤΑΛΕΧΘΗΚΑΝ
ΣΤΟΥΣ ΘΕΑΤΕΣ ΤΟΥΣ
..............................με ασπρη δηλωμενη την αληθεια
..............................κολυμπουσε αναμεταξυ των νησιων
..............................αλλοτινα καραβια η' βυθισμενες
..............................κορυφες ορεων ............... ωραιων
..............................απαλους κορφους αρωματισθηκε,ψα-
..............................ρευοντας τις απαντησεις δεν θα γυ-
..............................ριζε ευκολα πισω
.
.............................ΤΗΝ ΕΓΝΟΙΑ ΤΟΥ ΑΥΤΟΣ
.
.
............ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ Γ
Ενα πραγμα παραδεχονταν στον εαυτο του.την
απειρη φιλοδοξια του.Επειδη η επιδιωξη της η'
η κατακτηση της ηταν ανεφικτη,εκεινο δεν τον
αποθαρρηνε διολου.Τον τελευταιο καιρο επεξερ-
 γαστηκε ενα καλα σχεδιασμενο προγραμμα
προς αυτο το σκοπο.Δεν περιμενε θετικα απο-
τελεσματα.Τον εφτανε η επιδειξη της αδαμα-
στης θελησης του
.
.
 ............ΓΡΑΦΗ Γ
ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΦΤΕΡΟΥΓΙΣΜΕΝΑ ΚΑΡΦΩΘΗ-
ΚΑΝ ΩΣ ΒΕΛΗ ΣΤΑ ΛΟΓΙΑ , Ο ΑΧΟΣ
ΤΟΥΣ ΚΥΛΗΣΕ ΣΤΗ ΧΛΟΗ ,ΟΠΩΣ ΜΑ-
 ΖΕΥΕΙΣ ΤΟ ΞΕΔΙΠΛΩΜΕΝΟ ΚΟΥΒΑΡΙ
ΜΑΖΕΥΤΗΚΑΝ ΑΠ'ΤΟ ΠΑΙΔΙ , ΟΥΤΕ
ΕΚΕΙΝΟ ΛΟΙΠΟΝ ΔΕΝ ΕΜΕΙΝΕ ΑΝΙΣΤΟ-
ΡΗΤΟ , ΔΗΛΑΔΗ ΑΡΡΗΤΟ
.
.
............ΠΟΙΗΤΙΚΗ Γ
.
...........................ΜΕ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟ ΤΡΟΠΟ ΠΟΡΕΥΤΗ-
.
..............................Το χραμι του πρασινου ξεσκε-
..................................παστηκε ο ανθρωπος ,αντα-
..................................μωσε τα εριφια στο χλοισμα,στο
..................................μηλο αφαιρεσε το βαρος του χε-
..................................ριου,που το κρατησε,αντισταθ-
..................................μησε εκεινο με αμυγδαλα και
..................................ρυζι, τιμιωτατα φερθηκε την ω-
ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΧΡΗ-.......ρα,που η στερνα γεμιζε χορ-
ΣΙΜΟΠΟΙΟΝΤΑΣ ΤΕ-......ταρια
ΧΝΑΣΜΑΤΑ  ΞΕΓΕ--....Αν γνωριζε τα βηματα,που ειχε
ΛΑΣΕ ΤΙΣ ΠΕΤΑ-.............κανει το φως εκεινη την η-
ΛΟΥΔΕΣ ΣΤΗΝ ΑΠΟ-.......μερα,κανεις δεν εμαθε ποτε,
ΧΗ ΤΟΥ,ΥΣΤΕΡΩΤΕ-
ΡΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩ-
ΝΟΝΤΑΣ ΤΕΣ ΕΝΟΙ-.........κατι ασαφες υποψιασθηκε.στο
ΩΣΕ ΤΗ ΦΙΛΕΥΔΠΛΑ-.......διπλανο δωματιο τη ξεντυ-
ΧΝΙΑ ΤΟΥ......................σε,και παλι ξημερωνοντας
...................................η Κυριακη
.
.............................ΚΕ, ΩΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΘΗΚΑ
.
.
............ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ Β
Η νυχτα του εφερε το φεγγαρι στο παραθυρο.
Το πρωι πανω στο κρεβατι βρεθηκε περιλα-
μπρο το μαρμαρινο κεφαλι .Κραυγαζοντας βγη-
κε εξω.Πραγματικα στον ουρανο ειχε ενα φεγ-
γαρι.Αφου κοιμηθηκε ονειρευτηκε το δρομο,
που περπατουσε καθημερινα στο φως του.
Λοξοδρομησε ν'αφομοιωθει στους ισκιους
της ελιας .Το μουγκρητο της μοτοσυκλετας
τον ξυπνησε καταιδρωμενο
.
.
............ΓΡΑΦΗ Β
ΜΕ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΙΜΑ ΥΛΙΚΑ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥΣ
ΚΤΙΣΑΝΕ ΤΗ ΠΑΛΑΙΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΚΚΛΗ-
ΣΙΑ , ΠΟΥ ΚΑΝΕΝΑ ΙΧΝΟΣ ΤΗΣ ΔΕΝ ΑΝΕ-
ΒΡΕΘΗΚΕ ΣΤΙΣ ΕΠΙΜΟΝΕΣ ΑΝΑΣΚΑΦΕΣ
ΜΑΣ , ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΟΙ ΚΑΘΙΣΑΜΕ , ΠΕΡΑ
ΣΤΑ ΑΝΟΙΧΤΑ ΤΟ  ΠΕΛΑΓΟ  ΕΓΚΥΜΟΝΟΥ-
ΣΕ ΤΗ ΜΟΙΡΑ ΜΑΣ , ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΕΝΑΣ
ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΕΙΡΟΝΟΜΟΥΣΕ ΑΔΙΕΥΚΡΙ-
ΝΙΣΤΑ
.
.
............ΠΟΙΗΤΙΚΗ Β
.
................................ΣΤΑ ΡΗΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ Α-
.
................................οσο ακομα βλεπουνε τα ματια ε-
.......................................κεινη τη
.......................................στερια με τις παπαρουνες κι υστε-
............................................ρα τα
............................................κυπαρισσια,
.................................αυτος ο χωρος κριθηκε ο καλυτερος
.................................λοξα στα νερα κολυμπησε,μαζευοντας
.................................τη δυναμη του ξεκολλησε απο μεσα της
.................................σαν χταποδι,που το ξεκολνουν απ'το θα-
.................................λαμι του.............εσπασε ο
.........................................................ηλιος πανω στα χα-
.............................................................λικια την αγρυπνι-
.............................................................α του,μας αφηγη-
...........................................θηκε τον εξοστρακισμο του με
...........................................πολυ περισσοτερα απο εξι χιλι-
...........................................αδες οστρακα,με αναγραμμε-
...........................................νο το πληρες ονομα του
''ΕΛΟΥΣΕ ΤΟ ΚΟΡΜΙ''...............δειχνοντας τα εσχα-
'Μ'ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΡΑΣΗ.................τα ορια της αντοχης
ΑΠΟΚΟΙΜΗΘΗΚΕ....................στη πολη μεσα υφα-
Ε'ΕΝΑ ΠΟΛΥΒΟΥΟ .................νε ενα πολυπροσωπο μυθο,
ΟΝΕΙΡΟ , ΚΙ ΕΠΕΙΤΑ:..............πολυανθρωπη εκεινη τον α-
''ΠΛΑΓΙΑΣΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ''...........φομοιωσε ταχιστα
.
.
................................ΝΕΦΩΝΗΣΕ ΤΑ ΛΑΜΠΕΡΑ Ο-
................................ΝΟΜΑΤΑ
.
.
............ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ Α
Στο τραπεζι καθισαν να συζητησουν.Με
μεγαλη αμηχανια κινηθηκε η συνομιλια τους.
Αδυνατο να βγαλουν συμπερασμα κατω απ'
αυτες τις συνθηκες.Στο τελος σηκωθηκαν και
δινοντας τα χερια σε εγκαρδια χειραψια ανα-
χωρησαν.Μεσα στο δωματιο ωστοσο παρε-
μειναν για μερες τα αρχετυπα τους συζητον-
τας με ιδανικο τροπο.Τα πρακτικα της συνομι-
λιας καταγραφηκαν σε μια γραφη μερικως
αγνωστη σημερα
.
.
 ............ΓΡΑΦΗ Α
ΟΙ ΗΧΟΙ ,ΠΟΥ ΦΘΑΝΟΥΝ ΣΤ'ΑΥΤΙΑ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ
ΑΚΑΘΟΡΙΣΤΟΙ , ΟΡΙΣΜΕΝΟΙ ΤΡΟΠΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ
ΣΕ ΜΟΥΣΙΚΗ , ΑΠΟ ΤΗ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΔΙΑ-
ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΕΥΓΛΩΤΤΟ ΤΡΟΠΟ Η ΑΠΑΡΑ-
ΜΙΛΛΗ ΔΕΞΙΟΤΕΧΝΙΑ ΤΩΝ ΕΚΤΕΛΕΣΤΩΝ
.
.
............ΠΟΙΗΤΙΚΗ Α
,
.............................ΣΕ ΚΑΘΕ ΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ Η
.
.............................Τα γλυπτικα μελη του σωματος εκφρα-
.................................σθηκαν στην αισθη-
ΤΑ ΟΡΑΜΑΤΑ ΚΟΡ-....................τικη,
ΝΙΖΑΡΙΣΑΝ ΣΤΟΥΣ..................γενικα
ΤΟΙΧΟΥΣ, ΣΕ ΠΟΖΕΣ...........το χερι διεγραψε αρμονικη
ΕΞΕΖΗΤΗΜΕΝΕΣ..................τροχια πριν βυθισθει στο νε-
ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΟΥΝ................ρο,αναδυθηκε με
ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ........τις στα-
ΕΜΕΙΣ ΑΔΙΑΦΟΡΟΙ.......γονες
ΚΑΤΑΓΡΑΨΑΜΕ ΤΟ........κρυσταλλωμενες ιδανικες σφαιρες,ο
ΤΙ ΣΥΝΑΝΤΗΣΑΜΕ........ηλιος υψωθηκε στην ε-
................................πιφανεια τους ,αυ-
........................τα θυμηθηκε πριν κλεισει το φως.........στο
........................σκοταδι κυλησε στον υπνο
.........................................................φωτεινο λευκο σπιτι,ο
.........................................................κηπος στη ζεστη,τα
.........................................................δεντρα κλαδεμενα με
.........................................................τεχνη, ολα του τα βι-
.........................................................βλια στη βιβλιοθηκη
.........................................................δερματα αποξηραμενα
.
............................ΜΝΗΜΗ ΕΠΝΕΕ ΣΑΝ ΑΝΕΜΟΣ
.
.
.
Εγω,
.......σιγουρα δεν καθοριζομαι με απολυτο
.........................................................τροπο
.
.
.

div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"> .
.
GREEK POETRY
-ΑΜΕΙΩΤΗ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ
-Ελληνικά τοπίο στη θάλασσα-
-The Greek Sea Landscape-
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.

.

Ελληνικά τοπίο στη θάλασσα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΑΜΕΙΩΤΗ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ-χ.ν.κουβελης

the Beauty
ειναι Ιδεα

η μεταφυσικη ελληνικου τοπιου

φωνη πουλιου σε κλαδι δεντρου
η ρυθμικη ανασα του σπορου
το φωτεινο κυματισμα του πρασινου
και το υφασμα της θαλασσας
η αιωρηση του αερα

στα πεντε κανονικα στερεα του Πλατωνα
τα ελληνικα τοπια μου

ευκινητη κι ελαφρια η τετραεδρη θερμοκρασια του
λιτη εξαεδρη η γη του
ο οκταεδρος ελευθερος αερας του
και πανω του δωδεκαεδρος ουρανος
κσι σ'εικοσαεδρους κρυσταλλους το νερο
της θαλασσας

θαυμα
μεταφυσικο πραγματικου

η θαλασσα ερχεται
με ελευθερο χταποδιων
και υπτιο κοχυλιων

απειρη νοητη ιδεα

το φως ανασαινει στα δεντρα
κυκλοι πρασινοι ισορροπουν τον αερα
ενα φυλλο επιστρεφει ανεπαφο απ'την αιωνιοτητα
τι αναδευει τις πετρες κι ακουγονται οι λεξεις τους
καθαρες ;
μια πνοη αποσταση ολος ο κοσμος

Πατωντας στη πλατη αναδυομενου δελφινιου
Φευγουσα ισορροπουσα
Φωτεινο γαλαζιο εφαλτηριο γλαρων η θαλασσα μου
Αναστραμενη χρωμογραφια Χρονου παραλια
Ασυλληπτα Συλαμβανομενα
Ακροδαχτυλα κοχυλια
Εναλιος ομφαλοφορος αχινος
Περισπωμενες ψαριων
Η Ομορφια ενα βημα πριν το Αορατο
Ενδοξο στηθος λευκοτατου αλατιου
Παλιρροια σωματων νερου
Το Φως σαλευει ως οχταπους
Συνορο ουρανου και θαλασσας το φεγγαρι
Εναρμονιοι Αντιχτυποι Ηχων Κυματα
Ακροπρωρος Μνημης Εφαπτομενης Παφλαζουσας

αντλια φωτος οι ελληνικες λεξεις μας

ν'ανθιζεται ο αερας
Ιδεα πλατωνικη

ελληνικό τοπίο σε προσωκρατικο υφος

τα πετρωματα περιειχαν στο εσωτερικο τους το απολιθωμενο σωμα
του αρχαιου περιηγητη σε σταση κοιμισμενου οντος
απο αυτη τη θεση ανακαλυπτω τη πετρα στον ισκιο της αγριελιας
τα βοτανια και τα παιχνιδια της κομσοτητας των δεντρων
μεσα σ'ενα προσωκρατικο περιβαλλον τα πρωτα αναγκαια
ταυτοχρονα το κυπαρισσι με τις ελιες ανεβαινουν στο στηθος του στρειδιου
καθαροτητα και το ιδιο τις αλλες μερες ξημερωνε
στη φαντασια του εικονες ισοδυναμες της απλοτητας
τυλιγμενος στ'αορατα των λεξεων προχωρουσε ο Ελληνας Ηρακλειτος
το γαλαζιο φτερουγισε επιστρεφοντας στην αιωνιοτητα
η μνημη πνεει σαν ανεμος εδω που ο Εμπεδοκλης αγορευει ''Περι το Μη-Αδικειν''
Το Ανοητον Νοητον εγεννηθει
Το Ακαταληπτον Καταληπτον εγεννετο
ενα φυλλο γαλαζιο ο ουρανος
εδω μπορω να δω τ'αλατι π'αφηνει ο ηλιος στα δεντρα
εκτυφλωτικος
την ηληκια των θαυματων
εδω μπορω να βλεπω την ωραιοτητα

Υπερβατον Ελληνικο Τοπιο

τα βραχια,η θαλασσα
οι ελιες,τα τιμπανα των τζιτζικιων
και η βαρκα
στα διχτια το φως
τα νερα,τα ψαρια

Η πατριδα μου
Φως
Τα δεντρα με τα σχηματα των πουλιων
Η ανωση του αερα
Το βλεμμα των λεξεων
Το απεριττο
Μια απειρη κινηση προς τον Χρονο
Το Ελληνικο Τοπιο
Η Θαλασσα Ειναι του Ανθρωπου
Η Συμμετρια

με τοσο φως που ανασαινουμε
τιποτα δεν κρυβεται πολυ καιρο

εμενα η Χωρα μου στις Ιδεες ταξιδευει
περιβαλλουσα μεταφυσικης

Σ'ενα τοπιο στη θαλασσα
ας υψωσουμε μια βαρκα
ασπρη με κοκκινη ριγα
και να τεντωσουμε πανω της
ενα χταποδι να λιαζεται

Εδω το φως εχει πολλους τροπους
να μας ξετρυπωνει στα σκοταδια μας

τα βουνα οι οροσειρες κατεβαινοντας
φθανουν στη θαλασσα
εκει βουτωντας αναδυονται στα νησια
ο ανεμος και το κυμα τα σπαει
σε βραχια
σε βοτσαλα αμμο αιγιαλους

Εδω το φως εχεις πολλους τροπους να δρασει
αναμεσα στα κοχυλια και στους αστεριες

οι φωνες μας αγγιζουν τον χρονο
και του δινουν το σχημα μας

στο γλυστριμα της περκας στα νερα
βασιζεται η μεταφυσικη των γλαρων

γεμισε δελφινια το πελαγος
ετσι να γεμισει χαρες κι η ζωη μας

τα δυο σιγμα της θαλασσας κυλωντας
φτανουν στα δυο γυμνα ποδια μας

κυματιζει ελαφρα ''ερχεται η θαλασσα''

ακουω ερχεται

ολοενα ερχεται
ακουμε

ενα σπιτι στην ακρη της θαλασσας
η ιστορια ο χρονος της αμμου στα χερια
η φωνη των γλαρων
η ησυχια των ψαριων
Ιδεων υποστυλωματα

ακορντεον χρονου το τοπίο μου

η θαλασσα ερχεται
αλς αλος

αλς αλος

ακουσε στη θαλασσα

το
πανσέληνο ακορντεον φεγγαρι

σχημα
καραβιου μετεωρο
στη κογχη τοξου

νοητο
και αορατο
στην αρχαία μνημη του

γραφει
το νερο
λογους προσωπων
υπαρχουν ιδεες ελευθεριας

θάλασσα και ουρανος
αποσπασματα ανθους του Ηρακλειτου
ωραιοτητα σε κύκλους ονοματων

ειναι πουλια καμπυλα στο φως
λεξεων
να σωσεις ακεραια
την ορμη
του σωματος

στιγμη του χρονου
σαν ψαρι

πνοη των ανεμων
και νερων
ρυθμος

να ιστορει
πραξεις

ακουσα στο τοπίο μου

Εδω η μοιρα μας μας εκανε θαλασσινους. Ακομα
και στη ξηρα ταξιδευουμε απ'τον ενα τοπο στον
αλλον χτυπωντας κουπια , ανοιγουμε αναμεσα
στις πετρες και στη χλοη ρυακι
αναμεσα στα δεντρα ,στους λοφους ,στα σπιτια
και προπαντως αναμεσα στους ανθρωπους.
Η Ελλαδα ενας συνεχης παφλασμος κυματων

οι ελικες του αερα
[η φωνη μας]ακουστηκε
[''εδω ειμαστε'']

τι ειναι;
οι λεξεις

το φως
η' μια λεξη του Ηρακλειτου
-κινεειν ο λογος αιαν-
που απλωνει το χταποδι
τα νερα ευρυγωνιοι καθρεφτες

το ραγισμα του ψαριου στα νερα
η αηχη πανσεληνος το ανθος του στρειδιου
η φωνη της θαλασσας

ασπρο εσκασε το κυμα στην αμμο

Εξ Ισορροπου Φωτος Πλασμενη
σε γαλαζια νερα κρεμασμενες λεξεις
ερωτηματα στη γλωσσα μας

μιμηθηκε η περκα το κυμα και πληθυνθηκε
το διαφανο υφασμα της
και ο ευρυχωρος χρονος της ορμης του
δυο βραχοι στ'ανοιχτα της αρμονιας
υφαινουν τα ορυκτο των κρυσταλλων της
το φως στα σμαραγδια της ιδεας

μετρησε τις Ιδεες
στον υπνο του ψαριου γαληνη

το φως κρυμενο στις λεξεις μας
ευρυθμη θαλασσα

και το κυμα ακουμπα τη πνοη της νυχτας
κοματτι αμμου Ιωνιας ξεπλενεται στη θαλασσα
ο ηχος των βραχων
επειτα η σιωπη
και ξανα αναταραχη του αερα
η λαμψη στις κορφες των πευκων
και τα ακρωτηρια που δεσαμε τις βαρκες
πριν το ταξιδι η' και μετα το ταξιδι

το νερο
περιβαλλεται καραβια
κι ανθρωποι σε σχηματα βραχων σκαλισμενοι
εχτισαν τα σπιτια τους
αρχιζοντας απ'το γυαλο μεχρι ψηλα το λοφο
ελιες κι ενδιαμεσα εποπτευοντα κυπαρισσια
τη χερσονησο
και το ιδιο επαναληφθηκε
ελαχιστο

περιθλαση ψαριων
το νερο
η θαλασσα

ηχος
ρυθμος χρωματος

κοχυλια
αναπνεει ο αερας
το φως του

γλυπτο γλαρων
λευκαινει
τ'ακρωτηρι

ισομεριδια του αλφα
η θαλασσα
τρια

τα στρειδια
ανοιγωντας τα επιφωνηματα
των λεξεων μου

τη συμμετρια του
φυτρωνει το δεντρο

στα νευρα της πετρας
αμειωτος ταλαντωνεται
ο διαφανος χρονος

κοιμομαστε κι η θαλασσα μας ξυπναει
ρυθμικα με δωριο τροπο

αφησαμε στη παραλια νερο ψωμι
και κρασι για τον Οδυσσεα
να φαει και να πιει
παρά θῖν’ ἁλός
χεῖρας νιψάμενος πολιῆς ἁλός

πρωι και γυαλιζε η μερα
''τιποτα ματαιο'' στη πατριδα μας

φως
γαλαζιο φως

η προελληνικη λεξη του σαργου στον ασαμινθο της θαλασσας

στη γλωσσα μας τα πρωτα συνθετικα οι βαρκες
και τα δευτερα τα ψαρια

σαλασσα θαλασσα

κοιταζουμε
τα δοχεια κιτρινου φωτος

πως κατεβηκαν τα σπιτια μας
στη θαλασσα
μαζι και μεις;

εγραψα:
ΟΔΥΣΣΕΙ

ενα ψαρι
στη παρενθεση των νερων
αναπνεει το χρονο του

εντος των λεξεων
σ'ενα κοχυλι εμαθε αριθμητικη ο αερας
και η ηρεμη αναπνοη μιας μελισσας
αντανακλαται σε κατοπτρα μεσημεριου
κι αχνιζει η ωρα οταν
με ψιθυρους μεγαλωνει ο κρινος της μερας

μια βαρκα βουλιαζει στο γαλαζιο
να δεις
ενα βελος ειναι η αληθεια
πεφτοντας οι λεξεις /ενα πουλι ελαμψε για λιγο
στη ακρη της θαλασσας
το φως

κι εμαθα πως η θαλασσα ειναι οι γαλαζιοι κηποι

μια σειρα κυματα αποθετουν 24 ελληνικα γραμματα

το κυματισμα των πουλιων το ασπρο βελος του χρονου
ο ηλιος ψηλα γυρναει και μας θερμαινει
ο ανεμος επιμενει να βυζαινει θαλασσινο νερο
φωνη με φωνη ακουστηκαν
πολλη αιωνιοτητα το μελλον
διαφανη λεξη η γαληνη
πληρης συμμετριων ο ανθρωπος
στο σχημα κοχυλιου
ετσι εξηγειτε ο κοσμος

η σεληνη αποψε γλυστρισε ευελικτη
πανω στα διαφανα νερα των νησιων

το ταχυ βημα του καλοκαιριου
το βλεμμα του ηλιου στο σωμα της περκας
η αντιστροφη φωνη που εχει το φως,
πληρωνω με γαλαζια νομισματα τον χρονο
τον εξατμιζω ν'αφησει το αλατι κοκκο κοκκο
στην ελαχιστη βουτια του καλοκαιριου
ο αστεριας πενταποδος σε πετρωματα χρησμων
κοιλω τα νερα στο εσωτερικο κοχυλιων
μια ιδεα και φτανει ο κοσμος να υπαρξει

Το κυκλικο νερο πεφτοντας
στο φως
μεσα στις ανοιχτες παλαμες της υπαρξης μας

εκει,που η θαλασσα γυρισε στον υπνο της
ενα αγριοπεριστερο
η φωνη της πεταξε,
τετοια εικονα,Δοξα σοι!
ενα κιτρινο σπιτι απλωνει τις ριζες του
στη θαλασσα και τις στεριωνει
ΕΚΕΙ,ΠΟΥ Η ΓΛΩΣΣΑ
ΔΙΑΧΕΕΤΑΙ ΔΙΑΛΥΕΤΑΙ ΠΟΛΥΚΛΑΔΙΖΕΤΑΙ
ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ
συνεχως επιστρεφει
αμειωτη ελληνικα
.
.

.
.
GREEK POETRY
-Ο ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ

-ΜΙΜΙΑΜΒΟΣ ΤΟΥ ΗΡΩΝΔΑ-

[μεταφραση αποδοση-κειμενα-χ.ν.κουβελης]-

POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.

Ηρωνδας-μιμιαμβογραφος-portrait of a man-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Ηρωνδας-ο Διδασκαλος-Μιμιαμβος-μεταφραση αποδοση κειμενα χ.ν.κουβελης

.

.

Ο ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ

-ΜΙΜΙΑΜΒΟΣ ΤΟΥ ΗΡΩΝΔΑ-

[μεταφραση αποδοση-κειμενα-χ.ν.κουβελης]

.

ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΜΙΜΙΑΜΒΟΓΡΑΦΟΥ ΗΡΩΝΔΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΚΑΙ ΜΙΜΙΑΜΒΙΚΑ-

χ.ν.κουβελης

ο Ηρώνδας[η' Ηρωΐδας][<Ηρα η' Ηρως+πατρονυμικο ωνδας][300-250 π.Χ περιπου]

ηταν μιμιαμβογραφος απο την Κω  και ακμασε το πρωτο μισο του 3ου αιωνα π.Χ 

στην Αλεξανδρεια της Αιγυπτου επι Πτολεμαιου του Φιλαδελφου,μια γενια νεωτερος,

του Θεοκριτου.

Ο μιμιαμβος ηταν μιξη δυο ειδων:το ενα ειδος ο μιμος ,με κυριο εκπροσωπο τον 

Συρακουσιο Σωφρονιο,5ος αι. π.Χ ,απο τον οποιον εφερε τον μιμο ο Πλατων στην 

Αθηνα,και το δευτερο ειδος ο ιαμβος,με εκπροσωπους τον Αρχιλοχο και τον Ιππωναξ.

Ο Ηρωνδας εγραψε τους μιμιαμβους του σε διαλογικη μορφη,σε νοθη ιωνικη διαλε-

κτο και με μετρο τον χωλιαμβο του Ιππωναξ[κουτσο μετρο,η προτελευταια συλλαβη 

μακρα αντι βραχεια].

 Τα θεματα των μιμιαμβων του ηταν τα 'κακοφημα' της πολης:

περι μαστρωπων,κυριων σ'ερωτικες σχεσεις με  δουλους,πορνεια,

δικαστηρια,δασκαλοι,sex shops and sex and city...

Το 1891 βρεθηκε παπυρος σε ταφο με μουμια στην Αιγυπτο στη πολη Μαιγίρ,αρχαια 

Μοῖραι, με 8 ολοκληρους μιμιαμβους του Ηρωνδα. 

Αυτοι ειναι:

Ι. Προκυκλίς ή μαστροπός-(270-247 π.Χ.)

90 στιχοι-η γρια Γυλλις επισκεπτεται τη νεαρη Μητριχη που ο αντρας της Μανδρης 

λειπει δεκα μηνες σε ταξιδι στην Αιγυπτο και προσπαθει να την πεισει για να την ρι-

ξει στην αγκαλια του αθλητη και πλουσιου Γρυλλου,αλλ' αυτη αρνηται ν'απατησει

τον αντρα της

ΙΙ. Ο πορνοβοσκός -[;]

102 στιχοι-ο πορνοβοσκος Βατταρος τραβαει σε δικαστηριο της Κω τον Θαλη γιατι 

του εκλεψε απο το πορνειο του μια απ'τις κοπελες και ζημιωνεται ενω αυτος πληρω-

νει τον πορνικο φορο του,στο δικαστηριο παρουσιαζεται και η κοπελα κι οι δικαστες 

χανουν τα μυαλα τους.

-ΙΙΙ. Ο διδάσκαλος-[;]

97 στιχοι-η Μητροτιμη φερνει στον δασκαλο Λαμπρισκο τον ασωτο γιο της Κοτταλο

που ξημεροβραδιαζεται στις λεσχες παιζοντας αστραγαλους για να τον συνετισει 

δερνοντας τον αλυπητα

IV. Ασκληπιώ ανατεθείσαι και θυσιάζουσαι-(270 π.Χ ;)

95 στιχοι-η Κυννω και η Κοκκαλη επισκεπτονται το ιερο του Ασκληπιου στη Κω με τις 

δουλες τους κρατωντας ενα κοκορα για να προσφερουν θυσια γιατι εγειαναν απο

καποια αρρωστια,κι εκει κοιταζουν αφιερωματα αλλων προσκυνητων ,εργα των γιων

του Πραξιτελη και του Απελλη,οπως 'η Αναδυομενη Αφροδιτη' του

V. Η Ζηλότυπος-[;]

85 στιχοι-η ελευθερη κυρια Βιτιννα εχει συναψει ερωτικη σχεση με τον δουλο της 

Γαστρωνα που εχει συναψει ερωτικη σχεση και με την Αμφυταια,και του κανει φο-

βερη σκηνη ζηλοτυπιας και διαταζει εναν δουλο της να τον συρει στον Ερμωνα να 

τον μαστιγωσει γυμνο και δεμενο,κι ακουωντας τα θερμα παρακαλια της δουλης της 

Κυδιλης  για την οποια τρεφει μητρικα αισθηματα τελικα αποσυρει την τιμωρια.                                      

VI. Φιλιαζουσαι η' Ιδιαζουσαι-[;]

94 στιχοι-η Μητρω επισκεπτεται την φιλη της Κοριττω και συζητουν διαφορα:

πρωτον την κακη συμπεριφορα των δουλων,μετα η Μητρω ανοιγει το θεμα:ποιος

κατασκευασε το ομοιωμα του αντρικου οργανου,το ειδε στα χερια της Νοσσης που

της το'δωσε η Ευβουλη που της το'δωσε η Κοριττω,αυτο την κανει εξω φρενων,

τελικα κατασκευαστης του ομοιωματος ηταν ο Κερδωνας,ενας πανασχημος . 

VII. Σκυτευς-[;]

192 στιχοι[με κενα]-η Μητρω με  φιλες της πηγαινει στον υποδηματοποιο Κερδωνα

για ν'αγορασουν παπουτσια,εκεινος παινευει τη δουλεια του,δεν τα βρισκουν στην

τιμη,παζαρευουν,τελικα φευγουν χωρις να ψωνισουν,του λενε πως θα περασουν μια

αλλη φορα

...συνεχεια του προηγουμενου μιμιαμβου,οι γυναικες πηγαν στον σκυτεα για να 

εφοδιαστουν μ'ομοιωματα μαλλον παρα με παπουτσια

VIII.Ενύπνιον-[;]

79 στιχοι[με κενα]-μαλλον ο ιδιος ο ποιητης  διηγηται το ονειρο που ειδε,σ'ενα 

χειμωνιατικο περιβαλλον απο βοσκους,στη γιορτη του Διονυσου σ'εναν ασκωλια-

σμο,μουσικοχορευτικο διαγωνισμο,στη γιορτη του Διονυσου,το πρωτο βραβειο θα 

το παρει ο Ηρωνδας για να σκασουν οι επικριτες του.

-Απο τον μιμιαμβο 'Απονηστιζόμεναι' εχουν διασωθει μονο 13 στιχοι.

.

ο Κ.Π.Καβαφης εγραψε το 1892 το ποιημα:

Οι Μιμίαμβοι του Ηρώδου

Επί αιώνας μένοντες κρυμμένοι

εντός του σκότους Αιγυπτίας γης

μέσω τοιαύτης απελπιστικής σιγής

έπληττον οι μιμίαμβ' οι χαριτωμένοι·

αλλά επέρασαν εκείν' οι χρόνοι,

έφθασαν από τον Βορρά σοφοί

άνδρες, και των ιάμβων έπαυσ' η ταφή

κ' η λήθη. Οι ευτράπελοί των τόνοι

μας επανέφεραν τας ευθυμίας

ελληνικών οδών και αγορών·

κ' εμβαίνομεν μαζύ των εις τον ζωηρόν

βίον μιας περιέργου κοινωνίας.-

Μας απαντά ευθύς πονηροτάτη

μεσήτρια που σύζηγον πιστήν

ζητεί να διαφθείρη! Πλην την αρετήν

γνωρίζει η Μητρίχη να φυλάττη.

Άλλον κατόπιν βλέπωμεν αχρείον

όστις κατάστημά τι συντηρεί

και άνδρα Φρύγα εμμανώς κατηγορεί

ως βλάψαντα το - παρθεναγωγείον.

Δύο πολύλογοι, κομψαί κυρίαι

επίσκεψιν εις τον Ασκληπιόν

κάμνουν· φαιδρύνουν δε μεγάλως τον ναόν

αι νοστιμώταταί των ομιλίαι.

Εις μέγα εργοστάσιον σκυττέως

εμβαίνομεν με την καλήν Μητρώ.

Ωραία πράγματα εδώ κείντ' εν σωρώ

εδώ ευρίσκετ' ο συρμός ο τελευταίος.

Πλην πόσα έλλειψαν εκ των παπύρων·

πόσον συχνά των μιαρών σηρών βορά

έγινεν ίαμβος λεπτός και είρων!

Ο ατυχής Ηρώδης, καμωμένος

δια τα σκώμματα και δια τα φαιδρά,

τι σοβαρά μας ήλθε πληγωμένος!

.

Περι της μεταφρασης αποδοσης του μιμιαμβου σχετικα:

-αντι της μεταφρασης λεξη προς λεξη προτιμηθηκε η αποδοση του μιμιαμβου-

λαικου θεατρου λογω του ιδιολεκτου λογου του

-χαλκινδα,χαλκισμος,-στριφτο-παιχνιδι στο οποιο πετωντας στριφογυριζαν ενα 

χαλκινο νομισμα και το επιαναν πριν να πεσει κατω

[ό  μεν χαλκισμός, όρθόν νόμισμα έδει συντόνως περιστρέψαντας επιστρεφόμενον 

επιστήσαι τώ δακτυλω]περιγραφει το παιγνιον ο  Πολυδεύκης 

-ἀστραγάλαι-αστραγαλοι-κοτσια-

οι 4 πλευρες του αστραγαλου:απο τις 2 πλατιες 'πρανες' λεγονταν η κυρτη και 

'υπτιον' η κοιλη-απο τις 2 στενες 'χιον' λεγονταν η εξογκωμενη και 'κωον' η πε-

πιεσμενη-

η πλευρα με την οποια ο αστραγαλος αγγιζε το χωμα ειχε αξια-βαθμους:

το κωον επερνε 6,το χιον 1,το υπτιον 3 και το πρανες 4

το χιον ονομαζονταν και κυων ,το κωον εξιτης 

-τριηκας-στις 30 καθε μηνα πληρωνονταν τα διδακτρα του σχολειου

-παίστρην-αιθουσα παιγνιων-παιγνιον-λεσχη

-προυνεικοι-τιποτενιοι,αχθοφοροι,χαμαληδες

-δρηπεται-δραπετες

[εν τοις ορεσιν λυκοι και λεοντες 

εν ταις πολεσιν κλεπται και λωποδυται]

-Μαρων -Σιμων-αξιες στο παιγνιδι των αστραγαλων

-Φρυξ-απο τη Φρυγια- συνωνυμο του δουλου

-ἤμαιθα-ἤμαιθον-1 ἤμαιθον ισο 1/2 του οβολού και 1 οβολός ισον με 1/6 της δραχμής

-Δήλιος κυρτεύς-ψαρας της Δηλου-ενας ξεκουραστος τροπος ψαρεματος

-βοὸς κέρκος-βουνευρο-το νευρο απο τα γεννητικα οργανα του βοδιου

-λωβεῦμαι-κακοποιω-ξυλοφορτωνω

-†χολῇ† βῆξαι.-λογοπαιγνιο με τον χωλιαμβον

.

.

-III.Ο διδάσκαλος-[;]

Προέλευση: Αίγυπτος (ακριβής τόπος συγγραφής και εύρεσης άγνωστος· σύµφωνα 

µε τον πωλητή του παπύρου βρέθηκε στη Μαιγίρ, αρχαία πόλη Μοῖραι).

Χρονολόγηση: 1ος / 2ος αιώνας µ.Χ. (περίπου 100 µ.Χ.).

.

ΜΗΤΡΟΤΙΜΗ

1 Οὕτω τί σοι δοίησαν αἱ φίλαι Μοῦσαι,

2 Λαµπρίσκε, τερπνὸν τῆς ζοῆς τ’ ἐπαυρέσθαι,

3 τοῦτον κατ’ ὤµου δεῖρον, ἄχρις ἡ ψυχή

4 αὐτοῦ ἐπὶ χειλέων µοῦνον ἡ κακὴ λειφθῆι.

5 ἔκ µευ ταλαίνης τὴν στέγην πεπόρθηκεν

6 χαλκίνδα παίζων· καὶ γὰρ οὐδ’ ἀπαρκεῦσιν

7 αἱ ἀστραγάλαι, Λαµπρίσκε, συµφορῆς δ’ ἤδη

8 ὁρµᾶι ἐπὶ µέζον. κοῦ µὲν ἡ θύρη κεῖται

9 τοῦ γραµµατιστέω — καὶ τριηκὰς ἡ πικρή

10 τὸν µισθὸν αἰτεῖ κἢν τὰ Ναννάκου κλαύσω —

11 οὐκ ἂν ταχέως λήξειε· τήν γε µὴν παίστρην,

12 ὅκουπερ οἰκίζουσιν οἵ τε προύνικοι

13 κοἰ δρηπέται, σάφ’ οἶδε κἠτέρωι δεῖξαι. 

14 κἠ µὲν τάλαινα δέλτος, ἣν ἐγὼ κάµνω

15 κηροῦσ’ ἑκάστου µηνός, ὀρφανὴ κεῖται

16 πρὸ τῆς χαµεύνης τοῦ ἐπὶ τοῖχον ἑρµῖνος,

17 ἢν µήκοτ’ αὐτὴν οἷον Ἀίδην βλέψας

18 γράψηι µὲν οὐδὲν καλόν, ἐκ δ’ ὅλην ξύσηι·

19 αἱ δορκαλῖδες δὲ λιπαρώτεραι πολλόν

20 ἐν τῆισι φύσηις τοῖς τε δικτύοις κεῖνται

21 τῆς λεκύθου ἡµέων τῆι ἐπὶ παντὶ χρώµεσθα.

22 ἐπίσταται δ’ οὐδ’ ἄλφα συλλαβὴν γνῶναι,

23 ἢν µή τις αὐτῶι ταὐτὰ πεντάκις βώσηι.

24 τριθηµέραι Μάρωνα γραµµατίζοντος

25 τοῦ πατρὸς αὐτῶι, τὸν Μάρωνα ἐποίησεν

26 οὗτος Σίµωνα ὁ χρηστός· ὥστ’ ἔγωγ’ εἶπα

27 ἄνουν ἐµαυτήν, ἥτις οὐκ ὄνους βόσκειν

28 αὐτὸν διδάσκω, γραµµάτων δὲ παιδείην,

29 δοκεῦσ’ ἀρωγὸν τῆς ἀωρίης ἕξειν.

30 ἐπεὰν δὲ δὴ καὶ ῥῆσιν οἷα παιδίσκον

31 ἢ ’γώ µιν εἰπεῖν ἢ ὁ πατὴρ ἀνώγωµεν,

32 γέρων ἀνὴρ ὠσίν τε κὤµµασιν κάµνων,

33 ἐνταῦθ’ ὅκως νιν ἐκ τετρηµένης ἠθεῖ

34 «Ἄ̣πολ̣λον Ἀ̣γρεῦ», «τοῦτο» φηµὶ «χἠ µάµµη,

35 τάλης, ἐρεῖ σοι — κἠστὶ γραµµάτων χήρη —

36 κὠ προστυχὼν Φρύξ». ἢν δὲ δή τι καὶ µεῖζον

37 γρῦξαι θέλωµεν, ἢ τριταῖος οὐκ οἶδεν

38 τῆς οἰκίης τὸν οὐδόν, ἀλλὰ τὴν µάµµην,

39 γρηῢν γυναῖκα κὠρφανὴν βίου, κείρει,

40 ἢ τοῦ τέγευς ὕπερθε τὰ σκέλεα τείνας

41 κάθηθ’ ὅκως τις καλλίης κάτω κύπτων.

42 τί µευ δοκεῖς τὰ σπλάγχνα τῆς κάκης πάσχειν

43 ἐπεὰν ἴδωµι; κοὐ τόσος λόγος τοῦδε·

44 ἀλλ’ ὁ κέραµος πᾶς ὥσπερ ἴτ‹ρ›ια θλῆται,

45 κἠπὴν ὁ χειµὼν ἐγγὺς ἦι, τρί’ ἤµαιθα

46 κλαίουσ᾿ ἑκάστου τοῦ πλατύσµατος τίνω·

47 — ἓν γὰρ στόµ’ ἐστὶ τῆς συνοικίης πάσης,

48 «τοῦ Μητροτίµης ἔργα Κοττάλου ταῦτα»,

49 κἀληθίν’ — ὥστε µηδ’ ὀδόντα κινῆσαι.

50 ὅρη δ᾿ ὁκοίως τὴν ῥάκιν λελέπρηκε

51 πᾶσαν, καθ’ ὕλην, οἷα Δήλιος κυρτεύς

52 ἐν τῆι θαλάσσηι, τὠµβλὺ τῆς ζοῆς τρίβων.

53 τὰς ἑβδόµας τ’ ἄµεινον εἰκάδας τ’ οἶδε

54 τῶν ἀστροδιφέων, κοὐδ’ ὕπνος νιν αἱρεῖται

55 νοεῦνθ’ ὅτ’ ἦµος παιγνίην ἀγινῆτε.

56 ἀλλ’ εἴ τί σοι, Λαµπρίσκε, καὶ βίου πρῆξιν

57 ἐσθλὴν τελοῖεν αἵδε κἀγαθῶν κύρσαις,

58 µἤλασσον αὐτῶι — ΛΑΜΠΡΙΣΚΟΣ Μητροτίµη, ‹µὴ›

ἐπεύχεο·

59 ἕξει γὰρ οὐδὲν µεῖον. Εὐθίης κοῦ µοι,

60 κοῦ Κόκκαλος, κοῦ Φίλλος; οὐ ταχέως τοῦτον

61 ἀρεῖτ’ ἐπ’ ὤµου τῆι Ἀκέσεω σεληναίηι

62 δείξοντες; αἰνέω τἄργα, Κότταλ’, ἃ πρήσσεις·

63 οὔ σοι ἔτ’ ἀπαρκεῖ ταῖσι δορκάσιν παίζειν

64 ἀστράβδ’ ὅκωσπερ οἵδε, πρὸς δὲ τὴν παίστρην

65 ἐν τοῖσι προ‹υ›νίκοισι χαλκίζεις φοιτέων.

66 ἐγώ σε θήσω κοσµιώτερον κούρης,

67 κινεῦντα µηδὲ κάρφος, εἰ τό γ’ ἥδιστον.

68 κοῦ µοι τὸ δριµὺ σκῦτος, ἡ βοὸς κέρκος,

69 ὧι τοὺς πεδήτας κἀποτάκτους λωβεῦµαι;

70 δότω τις εἰς τὴν χεῖρα πρὶν χολῆ‹ι› βῆξαι.

ΚΟΤΤΑΛΟΣ

71 µή µ’ ἱκετεύω, Λαµπρίσκε, πρός σε τῶν Μουσέων

72 καὶ τοῦ γενείου τῆς τε Κόττιδος ψυχῆς,

73 µὴ τῶι µε δριµεῖ, τῶι ’τέρωι δὲ λώβησαι.

74 ‹ΛΑ.› ἀλλ’ εἲς πονηρός, Κότταλε, ὥ‹σ›τε καὶ περνάς

75 οὐδείς σ’ ἐπαινέσειεν, οὐδ’ ὅκου χώρης

76 οἱ µῦς ὁµοίως τὸν σίδηρον τρώγουσιν.

77 ΚΟ. κόσας, κόσας, Λαµπρίσκε, λίσσοµαι, µέλλεις

78 ἔς µευ φορῆσαι; ‹ΛΑ.› µὴ ’µέ, τήνδε δ’ εἰρώτα.

79 ‹ΚΟ.› τατᾶ, κόσας µοι δώσετ’; ‹ΜΗ.› εἴ τί σοι ζώιην,

80 φέρειν ὅσας ἂν ἡ κακὴ σθένηι βύρσα.

81 ‹ΚΟ.› παῦσαι· ἱκαναί, Λαµπρίσκε. ΛΑ. καὶ σὺ δὴ παῦσαι

82 κάκ’ ἔργα πρήσσων. ‹ΚΟ.› οὐκέτ’, οὐχί ‹τι› πρήξω,

83 ὄµνυµί σοι, Λαµπρίσκε, τὰς φίλας Μούσας.

84 ΛΑ. ὅσσην δὲ καὶ τὴν γλάσσαν, οὗτος, ἔσχηκας·

85 πρός σοι βαλέω τὸν µῦν τάχ’ ἢν πλέω γρύξηις.

86 ΚΟ. ἰδού, σιωπῶ· µή µε, λίσσοµαι, κτείνηις.

87 ΛΑ. µέθεσθε, Κόκκαλ’ αὐτόν. ΜΗ. οὐ δ‹εῖ σ’› ἐκλῆξαι,

88 Λαµπρίσκε· δεῖρον ἄχρις ἥλιος δύσηι.

89 ΛΑ. ἀλλ’ ἐστὶν ὕδρης ποικιλώτερος πολλῶι

90 καὶ δεῖ λαβεῖν νιν κἀπὶ βυβλίωι δήκου

91 τὸ µηδέν, ἄλλας εἴκοσίν γε, καὶ ἢν µέλληι

92 αὐτῆς ἄµεινον τῆς Κλεοῦς ἀναγνῶναι.

93 ‹ΚΟ.› ἰσσαῖ. ‹ΛΑ.› λάθοις τὴν γλάσσαν ἐς µέλι πλύνας.

94 ‹ΜΗ.› ἐρέω ἐπιµηθέως τῶι γέροντι, Λαµπρίσκε,

95 ἐλθοῦσ’ ἐς οἶκον ταῦτα καὶ πέδας ἥξω

96 φέρουσ’ ὅκως νιν σύµποδ’ ὧδε πηδεῦντα

97 αἱ πό̣τν̣ια̣ι βλέπωσ̣ι̣ν ἃς ἐµίσησεν. 

.

[μεταφραση-αποδοση χ.ν.κουβελης]

ΜΗΤΡΟΤΙΜΗ

και να σου δωσουν οι σεβαστες Μουσες

Λαμπρισκε,καθε καλο στη ζωη ν'απολαυσεις

πιαστον και δειρτον αλυπητα,μεχρι η ψυχη του

να βγει απ'το στομα του

5 της δυστυχης εμενα το σπιτι καταστρεψε

στριφτο παιζοντας και δεν του φτανουν 

οι αστραγαλοι κι αλλη συμφορα ακομα

μεγαλυτερη παει να φερει,κι ουτε τη πορτα 

του σχολειου που βρισκεται-κι η τριαντα 

10 του μηνος η πικρη θελει τη πληρωμη της

κι εγω κλαιω-ξερει να πει,αλλ'αν ειναι για τη λεσχη

εκει που ξημεροβραδιαζονται κλεφτες

και λωποδυτες τα παντα ξερει κι αλλον να παρασυρει

κι η δυστυχη πλακα,που την κηρωνω

15 καθε μηνα βρισκεται χαμω παρατημενη

στο ποδι του κρεβατιου κοντα στο τοιχο

κι αν καμια φορα την πιασει σαν τον Αδη την κοιταζει

οχι για να γραψει κατι σωστο,μα για να την μουτζουρωσει

και τα κοτσια απο δορκαδα γυαλισμενα ενα-ενα 

20 στις θηκες τους πιοτερο απ'το δοχειο του λαδιου

που σε καθε τι το χρειαζομαστε

δεν ξερει ακομα ουτε την αλφα συλλαβη να ξεχωρισει

αν καποιος πεντακις δεν του βροντοφωναξει

κι οταν πριν τρεις μερες τον Κυνα του διδασκε να κλινει 

25 ο πατερας του,τον Κυνα εκλινε

αυτος Κωον ο κοπριτης,τοτ'εγω ειπα

πως ειμ'ανοητη,αντι να τον διδασκω γαιδαρους

να βοσκει,τον στελνω να μαθει γραμματα

νομιζοντας πως στα γεραματα θα τον εχω προστατη

30 κι αν μια προταση σαν παιδακι που'ναι

το παρακαλεσουμε να πει εγω η' ο πατερας του

που'ναι γερος ανθρωπος κι αρρωστος στα ματια και στ'αυτια

εδω οπως με το καλαθι βγαζει νερο

'Απολλων...Αγρευ...' ,'αυτο' του λεω' κι η γιαγια

35,η δυστυχη,θα στο πει-κι ας ειναι αγραμματη-

κι ο τυχαιος Φρυγας δουλος κι αν τολμησουμε κι υψωσουμε

φωνη,η' για τρεις μερες ξεχναει

του σπιτιου το δρομο,και τη γιαγια,

γρια γυναικα που ψωμοζει,ενοχλει

40 η' πανω στη σκεπη τα σκελια απλωνοντας

καθεται οπως ενας πιθηκος κατω σκυβοντας

και να με πιστεψεις τα σπλαχνα μου υποφερουν

οποτε τον βλεπω,κι οχι τοσο για λογου του.

αλλα τα κεραμιδια ολα οπως τα παξιμαδια σπανε, 

45 κι οταν ο χειμωνας φτανει,τρια ταλληρα

κλαιγοντας για καθε μετρο πληρωνω

γιατι στο στομα ειμαστε ολης της συνοικιας.

'αυτα ειν'εργα του Κοτταλου της Μητροτιμης',

κι αληθεια ειναι ωστε κουβεντα δεν βγαζω.

50 δες πως τη  ραχη γρατσουνισε

ολη,στα δαση,οπως ψαρας της Δηλου

στη θαλασσα,την ασημαντη ζωη του φθειροντας,

 τις εφτα καλυτερα και τις εικοσι γνωριζει

απ'τους αστρονομους,κι ουτ'υπνος τον περνει

55 οταν σκεπτεται τις μερες αργιας που'χεται

αλλ'αν σε σενα,Λαμπρισκε,τα πραγματα της ζωης σου

εξοχα φερουν και καλα αυτες που τραγουδουν

μη σ'αυτον λιγοτερες δωσεις 

ΛΑΜΠΡΙΣΚΟΣ

Μητροτιμη,μην παρακαλας

δεν θα'χει τιποτα λιγοτερο,Ευθια που'σαι,

60 που Κοκκαλε,που Φιλλε,μην καθυστερητε αυτον

σηκωστε απ'τον ωμο τη σεληνη

να του δειξτε,επαινω τα εργα,Κοτταλε,που κανεις

δεν σ'αρκει πια με αυτα τα κοτσια να παιζεις

γυροφερνεις οπως ξερω στις λεσχεις

65 με κλεφτες και λωποδυτες συγχνωτιζεσε στο στριφτο 

εγω θα σε φκιαξω πιο φρονιμο κι απο κοριτσι,

μητ'αχυρο ν'αγγιζεις,αν αυτο'ναι ευχαριστο. 

που'ναι το τσουχτερο λουρι,η' η βοιδοπετσα,

μ'αυτο τους δεμενους σ'απομονωση κακοποιω,

70 ας μου το δωσει καποιος στο χερι πριν χολη να φτυσω

ΚΟΤΤΑΛΟΣ

μη μη ικετευω,Λαμπρισκε,στις Μουσες σου

και στο γενιο σου και της Κοττιδος ψυχης,

μη με το τσουχτερο,μ'αλλο να με χτυπησεις.

‹ΛΑΜΠΡΙΣΚΟΣ›

αλλ'εισαι πονηρος,Κοτταλε,ωστε και για πουλημα

75 κανενας δεν θα σε παινευε,ουτ'οπου στη χωρα

τα ποντικια  το σιδερο τρωνε

ΚΟΤΤΑΛΟΣ

ποσες,ποσες,Λαμπρισκε,σε θερμοπαρακαλω,προκειται

να με φορτωσεις;

‹ΛΑΜΠΡΙΣΚΟΣ›

οχι εμενα,αυτην ρωτα

‹ΚΟΤΤΑΛΟΣ›

ωχ ωχ,ποσες θα μου δωστε;

‹ΜΗΤΡΟΤΙΜΗ›

στη ζωη σου,

80 θα σε φορτωσω οσες μπορει ν'αντεξει το παλιοτομαρο σου

‹ΚΟΤΤΑΛΟΣ›

σταματα.αρκετες,Λαμπρισκε

ΛΑΜΠΡΙΣΚΟΣ

κι εσυ σταματα

κακα εργα να κανεις

‹ΚΟΤΤΑΛΟΣ›

ποτε πια ποτε πια δεν θα κανω

σ'ορκιζομαι,Λαμπρισκε,στις σεβαστες Μουσες

ΛΑΜΠΡΙΣΚΟΣ

τι στομα,τετοιε, εχεις

85 θα στο βουλωσω γρηγορα να μην ξεφωνιζεις πια

ΚΟΤΤΑΛΟΣ

δες,σωπαινω.μη με,σε θερμοπαρακαλω,σκοτωσεις

ΛΑΜΠΡΙΣΚΟΣ

αφησε τον,Κοκκαλε

ΜΗΤΡΟΤΙΜΗ

δεν πρεπει να παψεις να τον χτυπας.

Λαμπρισκε,δειρτον μεχρι ο ηλιος να δυσει

‹ΛΑΜΠΡΙΣΚΟΣ

αλλ'.....................

ΜΗΤΡΟΤΙΜΗ

αλλ'ειναι απ'την υδρα πιο πολυ πολυχρωμος

90 και πρεπει να παρ' αυτος- κι απανω στο βιβλιο του ακομα,

το μηδενικο-αλλες εικοσι,κι αν προκειται 

καλυτερα κι απ'αυτη τη Κλειω να διαβαζει

‹ΚΟΤΤΑΛΟΣ›

πω πω

‹ΛΑΜΠΡΙΣΚΟΣ›

κι αν δεν το καταλαβεις τη γλωσσα στο μελι να πλυνεις 

‹ΜΗΤΡΟΤΙΜΗ›

θα πω τωρα που το εννοησα στον γεροντα,Λαμπρισκε,

95 οταν παω στο σπιτι αυτα,και περδικλια θα φερω

γυριζοντας οπως αυτον περδικλωμενο εδω να πηδα 

οι σεβαστες να τον βλεπουν που τις μισησε

.

. 

.

.

.
GREEK POETRY
-ΑΧΙΛΗΟΣ Τ'ΑΙΑΝΤΟΣ ΤΗΡΩΣ ΑΝΤΙΟΠΗΣ ΤΕ
ΑΛΚΜΗΝΗΣ ΜΕΓΑΡΑΣ ΕΠΙΚΑΣΤΗΣ ΤΕ ΧΛΩΡΙΣ ΤΕ
ΛΗΔΑΣ ΤΕ ΙΦΙΜΕΔΕΙΑΣ ΤΕ ΦΑΙΔΡΑΣ ΠΡΟΚΡΙΣ Τ'ΑΡΙΑΔΝΗΣ ΜΑΙΡΑΣ ΤΕ
ΚΛΥΜΕΝΗΣ ΕΡΙΦΥΛΗΣ ΤΕ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΝΕΚΥΙΑ
[Ομηρου Ιλιαδα-ραψωδια λ'-στιχοι 467-491--στιχοι 543-564
-στιχοι 233-330]
μεταφραση χ.ν.κουβελης-
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

Αχιλεας-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΑΧΙΛΗΟΣ ΝΕΚΥΙΑ
[Ομηρου Ιλιαδα-ραψωδια λ'-στιχοι 467-491]
μεταφραση χ.ν.κουβελης
.
ἦλθε δ' ἐπὶ ψυχὴ Πηληϊάδεω Ἀχιλῆος
καὶ Πατροκλῆος καὶ ἀμύμονος Ἀντιλόχοιο
Αἴαντός θ', ὃς ἄριστος ἔην εἶδός τε δέμας τε
τῶν ἄλλων Δαναῶν μετ' ἀμύμονα Πηλεΐωνα.        470
ἔγνω δὲ ψυχή με ποδώκεος Αἰακίδαο
καί ῥ' ὀλοφυρομένη ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
«διογενὲς Λαερτιάδη, πολυμήχαν' Ὀδυσσεῦ,
σχέτλιε, τίπτ' ἔτι μεῖζον ἐνὶ φρεσὶ μήσεαι ἔργον;
πῶς ἔτλης Ἄϊδόσδε κατελθέμεν, ἔνθα τε νεκροὶ 475
ἀφραδέες ναίουσι, βροτῶν εἴδωλα καμόντων;»
ὣς ἔφατ', αὐτὰρ ἐγώ μιν ἀμειβόμενος προσέειπον·
«ὦ Ἀχιλεῦ, Πηλῆος υἱέ, μέγα φέρτατ' Ἀχαιῶν,
ἦλθον Τειρεσίαο κατὰ χρέος, εἴ τινα βουλὴν
εἴποι, ὅπως Ἰθάκην ἐς παιπαλόεσσαν ἱκοίμην·        480
οὐ γάρ πω σχεδὸν ἦλθον Ἀχαιΐδος οὐδέ πω ἁμῆς
γῆς ἐπέβην, ἀλλ' αἰὲν ἔχω κακά. σεῖο δ', Ἀχιλλεῦ,
οὔ τις ἀνὴρ προπάροιθε μακάρτερος οὔτ' ἄρ' ὀπίσσω·
πρὶν μὲν γάρ σε ζωὸν ἐτίομεν ἶσα θεοῖσιν
Ἀργεῖοι, νῦν αὖτε μέγα κρατέεις νεκύεσσιν 485
ἐνθάδ' ἐών· τῶ μή τι θανὼν ἀκαχίζευ, Ἀχιλλεῦ.»
ὣς ἐφάμην, ὁ δέ μ' αὐτίκ' ἀμειβόμενος προσέειπε·
«μὴ δή μοι θάνατόν γε παραύδα, φαίδιμ' Ὀδυσσεῦ.
βουλοίμην κ' ἐπάρουρος ἐὼν θητευέμεν ἄλλῳ,
ἀνδρὶ παρ' ἀκλήρῳ, ᾧ μὴ βίοτος πολὺς εἴη,        490
ἢ πᾶσιν νεκύεσσι καταφθιμένοισιν ἀνάσσειν.''

ηρθ'επανω η ψυχη του γιου του Πηλεα Αχιλεα
και του Πατροκλου και του αμεμπτου Αντιλοχου
και του Αιαντα,που'ταν πρωτος στην οψη και στο κορμι
των αλλων Δαναων μετα τον αμεμπτο του Πηλεα  470
με γνωρισε η ψυχη του γρηγοροποδαρου γονου του Αιακου
και σπαρακτικα θρηνωντας  λογια φτερωτα μιλησε.
''γονε θεου γιε του Λαερτη,πολυμηχανε Οδυσσεα
παρατολμε,τι αραγε ακομη μεγαλο στο νου μηχανευεσαι εργο
πως αντεξες στον Αδη να κατερθεις,οπου οι νεκροι 475
αναισθητοι διαμενουν,ειδωλα θνητων τελειωμενων;''
ετσ'ειπε,τοτ'εγω σ'αυτον ανταποκρινομενος μιλησα.
''ω Αχιλεα,του Πηλεα γιε,πολυ υπερτερε των Αχαιων,
ηρθα στον Τειρεσια κατ'αναγκη,αν καποια συμβουλη
εχει να πει,πως στην Ιθακη στη δυσβατη θα φτασω  480
ουτ'ακομα πλησιασα Αχαικη γη,ουτ'ακομα της δικης μου
γης πατησα,αλλα παντοτ'εχω βασανα,σαν εσενα,Αχιλεα,
κανενας ανθρωπος στα περασμενα πιο καλοτυχος ουτε στα μεταπειτα
πριν οταν ζουσες σε τιμουσαμε ισα με τους θεους
οι Αργειοι ,τωρα παλι παρα πολυ κραταιος στους νεκρους 485
εδω οπ'ηρθες.οτι πεθανες μη σε πικραινει,Αχιλλεα''
ετσ'ειπα,τοτ'αυτος σε μενα ανταποκρινομενος μιλησε.
''μη τωρα σε μενα τον θανατο με λογια παρηγορεις,λαμπρε Οδυσσεα,
θα΄θελα στα χωραφια να'μουν να υπηρετω σ'αλλον,
σ'ανθρωπο κοντα ακληρο,στον οποιο πολυ βιος να μην ειναι, 490
παρα σ'ολους τους νεκρους τους σβησμενους να βασιλευω''

.

.
.

Αιας ο Τελαμωνιος-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΑΙΑΝΤΟΣ ΝΕΚΥΙΑ
[Ομηρου Ιλιαδα-ραψωδια λ'-στιχοι 543-564]
μεταφραση χ.ν.κουβελης

οἴη δ᾿ Αἴαντος ψυχὴ Τελαμωνιάδαο
νόσφιν ἀφεστήκει, κεχολωμένη εἵνεκα νίκης,
τήν μιν ἐγὼ νίκησα δικαζόμενος παρὰ νηυσὶ  545
τεύχεσιν ἀμφ᾿ Ἀχιλῆος: ἔθηκε δὲ πότνια μήτηρ.
παῖδες δὲ Τρώων δίκασαν καὶ Παλλὰς Ἀθήνη.
ὡς δὴ μὴ ὄφελον νικᾶν τοιῷδ᾿ ἐπ᾿ ἀέθλῳ:
τοίην γὰρ κεφαλὴν ἕνεκ᾿ αὐτῶν γαῖα κατέσχεν,
Αἴανθ᾿, ὃς πέρι μὲν εἶδος, πέρι δ᾿ ἔργα τέτυκτο 550
τῶν ἄλλων Δαναῶν μετ᾿ ἀμύμονα Πηλεί̈ωνα.
τὸν μὲν ἐγὼν ἐπέεσσι προσηύδων μειλιχίοισιν:
«Αἶαν, παῖ Τελαμῶνος ἀμύμονος, οὐκ ἄρ᾿ ἔμελλες
οὐδὲ θανὼν λήσεσθαι ἐμοὶ χόλου εἵνεκα τευχέων
οὐλομένων; τὰ δὲ πῆμα θεοὶ θέσαν Ἀργείοισι,555
τοῖος γάρ σφιν πύργος ἀπώλεο: σεῖο δ᾿ Ἀχαιοὶ
ἶσον Ἀχιλλῆος κεφαλῇ Πηληϊάδαο
ἀχνύμεθα φθιμένοιο διαμπερές: οὐδέ τις ἄλλος
αἴτιος, ἀλλὰ Ζεὺς Δαναῶν στρατὸν αἰχμητάων
ἐκπάγλως ἤχθηρε, τεὶ̈ν δ᾿ ἐπὶ μοῖραν ἔθηκεν. 560
ἀλλ᾿ ἄγε δεῦρο, ἄναξ, ἵν᾿ ἔπος καὶ μῦθον ἀκούσῃς
ἡμέτερον: δάμασον δὲ μένος καὶ ἀγήνορα θυμόν.’
ὣς ἐφάμην, ὁ δέ μ᾿ οὐδὲν ἀμείβετο, βῆ δὲ μετ᾿ ἄλλας
ψυχὰς εἰς Ἔρεβος νεκύων κατατεθνηώτων.

μον'αυτη του Αιαντα η ψυχη του γιου του Τελαμωνα
μακρια στεκονταν,χολωμενη για τη νικη
αυτη που αυτον εγω νικησα κρινομενος κοντα στα καραβια 545
για τα οπλα τ'Αχιλεα,π'ορισε η σεβαστη μητερα.
[τα παιδια των Τρωων  εκριναν και η Παλαδα Αθηνα]
ας τοτε να μην επρεπε να νικησω τετοιο επαθλο
τετοιο κεφαλη εξ'αιτιας των η γη κατεχει
τον Αιαντα,αυτος που για την οψη,για τα εργα τυγχανε 550
πρωτος των αλλων Δαναων μετα τον αμεμπτο του Πηλεα
αυτον εγω με λογια του ειπα γλυκα
''Αιαντα,παιδι του Τελαμωνα του αμεμπτου,δεν σου'μελλε
ουτε πεθαμενος να λησμονισεις σε μενα  τη πικρα για τα οπλα
τα καταραμενα;αυτα τα βασανα οι θεοι τα ορισαν στους Αργειουςν 555
τετοιος σ'αυτους πυργος χαθηκε.εσενα οι Αχαιοι
ισα του Αχιλλεα πρωτο απογονο του Πηλεα
θρηνησαμε χαμενο ακαταπαυστα.κανενας αλλος
αιτιος,παρα ο Ζευς των Δαναων τον στρατο των κονταριστων
τρομερα εχθρευτηκε, θανατον στη μοιρα σου ορισε 560
αλλ'ελα εδω.βασιλια,τα λογια και τη φωνη ν'ακουσεις
τη δικη μου.δαμασε την οργη και τον ανδροπρεπη θυμο''
«ὣς ἐφάμην, ὁ δέ μ᾿ οὐδὲν ἀμείβετο, βῆ δὲ μετ᾿ ἄλλας
ετσι ειπα,αυτος τιποτα δεν μ'απαντησε,πηγε με τις αλλες
ψυχες στο Ερεβος των πεθαμενων νεκρων
.
.
.

Τηρω-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Αντιοπη-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΤΗΡΩΣ ΑΝΤΙΟΠΗΣ ΤΕ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΝΕΚΥΙΑ
[Ομηρου Ιλιαδα-ραψωδια λ'-στιχοι 233-265]
μεταφραση χ.ν.κουβελης

αἱ δὲ προμνηστῖναι ἐπήϊσαν, ἠδὲ ἑκάστη
ὃν γόνον ἐξαγόρευεν· ἐγὼ δ' ἐρέεινον ἁπάσας.
ἔνθ' ἦ τοι πρώτην Τυρὼ ἴδον εὐπατέρειαν, 235
ἣ φάτο Σαλμωνῆος ἀμύμονος ἔκγονος εἶναι,
φῆ δὲ Κρηθῆος γυνὴ ἔμμεναι Αἰολίδαο·
ἣ ποταμοῦ ἠράσσατ' Ἐνιπῆος θείοιο,
ὃς πολὺ κάλλιστος ποταμῶν ἐπὶ γαῖαν ἵησι,
καί ῥ' ἐπ' Ἐνιπῆος πωλέσκετο καλὰ ῥέεθρα.        240
τῷ δ' ἄρα εἰσάμενος γαιήοχος ἐννοσίγαιος
ἐν προχοῇς ποταμοῦ παρελέξατο δινήεντος·
πορφύρεον δ' ἄρα κῦμα περιστάθη οὔρεϊ ἶσον,
κυρτωθέν, κρύψεν δὲ θεὸν θνητήν τε γυναῖκα.
λῦσε δὲ παρθενίην ζώνην, κατὰ δ' ὕπνον ἔχευεν. 245
αὐτὰρ ἐπεί ῥ' ἐτέλεσσε θεὸς φιλοτήσια ἔργα,
ἔν τ' ἄρα οἱ φῦ χειρὶ ἔπος τ' ἔφατ' ἔκ τ' ὀνόμαζε·
«χαῖρε, γύναι, φιλότητι· περιπλομένου δ' ἐνιαυτοῦ
τέξεαι ἀγλαὰ τέκνα, ἐπεὶ οὐκ ἀποφώλιοι εὐναὶ
ἀθανάτων· σὺ δὲ τοὺς κομέειν ἀτιταλλέμεναί τε.        250
νῦν δ' ἔρχευ πρὸς δῶμα καὶ ἴσχεο μηδ' ὀνομήνῃς·
αὐτὰρ ἐγώ τοί εἰμι Ποσειδάων ἐνοσίχθων.»
ὣς εἰπὼν ὑπὸ πόντον ἐδύσετο κυμαίνοντα.
ἡ δ' ὑποκυσαμένη Πελίην τέκε καὶ Νηλῆα,
τὼ κρατερὼ θεράποντε Διὸς μεγάλοιο γενέσθην 255
ἀμφοτέρω· Πελίης μὲν ἐν εὐρυχόρῳ Ἰαολκῷ
ναῖε πολύῤῥηνος, ὁ δ' ἄρ' ἐν Πύλῳ ἠμαθόεντι.
τοὺς δ' ἑτέρους Κρηθῆϊ τέκεν βασίλεια γυναικῶν,
Αἴσονά τ' ἠδὲ Φέρητ' Ἀμυθάονά θ' ἱππιοχάρμην.
.
τὴν δὲ μέτ' Ἀντιόπην ἴδον, Ἀσωποῖο θύγατρα,        260
ἣ δὴ καὶ Διὸς εὔχετ' ἐν ἀγκοίνῃσιν ἰαῦσαι,
καί ῥ' ἔτεκεν δύο παῖδ', Ἀμφίονά τε Ζῆθόν τε,
οἳ πρῶτοι Θήβης ἕδος ἔκτισαν ἑπταπύλοιο
πύργωσάν τ', ἐπεὶ οὐ μὲν ἀπύργωτόν γ' ἐδύναντο
ναιέμεν εὐρύχορον Θήβην, κρατερώ περ ἐόντε. 265
.
αυτες η μια μετα την αλλη ακολουθουσε,κι η καθεμια
απο ποιον γονο ομολογουσε,εγω τις ρωτουσα ολες
εκει πρωτη την Τυρω ειδα απο ευγενη πατερα  235
αυτη ειπε του Σαλμωνεα του αμεμπτου τεκνο ειναι
ειπε του Κρηθεα γυναικα υπηρξε του Αιολου
αυτη του ποταμου ερωτευθηκε του Ενιπεα του θεικου
αυτος πολυ ωραιοτατος απ'τους ποταμους πανω στη γη ηταν
και γι'αυτο στου Ενιπεα πηγαινοερχονταν τα ομορφα νερα που ρεαν 240
σ'αυτον τοτ'εμοιασε ο περιβαλλων τη γη της γης ο σειστης
στις εκβολες του ποταμου ξαπλωσε μαζι της κρυφα του πολυστροβιλου
πορφυρο τοτε κυμα τους περικυκλωσε σ'ορος ισο,
κυρτωμενο,εκρυψε τον θεο και τη θνητη γυναικα,
ελυσε την παρθενικη ζωνη,σ'υπνο την βυθισε 245
τοτ'οταν τελειωσε ο θεος τα ερωτικα εργα
στο χερι της τοτε την σφιγγει και λογο μιλησε κι ονομασε
''χαιρε,γυναικα,στον ερωτα.με το γυρισμα του χρονου
θα  τεκνοποιησεις λαμπρα τεκνα,επειδη δεν ειν'ανωφελα τα κρεβατια
των αθανατων.εσυ αυτα φροντισε και ν'αναθρεψε  250
τωρα τραβα στο σπιτι και συγκρατησου μην ονοματισεις
επειδη εγω οπως βλεπεις ειμ'ο Ποσειδωνας ο σειστης της γης''
ετσ'ειπε και στον ποντο βουτηξε τον κυματιζοντα ,
αυτη μενοντας εγκυος τον Πελια τεκνοποιησε και τον Νηλεα
στου κρατερου Δια υπηρετες αφοσιωμενοι του μεγαλου εγιναν 255
και οι δυο.ο Πελιας στην ευρυχωρη Ιωλκο
εγκατασταθηκε με πολλα προβατα,ο αλλος στην αμμουδερη Πυλο
τους αλλους με τον Κρηθεα τεκνοποιησε η βασιλικη των γυναικων
τον Αισονα και τον Φερη τον Αμυθαονα τον μαχητη πανω σ'αρμα
.
μετα την Αντιοπη ειδα,του Ασωπου τη θυγατερα 260
αυτη τωρα περηφανευονταν πως στην αγκαλια του Δια περασε τη νυχτα
και τοτε τεκνοποιησε δυο παιδια,το Αμφιονα και τον Ζηθον
αυτοι πρωτοι της Θηβας τον τοπο διαμονης εκτισαν της εφταπυλης
και τον πυργωσαν,επειδη απυργωτη δεν μπορουσαν
να διαμενουν την ευρυχωρη Θηβα,κρατεροι ας ηταν 265
.
.
.

Αλκμηνη-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Μεγαρα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Επικαστη-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΑΛΚΜΗΝΗΣ ΜΕΓΑΡΑΣ ΕΠΙΚΑΣΤΗΣ ΤΕ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΝΕΚΥΙΑ
[Ομηρου Ιλιαδα-ραψωδια λ'-στιχοι 266-280]
μεταφραση χ.ν.κουβελης

τὴν δὲ μετ' Ἀλκμήνην ἴδον, Ἀμφιτρύωνος ἄκοιτιν,
ἥ ῥ' Ἡρακλῆα θρασυμέμνονα θυμολέοντα
γείνατ' ἐν ἀγκοίνῃσι Διὸς μεγάλοιο μιγεῖσα·

καὶ Μεγάρην, Κρείοντος ὑπερθύμοιο θύγατρα,
τὴν ἔχεν Ἀμφιτρύωνος υἱὸς μένος αἰὲν ἀτειρής.        270

μητέρα τ' Οἰδιπόδαο ἴδον, καλὴν Ἐπικάστην,
ἣ μέγα ἔργον ἔρεξεν ἀϊδρείῃσι νόοιο
γημαμένη ᾧ υἷϊ· ὁ δ' ὃν πατέρ' ἐξεναρίξας
γῆμεν· ἄφαρ δ' ἀνάπυστα θεοὶ θέσαν ἀνθρώποισιν.
ἀλλ' ὁ μὲν ἐν Θήβῃ πολυηράτῳ ἄλγεα πάσχων 275
Καδμείων ἤνασσε θεῶν ὀλοὰς διὰ βουλάς·
ἡ δ' ἔβη εἰς Ἀΐδαο πυλάρταο κρατεροῖο,
ἁψαμένη βρόχον αἰπὺν ἀφ' ὑψηλοῖο μελάθρου
ᾧ ἄχεϊ σχομένη· τῷ δ' ἄλγεα κάλλιπ' ὀπίσσω
πολλὰ μάλ', ὅσσα τε μητρὸς ἐρινύες ἐκτελέουσι.        280

.
μετα την Αλκμηνη ειδα,του Αμφιτρυωνα την νομιμη συζυγο στο κρεβατι
αυτη τον Ηρακλη με το τολμηρο φρονημα με τη καρδια λιονταριου
γεννησε στην αγκαλια του Δια του μεγαλου σμιγμενη.

και την Μεγαρα,του Κρεοντα του υψηλοφρονα θυγατερα
αυτην ειχε τ'Αμφιτρυωνα ο γιος με την ορμη παντ'ακρατητη

και τη μητερα του Οιδιποδα ειδα,την ομορφη Επικαστη,
αυτη βαρια πραξη διεπραξε χωρις στο νου να το γνωριζει
να παρει γι'αντρα το γιο της,αυτον που τον πατερα του εξοντωνοντας
την πηρε για γυναικα του.μετα γνωστα οι θεοι τα καμαν στους ανθρωπους.
αλλ'αυτος μεν στη Θηβα την πολυαγαπημενη βασανα πασχοντας
των Καδμειων βασιλευσε με των θεων τις ολεθριες βουλες
αυτη δε πηγε στου Αδη τη πυλη του κρατερου
δενοντας θηλια κρεμαμενη απ΄το ψηλο δοκαρι της σκεπης
απ'τον πονο της κατεχομενη.σ'αυτον βασανα αφησε πισω
παρα πολλα,οσα και της μητερας οι ερινυες εκτελουν 280

.

.
.

Χλωρη-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΧΛΩΡΙΣ ΤΕ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΝΕΚΥΙΑ
[Ομηρου Ιλιαδα-ραψωδια λ'-στιχοι 281-297]
μεταφραση χ.ν.κουβελης
.
καὶ Χλῶριν εἶδον περικαλλέα, τήν ποτε Νηλεὺς
γῆμεν ἑὸν διὰ κάλλος, ἐπεὶ πόρε μυρία ἕδνα,
ὁπλοτάτην κούρην Ἀμφίονος Ἰασίδαο,
ὅς ποτ' ἐν Ὀρχομενῷ Μινυηΐῳ ἶφι ἄνασσεν·
ἡ δὲ Πύλου βασίλευε, τέκεν δέ οἱ ἀγλαὰ τέκνα, 285
Νέστορά τε Χρομίον τε Περικλύμενόν τ' ἀγέρωχον.
τοῖσι δ' ἐπ' ἰφθίμην Πηρὼ τέκε, θαῦμα βροτοῖσι,
τὴν πάντες μνώοντο περικτίται· οὐδέ τι Νηλεὺς
τῷ ἐδίδου, ὃς μὴ ἕλικας βόας εὐρυμετώπους
ἐκ Φυλάκης ἐλάσειε βίης Ἰφικληείης        290
ἀργαλέας. τὰς δ' οἶος ὑπέσχετο μάντις ἀμύμων
ἐξελάαν· χαλεπὴ δὲ θεοῦ κατὰ μοῖρα πέδησε
δεσμοί τ' ἀργαλέοι καὶ βουκόλοι ἀγροιῶται.
ἀλλ' ὅτε δὴ μῆνές τε καὶ ἡμέραι ἐξετελεῦντο
ἂψ περιτελλομένου ἔτεος καὶ ἐπήλυθον ὧραι, 295
καὶ τότε δή μιν ἔλυσε βίη Ἰφικληείη
θέσφατα πάντ' εἰπόντα· Διὸς δ' ἐτελείετο βουλή.


και τη Χλωρη ειδα την πανεμορφη,αυτην καποτε ο Νηλεας
εκαμε γυναικα για την ομορφια,αφου προσφερε μυρια δωρα γαμηλια,
την νεωτερη κορη του Αμφιονα γιου του Ιασου,
αυτος που καποτε στον Ορχομενο στους Μινυες ισχυρα βασιλευσε
αυτη δε της Πυλου βασιλευε,τεκνοποιησε δε εκει λαμπρα τεκνα,
τον Νεστορα και τον Χρομιον και τον Περικλυμενον τον αγερωχον.
σ'αυτους επιπλεον την ευρωστη Πηρω τεκνοποιησε,θαυμασμα θνητων,
αυτην ολοι επιδιωκαν να κερδισουν που γυρω κατοικουσαν.ουτ'ο Νηλεας
σε καποιον την εδινε,αλλα οποιος τωρα τα στριφτοκερατα βοδια τα ευρυμετωπα
απ'τη Φυλακη θ'αρπαζε του σωματοδυναμου του Ιφικλου 290
τα σκληροτραχηλου.αυτα μοναχος υποσχεθηκε ενας μαντης αμεμπτος
[ο Μελαμποδας για τον αδερφο του Βιαντα]
ν'αρπαξει.δυσχερη δε θεου μοιρα τον εμποδισε
και δεσμα σκληρα και βουκολοι αγροικοι
αλλ'οταν τοτε κι οι μηνες κι οι μερες τελειωσαν
παλι περιστρεφομενου του ετους κι επανηλθαν οι εποχες,
και τοτ'αυτον ελυσε ο σωματοδυναμος Ιφικλος
του θεου τα λογια τα γραμμενα ολα λεγοντας.του Δια δε πληρωθηκε η βουλη
.
.
.

Ληδα-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Ιφιμεδεια-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Φαιδρα-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Προκρη-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Αριαδνη-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Μαιρα-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Κλυμενη-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Εριφυλη-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
ΛΗΔΑΣ ΤΕ ΙΦΙΜΕΔΕΙΑΣ ΤΕ ΦΑΙΔΡΑΣ ΠΡΟΚΡΙΣ Τ'ΑΡΙΑΔΝΗΣ ΜΑΙΡΑΣ ΤΕ
ΚΛΥΜΕΝΗΣ ΕΡΙΦΥΛΗΣ ΤΕ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΝΕΚΥΙΑ
[Ομηρου Ιλιαδα-ραψωδια λ'-στιχοι 298-330]
μεταφραση χ.ν.κουβελης
.
καὶ Λήδην εἶδον, τὴν Τυνδαρέου παράκοιτιν,
ἥ ῥ' ὑπὸ Τυνδαρέῳ κρατερόφρονε γείνατο παῖδε,
Κάστορά θ' ἱππόδαμον καὶ πὺξ ἀγαθὸν Πολυδεύκεα,        300
τοὺς ἄμφω ζωοὺς κατέχει φυσίζοος αἶα·
οἳ καὶ νέρθεν γῆς τιμὴν πρὸς Ζηνὸς ἔχοντες
ἄλλοτε μὲν ζώουσ' ἑτερήμεροι, ἄλλοτε δ' αὖτε
τεθνᾶσιν· τιμὴν δὲ λελόγχασιν ἶσα θεοῖσι.

τὴν δὲ μέτ' Ἰφιμέδειαν, Ἀλωῆος παράκοιτιν, 305
εἴσιδον, ἣ δὴ φάσκε Ποσειδάωνι μιγῆναι,
καί ῥ' ἔτεκεν δύο παῖδε, μινυνθαδίω δὲ γενέσθην,
Ὦτόν τ' ἀντίθεον τηλεκλειτόν τ' Ἐφιάλτην,
οὓς δὴ μηκίστους θρέψε ζείδωρος ἄρουρα
καὶ πολὺ καλλίστους μετά γε κλυτὸν Ὠρίωνα·        310
ἐννέωροι γὰρ τοί γε καὶ ἐννεαπήχεες ἦσαν
εὖρος, ἀτὰρ μῆκός γε γενέσθην ἐννεόργυιοι.
οἵ ῥα καὶ ἀθανάτοισιν ἀπειλήτην ἐν Ὀλύμπῳ
φυλόπιδα στήσειν πολυάϊκος πολέμοιο.
Ὄσσαν ἐπ' Οὐλύμπῳ μέμασαν θέμεν, αὐτὰρ ἐπ' Ὄσσῃ 315
Πήλιον εἰνοσίφυλλον, ἵν' οὐρανὸς ἀμβατὸς εἴη.
καί νύ κεν ἐξετέλεσσαν, εἰ ἥβης μέτρον ἵκοντο·
ἀλλ' ὄλεσεν Διὸς υἱός, ὃν ἠύκομος τέκε Λητώ,
ἀμφοτέρω, πρίν σφωϊν ὑπὸ κροτάφοισιν ἰούλους
ἀνθῆσαι πυκάσαι τε γένυς εὐανθέϊ λάχνῃ.        320

Φαίδρην τε Πρόκριν τε ἴδον καλήν τ' Ἀριάδνην,
κούρην Μίνωος ὀλοόφρονος, ἥν ποτε Θησεὺς
ἐκ Κρήτης ἐς γουνὸν Ἀθηνάων ἱεράων
ἦγε μέν, οὐδ' ἀπόνητο· πάρος δέ μιν Ἄρτεμις ἔκτα
Δίῃ ἐν ἀμφιρύτῃ Διονύσου μαρτυρίῃσι.                      325

Μαῖράν τε Κλυμένην τε ἴδον στυγερήν τ' Ἐριφύλην,
ἣ χρυσὸν φίλου ἀνδρὸς ἐδέξατο τιμήεντα.
πάσας δ' οὐκ ἂν ἐγὼ μυθήσομαι οὐδ' ὀνομήνω,
ὅσσας ἡρώων ἀλόχους ἴδον ἠδὲ θύγατρας·
πρὶν γάρ κεν καὶ νὺξ φθῖτ' ἄμβροτος.                       330  
.
και τη Ληδα ειδα,του Τυνδαρεω τη συζυγο,
αυτη απ' τον Τυνδαρεω ισχυροφρονα γεννησε παιδια,
τον Καστορα τον αλογοδαμαστη και τον ικανο πυγμαχο Πολυδευκη 300
και του δυο ζωντανους κατεχει η σιταροφορα γη.
αυτοι και απο κατω της γης τιμη απ'τον Δια εχοντες
αλλοτε μεν ζουν μερα παρα μερα,αλλοτε δε παλι
πεθαινουν.τιμη δε ελαχαν ισα με τους θεους

μετα την Ιφιμεδεια,του Αλωεα συζυγο,      305
αντικρυσα,αυτη τωρα ελεγε με τον Ποσειδωνα σμιχτηκε,
και τοτε τεκνοποιησε δυο παιδια,ολιγοζωα δε γεννηθηκαν,
και τον Ωτον τον ισοθεον και τον ξακουστον Εφιαλτην,
αυτους τοτε υψηλοτατους εθρεψε η ζειαδωρος γη
και πολυ ωραιοτατους μετα βεβαια τον ονομαστον Ωριωνα. 310
εννιαχρονοι λοιπον και εννιαπηχες ησαν
το ευρος,και το μηκος εγιναν εννιαοργιοι.
αυτοι τοτε και τους αθανατους απειλουσαν στον Ολυμπο
θορυβο μαχης να στησουν πολυ ορμητικο πολεμου
την Οσσα πανω στον Ολυμπο επεδιωκαν να θεσουν,μετα πανω στην Οσσα 315
το Πηλιο με τα τρεμαμενα φυλλωματα,για να ο ουρανος αναβατος ειναι,
και τωρα σιγουρα θα το τελειωναν,αν της εφηβιας το μεγεθος εφταναν.
αλλα τους αφανισε του Δια ο γιος,που η ομορφομαλλη τεκνοποιησε Λητω
και τους δυο,πριν κατ'απ'τους κροταφους των σγουρο χνουδι
ανθισει και πυκνωσει του γενιου το ευανθες πρωτο τριχωμα  320

και την Φαιδρα και την Προκρη ειδα και την ομορφη Αριαδνη
την κορη του Μινωα του κακογνωμου,αυτη καποτε ο Θησεας
απ'τη Κρητη στο λοφο των Αθηνων των ιερων
εφερνε,οχι χωρις κοπο.αλλ'αυτη η Αρτεμις σκοτωσε
στη Δια με γυρω τα νερα να τρεχουν στις μαρτυριες του Διονυσου 325

και την Μαιρα και την Κλυμενη ειδα και την στυγερη Εριφυλη
αυτη που για χρυσο τον αγαπητο αντρα δεχτηκε να πουλησει.
ολες δεν θα μπορουσα εγω να πω ουτε να ονοματισω,
οσσες ηρωων συζυγους ειδα και θυγατερες
πριν να κι η νυχτα σβησει η αθανατη.                                            330

.

.
.

.

.
GREEK POETRY
-2-3 πραγματα που ξερω για την Μηδεια-
Μηδεια Ευριπιδη [3ο Χορικό-στιχοι 627-633]
μεταφραση χ.ν.κουβελης-
ΜΗΔΕΙΑ ,ΠΡΙΝ ΤΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ-
Στην Καλλας Μηδεια Τοσκα Νορμα-
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.
2-3 πραγματα που ξερω για την Μηδεια

Μηδεια Ευριπιδη [3ο Χορικό-στιχοι 627-633]
μεταφραση χ.ν.κουβελης

Χορος

ἔρωτες ὑπὲρ μὲν ἄγαν  
ἐλθόντες οὐκ εὐδοξίαν
οὐδ΄ ἀρετὰν παρέδωκαν
ἀνδράσιν· εἰ δ΄ ἅλις ἔλθοι  630
Κύπρις͵ οὐκ ἄλλα θεὸς εὔχαρις οὕτως.
μήποτ΄͵ ὦ δέσποιν΄͵ ἐπ΄ ἐμοὶ χρυσέων τόξων ἐφείης
ἱμέρῳ χρίσασ΄ ἄφυκτον οἰστόν.
.
Χορος

ερωτες παν'απ'τα μετρα
σαν ερχονται μητ'ονομα καλο
μητ'αρετη φερνουν
στους ανθρωπους.μ'αν συνετα ομως ερθει 630
η Κυπρις,μητ'αλλη θεα γεματη χαρι ετσ'ειναι.
ποτε,ω δεσποινα,σε με απ'τα χρυσα τοξα μη ριξεις
στον ποθο που'ναι βαμενη την αφευκτη σαιτα
.
.
ΜΗΔΕΙΑ ,ΠΡΙΝ ΤΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ-χ.ν.κουβελης

απο το μπαλκονι του σπιτιου της ειχε θεα στην Ακροπολη.αυτο το εκπληκτικο
φως της Αττικης.τρυπωνε στο εσωτερικο.σερνονταν στο πατωμα,ανεβαινε στις
καρεκλες.στοιβαζονταν στα τραπεζι.καρφιτσωνονταν στο κρυσταλλο του καθρε-
φτη.εκει στο βαθος που ηταν τα μαλλια της.ακουσε διαπεραστικη τη σειρηνα
της πυροσβεστικης η' ενος περιπολικου της αστυνομιας.η ακουη της ακολουθη-
σε τον επαναλαμβανομενο ηχο που απομακρυνομενος μειωθηκε κι εξαφανισθηκε.
διαλυθηκε μεσα στη ζωντανη τεραστια πολη.στο τραπεζι τα δυο εισητηρια για
το Ηρωδειο αποψε το βραδυ.στο σεικερ ανακατεψε ενα κοκτειλ.πορτοκαλι μηλο
ανανας ,δυο τρεις στογονες βοτκα και παγακια.δροσιστηκε.φορεσε το μαυρο
φορεμα που της πηγαινε,μαυρα παπουτσια με τακουνι.κοιταχτηκε στο καθρεφτη.
η κοκεταρια της αιωνιας γυναικας,σκεφτηκε και χαμογελασε.αμεσως μετα σοβα-
ρευτηκε.καθισε μπροστα στον καθρεφτη,χτενισε τα μαλλια της,εβαψε προσεχτι-
κα τα χειλη της κοκκινα.ακουσε το καναρινι στο μπαλκονι.σαν να κοιμονταν και
να ξυπνησε.βγηκε εξω και του εβαλε τροφη και νερο.εκεινο στην αρχη φοβηθηκε
τη παρουσια της και  μαζευτηκε,υστερα ξεθαρρεψε κι αρχισε το κελαηδημα.ειδε
τη πολη μεσα στη φωτεινη αχλυ της διαλυμενη.γυρισε στο βαθος του καθρεφτη.
ειδε τα πρασινα λιβαδια και τις αμμουδερες παραλιες της πατριδας της,κατω απ'
τον χρυσο ηλιο ,εκλεισε τα ματια,ακουσε τις φωνες του πατερα και της μανας της,
κατι της φωναζαν δεν ξεχωριζε τι λεγανε,σαν καποια ισχυρη δυναμη να την αρπαζε
σφιχτα και να την απομακρυνε,σ'εκεινη τη θαλασσα τα ψαρια ειχαν ανεβει στην
επιφανεια της και το'να ετρωγε τ'αλλο,και στ'αλλα που διαπραχτηκαν δεν ηξε-
ρε τι εκανε,αυτο την τραβουσε ανελεητα,δεν μπορουσε,και δεν ηθελε να  του
αντισταθει,εκουσια ολα εγιναν,τι σημασια εχει αν μετανοιωσε,εγιναν και δεν  αλ-
λαζουν,τα παιδια της ηταν πολυ ομορφα,ποσο αγαπουσε τη φωνουλα της μικρης,
και τη ζωηραδα τ'αγοριου της,σαν να'χαν παρει απ'τις δυο φυσεις της,την τρυφε-
ροτητα και την αγριαδα,ανοιξε τα ματια,αργησε να συνελθει ,της φανηκε πολυ πα-
ραξενο να βρισκεται σ'αυτον τον τοπο και να υπαρχει,σ'αυτο το δωματιο,σ'αυτη
τη πολη,αυτη και η μνημη της ολοκληρη,σκληρη σαν ατσαλι και πικρη,στον αντρα
της τα ειπε ολα,τιποτα δεν του εκρυψε,και στις ερωτησεις του απαντησε με ειλι-
κρινεια,αλλοτε εννοιωθε απεραντη ανακουφιση κι αλλοτε τρομερη στεναχωρια,
εκεινος την αγαπουσε και της συμπαρασταθηκε,μονολογουσε ακατασχετα χωρις
νοημα,ειχε ισχυρες εκρηξεις εσπαγε οτι βρισκονταν μπροστα της,τα κομματιαζε,
εκεινος ηταν διακριτικος μαζι της και υπομονετικος,επειτα βυθιζονταν στη σιωπη
της,εκανε μερες να βγει απο εκει,ξαπλωμενη ακινητη στο κρεβατι,σιγα σιγα περ-
νωντας ο καιρος συνηρθε,αρχισε να γελαει να χαιρετε,εκεινος ευτυχισμενος της
ειπε πως τωρα θυμαται μ'αλλον τροπο,το καταλαβε,γιατι ετσι ηταν,οτι ερχεται
στο μυαλο,στη σκεψη της ειναι σαν να'χει συμβει σ'εναν αλλον ανθρωπο,κι εκει-
νη να παρακολουθει τη ζωη του,σαν θεατης ,οπως στο θεατρο παρακολουθεις
μια παρασταση,μια μερα της ειπε πως ειναι ετοιμος να γραψει το εργο,συμφωνη-
σε,ωρες τον εβλεπε στο γραφειο να γραφει,πολλες φορες την φωναζε να καθισει`
κοντα του,τοτε της διαβαζε τι ειχε γραψει και της ζητουσε να κουβεντιασουν,
να κρινει και να προτεινει διορθωσεις,για ζητηματα υφους,πλοκης,γλωσσας,
περιστατικων,εβλεπε το εργο σιγα σιγα να χτιζεται να αποκτα οντοτητα,τα προ-
σωπα,οι πραξεις του,η δομη του,να τελειωνει, αυτο την εκανε να καταλαβει
πως η λογοτεχνια,κι αυτος ειναι ο στοχος της,μετασχηματιζει τη πραγματι-
κοτητα και δειχνει,αποκαλυπτει τις κρυμμενες πτυχες της,την αληθινη της
ουσια,''εισαι ετοιμη;'' ακουσε τη φωνη του,γυρισε και τον ειδε,θολα,σιγα σιγα
ξεκαθαρισαν τα ματια της,''ναι,ετοιμη,σε περιμενα''
.
.
Μηδεια-χ.ν.κουβελης
.
Παρατημενη ,ατιμασμενη και διωγμενη η
Μηδεια μετα απο εκεινα τα αποτροπαια
γεγονοτα βρεθηκε στην Αθηνα .Για να ζησει
ειχε στησει ενα παγκο στην Αγορα και που-
λουσε φρουτα και λαχανικα.Σκεφτοταν:
''Ο ανθρωπος ενας λογος βαρυς η' ελαφρυς
στο στομα του αλλου ανθρωπου''
Παρα τα βασανα ηταν ομορφη,πυκνα σγουρα
μακρυα μαλλια, ματια μεγαλα μαυρα, λεπτο
και ψηλο κορμι, γυρω στα τριαντα τοτε.
Ζουσε μονη σ'ενα σπιτι κοντα στη θαλασσα.
Ανθρωπος δεν μπηκε στο σπιτι της.
Με τον καιρο μαθευτηκε πως γνωριζε τη τεχνη
της μαιας , κι ετρεχαν να την καλεσουν να
ξεγεννησει καποια εγγυο γυναικα. Δεν επαιρνε
αμοιβη . Ελεγαν :''Κριμα τετοια αγια γυναικα
να μην εχει αντρα και παιδια''
Οταν εφυγε απο' κεινα τα μερη για τη πατριδα
της ,ολοι στεναχωρηθηκαν πολυ.Κι οταν αργο-
τερα κυκλοφορησαν εκεινες οι φυλλαδες εκεινου
του αγυρτη αναστατωθηκαν ,ουτε ενας τον
πιστεψε και κανενας δεν πατησε στο θεατρο
να δει το εργο του.
.
.
Στην Καλλας Μηδεια Τοσκα Νορμα-χ.ν.κουβελης
.
μετα τα αποτροπαια γεγονοτα η πριγκιπισσα Μηδεια
παρουσιασθηκε στην Αγορα μπροστα στο λαο και
ζητησε τους δικαστες να την καταδικασουν,εκεινοι
τα ηξεραν ολα με την παραμικρη λεπτομερεια ,
αν και με καποια υπερβαση ,απο τον ποιητη Ευριπιδη,
την πηραν οι στρατιωτες στην αυλη του δικαστηριου,
οι δικαστες συσκεφθηκαν,και με τρομο ανακαλυψαν
πως δεν υπηρχαν νομοι για μια τετοια πραξη,για ενα
τοσο ειδεχθες εγκλημα,ανησυχησαν για το κενο νομου,
επειτα τα χρονια περασαν και βαραιναν στους ωμους
και στη κριση τους,κι επειτα τι συμφερει τον αρχοντα ,
το πιο συμφερον γι'αυτον ειναι που γλυτωσε
απο τη βαρβαρη γυναικα και τα παιδια της,ηταν
μια λυση αυτο,θα βρουν τροπο να την τιμωρησουν,
δεν θα κωλισιεργησουν,ειναι ζητημα ωρων,εστω ημερων,
οσο για κεινον τον αγυρτη τον ψευδοκαινοτομο ποιητη
θα τον κανονισουν,του ετοιμαζουν,τι του ετοιμαζουν ;ηδη
την εχουν ετοιμασει,την εξορια στη Μακεδονια,
ας παει εκει να παιξει τα μοντερνα θεατρα του,εκει
μπορει να τους ξεγελασει ετσι απολιτιστοι που ειναι,
ενας λαος σε παρακμη ,χωρις προσωπο και μελλον
στην ιστορια,ακους ο σαλτιμπαγκος ο αταλαντος να θελει
να τους γελοιοποιησει,να βρουν τον μπελα τους,με κενα νομων,
με οικογενειακα δικαια,με δικαιωματα γυναικων,καλα εχουν
την ησυχια τους,ας παει αλλου να δοξασθει,κι αυτη
τη φονισσα διεταξαν και την πηραν στρατιωτες
και την πηγαν μακρυα στην ακρη του κοσμου σε πυκνο δασος
που συνορευει με αποκρεμνους τοπους και πελωρια βραχια
ως τη θαλασσα,να κλειστει εκει μεσα να μην ξεφυγει,
κι ετσι εγινε κι οταν γινονταν νυχτα κι ειχε πανσεληνο
τραγουδουσε η ερημη γυναικα και διαλυονταν η φωνη της
στο φως του φεγγαριου σε χιλια κομματια πονου,
κι οσα καραβια τ'ακουσαν πετρωσαν στο μεσο του ποντου
κι οσοι παιδια ναυτικοι τ'ακουσαν χαθηκαν στα μαυρα νερα
.
.
Μηδεια-χ.ν.κουβελης

η θαλασσα [εκλεισε το παραθυρο]
ακουσε τον ανεμο[''να'ταν να μην ακουγα'']
μια φωνη -μια δευτερη φωνη
επειτα γελιο
[το μηλο παρατημενο πανω στο κιτρινο τραπεζι]
ειδε την εικονα της σχισμενη στον καθρεφτη
[[μήτηρ
κινεῖ κραδίαν͵ κινεῖ δὲ χόλον.]]
μια κουκλα με βγαλμενα ματια σπασμενα χερια
ενα ποδι ελειπε τραβηγμενα τα μαλλια
[η μνημη της πατριδας τοτε.ο πατερας πηγε να την εμποδισει]
[ἄγριον ἦθος στυγεράν τε φύσιν
φρενὸς αὐθάδους]
''ο ηλιος γιατι δεν δυει; ποτε να μην ξαναβγει.
σκοταδι θελω.γιατι με τυρανναει το φως;
τι μεγαλη μερα''
[λύει δ΄ ἄλγος]
.
.
.
Τα Συναισθηματα της Μηδειας-Medea's Emotions-painting emotions c.n.couvelis χ.ν.κουβελης-
Μηδεια Ευρυπιδη Επιδαυρος 1976 Ελενη Χατζηαργυρη-music Jody Pou Udite Amanti
.
.
.
.
Η ΜΗΔΕΙΑ ΜΗΔΕΤΑΙ [η Μηδεια θυμαται]Maria Callas' Medea-painting c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
.

.

.

Μηδεια-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

στη μέση της ορχήστρας του θεάτρου ένα πιάνο,ερχεται μία γυναίκα και ανακοινώνει
με σοβαρή,εως αυστηρή,φωνη "ή παραστάσις αναβαλετε,στη θέση της θα παιχθεί ενα
αλλο εργο,παρακαλω οι θεατές να εκενώσουν το θέατρο"ακούστηκαν από το μέρος του
αμφιθεατρου έντονες διαμαρτυρίες ","σε περίπτωση άρνησης θα ασκηθεί βία"φωναξαν
απο τα μεγάφωνα,"προσοχή,απαγορευονται οι φωτογραφίες και τα βίντεο,οι παραβατες
Θα τιμωρηθουν παραδειγματικά",το θέατρο άδειασε από τους θεατές,ή γυναίκα κάθησε
στο πιάνο,σήκωσε τα χέρια της για να χτυπήσει τα πλήκτρα,ακουστησε ένας παρατετα
μενος ψιθυρος,"σιωπη"ούρλιαξε ή πιανίστρια,"δεν μπορώ να ακούω",το ψιθυρισμα στα-
ματησε,η γυναίκα έπαιζε στις χαμηλές νότες,ακουγονταν έντονη ή αναπνοή της,περασε
στις ψηλές,"γιατί σωπασατε,γιατι δεν μιλάτε;"φώναξε,αρχισαν οι φωνές,αντιδρουσε στο
ρυθμο και την ένταση τους στο πιανο,οταν ακουστηκε ή φωνή "Μηδεια ,τα παιδιά σου",
στάθηκε ακινητη,"που είναι τα παιδιά μου;"φωναξε μία γυναίκα από τη κερκίδα,φορουσε
θεατρική προσωπίδα,γρηγορα ανέβηκαν τα σκαλιά οι φύλακες να την πιάσουν,η γυναίκα
δεν αντισταθηκε,παραδοθηκε,της έβγαλαν βίαια τη μάσκα,"μία ηθοποιός είναι" φωναξαν
"τι να την κάνουμε" ,"να σταματησει αμεσως αυτο το έργο" αντηχησαν τα μεγάφωνα,
"οι θεατές να επιστρέψουν στις θέσεις τους,η προγραμματισμένη παράστασις αρχίζει"
.
.

Ή Μηδεια στη θάλασσα στο Φαληρο-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ενοικιαζε το καλοκαίρι ένα σπίτι στο Φαληρο,διπλα στη θάλασσα,τα παιδιά διασκέδαζαν,
το ιώδιο το αλάτι ο ήλιος τους κάνει καλό,η μικρή κάνει συνέχεια βουτιες,κάνει
πως ειναι ψαράκι,μια φαίνεται μία κρύβεται εδώ εκεί,το αγόρι πιάνεται με την άμμο,
τη σκαλίζει τη πλάθει και κατασκευάζει,ανθρωπους πόλεις ζώα,ιστοριες,τη
φωνάζει και της αφηγείται τις παραστάσεις του,εχει πολλή φαντασία,σ'αυτη
μοιαζει,ετσι κι αυτή μικρή έπαιζε στη πατρίδα της τη Κολχιδα,,μία ιστορία,
θυμάται ακόμα,ειχε ένα χρυσόμαλλο δέρμα,ενα δράκοντα που το φύλαγε,
και φοβερους πολεμιστές τεράστιος στο σώμα με τρία μάτια,και πίστευε
πως έφτασε καράβι από μακρυνη ξένη χώρα ν'αρπαξει το χρυσόμαλλο δερμα,
νομίζει,και δεν κάνει λάθος,πως αυτή είναι ή αιτία που βρίσκεται στην
Αθηνα,επαιξε σαν πρωταγωνίστρια ένα παρόμοιο έργο στο θέατρο,βεβαια
ειχε πολλές παραλλαγές,μετα από αυτό άλλαξε ή ζωή της,διαλυθηκε ο γάμος της,,
μετα το χωρισμό από τον άντρα της έκανε ψυχανάλυση,τωρα ειναι καλύτερα,η μικρή
τη χαιρετάει,πισω από το κεφάλι της ο ήλιος ειναι χρυσος,τη χαίρεταει κι αυτη
.
.
.

.

