ART POETICA Couvelis: 31-33 GREEK POETRY POETRY-C.N.COUVELIS ΠΟΙΗΜΑΤΑ-Χ.Ν.ΚΟΥΒΕΛΗΣ

Τετάρτη 14 Οκτωβρίου 2020

31-33 GREEK POETRY POETRY-C.N.COUVELIS ΠΟΙΗΜΑΤΑ-Χ.Ν.ΚΟΥΒΕΛΗΣ

GREEK POETRY
POETRY-C.N.COUVELIS
ΠΟΙΗΜΑΤΑ-Χ.Ν.ΚΟΥΒΕΛΗΣ
.
.
ΜΕΡΟΣ 4
PART 4
.

Geometricous Abstract XXII-painting c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
τα χρωματα των χρωματων-χ.ν.κουβελης

τα χρωματα
η φωτια του νερου και της βλαστησης
η ορθη κινηση των βραχων
και το στηθος της θαλασσας διαφανο
και τοτε καταλαβα
''ο ανθρωπος λατομειο φωνης'' ειπα
''διχτυα λαμψεων ο κοσμος'' ειπα
στο προσωπο μου τα δαχτυλα δειχνουν τα ματια
σε σειρες οι λεξεις οπως οι ελιες στα χωραφια ιστορουν τα γεγονοτα
αυτο πρωτο αυτο δευτερο αυτο τριτο ως την αιωνιοτητα
ωορρηξια ηχων
φυλλων ηλιων
φθογγοι χρονου ασπιλοι
οι αριθμοι του χωρου στη σιωπη του τριανταφυλλου
κοκκινη ησυχη σιωπη
απαλο χορταρι νερου
η δημιουργια του Ηρακλειτου στη γυρη των μελισσων
το παρελθον του μελλοντος παρον
''με ποσο φως ιδρωνουν οι συλλαβες στις λεξεις μου;'' ειπα
''κατ'ευθειαν της γλωσσας μου η ποιηση μου'' ειπα
''μια στενη επαφη με τα γεγονοτα της Ιστοριας'' ειπα
ανεπαφος ο αλγοριθμος
των χρωματων
.
.
.

Αχιλεας-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΑΧΙΛΗΟΣ ΝΕΚΥΙΑ
[Ομηρου Ιλιαδα-ραψωδια λ'-στιχοι 467-491]
μεταφραση χ.ν.κουβελης
.
ἦλθε δ' ἐπὶ ψυχὴ Πηληϊάδεω Ἀχιλῆος
καὶ Πατροκλῆος καὶ ἀμύμονος Ἀντιλόχοιο
Αἴαντός θ', ὃς ἄριστος ἔην εἶδός τε δέμας τε
τῶν ἄλλων Δαναῶν μετ' ἀμύμονα Πηλεΐωνα. 470
ἔγνω δὲ ψυχή με ποδώκεος Αἰακίδαο
καί ῥ' ὀλοφυρομένη ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
«διογενὲς Λαερτιάδη, πολυμήχαν' Ὀδυσσεῦ,
σχέτλιε, τίπτ' ἔτι μεῖζον ἐνὶ φρεσὶ μήσεαι ἔργον;
πῶς ἔτλης Ἄϊδόσδε κατελθέμεν, ἔνθα τε νεκροὶ 475
ἀφραδέες ναίουσι, βροτῶν εἴδωλα καμόντων;»
ὣς ἔφατ', αὐτὰρ ἐγώ μιν ἀμειβόμενος προσέειπον·
«ὦ Ἀχιλεῦ, Πηλῆος υἱέ, μέγα φέρτατ' Ἀχαιῶν,
ἦλθον Τειρεσίαο κατὰ χρέος, εἴ τινα βουλὴν
εἴποι, ὅπως Ἰθάκην ἐς παιπαλόεσσαν ἱκοίμην· 480
οὐ γάρ πω σχεδὸν ἦλθον Ἀχαιΐδος οὐδέ πω ἁμῆς
γῆς ἐπέβην, ἀλλ' αἰὲν ἔχω κακά. σεῖο δ', Ἀχιλλεῦ,
οὔ τις ἀνὴρ προπάροιθε μακάρτερος οὔτ' ἄρ' ὀπίσσω·
πρὶν μὲν γάρ σε ζωὸν ἐτίομεν ἶσα θεοῖσιν
Ἀργεῖοι, νῦν αὖτε μέγα κρατέεις νεκύεσσιν 485
ἐνθάδ' ἐών· τῶ μή τι θανὼν ἀκαχίζευ, Ἀχιλλεῦ.»
ὣς ἐφάμην, ὁ δέ μ' αὐτίκ' ἀμειβόμενος προσέειπε·
«μὴ δή μοι θάνατόν γε παραύδα, φαίδιμ' Ὀδυσσεῦ.
βουλοίμην κ' ἐπάρουρος ἐὼν θητευέμεν ἄλλῳ,
ἀνδρὶ παρ' ἀκλήρῳ, ᾧ μὴ βίοτος πολὺς εἴη, 490
ἢ πᾶσιν νεκύεσσι καταφθιμένοισιν ἀνάσσειν.''

ηρθ'επανω η ψυχη του γιου του Πηλεα Αχιλεα
και του Πατροκλου και του αμεμπτου Αντιλοχου
και του Αιαντα,που'ταν πρωτος στην οψη και στο κορμι
των αλλων Δαναων μετα τον αμεμπτο του Πηλεα 470
με γνωρισε η ψυχη του γρηγοροποδαρου γονου του Αιακου
και σπαρακτικα θρηνωντας λογια φτερωτα μιλησε.
''γονε θεου γιε του Λαερτη,πολυμηχανε Οδυσσεα
παρατολμε,τι αραγε ακομη μεγαλο στο νου μηχανευεσαι εργο
πως αντεξες στον Αδη να κατερθεις,οπου οι νεκροι 475
αναισθητοι διαμενουν,ειδωλα θνητων τελειωμενων;''
ετσ'ειπε,τοτ'εγω σ'αυτον ανταποκρινομενος μιλησα.
''ω Αχιλεα,του Πηλεα γιε,πολυ υπερτερε των Αχαιων,
ηρθα στον Τειρεσια κατ'αναγκη,αν καποια συμβουλη
εχει να πει,πως στην Ιθακη στη δυσβατη θα φτασω 480
ουτ'ακομα πλησιασα Αχαικη γη,ουτ'ακομα της δικης μου
γης πατησα,αλλα παντοτ'εχω βασανα,σαν εσενα,Αχιλεα,
κανενας ανθρωπος στα περασμενα πιο καλοτυχος ουτε στα μεταπειτα
πριν οταν ζουσες σε τιμουσαμε ισα με τους θεους
οι Αργειοι ,τωρα παλι παρα πολυ κραταιος στους νεκρους 485
εδω οπ'ηρθες.οτι πεθανες μη σε πικραινει,Αχιλλεα''
ετσ'ειπα,τοτ'αυτος σε μενα ανταποκρινομενος μιλησε.
''μη τωρα σε μενα τον θανατο με λογια παρηγορεις,λαμπρε Οδυσσεα,
θα΄θελα στα χωραφια να'μουν να υπηρετω σ'αλλον,
σ'ανθρωπο κοντα ακληρο,στον οποιο πολυ βιος να μην ειναι, 490
παρα σ'ολους τους νεκρους τους σβησμενους να βασιλευω''

.
.

Αιας ο Τελαμωνιος-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΑΙΑΝΤΟΣ ΝΕΚΥΙΑ
[Ομηρου Ιλιαδα-ραψωδια λ'-στιχοι 543-564]
μεταφραση χ.ν.κουβελης

οἴη δ᾿ Αἴαντος ψυχὴ Τελαμωνιάδαο
νόσφιν ἀφεστήκει, κεχολωμένη εἵνεκα νίκης,
τήν μιν ἐγὼ νίκησα δικαζόμενος παρὰ νηυσὶ 545
τεύχεσιν ἀμφ᾿ Ἀχιλῆος: ἔθηκε δὲ πότνια μήτηρ.
παῖδες δὲ Τρώων δίκασαν καὶ Παλλὰς Ἀθήνη.
ὡς δὴ μὴ ὄφελον νικᾶν τοιῷδ᾿ ἐπ᾿ ἀέθλῳ:
τοίην γὰρ κεφαλὴν ἕνεκ᾿ αὐτῶν γαῖα κατέσχεν,
Αἴανθ᾿, ὃς πέρι μὲν εἶδος, πέρι δ᾿ ἔργα τέτυκτο 550
τῶν ἄλλων Δαναῶν μετ᾿ ἀμύμονα Πηλεί̈ωνα.
τὸν μὲν ἐγὼν ἐπέεσσι προσηύδων μειλιχίοισιν:
«Αἶαν, παῖ Τελαμῶνος ἀμύμονος, οὐκ ἄρ᾿ ἔμελλες
οὐδὲ θανὼν λήσεσθαι ἐμοὶ χόλου εἵνεκα τευχέων
οὐλομένων; τὰ δὲ πῆμα θεοὶ θέσαν Ἀργείοισι,555
τοῖος γάρ σφιν πύργος ἀπώλεο: σεῖο δ᾿ Ἀχαιοὶ
ἶσον Ἀχιλλῆος κεφαλῇ Πηληϊάδαο
ἀχνύμεθα φθιμένοιο διαμπερές: οὐδέ τις ἄλλος
αἴτιος, ἀλλὰ Ζεὺς Δαναῶν στρατὸν αἰχμητάων
ἐκπάγλως ἤχθηρε, τεὶ̈ν δ᾿ ἐπὶ μοῖραν ἔθηκεν. 560
ἀλλ᾿ ἄγε δεῦρο, ἄναξ, ἵν᾿ ἔπος καὶ μῦθον ἀκούσῃς
ἡμέτερον: δάμασον δὲ μένος καὶ ἀγήνορα θυμόν.’
ὣς ἐφάμην, ὁ δέ μ᾿ οὐδὲν ἀμείβετο, βῆ δὲ μετ᾿ ἄλλας
ψυχὰς εἰς Ἔρεβος νεκύων κατατεθνηώτων.

μον'αυτη του Αιαντα η ψυχη του γιου του Τελαμωνα
μακρια στεκονταν,χολωμενη για τη νικη
αυτη που αυτον εγω νικησα κρινομενος κοντα στα καραβια 545
για τα οπλα τ'Αχιλεα,π'ορισε η σεβαστη μητερα.
[τα παιδια των Τρωων εκριναν και η Παλαδα Αθηνα]
ας τοτε να μην επρεπε να νικησω τετοιο επαθλο
τετοιο κεφαλη εξ'αιτιας των η γη κατεχει
τον Αιαντα,αυτος που για την οψη,για τα εργα τυγχανε 550
πρωτος των αλλων Δαναων μετα τον αμεμπτο του Πηλεα
αυτον εγω με λογια του ειπα γλυκα
''Αιαντα,παιδι του Τελαμωνα του αμεμπτου,δεν σου'μελλε
ουτε πεθαμενος να λησμονισεις σε μενα τη πικρα για τα οπλα
τα καταραμενα;αυτα τα βασανα οι θεοι τα ορισαν στους Αργειουςν 555
τετοιος σ'αυτους πυργος χαθηκε.εσενα οι Αχαιοι
ισα του Αχιλλεα πρωτο απογονο του Πηλεα
θρηνησαμε χαμενο ακαταπαυστα.κανενας αλλος
αιτιος,παρα ο Ζευς των Δαναων τον στρατο των κονταριστων
τρομερα εχθρευτηκε, θανατον στη μοιρα σου ορισε 560
αλλ'ελα εδω.βασιλια,τα λογια και τη φωνη ν'ακουσεις
τη δικη μου.δαμασε την οργη και τον ανδροπρεπη θυμο''
«ὣς ἐφάμην, ὁ δέ μ᾿ οὐδὲν ἀμείβετο, βῆ δὲ μετ᾿ ἄλλας
ετσι ειπα,αυτος τιποτα δεν μ'απαντησε,πηγε με τις αλλες
ψυχες στο Ερεβος των πεθαμενων νεκρων
.
.
.

Τηρω-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Αντιοπη-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΤΗΡΩΣ ΑΝΤΙΟΠΗΣ ΤΕ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΝΕΚΥΙΑ
[Ομηρου Ιλιαδα-ραψωδια λ'-στιχοι 233-265]
μεταφραση χ.ν.κουβελης

αἱ δὲ προμνηστῖναι ἐπήϊσαν, ἠδὲ ἑκάστη
ὃν γόνον ἐξαγόρευεν· ἐγὼ δ' ἐρέεινον ἁπάσας.
ἔνθ' ἦ τοι πρώτην Τυρὼ ἴδον εὐπατέρειαν, 235
ἣ φάτο Σαλμωνῆος ἀμύμονος ἔκγονος εἶναι,
φῆ δὲ Κρηθῆος γυνὴ ἔμμεναι Αἰολίδαο·
ἣ ποταμοῦ ἠράσσατ' Ἐνιπῆος θείοιο,
ὃς πολὺ κάλλιστος ποταμῶν ἐπὶ γαῖαν ἵησι,
καί ῥ' ἐπ' Ἐνιπῆος πωλέσκετο καλὰ ῥέεθρα. 240
τῷ δ' ἄρα εἰσάμενος γαιήοχος ἐννοσίγαιος
ἐν προχοῇς ποταμοῦ παρελέξατο δινήεντος·
πορφύρεον δ' ἄρα κῦμα περιστάθη οὔρεϊ ἶσον,
κυρτωθέν, κρύψεν δὲ θεὸν θνητήν τε γυναῖκα.
λῦσε δὲ παρθενίην ζώνην, κατὰ δ' ὕπνον ἔχευεν. 245
αὐτὰρ ἐπεί ῥ' ἐτέλεσσε θεὸς φιλοτήσια ἔργα,
ἔν τ' ἄρα οἱ φῦ χειρὶ ἔπος τ' ἔφατ' ἔκ τ' ὀνόμαζε·
«χαῖρε, γύναι, φιλότητι· περιπλομένου δ' ἐνιαυτοῦ
τέξεαι ἀγλαὰ τέκνα, ἐπεὶ οὐκ ἀποφώλιοι εὐναὶ
ἀθανάτων· σὺ δὲ τοὺς κομέειν ἀτιταλλέμεναί τε. 250
νῦν δ' ἔρχευ πρὸς δῶμα καὶ ἴσχεο μηδ' ὀνομήνῃς·
αὐτὰρ ἐγώ τοί εἰμι Ποσειδάων ἐνοσίχθων.»
ὣς εἰπὼν ὑπὸ πόντον ἐδύσετο κυμαίνοντα.
ἡ δ' ὑποκυσαμένη Πελίην τέκε καὶ Νηλῆα,
τὼ κρατερὼ θεράποντε Διὸς μεγάλοιο γενέσθην 255
ἀμφοτέρω· Πελίης μὲν ἐν εὐρυχόρῳ Ἰαολκῷ
ναῖε πολύῤῥηνος, ὁ δ' ἄρ' ἐν Πύλῳ ἠμαθόεντι.
τοὺς δ' ἑτέρους Κρηθῆϊ τέκεν βασίλεια γυναικῶν,
Αἴσονά τ' ἠδὲ Φέρητ' Ἀμυθάονά θ' ἱππιοχάρμην.
.
τὴν δὲ μέτ' Ἀντιόπην ἴδον, Ἀσωποῖο θύγατρα, 260
ἣ δὴ καὶ Διὸς εὔχετ' ἐν ἀγκοίνῃσιν ἰαῦσαι,
καί ῥ' ἔτεκεν δύο παῖδ', Ἀμφίονά τε Ζῆθόν τε,
οἳ πρῶτοι Θήβης ἕδος ἔκτισαν ἑπταπύλοιο
πύργωσάν τ', ἐπεὶ οὐ μὲν ἀπύργωτόν γ' ἐδύναντο
ναιέμεν εὐρύχορον Θήβην, κρατερώ περ ἐόντε. 265
.
αυτες η μια μετα την αλλη ακολουθουσε,κι η καθεμια
απο ποιον γονο ομολογουσε,εγω τις ρωτουσα ολες
εκει πρωτη την Τυρω ειδα απο ευγενη πατερα 235
αυτη ειπε του Σαλμωνεα του αμεμπτου τεκνο ειναι
ειπε του Κρηθεα γυναικα υπηρξε του Αιολου
αυτη του ποταμου ερωτευθηκε του Ενιπεα του θεικου
αυτος πολυ ωραιοτατος απ'τους ποταμους πανω στη γη ηταν
και γι'αυτο στου Ενιπεα πηγαινοερχονταν τα ομορφα νερα που ρεαν 240
σ'αυτον τοτ'εμοιασε ο περιβαλλων τη γη της γης ο σειστης
στις εκβολες του ποταμου ξαπλωσε μαζι της κρυφα του πολυστροβιλου
πορφυρο τοτε κυμα τους περικυκλωσε σ'ορος ισο,
κυρτωμενο,εκρυψε τον θεο και τη θνητη γυναικα,
ελυσε την παρθενικη ζωνη,σ'υπνο την βυθισε 245
τοτ'οταν τελειωσε ο θεος τα ερωτικα εργα
στο χερι της τοτε την σφιγγει και λογο μιλησε κι ονομασε
''χαιρε,γυναικα,στον ερωτα.με το γυρισμα του χρονου
θα τεκνοποιησεις λαμπρα τεκνα,επειδη δεν ειν'ανωφελα τα κρεβατια
των αθανατων.εσυ αυτα φροντισε και ν'αναθρεψε 250
τωρα τραβα στο σπιτι και συγκρατησου μην ονοματισεις
επειδη εγω οπως βλεπεις ειμ'ο Ποσειδωνας ο σειστης της γης''
ετσ'ειπε και στον ποντο βουτηξε τον κυματιζοντα ,
αυτη μενοντας εγκυος τον Πελια τεκνοποιησε και τον Νηλεα
στου κρατερου Δια υπηρετες αφοσιωμενοι του μεγαλου εγιναν 255
και οι δυο.ο Πελιας στην ευρυχωρη Ιωλκο
εγκατασταθηκε με πολλα προβατα,ο αλλος στην αμμουδερη Πυλο
τους αλλους με τον Κρηθεα τεκνοποιησε η βασιλικη των γυναικων
τον Αισονα και τον Φερη τον Αμυθαονα τον μαχητη πανω σ'αρμα
.
μετα την Αντιοπη ειδα,του Ασωπου τη θυγατερα 260
αυτη τωρα περηφανευονταν πως στην αγκαλια του Δια περασε τη νυχτα
και τοτε τεκνοποιησε δυο παιδια,το Αμφιονα και τον Ζηθον
αυτοι πρωτοι της Θηβας τον τοπο διαμονης εκτισαν της εφταπυλης
και τον πυργωσαν,επειδη απυργωτη δεν μπορουσαν
να διαμενουν την ευρυχωρη Θηβα,κρατεροι ας ηταν 265
.
.
.

Αλκμηνη-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Μεγαρα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Επικαστη-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΑΛΚΜΗΝΗΣ ΜΕΓΑΡΑΣ ΕΠΙΚΑΣΤΗΣ ΤΕ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΝΕΚΥΙΑ
[Ομηρου Ιλιαδα-ραψωδια λ'-στιχοι 266-280]
μεταφραση χ.ν.κουβελης

τὴν δὲ μετ' Ἀλκμήνην ἴδον, Ἀμφιτρύωνος ἄκοιτιν,
ἥ ῥ' Ἡρακλῆα θρασυμέμνονα θυμολέοντα
γείνατ' ἐν ἀγκοίνῃσι Διὸς μεγάλοιο μιγεῖσα·

καὶ Μεγάρην, Κρείοντος ὑπερθύμοιο θύγατρα,
τὴν ἔχεν Ἀμφιτρύωνος υἱὸς μένος αἰὲν ἀτειρής. 270

μητέρα τ' Οἰδιπόδαο ἴδον, καλὴν Ἐπικάστην,
ἣ μέγα ἔργον ἔρεξεν ἀϊδρείῃσι νόοιο
γημαμένη ᾧ υἷϊ· ὁ δ' ὃν πατέρ' ἐξεναρίξας
γῆμεν· ἄφαρ δ' ἀνάπυστα θεοὶ θέσαν ἀνθρώποισιν.
ἀλλ' ὁ μὲν ἐν Θήβῃ πολυηράτῳ ἄλγεα πάσχων 275
Καδμείων ἤνασσε θεῶν ὀλοὰς διὰ βουλάς·
ἡ δ' ἔβη εἰς Ἀΐδαο πυλάρταο κρατεροῖο,
ἁψαμένη βρόχον αἰπὺν ἀφ' ὑψηλοῖο μελάθρου
ᾧ ἄχεϊ σχομένη· τῷ δ' ἄλγεα κάλλιπ' ὀπίσσω
πολλὰ μάλ', ὅσσα τε μητρὸς ἐρινύες ἐκτελέουσι. 280

.
μετα την Αλκμηνη ειδα,του Αμφιτρυωνα την νομιμη συζυγο στο κρεβατι
αυτη τον Ηρακλη με το τολμηρο φρονημα με τη καρδια λιονταριου
γεννησε στην αγκαλια του Δια του μεγαλου σμιγμενη.

και την Μεγαρα,του Κρεοντα του υψηλοφρονα θυγατερα
αυτην ειχε τ'Αμφιτρυωνα ο γιος με την ορμη παντ'ακρατητη

και τη μητερα του Οιδιποδα ειδα,την ομορφη Επικαστη,
αυτη βαρια πραξη διεπραξε χωρις στο νου να το γνωριζει
να παρει γι'αντρα το γιο της,αυτον που τον πατερα του εξοντωνοντας
την πηρε για γυναικα του.μετα γνωστα οι θεοι τα καμαν στους ανθρωπους.
αλλ'αυτος μεν στη Θηβα την πολυαγαπημενη βασανα πασχοντας
των Καδμειων βασιλευσε με των θεων τις ολεθριες βουλες
αυτη δε πηγε στου Αδη τη πυλη του κρατερου
δενοντας θηλια κρεμαμενη απ΄το ψηλο δοκαρι της σκεπης
απ'τον πονο της κατεχομενη.σ'αυτον βασανα αφησε πισω
παρα πολλα,οσα και της μητερας οι ερινυες εκτελουν 280

.
.

Χλωρη-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΧΛΩΡΙΣ ΤΕ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΝΕΚΥΙΑ
[Ομηρου Ιλιαδα-ραψωδια λ'-στιχοι 281-297]
μεταφραση χ.ν.κουβελης
.
καὶ Χλῶριν εἶδον περικαλλέα, τήν ποτε Νηλεὺς
γῆμεν ἑὸν διὰ κάλλος, ἐπεὶ πόρε μυρία ἕδνα,
ὁπλοτάτην κούρην Ἀμφίονος Ἰασίδαο,
ὅς ποτ' ἐν Ὀρχομενῷ Μινυηΐῳ ἶφι ἄνασσεν·
ἡ δὲ Πύλου βασίλευε, τέκεν δέ οἱ ἀγλαὰ τέκνα, 285
Νέστορά τε Χρομίον τε Περικλύμενόν τ' ἀγέρωχον.
τοῖσι δ' ἐπ' ἰφθίμην Πηρὼ τέκε, θαῦμα βροτοῖσι,
τὴν πάντες μνώοντο περικτίται· οὐδέ τι Νηλεὺς
τῷ ἐδίδου, ὃς μὴ ἕλικας βόας εὐρυμετώπους
ἐκ Φυλάκης ἐλάσειε βίης Ἰφικληείης 290
ἀργαλέας. τὰς δ' οἶος ὑπέσχετο μάντις ἀμύμων
ἐξελάαν· χαλεπὴ δὲ θεοῦ κατὰ μοῖρα πέδησε
δεσμοί τ' ἀργαλέοι καὶ βουκόλοι ἀγροιῶται.
ἀλλ' ὅτε δὴ μῆνές τε καὶ ἡμέραι ἐξετελεῦντο
ἂψ περιτελλομένου ἔτεος καὶ ἐπήλυθον ὧραι, 295
καὶ τότε δή μιν ἔλυσε βίη Ἰφικληείη
θέσφατα πάντ' εἰπόντα· Διὸς δ' ἐτελείετο βουλή.

και τη Χλωρη ειδα την πανεμορφη,αυτην καποτε ο Νηλεας
εκαμε γυναικα για την ομορφια,αφου προσφερε μυρια δωρα γαμηλια,
την νεωτερη κορη του Αμφιονα γιου του Ιασου,
αυτος που καποτε στον Ορχομενο στους Μινυες ισχυρα βασιλευσε
αυτη δε της Πυλου βασιλευε,τεκνοποιησε δε εκει λαμπρα τεκνα,
τον Νεστορα και τον Χρομιον και τον Περικλυμενον τον αγερωχον.
σ'αυτους επιπλεον την ευρωστη Πηρω τεκνοποιησε,θαυμασμα θνητων,
αυτην ολοι επιδιωκαν να κερδισουν που γυρω κατοικουσαν.ουτ'ο Νηλεας
σε καποιον την εδινε,αλλα οποιος τωρα τα στριφτοκερατα βοδια τα ευρυμετωπα
απ'τη Φυλακη θ'αρπαζε του σωματοδυναμου του Ιφικλου 290
τα σκληροτραχηλου.αυτα μοναχος υποσχεθηκε ενας μαντης αμεμπτος
[ο Μελαμποδας για τον αδερφο του Βιαντα]
ν'αρπαξει.δυσχερη δε θεου μοιρα τον εμποδισε
και δεσμα σκληρα και βουκολοι αγροικοι
αλλ'οταν τοτε κι οι μηνες κι οι μερες τελειωσαν
παλι περιστρεφομενου του ετους κι επανηλθαν οι εποχες,
και τοτ'αυτον ελυσε ο σωματοδυναμος Ιφικλος
του θεου τα λογια τα γραμμενα ολα λεγοντας.του Δια δε πληρωθηκε η βουλη
.
.
.

Ληδα-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Ιφιμεδεια-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Φαιδρα-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Προκρη-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Αριαδνη-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Μαιρα-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Κλυμενη-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Εριφυλη-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
ΛΗΔΑΣ ΤΕ ΙΦΙΜΕΔΕΙΑΣ ΤΕ ΦΑΙΔΡΑΣ ΠΡΟΚΡΙΣ Τ'ΑΡΙΑΔΝΗΣ ΜΑΙΡΑΣ ΤΕ
ΚΛΥΜΕΝΗΣ ΕΡΙΦΥΛΗΣ ΤΕ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΝΕΚΥΙΑ
[Ομηρου Ιλιαδα-ραψωδια λ'-στιχοι 298-330]
μεταφραση χ.ν.κουβελης
.
καὶ Λήδην εἶδον, τὴν Τυνδαρέου παράκοιτιν,
ἥ ῥ' ὑπὸ Τυνδαρέῳ κρατερόφρονε γείνατο παῖδε,
Κάστορά θ' ἱππόδαμον καὶ πὺξ ἀγαθὸν Πολυδεύκεα, 300
τοὺς ἄμφω ζωοὺς κατέχει φυσίζοος αἶα·
οἳ καὶ νέρθεν γῆς τιμὴν πρὸς Ζηνὸς ἔχοντες
ἄλλοτε μὲν ζώουσ' ἑτερήμεροι, ἄλλοτε δ' αὖτε
τεθνᾶσιν· τιμὴν δὲ λελόγχασιν ἶσα θεοῖσι.

τὴν δὲ μέτ' Ἰφιμέδειαν, Ἀλωῆος παράκοιτιν, 305
εἴσιδον, ἣ δὴ φάσκε Ποσειδάωνι μιγῆναι,
καί ῥ' ἔτεκεν δύο παῖδε, μινυνθαδίω δὲ γενέσθην,
Ὦτόν τ' ἀντίθεον τηλεκλειτόν τ' Ἐφιάλτην,
οὓς δὴ μηκίστους θρέψε ζείδωρος ἄρουρα
καὶ πολὺ καλλίστους μετά γε κλυτὸν Ὠρίωνα· 310
ἐννέωροι γὰρ τοί γε καὶ ἐννεαπήχεες ἦσαν
εὖρος, ἀτὰρ μῆκός γε γενέσθην ἐννεόργυιοι.
οἵ ῥα καὶ ἀθανάτοισιν ἀπειλήτην ἐν Ὀλύμπῳ
φυλόπιδα στήσειν πολυάϊκος πολέμοιο.
Ὄσσαν ἐπ' Οὐλύμπῳ μέμασαν θέμεν, αὐτὰρ ἐπ' Ὄσσῃ 315
Πήλιον εἰνοσίφυλλον, ἵν' οὐρανὸς ἀμβατὸς εἴη.
καί νύ κεν ἐξετέλεσσαν, εἰ ἥβης μέτρον ἵκοντο·
ἀλλ' ὄλεσεν Διὸς υἱός, ὃν ἠύκομος τέκε Λητώ,
ἀμφοτέρω, πρίν σφωϊν ὑπὸ κροτάφοισιν ἰούλους
ἀνθῆσαι πυκάσαι τε γένυς εὐανθέϊ λάχνῃ. 320

Φαίδρην τε Πρόκριν τε ἴδον καλήν τ' Ἀριάδνην,
κούρην Μίνωος ὀλοόφρονος, ἥν ποτε Θησεὺς
ἐκ Κρήτης ἐς γουνὸν Ἀθηνάων ἱεράων
ἦγε μέν, οὐδ' ἀπόνητο· πάρος δέ μιν Ἄρτεμις ἔκτα
Δίῃ ἐν ἀμφιρύτῃ Διονύσου μαρτυρίῃσι. 325

Μαῖράν τε Κλυμένην τε ἴδον στυγερήν τ' Ἐριφύλην,
ἣ χρυσὸν φίλου ἀνδρὸς ἐδέξατο τιμήεντα.
πάσας δ' οὐκ ἂν ἐγὼ μυθήσομαι οὐδ' ὀνομήνω,
ὅσσας ἡρώων ἀλόχους ἴδον ἠδὲ θύγατρας·
πρὶν γάρ κεν καὶ νὺξ φθῖτ' ἄμβροτος. 330
.
και τη Ληδα ειδα,του Τυνδαρεω τη συζυγο,
αυτη απ' τον Τυνδαρεω ισχυροφρονα γεννησε παιδια,
τον Καστορα τον αλογοδαμαστη και τον ικανο πυγμαχο Πολυδευκη 300
και του δυο ζωντανους κατεχει η σιταροφορα γη.
αυτοι και απο κατω της γης τιμη απ'τον Δια εχοντες
αλλοτε μεν ζουν μερα παρα μερα,αλλοτε δε παλι
πεθαινουν.τιμη δε ελαχαν ισα με τους θεους

μετα την Ιφιμεδεια,του Αλωεα συζυγο, 305
αντικρυσα,αυτη τωρα ελεγε με τον Ποσειδωνα σμιχτηκε,
και τοτε τεκνοποιησε δυο παιδια,ολιγοζωα δε γεννηθηκαν,
και τον Ωτον τον ισοθεον και τον ξακουστον Εφιαλτην,
αυτους τοτε υψηλοτατους εθρεψε η ζειαδωρος γη
και πολυ ωραιοτατους μετα βεβαια τον ονομαστον Ωριωνα. 310
εννιαχρονοι λοιπον και εννιαπηχες ησαν
το ευρος,και το μηκος εγιναν εννιαοργιοι.
αυτοι τοτε και τους αθανατους απειλουσαν στον Ολυμπο
θορυβο μαχης να στησουν πολυ ορμητικο πολεμου
την Οσσα πανω στον Ολυμπο επεδιωκαν να θεσουν,μετα πανω στην Οσσα 315
το Πηλιο με τα τρεμαμενα φυλλωματα,για να ο ουρανος αναβατος ειναι,
και τωρα σιγουρα θα το τελειωναν,αν της εφηβιας το μεγεθος εφταναν.
αλλα τους αφανισε του Δια ο γιος,που η ομορφομαλλη τεκνοποιησε Λητω
και τους δυο,πριν κατ'απ'τους κροταφους των σγουρο χνουδι
ανθισει και πυκνωσει του γενιου το ευανθες πρωτο τριχωμα 320

και την Φαιδρα και την Προκρη ειδα και την ομορφη Αριαδνη
την κορη του Μινωα του κακογνωμου,αυτη καποτε ο Θησεας
απ'τη Κρητη στο λοφο των Αθηνων των ιερων
εφερνε,οχι χωρις κοπο.αλλ'αυτη η Αρτεμις σκοτωσε
στη Δια με γυρω τα νερα να τρεχουν στις μαρτυριες του Διονυσου 325

και την Μαιρα και την Κλυμενη ειδα και την στυγερη Εριφυλη
αυτη που για χρυσο τον αγαπητο αντρα δεχτηκε να πουλησει.
ολες δεν θα μπορουσα εγω να πω ουτε να ονοματισω,
οσσες ηρωων συζυγους ειδα και θυγατερες
πριν να κι η νυχτα σβησει η αθανατη. 330

.
.

Ανδρεας Λασκαρατος,Συγγραφεας-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΕΚ ΧΡΕΟΥΣ ΣΤΟΝ ΑΝΔΡΕΑΝ ΛΑΣΚΑΡΑΤΟΝ -χ.ν.κουβελης

τι να πουμε για τους λωποδυτες;λωποδυτες ρουφιανοβουλοι
τι να πουμε για τους φραγκολεβαντινους;πονηρα κι ακαθαρτα υποκειμενα
για τους οφιτσιαλους;δουλοι των αφενταδων γλυφοκωλαρεοι
οι δε γραματισμενοι;πουλημενοι φανφαρονοι σκυβαλα λογοανοητοι
οι δε βουλευταδες;βολεψιες παντος καιρου κι αερας κοπνιστος δημαγωγοι
τι να ματαπουμε για τους μυστηριους;απατεωνες ουαι φαρισαιοι υποκριται
και το ποπολο;ποβερο ποπουλο γομαρι για βουρδουλα
και πως γινεται με τετοια αποδαυτα λσκαρεμενα μυστηρια αποπατα
να προοδευσει ο Ελληνας κι η Ελλαδα;
ΕΣ ΑΕΙΝ ΚΛΕΨΙΑ ΚΑΙ ΨΕΜΑ !
.
.
.

Η Μιλητου Αλωσις και το θέατρο του Διονυσου στην Αθηνα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Σκηνικό Ιστορίας-χ.ν.κουβελης

Ο ήλιος κάθετος ο αεικινητος ρους του Ιλισσου αριστερά
νοτια πέρα η λαμπερή ασπίδα της θάλασσας το υψώμα της Καστελλας
τα νησιά η Σαλαμινα δεξιά η Αιγινα στο βάθος ο Πορος κι αυτή η Υδρα
ολη εξαίρετη η παράσταση και αψογος και ο μύθος και η λέξις
και το μέλος και η οψις και το ήθος και η διανοια
μίμηση πραξεως η Μιλητου Αλωσις
Πρόλογος: μια γυναίκα ψιθυρίζει ακατανόητα λόγια
κουλουριασμενη στο πάτωμα της σκηνής
ακούγονται από μακριά φωνές κι αλυχτισματα σκύλων
"τα είδα ήμουνα εκεί" φωναζει
"έχασα το παιδί τον άντρα μου
δεν έχω τίποτα"ουρλιαζει
σιωπη
"Κατινακι έλεγαν το κοριτσάκι μου"
Πάροδος:γυναικες από εκείνα τα μέρη κουρελιαμενες
με σβησμένα τα πρόσωπα σκοτεινά
κυκλώνουν όλο κυκλώνουν
Επεισόδιο: 1.κενο
Στάσιμον: 1,οι ίδιες πάλι γυναίκες από εκείνα τα μέρη
κυκλώνουν όλο κυκλώνουν με σβησμενα πρόσωπα
σκοτεινες
μια ξεφεύγει απ'τον κυκλο
έρχεται προς το μέρος μας
"είχαμε ένα διπατο σπίτι με αυλη"
σιωπη
"η θάλασσα άγγιζε τον κήπο μας"
Επεισόδιο: 2 κενο
Στάσιμον: 2,οι κύκλοι των γυναικων
κάθε μια φωνάζει το όνομα της αλλης σαν να την καλεί:
Ελενη
Φωτεινη
Ανδρομαχη
Εκαβη
Κερασια
Ελισω
Κασσανδρα
Επεισόδιο: 3 κενο
Έξοδος: "η μνήμη"τι είναι η μνήμη;"γιατί δεν ξεχνάμε;"
τόσοι ανθρωποι κι ουτ'ένας μας δεν ξεχασε
Κομμός:σιωπη
βάρυνε η καρδιά μας θολωσαν τα μάτια μας
ντραπηκαμε
τι έπρεπε να κάνουμε και δεν το καναμε
ποια η κάθαρσις μας;
αδιαφορησαμε για το πρόστιμο των χιλίων δραχμών στον ποιητή Φρυνιχο
και την απαγορευση
και για τα πολιτικά προπανδιστικα κίνητρα του χορηγού Θεμιστοκλη
και για τις αντιπαλοτητες των ολγαρχικων
των τυραννοφιλων και των δημοκρατικών το 493
εμάς η ιστόρια του 494 μας βαραινει
και μας πικρενει
Εδώ
που ο ήλιος κάθετος στις στήλες τις ξυρίζει
κι ο Ιλισσος αριστερά κυλάει αεικινητα
τα αποξηραμένα νερά του
νότια η ανύπαρκτη θάλασσα κι ο καπνός
απ'τις βιομηχανίες κρυβει τη θεα
.
.
.

Αλκμαν-Αγιδω και Αγησιχορα-Παρθενειον-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΑΛΚΜΑΝ-''Εις Αρτεμιν Ορθιαν'' Παρθενειον Αγιδως και Αγησιχορας χορικον
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]
.
ΑΛΚΜΑΝ ΛΥΡΙΚΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ[Σπαρτη ,μεσα 7ου αι.π.Χ]

Ο Αλκμαν,ποιητης ακμασε στα μεσα του 7ου αι.π.Χ στη Σπαρτη[την 27η Ολυμπιαδα
672-668 π.Χ κατα το Λεξικο της Σουδας],αρχαιες μαρτυριες αναφερουν πως ηταν Ιωνας
απο τις Σαρδεις της Λυδιας,στη Σπαρτη πηγε λογω καποιου χρησμου η' πουληθηκε
σαν δουλος,ηταν διαμορφωτης της χορικης ποιησης,οι Αλεξανδρινοι γραμματικοι
χωρισαν το εργο του σε 6 βιβλια,αυτα περιεχουν υμνους,παιανες,υπορχηματα,σκολια,
παρθενεια,εγραφε και τη μουσικη και χορογραφουσε τις κινησεις των χορικων του.
Το 1855 σε ταφο κοντα τη δευτερη πυραμιδα της Γκιζας στην Αιγυπτο ο γαλλος
αιγυπτιολογος Mariette βρηκε παπυρο με παρθενειο του Αλκμανα 101 στιχων,
''Εις Αρτεμιν Ορθιαν'' ,αυτο μαλλον ειχε 140 στιχους και αποτελουνταν απο 10 η' 12
στροφες,εχουν σωθει μονο οι 7''
.
Ο ΗΡΑΚΛΗΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΙΠΠΟΚΟΩΝΤΙΔΩΝ[αρχικοι στιχοι του Παρθενειου
''Εις Αρτεμιν Ορθιαν'' του Αλκμανα]

Χορος 11 παρθενων με κορυφαιες του χορου τις φιλες Αγιδω και Αγησιχορα αρχικα ψαλλει
την επικη συγκρουση του ηρωα Ηρακλη με τους Ιπποκοωντιδες,τον Ιπποκοωντα και τους
12 γιους του.Στο παρθενειο εχουμε τα ονοματα:Λυκαιος,Ενασφορος,Σεβρος,Αλκιμος,
Ιπποθοος,Ευτειχης,Αρηιος,Σκαιος,Ευρυτος,Αλκωνας.
Ο Ιπποκοωντας ηταν ο μεγαλυτερος γιος του βασιλια της Σπαρτης Οιβαλου και της νυμφης
Βατειας,νοθος,η' της βασιλισας Γοργοφονης,νομιμος γιος,τ'αλλα μικροτερα αδερφια του
ηταν ο Τυνδαρεω και ο Ικαριος.Μετα το θανατο του πατερα τα τρια αδερφια διαφωνησαν
για την εξουσια,δυνατοτερος ο Ιπποκοωντας τους εκδιωξε με τη βοηθεια των 12 παιδιων
του.Ο Τυνδαρεω με τον Ικαριο κατεφυγαν στην Πλευρωνα της Αιτωλιας στον Θεστιο.
Απο εκει ο Ικαριος πηγε στην Ακαρνανια,παντρευτηκε την Πολυκαστη κορη του Λυγαιου
κι απεκτησε τον Αλυζεα,τον Λευκαδιο και την Πηνελοπη,που παντρευτηκε τον Οδυσσεα.
Ο Ιπποκοωντας και οι γιοι του ηταν πολυ σκληροι και καποτε ο Ηρακλης θυμωσε μαζι τους,
ειτε γιατι συμμαχησαν με τον Νηλεα εναντιον του ειτε γιατι αρνηθηκαν τον εξαγνισμο του
μετα τον φονο του Ιφιτου ειτε γιατι σκοτωσαν τον εξαδερφο του Οιωνο του Λικυμνιου,
και εκστρατευσε εναντιον τους.Τραυματιστηκε ομως και υποχωρησε.Επανηρθε και
με την βοηθεια του Κηφεα και των παιδιων του στη μαχη που εγινε σκοτωθηκε
ο Ιπποκοωντας και οι 12 γιοι του.Μετα απ'τη νικη εφερε τον Τυνδαρεω στην εξουσια
της Σπαρτης.Ο Τυνδαρεω παντρευτηκε την ομορφη Ληδα κορη του Θεστιου της Πλευ-
ρωνας κι αυτη γεννησε την Ελενη και τον Πολυδευκη απο την ενωση της με τον Δια
με μορφη κυκνου,το ενα αυγο, και τον Καστορα και την Κλυταιμνηστρα με τον Τυνδαρεω,
απο το αλλο αυγο.Ο Καστορας και ο Πολυδευκης ονομαζονται Διοσκουροι.
Στο χορικο,στους πολεμιστες αναφερεται και το ονομα Πωλυδευκης,φαινεται πως
ο Πολυδευκης και ο Καστορας πολεμησαν με τον Ηρακλη τους Ιπποκοωντιδες για το
δικαιο του πατερα τους Τυνδαρεω.
Πιθανον,το Πωλυδευκης,να ειναι ονομα γιου του Ιπποκοωντα.
.
ΤΟ ΠΑΡΘΕΝΕΙΟΝ ΤΗΣ ΑΓΙΔΩΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΓΗΣΙΧΟΡΑΣ[οι επομενοι στιχοι
του Παρθενειου ''Εις Αρτεμιν Ορθιαν'' του Αλκμανα]

Στη Σπαρτη οι παρθενες,τα νεαρα κοριτσια,συγκεντρωνονταν στα ιερα εξω απο την
πολη και συζουσαν,το ιδιο συνεβαινε και με τα νεαρα αγορια,εκει τα εκπαιδευαν
καταλληλα για την μετεπειτα ενηλικη ζωη τους,ερωτικη και κοινωνικη.
Σε ενα απο αυτα τα ιερα,το ιερο της Ορθιας Αρτεμιδας,του Ορθρου,της Αωτις,της Αως,
της Αυγης,ο χορος 11 νεανιδων με κορυφαιες τις αγαπημενες φιλες Αγιδω και Αγησιχορα
σε μια γαμηλια τελετουργια,απο τα μεσανυχτα μεχρι το ξημερωμα,επαινει την ομορφια
των δυο κοριτσιων,συγκρινοντας την με τον χρυσο,με τον ηλιο,με τον αργυρο,με την
ταχυτητα των αλογων,του ιβηνου και του κολαξαιου,και πως ουτε ο μεγαλος πλουτος θα
τις δελεασει να χωρισουν,ουτε η ομορφια των αλλων κοριτσιων,ουτε της Ναννως,ουτε
της Αρετας,ουτε της Συλακης ουτε της Κλεησισηρας,θα τις γοητευσει,ουτε πια θα
ζητησουν ερωτικες συμβουλες απο την εμπειρη δασκαλα Αινησιμβροτα,οπως πριν
εκαναν,αν θα τραβηξουν και πως το ενδιαφερον ειτε της Ασταφιδας ειτε της Φιλυλλας
ειτε της Δαμαρετας ειτε της Ιανθεμης,
τωρα η Αγιδω αγαπα την Αγησιχορα,και η Αγησιχορα φιλει την Αγιδω.
Αν και η Αγιδω ειναι ομορφοτερη απο την Αγησιχορα ,στην ομορφια της Αγησιχορας
αναφερονται πολυ περισσοτεροι στιχοι στο χορικο,ισως για να αναπληρωθει το ελλειμα
και να υπαρξει ισορροπια,εναρμονιση του ζευγαριου των παρθενων.
Χορος 11 παρθενων εναντι σε χορο 10.Ισως στο α' μερος της τελετουργιας χορευαν και
τραγουδουσαν ολες μαζι,στο β' μερος χωριζονταν σε δυο ομαδες απ'τις οποιες η μια
χορευε κι η αλλη τραγουδουσε και στο γ' μερος η κορυφαια του χορου η χοροστατις
τραγουδουσε κι οι αλλες χορευαν.
Ο ποιητης,ο Αλκμαν,καθοριζε την χορογραφια των κινησεων και την μιμητικη του χορου
και την μουσικη υποκρουση με φορμιγγα,η' αυλο,η λυρα.

.
.
ΑΛΚΜΑΝ-''Εις Αρτεμιν Ορθιαν'' Παρθενειον Αγιδως και Αγησιχορας χορικον
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]
.
]Πωλυδεύκης·
οὐ μόνο]ν Λύκαιϝον ἐν καμοῦσιν ἀλέγω
ἀλλ’ Ἐνα]ρσφόρον τε καὶ Σέβρον ποδώκη
Ἀλκιμό]ν τε τὸν βιατὰν
Ἱππόθω]ν τε τὸν κορυστὰν 5
Εὐτείχη] τε ϝάνακτά τ’ Ἀρήιον
]ά τ’ ἔξοχον ἡμισίων·

καὶ ]ν τὸν ἀγρόταν
Σκαῖον] μέγαν Εὔρυτόν τε
Ἄρεος ἂν] πώρω κλόνον 10
Ἄλκωνά] τε τὼς ἀρίστως
οὐδ’ ἁμῶς] παρήσομες
κράτησε γ]ὰρ Αἶσα παντῶν
καὶ Πόρος] γεραιτάτοι
σιῶν· ἀπ]έδιλος ἀλκὰ 15
μή τις ἀνθ]ρώπων ἐς ὠρανὸν ποτήσθω
μηδὲ πη]ρήτω γαμῆν τὰν Ἀφροδίταν
Κυπρίαν F]άν[α]σσαν ἤ τιν’
] ἤ παίδα Πόρκω
εἰναλίω· Χά]ριτες δὲ Διὸς δόμον 20
ἀμφιέπου]σιν ἐρογλεφάροι·

]τάτοι
]τα δαίμων
]ι φίλοις
ἔδ]ωκε δῶρα 25
]γαρέον
]ώλεσ’ ἥβα
]ρονον
μ]αταίας
]έβα· τῶν δ’ ἄλλος ἰῷ 30
]μαρμάρῳ μυλάκρῳ
] .εν Ἀΐδας
]αυτοι
]’πον· ἄλαστα δὲ
Fέργα πάσον κακὰ μησαμένοι. 35

ἔστι τις σιῶν τίσις·
ὁ δ᾿ ὄλβιος, ὅστις εὔφρων
ἁμέραν [δι]απλέκει
ἄκλαυτος· ἐγὼν δ᾿ ἀείδω
Ἀγιδῶς τὸ φῶς· ὁρῶ 40
ϝ᾿ ὥτ᾿ ἄλιον, ὅνπερ ἇμιν
Ἀγιδὼ μαρτύρεται
φαίνην· ἐμὲ δ᾿ οὔτ᾿ ἐπαινῆν
οὔτε μωμήσθαι νιν ἁ κλεννὰ χοραγὸς
οὐδ᾿ ἁμῶς ἐῆι· δοκεῖ γὰρ ἤμεν αὔτα 45
ἐκπρεπὴς τὼς ὥπερ αἴτις
ἐν βοτοῖς στάσειεν ἵππον
παγὸν ἀεθλοφόρον καναχάποδα
τῶν ὑποπετριδίων ὀνείρων.
.
ἦ οὐχ ὁρῆις; ὁ μὲν κέλης 50
Ἐνητικός· ἁ δὲ χαίτα
τᾶς ἐμᾶς ἀνεψιᾶς
Ἁγησιχόρας ἐπανθεῖ
χρυσὸς [ὡ]ς ἀκήρατος·
τό τ᾿ ἀργύριον πρόσωπον, 55
διαφάδαν τί τοι λέγω;
Ἁγησιχόρα μὲν αὕτα·
ἁ δὲ δευτέρα πεδ᾿ Ἀγιδὼ τὸ ϝεῖδος
ἵππος Ἰβηνῶι Κολαξαῖος δραμήται·
ταὶ Πεληάδες γὰρ ἇμιν 60
Ὀρθρίαι φᾶρος φεροίσαις
νύκτα δι᾿ ἀμβροσίαν ἅτε σήριον
ἄστρον ἀυηρομέναι μάχονται.
.
οὔτε γάρ τι πορφύρας
τόσσος κόρος ὥστ᾿ ἀμύναι, 65
οὔτε ποικίλος δράκων
παγχρύσιος, οὐδὲ μίτρα
Λυδία, νεανίδων
ἰανογ [λ] εφάρων ἄγαλμα,
οὐδὲ ταὶ Ναννῶς κόμαι, 70
ἀλλ᾿ οὐ[δ᾿] Ἀρέτα σιειδής,
οὐδὲ Σύλακίς τε καὶ Κλεησισήρα,
οὐδ᾿ ἐς Αἰνησιμβρ[ό]τας ἐνθοῖσα φασεῖς·
Ἀσταφίς [τ]έ μοι γένοιτο
καὶ ποτιγλέποι Φίλυλλα 75
Δαμαρ[έ]τα τ᾿ ἐρατά τε ϝιανθεμίς·
ἀλλ᾿ Ἁγησιχόρα με τηρεῖ.
.
οὐ γὰρ ἁ κ[α]λλίσφυρος
Ἁγησιχ[ό]ρ[α] πάρ᾿ αὐτεῖ,
Ἀγιδοῖ [δ᾿ ἴκτ]αρ μένει 80
θωστήρ[ιά τ᾿] ἅμ᾿ ἐπαινεῖ;
ἀλλὰ τᾶν [εὐχάς], σιοί,
δέξασθε· [σι]ῶν γὰρ ἄνα
καὶ τέλος· [χο]ροστάτις,
ϝείποιμί κ᾿, [ἐ]γὼν μὲν αὐτὰ 85
παρσένος μάταν ἀπὸ θράνω λέλακα
γλαύξ· ἐγὼ[ν] δὲ τᾶι μὲν Ἀώτι μάλιστα
ϝανδάνην ἐρῶ· πόνων γὰρ
ἇμιν ἰάτωρ ἔγεντο·
ἐξ Ἁγησιχόρ[ας] δὲ νεάνιδες 90
ἰρ]ήνας ἐρατ[ᾶ]ς ἐπέβαν.
.
τῶ]ι τε γὰρ σηραφόρωι
αὐ]τῶς εδ[
τ[ῶι] κυβερνάται δὲ χρὴ
κ[ἠ]ν νᾶϊ μάλιστ᾿ ἀκούην· 95
ἁ δὲ τᾶν Σηρην[ί]δων
ἀοιδοτέρα μ[ὲν οὐχί,
σιαὶ γάρ, ἀντ[ὶ δ᾿ ἕνδεκα
παίδων δεκ[ὰς ἅδ᾿ ἀείδ]ει·
φθέγγεται δ᾿ [ἄρ᾿] ὥ[τ᾿ ἐπὶ] Ξάνθω ῥοαῖσι 100
κύκνος· ἁ δ᾿ ἐπιμέρωι ξανθᾶι κομίσκαι
.
.
]Πολυδευκης
οχι μονο τον Λυκαιο στους παθοντες συγκαταλεγω
αλλα και τον Ενα]σφορο και τον Σεβρο τον γοργοποδαρο
και τον Αλκιμο τον σωματοδυναμο
και τον Ιπποθοο τον κρανοφορο 5
και τον Ευτειχη και τον βασιλια Αρηιο
κι εξοχο στους ημιθεους

και τον παρα πολυ αγριο
Σκαιο και τον Ευρυτο
τ'Αρη ο τρομερος κλονισμος 10
και τον Αλκωνα μεσ'στους αριστους
καθολου να μην προσπερασουμε
επικρατησε το Πεπρωμενο παντων
και Πορος]οι αρχαιοτατατοι
των θεων.ανεμποδιστη δυναμη
μην καποιος απ'τους ανθρωπους στον ουρανο θα πατησει
μην επιχειρισει να κανει γυναικα την Αφροδιτη
την Κυπρια βασιλισσα η' καποια
η' κορη απ'του Πορκου
του θαλασσιου.οι Χαριτες στου Δια το παλατι 20
περιφερονται οι ομορφοβλεφαρες

]τάτοι
]τα δαίμων
]ι φίλοις
ἔδ]ωκε δῶρα 25
]γαρέον
]ώλεσ’ ἥβα
]ρονον
μ]αταίας
απ'αυτους αλλος με βελος
με μαρμαρινη μυλοπετρα
στον Αδη
αυτοι
ασυγχωρητα
εργα επραξαν κακα στο νου σκεπτομενοι 35
.
ειναι αυτη των θεων τιμωρια.
ευτυχισμενος,οποιος ευχαριστα
την ημερα πλεκει
ακλαυτα.εγω δε τραγουδω
της Αγιδως το φως.την βλεπω 40
σαν ηλιο,που σε μας
η Αγιδω αποκαλυπτει
το φεγγος.εμενα ουτε να την παινεσω
ουτε να την κατηγορησω η θαυμαστη κορυφαια του χορου
καθολου δεν μ'αφηνει.πρεπει να τιμησω αυτη 45
π'αναμεσα μας ξεχωριζει οπως
σε βοσκηματα ζωα υπερεχει αλογο
γερο αθλοφορο ταραχωποδο
των φτερωτων ονειρων
.
αυτη δεν την βλεπεις;αλογο ιππασιας 50
ενετικο.η χαιτη
της ξαδερφης μου
Αγησιχορας ανθιζει
σαν καθαρος χρυσος
και τ'αργυρο προσωπο, 55
με τα λογια τι να σου λεω
η Αγησιχορα αυτη'ναι.
η δευτερη μετα την Αγιδω στην οψη
αλογο μ'ιβηνο κολαξαιο θα τρεξει.
οι Πληιαδες περιστερες οταν εμεις 60
στην Ορθρια Αρτεμη αλετρι κουβαλουμε
μεσ'στην αθανατη νυχτα τοτε του Σειριου
τ'αστρο να σηκωσουν αγωνιζονται
.
ουτε της πορφυρας
ο τοσσος πλουτος να μας κρατησει μακρια 65
ουτε περιτεχνος δρακος
πολυχρυσος,ουτε κεφαλης καλυμμα
της Λυδιας,των κοριτσιων
των κυανοβλεβαρων η χαρα,
ουτε της Ναννως τα μαλλια, 70
αλλ'ουτε η Αρετα η θεικη,
ουτε η Συλακη και η Κλεησισηρα,
ουτε στην Αινησιμβροτα εκει να πας να πεις.
η Ασταφιδα δικη μου να γινει
και να μου ριχνει το βλεμμα της η Φιλυλλα 75
κι η Δαμαρετα κι η αξιαγαπητη η Ιανθεμη
αλλα η Αγησινορα με λιωνει.
.
η με τους ωραιους αστραγαλους
Αγησιχορα δεν ειναι σε μενα
στην Αιγιδα κοντα καθεται 80
και τα ευχαρηστηρια υμνει
τις ευχες,θεοι,
δεχτητε,των θεων η αρχη
και το τελος.κορυφαια του χορου,
και για μενα να πω,εγω'μαι μια 85
παρθενος π'ανωφελα απ'τη στεγη φωναζω
σαν κουκουβαγια.εγω την θεα της Αυγης πολυ
να ευχαριστησω θελω.στους πονους
σε μας θεραπευτρια εγινε.
για χαρη της Αγησιχορας τα κοριτσια 90
τις αρμονιες τις γλυκειες τραγουδανε
.
πλαι στ'αλογο που συρει τ'αρμα
τ'αλλα πρεπει να τρεχουν
και στον καπετανιο πρεπει
σ'εκεινο το πλοιο καλα ν'υπακουν. 95
απ'τις Σειρηνες
καλυτερα δεν τραγουδουν,
αυτες θεες ειναι,απεναντι σ'εντεκα
κοριτσιων δεκαδα γλυκα τραγουδα
κελαηδαει οπως στου Ξανθου τα τρεχουμενα νερα 100
κυκνος.κι αυτη με τ'ανεμιστα ξανθα μαλλια
.
.
.

.
.

LOGICON-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ρυθμος λεξεων-χ.ν.κουβελης

Ο αλγόριθμος του χρονου
πριν τώρα μετα
ανύπαρκτη ρυθμική άπειρου ελαχιστου
ο άνθρωπος εν συζυγια αντισυμμετριας
υπόλοιπο φύλλων αερα
κοχυλος γλαρών μεταφυσικη
περιστρεφόμενη φωτεινη εκτιναξη
Ιδέας
.
.
Παρηχησεις-χ.ν.κουβελης

φυλλα μελισσας επιπλεουν
στην
ελαφρη κουπαστη της πανσεληνου
κι ο ηχος ανθος των λεξεων
και στ'αερακι του νερου σιωπη
κι η σταγονα μετεωρη φως
στον καθρεφτη ενας κυκνος
''ακουτε πως χτυπαει η αιωνιοτητα στη καρδια του;''
η'
''η ηληκια του νερου στο πρασινο δεντρο κυκλος''
απ'το σπιτι μας ενα εντονο φως μουσικης
ο φλοισβος των φυλλων της μελισσας
.
.
.

αρχαικο νυχτερινο στη Σαπφω-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Σαπφω,τι παρακαλεις;-χ.ν.κουβελης

σεληνη απ'ολα τ'αστρα ωραιοτερη
λαμπερη
σαν δυει ο ηλιος
γυρω σου ολα τ'αστερια χλωμιαζουν
και το φως σου χυνεις πανω στη θαλασσα
και στην ανθισμενη γη δροσια πεφτει
κι οι μελιλωτοι γεμιζουν ανθοι
ω ομορφη ω χαριτωμενη κορη καλλιφωνη
πως λαμπει το προσωπο σου
νυφη παρθενα χαιρε
ο ερωτας εμενα τρανταζει
και μου διαλυει τα μελη
γλυκος πικρος ανικητος
Σαπφω,τι παρακαλεις;
να μιλησω δεν μπορω λεξη να πω
ιδρωτας με λουζει ολοκληρη ο τρομος μ'αρπαζει
πιο χλωμη κι απ'το χορταρι εγινα
ο ερωτας μου τρανταζει το μυαλο
οπως ο δυνατος ανεμος απ'τα βουνα ορμωντας
τσακιζει τα δεντρα
χαθηκε το φεγγαρι
κι η Πουλια εδυσε,μεσανυχτα,
περναει η ωρα,
κι εγω μονη κοιμαμαι
εσυ μ'εχεις ξεχασει
.
σελ]άννα ἀστέρων πάντων η κάλλιστος
αργυρια
ὤς ποτ’ ἀελίω
δύντος
πάντα παρρέχοισ’ ἄστρα φάος δ’ ἐπί-
σχεις θάλασσαν ἐπ’ ἀλμύραν
ἴσως καὶ πολυανθέμοις ἀρούραις·
ἀ δ’ ἐέρσα κάλα κέχυται, τεθά-
λαισι δὲ βρόδα κἄπαλ’ ἄν-
θρυσκα καὶ μελίλωτος ἀνθεμώδης·
ὦ κάλα, ὦ χαρίεσσα πάρθενον ἀδύφωνον
κἀμάρυχμα λάμπρον ἴδην προσώπω
νύμ]φη παρθενία χαῖρε ἄπαλο̣ν χρόα
Ἔρος δηὖτέ μ' ὀ λυσιμέλης δόνει,
γλυκύπικρον ἀμάχανον ὄρπετον
Ψάπφοι, τί κά[λεις;
θέλω τί τ' εἴπην ἀλλά [γλωσ]σ'με κωλύει
ἀ δέ μ᾽ ἴδρως κακχέεται, τρόμος δέ
παῖσαν ἄγρει, χλωροτέρα δὲ ποία
Ερος δ'ετιναξε μοι φρενας,
ως ανεμος κατ'ορος δρυσιν εμπετων
Δεδυκε μεν α σελαννα
και Πληιαδες ,μεσαι δε νυχτες,
παρα δ'ερχετ'ωρα,
εγω δε μονα κατευδω.
Εμμεθεν δ'εχεισθα λαθα
.
.
.

Μινωας-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Ωριων-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Τιτυος-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Τανταλος-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Σισυφος-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
ΜΙΝΩΟΣ ΩΡΙΩΝΟΣ ΤΕ ΤΙΤΥΟΥΣ ΤΑΝΤΑΛΕΩΣ ΤΕ ΣΙΣΥΦΗΩΣ ΝΕΚΥΙΑ
[Ομηρου Ιλιαδα-ραψωδια λ'-στιχοι 568-600]
μεταφραση χ.ν.κουβελης
.
ἔνθ' ἦ τοι Μίνωα ἴδον, Διὸς ἀγλαὸν υἱόν,
χρύσεον σκῆπτρον ἔχοντα θεμιστεύοντα νέκυσσιν,
ἥμενον· οἱ δέ μιν ἀμφὶ δίκας εἴροντο ἄνακτα, 570
ἥμενοι ἑσταότες τε, κατ' εὐρυπυλὲς Ἄϊδος δῶ.

τὸν δὲ μέτ' Ὠρίωνα πελώριον εἰσενόησα
θῆρας ὁμοῦ εἰλεῦντα κατ' ἀσφοδελὸν λειμῶνα,
τοὺς αὐτὸς κατέπεφνεν ἐν οἰοπόλοισιν ὄρεσσι,
χερσὶν ἔχων ῥόπαλον παγχάλκεον, αἰὲν ἀαγές.

καὶ Τιτυὸν εἶδον, Γαίης ἐρικυδέος υἱόν,
κείμενον ἐν δαπέδῳ. ὁ δ' ἐπ' ἐννέα κεῖτο πέλεθρα,
γῦπε δέ μιν ἑκάτερθε παρημένω ἧπαρ ἔκειρον,
δέρτρον ἔσω δύνοντες· ὁ δ' οὐκ ἀπαμύνετο χερσί.
Λητὼ γὰρ ἕλκησε, Διὸς κυδρὴν παράκοιτιν, 580
Πυθώδ' ἐρχομένην διὰ καλλιχόρου Πανοπῆος.

καὶ μὴν Τάνταλον εἰσεῖδον χαλέπ' ἄλγε' ἔχοντα,
ἑσταότ' ἐν λίμνῃ· ἡ δὲ προσέπλαζε γενείῳ.
στεῦτο δὲ διψάων, πιέειν δ' οὐκ εἶχεν ἑλέσθαι·
ὁσσάκι γὰρ κύψει' ὁ γέρων πιέειν μενεαίνων,
τοσσάχ' ὕδωρ ἀπολέσκετ' ἀναβροχέν, ἀμφὶ δὲ ποσσὶ
γαῖα μέλαινα φάνεσκε, καταζήνασκε δὲ δαίμων.
δένδρεα δ' ὑψιπέτηλα κατὰ κρῆθεν χέε καρπόν,
ὄγχναι καὶ ῥοιαὶ καὶ μηλέαι ἀγλαόκαρποι
συκέαι τε γλυκεραὶ καὶ ἐλαῖαι τηλεθόωσαι· 590
τῶν ὁπότ' ἰθύσει' ὁ γέρων ἐπὶ χερσὶ μάσασθαι,
τὰς δ' ἄνεμος ῥίπτασκε ποτὶ νέφεα σκιόεντα.

καὶ μὴν Σίσυφον εἰσεῖδον κρατέρ' ἄλγε' ἔχοντα,
λᾶαν βαστάζοντα πελώριον ἀμφοτέρῃσιν.
ἦ τοι ὁ μὲν σκηριπτόμενος χερσίν τε ποσίν τε
λᾶαν ἄνω ὤθεσκε ποτὶ λόφον· ἀλλ' ὅτε μέλλοι
ἄκρον ὑπερβαλέειν, τότ' ἀποστρέψασκε Κραταιΐς·
αὖτις ἔπειτα πέδονδε κυλίνδετο λᾶας ἀναιδής.
αὐτὰρ ὅ γ' ἂψ ὤσασκε τιταινόμενος, κατὰ δ' ἱδρὼς
ἔῤῥεεν ἐκ μελέων, κονίη δ' ἐκ κρατὸς ὀρώρει. 600
.
εκει ακομ'αυτον τον Μινωα ειδα,του Δια τον λαμπρο γιο.
χρυσο σκηπτρο κρατωντας κριτης στους νεκρους,
καθημενο.αυτοι δε αυτον για τη δικη ρωτουσαν βασιλια 570
καθημενοι κι ορθιοι,στου ευρυπυλου Αδη τα παλατια

μετα τον Ωριωνα τον πελωριο αντικρισα
αγριμια μαζι να ριχνει σε λιβαδι μ'ασφοδιλια
αυτα π'αυτος σκοτωνε σ'απατητα βουνα,
στα χερια εχοντας ροπαλο ολοχαλκο,παντ'ασπαστο

και τον Τιτυο ειδα,της Γης της πολυδοξασμενης τον γιο,
ξαπλωμενον στο χωμα,που πανω σ'εννια ηταν πλεθρα γης,
γυπες σ'αυτον απ'τη μια κι αλλη μερια παρακαθημενοι το σηκωτι εσχιζαν
το ραμφος μεσα βυθιζοντες.δεν μπορουσε να τους διωξει περα με τα χερια
την Λητω γιατι εσυρε να βιασει,του Δια την ενδοξη γυναικα 580
προς την Πυθω ερχομενη μεσ'απ'τον καλο για χορο τοπο του Πανοπεα

κι ακομα τον Τανταλο αντικρισα βαρια βασανα να'χει
ορθος να στεκει μεσ'σε λιμνη,που τον χτυπουσε στο γενι
φαινονταν να διψαει,να πιει δεν μπορουσε να παρει με το χερι
γιατ'οσσες φορες εκυβ' ο γερος να πιει λαχταρωντας,
τοσσες φορες το νερο χανονταν ρουφιονταν κατω,γυρω στα ποδια
η γη μαυρη φαινονταν,την καταξηρανε θεος.
δεντρα υψιφυλλα απ'τ'ακρα κρεμουσαν τον καρπο
αχλαδιες και ροδιες και μηλιες με γυαλιστερους καρπους
και συκες γλυκες στη γευση κι ελιες θαυμασια ανθιστες 590
αυτα οποτ' απλωνε ο γερος στα χερια ν'αρπαξει
αυτες ο ανεμος επαιρνε κι εριχνε προς τα νεφη τα σκοτεινα

κι ακομα τον Σισυφον αντικρυσα φριχτα βασανα να'χει
πετρα να βασταει πελωρια στα δυο χερια.
αυτη λοιπον αυτος γερα στυλωμενος και με χερια και με ποδια
την πετρα πανω εσπρωχνε προς τον λοφο.αλλ'οταν εφτανε
την κορυφη να υπερβει,τοτε τον επαιρνε πισω το μεγαλο βαρος
παλι επειτα προς την πεδιαδα κυλουσε η πετρα η ανελεητη
αλλ'ομως αυτος ξανα εσπρωχνε μ'ενταση δυναμης.κατω ιδρωτας
ετρεχε απ'τα μελη,σκονη δε απ'το κεφαλι πετιονταν 600
.
.

Παυσανιας 'Αρκαδικα' κεφ. 10,38,13-και Ανυτη-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΑΝΥΤΗ Η ΤΕΓΕΑΤΙΣ-Η Αυστηρα Δωρις-αρχαια ποιητρια-300 π.χ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
10 Επιγραμματα της Ανυτης-η μεταφραση και η αποδοση τους:
[μεταφραση-και αποδοση χ.ν.κουβελης]
.
η Ανυτη ηταν αρχαια ποιητρια απο την Τεγεα της Αρκαδιας,το 300 π.Χ,εγραφε
στην δωρικη διαλεκτο,ηταν Αυστηρα Δωρις,λιτα χωρις περιττα στοιχεια,τα
θεματα της ηταν καθημερινα,τα κοινωνικα της ζωης των συμπολιτων της,
τα οποια κατεγραφε ευγενικα και με συμπαθεια,εικονες της φυσης,περιστατικα
ζωων,ο Αντιπατρος ο Θεσσαλονικευς,1ος αι. π.Χ.,την ονομαζει θηλυκο Ομηρο και
την θεωρει μια απο τις εννια μεγαλυτερες ποιητριες της αρχαιοτητας,εγραψε
επιγραμματα,αναθηματικα, επιταφια,επιδεικτικα,βουκολικα,απ'αυτα σωζοντα 22,
18 σε τρια βιβλια της Παλατινηςς Ανθολογίας , 3 στη συλλογη Planudea
[Ανθολογια Ελληνικων Επιγραμματων του Μαξιμου Πλανουδη], και 1 αποδιδεται
σε αλλη ποιητρια με το ιδιο ονομα,την Ανυτη την Μυτιληναια ,
οἰχόμεθ᾽, ὦ Μίλητε, φίλη πατρί, τῶν ἀθεμίστων
τὰν ἄνομον Γαλατᾶν ὕβριν ἀναινόμεναι,
παρθενικαὶ τρισσαὶ πολιήτιδες, ἃς ὁ βιατὰς
Κελτῶν εἰς ταύτην μοῖραν ἔτρεψεν Ἄρης.
[η εισβολη των Γαλατων στην Μικρα Ασια το 279 π.Χ ,και πως τρεις γυναικες απο την Μιλητο
προτιμησαν να πεθανουν παρα να πεσουν στα χερια τους]
Τη ποιητρια Ανυτη αναφερει στα Αρκαδικα του [κεφαλαιο 10,38,13] ο Παυσανιας.
ακοντιζουσης παρεχεται και επικλησιν ειληφεν Αιτωλη Αφροδιτη δε εχει μεν εν
σπηλαιω τιμας.ευχονται δε και αλλων εινεκα και αι γυναικες μαλιστα αι χηραι
γαμον αιτουσι παρα της θεου.του δε Ασκληπιου το ιερον ερειπια ην,εξ αρχης δε
ωκοδομησεν αυτο ανηρ ιδιωτης Φαλυσιος.νοσησαντι γαρ οι τους οφθαλμους
και ου πολυ αποδεον τυφλω ο εν Επιδαυρω πεμπει θεος Ανυτην την ποιησασαν
τα επη φερουσαν σεσημασμενην δελτον.τουτο εφανη τη γυναικι οψις ονειρατος,
υπαρ μεντοι ην αυτικα.και ευρε τε εν ταις χερσι ταις αυτης σεσημασμενην δελτον
και πλευσασα ες την Ναυπακτον εκελευσεν αφελοντα την σφραγιδα Φαλυσιον
επιλεγεσθαι τα γεγραμμενα.τω δε αλλως μεν ου δυνατα εφαινετο ιδειν τα γραμματα
εχοντι ουτω των οφθαλμων.ελπιζων δε τι εκ του Ασκληπιου
.
10 Επιγραμματα της Ανυτης-η μεταφραση και η αποδοση τους:
.
Ἡνία δή τοι παῖδες ἐνί, τράγε, φοινικόεντα
θέντες καὶ λασίῳ φιμὰ περὶ στόματι
ἵππια παιδεύουσι θεοῦ περὶ ναὸν ἄεθλα,
ὄφρ' αὐτοὺς φορέῃς ἤπια τερπομένους.
.
ηνια τωρα σε σενα τα παιδια εχουν,τραγε,πορφυρα
βαλει και γερο φιμωτρο γυρω στο στομα
για ιππικους ασκουνται απ'του θεου γυρω το ναο αγωνες
για να τα γυριζεις ηρεμα να τα διασκεδαζεις

[σου δεσαν ,τραγε,τα παιδια,κοκκινα χαλιναρια
και γερο στο στομα σου βαλαν φιμωτρο
για ιππικους αγωνες του θεου ασκουνται μαζι σου
κι εσυ προσεξε ηρεμα να τα διασκεδασεις]
.
Ἀκρίδι, τᾶ κατ᾿ ἄρουραν ἀηδόνι, καὶ δρυοκοίτᾳ
τέττιγι ξυνὸν τύμβον ἔτευξε Μυρώ,
παρθένιον στάξασα κόρα δάκρυ, δισσὰ γὰρ αὐτᾶς
παίγνι' ὁ δυσπειθὴς ᾤχετ᾿ ἔχων Ἀίδας.
.
στην ακριδα,στου χωραφιου τ'αηδονι,και στης βελανιδιας τον ενοικο
τζιτζικα κοινο τυμβο υψωσε η Μυρω
παρθενικο σταζοντας κορης δακρυ,γιατι τα δυο σ'αυτη
παιχνιδια ο σκληρος ηρθε και τα πηρε να τα'χει Αδης

[στην ακριδα,τ'αγρου την τραγουδιστρια,και στης βελανιδιας
νοικαρη τον τζιτζικα στους δυο μαζι ταφο ψηλο υψωσε η Μυρω
γι'αυτα εκλαψε η παρθενα με μαυρο δακρυ,που τα δυο της
αυτα παιχνιδια ηρθε και τ'αρπαξε δικα του ο Αδης να'χει]
.
Οὐκέτι μ᾿ ὡς τὸ πάρος πυκιναῖς πτερύγεσσιν ἐρέσσων
ὄρσεις ἐξ εὐνῆς ὄρθριος ἐγρόμενος,
ἦ γάρ σ᾿ ὑπνώοντα σίνις λαθρηδὸν ἐπελθών
ἔκτεινεν λαιμῷ ῥίμφα καθεὶς ὄνυχα.