Μηδεια,Medea woman's portrait-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΜΗΔΕΙΑΣ ΕΥΡΙΠΙΔΗ.ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

κοιταξε εξω απο το παραθυρο,η Μηδεια,
περα η απεραντη θαλασσα
τη δυστυχη,ο πονος με διελυσε,
ας αφανιζομουν
ξαφνικος ανεμος σαρωσε την αμμο στη παραλια,μια θολη οθονη υψωθηκε,
το βλεμμα της θολωσε
τα βασανα μου μεγαλα,
καταραμενα παιδια φριχτης μανας
που μαζι με τον πατερα ν'αφανισθητε,
κι ολοκληρο το σπιτι  να καταρρευσει
τοτε ειδε εναν νεαρο αντρα με λευκο κουστουμι καβαλλα πανω σ'ενα λευκο αλογο να
μπαινει μεσα στη θαλασσα,'τι κανει;','τι κανεις;'φωναξε,ο αντρας δεν ακουσε,το αλογο
καλυφθηκε απο τα νερα,'γυρνα πισω' φωναξε παλι,'ειναι ανοησια,τρελα',μια αγρια καταιγιδα
ξεσπασε,δεν εβλεπε τιποτα,ακουσε τον τρομακτικο θορυβο ενος πυροβολισμου,η καταιγιδα
σταματησε,καθαρισε ο οριζοντας κι ειδε αλαφιασμενο τ'αλογο να βγαινει απ'τα νερα και
να χανεται δεξια απ'το παραθυρο,ενας τρομερος ανεμος εσβυσε τα ιχνη του στην αμμο,
κοιταξε τη θαλασσα,η βουβη ηρεμια της τυραννισε το βλεμμα,
ετρεμε
να'ταν απ'τον ουρανο φωτια στο κεφαλι μου
να'πεφτε,ποιο το κερδος που ζω;
με το θανατο ν'αποτελειωσω
φριχτη ζωη εγκαταλειποντας
ειδε τα παιδια να τα φερνει εντρομη η γκουβερναντα,τα βηματα τους στη σκαλα,γυρισε
το κεφαλι,περνουσαν,πηγε στη πορτα,οι γρηγορες σκιες τους αιχμηρες στους τοιχους ,
καμπυλωσαν στο προσωπο της βαθαινοντας στο σκοταδι,κλειστηκαν στο δωματιο,κλειδω-
θηκε η πορτα,τρομακτικη ησυχια,αφησε τη πορτα ανοικτη,καθισε στον καθρεφτη,
με γαλαζιο μολυβι σχεδιασε τα ματια της,ακουσε το piano concerto no.3 in D minor, Op. 30
του Σεργκει Ραχμανινοφ,Allegro ma non tanto D minor,'ο μικρος εχει ταλεντο,ποσο τον θαυ-
μαζω',κοιταξε τα χερια της,μακρια χερια και τεραστιο ανοιγμα χεριων που μπορουσε να παιξει
τη συγχορδια  C E♭ G C G με το αριστερο της χερι,εκλεισε αυτο το χερι,θυμηθηκε το περιστατι-
κο,ηταν εντεκα χρονων,πληρη παραλυσια στα χερια,αρνιονταν να μιλησει,ακουγε στ'αυτια της
ηχους,δυο χρονια κρατησε,τα νυχια της εσχισαν τη σαρκα της παλαμης της,'το γυμναζουν για
να παιξει στη τελετη των γαμων τους',ανοιξε τα δαχτυλα,ειδε τη σχισμενη σαρκα,'το δικο μου
παιδι,να τους διασκεδαζει',απο το συρταρι τραβηξε ενα φυλλο χαρτιου,διαβασε:
Μηδεια. ὦ μεγάλα Θέμι καὶ πότνι’ Ἄρτεμι    160
λεύσσεθ’ ἃ πάσχω, μεγάλοις ὅρκοις
ἐνδησαμένα τὸν κατάρατον
πόσιν; ὅν ποτ’ ἐγὼ νύμφαν τ’ ἐσίδοιμ’
αὐτοῖς μελάθροις διακναιομένους,
οἷ’ ἐμὲ πρόσθεν τολμῶσ’ ἀδικεῖν.    165
ὦ πάτερ, ὦ πόλις, ὧν ἀπενάσθην
αἰσχρῶς τὸν ἐμὸν κτείνασα κάσιν.
ξαπλωσε στο κρεβατι με τα ρουχα,ακινητη,δεκα λεπτα,ακουσε φωνες,βρηκαν το φουσκωμενο
απ'το νερο και μισοφαγωμενο απ'τα ψαρια σωμα του πνιγμενου,ακουστηκαν οι ροδες ενος
αυτοκινητου που σπιναρισαν στην σαθρη αμμο,μια γυναικεια φωνη ακουστηκς,'αυτος ειναι',
εφυγαν,τα κυματα της θαλασσας εφταναν στην ακτη,υστερα υποχωρουσαν,το παιδι ακομα
επαιζε,Intermezzo: Adagio D minor → F♯ minor → D♭ major → B♭ minor → F♯ minor → D
minor,Finale: Alla breve D minor → D major,ακουσε το θερμο χειροκροτημα,η νυφη αγκαλιασε
το παιδι,μια αναμνηστικη φωτογραφια,το παιδια αναμεσα απο τους νεονυμφους,
μεγαλη Θεμιδα και σεβαστη Αρτεμιδα
δεστε τι πασχω,μεγαλοι ορκοι
μας δεναν με τον καταραμενο αντρα
που καποτε να τους δω αυτον και τη νυφη
απ'το σπιτι καταπλακωμενους
αυτους που πρωτοι μ'αδικησαν,
πατερα,πολη μου,απο σας ξενιτευθηκα
απανθρωπα σκοτωνοντας τον αδερφο μου
ουρλιαξε,το γελιο παγωσε στα χειλη τους,'τα παιδια,παρτε τα παιδια'φωναξε ο αντρας,
το χρυσο στεφανι στα ομορφα μαλλια της νυφης ελαμπε,'με καιει'φωναξε,'ειναι φωτια',
η Μηδεια σηκωνεται,περπαταει στο διαδρομο,ανοιγει τη πορτα,μπαινει στο δωματιο,
τη βλεπουν,'πως τολμησες,μαγισα'ουρλιαζει ο αντρας,'δεν σε φοβαμαι'λεει η Μηδεια
και τον πλησιαζει,'τη κοπελα λυπαμαι,εσενα σε μισω','μη πειραξεις τα παιδια'τη φοβερισε,
εκεινη τον πλησιαζε,'σε ικετεω' την παρακαλουσε,'τα παιδια ειναι δικα μου',τον εφτασε,
του ακουμπουσε το προσωπο με το δικο της,'δεν ειναι δικα σου',εφεραν τα παιδια,κοιταξε
τα ματια,'αν αντεχεις κοιταξε,δειλε,τα εργα σου',του εμπηξε  τα χερια στα ματια,τραβηξε
τους βολβους,τους πεταξε στο πετρινο πατωμα,'τροφη για τα σκυλια' φωναξε,τον εσπρωξε,
'φερτε τα παιδια μου',ξεσπασε σε λυγμους,τα'σφιξε στην αγκαλια της και ξεγυμνωντας τα
στηθη της κολλησε σε καθεμια ρογα το στομα τους,σηκωσε το κεφαλι κι ειδε τις γυναικες
Κορινθιες γυναικες,απ'το σπιτι βγηκα
να μη εχετε κατι να με κατηγορηστε,γιατι πολλους
θνητους ανθρωπους αδιαφορους εχω γνωρισει,
αλλους δημοσια κι αλλους ιδιωτικα,
κι απ'τη νωθροτητα αποχτησαν κακη φημη
πως αδιαφορουν και εφησυχαζουν,γιατι η δικαιοσυνη
δεν βρισκεται στα ματια των θνητων,
που πριν να μαθουν εναν ανθρωπο απ'τα σπλαχνα ο μεσα καλα
τον μισουν βλεποντας τον,αν και δεν τους αδικησε,
πρεπει ο ξενος εντελως να προσαρμοζεται στη πολη,
ουτ'εναν της πολης συγχωρω που με την αυθαδεια του
πικραινει τους πολιτες ενω δεν τον ξερουν,
εμενα το απροσμενο αυτο δω κακο μου'πεσε
τη ψυχη μου εχοντας καταστρεψει,εχασα πια
τη χαρα της ζωης και δεν με νοιαζει να πεθανω,φιλες μου,
γιατ'αυτος που για μενα τα παντα ηταν,το ξερω καλα,
ο πιο κακος μεσ'στους ανθρωπους εχει βγει ο αντρας μου.
απ'ολα οσα ειναι εμψυχα κι εχουν λογικη
εμεις οι γυναικες ειμαστε το πιο αξιολυπητο πλασμα,
καθως πρωτα πρεπει με χρηματα παρα πολλα
αντρα ν'αγορασουμε,και δεσποτη στο κορμι
να παρουμε,γιατ'αυτο ακομα πιο επωδυνο κακο,
κι αυτη δω η δοκιμη πολυ βαρια,αν κακο θα παρεις
η' καλο,γιατι δεν ειν'ευχαριστοι οι χωρισμοι
στις γυναικες,ουτε και ν'αρνηθεις αντρα,
καθως σε νεα ηθη και νομους φθανει,
πρεπει μαντισα να'ναι,αφου τα'μαθε στο σπιτι,
πως σωστα να φερθει στον συντροφο της,
κι αν αυτα δω εμεις καλα τα κανουμε
ο συζυγος συγκατοικει χωρις κοπο σηκωνοντας το ζυγο,
τοτε θαυμασιος ο βιος,αν οχι,να πεθανουμε πρεπει,
αλλ'ο αντρας,οταν στου σπιτιου τα κοινα  φορτωνεται,
εξω βγαινοντας θα σβησει της καρδιας τη καυση,
εμεις ομως αναγκαζομαστε προς μια ψυχη μονο να βλεπουμε,
λενε εμεις χωρις κινδυνο το βιο ζουμε στο σπιτι,
ενω αυτοι μαχονται με το κονταρι,
λαθος σκεπτονται,καθως τρεις φορες διπλα στην ασπιδα
θα'θελα να σταθω καλλιτερα παρα να γεννησω μια φορα μοναχα ,
πηγε στο παραθυρο,κοιταξε εξω,κατω το θεατρο,πληθος θεατων,περα η απεραντη θαλασσα,
βουβη κατεβηκε στο θεατρο,καθησε σε μια θεση,απο εκει ακουγε την ηθοποιο,που απευθυ-
νονταν στον χορο των γυναικων
αλλα γιατ'αυτα σε σενα και σε μενα δεν ειναι ιδια τα λογια;
τη πολη αυτη δω πατριδα εχεις και του πατερα το σπιτι
και του βιου την ευτυχια και των φιλων τη συντροφια,
εγω ερημη χωρις πατριδα που'μαι βριζομαι
απ'αντρα που απο βαρβαργη χωρα μ'εχει αρπαγμενη,
ουτε μανα,ουτ'αδερφο ουτε συγγενη εχω
να βρω παρηγορια σ'αυτη τη συμφορα που'χω.
καποιοι ετρεξαν προς τη μερια της θαλασσας,ακουστηκαν φωνες,δεν τις ξεχωρισε,η Μηδεια
στη σκηνη συνεχισε
ετσι το ελαχιστο απο σε θελω να ζητησω,
αν εγω καποιο τροπο η' και σχεδιο βρω
τον αντρα μου να τιμωρησω γι'αυτα δω τα κακα,
να σιωπησεις,γιατι η γυναικα τ'αλλα πολυ φοβαται
κι ειναι δειλη οταν σωματικη δυναμη και σιδερο αντικριζει,
οταν ομως στο κρεβατι της συμβει να προδωθει,
δεν ειν'αλλος νους πιο φονικος
κοιταξε με μεγαλη ανησυχια προς τη μερος της θαλασσας,σηκωθηκε,κατεβηκε τα σκαλια
ενω ο χορος εψελνε
αυτο θα κανω,γιατι δικαια θα τιμωρηθει ο αντρας σου
Μηδεια,                                                                           
οταν εφτασε στην ακτη ειδε τον πνιγμενο αντρα ,πλησιασε,προσπαθησε να συγκρατηθει να μην
προδωθει,'αυτος ειναι με τ'αλογο που πριν δωδεκα μερες μπηκε στη θαλασσα κι αυτοπυροβο-
ληθηκε' της ειπε καποιος,'και πριν ενα χρονο περιπου αλλος ενας το ιδιο εκανε,φαινεται θα'ναι
μοδα,ποιος ξερει,αβυσσος η ψυχη του ανθρωπου',τον πνιγμενο τον τυλιξαν σ'ενα ασπρο σεντο-
νι και τον φορτωσαν σ'ενα τζιπ της αστυνομιας,
γυρισε στο θεατρο,καθησε στη θεση της,
ο χορος
πενθεῖν δ’ οὔ σε θαυμάζω τύχας.
ὁρῶ δὲ καὶ Κρέοντα, τῆσδ’ ἄνακτα γῆς,
στείχοντα, καινῶν ἄγγελον βουλευμάτων.    270
ΚΡΕΩΝ
σὲ τὴν σκυθρωπὸν καὶ πόσει θυμουμένην,
Μήδειαν, εἶπον τῆσδε γῆς ἔξω περᾶν
φυγάδα, λαβοῦσαν δισσὰ σὺν σαυτῇ τέκνα·
καὶ μή τι μέλλειν· ὡς ἐγὼ βραβεὺς λόγου
τοῦδ’ εἰμί, κοὐκ ἄπειμι πρὸς δόμους πάλιν,    275
πρὶν ἄν σε γαίας τερμόνων ἔξω βάλω.
Μη. αἰαῖ· πανώλης ἡ τάλαιν’ ἀπόλλυμαι.
ἐχθροὶ γὰρ ἐξιᾶσι πάντα δὴ κάλων,
κοὐκ ἔστιν ἄτης εὐπρόσοιστος ἔκβασις.
ἐρήσομαι δὲ καὶ κακῶς πάσχουσ’ ὅμως·    280
τίνος μ’ ἕκατι γῆς ἀποστέλλεις, Κρέον;
.
.
Μήδεια Ευριπίδη
https://el.wikisource.org/wiki/%CE%9C%CE%AE%CE%B4%CE%B5%CE%B9%CE%B1

ΤΡΟΦΟΣ
Εἴθ’ ὤφελ’ Ἀργοῦς μὴ διαπτάσθαι σκάφος
Κόλχων ἐς αἶαν κυανέας Συμπληγάδας,
μηδ’ ἐν νάπαισι Πηλίου πεσεῖν ποτε
τμηθεῖσα πεύκη, μηδ’ ἐρετμῶσαι χέρας
ἀνδρῶν ἀρίστων. οἳ τὸ πάγχρυσον δέρας    5
Πελίᾳ μετῆλθον. οὐ γὰρ ἂν δέσποιν’ ἐμὴ
Μήδεια πύργους γῆς ἔπλευσ’ Ἰωλκίας
ἔρωτι θυμὸν ἐκπλαγεῖσ’ Ἰάσονος·
οὐδ’ ἂν κτανεῖν πείσασα Πελιάδας κόρας
πατέρα κατῴκει τήνδε γῆν Κορινθίαν    10
ξὺν ἀνδρὶ καὶ τέκνοισιν, ἁνδάνουσα μὲν
φυγῇ πολιτῶν ὧν ἀφίκετο χθόνα,
αὐτή τε πάντα ξυμφέρουσ’ Ἰάσονι·
ἥπερ μεγίστη γίγνεται σωτηρία,
ὅταν γυνὴ πρὸς ἄνδρα μὴ διχοστατῇ.    15
νῦν δ’ ἐχθρὰ πάντα, καὶ νοσεῖ τὰ φίλτατα.
προδοὺς γὰρ αὑτοῦ τέκνα δεσπότιν τ’ ἐμὴν
γάμοις Ἰάσων βασιλικοῖς εὐνάζεται,
γήμας Κρέοντος παῖδ’, ὃς αἰσυμνᾷ χθονός·
Μήδεια δ’ ἡ δύστηνος ἠτιμασμένη    20
βοᾷ μὲν ὅρκους, ἀνακαλεῖ δὲ δεξιάς,
πίστιν μεγίστην, καὶ θεοὺς μαρτύρεται
οἵας ἀμοιβῆς ἐξ Ἰάσονος κυρεῖ.
κεῖται δ’ ἄσιτος, σῶμ’ ὑφεῖσ’ ἀλγηδόσι,
τὸν πάντα συντήκουσα δακρύοις χρόνον,    25
ἐπεὶ πρὸς ἀνδρὸς ᾔσθετ’ ἠδικημένη,
οὔτ’ ὄμμ’ ἐπαίρουσ’ οὔτ’ ἀπαλλάσσουσα γῆς
πρόσωπον· ὡς δὲ πέτρος ἢ θαλάσσιος
κλύδων ἀκούει νουθετουμένη φίλων·
ἢν μή ποτε στρέψασα πάλλευκον δέρην    30
αὐτὴ πρὸς αὑτὴν πατέρ’ ἀποιμώξῃ φίλον
καὶ γαῖαν οἴκους θ’, οὓς προδοῦσ’ ἀφίκετο
μετ’ ἀνδρὸς ὅς σφε νῦν ἀτιμάσας ἔχει.
ἔγνωκε δ’ ἡ τάλαινα συμφορᾶς ὕπο
οἷον πατρῴας μὴ ἀπολείπεσθαι χθονός.    35
στυγεῖ δὲ παῖδας οὐδ’ ὁρῶσ’ εὐφραίνεται.
δέδοικα δ’ αὐτὴν μή τι βουλεύσῃ νέον·
βαρεῖα γὰρ φρήν, οὐδ’ ἀνέξεται κακῶς
πάσχουσ’· ἐγᾦδα τήνδε, δειμαίνω τέ νιν
μὴ θηκτὸν ὤσῃ φάσγανον δι’ ἥπατος,    40
σιγῇ δόμους εἰσβᾶσ’, ἵν’ ἔστρωται λέχος,
ἢ καὶ τύραννον τόν τε γήμαντα κτάνῃ,
κἄπειτα μείζω συμφορὰν λάβῃ τινά.
δεινὴ γάρ· οὔτοι ῥᾳδίως γε συμβαλὼν
ἔχθραν τις αὐτῇ καλλίνικον οἴσεται.    45
ἀλλ’ οἵδε παῖδες ἐκ τρόχων πεπαυμένοι
στείχουσι, μητρὸς οὐδὲν ἐννοούμενοι
κακῶν· νέα γὰρ φροντὶς οὐκ ἀλγεῖν φιλεῖ.
ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΣ
παλαιὸν οἴκων κτῆμα δεσποίνης ἐμῆς,
τί πρὸς πύλαισι τήνδ’ ἄγουσ’ ἐρημίαν    50
ἕστηκας, αὐτὴ θρεομένη σαυτῇ κακά;
πῶς σοῦ μόνη Μήδεια λείπεσθαι θέλει;
Τρ. τέκνων ὀπαδὲ πρέσβυ τῶν Ἰάσονος,
χρηστοῖσι δούλοις ξυμφορὰ τὰ δεσποτῶν
κακῶς πίτνοντα, καὶ φρενῶν ἀνθάπτεται.    55
ἐγὼ γὰρ ἐς τοῦτ’ ἐκβέβηκ’ ἀλγηδόνος,
ὥσθ’ ἵμερός μ’ ὑπῆλθε γῇ τε κοὐρανῷ
λέξαι μολούσῃ δεῦρο δεσποίνης τύχας.
Πα. οὔπω γὰρ ἡ τάλαινα παύεται γόων;
Τρ. ζηλῶ σ’· ἐν ἀρχῇ πῆμα κοὐδέπω μεσοῖ.    60
Πα. ὦ μῶρος—εἰ χρὴ δεσπότας εἰπεῖν τόδε·
ὡς οὐδὲν οἶδε τῶν νεωτέρων κακῶν.
Τρ. τί δ’ ἔστιν, ὦ γεραιέ; μὴ φθόνει φράσαι.
Πα. οὐδέν· μετέγνων καὶ τὰ πρόσθ’ εἰρημένα.
Τρ. μή, πρὸς γενείου, κρύπτε σύνδουλον σέθεν·    65
σιγὴν γάρ, εἰ χρή, τῶνδε θήσομαι πέρι.
Πα. ἤκουσά του λέγοντος, οὐ δοκῶν κλύειν,
πεσσοὺς προσελθών, ἔνθα δὴ παλαίτατοι
θάσσουσι, σεμνὸν ἀμφὶ Πειρήνης ὕδωρ,
ὡς τούσδε παῖδας γῆς ἐλᾶν Κορινθίας    70
σὺν μητρὶ μέλλοι τῆσδε κοίρανος χθονὸς
Κρέων. ὁ μέντοι μῦθος εἰ σαφὴς ὅδε
οὐκ οἶδα· βουλοίμην δ’ ἂν οὐκ εἶναι τόδε.
Τρ. καὶ ταῦτ’ Ἰάσων παῖδας ἐξανέξεται
πάσχοντας, εἰ καὶ μητρὶ διαφορὰν ἔχει;    75
Πα. παλαιὰ καινῶν λείπεται κηδευμάτων,
κοὐκ ἔστ’ ἐκεῖνος τοῖσδε δώμασιν φίλος.
Τρ. ἀπωλόμεσθ’ ἄρ’, εἰ κακὸν προσοίσομεν
νέον παλαιῷ, πρὶν τόδ’ ἐξηντληκέναι.
Πα. ἀτὰρ σύ γ’—οὐ γὰρ καιρὸς εἰδέναι τόδε    80
δέσποιναν—ἡσύχαζε καὶ σίγα λόγον.
Τρ. ὦ τέκν’, ἀκούεθ’ οἷος εἰς ὑμᾶς πατήρ;
ὄλοιτο μὲν μή· δεσπότης γάρ ἐστ’ ἐμός·
ἀτὰρ κακός γ’ ὢν ἐς φίλους ἁλίσκεται.
Πα. τίς δ’ οὐχὶ θνητῶν; ἄρτι γιγνώσκεις τόδε,    85
ὡς πᾶς τις αὑτὸν τοῦ πέλας μᾶλλον φιλεῖ,
οἳ μὲν δικαίως, οἳ δὲ καὶ κέρδους χάριν,
εἰ τούσδε γ’ εὐνῆς οὕνεκ’ οὐ στέργει πατήρ.
Τρ. ἴτ’—εὖ γὰρ ἔσται—δωμάτων ἔσω, τέκνα.
σὺ δ’ ὡς μάλιστα τούσδ’ ἐρημώσας ἔχε    90
καὶ μὴ πέλαζε μητρὶ δυσθυμουμένῃ.
ἤδη γὰρ εἶδον ὄμμα νιν ταυρουμένην
τοῖσδ’, ὥς τι δρασείουσαν· οὐδὲ παύσεται
χόλου, σάφ’ οἶδα, πρὶν κατασκῆψαί τινα . . .
ἐχθρούς γε μέντοι, μὴ φίλους, δράσειέ τι.    95

ΜΗΔΕΙΑ <ἔνδοθεν>
ἰώ,
δύστανος ἐγὼ μελέα τε πόνων,
ἰώ μοί μοι, πῶς ἂν ὀλοίμαν;
Τρ. τόδ’ ἐκεῖνο, φίλοι παῖδες· μήτηρ
κινεῖ κραδίαν, κινεῖ δὲ χόλον.
σπεύσατε θᾶσσον δώματος εἴσω    100
καὶ μὴ πελάσητ’ ὄμματος ἐγγύς,
μηδὲ προσέλθητ’, ἀλλὰ φυλάσσεσθ’
ἄγριον ἦθος στυγεράν τε φύσιν
φρενὸς αὐθάδους.—
ἴτε νῦν, χωρεῖθ’ ὡς τάχος εἴσω.—    105
δῆλον δ’ ἀρχῆς ἐξαιρόμενον
νέφος οἰμωγῆς ὡς τάχ’ ἀνάψει
μείζονι θυμῷ· τί ποτ’ ἐργάσεται
μεγαλόσπλαγχνος δυσκατάπαυστος
ψυχὴ δηχθεῖσα κακοῖσιν;    110
Μη. αἰαῖ,
ἔπαθον τλάμων ἔπαθον μεγάλων
ἄξι’ ὀδυρμῶν· ὦ κατάρατοι
παῖδες ὄλοισθε στυγερᾶς ματρὸς
σὺν πατρί, καὶ πᾶς δόμος ἔῤῥοι.
Τρ. ἰώ μοί μοι, ἰὼ τλήμων.    115
τί δέ σοι παῖδες πατρὸς ἀμπλακίας
μετέχουσι; τί τούσδ’ ἔχθεις; οἴμοι,
τέκνα, μή τι πάθηθ’ ὡς ὑπεραλγῶ.
δεινὰ τυράννων λήματα καί πως
ὀλίγ’ ἀρχόμενοι, πολλὰ κρατοῦντες 120
χαλεπῶς ὀργὰς μεταβάλλουσιν.
τὸ γὰρ εἰθίσθαι ζῆν ἐπ’ ἴσοισιν
κρεῖσσον· ἐμοὶ γοῦν ἐν μὴ μεγάλοις
ὀχυρῶς γ’ εἴη καταγηράσκειν.
τῶν γὰρ μετρίων πρῶτα μὲν εἰπεῖν    125
τοὔνομα νικᾷ, χρῆσθαί τε μακρῷ
λῷστα βροτοῖσιν· τὰ δ’ ὑπερβάλλοντ’
οὐδένα καιρὸν δύναται θνητοῖς·
μείζους δ’ ἄτας, ὅταν ὀργισθῇ
δαίμων οἴκοις, ἀπέδωκεν.    130

ΧΟΡΟΣ
ἔκλυον φωνάν, ἔκλυον δὲ βοὰν
τᾶς δυστάνου Κολχίδος, οὐδέ πω
ἤπιος· ἀλλ’ ὦ γηραιά,
λέξον· ἐπ’ ἀμφιπύλου γὰρ ἔσω μελάθρου βοὰν
ἔκλυον· οὐδὲ συνήδομαι, ὦ γύναι, ἄλγεσιν
δώματος· ἐπεί μοι φίλον κέκρανται.
Τρ. οὐκ εἰσὶ δόμοι· φροῦδα τάδ’ ἤδη.
τὸν μὲν γὰρ ἔχει λέκτρα τυράννων,    140
ἃ δ’ ἐν θαλάμοις τάκει βιοτὰν
δέσποινα, φίλων οὐδενὸς οὐδὲν
παραθαλπομένα φρένα μύθοις.

Μη. αἰαῖ· ὦ Ζεῦ καὶ Γᾶ καὶ Φῶς·
διά μου κεφαλᾶς φλὸξ οὐρανία    145
βαίη· τί δέ μοι ζῆν ἔτι κέρδος;
φεῦ φεῦ· θανάτῳ καταλυσαίμαν
βιοτὰν στυγερὰν προλιποῦσα.

Χο.
 ἄιες· ὦ Ζεῦ καὶ γᾶ καὶ φῶς· [στρ.
ἀχὰν οἵαν ἁ δύστανος    150
μέλπει νύμφα;
— τίς σοί ποτε τᾶς ἀπλάτου
κοίτας ἔρος, ὦ ματαία;
σπεύσει θανάτου τελευτά·
μηδὲν τόδε λίσσου.
— εἰ δὲ σὸς πόσις
καινὰ λέχη σεβίζει,
κείνῳ τόδε· μὴ χαράσσου·
— Ζεύς σοι τάδε συνδικήσει. μὴ λίαν
τάκου δυρομένα σὸν εὐνάταν.
Μη. ὦ μεγάλα Θέμι καὶ πότνι’ Ἄρτεμι    160
λεύσσεθ’ ἃ πάσχω, μεγάλοις ὅρκοις
ἐνδησαμένα τὸν κατάρατον
πόσιν; ὅν ποτ’ ἐγὼ νύμφαν τ’ ἐσίδοιμ’
αὐτοῖς μελάθροις διακναιομένους,
οἷ’ ἐμὲ πρόσθεν τολμῶσ’ ἀδικεῖν.    165
ὦ πάτερ, ὦ πόλις, ὧν ἀπενάσθην
αἰσχρῶς τὸν ἐμὸν κτείνασα κάσιν.
Τρ. κλύεθ’ οἷα λέγει κἀπιβοᾶται
Θέμιν εὐκταίαν Ζῆνά θ’, ὃς ὅρκων
θνητοῖς ταμίας νενόμισται;    170
οὐκ ἔστιν ὅπως ἔν τινι μικρῷ
δέσποινα χόλον καταπαύσει.

Χο.
 πῶς ἂν ἐς ὄψιν τὰν ἁμετέραν [ἀντ.
ἔλθοι μύθων τ’ αὐδαθέντων
δέξαιτ’ ὀμφάν;    175
— εἴ πως βαρύθυμον ὀργὰν
καὶ λῆμα φρενῶν μεθείη,
μήτοι τό γ’ ἐμὸν πρόθυμον
φίλοισιν ἀπέστω.
— ἀλλὰ βᾶσά νιν    180
δεῦρο πόρευσον οἴκων
ἔξω· φίλα καὶ τάδ’ αὔδα.
— σπεῦσον πρίν τι κακῶσαι τοὺς εἴσω·
πένθος γὰρ μεγάλως τόδ’ ὁρμᾶται.
Τρ. δράσω τάδ’· ἀτὰρ φόβος εἰ πείσω
δέσποιναν ἐμήν·
μόχθου δὲ χάριν τήνδ’ ἐπιδώσω.
καίτοι τοκάδος δέργμα λεαίνης
ἀποταυροῦται δμωσίν, ὅταν τις
μῦθον προφέρων πέλας ὁρμηθῇ.
σκαιοὺς δὲ λέγων κοὐδέν τι σοφοὺς    190
τοὺς πρόσθε βροτοὺς οὐκ ἂν ἁμάρτοις,
οἵτινες ὕμνους ἐπὶ μὲν θαλίαις
ἐπί τ’ εἰλαπίναις καὶ παρὰ δείπνοις
ηὕροντο βίου τερπνὰς ἀκοάς·
στυγίους δὲ βροτῶν οὐδεὶς λύπας    195
ηὕρετο μούσῃ καὶ πολυχόρδοις
ᾠδαῖς παύειν, ἐξ ὧν θάνατοι
δειναί τε τύχαι σφάλλουσι δόμους.
καίτοι τάδε μὲν κέρδος ἀκεῖσθαι
μολπαῖσι βροτούς· ἵνα δ’ εὔδειπνοι    200
δαῖτες, τί μάτην τείνουσι βοήν;
τὸ παρὸν γὰρ ἔχει τέρψιν ἀφ’ αὑτοῦ
δαιτὸς πλήρωμα βροτοῖσιν.

Χο. ἰαχὰν ἄιον πολύστονον γόων,
λιγυρὰ δ’ ἄχεα μογερὰ βοᾷ    205
τὸν ἐν λέχει προδόταν κακόνυμφον·
θεοκλυτεῖ δ’ ἄδικα παθοῦσα
τὰν Ζηνὸς ὁρκίαν Θέμιν,
ἅ νιν ἔβασεν
Ἑλλάδ’ ἐς ἀντίπορον    210
δι’ ἅλα νύχιον ἐφ’ ἁλμυρὰν
πόντου κλῇδ’ ἀπέραντον.

ΜΗΔΕΙΑ
Κορίνθιαι γυναῖκες, ἐξῆλθον δόμων,
μή μοί τι μέμφησθ’· οἶδα γὰρ πολλοὺς βροτῶν
σεμνοὺς γεγῶτας, τοὺς μὲν ὀμμάτων ἄπο,
τοὺς δ’ ἐν θυραίοις· οἱ δ’ ἀφ’ ἡσύχου ποδὸς
δύσκλειαν ἐκτήσαντο καὶ ῥᾳθυμίαν.
δίκη γὰρ οὐκ ἔνεστ’ ἐν ὀφθαλμοῖς βροτῶν,
ὅστις πρὶν ἀνδρὸς σπλάγχνον ἐκμαθεῖν σαφῶς    220
στυγεῖ δεδορκώς, οὐδὲν ἠδικημένος. . . .
χρὴ δὲ ξένον μὲν κάρτα προσχωρεῖν πόλει . .
οὐδ’ ἀστὸν ᾔνεσ’ ὅστις αὐθάδης γεγὼς
πικρὸς πολίταις ἐστὶν ἀμαθίας ὕπο.
ἐμοὶ δ’ ἄελπτον πρᾶγμα προσπεσὸν τόδε    225
ψυχὴν διέφθαρκ’· οἴχομαι δὲ καὶ βίου
χάριν μεθεῖσα κατθανεῖν χρῄζω, φίλαι.
ἐν ᾧ γὰρ ἦν μοι πάντα γιγνώσκειν καλῶς,
κάκιστος ἀνδρῶν ἐκβέβηχ’ οὑμὸς πόσις.
πάντων δ’ ὅσ’ ἔστ’ ἔμψυχα καὶ γνώμην ἔχει    230
γυναῖκές ἐσμεν ἀθλιώτατον φυτόν·
ἃς πρῶτα μὲν δεῖ χρημάτων ὑπερβολῇ
πόσιν πρίασθαι, δεσπότην τε σώματος
λαβεῖν· κακοῦ γὰρ τοῦτ’ ἔτ’ ἄλγιον κακόν.
κἀν τῷδ’ ἀγὼν μέγιστος, ἢ κακὸν λαβεῖν    235
ἢ χρηστόν. οὐ γὰρ εὐκλεεῖς ἀπαλλαγαὶ
γυναιξίν, οὐδ’ οἷόν τ’ ἀνήνασθαι πόσιν.
ἐς καινὰ δ’ ἤθη καὶ νόμους ἀφιγμένην
δεῖ μάντιν εἶναι, μὴ μαθοῦσαν οἴκοθεν,
ὅτῳ μάλιστα χρήσεται ξυνευνέτῃ.    240
κἂν μὲν τάδ’ ἡμῖν ἐκπονουμέναισιν εὖ
πόσις ξυνοικῇ μὴ βίᾳ φέρων ζυγόν,
ζηλωτὸς αἰών· εἰ δὲ μή, θανεῖν χρεών.
ἀνὴρ δ’, ὅταν τοῖς ἔνδον ἄχθηται ξυνών,
ἔξω μολὼν ἔπαυσε καρδίαν ἄσης·    245
[ἢ πρὸς φίλον τιν’ ἢ πρὸς ἥλικα τραπείς·]
ἡμῖν δ’ ἀνάγκη πρὸς μίαν ψυχὴν βλέπειν.
λέγουσι δ’ ἡμᾶς ὡς ἀκίνδυνον βίον
ζῶμεν κατ’ οἴκους, οἳ δὲ μάρνανται δορί·
κακῶς φρονοῦντες· ὡς τρὶς ἂν παρ’ ἀσπίδα    250
στῆναι θέλοιμ’ ἂν μᾶλλον ἢ τεκεῖν ἅπαξ.
ἀλλ’ οὐ γὰρ αὑτὸς πρὸς σὲ κἄμ’ ἥκει λόγος·
σοὶ μὲν πόλις θ’ ἥδ’ ἐστὶ καὶ πατρὸς δόμοι
βίου τ’ ὄνησις καὶ φίλων συνουσία,
ἐγὼ δ’ ἔρημος ἄπολις οὖσ’ ὑβρίζομαι    255
πρὸς ἀνδρός, ἐκ γῆς βαρβάρου λελῃσμένη,
οὐ μητέρ’, οὐκ ἀδελφόν, οὐχὶ συγγενῆ
μεθορμίσασθαι τῆσδ’ ἔχουσα συμφορᾶς.
τοσοῦτον οὖν σου τυγχάνειν βουλήσομαι,
ἤν μοι πόρος τις μηχανή τ’ ἐξευρεθῇ    260
πόσιν δίκην τῶνδ’ ἀντιτείσασθαι κακῶν,
[τὸν δόντα τ’ αὐτῷ θυγατέρ’ ἥ τ’ ἐγήματο]
σιγᾶν. γυνὴ γὰρ τἄλλα μὲν φόβου πλέα
κακή τ’ ἐς ἀλκὴν καὶ σίδηρον εἰσορᾶν·
ὅταν δ’ ἐς εὐνὴν ἠδικημένη κυρῇ,    265
οὐκ ἔστιν ἄλλη φρὴν μιαιφονωτέρα.
Χο. δράσω τάδ’· ἐνδίκως γὰρ ἐκτείσῃ πόσιν,
Μήδεια. πενθεῖν δ’ οὔ σε θαυμάζω τύχας.
ὁρῶ δὲ καὶ Κρέοντα, τῆσδ’ ἄνακτα γῆς,
στείχοντα, καινῶν ἄγγελον βουλευμάτων.    270

ΚΡΕΩΝ
σὲ τὴν σκυθρωπὸν καὶ πόσει θυμουμένην,
Μήδειαν, εἶπον τῆσδε γῆς ἔξω περᾶν
φυγάδα, λαβοῦσαν δισσὰ σὺν σαυτῇ τέκνα·
καὶ μή τι μέλλειν· ὡς ἐγὼ βραβεὺς λόγου
τοῦδ’ εἰμί, κοὐκ ἄπειμι πρὸς δόμους πάλιν,    275
πρὶν ἄν σε γαίας τερμόνων ἔξω βάλω.
Μη. αἰαῖ· πανώλης ἡ τάλαιν’ ἀπόλλυμαι.
ἐχθροὶ γὰρ ἐξιᾶσι πάντα δὴ κάλων,
κοὐκ ἔστιν ἄτης εὐπρόσοιστος ἔκβασις.
ἐρήσομαι δὲ καὶ κακῶς πάσχουσ’ ὅμως·    280
τίνος μ’ ἕκατι γῆς ἀποστέλλεις, Κρέον;
.
.
.

.
.
GREEK POETRY
-ΚΥΚΛΟΙ ΟΡΕΣΤΕΙΑΣ-
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.

Κυκλοι Ορεστειας-ποιηση-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis.

Αγαμεμνων χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Αγαμεμνων χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Αγαμεμνων και Κλυταιμνηστρα χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Αγαμεμνων χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Κασσανδρα χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Αιγισθος χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ηλεκτρα χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ηλεκτρα χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ηλεκτρα χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ηλεκτρα χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Αιγισθος και Κλυταιμνηστρα χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Αιγισθος και Κλυταιμνηστρα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Κλυταιμνηστρα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis.

Αιγισθος και Κλυταιμνηστρα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.

Κλυταιμνηστρα χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Κλυταιμνηστρα χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ορεστης χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΚΥΚΛΟΙ ΟΡΕΣΤΕΙΑΣ-Ποιηση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΟΡΕΣΤΗΣ-χ.ν.κουβελης

η Ηλεκτρα σαν σκυλα λυσσασμενη που αν δεν δαγκωσει δεν ησυχαζει
''εσυ ησουνα μικρος δεν καταλαβαινες,στα παιχνιδια σου αθωο παιδι
εγω ειδα
στο λουτρο τον εσφαξαν
με διχτυ τον τυλιξαν
μέμνησο λουτρῶν οἷς ἐνοσφίσθη.
μέμνησο δ᾽ ἀμφίβληστρον ὡς ἐκαίνισαν.
πέδαις δ᾽ ἀχαλκεύτοις ἐθηρεύθη
στα σιδερα τον επιασαν σαν αγριο θηριο,
και δεν κοιμαμαι τα βραδυα
τους ακουω να γελανε δυνατα,ξεδιαντροπα μπροστα μου ν'αγκαλιαζονται
η μανα με τον εραστη της,ντροπη που δεν αντεχω,μισος που με διαλυει''
σαν την μουδιαστρα της θαλασσας μ'αγγιξαν τα λογια της
και μουδιασαν το νου
να μην ημουν γενια του καταραμενου του Ατρεα που σκοτωσε τα παιδια
του Θυεστη και τα'δωσε σε δειπνο να τα φαει ο πατερας τους μαγειρεμενα
εγω τωρα πληρωνω τα κριματα
απ'το σπιτι μεσα ηρθε σε μενα εμπιστος ανθρωπος και μου'πε τ'ονειρο
που'δε η μανα
πως ,ταχα,γεννησε φιδι και πως σαν παιδι το σπαργανωσε
και στο βυζι της το'βαλε να βυζαξει κι εκεινο μαυλισε γαλα μ'αιμα
τεκεῖν δράκοντ᾽ ἔδοξεν, ὡς αὐτὴ λέγει.
ἐν [ι] παιδὸς ὁρμίσαι δίκην.
αὐτὴ προσέσχε μαζὸν ἐν τὠνείρατι.
ὥστ᾽ ἐν γάλακτι θρόμβον αἵματος σπάσαι.
ἡ δ᾽ ἐξ ὕπνου κέκλαγγεν ἐπτοημένη.
κι απ'τον υπνο ξυπνησε τρομαγμενη κι ουρλιαξε
''Ορεστη.Ορεστη,παιδι μου,θα σκοτωσεις τη μανα;''
την ειδα,ολοζωντανη,να τρεμει και να μ'εκλιπαρει
σχιζοντας το ρουχο στο στηθος κι αρπαζοντας με τα δυο χερια
το βυζι της μου το'δειχνε
''να,μ'αυτο το στηθος σ'εθρεψα και σε μεγαλωσα''
κι επανελαβε με τρομερη φωνη
''κτενεῖν ἔοικας, ὦ τέκνον, τὴν μητέρα
ἐπίσχες, ὦ παῖ, τόνδε δ᾽ αἴδεσαι, τέκνον,
μαστόν, πρὸς ᾧ σὺ πολλὰ δὴ βρίζων ἅμα
οὔλοισιν ἐξήμελξας εὐτραφὲς γάλα.''
σαν την μουδιαστρα της θαλασσας μ'αγγιξαν τα ματια της
και μουδιασαν το νου
δειλιασα,εκανα να φυγω,κι ειδα πανω μου σαν σπαθια κοφτερα
να με καρφωνουν τα ματια της Ηλεκτρας,
σαν κεραυνοι πεσαν πανω μου
''μέμνησο λουτρῶν οἷς ἐνοσφίσθη.
μέμνησο δ᾽ ἀμφίβληστρον ὡς ἐκαίνισαν.
πέδαις δ᾽ ἀχαλκεύτοις ἐθηρεύθη''
ριχτηκα καταπανω της και στριβοντας το κοφτερο μαχαιρι στο στηθος της
σκοτωσα τη μανα λεγοντας
''σύ τοι σεαυτήν, οὐκ ἐγώ, κατακτενεῖς.
οι ντροπες σου σε σκοτωνουν κι οχι εγω ,μητερα''
και πριν ξεψυχηση την ακουσα αδυνατα πολυ να λεει
''εγω παιδι δεν γεννησα αλλα φιδι εθρεψα
οἲ ᾽γὼ τεκοῦσα τόνδ᾽ ὄφιν ἐθρεψάμην.''
οτι εγινε δεν γινεται να ξεγινει,και τι σημασια εχει
που καποτε κι εγω αδυνατο παιδι ημουνα μωρο στη κουνια
εκλαιγα και τρεχαν στη φωνη μου
πεινουσα και με ταιζαν διψουσα και με ξεδιψαγαν
λερωνα και με καθαριζαν
οὐ γάρ τι φωνεῖ παῖς ἔτ᾽ ὢν ἐν σπαργάνοις, 755
εἰ λιμός, ἢ δίψη τις, ἢ λιψουρία
ἔχει
και μ'ειχανε εγνοια να μεγαλωσω
και να που μεγαλωσα και πληρωσα τον αρχαιο κυκλο
γυρισα προς το μερος της Ηλεκτρας κι ειπα
''Ηλεκτρα,ησυχασε,ολα τελειωσαν
αναψε το φως να κοιμηθεις''
και κοιμηθηκε η Ηλεκτρα κοντα μου
.
.
στυγηρη τε Κλυταιμηστρα-χ.ν.κουβελης

τα δεντρα ακινητα σκοτεινα
το φως απο πανω τους επιπλεει
τωρα λες βαρυ θα κατεβει και θα τα πνιξει
σχεδιαζει με μαυρο μολυβι το περιγραμμα των ματιων
εντονα να φαινονται σαν μασκα καθαρα
κι απ'τον πιο απομακρυσμενο θεατη στο θεατρο
ιστορια η' μυθος
παντως πραγματικοτητα
φωνη
ποιανου η' ποιανης φωνη;
μισος η' ιαχη θριαμβευτικη
για κερδος και δυναμη
μια ματαιοδοξια που την τρομαζει
νυχτα και δεν ξημερωνει φως
ποτε θα'ρθει ο Ορεστης;γιατι αργει;
φιλοδοξιες δεν την εννοιαζαν,μια συνειθισμενη ζωη ηθελε
το κοκκινο στα τριανταφυλλα τιποτα αλλο
να χυνεται στον αερα ζωηρο αναπηδωντας
σαν παιδι στα μικρα του χρονια
στεκεται τωρα στο μεσο του θεατρου
και γυρω της γυναικες ακινητες βουβες
ξερει πως ειναι τρομαγμενες γι'αυτα που συνεβηκαν
και γι'αυτα που υποψιαζονται πως θα συμβουν
ολα ομως συνεβηκαν απο πριν
τωρα στο μελλον επαναλαμβανονται αυτουσια με πιο αιχμηρες
πιο καθαρες τις λεπτομερειες τους
ο οξυς διαπεραστικος ηχος του νερου στο λουτρο
'τη μανα που σε βυζαξε σκοτωνεις;'η φωνη της
ερωτημα ελεους η' προτροπη
το βλεμμα της Ηλεκτρας που την παραμονευει
'Εσυ εισαι η ενοχη.εσυ'
σαν κοφτερο μαχαιρι καταπανω στα στηθη της πεταχτηκε
η προταση της νεαρης ηθοποιου καταντικρυ της
γιατι τρανταχτηκε;αυτη ειναι η ρητορικη του θεατρου η συμβαση του
δεν πρεπει ν'απορει
τοτε γιατι νοιωθει απελπισμενη και ταυτοχρονα σκληρη;
'στυγηρη τε' συνεχισε η κοπελα
τι δυναμη αληθεια εχουν οι ελληνικες λεξεις
σαν δεντρα ακινητα σκοτεινα οι γυναικες γυρω της
ενας αναποδραστος κλοιος
γεγονοτων και ιστοριας

'σαν τη μεδουσα με ναρκωνει η ιστορια μου' ξεστομισε
.
.
Χορός
μέμνησ᾽ Ὀρέστου, κεἰ θυραῖός ἐσθ᾽ ὅμως.        115
[θυμησου τον Ορεστη,που βρισκεται εξοριστος  115]
[Αισχυλου Χοηφοροι-(edition Herbert Weir Smyth, 1926)]-μεταφραση ποιηση χ.ν.κουβελης
.
ο ηλιος κυκλος
πετρα αδιαφορη η' φωτια
καιει τα σπαρτα τα δεντρα στα γυρω χωραφια αγκομαχουν
στη ξερη ατμοσφαιρα
εβγαλε ενα οβαλ καθρεφτακι απ'τη τσαντα της,κοιταχτηκε
κι εβαψε τα χειλη κοκκινα και με γαλαζιο μολυβι τα ματια σχεδιασε
''σας αρεσει η μασκα μου;'' φωναξε στις γυναικες
και γελασε ''δεν ειμαι πολυ ομορφη με τα κοντα μαλλια μου;''
εκεινες δεν της απαντησαν.''ειναι τρελλη''ειπαν απο μεσα τους
''τωρα θα ζητησει μια ομπρελλα γιατι βρεχει ,θ'αρχισει να μιλαει
σ'ανθρωπους που δεν τους βλεπουμε,να πνιγεται στο λουτρο  ο πατερας της
καθε μερα μας φερνει σ'αυτο το μερος ταχα πως ειναι ιερο
ενας ξεροτοπος ειναι και κανει μια αφορητη ζεστη θα σκασουμε''
Ηλεκτρα
“ἐποίκτιρόν τ᾽ ἐμὲ        130
φίλον τ᾽ Ὀρέστην· πῶς ἀνάξομεν δόμοις;
πεπραμένοι γὰρ νῦν γέ πως ἀλώμεθα
πρὸς τῆς τεκούσης, ἄνδρα δ᾽ ἀντηλλάξατο
Αἴγισθον, ὅσπερ σοῦ φόνου μεταίτιος.
κἀγὼ μὲν ἀντίδουλος· ἐκ δὲ χρημάτων        135
φεύγων Ὀρέστης ἐστίν, οἱ δ᾽ ὑπερκόπως
ἐν τοῖσι σοῖς πόνοισι χλίουσιν μέγα
[λυπησου κι εμενα 130
και τον αγαπημενο Ορεστη.πως θα παμε στο παλατι;
πουλημενοι τωρα περιπλανιομαστε
απ'αυτη που μας γεννησε,τον αντρα  αλλαξε
με τον Αιγισθο,αυτον του φονου σου υπαιτιο
κι εγω 'γινα δουλα,απ'την περιουσια 135
διωγμενος ειν'ο Ορεστης,κι αυτοι ξεδιαντροπα
με τους δικους σου κοπους σπαταλα γλεντουν ]
το φως ξεριζωνει τις φωνες των τζιτζικιων
οι ριζες των δεντρων σπανε τα χωματα κι εμφανιζονται σαν χερια
και ποδια γιγαντων
''δεν ειναι εξαισιο τοπιο,θαυμασιο,εκπαγλο''την παρακολουθουσαμε σιωπηλες
''καθε στιγμη ειναι μοναδικη.να.εδω ενα τοσο δα μυρμηγκακι κουβαλαει
ενα τεραστιο φυλλο.σαν μπαλαρινα το πηγαινει .να ετσι'' κι αρχισε να χορευει
''ο πατερας συχνα με πηγαινε σε χορους.ηθελε να γινω χορευτρια.
τωρα γιατι δεν μπορω να χορεψω καλα.χορευω απαισια;''μας επιασε μια-μια
απ'το χερι και μας ρωτουσε''χορευω απαισια;''μια-μια μας ρωτουσε ''χορευω απαισια;''
εμεις δεν ανοιξαμε το στομα μας να βγαλουμε λεξη
αλλωστε δεν ημασταν σιγουρες αν υπαρχουμε
Ὀρέστης
εὔχου τὰ λοιπά, τοῖς θεοῖς τελεσφόρους
εὐχὰς ἐπαγγέλλουσα, τυγχάνειν καλῶς.
Ἠλέκτρα
ἐπεὶ τί νῦν ἕκατι δαιμόνων κυρῶ;
Ὀρέστης
εἰς ὄψιν ἥκεις ὧνπερ ἐξηύχου πάλαι.        215
Ἠλέκτρα
καὶ τίνα σύνοισθά μοι καλουμένῃ βροτῶν;
Ὀρέστης
σύνοιδ᾽ Ὀρέστην πολλά σ᾽ ἐκπαγλουμένην.
Ἠλέκτρα
καὶ πρὸς τί δῆτα τυγχάνω κατευγμάτων;
Ὀρέστης
ὅδ᾽ εἰμί· μὴ μάτευ᾽ ἐμοῦ μᾶλλον φίλον.
Ἠλέκτρα
ἀλλ᾽ ἦ δόλον τιν᾽, ὦ ξέν᾽, ἀμφί μοι πλέκεις;        220
Ὀρέστης
αὐτὸς καθ᾽ αὑτοῦ τἄρα μηχανοῤῥαφῶ.
Ἠλέκτρα
ἀλλ᾽ ἐν κακοῖσι τοῖς ἐμοῖς γελᾶν θέλεις.
Ὀρέστης
κἀν τοῖς ἐμοῖς ἄρ᾽, εἴπερ ἔν γε τοῖσι σοῖς
Ἠλέκτρα
ὡς ὄντ᾽ Ὀρέστην τάδε σ᾽ ἐγὼ προσεννέπω;
Ὀρέστης
αὐτὸν μὲν οὖν ὁρῶσα δυσμαθεῖς ἐμέ·        225
κουρὰν δ᾽ ἰδοῦσα τήνδε κηδείου τριχὸς
ἰχνοσκοποῦσά τ᾽ ἐν στίβοισι τοῖς ἐμοῖς
ἀνεπτερώθης κἀδόκεις ὁρᾶν ἐμέ.
σκέψαι τομῇ προσθεῖσα βόστρυχον τριχὸς
σαυτῆς ἀδελφοῦ σύμμετρον τὠμῷ κάρᾳ.        230
ἰδοῦ δ᾽ ὕφασμα τοῦτο, σῆς ἔργον χερός,
σπάθης τε πληγὰς ἠδὲ θήρειον γραφήν.
ἔνδον γενοῦ, χαρᾷ δὲ μὴ ᾽κπλαγῇς φρένας·
τοὺς φιλτάτους γὰρ οἶδα νῷν ὄντας πικρούς.
Ἠλέκτρα
ὦ φίλτατον μέλημα δώμασιν πατρός,        235
δακρυτὸς ἐλπὶς σπέρματος σωτηρίου,
ἀλκῇ πεποιθὼς δῶμ᾽ ἀνακτήσῃ πατρός.
ὦ τερπνὸν ὄμμα τέσσαρας μοίρας ἔχον
ἐμοί· προσαυδᾶν δ᾽ ἐστ᾽ ἀναγκαίως ἔχον
πατέρα τε, καὶ τὸ μητρὸς ἐς σέ μοι ῥέπει        240
στέργηθρον· ἡ δὲ πανδίκως ἐχθαίρεται·
καὶ τῆς τυθείσης νηλεῶς ὁμοσπόρου·
πιστὸς δ᾽ ἀδελφὸς ἦσθ᾽, ἐμοὶ σέβας φέρων
μόνος· Κράτος τε καὶ Δίκη σὺν τῷ τρίτῳ
πάντων μεγίστῳ Ζηνὶ συγγένοιτό σοι.        245
[Ὀρέστης
ευχησου τα υπολοιπα,στους θεους π'ολα σε περας τα φερνουν
μ'ευχες αξιωσε,να συμβουν καλα
Ἠλέκτρα
επειτα τι τωρα με τη βοηθεια θεων επικυρωθηκε;
Ὀρέστης
μπροστα σου εχεις αυτον για τον οποιον ευχοσουν πριν 215
Ἠλέκτρα
και ποιον απ'τους ανθρωπους ξερεις εγω να καλουσα;
Ὀρέστης
ξερω τον Ορεστη πολυ εσυ θαμπωμενη
Ἠλέκτρα
και τι βεβαια καταφερα μ'ευχες;
Ὀρέστης
εδω'μαι'γω,μη γυρευεις απο'μενα αλλον φιλο
Ἠλέκτρα
αλλα ποιον δολο,ξενε,γυρω μου πλεκεις; 220
Ὀρέστης
ο ιδιος εναντια στον εαυτο μου αραγε να μηχανορραφω;
Ἠλέκτρα
αλλα με τα κακα τα δικα μου να γελασεις θελεις
Ὀρέστης
και με τα δικα μου επομενως,αν μ'αυτα τα δικα σου
Ἠλέκτρα
σαν να'ναι ο Ορεστης αυτον εγω εσενα να προσφωνω;
Ὀρέστης
αυτον λοιπον βλεπεις που δυσκολα εμενα γνωρισες 225
τα κομμενα  βλεπωντας για το πενθος μαλλια
εξεταζοντας τα ιχνη και στα πατηματα τα δικα μου
αναπτερωσες και προσμενες να δεις εμενα
καλυψε το κοψιμο βαζοντας τη πλεξουδα του μαλλιου
στην ιδια του αδελφου ομοια ταιριαζει την δικη του κεφαλη 230
δες το υφασμα αυτο,του δικου σου χεριου εργο
και της βελονας των τρυπηματων και μαζι του κεντηματος το κυνηγι
συγκρατησου,στη χαρα μη θαμπωθεις στα λογικα
τους πολυ κοντινους γνωριζω με μας να'ναι δυσαρεστοι
Ἠλέκτρα
ω πολυαγαπητη εγνοια στο παλατι του πατερα 235
θλιβερη ελπιδα  της γεννιας σωτηρια
στη δυναμη πιστευοντας το παλατι θα ξαναπαρθει του πατερα
ω ευφροσυνο βλεμμα τεσσερα μεριδια εχοντας
μεσα μου.να σε προσφωνησω ειν'αναγκαιο εχοντας
και πατερα,και για τη μητερα σε σενα με τραβαει 240
ποθος.αυτη παρα πολυ δικαια μισιεται
και της θυσιασμενης ανηλεα ομοσπορου
πιστος αδερφος εισαι,για μενα την υποληψη σηκωνεις
μονος.και το Κρατος και η Δικη και μαζι με τον τριτο
τον πιο μεγαλο απ'ολους τον Δια να συνυπαρξουν με σενα 245]
''η μανα μου,αυτη με γεννησε κι αυτη με κατεστρεψε''
σταματησε.σαν αγριο θηριο μας κοιτουσε.φωναξε.''τι με κοιτατε;
δεν λεω για τη δικη σας μανα''ουρλιαξε''για τη δικη μου μανα λεω''
επεσε στα γονατα με τα χερια τα νυχια της εσκαψε πηρε χωμα στο χερι της
και τ'αφησε να πεφτει απ'τα κενα των δαχτυλων της
''ενα δυο τρια''μετρουσε''ναι.δεν ξεχασα τον Ορεστη,που'ναι εξοριστος στα ξενα
θα γυρισει και θελω,προσεχτε καλα,σας διαταζω,να γινεται μαρτυρες σ'οτι θα γινει
χρονια περιμενε την ωρα του να γινει και τωρα εφτασε η ωρα
ακουτε το θορυβο του αερα;βλεπετε το βιαιο λυγισμα των δεντρων;
τα συννεφα που τρεχουν εντρομα στον ουρανο;τ'ακουτε;τα βλεπετε;''
τιποτα δεν ακουγαμε και τιποτα δεν βλεπαμε
σιγη απεραντη κι ακινησια ενα τεραστιο κενο σκηνικο
ολα ακινητοποιημενα
ασημαντα
αδιαφορα
''γιατι δεν καταλαβαινει πως τιποτα δεν γινεται;οσο κι αν θελεις;τι ματαιοτητα.''
''ξερω καλα τι σκεφτεστε,πως τιποτα εδω δεν γινεται.
εγω λεω πως γελιεστε''
αρχισε ενα μονολογο,ενας ψιθυρισμος που δεν εφτανε καθαρος στην ακοη μας
απο τις αλλαγες στο προσωπο και τις κινησεις του σωματος της
συμπεραιναμε το περιεχομενο  των λογων της
ειδαμε λυπη πικρα ταπεινωση λυγμο μισος ξεριζωμα αγαπη ουρλιαχτο λυτρωση
''τωρα τελειωσα.Αυτο που επρεπε να γινει εγινε.''
την κοιταξαμε.
''Αυτα που εγιναν κι ησασταν μαρτυρες να τα μαρτυρησετε.Οπως ακριβως εγιναν
με τη σειρα να τα πειτε''
τα λογια αυτα δεν ακουστηκαν σαν απειλη η' διαταγη
αλλα σαν επιθυμια να εκπληρωθει ενος φιλου
.
.
ΘΈΑΤΡΟ-THEATRE
Μονόλογος Κλυταιμνηστρας-χ.ν.κουβελης

Πριν όταν ήταν παιδί δεν ήταν έτσι μιλούσε πολύ γελούσε συχνά ήταν ευτυχισμένη
τώρα το βλέπω το νιώθω είναι δυστυχισμένη κλείστηκε στον εαυτό της φοβάμαι
για κείνη φοβάμαι το ξεσπάσματα της σαν ξαφνικη καταιγίδα θα ξεσπάσει σαν άνε-
μος και θα ξεριζώσει τα πάντα στη δύναμη του σαν ορμητικός χειμμαρος θα παρα-
σύρει τα πάντα στο περάσματα του τι κρύβει βαθεια μέσα της;τι την πονάει;τι την
αγριεύει;τι την εξοργίζει;ολα κάποτε μου τα 'λέγε μαζί τα κουβεντιαζαμε τώρα μ'
αποφεύγει ο πατέρας τη;ς λείπει σχεδόν δέκα χρόνια εκεί πέρα ειναι η αδερφη της
η Ιφιγενεια χάθηκε αδοξα η Χρυσοθεμις είναι πολυ μικρή δεν καταλαβαίνει τον Αιγι-
σθο τον αποφεύγει δεν ξέρω τον ζηλεύει τον μισεί του μιλάει απότομα τον προσ-
βάλει μπροστά μου κι αυτός είναι τόσο καλός μαζί της νοιάζεται γι'αυτήν γιατί δεν
καταλαβαίνει;γιατι δεν θέλει να καταλάβει;η ζωή είναι δύσκολη το σπίτι έχει προ-
βλήματα μια γυναίκα θέλει έναν άντρα δίπλα της να βασίζεται σ'αυτον να στηρίζε-
ται γιατί δεν καταλαβαίνει πόσο πολυ πονέσα πόσο έκλαψα κι ακόμα τωρα κλαίω
και σκίζεται χιλια κομμάτια η καρδιά μου για την αδικη μοίρα της αδερφής της εκεί-
νο το είδε με τα ίδια της τα μάτια την είχα πάρει μαζί μου στην Αυλιδα όλα τα είδε
όλα τα άκουσε πως ούρλιαξα πως συγκρούστηκα με τον άσπλαχνο πατερα της σαν
λύκαινα όρμηξα πάνω του να τον μεταπεισω να του αλλαξω τη σκληρή αποφαση
για το άμοιρο παιδί μου η δυστυχη μάνα που χάνει το παιδί της κι εκείνον τον ένοι-
αζε μοναχα η κουφια φιλοδοξία του τι θα πουν οι άλλο τι τους ένοιαζε εκείνους
παιδι δικό τους θα θυσιαζονταν;το συμφερον τους να γίνει ηθελαν με ξεγέλασε
πως δήθεν για γάμο να φέρω την Ιφιγενεια κι εγώ η ανόητη η ανήξερη η ίδια πήγα
με τα χερια μου το παιδί μου για σφαξιμο γιατι η Ηλεκτρα μου δεν με καταλαβαίνει;
έχασα το παιδί μου τη κόρη μου εξαιτίας του τον μισώ όσο τίποτα στον κόσμο δεν
κοιμόμουν τις νύχτες ούτε και τώρα κοιμαμαι καθόμουν ώρες μέχρι να ξημερωσει
στον καθρέφτη μπροστά άυπνη μέσα στην άδεια σκοτεινή καμαρα μου κι έχωνα
βαθεια τα νύχια μου στα μάγουλα να τα ξεσχισω στις σάρκες μου να τις ματώσω
τόσο μεγάλος κι αφόρητος ήταν ο πόνος κι είναι τα ξέρει αυτα η Ηλεκτρα;τη μέρα
έκανα δύναμη να μην φαίνομαι να κρύβομαι στα παιδιά μου μπροστά και στον
κόσμο να μην δείχνω τι βαρύ περνάω να μπορέσω να σταθώ στα πόδια μου που
έτρεμαν και δεν με βαστουσαν το σπίτι θέλει φροντίδα αλλιώς θα πέσει θα κατα-
στραφεί αυτό θέλουν οι εχθροί μας να επωφεληθούν απ'την.αδυναμια.μας να πέ-
σουμε πάνω μας να μας εξοντώσουν να μας διαλύσουν τι ξερει αυτή για μυστικές
κινήσεις για κρυφές πράξεις συνομοτων τις αγνοεί παντελως την έχει τυφλώσει
το ασιγαστο μίσος της για μένα και για τον άντρα μου τον Αιγισθο φοβάμαι πως
θα ποτίσει μ'αυτό το μίσος με το δηλητήριο της και τον Ορεστη κι είναι πολύ
μικρό παιδί και δεν είναι ικανό να κρίνει την βλέπω τώρα τελευταια όλο και πιο
συχνά να τον απομονωνει και κάτι να του λέει ώρα πολύ με ψιθυριστή φωνή κι
εκείνο με σκυμμένο το κεφάλι την ακούει συλλογισμενο και το παρασέρνει στις
ερημιές στη θαλασσα και του βάζει λόγια σήμερα την πρόλαβα στο διάδρομο
της εφραξα το δρομο να μην ξεφύγει την έπιασα απ'τον ώμο προσπάθησε να
ξεφύγει την έσφιξα την κράτησα με δύναμη την κοιταξα κατευθείαν μέσα στα
ματια. της είπα γιατί τα κάνει όλα αυτά;τι φταίω;γιατι με μισεί;πως θα τρελαθώ
δεν απάντησε τα μάτια της μεγάλα διεσταλμενα με κοίταξαν σκληρά σαν να με
μαχαίρωναν δεν είπε λέξη κατερρεύσα την άφησα να φύγει έτρεξε και μπήκε
στην κάμαρα της την άκουσα να την κλειδώνει πήγα στη πόρτα τη χτύπησα
να μ'ανοιξει την παρακάλεσα να μιλήσουμε καμία απάντηση απέραντη. σιωπή
έφυγα απελπισμένη από τότε είναι εκεί μέσα κλεισμένη έδιωξε την υπηρετρια
δεν δέχτηκε ούτε νερό ούτε τροφή φοβάμαι πολύ γι'αυτή είμαι ολομόναχη
λείπει κι ο Αιγισθος γία υποθέσεις του κράτους φοβάμαι φοβαμαι τι θα γίνει
τώρα; αύριο;ενα πυκνό σκοτάδι με τυλιγει σκιές με περιτριγυρίζουν με πλησιά-
ζουν όλο και με πλησιαζουν να με πνίξουν βλέπω τα χερια τους τεντωμένα να
μ'αρπαξουν θέλω να φωνάξω δυνατά να ουρλιάξω αλλά δεν βγαίνει φωνή απ'το
στόμα μου
.
.

Electra Ηλεκτρα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

βουβη μερα.αδειαζει το φορτιο της.σιωπη
το νερο δεν φτερουγιζει.ακινησια
το χερι προεκτεινεται.κενη αφη
οι λεξεις.σ'ερημο τοπο.ακροβατουν
ο αερας πυκνωνει.αδιαπεραστος
γιατι.τωρα.δεν ουρλιαζεις;
γιατι.τωρα.δεν επαναστατεις;
.
τα ροδα στο τραπεζι.αυτα εκει που βλεπεις.
ενα ενα τα καρφιτσωνει στις λευκες σελιδες μιας ευτυχιας.
το φως ορμαει απ'το παραθυρο.
εξω ενα παιδι πεταει κιτρινους βωλους στον ηλιο.
"θα καεις"του φωναζει.
δεν ακουει την απαντηση του.βλεπει μονο τις χειρονομιες του.
και γεμιζει ο καθρεφτες της πεταλουδες.κιτρινες πεταλουδες.
''κιτρινες πεταλουδες γεμιζει η φωνη μου".
η φωνη μου στα δεντρα πρασινιζει.
μια μουσικη απο πιανο για τεσσερα χερια πριονιζει τον απεραντο χρονο.
βλεπει να τετραγωνιζονται τα χρωματα στα βομβισματα της μελισσας.
"να.το ελαχιστο τιναγμα του σιγμα διπλα τονιζει τη γραμματικη της θαλασσας".
ενα κυκλικο ονομα."ενα κυκλικο ονομα λευκενεται" επαναλαμβανει.
επαναλαμβανεται το λεξιλογιο.αυτολεξει.
"τα ροδα στο τραπεζι.αυτα εκει που βλεπεις"
.
.
.
Ηλεκτρα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

μεσημερι στις πολυχρυσες Μυκηνες
τζιτζικια στα δεντρα απνοια
σκληρες οι σκιες στα κτιρια
στον καθρεφτη η Ηλεκτρα βλεπει τα ματια της
"μανα να φοβασαι τα ματια"της φωναξε
"αυτα βλεπουν"
ποσο ηθελε να μην εβλεπε
τις νυχτες δεν κοιμαται αυπνη
περιμενει να περασει η νυχτα
ακουει τα βηματα του πατερα
ακουει τα γελια τους
γιατι δεν εκδικειται;
"γιατι αργει να γυρισει ο Ορεστης;"
γιατι νυχτωσε μεσα σε τοσο φως;
ακουσε ενα ραδιοφωνο η μελωδια ενος τανγκο
ποτε;ποια περασμενη ημερομηνια το ακουσε;
φορουσε ενα κοκκινο φουστανι
η Χρυσοθεμις ολη τη νυχτα χορευε μ'εναν νεαρο αξιωματικο
εχει αντιρρησεις θελει μια κανονικη ζωη να παντρευτει
ν'αφοσιωθει στα παιδια της
ο πατερας παει,οτι εγινε εγινε
να ξεχασει να ηρεμησει
να ξεχασει να μην γυριζει σαν τρελλη
"για σενα λενε στις Μυκηνες πως εισαι τρελλη
ακουσα και τη μανα να το λεει"
να ξεχασει;πως ειναι δυνατον να ξεχασει το λουτρο που τον επνιξαν;
μια μερα θα επιστρεψει ο Ορεστης και τοτε θα παρακαλαει
η μοιχος φονισσα να μην την σφαξει το παιδι της
τοτε,δεν θα λιποψυχισει,και θα της φωναξει
"αυτα τα ματια βλεπουν
δεν θα τα κλεισω"
να κλεισει ο κυκλος
αν αλλος αρχισει δεν τη νοιαζει
αυτος να κλεισει
στον καθρεφτη βλεπει τα ματια της
βεβαιη πως θα δουν
.
.
Ηλεκτρα της Κλυταιμνηστρας  και του Αγαμεμνωνα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

θυμασαι Χρυσοθεμη τον αδερφο μας τον Ορεστη;
η μικρη,το ηξερε,δεν συμφωνουσε μαζι της
γιατι τον περιμενεις;δεν προκειται να ερθει
την εκοψε
ακου τα γελια τους,μου τρυπουν τ'αφτια και δεν μπορω να κοιμηθω
η μικρη γελασε
τον πατερα τον εσφαξαν στο λουτρο,σωπα
σε φοβαμαι,της ειπε
καλυτερα να με φοβουνται οι δολοφονοι
ελα να κοιμηθεις
δεν θελω να κοιμηθω ,δεν θελω να ξεχασω
ακουστηκε σαν κατι να'σπασε,επειτα δυνατα γελια
ειναι μεθυσμενοι τους μισω
καθε βραδυ το ιδιο
σαν γουρουνια κυλιονται στις λασπες ακαθαρτοι
θα'ρθει ο Ορεστης,να το ξερεις ,θα'ρθει
και τοτε μαυρο φιδι που τους εφαγε,ολα,μα ολα,θα τα πληρωσουν
σου'χω πει χιλιες φορες δεν θελω λουλουδια στ'ανθοδοχειο
σαπιζουν και μυριζουν ασχημα,θα πνιγω,δεν μπορω ν'αναπνευσω
πεταξτα,
ποτε θα κλεισουν το φως,γιατι δεν σωπαινουν;σιχαμερα τα λογια τους
ξεδιαντροπα
να'ρθει ο Ορεστης να τους κλεισει το στομα μια και καλη
το μισος σε κυριεψε
το μισος μ'αναθρεψε
Χρυσοθεμη,να'ρθει ο Ορεστης επιτελους
γιατι δεν ερχεται;
.
.
ΙΣΟΡΡΟΠΑ ΚΥΚΛΩΝ-χ.ν.κουβελης

Στον αερα ηχος οξυς εξ αγγελου
ισχυρη φωνη
''Σκοτωσαν τον Γρηγορη Λαμπρακη''
Ουρλιαχτο
αρπα γυμνων οστεων η Χωρα μου
Ερημη ηρωων
Περα των κιονων συμμετριων
Περα του Αισχυλου Ορεστη
Ουρλιαχτο
''Μανα Φονισσα'' του Πατερα
Βασιλισσα Κλυταιμνηστρα
''Την Κορη μου θελω,πως μπορεσες
να τη σκοτωσεις;'' Ουρλιαχτο
της Ηλεκτρας η κραυγη ''Τον Αιγισθο,
Αυτον,Ορεστη'' τον σκοτωσαν τον Αιγισθο και
την Κλυταιμνηστρα,στο λουτρο ο πνιγμενος
Αγαμεμνωνας ''Παει ο Τρανος των Αχαιων''
Ουρλιαχτο
''Εγκλημα στη Μητροπολη''
μια μερα Ash-Wednesday
ισχυρη φωνη
στον αερα ηχος οξυς εξ αγγελου
.
.
Κλυταιμνηστρα-χ.ν.κουβελης

''δεν φυσαει''ζεστη
δεν μπορει ν'ανασανει
ακουει το γελιο εκεινης της ξενης
''ξεδιαντροποι που'ναι οι σκλαβοι''
ο Αιγισθος κοιμαται,τον βλεπει,αναισθητο κουφαρι
κοιταζει στο καθρεφτη,μια ξενη
κοιταζει τον Αιγισθο,ροχαλιζει
ακουει το γελιο της ξενης
''η Κασσανδρα'' κορη του βασιλια Πριαμου
σκλαβα ειναι,ουρλιαξε,φωνη δεν βγηκε
κοιταζει στον καθρεφτη,κενο
δεν φυσαει,''γιατι δεν φυσαει;''
ακουει το γελιο της ξενης,''που'ναι η κορη μου;''
ο Αγισθος κοιμαται,σε διχτυ θα τον τυλιξουν
κοιταζει στον καθρεφτη,τι περιμενει;ακινητη
σαν να την εχουν σφιχτα δεμενη
κλοτσαει τα ποδια το κορμι τιναζεται σπαρταραει
''γεννησα κορη και παιδι δεν εχω''προδοτη
''γιατι δεν φυσαει;να φυγουν τα πλοια''
ακουει το γελιο της σκλαβας,τον αλλο δεν τον ακουει
σαν να'ναι πεθαμενος σαν να τον εχουν τωρα δολοφονησει
ουρλιαχτο.''γιατι δεν τον αφανιζεις τι περιμενεις αλλο να κανει;''
η φωνη του Ορεστη,στον καθρεφτη
ο Αιγισθος κοιμαται,αδιαφορος ησυχος κοιμαται
τι να περιμενει απ'αυτον;την εξουσια ηθελε
τη γυναικα του Αγαμεμνονα πηρε,τ'αλλα ειναι φασαριες
δεν μπορει ν'ανασανει.
ζεστη ''δεν φυσαει.γιατι δεν φυσαει;'' Ηλεκτρα
.
.
Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΕΡΑ ΤΟΥ ΜΥΚΗΝΑΙΟΥ ΑΤΡΕΙΔΗ ΑΓΑΜΕΜΝΩΝΑ-
χ.ν.κουβελης

την κοιταξε.το προσωπο της.κοιμονταν βαθεια.λιγο πριν ειχε ανατινα-
χθει στον υπνο της.αγρυπνουσε.τρεις ωρες.δεν την ξυπνησε.ο ωμος της φωτι-
ζονταν.λαμπερος.''φως απο το σεληνοφωτο''.σηκωθηκε.στο ανοιχτο
παραθυρο ειδε το τοπιο μεχρι περα λουσμενο στο σεληνοφωτο.ενα κυπα-
ρισσι ψηλο με σκοτεινο περιγραμμα στον νοτιο φραχτη του κηπου.ενα τριζο-
νι κρυμμενο στα χορτα σταματησε και ξαναρχισε μονοτονα.τρι τρι.θ'αργουσε
να ξημερωσει.στο κτιριο απεναντι ειδε μια σκια στο αμυδρο φως του παραθυ-
ρου.αδιορατη πισω απο τις τραβηγμενες κουρτινες.ακολουθησε μια δευτερη.
ηξερε.τι γινονταν.τι θα γινονταν μεχρι το απογευμα της μερας που θα ξημερω-
νε.αδυνατο να ξεφυγει.το αρχαιο διχτυ.παραιτηθηκε.ακουσε την κοπελα κατι
να λεει στον υπνο της.πηγε κοντα της.εκεινη συνεχιζε να παραμιλαει.ακαταλα-
βιστικα.σταματησε.ησυχασε και βυθιστηκε στον υπνο.''βλεπει αυτα που την
αλλη μερα θα συμβουν,αλλα οταν ξυπναει δεν τα θυμαται.''.το φως της σεληνης
περπατησε στο λαιμο και στο προσωπο της.''βελουδινα βλεφαρα.οταν αρχισε ο
πολεμος ηταν δεν ηταν εννια χρονων''.τωρα στα  δεκαεννια της ειναι φερμενη εδω
στις Μυκηνες αμοροζα του.''και θα'χει το ιδιο σκληρο τελος με μενα''.σκοτεινιασε
αποτομα.η σεληνη ειχε δυσει πισω απο το μεγαλο  βουνο.ακουστηκε το λαλημα
ενος πετεινου.απο το παραθυρο ειδε απεναντι σκοτεινο το σπιτι.ειχαν σβησει ολα
τα φωτα.ησυχια.μονο το τριζονι αρχιζε και ξαναρχιζε τρι τρι.μονοτονα.αναψε το
λαμπατερ.πηγε και καθισε στο πιανο.ανοιξε το τετραδιο με τις παρτιτουρες.διαλε-
ξε μια.αρχισε να παιζει τη Barcarole in F sharp major του Frédéric Chopin για σολο
πιανο.μετα τις πρωτες νοτες η Κασσανδρα  ξυπνησε.''σε ξυπνησα;'' της ειπε.''συνεχι-
ζε να παιζεις.μην σταματας''εκεινη του ειπε.ηξερε πως της αρεσε ιδιαιτερα αυτο το
κομματι.σκεφτηκε.η τελευταια μερα.το απογευμα θα τους σκοτωναν.και τους δυο.
χωρις να τους λυπηθουν.εκεινον δικαια.''εκεινη αδικα''.το μεγαλο,ασβηστο,μισος της
Κλυταιμνηστρας.τον κατηγορει πως ειναι υπευθυνος για το χαμο της κορης της.της
Ιφιγενειας στην Αυλιδα.κι απο τοτε καθημερινα σχεδιαζει την εκδικηση της.και τα
παιδια του τα παρεσυρε.να ειναι εναντιον του.τον Ορεστη και την Ηλεκτρα.η Χρυ-
σοθεμις ειναι μικρη,μωρο οταν εφυγε,δεν καταλαβαινει ακομα.τα ποτισε με το δηλη-
τηριο.να τον μισησουν  το ιδιο οπως κι αυτη τον μισει.''τι να πεις;πως να δικαιολογη-
σεις τις πραξεις σου,οσο σκληρες κι αν ειναι;''.οταν εισαι αρχηγος κρατους,ο πρωτος
λαων,τοτε ειναι διαφορετικα τα πραγματα.ειχε μεγαλη αμφισβητηση μεσα στο στρα-
τευμα .στους αλλους αρχηγους.εριδες.συνομοσιες.ενα βημα πριν τον εμφυλιο.την κα-
ταστροφη.Ο Παλαμηδης καιροφυλαχτουσε κι ειχε μαζι του τον δολοπλοκο Οδυσσεα.ε
πρεπε να δειξει πως αυτος ειναι ο αδιαφιλονικητος αρχηγος.''πως εγω ημουν ο κρατι-
στος''.και με τον μαντη Καλχα,πληρωμενο τσαρλατανο,σχεδιασε την,δηθεν,θυσια της Ιφιγενειας.ευκολοπιστοι  ηταν.προληπτικοι.πιστευαν στους μυθους.''η οργη της σεβα-
σμιας Αρτεμιδος Παρθενου για το ιερο ελαφι της που σκοτωσε στο κυνηγι''.απατη.
τελεια στηθηκε ολη η θεατρικη παρασταση  μπροστα στους Αχαιους.με υποκριτες.
ηθοποιους.ολα στην εντελεια''δεν το ηξεραν  η Κλυταιμνηστρα και η Ιφιγενεια.γυναι-
κες.''δεν  τους ειπε τιποτα.φοβοταν μηπως το μαρτυρησουν.οι γυναικες δεν κρατανε
μυστικα.''ευκολο ηταν.θορυβος απο τυμπανα και κροταλα.δυο τρια χρωματιστα κα-
πνογονα.κι αυτο ηταν''.τα υπολοιπα γνωστα.στη θεση της Ιφιγενειας θυσιαστηκε ενα
νεαρο θηλυκο ελαφι.κι η κοπελα φυγαδευτηκε σε ασφαλες μακρυνο μερος.''συμφω-
να με τους ακριβεις υπολογισμους των μετεωρολογων μου την αλλη μερα φυσηξε.'',
κι εφυγαν για τη Τροια.''εκει με τον Αχιλλεα το παρατραβηξα το σχοινι.επρεπε να
δειξω ποιος ειναι ο αρχηγος.ειχαν γινει κλικες.και συντομα,συμφωνα με τους πλη-
ροφοριοδοτες μου,θα ξεσπουσε επανασταση.επρεπε ν'αντιδρασω αμεσα.χωρις χρο-
νοτριβη.ενα παιδαρελι ηταν ο Αχιλλεας,ηθελα να τον εξευτελισω.και βρηκα την
ευκαιρια.''ειχε πεσει λιμος στο στρατευμα.παντου στη πεδιαδα  αταφα κορμια Αχαι-
ων.τροφη σκυλιων.και τα ορνια τους τρωγανε.''νοῦσον ἀνὰ στρατὸν ὄρσε κακήν,
ὀλέκοντο δὲ λαοί, οὕνεκα τὸν Χρύσην ἠτίμασεν ἀρητῆρα Ἀτρεΐδης αὐτοὺς δὲ ἑλώ-
ρια τεῦχε κύνεσσιν  οἰωνοῖσί τε πᾶσι''.εκμεταλευτηκε πως ,δηθεν,ειχε  θυμωσει ο
Απολλωνας κι ειχε στειλει θανατηφορο λιμο στο στρατο.''πληρωσα τον ιερεα του
Απολλωνα Χρυση να'ρθει να μου παρει την κορη του την Χρυσηιδα.που
ειχα αμοροζα στη σκηνη μου.την εδωσα,δηθεν,με δυσκολια.σαν να θυσιασθηκα.
υποχωρησα,δηθεν,για το κοινο καλο.και φυσικα,σαν αρχηγος ολων των Αχαιων,
ζητησα την κοπελα που ειχε για γυναικα του ο Αχιλλεας.την Βρισηιδα.''και την πηρε
δικια του.''μετα σιγα μην φοβηθηκα την μηνιν Αχιληος ουλομενην''.εφτανε που εδει-
ξε ποσο κρατερος και ισχυρος ηταν.ο αρχιστρατηγος.αφου μαλιστα τολμησε να τα
βαλει ανοιχτα με τον γενναιοτερο Αχαιο.οι αλλοι μαζευτηκαν.''αν ηθελε ο Αχιλλεας
γυναικα μπορουσα να στειλω τους αντρες μου στα γυρω χωρια τη νυχτα να του φε-
ρω αλλη και μαλιστα ομορφοτερη''.ηθελε μονο να του δειξει ποιος  κανει κουμαντο.
κι επειτα κι ολη η μεγαλη εκστρατεια ηταν δικο του σχεδιο,''και του αδελφου μου
του Μεναιλαου,για τα συμφεροντα μας'',με τη βοηθεια ολων των αλλων ''αφελων Ελ-
ληνων''να αρπαξουμε το χρυσο και τα πλουτη της Τροιας .να κυριαρχησουμε σ'ολο
τον κοσμο.''και τα περι αρπαγης της Ελενης μυθος.ουτε αρπαγη ουτε Ωραια ηταν.
μια συνειθισμενη γυναικα.ειχε χονδρυνει με πλαδαρο σωμα.και εμφανη σημαδια φλε-
βιτιδας.μεταξυ μας ο Μενελαος την ειχε βαρεθει.η δε αρπαγη σκηνοθετημενη.πλη-
ρωσαμε τον Παρι εναν υπερφυαλο κοσμοπολιτη τυχοδιωχτη,μπον-βιβερ''.στο σχεδιο
ηταν και η Ελενη.της αρεσε και ο Παρις.δεχτηκε.''Ο ΠΑΡΙΣ ΕΚΛΕΨΕ ΤΗΝ ΩΡΑΙΑ
ΕΛΕΝΗ''.7-στηλα Πρωτοσελιδα  στις εφημεριδες.συνεχεια εκτενη  ρεπορταζ για την
απαγωγη της Ωραιας απο πληρωμενους δημοσιογραφους.''Ο ΠΑΡΙΣ ΑΤΙΜΑΣΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΕΚΔΙΚΗΣΗ.ΕΛΛΗΝΕΣ''κι ετσι με απατη εγινε η εκστρα-
τεια.''πληρωσαμε ενα σωρο λεφτα πλαστικους  χειρουργους κι εγινε η Ελενη κουκλα.
πραγματικα Ωραια''.επαιξε τις τελευταιες νοτες της Βαρκαρολας.ξημερωνε.δροσισε
λιγο.σηκωθηκε.η κοπελα κοιμονταν.ειχε ξεσκεπαστει.πηγε και την  σκεπασε με το
σεντονι.εκεινη αναδευτηκε στον υπνο της .κατι ειπε.που δεν καταλαβε.''το απογευμα
τι θα απομεινει απ'αυτο το ζωντανο σωμα που ειναι τωρα εδω μπροστα μου;''.προσπα-
θησε να μην νοιωσει λυπη.ουτε τρομο.Ατρεας.Ατρομος..Αγαμεμνων.κοιταξε εξω.
ασπρογαλαζα τα βουνα στο βαθος του οριζοντα.το σπιτι απεναντι κλειστο.σαν να μην κατοικουνταν.απο χρονια πολλα.''ο Τανταλος παιδοκτονος.σκοτωσε τον γιο του Πε-
λοπα και τον εδωσε να τον φανε οι θεοι''.εκεινοι τον τιμωρησαν σκληρα και καταρα-
στηκαν τη γενια του.Ο αναστημενος Πελοπας σκοτωσε τον Μυρτιλο γιο του Ερμη.
''ο πατερας μου ο Ατρεας σκοτωσε τα παιδια του αδερφου του Θυεστη''.τα εβρασε
και του τα εδωσε να τα φαει.''να τον εκδικηθει που κοιμηθηκε με την γυναικα του''.
τοτε ο Θυεστης κοιμηθηκε με την κορη του,απο την αιμομιξια εκεινη γεννηθηκε
ο Αγισθος.''αυτος ο Αιγισθος που μαζι με την γυναικα μου τη Κλυταιμνηστρα σημε-
ρα το απογευμα με δολο θα με σκοτωσουν εμενα και την Κασσανδρα.Αυτος ο Αιγι-
σθος που σκοτωσε τον πατερα μου τον Ατρεα.''.κοιταξε το σπιτι απεναντι.το φωτιζε
το σκληρο πρωινο φως.ενα παραθυρο στον πανω οροφο ανοιξε.η αναπνοη της γυναι-
κας που κοιμονταν απαλη,ησυχη.''κι αυτους τους δυο ,μετα ,θα τους σκοτωσει ο Ορε-
στης μαζι με την Ηλεκτρα.σαν τραγια σαν κριαρια.''.καθισε στο πιανο να ξαναπαιξει
την Βαρκαρολα.ακουσε την Κασσανδρα που ξυπνησε.εξω στην αυλη η φωνη της μι-
κρης Χρυσοθεμις.ανιδεη
.
.

.

Αρχαικο [II]
.
.
καρπος αρουρης αυτα τα δημητριακα
στο τραπεζι κατω απ'τον παχυ ισκιο
των τζιτζικιων
τετραπλοος ηλιος Αργειος
προκαλει εγκαυματα στα γυμνα ασπρα ποδια
της κυρα Κλυταιμνηστρας
αυτη ηξερε το μυστικο
το ξοανο του Αιγισθου ουκ απο δρυος ουδ'απο πετρης
απο ζεστη σαρκα
''οι υβριστες της Δικαιοσυνης θα πληρωσουν
θα φονευθουν''
αποτεμνομενη η γλωσσα
τοσσος θανατος
βαθια νυκτα αργυρους σεληνης
το σωμα απο τον τραχηλο ως τον βραχιονα
σουβλιστο περασμενο στο δορυ
και θ'ακουσει λογια σαν δυνατη ριψη βελων
''ἀναγκαῖον εἴη ἀδικεῖν ἤ ἀδικεῖσθαι, ἑλοίμην ἄν ἀδικεῖσθαι μᾶλλον ἤ ἀδικεῖν''
ας φροντιζεν αλλως
χρυσειο να στηθει το αγαλμα του στην Αγορα
παρα ηθελε να πολιτευεται ως
και αρκτοι τε και λεοντες πραττουν
δεν ειχαμε τις ιδιες γνωμες,
να ελαττωσεις τη δυναμη του ανθρωπου πασχισες,
κι ας ηξερες τον μεγαλο ποθο του
ιεμενος και καπνον αποθρωσκοντα νοησαι
η τιμωρια σου θα λαβει ιστοριαν ες ηω ες ηελιον
καταδυντα
και τοτε
απο τα ποδια μεχρι το κεφαλι θα φωτισθει η γη
και συ δολοφονημενος ,οπως κεραυνος χτυπαει πλοιο
και το τσακιζει
το πνιγει στη μπανιερα της θαλασσας
εμας που μειναμε ο ανεμος επειγει κατα πρυμναν
σε αμεροληπτα κειμενα
καθενας να μνησθει τα χρεη του
να υπερηφανευθει των δικων του γαιων
μακρον αυτειν βοαν ν'ακουσθει
σ'ολα τα κωφαλαλα εθνη τα εκατογχειρα
πολλακις κελαινεφη επι της γης
χαλκοχιτωνες ο ενας επι του αλλου εμφυλιοι
διαπερθιστες
Αχιληος μηνις εξαυδαει παροιθεν
''καρπαλιμος χρονος σε βενθεα νερα θα σας πνιξει
χεοντας δουρα επι των αφρονων
των φαυλων του ανθρωπου''
κεχυμενων εις πλουτον εις απληστιαν εις αλαζονειαν
σε ψευδη
''απυηρα δολιον ''φωναξε η Κλυταιμνηστρα
σκοτωμενη απο τα χερια των παιδιων που γεννησε
και πριν ειχαν ''σκοτωσει Αιγισθον''
και μετα αιωρουμενο αψυχο δερμα σκοτωμενου
στο κλαδι δεντρου,δρυος,
αιωνοβιας
ανεμων
στην αρχη υβριμετης αυδη,τωρα δυσκολα ακουγεται η φωνη,
μακραινει
''αιθ' οφελες αγανος τ'εμεναι αγαμος τ'απολεσθαι''
ορεγομαι την ανοιχτη θαλασσα
τον απειρων ποντον
το πολιον κυμα λιαζομενον νοσφιν νησων
νοσφιν Αχαιων νοεω την γλυκειαν αρουρα πατριδαν
ουκ ιδα ουκ'ενοησα αλλα γραμματα αλλη γλωσσα
παρεξ τη γλωσσα μου
εμε δε χρεω γιγνεται ενα κειμενο
ενας Μακρυγιαννης
ενας Αλεξανδρος Παπαδιαμαντης
ενας ελαχιστος Θεοδωρος Πτωχοπροδρομος
προσφωνεω:''ο επαιτιος να πληρωσει''
και τοτε,τις ημερες εκεινες,εσυραν τον επαισχυντο τυραννο
πανω σε κοφτερες πετρες κι αγκαθια,επ'ασπαλαθων,και
κομματιαστηκε το κορμι του,
ετσι πληρωσε ο αχρειος
''και θα γλιτωνες εσυ;αχρειεστερος''
παει περασε ο καιρος που στην Αγορα στις συνελευσεις
επαπειλεες με τα πληρωμενα ανδρεικελα σου
''τελεστε εξαπαντος τον ανδρα εκεινον''
τον πλανον της Κλυταιμνηστρας
''τον ρυπον την ακαθαρσιαν το ονειδος''
δεν υπακουσαν,ο οχλος ξεσηκωθηκε,σ'επισαε και
σε πεταξε στη θαλασσα σε υγρες θηρες τροφη,
εμοιγε φροντιζω
να εκφερω γνωμη
να κρινω
να κρινομαι
πειραομαι πραξεων και λογων
ισος εμοι
ισαιτερος
κατα μοιρας εειπα
μεθομιλεω
.
.
.

ΕΠΤΑ ΣΚΗΝΕΣ ΤΟΥ ΟΡΕΣΤΗ-χ.ν.κουβελης

στην χρυση προσωπιδα
ισια στο ανοικτο στομα
εκτιναξε ο ηλιος τα βελη του
ανεμος στριφτος σηκωθηκε και πηρε το φως της μερας
''Ορεστη,ποιον σκοτωσες;''
και ποια βαθεια σπηλια θα σε κρυψει
στα σκοταδια της;

αλλα τοδ'αινον αχος κραδιην και θυμον ικανει
οπποτ'αν ισομορον και ομη πεπρωμενον αιση
ο εμφυλιος
καρφι στη σαρκα μας,μαχαιρι
βαρια η καρδια μου και περιλυπος η ψυχη μου

ηε' τιν' αγγελιην Φθιης εκεκλυες οιος
ποιο μηνυμα ελαβες μεσα απ'τη κουφια Λαρισσα;
μια μερα με σβησμενη τη μνημη της Ιστοριας
αινον αχος το μοι εστιν
''αυτο το παραπονο με συντριβει''

Αισχυλος Ευφοριωνος Αθηναιος εγραψε
τη δραματικη τριλογια Ορεστεια
-οτε ο κρειων Αγαμεμνων την πολιν εωλακεν
''κι εφτασε ο Ορεστης Δελφος τε χωρας
ενθα Κωρυκις πετρα κοιλη''
''ορατε πληγας'',γυρνουσε κι εδειχνε φριχτες πληγες
το ειδωλο της Κλυταιμνηστρας και πισω της
ακολουθουσαν σκυλια
''κοιταξτε τις πληγες μου''
και εφριξεν η γης και συνεντριβησαν τα ορη
φωνη εβγαλε ο Ορεστης
''βριζει γαρ αιμα και μαραινεται χερος,
μητροκτονον μιασμα''
τι φταιω εγω;μικρο παιδι ημουν
κι εγιναν εκεινα
μπροστα στα ματια μου εσφαξαν τον πατερα μου
στα γονατα σαν κριαρι
κι εσκουζε
και τωρα Ηλεκτραν δοκω στειχειν αδελφην την εμην
πενθει λυγρω πρεπουσαν

κι ελεγε συχνα ο πατερας :
Προς κεντρα μη λακτιζε
Μη ριχνεις γροθια στο μαχαιρι
Μην πας γυρευοντας
''Ποιος ακουει τετοια οταν ειναι νεος
και το αιμα του βραζει;''
[επει ου τι παρηορος ουδ'αεσιφρων
ησθα παρος.νυν αυτε νοον νικησε νεοιη
το ξεραμε πως δεν ηταν βλαμενος ουτε ανοητος
μονο η αψαδα της νιοτης του ψηλωσε το νου]

οπως περιστερα,που την χτυπησαν ψηλα στον ουρανο
και πεφτει κατω στη γη
κι αφου για τελευταια φορα τιναζεται δυνατα
υστερα μενει ακινητη
ετσι επεσε κι η χρυση προσωπιδα με κροτο στη γη
και σκεπαστηκε αιωνες
σκονη
και φθορα
και ληθη


Τελος Ιουλη
κι ο ηλιος χτυπουσε τη μερα με καυτα βελη
και την ελιωνε
[στο περιπτερο πωλησης εισητηριων στην
Πλατεια Κλαυθμωνος εβγαλε εισητηρια
και για τις τρεις τραγωδιες της τριλογιας:
Αγαμέμνων, Χοηφόροι και Ευμενίδες]


Αυριο Το Μελλον Θα Εχει Πολλη Ιστορια

Να Αγρυπνειτε
.
.
ΠΑΝΩ Σ'ΕΝΑΝ ΑΡΧΑΙΟ ΣΤΙΧΟ-χ.ν.κουβελης
[Ομηρου Οδυσσεια,Ραψωδια Α',42-43]
αλλ' ου φρενας Αιγισθοιο πειθ'αγαθα φρονεων

ενα μηνα εχει,που γυρισε
και φοβεριζει,σ'ολο το Αργος και μεσα στις χρυσες
Μυκηνες,εχουμε ανθρωπους δικους μας μυστικους παντου
και τα μαθαινουμε,τι παει να ενεργησει εναντιον μας,
δεν θα προλαβει,θα τον τσακωσουμε στο διχτυ,σφιχτα
θα τον τυλιξουμε,
και ξερει πως το διχτυ αυτο ειναι πολυ παλια ιστορια,
κι αυτος ο μωρος κι εγω εχουμε μπλεχτει στα διχτυα του,
απ'τον μακρυνο καιρο του Τανταλου,Τανταλιδες και οι δυο,
εκεινον τον προγονος μας ,που μαγειρεψε τα κρεατα
του γιου του Πελοπα και τα προσφερε φριχτο γευμα
να φανε οι θεοι,ετσι να τους εξεφτυλισει την ανωτεροτητα
και τον εγωισμο,κι απο τοτε σκληρη η καταρα πανω
στο γενος του μας αρπαξε ολους,
επειτα ο Ατρεας ο πατερας αυτουνου του αγυρτη Αγαμεμνωνα
πηρε την εξουσια,διεδοσε κι ενα γελοιο παραμυθι,πως ενα κριαρι
με χρυσο μαλλι του δινει την εξουσια,ολ'αυτα τα ψεματα
τα μαρτυρησε στον πατερα μου τον Θυεστη,τον αδελφο του,
η Αεροπη,η μανα αυτουνου του αχρειου,για το κριαρι
το χρυσομαλλο,ολες τις σκευωριες εμαθε,τι ηταν
με την Αεροπη εραστες κρυφα,κι ο Ατρεας για να εκδικηθει
τον πατερα μου σκοτωσε τα παιδια,που'καμε μ'εκεινη
τη γυναικα,τα μαγειρεψε τα κρεατα τους και τον καλεσε
σε φριχτο γευμα να φαει,και τον εξορισε τον δυστυχο,
κι εκεινος πηγε στο κρεβατι με την κορη του Πελοπεια,
να βγει συμφωνα με το χρησμο,που δωσανε οι θεοι
ο εκδικητης του,
και βγηκα εγω απο'κεινη την αιμομιξεια,ο Αιγισθος,
η μανα μου ντραπηκε για τη γεννα της και με παρατησε
σε μαντρα βοσκου και μια γιδα αιγα με χορτασε με το γαλα της
κι αναστηθηκα,απ'αυτο το γεγονος πηρα τ'ονομα μου,Αιγισθος,
μεγαλωσα και τον σκοτωσα τον Ατρεα,
περασαν οι καιροι
κι αυτος ο πλανος βασιλευε στις χρυσες Μυκηνες και
μεσα στο Αργος,και σκοτωσε την ιδια του την κορη
την Ιφιανασσα να παει στον ηληθιο πολεμο,να δοξαστει
η ματαιοδοξια του,να φερει πλουτη,να κορωσει τη φιλαργυρια του
χρυσαφια,
κι εκει περα στη Τρωαδα τι αισχιστο επραξε το μαθαμε,
τα νεα τα πληροφορηθηκαμε απ'τον Ομηρο τον ραψωδο,
αν και σε ποιηματα στιχους μετρα και ριμες ,δηλαδη κατασκευες,
τι αναντρο παιχνιδι επαιξε αυτος ο δειλος στον αντρειο
κι ευγενικο Αχιλλεα,και σηκωσε την μηνιν του ηρωα,
και τωρα νατος πισω εδω στο βασιλειο σωος και αβλαβης
να φοβεριζει ο δειλος εμενα και την γυναικα του
την Κλυταιμνηστρα την βασιλισα,
πως τον ντροπιασαμε τον αδιαντροπο,πως ειμαστε παρανομοι
εραστες,ολα τα χρονια που'λειπε στην ''λαμπρη υπερποντια
εκστρατεια βγαζανε τα ματια τους οι μοιχοι ''.
ετσι ελεγε,κι ειμαστε χωρις ντροπη κι αιδω εραστες
απο τοτε,
πως τον αδικησαμε,αυτον τον σκαιο αυτον τον καταχραστη,
πως κυβερναμε παρανομα τον τοπο,
πως η κυβερνηση ειναι νομιμο δικο του δικαιωμα,
τετοια αστεια κι αστηρικτα λεει και διαδιδει στους φιλους του
στους κολακες και στο πληρωμενο συναφι του,και βαζει
λογια να ξεσηκωσει το λαο στην Αγορα στις Συνελευσεις
πυρ και μανια εναντιον μας,
και δεν βλεπει ο αισχρος τα δικα του,τα αισχιστα,
δεν ντραπηκε να φερει πισω στη πατριδα την αμοροζα του
και να την εχει μαλιστα σπιτωμενη,την Κασσανδρα,
την κορη του φημισμενου και σεβαστου Πριαμου,
ακους;μια πριγκιπισα να τη σερνει σκλαβα ενας λεχριτης,
κι ακομα εφερε και τα δυο παιδια,π'απεκτησε μαζι της,
τι ντροπη,κι εχει ο αχρειος το θρασος και θελει να μιλαει
περι Ηθικης και να διδασκει τα πρεποντα,
α θα'χει ασχημα μπλεξιματα,θα τερματισει η ξετσιπωσια του,
δεν θα του περασουν οι ψευτοπαλληκαριες,τι νομιζει ο ανοητος
πως θα φοβηθουμε εκεινο το νιανιαρο τον Ορεστη,η'
εκεινη την θεουσα την βλαμενη την κορη του Ηλεκτρα,
μια υστερικη ειναι,να το ξερει,ολος ο κοσμος το λεει,και
μαζι της κουβαλαει κι εκεινη την ανοητη κι αβουλη αδερφη της
την Χρυσοθεμι,
τετοια να μηχανευεται να κανει και θα το φαει εξαπαντος
το κεφαλι του,η Κλυταιμνηστρα τον μισει,οσο δεν γινεται,
ουτε στα ματια της δεν θελει να τον δει,
τον σιχαινεται τον παιδοκτονο,κι εγω με τη σειρα μου τον μισω
για οσα κακα εκαναν και συμφορες εφεραν οι Ατρειδες
στην οικογενεια μου και σ'εμενα,
ακους;να ειμαστε σφετεριστες της εξουσιας εμεις οι ακρα
νομιμοι κληρονομοι;
τι θελει;την ιδια του γυναικα και βασιλισα την πηρα
στο κρεβατι μου,ειμαι αντρας εγω κι οχι ενας αναντρος πολυλογας
και ψευτης,
που να'ξερε;πως του ετοιμαζουμε αυτες τις μερες που ερχονται
τον χαμο του,μυστικη παγιδα του στηνουμε,στο λουτρο αμεριμνο
θα τον πνιξουμε,εγω με την Κλυταιμνηστρα,οι δυο μας,κι ας
μας συμβουλευουν να πραξουμε φρονιμα,ν'αποφυγουμε τη βια,
''το ενα φονικο φερνει στ'αλλο φονικο'',τι μας νοιαζουν πια
οι συνεπειες των πραξεων μας;μαθαμε στη σκληροτητα,
ο Τανταλος εσφαξε κι εβρασε τον γιο του,ο Ατρεας σκοτωσε
κι εβρασε τα παιδια του Θυεστη,τ'αδερφια μου,και του'δωσε
να φαει τα βρασμενα κρεατα τους ,εγω με τα χερια μου
σκοτωσα τον Ατρεα,τωρα ηρθε η σειρα να σκοτωσω
τον γιο του,τον Αγαμεμνωνα,γιατι να'χω τυψεις για εναν
παιδοκτονο,που πολυ μισω;
ειναι νυχτα βαθεια περασμενη ωρα,η γυναικα η Κλυταιμνηστρα
κοιμαται στο κρεβατι στο πλαι μου,εγω αγρυπνω στο σκοταδι
και λογαριαζω,δεν φοβαμαι,θα εκτελεσθει με καθε ακριβεια και
τελειοτητα το σχεδιο η μηχανη ,
ο Αγαμεμνωνας θα εκτελεσθει,τελειωσε,
κι επειτα ας γινει οτι ειναι να γινει,ας εξελιχθουν τα γεγονοτα
ανεμποδιστα,θα τα περιμενουμε ησυχοι και γαληνιοι,
ετοιμοι απο καιρο,
θα'ρθει ο Ορεστης να μας δολοφονησει, εμενα τον πατριο
και φονια του πατερα του Αιγισθο και τη μοιχαλιδα συνεργο
μητερα του Κλυταιμνηστρα,που το βυζι της εβαζε στο στομα του
να τον θρεψει μικρο με το γαλα της,και τωρα ξεστομιζε βρισιες,
με την Ηλεκτρα βοηθο θα'ναι στο φονικο και τον καρδιακο φιλο
και ξαδερφο του Πυλαδη,
τι εχουμε να φοβηθουμε,τοσο αδυνατοι ,που ειμαστε;
ζησαμε τη ζωη μας μεσα στο φοβο και την αναγκη,
οι χαρες μας λιγες και συντομες,
το ξερουμε πως οι επερχομενοι ανθρωποι
θα γραψουν για τις πραξεις μας,θα τις κρινουν ,αδικα η'
δικαια,αναλογα με τα συμφεροντα,που θα εξυπηρετουν,
κι οπως ο κοσμος θα'χει αλλαξει στο δρομο του
και θα τον κανονιζουν αλλοι νομοι κι αλλες ιδεες
.
.
ΕΚΕΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΜΟΥ Η ΦΡΑΓΚΟΣΥΚΙΑ-χ.ν.κουβελης

Ωρα μεσημεριου εδειχνε στην φραγκοσυκια
τo τιναγμα πουλιου περα η θαλασσα απλωσε
τη χρυση προσωπιδα του Αγαμεμνωνα εκτυφλωτικη
ιστορια γεγονοτων και τον Ορεστη και την Ηλεκτρα
γυρεψαμε σε γυρους μνημης και την Κλυταιμνηστρα
και τον Αιγισθο γυρεψαμε σε αραποσυκιες χρησμων
διφορουμενων και με χρυσα πορτοκαλια ελικες
χρονου πλαι σε τεραστιους βραχους πηλινα ειδωλια
επιφανων χειρονομωντας μας καλουσαν να πλησιασουμε
κι αλλοτε μας φωναζαν τα ονοματα τους,ισα που εφθανε
η μνημη να μας αναταραξει,τοσοι αριθμοι εμφυλιων
μας χωριζαν,η γλωσσα ιδια οι πραξεις ιδιες κατω απο
τη χρυση προσωπιδα ολα τα προσωπα που θα'ρθουν
εκει στο γυρισμα του δρομου η φραγκοσυκια στο τελος
της σκεψης μου
.
.
ΟΡΕΣΤΗΣ-χ.ν.κουβελης

Ο Ορεστης εκεινες τις μερες οργωνε το χωραφι κατω στον καμπο. Το μεσημερι του εφερε το φαγητο η αδερφη του η Ηλεκτρα . Στα χερια της η μικροτερη η Χρυσοθεμις. Στα κρυφα του ' πε για τη μανα και τον εραστη της τον Αιγισθο. Πως τον πατερα με δολο τον επνιξαν στο λουτρο. Τους ατιμασαν . Να εκδικηθουν. Αυτος διστασε , της ειπε πως ειναι αρραβωνιασμενος, πως σε λιγο , στην αρχη του θερους θα γινουν οι γαμοι. Θα αποκτησει παιδια , πολλα παιδια, θα ζησει ησυχα . Εκεινη οργιστηκε , τον φωναξε δειλο, πηρε τη μικρη κι εφυγε. Αυτος σταματησε το οργωμα , ξεζεψε τ ' αλογα , κατεβηκε στη θαλασσα .Περπατησε ωρες στη παραλια , περα - δωθε .Οταν νυχτωσε γυρισε στο σπιτι. Την αλλη μερα ξημερωνοντας ηρθαν οι χωροφυλακες και τον συνελλαβαν για διπλο φονο
.
.
ΕΞ ΑΦΟΡΜΗΣ ΤΗΝ ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ ΤΟΥ ΑΙΣΧΥΛΟΥ-χ.ν.κουβελης
[Δια-κειμενικη ποιηση]

πως εσυ ως εδω εφτασες;βασιλισσα η' σκλαβα;
σ'αυτο το σπιτι με τις θεορατες πετρες και τις πελωριες πυλες
και τα τεραστια τοξα  αρχαια εργα γιγαντων
και μισητα εργα ανθρωπων
σ'αυτο το σπιτι την εσυραν σε σφαγειο
εδω βρεφη τα σκοτωσαν ασπλαχνα και τα'ψησαν να τα φαει
φονιας πατερας
μιασματα
εδω καταγελασμενη γυρνω σαν τρελη
και με βριζουν με λογια μισητης σκυλας
ξενη δυστυχισμενη
θα'ρθει η μερα-προλεγω-για ολα να πληρωσουν
μεσα σε διχτυ χωρις περατα θα μπερδευτουν σαν ψαρια σφιχτα
θα σπαρταρουν και γλυτωμο δεν θα'χουν
η' στον ιστο αραχνης πιασμενοι να μην τους λυπασαι
εδω ειμαι σαν πουλι τρομαγμενο σε θαμνο λουφασμενη
τρεμω
καλα ξερω να μιλω τα ελληνικα
δεν χαιρουμαι πια ουτε η γλυκεια φωνη τ'αηδονιου στους κηπους
με τερπει
γιατι κανεις απ'τους ανθρωπους δεν τ'ακουει αυτα;γιατ'ειναι κουφοι;
τι ειναι η ευτυχια;
σκια και γρηγορα χανεται
κι η δυστυχια σφουγγαρι π'ολα τα σβυνει
η ανοητη εκεινη Ελενη φταιει-ολους μας κατεστρεψε
γιατι πανε χαμενες τοσες ψυχες ;
κι ο Ορεστης τωρα σε ποια μακρυνη χωρα βλεπει το φως ;
και γιατι ακομη δεν γυριζει;
οι αθωοι να πληρωνουν για τα κριματα των αλλων
.
.
 [τα δια-κειμενα απο την τραγωδια ''Αγαμεμνων'' του Αισχυλου]

ἆ ποῖ ποτ' ἤγαγές με; πρὸς ποίαν στέγην;
 ἀνδρὸς σφαγεῖον καὶ πέδον ῥαντήριον.
κλαιόμενα τάδε βρέφη σφαγὰς
ὀπτάς τε σάρκας πρὸς πατρὸς βεβρωμένας.
ἰὼ ἰὼ λιγείας μόρον ἀηδόνος·
οὐκ οἶδεν οἵα γλῶσσα, μισητῆς κυνὸς
καταγελωμένην † μετὰ   φίλων ὑπ' ἐχθρῶν
φοιτὰς ὡς ἀγύρτρια, πτωχὸς τάλαινα λιμοθνὴς ἠνεσχόμην
φυγὰς δ' ἀλήτης τῆσδε γῆς ἀπόξενος κάτεισιν,
ἥκει τόδ' ἦμαρ
οὐδεὶς ἀκούει ταῦτα τῶν εὐδαιμόνων.
 οὔτοι δυσοίζω, θάμνον ὡς ὄρνις, φόβῳ ἄλλως
βρότεια πράγματ'· εὐτυχοῦντα μὲν σκιᾷ τις ἂν πρέψειεν·
 εἰ δὲ δυστυχοῖ, βολαῖς ὑγρώσσων σπόγγος ὤλεσεν γραφήν.
 καὶ ταῦτ' ἐκείνων μᾶλλον οἰκτίρω πολύ.
ἄπειρον ἀμφίβληστρον, ὥσπερ ἰχθύων,περιστιχίζω
 θαυμάζομέν σου γλῶσσαν, ὡς θρασύστομος
παράνους Ἑλένα [ἐφυμν. α   μία τὰς πολλάς, τὰς πάνυ πολλὰς
 ψυχὰς ὀλέσασ' ὑπὸ Τροίᾳ
κεῖσαι δ' ἀράχνης ἐν ὑφάσματι τῷδ'
Ὀρέστης ἆρά που βλέπει φάος,
 που φθογγῆς χαρᾷ
.
[Το επιγραμμα στο μνημα του Αισχυλου-γραμμενο απο τον ιδιο]

Αἰσχύλον Εὐφορίωνος Ἀθηναῖον τόδε κεῦθει
μνῆμα καταφθίμενον πυροφόροιο Γέλας·
ἀλκὴν δ' εὐδόκιμον Mαραθώνιον ἄλσος ἄν εἴποι
καὶ βαθυχαιτήεις Μῆδος ἐπιστάμενος.