ποτε πια οπως πριν τα πυκνα φτερα ανατιναζοντας
δεν θα με σηκωσεις απ'το κρεβατι το ξημερωμα οταν ξυπνουσες
γιατι στον υπνο σου κλεφτης υπουλα σ'επιτεθηκε
και σε σκοτωσε στον λαιμο κοφτερα χωνοντας νυχια

[ποτε πια τα πυκνα φτερα δε θα τιναξεις
κι ουτε απ'το κρεβατι ξανα θα με σηκωσεις
καθε πρωι καθως ξυπνουσες χαραμα
στον υπνο μεσα ηρθε κλεφτης κι αρπαζοντας σε
στο λαιμο χωνοντας τα κοφτερα νυχια σε σκοτωσε]
.
Μνᾶμα τόδε φθιμένου μενεδαΐου εἵσατο Δᾶμις
ἵππου, ἐπεὶ στέρνον τοῦδε δαφοινὸς Ἄρης
τύψε, μέλαν δέ οἱ αἷμα ταλαυρίνου διὰ χρωτός
ζέσσ᾿, ἐπὶ δ᾿ ἀργαλέᾳ βῶλον ἔδευσε φονᾶ.
.
το μνημα αυτο του σκοτωμενου γενναιου εστησε ο Δαμις
αλογου,γιατι το στερνο αυτου ο σκοτεινος κοκκινος Αρης
χτυπησε,μαυρο δε αιμα με δυναμη απ'το δερμα
πεταχτηκε βραστο,και πανω στο ξερο χωμα ετρεξε η σφαγη

[το μνημα αυτο στο σκοτωμενο γενναιο αλογο του
οι Δαμις υψωσε,αυτο ο αιματοβαμενος Αρης το τρυπησε
στο στηθος,καταμαυρο το αιμα πεταχτηκε βραστο
απ'το γερο κορμι βρεχοντας το ξερο χωμα το σφαξιμο του]
.
Οὐκέτι δὴ πλωτοῖσιν ἀγαλλόμενος πελάγεσσιν
αὐχέν᾿ ἀναρρίψω βυσσόθεν ὀρνύμενος,
οὐδὲ παρ' εὐσκάλμοιο νεὼς περικαλλέα χείλη
ποιφύξῶ τἀμᾷ τερπόμενος προτομᾷ,
ἀλλὰ με πορφυρέα πόντου νοτὶς ὦσ᾿ ἐπὶ χέρσον,
κεῖμαι δὲ ῥαδινὰν τάνδε παρ' ἠιόνα.
.
ποτε πια τωρα στους πλους χαρουμενος των πελαγων
τον λαιμο δεν θα ξεπροβαλω απ'τις αβυσσους αναδυομενος
ουτε γυρω στου καλοσκαρμου καραβιου τα πολυομορφα ακρα
παφλαζοντας στην αφιερωμενη διασκεδαζοντας προτομη
αλλα μενα η δυνατη του ποντου νοτια με πεταξε στη στερια,
κειτομαι στη λεπτη αυτη αμμωδη ακτη

[ποτε πια τωρα χαρουμενο στα ταξιδια των πελαγων
απ'τις αβυσσους τον αυχαινα αναδυομενο δεν θα βγαλω
ουτε γυρω απ'τη σκαλιστη του καραβιου πρυμνη θα χοροπηδω
με παφλασμους διασκεδαζοντας με τη μορφη του δελφινιου
σ'αυτη,τωρα η ισχυρη νοτια του ποντου μ'ερριξε στη ξερα
κειτομαι ξαπλωμενο κι αψυχο στην αμμωδη αυτη ακτη ]
.
Πολλάκι τῷδ᾿ ὀλοφυδνὰ κόρας ἐπὶ σάματι Κλείνῶ
μάτηρ ὠκύμορον παῖδ᾿ ἐβόασε φίλαν,
ψυχὰν ἀγκαλέουσα Φιλαινίδος, ἅ πρὸ γάμοιο
χλωρὸν ὑπὲρ ποταμοῦ χεῦμ᾿ Ἀχέροντος ἔβα
.
πολλες φορες σ'αυτο μ'ολοφυρμους στης κορης το μνημα η Κλεινω
η μητερα την ολιγομοιρη κοπελα εκραζε δυνατα την αγαπημενη,
τη ψυχη καλωντας της Φιλαινιδας,που πριν το γαμο
το θαμπο του ποταμου Αχεροντα ρευμα διαβηκε

[πολλες φορες η Κλεινω η μητερα στης κορης της το μνημα θρηνει
σπαραχτικα για την ολιγοζωη κοπελα ουρλιαζει την αγαπημενη,
τη ψυχη της Φιλαινιδας της καλωντας,που πριν το γαμο
στα θολα νερα τ'Αχεροντα στερνο διαβηκε αγυριστο ταξιδι]
.
Ἵζευ τᾶσδ' ὑπὸ καλὰ δάφνας εὐθαλέα φύλλα
ὡραίου τ᾿ ἄρυσαι νάματος ἁδὺ πόμα,
ὄφρα τοι ἀσθμαίνοντα πόνοις θέρεος φίλα γυῖα
ἀμπαύσῃς πνοιᾶ τυπτόμενα Ζεφύρου.
.
καθησε οποιος να'σαι κατω απ'τα ωραια της δαφνης θαλερα φυλλα
δροσερο αντλησε απ'τη πηγη ευχαριστο πιομα,
για να τ'ασθμαινοντα απ'τους κοπους του θερους μελη σου
αναπαυσεις στη πνοη χτυπημενα του Ζεφυρου

[οποιος να'σαι,ξενε,κατω απ'της δαφνης τα φουντωτα κι ευωδιαστα
φυλλα κατσε κι αντλησε απ'το πηγαδι δροσερο να ευχαριστηθεις νερο,
τα κορασμενα μελη σου απ'του θερους τους κοπους ν'αναπαψεις
και τ'απαλο αερακι του Ζεφυρου το προσωπο σου να χαιδεψει]
.
Θάεο τὸν Βρομίου κεραὸν τράγον, ὡς ἀγερώχως
ὄμμα κατὰ λασιᾶν γαῦρον ἔχει γενύων
κυδιόων ὅτι οὗ θάμ᾿ ἐν οὔρεσιν ἀμφὶ παρῇδα
βόστρυχον εἰς ῥοδέαν Ναῒς ἔδεκτο χέρα.
.
δες τον κερασφορο του Βρομιου ταυρο,ποσο αγερωχα
το βλεμμα στα πυκνοτριχα γαυρα εχει γενια
καυχομενος πως αληθεια συχνα στα ορη τον απ'τις δυο μεριες του μαγουλου
βοστρυχο στο ροδαλο η Ναις επαιρνε χερι

[για δες τον Βρομιο ταυρο τον κερασφορο,ποσο αγερωχα
το βλεμμα στα γενια τα πυκνοτριχα και γαυρα εχει
παινευεται πως πολυ συχνα στα ορη στο μαγουλο του γυρω
το σγουρο μαλλι του με ροδαλο η Ναις χαιδεψε χερι]
.
Τίπτε κατ᾿ οἰόβατον, Πὰν ἀγρότα, δάσκιον ὕλαν
ἥμενος ἁδυβόᾳ τῷδε κρέκεις δόνακι;
"Ὄφρα μοι ἑρσήεντα κατ᾿ οὔρεα ταῦτα νέμοιντο
πόρτιες ἠυκόμων δρεπτόμεναι σταχύων.¨
.
γιατι ταχα στ'απατητο,Πανα αγροτη,σκιερο δασος
καθισμενος γλυκοφωνα σ'αυτο υφαινεις καλαμι;
για να σε μενα στα δροσερα ορη αυτα να βοσκουν
μοσχαρινες καλομαλλες δρεποντας σταχυα

[γιατι,Πανα αγροτη,στ'απατητα και σκιερα δαση
καθεσε και γλυκους ηχους υφαινεις στη φλογερα;
γιατι στα δροσερα ορη για μενα βοσκουν μοσχαρινες
καλομαλλες τρωγοντας αφθονα καρπερα σταχυα]
.
Ὤλεο δή ποτε καὶ σὺ πολύρριζον παρὰ θάμνον,
Λόκρι, φιλοφθόγγων ὠκυτάτη σκυλάκων,
τοῖον ἐλαφρίζοντι τεῷ ἐγκάτθετο κώλῳ
ἰὸν ἀμείλικτον ποικιλόδειρος ἔχις.
.
χαθηκες καποτε και συ στον πολυρριζο διπλα θαμνο,
Λοκρις,απ'τα σκυλακια που τους αρεσει να γαυγιζουν η ταχυτερη,
στ'αλαφρο βαθεια μεσα εχυσε ακρο σου
δηλητηριο ανυποφορο ποικιλοχρωμη οχια

[σ'εχασα καποτε σε πυκνους μεσα θαμνους πολυρριζους,
Λοκρις,απ'ολα τα σκυλακια που τους αρεσει να γαυγιζουν
η πιο γοργη,μεσ'στ'αλαφρο σου ποδι βαθια δηλητηριο
εχυσε ποικιλοχρωμη οχια ανυποφορο θανατηφορο]
.
.
.

Σκληρή Έκφραση-χ.ν.κουβελης.
.
Εμφανίσθηκε μπροστά του. 'είμαι η μοναξιά σου'ειπε.
Και τράβηξε ένα πιστόλι και τον πυροβολισε.
.
Έπρεπε από δω και πέρα να αντιμετώπισει το τίποτα.
Ολοσχερης η ήττα του.
.
Οι λεξεις διαλυθηκαν.
Αδύνατο μετά απ'αυτό να συγκροτηθει.
.
Κοίταξε τα δάχτυλα του.
Έλειπαν.
.
Ομάδες ανθρώπων-2-3-3-3-2
Αυτός τώρα πια ανήκει στην ομάδα-0
.
Κάποτε ισορροπουσε το φως με τη θάλασσα.
Τη σιωπή του με τι να την ισορροπισει;
.
Η φωνή του δεν έχει λέξεις.
Δεν γνωρίζει καμμια γλώσσα.
.
Όλα τα πράγματα απομακρυνθηκαν από κοντά του .
Ώρα να αποχωρήσει κι αυτός.
.
Σταδιακά η' απότομα εξαφανισθηκε;
Δεν υπάρχει για να του απαντησουν
.
.
.

Ο χειμώνας το βάρος των φύλλων

Η ελάχιστη ασημαντοτητα του χειμώνα
.
.
.

ΕΚΦΡΑΣΜΕΝΟΙ ΔΙΑΤΟΝΙΣΜΟΙ-χ.ν.κουβελης
[in Viber]

I will follow you in all things ever
[5:18 μμ-1/1]

A Great Glimpse of Love Your Beuty
[5:28 μμ-1/1]

ενα βαθυτερο φως απ'το φως της μερας εισαι
[1:36 μμ-4/1]

σαν πρασινο φουντωτο δεντρο εισαι κι ο ισκιος σου με δροσερευει
[1:38 μμ-4/1]

ολα τα πραγματα στο σπιτι μας εδω μου φαινονται φκιαγμενα απο σενα
εδω περπατας εκει περπατας παντου εισαι διαφανη ωραια αγαπημενη
[1:42 μμ-4/1]

ειμαι γερα δεμενος στα λουλουδακια των λεξεων σου
[1:43 μμ-4/1]

θα'θελα να μπορουσα να βλεπω με τα ματια σου
να μιλω με το στομα σου να πιανω με τα δαχτυλα σου μ'ενα λογο να'μουνα εσυ
[1:45 μμ-4/1]

τα παραθυρα μου ολ'ανοιχτα στον ηλιο σου τα παραθυρα της ψυχης μου
[1:47 μμ-4/1]

με τρεις απαλες συλλαβες νανουριζομαι στη χλοη σου σαγαπω
[1:49 μμ-4/1]

διασχιζοντας τον αερα ανεβαινω στον ουρανο σου αστερισμος
[1:51μμ-4/1]

επιστρεφω στον κηπο σου εκει που μοσχομυριζουν τα λουλουδια σου ανασταση παραδεισου [1:54μμ-4/1]

ωρες ωρες μου φαινεται η ζωη αθανατη μαζι σου
[1:56 μμ-4/1]

ο κοσμος ανθιζει τα λουλουδια του ευτυχια
[1:58 μμ-4/1]

νερο και ροδοφυλλα το γελιο σου
[1:59 μμ-4/1]

με αλαφρωσες απ'το βαρος που με φορτωσε η αιωνιοτητα
[2:01 μμ-4/1]

δος μου μια τουφα αναπνοης να κοιμηθω
[2:02 μμ-4/1]

στη καρδια μου απαλα γλυκα σαλευουν τα φυλλα της φωνης σου
[2:04 μμ-4/1]

παλι στα χερια μου αφησες χρωματα κι ετσι ειναι που την ομορφια μου σε σενα τη χρωσταω
[2:06 μμ-4/1]

βυθισου,βυθισου,νερο μου,βυθισου,βυθισου,μεσα μου μουσικη του κοσμου
[2:08 μμ-4/1]

τα χερια σου,ειναι δεντρα που τ'αγαπω
[2:09 μμ-4/1]

καπου εδω κοντα γυρω μου παντα θα σε βρισκω αιωνια
[2:11 μμ-4/1]

εσυ ολολευκη στον ωμο του χρονου κανονιζεις τις ωρες μου
[2:15 μμ-4/1]

με αδιακοπους ψιθυρισμους τα δαχτυλα των χεριων σου ξεγυμνωνουν την ωραιοτητα
[1:12 πμ-5/1]

δεν εμεινε αλλος εδω να με νοιαζεται-κι εγω δεν σ'αφηνω
[1:13 πμ-5/1]

οι ισκιοι των δεντρων ειναι οι υπνοι των πουλιων σου
[1:18 πμ-5/1]

καθως μιλουσες ανοιγαν τα τριανταφυλλα-πως μυριζαν τα γιουλια-και το καταλευκο
πουκαμισο του κρινου απλωμενο στα συρματα της γαλαζιας φωνης σου
[1:23 πμ-5/1]
.
.
.

ο Ηρακλης στη πυρα-χ.ν.κουβελης

πλησιασε,αναψε τη φωτια κι ο βιαιος σωματοδυναμος Ηρακλης αποτεφρωθηκε.
Σαν ετοιμο απο καιρο εκτελεστηκε το σχεδιο.
ΤΕΤΕΛΕΣΤΑΙ.
.
[στη περιοχη της πυρας σωζονται ερειπια ναου δωρικου ρυθμου,με σπασμενους κιονες,
αποσπασματα του θριγγου,τριγλυφα και πετρες με επιγραφες με κατεστραμενα τα γραμματα
των λεξεων]

ΗΡΑΚΛΗΕΙΟΣ ΤΕ ΝΕΚΥΙΑ
[Ομηρου Οδυσσεια-ραψωδια λ'-στιχοι 601-627]
μεταφραση χ.ν.κουβελης
.
τὸν δὲ μέτ' εἰσενόησα βίην Ἡρακληείην, 601
εἴδωλον· αὐτὸς δὲ μετ' ἀθανάτοισι θεοῖσι
τέρπεται ἐν θαλίῃς καὶ ἔχει καλλίσφυρον Ἥβην,
παῖδα Διὸς μεγάλοιο καὶ Ἥρης χρυσοπεδίλου.
ἀμφὶ δέ μιν κλαγγὴ νεκύων ἦν οἰωνῶν ὥς,
πάντοσ' ἀτυζομένων· ὁ δ' ἐρεμνῇ νυκτὶ ἐοικώς,
γυμνὸν τόξον ἔχων καὶ ἐπὶ νευρῆφιν ὀϊστόν,
δεινὸν παπταίνων, αἰεὶ βαλέοντι ἐοικώς.
σμερδαλέος δέ οἱ ἀμφὶ περὶ στήθεσσιν ἀορτὴρ
χρύσεος ἦν τελαμών, ἵνα θέσκελα ἔργα τέτυκτο, 610
ἄρκτοι τ' ἀγρότεροί τε σύες χαροποί τε λέοντες,
ὑσμῖναί τε μάχαι τε φόνοι τ' ἀνδροκτασίαι τε.
μὴ τεχνησάμενος μηδ' ἄλλο τι τεχνήσαιτο,
ὃς κεῖνον τελαμῶνα ἑῇ ἐγκάτθετο τέχνῃ.
ἔγνω δ' αἶψ' ἐμὲ κεῖνος, ἐπεὶ ἴδεν ὀφθαλμοῖσι,
καί μ' ὀλοφυρόμενος ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
«διογενὲς Λαερτιάδη, πολυμήχαν' Ὀδυσσεῦ,
ἆ δείλ', ἦ τινὰ καὶ σὺ κακὸν μόρον ἡγηλάζεις,
ὅν περ ἐγὼν ὀχέεσκον ὑπ' αὐγὰς ἠελίοιο.
Ζηνὸς μὲν πάϊς ἦα Κρονίονος, αὐτὰρ ὀϊζὺν 620
εἶχον ἀπειρεσίην· μάλα γὰρ πολὺ χείρονι φωτὶ
δεδμήμην, ὁ δέ μοι χαλεποὺς ἐπετέλλετ' ἀέθλους.
καί ποτέ μ' ἐνθάδ' ἔπεμψε κύν' ἄξοντ'· οὐ γὰρ ἔτ' ἄλλον
φράζετο τοῦδέ γέ μοι κρατερώτερον εἶναι ἄεθλον.
τὸν μὲν ἐγὼν ἀνένεικα καὶ ἤγαγον ἐξ Ἀΐδαο·
Ἑρμείας δέ μ' ἔπεμπεν ἰδὲ γλαυκῶπις Ἀθήνη.»
ὣς εἰπὼν ὁ μὲν αὖτις ἔβη δόμον Ἄϊδος εἴσω,
αὐτὰρ ἐγὼν αὐτοῦ μένον ἔμπεδον, εἴ τις ἔτ' ἔλθοι
ἀνδρῶν ἡρώων, οἳ δὴ τὸ πρόσθεν ὄλοντο.
καί νύ κ' ἔτι προτέρους ἴδον ἀνέρας, οὓς ἔθελόν περ, 630
Θησέα Πειρίθοόν τε, θεῶν ἐρικυδέα τέκνα·
ἀλλὰ πρὶν ἐπὶ ἔθνε' ἀγείρετο μυρία νεκρῶν
ἠχῇ θεσπεσίῃ· ἐμὲ δὲ χλωρὸν δέος ᾕρει,
μή μοι Γοργείην κεφαλὴν δεινοῖο πελώρου
ἐξ Ἄϊδος πέμψειεν ἀγαυὴ Περσεφόνεια.
αὐτίκ' ἔπειτ' ἐπὶ νῆα κιὼν ἐκέλευον ἑταίρους
αὐτούς τ' ἀμβαίνειν ἀνά τε πρυμνήσια λῦσαι·
οἱ δ' αἶψ' εἴσβαινον καὶ ἐπὶ κληῖσι καθῖζον.
τὴν δὲ κατ' Ὠκεανὸν ποταμὸν φέρε κῦμα ῥόοιο,
πρῶτα μὲν εἰρεσίῃ, μετέπειτα δὲ κάλλιμος οὖρος. 627
.
.
μετα αντικρυσα τον σωματοδυναμο Ηρακλη, 601
ενα ειδωλο,αυτος μεσ'στους αθανατους θεους
χαιρεται σ'αφθονια κι εχει γυναικα την καλλιστραγαλη Ηβη,
τη κορη του μεγαλου Δια και της χρυσοπεδιλης Ηρας.
γυρω σ'αυτον η κραυγη των πεθαμενων σαν των ορνιων ηταν
απ'τον φοβο παντου σκορπισμενα.αυτος στη μαυρη νυχτα εμοιαζε,
γυμνο τοξαρι ειχε και στα νευρα σαιτα,
φοβερα ολογυρα κοιτουσε,να μη σταματα να ριχνει εμοιαζε.
τρομερο να το δεις εχει γυρω στα στηθη του λουρι
χρυσο ηταν κεντημενο υφασμα,πανω του θαυμασια εργα εικονισμενα. 610
κι αρκουδες κι αγριοχοιροι και εξαγριωμενα λιονταρια,
κι αγωνες και μαχες και φονικα κι ανθρωποσκοτωμοι,
να μην θελησει αυτος που το τεχνουργησε αλλο να τεχνουργησει
παρομοιο μ'εκεινον τον τελαμωνα να δουλεψει με την τεχνη του.
αμεσως με γνωρισε εκεινος,μολις μ'ειδε στα ματια,
και κλαιγοντας σπαραχτικα λογια φτερωτα με προσφωνησε.
''διογεννητε γιε του Λαερτη,πολυμηχανε Οδυσσεα,
αχ δυστυχε,καποια και σενα σε παρασερνει μοιρα
αυτη που κι εγω τραβηξα κατ'απ'το φως του ηλιου.
του Δια κι αν ημουνα παιδι του γιου του Κρονου,ομως βασανα 620
ειχα απειρα.επειδη σε παρα πολυ κατωτερο σε λαμψη
ημουν δουλος,αυτος σε μενα βαριους διεταζε να εκτελεσω αθλους.
και καποτε εδω μ'εστειλε τον σκυλο να συρω.επειδη κανενας ακομ'αλλος
νομιζε απ'αυτον σ'εμενα δυσκολοτερος δεν ηταν αθλος.
αυτον εγω ανεβασα κι εφερα απ'τον Αδη.
ο Ερμης μ'επεμψε βοηθεια κι η Αθηνα με τα λαμπερα ματια''
ετσι σαν ειπ'αυτος αμεσως πηγε στο παλατι Αδη μεσα να μπει, 627
.
.
.

Οδυσσεας-Odysseas-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΜΕΡΙΚΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ ΣΤΗΝ ΙΛΙΑΔΑ ΤΟΥ ΟΜΗΡΟΥ
-μεταφραση και σχολια χ.ν.κουβελης

[Αναφερεται η περιοχη κυριαρχιας του Οδυσσεα και με ποσα καραβια πηγε στη Τροια]
ραψωδια Β',στιχοι 631-637
Αὐτὰρ Ὀδυσσεὺς ἦγε Κεφαλλῆνας μεγαθύμους,
οἵ ῥ᾽ Ἰθάκην εἶχον καὶ Νήριτον εἰνοσίφυλλον
καὶ Κροκύλει᾽ ἐνέμοντο καὶ Αἰγίλιπα τρηχεῖαν,
οἵ τε Ζάκυνθον ἔχον ἠδ᾽ οἳ Σάμον ἀμφενέμοντο,
οἵ τ᾽ ἤπειρον ἔχον ἠδ᾽ ἀντιπέραι᾽ ἐνέμοντο· 635
τῶν μὲν Ὀδυσσεὺς ἦρχε Διὶ μῆτιν ἀτάλαντος·
τῷ δ᾽ ἅμα νῆες ἕποντο δυώδεκα μιλτοπάρῃοι

κι ο Οδυσσεας οδηγουσε τους μεγαλοψυχους Κεφαλληνες
που την Ιθακη ειχαν και το Νηριτο με τα δεντρα που τα φυλλα τρεμουν
και την Κροκυλεια μοιραζονταν και την τραχεια Αιγιλιπα
που και την Ζακυνθο ειχαν και την Σαμον γυρω μοιραζονταν
που και την στερια ειχαν και τ'αντιπερα μοιραζονταν. 635
αυτων ο Οδυσσεας ηταν αρχηγος στου Δια τη σοφια ισοζυγιαζονταν.
μ'αυτον μαζι καραβια ακολουθουσαν δωδεκα κοκκινοπλευρα
.
[Ο Οδυσσεας συνοδευει την Χρυσηιδα στην επιστροφη στον πατερα της]
ραψωδια Α',στιχοι 308-311
Ἀτρεΐδης δ᾿ ἄρα νῆα θοὴν ἅλαδὲ προέρυσσεν,
ἐν δ᾿ ἐρέτας ἔκρινεν ἐείκοσιν, ἐς δ᾿ ἑκατόμϐην
βῆσε θεῷ, ἀνὰ δὲ Χρυσηΐδα καλλιπάρῃον 310
εἷσεν ἄγων· ἐν δ᾿ ἀρχὸς ἔϐη πολύμητις Ὀδυσσεύς.

τοτ'ο Ατρειδης καραβι γρηγορο στη θαλασσα ερριξε,
στα δε κουπια διαλεξε εικοσι,μεσα δε εκατο βοδια
φορτωσε στο θεο,πανω δε στο σκαφος την ομορφομαγουλη Χρυσηιδα 310
να καθισει εφερε.αρχηγος δε ανεβηκε ο πολυμηχανος Οδυσσεας
.
[Ο Αντιφος του Πριαμου αστοχωντας να χτυπησει με το δορι τον Τελαμωνιο
Αιαντα βρισκει και σκοτωνει τον Λευκο τον συντροφο του Οδυσσεα,ο Οδυσσεας
τοτε θυμωσε,θελησε να εκδικηθει και σκοτωνει τον Δημοφοωντα νοθο γιο του
Πριαμου]
ραψωδια Δ',στιχοι 496-504
στῆ δὲ μάλ᾽ ἐγγὺς ἰὼν καὶ ἀκόντισε δουρὶ φαεινῷ
ἀμφὶ ἓ παπτήνας· ὑπὸ δὲ Τρῶες κεκάδοντο
ἀνδρὸς ἀκοντίσσαντος· ὃ δ᾽ οὐχ ἅλιον βέλος ἧκεν,
ἀλλ᾽ υἱὸν Πριάμοιο νόθον βάλε Δημοκόωντα
ὅς οἱ Ἀβυδόθεν ἦλθε παρ᾽ ἵππων ὠκειάων. 500
Τόν ῥ᾽ Ὀδυσεὺς ἑτάροιο χολωσάμενος βάλε δουρὶ
κόρσην· ἣ δ᾽ ἑτέροιο διὰ κροτάφοιο πέρησεν
αἰχμὴ χαλκείη· τὸν δὲ σκότος ὄσσε κάλυψε,
δούπησεν δὲ πεσών, ἀράβησε δὲ τεύχε᾽ ἐπ᾽ αὐτῷ.

ηρθε και σταθηκε πολυ κοντα κι ακοντισε με δορι γυαλισμενο
γυρω καλα κοιτωντας.οι δε Τρωες υποχωρησαν
απ'τον αντρα π'ακοντισε.το δε βελος δεν πηγε χαμενο,
αλλα τον γιο του Πριαμου τον νοθο χτυπησε Δημοκοωντα
π'απ' την Αβυδο ηρθε με τ'αλογα τα γρηγορα.500
Αυτον λοιπον για τον συντροφο χολιασμενος χτυπησε με το δορι
στο πλαι του κεφαλιου,π'απ'την αλλη μερια μεσ'απ'τον κροταφο περασε
η χαλκινη αιχμη,αυτον δε το σκοτος στα ματια καλυψε.
γκντουπησε πεφτωντας,βροντηξαν δε τ'αρματα πανω σ'αυτον
.
[Η λεξη γκντουπησε ειναι ηχοποιητικη,απο τον ηχο γκντουπ που κανει οταν
πεφτει κατι,απο εκει και η λεξη γδουπος,χτυπος,βροντος,κροτος]
.
ραψωδια Ε',στιχοι 677-679
Ἔνθ᾽ ὅ γε Κοίρανον εἷλεν Ἀλάστορά τε Χρομίον τε
Ἄλκανδρόν θ᾽ Ἅλιόν τε Νοήμονά τε Πρύτανίν τε.
Καί νύ κ᾽ ἔτι πλέονας Λυκίων κτάνε δῖος Ὀδυσσεὺς 679

εκει αυτος λοιπον τον Κοιρανο πηρε και τον Αλαστορα και τον Χρομιο
και τον Αλκανδρο και τον Αλιο και τον Νοημονα και τον Πρυτανι
και τωρα ακομα πολλους απ΄τους Λυκιους θα σκοτωνε ο θεικος Οδυσσεας 679
.
[ο ερωδιος ηταν το αγαπημενο πουλι της Αθηνας και η εμφανιση του στον Οδυσσεα
και τον Διομηδη,που με τον Διομηδη αντικατασκοπευουν τους Τρωες,δειχνει την ευνοια
της θεας]
ραψωδια Κ',στιχοι 274-277
τοῖσι δὲ δεξιὸν ἧκεν ἐρῳδιὸν ἐγγὺς ὁδοῖο
Παλλὰς Ἀθηναίη· τοὶ δ᾽ οὐκ ἴδον ὀφθαλμοῖσι 275
νύκτα δι᾽ ὀρφναίην, ἀλλὰ κλάγξαντος ἄκουσαν.
χαῖρε δὲ τῷ ὄρνιθ᾽ Ὀδυσεύς,

σ'αυτους δε στα δεξια εστειλε ερωδιο κοντα στο δρομο
η Παλλαδα Αθηνα.αυτοι δεν τον ειδαν στους οφθαλμους 275
στη νυχτα μεσα τη σκοτεινη,αλλα να σφυριζει ακουσαν.
χαρηκε δε με το πουλι ο Οδυσσεας,
.
[ο Οδυσσεας και ο Διομηδης συλλαμβανουν τον κατασκοπο των Τρωων τον Δολωνα,
τον ανακρινουν και μαθαινουν πως για βοηθεια των Τρωων ηρθε ο Θρακας βασιλιας
Ρησος με τ'αλογα του,τα πιο ομορφα τα πιο μεγαλα και τα πιο γρηγορα,
και απειλει πως του φτανει μια μερα μονο για να κατανικησει τον ελληνικο στρατο,
τοτε για τους Αχαιους υπαρχει μεγαλος κινδυνος αν περασει μια νυχτα και δεν τον
σκοτωσουν δεν θα μπορεσει κανεις να τον νικησει μετα ουτε ο Αιαντας ουτε κι αυτος
ο Αχιλλεας]
ραψωδια Ε',στιχοι 433-441
εἰ γὰρ δὴ μέματον Τρώων καταδῦναι ὅμιλον
Θρήϊκες οἷδ᾽ ἀπάνευθε νεήλυδες ἔσχατοι ἄλλων·
ἐν δέ σφιν ῾Ρῆσος βασιλεὺς πάϊς Ἠϊονῆος.
τοῦ δὴ καλλίστους ἵππους ἴδον ἠδὲ μεγίστους·
λευκότεροι χιόνος, θείειν δ᾽ ἀνέμοισιν ὁμοῖοι·
ἅρμα δέ οἱ χρυσῷ τε καὶ ἀργύρῳ εὖ ἤσκηται·
τεύχεα δὲ χρύσεια πελώρια θαῦμα ἰδέσθαι
ἤλυθ᾽ ἔχων· τὰ μὲν οὔ τι καταθνητοῖσιν ἔοικεν 440
ἄνδρεσσιν φορέειν, ἀλλ᾽ ἀθανάτοισι θεοῖσιν

αν λοιπον σκεφτεστε στων Τρωων να καταπεστε τον ομιλο
να οι Θρακες νεοφερμενοι πολυ μακρυα πισω απ'τους αλλους.
αναμεσα σ'αυτους ο Ρησος βασιλιας παιδι του Ηιονα.
αυτου τωρα τα πιο ομορφ'αλογα ειδα και τα πιο μεγαλα.
λευκοτερα απ'το χιονι,τρεχουν δε στους ανεμους ομοια.
τ'αρμα δε και με χρυσο και μ'ασημι καλα ειργασμενο .
μ'αρματα δε χρυσα πελωρια θαυμα να τα βλεπεις
ηρθ'εχοντας.τετοια σε κανεναν απ'τους θνητους δεν ταιριαζει 440
αντρες να φορουν,αλλα στους αθανατους θεους.
.
.
.

Σιμοεισιος Ανθεμιδης-Ομηρου Ιλιαδα-ραψωδια Δ-στιχοι 470-489-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΑΝΘΕΜΙΔΗΣ ΣΙΜΟΕΙΣΙΟΣ
[Ομηρου Ιλιαδα-ραψωδια Δ'-στιχοι 470-489]
μεταφραση χ.ν.κουβελης

Ὣς τὸν μὲν λίπε θυμός,ἐπ' αὐτῷ δ' ἔργον ἐτύχθη 470
ἀργαλέον Τρώων καὶ Ἀχαιῶν· οἳ δὲ λύκοι ὣς
ἀλλήλοις ἐπόρουσαν, ἀνὴρ δ' ἄνδρ' ἐδνοπάλιζεν.
Ἔνθ' ἔβαλ' Ἀνθεμίωνος υἱὸν Τελαμώνιος Αἴας
ἠΐθεον θαλερὸν Σιμοείσιον, ὅν ποτε μήτηρ
Ἴδηθεν κατιοῦσα παρ' ὄχθῃσιν Σιμόεντος
γείνατ', ἐπεί ῥα τοκεῦσιν ἅμ' ἕσπετο μῆλα ἰδέσθαι·
τοὔνεκά μιν κάλεον Σιμοείσιον· οὐδὲ τοκεῦσι
θρέπτρα φίλοις ἀπέδωκε, μινυνθάδιος δέ οἱ αἰὼν
ἔπλεθ' ὑπ' Αἴαντος μεγαθύμου δουρὶ δαμέντι.
πρῶτον γάρ μιν ἰόντα βάλε στῆθος παρὰ μαζὸν 480
δεξιόν· ἀντικρὺ δὲ δι' ὤμου χάλκεον ἔγχος
ἦλθεν· ὃ δ' ἐν κονίῃσι χαμαὶ πέσεν αἴγειρος ὣς
ἥ ῥά τ' ἐν εἱαμενῇ ἕλεος μεγάλοιο πεφύκει
λείη, ἀτάρ τέ οἱ ὄζοι ἐπ' ἀκροτάτῃ πεφύασι·
τὴν μέν θ' ἁρματοπηγὸς ἀνὴρ αἴθωνι σιδήρῳ
ἐξέταμ', ὄφρα ἴτυν κάμψῃ περικαλλέϊ δίφρῳ·
ἣ μέν τ' ἀζομένη κεῖται ποταμοῖο παρ' ὄχθας.
τοῖον ἄρ' Ἀνθεμίδην Σιμοείσιον ἐξενάριξεν
Αἴας διογενής·

ετσι τον[Ελεφηνορα]εγκατελειψε η ψυχη.πανω σ'αυτον μαχη εγινε 470
ολεθρια Τρωων κι Αχαιων,αυτοι σαν λυκοι
οι με στους δε κατεπεφταν,αντρας αντρα αρπαζε βιαια.
εκει χτυπησε τ'Ανθεμιωνα το γιο ο Τελαμωνιος Αιαντας
τ'ανυπαντρο παλικαρι Σιμοεισιον,που καποτε η μανα
απ'την Ιδη κατεβαινοντας σιμα στις οχθες του Σιμοεντα
γεννησε,οταν με τους γονεις μαζι τα προβατα φυλαγε.
γι'αυτο το λογο αυτον καλουσαν Σιμοεισιο.ουτε στους γονεις
τα θροφεια στους αγαπημενους απεδωσε,ολιγοζωος στα χρονια
υπηρξε απ'τ'Αιαντα τ'αφοβου στη καρδια το δορι δαμασθηκε.
οταν πρωτος εφτασε τον χτυπησε στο στηθος διπλα στο βυζι 480
το δεξιο.αντικρυ μεσ'απ'τον ωμο το χαλκινο κονταρι
ηρθε.αυτος δεν στις σκονες καταχαμα επεσε σαν λευκα
π'αφου σε λιβαδι ελους μεγαλου εχει φυτρωσει
γυαλιστερη,και κλωνoi στη κορυφη της φυτρωνουν.
αυτη αρματοποιος αντρας με λαμπερο σιδερο
κοβει,για να σε τροχο καμψει σε πανεμορφο αρμα.
κι αυτη ξεραμενη κειται στου ποταμου σιμα τις οχθες.
ετσ'ομοια λοιπον τον Ανθεμιδην Σιμοεισιον γυμνωσε απ'οπλα
ο θεικος Αιαντας
.
.
.

Geometricus Logico Tractatus-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis 1
.
.
Αρμονία Αντισυμμετριας Αντινομια-χ.ν.κουβελης

ελιγμοί λέξεων εξεων ακροαιφνων
υπερδινωση τοπωνυμιων αντωνυμιων
ιστοριας εξελκωση συρραφη βιας
εκτροφή υπερθετικων κερδοσκοπισμου ανθέων
άμωμος αμολυντη αδηφαγια
εκκοφαντικη λογορροια ιδιοκαταληκτη ιδεολογια
πλεισμονη ελλειπους
Ιδιωματισμος ερμηνειας
ηληθιοτης χειμωνα
εκρυθμος πολιτισμός βαρβαροτητας
αποσιωπητικά δεντρων
ήχος απειρης ταλαντωσης ελάχιστου η ποιηση
συνωθουντων απωθημενων αρμονίας αντισυμμετριας
αειμαχος χρόνος διαπρακτος
διατεμνων φωνηεντα
έγχρωμα διάφανα αντιλογιων εννομα
εκ των αδιαιρετων το εν παν
εκ των διαιρετων η ονείρωξη του πραγματικού αισθητου εντός μας
ζεονζωοναλιον
ορατον αει
συμμετρία αντιφρονούντων
αειρροος ιστορια
.
.
.

Τα Συναισθηματα της Μηδειας
-Medea's Emotions-
painting emotions c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
-Μηδεια Ευρυπιδη Επιδαυρος 1976 Ελενη Χατζηαργυρη
-music Jody Pou Udite Amanti
.
.
.
Μηδεια-χ.ν.κουβελης

η θαλασσα [εκλεισε το παραθυρο]
ακουσε τον ανεμο[''να'ταν να μην ακουγα'']
μια φωνη -μια δευτερη φωνη
επειτα γελιο
[το μηλο παρατημενο πανω στο κιτρινο τραπεζι]
ειδε την εικονα της σχισμενη στον καθρεφτη
[[μήτηρ
κινεῖ κραδίαν͵ κινεῖ δὲ χόλον.]]
μια κουκλα με βγαλμενα ματια σπασμενα χερια
ενα ποδι ελειπε τραβηγμενα τα μαλλια
[η μνημη της πατριδας τοτε.ο πατερας πηγε να την εμποδισει]
[ἄγριον ἦθος στυγεράν τε φύσιν
φρενὸς αὐθάδους]
''ο ηλιος γιατι δεν δυει; ποτε να μην ξαναβγει.
σκοταδι θελω.γιατι με τυρανναει το φως;
τι μεγαλη μερα''
[λύει δ΄ ἄλγος]

.
.
Μηδεια Ευριπιδη [3ο Χορικό-στιχοι 627-633]
μεταφραση χ.ν.κουβελης

Χορος

ἔρωτες ὑπὲρ μὲν ἄγαν
ἐλθόντες οὐκ εὐδοξίαν
οὐδ΄ ἀρετὰν παρέδωκαν
ἀνδράσιν· εἰ δ΄ ἅλις ἔλθοι 630
Κύπρις͵ οὐκ ἄλλα θεὸς εὔχαρις οὕτως.
μήποτ΄͵ ὦ δέσποιν΄͵ ἐπ΄ ἐμοὶ χρυσέων τόξων ἐφείης
ἱμέρῳ χρίσασ΄ ἄφυκτον οἰστόν.
.
Χορος

ερωτες παν'απ'τα μετρα
σαν ερχονται μητ'ονομα καλο
μητ'αρετη φερνουν
στους ανθρωπους.μ'αν συνετα ομως ερθει 630
η Κυπρις,μητ'αλλη θεα γεματη χαρι ετσ'ειναι.
ποτε,ω δεσποινα,σε με απ'τα χρυσα τοξα μη ριξεις
στον ποθο που'ναι βαμενη την αφευκτη σαιτα
.
.
.

Γλαυκος του Ιππολοχου Τρωας και Διομηδης του Τυδεα Αχαιος -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΕΠΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ ΠΑΝΩ ΣΕ ΟΜΗΡΙΚΟΥΣ ΣΤΙΧΟΥΣ ΤΗΣ ΡΑΨΩΔΙΑΣ Ζ' ΤΗΣ ΙΛΙΑΔΑΣ
ΣΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΑΧΑΙΟΥ ΤΥΔΕΙΔΗ ΔΙΟΜΗΔΗ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΩΑ ΓΛΑΥΚΟ
ΤΟΥ ΙΠΠΟΛΟΧΟΥ
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]

τον ειδε ξαφνικα μπροστα του ο Τυδειδης Διομηδης τον αντρειο Γλαυκο
''ποιος εισαι;αν εισαι ανθρωπος στασου αντιπαλος απεναντι μου ισομαχος
αν ομως εισαι καποιος θεος,με τους θεους δεν τα βανω υβρις ειν'αυτο''
κι εκεινος του'πε τοτε με λογια που σαν πουλια φτερωτα ητανε
'''την Εφυρα την Κορινθο γεννια απ'τον Σισυφο και παιδι αυτου ο Γλαυκος
κι αυτου παιδι ο Βελλεροφοντης που βασανα τραβηξε πολλα σαν η Αντεια
τον ερωτευτηκε του βασιλια Προιτου η γυναικα κι εκεινος δεν την θελησε
και τοτε εκεινη ψευτικε στον βασιλια πως εκεινος την ατιμασε
κι ο βασιλιας τον εστειλε με σηματα λυγρα στον πεθερο του στη Λυκια
στα ρεματα του Ξανθου να τον ξεκανει εκει περα εκεινος
κι οταν εφτασε και του'δειξε τα σηματα εκεινος τον εστειλε να σκοτωσει την Χιμαιρα
που'ταν μπροστα λιονταρι και πισω δρακοντας φιδι και ξεφυσουσε φωτια
και καυτερο καπνο απ'το φικαλεο στομα της κι απ'τα ρουθουνια
κι υστερα να πολεμησει τους κυδαλιμους ισχυρους Σολυμους
και τριτο τις αντρομαχες ἀντιανείρας Αμαζονες να μαχευτει
και με λοχο αριστων του'στεισ`ενεδρα ξαφνικα να του ριχτει
και σαν νικητης απ'ολ'αυτα γυρισε τον παντρεψε με τη κορη του
και του'δωκε καρπερο περιβολι κι ευφορο φαρδυ χωραφι
κι αμπελι καλο να'χει να γλυκογευεται καρπους και χυμο
κι αυτη Ἴσανδρόν τε καὶ Ἱππόλοχον καὶ Λαοδάμειαν γεννησε 197
ομως αυτον τον εχθρευτηκαν οι θεοι και σαλεψ' ο νους του
και πλανιονταν στον ερημο Ἀλήϊον τοπο μακρυα απ'ανθρωπων κατοικιες
εγω απ'αυτον περιφανευομαι πως ειμαι τον γενναιο Βελλεροφοντη
γεννημα του παιδιου του Ιππολοχου ''
ετσ'ειπε κι ως ακουσε τα λογια αυτα ο Διομηδης του Τυδεα
ἔγχος μὲν κατέπηξεν ἐπὶ χθονὶ πουλυβοτείρῃ 213
το κονταρι εμπηξε στη γη που πολλους θρεφει και του'πε
με λογια που σαν πουλια φτερωτα ητανε
ἦ ῥά νύ μοι ξεῖνος πατρώϊός ἐσσι παλαιός·
Οἰνεὺς γάρ ποτε δῖος ἀμύμονα Βελλεροφόντην
ξείνισ' ἐνὶ μεγάροισιν ἐείκοσιν ἤματ' ἐρύξας·
οἳ δὲ καὶ ἀλλήλοισι πόρον ξεινήϊα καλά·
Οἰνεὺς μὲν ζωστῆρα δίδου φοίνικι φαεινόν,
Βελλεροφόντης δὲ χρύσεον δέπας ἀμφικύπελλον 220
καί μιν ἐγὼ κατέλειπον ἰὼν ἐν δώμασ' ἐμοῖσι.
''εσυ μου'σαι τωρα φιλος απο φιλοξενια πατρογονικος παλιος
αφου ο Οινεας καποτε τον θεικο αμεμπτο Βελλεροφοντη
φιλοξενηξε στα μεγαρα εικοσι μερες κρατωντας.
κι αυτοι ο ενας στον αλλον προσφεραν δωρα φιλοξενιας καλα
ο Οινεας ζωστηρα εδωσε κοκκινη φοινικια λαμπρη
ο Βελλερεφοντης χρυσο ποτηρι με γυρω δυο λαβες 220
κι αυτο εγω αφησα φευγοντας στα παλατια μου''
κι αφου οι δυο αντρειοι πολεμιστες γνωρισθηκαν κι ευχαριστηθηκαν
στη καρδια για τον παλιο πατρογονικο δεσμο σαν φιλοι εδωσαν
τα χερια κι οχι αντιπαλοι εχθροι να εξολοθρεψει ο ενας τον αλλον
ὃς πρὸς Τυδεΐδην Διομήδεα τεύχε' ἄμειβε 235
χρύσεα χαλκείων, ἑκατόμβοι' ἐννεαβοίων.
κι ο Γλαυκος με τον Τυδειδη Διομηδη ανταλλαξε αρματα 235
χρυσα με χαλκινα,εκατο βοδιων με εννια βοδιων
και τοτε μεσα τους εννοησαν καλα τον αφευκτο λογο τον αληθινο
οἵη περ φύλλων γενεὴ τοίη δὲ καὶ ἀνδρῶν. 146
φύλλα τὰ μέν τ' ἄνεμος χαμάδις χέει, ἄλλα δέ θ' ὕλη
τηλεθόωσα φύει, ἔαρος δ' ἐπιγίγνεται ὥρη·
ὣς ἀνδρῶν γενεὴ ἣ μὲν φύει ἣ δ' ἀπολήγει.
''οποια των φυλλων η γεννια τετοια και των ανθρωπων 146
τα φυλλα μεν αλλα ο ανεμος κατω ριχνει,αλλα δε το δεντρο
το θαλερο φυτρωνει,οταν της ανοιξης ερχεται η ωρα,
σαν των ανθρωπων τη γενια η μια φυτρωνει η δ'αλλη τελειωνει''
.
.
.

Ισοτροπισμοι 1-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Σταδίου προς Σύνταγμα-χ.ν.κουβελης

Σταδιου
Έρημα βήματα
Βιτρίνες κενές ανθρωπων
Φωνή "τι;"ειναι
Διάνυσμα μηδενικού μετρου
Ανύπαρκτος.τόπος
Θόρυβος χρονου
Ανυπάκουη διαστολή γεγονοτων
Στροφη
Αντιστροφη
Συνταγμα
.
.

Ισοτροπισμοι 2-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Ερμού προς Αθηνας-χ.ν.κουβελης

Ερμου
Ιδεοποιος αντλια
Εξαρθρωση ιδεολογιων
Φωνή "ποιος;"ειναι
Υποσιτισμος βλεμματος
Υποχονδρια κυρία η Ιστορια
Αναλφαβητισμοι
Υπερκορεσμος μοντερνου
Συστολή
Διαστολη
Αθηνας
.
.
.

Ισόποσα-χ.ν.κουβελης

ισοποσα αερουθουμενων ποδηλάτων σε υποθετικες εγκλίσεις φεγγαριού εναποθετουν
αέναες περιστροφές σε γραμμοφωνα 24 γράμματα σαν πουλιά φτερωτά υποχωροντας
και εκ διαμέτρου προχωροντας ενδόξα εδώ στην ασυλία του άπειρου η ετεροποση
πτήση της ελευθεριας των
.
.
.

pop art-2μ χ 3μ-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
Εκφραση-χ.ν.κουβελης

η απολυτη σιγη του κοκκινου
στη στιλπνη υγρασια της μελισσας
σειει πολυβουη οροσειρα
αγριων ταυρων

.
.

Ηω και Τιθωνος-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Τιθωνος-χ.ν.κουβελης

η Αω ζητησε την αθανασια του Τιθωνου
κι οχι μαζι και τη νεοτητα κι αυτος τωρα
οὐδέ τι κινῆσαι μελέων δύνατ᾿ οὐδ᾿ ἀναεῖραι
και το ρημα ἀτίταλλεν μας λεει πως αυτη αυτον
σαν μικρο παιδι φροντιζε κι εκεινος εναγωνιως
το τεττίγεσιν έοικότες περιμενε να επελθει
να η φωνὴ ῥέει ἄσπετος την αχρηστη αιωνιοτητα
.
.
[Αποσπασματα αρχαιων απο τον Ομηρικο Υμνο- Εις Αφροδιτην]
.
.
.

Ωραια Ελενη-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
.
Η ΟΥ ΝΕΜΕΣΙΣ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ
[Ομηρου Ιλιαδα,ραψωδια Γ',στιχοι 139-160]
μεταφραση χ.ν.κουβελης

τα πορτοκαλια στο κηπο αυτη την εποχη φιαλες γευστικου
χυμου ,τα βλεπει ν'αναδευονται και στην πιο παραμικρη αναπνοη
του αερα,
μια φωνη πεταξε σαν πουλι λαμπερο φως,
στον καθρεφτη ενα κενο,πισω στη καρεκλα το λεπτο πεπλο
και στο τραπεζι η χρυση μασκα,ενα πουλι τσιμπολογαει τα ματια της,
εκει που ειναι στη πραγματικοτητα οι βολβοι της,σε ποια ιστορια
ανθισαν και μαραθηκαν,
κοιταζει τα χερια της,δυο ατελειωτες σειρες γεγονοτων,
αυτο εγινε,τοτε,σ'εκεινο το μερος,ηταν αυτη η' θεατης η' ξενη,
η' ενα ειδωλο,οπως τωρα,
γιατι μυριζουν τα πορτοκαλια;
τι σημαινει αυτη η απεραντη γαληνη;πως να'ναι η αιωνιοτητα;
ο κυκλος ενος λαμπερου πουλιου τρεμει τον ισκιο του στον απεναντι
ασπρισμενο τοιχο,μεχρι χθες ηταν οι εργατες και δουλευαν,εφυγαν,
σημερα δεν ηταν,
τι ευτυχια να παρατηρεις τους ανθρωπους,να τους βλεπεις,ολοκληρους,
που ειναι οταν δεν τους βλεπεις;
κοιταξε την εικονα της,ποια ειναι;
μεγαλα ματια αυτια σαν κοχυλια μαλλια σγουρα σαν σερπαντινες αποκριας,
οταν κανει βολτα με το ποδηλατο στη παραλια ανεμιζουν στο δροσερο
αερακι,
φορεσε τη χρυση μασκα,πρωτα μπροστα στον καθρεφτη κι επειτα μεσα
στο κηπο προβαρε τα λογια της
στιχοι 139-160 απο την ραψωδια Γ',
εκανε ενα δυο λαθη,καποιες λεξεις δεν θυμηθηκε,ακομα πρεπει
να διορθωσει την εκφραση της,και την κινηση της να προσεξει,
αυτη την ωρα της δυσης του ηλιου
τα πορτοκαλια γυαλιζαν χρυσα,
.
Ὣς εἰποῦσα θεὰ γλυκὺν ἵμερον ἔμβαλε θυμῷ
ἀνδρός τε προτέρου καὶ ἄστεος ἠδὲ τοκήων· 140
αὐτίκα δ' ἀργεννῇσι καλυψαμένη ὀθόνῃσιν
ὁρμᾶτ' ἐκ θαλάμοιο τέρεν κατὰ δάκρυ χέουσα
οὐκ οἴη, ἅμα τῇ γε καὶ ἀμφίπολοι δύ' ἕποντο,
Αἴθρη Πιτθῆος θυγάτηρ, Κλυμένη τε βοῶπις·
αἶψα δ' ἔπειθ' ἵκανον ὅθι Σκαιαὶ πύλαι ἦσαν.
Οἳ δ' ἀμφὶ Πρίαμον καὶ Πάνθοον ἠδὲ Θυμοίτην
Λάμπόν τε Κλυτίον θ' Ἱκετάονά τ' ὄζον Ἄρηος
Οὐκαλέγων τε καὶ Ἀντήνωρ πεπνυμένω ἄμφω
ἥατο δημογέροντες ἐπὶ Σκαιῇσι πύλῃσι,
γήραϊ δὴ πολέμοιο πεπαυμένοι, ἀλλ' ἀγορηταὶ 150
ἐσθλοί, τεττίγεσσιν ἐοικότες οἵ τε καθ' ὕλην
δενδρέῳ ἐφεζόμενοι ὄπα λειριόεσσαν ἱεῖσι·
τοῖοι ἄρα Τρώων ἡγήτορες ἧντ' ἐπὶ πύργῳ.
οἳ δ' ὡς οὖν εἴδονθ' Ἑλένην ἐπὶ πύργον ἰοῦσαν,
ἦκα πρὸς ἀλλήλους ἔπεα πτερόεντ' ἀγόρευον·
οὐ νέμεσις Τρῶας καὶ ἐϋκνήμιδας Ἀχαιοὺς
τοιῇδ' ἀμφὶ γυναικὶ πολὺν χρόνον ἄλγεα πάσχειν·
αἰνῶς ἀθανάτῃσι θεῇς εἰς ὦπα ἔοικεν·
ἀλλὰ καὶ ὧς τοίη περ ἐοῦσ' ἐν νηυσὶ νεέσθω,
μηδ' ἡμῖν τεκέεσσί τ' ὀπίσσω πῆμα λίποιτο. 160
.
ετσι λεγοντας η θεα γλυκια νοσταλγια εβαλε στη καρδια
και για τον πρωτον αντρα και τη πολη κι ακομα τους γονεις 140
τοτ' αφου μ'ασπρο λαμπρο καλυφτηκε λεπτο πεπλο
ορμησ'εξω απ'τη καμαρα τρυφερο κατω δακρυ χυνοντας
οχι μοναχη,μαζι μ'αυτη και δυο περαστεκαμενες ακολουθουσαν
η Αιθρα του Πιτθεα η θυγατερα κι η Κλυμενη με τα μεγαλα σα βοδιου ματια
γρηγορα επειτα εφτασαν οπου οι Σκαιες πυλες ησαν
αυτοι γυρω απ'τον Πριαμο και τον Πανθοο και τον Θυμοιτη
και τον Λαμπο και τον Κλυτια και τον Ικεταονα τον βλαστο τ'Αρη
κι ο Ουκαλεγων κι ο Αντηνωρας συνετοι στο μυαλο κι οι δυο
καθονταν δημογεροντες πανω στις Σκαιες πυλες
απ'τα γηρατεια στο πολεμο ηταν παυμενοι,αλλ'αγορητες 150
εξοχοι,στα τζιτζικια μοιαζοντας που και μεσα στο δασος
στα δεντρα καθισμενοι φωνη απαλη σαν τον κρινο βγαζουν
τετοιοι λοιπον των Τρωων ηγητορες καθονταν πανω στον πυργο.
αυτοι δε μολις ειδαν την Ελενη πανω στον πυργο να'ρχεται
σιγανα ο ενας προς τον αλλον λογια φτερωτα απηυθυναν.
δεν ειναι θεικη τιμωρια που Τρωες και ευκνημιδες Αχαιοι
για τετοια ξεχωριστη γυναικα πολυ καιρο βασανα υποφερουν
φοβερα στις αθανατες θεες στην οψη μοιαζει.
αλλα και ετσι τετοια αν ειναι στα καραβια ν'ανεβει
μητε σε μας και στα τεκνα πισω πληγη να μεινει 160
.
.
.

Σαπφω-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ ΣΑΠΦΟΥΣ
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]

ο παπυρος της Οξυρυγχου 1787 που εκδοθηκε απο τον Grenfell και τον Hunt στις αρχες
του 1900 περιειχε το μισο δεξιο μερος του ποιηματος,το 2004 εκδοθηκαν οι παπυροι
21351 και 21376 με τη βοηθεια των οποιων το ποιημα ολοκληρωθηκε
.
ὔμμες πεδὰ Μοίσαν ἰ]οκ[ό]λπων κάλα δῶρα, παῖδες,
σπουδάσδετε καὶ τὰ]ν φιλάοιδαν λιγύραν χελύνναν·

ἔμοι δ’ ἄπαλον πρίν] ποτ’ [ἔ]οντα χρόα γῆρας ἤδη
ἐπέλλαβε, λεῦκαι δ’ ἐγ]ένοντο τρίχες ἐκ μελαίναν·

βάρυς δέ μ’ ὀ [θ]ῦμος πεπόηται, γόνα δ’ [ο]ὐ φέροισι,
τὰ δή πότα λαίψηρ’ ἔον ὄρχησθ’ ἴσα νεβρίοισι.

τὰ <μὲν> στεναχίσδω θαμέως· ἀλλὰ τί κεν ποείην;
ἀγήραον ἄνθρωπον ἔοντ’ οὐ δύνατον γένεσθαι.

καὶ γάρ π[ο]τα Τίτωνον ἔφαντο βροδόπαχυν Αὔων
ἔρωι φ[υρ]άθεισαν βάμεν’ εἰς ἔσχατα γᾶς φέροισα[ν,

ἔοντα [κ]άλον καὶ νέον, ἀλλ’ αὖτον ὔμως ἔμαρψε
χρόνωι πόλιον γῆρας, ἔχ[ο]ντ’ ἀθανάταν ἄκοιτιν.

εσεις,αφοσιωμενες στις Μουσες με τους μυριστους σαν ια κολπους τα ωραια δωρα,
κοριτσια,να σπουδαζεται,και την φιλαοιδο μελωδικη λυρα απο καυκαλο χελωνας

σε μενα δε απαλο πριν καποτε οντας το δερμα το γηρας τωρα
το κατεβαλε,ασπρες δ'εγιναν οι τριχες απο μαυρες

βαρεια δε σε με η καρδια εχει γινει,τα γονατα δεν με κρατουν
αυτα που καποτε αναλαφρα ηταν στο χορο ομοια στα ελαφακια

γι'αυτα στεναζω συχνα,αλλα και τι να κανω;
αγηραστος ο ανθρωπος ειναι αδυνατο να γινει

και οπως καποτε τον Τιθωνο λενε η ροδοβραχιονη Ηω
απ'τον ερωτα αναστατωμενη ηρθε στα εσχατα της γης φερνοντας

οντας ωραιον και νεον,αλλ'αυτον ομως τον αρπαξε
στην ωρα το γκριζο γηρας,εχοντα αθανατη γυναικα
.
.
.

Κωστης Παλαμας-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ ΕΛΛΗΝΑ-χ.ν.κουβελης

Λιτα χτιστε την Ελλαδα,απλοχωρη ,μεγαλη,
γερα θεμελιωμενη
[παραφραση στο ποιημα ''τα σχολεια χτιστε''
του Μεγαλου Ποιητη Κωστη Παλαμα]

''Δεν θα μου το κανετε εδω μεσα Αμερικαν Μπαρ''

τα δαχτυλα του δεξιου χεριου σου ειναι πεντε.Ανοιξτα και δειξτα στους πολιτικους
.
.
.

ΥπερΔυναμικο-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Συναφειες-χ.ν.κουβελης

κύβοι νερων σε βουβό ύπνο λεξεων

αλαζονικοι κορμοι κρινων σε επιζωγραφισμενα φυλλα

φωνή δέντρων σε πράσινα φυλλωματα πουλιων

λευκοφορος ανεμος σε κήπους μελισσων

ο αυτοφυης χρόνος σε βηματα αμμου

και ρίγος κοχυλιου σε διαφάνεια ψαριου
.
.
.

Η θεα Αθηνα βλεπεται να λουζεται απο τον Τειρεσια-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Η ΜΕΓΑΛΟΦΥΗΣ ΑΠΑΤΗ ΤΩΝ ΜΑΣΤΩΝ ΤΟΥ ΤΕΙΡΕΣΙΑ-χ.ν.κουβελης

αυτος εκμεταλευτηκε προς ιδιον συμφερον τη φημη του μαντη
ενα Οιωνοσκοπιο στη Θηβα κι ενα Μαντειο στον Ορχομενο εστησε
και προσεχως Χρηστηριο στη Τιλφουσα να οικονομαει
τωρα που'ναι ευκαιρια γιατι τα πραγματα ειν'αμφιρροπα λιαν
μ'αυτους τους Λαμβακιδες και τους διαφορους Σπαρτους κυβερνητες
οτ'ειδε λεει κρυφα την Αθηνα να λουζεται γυμνη στην Ιπποκρηνη
κι η θεα οργιστηκε και τον τυφλωσε υστερα μετανιωνοντας εστειλε
τον Εριχθονιο οφι απ'την αιγιδα της να καθαρισει τ'αυτια του
γι'αυτο καταλαβαινε την μυστικη γλωσσα των πουλιων να προφητευει
κουραφεξαλα αυτα ειναι γι'αφελεις που πιστευουν τετοιες μυθολογιες
κι ακομα πως στ'ορος Κυλληνη σκοτωνοντας το θηλυκο απο δυο φιδια
ζευγαρωμενα γυναικα με μαστους εγινε και στη ελευθερια Κορινθο
επτα συναπτα ετη ως εταιρα πορευτηκε μαλιστα λιαν επικερδως
κι επειτα παλι στ'ορος Κυλληνη σκοτωνοντας τ'αρσενικο απ'τα ιδια φιδια
ζευγαρωμενα αντρας με φαλλο επεστρεψε εδω στη Καδμεια Θηβα
αν δεν ειναι απατες αυτες οι συμμετριες, δηθεν τυχαιες,τι αλλο ειναι;
τι αντρας γυναικα αντρας;διχως αλλο μασκαρευτηκε με γυναικεια ρουχα
αλλαξε και την ομιλια του καταλληλα και τα φερσιματα του,αυτο εκανε
και τωρα εδω στη Καδμεια Θηβα τον ευγενικο Οιδιποδα τον βασιλιας μας
θελει ν'αποκαλυψει ως φονια του πατερα κι αιμομιχτη και να τον εκδιωξει
ενα φερεφωνο του Κρεοντα,πληρωμενος ειναι απ'αυτον και δεν μας ξεγελαει
πως ακομα πληρωσε καποιον Ψευτοησιοδο να γραψει γι'αυτον ποσο σπουδαιος
ειναι στην Μελαμποδεια το ξερουμε καλα για δηθεν κριση που'κανε στη διαμαχη
Ηρας και Δια Περι της Ηδονης κι αποφανθει μ'υφος περισπουδαστο ως ειδημων
των δυο φυλλων:εκ των δεκα μερων εν μερος το αρρεν εννεα δε μερη το θηλυ,
τα στραβαδια του βεβαια του ηξερε και γι'αυτο τον τυφλωσε η Ηρα κι ο ευνοηθεις
Διας τον επιβραβευσε με τη μαντεια κι επιπλεον να ζησει επτα η' εννια γενιες ανθρωπων
κι ολ'αυτα τελειωσαν τον καιρο των Επιγονων στην Τιλφουσα πηγη
τωρα πως ο Ομηρος τον εχει στη Λ' ραψωδια της Νεκυιας ισως αυτο
να δικαιολογειται γιατι τυφλος ηταν κι αυτος ο ιδιος τι ειν'αδυνατον
ο πολυμητις Οδυσσεας να αυμβουλευτηκε απο'ναν τετοιο στραβο ανθρωπο
.
.
.

Greek Geometricus-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΣΕ ΧΡΟΝΟ ΠΡΟΣΩΚΡΑΤΙΚΟ-χ.ν.κουβελης

ειδα[θυμαμαι,οπως καποιος θυμαται το πρωτο τετραδιο
τα πρωτα παπουτσια το πρωτο περπατημα]ανθρωπους
απλους χωρικους αντρες λιγομιλητους και γυναικες ακαλλωπιστες
αφτιαχτες χαρα τους να φιλευουν τα παιδια,εμας,και τους ξενους
περαστικους μ'ολοκληρους ρομβους ραβανι ζαχαρωμενα ξερα συκα
κατω απ'τη πνοη ανθισμενων αμυγδαλιων να σποριαζουν τη γενια τους
μικρο σκουλικι η ζωη βγαζει φτερα πεταλουδα και στον αερα πεταει παιζει
παιδια στον παροντα χρονο με λησμονημενο το περασμενο κι αφροντιστα
για το ερχομενο στο λιγο στο ελαχιστο στην ενδεια που δεν ειναι φτωχεια
στ'ασπρα ακρογυαλια στους πρασινους λοφους στα λειψα χωραφια
στα κυπαρισσια που οριζουν τον φραχτη ενος κηπου
και το σπιτι απεριττο να σε χωρεσει σημαδι πως εισαι εδω πως βρεθηκες
πως σε υπολογιζουν,γιατι για να υπολογιζει ανθρωπος ανθρωπο ειναι
η ανθρωποτητα
Ψυχης τε περατα[ειπε ο Ηρακλειτος]δεν θα φτασει ποτε ανθρωπος
κι εγω εδω τωρα ξεφυλλιζω ανθρωπους
και κανεις δεν ξερει τι εχει συμβει
η΄τι δεν θα συμβει
η',κατα καποιο τροπο,τι θα αποσιωποιηθει
.
.

αρχαικο-σε λαμαρινα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ιολη Ευρυπιδη-σε λαμαρινα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΙΟΛΗΣ ΕΥΡΥΠΙΔΗ-χ.ν.κουβελης

Όμηρου Ιλιάδα-ραψωδια Β-στιχοι 729-733
Ομηρου Οδύσσεια-ραψωδια φ-στιχοι 13-41,ραψωδια θ-στιχοι 223-228
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]
.
Όμηρου Ιλιάδα-ραψωδια Β-στιχοι 729-733]
Οἳ δ' εἶχον Τρίκκην καὶ Ἰθώμην κλωμακόεσσαν,
οἵ τ' ἔχον Οἰχαλίην πόλιν Εὐρύτου Οἰχαλιῆος,
τῶν αὖθ' ἡγείσθην Ἀσκληπιοῦ δύο παῖδε
ἰητῆρ' ἀγαθὼ Ποδαλείριος ἠδὲ Μαχάων·
τοῖς δὲ τριήκοντα γλαφυραὶ νέες ἐστιχόωντο.

αυτοι'χαν την Τρικκη και την πετρωδη Ιθωμη
κι αυτοι'χαν την Οιχαλια την πολι του Ευρυτου του Οιχαλια,
αυτων τοτε ηγουνταν του Ασκληπιου τα δυο παιδια
γιατροι αξιοι ο Ποδαλειριος και ο Μαχαων
σ'αυτους τριαντα κοιλα καραβια ακολουθουσαν με σειρα
,
[Ομηρου Οδύσσεια-ραψωδια φ-στιχοι 13-41]
δῶρα τά οἱ ξεῖνος Λακεδαίμονι δῶκε τυχήσας
Ἴφιτος Εὐρυτίδης, ἐπιείκελος ἀθανάτοισι.
τὼ δ' ἐν Μεσσήνῃ ξυμβλήτην ἀλλήλοιϊν
οἴκῳ ἐν Ὀρτιλόχοιο δαΐφρονος. ἦ τοι Ὀδυσσεὺς
ἦλθε μετὰ χρεῖος, τό ῥά οἱ πᾶς δῆμος ὄφελλε·
μῆλα γὰρ ἐξ Ἰθάκης Μεσσήνιοι ἄνδρες ἄειραν
νηυσὶ πολυκλήϊσι τριηκόσι' ἠδὲ νομῆας.
τῶν ἕνεκ' ἐξεσίην πολλὴν ὁδὸν ἦλθεν Ὀδυσσεύς, 20
παιδνὸς ἐών· πρὸ γὰρ ἧκε πατὴρ ἄλλοι τε γέροντες·
Ἴφιτος αὖθ' ἵππους διζήμενος, αἵ οἱ ὄλοντο
δώδεκα θήλειαι, ὑπὸ δ' ἡμίονοι ταλαεργοί·
αἳ δή οἱ καὶ ἔπειτα φόνος καὶ μοῖρα γένοντο,
ἐπεὶ δὴ Διὸς υἱὸν ἀφίκετο καρτερόθυμον,
φῶθ' Ἡρακλῆα, μεγάλων ἐπιίστορα ἔργων,
ὅς μιν ξεῖνον ἐόντα κατέκτανεν ᾧ ἐνὶ οἴκῳ,
σχέτλιος, οὐδὲ θεῶν ὄπιν αἰδέσατ' οὐδὲ τράπεζαν,
τὴν ἥν οἱ παρέθηκεν· ἔπειτα δὲ πέφνε καὶ αὐτόν,
ἵππους δ' αὐτὸς ἔχε κρατερώνυχας ἐν μεγάροισι. 30
τὰς ἐρέων Ὀδυσῆϊ συνήντετο, δῶκε δὲ τόξον,
τὸ πρὶν μὲν ἐφόρει μέγας Εὔρυτος, αὐτὰρ ὁ παιδὶ
κάλλιπ' ἀποθνῄσκων ἐν δώμασιν ὑψηλοῖσι.
τῷ δ' Ὀδυσεὺς ξίφος ὀξὺ καὶ ἄλκιμον ἔγχος ἔδωκεν,
ἀρχὴν ξεινοσύνης προσκηδέος· οὐδὲ τραπέζῃ
γνώτην ἀλλήλω· πρὶν γὰρ Διὸς υἱὸς ἔπεφνεν
Ἴφιτον Εὐρυτίδην, ἐπιείκελον ἀθανάτοισιν,
ὅς οἱ τόξον ἔδωκε. τὸ δ' οὔ ποτε δῖος Ὀδυσσεὺς
ἐρχόμενος πόλεμόνδε μελαινάων ἐπὶ νηῶν
ᾑρεῖτ', ἀλλ' αὐτοῦ μνῆμα ξείνοιο φίλοιο 40
κέσκετ' ἐνὶ μεγάροισι, φόρει δέ μιν ἧς ἐπὶ γαίης.

τα δωρ'αυτα σ'αυτον φιλος ξενιας στη Λακεδαιμονα ετυχε να δωσει
ο Ιφιτος του Ευρυτου,παρομοιος στους αθανατους,
που στη Μεσσηνη συναντησε'ο ενας τον αλλον
στο σπιτι του θαυμαστου Ορτιλοχου,οπου σ'αυτον ο Οδυσσεας
ηρθε για χρεος,επειδη σ'αυτον ολος ο δημος οφειλε
προβατα αφου απ'την Ιθακη Μεσσηνιοι αντρες αρπαξαν
στα καραβια τα πολυσκαρμα τριακοκια μαζι με τους βοσκους.
γι'αυτα αποσταλθηκε πολυ δρομο να'ρθει ο Οδυσσεας 20
παιδι οντας,προς τα κει λοιπον τον εστειλε ο πατερας κι οι αλλοι γεροντες
κι ο Ιφιτος παλι αλογα ζητουσε να βρει,αυτα σ'αυτον χαθηκαν
δωδεκα θηλυκα,μ'ανθεκτικα μουλαρια να βυζαινουν.
αυτες τοτε σ'αυτον επειτα και φονος και μοιρα εγιναν
οταν τοτε στου Δια το γιο εφτασε τον οξυθυμο,
τον λαμπρο Ηρακλη,μεγαλων εμπειρο γνωστη εργων
αυτος αυτον ξενον οντα σκοτωσε ενω ηταν στο σπιτι ,
ο ολεθριος,ουτε των θεων την εκδικηση ντραπηκε ουτε το τραπεζι
αυτο που σ'αυτον παραθεσε.επειτα δ'εφονευσε κι αυτον,
και τις φοραδες αυτος κρατησε με τις δυνατες οπλες στα μεγαρα 30
αυτες ζητωντας με τον Οδυσεα συναντηθηκε,του'δωκε δε τοξο,
που πριν κατειχε ο μεγας Ευρυτος,αλλα στο παιδι
καταλλειπε αποθνησκωντας στα δωματα τα ψηλα.
σ'αυτον δε ο Οδυσεας ξιφος οξυ και ισχυρο κονταρι εδωκε,
αρχη φιλοξενιας στενης συγγενειας.ουτε σε τραπεζι
γνωρισ'ο ενας τον αλλον,γιατι πριν ο γιος του Δια εφονευσε
τον Ιφιτο υου Ευρυτου,παρομοιον στους αθανατους,
αυτος που σ'αυτον τοξο εδωκε,αυτο δε ουδεποτε ο θεικος Οδυσσεας
πηγαινοντας για πολεμο στα μελανα πανω τα καραβια
επαιρνε,αλλ'αυτου μνημα στον φιλο της ξενιας τον αγαπητο 40
αφηνε να'ναι στα μεγαρα,το'φορουσε δε αυτος στη γη του
.
(Ομηρου Οδύσσεια-ραψωδια Θ-στιχοι 223 -228)
ἀνδράσι δὲ προτέροισιν ἐριζέμεν οὐκ ἐθελήσω,
οὔθ' Ἡρακλῆϊ οὔτ' Εὐρύτῳ Οἰχαλιῆϊ,
οἵ ῥα καὶ ἀθανάτοισιν ἐρίζεσκον περὶ τόξων.
τῶ ῥα καὶ αἶψ' ἔθανεν μέγας Εὔρυτος οὐδ' ἐπὶ γῆρας
ἵκετ' ἐνὶ μεγάροισι· χολωσάμενος γὰρ Ἀπόλλων
ἔκτανεν, οὕνεκά μιν προκαλίζετο τοξάζεσθαι.