[μεταφραση χ.ν.κουβελης]
Αυτο το μνημα κρυβει τον Αισχυλο του Ευφοριωνα Αθηναιον
που φθαρθηκε στη σιταροφορα Γελα
την γεναιοτητα το τιμημενο αλσος του Μαραθωνα θα πει
κι ο μακρυμαλλης Μηδος που  την ξερει καλα
.
.
Κασσάνδρα Πριαμου-χ.ν.κουβελης

Ο Απολλων την τιμώρησε τα λόγια της να μην γινοντάι πιστευτά..της άλλαζαν ένα γράμμα
σε μια λέξη η'σε πολλές λέξεις. Επίσης.Τον τονισμό. την πτώση. τους χρονους.εκαναν
αλλαγή στη σειρά των λέξεων. στα σημεία. άλλαζαν τα κόμματα με τέλειες η'έβαζαν
ερωτηματικο εκει που δεν υπήρχε. αφαιρούσαν λεξεις.προσθεταν λέξεις.με συνέπεια τα
λόγια της να χάνουν το πραγματικό τους νόημα. να τα παρανοουν.και να την προσβαλλουν
σαν αδιαντροπή ψευτρα.συνεπεια αυτων.δεν την άκουσαν να μη βάλουν μέσα στη πόλη
τον δουρειο ίππο. και εάλω η πόλις. Η Τροια έπεσε. Και κάηκε. Αυτή την βίασε ο Αιαντας
ο Λοκρος.Και την πήρε σκλάβα του αμοροζα ο κρειών Αγαμεμνωνας.Στις χρυσές Μυκηνες
ουτ'εκει έδωσαν σημασία στα τρομέρα της λόγια. Για τον πνιγμό του πατέρα στο λουτρο
πριν. για το παιδί που σφάζει τη μάνα μετά. Για κεινη την ίδια δεν νοιάστηκε.για το τέλος
της. Μάλλον,ουτ'αυτό θα το πιστέψουν. "ένα ψέμα ειναι "θα πουν"οπως όλα της τα
λόγια".
.
.
.ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΜΥΚΗΝΕΣ Η ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ-χ.ν.κουβελης

των εκατον νηων ηρχε κρειων Αγαμεμνων
Ατρειδης. αμα τω γε πολυ πλειστοι και αριστοι
λαοι εποντ'. εν δ'αυτος εδυσετο νωροπα χαλκον
κυδιοων,πασιν δε μετεπρεπεν ηρωεσσιν
ουνεκ'αριστος εην πολυ δε πλειστους αγε λαους
.
αυτα εφερνε στο μυαλο της η βασιλισα Κλυταιμνηστρα
και γυριζε την εκδικηση του Ατρειδη στο κεφαλι της
ακουμπισμενο στο λαμπρο στηθος και δυνατο
του Αιγισθου
Ας γυρισει με τη θεληση των θεων
και τοτε βλεπουμε
σε τι θα του χρειασθει ο χαλκος
κι αν θα τον σωσουν
οι λαοι που τους κουβαλαει και τους
παιζει στα ζαρια
σε Τροιες και για πορνης Ελενης την τιμη
για μια Ιφιγενεια
για την ψυχη της κορης μου
.
γιατι η Ιφιγενεια;
γιατι η ψυχη της;
.
Ξυπνια κι ονειρευεται τον πνιγμο του αντρα της
μεσα στον υπνο του Αγισθου
στο λουτρο πνιγμενος ο βασιλιας
''κι επειτα,Ατρειδη,θα με σκοτωσουν τα ιδια τα
παιδια μου''
και παει το γερο κι ομορφο κεφαλι του Αιγισθου
στα χερια του Ορεστη [μου]
το κορμι μου αψυχο
στη κραυγη της Ηλεκτρας [μου]
κι εγω ουρλιαχτο που ξαναρχεται και
βρονταει,στ'ακρογιαλια των αιωνων
''τι κανατε στη κορη μου,Ατρειδες;''
.
και ξερει
πως στα μαρμαρινα θεατρα της Δημοκρατιας
της Αθηνας θα παιζουν τα εργα
των λαμπρων και ξακουστων ποιητων,κατακρινοντας
και αναθεματιζοντας
την μοιχο την ανδροφονοια Κλυταιμνηστρα
και τον δολομητη εραστη τον αχρησθο Αιγισθο
κι ας ηταν ,και το ξερουν καλα,
οι Ατρειδες αισχιστοι αδελφοκτονοι
ανελεημονες πατροκτονοι
κι ας ηταν ο κρειων Αγαμεμνονας
παιδοκτονος
.
Τι την νοιαζει τα θεατρα;
η ζωη με τη ζωη
και η τεχνη με την τεχνη
Την εκδικηση δεν την γλυτωνει,οτι και
να γινει
σαν γυρισει
.
.
.
[κι εγω
εξ αφορμης των στιχων 576-581 του καταλογου νηων
της ραψωδιας β' της Ιλιαδας του Ομηρου
εγραψα εκεινη την αρχαια Ιστορια
να σχολιασω τα προβληματα του συγχρονου καιρου]
.
.
αντιστρεφοντας......στον καθρεφτη......αντιστρεφοντας
[ ΜΕΤΑ ΤΑ ΟΜΗΡΙΚΑ ]-χ.ν.κουβελης

..........τοξευαν πουλια στη δασωδη Ζακυνθο
..........σαν τα κομματια του tetris τα κατεβαζαν
..........στη γη,τους ειδε να ριχνουν νερο να
..........πλυνουν τα χερια,συχνα ηταν και το παιδι
..........μαζυ τους,τους ωφελουσε η μνημη του
πιο κατω,μια γυναικα μπροστα στον καθρεφτη
αντιστρεφει τον χρονο,ο Ατρειδης την ξεγελασε,
την αφησε να την κακολογουν μεσα στο Αργος
με τον Αιγισθο,δεν θελει να μεινει στα χωραφια
ο Ορεστης,της Ηλεκτρας φουσκωσαν τα βυζια
..........................................................ειδε
λεπτομερειες υβρεων,να κοβουν τα κρεατα
να τ'ανακατευουν με κριθαρι και βρωμη,υπολογισε
το βαρος,30 κιλα,.................................και πανω
στο λοφο βρεθηκε μπρουτζινο αλογο,με σηκωμενα
τα μπροστινα ποδια ,κομματια ,απ'αυτα υπεθεσαν
το συνολο,
στο εσωτερικο του μυκηναικου κενου,η μασκα του
χρυση, την τσιμπολογουσε μαυρο πουλι , σκορπια
κτερισματα μια ταινια ενας ασημενιος καθρεφτης
αντιστρεφει το προσωπο, που ειναι ανυπαρκτο,αν
καποτε υπηρξε,αν και καποτε εδρασε
σε κυνηγι αγριοχοιρου αποκτησες εκεινη την πληγη,
που τις κρυες μερες του χειμωνα σε βασανιζει
....Ειμ'Ουτις,
....στον υπνο της μνημης ηχουσε ο Βουκολος;,η
....Μεγαλη Αρκουδα,ο Ωριων,ο Σειριος,το Μεγαλο
....Σκυλι,εκεινη τη νυχτα
....15η με 16η του Νοεμβρη το 750 π.χ 3 η ωρα με
....4 το ξημερωμα τελειωνε την εικονα του Ομηρου
....αρνυμενος ην τε ψυχην ο Θεοφιλος,δεν την θυμασαι,
....εκεινη ειναι η Ελενη ,υπαλληλος τουριστικου γραφειου
....στις Μυκηνες,μετα τα ''επερσε'' και τους ''νοστους'',
....ασημαντη,γυναικα του κ.Χ
ο αλλος γυρισε,δεν βρηκε το σκυλι,το'χαν φαει
τοτε στην Αλλη Εξοδο,
ειχε βοδια και προβατα,ας σφαξει να γιορτασει
τον γυρισμο του,οσο για μενα,αν μαθεις,πως δεν
γυρισα μην λυπηθεις,αερας ο ανθρωπος φυσηξε
και διαλυεται , σκια και χανεται,σκοταδι
στην Ελλαδα και στο Αργος μεσα
τοσα πλοια,που χαθηκαν,οι συντροφοι δειλιασαν
εκαναν πισω,κι ενα πειστηριο για κεινη την
λαμπρη δοξα δεν βρεθηκε,εστω ενα κακοτεχνο αναγλυφο
να την δειχνει
στην ακρη της Γορτυνας,στις πετρες της Φαιστου
ματαια μην πεις πως περασαμε
στην αρνοτροφα Ηλιδα,ολες οι Τρωαδιτισσες
φωναξαν''δουλες,Εμεις,Αρχοντισες καποτε,τωρα
ατιμασμενες''φωναζαν η Ανδρομαχη,
του Εκτορα η γυναικα,η Κασσανδρα δουλα,
η Εκαβη μανα
στην ελωδη Ηλιδα
........Αιδως Αργειοι
........πηρε τον λογο κι ειπε................ βουβοι δεν ειστε
........εχεις γλωσσα........................... Μιληστε
........ποιοι τους οδηγησαν ως εδω...... Μιληστε
........μην φραζετε το στομα............... Μιληστε
πως ηρθαν τα πραγματα να πεσουμε σε προστατες
λαων.............................................. Μιληστε
την Αληθεια,να πεις
στο Αρκαλοχωρι βρεθηκε ο πελεκυς σου
τι ζητουσες εκει;εσυ ενας γενναιος,
ποιο καραβι σ'εφερε; ανεβηκες τα βουνα
τι εμπορευτηκες;,αποκτησες γυναικα παιδια
η' πανω σε καυγα αγουρος χαθηκες;
λογαριαζεσαι νεκρος,................θελω
να σ'ακουσω
ενας ανδρας με σωμα και νου,αληθεια πες,
εκεινη την Ναυσικα την συναντησες;πλαγιασες
μαζυ της;η ολα κουφια λογια,ψευτιες
ζητιανιες τσαρλατανων ραψωδων,που
γυριζουν σ'αυλες τυραννων κολακευοντας,σαν
εκεινον,ξερεις ποιον,που μας χαιδευε τ'αυτια
με παραμυθια κι ετρωγε αρνια και ελαφια,μεχρι,
που σωθηκαν τα παχια γελαδια και μας παρατησε
..................................την κορη την πενταμορφη
την εχασες στα ζαρια,βγηκε μ'εκεινον τον πανουργο
τετοιο βλασταρι εχασες
........Φλανδρω η' Ερωφιλη η' Μαρια
........η' για μια Ελενη
στη λαμπρη Τιρυνθα,στην πολυδεντρη Κνωσο
αντιστρεφοντας.............. μεσα στον καθρεφτη
αντιστρεφοντας.......................στην μεταφυσικη των νερων
.............................................ανεβηκε
.............................................η χλοη
αντιστρεφοντας
το φως εξοριζοντας
πληθωρισμους υδρατμων.....................το συννεφο
κυλλωντας στα φυλλα..........................το ανυπαρκτο
σφαιρα...............................................αντιστρεφοντας
..........................................................επιστρεφοντας
..........................................................αντιστρεφοντας
....Αιδως Αργειοι,κακ'ελεγχτα,ειδος αγητοι.
....οφρα μεν ες πολεμον πωλεσκετο διος Αχιλλευς,
....ουδε ποτε Τρωες προ πυλαων Δαρδανιαων
....οιχνεσκον.κεινον γαρ εδειδισαν οβριμον εγχος
.
.
.
....Διχως Νοστο Τελειωσες
.
.
....ΔιΝεΤου
.
.
ΙΣΟΡΡΟΠΑ ΠΡΑΞΕΩΝ-χ.ν.κουβελης

στα ορια του κειμενου
ερωτηματα / λαθων
-και συμφωνα με τον ανθρωπο ,
το ''περι φυσεως ζητειν εληξεν''
- πως πανηγυρικοι λογοι διαφορων σοφιστων
σαν μαχαιρι κοβουν το κρεας της σκεψης,
παροντες των χρησμων
αμαθεις των πραξεων και
των Ονοματων
και περι ιππων και των αλλων απαντων ζωων
Τι ξερεις;
ο Νομος δεν βλαπτει τους πονηρους
κι εσενα εκοντα η ' ακοντα
σε βλαπτουν
τον δε φονο του Πατροκλου πληρωσε ο
Εχτορας εχθρος ,μην νομιζεις αλλιως,
η Ηλεκτρα περιμενει τον Ορεστη
να εξοριστει ο Αιγισθος
να πληρωσει.Ολη η Ιστορια Ισολογισμοι
Πληρωμων
-επαναληψη λεξεων και φρασεων και εργων,
εγινε οιωνοσκοπος ,ειρωνευτικε,ειχε δουλους
επιρρεπης στη κολακεια καποιος
τον κατηγορισε για φιλαυτια
και δεν ειχε αδικο
[τον συνελαβαν οι ανθρωποι του Αντωνιου
του τρυπησαν τη γλωσσα με βελονα την
εκοψαν συριζα την πεταξαν στα σκυλια ]
στον πλειστηριασμο των Ιδεεων του
δεν ειχε αγοραστες
εν τω μεταξυ κι αλλη τριανδρια
.
.
ΕΠΕΑ ΚΑΣΣΑΝΔΡΑΣ-χ.ν.κουβελης

Ποιος δεν χορευει στον γαμο μου
του Αχιλλεα με την Κασσανδρα;
Πουλησαν την παρθενια της Ελενης σ'ολη την Ελλαδα
στις Μυκηνες 1000 ευρω
σκορπισε ο ηλιος χρυσες λιρες
σκορπισε ασπρα ποδια σε λευκα σεντονια,
εξαφανισθηκε,
λευκωτερα χιονος η κοιλια της
σταματα την εκρηξη της ωραιοτητας σου
δαντελα απαλου σωματος στο κορμι της
εκει στη μεση, η Ελενη
ατιμασμενη σ'ενα φτηνο καφενειο το δερμα της
να την κλεψει επρεπε τοτε κατεβαινοντας την οδο Ερμου
συστροφες γεγονοτων τους απομακρυναν
στη δινη τους τα βασιλεια των Αχαιων πανε
''Ποιος σκοτωσε τον Αχιλλεα;'' κλαιει
και θρηνει η Κασσανδρα
''Που εδυ σου το καλλος;''
δεν εχω ζεστο νερο να πλυνω το κορμι σου
''τα ματια σου,που κλεισανε;''
κι εκεινη η Ελενη σε λαμψεις σαπφειρων κλεισμενη
και αμεθυστων χορευει στον γαμο της
με τον κ. Μενελαο,νυν εμπορο εδωδιμων αποικιακων,πρωην
στρατιωτικο στις αποικιες μας στον ενδοξο Ιδεοκρατισμο μας
και η Κασσανδρα θρηνει
στα κατοπτρα της Ιστοριας
Μηνιν αειδε θεα Πηληιαδεω Αχιληος
κλαιει η Εκαβη τα παιδια της
η Ανδρομαχη ψηλα στους πυργους ποιον απ'τους δυο
να κλαψει;
το τσακισμενο κορμι του Αστυανακτα κατω στα βραχια
μωρο παιδι;
τον Εχτορα να τον σερνει το αρμα;να τον γυριζει
πανω στις πετρες στα σκληρα χαλικια σαν ποτε
να μην υπηρξε γενναιος κι ευγενικος;
Αυτον κλαιει η καρδια της
Μηνις Πηληιαδεω Αχιληος εκτανε διον Εχτορα
στα κατοπτρα της Ιστοριας ειδωλα αγλααων μυθοων
την Ελενη θυμαμαι
λευκη ωμοπλατη φωτεινη στο φως της μερας
τωρα στα πιν-απς των περιοδικων τα εξωφυλλα ωραιοτατη
κι εγω η Κασσανδρα,που δεν θελησα τον Απολλωνα
με καταδικασαν
την αληθεια να λεω σαν ψεμα,
την ομορφια μου κρατησα για σενα
στα κατοπτρα του Μυθου ευπλοκαμος
λευκωλενος κουρη Πριαμου ωραιοτατη
μεσα στον ναο της θεας με βιασε ο Αιας ο Λοκρος
οταν επεσεν η Πολη και την πηραν
Νταμα Κουπα στο ποκερ της Ιστοριας
μ'εσυρε αμοροζα στις χρυσες Μυκηνες ο Αγαμεμνονας
τον ειδα στο λουτρο πνιγμενο απο τον δολομητιν Αιγισθο
και την βασιλισσα Κλυταιμνηστρα κακοθανατισμενο
Εγω η Κασσανδρα,η Ανδρομαχη,η Ερμιονη
Εσυ η Μαρια,να μην ξεχασω ,η Ελενη
Τι εισαι λυπημενος; στην λ' ραψωδια της νεκυιας ,τι εισαι
πικραμενος;γιατι δεν ζυγωνεις εδω;τι φταιω εγω,αν πιονια
ειμαστε,παιγνια;
μηπως κι εγω γυρισα; γλυκον νοστον δεν γευτηκα
σε καμια Ιθακη
σε καμια Κασσανδρα
σε καμια υληεσσα πατριδα γαιαν
σε καμια πετρηεσσα πατρις αρουρα
πουθενα οικαδε
σε κανεναπαρα θιν αλος κυματων γελασμα
στα κατοπτρα της Οδυσσειας Ουτις Κανεις ενα Κενο
και η Κασσανδρα ειπε:
''Ποια ειμ'εγω που εσενα αγαπω;''
συνευνε φιλε,τι εισαι λυπημενος
τι εισαι πικραμενος τι μ'αποφευγεις
και χανεσαι σκια μεσα στις σκιες της νεκυιας μεσα
στην λ' ραψωδια;
και η Ελενη λυσικομη χορευει το τανγκο των πραξεων της
σε καθημερινες συναναστροφες
τηγανιζοντας ψαρια βαφοντας
τα νυχια αρωματιζοντας το κορμι
γυμνος ασπρος λαιμος κυκνου μεσα στον καθρεφτη σου
εκτοξευει ανθη λεπτοκορμων κρινων
νερα φεγγαριου καλλιρροοι ποταμοι
αυρες ανεμων φτερουγισματα ερωδιων.
Τι δεν βλεπεις εσυ ο πανοπτης;
.
.
ΥΠΑΡΧΟΝΤΑ ΠΑΡΑΛΛΗΛΩΝ-χ.ν.κουβελης

1
.
my ending-point is
my starting-point
and inversely ,the Present Time
in the Future Time into the Past Time
.
re-wind
.
κυλλησε η ρογα του σταφηλιου
πρασινη σφαιρα
στο κεκλιμενο του καλοκαιριου
κιτρινο
.
he
is a
political
no-one
man
Ειδα εναν ανθρωπο
Σταματα ,Ψευτη
.
χλωμη κι απαρηγορητη σεληνη
.
με τα χερια,με τα δοντια
κρυψ'το φως,αυριο σκοταδι
.
απαρηγορητε ,δυστυχισμενε φιλε μου
Πες μου τι ειδες
.
στη σκηνη η πριμαντονα ρυθμιζει τη φωνη της
''Οποτε ερμηνευω την Ηλεκτρα ειμαι ευτυχισμενη''
felice.
Επειτα εφυγε,παραμεριζονιας τις πραξεις
Μα σε τι ελπιζει
το ανθος τρεμοντας στον αερα
μ'εξαισια λογια:θα μεινω απειραχτος
απο τις κοπριες σας
.
He
is a
hard worker
of the recit
.
μ'εξαισια καμπυλη ηχων
μνημης
.
re-wind
.
η πετρα του Παροντος Χρονου
στα νερα του Μελλοντος Χρονου
ενας κυκλος του Περασμενου Χρονου
.
.
ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ ΚΑΙ ΑΙΓΙΣΘΟΣ-χ.ν.κουβελης

Η Κλυταιμνηστρα ειδε στον καθρεφτη τον αντρα
της ,κοιμονταν ησυχος.Βγηκε αθορυβα απ'το δω-
ματιο.Ο αλλος αντρας την περιμενε,επρεπε να
βιαστουν, δεν ειχαν πολυ χρονο στη διαθεση τους.
Το παιδι,ο Ορεστης θα ξυπνουσε , θα την αναζη-
τουσε να το βυζαξει , δεν θα την εβρισκε ,τοτε θα
εκλεγε και θα ξυπνουσε τον πατερα.
Εκεινον τον βρηκε στη μπανιερα , μεσα στ'αφρο-
λουτρα πνιγμενο.Λαχταρησε και γυρισε πισω
αναστατωμενη.Βρηκε τον Αγαμεμνονα να ται-
ζει το παιδι , του ειπε το συμβαν ,ο αλλος ουτε,
που το ακουσε ,συνεχισε να παιζει με το παιδι
Σε λιγο εφτασε μαντατοφορος με το μακα-
βριο κι αισχιστο νεο:Ο κυρ -Αιγισθος δολοφο-
νηθηκε.
Συγκρατηθηκε να μην ουρλιαξει , ζητησε τη
μικρη Ηλεκτρα , την φωναξαν , ελειπε. Οταν
γυρισε της ομολογησε το αμαρτημα της ,στο
τελος τη φιλησε στα μαγουλα κι αποσυρθηκε
στο εσωτερικο του σπιτιου.
Ολα εγιναν καθως πρεπει , με τους λογους,
τους ολοφυρμους και τα γογγυτα.Απο την ε-
πομενη μερα ολοι ηταν φιλικοι μαζι της ,
της εδειχναν μεγαλο σεβασμο.Αυτη προσποι-
ουνταν , υποκρινομενη , την ηρεμη , την αξι-
οπρεπη και τη νυχτα κρυφα κοιτουσε το ει-
δωλο της , τραβουσε τα μαλλια και ξεσκιζε
τα στηθη , στα βουβα.Ο Αγαμεμνονας ειχε
πεθανει , η μικρη αρραβωνιαστηκε κι ο
Ορεστης φανταρος , με λαχταρα τον περι-
μενει να ερθει στη πατριδα με αδεια
.
.
Κλυταιμνηστρα-χ.ν.κουβελης

στη σάλα πάνω στο τραπέζι η γυάλα με το μικρό ψάρι απο το ραδιόφωνο ακούγεται ένα
τραγούδι του Αττικ μαραμένα τα γιουλια με τη φωνή της Δαναης κοιτάζει τα δάχτυλα
του δεξιού χεριού της πέντε δάχτυλα σε τι χρειάζονται τα δάχτυλα επιμηκύνουν το σώμα
μπορεί να τα στολισεις με δαχτυλίδια να σηκώσεις το νερό και να πέσει στη λεκάνη
ομοκεντροι κύκλοι ο Αγαμεμνωνας γύρισε σέρνει κοντά του αμοροζα μια Κασσανδρα
λέει πως είναι μάγισσα αυτά σοφιζονται οι απατεωνισες να τρώνε τα λεφτά του αφελη
κοσμάκη αν προβλέπε θα προβλεπτε κι αυτά που μελλονται να τους συμβουν μαύρα
σκοτάδια έχει για το λουτρό για το δίχτυ για την εκδίκηση έπειτα τι φταίει αυτή άπραγη
κοπέλα μου λέτε να σας πω συνέχεια στο ράδιο κοιτάζει στο καθρέφτη το πρόσωπο της
αδιαφανο μάσκα σκληρών συμβαντων μικρό κορίτσι φορούσε γαλάζια πόδια κι άσπρη
πλατιά κορδέλα στα μαλλιά κι έπαιρνε μέρος στις παρελάσεις των εθνικών γιορτών γιατί
να γιορτάζουμε τους εμφυλίους μας θυμάται και τα καλοκαίρια στη θάλασσα τις παρέες
με  τις κοπέλες κάθε μια χάθηκε όλες στην ανωνυμία μια Ελενη με μακριά μαύρα μαλλιά
μια Κωνσταντινα με ωραίο χαμόγελο που να τρώνε τις μέρες τους κοίταξε το μεγάλο
ρολόι στον τοίχο απέναντι απ' τ ' ανατολικό παράθυρο η ώρα πέρασε ο Αιγισθος δεν
γύρισε φοβήθηκε μήπως του'στησαν ενέδρα και τον ξεκαναν άκουσε τη φωνή του Ορεστη
πηγε στο παράθυρο είδε το παιδί έπαιζε μ'αλλά παιδιά κλωτσουσαν μια μπάλα πολύ ζωηρό
αυτό το παιδί την είδε και την χαιρέτησε ένιωσε μέσα της λύπη τι θα συμβεί στο μέλλον
πιασμένοι σφιχτά στο δίχτυ της Ιστορίας
.
.
ΣΕ ΓΑΛΑΖΙΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΣΚΗΝΙΚΟ-χ.ν.κουβελης

η γυναικα κοιταζει τη καρεκλα
''η σκια της'' μονολογει -τι εγινε η σκια της;-
στο τραπεζι το ασπρο τραπεζομαντηλο
το ποτηρι με τα κοκκινα τρανταφυλλα
''στο καθρεφτη'' χτενιζει τα μαλλια της
εισαι ομορφη,ακουει
το σπιτι βουλιαζει στη μνημη
το σπιτι
θυμαται τους αντρες της τον Αιαντα τον Αχιλλεα
τον Αγαμεμνονα καποιον Κωστα εναν αλλον απο το Βολο
ανοιγει τη ντουλαπα,ψαχνει στα ρουχα
''αυτο το λευκο κομπινεζον''εκεινος της το χαρισε
το'θελε διαφανο να βλεπει,δεν του χαλασε χατιρι
βουλιαζει στη μνημη οπως φαλλος σε αιδοιο αρσενικο σε θηλυκο
βουλιαζει στη μνημη
''η σκια'' η σκια μου,μονολογει
εκεινη τη μερα στη θαλασσα φορουσε ενα κοκκινο μαγιο
 καθονταν στον ισκιο κατω απο μια κιτρινη ομπρελα
καποιος την πλησιασε και την ρωτησε τη ωρα ειναι,απαντησε 12 και 10,
τη θυμαται καθαρα την ωρα ακριβως,τωρα το ρολοι στο τοιχο δειχνει
12 και 10,ποσοι αιωνες περασαν; η' δεν περασε στιγμη;
''ποια αιωνιοτητα'' μας κλεινει
εκεινος ο αντρας απο που ηρθε και τι ρωτησε
ποιο ειναι τ'ονομα σου
τον βλεπει στον καθρεφτη να γδυνεται,θελει να γυρισει να δει,
γυριζει,τον βλεπει
''πως ηρθες ως εδω;''
σκια,πως ηρθες ως εδω;
οταν γεννησε τον Ορεστη ο αντρας της ελειπε
οταν γυρισε το παιδι δεν τον γνωριζε
''μανα ποιος ειναι αυτος ο ξενος;''τι θελει στο κρεβατι σου
δεκα χρονων ηταν δεν ηταν
αν του εξηγουσα δεν θα καταλαβαινε
''Ορεστη,μη,ειμαι η μανα σου'' αυτη που σε γεννησε
τι ζουμε και τι μας συμβαινει και τι δεν μας συμβαινει
και τι δεν ζουμε
ειχανε στο πατρικο σπιτι μια συκια και μια στερνα
το καλοκαιρι η συκια εκανε μεγαλα γλυκα συκα
''στη στερνα ειχα ριξει χρυσοψαρα και τα ταιζα
τους εριχνα αποφλοιωμενο αρακα και βρασμενες πατατες''
τα εβαζε στο μπλεντερ και τα εκανε μικρα κομματακια,
''τα χρυσοψαρα  μου ηταν Καράσσιος ο χρυσόχρους ο χρυσόχρους
και ανήκαν στην οικογένεια Κυπρινίδες''
''κοιταξε ποσο ομορφο πορτοκαλοκοκκινο χρωμα εχουν''
βουλιαζει στη μνημη
''εφερε τη Κασσανδρα'',η' δεν θυμαμαι καλα και την ελεγαν Ελενη,
μπορει να την ελεγαν Κασσανδρα η' Ελενη,
γρηγορα κυλησε στις σκιες,εκεινη κι ο αντρας
σκιες,
''το δωματιο γεμισε σκιες'' γεμιζει,αλλες καθονται απεναντι της στον καναπε
αμιλητες,αλλες κρεμουν τα ρουχα τους στις κρεμαστρες,σαν δερματα ζωων
που σφαχτηκαν,αλλες στεκονται ορθιες σκοτεινες,δεν ξερεις τι θελουν
''εχει φεγγαρι '' πανσεληνο αποψε
φταιει το φεγγαρι το φως του
για τις σκιες
.
.
ΣΤΡΟΜΒΟΙ ΟΡΕΣΤΕΙΑΣ-χ.ν.κουβελης

εγιναν η'δεν εγιναν οι φονοι
στη πολυχρυσοιο Μυκυνης;
η' στα περιχωρα της Ομονοιας,η' στο Συνταγμα,
η' στη Τριτη Σεπτεμβριου
εκεινος ο τυχοδιωχτης παλικαρας Αιγισθος
τον παραμονευτη της βασιλισσας Κλυταιμνηστρας
[η' Μαριας κατ'αλλην εκδοχην]σ'ερημο νησι
σ'αβατον ερημια εξορισε,κι εκεινη ,τετοιος τεχνιτης του ερωτα ηταν,
στα διχτυα του επιασε και κοιμονταν μοιχαλιδα στο κρεβατι του
επειτα οταν γυρισε νικητης και τροπαιουχος μεσα στην ερημη Λαρισσα
ο Αγαμεμνωνας
τον εσφαξε σαν αρνι η' σαν μοσχαρι
κι η κραυγη της δολοφονημενης Κασσανδρας κυλησε
σαν βροντη στο εσωτερικο του καθρεφτη της
κι εσπασε το ωραιο προσωπο σε χιλια κομματια
καθως την εσφαζε σ'ονειρο η' στο ξυπνιο ,η φονισσα,
κι αυτη με τη σειρα θα την εσφαζε το παιδι της
σαν ερχονταν ο καιρος
ειτε στο Αργος στις Μυκηνες
ειτε στη Λακωνια στις Αμυκλες
ειτε στην Πινδο ειτε στη Θεσσαλονικη
στην Ελλαδα ολη
οι σκοτωμοι
-να βοηθησει τον εραστη της η' να εκδικηθει
για την κορη της
στον Κυκλο των Νοστων εγιναν αυτα,
αυτη η Ιστορια,
ειναι και τα πολλα ανοσιουργηματα,που βαραινουν
τα τραπεζια στο θυεστειο δειπνο
κι η μοιχεια της Αεροπης κι η καταρα της Αφροδιτης
στην Κλυταιμνηστρα και στην Ελενη
κι η δολοφονια του Γρηγορη Λαμπρακη κι ο χαμος
του Γιωργου στην Αλβανια το 1940
-Ατρειδες,με δυνατο κοφτερο πελεκι του ανοιξε στα δυο
το κεφαλι
πλανευτηκε στη μοιχεια κι εκει ξαπλωμενη τη βρηκε
ο Λακωνας Ορεστης
την εσυρε απ'τα μαλλια δεν την λυπηθηκε
κι ας ηταν μανα του κι ας βυζαξε το γαλα της
την σκοτωσε

Τι μηχανευτηκε απ'ολα αυτα τα συμβαντα
για τους Αθηναιους ο Αισχυλος του Ευφοριωνος;
την ανοιξη του 458π.Χ,η' το χειμωνα του 44 καταφερε
να κερδισει το α' βραβειο με την Τριλογια Ορεστεια
κι ενα σατυρικο δραμα ακολουθησε,ο Πρωτεας,
[εμπνευσμενο απο στιχους της δ' ραψωδιας της Οδυσσειας]
ο Μενελαος απο το στομα του Πρωτεα στην Αιγυπτο
μαθαινει τον φονο του αδερφου του

κι ακουστηκε τρομερο το στασιμο των Χοηφορων

Πολλα μεν γα τρεφει δεινα δειματων αχη
ποντιαι τ'αγκαλαι κνωδαλων ανταιων βροτοισι
βλαστουσι και πεδαιχμιοι
λαμπαδες πεδαοροι
πτανα τε και πεδοβαμονα κ'ανεμοεντα
αν αιγιδων φρασαι κοτον
Αλλ'υπερτολμον ανδρος φρονημα τις λεγοι
και γυναικων φρεσιν
τλημονων παντολμους
ερωτας αταισι συννομους βροτων;
ξυζυγους δ'ομαυλιας
θηλυκρατης απερωτος ερως παρανικα
κνωδαλων τε και βροτων

συμφωνα φωνηεντα λεξεις
αριφνητα πληθη
ηχων

και μην εργω κουκ ετι μυθω
χθων σεσαλευται
.
.
Cantor / Godel = Αριστοτελης / Πλατων
[Cantor . Πλατων equals Αριστοτελης . Codel ]-χ.ν.κουβελης

δηλον γαρ οτι τον παντα χρονον
εστιν η' ουκ εστιν ανθρωπος
.
[ α ]
.
Je n'ai pas vu
.......................το προσωπο εκεινου του Ελπηνορα
στη διαδοχη των γεγονοτων:''...παιδα δ'ελων[το παιδι
αρπαζοντας]
εκ κολπου ευπλοκαμοιο τιθηνης,ριψε ποδος τεταγων
απο πυργου,τον δε πεσοντα ελλαβε πορφυρεος
θανατος και μοιρα κραταιη'' για τον Αστυανακτα
αυτα εγιναν,κι επειτα επεσε απ'την ταρατσα
ο Ελπηνορας ,και τσακιστηκε το σωμα του,κι
η ψυχη του πεταξε αταφη στον Αδη........... στην
ερυθρομορφη κυλικα η Κλυταιμνηστρα , σηκωνει
το τσεκουρι να κοψει το κεφαλι της Κασσανδρας,
πισω ενα δεντρο.............................. τι πετυχαινει
σε μας η μυθολογια;............. Multi-Levels αιωνων
The CRIME , το ΕΓΚΛΗΜΑ ....................πλησιασε
τον Οδυσσεα, η σκια εκεινου του Ελπηνορα
'' η περσεφανεια του Αστυανακτα θα μας χασει''
ειπε,.............................................. και πισω
γυριζοντας , πικραμενος ,χαθηκε
σκια μεσα στις σκιες
.
[ταχ'αν ειη η αρετη ουκ επιστημης τις;]
.
..........................................wir gehen
von der Hypothese aus
.
.
[ β ]
.
I've been listening in all these Histories
he tried to explain in words ,so to speak with data
πολιν ευ διοικειν
..........................................yeux en amande
in Gegensatz , au spectacteur
..ne laisse pas entrevoir les details du symmetrie
οτι πασα η μετα δικαιοσυνης
πραξις αρετη εστιν...........................................the
..............various aspects of barbarie form[ed] man
..............with this vision the naturalness
..............with the maxims of reason.................the
return of reason,............................................ the
intelligence, appears to be opposite
............in this [ dramatic ] text
ικανως σοι ,η' αλλως πως ζητεις;..................... die
Koexistenz der menschlichen Korpers
oder waren Periode uber die Materie
ου παντες δοκουσι σοι των αγαθων επιθυμειν;
Autre coincidence:elle etait d'un societe
en crise............................... [ en crime ]
....d' Eschyle -Les rossignols en filet d'or
et d' Euripide-Le memoire , est la fleuve
....de ses doigs so ,............................even
in works are echoes of the objective world
the Ideas and the emotions
και παντα χρηματα ,ουκ εστιν οτι ου μεμαθηκεν
At the far left a woman turns her head upward
to scream out – She should accept no lovers
'' hold one apple '' for Atalanta............once
they have taken off their cloths remains
a flock of wild strawberries..........in that
[enormous]transfiguration of bird...... Take ,Picasso,
..........................................................for example
modifying Art......................... wir
sollten Sie als [ Guns ] betrachten
............La vide de la pierre
............une rive enferme dans [sa][ta] tete
οτι αυτη εστιν ανδρος αρετη,
ικανου ειναι τα της πολεως πραττειν
.......................................................Cette pierre-ci
brisa la mal du menteur.................... Et a la fin,
nous ne sommes pas........................ La nuit
etait un corps perdu dans le roulement
de la vague,.................... La memoire
plenty newspapers cutting
of reality , objects trouve ,
...........................a speeding automobile enters
the Time Front..... a question will return everytime
the Aion ,in the greatest variety of political
ways
πειρω ειπειν ,ινα και γενηται σοι μελετη
προς την περι της αρετης αποκρισιν
Sie aufgerecht in frontaler Position stehend
frei , Wahrheiten des Korpers......... turning away
from a world that is quite deliberately destroying
itself.......................qui pourra se faire entendre;
πειρασομαι δη και εγω σοι ουτως ειπειν
.
.
[ γ ]
.
λεγω, in its original sense ρωτωντας
για την Κυπριδα ευναια , e-u - na -e,
στο κρεβατι δηλαδη,σταγονες ταυρου η Ευρωπη
Europe
the reference is clear[καθαρη]:after
the dragon slain by Cadmus φονωι
βροτων
Let's now return to ανδρες επτα,
ταυροσφαγουντες the citizens of Thebes
ζητησαν την κεφαλη του Οιδιποδα επι πινακι
upon an argent plate αιμασσοντας εν Οφθαλμοις
.
It is a well known fact
.
.
[ δ ]
.'
'Τι δεντρο ειν'αυτο:''...................... - no response
καμια απαντηση .....................''Τι δεντρο ειν'αυτο;''
''μυριζει ομορφα''........................... -no response
η Προς τους Γαλαξειδιωτες Επιστολη του Οδυσσεα
Ανδρουτσου
Δεν τηρατε πως τιποτα δεν μας απομεινε;
..........................................................To Sum Up
με δυο [σειρες] αμυγδαλιες εμαθε να μετραει
Sun-Tractor αροτρει ουρανον
φως Light Lit Licht ΦΩΣ
ηχους απο ελαφια
φλοισβο με το φλοισβο εσυρε το νερο
Αχρειε,ου γαρ τι μαλλον μη φυγηις το μορσιμον
τον σκοτωσε ο Ορεστης τον Αιγισθο,
ως και Αιγισθος Αγαμεμνονιδι τον δ'εκτανε
νοστησαντα
και κεινος ο Ελπηνορας για ποιες ατασθαλιες
χαθηκε; στη συνεχεια της διηγησης
αυτοι ατασθαλα μηχανοωντες.......... La Voix
de l' epoque, απολλυωνται απανταπασιν
in a form of writing
.
.
συγκλινοντας και αποκλινοντας τις Ιδεες,
οπως το ακκορντεον μαζευει κι απλωνει
τους ρυθμους της μουσικης,
ο ανθρωπος προχωρει
.
.
Εμοι μεν ειρηται΄ει δε μη ορθως λεγω,
σον εργον λαμβανει λογον και ελεγχειν
.
.
.

Χρυσοθεμις-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis


Η ΧΡΥΣΟΘΕΜΙΣ ΣΤΙΣ ΜΥΚΗΝΕΣ-χ.ν.κουβελης

απ'το δυτικο μεγαλο παραθυρο εβλεπε περα τον αργολικο καμπο να διαλυεται
ενδοξος στο διαχυτο φως
τα καρπουζια αυτη την εποχη εσκαγαν ορμητικα κοκκινα μεσα στον ζεστο ηλιο
το σωμα της δροσιζε ενα απαλο αερακι και τ'αρωματιζε ηδονικα περνοντας μεσα
απ'τις ανθισμενες λεμονιες
αυτη ηταν γηινη,ηθελε να ζησει ησυχα,να ειναι ηρεμη,μια ζωη κανονικη
η κιτρινη πεταλουδα π'απλωνει και μαζευει χορευτικα τη σκια της στα νερα
μεσα στα μισοβυθισμενα νουφαρα
ο αρραβωνιαστικος της ειχε τουριστικο καταστημα στο Ναυπλιο ''ΟΙ ΑΤΡΕΙΔΕΣ''
πουλουσε greek souvenirs χαλκινα και μπρουτζινα αγαλματακια στους τουριστες
που επισκεπτονταν το θεατρο στην Επιδαυρο
θυμαται με τι μανια αγοραζαν τη μασκα του Αγαμεμνωνα μετα την παρασταση
των ''Χοηφορων' του Αισχυλου
μια μασκα,ενα κενο,μια ιδεοληψια
εκεινη τη μερα γυριζοντας σπιτι της ειπε με σιγουρη φωνη για πρωτη φορα
πως δεν νοιαζεται για την εκδικηση της ,δεν δινει δεκαρα και να μην την υπολογιζει
την μανα την αγαπαει,ο Αιγισθος εχει παλιες αλυτες διαφορες με τους Ατρειδες,
δεν θελει,της το τονισε φωναζοντας δυνατα πιανοντας το προσωπο της και
κοιτωντας την στα ματια βαθια μεσα,να μπλεχτει στο διχτυ της εξουσιας,
να την αφησει ησυχη,
εκεινη δεν αντεδρασε,δεν ειπε λεξη,εφυγε και κλειστηκε στη καμαρα της,
την ειδανε να βγαινει μετα απο πολλες ωρες,ειχε τα μαλλια τραβηγμενα δεμενα πισω
ελευθερο το μετωπο τα ματια μακιγιαρισμενα εντονα με γαλαζιο σκουρο μολυβι
φορουσε ενα στενο κοκκινο μακρυ φορεμα και μαυρα παπουτσια χωρις τακουνι
ποσο κομψη κι αγερωχη ηταν ποσο αταλαντευτη βαδιζε
χαθηκε μεσα στα δεντρα του κηπου
εκεινη ετοιμαζε τις βαλιτζες της ,καλεσε ταξι,θα πηγαινε στο Ναυπλιο,επρεπε να
ετοιμασουν το σπιτι που θα εμεναν μετα το γαμο,
σε λιγο ηρθε το ταξι,κορναρισε να κατεβει,
φευγοντας την ειδε ,η' της φανηκε να την ειδε,να φαινεται και να χανεται μεσα
στους κορμους των δεντρων
εκλεισε τα ματια και σκεφτηκε
αραγε σε ποια πραγματικοτητα υπαρχουμε κι ειμαστε τοσο ξεχωρισμενες;
ποιος εχει δικιο και ποιος αδικο;
και τι αληθεια συμβαινει;
.
.
.

Ηλεκτρα Electra-χ. ν. κουβελης c.n.couvelis

Ηλεκτρα-χ. ν. κουβελης

μικρή θυμάμαι με πήρε ο πατέρας και με πήγε στο θέατρο, ήτανε και η μητέρα, με είχαν
ανάμεσα τους, εγώ κοιμήθηκα, προς το τέλος ξύπνησα, οι θεατές όρθιοι χειροκροτουσαν
τους ηθοποιούς,ητανε πανσέληνος, στο σπίτι ρωτούσα τη μάνα να μου πει για το έργο,
"έλα πρέπει να κοιμηθεις" εκείνη αρνιονταν "πέρασε η ώρα,είναι μεσανυχτα" , δεν είχα
ύπνο, επεμενα,μου είπε την ιστορία, ο θείος του Αμλετ σκότωσε τον πατέρα του κι εκείνος
ζητούσε εκδίκηση, μου είπε κι άλλες λεπτομέρειες, αργότερα όταν μεγαλωσα και διάβασα
το έργο κατάλαβα πως τότε μου είχε παραποιησει πολλά γεγονότα, τα είχε απόκρύψει,
απόσιωπησει , αυτός ήταν ο λόγος ν'ασχοληθω με το θέατρο,σπούδασα ηθοποιός, την
πρώτη μου παράσταση την έδωσα στην Επίδαυρο μπροστά σ'ολους τους ευγένεις Μυκηναιους
και. Αργίτες, φορούσα τη μάσκα του Αμλετ, δεν μπορεί θα μ'άκουγε από τη εξέδρα που
κάθονταν αυτή κι ο πατριός μου που μισούσα, θα την έφτανε οπωσδήποτε η φωνή σαν
κοφτερο μαχαίρι, θα'ξερε πως τα λόγια εκείνα θα'ητανε γι'αυτους μονάχα, θα τους
αποκαλυπτα το μισερο φονικό στους θεατές,όταν γύρισα σπίτι δεν πήγα να τους
καληνυχτησω όπως συνέιθιζα, έπεσα στο κρεβάτι μου και κοιμήθηκα φορώντας στο
πρόσωπο μου τη μάσκα του Αμλετ
.
.
.

Κασσανδρα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Η ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ ΣΤΙΣ ΜΥΚΗΝΕΣ-χ.ν.κουβελης
[Αισχυλου Αγαμεμνων,αποσπασματα-μεταφραση χ.ν.κουβελης]

γιατι μ'εφερε εδω;για ποιο σκοπο;
μια παρακοπαν παραξενη πραξη βεβαια ειναι
κλεισμενη σ'ενα σκοτεινο δωματιο  γεματο καθρεφτες
το ειδωλο του,το ειδωλο μου,ποια ειναι πραγματικα;
αυτος;εγω;τα ειδωλα μας;
ακουω τον αερα στο παραθυρο,παλευει να ορμησει μεσα,
δεν φοβαμαι πια τη δινη του,θα'λεγα την περιμενω απαθης,
σκλαβα απατρις ξεριζωμενη
κοιμαται,ειναι ζωντανος;τον σκοτωσαν η΄ θα τον σκοτωσουν
η' τωρα τον σκοτωνει στο λουτρο τυλιγμενον στο διχτυ
σηκωνοντας στυγερον τε φασγανον και κατεβαζοντας το
αν πεσει το μαυρο αιμα ανθρωπου στο χωμα δεν μπορεις
να τ'αναστησεις
ηθελε,μου το επεβαλε,να φορω ετουτο το αγρηνον φορεμα,του αρεσει,λεει,
να βλεπει μεσα απ'το δικτυωτο ρουχο τα ποδια μου τη κοιλια μου γυμνη
και τ'ασπρα στηθη μου,σαν γυπαετος λαφινα
δεν θελω πια μαντικα να μιλαω,εδω προκειται για την Ιστορια,για τοσα γεγονοτα
τὸν πάθει ου μάθος,τα ελληνικα ξερω καλα,αυτος δεν εμαθε απ'τα παθηματα του,
ουτε του ζοφερου κυκλου του Θυεστη και του Ατρεα εχει μνημη,και πως ο Αιγισθος
ο γονος αιαζει εκδικησιν
ουτε θυμαται,ουτε και βεβαια λυπαται τον Τανταλο σφαζοντας τον αυτον και
το βρεφος κι αρπαζοντας την γυναικα του Κλυταιμηστρα γυναικα του
για αρπαγες γυναικων δεν γινονται οι πολεμοι;δεν το ξερει;ξεχνα την  ἑλέναυ ἕλανδρον
και ἑλέπτολιν Ελενην;
κι εγω,σε τι υπαιτια ειμαι,να μου βαλουν με τη βια το κεφαλι στο ἐπίξηνον
και με τσεκουρι να μου κοψουν το λαιμο; ὓβρις ἂτη νέμεσις τίσις
ποσο απαλος λεπτος ειναι ο λαιμος μου! ''σαν του κυκνου ομορφος'' ακουσα καποτε
ενα στομα πανω του να ψιθυριζει
κοιμαται,οχι δεν κοιμαται,ξυπνιος ειναι,και η ἀνδρόβουλος κέαρ γυναικός
Κλυταιμνηστρα με ρητορειες και πλανα λογια τον πλανευει και τον στηνει κλυτον
τροπαιοφορον ανδρα πανω σε πορφυρα χαλια για να μη φανει το κοκκινο αιμα
της σφαγης του που σταζει
''Ιδου ο Εξοχοτατος ο Μεγας Αγαμεμνων!''
και τρομαζει τα παιδια,τον Ορεστη και την Ηλεκτρα,ιδιαιτερα την Ηλεκτρα,
κι αυτη η δυνατη ατελειωτη μουσικη,εκοφαντικη,διθυραμβοι και παιανιζοντες λογοι
εγω σιγῶ· βοῦς ἐπὶ γλώσσῃ μέγας βέβηκεν
ξερω τα ελληνικα καλα,γιατι δεν μιλω;τι φοβαμαι; η' μηπως εκδικουμαι το εαλω
της πολις μου;
αν θελησω να μιλησω σ'αυτους που ξερουν δεν θα μ'ακουσουν
ουτε κι αυτοι που δεν ξερουν θα θελησουν να μ'ακουσουν
ὡς ἑκὼν ἐγὼ
μαθοῦσιν αὐδῶ κοὐ μαθοῦσι λήθομαι.
οἶκος δ᾽ αὐτός, εἰ φθογγὴν λάβοι,
σαφέστατ᾽ ἂν λέξειεν·
αυτο το σπιτι,αν αποκτησει φωνη
πολυ καθαρα θα τα πει
εγω'μαι ξενη,μια βαρβαρη,ας γινουν  τοτε ολα συμφωνα με τους νομους τους,
την αναγκη της Ατης η' οπως αλλιως ονομαζουν τη Δικη
να πληρωσουν να ξεπληρωσουν  στους δικηφορους ανθρωπους η' δαιμονες
ξημερωσε,ακουγονται η ηχοι της μερας,το πρωτο αυτοκινητο που περασε,
καθε μερα ακριβως στις οκτω και πεντε,
κοιταζω το ειδωλο του στον καθρεφτη,καθαρο,σε μια μεγαλη πλακοστρωτη αυλη
ασπρα μαυρα τετραγωνα πλακακια σαν τεραστια σκακιερα κινειται προσπαθει
να ξεφυγει απο κατι,δεν ξεχωριζω,ανθρωπο η' ζωο,ουρλιαζει,τον βλεπω αλλα
δεν τον ακουω,παλευει με κατι,ισα που βλεπω τα ποδια του,αυτος η' αυτο
με το οποιο μαχεται τον εξσφεντονιζει πανω στο μεγαλο κρεβατι του δωματιου,
ακουω το τρανταγμα,γυριζω και τον βλεπω,
κοιμαται
τωρα εκεινος κοιμαται κι ειναι σφαγιασμενος
ανδρας απ'τη γυναικα του
τωρα εκεινη κομπαζει κι ειναι δολοφονημενη
μανα απ'τα παιδια της
εγω αναμεσα τους ερμαια,ονομα η Κασσανδρα,
υποκριτια στη παρασταση του   Αγαμεμνωνα του Αισχυλου το 558 π.Χ στο θεατρο
του Διονυσου κατω απο την Ακροπολη της Αθηνας  και κοντα στον Αρειο Παγο
ενα φεγγαρι λειψο μου γρατζουναει τα μαλλια
ολη τη νυχτα
προχθες πηρα τον μικρο Ορεστη και πηγαμε στο Αργος,ψωνισαμε στη λαικη αγορα
καρπουζια και μυρωδικα πεπονια,κοκκινες ντοματες,
ανοιξαμε ενα καρπουζι,κατακοκκινη μεσα η σαρκα του,το κοψαμε με το μαχαιρι
και καθισαμε στο παρκο να το φαγαμε,
το παιδι δαγκωνοντας τη φετα το'τρωγε,γελουσε,τι ξερουν,αληθεια τα παιδια
για τους μεγαλους;
με τα κουκουτσια ταισαμε τις παπιες στη λιμνουλα,
επειτα πηγαμε κουκλοθεατρο,
ξερεις ελληνικα; με ρωτησε,θελω να μου εξηγεις,
τωρα τι λεει ακριβως αυτη η γυναικα;
–ταῦτ' ἀπάγγειλον πόσει·
ἥκειν ὅπως τάχιστ' ἐράσμιον πόλει·    605
γυναῖκα πιστὴν δ' ἐν δόμοις εὕροι μολὼν
οἵανπερ οὖν ἔλειπε, δωμάτων κύνα,
ἐσθλὴν ἐκείνῳ, πολεμίαν τοῖς δύσφροσιν,
καὶ τἄλλ' ὁμοίαν πάντα, σημαντήριον
οὐδὲν διαφθείρασαν ἐν μήκει χρόνου.    610
οὐδ' οἶδα τέρψιν οὐδ' ἐπίψογον φάτιν
ἄλλου πρὸς ἀνδρὸς μᾶλλον ἢ χαλκοῦ βαφάς.

αυτα λεει
–τουτα ν'αναγγειλεις στον συζυγο.
να'ρθει οσο πιο γρηγορα στην λατρεμενη πολι. 605
γυναικα πιστη στο σπιτι θα'βρει ερχομενος
ιδια οπως την αφησε,του σπιτιου φυλακας σκυλα,
αξια σ'εκεινον,πολεμια σ'οσους εχθρικα σκεφτονται,
και στ'αλλα ιδια παντα,σφραγιδα
καμια δεν κατεστρεψε στο περασμα του χρονου.610    
ουτε γνωρισα ηδονη ουτ'ατιμωτικο λογο
απ'αλλον αντρα,πιο πολυ απ'του χαλκου τη βαφη.

οταν γυρνουσαμε αργα  τ'απογευμα σπιτι με το λεωφορειο μου ειπε
τοιόσδ' ὁ κόμπος, τῆς ἀληθείας γέμων,
οὐκ αἰσχρὸς ὡς γυναικὶ γενναίᾳ λακεῖν
τρομαξα που καταλαβε το παιδι,κοιταξα τον ηλιο στη δυση του,κοκκινος
εκαιγε τ'αμπελια και τα ελαιοδεντρα του Αργους μια πυρκαγια
τετοιος κομπασμος,γεματος αληθεια,
ντροπη δεν ειναι απ'το στομα γυναικας ευγενικης γενιας να ξεφευγει
αυτο ''τῆς ἀληθείας γέμων'',σκεφτομαι,καθως τον κοιταζω τωρα να κοιμαται,
εγινε η' θα γινει η' τωρα τωρα ακριβως γινεται
το τῆς ἀληθείας γέμων
.
.
.

Ηλεκτρα η' Λαοδικη-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Άκουσε να την φωναζουν "Ηλεκτρα" ξαφνιαστηκε,
ποιος την ήξερε εδώ μ'αυτο το ονομα;
ειδε τον άντρα,ενας άγνωστος,"είμαι ο Ορεστης"
ταράχτηκε,οχι δεν ήταν ο Ορεστης,"με λένε Λαοδικη"
"δεν κάνω λάθος ή Ηλεκτρα εισαι"
το πρόσωπό του άντρα λυπημένο,η' θυμωμένο
τωρα που ολ'αυτα τα θυμάται στο σπίτι
τα γεγονότα έγιναν,οπως έπρεπε να γινουν
το χρέος,απεναντι σε τι δεν ξέρει,εκπληρωθηκε
εκεινος ο άντρας τι ζητάει; ή μάνα πάει ο Αιγισθος πάει
τελείωσε ο κύκλος,τι να επαναληφθεί πια;
φταιει που χτενίζει τα μαλλιά μ'αυτο τον τρόπο,
και την γνωρισε,
με τον ίδιο τρόπο όπως τότε,ηθελε να θυμαται,πρεπει ν'αλλαξει
χτένισμα,κινδυνευει,εδω οι νόμοι είναι αυστηροί,κι ή πράξη
δεν έχει παραγραφει,
διαρκεί,δεν έχει σημασία ,μία στιγμή η' αιώνια
στη μνήμη η' στη πραγματικότητα η' στο όνειρο
μέσα στις Μυκηνες η' μέσα στο Αργός ή' μέσα στην Ελλαδα όλη ή δολοφονια
"Ηλεκτρα,ειναι τ'ονομα μου,Ηλεκτρα,κι όχι Λαοδικη"
ο νεαρός αντρας δεν την πιστεύει "λες ψέματα"
κι απομακρύνεται ,
και μένει μόνη έρημη μέσα στη σκηνή του θεάτρου
εγκλεισμενη
κι εκεινο το πάθος ανυπέρβλητο την κατακλύζει
κανένας,κοιταζει,θεατης στις κερκίδες,
ο ηλιος με το φως του γδερνει τα μάρμαρα
και το φεγγάρι αργά το βράδυ τα βουλιαζει στο σκοταδι
γυριζει το πρόσωπο της στο καθρέφτη,δεν φοβάται,
το πιάνει με τα δυο της χέρια το τραντάζει η' το χαιδευει

"Ηλεκτρα"φωναζει
.
.
.

Αρχαικο-neon light-4μ χ 6μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

εντονη έκταση Κλυταιμνηστας-χ.ν.κουβελης

λευκό σεντόνι η Ελένη μια χρυσή σφεντόνα στο δαχτυλίδι το παιδί μωρό στη κούνια ένας
άντρας ακίνητος μπρούτζινος αερας τον περιτυλιγει το αποτύπωμα του ποδιού ένα βήμα
η Κλυταιμνηστρα ετοιμάζει το λουτρό ο Ορεστης η Ηλέκτρα σιδερωνει το πουκάμισο το
σκηνικό μεσημέρι στο θέατρο τα γεγονότα 'δεν βλέπω τη θαλασσα' φωνάζει η γυναίκα
'η Ελλάδα έχει παντού θαλασσα' 'είσαι τυφλή'της απαντάει ο άντρας, 'πότε έγινε αυτό;'
τον ρωτάει, 'δεν ξερω' της απαντάει'ίσως,όταν γεννιόνται οι άνθρωποι να τυφλώνονται,
αυτό να'ναι το τίμημα'εκείνη καθρεφτίζεται στο χρυσό δαχτυλίδι 'έχεις δικιο' του λέει'εδω
μέσα βλέπω, το νερό στο λουτρό κοκκινίζει, το κεφαλι σου βυθισμένο, σου τρώνε τη κοιλιά
τα ψάρια, εσύ δεν αναδευεις, γιατί παρατηθηκες στα χέρια μας, μια κίνηση αντίδρασης
να'κανες τώρα όλα θα'τανε αλλιώς,γιατί φορτωθηκα το φονικό σου; τι θέλει η Ηλέκτρα;
τρομερό το μίσος,μ'ομοκεντρους κύκλους με πλησιάζει, μ'αγγιζει η αναπνοή της εδω στο
λαιμό,δικοπη,μαχαίρι σχίζει το στήθος μου, το γάλα για το παιδί, θα πνίγει, σταμάτα,
κάποιος πρέπει να την σταματήσει' η Ηλέκτρα έρχεται και τη σκεπάζει με το λευκο σεντονι,
πόσο απαλά την αγκαλιαζει, στη δύση του ήλιου κοκκινίζει,βγάζει το δαχτυλίδι και το δίνει
στη κοπέλα,τώρα πια η χρυσή σφεντονα δεν της χρειαζεται, μάταιο στολίδι ειναι,τη βλεπει
να περνάει το δαχτυλιδι στον παραμεσο του αριστερού χεριού κι υστερα να κάθεται και να
κουνάει το παιδι στη κουνια
.
.
.

Κλυταιμνηστρα-χ. ν. κουβελης c.n.couvelis

πριν δύο μέρες επιστρεψανε από την Αυλίδα,
καμιά ανησυχία, όλο το σκηνικό τέλειο,σχεδιο του Καλχα,
ο όχλος πιστεύει τέτοια,
κανένας από τους Αχαιούς δεν θα αμφισβητήσει την κυριαρχία του Αγαμέμνωνα,
ούτε κι ο Αχιλλέας,
δεν νιώθει ζήλια, πάντα, από μικρή, η Ελένη ήθελε να επιδεικνύεται,
κι αυτή ήταν πολύ όμορφη, αλλά είχε επίγνωση της ανθρώπινης μάταιοτητας,
το καλλος ταχέως παρέρχεται,
βέβαια, δεν συμφώνησε, κι είναι πολύ θυμωμένη,με τη φυγαδευση της Ιφιγένειας,
κι ας την διαβεβαίωσαν πως είναι σώα και αβλαβής,
της λείπει,
ήταν πολύ διαφορετικη από την Ηλέκτρα, γλυκιά τρυφερή,
η Ηλέκτρα είναι σκληρή, τη φοβάται,
τις νύχτες την παραμονεύει, ξέρει πως δεν κοιμάται,
όσο και να φυλαγονται με τον Αιγισθο κάποια μέρα θα τους αποκαλύψει,
έχει βάλει λόγια και στον μικρό, τον Ορέστη,
σίγουρα τον ποτιζει φαρμάκι,
η μάνα είναι στο κρεβάτι μ'αλλον άντρα από τον πατέρα,
ντροπή,
το είπε στον Αιγισθο, εκείνος γέλασε, παιδί είναι θα του περάσει,
ήθελε να του πει για το ονειρο, δίσταζε,
ο Ορεστης την τυλίγει μ'ενα μαύρο ρούχο κι όλο το σφίγγει,
πόσο το σφίγγει δυνατά, θα με πνίξεις, ουρλιάζει,
κι εκεί ξυπνάει,
την ακούει, περπατάει στο δωματιο, πέρα δώθε πέρα δώθε, όλη τη νύχτα,
Ηλέκτρα, κοιμησου, της φωνάζει, ησύχασε,
την ακούει να κλαίει,
τη βρίσκει στο δωματιο, σ'ενα εκτυφλωτικό φως μπροστα στο καθρέφτη,
φοράει μια αποτρόπαια θεατρική μάσκα,
Ηλέκτρα τι κάνεις; της φωνάζει,
το φονικό σου παίζω μάνα,μη με ρωτάς γιατί, πρέπει, δεν θέλω,
είμαι ένα άβουλοι όργανο,
εκείνο το βράδυ τη πήρε στο κρεβάτι της και κοιμηθηκε εκει

.

.
.

Ηλεκτρα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

(σχεδιαζοντας να μεταφράσει τις Χοηφορες του Αισχύλου)-χ.ν.κουβελης

(σχεδιαζοντας να μεταφράσει τις Χοηφορες του Αισχύλου)
πῶς εὔφρον᾽ εἴπω, πῶς κατεύξομαι πατρί;
πότερα λέγουσα παρὰ φίλης φίλῳ φέρειν
γυναικὸς ἀνδρί, τῆς ἐμῆς μητρὸς πάρα; 90
πως με καθαρό μυαλό να πω , πως ν'απευθυνθω στον πατέρα;
τι απ'αυτα να πω, δωρα πως φέρνω από αγαπημένη γυναίκα
στον αγαπημενο αντρα, απο τη δική μου μητέρα;
(σ'αδειο αρχαιο θεατρο η Ηλέκτρα,αυστηρή, αμίλητη, το φως του φεγγαριου έκοβε σαν
μαχαιρι φέτες το ορθιο κορμί της, 'δεν με νοιάζει αν ξημερωσει' φωναζει 'γιατί να
ξημερώσει; τι ωφελει;', στις Μυκήνες η μάνα αποφασισμένη ετοιμάζει το λουτρό,
ο Ορεστης την παραμονεύει έξω από την μισοκλειστη πόρτα, στον σκοτεινο διάδρομο,
μια κίνηση, βίαια η' απαλη, δεν έχει σημασία, κι ο κυκλος κλείνει, 'Μανα' ουρλιάζει'το νερό
είναι καυτό, θα καει', γιατί δεν την ακούει; πόσοι αδιαπεραστο τοίχοι ανάμεσα τους;
`Ορέστη, τι περιμένεις; η Ηλέκτρα είμαι, δεν ακούς;έχεις χρέος Ορεστη', το φεγγάρι της
πληγώνει τα χερια , τα χρωματιζει παραξενα ,'έχεις χρέος Ορεστη'επαναλαμβανει)
.
.
.

Κλυταιμνηστρα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Κλυταιμνηστρα:Σκηνικο:εσωτερικου αστικου δωματιου χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
[προεκτεινοντας τον Αγαμεμνωνα του Αισχυλου στην  5η Συμφωνια του Ludwig van
Beethoven]

ανοιξε το παραθυρο
ο ανεμος,δυνατος ανεμος
εξω ειδε το δεντρο φωτισμενο,ενας καθρεφτης με χρυση
κορνιζα κρεμασμενος ,ο ανεμος εκλεισε το παραθυρο,
ξυπνησε,'Κλυταιμνηστρα'φωναξε'τι ειναι;που ειναι τα παιδια;ο Ορεστης
η Ηλεκτρα ; γιατι φορας κοκκινο φουστανι;'

αργοτερα στο θεατρο
Χορος:  σὺ δέ, Τυνδάρεω
      θύγατερ, βασίλεια Κλυταιμήστρα,
      τί χρέος; τί νέον;
Κλυταιμνηστρα: ἔστιν θάλασσα–τίς δέ νιν κατασβέσει; –
εκεινο το 'βους επί γλώσση μέγας βέβηκεν',στιχος 36,την βαραινε
'τι αληθεια σημαινει για μας'ψιθυρισε
'βους επί γλώσση μέγας βέβηκεν'
Χορος:   ὄναρ ἡμερόφαντον ἀλαίνει.στιχος 82
στα χερια η χρυση προσωπιδα πριν τη φορεσει
ενοχη εξιλεωση γνωση .Χορος: προβούλου παῖς ἄφερτος ἄτας.387
                                                        ἄκος δὲ πᾶν μάταιον.
το ειδωλο στον καθρεφτη,κλεινει τα ματια της
Χορος: κρίνω δ' ἄφθονον ὄλβον,στιχος 471

Σκηνικο:εσωτερικου αστικου δωματιου
μουσικη:Ludwig van Beethoven  5th Sinfonie c-Moll, Opus 67
Η Κλυταιμνηστρα παιζει στο πιανο,τρια,ογδοα sol και στο ιδιο fortissimo mi υφεση
Πρωτο μερος,allegro con brio, μετρο 2/4,Do ελασσονα
'αυτη η συμφωνια'σχολιαζει ο αντρας'εχει επηρεασει τον Johannes Brahms
τον Pyotr Ilyich Tchaikovsky τον Josef Anton Bruckner και τον Gustav Mahler
περισσοτερο απο την 9η συμφωνια'
'ηταν παραγγελια του κομη  της Άνω Σιλεσίας Franz von Oppersdorff'συνεχισε
η γυναικα γελασε,ειδε τα κοκκινα χειλη της,'η συμφωνια,τελικα,το 1809 εκδοθηκε
με αφιερωση στον κομη Andrej Kirillowitsch Rasumowskij'
και συνεχισε:
'o Beethoven,κατα τον γραμματεα του Anton Schindler,φαινεται να ηθελε:so das Schicksal
klopft an die Tür '
'κανει ζεστη'ειπε η γυναικα,κι απο την τσαντα της εβγαλε την βενταλια
'ναι,πολυ ζεστη'απαντησε'δεν φυσαει καθολου'
η Κλυταιμηστρα τους κοιταξε:'το β' μερος δημιουργει εντονη αντιθεση με το α' μερος'
Δευτερο μερος,andante con moto, μετρο 3/8,La υφεση μειζωνα
Ludwig van Beethoven  5th Sinfonie c-Moll, Opus 67 Πρωτο θεμα του β' μερους
Ludwig van Beethoven  5th Sinfonie c-Moll, Opus 67 Δευτερο θεμα του β'μερους
'και τωρα Τριτο μερος,allegro, μετρο 3/4, Do ελασσονα'
Τεταρτο μερος,allegro, μετρο 4/4, Do μειζονα
το κυριο θεμα sol-do-sol-me-re-do-sol στη coda ακουγεται δυο φορες
presto,7 κρουσεις τεταρτων χωρισμενες με παυσεις
στο τελος χειροκροτησαν:'Υπεροχο!Θαυμασιο!'
ο Αιγισθος την πλησιασε,κατι της ειπε στ'αυτι και βγηκαν εξω απο το δωματιο
το πιανο βαρυ ακινητο αλυγιστο

το παραθυρο ανοιξε,ο δυνατος ανεμος
γυναῖκα πιστὴν δ' ἐν δόμοις εὕροι μολὼν 606
οἵανπερ οὖν ἔλειπε, δωμάτων κύνα,
αυτη η γυναικα μεσα απο τον καθρεφτη της κανει νοηματα
'τι θελεις;'φωναζει
ενα παιδι
'γιατι ο Ορεστης τρεχει πισω σου;'


Χορος:  Δίκα δὲ λάμπει μὲν ἐν [ἀντ. δ. 771
        δυσκάπνοις δώμασιν,
        τόν τ' ἐναίσιμον τίει [βίον].

στο θεατρο se non e vero, e bon trovato
Κλυταιμνηστρα:οὕτω δ' ἔπραξα–καὶ τάδ' οὐκ ἀρνήσομαι–    1380
                             ὡς μήτε φεύγειν μήτ' ἀμύνεσθαι μόρον.
                             ἄπειρον ἀμφίβληστρον, ὥσπερ ἰχθύων,
                             περιστιχίζω

τοτε την ακουσε να λεει:
ετσι επραξα και δεν θα τ'αρνηθω
ουτ'απεφυγα ουτ'αντισταθηκα στη μοιρα
με τεραστιο διχτυ,σαν ψαρι,
τον τυλιξα
'κι ειναι αληθεια,Ορεστη,αυτο ετσι εγινε
so das Schicksal klopft an die Tür '
.
.

.

Hypothesis - χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
   
Κλυταιμνηστρα τε... - χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

η νύχτα έτριψε τριζόνια                                     
στο φως του φεγγαριου τα δεντρα           
τυλίχτηκε με κρινους να κοιμηθεί             την ξυπνησαν το πρωί                      μια χρυσή
προσωπιδα, τον γνώρισε, κομμάτια διχτυ στο στόμα του           'τραβηξτε το, να μιλησει'
φώναξε κάποιος και γέλασε           κοίταξαμε ήταν ο Αιγισθος, σε μια γωνιά σκοτεινό το
πρόσωπο της Ηλεκτρας                    ο τραβηξαν, η Κλυταιμνηστρα ξύπνησε, ο Ορέστης
ξερίζωνε τους κρινους              'μην  με ξυπνάς'του φώναξε         της πεταξε χώματα στο
προσωπο, 'η μάσκα μου είναι χρυση' ούρλιαξε                   ακούστηκε  το νερό να ποτιζει ρίζες ραδικιων στη κοιλιά της                                              'μάνα,κλείνω τη βρύση του φεγγαριου να
μην πινεις'      'θα διψασω αιωνιοτητα'               η σειρά της στη σκηνή 'θα διψασω αιωνιοτητα'
οι θεατές  χειροκροτησαν                      στ'αυτια της το ποδοβολητο της αναπνοής του,' έλιωσα
τη χρυσή προσωπιδα κι έκανα αυτά τα χρυσά δοντια' έδειξε το κενό τους         στη σκοτεινή
γωνιά η Ηλέκτρα παραμονευε δειπνιζοντας φωνες γρυλων              το φεγγάρι ανέβηκε στον
απέναντι λόφο, ενας ισχυρός άνεμος φυσηξε  αγριοσυκια        ύστερα απλώθηκε ησυχία σαν
λαδι                     ' διψαω' ακούστηκε, το χόρτο ανέπνεε, 'διψαω'                             κρίνοι την
τυλιξαν σεντόνι, 'στον ύπνο δεν κινδυνευει' μίλησε ο Ορέστης
.
.
.

-Κλυταιμνηστρα τε... -2-

.
.

.

Hypothesis - χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
   
Κλυταιμνηστρα τε... - χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

η νύχτα έτριψε τριζόνια                                     
στο φως του φεγγαριου τα δεντρα           
τυλίχτηκε με κρινους να κοιμηθεί             την
ξυπνησαν το πρωί          μια χρυσή προσωπιδα,
τον γνώρισε, κομμάτια διχτυ στο στόμα του           
'τραβηξτε το, να μιλησει' φώναξε κάποιος και
γέλασε             κοίταξαμε ήταν ο Αιγισθος, σε μια
γωνιά σκοτεινό το πρόσωπο της Ηλεκτρας                       
το τραβηξαν, η Κλυταιμνηστρα ξύπνησε, ο
Ορέστης ξερίζωνε τους κρινους                  'μην
με ξυπνάς'του φώναξε                της πεταξε
χώματα στο προσωπο, 'η μάσκα μου είναι χρυση'
ούρλιαξε                     ακούστηκε  το νερό να
ποτιζει ρίζες ραδικιων στη κοιλιά της                                                   
'μάνα,κλείνω τη βρύση του φεγγαριου να μην
πινεις'      'θα διψασω αιωνιοτητα'                   η
σειρά της στη σκηνή 'θα διψασω αιωνιοτητα' οι
θεατές  χειροκροτησαν                        στ'αυτια της
το ποδοβολητο της αναπνοής του,' έλιωσα τη
χρυσή προσωπιδα κι έκανα αυτά τα χρυσά
δοντια' έδειξε το κενό τους          στη σκοτεινή
γωνιά η Ηλέκτρα παραμονευε δειπνιζοντας
φωνες γρυλων                      το φεγγάρι ανέβηκε
στον απέναντι λόφο, ενας ισχυρός άνεμος
φυσηξε  αγριοσυκια         ύστερα απλώθηκε
ησυχία σαν λαδι                     ' διψαω' ακούστηκε,
το χόρτο ανέπνεε, 'διψαω'                                 
κρίνοι την τυλιξαν σεντόνι, 'στον ύπνο δεν
κινδυνευει' μίλησε ο Ορέστης
.
.
.

Abstract Geometricous-3μ χ 4.5μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΣΥΜΠΛΟΚΑ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Was kann ich wissen?
Was soll ich tun?
Was darf ich hoffen?
Was ist der Mensch?
τη νυχτα κοιμηθηκαν σ'ενα ξενοδοχειο,οταν ξυπνησε το πρωι εκεινη κοιμονταν
ακομα και του κρατουσε σφιχτα το χερι,'ολη τη νυχτα κοιμηθηκαμε ετσι'σκεφτηκε,
αναπνεε βαθεια στον υπνο της,φοβηθηκε μηπως τη ξυπνησει και δεν τραβηξε το
χερι του,ειδε τις γεματες βαλιτζες ακουμπισμενες στην ακρη του κρεβατιου,εκανε
προσεκτικα να μη κανει θορυβο λιγο πιο περα και την κοιτουσε,
απεραντη σιωπη,οι επαναλαμβανομενες σταγονες του χρονου,ωρες,στο ρολοι,
ενας ξαφνικος καλπασμος αλογου,γυρισε το κεφαλι και κοιταξε στον καθρεφτη,
μια γυναικα με κοκκινο μακρυ φουστανι,ο δυνατος αερας της τραβουσε τα μαλλια,
τρομαξε και φωναξε τ'ονομα της,ανοιξε η πορτα,το δωματιο πλημμυρισε φως,εκλεισε
τα ματια στο δυνατο φως,'τι εγινε;'την ακουσε διπλα του,'ενα αδειανο διχτυ αφησαν,
ησυχασε'της εσφιξε το χερι,'ποιον σαν ψαρι θα πιασουν;'ρωτησε,'εσενα','ελα ησυχασε'
της εσφιξε το χερι,
Her face was flushed with pleasure
       être bien dans sa peau 
  The actors had to play in intense heat
Αγαμεμνων. τη ξενη αυτη καλα να την δεχτεις
Κλυταιμνηστρα.τη θαλασσα ποιος τωρα μπορει να ηρεμισει;
Κασσανδρα. καραραμενο σπιτι,ποσα πολλα ξερεις,
φονικα απο συγγενων χερια
και τωρα που τον αντρα με γλυκολογα σερνεις στο λουτρο
πως το τελος να πω;
The walls were painted with intense vibrant colors.
The corset girdled the woman's torso tightly.
El bajo cantó un dúo con la soprano.
Εισαι τριανταφυλλιά μου,στη
φωνή μου πεταλούδα κίτρινη,
το βλέμμα
.
.
σημειωσεις:
Milan Kundera
L’INSOUTENABLE LEGERETE DE L’ETRE
.
Pourtant, cette fois-ci, il s'endormit près d'elle. Au matin, quand il se réveilla, il constata que
Tereza qui dormait encore lui tenait la main. S'étaient-ils tenus comme ça par la main toute
la nuit ? Ça lui semblait difficilement croyable.
Elle respirait profondément dans son sommeil, elle le tenait par la main (fermement,
il n'arrivait pas à se dégager de son étreinte) et l'infiniment lourde valise était posée
à côté du lit.
Il n'osait pas dégager sa main de son étreinte de peur de la réveiller, et il se tourna très

[μεταφραση χ.ν.κουβελης]
Ομως,αυτη τη φορα,κοιμηθηκε διπλα της.Το πρωι οταν ξυπνησε,ειδε πως η Τερεζα που
κοιμονταν ακομα του κρατουσε το χερι.Ηταν κρατημενοι ετσι απ'το χερι ολη τη νυχτα;
Αυτο του φανηκε δυσκολο να το πιστεψει.
Αυτη ανεπνεε βαθεια μεσα στον υπνο της,τον κρατουσε απ'το χερι[σφιχτα,δεν θα μπορουσε
 ν'τραβηχθει απ'το κρατημα της]και η υπερβολικα γεματη βαλιτζα ηταν αφημενη στο πλαι
του κρεβατιου.
Δεν τολμουσε να τραβηξει το χερι του απ'το κρατημα της απο φοβο να μην την ξυπνησει,
και γυρισε πολυ προσεκτικα στο πλαι για να μπορει να την παρατηρει με περισσοτερη ανεση
.
.
Αισχύλος Ἀγαμέμνων

Κλυταιμνηστρα. ἔστιν θάλασσα–τίς δέ νιν κατασβέσει; –
Κασσανδρα. μισόθεον μὲν οὖν· πολλὰ συνίστορα,
αὐτόφονα, † κακὰ καρτάναι †
ἀνδρὸς σφαγεῖον καὶ πέδον ῥαντήριον
κλαιόμενα τάδε βρέφη σφαγὰς
ὀπτάς τε σάρκας πρὸς πατρὸς βεβρωμένας.
τόδε γὰρ τελεῖς; [ἀντ. δ.  τὸν ὁμοδέμνιον πόσιν
λουτροῖσι φαιδρύνασα–πῶς φράσω τέλος;
τάχος γὰρ τόδ' ἔσται· προτείνει δὲ χεὶρ ἐκ
χερὸς ὀρεγομένα

[μεταφραση χ.ν.κουβελης]
Αγαμεμνων.αυτη εδω τη ξενη καλα μεσ'στο σπιτι δεξου
Κλυταιμνηστρα. τη θαλασσα ποιος τωρα μπορει να ηρεμισει;
Κασσανδρα.καραραμενο σπιτι,ποσα πολλα ξερεις,
φονικα απο συγγενων χερια
τ'αντρα σφαγειο κι αιματος ραντιστηριο
βρεφη που σφαζονται ουρλιαζουν
ψητες σαρκες που τρωει πατερας,
αυτο θα κανεις,
τον αντρα συντροφο του κρεβατιου σου
στο λουτρο με γλυκολογα παρασερνεις,
πως το τελος να πω;
γρηγορα αυτο θα γινει,τα χερια επιθυμωντας να πνιξουν
απλωνουν
.
.
.

αρχαιο σκηνικο-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

ΜΙΑ ΡΗΤΟΡΙΚΗ ΣΤΙΣ ΧΟΗΦΟΡΕΣ ΤΟΥ ΑΙΣΧΥΛΟΥ-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Χοηφοροι Αισχυλου,Αποσπαματα
[μεταφραση translation c.n.couvelis χ.ν.κουβελης]

μοιρασε τους ρολους
'εσυ ο Ορεστης εσυ η Κλυταιμνηστρα εσυ ο Αιγισθος'
εβαλε τη προσωπιδα 'Εγω η Ηλεκτρα'
το φεγγαρι αγγιζε το σπαθι του κυπαρισσιου
'αγρυπναω και δεν κοιμαμαι τις νυχτες
βρισκομαι σε πυκνο δασος και με κυνηγανε αγρια σκυλια'
ακουσε ψιθυρους,κοιταξε μεσα στον καθρεφτη,
'οι φονιαδες μοιχοι,ξεδιαντροπα γελανε,ως ποτε;'
πόροι τε πάντες ἐκ μιᾶς ὁδοῦ 72
<προ>βαίνοντες τὸν χερομυσῆ
φόνον καθαίροντες ἴθυσαν μάταν
και να ξεσπασουν ποταμια νερα
να καθαρισουν δεν θα μπορεσουν
τα λερωμενα του φονια χερια
ενιωσε το ψυχρο φως της μερας,ο καμπος ακινητος,
πορτοκαλιες λεμονιες αποσαρκωμενα δεντρα
εστριψε τον αντιχειρα να τον σπασει,
δεν πονουσε,
τοῖς αἰτίοις νῦν τοῦ φόνου μεμνημένη 117
τους φονιαδες τωρα μην ξεχνας
το θεατρο κατω απ'την ισχυρη πιεση του ηλιου
πνιγονταν,δεν ανεπνεε,'σβηστε το φως'ουρλιαξε,
ησυχια,μια πρασινη σαυρα κρυφτηκε στις πετρες,
ξαπλωσε στην ορχηστρα και κοιμηθηκε
αὐτῇ τέ μοι δὸς σωφρονεστέραν πολὺ    140
μητρὸς γενέσθαι χεῖρά τ᾽ εὐσεβεστέραν.
απ'τη μανα μου κανε με φρονιμοτερη
και τα χερια μου καθαροτερα
'Ιφιγενεια'ειπε'προσεξε αναμεσα στους πελατες σου
μπορει να'ναι κι ο Ορεστης,μην ξαπλωσεις μαζι του'
'εδω στη Μασσαλια,αδελφη μου Ηλεκτρα,φθανουν ναυτικοι
ξενοι πολλοι,πως να τους ξεχωρισεις;'
και τοτε της εδωσε πλεξουδα απ'τα μαλλια του,'να η πλεξουδα του'
τοὺς φιλτάτους γὰρ οἶδα νῷν ὄντας πικρούς.234
οι πιο δικοι μας,το ξερω,εχτροι μας ειναι
σε χαρτι εγραψε τα ονοματα τους,Κλυταιμνηστρα Αιγισθος,
και του'βαλε φωτια
τα γραμματα τα ειδε να λιωνουν,Κ λ υ τ α ι μ ν η σ τ ρ α  Α ι γ ι σ θ ο ς
και σταχτη να πεφτουν
οὓς ἴδοιμ᾽ ἐγώ ποτε 267
θανόντας ἐν κηκῖδι πισσήρει φλογός.
αμποτε να τους δω
στη πισσα να λιωνουν και στη φωτια
καθησε σ'ενα καφε στο Αργος,'Πολυχρυσαι Μυκηναι',
οδος Θυεστου αριθμος 11,'εσπρεσο'ειπε στο γκαρσονι,
τουριστες στο απεναντι σουβενιρ μαγαζι 'Η Κλυταιμνηστρα'
'Πολυδακρυαι,μαλλον, Μυκηναι'ειρωνευτηκε,
στο τραπεζι διπλα ενας νεαρος λοχιας μιλαγε στο κινητο,
ξεχασθηκε,
σαρκῶν ἐπαμβατῆρας ἀγρίαις γνάθοις    280
λειχῆνας ἐξέσθοντας ἀρχαίαν φύσιν·
λευκὰς δὲ κόρσας τῇδ᾽ ἐπαντέλλειν νόσῳ·
σαρκες απ'αγρια δοντια ξεσκισμενες
 το κορμι λεπρα να κατατρωει
κι ασπρες πανω στη πληγη τριχες να φυτρωνουν
'Ορεστη' ξυπνησε,
ηταν τ'ονομα του λοχια,καποιος φιλος τον φωναξε
απ'το βαθος των γεγονοτων
τοὔργον ἔστ᾽ ἐργαστέον. 298
πολλοὶ γὰρ εἰς ἓν συμπίτνουσιν ἵμεροι
ο φονος θα γινει
ολη σ'αυτο η θεληση μου
ο δικηγορος της μιλησε με την τυπικη γλωσσα της επιστημης του,
για το α ο νομος β λεει αυτο,για το γ ο νομος δ προβλεπει αυτο,
'η αυτοδικια,κυρια μου,απαγορευεται απ'τον νομο και τιμωρειται'
νομοτεχνικη φλυαρια,πληρωσε την επισκεψη κι εφυγε
ἀντὶ μὲν ἐχθρᾶς γλώσσης ἐχθρὰ
γλῶσσα τελείσθω· τοὐφειλόμενον    310
πράσσουσα Δίκη μέγ᾽ ἀυτεῖ·
ἀντὶ δὲ πληγῆς φονίας φονίαν
πληγὴν τινέτω. δράσαντι παθεῖν,
τριγέρων μῦθος τάδε φωνεῖ.
μ'εχτρα πληρωνεται η εχτρα
το χρεος να ξοφθληθει η Δικη φωναζει
με φονο ο φονος τιμωριεται
κι αυτος που'κανε κακο κακο ιδιο θα παθει
ο αρχαιος νομος αυτο προσταζει
το φεγγαρι κυλουσε στον σκοτεινο ουρανο
ευθυ σκληρο το σπαθι του κυπαρισσιου
'αγρυπναω και δεν κοιμαμαι'
κατεβηκε στην αυλη,σε καποιο παραθυρο ειδε φως,
μετα απο λιγο εσβησε,κρυβονται και παραφυλανε,
η νυχτα την εσφιγγε στο λαιμο
τί τῶνδ᾽ εὖ, τί δ᾽ ἄτερ κακῶν;338
οὐκ ἀτρίακτος ἄτα;
τι χειροτερα κακα θα γινουν;
πως η καταστροφη θα παψει;
'προβα'φωναξε
μαζευτηκαν γυρω οι ηθοποιοι
'το συναισθημα θελω,αυτουσιο' ειπε,'καταλαβατε;'ρωτησε
οι αλλοι εσκυψαν τα κεφαλια,'αυτο,ακριβως,θελω'φωναξε
ἐφυμνῆσαι γένοιτό μοι πυκά- [στρ. ε’    385
εντ᾽ ὀλολυγμὸν ἀνδρὸς
θεινομένου, γυναικός τ᾽
ὀλλυμένας·
να χαρω που πανω σε σφαγμενο αντρα
σφαγμενη γυναικα φρικτα σφαδαζει
η γλωσσα συρραξεις εμπολεμων λεξεων και ιδεων
Αυτο ειναι το γεγονος
το νερο στο μπανιο ηταν ζεστο,σαν αγκαλια μανας,
ενας κτυπος στη πορτα,
το νερο στροβιλλισε με σφυριχτο θορυβο στο σιφωνι
δίκαν δ᾽ ἐξ ἀδίκων ἀπαιτῶ.398
τιμωρια για τ'αδικα ζητω
lux in tenebris,το μαθημα των λατινικων,πρωι,Παρασκευη,
αργοτερα το μαθημα του πιανου,Frederic Chopin prelude no. 5
ο δωρικος χρωματισμος της γλωσσας,το μαθημα των Ελληνικων
ἴδεσθ᾽ Ἀτρειδᾶν τὰ λοίπα' 407
εμεις,δεστε,απ'τους Ατρειδες μειναμε
ο λοχιας Ορεστης απολυθηκε απ'το στρατο
'καλως πολιτης' υποκριτικα του ευχονταν,
οταν βρεθηκαν μονοι του ειπε 'δεν βλεπεις πως σε κοροιδευουν,
να γινεις δικος τους θελουν,να παρεις το μερος τους'
'προδοτης εγω δεν γινομαι'της απαντησε
ἔπειτ᾽ ἐγὼ νοσφίσας ὀλοίμαν.438
θα τη σφαξω κι ας χαθω
διαβασαν στις εφημεριδες της Τιρυνθας,πρωτοσελιδο
'ΜΑΝΙΑ ΚΑΤΕΛΑΒΕ ΤΗΝ ΛΥΣΙΠΠΗ ΤΗΝ ΙΦΙΑΝΑΣΣΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΦΙΝΟΗ
ειχαν και τις φωτογραφιες του
'προσεξες,Ορεστη,η Ιφιανασσα,ποσο μοιαζει στην Ιφιγενεια μας'
την αλλη μερα στην εφημεριδα ΤΑ ΝΕΑ του Αργους εγραφαν στη πρωτη σελιδα
'ο γνωστος ψυχαναλυτης Μελαμποδας,μαθητης του Freud στη Βιεννη,
ανελαβε τη θεραπεια των Προιτιδων'
μουγκριζουν σαν αγελαδες διαδοθηκαν φημες
'και τοτε,Ορεστη,θυμασαι το πρωτοσελιδο; 'ΕΜΑΣΧΑΛΙΣΘΗ Ο ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ'
ἐμασχαλίσθη δέ γ᾽,439
τον κομματιασε,και τα κομματια κατ'απ'τη μασχαλη εβαλε
ν'αποτρεψει,η ατιμη,την εκδικηση
'Η τανιφυλλος ψυχη μου'
'υλακτεει η φωνη μου'
'αζυγος εγω'
τοιαῦτ᾽ ἀκούων ἐν φρεσὶν γράφου <υ ->.    450
 μην ξεχνας τιποτα απ'αυτα π'ακους
Θεατρο,Αργιτισσες χορους ισταν γυναικων
τωρα με σμερδαλεαν φωναν
Ὀρέστης
μέμνησο λουτρῶν οἷς ἐνοσφίσθης, πάτερ.491
θυμησου το λουτρο που σ'εσφαξαν ,πατερα
Ἠλέκτρα
μέμνησο δ᾽ ἀμφίβληστρον ὡς ἐκαίνισαν.492
θυμησου το διχτυ που σ'αδειασαν και τυλιξαν μεσα
Ὀρέστης
πέδαις δ᾽ ἀχαλκεύτοις ἐθηρεύθης, πάτερ.493
στο δοκανο πιαστηκες σαν θηριο,πατερα
κνυο και αλφο το προσωπο τους
'καλυψτε το με λασπες'
το φεγγαρι καθησε στα τελευταια καθισματα του θεατρου
η μεταμορφωση
εβγαλε τη μασκα
Ὀρέστης
ἔσται  514
τὰ πάντα γάρ τις ἐκχέας ἀνθ᾽ αἵματος    520
ἑνός, μάτην ὁ μόχθος·
να γινει
οτι να κανεις το αιμα του φονου δεν ξεπλενεται
'ο μυθος λεκτικοποιει απωθημενους ασυνειδητους φοβους'
σχολιασε ο ψυχαναλυτης
'κι εδω συγκεκριμενα το φοβο της κυησης'
Ὀρέστης
ἦ καὶ πέπυσθε τοὔναρ; 526
ξερεις τ'ονειρο να πεις;
Χορός
τεκεῖν δράκοντ᾽ ἔδοξεν, ὡς αὐτὴ λέγει 527
οπως λεει,της φανηκε πως φιδι γεννησε
ἐν [ι] παιδὸς ὁρμίσαι δίκην. 529
σαν να'ταν μωρο το φροντισε
αὐτὴ προσέσχε μαζὸν ἐν τὠνείρατι. 531
η ιδια στο στηθος το βυζαξε
ὥστ᾽ ἐν γάλακτι θρόμβον αἵματος σπάσαι. 533
κι αυτο γαλα κοκκινο αιμα ρουφηξε
ἡ δ᾽ ἐξ ὕπνου κέκλαγγεν ἐπτοημένη.    535
τοτ'αυτη ξυπνησε ουρλιαζοντας τρομαγμενη
'και με την εμφανιση του στο φως διαλυεται ο φοβος'
ἐκδρακοντωθεὶς δ᾽ ἐγὼ
κτείνω νιν,   550
δρακο με γεννησε να τη σκοτωσω
'γυρω απ'το σπιτι της Ιφιγενειας'διηγηθηκε' ηταν χερσα χωραφια,
κατι κοτες εκει τσιμπολογουσαν,μια δυο λευκες ξεφλουδισμενες,
στη πορτα μια ζωγραφισμενη καρδια τρυπημενη μ'ενα βελος,οταν
ανοιξε η πορτα ετριζε'
'σε γνωρισε;'τον ρωτησε με αγωνια
διστασε
'οχι'της απαντησε
πρὶν αὐτὸν εἰπεῖν “ποδαπὸς ὁ ξένος;” νεκρὸν    575
θήσω,
πριν προφτασει να πει 'απο πουθε ειναι ο ξενος;'
θα τον σφαξω
ο αλλος κοιταξε με απορια,αυτος ενα κενο,
αδιαπεραστος,μια γατα πηδηξε τρομαγμενη απ'το κρεβατι,
καταλαβε,σκεφτηκε το σφιξιμο της θηλιας,
αυτος το τραβηγμα της σκανδαλης
αυτο,κυριοι,εγινε
κι ακουστηκε
Αἴγισθος
ἒ ἔ, ὀτοτοτοῖ. 869
ωχ!
κι ειπαμε
μάχης γὰρ δὴ κεκύρωται τέλος. 874
τελειωσε,τον σκοτωσε
και διαδοθηκε
Αἴγισθος οὐκέτ᾽ ἔστιν 877
παει ο Αιγισθος
οι τοιχοι του σπιτιου καταρρεουν,η βρυση στο μπανιο χαλασε,
πλημμυρισε νερα το δωματιο,
΄θα πνιγω'ουρλιαξε και βγηκε στην αυλη
'ποιος ειν'αυτος εδω μπροστα μου;τι θελει;
γιατι μου κλεινει το δρομο;'
σηκωνει τα ματια,βλεπει,'ελεος,παιδι μου
ἐπίσχες, ὦ παῖ, τόνδε δ᾽ αἴδεσαι, τέκνον, 896
μαστόν, πρὸς ᾧ σὺ πολλὰ δὴ βρίζων ἅμα
οὔλοισιν ἐξήμελξας εὐτραφὲς γάλα
μη,παιδι μου,αυτο σεβασου το μαστο,
νυσταζαν τα ματακια σου κι ομως
με τα χειλακια σου ρουφαγες το παχυ γαλα
φυλλα κιτρινα,σπασμενα ροδια,το τρυπανι του ηλιου ανοιγει τρυπες
στη κοιλια της,η κινηση της καρδιας και του χεριου
οὐδὲν σεβίζῃ γενεθλίους ἀράς, τέκνον
δεν φοβασαι τις καταρες της μανας,παιδι μου; 912
'μην ξεχνας πως ειμαστε ανθρωπινα πλασματα'
Κλυταιμνήστρα
ἄλγος γυναιξὶν ἀνδρὸς εἴργεσθαι, τέκνον.    920
τη θλιψη στη γυναικα ο αντρας διωχνει,παιδι μου
'καποτε,μωρο ησουνα,επαιζες μ'ενα γυαλινο μπαλακι,
το πηρες για καραμελα και το'βαλες στο στομα σου,
το καταπιες,κι εβηχες,εγω τρομαξα,θα πνιγοσουν,
σε κτυπησα στη πλατη με τη παλαμη μου,μια δυο τρεις
φορες,τρανταχτηκες και ξερασες το μπαλακι,σωθηκες'
σιωπη,σαν να'σβησε ο χρονος,
'τωρα ομως
Κλυταιμνήστρα
κτενεῖν ἔοικας, ὦ τέκνον, τὴν μητέρα.922
θα σκοτωσεις,παιδι μου,τη μανα
Ὀρέστης
σύ τοι σεαυτήν, οὐκ ἐγώ, κατακτενεῖς 923
εσυ η ιδια,οχι εγω,τον εαυτο σου σκοτωνεις
κραυγη
ὅρα, φύλαξαι μητρὸς ἐγκότους κύνας.924
ομως,φυλαξου απ'τ'αγρια της μανας σκυλια
οἲ ᾽γὼ τεκοῦσα τόνδ᾽ ὄφιν ἐθρεψάμην 928
αλι μου,τετοιο φιδι που γεννησα κι εθρεψα
αυτα,κυριοι,ειναι μαγνητοφωνημενα σε κασετα
υπαρχει,βεβαια,μια ακουσια αλλοιωση της φωνης
ἴδεσθε χώρας τὴν διπλῆν τυραννίδα 976
πατροκτόνους τε δωμάτων πορθήτορας
δεστε της χωρας τους δυο τυραννους
τους πατροκτονους και του σπιτιου ληστες
παρατηρουμε,επισης,υφολογικη ταλαντωση απο δικαστικο σε ποιητικο λεξιλογιο
ο Αιγισθος πληρωσε κατα τον νομο  το αισχος της μοιχειας
αυτη ομως,μύραινά γ᾽ εἴτ᾽ ἔχιδν᾽ ἔφυ 994
σήπειν θιγοῦσ᾽
σμερνα η' φιδι που αν σε δαγκωσει σαπιζεις
πως να την πεις;
δίκτυον μὲν οὖν,
ἄρκυν τ᾽ ἂν εἴποις καὶ ποδιστῆρας πέπλους.
διχτυ,αραχνη,θηλια
και η εμμονη,κυριοι,ακουστε,σε μια ρητορικη
ἕως δ᾽ ἔτ᾽ ἔμφρων εἰμί 1026
οσο ακομα δεν τρελαθηκα
κτανεῖν τέ φημι μητέρ᾽ οὐκ ἄνευ δίκης, 1027
πατροκτόνον μίασμα
σκοτωσα τη μανα,οχι αδικα,
τη φονισσα του πατερα,μιασμα
και τωρα οι εσωτερικες φωνες
ἐγὼ δ᾽ ἀλήτης τῆσδε γῆς ἀπόξενος, 1042
ζῶν καὶ τεθνηκὼς τάσδε κληδόνας λιπών.
περιπλανωμενος απ'αυτη τη γη διωγμενος
ζωντανος και πεθαμενος αυτο τ'ονομα αφηνωντας
γυναικες με φιδισια μαλλια ορμουν καταπανω μου
οὐκέτ᾽ ἂν μείναιμ᾽ ἐγώ.    1050
να φυγω,να μεινω δεν μπορω
ποταίνιον γὰρ αἷμά σοι χεροῖν ἔτι·    1055
φρεσκο το αιμα στα χερια σου ακομα
αἵδε πληθύουσι δή, 1057
κἀξ ὀμμάτων στάζουσιν αἷμα δυσφιλές.
πως πληθαινουν
κι απ'τα ματια τους σταζει αιμα μισος
ὑμεῖς μὲν οὐχ ὁρᾶτε τάσδ᾽, ἐγὼ δ᾽ ὁρῶ·1061
ἐλαύνομαι
δεν τις βλεπετε,ομως εγω τις βλεπω,
να φυγω να φυγω
το διφορουμενο φεγγαρι αγγιζει το κυπαρισσι
βγαζει τη προσωπιδα,η Ηλεκτρα τον ξεβαφει,'ονειρο
δεν ηταν'του λεει,'οι Ελληνες ενθαρρυνουν του διαλογους'
δειχνει το θεατρο,'ειμαστε simulacrum,
Ecce Amlet'
Χορός
ὅδε τοι μελάθροις τοῖς βασιλείοις    1065
τρίτος αὖ χειμὼν
πνεύσας γονίας ἐτελέσθη.
παιδοβόροι μὲν πρῶτον ὑπῆρξαν
μόχθοι τάλανές [τε Θυέστου]·
δεύτερον ἀνδρὸς βασίλεια πάθη·    1070
λουτροδάικτος δ᾽ ὤλετ᾽ Ἀχαιῶν
πολέμαρχος ἀνήρ·
νῦν δ᾽ αὖ τρίτος ἦλθέ ποθεν σωτήρ,
ἢ μόρον εἴπω;
ποῖ δῆτα κρανεῖ, ποῖ καταλήξει    1075
μετακοιμισθὲν μένος ἄτης;
το τριτο ξεσπασε κακο στο σπιτι
το πρωτο το Θυεστιο γευμα των παιδιων
η σφαγη στο λουτρο τ'Αχαιου Αγαμεμνωνα το δευτερο
τωρα το τριτο,σωτηρια η' ολεθρο,ειμαρμενη,πως να το πεις,
που θα τελειωσει,που θα καταληξει το μενος της ατης
.
.
.

Αρχαιο Θεατρο-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Κλυταιμνηστρα  Αιγισθος Κασσανδρα Αγαμεμνων -c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

ΚΑΣΣΑΝΔΡΑΣ ΑΤΗ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Αισχύλου Ἀγαμέμνων
[ edition. G. Murray, Aeschyli tragoediae, 2nd edn. Oxford: Clarendon Press,
1955 (repr. 1960): 207-274.]
Κασσανδρα[στιχοι 1215-1241]
μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Κασσανδρα
ἰοὺ ἰού, ὢ ὢ κακά.
ὑπ' αὖ με δεινὸς ὀρθομαντείας πόνος    1215
στροβεῖ ταράσσων φροιμίοις .....
ὁρᾶτε τούσδε τοὺς δόμοις ἐφημένους
νέους, ὀνείρων προσφερεῖς μορφώμασιν;
παῖδες θανόντες ὡσπερεὶ πρὸς τῶν φίλων,
χεῖρας κρεῶν πλήθοντες οἰκείας βορᾶς·    1220
σὺν ἐντέροις τε σπλάγχν', ἐποίκτιστον γέμος,
πρέπουσ' ἔχοντες, ὧν πατὴρ ἐγεύσατο.
ἐκ τῶνδε ποινάς φημι βουλεύειν τινά,
λέοντ' ἄναλκιν, ἐν λέχει στρωφώμενον
οἰκουρόν, οἴμοι, τῷ μολόντι δεσπότῃ–    1225
ἐμῷ· φέρειν γὰρ χρὴ τὸ δούλιον ζυγόν·
νεῶν τ' ἄπαρχος Ἰλίου τ' ἀναστάτης
οὐκ οἶδεν οἵα γλῶσσα, μισητῆς κυνὸς
λείξασα κἀκτείνασα φαιδρὸν οὖς δίκην,
ἄτης λαθραίου τεύξεται κακῇ τύχῃ.    1230
τοιάδε τόλμα· θῆλυς ἄρσενος φονεύς·
ἔστιν–τί νιν καλοῦσα δυσφιλὲς δάκος
τύχοιμ' ἄν; ἀμφίσβαιναν, ἢ Σκύλλαν τινὰ
οἰκοῦσαν ἐν πέτραισι, ναυτίλων βλάβην,
† θύουσαν Ἅιδου μητέρ' † ἄσπονδόν τ' Ἄρη    1235
φίλοις πνέουσαν; ὡς δ' ἐπωλολύξατο
ἡ παντότολμος, ὥσπερ ἐν μάχης τροπῇ.
δοκεῖ δὲ χαίρειν νοστίμῳ σωτηρίᾳ.
καὶ τῶνδ' ὅμοιον εἴ τι μὴ πείθω· τί γάρ;
τὸ μέλλον ἥξει. καὶ σύ μ' ἐν τάχει παρὼν    1240
ἄγαν γ' ἀληθόμαντιν οἰκτίρας ἐρεῖς.