στους αντρες δε στους προτερους να'ρθω σ'εριδα δεν θα'θελα
ουτε με τον Ηρακλη ουτε με τον Ευρυτο της Οιχαλιας,
αυτοι βεβαια και με τους αθανατους εριζαν περι τοξων
γι'αυτο βεβαια και γρηγορα πεθανεν ο μεγας Ευρυτος ουδ'εις γηρας
εφτασε να'ναι στα μεγαρα.γιατι χολιασμενος ο Απολλων
τον σκοτωσε,επειδη αυτον προκαλουσε να τοξευσει
.
.
ΙΟΛΗ ΕΥΡΥΠΙΔΗ-χ.ν.κουβελης

''ενα πραγμα''
σκεφτεται πως ειναι ενα πραγμα
''ενα πραγμα ο ανθρωπος''
εδω στη Τραχινα
απο την Οιχαλια οιχομαι αλος
εκει τους εσφαξε ολους ο Ηρακλης
πατερα αδερφια ''κι εμενα μ'αρπαξε χωρις να θελω''
ιερη μανια τρελλα τον επιασε οπως τοτε με τα παιδια του
''τι φταιω εγω'' τωρα που ολα συνετελλεσθηκαν
και το δηλητηριο του Νεσσου του ποτισε το κορμι
και τον εκαψε κι η ευγενικη Δηιανειρα χαθηκε απ'εαυτου της
''τωρα γυναικα του Υλλου''ρημαγμενη μεσα στους καθρεφτες της μνημης
''ο αδελφος μου ο Ιφιτος''να ψαχνει τις χαμενες φοραδες
μεσα στους στιχους 13-41 της ραψωδια φ' της Οδυσσειας του Ομηρου
ενας ολοκληρος ζωντανος ανθρωπος
''εγω ανθρωπος μεσα στα διχτια της ιστοριας αλλων ανθρωπων''
.
.
.

Αδωνης και Αφροδιτη-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Αδωνης και Αφροδιτη-χ.ν.κουβελης

το φως εκτυφλωτικο αντανακλουσε πανω στους κιτρινους χρωματισμενους τοιχους,
ενα τζιτζικι μπηκε απ'τ'ανοιχτο παραθυρο και σταθηκε πανω στο κοκκινο σεντονι
του κρεβατιου κι επειτα πεταξε και βγηκε,κοιταξε,στο τραπεζι το γυαλινο ανθοδοχειο
με τις ανεμωνες και τα τριανταφυλλα,η μερα αρχισε να ζεστενει.σηκωθηκε απ'το κρεβατι.
πηγε και καθισε στον ορθογωνιο καθρεφτη,ειδε ενα χωραφι με πολλα σμυρνα και μια
κοπελα ουρλιαζοντας να τρεχει μεσα,σκονταψε κι επεσε,ακουγε την αναπνοη της δυνατη,
σε λιγο η σκια του την σκεπασε βαρια,εσκυψε πανω της,θελησε να φωναξει,δεν
μπορεσε,εκλεισε τα ματια,της ελεγε,εκεινη τη μερα το πρωι που ξυπνησε, για ενα
αγριογουρουνο που τον κυνηγουσε,σ'ενα λιβαδι με πολλες ανεμωνες του ειπε,δεν
της απαντησε,οι τριανταφυλιες μας ανθισαν στο κηπο,ελα να τις δεις,εκοψε ενα τριαν-
ταφυλλο ,δεν προσεξε και τ'αγκαθια του τον τρυπησαν στο δειχτη του δεξιου χεριου,
ετρεξε κοκκινο αιμα,ποιος ξερει της ειπε,γελωντας,ετσι εγινε ομορφοτερο,και της το
προσφερε,στην ακρη του κηπου τους αρχιζε η θαλασσα,μια απεραντη αμμουδερη
παραλια εκτεινονταν απ'τ'ανατολικα στα δυτικα,ξαφνικα ακουσαν κοριτσιστικες φωνες
πισω τους,κι αμεσως περασαν νεαρες κοπελες μπροστα τους τραγουδωντας και
βαδιζοντας ρυθμικα, στα χερια της,καθε μια,κρατουσε ενα καλαθι στολισμενο με
λουλουδια κι οταν εφτασαν στη θαλασσα αδειασαν τα λουλουδια πανω στα νερα
και τοτε γελωντας χαρουμενα μπηκαν στα γαλαζια νερα και κολυμπουσαν
παιζοντας,καποτε ημουνα κι εγω,του ειπε,αναμεσα σ'αυτες τις κοπελες,το τζιτζικι,το
ιδιο η' αλλο,ξαναμπηκε παλι μεσα στο δωματιο,το ακουσε,γυρισε και το ειδε να
στεκεται γατζωμενο πανω στο κοκκινο κρεβατι,δεν εφυγε,εμεινε εκει,σαν να ξεφυγε
απο κατι που το κυνηγουσε εκει εξω στο φως της μερας και να κρυφτηκε τρομαγμενο,
φοβηθηκε μηπως κανει καποιο θορυβο και το διωξει κι εμεινε ακινητη να το κοιταζει
.
.

Αδωνης και Αφροδιτη-painting animations c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
-music Jody Pou Elegy upon the death of Thomas Farmer H Purcell
.
.
.
.

Geometricus Logico Tractatus-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΧΡΟΝΙΚΟ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΛΕΞΕΩΝ-χ.ν.κουβελης

πεφτοντας ενας ανθρωπος κοματιαζεται η αιωνιοτητα

ο νεος μας αυτοκρατωρ με τη μοιχο συζυγο
πληρης παρασημων και πολυτιμων λιθων
σουλατσαρουν εν τη οδω Σταδιω
επευφημουμενοι απο το πληρωμενο πληθος
στο λαμπρο εκτυφλωτικο φως μεσημεριου
μια κουστωδια πανοπλων στρατιωτων τους περιστοιχιζει
ενας κλοουν ρητωρ απαγγελει μετα στομφου
τον πανηγυρικο της ημερας
κι εγω εκει απτοητος,οχι αδιαφορος,προχωρω
ευθυτενης με ερπηστριοφορα ιδεων Ηρακλειτου

ευθεια στο μελλον
.
.

4 Absolute Great Abstract-2μ Χ 3μ-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

In utopia-χ.ν.κουβελης

Color 4th dimension Time
Here and there ellipsis events
Noone World History
Money voices in exchange
Manless Barbary
Pass anti words
Nowhere
Whitehands whore waste land
West go west
In corruption infinity
The DNA of Idiotcracy
Mindnessless Civilization
The sir Ciceron wrote
Ave Circling Pax Romana
.
.
.

Great Flag-2μ Χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Υποθέσεις-χ.ν.κουβελης

Υποθέτω ένα δέντρο π.χ μια ελια
κι ένα ημισφαιρικο λοφο
υπολογίζοντας με όρους Ρενε Καρτεσιου
πολλαπλασιαζω ως το απειρο
το αποτέλεσμα το εκλαμβανω πραγματικο

.
.

In exactitude-2μ Χ 3μ-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Εμβολιμα Πράξεων-χ.ν.κουβελης

λίγο μετά τον Καουφμαν στη Σταδιου
είδα εναν ανθρωπο
τότε πεταχτηκε μπροστά του ένα παιδί
και φωναξε
"μην τον πυροβολισεις"
μ'αιφνιδίασε το μεταλλο της φωνής του
"δεν τον βλέπεις;"συνέχισε"ειναι ο Ορεστης
η' εκείνος ο Φιλιππος χαμένος χρόνια
μέσα στα χαρτιά της Ιστοριας"
άκουσα βουητο μελισσών στον ουρανο
και τότε σκεφτηκα
ένα κενό η αιωνιοτητα
που πρέπει να το γεμισω
.
.
.

Ιοκαστη-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Το Νανουρισμα της Ιοκαστης-χ.ν.κουβελης

ο Οιδιποδας μια λέξη κενή ηχου το κοχύλι
αστράφτει στο τραπέζι διαθλωμενο στο ποτήρι
με το νερό
μέσα επεπλεαν τα μάτια τού σαν δίδυμα ψάρια
η Ιοκαστη κάθισε απέναντι στη καρέκλα
πλαισιωμενη από τον ορθογωνιο καθρέφτη
πίσω της
μπηκε στην αιθουσα ένας μουσικός και κάθισε
στο μεγαλο πιάνο
με γυρισμένη τη πλάτη
άρχισε να παίζει
η γυναίκα με φωνή σοπράνο τραγουδούσε ένα
νανούρισμα
ο άντρας τοποθέτησε τα μάτια στη θέση τους
στο πρόσωπο του άνοιξε μια εφημερίδα και
διάβαζε μεγαλοφωνα τα γεγονότα
που συνέβησαν
.
.
.

Σπίτι στη θάλασσα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ιστιοφόρα Θάλασσας-χ.ν.κουβελης

στ'ακρωτήρι ο κοχυλοφορος χρονος
βηματιζει μ'απαλα δάχτυλα
ισοσκελες το φως
μ'ασπρα σεντόνια ανεμίζει τους γλαρους
.
.
.

Vladimir Mayakovsky-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ο Μεγάλος Απεραντος Θυμός-3μ Χ 4.5μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ο Μεγάλος Απεραντος Θυμός-χ.ν.κουβελης
Στον Βλαδιμιρο. Μαγιακοφσκι

Συνεχίζω τον Καυγα
Μέχρι τελους

Τώρα η Ώρα η' Ποτε

Ενάντια στην Ανθρωποφαγια
.
.
Με τα Γεγονοτα της Ιστοριας ο καυγαςς

Εγω ο ανωνυμος Βλαντιμιρ Μαγιακοφσκι
εκπυρσωτης λεξεων και αιρετικος επαναστασεων
συνεχιζω στον αιωνα τον καυγα
.
.
ΣΤΟΝ ΒΛΑΔΙΜΗΡΟ ΜΑΓΙΑΚΟΦΣΚΙ ΕΚ ΧΡΕΟΥΣ
.
Βλαδιμηρε ,σε χρονο αιωνιοτητος
που δεν υπαρχει
υπηρξες
σε πεισμα των παντων
.
.
ΓΙΑ ΕΝΑ ΧΡΕΟΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΝ ΝΑ ΜΙΛΗΣΩ ΣΤΟΝ ΒΛΑΔΙΜΗΡΟ ΜΑΓΙΑΚΟΦΣΚΙ
.
.
Να μιλησω στον Βλαδιμηρο Μαγιακοφσκι
για ενα χρεος επαναστασεων
με λιγα λογια για το κιτρινο πουκαμισο του
μια μερα στο Συνταγμα ανοιξε το τρολει
σαν κοκκινο ροδι,τα ροδια εκεινα εφαγα
εγω ο λιτοδιαιτος μαθητης του Καντ,
εγω,οχι με την ενοια του εγω,αλλα του εσυ
εγω χρεοφειλετης πουλιων πληρωνω με νομισματα Ezra Pound
photografying the landscape
in long distanca the music,I hEARED
BACH -betweein-Waters Wittgestein
αμμος θαλασσης/διαμετρος χρονου
θα μιλησω στον Βλαδιμηρο Μαγιακοφσκι
για χρεοκοπιες ποιησης
-3 μηλα
+2 κωνοι
------------
-1 υπερωκεανειο σε λα μειζονα
τον ακουσα να λεει:
''νυν η ματαιδοξια/αειν ο Λουντβιχ Βαν Μπετοβεν ''
του ειπα τα δωδεκαλογα του Παγκοσμιου Εμποριου
μ'απαντησε μ'αθυροστομιες τυπου Καραισκακη
π.χ τον πουτζο μου θα δουνε
και ακουσε ο Βλαδιμηρος Μαγιακοφσκι
ξυστρα γεγονοτων
στο Αναπλι επι Καποδιστρια
στη Θεσσαλονικη πορνεια Σειχ Σου
στην Αθηνα γωνια Σανταροζα
''επι σκοπον.εκτελεστε.πυρ''πηλινα ποδια σαλτιμπαγκου
φτωχου ερωδιου Σταυρου Τορνε 35mm
show/shop
=cut/copy
Να μιλησω στον Βλαδιμηρο Μαγιακοφσκι
για πληθωρισμους Φρανς Καφκα
για μια συνομιλια του Κεινς με τον Σαμουελ Μπεκετ
για πλουτισμους συκοφαντων
Να μιλησω στον Βλαδιμηρο Μαγιακοφσκι
και οσα ακουσα γραφω:
για την ποιηση μου μην κατηγορησετε τις λεξεις
δεν θελω κοτσομπολια,τα απεχθανομαι
Συντροφισσα Ανθρωποτητα η
οικογενεια μου ειναι εσυ,εσυ,εσυ,εσυ,δειχνω
με το δαχτυλο,εσυ
Το επεισοδιο θεωρειται ληξαν,η ζωη
συνετριψε την ποιηση
επρεπε να συνεχισω τον καυγα ως το τελος
Σοβαρα,τιποτα δεν μπορει να γινει
Να'στε καλα
Γεια σας
Βλαδιμηρος Μαγιακοφσκι
.
.
.

Υπερβολική Διαρυθμιση-4μ Χ 5μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Υπερβολική Διαρυθμιση-χ.ν.κουβελης

γιατί το φως επιμένει
να ισορροπεί στο επικλινες του κρινου γιατι
άσπρη που είναι η επιδερμίδα των λέξεων γιατι
δίχτυ ψαριών επιπλέει στα φτερά γλαρών γιατι
με αόρατο ορατό είναι το νερο
γιατί η διαφάνεια καμπυλωνει τα δάχτυλα του αέρα
γιατί
η αιώρηση του είναι ειναι
.
.

Υπερτοποι Hypertopoi-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Εκφρασεις Ελληνικης Μεταφυσικης-χ.ν.κουβελης

αρχαικο το μειδιαμα των νερων

και η προοπτικη των ρηματων

το ελαχιστο κληρονομησε απ'τη μερια

των κρινων

χωρις την αοριστη μνημη

των βραχων

η ενοπλη περιεργεια

του φθινοπωρου

απ'την κλεψυδρα ακουσαμε

τον ηχο της αμμου

και μετα στη λαμψη των πηλινης μορφης

ρωτησε

ελεγε:''η σοφια ειναι πεταγμα

γλαρου''

πρασινο βουνο στο πλαγιασμα

του ηλιου

θεα ουρανου απ'το παραθυρο

και τα πρωινα ξυπνουν οι κυκνοι λευκοτατοι

στους καθρεφτες

στη θαλασσα τελειωσε η χορογραφια

των ροδων

το νησι υψωθηκε σε πτηση

πουλιου

λυγιζε το φως στον ανεμο

με επαναλαμβανομενο ρυθμο

μιμηθηκε η περκα το κυμα

ανθη γεματο

το κοντακιο της ρητορειας με διαφανο ενδυμα

νομοθετει

η χλοη που υφανε λιθογραφηματα

υφους ταπεινων

για ενα χρονο φυτευε δεντρα και καλλιεργουσε φυτα

μνημονευοντας τους γεωργους

μια μεταφυσικη Πολιτεια δινει την ερμηνεια της Λογοτεχνιας

των Ασυμπτωτων

αντιγραφηκαν οι Κωδικες των Νομων του Λευκου

στη Γεωμετρια

μη ξεστομισεις πονηρο η'αισχρο λογο τωρα που η παπαρουνα

χτενιζεται στον ανεμο

Κορμός βελανιδιας με κεφάλι αλόγου-Μαχαιρα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

βλέπεις τα άλογα, που κάποτε μας δούλευαν, τώρα που δεν υπάρχουν πια να παιρνουν
τις θέσεις τους στις βελανιδιες
.
.

Contrapunto-mixed media:wood.neon light. glass.paper.color-3μ Χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Αντιστηξεις-χ.ν.κουβελης

Τι ζηταμε στο Σύνταγμα πρωινή ώρα;δεν απάντησα. Άκουσα,ειμαι βέβαιος.Μια πρόταση Ελευθερίας.
Είδα να κατεδαφιζουν υλικά ανθρώπων.Καποιος εδινε οδηγίες στους εργάτες. Ένας περίεργος στάθηκε και φωτογράφιζε το γεγονός. Θέαμα είναι,ακουσα μια φωνή δίπλα μου. Κι επαναλαμβανε:Θεαμα Πολιτισμού Είναι.Τονίζοντας μια μια τις λέξεις.Σαν τανκς ήτανε ο ήχος. Η' σαν εκρήξεις.Ενα παιδί από την μια άκρη της πλατείας μέχρι την άλλη μ'ενα κίτρινο ποδήλατο παιρνοντας φορά απογειώθηκε σαν αεροθουμενο προς την Μητροπολεως.Ξεφυγε η'θα επανερθει;
Τι ρωτάς;Μονο να ρωτάω θέλω.Ο φωτογράφος με μια χορευτική κίνηση σκόρπισε τις φωτογραφίες στον αέρα. Εκείνες έπεφταν αργά σαν αλεξίπτωτα.Μια τουρίστρια κολυμπούσε στο συντριβάνι.
Ψάρι είναι,δεν είναι ανθρωπος. Κάποιος φώναξε. Επειτα γελασε.Θα'ταν πολύ αστείο να'ταν άνθρωπος, σκέφτηκα. Αυτή την πρωινή ώρα στο Συνταγμα.
.
.
.

Διδω-χ.ν.κουβελης c.n couvelis

Διδώ-χ.ν.κουβελης

στη Παλαιά Τυρο είχαμε ένα κηπο με πολλά καρποφορα δέντρα,εκει τα ζεστα μεσημέρια καθόμουν σε μια αιώρα κάτω απ'τον ίσκιο ενός μεγάλου πλατυφυλλου δέντρου, ο πατέρας μου είχε αγοράσει ένα παγώνι, απέναντι έβλεπα τα δυο νησιά της Νέας Πόλης, με πλοιάριο πηγαίναμε για ψώνια στα εμπορικά της, είχε φαρδεις λεωφορους και μοντέρνα κτιρια,δεν ήταν όπως εδώ σαν λαβύρινθος,ολοενα στριφογυριστα δρομάκια και χαμηλά πλινθοκτιστα σπιτακια,εμεις παρ'ολ'αυτα επιμεναμε να μενουμε στη παλιά πόλη, σε κάθε άνθρωπο. ταιριάζει η πόλη του, έλεγε ο πατέρας, εγώ βέβαια ζήλευα τις κοπέλες που ζούσαν εκεί, ήταν πιο ελεύθερες,ντυνοντουσαν με τη μοδα ,πήγαιναν στα ωδεία,στα χοροδιδασκαλεια, στα θεατρα,ο πατέρας μου υποσχέθηκε όταν θα μεγαλωσω να μου αγοράσει ένα.ωραιο και μοντερνο σπίτι εκεί, θυμάμαι πως χάρηκα πολύ, τότε έκανα πολλα όνειρα για το μελλον μετά άλλαξαν τα πράγματα, πολιτικά και στρατιωτικά,ο πατερας ήταν πολύ ανήσυχος,καθονταν.κλεισμενος.μεσα στο σπίτι. και διάβαζε εφημεριδες τι κατάσταση κι αυτη σχολίαζε, δεν ξέρεις πια τι θα συμβει,τοτε άκουσα για τους Ελληνες, πως πριν ήταν κάποιος Πτολεμαιος μετά καποιος Αντιγονος μετά. ξανά ο Πτολεμαιος. κι έπειτα ενας Δημητριος Πολιορκητης, ύστερα ηρθαν οι Σελευκιδες,μ'αυτους σε αιγλη μας ξεπερνούσε μόνο η Αλεξανδρεια και τώρα πολύ σοβαρα,λεει,κινδυνεύουμε απ'τους Ρωμαιους,
σταματησε,βυθιστηκε για αρκετή ώρα στις σκέψεις της,
κυριως στα γεγονότα που έζησε, όταν συνήλθε τον κοίταξε μέσα στα μάτια. και χαμογέλασε, εσύ μην ανησυχείς, του είπε, αύριο κιόλας ξημερωνοντας μπορεις να συνεχίσεις το ταξίδι σου προς την Ιταλια,εγω δεν έχω την δύναμη να σ'εμποδίσω, έλα τώρα κοιμησου πρέπει να ξεκουραστεις,αρκετα σε ζάλισα με την φλυαρια μου,μη φοβάσαι η μνήμη μου δεν είναι επικινδυνη,
σηκώθηκε να σβήσει το φως, κι ας μη χωράει, την άκουσε να λέει και να γελάει, ούτε σ"ενα τομάρι βοδιου
.
.
.

A Great Infinity Spacing Rythming-3μ Χ 4.5μ-χ.ν.κουβελης

Έκρηξη ΕνΣτάσεων-χ.ν.κουβελης

Εγω
με νομίσματα φαλλων λεξεων
Αντρέα Εμπειρικου
πλουτιζω

Εσεις
μου χρωστατε Επαναστασεις
που δεν θέλω να μου αποπληρωσετε

.
.

Χρυσοθεμις-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Η ΧΡΥΣΟΘΕΜΙΣ ΣΤΙΣ ΜΥΚΗΝΕΣ-χ.ν.κουβελης

απ'το δυτικο μεγαλο παραθυρο εβλεπε περα τον αργολικο καμπο να διαλυεται
ενδοξος στο διαχυτο φως
τα καρπουζια αυτη την εποχη εσκαγαν ορμητικα κοκκινα μεσα στον ζεστο ηλιο
το σωμα της δροσιζε ενα απαλο αερακι και τ'αρωματιζε ηδονικα περνοντας μεσα
απ'τις ανθισμενες λεμονιες
αυτη ηταν γηινη,ηθελε να ζησει ησυχα,να ειναι ηρεμη,μια ζωη κανονικη
η κιτρινη πεταλουδα π'απλωνει και μαζευει χορευτικα τη σκια της στα νερα
μεσα στα μισοβυθισμενα νουφαρα
ο αρραβωνιαστικος της ειχε τουριστικο καταστημα στο Ναυπλιο ''ΟΙ ΑΤΡΕΙΔΕΣ''
πουλουσε greek souvenirs χαλκινα και μπρουτζινα αγαλματακια στους τουριστες
που επισκεπτονταν το θεατρο στην Επιδαυρο
θυμαται με τι μανια αγοραζαν τη μασκα του Αγαμεμνωνα μετα την παρασταση
των ''Χοηφορων' του Αισχυλου
μια μασκα,ενα κενο,μια ιδεοληψια
εκεινη τη μερα γυριζοντας σπιτι της ειπε με σιγουρη φωνη για πρωτη φορα
πως δεν νοιαζεται για την εκδικηση της ,δεν δινει δεκαρα και να μην την υπολογιζει
την μανα την αγαπαει,ο Αιγισθος εχει παλιες αλυτες διαφορες με τους Ατρειδες,
δεν θελει,της το τονισε φωναζοντας δυνατα πιανοντας το προσωπο της και
κοιτωντας την στα ματια βαθια μεσα,να μπλεχτει στο διχτυ της εξουσιας,
να την αφησει ησυχη,
εκεινη δεν αντεδρασε,δεν ειπε λεξη,εφυγε και κλειστηκε στη καμαρα της,
την ειδανε να βγαινει μετα απο πολλες ωρες,ειχε τα μαλλια τραβηγμενα δεμενα πισω
ελευθερο το μετωπο τα ματια μακιγιαρισμενα εντονα με γαλαζιο σκουρο μολυβι
φορουσε ενα στενο κοκκινο μακρυ φορεμα και μαυρα παπουτσια χωρις τακουνι
ποσο κομψη κι αγερωχη ηταν ποσο αταλαντευτη βαδιζε
χαθηκε μεσα στα δεντρα του κηπου
εκεινη ετοιμαζε τις βαλιτζες της ,καλεσε ταξι,θα πηγαινε στο Ναυπλιο,επρεπε να
ετοιμασουν το σπιτι που θα εμεναν μετα το γαμο,
σε λιγο ηρθε το ταξι,κορναρισε να κατεβει,
φευγοντας την ειδε ,η' της φανηκε να την ειδε,να φαινεται και να χανεται μεσα
στους κορμους των δεντρων
εκλεισε τα ματια και σκεφτηκε
αραγε σε ποια πραγματικοτητα υπαρχουμε κι ειμαστε τοσο ξεχωρισμενες;
ποιος εχει δικιο και ποιος αδικο;
και τι αληθεια συμβαινει;
.
.
.

Εκ νοησεις-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

υπερκυβικη ενοραση νερου
σε υπεροπτικη επιφάνεια κρινων
χρωματικη εφελκυουσα γραμματική ανθους
στη νοητική διαύγεια μελισσας
η έκρυθμη πολλαπλοτητα σωματικής ρωγμης
ανιοντος χρονου
ένοπλης υπερτονισμενης επαναστασης αορατου λςξεων
προοπτική ενδυναμης ηχηρης συμμετριας
μια ακροτητα φωτισμενου τοπιου θαλασσας
υπερδιπλασιασμενης ορμής αγχιβαθους δαχτυλου
αφή υπερουσια υπερενδοξη
λιτότητα ρυθμικη
Χαιρε η ταχυτης Αισθησεων
Χαιρε η ευαισθησια πράσινων δεντρων
με φθογγισμους πορτοκαλιού εξισώνεται η διαφάνεια κοχυλιου
υπερτολμη απειροτητα
Χαιρε η αφή της ορτανσιας στο λαιμό του κυκνου
λευκοφορα αρμονική εκτιναξη πρωινου
σε ασβέστη η ώρα της πεταλούδας κίτρινος
ευέλικτος ακροβατης
κύκλος ευθυτενής ορθοπλωρων πουλιων
και ημισφαιρικοι λόφοι κυματιστοι
φωτεινά ημιτονια καθαρού αερα
Χαιρε χλωρό χόρτο βουνών
ασπαρτο αεικινητο θρόισμα ψαριού
σε ροδιού κόκκινο φούσκωμα
η εντελης φυλλοροη πρώτων αριθμων ο κοσμος
η' ατελης ψίθυρος ιδεων
Χαιρε τα Πρώτα Ελάχιστα των Ανθρωπων
ο ερεθισμος της επιδερμίδας της άγριας μεντας
η μυρωδικη φωνή απλετος
ισομετρος κελαηδισμος ερωτηματων
Χαιρε η Δίεση του Αβεβαιου
το πράσινο φύλλο του Είναι η' του Μη Ειναι
η ατέρμονη πίεση του χρονου
στο χρυσό στάχυ του ηλιου
η ελάχιστη χειρονομια
.
.
.

Αρχαϊκά-μικτά υλικά. ξύλο. Μεταλο.πλεξιγκλας.νεον-3μ Χ 4.5μ-χ.ν.κουβελης

Υπόλοιπα Υπολογισμων-χ.ν.κουβελης

τι;ερωτημα
απάντηση-ένα παιδί κυνηγάει μια παπια.
όχι. το αντίστροφο.
η καρέκλα στον καθρέφτη. το ρολόι.
το φεγγάρι δηλαδή το λαμψη του στο μετωπο
Υποθετω
ένα φουτουριστικο σχέδιο του ντα Βιντσι-το
βέβαιο πεταγμα
ενός πουλιού.σε οξεία αντίθεση το νερο
πρωί και τονίζει το αίνιγμα του Οιδιποδα.ισως
η αίσθηση του αέρα απαλη κιτρινη.μια
πεταλούδα. αυτή
η εντελεχεια της άνοιξης.
τι;ξαναρωτησε.πρωτολεια φιλοσοφία.Εφεσιου
Ηρακλειτου.
το ρολόι.εξωτερικα του καθρέφτη η καρέκλα.
το παιδί συνέχιζε να κυνηγάει τη πάπια.αυτο
δεν το είδε.
το συμπέρανε.
.
.

Η Ανδρομαχη-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

(Εικόνα Πρώτη)

δεν είναι τίποτα τωρα
αυτή που καποτε ήταν γυναίκα του Εχτορα
κι είχε τον Αστυανακτα μωρό στην αγκαλια
τώρα εδώ σκλαβα
αχθος αρουρης
Τις νύχτες δεν κοιμαται
ακούει τις σπασμενες φωνες του παιδιού στα
βραχια
και πόσο μοιάζει η βουή του αέρα
με την ορμή του άντρα της
που γυροφερνει
Τότε όλα τα είχε ,τωρα τιποτα δεν εχει
Αυτος ο ξένος άντρας γιατί κοιμάται δίπλα
της;ποιος είναι;
Γιατί δεν αρπαζει το μαχαιρι;γιατι διστάζει;τι
την εμποδίζει;γιατι δεν το καρφώνει στο
στήθος;δεν
έχει σημασία σε ποιο στηθος
Σημερα που εκοβε το καρπούζι κι εκείνο άνοιξε
κόκκινο
ήτανε ευκαιρια
μια απλή γρήγορη κινηση
να ετσι
.
.
.

flowers-homage to Vincent Van Gogh-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

to Vincent Van Gogh-χ.ν.κουβελης

the bee in flower's circles
κιτρινης κοκκινης λευκης συμμετριας
flights
ηλιου σε βαθος
deeper in sun
light
.
.
.

Ισορροπια ρυθμού θάλασσας-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ισορροπία ρυθμού-χ.ν.κουβελης

ευθεία οριζοντια
η' καθετη
η πτήση του χρονου

αδιαφιλονικητη βεβαιοτητα

συναρμογή ασυμπτωτων

εκτίναξη ελαχίστων λεξεων

ήρεμη απαλή κατάληξη ρυθμων

θρόισμα ψιθυρων

προσεγγιση
.
.
.

Light Game-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Συλλαβές που έχει το φως-χ.ν.κουβελης

συλλαβές που εχει το φως
και κλίνει τις λέξεις του στο κρινακι εδω
στη ρυθμική γραμματική της αεναης στιγμης
ισοχρονη ετεροποση ουσια
το ενεργετικο ρήμα που είναι το φως
.
.
.

Δαρειος ο Α, η μεγαλη επιγραφη στο Behistun,Iran

522 πΧ τα εν Περσια -χ.ν.κουβελης

πολύ μικρος ο χρονος της βασιλειας του Σμερδι γιου του Κυρου του Β'
κι αδελφού του βασιλιά Καμβυση του Β' ηταν
και τι ευμεταβλητες αυτές οι βασιλειες κι εξουσίες που ειναι
και τι επισφαλή τα ονόματα του Α' του Β' και τ'αλλα,
τα γεγονότα στην ιστορία έτσι εγιναν
στην Αιγυπτο σε εκστρατεία βρίσκονταν ο βασιλιάς Καμβυσης ο Β'.
κι σφαζοντας ιερείς κάι λαό επικρατησε της χωρας
τοτε φερομενος μανιας φοβηθηκε τον Σμερδι σε ονειρο
κι έστειλε στα Σουσα τον Πρηξασπεα και τον δολοφόνησε,
και τούτο έγινε μυστικά φροντιζοντας κάνεις να μην μαθει τι συνεβη,
διαδοθηκε μάλιστα πως κάπου είναι μέσα στην απέραντη αυτοκρατορια
και σατραπευει τον βίο του έτσι φιληδονος άλλωστε που ηταν,
μετά την ολέθρια ήττα από τους Αιθιοπες εμφανίσθηκε κάποιος ψευτο Σμερδις,
ο αχρειος ένας μάγος. ο Γαυματα ηταν,κι εκμεταλευομενος την κατά του βασιλεα
δυσαρέσκεια συνομοτησε να σφετερισθει τη βασιλεια,
επιστρέφοντας το 522 να καταστηλει τη στάση καθ'οδόν απεβιωσε ο βασιλεας
Καμβυσης ο Β' κι ο Σμερδις ήταν πλεον στην εξουσια βασιλιάς
μεταφέροντας τη πρωτεύουσα στη Μηδια.
δεν πρόλαβε να κυβερνήσει παρά κάπου εφτά μήνες μονο
ένας Δαρειος των Αχαιμενιδων ισχυριζομενος αρχαία γενια
μαζί με έξι άλλους ευγενείς επαναστάτησε κατηγοροντας τον σφετεριστη απατεώνα.
ένας ψευδό Σμερδις πως ηταν,
βεβαια και τα κομμενα αυτια του τον προδωσαν στην Φαιδυμη κορη του Οτανη
κι εγγονη εκεινου του δικαστη Σισαμνη
κι έτσι αυτος τερμάτισε την εφημερη βασίλεια του δολοφονημενος
κι εκείνος ο Δαρειος βασιλέψε σαν Δαρειος ο Α' της Περσιας
κι αυτός είναι που άρχισε τους πολέμους με τους Αθηναιους
που τοσο πολυ δοξασαν εμάς τους Ελληνες
.
.
.

Διονυσος-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ορφικοί ύμνοι ,αριθμος 30-Διονύσου θυμίαμα στύρακα και Ηροδοτου
Ιστοριαι Βιβλιο Γ' 107 -λιβανωτος,σμυρνη,κασιη,κιναμωμον,ληδανον,στυραξ
[μεταφραση-σχολια χ.ν.κουβελης]

Ορφικοί ύμνοι ,αριθμος 30
Διονύσου
θυμίαμα στύρακα
[μεταφραση-σχολια χ.ν.κουβελης]

Κικλήσκω Διόνυσον ἐρίβρομον, εὐαστῆρα,
πρωτόγονον, διφυῆ, τρίγονον, Βακχεῖον ἄνακτα,
ἄγριον, ἄρρητον, κρύφιον, δικέρωτα, δίμορφον,
κισσόβρυον, ταυρωπόν, Ἀρήιον, εὔιον, ἁγνόν,
ὠμάδιον, τριετῆ, βοτρυηφόρον, ἐρνεσίπεπλον.
Εὐβουλεῦ, πολύβουλε, Διὸς καὶ Περσεφονείης
ἀρρήτοις λέκτροισι τεκνωθείς, ἄμβροτε δαῖμον
κλῦθι, μάκαρ, φωνῆς, ἡδὺς δ᾽ ἐπίπνευσον ἀμεμ[φ]ής
εὐμενὲς ἦτορ ἔχων, σὺν ἐυζώνοισι τιθήναις.

καλω τον Διονυσο τον βροντοφωνο τον ευαι κραυγαζοντα,
τον πρωτογενην,τον διφυτον,τον τρις γεννηθεντα,του Βακχειου βασιλια,
τον αγριον,τον αρρητον,τον αποκρυφον,τον δικερατον,τον διμορφον,
τον κισσοσκεπαστον,τον ταυροπροσωπον,τον του Αρη φιλο,τον ευοιιον,τον αγνον,
τον ωμοφαγον,τον τριετην,τον σταφυλια φεροντα,τον φυλλοντυμενον,
Ευβουλε,πολυβουλε,του Δια και της Περσεφωνης
στ'αρρητα κρεβατια γεννηθεις,αθανατε δαιμονα
ακουσε,μακαριε,της φωνης,γλυκος δε πνευσε προς με χωρις επικριση
ευμενη καρδια εχοντας,μαζι με τις ομορφοζωνες ακολουθες
.
Σχολια-χ.ν.κουβελης

ο Διας με τη μορφη φιδιου εσμιξε με τη Περσεφωνη και γεννηθηκε ο Διονυσος,
ο Ζαγρευς,η Ηρα ζηλεψε και διεταξε τους Τιτανες να τον σκοτωσουν,ο Ζαγρευς
προσπαθησε να ξεφυγει παιρνοντας διαδοχικες μορφες,μικρου παιδιου,γερου αντρα,
νεαρου,λιονταριου,αλογου,ερπετου,τιγρης και τελικα ταυρου,που τον εσφαξαν οι
Τιτανες,
απο εκει τα επιθετα του Διονυσου δικέρων, ταυρωπός
-κατα τους Ορφικους ο χρονος δημιουργησε το αργυροφεον ωον το κοσμικο αβγο απο το
οποιο εκκολαφθηκε ο ορφικος θεος Πρωτογονος η' Φανης,[αυτος που λαμπει,που
φαινεται,που ειναι φως],αρσενικος και θηλυκος ταυτοχρονα,με τεσσερα ματια και τεσσερα
κεφαλια με μορφη ζωου,με χρυσα φτερα και φωνη λιονταριου και κριου,
απο εκει ο Διονυσος και Πρωτογονος,
-διφυης,
απο τις δυο φυσεις του,την θεικη και ανθρωπινη,απο το θεικο αιμα που χυθηκε
οταν τον εσφαξαν οι Τιτανες,
κι απο το θηλυκο κι αρσενικο σωμα του
-τριγονος,αναφερεται στις τρεις γεννησεις του:
ως Ζαγρευς,γιος του Δια και της Περσεφωνης
ως Διονυσος,γιος του Δια και της Σεμελης
ως Ιακχος,γιος του Διονυσου και της Αυγης
-τριετης,επειδη καθε δυο χρονια γινονταν η τριετης γιορτη του Διονυσου
.
Η[Ο] Στυραξ
θυμίαμα στύρακα,θυμιαμα απο στυρακα,
η[ο] Στυραξ,[Στυρακας,Αστύρακας, Αστυράκι, Αστρακιά, Αγριοκυδωνιά,...,] ειναι ενας
φυλλοβολος φαρμακευτικος θαμνος,αλλα καιδεντρο[3μ-6μ],με ανθη λευκα,φυλλα
μικρα ωοειδη λεια πανω και χνουδωτα κατω,
απο τον κορμο του βγαινει ειδος ρητινης που εχρησιμοποιητο σαν θυμιαμα σε
θρησκευτικες εκδηλωσεις στην αρχαιοτητα κι αργοτερα,ακομη στην αρωματοποιεια,
στη φαρμακευτικη,...
ο Ηροδοτος 484-426 π.Χ στην Ιστορια του,βιβλιο Γ' ,107 γραφει για τον Στυρακα:

1 Πρὸς δ᾽ αὖ μεσαμβρίης ἐσχάτη Ἀραβίη τῶν οἰκεομενέων χωρέων ἐστί, ἐν δὲ ταύτῃ
λιβανωτός τε ἐστὶ μούνῃ χωρέων πασέων φυόμενος καὶ σμύρνη καὶ κασίη καὶ κινάμωμον
καὶ λήδανον. ταῦτα πάντα πλὴν τῆς σμύρνης δυσπετέως κτῶνται οἱ Ἀράβιοι. 2 τὸν μέν
γε λιβανωτὸν συλλέγουσι τὴν στύρακα θυμιῶντες, τὴν ἐς Ἕλληνας Φοίνικες ἐξάγουσι·
ταύτην θυμιῶντες λαμβάνουσι· τὰ γὰρ δένδρεα ταῦτα τὰ λιβανωτοφόρα ὄφιες ὑπόπτεροι,
μικροὶ τὰ μεγάθεα, ποικίλοι τὰ εἴδεα, φυλάσσουσι πλήθεϊ πολλοὶ περὶ δένδρον ἕκαστον,
οὗτοι οἵ περ ἐπ᾽ Αἴγυπτον ἐπιστρατεύονται, οὐδενὶ δὲ ἄλλῳ ἀπελαύνονται ἀπὸ τῶν
δενδρέων ἢ τῆς στύρακος τῷ καπνῷ.

μεταφραση χ.ν.κουβελης

προς δε επισης το νοτο τελευταια ειναι η Αραβια απο τις κατωκοιμενες χωρες ,και σε τουτη
και ο λιβανωτος ειναι στη μονη απ'ολες τις χωρες που φυεται και η σμυρνα και η κασια
και το κιναμωμον και το λαδανο,τουτα ολα πλην της σμυρνας δυσκολα τ'αποκτουν
οι Αραβιοι,τον μεν λιβανωτον συλλεγουν την στυρακα θυμιατιζοντας,αυτην που στους
Ελληνες οι Φοινικες εξαγουν,τουτην θυμιατιζοντας λαμβανουν,επειδη τα δεντρα
τουτα τα λιβανωφορα φιδια με λεπτα πτερα,μικρα στο μεγεθος,ποικιλοειδη,φυλασουν
πληθος πολλα γυρω απο καθε δεντρο ,τουτα αυτα ειναι που για την Αιγυπτο ετοιμαζονται
να στρατευσουν,μ'επουδενι δε αλλο μεσο εκδιωχνονται απο τα δεντρα παρα μοναχα με τον
καπνο της στυρακος
.
Σχολια:
-λιβανωτος[το δεντρο λιβανος],λιβανωτον[λιβανι]
-σμυρνη,σμυρνα,ρητινη δεντρου της οικογενειας Βουρσεριδων-s mur πικρη,μυρρο
- Κιννάμωμον η Κασσία[κανελα] αειθαλες φυτο
-ληδανον,λαδανον,αλαδανος ,αρωματικη ρητινη απο το φυτο Κισθος ο κρητικος
[Cistus creticus]
.
.
.

A Great Abstract-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΕΤΕΡΟΝΟΗΤΑ-χ.ν.κουβελης

ενα πουλι με πρασινα δεντρα ουρανου
ανεβαινει
πληρες διαυγειας

ο γλαρος ενα μονοκοτυλιδονο ορμης
αερα

ενα υπολοιπο περιττου η απειροτητα

κοκκινο
μια παπαρουνα αποσταση
.
.
ETERONOITA-c.n.couvelis

a bird with green tree of heaven
goes up
full clarity

the seagull is a monokotylidono of momentum
of air

a rest of odd number is the infinity

Red is
a poppy distance
.
.
.

Πορτραιτο-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Πλατων ποιηση
(μεταφραση χ.ν.κουβελης)

Αστερας εισαθρεις αστηρ εμος.
Ειθε γενοιμην Ουρανος,
ως πολλοις ομμασιν εις σε βλεπω

Τ'αστερια κοιταζεις αστερι μου.
Ας γινομουν Ουρανος,
με πολλα ματια να σε βλεπω
.
.
.

.
.

Μουσα,ερυθρομορφη κουπα[περιπου 470-460 π.Χ]Ερετρια,Μουσειο Λουβρου Παρισι Γαλλια

ΙΒΥΚΟΣ/ΠΟΙΗΜΑ-Ήρι μεν αι τε Κυδώνιαι
[μεταφραση-χ.ν.κουβελης]

Ιβυκος[αρχες 6ου αι.π.Χ]λυρικος ποιητης απο το Ρηγιο της Κατω Ιταλιας.Τον προσκαλεσε
ο Πολυκρατης στη Σαμο[564-560 π.Χ].Εγραψε και χορικη ποιηση.Δολοφονηθηκε απο
ληστες στην Κορινθο[530 π.Χ],που αποκαλυφθηκαν στο θεατρο απο ιερακες[Ιερακες
του Ιβυκου]

.
Ήρι μεν αι τε Κυδώνιαι
μηλίδες αρδόμεναι ροάν
εκ ποταμών, ίνα Παρθένων
κήπος ακήρατος, αι τ’ οινανθίδες
αυξόμεναι σκιεροίσιν υφ’ έρνεσιν 5
οιναρέοις θαλέθοισιν· εμοί δ’ έρος
ουδεμίαν κατάκοιτος ώραν.
=τε= υπό στεροπάς φλέγων
Θρηΐκιος Βορέας
αίσσων παρά Κύπριδος αζαλέαις μανί- 10
αισιν ερεμνός αθαμβής
εγκρατέως πεδόθεν =φυλάσσει=
ημετέρας φρένας.
.
[μεταφραση-χ.ν.κουβελης]

Ανοιξη κι οι κυδωνιες τα δεντρακια
ποτιζονται απ'τα νερα που κυλουν
των ποταμων,μεσα στων Παρθενων
τον απειραχτο κηπο,και του κληματος τα μπουμπουκακια
μεγαλωνουν κατω απ'τα σκιερα φυλλωματα
της κληματαριας και ζωηρευουν,για μενα ο ερωτας
ουτε μια ωρα ησυχαζει,
[και]με λαμψεις αστραπων φλογερος
σαν Θρακισιος Βορηας
φυσσα ορμητικος απ'τη Κυπριδα με λυσσαλεα
μανια ζοφερος σκοτεινος
αναστατωνει μεσ'απ'τα βαθη
τα μυαλα μου
.
.
.

Peter Paul Rubens: Η Πτώση του Φαέθωντος, 1604/1605 (National Gallery of Art, Washington D. C.)

Φαεθωντος
(απόσπασμα,παπυρου,β' μισα στίχων, αποδιδομενο στον Αλκαιο τον Μεσσηνιο,200 π.χ)
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]

Φαεθωντος
(απόσπασμα,παπυρου,β' μισα στίχων, αποδιδομενο στον Αλκαιο τον Μεσσηνιο,200 π.χ)

......................).περί αφ'άρματος εντεα δ'ιππων
.....................)...θαρηθαυστα κλιθεντα κονει
.....................)θωνου εδαισατο σάρκα κεραυνος
.....................)ίσα χρυσεον οίκον ιδ(ε)ιν
.....................).ν κλαυσονται αδελφον
.....................στ)ηθεα πλησσομεναι
.....................)ν αιθαλοεν πυρ
.....................)ον ηλθεν εδος
....................)ζωοισι γαρ εικελα τευξεν
....................)τεχναισι φιλαις
.
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]

απ'τ'αρμα που'σερναν τ'αλογα
τσακιστηκε πεφτοντας στα βραχια
την σαρκα του'καψε ο κεραυνος
να'θελει στο χρυσο ανακτορο να φτασει
οι αδερφες κλαινε τον αδερφο
θρηνουν τα στηθια δερνωντας
τ'αρμα φλογερη φωτια
στο παλατι τ'ηλιου ξαναγυρισε
τοσο ζωηρα να'ναι τα'φκιαξ'αυτα
με την επιδεξια τεχνη του
.
.
Φαεθων-χ.ν.κουβελης

νομισε ο Φαεθων πως θα'φτανε στην πιο υπερλαμπρη δοξα
κι ολο ψηλοτερα ο μωρος ανεβαινε μεχρι π'αντικρυσε τον φοβερο
αστερισμο του Σκορπιου και τοσο τρομαξε και τα'χασε
κι ολο πεφτοντας πλησιαζε τη γη και την κατακαιγε
και τα ποταμια και τη θαλασσα θα ξηρανε αν κεραυνος
δεν τον χτυπαγε και δεν γκρεμιζονταν να τσακιστει στα βραχια πανω
κι οι αδερφες του ειδαν κι ακουσαν τον ολεθριο χαμο του
και κλαιγωντας τα μαλλια τραβουσαν και δερνοντας τα στηθη θρηνουσαν
αν δεν τις λυπονταν σε λευκες να μεταμορφωσουν να ησυχασουν
ηθελε να δωσει ενα καιριο παραδειγμα πως κανεις
δεν πρεπει τα μετρα ποτε να θελει να να υπερβει
γιατι παντα εκει μι'ανωτερη δυναμη θα τον κατακεραυνωνει
κι ο μυθος του Φαεθωνα του'φανηκε ο πιο αρμοδιος να'ναι για τουτο
.
.
.

Pop Big Apple-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Μεταφρασεις-χ.ν.κουβελης
Πλατων-Διονυσιος ο σοφιστης-Ανακρεων-Λουκιανος

Παλατινη Ανθολογία V/79
Platon Poem Πλατων Ποίημα

μῆλον ἐγώ. βάλλει με φιλῶν σέ τις·
ἀλλ΄ ἐπίνευσον͵ Ξανθίππη· κἀγὼ καὶ σὺ μαραινόμεθα

Μήλο εγώ που με πετα κάποιος που σ'αγαπα
Ξανθιππη να το καταδεχτεις γιατί οπως κι εγώ κι εσύ θα μαραθεις.
.
.
Παλατινη Ανθολογια V/81
Διονυσιος ο σοφιστης

Η τά ρόδα, ροδόεσσαν έχεις χάριν
αλλά τί πωλείς; σαυτήν ή τα ρόδα ηέ συναμφότερα;

Κοπέλα με τα ρόδα ρόδινη εχεις χαρη
Αλήθεια τι πουλάς,εσενα η' τα ρόδα η' και τα δύο μαζί;
.
.
Ανακρεων

Ὦ παῖ παρθένιον βλέπων
δίζημαί σε, σὺ δ' οὐ κλύεις,
οὐκ εἰδὼς, ὅτι τῆς ἐμῆς
ψυχῆς ἡνιοχεύεις.

Κοπέλα που παρθενικα κοιτας
σε ζητάω αλλ'εσυ δεν ακούς
ούτε ξέρεις πως της καρδιάς μου
τα ηνία κρατάει
.
.
Πῶλε Θρηικίη, τί δή με
λοξὸν ὄμμασι βλέπουσα
νηλέως φεύγεις, δοκεῖς δέ
μ' οὐδὲν εἰδέναι σοφόν;
ἴσθι τοι, καλῶς μὲν ἄν τοι
τὸν χαλινὸν ἐμβάλοιμι,
ἡνίας δ' ἔχων στρέφοιμί
σ' ἀμφὶ τέρματα δρόμου•
νῦν δὲ λειμῶνάς τε βόσκεαι
κοῦφά τε σκιρτῶσα παίζεις,
δεξιὸν γὰρ ἱπποπείρην
οὐκ ἔχεις ἐπεμβάτην.

Φοραδιτσα θρακιωτισα τωρα
με λοξά μάτια κοιτώντας με
σσπλάχνα αποφευγεις,νομιζεις
πως κανενα δεν ξέρω τεχνασμα.
Να το ξερεις,σφιχτα
θα σου βάλω χαλιναρι
και τα ηνία κρατωντας να σε στρεφω
στου δρόμου τα γυρισματα
Τώρα στα λιβάδια βοσκας
κι ανάλαφρα σκιρτωντας παιζεις,
αφού επιδέξιο αλόγων γνωστη
δεν έχεις αναβατη
.
.
Ελληνική Ανθολογία Πλανουδη /XVI
Λουκιανος

Εἰς τὸ κενόν με τέθεικε, νόμου χάριν, ὧδε Πρίηπον Εὐστοχίδης ξηρῶν κληματίδων φύλακα
καὶ περιβέβλημαι κρημνὸν βαθύν. ὃς δ' ἂν ἐπέλθη, οὐδὲν ἔχει κλέψαι πλὴν ἐμὲ τὸν
φύλακα.

Στο κενό μ'έβαλε,δια νόμου,εδω τον Πριαπο ο Ευστοχιδης ξερών κληματων φυλακα.
και τριγυριζομαι από γκρεμό βαθύ,οποιος έρθει τίποτα δεν έχει να κλέψει παρ'εμε τον
φυλακα
.
.

Danaë Οράτσιο Τζεντιλέσκι (1621)

Gentileschi Artemisa Danae Sait Louis

Klimt Danae 1907 -08

Tintoret-Danaé-Lyon

Titian Danae(Hermitage Version)

Titian Danae

Δαναη Rembrandt Harmensz van Rijn (1643), Μουσείο Ερμιτάζ

Δαναη-Jan Gossaert
.
.
Σιμωνιδης ο Κειος
-Δαναη-
[μεταφραση σχολια χ.ν.κουβελης]

ὅτε λάρνακι
ἐν δαιδαλέαι
ἄνεμός τε …μην… πνέων
κινηθεῖσά τε λίμνα δείματι
5 ἔρειπεν͵ οὐκ ἀδιάντοισι παρειαῖς
ἀμφί τε Περσέι βάλλε φίλαν χέρα
εἶπέν τ΄· ὦ τέκος οἷον ἔχω πόνον·
σὺ δ΄ ἀωτεῖς͵ γαλαθηνῶι
δ΄ ἤθεϊ κνοώσσεις
10 ἐν ἀτερπέι δούρατι χαλκεογόμφωι
<τῶι>δε νυκτιλαμπεῖ͵
κυανέωι δνόφωι ταθείς·
ἄχναν δ΄ ὕπερθε τεᾶν κομᾶν
βαθεῖαν παριόντος
15 κύματος οὐκ ἀλέγεις͵ οὐδ΄ ἀνέμου
φθόγγον͵ πορφυρέαι
κείμενος ἐν χλανίδι͵ πρόσωπον καλόν.
εἰ δέ τοι δεινὸν τό γε δεινὸν ἦν͵
καί κεν ἐμῶν ῥημάτων
20 λεπτὸν ὑπεῖχες οὖας.
κέλομαι δ΄͵ εὗδε βρέφος͵
εὑδέτω δὲ πόντος͵ εὑδέτω δ΄ ἄμετρον κακόν·
μεταβουλία δέ τις φανείη͵
Ζεῦ πάτερ͵ ἐκ σέο·
25 ὅττι δὲ θαρσαλέον ἔπος εὔχομαι
ἢ νόσφι δίκας͵
σύγγνωθί μοι
.
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]

ηταν τοτε μεσα σε βαρκουλα
καλα φκιαγμενη
κι ο ανεμος με μανια φυσουσε
κι αγρια φουσκωμενη η θαλασσα ,απ'το φοβο αυτη ετοιμη
ηταν να σωριαστει,και με δακρυα εβρεχε τα μαγουλα
τοτε αγκαλιασε σφιχτα τον Περσεα με τρυφερα χερια
κι του'πε.παιδακιι μου,τι βασανο αυτο που'χω.
συ κοιμασαι,γαληνια σαν μετα απ'το βυζαγμα
βαθεια αποκοιμισμενο
μεσ'στην δυστυχη βαρκα με ξυλα με χαλκινα καρφια στερεωμενα
που στη νυχτα πολυ αστραφτει,
μεσα στο μαυρο πυκτο σκοταδι ξαπλωμενο,
ο αλμυρος αφρος πανω στα μαλλια σου πεφτοντας
του κυματος που μ'ορμη περνα
δεν σ'ενοχλει,ουτε τ'ανεμου
η πολυ βουη,μεσα στο πορφυρο εισαι
καλυμενος σεντονι,μονο τ'ομορφο προσωπο φαινεται,
αχ αν εσυ ενιωθες ο τρομος τι τρομος ειναι
στα πικρα μου τα λογια
θα τεντωνες καλα να τ'ακουσεις το τρυφερο σου αυτι,
σε παρακαλω,κοιμησου μωρο μου,
να κοιμηθει η θαλασσα,να κοιμηθει το τρανο κακο.
και μεταβολη ας φανερωθει,
Δια πατερα,στη θεληση σου,
αν αναιδης ειναι η επικλιση μου
κι οχι ορθη
συγχωρεσε με
.
.
Σχολια:
-ο Σιμωνιδης ο Κειος[Κεα 556 π.Χ-Συρακουσες 469 π.Χ] ηταν μεγαλος αρχαιος ελληνας ποιητης,
ο Σιμωνιδης ειναι που εγραψε τα δυο φημισμενα επιγραμματα,
το ενα για τη Μαχη του Μαραθωνα κατα των Περσων:

Ελλήνων προμαχούντες Αθηναίοι,
Μαραθώνι χρυσοφόρων Μήδων εστόρεσαν δύναμιν.

και το αλλο για τη Μαχη των Θερμοπυλων:

Ὦ ξεῖν', ἀγγέλλειν Λακεδαιμονίοις,
ὅτι τῇδε κείμεθα τοῖς κείνων ῥήμασι πειθόμενοι
.
-η Δαναη,ηταν κορη του βασιλια του Αργους Ακρισιου,ενας χρησμος ελεγε πως το παιδι
της Δαναης θα τον σκοτωσει και θα του παρει το θρονο,γι'αυτο εκλεισε τη Δαναη μεσα σ'ενα
υπογειο να μην ερθει σε επαφη με αντρα,ομως ο Διας με τη μορφη χρυση βροχης εισχωρησε
στη φυλακη και γονιμοποιησε την Δαναη,οταν γεννηθηκε το μωρο ο Περσεας και το εμαθε ο
Ακρισιος για να απαλλαγει απ'το ανεπιθυμητο παιδι διεταξε να βαλουν τη μανα και το παιδι
μεσα σε μια μικρη βαρκα,λαρνακα,και να την αφησουν βαθεια μεσα στη θαλασσα να χαθουν
[ο μυθος πιθανον να απηχει τον φοβο τα νοθα παιδια να διεκδικησουν την κληρονομημενη
βασιλεια]
-λαρνακα,σκαφη,βαρκουλα
-δαιδαλεαι,δαιδαλεω,απο τεχνιτη,μαστορα,δαιδαλο,[απο τον Δαιδαλο]κατασκευασμενη,καλα
φκ[τ]ιαγμενη
-λιμνα,λιμνη,ακινητα νερα,με το ρημα κινηθεισα,κινηθεισα λιμνα,τα ακινητα νερα κινηθηκαν,
φουσκωσαν,φουσκωμενη θαλασσα,τρικυμισμενη θαλασσα
-φιλαν χερα,φιλικο χερι,χερι που δειχνει αγαπη,που πιανει τρυφερα
-γαλαθηνωι,μωρο που ηπιε γαλα απο το βυζι της μανας του,που βυζαξε κι ειναι γαληνιο,
χαραλωμενο,[τα μωρα μετα το βυζαγμα αποκοιμιουνται],ευτυχισμενο,
-κνοωσσεις,υπνωσεις,υπνωμενο,χαλαρωμενο,βαθια υπνωμενο,αποκοιμισμενο
-ατερπει,ατερπης,που δεν δινει τερψη,χαρα,ειναι δυστυχης
-δουρατι χαλκεογομφωι,επιμηκη ξυλα[σανιδες]καρφωμενα με χαλκινα καμφια,γομφους,
-νυκτιλαμπει,της νυχτας το λαμπος,λαμπω αστραφτω,στη νυχτα π'αστραφτει
-κυανεωι,κυανος,σκουρος,σκοτεινος
-δνοφωι,δνοφως,ουδεν φως,σκοταδι
-ταθεις,ενταθεις,τεντωμενος,ξαπλωμενος
-αχναν [δωρικα η σε α],αχνη,αχναν βαρειαν κυματος,η βαρεια[αλμυρη]αχνη του κυματος,
ο αλμυρος αφρος του κυματος
-παριοντος,παρ'οντος,παρ'ειναι,περναει
-φθογγος,φωνη,ηχος,βουη
-χλανιδι,χλανις,χλαινη,πανωφορι,κατι απο πανω φορεμενο,σεντονι,κουβερτα,που σκεπαζει
οταν κοιμομαστε
-λεπτον ουας,λεπτο αυτι,τρυφερο αυτι,μικρο αυτι,αυτακι
-υπεχεις,υπεχω,προσεχω,υπεχω ους,τεντωνω τ'αυτια ν'ακουσω κατι προσεχτικα
-αμετρον,α[στερητικο]+μετρον,χωρις μετρο,αμετρητο,τεραστιο,μεγαλο,τρανο
-μεταβουλια,μετα+βουλη,βουλη,γνωμη,βουλομαι,βουληση,θελω,θεληση,
[μεταβουλια,μεταβολη,αλλαγη,θελησης]
-φανειη,φα -φως,να φανει,να φανερωθει,να ερθει στο φως,να δειχτει
-θαρσαλεον,θαρσος θαρρος,τολμηρο,θαρσυς,θαρσης,αναιδης
-επος ευχομαι,επος[λογος]ευχης,προσευχη,επικλιση
-νοσφι δικας,μακρια απο δικαιο,απο πρεπον,απρεπο,οχι σωστο,οχι ορθο
-συγγνωθι μοι,συν+γνωθω,εχω την ιδια γνωμη με καποιον,να συμμεριζομαι την ιδια γνωμη
με καποιον,να συγχωρω[χωρω στον ιδιο χωρο με καποιον,να συγχωρω
.

.
.

Διαρθρωσεις-ξυλο και χρωμα-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Up down the sentence-χ.ν.κουβελης

No doubt this was the foot of tree
The profound thoughts of words
Watermelon is a fruit sunrise
The time is a savor fleeting fishes
And the apple-tree is the memory of garden
The murmur of steps toward the seagulls
All things are true-false collections
A horse showed the site of the solitude of moon
The dazzled colors suddenly of sense realism
in clothing of morning in bee flights
Around a circle table the clock is playing cards
The story of fact is no less true than the same fact
You are walking as thouth you want a question
To don't answer about flower-flesh labyrinth
The words are rythming the body
Nothing without words

Πανω κάτω την προταση-χ.ν.κουβελης

Χωρίς αμφιβολία αυτό ήταν το πόδι του δέντρου
Οι βαθιές σκέψεις των λέξεων
Το καρπούζι είναι η ανατολή του ηλίου φρούτο
Ο χρόνος είναι μια γεύση φευγαλέων ψαριων
Και η μηλιά είναι η μνήμη του κήπου
Το ψιθυρισμα των βηματων προς τους γλάρους
Όλα τα πράγματα είναι σωστό-λάθος συλλογές
Ένα άλογο έδειξε το χώρο της μοναξιάς του φεγγαριού
Το χρωματικό τρεμουλιασμα ξαφνικά της αισθησης του ρεαλισμού
στο ρούχο του πρωινου στις πτήσεις των μελισσών
Γύρω από ένα κυκλικο τραπέζι το ρολόι χαρτοπαιζει
Η διήγηση του γεγονότος δεν είναι λιγότερο αληθινη από το ίδιο το γεγονός
Εσείς βαδιζετε σαν να θέλετε μια ερώτηση
να μην απαντήσει για τον λουλούδινη σάρκα λαβύρινθο
Οι λέξεις ρυθμίζουν το σώμα
Τίποτα χωρίς λόγια
.
.
.

Minimal landscape-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Εν/νοησεις-χ.ν.κουβελης

η προσωκρατικη ενοραση του φυλλου
η μεταφυσική ρυθμική του νερου
η επιδέξια καμπύλη του αέρα στην ορμή του δεντρου
η επιμονή αλλαγή του κοχλια του ηλιου
η ενσωμάτωση των υπεροχων ελιγμων των πουλιων
η ισορροπη αντανάκλαση ελλειπτικης φωνης
η ανυποχώρητη αστάθεια της ιδεας
η προσωκρατικη νοητική αριστοκρατια
.
.
.

Οιδίπους Τύραννος-plexiglass and neon light-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Οιδίπους Τυραννος-χ.ν.κουβελης

έβαλε ένα δίσκο στο πικ απ
το ταγκό που αρέσει στην Ιοκαστη
στο δωμάτιο με τους καθρέφτες χορευαν
εκείνη φορούσε ένα κατακόκκινο μακρύ φορεμα
μια χρυσή καρφίτσα στα μαλλια
με στικτη μέλισσα πάνω σε τριανταφυλλο
''σε ποιο καθρέφτη είμαστε αληθινοι;"
εκείνη δεν τρόμαξε, ρώτησε:
"η σφίγγα είχε σώμα γυναίκας:"
σκεφτηκε αν έπρεπε να της το πει,
τελικά είπε:"η Αντιγονη της μοιάζει"
"έχει δύο μέρες να πάρει τηλέφωνο"
χτύπησε το τηλέφωνο, μιλησε
"πρέπει να προσέχω τον Τειρεσια, είναι φιλόδοξος, κολακας του Κρεοντα,
φοβαμαι πως κάποια μηχανοραφια θα σοφιστεί, θυμάσαι τότε τι παθαμε;"
την είδε λυπημένη, σχεδόν ετρεμε "έχεις δίκιο"της είπε "μην ανησυχείς,
αύριο θα φωνάξω εργατες να αδειάσουν το δωμάτιο
από τους καθρεφτες"
.
.
.

Διανυσμα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ένρινο αντιστροφως αναλογα ρευστό κοχύλι
αμφικυρτο νερό

Αντωνυμία-χ.ν.κουβελης

ανθος αέρα μαλακώνει την εγχαρακτη φωνη που'χει το φως
κι η τροχαλια του νερού
αναδιπλασιαζει
μια διάφανη πλατωνική ιδέα
η μέρα
υπερκομση ατέλεια
.
.
Ακροτοτητες-χ.ν.κουβελης

Δεν μ'ενοχλει η ηληθιοτητα,ισως γιατί τονίζει την ευφυΐα που λειπει

Ένα παραπεταμενο βελασμα συννεφου ισσορροπει στη γλυστερη πλάτη
διεσδυοντος ορμητικου ψαριου
.
.
.

η κούρῃ ναυσικλειτοῖος Δύμαντος ὁμηλικίη Ναυσικάας,θυγάτηρος μεγαλήτορος Ἀλκινόοιο
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ομηρου Οδυσσεια ραψωδια ζ' στιχοι 13-24
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]

τοῦ μὲν ἔβη πρὸς δῶμα θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη,
νόστον Ὀδυσσῆϊ μεγαλήτορι μητιόωσα
βῆ δ' ἴμεν ἐς θάλαμον πολυδαίδαλον, ᾧ ἔνι κούρη
κοιμᾶτ' ἀθανάτῃσι φυὴν καὶ εἶδος ὁμοίη,
Ναυσικάα, θυγάτηρ μεγαλήτορος Ἀλκινόοιο,
πὰρ δὲ δύ' ἀμφίπολοι, Χαρίτων ἄπο κάλλος ἔχουσαι,
σταθμοῖϊν ἑκάτερθε· θύραι δ' ἐπέκειντο φαειναί.
ἡ δ' ἀνέμου ὡς πνοιὴ ἐπέσσυτο δέμνια κούρης, 20
στῆ δ' ἄρ' ὑπὲρ κεφαλῆς καί μιν πρὸς μῦθον ἔειπεν,
εἰδομένη κούρῃ ναυσικλειτοῖο Δύμαντος,
ἥ οἱ ὁμηλικίη μὲν ἔην, κεχάριστο δὲ θυμῷ.
τῇ μιν ἐεισαμένη προσέφη γλαυκῶπις Ἀθήνη

σ'αυτου[τ'Αλκινοου]μπηκε τ'ανακτορο η θεα με τα γυαλιστερα ματια Αθηνα,
το νοστο τ'Οδυσσεα του μεγαλοψυχου εχοντας στο νου
και μπηκ'αυτη σε περιτεχνο θαλαμο,οπ'ειναι κορη
και κοιμαται στους αθανατους σ'αναστημα κι οψη ομοια,
η Ναυσικα,θυγατερα του μεγαλοψυχου Αλκινοου,
και διπλα της δυο ακολουθες,απ'τις Χαριτες την ομορφια π'εχουν,
στους παρασταδες απ'τη μια κι απ'την αλλη μερια,κι ειν'οι λαμπρες πορτες κλειστες,
αυτη σαν τ'ανεμου τη πνοη ανατριχιασε τα σκεπασματα της κορης 20
και σταθηκε παν'στη κεφαλη της και σ'αυτη λογο ειπε,
ομοιασμενη στη κορη του δοξαστου ναυτικου Δυμαντα,
που σ'αυτη συνομηλικη ηταν,κι ευχαριστη στη καρδια.
σ'αυτην ομοιασμενη μιλησε η με τα γυαλιστερα ματια Αθηνα
.
.

Geometricous Abstract-3μ χ 4.5-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

λέξεων αποκομματα-χ.ν.κουβελης

Σταδιου
Λέξεις ανθρωπων
Ποιος;
Ερωτηση Προσωκρατικη
Πληθυντικός Αριθμός
7 περιττες Ιδεολογιες
Ειδες
Πως έγιναν;
Συνταγμα
.
.
εκτίναξε το βέλη των λεξεων του
Ευεργέτης η ' Δολοφονος;
.
.
Ερωτηματα
.
.
.

Νικος Καρουζος-ποιητης-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

περι ποιησης-χ.ν.κουβελης

-Αληθεια πως βιοποριζεται η ποιηση;
-Σαν εταιρα,απαντησα
-Δηλαδη,με χρηματα;
-Με λεξεις.απαντησα
.
.
.

Ναυσικάα,θυγάτηρ μεγαλήτορος Ἀλκινόοιο-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ομηρου Οδυσσεια ραψωδια ζ' στιχοι 127-138
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]

ὣς εἰπὼν θάμνων ὑπεδύσετο δῖος Ὀδυσσεύς,
ἐκ πυκινῆς δ' ὕλης πτόρθον κλάσε χειρὶ παχείῃ
φύλλων, ὡς ῥύσαιτο περὶ χροῒ μήδεα φωτός.
βῆ δ' ἴμεν ὥς τε λέων ὀρεσίτροφος, ἀλκὶ πεποιθώς, 130
ὅς τ' εἶσ' ὑόμενος καὶ ἀήμενος, ἐν δέ οἱ ὄσσε
δαίεται· αὐτὰρ ὁ βουσὶ μετέρχεται ἢ ὀΐεσσιν
ἠὲ μετ' ἀγροτέρας ἐλάφους· κέλεται δέ ἑ γαστὴρ
μήλων πειρήσοντα καὶ ἐς πυκινὸν δόμον ἐλθεῖν·
ὣς Ὀδυσεὺς κούρῃσιν ἐϋπλοκάμοισιν ἔμελλε
μείξεσθαι, γυμνός περ ἐών· χρειὼ γὰρ ἵκανε.
σμερδαλέος δ' αὐτῇσι φάνη κεκακωμένος ἅλμῃ,
τρέσσαν δ' ἄλλυδις ἄλλη ἐπ' ἠϊόνας προὐχούσας.

κι ετσι λεγωντας απ'τους θαμνους κατω βγηκε ο θειος Οδυσσεας,
απ'το πυκνο δασος βλασταρι εσπασε με το βαρυ του χερι
με φυλλα γεματο,και το'βαλε στο σωμα γυρω του να μην φανουν τα μελη,
βγηκε σαν λιονταρι ορεσιβιο,στη δυναμη του νιωθωντας σιγουρο,130
που'ναι δαρμενο απο βροχη κι αερα,και τα ματια του φωτια
εκαιγαν.και τοτ'αυτο σε βοδια χυμιζει η' σ'αρνια
η' και κατ'αγρια ελαφια.και τ'ωθει η κοιλια του
προβατα να ψαξει και σε γερο μαντρι να ερθει.
ετσ'ο Οδυσσεας στις ομορφομαλλες κορες ερχονταν
να σμιξει,αν κι ηταν γυμνος,επειδη τον εσπρωχνε αναγκη.
τρομερος σ'συτες φανηκε κακοδαρμενος αλμυρα,
τρεξαν αλλη απο'δω κι αλλη 'απο'κει στους οχτους να κρυφτουν.
.
.
.

Geometricous Abstract-XVII-3μ χ 4.5-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Αλγόριθμοι-χ.ν.κουβελης

προς(ένα καθρέφτη νερων) κίτρινες συμμετρίας υπολογιζοντας
/φύσημα ανέμου στα φυλλα) +(εναλλαγή υπερθετικων διατονισμων) /
=υπερσυστροφη διαφανειας(-) αλγοριθμος χρόνου
.
.
.

Κάθετη διαρθρωση-2μ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ελληνικό τοπίο στη θάλασσα Greek landscape at sea-2μ χ 3μ.-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Συνθεση[1.50μχ2μ λαδι]Ιδιωτικη Συλλογη-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Διακειμενικη Συνθεση Hypertext Synthesis-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΥΠΟΛΟΓΑ ΑΝΥΠΟΛΟΓΙΣΤΑ - χ.ν.κουβελης
.
Η ΕΙΔΟΠΟΙΟΣ ΔΙΑΦΟΡΙΚΗ ΚΟΜΣΟΤΗΣ ΤΟΥ ΝΟΥ
σφαιρα σταφυλιων εγγεγραμενη σε κυλινδρικο καλοκαιρι

Η ΠΟΛΛΑΠΛΗ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ
η ατοπος αγνοια μνημης της Ιστοριας

Η ΣΙΩΠΗΛΗ ΑΡΜΟΝΙΑ ΤΩΝ ΣΥΛΛΟΓΙΣΜΩΝ ΤΗΣ ΕΛΙΑΣ
πρωι κι ο Οιδιποδας γυαλιζε τα ματια του πριν τα φορεσει

ΤΟ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΟ ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ ΤΩΝ ΑΝΤΙΡΗΣΕΙΩΝ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΥ
μια βροχη πεταλουδων στην μαλακη επιφανεια του χρονου
.
.
.

Διαδραση-2μ χ 4μ-χρωμα σε ξυλο-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Δια/δραση-χ.ν.κουβελης

Η' θα είσαι Σπινοζικος η' δεν θα είσαι φιλόσοφος
Το νερό αγγίζει την υπερβάλλουσα συμμετρία ανεμου
1.ο άνθρωπος σκέφτεται
2.το μήλο υπάρχει
1,2->3 ο Νευτωνας γραφει την Philosophiae Naturalis Principia Mathematica

.
.

flower Λουλούδι-στην αυλή μου-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ουσία per sui-χ.ν.κουβελης

Deus sive Naturae
τικ τακ πεταλούδας χρονος συνμετριας
ευρυθμια μέλισσας εν και παν
.
.
.

LexisStation-3μ χ 4.5μ-χνκουβελης cncouvelis

lExisSTATIon-χνκουβελης

POLITIC / MECANIQUE
Les Temps Modernes
of No-One
FanFaRe
Don't Hear
Frozen Words
And Coin Doings
BackDoor Man
Out Doors
I Am
from Money World
Light Shootings
THE MAN
Fragment Man/
Cheap Life
Canto
of No-Thing
.
.
.

Νικολας Ασιμος-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Εξ Απροοπτου Επικαιρα-χ.ν.κουβελης

Χωρος Προετοιμασιας Επαναστασεων
η' ,εγω μαλλον προτιμω,Χαβαλεδων
συνταγολογος Κροκανθρωπος της 3ης χιλιετιας Αναρχιας
ασε με να ξαπλαρω γι'αποψε στο θεατρο σκιων μου φαρδυς πλατυς
εσυ,μην στεναχωρισε,καλα ψωνιζεις στο σουπερ μαρκετ της Ιστοριας ευκαιριες
τριγωνικα η' τετραγωνικα σπινοζικος ετσι μου γουσταρει
juke box ο κοσμος ταρατατζουμ ταρατατζουμ ιδεολογιες
βεβαιωνω την υπεραισιοδοξη χρεωκοπια
στην Ομονοια χτυπησαν εναν ανθρωπο,ποιος ειναι;
Εγω,δηλωνω,ουτε ΤιΒιος ουτε Φλαμπουροανελκυστηριος
Τα Ρεστα μου,Σας το'λεγα θα χασεται
διαχρονικα,οχι στιγμιαια
.
.
.

Abstract XIIIX-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Sapere aude-χ.ν.κουβελης

στην Αθηνας μετα από τριακοσια μέτρα Immanuel Kant
έστριψα αριστερά στην Αιολου
μια γυναίκα εκεί γλιστρισε έπεσε κι ανοιγωντας η τσάντα της
κύλησαν δύο γυάλινοι βωλοι
αμέσως ένας τυφλός τους άρπαξε "είναι τα μάτια του Οιδιποδα" φωναξε
"τώρα βλεπω" και χάθηκε στο βάθος του δρομου
μέσα στο πλήθος των ανθρωπων
τον έχασα η' τυφλωθηκα
είδα την ώρα, μεσημέρι,
στην Ερμού, πιο κάτω, "εδώ ήταν η Αθηναια" ειπα
τότε κατάλαβα πως σε κάθε σημείο και μια προσωπική ιστορια
στο Μοναστηράκι αγόρασα ένα δίσκο 45στροφων
Ιωαννα Γεωργακοπουλου-Ειναι ευτυχής ο άνθρωπος-Παναγιώτη Τούντα 1964
είδα τον τυφλό Οιδιποδα στο Σύνταγμα, δεν έκανα λάθος, αυτός ήταν,
έστεκε ακίνητος σαν κλοουν σε στάση του Αμλετ
.
.
.

Billie Holiday-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Strange Fruit on Lyrics and song of Billie Holiday-χ.ν.κουβελης

[οταν η Billie Holiday ειδε εναν νεγρο ανθρωπο κρεμμασμενο σε δεντρο]
Look at.ουρλιαξε.
The black whore singer Billie is voice swinging
Κοιταξτε εκει.Να,στο δεντρο ο παραξενος καρπος ενος σωματος
το κρεμμασμενο κορμι ενος μαυρου ανθρωπου
το ειδυλλιακο τοπιο του νοτου μαγνολιας full αρωματα
κι απαλο που φυσαει αερακι τριγυρω
και στο δεντρο the hanging man τα κορακια θα φανε
κι η αδυσωπητη ζεστη του ηλιου θα λιωσει τη σαρκα
[Then the sudden smell of burning flesh]
ηρθε σε μας
in Ours Gallant World
.
.
Strange Fruit
[ Lyrics and song of Billie Holiday]
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]

Southern trees bear a strange fruit,
Blood on the leaves and blood at the root,
Black bodies swinging in the southern breeze,
Strange fruit hanging from the poplar trees.

Pastoral scene of the gallant south,
The bulging eyes and the twisted mouth,
Scent of magnolias, sweet and fresh,
Then the sudden smell of burning flesh.

Here is fruit for the crows to pluck,
For the rain to gather, for the wind to suck,
For the sun to rot, for the trees to drop,
Here is a strange and bitter crop.

[μεταφραση χ.ν.κουβελης]

παραξενο φρουτο

τα δεντρα του Νοτου φερουν ενα παραξενο φρουτο
αιμα στα φυλλα κι αιμα στη ριζα
μαυρα κορμια κουνιουνται στο νοτιο αερακι
παραξενο φρουτο κρεμιεται απ'τις λευκες

ειδυλλιακη σκηνη του γενναιου νοτου
τα εξογκωμενα ματια και το στραβωμενο στομα
αρωμα απο μαγνολιες,γλυκο και φρεσκο,
και τοτε η ξαφνικη μυρωδια καμμενης σαρκας

εδω'ναι το φρουτο για τα κορακια να το μαδησουν
για τη βροχη να το μαζεψει,για τον ανεμο να το ρουφηξει
για τον ηλιο να το σαπισει,για τα δεντρα να το ριξουν
εδω'ναι μια παραξενη και πικρη σοδεια

Strange Fruit on Lyrics and song of Billie Holiday

Αίας και Τεκμησσα-τα αρχαία ελληνικά μου-2μ χ 3μ-λαδι-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Αίας και Τεκμησσα, σκηνή-χ.ν.κουβελης

η θάλασσα βουιζει λέξεις, τις ακούμε,
περνούν τα κλειστά παράθυρα
το φεγγάρι απόψε σκουντουφλαει στα πευκα
πληγωνεται το φως του
το μπράτσο του άντρα τεμαχισμενο στον καθρεφτη
φωνάζει ακαταληπτα λογια
αυτή η' αυτος
ξυπνάει, "γιατί δεν με ξυπνησες;
τι ώρα είναι; "
ο ίδιος χρόνος, του απανταει
γιατί δεν την ακούει; καθαρά αρθρωσε τις λέξεις της,
" είμαι δίπλα σου, όπως και τότε"συνεχιζει
"τώρα; "την κοιτάζει, και τώρα, του απαντά, μη φοβάσαι
" ακούς τη θάλασσα; βουιζει λέξεις, βουλιάζει τις λέξεις,
τις λέξεις μου "εκείνη δεν μιλησε
εκείνος συνέχισε," γιατί δεν ακούγονται οι λέξεις μου; "
ανασανε βαρια
ένα μουγκρητο τεμαχισμενο στον καθρέφτη
" Ο Αίαντας είμαι Τεκμησσα, ακούς; "
" ακούς το φεγγάρι; "
εκείνη προσποιηθηκε πως ακουσε
.
.
.

ο Μεγαλος Ελληνας Ποιητης Ανδρεας Καλβος-2μ χ 3μ ακρυλικο-χ.ν.κουβελης

Ω Φιλτατη Πατρις
Εις την Ελευθεριαν ονειρευομαι
Φως Υπερουσιον
Υπερκοσμιον Καλλος
.
.
.

Geometricous Abstract-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Τρια Μικρά Ελαχιστα Ποιήματα-χ.ν.κουβελης

Ανθή λεμονιας σε φτερά μέλισσας
.
Σε λεπτές ευαίσθητες ρίζες βαραινει το δεντρο
.
Οι γλαροι τα ψάρια τ'ουρανου
.

Three Minor Minimal Poems-c.n.couvelis

Flowers Lemon's are flighting in bee's wings

On thin sensitive roots is weighting the tree

The seagulls are the heaven's fishes

.
.

Horizontal Abstract Red-3μ Χ 4.5μ-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Υπολογίζοντας εντάσεις λεξεων

Συστροφη κοχυλιου στην ελικα του Αρχιμηδη
.
.

Horizontal Abstract Red-3μ Χ 4.5μ-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

υπερταλαντωση λέξεων το πραγματικό

φύλλα νερών στα δέντρα δελφινιών

η ασυνδετη επαληθευση του ωραιου
.
.
.

Horizontal Abstract Red-3μ Χ 4.5μ-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Πλέον των λέξεων η ποιηση

Αδύνατη η ποίηση που είναι
.
.
.

XVII,XIX,XXIII-3μ χ 4,5μ-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Συστροφη λεξεων-χ.ν.κουβελης

λεπτομερεια:ενας ανθρωπος στη Σταδιου 3.55μμ
[επιμενω]αντιστροφη ασυμπτωτικη:τα σκουλαρικια
της δολοεσσας Κιρκης διδυμοι βομβοι μελισσας
μουσικη[θα φωναξω]τα πουλια
δινω ενα τιτλο [στη θεωρια μου]ο ρυθμος σωματος
.
.
.

Geometricous Paralaxis-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

as a nooneman-χ.ν.κουβελης

In passing το ακρωτηρι αφησαμε μια λεξη ελευθερη
the hands uplIfted in silence ειδαμε ενα πουλι ν'ανεβαζει τα νερα
σταγονα-σταγονα
''ποσο ενοχλητικη που ειναι η ποιηση,γεματη οξυμωρα και ματαιοδοξια,
κυριως εκοφαντικη ματαιοδοξια '' ειπε I have drawn a human void
οι νομοι of the body of people
more and more χρονος
ξεφυγα απ'το νησι του Ηλιου και τους Κυκλωπες και τωρα σ'ενα negro bar στη Νιου Γιορκ
about two o'clock μια απουσια ελευθεριας τhree hundred and fifty εγω πληρωσα
as a nooneman

.
.

woman - 2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Παρακλαυσιθυρον Μονοπρακτον Μονολογον Μελοδραματιον
-παρακλαυσιθυρος μεταφραση και παρακλαυσιθυρα σχολια χ.ν.κουβελης-
.
παρακλαυσιθηρον,παρα+κλαυμα+θυρα,παρα τη θυρα κλαιω,κλαιω και παρακαλω στη
πορτα σου,
παρακλαυσιθηρον,αρχαιο ελεγειακο ποιημα,[αλλα και συγχρονο,τα λεγομενο
''καψουρικο'' τραγουδι],το απαγγελνε,κλαιγοντας,παρακαλοντας ο[η] απαρνημενος[η]
στη πορτα του[της] σκληρου[ης] κι ανενδοτου[ης] απαρνητη[τριας] του ερωτα του[της],
Παρακλαυσιθυρος[η],δηλαδη:αυτος[η] που ''πηρε πορτα'',''ειδε πορτα'',''τον[την]
πεταξαν εξω απ'τη πορτα'',
τα παρακλαυσιθυρα ποιηματα [παλαιως και συγχρονως διαχρονικα κλαψουρικα
καψουρικα ασματα] τα εγραφε ο[η] ιδιος[α] ο[η] πασχων[σχουσα] με πολυ κλαμα,αλλα
και τα παραγγελνε σε επαγγελματια ποιητη,αν δεν τον[την] καταλαμβανε ο ποιητικος
οιστρος παρα μονο ο ερωτικος οιστρος,
.
Παρακλαυσιθυρων Παραδειγματα:
[για το αληθες του κλαυματος]

Απο την Παλατινη Ανθολογια τα κλαυσι-επιγραμματα:
.Ρουφινου-V-103

Μέχρι τίνος͵ Προδίκη͵ παρακλαύσομαι; ἄχρι τίνος σε γουνάσομαι͵ στερεή͵μηδὲν ἀκουόμενος;
ἤδη καὶ λευκαί σοι ἐπισκιρτῶσιν ἔθειραι͵ καὶ τάχα μοι δώσεις ὡς Ἑκάβη Πριάμῳ.

μεχρι ποτε,Προδικη,θα κλαιω για σε στη πορτα σου;ως ποτε για σε στα γονατα σου θα
πεφτω;σκληρη,καθολου να μην μ'ακους;
αλλ'ηδη κι ασπρα ξεφυτρωνουν τα μαλλια σου,και γρηγορα θα μου δωθεις οπως στον Πριαμο
η Εκαβη
.
.κι αλλο κλαμα για την κυρια,
του Καλλιμαχου-V-23-
και τι ονομα αυτης να σου πετυχει! Κωνωπιον!
[Κουνουπι ο ερως επιμονον και επιπονον!]

Οὕτως ὑπνώσαις Κωνώπιον, ὡς ἐμὲ ποιεῖς κοιμᾶσθαι ψυχροῖς τοῖσδε παρὰ προθύροις.
οὕτως ὑπνώσαις ἀδικωτάτη, ὡς τὸν ἐραστήν κοιμίζεις, ἐλέου δ᾽ οὐδ᾽ ὄναρ ἠντίασας.
γείτονες οἰκτείρουσι, σὺ δ᾽ οὐδ᾽ ὄναρ. ἡ πολιὴ δέ αὐτίκ᾽ ἀναμνήσει ταῦτά σε πάντα κόμη.

ετσι να κοιμασαι κι εσυ,Κωνωπια,οπως εμενα μ'εχεις να κοιμαμαι στη παγωνια εξω
απ'τη πορτα σου,ετσι να κοιμασαι σκληρη καρδια,οπως το θυμα σου το ερωτικο κοιμιζεις,
ελεος ουτε στ'ονειρο δεν εχεις,οι γειτονες λυπουνται,συ ουτε στ'ονειρο,σε λιγο τ'ασπρα
θα σου θυμησουν ολ'αυτα μαλλια
.
.κι ενα ρεμπετικο παρακλαυσιθυρο τραγουδι:
του Βασιλη Τσιτσανη
Ζητιανος της αγαπης[1946]
τραγουδισμενο απο την Ιωαννα Γεωργακοπουλου

ΖΗΤΙΑΝΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΩΑΝΝΑ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ 1946
https://youtu.be/hBjuBRZVP_M

Καθημερνώς στην πόρτα σου
θα σου χτυπώ ν' ανοίξεις
είμαι ζητιάνος και γιαυτό
μη με παραξηγήσεις

Και μη μου δώσεις πρόσεξε
ό,τι κι αν σου γυρεύω
κλείσε την πόρτα σου καλά
κι εγώ ας ζητιανεύω

Κι ένα πρωί στην πόρτα σου
θα μ' εύρει ο σκουπιδιάρης
δε θα σου ζητιανεύω πια
στο κάρο θα με βάλεις

Το ξέρω, αφιλότιμη
θα χύσεις μαύρο δάκρυ
να είσαι πάντα σ' εύχομαι
ζητιάνα στην αγάπη
.
και τωρα εδω ειναι το ζουμι,το νεροζουμι,υποθεση του κλαματος απο μια αρχαια
μαινουσα ερωτος κυρια παρα την θυραν κλαυθυριζων ενος αρχαιου στεραιου τον
θυμον Κυριου,
τα παλαια ντερτια κι οι καημοι!

ΠΑΡΑΚΛΑΥΣΙΘΥΡΟΝ

[ειτε το εποιησε αυτη ειτε το εποιησε ετερος τις ποιητης η' εταιρα επιτηδεια τινα[η' η Λαις
η' η Θαις η' η Φρυνη η' η Χλωρις η' η Ψαπφα,η' η...] προς χρειαν αυτης οπου δει αυτη η
ιδια παντως μαινεουσα τε και κατακαιομενη παρακλαυσιθυρει παρα στεραιου
φαλλοκρατους Κυριου]

εικασεσθαι τα 3 Μελοδραματα:
1.αυτη ειναι κατωτερας κοινωνικης σταθμης κι αυτος Κυριος της ανωτερας
υποσταθμης
[φτωχη και πλουσιος]
2.και αυτος κι αυτη μελη αμφω δυοιν της κοινωνικης υπερσταθμης
[πλουσια και πλουσιος]
3.αυτη κατωτερο γενος κι αυτος κατωτατο γενος
[φτωχη και ρεμαλι,εκμεταλευτης,νταβατζης]

[και τωρα ας μεταφρασουμε σοβαρως στεραιως το παρακλαυσιθυρον κλαμα,
αν και μπορουμε να το μεταφρασουμε παντοιοτροπως,με κατανοηση,με
συμπονοια,ειτε και διακωμωδιζωντας το ειτε μεταφραζοντας το λυγμικως αυτολεξι
λεξη λεξη κλαμα κλαμα]
.
.
Ἐξ ἀμφοτέρων γέγονεν αἵρεσις·
ἐζευγίσμεθα· τῆς φιλίης Κύπρις
ἔστ’ ἀνάδοχος· ὀδύνη μ’ ἔχει,
ὅταν ἀναμνησθῶ
ὡς κατεφίλει ‘πιβούλως μέλλων (5)
με καταλιμπάνειν
ἀκαταστασίης εὑρετὴς
χὠ τὴν φιλίην ἐκτικώς.
Ἔλαβέ μ’ ἔρως,
οὐκ ἀπαναίνομαι. (10)
Ἄστρα φίλα καὶ πότνια Νὺξ συνερῶσά μοι
παράπεμψον ἔτι με νῦν πρὸς ὃν Κύπρις
ἔκδοτον ἄγει με χὠ
πολὺς Ἔρως παραλαβών.
Συνοδηγὸν ἔχω τὸ πολὺ πῦρ (15)
τοὐν τῇ ψυχῇ μου καιόμενον.
Ταῦτά μ’ ἀδικεῖ, ταῦτά μ’ ὀδυνᾷ
ὁ φρεναπάτης,
ὁ πρὸ τοῦ μέγα φρονῶν, †καὶ ὁ τὴν Κύ[ριν οὐ
φάμενος εἶναί μοι τοῦ ‘ρᾶν αἰτίαν, (20)
οὐκ ἤνεγκε νῦν
τὴν τυχοῦσαν ἀδικίην.†
Μέλλω μαίνεσθαι· ζῆλος γάρ μ’ ἔχει,
καὶ κατακαίομαι καταλελειμμένη.
Αὐτὸ δὲ τοῦτό μοι τοὺς στεφάνους βάλε, (25)
οἷς μεμονωμένη χρωτισθήσομαι.
Κύριε, μή μ’ ἀφῇς ἀποκεκλειμένην·
δέξαι μ’· εὐδοκῶ ζηλῶ δουλεύειν.
Ἐπιμανῶς ἐρᾶν μέγαν ἔχει πόνον,
ζηλοτυπεῖν γὰρ δεῖ, στέγειν, καρτερεῖν· (30)
ἂν δ’ ἑνὶ προσκαθῇ, μόνον ἄφρων ἔσει,
ὁ γὰρ μονιὸς ἔρως μαίνεσθαι ποιεῖ.
Γίνωσχ’ ὅτι θυμὸν ἀνίκητον ἔχω,
ὅταν ἔρις λάβῃ με· μαίνομαι
εἰ μονοκοιτήσω, (35)
σὺ δὲ χρωτίζεσθ’ ἀποτρέχεις,
Νῦν δ’ ἂν ὀργισθῶμεν, εὐθὺ δεῖ
καὶ διαλύεσθαι.
Οὐχὶ διὰ τοῦτο φίλους ἔχομεν
οἳ κρινοῦσι τίς ἀδικεῖ; (40)
νῦν ἂν μὴ ἐπι[
ἐρῶ, κύριε, τὸν [
Νῦν μὲν οὔθ’ ε[
πλύτης ο[
δυνήσομαι. (45)
Κοίτασον, ἧς ἔχ[εις
ἱκανῶς σοῦ ἐν [
κύριε, [
πῶς μ’ ἀ[φῇς
πρῶτός μ’ ἐπείρ[ασας (50)
κύρι’, ἂν ἀτυχ[ῇ]ς, οὐ [
ὀπυασώμεθα· ἐμῶν ..εδε[…. ἐπι-]
τηδείως αἰσθέσθω μ..ταν [
Ἐγὼ δὲ μέλλω ζηλοῦν τω [
δουλ….. τ’ ἄν· διαφοροῦ· ἢ (55)
ἀνθρ[ώπου]ς ἀκρίτως θαυμάζεις
με[ ]φ[ο]ρη· προσίκου δ’ ὠ[
θαυ[μα ὠ]χρίην κατεῖδον ὁ
σχω[ ]τῳ τοιντα η ετυ[
κου[ ἐ]νόσησα νηπία· σὺ δέ, κύρ[ιε, (60)
καὶ [ ] [καταλελει]μμέν[ην] [ ]
λελάλ[ηκ’ ἐγὼ πε]ρὶ ἐμὴν [ ψυχήν.
.
-παρακλαυσιθυρος μεταφραση χ.ν.κουβελης-

[προς την θυρα παρακλαυσιθυρων]
και των δυο μας ηταν θεληση,
και ξευγαρωσαμε,τ'ερωτα η Κυπριδα
ειν'εγγυητρια.πονος με πιανει
οταν θυμαμαι
πως με καταφιλουσε κι επιβουλα σχεδιαζοντας
να μ'εγκαταλειψει
της αναστατωσης υποκινητης
και τ'ερωτα υπαιτιος
Μ'αρπαξ'ο ερωτας
δεν τ' απαρνουμαι

[προς τ'αστρα και τη Νυχτα παρακλαυσιθυρων]
Αστρα αγαπητα και σεβαστη Νυχτα στον ερωτα μου συνεργος 10
στειλε με συνοδεια τωρα σ'αυτον που η Κυπριδα
παραδομενη με τραβα εκει
κι ο πολυς Ερωτας ολη αρπαζοντας

[προς την θυρα παρακλαυσιθυρων]
Παρεα εχω τη μεγαλη φωτια
που την ψυχη μου κατακαιει
Ετσι με βασανιζει,ετσι με πονα
αυτος του μυαλου μου ο πλανευτης
αυτος που πρωτα πολλα'λεγε λογια,[και την Κυπριδα
δεν ελεγε πως ειναι τ'ερωτα μου η αιτια;
δεν αντεξε τωρα 20
τη απαρνηση που την βρηκε]
Θα τρελλαθω,η ζηλεια με κατεχει
και κατακαιομαι εγκαταλειμενη
Κι αυτο ακομα,βαλε μου τα στεφανια
μ'αυτα μαζι ολομοναχη να βρισκομαι

[προς τον Κυριον παρακλαυσιθυρων]
Κυριε,μην μ'αφηνεις αποκλεισμενη
δεξε με,καταδεχομαι με παθος να σ'υπηρετω

[προς εαυτον φιλοσοφικως παρακλαυσιθυρων]
Τρελλα να ερωτευεσαι παρα πολυ μεγαλο εχει πονο
γιατι σε τρωει η ζηλεια,βογγας,ταπεινωνεσαι,
αν σ'εναν προσκολληθεις,μονος αφρονας θα'σαι, 30
γιατι ο απ'τη μια μερια ερωτας να τρελλενεσαι σε κανει,

[προς τον Κυριον παρακλαυσιθυρων]
Να ξερεις πως καρδια ανικητη εχω,
οταν η εριδα μ'αρπαξει,τρελλαινομαι
αν μονη κοιμηθω ,
εσυ δ'αλλου να συνευβρεθεις τρεχεις μακρυα,
Τωρα αν μαλλωνουμε,γρηγορα πρεπει
και να ξεχωρισουμε
Γι'αυτο τους φιλους δεν εχουμε
να κρινουν ποιος φταιει;

[προς τον Κυριον παρακλαυσιθυρωνμε λυγμους]
τωρα [ θ'αποτρελλαθω 40
ειμ'ερωτευμενη,κυριε,[μαζι σου
τωρα ουτε[να κανω πισω μπορω
πλύτης ο[να σου πλυνω τα ποδια γονατιστη
δυναμαι [μπορω κι αυτο ακομα να κανω
Ξαπλωσε στο κρεββατι ,αυτης πο'χ[εις [για φιλεναδα τωρα
αρκετα μαζι σου[ασχοληθηκα
κύριε, [γιατι πως μπορεις
πως μ'α[φηνεις
εσυ πρωτος με μεταχειριστηκες[και γυναικα μ'εκανες
κυριε,αν δυστηχησεις,μ'εκεινη μη[διστασεις να'ρθεις κοντα μου 50
ας παντρευτουμαι,των δικων μου [παθων να λυξει ο πονος
με την πειρα του ας μ'αισθανθει[κανε με δικη σου οπως εσυ καλα ξερεις
κι απολαυσε με
Θα ζηλευω τις
δουλες ...μοιρασε με[μ'αυτες δεν νοιαζει αρκει και δικος μου να'σαι

[φιλοσοφικως παρακλαυσιθυρων]
ανθρωπους χωρις κριση θαυμαζεις[στον ερωτα ποιον ερωτευεσαι δεν εχεις κριση

[προς τον Κυριον παρακλαυσιθυρων]
εδω ελα[σε μενα παλι
θαυμαστος μ'απαλο χρωμα σ'ειδα[ωραιος μ'απαλο χρωμα οταν σε πρωτοειδα
κι αρρωστησα η μωρη,εσυ δε,κυριε[κι αρρωστη τρελλη απ'ερωτα για σενα
μονη κι εγκαταλειμενη μ'αφηνεις 60

[προς εαυτον,τους θεατας του θεατρου και την θυρα παρακλαυσιθυρων]
ετσ'εχω εγω για την ψυχη μου μιλησει
.
.
κι ετσι πρωτοτυπα και προσθετα παρακλασιθυριζοντας φτασαμε στο τελος του
Παρακλαυσιθυρου Μονοπρακτου Μονολογου Μελοδραματος
.
.
και σημερα ποσα παρακλασιθυρα μονια ερωτα γινονται σε θυρες διαμερισματων,
σε mobile phones,σε TV Realities,σε internet Wiber,messenger,skype,likes Facebook,
THE PARAKLAYSINTERNETIOS EROS!
.
.
.
.
.
.
.

My Great Minimal Oximora -3μ χ 4.5μ.-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
να γραψω για εναν ανθρωπο να τον περιεχω ολοκληρο
στις λεξεις και να μην αποσιωπω τα γεγονοτα του
ενα πρωινο του στη θαλασσα η' μια φωνη να τον φωναζει στον κηπο
την αναπνοη στον υπνο του απαλη και ησυχη
τη σιωπη κατω απ'τη πανσεληνο
απλα να μιλησω
οχι με ιδεοληψιες και συμβολα
κυριως,Να μην εξαπατησω
''Σου μιλω για τα κοχυλια''.τωρα ειπα η' ακουσα
και τωρα ρωτησα
Πως οι ανθρωποι μπορουν να ζουν χωρις να μιλουν αυτη
τη γλωσσα;
οι λεξεις να βρισκουν τα σωματα μας ακεραια ανεπαφα
απο κουφια κοσμητικα
ακουω τα τριζονια τρι τρι τωρα
παραξενος δεν ειναι ο κοσμος
.
.
.

Αριστοφανης αρχαιο ελληνικο θεατρο μασκες

ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ ΑΧΑΡΝΗΣ
Παραβαση,στιχοι 497-556,Δικαιοπολις-Λαμαχος λογομαχια ,στιχοι 572-619
[μεταφραση σχολια-χ.ν.κουβελης]
.
.
Παραβαση,στιχοι 497-556
[μεταφραση σχολια-χ.ν.κουβελης]

Δικαιοπολις
μή μοι φθονήσητ᾽, ἄνδρες οἱ θεώμενοι,
εἰ πτωχὸς ὢν ἔπειτ᾽ ἐν Ἀθηναίοις λέγειν
μέλλω περὶ τῆς πόλεως, τρυγῳδίαν ποιῶν.
500 τὸ γὰρ δίκαιον οἶδε καὶ τρυγῳδία.
ἐγὼ δὲ λέξω δεινὰ μέν, δίκαια δέ.
οὐ γάρ με νῦν γε διαβαλεῖ Κλέων ὅτι
ξένων παρόντων τὴν πόλιν κακῶς λέγω.
αὐτοὶ γάρ ἐσμεν οὑπὶ Ληναίῳ τ᾽ ἀγών,
505 κοὔπω ξένοι πάρεισιν· οὔτε γὰρ φόροι
ἥκουσιν οὔτ᾽ ἐκ τῶν πόλεων οἱ ξύμμαχοι·
ἀλλ᾽ ἐσμὲν αὐτοὶ νῦν γε περιεπτισμένοι·
τοὺς γὰρ μετοίκους ἄχυρα τῶν ἀστῶν λέγω.
ἐγὼ δὲ μισῶ μὲν Λακεδαιμονίους σφόδρα,
510 καὐτοῖς ὁ Ποσειδῶν, οὑπὶ Ταινάρῳ θεός,
σείσας ἅπασιν ἐμβάλοι τὰς οἰκίας·
κἀμοὶ γάρ ἐστι τἀμπέλια κεκομμένα.
ἀτάρ, φίλοι γὰρ οἱ παρόντες ἐν λόγῳ,
τί ταῦτα τοὺς Λάκωνας αἰτιώμεθα;
515 ἡμῶν γὰρ ἄνδρες, —οὐχὶ τὴν πόλιν λέγω·
μέμνησθε τοῦθ᾽, ὅτι οὐχὶ τὴν πόλιν λέγω,—
ἀλλ᾽ ἀνδράρια μοχθηρά, παρακεκομμένα,
ἄτιμα καὶ παράσημα καὶ παράξενα,
ἐσυκοφάντει· «Μεγαρέων τὰ χλανίσκια.»
520 κεἴ που σίκυον ἴδοιεν ἢ λαγῴδιον
ἢ χοιρίδιον ἢ σκόροδον ἢ χόνδρους ἅλας,
ταῦτ᾽ ἦν Μεγαρικὰ κἀπέπρατ᾽ αὐθημερόν.
καὶ ταῦτα μὲν δὴ σμικρὰ κἀπιχώρια,
πόρνην δὲ Σιμαίθαν ἰόντες Μεγαράδε
525 νεανίαι ᾽κκλέπτουσι μεθυσοκότταβοι·
κᾆθ᾽ οἱ Μεγαρῆς ὀδύναις πεφυσιγγωμένοι
ἀντεξέκλεψαν Ἀσπασίας πόρνα δύο·
κἀντεῦθεν ἀρχὴ τοῦ πολέμου κατερράγη
Ἕλλησι πᾶσιν ἐκ τριῶν λαικαστριῶν.
530 ἐντεῦθεν ὀργῇ Περικλέης οὑλύμπιος
ἤστραπτ᾽, ἐβρόντα, ξυνεκύκα τὴν Ἑλλάδα,
ἐτίθει νόμους ὥσπερ σκόλια γεγραμμένους,
ὡς χρὴ Μεγαρέας μήτε γῇ μήτ᾽ ἐν ἀγορᾷ
μήτ᾽ ἐν θαλάττῃ μήτ᾽ ἐν ἠπείρῳ μένειν.
535 ἐντεῦθεν οἱ Μεγαρῆς, ὅτε δὴ ᾽πείνων βάδην,
Λακεδαιμονίων ἐδέοντο τὸ ψήφισμ᾽ ὅπως
μεταστραφείη τὸ διὰ τὰς λαικαστρίας·
οὐκ ἠθέλομεν δ᾽ ἡμεῖς δεομένων πολλάκις.
κἀντεῦθεν ἤδη πάταγος ἦν τῶν ἀσπίδων.
540 ἐρεῖ τις. «οὐ χρῆν·» ἀλλὰ τί ἐχρῆν, εἴπατε.
φέρ᾽, εἰ Λακεδαιμονίων τις ἐκπλεύσας σκάφει
ἀπέδοτο φήνας κυνίδιον Σεριφίων,
καθῆσθ᾽ ἂν ἐν δόμοισιν; ἦ πολλοῦ γε δεῖ·
καὶ κάρτα μέντἂν εὐθέως καθείλκετε
545 τριακοσίας ναῦς, ἦν δ᾽ ἂν ἡ πόλις πλέα
θορύβου στρατιωτῶν, περὶ τριηράρχου βοῆς,
μισθοῦ διδομένου, παλλαδίων χρυσουμένων,
στοᾶς στεναχούσης, σιτίων μετρουμένων,
ἀσκῶν, τροπωτήρων, κάδους ὠνουμένων,
550 σκορόδων, ἐλαῶν, κρομμύων ἐν δικτύοις,
στεφάνων, τριχίδων, αὐλητρίδων, ὑπωπίων·
τὸ νεώριον δ᾽ αὖ κωπέων πλατουμένων,
τύλων ψοφούντων, θαλαμιῶν τροπουμένων,
αὐλῶν, κελευστῶν, νιγλάρων, συριγμάτων.
555 ταῦτ᾽ οἶδ᾽ ὅτι ἂν ἐδρᾶτε· τὸν δὲ Τήλεφον
οὐκ οἰόμεσθα; νοῦς ἄρ᾽ ἡμῖν οὐκ ἔνι.
.
[μεταφραση-χ.ν.κουβελης]

Δικαιοπολις
μη με κατηγορηστε,εσεις οι θεατες,
που κι αν φτωχος οντας τολμω στους Αθηναιους να πω
τα της πολης,ενω κωμωδια κανω,
500 γιατι και το σωστο ξερει κι η κωμωδια.
Εγω τα δυσαρεστα θα πω αλλα και σωστα
ουτε μπορει τωρα βεβαια ο Κλεωνας να με μηνυσει οτι
μπροστα σε ξενους κακολογω τη πολη
γιατι εμεις μονοι ειμαστε εδω στη γιορτη τα Ληναια
505 και καθολου ξενοι δεν παρευβρισκονται,ουτε φοροι
ηρθαν ουτε απ'τις πολεις οι συμμαχοι
αλλ'ειμαστε εμεις μονοι τωρα καθαρισμενο σταρι
γιατι τους μετοικους αχυρα στο σταρι των πολιτων λεω
εγω δε μισω τους Λακεδαινονες σφοδρα
510 κι αυτους ο Ποσειδωνας,εκει θεος στο Ταιναρο,
να τους σεισει ολους και να ριξει τα σπιτια
γιατι και σε μενα τ'αμπελια ειναι κομματια
αλλα,φιλοι παροντες στα λογια μου,
γιατι γι'αυτα τους Λακωνες θεωρουμε υπαιτιους;
515 γιατι σε μας αντρες,δεν λεω την πολη,
να το θυμαστ'αυτο,οτι δεν λεω την πολη,
αλλ'αντρακια μοχθηρα,περιθωριακα,
ατιμα και παρασιτα κι αλλοπροσαλλα,
συκοφαντουσαν.''των Μεγαρεων τα πανωφορακια,λαθραια''
520 κι οπου αγγουρακι η' λαγουδακι
η' γουρουνοπουλακι η' σκορδο η' χοντρο αλατι,
αυτα'ναι απ'τα Μεγαρα φωναζαν και τα'στελναν πισω αυθημερον.
κι αυτα βεβαια ασημαντα και ντοπια δικα μας,
τη Σιμαιθα τη πουτανα πηγαινοντας στα Μεγαρα
525 καποια τζογλανια νεαροι κλεβουν κουταβια στο μεθυσι
κι οι Μεγαριτες απ'τους πονους υποφεροντας φουσκωτοι απ'τα σκορδα
γι'αντιπραξη εκλεψαν απ'της Ασπασιας δυο πουτανες.
κι απο και περα αρχισ'ο πολεμος που καταξεσκισε
τους Ελληνες ολους για τρεις ψωλαρπαχτρες,
530 απο'κει κι η οργη του Περικλη απ'τ'ολυμπιο υψος
αστραφτε,κι εβροντα και συνταρασσε την Ελλαδα,
νομοθετουσε οπως στιχακια ρυθμικα γραμμενα,
πως πρεπει Μεγαριτης μητε σ'υπαιθρο μητε σ'αγορα
μητε σε θαλασσα μητε σε στερια να μενει,
535 απο'κει κι οι Μεγαριτες,οταν λοιπον απ'τη πεινα στριμωχτηκαν,
τους Λακεδαιμονες παρακαλεσαν οπως το ψηφισμα
αλλαξουν αυτο για τις ψωλαρπαχτρες.
εμεις δεν το'θελαμε αν και πολλες φορες μας παρακαλαγαν,
κι απο κει να λοιπον παταγος απ'ασπιδες εγινε.
540 καποιος θα ρωτησει ''τι δεν επρεπε να γινει;''αλλα τι επρεπε,να πεις,
φερ'ειπειν,αν καποιος των Λακεδαιμονιων αποπλεοντας με σκαφος
αρπαζε για πουλημα βυζανιαρικο σκυλακι απ'τους Σεριφιωτες,
θα καθοσασταν απραγοι στα σπιτια μεσα;δεν το νομιζω πολυ,
κι αστραπιαια βεβαια ευθυς θα ριχνατε στη θαλασσα
545 τρακοσια καραβια,και θα'ταν η πολη γεματη
απο θορυβο στρατιωτων,κι απο τριηραρχου εκλογης βοη,
κι απο μισθοδοσιες,κι απο παλλαδια της θεας επιχρυσωμενα,
κι οι στοες της αγορας θα στεναζαν απ'τις συναξεις.και σταρια ζυγιαζμενα,
τ'ασκια,τις θηλιες για τα κουπια,τους καδους αγορασμενα,
550 τα σκορδα,τις ελιες,τις πλεχτρες τα κρεμμυδια,
τα στεφανια,τις ατζουγιες,τις αυλητριδες,τα μπλαβα ματια,
στο ναυσταθμο παταγος απ'το πελεκημα των κουπιων,
σκαρμων κροτουντων,το τρουπωμα των κουπιων,
των αυλων,των διαταγων,των σφυριχτρων,των συριγμων,
555 αυτα ξερω οτι θα κανατε.και απ'τον Τηλεφο
τα ιδια δεν θα περιμεναμε;γιατι μυαλο σ'εμας δεν ειναι.
.
.
Σχολια:
.στη Παραβαση ο Δικαιοπολις Αριστοφανης δανειζεται κουρελια απο τον Ευριπιδη,
την τραγωδια του Τηλεφος παραποιωντας την:
Ευριπιδη Τηλεφος
μη μοι φθονησητ΄,ανδρες Ελληνων ακροι,
ει πτωχος ων τετληκ'εν εσθλοισιν λεγειν

μη με κατηγορηστε,αντρες των Ελληνων αρχηγοι,
αν και φτωχος οντας εχω τολμησει σ'ευγενεις να μιλησω

.κατα τον Ηροδοτο η πραγματικη αιτια των Περσικων Πολεμων ειναι η αρπαγη
γυναικων ,''χειρων λαβων''
οι Φοινικες[γειτονες Περσων] εκλεψαν την Ιω απο το Ελληνικο Αργος
οι Ελληνες[Κρητες]αντεκλεψαν την Ευρωπη απο τους Φοινικες
Οι Ελληνες κατα την Αργοναυτικη εκστρατεια με τον Ιασονα εκλεψαν την Μηδεια
απο την Κολχιδα[γειτονες Περσων]
Ο Τρωας Παρις απο την Ασια[γειτονες Περσων]εκλεψε απο τους Ελληνες την ωραια
Ελενη της Σπαρτης κι αυτη η αρπαγη γυναικας ηταν η αιτια του Τρωικου Πολεμου

.ο Κλεωνας μηνυσε τον Αριστοφανη,''εκανε εισαγγελια'' εναντιον του,για την κωμωδια
του ''Βαβυλωνιοι'',το 426 π.χ στα Διονυσια[που τα παρακολουθουσαν και συμμαχοι
θεατες] ,οπου πηρε το πρωτο βραβειο,[Οι Αχαρνης διδαχτηκαν την επομενη χρονια
το 425 π.Χ στα Ληναια,οπου παιζονταν μονο κωμωδιες και την παρακολουθουσαν μονο
Αθηναιοι,οι Αχαρνης πηραν το πρωτο βραβειο],
Στους ''Βαβυλωνιους'' ο χορος σατυριζει τον δημαγωγο στρατιωτικο διοικητη Κλεωνα
που στον μυλο του δουλευουν σαν σκλαβοι οι ανθρωποι των πολεων της Δηλιακης
Συμμαχιας και επισης την ιμπεριαλιστικη πολιτικη της Αθηνας

.
το ''Μεγαρικο Ψηφισμα''ψηφιστηκε απο την Αθηνα και τον Περικλη το 433/2 π.Χ οικο-
νομικος αποκλεισμος των Αθηνων και της Αθηναικης Συμμαχιας κατα των Μεγαρων γιατι
δεχονταν φυγαδες απο την Αθηνα και γιατι καλλιεργουσαν ιερα κτηματα της Ελευσινας,
θεωτρειται σαν αιτια του Πελοποννησιακου Πολεμου,
ο Θουκυδιδης Ιστορια Α΄,139 γραφει:
Λακεδαιμόνιοι ...φοιτῶντες παρ' Ἀθηναίους Ποτειδαίας τε ἀπανίστασθαι ἐκέλευον καὶ
Αἴγιναν αὐτόνομον ἀφιέναι, καὶ μάλιστά γε πάντων καὶ ἐνδηλότατα προύλεγον τὸ περὶ
Μεγαρέων ψήφισμα καθελοῦσι μὴ ἂν γίγνεσθαι πόλεμον, ἐν ᾧ εἴρητο αὐτοὺς μὴ χρῆσθαι
τοῖς λιμέσι τοῖς ἐν τῇ Ἀθηναίων ἀρχῇ μηδὲ τῇ Ἀττικῇ ἀγορᾷ. οἱ δὲ Ἀθηναῖοι οὔτε τἆλλα
ὑπήκουον οὔτε τὸ ψήφισμα καθῄρουν, ἐπικαλοῦντες ἐπεργασίαν Μεγαρεῦσι τῆς γῆς τῆς
ἱερᾶς καὶ τῆς ἀορίστου καὶ ἀνδραπόδων ὑποδοχὴν τῶν ἀφισταμένων.

βεβαια η ιστορια της εχθροτητας ειναι παλιοτερη οταν το 446 π.Χ οι Μεγαρεις εφυγαν
απο τους Αθηναιους και προσχωρησαν στους παλαιοτερους συμμαχους των τους
Πελοποννησιους οταν σκοτωσαν με αιφνιδιαστικη επιθεση τους Αθηναιους φρουρους
στα λιμανια τους
.
.
.
Δικαιοπολις-Λαμαχος λογομαχια,στιχοι 572-619
[μεταφραση σχολια-χ.ν.κουβελης]

Λάμαχος
πόθεν βοῆς ἤκουσα πολεμιστηρίας;
ποῖ χρὴ βοηθεῖν; ποῖ κυδοιμὸν ἐμβαλεῖν;
τίς Γοργόν᾽ ἐξήγειρεν ἐκ τοῦ σάγματος;
Δικ.:
ὦ Λάμαχ᾽ ἥρως, τῶν λόφων καὶ τῶν λόχων. 575
Ἡμιχόριον Α
ὦ Λάμαχ᾽, οὐ γὰρ οὗτος ἅνθρωπος πάλαι
ἅπασαν ἡμῶν τὴν πόλιν κακοῤῥοθεῖ;
Λάμ.:
οὗτος σὺ τολμᾷς πτωχὸς ὢν λέγειν τάδε;
Δικ.:
ὦ Λάμαχ᾽ ἥρως, ἀλλὰ συγγνώμην ἔχε,
εἰ πτωχὸς ὢν εἶπόν τι κἀστωμυλάμην. 580
Λάμ.:
τί δ᾽ εἶπας ἡμᾶς; οὐκ ἐρεῖς;
Δικ.:
οὐκ οἶδά πω·
ὑπὸ τοῦ δέους γὰρ τῶν ὅπλων εἰλιγγιῶ.
ἀλλ᾽ ἀντιβολῶ σ᾽ ἀπένεγκέ μου τὴν μορμόνα.
Λάμ.:
ἰδού.
Δικ.:
παράθες νυν ὑπτίαν αὐτὴν ἐμοί.
Λάμ.:
κεῖται.
Δικ.:
φέρε νυν ἀπὸ τοῦ κράνους μοι τὸ πτερόν.
Λάμ.:
τουτὶ πτίλον σοι. 585
Δικ.:
τῆς κεφαλῆς νύν μου λαβοῦ,
ἵν᾽ ἐξεμέσω· βδελύττομαι γὰρ τοὺς λόφους.
Λάμ.:
οὗτος τί δράσεις; τῷ πτίλῳ μέλλεις ἐμεῖν;
πτίλον γάρ ἐστιν--
Δικ.:
εἰπέ μοι τίνος ποτὲ
ὄρνιθός ἐστιν; ἆρα κομπολακύθου;
Λάμ.:
οἴμ᾽ ὡς τεθνήξεις. 590
Δικ.:
μηδαμῶς ὦ Λάμαχε·
οὐ γὰρ κατ᾽ ἰσχύν ἐστιν· εἰ δ᾽ ἰσχυρὸς εἶ,
τί μ᾽ οὐκ ἀπεψώλησας; εὔοπλος γὰρ εἶ.
Λάμ.:
ταυτὶ λέγεις σὺ τὸν στρατηγὸν πτωχὸς ὤν;
Δικ.:
ἐγὼ γάρ εἰμι πτωχός;
Λάμ.:
ἀλλὰ τίς γὰρ εἶ;
Δικ.:
ὅστις; πολίτης χρηστός, οὐ σπουδαρχίδης, 595
ἀλλ᾽ ἐξ ὅτου περ ὁ πόλεμος, στρατωνίδης,
σὺ δ᾽ ἐξ ὅτου περ ὁ πόλεμος, μισθαρχίδης.
Λάμ.:
ἐχειροτόνησαν γάρ με --
Δικ.:
κόκκυγές γε τρεῖς.
ταῦτ᾽ οὖν ἐγὼ βδελυττόμενος ἐσπεισάμην,
ὁρῶν πολιοὺς μὲν ἄνδρας ἐν ταῖς τάξεσιν, 600
νεανίας δ᾽ οἵους σὺ διαδεδρακότας,
τοὺς μὲν ἐπὶ Θρᾴκης μισθοφοροῦντας τρεῖς δραχμάς,
Τεισαμενοφαινίππους Πανουργιππαρχίδας,
ἑτέρους δὲ παρὰ Χάρητι τοὺς δ᾽ ἐν Χάοσιν,
Γερητοθεοδώρους Διομειαλαζόνας, 605
τοὺς δ᾽ ἐν Καμαρίνῃ κἀν Γέλα κἀν Καταγέλᾳ.
Λάμ.:
ἐχειροτονήθησαν γάρ.
Δικ.:
αἴτιον δὲ τί
ὑμᾶς μὲν ἀεὶ μισθοφορεῖν ἁμῃγέπῃ,
τωνδὶ δὲ μηδέν᾽; ἐτεὸν ὦ Μαριλάδη
ἤδη πεπρέσβευκας σὺ πολιὸς ὢν ἓν ἢ; 610
ἀνένευσε· καίτοι γ᾽ ἐστὶ σώφρων κἀργάτης.
τί δαὶ Δράκυλλος ἢ Εὐφορίδης ἢ Πρινίδης;
εἶδέν τις ὑμῶν τἀκβάταν᾽ ἢ τοὺς Χάονας;
οὔ φασιν. ἀλλ᾽ ὁ Κοισύρας καὶ Λάμαχος,
οἷς ὑπ᾽ ἐράνου τε καὶ χρεῶν πρώην ποτέ, 615
ὥσπερ ἀπόνιπτρον ἐκχέοντες ἑσπέρας,
ἅπαντες ᾽ἐξίστω᾽ παρῄνουν οἱ φίλοι.
Λάμ.:
ὦ δημοκρατία ταῦτα δῆτ᾽ ἀνασχετά;
Δικ.:
οὐ δῆτ᾽ ἐὰν μὴ μισθοφορῇ γε Λάμαχος.
.
[μεταφραση-χ.ν.κουβελης]

Λάμαχος
απο που κραυγη ακουσα πολεμιστηρια;
που πρεπει να βοηθησω;που φασαρια μαχης να χωσω;
ποιος τη Γοργονα εξαγριωσε απ'την ασπιδα;
Δικ.:
ω Λαμαχε ηρωα των λοφων και των λοχων 575
Ἡμιχόριον Α
ω Λαμαχε,δεν ειν'αυτος ο ανθρωπος π'απο καιρο
ολην μας τη πολη με θορυβο;
Λάμ.:
ε! συ τολμας φτωχος οντας να λες αυτα;
Δικ.:
ω Λαμαχε ηρωα,αλλα συγχωρα με,
αν και φτωχος οντας να μη βαζω γλωσσα μεσα μου 580
Λάμ.:
τι'πες για μας,δεν λες;
Δικ.:
δεν ξερω πως να πω.
ο τρομος των οπλων με ζαλισε.
αλλα σε ικετευω παρεμερισ'απο με τη μορμονα το τερας
Λάμ.:
να δες την πηρα
Δικ.:
παρατησε την τωρα αναποδα να μην την βλεπω
Λάμ.:
ετσι ειναι
Δικ.:
δωσ'μου απ' το κρανος το φτερο
Λάμ.:
να το πουπουλο 585
Δικ.:
το κεφαλι μου τωρα πιασε,
για να κανω εμετο.μ'αηδιαζουν τα λοφια
Λάμ.:
ε! συ τι κανεις;με το φτερο θελεις να κανεις εμετο;
το φτερο ειναι του...
Δικ.:
πεσ'μου ποιανου καποτε
πουλιου ειναι;μηπως κομπαστηφλυαροπουλιου;
Λάμ.:
αλλιμονο θα πεθανεις 590
Δικ.:
καθολου θα λεγα ω Λαμαχε
γιατι το θαρρος δεν εχεις.αν θαρραλεος εισαι,
γιατι δεν μ'απεψωλιασες;αν κι αρματωμενος εισαι
Λάμ.:
τετοια συ τολμας να λες στον στρατηγο φτωχος οντας;
Δικ.:
εγω'μαι λοιπον φτωχος;
Λάμ.:
αλλα ποιος λοιπον εισαι;
Δικ.:
αυτος ειμαι,πολιτης ωφελιμος,οχι θεσιτης 595
αλλ'αφ'οτου εγινε πολεμος,εφ'οπλω στρατιτης,
συ δ'αφ'οτου εγινε πολεμος,μισθοτρωκτιτης
Λάμ.:
γιατι μ'εκλεξαν
Δικ.:
τρεις κι ο κουκος.
γι'αυτα λοιπον εγω αηδιασμενος εκλεισα ειρηνη,
βλεποντας ασπρομαλληδες αντρες στα εμπροσθεν 600
και νεαρους ομοιους με σενα στα μετοπισθεν να ξεφευγουν
αυτους που στη Θρακη μισθοφορουντες γενναιως μισθους,
τους Τεισαμενοφαινίππες τους Πανουργιππαρχίδες,
αλλους στον Χαρητα αλλους στους Χαονες
τους Γερητοθεοδώρους τους Διομειαλαζόνας, 605
αυτους απ'τη Καμαρινα και τη Γελα και τη Καταγελα
Λάμ.:
γιατι εκλεχτηκαν
Δικ.:
ποιος ειν' ο λογος,δεν το καταλαβα ποτε,
εσεις παντα να πληρωνεστε μιστους με καθε τροπο,
κι αυτοι τιποτα;αληθεια Μαριλαδη Καβουνοσκονε Αχαρνη
εχεις γινεις πρεσβης ποτε ως τωρα π'ασπρισες;610
εκανε νευμα οχι.αν κι ειναι φρονιμος κι εργατικος.
αληθεια ποιος ο Δρακυλλος ο Καρβουνιαρης η' ο Ευφοριδης η' ο Πρινονιδης
ειδε καποιος απο σας τα Εκβατανα η' τους Χαονες;
οχι λενε.αλλ'ο Κοισυρας κι ο Λαμαχος
που τους ερανους τρωνε και τα χρεη δεν γυρνανε πρωτοι παντου και παντα,615
οπως αποπλυματα χυμενα τ'απογευματα,
ολοι παραμεριζουν να τους αποφυγουν οι φιλοι
Λάμ.:
ω δημοκρατια αυτα πως αληθεια τ'ανεχεσαι;
Δικ.:
αληθεια οχι αν δε λαμβανει μιστους βεβαια ο Λαμαχος
.
.
Σχολια:
.Λαμαχος(;470-414 π.Χ.), Αθηναιος στρατηγος ,ενας απο τους αρχηγους της Αθηναικης
ναυτικης δυναμης κατα την Σικελικη Εκστρατεια,σκοτωθηκε το 414 π.Χ στη μαχη των
με τους Συρακουσιους,κατα τους αρχαιους συγγραφεις ηταν γενναιος στρατηγος,
ο Αριστοφανης τον διακωμωδισε σκληρα στις κωμωδιες του Αχαρνης ,Ειρηνη και
Βατραχους,τον θεωρουσε φανατικο φιλοπολεμο και αντιειρηνιστη,πολεμοκαπηλο,εκανε
λογοπαιγνιο με το ονομα του:Λαμαχος/Κλαυσιμαχος,τον απεκαλεσε υποτιμητικα και
Λαμαχιππιον δηλαδη μικρον ιππεα[Αχαρνης ,στ.1207]
στους Βατραχους,στ.1039, μετα τον θανατο του τον ονομαζει ηρωα:
Αἰσχύλος
ἀλλ᾽ ἄλλους τοι πολλοὺς ἀγαθούς, ὧν ἦν καὶ Λάμαχος ἥρως
.Χαονες ,λαος της Θεσπρωτιας Ηπειρου
.Τεισαμενοφαινίππους Πανουργιππαρχίδας,
ἑτέρους δὲ παρὰ Χάρητι τοὺς δ᾽ ἐν Χάοσιν,
Γερητοθεοδώρους Διομειαλαζόνας,
ο Αριστοφανης εδω διακωμωδει σαν πανουργους πονηρους αμαθεις κι αλλαζονες
τον Τεισαμενον,τον Φαινιππο,τον Ιππαρχιδη,τον Χαρη,τον Γερητα,τον Θεοδωρο τον
Διομεα
.Δομεια ,κωμοπολη της Αττικης
.Καμαρινη,Γελα πολεις της Κατω Ιταλιας
.Καταγελα,λογοπαιγνιο με τη Γελα
.Μαριλαδης,απο τη μαριλη,οτι το αμαυρον πυρ δηλοι,το καρβουνο,την καρβουνοσκονη
.Πρινιδης,λογοπαιγνιο απο τον πρινο που χρησιμοποιουσαν για παρασκευη καρβουνο
.Κοισυρα,πλουσια κι ευγενης Αθηναια,μητερα του Μεγακλη και συζυγος του Πεισιστρατου
.
.
.

Φθινόπωρο autumn time-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
https://www.facebook.com/christos.couvelis

Φθινόπωρο. χ. ν. κουβελης

Η Μεγαλειοτης της Ευφυους Αφέλειας του Φθινοπώρου
Η Εκγυμναση των Ρυθμικων Χρωματικων Τονισμων
Η Απεριόριστη Διαθλαση της Γραμματικης των Νερων
Η Εκτυφλωτικη Πτωτική Ενδυνάμωση των Σπορων
Η Αναλφαβητη Συνομοταξια του Διαφανου Χρονου
Ο Επαναλαμβανομενος Πλατωνισμος του Φθινοπωρου
Γη Αέρας Φωτιά Νερο
.
.
.

https://www.facebook.com/christos.couvelis

In New York Manhattan-c.n.couvelis χ. ν. κουβελης

the mega city the man labyrinths the zigzag motionful cosmos
in parallel outcomes paying the χρόνος in time square money
around jazzing saxo word phones voicing liberty unliberty
democracy onlinecontinuous economicous hypermapping
the allpersonlife I You We You They anonymous ones ones ones
everything oneInfinity

.
.

Ελλειψεις Λεξεων-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ελαχιστοποιωντας το πραγματικο η
αδιαφορια της τετραγωνικης ριζας
του κοχυλιου η αρρητη απειροτητα και
ο διαγωνιος εφελκυσμος των γλαρων
οι φωνες του εγχρωμου νερου στα
νερα τα γ διαστηματα των ψαριων
υπεροχη ελληνικη μου μεταφυσικη
.
.
.

Liberty Abstract-ξυλο,neon light,χαρτι, αμμος,γυαλι-2μ χ3μ-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Επι-χ.ν.κουβελης

Ή ποίηση δεν είναι επιστήμη,ετσι μπορεί
να μην υπακούει στους νόμους της φυσικής
π.χ
ένα δέντρο σαν πουλί να πετά,οπως αυτό που εσύ τώρα βλέπεις,
μ'ολα τα κλαδιά μ'ολα τα φύλλα του,μ'ολους τους καρπούς του
η'
π.χ
σε μία μικρή σταγόνα νερού θάλασσας να'ναι όλα τα ψάρια της,
όλα τ'ακρωτηρια της,ολοι οι ορμοι,ολες οι ακρογιαλιές της,
κι αυτή ή ίδια ή σταγόνα
.
.

Word
Wording my voicing
Voice
.
.
.

Οδυσσεας και ο ασκος του Αιολου

ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΑΙΟΛΟ-χ.ν.κουβελης
Ομηρου Οδυσσεια,ραψωδια κ',στιχοι 56-69
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]

ἔνθα δ' ἐπ' ἠπείρου βῆμεν καὶ ἀφυσσάμεθ' ὕδωρ·
αἶψα δὲ δεῖπνον ἕλοντο θοῇς παρὰ νηυσὶν ἑταῖροι.
αὐτὰρ ἐπεὶ σίτοιό τ' ἐπασσάμεθ' ἠδὲ ποτῆτος,
δὴ τότ' ἐγὼ κήρυκά τ' ὀπασσάμενος καὶ ἑταῖρον,
βῆν εἰς Αἰόλοο κλυτὰ δώματα· τὸν δ' ἐκίχανον 60
δαινύμενον παρὰ ᾗ τ' ἀλόχῳ καὶ οἷσι τέκεσσιν.
ἐλθόντες δ' ἐς δῶμα παρὰ σταθμοῖσιν ἐπ' οὐδοῦ
ἑζόμεθ'· οἱ δ' ἀνὰ θυμὸν ἐθάμβεον ἔκ τ' ἐρέοντο·
«πῶς ἦλθες, Ὀδυσεῦ; τίς τοι κακὸς ἔχραε δαίμων;
ἦ μέν σ' ἐνδυκέως ἀπεπέμπομεν, ὄφρα ἵκοιο
πατρίδα σὴν καὶ δῶμα, καὶ εἴ πού τοι φίλον ἐστίν.»
ὣς φάσαν· αὐτὰρ ἐγὼ μετεφώνεον ἀχνύμενος κῆρ·
«ἄασάν μ' ἕταροί τε κακοὶ πρὸς τοῖσί τε ὕπνος
σχέτλιος. ἀλλ' ἀκέσασθε, φίλοι· δύναμις γὰρ ἐν ὑμῖν.
.
.
απο'κει στη στερια πατησαμε και αντλησαμε νερο
αμεσως δειπνο στρωσαν κοντα στα γρηγορα καραβια οι συντροφοι.
αλλ'ομως αφου φαγητου γευτηκαμε και μαζι πιοτου,
εκει τοτ'εγω κηρυκα πηρ'ακολουθο κι ενα συντροφο,
βαδισαμε στου Αιολου τα ονομαστα παλατια,κι αυτον τον τυχαμε 60
να τρωει μαζι με τη συντροφο στο κρεββατι και τα τεκνα του.
αφου ηρθαμε στο παλατι κοντα στους παραστατες στο κατωφλι
καθισαμε.αυτοι δε ξαφνιαστηκαν και μ'ερωτησαν.
''πως ηρθες,Οδυσσεα;ποιος σε σε κακος επετεθηκε δαιμονας;
αφου σε με την καρδια μας αποπεμπσαμε,για να φτασεις
στη πατριδα σου και στο σπιτι,κι εκει οπου σε σε αρεστο'ναι;''
ετσ'ειπαν.τοτ'εκει εγω αποκριθηκα βαριοκαρδισμενος.
''μ'εβλαψαν κι απερισκεπτοι συντροφοι κακοι μαζι σ'αυτους κι υπνος
ολεθριος,αλλ'επανορθωστε,φιλοι.γιατι η δυναμις σε σας
.
.
ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΑΙΟΛΟ-χ.ν.κουβελης

τι ανοητοι,τι πονηροι,παντα στο μυαλο τους μηπως τους ερριξα στη μοιρασια,
μην δεν πηραμε τα ισα,εγω τους τιμησα σαν συντροφους,τους νοιαστηκα,
πασχισα να επιστρεψουμε στα σπιτια μας,ολοι,μηδενος εξαιρουμενου,
κι αυτοι ανθρωποι απερισκεπτοι,αφρονες,ετσι με πληρωσαν,με ολεθρο,
βεβαια κι αυτοι η νηπιοι χαθηκαν,απολεσθηκαν,πνιγηκαν στα θεορατα κυματα,
κι ισως τοτε να καταλαβαν τι κακος συμβουλος ητανε η ζηλοφθονια τους,
μην κραταω κατι για μενα κι αυτοι το στερηθουν κι ανοιξαν τον ασκο του Αιολου,
και τοτε καρυδοτσουφλο στους αγριους ανεμους ερμαιο το καραβι,τα πανια
σχιστηκαν και το τιμονι εσπασε κι η πρυμνη ραγισε και τα νερα ορμησαν μεσα
και μας βουλιαξαν αυτανδρους ,τωρα δικαιοσυνη,ηταν καλα κι αφρονα παιδια
οι συντροφοι
.
.
.

Geometricous Abstract-XXIII-3μ χ 4.5-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

μετα των λεξεων-χ.ν.κουβελης

η μουσικη εχει φτερα ερωδιου η' ειναι μεταλλο σε
βροχερη μερα
εδω η αρμυρα του αερα μικροσωμη αναπνοη
''κοιταξτε αυτο το πουλι καθισμενο στο τραπεζι
σε λιγο θα πεταξει'' τσιμπολογα τα κοκκινα φυλλα του
τριανταφυλλου,''θα πεταξει''
στον καθρεφτη το ειδωλο της πτησης του ,''το ειδες;''ρωτησε
κι ακουγεται το μεταλλο της βροχης να φτερουγιζει
το χρωμα του ερωδιου
.
.
.

Bertolt Brecht -c.n.couvelis χ..ν.κουβελης

Bertolt Brecht: Fragen eines lesenden Arbeiters[1935]
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]

Σχεδιαζοντας τον κ.Κ του Μπερτολ Μπρεχτ-Entwerfen der Herr K von Bertolt Brecht-
Designing the mister K of Bertolt Brecht-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
Bertolt Brecht:
Fragen eines lesenden Arbeiters[1935]

Wer baute das siebentorige Theben?
In den Büchern stehen die Namen von Königen.
Haben die Könige die Felsbrocken herbeigeschleppt?
Und das mehrmals zerstörte Babylon
Wer baute es so viele Male auf? In welchen Häusern
Des goldstrahlenden Lima wohnten die Bauleute?
Wohin gingen an dem Abend, wo die Chinesische Mauer fertig war
Die Maurer? Das große Rom
Ist voll von Triumphbögen. Wer errichtete sie? Über wen
Triumphierten die Cäsaren? Hatte das vielbesungene Byzanz
Nur Paläste für seine Bewohner? Selbst in dem sagenhaften Atlantis
Brüllten in der Nacht, wo das Meer es verschlang
Die Ersaufenden nach ihren Sklaven.
Der junge Alexander eroberte Indien.
Er allein?
Cäsar schlug die Gallier.
Hatte er nicht wenigstens einen Koch bei sich?
Philipp von Spanien weinte, als seine Flotte
Untergegangen war. Weinte sonst niemand?
Friedrich der Zweite siegte im Siebenjährigen Krieg. Wer
Siegte außer ihm?
Jede Seite ein Sieg.
Wer kochte den Siegesschmaus?
Alle zehn Jahre ein großer Mann.
Wer bezahlte die Spesen?
So viele Berichte.
So viele Fragen.
.
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]

Bertolt Brecht:
Ερωτηματα ενος εργατη που διαβαζει

Ποιος εχτισε την εφταπυλη Θηβα;
Μεσα στα βιβλια υπαρχουν τα ονοματα των βασιλιαδων.
Εχουν οι βασιλιαδες τις πετρες κουβαλησει ;
Και την τοσες πολλες φορες κατεστραμενη Βαβυλωνα
Ποιος τοσες πολλες φορες την ανοικοδομησε;Σε ποια σπιτια
της χρυσαστραφτερης Λιμα κατοικουσαν οι οικοδομοι;
Προς τα που πηγανε τη βραδια που το Σινικο Τειχος ηταν ετοιμο
οι χτιστες;Η μεγαλη Ρωμη
ειναι γεματη απο αψιδες θριαμβων.Ποιος τις σηκωσε;Πανω σε ποιον
θριαμβευσανε οι Καισαρες;Ειχε το πολυυμνητο Βυζαντιο
μοναχα παλατια για τους κατοικους του;Στην ιδια τη μυθικη Ατλαντιδα
ουρλιαξαν μεσα στη νυχτα,που η θαλασσα την καταπινε
οι Υψηλοι Πνιγμενοι για τους σκλαβους τους.
Ο νεαρος Αλεξαντρος κατεκτησε τις Ινδιες.
Μονος;
Ο Καισαρας νικησε τους Γαλατες.
Δεν ειχε τουλαχιστον εναν μαγειρα μαζι του;
Ο Φιλιππος της Ισπανιας εκλαψε,σαν ο στολος του
καταποντιστηκε.Δεν εκλαψε κανενας αλλος;
Ο Φρειδερικος ο Δευτερος ηταν νικητης στον Επταετη Πολεμο.Ποιος
ηταν νικητης εκτος απ'αυτον;
Σε καθε σελιδα μια νικη.
Ποιος μαγειρεψε στη γιορτη της νικης;
Καθε δεκα χρονια ενας μεγαλος αντρας.
Ποιος ξεπληρωσε τις σπαταλες;
Τοσα πολλα συμβαντα.[ν'αναφερθοιυν]
Τοσα πολλα ερωτηματα.[ν'απαντηθουν]
.
.
Σχεδιαζοντας τον κ.Κ του Μπερτολ Μπρεχτ-Entwerfen der Herr K von Bertolt Brecht-
Designing the mister K of Bertolt Brecht-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

.ο κ.Κ ψωνιζε στο σουπερ μαρκετ,γεμιζε το καλαθι του με ενα σωρο πραγματα
απο τα ραφια,τον ειδε ενας γνωστος του και πλησιαζοντας τον του ειπε:
-''βλεπω σας αρεσουν τα αχρηστα πραγματα.Καταναλωτισμος;''
κι ο κ.Κ του απαντησε:
-''μα φιλε μου αν δεν καταναλωσω αυτα τα πραγματα θα κλεισουν χιλιαδες εργοστασια
και θα βρεθουν στο δρομο και θα πεινασουν εκατομυρια εργατες''
.
.ενας ζητιανος στο δρονο απλωνοντας το χερι και κλαψουριζοντας ζητουσε βοηθεια
απο τους περαστικους,''βοηθηστε με,ειμαι ανεργος'',
περασε απο εκει και ο κ.Κ,''βοηθηστε με,κυριε,τον φτωχο'' κλαφτηκε ο ζητιανος,
τοτε ο κ.Κ σταθηκε μπροστα του και σκυβωντας του αρπαξε χρηματα μεσα απο το
βαζο που του ριχνανε
''δεν σου δινω,φιλε,σ'αρπαζω για να καταλαβεις την εκμεταλλευση''του ειπε ο κ.Κ.
.
ο κ.Κ ειχε στο σαλονι του συνεχεια ανοιχτη την τηλεοραση,ενας γειτονας του αργα το
βραδυ του χτυπαει τη πορτα και του διαμαρτυρετε:''επιτελους κυριε κλειστε τη τηλεο-
ραση.δεν μας αφηνετε να κοιμηθουμε''
-''μα για αυτον ακριβως τον λογο την εχω συνεχεια ανοιχτη για να μην κοιμαμαι''του
απαντησε ο κ.Κ
.
.ο κ.Κ αγορασε μια αντιπαλη εφημεριδα απο το περιπτερο και καθησε στη καφετερια
που συχναζε και την διαβαζε σχολαστικα,μπηκε ενας γνωστος του και καθησε στο τραπεζι
του,ο κ.Κ δεν του εδωσε σημασια,εκεινος πειραχτηκε και του ειπε:
-''βλεπω πως εχεις απορροφηθει τελειως στο διαβασμα αυτης της φυλλαδας''
-''βεβαιως,φιλε μου,γιατι ετσι μαθαινω καλυτερα''απαντησε ο κ.Κ
-''ποιον;τι μαθαινεις καλυτερα;''ρωτησε ο αλλος
-''τον αντιπαλο μου''απαντησε ο κ.Κ και συνεχισε το διαβασμα της εφημεριδας
.
.μια μερα ο κ.Κ επισκεφτηκε ενα ζευγαρι φιλων του,καθησαν στο σαλονι και κουβεντιαζαν,
ηρθε και το αγορακι του ζευγαριου,περιπου δεκα χρονων,και καθησε μαζι τους χωρις να
μιλαει κι ησυχο τους ακουγε,ο κ.Κ του ειπε:
-''πες κατι''
-''τι να πω;δεν ξερω''απαντησε συνεσταλμενα το μικρο παιδι
-''φωναξε,αμφισβητησε μας,σκεψου''του ειπε ο κ.Κ
.
.
.