Κασσανδρα
ωι ωι ω ω κακα
ξανα μενα φοβερη της ορθης μαντειας ωδινη 1215
στριφτογυριζει και με προμηνυματα  ταραζει
κοιταξτε αυτους εδω μπροστα στο σπιτι καθισμενους
νεους,που μ'ονειρα παρομοιοι ειναι στις μορφεςι,
παιδια που σαν να'ναι απο δικους τους σκοτωμενα,
με τα χερια γεματα κρεατα απ'τις σαρκες τους 1220
μαζι εντερα και σπλαχνα, αξιολυπητο φορτιο, 
φαινεται καθαρα να'χουν,π'ο πατερας γευτηκε.
γι'αυτα'δω εκδικηση σου λεω πως καποιος σχεδιαζειστ'αυτι ,
λιονταρι αδυναμο,που σε κρεβατια στριφογυρνα
στο σπιτι κρυμμενο,ωιμε,στον αφεντη που'θα'ρθει 1225
τον δικο μου,γιατι να φερνω πρεπει της δουλειας το ζυγο ,
και των καραβιων ο αρχηγος και του Ιλιου ο ξεθεμελιωτης
δεν ξερει ποια γλωσσα η μοχθηρη σκυλα   
γλυφοντας απλωνει ευχαριστη στ'αυτι να μοιαζει ,  ·
ολεθρο κρυφο ετοιμαζοντας κακης μοιρας   1230
τετοια τολμαει,θηλυκο τ'αρσενικου φονιας, 
με τι να καλεσω αυτο το μισητο αγριο θηριο
ταιριαζει αμφισβαινα,η Σκυλλα μηπως
που μεσ'στις πετρες κατοικει,συμφορα των ναυτικων,
τ'Αδη εξοντωντρια μανα π'αδιαλλακτη εχθρα 1235
στους δικους της πνεει,κι ετσι θριαμβευτικα ουρλιαξε
η στα παντα αψηφητη,σαν σε μαχη τρεπεται,
και φαινεται να χαιρεται με τον σωτηριο γυρισμο,
και γι'αυτα δω το ιδιο ειναι κι αν κι αν δεν πεισω,τι λοιπον;
οτ'ειναι να'ρθει θα'ρθει,και συ μενα παρων εδω 1240
γρηγορα με πολυ μεγαλη λυπη αληθη μαντισα θα πεις
.
.
ΚΑΣΣΑΝΔΡΑΣ ΑΤΗ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

με κοιταξε,ξερω τι σκεφτηκε,'σαν τον σγουρο βασιλικο μυριζει το κορμι της,ειναι νεα,ομορφη',
την αλλη μερα με φωναξε,ηθελε να παμε οι δυο μας στο Αργος,καθησα διπλα της στο διθεσιο
κοκκινο καμπριο αυτοκινητο της,στο Αργος μου ψωνισε καινουργια ρουχα,με πηγε και στο
κομμωτηριο,υστερα καθησαμε σ'ενα κεντρικο ζαχαροπλαστειο,σταματησαν δυο γνωστες της
κυριες και την χαιρετησαν,'Κλυταιμνηστρα μου,τι κανεις;',φιληθηκαν σταυρωτα,ρωτησαν 'η
κοπελα;',γελασε,'Η Αλεξανδρα ειναι η νεα γυναικα του αντρα μου,δασκαλα πιανου','τι γυρισε
ο Αγαμεμνονας;',ρωτησε η ψηλοτερη με το κιτρινο καπελο,'ποτε;','χθες' απαντησε η Κλυται-
μνηστρα,με κοιταξαν,'μα αυτη ειναι κουκλα,και δεν φοβασαι τον Αιγισθο,μηπως τσιμπηθει μαζι
της; ξερουμε τι γυναικας ειναι',οταν εφυγαν οι κυριες ειπε,'κουτσομπολες και φαντασμενες,να
σκεφτεις εχουν κανει τρεις γαμους,η ψηλη χωρισε κι απ'τον τριτο αντρα και συζει μ'εναν πολυ
νεωτερο της',ηταν ζεστη μερα,παρα πολυς κοσμος γυρω μας,φορεσε τα μαυρα γυαλια της,'ο
Αγαμεμνονας,καποτε,πριν παει εκει' μου ειπε,'εφτιαξε σ'εναν  γλυπτη χρυσοχοο μια χρυση
μασκα,το προσωπο του',εβγαλε τα γυαλια της,ειδα το προσωπο της σκληρο,'τι εγωιστης,χρυσο
το προσωπο του',ξαναβαλε τα γυαλια της,'ο χρυσος,μου ειπε οταν μου την εδειξε,δεν σκουρια-
ζει',εβγαλε απ'τη τσαντα της ενα καθρεφτακι και το κραγιον,εβαψε τα χειλη της κοκκινα,'εκεινη
η χρυση προσωπιδα,Κασσανδρα,χαθηκε',εβαλε το καθρεφτακι και το κραγιον στη τσαντα,'δεν
ξερω πως',την κοιταξε,'μου τη ζητησε,του ειπα την αληθεια,δεν ερω,επεμενε,φωναζε,φαινονταν
πολυ αναστατωμενος,σαν να'σαι συ κανεις και να χαθηκες του ειπα,με κατηγορησε πως εγω
φταιω,του φωναξα κι εγω,θα μας ακουσες,σηκωσε το χερι να με χτυπησει,μ'αρπαξε απ'το λαιμο,
θα μ'επνιγε',τραβηξε το μεταξωτο κοκκινο μαντηλι που'χε δεμενο στο λαιμο,μου 'δειξε τα μαυ-
ρα σημαδια,ευτυχως μπηκε στο δωματιο η Ηλεκτρα,ντραπηκε και μ'αφησε',κοιταξε το ρολοι
της,'εσυ ξερεις που ειναι η μασκα;'με ρωτησε,'πες του την  αληθεια,την ωμη αληθεια,ειτε σε
πιστεψει ειτε οχι,απ'αυτη κανενας μας δεν θα ξεφυγει',εκεινη την ωρα οι δυο κυριες ξαναπε-
ρασαν,φορτωμενεςς με σακουλες ψωνια,αυτη τη φορα καθησαν μαζι μας,εμενα μου αρεσε
πολυ η φλυαρια τους,ηταν ευχαριστη,μου ελαφρυνε τη καρδια,ειπαν  για το εγκλημα,πριν δυο
μερες,που ταραξε τη κοινωνια του Αργους,γνωστος επιχειρηματιας του Αργους,ειπαν το ονομα
του,δολοφονηθηκε απο τον εραστη της γυναικας του,με την συνεργεια της,τον αιφνιδιασαν
στο μπανιο και τον επνιξαν,διαβασαν στη πρωτη σελιδα της εφημεριδας τα νεα της υποθεσης,
οι δραστες της δολοφονιας συνεληφθηκαν στον Ισθμο της Κορινθου καθως διεφευγαν,ανακρι-
θηκαν στην ασφαλεια και ομολογησαν το εγκλημα,ειχαν τις φωτογραφιες τους,ειδα και τη
φωτογραφια του δολοφονημενου,'σαν να τον ξερω ειπα','μα πως;ειναι αδυνατο' αναφωνησαν
μ'ενα στομα απορημενες οι δυο κυριες,'μια ξενη,μολις χθες ηρθες',καταλαβα το λαθος μου,
ειδα την Κλυταιμνηστρα να χαμογελα,εφυγαν οι δυο κυριες και γυρισαμε στις Μυκηνες,
μετα απο λιγο μπηκε στο δωματιο μου,με βρηκε μπροστα στον καθρεφτη να ξεβαφομε,
σταθηκε ακριβως πισω μου,'σιγουρα η χρυση μασκα',ειπε,προσπαθησα να δικαιολογηθω,
'ο αντρας εμοιαζε,ετσι νομισα,με τον Αιαντα τον Λοκρο',εσκυψα το κεφαλι,πηγα να βαλω
τα κλαματα,εκεινη με κοιτουσε μεσα στον καθρεφτη και δεν μιλουσε,'ηταν φοβερο,φρικτο'
της ειπα,η φωνη μου ετρεμε,'ποτε δεν θα το ξεπερασω,ειχα αγκαλιασει το ξοανο της θεας
κι εκεινος με τραβουσε με δυναμη,δεν αντεξα,τα χερια μου ξεκολλησαν,μ'ερριξε κατω,εγω
ουρλιαζα,τον δαγκωνα στα χερια στο λαιμο στον ωμο,φωναζα να μ'αφησει,του ξεριζωνα τα
μαλλια,τα νυχια μου χωθηκαν στις πλατες του,τον ξεσχισα,ηταν πολυ δυνατος','ησυχασε,μωρο
μου,τωρα αυτο περασε',η φωνη της γλυκεια,τρυφερη,φιλης η' μανας,μου'πιασε το χερι και μου
το χαιδεψε,ακουσαμε βηματα,η Κλυταιμνηστρα τραβηχτηκε απο κοντα μου,'ετοιμασε το μπα-
νιο μου' ακουσαμε τη φωνη του Αγαμεμνονα να προσταζει τη δουλα,'το μπανιο' ψιθυρισα ,'το
μπανιο',ειδα τη Κλυταιμνηστρα να φευγει και να κλεινει τη πορτα,ειχε αρχισει να νυχτωνει,σε
λιγο νυχτωσε,βγηκα και καθησα στο μπαλκονι,το φεγγαρι,πανσεληνο,ανεβηκε απ'τον απεναντι
λοφο ανατολικα,ο ηχος ενος τριζονιου,εκλεισα τα ματια,περασε ωρα,ακουσα θορυβο,ανοιξα τα
ματια,το φεγγαρι ειχε ανεβει ψηλα,σαν μερα ηταν φωτισμενα,τοτε κατω στην αυλη ειδα πρωτα
τη σκια του Αιγισθου,μετα τη σκια της Κλυταιμνηστρας,εκεινη κατι του ειπε κι εκεινος σηκωσε
το κεφαλι προς το μερος μου,σιγουρα με ειδε,δεν προλαβα να κρυφτω,επειτα χαθηκαν στη σκο-
τεινη στοα,δεν μ'ενοιαζε αν μ'ειδε,'κρυφο τιποτα δεν μενει'σκεφτηκα,στο κρεβατι αφησα χωρο
για τον Αγαμεμνονα να ξαπλωσει οταν γυρισει,η δευτερη νυχτα μου στις Μυκηνες,κοιμηθηκα,
ξυπνησα κι ειδα κατω απο τη πορτα να μπαινει κατι κοκκινο στο δωματιο,νερο,κοκκινο νερο,το
ειδα να κυλαει στο ξυλινο πατωμα,τρομαξα και φωναξα,'Αγαμεμνων,ξυπνα,θα πνιγουμε',δεν
ακουσα αποκριση,ο Αγαμεμνων δεν κοιμονταν διπλα μου,η σταθμη του νερου ανεβαινε,πετα-
χτηκα απ'το κρεβατι,η πορτα απ'τη ορμη του νερου ειχε ανοιξει,παραξενο αλλα εξω απ'το δω-
ματιο στο διαδρομο δεν υπηρχε νερο,ειδα τη πορτα της κρεβατοκαμαρας της Κλυταιμνηστρας
μισανοικτη,μπηκα διστακτικα,προχωρησα και τοτε μεσα στο αμυδρο φως ειδα τα γυμνα κορμια
της Κλυταιμνηστρας και του Αιγισθου ξαπλωμενα στο κρεβατι και δυο φιδια να τους τρωνε το
προσωπο,ανοιξα το στομα να τους φωναξω,'μην τους ξυπνας',ακουσα μια φωνη πισω μου,γυρι-
σα  και ξεχωρισα μεσα στο λιγοστο φως την Ηλεκτρα με τον Ορεστη,'δεν βλεπεις πως κοιμουν-
ται αγκαλιασμενοι οπως ηθελαν,ευτυχισμενοι',κοιταξα τον Ορεστη,γονατισα,του επιασα το
προσωπο,'ποσο,μικρο μου,μοιαζεις στον αδελφο μου Ελενο',τον αγκαλιασα,,'ησυχασε,μωρο
μου,η μαμα θα γυρισει,δεν μας ξεχασε',τον φιλουσα,'θα μας παρει,θα μας βγαλει απο δω',
'ελα,Ορεστη,παμε' ακουστηκε αυστηρη η φωνη της Ηλεκτρας και τραβηξε τον Ορεστη,εμεινα
μονη μου στο δωματιο,απο το παραθυρο δυτικα εμπαινε το δυνατο φως του φεγγαριου,στο
κρεβατι,ειδα,κατω απ'τ'ασπρο σεντονι  κοιμονταν βαθεια ο Αιγισθος και η Κλυταιμνηστρα,
γυρισα στη κρεβατοκαμαρα μου,ο Αγαμεμνονας ειχε γυρισει,καθονταν στον καναπε και καπνι-
ζε,'που ησουνα,ανησυχησα',μου ειπε μολις με ειδε,'δεν ειχα υπνο'του απαντησα,'εκανε ζεστη,
και μπηκα στο μπανιο να δροσιστω και να χαλαρωσω',με κοιταξε δυσπιστα,'βγηκα και στο κηπο'
συμπληρωσα,'καταλαβαινω,ελα τωρα να κοιμηθουμε',μου ειπε,'αυριο θα ειναι αλλη μερα',
ξυπνησα,ο Αγαμεμνονας ελειπε,ειχε πει πως  θα παει για δουλειες στο Αργος,τραπεζα,εφορια,
δικηγορο,ακουσα το αυτοκινητο της Κλυταιμνηστρας,βγηκα στο μπαλκονι,με ειδε,σηκωσε το
χερι και με χαιρετησε,'Καλημερα,παω τα παιδια σχολειο,δεν θ'αργησω', ετοιμαστηκα,φορεσα
ενα απο τα ρουχα που ψωνισαμε,μια μαυρη στενη φουστα λιγο κατω απ'το γονατα κι ενα κοκ-
κινο μπλουζακι,οταν επεστρεψε και με  ειδε αναφωνησε με θαυμασμο,'Ποσο κομση εισαι,
αγαπη μου',με καλεσε στο δωματιο της,'δεν σε πειραζει που θα βαφομε' μου ειπε,'οχι,καθολου'
της απαντησα,'μ'ενδιαφερει να δω την τεχνικη και την αισθητικη του μακιγιαρισματος σου΄,
χαμογελασε,'το μακιγιαζ ειναι μια μασκα,οχι βεβαια χρυση,αλλα εφημερη',ειπε,και συμφωνησα,
οταν τελειωσε το μακιγιαζ  ειπε,'τωρα εγινα η Κλυταιμνηστρα',με κοιταξε,'θελεις και συ ,καλη
μου,να γινεις η Κασσανδρα;',δεν αντεδρασα,ειπα ναι,μ'εβαφε,παρακολουθησα σταδιακα στον
καθρεφτη την μεταμορφωση μου,'Η Κασσανδρα' ειπε,'αυτη,εγω η Κλυταιμνηστρα,οι αλλοι δυο
ο Αγαμεμνονας κι ο Αιγισθος',μ'αγκαλιασε και κοιταχτηκαμε στον καθρεφτη,'ποσο ομορφη
εισαι' μου ψιθυρισε και μ'εσφιξε,μ'αφησε,'η Ελενη ηταν μια ναρκισσος',η φωνη της σκληρη,
'δεκα χρονια μικροτερη μου,κακομαθημενη,ανοητη,καποτε ειχε ξετρελαθει μ'εναν αλητη κι
εφυγε μαζι του,αναστατωθηκαμε,οταν επεστρεψε η μητερα κι ο πατερας οχι μονο δεν την
φωναξαν αλλα την συγχωρεσαν και την αφησαν ελευθερη να κανει οτι θελει,τον καημενο
Μενελαο,τον λυπαμε,τωρα εμαθα πως βρισκετε με καποιον αλλον εραστη  στην Αιγυπτο',
καθησε στο κρεβατι,'λενε πως μονο το πουκαμισο της ητανε στη Τροια',γελαει,'ενα ασπρο
μεταξωτο διαφανο κομπινεζον',γελαει δυνατα,'κι εσυ,φυσικα,εκει θα την ειδες,ζωντανη ζεστη
καυτη σαρκα΄,τρανταζεται,σηκωνεται,'για μια πουτανα',ουρλιαζει,'εγω εχασα την Ιφιγενεια μου,
το παιδι μου,την μικρη μου Ιφι,για μια πουτανα Ελενη',και τοτε χωνει το χερι στο στηθος της
και βγαζει μια φωτογραφια,'να',μου δειχνει,'η Ιφι μου',και κλαιει 'η μικρη μου Ιφιανασσα',
φιλαει τη φωτογραφια,καθεται μπροστα στον καθρεφτη,ξεβαφεται,'τα παιδια,η Ηλεκτρα κι ο
Ορεστης δεν καταλαβαινουν,θρησκεια τους ειναι ο πατερας,η μανα,εγω,ενα βρωμερο σκουλη-
κι,μια μυσερη σκυλα,μια αδιαντροπη μοιχαλιδα,που ντροπιαζει τον πατερα τους',ξεκλειδωνει
ενα συρταρι κι απο μεσα  βγαζει μια χρυση προσωπιδα,τη κρατα μπροστα στο προσωπο της,'η
χρυση μασκα  του Αγαμεμνονα' λεει,'τωρα εγινα εγω Αγαμεμνονας κι η μασκα του κι αν ειναι
χρυση σιδηρος θα γινει και θα σκουριασει γρηγορα',γελαει,τραβαει τη μασκα απ'το προσωπο
της και τη ξανακλεινει στο συρταρι,'εδω στον Οικο των Ατρειδων ολα θα σκουριασουν',την
παρακολουθουσα να ξαναβαφεται,τωρα φαινοταν πιο ησυχη,'ο Τανταλος θελοντας να κοροι-
δεψει τη σοφια των Ολυμπιων θεων κομματιασε το γιο του Πελοπα ,τον εβρασε και τους εδωσε
τα κομματια του να γευματισουν κι εκεινοι εκτος απ'τηυ Δημητρα το καταλαβαν και καταραστη-
καν τη γενια του,κι ο Πελοπας,το παιδι του,αφου με δολο κερδισε τον Οινομαο σ'αρματοδρο-
μια,χαλωντας το αρμα του με τη βοηθεια του ηνιοχοου του Μυρτιλου,πηρε γυναικα του  την
κορη του Ιπποδαμεια και ξεγελασε στη μοιρασια του βασιλειου τον Μυρτιλο,και τα παιδια του
Πελοπα ο Ατρεας κι ο Θυεστης φαγωθηκαν καταραμενοι οπως ηταν για τη βασιλεια των Μυκη-
νων,κι ο Ατρεας για να εκδικηθει τον Θυεστη,εραστη της γυναικας του Αεροπης,εσφαξε τα
παιδια του,τα'βρασε και του τα'προσφερε φρικτο φαγητο να τα φαει,κι υστερα τον εξορισε
στην Ηπειρο κι εκει ο Θυεστης αιμομικτησε με την κορη του Πελοπια και βγηκε αυτος εδω ο
Αιγισθος,κι ο Αιγισθος ηρθε κι εκδικηθηκε σκοτωνοντας τον Ατρεα,κι απ'αυτον ο γιος του
Ατρεα ο Αγαμεμνονας αρπαξε τη βασιλεια,και τωρα,αλιμονο,που γυρισε απ'τη Τροια ο Αιγισθος
ειναι συντροφος μου στο κρεβατι και στην εξουσια',με κοιταξε μεσα στον καθρεφτη,'τωρα εσυ
η αθωα πριγκιπισα της Τροιας Κασσανδρα,η' Αλεξανδρα,του Πριαμου και της Εκαβης ξερεις τι
θα γινει', πηγα ν'ανοιξω το στομα μου,με προλαβε,'μην πεις,κανεις δεν θα σε πιστεψει',κοιτα-
χτηκε στον καθρεφτη,'τελειωσα,τωρα ειμαι ετοιμη'μου ειπε,σηκωθηκε,αλλαξε διαθεση,'ελα να
παμε μια βολτα,να ξεσκασουμε',πηγαμε στο Αργος,φωνισαμε ρουχα και καλλυντικα,υδατικες
κρεμες,μασκες προσωπου,αρωματα,εκεινη αγορασε ενα μαργαριταρενιο περιδαιρεο κι εγω
σκουλαρικια,χρυσες σπειρες,επειτα καθισαμε στο ιδιο ζαχαροπλαστειο,περασαν παλι οι δυο
κυριες,'δεν σου αρπαξε ακομα τον Αιγισθο,η κουκλα;'αστειευτηκε η ψηλη,Μαρσηππα την
λεγανε,το ονομα της αλλης ηταν Λιζα,' δεν ειναι αυτος ο ρολος της' απαντησε αινιγματικα η
Κλυταιμνηστρα,'θα τους εκτελεσουν τους δυο μοιχους',θυμηθηκε την δολοφονια του επιχει-
ρηματια η Μαρσηππα,'πρεπει καποτε να καταργηθει η θανατικη ποινη'σχολιασε η Λιζα κοιτων-
τας την Κλυταιμνηστρα 'ειναι βαρβαρο εθιμο,δεν συμφωνεις Κλυταιμνηστρα;',η Κλυταιμνηστρα
δεν απαντησε αμεσως,με κοιταξε και ειπε,'εξαρταται',στη συνεχεια οι δυο γυναικες,αρκετα
ενημερωμενες,κουτσομπολεψαν τους ανθρωπους τους θεαματος,ηθοποιους και τραγουδιστες,
στο τελος η Λιζα εκανε την προταση,'το Σαββατο θα παμε θεατρο στην Επιδαυρο,αν θελεις
Κλυταιμνηστρα ελα και συ,μπορεις να παρεις και την Αλεξανδρα,να δει κι αυτη θεατρο,ο σκηνο-
θετης ειναι καποιος Αγγλος,δεν απομνημονευω ονοματα,η' καποιος Γερμανος', η Λιζα και η
Μαρσηππα σηκωθηκαν,μας φιλησαν σταυρωτα κι εφυγαν,πριν επιστρεψουμε στις Μυκνηνες
αγορασαμε μαγιο,εγω λευκο μπικινι κι η Κλυταιμνηστρα μαυρο ολοσωμο και πηγαμε στο Τολο
στη θαλασσα για μπανιο,η Κλυταιμνηστρα ηταν δεινη κολυμβητρια,αλοιψε η μια την αλλη  με
αντηλιακο και ξαπλωνοντας ωρες στον ηλιο πηραμε χρωμα,οταν επιστρεψαμε στις Μυκηνες
βρηκαμε στο τραπεζι του κηπου να καθονται ο Αγαμεμνονας κι ο Αιγισθος,μολις μας ειδαν
σηκωθηκαν και προσποιουμενοι επιγουσα δουλεια χωριστηκαν,οταν βραδυασε μαζευτηκαμε
στο σαλονι,η Κλυταιμνηστρα,τα παιδια,η Ηλεκτρα,ο Ορεστης,η Χρυσοθεμις,και τους επαιξα
 πιανο,τη Σονατα του Σεληνοφωτος του Μπετοβεν,στο τελος με χειροκροτησαν θερμα,
η Ηλεκτρα μαλιστα μου ζητησε να της κανω μαθηματα,της απαντησα ναι για να μην την απογο-
ητευσω,αργοτερα ηρθε στο δωματιο μου η Κλυταιμνηστρα και μου εδειξε φωτογραφιες,'εγω με
την αδελφη μου Ελενη,μαθητρια της ε' δημοτικου,στην Πλευρωνα στον  παππου μας Θεστιο',
'σ'αυτη εδω η μανα μας Ληδα καθιστη αναμεσα στ'αδελφια μας Καστορα και Πολυδευκη',
'εδω η Ελενη νυφη με τον Μενελαο','δεν αλλαξε,ιδια ειναι' της ειπα,η Κλυταιμνηστρα δεν σχο-
λιασε και συνεχισε,'η γαμηλια μας,εγω κι ο Αγαμεμνονας',σε μια φωτογραφια σταματησε,
η φωνη της ετρεμε,'εδω η Ιφι μου στην Αυλωνα,με φοντο τα καραβια,κοιτα ποσο γλυκεια ειναι,
ενα περιστερακι',προσπερασε καποιες φωτογραφιες,'εδω ειμαι στο Αργος με τον Αιγισθο',
η φωνη σταθερη,ο Αιγισθος την κρατουσε αγκαλια  απ'τη μεση,'ταιριαστο ζευγαρι'σχολιασα,
'εως το Σαββατο'ειπε,παλι η φωνη της σταθερη, εκλεισε το αλμπουμ,'καποια αλλη φορα τις
αλλες',με κοιταξε,'ισως', ακουσαμε τη φωνη του Αγαμεμνονα,'ετοιμασε το μπανιο μου',
εγω ειχα κοιμηθει οταν ξαπλωσε διπλα μου,με ξυπνησε,'αυτος ο βρωμιαρης ο Αιγισθος σε
γλυκοκοιταζει και θα του σπασω τα μουτρα','ιδεα σου ειναι' τον καθησυχασα,μ'αρεσε που
ζηλευε εμενα κι οχι την Κλυταιμνηστρα,το σχεδιο μου αρχισε να λειτουργει,να βγει απ'τη μεση
ο Αιγισθος κι η Κλυταιμνηστρα,δεν ειχα υπνο,βγηκα στο μπαλκονι,το φεγγαρι σχεδον πανσελη-
νο φωτιζε σαν μερα τη νυχτα,κατω στη αυλη ειδα τον Αιγισθο με την Κλυταιμνηστρα,η Κλυται-
μνηστρα κατι ειπε στον Αιγισθο κι εκεινος γυρισε το κεφαλι και κοιταξε πανω,αυτη τη φορα
προλαβα και κρυφτηκα πισω απ'τη κουρτινα,επρεπε να ενεργησω πριν απ'αυτους,να μην
υποψιαστουν το σχεδιο μου,ξαπλωσα και κοιμηθηκα,με ξυπνησε ενας θορυβος,ετρεξα στο
μπανιο,γεματη μεχρι πανω αιμα η μπανιερα ξεχυλιζε,ουρλιαξα,ξυπνησαν η Κλυταιμνηστρα κι ο
Αιγισθος,με κοιτουσαν απορημενοι,'τι του κανατε δολοφονοι;' φωναξα,'τον σκοτωσατε',γελα-
σαν και οι δυο,'εισαι τρελη,ο Αγαμεμνονας κοιμαται στο κρεβατι σου',ετρεξα εκει,τον βρηκα να
κοιμαται βαθεια,ξαπλωσα και κοιμηθηκα,ξυπνησα παλι,καποιοι ψιθυριζαν εκει μεσα στο δωμα-
τιο,σηκωθηκα,κι ειδα τον Αιγισθο και την Κλυταιμνηστρα να σερνουν ενα σακι,'τι κανετε εδω;'
φωναξα,με κοιταξαν,εβαλαν το δακτυλο μπροστα στομα,'μη,θα ξυπνησεις τον Αγαμεμνονα',
'Παιδοκτονοι'ουρλιαξα,'εκει μεσα εχετε κομματιασμενα τα παιδια',γελασαν,'εισαι τρελη,δεν θα
σε πιστεψει κανεις' φωναξαν,τους αρπαξα με δυναμη το σακι,εκεινοι το αφησαν,αδειο ηταν,
'κοιτατε να με ξεγελαστε,δολοφονοι,μαγοι' κι ετρεξα στο δωματιο των παιδιων,μεσα στο αμυ-
δρο φως τα ειδα να κοιμουνται ησυχα,οταν βγηκα στο διαδρομο σκονταψα πανω σε κατι,επε-
σα,κι ειδα με τρομο τον Αγαμεμνονα αιμοφυρτο τυλιγμενο σε διχτυ,επρεπε αμεσως να φυγω
απ'αυτο το σπιτι,που ομως να παω;.'στους Λοκρους',ακουσα μια φωνη πισω μου,με δυσκολια
γυρισα το κεφαλι κι ειδα τον Αιαντα τον Λοκρο να κραταει το ξοανο της θεας,τεντωσε το χερι,
'παρ'το θα σε βοηθησει',λιποθυμισα,οταν συνηλθα ημουνα ξαπλωμενη στο κρεβατι,διπλα ο
Αγαμεμνονας μου κρατουσε το χερι,ορθιοι πανω απ'το κεφαλι μου ο Αιγισθος και η Κλυταιμνη-
στρα,'ξυπνησαμε,απ'τις φωνες σου,σηκωθηκαμε και σε βρηκαμε πεσμενη στο διαδρομο μπρο-
στα στη πορτα των παιδιων λιποθυμη,ελα ησυχασε',η Κλυταιμνηστρα μου αλλαξε την υγρη
κομπρεσα στο μετωπο,εξαντλημενη οπως ημουνα τα ματια μου εκλεισαν και κοιμηθηκα,ξυπνη-
σα αργα,εκεινη τη μερα καθησα ξαπλωμενη στο κρεβατι,με περιποιουνταν αποκλειστικα η
Κλυταιμνηστρα,τη αλλη μερα Σαββατο,ενιωθα καλυτερα,και κατεβηκαμε στο Αργος,ψωνισαμε
και καθησαμε στο ιδιο ζαχαροπλαστειο,δεν ειδαμε τη Λιζα και τη Μαρπησσα,με την Κλυταιμνη-
στρα συζητησαμε κυριως για τα προβληματα των παιδιων,'την Ηλεκτρα κατι την βασανιζει,
απομονωνεται στο δωματιο της,δεν εχει ορεξη,αδυνατισε,κλειστη δεν μιλαει,τον Αιγισθο
φαινεται να τον μισει,ο Ορεστης της εχει μεγαλη αδυναμια,φοβαμαι πως θα τον παρασυρει,
ολη τη νυχτα του ψιθυριζει,,πολλες φορες εβαλα τ'αυτι στη πορτα ν'ακουσω,αλλα δεν κατα-
λαβα τους ψιθυρους της,δεν λεω ειναι στη εφηβεια,εχει ειδωλο τον πατερα,αν ερωτευτει,αν
παει με αντρα ισως ξεχασει,αλλαξει',μιλουσε με κατεβασμενο κεφαλι κι εσφιγγε τα χερια της,
'δεν ξερω τι να κανω,καποιος ψυχολογος ισως μπορει να βοηθησει,με καποιον που μιλησα
ειπε νευρωση,μανιοκαταθλιψη,αλλα πρεπει να την δει για να γνωματευσει',για ν'αλλαξω θεμα
'στο θεατρο θα παμε;'τη ρωτησα,σοβαρεψε,'δεν εχω ορεξη,το θεωρω βαρετο,η πραγματικοτη-
τα  ειναι πιο ενδιαφερουσα,το θεατρο ειναι μια μιμηση,μια κατασκευη,απατη',την υπολοιπη
ωρα μεχρι να ξαναγυρισουμε στις Μυκηνες την περασαμε κολυμπωντας στο Τολο,η Κλυταιμνη-
στρα μου εκανε,μαλιστα,και μαθηματα κολυμβησης,'στο υπτιο μαλλον εχεις ταλεντο' μου ειπε
κολακευτικα,το βραδυ στο σαλονι εκανα μαθηματα πιανου στην Ηλεκτρα,τρελαθηκε με τα
νοτουρνα του Σοπεν,ο Αγαμεμνονας θα διανυκτερευε στο Αργος,θα συναντουσε καποιους
παλιους φιλους και θα δειπναγαν μαζι,ετσι κοιμηθηκα μονη μου,το μεσημερι φαγαμε ολοι,
μαζι και τα παιδια,στο τραπεζι του κηπου,συζητησαμε εγκαρδια ,τραγουδησαμε,χορεψαμε βαλς
και ταγκο,,εγω και η Κλυταιμνηστρα,εναλλαξ,με τον Αιγισθο και τον Αγαμεμνονα,τα παιδια το
καταδιασκεδασαν,ακομα και η Ηλεκτρα,μετα το γευμα τα παιδια κι οι αντρες αποσυρθηκαν για
υπνο,μειναμε εμεις οι γυναικες,'θελεις να παμε στην Επιδαυρο,στο θεατρο;' μου προτεινε η
Κλυταιμνηστρα,'και βεβαια θελω,και το ρωτας;'της απαντησα με ενθουσιασμο,μπηκαμε στο
αυτοκινητο και πηγαμε στο θεατρο,'αυτο ειναι το κοιλο,το αμφιθεατρο,εδω καθονται οι θεατες'
μου εδειξε η Κλυταιμνηστρα,'αυτη εδω ειναι η ορχηστρα,η σκηνη που παιζουν οι υποκριτες,οι
ηθοποιοι',μου ειπε να παω καθησω στο κεντρο του θεατρου στη δεκατη σειρα,'απο εκει θα
βλεπεις και θ'ακους καλυτερα',καθησα εκει που ειπε,εκεινη στη ορχηστρα εκανε διαφορες κινη-
σεις,οι οποιες,οπως καταλαβαινα,μιμουνταν καποιες πραξεις,μετα απο ωρα στεκωντας ορθια
στο κεντρο της σκηνης φωναξε:'Εγω η Κλυταιμνηστρα,Εσυ' ,μ'εδειξε,'η Κασσανδρα,κι Εσεις',
εδειξε με το χερι της πανω απο μενα,'ο Αγαμεμνονας και ο Αιγισθος',και με τελετουργικο τροπο
αναφωνησε:'Να γινει τωρα η Ολη Πραξις',ολα θα συνεβαιναν οπως τα ειχα προβλεψει,το σχεδιο
μου τελειωθηκε,η Αλωση της Πολης μου εφερε την Ατην και τελος την Τισιν,και δεν μ'ενδιαφε-
ρει καθολου αν ποτε γινω πιστευτη,και προπαντως τωρα ξερω πως εκεινη πανω στη Πραξη
σκεφτεται ,'ειναι νεα,ομορφη,σαν τον σγουρο βασιλικο μυριζει το κορμι της'
.
.
.

Κλυταιμνηστρα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ηλεκτρα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis


Εξ Αφορμης Λογοι
-στιχοι 607-630,Ευριπίδη, Ιφιγένεια εν Αυλίδι-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

[μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]

ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ
ὄρνιθα μὲν τόνδ᾽ αἴσιον ποιούμεθα,
τὸ σόν τε χρηστὸν καὶ λόγων εὐφημίαν·
ἐλπίδα δ᾽ ἔχω τιν᾽ ὡς ἐπ᾽ ἐσθλοῖσιν γάμοις
πάρειμι νυμφαγωγός. ἀλλ᾽ ὀχημάτων 610
ἔξω πορεύεθ᾽ ἃς φέρω φερνὰς κόρῃ,
καὶ πέμπετ᾽ εἰς μέλαθρον εὐλαβούμενοι.
σὺ δ᾽, ὦ τέκνον μοι, λεῖπε πωλικοὺς ὄχους,
ἁβρὸν τιθεῖσα κῶλον ἀσθενές θ᾽ ἅμα.
ὑμεῖς δέ, νεάνιδές, νιν ἀγκάλαις ἔπι 615
δέξασθε καὶ πορεύσατ᾽ ἐξ ὀχημάτων.
κἀμοὶ χερός τις ἐνδότω στηρίγματα,
θάκους ἀπήνης ὡς ἂν ἐκλίπω καλῶς.
αἳ δ᾽ εἰς τὸ πρόσθεν στῆτε πωλικῶν ζυγῶν·
φοβερὸν γὰρ ἀπαράμυθον ὄμμα πωλικόν· 620
καὶ παῖδα τόνδε, τὸν Ἀγαμέμνονος γόνον,
λάζυσθ᾽, Ὀρέστην· ἔτι γάρ ἐστι νήπιος.
τέκνον, καθεύδεις πωλικῷ δαμεὶς ὄχῳ;
ἔγειρ᾽ ἀδελφῆς ἐφ᾽ ὑμέναιον εὐτυχῶς·
ἀνδρὸς γὰρ ἀγαθοῦ κῆδος αὐτὸς ἐσθλὸς ὢν 625
λήψῃ, κόρης Νηρῇδος ἰσόθεον γένος.
ἑξῆς κάθησο δεῦρό μου ποδός, τέκνον·
πρὸς μητέρ᾽, Ἰφιγένεια, μακαρίαν δέ με
ξέναισι ταῖσδε πλησία σταθεῖσα δός,
καὶ —δεῦρο δὴ— πατέρα πρόσειπε σὸν φίλον 630

ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ
για καλο σημαδι παιρνω αυτο εδω
και την καλοσυνη σου και τα καλα λογια
ελπιζω πως για λαμπρο γαμο εχω ερθει
της νυφης συνοδος,ελατε,απ'την αμαξα 610
εξω βγαλτε τα προικια της κορης που φερνω,
και τραβατε τα μεσ'στη σκηνη προσεκτικα,
εβγα και συ,παιδι μου,απ'την αμαξα που σερνουν
τα πουλαρια,ελα κουνα τ'απαλο και μουδιασμενο ποδι,
και σεις,κοπελες,στην αγκαλια μεσα αυτη 615
δεχτητε και κατεβαστε απ'την αμαξα,και σε μενα
το χερι μια να δωσει στηριγμα,ν'αφησω το καθισμα
της τετρατροχης αμαξας μ'ασφαλεια,οι αλλες
μπροστα σταθητε στους ζυγους των πουλαριων,
γιατι των πουλαριων φοβερα δυστροπουν τα ματια 620
κι αυτο δω το παιδι ,τ'Αγαμεμνονα το γονο,
πιαστε,τον Ορεστη,γιατι μωρο'ναι ακομα,
παιδι μου,κοιμασαι σε ζαλισε το κουνημα της αμαξα;
ελα,σηκω για της αδελφης τον ευτυχισμενο γαμο,
γιατι σ'ανδρα απο καλη γεννια συγγενης γενναιου 625
θα γινεις,απ'της Νηρηιδος κορης το ισοθεο γενος,
[απευθυνεται στη κοπελα υπηρετρια]
ελα,βγαλτο το παιδι και καθισ'το εδω στα ποδια μου,
και στη μητερα Ιφιγενεια,στασου κοντα καλοτυχη
ποσο ειμαι σ'αυτες εδω τις ξενες να με δειξεις,
και-να'τος εδω-τον αγαπητο σου πατερα χαιρετησε 620

ΜΟΝΟΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑΣ
να μην ξεστομιζα αυτο το λογο 'καὶ —δεῦρο δὴ— πατέρα πρόσειπε σὸν φίλον' 630
καλλιτερα να σου φωναζα 'ειναι φιδι,προφυλαξου',θα σ'εσωνα,παιδι μου,
ομως δεν ηξερα,ειχα τυφλωθει απ'τους λαμπρους γαμους που μου'ταξε,
τωρα ξερω,ειναι πια αργα,και τι φριχτα θα συμβουν ξερω,κι ειμαι προετοιμασμενη,
γι'αυτο φορω μαυρα,για να μην φανει το αιμα μαυρο κοκκινο οταν χυθει,
σφιγγω,δες,τα χερια μου,σαν να θελω να πνιξω καποιον,οχι,ξερω τι θα πεις,αυτον,
ειναι καλλιτερα να μην ξερω,θελω να κοιμηθω,να'ταν μην ξυπνησω ποτε,
σε σενα μιλω,η γλωσσα μου δεν ειναι ξενη,οι λεξεις μου θα'ναι αυτες που αρμοζουν,
την Ηλεκτρα τοτε την αφησα στις Μυκηνες,με τον Αιγισθο,να τη φροντιζει,ειναι απο
παιδι αρρωστη,βλεπει πραγματα  που κανενας αλλος δεν βλεπει,κι ακουει αυτα που κανενας
αλλος δεν ακουει,λατρευει τον Αιγισθο,βλεπω ποσο με μισει,δεν αντεχει που τον εχω δικο μου,
θα προτιμουσε,ειναι φανερο,να μας δει σκοτωμενους,ετσι θ'απαλλαχθει,ειναι αρρωστο
το μυαλο της,φοβαμαι για τον Ορεστη,σιγα σιγα θα τον παρει με το μερος της,πειθηνιο
οργανο των σχεδιων της,πρεπει να κλεισθει σε ψυχιατρειο,ο πατερας της επρεπε να τιμωρηθει,
καὶ —δεῦρο δὴ— πατέρα πρόσειπε σὸν φίλον 630,αυτο παρακινησα τη κορη μου να τον
χαιρετησει  σαν φιλο,το φιδι,δεν θα συγχωρεσω ποτε τον εαυτο μου,Ορεστη,ελα,μην δισταζεις,
καρφωσε το μαχαιρι βαθεια στο στηθος που σε βυζαξε,το αιμα φωναζει τ'αλλο αιμα,εκδικηση,
την Ηλεκτρα τη λυπαμαι,οχι,τη μισω,ειδα στο ιδρυμα να την αγγιζουν με τα ηλεκτροδια,ποση
ηδονη,αληθεια,ενιωσα,το γυμνο της σωμα συσπασθηκε,τρανταχτηκε,κυρτωθηκε τοξο,οπως
σε οργασμο,ουρλιαζε,επειτα χαλαρωσε,και κοιμηθηκε ωρες,να'ταν,ευχηθηκα,να μην ξυπνουσε,
οταν ξυπνησε ειχε ενα απλανες βλεμμα στα ματια κι ενα ηλιθιο χαμογελο στο στομα,φυτο θα
ειχε πιο ζωη απ'αυτη,μας ειπαν θα χρειασθει νοσηλεια τουλαχιστον ενα εξαμηνο,τωρα την
ακουω στη κρεβατοκαμαρα της να γελαει,γελαει,γελαει,κλεινω τ'αυτια μου,δεν την υποφερω,
ξερω ακριβως τι κανει,δεν το υποθετω,το ξερω,πως,με τι τροπο,τι φαντασιωνει,τι παθος την
τρελενει,η πληγη στο στηθος με ποναει οταν ο καιρος αλλαζει,με την υγρασια επιδεινωνεται,
ο Αιγισθος,κι αυτος,τωρα,εχει αλλαξει,αμιλητος,αν τον αγγιξεις θα διαλυθει,σαν να μην ειναι
σωμα,σωρος σκονη,σκια,τι γυρευει εδω;,γιατι δεν εξαφανιζεται; γιατι δεν γυρναει εκει περα;,
εκεινη,ξερω,προσποιειται πως τον εχει κλεισμενο δικο της μεσα στο δωματιο της τις νυχτες,
την ακουω να του μιλαει,λογια παθους,η ξεδιαντροπη,δεν αντεξα,εσπασα τη πορτα,κρυφτηκε
κατω απ'τα σεντονια,ορμησα και τραβηξα τα σεντονια,τον ειδα γυμνο,'έισαι τρελη' της φωναξα,
'κοιμασαι μ'ενα πεθαμενο',εκεινη με κοιταξε με μισος,το'δα φριχτο στα ματια της,'ειναι
ζωντανος,ζηλευεις,εσυ'σαι νεκρη',χυμηξε πανω μου,'να το μαχαιρι στο στηθος σου','εσυ'σαι
νεκρη,νεκρη,νεκρη'ουρλιαξε,γελουσε,'εισαι νεκρη μητερα,ακους;νεκρη',απο εκεινο το συμβαν
εκανε μια βδομαδα να βγει απ'το δωματιο της,η' και περισσοτερο,δεν ξερω,δεν μ'ενδιεφερε,
ουτε φωναξα τους γιατρους να την μαζεψουν,τοσες φορες την εκλεισαν και δεν καταφεραν
τιποτα,τωρα,απο τοτε που βγηκε,αλλαξε,δειχνει να ενδιαφερεται για μενα,μου λεει ιστοριες,
παιζει στο πιανο,τραγουδαει,κανει εκδρομες με τους φιλους της,ειναι ενθουσιασμενη με την
κανουργια της ζωη,ντυνεται μοντερνα,περιποιειται τα μαλλια της,βαζει κραγιον στο στομα,
βαφει τα νυχια της,προσεχει το σωμα της,εχασε βαρος,γυμναζεται,οχι,δεν νιωθω ζηλεια,
πως σου περασε απ'το μυαλο αυτο,θεατρο παιζει,καταλαβαινω το σχεδιο της,μενω απαθης,
σαν να μην υπαρχει,η' σαν να μην υπαρχω εγω,κοιταζω τις παλιες φωτογραφιες,ο Αγαμεμνονας,
οι γαμοι μας,η Ιφιγενεια μωρο στην αγκαλια μου,φορουσα ενα λευκο φορεμα,τα δυο παιδια
μαζι με τον Αιγισθο,ο Αιγισθος στη μεση χαμογελαστος,δεξια του με ναυτικο φανελακι ο
Ορεστης,η Ηλεκτρα αριστερα του τον κραταει αγκαλιασμενο,εχει,τωρα το βλεπω,σκοτεινο
βλεμμα,τοτε ημουνα εγκυος στην Χρυσοθεμη,εγω ανιδεα,να,δες,η αναμνηστικη φωτογραφια
μας στην Αυλιδα,τα προσωπα κινουνται,στην απνοια το σκηνικο,το φιδι βγαζει το καινουργιο
του πουκαμικο,καὶ —δεῦρο δὴ— πατέρα πρόσειπε σὸν φίλον 630,ακουω τη φωνη μου,καὶ —
δεῦρο δὴ— πατέρα πρόσειπε σὸν φίλον 630,'μητερα,τι μονολογεις;'σηκωνω το κεφαλι,κοντρα
στο εκτυφλωτικο φως του ηλιου βλεπω τη μαυρη σκια της Ηλεκτρας,'μητερα,σε ποια γλωσσα
μιλας;',ολα γυρω μου σ'αυτο το σκληρο φως διαλυονται,τι συμβαινει;που ειμαι;ποιο ρολο
παιζω,σε ποιο θεατρο;,ποια εισαι συ απεναντι μου που μ'ακους;'εγω μητερα ειμαι η Ηλεκτρα'
ακουω την Ηλεκτρα,'κι εσυ μητερα εισαι η βασιλισα Κλυταιμνηστρα','νεκρη;'ρωταω,'ναι,νεκρη,
μητερα'
.
.
.

Ηλεκτρα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ηλέκτρα, στιγμιότυπα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

άνοιξε το παράθυρο πίσω της
γύρισε και είδε τον καθρέφτη
από το βάθος του ένας άντρας της φώναζε
ο πατέρας η' αδελφός,δεν διέκρινε
'παλι χαζεύεις, ανόητη'ακουσε τη φωνή της μάνας
ο χώρος γύρω της τεράστιος
κοίταξε το κίτρινο ψαράκι στη γυάλα
έγκλειστο στη διαφάνεια του νερού
τα νύχια της βαμμένα κόκκινα
ακούστηκε θόρυβος στην αυλή
κατέβηκε κι αυτή
μέσα στο σιωπηλό πλήθος κρυμμένη
είδε να φερνουν το σφαγμένο κορμί του
τη νύχτα η μάνα της διηγήθηκε μια ψεύτικη ιστορία
στο τέλος της είπε να μην φοβάται
'το συμφέρον μας'αυτο ακριβώς ειπε 'ειναι να μην φοβομαστε'
άνοιξε το ραδιόφωνο,άκουσε ένα βαλς,
αυτό στη μεγάλη σάλα χόρεψαν κι ένιωσε,τότε, αναστατωμένη,
τα χέρια χαράχτηκαν εκείνη τη νύχτα στη κοιλιά της
'η μυρωδιά του τριανταφυλλου' ψιθύρισε
το κίτρινο ψαράκι πήδησε απ'τη γυάλα
προσπάθησε να το πιάσει,σπαρταριζε στα χέρια της
'ανοητη,ακόμα δεν κοιμασαι;'ακουσε τη φωνή της μάνας,
'μας ενοχλείς",
την πείραζε να τη θεωρούν βάρος,ασήμαντη,
θυμάται τότε μέσα στην αυλή ένα σκοτεινό πρόσωπο,
αυτό της είχε κάνει εντύπωση,
εκείνος της έκανε νόημα να μην μιλήσει,
κατάφερε να πεταξει το ψαράκι στη γυάλα,
εκείνο αδιάφορο συνέχισε τις κινήσεις του
άνοιξε το παράθυρο πίσω της
γύρισε κι είδε μέσα στον καθρέφτη την ηλικιωμένη κυρία,
πήγε και κάθησε δίπλα της,
'εχω πυρετο'της είπε 'ειμαι πολύ αρρωστη'
'μην την ακους'ακουστηκε η φωνή της μάνας
"παρανοϊκή ειναι,μια απατεωνισα',
'ειναι πραγματική μάνα,ειμ'εγω'ειπε,
'ανοησιες,σκίσε τις φωτογραφιες,σπάσε τον καθρέφτη,
φτάνει με τις ιδεοληψιες,ηληθια'της φώναξε,
γύρισε κι είδε μέσα στη τεραστια σάλα ένα ζευγάρι να χορεύει,
ο άντρας φορούσε μάσκα,'εσυ είσαι;'τον ρώτησε,
εκείνος τράβηξε τη μάσκα,είδε το κενό,
'αλήθεια,πόσα κενά μας κάνουν;',
ο άλλος δεν απάντησε,
στο βάθος του καθρέφτη άνοιξε μια πόρτα,
ένας άντρας τη χαιρετούσε από εκεί μέσα,
κοίταξε το ρολόι της,ήταν αργά,
βγήκε στη σκηνή,το φεγγάρι απέναντι εξυνε τις πέτρινες κερκίδες,
πρόβαρε το ρόλο της,
γέμισε θεατές το θέατρο με πολύχρωμα ρούχα
και κόκκινες ομπρέλες,
στο τέλος τη χειροκρότησαν,
το βράδυ το φεγγάρι σύρθηκε στον ώμο της,
ένιωσε τα δόντια του στη σάρκα,
'εχεις λευκό σαν γάλα ωμο'ψιθυρισε,
μέσα στον ύπνο τυλίχτηκε στην αναπνοή του
ο καθρέφτης θόλωσε το είδωλο της
.
.

<

.
.
GREEK POETRY
-Τα υβριολογια στην Οδύσσεια του Ομήρου- η μολοβρος γλωττη-
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.

ΜΕΤΑ-ΦΡΑΣΤΙΚΑ ΟΜΗΡΟΥ ΙΛΙΑΔΑ-ΟΜΗΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ-TRANSLATING HOMER-Iliada-Odysseia -μεταφραση -translating-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Τα υβριολογια στην Οδύσσεια του Ομήρου- η μολοβρος γλωττη-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΤΟ ΥΒΡΙΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΜΕΛΑΝΘΟΥ ΣΤΟΝ ΟΔΥΣΣΕΑ[Ομηρου Οδυσσεια,ρ',204-238]
ΚΑΙ ΤΟ ΟΙΚΤΡΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΜΝΗΣΤΗΡΟΦΟΝΙΑ[Ομηρου Οδυσσεια,χ',473-476]
μεταφραση χ.ν.κουβελης

ο Μελανθος[μελας+ανθος]του Δολιου ηταν Ιθακισιος βοσκος και αθλιος συνεργατης
των μνηστηρων ,μαζι με την αδερφη του Μελανθω,ερωμενη του Ευρυμαχου,οταν
βρισκει τον Οδυσσεα[Ομηρου Οδυσσεια,ραψωδια ρ' στιχοι 204-238]ντυμενο γερο ζητιανο,
μαζι με τον πιστο του χοιροβοσκο Ευμαιο,τον βριζει σκαια και χυδαια.
Στη ραψωδια χ',στιχοι 473-476,Ομηρου Οδυσσεια,εχουμε το οικτρο τελος του στην μνηστη-
ροφονια
.
.
το υβριολογιο του Μελανθου στον Οδυσσεα[Ομηρου Οδυσσεια ,ρ',204-238]
το οικτρο τελος του στην μνηστηροφονια[Ομηρου Οδυσσεια,χ',473-476]
μεταφραση χ.ν.κουβελης

[Ομηρου Οδυσσεια ,ρ',204-238]
ἀλλ' ὅτε δὴ στείχοντες ὁδὸν κάτα παιπαλόεσσαν
ἄστεος ἐγγὺς ἔσαν καὶ ἐπὶ κρήνην ἀφίκοντο
τυκτὴν καλλίροον, ὅθεν ὑδρεύοντο πολῖται,
τὴν ποίησ' Ἴθακος καὶ Νήριτος ἠδὲ Πολύκτωρ·
ἀμφὶ δ' ἄρ' αἰγείρων ὑδατοτρεφέων ἦν ἄλσος,
πάντοσε κυκλοτερές, κατὰ δὲ ψυχρὸν ῥέεν ὕδωρ
ὑψόθεν ἐκ πέτρης· βωμὸς δ' ἐφύπερθε τέτυκτο    210
Νυμφάων, ὅθι πάντες ἐπιῤῥέζεσκον ὁδῖται·
ἔνθα σφέας ἐκίχανεν υἱὸς Δολίοιο Μελανθεὺς
αἶγας ἄγων, αἳ πᾶσι μετέπρεπον αἰπολίοισι,
δεῖπνον μνηστήρεσσι· δύω δ' ἅμ' ἕποντο νομῆες.
τοὺς δὲ ἰδὼν νείκεσσεν ἔπος τ' ἔφατ' ἔκ τ' ὀνόμαζεν
ἔκπαγλον καὶ ἀεικές· ὄρινε δὲ κῆρ Ὀδυσῆος·
«νῦν μὲν δὴ μάλα πάγχυ κακὸς κακὸν ἡγηλάζει,
ὡς αἰεὶ τὸν ὁμοῖον ἄγει θεὸς ὡς τὸν ὁμοῖον.
πῇ δὴ τόνδε μολοβρὸν ἄγεις, ἀμέγαρτε συβῶτα,
πτωχὸν ἀνιηρόν, δαιτῶν ἀπολυμαντῆρα;    220
ὃς πολλῇς φλιῇσι παραστὰς φλίψεται ὤμους,
αἰτίζων ἀκόλους, οὐκ ἄορα οὐδὲ λέβητας.
τόν γ' εἴ μοι δοίης σταθμῶν ῥυτῆρα γενέσθαι
σηκοκόρον τ' ἔμεναι θαλλόν τ' ἐρίφοισι φορῆναι,
καί κεν ὀρὸν πίνων μεγάλην ἐπιγουνίδα θεῖτο.
ἀλλ' ἐπεὶ οὖν δὴ ἔργα κάκ' ἔμμαθεν, οὐκ ἐθελήσει
ἔργον ἐποίχεσθαι, ἀλλὰ πτώσσων κατὰ δῆμον
βούλεται αἰτίζων βόσκειν ἣν γαστέρ' ἄναλτον.
ἀλλ' ἔκ τοι ἐρέω, τὸ δὲ καὶ τετελεσμένον ἔσται·
αἴ κ' ἔλθῃ πρὸς δώματ' Ὀδυσσῆος θείοιο,    230
πολλά οἱ ἀμφὶ κάρη σφέλα ἀνδρῶν ἐκ παλαμάων
πλευραὶ ἀποτρίψουσι δόμον κάτα βαλλομένοιο.»
ὣς φάτο, καὶ παριὼν λὰξ ἔνθορεν ἀφραδίῃσιν
ἰσχίῳ· οὐδέ μιν ἐκτὸς ἀταρπιτοῦ ἐστυφέλιξεν,
ἀλλ' ἔμεν' ἀσφαλέως. ὁ δὲ μερμήριξεν Ὀδυσσεύς,
ἠὲ μεταΐξας ῥοπάλῳ ἐκ θυμὸν ἕλοιτο
ἦ πρὸς γῆν ἐλάσειε κάρη ἀμφουδὶς ἀείρας·
ἀλλ' ἐπετόλμησε, φρεσὶ δ' ἔσχετο.
.
.
[Ομηρου Οδυσσεια,χ',473-476]
ἐκ δὲ Μελάνθιον ἦγον ἀνὰ πρόθυρόν τε καὶ αὐλήν·
τοῦ δ' ἀπὸ μὲν ῥῖνάς τε καὶ οὔατα νηλέϊ χαλκῷ
τάμνον μήδεά τ' ἐξέρυσαν, κυσὶν ὠμὰ δάσασθαι,
χεῖράς τ' ἠδὲ πόδας κόπτον κεκοτηότι θυμῷ
.
.
μεταφραση χ.ν.κουβελης

αλλ'οταν μαζι κατηφοριζοντας τον αποκρημνο δρομο
και στη πολη κοντα ησαν και στη βρυση εφτασαν
τη κτιστη που καθαρα τα νερα ρεει,απ'οπου υδρευονταν οι πολιτες,
αυτη που'φκιαξε ο Ιθακος κι ο Νηριτος κι επισης ο Πολυκτωρας,
και γυρω ηταν αλσος με λευκες που το νερο τις τρεφει,
απο παντου σε κυκλο,κατω δε παγωμενο ερρεε νερο
ψηλα απ'τη πετρα ,κι απο πανω βωμος ηταν κτισμενος 210
των Νυμφων,οπ'εκει ολοι εθυσιαζαν οι οδοιποροι
εκει τους ετυχε ο γιος του Δολιου ο Μελανθος
γιδια πηγαινοντας,σ'ολα τα αιγοκοπαδα τα πιο ξεχωρισμενα,
δειπνο στους μνηστηρες,και μαζι δυο ακολουθαγαν βοσκοι,
και βλεπωντας τους φιλονεικιας λογο ειπε και μιλησε
τρομερο κι απρεπο,του δε Οδυσσεα ταραχτηκε η καρδια,
''να τωρα ενας παντελως αθλιος εναν αθλιο σερνει,
 ετσ'οπως παντα τον ομοιο φερνει ο θεος στον ομοιο,
που αυτον εδω τον σαπροφαγο πας,σιχαμερε γουρναρη,
τον ενοχλητικο φτωχο,των φαγητων τον αποροφητηρα, 220
αυτος σε πολλες πορτες και κατωφλια θα ξυνει τους ωμους
επαιτωντας ψωμοκοματα,οχι ξιφη κρεμαστα και λεβετια,
αυτον σε με να δωσεις των μαντριων φυλακας να γινει
σαρωτης του σταυλου να'ναι,χλωρο κλαρι να φερνει στα κατσικια
και τρογαλο πινωντας χοντρο μπουτι να φκιαξει,
αλλ'αφου λοιπον εργα αθλια εμαθε,δεν θα θελησει
δουλεια να πιασει,αλλα να γυριζει ασυστολα στη χωρα
θελει επαιτωντας να βοσκησει την αχορταγη κοιλια,
αλλα σε σε θα πω,κι αυτο και τετελεσμενο να'ναι,
αν κι ερθει προς τα σπιτια του Οδυσσεα του θειου 230
πολλα γυρω απ'το κεφαλι σκαμνια απ'των αντρων τις παλαμες
τα πλευρα θα συντριψουν σωρηδον καταπανω πεταμενα''
ετσ'ειπε,και περνωντας κλωτσια με πηδημα εδωσ'αφραδιαζοντας
στο γοφο,ομως αυτος εξω απ'την ατραπο δεν τρανταχτηκε,
αλλ'εμεινε ακουνητος,ο δε Οδυσσεας διστασε,
η' ορμωντας με το ροπαλο τη ψυχη να του τραβηξει
η' απ'τη γη σηκωνοντας να του κοπανισει το κεφαλι κατω χαμω,
αλλ'υπομεινε,στα νευρα δε κρατηθηκε
.
.
μετα τον Μελανθο εσυραν κατα το προθυρο και την αυλη,
απ'αυτον και τη μυτη και τ'αυτια μ'ανηλεο χαλκο
χωρισαν,και τ'αχαμνα ξεριζωσαν,στα σκυλια ωμα πετωντας να φανε,
και χερια και ποδια εκοψαν μ' οργισμενη τη καρδια
.
.
ΖΗΤΙΑΝΙΑΔΑ
[προαγγελμα της Νεας Κωμωδιας και της Commedia dell'Arte]
[Ομηρου Οδυσσεια-ραψωδια σ' στιχοι 1-31]-μεταφραση χ.ν.κουβελης
ἦλθε δ᾽ ἐπὶ πτωχὸς πανδήμιος, ὃς κατὰ ἄστυ
πτωχεύεσκ᾽ Ἰθάκης, μετὰ δ᾽ ἔπρεπε γαστέρι μάργῃ
ἀζηχὲς φαγέμεν καὶ πιέμεν· οὐδέ οἱ ἦν ἲς
οὐδὲ βίη, εἶδος δὲ μάλα μέγας ἦν ὁράασθαι.
Ἀρναῖος δ᾽ ὄνομ᾽ ἔσκε· τὸ γὰρ θέτο πότνια μήτηρ
ἐκ γενετῆς· Ἶρον δὲ νέοι κίκλησκον ἅπαντες,
οὕνεκ᾽ ἀπαγγέλλεσκε κιών, ὅτε πού τις ἀνώγοι·
ὅς ῥ᾽ ἐλθὼν Ὀδυσῆα διώκετο οἷο δόμοιο,
καί μιν νεικείων ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
"εἶκε, γέρον, προθύρου, μὴ δὴ τάχα καὶ ποδὸς ἕλκῃ.
οὐκ ἀΐεις ὅτι δή μοι ἐπιλλίζουσιν ἅπαντες,
ἑλκέμεναι δὲ κέλονται; ἐγὼ δ᾽ αἰσχύνομαι ἔμπης.
ἀλλ᾽ ἄνα, μὴ τάχα νῶϊν ἔρις καὶ χερσὶ γένηται."
τὸν δ᾽ ἄρ᾽ ὑπόδρα ἰδὼν προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς·
"δαιμόνι᾽, οὔτε τί σε ῥέζω κακὸν οὔτ᾽ ἀγορεύω,
οὔτε τινὰ φθονέω δόμεναι καὶ πόλλ᾽ ἀνελόντα.
οὐδὸς δ᾽ ἀμφοτέρους ὅδε χείσεται, οὐδέ τί σε χρὴ
ἀλλοτρίων φθονέειν· δοκέεις δέ μοι εἶναι ἀλήτης
ὥς περ ἐγών, ὄλβον δὲ θεοὶ μέλλουσιν ὀπάζειν.
χερσὶ δὲ μή τι λίην προκαλίζεο, μή με χολώσῃς,
μή σε γέρων περ ἐὼν στῆθος καὶ χείλεα φύρσω
αἵματος· ἡσυχίη δ᾽ ἂν ἐμοὶ καὶ μᾶλλον ἔτ᾽ εἴη
αὔριον· οὐ μὲν γάρ τί σ᾽ ὑποστρέψεσθαι ὀΐω
δεύτερον ἐς μέγαρον Λαερτιάδεω Ὀδυσῆος."
τὸν δὲ χολωσάμενος προσεφώνεεν Ἶρος ἀλήτης·
"ὢ πόποι, ὡς ὁ μολοβρὸς ἐπιτροχάδην ἀγορεύει,
γρηῒ καμινοῖ ἶσος· ὃν ἂν κακὰ μητισαίμην
κόπτων ἀμφοτέρῃσι, χαμαὶ δέ κε πάντας ὀδόντας
γναθμῶν ἐξελάσαιμι συὸς ὣς ληϊβοτείρης.
ζῶσαι νῦν, ἵνα πάντες ἐπιγνώωσι καὶ οἵδε
μαρναμένους· πῶς δ᾽ ἂν σὺ νεωτέρῳ ἀνδρὶ μάχοιο;"
εκει ηρθε ενας πασιγνωστος σ'ολοκληρο τον δημο διακονιαρης
που διακονευε μεσα στη πολη της Ιθακης,αχορταγη η κοιλια του
ετρωγε κι επινε ακαταπαυστα, ομως ουτε δυναμη ειχε
ουτε παλλικαρια,αν και πολυ μεγαλοσωμος φαινονταν να'ναι
Αρναιος ηταν τ'ονομα του,αυτο του το'δωσε η κυρα μανα του
σαν γεννηθηκε.Ιρον τον φωναζαν οι νεαροι απαντες
γιατι ετρεχε και πηγαινε μηνυματα οπου καποιος τον εστελνε,
αυτος οταν ηρθε εδιωχνε τον Οδυσσεα απ'το δικο του σπιτι
και μ' εριστικα λογια πεταχτα για καβγα τ'απευθυνθηκε
''φευγα,γερο,απ'τη πορτα,γρηγορα κι απ'τα ποδια θα σε συρω
δεν βλεπεις π'ολοι μου κανουν νοημα,να σε συρω με παρακινουν
εγω ομως ντρεπομαι να το κανω
Ελα σηκω,τραβα γρηγορα,μην πιαστουμε στα χερια απ'τα λογια''
Αυτον τον στραβοκοιταξε ο πανεξυπνος Οδυσσεας απαντωντας
''παλιανθρωπε,ουτε μ'εργα σ'εβλαψα ουτε λογια σου'πα
ουτε αυτα που σου δινουν φτοναω οσα πολλα κι αν ειναι
το κατωφλι και τους δυο μας χωραει,ουτε σε κατι σ'ωφελει
για τα ξενα να φθονεις,μου φαινεται να'σαι περιπλανωμενος
οπως κι εγω,την ευτυχια στο μελλον οι θεοι θα στειλουν,
στα χερια να πιαστουμε μη με παραπροκαλεις,μη με θυμωσεις
αν και γερος στα στηθια και στα χειλια θα σε γεμισω
μ'αιματα.και την ησυχια μου μαλιστα θα βρω απ'αυριο
γιατι δεν νομιζω να τολμησεις να ξαναγυρισεις για δευτερη φορα
στο σπιτι του γιου του Λαερτη Οδυσσεα''
Σ'αυτον θυμωμενος απαντησε ο περιπλανωμενος ζητιανος Ιρος
''Α φοβηθηκα,πως το ψωρογουρουνι χωρις να σκεφτει μιλαει,
ομοια με μπαμπογρια στο τζακι,στ'αληθεια να τον τσακισω
μετα δυο μου τα χερια,κατω στο χωμα ολα τα δοντια
απ'τα σαγονια να ξεριζωσω οπως γουρουνας που ρημαζει σιταροχωραφα
Ετοιμασου λοιπον τωρα,ωστε ολοι να μας δουν και να διασκεδασουν
ν'αρπαζομαστε,πως εσυ μ'εναν νεωτερο ανδρα τσακωνεσαι''
.
και η ΖΗΤΙΑΝΙΑΔΑ σε Αγοραιον Λογον
τοτε μπουκαρισ'εδω ενα νουμερο ρεντικολο σ'ολη τη πολη διακονιαρης
που στο Θιακη μεσα ψωμοζητουσε αχορταγη η μπακα του
ετρωγε κι επινε του σκασμου ομως δεν ειχε καρδια ουτε
παλλικαρια κι ας φαινονταν μεγας μαμουχαλος κρεμανταλας.
Αρναιος ητανε το'νομα του,ετσι τον νοματισε η κακομοιρα η μανα του
σαν γεννηθηκε,Ιρο τον εκραζε απασα η μαριδα
γιατ'ετρεχε για θεληματα παντου οποιος τον εστελνε
αυτος λοιπον οταν εφτασε εδω κοιταε πως να διωξει τον Δυσσεα απ'το σπιτικο του
και με μπολικες εριστικες κουβεντες για καβγα του επιτεθηκε
''Ξεκουμπα,γερο,απ'τη πορτα αντε μπρος απο δω μη σε συρω απ'τα ποδαρια
δεν βλεπεις π'ολοι νοημα μου κανουν να σε τραβηξω μου λενε
εγω ομως πολυ εντρεπομαι να το πραξω ετουτο
Ελα σηκω,αντε τραβα,μην αρπαχτουμε για καλα στα χερια απ'τα λογια''
Τοτε τον στραβοκοιταξε ο μαχαλομαγκας Δυσσεας και του'ριξε τα λογια
''παλιοδιαολε,μ'εργα δεν σ'εβλαψα ουτε με λογια
ουτε αυτηνα που σου πετανε ζηλευω οσα πολλα κι αν κονομας
το κατωφλι εδω ειναι και για τους δυο ,ουτε κι ωφελεισαι
τιποτα για τα ξενα να ζηλευεις,βλεπω πως εισαι ταλαιπωρος
αλητης σαν κι εμενα,κι οι θεοι θ'αργησουν εντελει να μας καζαντισουν
μην με προκαλεις το λοιπον ν'αρπαχτουμε στα χερια,μη με τσαντισεις
γιατι αν και γερος τα στηθια και τα χειλια σου με γροθιες
θα τα μπλατσαρωσω μ'αιματα,κι ετσι απο αυριο θα'χω ησυχια
γιατι δεν νομιζω να τολμησεις να ξαναμολαρεις δευτερη φορα
για το σπιτι του Δυσσεα του Λαερτη υιου λεω''
Και τοτε αγριεμενο σκυλι του την επεσε αυτος ο αλητηριος Ιρος
''Α ποσο σκιαχτικα,ψωρογουρουνι χωρις νιονιο παρλαρεις
σαν να'σαι καμια μπαμπογρια στις σταχτες, θα σου ορμιξω
και θα σε τσακισω με τα δυο μου χερια κι ολα τα δοντια απ'τα σαγονια σου
θα τα ξεριζωσω να φανε χωμα οπως γουρουνας που ρημαζει αγροτεμαχια
Ελα λοιπον τωρα τοιμασου,ολοι να μας παρουν ματι και να κανουν χαζι
που θ'αρπαχτουμε,εσυ ενας γερος ν'αυτοχειρεις μ'ενα τζοβενο σου να πιαστεις''
.
.
το επισοδειο με τη Μελανθω
[Ομηρου Οδυσσεια ραψωδια τ',65-88]-μεταφραση χ.ν.κουβελης
ἡ δ' Ὀδυσῆ' ἐνένιπε Μελανθὼ δεύτερον αὖτις·65
"ξεῖν', ἔτι καὶ νῦν ἐνθάδ' ἀνιήσεις διὰ νύκτα
δινεύων κατὰ οἶκον, ὀπιπεύσεις δὲ γυναῖκας;
ἀλλ' ἔξελθε θύραζε, τάλαν, καὶ δαιτὸς ὄνησο·
ἢ τάχα καὶ δαλῷ βεβλημένος εἶσθα θύραζε."
τὴν δ' ἄρ' ὑπόδρα ἰδὼν προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς· 70
"δαιμονίη, τί μοι ὧδ' ἐπέχεις κεκοτηότι θυμῷ;
ἦ ὅτι δὴ ῥυπόω, κακὰ δὲ χροῒ εἵματα εἷμαι,
πτωχεύω δ' ἀνὰ δῆμον; ἀναγκαίη γὰρ ἐπείγει.
τοιοῦτοι πτωχοὶ καὶ ἀλήμονες ἄνδρες ἔασι.
καὶ γὰρ ἐγώ ποτε οἶκον ἐν ἀνθρώποισιν ἔναιον
ὄλβιος ἀφνειὸν καὶ πολλάκι δόσκον ἀλήτῃ
τοίῳ, ὁποῖος ἔοι καὶ ὅτευ κεχρημένος ἔλθοι·
ἦσαν δὲ δμῶες μάλα μυρίοι ἄλλα τε πολλά,
οἷσίν τ' εὖ ζώουσι καὶ ἀφνειοὶ καλέονται.
ἀλλὰ Ζεὺς ἀλάπαξε Κρονίων· ἤθελε γάρ που. 80
τῶ νῦν μή ποτε καὶ σύ, γύναι, ἀπὸ πᾶσαν ὀλέσσῃς
ἀγλαΐην, τῇ νῦν γε μετὰ δμῳῇσι κέκασσαι,
ἤν πώς τοι δέσποινα κοτεσσαμένη χαλεπήνῃ
ἢ Ὀδυσεὺς ἔλθῃ· ἔτι γὰρ καὶ ἐλπίδος αἶσα.
εἰ δ' ὁ μὲν ὣς ἀπόλωλε καὶ οὐκέτι νόστιμός ἐστιν,
ἀλλ' ἤδη παῖς τοῖος Ἀπόλλωνός γε ἕκητι,
Τηλέμαχος· τὸν δ' οὔ τις ἐνὶ μεγάροισι γυναικῶν
λήθει ἀτασθάλλουσ', ἐπεὶ οὐκέτι τηλίκος ἐστίν."88
στον Οδυσσεα την επεσε η Μελανθω για δευτερη φορα
''ξενε,ακομα και τωρα εδω θα μας ενοχλας μεσα στη νυχτα
στριφογυρνοντας στο σπιτι και να παιρνεις ματι τις γυναικες
αντε παρε δρομο,ταλαιπορε,το φαι κονομησες
η' μηπως θελεις με τη σκουπα να πεταχτεις εξω απ'τη πορτα
αυτη αυστηρα κοιτωντας της μιλησε ο πανεξυπνος Οδυσσεας 70
''διαολε,γιατι ετσ'εδω μου μπαινεις με κακια διαθεση
γιατ'ειμαι βρωμικος κι ασχημα στο σωμα ρουχα εχω
ζητιανευοντας στη πολη απ'την αναγκη της πεινας
τετοιοι ειν'οι φτωχοι κι οι περιπλανωμενοι ανθρωποι
κι εγω καποτε σ'ανθρωπινο σπιτι εμενα
ευτυχης με πλουτη και συχνα εδωνα στον περιπλανωμενο
σ'οποιονδηποτε,οποιος και να'τανε και για οτι χρειαζονταν να'ρχονταν
και σκλαβους ειχα αμετρητους κι αλλα πολλα
που'χουν αυτοι που καλοπερνανε και πλουσιοι καλουνται
αλλα ο Διας ο Κρονιος με κατεστρεψε ετσι το'θελε 80
και τωρα προσεξε μηπως ποτε κι εσυ,γυναικα,χασεις ολη
την λαμψη,που σε ξεχωριζει μεσα στις σκλαβες
αν με σενα η κυρα θυμωσει και δυσαρεστηθει
η' ο Οδυσσεας γυρισει,οπως ακομα το ελπιζουν
κι αν εκεινος χαθηκε και πια δεν εχει γυρισμο
αλλα τωρα πια το παιδι σαν τον Απολλωνα ειναι,
ο Τηλεμαχος,απ'αυτον καμια μεσα στο σπιτι απ'τις γυναικες
δεν θα ξεφυγει ν'αυθαδιασει,επειδη ανηλικος δεν ειναι''88
.
.
.

/div>

.

.
GREEK POETRY
-Homer's women οι Γυναικες του Ομηρου
[Ομηρου Ιλιαδα,Οδυσσεια] μεταφραση χ.ν.κουβελης
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.

Homer's women οι Γυναικες του Ομηρου-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Homer's women οι Γυναικες του Ομηρου
[Ομηρου Ιλιαδα,Οδυσσεια] μεταφραση χ.ν.κουβελης

Αβαρβαρέη Αγαμήδη Αγαύη Αγλαϊη Αδρήστη Αθηναίη Αιγιάλια Αίθη Αίθρη Αλκάνδρη
Αληυόνη Αλθαίη Αλίη Αλκίππη Αλκμήνη Αμάθεια Αμφιθέη Αμφιθόη Αμφινόμη Αμφιτρίτη
Ανδρομάχη Άντεια Αντίκλεια Αντιόπη Αρήτη Αριάδνη Άρτεμις Αστυόχεια Αστυόχη Αυτονόη
Αφροδίτη Αψευδής Βρισηίς Γαία Γαλάτεια Γή Γλαύκη Γοργώ Γυγαίη Δανάη Δεξαμενή Δημήτηρ
Διομήδη Διώνη Δυναμένη Δωρίς Δωτώ Ειδοθέη Ειλείθυια Eκάβη Εκαμήδη Ελένη Ενυώ
Επικάστη Εριφύλη Εριώπις Ερμιόνη Ευηνίνη Ευριδίκη Ευρύκλεια Ευρυνόμη Ευρώπη Ήβη Ήρη
Θάλεια Θεανώ Θέμις Θέτις Θόη Θόωσα Ίαιρα Ιάνασσα Ιάνειρα Ινώ Ιξιόνη Ίρις Ιπποδάμεια
Ιφθίμη Ιφιάνασσα Ιφιμέδεια Ίφις Καλλιάνασσα Καλλιάνειρα Καλυψώ Κασσάνδρη Καστιάνειρα
Κίρκη Κισσηίς Κλεποπάτρη Κλυμένη Κλυταιμήστρη Κτιμένη Κυμοδόκη Κυμοθέη Λαμπετίη
Λαοδάμεια Λαοδίκη Λαοθόη Λευκοθέη Λήδη Λητώ Μαιάς Μαίρα Μάρπησσα Μεγάρη
Μελανθώ Μελίτη Μηδεσικικάστη Μούσα Μυκήνη Μυρίνη Ναυσικά Νέαιρα Νηίς
Νημερτίς Νησαίη Νιόβη Πανόπη Πασιθέη Περίβοια Περσεφόνεια Πέρση Πηνελόπεια Πηρώ
Ποδάγρη Πολυδάμνα Πολυδώρη Πολυκάστη Πολυμήλη Πόκρις Πρωτώ Ρήνη Ρέα Σικέλη Σεμέλη
Σκύλλα Σπειώ Τηθύς Τυρώ Υψιπύλη Φαίδρη Φέρουσα Φροντίς Φιλομέδουσα Φιλώ Χάρις
Χάρυβδις Χίμαιρα Χλωρίς Χρυσηίς Χρυσόθεμις Ωρείθυια

Η Πολυκαστη,η Λαμπετιη,η Περση και τ'αλλα ονόματα των γυναικών στον Ομηρο-
χ.ν.κουβελης

η Πολυκαστη

(Ομήρου Οδύσσεια,γ',464-469)μετάφραση χ.ν.κουβελης
τόφρα δὲ Τηλέμαχον λοῦσεν καλὴ Πολυκάστη,
Νέστορος ὁπλοτάτη θυγάτηρ Νηληϊάδαο.465
αὐτὰρ ἐπεὶ λοῦσέν τε καὶ ἔχρισεν λίπ' ἐλαίῳ,
ἀμφὶ δέ μιν φᾶρος καλὸν βάλεν ἠ δὲ χιτῶνα,
ἔκ ῥ' ἀσαμίνθου βῆ δέμας ἀθανάτοισιν ὁμοῖος·
πὰρ δ' ὅ γε Νέστορ' ἰὼν κατ' ἄρ' ἕζετο, ποιμένα λαῶν.

στο μεταξύ τον Τημεμαχο έλουσε η όμορφη Πολυκαστη
του Νέστορα η πιο νεώτερη θυγατέρα του γιου του Νηλεα 465
επειτ'αφου και τον έλουσε και τον αλειψε με παχυ λάδι
τον περιεβαλε με καλό μακρύ φόρεμα και με χιτώνα,
απ'τον λουτήρα βγήκε μ'αναστημα στους αθάνατους ομοιος,
και κοντά στον Νέστορα πηγαίνοντας κάθησε,τον ποιμενα λαων

[η Πολυκαστη εγινε γυναικα του Τηλεμαχου και του γεννησε τον Περσεπολι]
.
.
η Λαμπετίη και η Φαέθουσα

(Ομήρου Οδύσσεια,μ',128-137)μετάφραση χ.ν.κουβελης
Θρινακίην δ' ἐς νῆσον ἀφίξεαι· ἔνθα δὲ πολλαὶ
βόσκοντ' Ἠελίοιο βόες καὶ ἴφια μῆλα.
ἑπτὰ βοῶν ἀγέλαι, τόσα δ' οἰῶν πώεα καλά,    130
πεντήκοντα δ' ἕκαστα. γόνος δ' οὐ γίνεται αὐτῶν,
οὐδέ ποτε φθινύθουσι. θεαὶ δ' ἐπιποιμένες εἰσί,
νύμφαι ἐϋπλόκαμοι, Φαέθουσά τε Λαμπετίη τε,
ἃς τέκεν Ἠελίῳ Ὑπερίονι δῖα Νέαιρα.
τὰς μὲν ἄρα θρέψασα τεκοῦσά τε πότνια μήτηρ
Θρινακίην ἐς νῆσον ἀπῴκισε τηλόθι ναίειν,
μῆλα φυλασσέμεναι πατρώϊα καὶ ἕλικας βοῦς.

στη Θρινακιη τη νησο θα φτασεις,οπου πολλες
βοσκουν τ'Ηλιου γελαδες  και παχια προβατα
επτα βοδιων αγελες,τοσα κι αρνιων κοπαδια καλα,130
πενηντα εκαστα,απογονος δεν γινεται απ'αυτα,
ουτε ποτε φθινουν,θεες ποιμενες ειναι,
νυμφες ομορφοπλεξουδες,και η Φαεθουσα και η Λαμπετιη,
αυτες ετεκε στον Ηλιο Υπεριονα η θεια Νεαιρα,
αυτες τοτε η τεκουσα και θρεψασα σεβασμια μητερα
στη Θρινακιη νησο αποικισε εκει να μεινουν,
τα προβατα να φυλανε τα πατρωα και τα ελικοκερατα βοδια
.
.
η Κίρκη  η Πέρση η Νέαιρα

(Ομήρου Οδύσσεια,κ',133-139)μετάφραση χ.ν.κουβελης
ἔνθεν δὲ προτέρω πλέομεν ἀκαχήμενοι ἦτορ,
ἄσμενοι ἐκ θανάτοιο, φίλους ὀλέσαντες ἑταίρους.
Αἰαίην δ' ἐς νῆσον ἀφικόμεθ'· ἔνθα δ' ἔναιε
Κίρκη ἐϋπλόκαμος, δεινὴ θεὸς αὐδήεσσα,
αὐτοκασιγνήτη ὀλοόφρονος Αἰήταο·
ἄμφω δ' ἐκγεγάτην φαεσιμβρότου Ἠελίοιο
μητρός τ' ἐκ Πέρσης, τὴν Ὠκεανὸς τέκε παῖδα.139

απο'κει πριν την ωρα πλεουμε λυπημενοι τη καρδια,
χαρουμενοι απ'τη φυγη θανατου,φιλους χανοντας συντροφους,
στην Αιαιη νησο φτανουμε,οπ'εμενε
η Κιρκη η ομορφοπλεξουδη,τρομερη θεα μ΄'ανθρωπινη φωνη,
αυταδελφη του Αιητη πο'χει το χαμο στο νου,
κι οι δυο γεννιονται απ'τον Ηλιο που φως φερνει στους θνητους
κι απο μητερα τη Περση,αυτην ο Ωκεανος ετεκε κορη 139
'
'
η Ῥήνη

[Ομηρου Ιλιαδα,Β',716-728] μεταφραση χ.ν.κουβελης

Οἳ δ' ἄρα Μηθώνην καὶ Θαυμακίην ἐνέμοντο
καὶ Μελίβοιαν ἔχον καὶ Ὀλιζῶνα τρηχεῖαν,
τῶν δὲ Φιλοκτήτης ἦρχεν τόξων ἐῢ εἰδὼς
ἑπτὰ νεῶν· ἐρέται δ' ἐν ἑκάστῃ πεντήκοντα
ἐμβέβασαν τόξων εὖ εἰδότες ἶφι μάχεσθαι.    720
ἀλλ' ὃ μὲν ἐν νήσῳ κεῖτο κρατέρ' ἄλγεα πάσχων
Λήμνῳ ἐν ἠγαθέῃ, ὅθι μιν λίπον υἷες Ἀχαιῶν
ἕλκεϊ μοχθίζοντα κακῷ ὀλοόφρονος ὕδρου·
ἔνθ' ὅ γε κεῖτ' ἀχέων· τάχα δὲ μνήσεσθαι ἔμελλον
Ἀργεῖοι παρὰ νηυσὶ Φιλοκτήταο ἄνακτος.
οὐδὲ μὲν οὐδ' οἳ ἄναρχοι ἔσαν, πόθεόν γε μὲν ἀρχόν·
ἀλλὰ Μέδων κόσμησεν Ὀϊλῆος νόθος υἱός,
τόν ῥ' ἔτεκεν Ῥήνη ὑπ' Ὀϊλῆϊ πτολιπόρθῳ.

αυτοι που τη Μηθωνη και τη Θαυμακιη κατοικουσαν
και τη Μελιβοια ειχαν και την τραχεια Ολιζωνα,
αυτων ο Φιλοκτητης αρχηγευε των τοξων καλος γνωστης
των επτα πλοιων,κωπηλατες σε καθενα πενηντα
επεβαιναν των τοξων καλοι γνωστες ανδρεια να μαχονται, 720
αλλ'αυτος στη νησο κειτονταν δυνατ'αλγη πασχωντας
στην Λημνο την ιεροτατη,οπου κει τον κατελιπαν οι γιοι των Αχαιων
απ'το ελκος υποφεροντας το κακο τ'ολεθριου υδροφιδου,
εκει αυτος κειτονταν λυπημενος,γρηγορα να  μνησθουν εμελλον
οι Αργειοι κοντα στα πλοια του Φιλοκτητη ανακτα,
ουτ'αυτοι αναρχοι ησαν,αν και ποθουσαν τον αρχοντα,
αλλ'ο Μεδων τους παρεταξε του Οιλεα ο νοθος γιος,
αυτον ετεκε η Ρηνη στον Οιλεα τον πολεων πορθητη
.
.
η Ἑλένη και η Ἀδρήστη η Ἀλκίππη η Φυλὼ οι θεραπαινιδες της Ελενης
η Ἀλκάνδρη η Αρτεμις

[Ομηρου Οδυσσεια,δ',121-135] μεταφραση χ.ν.κουβελης
ἐκ δ' Ἑλένη θαλάμοιο θυώδεος ὑψορόφοιο
ἤλυθεν Ἀρτέμιδι χρυσηλακάτῳ ἐϊκυῖα.
τῇ δ' ἄρ' ἅμ' Ἀδρήστη κλισίην εὔτυκτον ἔθηκεν,
Ἀλκίππη δὲ τάπητα φέρεν μαλακοῦ ἐρίοιο,
Φυλὼ δ' ἀργύρεον τάλαρον φέρε, τόν οἱ ἔδωκεν
Ἀλκάνδρη, Πολύβοιο δάμαρ, ὃς ἔναι' ἐνὶ Θήβῃς
Αἰγυπτίῃσ', ὅθι πλεῖστα δόμοισ' ἐν κτήματα κεῖται·
ὃς Μενελάῳ δῶκε δύ' ἀργυρέας ἀσαμίνθους,
δοιοὺς δὲ τρίποδας, δέκα δὲ χρυσοῖο τάλαντα.
χωρὶς δ' αὖθ' Ἑλένῃ ἄλοχος πόρε κάλλιμα δῶρα·    130
χρυσῆν τ' ἠλακάτην τάλαρόν θ' ὑπόκυκλον ὄπασσεν
ἀργύρεον, χρυσῷ δ' ἐπὶ χείλεα κεκράαντο.
τόν ῥά οἱ ἀμφίπολος Φυλὼ παρέθηκε φέρουσα
νήματος ἀσκητοῖο βεβυσμένον· αὐτὰρ ἐπ' αὐτῷ
ἠλακάτη τετάνυστο ἰοδνεφὲς εἶρος ἔχουσα.

η Ελενη απ'το θαλαμο τον αρωματισμενο τον υψηλοροφο
ηρθε στην Αρτεμη με τη χρυση ροκα ομοιασμενη
σ'αυτη τοτ'αμεσως η Αδρηστη καθισμα καλοτεχνο εθεσε,
η Αλκιππη ταπητα εφερε μαλακο μαλλινο,
η Φυλω αργυρο πανερι εφερε,που σ'αυτη εδωκε
η Αλκανδρη,του Πολυβοιου η οικοδεσποινα,πο'μενε στη Θηβα
στην Αιγυπτια,οπου πλειστα στα σπιτια αποκτηματα βρισκονται,
αυτος στον Μενελαο εδωκε δυο αργυρες  λουτηρες,
δυο τρποδες,δεκα χρυσου ταλαντα,
χωρια παλι η Ελενη απ'τη συζυγο πηρε ωραια δωρα, 130
και χρυση ροκα και πανερι μ'αποκατω τροχους  παραχωρησε
αργυρο,με χρυσο στα χειλη ακροτελειωμενο,
αυτο τοτε σ'αυτη η ακολουθος Φυλω παρεθεσε φερνωντας
με νημα κλωστο γεμισμενο,τοτε πανω σ'αυτο
η ροκα  τεντωθηκε μενεξεδοβαφο μαλλι εχοντας
.
.
και η Γλαύκη και η Θάλεια  και η Κυμοδόκη η Νησαίη και η Σπειώ και η  Ἁλίη
και η Κυμοθόη και η Ἀκταίη και η Λιμνώρεια και η Μελίτη και η  Ἴαιρα και η Ἀμφιθόη
και η Ἀγαυὴ και η Δωτώ και η Πρωτώ και η Φέρουσα και η Δυναμένη και η Δεξαμένη
και η  Ἀμφινόμηκαι η  Καλλιάνειρα η Δωρὶς και η Πανόπη και η Γαλάτεια
και η Νημερτής και η Ἀψευδὴς και η Καλλιάνασσα  η Κλυμένη και η Ἰάνειρά και η Ἰάνασσα
η Μαῖρα και η  Ὠρείθυια  και η Ἀμάθεια

[Ομηρου Ιλιαδα,Σ',37-49] μεταφραση χ.ν.κουβελης
                                     θεαὶ δέ μιν ἀμφαγέροντο
πᾶσαι ὅσαι κατὰ βένθος ἁλὸς Νηρηΐδες ἦσαν.
ἔνθ' ἄρ' ἔην Γλαύκη τε Θάλειά τε Κυμοδόκη τε
Νησαίη Σπειώ τε Θόη θ' Ἁλίη τε βοῶπις    40
Κυμοθόη τε καὶ Ἀκταίη καὶ Λιμνώρεια
καὶ Μελίτη καὶ Ἴαιρα καὶ Ἀμφιθόη καὶ Ἀγαυὴ
Δωτώ τε Πρωτώ τε Φέρουσά τε Δυναμένη τε
Δεξαμένη τε καὶ Ἀμφινόμη καὶ Καλλιάνειρα
Δωρὶς καὶ Πανόπη καὶ ἀγακλειτὴ Γαλάτεια
Νημερτής τε καὶ Ἀψευδὴς καὶ Καλλιάνασσα·
ἔνθα δ' ἔην Κλυμένη Ἰάνειρά τε καὶ Ἰάνασσα
Μαῖρα καὶ Ὠρείθυια ἐϋπλόκαμός τ' Ἀμάθεια
ἄλλαι θ' αἳ κατὰ βένθος ἁλὸς Νηρηΐδες ἦσαν.

οι θεες απ'αυτη γυρω μαζευτηκαν
[την Θετιδα την μητερα του Αχιλλεα που οδυρονταν για το σκοτωμον του Πατροκλου]
ολες οσες στο βαθος της θαλασσας Νηρηιδες ησαν,
εκει τοτ'ηταν και η Γλαύκη και η Θάλεια  και η  Κυμοδόκη
η Νησαίη και η Σπειώ και η  Ἁλίη με τα μεγαλα σα βοδιου ματια 40
και η Κυμοθόη και η Ἀκταίη και η Λιμνώρεια
και η Μελίτη και η  Ἴαιρα και η Ἀμφιθόη  και η Ἀγαυὴ
και η Δωτώ και η Πρωτώ και η Φέρουσα και η Δυναμένη
και η Δεξαμένη και η  Ἀμφινόμηκαι η  Καλλιάνειρα
η Δωρὶς και η Πανόπη και η θαυμαστη Γαλάτεια
και η Νημερτής και η Ἀψευδὴς και η Καλλιάνασσα
εκει ηταν η Κλυμένη και η Ἰάνειρά και η Ἰάνασσα
η Μαῖρα και η  Ὠρείθυια  και η ομορφοπλεξουδη Ἀμάθεια
κι οι αλλες οσες στο βαθος της θαλασσας Νηρηιδες ησαν
.
.

[Ομηρου Ιλιαδα,Ξ',300-302,311-326] μεταφραση χ.ν.κουβελης
Τηθύς Ἥρη[α]  Ἰξιονιη Δανάη Σεμέλη Ἀλκμήνη Δήμητρα Λητω
[η Ηρα ετοιμαζεται να παει μακρια στον Ωκεανο στα περατα της γης και στην Τηθυ
και πριν αναχωρησει συναντιεται με τον Δια για μην του κακοφανει πως φευγει
κρυφα,αἴ κε σιωπῇ
οἴχωμαι πρὸς δῶμα βαθυῤῥόου Ὠκεανοῖο. 310]

ἔρχομαι ὀψομένη πολυφόρβου πείρατα γαίης,300
Ὠκεανόν τε θεῶν γένεσιν καὶ μητέρα Τηθύν,
οἵ με σφοῖσι δόμοισιν ἐῢ τρέφον ἠδ᾽ ἀτίταλλον·

[πηγαινω να δω στης πολυτροφου τα περατα γης,
και τον Ωκεανο των θεων γεναρχη και τη μητερα Τηθυν,
που με στα παλατια τους καλαναθρεψαν και τρυφερα φροντισαν]


Τὴν δ' ἀπαμειβόμενος προσέφη νεφεληγερέτα Ζεύς·
Ἥρη κεῖσε μὲν ἔστι καὶ ὕστερον ὁρμηθῆναι,
νῶϊ δ' ἄγ' ἐν φιλότητι τραπείομεν εὐνηθέντε.
οὐ γάρ πώ ποτέ μ' ὧδε θεᾶς ἔρος οὐδὲ γυναικὸς
θυμὸν ἐνὶ στήθεσσι περιπροχυθεὶς ἐδάμασσεν,
οὐδ' ὁπότ' ἠρασάμην Ἰξιονίης ἀλόχοιο,
ἣ τέκε Πειρίθοον θεόφιν μήστωρ' ἀτάλαντον·
οὐδ' ὅτε περ Δανάης καλλισφύρου Ἀκρισιώνης,
ἣ τέκε Περσῆα πάντων ἀριδείκετον ἀνδρῶν·
οὐδ' ὅτε Φοίνικος κούρης τηλεκλειτοῖο,    320
ἣ τέκε μοι Μίνων τε καὶ ἀντίθεον Ῥαδάμανθυν·
οὐδ' ὅτε περ Σεμέλης οὐδ' Ἀλκμήνης ἐνὶ Θήβῃ,
ἥ ῥ' Ἡρακλῆα κρατερόφρονα γείνατο παῖδα·
ἣ δὲ Διώνυσον Σεμέλη τέκε χάρμα βροτοῖσιν·
οὐδ' ὅτε Δήμητρος καλλιπλοκάμοιο ἀνάσσης,
οὐδ' ὁπότε Λητοῦς ἐρικυδέος, οὐδὲ σεῦ αὐτῆς,
ὡς σέο νῦν ἔραμαι καί με γλυκὺς ἵμερος αἱρεῖ.

μεταφραση χ.ν.κουβελης

σ'αυτη απαντωντας ειπε ο Ζευς που τα συννεφα μαζευει
''Ηρα προς τα κει ασε κι υστερα θα τραβηξεις
οι δυο ελα μ'ερωτα να τερπθουμε γερνωντας στο στρωμα
γιατι ποτε ως τωρα με θεας ερωτας ουτε γυναικας
τη καρδια στα στηθια  αφου την περιελουσε εδαμασσε,
ουδ'οταν καποτ'ερωτευθηκα του Ιξιονη τη γυναικα στο κρεβατι,
αυτη που τεκε τον Πειριθοο  ως θεο συνετο ισοζυγο.
ουτε τοτε με τη Δαναη τη ομορφοστραγαλη τ'Ακρισιου τη κορη,
αυτη που'τεκε τον Περσεα τον αριστο ξεχωριστο παντων των αντρων ,
ουτε τοτε με του Φοινικα την κορη του περα μακρυα ενδοξου 320
αυτη που'τεκε σε με και τον Μινωα και τον ισοθεο Ραδαμανθυν,
ουτε τοτε βεβαια με τη Σεμελη ουτε με την Αλκμηνη στη Θηβα,
εκεινη τον Ηρακλη τον ισχυροφρονα γεννησε παιδι,
η δ'αλλη τον Διωνυσο η Σεμελη ετεκε χαρμα στους βροτους,
ουτε τοτε με τη Δημητρα την ομορφοπλεξουδη ανασσα,
ουτε καποτε με τη Λητω τη πολυενδοξη,ουτε με σε την ιδια,
οπως εσε τωρα ερωτευομαι και με γλυκος ποθος ξεσηκωνει''
.
.
.

η  Ἑκαμήδη
[Ομηρου Ιλιαδα,Ξ',1-8] μεταφραση χ.ν.κουβελης


Νέστορα δ᾽ οὐκ ἔλαθεν ἰαχὴ πίνοντά περ ἔμπης,
ἀλλ᾽ Ἀσκληπιάδην ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
φράζεο δῖε Μαχᾶον ὅπως ἔσται τάδε ἔργα·
μείζων δὴ παρὰ νηυσὶ βοὴ θαλερῶν αἰζηῶν.
5 ἀλλὰ σὺ μὲν νῦν πῖνε καθήμενος αἴθοπα οἶνον
εἰς ὅ κε θερμὰ λοετρὰ ἐϋπλόκαμος Ἑκαμήδη
θερμήνῃ καὶ λούσῃ ἄπο βρότον αἱματόεντα·
αὐτὰρ ἐγὼν ἐλθὼν τάχα εἴσομαι ἐς περιωπήν.

μεταφραση χ.ν.κουβελης

απ'τον Νεστορα δεν ξεφευγε η ιαχη αν κι επινε παρ'ολ'αυτα,
αλλα στον Ασκληπιαδη λογια πτερωτα προσφωνησε.
εκφρασου θειε Μαχαονα πως ειναι αυτα εδω τα εργα
πιο μεγαλη τωρα κοντα στα πλοια η βοη των ρωμαλεων αντρων
αλλα συ μεν τωρα πινε καθημενος τον φλογατο οινο 5
ωσοτου τα θερμα λουτρα η ομορφοπλεξουδη Εκαμηδη
θερμανει και σε λουσει απο το πυκτο φονικο αιμα
ωστοσο εγω θα παω γρηγορα να μαθω στο περιοπτο σημειο
.
.

.
Ἀλθαίῃ Κλεοπάτρῃ Μαρπήσση Ἀλκυόνη[Ομηρου Ιλιαδα,Ι',551-560]
Διομήδη Ἶφις[Ομηρου Ιλιαδα,Ι',654-664]μεταφραση,σχολια χ.ν.κουβελης

Η ΠΡΕΣΒΕΙΑ ΤΩΝ ΑΧΑΙΩΝ ΦΟΙΝΙΚΑ ΚΑΙ ΟΔΥΣΣΕΑ ΣΤΟΝ ΑΧΙΛΛΕΑ

οι Αχαιοι εστειλαν πρεσβεια στον Αχιλλεα τον σεβαστο γεροντα Φοινικα,πιστο φιλο του
πατερα του Πηλεα και που τον αναθρεψε μικρο στη Φθια,και τον Οδυσσεα να τον μετα-
πεισουν να επιστρεψει στη μαχη,
στο λογο του ο Φοινικας για να του μετατρεψει τη γνωμη του λεει πως ο θυμος δεν ειναι
καλος συμβουλος στον αντρα και του αναφερει δυο ιστοριες,
η μια ιστορια ηταν προσωπικη του,οταν αναγκαστηκε να φυγει απ'την Ελλαδα γιατι
εχθρευτηκε με τον πατερα του Αμυντορα για μια παλλακιδα υπηρετρια που ειχε ερωμενη
ο πατερας του κι ατιμαζε τη νομιμο γυναικα του και μανα του,κι η μανα του τον παροτρυνε
να παει μαζι με τη δουλα αυτη,να σιχαθει τον γερο και να τον παρατησει,κι ετσι εγινε κι
αγριεψε ο πατερας του κι αναγκαστηκε να φυγει απ'το σπιτι του κι εφθασε στον Πηλεα στη
Φθια
[Ομηρου Ιλιαδα,Ι',447-]
οἷον ὅτε πρῶτον λίπον Ἑλλάδα καλλιγύναικα
φεύγων νείκεα πατρὸς Ἀμύντορος Ὀρμενίδαο,
ὅς μοι παλλακίδος περιχώσατο καλλικόμοιο,
τὴν αὐτὸς φιλέεσκεν, ἀτιμάζεσκε δ' ἄκοιτιν    450
μητέρ' ἐμήν

στη δευτερη ιστορια ο Μελεαγρος στον πολεμο των Καλυδωνιων με τους Κουρητες
στην Αιτωλια θυμωσε με τη μανα του Αλθαια,για λογο των αδερφιων της,διχονεψαν κι
αποσυρθηκε απο τη μαχη,κλειστηκε μεσα στο σπιτι του κι η Καλυδωνα κινδυνευε να την
παρουν οι Κουρητες
.`
ΜΑΡΠΗΣΣΑ ΚΑΙ ΙΔΑΣ
η Μαρπησσα ηταν η ομορφη κορη του βασιλια Ευηνου της Αιτωλιας,στη γιορτη της
Ορτυγιας Αρτεμιδας στο Αιτωλικο ορος Χαλκις  ο ηρωας Ιδας,που ηταν απ'τους πιο δυνα-
τους αντρες ποτε και πηρε μερος στην Αργοναυτικη εκστρατεια,την ειδε να χορευει και την
ερωτευθηκε,
ο Ευηνος δεν του την εδινε κι αναγκαστηκε να την κλεψει,τοτ'ο Ευηνος τον κυνηγησε με
την αμαξα και τ'αλογα του ,αλλα του Ιδα την αμαξα εσερναν φτερωτα αλογα και στο περα-
σμα του  ποταμου Λυκορμα ο Ευηνος πνιγηκε κι απ'αυτον πηρε ο ποταμος τ'ονομα του,
Ευηνος ποταμος,
ο Ιδας με τη Μαρπησσα πηγαν στη Μεσσηνη,εκει την ειδε ο Απολλωνας την ερωτευθηκε κι
επιασε μαχη με τον Ιδα,τοτε επεμβηκε ο Διας,τους σταματησε και τους ειπε πως η γυναικα
η Μαρπησσα θα κρινει ποιον θελει για αντρα της απ'τους δυο,`
κι η Μαρπησσα διαλεξε τον Ιδα για αντρα της γιατι φοβηθηκε πως σαν γερασει ο Απολλω-
νας θα την παρατησει,
και την κορη τους Κλεοπατρα την πηρε γυναικα του ο Αιτωλος Μελεαγρος
.
.
Ἀλθαίῃ Κλεοπάτρῃ Μαρπήσση Ἀλκυόνη
[Ομηρου Ιλιαδα,Ι',551-560]μεταφραση,σχολια χ.ν.κουβελης

ἤτοι ὃ μητρὶ φίλῃ Ἀλθαίῃ χωόμενος κῆρ
κεῖτο παρὰ μνηστῇ ἀλόχῳ καλῇ Κλεοπάτρῃ
κούρῃ Μαρπήσσης καλλισφύρου Εὐηνίνης
Ἴδεώ θ', ὃς κάρτιστος ἐπιχθονίων γένετ' ἀνδρῶν
τῶν τότε· καί ῥα ἄνακτος ἐναντίον εἵλετο τόξον
Φοίβου Ἀπόλλωνος καλλισφύρου εἵνεκα νύμφης,
τὴν δὲ τότ' ἐν μεγάροισι πατὴρ καὶ πότνια μήτηρ
Ἀλκυόνην καλέεσκον ἐπώνυμον, οὕνεκ' ἄρ' αὐτῆς
μήτηρ ἀλκυόνος πολυπενθέος οἶτον ἔχουσα
κλαῖεν ὅ μιν ἑκάεργος ἀνήρπασε Φοῖβος Ἀπόλλων·    560

μεταφραση χ.ν.κουβελης

τοτε λοιπον αυτος στην αγαπητη μητερα Αλθαια οργισμενος στη καρδια
καθονταν  κοντα στη μνηστη του γυναικα την ομορφη Κλεοπατρα
κορη της Μαρπησσας της ομορφοστραγαλης τ'Ευηνου
και τ'Ιδα,αυτος π'ο ισχυροτατος των πανω στη γη εγινε των ανδρων
των τοτε,και μαλιστα εναντιον του ανακτος τεντωσε τοξο
του Φοιβου Απολλωνα ενεκα της ομορφοστραγαλης νυμφης,
αυτη δε τοτε στα μεγαρα ο πατερας κι η σεβασμια μητερα
Αλκυνονη καλουσαν επωνυμο,ενεκα λοιπον αυτης
η μητερα της αλκυονας τη πολυπενθο μοιρα εχοντας
εκλαιε οταν αυτην ο μακροτοξευτης αρπαξε Φοιβος Απολλωνας 560
.
.
Διομήδη Ἶφις
[Ομηρου Ιλιαδα,Ι',654-664]μεταφραση χ.ν.κουβελης

Πάτροκλος δ' ἑτάροισιν ἰδὲ δμωῇσι κέλευσε
Φοίνικι στορέσαι πυκινὸν λέχος ὅττι τάχιστα.
αἳ δ' ἐπιπειθόμεναι στόρεσαν λέχος ὡς ἐκέλευσε
κώεά τε ῥῆγός τε λίνοιό τε λεπτὸν ἄωτον.
ἔνθ' ὃ γέρων κατέλεκτο καὶ ἠῶ δῖαν ἔμιμνεν.
αὐτὰρ Ἀχιλλεὺς εὗδε μυχῷ κλισίης εὐπήκτου·
τῷ δ' ἄρα παρκατέλεκτο γυνή, τὴν Λεσβόθεν ἦγε,    660
Φόρβαντος θυγάτηρ Διομήδη καλλιπάρῃος.
Πάτροκλος δ' ἑτέρωθεν ἐλέξατο· πὰρ δ' ἄρα καὶ τῷ
Ἶφις ἐΰζωνος, τήν οἱ πόρε δῖος Ἀχιλλεὺς
Σκῦρον ἑλὼν αἰπεῖαν Ἐνυῆος πτολίεθρον.