Geometricous Abstract-XXIX-3μ χ 4.5-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

[ΤΑ ΠΟΛΛΑΠΛΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ]

ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΔΡΟΜΗ ΤΩΝ ΑΟΡΑΤΩΝ ΣΤΟ ...
-χ.ν.κουβελης
.
.
Πληρης αιωρηση των ... . .
........αρχαι'κο το μειδιαμα των νερων .......
.....και η προοπτικη ............η' αυτη η αναγεννηση των ρηματων:
αποτυπωση ...
........του πανηγυριου με αναλογιες 1 : 1, 1 : 4 ............
ως το σωμα βρεφους..........
...............στην .......
.....τελικη γραμμη του υπομνηματος υπεγραψε : .....
.......Βησσαριων,καρδιναλιος την ιδιοτηταν,Ελλην ............την φυσιν......
........και παρακατω στη τοι - ......
......χογραφια το υπνοδωματιο του τραπεζιτη απ ' το παραθυρο ανεστραμενος
σε κατοπτρο ο αμφικοιλος κηπος / θριαμβευτικα αρματα ροδων
και κρινων εξωτερικευουν το απεχθες του κυνισμου . . Εκ των υψηλων ... .
............με τρια[μαλλον τεσσερα]σωματα μετρησε .....
.......το θεωρημα : Δυνατος ''ειναι '' ο Ευτυχης χρειαστηκε δε
ν 'αρπαξουν τις γυναικες των αλλων
τωρα ατιμασμενες τις επεστρεψαν μια στον καθενα .
εκεινη ενθυμηθηκε τον φαλλο [ και κατα τον Καραισκακη τον ''μπουτζο''του]
ανοιξε την καλοκαιρινη βαλιτσα με τα διαφανα υφασματα και τα ηλιοτροπια .....
.......κι επειτα , τα ψεματα διαστρωματωθηκαν ......
......στην ακοη με χορευτικες οψεις........ενας .
. απογυμνωθεις τεταπεινωμενος εταξε
ενα σκηνικο αρπας στη σειρηνα .........στη κοιμωμενη μεταμορφωση .
. Απο τα ορια του ... . ας τους αποκεφαλισουν τους επαναστατες
η εγκυος γυναικα ,αυτη η παγκοινη, θα γεννησει τους μελλουμενους ,
παρα την μεταμορφωση των τυραννων θα τιμωρηθουν .
ο λογιος δασκαλεψε το εθνος : μαθημα ανατομιας στη θλιψη του βυζαντινου
τι να συζητουν οι αμοιρες μοιχαλιδες ; και περι τινος θα κατακριθουν ;
στο γυμνο σκελετο προσηλωθηκε η σαρκα
κι αυτο,που αρχισε στη θαλασσα
τελειωσε στον ουρανο με διπλη προσωπιδα. . . παρα την λειψυδρια ... .
στο 24ο τετραγωνο στο σκακι φυλας αποθησαυρισμενη την ελικοειδη σκαλα
γυμνο το πελμα αποτυπωθηκε στον πηλο ειδες το αποκρυφο
να θριαμβευει συνομωτικα.........
........κι αυτα τα ψαρια εγιναν δεντρα, εκει, που εσφαγιασθηκαν οι ψαραδες
της χερσονησου στο λατομειο των ημιπολυτιμων λιθων ,
εμβροντητος ο πατερας πληροφορηθηκε την αρπαγη της θυγατερας ,
εκουσια του ειπανε κι εκεινη η μαγισσα εγραψε την δευτερη γραφη
και στην επιτομη Ιστοριων συμπεριελαβε τον βιο και την πολιτεια
του πολιουχου αγιου της περιτειχισμενης ενδοχωρας εκεινο το μοντελο
κοπηκε σε μπρουντζινα αποσπασματα εν αγνοια του .
Ατερμονη η συντομια της ... . κι ομως ο κηπος φυτευτηκε με δεξιο-
τεχνια, αριστερα οι ανδριαντες των ηρωων και δεξια τα πηλινα αγαλματα
των θνητων αυτος δεν ειχε μεγαλωσει με μελι και γαλα το τονισε
στην αναφορα του με εμφαση
'' να η μεταμορφωση '' να η καταπρασινη νησιδα αυτος,που μεγαλωσε
με καθετο και οριζοντιο τροπο , βγηκε την κρισιμη στιγμη στα νερα
πισωπλατα κι ασπρισε γονυπετης τα υποστηλωματα της εκαστοτε μνημης
ηρθε απ'το κοκκινο με πορφυρο ενδυμα Μιχαηλ Ψελλος ,
Κωνσταντινος Παλαιολογος ,
Γεωργιος Φραντζης
συν το ενα και δυο και τρια . .
Εδω , η ιχνογραφια της ιδεας των ... . γδυθηκε η Υψηλη το εσωτερικο της
και το εναποθεσε πανω σε λινο τραπεζομαντηλο
αργοτερα τα κρινα
νηστευοντας το βραχο δαντελωσαν την προσωπογραφια απο την κλεψυδρα
ακουσαμε τον ηχο της αμμου κι απο τη σκοτεινη νυχτα το θορυβο του καραβιου
στη προεκταση του χεριου η σφαγη των κυκνων
και στον καθρεφτη το τριγωνο
κι οι σφαιρες της λουσμενης , μολις μετα την αιωνιοτητα α ! ο ιταμος ρολος
παιχτηκε με προσωπιδα
σε ποια αρχαιολογια θ ' αναστηθουν η' θ'αποκαλυφθουν
τα περιττωματα των λαμπρων επιφανεστατων. . .
Για τη φωνη το ..
. . το ελαχιστο κληρονομησε απ' τη μερια των κρινων, ο αλλος, αχρειος ,
ετρωγε τα παιδια του και το τοπιο εδειχνε τους πασσαλους, που χωρισανε τη γη
το νερο της θαλασσας σκελετωθηκε στα πετρω-
ματα των δακτυλων,χωρις σωμα δεν θα αναστηθουμε ας θυμομαστε
τη κλιμακα σε λα ελασσονα στο σχεδιο της κεφαλης Κυρια και αγορι σπουδαζουν
τους πιθηκους στο ζωολογικο κηπο και η χορευτρια παιζει τη μητερα της
μ ' ελεφαντινη μασκα πουλιου. . . Με τα μεταλικα φτερα ο ηχος ...
. ..η αρπα της αισθητικης του δεν αναπαυ-
θηκε στο αναγλυφο,αντι-
.............θετα η ιδεα της φωκιας , ..........
...ενας παρατονισμος της θλι- ....
.........ψης .............δεν υπαρχει απο- ...
..........δημια .............των τζιτζικιων .............ο η-
.............ρωας εχασε στον πολεμο τη γλωσσα ....
του Η περι των Ρηματων ειλικρινεια [ γραφει ] . .
Τον απεικονιζουν να βαδιζει ως ... .
.......Χωρις την αοριστη μνημη των βραχων ...
...την ανασα η .......ενοπλη περιεργεια του φθινοπωρου ...
....με χρυσα νομισματα δωροδοκησε ενα ....
...δυο τρια ερωτηματα,παραταυτα ...
....δεν πλαστηκε ομοουσιος των α-
.......συμπτωτων ..................γλυκο κι απαλο ομικρον ........
..........και γαλαζιο ωμεγα ..........
........κι εσυ , ηττηθηκες κατακρατος μην ..
...μην πεις ψεματα,οχι: '' ψεματα . ψεματα '' .
. Η επιδραση του Ονοματος ειναι ... απλα, το φως ειναι βελος
[και ] η ωραια ξυπνησε στον καθρεφτη της [ενα παιδι]βυζαξε/ο Λο-
γος κλιθηκε Υποθετικα με εναρμονιες ημικυκλικες κινησεις
[ αυστηροτητα και λιτο-
τητα ] και επαρκη σαφηνεια , με αγαλματα κομματιασε το προσωπο
απο ευστροφο πηλο [το]ματι...στα πληκτρα χτενιστηκε η σεληνη
[ μετα την αγρυπνια ] οχι εντρομη , απλα . .
Πιθανον λογω της σχεσης με τις Ιδεες να ... .
... και αντιστροφα εκτεινεται ο κολπος με τους αμπελωνες στο εσωτερικο της ηπειρου ,
νωρις ο αρχαγγελος εργαστηκε στο πορτρετο της κυριας ,
στα δε θαυματα των ψαριων απιστησε ο δασκαλος των ταυρων
και το θεατρο καταμεστο απο μαρμαρινα αντιγραφα συμφωνα δε με την περιγραφη
η κυριαρχια αμυγδαλιας απολιθωθηκε σ 'αυτο το τοπιο . .
Λαμπουν δυνατα ολη τη νυχτα οι χυμοι των φυτων και ... .
........η αδελφη της η Μαρια μεσα στη βροχη με ........την πυξιδα ,
με χρυσο περιδεραιο ........χωρις την ενδεια ......
........πως γινεται ,Οδυσσεα,ν ' ανοιξεις τα χε-
..............ρια σου ; ........ναι , ο γεωγραφος μυθευσαι τα τοπια , ενας ...
.....γυιος σκοτωνει τον Αιγισθο ...................................................αντιγραφω το γλυ- ...................................................πτο του χορου - τι σου .....................
..............................ειπα ; αυτο : '' η ' ταν η' επι τας '' και αγγελος με ψηφιδωτο
δελφινι φωτογραφιζεται πλαι στους νεοπλουτους/ το ...................
.................ανυπαρκτο σαρκωθηκε με ευρυ ................
....................μετωπο κατα τον υμνωδο κοκκινισε απο ντροπη η αδελφη της Μαριας
[ στις αποικιες των Σελευκιδων ] . .
και ενω εστρεφομην ειδα. τη μικρογραφια και το χειρογραφο
της πικρης αρραβωνιασμενης .
. Αυτοι , ειδαν το καταστιχο του Παραδεισου ...
. και ηρθε το πληρωμα του ανθους [φορουσε εκεινη την ημερα το ριγε κουστουμι ]
η θαλασσα , ναι , φυγαδευτηκε με γραμματοσημα
δεν το κατανοησες το αγνωμο πλασμα, κι ηρθε η βαρκα φορτωμενη μολυσμενα ψαρια
και το πελαγο σαπιο νερο ,
σιωπα και πες για την αιχμηρη γωνια της πικρας αυτος σιγουρα θα σ' ακουσει
ριχνοντας τα ζαρια να πεσουν ισαριθμες φορες στη θαλασσα
[ φορουσε εκεινη την ωρα ενα κοκκινο μαγιο ] η γυναικα . . Ισως , και η ψυχη τους
μαρμαρωσε στη θαλασσα ... . .....με σεμνοτητα καταργηθηκε το αισχρο ..
...κι η πολιτεια αναληφθηκε με φλεγον αρμα .....οι δε εμποροι πωλουσαν
το δερμα των ψυχων .....στην αγορα , κι οι ρητορες παρομοιαζαν τα συμβαντα ..
...με κενα λογια .....ειχαν δε τη φημη αξεστων οντων....
...αυτα ..............τα θεατρικα εργα επαναλαμβανονται ..
...ειπε την τελευταια ερμηνεια [ζουσε στον λα-
..............βυρινθο και τρεφονταν με πουλια] ..
...αλλοι κατοικοι ειδαν τα συμπλεγματα των α-
στερισμων στα νερα[και παραβαινοντας τις εντολες γλυκα νανουρισαν τα παιδια τους .
. Γι ' αυτο το λογο , με τη σειρα ... . .....
.........Μια μεγαλη πομπη πανηγυριστων κι ακο-
..............λουθουσαν οι θυσιες των ζωων , πανω .....
.........σ' αμαξα απλωμενο περιεφεραν το λευκο ενδυμα. ..
.....εμαθε πως ο ηρωας ........δολοφονηθηκε στο κοιλον του θεατρου ..
......ο ανθρωπος με την προσωπιδα απεκτησε μεγαλη δυναμη ..
.....[τη νυχτα με την πανσεληνο επεσε η βροχη] τα ....
....νουφαρα αντεγραψαν η' μιμηθηκαν το ανθρωπινο σωμα
η ' την αδυνατη σαρκα της κορης,ο ..........
..................................μεταλλουργος δουλεψε το ει-
...................δωλιο με χρυσο κι ασημι και μετα στη λαμψη
της πηλινης μορφης ρωτησε
με δυσκολονοητες φρασεις για το μωσαικο των ημερων ζωων .
. Με νεα υλικα σχεδιασε ... . .....αληθεια , δεν θυμασαι το υπουλο .
....το απαισιο πλασμα , που αλλο κανενα ιδιο στη γη δεν ειναι ;
και τα πρωινα ξυπνουν οι αμοιροι κυκνοι εγκλωβισμενοι
στα πετρωματα των φτερων τους και τ' αλλο οραμα στοιχειοθετηθηκε
σε σχηματισμους αλογων .
οπως φαινεται η ματαιοτητα στα μελλουμενα χρονια θα θριαμβολογησει ψεματα
.. Με ανταμοιβη τη δωρεα των λογων και ...
. .......ειδε τον ανοθρωσκοντα καπνο περα .......στο ακρωτηρι των υποδουλων ..
.....και χωρις την παραμικρη δολιοτητα εισεπραξε ..
.....τον δικαιο μισθο του ...
....προελασε με γρηγορο ρυθμο στη πηλινη κοιλια
Στα υπολοιπα ερωτηματα αρκει το επιφωνημα της απαντησης
Ολοκληρη , σημερα , σπηλαιωθηκε η θαλασσα σαν περιστερι εφυγε
ο λογος απ' τα τειχη των αρρητων και το ακροτατο ανατολικο της σκεψης σου
αποκαλυφθηκε ξαπλωμενο διπλα στη μαρμαρινη κορη ...
....τα υπολοιπα εντοιχιστηκαν με χρωματα .......και μουσικες
και υπερουσια ρηματα ..
.....διδαχτηκαν τα πουλια..........και συ ..
.....ομοιωθηκες μ' ανθρωπον παντελειον ..
.....διχως ακροτητα και ιδιοτελεια ων .
. εξεχουσα θεση κατεχουν ..
. . αρχαιος και νεος χορος εναυλιος τελειωνοντας
στον πολλαπλασιασμο των θηλυκων
ταυτοχρονα εγεννησε δυο διδυμους νομους αυτοι να οικοδομησουν
τον Αγιο Γεωργιο των Γραικων
απο τ' αρχαια χρονια στις κοιτες της λογο-
τεχνιας εγραψε την πραγματεια των Ουρανων και της Γης
αφουγκραζοντας στους ηχους της ενδοξης επιστροφης
του ονομασθεντος Νικοποιου των εραστων
της αγνοιας και της πλανης η λαξευτη σπηλια του σωματος των βι-
βλιων και η τελευταια αληθεια διακοσμημενη
με πολυτιμους λιθους χορευτων
.
.
.

Κασσανδρα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Η ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ ΣΤΙΣ ΜΥΚΗΝΕΣ-χ.ν.κουβελης
[Αισχυλου Αγαμεμνων,αποσπασματα-μεταφραση χ.ν.κουβελης]

γιατι μ'εφερε εδω;για ποιο σκοπο;
μια παρακοπαν παραξενη πραξη βεβαια ειναι
κλεισμενη σ'ενα σκοτεινο δωματιο γεματο καθρεφτες
το ειδωλο του,το ειδωλο μου,ποια ειναι πραγματικα;
αυτος;εγω;τα ειδωλα μας;
ακουω τον αερα στο παραθυρο,παλευει να ορμησει μεσα,
δεν φοβαμαι πια τη δινη του,θα'λεγα την περιμενω απαθης,
σκλαβα απατρις ξεριζωμενη
κοιμαται,ειναι ζωντανος;τον σκοτωσαν η΄ θα τον σκοτωσουν
η' τωρα τον σκοτωνει στο λουτρο τυλιγμενον στο διχτυ
σηκωνοντας στυγερον τε φασγανον και κατεβαζοντας το
αν πεσει το μαυρο αιμα ανθρωπου στο χωμα δεν μπορεις
να τ'αναστησεις
ηθελε,μου το επεβαλε,να φορω ετουτο το αγρηνον φορεμα,του αρεσει,λεει,
να βλεπει μεσα απ'το δικτυωτο ρουχο τα ποδια μου τη κοιλια μου γυμνη
και τ'ασπρα στηθη μου,σαν γυπαετος λαφινα
δεν θελω πια μαντικα να μιλαω,εδω προκειται για την Ιστορια,για τοσα γεγονοτα
τὸν πάθει ου μάθος,τα ελληνικα ξερω καλα,αυτος δεν εμαθε απ'τα παθηματα του,
ουτε του ζοφερου κυκλου του Θυεστη και του Ατρεα εχει μνημη,και πως ο Αιγισθος
ο γονος αιαζει εκδικησιν
ουτε θυμαται,ουτε και βεβαια λυπαται τον Τανταλο σφαζοντας τον αυτον και
το βρεφος κι αρπαζοντας την γυναικα του Κλυταιμηστρα γυναικα του
για αρπαγες γυναικων δεν γινονται οι πολεμοι;δεν το ξερει;ξεχνα την ἑλέναυ ἕλανδρον
και ἑλέπτολιν Ελενην;
κι εγω,σε τι υπαιτια ειμαι,να μου βαλουν με τη βια το κεφαλι στο ἐπίξηνον
και με τσεκουρι να μου κοψουν το λαιμο; ὓβρις ἂτη νέμεσις τίσις
ποσο απαλος λεπτος ειναι ο λαιμος μου! ''σαν του κυκνου ομορφος'' ακουσα καποτε
ενα στομα πανω του να ψιθυριζει
κοιμαται,οχι δεν κοιμαται,ξυπνιος ειναι,και η ἀνδρόβουλος κέαρ γυναικός
Κλυταιμνηστρα με ρητορειες και πλανα λογια τον πλανευει και τον στηνει κλυτον
τροπαιοφορον ανδρα πανω σε πορφυρα χαλια για να μη φανει το κοκκινο αιμα
της σφαγης του που σταζει
''Ιδου ο Εξοχοτατος ο Μεγας Αγαμεμνων!''
και τρομαζει τα παιδια,τον Ορεστη και την Ηλεκτρα,ιδιαιτερα την Ηλεκτρα,
κι αυτη η δυνατη ατελειωτη μουσικη,εκοφαντικη,διθυραμβοι και παιανιζοντες λογοι
εγω σιγῶ· βοῦς ἐπὶ γλώσσῃ μέγας βέβηκεν
ξερω τα ελληνικα καλα,γιατι δεν μιλω;τι φοβαμαι; η' μηπως εκδικουμαι το εαλω
της πολις μου;
αν θελησω να μιλησω σ'αυτους που ξερουν δεν θα μ'ακουσουν
ουτε κι αυτοι που δεν ξερουν θα θελησουν να μ'ακουσουν
ὡς ἑκὼν ἐγὼ
μαθοῦσιν αὐδῶ κοὐ μαθοῦσι λήθομαι.
οἶκος δ᾽ αὐτός, εἰ φθογγὴν λάβοι,
σαφέστατ᾽ ἂν λέξειεν·
αυτο το σπιτι,αν αποκτησει φωνη
πολυ καθαρα θα τα πει
εγω'μαι ξενη,μια βαρβαρη,ας γινουν τοτε ολα συμφωνα με τους νομους τους,
την αναγκη της Ατης η' οπως αλλιως ονομαζουν τη Δικη
να πληρωσουν να ξεπληρωσουν στους δικηφορους ανθρωπους η' δαιμονες
ξημερωσε,ακουγονται η ηχοι της μερας,το πρωτο αυτοκινητο που περασε,
καθε μερα ακριβως στις οκτω και πεντε,
κοιταζω το ειδωλο του στον καθρεφτη,καθαρο,σε μια μεγαλη πλακοστρωτη αυλη
ασπρα μαυρα τετραγωνα πλακακια σαν τεραστια σκακιερα κινειται προσπαθει
να ξεφυγει απο κατι,δεν ξεχωριζω,ανθρωπο η' ζωο,ουρλιαζει,τον βλεπω αλλα
δεν τον ακουω,παλευει με κατι,ισα που βλεπω τα ποδια του,αυτος η' αυτο
με το οποιο μαχεται τον εξσφεντονιζει πανω στο μεγαλο κρεβατι του δωματιου,
ακουω το τρανταγμα,γυριζω και τον βλεπω,
κοιμαται
τωρα εκεινος κοιμαται κι ειναι σφαγιασμενος
ανδρας απ'τη γυναικα του
τωρα εκεινη κομπαζει κι ειναι δολοφονημενη
μανα απ'τα παιδια της
εγω αναμεσα τους ερμαια,ονομα η Κασσανδρα,
υποκριτια στη παρασταση του Αγαμεμνωνα του Αισχυλου το 558 π.Χ στο θεατρο
του Διονυσου κατω απο την Ακροπολη της Αθηνας και κοντα στον Αρειο Παγο
ενα φεγγαρι λειψο μου γρατζουναει τα μαλλια
ολη τη νυχτα
προχθες πηρα τον μικρο Ορεστη και πηγαμε στο Αργος,ψωνισαμε στη λαικη αγορα
καρπουζια και μυρωδικα πεπονια,κοκκινες ντοματες,
ανοιξαμε ενα καρπουζι,κατακοκκινη μεσα η σαρκα του,το κοψαμε με το μαχαιρι
και καθισαμε στο παρκο να το φαγαμε,
το παιδι δαγκωνοντας τη φετα το'τρωγε,γελουσε,τι ξερουν,αληθεια τα παιδια
για τους μεγαλους;
με τα κουκουτσια ταισαμε τις παπιες στη λιμνουλα,
επειτα πηγαμε κουκλοθεατρο,
ξερεις ελληνικα; με ρωτησε,θελω να μου εξηγεις,
τωρα τι λεει ακριβως αυτη η γυναικα;
–ταῦτ' ἀπάγγειλον πόσει·
ἥκειν ὅπως τάχιστ' ἐράσμιον πόλει· 605
γυναῖκα πιστὴν δ' ἐν δόμοις εὕροι μολὼν
οἵανπερ οὖν ἔλειπε, δωμάτων κύνα,
ἐσθλὴν ἐκείνῳ, πολεμίαν τοῖς δύσφροσιν,
καὶ τἄλλ' ὁμοίαν πάντα, σημαντήριον
οὐδὲν διαφθείρασαν ἐν μήκει χρόνου. 610
οὐδ' οἶδα τέρψιν οὐδ' ἐπίψογον φάτιν
ἄλλου πρὸς ἀνδρὸς μᾶλλον ἢ χαλκοῦ βαφάς.

αυτα λεει
–τουτα ν'αναγγειλεις στον συζυγο.
να'ρθει οσο πιο γρηγορα στην λατρεμενη πολι. 605
γυναικα πιστη στο σπιτι θα'βρει ερχομενος
ιδια οπως την αφησε,του σπιτιου φυλακας σκυλα,
αξια σ'εκεινον,πολεμια σ'οσους εχθρικα σκεφτονται,
και στ'αλλα ιδια παντα,σφραγιδα
καμια δεν κατεστρεψε στο περασμα του χρονου.610
ουτε γνωρισα ηδονη ουτ'ατιμωτικο λογο
απ'αλλον αντρα,πιο πολυ απ'του χαλκου τη βαφη.

οταν γυρνουσαμε αργα τ'απογευμα σπιτι με το λεωφορειο μου ειπε
τοιόσδ' ὁ κόμπος, τῆς ἀληθείας γέμων,
οὐκ αἰσχρὸς ὡς γυναικὶ γενναίᾳ λακεῖν
τρομαξα που καταλαβε το παιδι,κοιταξα τον ηλιο στη δυση του,κοκκινος
εκαιγε τ'αμπελια και τα ελαιοδεντρα του Αργους μια πυρκαγια
τετοιος κομπασμος,γεματος αληθεια,
ντροπη δεν ειναι απ'το στομα γυναικας ευγενικης γενιας να ξεφευγει
αυτο ''τῆς ἀληθείας γέμων'',σκεφτομαι,καθως τον κοιταζω τωρα να κοιμαται,
εγινε η' θα γινει η' τωρα τωρα ακριβως γινεται
το τῆς ἀληθείας γέμων
.
.
.

ομιχλη fog λιμνη Καστοριας φωτογραφιες της Tatiana Papa
Tatiana Papahttps://www.facebook.com/greekteacher2000/posts/10209300790970634

Ομίχλη fog-χ. ν. κουβελης

ομίχλη. θολό πρόσωπο. ασπονδυλες λεξεις. ορατό αβεβαιο.
αβεβαιότητα είναι.μάσκα η'προσποιηση. το επαναληπτικό λάθος
της αλήθειας.μύθος. δυισμος πραγματικού. ατελεσφορη τελεολογια.
υπαρκτη φιλοδοξία ψευδους.ένα βήμα. επικαθηση υδρατμων.
πρόσωπο αιωρουμενο. ασαφες εγώ. πληθωριστικη ομίχλη
.
.
.

Πορτραίτο-χ. ν. κουβελης c.n.couvelis

δεν μίλησε. αδυνατες οι λέξεις. σηκώθηκε. έφυγε.
κάποιος είπε "εφυγε". τον άκουσε. γύρισε. έκλεισε τη πόρτα.
ακούστηκαν τα βήματα του. ύστερα διαλύθηκαν στη μνήμη.
αδύνατο να συνθέσουν το πρόσωπο του.
.
.
.

κεφαλι αλογου horse's head-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Τ'ΑΛΟΓΑ
[Ομηρου Ιλιαδα,ραψωδια ψ',στιχοι 271-304,351-373]
μεταφραση χ.ν.κουβελης

στῆ δ' ὀρθὸς καὶ μῦθον ἐν Ἀργείοισιν ἔειπεν· 271
Ἀτρεΐδη τε καὶ ἄλλοι ἐϋκνήμιδες Ἀχαιοὶ
ἱππῆας τάδ' ἄεθλα δεδεγμένα κεῖτ' ἐν ἀγῶνι.
εἰ μὲν νῦν ἐπὶ ἄλλῳ ἀεθλεύοιμεν Ἀχαιοὶ
ἦ τ' ἂν ἐγὼ τὰ πρῶτα λαβὼν κλισίην δὲ φεροίμην.
ἴστε γὰρ ὅσσον ἐμοὶ ἀρετῇ περιβάλλετον ἵπποι·
ἀθάνατοί τε γάρ εἰσι, Ποσειδάων δὲ πόρ' αὐτοὺς
πατρὶ ἐμῷ Πηλῆϊ, ὃ δ' αὖτ' ἐμοὶ ἐγγυάλιξεν.
ἀλλ' ἤτοι μὲν ἐγὼ μενέω καὶ μώνυχες ἵπποι·
τοίου γὰρ κλέος ἐσθλὸν ἀπώλεσαν ἡνιόχοιο 280
ἠπίου, ὅς σφωϊν μάλα πολλάκις ὑγρὸν ἔλαιον
χαιτάων κατέχευε λοέσσας ὕδατι λευκῷ.
τὸν τώ γ' ἑσταότες πενθείετον, οὔδεϊ δέ σφι
χαῖται ἐρηρέδαται, τὼ δ' ἕστατον ἀχνυμένω κῆρ.
ἄλλοι δὲ στέλλεσθε κατὰ στρατόν, ὅς τις Ἀχαιῶν
ἵπποισίν τε πέποιθε καὶ ἅρμασι κολλητοῖσιν.
Ὣς φάτο Πηλεΐδης, ταχέες δ' ἱππῆες ἄγερθεν.
ὦρτο πολὺ πρῶτος μὲν ἄναξ ἀνδρῶν Εὔμηλος
Ἀδμήτου φίλος υἱός, ὃς ἱπποσύνῃ ἐκέκαστο·
τῷ δ' ἐπὶ Τυδεΐδης ὦρτο κρατερὸς Διομήδης, 290
ἵππους δὲ Τρῳοὺς ὕπαγε ζυγόν, οὕς ποτ' ἀπηύρα
Αἰνείαν, ἀτὰρ αὐτὸν ὑπεξεσάωσεν Ἀπόλλων.
τῷ δ' ἄρ' ἐπ' Ἀτρεΐδης ὦρτο ξανθὸς Μενέλαος
διογενής, ὑπὸ δὲ ζυγὸν ἤγαγεν ὠκέας ἵππους
Αἴθην τὴν Ἀγαμεμνονέην τὸν ἑόν τε Πόδαργον·
τὴν Ἀγαμέμνονι δῶκ' Ἀγχισιάδης Ἐχέπωλος
δῶρ', ἵνα μή οἱ ἕποιθ' ὑπὸ Ἴλιον ἠνεμόεσσαν,
ἀλλ' αὐτοῦ τέρποιτο μένων· μέγα γάρ οἱ ἔδωκε
Ζεὺς ἄφενος, ναῖεν δ' ὅ γ' ἐν εὐρυχόρῳ Σικυῶνι·
τὴν ὅ γ' ὑπὸ ζυγὸν ἦγε μέγα δρόμου ἰσχανόωσαν. 300
Ἀντίλοχος δὲ τέταρτος ἐΰτριχας ὁπλίσαθ' ἵππους,
Νέστορος ἀγλαὸς υἱὸς ὑπερθύμοιο ἄνακτος
τοῦ Νηληϊάδαο· Πυλοιγενέες δέ οἱ ἵπποι
ὠκύποδες φέρον ἅρμα·

Μηριόνης δ' ἄρα πέμπτος ἐΰτριχας ὁπλίσαθ' ἵππους. 351
ἂν δ' ἔβαν ἐς δίφρους, ἐν δὲ κλήρους ἐβάλοντο·
πάλλ' Ἀχιλεύς, ἐκ δὲ κλῆρος θόρε Νεστορίδαο
Ἀντιλόχου· μετὰ τὸν δ' ἔλαχε κρείων Εὔμηλος·
τῷ δ' ἄρ' ἐπ' Ἀτρεΐδης δουρὶ κλειτὸς Μενέλαος,
τῷ δ' ἐπὶ Μηριόνης λάχ' ἐλαυνέμεν· ὕστατος αὖτε
Τυδεΐδης ὄχ' ἄριστος ἐὼν λάχ' ἐλαυνέμεν ἵππους.
στὰν δὲ μεταστοιχί, σήμηνε δὲ τέρματ' Ἀχιλλεὺς
τηλόθεν ἐν λείῳ πεδίῳ· παρὰ δὲ σκοπὸν εἷσεν
ἀντίθεον Φοίνικα ὀπάονα πατρὸς ἑοῖο, 360
ὡς μεμνέῳτο δρόμους καὶ ἀληθείην ἀποείποι.
Οἳ δ' ἅμα πάντες ἐφ' ἵπποιιν μάστιγας ἄειραν,
πέπληγόν θ' ἱμᾶσιν, ὁμόκλησάν τ' ἐπέεσσιν
ἐσσυμένως· οἳ δ' ὦκα διέπρησσον πεδίοιο
νόσφι νεῶν ταχέως· ὑπὸ δὲ στέρνοισι κονίη
ἵστατ' ἀειρομένη ὥς τε νέφος ἠὲ θύελλα,
χαῖται δ' ἐῤῥώοντο μετὰ πνοιῇς ἀνέμοιο.
ἅρματα δ' ἄλλοτε μὲν χθονὶ πίλνατο πουλυβοτείρῃ,
ἄλλοτε δ' ἀΐξασκε μετήορα· τοὶ δ' ἐλατῆρες
ἕστασαν ἐν δίφροισι, πάτασσε δὲ θυμὸς ἑκάστου 370
νίκης ἱεμένων· κέκλοντο δὲ οἷσιν ἕκαστος
ἵπποις, οἳ δ' ἐπέτοντο κονίοντες πεδίοιο

μεταφραση χ.ν.κουβελης

σταθηκ'ορθος και λογο στους Αργειους ειπε 271
και γιε τ'Ατρεα κι αλλοι ευκνημιδες Αχαιοι
των αλογων αυτα τα προσφερμενα επαθλα ειν'εδω στον αγωνα
αν τωρα για αλλον αγωνιζομασταν οι Αχαιοι
τοτ'εγω τα πρωτα λαμβανοντας στη σκηνη θα'φερνα
γιατι το ξερετε ποσον στο δικο μου χαρισμα ειναι φορεμενα τ'αλογα
γιατι κι αθανατα ειναι,ο Ποσειδωνας δ'εφερ'αυτα
στον πατερα μου στον Πηλεα,ο οποιος αυτα σε μενα εγχειρισε
αλλ'ομως εγω μενω στη θεση μου κι οι μονωνυχες ιπποι
γιατι τετοιον της δοξας αξιον εχασαν ηνιοχον 280
ηπιον,ο οποιος σ'αυτων παρα πολλες φορες υγρο λαδι
τις χαιτες εχυνε λουζοντας σε νερο καθαρο
αυτα γι'αυτον στεκονται και πενθουν,στο χωμα κατω
οι χαιτες τους αγγιζουν,γι'αυτον στεκουν με λυπημενη καρδια
οι αλλοι ετοιμασθητε στο στρατο οποιος ενας των Αχαιων
και στ'αλογα εμπιστευεται και στ'αρματα στα στερια κολλημενα
ετσι μιλησ' ο Πηλειδης κι οι ταχεις ιππεις σηκωθηκαν
ορθωθει πρωτος πρωτος ο αρχων ανδρων Ευμηλος
τ'Αδμητου ο αγαπητος γιος,που στην ιπποσυνη υπερειχε
σ'αυτον επειτα ο Τυδειδης ορθωθει κρατερος Διομηδης 290
π'αλογα της Τροιας εβαλε σε ζυγο,αυτα που καποτ'αρπαξε
απ'τον Αινεια,μετα αυτον απομακρυνοντας τον εσωσ'ο Απολλων
σ'αυτον τοτ'επειτα ο Ατρειδης ορθωθει ξανθος Μενελαος
ο θεογενης,σε ζυγο δ'εσυρε ταχεις ιππους
την Αιθην τ'Αγαμεμνονα και τον δικο του Ποδαγρον
αυτην στο Αγαμεμνονα εδωκ'ο Αγχισιαδης Εχεπωλος
δωρο,για να μη τον ακολουθησει κατ'απ'το Ιλιο τ'ανεμοδαρτο,
αλλ'αυτου στον τοπο του να τερπεται μενοντας,πολυ μεγαλη αφου σ'αυτον εδωκε
ο Ζευς αφθονια,κατοικουσε δ'αυτος μεσ'στην ευρυχωρη Σικεωνα
αυτην τοτ'αυτος σε ζυγο εσυρε για πολυ μεγαλο δρομο ασυγκρατητη 300
ο Αντιλοχος δε τεταρτος τους καλλοτριχους οπλισ'ιππους
του Νεστορα ο λαμπρος γιος του γενναιοψυχου αρχοντα
του Νηλεαδη,οι δ'ιπποι της Πυλου γενα
οι γρηγοροποδοι συραν τ'αρμα

ο Μηριονης δ'επειτα πεμπτος τους καλλοτριχους οπλισ'ιππους 351
τοτ'ανεβηκαν στ'αρματα,τους κληρους βαλοντας,
τους εσεισ'ο Αχιλεας,κι εξω ο κληρος πεταχτηκε του Νεστοριδη
Αντιλοχου,μετ'απ'αυτον ελαχε ο αρχων Ευμηλος
σ'αυτον τοτ'επειτα ο Ατρειδης στο δορι ξακουστος Μενελαος
σ'αυτον επειτα ο Μηριονης ελαχε να οδηγησει ,τελευταιος τοτε
ο Τυδειδης ολων ο αριστος οντας ελαχε να οδηγησει τ'αλογα
στεκονταν δε σε στοιχους,κι ο Αχιλλεας σημανε τα τερματα
περα μακρια στην ομαλη πεδιαδα,παρατηρητη εβαλε να καθισει
τον ισοθεο Φοινικα συντροφο του δικου του πατερα 360
για να τυπωσει στη μνημη τους δρομους και την αληθεια ανοιχτα να πει
αυτοι δε συναμα απαντες πανω στ'αλογα τα μαστιγια σηκωσαν
πληττωντας στους ιμαντες,και μαζι κραυγαζοντας τα φωναζαν
ορμητικα να τρεξουν,αυτα δε γρηγορα διαπερνουσαν στη πεδιαδα
παραμερα απ'τα καραβια με ταχυτητα,και κατ'απ'τα στερνα η σκονη
σηκωνονταν πανω κι οπως συννεφο η' θυελλα
οι χαιτες δε κυματιζαν μ'ορμη με τη πνοη τ'ανεμου
τ'αρματα δ'αλλοτε μεν στη γη κατω αγγιζαν στη πολυτροφα
αλλοτε δε πανω τιναζονταν μετεωρα,κι οι οδηγοι των αλογων
στεκονταν ορθοι στ'αρματα και δυνατα χτυπουσε καθενος η καρδια 370
τη νικη ποθωντας,και φωναζαν στους δικους τους καθενας
τους ιππους ,κι αυτοι πετουσαν σηκωνοντας σκονη στη πεδιαδα
.
.
.

σέ μακρυνό πλάνο τοπιο-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ιδιωματισμοί νερών ή θάλασσά μας-χ.ν.κουβελης

νερά γελαστεα
τα ακραιφνή βραχια
ο ιδιωματισμός τής θάλασσας
στρώσεις γλάρων ό ουρανός κινούμενος αέρας
είδαμε στίς πέτρες τά ίχνη τού Οδυσσεα
καί των συντρόφων του
τό σχήμα τών βημάτων τούς τροπισμους των βηματισμων
ό ίσκιος κάτω από τήν αγριοσυκια αυτοφυής ακουστηκε
ή μεταφυσική τής φωνής μας
"σέ ποσότητες μνήμης υπάρχουμε",ποιός το'πε;
μετρηθηκαμε μέ τή γεωμετρία τού θυμαριού
άρωμα άρτιο κυμάτιζε
σιωπηλή υπέροχη κίνηση πουλιού
δεν μάς ξάφνιασε
ένας από μας ειπε "φύσις κρυπτεσθαι φιλεί "
σαν να τραγουδουσε
ιδιωματισμοί νερών ή θάλασσά μας
.
.

Ανδρεας Λασκαρατος,Συγγραφεας-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΕΚ ΧΡΕΟΥΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΝΔΡΕΑΝ ΛΑΣΚΑΡΑΤΟΝ-χ.ν.κουβελης

τι να πουμε για τους λωποδυτες;λωποδυτες ρουφιανοβουλοι
τι να πουμε για τους φραγκολεβαντινους;πονηρα κι ακαθαρτα υποκειμενα
για τους οφιτσιαλους;δουλοι των αφενταδων γλυφοκωλαρεοι
οι δε γραματισμενοι;πουλημενοι φανφαρονοι σκυβαλα λογοανοητοι
οι δε βουλευταδες;βολεψιες παντος καιρου κι αερας κοπνιστος δημαγωγοι
τι να ματαπουμε για τους μυστηριους;απατεωνες ουαι φαρισαιοι υποκριται
και το ποπολο;ποβερο ποπουλο γομαρι για βουρδουλα
και πως γινεται με τετοια αποδαυτα λασκαρεμενα μυστηρια αποπατα
να προοδευσει ο Ελληνας κι η Ελλαδα;
ΕΣ ΑΕΙΝ ΚΛΕΨΙΑ ΚΑΙ ΨΕΜΑ !
.
.
.

Υπερδιεσεις - χ.ν.κουβελης c.n.couveis

ένας άνθρωπος μπροστά στον καθρέφτη
το ειδωλο του σε περιοχή θάλασσας η' στην είσοδο πολυκατοικίας αρ.17
το χερι του στα δεξιά πλήκτρα του πιάνου συνομιλία του Μότσαρτ με πουλί
η κοιλιά του κίτρινη η Ιστορία του Χρόνου και η' του ανθρώπου
κατασκεύασε μια μηχανή από ξύλο σύρμα στο ρολόι όρισε την ώρα 4πμ
το νερό στη βρύση έτρεχε χωρίς αμφιβολία θα πλημμυριζε το δωμάτιο τα δέντρα
θα έβρισκαν ευνοϊκές συνθήκες ν'αναπτυχθούν
μια ώρα παρατηρούσε το πλήθος στη πλατεία δύο μέρες δεν μίλησε με άνθρωπο
ας πούμε 'χαίρετε, τι κάνετε;' μια γυναίκα τον πέρασε για κάποιον άλλον 'συγνώμη,
έκανα λάθος, δεν είστε εσείς' το πουλί πέταξε από το χερι ενός παιδιου, εκείνο
ανέβηκε σ'ενα κίτρινο ποδήλατο και το κυνηγουσε γύρω απ'το συντριβάνι γελούσε
όλο γελούσε το πουλί 'πιάσε με, είναι αδύνατο να με πιάσεις' το παιδί άπλωσε το δεξί
του χέρι και το πιάσε σκέφτηκε να το κλείσει σε κλουβί μετανοιωσε 'τέτοιο ωραίο πουλί
φυλακισμένο;' άνοιξε τα δάχτυλα του κι άφησε το πουλί να πετάξει πολύ του άρεσε
αυτό που έκανε το παιδί ένας στάθηκε και φώναξε 'μπράβο μπραβο' κι έπειτα
απευθύνθηκε σ'αυτον 'ξέρετε, κύριε, είμαι πιανιστας' και φεύγοντας του είπε
'αν θέλετε ελάτε στο σπίτι μου να σας παίξω Μότσαρτ' 'αριθμός;' 'αριθμός 17'
.
.
.

Ricorda cosa ti hanno fatto in Politics - c. n. couvelis χ.ν.κουβελης

You, all, I and we, moneytarian, shopping man,neobarbarian,ungly glamorous,
fiction no-real human, desidemonianic,poor back door man,asimantic,
against Platon against Aristotles against Spinoza against Kant against Hegel,
neoplutous, politic aphasic,history amnisic,anous polyfanatic,catanaloticous robot,
akorestos carnivorous,anorgasmustic sexist,autisticus narcissisticus,complexious,
timeless homeless,ecofantic vacuum,kymbalon allalazon,ever Noone,I and we,You,all
.
.
.

Ηλεκτρα η' Λαοδικη-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Άκουσε να την φωναζουν "Ηλεκτρα" ξαφνιαστηκε,
ποιος την ήξερε εδώ μ'αυτο το ονομα;
ειδε τον άντρα,ενας άγνωστος,"είμαι ο Ορεστης"
ταράχτηκε,οχι δεν ήταν ο Ορεστης,"με λένε Λαοδικη"
"δεν κάνω λάθος ή Ηλεκτρα εισαι"
το πρόσωπό του άντρα λυπημένο,η' θυμωμένο
τωρα που ολ'αυτα τα θυμάται στο σπίτι
τα γεγονότα έγιναν,οπως έπρεπε να γινουν
το χρέος,απεναντι σε τι δεν ξέρει,εκπληρωθηκε
εκεινος ο άντρας τι ζητάει; ή μάνα πάει ο Αιγισθος πάει
τελείωσε ο κύκλος,τι να επαναληφθεί πια;
φταιει που χτενίζει τα μαλλιά μ'αυτο τον τρόπο,
και την γνωρισε,
με τον ίδιο τρόπο όπως τότε,ηθελε να θυμαται,πρεπει ν'αλλαξει
χτένισμα,κινδυνευει,εδω οι νόμοι είναι αυστηροί,κι ή πράξη
δεν έχει παραγραφει,
διαρκεί,δεν έχει σημασία ,μία στιγμή η' αιώνια
στη μνήμη η' στη πραγματικότητα η' στο όνειρο
μέσα στις Μυκηνες η' μέσα στο Αργός ή' μέσα στην Ελλαδα όλη ή δολοφονια
"Ηλεκτρα,ειναι τ'ονομα μου,Ηλεκτρα,κι όχι Λαοδικη"
ο νεαρός αντρας δεν την πιστεύει "λες ψέματα"
κι απομακρύνεται ,
και μένει μόνη έρημη μέσα στη σκηνή του θεάτρου
εγκλεισμενη
κι εκεινο το πάθος ανυπέρβλητο την κατακλύζει
κανένας,κοιταζει,θεατης στις κερκίδες,
ο ηλιος με το φως του γδερνει τα μάρμαρα
και το φεγγάρι αργά το βράδυ τα βουλιαζει στο σκοταδι
γυριζει το πρόσωπο της στο καθρέφτη,δεν φοβάται,
το πιάνει με τα δυο της χέρια το τραντάζει η' το χαιδευει

"Ηλεκτρα"φωναζει
.
.
.

Έργα Ιδεων-χ. ν. κουβελης c. n. couvelis

ο διαφανος αέρας εδω απαλά πνέει στα κλαδιά της θαλασσας και υπεράνω αεικινητες
οι παροξυτονες λέξεις των γλαρων η ελευθερία μας ταλαντώνεται φωτεινή στα χρώματα
των Ελλήνων μας άδολος υπερουσια αστραφτερή κι έκδηλη λογομαχια απέριττη
η υπερυμνητος συμμετρία μας εν κόσμω με χαρά υφαινονται τα σώματα μας
αναμαρτητα λόφοι κυματίζουν στη ροή των δεντρων κι ανατριχιάζουν
εδω κάτω από το απαλό χέρι του διαφανου αέρα η πεταλούδα χρωματιζεται
εν αρχή η φυσις και εν λογω
.
.
.

Αντιλογοι Antilogoi - χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Αντιλογοι - χ.ν.κουβελης

ένας άνθρωπος άπλωσε το χερι του
"θα στο κόψουν" του φώναξε "πρόσεχε"
εκείνος δεν το μάζεψε

εικόνα κάπου μέσα στην Ιστορια:του κόψανε τη μύτη τ'αυτια,
του ξεριζωσαν τη γλώσσα του τύφλωσαν τα μάτια
εκείνος όρθιος συνέχεια τους πλησιαζε με σταθερά βήματα
"έπρεπε να του κόψουμε τα πόδια, να του ακρωτηριασουμε τα χερια,
κοιταξτε πως τα κουνάει κατά πάνω μας"
εκείνος συνέχεια προχωρούσε προς το μέρος τους
εκείνοι φοβισμένοι υποχωρούσαν
"μας απειλεί"
.
.
.

Φερετιμη,Ηροδοτου Ιστοριαι βιβλιο δ' 162-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Η ΦΥΓΗ ΚΑΙ Η ΔΕΗΣΙΣ ΤΗΣ ΒΑΤΤΟΥ ΦΕΡΕΤΙΜΗΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΥΕΛΘΩΝ
ΤΗΣ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ-χ.ν.κουβελης

ΗΡΟΔΟΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ ,ΒΙΒΛΙΟ Δ' ΜΕΛΠΟΜΕΝΗ,162,2-162,5
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]

[4.162.2] Ἀρκεσίλεως γὰρ ὁ Βάττου τε τοῦ χωλοῦ καὶ Φερετίμης οὐκ ἔφη ἀνέξεσθαι κατὰ
τὰ ὁ Μαντινεὺς Δημῶναξ ἔταξε, ἀλλὰ ἀπαίτεε τὰ τῶν προγόνων γέρεα. ἐνθεῦτεν στασιάζων
ἑσσώθη καὶ ἔφυγε ἐς Σάμον, ἡ δὲ μήτηρ οἱ ἐς Σαλαμῖνα τῆς Κύπρου ἔφυγε.[4.162.3] τῆς δὲ
Σαλαμῖνος τοῦτον τὸν χρόνον ἐπεκράτεε Εὐέλθων, ὃς τὸ ἐν Δελφοῖσι θυμιητήριον, ἐὸν
ἀξιοθέητον ἀνέθηκε, τὸ ἐν τῷ Κορινθίων θησαυρῷ κέεται. ἀπικομένη δὲ παρὰ τοῦτον ἡ
Φερετίμη ἐδέετο στρατιῆς ἣ κατάξει σφέας ἐς τὴν Κυρήνην. [4.162.4] ὁ δὲ Εὐέλθων πᾶν
μᾶλλον ἢ στρατιήν οἱ ἐδίδου· ἣ δὲ λαμβάνουσα τὸ διδόμενον καλὸν μὲν ἔφη καὶ τοῦτο εἶναι,
κάλλιον δὲ ἐκεῖνο, τὸ δοῦναί οἱ δεομένῃ στρατιήν.[4.162.5] τοῦτο ἐπὶ παντὶ γὰρ τῷ διδομένῳ
ἔλεγε,τελευταῖόν οἱ ἐξέπεμψε δῶρον ὁ Εὐέλθων ἄτρακτον χρύσεον καὶ ἠλακάτην, προσῆν δε
καὶ εἴριον. ἐπειπάσης δὲ αὖτις τῆς Φερετίμης τὠυτὸ ἔπος, ὁ Εὐέλθων ἔφη τοιούτοισι γυναῖκας
δωρέεσθαι ἀλλ᾽ οὐ στρατιῇ.

[4.162.2]επειδη ο Αρκεσιλαος ο γιος και του Βαττου του κουτσου και της Φερετιμης δεν
ανεχονταν κατα πως ο Δημωνακτας απο τη Μαντινεια τα ρυθμισε,αλλ'απαιτουσε τα προ-
νομια των προγονων,απο'κει στασιαζοντας διασωθηκε και κατεφυγε στη Σαμο,η δε μητερα
του στη Σαλαμινα της Κυπρου κατεφυγε,[4.162.3] της Σαλαμινας τουτο το καιρο επικρατουσε
ο Ευελθων,ο οποιος το θυματηρι στους Δελφους,που'ναι αξιοθεατο αφιερωσε,αυτο που
στον θησαυρο των Κορινθιων βρισκεται,ερχομενη δε σ'αυτον η Φερετιμη ζητουσε ικε-
τευτικα για στρατο να συντριψει αυτους στη Κυρηνη,[4.162.4]ο δε Ευελθων τα παντα μαλλον
παρα στρατο της εδινε,αυτη δε παιρνωντας αυτο που δινονταν καλο μεν ελεγε και τουτο
ειναι,το πιο καλο δε εκεινο,να δωθει σ'αυτη ο ζητουμενος ικετευτικα στρατος,[4.162.5]επειδη
αυτο στο καθετι που δινονταν ελεγε,τελευταιο σ'αυτη εστειλε δωρο ο Ευελθων αδραχτι
χρυσο και ροκα,επι πλεον δε προσφερε και μαλλι,αφου ειπε παλι η Φερετιμη τα ιδια
λογια, ο Ευελθων ειπε τετοιου ειδους στις γυναικες να δωριζονται αλλ'οχι στρατος
.
.
Η ΦΥΓΗ ΚΑΙ Η ΔΕΗΣΙΣ ΤΗΣ ΒΑΤΤΟΥ ΦΕΡΕΤΙΜΗΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΥΕΛΘΩΝ
ΤΗΣ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ-χ.ν.κουβελης

λια επιμονη αυτη η κυρια της Κυρηνης μητερα του Βαττου Αρκεσιλαου
σεβασμια δεν αντιλεγω η Φερετιμη,αλλ'οι καιροι πλεον αλλαζουν
πρεπει να ημεθα μαλλον διπλωματικωτεροι με τους εναντιον ισχυρους
εγω παραδειγμα εδω στη Σαλαμινα της Κυπρου ολιγον πως εμηδισα
κι εχω τωρα ιδικο μου νομισμα ,καποιαν τελοσπαντων ανεξαρτησια,
αλλως θα εκαταστραφομην,ολα μην τα θελουμε ιδικα μας,
περασαν ανεπιστρεπτι τα προνομια των προτερων και τα μεγαλεια
κι εγω,δεν λεγω,ημπορουσα να ζητουσα στρατο απο τους Ελληνες,
καποιοι θα μου εδιδαν αλληλεγγυην,και τι;τι περισοτερον θα εκερδιζα,
τωρα εχω την ησυχιαν μου φρονιμα πραττοντας κι εκεινο συμβουλευω τη βασιλισα
σοφα ο Δειμωνακτας απο τη Μαντινεια τους θεσπισε τους νομους
και τους ρυθμισε τα οικονομικα και τους μοιρασε τις περιουσιες στη Κυρηνη
μην αλλα θελουν,στρατους κι επαναστασεις κι αναστατωσεις
και βεβαια σεβομαι την Κυρηναια Φερετιμη και ερωνικα δεν φερομαι
να της προσφερω χρυσο αδραχτι και ροκα και για γνεσιμο μαλλι
καθως τετοια στις γυναικες ταιριαζουν απο τη φυση τους δωρα
παρα στρατοι και πολεμοι,καλλιον δεν ειναι να δινονται,
εως τεσσερους Βαττους και εως τεσσερους Αρκεσιλαους στη Κυρηνη
ανεχεται ο Απολλωνας δια πλεον μην μελλεται εκεινη
αν ομως αλλον καλλιτερο χρησμον ηθελεν ας αφιερωνε σ'εκεινον
στους Δελφους ενα τουλαχιστον αξιοθεατον θυμιατηρι
.
.
.

Ολυμπιοδωρος ο Νεωτερος Νεοπλατωνικος Φιλοσοφος 500μΧ-570μΧ
-Αλεξανδρεια-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ολυμπιοδωρος-565μΧ εν Αλεξανδρεια-χ.ν.κουβελης

να τελειώσει απόψε το υπόμνημα στον Γοργια
απαιτητικοί αυτοί της νέας θρησκείας
κυριως ο Δαυίδ και ο Ηλίας βέβαια τους καταλαβαινει
έχουν ενάντια τους τοσους αιρετικούς
επιτακτικά και κρίσιμα ερώτηματα
περί αιωνιοτητας περί μοναδισμου περί διφυους
απαραιτήτως χρειάζονται τα προλεγόμενα της Λογικής
και τα σχόλια των Κατηγοριών του Αριστοτέλη
ο δάσκαλος Αμμωνιος ο Ερμειας ήταν ανένδοτος
μόνον την αλήθεια στον Πλατωνα καμία υποχώρηση
ούτε στον Αριστοτέλη
αυτό είχε σοβαρά υπ'οψιν του στα σχόλια του Αλκιβιάδη
και του Φαιδωνα του Πλατωνα θεωρια και λεξις
ο κόσμος τους είναι στο τέλος του από το 529
οταν ο αυτοκρατωρ Ιουστινιανος έκλεισε την Σχολή των Αθηνών
κι εδώ στην Αλεξάνδρεια κρίσιμοι οι καιροί
ο κυρ Ιουστινιανος ετελειωσε το 565
οι βυζαντινοί βεβαίως θα επικρατήσουν
στα σχόλια των Μετεωρολογικων του Αριστοτέλη
πρέπει να γράψει το πέρασμα του κομήτη
και δια το Εν Αγαθόν τον Νου και την Ψυχήν
ως ο τελευταίος νεοπλατωνικος φιλόσοφος στην Αλεξάνδρεια
μετά τον Ιαμβλιχο τον Πρόκλο τον Δαμασκιο και τον Αμμωνιο Ερμειου
στην Ελλάδα
οὐσίαν ἢ ποσὸν ἢ ποιὸν ἢ πρός τι ἢ ποὺ
ἢ ποτὲ ἢ κεῖσθαι ἢ ἔχειν ἢ ποιεῖν ἢ πάσχειν.
.
.
.

Ψάρι fish - c. n. couvelis χ.ν.κουβελης

η αρτιότητα των νερων το λείο φως
φωσφοριζον οι τεθλασμενες αναπνοές
του αστερια εντέλεια
.
.
.

Οιδιπους Τυραννος-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

(Αποσπασματικα από τον Οιδιποδα Τύραννο τού Σοφοκλη)
Εγω ο Οιδιποδας Τύραννος -χ.ν.κουβελης

Οδός Σταδίου ώρα 12:43
κατεβαίνοντας στην Ομόνοια
η' ανεβαινοντας στο Συνταγμα
"Εγω ο Οιδιποδας ειμαι"ακουσα
Γυρισα κοίταξα και δεν είδα
Εγω ο Οιδιποδας είμαι,ειπα
στα σκοτεινά της Ιστοριας

ὁ πᾶσι κλεινὸς Οἰδίπους καλούμενος
νοσεῖτε πάντες, καὶ νοσοῦντες, ὡς ἐγὼ [60]
γνωτὰ κοὐκ ἄγνωτά μοι

Εδώ τα γεγονότα σαν προγκες
ενα ένα καρφώνονται στα μάτια του
Διωξτε τα πουλιά που τρώνε τις κόρες των ματιών μου
η' ,όχι,αφηστε τα να χορτασουν με τις γυμνες ασαρκες λέξεις μου
ἀλλ᾽ ἐξερευνᾶν· νῦν δ᾽ ἐπεὶ κυρῶ γ᾽ ἐγὼ
ἔχων μὲν ἀρχὰς ἃς ἐκεῖνος εἶχε πρίν,
ἔχων δὲ λέκτρα καὶ γυναῖχ᾽ ὁμόσπορον, [260]
κοινῶν τε παίδων κοίν᾽ ἄν
Κοινά κρεββατια κοινά παιδιά
Εγω ο Οιδιποδας στο λέω τὸ μὴ οὐ φράσαι
μην φοβασαι ,τη πέτρα σήκωσε
εκει που χτισαμε τα σπίτια μας εκτέλεσαν ανθρώπους
βωβους με δεμένα τα μάτια αγερωχους στο σκοταδι
εκει πανω ειναι θεμελιωμένο το τραπέζι
αυτο που τρώμε,και το κρεββάτι,αυτο που κοιμομαστε
μην αμελησεις νά ποτιζεις τούς σπόρους τους
ἡμᾶς ου προδοῦναι καὶ ου καταφθεῖραι πόλιν

Εγώ ὁ μηδὲν εἰδὼς Οἰδίπους

κάθε βράδυ εστρωνε λευκά σεντόνια,ελυνε τα μακρυά μαλλιά της,
τα' φερνε γύρους στόν λαιμό της,γελουσε,εγω τότε δεν ηξερα,
μου'λεγε να κοιτάξω μέσα στόν καθρέφτη,δεν εβλεπα τίποτα,
ενα νανούρισμα της έλεγα ακούω,η' έναν λυγμο,η' μΙα κραυγη,αυτο
δισταζα να τής πω,το' κρυβα,τωρα ξέρω ότι ηξερε

ἄρνησις οὐκ ἔνεστιν ὧν ἀνιστορεῖς.

ὦ πόλις πόλις

φονέα με φησὶ Λαΐου καθεστάναι

οὗ δὴ κρεμαστὴν τὴν γυναῖκ᾽ ἐσείδομεν,
πλεκταῖσιν αἰώραισιν ἐμπεπλεγμένην.
ὁ δ᾽ ὡς ὁρᾷ νιν, δεινὰ βρυχηθεὶς τάλας [1265]
χαλᾷ κρεμαστὴν ἀρτάνην. ἐπεὶ δὲ γῇ
ἔκειτο τλήμων, δεινὰ δ᾽ ἦν τἀνθένδ᾽ ὁρᾶν.
ἀποσπάσας γὰρ εἱμάτων χρυσηλάτους
περόνας ἀπ᾽ αὐτῆς, αἷσιν ἐξεστέλλετο,
ἄρας ἔπαισεν ἄρθρα τῶν αὑτοῦ κύκλων, [1270]

μια πεταλούδα κίτρινη σκαλισε το φως της μέρας

σ'ενα τετράγωνο που στάθηκα όρθιος
αφήνω τις λέξεις μου

"Εγώ ό Οιδιποδας είμαι",φωναξα
στη Σταδίου,ωρα 14:19
.
.
.

Αλεξανδρινη Σχολη

Ελληνιστικη Γραμματεια

ΚΑΛΛΙΜΑΧΟΥ ΥΜΝΟΙ
ΕΙΣ ΛΟΥΤΡΑ ΤΗΣ ΠΑΛΛΑΔΟΣ
Τειρεσια Υποθεσις[στιχοι 70-130]
[μεταφραση χ.ν.κουβελης

Καλλιμαχος ο Κυρηναιος [310 πΧ Κυρηνη-240 πΧ Αλεξανδρεια]ποιητής, βιβλιοθηκονόμος,
συγγραφέας, επιγραμματοποιός και μυθογράφος, άκμασε την εποχή των Πτολεμαίων
Β' Φιλάδελφου και Ευεργέτη,στην Αλεξάνδρεια ίδρυσε γραμματική σχολή,μαθητές του
ηταν ο Αριστοφάνης ο Βυζάντιος, Απολλώνιος ο Ρόδιος, ο Ερατοσθένης κ.ά.,
εκανε τον καταλογο-πινακες- ολων των βιβλιων της Βιβλιοθηκης της Αλεξανδρειας,
120 τομοι,απο το εργο του σωθηκαν 6 Υμνοι [Εις Δια,Εις Απολλωνα,Εις Αρτεμιν,
Εις Δηλον,Εις Λουτρα της Παλλαδος,Εις Δημητραν],64 επιγραμματα στην Παλατινη
Ανθολογια[Στεφανος του Μελεαγρου],αποσπασματα ,ενα επυλλιο,η Εκαλη[η φιλοξενια
του ηρωα Θησεα απο την γεροντισα Εκαλη,στην σημερινη περιοχη της Αθηνας Εκαλη] ,
τα Αιτια [4.000 στιχοι]αποσπασμα
.
.
ΚΑΛΛΙΜΑΧΟΥ ΥΜΝΟΙ
ΕΙΣ ΛΟΥΤΡΑ ΤΗΣ ΠΑΛΛΑΔΟΣ
Τειρεσια Υποθεσις[στιχοι 70-130]
[μεταφραση χ.ν.κουβελης
.
70δή ποκα γὰρ πέπλων λυσαμένα περόνας
ἵππω ἐπὶ κράνᾳ Ἑλικωνίδι καλὰ ῥεοίσᾳ
λῶντο· μεσαμβρινὰ δ᾽ εἶχ᾽ ὄρος ἁσυχία.
ἀμφότεραι λώοντο, μεσαμβριναὶ δ᾽ ἔσαν ὧραι,
πολλὰ δ᾽ ἁσυχία τῆνο κατεῖχεν ὄρος.
75 Τειρεσίας δ᾽ ἔτι μῶνος ἁμᾶ κυσὶν ἄρτι γένεια
περκάζων ἱερὸν χῶρον ἀνεστρέφετο·
διψάσας δ᾽ ἄφατόν τι ποτὶ ῥόον ἤλυθε κράνας,
σχέτλιος· οὐκ ἐθέλων δ᾽ εἶδε τὰ μὴ θεμιτά.
τὸν δὲ χολωσαμένα περ ὅμως προσέφασεν Ἀθάνα·
80«τίς σε, τὸν ὀφθαλμὼς οὐκέτ᾽ ἀποισόμενον,
ὦ Εὐηρείδα, χαλεπὰν ὁδὸν ἄγαγε δαίμων;»
ἁ μὲν ἔφα, παιδὸς δ᾽ ὄμματα νὺξ ἔλαβεν.
†ἐστάθη δ᾽ ἄφθογγος, ἐκόλλασαν γὰρ ἀνῖαι
γώνατα καὶ φωνὰν ἔσχεν ἀμαχανία.
85 ἁ νύμφα δ᾽ ἐβόασε· «τί μοι τὸν κῶρον ἔρεξας
πότνια; τοιαῦται, δαίμονες, ἐστὲ φίλαι;
ὄμματά μοι τῶ παιδὸς ἀφείλεο. τέκνον ἄλαστε,
εἶδες Ἀθαναίας στήθεα καὶ λαγόνας,
ἀλλ᾽ οὐκ ἀέλιον πάλιν ὄψεαι. ὢ ἐμὲ δειλάν,
90ὢ ὄρος, ὢ Ἑλικὼν οὐκέτι μοι παριτέ,
ἦ μεγάλ᾽ ἀντ᾽ ὀλίγων ἐπράξαο· δόρκας ὀλέσσας
καὶ πρόκας οὐ πολλὰς φάεα παιδὸς ἔχεις.»
†ἁ μὲν ἀμφοτέραισι φίλον περὶ παῖδα λαβοῖσα
†μάτηρ μὲν γοερᾶν οἶτον ἀηδονίδων
95 ἆγε βαρὺ κλαίοισα, θεὰ δ᾽ ἐλέησεν ἑταίραν·
καί νιν Ἀθαναία πρὸς τόδ᾽ ἔλεξεν ἔπος·
«δῖα γύναι, μετὰ πάντα βαλεῦ πάλιν ὅσσα δι᾽ ὀργάν
εἶπας· ἐγὼ δ᾽ οὔ τοι τέκνον ἔθηκ᾽ ἀλαόν.
οὐ γὰρ Ἀθαναίᾳ γλυκερὸν πέλει ὄμματα παίδων
100ἁρπάζειν· Κρόνιοι δ᾽ ὧδε λέγοντι νόμοι·
ὅς κε τιν᾽ ἀθανάτων, ὅκα μὴ θεὸς αὐτὸς ἕληται,
ἀθρήσῃ, μισθῶ τοῦτον ἰδεῖν μεγάλω.
δῖα γύναι, τὸ μὲν οὐ παλινάγρετον αὖθι γένοιτο
ἔργον· ἐπεὶ Μοιρᾶν ὧδ᾽ ἐπένησε λίνα,
105 ἁνίκα τὸ πρᾶτόν νιν ἐγείναο· νῦν δὲ κομίζευ,
ὦ Εὐηρείδα, τέλθος ὀφειλόμενον.
πόσσα μὲν ἁ Καδμηὶς ἐς ὕστερον ἔμπυρα καυσεῖ,
πόσσα δ᾽ Ἀρισταῖος, τὸν μόνον εὐχόμενοι
παῖδα, τὸν ἁβατὰν Ἀκταίονα, τυφλὸν ἰδέσθαι.
110καὶ τῆνος μεγάλας σύνδρομος Ἀρτέμιδος
ἐσσεῖτ᾽· ἀλλ᾽ οὐκ αὐτὸν ὅ τε δρόμος αἵ τ᾽ ἐν ὄρεσσι
ῥυσεῦνται ξυναὶ τᾶμος ἑκαβολίαι,
ὁππόκα κοὐκ ἐθέλων περ ἴδῃ χαρίεντα λοετρά
δαίμονος· ἀλλ᾽ αὐταὶ τὸν πρὶν ἄνακτα κύνες
115 τουτάκι δειπνησεῦντι· τὰ δ᾽ υἱέος ὀστέα μάτηρ
λεξεῖται δρυμὼς πάντας ἐπερχομένα·
ὀλβίσταν δ᾽ ἐρέει σε καὶ εὐαίωνα γενέσθαι,
ἐξ ὀρέων ἀλαὸν παῖδ᾽ ὑποδεξαμέναν.
ὦ ἑτάρα, τῷ μή τι μινύρεο· τῷδε γὰρ ἄλλα
120τεῦ χάριν ἐξ ἐμέθεν πολλὰ μενεῦντι γέρα·
μάντιν ἐπεὶ θησῶ νιν ἀοίδιμον ἐσσομένοισιν,
ἦ μέγα τῶν ἄλλων δή τι περισσότερον.
γνωσεῖται δ᾽ ὄρνιχας, ὃς αἴσιος οἵ τε πέτονται
ἤλιθα καὶ ποίων οὐκ ἀγαθαὶ πτέρυγες.
125 πολλὰ δὲ Βοιωτοῖσι θεοπρόπα, πολλὰ δὲ Κάδμῳ
χρησεῖ, καὶ μεγάλοις ὕστερα Λαβδακίδαις.
δωσῶ καὶ μέγα βάκτρον, ὅ οἱ πόδας ἐς δέον ἀξεῖ·
δωσῶ καὶ βιότω τέρμα πολυχρόνιον,
καὶ μόνος, εὖτε θάνῃ, πεπνυμένος ἐν νεκύεσσι
130φοιτασεῖ, μεγάλῳ τίμιος Ἀγεσίλᾳ.»
.
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]

και τοτ'αφου τα πεπλα λυμενα τις καρφιτσες
στην Ιπποκρηνη του Ελικωνα καθαρια ρεοντας
λουζονταν,μεσημεριου ειχε το ορος ησυχια,
κι οι δυο λουζονταν,μεσημεριου ηταν ωρα,
πολλη ησυχια εκεινο κατειχε το ορος ,
ο Τειρεσιας μονος με τα σκυλια τοτε π'αρχιζαν τα γενεια
να μαυριζουν στον ιερο χωρο τριγυριζε,
διψωντας απεριγραπτα στη βρυση π'ερρεε ηρθε,
ο αμοιρος,και χωρις να θελει αυτα που δεν πρεπει ειδε,
οργιστηκε ομως τοτ'η Αθηνα και του'πε,
ποιος σενα,που τα ματια πια δεν θα'χεις απο δω φευγοντας,
γιε του Ευηρη στο δυσμοιρο αυτο δρομο σ'εφερε δαιμονας;
αυτα'πε και του παιδιου τα ματια νυχτα κατελαβε,
σταθηκε αφωνο,παρελυσαν απ'τη στεναχωρια
τα γονατα και τη φωνη εκοψε η ταραχη,
η νυμφη φωναξε,τι στ'αγορι μου εκανες
σεβασμια ,τετοιες,οι δαιμονες,ειστε φιλες;
τα ματια του παιδιου μου αφαιρεσες.τεκνο τυφλωμενο,
ειδες της Αθηνας τα στηθια και τις λαγονες,
αλλα τον ηλιο ξανα δεν θ'αντικρυσεις,εγω η δειλη,
βουνο,Ελικωνα ποτε πια δεν θα βρεθω σε σενα,
ομως πολλα πηρες για τα λιγα που κανες,ελαφια εχασες
και ζαρκαδια λιγα και το φως του παιδιου κρατας,
και με τα δυο χερια τ'αγαπημενο παιδι αγκαλιαζοντας
οπως μητερα μικρων αηδονιων γοερο θρηνο
ξεκινησε βαρια κλαιγοντας,κι η θεα λυπηθηκε τη φιλη,
και προς αυτην η Αθηνα αυτον ειπε λογο,
θεια γυναικα,ολα παρτα παλι οσα απ'την οργη
ειπες, εγω το τεκνο σου δεν τυφλωσα,
γιατι την Αθηνα δεν ευχαριστει να πλανιεται τα ματια των παιδιων
ν'αρπαζει,οι Κρονιοι αυτο εδω το λενε οι νομοι ,
οποιος καποιον των αθανατων,οταν ο θεος δεν το δεχεται,
βλεφαρισει,η πληρωμη να τον δει μεγαλη,
θεια γυναικα,αυτο δεν ξεγινετε μιας κι εγινε,
αφου η Μοιρα ετσι υφανε τη κλωστη
απο τοτε που αυτο πρωτογεννηθηκε,τωρα παρε,
γιε του Ευηρη,το χρεος το οφειλομενο,
ποσα η κορη του Καδμου υστερα πανω στη φωτια θα καψει,
ποσα ο Αρισταιος,για το μοναχοπαιδι προσευχομενοι,
τον εφηβο Ακταιονα,τυφλο να βλεπουν,
και κεινος της μεγαλης Αρτεμης συνοδοιπορος

θα'ναι,αλλ'ουτ'αυτον οι πορειες ουτε και στα οροι
θα απαλλαξουν οι κοινες τοτε τοξοβολιες
οταν καποτε χωρις να θελει θα παρακολουθησει τα χαριεντα
λουτρα της θεας,αλλα τα ιδια του τα σκυλια τον πριν κυριο
τοτ'ετσι θα δειπνισουν,και του γιου τα οστα η μητερα
θα μαζεψει σε πυκνοδασομενα μεσα μπαινοντας ,
κι ευτυχεστατη θα σε πει και στη ζωη καλοτυχη πως εισαι,
που απ'τα βουνα τυφλο παιδι δεχτηκες,
φιλη,μη γι'αυτον κλαψουριζεις,γιατι σ'αυτον αλλα
για χαρη σου απο μενα πολλα θα τον δωρισω,
επειδη μαντη θα τον καμω επαινετο στους ερχομενοιυς
που θα'ναι απ'τους αλλους περισσοτερο πιο μεγαλος ,
θα γνωριζει τα πουλια,αν αισια αυτα πετανε
περα δωθε και ποιων δεν ειναι καλες οι φτερουγες,
πολλα στους Βοιωτους των θεους θα προλεγει,πολλα στον Καδμο
θα χρησμοδοτει,και στους μεγαλους υστερα Λαβδακιδας,
θα του δωσω και μεγαλο ραβδι,τα ποδια του οπου πρεπει να πηγαινουν,
θα του δωσω και βιο με τερμα πολυχρονο,
και μονος αυτος,οταν πεθανει, πνοη εχοντας μεσ'τους νεκρους
θα περιφερεται,και στον μεγαλο Αγεσιλα σεβαστος,
.
.
.

Ετεροτροπισμοι -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ιστορία αναγραμματισμος βαρβαρότητας εσύ
εγώ έλλειψη υπονοώ, οπως
ακριβώς δένεις τα παπούτσια σου, τοσο απλό
μηχανική κίνηση, θα πεις ναι, δεν
αντιλέγω ξέρεις σε ποια αντιλέγω,
αριθμησε τα περιμένω
στην Αθηνας πόσα βήματα αγοράς απέχουμε;
επιλογή επιτακτικη, ειρωνεία λέξεων η δημοκρατία,
στην Αιόλου έδειξε τα χερια του, ένας φώναξε "μας κοροϊδεύει"
ένας άλλος "είναι απατεώνας, δεν τον βλέπετε;" έκλεισε τα χερια του,
ενα συνεργείο τηλεόρασης τραβούσε το γεγονός, γιατί για γεγονός πρόκειται,
κι όχι μια επινόηση εσύ
εγώ έλλειψη
.
.
.

Γιαννης Ριτσος-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΕΚ ΧΡΕΟΥΣ ΣΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΡΙΤΣΟ-χ.ν.κουβελης

εδω στις πέτρες το α' τάγμα Αχατων το β' τάγμα το γ' τάγμα
ενας γυμνωνεται και τρέχει στη θάλασσα,τον πυροβολούν
"ο Κωστας είναι" μετρούν και λείπει ο χαρταετός του
ενας φωναζει τις νύχτες,"γιατί δεν σωπαίνει;τη μάνα του"
σημειωνει"περνούν πολλά άλογα χλιμιντριζοντας"
σωπα,ειναι ο αέρας,τρελαθηκες,συνεχιζει"στο σπίτι μας
η αδελφή μου στρώνει το τραπεζι μ'ενα άσπρο τραπεζομάντηλο"
εμενα δεν με περιμένει κανένας,η γυναίκα μου αρπάχτηκε,
παιδί δεν ειχαμε,το σπίτι μας κάηκε,""πες μου,σε ποια πατρίδα
να γυρίσω;"τον κατάλαβε,σε ποια πατρίδα να γυρίσει;
"στεναχωριεσε;"τον ρώτησε,δεν άνοιξε στόμα,αγριο το μάτι του
"είναι από την αγρυπνια",τη νυχτα τον ξύπνησαν,του πέταξαν
το φακό στά μάτια ,τυφλώθηκε,"τις ει;"κάποιος απ'αυτους ούρλιαξε,
"Αχαιος του β' τάγματος Ετεοκλης Θηβαιος"όχι δεν φοβήθηκε,
τον πήραν και τον εδειραν ,ξημερώματα τον έστησαν για εκτέλεση,
τους έβλεπε,ανοιχτα τα μάτια,τον σημάδεψαν,"πυρ",δεν πυροβόλησαν,
"την άλλη φορά "είπαν,τον γύρισαν πίσω,εκλαιγε,"σκασε μπασταρδε"
φωναξαν,τον κλωτσησαν στη κοιλιά,"σα σκυλί" σημείωσε,το φεγγάρι
αποψε ψυχρό ξεχερσωνει τις πέτρες,η θάλασσα σκοτεινή αδιαπεραστη,
.
.
.