μεταφραση χ.ν.κουβελης

ο Πατροκλος τους συντροφους και τις σκλαβες πολεμου διεταξε
στον Φοινικα να στρωσουν παχυ κρεββατι διχως καθυστερηση
αυτες δε υπακουοντας εστρωσαν κρεββατι οπως εδιαταξε
και προβια και κλινοκαλλυμα και λιναροσεντονο λεπτο'υφαντο
οπ'εκει ο γεροντας κατακλιθηκε και την θεια αυτη περιμενε.
επισης κι ο Αχιλλεας κοιμηθηκε στο βαθος της στερεας σκηνης
σ'αυτον τοτε διπλα κατακλιθηκε η γυναικα,π'απ'την Λεσβο εφερε,660
του Φορβαντα η θυγατερα η Διομηδη η ομορφομαγουλη,
ο Πατροκλος δε απ'την αλλη ξαπλωσε,διπλα τοτε και σ'αυτον
η Ιφις η ευζωνη,που σ'αυτον προσφερε ο θειος Αχιλλεας
την Σκυρο παιρνωντας την αποκρημνη τ'Ενυα καστροπολη
.
.

Ἀλθαίῃ Κλεοπάτρῃ Μαρπήσση Ἀλκυόνη[Ομηρου Ιλιαδα,Ι',551-560]
Διομήδη Ἶφις[Ομηρου Ιλιαδα,Ι',654-664]μεταφραση,σχολια χ.ν.κουβελης

Η ΠΡΕΣΒΕΙΑ ΤΩΝ ΑΧΑΙΩΝ ΦΟΙΝΙΚΑ ΚΑΙ ΟΔΥΣΣΕΑ ΣΤΟΝ ΑΧΙΛΛΕΑ

οι Αχαιοι εστειλαν πρεσβεια στον Αχιλλεα τον σεβαστο γεροντα Φοινικα,πιστο φιλο του
πατερα του Πηλεα και που τον αναθρεψε μικρο στη Φθια,και τον Οδυσσεα να τον μετα-
πεισουν να επιστρεψει στη μαχη,
στο λογο του ο Φοινικας για να του μετατρεψει τη γνωμη του λεει πως ο θυμος δεν ειναι
καλος συμβουλος στον αντρα και του αναφερει δυο ιστοριες,
η μια ιστορια ηταν προσωπικη του,οταν αναγκαστηκε να φυγει απ'την Ελλαδα γιατι
εχθρευτηκε με τον πατερα του Αμυντορα για μια παλλακιδα υπηρετρια που ειχε ερωμενη
ο πατερας του κι ατιμαζε τη νομιμο γυναικα του και μανα του,κι η μανα του τον παροτρυνε
να παει μαζι με τη δουλα αυτη,να σιχαθει τον γερο και να τον παρατησει,κι ετσι εγινε κι
αγριεψε ο πατερας του κι αναγκαστηκε να φυγει απ'το σπιτι του κι εφθασε στον Πηλεα στη
Φθια
[Ομηρου Ιλιαδα,Ι',447-]
οἷον ὅτε πρῶτον λίπον Ἑλλάδα καλλιγύναικα
φεύγων νείκεα πατρὸς Ἀμύντορος Ὀρμενίδαο,
ὅς μοι παλλακίδος περιχώσατο καλλικόμοιο,
τὴν αὐτὸς φιλέεσκεν, ἀτιμάζεσκε δ' ἄκοιτιν    450
μητέρ' ἐμήν

στη δευτερη ιστορια ο Μελεαγρος στον πολεμο των Καλυδωνιων με τους Κουρητες
στην Αιτωλια θυμωσε με τη μανα του Αλθαια,για λογο των αδερφιων της,διχονεψαν κι
αποσυρθηκε απο τη μαχη,κλειστηκε μεσα στο σπιτι του κι η Καλυδωνα κινδυνευε να την
παρουν οι Κουρητες
.`
ΜΑΡΠΗΣΣΑ ΚΑΙ ΙΔΑΣ
η Μαρπησσα ηταν η ομορφη κορη του βασιλια Ευηνου της Αιτωλιας,στη γιορτη της
Ορτυγιας Αρτεμιδας στο Αιτωλικο ορος Χαλκις  ο ηρωας Ιδας,που ηταν απ'τους πιο δυνα-
τους αντρες ποτε και πηρε μερος στην Αργοναυτικη εκστρατεια,την ειδε να χορευει και την
ερωτευθηκε,
ο Ευηνος δεν του την εδινε κι αναγκαστηκε να την κλεψει,τοτ'ο Ευηνος τον κυνηγησε με
την αμαξα και τ'αλογα του ,αλλα του Ιδα την αμαξα εσερναν φτερωτα αλογα και στο περα-
σμα του  ποταμου Λυκορμα ο Ευηνος πνιγηκε κι απ'αυτον πηρε ο ποταμος τ'ονομα του,
Ευηνος ποταμος,
ο Ιδας με τη Μαρπησσα πηγαν στη Μεσσηνη,εκει την ειδε ο Απολλωνας την ερωτευθηκε κι
επιασε μαχη με τον Ιδα,τοτε επεμβηκε ο Διας,τους σταματησε και τους ειπε πως η γυναικα
η Μαρπησσα θα κρινει ποιον θελει για αντρα της απ'τους δυο,`
κι η Μαρπησσα διαλεξε τον Ιδα για αντρα της γιατι φοβηθηκε πως σαν γερασει ο Απολλω-
νας θα την παρατησει,
και την κορη τους Κλεοπατρα την πηρε γυναικα του ο Αιτωλος Μελεαγρος
.
.
Ἀλθαίῃ Κλεοπάτρῃ Μαρπήσση Ἀλκυόνη
[Ομηρου Ιλιαδα,Ι',551-560]μεταφραση,σχολια χ.ν.κουβελης

ἤτοι ὃ μητρὶ φίλῃ Ἀλθαίῃ χωόμενος κῆρ
κεῖτο παρὰ μνηστῇ ἀλόχῳ καλῇ Κλεοπάτρῃ
κούρῃ Μαρπήσσης καλλισφύρου Εὐηνίνης
Ἴδεώ θ', ὃς κάρτιστος ἐπιχθονίων γένετ' ἀνδρῶν
τῶν τότε· καί ῥα ἄνακτος ἐναντίον εἵλετο τόξον
Φοίβου Ἀπόλλωνος καλλισφύρου εἵνεκα νύμφης,
τὴν δὲ τότ' ἐν μεγάροισι πατὴρ καὶ πότνια μήτηρ
Ἀλκυόνην καλέεσκον ἐπώνυμον, οὕνεκ' ἄρ' αὐτῆς
μήτηρ ἀλκυόνος πολυπενθέος οἶτον ἔχουσα
κλαῖεν ὅ μιν ἑκάεργος ἀνήρπασε Φοῖβος Ἀπόλλων·    560

μεταφραση χ.ν.κουβελης

τοτε λοιπον αυτος στην αγαπητη μητερα Αλθαια οργισμενος στη καρδια
καθονταν  κοντα στη μνηστη του γυναικα την ομορφη Κλεοπατρα
κορη της Μαρπησσας της ομορφοστραγαλης τ'Ευηνου
και τ'Ιδα,αυτος π'ο ισχυροτατος των πανω στη γη εγινε των ανδρων
των τοτε,και μαλιστα εναντιον του ανακτος τεντωσε τοξο
του Φοιβου Απολλωνα ενεκα της ομορφοστραγαλης νυμφης,
αυτη δε τοτε στα μεγαρα ο πατερας κι η σεβασμια μητερα
Αλκυνονη καλουσαν επωνυμο,ενεκα λοιπον αυτης
η μητερα της αλκυονας τη πολυπενθο μοιρα εχοντας
εκλαιε οταν αυτην ο μακροτοξευτης αρπαξε Φοιβος Απολλωνας 560
.
.
Διομήδη Ἶφις
[Ομηρου Ιλιαδα,Ι',654-664]μεταφραση χ.ν.κουβελης

Πάτροκλος δ' ἑτάροισιν ἰδὲ δμωῇσι κέλευσε
Φοίνικι στορέσαι πυκινὸν λέχος ὅττι τάχιστα.
αἳ δ' ἐπιπειθόμεναι στόρεσαν λέχος ὡς ἐκέλευσε
κώεά τε ῥῆγός τε λίνοιό τε λεπτὸν ἄωτον.
ἔνθ' ὃ γέρων κατέλεκτο καὶ ἠῶ δῖαν ἔμιμνεν.
αὐτὰρ Ἀχιλλεὺς εὗδε μυχῷ κλισίης εὐπήκτου·
τῷ δ' ἄρα παρκατέλεκτο γυνή, τὴν Λεσβόθεν ἦγε,    660
Φόρβαντος θυγάτηρ Διομήδη καλλιπάρῃος.
Πάτροκλος δ' ἑτέρωθεν ἐλέξατο· πὰρ δ' ἄρα καὶ τῷ
Ἶφις ἐΰζωνος, τήν οἱ πόρε δῖος Ἀχιλλεὺς
Σκῦρον ἑλὼν αἰπεῖαν Ἐνυῆος πτολίεθρον.

μεταφραση χ.ν.κουβελης

ο Πατροκλος τους συντροφους και τις σκλαβες πολεμου διεταξε
στον Φοινικα να στρωσουν παχυ κρεββατι διχως καθυστερηση
αυτες δε υπακουοντας εστρωσαν κρεββατι οπως εδιαταξε
και προβια και κλινοκαλλυμα και λιναροσεντονο λεπτο'υφαντο
οπ'εκει ο γεροντας κατακλιθηκε και την θεια αυτη περιμενε.
επισης κι ο Αχιλλεας κοιμηθηκε στο βαθος της στερεας σκηνης
σ'αυτον τοτε διπλα κατακλιθηκε η γυναικα,π'απ'την Λεσβο εφερε,660
του Φορβαντα η θυγατερα η Διομηδη η ομορφομαγουλη,
ο Πατροκλος δε απ'την αλλη ξαπλωσε,διπλα τοτε και σ'αυτον
η Ιφις η ευζωνη,που σ'αυτον προσφερε ο θειος Αχιλλεας
την Σκυρο παιρνωντας την αποκρημνη τ'Ενυα καστροπολη
.
.

.
.
GREEK POETRY
-ΤΑ ΠΟΛΛΑΠΛΑ -Υπολογίζοντας εντάσεις λεξεων-
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.

Δυναμικο-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΤΑ ΠΟΛΛΑΠΛΑ -Υπολογίζοντας εντάσεις λεξεων-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Υπολογίζοντας εντάσεις λεξεων
άμμος άμμος τα βηματα μια ελικοειδής ανάσα το μερος
της κοιλιάς λευκό ή εγκάρσια πράξη άμμος αμμος
Συστροφη κοχυλιου στην ελικα του Αρχιμηδη
υπερταλαντωση λέξεων το πραγματικό
green leaves are    falling
flowering                caressing
your face                with gently birds' voice
coloring
my hands in beauty
                               dreaming
φύλλα νερών στα δέντρα δελφινιών
Η ποιηση είναι αληθής σαν γλώσσα, αλλά ψευδής σαν πραγματικοτητα
Poetry is true as a language, but false as a reality
η ασυνδετη επαληθευση του ωραιου
ανεβαινοντας τη Σταδιου μετα τις 11 καποιος
τον σταματησε'Ειμαι ο Κανενας.Εσυ ποιος εισαι;'τον ρωτησε
'Καποιος,σαν ενα βατραχι'τ'απαντησε.'Ωραια'ειπε ο αλλος
οι κυβοι της πολης σε λιγο τον εκρυψαν
μια κιτρινη φωνη βιολιου'αυτο συμβαινει τωρα'τον ειδα να παιζει
αντανακλωμενα'Εισαι συ;'
απο τη σκεψη ενος ανθρωπου γινεται η μαρτυρια του
διπλα σ'ενα εργοστασιο αυτοκινητων ,χωρις αμφιβολια,αυτος
σ'εχει εφευρει 'τι μπορεις ν'ακουσεις;'
ενα βυθισμενο τρολει,'τι σχεση εχει ο Δαντης μ'άυτο;'
με τι κοστος εγω αναχρονιστικα σιωπω,βεβαιωση
'ποσοι πολλοι ειναι;'σκοτεινα δοντια τρωνε τις σαρκες των σκιων τους
ποση σιωπη στις λεξεις
αυτος εκει τι κανει;'πουλαει το δερμα του τεντωμενο στη σιωπη μας'
την ακινητη σιωπη
Ειμαι.Τι ειμαι;
Τι ειναι,αληθεια,ολο αυτο που συμβαινει;
μεσα σ'ενα σταθερο εκκοφαντικο θορυβο
Πλέον των λέξεων η ποιηση
always always always
poetry illuminates words in out
color,always,brights objects
orange in table
he discuss on politics,he is argueing
                    τιμή ουσ θηλ
                    κόστος ουσ ουδ
                    αξία ουσ θηλ
εκτιμάω
             λογαριάζω, υπολογίζω
always words in exchange
κόστος αγοράς
ισοτιμία χρονου
              μείωση αξίας world
 tax  Ιστοριας
Εγω argue about [μη] ορθολογιστικα
με τη λέξη/φράση "argueing" the Infinity
always,the everyday objects,the sound of Vowels
Οδυσσεια,on the image of the sea the imagination of reality
so dramatically
or objective Pound? you know Sappho in constant vibration
τα μαλλια σου μυρωδικα στεφανωμενα
εἶχον ἡδονήν
κἀγὼ
ἔνθα κύκνος μελῳδὸς
he writes:rose purple body
I think  the heat of  words
eyes
moon
noise
in Freudian desire to speak
'she felt she was only a woman'
πέρα καὶ λόγου,Ιφιγενεια:'διὰ δὲ λαμπρὸν αἰθέρα
πέμψασά μ᾽ ἐς τήνδ᾽ ᾤκισεν Ταύρων χθόνα'30
εικονα:το μετρο,το φορεμα,φετιχ Marilyn
Marlene Dietrich Aldous Huxley Karlheinz Stockhausen
Lewis Carroll Edgar Allan Poe H. G. Wells
Madam Lovely Rita Hayworth Gilda εγραψα
Bertrand Russell:Science is what you know, philosophy is what you don't know
to read on
idiosyncrasy word to word scenes
a\lways always always
πηλινα επιφωνηματα Amoralia σωματα
αποξηραμενα αποσιωπητικα       CORPS COGITO
memoire ανθρωπου         αρχαια
                                               λεξη
                     περιττη χρηση
                                             χρονου
SEE   χρωμα
Fuga  λιθοι                         σε αποικια κρινων ρυθμος
γλωσσα                               το δεντρο εκδοχες σπορων         
υπεροπτικο
κατοπτρο
Αυτη η Ιστορια δεν ειναι Αληθεια
                                             θορυβος
                                              σκεψη
Αδύνατη η ποίηση που είναι
como
realista
en función de  los hechos que conocemos: con
voces superpuestas:sabemos a contar en
ese hecho:de aspectos de la personalidad: me
dijo: y en cada cosa:demostrar la existencia:
la reflexión: de
la objetividad:toda
la historia
de la imagen:una manera de captar la realidad
lo que sucede en los objetos:en los cuerpos:
en los seres
la materia:un
espacio:el tiempo:
el paso de un tiempo a otro
tiempo:
la idea
con simetría invertida
Συστροφη λεξεων
η Ελενη  σ'ἀργυρέᾱν ἀσάμινθον λουζεται
οι Μυκηνες σε τουριστικη περιοδο,ο ανεμος στη συκια
η λοετροχοός Βερ(ε)νικα δινει το χέρνιβον,η τοιχογραφια
ενα Φρυγας φωτογραφιζει,το ἄργιλλον χερι,η γη τρεμει στο φως
η  Ἑλλάδα και το μέσον Ἄργος,ενα αλογο (h₁éḱ-wo-s > ἵππος, Lat. equus )
'τ'αλογο,Ορεστη'η Κλυταιμνηστρα,10:18 πμ,στη κογχη τοξου
σχημα καραβιου μετεωρο το φεγγαρι ακορντεον νοητο
και αορατο στη μνημη αρχαια εικονα ,γραφει,
δεν υπαρχουν ιδεες ανοιξης,θαλασσα και ουρανος περιττη ωραιοτητα ,
πουλια καμπυλα στο φως λεξεων η ορμη σωμα  χρονου
ὠκέες ἵπποι ανεμοι Κυκλαδες Ροδος Ζακυνθος Κεφαλονια οι Αχαιοι π. 1375
Σμυρνη Νεα Σμυρνη οι Ιωνες 1922
α]π.1600-1100 Μυκηναικη εποχη
β]π. 750-479 Αρχαικη εποχη
γ]π. 479-323 Κλασσικη εποχη
δ]π. 323 - 30 π.Χ  Ελληνιστικη εποχη
ενα δωρικο πέρυτι και το πορφυρίον αιδοιον της Λυσιστρατης,card postal 1947
ΕΛΛΑΣ - GREECE. Επιστολικόν Δελτάριον. Παγκόσμιος Ταχυδρομικός Σύνδεσμος
στον ηλιο πηλινος συλλαβιζει στην Γραμμικη Β': qou-ko-ro  βου-κό-λος
πῠρρός  Ιφιγενεια,ευλυγιστη ελαφινα σ'ενα manuscript του Cicero
'Karthāgō Karthāgō qart-ḥadašt New York New York City Sweet!'
εμεις,οι Ελληνες,προφεραμε στα Λυστρα της Μικρας Ασιας  ὕσ(σ)ωπος
νοτια του Ικονιου,χωριο Hatunsaray
Ύσσωπος ο φαρμακευτικός (Hyssopus officinalis)ή κοινώς ο ύσσωπος (hyssop),
βοτανώδες φυτό,θαμνος,του γένους Hyssopus,
συνειθιζαμε τις Κυριακες να κατεβαινουμε στη θαλασσα
εκει μετρουσαμε,ως αργα τ'απογευμα,τ'αμφικοιλα νερα γλωττης
ζηλευαμε τα τυμπανα των τζιτζικιων
τη νυχτα,σελανα  ματηρ. (πῖνε καὶ) χαῖρε Σαπφω θέᾱι σ᾽ ἰκέλᾱν
Ἄργος ἄειδε, θεα , πολυδίψιον, ἔνθεν ἄνακτες
στο επος Θηβαΐς ο Ετεοκλης κι ο Πολυνεικης
στο ξερο Αργος χειμωνας του 43,φθινοπωρο του 49,Μοναχο του 63
καί κεν ἐλέγχιστος πολυδίψιον Ἄργος ἱκοίμην
αγνωριστος τα μαλλια και τα γενια ακοφτα το βλεμμα αγριο
μπηκε στην αδεια Λαρισσα νυχτα,'πως ηρθες ως εδω;'ρωτησαν
δεν απαντησε,ζητησε νερο να πιει κι ενα μερος να κοιμηθει
'εχω αιωνες Ιστοριας να κοιμηθω'ειπε,τ'ονομα Κανεις
πολύπλαγκτος εσυ ενας Δαναος  απο το Κιβερι του Νομου Αργολιδας
τη νυχτα ενας λυκος επιτεθηκε σ'εναν ταυρο και τον κατασπαραξε
ΟΙ ΓΑΜΟΙ ΤΗΣ ΥΠΕΡΜΝΗΣΤΡΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΥΓΚΕΑ,ΕΞΩΦΥΛΛΟ,ΦΩΤΟ,ΡΕΠΟΡΤΑΖ,
στην κοσμικη στηλη life style περιοδικου
σ'ενα Βοιωτικο χωριο ζουσαμε και
Μογέᾱ δίδο̄τι τᾶι γυναι|κὶ δο̃ρον Εὐχάρῑ |
τΕ̄ὐτρε̄τιφάντο̄ κό|τυλον ὄ̄ς χ᾽ ἅδᾱν πίε̄
α!Η Ευχαρις! σωμα πουλιου μετεωρο ορατο κι αορατο
λεπτομερεια:ενας ανθρωπος στη Σταδιου 3.55μμ
[επιμενω]αντιστροφη ασυμπτωτικη:τα σκουλαρικια
της δολοεσσας Κιρκης διδυμοι βομβοι μελισσας
μουσικη[θα φωναξω]τα πουλια
δινω ενα τιτλο [στη θεωρια μου]ο ρυθμος σωματος
πως η φυση ειναι λογικη
φυλλα βυθισμενα στο χρυσο στ'αργυρο
στο μπρουτζινο ψιθυρο τ'αερα
ενα διατυπωμενο προβλημα γνωσης
πως a priori απαντα ο Immanuel Kant
Φυσις,η ens realissimum
All reality is existence
Εαν κατι υπαρχει ειναι αναγκαιο
Αυτο υπαρχει
Αρα αυτο ειναι αναγκαιο
η λογικα αναγκαια υπαρξη
πως ο Kant αποδεικνυει αυτο
Causarum Cognitio
ο στρατηγος Λαχης κατηγορηθηκε απο τον Κλεωνα το 426 π.Χ κι ανακληθηκε
στην Αθηνα απο την Σικελια να δικαστει
Πλατων Λάχης Περι Ανδρειας α) Περίοδος της νεότητας (399-387 π.Χ.) [197c]-[197d]
οὐδὲν ἐρῶ πρὸς ταῦτα, ἔχων εἰπεῖν, ἵνα μή με φῇς ὡς ἀληθῶς Αἰξωνέα εἶναι.
Ζήνων ὁ Κιτιεύς [334 π.Χ - 262 π.Χ]
Δύο ὦτα ἔχομεν, στόμα δὲ ἕν, ἵνα πλείονα μὲν ἀκούωμεν, ἥττονα δὲ λέγωμεν
Επίκουρος [341 π.Χ – 270 π.Χ]
οι καταστηματικές και οι κατά κίνησιν ηδονές
Οὐκ ἔστιν ἡδέως ζῆν ἄνευ τοῦ φρονίμως καὶ καλῶς καὶ δικαίως οὐδὲ φρονίμως
καὶ καλῶς καὶ δικαίως ἄνευ τοῦ ἡδέως· ὅτῳ δὲ τοῦτο μὴ ὑπάρχει͵ οὐκ ἔστι τοῦτον
ἡδέως ζῆν
ο Marcus Tullius Cicero το 81 π.Χ εκφωνησε τον πρωτο του δικανικο λογο ιδιωτικου
δικαιου  Pro Quinctio επι δικτατοριας του Lucius Cornelius Sulla
quae res in civitate duae plurimum possunt, eae contra nos ambae faciunt in hoc
tempore, summa gratia et eloquentia; quarum alteram, C. Aquili, vereor, alteram
metuo. eloquentia Q. Hortensi ne me in dicendo impediat, non nihil commoveor,
gratia Sex. Naevi ne P. Quinctio noceat, id vero non mediocriter pertimesco.
οι συνομωτες του Lucius Sergius Catilina  προεγραψαν στις 7 Νοεμβριου του 63 π.Χ
ο Κικερων να δολοφονηθει στο σπιτι του
Marcus Tullius Cicero IN CATILINAM ORATION I pro senatu habitae
O tempora, o mores!
1 στους 7 ανθρωπους στη γη ειναι μεταναστης
Ελλαδα:πανω απο 577.000 μεταναστες με χαρτια απο 150 διαφορετικες χωρες
13/01/2018 13:22
Κεφαλονιά: Σκάφος με 29 πρόσφυγες προσάραξε σε παραλία του νησιού εν μέσω καταιγίδας
αναμεσα τους δεκαδες παιδια
Causarum Cognitio
Ανυπακοή στα ακρα
σκληρα γεγονότα σκληρά λόγια,η ηληθια ή γελοία ιστορια
εγώ εν χρώ κουρεμένος όπως ο Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι
το 22 τι γυρεύω ,το 47 τι γυρεύω ,σήμερα,τώρα,τι γυρεύω;
είδα να του κόβουν τα δάκτυλα και δεν φώναξα
είδα να του ξεριζώνουν τη γλώσσα και δεν κλωτσησα
είδες να του σπάνε τα πόδια δεν κλωτσησες δεν φώναξες
σακατης ο Ορέστης ο Κώστας η τρελή Ελένη
σωριασαν τα κορμιά τους κάποιοι κάπνιζαν βλαστημουσαν
γιατι δεν σηκώθηκα τι συμφέρον με κρατούσε;
το ξέρω αθώος δεν είμαι στάθηκα δειλός συνένοχος
ακουω το γέλιο τους νικήθηκα το 22 το 47 σήμερα
να τα χέρια μου μέτρα τα δάκτυλα μου λείπουν
δεν έχω φωνή που'ναι η γλώσσα μου; ποιο σκυλί τη τρώει;
Ελπηνορα,τι ζητάς εδώ; πως ήρθες; με τι; πες μου ποιος ο σκοπός σου;
εγώ κρυώνω κι ας καίγομαι ουρλιάζω κι ας βουβαινω
μας περίμεναν,άκου,είχανε προδότες απο'μας,ποιος εγώ;ποιος εσύ;
ομως εγώ εν χρω κουρεμένος ατμομηχανή μελλοντικών γεγονότων
η γελοία η ηληθια ιστορία τώρα προγκα να ξεκαρφωθει
απο σάπιο ξύλο όπως σάπιο δόντι κακοφορμισμενο απο στόμα
η τρελή Ελενη μετα την αρπαγή ο Κώστας ο Ορέστης μετά το χαμό
ειδα τα κορμιά τους μπρούτζινα στο βούρκο να σαπίζουν
φοβήθηκα μην διαλυθούν και δεν προλαβω
πηρα τη λάσπη στα χέρια μου και μ'αυτη σκούπισα το πρόσωπό μου
ετσι καθαρος γυρεύω γυρεύω γυρεύω τα πόδια τα χέρια τη φωνή μου
μεσα στην άδεια ιστορία των δολοφόνων Ορέστης Κώστας τρελή Ελενη
la necesidad de invertir el platonismo: una agresión
eterno retorno del simulacro
contra de la razón: un cuerpo sin cabeza:fin la parodia
de nuestra realidad:nuevas leyes: por leyes contra la ley
por mirarse en el espejo
sus
múltiples repeticiones
del cual se ejerce el poder
justamente copias sucesivas
y  existencia
y  actuando
lo mismo:en lo otro:Este movimiento sobre la verdad
El mundo moderno es
el mundo de los simulacros
más irreversible que reversible la  lenguaje
vacante ficción: cuerpo como  espacio:una vida humana:
un cuerpo como un texto:a  modo  de máquina:actuando:
es pensable
es irreal
la mirada del otro
ενα αημαντο γεγονος:η βαρυτικη δυναμη της γεματης σεληνης
ανασηκωνει το 8 του χταποδιου
.μουσικη:μεσημερι,κοκκοι αερα επικαθονται στα φυλλα λευκας
.τυχαια κινηση:ο αντιχειρας αντιστοιχησε-δεικτης-μεσος-παραμεσος-μικρο:
.on Claude Debussy Prélude à l'après-midi d'un faune:το κυριο θεμα,
flute,tres modere,doux et expressif,το μεγα φως του τραγου,επιμονο,
διαπεραστικο,εκτυφλωτικο καθετο μεσημερι,ορμητικο τιναγμα,
η φωνη διαλυμενη,υπνωτισμενη αιχμαλωσια αναπνοης
.αυταρκεια τοπιου:τιποτα αλλο
In passing το ακρωτηρι αφησαμε μια λεξη ελευθερη
the hands uplIfted in silence  ειδαμε ενα πουλι ν'ανεβαζει τα νερα
σταγονα-σταγονα
''ποσο ενοχλητικη που ειναι η ποιηση,γεματη οξυμωρα και ματαιοδοξια,
κυριως εκοφαντικη ματαιοδοξια '' ειπε I have drawn a human void
οι νομοι  of the body of people
more and more χρονος
ξεφυγα απ'το νησι του Ηλιου και τους Κυκλωπες και τωρα σ'ενα negro bar στη Νιου Γιορκ
about two o'clock μια απουσια ελευθεριας τhree hundred and fifty εγω πληρωσα
as a nooneman
ένας άνθρωπος μπροστά στον καθρέφτη
το ειδωλο του σε περιοχή θάλασσας η' στην είσοδο πολυκατοικίας αρ.17
το χερι του στα  δεξιά πλήκτρα του πιάνου      συνομιλία του Μότσαρτ με πουλί 
η κοιλιά του κίτρινη   η Ιστορία του Χρόνου και η' του ανθρώπου 
κατασκεύασε μια μηχανή από ξύλο σύρμα      στο ρολόι όρισε την ώρα 4πμ 
το νερό στη βρύση έτρεχε χωρίς αμφιβολία θα πλημμυριζε το δωμάτιο      τα δέντρα
θα έβρισκαν ευνοϊκές συνθήκες  ν'αναπτυχθούν           
μια ώρα παρατηρούσε το πλήθος στη πλατεία δύο μέρες       δεν μίλησε με άνθρωπο
ας πούμε 'χαίρετε, τι κάνετε;'             μια γυναίκα τον πέρασε για κάποιον άλλον 'συγνώμη,
 έκανα λάθος, δεν είστε εσείς'        το πουλί πέταξε από το χερι  ενός παιδιου, εκείνο
ανέβηκε σ'ενα κίτρινο ποδήλατο και το κυνηγουσε γύρω απ'το συντριβάνι          γελούσε
όλο γελούσε το πουλί 'πιάσε με, είναι αδύνατο να με πιάσεις'        το παιδί άπλωσε το δεξί
του χέρι και το πιάσε σκέφτηκε να το κλείσει σε κλουβί      μετανοιωσε 'τέτοιο ωραίο πουλί
φυλακισμένο;' άνοιξε τα δάχτυλα του κι άφησε το πουλί να πετάξει       πολύ του άρεσε
αυτό που έκανε το παιδί       ένας στάθηκε και φώναξε 'μπράβο μπραβο'            κι έπειτα
απευθύνθηκε σ'αυτον 'ξέρετε, κύριε, είμαι πιανιστας'           και  φεύγοντας  του είπε
 'αν θέλετε ελάτε στο σπίτι μου να σας παίξω Μότσαρτ'    'αριθμός;'   'αριθμός 17'
να γραψω για εναν ανθρωπο  να τον περιεχω ολοκληρο
στις λεξεις και να μην αποσιωπω τα γεγονοτα του
ενα πρωινο του στη θαλασσα η' μια φωνη να τον φωναζει στον κηπο
την αναπνοη στον υπνο του απαλη και ησυχη
τη σιωπη κατω απ'τη πανσεληνο
απλα να μιλησω
οχι με ιδεοληψιες και συμβολα
κυριως,Να μην εξαπατησω
''Σου μιλω για τα κοχυλια''.τωρα ειπα η' ακουσα
και τωρα ρωτησα
Πως οι ανθρωποι μπορουν να ζουν χωρις να μιλουν αυτη
τη γλωσσα;
οι λεξεις να βρισκουν τα σωματα μας ακεραια ανεπαφα
απο κουφια κοσμητικα
ακουω τα τριζονια τρι τρι τωρα
παραξενος δεν ειναι ο κοσμος
πληρώνω πληρώνεις πληρώνει                           είδε τον άνθρωπο, στο Ρεξ
σταμάτησε σ'ενα περίπτερο                                                                          μια
φωτογραφια                                              ' τι καιρό θα κάνει αύριο;',' θα βρεξει'
αγόρασε απο' να πάγκο μια ομπρέλα, 5€           έβρεχε                                           η
γυναίκα πέρασε τη διαβαση, κρατούσε ανκαζέ έναν άντρα      Ομονοια, Πειραιώς
' εσείς; '' προς Αθηνας'                         πυροβολισμός, δεν γύρισε να κοιτάξει           
κι άλλος πυροβολισμός, έκλεισε τ' αυτιά                                   ένας άγνωστος τον
σκουντησε 'η οδός Ιστοριας ποια είναι;' τον ρώτησε     'δεν ξερω'     τι νομίζουν
πως είμαι;ρουφιάνος; Βαρβάκειος Αγορά                      κρεμασμενα κρεατα, φωνες
'αυτο τόσο, πάρε πάρε, τζάμπα τζαμπα'           όλοι άγνωστοι, πολιτες                       
μια γριά τσιριξε' κλέφτης, πιάστε τον, μου' κλέψε το πορτοφόλι, αστυνομια'                 
δεν στάθηκε να δει αν έπιασαν τον κλέφτη,' αυτή φταίει'ακουσε κάποιον'που
γυρνάει με τόσα λεφτα'       9:28 κι ακόμα να ξημερώσει         9:31  ο  σταθμός του
Συνταγματος ρουφουσε και ξερνουσε κόσμο                     ένας άπλωσε το χερι ' θα
στο κόψουν, ανθρωπε μου, μάζεψε το' το μάζεψε,το'χωσε στη τσέπη του 'έτσι
είσαι ασφαλής, και τα λόγια λιγα' τον συμβουλεψε       9:36 πλήρωσα πλήρωσες
πληρωσε
ο διαφανος αέρας εδω απαλά πνέει στα κλαδιά της θαλασσας και υπεράνω αεικινητες
οι παροξυτονες λέξεις των γλαρων      η ελευθερία μας ταλαντώνεται φωτεινή στα χρώματα
των Ελλήνων μας άδολος υπερουσια αστραφτερή κι έκδηλη λογομαχια απέριττη
η υπερυμνητος συμμετρία μας εν κόσμω           με χαρά υφαινονται τα σώματα μας
αναμαρτητα                λόφοι κυματίζουν στη ροή των δεντρων κι ανατριχιάζουν
εδω κάτω από το απαλό χέρι του διαφανου αέρα η πεταλούδα χρωματιζεται
εν αρχή η φυσις       και εν λογω
Υπερδιπλασιασμοι
voices νερων η' δεντρων and the cyclical dance of seashells
look,the Bachianas Tango χορο της σαυρας στον ηλιο
une voix en lux aeterna ,ακουστε the  tri tri leaning  του γρυλλου
speaking low cantus in aweaking η θαλασσα gesti oval cadenza
in Mozartian Soundscape Concerto in flat major KV 449
αεικινητος έλικας του Αρχιμήδη το ψαρι
υποθέτω στις Συρακούσες το 413 π. Χ                       ο Γυλιππος δεν απέτρεψε την
εκτέλεση των στρατηγών Δημοσθένη και Νικια                          «οὐδὲν [έστι] ὅ,τι
οὐκ ἀπώλετο                            στους λακκους των λατομείων ο ένας πάνω στον άλλον,
ποιος ζει από πάνω μου;
η Αττική είναι μακρυά,σκοτείνιαζε, η Ιστορία θαμπωνει,
ο ζητιάνος στην ερημη πλατεία στο Συνταγμα απλωνει το κομμένο χερι,
 'αν κι αλλάξαμε πορεία ποτέ δεν φτάσαμε στη Καμαρίνα η' στη Γελά ούτε σ'αλλη ελληνική
πόλη', πόσο ματωμένα θολα κόκκινα ήταν τα νερά του ποταμού Αναπου,
'στις Επιπολες σύγχυση ο ένας επεφτε πάνω στον άλλον και τον έσφαζε,
αιτια κι ο κοινός παιανας', μνήμη εμφυλίου,
'θ'αναχωρουσαμε και θα σωνομασταν αν δεν γίνονταν η έκλειψη της σελήνης,σίγουρα
έφταιγε η δεισιδαιμονια του Νικια',
στην ερημη πλατεία τρίζουν τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων,
Ο ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ ΣΤΗ ΣΠΑΡΤΗ,
'επειτα'με κοίταξε με μάτια που δεν έβλεπαν'το τέλος με τη σφαγή στον ποταμό Ασσιναρο
' ἁθρόοι γὰρ ἀναγκαζόμενοι χωρεῖν ἐπέπιπτόν τε ἀλλήλοις καὶ κατεπάτουν, περί τε τοῖς
δορατίοις καὶ σκεύεσιν οἱ μὲν εὐθὺς διεφθείροντο, οἱ δὲ ἐμπαλασσόμενοι κατέῤῥεον.
(Θουκυδίδης Ζ'84.3).
μεταφραζω:αναγκασμένοι να προχωρούν συντεταγμένοι επεφταν ο ένας πάνω στον άλλον
και καταπατουνταν , άλλοι χτυπουσαν στα δόρατα και στις εξαρτήσεις κι αμέσως χάνονταν,
 άλλοι παρασερνονταν στα νερά         είναι παράδοξο πως σημερα μετά από αυτήν την μεγάλη
ελληνική πανωλεθρια διατύπωσαμε την εκφραση-αεικινητος ελικας του Αρχιμήδη το ψαρι
so
viel wir bisher wahrgenommen
haben
mann:ein Beispiel aus Wissenschaften
daß alle Veränderung:eine Ursache haben müsse:
Weltbegriffe:mann:in diesem Gedanken
nicht der mindeste
Widerspruch
Dasein:anthropomorphistisch sein
als kosmologisches Argument zu brauchen:mann
achtete auf diese Reden:Er scheint vernünftig zu sein
 in ein Zwiegespräch
Sieh: Er gedachte es zu tun: und
sahen die Photographien: Entfernungen:der Haltung
O bitte,gewiß:mit zwei Fingern von Zeit
zu Zeit »Guten Abend«
die Hände- »Bleib!«- »Niemand
außer Euch«:die Idee des Gesetzes einer Kausalität
kein Objekt jemals korrespondieren
kann
die Existenz der Dinge:Ansichten
eines
Mann
Ελλειψεις Λεξεων
ελαχιστοποιωντας το πραγματικο η
αδιαφορια της τετραγωνικης ριζας
του κοχυλιου η αρρητη απειροτητα και
ο διαγωνιος εφελκυσμος των γλαρων
οι φωνες του εγχρωμου νερου στα
νερα τα γ διαστηματα των ψαριων
υπεροχη ελληνικη μου μεταφυσικη
ένας άνθρωπος άπλωσε το χερι του
"θα στο κόψουν" του φώναξε "πρόσεχε"
εκείνος δεν το μάζεψε
εικόνα κάπου μέσα στην Ιστορια:του κόψανε τη μύτη τ'αυτια,
του ξεριζωσαν τη γλώσσα του τύφλωσαν τα μάτια
εκείνος όρθιος συνέχεια τους πλησιαζε με σταθερά βήματα
"έπρεπε να του κόψουμε τα πόδια, να του ακρωτηριασουμε τα χερια,
κοιταξτε πως τα κουνάει κατά πάνω μας"
εκείνος συνέχεια προχωρούσε προς το μέρος τους
εκείνοι φοβισμένοι υποχωρούσαν
"μας απειλεί"
η αρτιότητα των νερων           το λείο φως
φωσφοριζον      οι τεθλασμενες αναπνοές
του αστερια                                  εντέλεια
Ιστορία αναγραμματισμος βαρβαρότητας             εσύ
εγώ         έλλειψη                                       υπονοώ, οπως
ακριβώς δένεις τα παπούτσια σου, τοσο απλό               
μηχανική κίνηση, θα πεις                     ναι, δεν 
αντιλέγω          ξέρεις  σε ποια αντιλέγω,
αριθμησε τα                       περιμένω           
στην  Αθηνας  πόσα βήματα αγοράς απέχουμε; 
επιλογή επιτακτικη, ειρωνεία λέξεων η δημοκρατία,
στην Αιόλου έδειξε τα χερια του, ένας φώναξε "μας κοροϊδεύει"
ένας άλλος "είναι απατεώνας, δεν τον βλέπετε;" έκλεισε τα χερια του,                                 
ενα συνεργείο τηλεόρασης τραβούσε το γεγονός, γιατί για γεγονός πρόκειται,
κι όχι μια επινόηση                                                 εσύ 
εγώ    έλλειψη
περιμένει
ανταπόδοση των σκέψεων του με γραμμένες λέξεις,
για κάθε λέξη ακριβώς μια λέξη,ένα πινγκ πονγκ
λέξεων. από... σε.               ας πούμε,στη λέξη 'εγω' τι
αντιστοιχεί;     στη λέξη 'χθες' τι αντιπαραβαλλεται;                                 
στη πρόταση 'από που έρχονται οι γλάροι
κουβαλώντας φως;' ποια πρόταση εκτείνεται
ορμητικη παθιασμένη                                      "γιατί η
σιωπή είναι ηχος" απάντησης                η στροφή του
σώματος το λυγισμα των ποδιών τα αδηφάγα ματιά
στις χορογραφημενες λέξεις                                  ταΐζω
έναν άνθρωπο με λέξεις σημαίνει τον κάνω δικό μου
όπως μια αέναα φεύγουσα κίτρινη πεταλούδα
σχηματίζει την ιδέα της ομορφιάς της                έτσι κι
εσύ σχημάτιζεσε στις λέξεις σου                σε μένα
μια διαφανή στιγμή π'αναπνεει το νουφαρο κάτω
από τα νερά σου                           τόσο ελάχιστο
χωρίζονται οι λέξεις μας          τόση απειροτητα
μοιραζονται                   αυτή η λέξη, άκου,
αυτός ο ορισμένος ρυθμος,ακου         ο αερας μας
το κρίνο που περιμένω να σου δώσω          άσπρος
λευκός λαιμός          χρόνος διαλυμένος σε λέξεις,
άκου             ο αερας μας ατίθασος επιμονος
η φωνη μου προεξέχει,βηματίζει,           που
βηματίζει;απαντα με ίδια βήματα
δαχτυλάκι ροδαλο μέλισσα                  πως οι λέξεις
μας πετούν                από         σε
τα μπρουτζινα ρουθουνια του ταυρου στα δοντια
του μηλου η εκρηξη των πυρινων αλογων
φωνες αρτιθασων νερων χερια αιωρουμενα
πεντε και δεκα δαχτυλα συστροφη σε βολβο
οφθαλμου
τεμαχισμένος χρόνος στο σφαγείο της Ιστοριας     φωνη   τους φωτογράφισαν  ένας
κρατούσε τους βολβους των ματιων του    μια γυναίκα βούλιαζε στη μνήμη
εγραψε:αντιστάθηκε τους κλώτσησε, 'οχι δεν είμαι ηρωας, αφήστε με'  το δεντρο
μέσα στη νύχτα αυξάνει τους ψιθυρους   αργότερα 'τι πραχτηκε εν απουσία μου;'
Ή ποίηση δεν είναι επιστήμη,ετσι μπορεί
να μην υπακούει στους νόμους της φυσικής
π.χ
ένα δέντρο σαν πουλί να πετά,οπως αυτό που εσύ τώρα βλέπεις,
μ'ολα τα κλαδιά μ'ολα τα φύλλα του,μ'ολους τους καρπούς του
η'
π.χ
σε μία μικρή σταγόνα νερού θάλασσας να'ναι όλα τα ψάρια της,
όλα τ'ακρωτηρια της,ολοι οι ορμοι,ολες οι ακρογιαλιές της,
κι αυτή ή ίδια ή σταγόνα
Ελληνικό τοπίο τονισμένο στο φως
και το νερό
με την ορθογραφια του αέρα διαφανο
Φως Ευλύγιστον Αειζειδωρον
στο στερεο γαλάζιο συμμετρικα
Word
Wording my voicing
Voice
μετα των λεξεων
ενρινο υψικαμινο υπερβολοειδες γ γραμμα
τοπιο πυριμαχο μυχων ευοσμου χλοης
εξογκουμενων υδρατμων θαυμασια εκπυρσοκροτησης
η κατακλυσμιαια ορθοτητητα της ορμης εντος μας
με τα βαρουλκα της αληθειας η ανατολη  των ροδων
ειμεθα τα στιλβοντα  ολισθηματα της ηχηρης σαρκος μας
ο διακοσμος του φωτος αρραγης αρχιτεχτων αμαρτηματων
οιστρος φρενηρης διηνεκης αθωοτητων
η υπερτατη ουτοπια της διαλεκτικης του σπερματος κοσμου
η μουσικη εχει φτερα ερωδιου η' ειναι μεταλλο σε
βροχερη μερα
εδω η αρμυρα του αερα μικροσωμη αναπνοη
''κοιταξτε αυτο το πουλι καθισμενο στο τραπεζι
σε λιγο θα πεταξει'' τσιμπολογα τα κοκκινα φυλλα του
τριανταφυλλου,''θα πεταξει''
στον καθρεφτη το ειδωλο της πτησης του ,''το ειδες;''ρωτησε
κι ακουγεται το μεταλλο της βροχης να φτερουγιζει
το χρωμα του ερωδιου
He walked on. Where is my voice?
He felt the flowing calm of air.No, nothing has happened.
I hear them at the
piano
So we went around talking of one thing or another
Look at ! a corporal landscape.Lilies and Roses
it is really:a mirror
the fingertips of sea-dolphins:in a waves' breath
What is your language?in my own language.I hear.
εδώ φυτρωμενοι στο φως
διάφανα δάχτυλα στην εγγύτητα ενός κοκκινου μήλου  πληθωριστικη θάλασσα ακριβολογει
ο ρυθμος των λεξεων στη μνήμη ή εκστρατεία των Επτά επί Θηβαις ανεξιχνιαστη 'πυρ ομαδον'
το δεντρο ρηγματωνει τον αερα πρωινό ή ηθοποιός δοκιμάζει τις μάσκες της, 'αυτή της
Ιοκαστης'
οχι, αυτη της Αγαύης   λεχωνας η πόρτα ανοίγει ένα παιδί ποιος το γνωριζει, 'κανένας;', πηδησε
το χρυσόψαρο απ'τη γυάλα η γυναίκα γέλασε' δεν είμαι η μανα του Οιδιποδα'φώναξε' η
γυναίκα
του ειμαι', κανένας στην αίθουσα δεν την ακουγε, εγώ έκλεισα τ'αυτια, 'έχω καρέ του άσσου'
έδειξα τα χαρτιά 'κι εγώ φλος ρουαγιαλ' 'δειξ' τα' Ι0  J  Q K A κούπες, 'κερδιζω', η Σεμέλη
δόθηκε σ'αυτον,φωναξαμε την Αγαύη, της δειξαμε σε εγχρωμες φωτογραφιες τη δολοφονια
του Πενθεα,
'η Ελλάδα αλλάζει' έκρινε ο δικαστής, αυτο, δεν θυμάμαι, πριν ή μετά την παράσταση του
Ευριπίδη Βακχαι,το παιδί ισορροπουσε πάνω σε μια μπάλα, 'κοιταξτε με',' ο βολβός του ματιού
του ειναι' φώναξε κάποιος, ένας δίπλα μου, 'είσαι τρελος' του φώναξα, 'δεν ξέρεις τι λες',
χυμηξαν πάνω του χωροφυλακες, τον αρπαξαν, αντισταθηκε, κλωτσουσε,' θα φτύσεις το αίμα
 της μανας σου κάθαρμα'τον πήραν,τα χερια μας έπιασαν φωτιά, 'βοήθεια, κάποιος να τα
σβησει', το παιδί κατουρουσε στη γωνία, 'γαμω τη μάνα σου τσογλανι'ορμησε ένας πάνω του,
το παιδί του ξέφυγε, εκείνος έπεσε στις λάσπες, τον είδαμε σαν γουρούνι να κυλιεται και να
γρυλλίζει,ανόητοι ηληθιοι σκέφτηκα, η γυναίκα ηθοποιός με ρωτησε ποιος είμαι, δεν της
απάντησα,'κάπου σε ξερω,
ποιος είσαι;' ξαναρώτησε, 'τι σε νοιάζει τσουλα',' σκασίλα μου ποιος εισαι' είπε και συνέχισε να
βάφει τα νύχια της,' ωραία δεν ειναι', τη νύχτα κοιμηθηκε μαζί μου, το φεγγάρι, το φως
φυτρωνε
στο κορμί της, Οιδιποδα φώναξε η Ιοκαστη,εδώ φυτρωμενοι στο σκοτάδι τι θέλουμε; γιατί,
έρημοι, αργοπορουμε στο φως; τοσο φως σκοτεινό κοκκινο,
ανοιξε το παραθυρο
ο ανεμος,δυνατος ανεμος
εξω ειδε το δεντρο φωτισμενο,ενας καθρεφτης με χρυση
κορνιζα κρεμασμενος ,ο ανεμος εκλεισε το παραθυρο,
ξυπνησε,'Κλυταιμνηστρα'φωναξε'τι ειναι;που ειναι τα παιδια;ο Ορεστης
η Ηλεκτρα ; γιατι φορας κοκκινο φουστανι;'
αργοτερα στο θεατρο
Χορος:  σὺ δέ, Τυνδάρεω
      θύγατερ, βασίλεια Κλυταιμήστρα,
      τί χρέος; τί νέον;
Κλυταιμνηστρα: ἔστιν θάλασσα–τίς δέ νιν κατασβέσει; –
εκεινο το 'βους επί γλώσση μέγας βέβηκεν',στιχος 36,την βαραινε
'τι αληθεια σημαινει για μας'ψιθυρισε
'βους επί γλώσση μέγας βέβηκεν'
Χορος:   ὄναρ ἡμερόφαντον ἀλαίνει.στιχος 82
στα χερια η χρυση προσωπιδα πριν τη φορεσει
ενοχη εξιλεωση γνωση .Χορος: προβούλου παῖς ἄφερτος ἄτας.387
                                                        ἄκος δὲ πᾶν μάταιον.
το ειδωλο στον καθρεφτη,κλεινει τα ματια της
Χορος: κρίνω δ' ἄφθονον ὄλβον,στιχος 471
Σκηνικο:εσωτερικου αστικου δωματιου
μουσικη:Ludwig van Beethoven  5th Sinfonie c-Moll, Opus 67
Η Κλυταιμνηστρα παιζει στο πιανο,τρια,ογδοα sol και στο ιδιο fortissimo mi υφεση
Πρωτο μερος,allegro con brio, μετρο 2/4,Do ελασσονα
'αυτη η συμφωνια'σχολιαζει ο αντρας'εχει επηρεασει τον Johannes Brahms
τον Pyotr Ilyich Tchaikovsky τον Josef Anton Bruckner και τον Gustav Mahler
περισσοτερο απο την 9η συμφωνια'
'ηταν παραγγελια του κομη  της Άνω Σιλεσίας Franz von Oppersdorff'συνεχισε
η γυναικα γελασε,ειδε τα κοκκινα χειλη της,'η συμφωνια,τελικα,το 1809 εκδοθηκε
με αφιερωση στον κομη Andrej Kirillowitsch Rasumowskij'
και συνεχισε:
'o Beethoven,κατα τον γραμματεα του Anton Schindler,φαινεται να ηθελε:so das Schicksal
klopft an die Tür '
'κανει ζεστη'ειπε η γυναικα,κι απο την τσαντα της εβγαλε την βενταλια
'ναι,πολυ ζεστη'απαντησε'δεν φυσαει καθολου'
η Κλυταιμηστρα τους κοιταξε:'το β' μερος δημιουργει εντονη αντιθεση με το α' μερος'
Δευτερο μερος,andante con moto, μετρο 3/8,La υφεση μειζωνα
Ludwig van Beethoven  5th Sinfonie c-Moll, Opus 67 Πρωτο θεμα του β' μερους
Ludwig van Beethoven  5th Sinfonie c-Moll, Opus 67 Δευτερο θεμα του β'μερους
'και τωρα Τριτο μερος,allegro, μετρο 3/4, Do ελασσονα'
Τεταρτο μερος,allegro, μετρο 4/4, Do μειζονα
το κυριο θεμα sol-do-sol-me-re-do-sol στη coda ακουγεται δυο φορες
presto,7 κρουσεις τεταρτων χωρισμενες με παυσεις
στο τελος χειροκροτησαν:'Υπεροχο!Θαυμασιο!'
ο Αιγισθος την πλησιασε,κατι της ειπε στ'αυτι και βγηκαν εξω απο το δωματιο
το πιανο βαρυ ακινητο αλυγιστο
the world face and injustice /not to see:I thought such rituals absurd
that nothing/offensive/Are you really?What!What’s that?What’s that you say?
Tarski says:The language contains the capacity to refer to its own expressions
an oak tree in moonlight night increases the whispers
τα πολιτικα του Αριστοτελη σκεφτομαστε
1252a[1] ἐπειδὴ πᾶσαν πόλιν ὁρῶμεν κοινωνίαν τινὰ οὖσαν καὶ πᾶσαν κοινωνίαν
ἀγαθοῦ τινος ἕνεκεν συνεστηκυῖαν (τοῦ γὰρ εἶναι δοκοῦντος ἀγαθοῦ χάριν πάντα
πράττουσι πάντες), δῆλον ὡς πᾶσαι μὲν ἀγαθοῦ τινος στοχάζονται, μάλιστα δὲ [5]
καὶ τοῦ κυριωτάτου πάντων ἡ πασῶν κυριωτάτη καὶ πάσας περιέχουσα τὰς ἄλλας.
αὕτη δ’ ἐστὶν ἡ καλουμένη πόλις καὶ ἡ κοινωνία ἡ πολιτική
και τον Προμηθεα Δεσμωτη του Αισχυλου
ὦ δῖος αἰθὴρ καὶ ταχύπτεροι πνοαί,
ποταμῶν τε πηγαί, ποντίων τε κυμάτων
ἀνήριθμον γέλασμα, παμμῆτόρ τε γῆ,    90
καὶ τὸν πανόπτην κύκλον ἡλίου καλῶ.
ἴδεσθέ μ' οἷα πρὸς θεῶν πάσχω θεός.
και την γλωσσα
κοινωνίαν — κοινωνίᾱν , κοινωνία communion
ἀνήριθμον — ἀνάριθμος without number
γέλασμα — ο φλοίσβος των κυμάτων
παμμῆτορ — παμμήτωρ mother of all
γῆ— δωρικά γᾶ  γέα ιωνική γέη  ομηρική γαῖα earth
πανόπτην — πανόπτης all seeing omniscient
ἡλίου — ἥλιος sun δωρικός  αιολικός  και αρκαδοκυπριακός τύπος: ἀέλιος
κρητικός : ἀβέλιος επικός : ἠέλιος λυρικός : ἅλιος πρωτοελληνικος hāwélios
κύκλος — circle
Not everyone will be happy at the falls in world markets
plus many millions of children too, are investors - even if they do not know it -
The Dow Jones suffered the worst fall in its 122-year history
Panic spread to Asia overnight, with Japan's Nikkei 225 share index falling by 4.7%
We use the word 'volatility' a lot when covering market movements which fluctuate wildly
This was a very large move in a space of a few minutes as the Dow rallied off 23663(futures)
 just before the open to trade above 24685, a swing of about 1000pts in very short order. We
talk about 1,000-pt moves on the Dow in terms of months or weeks and maybe days – not
minutes
το παραθυρο ανοιξε,ο δυνατος ανεμος
γυναῖκα πιστὴν δ' ἐν δόμοις εὕροι μολὼν 606
οἵανπερ οὖν ἔλειπε, δωμάτων κύνα,
αυτη η γυναικα μεσα απο τον καθρεφτη της κανει νοηματα
'τι θελεις;'φωναζει
ενα παιδι
'γιατι ο Ορεστης τρεχει πισω σου;'
Χορος:  Δίκα δὲ λάμπει μὲν ἐν [ἀντ. δ. 771
        δυσκάπνοις δώμασιν,
        τόν τ' ἐναίσιμον τίει [βίον].
στο θεατρο se non e vero, e bon trovato
Κλυταιμνηστρα:οὕτω δ' ἔπραξα–καὶ τάδ' οὐκ ἀρνήσομαι–    1380
                             ὡς μήτε φεύγειν μήτ' ἀμύνεσθαι μόρον.
                             ἄπειρον ἀμφίβληστρον, ὥσπερ ἰχθύων,
                             περιστιχίζω
τοτε την ακουσε να λεει:
ετσι επραξα και δεν θα τ'αρνηθω
ουτ'απεφυγα ουτ'αντισταθηκα στη μοιρα
με τεραστιο διχτυ,σαν ψαρι,
τον τυλιξα
'κι ειναι αληθεια,Ορεστη,αυτο ετσι εγινε
so das Schicksal klopft an die Tür '
αρχαικο το μειδιαμα των νερων
και η προοπτικη η' αυτη η αναγεννηση των ρηματων
με αναλογιες 1 : 1, 1 : 4
σε κατοπτρο ο αμφικοιλος κηπος θριαμβευτικα αρματα ροδων
και τα ηλιοτροπια με τα διαφανα υφασματα
ακουσαμε τον ηχο της αμμου
το ελαχιστο κληρονομησε απ' τη μερια των κρινων, ο αλλος, αχρειος ,
ετρωγε τα παιδια του και το τοπιο εδειχνε τους πασσαλους, που χωρισανε τη γη
το νερο της θαλασσας σκελετωθηκε στα πετρω-
ματα των δακτυλων,χωρις σωμα δεν θα αναστηθουμε ας θυμομαστε
τη κλιμακα σε λα ελασσονα στο σχεδιο της κεφαλης Κυρια και αγορι σπουδαζουν
τους πιθηκους στο ζωολογικο κηπο και η χορευτρια παιζει τη μητερα της
μ ' ελεφαντινη μασκα πουλιου. . . Με τα μεταλικα φτερα ο ηχος ...
 . ..η αρπα της αισθητικης του δεν αναπαυ-
θηκε στο αναγλυφο,αντι-
 .............θετα η ιδεα της φωκιας , ..........
...ενας παρατονισμος της θλι- ....
.........ψης .............δεν υπαρχει απο- ...
..........δημια .............των τζιτζικιων .............ο η-
.............ρωας εχασε στον πολεμο τη γλωσσα ....
του Η περι των Ρηματων ειλικρινεια [ γραφει ]
.......Χωρις την αοριστη μνημη των βραχων ...
...την ανασα η .......ενοπλη περιεργεια του φθινοπωρου ...
....με χρυσα νομισματα δωροδοκησε ενα ....
...δυο τρια ερωτηματα,παραταυτα ...
....δεν πλαστηκε ομοουσιος των α-
.......συμπτωτων ..................γλυκο κι απαλο ομικρον ........
..........και γαλαζιο ωμεγα ..........
Λαμπουν δυνατα ολη τη νυχτα οι χυμοι των φυτων
[ στις αποικιες των Σελευκιδων ]
 και ηρθε το πληρωμα του ανθους [φορουσε εκεινη την ημερα το ριγε κουστουμι ]
κι ηρθε η βαρκα φορτωμενη μολυσμενα ψαρια
και το πελαγο σαπιο νερο ,
κι η πολιτεια αναληφθηκε με φλεγον αρμα .....οι δε εμποροι πωλουσαν
το δερμα των ψυχων .....στην αγορα , κι οι ρητορες παρομοιαζαν τα συμβαντα ..
...με κενα λογια
...αυτα ..............τα θεατρικα εργα επαναλαμβανονται ..
...ειπε την τελευταια ερμηνεια [ζουσε στον λα-
..............βυρινθο και τρεφονταν με πουλια] ..
...αλλοι κατοικοι ειδαν τα συμπλεγματα των α-
 στερισμων στα νερα[και παραβαινοντας τις εντολες γλυκα νανουρισαν τα παιδια τους .
.......Μια μεγαλη πομπη πανηγυριστων κι ακολουθουσαν οι θυσιες των ζωων ,
πανω σ' αμαξα απλωμενο περιεφεραν το λευκο ενδυμα.
.....εμαθε πως ο ηρωας δολοφονηθηκε στο κοιλον του θεατρου ...
και τα πρωινα ξυπνουν οι αμοιροι κυκνοι εγκλωβισμενοι
στα πετρωματα των φτερων τους
You, all, I and we, moneytarian, shopping man,neobarbarian,ungly glamorous,
fiction no-real human, desidemonianic,poor back door man,asimantic,
against Platon against Aristotles against Spinoza against Kant against Hegel,
neoplutous, politic aphasic,history amnisic,anous polyfanatic,catanaloticous robot,
akorestos carnivorous,anorgasmustic sexist,autisticus narcissisticus,complexious,
timeless homeless,ecofantic vacuum,kymbalon allalazon,ever Noone,I and we,You,all
η καρέκλα στο μπαλκόνι,το δέντρο απέναντι λύγιζε τη σκιά της
το πέλμα του αριστερού ποδιού ακούμπησε τον ήχο του νερού
μια κίνηση του αέρα μετακίνησε το ανατολικό παράθυρο
όλη η αρχιτεκτονική του τοπίου αιωρηθηκε, πιο κάτω η θάλασσα
είχε το δεξί χέρι σε κλίση τριάντα μοιρών από το σώμα της
τότε είδε τις λέξεις και κατάλαβε,ψιθυριζε, ενδότερα των λέξεων
η ύπαρξη ενός τριαντάφυλλου και διάφανο που'ναι το πράσινο
το ξημέρωμα
το ψυχρό θερμανθηκε το ξερό υγρανθηκε
το σκοτεινό φωτισθηκε
οι λέξεις ρυθμισθηκαν
ποια η Πρώτη Αρχή
ο Λογος
η πατουσα του γλάρου σ'αυτη του ανθρώπου ιση
η ελάχιστη άμμος του Ηρακλείτου στα χέρια
πεφτει και κυκλώνει αρχή και τέλος όμοια
ενα εφελκυμο πεύκο αντιτιθεμενο σε βραχο
εὖρος ποδὸς ἀνθρωπείου ο τόπος μου
ὁ ἥλιος οὐ μόνον νέος ἐφ᾽ ἡμέρῃ ἐστίν, ἀλλ᾽ ἀεὶ νέος
ἅπτεται καὶ σβέννυται
την ιδεα των σταγόνων του νερου
του αέρα η μουσική κλίμακα
αναπνεει
συλλάψιες ὅλα καὶ οὐχ ὅλα,
συμφερόμενον διαφερόμενον, συνᾷδον διᾷδον,
καὶ ἐκ πάντων ἓν καὶ ἐξ ἑνὸς πάντα.
η βάρκα σύρεται στα νερά τα νησια πλησιάζουν
τ'ακρωτηρι αγγίζεται το γαλάζιο διάφανο ελαφρό
θάλασσα διαχέεται καὶ μετρέεται
εἰς τὸν αὐτὸν λόγον
απλωνεται αεικίνητη
γελαστεα κυματων
Is the Truth Real Thing?
The Truth Is Real Thing                                     
The Truth Is not Real Thing
(What Is the Truth About It?)
Ιδεοτυπιες Συνεργιας
λευκό τετραγωνο αποτυπώνει πουλί σε λεξη
ενα αεροστατο αιωρείται κειμενο και το καδρο
της θηβαιας σφιγγας η αιτια να αυτοεξορισθει
τη φωνή του ξεριζωσαν,πως θα επανορθωσει τη γλώσσα του;
πλήθος στα δέντρα πουλιά
ετεροθαλεις συγχρονιες
ειχε το σωμα του λιωμενο στο χαλκο και
τοτε ειδε το αλογο σ'ενα ερυθρομορφο αγγειο
πληθος θεατων χειροκροτουσε το θεαμα
καποιοι ,τους ειδε,ειχαν κοκκινα και κιτρινα και γαλαζια προσωπα
στα χερια συρματινα πουλια,ανοιγαν τα φτερα να πεταξουν
αλλα ηταν αδυνατο να πεταξουν,''ταιστε τα λεξεις'' καποιος φωναξε
'τι λεξεις;'' ''ελληνικες''ακουστηκε και τοτε εγινε το θαυμα
το απειρο μας πλησιαζε,ενα βημα και μας αγγιζει
Che cosa significa il tuo sorriso?                                   Un uccello
e diretto verso un albero                       la sua tonalita e a contatto
con goglie verdi                        Abbiamo avuto un oca in giardino
ho alimentarlo                     la madre entro nella stanza,sorridente,
che indossa una colana di perle                      un bambino la segui
che aveva in mano un aquilone e voleva gettarlo
'nella stanza e impossibile volare'   ho pianto   
                                                           non sente    lo getto        uno
specchio ci seara                     poi in cio che ho visto la mia faccia 
avvicinato e ho toccato il vetro     che affondo             ho,poi,visto
                                                                                questo e sorrisi
What is that sound?ο θορυβος της βροχης,
And also water on cicada
ενα πρασινο πευκο beside you.Athens.
και φωνες στα πηγαδια της Ερμου της Αθηνας
της Αιολου
ενας ανθρωπος στο σχημα του Οιδιποδα η' του shape Προμηθεα Δεσπωτη
μοιραζει φειγ βολαν με τσιτατα του Ηρακλειτου
μου'λαχε:Αγαθόν και κακόν ταυτόν.
μια γυναικα μ'ενα παιδι στην αγκαλια τραγουδουσε:'THis IS My MAN'
a woman drew her black hair out .το φως αποκτα φτερα
'χυσε νερο να πλυνω το προσωπο μου' φωναξα
'απο τι;','ρωτας απο τι;'
in London Bridge the Hieronymus Bosch is falling down falling down falling down
ο Τειρεσιας η' ο Εμπεδοκλης,στατιστικα μαλλον ο Ξενοφανης,εδειξε,πιθανως,σε μενα
ενα χλωροπρασινο βατραχι,΄πως μεγαλωνει η χλοη γυρω του κι ανεβαινει το νερο!'
σιωπη
silence
ΣΙΩΠΗ
ενα ελαχιστο δευτερολεπτο
ολοκληρη αιωνιοτητα Nothing
θορυβος
ηχος:βροχη η' αερας η' χιονι που πεφτει
λαθος:σαυρα χρονου
Ενας ευγενης Donatien Alphonse François Marquis de Sade
υπουργος της Δημοκρατιας του Σαλο υπογραφει την:
The Persecution and Assassination of Jean-Paul Marat
Διαταγη:Ταιστε τους αυτες τις τροφες,τα προιοντα θα ειναι πιο shit
Εγγραφη:Οταν εγω θα την διαφθειρω χρειαζομαι πανω στο χειρουργικο
τραπεζι να'ναι αυτη η ραπτομηχανη,εδειξε,κι αυτη η ομπρελα,ΑΚΡΙΒΩΣ!
What is that sound?ο θορυβος της βροχης,What is that sound?
ο θορυβος της βροχης,κλειστε το παραθυρο!
c'est seulement de cette façon qu'on arrive au plaisir,
je suis d'accord, une passion pour laquelle ils tous sont subordonnés
mais dans  laquelle ils se réunissent tous
Κρύπτειν αμαθίην κρέσσον, ή ες το μέσον φέρειν,επανερχομαι στον Οιδιποδα
η' στον Προμηθεα Δεσμωτη η' στον Μαινομενο Ηρακλη της οδου Αιολου.Athens!
μια γυναικα in Murmur of maternal.What is that sound?
Η ΓΛΩΣΣΑ
Η' Ο ΘΟΡΥΒΟΣ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ
era quello l'uomo
senza alcun dubbio:Lo guardò:
' Ma tutto questo è impossibile '
ripete: Ma tutto questo è impossibile
alzò gli occhi: il vano gesto: alla noia
dopo:nel vuoto:pensava:
non  pensava: e in quelle voci :libertine
persona non grata:Sade
alla vicinanza
di quel corpo desiderato:tutti i suoi sensi
si avvicinò:a vedere
Aspetti!
davanti agli occhi
immobili e stupide:non vuoi cambiare
gli occhi :
alla bocca
le mani
con le due man
'Non è vero:Sicuro che è vero':
'Veramente'
'Verissimo'
'È vero'
'Ma è la pura verità'
'Ci pensi su'
Non è strano
'πως μ'εχετε ονομασει;' χτυπα το τηλεφωνο
Συναψιες ολα και ουχ ολα
Συμφερομενον διαφερομενον
Συναδον διαδον
Και εκ παντων εν και εξ ενος παντα
ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ
στο τοπιο ενα αργυρο δεντρο κατω απ'τη σεληνη
ακουσε:'ποιο ειναι το προβλημα σας;'
μια μοναδικη λεξη στο πιανο 'ολ'αυτα γυρω που βλεπεις
συμβαντα η' Ιστορια'
οχι,δεν τον εχω σκοτωσει εγω,διαμαρτυρεται ο Οιδιποδας
αγνοια του εμφυλιου,ειπαμε
η εμφανιση του στη Λαρισα τον προδιδει
πριν κλεισει το μπαρ 'Ellery Queen' παρηγγειλε αλλη μια μπυρα
'κλεινουμε κυριε,αυριο παλι' τα ρολα ετριζαν μεσα στους γρυλους της νυχτας
κοιτουσε το χερι,τα δαχτυλα τ'αριστερου χεριου
Παντοτε ο ανθρωπος εν μεσω [η' μεσον] εξουσιας
Παρηχησεις [Δυναμης]
Και παντοτε καταστροφη η' δημιουργια
'πως το ξερεις;'τον ρωτησε
Αυτο,ακριβως,κυριε,ειναι η πραγματικοτητα
το αργυρο φως μετατοπισθηκε στο δεντρο,περασε η ωρα
ποσο παραξενα τα ειδωλα στον καθρεφτη,'πολυ παραξενα,αληθεια'
πρεπει να κανουμε καποιες αλλαγες,ποσο πολυ αγνωστα ολα
μιλουσαν δυνατα,καποιος ουρλιαξε,'μα τι κανουν;'
σιωπη
'τι μπορει να'ναι αυτο;'
τα ματια του,οι βολβοι εξορυγμενοι 'μα τι κανει;'
μια σαυρα συρθηκε στα χορτα 'μας εστησαν ενεδρα,μας επιασαν'
τα βασανιστηρια,[η ντοκουμενταρισμενη αφηγηση]οι εκτελεσεις
'πως ονομαζεσε;'
ενας δυνατος ανεμος ξεριζωσε το φεγγαρι,σκοταδι στην Ιστορια
λογικα,εμεις αμφιβαλουμε γι'αυτα
Εχω ακουσει
Εχω δει
Εχω πραξει
Αυτό είναι αδύνατο. Το πραγματικό ευφορη ώρα δέντρου.αιωρουμενο πουλί παρόντος
χρόνου. μια τυχαία συναλλαγή ρυθμού, φωτογραφικό ενσταντε μνημης. η ελληνική
θάλασσα.η λέξη του χεριου. η περισπωμενη τού ώμου.'Ο Αερας' έκρηξη Αναξιμενη. Η
ευγενική γυναίκα. Η ευτυχια να υπάρχει. Δεντρα.Νερα. Σπίτια.Νερα.Ενας ψιθυρος. 'Είναι
δυνατή. Η πραγματικότητα'. Το ιδιοφωνο του αερα, στην άκρη του αυτιού. 'Είναι δυνατό το
Αδύνατο'.Η πραγματικότητα αντήχησε. Η Ιστορία. Μέτρα. Τι; η ευγενική γυναίκα. 'Βλέπεις;'
Τοπιο Θαλή του Μιλήσιου.Η Σμύρνη 1922.το γραμμοφωνο μεταφερθηκε στον Πειραιά.
Ήταν κι άλλοι. Πολλοί. Σ' όλην την Ελλάδα βαραιναν.'άγρια ραδίκια, να τα βράσεις, να πιεις
το ζουμί τους κάνει καλο'. Την Κυριακή ανεβήκαμε στην Ακρόπολη. Το παιδί ρωτούσε.
Τι είναι αυτό; γιατί είναι; πότε ;.' Τώρα'απάντησε ένας όχι απ' την παρέα μας.Αργοτερα.
Καταλαβαμε.Βλεπαμε τις φωτιές, απ' το μέτωπο γυρίσανε, λιγοστές κουβεντες, η Ελλάδα
υπό το μηδέν, - 47 βαθμούς Δημοκρατίας. 'Εσύ, πως εφτασες ως εδω;' τον ρώτησαμε'με τι
βαρκα; με τι πόδια;' μας έδειξε τα πόδια, μας έδειξε τη θαλασσα. Αδιέξοδη.'τα πόδια σου,
που είναι;'. αγόρασε. αγόρασε τη ζωή του. τη γυναίκα του. εκείνη την ευγενική γυναίκα.
Ελένη.Φωτεινη.και κάποιο άλλο όνομα. Ανδρομάχη Δαματηρ .γυρω ο ηλιος ζεστενε τις
πετρες. Ένα πουλί ράγισε το φως. Προς το νότο.παρόντος χρόνου
ανωση λεξεων
ακρογωνιαια επεκταση ορμης
ορθοστηλωτων λεξεων εκχυμων
η φωτεινη διαφανη σιωπη
ευλυγιστο σωμα ησυχο
ομοιωματα
[close up]βλεμμα / ενα ψαρι στο ενυδρειο
αμετοχος χρονος[φωτεινη νεον επιγραφη]1:κοκκινο 2:κιτρινο 3:γαλαζιο
[flou]μια γυναικα κατεβαινει τη σκαλα
ο καθρεφτης,το βαθος
απουσια,συστροφη γραμματικης
αποδοχη του Κρατυλου η αρνηση
μεγεθυνση του Παντος Ενος
a somewhat ineffectual science the poetry
in vaguely Shakepearean a bowl of fruit
and there was a faint smell of rose in the room
a pair of Conrad’s shoes of extended logical deductions
from physical clues
Raymond Chandler’s The Big Sleep (1939)detective Philip Marlowe
the shock causes Carmen to have an epileptic seizure
cutting and pasting  poetry
-a.Tell me about yourself
-b.That's a funny
-a.Not exactly
-b.What?
I don't know what to say to you
Marlowe meets the Sternwoods
IT WAS ABOUT ELEVEN O’CLOCK in the morning, mid October, with the sun not
shining and a look of hard wet rain in the clearness of the foothills. I was wearing my
powder-blue suit, with dark blue shirt, tie and display handkerchief, black brogues, black
wool socks with dark blue clocks on them. I was neat, clean, shaved and sober, and I didn’t
care who knew it. I was everything the well-dressed private detective ought to be. I was
calling on four million dollars
οπτικη γυμναστικη
ρηξη αμφιβληστροειδους
οι ακροβατισμοι αναγκαιοτητας
η διτομη πλοκη ψευδαισθησεων
σε θραυσματικες φωτοσκιασεις χρονου
οι επαναληψεις της μουσικης,η επαναφορα του χωρου
η μετατονισμενη σιωπη της φωτογραφιας
αυτη η ψυχροτητα στο δερμα της γλωσσας
-ειμαι ενας απατεωνας,ενας μυωπας,βλεπω την πραγματικοτητα σαν παραισθηση
-υπεκφυγη,κυριε,μαλλον αυταρεσκεια
-παραξενο,θορυβος λεξεων το εγω
ειναι η σαρκα,το προσωπο,η γλωσσα του
η ειρωνεια
ψυχρη γυαλινη φαντασια ο καθρεφτης
η αγρυπνια του Καντ
το οβαλ τραπεζι του Ντυρερ
εικονα:Αχιλλεας Πενθεσιλεια[αγγειοπλαστης Εξηκιας]
ενας πολυ λεπτος μισχος κρινου
ουρλιαχτο
η ορμη του σπαθιου,ο Αιας
Ασκηση στη Προστακτικη
Ασκηση στη Προστακτικη
Ασκηση στη Προστακτικη
φαινεσθω
χρυσοις ηλοις εχρωντο αι γυναικες
ευκτικη ενεστωτα,εθελω
Ισμηνη,να ο θυμος μου,φορεσε τη μασκα η Αντιγονη,
ενα βημα πριν βγει στη σκηνη,
χειροκροτηματα
φωτιζεται απ'το φεγγαρι το ακινητο νερο στα ματια του Οιδιποδα
ο ισκιος,το σωμα,η βρεγμενη μνημη
στο κηπο
νυχτα
Η Ιστορια,η γυναικα με την κιτρινη φουστα
-τι ξερεις;
-πως σε λενε;
-θα με θυμασαι;
-δεν καταλαβαινω
η φλυαρια του κενου
[ψαχνει την τσαντα της,μια χτενα παλιομοδιτικη,η κοκκινη
ομπρελα,'ενα φιλαρεσκο πουλι',σημειωνει με μολυβι,
μιλαει διαρκως,ατεχνος μονολογος,τελος]
η γλωσσα
for Are                              tree sEA        aROunD
wordS 's LABYRINTH      0123456789...
TOWARDS Universus Thinking Of                    OFF /ON
the body the eye the foot the reflection of
REALITY                     IS                          REAL
IMPOSSIBLE                             εγώ I Je IO ICH
Have a      Enantion εναντιον των                  what
is the man       that        you    want      should
you be        interested      to see the world for
you and what is your senses                         on
this matter to make                  you feel        now
mean get it all together in                   a way that
makes me            do        doubt         doubt that
unless      really mean you   you are        the Not
Nothing NOTHING          goes On okay
cause                 I                    know you       don't
want to be with      zero            whenever
knowing how               difficult it can just be to
for     being beyond be because of      voicing that
deep up upgrades in       between us       just now
is          keeping                        very                long
flying through the world                        of
uncertainty and making a decision on how
much time              you have spent on going to
the             next level in the things           that
do not work with       understand how
this is going to         happen be
from the top of being ειναι η εξουσια αληθεια ιδέα ή γυναίκα φώναξε 'θα
ζαλιστεις, κύριε, ίσως θέλεις να σου στείλω τα λεφτά', αλλά δεν τόλμησαν,
τιμωρήθηκαν και ξερουμε πως τετοια πολιτευματα καταντουν τυραννικα, from
the time of the event το κιτρινο νερό ισοσυλλαβο βωβο has been built to reduce
costs of wealth πλούσια δώρα μνημης φωνών and how to use it for someone
ἀλλοιούμενον δὲ τὸ ἓν ἑαυτοῦ ἀδύνατόν που ἓν ἔτι εἶναι Platon Parmenides
'η ανοησία της ποίησης' η πρόταση
ενρινες αποσιωπησεις νερων με πυρινα ακρωτηρια δεντρων εντειχισμενα σε ελικες πουλια
τονισμοι του λευκού σολ δίεση απροσδοκητα η αιωρηση ελαστικού μηχανισμού ανθούς
ερυθροι ψιθυρισμοι μελισσών η ουδέτερη αιωνιοτητα του χρόνου άφατα υπερταλαντουμενα
νουφαρα ήχοι συκιας στον αέρα μπρούτζινη σκιά της ελληνικής θάλασσας χειρονομιες ατελούς
χορογραφιας πράσινης σαύρας η χλοη ανασαινει σε fuga Bach διαστολή ευτακτη υποτεινουσα
ευτοκης ευτυχίας ξειδωρη αειζωη ροή ευθυτενους ανυπακοής εν δυνάμει αρρητου
'η ποίηση ψευδεται' η πρόταση
in word infinity
I have got a wordful letter from your unbeeing                                η σιωπη,
πως εδώ με φτάνει ηχηρή                                                         .ένα ελάχιστο   
απόσταση η αιωνιοτητα                                                  σε αγγίζει η αναπνοή
π'αναπνεει το κρίνο                                αιχμαλώτισμενη η ομορφια
δραπετεύει, ακούω τα βηματα της σ' ενα κρυμμένο νουφαρο στο νερό
ισοσυλλαβη φωνη π'ακουγεται' που είσαι; τι σε κρύβει;' who I am now? Be
capable of immense passions         
.
.

.
.
GREEK POETRY
-Αντιστιξεις-
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.

.

Abstract Geometricous 3μ χ 4,5μ-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Αντιστιξεις-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
                               
στο φως του φεγγαριου τα δεντρα
η νύχτα έτριψε τριζόνια           
τυλίχτηκε με κρινους να κοιμηθεί             την
ξυπνησαν το πρωί          μια χρυσή προσωπιδα,
τον γνώρισε, κομμάτια διχτυ στο στόμα του         
'τραβηξτε το, να μιλησει' φώναξε κάποιος και
γέλασε             κοίταξαμε ήταν ο Αιγισθος, σε μια
γωνιά σκοτεινό το πρόσωπο της Ηλεκτρας                     
το τραβηξαν, η Κλυταιμνηστρα ξύπνησε, ο
Ορέστης ξερίζωνε τους κρινους                  'μην
με ξυπνάς'του φώναξε                της πεταξε
χώματα στο προσωπο, 'η μάσκα μου είναι χρυση'
ούρλιαξε                     ακούστηκε  το νερό να
ποτιζει ρίζες ραδικιων στη κοιλιά της                                                 
'μάνα,κλείνω τη βρύση του φεγγαριου να μην
πινεις'      'θα διψασω αιωνιοτητα'                   η
σειρά της στη σκηνή 'θα διψασω αιωνιοτητα' οι
θεατές  χειροκροτησαν                        στ'αυτια της
το ποδοβολητο της αναπνοής του,' έλιωσα τη
χρυσή προσωπιδα κι έκανα αυτά τα χρυσά
δοντια' έδειξε το κενό τους          στη σκοτεινή
γωνιά η Ηλέκτρα παραμονευε δειπνιζοντας
φωνες γρυλων                      το φεγγάρι ανέβηκε
στον απέναντι λόφο, ενας ισχυρός άνεμος
φυσηξε  αγριοσυκια         ύστερα απλώθηκε
ησυχία σαν λαδι                     ' διψαω' ακούστηκε,
το χόρτο ανέπνεε, 'διψαω'                               
κρίνοι την τυλιξαν σεντόνι, 'στον ύπνο δεν
κινδυνευει' μίλησε ο Ορέστης
το ειναι ερωτηση υποδεεστερη του φαινεσθαι
πραγματικο το τριανταφυλλο στη τριανταφυλλια
μ'ενα ποδηλατο ξεφυγε ο αερας
το βλεμμα μου εχω ιδιολεκτο
η αποσταση του χρονου μεγαλωνει σπο το σωμα μου
και η απωλεια της λαμψης στη κοιλια σου
ακινητο το δεντρο μουχλιασμενο νερο
την ανοιξη θα ισορροπησω τη σιωπη ,ειπε,
τη μελαγχολια της αληθειας θελω για να επιζησω
στο κενο της Ιστοριας ανταλλαζουμε λεξεις
πως φαινεται το ειναι να ειναι
it is a very important thing to do so that can be found in the mirror glass of being body just
like a messing factor for face not only in the skin of plastic zones or the surrounding area
of plants together especially when it comes to quiet water on the surface of beauty into
the wind garden and has a very nice light air wind void voice view every time since it's
the first one up high down during searching a new place to be found on the dewy side
of the body - event eventually with the prime units that are available in the same area as
the infinite causes of the event would world to get the most out of the way body itself it is
not as simple as the infinite causes of world for giving it to different cultures going through
the same thing language onto the same at every single time point in the game through the
same story rather rapidly to make jokes about how to use it rarely in a fashion future fun
drying time until the next geometricous message has been built to the yellow screen before
the new law is incomplete mode moving moon like line full screen of the body map zoom
in which the image will appear on the right side of the event code at the bottom of various
text drawing however like this one version of default parameter to display the image with
the following information on the brewery free frequency which is not as visible as the infinite
quantity of the body information contained within this kind of data system so that a certain
amount of transactions will be made by the following node numbers specified in each category
defined by default Kant which is the result displayed in error be added to the list of selected
mistakes that are made by seeing the water drops several times a focused activity can be found
in the area of the sea or by using the same color as the infinite size of desired material body
ηλιος ὀλοοίτροχος στα δεντρα,
πορτοκαλιες και λεμονιες ανθισμενες
μ'ενα συνεχες a-ke a-ke οδηγω οδηγω
κυματιζουν τον αερα τα τζιτζικια
FολοFο- στροφή, γύρισμα,στρογγυλο βοτσαλο στα νερα
συναντησαμε,μεσημερι,καποιο Μοψο Λαπιθη
δειπνουσε στο παραλιακο κεντρο 'Οι Γλαροι',λιαστο χταποδι
μας συστησε τη γυναικα του,'απο'δω η Μυρινη' ειπε
'μην ανησυχειται δεν θα βρεξει σημερα ,απολαυστε τη θαλασσα'
εδειξε τον καθρεφτη της θαλασσας,χαλκοργειο ψαριων
'ονομαζομε -z-t-w-d ειμαι d-n-n-y-m,απογονος του M-p-š'
των Δαναων ειπαμε,τοτε καταλαβαμε,Αχαιος ,
κατοικος της μυκηναικης αποικιας στη Μικρα Ασια
μας εδειξε φωτογραφιες,μια χαμογελαστη κοπελα,'η Ιπποδαμεια,
η κορη μας,18 χρονω,στη Σμυρνη της Ιωνιας σχολικη εκδρομη,ετος μετα 1922',
μας κερασε δροσερη μπιρα
Ελλαδαν οἰκεῖτε καὶ ὀφρυόεντα Γλωτταν,σχολιασε.
την αλλη μερα,νομιζω,στο μουσειο ειδαμε το μεγαλο μελανομορφο αγγειο
'ενας κρατηρας'μας εξηγησε η ξεναγος,μια νεαρη ιταλιδα,'Κρατηρας του Κλειτια,
questo è stato usato per mescolare il vino con l'acqua,opera nel 570 AC'
το βραδυ στο αρχαιο θεατρο παρακολουθησαμε το χοροδραμα'Θησεας και Αριαδνη'
μας πιεζε απο ψηλα η πανσεληνος,Ποτνια Θηρων Κραταια
και τη νυχτα ακουσαμε απ'τ'ανοιχτο παραθυρο τη συριγγα του ωμηστη Πανα
επειτα ενα ποδοβολητο αλογων
ενας Αιαντας ,καπου μεσα στην ιστορια μας,μεταφερνει το νεκρο σωμα του Αχιλλεα
μ'ενα συνεχες a-ke a-ke πορευομαστε
σε ὀφρυόεντα Γλωτταν
I heard them talking there "What time was this?"
"Who else was here at the time?" But what is a Turing Machine?
Man Universe Puramente Novelistico
8. We have a 102 x 102 sheet of graph paper and a connected gure
of unknown shape consisting of 101 squares. What is the smallest
number of copies of the gure which can be cut out of the square?
Artemis Αγροτερα τε και Ημερα τα δεντρα με σμερδαλεαν φωναν
κατά δάσκιον ύλαν
απεναντι η Τενεδος βουλιαγμενη στο φεγγαρι
quae tanta insania, cives? γλιστραει στη θαλασσα
insequitur commixta grandine nimbus,
et Tyrii comites passim et Troiana iuventus
Τα Περγαμα ποιος παλι θα ξαναχτισει;
το βραδυ της επιστροφης στις Μυκηνες το μικρο κιτρινο ψαρι
πηδηξε απ'τη γυαλα
Carthago delenda est στο καθρεφτη
τα χρυσα σκουλαρικια με τους ροδακες το κοκκινο κραγιον
ακουσε τη πορτα ν'ανοιγει,ο ανεμος
τη μερα εκεινη η Κλεοπατρα παρακαλει τον Μελεαγρο να γυρισει στη μαχη
ο Αιας ο Κωστας ο Γιωργος υψωμα 1630 [Παπακωστα η' Χορμοβα]22/01/1941
Τρωαδες μητερα Εκαβη αδελφη Καλλιοπακι νυφη Ελενη γυναικα Ανδρομαχη
γιοι Νικος Αστυανακτας κορη Λαοδικη
κεφαλήν δ’‘ο γε κόψατο χερσιν στη Σκαμανδρια Σμυρνη
η φωνη της γυναικας                                                               
αὐτίκα δ᾽ ἀργεννῇσι καλυψαμένη ὀθόνῃσιν
ὁρμᾶτ᾽ ἐκ θαλάμοιο τέρεν κατὰ δάκρυ χέουσα,[Γ',141-142]
τους ειδε η Ελενη,ενας εδειξε τα χερια του,'που ειναι τα χερια μου;'
ενας αλλος ερριξε τα ματια του στο ποτηρι με το νερο
'αν ποτε καποιος διψασει να πιει' ειπε
Ελληνες Αχαιοι βορεια της Λαρισσας 1947
Ὣς ἄρ᾽ ἐφώνησεν, καὶ ἀπὸ ἕθεν ὑψόσ᾽ ἀείρας 465 θῆκεν ἀνὰ μυρίκην·
ρητινοφορες μελισσες κοντα η θαλασσα σε θαμνους μυρικη βρεχει τα ποδια της
με καταπρασινα φυλλα
δέελον δ᾽ ἐπὶ σῆμά τ᾽ ἔθηκε συμμάρψας δόνακας μυρίκης τ᾽ ἐριθηλέας ὄζους,
kai μ'ενα οστρακο κοβει βλαστους
μὴ λάθοι αὖτις ἰόντε θοὴν διὰ νύκτα μέλαιναν.τα νησια γρηγορα κωπηλατουσαν
 προς τη δυση,οι γλαροι ακολουθουσαν τὼ δὲ βάτην προτέρω διά τ᾽ ἔντεα καὶ μέλαν αἷμα,
αἶψα δ᾽ ἐπὶ Θρῃκῶν ἀνδρῶν τέλος ἷξον ἰόντες. 470 εστειλε τοτε γυναικες,
η μια με πλυμενα ρουχα,η αλλη φρουτα,η τριτη ζεστο ψωμι και κοκκινο κρασι
Ομηρου Οδυσσεια,ν' 66-,στη Τραχινα ορισθηκε να πληρωσει ο Ηρακλης
μελος του ΔΣΕ απο φανατισμενους πραιτοριανους,μια ομαδα Χ ανοιξε πυρ,
ακολουθησαν τα Δεκεμβριανα,33 ακριβως μερες,οἱ δ᾽ εὗδον καμάτῳ ἀδηκότες,
ητανε κι οι κλεφτες Κερκωπες ο Σιλλος κι ο Τριβαλλος οι απατεωνες
ἔντεα δέ σφιν καλὰ παρ᾽ αὐτοῖσι χθονὶ κέκλιτο εὖ κατὰ κόσμον τριστοιχί· παρὰ
δέ σφιν ἑκάστῳ δίζυγες ἵπποι.τα οπλα παρα ποδας,'τ'αλογα του Ρησου'ακουγεται
μια φωνη τη νυχτα Ῥῆσος δ᾽ ἐν μέσῳ εὗδε, παρ᾽ αὐτῷ δ᾽ ὠκέες ἵπποι
η γυναικα κοιμονταν,τ'αλογα εβοσκαν τ'απογευμα,'τι κανεις;' του φωναξε
'θα ξυπνησει',αδιαφορισε
κανενας δεν ηξερε τ'ονομα της κορης της Ιππολεχους Δημητρας
ἐξ ἐπιδιφριάδος πυμάτης ἱμᾶσι δέδεντο. 475 σ΄ενα παπυρο του 1931 η Κορινθια εταιρα
Πασιφιλη καταγραφονταν ως μοναχη  στο κοπτικο μοναστηρι Καρπου και Παπυλου
στην Αιγυπτο,
καποιοι το εκριναν ρητορικο γυμνασμα σοφιστου,
η Φιλαινιδα ζουσε τοτε στην Αθηνα Δαιδαλιδων 47 Κατω Πετραλωνα ,Κεκροπιδα,
ο πατερας της ειχε Οινομαγειρειον ,αμοροζα απο διετιας ενος  Κροκαλου,κορη του
η Αρπαγη,ερωμενη του Πασωνα του Κυδαθηναιου,το ρημα 'αλφανω' κερδιζω,ηταν
 ανδρας αλφηστης,δραστηριος επιχειρηματιας
τὸν δ᾽ Ὀδυσεὺς προπάροιθεν ἰδὼν Διομήδεϊ δεῖξεν·
«οὗτός τοι Διόμηδες ἀνήρ, οὗτοι δέ τοι ἵπποι,
στο γραμμα εφραφε νεα για την Ακκω,τη Σισυμβρυα,τη Μαλθακη,τη Ναννιω,τη Γλυκερα ,
'ο Αλιτυρος εκανε καλαυσιθυρον στην Δαμασανδρα'
οὓς νῶϊν πίφαυσκε Δόλων ὃν ἐπέφνομεν ἡμεῖς.'πουλησε ολα τα χτηματα του στη Σικυωνα'
'πρωι 7 Ιουνιου πηραμε τη διαταγη να προχωρησουμε,ενωπιος ενωπιω πλεον,
ενας απο μας,καποιος Θωμας,τρελλαθηκε,τον παρατησαμε '
συνεληφθει τον Νοεμβριο το 1949,βασανιστηκε και φυλακιστηκε,το 1953 με τα μετρα
αμνηστειας αποφυλακιστηκε
ἀλλ᾽ ἄγε δὴ πρόφερε κρατερὸν μένος· οὐδέ τί σε χρὴ
ἑστάμεναι μέλεον σὺν τεύχεσιν, ἀλλὰ λύ᾽ ἵππους· 480 'στην Ακροκορινθο ειδα τη Μυριανθη'
ενας Εφεσιος τον Μαρτιο του 335 π.Χ  πληρωσε το φορο στους Περσες,ενα τετραδραχμο
της Ιωνιας με αναγλυφο χαρτη της Εφεσου
στη Κυπρο οι Αχαιοι εφτασαν το 2ο μισο της 2ης χιλιετιας π.Χ
αὐτὰρ ἔμ' ἐς Κύπρον ξείνῳ δόσαν ἀντιάσαντι,
Δμήτορι Ἰασίδῃ, ὃς Κύπρου ἶφι ἄνασσεν.
ἔνθεν δὴ νῦν δεῦρο τόδ' ἵκω πήματα πάσχων.
[Ντοκουμεντο,Ομηρου Οδυσσεια ρ',442-444]
μετα το χαλασμο των συντροφων στην Αιγυπτο απ'την ανοησια τους
μ'εδωσαν στον Δμητορα του Ιασου,ισχυρο της Κυπρου βασιλια,
που'ταν φιλος,κι απο'κει τωρα εδω γεματος συμφορες εφτασα
ἠὲ σύ γ᾽ ἄνδρας ἔναιρε, μελήσουσιν δ᾽ ἐμοὶ ἵπποι.»
Λιτοχωρο 31 Μαρτιου Δεσκατη 21 Σεπτεμβριου Ναουσα 30 Σεπτεμβριου 1946
Γραμμος 1949
λευκη αιωνιοτητα τρεφεται ο κυκνος
κι οι διαφανες πραξεις της σεληνης
νερα που βοσκουν τα ψαρια
αντιλογια λεξεων ειναι η αληθεια
το εκκρεμες του αερα /το απειρο πληθος του χρονου
κοκκοι πρωτων αριθμων η ελληνικη αμμος
ας,τωρα,επιτευχθει η αυτονομια της Ιστοριας
η ευφυια του πρασινου δεντρου,ακριβως,μεσημερι
παφλασμοι κοχυλιων αγγιζουν αφροεντα ανθη
στα συρματα στεγνωνει ο ηλιος,απογευμα,
τα σταχυα ντυνονται τις περισπωμενες του κιτρινου,καλοκαιρι,
εκτυφλωτικο εμφυλιο φως λεξεων
το ι το υ το η
το ο το ω
το ε
το α
το σ ,η σι διεση της φωνης σου
μ'ηχο νερων τα πουλια μιλανε
η ασυληπτη βεβαιοτητα του σωματος
υπεροπτικο αλατι,η εξατμιση της σιωπης του
η τρυφερη γραμματικη της πεταλουδας στο χορταρι
η αντιθετος διαγωνιος των ψιθυρων
η ορμη του ειναι
οι πραξεις
»Ich weiß«
Ich weiß nicht
no-one will drive us out of Tarski’s truththeoretic paradise
[35a]                                                                               τῆς ἀμερίστου καὶ ἀεὶ κατὰ ταὐτὰ
 ἐχούσης οὐσίας καὶ τῆς αὖ περὶ τὰ σώματα γιγνομένης μεριστῆς τρίτον ἐξ ἀμφοῖν
ἐν μέσῳ συνεκεράσατο οὐσίας εἶδος,
Πλατων Τιμαιος
denken Sie daran
And he to me: “O creatures imbecile,
And he to me: “Thy city, which is full
Of envy
His
inability to construct a narrative suggests the ideological bankruptcy of his age.
αυτοχθονες
ανακαλυψαν τη φωτια το χαλκο το σιδερο
εξημερωσαν αγρια ζωα
ο Δωριεας Αστεριος εσμιξε με την Τυρια Ευρωπη
ballet
Apparition de la lune
ο αντρας κοιμαται η γυναικα στον καθρεφτη
μια σαυρα στη κοιλια του
η γυναικα βαφει τα χειλη της
η σαυρα στο στηθος της
La lune disparaît à son tour
στην Αλωση της Μιλητου
στα προσφυγικα της Νεας Σμυρνης ο Μινωας Σαρπηδονας ειχε
παντοπωλειο,η γυναικα του Κυβελη γεννησε διδυμα
τ'απογευματα ακουγαμε απ'το σπιτι τους κροτους,κυμβαλα,
τυμπανα και κλαγγη οπλων
την δ’(Άρτεμη ελεγαν Εφεσίαν και Κρησίαν
και λιμην κλειστος προς Βορεαν ελεγαν
σταδιους ρ’ πόλις εστίν έχει λιμένα και ύδωρ
εξαιτιας αυτων η Αλωσις του Ιλιου,στο γραμμοφωνο
το σπιτι,το εσωτερικο του σπιτιου,τα καδρα,οι καρεκλες,
εξω η αυλη,τα πλακακια,ο κηπος,τα τζιτζικια στα δεντρα
και πιο περα το κλειδι της θαλασσας
το καλοκαιρι εβαζαν σ'ενα πιατακι ζαχαρωμενο νερο να πιασουν τις μυγες
τη νυχτα η γυναικα τραγουδουσε ρεμπετικα
ψυχομαχω.ο γαρ α[λ]εκτωρ ηστοχηκε μου
και θακαθαλπαδος ερασθεις εμεν εγκατελιπε
αλλ'επιθεις λιθον εμαυτου επι την καρδιαν
καθ[η]συχασομαι
'¿Tenés hambre?'preguntó,
'Esta noche vas a cenar muy liviano', dijo ella,
'¿Cómo te llaman en tu casa?'
'Me llamo Pablo'
'Pablo es un bonito nombre'
επιστροφη επιμονη στην Ελένη
το περιοδικό μόδας στο τραπεζι η γυάλα με το ψαρι το πορσελανινο ανθοδοχειο
ο καθρεφτης έδειχνε μια γυναικα              μια άγνωστη σκέφτηκε έδειχνε τα χερια της
χρυσα δαχτυλίδια γελουσε ένα μαργαριταρενιο κολιέ στο λαιμό γαμήλιο δώρο στη Λισαβόνα
η' στη Ρώμη, πέρασαν από τότε χρόνια στην ιστορία,
στρατιώτες,φωτογραφία σε εφημερίδα, στα καράβια ανέβαιναν στην πάνω Ελλάδα             ένα
παιδί τη φωνάζει μάνα ' μάνα που μας πάνε; ' δεν πρόλαβε να του μιλήσει βραδυασε          την
απομακρυναν μαζί με τους άλλους
ανθρωπος μακραίνει από άνθρωπο              κενό δωματιο                    το φεγγάρι εισβάλει απ' το
παραθυρο βουλιαζει στο κρεβάτι           το σωμα της, τι λένε; γιατί δεν ακουει; ' η Ελένη ειμαι'
'ποια; ' ντράπηκε να επαναλάβει                ενας αντρας , ιδιος, οξυγονοκολλουσε σιδερα
για να κοιμηθεί βγάζει το κεφαλι της τα χερια της τα πόδια της κλειδώνει τη πόρτα, να μη τη
δουν, αφήνει ανοικτό το φως,
ακούει το σφύριγμα ενός τρένου, ο πατερας, τότε, είχε ελιες κι αμπέλια, ο ηλιος τους έκαιγε,
αργότερα θα έρθει η μοδίστρα, βαριέται τις πρόβες,ότι είναι να γίνει ας γίνει γρήγορα, γιατί
τόσο θέατρο; ποιανού ματαιοδοξία εξυπηρετει;
ένα κίτρινο φύλλο αιωρείται στον αέρα, σε λίγο θ'αγγιξει το εδαφος, το αγγίζει τώρα,
ο άντρας απέναντι της μιλάει, σε κάποια άλλη γυναίκα, αφηγείται μια ιστορία, την ίδια την
άκουσε πολλές φορές, από ευγένεια δεν του το λέει, και πάντα αλλάζει το τέλος,
'ηρθε η μοδιστρα' της λένε, σηκωνεται, πάντα έχει μεγάλη αγωνία μην δεν βρει τα μέλη της,
ευτυχώς όλα είναι στη θέση τους, από μικρή την διδαξαν να μην προκαλεί,σε φθονουν άμα
ξεχωρίζεις,
το φεγγάρι τραβήχτηκε απο πάνω της, έμεινε μόνο η δαγκωματια του στο λαιμό της,
έδεσε ένα πορτοκαλι μαντηλι γυρω να την κρύψει, άνοιξε τη πόρτα και βγήκε,
την είδε στον καθρέφτη 'η Ελένη είσαι;' τη ρώτησε, 'ναι' απάντησε, και για να μην υπαρχει
αμφιβολία προσθεσε 'ναι εγώ ή Ελενη'
know /look at
a flesh of water sea
radiant earth/waves
moon illuminates
forever /mountain
shoulders of horses
swiftly/westward
together glittering
rocks/field going
silence trace charm
fishes/watery boats
circling aenigma
know/tell now
ρυτιδες της πολης οι δρομοι
οι ανθρωποι τα εντομα που την κατατρωνε
περιττη αθλια δοξα
η συντριβη
ενας δυνατος αερας χαρτονομισματων
νοημα η' μη νοημα
η ποιηση το γκριζο τους
εκει στη κολαση η Αννα Αχματοβα με μινι ζιπ
αποπλανα τον Αμεντεο Μοντιλιανι
αυτος ο Βλαντιμιρ Μαγιακοφσκι δεν νιωθει φοβο
με μεσαιωνικο φοντο η ιστορια ερπει
συνομιλωντας με τον Αρθουρ Σοπενχαουερ
τιποτα δεν δικαιολογειται
Opposite me
against true,the real
any
reason
'Do you remember it?'
'How could I forget it'
everything
cruelty Mankind Universe History
one thought
one sensation
all mockery
all illusions
Madame!
Don't you know me yet?
Yes
she increases his desire
in accordance
'I cannot deny'
Matiere Into Time Reflexion
Indeed
meat and soft-boiled eggs/ took one of /them 'Just wait!'
lay down theories 'Why not' to be 'Strange maxims!'
no false read and write /a bird hover among the trees
and seems to bathe in moonlight / a screen illumination
the atmosphere what solemnity with the odor of flowers
a mirror,again,'How, so?' how did you arrive at these
conclusions? Watch out 'Not only that''What is it?'
τι σημαινει αντιλεγω
το πρωι εκσφενδονισμενα πουλια στον αερα
αναδυεται επιδεξια  η θαλασσα
κι ανθη,ακριβως,οστρακων στον καθρεφτη/ο χρονος
ματαιοδοξια γεγονοτων ο ανθρωπος
δικαιολογια επαναστασης
εμεις,κληρονομοι τοκογλυφων ιστοριας
εδω,πηλινα δεντρα σ'εγχρωμο αερα/τα βλεμματα
χρησμους σε χρυσα πορτοκαλια μοιραζουμε
ονοματα σε μνημη εμφυλιου πριν την απειροτητα
το κοκκινο καρπουζι το κιτρινο πεπονι
μια πλημμυρα αφανων στο θεατρο κατω απ'τον ηλιο
αυτη η εγχαρακτη διαφανεια συνεχως
προβαλει το φεγγαρι/ενα μπρουτζινο φωνηεν
ροδια σε λαμψεις νερου
οι ρητορειες δημαγωγων τα συμφεροντα μας
ιδιοτελεις αγριοχηνες χαρτοπαιζουν με τη βροχη
τινος ο κοσμος αισχρο γευμα
voices about what?
he came forward
the surrounding land,then
his arms
at the light
................. the mirror
.... watching
—Tell me
Come and look/a body odour
liquid voice I’m not joking —Look at
'a basic obstacle to an adequate definition of truth'
-The truth of a sentence consists in its conformity with the reality
false/not true  in Aristotle's Metaphysics:
να πεις τι ειναι εκεινο που δεν ειναι
η' τι δεν ειναι εκεινο που ειναι,is false
ενω να πεις τι ειναι εκεινο που ειναι
η' τι δεν ειναι εκεινο που δεν  ειναι,is true
-and what is your own idea of realism?
in old-time photos:the nostalgia
-is Photography a means of communication?
το λευκο σωμα ενος κυκνου στα νερα
τα χρωματα της φωνης του αερα
Οδυσσεια φ 393-5 ὁ δ' ἤδη τόξον ἐνώμα πάντῃ ἀναστρωφῶν, πειρώμενος ἔνθα καὶ ἔνθα,
μὴ κέρα ἶπες ἔδοιεν
—Tell me
.... watching
................. the mirror
at the light
his arms
the surrounding land,then
he came forward   
in roots of Platon      in ads world
in money praxis        in encircling interests
στο βορρά η αρκούδα
οἴη δ' ἄμμορός ἐστι λοετρῶν Ὠκεανοῖο
Θρηικιος άνεμος ξεριζώνει ιτιές και φτελιες
ἧχι ῥοὰς Σιμόεις συμβάλλετον ἠδὲ Σκάμανδρος
η Κασσάνδρα στις Μυκήνες πρώτο πρωινό
χρυσές μέλισσες βομβιζουν στ'αυτια της
ένα Σαββάτο βραδυ
μια Κυριακή πρωί
μπηκα στο Γιουλ μπαξέ
η ασκαυλος των τζιτζικιών στη μουριά
φρέσκα σύκα στο τραπεζι
οἴκαδ' ἴμεν, Τροίῃ δὲ πεφήσεται αἰπὺς ὄλεθρος
Μαλαγματενιο αργαλειό κ'ελεφαντενιο κτένι
κ'ενα κορμι αγγελικό κάθεται κι υφαινει
Αδεται εν Συνασω-κυκλιος χορός
η Ελενη κτένιζεται στον μεγάλο καθρέφτη
κόκκινιζει τα χείλη της
μια φλέβα κύκνου στ'αριστερο χέρι της
'που'ναι η μάσκα μου;δεν τη βρισκω'
Ἕκτωρ, ἡμῖν δ' αὖτ' ἀναφαίνεται αἰπὺς ὄλεθρος
η Σμύρνη φωτογραφία αναμνηστικη
της έφεραν τη μάσκα
βάλε στα μαλλιά σου λάδι
στα μάγουλα σου κοκκιναδι
την φώναξαν Ρουμπαλια
Γαρουφαλιά που σε τριγυρνουνε τα πουλια
a tree sound is
the green
between
waters
προβλημα αβεβαιοτητας η φιλοσοφια
αμηχανια λεξεων στον Thomas De Quincey
What man How that face
η παρακμη του απειρου στη γευση μηλου
κοκκινη δυση just when
στο χρυσο κοσμημα παριστανωνται δυο μελισσες
στην Ιστορια η Τροια καηκε το 1922
η απεραντη λυπη του Οβιδιου στην Κωνσταντζα
en la terre et les pierres imaginaire
η αγρια πτωση του Αιαντα Τελαμωνιου
απο αγανακτικον ηθος η αναγνωση του Πλατωνο
στο κενο της ψυχης
δεινοτατον αλλοτριον σωμα
η εμμονη στην ακαμψια του Celan 'Κυριοι για τελευταια φορα
προγευματιζω Freud'
χλευαζει γελειοποιει:FRANKFURT,Es ist alles andese
αντιπαλοτητα πραξεων το Ειναι,μιστερ
φορεσε,ενσυνειδητα,την πανοπλια Ηθικα Νικομαχεια του Αριστοτελη
πραγματι docta ignorantia η γνωση
λεω,παντα,την αδυνατη αληθεια
Eine Maschine,die nicht im Arbeitsprozess dient,ist nuzlos
μια λεξη αν δεν χρησιμοποιηται,δεν ειναι αχρηστη
π.χ  μίστυλλόν
μίστυλλόν τ᾽ ἄρα τἆλλα καὶ ἀμφ᾽ ὀβελοῖσιν ἔπειραν, 465
ὤπτησάν τε περιφραδέως, ἐρύσαντό τε πάντα.
κι επειτα τ'αλλα λειανιζουν κρεατα και τα περνουν στις σουβλες
κι αφου πολυ προσεκτικα τα ψησαν ολ'απ'τη φωτια τραβηξαν
[Ομηρου Ιλιαδα ραψωδια Α',465-466]
π.χ  ανθρωπον
μίστυλλόν ανθρωπον
Was kann ich wissen?
Was soll ich tun?
Was darf ich hoffen?
Was ist der Mensch?
Her face was flushed with pleasure
       être bien dans sa peau
       The actors had to play in intense heat
Αγαμεμνων. τη ξενη αυτη καλα να την δεχτεις
Κλυταιμνηστρα.τη θαλασσα ποιος τωρα μπορει να ηρεμισει;
Κασσανδρα. καραραμενο σπιτι,ποσα πολλα ξερεις,
φονικα απο συγγενων χερια
και τωρα που τον αντρα με γλυκολογα σερνεις στο λουτρο
πως το τελος να πω;
The walls were painted with intense vibrant colors.
The corset girdled the woman's torso tightly.
El bajo cantó un dúo con la soprano.
Εισαι τριανταφυλλιά μου,στη
φωνή μου πεταλούδα κίτρινη,
το βλέμμα
στο φως το σωμα λυγισε
υπεροπτικο                         η ρητορικη της σεληνης
τυλιχτηκε στα τριανταφυλλα
μορφες προιστορικων κυκνων στα πετρωματα του χρονου
το βαθυ βλεμμα του καθρεφτη στο δωματιο
το διαφανες κρυσταλλο της παιδικης ηλικιας ενα
απροοπτο κιτρινο του βαν Γκογκ
το κοκκινο πορφυρο της σιωπης
                                                          ασβεστολιθικα πουλια και φυτα
ειμαστε
η γλωσσα,τουλαχιστον,να σωθει,ειπε
φυκια ανθρωπων στο κηπο
χρωματιστα δεντρα αγγιζουμε                                  και στη αγορα
μ'επιδεξιες κινησεις ενας αρλεκινος Οιδιποδας παιζει στα ζαρια
τα ματια του
η' κατ'αλλους,πλεον ειδημονες,πουλαει τα Απαντα του Φρουντ
ενας Οδυσσεας,τον ειδαμε,κωπηλατουσε στα νερα του καθρεφτη
ο Ελπηνορας ταιζε το κιτρινο ψαρακι στο γυαλινο ενυδρειο
'κραυγες Ιστοριας τα ταξιδια μας' εγραψε
κανενας δεν ειμαι,φωναξε,και μαζεψε τη ματαιοδοξια του
τι αρμυρα εχει η μεταφυσικη
ο Αριστοτελης ο Πλατωνας η Πολιτεια το Συζυγες του Ανθρωπου
ενα δεντρο η θαλασσα τα βραχια το βλεμμα μας
η' το ταγκο της γαληνης του φεγγαριου αποψε
τα λουλουδια τα νουφαρα τα κυπαρισσια
στο μεταλλο του ηλιου μυθολογια
κυριως,αμφισημα σχηματιζουμε τις προτασεις μας
στη πραγματικοτητα με λεξεις ταξιδευουμε
καθε Οιδιποδας και το Αινιγμα του
η επιθυμια της Αληθειας απ'τα κοκκαλα βγαλμενη
.
.