Η συνάντηση της Ελένης - χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

"μήλο ή πορτοκάλι, δεν θυμάμαι" η αντανάκλαση της στον καθρέφτη,άσπρα τα χέρια
λαιμός κυκνου, η ιστορία την κυκλωνει, οι άντρες έξω σοβαροί γυάλιζαν τα όπλα, "εμείς
οι γυναίκες στο σπίτι κεντουσαμε" η αντανάκλαση της στο κόκκινο μήλο, κατέβηκαν στο
σιδηροδρόμικο σταθμό,τα εμβατηρια στη διαπασον , τα παιδιά ανιδεα κουνουσαν
ελληνικές σημαίες,άλλωστε ξέρανε την ιστορία από το σχολείο, σαν θέατρο τα γεγονότα
,"μια γυναίκα με κοίταξε επιμονα σαν να προσπαθούσε να θυμηθεί ποια είμαι"επειτα
ερημωσε ο σταθμος, γυρίζοντας σπίτι έστρωσε μ'ασπρο σεντόνι το κρεββάτι, η
αντανάκλαση της στο πορτοκάλι,τα χέρια της προεκτεινονται στα πλήκτρα του πιάνου
"τα νερά του Σκαμανδρου μου θύμιζαν τον Ευρωτα", άνοιξε το παράθυρο, μπήκε το
φεγγάρι στο δωμάτιο και ξάπλωσε να κοιμηθεί στο κρεβάτι, κάθισε σε μια καρέκλα
απέναντι και το κοιτούσε "έχει γερές πλάτες το φεγγάρι, σαν δισκοβολου που ο δίσκος
ξεφεύγει από τα χερια του κι αναποτρεπτος ελλισεται στον αερα" η αντανάκλαση της
νουφαρο κάτω απ'το φεγγάρι,
Ου Νέμεσις Τρώας και ευκνήμιδας Αχαιούς
τοιήδ' αμφί γυναικί πολύν χρόνον άλγεα πάσχειν.
Αινώς αθανάτησι θεής εις ώπα ένεκεν,
"σαν ήχοι τζιτζικιων ή γριλλων στη πατριδα" η αντανάκλαση της πάνω στο μήλο,
"το φεγγάρι έχει γερά στιβαρά πόδια, τ'ακουω π'ανεβαινει αμετάκλητο τη ξύλινη σκάλα
στη ταρατσα, εγώ ακολουθω"
.
.
.

red -cncouvelis χνκουβελης

Ping Pong Λεξεων-χ.ν.κουβελης

περιμένει
ανταπόδοση των σκέψεων του με γραμμένες λέξεις,
για κάθε λέξη ακριβώς μια λέξη,ένα πινγκ πονγκ
λέξεων. από... σε. ας πούμε,στη λέξη 'εγω' τι
αντιστοιχεί; στη λέξη 'χθες' τι αντιπαραβαλλεται;
στη πρόταση 'από που έρχονται οι γλάροι
κουβαλώντας φως;' ποια πρόταση εκτείνεται
ορμητικη παθιασμένη "γιατί η
σιωπή είναι ηχος" απάντησης η στροφή του
σώματος το λυγισμα των ποδιών τα αδηφάγα ματιά
στις χορογραφημενες λέξεις ταΐζω
έναν άνθρωπο με λέξεις σημαίνει τον κάνω δικό μου
όπως μια αέναα φεύγουσα κίτρινη πεταλούδα
σχηματίζει την ιδέα της ομορφιάς της έτσι κι
εσύ σχημάτιζεσε στις λέξεις σου σε μένα
μια διαφανή στιγμή π'αναπνεει το νουφαρο κάτω
από τα νερά σου τόσο ελάχιστο
χωρίζονται οι λέξεις μας τόση απειροτητα
μοιραζονται αυτή η λέξη, άκου,
αυτός ο ορισμένος ρυθμος,ακου ο αερας μας
το κρίνο που περιμένω να σου δώσω άσπρος
λευκός λαιμός χρόνος διαλυμένος σε λέξεις,
άκου ο αερας μας ατίθασος επιμονος
η φωνη μου προεξέχει,βηματίζει, που
βηματίζει;απαντα με ίδια βήματα
δαχτυλάκι ροδαλο μέλισσα πως οι λέξεις
μας πετούν από σε
.
.
.

Αριστοτελης Ηθικα Νικομαχεια

Η ακολουθια του λογου μετά το 323 π.Χ-χ.ν.κουβελης

Οι Αθηναιοι βεβαίως το 323 και απαλλαχτηκαν από τους Μακεδονας
από την αμετρη οιηση και τα παρεπόμενα κοσμοπολιτικα τους
πλεον ημπορουν να χαράζουν απρόσκοπτα την πολιτική τους
και πλέον τάχιστα να λογαριασθουν με τους φιλομακεδονας
πρωτιστως ο Αριστοτέλης να σταλεί στην Εύβοια
εκει ας ασχοληθεί με τις παλίρροιες και τα φυσικά του
ο Θεόφραστος δεν είναι τόσον επικίνδυνος δι'αυτους
αν ομως όμως τοιούτος καταλήξει υπάρχει λύσις
ο Νηλεας,το ξέρουν, είναι λίαν φιλόδοξος για το Λύκειο
ο Στρατων από την Λάμψακο αντ'αυτου θα προτιμηθει
κι ας πάρει στη Σκηψη της Μικρασίας όλα τα βιβλία,κανένας
δεν θα τον εμποδίσει,και του Αριστοτέλη και του Θεόφραστου,
τι τους νοιαζει αυτους;ας τα πάρουν οι Ατταλιδες στη Πέργαμο
να επαίρονται οι μωροί ως νεοπλουτοι δια την Βιβλιοθήκη τους,
αν θέλουν,ας τα κρυψουν σε υπόγεια αν δεν τα δώσουν οι συγγενείς
του Νηλέα να μουχλιασουν τροφή σε σκωρους και ζωυφια,
ας τα πουλήσουν σε κάποιο βιβλιοσυλλεκτη Απελλικωνα
τι θα χρησιμευσουν στους Αθηναίους τώρα που ο Σύλλας ερημώνει
και λεηλατει την πόλη τους και κινδυνεύουν οι ζωές τους;
ας τα πάει στη Ρώμη να γλυτώσουνε με αυτές τις φιλοσοφίες
οιησις,λέει,διπλή άγνοια,αντιφάσεις,ομολογία,λογοδοσία,
καθαρσις,απορία,λόγον διδοναι,διαλεκτική,εντελέχεια,
ας ασχοληθούν οι Δυτικοί μ'αυτα επισταμένως
οι Αθηναίοι έχουνε παραγματικα ζητήματα ν'ασχολουνται
προέχει η ασφάλεια τους και ο εν χέρι τρεχων βίος
πραξεις και όχι θεωρίες διά αργοσχολους και αφελεις
.
.
.

[εργο copyleft]

Πωλείται το Παρον-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

το Παρόν σου ελλειπες,ελλειπεις το λόγο,
λέξη αναδυόμενη στην επιφάνεια, σαπρα υπαρξις,
ενα σκυλί ζητιανευει δίπλα σ'ενα άνθρωπο
απλωνει το χέρι του στη πλατεία Κοραή
στην οδό Σταδίου πρωην μέγαρον τραπέζης
γιατι,σε ρωτάω,δεν το ταιζεις με τόμους Ιστορίας;
ε μην προσπερνας,πιο πάνω η' πιο κατω υπάρχει
κι άλλος ανθρωπος, πάρε τη θέση του,
θελει Αρετήν και Τόλμην η Ελευθερία
το χέρι του σκύλου απλώνεται επιμηκυνεται
δεν μπορείς να το κρύψεις στη τσέπη σου
οταν κατεβαίνεις νεκυς στον υπόγειο της Ομόνοιας
Μεμνησον τους ανθρώπους και τα μέτρα τους
Μην ελλειπεις της Ιστορίας και του Παροντος
.
.
.

Picasso's Guernica and two from my own Guernicas-c.n.couveli

Guernica-χ.ν.κουβελης

τα μπρουτζινα ρουθουνια του ταυρου στα δοντια
του μηλου η εκρηξη των πυρινων αλογων
φωνες αρτιθασων νερων χερια αιωρουμενα
πεντε και δεκα δαχτυλα συστροφη σε βολβο
οφθαλμου
.
.
.

Μεταφυσικός Υπερτοπος-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ποίημα copyleft
Η ανηφορα,ποίημα του Χριστόφορου Τριάντη Christopher Triantis
Ο δρόμος,ποιημα copyleft του χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

(παραποιωντας το άπειρο η ποιηση)
(Poetry is Infinity's copyleft)
.
.
Η ανηφορα,ποίημα του Χριστόφορου Τριάντη Christopher Triantis

Σ’ αυτήν την ανηφόρα μεγαλώσαμε.
Δρόμος στρωμένος
μ’ αγκάθια και ροδιές.
Στις άκρες του κρύβονταν
άγιοι κι αρχαίοι σκελετοί.
Από τα κοιμητήρια περνούσαμε,
αλλά τα μνήματα γίνονταν
σκόνη και χάνονταν στη λήθη.
Μπροστά μας έτρεχαν
κοπάδια τράγων
με φωτιές καρφωμένες
στα κέρατά τους ,
για να ‘χουμε σημάδια ,
σαν σκαρφαλώναμε (γελώντας)
στον χρόνο .
Η νιότη όμως έφευγε
κι οι πέτρες σκέπαζαν
τα χνάρια μας.
Οι λάσπες πλήγωναν
τα γόνιμα χωράφια.
Ω , μακριά και δύσκολη έδειχνε
η ανηφόρα.
Οι μοίρες δεν χάριζαν
πια καρπούς
στα μάτια μας
και γύρω μας τα ρολόγια
έλιωναν σε λάκκους και κρεβάτια.
Γι’ αυτό πέφταμε με λύσσα
σ’ ό,τι απέμεινε από τα
καλοκαίρια
και πληγώναμε τα χέρια μας
στα χάσματα της γης,
γυρεύοντας : Θεό κι άνεμο.
Και στο τέλος
λίγη αθανασία,
μάταια όμως.
.
.

Ο δρόμος,ποιημα copyleft του χνκουβελης cncouvelis

ο δρόμος ανέβαινε με τις ροδιες
ισα στην ηληκια μας τ'αγκαθια
εκει συναντούσαμε αγιους
σοβαροί μας δείχνανε τους αρχαίους σκελετους
και παραπάνω τα μνήματα στην αιώνια σκόνη
κι οι δικοί μας νεκροί ξεχασμενοι
ειδαμε τότε τράγους με πύρινα κέρατα
ορμητικα να ξεπετάγονται και να σκαρφαλώνουν
φωτιζοντας το χρόνο
εμεις δεν σταματούσαμε ολοένα ανεβαίναμε
αφηνωντας πίσω τη νεότητα μας σκεπασμένη με πετρες
ξεραμε πως η εύφορη γη θα χαθεί στη λασπη
μακρυς και κοπιαστικος ο δρόμος μας στον ουρανο
οι θεοί απόντες έρημοι διασχίζουμε το κενο
μαλακα ρολόγια λιωνουν τις ώρες μας
καθως αθώοι διάφανοι ξαπλώνουμε τη νυχτα
κι ήταν φορές που επίμονα ντυνομασταν το ρούχο του καλοκαιριου
γυρευοντας στα σκοτεινά θεούς κι ανέμους σφοδρους επικαλωντας
να σαρώσουν τους φόβους μας,
ματαια όμως,
η αθανασία δεν μας πλήγωσε τα χερια τελικα
.
.
.

ΙΣΟΧΡΟΝΑ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΤΟΠΩΝ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

το ψυχρό θερμανθηκε το ξερό υγρανθηκε
το σκοτεινό φωτισθηκε
οι λέξεις ρυθμισθηκαν
ποια η Πρώτη Αρχή
ο Λογος
η πατουσα του γλάρου σ'αυτη του ανθρώπου ιση
η ελάχιστη άμμος του Ηρακλείτου στα χέρια
πεφτει και κυκλώνει αρχή και τέλος όμοια
ενα εφελκυμο πεύκο αντιτιθεμενο σε βραχο
εὖρος ποδὸς ἀνθρωπείου ο τόπος μου
ὁ ἥλιος οὐ μόνον νέος ἐφ᾽ ἡμέρῃ ἐστίν, ἀλλ᾽ ἀεὶ νέος
ἅπτεται καὶ σβέννυται
την ιδεα των σταγόνων του νερου
του αέρα η μουσική κλίμακα
αναπνεει
συλλάψιες ὅλα καὶ οὐχ ὅλα,
συμφερόμενον διαφερόμενον, συνᾷδον διᾷδον,
καὶ ἐκ πάντων ἓν καὶ ἐξ ἑνὸς πάντα.
η βάρκα σύρεται στα νερά τα νησια πλησιάζουν
τ'ακρωτηρι αγγίζεται το γαλάζιο διάφανο ελαφρό
θάλασσα διαχέεται καὶ μετρέεται
εἰς τὸν αὐτὸν λόγον
απλωνεται αεικίνητη
γελαστεα κυματων
.
.
ISOCHRONOUS GREEK TOPOI-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

the cold is heated and the dry is wetted
the dark is illuminated
the words are adjusted
what is the First Principle
the Logos
the paw of seagull in the paw of human being equal
the minimum sand of Heraclitus in the hands
falls and circles the beginning and end samely
a stressing pine is opposing the rock
εὖρος ποδὸς ἀνθρωπείου ο τόπος μου
ὁ ἥλιος οὐ μόνον νέος ἐφ᾽ ἡμέρῃ ἐστίν, ἀλλ᾽ ἀεὶ νέος
ἅπτεται καὶ σβέννυται
(the width of a human foot is my own topos
the sun is not only new everyday but is forever young
It is relevant and it is quenched
ανατέλλει και δύει)
the idea of water drop
the air's musical scale
is breathing
συλλάψιες ὅλα καὶ οὐχ ὅλα,
συμφερόμενον διαφερόμενον, συνᾷδον διᾷδον,
καὶ ἐκ πάντων ἓν καὶ ἐξ ἑνὸς πάντα.
(all things are interlocked and are not,
the bringed together is and separed,the singing together is and singing different,
and of all things the one and of the one all things)
the boat is pulled in the waters the islands are approaching
the cape is touched by the blue transparent light
θάλασσα διαχέεται καὶ μετρέεται
εἰς τὸν αὐτὸν λόγον
(the sea is diffused and is measured
in the selfsame logos)
it is spread evermoving
In lighted waves
.
.
.

ΜΕΤΑ-ΦΡΑΣΤΙΚΑ ΟΜΗΡΟΥ ΙΛΙΑΔΑ-ΟΜΗΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ-TRANSLATING HOMER-Iliada-Odysseia -μεταφραση -translating-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Τα υβριολογια στην Οδύσσεια του Ομήρου- η μολοβρος γλωττη-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΤΟ ΥΒΡΙΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΜΕΛΑΝΘΟΥ ΣΤΟΝ ΟΔΥΣΣΕΑ[Ομηρου Οδυσσεια,ρ',204-238]
ΚΑΙ ΤΟ ΟΙΚΤΡΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΜΝΗΣΤΗΡΟΦΟΝΙΑ[Ομηρου Οδυσσεια,χ',473-476]
μεταφραση χ.ν.κουβελης

ο Μελανθος[μελας+ανθος]του Δολιου ηταν Ιθακισιος βοσκος και αθλιος συνεργατης
των μνηστηρων ,μαζι με την αδερφη του Μελανθω,ερωμενη του Ευρυμαχου,οταν
βρισκει τον Οδυσσεα[Ομηρου Οδυσσεια,ραψωδια ρ' στιχοι 204-238]ντυμενο γερο ζητιανο,
μαζι με τον πιστο του χοιροβοσκο Ευμαιο,τον βριζει σκαια και χυδαια.
Στη ραψωδια χ',στιχοι 473-476,Ομηρου Οδυσσεια,εχουμε το οικτρο τελος του στην μνηστη-
ροφονια
.
.
το υβριολογιο του Μελανθου στον Οδυσσεα[Ομηρου Οδυσσεια ,ρ',204-238]
το οικτρο τελος του στην μνηστηροφονια[Ομηρου Οδυσσεια,χ',473-476]
μεταφραση χ.ν.κουβελης

[Ομηρου Οδυσσεια ,ρ',204-238]
ἀλλ' ὅτε δὴ στείχοντες ὁδὸν κάτα παιπαλόεσσαν
ἄστεος ἐγγὺς ἔσαν καὶ ἐπὶ κρήνην ἀφίκοντο
τυκτὴν καλλίροον, ὅθεν ὑδρεύοντο πολῖται,
τὴν ποίησ' Ἴθακος καὶ Νήριτος ἠδὲ Πολύκτωρ·
ἀμφὶ δ' ἄρ' αἰγείρων ὑδατοτρεφέων ἦν ἄλσος,
πάντοσε κυκλοτερές, κατὰ δὲ ψυχρὸν ῥέεν ὕδωρ
ὑψόθεν ἐκ πέτρης· βωμὸς δ' ἐφύπερθε τέτυκτο 210
Νυμφάων, ὅθι πάντες ἐπιῤῥέζεσκον ὁδῖται·
ἔνθα σφέας ἐκίχανεν υἱὸς Δολίοιο Μελανθεὺς
αἶγας ἄγων, αἳ πᾶσι μετέπρεπον αἰπολίοισι,
δεῖπνον μνηστήρεσσι· δύω δ' ἅμ' ἕποντο νομῆες.
τοὺς δὲ ἰδὼν νείκεσσεν ἔπος τ' ἔφατ' ἔκ τ' ὀνόμαζεν
ἔκπαγλον καὶ ἀεικές· ὄρινε δὲ κῆρ Ὀδυσῆος·
«νῦν μὲν δὴ μάλα πάγχυ κακὸς κακὸν ἡγηλάζει,
ὡς αἰεὶ τὸν ὁμοῖον ἄγει θεὸς ὡς τὸν ὁμοῖον.
πῇ δὴ τόνδε μολοβρὸν ἄγεις, ἀμέγαρτε συβῶτα,
πτωχὸν ἀνιηρόν, δαιτῶν ἀπολυμαντῆρα; 220
ὃς πολλῇς φλιῇσι παραστὰς φλίψεται ὤμους,
αἰτίζων ἀκόλους, οὐκ ἄορα οὐδὲ λέβητας.
τόν γ' εἴ μοι δοίης σταθμῶν ῥυτῆρα γενέσθαι
σηκοκόρον τ' ἔμεναι θαλλόν τ' ἐρίφοισι φορῆναι,
καί κεν ὀρὸν πίνων μεγάλην ἐπιγουνίδα θεῖτο.
ἀλλ' ἐπεὶ οὖν δὴ ἔργα κάκ' ἔμμαθεν, οὐκ ἐθελήσει
ἔργον ἐποίχεσθαι, ἀλλὰ πτώσσων κατὰ δῆμον
βούλεται αἰτίζων βόσκειν ἣν γαστέρ' ἄναλτον.
ἀλλ' ἔκ τοι ἐρέω, τὸ δὲ καὶ τετελεσμένον ἔσται·
αἴ κ' ἔλθῃ πρὸς δώματ' Ὀδυσσῆος θείοιο, 230
πολλά οἱ ἀμφὶ κάρη σφέλα ἀνδρῶν ἐκ παλαμάων
πλευραὶ ἀποτρίψουσι δόμον κάτα βαλλομένοιο.»
ὣς φάτο, καὶ παριὼν λὰξ ἔνθορεν ἀφραδίῃσιν
ἰσχίῳ· οὐδέ μιν ἐκτὸς ἀταρπιτοῦ ἐστυφέλιξεν,
ἀλλ' ἔμεν' ἀσφαλέως. ὁ δὲ μερμήριξεν Ὀδυσσεύς,
ἠὲ μεταΐξας ῥοπάλῳ ἐκ θυμὸν ἕλοιτο
ἦ πρὸς γῆν ἐλάσειε κάρη ἀμφουδὶς ἀείρας·
ἀλλ' ἐπετόλμησε, φρεσὶ δ' ἔσχετο.
.
.
[Ομηρου Οδυσσεια,χ',473-476]
ἐκ δὲ Μελάνθιον ἦγον ἀνὰ πρόθυρόν τε καὶ αὐλήν·
τοῦ δ' ἀπὸ μὲν ῥῖνάς τε καὶ οὔατα νηλέϊ χαλκῷ
τάμνον μήδεά τ' ἐξέρυσαν, κυσὶν ὠμὰ δάσασθαι,
χεῖράς τ' ἠδὲ πόδας κόπτον κεκοτηότι θυμῷ
.
.
μεταφραση χ.ν.κουβελης

αλλ'οταν μαζι κατηφοριζοντας τον αποκρημνο δρομο
και στη πολη κοντα ησαν και στη βρυση εφτασαν
τη κτιστη που καθαρα τα νερα ρεει,απ'οπου υδρευονταν οι πολιτες,
αυτη που'φκιαξε ο Ιθακος κι ο Νηριτος κι επισης ο Πολυκτωρας,
και γυρω ηταν αλσος με λευκες που το νερο τις τρεφει,
απο παντου σε κυκλο,κατω δε παγωμενο ερρεε νερο
ψηλα απ'τη πετρα ,κι απο πανω βωμος ηταν κτισμενος 210
των Νυμφων,οπ'εκει ολοι εθυσιαζαν οι οδοιποροι
εκει τους ετυχε ο γιος του Δολιου ο Μελανθος
γιδια πηγαινοντας,σ'ολα τα αιγοκοπαδα τα πιο ξεχωρισμενα,
δειπνο στους μνηστηρες,και μαζι δυο ακολουθαγαν βοσκοι,
και βλεπωντας τους φιλονεικιας λογο ειπε και μιλησε
τρομερο κι απρεπο,του δε Οδυσσεα ταραχτηκε η καρδια,
''να τωρα ενας παντελως αθλιος εναν αθλιο σερνει,
ετσ'οπως παντα τον ομοιο φερνει ο θεος στον ομοιο,
που αυτον εδω τον σαπροφαγο πας,σιχαμερε γουρναρη,
τον ενοχλητικο φτωχο,των φαγητων τον αποροφητηρα, 220
αυτος σε πολλες πορτες και κατωφλια θα ξυνει τους ωμους
επαιτωντας ψωμοκοματα,οχι ξιφη κρεμαστα και λεβετια,
αυτον σε με να δωσεις των μαντριων φυλακας να γινει
σαρωτης του σταυλου να'ναι,χλωρο κλαρι να φερνει στα κατσικια
και τρογαλο πινωντας χοντρο μπουτι να φκιαξει,
αλλ'αφου λοιπον εργα αθλια εμαθε,δεν θα θελησει
δουλεια να πιασει,αλλα να γυριζει ασυστολα στη χωρα
θελει επαιτωντας να βοσκησει την αχορταγη κοιλια,
αλλα σε σε θα πω,κι αυτο και τετελεσμενο να'ναι,
αν κι ερθει προς τα σπιτια του Οδυσσεα του θειου 230
πολλα γυρω απ'το κεφαλι σκαμνια απ'των αντρων τις παλαμες
τα πλευρα θα συντριψουν σωρηδον καταπανω πεταμενα''
ετσ'ειπε,και περνωντας κλωτσια με πηδημα εδωσ'αφραδιαζοντας
στο γοφο,ομως αυτος εξω απ'την ατραπο δεν τρανταχτηκε,
αλλ'εμεινε ακουνητος,ο δε Οδυσσεας διστασε,
η' ορμωντας με το ροπαλο τη ψυχη να του τραβηξει
η' απ'τη γη σηκωνοντας να του κοπανισει το κεφαλι κατω χαμω,
αλλ'υπομεινε,στα νευρα δε κρατηθηκε
.
.
μετα τον Μελανθο εσυραν κατα το προθυρο και την αυλη,
απ'αυτον και τη μυτη και τ'αυτια μ'ανηλεο χαλκο
χωρισαν,και τ'αχαμνα ξεριζωσαν,στα σκυλια ωμα πετωντας να φανε,
και χερια και ποδια εκοψαν μ' οργισμενη τη καρδια
.
.
.

Athens spots-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

What is History?-χ.ν.κουβελης

Acropolis,Parthenon,Kariadytes,Athens Greek souverir
Oh,yes,Plaka,syrtaki,souvlaki,of course palia Atina

Ομόνοια,10 και,νύχτα,αγόρασα μία εφημερίδα,
"Κύριε,σας ενδιαφέρουν ακόμα οι ιδεολογίες;"δεν έδωσα σημασία
προχωρησα στα Χαυτεία,ένας ζητιάνος άπλωσε το χέρι,
"Κύριε,παρακαλώ,μην μου το κόψεις"
στη Κλαυθμώνος ένας νεαρος πουλούσε τους βολβούς των ματιών του
"Κυριε,αγοραστε,είμαι ο Οιδιποδας,ηθοποιός,θα μου χρειαστεί για το ρόλο μου"
τους πήρα από τα χέρια του,δεν ήθελε χρήματα,
"ποιος είστε και δεν θέλετε χρηματα;"φωναξα αγριεμενος
"όλοι θέλουν χρήματα.Θα φωνάξω την αστυνομια"
φοβηθηκε,"μη,Κύριε, σας παρακαλώ,"έτρεμε,"αλήθεια σας λέω,λυπήθητε με,
να η αφίσα της παράστασης"μου έδειχνε,εγώ δεν έβλεπα,
γιατί δεν έβλεπα;
"απατεώνα,μου πήρες τα μάτια μου,δωσ'μου τα μάτια μου"
"Κύριε,τώρα εσείς είστε ο Οιδιποδας"έβγαλε τη μάσκα του,
"να,τώρα ειναι δική σου",και μου την έδινε,
είδα το πρόσωπο του,τα μάτια του έλειπαν,"λες ψέματα"
του έδειξα την εφημερίδα,πουθενά δεν έγραφε για την παράσταση,
"παρ'ολ'αυτα εσύ ο πραγματικός Οιδιποδας"σαρκαστικά είπε
και συνεχισε "εγώ είμαι ένας διαφημιστής"
κατευθυνθηκε σ'ενα γκρουπ τουριστων
Acropolis,Parthenon,Kariadytes,Athens Greek souverir
Oh,yes,Plaka,syrtaki,souvlaki,of course palia Atina
μια ξανθιά κοπέλα το επανέλαβε," Oh yes .I love Greece"
τοτε εγώ φώναξα "What is History?"
η ίδια κοπέλα απαντησε "What is History? History is History,History is his story,
ὁ πᾶσι κλεινὸς Οἰδίπους καλούμενος"
τοτε εγώ απάντησα:
οὔκουν πατρός γ᾽ ἂν φονεὺς
ἦλθον οὐδὲ νυμφίος
βροτοῖς ἐκλήθην ὧν ἔφυν ἄπο.
νῦν δ᾽ ἄθεος μέν εἰμ᾽, ἀνοσίων δὲ παῖς, [1360]
ὁμολεχὴς δ᾽ ἀφ᾽ ὧν αὐτὸς ἔφυν τάλας.
εἰ δέ τι πρεσβύτερον ἔτι κακοῦ κακόν, [1365]
τοῦτ᾽ ἔλαχ᾽ Οἰδίπους.
"This is History"είπε η κοπελα
.
.
.

woman in chair-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Η Πολυκαστη,η Λαμπετιη,η Περση και τ'αλλα ονόματα των γυναικών στον Ομηρο-
χ.ν.κουβελης

η Πολυκαστη

(Ομήρου Οδύσσεια,γ',464-469)μετάφραση χ.ν.κουβελης
τόφρα δὲ Τηλέμαχον λοῦσεν καλὴ Πολυκάστη,
Νέστορος ὁπλοτάτη θυγάτηρ Νηληϊάδαο.465
αὐτὰρ ἐπεὶ λοῦσέν τε καὶ ἔχρισεν λίπ' ἐλαίῳ,
ἀμφὶ δέ μιν φᾶρος καλὸν βάλεν ἠ δὲ χιτῶνα,
ἔκ ῥ' ἀσαμίνθου βῆ δέμας ἀθανάτοισιν ὁμοῖος·
πὰρ δ' ὅ γε Νέστορ' ἰὼν κατ' ἄρ' ἕζετο, ποιμένα λαῶν.

στο μεταξύ τον Τημεμαχο έλουσε η όμορφη Πολυκαστη
του Νέστορα η πιο νεώτερη θυγατέρα του γιου του Νηλεα 465
επειτ'αφου και τον έλουσε και τον αλειψε με παχυ λάδι
τον περιεβαλε με καλό μακρύ φόρεμα και με χιτώνα,
απ'τον λουτήρα βγήκε μ'αναστημα στους αθάνατους ομοιος,
και κοντά στον Νέστορα πηγαίνοντας κάθησε,τον ποιμενα λαων

[η Πολυκαστη εγινε γυναικα του Τηλεμαχου και του γεννησε τον Περσεπολι]
.
.
η Λαμπετίη και η Φαέθουσα

(Ομήρου Οδύσσεια,μ',128-137)μετάφραση χ.ν.κουβελης
Θρινακίην δ' ἐς νῆσον ἀφίξεαι· ἔνθα δὲ πολλαὶ
βόσκοντ' Ἠελίοιο βόες καὶ ἴφια μῆλα.
ἑπτὰ βοῶν ἀγέλαι, τόσα δ' οἰῶν πώεα καλά, 130
πεντήκοντα δ' ἕκαστα. γόνος δ' οὐ γίνεται αὐτῶν,
οὐδέ ποτε φθινύθουσι. θεαὶ δ' ἐπιποιμένες εἰσί,
νύμφαι ἐϋπλόκαμοι, Φαέθουσά τε Λαμπετίη τε,
ἃς τέκεν Ἠελίῳ Ὑπερίονι δῖα Νέαιρα.
τὰς μὲν ἄρα θρέψασα τεκοῦσά τε πότνια μήτηρ
Θρινακίην ἐς νῆσον ἀπῴκισε τηλόθι ναίειν,
μῆλα φυλασσέμεναι πατρώϊα καὶ ἕλικας βοῦς.

στη Θρινακιη τη νησο θα φτασεις,οπου πολλες
βοσκουν τ'Ηλιου γελαδες και παχια προβατα
επτα βοδιων αγελες,τοσα κι αρνιων κοπαδια καλα,130
πενηντα εκαστα,απογονος δεν γινεται απ'αυτα,
ουτε ποτε φθινουν,θεες ποιμενες ειναι,
νυμφες ομορφοπλεξουδες,και η Φαεθουσα και η Λαμπετιη,
αυτες ετεκε στον Ηλιο Υπεριονα η θεια Νεαιρα,
αυτες τοτε η τεκουσα και θρεψασα σεβασμια μητερα
στη Θρινακιη νησο αποικισε εκει να μεινουν,
τα προβατα να φυλανε τα πατρωα και τα ελικοκερατα βοδια
.
.
η Κίρκη η Πέρση η Νέαιρα

(Ομήρου Οδύσσεια,κ',133-139)μετάφραση χ.ν.κουβελης
ἔνθεν δὲ προτέρω πλέομεν ἀκαχήμενοι ἦτορ,
ἄσμενοι ἐκ θανάτοιο, φίλους ὀλέσαντες ἑταίρους.
Αἰαίην δ' ἐς νῆσον ἀφικόμεθ'· ἔνθα δ' ἔναιε
Κίρκη ἐϋπλόκαμος, δεινὴ θεὸς αὐδήεσσα,
αὐτοκασιγνήτη ὀλοόφρονος Αἰήταο·
ἄμφω δ' ἐκγεγάτην φαεσιμβρότου Ἠελίοιο
μητρός τ' ἐκ Πέρσης, τὴν Ὠκεανὸς τέκε παῖδα.139

απο'κει πριν την ωρα πλεουμε λυπημενοι τη καρδια,
χαρουμενοι απ'τη φυγη θανατου,φιλους χανοντας συντροφους,
στην Αιαιη νησο φτανουμε,οπ'εμενε
η Κιρκη η ομορφοπλεξουδη,τρομερη θεα μ΄'ανθρωπινη φωνη,
αυταδελφη του Αιητη πο'χει το χαμο στο νου,
κι οι δυο γεννιονται απ'τον Ηλιο που φως φερνει στους θνητους
κι απο μητερα τη Περση,αυτην ο Ωκεανος ετεκε κορη 139
'
'
και τ'αλλα ονόματα των γυναικών στον Ομηρο:
Αβαρβαρέη Αγαμήδη Αγαύη Αγλαϊη Αδρήστη Αθηναίη Αιγιάλια Αίθη Αίθρη Αλκάνδρη
Αληυόνη Αλθαίη Αλίη Αλκίππη Αλκμήνη Αμάθεια Αμφιθέη Αμφιθόη Αμφινόμη Αμφιτρίτη
Ανδρομάχη Άντεια Αντίκλεια Αντιόπη Αρήτη Αριάδνη Άρτεμις Αστυόχεια Αστυόχη Αυτονόη
Αφροδίτη Αψευδής Βρισηίς Γαία Γαλάτεια Γή Γλαύκη Γοργώ Γυγαίη Δανάη Δεξαμενή Δημήτηρ
Διομήδη Διώνη Δυναμένη Δωρίς Δωτώ Ειδοθέη Ειλείθυια Eκάβη Εκαμήδη Ελένη Ενυώ
Επικάστη Εριφύλη Εριώπις Ερμιόνη Ευηνίνη Ευριδίκη Ευρύκλεια Ευρυνόμη Ευρώπη Ήβη Ήρη
Θάλεια Θεανώ Θέμις Θέτις Θόη Θόωσα Ίαιρα Ιάνασσα Ιάνειρα Ινώ Ιξιόνη Ίρις Ιπποδάμεια
Ιφθίμη Ιφιάνασσα Ιφιμέδεια Ίφις Καλλιάνασσα Καλλιάνειρα Καλυψώ Κασσάνδρη Καστιάνειρα
Κίρκη Κισσηίς Κλεποπάτρη Κλυμένη Κλυταιμήστρη Κτιμένη Κυμοδόκη Κυμοθέη Λαμπετίη
Λαοδάμεια Λαοδίκη Λαοθόη Λευκοθέη Λήδη Λητώ Μαιάς Μαίρα Μάρπησσα Μεγάρη
Μελανθώ Μελίτη Μηδεσικικάστη Μούσα Μυκήνη Μυρίνη Ναυσικά Νέαιρα Νηίς
Νημερτίς Νησαίη Νιόβη Πανόπη Πασιθέη Περίβοια Περσεφόνεια Πέρση Πηνελόπεια Πηρώ
Ποδάγρη Πολυδάμνα Πολυδώρη Πολυκάστη Πολυμήλη Πόκρις Πρωτώ Ρήνη Ρέα Σικέλη Σεμέλη
Σκύλλα Σπειώ Τηθύς Τυρώ Υψιπύλη Φαίδρη Φέρουσα Φροντίς Φιλομέδουσα Φιλώ Χάρις
Χάρυβδις Χίμαιρα Χλωρίς Χρυσηίς Χρυσόθεμις Ωρείθυια
.
.
.

Homer's women οι Γυναικες του Ομηρου-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Homer's women οι Γυναικες του Ομηρου
[Ομηρου Ιλιαδα,Οδυσσεια] μεταφραση χ.ν.κουβελης

Αβαρβαρέη Αγαμήδη Αγαύη Αγλαϊη Αδρήστη Αθηναίη Αιγιάλια Αίθη Αίθρη Αλκάνδρη
Αληυόνη Αλθαίη Αλίη Αλκίππη Αλκμήνη Αμάθεια Αμφιθέη Αμφιθόη Αμφινόμη Αμφιτρίτη
Ανδρομάχη Άντεια Αντίκλεια Αντιόπη Αρήτη Αριάδνη Άρτεμις Αστυόχεια Αστυόχη Αυτονόη
Αφροδίτη Αψευδής Βρισηίς Γαία Γαλάτεια Γή Γλαύκη Γοργώ Γυγαίη Δανάη Δεξαμενή Δημήτηρ
Διομήδη Διώνη Δυναμένη Δωρίς Δωτώ Ειδοθέη Ειλείθυια Eκάβη Εκαμήδη Ελένη Ενυώ
Επικάστη Εριφύλη Εριώπις Ερμιόνη Ευηνίνη Ευριδίκη Ευρύκλεια Ευρυνόμη Ευρώπη Ήβη Ήρη
Θάλεια Θεανώ Θέμις Θέτις Θόη Θόωσα Ίαιρα Ιάνασσα Ιάνειρα Ινώ Ιξιόνη Ίρις Ιπποδάμεια
Ιφθίμη Ιφιάνασσα Ιφιμέδεια Ίφις Καλλιάνασσα Καλλιάνειρα Καλυψώ Κασσάνδρη Καστιάνειρα
Κίρκη Κισσηίς Κλεποπάτρη Κλυμένη Κλυταιμήστρη Κτιμένη Κυμοδόκη Κυμοθέη Λαμπετίη
Λαοδάμεια Λαοδίκη Λαοθόη Λευκοθέη Λήδη Λητώ Μαιάς Μαίρα Μάρπησσα Μεγάρη
Μελανθώ Μελίτη Μηδεσικικάστη Μούσα Μυκήνη Μυρίνη Ναυσικά Νέαιρα Νηίς
Νημερτίς Νησαίη Νιόβη Πανόπη Πασιθέη Περίβοια Περσεφόνεια Πέρση Πηνελόπεια Πηρώ
Ποδάγρη Πολυδάμνα Πολυδώρη Πολυκάστη Πολυμήλη Πόκρις Πρωτώ Ρήνη Ρέα Σικέλη Σεμέλη
Σκύλλα Σπειώ Τηθύς Τυρώ Υψιπύλη Φαίδρη Φέρουσα Φροντίς Φιλομέδουσα Φιλώ Χάρις
Χάρυβδις Χίμαιρα Χλωρίς Χρυσηίς Χρυσόθεμις Ωρείθυια

Η Πολυκαστη,η Λαμπετιη,η Περση και τ'αλλα ονόματα των γυναικών στον Ομηρο-
χ.ν.κουβελης

η Πολυκαστη

(Ομήρου Οδύσσεια,γ',464-469)μετάφραση χ.ν.κουβελης
τόφρα δὲ Τηλέμαχον λοῦσεν καλὴ Πολυκάστη,
Νέστορος ὁπλοτάτη θυγάτηρ Νηληϊάδαο.465
αὐτὰρ ἐπεὶ λοῦσέν τε καὶ ἔχρισεν λίπ' ἐλαίῳ,
ἀμφὶ δέ μιν φᾶρος καλὸν βάλεν ἠ δὲ χιτῶνα,
ἔκ ῥ' ἀσαμίνθου βῆ δέμας ἀθανάτοισιν ὁμοῖος·
πὰρ δ' ὅ γε Νέστορ' ἰὼν κατ' ἄρ' ἕζετο, ποιμένα λαῶν.

στο μεταξύ τον Τημεμαχο έλουσε η όμορφη Πολυκαστη
του Νέστορα η πιο νεώτερη θυγατέρα του γιου του Νηλεα 465
επειτ'αφου και τον έλουσε και τον αλειψε με παχυ λάδι
τον περιεβαλε με καλό μακρύ φόρεμα και με χιτώνα,
απ'τον λουτήρα βγήκε μ'αναστημα στους αθάνατους ομοιος,
και κοντά στον Νέστορα πηγαίνοντας κάθησε,τον ποιμενα λαων

[η Πολυκαστη εγινε γυναικα του Τηλεμαχου και του γεννησε τον Περσεπολι]
.
.
η Λαμπετίη και η Φαέθουσα

(Ομήρου Οδύσσεια,μ',128-137)μετάφραση χ.ν.κουβελης
Θρινακίην δ' ἐς νῆσον ἀφίξεαι· ἔνθα δὲ πολλαὶ
βόσκοντ' Ἠελίοιο βόες καὶ ἴφια μῆλα.
ἑπτὰ βοῶν ἀγέλαι, τόσα δ' οἰῶν πώεα καλά, 130
πεντήκοντα δ' ἕκαστα. γόνος δ' οὐ γίνεται αὐτῶν,
οὐδέ ποτε φθινύθουσι. θεαὶ δ' ἐπιποιμένες εἰσί,
νύμφαι ἐϋπλόκαμοι, Φαέθουσά τε Λαμπετίη τε,
ἃς τέκεν Ἠελίῳ Ὑπερίονι δῖα Νέαιρα.
τὰς μὲν ἄρα θρέψασα τεκοῦσά τε πότνια μήτηρ
Θρινακίην ἐς νῆσον ἀπῴκισε τηλόθι ναίειν,
μῆλα φυλασσέμεναι πατρώϊα καὶ ἕλικας βοῦς.

στη Θρινακιη τη νησο θα φτασεις,οπου πολλες
βοσκουν τ'Ηλιου γελαδες και παχια προβατα
επτα βοδιων αγελες,τοσα κι αρνιων κοπαδια καλα,130
πενηντα εκαστα,απογονος δεν γινεται απ'αυτα,
ουτε ποτε φθινουν,θεες ποιμενες ειναι,
νυμφες ομορφοπλεξουδες,και η Φαεθουσα και η Λαμπετιη,
αυτες ετεκε στον Ηλιο Υπεριονα η θεια Νεαιρα,
αυτες τοτε η τεκουσα και θρεψασα σεβασμια μητερα
στη Θρινακιη νησο αποικισε εκει να μεινουν,
τα προβατα να φυλανε τα πατρωα και τα ελικοκερατα βοδια
.
.
η Κίρκη η Πέρση η Νέαιρα

(Ομήρου Οδύσσεια,κ',133-139)μετάφραση χ.ν.κουβελης
ἔνθεν δὲ προτέρω πλέομεν ἀκαχήμενοι ἦτορ,
ἄσμενοι ἐκ θανάτοιο, φίλους ὀλέσαντες ἑταίρους.
Αἰαίην δ' ἐς νῆσον ἀφικόμεθ'· ἔνθα δ' ἔναιε
Κίρκη ἐϋπλόκαμος, δεινὴ θεὸς αὐδήεσσα,
αὐτοκασιγνήτη ὀλοόφρονος Αἰήταο·
ἄμφω δ' ἐκγεγάτην φαεσιμβρότου Ἠελίοιο
μητρός τ' ἐκ Πέρσης, τὴν Ὠκεανὸς τέκε παῖδα.139

απο'κει πριν την ωρα πλεουμε λυπημενοι τη καρδια,
χαρουμενοι απ'τη φυγη θανατου,φιλους χανοντας συντροφους,
στην Αιαιη νησο φτανουμε,οπ'εμενε
η Κιρκη η ομορφοπλεξουδη,τρομερη θεα μ΄'ανθρωπινη φωνη,
αυταδελφη του Αιητη πο'χει το χαμο στο νου,
κι οι δυο γεννιονται απ'τον Ηλιο που φως φερνει στους θνητους
κι απο μητερα τη Περση,αυτην ο Ωκεανος ετεκε κορη 139
'
'
η Ῥήνη

[Ομηρου Ιλιαδα,Β',716-728] μεταφραση χ.ν.κουβελης

Οἳ δ' ἄρα Μηθώνην καὶ Θαυμακίην ἐνέμοντο
καὶ Μελίβοιαν ἔχον καὶ Ὀλιζῶνα τρηχεῖαν,
τῶν δὲ Φιλοκτήτης ἦρχεν τόξων ἐῢ εἰδὼς
ἑπτὰ νεῶν· ἐρέται δ' ἐν ἑκάστῃ πεντήκοντα
ἐμβέβασαν τόξων εὖ εἰδότες ἶφι μάχεσθαι. 720
ἀλλ' ὃ μὲν ἐν νήσῳ κεῖτο κρατέρ' ἄλγεα πάσχων
Λήμνῳ ἐν ἠγαθέῃ, ὅθι μιν λίπον υἷες Ἀχαιῶν
ἕλκεϊ μοχθίζοντα κακῷ ὀλοόφρονος ὕδρου·
ἔνθ' ὅ γε κεῖτ' ἀχέων· τάχα δὲ μνήσεσθαι ἔμελλον
Ἀργεῖοι παρὰ νηυσὶ Φιλοκτήταο ἄνακτος.
οὐδὲ μὲν οὐδ' οἳ ἄναρχοι ἔσαν, πόθεόν γε μὲν ἀρχόν·
ἀλλὰ Μέδων κόσμησεν Ὀϊλῆος νόθος υἱός,
τόν ῥ' ἔτεκεν Ῥήνη ὑπ' Ὀϊλῆϊ πτολιπόρθῳ.

αυτοι που τη Μηθωνη και τη Θαυμακιη κατοικουσαν
και τη Μελιβοια ειχαν και την τραχεια Ολιζωνα,
αυτων ο Φιλοκτητης αρχηγευε των τοξων καλος γνωστης
των επτα πλοιων,κωπηλατες σε καθενα πενηντα
επεβαιναν των τοξων καλοι γνωστες ανδρεια να μαχονται, 720
αλλ'αυτος στη νησο κειτονταν δυνατ'αλγη πασχωντας
στην Λημνο την ιεροτατη,οπου κει τον κατελιπαν οι γιοι των Αχαιων
απ'το ελκος υποφεροντας το κακο τ'ολεθριου υδροφιδου,
εκει αυτος κειτονταν λυπημενος,γρηγορα να μνησθουν εμελλον
οι Αργειοι κοντα στα πλοια του Φιλοκτητη ανακτα,
ουτ'αυτοι αναρχοι ησαν,αν και ποθουσαν τον αρχοντα,
αλλ'ο Μεδων τους παρεταξε του Οιλεα ο νοθος γιος,
αυτον ετεκε η Ρηνη στον Οιλεα τον πολεων πορθητη
.
.
η Ἑλένη και η Ἀδρήστη η Ἀλκίππη η Φυλὼ οι θεραπαινιδες της Ελενης
η Ἀλκάνδρη η Αρτεμις

[Ομηρου Οδυσσεια,δ',121-135] μεταφραση χ.ν.κουβελης
ἐκ δ' Ἑλένη θαλάμοιο θυώδεος ὑψορόφοιο
ἤλυθεν Ἀρτέμιδι χρυσηλακάτῳ ἐϊκυῖα.
τῇ δ' ἄρ' ἅμ' Ἀδρήστη κλισίην εὔτυκτον ἔθηκεν,
Ἀλκίππη δὲ τάπητα φέρεν μαλακοῦ ἐρίοιο,
Φυλὼ δ' ἀργύρεον τάλαρον φέρε, τόν οἱ ἔδωκεν
Ἀλκάνδρη, Πολύβοιο δάμαρ, ὃς ἔναι' ἐνὶ Θήβῃς
Αἰγυπτίῃσ', ὅθι πλεῖστα δόμοισ' ἐν κτήματα κεῖται·
ὃς Μενελάῳ δῶκε δύ' ἀργυρέας ἀσαμίνθους,
δοιοὺς δὲ τρίποδας, δέκα δὲ χρυσοῖο τάλαντα.
χωρὶς δ' αὖθ' Ἑλένῃ ἄλοχος πόρε κάλλιμα δῶρα· 130
χρυσῆν τ' ἠλακάτην τάλαρόν θ' ὑπόκυκλον ὄπασσεν
ἀργύρεον, χρυσῷ δ' ἐπὶ χείλεα κεκράαντο.
τόν ῥά οἱ ἀμφίπολος Φυλὼ παρέθηκε φέρουσα
νήματος ἀσκητοῖο βεβυσμένον· αὐτὰρ ἐπ' αὐτῷ
ἠλακάτη τετάνυστο ἰοδνεφὲς εἶρος ἔχουσα.

η Ελενη απ'το θαλαμο τον αρωματισμενο τον υψηλοροφο
ηρθε στην Αρτεμη με τη χρυση ροκα ομοιασμενη
σ'αυτη τοτ'αμεσως η Αδρηστη καθισμα καλοτεχνο εθεσε,
η Αλκιππη ταπητα εφερε μαλακο μαλλινο,
η Φυλω αργυρο πανερι εφερε,που σ'αυτη εδωκε
η Αλκανδρη,του Πολυβοιου η οικοδεσποινα,πο'μενε στη Θηβα
στην Αιγυπτια,οπου πλειστα στα σπιτια αποκτηματα βρισκονται,
αυτος στον Μενελαο εδωκε δυο αργυρες λουτηρες,
δυο τρποδες,δεκα χρυσου ταλαντα,
χωρια παλι η Ελενη απ'τη συζυγο πηρε ωραια δωρα, 130
και χρυση ροκα και πανερι μ'αποκατω τροχους παραχωρησε
αργυρο,με χρυσο στα χειλη ακροτελειωμενο,
αυτο τοτε σ'αυτη η ακολουθος Φυλω παρεθεσε φερνωντας
με νημα κλωστο γεμισμενο,τοτε πανω σ'αυτο
η ροκα τεντωθηκε μενεξεδοβαφο μαλλι εχοντας
.
.
και η Γλαύκη και η Θάλεια και η Κυμοδόκη η Νησαίη και η Σπειώ και η Ἁλίη
και η Κυμοθόη και η Ἀκταίη και η Λιμνώρεια και η Μελίτη και η Ἴαιρα και η Ἀμφιθόη
και η Ἀγαυὴ και η Δωτώ και η Πρωτώ και η Φέρουσα και η Δυναμένη και η Δεξαμένη
και η Ἀμφινόμηκαι η Καλλιάνειρα η Δωρὶς και η Πανόπη και η Γαλάτεια
και η Νημερτής και η Ἀψευδὴς και η Καλλιάνασσα η Κλυμένη και η Ἰάνειρά και η Ἰάνασσα
η Μαῖρα και η Ὠρείθυια και η Ἀμάθεια

[Ομηρου Ιλιαδα,Σ',37-49] μεταφραση χ.ν.κουβελης
θεαὶ δέ μιν ἀμφαγέροντο
πᾶσαι ὅσαι κατὰ βένθος ἁλὸς Νηρηΐδες ἦσαν.
ἔνθ' ἄρ' ἔην Γλαύκη τε Θάλειά τε Κυμοδόκη τε
Νησαίη Σπειώ τε Θόη θ' Ἁλίη τε βοῶπις 40
Κυμοθόη τε καὶ Ἀκταίη καὶ Λιμνώρεια
καὶ Μελίτη καὶ Ἴαιρα καὶ Ἀμφιθόη καὶ Ἀγαυὴ
Δωτώ τε Πρωτώ τε Φέρουσά τε Δυναμένη τε
Δεξαμένη τε καὶ Ἀμφινόμη καὶ Καλλιάνειρα
Δωρὶς καὶ Πανόπη καὶ ἀγακλειτὴ Γαλάτεια
Νημερτής τε καὶ Ἀψευδὴς καὶ Καλλιάνασσα·
ἔνθα δ' ἔην Κλυμένη Ἰάνειρά τε καὶ Ἰάνασσα
Μαῖρα καὶ Ὠρείθυια ἐϋπλόκαμός τ' Ἀμάθεια
ἄλλαι θ' αἳ κατὰ βένθος ἁλὸς Νηρηΐδες ἦσαν.

οι θεες απ'αυτη γυρω μαζευτηκαν
[την Θετιδα την μητερα του Αχιλλεα που οδυρονταν για το σκοτωμον του Πατροκλου]
ολες οσες στο βαθος της θαλασσας Νηρηιδες ησαν,
εκει τοτ'ηταν και η Γλαύκη και η Θάλεια και η Κυμοδόκη
η Νησαίη και η Σπειώ και η Ἁλίη με τα μεγαλα σα βοδιου ματια 40
και η Κυμοθόη και η Ἀκταίη και η Λιμνώρεια
και η Μελίτη και η Ἴαιρα και η Ἀμφιθόη και η Ἀγαυὴ
και η Δωτώ και η Πρωτώ και η Φέρουσα και η Δυναμένη
και η Δεξαμένη και η Ἀμφινόμηκαι η Καλλιάνειρα
η Δωρὶς και η Πανόπη και η θαυμαστη Γαλάτεια
και η Νημερτής και η Ἀψευδὴς και η Καλλιάνασσα
εκει ηταν η Κλυμένη και η Ἰάνειρά και η Ἰάνασσα
η Μαῖρα και η Ὠρείθυια και η ομορφοπλεξουδη Ἀμάθεια
κι οι αλλες οσες στο βαθος της θαλασσας Νηρηιδες ησαν
.
.

.
[Ομηρου Ιλιαδα,Ξ',300-302,311-326] μεταφραση χ.ν.κουβελης
Τηθύς Ἥρη[α] Ἰξιονιη Δανάη Σεμέλη Ἀλκμήνη Δήμητρα Λητω
[η Ηρα ετοιμαζεται να παει μακρια στον Ωκεανο στα περατα της γης και στην Τηθυ
και πριν αναχωρησει συναντιεται με τον Δια για μην του κακοφανει πως φευγει
κρυφα,αἴ κε σιωπῇ
οἴχωμαι πρὸς δῶμα βαθυῤῥόου Ὠκεανοῖο. 310]

ἔρχομαι ὀψομένη πολυφόρβου πείρατα γαίης,300
Ὠκεανόν τε θεῶν γένεσιν καὶ μητέρα Τηθύν,
οἵ με σφοῖσι δόμοισιν ἐῢ τρέφον ἠδ᾽ ἀτίταλλον·

[πηγαινω να δω στης πολυτροφου τα περατα γης,
και τον Ωκεανο των θεων γεναρχη και τη μητερα Τηθυν,
που με στα παλατια τους καλαναθρεψαν και τρυφερα φροντισαν]

Τὴν δ' ἀπαμειβόμενος προσέφη νεφεληγερέτα Ζεύς·
Ἥρη κεῖσε μὲν ἔστι καὶ ὕστερον ὁρμηθῆναι,
νῶϊ δ' ἄγ' ἐν φιλότητι τραπείομεν εὐνηθέντε.
οὐ γάρ πώ ποτέ μ' ὧδε θεᾶς ἔρος οὐδὲ γυναικὸς
θυμὸν ἐνὶ στήθεσσι περιπροχυθεὶς ἐδάμασσεν,
οὐδ' ὁπότ' ἠρασάμην Ἰξιονίης ἀλόχοιο,
ἣ τέκε Πειρίθοον θεόφιν μήστωρ' ἀτάλαντον·
οὐδ' ὅτε περ Δανάης καλλισφύρου Ἀκρισιώνης,
ἣ τέκε Περσῆα πάντων ἀριδείκετον ἀνδρῶν·
οὐδ' ὅτε Φοίνικος κούρης τηλεκλειτοῖο, 320
ἣ τέκε μοι Μίνων τε καὶ ἀντίθεον Ῥαδάμανθυν·
οὐδ' ὅτε περ Σεμέλης οὐδ' Ἀλκμήνης ἐνὶ Θήβῃ,
ἥ ῥ' Ἡρακλῆα κρατερόφρονα γείνατο παῖδα·
ἣ δὲ Διώνυσον Σεμέλη τέκε χάρμα βροτοῖσιν·
οὐδ' ὅτε Δήμητρος καλλιπλοκάμοιο ἀνάσσης,
οὐδ' ὁπότε Λητοῦς ἐρικυδέος, οὐδὲ σεῦ αὐτῆς,
ὡς σέο νῦν ἔραμαι καί με γλυκὺς ἵμερος αἱρεῖ.

μεταφραση χ.ν.κουβελης

σ'αυτη απαντωντας ειπε ο Ζευς που τα συννεφα μαζευει
''Ηρα προς τα κει ασε κι υστερα θα τραβηξεις
οι δυο ελα μ'ερωτα να τερπθουμε γερνωντας στο στρωμα
γιατι ποτε ως τωρα με θεας ερωτας ουτε γυναικας
τη καρδια στα στηθια αφου την περιελουσε εδαμασσε,
ουδ'οταν καποτ'ερωτευθηκα του Ιξιονη τη γυναικα στο κρεβατι,
αυτη που τεκε τον Πειριθοο ως θεο συνετο ισοζυγο.
ουτε τοτε με τη Δαναη τη ομορφοστραγαλη τ'Ακρισιου τη κορη,
αυτη που'τεκε τον Περσεα τον αριστο ξεχωριστο παντων των αντρων ,
ουτε τοτε με του Φοινικα την κορη του περα μακρυα ενδοξου 320
αυτη που'τεκε σε με και τον Μινωα και τον ισοθεο Ραδαμανθυν,
ουτε τοτε βεβαια με τη Σεμελη ουτε με την Αλκμηνη στη Θηβα,
εκεινη τον Ηρακλη τον ισχυροφρονα γεννησε παιδι,
η δ'αλλη τον Διωνυσο η Σεμελη ετεκε χαρμα στους βροτους,
ουτε τοτε με τη Δημητρα την ομορφοπλεξουδη ανασσα,
ουτε καποτε με τη Λητω τη πολυενδοξη,ουτε με σε την ιδια,
οπως εσε τωρα ερωτευομαι και με γλυκος ποθος ξεσηκωνει''
.
.
η Ἑκαμήδη

[Ομηρου Ιλιαδα,Ξ',1-8] μεταφραση χ.ν.κουβελης

Νέστορα δ᾽ οὐκ ἔλαθεν ἰαχὴ πίνοντά περ ἔμπης,
ἀλλ᾽ Ἀσκληπιάδην ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
φράζεο δῖε Μαχᾶον ὅπως ἔσται τάδε ἔργα·
μείζων δὴ παρὰ νηυσὶ βοὴ θαλερῶν αἰζηῶν.
5 ἀλλὰ σὺ μὲν νῦν πῖνε καθήμενος αἴθοπα οἶνον
εἰς ὅ κε θερμὰ λοετρὰ ἐϋπλόκαμος Ἑκαμήδη
θερμήνῃ καὶ λούσῃ ἄπο βρότον αἱματόεντα·
αὐτὰρ ἐγὼν ἐλθὼν τάχα εἴσομαι ἐς περιωπήν.

μεταφραση χ.ν.κουβελης

απ'τον Νεστορα δεν ξεφευγε η ιαχη αν κι επινε παρ'ολ'αυτα,
αλλα στον Ασκληπιαδη λογια πτερωτα προσφωνησε.
εκφρασου θειε Μαχαονα πως ειναι αυτα εδω τα εργα
πιο μεγαλη τωρα κοντα στα πλοια η βοη των ρωμαλεων αντρων
αλλα συ μεν τωρα πινε καθημενος τον φλογατο οινο 5
ωσοτου τα θερμα λουτρα η ομορφοπλεξουδη Εκαμηδη
θερμανει και σε λουσει απο το πυκτο φονικο αιμα
ωστοσο εγω θα παω γρηγορα να μαθω στη περιοπτη θεση
.
.

Ἀλθαίῃ Κλεοπάτρῃ Μαρπήσση Ἀλκυόνη[Ομηρου Ιλιαδα,Ι',551-560]
Διομήδη Ἶφις[Ομηρου Ιλιαδα,Ι',654-664]μεταφραση,σχολια χ.ν.κουβελης

Η ΠΡΕΣΒΕΙΑ ΤΩΝ ΑΧΑΙΩΝ ΦΟΙΝΙΚΑ ΚΑΙ ΟΔΥΣΣΕΑ ΣΤΟΝ ΑΧΙΛΛΕΑ

οι Αχαιοι εστειλαν πρεσβεια στον Αχιλλεα τον σεβαστο γεροντα Φοινικα,πιστο φιλο του
πατερα του Πηλεα και που τον αναθρεψε μικρο στη Φθια,και τον Οδυσσεα να τον μετα-
πεισουν να επιστρεψει στη μαχη,
στο λογο του ο Φοινικας για να του μετατρεψει τη γνωμη του λεει πως ο θυμος δεν ειναι
καλος συμβουλος στον αντρα και του αναφερει δυο ιστοριες,
η μια ιστορια ηταν προσωπικη του,οταν αναγκαστηκε να φυγει απ'την Ελλαδα γιατι
εχθρευτηκε με τον πατερα του Αμυντορα για μια παλλακιδα υπηρετρια που ειχε ερωμενη
ο πατερας του κι ατιμαζε τη νομιμο γυναικα του και μανα του,κι η μανα του τον παροτρυνε
να παει μαζι με τη δουλα αυτη,να σιχαθει τον γερο και να τον παρατησει,κι ετσι εγινε κι
αγριεψε ο πατερας του κι αναγκαστηκε να φυγει απ'το σπιτι του κι εφθασε στον Πηλεα στη
Φθια
[Ομηρου Ιλιαδα,Ι',447-]
οἷον ὅτε πρῶτον λίπον Ἑλλάδα καλλιγύναικα
φεύγων νείκεα πατρὸς Ἀμύντορος Ὀρμενίδαο,
ὅς μοι παλλακίδος περιχώσατο καλλικόμοιο,
τὴν αὐτὸς φιλέεσκεν, ἀτιμάζεσκε δ' ἄκοιτιν 450
μητέρ' ἐμήν

στη δευτερη ιστορια ο Μελεαγρος στον πολεμο των Καλυδωνιων με τους Κουρητες
στην Αιτωλια θυμωσε με τη μανα του Αλθαια,για λογο των αδερφιων της,διχονεψαν κι
αποσυρθηκε απο τη μαχη,κλειστηκε μεσα στο σπιτι του κι η Καλυδωνα κινδυνευε να την
παρουν οι Κουρητες
.`
ΜΑΡΠΗΣΣΑ ΚΑΙ ΙΔΑΣ
η Μαρπησσα ηταν η ομορφη κορη του βασιλια Ευηνου της Αιτωλιας,στη γιορτη της
Ορτυγιας Αρτεμιδας στο Αιτωλικο ορος Χαλκις ο ηρωας Ιδας,που ηταν απ'τους πιο δυνα-
τους αντρες ποτε και πηρε μερος στην Αργοναυτικη εκστρατεια,την ειδε να χορευει και την
ερωτευθηκε,
ο Ευηνος δεν του την εδινε κι αναγκαστηκε να την κλεψει,τοτ'ο Ευηνος τον κυνηγησε με
την αμαξα και τ'αλογα του ,αλλα του Ιδα την αμαξα εσερναν φτερωτα αλογα και στο περα-
σμα του ποταμου Λυκορμα ο Ευηνος πνιγηκε κι απ'αυτον πηρε ο ποταμος τ'ονομα του,
Ευηνος ποταμος,
ο Ιδας με τη Μαρπησσα πηγαν στη Μεσσηνη,εκει την ειδε ο Απολλωνας την ερωτευθηκε κι
επιασε μαχη με τον Ιδα,τοτε επεμβηκε ο Διας,τους σταματησε και τους ειπε πως η γυναικα
η Μαρπησσα θα κρινει ποιον θελει για αντρα της απ'τους δυο,`
κι η Μαρπησσα διαλεξε τον Ιδα για αντρα της γιατι φοβηθηκε πως σαν γερασει ο Απολλω-
νας θα την παρατησει,
και την κορη τους Κλεοπατρα την πηρε γυναικα του ο Αιτωλος Μελεαγρος
.
.
Ἀλθαίῃ Κλεοπάτρῃ Μαρπήσση Ἀλκυόνη
[Ομηρου Ιλιαδα,Ι',551-560]μεταφραση,σχολια χ.ν.κουβελης

ἤτοι ὃ μητρὶ φίλῃ Ἀλθαίῃ χωόμενος κῆρ
κεῖτο παρὰ μνηστῇ ἀλόχῳ καλῇ Κλεοπάτρῃ
κούρῃ Μαρπήσσης καλλισφύρου Εὐηνίνης
Ἴδεώ θ', ὃς κάρτιστος ἐπιχθονίων γένετ' ἀνδρῶν
τῶν τότε· καί ῥα ἄνακτος ἐναντίον εἵλετο τόξον
Φοίβου Ἀπόλλωνος καλλισφύρου εἵνεκα νύμφης,
τὴν δὲ τότ' ἐν μεγάροισι πατὴρ καὶ πότνια μήτηρ
Ἀλκυόνην καλέεσκον ἐπώνυμον, οὕνεκ' ἄρ' αὐτῆς
μήτηρ ἀλκυόνος πολυπενθέος οἶτον ἔχουσα
κλαῖεν ὅ μιν ἑκάεργος ἀνήρπασε Φοῖβος Ἀπόλλων· 560

μεταφραση χ.ν.κουβελης

τοτε λοιπον αυτος στην αγαπητη μητερα Αλθαια οργισμενος στη καρδια
καθονταν κοντα στη μνηστη του γυναικα την ομορφη Κλεοπατρα
κορη της Μαρπησσας της ομορφοστραγαλης τ'Ευηνου
και τ'Ιδα,αυτος π'ο ισχυροτατος των πανω στη γη εγινε των ανδρων
των τοτε,και μαλιστα εναντιον του ανακτος τεντωσε τοξο
του Φοιβου Απολλωνα ενεκα της ομορφοστραγαλης νυμφης,
αυτη δε τοτε στα μεγαρα ο πατερας κι η σεβασμια μητερα
Αλκυνονη καλουσαν επωνυμο,ενεκα λοιπον αυτης
η μητερα της αλκυονας τη πολυπενθο μοιρα εχοντας
εκλαιε οταν αυτην ο μακροτοξευτης αρπαξε Φοιβος Απολλωνας 560
.
.
Διομήδη Ἶφις
[Ομηρου Ιλιαδα,Ι',654-664]μεταφραση χ.ν.κουβελης

Πάτροκλος δ' ἑτάροισιν ἰδὲ δμωῇσι κέλευσε
Φοίνικι στορέσαι πυκινὸν λέχος ὅττι τάχιστα.
αἳ δ' ἐπιπειθόμεναι στόρεσαν λέχος ὡς ἐκέλευσε
κώεά τε ῥῆγός τε λίνοιό τε λεπτὸν ἄωτον.
ἔνθ' ὃ γέρων κατέλεκτο καὶ ἠῶ δῖαν ἔμιμνεν.
αὐτὰρ Ἀχιλλεὺς εὗδε μυχῷ κλισίης εὐπήκτου·
τῷ δ' ἄρα παρκατέλεκτο γυνή, τὴν Λεσβόθεν ἦγε, 660
Φόρβαντος θυγάτηρ Διομήδη καλλιπάρῃος.
Πάτροκλος δ' ἑτέρωθεν ἐλέξατο· πὰρ δ' ἄρα καὶ τῷ
Ἶφις ἐΰζωνος, τήν οἱ πόρε δῖος Ἀχιλλεὺς
Σκῦρον ἑλὼν αἰπεῖαν Ἐνυῆος πτολίεθρον.

μεταφραση χ.ν.κουβελης

ο Πατροκλος τους συντροφους και τις σκλαβες πολεμου διεταξε
στον Φοινικα να στρωσουν παχυ κρεββατι διχως καθυστερηση
αυτες δε υπακουοντας εστρωσαν κρεββατι οπως εδιαταξε
και προβια και κλινοκαλλυμα και λιναροσεντονο λεπτο'υφαντο
οπ'εκει ο γεροντας κατακλιθηκε και την θεια αυτη περιμενε.
επισης κι ο Αχιλλεας κοιμηθηκε στο βαθος της στερεας σκηνης
σ'αυτον τοτε διπλα κατακλιθηκε η γυναικα,π'απ'την Λεσβο εφερε,660
του Φορβαντα η θυγατερα η Διομηδη η ομορφομαγουλη,
ο Πατροκλος δε απ'την αλλη ξαπλωσε,διπλα τοτε και σ'αυτον
η Ιφις η ευζωνη,που σ'αυτον προσφερε ο θειος Αχιλλεας
την Σκυρο παιρνωντας την αποκρημνη τ'Ενυα καστροπολη
.
.
.

ΚΡΙΣΙΜΟΙ ΕΠΙΤΟΝΙΣΜΟΙ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ενρινο υψικαμινο υπερβολοειδες γ γραμμα
τοπιο πυριμαχο μυχων ευοσμου χλοης
εξογκουμενων υδρατμων θαυμασια εκπυρσοκροτησης
η κατακλυσμιαια ορθοτητητα της ορμης εντος μας
με τα βαρουλκα της αληθειας η ανατολη των ροδων
ειμεθα τα στιλβοντα ολισθηματα της ηχηρης σαρκος μας
ο διακοσμος του φωτος αρραγης αρχιτεχτων αμαρτηματων
οιστρος φρενηρης διηνεκης αθωοτητων
η υπερτατη ουτοπια της διαλεκτικης του σπερματος κοσμου
.
.
.

ρυθμικες ορθογωνιες διαρθρωσεις-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ιδεοτυπιες Συνεργιας - χ.ν.κουβελης

λευκό τετραγωνο αποτυπώνει πουλί σε λεξη
ενα αεροστατο αιωρείται κειμενο και το καδρο
της θηβαιας σφιγγας η αιτια να αυτοεξορισθει
τη φωνή του ξεριζωσαν,πως θα επανορθωσει τη γλώσσα του;
πλήθος στα δέντρα πουλιά
.
.
.

ρυθμικες ορθογωνιες διαρθρωσεις-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Υπερδιπλασιασμοι-χ.ν.κουβελης

voices νερων η' δεντρων and the cyclical dance of seashells
look,the Bachianas Tango χορο της σαυρας στον ηλιο
une voix en lux aeterna ,ακουστε the tri tri leaning του γρυλλου
speaking low cantus in aweaking η θαλασσα gesti oval cadenza
in Mozartian Soundscape Concerto in flat major KV 449
.
.