.
.
GREEK POETRY
-ΑΦΟΡΜΗ ΔΥΟ ΛΕΞΕΙΣ ΤΗΣ ΙΔΙΟΛΕΚΤΟΥ ΓΛΩΣΣΑΣ ΤΗΣ ΜΑΧΑΙΡΑΣ,
ΛΟΞΥΓΚΑΣ,ΣΟΦΙΖΟΜΑΙ.
Ο ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ Ο ΛΟΞΥΓΚΑΣ ΣΤΟ ΣΥΜΠΟΣΙΟ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΑ ,ΚΑΙ ΟΙ ΣΟΦΙΣΤΕΣ,
Ο ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ ΜΕ ΤΟΝ ΣΩΚΡΑΤΗ ΣΤΙΣ ΝΕΦΕΛΕΣ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗ
-μεταφραση αρχαιων κειμενων χ,ν,κουβελης c,n,couvelis-
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.

Στρεψιάδης Φειδιππίδης και Σωκράτης,Αριστοφάνης Νεφέλες,
χαρακτικό του Joannes Sambucus,1564

ΑΦΟΡΜΗ ΔΥΟ ΛΕΞΕΙΣ ΤΗΣ ΙΔΙΟΛΕΚΤΟΥ ΓΛΩΣΣΑΣ ΤΗΣ ΜΑΧΑΙΡΑΣ,
ΛΟΞΥΓΚΑΣ,ΣΟΦΙΖΟΜΑΙ.
Ο ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ Ο ΛΟΞΥΓΚΑΣ ΣΤΟ ΣΥΜΠΟΣΙΟ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΑ ,ΚΑΙ ΟΙ ΣΟΦΙΣΤΕΣ,
Ο ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ ΜΕ ΤΟΝ ΣΩΚΡΑΤΗ ΣΤΙΣ ΝΕΦΕΛΕΣ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗ
-μεταφραση αρχαιων κειμενων χ,ν,κουβελης c,n,couvelis

-λόξυγκας,μ'έπιασε λόξυγκας,λυγκιάζω,τον έπιασε λόξυγκας
ο λόξυγκας είναι μιά ακούσια γρήγορη εισπνοή αέρα που με το κλείσιμο του λάρυγκα ακούγεται ήχος,ο λόξυγκας,
είναι σωματικό αντανακλαστικό που προκαλείται από την ξαφνική σύσπαση του διαφράγματος και των μεσοπλεύριων μυών,
λύγξ,λυγκός,λύζω βήχω,καταπίνω,λόξυγκ,λόξυγκας,λυγκιάζω
.
[Πλάτων Συμπόσιον]
[ο σκωπτικός και πειραχτήρι Αριστοφάνης έχοντας,η' μάλλον προσποιούμενος
λόξυγκα,ότι τον έπιασε λόξυγκας αναβάλλει την ομιλία του:Τι είναι ο Έρωτας,στο
Συμπόσιο δίνοντας τη σειρά του στον γιατρό Εριξύμαχο δοκιμάζοντας την ιατρική
[ιπποκρατική] του επάρκεια, και κυρίως πειράζοντας την σοβαρότητα της ατμόσφαιρας,
της παρέας,και την σοβαροφάνεια της συζήτησης με τον αστεισμό του λόξυγκα,
είναι σαν να τους υπενθύμιζε πως ό βήχας κι ο έρωτας δεν κρύβονται ',
Επομένως ο Αριστοφάνης προσωποποιήται ως λόξυγκας.Αριστοφάνης ο Λόξυγκας]

Παυσανίου δὲ παυσαμένου , διδάσκουσι γάρ με ἴσα λέγειν οὑτωσὶ οἱ σοφοί , ἔφη ὁ Ἀριστόδημος δεῖν μὲν Ἀριστοφάνη λέγειν, τυχεῖν δὲ αὐτῷ τινὰ ἢ ὑπὸ πλησμονῆς ἢ ὑπό τινος ἄλλου λύγγα ἐπιπεπτωκυῖαν καὶ οὐχ οἷόν τε εἶναι λέγειν, [185d] ἀλλ᾽ εἰπεῖν αὐτόν , ἐν τῇ κάτω γὰρ αὐτοῦ τὸν ἰατρὸν Ἐρυξίμαχον κατακεῖσθαι , Ὦ Ἐρυξίμαχε, δίκαιος εἶ ἢ παῦσαί με τῆς λυγγὸς ἢ λέγειν ὑπὲρ ἐμοῦ, ἕως ἂν ἐγὼ παύσωμαι. καὶ τὸν Ἐρυξίμαχον εἰπεῖν· Ἀλλὰ ποιήσω ἀμφότερα ταῦτα· ἐγὼ μὲν γὰρ ἐρῶ ἐν τῷ σῷ μέρει, σὺ δ᾽ ἐπειδὰν παύσῃ, ἐν τῷ ἐμῷ. ἐν ᾧ δ᾽ ἂν ἐγὼ λέγω, ἐὰν μέν σοι ἐθέλῃ ἀπνευστὶ ἔχοντι πολὺν χρόνον παύεσθαι ἡ λύγξ· εἰ δὲ μή, ὕδατι [185e] ἀνακογχυλίασον. εἰ δ᾽ ἄρα πάνυ ἰσχυρά ἐστιν, ἀναλαβών τι τοιοῦτον οἵῳ κινήσαις ἂν τὴν ῥῖνα, πτάρε· καὶ ἐὰν τοῦτο ποιήσῃς ἅπαξ ἢ δίς, καὶ εἰ πάνυ ἰσχυρά ἐστι, παύσεται. Οὐκ ἂν φθάνοις λέγων, φάναι τὸν Ἀριστοφάνη· ἐγὼ δὲ ταῦτα ποιήσω.

[μετάφραση χ.ν.κουβέλης c.n.couvelis
ο Παυσανίας αφού έπαυσε,για να το εκφράσω με ταυτολογία όπως ακριβώς διδάσκουν οι σοφοί,είπε ο Αριστόδημος,έπρεπε ο Αριστοφάνης να μιλήσει,συνέβαινε όμως σ'αυτόν
από κάτι η΄ από πολυφαγία η΄από κάποιο άλλο λογο  λόξυγκας να τον έχει πιάσει και δεν
 ήταν έτσι να μιλήσει,[185d] αλλ'είπε,γιατί κοντά του ο γιατρός Εριξύμαχος ήταν ξαπλω-
μένος,Εριξύμαχε,σωστό είναι η΄να μου πάψεις τον λόξυγκα η' να μιλήσεις πριν από μένα,
μέχρι γω να πάψω,και ο Εριξύμαχος είπε.αλλά και το΄να και τ'άλλο απ' αυτά θα κάνω,
γιατί έγώ θα μιλήσω στο δικό σου μέρος,εσύ όταν θα πάψει,στο δικό μου,ενώ γω
θα μιλώ,αν εσύ θέλεις κράτα να μην αναπνέεις πολύ ώρα να πάψει ο λόξυγκας,αν όχι,με
νερό[185e] κάνε γαργάρα.αν όμως πάρα πολύ δυνατός είναι,παίρνωντας κάτι τι βάλτο
μέσ'τη μύτη,φταρνίσου,κι αν αυτό το κάνεις μιά η' δυό φορά,κι αν πάρα πολύ δυνατός
είναι,θα πάψει.Μην καθυστερείς να μιλήσεις,είπε ο Αριστοφάνης,εγώ αυτά θα κάνω.

έτσι μαθαίνουμε πως η αρχαία  ελληνική ιατρική με τον Ιπποκράτη αντιμετώπιζε
τον λόξυγκα:
-κρατάς την αναπνοή
-κάνεις  γαργάρες με νερό
-φταρνίζεσε
[εμείς κάναμε κι ένα τέταρτο:χτυπούσαμε δυνατά στη πλάτη τον πάσχοντα,αυτόν που
τον είχε πίασει λόξυγκας,λυγκιάζει]
.
τι σοφίζεται;,τι σοφίζεσαι;,
οἱ δὲ σοφοὶ καὶ σοφισταὶ ἐκαλοῦντο· καὶ οὐ μόνον, ἀλλὰ καὶ οἱ ποιηταὶ σοφισταί, καθὰ καὶ Κρατῖνος ἐν Ἀρχιλόχοις  τοὺς περὶ Ὅμηρον καὶ Ἡσίοδον ἐπαινῶν οὕτως καλεῖ.
[Διογένης ο Λαέρτιος., Βίοι Φιλοσόφων. 1.12].
Σοφιστές,αρχαίοι έλληνες φιλόσοφοι που δίδασκαν ότι η αλήθεια είναι σχετική
Κάποιοι οπαδοί των σοφιστών έκαναν το άσπρο μαύρο και το μαύρο άσπρο ώστε το
σοφίζομαι να πάρει αρνητική έννοια και να σημαίνει:έντεχνα,με συγκαλυμμένο τρόπο,
παραβιάζοντας τη λογική υποστηρίζω  η΄απορρίπτω κάτι ,
μέχρι που έφτασε να είναι συνώνυμο του:'σκέφτομαι να ξεφύγω,να ξεγελάσω,να
εντυπωσιάσω,
στη κωμωδια του Νεφελαι ο Αριστοφανης σοφιζεται σατυριζοντας,γελοιοποιοντας
τον Σωκρατη ως Σοφιστη,
.
ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗ ΝΕΦΕΛΑΙ/ΤΟ ΣΩΚΡΑΤΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ
οι Νεφέλες παρουσιάσθηκαν στα Μεγάλα Διονύσια το 423 π.Χ και πήραν το τρίτο βραβείο,
ο Αριστοφάνης[445 π.Χ -386 π.Χ] τη διόρθωσε κι αυτή σώζεται,
σατυρίζει τους Σοφιστές,και τον Σωκράτη ως Σοφιστή,ο Σωκράτης όμως δεν ήταν Σοφιστής,
οι Νεφέλες είναι προσωποκοποίηση τως νεφελώδων ιδέων της φιλοσοφίας των Σοφιστών,
οι οποιοι θεωρούν το Χάος ,τη Δίνη,και τη Γλώσσα θεούς
Οι Νεφέλες,αναμφισβήτητα ένα αριστούργημα,είναι η Μεγάλη Αδικία που έγινε στον
Μεγάλο Φιλόσοφο Σωκράτη[470 π.Χ-399 π.Χ]
Γνωρίζουμε ότι ο Σωκράτης κατηγορήθηκε πως εισάγει καινα δαιμόνια και διαφθείρει
του νέους και καταδικάσθηκε σε θάνατο με κώνειο το 399 π.Χ,
το γεγονός αυτό προκάλεσε τύψεις στον Αριστοφάνη
Αν τη δούμε όμως από άλλη άποψη,οι Νεφέλες είναι Υπέρ του Σωκράτη: επιδεικνύει πως
ο Άδικος Λόγος μπορεί να διαστρέψει τον Δίκαιο Λόγο,αυτόν του Σωκράτη
...
ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗ ΝΕΦΕΛΑΙ
[μεταφραση αποσπασματων χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]
ΤΑ ΑΡΧΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΣΤΡΕΨΙΑΔΗ
Ο Στρεψιαδης ειναι καταχρεωμενος απο τον ασωτο γιο του Φειδιππιδη,ο οποιος σπαταλα
την περιουσια του στα αλογα,στα στοιχηματα του ιπποδρομου,
Αδυνατωντας να αποπληρωσει τους δανειστες που τον πιεζουν αποφασιζει να στειλει
τον Φειδιππιδη να μαθει στους Σοφιστες την Τεχνη του Λογου για να αποφυγει την
πληρωμη των χρεων,
Ο Φειδιππιδης τεμπελης κι αυθαδης δεν δεχεται και τοτε ο Στρεψιαδης πηγαινει ο ιδιος
να μαθει στους Σοφιστες τη Τεχνη του Αδικου Λογου ο οποιος νικα τον Δικαιο Λογο

ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
άνοιξε τα γκαβά σου να δεις
βλέπεις αυτή τη πορτούλα και το παραγκάκι;
ΦΕΙΔΙΠΠΙΔΗΣ
τι στραβούλιακας είμαι,και τι'ναι,μπαμπά;
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
για ψυχές να κάνει σοφές είναι παραμορφωτήριον
μέσα κει κάθονται άντρες ξύπνιοι ο ουρανός
λένε είναι σα καμίνι που μας ζώνει
γύρα γύρα,κι εμείς ήμαστε τα κάρνα,
αυτήνοι σε μαθαίνουν αν ευρώ τους δώσεις
στα λόγια να νικάς και δίκια κι άδικα
ΦΕΙΔΙΠΠΙΔΗΣ
ποιοί είναι; 100
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
ακριβώς δεν ξέρω τα ονόματα,
πάντως είναι λεπτολόγοι επιστήμονες ψείρες φίνοι
ΦΕΙΔΙΠΠΙΔΗΣ
α παπά σκατά ,τους  ξέρω,πένιες,
χτικιάριδες,αυτούς τους ξυπόλητους λες,
το λαμόγιο ο Σωκράτης κι ο ΧαίρεΦώντας

...αδύνατο δια λόγου να τον πείσει...
ΦΕΙΔΙΠΠΙΔΗΣ
και τι στον Κόρακα γουστάρεις να μάθω;
[ο Κόρακας δεν είναι αυτός που κάνει κρα αλλά ο σικελός σοφιστής δικηγόρος
Κόρακας ο Συρακούσιος,5ος αι. π.Χ]
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
αυτοί λένε πως διπλά έχουνε τα λόγια,
τα δυνατά χαρτιά,να πούμε,και τα λιμά.
κι αυτός ο αδύνατος λένε λόγος νικάει
τον αλλόνε όσο πολύ κι αν αδικάει,
αν λοιπόν μου μάθεις τον άδικο το λόγο,
όσα γιά σε τώρα χρωστάω,απ'τα χρέη αυτά
τίποτα δεν θα γυρίσω ούτ΄ένα δα ευρώ

...ούτ' όμως και πάλι πείθει τον αλογομούρη Φιδιππιδι
κι αναγκάζεται ο Στρεψιάδης να πάει αυτός να σπουδάσει στρεψοδίκης...

ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
πως γέρος εγώ με φουλ αλτσχάιμερ κι αργόστροφος
τέτοιας ακρίβειας  περικοκλάδες λογικής 130
πολυσχιδείς θα μάθω;όμως ανάγκη να πάω,
τι χάνω καιρό;και τη πόρτα δε χτυπώ;ε παιδί,παιδοίων
ΜΑΘΗΤΗΣ
άει στο Κόρακα,ποιός χτυπά τη πόρτα;
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ.
του Φείδωνα ο γιός ο Στρεψιάδης απ΄τις Κουκουβάονες
ΜΑΘΗΤΗΣ
είσ'απολίτιστος,μα τη πίστη μου,ένα ζώο τόσο 135
που δε σε νοιάζει τη πόρτα να κλωτσοκοπανάς
και την ιδέα  που ήβρα μου την απόρριξες
ΣΤΡΕΨΙΑ∆ΗΣ
συχώραμε,πέρα μακρυά στα χωράφια ζω,
αλλά πε μου το  πράμα π'απόρριξες
ΜΑΘΗΤΗΣ
α δεν κάνει,μόνο στους μαθητές το λένε 140
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
έλα πε μου τώρα ανοικτά,γιατ'εγώ αυτός εδώ
ήρθα γιά μαθητής στο παραμορφωτήριο
ΜΑΘΗΤΗΣ
ε τότε να σου πω,αλλ'όμως αυτά μεταξύ μας μυστικά
ρώτησε πριν  από λίγο τον ΧαίρεΦώντα ο Σωκράτης
ο ψύλλος πόσες φορές πηδάει τη πατούσα του,145
γιατί αφού δάγκωσε του ΧαίρεΦώντα το φρύδι
πάνω στο κεφάλι του Σωκράτη πετάχτηκε
ΣΤΡΕΨΙΑ∆ΗΣ
πως λοιπόν το μέτρησε;
ΜΑΘΗΤΗΣ
πάρα πολύ επιδέξια,έλιωσε κερί,έπειτα τον ψύλλο   
πιάνοντας βούτηξε μέσ'το κερί τα πόδια του, 150
κι όταν κρύωσε γύρω τους κόλλησαν παντουφλάκια,
αυτά αφού τα'βγαλε μέτρησε την απόσταση
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
ω μα το θεό,τι λεπτοδουλειά του νου
ΜΑΘΗΤΗΣ
και τι λοιπόν θα πεις,αν μι'άλλη μάθεις του Σωκράτη ιδέα;
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
ποιά;παρακαλώ,πές τη μου
ΜΑΘΗΤΗΣ
τον ρώτησε ο ΧαίρεΦώντας απ'τα Σπάτα,
ποιό τα δυό νομίζει,τα κουνούπια
απ'το στόμα τραγωδούν η' απ'τον κώλο
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
τι λοιπόν εκείνος είπε γιά το.κουνούπι
ΜΑΘΗΤΗΣ
είπε του κουνουπιού το έντερο είναι στενό,
μεσ'απ'αυτό που'ναι λεπτό ο αέρας
προχωρα μ'ορμή στο κώλο, έπειτα
η κωλοτρυπίδα όντας σούφρα εκεί
που'ναι στενή πορδίζει απ΄την ορμή τ'αέρα
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ.
σάλπιγγα λοιπόν είναι ο κώλος των κουνουπιών,
τρισευλογημένος που έτσι κολονοσκοπευοκλάνει,
αλήθεια πόσο εύκολα μπορεί ν'απαλλαχθεί σε δίκη
όποιος διατρύπησε καλά  το έντερο του κουνουπιού

...εισχωρούν στο οικίδιον και βλέπει τα οικεία τους σοφίσματα κι απορεί να μάθει
τα καθέκαστα

ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
προς θεού,τι στο καλό είν'όλ'αυτά;πες μου
ΜΑΘΗΤΗΣ
η αστρονομία είν'αυτή
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
και τούτο κει τι;
ΜΑΘΗΤΗΣ
γεωμετρία
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
και σε τι λοιπόν είναι χρήσιμη;
ΜΑΘΗΤΗΣ
στο μέτρημα της γης
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
ποιά απ'όλες;αυτή πού σου΄λαχε σε κλήρο;
ΜΑΘΗΤΗΣ
όχι,αλλά την όλη
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
έυφυές,γιατί αυτό το σόφισμα δημοκρατικό και χρήσιμο
ΜΑΘΗΤΗΣ
ωρίστε της γης όλης ο γεωγραφικός χάρτης,τον βλέπεις;
να δω η Αθήνα
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
μα τι μου λες; δεν το πιστεύω,
επειδής δικαστές δεν βλέπω καθησμένους
ΜΑΘΗΤΗΣ
και τούτ'εδώ η χώρα αλήθεια είν'η Αττική
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
και που'ναι οι Κουκουβαονιώτες οι χωριανοί μου
ΜΑΘΗΤΗΣ
μέσα δω βρίσκονται,να κι η Εύβοια,όπως βλέπεις,
αυτή δω η απομεμακρυσμένη πέρα ως πέρα
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
βλέπω,απομεμακρύνθηκε κι από μας κι απ΄τον Περικλή,
αλλά η Λακεδαιμωνία που στο δίαολο είναι;
ΜΑΘΗΤΗΣ
που είναι; να αυτή δω
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
τόσο κοντά μας,αυτό πολύ πολύ να φροντίστε,
αυτή από μας πολύ πολύ μακρυά να τραβήξτε
ΜΑΘΗΤΗΣ
α αυτό δεν γίνεται
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
τότε μα το θεό θα θρηνήστε
[βλέπει ξαφνικά τον Σωκράτη κρεμασμένο ψηλά μεσα σ'ένα καλάθι]
ώπα στάσου,ποιός είναι κείνος ο άνθρωπος που ταρνανιέται στη καλάθα ;
ΜΑΘΗΤΗΣ
Αυτός
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
τι Αυτός;
ΜΑΘΗΤΗΣ
ο Σωκράτης
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
 ε Σωκράτη,
έλα βάλτου μιά φωνή γιά μένα
ΜΑΘΗΤΗΣ
όχι,φωναξέ τον ο ίδιος,δεν είναι δουλειά μου
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
Σωκράτη
ω Σωκρατούλη
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
τι με φωνάζεις,θνητέ;
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
πρώτα πρώτα,σε παρακαλώ,τι στο διάτανο κάνεις εκεί πάνω,πε μου
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
αεροβατώ και περιεργάζομαι τον ήλιο
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
και γιατί από καβαλημένο καλάμι τους θεούς υπέρ νοείς
κι όχι απ'τη γη;πως έτσι;
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
γιατί ποτέ δεν θα'βρησκα σωστά τα μετέωρα πράγματα,
αν δεν κρέμαγα το νου και το λεπτό συλλογισμό
δεν έσμιγα με τον όμοιο αέρα,
αν χάμω ήμουνα και τα πάνω από κάτω κοίταζα
ποτέ δεν θα τα'βρησκα,αφού η γη μ'ορμή τραβά
σ'αυτήν την δύναμη τη ζωντάνια της σκέψης,
το ίδιο ακριβώς παθαίνει και το κάρδαμο
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
τι μου λες;
η σκέψη τραβά τη ζωντάνια στο κάρδαμο;
έλα τώρα,κατέβαινε,Σωκρατούλη,σε με,
να με διδάξεις αυτά γιά τα οποία έχω έρθει
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
και γιατί ήρθες;
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
επειδής θέλω να μάθω να μιλάω,
γιατί από τοκογλύφους κερδοσκόπους κι ανάλγητους
άγομαι και φέρομαι,τη περιουσία μου βγάζουν στο σφυρί
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
από που χρεωμένος βγήκες;
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
η αρρώστεια των αλόγων με σύντριψε,φοβερή φαγάνα,
αλλ'όμως τον άλλον δίδαξέ με απ'τους δυό σου λόγους,
αυτόν που τίποτε δεν δίνεις,κι ότι πληρωμή ζητήσεις
θα στη καταθέσω ορκίζομαι μα τους θεούς
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
ε σε ποιούς θεούς ορκίζεσαι;πρώτα πρώτα αφού των θεών
σε μας δεν υφίσταται το νόμισμα

 ...ο Σωκράτης του εισάγει τους νέους θεούς,τις Νεφέλες,βροντερές...
.
ο Στρεψιάδης βλέπει τις Νεφέλες και τις ακούει να βροντούν κι απ΄τη τρομάρα
δύσκολα θα κρατηθεί να μην χεστεί πάνω του

ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
σας σέβομαι,πολυδοξασμένες,και θέλω ν'απαντήσω με πορδές
στις βροντές σας,πόσο τις τρέμω και τις φοβάμαι,κι αν πρέπον
είναι,τώρα, η΄ δεν είναι πρέπον,πάνω μου θα χεστώ
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
μην κοροιδεύεις και μη κάνεις όπως οι κακομοίρηδες κωμικοί ποιητές

...και συνεχίζονται τα παινέματα των Νεφελών...

ΣΩΚΡΑΤΗΣ
αυτές πως είναι θεές ούτ'ήξερες ούτε νόμιζες;
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
μα το θεό,αλλά ομίχλη και δροσιά πίστευα και καπνός πως είναι
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
καθόλου όμως,μα το θεό,μάθε δεν είναι έτσι,πάρα πολλούς
αυτές τρέφουν σοφιστές,προφήτες απ'το Θούριο,
ψευτογιατρούς,μαλλιαροδακτυλιδοβρωμονυχάτους
και κυκλικών χορών διθυραμβοτραγουδολυγιστάδες,
απατεώνες αστρολόγους θρέφουν τεμπελχανάδες,μόνο
και μόνο γιατί με ύμνους που γράφουν γιάυτές τις δοξολογούν

...και συνεχίζουν θεολογικά και φυσικά...

ΣΩΚΡΑΤΗΣ
γιατί αυτές είναι οι μοναδικές θεές,όλα τ'άλλα είναι αερολογίες
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
ο Δίας σε μας,έλα πες,μα τη Γη,ο Ολύμπιος δεν είναι θεός;
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
ποιός Δίας ,μη λες ανοησίες,δεν υπάρχει ο Δίας
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
τι μου λες;αλλά ποιός βρέχει;πρώτα σ'άυτό απ'όλα απαντησέ μου
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
αυτές βεβαίως,και μ'ατράνταχτα στοιχεία αυτό θα στ'αποδείξω,
σκέψου,πότε ποτέ χωρίς Νεφέλες έχεις δει να βρέχει ;
κι όμως έπρεπε σ'αιθρία αυτός να βρέχει,ενώ αυτές λείπουν
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
μα τον Απόλλωνα,τούτο δω τώρα με λόγια ωραία το ταίριαξες,
μπροστύτερα εγώ,αλήθεια,νόμιζα πως ο Δίας μέσ'από κόσκινο κατουράει ,
αλλ'όμως τώρα ποιός βροντάει πες μου,που με κάνει να τρέμω
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
αυτές βροντάνε καθώς κυλάνε
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
με ποιό τρόπο;τα πάντα εσύ τολμάς
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
όταν γεμίσουν με νερό πολύ κι αναγκασθούν να κινηθούν,
κάτω γκρεμίζονται απ'το μέγάλο φορτίο της βροχής,έπειτα
βαρειές η μιά στην άλλη πάνω πέφτουν σκάνε και μπουμπουνίζουν
...
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
....όμως τίποτα  γιά το μπουμπούνισμα και τη βροντή δεν με δίδαξες
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
μα δεν μ'άκουσες που είπα ότι οι Νεφέλες γεμάτες με νερό
καθώς πέφτουν η μιά πάνω στην άλλη βροντούν λόγω πυκνότητας
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
ξηγησέ το μου,αυτό να το πιστέψω
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
από σένα τον ίδιο θα σου δείξω,δεν συνέβει στα Παναθήναια
με ζωμό αφού φούσκωσες έπειτα να ταράχτηκε το στομάχι σου,
και ο κλονισμός ξαφνικα το κάνει να γουργουρίζει
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
μα το θεό,πολύ,αμέσως,με πονάει και ταράζεται κι όπως ακριβώς η βροντή
το ζουμί μπουμπουνίζει και φοβερά φωνάζει,αργά στην αρχή παππάξ παππάξ,
κι έπειτα συνεχίζει παπαπαππάξ,κι οταν χεζω,συνεχώς βροντά παπαπαππὰξ
όπως ακριβώς εκείνες
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
σκέψου από'να τόσο δα τέτοιο στομαχάκι πόσο τέτοιες ρίχνεις πορδές,
ο αέρας που΄ναι τόσο απέραντος,πως να μην τόσο φοβερά βροντάει;
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
α γι'αυτό και τα ονόματα και των δύο,βροντή και πορδή,μοιάζουν

...τώρα να μάθει γιά τον κεραυνό θέλει...
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
δεν ξέρω,αλλά συ ωραία τα λες φαίνεται,όμως τι σόι ο κεραυνός είναι;
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
όταν σ'άυτες αέρας ξηρός ανεβαίνοντας κλειστεί απ'ολούθε
από μεσα αυτές όπως ακριβώς φούσκα φυσά,και τότε απ΄την πίεση
σχίζοντάς τες έξω βγαίνει ορμητικός εξ αιτίας της πυκνότητας,
κι απ΄τη ορμη και την δυναμή του πιάνει φωτιά και καίγεται
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
μα το θεο,κι εγώ αδέξια το'παθα αυτό εδώ κάποτε στα Διάσια,
ψήνοντας κοιλιά στους συγγενείς,αμέλησα όμως να τη σχίσω,
επόμενο ήταν αυτή φούσκωσε,κι έπειτα  ξαφνικά σκάζοντας με κρότο
τα μάτια μου πιτσίλησε και μου κατάκαψε το πρόσωπο

...τώρα ήρθε η ώρα κι ο Στρεψιάδης ζητάει απ' τις Νεφέλες να μάθει το
στριψοδικείν...
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
όχι μεγάλες ιδέες εγώ να λέω,γιατί τέτοιες δεν επιθυμώ,
αλλ'όσα γιά να στρεψοδικώ κι απ΄τους δανειστές να ξεφεύγω

...ξεκινούν τα σοφιστικά μαθήματα...

ΣΩΚΡΑΤΗΣ
αλλά σύντομα να σε ρωτήσω θέλω,
έχεις καλή μνήμη;
 ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
κατά δύο τρόπους,μα το θεό,
αν κάτι μου χρωστούν έχω πολύ μεγάλη μνήμη
αν όμως χρωστάω φοβερά πολύ ξεχασιάρης

...τα μαθήματα περιπλέκονται με σοφιστείες,και ο Στρεψιάδης αγανακτεί
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
ο ίδιος ότι θέλεις πρώτα βρες και λέγε
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
άκουσες χιλιάδες φορές αυτό που εγώ θέλω,
γιά τους τόκους,όπως σε κανέναν να μην πληρώνω

...ο Στρεψιάδης μπλέκεται στα νεφελώδη μαθηματα,,μέτρα αντιμέτρα αρσενικά που΄ναι θηλυκά, απογοητεύεται και τα παρατά,
τελικα πείθεται ο Φειδιππιδης να σπουδάσει και γίνεται άριστος μαθητής του Άδικου
Λόγου,τον εφαρμόζει με συνέπεια ο πατέρας του Στρεψιάδης να έχει περισσότερα
βάσανα από πριν
π.χ
ο Στρεψιαδης πατερας χτυπουσε τον γιο  Φειδιππιδη οταν ηταν μικρος για το καλο του
ο Στρεψιαδης πατερας ειναι γερος και κανει παλαβομαρες που δεν ειναι για το καλο του
..........................................................................................................................
επομενως:
ο γιος Φειδιππιδης πρεπει να χτυπησει τον Στρεψιαδη πατερα για το καλο του
...κτλ  σοφιστικα

...όπου μετά από πολλα Αδίκου και Δικαίου Λόγου περιπέτειες  κι αφού καμένος για καμένος
πυρπολεί το παραμορφωτήριον φθάνουμε στο τέλος
ΧΟΡΟΣ
1510 ας εξέρθουμε,γιατί έχουμε χορέψει όσο αρμόζει σήμερα
ΧΟΡΟΣ
1510 Ἡγεῖσθ᾿ ἔξω· κεχόρευται γὰρ μετρίως τό γε τήμερον ἡμῖν

.
.
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
Δεῦρό νυν ἀπόβλεπε.
Ὁρᾷς τὸ θύριον τοῦτο καὶ τοἰκίδιον ;
ΦΕΙΔΙΠΠΙΔΗΣ
Ὁρῶ. Τί οὖν τοῦτ᾿ ἐστὶν ἐτεόν, ὦ πάτερ ;
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
Ψυχῶν σοφῶν τοῦτ᾿ ἐστὶ φροντιστήριον.
Ἐνταῦθ᾿ ἐνοικοῦσ᾿ ἄνδρες οἳ τὸν οὐρανὸν
λέγοντες ἀναπείθουσιν ὡς ἔστιν πνιγεύς,
κἄστιν περὶ ἡμᾶς οὗτος, ἡμεῖς δ᾿ ἅνθρακες.
Οὗτοι διδάσκουσ᾿, ἀργύριον ἤν τις διδῷ,
λέγοντα νικᾶν καὶ δίκαια κἄδικα.
[100] ΦΕΙΔΙΠΠΙΔΗΣ
Εἰσὶν δὲ τίνες ;
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
Οὐκ οἶδ᾿ ἀκριβῶς τοὔνομα.
Μεριμνοφροντισταὶ καλοί τε κἀγαθοί.
ΦΕΙΔΙΠΠΙΔΗΣ
Αἰβοῖ, πονηροί γ᾿, οἶδα. Τοὺς ἀλαζόνας,
τοὺς ὠχριῶντας, τοὺς ἀνυποδήτους λέγεις,
ὧν ὁ κακοδαίμων Σωκράτης καὶ Χαιρεφῶν.
...
ΦΕΙΔΙΠΠΙΔΗΣ
Καὶ τί σοι μαθήσομαι ;
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
Εἶναι παρ᾿ αὐτοῖς φασὶν ἄμφω τὼ λόγω,
τὸν κρείττον᾿, ὅστις ἐστί, καὶ τὸν ἥττονα.
Τούτοιν τὸν ἕτερον τοῖν λόγοιν, τὸν ἥττονα,
νικᾶν λέγοντά φασι τἀδικώτερα.
Ἤν οὖν μάθῃς μοι τὸν ἄδικον τοῦτον λόγον,
ἃ νῦν ὀφείλω διὰ σέ, τούτων τῶν χρεῶν
οὐκ ἂν ἀποδοίην οὐδ᾿ ἂν ὀβολὸν οὐδενί.
...
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
πῶς οὖν γέρων ὢν κἀπιλήσμων καὶ βραδὺς
λόγων ἀκριβῶν σκινδαλάμους μαθήσομαι; 130
ἰτητέον. τί ταῦτ᾽ ἔχων στραγγεύομαι,
ἀλλ᾽ οὐχὶ κόπτω τὴν θύραν; παῖ, παιδίον.
ΜΑΘΗΤΗΣ
Βάλλ᾿ εἰς κόρακας. Τίς ἐσθ᾿ ὁ κόψας τὴν θύραν ;
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
Φείδωνος υἱὸς Στρεψιάδης Κικυννόθεν.
ΜΑΘΗΤΗΣ
Ἀμαθής γε νὴ Δί᾿, ὅστις οὑτωσὶ σφόδρα
ἀπεριμερίμνως τὴν θύραν λελάκτικας
καὶ φροντίδ᾿ ἐξήμβλωκας ἐξηυρημένην.
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
Σύγγνωθί μοι· τηλοῦ γὰρ οἰκῶν τῶν ἀγρῶν.
Ἀλλ᾿ εἰπέ μοι τὸ πρᾶγμα τοὐξημβλωμένον.
ΜΑΘΗΤΗΣ
Ἀλλ᾿ οὐ θέμις πλὴν τοῖς μαθηταῖσιν λέγειν.
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
Λέγε νυν ἐμοὶ θαρρῶν· ἐγὼ γὰρ οὑτοσὶ
ἥκω μαθητὴς εἰς τὸ φροντιστήριον.
ΜΑΘΗΤΗΣ
Λέξω, νομίσαι δὲ ταῦτα χρὴ μυστήρια.
Ἀνήρετ᾿ ἄρτι Χαιρεφῶντα Σωκράτης
ψύλλαν ὁπόσους ἅλλοιτο τοὺς αὑτῆς πόδας.
Δακοῦσα γὰρ τοῦ Χαιρεφῶντος τὴν ὀφρῦν
ἐπὶ τὴν κεφαλὴν τὴν Σωκράτους ἀφήλατο.
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
Πῶς δῆτα διεμέτρησε ;
ΜΑΘΗΤΗΣ
Δεξιώτατα.
Κηρὸν διατήξας, εἶτα τὴν ψύλλαν λαβὼν
[150] ἐνέβαψεν εἰς τὸν κηρὸν αὐτῆς τὼ πόδε,
κᾆτα ψυχείσῃ περιέφυσαν Περσικαί.
Ταύτας ὑπολύσας ἀνεμέτρει τὸ χωρίον.
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
Ὦ Ζεῦ βασιλεῦ, τῆς λεπτότητος τῶν φρενῶν.
ΜΑΘΗΤΗΣ
Τί δῆτ᾿ ἄν, ἕτερον εἰ πύθοιο Σωκράτους φρόντισμα ;
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
Ποῖον ; Ἀντιβολῶ, κάτειπέ μοι.
ΜΑΘΗΤΗΣ
Ἀνήρετ᾿ αὐτὸν Χαιρεφῶν ὁ Σφήττιος
ὁπότερα τὴν γνώμην ἔχοι, τὰς ἐμπίδας
κατὰ τὸ στόμ᾿ ᾄδειν ἢ κατὰ τοὐρροπύγιον.
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
Τί δῆτ᾿ ἐκεῖνος εἶπε περὶ τῆς ἐμπίδος ;
ΜΑΘΗΤΗΣ
Ἐφασκεν εἶναι τοὔντερον τῆς ἐμπίδος
στενόν, διὰ λεπτοῦ δ᾿ ὄντος αὐτοῦ τὴν πνοὴν
βίᾳ βαδίζειν εὐθὺ τοὐρροπυγίου·
ἔπειτα κοῖλον πρὸς στενῷ προσκείμενον
τὸν πρωκτὸν ἠχεῖν ὑπὸ βίας τοῦ πνεύματος.
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
Σάλπιγξ ὁ πρωκτός ἐστιν ἄρα τῶν ἐμπίδων.
Ὦ τρισμακάριος τοῦ διεντερεύματος.
Ἦ ῥᾳδίως φεύγων ἂν ἀποφύγοι δίκην
ὅστις δίοιδε τοὔντερον τῆς ἐμπίδος.

ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
πρὸς τῶν θεῶν, τί γὰρ τάδ᾽ ἐστίν; εἰπέ μοι.
ΜΑΘΗΤΗΣ
 ἀστρονομία μὲν αὑτηί.
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
 τουτὶ δὲ τί;
ΜΑΘΗΤΗΣ
γεωμετρία.
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
τοῦτ᾽ οὖν τί ἐστι χρήσιμον;
ΜΑΘΗΤΗΣ
γῆν ἀναμετρεῖσθαι.
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
πότερα τὴν κληρουχικήν;
ΜΑΘΗΤΗΣ
οὔκ, ἀλλὰ τὴν σύμπασαν.
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
ἀστεῖον λέγεις.
205τὸ γὰρ σόφισμα δημοτικὸν καὶ χρήσιμον.
ΜΑΘΗΤΗΣ
 αὕτη δέ σοι γῆς περίοδος πάσης. ὁρᾷς;
αἵδε μὲν Ἀθῆναι.
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
τί σὺ λέγεις; οὐ πείθομαι,
ἐπεὶ δικαστὰς οὐχ ὁρῶ καθημένους.
ΜΑΘΗΤΗΣ
 ὡς τοῦτ᾽ ἀληθῶς Ἀττικὸν τὸ χωρίον.
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
καὶ ποῦ Κικυννῆς εἰσιν οὑμοὶ δημόται; 210
ΜΑΘΗΤΗΣ
 ἐνταῦθ᾽ ἔνεισιν. ἡ δέ γ᾽ Εὔβοι᾽, ὡς ὁρᾷς,
ἡδὶ παρατέταται μακρὰ πόρρω πάνυ.
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
 οἶδ᾽· ὑπὸ γὰρ ἡμῶν παρετάθη καὶ Περικλέους.
ἀλλ᾽ ἡ Λακεδαίμων ποῦ ᾽στιν;
ΜΑΘΗΤΗΣ
ὅπου ᾽στίν; αὑτηί.
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
ὡς ἐγγὺς ἡμῶν. τοῦτο πάνυ φροντίζετε,215
ταύτην ἀφ᾽ ἡμῶν ἀπαγαγεῖν πόρρω πάνυ.
ΜΑΘΗΤΗΣ
ἀλλ᾽ οὐχ οἷόν τε.
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
νὴ Δί᾽, οἰμώξεσθ᾽ ἄρα.
φέρε, τίς γὰρ οὗτος οὑπὶ τῆς κρεμάθρας ἀνήρ;
ΜΑΘΗΤΗΣ
αὐτός.
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
τίς αὐτός;
ΜΑΘΗΤΗΣ
 Σωκράτης.
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
ὦ Σώκρατες.—
ἴθ᾽ οὗτος, ἀναβόησον αὐτόν μοι μέγα.220
ΜΑΘΗΤΗΣ
αὐτὸς μὲν οὖν σὺ κάλεσον· οὐ γάρ μοι σχολή.

ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
ὦ Σώκρατες,
ὦ Σωκρατίδιον.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ.
τί με καλεῖς, ὦφήμερε;
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
πρῶτον μὲν ὅ τι δρᾷς, ἀντιβολῶ, κάτειπέ μοι.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
ἀεροβατῶ καὶ περιφρονῶ τὸν ἥλιον.225
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
ἔπειτ᾽ ἀπὸ ταρροῦ τοὺς θεοὺς ὑπερφρονεῖς,
ἀλλ᾽ οὐκ ἀπὸ τῆς γῆς, εἴπερ;
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
οὐ γὰρ ἄν ποτε
ἐξηῦρον ὀρθῶς τὰ μετέωρα πράγματα,
εἰ μὴ κρεμάσας τὸ νόημα καὶ τὴν φροντίδα
λεπτὴν καταμείξας εἰς τὸν ὅμοιον ἀέρα.230
εἰ δ᾽ ὢν χαμαὶ τἄνω κάτωθεν ἐσκόπουν,
οὐκ ἄν ποθ᾽ ηὗρον· οὐ γὰρ ἀλλ᾽ ἡ γῆ βίᾳ
ἕλκει πρὸς αὑτὴν τὴν ἰκμάδα τῆς φροντίδος.
πάσχει δὲ ταὐτὸ τοῦτο καὶ τὰ κάρδαμα.
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
τί φῄς;235
ἡ φροντὶς ἕλκει τὴν ἰκμάδ᾽ εἰς τὰ κάρδαμα;
ἴθι νυν, κατάβηθ᾽, ὦ Σωκρατίδιον, ὡς ἐμέ,
ἵνα με διδάξῃς ὧνπερ οὕνεκ᾽ ἐλήλυθα.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
ἦλθες δὲ κατὰ τί;
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
βουλόμενος μαθεῖν λέγειν.
ὑπὸ γὰρ τόκων χρήστων τε δυσκολωτάτων 240
ἄγομαι, φέρομαι, τὰ χρήματ᾽ ἐνεχυράζομαι.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
πόθεν δ᾽ ὑπόχρεως σαυτὸν ἔλαθες γενόμενος;
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
νόσος μ᾽ ἐπέτριψεν ἱππική, δεινὴ φαγεῖν.
ἀλλά με δίδαξον τὸν ἕτερον τοῖν σοῖν λόγοιν,
τὸν μηδὲν ἀποδιδόντα· μισθὸν δ᾽ ὅντιν᾽ ἂν 245
πράττῃ μ᾽ ὀμοῦμαί σοι καταθήσειν τοὺς θεούς.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
ποίους θεοὺς ὀμεῖ σύ; πρῶτον γὰρ θεοὶ
ἡμῖν νόμισμ᾽ οὐκ ἔστι.
...
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
καὶ σέβομαί γ᾽, ὦ πολυτίμητοι, καὶ βούλομαι ἀνταποπαρδεῖν
πρὸς τὰς βροντάς· οὕτως αὐτὰς τετρεμαίνω καὶ πεφόβημαι·
295κεἰ θέμις ἐστίν, νυνί γ᾽ ἤδη, κεἰ μὴ θέμις ἐστί, χεσείω.
ΣΩ. οὐ μὴ σκώψεις μηδὲ ποήσεις ἅπερ οἱ τρυγοδαίμονες οὗτοι
...
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
ταύτας μέντοι σὺ θεὰς οὔσας οὐκ ᾔδεις οὐδ᾽ ἐνόμιζες;
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
μὰ Δί᾽, ἀλλ᾽ ὁμίχλην καὶ δρόσον αὐτὰς ἡγούμην καὶ καπνὸν εἶναι.330
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
οὐ γάρ, μὰ Δί᾽, οἶσθ᾽ ὁτιὴ πλείστους αὗται βόσκουσι σοφιστάς,
Θουριομάντεις, ἰατροτέχνας, σφραγιδονυχαργοκομήτας,
κυκλίων τε χορῶν ᾀσματοκάμπτας,—ἄνδρας μετεωροφένακας
οὐδὲν δρῶντας βόσκουσ᾽ ἀργούς, ὅτι ταύτας μουσοποιοῦσιν.

ΣΩΚΡΑΤΗΣ
αὗται γάρ τοι μόναι εἰσὶ θεαί, τἄλλα δὲ πάντ᾽ ἐστὶ φλύαρος.
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗς
ὁ Ζεὺς δ᾽ ὑμῖν, φέρε, πρὸς τῆς Γῆς, οὑλύμπιος οὐ θεός ἐστιν;
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
ποῖος Ζεύς; οὐ μὴ ληρήσεις· οὐδ᾽ ἐστὶ Ζεύς.
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
τί λέγεις σύ;
ἀλλὰ τίς ὕει; τουτὶ γὰρ ἔμοιγ᾽ ἀπόφηναι πρῶτον ἁπάντων.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
αὗται δήπου· μεγάλοις δέ σ᾽ ἐγὼ σημείοις αὐτὸ διδάξω.
φέρε, ποῦ γὰρ πώποτ᾽ ἄνευ Νεφελῶν ὕοντ᾽ ἤδη τεθέασαι;370
καίτοι χρῆν αἰθρίας ὕειν αὐτόν, ταύτας δ᾽ ἀποδημεῖν.
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
νὴ τὸν Ἀπόλλω, τοῦτό γέ τοι ‹δὴ› τῷ νῦν λόγῳ εὖ προσέφυσας·
καίτοι πρότερον τὸν Δί᾽ ἀληθῶς ᾤμην διὰ κοσκίνου οὐρεῖν.
ἀλλ᾽ ὅστις ὁ βροντῶν ἐστὶ φράσον, τοῦθ᾽ ὅ με ποιεῖ τετρεμαίνειν.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
αὗται βροντῶσι κυλινδόμεναι. 375
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
τῷ τρόπῳ, ὦ πάντα σὺ τολμῶν;
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
ὅταν ἐμπλησθῶσ᾽ ὕδατος πολλοῦ κἀναγκασθῶσι φέρεσθαι,
κατακρημνάμεναι πλήρεις ὄμβρου δι᾽ ἀνάγκην, εἶτα βαρεῖαι
εἰς ἀλλήλας ἐμπίπτουσαι ῥήγνυνται καὶ παταγοῦσιν.
...
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
...ἀτὰρ οὐδέν πω περὶ τοῦ πατάγου καὶ τῆς βροντῆς μ᾽ ἐδίδαξας.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
οὐκ ἤκουσάς μου τὰς Νεφέλας ὕδατος μεστὰς ὅτι φημὶ
ἐμπιπτούσας εἰς ἀλλήλας παταγεῖν διὰ τὴν πυκνότητα;
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
φέρε, τουτὶ τῷ χρὴ πιστεύειν; 385
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
ἀπὸ σαυτοῦ ᾽γώ σε διδάξω.
ἤδη ζωμοῦ Παναθηναίοις ἐμπλησθεὶς εἶτ᾽ ἐταράχθης
τὴν γαστέρα, καὶ κλόνος ἐξαίφνης αὐτὴν διεκορκορύγησεν;
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
νὴ τὸν Ἀπόλλω, καὶ δεινὰ ποεῖ γ᾽ εὐθύς μοι, καὶ τετάρακται
χὤσπερ βροντὴ τὸ ζωμίδιον παταγεῖ καὶ δεινὰ κέκραγεν·
ἀτρέμας πρῶτον παππὰξ παππάξ, κἄπειτ᾽ ἐπάγει παπαπαππάξ 390
χὤταν χέζω, κομιδῇ βροντᾷ παπαπαππὰξ ὥσπερ ἐκεῖναι.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
σκέψαι τοίνυν ἀπὸ γαστριδίου τυννουτουὶ οἷα πέπορδας·
τὸν δ᾽ ἀέρα τόνδ᾽ ὄντ᾽ ἀπέραντον, πῶς οὐκ εἰκὸς μέγα βροντᾶν;
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
ταῦτ᾽ ἄρα καὶ τὠνόματ᾽ ἀλλήλοιν, βροντὴ καὶ πορδή, ὁμοίω.
...
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
αὗται γάρ τοι μόναι εἰσὶ θεαί, τἄλλα δὲ πάντ᾽ ἐστὶ φλύαρος.
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
ὁ Ζεὺς δ᾽ ὑμῖν, φέρε, πρὸς τῆς Γῆς, οὑλύμπιος οὐ θεός ἐστιν;
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
ποῖος Ζεύς; οὐ μὴ ληρήσεις· οὐδ᾽ ἐστὶ Ζεύς.
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
τί λέγεις σύ;
ἀλλὰ τίς ὕει; τουτὶ γὰρ ἔμοιγ᾽ ἀπόφηναι πρῶτον ἁπάντων.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
αὗται δήπου· μεγάλοις δέ σ᾽ ἐγὼ σημείοις αὐτὸ διδάξω.
φέρε, ποῦ γὰρ πώποτ᾽ ἄνευ Νεφελῶν ὕοντ᾽ ἤδη τεθέασαι;370
καίτοι χρῆν αἰθρίας ὕειν αὐτόν, ταύτας δ᾽ ἀποδημεῖν.
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
νὴ τὸν Ἀπόλλω, τοῦτό γέ τοι ‹δὴ› τῷ νῦν λόγῳ εὖ προσέφυσας·
καίτοι πρότερον τὸν Δί᾽ ἀληθῶς ᾤμην διὰ κοσκίνου οὐρεῖν.
ἀλλ᾽ ὅστις ὁ βροντῶν ἐστὶ φράσον, τοῦθ᾽ ὅ με ποιεῖ τετρεμαίνειν.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
αὗται βροντῶσι κυλινδόμεναι. 375
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
τῷ τρόπῳ, ὦ πάντα σὺ τολμῶν;
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
ὅταν ἐμπλησθῶσ᾽ ὕδατος πολλοῦ κἀναγκασθῶσι φέρεσθαι,
κατακρημνάμεναι πλήρεις ὄμβρου δι᾽ ἀνάγκην, εἶτα βαρεῖαι
εἰς ἀλλήλας ἐμπίπτουσαι ῥήγνυνται καὶ παταγοῦσιν.
...
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
οὐκ οἶδ᾽· ἀτὰρ εὖ σὺ λέγειν φαίνει. τί γάρ ἐστιν δῆθ᾽ ὁ κεραυνός;
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
ὅταν εἰς ταύτας ἄνεμος ξηρὸς μετεωρισθεὶς κατακλεισθῇ,
ἔνδοθεν αὐτὰς ὥσπερ κύστιν φυσᾷ, κἄπειθ᾽ ὑπ᾽ ἀνάγκης 405
ῥήξας αὐτὰς ἔξω φέρεται σοβαρὸς διὰ τὴν πυκνότητα,
ὑπὸ τοῦ ῥοίβδου καὶ τῆς ῥύμης αὐτὸς ἑαυτὸν κατακαίων.
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
νὴ Δί᾽, ἐγὼ γοῦν ἀτεχνῶς ἔπαθον τουτί ποτε Διασίοισιν·
ὀπτῶν γαστέρα τοῖς συγγένεσιν, κᾆτ᾽ οὐκ ἔσχων ἀμελήσας·
ἡ δ᾽ ἄρ᾽ ἐφυσᾶτ᾽, εἶτ᾽ ἐξαίφνης διαλακήσασα πρὸς αὐτὼ 410
τὠφθαλμώ μου προσετίλησεν καὶ κατέκαυσεν τὸ πρόσωπον.
...
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
μή μοί γε λέγειν γνώμας μεγάλας· οὐ γὰρ τούτων ἐπιθυμῶ,
ἀλλ᾽ ὅσ᾽ ἐμαυτῷ στρεψοδικῆσαι καὶ τοὺς χρήστας διολισθεῖν
...
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
..., ἀλλὰ βραχέα σου πυθέσθαι βούλομαι.
ἦ μνημονικὸς εἶ;
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
 δύο τρόπω, νὴ τὸν Δία·
ἢν μέν γ᾽ ὀφείληταί τι μοι, μνήμων πάνυ·
485ἐὰν δ᾽ ὀφείλω σχέτλιος, ἐπιλήσμων πάνυ.
...
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
αὐτὸς ὅ τι βούλει πρῶτος ἐξευρὼν λέγε.
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
ἀκήκοας μυριάκις ἁγὼ βούλομαι,
περὶ τῶν τόκων, ὅπως ἂν ἀποδῶ μηδενί.
...
ΧΟΡΟΣ
1510 Ἡγεῖσθ᾿ ἔξω· κεχόρευται γὰρ μετρίως τό γε τήμερον ἡμῖν
.
.
.

.
.
GREEK POETRY-ΙΣΟΡΡΟΠΑ ΕΠΟΧΩΝ-
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.

ΙΣΟΡΡΟΠΑ ΕΠΟΧΩΝ-ΠΟΙΗΣΗ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΙΣΟΡΡΟΠΑ ΕΠΟΧΩΝ-χ.ν.κουβελης


ΙΣΟΡΡΟΠΑ [ΑΣΗΜΑΝΤΩΝ] ΕΙΚΟΝΩΝ
.
απο το μονοζυγο του αλφα
μετα απο τρεις περιστροφες
εκτιναχθηκε
.
ανοιξε στο δεντρο το κειμενο
και
κολλησε στις λεξεις τα πουλια
.
στη καρεκλα το τηλεφωνο ακινητο
χταποδι
το ποτηρι με το νερο
αδειασε τη φυγη σου
.
εχει αερα σημερα στις εικονες σου
τα δαχτυλα
αγγιζουν ηχους περασμενους
.
στα
νερα αναπηδωντας το φως
κρυφτηκε
στο πισω μερος της μνημης
αυριο
η πορτα θ'ανοιξει
να κτυπησεις
.
.
ΙΣΟΡΡΟΠΑ  ΛΟΓΩΝ
.
τινα γραφην σε γεγραπται; φυτα
δεντρα ,πληρης κυκλων
αριστα πολιτευματα πουλιων
γεωργων,ειπε:''ου φαυλον εστιν''
και φαινεται μοι:με αλλοτριον αγρον
πληρωθηκε να
συμπληρωνει τα κενα με λογους
νομισματα αχρηστα
μουσικη και προχειροτητες
υπο γαρ λιμου πολλων ανθρωπων ο
φονος της Δημοκρατιας
αληθη να λες τα ωφελιμα ,αυριο
η αναγκη
τα δε εναντια
και τα εγκωμια στους κολακες
και υπερ των ραδιουργων
αναγκη στο μαθημα της παπαρουνας
να μαθουμε να αντιστεκομαστε
στα κομψα ψεματα
ποιο μερος του ανθρωπου ειναι ισοσκελες
στο γνωστο και στο αγνωστο
αλογο τρεχει και πισω σκυλια, ο
κυνηγος μετραει τα κερδη και τη ζημια
τι κερδισες, αν ο ανθρωπος υπηρετης
πλεονεκτων εμπορων, αν
αποκρυψεις τα δωρα Ποιητων
νερα ,και μοι ωρα απιεναι
.
.
.
ΙΣΟΡΡΟΠΑ ΠΡΑΞΕΩΝ
.
.στα ορια του κειμενου
ερωτηματα / λαθων
-και συμφωνα με τον ανθρωπο ,
το ''περι φυσεως ζητειν εληξεν''
- πως πανηγυρικοι λογοι διαφορων σοφιστων
σαν μαχαιρι κοβουν το κρεας της σκεψης,
παροντες των χρησμων
αμαθεις των πραξεων και
των Ονοματων
και περι ιππων και των αλλων απαντων ζωων
Τι ξερεις;
ο Νομος δεν βλαπτει τους πονηρους
κι εσενα εκοντα η ' ακοντα
σε βλαπτουν
τον δε φονο του Πατροκλου πληρωσε ο
Εχτορας εχθρος ,μην νομιζεις αλλιως,
η Ηλεκτρα περιμενει τον Ορεστη
να εξοριστει ο Αιγισθος
να πληρωσει.Ολη η Ιστορια Ισολογισμοι
Πληρωμων
-επαναληψη λεξεων και φρασεων και εργων,
εγινε οιωνοσκοπος ,ειρωνευτικε,ειχε δουλους
επιρρεπης στη κολακεια καποιος
τον κατηγορισε για φιλαυτια
και δεν ειχε αδικο
[τον συνελαβαν οι ανθρωποι του Αντωνιου
του τρυπησαν τη γλωσσα με βελονα την
εκοψαν συριζα την πεταξαν στα σκυλια ]
στον πλειστηριασμο των Ιδεεων του
δεν ειχε αγοραστες
εν τω μεταξυ κι αλλη τριανδρια
.
.
ΙΣΟΡΡΟΠΑ ΙΣΤΟΡΙΩΝ [1 ]
.
Εσυ ,τι ζητουσες ενας Ουνος στη Θεσσαλονικη;
Εφυγα,να μην παραδοθω
Εγω αιχμαλωτος βαρβαρων
Το τρενο φορτωθηκε απροσωπα σωματα
Αοματα στιφη λιθοβολιστων
Εσυ ,τι ζητουσες ενας Βιτσιγοτθος στην Αθηνα;
.
Δεν κατηγορω
Αναφερω την Ιστορια
.
.
ΙΣΟΡΡΟΠΑ ΙΣΤΟΡΙΩΝ [ 2 ]
.
Ποτε θα χρειαστουμε τ'αεροπλανα
των μελισσων;
φωνες φωνες φωνες
Αντισταση
ακουγονται
Ε,οχι και νικητες οι νικημενοι
Κι'αυτες οι παρελασεις;
Τι επαρση.Για γελια
Νοτια,παρατεταγμενα αγαλματα.Ορθια
Νοτια,παρατεταγμενα αγαλματα.Ορθια
Νοτια,παρατεταγμενα αγαλματα.Ορθια
Στα χωματα κοκκινες παπαρουνες
Στα χωματα κοκκινες παπαρουνες
Στα χωματα κοκκινες παπαρουνες
.
κλεινουν τα παραθυρα
.
στα προθυρα της Ελευθεριας,Προσοχη
Προσοχη Προσοχη
Ελληνες Συνεχιστε την Ιστορια
.
..
ΙΣΟΡΡΟΠΑ  ΙΔΕΩΝ
.
A Roman on-χρημα
ανθρωπων- times
απο το Αλφα στο Βητα
και στο Γαμμα -Infinity
Anfang und Ende
-στον καθρεφτη ο ανθρωπος
αντιστροφο ερωτημα-vita
φωνη,ως pin-ups,-a roman
να,εκει.Το Θεατρο
Ανδρεικελων-a deux scenes
notre art moderne -Est- la Poesie
των Πραξεων Διωγμοι
parmi vous
il y a- a face
πισω απ'το δεντρο το βλεμμα
σταματησε στη θαλασσα
He said-to emporio an
architecture of the Word
-ο ηθοποιος δειπνισε λεξεις
το προσωπειο ταιριαζε
στον θεατη-except
το υφος της σεληνης-δεν
προφερεται ετσι το σιγμα-
He is none of our party-αυτος
μπορει να'ναι -businessman
φερε το χρημα,ξερεις εσυ-
I Never Made So-και οραν
και ακουειν
.
.
ΙΣΟΡΡΟΠΑ ΠΡΑΞΕΩΝ
.
Και των ρηγματωσεων
το στερεωμα η γη , ενας
ανθρωπος πουλησε την πραματεια του
κερδος
ενας κηπος με μηλιες στην
ακρη της θαλασσας διχτυ
πουλιων
ο αερας με σημειωτον
οριζει τα συνορα των σωματων μας
πληθυνθηκαν τα χρεωγραφα
των ιδεων μας
σοφιστειες ασυμπτωτων πραξεων
προβολες κυματων σε L major
νανος καιρος χρηματιζεται
παρα θιν αλος , ο υπεροπτης
αιφνιδιως φωνες εντομων
και γυμνα σπουργιτια ναυαγοι
σε γεωμετριες κατοπτρων
προεξεχοντας ο χρονος
χρηματοδοτει επενδυσεις αντιφασεων
η αφαιρεση της φυσης ο ανθρωπος
ο πολλαπλασιασμος των φυτων το δασος
η διαιρεση των φυλλων το φθινοπωρο
η προσθεση των χελιδονιων το ταξιδι
ολος ο Προμηθεας
μια αδεια μαγνητοταινια εικονων
ολη η Δημοκρατια
ενα υπερφυαλο σινεμασκοπ ειδησεων
γκροσο κολπο χρηματιστων το τοπιο
τετραγωνα αποφαγια πολιτικης
προσθεσε στα κομσα λογια το ψεμα
''και δεν υπαρχει το ψεμα της αληθειας
ενω υπαρχει η αληθεια του ψεματος ''
απουσια φωνων η σιωπη
πληθωρισμος σιωπων η κραυγη
.
.
ΙΣΟΡΡΟΠΑ ΕΝΝΟΙΑΚΩΝ ΜΕΤΑΒΟΛΩΝ
.
''Αυτα βρηκα απο τον Αιαντα''
ειπε και εβγαλε απο την τσεπη τα ματια του
μας τα εδειξε,δυο βολβοι,σχεδον σφαιρικοι
τα'φησε πανω στο τραπεζι κι εφυγε
το απογευμα ηρθαν τα παιδια
τα πηραν για βολους και βγηκαν στο δρομο
να παιξουν
Τοτε καποιος αναμεσα μας,οχι ο πιο μικρος,
φωναξε:
''Δεν ειναι ο Τευκτρος,
Ειναι ο Οιδιποδας''
Ετσι ολα εγιναν καθαρα,σαν μερα
ηταν εκεινος ο ηθοποιος,εκανε πλακα
μετα το θεατρο γυρισε να μας προσβαλει
την αγνοια,που δεν συχναζουμε στα θεατρα
να χειροκροτουμε
τετοιους ματαιοδοξους
Τοτε μπηκαν τα παιδια μεσα,ενα ειπε
''Εγω κερδισα''
και μας εδειξε τους βολους στο χερι του
εμεις το κοιταξαμε στα ματια,εκει
ελειπαν,
δυο μαυρες τρυπες στις θεσεις τους
.
απο ριπες οπλοπολυβολου
.
.
ΙΣΟΡΡΟΠΑ  ΜΝΗΜΗΣ
.
.....λιθινη κεφαλη αλογου
.....στη χλοη της μνημης μας,τρεφεται
.....με κρινα,αγρια μεντα,και τοτε ηταν
η κυρια Μονα Λιζα,αιχμαλωτισε ασπρα πουλια
της στειλαμε τα παιδια,να τα μοιρασει
εκεινη αφησε τα παιδια ελευθερα,τα παιδια
γυρισαν με φτερα στους ωμους,αλλο ηθελε
ν'ανεβει στα δεντρα,αλλο ν'ανεβει στις στεγες
αλλο,το πιο φιλοδοξο,να φτασει στον ουρανο
''στον ουρανο;'' το φωναξαν,''τι αναγκη
εχουμε εμεις,για ουρανο;'',δεν τους ακουσε
ανεβηκε
ανεβηκε στον ουρανο,εβγαλε το μαχαιρι του
εκοβε τον ουρανο κομματια και τα πετουσε
κατω σ'εμας,τα βρισκαμε,ενα ενα τα μαζευαμε
αλλοι τα φυτευαν στις γλαστρες
αλλοι τα ετρωγαν σαν ψωμι,και τοτε ηταν
η κυρια Μεριλιν Μονροε ,καλλιεργουσε λωτους
της στειλαμε τα παιδια,εφαγαν κι εχασαν
την μνημη τους,''ποιοι ειμαστε;''
.....ρωτησαν,ποιοι ειμαστε; και
.....ποση μνημη χανεται στη λιθινη
.....κεφαλη αλογου [ ; ]
.
.
ΙΣΟΡΡΟΠΑ  ΠΡΑΞΕΩΝ
.
με τροχαλιες
σηκωναμε τα νερα απ'το φως
και καποτε πετρινους κουρους
ευρυστερνους
να τσιμπολογουν τις μυτες
τα πουλια
η' κορες, στα δαχτυλα σκαραβαιοι
και μελισσες χρυσες,τα δαχτυλιδια
''και ο Αρδιαιος ο αθλιος τυρρανος
συρθηκε επι ασπαλαθων και
του κατεσχισαν τις σαρκες,πριν
τον εγδαραν''
[ α. στους Ελληνες δεν περνουν αυτα ]
ο κυρ Πλατωνας συνεχισε την Ιστορια του
εδω κανονικα το ποιημα πρεπει να σταματησει
να διαγραφει, να διαλυθει ,οπως
το νερο λιωνει υδατογραφια
ετσι και ο Κωστας,ο Κωστας στη λαχαναγορα
μαχαιρωθηκε,
βρηκαν τα ονοματα τους,ξεσχισαν τα
γραμματα τους, και τα πεταξαν
.
.
κυλωντας ενα κυκλο περιστερια στον ουρανο
το φεγγαρι,λιθοβολησε τις κραυγες
εκεινου του Αρδιαιου, με τα εντομα
τελειωσε ο παναθλιος
.
.
η ποιηση ειναι αναπτυξη ανισοτητων
.
.
Κυριε
δεν δηλωσα την ανυπακοη μου
Κυριε
δεν πληρωσα την απειθαρχια μου
Κυριε
Μολων Λαβε
.
.
εν πασει περιπτωσει:[ και δεν το λεγω
αυτο απο παραπονο ]το θαμβος του ηλιου
στα κλαδια των λεξεων μου,ο ανθρωπος
εχει το σχημα κοχυλιου,αντηχει την Ιστορια του
στους βοστρυχους των ηχων του,
και σκαει ως κυμα η γεωγραφικη ακριβεια
του Παπαδιαμαντη
και απο-λυεται το φως της
.
.
ΙΣΟΡΡΟΠΑ   ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ [ 1 ]
.
Αυτοι που θα μιλουσαν
δεν γεννηθηκαν ακομη
πισω απ'τις λεξεις οταν βρηκε ψεματα
σταματησε να γραφει
να μιλα σαν ολους τους αλλους
εκβιασμενος Υποστηριχτης Απλουστευσεων
τι ξερεις απ'την Ιστορια
που πλαστογραφηθηκε;
ευκολα συμπερασματα που μας καθησυχαζουν
που μας βολευουν,
αφωνοι απο ελλειψη γλωσσας
ποια γεγονοτα εφτιαξαν την αποχρωση
αυτου του ανθρωπου, ταυτιση
ηθοποιου και θεατη, συνεργοι
τετοιων Ιδεων, ειδωλα
τεμαχισμενα στις διαφημισεις,
κατω απ'τις γραμμες του τρενου
αντεχει το στηθος της γης
.
.
ΙΣΟΡΡΟΠΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ [ 2 ]
.
Λαε των Αθηνων
Ενικησεν η Φαυλοτητα
.
.
ΙΣΟΡΡΟΠΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ [3 ]
.
Αναστελλομεν τα Αρθρα του Συνταγματος
.
Παρακαλω
.
Αρθρο Εβδομο της Πτησης των Πουλιων
Αρθρο Ογδοο των Φωνηεντων της Θαλασσας
Αρθρο Ενατο των Κυκλων των Δεντρων
Αρθρο Δεκατο των Εξοδων του Αερα
.......................στο Πρασινο των Φυλλων
.
.
.
Φωτογραφιες
[Ονοματα απο κατω]
.
.
Τους Καταζητει ο Ελληνικος Λαος
.
.
ΙΣΟΡΡΟΠΑ ΕΠΙΣΤΡΟΦΩΝ
[και ΠΛΑΤΩΝ]PLATON
.
η μερα κυλουσε ανεβαζοντας το γαλα
στις συκιες,γαλαζια σμικρυνση τοπιου εσπασε
σε κομματια
μεσα στον διαφανο αερα το σωμα της Πολιτειας
ανυπαρχτο,
να δουμε την Ιστορια σαν Ιδεολογια
Καποτε μια φορα ενα κενο
[στα χρονια του αυτοκρατορα Τιβεριου ο λογιος
Θρασυλλος χωρισε τα εργα του Πλατωνα σε
εννεα τετραλογιες]
Ευθυφρων η περι του οσιου
Απολογια Σωκρατους,ηθικος
Κριτων η' περι του πρακτεου,ηθικος
Φαιδων η' περι ψυχης,ηθικος
[Εστιν αρα τουτο,λογω λεγειν τα οντα τε και μη;]
να συλλογιζομαι γιατι [σβηνονται οι ανθρωποι]
πως σκεφτονται τα πουλια [στο βλεμμα μας ]
εχουμε το Φως κρυμμενο στις σκιες μας
στιγμη μιας ερημιας [ξεχυλιζει απ'τις γυμνες
πατουσες σου ]
Νυν των Λαων η Απατη
[εκ του [Γιγνεσθαι ]/ δια [Ερωτος]/προς το [Ειναι ]]
να μαθουμαι για τον Πλωτινο [204-269 μ.Χ]
[Κρατυλος η' περι ορθοτητος ονοματων,λογικος
Θεαιτητος η' περι επιστημης,πειραστικος
Σοφιστης η' περι οντος,λογικος
Πολιτικος η' περι της βασιλειας,λογικος]
[Το δε του ψευδους μοριον ου ψευδος;]
να διαβασεις πανω στις πετρες
πως περασαν με τη σειρα σαν σκιες
[οι αλλοι καρφωσαν τον Προμηθεα,
με προγκες σκοταδια ]
μαθε:Τιμοκρατια[Αρχη Ενος]
Ολιγαρχια[Αρχη Ολιγων]
Δημοκρατια [Αρχη Πολλων,με Ελευθερια και Ισοτητα]
Τυραννια[ Χειριστη Αρχη]
[Παρμενιδης η' περι ιδεων,λογικος
Φιληβος η' περι ηδονης,ηθικος
Συμποσιον η' περι αγαθου,ηθικος
Φαιδρος,η' περι ερωτος,ηθικοςε]
[η' ου και αυται εν τι ειδος των οντων εισιν,αι πραξεις;]
κι αν σε δωροδοκησουν το σκεφτηκες;
μια Σκεψη να αντεχει
[και τι σημαινει ν'ακουσες καποτε
τη φωνη σου ]
ιτω δια νυκτος αοιδη,
η Προκνη ακουστηκε
[το πρωτο ταξιδι του Πλατωνα στην Ιταλια
εγινε το 389 π.Χ,τον συνοδευαν ο Σπευσιππος
και ο Ξενοκρατης,στον Ταραντα γνωρισε τον
μαθηματικο Αρχυτα,εκεινος του ειπε για τα Ορφικα
και τα Πυθαγορεια]
Αλκιβιαδης η' περι ανθρωπου φυσεως,μαιευτικος
Αλκιβιαδης δευτερος η' περι προσευχης,μαιευτικος
Ιππαρχος η' φιλοκερδης,ηθικος
Ερασται η' περι φιλοσοφιας,ηθικος
[ειπερ και το λεγειν πραξις τις ην περι τα πραγματα;]
Κοιταξα
και μεσα στο πληθος ξεχωρισες ,κι εγραψες
Εναντια στο Κιτς......................φωναξε
απο που ερχονται [τα πουλια τα δεντρα
η διαυγεια των νερων ]
Ειδε ,ανθρωπους
αν και δεν υπαρχουν κινουνται [ σε ευθειες
λαβυρινθου τραινα πηλινων αγαλματων ]
μαθε πως επιστρεφοντας απο την Ιταλια,στην εχθρικη
Αιγινα αιχμαλωτισθηκε και σαν δουλο τον εξαγορασε
ο Κυρηναιος Αννικερις αντι τριαντα μνων,
στην Αθηνα οι φιλοι του μαζεψαν το ποσο να τον
απελευθερωσουν,εκεινος τους τα χαρισε και μ'αυτα
τα χρηματα αγορασθηκε ενα κτημα στον Κολωνο,
εκει το 387 π.χ ιδρυθηκε η Ακαδημια
[Θεαγης η' περι φιλοσοφιας,μαιευτικος
Χαρμιδης η' περι σωφροσυνης,πειραστικος
Λαχης η' περι ανδρειας,ηθικος
Λυσις η' περι φιλιας,μαιευτικος]
[φυλαττε γαρ με μη πη παρακρουσωμαι σε]
το Φως δεν σε κυριεψε [ κενο κορυδαλλου
σου εκρυψε τη θεα] κοιταξα τη διαφανη μερα,
που σε αρνειται [εντοιχισμενος σε ρητορειες
δημαγωγων] πριν σου αιχμαλωτισουν τη μνημη
Να,αυτο ,που διπλα μας περνα [δεν οριζεται
σαν πληθος]
[ Ουτε η Συμμετρια καταργει το Ψευδος ]
ο Πλατων το τελευταιο ετος της ζωης του[348-47 π.Χ]
μιλησε στους μαθητες περι του αγαθου,αρχη γνωσης
και υπαρξης,Αγαθο,το Εν
[Ευθυδημος,εριστικος,ανατρεπτικος
Πρωταγορας η' Σοφισται,επιδεικτικος
Γοργιας η' περι ρητορικης,ανατρεπτικος
Μενων η' περι αρετης,πειραστικος
[Την φυσιν παντος του σωματος,ωστε και ζην και
περιιειναι,τι σε δοκει εχειν τε και οχειν αλλο η' ψυχη;]
να δουμε,εναν-εναν [ προσωπο το προσωπο ]
μη με προδωσεις,
θα σε περιμενω στους σταθμους των γεγονοτων
στα [λατομεια] της Ιστοριας
εξαγοραζω με κενα μνημης εναν ανθρωπο
στα ενεχυροδανειστηρια των κερδοσκοπων
και σε κοιταξα σαν δυνατοτητα υπαρξης
[πριν λιποτακτησεις ,εσυ , ο συλλεκτης λεξεων]
[του ρ η ροη το σταθερο το δυνατο του δ του τ
το λειον του λ
η αρμονια του ο]
μεσα στο Χρονο ,στο Παρελθον ,στο Παρον,
στο Μελλον το Συμπαν ειναι Φθαρτο
[Ιππιας μειζων η' περι του καλου,ανατρεπτικος
Ιππιας ελασσων η' περι του ψευδους,ανατρεπτικος
Ιων η' περι Ιλιαδος ,πειραστικος
Μενεξενος η' επιταφιος ,ηθικος]
[και οτι γε αυ ημεις το της ουσιας μετεχον εστιν φαμεν]
και να περνας αορατος [εσυ δεν ησουν παντα
ενα κομματι χρηματος]
στο δερμα της πολης γραφεις
τοσοι ανθρωποι διαλυονται σε ονοματα
να υπαρχουμε και να μην υπαρχουμε
[δεν εχει σημασια]ασημαντος υποκριτης
στο αρχαιο θεατρο ,να εφευρουμε τις Ιδεες,
μια-μια να τις καθαρισουμε απο τα περιττα,
το πληθος στις πετρινες κερκιδες,αυριο στην Αγορα
θα μιλησει,δεν ειναι Απατη ο ανθρωπος
Πλανη,πουλι,που πεταξε στον αερα
και χαθηκε
[τοτε διεκρινε τρια μερη:
το Λογιστικον [Εδρα της Γνωσης]
το Θυμοειδες[Εδρα της Βουλησης]
το Επιθυμητικον[Εδρα των Επιθυμιων]]
Κλειτοφων η' προτρεπτικος,ηθικος
Πολιτεια η' περι δικαιου,πολιτικος
Τιμαιος η' περι φυσεως,φυσικος
Κριτιας η' Ατλαντικος,ηθικος
[Λεγει που Ηρακλειτος οτι. παντα χωρει και ουδεν
μενει.και ποταμου ροη απεικαζων τα οντα λεγει ως.
δις ες τον αυτον ποταμον ουκ αν εμβαης.]
[αν τρυπωσει,λεω,αν τρυπωσει το φως
μεσα στα πεντε στα δεκα δαχτυλα του χεριου σου
θα φωτισθεις σαν λαμπρο μετεωρο]μετα
απο τοσες ηττες,τα Ψεματα να μην τα βγαζουμε
βολτα
[η Δικαιοσυνη Καθολικη Αρετη της Πολιτειας
ο ανθρωπος στην Πολη Μετεχων Επι της Ουσιας]
το 367 π.Χ πεθανε στη Σικελια ο Διονυσιος ο Α'
και ηρθε ο αλλος Διονυσιος ο Β',ενας ανθρωπος
αδιαφορος για τα κοινα,τον φορτωθηκαν,
εκει τοτε στα πολιτικα ισχυρος ηταν ο Διων
φιλος και μαθητης του Πλατωνα στην Ακαδημια,
τι κυβερνηση να κανει ο ασημαντος Διονυσιος
επειτα ειχαν και τις βλεψεις των Καρχηδονιων,
κινδυνευαν κοματι αν δεν προσεχαν,
επρεπε να συνεφερουν ,να εκπαιδευσουν τελος παντων
τον τυραννο και εστειλε ο Διων
να ερθει στη Σικελια ο Δασκαλος,εκεινος
σκεφτηκε την ευκαιρια να εφαρμοσει τις Ιδεες του
για την Πολιτεια και δεχτηκε,αλλα
τι να μαθει εκεινος ο ιδιοτελης Διονυσος;στος τελος
εξορισε τον Διωνα,και τον κρατησε με τη βια
για δυο χρονια στις Συρακουσες ,το 365 π.Χ
γυρισε στη Αθηνα ,εκει βρηκε τον Διωνα στην Ακαδημια.
Με τον Διονυσιο ο Πλατων ανταλλασε Επιστολες
κι ο τυραννος του ζητησε να ξαναπαει στην Σικελια,
τα πραγματα αλλαξαν,τον ηθελαν και φιλοι του Πυθαγορειοι,
και πως θα συμφιλιωθει με τον Διωνα ο τυραννος,
το 361 εκανε το ταξιδι,τιποτα δεν πετυχε μ'εκεινον τον
ανθρωπο,απετυχαν τα σχεδια του ολοσχερως, μεσα
σ'ενα χρονο γυρισε στην Αθηνα
Εν τω μεταξυ ο Διων μαζεψε δικους του,τον βοηθησαν
και στην Ακαδημια και εκστρατευσε στις Συρακουσες,
ανετρεψε τον τυραννο κι ανακηρυχθηκε Κυβερνητης,
πηγε να εφαρμοσει τον Πλατωνα,δεν τα καταφερε,
κατεληξε σε ολοκληρωτικο καθεστως και στο τελος
τον δολοφονησε το 353 π.Χ καποιος Αθηναιος Καλιππος
απο εκεινους της Ακαδημιας ,που μαζεψε.
[Μινως η' περι νομου,πολιτικος
Νομοι η' περι νομοθεσιας,πολιτικος
Επινομις η' νυχτερινος συλλογος η' φιλοσοφος,πολιτικος
Επιστολαι,ηθικαι]
[Εστιν ουν τις μειζων επιθυμια η' οταν τις τω συνων
οιηται δι'εκεινον εσεσθαι αμεινων ανηρ;]
ποιος ο λογος να ασχολουμαστε με τον ανθρωπο;
Να λεω την Αληθεια
Οταν Εδω Ενας Δεν Ειναι
.
.
ΙΣΟΡΡΟΠΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΟΠΩΝ
.
οι λεξεις ελληνικες
η σκηνη της θαλασσας και αμφιθεατρικα
οι λοφοι
σαν πελωρια φωκια το βουνο,βαρκα
στη σκηνογραφια γαλαζια τα παραθυρα
κομματια κοκκινο στις γλαστρες,τα τριανταφυλλα
το κιτρινο φωτιζει τον καθρεφτη
ισκιος αχινου στο λουτρο της πεστροφας
στρειδι η κοιλια της αγαπης μου
στις ραχες δελφινιων φωτεινοι
ασυμμετροι αστεριες
η γλωσσα της θαλασσας ειναι τα κυματα της
τα δοντια της λευκα
στο ιωδιο παιζει τα πλοκαμια το χταποδι
η αμμος μετραει αριθμους του Χρονου
το στιλετο της σαρδελας,ο μυθος του Οδυσσεα
η Ιστορια του Ελπηνορα,αμμουδια με πευκα
κυπαρισσια,λιοφυτα,κηποι με αμυγδαλιες πιο πανω
αντιστροφα
στον εμφυλιο των Ιδεων χτυπηθηκε η ψυχη του
σαν χταποδι στο βραχο
ζωη,σε μεγαλες ποσοτητες ψαριων
τα αρχαια αποσπασματα κουρων
των ναυαγων ναυτιλων,
πυροφανι σεληνης η σκεψη
σχημα πετραλιθρας καταπινει την παλιροια
το αντιστροφο της αντανακλασης των νερων
ειναι η βαρκα,η αρμυρη ονομασια της πατριδας μου
.
.
ΙΣΟΡΡΟΠΑ ΕΞΕΛΙΞΕΩΝ
.
Πως θα ηταν,τι θα ενιωθες
αν καποιος σου ελεγε
πως η Ακαδημια του Πλατωνα
και η Περιπατητικη Σχολη του Αριστοτελη
σημερα ειναι καποιο Καναλι η'
Ολα τα Καναλια της TV;
.
.
ΙΣΟΡΡΟΠΑ ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ ΣΥΜΦΩΝΙΩΝ
.
επιστρεφει Καρυατιδα ομορφη
η Μαρια Καλλας ,θλιμενη Μαντονα
Mira,την Μηδεια [ Medea ]
θα ερθει το φεγγαρι στα νερα
κοκκινο
Μην την πιστευεται,δεν ψευδεται
.
.
ΙΣΟΡΡΟΠΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΡΥΘΜΩΝ
.
τα χερια γυριζουν του Γιαννη Τσαρουχη
το ζειμπεκικο
στο μπουζουκι
το πεδιο βαρυτητας του Βασιλη Τσιτσανη
.
.
ΙΣΟΡΡΟΠΑ ΟΜΗΡΟΥ
.
Τα φυλλα στο σωμα του Οδυσσεα
παραμερισε η Ναυσικα,το χερι τυφλωθηκε
απο την ηβη της,οριο θαλασσας η
μπαλα του κοριτσιου,το σωμα του ηρωα
κρεμαστηκε στον καθρεφτη της
ενδοξο υπεροχο ειδωλο
του ανθεστεριωνα της χαρταετος
νοτισθηκαν οι ηχοι της φωνης
στην αρμυρη πλευρα του ερωδιου
καποτε λογαριαζω το φως
με τμηματα κηπων
ρομβων ορθογωνιων
σεληνης απαλο διαλυμα
οξειας μνημης
σε νοτες πενταγραμμου ο Τζοις
συναντησε τον Οδυσσεα,ο Ολυσσες
ποσοστο ιδιοφυιας,σκοτωθηκαν
στον εμφυλιο των Ιδεων
ο Τακης Σινοπουλος
ο Τασος Λειβαδιτης
ο Μιχαλης Κατσαρος
ο Μανωλης Αναγνωστακης
ο Μιλτος Σαχτουρης
ο Νικηφορος Βρεττακος
ο Νικος Καρουζος
ο Νικολαος Καλλας
ο Ανδρεας Καλβος
ο Ρηγας Βελεστινλης Θετταλος
ο Γεωργιος Καραισκακης
.
.
ΙΣΟΡΡΟΠΑ  ΚΥΚΛΩΝ
.
Στον αερα ηχος οξυς εξ αγγελου
ισχυρη φωνη
''Σκοτωσαν τον Γρηγορη Λαμπρακη''
Ουρλιαχτο
αρπα γυμνων οστεων η Χωρα μου
Ερημη ηρωων
Περα των κιονων συμμετριων
Περα του Αισχυλου Ορεστη
Ουρλιαχτο
''Μανα Φονισσα'' του Πατερα
Βασιλισσα Κλυταιμνηστρα
''Την Κορη μου θελω,πως μπορεσες
να τη σκοτωσεις;'' Ουρλιαχτο
της Ηλεκτρας η κραυγη ''Τον Αιγισθο,
Αυτον,Ορεστη'' τον σκοτωσαν τον Αιγισθο και
την Κλυταιμνηστρα,στο λουτρο ο πνιγμενος
Αγαμεμνωνας ''Παει ο Τρανος των Αχαιων''
Ουρλιαχτο
''Εγκλημα στη Μητροπολη''
μια μερα Ash-Wednesday
ισχυρη φωνη
στον αερα ηχος οξυς εξ αγγελου
.
.
ΙΣΟΡΡΟΠΑ ΕΛΛΗΝΩΝ , ΟΔΥΣΣΕΑ
.
απο
το 'ακρωτηρι περασαμε
τη μυτη του
με τις βαρκες μας φορτωμενες
στοιβαζοντας γαλαζιο μερες
ανοιχτηκαμε στον βαθυ ποντο
further adventures
φτασαμε σ'αγνωστα μερη
εκει ιδρυσαμε τις αποικιες μας
βασιλεια Δημοκρατιες και
τυραννιες
''Ελληνες,μεταξυ βαρβαρων''
What do people think of ?
κι αυτος,που το μυαλο του τρεχει σαν τ'αγρια αλογα
σε καμπο ανοριστο παντου ελευθερο
βρεθηκε σ'αιθουσα λαμπρη πολυποικιλτη
εκει συναθροισμενοι οι αρχοντες οι πριντζες
οι τ' αριστοι Αχαιων
ταυ' αρ αοιδος αειδε περικλυτος
ο πολυμητις σταματησε στη μεση τη ραψωδια
τετοιες ριμαδες του φαινονταν κουφια παραμυθια,
εργα αργοσχολων
κολακειες στις αυλες ισχυρων
κατασκευες λαοπλανων
και ειπε: ειμ' Οδυσσευς Λαερτιαδης
ναιεταω δ' Ιθακην ευδειελον .εν δ'ορος αυτη
Νηριτον εινοσιφυλλον ,αριπρεπες .αμφι δε νησοι
πολλαι ναιεταουσι μαλα σχεδον αλληλησιν,
Δουλιχιον τε Σαμη τε και υληεσσα Ζακυνθος
αυτη δε χθαμαλη πανυπερτατη ειν αλι κειται
προς ζοφον, αι δε τ'ανευθε προς ηω τ' ηελιον τε,
τρηχει', αλλ' αγαθη κουροτροφος .ου τοι εγω γε
ης γαιης δυναμαι γλυκερωτερον αλλο ιδεσθαι
απο εκει ηρθα εδω
απο ηω τ ' ηελιον τε προς ζοφον εδω
[απο τον ηλιο η πατριδα μου γελασμα λαμπρο]
κι ειναι η γλωσσα μου σαν αυτη,που ακουσες
ιδια απο τοτε
και δεν χρειαζεται να μεταφρασεις τις λεξεις
να καταλαβεις
ευδειελον καθαρα να διακρινεις
εινοσιφυλλον ανεμος δυνατος απ'το πελαγος
σειει τα φυλλα στα δεντρα
αριπρεπες υπερηφανο ορος,το βλεπεις απο μακρια
υληεσσα εχει δαση βελανιδιων,εχει κουμαριες
και αγριαπιδιες δεντρα
χθαμαλη χαμηλα στη γη προς τα κατω ειναι
πανυπερτατη υψηλοτερα στη γη βρισκεται
αλι κι η αρμυρη θαλασσα τη βρεχει ολογυρα
και την νοστιμιζει
προς ηω τ' ηελιον τε προς την χρυση αυγη και τον ηλιο
ηρθαμε
προς ζοφον στο σκοταδι της Δυσης φθασαμε
ενα παραπαιτασμα καπνου,μια απατη η Αναγεννηση
αποδειχτηκε, ενα ερεισμα ηταν να κατσουν στο σβερκο
του κοσμου Γαληνοτατοι,Καταλανοι,Γενουατες
ρες και κουντες και ταμε και σιρς πριντζες
τρηχεια σκληρη πετρα αναμεριζε το αλετρι
και χαρακωνε τα χερια και τα λογια τα φωτιζε
αλλ'αγαθη κουροτροφος καλη να τρεφει αντρες
To begin with
I wish you were here,ενα κυμα ακρο γαλαζιο
εσυ αλι αφροεσσα exactly I pictured it
waters spots on στων γλαρων το λευκο συννεφο
so I break down την πικρα σου
about half an hour later η φωνη
η φωνη σου ακουστηκε
burst into Ελληνικους sounds
το ξερεις in your country ουχι γυνη βινειται
κανευ μυρου
Dear Maria
μη λωποδυτησαι,μη φθονειν τοις πλησιον
μη γυμνον ειναι μη πενητα μηδενα
μη λοιδορεισθαι, μη' νεχυραζομενον φερειν
He said to You
''I always thought of You as Human Being ''
The next day
ακουσα το νερο να περπαταει στα χαλικια
στην ακτη το κυλισμα της θαλασσας
φορτωθηκε φωνες
I am not sure about a lot of thing as everybody else
σπαταλαμε τον καιρο μας μεσα στο αφθονο φως
μετρωντας στα δαχτυλα μας τις θεσεις του ηλιου
What do you care about us without know us
τουτη, ακριβως,η εικονα ορμησε να σε βρει,
[αυτο δεν ειναι παραμυθι]ενα πουλι ενα φτερουγισμα
....................................................ενα ραγισμα ουρανου
........................................ενα κυματισμα ενα τρικυμισμα
........................................στον αερα
ενα τιποτα φιλοσοφιας
.
.
[ΙΣΟΡΡΟΠΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ].
.
ΜΝΗΜΗ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ
.
Ποσες φορες μας κηρυξαν
τον Στρατιωτικο Νομο
καθ'απασαν την Επικρατειαν
γιατι θελησαμε την ελευθερια
και την προοδο ;
.
.
ΕΠΑΙΞΕ ΦΩΝΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
ΣΕ ΦΑΥΛΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ
.
σε φαυλους καιρους
τους συναντησε στις συγκεντρωσεις
στο σπιτι στη δουλεια
στο χωραφι στο γραφειο στο εργοστασιο
στο γηπεδο
στις διασκεδασεις
τους φωναξε
''ακουστε''
κι
εβγαλε το βιολι κι επαιξε
τις φωνες των πουλιων
στον ουρανο,
τον σταματησαν
και περιφρονιτικα του εδειξαν τα πουλια
στον ουρανο
συνεχισε και τους επαιξε
τους ηχους των κυματων της θαλασσας
τον σταματησαν
και περιφρονιτικα του εδειξαν τη θαλασσα
και τα κυματα
επεμενε και τους επαιξε
τη φωνη της μανας ,που παιζει το παιδι της
τον σταματησαν
και περιφρονιτικα του εδειξαν μια μανα
να παιζει με το παιδι της,
πηγε να συνεχισει
του φωναξαν αγρια
''φτανει πια''
και τον εδιωξαν
εκεινος εφυγε
χαθηκε
και μαζι του χαθηκαν
οι φωνες των πουλιων
οι ηχοι των κυματων της θαλασσας
και η φωνη της μανας,που παιζει το παιδι της
απ'τον κοσμο
.
.
ΣΚΕΨΟΥ ΠΟΣΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΞΕΡΕΙΣ
.
ποση Ιστορια ξερεις για να'σαι αισιοδοξος;
Σκεψου.
Μην απαντας.
Δεν εισαι υποχρεωμενος να απαντησεις.
Και,μαλιστα,σε μενα.
.
.
ΙΣΟΡΡΟΠΑ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΤΕΡΟΜΟΡΦΩΝ
-1-
η ατελειωτη συμμετρια των συλλαβων
καθως το κυμα σε λα ματζορε περιβρεχει τα κοχυλια
η πρασινη χλοη των Ιδεων λευκη ατμομηχανη γλαρων
υπερανω των υπερων των λοφων
ελαχιστα συννεφα
τονισμενα στο μετρο του ηλιου
ενω τ'ανθισμενα νησια στο βαζο
των ορμων
ειμαστε συνολο Ελληνων Ευγενων
Δημοκρατες Νομοθετες του Καλλους
στην οχταηχην παλιρροια του χταποδιου
αναδευουν οι βαρκες
το φως
ετερομορφος Χρονος γαληνης
στα γαλαζια σεντονια στεγνωνει ο ηλιος
την ατελειωτη συμμετρια των φωνων μας
.
-2-
στην οδο Αθηνας ξεντυθηκε το σωμα του,το'στρωσε διαπλατο
στο παγκο προς πωληση,διπλα του τοποθετησε το κεφαλι,οπως
επιδεξιος ζωγραφος σκηνοθετει νεκρη φυση,διαλαλησε στεντορειως:
"προς πωληση τα Υπαρχοντα του Ανθρωπου",συνερρευσαν πληθος
αγοραστες,μεγας συνωστισμος,μετα απο σκληρη δημοπρασια
το εξαιρετικο εμπορευμα δωθηκε σ'ενα δωδεκαχρονο παιδι,εκεινο
εκει ενωπιον τους φορεσε τα υπαρχοντα του ανθρωπου,εκεινοι
διαλυθηκαν σιωπηλα προς ολες τις παροδους
.
-3-
οι κρινοι τ'ουρανου οι γλαροι
κι ελικες των νερων στα δεντρα
το φως
αναδυθηκε
φως
η διαφανη χλοη των φωνηεντων
κι οι γεωμετρικες ελιες των συμφωνων
το φως
λουσθηκε
φως
η λευκοτητα του Χρονου το Απειρο
κι η αμμος οι στημονες των βηματων
το φως
μοιρασθηκε
φως
.
.
.

.
.
GREEK  POETRY-ΜΗ-ΓΡΑΜΜΙΚΕΣ ΣΥΝ/ΤΜΗΣΕΙΣ ΧΡΟΝΟΥ-
POETRY-C.N.COUVELIS
ΠΟΙΗΜΑΤΑ-Χ.Ν.ΚΟΥΒΕΛΗΣ
.
.

Geometricous XXIII-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
,
,
ΜΗ-ΓΡΑΜΜΙΚΕΣ ΣΥΝ/ΤΜΗΣΕΙΣ ΧΡΟΝΟΥ-χ.ν.κουβελης

για μια ελαχιστη στιγμη στο απειρο επιμενουμε
αναβει μια-μια τις λεξεις
το σπιτι κοντα στη θαλασσα
ανοιχτο το παραθυρο το φεγγαρι ξαπλωνει στο κρεβατι
διαφωτισμοι θερμου.ηχων υπερστροβιλισμος.
τοπολογια του εφελκιμου.ενεστως χρονος δαχτυλων.
συνπορφυρος ορμη.διαστολη χρονου.αμειωτο φως
(η ευρυθμη θαλασσα η ηχοεσσα μερα(η αμειωτη γευση του ροδακινου
(το εκτυφλωτικο ξεσπασμα του τριανταφυλλου(χρυσα πορτοκαλια αναπνεει
ο αερας(μια φωνη αναβει τις κοκκινες παπαρουνες(και το διαφανο του νερου
ησυχαζει στον υπνο του(μια πυγολαμπιδα τονιζει τις λεξεις ακεραιες(χωρις
κενα συνεχιζεται ο κοσμος]
ο ηχος των νερων του χρονου/τα ισοσκελη πουλια
μια προπαραληγουσα ουρανου
εικονα[χλοης χλωροτερα η ευτυχια]
ολα οσα αγαπαω συνεχεια της απεραντης φυσης
το παθος που λατρευουμε
ζωη αναλογα με τα ποσοστα φωτος και χρωματων
ανθιζει πανεμορφη και αληθινη
με γαλαζια λογια κωπηλατουν δυο πουλια
το κιτρινο τεμαχιστηκε με ελικοειδες υφος
λυγιζε φωτεινος ο ανεμος
''Κοιταξε,ο ουρανος κοπηκε στα πεντε δακτυλα σου''
ενα δεντρο αισθητο γλυπτο
στις αγριοπαπιες λογοδοτησε το νερο
μιμηθηκε η περκα το κυμα και πληθυνθηκε
το διαφανο υφασμα της
και  ο ευρυχωρος χρονος της ορμης του
δυο βραχοι στ'ανοιχτα της αρμονιας
η χλοη που υφανε τα ορυκτο των κρυσταλλων της
το φως στα σμαραγδια της ιδεας
και τα αλανθαστα επιφωνηματα στην αναδυση της αληθειας
ακουαν τα πουλια να δραπετευουν στα δεντρα
ηξεραν πως η αληθεια αγαπαει τα λογια
αναρωτηθηκαν ποση αληθεια δικαιουται ο ανθρωπος
αναλαφρα συρθηκαν τα δεντρα στα φυλλα
το νερο στις πετρες μετεφερνε πρασινα τα λογια μας
απλα τα λογια της αληθειας
τα ταξιδια των συννεφων ονειρευονται τα συννεφα
τη νυχτα εδειξε την αρετη
ειπε:στα λουλουδια τρεφει τις μελισσες η γυρι
στο κηπο καρποφορων πυγολαμπιδων τα δεντρα τους
η βαρκα ερριξε τα διχτυα στα συννεφα και την αγκυρα  στη λευκοτητα
πληθος οστρακων σχηματιζε το προσωπο τους
ειπε:η ωραιοτητα ανηκει στο απεριττο
ροδινη εσπασε η αυγη στ'ακροδαχτυλα των δεντρων
σχηματα πουλιων και αντικατοπτρισμοι νερων στο λευκο
και ντυσανε τον υπνο τους με ρυθμους γλαρων
και τα πουλια μπορει να'ναι τα ψαρια τ'ουρανου,ειπε
τα πουλια Μαγνητικα Πεδια Λευκοτητας
εδειξε γυρω
τοσα πολλα σχηματα φυλλων και τοσα ειδη φυτων στο φως
σηκωνοντας τις πετρες ανακαλυψε τετραγωνα γαλαζιο
ηξερε πως τα πουλια ηταν υπευθυνα γι'αυτο
μετρησε τις Ιδεες
ανοιγοντας τη χουφτα του  ειπε: ''Να,δεστε,σας εφερα Γαλαζιο,μοιραστητε το''
και στα χρωματα των φυλλων στοιβαχτηκε ο χρονος
τρεξαμε να πιασουμε το φως μιας κιτρινης πεταλουδας
''Κοιταξε,τα φυλλα της ελιας ξεφυλλιζει ο ηλιος''
στον υπνο του ψαριου γαληνη
ισως στη πραγματικοτητα να συναντηθουμε γρηγοροτερα
Πανω σε καθρεφτες νερων νανουριστηκε με γαλαζιο ο υπνος του κυκνου
και σε λευκοτητα ξυπνησαν τα φτερα του
στρωματα θαλασσας κανονιζουν τους ρυθμους μου
Νερα που ρεουν σαν τις λεξεις που ανταλλαζουμε οταν κουβεντιαζουμε ηρεμα
MARE NOSTRUM θαλασσα μου ηχηεσων παφλασμων σε μεσημερια πετρας
πολλαπλασιαστικοι πληθωρισμοι φωτος στα δαχτυλα του χεριου σου
ανθη
τι εισαι τι δεν εισαι,
π.χ οταν χτενιζεις τα μαλλια
η' οταν προσμενεις το αγνωστο,
διαδρομη σ'ενα ουρανο που βουλιαζει γαλαζιος
σταζει το φυλλο,ακους;καθετες διαδρομες του νερου,
ειναι πολλοι οι δρομοι να φτασει το ποταμι στη θαλασσα και σε σενα εγω.
Πραξη Τρυφεροτητας. Πνεουσα χρωματοφορα ρηματα γεωγραφιας βλεφαρων
η φευγουσα γλωσσα των κρινων
το χερι μου ομοια σεληνοφωτο σε κλαδι αμυγδαλιας γλιστραει στο σωμα σου
και σκεπαζει τον υπνο σου
Ελαχιστοποιω την αποσταση
εκει στη ρεουσα σκια της βαρκας προβαλει το φεγγαρι
στο γλυκο ριγος της λεξης σου απαλο στομα
αγγιγμα εσωτερικο του ονειρου
εγγυτατα πνεουν τα λογια μου στην ανασα σου
φωνη
δαχτυλα ανασηκωνουν τα λευκα σεντονια της σαρκας σου
κοκκινο μηλο φωτια που δαγκωσαν χειλη
γεμισα τις τσεπες μου νερο, και σε χρονο τρεχουμενο το αδειασα
σε περισπωμενες ψαριων
στειλε μηνυμα
να μαθω για σενα,θα περιμενω
υγρος ανεμος φεγγαριου ανοιγει το παραθυρο.
ενα ασπρο συννεφο περασε πανω απ'τον ωμο σου
λαμπερη λευκοτητα
θυμασαι το σπιτι μας;
να υπαρχει αραγε η συκια κοντα στη στερνα;
Ωρα με την ωρα η νυχτα αποψε προχωραει φωτεινη γαληνη
Το δερμα της μερας κυματιζει τεντωμενο στα δεντρα,
ενα χερι ανοιξε τα δαχτυλα σου και πεταξαν φρρ πουλια
Απο τα φυλλα προερχεται η λεπτη καθαροτητα σου
μεσα στο δεντρο ενα πουλι ξυπνησε και πεταξε μεσα στις λεξεις πρασινα φυλλα
ακους ενα ζευγαρι ασπροι κυκνοι να συνομιλουν
τα σωματα τους συνδεσμοι νερων και βλαστων
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ,μπορεις ν'αναπνευσεις βαθεια μεσα σου
εδω γυρω η ζωη παραγει ζωη
ΣΕ ΣΕΝΑ Μιλω ο Εαυτος σου Ειναι Ο Κοσμος μου ο Εαυτος μου
πανω σε σιωπηλες αντανακλασεις νερων
οταν ο κυκλος του φεγγαριου κυλαει με λαμπερες φωνες
πως εφτασες εως εδω;ακεραιη ομορφια
στη θαλασσα σκαρφαλωνει ενας κελαηδισμος πουλιου σαν μια βαρκα φορτωμενη ηλιοτροπια
πανω κατω πανω κατω
εξισορροποντας περιστρεφομενους κωνους απελευθερωνεται ενα τοπιο θεμελιωμενο
σε γλαρους
τρεχοντας στα κρυσταλλα ενος δικυκλου ηλιου κατηφοριζοντας και συνεχως ανηφοριζοντας
στην κουπαστη της σεληνης υπερδιπλασιασμενα ανθη σε τοιχογραφια με διαφανα δελφινια
πανω σε λεπια νησιων
φυσαει φεγγαρι ατοφιο ασημι καληνυχτα
σαν η φωνη σου ακουσθει καθαρα σε κυκλους λεξεων ορατων και αορατων
ειναι αναλογα τα ποσοστα διαφανειας που προχωρει ο ανθρωπος απο ανθρωπο
σε ανθρωπο
Ποια εισαι; Ποια εισαι εσυ,που διαβαζεις αυτες τις λεξεις αυτην ακριβως τη στιγμη;
η νυχτα αποψε περπαταει στη γαληνη
κανενας ηχος εδω δεν ακουγεται,δεν φτανει να ταραξει τα νερα του αερα,
να τιναξει τα κλαδια της σιωπης,
πανω ψηλα κυλαει το φεγγαρι στα λευκα διαφανα σεντονια των συννεφων,
μια κρυβεται μια φαινεται,οπως παιδι που παιζει στα πρωτα τα μικρα χρονια του
με τη μανα του και δεν φοβαται,
κρυβομαι-βρες με,
τοσο κοντα η ευτυχια ,ενα βημα,να την μοιραστεις ,
οπως ζεστο ψωμι με αγαπημενο συντροφο, που ηρθε απο μακρυνο ταξιδι χρονια
στη ξενιτια,
το φεγγαρι αποψε κυλαει απαλα σ'ολους τους ουρανους,
σηκωσε ψηλα τα ματια να δεις,
πως ετσι ειναι, μηνυμα δυο ανθρωπων
σε σενα που καποια μερα θα σε φερω σ'αυτα εδω τα μερη τηε θαλασσας
της θαλασσας που δεν εξαντλειτε,
οπως η δροσια σου,κι οπως το ακαταπαυστο κυλισμα των ονειρων σου,
εκει στη χρυση αμμο στη δαντελα της ακτης στη γειτονια των γλαρων θα γραψω
το ονομα σου χρυσο.
Ειναι γιατι '' σ'αγαπω'' που μεταχειριζομαι αυτα τα ιδεογραμματα των εικονων,
γλωσσα να σε τυλιξει οπως η θαλασσα μας τυλιγει και παμε,
εδω που ειμαι,εκει που εισαι,παντου. .
τωρα απογευμα πεφτει ο ηλιος και το γαλαζιο απλωμενο να στεγνωσει στο συρμα
το ονομα σου
Ο ανεμος απ'τα μερη σου εδω εφτασε
και διακλαδωσε τη γραμματικη σου στα δεντρα του κηπου μου
και ανθισαν οι λεξεις,
τωρα συλλαβιζω το πρωτο γραμμα
η πρωτη λεξη ειναι τρισυλλαβη ,πεταξε πουλι και την σφυριξε τραγουδι
η δευτερη λεξη,χρωμα το ονομα σου,
απαλα πεταλουδα τρυφερη επνευσε σε ταπεινο χορταρι,
κι ο ισκιος της περισπωμενη αποψε σκεπασε τον υπνο σου,
ισως στο ονειρο να συναντηθουμε γρηγοροτερα
Σκεφτηκε,''τωρα η φωνη μας πυγολαμπιδα στο φως του φεγγαριου''
ο αερας χτενιζει τα συννεφα
καθως προχωρουσε η μερα το γαλαζιο κερδιζε τη θεση του στον ουρανο
με ελαχιστα λογια αυτοι οι ανθρωποι ντυνουν τα συναισθηματα τους
ουτε θελουν στα εργα τους να αποτυπωνεται η ματαιοδοξια
στο φως ειμαστε πιο φωτεινοι
μια φωνη δροσιζει το προσωπο
ενα πουλι σε λιβαδι
Ιδεων υποστυλωματα
ενα σπιτι στην ακρη της θαλασσας
η ιστορια ο χρονος της αμμου στα χερια
η φωνη των γλαρων
η ησυχια των ψαριων
και τ'αλογα βοσκουν σε τοπο ελευθερο
κοκκινες παπαρουνες και κιτρινες μαργαριτες
απο τον ουρανο φυσαει αερακι
και τρεμει η μικρη ελαχιστη χλοη
αυριο η λευκοτητα των κρινων
νυν η καθαροτητα των νερων
ο ανθρωπος αυτος ειναι ενα σπιτι μου .''εδω θα κατοικισουμε''.
 να  μαθουμε πως πετουν τα πουλια.
η ζωη σου αναπνεει.
ενδυματα κοχυλιων το φως φωτεινη φωνη φλουδα νερων ηλιου
παλμοι φωνων τα νερα
μεσα στα φυλλα βηματα ελαφρια
ησυχη αναπνοη
αδειαζει ο αερας
ενας ψιθυρος
φεγγει γαλαζιος
το χερι  προεκταση ροδων
παντου φως
εντελει η πραγματικοτητα υποχωρει στην ομορφια
η διαφανη πιεση των λεξεων
πατωντας στη πλατη αναδυομενου δελφινιου
φευγουσα ισορροπουσα
φωτεινο γαλαζιο εφαλτηριο γλαρων η θαλασσα μου
αναστραμενη χρωμογραφια Χρονου παραλια
ασυλληπτα Συλλαμβανομενα
ακροδαχτυλα κοχυλια
εναλιος ομφαλοφορος αχινος
περισπωμενες ψαριων
η Ομορφια ενα βημα πριν το Αορατο
ενδοξο στηθος λευκοτατου αλατιου
παλιρροια σωματων νερου
το Φως σαλευει ως οχταπους
συνορο ουρανου και θαλασσας το φεγγαρι
εναρμονιοι Αντιχτυποι Ηχων Κυματα
Ακροπρωρος Μνημης Εφαπτομενης Παφλαζουσας
το καρπουζι
εσκασε το φως σε φετες
κοκκινο
μια σταγονα νερου
σε κοκκινο τριανταφυλλο
ενα πουλι κοιμαται
στον ανθεστηρα των δεντρων
μια λεξη,η θαλασσα,ο ηλιος
ζεστος,στην αμμο το μεσημερι σε ρουφουσε ο χρονος,
ενα κοχυλι στα χερια,
στο καθρεφτη,το δωματιο,τα λουλουδια
στο τραπεζι,κοκκινα και ασπρα τριανταφυλλα,
στο παραθυρο το φως κοιτουσε.
η φωνη,συμφωνα και φωνηεντα κοκκινες
παπαρουνες,φυσουσε ελαφρο αερακι,η φωνη
το προσωπο,ενας κηπος
κοιμομαστε κι η θαλασσα μας ξυπναει
μεσα στον χρωματιστο βομβο των μελισσων
στη  παραλια  η ηλιοκαμενη  αιωρηση του Χρονου
οι μερες δοχεια κιτρινου φωτος
η αρχαια εικονα ο κυκλος του ηλιου
βρηκαμε το αγαλμα της γυναικας διπλα στο αγαλμα του αντρα
στα προτυπο της αρχαικης κουρης και του κουρου
αναμεσα στις συκιες στα πευκα και στις ελιες
το κυματισμα των πουλιων το ασπρο βελος του χρονου
ο ηλιος ψηλα γυρναει και μας θερμαινει
ο ανεμος επιμενει να βυζαινει  θαλασσινο νερο
μεσα σ'ενα προσωκρατικο περιβαλλον τα πρωτα αναγκαια
ταυτοχρονα το κυπαρισσι με τις ελιες ανεβαινουν στο στηθος του στρειδιου
καθαροτητα και το ιδιο τις αλλες μερες ξημερωνε
στη φαντασια του εικονες ισοδυναμες της απλοτητας
τυλιγμενος στ'αορατα των λεξεων προχωρουσε ο Ελληνας Ηρακλειτος
το γαλαζιο φτερουγισε επιστρεφοντας στην αιωνιοτητα
η μνημη πνεει σαν ανεμος εδω που ο Εμπεδοκλης αγορευει ''Περι το Μη-Αδικειν''
Το Ανοητον Νοητον εγεννηθει
Το Ακαταληπτον Καταληπτον εγεννετο
ενα φυλλο γαλαζιο ο ουρανος
εδω μπορω να δω τ'αλατι π'αφηνει ο ηλιος στα δεντρα
εκτυφλωτικος
την ηληκια των θαυματων
εδω μπορω να βλεπω την ωραιοτητα
φωνη με φωνη ακουστηκαν
πολλη αιωνιοτητα το μελλον
διαφανη λεξη η γαληνη
πληρης συμμετριων ο ανθρωπος
στο σχημα κοχυλιου
ετσι εξηγειτε ο κοσμος
το βλεμμα του ηλιου στο σωμα της περκας
η αντιστροφη φωνη που εχει το φως,
πληρωνω με γαλαζια νομισματα τον χρονο
τον εξατμιζω ν'αφησει το αλατι κοκκο κοκκο
στην ελαχιστη βουτια του καλοκαιριου
ο αστεριας πενταποδος σε πετρωματα χρησμων
κοιλω τα νερα στο εσωτερικο κοχυλιων
μια ιδεα και φτανει ο κοσμος να υπαρξει
ενας Sebastian Bach μας χρειαζεται ν'αρχισουμε τη fuga του μεταφυσικου
που κοιμασαι-σε θαλασσοσπηλια-κοχυλιου
Τι ξερεις-το φως των νερων-το πρωι
Μην ξυπνας-το σπιτι σου ανασαινει -
Μια κινηση-στην ανωση του ηλιου το σωμα
τα τζιτζικια στα δεντρα
''κοιταξτε το ηχηρο σιωπηλο σωμα μου''
καθρεφτιζεται στην εξοχη ρυμοτομια των λεξεων του
η σπονδυλικη στηλη των φωνηεντων και συμφωνων
ο ανθρωπος
στο βιολοντσελο παιζει τη λαμπροτητα πο'χει το φως
το απειρο λυγισμενο σε οξεια γωνια
τα εργαλεια της ανθρωποτητας απο στερεο σιδερο πουλιων
ατρανταχτο ερωτημα που ειναι ο ηλιος
πεφτοντας
στο φως
μεσα στις ανοιχτες παλαμες μας
ιδεα πλατωνικη ο κοσμος
Η αφη της μερας
Η γευση του αερα
Το βημα του Χρονου
καλα ξερω να μιλω τα ελληνικα
τι ειναι οι λεξεις
το περιγραμμα του προσωπου
οβαλ
βαζο με χρυσανθεμα-πινακας βαν Γκογκ
το δαχτυλο προεκταση της ερωτησης
τι ειναι;
[στο δωματιο η μοναξια κοιμαται]
[ξημερωμα]ηχοι στη θαλασσα
[ν'ακουω  τις λεξεις  ν'αναπνεουν]
τι ειναι;
ο χρονος
τα δεντρα φυτρωνουν πρασινα
οι ελικες του αερα
[μεσημερι και τα συκα φουσκωνουν]
[η φωνη μας]ακουστηκε
[''εδω ειμαστε'']
τι ειναι;
οι λεξεις
κοιταξαμε-μας τυφλωνε ο λαμπερος ηλιος
η αγριοσυκια
και πιο κατω τα κιτρινα σταχια
και πιο περα η ασπιδα της θαλασσας
''να εκει''
ωραια μεθυστικα μυριζαν στο βαζο τα λουλουδια
στα χωραφια ο ηλιος κοκκινιζε τις παπαρουνες
λαμπρο φως  και καθαρη ατμοσφαιρα
στο συρμα απλωμενα τ'ασπρα σεντονια λιαζονταν
στο ραδιοφωνο ενα capricio του Σοπεν
η σαλα στολισμενη
αναβει μια-μια τις λεξεις
L.v.Beethoven - Cello Sonata in F, Op.5, No.1 - 1.Adagio sostenuto-2.Allegro.
η σιωπη του νερου
ο μυστικος υπνος των νουφαρων
η διαφανη γαληνη των συμφωνων και φωνηεντων
που ανταλλαξαμε
τι ειναι η ευτυχια;
λογια απαλλαγμενα απο το βαρος τους
 κι ο αερας ειναι γεματος απο ανθη της αμυγδαλιας
τι νοημα εχει το γελιο αν δεν προοριζεται για εναν ανθρωπο;
τι ησυχια κραταει το φεγγαρι
τοσο απλη και ομορφη συνδιαλλαγη
και η φωνη στη θαλασσα:''γυρισε''
ειδες το φεγγαρι;
ρωταω:
πρεπει να γνωριζεις το φως
το βελος του
κοιταξε απο το παραθυρο τη θαλασσα ,περα μακρυα,απεραντη
απνοια,τα τζιτζικια στα κλαρια των δεντρων και στους κορμους
η μερα ηταν πολυ ζεστη,μεσημερι,τελος Ιουλιου
με τα διχτυα πιασαμε τη συμμετρια
και συναρμολογησαμε τις Ιδεες μας
σε ελικοειδεις κινησεις το φως
κατεγραψε τον Χρονο
πανω στα κεντητα των κοχυλιων
αμμος οι λεξεις μου
θαλασσα
απειροτητα ελαχιστη ο ανθρωπος
ηχος
το περασμα του λιθρινιου
ακου
το γυρισμα των νερων
παλι το φως
φως
ο Χρονος Χρονος
μετραει με τα δαχτυλα
αμμο την αμμο
παλι
παλιρροια
αναπνεουν τα κοχυλια
συμμετρια
απο το παραθυρο ειδε τη θαλασσα πρωι μια περισπωμενη στον καθρεφτη
οι βαρκες τα φυκια στα διχτυα τα δεντρα κολυμπουν σε τοιχογραφιες
τα δελφινια με τις λεξεις μας αραζουμε σε παραλια ενας χτυπος το νερο
σκαει στον υπνο της περκας κυλαει ο φιλοσοφος Ηρακλειτος αρρητα
ρεω ρει ερρεε ποση θεα ο κοσμος μου ο κοσμος σας ενα ειργω ελληνικο
ο ανθρωπος
''να σωσω τουλαχιστον κατι,εστω και το ελαχιστο''
ειδε πολλα βοτσαλα στη παραλια
τα ματια τους στο φθαρτο δεν κουραστηκε
στο χερι μου το ξυπνημα της θαλασσας
και το κρινακι λευκοτατο πνεει τον υπνο των βραχων
με τα υπαρχοντα των πουλιων φυτεψαμε πρασινα δεντρα
το πνευμα της πεταλουδας σιμα στ'αγριολουλουδα
το αρχαικο μειδιαμα των νερων
τη νυχτα στα πληκτρα τ'ουρανου χτενιστηκε η σεληνη
απο ευστροφο πηλο τα σωματα μας
και αγγελος με ψηφιδωτο δελφινι φωτογραφιζεται
ακουσε να λεει:Ειμαι μια ευθεια ακρογυαλια ακονισμενη στο κυμα
ειπε:το κοχυλι ιδιωματικη συλλαβη απο χρωμα γαλαζιο
ειναι τα  λογια σου η υπαρξη σου
τη νυχτα τυλιχτηκε η σεληνη στα μαλλια σου
την αυγη στον ουρανο κολυμπουσαν γαλαζια ψαρια
η εννοια της αγαπης ειναι η χαρα
''οι πιο ομορφες στιγμες της ζωης της''
η θαλασσινη αυρα παρασερνε τα φυκια προς το φεγγαρι
την απαλοτητα στα χρωματα την αγγιξαμε σημερα στα δεντρα
ευτυχισμενα τα πλασματα που .ονειρευτηκαν στον ισκιο της τριανταφυλλιας
ευτυχισμενη η στιγμη της συγκομιδης στα δεντρα
ευτυχισμενη η ωρα της διαφανειας των αισθητων
ξεφυγε η σκεψη μου στα εσχατα της αληθειας
επεστρεψε η μελισσα κι αποτυπωσε στο μελι το ταξιδι της
θαυμασιο οραμα το βουητο της
η ωραιοτητα των αφθαρτων τον καθηλωσε
κοιταξε τα κοχυλια στο φως της σεληνης στην αμετρητη αμμο
η ιδεα του Χρονου
ενα δεντρο αντανακλα τη γυμνοτητα του νερου στους κυκλους του κορμου του
με το βαθυ βλεμμα και τη ψυχη τους η σπειροειδης εξελιξη του σωματος τους
 ''και η ψυχη τους;'' εφταχορδη λυρα
''να σωσω τουλαχιστον κατι,εστω και το ελαχιστο''
δεν εχω να παω παρα τριγυρω απο αυτο το''αποσπασμα''
κι απο αυτη την ''ιδεα'
αγγιζω το γαλαζιο
το σηκωνω στα χερια μου
βαφω τους τοιχους
το μεσα μου
και τον ουρανο
βλεμμα γαλαζιο των λεξεων μου
θαλασσα
ο γλαρος
μια τεθλασμενη γραμμη
στο ονειρο της.
το νερο του φωτος αντηχειο
οι λευκες περισπωμενες των κυματων
το ακρωτηρι στη πλατη των ψαριων
δες
βαρκακι τον ηλιο ταξιδευει
στη βαθεια ησυχια του αστερια
ακου
που το φως ηρεμο προχωρα;
ποσο γαλαζιο γευματιζει ο Χρονος;
πως το νερο στα βραχια επιστρεφει;.
Θα νικησει η συμμετρια
Ασπρα υγρα χαλικια
Λαμπερο χρυσο ακρογυαλι
Αναπνεει το κοχυλι ελικες νερων
Σπαροι δισυλλαβες λεξεις
Στιξη γαλαζιου η διαφανεια
Αντιφωνο του καθαρου
πρωινο
και ξυπνησαμε
με γαλαζιες φτερουγες στις πλατες
να πεταξουμε
πουλια τ'ουρανου
η'
ψαρια της θαλασσας
να κολυμπησουμε
η θαλασσα κατω απ'τη πιεση του ηλιου επιπεδη.
καθρεφτης αεικινητων γλαρων.και γαλαζιας ακινησιας ουρανου.
στις αδειες καρεκλες φανταστηκε τα σχηματα των.ανθρωπων.
μια συνομιλια που τελειωσε.μια λεξη που δεν ειπωθηκε.και αναβληθηκε.
μια σιωπη εκκοφαντικη.το παιδι που ρωτουσε κι επαιρνε ασαφεις απαντησεις.
η γυναικα που χαμογελασε.κι υστερα αινιγματικα κλειστηκε στη σιωπη της.
το γελιο που ξεσπασε αναιτιο.ενα αγγιγμα.του δεξιου χεριου στον.αριστερο ωμο.
στιγμιαια αιωρηση της αιωνιοτητας.ο εγκλειστος χρονος της αβεβαιοτητας.
η λαμπερη μερα.η ζεστη ατμοσφαιρα.οι σκιες των ανθρωπων που ηταν εδω
πριν λιγη ωρα και τωρα δεν ειναι..το βλεμμα του ολογυρα.τι ειναι το βλεμμα.
που βλεπει.προς τα που.και τι .το παρελθον στο παρον.η' το παρον στο μελλον.
η' το παρελθον στο μελλον.δυαδικες σχεσεις υπαρξης η' μη υπαρξης.
πριν.αργοτερα.τωρα.κανενας.καποιος.κανενας.προχωροντας η ωρα
η θαλασσα δυει στον ηλιο.οι γλαροι συνεχιζουν να μεταφερνουν ασπρη λαμψη.
χρωματιζονται οι απεναντι λοφοι μ' αγριελιες και θαμνους.η φωνη
της βαρκας ξυπνα τα ψαρια απ'τον ησυχο ηρεμο υπνο τους.την ιδια ακριβως
ωρα ειδε ανθρωπους να πλησιαζουν και ν'απομακρυνονται.μαγνητικα πεδια.
δοχεια λεξεων που αδειαζουν και παλι γεμιζουν.γιατι μιλαω.ποιος ακουει.
και τι απαντα.και κυριως τι ρωταει.και τι τον ρωταω.εγω.κανενας δεν ειμαι.
εσυ κανενας δεν εισαι.επινοηση η' πραγματικοτητα.βλεπει γυρω του
την πραγματικοτητα.τις ιδεες της πραγματικοτητας.στον καθρεφτη της θσλασσας
οι ανθρωποι .τα ειδωλα τους.οι φωνες οι χειρονομιες τους.η ελαχιστη συνομιλια τους.
η ενωση και ο χωρισμος τους.η επ'απειρον συνευρεση τους.μια στιγμη.τα παντα.
φυτα σε Antonio Vivaldi for oboe andante πρασινη βλαστηση
Αληθεια τι θα κανουμε στο παραδεισο της Γλωσσας μας
ειμαστε το εργαλειο των ονειρων μας
''με το γαλαζιο να ποτισεις τις γλαστρες'' τον ακουσε
η θαλασσα του εντυπωνε την ιδεα της ωραιοτητος
τα πουλια πως σκεφτονται το φως τα κυριευει
κι εμεις εχουμε το φως κρυμμενο στις λεξεις μας
κοιταξα τη διαφανη μερα
χορευτικα ξαπλωθηκε η θαλασσα στ'αγγιγματα του ανεμου
να λεω την Αληθεια,θ'ακουσεις
οι αμυγδαλιες μ'ανθη θα νικησουν το σκοταδι
εκει απεναντι το γαλαζιο, λιτο και ελαχιστο
να δουμε το φως ,αγνοωντας το περιττο
Να λετε την Αληθεια , εχει Ενδιαφερον
το εναρμονιο μερος των λεξεων , και οι γραμμες των ηχων με φως στις ακρες
κι ενας ηχος διαφανος αφησε στο γαλαζιο το νοημα του .
εγραψα:Αισθανομαι,αρα Ευτυχω
το μετρο ενος ανθρωπου ειναι ο ανθρωπος που σταθηκε καποια στιγμη διπλα του
ο Ανθρωπος περιεχει τις Λεξεις του
μεσημερι,η αιωρηση του κιτρινου στη λεμονια
αυθορμητα ρωτησε που κατασκηνωνουν τα γιουλια τετοια εποχη
το δαχτυλο απεκτησε το σχημα του δειχνοντας
μπορει να βλεπει την ωραιοτητα
η ανασα των κοχυλιων
το ωμεγα των κρινων
και το τανγκο των πουλιων
απο λεξη σε λεξη η σιωπη κι ας ηχει
μια κυρτωμενη αιωρηση το απογευμα
ο ανθρωπος;τρισυλλαβο ον
κατω απο επιφανειες ανθρωπων ζουμε
γυμνα στηθη κρινων ομοια λευκων
πανσεληνος νυχτα ακτινοβολουσα στους ωμους
και στους μοιρους και στη κοιλια
βρεχει και ακουω τις σταλαγματιες σου
βλεπω τα συμφωνα της φωνης σου
η ενατη συμφωνια των ματιων σου
 στα χερια σου μενεξεδες πουλια αναπαυονται
 ευτυχια η μελισσα γυριζει μελι
ο ωμος σου γλυκο μηλο που δαγκωνω
 τα χερια σου αρωματιζουν τον αερα
 το χαμογελο ανοιγει το παραθυρο στο γαλαζιο κηπο
τα δαχτυλα σου ανακατευουν μυριστικα ανθη
γλυκεια η φωνουλα της.πως ψιθυριζει.τα  λαμδα και τα ρο της.ο κορφος
της μυριστικος κηπος.το κελαρυστο γελιο της πως με τρελενει.λεπτα τα
δαχτυλα των χεριων της .κρινοδαχτυλα.κι η φωνη μου πιανεται σαν μπαινει
μεσα στο δωματιο.εγω την κοιταζω  κρυφα και παει η καρδια μου να σπασει
στα στηθη μου.σαν τ'αστρα  που χανουν το φως τους γυρω απ'την σεληνη
σαν εκεινη βγαινει ολοφωτη στον σκοτεινο ουρανο κι ολα τα φωτιζει νερα
της θαλασσας μηλιες και δεντρα του κηπου.και το γυμνο ωμο της φωτιζει
αργυρο.''απ'τον ουρανο κατεβηκες,καλη μου;''την ρωταω και ταραζομαι.
τοτε  μου γελαει ευτυχισμενη.κάλαν σελάνναν.φάεννον εἶδος
μάλιστα λάμπης.και σηκωνεται.πως περπαταει η φιλη μου σαν περδικα.
θαυμασια βηματιζει ἔρατόν τε βᾶμα.στον καθρεφτη μπροστα πηγαινει και
καθεται.ισοθεη.κἀμάρυχμα λάμπρον ἴδην προσώπω.το φεγγοβολημα του
προσωπου της με μαγνητιζει.ο αρωματικος χειμμαρος των βοστρυχων της.
ο περηφανος ασπρος λαιμος της.τα τριανταφυλλα μαγουλα της.η κομψη
μυτουλα της.πως ολα αυτα τ'αγαπαω.
ἐν στήθεσιν καὶ στρώμναν ἐπὶ μολθάκαν ἀπάλαν...ἐξίης πόθον...
το φως απ' το φεγγαρι κυλουσε στο περιγραμμα των δεντρων
επειτα πηδησε στην αμμο της παραλιας εδειξε λευκο το γυμνο
ωμο κι απο ' κει με εξοχη βουτια βουτηξε στη θαλασσα σπαζοντας
το νερο σε χιλιαδες λαμψεις
Φως
Τα δεντρα με τα σχηματα των πουλιων
Η ανωση του αερα
Το βλεμμα των λεξεων
Το απεριττο
Μια απειρη κινηση προς τον Χρονο
η μερα μας εξαρταται απ'το φως
εξω πανσεληνος λαμπερη
γαληνη αποψε σαν νερο
απεραντη
θα'ρθει η μερα η ωρα να ξημερωσουν οι λεξεις των δεντρων
με τι ρυθμο να συνεχισεις να αναπνεεις το φως
σ'εναν ασπρο καμπο θαλασσας με λεπτομερειες φεγγαριου ονειρευτηκες
ησυχη και γαληνια φωνη απεραντη μεγαλη ελαχιστη ζωη
η ζωη μας
απαλη σκια πουλιου θρυματισε τη σταμνα του ηλιου
απο τις πρασινες αρτηριες των δεντρων
ο ανεμος ακουμπουσε τις ακρες των κυπαρισσιων κι απο κει χαμηλωνοντας
στις ελιες ξεφευγε κι εφθανε στη θαλασσα
ηταν η φυση υπεροχη και η θεα καταπληκτικη στη θαλασσα
περα στα νησια στους γυρω λοφους
ποικιλα χρωματα και καθαρη γαλαζια ατμοσφαιρα
δεντρα κυριως πευκα και ελιες και παπαρουνες ,κοκκινες παπαρουνες παντου
ενα λιγο ο ανθρωπος και συναντα το απειρο
στο κρυσταλλο ενος αλατιου η θαλασσα
η θαλασσα μας
σε θηλυκο σωμα οφειλονται οι εκλειψεις μου
στο δικο σου
Το ειδαμε. δεν ηταν κινημα του νου ηταν η πραγματικοτητα
να χτισεις τη φωνη σου σαν σπιτι να χωρεσω μεσα
με σχηματα θαλασσας με μορφες κηπων και φωνες εγχρωμου αερα
μ'ενα λ ηλιου χρυσο
σε καθε λεμονια στη ριζα της σκαψε να με βρεις
και σε κηπο να διαβεις και να'χει βιολες κι ανθη να μοσχομυριστεις
να'χει και γελαστα νερα να'χει και μηλα στις μηλιες
και με τ'αηδονια τα πουλια να κρυφοκουβεντιασεις
να'χει ποικιλα ανθη
υακινθους και πληθωρα ασπρους κρινους
να σημειωνουν την αθωοτητατα της υπαρξης σου
το ανιδιοτελες το θαυμασιο
και η φωνη σου εναρμονια στην ωραιοτητα
αυτο ακουσθηκε καθαρο και λαμπρο και αιθεριο
ειναι το πεπρωμενο των ανθρωπων η συμμετρια
κι ως ανεμος σηκωσε και πηρε τα σκεπασματα της,εγω,
και την ειδε ροδο αμαραντο ασπρα βοτσαλα τα στηθη της
και ειδα,εγω,αναμεσα στα ποδια μεσα σε πυκνο φυλλωμα αναπνεε δοχειο καλλους
ν'ακουσω
ολοκληρο τ'ονομα σου να προφερεις μ'ολα τα φωνηεντα κι ολα τα συμφωνα σου
καθαρα
ο ανεμος σπρωχνει τα νερα της θαλασσας
και ανθρωπινες φωνες μας ξυπνουν ,οι φωνες μας,
και η μερα γελαστο φως
οι ελιες σε κινηση αριστερα δεξια προς τα πανω προς τα κατω
πουλια
πουλια
πουλια
ο χρονος μας
στη διαφανη αφη ανεμου
ξερουμε πως κανενα νομισμα δεν εξαγοραζει την αληθεια
''ακου τα τζιτζικια''την ακουσα να λεει,με χαμηλη φωνη,ψιθυριστη,
εσυ εσυ εσυ
επειτα σηκωσε το δεξι της χερι και με τον δειχτη διεγραψε τη τροχια ενος γλαρου
εγω
κρυβονταν κι εκει ζουσαν μαζι
''εγω''-''εσυ''
''παντα
ομορφια, η αποδειξη του θεου
ανα φυτο τα ανθη και τα φυλλα
ανα πτηνο τα φτερα και η φωνη
ανα ουρανο το φως
η μερα μας εξαρταται απ'το φως
εγω, το συμμετρικο του εσυ
εσυ,η αθωα δυναμη των λεξεων μου
στα ρουχα του αερα σκεπασθηκαν οι ψυχες να επιστρεψουν
οι ψυχες μας
ανοιξε η μελισσα τη σιωπη του ανθους σου
προφιλ.το μετωπο.η καμπυλη.γραμμη της μυτης.το περιγραμμα των χειλιων.
το κυρτο σαγονι.η διαγωνια του λαιμου.''τα ματια''ακουστηκε η γυναικα''τα
ματια μου δεν τα βλεπεις;''.η αορατη φωνη.το πεπερασμενο.απειρες διχοτο-
μησεις.απειρες προσθεσεις.η φωνη που κινειται.το συναισθημα που αντιστοι-
χει.γυρισε το προσωπο .''στο χωρο υπαρχουμε;''την ακουσε παλι.''η' στο χρονο
υπαρχουμε;''δεν απαντησε.συμφυτος δυισμος.στοιβαζεται χωρος στον χρονο.
και χρονος στο χωρο.βεβαιοτητα.αοριστια.γυρισε το προσωπο προς το μερος
του.''ειναι μεσημερι''της ειπε.''βλεπω το φως''.βλεπω το φως σημαινει αισθα-
νομαι.ποση ωρα τον κοιτουσε;μια μικρη στιγμη,ελαχιστη.μια αιωνιοτητα.περι-
εργαστηκε εκεινο το προσωπο.''εκεινη τη μερα,θυμαμαι''.μιλησε για κεινη.
''θυμαμαι,τη μερα εκεινη''μιλησε για κεινον.ακουγε.ακουγανε.θυμαμαι σημαινει ξαναζω.επιθυμω.επεστρεψε το προσωπο σε προφιλ.η ιδια περιγραφη.αεικινητη
εντυπωση.''σε ειδα για πρωτη φορα''την ακουσε.περιμενε.συνεχισε.''σε ειδα πρωτη
φορα''.εκλεισε τη φωνη της σε κυκλο.την κοιτουσε.διαφανη.ωρα την κοιτουσε.
''βλεπεις τα ματια μου;''την ακουσε παλι.''τα ματια μου που σε κοιτανε''.τα ματια
που κοιτανε.κοιτανε.ο ενας τον αλλον.γυρισε και τον κοιταξε.''το ιδιο ποσες φορες;''.ρωτησε.ρωτησε.δεν απαντησε.εκλεισε τα ματια για να δει καλυτερα.ψιθυ-
ρισε.δεν ακουσε.αισθανθηκε.παλι το προσωπο προφιλ.''το γνωριζεις;''ρωτησε.
''το γνωριζω''απαντησε.
το τριανταφυλλο που με ξυπναει
το ματι που κολυμπαει στο ματι
τα δαχτυλα που κρατουν το μηλο
τα βηματα που χαραζονται στην αμμο
η ισορροπια του λευκου
το αεροθουμενο του πουλιου
το ευλυγιστο των χειλιων
η λεξη της συμμετριας
πληρες αρωματων
ευηχο βλεμματος
αναπνοη κρινων
φλογα φωνης
διαφανο
απαλο
ανθος
πνοη
ησυχο
γυμνο
νερο
φως
ακουω Johann.Sebastian Bach νερα
ν'ανεβαινουν στα βιολοντσελα των δεντρων
και τα γεωμετρικα μοτιβα σχηματιζουν το προσωπο του
το αινιγμα του ατελειωτου λαβυρινθου που'ναι το λεμονι
και δυο πορτοκαλια στο σχημα ενος δεντρου
ακουσε το παιδι πως προχωραει κυλωντας τα ερωτηματα
ειδε τη λευκοτητα να ανατελει ,
κι υστερα ακολουθησε ενα πληθος γλαρων
το φως μια μεγαλη εκρηξη πολυχρωμων κυβων
εγραψε:''το Τετραγωνο η Ουτοπια του Πολυγωνου''
σε απταιστα ελληνικα
προεκταση κηπου στη θαλασσα
η φωνη του βλεματος
συμμετρια λεξεων
απειρη αιωρηση σωματος
κι αυτο το δεντρο στην υπερβολικη γεωμετρια
κυκλος αμφιβληστροειδης
τα νερα του Χρονου διαφανα
ανεβηκαμε στα πουλια
το φως αρτιος αριθμος
η γλωσσα της ανθοφοριας της Ανοιξης
και το διχτυ των αποσιωπητικων των φυλλων
και η σιωπη των λωτων
γαλαζιο αμετρο καλλος
αλατι γυμνο ποιηση
ηρεμουσε το λαδι της σεληνης
ενα κανονικο στερεο φως
ισορροπει το λευκο σεντονι του αερα
οι λεξεις ελληνικες
η σκηνη της θαλασσας και αμφιθεατρικα
οι λοφοι
σαν πελωρια φωκια το βουνο,βαρκα
στη σκηνογραφια γαλαζια τα παραθυρα
κομματια κοκκινο στις γλαστρες,τα τριανταφυλλα
το κιτρινο φωτιζει τον καθρεφτη
ισκιος αχινου στο λουτρο της πεστροφας
στρειδι η κοιλια της αγαπης μου
στις ραχες δελφινιων φωτεινοι
ασυμμετροι αστεριες
η γλωσσα της θαλασσας ειναι τα κυματα της
τα δοντια της λευκα
στο ιωδιο παιζει τα πλοκαμια το χταποδι
η αμμος μετραει αριθμους του Χρονου
το στιλετο της σαρδελας,αμμουδια με πευκα
κυπαρισσια,λιοφυτα,κηποι με αμυγδαλιες πιο πανω
αντιστροφα στον εμφυλιο των Ιδεων  χταποδι στο βραχο
ζωη,σε μεγαλες ποσοτητες ψαριων
πυροφανι σεληνης η σκεψη
σχημα πετραλιθρας καταπινει την παλιρροια
το αντιστροφο της αντανακλασης των νερων
ειναι η βαρκα,η αρμυρη ονομασια της πατριδας μου
επιστρεφει Καρυατιδα ομορφη
θα ερθει το φεγγαρι στα νερα
κοκκινο
τα φυλλα στο σωμα της
παραμερισε το χερι τυφλωθηκε
απο την ηβη της,οριο θαλασσας η
μπαλα του κοριτσιου,το σωμα του
κρεμαστηκε στον καθρεφτη της
ενδοξο υπεροχο ειδωλο
του ανθεστεριωνα της χαρταετος
νοτισθηκαν οι ηχοι της φωνης
στην αρμυρη πλευρα του ερωδιου
καποτε λογαριαζω το φως
με τμηματα κηπων
ρομβων ορθογωνιων
σεληνης απαλο διαλυμα
ενα κομματι θαλασσας στον καθρεφτη και διαγωνια τοπιο με νερα
ο χρονος της χλοης διακλαδιζεται σε ακρωτηρια
που σαν δαχτυλα ανοιγουν και κλεινουν
να περασει διαυγες το νερο σε συμμετρικα κοχυλια
αιτηματα Ελευθεριας και Καλλους
η ατελειωτη συμμετρια των συλλαβων
καθως το κυμα σε λα ματζορε περιβρεχει τα κοχυλια
η πρασινη χλοη των Ιδεων λευκη ατμομηχανη γλαρων
υπερανω των υπερων των λοφων
ελαχιστα συννεφα
τονισμενα στο μετρο του ηλιου
ενω τ'ανθισμενα νησια στο βαζο
των ορμων
στην οχταηχην παλιρροια του χταποδιου
αναδευουν οι βαρκες
το φως
ετερομορφος Χρονος γαληνης
στα γαλαζια σεντονια στεγνωνει ο ηλιος
την ατελειωτη συμμετρια των φωνων μας
οι κρινοι τ'ουρανου οι γλαροι
κι ελικες των νερων στα δεντρα
το φως
αναδυθηκε
φως
η διαφανη χλοη των φωνηεντων
κι οι γεωμετρικες ελιες των συμφωνων
το φως
λουσθηκε
φως
η λευκοτητα του Χρονου το Απειρο
κι η αμμος οι στημονες των βηματων
το φως
μοιρασθηκε
φως
διαφανεια αρρητου αριθμου θαλασσινών ηχων περκας
πεντατονικη βλαστηση κυβων νερου αιωρηση γαλαζιου αερα
εγχρωμη διαστολη συμμετριας απεραντο τοπιο αστερια
πλανοδιας γαληνης ελαχιστη αντιστροφή ουρανου
η αμειωτη ανωση του ηλιου ανεβαζει τα πρασινα φυλλα των δεντρων
ξυπνησαν με σωματα περιστεριων ασπρα στο καθρεφτη ο ουρανος
μια λεξη αποσταση το διαφανο χωρισαν τα χρωματα συμφωνα
με τις πραξεις τους το χερι ξεφυλλιζει το χρονο αδειαζει το απειρο
σε ενα ποτηρι ποτιζει τα πουλια στο κιτρινο δωματιο ενα παιδι
καρφωνει δεντρα στους τοιχους ριχνωντας ζαρια υπολογιζει
τα περιγραμματα των λοφων με πετρες θεμελιωνει το κυλισμα
του νερου στα κρυσταλλα του ελαχιστου πανω σε ενα χαλκινο
ποδηλατο στο αρχαιο θεατρο υποκρινεται τον Οιδιποδα οι θεατες
με κεφαλια ασπρων περιστεριων χειροκροτουν η θαλασσα ξυπνησε
τους γλαρους σε κηπους ιδεων ο ανθρωπος μετραει ποσες λεξεις
αποσταση η ποιηση
πηραμε το Φως και προχωρησαμε
στοιβαζοντας γαλαζιο μερες ανοιχτηκαμε
η φωνη
η φωνη σου ακουστηκε
ακουσα το νερο να περπαταει στα χαλικια
στην ακτη το κυλισμα της θαλασσας φορτωθηκε φωνες
τουτη, ακριβως,η εικονα ορμησε να σε βρει
ενα πουλι ενα φτερουγισμα
ενα ραγισμα ουρανου
ενα κυματισμα ενα τρικυμισμα
στον αερα
λοφοι και σπιτια μεχρι τις αντηχησεις των νερων
μεχρι τον ουρανο ο αργαλειος των δεντρων
στο γαλαζιο της εδω,υψωθηκε η θαλασσα
τα δεντρα ταιριαζουν στα χερια σου,ανοιγοντας τη χουφτα γεμιζουν πουλια .
Και τι επιθυμεις; Και τι μου ζητας για να ευτυχισεις για παντα;
Την παρουσια σου,απαντησε
Ειδε ενα περιστερι ανεβασμενο σ'ενα συννεφο
να ριχνει κατω λευκα κομματια ασβεστη
Ακουστηκε παλι η φωνη
''Κοιταξε το πουλι στον ουρανο
ανοιγει πορτες και παραθυρα''
και το κρινακι λευκοτατο ανασαινει τον υπνο του στους βραχους,σκεφτηκε
η πεταλουδα σχεδιασε τη μερα της στα ανθη
με τα φτερα των πουλιων αποκτουμε την ιδεα της ανυψωσης
στο χορταρι αναμεσα στις πετρες πνεει την υπαρξη του ο κοσμος
ποση απο τη συμμετρια της μαργαριτας αγγιζει τον αερα
το φως που ελαμψε το ορυκτο της μερας
Μπορει να βλεπει την Ωραιοτητα
η ανωση των ψαριων χαραζεται στον ρυθμο των κυματων
πουλια ανεβαζουν με σκαλες λοφων τη θαλασσα
τοσα πολλα σχηματα φυλλων και τοσα ειδη φυτων στο φως.
η Υπαρξη
και με τη γλωσσα του ειπε:''.ενα νευμα η ευτυχια''
ενα σημειο προσθετωντας, απο Εδω η Αιωνιοτητα
εχτισα το σπιτι μας
να'ναι κοκκινο στ'ανεβασμα του ηλιου
να'ναι πορτοκαλι στο κατεβασμα του ηλιου
να'ναι το σπιτι μας σε γαλαζια περιγιαλια
με κηπο ολογυρα φυτα και δεντρα
να'ναι με ηχους πουλιων
να'ναι στο φως
εχτισα το σπιτι μας
να κοιμηθουμε κλεισμενοι στα ροδα
πανω στ'ανοιχτο πελαγο με μικρες βαρκουλες αυλακωνουμε το ταξιδι μας
παφλασμοι κυματων και αερα στροβιλισμοι
τρεις ωρες αιωνιοτητα κι ενα τεταρτο η ευτυχια
βοτσαλα ηλιου ταξιδευουν μαζι μας
λαμπρα ηλιοτροπια τα προσωπα μας
Ποιο παιδι ταξιδευει μαζι μας και μεγαλωνει;
ενα ροδο και δυο μαργαριτες κιτρινες αθροιζουν το απειρο
κοχυλι εκλεισε τη θαλασσα και τη χυνει γαληνια στην αιωνιοτητα
με τοση ευνοια της Ανοιξης να περηφανευομαστε
 και σε σενα απευθυνουμαι:
''Με τι ρυθμο να συνεχισεις να αναπνεεις το φως''
και τοτε θα καθισω μαζι σου
να φαμε τα συμφωνα μας
στις ελιες το φως χτενιζει τα μαλλια της μερας
στην επιφανεια του κρινου χαραζει η μερα λευκη
η μορφη σου
ενα πληρες αιωνιοτητας
τεραστιο
Καθενας αναλογα με την Αληθεια του
Εγω εντολοδοχος λουλουδιων διαιρω το λεξιλογιο μου
σε μονοκοτυληδωνα και δικοτυληδωνα
μνημη της παπαρουνας το Κοκκινο
υποσημειωση νερου η περκα
τα πουλια κυματισμα πτησεων τ' ουρανου
να πληρωθει το Χρωμα κατα την Αξια του
με τον ηχο των λεξεων και τον ρυθμο μοιρασε το φως
κρεμασε στα δεντρα το φως του νερου
οικοδομηματα χρωματων ομοιοκαταληκτα
Με Υλη το Φως οι Λεξεις μου
κοντα μια στιγμη μια ελαχιστη στιγμη στο απειρο
ειμαστε
.
.
.

το φως ενα κενο θεωρηματων

.

.
GREEK POETRY
το φως ενα κενο θεωρηματων
POETRY-c.n.couvelis
ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.
ΔΙΠΛΟΠΤΥΧΑ-DUBLIKATEN
.
.
.
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ:
ΔΙΠΛΟΠΤΥΧΑ / DUBLIKATEN
[Η ΣΕΛΗΝΗ/DER MOND-
ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ/METAPHYSISCH-
Ελληνικο Αρχαικο/Griechischen Archaisch-
ΓΑΛΑΖΙΑ ΑΠΕΙΡΟΤΗΤΑ/BLUE INFINITY-
haiku-
να βοσκησει σε χλοη αινιγματων-
τρουλοι ουρανου-
στρωματα αντιλογιας η θαλασσα-
τα πουλια των λεξεων το βλεμμα-
Χαιρε Ελευθερια Ανισοτητων-
Προσθετοντας κενα λεξεων η Αληθεια αφαιρειτε-
στροφορμη αλογου σε καθετη αναδυση ελληνικης ιδεας-
σε διακυμανση ταυρου κραυγη Ιστοριας-
σε εκρεμες των Ιδεων-
σε διεση θαλασσα η επιδεξια καταδυση του καλοκαιριου-
EYE CLOSE UP[σε εσωτερικο βλεμματος]-
Εγερση!στον υπνο σας οι λεξεις-
BYE.NOT PAY-
Σκεφτητε !και λυστε τα προβληματα!
META-MATHEMATICS[What about 1+1=2?]-
η θεικη εφυια του Euler-
Η Αλικη περασε στην αλλη πλευρα του καθρεφτη-
οι διαφορετικες προβολες του κοσμου παραγουν
τις διαφορετικες πραγματικοτητες-
Collaging My Greek Syllogisms-
Οδυσσεας:Παρα θιν αλος μειναμε οι Ελληνες-
[Νερα που ρεουν]σαν τις λεξεις-
MARE NOSTRUM ηχηεσων παφλασμων-
NEVER MORE INNOCENT MONEYING DEEDS-
ΔΙΑ-Φυγη Ρυθμου
.
paintings-photos by c.n.couvelis[χ.ν.κουβελης]
.
.
.
ΔΙΠΛΟΠΤΥΧΑ/DUBLIKATEN
.
.
Η ΣΕΛΗΝΗ/ DER MOND
ΔΙΠΛΟΤΥΠΑ/DUBLIKATEN
.
.
Η Σεληνη..................................Der Mond
δισκος......................................ist ein Diskus
που δυνατος δισκοβολος..............das machtige Diskuswerfer
ριχνει.......................................wirft
στα βλεφαρα των ανθρωπων.........auf die Augenlider der Menschen
.
.
φως/η' υπνο..............................Licht/oder Schlaf
.
.

.
.
ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ/METAPHYSISCH
ΔΙΠΛΟΤΥΠΑ/DUBLIKATEN-
.
.
Πανω σε καθρεφτες νερων νανουριστηκε με γαλαζιο ο υπνος του κυκνου
και σε λευκοτητα ξυπνησαν τα φτερα του
.
την αιωνιοτητα
.
.
Auf Spiegeln Von Wassern der Schlaf Von einen Schwan wiegt mit Blau
und die Seine eigene Federn erwachten ins Weissheit
.
die Ewigkeit
.
.
.
Ελληνικο Αρχαικο/ Greek Archaiko
Griechischen Archaisch
ΔΙΠΛΟΤΥΠΑ/DUBLIKATEN
.
.
Υπολογες των πραξεων οι λεξεις
χλιμιντρισαν.Εγερση! στον υπνο σας.
.
Verantwortlich für die Taten wiehern Worte.
Egersi ! Aufwachen ! in Ihren eigenen Schlaf
.
.

.
.
ΓΑΛΑΖΙΑ ΑΠΕΙΡΟΤΗΤΑ / BLUE INFINITY
ΔΙΠΤΥΧΑ / DUBLIKATEN
.
.
BLUE INFINITY
.
blue blue blueing
blueing blue in boat's dream
.
.
.
ΓΑΛΑΖΙΑ ΑΠΕΙΡΟΤΗΤΑ
.
γαλαζιο γαλαζιο κυματισμα
στ'ονειρο της βαρκας
.
.

.
.
haiku
.
σε κβαντικη διακυμανση φωτος
και σε υπερθεση νερων
το ψαρι
.
.

.
.
εδεσε σε πρασινο λιβαδι
το αλογο ο Οιδιποδας
να βοσκησει χλοη αινιγματων
ιδιοκτησια Σοφοκλη εν Κολωνω
Αθηναιου
.
.

.
.
Τρουλοι ουρανου
στηριζονται σε στηλες
κυπαρισσιων
η κατοικια του ανθρωπου
.
.

.
.
στρωματα αντιλογιας η θαλασσα
κανονιζουν τους ρυθμους μου
.
.

.
.
με Υψιλον σφεντονα
εκσφεντονιζοντας Ομικρον πετυχαινει
τα πουλια των λεξεων το βλεμμα
.
.

.
.
Χαιρε Ελευθερια Ανισοτητων
Δοξα σοι η Αδικια
Υπερ Ευκρασιας των Φαυλων Δοξολογια
Καιροσκοπων Το Αναγνωσμα Προσχωμεν
.
.
Ελληνες
Για τετοια Πατριδα δεν σηκωσαμε τα οπλα

[Υπογραφη:Γεωργιος Καραισκακης μουλος της Καλογριας
-Γιαννης Μακρυγιαννης χουσμετιαρης απο τη Δεσφινα]
.
.

.
.
Προσθετοντας κενα λεξεων
η Αληθεια
αφαιρειται
.
.

.
.
στροφορμη αλογου
σε σφαιρα κοχλιομενη
σε καθετη αναδυση
ελληνικης ιδεας
.
.

.
.
in Guernica Revolution

σε διακυμανση ταυρου
κραυγη Ιστοριας
πετρα
σπαζει το παραθυρο της ησυχιας
.
.

.
.
στο εκρεμες των Ιδεων
στο -1 στο 0 στο +1
το βλεμμα εργαζεται
τα πληθυντικα των Αρρητων
Συμμετριων
.
.

.
.
τονος στη διεση θαλασσα
φωτιζει την επιδεξια καταδυση
του καλοκαιριου
.
.

.
.
EYE CLOSE-UP
.
σε εσωτερικο βλεμματος
τηγανιζουν ψαρια σε σχημα γ
Αδυνατο να βρεις πως γινεται ετσι
να ταιριαζεις ελληνικες παροιμιες
.
.

.
.
.

.
.
Υπολογες των πραξεων οι λεξεις
χλιμιντρισαν.Εγερση! στον υπνο σας.
.
.

.
.
BYE.NOT PAY
ΣΚΑΣΤΟ .ΜΗΝ ΠΛΗΡΩΝΕΙΣ
σε απταιστα ελληνιστι
.
.

.
.
Σκεφτητε!Και Λυστε τα Προβληματα!
Απο τον Θειο Αλβερτο,με Αγαπη!
.
.

.
.
META-MATHEMATICS[What about 1+1=2?]-
.
.
Αναποδογυρισε την κλεψυδρα κι αρχισε να μετραει:1,2,3,4...
Γνωριζε πως το πληθος των Αριθμων ειναι απειρο.Και δεν
παραξενευτηκε που η κλεψυδρα δεν αδειασε.Σε καθε ακεραιο
αριθμο αντιστοιχει ''ενα προς ενα'' ενας ακεραιος κοκκος αμμου.
Στη θεληση του ηταν να σταματησει τη διαδικασια μετρησης
του Απειρου.Δεν θα το καταργουσε.Θα Αυτονομουνταν.
.
.

.
.
Η θεικη εφυια του Euler σκηνοθετει τα βασικα θεμελια του Κοσμου:e ,i ,π , + , 1 ,= , 0 στο Μαθηματικο Κοσμημα:e[iπ] + 1= 0
.
.

.
.
OP CINETIC ART
.
Η Αλικη περασε στην αλλη πλευρα του καθρεφτη
βεβαιη πως εκει μεσα θα'βρει τον ασπρο λαγο που
εχασε στο δασος την προηγουμενη μερα το μεσημερι
στις 12:53' ακριβως
.
.

.
.
οι διαφορετικες προβολες του κοσμου παραγουν τις διαφορετικες πραγματικοτητες
.
.

.
.
Collaging My Greek Syllogisms For You
.
.

.
.
ΘΑΛΑΤΤΑ ΘΑΛΑΤΤΑ-Θαλασσης Ελαχιστα-
Οδυσσεας:Παρα θιν αλος μειναμε οι Ελληνες
.
.
.
[Νερα που ρεουν]σαν τις λεξεις που ανταλλαζουμε
οταν κουβεντιαζουμε ηρεμα ,σαν τη ροη ποταμου
.
.

.
.
MARE NOSTRUM διπλοπτυχα κυκλοι νερου γαλαζια διχτια
παρα θιν αλος παραθαλασια εξαπλωση  χταποδιων ακρωτηρια
και οστρακων μυχοι κρυφοι ηχηεσων παφλασμων σε μεσημερια
πετρας πολλαπλασιαστικοι πληθωρισμοι φωτος στα δαχτυλα
του χεριου σου ανθη του γιαλου αφροεντα λεξεων .
.
.

.
.
NEVER MORE INNOCENT MONEYING DEEDS
.
.
Money Is Not Pop-Money Is Just Only Money
.
Money/Mone[tar]y Not[e]
M[one]y/Me [ONE] You
Moneyism
Monegoism
Money/Enomy
.
.

.

.
ΔΙΑ-Φυγη Ρυθμου
.
ΔΙΑ-Φωνο[ω]φως κινουμενη αμμος χρονου[υπερ λογων]συν-απτομαι
ΔΙΑ-στρωματα φω-νη-εντων εντος ατμομηχανης ΥΠΕΡ-καινοφανους
ΔΙΑ-Φανων πτερυγων βομβουσων μελισσων σε συμφωνα πραξεων
.

.
.

.
.
.
ΓΙΑ ΕΝΑ ΧΡΕΟΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΝ ΝΑ ΜΙΛΗΣΩ
ΣΤΟΝ ΒΛΑΔΙΜΗΡΟ ΜΑΓΙΑΚΟΦΣΚΙ
.
.
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ:
12[χ]θαλασσα
.
ΓΙΑ ΕΝΑ ΧΡΕΟΣ ΕΠΑΝΑΣΤΣΕΩΝ ΝΑ ΜΙΛΗΣΩ
ΣΤΟΝ ΒΛΑΔΙΜΗΡΟ ΜΑΓΙΑΚΟΦΣΚΙ
.
ΔΥΟ ΛΟΓΟΙ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑΣ
.
Βελανιδι
.
ΓΙ'ΑΥΤΟ  ΜΙΛΩ  Ν'ΑΚΟΥΣΕΙΣ
.
ΜΕΤΕΙΚΑΣΜΑ  ΡΥΘΜΩΝ
.
ΥΠΕΡ-ΤΑΛΑΝΤΩΣΕΙΣ  ΠΟΙΗΣΗΣ
.
ΤΟΥ ΚΥΚΛΟΥ ΤΑ ΤΥΡΙΣΜΑΤΑ
.
ΣΤΟΝ ΦΙΛΟ ΜΟΥ ΦΡΕΝΤΕΡΙΚΟ ΓΚΑΡΘΙΑ ΛΟΡΚΑ
.
Στην Μαρια Μηδεια Τοσκα Νορμα
.
GRAFFItiΖΩΝΤΑΣ ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ ΣΟΥ
.
My Libera Land Is The Internet Land
.
ACCOUNTS OF MONEY and PLAY-GAMES ON MONEY-WORDS
.
Ντοκουμεντο Ιδεων-
ΕΚΕΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΜΟΥ Η ΦΡΑΓΚΟΣΥΚΙΑ
.
Στο ποκερ των λεξεων ζηταει τα ρεστα.
Η' Ολα η' Τιποτα.
.
paintings-photos by c.n.couvelis[χ.ν.κουβελης]
.
.
.
12[Χ]θαλασσα
.
.
στα πεντε ακρογυαλια του αστερια σε κυνηγησα περιπλεονυτας
τα πεντε ακρωτηρια κατα τους δεικτες του ρολογιου πεντε στροφες
και αντιστροφα πεντε στροφες,ετσι σε πολιορκησα δεκα φορες κι ηταν
αδυνατο να ξεφυγεις,τωρα απογευμα πεφτει ο ηλιος και το γαλαζιο
απλωμενο να στεγνωσει στο συρμα το ονομα μου
.
.

.
.
.
ΓΙΑ ΕΝΑ ΧΡΕΟΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΝ ΝΑ ΜΙΛΗΣΩ ΣΤΟΝ ΒΛΑΔΙΜΗΡΟ ΜΑΓΙΑΚΟΦΣΚΙ
.
.

.
.
ΓΙΑ ΕΝΑ ΧΡΕΟΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΝ ΝΑ ΜΙΛΗΣΩ ΣΤΟΝ ΒΛΑΔΙΜΗΡΟ ΜΑΓΙΑΚΟΦΣΚΙ
.
.
Να μιλησω στον Βλαδιμηρο Μαγιακοφσκι
για ενα χρεος επαναστασεων
με λιγα λογια για το κιτρινο πουκαμισο του
μια μερα στο Συνταγμα ανοιξε το τρολει
σαν κοκκινο ροδι,τα ροδια εκεινα εφαγα
εγω ο λιτοδιαιτος μαθητης του Καντ,
εγω,οχι με την ενοια του εγω,αλλα του εσυ
εγω χρεοφειλετης πουλιων πληρωνω με νομισματα Ezra Pound
photografying the landscape
in long distanca the music,I hEARED
BACH -betweein-Waters Wittgestein
αμμος θαλασσης/διαμετρος χρονου
θα μιλησω στον Βλαδιμηρο Μαγιακοφσκι
για χρεοκοπιες ποιησης
-3 μηλα
+2 κωνοι
------------
-1 υπερωκεανειο σε λα μειζονα
τον ακουσα να λεει:
''νυν η ματαιδοξια/αειν ο Λουντβιχ Βαν Μπετοβεν ''
του ειπα τα δωδεκαλογα του Παγκοσμιου Εμποριου
μ'απαντησε μ'αθυροστομιες τυπου Καραισκακη
π.χ τον πουτζο μου θα δουνε
και ακουσε ο Βλαδιμηρος Μαγιακοφσκι
ξυστρα γεγονοτων
στο Αναπλι επι Καποδιστρια
στη Θεσσαλονικη πορνεια Σειχ Σου
στην Αθηνα γωνια Σανταροζα
''επι σκοπον.εκτελεστε.πυρ''πηλινα ποδια σαλτιμπαγκου
φτωχου ερωδιου Σταυρου Τορνε 35mm
show/shop
=cut/copy
Να μιλησω στον Βλαδιμηρο Μαγιακοφσκι
για πληθωρισμους Φρανς Καφκα
για μια συνομιλια του Κεινς με τον Σαμουελ Μπεκετ
για πλουτισμους συκοφαντων
Να μιλησω στον Βλαδιμηρο Μαγιακοφσκι
και οσα ακουσα γραφω:
για την ποιηση μου μην κατηγορησετε τις λεξεις
δεν θελω κοτσομπολια,τα απεχθανομαι
Συντροφισσα Ανθρωποτητα η
οικογενεια μου ειναι εσυ,εσυ,εσυ,εσυ,δειχνω
με το δαχτυλο,εσυ
Το επεισοδιο θεωρειται ληξαν,η ζωη
συνετριψε την ποιηση
επρεπε να συνεχισω τον καυγα ως το τελος
Σοβαρα,,τιποτα δεν μπορει να γινει
Να'στε καλα
Γεια σας
Βλαδιμηρος Μαγιακοφσκι
.
.
.
ΔΥΟ ΛΟΓΟΙ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑΣ
.
.

Λογοκρισια
.
.
ATTENTION
NO  PASSED
THE CONTROL ,REFUSED  IT
.
ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΓΚΟΥΑΝΤΑΝΑΜΟ
ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΜΑΣ
.
ΑΣ  ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ
ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΕΧΕΙ ΠΟΛΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

.
.
.

Λογος  Κατα Λογοκρισιας
.
.
............................IN
ΛΟΓΟ-Κρισια.........THE END
............................ΤΟ  ΨΕΜΜΑ
.
.
............................IN
............................THE START
............................ΤΟ ΨΕΜΜΑ
Κινδυνος!Προσω  Υφαλος Ιδεολογιας.
.
.
.
Βελανιδι

.
.

.
.
Βελανιδι
.
.
ΧΡΟΝΙΚΟ:
.
Ανθρωποι ταπεινοι ηταν εξω στο δασος στα γουρδια
απο τις αρχες του Αυγουστου,τιναζαν το βελανιδι,
το μαζευαν ,το ξεβελανιαζαν και το ελιαζαν μετα αφου
ξηραινονταν το σακιαζαν,φετος ηταν καλο μεγαλο και
καθαρο θα'πιανε τιμη στον εμπορο,πολλοι ειχαν μικρα
παιδια να ταισουν κι αλλοι ειχαν κορες της παντρειας,
εκεινες τις μερες της συλλογης δεν γυριζαν στο χωριο
στα σπιτια τους,εκει ετρωγαν,εκει στο λογγο κοιμοντουσαν
τη νυχτα,στο χερσο,ολοι και τα παιδια στον αγωνα,στη ζεστη
στο φοβο για τα φιδια,ητανε και καποιοι αντρες καλλιφωνοι
που τραγουδουσαν σκαρφαλωμενοι στα δεντρα της βελανιδιας
καθως τιναζαν με το λουρο το βελανιδι απ'τα κλαρια,''βγηκα
ψηλα και πλαγιασα'',κι ακουγανταν το τραγουδι τους απ' τα
διπλα και απ' τα περα τεμαχια,κι ητανε τα χερια τους πληγια-
σμενα απο τ'αγκαθια,τις πετρες και τα πουρναρια και πονουσαν,
κι ητανε πολλα τα γελια και τ'αστεια τους και τα πειραγματα τους
να ξεχασθουν να καλοκαρδισουν να περασει ο καιρος,κι ετσι
περνουσε και κυλουσε χρονια τωρα ομοια απαραλαχτα ,και
καταλαβαιναν τον τοπο τους και τον νοιαζονταν και τον πονουσαν
σαν δικο τους καταδικο τους ανθρωπο σαν τα προσωπα τους τα ιδια.
.
.
.
ΓΙ'ΑΥΤΟ ΜΙΛΩ.
Ν'ΑΚΟΥΣΕΙΣ
.
.
Μια αναπηρη Επανασταση σου ταζουν
Φαληρο Μοσχατο Καλλιθεα Ταυρος Κατω Πετραλωνα
Θησειο Μοναστηρακι Ομονοια Βικτωριας
κραυγες φωνες και δεν ακουστηκαν
στο ακορντεον τ'ουρανου τρενα σφυριζουν
την Δευτερη Παρουσια του Εζρα Παουντ η' του Ρηγα Φεραιου
στα ορυχεια της ιστοριας ο Γιωργος ο Νικος η Ελενη
στη Λαρισσα στο Διδυμοτειχο στα Χανια
στο Αγρινιο
''κυριε δεν υπακουω''να φοβασαι
στην Αγουλινιτσα ο Τακης Σινοπουλος Ποιητης την εξιν
τηγανιζε ψαρια και τα μοιραζε επειτα στις γατες
''Αφες αυτοις''
του μιλησα:
Ποιο νομισμα στο Μελλον μας,κοντινο η' μακρυνο,
θα μας ανταλλαξει, με τι λογης εμπορευματα θα γινει η συναλλαγη;
στη Θεσσσλονικη στριβοντας τη Μελενικου
πενηντα μετρα πιο πανω θα βρεις ακομα εκει τα κομμενα χερια του
ειναι εκεινος ο Κουρος στο Νεο Μουσειο της Ακροπολης
γι'αυτο εχει δυο μ το κομμενο για να κοβεται ακριβως εκει
ενα μ για καθε χερι,για καθε χερι του Βλαδιμηρου Μαγιακοφσκι
τωρα ξερεις ποιος ηταν ο Αιγαγρος της Επαναστασης
στο Αγρινιο στη Καλαματα μεσα σ'ολη τη Καρδιτσα στη Ξανθη
''να χορεψει ζειμπεκικο''βαλτε ενα του Καζαντζιδ
ηρθε και δεν τον γνωρισαμε μας εδειξε τις παλαμες τρυπημενες
και δεν τον πιστεψαμε
ηταν ο Γιωργος ο Νικος ο Κωστας η Μαρια
στη λαχαναγορα των Ιδεων πουλουσαν κοκκινες ντοματες
του Πλατωνα και αφρατες πατατες του Αδαμαντιου Κοραη
''να ξεπουλησεις.Τι να ξεπουλησεις:Τιποτα δεν εμεινε να ξεπουλησεις''
με το πιανο των δρομων τον πυροβολησαν,δεν τον πετυχαν
''θα μου κλασετε τον μπουτζο''τους φωναξε
μαθηματα ηθικολογιας δεν δινω
Αρνουμαι
στη Καλαμαρια στο Κορδελειο στη Πρεβεζα στο Αργοστολι
στην Αγουλινιτσα δεν κοιμαται ο Τακης Σινοπουλος
ισκιοι κυματων στις λεξεις τσιμπολογουν τους ερωδιους
αναποδογυριζοντας στους καθρεφτες το μικρο ν σε μεγαλο Λ
μην προσπαθεις.Το Ο ειναι παντα Ο
στο Αργος στις Μυκηνες στο Αγρινιο στη Βερροια
στο φως το βελος δεν βλεπει το στοχο του
και τις λεξεις Επανασταση Δικαιοσυνη Αυριο Συναλλαγη
Ενθυμηση Προδοσια Καιροσκοπισμος Μοναξια Φλυαρια
με κανενα καλο χαρτι δεν κερδιζεις στο ποκερ των γεγονοτων
ατμομηχανη φωνης ο Βλαδιμηρος Μαγιακοφσκι
και με ποσα χρηματα Εζρα Παουντ θα'ρθεις να δουλεψεις
στα χωραφια; να βγαλεις ζουμερα καρπουζια κιτρινα
αρωματικα πεπονια,τελος παντων να παραγεις
τη Γκουερνικα του κηπου σου
και να'ρθεις στην Αγουλινιτσα σε περιμενει ο Τακης Σινοπουλος
στη γεωγραφια του εμφυλιου του
να μιλησετε για τα ποσοστα των χρωματων
και να σου τηγανισει ψαρια να φας
''Ελπηνορα,
γιατι η ιστορια του Γιωργου του Νικου της Ελενης
δεν γραφτηκε''
γι'αυτο μιλω
Ν'ακουσεις
.
.
.
ΜΕΤΕΙΚΑΣΜΑ  ΡΥΘΜΩΝ
.
.

.
.

.
.

.

ΜΕΤΕΙΚΑΣΜΑ ΡΥΘΜΩΝ
.
.
[α]
.
Imput
Γαλαξιο στη Λεξη.
.
Νερο
.
..........εντελεχεια γλαρου
..........η αριθμιση της θαλασσας
.
Υγρο
.
Αποστροφος φωνης
Write
.
.
[β]
.
.............το τζιτζικι
.............καταπινοντας καλοκαιρι
.............το φθειρει
.
..............................ΥΑΚΙΝΘΟΣ
..............................ΑΙΓΑΓΡΟΥ
.
η ωρα ειναι
θαλασσα παραπλεοντας
το ακρωτηρι
ακριβως
.
.
[γ]
.
ανεμος
στη περισπωμενη πουλιων
προσθετει αριθμους Stravinski
.
κι
ο ηλιος κυλησε
στο κοιλο μεσημερι
ηχος
.
.
.
ΥΠΕΡ-ΤΑΛΑΝΤΩΣΕΙΣ ΠΟΙΗΣΗΣ
.
.
Η Ποιηση ταλαντωνεται
αναμεσα
σε δυο ακρα
Μια αφοπλιστικη πεζοτητα
Περπατουσε στ'αγκαθια και του εγδερναν τα ποδια
Το ενα ακρο
Μια αφοπλιστικη εφυια
Σε σκευος περιστεριου λογοφερνουν οι λεξεις
Το αλλο ακρο
.
POESIE IS A BLACK HOLE
.
.
.
ΤΟΥ ΚΥΚΛΟΥ ΤΑ ΓΥΡΙΣΜΑΤΑ
.
.
Τα δυο ομοια γραμματα στα ονοματα μας ειναι μια καποια
επαφη,καθολου ασημαντο αν σκεφτει κανεις πως ο Παολο
και η Φραντζεσκα στον Δαντη γνωριστηκαν διαβαζοντας
ταυτοχρονα το ιδιο βιβλιο,τη ρομαντικη ιστορια του Lancelot
και της Guinevere,τελικα ολες οι ιστοριες καταληγουν σε κυκλο,
καθε σημειο του η αρχη και το τελος του,η σειρα μας ειναι να
εμφανισθουμε [η' να επαναεμφανισθουμε]
.
.
.
ΣΤΟΝ ΦΙΛΟ ΜΟΥ ΦΡΕΝΤΕΡΙΚΟ ΓΚΑΡΘΙΑ ΛΟΡΚΑ
.
.
ειχε τα ρουθουνια φωτια ο πηλινος ταυρος οταν σε χωραφι φεγγαριου
σφαγιασθηκε απο στυγνους δολοφονους για τα φλογερα ματια μιας
τσιγγανας εικοσι χρονων ιστοριας
και κυλησε η πνοη του πετρα τη πετρα χαλικι το χαλικι στ'ασφοδυλια
α ποση καθαροτητα στερηθηκε ο κοσμος και μικρηνε
.
.
.
Στην Μαρια Μηδεια Τοσκα Νορμα
.
.

.
.
Στη Μαρια Μηδεια Τοσκα Νορμα
.
.
μετα τα αποτροπαια γεγονοτα η πριγκιπισσα Μηδεια
παρουσιασθηκε στην Αγορα μπροστα στο λαο και
ζητησε τους δικαστες να την καταδικασουν,εκεινοι
τα ηξεραν ολα με την παραμικρη λεπτομερεια ,
αν και με καποια υπερβαση ,απο τον ποιητη Ευριπιδη,
την πηραν οι στρατιωτες στην αυλη του δικαστηριου,
οι δικαστες συσκεφθηκαν,και με τρομο ανακαλυψαν
πως δεν υπηρχαν νομοι για μια τετοια πραξη,για ενα
τοσο ειδεχθες εγκλημα,ανησυχησαν για το κενο νομου,
επειτα τα χρονια περασαν και βαραιναν στους ωμους
και στη κριση τους,κι επειτα τι συμφερει τον αρχοντα ,
το πιο συμφερον γι'αυτον ειναι που γλυτωσε
απο τη βαρβαρη γυναικα και τα παιδια της,ηταν
μια λυση αυτο,θα βρουν τροπο να την τιμωρησουν,
δεν θα κωλισιεργησουν,ειναι ζητημα ωρων,εστω ημερων,
οσο για κεινον τον αγυρτη τον ψευδοκαινοτομο ποιητη
θα τον κανονισουν,του ετοιμαζουν,τι του ετοιμαζουν ;ηδη
την εχουν ετοιμασει,την εξορια στη Μακεδονια,
ας παει εκει να παιξει τα μοντερνα θεατρα του,εκει
μπορει να τους ξεγελασει ετσι απολιτιστοι που ειναι,
ενας λαος σε παρακμη ,χωρις προσωπο και μελλον
στην ιστορια,ακους ο σαλτιμπαγκος ο αταλαντος να θελει
να τους γελοιοποιησει,να βρουν τον μπελα τους,με κενα νομων,
με οικογενειακα δικαια,με δικαιωματα γυναικων,καλα εχουν
την ησυχια τους,ας παει αλλου να δοξασθει,κι αυτη
τη φονισσα διεταξαν και την πηραν στρατιωτες
και την πηγαν μακρυα στην ακρη του κοσμου σε πυκνο δασος
που συνορευει με αποκρεμνους τοπους και πελωρια βραχια
ως τη θαλασσα,να κλειστει εκει μεσα να μην ξεφυγει,
κι ετσι εγινε κι οταν γινονταν νυχτα κι ειχε πανσεληνο
τραγουδουσε η ερημη γυναικα και διαλυονταν η φωνη της
στο φως του φεγγαριου σε χιλια κομματια πονου,
κι οσα καραβια τ'ακουσαν πετρωσαν στο μεσο του ποντου
κι οσοι παιδια ναυτικοι τ'ακουσαν χαθηκαν στα μαυρα νερα
.
.
.
GRAFFItiΖΩΝΤΑΣ ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ ΣΟΥ
.
.

.
.
GRAFFItiΖΩΝΤΑΣ ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ ΣΟΥ
.
.
Τελος
.
Προσοχη στον ισκιο σου.Πειναει
.
Σημερα δεν εχει Επανασταση να χορτασεις.Την εφαγες χθες.Αυριο ασιτια
.
Σε ποσες τουριστικες καρεκλες θα χαζολογησει ο κωλος σου αυτο το καλοκαιρακι;
.
Εμαθες αριθμητικη,μετα το Προσθεσε.Το Μειον.Η Διαιρεση Δεν Σε Συμφερει.
Ο Πολλαπλασιασμος ειναι σικε.Εχει κυριο παραγοντα το Μηδεν.
.
Γιατι Δεν Μιλας;Κλεισε την Τηλε-Οραση.
.
Ποση Ομορφια ξεπουλας για να'χεις φαλλοκρατες φιλους;
.
Εσυ να απαντησεις.Μ'ενα ναι η' μ'ενα οχι
.
Αλλαξτε τις ονομασιες των δρομων σε
.
Οδος Τακη Σινοπουλου:Η Ελλαδα ταξιδευει χρονια αναμεσα στους δολοφονους
.
Οδος Μιχαλη Κατσαρου:Αναπηρη Ελευθερια παλι σου ταζουν
.
Οδος Μανωλη Αναγνωστακη:Στα παιδια να λεμε την αληθεια
.
Οδος Ακη Πανου:Η Ζωη μου Ολη
.
Οδος Στελιου Καζαντζιδη:Υπαρχω
.
Οδος Τακη Καρναβα:Απο μικρος ξυπολητος περπατησα
.
Αρχη
.
.
.
My Libera Land Is The Internet Land
.
.
.
ACCOUNTS OF MONEY and PLAY -GAMES ON MONEY-WORDS
.
.

.
.
ACCOUNTS OF MONEY and PLAY -GAMES ON MONEY-WORDS
.
.
WAKE UP!
Money is not a Pop-Design
Money is Designing your Life-Style
DON'T SLEEP!
.
[LOOK AT!AROUND YOU!a child is playing money -games and is winning
an enormous set of glamorous things.DO YOU LIKE IT?or DON'T YOU LIKE IT?
ANSWER! NOW!]
.
Μην υπογραφεις τα λογια σου με λογοτυπα οικων μοδας.
Με πειραζει να μην σκεφτομαι με ορους Καρτεσιου.
Εχουμε μια συγγενεια.Πηραμε καποτε το ιδιο τρενο για τη Λαρισσα,
εγω εκεινος ο Ελπηνορας και συ η Κασσανδρα ,ντροπιασμενη απο τον Αιαντα
τον Λοκρο,
καυτο μεσημερι λιβας εγδερνε το σαπιο δερμα των γεγονοτων
κατι να καταλαβεις κατι να μην καταλαβεις
σε πληρωσα με νοθα νομισματα
απ'τη μια πλευρα το κεφαλαιο αρχικο μου
απο την αλλη το κεφαλαιο αρχικο σου
Τερμα αυτα τα ψεματα.Αυτες οι απατες.Καμια Πηνελοπη
δεν διαλεξε τους μνηστηρες.Αυτοι δεν την διαλεξαν.Ουτε ενας
δεν καταδεχτηκε .Ενας -ενας τη γλεντησαν με τη σειρα.
Δεν το ξερεις:Διαβασε την Ιστορια.
Γυμνο Τοπιο η Ιστορια.
Και σενα τα δακτυλα σου μετρανε χρονο ματαιοδοξιας.
Στην ερημη Λαρισσα στην οδο Διονυσιου εκ Φουρνα
αριθμος πολυκατοικιας 11 λοιπων στοιχειων αποσιωπημενων
εκει ξεπληρωσα το χρεος μου με νομισματα Διονυσιου Σολωμου
και παγκους τοκογλυφων πουλιων ανετρεψα και συνετριψα
μαρμαρα αγαλματων επιφανων δημαγωγων
να μιλησω θελησα σαν κληρονομος Αντρεα Εμπειρικου
δεν ειναι αδυνατη η συνευρεση ορχεος ταυρου και κωνικου ορους
εστω και κυλινδρικου αδοιου κορης σε κατοπτρα δε Σαντ
επιζωγραφισμενου δια χειρος Ρωμανου του Μελωδου
Χαιρε το Οξυμωρον του Αυνανισμου των Ιδεων
Χαιρε το Υπερβολοειδες της λαγνειας Αειπαρθενων
Χαιρε το Μειδιαμα Ακορεστων Εσπερματωσεων
και να'ναι στη πετρα ο τοπος πηλινος
με σχηματα θαλασσας με μορφες κηπων
και φωνες εγχρωμου αερα
ενα λ ηλιου χρυσο
προπαντως μην ανταλλαξεις
.
[LOOK AT!AROUND YOU!a child is not playing a money-game and is winning
an enormous set of syllogisms.DO YOU LIKE IT?or DON'T YOU LIKE IT?
ANSWER! NOW!]
.
DON'T SLEEP!
Money is not an economicous measure
Money is an intelligent politic-manifesto
WAKE  UP!
.
.
.
Ντοκουμεντα Ιδεων-
ΕΚΕΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΜΟΥ Η ΦΡΑΓΚΟΣΥΚΙΑ
.
.
Ντοκουμεντα Ιδεων
.
Στερεωσε τις ιδεες του σαν καρφια στα συννεφα
επειτα αφησε τα λογια του σαν πουλια να φυγουν
.
εφυγε ο ανεμος κι επεστρεψε το απογευμα με μορφες ανθρωπων
που ζησανε σαν σπουργιτια κατω απο τις λεξεις μας,σαν εμενα σαν εσενα,
νηστευοντας με φως με λιγοστο λαδι και με το σιταρι των πουλιων
ξημερωνοντας τα παιδια τους τα εντυσαν με κρινα του αγρου
να μας προυπαντησουν στο μελλον μας
.
αυτο που οι ανθρωποι δημιουργησαν -τι γνωριζεις-ποια αληθεια
.
.
.

.
.
ΕΚΕΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΜΟΥ Η ΦΡΑΓΚΟΣΥΚΙΑ
.
.
Ωρα μεσημεριου εδειχνε στην φραγκοσυκια
τo τιναγμα πουλιου περα η θαλασσα απλωσε
τη χρυση προσωπιδα του Αγαμεμνωνα εκτυφλωτικη
ιστορια γεγονοτων και τον Ορεστη και την Ηλεκτρα
γυρεψαμε σε γυρους μνημης και την Κλυταιμνηστρα
και τον Αιγισθο γυρεψαμε σε αραποσυκιες χρησμων
διφορουμενων και με χρυσα πορτοκαλια ελικες
χρονου πλαι σε τεραστιους βραχους πηλινα ειδωλια
επιφανων χειρονομωντας μας καλουσαν να πλησιασουμε
κι αλλοτε μας φωναζαν τα ονοματα τους,ισα που εφθανε
η μνημη να μας αναταραξει,τοσοι αριθμοι εμφυλιων
μας χωριζαν,η γλωσσα ιδια οι πραξεις ιδιες κατω απο
τη χρυση προσωπιδα ολα τα προσωπα που θα'ρθουν
εκει στο γυρισμα του δρομου η φραγκοσυκια στο τελος
της σκεψης μου
.
.
.
Στο ποκερ των λεξεων ζηταει τα ρεστα.
Η' Ολα η' Τιποτα
.
.

.
.
Μια λεξη.Διφορουμενη.Να υποθεσει το Α τοτε Β.Αυτο δεν ειναι βεβαιο.Πιο καθαρα αν εκφρασθεις.Αν μιλησεις.Στο ποκερ των λεξεων ζηταει τα ρεστα.
Η' Ολα η' Τιποτα
.
.
.

.
.
.
Στο ποκερ των λεξεων ζηταει τα ρεστα.
Η' Ολα η' Τιποτα
.
.

.
.
Μια λεξη.Διφορουμενη.Να υποθεσει το Α τοτε Β.Αυτο δεν ειναι βεβαιο.Πιο καθαρα αν εκφρασθεις.Αν μιλησεις.Στο ποκερ των λεξεων ζηταει τα ρεστα.
Η' Ολα η' Τιποτα
.
.
.

.
.
PAINTINGS-GREEK
ON MONEY IMPRESSIONS
-NEVER MORE INNOCENT MONEYING DEEDS -
C.N.COUVELIS[Χ.Ν.ΚΟΥΒΕΛΗΣ]
.
.
.

NEVER MORE INNOCENT MONEYING DEEDS
.
.
Money Is Not Pop-Money Is Just Only Money
.
Money/Mone[tar]y Not[e]
M[one]y/Me [ONE] You
Moneyism
Monegoism
Money/Enomy
.

WAKE UP!
Money is not a Pop-Design
Money is Designing your Life-Style
DON'T SLEEP!
.
.
.

.
.
.
ΓΙΑ ΝΑ ΠΛΟΥΤΙΣΕΙΣ ΕΣΥ,ΕΣΕΝΑ ΔΕΙΧΝΩ,
Μ'ΕΝΑ ΒΑΖΟ ΜΕ 12 ΗΛΙΟΤΡΟΠΙΑ
ΤΟΥ ΒΑΝ ΓΚΟΓΚ
.
.

Vincent Van Gogh-[from my paintings-c.n.couvelis]
.
.
.
ΓΙΑ ΝΑ ΠΛΟΥΤΙΣΕΙΣ ΕΣΥ,ΕΣΕΝΑ ΔΕΙΧΝΩ,
Μ'ΕΝΑ ΒΑΖΟ ΜΕ 12 ΗΛΙΟΤΡΟΠΙΑ
ΤΟΥ ΒΑΝ ΓΚΟΓΚ
.
.
right yellow to win a prostitude woman
is a ingenious idea to loss anything idiot thing
ενα ηλιοτροπιο γυριζει αριστεροστροφα
τις θηλες του στηθους σου,ορυκτα σκοτεινων ορυχειων
εκει τον ειδαμε στην κιτρινη καρεκλα να καθεται ο φτωχος Βικεντιος
δυο χρονια πριν την απειροτητα
glass with roses σε καθρεφτη που εσωτερικα αιωρουνταν ακινητες
πεταλουδες,σε δακτυλο ευθεια εδειξε the head of a peasant λοφου
με ασπρο καπελο ,I,a visitor for insights in this goghian tapestry
Αυτος Orphan Man in enormous eternity closed
εγραψε με charcoal and crayon on cream wove paper
'' η γυναικα με τα χειλη περισπωμενη'' και το ιωτα της μυτης της
με φοξ-τροτ κινησεις,υπολοιπα κοκκεταριας αρχαιας οσο το χορτο
κιτρινο μεσα σε δωματια συλλογισμων
I've seen far him not drawing a garden but εσενα
με κιτρινο καπελο στην πατριδα σου a poor unemployed noone being
με hyperlinks στον Ρεμπραντ
πατατοφαγοι της κιτρινης ιστοριας [ναι,με γιωτα μικρο]
la tristesse durera toujours,Theo
Εγω ο Βαν Γκογκ πουλησα εν ζωη μονο ενα πινακα
το κοκκινο αμπελι
για να πλουτισεις εσυ,εσενα δειχνω,μ'ενα βαζο με 12 ηλιοτροπια
του Van Gogh
.
.
.

.
.
.
ΕΠΙΘΕΣΗ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
.
.
.

.
.
ΕΠΙΘΕΣΗ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
.
.
Σε Πατησιων εφημεριδα
γραφτηκες Σαλτιμπαγκος
Ωμοφαγος,μια
Τηλεοραση πηθικιζει τη χωρα μου
και
στη χιαστι Βαθης-Συνταγματος
και Εξαρχεια-Κουμουνδουρου
εξαφανισθηκε η Ομονοια
λες να μην ηταν αντρες γυναικες και παιδια;
περισσευαν.
Τον Μανωλη τσακισαν στα ποδια
Την Μαρια βιασαν
Τον Κωστα πυροβολησαν στο στομα
Εξι Οιδιποδες με προσωπεια Νικου Πουλαντζα
με εξορυγμενους τους δωδεκα οφθαλμους στα χερια
ζητιανευουν κοματια Δημοκρατιας
και ξερουν πως σε σταθμους Ιστοριας
ενεδρευουν οι δολοφονοι
Εξι Οιδιποδες κρατουν στα χερια τους δωδεκα ψαρια
ανοιγουν την πορτα των πραξεων
και μπαινουν μεσα στο μεγα πληθος του θεατρου
ανοιγουν τα χερια και πετουν δωδεκα γλαροι
''Ανθρωποι ειναι''φωναξε ενας απ'την κερκιδα
''Τι να θελουν;''
Ε! Μανωλη
Ε! Μαρια
Ε! Κωστα
οι γλαροι δεν γυριζουν,χαμηλωσαν
πανω απ'τη βαρκα και τσιριζαν
Εσυ εισαι;
Εγω ειμαι
Απο που ερχεστε;
Εξι Οιδιποδες με προσωπεια Νικου Πουλαντζα
.
.
.

.
.
.
ΜΕ ΤΑ ΕΛΑΧΙΣΤΑ
.
PAINTINGS-GREEK
-Mother and Child in Cartesian Coordinates/
in Geometricous Forms-
paintings c.n.couvelis[χ.ν.κουβελης]
.
.
.

.
.
ΜΕ ΤΑ ΕΛΑΧΙΣΤΑ
.
.
Με ελαχιστα κυματων
και με πληθωρισμο ηλιου
η αμμος
.
.
εριξε λεξεις στο δοχειο του χρονου
ανακατευσε και τραβηξε στη τυχη
τον κοσμο
.
.
στο τραπεζι ανοιξε τα χαρτια του
κερδισε κοκκινο του καρπουζιου
τα χειλη σου
.
.
το δεντρο τρεφεται με πρασινο
και με πυροβολισμους πουλιων
ο αερας
.
.
η αποσταση του ουρανου απ'το χερι μου
ειναι το ενα τριτο του υψους μιας νοτας
π.χ της Σι
.
.
σε ποιο ακρογυαλι της θαλασσας μας
τονιζεται το γαλαζιο των ονειρων σου
στη ληγουσα του καλοκαιριου;
.
.
κοιτα στον καθρεφτη τα χερια σου
ν'ανασηκωνουν την συμμετρια
της μνημης
.
.
γυρνωντας απο υπερσυντελικους πραξεων
σε πλαστα κειμενα ξεπουληθηκε το γεγονος
στον ενεστωτα
.
.
κι οπως η θαλασσα ενωνει την αλλη θαλασσα
εφτασε ως εδω το περπατημα σου στην ακρης της
ηχος
.
.
εχω δυο χρωματα εχεις δυο λεξεις
παιζουμε τη γνωριμια μας;
δεχομαι να χασω
.
.
απο κοκκο αμμου σε κοκκο αμμου κοκκοι αμμου
απο δεντρο σε δεντρο σπιτι
ο ανθρωπος
.
.
πεντε πουλια φευγουν απ'το'να χερι σου
πεντε πουλια φτανουν στ'αλλο χερι σου
η ανταλλαγη
.
.
.

.
.

.
.
.
ΕΓΕΡΤΗΡΙΟ
ΣΤΟΝ ΤΑΚΗ ΣΙΝΟΠΟΥΛΟ
[αποσπασματα απο την ποιηση του Τακη Σινοπουλου]
Επιλογη χ.ν.κουβελης
[ σκαβοντας στα χωματα των πραξεων μας
βρηκαμε προσωπα που τα'χαμε ξεχασει ]
Μόνο τὸ χέρι τους ὑψώνεται καὶ δείχνει τὴ μεριὰ ποὺ περπατᾶνε οἱ δολοφόνοι.
Ἢ Ἑλλάδα ταξιδεύει χρόνια ἀνάμεσα στοὺς δολοφόνους
.
Καὶ μόνο αὐτὸς ὁ Ἐλπήνωρ ποὺ τὸν γυρεύαμε μὲ τόση ἐπιμονὴ
μὲς στὰ παλιὰ χειρόγραφα τυραννισμένος ἀπ' τὴν πίκρα τῆς παντοτινῆς του
μοναξιᾶς μὲ τὸν ἥλιο νὰ πέφτει στὰ κενὰ τῶν
στοχασμῶν του σκαλίζοντας τυφλὸς τὴν ἄμμο μ' ἀκρωτηριασμένα δάχτυλα
σὰν ὅραμα ἔφευγε καὶ
χάνονταν ἀργὰ στὸν ἀδειανὸ χωρὶς φτερὰ χωρὶς ἠχὼ γαλάζιο αἰθέρα.
Κι ἀνάμεσα τους εἶδα μὲ χακὶ τὸν Μπίλια
τὸν Μπίλια ἐκεῖνον ποὺ ἦταν τόσο βρώμικος στὸ μέτωπο
Τὰ χείλη του κινήθηκαν κι ὕστερα πάλε σφάλιξαν
καὶ θάρρεψα πὼς ἄκουσα νὰ φτάνει ὡς τὴν ἀκοή μου
ἡ ὑπόκωφη μουρμουριστὴ φωνή του: Φίλε
καιρὸ μὲ ξέχασες
ἄκουσα νὰ μιλᾶνε γιὰ σένα
ὅπως μιλᾶνε
γιὰ ἕνα σκυλὶ
Ἐγὼ σώπαινα στεναχωρημένος
γι' αὐτὸ μὴν
πικραίνεσαι
γιὰ τίποτα μὴν
πικραίνεσαι
μοῦ μίλησαν γιὰ
σένα
ὅπως μιλᾶνε
γιὰ ἕνα σκυλί.
ἐμένα ἄσε με νὰ φύγω
νὰ πάω μὲ τὰ δικά μου τὰ ὄνειρα
τὰ σκυλίσια μου ὄνειρα σ' ἕνα τενεκὲ
σκουπιδιῶν
Σχεδίαζε τώρα ὡς τὴν
ἔσχατη λεπτομέρεια οἰκοδομήματα χιμαιρικῆς τελειότητας ἀλλὰ καὶ μιᾶς ἀσύλληπτης
τρυφερότητας γιὰ τὴν ψυχὴ καὶ τὴ μοναξιὰ τοῦ ἀνθρώπου
γιατί πίστευε
στὴν καρδιὰ στὸ αἷμα ποὺ βουίζει ἀκατανόητα ζεστὸ μέσα σ' ὅ,τι κατορθώνει καμιὰ
φορὰ νὰ συνάξει ἡ ζωὴ ἐνὸς ὁλομόναχου ἀνθρώπου
Ν' ἀγαπᾶς ἐκεῖνο ποὺ σὲ
περιέχει
τὸ ροῦχο σου τὸ αἷμα σου
ὅ,τι σὲ ποτίζει καὶ σὲ
ζεσταίνει
Γύρνα στὸ σπίτι σου ὑπάρχουν ἀκόμα ὄνειρα ποὺ σὲ περιμένουν
καθαρὸς κι ἀλαφρος ἀρκεῖ νὰ πιστεύεις κι ἐσὺ στὸ πράσινο στὸ πράσινο φῶς
στὴν πράσινη ὀργιαστικὴ βλάστηση τῆς αἰωνιότητας
Ποιὸς εἶναι τοῦτος ποὺ ἀναλίσκεται περήφανος;
Τὸ σῶμα του τὸ ἀνθρώπινο δὲν τὸν πονᾶ;
Ἡ χώρα ἐδῶ εἶναι σκοτεινή. Καὶ δύσκολη. Φοβᾶμαι.
Ξένη φωτιὰ μὴν τὴν ἀνακατεύεις μοῦ εἶπαν.
Ὅμως ἐκεῖνος καίγονταν μονάχος. Καταμόναχος.
Κι ὅσο ἀφανίζονταν τόσο ἄστραφτε τὸ πρόσωπο.
Γινόταν ἥλιος.
Στην ἐποχή μας ὅπως καὶ σὲ περασμένες ἐποχὲς
ἄλλοι εἶναι μέσα στὴ φωτιὰ κι ἄλλοι χειροκροτοῦνε.
Ὁ Ποιητὴς μοιράζεται στὰ δυό.
Μὰ κεῖνος ἤτανε στραμμένος σ' ἄλλα ὁράματα.
Μιὰ ἀπέραντη πατρίδα ὀνειρευότανε. Ποῦ εἶναι τὸ πρόσωπό σας
τὸ ἀληθινό σας πρόσωπο; μοῦ φώναξε.
Κι ἀπόμεινα
μονάχος περπατώντας καὶ σφυρίζοντας
μέσα στὴν κούφια Λάρισα
ἀνατέλλοντας καὶ δύοντας ἀκατάπαυστα
πέφτοντας σὲ γυμνὴ σκέψη δίχως πράξη σὲ γυμνὸ στοχασμὸ
ἀκούγοντας τὸν ἦχο ποὺ ἀκούγεται
ἀκούγοντας τὸ τύμπανο
ἀκούγοντας ὁλοένα τύμπανα τύμπανα τύμπανα
ἀκούγοντας τύμπανα καὶ σιωπὴ
στρέφοντας τὸ πρόσωπο ἐκεῖ ποὺ βασιλεύει ἡ σιωπὴ
νιώθοντας τύμπανα περιμένοντας τύμπανα ἀκούγοντας τύμπανα
ἀνάμεσα βράχων καὶ σιωπῆς ἀνάμεσα σιωπῆς καὶ νύχτας
ἀνάμεσα διαστήματος καὶ διαστήματος
ἀνατέλλοντας καὶ δύοντας
πέφτοντας ἀκατάπαυστα
σ' ὄνειρο ἀνάστατο σὲ μνήμη φοβερὴ
μάρτυρας τῶν βουνῶν
μάρτυρας τούτων τῶν βουνῶν
ὑπάρχω.
Ποῦ εἶναι τώρα τὰ παιδιά μου σὲ ποιὸν ἀγέρα
μὲς στὸν ἀγέρα τοῦ λύκου τροφὴ
ποῦ εἶναι τώρα οἱ πατέρες μου σὲ ποιὸν ἀγέρα
μὲς στὸν ἀγέρα τοῦ λύκου τροφὴ
ποῦ εἶναι τὸ σπίτι μου κάτω ἀπ' τὸ πόδι τοῦ κακοῦ
κι ἐγὼ ποῦ εἶμαι
σὲ ποιὰ πατρίδα κείτομαι σὲ ποιὰ χώρα δίχως ὄνομα
Ἂν εἶχαν ὅλα σχεδιαστεῖ ἂν ὅλα εἶχαν μελετηθεῖ
ἂν ὁ φόβος δὲν ἦταν ἀφορμὴ τοῦ φόβου
ἂν τὸ κακὸ δὲν ἤτανε βαθύτερο κακὸ
ἂν εἴχαμε πάρει ἐτοῦτο τὸ δρόμο κι ὄχι ἐκεῖνο τὸ δρόμο
ἂν εἴχαμε σταματήσει στὸ πάνω φαράγγι κι ὄχι στὸ κάτω φαράγγι
ἂν εἴχαμε κάψει τὰ χέρια μας προτοῦ κάψουμε τοῦτο τὸ δέντρο
ἂν εἴχαμε σβήσει τὸ φῶς ὅταν τὸ φῶς ἔπρεπε νἆναι σβηστὸ
ἂν εἴχαμε ἀφήσει τὴν ἐλπίδα στὴν ἐλπίδα καὶ τ' ὄνειρο στ' ὄνειρο
ἂν εἴχαμε λογαριάσει τὴ στροφὴ τοῦ ἀγέρα σὲ τοῦτο ἢ σὲ κεῖνο τὸ πέρασμα
ἂν χάναμε τὸ δρόμο στὰ μισά τοῦ δρόμου
ἂν βρίσκαμε τὸ χαμένο δρόμο ἀνάμεσα στὰ χαμένα βουνὰ
ἐκεῖ ποὺ ὁ δρόμος χάνεται σὲ βουνὰ ἥλιου
κάτω ἀπ' τὸ κύμα τοῦ ἥλιου ἂν εἴχαμε σταθεῖ ἀκίνητοι
κι ἀκίνητοι εἴχαμε κοιτάξει τὸν καιρὸ ποὺ δὲν ἦταν ὁ καιρὸς γιὰ μᾶς
ἂν εἴχαμε θυμηθεῖ ἐκεῖνο ποὺ ἔπρεπε νὰ θυμόμαστε
ἂν εἴχαμε σκεφτεῖ προτοῦ πάψουμε νὰ σκεφτόμαστε
ἂν εἴχαμε ἀκουμπήσει τὴν καρδιὰ πάνω στὸ στῆθος τοῦ βουνοῦ
στὴν κορυφὴ τοῦ βουνοῦ ἢ στὴν ἄκρη τῆς πολιτείας
ἂν τὸ βουνὸ ἦταν στὴν ἄκρη τῆς πολιτείας κι ἡ πολιτεία
στὴν ἄκρη τοῦ ἀνθρώπου ἐκεῖ ποὺ χτυπάει ὁ σφυγμὸς τοῦ ἀνθρώπου
ἐπιμένοντας ἡ φωνή μου ν' ἀκουστεῖ σὲ τοῦτες τὶς ἐποχὲς
γυρεύοντας περάσματα ποὺ κλείσανε
καθὼς ὁ σπόρος μὲς στὴ γῆ καθὼς ἡ χόβολη στὸ κάρβουνο
καθὼς ὁ φόβος κι ὁ καημὸς μὲς στὴ φωνὴ τοῦ ἀνθρώπου.
ἐγὼ μονάχος ὁ ἐπιζὼν
ὁ μάρτυρας ἐγὼ
τὴ νύχτα τούτη μαρτυρῶ
ποὺ κατεβαίνει
Κι' ἤρθανε
ὁ ἕνας μετὰ τὸν ἄλλο ξεπεζεύοντας,
ὁ Πόρπορας, ὁ Κονταξῆς, ὁ Μάρκος, ὁ Γεράσιμος,
μιὰ σκούρα πάχνη τ' ἄλογα κι' ἡ μέρα ὅπως ἐλόξευε
σὲ μουδιασμένο αἰθέρα, ἤρθανε ὁ Μπίλιας, ὁ Γούρνας,
γύφτοι γραμμένοι στὸ μισόφωτο, κι' ὁ Φάκαλος, βαστούσανε
τὸ μαντολίνο, τὴνκιθάρα, τὸν αὐλό,
στὸν ἦχο ἀλάφραινε ἡ ψυχή, τὸ σπίτι μέσα ἐμύριζε
παντοῦ βροχὴ καὶ ξύλο, κι ἄναψαν,
μονάχα ποὺ ἄναψαν φωτιὰ ζεστὴ νὰ πυρωθοῦν, χαρούμενα
τοὺς φώναξα.
Ἦρθε ὁ Σαρρῆς, ὁ Τσάκωνας,
ἦρθε ὁ Φαρμάκης, ὁ Τορέγας
Κι' ἤρθανε
πολλοί. Μπροστὰ τους ὁ Τζαννῆς, ὁ Παπαρίζος, ὁ Ἐλεμίνογλου, πιὸ πίσω ὁ Λαζαρίδης, ὁ
Φλασκῆς, ὁ
Κωνσταντόπουλος - σὲ τί ἐκκλησιὲς τοὺς διάβασαν, τοὺς θάψανε, κανεὶς δὲν ξέρει σὲ τί
χώματα.
Τότε τὸν βοήθησα νὰ βγεῖ, πεσμένος στὸ χαντάκι ἀνάσκελα, τὸν κράτησα καὶ μοὔμεινε στὰ
χέρια κι'
ἡ γυναίκα του τὸν ἄλλο μήνα, μύριζε χορτάρι, χαμηλὰ στὸν κῆπο, ἀπομεσήμερο, τῆς
μίλησα ποὺ
πέθανε, γιομάτο σκοτεινὸ κορμί, πάνω στὸ στῆθος μου κλαψούριζε, νύχτα καιρὸ τὰ δάση
λάμπανε
κι' οἱ ρίζες λάμπανε, ἡ φωνὴ δὲν ἔσβησε χρόνια καὶ χρόνια καί.
Κι' ἀνάμεσα τους ἦρθαν
ὁ Γιάννης ὁ Μακρής, ὁ Πέτρος ὁ Καλλίνικος, ὁ Γιάννης ὁ κουτσαίνοντας.
Ἦρθαν οἱ μέρες τοῦ σαράντα τέσσερα
κι' οἱ μέρες τοῦ σαράντα ὀχτώ.
Κι' ἀπὸ τὴν Πελοπόννησο ὣς τὴν Λάρισα
βαθύτερα ὥς τὴν Καστοριά,
πάνω στὸ χάρτη μαῦρο μόλεμα,
ἡ Ἑλλάδα σύντομη ἀνασαίνοντας -
Πάσχα στὴν ἔρημη Κοζάνη μετρηθήκαμε,
πόσοι ἔμειναν ψηλά, πόσοι κατέβηκαν
πέτρα, κλαδί, κατήφορος,
τὸ σκοτεινὸ ποτάμι.
Βαστόντας τὸ ντουφέκι τοῦ σπασμένο ἦρθε ὁ Προσόρας,
ὁ Μπακρυσιώρης, ὁ Ἀλαφοῦζος, ὁ Ζερβός,
στὴ σύναξη ζυγώσανε. Κοιτάχτε, ἐφώναξα, κοιτάξαμε.
Τὸ φῶς πλημμύρα, ὁ καρποφόρος ἥλιος
μνήμη τῶν ἀφανῶν. Τὰ χρόνια πέρασαν, ἀσπρίσαμε, τοὺς
ἔλεγα.
Ἦρθε ὁ Τζεπέτης, ὁ Ζαφόγλου, ὁ Μαρκουτσᾶς,
στρωθήκανε στὸ μπάγκο καὶ
στὴν ἄκρη ὁ Κωνσταντῖνος ἔτσι νοσηλεύοντας τὸ πόδι του.
Στερνὴ φορὰ τοὺς κοίταξα, τοὺς φώναξα
Δρασκέλιζε ξέρες κι' ἀμμότοπους, σακατεμένος δίψαγε, ἔπινε ἀπὸ σκοτεινὲς πηγές
μονάχα τὰ χαρτιὰ τοῦ βασανίζοντας, ἕνα σωρὸ σβησίματα, τὸ βράδυ ἀνάστατος, ὅταν ὁ
κόσμος
παρασταίνεται μὲ πρόσωπα νεκρῶν.
Μιὰ μέρα εἶδε ἕνα χέρι μὲ σπασμένα δάχτυλα, μιὰ μέρα ὁ φοβερὸς ἀέρας
Μετρώντας πόσος θάνατος τοῦ περίσσευε καὶ πρὶν καὶ μετὰ ἀπὸ κάθε ποίημα
Αἰσθάνεσαι τὸ νοιώθεις ἄσχημα σχεδὸν μιὰ γεύση μηδενός. Τώρα τὸ φῶς αὐξαίνει
γρήγορα
πολλαπλασιάζεται μὲ γεωμετρικὴ ταχύτητα μία νέα καταπιεστικὴ ἐξουσία. Δὲν ἔχεις ποῦ νὰ
φυλαχτεῖς. Πᾶς νὰ φωνάξεις πὼς ἐτοῦτο πιὰ δὲν εἶναι ταξίδι στὸ ἄπειρο εἶναι ἔμπασμα σὲ
τρομερὸ σφαγεῖο
ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ στὸ χῶρο τῆς σιωπῆς. Εἴτε μιλήσεις, εἴτε ὄχι, οὔτε θ' ἀποκαλύψεις οὔτε θὰ
προσθέσεις τίποτα σὲ τούτη τὴν ἐπίγεια κόλαση. Καλύτερα λοιπὸν νὰ μὴ μιλήσεις. Καὶ τί θὰ
πεῖς ἐσὺ
ὁ νεκρός, μὲ τόσα χώματα στὴ γλώσσα
Ἡ Ἑλλάδα ταξιδεύει χρόνια μέσα στὴν Ἑλλάδα ἀκολουθώντας τὸ χυμένο αἷμα τὸ
σπαταλημένο.
Αἷμα σταλαματιὲς κυλᾶνε στάζουν κάτω στὸν Ἅδη.
Πέφτουν ἀπάνω στοὺς νεκροὺς οἱ σκοτωμένοι ἀλλάζουν θέση δὲν ξυπνᾶνε.
Μόνο τὸ χέρι τους ὑψώνεται καὶ δείχνει τὴ μεριὰ ποὺ περπατᾶνε οἱ δολοφόνοι.
Ἢ Ἑλλάδα ταξιδεύει χρόνια ἀνάμεσα στοὺς δολοφόνους
γύμνια-ἐρήμωση, μικρὲς ἢ μεγάλες ἧττες συνήθως ἀπροσδόκητες, ἐπίμονες λεηλασίες, ἡ
αἴσθηση τῆς ματαιοπονίας, τῆς ματαιότητας, μόνο ξερὲς ἐφημερίδες, ἐκνευριστικές, φυσάει
ἀνάστατος ἀέρας, ξερὸ μυαλό, ὁ χρόνος ποὺ χάνεται, ὅλος ὁ χρόνος σκουπιδιάζεται, ἕνας
ἀπέραντος σκουπιδότοπος, Ἑλλὰς Ἑλλήνων Χριστιανῶν, μιὰ ἀπέραντη μία σκοτεινὴ
ἀπειλή, ὁ φόβος, ὁλάκερη ἡ ὕπαρξη νὰ εἶναι μία πληγὴ ποὺ βρωμάει, χωρὶς νὰ ἔχει
πονέσει ποτέ, σήμερα πρώτη Δεκεμβρίου τοῦ ἔτους 1973, ἐγὼ στὸ χαρτὶ φωνάζοντας.
ΟΤΑΝ ἡ στροφὴ στὴν Ἀλβάνιτσα καὶ τὸ πέρα-
σμα στὸ Μπέλεσι μέσα ἀπ' τὸ ποτάμι
Ὅταν ὁ δρόμος γιὰ τὸν Ἁγιαντρέα καὶ τὸ κόκκινο
σπίτι.
Ὅταν οἱ μπανιέρες στὸ Κατάκωλο μέσα στὴν
ἥσυχη θάλασσα.
Ὅταν τὸ τραῖνο Πύργου-Κατακώλου
Ὅταν ὁ γυρισμὸς στὴν Ἀθήνα, Ἀπρίλη τοῦ '41.
Ὅταν ὁ γυρισμὸς στὴν Ἀθήνα τὸ Μάη τοῦ '49.
Ἢ Λάρισα τὸ καλοκαίρι.
Ὅταν ἡ νύχτα κι ἡ πλατεία τῆς Λάρισας.
Ὅταν ὁ ἀντάρτης μὲ τὸ τσακισμένο χέρι.
Ὅταν ἡ Κατοχή, ὅταν ἡ φυλακὴ μὲ τὰ ποντίκια στὸν Πύργο.
Ὅταν ἡ ἄλλη φυλακή.
Ὅταν ἡ στέρηση.
Ὅταν οἱ νύχτες.
Ὅταν τὸ στόμα σου ξερό.
Ὅταν ὁ πρῶτος πεθαμένος.
Ὅταν ἐκεῖνα τὰ χειρόγραφα.
Ὅταν ἐσὺ κι ἡ μνήμη σου.
τί θέλει, τί γυρεύει σ' αὐτὸν τὸν κόσμο, τί εἶναι ἐκεῖνο ποὺ τὸν τυραννάει,
ἐκεῖνο ποὺ ἀναδεύει μέσα του ἀκατάπαυστα, τὸν πονάει, τὸν καταματώνει. Τὰ
ὄνειρά του ἔχουν ἕνα πλῆθος σκιές, οἱ ἐπιθυμίες του εἶναι γεμάτες ἀγκάθια.
Καληνύχτα.
ἔνοικος τώρα τοῦ παντοτεινοῦ,
κεκυρωμένος
.
.
.