Η ενοχλητικη ακριτομυθια του Θερσιτη στην Ομηρου Ιλιαδα,ραψωδια Β'

στιχοι 211-270-[μεταφραση-σχολια χ.ν.κουβελης]

Ἄλλοι μέν ῥ᾽ ἕζοντο, ἐρήτυθεν δὲ καθ᾽ ἕδρας·
Θερσίτης δ᾽ ἔτι μοῦνος ἀμετροεπὴς ἐκολῴα,
ὃς ἔπεα φρεσὶν ᾗσιν ἄκοσμά τε πολλά τε ᾔδη
μάψ, ἀτὰρ οὐ κατὰ κόσμον, ἐριζέμεναι βασιλεῦσιν,
ἀλλ᾽ ὅ τι οἱ εἴσαιτο γελοίϊον Ἀργείοισιν 215
ἔμμεναι· αἴσχιστος δὲ ἀνὴρ ὑπὸ Ἴλιον ἦλθε·
φολκὸς ἔην, χωλὸς δ᾽ ἕτερον πόδα· τὼ δέ οἱ ὤμω
κυρτὼ ἐπὶ στῆθος συνοχωκότε· αὐτὰρ ὕπερθε
φοξὸς ἔην κεφαλήν, ψεδνὴ δ᾽ ἐπενήνοθε λάχνη.
ἔχθιστος δ᾽ Ἀχιλῆϊ μάλιστ᾽ ἦν ἠδ᾽ Ὀδυσῆϊ· 220
τὼ γὰρ νεικείεσκε· τότ᾽ αὖτ᾽ Ἀγαμέμνονι δίῳ
ὀξέα κεκλήγων λέγ᾽ ὀνείδεα· τῷ δ᾽ ἄρ᾽ Ἀχαιοὶ
ἐκπάγλως κοτέοντο νεμέσσηθέν τ᾽ ἐνὶ θυμῷ.
αὐτὰρ ὃ μακρὰ βοῶν Ἀγαμέμνονα νείκεε μύθῳ·
«Ἀτρεΐδη τέο δ᾽ αὖτ᾽ ἐπιμέμφεαι ἠδὲ χατίζεις; 225
πλεῖαί τοι χαλκοῦ κλισίαι, πολλαὶ δὲ γυναῖκες
εἰσὶν ἐνὶ κλισίῃς ἐξαίρετοι, ἅς τοι Ἀχαιοὶ
πρωτίστῳ δίδομεν εὖτ᾽ ἂν πτολίεθρον ἕλωμεν.
ἦ ἔτι καὶ χρυσοῦ ἐπιδεύεαι, ὅν κέ τις οἴσει
Τρώων ἱπποδάμων ἐξ Ἰλίου υἷος ἄποινα, 230
ὅν κεν ἐγὼ δήσας ἀγάγω ἢ ἄλλος Ἀχαιῶν,
ἠὲ γυναῖκα νέην, ἵνα μίσγεαι ἐν φιλότητι,
ἥν τ᾽ αὐτὸς ἀπονόσφι κατίσχεαι; οὐ μὲν ἔοικεν
ἀρχὸν ἐόντα κακῶν ἐπιβασκέμεν υἷας Ἀχαιῶν.
ὦ πέπονες κάκ᾽ ἐλέγχε᾽ Ἀχαιΐδες οὐκέτ᾽ Ἀχαιοὶ, 235
οἴκαδέ περ σὺν νηυσὶ νεώμεθα, τόνδε δ᾽ ἐῶμεν
αὐτοῦ ἐνὶ Τροίῃ γέρα πεσσέμεν, ὄφρα ἴδηται
ἤ ῥά τί οἱ χἠμεῖς προσαμύνομεν ἦε καὶ οὐκί·
ὃς καὶ νῦν Ἀχιλῆα ἕο μέγ᾽ ἀμείνονα φῶτα
ἠτίμησεν· ἑλὼν γὰρ ἔχει γέρας αὐτὸς ἀπούρας. 240
ἀλλὰ μάλ᾽ οὐκ Ἀχιλῆϊ χόλος φρεσίν, ἀλλὰ μεθήμων·
ἦ γὰρ ἂν Ἀτρεΐδη νῦν ὕστατα λωβήσαιο·»
Ὣς φάτο νεικείων Ἀγαμέμνονα ποιμένα λαῶν,
Θερσίτης· τῷ δ᾽ ὦκα παρίστατο δῖος Ὀδυσσεύς,
καί μιν ὑπόδρα ἰδὼν χαλεπῷ ἠνίπαπε μύθῳ· 245
«Θερσῖτ᾽ ἀκριτόμυθε, λιγύς περ ἐὼν ἀγορητής,
ἴσχεο, μηδ᾽ ἔθελ᾽ οἶος ἐριζέμεναι βασιλεῦσιν·
οὐ γὰρ ἐγὼ σέο φημὶ χερειότερον βροτὸν ἄλλον
ἔμμεναι, ὅσσοι ἅμ᾽ Ἀτρεΐδῃς ὑπὸ Ἴλιον ἦλθον.
τὼ οὐκ ἂν βασιλῆας ἀνὰ στόμ᾽ ἔχων ἀγορεύοις, 250
καί σφιν ὀνείδεά τε προφέροις, νόστόν τε φυλάσσοις.
οὐδέ τί πω σάφα ἴδμεν ὅπως ἔσται τάδε ἔργα,
ἢ εὖ ἦε κακῶς νοστήσομεν υἷες Ἀχαιῶν.
τὼ νῦν Ἀτρεΐδῃ Ἀγαμέμνονι ποιμένι λαῶν,
ἧσαι ὀνειδίζων, ὅτι οἱ μάλα πολλὰ διδοῦσιν 255
ἥρωες Δαναοί· σὺ δὲ κερτομέων ἀγορεύεις.
ἀλλ᾽ ἔκ τοι ἐρέω, τὸ δὲ καὶ τετελεσμένον ἔσται·
εἴ κ᾽ ἔτι σ᾽ ἀφραίνοντα κιχήσομαι ὥς νύ περ ὧδε,
μηκέτ᾽ ἔπειτ᾽ Ὀδυσῆϊ κάρη ὤμοισιν ἐπείη,
μηδ᾽ ἔτι Τηλεμάχοιο πατὴρ κεκλημένος εἴην, 260
εἰ μὴ ἐγώ σε λαβὼν ἀπὸ μὲν φίλα εἵματα δύσω,
χλαῖνάν τ᾽ ἠδὲ χιτῶνα, τά τ᾽ αἰδῶ ἀμφικαλύπτει,
αὐτὸν δὲ κλαίοντα θοὰς ἐπὶ νῆας ἀφήσω
πεπλήγων ἀγορῆθεν ἀεικέσσι πληγῇσιν.»
Ὣς ἄρ᾽ ἔφη, σκήπτρῳ δὲ μετάφρενον ἠδὲ καὶ ὤμω 265
πλῆξεν· ὃ δ᾽ ἰδνώθη, θαλερὸν δέ οἱ ἔκπεσε δάκρυ·
σμῶδιξ δ᾽ αἱματόεσσα μεταφρένου ἐξυπανέστη
σκήπτρου ὕπο χρυσέου· ὃ δ᾽ ἄρ᾽ ἕζετο τάρβησέν τε,
ἀλγήσας δ᾽ ἀχρεῖον ἰδὼν ἀπομόρξατο δάκρυ.
οἳ δὲ καὶ ἀχνύμενοί περ ἐπ᾽ αὐτῷ ἡδὺ γέλασσαν· 270

[μεταφραση χ.ν.κουβελης]

οι αλλοι τοτε καθισαν στα εδραν'αποτραβηγμενοι,
ο Θερσιτης ακομα μοναχος χωρις μετρο τα λογια καυγαδιζε,
με λογι'απρεπα στα μυαλα που'σαν πολλα κι ακομα
απερισκεπτα,αλλ'ουτε με ταξη,εριζοντας με τους βασιλεις,
αλλα μονο και μονο για να δει να γελουν οι Αργειοι, 215
πιο ασχημοτερος αντρας κατ'απ'το Ιλιο δεν ηρθε,
αλληθωρος ηταν,κουτσος απ'το'να ποδι,οι ωμοι
κυρτοι πανω στο στηθος κολλημενοι,κι ακομα ψηλα
σουβλερη ηταν η κεφαλη,κι αραιη απο πανω τριχα,
εχθροτατος στον Αχιλλεα παρα πολυ και στον Οδυσσεα 220
γιατι μ'αυτους φιλονικουσε,τοτ'αυτος στον Αγαμεμνονα τον θειο
φαρμακερα εκραξε λεγοντας κατηγοριες,σ'αυτο τοτε οι Αχαιοι
τρομερα οργισθηκαν κι ενιωσαν αγανακτηση στη καρδια,
τοτ'αυτος βαρια κραζοντας τον Αγαμεμνονα φιλονικησε στο λογο
Ατρειδη παλι τι κλαιγεσαι και τι ακομα στερεισαι; 225
γεματες απο χαλκο οι σκηνες σου,και πολλες γυναικες
ειναι στη σκηνη σου ξεχωριστες,που σε σενα οι Αχαιοι
πρωτα πρωτα δινομε αφ'οτου καστρο παρουμε στα χερια,
η' ακομα και απο χρυσο εχεις αναγκη,που καποιος θα φερει
απ'τους αλογοδαμαστες Τρωες απ'το Ιλιο γιου λυτρα, 230
π'εγω δεμενο τον σερνω η' αλλος απ'τους Αχαιους,
η' γυναικα νεαρη,για να σμιξεις ερωτικα,
αυτη μοναχος χωριστα να κρατας,δε μου φαινεται ορθο
αρχηγος οντας εισαι συμφορες να φορτωνεις τους γιους των Αχαιων,
ω πεπονια σαπιοζαρωμενα Αχαιιδες γυναια πια οχι Αχαιοι, 235
στη πατριδα με τα πλοια να πλευσουμε,κι αυτον δω ας παρατησουμε
στη Τροια τα τροπαια του να ξεροψηνει,για να δει
αν λοιπον σε τι μεις βοηθεια ειμαστε η' καθολου δεν ειμαστε,
που και τωρα τον Αχιλεα απ'αυτον πιο πολυ ανωτερο μακραν
ατιμασε,γιατι πηγε το τροπαιο του να'χει κι αρπαξε 240
αλλα καθολου δεν ειναι χολη στ'Αχιλεα τα φρενα,αλλα συγχωρεση,
γιατι αλλιωτικα Ατρειδη τα τωρα υστατα θα σε ξεπαστρευαν,
ετσ'ειπε φιλονικοντας τον Αγαμεμνονα τον ποιμενα λαων,
ο Θερσιτης,στ'αυτον γρηγορα πεταγεται κοντα ο θειος Οδυσσεας,
κι αυτον λοξα προσβλεποντας μ'απειλητικο επεπληξε λογο.245
Θερσιτη π'ακριτα μιλας και σαν να σφυριζεις ρητορας,
βουλωστο,μη θελεις μοναχος εριζεις με τους βασιλεις,
γιατι απο σε γω σου λεω πιο αχρειοτερος θνητος αλλος
δεν ειναι,οσσοι με τον Ατρειδη κατ'απ'το Ιλιο ηρθαν,
κι ουτε τους βασιλεις στο στομα να΄χεις και ν'αγορευεις, 250
και γι'αυτους βρισιδια να ξεφραζεις;κι επιστροφη ν'αναμενεις,
τι καθολου καθαρα δεν ξερουμε πως θα'ναι αυτα δω τα εργα,
αν καλα η' αν κακα θα επιστρεψουμε οι γιοι των Αχαιων,
τωρα με τον Ατρειδη Αγαμεμνονα με τον ποιμενα λαων,
τα βανεις βριζοντας,οτι σ'αυτον παρα πολυ πολλα δινουν 255
οι ηρωες Δαναοι,κι εσυ κατακρινοντας αγορευεις,
αλλ'ενα θα σου πω,το οποιο και τετελεσμενο ειναι,
αν ακομα σε αφριζοντα λογια πετυχω οπως τωρα δω,
μητ'επειτα στ'Οδυσσεα τους ωμους η κεφαλη να'ναι πανω,
μητ'ακομη του Τηλεμαχου πατερας καλεσμενος να'μαι, 260
αν εγω δεν σε λαβω κι απ'τα ρουχα σου δεν σε γδυσω,
κι απ'τη χλαινη κι απ'το χιτωνα,κι απ'το βρακι π'τ'αχαμνα καλυπτει,
και σενα κλαιοντα στα γρηγορα πλοια αφησω
εχοντας χτυπημενο απ'την αγορα μ'ασχημες χτυπιες,
ετσι τοτ'ειπε,και με το σκηπτρο το μεσονεφρι και στο ωμο 265
χτυπησε,αυτος λυγισε,κι αφθονο ερριξε δακρυ
εξογκωμα αιμα γεματο απ'το μεσονεφρι σηκωθηκε
απ'το σκηπτρο το χρυσο,τοτ'αυτος καθησε και απ'το φοβο μαζευτηκε,
πονωντας θολωμενα βλεπωντας σφουγγισε το δακρυ,
αυτοι αν και στεναχωρημενοι γυρω σ'αυτον εσκασαν στα γελια 270
.
.
σχολια:

-κοτέοντο,κοταω,δεν τολμω,
[δεν κοτας,δεν τολμας,δεν σου βασταει]
στη Μαχαιρα Ξηρομερου Αιτωλοακαρνανιας χρησιμοποιουμε και σημερα αυτην
την ομηρικη λεξη:
δεν κοτας,αν κοτας ελα,δεν σου κοταει να το κανεις,να το πεις

-πέπονες, ο πεπων,πεπονι,καρπος γινωμενος μαλακος απ'τον ηλιο,
[μτφ.καθεται ζαρωμενος,δειλιασμενος,δειλιαζει]
.
.
.

Ελληνικό τοπίο τονισμένο στο φως-.χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

και το νερό
με την ορθογραφια του αέρα διαφανο

Φως Ευλύγιστον Αειζειδωρον
στο στερεο γαλάζιο συμμετρικα
.
.
.
.

Έκτορας και Ανδρομαχη σε αναμνηστική φωτογραφία-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

"εδώ στο φως μπροστά να σταθούμε"είπε η γυναίκα
"τι φοβάσαι ;" ο Έκτορας έπιασε το χέρι της Ανδρομάχης
"Έκτορα,το κεφάλι σου μου βαραίνει τα χέρια στη ραψωδία Ω
στους στίχους 725-745"
εκεινος γέλασε,πόσο αγαπούσε το γέλιο του,από τότε που την πήρε
από την Υποπλακια Θηβα γυναίκα του
"εδώ στο φως να σταθώ μπροστά σου πριν το σκοτάδι"και παίρνοντας
τη στάση ηθοποιού απηγγειλε
Ἕκτορος ἀνδροφόνοιο κάρη μετὰ χερσὶν ἔχουσα·
στα χέρια μου το κεφάλι τ'Εκτορα έχω που νέος χαθηκε
ἆνερ ἀπ' αἰῶνος νέος ὤλεο, κὰδ δέ με χήρην
λείπεις ἐν μεγάροισι· πάϊς δ' ἔτι νήπιος αὔτως
κι απ'το σπίτι μας λείπεις και μένα μ'αφησες μόνη και το παιδί
θα σε ζηταει
ὃν τέκομεν σύ τ' ἐγώ τε δυσάμμοροι, οὐδέ μιν οἴω
ἥβην ἵξεσθαι· πρὶν γὰρ πόλις ἧδε κατ' ἄκρης
πέρσεται· ἦ γὰρ ὄλωλας ἐπίσκοπος, ὅς τέ μιν αὐτὴν
ῥύσκευ, ἔχες δ' ἀλόχους κεδνὰς καὶ νήπια τέκνα, 730
αἳ δή τοι τάχα νηυσὶν ὀχήσονται γλαφυρῇσι,
καὶ μὲν ἐγὼ μετὰ τῇσι· σὺ δ' αὖ τέκος ἢ ἐμοὶ αὐτῇ
ἕψεαι, ἔνθά κεν ἔργα ἀεικέα ἐργάζοιο
εμας τις γυναίκες θα σύρουν στα πλοία σκλάβες να μας πάρουν
ντροπιασμένες κι ατιμασμενες μαζί και το παιδί αν πριν
δεν το πετάξει καποιος ψηλα απ' τα τείχη στα βράχια να τσακίσει
τ'αδυναμο κορμάκι του ως είναι χωρίς εσένα στηριγμα
όταν η πόλις ξεθεμελιωθεί απ'ακρη σ'ακρη
ἀθλεύων πρὸ ἄνακτος ἀμειλίχου, ἤ τις Ἀχαιῶν
ῥίψει χειρὸς ἑλὼν ἀπὸ πύργου λυγρὸν ὄλεθρον
χωόμενος, ᾧ δή που ἀδελφεὸν ἔκτανεν Ἕκτωρ
ἢ πατέρ' ἠὲ καὶ υἱόν, ἐπεὶ μάλα πολλοὶ Ἀχαιῶν
Ἕκτορος ἐν παλάμῃσιν ὀδὰξ ἕλον ἄσπετον οὖδας.
τι ανδρείος ήσουνα στο πόλεμο κι από σένα πολλοί χάσανε
κι αδερφό και πατέρα και γιο
θα θρηνήσει για σέ ο κόσμος όλος κι οι γονείς σου θα κλάψουν
πικρα
οὐ γὰρ μείλιχος ἔσκε πατὴρ τεὸς ἐν δαῒ λυγρῇ·
τὼ καί μιν λαοὶ μὲν ὀδύρονται κατὰ ἄστυ, 740
ἀρητὸν δὲ τοκεῦσι γόον καὶ πένθος ἔθηκας
κι η λύπη για μέ θα'ναι αμιλητη
γιατι,ακριβε μου, αν πέθανες στο κρεβάτι θα μου'πιανες το χερι
τρυφερο λόγο θα μου'λεγες νύχτα και μέρα να τον θυμάμαι
και δάκρυα να χυνω
Ἕκτορ· ἐμοὶ δὲ μάλιστα λελείψεται ἄλγεα λυγρά.
οὐ γάρ μοι θνῄσκων λεχέων ἐκ χεῖρας ὄρεξας,
οὐδέ τί μοι εἶπες πυκινὸν ἔπος, οὗ τέ κεν αἰεὶ
μεμνῄμην νύκτάς τε καὶ ἤματα δάκρυ χέουσα.
στη Φθία αμοροζα του Αχιλλειδη Νεοπτόλεμου κι ύστερα του Ελενου
στους Μολοσσούς

"Εδώ στο φως μπροστα ας σταθούμε για πάντα"της είπε
και την αγκαλιασε
.
.
.

η επιστροφη των Αχαιων απο την Τροια-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ετσι εξετελεσθει η Υβρις Ατη Νεμεσις Τισις στον Διομηδη-χ.ν.κουβελης

κατα πρωτον η υβρις
οταν Διομηδης Τυδειδης υπερβησεται μετρα
συνενοχος του Οδυσσεα στην εχθρα του κατα του Παλαμηδη,
τον ευγενικο ηρωα με δολο τον ενεμπλεξαν ως προδοτη στη Τροια
και λιθοβολισαν οι Αχαιοι,εκτος του Αχιλλεα,αυτον τον εφυεστατο ανδρα των Ελληνων,
τον εφευρετη πεττειων,του ημερολογιου και των γραμματων,
λενε, πως σε πηγαδι τον εβαλαν και τον εκλεισαν με πετρες
εκει στην Διομηδους Αριστεια στην ραψωδια Ε' της Ιλιαδας οπου η υποπτη μεροληψια
του Ομηρου τον υμνησε επηλθε η ατη
το θολωμα του μυαλου
λιθαρι πηρε στα χερια 301
ο Τυδειδης τεραστιο που'ουτε δυο αντρες δεν θα σηκωναν,
που τωρα θνητοι'ναι,αυτος δ'αυτο ευκολα το'παλλε και μονος
ὃ δὲ χερμάδιον λάβε χειρὶ 301
Τυδεΐδης μέγα ἔργον ὃ οὐ δύο γ' ἄνδρε φέροιεν,
οἷοι νῦν βροτοί εἰσ'· ὃ δέ μιν ῥέα πάλλε καὶ οἶος
κι ορμαει τ'Αινεια κι αυτος θα'χανε γρηγορα τη ζωη του αν δεν προφθανε
να τον σωσει η μητερα του Κυπριδα Αφροδιτη π'απ'τον Αγχιση τον γεννησε
κι εκει στον στιχο 335 μ'ορμη της ριχτηκε ο ανδρειωμενος του Τυδεα γιος
και γδαρθηκε το χερι χτυπημενο με τ'οξυ δορι
το ροδαλο,με μιας το δορυ το δερμα τρυπησε
ἔνθ᾿ ἐπορεξάμενος μεγαθύμου Τυδέος υἱὸς 335
ἄκρην οὔτασε χεῖρα μετάλμενος ὀξέϊ δουρὶ
ἀβληχρήν.εἶθαρ δὲ δόρυ χροὸς ἀντετόρησεν
και σ'αυτη ο βροντοφωνος ειπε Διομηδης
φευγα μακρια του Δια θυγατερα απ'το πολεμο και την ανηλεη σφαγη
δεν σου φτανει που πληθος τις αδυνατες γυναικες ξεμυαλιζεις;349
ῇ δ' ἐπὶ μακρὸν ἄϋσε βοὴν ἀγαθὸς Διομήδης·
εἶκε Διὸς θύγατερ πολέμου καὶ δηϊοτῆτος·
ἦ οὐχ ἅλις ὅττι γυναῖκας ἀνάλκιδας ἠπεροπεύεις;349
μετα απ'αυτο φυσικα ηρθε η νεμεσις κατα του μεγαθυμου Τυδειδη
του βοης αγαθου Διομηδεος ἱπποδάμοιο τον αριστον των Αχαιων
ο μωρος,δεν το κατανοησε του Τυδεα ο γιος,
οττι δεν θα'ναι πολυμερος οποιος με τους αθανατους μαχεται,
ουτ'αυτον παιδια ποτε στα γονατα βαστωντας παπα θα τον φωναζουν
οταν ελθει απ'τον πολεμο και την ανηλεη σφαγη,
σ'αυτο τωρα ο Τυδειδης,αν και πολυ δυνατος ειναι, 410
να προσεξει μη καποιος απ'αυτον ανδρειωτερος μαζι του μαχεται,
μη η Αιγιαλεια η συνετη Αδρηστινη
απ'τον υπνο θρηνοντας τους αγαπημενους στο σπιτι σηκωσει
τον νυμφευτον αναζητωντας αντρα τον αριστον των Αχαιων
η φρονιμη γυναικα του Διομηδη του ιπποδαμαστη
νήπιος, οὐδὲ τὸ οἶδε κατὰ φρένα Τυδέος υἱὸς
ὅττι μάλ' οὐ δηναιὸς ὃς ἀθανάτοισι μάχηται,
οὐδέ τί μιν παῖδες ποτὶ γούνασι παππάζουσιν
ἐλθόντ' ἐκ πολέμοιο καὶ αἰνῆς δηϊοτῆτος.
τὼ νῦν Τυδεΐδης, εἰ καὶ μάλα καρτερός ἐστι, 410
φραζέσθω μή τίς οἱ ἀμείνων σεῖο μάχηται,
μὴ δὴν Αἰγιάλεια περίφρων Ἀδρηστίνη
ἐξ ὕπνου γοόωσα φίλους οἰκῆας ἐγείρῃ
κουρίδιον ποθέουσα πόσιν τὸν ἄριστον Ἀχαιῶν
ἰφθίμη ἄλοχος Διομήδεος ἱπποδάμοιο.
και εντελει τοτε η φοβερα τισις ,
καποια η Κυπριδα Αχαιιδα ξελογιασε
μ'ενα απ'τους Τρωες μαζι να φυγει
καποια απ'αυτες χαιδευοντας τις Αχαιιδες τις ομορφοπεπλες
απ'τη χρυση καρφιτσα θα τρυπησε το τρυφερο χερι
ἦ μάλα δή τινα Κύπρις Ἀχαιϊάδων ἀνιεῖσα
Τρωσὶν ἅμα σπέσθαι,
τῶν τινα καῤῥέζουσα Ἀχαιϊάδων ἐϋπέπλων
πρὸς χρυσῇ περόνῃ καταμύξατο χεῖρα ἀραιήν.
ο Οιαξ ο γιος του Ναυπλιου κι αδελφος του Παλαμηδη στις Μυκηνες ξεσηκωσε
τη Κλυταιμνηστρα κατα του Αγαμεμνονα και στ'Αργος ξελογιασε την Αδρηστινη,
πως ο Διομηδης ερχεται με τρωαδιτισες παλλακιδες,κι αλλη γυναικα θα'χει κι αλλα παιδια,
εκεινη τοτε με τον εραστη της τον Κομητη,τον γιο του Σθενελου,στο γυρισμο του'στησε
ενεδρα,κι αν δεν κατεφευγε οικετης στο ναο της Αθηνας θα'χε κακοθανατησει

κι εφυγε απ'τ'Αργος ο Διομηδης στην Απουλλια της Κατω Ιταλιας
κι εκει ιδρυσε το Αργος Ιππιον

ετσι εξετελεσθει η νομοτελεια υβρις ατη νεμεσις τισις
.
.
.

in red black-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ετεροθαλεις συγχρονιες-χ.ν.κουβελης

ειχε το σωμα του λιωμενο στο χαλκο και
τοτε ειδε το αλογο σ'ενα ερυθρομορφο αγγειο
πληθος θεατων χειροκροτουσε το θεαμα
καποιοι ,τους ειδε,ειχαν κοκκινα και κιτρινα και γαλαζια προσωπα
στα χερια συρματινα πουλια,ανοιγαν τα φτερα να πεταξουν
αλλα ηταν αδυνατο να πεταξουν,''ταιστε τα λεξεις'' καποιος φωναξε
'τι λεξεις;'' ''ελληνικες''ακουστηκε και τοτε εγινε το θαυμα
το απειρο μας πλησιαζε,ενα βημα και μας αγγιζει
.
.
.

Ησιοδος,μωσαικο 4ος μ.Χ αι.και Θεογονια,χειρογραφο 16ου μ.Χ αι.

ΗΣΙΟΔΟΥ ΘΕΟΓΟΝΙΑ,Θεια τε Υπεριων [στιχοι 371-374]Ωκεανιναι[στιχοι 346-366]
Πειθώ Ἀδμήτη Ἰάνθη Ἠλέκτρη Δωρίς Πρυμνώ Οὐρανίη Ἱππώ Κλυμένη Ῥόδειά Καλλιρόη
Ζευξώ Κλυτίη Ἰδυῖά Πασιθόη Πληξαύρη Γαλαξαύρη Διώνη Μηλόβοσίς Θόη Πολυδώρη
Κερκηίς Πλουτώ Περσηίς Ἰάνειρά Ἀκάστη Ξάνθη Πετραίη Μενεσθώ Εὐρώπη Μῆτίς
Εὐρυνόμη Τελεστώ Χρυσηίς Ἀσίη Καλυψὼ Εὐδώρη Τύχη Ἀμφιρὼ Ὠκυρόη Στύξ
-μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Ο ΗΣΙΟΔΟΣ, Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΟ ΛΗΛΑΝΤΙΟ ΠΕΔΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΕΠΑΘΛΟ ΕΠΙΤΑΦΙΟΥ ΥΜΝΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΜΦΙΔΑΜΑΝΤΑ-χ.ν.κουβελης

Ο ΗΣΙΟΔΟΣ, Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΟ ΛΗΛΑΝΤΙΟ ΠΕΔΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΕΠΑΘΛΟ ΕΠΙΤΑΦΙΟΥ ΥΜΝΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΜΦΙΔΑΜΑΝΤΑ-χ.ν.κουβελης

Στο τελος του 8ου αι. π.Χ η' στις αρχες του 7ου αι. π.Χ εγινε ο πολεμος στο Ληλαντιο πεδιο,
ανατολικα της Χαλκιδας,αναμεσα στη Χαλκιδα και στην Ερετρια,αιτια του πολεμου η κατοχη
των ιαματικων λουτρων και των μεταλειων σιδηρου και χαλκου,
κατα τον Θουκυδιδη,αυτος ο πολεμος ηταν ο μοναδικος,αναμεσα απο τον Τρωικο πολεμο και
τους Περσικους πολεμους,που πολλες ελληνικες πολεις συμμαχησαν ειτε με τον ενα ειτε με
τον αλλο εμπολεμο,
[1.15.3] μάλιστα δὲ ἐς τὸν πάλαι ποτὲ γενόμενον πόλεμον Χαλκιδέων καὶ Ἐρετριῶν καὶ τὸ ἄλλο
Ἑλληνικὸν ἐς ξυμμαχίαν ἑκατέρων διέστη[Θουκυδιδη Ιστορια,βιβλιο Α,15]
[μαλιστα δε στον παλαι ποτε γενομενον πολεμο των Χαλκιδεων και των Ερετριων και το αλλο
Ελληνικο σε συμμαχια με τον εναν ειτε με τον αλλον διαιρεθει][μεταφραση χ.ν.κουβελης]
με τους Χαλκιδεις Ιπποβοτους αριστοκρατες συμμαχησαν:οι Σπαρτιατες,οι Κορινθιοι,οι Ερυ-
θρεις,οι Σαμιοι,οι Θεσσαλοι,
και με τους Ερετριεις Ιππεις αριστοκρατες :οι Μεγαρεις,οι Αργειοι,οι Μεσσηνιοι,οι Χιοι,
οι Μιλησιοι,
απο τον Θουκυδιδη δεν αναφερεται ουτε ο χρονος ουτε ο νικητης του πολεμου,
εκεινη την εποχη ο πατερας του Ησιοδου,ναυσιπλοος το επαγγελμα,με την οικογενεια του
μεταναστευσε λογω φτωχειας απο την Κυμη της Αιολιας στην Ασκρα της Βοιωτιας,στις προ-
ποδες του ορους Ελικωνα,
τοτε σε μια ναυμαχια που κερδισαν οι Χαλκιδεις σκοτωθηκε ο Αμφιδαμαντας,βασιλιας της
Χαλκιδας,κι οι γιοι του προς τιμη του προκυρηξαν επιταφιο υμνητικο αγωνα,στον οποιο πη-
ρε μερος και ο Ησιοδος και μαλιστα νικησε περνωντας το επαθλο το οποιο αφιερωσε στις
Μουσες,
στο επος του 'Εργα και Ημεραι',στιχοι 654-659,αναφερει σε δακτυλικους εξαμετρους το ιστορι-
κο αυτο γεγονος της βραβευσης,που ειναι και βιογραφικο του στοιχειο:

ἔνθα δ᾽ ἐγὼν ἐπ᾽ ἄεθλα δαΐφρονος Ἀμφιδάμαντος
Χαλκίδα τ᾽ εἲς ἐπέρησα· τὰ δὲ προπεφραδμένα πολλὰ 655
ἄεθλ᾽ ἔθεσαν παῖδες μεγαλήτορες· ἔνθα μέ φημι
ὕμνῳ νικήσαντα φέρειν τρίποδ᾽ ὠτώεντα.
τὸν μὲν ἐγὼ Μούσῃσ᾽ Ἑλικωνιάδεσσ᾽ ἀνέθηκα
ἔνθά με τὸ πρῶτον λιγυρῆς ἐπέβησαν ἀοιδῆς.

[μεταφραση χ.ν.κουβελης]
απο'κει εγω για τα επαθλα του πολεμοχαρου Αμφιδαμαντα
στη Χαλκιδα περασα,τα προκυρηγμενα πολλα 655
επαθλα εθεσαν τα μεγαλοκαρδα παιδια,απο'κει λεγω
μ'υμνο νικησα να παρω τριποδα με δυο χερουλια,
τον οποιο εγω στις Μουσες τις Ελικωνιαδες αφιερωσα,
απο'κει το πρωτο στη μελωδικη μ'ανεβασαν τεχνη του τραγουδιου
.
.
ΗΣΙΟΔΟΥ ΘΕΟΓΟΝΙΑ,Θεια τε Υπεριων [στιχοι 371-374]
Ωκεανιναι[στιχοι 346-366]
Πειθώ Ἀδμήτη Ἰάνθη Ἠλέκτρη Δωρίς Πρυμνώ Οὐρανίη Ἱππώ Κλυμένη Ῥόδειά Καλλιρόη
Ζευξώ Κλυτίη Ἰδυῖά Πασιθόη Πληξαύρη Γαλαξαύρη Διώνη Μηλόβοσίς Θόη Πολυδώρη
Κερκηίς Πλουτώ Περσηίς Ἰάνειρά Ἀκάστη Ξάνθη Πετραίη Μενεσθώ Εὐρώπη Μῆτίς
Εὐρυνόμη Τελεστώ Χρυσηίς Ἀσίη Καλυψὼ Εὐδώρη Τύχη Ἀμφιρὼ Ὠκυρόη Στύξ

-μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Θεια τε Υπεριων [στιχοι 371-374]
Θεία δ᾽ Ἠέλιόν τε μέγαν λαμπράν τε Σελήνην 371
Ἠῶ θ᾽, ἣ πάντεσσιν ἐπιχθονίοισι φαείνει
ἀθανάτοις τε θεοῖσι τοὶ οὐρανὸν εὐρὺν ἔχουσι,
γείναθ᾽ ὑποδμηθεῖσ᾽ Ὑπερίονος ἐν φιλότητι.

η Θεια και τον Ηλιο τον μεγα και την λαμπρα Σεληνη 371
και την Ηω,που σ'ολους πανω στη γη φωτιζει
και στους αθανατους θεους που τον ουρανο ευρυ εχουν,
γεννησε δαμασμενη απ'τον ερωτα του Υπεριωνα
.
.
Ωκεανιναι[στιχοι 346-366]

[Τιθυς]τίκτε δὲ Κουράων ἱερὸν γένος, αἳ κατὰ γαῖαν 346
ἄνδρας κουρίζουσι σὺν Ἀπόλλωνι ἄνακτι
καὶ ποταμοῖς, ταύτην δὲ Διὸς πάρα μοῖραν ἔχουσι,
Πειθώ τ᾽ Ἀδμήτη τε Ἰάνθη τ᾽ Ἠλέκτρη τε
Δωρίς τε Πρυμνώ τε καὶ Οὐρανίη θεοειδὴς 350
Ἱππώ τε Κλυμένη τε Ῥόδειά τε Καλλιρόη τε
Ζευξώ τε Κλυτίη τε Ἰδυῖά τε Πασιθόη τε
Πληξαύρη τε Γαλαξαύρη τ᾽ ἐρατή τε Διώνη
Μηλόβοσίς τε Θόη τε καὶ εὐειδὴς Πολυδώρη
Κερκηίς τε φυὴν ἐρατὴ Πλουτώ τε βοῶπις 355
Περσηίς τ᾽ Ἰάνειρά τ᾽ Ἀκάστη τε Ξάνθη τε
Πετραίη τ᾽ ἐρόεσσα Μενεσθώ τ᾽ Εὐρώπη τε
Μῆτίς τ᾽ Εὐρυνόμη τε Τελεστώ τε κροκόπεπλος
Χρυσηίς τ᾽ Ἀσίη τε καὶ ἱμερόεσσα Καλυψὼ
Εὐδώρη τε Τύχη τε καὶ Ἀμφιρὼ Ὠκυρόη τε 360
καὶ Στύξ, ἣ δή σφεων προφερεστάτη ἐστὶν ἁπασέων.
αὗται ἄρ᾽ Ὠκεανοῦ καὶ Τηθύος ἐξεγένοντο
πρεσβύταται κοῦραι· πολλαί γε μέν εἰσι καὶ ἄλλαι·
τρὶς γὰρ χίλιαί εἰσι τανίσφυροι Ὠκεανῖναι,
αἵ ῥα πολυσπερέες γαῖαν καὶ βένθεα λίμνης 365
πάντῃ ὁμῶς ἐφέπουσι, θεάων ἀγλαὰ τέκνα.

[η Τιθυς] γεννα και των Κοριτσιων το ιερο γενος,που στη γη 346
τους ανδρες ανδρωνουν μαζυ με τον Απολλωνα ανακτα
και με τους ποταμους,αυτη απ'το Δια τη μοιρα ελαχαν,
κι η Πειθω κι η Αδμητη κι η Ιανθη κι η Ηλεκτρα
κι η Δωρις κι η Πρυμνω κι η Ουρανια η θεομορφη 350
κι η Ιππω κι η Κλυμενη κι η Ροδεια κι η Καλλιροη
κι η Ζευξω κι η Κλυτιη κι η Ιδυια κι η Πασιθοη
κι η Πληξαυρη κι η Γαλαξαυρη κι η αξιαγαπητη Διωνη
κι η Μηλοβοσις κι η Θοη κι η ευειδης Πολυδωρη
κι η Κερκηις με το ποθητο κορμι κι η Πλουτω η μεγαλοματα 355
κι η Περσηις κι η Ιανειρα κι η Ακαστη κι η Ξανθη
κι η Πετραιη η αξιεραστη κι η Μενεσθω κι η Ευρωπη
κι η Μητις κι η Ευρυνομη κι η Τελεστω η κροκοπεπλος
κι η Χρυσηις κι η Ασιη κι η ποθητη Καλυψω
κι η Ευδωρη κι η Τυχη κι η Αμφιρω κι η Ωκυροη 360
κι η Στυγα,που απ'αυτες η πιο ξεχωριστη ειναι απ'ολες,
αυτες τοτε απ'τον Ωκεανο και την Τιθυ εξεγεννηθηκαν
οι πιο παλιες κορες, πολλες ειν'ομως κι αλλες,
τρεις αφου'ναι χιλιαδες οι λεπταστραγαλες Ωκεανινες,
που διασπαρμενες τη γη και τα βαθη της λιμνης 365
παντου ομοιαμοιτραζονται,απο θεες λαμπρα τεκνα
.
.
[Μουσαι]
αἵ νύ ποθ᾽ Ἡσίοδον καλὴν ἐδίδαξαν ἀοιδήν,
ἄρνας ποιμαίνονθ᾽ Ἑλικῶνος ὕπο ζαθέοιο
αυτες καποτε τον Ησιοδο το καλο διδαξαν τραγουδι
τ'αρνια βοσκωντας κατ'απ'τον Ελικωνα τον πανθεο
αφου του εδωσαν κλαδι δαφνης
κι εκει στην Ασκρα ,τελος 8ου π.Χ αρχες 7ου π.Χ αι.,ακουσε αυτα τα θαυμασια ονοματα των
κοριτσιων:
Πειθώ Ἀδμήτη Ἰάνθη Ἠλέκτρη Δωρίς Πρυμνώ Οὐρανίη Ἱππώ Κλυμένη Ῥόδειά Καλλιρόη
Ζευξώ Κλυτίη Ἰδυῖά Πασιθόη Πληξαύρη Γαλαξαύρη Διώνη Μηλόβοσίς Θόη Πολυδώρη
Κερκηίς Πλουτώ Περσηίς Ἰάνειρά Ἀκάστη Ξάνθη Πετραίη Μενεσθώ Εὐρώπη Μῆτίς
Εὐρυνόμη Τελεστώ Χρυσηίς Ἀσίη Καλυψὼ Εὐδώρη Τύχη Ἀμφιρὼ Ὠκυρόη Στύξ
.
.
.

Θεατρικές σημειωσεις-2μ χ 3 μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ανυπακοή στα ακρα-χ.ν.κουβελης

σκληρα γεγονότα σκληρά λόγια,η ηληθια ή γελοία ιστορια
εγώ εν χρώ κουρεμένος όπως ο Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι
το 22 τι γυρεύω ,το 47 τι γυρεύω ,σήμερα,τώρα,τι γυρεύω;
είδα να του κόβουν τα δάκτυλα και δεν φώναξα
είδα να του ξεριζώνουν τη γλώσσα και δεν κλωτσησα
είδες να του σπάνε τα πόδια δεν κλωτσησες δεν φώναξες
σακατης ο Ορέστης ο Κώστας η τρελή Ελένη
σωριασαν τα κορμιά τους κάποιοι κάπνιζαν βλαστημουσαν
γιατι δεν σηκώθηκα τι συμφέρον με κρατούσε;
το ξέρω αθώος δεν είμαι στάθηκα δειλός συνένοχος
ακουω το γέλιο τους νικήθηκα το 22 το 47 σήμερα
να τα χέρια μου μέτρα τα δάκτυλα μου λείπουν
δεν έχω φωνή που'ναι η γλώσσα μου; ποιο σκυλί τη τρώει;
Ελπηνορα,τι ζητάς εδώ; πως ήρθες; με τι; πες μου ποιος ο σκοπός σου;
εγώ κρυώνω κι ας καίγομαι ουρλιάζω κι ας βουβαινω
μας περίμεναν,άκου,είχανε προδότες απο'μας,ποιος εγώ;ποιος εσύ;
ομως εγώ εν χρω κουρεμένος ατμομηχανή μελλοντικών γεγονότων
η γελοία η ηληθια ιστορία τώρα προγκα να ξεκαρφωθει
απο σάπιο ξύλο όπως σάπιο δόντι κακοφορμισμενο απο στόμα
η τρελή Ελενη μετα την αρπαγή ο Κώστας ο Ορέστης μετά το χαμό
ειδα τα κορμιά τους μπρούτζινα στο βούρκο να σαπίζουν
φοβήθηκα μην διαλυθούν και δεν προλαβω
πηρα τη λάσπη στα χέρια μου και μ'αυτη σκούπισα το πρόσωπό μου
ετσι καθαρος γυρεύω γυρεύω γυρεύω τα πόδια τα χέρια τη φωνή μου
μεσα στην άδεια ιστορία των δολοφόνων Ορέστης Κώστας τρελή Ελενη
.
.
.

diasparta portraits-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

.ενα αημαντο γεγονος:η βαρυτικη δυναμη της γεματης σεληνης
ανασηκωνει το 8 του χταποδιου
.μουσικη:μεσημερι,κοκκοι αερα επικαθονται στα φυλλα λευκας
.τυχαια κινηση:ο αντιχειρας αντιστοιχησε-δεικτης-μεσος-παραμεσος-μικρο:
.on Claude Debussy Prélude à l'après-midi d'un faune:το κυριο θεμα,
flute,tres modere,doux et expressif,το μεγα φως του τραγου,επιμονο,
διαπεραστικο,εκτυφλωτικο καθετο μεσημερι,ορμητικο τιναγμα,
η φωνη διαλυμενη,υπνωτισμενη αιχμαλωσια αναπνοης
.αυταρκεια τοπιου:τιποτα αλλο
.
.
.

ΤΑ ΝΕΟΠΛΑΤΩΝΙΚΑ ΜΕΤΑ ΤΟ 529 μ.Χ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

πολυ σαφης ο Ιουστιανειος κωδικας κατα 'την ανοσίαν Ελλήνων μανίαν διδάσκεσθαι'
λιαν φανερη η απειλη κατα του Συριου Δαμασκιου κατα του Κιλικα Σιμπλικιου
κατα του Φρυγα Ευλαλιου κατα του εκ της Γαζης Ισιδωρου
κατα του Λυδου Πρισκιανου και κατα των εκ Φοινικης Ερμειου και Διογενους
νεοπλατωνικων φιλοσοφων εν τη Φιλοσοφικη Σχολη Αθηνων
ο Χοσροης Α' της Περσιας τωρα η καταφυγη και προστατης τους
λενε πως ειναι φιλοσοφος κατα το πλατωνικο προτυπο η' κατι τετοιο τελοσπαντων
και βεβαια,κι αυτο ειναι το κυριοτερο,αμειλικτος εχθρος της αυτοκρατοριας
εκει,σκεφτονταν ο Σιμπλικιος,θα συνεχισει απροσκοπτα και θα τελειωσει αισιως
το φιλοδοξο υπομνημα του στο αποσπασμα του Αναξαγορα απο τις Κλαζομενες
οὔτε γάρ τοῦ σμικροῦ ἐστι τὸ γε ἐλάχιστον, ἀλλ’ ἔλασσον ἀεί
( τὸ γάρ ἐόν οὐκ ἐστι τὸ μὴ οὐκ εἶναι ) ἀλλὰ καὶ τοῦ μεγάλου ἀεί ἐστι μεῖζον
ουτε εχει καμια σημασια για τη σπουδη του αν εκει απογοητευτηκαν
στη πολη Καρες εχει νεοπλατωνικη σχολη και πλεον ανενοχλητοι θα'ναι εις ολα
και στα φιλοσοφικα και στα νομικα και στα θρησκευτικα τους ζητηματα
μετα τη προσωπικη παρεμβαση στο Βυζαντιο του Χοσροη προς χαριν τους
και βεβαια εκει θα αποτελειωσει το φιλοσοφικο του υπομνημα
.
.
.

Αρχαικο-neon light-4μ χ 6μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

εντονη έκταση Κλυταιμνηστας-χ.ν.κουβελης

λευκό σεντόνι η Ελένη μια χρυσή σφεντόνα στο δαχτυλίδι το παιδί μωρό στη κούνια ένας
άντρας ακίνητος μπρούτζινος αερας τον περιτυλιγει το αποτύπωμα του ποδιού ένα βήμα
η Κλυταιμνηστρα ετοιμάζει το λουτρό ο Ορεστης η Ηλέκτρα σιδερωνει το πουκάμισο το
σκηνικό μεσημέρι στο θέατρο τα γεγονότα 'δεν βλέπω τη θαλασσα' φωνάζει η γυναίκα
'η Ελλάδα έχει παντού θαλασσα' 'είσαι τυφλή'της απαντάει ο άντρας, 'πότε έγινε αυτό;'
τον ρωτάει, 'δεν ξερω' της απαντάει'ίσως,όταν γεννιόνται οι άνθρωποι να τυφλώνονται,
αυτό να'ναι το τίμημα'εκείνη καθρεφτίζεται στο χρυσό δαχτυλίδι 'έχεις δικιο' του λέει'εδω
μέσα βλέπω, το νερό στο λουτρό κοκκινίζει, το κεφαλι σου βυθισμένο, σου τρώνε τη κοιλιά
τα ψάρια, εσύ δεν αναδευεις, γιατί παρατηθηκες στα χέρια μας, μια κίνηση αντίδρασης
να'κανες τώρα όλα θα'τανε αλλιώς,γιατί φορτωθηκα το φονικό σου; τι θέλει η Ηλέκτρα;
τρομερό το μίσος,μ'ομοκεντρους κύκλους με πλησιάζει, μ'αγγιζει η αναπνοή της εδω στο
λαιμό,δικοπη,μαχαίρι σχίζει το στήθος μου, το γάλα για το παιδί, θα πνίγει, σταμάτα,
κάποιος πρέπει να την σταματήσει' η Ηλέκτρα έρχεται και τη σκεπάζει με το λευκο σεντονι,
πόσο απαλά την αγκαλιαζει, στη δύση του ήλιου κοκκινίζει,βγάζει το δαχτυλίδι και το δίνει
στη κοπέλα,τώρα πια η χρυσή σφεντονα δεν της χρειαζεται, μάταιο στολίδι ειναι,τη βλεπει
να περνάει το δαχτυλιδι στον παραμεσο του αριστερού χεριού κι υστερα να κάθεται και να
κουνάει το παιδι στη κουνια
.
.
.

Ιοκαστη - χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

έφεραν το παιδί με τρυπημενους τους αστραγάλους, δεν τόλμησαν να τους κατηγορήσουν,
ούτε να εκφράσουν την περιφρόνηση τους, εκείνη στο δωματιο στο σκοτάδι εβλεπε έναν εκτυφλωτικό αιχμηρό ήλιο, το τοπιο πέρα μέχρι τα βουνά αιωρουνταν, ο άντρας της
τραβηξε τις χρυσές καρφίτσες απ'τα ρούχα, η απαλη σάρκα των ματιών υποχώρησε στη
βίαια κίνηση σχιστηκε, το παιδί μπροστά της με φουσκωμένα πόδια περπατουσε
κουτσαινοντας, φώναξε τ'ονομα του'Οιδιποδα' δεν άκουσε, επανέλαβε'Οιδιποδα,
Οιδιποδα', 'τι' ναι μάνα; 'ηταν η Ισμήνη,' μάνα τι έπαθες; 'είδε το πρόσωπο της λυπημενο
'που είναι ο Ετεοκλης ο Πολυνεικης η Αντιγονη;'την ρώτησε,' είδα τον Λαΐο,είχε κεφάλι
σκύλου, και τον Λαμβδακο είδα να του ξεσκιζουν οι γυναίκες το κορμί και να τρώνε τις
σαρκες του', 'ησύχασε μανα' 'ποιος έσβησε το φως; 'ξαναφωναξε η γυναικα' γιατί δεν
βλέπω; θέλω να δω το παιδί μου, ποιος του τρύπησε τα πόδια;'το σκοτάδι στο δωματιο
φωτιζε ένας εκτυφλωτικος ηλιος,άλλοιψε με λάδι τα πόδια του παιδιού, έπειτα με λευκες
λωρίδες υφάσματος τα έδεσε, εκείνο αποκοιμηθηκε, καλύτερα έτσι, δεν θα καταλαβει
αύριο ξημερωνοντας που θα το παρουν
.
.
.

In Dreaming-2μ χ 3μ-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Ενδοτερα-χ.ν.κουβελης

η καρέκλα στο μπαλκόνι,το δέντρο απέναντι λύγιζε τη σκιά της
το πέλμα του αριστερού ποδιού ακούμπησε τον ήχο του νερού
μια κίνηση του αέρα μετακίνησε το ανατολικό παράθυρο
όλη η αρχιτεκτονική του τοπίου αιωρηθηκε, πιο κάτω η θάλασσα
είχε το δεξί χέρι σε κλίση τριάντα μοιρών από το σώμα της
τότε είδε τις λέξεις και κατάλαβε,ψιθυριζε, ενδότερα των λέξεων
η ύπαρξη ενός τριαντάφυλλου και διάφανο που'ναι το πράσινο
το ξημέρωμα
.
.
.

Τοπία του Μάη στη Μαχαιρα - χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

το φως ξαπλωνει το σωμα του, τεράστιο θαύμα, κατακοκκινες; οι παπαρουνες ανέβαινουν
τις ορατες σκάλες του αέρα, ευαίσθητες υπάρξεις ευλυγιστες, το σώμα του Μάη υπεροπτικος Ναρκισσος, ένδοξη μεταφυσικη η πεταλούδα, κίτρινο φως χρυσό αεικίνητο, φωνη τρεμουλιαστη ψιθυρος η πνοη των φυτών,σηκωνεται το φωτεινο σώμα,βαδιζει, ακους τα βηματα του, μια μέλισσα κι άλλη μέλισσα σμήνος μελισσών το συνοδεύει, ένας αυτοκράτορας φως, ο Μαης
.
.
.

Η Αποθέωση του Ταύρου-αναφορά στον Picasso-πλεξιγκλάς φως νεον-3μ χ 4.5μ
-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

άμμος άμμος τα βηματα μια ελικοειδής ανάσα το μερος
της κοιλιάς λευκό ή εγκάρσια πράξη άμμος αμμος
.
.
.

Καλλισθενης Ολυνθιος.ιστορικος Αλεξανδρου 336-327 π.Χ-σε ξυλο χρωμα και κιμωλια
-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Καλλισθενης,Βακτρα.327 π.Χ -χ.ν.κουβελης

ειχε,βεβαια,την ευθυνη του,ως ιστορικος του,με ρητορειες
να δημιουργησει τον μυθο του,χωρις μια τετοια ιστορια ο Αλεξανδρος
στο μελλον δεν θα ειναι τιποτα,ενας φιλοπολεμος μωροφιλοδοξος
ενας ματαιοδοξος εγωιστης,ουτε αυτοκρατωρ ουτε μεγας .
τωρα ομως εχει πολυ ξεφυγει,περσικες συνηθειες,προσκηνυματα ως θεου,
βακτριανοι γαμοι,οι Μακεδονες δεν τα δεχονται αυτα,
επειτα ειναι και οι δολοφονιες του Φιλωτα ,του Παρμενιωνα,του Κλειτου,
ο Αριστοτελης τον μηνυσε πως η φιλοσοφια ειναι πολυ σοβαρον πραγμα
για να την αφησει να καταπεσει και να γελοιωποιηθει με βαρβαρισμους
να διαλεξει πρεπει,η' Καλλισθενης η' Ψευδο-Καλλισθενης,δεν εχει αλλον δρομο,
το 327 π.Χ ηταν μια ευκαιρια αν δεν προδιδονταν η συνομωσια των παιδων
αυτος ως δασκαλος του κυριου υπαιτιου Ερμολαου συνεληφθει
φυλακιστηκε κι εκτελεστηκε,παντως ο Αλεξανδρος ξεμπερδεψε και μ'αυτον
τιποτα,οπωσδηποτε,ευκολοτερον αλλος κολακας να ευρεθει ιστορικος
.
.
.

Ο Φιλοκτήτης στη Λήμνο - ακρυλικά σε τσιγκο-2μ χ 3μ-c. n. couvelis χ.ν.κουβελης

ο ναρκισσισμος της πεταλουδας στο νερό ισοσυλλαβος της φωνης του
μεσα στο εξέχον θέατρο ο υποκριτης
στις πέτρες της Λήμνου ο εξόριστος Φιλοκτήτης
αυτός που θα'ναι ωφέλιμος στο μέλλον
με κακοφορμισμενες πληγές ανοίγωντας αργά το αριστερό χέρι
αφήνει η πεταλούδα να πεταξει
.
.
.

Ελένη-χ. ν. κουβελης c.n.couvelis

η φωτογραφία 'εδω φαίνομαι καλυτερα' είναι στις Αμυκλαις, έξω οι πορτοκαλιές άνθισαν,
'αδύνατη η αληθεια' η φωνη της σοβαρή,'είχαμε μια χήνα και ένα κυκνο,στην Φιλονοη άρεσε
ο κύκνος, τον τάιζε σπορους'παντρευτηκε κάποιον Προθοο από την Αιτωλια, 'το ονομα μου
είναι από το γελάν, το γ παραποίηση του δίγαμμα F',ενα αηδονι ακούστηκε στις καλαμιές
του Ευρωτα,' γεννηθηκα με προσωπιδα η' προσαψιδα'από εφτά χρόνων αφιερωμένη στην
Αρτέμιδα, τότε την είδε ο Θησέας,το επιβεβαίωσε,στη Τροία είναι η φωτογραφία
.
.
.

Νικος Εγγονοπουλος-ποιητης Εν Ανθηρω Ελληνι Λογω-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΕΙΣ ΤΟΝ ΠΟΙΗΤΗΝ ΕΝ ΑΝΘΗΡΩ ΕΛΛΗΝΙ ΛΟΓΩ ΝΙΚΟΛΑΟΝ ΕΓΓΟΝΟΠΟΥΛΟΝ
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Νικος Εγγονοπουλος του Παναγιωτου και της Ερριεττης εκλαμπροτατος Φαναριωτης
εξεχον μελος των επαναστασεων της Λατινικης Αμερικης ενας Υδραιος ανδρειος
βεβαια και υπερτροφικος plesiosaurus Tristan Tzara και υπερμαχος θιασωτης
της Ωραιοτητας χωρις κανονες κι ελεγχο ο Εν Ανθηρώ Έλληνι Λόγω υπερασπιστης
των Κλειδοκυμβαλων του Κωνσταντινου Παρθενη ο εποπτευων απ'το δυτικο παραθυρο
της οδου Αναγνωστοπουλου αριθμος 69 να επιστρεφουν θριαμβευτικα τα πουλια
εχοντας στα αιχμηρα ραμφη τους φαλλους του υπερφυους Ανδρεα Εμπειρικου
και φυσικα,δεν θα ειναι σκανδαλον,να απαιτησει θαρσαλεως και στεντορειως
καμιαν πλεον ομιλιαν εις τον οδηγον Αβρααμ Λικολν η' Δυσσεαν Ανδρουτσον

.
.

Η ποιηση είναι αληθής σαν γλώσσα, αλλά ψευδής σαν πραγματικοτητα

Poetry is true as a language, but false as a reality

(χ.ν.κουβελης)

FRAGMENTA-c. n. couvelis χ.ν.κουβελης

Is the Truth Real Thing?
The Truth Is Real Thing
The Truth Is not Real Thing
(What Is the Truth About It?)
.
.

Αντι-κρουσεις-χ. ν. κουβελης c.n.couvelis

ποτέ η ποιηση, όσο σήμερα, δεν ήταν τόσο ανυπακουα ανόητη.
Never the poetry, until now, was not so disobediently ανόητη.
.
.
.

Ιπποκλειδης Τεισανδρου Αθηναιος-c. n. couvelis χ.ν.κουβελης

Οὐ φροντὶς Ἱπποκλείδῃ-χ.ν.κουβελης
[Ηροδοτου Ιστοριαι,126.1-129.4]

η νικη των τεθριππων στην Ηλεια υψωσε σιγουρα το νου του Σικυωνιου ΚΛεισθενη
αλλιως δεν εξηγειται η πραξη του με κηρυκα να διαλαλησει στους Ελληνας θεατες
να παντρεψει την κορη του Αγαριστη,μια ασημαντη κοπελα,με τον Ελληνων απαντων
αριστον,κι ηρθαν στην Σικυωνα,σ'εξηντα μερες μεσα,γ'αυτο το σκοπο απο Ιταλιης
ο Σμινδυρίδης ὁ Ἱπποκράτεος Συβαρίτης και ο Σιρίτης Δάμασος Ἀμύριος
εκ του Ιονιου ο Ἀμφίμνηστος Ἐπιστρόφου Ἐπιδάμνιος και απο τῆς Αἰτωλίδος χώρης
Τιτόρμου ἀδελφεὸς Μάλης,απο δε Πελοποννησου Φείδωνος τοῦ Ἀργείων τυράννου
παῖς Λεωκήδης καὶ Ἀμίαντος Λυκούργου Ἀρκὰς ἐκ Τραπεζοῦντος,
καὶ Ἀζὴν ἐκ Παίου πόλιος Λαφάνης Εὐφορίωνος και ο Ἠλεῖος Ὀνόμαστος Ἀγαίου.
ἀπὸ δὲ Ἐρετρίης Λυσανίης· ἐκ δὲ Θεσσαλίης ἦλθε τῶν Σκοπαδέων Διακτορίδης Κραννώνιος,
ἐκ δὲ Μολοσσῶν Ἄλκων. κι απο την Αθηνα Μεγακλέης τε ὁ Ἀλκμέωνος και Ἱπποκλείδης
Τεισάνδρου,και επι εναν χρονον ολους τους εσυναναστρεφονταν και τους κατασκοπευε
ποιος στη συμπεριφορα στο σωμα και στο νου ηταν ο καταλληλοτερος κι εκλινε για
γαβρον του προς τον Ιπποκλειδη,επιπλεον και των Κορινθιων Κυψελιδων συγγενη,
εκατο βοδια εσφαξε στο τραπεζι της εκλογης κι αφθονο κρασι ειχε κι αυλητες εφερε
και τοτε ο Ιπποκλειδης π'ολ'αυτα καταλαβε ποσο γελοια κουφια και θεατρικα ηταν
ζητησε λαικο χορο και τοσο ξεδιαντροπα χορεψε πανω στο τραπεζι στηριζοντας
το κεφαλι και τα ποδια κλωτσωντας σαν βατραχος στον αερα που ο ΚΛεισθενης
ἀποστυγέων αηδιαζοντας του φωναξε' Ὦ παῖ Τεισάνδρου, ἀπορχήσαό γε μὲν τὸν γάμον.
παιδι του Τεισανδρου,απ'το χορο του γαμου εξω βγηκες' κι εκεινος ο γλεντζες νεος
καθολου δεν νοιαστηκε κι απαντησε 'στ'αποτετοια του Ιπποκλειδη'
.
.
.

Κλυταιμνηστρα-χ. ν. κουβελης c.n.couvelis

πριν δύο μέρες επιστρεψανε από την Αυλίδα,
καμιά ανησυχία, όλο το σκηνικό τέλειο,σχεδιο του Καλχα,
ο όχλος πιστεύει τέτοια,
κανένας από τους Αχαιούς δεν θα αμφισβητήσει την κυριαρχία του Αγαμέμνωνα,
ούτε κι ο Αχιλλέας,
δεν νιώθει ζήλια, πάντα, από μικρή, η Ελένη ήθελε να επιδεικνύεται,
κι αυτή ήταν πολύ όμορφη, αλλά είχε επίγνωση της ανθρώπινης μάταιοτητας,
το καλλος ταχέως παρέρχεται,
βέβαια, δεν συμφώνησε, κι είναι πολύ θυμωμένη,με τη φυγαδευση της Ιφιγένειας,
κι ας την διαβεβαίωσαν πως είναι σώα και αβλαβής,
της λείπει,
ήταν πολύ διαφορετικη από την Ηλέκτρα, γλυκιά τρυφερή,
η Ηλέκτρα είναι σκληρή, τη φοβάται,
τις νύχτες την παραμονεύει, ξέρει πως δεν κοιμάται,
όσο και να φυλαγονται με τον Αιγισθο κάποια μέρα θα τους αποκαλύψει,
έχει βάλει λόγια και στον μικρό, τον Ορέστη,
σίγουρα τον ποτιζει φαρμάκι,
η μάνα είναι στο κρεβάτι μ'αλλον άντρα από τον πατέρα,
ντροπή,
το είπε στον Αιγισθο, εκείνος γέλασε, παιδί είναι θα του περάσει,
ήθελε να του πει για το ονειρο, δίσταζε,
ο Ορεστης την τυλίγει μ'ενα μαύρο ρούχο κι όλο το σφίγγει,
πόσο το σφίγγει δυνατά, θα με πνίξεις, ουρλιάζει,
κι εκεί ξυπνάει,
την ακούει, περπατάει στο δωματιο, πέρα δώθε πέρα δώθε, όλη τη νύχτα,
Ηλέκτρα, κοιμησου, της φωνάζει, ησύχασε,
την ακούει να κλαίει,
τη βρίσκει στο δωματιο, σ'ενα εκτυφλωτικό φως μπροστα στο καθρέφτη,
φοράει μια αποτρόπαια θεατρική μάσκα,
Ηλέκτρα τι κάνεις; της φωνάζει,
το φονικό σου παίζω μάνα,μη με ρωτάς γιατί, πρέπει, δεν θέλω,
είμαι ένα άβουλοι όργανο,
εκείνο το βράδυ τη πήρε στο κρεβάτι της και κοιμηθηκε εκει

.
.

ΗΣΙΟΔΟΣ,ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΑΙ
[στιχοι 663-705] μεταφραση χ.ν.κουβελης

ἤματα πεντήκοντα μετὰ τροπὰς ἠελίοιο,
ἐς τέλος ἐλθόντος θέρεος καματώδεος ὥρης,
ὡραῖος πέλεται θνητοῖς πλόος· οὔτε κε νῆα 665
καυάξαις οὔτ᾽ ἄνδρας ἀποφθείσειε θάλασσα,
εἰ δὴ μὴ πρόφρων γε Ποσειδάων ἐνοσίχθων
ἢ Ζεὺς ἀθανάτων βασιλεὺς ἐθέλῃσιν ὀλέσσαι·
ἐν τοῖς γὰρ τέλος ἐστὶν ὁμῶς ἀγαθῶν τε κακῶν τε.
τῆμος δ᾽ εὐκρινέες τ᾽ αὖραι καὶ πόντος ἀπήμων· 670
εὔκηλος τότε νῆα θοὴν ἀνέμοισι πιθήσας
ἑλκέμεν ἐς πόντον φόρτον τ᾽ ἐς πάντα τίθεσθαι,
σπεύδειν δ᾽ ὅττι τάχιστα πάλιν οἶκόνδε νέεσθαι·
μηδὲ μένειν οἶνόν τε νέον καὶ ὀπωρινὸν ὄμβρον
καὶ χειμῶν᾽ ἐπιόντα Νότοιό τε δεινὰς ἀήτας, 675
ὅς τ᾽ ὤρινε θάλασσαν ὁμαρτήσας Διὸς ὄμβρῳ
πολλῷ ὀπωρινῷ, χαλεπὸν δέ τε πόντον ἔθηκεν.
ἄλλος δ᾽ εἰαρινὸς πέλεται πλόος ἀνθρώποισιν·
ἦμος δὴ τὸ πρῶτον, ὅσον τ᾽ ἐπιβᾶσα κορώνη
ἴχνος ἐποίησεν, τόσσον πέταλ᾽ ἀνδρὶ φανήῃ 680
ἐν κράδῃ ἀκροτάτῃ, τότε δ᾽ ἄμβατός ἐστι θάλασσα·
εἰαρινὸς δ᾽ οὗτος πέλεται πλόος. οὔ μιν ἔγωγε
αἴνημ᾽· οὐ γὰρ ἐμῷ θυμῷ κεχαρισμένος ἐστίν·
ἁρπακτός· χαλεπῶς κε φύγοις κακόν· ἀλλά νυ καὶ τὰ
ἄνθρωποι ῥέζουσιν ᾀδρείῃσι νόοιο· 685
χρήματα γὰρ ψυχὴ πέλεται δειλοῖσι βροτοῖσιν.
δεινὸν δ᾽ ἐστὶ θανεῖν μετὰ κύμασιν· ἀλλά σ᾽ ἄνωγα
φράζεσθαι τάδε πάντα μετὰ φρεσίν, ὡς ἀγορεύω.
μηδ᾽ ἐν νηυσὶν ἅπαντα βίον κοΐλῃσι τίθεσθαι·
ἀλλὰ πλέω λείπειν, τὰ δὲ μείονα φορτίζεσθαι· 690
δεινὸν γὰρ πόντου μετὰ κύμασι πήματι κύρσαι,
[δεινὸν δ᾽, εἴ κ᾽ ἐπ᾽ ἄμαξαν ὑπέρβιον ἄχθος ἀείρας
ἄξονα καυάξαις καὶ φορτία μαυρωθείη.]
μέτρα φυλάσσεσθαι· καιρὸς δ᾽ ἐπὶ πᾶσιν ἄριστος.

Ὡραῖος δὲ γυναῖκα τεὸν ποτὶ οἶκον ἄγεσθαι, 695
μήτε τριηκόντων ἐτέων μάλα πόλλ᾽ ἀπολείπων
μήτ᾽ ἐπιθεὶς μάλα πολλά· γάμος δέ τοι ὥριος οὗτος.
ἡ δὲ γυνὴ τέτορ᾽ ἡβώοι, πέμπτῳ δὲ γαμοῖτο.
παρθενικὴν δὲ γαμεῖν, ὥς κ᾽ ἤθεα κεδνὰ διδάξῃς.
τὴν δὲ μάλιστα γαμεῖν, ἥ τις σέθεν ἐγγύθι ναίει, 700
πάντα μάλ᾽ ἀμφὶς ἰδών, μὴ γείτοσι χάρματα γήμῃς.
οὐ μὲν γάρ τι γυναικὸς ἀνὴρ ληίζετ᾽ ἄμεινον
τῆς ἀγαθῆς, τῆς δ᾽ αὖτε κακῆς οὐ ῥίγιον ἄλλο,
δειπνολόχης· ἥ τ᾽ ἄνδρα καὶ ἴφθιμόν περ ἐόντα
εὕει ἄτερ δαλοῖο καὶ ὠμῷ γήραϊ δῶκεν. 705
.
.
μερες πενηντα μετα το γυρισμα του ηλιου,
στο τελος οταν ερχεται του θερους η καματερη ωρα,
τοτε στην ωρα ειναι για τους θνητους η πλευση, ουτε και το καραβι 665
θα σπαγες ουτε και τους αντρες θ'αφανιζε η θαλασσα,
εκτος αν εκ των προτερων βεβαια ο Ποδειδων ο σειστης της γης
η' ο Ζευς των αθανατων ο βασιλιας ηθελαν να καταστρεψουν,
σ'αυτους γιατ'ειναι η ολοκληρωση μαζι και των αγαθων και των κακων.
τον καιρο που σταθεροι οι ανεμοι κι ο ποντος ακινδυνος 670
αφοβος τοτε καραβι γρηγορο στους ανεμους ριξε
και συρε στον ποντο φορτιο και στα παντα πρωτα να βαζεις
να σπευδεις οσο πιο ταχυτερα παλι στο σπιτι να επιστρεφεις
και μητε να προσμενεις το κρασι το νεο και την χινοπωρινη βροχη
και τον χειμωνα που προσπιπτει και με του Νοτια τα φοβερα φυσηματα 675
π'αναστατωνει θαλασσα συνεργωντας με του Δια το πολυβροχο
χινοπορο,και δυσχερη τον ποντο εκανε,
αλλη η ανοιξιατικη ωρα ειναι για πλευση στους ανθρωπους
τον καιρο που πρωτα,οσο το πατημα κουρουνας
σημαδι κανει,τοσο πεταλ'ανθους στον ανδρα θα φανει 680
σε συκιας κλαδι το πιο ακραιο,τοτε διαβατη ειν'η θαλασσα
κι αυτ'ειναι η ανοιξιατικη ωρα για πλευση,εγω ο ιδιος
δεν την επαινω,γιατι στην καρδια μου ευχαριστη δεν ειναι,
αρπακτη,και δυσκολα ν'αποφυγεις το κακο,αλλα τωρα κι αυτα
οι ανθρωποι επιχειρουν σ'αγνοια του νου 685
για χρηματα γιατι η ψυχη κινειται σ'αδυναμους θνητους,
φοβερο ειναι να πεθανεις μεσ'τα κυματα,αλλ'εγω σε συμβουλευω
να υπολογισεις ολ'αυτα μεσ'το μυαλο,καθως σου λεω,
μητε στα κοιλα καραβια ολο το βιος να βανεις
αλλα το πιο πολυ ν'αφηνεις πισω,τα πιο λιγα να φορτωνεις 690
γιατι φοβερο μεσα στα κυματα του ποντου συμφορα να σε χτυπησει
[φοβερο,κι αν πανω σ'αμαξα υπερμετρο βαρος σηκωνες
τον αξονα θα'σπαζες και τα φορτια θ'αφανιζονταν]
τα μετρα να φυλας,ο καιρος στα παντα αριστος

οταν εισαι στην ωρα γυναικα στο σπιτι σου να φερεις 695
μητε απ'τα τριαντα απ'ετη παρα πολλα να σου λειπουν
μητε να'χεις πανω παρα πολλα,ο γαμος αυτος στην ωρα του,
η γυναικα τεσσαρα ετη να μενει στην εφηβεια,στον πεμπτο να παντρευεται,
παρθενα να παντρευτεις,ωστε κι ηθη συνετα να διδαξεις,
αυτη καλυτερα να παντρευτεις,που σε σενα κοντα μενει, 700
ομως τα παντα καλα γυρω να δεις,μη στους γειτονες περιγελως γεινεις,
γιατι δεν κερδιζει απ'την αγαθη γυναικα ο ανδρας
κατι καλλιτερο,κι απ'την κακη παλι κατι πιο φοβερο αλλο,
μια ακορεστη, που και τον ανδρα και ρωμαλεος να'ναι
φλογιζει χωρις δαυλο και στο σκληρο γηρας δινει 705
.
.
.

Η Ποιηση,Σχεσεις του Συνεχους-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης-

Η ΚΡΙΣΙΣ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΑ ΕΙΣ ΝΕΟΝ ΠΟΙΗΤΗΝ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ηταν λαθος να απευθυνθει στον Πλατωνα δια κρισην της ποιησεως του
αυτο το μετρο ειναι ελλειπες ο ρυθμος του στιχου παραπαιει στη λεξη αυτη
αλλη συνωνυμη ταιριαζει η σειρα εδω των λεξεων πρεπει ν'αλλαξει επιβραδυνεται
ο ρυθμος και το θεμα πολυ κοινοτυπο και αφελες εδω βεβαια ομηριζεις
εκει εχεις εμφανεστατο δανειο εκ του Πινδαρου μη καλως χωνευμενο
να,η συνταξις βαρβαριζει το νοημα ασαφες αυτο το ρημα σε παθητικη φωνη
πρεπει να'ναι και δεν συναδει ουδολως το αιολικο άλλυ με το δωρικο πραξῆται
και σ'αυτους τους στιχους η αναπαρασταση της πραγματικοτητας εσφαλμενη,
προσεξε,ο ποιητης δεν δυναται ορθα να ομιλει,η χαρις η μελωδια η μεταφορα
δεν ειναι επιστημονικα εργαλεια,εσεις οι ποιητες εχετε απολυτη αγνοια των επιστημων
και να μην ξεγελιεστε με την γοητεια την οποιαν ασκειται εις τους ακροατες,
οι ποιητες ειναι κατασκευαστες μυθων,και απο αυτον τον κανονα,δεν ξεφευγουν
ουτε ο Ομηρος και ο Ησιοδος,και επειτα αυτη η εμμονη συνηθεια σας να εξυμνειται
τραγικους ψυχικα ταραγμενους ηρωες κι ατομικα εφημερα συναισθηματα
και δια του λογου το αληθες του εδιαβαζεν αποσπασματα απο τον διαλογον του Ιων
και απο την Πολιτεια του τα κεφαλαια II, III και Χ,του ειπεν πως ειναι αναγκαιο μετρον
ο εξορισμος του ποιητη απο αυτη και αλλα πολλα ειπεν κρινοντας την ποιησην του
ο φιλοσοφος,αυτο το προσεξε,με θερμην ποιητικην ρητορικην ,μεταχειριζομενος
την παραμομοιωση τον μυθον την ειρωνια την τεχνικη σκηνοθεσια των λογων του,
δεν επρεπε τοσο να τον επιρρεασει αυτη η κριτικη του φιλοσοφου και να σταματησει
να συνθετει ποιησιν,αφου,μαλιστα,αυτες οι κρισεις προερχονταν απο εναν στα νιατα του
αταλαντο κι αποτυχημενο ποιητη,ηταν μεγα σφαλμα του και αιτια της αφανειας του
.
.
.

Ηλεκτρα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

(σχεδιαζοντας να μεταφράσει τις Χοηφορες του Αισχύλου)-χ.ν.κουβελης

(σχεδιαζοντας να μεταφράσει τις Χοηφορες του Αισχύλου)
πῶς εὔφρον᾽ εἴπω, πῶς κατεύξομαι πατρί;
πότερα λέγουσα παρὰ φίλης φίλῳ φέρειν
γυναικὸς ἀνδρί, τῆς ἐμῆς μητρὸς πάρα; 90
πως με καθαρό μυαλό να πω , πως ν'απευθυνθω στον πατέρα;
τι απ'αυτα να πω, δωρα πως φέρνω από αγαπημένη γυναίκα
στον αγαπημενο αντρα, απο τη δική μου μητέρα;
(σ'αδειο αρχαιο θεατρο η Ηλέκτρα,αυστηρή, αμίλητη, το φως του φεγγαριου έκοβε σαν
μαχαιρι φέτες το ορθιο κορμί της, 'δεν με νοιάζει αν ξημερωσει' φωναζει 'γιατί να
ξημερώσει; τι ωφελει;', στις Μυκήνες η μάνα αποφασισμένη ετοιμάζει το λουτρό,
ο Ορεστης την παραμονεύει έξω από την μισοκλειστη πόρτα, στον σκοτεινο διάδρομο,
μια κίνηση, βίαια η' απαλη, δεν έχει σημασία, κι ο κυκλος κλείνει, 'Μανα' ουρλιάζει'το νερό
είναι καυτό, θα καει', γιατί δεν την ακούει; πόσοι αδιαπεραστο τοίχοι ανάμεσα τους;
`Ορέστη, τι περιμένεις; η Ηλέκτρα είμαι, δεν ακούς;έχεις χρέος Ορεστη', το φεγγάρι της
πληγώνει τα χερια , τα χρωματιζει παραξενα ,'έχεις χρέος Ορεστη'επαναλαμβανει)
.
.
.

Μορφες-σιδερομπετον-υψος 50μ πλάτος 20μ βαθος15μ-μακεττα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

επί λογων-χ.ν.κουβελης

αεικινητος έλικας του Αρχιμήδη το ψαρι
υποθέτω στις Συρακούσες το 413 π. Χ ο Γυλιππος δεν απέτρεψε την
εκτέλεση των στρατηγών Δημοσθένη και Νικια «οὐδὲν [έστι] ὅ,τι
οὐκ ἀπώλετο στους λακκους των λατομείων ο ένας πάνω στον άλλον,
ποιος ζει από πάνω μου;
η Αττική είναι μακρυά,σκοτείνιαζε, η Ιστορία θαμπωνει,
ο ζητιάνος στην ερημη πλατεία στο Συνταγμα απλωνει το κομμένο χερι,
'αν κι αλλάξαμε πορεία ποτέ δεν φτάσαμε στη Καμαρίνα η' στη Γελά ούτε σ'αλλη ελληνική πόλη', πόσο ματωμένα θολα κόκκινα ήταν τα νερά του ποταμού Αναπου,
'στις Επιπολες σύγχυση ο ένας επεφτε πάνω στον άλλον και τον έσφαζε,
αιτια κι ο κοινός παιανας', μνήμη εμφυλίου,
'θ'αναχωρουσαμε και θα σωνομασταν αν δεν γίνονταν η έκλειψη της σελήνης,σίγουρα
έφταιγε η δεισιδαιμονια του Νικια',
στην ερημη πλατεία τρίζουν τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων,
Ο ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ ΣΤΗ ΣΠΑΡΤΗ,
'επειτα'με κοίταξε με μάτια που δεν έβλεπαν'το τέλος με τη σφαγή στον ποταμό Ασσιναρο
' ἁθρόοι γὰρ ἀναγκαζόμενοι χωρεῖν ἐπέπιπτόν τε ἀλλήλοις καὶ κατεπάτουν, περί τε τοῖς
δορατίοις καὶ σκεύεσιν οἱ μὲν εὐθὺς διεφθείροντο, οἱ δὲ ἐμπαλασσόμενοι κατέῤῥεον.
(Θουκυδίδης Ζ'84.3).
μεταφραζω:αναγκασμένοι να προχωρούν συντεταγμένοι επεφταν ο ένας πάνω στον άλλον
και καταπατουνταν , άλλοι χτυπουσαν στα δόρατα και στις εξαρτήσεις κι αμέσως χάνονταν,
άλλοι παρασερνονταν στα νερά είναι παράδοξο πως σημερα μετά από αυτήν την μεγάλη
ελληνική πανωλεθρια διατύπωσαμε την εκφραση-αεικινητος ελικας του Αρχιμήδη το ψαρι

Ατερμονα-3 μ χ 4.5μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Εκδηλώσεις - χ.ν.κουβελης

πρόσεξε τις λεξεις στην ποίηση σου μπορεί
να σε γελοιοποιησουν η'
να σε αποκαλύψουν αναιδη

-ηχος μελισσας ενθρονος στο αυτί του λουλουδιού
.
.
.