Επιλογη απο τὶς ΠΟΙΗΤΙΚΕΣ ΣΥΛΛΟΓΕΣ
ΤΟΥ ΤΑΚΗ ΣΙΝΟΠΟΥΛΟΥ
.
.
METAIXMIO (1951)
ΕΛΠΗΝΩΡ
.
Η ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΜΑΞ (1956)
.
ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ Β' (1957)
Ο ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ
ΦΙΛΙΠΠΟΣ
.
Η ΝΥΧΤΑ ΚΑΙ Η ΑΝΤΙΣΤΙΞΗ
Ο ΕΠΙΖΩΝ
.
ΝΕΚΡΟΔΕΙΠΝΟΣ (1972)
ΝΕΚΡΟΔΕΙΠΝΟΣ
ΠΕΡΙΠΟΥ ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ
.
ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ
ΔΟΚΙΜΙΟ '73-'74
.
Ο ΧΑΡΤΗΣ (1977)
ΕΝΟΤΗΤΑ «Α΄ (1964-1966)»
.
ΝΥΧΤΟΛΟΓΙΟ (1978)
ΜΙΑ ΜΕΡΑ...
ΟΤΑΝ...
ΝΥΧΤΑ...
.
.
.

.

.

.
Υπεροπτικα
.
Περασμα Καλοκαιριου
.
ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΝ
.
.
.
Υπεροπτικα
.
.
Ομορφια,Υπεροπτικη Καταχρηση Βλεμματων
Ποιηση,Υπεροπτικη Καταχρηση της Γλωσσας
Πολιτικη,Υπεροπτικη Λογικη Ιδεων
Εσυ,Υπεροπτικη Υποσχεση Ευτυχιας
.
.
.
Περασμα Καλοκαιριου
.

.
.
Περασμα Καλοκαιριου
.
.
οι μερες περασαν και το αλατι πιεσθηκε στην αμμο
ξηρο φως περπατησε συμμετρωντας το εμβαδον της επιφανειας της
πλησιαζοντας η θαλασσα την τραβηξε
και την χαραξε με πολλαπλασιασμους
αναγλυφων γλαρων φθινοντος καλοκαιριου
.
.
.
ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΝ
.

.
.
ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΝ
.
.
Ακου,ο ανεμος τιναζει τα ερωτηματα μου στους καθρεφτες
του κηπους σου γραψε τις απαντησεις σου
σημερα,εστω σε απαραβιαστο κωδικα
αυριο η σιωπη
.
.
.

.
.
.
ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΝ.
ΑΣ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΗΣΟΥΜΕ
.
Η ΘΑΛΑΣΣΑ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΞΑΝΤΛΕΙΤΕ
.
Τα δυο δ της διαδρομης
.
.
.
ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΝ.
ΑΣ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΗΣΟΥΜΕ
.
.

.
.
ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΝ.
ΑΣ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΗΣΟΥΜΕ
.
.
Ο ανεμος απ'τα μερη σου εδω εφτασε και διακλαδωσε τη γραμματικη σου
στα δεντρα του κηπου μου και ανθισαν οι λεξεις,τωρα συλλαβιζω το πρωτο γραμμα
η πρωτη λεξη ειναι τρισυλλαβη ,πεταξε πουλι και την σφυριξε τραγουδι
η δευτερη λεξη,χρωμα το ονομα σου,απαλα πεταλουδα τρυφερη επνευσε
σε ταπεινο χορταρι,κι ο ισκιος της περισπωμενη αποψε σκεπασε τον υπνο σου,
ισως στο ονειρο συναντηθουμε γρηγοροτερα
Ξερεις οσα εγιναν της προηγουμενες μερες της σιωπης ηταν ενα τετοιο ονειρο
Απο εδω και περα ας κυριολεκτησουμε
Αρχιζω πρωτος εγω:''σ'αγαπω''
Αλλωστε αυτη ειναι και η πρωτη σου λεξη
.
.
.
Η ΘΑΛΑΣΣΑ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΞΑΝΤΛΕΙΤΕ
.
.

.
.
Η ΘΑΛΑΣΣΑ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΞΑΝΤΛΕΙΤΕ
.
.
ΟΙ 3 ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ ΑΦΙΕΡΩΝΟΝΤΑΙ
σε σενα που καποια μερα θα σε φερω σ'αυτα εδω τα μερη
τηε θαλασσας,της θαλασσσς που δεν εξαντλειτε,οπως η
οργη σου σημερα,το παραπονο σου,οπως η δροσια σου,κι
οπως το ακαταπαυστο κυλισμα των ονειρων σου,
εκει στη χρυση αμμο στη δαντελα της ακτης στη γειτονια
των γλαρων θα γραψω το ονομα σου χρυσο.
Ειναι γιατι '' σ'αγαπω'' που μεταχειριζομαι αυτα τα ιδεογραμματα
των εικονων,γλωσσα να σε τυλιξει οπως η θαλασσα μας τυ-
λιγει και παμε,εδω που ειμαι,εκει που εισαι,παντου.

.
.
.

Τα δυο δ της διαδρομης
.
.

.
.
Τα δυο δ της διαδρομης
.
.
Διαδρομη,πρωτο συνθετικο δυο,διμελες συνολο,εγω-εσυ,στις ταλαντωσεις
των δ της διαδρομης,δ κυκλος δασυνωμενος,εγω,που δεν γνωριζει που το
εσυ του,το μεμακρυσμενο πλησιον του,
εδω,τωρα,βρεχει φθινοπωρο,εκει
ισως βρεχει,
απο το επιρρημα ισως εξαρτωντε τα ουσιαστικα ενωση-διαχωρισμος,
η υπαρξη τους,Δ αρσενικο-δ θηλυκο,πλειοδοτηση του δυο,διαφορα,
διαθλαση,διαφωνια,διαιρωντας με τον χρονο ποσα υπολοιπα τι εισαι
τι δεν εισαι,
π.χ οταν χτενιζεις τα μαλλια η' οταν η παρουσια ενος ανθρωπου ξαφνικα
χανεται η' οταν προσμενεις το αγνωστο,διαδρομη σ'ενα ουρανο που βουλιαζει
αντιστροφα της γης,,διαδρομη ματαιοτητων,
εδω βρεχει φθινοπωρο,
σταζει το φυλλο,ακους;καθετες διαδρομες του νερου,ειναι πολλοι
οι δρομοι να φτασει το ποταμι στη θαλασσα και σε σενα εγω.
.
.
.

.
.
.
ΣΑΝ ΑΝΕΚΔΟΤΟ ΣΕ ΕΠΟΧΗ ΝΕΟ-ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΥ
.
[like a letter to you]pop woman,my loved woman
.
ΔΙΑΝΥΣΜΑ ΣΕΛΗΝΟΦΩΤΟΣ
.
.
.
ΣΑΝ ΑΝΕΚΔΟΤΟ ΣΕ ΕΠΟΧΗ ΝΕΟ-ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΥ
.

.
.
ΣΑΝ ΑΝΕΚΔΟΤΟ ΣΕ ΕΠΟΧΗ ΝΕΟ-ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΥ
.
.
Ενας ενστολος αστυνομικος της Παγκοσμιας Ταξης [Ultimate
Global Order]σταματαει μερα μεσημερι στην Πατησιων εναν Ελληνα
-Τα στοιχεια σου
Ο Ελληνας του τα δινει
Ο αστυνομικος τα κοιταζει
-Τι ειναι αυτα;
-Αυτα ειναι τα ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΜΟΥ.Μια σελιδα απο ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
του Ευκλειδη με το Πυθαγορειο Θεωρημα
.
.
γι'αυτο,Ελληνες,στους καιρους που ερχονται
μην αμελησετε να παρτε μαζι σας στις τσεπες σας στοιχεια και μεταλλα
Ευκλειδη Αριστοτελη Διονυσσιου Σολωμου Ανδρεα Καλβου
Κωστη Παλαμα
και αλλων πολλων Ευγενων
Να μην πεινασει, να μην διψασει ο τοπος και ξεραθει
.
.
.
[like a letter to you]
pop woman,my loved woman-
.

.
.
[like a letter to you]
pop woman,my loved woman
.
.
pop woman,my loved woman,πολλαπλασιασμενη σε τοσους
πολλους φιλους και μοιρασμενη σε τοσες πολλες ασχολιες,
ενα αημειωτον να σε φτασω,τοσοι πολλοι τοιχοι αναμεσα
μας να περασω,ενας λαβυρινθος χχ χιαστι διαδρομων,δεσε
ενα μιτο λεξη τη λεξη να σε βρω,πριν ειναι αργα,ηδη εχω 124
φιλους,ενας απ'αυτους,στη τυχη, εχει 4964 φιλους, κι ενας δικος
του φιλος,παλι στη τυχη,εχει 327 φιλους,με λιγα λογια μια
απειροτητα ,συνεχως αυξανομενη,απλωνεται αναμεσα μας,
αμεση δραση λοιπον,τιποτα δεν φοβαται πιο πολυ το απειρο,
εμπρος,απ'αυτη τη στιγμη και περα συγκεκριμενα καθημερινα
πραγματα,τι εκανες σημερα το μεσημερι 12 και τεταρτο ακριβως;
ποσα χ ,ποσα ρ εχουν οι λεξεις που χρησιμοποιεις στις συνομι-
λιες η' στις σκεψεις σου σ'ενα καθορισμενο χρονικο διαστημα,
ας πουμε δεκα λεπτων,πριν κοιμηθεις,τοτε στενευει ο ανθρωπος
απο τα περιττα και χωρανε μονο τα πολυ δικα του,εγω αρχιζω
μ'ενα like,η' μαλλον μ'ενα like που δεν θα κανω,η αγαπη μας εχει
πολυ αοριστια να φαει,πισω απο το πεπλο της ειμσστε καθαροι,
διπλα-διπλα,σου πιανω το χερτ και με κοιταζεις
.
.
.
ΔΙΑΝΥΣΜΑ ΣΕΛΗΝΟΦΩΤΟΣ
.

.
.
ΔΙΑΝΥΣΜΑ ΣΕΛΗΝΟΦΩΤΟΣ
.
.
το χερι μου ομοια σεληνοφωτο σε κλαδι αμυγδαλιας
γλιστραει στο σωμα σου και σκεπαζει τον υπνο σου
.
.
.

.
.
.
ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΕ ΟΛΑ/ΛΟΓΟΜΑΧΙΑ
..
ΠΡΑΞΕΙΣ ΛΟΓΟΜΑΧΙΑΣ
.
ιn woman αιδοιου εναντιωσεις
.
ΑΠΟΚΛΙΣΗ ΕΓΩ
.
.
.
ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΕ ΟΛΑ/ΛΟΓΟΜΑΧΙΑ
.

.
.
ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΕ ΟΛΑ/ΛΟΓΟΜΑΧΙΑ
.
.
ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΕ ΟΛΑ.
Σ'ΑΡΕΣΕΙ ΔΕΝ Σ'ΑΡΕΣΕΙ.
ΑΡΚΕΤΑ ΤΟ ΣΗΜΕΙΩΤΟΝ.
ΠΟΙΟ ΤΟ ΚΕΡΔΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ''ΜΗ ΜΟΥ ΑΠΤΟΥ'';
Η' ΤΑΝ Η' ΕΠΙ ΤΑΣ.
ΕΜΠΡΟΣ ΛΟΙΠΟΝ.
ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ.
ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΟΠΛΑ ΜΟΥ ΑΥΤΑ ΕΧΩ.
ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ.
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΔΙΚΑ ΣΟΥ;
ΔΕΙΞΤΑ.
ΜΙΑ ΛΕΞΗ ΕΓΩ ΜΙΑ ΛΕΞΗ ΕΣΥ.
ΛΟΓΟΜΑΧΙΑ.
.
.
.
ΠΡΑΞΕΙΣ ΛΟΓΟΜΑΧΙΑΣ
.

.
.
ΠΡΑΞΕΙΣ ΛΟΓΟΜΑΧΙΑΣ
.
.
Πραξη Υβρεως.
Κουφια προσωπιδα ναρκισσισμου
αντηχει κιβδηλοσχημα κρουσεις
συνακολουθης κολακειας
.
Πραξη Τρυφεροτητας.
Πνεουσα χρωματοφορα ρηματα
επι υπερμετρης γεωγραφιας βλεφαρων
η φευγουσα γλωσσα των κρινων
.
.
.

.
.
ιn woman αιδοιου εναντιωσεις
.
.
ιn woman εναντιωσεις αιδοιου
εγχαρακτων στημονων παιωνιας
σε υπερλαμπρο αετωμα ανατολης
αφαιρεση μνημης η λαγνεια εξελκυουσα
πρωτοζωα φωσφοριζοντα παροξυτονα
ασελγων θωπευσεων ευρυθμα ακορεστων
λεξηφωνων παρατονισμων μικροφωνα
πληρεξουσιου εγχαρακτης απολαυσης
στοματα πορφυρα υπερωα αντικατροπτισμων
κοιλιας στρογγυλης αλαβαστρινης απαλης
λαγνεια φωνασκουσα ψιθυρους διθυραμβους
ελλασονας διαγωνια του ονοματος
εναντιωση υπερθετικου αρρενος
οξυμωρη ενηλικιωση ποθου
πλαγιοφωνη εναλλαγη κυκλιων αντιθετων
λεξεις ορθοπρωρα του σωματος υπερθεσεις
ενχυμων ορυκτων ιζηματογενη προτασεων
ιδιοτελη της αφης εγχαρακτα
παραθετικα ευρυθμιας εναντιωσεις
αιδοιου ιn woman
.
.

.
ΑΠΟΚΛΙΣΗ ΕΓΩ
.

.
.
ΑΠΟΚΛΙΣΗ  ΕΓΩ
.
.
Το εγω σου υπολοιπα υποθεσεων .Δεν ειμαι υποχρεωμενος να τις
αποδειξω.Αλλωστε αγνοω τα αξιωματα σου,κι επειτα ειναι τελειως
ασυμπτωτα με το δικο μου εγω ,ως εκ τουτου αχρηστα.Γι'αυτο,ετσι
εξηγειται που το εγω μου καταρρεει στο εσυ σου.Αρχικα συνταυτιση
στο ε,τελεια ενοτητα,κι επειτα πληρης αποκλιση,σ στο γ,και υ στο ω.
Μην πεις:'' Ατυχησαμε στα γραμματα''λιγο αν προσπαθουσαμε,αν
βελτιωναμε την ορθογραφια μας,απλο ηταν,μια ασημαντη
ανορθογραφια να τολμησουμε,το εγω στη θεση του εσυ να λεει εγω
.
.
.

.
.
.
ΕΛΑΧΙΣΤΟΠΟΙΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΠΟΣΤΑΣΗ
.
επιδρομη καυγα στη διαπασων
.
splitting packing Εξουσια
.
.
.

.
.
ΕΛΑΧΙΣΤΟΠΟΙΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΠΟΣΤΑΣΗ
.
.
ΣΕ ΚΟΝΤΙΝΟ
στο γλυκο ριγος της λεξης σου
απαλο στομα
.
ΠΑΡΑ ΠΛΗΣΙΟΝ
αγγιγμα
εσωτερικο του ονειρου
.
ΕΓΓΥΤΑΤΑ
εγγυτατα
πνεουν τα λογια μου
στην ανασα σου
φωνη
.
ΣΕ ΕΠΑΦΗ
δαχτυλα ανασηκωνουν
τα λευκα σεντονια
της σαρκας σου
.
ΣΕ ΤΑΥΤΙΣΗ
κοκκινο μηλο
φωτια
που δαγκωσαν χειλη
.
.
.

.
.
επιδρομη καυγα στη διαπασων
.
.
προτιμω τα λογια σου
με σαφηνεια,τα λογια σου να μην ειναι
συναθροισεις δολοφονιων.
Κατεστρεψες την Ποιηση
την ιδιοτροπη πραξη του ανθρωπου.
υγρος ανεμος φεγγαριου ανοιγει το παραθυρο.
Εσυ να δουμε τι κατεστρεψες.
επιδρομη καυγα στη διαπασων
ενας ανθρωπος εχεζε πανω στο ξερο χωμα.
σαπιζουν εντοσθια γεγονοτων στα σφαγεια
των Ιδεων.
πυρακτωμενα δοχεια σκατων λιπαινουν χρονια
τα απανθρωπα κατουρα δολοφονων.
η Ποιηση
δεν ειναι γνωμη.
Ντοκουμεντο.ντοκουμεντο ειναι
χαλκινη φωνη κοντρα στη θαλασσα
τα ονοματα μας
με μουγκρητα μοτοσυκλετας κομματιατηκε ο αιωνας
και σωριαστηκε
με κακουργηματα του καρφωσαν τα χερια
με συνεταιρους κολακες η Ιστορια
κακοφορμιζει το πηλινο σωμα αγαλματων
ενα-ενα στη σειρα ειναι και δεν ειναι.

στο υπερωκεανιο τους ψευδους
συνεχιζω τον καυγα
με τους δολοφονους.
.
.
.

spliting packing Εξουσια
.

.
.
splitting packing Εξουσια
.
.
on my turning the dices one more time
I have gained a revolutionary blue woman
like you or like you or like you
balancing in spheric continuous words
like those,whoses you are hearing now
looking for the names of people
splitting packing Εξουσια
.
.
.

.
.
.
Stopping in City
.
DEDUCTION
.
ΕΚ-LETTRISM ΣΕ ΕΛΑΣΣΟΝΑ ΛΟΓΟ
.
διαλυοντας η θαλασσα
.
.
.

.
.
Stopping in City
.
.
Stopping faces of city and turning interiors in man's
circling syllogisms about memories and instant events
into rythmic labyrinths down-updown roading words
like κοινωνια-συμπλοκη-περιπλοκο-αντιμετωπο
The voice is
νικος μαρια ελενη γιωργος κωστας νικη μανωλης
ειναι τα φωνηεντα των δρομων καταζητουμενοι λιποτακτες
ορατων πυροβολειων ψευδους
.
.
.

.

.
DEDUCTION
.
.
σε κυκλο κλεινεσαι,σε μια αδιαφορια κυκλων εξαφανιζεσαι,
εκπιπτεις,
με λεξεις κοινοτυπες,με φρασολογιες νομισματων κενολογιων,
εκδουλευεσαι,
πληθωρισμοι κολακειων στο gazebook σου
αντιστρεφουν το προσωπο σου,
αχρηστο,
επαγωγικα αχρηστευεσαι,
Αν δειχνω να με νοιαζει ειναι γιατι
εγω ειμαι που αχρηστευομαι
.
σε κυκλους ανουσιων likes
ενα ερωτημα:
Ποιος ειναι; σαν η φωνη σου ακουσθει
καθαρα
σε κυκλους λεξεων ορατων και αορατων
ειναι αναλογα τα ποσοστα διαφανειας,που προχωρει
ο ανθρωπος
απο ανθρωπο σε ανθρωπο
Ποιος ειναι;
Ποιος εισαι εσυ,που διαβαζεις αυτες τις λεξεις
αυτην ακριβως τη στιγμη;
μην εισαι σε κυκλο κλεισμενος και στην αδιαφορια των κυκλων
εξαφανιζεσαι;
μην εκδουλευεσαι σε λεξεις κοινοτυπες;
Δεν ξερω,
στειλε μηνυμα,επαγωγικα να μαθω
.
θα περιμενω.
Εμπρος λοιπον.
.

.
.

.
.
ΕΚ-LETTRISM ΣΕ ΕΛΑΣΣΟΝΑ ΛΟΓΟ
.
.
αφαιρεση κοκκινου αποχρωματιζει την παπαρουνα
και διαγραφη ευθειας εξαφανιζει το κυπαρισσι
.
ισοσκελης ανθρωπος μοιρασε την ισοτητα
σε ισοπλευρα τριγωνα
.
ισολογιζοντας βραχο και ριγανη
αναπνεει το στηθος της θαλασσας
.
στην Ερμου ενα κλικ του Συνταγματος
ρητορευει υψιπετης η ματαιοδοξια
.
σε προειδοποιησα,αδιαφοροντας για τις λςξςις
επαψες να μιλας
.
σε χρονο Ομονοιας πανε πισω τα ρολογια
.
η λεξη ''πριν'' αντισυμμετρωντας στη λεξη ''τωρα''
ειναι η λεξη ''μετα''
.
η θαλασσα στην ελληνικη γλωσσα δεν εχει ομικρον,
εχει θ,α,σ σε αντηχησεις στρογγυλα γραμματα,
πλην του λ για το λαμπερο
.
διαγωνια του φθινοπωρου η ορμη του ανεμου
ισοφαριζεται απο εκτιναξεις κιτρινων φυλλων
.
το κουβαρι ο μιτος που ειναι ο ανθρωπος ξετυλιγεται
και τυλιγεται σφιχτα στο λαιμο ενος αλλου ανθρωπου,
ετσι που ολοι να σκανε για λιγο αερα
.
κι αν ειναι να μου λες ψεματα
και να κομπαζεις
καλυτερα να μην μου μιλας
κι ουτε να σχετιζεσαι μαζι μου
.
ο νοων νοητω
.
.
.

.
.
.
διαλυοντας η θαλασσα
.

.
.
διαλυοντας η θαλασσα
.
.
διαλυοντας η θαλασσα
το σωμα της βαρκας
στα νερα πληθαινει τα ψαρια
εδω η θαλασσα μου
το περασμα του Οδυσσεα
τρεφεται με φυκια και με
καβουρια και υγρους αχινους
και λαμπερα κοχυλια πρωρα
σαργου κοχλιωμενη σε ματι χταποδιου
υπερδιπλωση ραψωδιας στα
ρηχα και στο βαθος του ποντου
λογιοδρομοντας σε καραβοσχοινα φλοκους
και καρηνες ορυκτα ταξιδιων
εξορυγμενα ρωμαλεα σωματα
ψαροφαγων μνηστηρων,στα ψιλα
διχτυα σπαρταρουσαν οι μαριδες
βελη διασταλωμενο φως
αρμυρευουν το βλεμμα των γλαρων
γυριζοντας σελιδα η θαλασσα
σ'αλλη σελιδα φωτογραφια αμμουδερης
παραλιας συνορευει δυο βραχια
σχηματα ψαριου οξυρυγχου και
σκαμενη πλωρη σε ορμη ανηριθμων
κυματων
πιο πανω αεροπτεριζονται θαμνοι
φιλικια κουμαριες
ως τον ουρανο η θαλασσα υπερυψωνεται
σε φουσκωμενα πανια συννεφα
γυριζοντας σελιδα η θαλασσα
σε μπαρκο οι συλλογισμοι του ανθρωπου
Προσω ολοταχως,η Ελλαδα,Οδυσσεα,
μην εισαι λυπημενος συντροφε
το κουπι του Ελπηνορα ορθο στην αμμο
σε ερημικο ακρογυαλι της πικρης πατριδας
αποδειχνει την υπαρξη σου
Ουτις
Ουδεις
Οδυσσεις
Οδυσσεας
.
.

.
.
.

.
.
.
Triptych-Triptychon-Τριπτυχον
.
.
.

.
.
Triptych-Triptychon-Τριπτυχον
.
.
.
at sea is climbing a birding like a boat
full of sun-turners flowers
up down-upwards
in balancing spinning cones going
freeing
a landscape with roots in seabirds is running
on glasses from bicycle sun's downwards
and continuous upward
and now two times five hands in minimal pianoising
outlines of persons and things
in C minimal zigzagings
multi acts between fishes and ziegen
fractalising language versing and
mooding the light in
downloading a lot of money
noone of honey-bees exagons symmetries
.
.
.
auf See ist Klettern eine Vogelbeobachtung wie ein Boot
voller Sonne-Dreher Blumen
up down-oben
bei der Abwägung das Zudrehen Kegeln gehen
Befreiung
einer Landschaft mit Wurzeln in Seevögel
auf Gläser vom Fahrrad Sonne nach unten
und stetig nach oben
und jetzt zwei mal fünf Hände in minimalen Betriebskosten
pianoising Umrisse von Personen und Sachen
in C minimal zigzagings
multi Handlungen zwischen Fischen und Ziegen
fractalising Sprache beim Rangieren und
mooding das Licht in
downloading eine Menge Geld
kein Honig-Bienen exagons Symmetrien
.
.
.
στη θαλασσα σκαρφαλωνει ενας κελαηδισμος
πουλιου
σαν μια βαρκα φορτωμενη ηλιοτροπια
πανω κατω πανω κατω
εξισορροποντας περιστρεφομενους κωνους
απελευθερωνεται ενα τοπιο θεμελιωμενο
σε γλαρους
τρεχοντας στα κρυσταλλα ενος δικυκλου ηλιου
κατηφοριζοντας και συνεχως ανηφοριζοντας
και τωρα δυο φορες πεντε δαχτυλα σε μινιμαλ τεμπο
πιανιζουν τα περιγραμματα ανθρωπων και πραγματων
σε Σι μινιμαλ
τεθλασμενα πολυπρακτα μεταξυ ιχθυων και
αιγοκερων
φρακταλς στιχων της γλωσσας και
διαθεσεων του φωτος σε καταθεσεις
αφθονου χρηματος
καμια σε εξαγωνες συμμετριες μελισσων
.
.
.

.
.
.
προβαλοντας το φεγγαρι
projecting moon
.
.
.

.
.
προβαλοντας το φεγγαρι
projecting moon
.
.
προβαλοντας το φεγγαρι στη βαρκα
αναμεσα σε φωτεινες παρενθεσεις
ρεουσες ασωματες σκιες
πανω σε σιωπηλες αντανακλασεις νερων
οταν ο κυκλος του φεγγαριου κυλαει
με μπρουτζινα δορατα φωνων
με φτερωτα λογια:
πως εφτασες εως εδω,
στους απαλους μηρους της Κιρκης;
εσυ ενας Κανενας;
αληθεια ειναι,πως την ξεγελασες
την περσινη ανοιξη,
και τωρα νοτισμενα φυλλα πεφτουν,
συνεχως πεφτουν,
σε στροβιλισμους
απο τη βελανιδια
ενα φθινοπωρινο φεγγαρι φωτιζει
ομοιοκαταληξιες
και καταβρεχει τη θαλασσα
.
projecting moon down in the boat between light-brackets
flowing no body shandows over the silent mirroring waters
when the circle moon went over with bronze lances shouts
in hurried speech how come you in sweet limbs of Circe,
you a noone,it's truth,you she had deceived the previous spring
and wet leaves is falling,continuous falling,in whirling movements
from oak's tree an Autumn moon is lighting verses
and spraying the sea
.
Projektierung Mond in das Boot zwischen Licht-Klammern fließt
kein Körper shandows über die stille Spiegelung Wasser, wenn
der Kreis Mond über ging mit Bronze Lanzen ruft in eiligen Rede,
wie kommen Sie in süßen Glieder Circe, du bist ein niemand,
es ist die Wahrheit, du sie betrogen im vergangenen Frühjahr
und nasses Laub fällt, kontinuierlich sinkt, in wirbelnden
Bewegungen aus Eiche der Baum ein Herbst Mond leuchtet Verse
und Spritzen auf das Meer
.
progetto luna in barca tra parentesi la luce non passa attraverso
il corpo shandows acqua silenziosa riflessione quando il cerchio
era finita la luna di bronzo chiamate pezzo lance in questione,
come si arriva al dolce Circe arti, sei un nessuno, è il verità,
è tradita la scorsa primavera e bagnato cadono le foglie, un costante
declino in moto vorticoso della quercia una luna illumina l'
autunno e siringhe versi del mare
.
括弧の間に月の光 – ボートのプロジェクトは、甘い手足
のキルケに来るようにサイクルが、質問に青銅槍ピースコ
ールを使用して月を超えていた水の静かな反射shandows
の体を介して流れていない、あなたが誰だない、それは真
実ですあなたは彼女の最後の春とぬれた葉の秋、樫の木の
旋回運動は着実に減少浮気秋の月のライトと海の注射器の詩
.
Proyecto en la luna de luz barco entre paréntesis no fluye a través
de la reflexión tranquila cuerpo shandows de agua cuando el ciclo
estaba en la luna de bronce llamadas pieza lanzas en cuestión, ya
que vienen en Circe miembros dulce, no eres nadie, es la verdad
que engañó a su pasada primavera y el otoño las hojas mojadas,
una disminución constante en los movimientos de remolinos de la
encina se enciende un luna de otoño y jeringas versos del mar
.
Projet dans la lune bateau-phare entre parenthèses ne transitent pas
par la réflexion shandows plan d'eau lorsque le cycle a été sur
la lune avec le bronze des appels morceau lances en question, comme
vous venez de Circé membres douce calme, vous êtes un personne,
c'est la vérité tu as triché sur son printemps dernier et humide
de l'automne les feuilles, une baisse constante des mouvements
tourbillonnants du chêne une lune éclaire automne et les versets
de seringues de la mer
.
ضوء زورق بين قوسين ل تتدفق عبر الجسم انعكاس shandows
هادئة من الماء عندما دورة كان على
سطح القمر مع البرونزية يدعو
قطعة الرماح موضع تساؤل ، كما
تأتي في سيرس أطرافه الحلو ، وكنت أحد
انها الحقيقة خدع لكم على مشاركة لها ،
في الربيع والخريف الرطب الوراق
وانخفاض مطرد في حركات دوامات من شجرة البلوط ،
an أضواء القمر الخريف والمحاقن آيات من البحر
.
Projek in die maan lig-boot tussen hakies nie vloei deur die rustige
nadenke shandows liggaam van water wanneer die siklus, was oor
die maan met brons spiese stuk in die gedrang bring, as jy kom
in soet ledemate Circe, jy is 'n niemand, dit is die waarheid
jy verneuk op haar laaste lente en die nat blare val, 'n bestendige
afname in die kolk die ontwerp van die eikeboom' n herfs maan
ligte en spuite verse van die see
.
在括号月光船项目不通过安静反思shandows水时，循环结束
与青铜矛质疑片呼叫月亮，因为你在喀耳刻甜蜜的四肢来体内
流动，你是一个无名小卒，它的真相你骗了她去年春天和秋天
湿叶，在纷飞的栎树运动的持续下降秋天的月亮灯和海注射器
诗句
.
Project in de maan licht-boot tussen haakjes niet stroom door de stille
reflectie shandows lichaam van water wanneer de cyclus was in de
wolken met bronzen speren stuk de vraag doet rijzen, zoals je komt
in zoete ledematen Circe, je bent een niemand, het is de waarheid je
bedrogen op haar afgelopen voorjaar en natte bladeren vallen, een
gestage daling van de wervelende bewegingen van de eik een herfst
maan lichten en spuiten verzen van de zee
.
Проект в лунном свете лодка в скобках не течет через тихий
отражение shandows водоем, когда цикл был на седьмом небе
с бронзовыми часть звонков копья на вопрос, как вы пришли
в сладком Цирцея конечностей, ты никто, это правда Вы
обманывал ее прошлой весной и влажные осенние листья,
неуклонное снижение закрученного движения дуба осенью
луны свет и шприцы стихи море
.
क षक क£ ब¥च च§¨द कª र शन¥ म¯ न§व म¯ प ज£क´ प§न¥ जब चक सव§ल म¯
क§¨सº भ§ल£ ´¼कड§ क¾ल क£ स§थ च§Àद पर गº§ थ§, जÂस§ कक आप म¥ठ§ अ¨ग
सÂस¥ म¯ आन£ स£ श§¨त पततबबब shandows शर¥र क£ म§धºम स£ पव§ह नहÌ हÂ,
त  आप एक क ई भ¥ ह , ºह सच हÂ आप उस£ तपछल£ वस¨त और ग¥ल£ पत£ तगर,
ओक वÔक कª घ×मत§ गततºØ म¯ लग§त§र तगर§व´ क  ध ख§ एक शरद ऋत¼ च§Àद
र शन¥ और सम¼द कª स¥ररज छ¨द
.
Projekt w księżyc światło łodzi w nawiasie nie płynie spokojnym
ciała shandows odbicie wody, gdy cykl był na księżyc z brązu
połączeń spears utwór na pytanie, jak się w słodkim Circe kończyn,
jesteś nikim, to prawda Ci romans wiosną i jesienią mokre liście,
stały spadek ruchy wirujące dębu światła księżyca jesienią
i strzykawek wersety morza
Projekt i månskenet-båt inom parentes inte flödar genom de tysta
reflektion shandows kropp med vatten när cykeln var över månen
med brons spjut bit ifrågasätter, som du kommer i söta kroppsdelar
Kirke, du är en nolla, det är sanningen du otrogen mot henne i våras
och våta löven faller, en stadig nedgång i virvlande rörelser eken
en höst månen lyser och sprutor verser av havet
.
Το φεγγαρι με ομοιοκαταληκτο φθινοπωρο
καταβρεχει τη θαλασσα
και τωρα
με νοτισμενους στροβιλισμους φυλλων
η βελανιδια
πεφτει,
συνεχως πεφτει,
σε απαλους μηρους
εσυ ενας Κανενας,εφτασες εως εδω
αφου ξεγελασες τη Κιρκη με φτερωτα λογια
και με δορατα μπρουτζινων φωνων
κυλησες
τον κυκλο του φεγγαριου
μεσα σε φωτεινες παρενθεσεις σιωπης
σε ασωματες αντανακλασεις νερων
εκει στη ρεουσα σκια της βαρκας
προβαλει το φεγγαρι
.
.
.
[Interaction.
Dear Reader,from  the text of your language write your text-poem]
.
.
.

.
.
.
Λογος – me = -ne
Σε πολλες Γλωσσες Παραληπτες
.
.
.

.
.
Λογος – me = -ne
Σε πολλες Γλωσσες Παραληπτες
.
.
Εμεις εδω οι Ελληνες
σας δανεισαμε τον Ομηρο,τον Δημοκριτο,τον Σωκρατη,
τον Πλατωνα,τον Αριστοτελη,τον Ευριπιδη,τον Αριστοφανη,
τον Θουκυδιδη,τον Ευκλειδη,
στον Δευτερο Παγκοσμιο Πολεμο τον Γιωργο.τον Κωστα,
τον Μανωλη,
την Ελενη,την Μαρια, την Φωτεινη,
Εσεις μας δανεισατε Χρηματα
Εμπρος,λοιπον.Υπολογιστε το Υπολοιπο να σας
πληρωσουμε.
.
Λογος – me = -ne
in many languages recipients
.
We here the Creeks
have loaned you Homer,Democritus,Socrates,Platon,
Aristotles,Euripides,Aristofanes,Thucydides,Euclides,
in Second World War
Giorgos,Costas,Manolis,
Heleni,Maria,Fotini,
You have loaned us Money
Onward,well!Calculate the Rest to pay you
.
Λογος - me =-ne in vielen Sprachen Empfänger. Wir haben hier
die Creeks haben dir geliehen Homer, Demokrit, Sokrates, Platon,
Aristoteles, Euripides, Aristofanes, Thukydides, Euclides, im
Zweiten Weltkrieg Giorgos, Costas, Manolis, Heleni, Maria, Fotini,
haben Sie liehen uns Geld Onward, gut! Berechnen Sie den Rest
zu bezahlen
.
Λογος - je ne le récepteur =- dans de nombreuses langues. Nous
avons ici des Calanques vous ai prêté Homère, Démocrite, Socrate,
Platon, Aristote, Euripide, Aristófanes, Thucydide, Euclides, dans
la Seconde Guerre mondiale, George, Costas, Manolis, Heleni, Maria,
Fotini, vous nous ont prêté Onward argent, bon! Calculer le reste
à payer
.
Λογος - my ne =- ontvanger in baie tale. Ons het die Spruite hier
het al die dae wat jy Homer, Democritus, Sokrates, Plato, Aristoteles,
Euripides, Aristofanes, Thucydides, Euclides, in die Tweede
Wêreldoorlog, George, Costas, Manolis, Heleni, Maria, Fotini,
het jy geleen het ons geld verder, goed! Bereken die res te betaal
.
Λογος - me ne =- marrës në shumë gjuhë. Ne kemi këtu creeks kanë
siguroi se Homerit, Democritus, Sokrati, Platoni, Aristoteli, Euripidit,
Aristofanes, Tukididit, Euclides, në Luftën e Dytë Botërore, George,
Kostas, Manolis, Heleni, Maria, Fotini, ju keni dhënë hua ne tutje të
holla, të mirë! Llogaritni të paguajë pjesën tjetër
.
Λογος -- شمال شرق لي =- المتلقي في العديد من اللغات. لدينا هنا في الجداول قد قدمت لكم
هوميروس ، وديموقريطس وسقراط وأفلطون وأرسطو ، ويوريبيدس ، Aristofanes ، ، ثيوسيديدز
إقليدس ، في الحرب العالمية الثانية ، جورج ، كوستاس ، مانوليس ، Heleni ، ماريا ، فوتيني ، وقد
قدمت لكم منا المام المال ، وحسن! حساب لدفع بقية
.
Λογος - ми СИ =- приемник на много езици. Ние сме тук Creeks
сте заем Омир, Демокрит, Сократ, Платон, Аристотел, Еврипид,
Aristofanes, Тукидид, Euclides, по време на Втората световна
война, Джордж, Костас, Manolis, Heleni, Мария, Фотини, можете
да ни отпусна пари Напред, добре! Изчислете да заплати
останалата част
.
Λογος - NE =-我在许多语言接收器。我们这里的小河已经借给你荷马，
德谟克利特，苏格拉底，柏拉图，亚里士多德，欧里庇德斯，
Aristofanes，修昔底德，Euclides在第二次世界大战中，乔治，
木香，Manolis，Heleni，玛丽亚，Fotini，你借给我们钱冠，
好！计算支付，其余
.
Λογος - mig ne =- receiver på mange sprog. Vi har her Creeks har lånt
dig Homer, Demokrit, Sokrates, Platon, Aristoteles, Euripides, Aristofanes,
Thukydid, Euclides, i Anden Verdenskrig, George, Costas, Manolis,
Heleni, Maria, Fotini, har du lånt os penge Fremad, godt! Beregn til at
betale resten
.
Λογος - me ne =- vastuvõtja paljudes keeltes. Meil on siin Creeks
on laenatud Homer, Demokritos, Sokrates, Platon, Aristoteles,
Euripides, Aristofanes, Thukydides, Euclides, et Teine maailmasõda,
George, Costas, Manolis, Heleni, Maria, Fotini, teil on laenatud meile
raha aastast hea! Arvuta maksma ülejäänud
.
Λογος - akin NE =- receiver sa maraming wika. Dito namin ang Creeks
may Kurisma ka Homer, Democritus, Socrates, Plato, Aristotle, Euripides,
Aristofanes, Thucydides, Euclides, sa Ikalawang Digmaang Pandaigdig,
George, Costas, Manolis, Heleni, Maria, Fotini, mo Mahal na Araw sa
amin ng pera pasulong, ang mahusay na! Kalkulahin ang magbabayad
ng natitirang
.
Λογος - minulle ne =- vastaanotin monilla kielillä. Olemme täällä puroja
on lainannut olet Homer, Demokritos, Sokrates, Platon, Aristoteles,
Euripides, Aristofanes, Thukydides, Euclides, toisessa maailmansodassa,
George, Costas, Manolis, Heleni, Maria, Fotini, olet lainannut meille
rahaa Eteenpäin, hyvä! Laske maksaa loput
.
Λογος - me ne =- receptor en moitas linguas. Temos aquí o Creeks
prestaron vostede Homer, Demócrito, Sócrates, Platón, Aristóteles,
Eurípides, Aristófanes, Tucídides, Euclides, na Segunda Guerra
Mundial, George, Costas, Manolo, Helena, María, Fotini, ten nos
prestou Onward diñeiro, bo! Calcular a pagar o resto
.
Λογος - m 'ne =- receiver nan plizyè lang. Nou gen isit la krik
yo ki gen karèm ou Homer, Democritus, Socrates, Platon, Aristòt,
Euripides, Aristofanes, Thucydides, Euclides, nan Dezyèm Gè Mondyal la,
George, Costas, Magnolia, Heleni, Maria, Fotini ou, ou gen karèm nou
pati lajan, bon! Kalkile yo peye rès la
.
Λογος - , לי נה =- מקלט בשפות רבות. יש לנו כאן נחלים יש השאיל את הומר, דמוקריטוס
סוקרטס, אפלטון, אריסטו, אוריפידס , Aristofanes, תוקידידס , Euclides, במלחמת העולם
השנייה, ג& #39 ;ורג& #39 ;, קוסטס, מנוליס, הלני, מריה , Fotini, , יש לך השאיל לנו הלאה כסף
טוב! חישוב לשלם את השאר
.
Λογος - मDरD पHरJतर कD कई भOषOओ मR =- ररसUरर. हम यहOX Creeks आपकD
पOस हZमर, Democritus, स[करOत, प^DटZ, अरसतH, Euripides, Aristofanes,
Thucydides, दcतUय दरश य[द, जgजh, Costas, Manolis, Heleni, मOररयO,
Fotini मR Euclides, वत हj, तZ आप हमR पjसD ऑनरOरh वत ककयO हj, अचpO!
आरOम करनD कD द^ए भ[गतOन कs गणनO
.
Λογος - aku ne =- penerima dalam banyak bahasa. Kami telah sini Creeks
telah memberikan Anda Homer, Democritus, Socrates, Plato, Aristoteles,
Euripides, Aristofanes, Thucydides, Euclides, dalam Perang Dunia Kedua,
George, Costas, Manolis, Heleni, Maria, Fotini, Anda telah memberikan
kami Onward uang, baik! Hitung untuk membayar sisanya
.
Λογος - dom ne =- glacadóir in go leor teangacha. Táimid tar éis anseo
tá an fo-bhailte a tugadh ar iasacht agat Homer, Democritus, Socrates,
Plato, Arastatail, Euripides, Aristofanes, Thucydides, Euclides, sa Dara
Cogadh Domhanda, George, Costas, Manolis, Heleni, Maria, Fotini,
tá tú a tugadh ar iasacht dúinn ar aghaidh airgid, go maith! Ríomh
a íoc leis an gcuid eile
.
Λογος - mig ne =- móttökutæki á mörgum tungumálum. Við höfum
lækjum hér hafa lánað þér Homer, Demókrítos, Sókrates, Platon,
Aristóteles, Euripides, Aristofanes, Þúkýdídes, Euclides, í seinni
heimsstyrjöldinni, George, Costas, Manolis, Heleni, Maria, Fotini,
hefur þú lánað okkur peninga Onward, góður! Reikna til að greiða
öðrum
.
Λογος - me ne ricevitore =- in molte lingue. Abbiamo qui le insenature
vi hanno prestato Omero, Democrito, Socrate, Platone, Aristotele,
Euripide, Aristofane, Tucidide, Euclide, nella seconda guerra mondiale,
George, Costas, Manolis, Heleni, Maria, Fotini, ci avete prestato Onward
soldi, bene! Calcola per pagare il resto
.
Λογος - 私NE =-多くの言語で受信機。私たちは、
小川があなたホーマー、デモクリトス、ソクラテス、プラトン、
アリストテレス、エウリピデス、Aristofanes、トゥキュディデス、
Euclides、第二次世界大戦、ジョージ、コスタス、Manolis、Heleni、
マリア、Fotiniで、私達にお金のオンワードを貸している、
良い貸与しているここにある！残りを支払うことを計算する
.
Λογος - מיר ניי =- ופנעמער אין פילע שפראכן. מיר האבן דא דער קרעעקס האבן לענט איר
א, אריסטאטלע, עוריפידעס, אריסטאפאנעס, a האמער, דעמאקריטוס, סאקראטעס, פלאט
טהוסידידעס, עוקלידעס, אין די צווייטע וועלט מלחמה, דזשארזש, קאסטאס, מאנאליס,
א, פאטיני, איר האבן לענט אונדז געלט אנווארד, גוט! רעכענען צו צאלן די רו d העלעני, מארי
.
Λογος - ne em receptor =- en molts idiomes. Aquí tenim les cales
que li va prestar Homer, Demòcrit, Sòcrates, Plató, Aristòtil, Eurípides,
Aristòfanes, Tucídides, Euclides, en la Segona Guerra Mundial, George,
Costes, Manolis, Heleni, Maria, fotínia, que ens han prestat Endavant
diners, bé! Calcular per pagar la resta
.
Λογος - mi NE =- prijamnik u mnogim jezicima. Mi ovdje smo potoke
su lent vas Homer, Demokrita, Sokrata, Platona, Aristotela, Euripid,
Aristofanes, Tukidid, Euclides, u Drugom svjetskom ratu, George,
Costas, Manolis, Heleni, Maria, Fotini, imate posudio nam novac dalje,
dobro! Izračunajte platiti ostatak
.
Λογος - man ne =- uztvērējs daudzās valodās. Mēs esam šeit creeks ir
aizdeva esat Homer, Democritus, Sokrāts, Platons, Aristotelis, Eiripīds,
Aristofanes, Tukidīds, Euclides, kas Otrā pasaules kara, George, Costas,
Manolis, Heleni, Maria, Fotini, jums ir aizdeva mums naudu Tālāka,
labi! Aprēķināt samaksāt atlikušo
.
Λογος - man ne =- imtuvas įvairiomis kalbomis. Mes čia Creeks buvo
paskolintas jums Homeras, Demokritas, Sokratas, Platonas, Aristotelis,
Euripidas, Aristofanes, Thucydides, Euclides, kad Antrojo pasaulinio
karo, George, Costas, Manolis, Heleni Marija, Fotini, turite paskolino
mums pinigų Pirmyn, geras! Apskaičiuokite mokėti poilsio
.
Λογος - saya ne =- penerima dalam pelbagai bahasa. Kami ada di sini
yang anak-anak sungai telah dipinjamkan anda Homer, Democritus,
Socrates, Plato, Aristotle, Euripides, Aristofanes, Thucydides, Euclides,
dalam Perang Dunia Kedua, George, Costas, Manolis, Heleni, Maria,
Fotini, anda mempunyai dipinjamkan kita seterusnya wang, baik! Kira
untuk membayar selebihnya
.
Λογος - me ne =- riċevitur f'ħafna lingwi. Aħna hawn il-Creeks
jkunu mislufa inti Omeru, Democritus, Socrates, Plato, Aristotle, Euripides,
Aristofanes, Thucydides, Euclides, fit-Tieni Gwerra Dinjija, George,
Costas, Manolis, Heleni, Maria, Fotini, inti għandek mislufa lilna
Onward flus, tajba! Ikkalkula li jħallas il-bqija
.
Λογος - ми ne =- приемник во многу јазици. Имаме тука потоци ви
позајми Хомер, Демокрит, Сократ, Платон, Аристотел, Еврипид,
Aristofanes, Тукидид, Еуклидес, во Втората светска војна, Ѓорѓи,
Костас, Manolis, Heleni, Марија, Fotini, ќе ни позајмува пари па
наваму, добро! Пресметајте да го плати остатокот
.
Λογος - me ne =- ontvanger in vele talen. Wij hebben hier de Kreken
hebben geleend u Homerus, Democritus, Socrates, Plato, Aristoteles,
Euripides, Aristofanes, Thucydides, Euclides, in de Tweede
Wereldoorlog, George, Costas, Manolis, Heleni, Maria, Fotini, je hebt
geleend ons geld Onward, goed! Bereken de rest te betalen
.
Λογος - me ne =- mottaker i mange språk. Vi har her Creeks har lånt
deg Homer, Demokrit, Sokrates, Platon, Aristoteles, Euripides,
Aristofanes, Thucydides, Euclides, i den andre verdenskrig, George,
Costas, Manolis, Heleni, Maria, Fotini, du har lånt oss penger Onward,
bra! Beregn å betale resten
.
Λογος -- من شمال گيرنده =- در بسياری از زبان. ما در اینجا Creeks
اند وام شما هومر ، Democritus ، ، سقراط ، افلطون ، ارسطو
Euripides ، Aristofanes ، Thucydides ، Euclides ، ، در جنگ جهانی دوم
جورج ، کوستاس ، Manolis ، Heleni ، ماریا ، Fotini ، شما باید وام ما
را به بعد پول ، خوب! محاسبه و بقيه را به پرداخت
.
Λογος - mnie ne odbiornik =- w wielu językach. Mamy tu Creeks
oddaję Ci Homer, Demokryt, Sokrates, Platon, Arystoteles, Eurypides,
Aristofanes, Tukidydesa, Euklides, w II wojnie światowej, George,
Costas, Manolis, Heleni, Maria, Fotini, masz pożyczył nam Onward
pieniądze, dobre! Oblicz zapłacić resztę
.
Λογος - me ne =- receptor em muitas línguas. Temos aqui o Creeks
emprestaram você Homer, Demócrito, Sócrates, Platão, Aristóteles,
Eurípides, Aristófanes, Tucídides, Euclides, na Segunda Guerra Mundial,
George, Costas, Manolis, Heleni, Maria, Fotini, você tem nos emprestou
Onward dinheiro, bom! Calcular para pagar o resto
.
Λογος - mi-NE receptor =- în mai multe limbi. Avem aici paraielor au
împrumutat ai lui Homer, Democrit, Socrate, Platon, Aristotel, Euripide,
Aristofanes, Tucidide, Euclides, în al doilea război mondial, George,
Costas, Manolis, Heleni, Maria, Fotini, aţi împrumutat ne Pe parcurs
bani, bun! Calculaţi la plata cheltuielilor de restul
.
Λογος - я пе =- приемник на многих языках. Мы имеем здесь
криков оказали вам Гомера, Демокрита, Сократа, Платона,
Аристотеля, Еврипида, Aristofanes, Фукидид, Евклид, во время
Второй мировой войны, Джордж, Костас, Манолис, Heleni,
Мария, Фотини, Вы отдали нам деньги Вперед,
хорошо! Рассчитать заплатить остальное
.
Λογος - me ne =- mottagare på många språk. Vi här har liten vik
har lånat ut dig Homer, Demokritos, Sokrates, Platon, Aristoteles,
Euripides, Aristofanes, Thukydides, Euclides, i andra världskriget,
George, Costas, Manolis, Heleni, Maria, Fotini, du har lånat oss
pengar och framåt, bra! Beräkna att betala resten
.
Λογος - ме не =- пријемник на многим језицима. Имамо овде
имају Потоци вам је позајмљено Хомера, Демокрит, Сократ,
Платон, Аристотел, Еурипид, Аристофанес, Тукидид, Еуцлидес,
у Другом светском рату, Џорџ, Костас, Манолис, Хелени, Марија,
Фотини, сте нам позајмиле новац даљи,
добро! Израчунајте да плати остатак
.
Λογος - ja nie =- prijímač v mnohých jazykoch. Máme tu zátoky
požičali si Homer, Demokritos, Sokrates, Platón, Aristoteles, Euripides,
Aristofanes, Thucydides, Euclides, v druhej svetovej vojne, George,
Costas, Manolis, Helena, Maria, Fotini, ste nám požičal peniaze Vpred,
dobre! Vypočítať na doplatenie
.
Λογος - me ne =- sprejemnik v številnih jezikih. Imamo tukaj so
potoki posodil ste Homer, Demokrit, Sokrat, Platon, Aristotel,
Evripid, Aristofanes, Tukidid, Euclides, v drugi svetovni vojni,
George, Costas, Manolis, Heleni, Maria, Fotini, ki ste nam je
posodil denar dalje, dobro! Izračunajte plačati počitek
.
Λογος - ne me receptor =- en muchos idiomas. Aquí tenemos las
calas que le prestó Homero, Demócrito, Sócrates, Platón, Aristóteles,
Eurípides, Aristófanes, Tucídides, Euclides, en la Segunda Guerra
Mundial, George, Costas, Manolis, Heleni, María, Fotini, que nos
han prestado Adelante dinero, bueno! Calcular para pagar el resto
.
Λογος - me ne =- receiver katika lugha nyingi. Sisi hapa Creeks
na ameipa wewe Homer, Democritus, Socrates, Plato, Aristotle,
Euripides Aristofanes,, Thucydides, Euclides, katika Vita Kuu ya
Pili ya Dunia, George, Costas, Manolis, Heleni, Maria, Fotini,
una ameipa sisi fedha kuendelea,
nzuri! Mahesabu ya kulipa wengine
.
Λογος -- ฉqนรqบ =- เนบราสกyาในหลายภาษา เราไดyทƒ„นƒ„ Creeks
ทƒ„มƒการย†มคˆณโฮเมอร, Democritus, Socrates, Plato, Aristotle,
Euripides, Aristofanes, Thucydides, Euclides
ในสงครามโลกครqงทƒ„สอง, จอรจ, Costas, Manolis, Heleni,
มาเรƒย, Fotini คˆณมƒใหyย†มเราเป’นตyนไปเง”นทƒ„ดƒ!
การค•านวณการจ—ายเง”นส—วนทƒ„เหล†อ
.
Λογος - já ne =- přijímač v mnoha jazycích. Máme zde zátoky
půjčily si Homer, Demokritos, Sokrates, Platón, Aristoteles,
Euripides, Aristofanes, Thucydides, Euclides, ve druhé světové
válce, George, Costas, Manolis, Heleni, Maria, Fotini, jste nám
půjčil peníze Kupředu, dobře! Vypočítat na doplacení
.
Λογος - Bana ne birçok dilde =- alıcısı. Burada Creeks size Homer,
Demokritos, Sokrates, Platon, Aristoteles, İkinci Dünya Savaşı,
George, Kostas, Manolis, Heleni, Maria, Fotini olarak Euripides,
Aristofanes, Thucydides, Euclides, ödünç var, iyi, bize para
Onward ödünç var! Geri kalan ödeme hesaplama
.
Λογος - я пе =- приймач на багатьох мовах. Ми маємо тут
криків надали вам Гомера, Демокрита, Сократа, Платона,
Аристотеля, Евріпіда, Aristofanes, Фукідід, Евклід, під
час Другої світової війни, Джордж, Костас, Маноліс, Heleni,
Марія, Фотіна, Ви віддали нам гроші Вперед,
добре! Розрахувати заплатити решту
.
Λογος - nekem ne =- vevő több nyelven. Van itt a patakok is
kölcsönzött akkor Homer, Démokritosz, Szókratész, Platón,
Arisztotelész, Euripidész, Aristofanes, Thuküdidész, Euclides,
a második világháború, George, Costas, Manolis, Heleni, Maria,
Fotini, akkor kölcsön nekünk pénzt Onward, jó! Számítsa
kötelezi a többi
.
Λογος - tôi ne =- nhận trong nhiều ngôn ngữ. Chúng tôi có ở đây
những lạch đã vay bạn Homer, Democritus, Socrates, Plato,
Aristotle, Euripides, Aristofanes, Thucydides, Euclides, trong
Chiến tranh thế giới thứ hai, George, Costas, Manolis, Heleni,
Maria, Fotini, bạn phải cho vay chúng tôi Onward tiền,
tốt! Tính toán để thanh toán phần còn lại
.
Λογος - mi ne =- derbynnydd mewn sawl iaith. Rydym wedi yma
y cilfachau wedi benthyca i chi Homer, Democritus, Socrates, Plato,
Aristotle, Euripides, Aristofanes, Thucydides, Euclides, yn yr Ail
Ryfel Byd, George, Costas, Manolis, Heleni, Maria, Fotini, eich bod
wedi rhoi benthyg i ni Onward arian, da! Cyfrifwch i
dalu'r gweddill
.
Λογος - я пе =- прыёмнік на многіх мовах. Мы маем тут крыкаў
аказалі вам Гамера, Дэмакрыта, Сакрата, Платона, Арыстоцеля,
Еўрыпіда, Aristofanes, Фукидид, Еўклід, падчас Другой сусветнай
вайны, Джордж, Костас, Манолис, Heleni, Марыя, Фотини, Вы
аддалі нам грошы Наперад, добра! Разлічыць заплаціць астатняе
.
.
.

.
.
.
To James Joyce
.
.
.

.
.
To James  Joyce
.
.
Ulysses,bearing a mirror,in a yellow
mild morning landscape,with a razor
he halted front the stairway and intoned:
στα κλαρια της βελανιδιας ειναι κρεμασμενα
τα φτερα του Δαιδαλου
and bent his hands towards Icarus and added:
here and there is the sea
and then his face shadowed:
Tell me.Will he come?
ενα ασπρο συννεφο περασε πανω απ'τον ωμο του
I'm not a hero,he is shouting
κοιταξε τη θαλασσα,down on the water,a dolphin
is searching for salt octapous
και στο μυαλο του εφερε τη μανα του να ζητιανευει
in silence,silently,mute her breath
a mass voice beside him
το κομμενο κεφαλι του πατερα μου
στα χερια μου
he turned his gaze from the sea toward the hills
a light wind passed his face
θυμασαι το σπιτι;να υπαρχει αραγε η συκια
κοντα στη στερνα;
Why?I can remember anything
Sea is now blue,he sayed,
My thoughts of so
and then a seabird floated silently east-western
ο Ικαρος ,φωναξε,ο Ικαρος ηταν
Το δερμα της μερας κυματιζε
τεντωμενο στα δεντρα,ενα χερι ανοιξε τα δαχτυλα του
και πεταξαν φρρ πουλια
and behind him heard words
[like]Dedalus
a voice answer
[like]Ulysses
then,in this moment,is slipping the eco of fish
under his memories
I am seeing my fellows
ειδε τους συντροφους του και τους καλεσε
κι εκεινοι σιωπηλοι ενας-ενας πλησιασαν
How are you?
We're tired in this morning
He saw his own image
his winglike hands
and behind him moved slowly boats
A voice A name
I know,Ulysses
Do you know something about Icarus?
Something about Dedalus?
Stephen Dedalus
.
.
.

.
.
.
Περι τω απλουστερω νοων
.
.
.

.
.
Περι τω απλουστερω νοων
.
.
Ως στρουθιων περιεφερετο
ζητων τριγμους αρτου
ουδεν ευρων εν τη ερημια
.
εξαντλησα το ημερομισθιο
και τωρα πενης και διψων
.
υπερυψουμενη η μερα
πυκνωνει το γαλαζιο
.
και τον τροπο σου εδειξε το χορτο
πως εξυφαινει ανθη
.
ποση πραγματικοτητα εφαγες σημερα
κι εχορτασθεις;
.
το συννεφο σιτιζομενο με αιωρουμενο γλαρων
λευκαινει
.
ευτυχισεν η πετραλιθρα στον βραχο
οταν η θαλασσα ανεβηκε και
την εναγκαλισθει
.
η βροχη ειναι ο ιδρωτας ο μοχθος
του ουρανου να λιπανει τη γη
.
ενα σημειο στιξης κι ο λογος του
υπερυψουται αλαζονικος η'
ταπεινουται μετριοφρων.
Υπερευαισθητη ισορροπια πραξεων.
.
και συ ,αφελης,στο παζαρι των ιδεων
συνεχιζεις να καταθετεις την εκλεκτην
πραματεια σου και να την διαλαλεις
δικαιοσυνη ισοτητα δημοκρατια
και δεν εχεις εις μικρον καταλαβει πως οι φαυλοι
χρονια τωρα εχουν ερθει στα πραγματα και
σε κυβερνουν
.
αγγιζοντας μυρωμενους θαμνους εκατεβαινεν ο ανεμος
στροβιλιζομενος εκ των υψων και εις τας υπωρειας χαμηλα
εις τανυσμενους δαχτυλους ακρωτηριων εσυναντουσε
τα θαλασσια υδατα γαληνια και παμφιλα παντων ιχθυων
Ειναι η Ελλαδα τοπος να γαληνευει ο νους και
να στοχαζεται καθαρα ο ανθρωπος.
.
.
.

.
.

.
.
ΣΙΩΠΗ-ΚΡΑΥΓΗ-ΣΙΩΠΗ
.
.
ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ
.
Επεσε κατω και τον πατησαν
χιλιαδες οι δολοφονοι
.
.
IN MY COUNTRY
.
He fellt down and they stepped upon him
thousands are his killers
.
.
IN MEINEM LAND
.
Er Fellt nieder und traten sie auf ihn
Tausende sind seine Mörder
.
.
.

.
.
.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΙΚΟ
[η ροδια]
.
.
.

.
.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΙΚΟ
.
.
Να η ροδια!
Να δυο ροδια!
Να πολλα ροδια!
.
η ροδια ειναι δεντρο
τα ροδια ειναι κοκκινα
διπλα σε κιτρινο,σε ασπροκιτρινο
μεσα σε πρασινοκιτρινο,σε καφεκοκκινο,
σε κοκκινο
σε λαμψεις νερου κοκκινα ροδια
.
ρο και ο ρο
δου και ι και α δια
ρο και δια ροδια
.
κι ενα ροδι κι αλλο ροδι
ροδινε η ροδια
πολλα ροδια
.
.
.

.
.
.
ΑΝΘΡΩΠΟΣ!
πΥΡ!
.
Αρχαικο
.
.
.
ΑΝΘΡΩΠΟΣ!
πΥΡ!
[ο δολοφονος απ'την αλλη μερια του ανθρωπου
ποζαρει δια την αναμνηστικην φωτογραφιαν]
.
.
.
Αρχαικο
.

.
.
Αρχαικο
.
.
σε κηπο κοχυλιων η θαλασσα υπερεξεχουσα
εν ευρυθμια
παλλουσα ερετμους πετρηεσσων νησων
υποθαλπουσα οφθαλμους οχταποδιων
εν οιστρω
εν αντιστροφω υδασι
ιχθυαρια πληθαριθμα ποντιων νερων
σε κηπο κοχυλιων η θαλασσα υπερεξεχουσα
.
.
.

.
.
.
Αρχαικο[II]
.
.
.

.
.
Αρχαικο [II]
.
.
καρπος αρουρης αυτα τα δημητριακα
στο τραπεζι κατω απ'τον παχυ ισκιο
των τζιτζικιων
τετραπλοος ηλιος Αργειος
προκαλει εγκαυματα στα γυμνα ασπρα ποδια
της κυρα Κλυταιμνηστρας
αυτη ηξερε το μυστικο
το ξοανο του Αιγισθου ουκ απο δρυος ουδ'απο πετρης
απο ζεστη σαρκα
''οι υβριστες της Δικαιοσυνης θα πληρωσουν
θα φονευθουν''
αποτεμνομενη η γλωσσα
τοσσος θανατος
βαθια νυκτα αργυρους σεληνης
το σωμα απο τον τραχηλο ως τον βραχιονα
σουβλιστο περασμενο στο δορυ
και θ'ακουσει λογια σαν δυνατη ριψη βελων
''ἀναγκαῖον εἴη ἀδικεῖν ἤ ἀδικεῖσθαι, ἑλοίμην ἄν ἀδικεῖσθαι μᾶλλον ἤ ἀδικεῖν''
ας φροντιζεν αλλως
χρυσειο να στηθει το αγαλμα του στην Αγορα
παρα ηθελε να πολιτευεται ως
και αρκτοι τε και λεοντες πραττουν
δεν ειχαμε τις ιδιες γνωμες,
να ελαττωσεις τη δυναμη του ανθρωπου πασχισες,
κι ας ηξερες τον μεγαλο ποθο του
ιεμενος και καπνον αποθρωσκοντα νοησαι
η τιμωρια σου θα λαβει ιστοριαν ες ηω ες ηελιον
καταδυντα
και τοτε
απο τα ποδια μεχρι το καφαλι θα φωτισθει η γη
και συ δολοφονημενος ,οπως κεραυνος χτυπαει πλοιο
και το τσακιζει
το πνιγει στη μπανιερα της θαλασσας
εμας που μειναμε ο ανεμος επειγει κατα πρυμναν
σε αμεροληπτα κειμενα
καθενας να μνησθει τα χρεη του
να υπερηφανευθει των δικων του γαιων
μακρον αυτειν βοαν ν'ακουσθει
σ'ολα τα κωφαλαλα εθνη τα εκατογχειρα
πολλακις κελαινεφη επι της γης
χαλκοχιτωνες ο ενας επι του αλλου εμφυλιοι
διαπερθιστες
Αχιληος μηνις εξαυδαει παροιθεν
''καρπαλιμος χρονος σε βενθεα νερα θα σας πνιξει
χεοντας δουρα επι των αφρονων
των φαυλων του ανθρωπου''
κεχυμενων εις πλουτον εις απληστιαν εις αλαζονειαν
σε ψευδη
''απυηρα δολιον ''φωναξε η Κλυταιμνηστρα
σκοτωμενη απο τα χερια των παιδιων που γεννησε
και πριν ειχαν ''σκοτωσει Αιγισθον''
και μετα αιωρουμενο αψυχο δερμα σκοτωμενου
στο κλαδι δεντρου,δρυος,
αιωνοβιας
ανεμων
στην αρχη υβριμετης αυδη,τωρα δυσκολα ακουγεται η φωνη,
μακραινει
''αιθ' οφελες αγανος τ'εμεναι αγαμος τ'απολεσθαι''
ορεγομαι την ανοιχτη θαλασσα
τον απειρων ποντον
το πολιον κυμα λιαζομενον νοσφιν νησων
νοσφιν Αχαιων νοεω την γλυκειαν αρουρα πατριδαν
ουκ ιδα ουκ'ενοησα αλλα γραμματα αλλη γλωσσα
παρεξ τη γλωσσα μου
εμε δε χρεω γιγνεται ενα κειμενο
ενας Μακρυγιαννης
ενας Αλεξανδρος Παπαδιαμαντης
ενας ελαχιστος Θεοδωρος Πτωχοπροδρομος
προσφωνεω:''ο επαιτιος να πληρωσει''
κι τοτε,τις ημερες εκεινες,εσυραν τον επαισχυντο τυραννο
πανω σε κοφτερες πετρες κι αγκαθια,επ'ασπαλαθων,και
κομματιαστηκε το κορμι του,
ετσι πληρωσε ο αχρειος
''και θα γλιτωνες εσυ;αχρειεστερος''
παει περασε ο καιρος που στην Αγορα στις συνελευσεις
επαπειλεες με τα πληρωμενα ανδρεικελα σου
''τελεστε εξαπαντος τον ανδρα εκεινον''
τον πλανον της Κλυταιμνηστρας
''τον ρυπον την ακαθαρσιαν το ονειδος''
δεν υπακουσαν,ο οχλος ξεσηκωθηκε,σ'επισαε και
σε πεταξε στη θαλασσα σε υγρες θηρες τροφη,
εμοιγε φροντιζω
να εκφερω γνωμη
να κρινω
να κρινομαι
πειραομαι πραξεων και λογων
ισος εμοι
ισαιτερος
κατα μοιρας εειπα
μεθομιλεω
.
.
.

.
.
.
ΑΣ ΦΡΟΝΤΙΖΑΝ ΔΙΑ ΤΟ ΚΟΙΝΟΝ ΚΑΛΟΝ
[Κατα τον Τροπον του Κ.Π.Καβαφη]
.
.
.

Κ.Π.Καβαφης[C.P.Cavafy]
.
.
ΑΣ ΦΡΟΝΤΙΖΑΝ ΔΙΑ ΤΟ ΚΟΙΝΟΝ ΚΑΛΟΝ
[Κατα τον Τροπον του Κ.Π.Καβαφη]
.
.
Ητο τοσο μωροφιλοδοξος και ανοητος
που αν και μας ηξερε τι κολακες ειμασταν
μας κουβαλουσε στις συγκλητους
να χειροκροτουμε τις κουφιες ρητορειες του
και πληρωνε με προνομια
αδιαφοροντας αν την κρισιμη στιγμη της Ιστοριας
εκει που κριθηκε η μοιρα του
εμεις του γυρισαμε την πλατη
και φυσικα πηγαμε με τους αντιπαλους του,
τι να καναμε αδυνατοι ανθρωποι ειμαστε
κι εχουμε πολλες χρειες και συμφεροντα,
εχουμε οικογενειες εχουμε εμπορειες,
κι αυτους θα τους αφησουμε για αλλους
πλεον ισχυροτερους, σαν ερθει η ωρα,
ας φροντιζαν να πολιτευονται για το κοινο καλο
αλλ'αυτοι δια το ιδιον οφελος πασχιζουν
και αρεσκονται να συναναστρεφονται
τετοιους ιδιοτελεις και πονηρους που ειμαστε,
εμεις οσο ηταν ισχυρος τον βοηθησαμε
και με το παραπανω,
τι φταιμε για τα περαιτερω;
αυτος τον δρομο του
κι εμεις τον δικο μας δρομο
.
.
.

.
.
.
EZRA POUND,THE POET
[painting c.n.couvelis[χ.ν.κουβελης]]
.
Απο τα φυλλα προερχεται λεπτη καθαροτητα
.
I Nameless Ουτις
.
.
.

EZRA POUND,THE POET
[painting c.n.couvelis[χ.ν.κουβελης]]
.
.
.
Απο τα φυλλα προερχεται λεπτη καθαροτητα
.
.
Ταξιδι της βροχης πισω απ'τον πρασινο λοφο
και ο ηλιος χαρτοπαιζει με τις αγριοχηνες
και χανει
σε τετοια ομορφια
ειπε:συνεχιζουμε να μην γνωριζουμε
κατω απ'τα φυλλα
ο ηχος στα νερα ενος κολυμβητη
διαυγης
σκεφτηκε:μια μερα οι ιστορικοι θα γραψουν
στα γραφτα τους πως στα χωραφια δουλευαμε
απ'την ανατολη ως τη δυση του ηλιου
ενα φτερουγισμα μεσ' στους καθρεφτες
μας ξυπνησε
μεσα στο δεντρο ενα πουλι ξυπνησε
και πεταξε
μεσα στις λεξεις πρασινα φυλλα
με κοστος συνομιλιων
ενα ζευγαρι ασπρους κυκνους
η ιδιοσυγκρασια της χλωριδας εδω ειναι
πενταφυλλα φλοιων
συνδεσμοι νερων και βλαστων
.
.
.
I Nameless Ουτις
.
.
I see
in what site you are
when you went out in wind
the leaves fall early this autmn
in minute observation the tree
multi-green
I see,when
the continuous wavering
and the pale murmurs in your ears
in your half-awaking
I Nameless
Ουτις
.
.
.

.
.
.
to Jim Morrison[ στον Τζιμ Μορισον ]
.
επεξεργασμενες φωτογραφιες[[χ.ν.κουβελης]c.n.couvelis]]
.
.
.

.
.
To Jim Morrison
.
.
in the Summer He is recording
in synonyma of Jack Kerouac
''America,Where is She?''
Look at this lonely and frozen butterfly
''I'm Me
I'm real
I'm human''
I,aLL US A uniVERSE
THE SPACE
ThE tiME
I aM
A ROADhouse BLUes
''taxi Taxi''
the car is roaring in TV SHoW
deep down
Can You breathe
?
FREEdoM
turns all around
NoThIng OFF
all αRοUND
Life eFFet
Life
I'm TALkINg IN yOu
YoUr selF
It IS THe World
mY SELf
.
.
.
Στον Τζιμ Μορισον
.
.
σ'αυτο το καλοκαιρι μαγνητοφωνει
συνωνυμα του Τζακ Κερουακ
''Η Αμερικη.Που βρισκεται;''
Κοιτα αυτη τη μοναχικη και παγωμενη πεταλουδα
''Εγω ειμαι Εγω
Εγω ειμαι πραγματικος
Εγω ειμαι ανθρωπινη υπαρξη''
Εγω,ολοι μας ενας κοσμος
ο Χωρος
ο Χρονος
Εγω Ειμαι
ενα τραγουδι του δρομου
''Ταξι.Ταξι''
το αυτοκινητο μαρσαρει σ'ενα Τιβι-Σοου
μπορεις ν'αναπνευσεις
βαθεια μεσα σου
;
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
σε περιΣΤΡΟΦΗ εδω γΥΡΩ
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΕΙΩΜΕΝΟ
εδω γυρω
η ζΩΗ παρΑγει
ζΩΗ
ΣΕ σΕΝΑ Μιλω
ο εΑΥΤΟς σου
Ειναι Ο ΚοΣμος
ο εΑΥΤΟς μου
.
.
.

.
.
.
I'm facebooking.therefore I'm
[FacebookCogito, ergo sum]
.
Ωρα με την ωρα η νυχτα αποψε προχωραει φωτεινη γαληνη
.
.
.
I'm facebooking.therefore I'm
[FacebookCogito, ergo sum]
.
.
.

φεγγαρι[φωτο χ,νκουβελης]
.
.
Ωρα με την ωρα η νυχτα αποψε προχωραει φωτεινη γαληνη
.
.
η νυχτα αποψε περπαταει στη γαληνη,κανενας ηχος
εδω δεν ακουγεται,δεν φτανει να ταραξει τα νερα του αερα,
να τιναξει τα κλαδια της σιωπης,
πανω ψηλα κυλαει το φεγγαρι στα λευκα διαφανα σεντονια
των συννεφων,μια κρυβεται μια φαινεται,οπως παιδι
που παιζει στα πρωτα τα μικρα χρονια του με τη μανα του
και δεν φοβαται,
κρυβομαι-βρες με,
τοσο κοντα η ευτυχια ,ενα βημα,να την μοιραστεις ,
οπως ζεστο ψωμι με αγαπημενο συντροφο,
που ηρθε απο μακρυνο ταξιδι χρονια στη ξενιτια,

το φεγγαρι αποψε κυλαει απαλα σ'ολους τους ουρανους,
σηκωσε ψηλα τα ματια να δεις,πως ετσι ειναι,
μηνυμα δυο,πολλων ανθρωπων
.
.
.

.

.
.
ΙΣΟΡΡΟΠΑ ΕΠΟΧΩΝ
[ΙΣΟΡΡΟΠΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ]
[ΜΝΗΜΗ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ-
-ΕΠΑΙΞΕ ΦΩΝΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΣΕ ΦΑΥΛΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ-ΣΚΕΨΟΥ ΠΟΣΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΞΕΡΕΙΣ]
.
ΝΥΧΤΩΣΕ,ΚΑΙ ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ ΔΕΝ ΒΓΗΚΕ
.
.
.
ΙΣΟΡΡΟΠΑ ΕΠΟΧΩΝ
[ΙΣΟΡΡΟΠΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ]
.
.
ΜΝΗΜΗ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ
.
.
Ποσες φορες μας κηρυξαν
τον Στρατιωτικο Νομο
καθ'απασαν την Επικρατειαν
γιατι θελησαμε την ελευθερια
και την προοδο ;
.
.
.
ΕΠΑΙΞΕ ΦΩΝΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
ΣΕ ΦΑΥΛΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ
.
.
σε φαυλους καιρους
τους συναντησε στις συγκεντρωσεις
στο σπιτι στη δουλεια
στο χωραφι στο γραφειο στο εργοστασιο
στο γηπεδο
στις διασκεδασεις
τους φωναξε
''ακουστε''
κι
εβγαλε το βιολι κι επαιξε
τις φωνες των πουλιων
στον ουρανο,
τον σταματησαν
και περιφρονιτικα του εδειξαν τα πουλια
στον ουρανο
συνεχισε και τους επαιξε
τους ηχους των κυματων της θαλασσας
τον σταματησαν
και περιφρονιτικα του εδειξαν τη θαλασσα
και τα κυματα
επεμενε και τους επαιξε
τη φωνη της μανας ,που παιζει το παιδι της
τον σταματησαν
και περιφρονιτικα του εδειξαν μια μανα
να παιζει με το παιδι της,
πηγε να συνεχισει
του φωναξαν αγρια
''φτανει πια''
και τον εδιωξαν
εκεινος εφυγε
χαθηκε
και μαζι του χαθηκαν
οι φωνες των πουλιων
οι ηχοι των κυματων της θαλασσας
και η φωνη της μανας,που παιζει το παιδι της
απ'τον κοσμο
.
.
.
ΣΚΕΨΟΥ ΠΟΣΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΞΕΡΕΙΣ
.
.
ποση Ιστορια ξερεις για να'σαι αισιοδοξος;
Σκεψου.
Μην απαντας.
Δεν εισαι υποχρεωμενος να απαντησεις.
Και,μαλιστα,σε μενα.
.
.
.
ΝΥΧΤΩΣΕ,ΚΑΙ ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ ΔΕΝ ΒΓΗΚΕ
.
.
νυχτωσε.και το φεγγαρι δεν βγηκε,
τα προσωπα μας κρυφτηκαν,

ποιες πραξεις μας δεν θα αποκαλυφθουν;
.
.
.

.

.
.
ΛΕΞΙΚΑ[LEXIKA]
[νερο-λαβυρινθος-δεντρο-πετρα-λεξη]
.
.
.
ΛΕΞΙΚΑ
[LEXIKA]
.
.
νερο
.
κολυμβητης γεμισε τις τσεπες του νερο,
και σε χρονο τρεχουμενο,
το αδειασε σε περισπωμενες ψαριων
.
.
λαβυρινθος
.
πισω απο καθε ανθρωπο
υπαρχει λαβυρινθος ανθρωπων,
γιατι ο δικος μου
ειναι αδειος;
.
.
δεντρο
.
δεντρο τιναχτηκε στον υπνο του
και χωρεσε κυκλους
στους κορμους των πουλιων
αναλφαβητους
.
.
πετρα
.
το βαρος της πετρας προερχεται
απο την ελαφροτητα του αερα,
που στοιβαζεται πανω της
.
.
λεξη
.
φαντασθητε λεξη εγκλεισμενη
σε στρατοπεδο συγκεντρωσης ιδεολογιων
να λιμοκτονει
.
.
.

.
.
.
moon φεγγαρι σεληνη
.
.
.

.
.
moon φεγγαρι σεληνη
.
.
moon φεγγαρι σεληνη
απ'τις τρεις λεξεις αυτη ,που ναρκισσευεται ειναι η τριτη,
η σεληνη,
ειδικα στα τρια τελευταια γραμματα ο ναρκισσισμος ειναι τελειος,
ηνη,
να'ναι γι'αυτο ,που μ'αρεσουν οι νυχτες με φεγγαρι;
κι η θαλασσα αεικινητη αχθοφορος
μεταφερει ρυακια λαμπρης σεληνης,
υποδιαστολες
λουομενης ωρας
λευκοτατου κυκνου
σε ποντοπορα τοπια καικιων
τα ψαρια ιχνη νερων
ομοφωνων
στην κουπαστη της σεληνης
υπερδιπλασιασμενα
ανθη σε τοιχογραφια
με διαφανα δελφινια
πανω σε λεπια νησιων
φυσαει φεγγαρι
ατοφιο ασημι καληνυχτα
.
.
.

.
.
GREEK POETRY
POETRY-c.n.couvelis
ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
Οδυσσεα
.
ΜΕΤΑ-ΦΡΑΣΤΙΚΑ
[Ομηρου Οδυσσεια,ραψωδια Α',32-43
-ραψωδια Ε',151-158]
[paintings c.n.couvelis[χ.ν.κουβελης]]
.
.
.

.
.
Οδυσσεα
.
.
Οδυσσεα,πισω απ'τ'ακρωτηρι
αυτο
σαν το περασει η βαρκα
ειναι αλλο ακρωτηρι
και πισω απο κεινο αλλο
και τελειωμο δεν εχουν τ'ακρωτηρια
και το ταξιδι
αυτο
.
.
.

Αιγισθος,εις Αναμνηστικην Εικοναν
.
.
ΜΕΤΑ-ΦΡΑΣΤΙΚΑ
Ομηρου Οδυσσεια
ραψωδια Α',32-43
.
.
ω ποποι,οιον δη νυ θεους βροτοι αιτιοωνται
εξ'ημεων γαρ φασι κακ'εμμεναι,οι δε και αυτοι
σφησιν ατασθαλιησιν υπερ μορον αλγε'εχουσιν,
ως και νυν Αιγισθος υπερ μορον Ατρειδαο
γημ' αλοχον μνηστην,τον δ'εκτανε νοστησαντα,
ειδως αιπυν ολεθρον,επει προ οι ειπομεν ημεις,
Ερμειαν πεμψαντες,ευσκοπον αργειφοντην,
μητ'αυτον κτεινειν μητε μναασθαι ακοιτιν΄
εκ γαρ Ορεσταο τισις εσσεται Ατρειδαο,
οπποτ' αν ηβηση τε και ης ιμειρεται αιης.
Ως εφαθ'Ερμειας,αλλ'ου φρενας Αιγισθοιο
πειθ' αγαθα φρονεων΄νυν δ'αθροα παντ'απετισεν
.
αλιμονο,να θελουν οι ανθρωποι τους θεους αιτιους
πως απο'μας ,λενε,τα κακα τους βαραινουν,ενω
απ'τα δικα τους σφαλματα παν'απ'τη μοιρα τους
βασανα εχουν,οπως τωρα ο Αιγισθος που παν'απ'τη
μοιρα του κοιμηθηκε με τη γυναικα του Ατρειδη και
τον σκοτωσε σαν γυρισε πισω,γνωριζοντας τι σκληρη
συντριβη θα παθει,αν και τον προειδοποιησαμε,
του στειλαμε τον Ερμη που τα παντα βλεπει καλα
με χιλια ματια,μητε αυτον να σκοτωσει,μητε
να θελησει τη γυναικα του,γιατι απ'τον Ορεστη
θα'ρθει σκληρη τιμωρια εκδικηση για τον Ατρειδη,
οταν καποτε μεγαλωσει και πιθυμισει δυνατα τη γη του,
ετσι του'πε ο Ερμης,αλλα δεν γυρισε το νου του Αιγισθου
ορθα να σκεφτει,και τωρα γι'ολ'αυτα μαζι τιμωρηθηκε
πολυ σκληρα
.
.
.

Καλυψω,εις Αναμνηστικην Εικονα Νυχτα Με Πανσεληνο
.
.
ΜΕΤΑ-ΦΡΑΣΤΙΚΑ
Ομηρου Οδυσσεια
ραψωδια Ε',151-158
.
.
τον δ'αρ'επ'ακτης ευρε καθημενον΄ουδεν ποτ'οσσε
δακρυοφιν τερσοντο,κατειβετο δε γλυκυς αιων
νοστον οδυρωμενω,επει ουκετι ηνδανε νυφη.
αλλ'η τοι νυκτας μεν ιαυεσκεν και αναγκη
εν σπεσσι γλαφυροισι παρ'ουκ εθελων εθελουση
ηματα δ'αμ πετρησι και ηιονεσσι καθιζων
δακρυσι και στοναχησι και αλγεσι θυμον ερεχθων
ποντον επ'ατρυγετον δερκεσκετο δακρυα λειβων
.
τον ηβρε στ'ακρογυαλι καθισμενο,ποτε δεν στεγνωναν
τα δακρυα απ'τα ματια του,πνιγονταν η γλυκεια ζωη
απ'το βαρυ κλαμα για τον γυρισμο,η νυμφη πια
δεν τον ευχαριστουσε,και κοιμονταν τις νυχτες μαζι της
μεσα στη βαθεια σπηλια απο αναγκη,δεν ηθελε,εκεινη
ηθελε,τις μερες στις πετρες και στ'ακρωτηρια καθονταν
τα δακρυα οι στεναγμοι κι η λυπη σπαραζαν τη καρδια του
και την ερημη θαλασσα κοιτουσε χυνοντας δακρυα
.
.
.

.

Οδυσσεας,εις Αναμνηστικην Εικοναν[as Game-Hero]
.
.
ΜΕΤΑ-ΦΡΑΣΤΙΚΑ
Ομηρου Οδυσσεια,
ραψωδια Ε',159-170
.
.
ἀγχοῦ δ᾽ ἱσταμένη προσεφώνεε δῖα θεάων
"κάμμορε, μή μοι ἔτ᾽ ἐνθάδ᾽ ὀδύρεο, μηδέ τοι αἰὼν
φθινέτω· ἤδη γάρ σε μάλα πρόφρασσ᾽ ἀποπέμψω.
ἀλλ᾽ ἄγε δούρατα μακρὰ ταμὼν ἁρμόζεο χαλκῷ
εὐρεῖαν σχεδίην· ἀτὰρ ἴκρια πῆξαι ἐπ᾽ αὐτῆς
ὑψοῦ, ὥς σε φέρῃσιν ἐπ᾽ ἠεροειδέα πόντον.
αὐτὰρ ἐγὼ σῖτον καὶ ὕδωρ καὶ οἶνον ἐρυθρὸν
ἐνθήσω μενοεικέ᾽, ἅ κέν τοι λιμὸν ἐρύκοι,
εἵματά τ᾽ ἀμφιέσω· πέμψω δέ τοι οὖρον ὄπισθεν,
ὥς κε μάλ᾽ ἀσκηθὴς σὴν πατρίδα γαῖαν ἵκηαι,
αἴ κε θεοί γ᾽ ἐθέλωσι, τοὶ οὐρανὸν εὐρὺν ἔχουσιν,
οἵ μευ φέρτεροί εἰσι νοῆσαί τε κρῆναί τε."
.
κοντα του σταθηκε η ομορφη θεα και του'πε:
Δυστυχε,μη μου καθεσαι εδω κι οδυρεσαι ,και
μη χανεις τη ζωη σου,σοβαρα τ'αποφασισα
να σε στειλω πισω στη πατριδα σου,
τραβα λοιπον να κοψεις μακρια ξυλα και
να συναρμολογησεις με χαλκινα καρφια
μια ευρυχωρη σχεδια,πανω της στερεωσε ψηλα
δοκαρια,να σε περασει στην ομιχλωδη θαλασσα,
εγω θα σου βαλω μαζι σου ψωμι ,νερο και
κοκκινο κρασι,να μην πεθανεις της πεινας,
ρουχα θα σε ντυσω,και πισω σου θα στειλω
ουριο ανεμο,ευκολα στη πατρικη τη γη σου
να φτασεις,αν βεβαια το θελησουν κι οι θεοι,
που κρατουν στην εξουσια τους τον απεραντο
ουρανο,κι απο μενα ειναι ανωτεροι
και στη σκεψη και στη κριση
.
.
.

.
.
GREEK POETRY
POETRY-c.n.couvelis
ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
ΠΑΝΩ Σ'ΕΝΑΝ ΑΡΧΑΙΟ ΣΤΙΧΟ
Ομηρου Οδυσσεια,Ραψωδια Α',42-43]
αλλ' ου φρενας Αιγισθοιο πειθ'αγαθα φρονεων
.
.
.

Κλυταιμνηστρα και Αιγισθος ,
εις Αναμνηστικην Εικοναν,μια Ημερα Πριν Την Σημερινην
.
.
ΠΑΝΩ Σ'ΕΝΑΝ ΑΡΧΑΙΟ ΣΤΙΧΟ
[Ομηρου Οδυσσεια,Ραψωδια Α',42-43]
αλλ' ου φρενας Αιγισθοιο πειθ'αγαθα φρονεων
.
.
ενα μηνα εχει,που γυρισε
και φοβεριζει,σ'ολο το Αργος και μεσα στις χρυσες
Μυκηνες,εχουμε ανθρωπους δικους μας μυστικους παντου
και τα μαθαινουμε,τι παει να ενεργησει εναντιον μας,
δεν θα προλαβει,θα τον τσακωσουμε στο διχτυ,σφιχτα
θα τον τυλιξουμε,
και ξερει πως το διχτυ αυτο ειναι πολυ παλια ιστορια,
κι αυτος ο μωρος κι εγω εχουμε μπλεχτει στα διχτυα του,
απ'τον μακρυνο καιρο του Τανταλου,Τανταλιδες και οι δυο,
εκεινον τον προγονος μας ,που μαγειρεψε τα κρεατα
του γιου του Πελοπα και τα προσφερε φριχτο γευμα
να φανε οι θεοι,ετσι να τους εξεφτυλισει την ανωτεροτητα
και τον εγωισμο,κι απο τοτε σκληρη η καταρα πανω
στο γενος του μας αρπαξε ολους,
επειτα ο Ατρεας ο πατερας αυτουνου του αγυρτη Αγαμεμνωνα
πηρε την εξουσια,διεδοσε κι ενα γελοιο παραμυθι,πως ενα κριαρι
με χρυσο μαλλι του δινει την εξουσια,ολ'αυτα τα ψεματα
τα μαρτυρησε στον πατερα μου τον Θυεστη,τον αδελφο του,
η Αεροπη,η μανα αυτουνου του αχρειου,για το κριαρι
το χρυσομαλλο,ολες τις σκευωριες εμαθε,τι ηταν
με την Αεροπη εραστες κρυφα,κι ο Ατρεας για να εκδικηθει
τον πατερα μου σκοτωσε τα παιδια,που'καμε μ'εκεινη
τη γυναικα,τα μαγειρεψε τα κρεατα τους και τον καλεσε
σε φριχτο γευμα να φαει,και τον εξορισε τον δυστυχο,
κι εκεινος πηγε στο κρεβατι με την κορη του Πελοπεια,
να βγει συμφωνα με το χρησμο,που δωσανε οι θεοι
ο εκδικητης του,
και βγηκα εγω απο'κεινη την αιμομιξεια,ο Αιγισθος,
η μανα μου ντραπηκε για τη γεννα της και με παρατησε
σε μαντρα βοσκου και μια γιδα αιγα με χορτασε με το γαλα της
κι αναστηθηκα,απ'αυτο το γεγονος πηρα τ'ονομα μου,Αιγισθος,
μεγαλωσα και τον σκοτωσα τον Ατρεα,
περασαν οι καιροι
κι αυτος ο πλανος βασιλευε στις χρυσες Μυκηνες και
μεσα στο Αργος,και σκοτωσε την ιδια του την κορη
την Ιφιανασσα να παει στον ηληθιο πολεμο,να δοξαστει
η ματαιοδοξια του,να φερει πλουτη,να κορωσει τη φιλαργυρια του
χρυσαφια,
κι εκει περα στη Τρωαδα τι αισχιστο επραξε το μαθαμε,
τα νεα τα πληροφορηθηκαμε απ'τον Ομηρο τον ραψωδο,
αν και σε ποιηματα στιχους μετρα και ριμες ,δηλαδη κατασκευες,
τι αναντρο παιχνιδι επαιξε αυτος ο δειλος στον αντρειο
κι ευγενικο Αχιλλεα,και σηκωσε την μηνιν του ηρωα,
και τωρα νατος πισω εδω στο βασιλειο σωος και αβλαβης
να φοβεριζει ο δειλος εμενα και την γυναικα του
την Κλυταιμνηστρα την βασιλισα,
πως τον ντροπιασαμε τον αδιαντροπο,πως ειμαστε παρανομοι
εραστες,ολα τα χρονια που'λειπε στην ''λαμπρη υπερποντια
εκστρατεια βγαζανε τα ματια τους οι μοιχοι ''.
ετσι ελεγε,κι ειμαστε χωρις ντροπη κι αιδω εραστες
απο τοτε,
πως τον αδικησαμε,αυτον τον σκαιο αυτον τον καταχραστη,
πως κυβερναμε παρανομα τον τοπο,
πως η κυβερνηση ειναι νομιμο δικο του δικαιωμα,
τετοια αστεια κι αστηρικτα λεει και διαδιδει στους φιλους του
στους κολακες και στο πληρωμενο συναφι του,και βαζει
λογια να ξεσηκωσει το λαο στην Αγορα στις Συνελευσεις
πυρ και μανια εναντιον μας,
και δεν βλεπει ο αισχρος τα δικα του,τα αισχιστα,
δεν ντραπηκε να φερει πισω στη πατριδα την αμοροζα του
και να την εχει μαλιστα σπιτωμενη,την Κασσανδρα,
την κορη του φημισμενου και σεβαστου Πριαμου,
ακους;μια πριγκιπισα να τη σερνει σκλαβα ενας λεχριτης,
κι ακομα εφερε και τα δυο παιδια,π'απεκτησε μαζι της,
τι ντροπη,κι εχει ο αχρειος το θρασος και θελει να μιλαει
περι Ηθικης και να διδασκει τα πρεποντα,
α θα'χει ασχημα μπλεξιματα,θα τερματισει η ξετσιπωσια του,
δεν θα του περασουν οι ψευτοπαλληκαριες,τι νομιζει ο ανοητος
πως θα φοβηθουμε εκεινο το νιανιαρο τον Ορεστη,η'
εκεινη την θεουσα την βλαμενη την κορη του Ηλεκτρα,
μια υστερικη ειναι,να το ξερει,ολος ο κοσμος το λεει,και
μαζι της κουβαλαει κι εκεινη την ανοητη κι αβουλη αδερφη της
την Χρυσοθεμι,
τετοια να μηχανευεται να κανει και θα το φαει εξαπαντος
το κεφαλι του,η Κλυταιμνηστρα τον μισει,οσο δεν γινεται,
ουτε στα ματια της δεν θελει να τον δει,
τον σιχαινεται τον παιδοκτονο,κι εγω με τη σειρα μου τον μισω
για οσα κακα εκαναν και συμφορες εφεραν οι Ατρειδες
στην οικογενεια μου και σ'εμενα,
ακους;να ειμαστε σφετεριστες της εξουσιας εμεις οι ακρα
νομιμοι κληρονομοι;
τι θελει;την ιδια του γυναικα και βασιλισα την πηρα
στο κρεβατι μου,ειμαι αντρας εγω κι οχι ενας αναντρος πολυλογας
και ψευτης,
που να'ξερε;πως του ετοιμαζουμε αυτες τις μερες που ερχονται
τον χαμο του,μυστικη παγιδα του στηνουμε,στο λουτρο αμεριμνο
θα τον πνιξουμε,εγω με την Κλυταιμνηστρα,οι δυο μας,κι ας
μας συμβουλευουν να πραξουμε φρονιμα,ν'αποφυγουμε τη βια,
''το ενα φονικο φερνει στ'αλλο φονικο'',τι μας νοιαζουν πια
οι συνεπειες των πραξεων μας;μαθαμε στη σκληροτητα,
ο Τανταλος εσφαξε κι εβρασε τον γιο του,ο Ατρεας σκοτωσε
κι εβρασε τα παιδια του Θυεστη,τ'αδερφια μου,και του'δωσε
να φαει τα βρασμενα κρεατα τους ,εγω με τα χερια μου
σκοτωσα τον Ατρεα,τωρα ηρθε η σειρα να σκοτωσω
τον γιο του,τον Αγαμεμνωνα,γιατι να'χω τυψεις για εναν
παιδοκτονο,που πολυ μισω;
ειναι νυχτα βαθεια περασμενη ωρα,η γυναικα η Κλυταιμνηστρα
κοιμαται στο κρεβατι στο πλαι μου,εγω αγρυπνω στο σκοταδι
και λογαριαζω,δεν φοβαμαι,θα εκτελεσθει με καθε ακριβεια και
τελειοτητα το σχεδιο η μηχανη ,
ο Αγαμεμνωνας θα εκτελεσθει,τελειωσε,
κι επειτα ας γινει οτι ειναι να γινει,ας εξελιχθουν τα γεγονοτα
ανεμποδιστα,θα τα περιμενουμε ησυχοι και γαληνιοι,
ετοιμοι απο καιρο,
θα'ρθει ο Ορεστης να μας δολοφονησει, εμενα τον πατριο
και φονια του πατερα του Αιγισθο και τη μοιχαλιδα συνεργο
μητερα του Κλυταιμνηστρα,που το βυζι της εβαζε στο στομα του
να τον θρεψει μικρο με το γαλα της,και τωρα ξεστομιζε βρισιες,
με την Ηλεκτρα βοηθο θα'ναι στο φονικο και τον καρδιακο φιλο
και ξαδερφο του Πυλαδη,
τι εχουμε να φοβηθουμε,τοσο αδυνατοι ,που ειμαστε;
ζησαμε τη ζωη μας μεσα στο φοβο και την αναγκη,
οι χαρες μας λιγες και συντομες,
το ξερουμε πως οι επερχομενοι ανθρωποι
θα γραψουν για τις πραξεις μας,θα τις κρινουν ,αδικα η'
δικαια,αναλογα με τα συμφεροντα,που θα εξυπηρετουν,
κι οπως ο κοσμος θα'χει αλλαξει στο δρομο του
και θα τον κανονιζουν αλλοι νομοι κι αλλες ιδεες
.
.
.

.
.
GREEK POETRY
POETRY-c.n.couvelis
ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
ΕΚΤΟΡΑΣ ΚΑΙ ΑΝΔΡΟΜΑΧΗ
.
.
.

.
.
ΕΚΤΟΡΑΣ ΚΑΙ ΑΝΔΡΟΜΑΧΗ
.
.
Τον ηβρε τον γενναιο Εκτορα η Ανδρομαχη
σκεπτικο και βαρυθυμο,τον ρωτησε μ'απαλη τη φωνη
''Τ'εχεις αντρα μου,και τι σε βασανιζει ;''ειχε και το παιδι
τον Σκαμανδριο τον Αστυανακτα μωρο στην αγκαλια της
κι εκεινο φοβηθηκε τον αγριο και δυνατο πατερα
την περικεφαλαια του σαν σεισθικε κι εκλαψε
την κοιταξε κι αυτη και το παιδι,
γελασε,οπως παντα γελουσε γλυκα,
''Τιποτα δεν εχω,ησυχασε''
''Ο Πολεμος''
και δεν της ειπε,ουτε λεξη δεν εβγαλε,για το
αρμα του Αχιλλεα ,που θα τον συρει νεκρο ατιμασμενο
γυρω το καστρο,ουτε της ειπε για τον πατερα
που πηγε στον φονια του παιδιου να τον παρακαλεσει
να παρει το αψυχο κορμι του να το θαψει στο σπιτι του
στους δικους του ανθρωπους
κι ουτε της ειπε για το παιδι που κραταει τρυφερα στα χερια
και θα της το αρπαξουν απ'τα χερια σαν πεσει η πολη
θα το πεταξουν απ'το καστρο ψηλα στα βραχια κατω
να τσακιστει να σκορπιστουν τα κοκκαλα του
τ'αδυνατα
κι ουτε της ειπε πως στο λαχνο θα πεσει του Νεοπτολεμου λαφυρο
να συνεχισει τη ζωη της στη Φθια,στο βασιλειο του Αχιλλεα,
εκει γυναικα του θα γεννησει τον Μολοσσο,
μετα σαν πεθανει εκεινος θα φυγει με τον Ελενο τον κουνιαδο της
κι αδερφο δικο του στην Ηπειρο,
κι ουτε της ειπε,να μην την πικρανει,πως μ'αυτον θα κανει παιδι
τον Κεστρινο,και θα ξεχασει τον Αστυανακτα
αυτον
κι ουτε της ειπε πως θα φιλοξενησουν εκει τον ηρωα Αινεια
οταν θα περνουσε για την Ιταλια
μετα σαν πεθανει εκεινος θα ερθει στην Τευθρανια της Μυσιας
παρα την Προποντιδα με τον γιο της Περγαμο
για να κλεισει ο κυκλος στη Μικρα Ασια
οπως εκλεισε κι ο αλλος κυκλος με το Κατινακι στη Μικρα Ασια
οπως εκλεισε με τη Μαρια ο εμφυλιος στην Ελλαδα
οπως εκλεισε στα χερια της το κεφαλι του σκοτωμενου αντρα της
κυκλο ολογυρα και θρηνησε κι εκοψε τα μαλλια της συριζα
ομορφα μαλλια ευπλοκαμοι βοστρυχοι ελαστικοι
χαθηκαν
λησμονηθηκαν
ο Εκτορας
ο Κωστας
ο Νικος
ο Γιωργος
τοσα ονοματα αγαπημενα
πολλα πληθος ανθρωποι
κυκλοι
σε κυκλους Ιστοριας κυλησαν
χαθηκαν

κι εκεινη η γυναικα σαν να καταλαβε
κι εσφιξε δυνατα το παιδι της στην αγκαλια
μην της πεταξει και φυγει
και την αφησει ερημη και πικραμενη
.
.
.

.
.
GREEK POETRY
POETRY-c.n.couvelis
ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΚΑΙ ΒΡΙΣΗΙΔΑ
.
.
.

.
.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΚΑΙ ΒΡΙΣΗΙΔΑ
.
.
στη καμαρα του Αγαμεμνωνα η Βρισηιδα
εξω
πανσεληνος στον ευρυχωρο καμπο λαμπερη
γαληνη αποψε
σαν νερο που περναει σε ποταμο και δεν γυριζει πισω
ετσι γυρισε η ιστορια της
και στον νου,
καλα ητανε στην Λυρνησσο ειχε τον αντρα της Μυνητα
τον πατερα της Βριση
τα τρια αδερφια της,καμαρι,
κορη ψηλη μελαχροινη ομορφη με σμιχτα φρυδια
και λαμπερο βλεμμα
τ'ονομα της ηταν Ιπποδαμεια,αλλα και Αστυνομη,
τωρα εχει ονομα Βρισηιδα κορη του Βρισεα,
κι εκει στη πατριδα ειχε πλουτη,πολλα προικωα ευφορα
χωραφια,αμπελια,πυκνους αρχαιους ελαιωνας ,
κι αριφνητα αιγοπροβατα βοσκουσαν ο αντρας της
τα τρια αδερφια της με τους βοσκους
κι εκεινη υφαινε στον αργαλειο και το τραγουδι
δεν της ελειπε απ'το στομα και το γελιο περισσευε
κι ηρθαν αναποδοι καιροι και παει ο αντρας
και πανε τα τρια αδερφια σκοτωθηκαν
σκορπισαν και τ'αριφνητα κοπαδια
οταν καταστραφηκε η Λυρνησσος απ'τον Αχιλλεα
και διαδοθηκε στα περατα ο μεγαλος κι αβασταχτος θρηνος
''Καηκε η Λυρνησσος''
η ξακουστη χωρα Λυρνησσος ξεθεμελιωθηκε
χαθηκαν οι αντρες της και πηραν τις γυναικες σκλαβες,
''κι εγω σκλαβα στα χερια του Αχιλλεα
γυναικα με πηρε
με τιμησε και ξεχασα το κακο''
και στον καιρο ,που ηρθε να περασει
ηρθε ο Καλχας στους Ελληνες κι ειπε τη προφητεια
''Η Τροια θα πεσει οταν γυρισουν την Χρυσηιδα
στον πατερα της''
την Χρυσηιδα την ειχε σκλαβα του γυναικα ο δυνατος
Αγαμεμνωνας
κι οι Ελληνες στη Συνελευση αποφασισαν να του παρουν
την Χρυσηιδα κι εκεινος θυμωσε πολυ και φοβεριζε,
υστερα στη θεληση των πολλων υποταχτηκε και
γυρισε την Χρυσηιδα στον πατερα της,ομως θολωσε
το μυαλο του και τον συμβουλευσε κακα
κι εστειλε τον Ταλθυβιο και τον Ευρυβατη να μ'αρπαξουν
απ'τον Αχιλλεα
και τοτε εκεινος θυμωσε πολυ,και ποιος ειδε αγριεμενο λιονταρι
και δεν φοβηθηκε,
απεσυρε τους Μυρμιδονες απ'τη μαχη
και τωρα οι Ελληνες πληρωνουν την μηνιν του και
τοσα αντρειωμενα κορμια πολεμιστων σκοτωμενα
γεμισαν τα νερα του Σκαμανδρου και τον ευρυχωρο καμπο,
αταφα,να τα τρωνε τα σκυλια και τα ορνια

μεσα στη δυστυχια της και στον χαμο τοσων ανθρωπων
σκεφτονταν,πως αν για την αρπαγη της Ελενης γινονταν
αυτος πολεμος,ομως μ' αφορμη τη δικια της αρπαγη
θα'γραφε ο Ομηρος την ''Ιλιαδα'' του
.
.
.