Νικόλας Κάλας ή Νικήτας Ράντος η' Μ. Σπιέρος N.Calas Έλληνας ποιητής
-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

τι επαναστασεις γυρευω εγω ενας μανχατανας καλαμαρας
Νικόλας Κάλας η' Νικήτας Ράντος η' Μ. Σπιέρος N.Calas
και τα καραβια τι χρησιμευουν αν δεν μπορουν να ταξιδεψουν την Ελλαδα
στο Lloyd island ως Leon σας διαβεβαιω
δεν ειναι ο κηπος των επιγειων απολαυσεων
σιγουρο ειναι πως εκεινος ο Ανδρεας στο τελος θα διωξει ολη την Ελλαδα
ως ανιαρη και πασχουσα απο ανοια
και τον αλλον Andre,παλι ως Leon τον διαβεβαιω,
με ασυναρτησιες δεν ξεσπουν επαναστασεις
.
.
.

Pompeo Girolamo Batoni (1708-1787).Αφροδιτη και Ερωτας

Η Μεσονυκτιος Επισκεψις του Ερωτα,Ανακρεοντειον αρ.33,XXXIII
-μεταφραση-αποδοση χ.ν.κουβελης

Ανακρεοντεια,60 ποιηματα στην Παλατινη Ανθολογια[α' εκδοση απο τον Ερρικο Στεφανο
(Henri Étienne) Βενετια 1554],γραμμενα τον 1ο εως τον 6ο αιωνα μ.Χ,τα οποια μιμουνται
τα ποιηματα του αρχαιου λυρικου ποιητη Ανακρεοντα απο την Τεω της Μικρας Ασιας
[π 572 π.Χ-π 485 π.Χ),[και για χρονια τα θεωρουσαν εσφαλμενα δικα του],με θεματα τον
ερωτα και το κρασι,amor et vinum,συμποσιακα

Η Μεσονυκτιος Επισκεψις του Ερωτα,Ανακρεοντειον αρ.33,XXXIII

Μεσονυκτίοις ποτ’ ὥραις,
στρέφετ’ ἦμος Ἄρκτος ἤδη
κατὰ χεῖρα τὴν Βοώτου,
μερόπων δὲ φῦλα πάντα
5 κέαται κόπωι δαμέντα,
τότ’ Ἔρως ἐπισταθείς μευ
θυρέων ἔκοπτ’ ὀχῆας.
«τίς» ἔφην «θύρας ἀράσσει,
κατά μευ σχίσας ὀνείρους;»
10 ὁ δ’ Ἔρως «ἄνοιγε,» φησίν,
«βρέφος εἰμί, μὴ φόβησαι·
βρέχομαι δὲ κἀσέληνον
κατὰ νύκτα πεπλάνημαι.»
ἐλέησα ταῦτ’ ἀκούσας,
15 ἀνὰ δ’ εὐθὺ λύχνον ἅψας
ἀνέῳξα, καὶ βρέφος μέν
ἐσορῶ φέροντα τόξον
πτέρυγάς τε καὶ φαρέτρην·
παρὰ δ’ ἱστίην καθίξας
20 παλάμαις τε χεῖρας αὐτοῦ
ἀνέθαλπον, ἐκ δὲ χαίτης
ἀπέθλιβον ὑγρὸν ὕδωρ.
ὃ δ’ ἐπεὶ κρύος μεθῆκε
«φέρε» φησὶ «πειράσωμεν
25 τόδε τόξον, εἴ τί μοι νῦν
βλάβεται βραχεῖσα νευρή.»
τανύει δέ, καί με τύπτει
μέσον ἧπαρ ὥσπερ οἶστρος·
ἀνὰ δ’ ἅλλεται καχάζων·
30 «ξένε» δ’ εἶπε «συγχάρηθι·
κέρας ἀβλαβὲς μένει μοι·
σὺ δὲ καρδίαν πονήσεις.»

μεταφραση-αποδοση χ.ν.κουβελης

καποτε μεσ'στα μεσανυχτα
οταν γυριζ'η Αρκουδα
στο χερι του Βοωτη
ολα τα φυλα των θνητων
γερνουν στους κοπους βαρημενα 5
τοτ'εμε επισκεφτηκ' ο Ερωτας
της πορτας κρουωντας το μανταλο
'ποιος'φωναξα'χτυπα τη πορτα;
σε με κοβοντας τα ονειρα;'
κι ο Ερωτας 'ανοιξ' ειπε 10
'παιδι μικρο'μαι,μη φοβασαι
βρεχομαι κι ασεληνα
στη νυχτα πλανιεμαι'
αυτ'ακουγωντας λυπηθηκα
κι αμεσως λυχναρι αναβωντας 15
ανοιξα,και παιδι μικρο
βλεπω να'χει τοξο
φτερα και φαρετρα
και στο τζακι καθιζοντας
τις παλαμες και τα χερια του20
ζεστανα,κι απ'τα μαλια
σφουγκιζα το νερο που'σταζε
κι οταν αυτος συνηρθε
'δωσ'μου'ειπε'να δοκιμασουμε
αυτο'δω το τοξο,μηπως τωρα 25
μου βραχηκε και χαλασε το νευρο'
τοτε τεντωνει και με τρυπα
μεσ'στο σηκωτι σαν την αλογομυγα τον οιστρο
κι αναπηδωντας γελουσε δυνατα
'φιλ' ' ειπε 'ετσι να χαρεις κι εσυ 30
το τοξο αβλαφτο ειν' σε με
κι εσυ μεσ'στη καρδια θα πονεις'
.
.

Geometricous Abstract-3μ χ 4.5-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

τι απόσταση διανυουν οι λέξεις μου-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

τι απόσταση διανυουν οι λέξεις μου ανυπακουες οροσειρές ηφαιστειων ελλισονται με μια δυσπροσιτη γραμματική 'τι πραγματικά είναι η ιστορία ενός γεγονότος;' π. χ είδα έναν άνθρωπο να διασχίζει το δρόμο, γιατί, εγώ, του φώναξα και δεν άκουσε, στην Ερμου πιο κάτω τον είδα να ταΐζει περιστέρια, όχι δεν ήταν εκείνος ο ανθρωπος, εκείνος εμοιαζε με μένα, έκανα, σίγουρα, λάθος, δεν μπορεί να μοιάζουμε, εγώ έχω τάδε ηληκια τάδε βάρος τάδε ύψος τάδε χρώμα ματιών και μαλλιών, ορίστε και η απόδειξη, η αστυνομική μου ταυτότητα,η φωτογραφία είναι καθαρή, το όνομα μου αυτό, επάγγελμα, θρησκευτικές πεποιθισεις δεν ενδιαφερουν, άρχισε να βρέχει, άνοιξα μια κίτρινη ομπρέλα, δεν θυμάμαι, ίσως πορτοκαλι,στην Αθηνας πήρα ένα ταξί,κατέβηκα στην Ομονοια, ερημια, εγώ ο μοναδικός άνθρωπος, κοιταχτηκα σε μια βιτρίνα, είδα πίσω μου να περνούν άνθρωποι, ένας με ρωτησε τι ωρα ειναι, κοίταξα το ρολοι μου, δεν καθησε ν'ακουσει, 'στο παρελθόν η' στο μέλλον; 'του φώναξα, κατέβηκα τις σκάλες του μετρό, οι άνθρωποι ακινητοποιημενοι, τους άγγιξα, πήλινοι, κάποιοι έσπασαν στη πίεση μου και συντριφτηκαν, όταν έφτασε και σταμάτησε στην αποβάθρα το τρένο άνοιξαν διάπλατες οι πόρτες, κανένας απ' τους επιβάτες δεν βγήκε, μπήκα στο βαγόνι, κανένας δεν παρατηρησε τη παρουσία μου, μια γυναίκα με μια κόκκινη τσάντα απέναντι μου, αδύνατον να μην μ'εχουν καταδικάσει, και σε τι αποστάσεις, σκέφτηκα, διακινούμε την ανυπαρξια μας
.
.
.

INTERVIEW with MONA LISA-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Che cosa significa il tuo sorriso? Un uccello
e diretto verso un albero la sua tonalita e a contatto
con goglie verdi Abbiamo avuto un oca in giardino
ho alimentarlo la madre entro nella stanza,sorridente,
che indossa una colana di perle un bambino la segui
che aveva in mano un aquilone e voleva gettarlo
'nella stanza e impossibile volare' ho pianto
non sente lo getto uno
specchio ci seara poi in cio che ho visto la mia faccia
avvicinato e ho toccato il vetro che affondo ho,poi,visto
questo e sorrisi

τι σημαινει το χαμογελο σου; ενα πουλι
κατευθυνθηκε σ'ενα δεντρο η σκια του αγγιζει
τα πρασινα φυλλα ειχαμε μια χηνα στον κηπο,
εγω την ταιζα η μητερα μπηκε στο δωματιο,χαμογελωντας,
και φορουσε ενα κολλιε μαργαριταριων ενα παιδι την ακολουθουσε
και στα χερια κρατουσε εναν χαρταετο κι ηθελε να τον πεταξει
'ειν'αδυνατον στο δωματιο να πεταξει' του φωναξα
δεν ακουσε τον πεταξε ενας
καθρεφτης μας χωριζε τοτε,σ'αυτον ειδα το προσωπο μου
πλησιασα κι αγγιξα το γυαλι αυτο βουλιαξε τοτε εγω ειδα
αυτο και χαμογελασα
.
.

Έκτορας και Ανδρομάχη, Εικόνα - χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

εσσεται ήμαρ που η πόλη θα καεί θα ισοπεδωθει η Ελένη θα επιστρέψει,
ως μη υπαίτιος, βασίλισσα στη Σπάρτη, όταν και ο Έκτορας θα'χει σκοτωθεί
και η γυναίκα του Ανδρομάχη θα σέρνεται σκλαβα στην Ελλάδα μέσα,
εδώ στα χαλικια βρήκαμε υπόλειμματα της ζώνης του, δώρο ανταλλαγής
από τον άμμορον Αίαντα,
ένας γιαπωνεζος τουρίστας φωτογράφιζε,ακούγεται το παιδί 'Αστυανακτα,
που γυρίζες;' το ρώτησε η μανα, έδειξε τα ψηλά βραχια,'πρόσεξε'του φώναξε
'θα ζαλιστεις, θα πεσεις',
.
.
.

Walt Whitman-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Ezra Pound -c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Ezra Pound Walt Whitman Pact-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

EZRA POUND / A PACT
[μεταφραση translation c.n.couvelis χ.ν.κουβελης]

I make a pact with you, Walt Whitman –
I have detested you long enough.
I come to you as a grown child
Who has had a pig-headed father;
I am old enough now to make friends.
It was you that broke the new wood,
Now is a time for carving.
We have one sap and one root -
Let there be commerce between us.

EZRA POUND / ΜΙΑ ΣΥΜΦΩΝΙΑ

κανω ειρηνη μαζι σου,Walt Whitman
σ'αποστρεφομουν για πολυ καιρο
ερχομαι κοντα σου σαν παιδι π'ωριμασε
πο'χε εναν ξεροκεφαλο πατερα
ειμ'αρκετα μεγαλος τωρα για να κανω φιλους
εσυ'σουν που'κοψες το καινουργιο ξυλο
τωρα ειναι καιρος για σκαλισμα
εχουμε ενα χυμο και μια ριζα
ας γινει εδω συνδιαλλαγη μεταξυ μας
.
.
.

Το Μαυσωλείο της Αλικαρνασσού

Francesco Furini(c. 1600 (or 1603) –August 19, 1646,Artemisia Prepares to Drink
the Ashes of her Husband, Mausolus

Το Μαυσωλείο της Αλικαρνασσού - χ.ν.κουβελης
(ύφος α')

τι γελοίος αυτός ο Μέγας Μαγιστρος των ιππότων Ιωαννιτών της Ρόδου,
το 1522μ.Χ ήθελε οικοδομικά υλικά να χτίσει κάστρο στη περιοχη της Αλικαρνασσού
να αντιμετωπίσει την επίθεση των Τούρκων και σκέφθηκε ο ανόητος να κονιορτοποιησει
το περίφημο Μαυσωλείο, άλλωστε ήταν άκρως ειδωλολατρικον,μεγα σκάνδαλον
για εναν φανατικό χριστιανο, ως ασβέστης θα του ητο πλέον χρήσιμο,
τώρα για έρωτες του Μαυσωλου με την αδελφή του Αρτεμισίου Β' της Καριας θα νοιαζονταν,
και δήθεν αριστουργηματα του Σκόπια του Βρυαξη του Τιμόθεου του Λεωχαρη οι μέτωπες
και του Πυθεου το τεθριππον,
μακριά πολύ μακριά το 350 π. Χ, από τότε έγιναν πολλά κοσμοιστορικα γεγονότα,
ο κόσμος ανήκει σε άλλον πλέον αληθινον Κύριον, κι αυτόν πρέπει να υπακουουν μ'αναντιρρητην πιστην,η μνήμη Μαυσωλου και Αρτεμισιας Καριας ένα ασήμαντο συμβάν,
μια ανόητη κενοδοξια εθνικών εραστών, ας τελειώνουν μ'αυτα, και, βέβαια,
δεν έχει καμία σημασία αν η μάχη δεν έγινε, ως προσδοκούσαν, στην Αλικαρνασσο,
αλλά στη Ροδο,αφού ξεμπέρδεψαν με τις τετοιες ειδωλολατρείες,
άσβεστος και κονις εις τον αιώνα, αυτό ήταν το τελικόν γερας του γελοίου Μεγα Μαγιστρου
των Ιωαννιτών
.
.
Το Μαυσωλείο της Αλικαρνασσού - χ.ν.κουβελης
(ύφος β')

ούτε γελοίος βεβαια ητο ο Μέγας Μαγιστρος μας των ιππότων Ιωαννιτών της Ρόδου,
κι ούτε ανόητος που σκέφθηκε το 1522μ.Χ να κονιορτοποιησει το περίφημο Μαυσωλείο,
ωστε τα οικοδομικά υλικά να του χρησιμεύσουν για τη κατασκευή κάστρου στη περιοχη τ
ης Αλικαρνασσού για την αντιμετωπιση επίθεσης των Τούρκων,
άλλωστε το μνημειον ήταν άκρως ειδωλολατρικον,μεγα σκάνδαλον για εναν χριστιανο,
ως ασβέστης θα μας ητο πλέον χρήσιμο,
τώρα για έρωτες του Μαυσωλου με την αδελφή του Αρτεμισίου Β' της Καριας θα νοιαζομαστε,
και δήθεν αριστουργηματα του Σκόπια του Βρυαξη του Τιμόθεου του Λεωχαρη οι μέτωπες
και του Πυθεου το τεθριππον,
μακριά πολύ μακριά το 350 π. Χ, από τότε έγιναν πολλά κοσμοιστορικα γεγονότα,
ο κόσμος ανήκει σε άλλον πλέον αληθινον Κύριον, κι αυτόν πρέπει να υπακουομε
μ'αναντιρρητην πιστην,η μνήμη Μαυσωλου και Αρτεμισιας Καριας ένα ασήμαντο συμβάν,
μια ανόητη κενοδοξια εθνικών εραστών, ας τελειώνουμε μ'αυτα, και, βέβαια,
δεν έχει καμία σημασία αν η μάχη δεν έγινε, ως προσδοκούσαμε, στην Αλικαρνασσο,
αλλά στη Ροδο,αφού ξεμπέρδεψαμε με τις τετοιες ειδωλολατρείες,
άσβεστος και κονις εις τον αιώνα, αυτό ήταν το τελικόν γερας του δικού μας Μεγα Μαγιστρου
των Ιωαννιτών
.
.
.

Σταθμός Μέτρο, Άγιος Δημήτριος,Αθηνα,ανάπτυγμα στήλης του Δεξιλεω(394πΧ)
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Δεξιλεως παρα ταύτα -χ.ν.κουβελης

Κόρινθος, τραχύς βόρειος άνεμος,
στο σιδηροδρομικο σταθμό στρατιώτες,
'που πάνε; 'ρώτησε ένα παιδί, κάποιος του απάντησε'εμφυλιος'
'οχι 'φώναξε το παιδι 'σταματήστε τους',
μέσα στις ζητωκραυγες κανένας δεν το ακουγε,
δυνατός άνεμος ταρακουνουσε την ερημη Κόρινθο, 394 π.Χ,
'ποσο μεγάλωσε ο ίσκιος σου παιδί μου καθώς έπεσες'ακουσε
ο Δεξιλεως τη μάνα του, Θορικο, Κεραμεικός,
η σιωπή ακολούθησε,
τα ίδια απαράλλαχτα γεγονότα ακολούθησαν,
τραχύς άνεμος

απο'να γραμμόφωνο ακούγονταν
'τον Κατσαντώνη πιάσανε
στα Γιάννενα τον πάνε
κι εκεί τονε σκοτωσανε'

Σημείωση:η Κόρινθος και τα Γιάννενα είναι ελληνικές πολεις
.
.
.

Κιρκη 29 χρονων,φαρμακευτρια.αθλητρια της κολυμβησης στα 100 - 200 μετρα. αρραβωνιασμενη με τον Οδυσσεα.μοντελο στο γυναικειο περιοδικο MAKE UP
-χ.ν.κουβελης

Κιρκης Ειρωνεια-χ.ν.κουβελης

αὐτὰρ ἐγὼ Κίρκης ἐπιβὰς περικαλλέος εὐνῆς
γούνων ἐλλιτάνευσα, θεὰ δέ μοι ἔκλυεν αὐδῆς·
καί μιν φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδων·
«ὦ Κίρκη, τέλεσόν μοι ὑπόσχεσιν, ἥν περ ὑπέστης,
οἴκαδε πεμψέμεναι· θυμὸς δέ μοι ἔσσυται ἤδη,
485 ἠδ᾽ ἄλλων ἑτάρων, οἵ μευ φθινύθουσι φίλον κῆρ
ἀμφ᾽ ἔμ᾽ ὀδυρόμενοι, ὅτε που σύ γε νόσφι γένηαι.
(Ομήρου Οδύσσεια ραψωδία κ' στίχοι 480-486)

βαρετο μελόδραμα, οταν νύχτωσε ήρθε στο κρεβάτι μου και γονάτισε,έτρεμε,
και με παρακαλουσε να εκπληρώσω την υπόσχεση που του'δωσα να επιστρέψει στο σπίτι
μαζί με τους άλλους συντρόφους που ολημερίς κι ολονυχτίς κλαίνε,
ανοητες πράξεις,ανθρώπων ιδιοτελών,αφού ήπιαν άπληστα κι αχόρταγα έφαγαν
στο σπίτι μου τώρα,δήθεν,θυμήθηκαν τη πατρίδα τη γυναίκα και τα παιδιά τους,
εγώ γιατί να θέλω να τους κρατήσω και μάλιστα με τη βία,
άλλωστε απ'τη αρχή τους μεταμόρφωσα σε χοιρους λιοντάρια και λύκους
και παγωμένοι με μάτια ναρκωμενα να στολιζουν τους βαθεις και σκιωδεις κήπους μου
εδώ στο νησί Αιαια στη χερσόνησο Monte-Circeo της Ιταλιας
Εγώ η Κίρκη Ποτνια Θηρών αλίμονο αν δεν κατάλαβα το μωλυ,επιτηδες άφησα τον Οδυσσέα
να νομίζει πως με δάμασε,άλλωστε αρέσει στους άνδρες να νομίζουν
τις γυναίκες υπακουες,οχι,δεν θέλω άλλο να μείνουν,αμόρφωτοι πολεμιστές είναι,
πίνουν και ξερνουν,μεθυσμένοι βρίζουν και πιάνονται στα χέρια,γελοίο θέαμα,
έπειτα ξαπλώνουν οπου'ναι και κοιμούνται,το ροχαλητο τους σπάει τ'αυτια,
στο καλό να πάνε,ο Τηλεγονος μου,μωρό τριών μηνών,θέλω αλλιώς ν'ανατραφει
μ'ειρηνικα πρότυπα,όχι το δολο,
.
.
.

T.S.Eliot-poet-The Waste Land-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

T.S.ELIOT-THE WASTE LAND-Η ΕΡΗΜΗ ΧΩΡΑ-POEM[1922]
I. THE BURIAL OF THE DEAD
[translation μεταφραση,Μεταφραστικο Σημειωμα,Σχολια, c.n.couvelis χ.ν.κουβελης]
1.μερος

Μεταφραστικο Σημειωμα:
η μεταφραση ειναι η μεταφορα[translation]ενος κειμενου[text] απο μια γλωσσα-αφετηριας
[starting point] σε μια γλωσσα-αφιξεως[ending point],και ο βασικος στοχος της[ο ρολος του
μεταφραστη,του translator] πρεπει να ειναι η μεταφορα του αρχικου ποιηματος[μορφη,υφος,
νοημα,...] στη γλωσσα υποδοχης.
Το μεταφρασμενο ποιημα δεν πρεπει να ειναι 'αλλο'ποιημα,αλλα 'αυτο το ποιημα' μεταφερ-
μενο[και διατηρημενο] σε αλλη γλωσσα.
Ενα παρα πολυ δυσκολο εγχειρημα,αν συνυπολογισουμε τους πολλους παραγοντες που υπει-
σερχονται:
-ιστορικοχρονικοι[ιστορικος χρονος γραφης /μεταφρασης],
-διαφορετικοτητα των γλωσσων[λεξικη,γραμματικη,συντακτικη],
-αποκωδικοποιηση των νοηματων[που στην μεταφραση ποιησης ειναι πολυ πιο δυσκολη,
επειδη η ποιηση εχει 'κρυφους τοπους',ανεξιχνιστους],
-η συμφυτη ποιητικοτητα[μορφη,μετρο,μουσικοτητα,συνηχησεις,υφος,...].
..........
Μια καλη μεταφραση,[μαλλον κριτηριο καλης μεταφρασης],ειναι οταν ο μεταφραστης κατα
τη συνολικη διαρκεια της μεταφραστικης πραξης προσπαθει να παραμενει ο απλος ενδια-
μεσος,medium,δεν εχει δηλαδη την φιλοδοξια[ματαιοδοξια]να γινει ' ποιητης στη θεση του
ποιητη'.
Πρεπει να εργασθει επιμονα 'να ανακαλυψει' το ποιημα και εκμεταλευομενος τον τεραστιο
πλουτο και την ευφυια της γλωσσας του,[και συνακολουθα την μεγαλη εκφραστικοτητατα
της], να το παρουσιασει,οσο γινεται,'αυτουσιο'.Το ποιημα οπως,πιθανον,θα το εγραφε ο
ποιητης στην γλωσσα του μεταφραστη.
Βεβαια,το αρχικο-ποιημα ειναι ενα και μοναδικο,ενω το 'μεταφρασμενο ποιημα' ειναι ενα
απο τις πολλες,[ισως και απειρες]μεταφρασεις του στην ιδια γλωσσα-αφιξης[και στις διαφορες
αλλες γλωσσες-αφιξεως].
Το αυθαιρετα,'ποιητικη αδεια,ελευθερα,με την αναντιρρητη 'αυθεντια' του μεταφραστη,
[η' μεταγραφη,η' μεταλογισμος]μεταφρασμενο ποιημα 'δεν ειναι' το ποιημα που
μεταφραστηκε.
Τοτε,ειναι [το μεταφρασμενο] ενα Αλλο ποιημα [σχετικα με το Αρχικο ποιημα],,οπως,
φυσικα,ειναι οποιοδηποτε Αλλο ποιημα [σχετικα με το Αρχικο ποιημα].
'Το ποιημα-αφετηριας,[σ'οποιαδηποτε γλωσσα-αφιξης] θα ειναι το 'ιδιο'ποιημα και οχι 'αλλο'
ποιημα.
Αυτο πρεπει να ειναι το μελημα του μεταφραστη,η αταλαντευτη υπακουη του[κυριολεκτικα]
στο ποιημα,και οχι η εγωιστικη ιδιοτελεια,ο ναρκισιστικος αυτοκατοπτρισμος του στο ξενο
αλλο ποιημα.
Κι αν η μεταφραση του εχει ελλειψεις,κι αποτυχει ,μερικως η' συνολικως,εχει ησυχη την 'δημι-
ουργικη του συνειδηση'
.
.
Σχολια:1-T.S.ELIOT-THE WASTE LAND-Η ΕΡΗΜΗ ΧΩΡΑ-POEM[1922]
I. THE BURIAL OF THE DEAD

-4 μερη 4 αφηγητες
-1 μερος:αφηγητης μια γυναικα αριστοκρατικης καταγωγης['Γερμανιδα,οχι Ρωσ=
δα,Bin gar keine Russin, stamm' aus Litauen,echt deutsch],πικρες παιδικες αναμνησεις
-2 μερος:ο αφηγητης προσκαλει σ'ενα προφητικο κι αποκαλυπτικο ταξιδι μεσα στην
ερημη χωρα,δειχνοντας 'κατι διαφορετικο'
[ Frisch weht der Wind
Der Heimai zu,
Mein Iriscb Kind,
weilest du ?
στιχοι απο την οπερα τουWagner,Tristan und Isolde,ενος μυθου του Αρτουρου]
-3 μερος:η tarot medium Madame Sosostris,προλεγει την πνευματικη καταρρευση
της ερημης χωρας
[η αναφορα στον πνιγμενο ναυτικο drowning sailor απο την Τρικυμια Tempest του
Shakespeare,'Those are pearls that were his eyes' τραγουδι της Ariel]
-4 μερος:ο αφηγητης βαδιζει στο Λονδινο κατοικημενο απο πεθαμενους,μια σουρεαλιστικη εικονα
-Λογοτεχνικες αναφορες:
-Unreal City[London],[ Baudelaire,για το Παρισι]
-the brown fog of a winter dawn[Dickens,London]
-the flowing crowd of the dead[Η Κολαση του Δαντη,Dante’s hell ]
-”You! hypocrite lecteur!—mon semblable,—mon frère”:[ Baudelaire,Fleurs du Mal
Ανθη του Κακου,Προλογος
-Το ονομα Stetson συσχετιζεται με τα αλλα προσωπα[Alter Egos] του T.S.Eliot
-Ιστορικες αναφορες:
η ναυμαχια μεταξυ της Καρχηδωνας[Carthage] και της Ρωμης[Rome]στο ακρωτηριο
Μυλες της Σικελιας το 260 π.Χ,οπου νικησαν οι Ρωμαιοι,
ο πρωτος των τριων πολεμων απο το 264 π.Χ μεχρι το 146 π.Χ Καρχηδωνας[Carthage]
και Ρωμης[Rome]
και η συσχετιση τους με τον Α' Παγκοσμιο Πολεμο
`.
.
1.μερος
T.S.ELIOT-THE WASTE LAND-Η ΕΡΗΜΗ ΧΩΡΑ-POEM[1922]
[translation μεταφραση c.n.couvelis χ.ν.κουβελης]

Nam Sibyllam quidem Cumis ego ipse oculis meis vidi
in ampulla pendere, et cum illi pueri dicerent: Σιβυλλα
τι θελεις; respondebat illa: αποθανειν θελω."
Petronius' Satyricon

FOR EZRA POUND
IL MIGLIOR FABBRO

I. THE BURIAL OF THE DEAD

APRIL is the cruellest month, breeding
Lilacs out of the dead land, mixing
Memory and desire, stirring
Dull roots with spring rain.
Winter kept us warm, covering
Earth in forgetful snow, feeding
A little life with dried tubers.
Summer surprised us, coming over the Starnbergersee
With a shower of rain; we stopped in the colonnade,
And went on in sunlight, into the Hofgarten,
And drank coffee, and talked for an hour.
Bin gar keine Russin, stamm' aus Litauen,echt deutsch.
And when we were children, staying at the archduke's,
My cousin's, he took me out on a sled,
And I was frightened. He said, Marie,
Marie, hold on tight. And down we went.
In the mountains, there you feel free.
I read, much of the night, and go south in the winter.

What are the roots that clutch, what branches grow
Out of this stony rubbish? Son of man,
You cannot say, or guess, for you know only
A heap of broken images, where the sun beats,
And the dead tree gives no shelter, the cricket no relief,
And the dry stone no sound of water. Only
There is shadow under this red rock,
(Come in under the shadow of this red rock),
And I will show you something different from either
Your shadow at morning striding behind you
Or your shadow at evening rising to meet you;
I will show you fear in a handful of dust.
Frisch weht der Wind
Der Heimai zu,
Mein Iriscb Kind,
weilest du ?
"You gave me hyacinths first a year ago;
"They called me the hyacinth girl."
— Yet when we came back, late, from the Hyacinth garden,
Your arms full, and your hair wet, I could not
Speak, and my eyes failed, I was neither
Living nor dead, and I knew nothing,
Looking into the heart of light, the silence.
OcT und leer das Meer.

Madame Sosostris, famous clairvoyante,
Had a bad cold, nevertheless
Is known to be the wisest woman in Europe,
With a wicked pack of cards. Here, said she,
Is your card, the drowned Phoenician Sailor,
(Those are pearls that were his eyes.Look !)
Here is Belladonna, the Lady of the Rocks,
The lady of situations.
Here is the man with three staves, and here the Wheel,
And here is the one-eyed merchant, and this card,
Which is blank, is something he carries on his back,
Which I am forbidden to see. I do not find
The Hanged Man. Fear death by water.
I see crowds of people, walking round in a ring.
Thank you. If you see dear Mrs. Equitone,
Tell her I bring the horoscope myself:
One must be so careful these days.

Unreal City,
Under the brown fog of a winter dawn,
A crowd flowed over London Bridge, so many,
I had not thought death had undone so many.
Sighs, short and infrequent, were exhaled,
And each man fixed his eyes before his feet.
Flowed up the hill and down King William Street,
To where Saint Mary Woolnoth kept the hours
With a dead sound on the final stroke of nine.
There I saw one I knew, and stopped him,crying: "Stetson!
"You who were with me in the ships at Mylae!
"That corpse you planted last year in your garden,
"Has it begun to sprout? Will it bloom this year?
"Or has the sudden frost disturbed its bed?
"Oh keep the Dog far hence, that's friend to men,
"Or with his nails he'll dig it up again!
"You! hypocrite lecteur! — mon semblable,— mon frere!"
.
.
1.T.S.ELIOT-THE WASTE LAND-Η ΕΡΗΜΗ ΧΩΡΑ-POEM[1922]
[translation μεταφραση c.n.couvelis χ.ν.κουβελης]

Nam Sibyllam quidem Cumis ego ipse oculis meis vidi
in ampulla pendere, et cum illi pueri dicerent: Σιβυλλα
τι θελεις; respondebat illa: αποθανειν θελω."
Petronius' Satyricon

FOR EZRA POUND
IL MIGLIOR FABBRO

I. Η ΤΑΦΗ ΤΟΥ ΠΕΘΑΜΕΝΟΥ

ο Απριλης ειναι ο πιο σκληρος μηνας,γεννωντας
πασχαλιες απ'τη νεκρη γη,αναμειγνιοντας
μνημη κι επιθυμια,αναραραζοντας
μουντες ριζες μ'ανοιξιατικη βροχη.
ο χειμωνας μας κρατησε ζεστους,καλυπτωντας
τη γη με χιονι λησμονιας,θρεφωντας
μια ελαχιστη ζωη με ξεραμενους βολβους.
το καλοκαιρι μας αιφνιδιασε,πεφτωντας στη Σταρνμπεργκερζεε
με μια νεροποντη βροχης,σταματησαμε στη κιονοστοιχια,
και προχωρησαμε στη λιακαδα,μεχρι το Χολγκαρτεν
κι ηπιαμε καφε,και συζητησαμε για μια ωρα.
Bin gar keine Russin, stamm' aus Litauen,echt deutsch.
[δεν ειμαι καθολου Ρωσιδα,καταγομαι απ'τη Λιθουανια,γνησια γερμανιδα]
κι οταν ειμασταν παιδια,μενωντας στου αρχιδουκα,
του ξαδελφου μου,αυτος μ'εβγαζ'εξω πανω σ'ενα ελκυθρο,
κι εγω'μουνα τρομοκρατημενη.Αυτος ελεγε,Μαρια,
Μαρια,κρατα σφιχτα.Και κατηφοριζαμε.
Στα βουνα,εκει αισθανεσαι ελευθερος.
Εγω διαβαζω,τη πιο πολυ νυχτα,και παω νοτια στο χειμωνα

ποιες ειναι οι ριζες που γραπωνονται σφιχτα,ποια κλαδια μεγαλωνουν
απ'αυτα τα πετρινα απορριματα;Υιε του ανθρωπου,
δεν μπορεις να πεις,η' να υποθεσεις,γιατι εσυ γνωριζεις μοναχα
ενα σωρο απο σπασμενες εικονες,οπου ο ηλιος χτυπαει,
και το νεκρο δεντρο δεν προσφερει κανενα αταφυγιο,το τριζονι καμια ανακουφιση,
κι η στεγνη πετρα κανενα ηχο νερου.Μοναχα
υπαρχει σκια κατω απ'αυτον τον κοκκινο βραχο,
(Ελα δω κατω απ'τη σκια αυτου του κοκκινου βραχου),
κι εγω θα σου δειξω κατι διαφορετικο ειτε απ'
τη σκια σου το πρωι που με μεγαλα βηματα περπατα πισω σου
η' τη σκια σου το βραδυ που υψωνεται να σε συναντησει,
Εγω θα σου δειξω το φοβο σε μια χουφτα σκονης.
Frisch weht der Wind
Der Heimai zu,
Mein Irisch Kind,Wo weilest du ?
[δροσερος που φυσα ο ανεμος
στη πατριδα,
Ιρλανδεζικο παιδι μου,
Που περιπλανιεσαι;]
'μου'δωσες υακινθους πρωτη φορα ενα χρονο πριν,
Αυτοι μ'αποκαλεσαν το υακινθο κοριτσι.'
-Ομως οταν επιστρεψαμε,αργα,απ'τον κηπο των υακινθων,
η αγκαλια σου γεματη,και τα μαλλια σου υγρα,δεν μπορουσα
να μιλησω,και τα ματια μου χαμηλωμενα,δεν ημουν ουτε
ζωντανος ουτε πεθαμενος,και δεν γνωριζα τιποτα,
κοιταζωντας μεσα στη καρδια του φωτος,τη σιωπη.
Oed'und leer das Meer.

η μανταμ Σοσοστρις,φημισμενο μεντιουμ,
ειχ'ασχημο κρυολογημα,παρ'ολ'αυτα
ειναι γνωστο πως ειναι η πιο σοφη γυναικα στην Ευρωπη,
με μια σατανιστικη τραπουλα,Εδω,ειπ' αυτη,
ειναι η καρτα σας,ο πνιγμενος Φοινικας Ναυτικος,
(εκεινα ειναι τα μαργαριταρια που ηταν τα ματια του ,κοιταξε!!)
Εδω'ναι η Μπελαντονα,η Κυρα των Βραχων,
η κυρα των καταστασεων.
εδω'ναι ο αντρας με τα τρια μπαστουνια,κι εδω ο Τροχος,
κι εδω ειναι ο μονοφθαλμος εμπορος,κι αυτη η καρτα,
που'ναι λευκη,ειναι κατι π'αυτος μεταφερει πανω στη πλατη του,
το οποιο ειμ'απαγορευμενος να δω.Δεν βρισκω
τον Κρεμασσμενο Αντρα.Να φοβαστε θανατο απο νερο.
Βλεπω πληθη λαων,βηματιζοντας γυρω-γυρω σ'ενα κυκλο.
Σας ευχαριστω,Αν δειτε την αγαπητη Κυρια Ισοτονου
πεστε της πως κουβαλω το ωροσκοπιο η ιδια.
καποιος πρεπει να'ναι πολυ προσεκτικος αυτες τις μερες.

Μη Πραγματικη Πολη,
κατω απ'τη καφετια ομιχλη ενος χειμωνιατικου ξημερωματος,
ενα πληθος ερρεε πανω στη Λοντον Μπριτζ,τοσο πολλοι,
δεν ειχα σκεφθει πως ο θανατος ειχε ξεκανει τοσους πολλους.
Αναστεναγμοι,συντομοι κι αραιοι,εκπνεονταν,
και καθε ανθρωπος στερεωνε τα ματια του μπροστα στα ποδια του.
ερρεε προς τα πανω στο λοφο και κατω στη Κινγκ Ουλλιαμ Στρητ,
εκει οπου η Σαιντ Μερι Γοουλνοθ κρατουσε τις ωρες
μ'ενα πεθαμενο ηχο πανω στο τελευταιο χτυπημα των εννεα.
Εκει εγω ειδα εναν που γνωριζα,και τον σταματησα,φωναζοντας 'Στετσον!
συ που'σουν μαζι μου μεσα στα πλοια στις Μυλες!
κεινο το πτωμα που φυτεψες τον τελευταιο χρονο στον κηπο σου
εχει αρχισει να βλασταινει;θ'ανθισει αυτο το χρονο;
η' εχει ο ξαφνικος παγετος ταραξει το μερος του;
Ω γι'αυτο κρατα το Σκυλι μακρια,αυτο'ναι φιλος στους ανθρωπους,
η ' με τα νυχια του θα τον ξεσκαψει παλι!
'You! hypocrite lecteur! — mon semblable,— mon frere!'
[Εσυ!Υποκριτη αναγνωστη!-ομοιε μου!-αδελφε μου!]
.
.

Η ΑΝΟΔΟΣ ΚΑΙ Η ΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΚΑΡΧΗΔΟΝΙΟΥ ΑΝΝΙΒΑ ΒΑΡΚΑΣ-χ.ν.κουβελης
THE RISE AND THE FALL OF CARTHAGO HANNIBAL VARKAS-c.n.couvelis

'και κυριολεκτικα ειπε:
Cēterum cēnseō Carthāginem esse dēlendam.'
τα τελευταια λογια
εδω στη Λιβυσσα της Βιθυνιας ο καρχηδονιος Αννιβας Βαρκας στην αυλη του Προυσια
Α' του Χωλου 183 π.Χ κληρονομος του πατερα του Αμιλκα Βαρκα του ασβηστου μισους
της Φοινισσας Διδους κατα του Τρωα Αινεια του μη ελεους της Καρχηδονας κατα της
Ρωμης
'το δηλητηριο' προσταζει παρα ενδοξη νικη να δωσει στον Ρωμαιο στρατηγο Φλαμινινο
Hannibal ante portas Romas
ο Μααρβας του ζητησε Hannibal intra portas Romas
μια απλη αλλαγη των προθεσεων ante ,intra η κοσμοιστορικη αλλαγη,
ομως τοτε δεν δεχτηκε το intra προτιμησε το ante,επειδη,ισως,η υβρις των οριων,επρεπε
το λαμπρο επος σε τραγωδια ν'αντιγυρισει,
η ασυλληπτη διελευση των Αλπεων οι νικες κατα των Ρωμαιων το 218 στον ποταμο Τρεβια
η νικη το 217 στη λιμνη Τρεσιμενη
και η νικη το 216 στη Καννες Το Αριστουργημα των Πολεμικων Νικων ανα τους Αιωνες
'γρηγορα στο Καπιτωλιο'κελευε ο βιαστικος Μααρβας,
εκεινον ομως οδηγουσε η μοιρα του,δεν ειναι Ρωμη ανοχυρωτη πολη,πρεπει να
ανεφοδιατουν τροφιμα και οπλα,
'μα εχουμε τωρα συμμαχους'
'ναι,πρωην συμμαχους των Ρωμαιους,τον Φιλιππο τον Ε' της Μακεδονιας,
τους Συρακουσιους,τους Απουλιους, ολους σχεδον τους Ιταλους,
που δεν το'χουν σε τιποτα παλι να μεταστραφουν,ο Φαβιος Μαξιμος διεταξε
'καμενη γη παντου',
και γνωριζει
πως στο μελλον καποιος Κατωνας θα εκφωνησει στεντορειως στη Συγκλητο
Carthago delenda est και αμετακλητως,
κατα σειρα,λοιπον,τα γεγονοτα ακολουθησαν
οι Συρακουσες παραδωθηκαν στον Μαρκελο τοτε που σκοτωσανε τον Αρχιμηδη το 212
η Ιβηρια η Καρθαγενη η Ισπανια επεσε
ο αδερφος του Ασδρουβας αδυνατει βοηθεια
οι Νουμιδοι με τον βασιλια τους Μασινισα αυτομολυσαν στον Ποπλιο Κορνηλιο Σκιπιωνα
τοτε απο τον Κροτωνα 203 τον καλεσαν στην Καρχηδονα
κι αναποφευκτη η μαχη της Ζαμας 19 Οκτωβριου 202
αλλα η Ζαμα δεν ηταν Καννες
κι ουτε ο Σκιπιων ο Αφρικανος ηταν ο Λευκιος Αιμιλιος Παυλος και ο Γαιος Τερεντιος
Βαρρωνας
ολοσχερης ηττα και ταπεινωτικη ειρηνη,
μετεπειτα αποτυχια εμπορικης ανακαμψης της Καρχηδονας κι οι θιγμενοι αριστοκρατες
των καταδιδουν στην Ρωμη πως ετοιμαζει νεα εκστρατεια εναντιον τους συμμαχοντας
με τον Σελευκιδη Αντθιοχο τον Γ',
μετα απ'αυτο η αναγκαστικη εξορια το 195 στην Αντιοχεια κοντα στον Σελευκιδη
και η ναυτικη ηττα στη Σιδη της Παμφυλιας το 190
μετα τη Συνθηκη της Απαμειας το 188 η καταφυγη του το 186 στον Αρταξια της Αρμενιας
εναν πρωην των Σελευκιδων κυβερνητη ανεξαρτοποιημενο
η τελευταια του στρατηγικη αγχινοια στον πολεμο του Προυσια με τον Ευμενη Β' της
Περγαμου τα εξοβελισμενα εκεραμικα αγγεια με τα φιδια στο πλοιο του Ευμενη
και η εκ των πραγματων συνθικολογηση Προυσια-Ευμενη το 183 υπο την επιβλεψη
των ρωμαιων λεγατων πραιτορων
τι απομενει πλεον εδω στη Λιβυσσα της Βιθυνιας στον ενδοξο καρχηδονιο στρατηγο
Αννιβα Βαρκα στην αυλη του Προυσια Α' του Χωλου 183 π.Χ κληρονομου του πατερα του
Αμιλκα Βαρκα του ασβηστου μισους της Φοινισσας Διδους κατα του Τρωα Αινεια τ
ου μη ελεους της Καρχηδονας κατα της Ρωμης;
'το δηλητηριο' προσταζει
πριν το φαρμακι τον κυριευσει η σκεψη στον Φουαβα,το μικρο παιδι του, παγωμενο
πεθαμενο στο επικο περασμα των Αλπεων διπλα στη μορφη της αγαπημενης του
γυναικας Σιμιλκης
και μια εικονα στο μελλον,τοσο ζωντανη, που σαν αληθινο καρχηδονιο τρομερα
τον λυπει,
καποιος Κατωνας το 163 δειχνει στην Ρωμαικη Συγκλητο ενα ωριμο συκο απο την
Καρχηδονα και ρωτα:
Interrogo vos quando hanc ficum decerptam esse putetis ex arbore;.
[μεταφραση:σας ρωτω ποτε νομιζετε οτι αυτο το συκο κοπηκε απ'το δεντρο;]
κι αυτοι απαντουν 'ειναι φρεσκο'
Atqui ante tertium diem scitote decerptam esse Carthagine.Tam prope a muris
habemus hostem!
[μεταφραση:κι ομως πριν τρεις μερες κοπηκε να ξερετε στην Καρχηδονα.Τοσο κοντα
στα τειχη εχουμε τον εχθρο!]
και κυριολεκτικα ειπε:
Cēterum cēnseō Carthāginem esse dēlendam.
[μεταφραση:νομιζω πως πρεπει η Καρχηδονα να καταστραφει]

και καταστραφηκε η Καρχηδονα το 146 π.Χ
Carthago delenda est
απο τις ρωμαικες λεγεωνες του Σκιπιωνα Αιμιλιανου
κι απαγορευτηκε να κατοικειται απο ανθρωπους
και σβηστηκε απο προσωπου γης
να μην ξανασυμβει στον Αιωνα τον Απαντα να ειναι
Hannibal ante portas Romas!
[μ'ηχο ελεφαντων]
.
.
.

Abstract XVII-μικτα υλικά, χρώμα, ξύλο, χρυσός, γυαλι-3μ χ 4.50μ
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Dreaming E-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

green leaves are falling
flowering caressing
your face with gently birds' voice
coloring
my hands in beauty
dreaming

πρασινα φυλλα πεφτουν
ανθιζουν χαιδευοντας
το προσωπο σου μ'απαλες φωνες πουλιων
χρωματιζοντας
τα χερια μου στην ομορφια
τ'ονειρου σου
.
.
.

Εντυπωσεις-Αθηνα-χ. ν. κουβελης c.n.couvelis

εκ/δήλωση-χ.ν.κουβελης

πληρώνω πληρώνεις πληρώνει είδε τον άνθρωπο, στο Ρεξ
σταμάτησε σ'ενα περίπτερο μια
φωτογραφια ' τι καιρό θα κάνει αύριο;',' θα βρεξει'
αγόρασε απο' να πάγκο μια ομπρέλα, 5€ έβρεχε η
γυναίκα πέρασε τη διαβαση, κρατούσε ανκαζέ έναν άντρα Ομονοια, Πειραιώς
' εσείς; '' προς Αθηνας' πυροβολισμός, δεν γύρισε να κοιτάξει
κι άλλος πυροβολισμός, έκλεισε τ' αυτιά ένας άγνωστος τον
σκουντησε 'η οδός Ιστοριας ποια είναι;' τον ρώτησε 'δεν ξερω' τι νομίζουν
πως είμαι;ρουφιάνος; Βαρβάκειος Αγορά κρεμασμενα κρεατα, φωνες
'αυτο τόσο, πάρε πάρε, τζάμπα τζαμπα' όλοι άγνωστοι, πολιτες
μια γριά τσιριξε' κλέφτης, πιάστε τον, μου' κλέψε το πορτοφόλι, αστυνομια'
δεν στάθηκε να δει αν έπιασαν τον κλέφτη,' αυτή φταίει'ακουσε κάποιον'που
γυρνάει με τόσα λεφτα' 9:28 κι ακόμα να ξημερώσει 9:31 ο σταθμός του
Συνταγματος ρουφουσε και ξερνουσε κόσμο ένας άπλωσε το χερι ' θα
στο κόψουν, ανθρωπε μου, μάζεψε το' το μάζεψε,το'χωσε στη τσέπη του 'έτσι
είσαι ασφαλής, και τα λόγια λιγα' τον συμβουλεψε 9:36 πλήρωσα πλήρωσες
πληρωσε
.
.
.

Ο Ρωμανός και η Παρθένος, μικρογραφία από το Μηνολόγιο του Βασιλείου Β΄

ΚΡΙΤΙΚΗ ΡΩΜΑΝΟΥ ΤΟΥ ΜΕΛΩΔΟΥ ΑΠΟ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΝ ΛΟΓΙΟΝ του 8ου αι.
-χ.ν.κουβελης

Ελλην δεν ητο,τι Ελλην;αλιμονο,την εποχη Αναστασιου του Α' η' Β'
η' Ιουστινιανου του Α' ποιος τολμουσε να ητο Ελλην;αλλα καποιος
αδεξιος Αναγνωστης και ψαλτης εις την Πολην ητο απο την Δαμασκον της Συριας
η' την Βηρυτον εις την Παναγιαν των Βλαχερνων,εκει εκ των ομοουσιων του
λοιδορειθεις εις ενυπνιον περιπεσων ως το ορισεν ο ονειροκριτης Αρτεμιδωρος
ειδεν την Παναγιαν να του προσφερει περγαμηνην προς βρωσιν,μετα ταυτα
αναστας εγενετο ο Ρωμανος ο Μελωδος του θαυμαστου κοντακιου
'Η Παρθενος Σημερον τον Υπερουσιον Τικτει'
εις λαμπραν αττικιζουσαν λογια κοινη γλωσσαν εργασθεις τα ποιηματα του
με περιτεχνες μεταφορες τολμηρες συγκρισεις και αντιθεσεις,επισης εξοχες
νοητικες εξεικονισεις βαθειας θεολογιας αλλα και ζωηραν δραματοποιησην
ως το 'Ψυχη μου,ψυχη μου,αναστα,τι καθευδεις;'
.
.
.

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Α' ΣΩΤΗΡ -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

οι μεταβολες της τυχης τον εφεραν στη Ρωμη
ως ανταλλαγμα της ομηριας του Αντιοχου
ετσι αυτο κανονιστηκε απο τον πατερα του Σελευκο Δ'
Φιλοπατωρ της Συριας κι εμαθε τον θανατο του πατερα
και τον ενθρονισμο του Αντιοχου ως Δ' Επιφανης το 175 π.Χ
και το 165 του εννιαχρονου Αντιοχου ως Ε' Ευπατωρ
με αντιβασιλεα τον Λυσια διοικητη της Συριας
κι επισης εμαθε τις απειλες της Ρωμης
πως αυτον θ'απελευθερωσει ως νομιμο διαδοχο
αν η κατασταση εκει στη Συρια δεν εκλινε υπερ της
και με δολοπλοκια δραπετευσε
κι ελαβε τη βασιλεια το 162 ως Δημητριος Α'
αφου δολοφονηθηκαν Αντιοχος Ε' και Λυσιας,
ομως η αποδραση και τα τετελεσμενα γεγονοτα
επεσυραν τη δυσαρεσκεια της Συγκλητου στη Ρωμη
και τα μετρα εναντιον του επισπεφθηκαν
εξεγειροντας τους αλλους γυρω βασιλεις,
τον εξαδελφο Πτολεμαιο Στ' Φιλομητωρ για την υποθεση της Κυπρου
και τον Ατταλο Β' Φιλαδελφο της Περγαμου που εμφανησε
ως νομιμο διεκδικητη της εξουσιας στη Συρια τον Αλεξανδρο Α' Βαλα
που διεδιδε πως ητο δηθεν γιος του Αντιοχου Δ' του Επιφανους
και τοτε καποιος ονοματι Ηρακλειδης,πρωην υπουργος του Αντιοχου Δ' Επιφανη
προπαγανδιζε ευμενως στη Ρωμη ως φιλους τον Βαλα
και την δηθεν αδελφη του Λαοδικη Στ' κινουμενος απο ιδιοτελεια
και τοιουτοτροπτως εκδικουμενος τον Δημητριο
για την εκθρονιση του αδελφου του Τιμαρχου της Μηδειας
και στην ενσκηψασα επανασταση κατα Δημητριου Α' μετ'ευχων της Ρωμαικης Συγκλητου
οι συμμαχοι Αλεξανδρος Α'Βαλας Πτολεμαιος Στ' Φιλομητωρ Αιγυπτου Λαοδικη Στ'
Ατταλος Β' Φιλαδελφος Περγαμου Αριαραθης Ε' Ευσεβης Φιλοπατωρ Καππαδοκιας
ο Δημητριος Α' Σωτηρ νικηθηκε στην Αντιοχεια το 150 π.Χ
και σκοτωθηκε εν μεσω ολων αυτων των μεταβολων της τυχης
με τα τακτικα γραμματα Α' Β' Γ' Δ' Ε' Στ' και τ'αλλεπαλληλα επιθετα
Φιλομητωρ Φιλοπατωρ Φιλαδελφος Επιφανης Ευσεβης
Συριας Περγαμου Αιγυπτου
.
.
.

Hypergeometricous-3μ χ 4.5μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

WHAT IS THAT SOUND?-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

What is that sound?ο θορυβος της βροχης,
And also water on cicada
ενα πρασινο πευκο beside you.Athens.
και φωνες στα πηγαδια της Ερμου της Αθηνας
της Αιολου
ενας ανθρωπος στο σχημα του Οιδιποδα η' του shape Προμηθεα Δεσπωτη
μοιραζει φειγ βολαν με τσιτατα του Ηρακλειτου
μου'λαχε:Αγαθόν και κακόν ταυτόν.
μια γυναικα μ'ενα παιδι στην αγκαλια τραγουδουσε:'THis IS My MAN'
a woman drew her black hair out .το φως αποκτα φτερα
'χυσε νερο να πλυνω το προσωπο μου' φωναξα
'απο τι;','ρωτας απο τι;'
in London Bridge the Hieronymus Bosch is falling down falling down falling down
ο Τειρεσιας η' ο Εμπεδοκλης,στατιστικα μαλλον ο Ξενοφανης,εδειξε,πιθανως,σε μενα
ενα χλωροπρασινο βατραχι,΄πως μεγαλωνει η χλοη γυρω του κι ανεβαινει το νερο!'
σιωπη
silence
ΣΙΩΠΗ
ενα ελαχιστο δευτερολεπτο
ολοκληρη αιωνιοτητα Nothing
θορυβος
ηχος:βροχη η' αερας η' χιονι που πεφτει
λαθος:σαυρα χρονου
Ενας ευγενης Donatien Alphonse François Marquis de Sade
υπουργος της Δημοκρατιας του Σαλο υπογραφει την:
The Persecution and Assassination of Jean-Paul Marat
Διαταγη:Ταιστε τους αυτες τις τροφες,τα προιοντα θα ειναι πιο shit
Εγγραφη:Οταν εγω θα την διαφθειρω χρειαζομαι πανω στο χειρουργικο
τραπεζι να'ναι αυτη η ραπτομηχανη,εδειξε,κι αυτη η ομπρελα,ΑΚΡΙΒΩΣ!
What is that sound?ο θορυβος της βροχης,What is that sound?
ο θορυβος της βροχης,κλειστε το παραθυρο!
c'est seulement de cette façon qu'on arrive au plaisir,
je suis d'accord, une passion pour laquelle ils tous sont subordonnés
mais dans laquelle ils se réunissent tous
Κρύπτειν αμαθίην κρέσσον, ή ες το μέσον φέρειν,επανερχομαι στον Οιδιποδα
η' στον Προμηθεα Δεσμωτη η' στον Μαινομενο Ηρακλη της οδου Αιολου.Athens!
μια γυναικα in Murmur of maternal.What is that sound?
Η ΓΛΩΣΣΑ
Η' Ο ΘΟΡΥΒΟΣ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ
.
.
.

Synthesis XI-XIX-XXIII-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Synthesis1-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

He walked on. Where is my voice?
He felt the flowing calm of air.No, nothing has happened.
I hear them at the
piano
So we went around talking of one thing or another
Look at ! a corporal landscape.Lilies and Roses
it is really:a mirror
the fingertips of sea-dolphins:in a waves' breath
What is your language?in my own language.I hear.
.
.
.

Synthesis 2-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

la necesidad de invertir el platonismo: una agresión
eterno retorno del simulacro
contra de la razón: un cuerpo sin cabeza:fin la parodia
de nuestra realidad:nuevas leyes: por leyes contra la ley
por mirarse en el espejo
sus
múltiples repeticiones
del cual se ejerce el poder
justamente copias sucesivas
y existencia
y actuando
lo mismo:en lo otro:Este movimiento sobre la verdad
El mundo moderno es
el mundo de los simulacros
más irreversible que reversible la lenguaje
vacante ficción: cuerpo como espacio:una vida humana:
un cuerpo como un texto:a modo de máquina:actuando:
es pensable
es irreal
la mirada del otro
.
.
.

Grand Synthesis in Red Black White-4μ χ 6μ--χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Synthesis 3-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

so
viel wir bisher wahrgenommen
haben
mann:ein Beispiel aus Wissenschaften
daß alle Veränderung:eine Ursache haben müsse:
Weltbegriffe:mann:in diesem Gedanken
nicht der mindeste
Widerspruch
Dasein:anthropomorphistisch sein
als kosmologisches Argument zu brauchen:mann
achtete auf diese Reden:Er scheint vernünftig zu sein
in ein Zwiegespräch
Sieh: Er gedachte es zu tun: und
sahen die Photographien: Entfernungen:der Haltung
O bitte,gewiß:mit zwei Fingern von Zeit
zu Zeit »Guten Abend«
die Hände- »Bleib!«- »Niemand
außer Euch«:die Idee des Gesetzes einer Kausalität
kein Objekt jemals korrespondieren
kann
die Existenz der Dinge:Ansichten
eines
Mann

.
.

Αθηνα Athens-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Εξ αιτιας των λεξεων
[Εξ αιτιας των λεξεων Ειμαι] -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ανεβαινοντας τη Σταδιου μετα τις 11 καποιος
τον σταματησε'Ειμαι ο Κανενας.Εσυ ποιος εισαι;'τον ρωτησε
'Καποιος,σαν ενα βατραχι'τ'απαντησε.'Ωραια'ειπε ο αλλος
οι κυβοι της πολης σε λιγο τον εκρυψαν
μια κιτρινη φωνη βιολιου'αυτο συμβαινει τωρα'τον ειδα να παιζει
αντανακλωμενα'Εισαι συ;'
απο τη σκεψη ενος ανθρωπου γινεται η μαρτυρια του
διπλα σ'ενα εργοστασιο αυτοκινητων ,χωρις αμφιβολια,αυτος
σ'εχει εφευρει 'τι μπορεις ν'ακουσεις;'
ενα βυθισμενο τρολει,'τι σχεση εχει ο Δαντης μ'άυτο;'
με τι κοστος εγω αναχρονιστικα σιωπω,βεβαιωση
'ποσοι πολλοι ειναι;'σκοτεινα δοντια τρωνε τις σαρκες των σκιων τους
ποση σιωπη στις λεξεις
αυτος εκει τι κανει;'πουλαει το δερμα του τεντωμενο στη σιωπη μας'
την ακινητη σιωπη
Ειμαι.Τι ειμαι;
Τι ειναι,αληθεια,ολο αυτο που συμβαινει;
μεσα σ'ενα σταθερο εκκοφαντικο θορυβο
.
.
.

Geometricous XXVII-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Synthesis 4-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

como
realista
en función de los hechos que conocemos: con
voces superpuestas:sabemos a contar en
ese hecho:de aspectos de la personalidad: me
dijo: y en cada cosa:demostrar la existencia:
la reflexión: de
la objetividad:toda
la historia
de la imagen:una manera de captar la realidad
lo que sucede en los objetos:en los cuerpos:
en los seres
la materia:un
espacio:el tiempo:
el paso de un tiempo a otro
tiempo:
la idea
con simetría invertida
.
.
.

Synthesis XI-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Synthesis 5-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

era quello l'uomo
senza alcun dubbio:Lo guardò:
' Ma tutto questo è impossibile '
ripete: Ma tutto questo è impossibile
alzò gli occhi: il vano gesto: alla noia
dopo:nel vuoto:pensava:
non pensava: e in quelle voci :libertine
persona non grata:Sade
alla vicinanza
di quel corpo desiderato:tutti i suoi sensi
si avvicinò:a vedere
Aspetti!
davanti agli occhi
immobili e stupide:non vuoi cambiare
gli occhi :
alla bocca
le mani
con le due man
'Non è vero:Sicuro che è vero':
'Veramente'
'Verissimo'
'È vero'
'Ma è la pura verità'
'Ci pensi su'
Non è strano
.
.

Synthesis 6 -3μ χ 6μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Synthesis 6
Συναψιες ολα και ουχ ολα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

'πως μ'εχετε ονομασει;' χτυπα το τηλεφωνο
Συναψιες ολα και ουχ ολα
Συμφερομενον διαφερομενον
Συναδον διαδον
Και εκ παντων εν και εξ ενος παντα
ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ
στο τοπιο ενα αργυρο δεντρο κατω απ'τη σεληνη
ακουσε:'ποιο ειναι το προβλημα σας;'
μια μοναδικη λεξη στο πιανο 'ολ'αυτα γυρω που βλεπεις
συμβαντα η' Ιστορια'
οχι,δεν τον εχω σκοτωσει εγω,διαμαρτυρεται ο Οιδιποδας
αγνοια του εμφυλιου,ειπαμε
η εμφανιση του στη Λαρισα τον προδιδει
πριν κλεισει το μπαρ 'Ellery Queen' παρηγγειλε αλλη μια μπυρα
'κλεινουμε κυριε,αυριο παλι' τα ρολα ετριζαν μεσα στους γρυλους της νυχτας
κοιτουσε το χερι,τα δαχτυλα τ'αριστερου χεριου
Παντοτε ο ανθρωπος εν μεσω [η' μεσον] εξουσιας
Παρηχησεις [Δυναμης]
Και παντοτε καταστροφη η' δημιουργια
'πως το ξερεις;'τον ρωτησε
Αυτο,ακριβως,κυριε,ειναι η πραγματικοτητα
το αργυρο φως μετατοπισθηκε στο δεντρο,περασε η ωρα
ποσο παραξενα τα ειδωλα στον καθρεφτη,'πολυ παραξενα,αληθεια'
πρεπει να κανουμε καποιες αλλαγες,ποσο πολυ αγνωστα ολα
μιλουσαν δυνατα,καποιος ουρλιαξε,'μα τι κανουν;'
σιωπη
'τι μπορει να'ναι αυτο;'
τα ματια του,οι βολβοι εξορυγμενοι 'μα τι κανει;'
μια σαυρα συρθηκε στα χορτα 'μας εστησαν ενεδρα,μας επιασαν'
τα βασανιστηρια,[η ντοκουμενταρισμενη αφηγηση]οι εκτελεσεις
'πως ονομαζεσε;'
ενας δυνατος ανεμος ξεριζωσε το φεγγαρι,σκοταδι στην Ιστορια
λογικα,εμεις αμφιβαλουμε γι'αυτα
Εχω ακουσει
Εχω δει
Εχω πραξει
.
.
.

Extentions-3μ χ 6μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ανωση λεξεων -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ακρογωνιαια επεκταση ορμης
ορθοστηλωτων λεξεων εκχυμων
η φωτεινη διαφανη σιωπη
ευλυγιστο σωμα ησυχο
ομοιωματα
[close up]βλεμμα / ενα ψαρι στο ενυδρειο
αμετοχος χρονος[φωτεινη νεον επιγραφη]1:κοκκινο 2:κιτρινο 3:γαλαζιο
[flou]μια γυναικα κατεβαινει τη σκαλα
ο καθρεφτης,το βαθος
απουσια,συστροφη γραμματικης
αποδοχη του Κρατυλου η αρνηση
μεγεθυνση του Παντος Ενος
a somewhat ineffectual science the poetry
in vaguely Shakepearean a bowl of fruit
and there was a faint smell of rose in the room
a pair of Conrad’s shoes of extended logical deductions
from physical clues
Raymond Chandler’s The Big Sleep (1939)detective Philip Marlowe
the shock causes Carmen to have an epileptic seizure
cutting and pasting poetry
-a.Tell me about yourself
-b.That's a funny
-a.Not exactly
-b.What?
I don't know what to say to you
Marlowe meets the Sternwoods
IT WAS ABOUT ELEVEN O’CLOCK in the morning, mid October, with the sun not
shining and a look of hard wet rain in the clearness of the foothills. I was wearing my
powder-blue suit, with dark blue shirt, tie and display handkerchief, black brogues, black
wool socks with dark blue clocks on them. I was neat, clean, shaved and sober, and I didn’t
care who knew it. I was everything the well-dressed private detective ought to be. I was
calling on four million dollars
.
.
.

Examples of Dada-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis 2

οπτικη γυμναστικη-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ρηξη αμφιβληστροειδους
οι ακροβατισμοι αναγκαιοτητας
η διτομη πλοκη ψευδαισθησεων
σε θραυσματικες φωτοσκιασεις χρονου
οι επαναληψεις της μουσικης,η επαναφορα του χωρου
η μετατονισμενη σιωπη της φωτογραφιας
αυτη η ψυχροτητα στο δερμα της γλωσσας

-ειμαι ενας απατεωνας,ενας μυωπας,βλεπω την πραγματικοτητα σαν παραισθηση
-υπεκφυγη,κυριε,μαλλον αυταρεσκεια
-παραξενο,θορυβος λεξεων το εγω

ειναι η σαρκα,το προσωπο,η γλωσσα του

η ειρωνεια

ψυχρη γυαλινη φαντασια ο καθρεφτης

η αγρυπνια του Καντ
το οβαλ τραπεζι του Ντυρερ
εικονα:Αχιλλεας Πενθεσιλεια[αγγειοπλαστης Εξηκιας]
ενας πολυ λεπτος μισχος κρινου
ουρλιαχτο
η ορμη του σπαθιου,ο Αιας

Ασκηση στη Προστακτικη
Ασκηση στη Προστακτικη
Ασκηση στη Προστακτικη

φαινεσθω

χρυσοις ηλοις εχρωντο αι γυναικες

ευκτικη ενεστωτα,εθελω

Ισμηνη,να ο θυμος μου,φορεσε τη μασκα η Αντιγονη,
ενα βημα πριν βγει στη σκηνη,
χειροκροτηματα
φωτιζεται απ'το φεγγαρι το ακινητο νερο στα ματια του Οιδιποδα
ο ισκιος,το σωμα,η βρεγμενη μνημη
στο κηπο
νυχτα
Η Ιστορια,η γυναικα με την κιτρινη φουστα
-τι ξερεις;
-πως σε λενε;

-θα με θυμασαι;
-δεν καταλαβαινω

η φλυαρια του κενου
[ψαχνει την τσαντα της,μια χτενα παλιομοδιτικη,η κοκκινη
ομπρελα,'ενα φιλαρεσκο πουλι',σημειωνει με μολυβι,
μιλαει διαρκως,ατεχνος μονολογος,τελος]
η γλωσσα
.
.
.

Δηιανειρα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ ΔΗΙΑΝΕΙΡΑΣ-χ.ν.κουβελης

'Ειμαι η Δηιανειρα κατοικος Τραχινιας'
ο δικαστης σημειωσε στα χαρτια του:αυτη που σκοτωνει τους αντρες
Μπηκε στο σκοτεινο δωματιο η αναπνοη του αντρα βαρια μεσα στον υπνο γυρισε
αστραψε για λιγο το μεταλλο του μαχαιριου και τρυπησε τον μεγαλο καθρεφτη της
ντουλαπας που ανοιξε κι εξω χυθηκαν τα ρουχα του το ριγε παντελονι το ασπρο
πουκαμισο με μια κηλιδα αιμα στο στηθος γυρισε κι αναψε το ηλεκτρικο φως ειδε
αυτο που εγινε αυτο που αυτη εκανε
"Φωναξτε τον Υλλο" διεταξε ενα δουλο,
οταν εκεινος ηρθε του ειπε χωρις περιττα λογια "σκοτωσα τον πατερα σου"
του εδειξε τη φιαλη με το δηλητηριο "του Νεσσου το αιμα"
τον κοιταξε στα ματια.."δεν μ'απατησε.απ'την αρχη το ηξερα.τον μισουσα.
την Ιολη την λυπομουνα.την εσυρε εδω"
εκεινος στεκονταν αμιλητος
εξω απ'τ'ανοικτο παραθυρο ακουγονταν οι θρηνοι των γυναικων
σηκωθηκε κι εκλεισε το παραθυρο
"μισω αυτα τα θεατρα.
τι ξερουν απο πραγματικη ζωη;
η ματαιοδοξια των συγγραφεων.
περυσι παιζανε την Κασσανδρα που τη βιαζει ο Αιαντας ο Λοκρος και τον σκοτωνει
παλιοτερα ειχανε παιξει την Κλυταιμηστρα που σκοτωνει τον Αγαμεμνωνα του Ατρεα.
και παλι τωρα παιζουνε τις αρχαιες δολοφονιες"
εφυγε το παιδι.
δεν την ενοιαζε η τιμωρια.
κλεισμενο το ειδωλο της μεσα στον καθρεφτη αορατο
δεν μπορουν να το δουν
τα τζιτζικια ξεκουφαινουν τ'αυτια της
ποσο αραιωσε ο κοσμος κι ερημωσε
τι ειναι ο χρονος;τι ειναι η στιγμη; τι ειναι το απειρο;
τι ειναι το ον; και τι το μη ον;
γεματος ο κηπος αυτην την εποχη απ' το φως κατακοκκινων τριανταφυλλων
"Ειμαι η Δηιανειρα του Οινεα και της Αλθαιας απο την Οινιαδα
Αιτωλη αδελφος μου ειναι ο Μελεαγρος
κι ειμαι στην Τραχινια στους Βοιωτους
και συνεβησαν αυτα εδω"
.
.
.

Hypertopos-3μ χ 7.5μ-x-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

towards-χ. ν. κουβελης c.n.couvelis

1
for Are tree sEA aROunD
wordS 's LABYRINTH 0123456789...
TOWARDS Universus Thinking Of OFF /ON
the body the eye the foot the reflection of
REALITY IS REAL
IMPOSSIBLE εγώ I Je IO ICH
Have a Enantion εναντιον των what
is the man that you want should
you be interested to see the world for
you and what is your senses on
this matter to make you feel now
mean get it all together in a way that
makes me do doubt doubt that
unless really mean you you are the Not
Nothing NOTHING goes On okay
cause I know you don't
want to be with zero whenever
knowing how difficult it can just be to
for being beyond be because of voicing that
deep up upgrades in between us just now
is keeping very long
flying through the world of
uncertainty and making a decision on how
much time you have spent on going to
the next level in the things that
do not work with understand how
this is going to happen be
.
.
2
for Are tree sEA aROunD
wordS 's LABYRINTH 0123456789... TOWARDS Universus Thinking Of
OFF /ON the body the eye the foot the reflection of
REALITY IS REAL IMPOSSIBLE εγώ I Je IO ICH
Have a Enantion εναντιον των what is the man that you want
should you be interested to see the world for you and what is your senses
on this matter to make you feel now
mean get it all together in a way that makes me
do doubt doubt that unless really mean you you are the Not
Nothing NOTHING goes On okay
cause I know you don't want to be with zero
whenever
knowing how difficult it can just be to for being beyond be
because of voicing that
deep up upgrades in between us just now is keeping
very long flying through the world of
uncertainty and making a decision on how
much time you have spent on going to the
next level in the things that do not work with understand how
this is going to happen be
.
.
3
for Are tree sEA aROunD wordS 's LABYRINTH 0123456789... TOWARDS Universus Thinking Of OFF /ON the body the eye the foot the reflection of REALITY IS REAL IMPOSSIBLE εγώ I Je IO ICH Have a Enantion εναντιον των what is the man that you want should you be interested to see the world for you and what is your senses on this matter to make you feel now mean get it all together in a way that makes me do doubt doubt that u unless really mean you you are the Not Nothing NOTHING goes On okay c cause I know you don't want to be with zero whenever knowing how difficult it can just be to for being beyond be because of voicing that deep up upgrades in between us just now is keeping very long flying through the world of uncertainty and making a decision on how much time you have spent on going to the next level in the things that do not work with understand how this is going to happen be
.
.
.

οπτικα ποιηματα optical poems-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Δια/θεσεις-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

πηλινα επιφωνηματα Amoralia σωματα
αποξηραμενα αποσιωπητικα CORPS COGITO
memoire ανθρωπου αρχαια
λεξη
περιττη χρηση
χρονου
SEE χρωμα
Fuga λιθοι σε αποικια κρινων ρυθμος
γλωσσα το δεντρο εκδοχες σπορων
υπεροπτικο
κατοπτρο
Αυτη η Ιστορια δεν ειναι Αληθεια
θορυβος
σκεψη
.
.
.

Χάρτης Μεσογείου το 218 π.Χ- Β' Καρχηδονιακος Πολεμος (218 – 201 π.Χ)

Ο Κουιντος Φαβιος Μαξιμος ο Αναβαλων
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

μεγαλη στη Ρωμη αναστατωση και ανησυχια επικρατουσε
μετα τη μαχη της λιμνης Τραμεσινης στις 27 Ιουλιου το 217 π.Χ
ο Αννιβας ante portas προ των πυλων της πολης βεβαιος ο κινδυνος
διορισαν τον Κουιντο Φαβιο Μαξιμο δικτατορα για εξι μηνες
να αναχαιτισθει,ειπαν,οπωσδηποτε ο Καρχηδονιος
τα μισα σου χρονια εχει,30 χρονων,να του κοπει η ορμη
και στην πολη Αικαι της Απουλιας τον συναντα και τον αποφευγει
πρεπει,αυτο το σχεδιο του ηταν,να τον αποδυναμωσει,με τροφιμα
να μην εφοδιαζεται κι οι αυτομολοι Γαλατες να εμποδισθουν
ο πολεμος πλεον δεν κρινεται με κατευθειαν επιθεση αλλα μ'ελιγμο
ο Αννιβας,το καταλαβε,ειχε τη μανια της μαχης,σαν καλλιτεχνης
σαν ηθοποιος αυτη η σκηνη της μαχη,κυριως,τον ενδιεφερε,
οι ιδιοφυεις περιτεχνες κινησεις,κι αυτη την πολεμικη χορογραφια
δεν μπορει,ειναι αδυνατο,ν'ακολουθησει ο στρατος της Ρωμης,
τ'ασβηστο μισος της Διδως για τον Αινεια και του Αμιλκα Βαρκας
του πατερα του για την Ρωμη πρεπει να εκπληρωθει κατα γραμμα
εξευτελιζοντας την,αν θα'χουν καποια τυχη πρεπει να παρενοχλουν,
εμμεσα κι οχι αμεσα,ταυτοχρονα κι αυτον και την Καρχηδονα,
δεν τον πειραζε που τον αποκαλουσαν Κουιντος Φαβιος Μαξιμος ο Αναβαλων
το προτιμουσε,καλλιτερα,αυτο απ'το Κουιντος Φαβιος Μαξιμος ο Επιθετικος
στο περασμα απ'το Falernus Ager της Καμπανιας οπου λεηλατουσε ο Αννιβας
τ'αμπελια τον περιμεναν οι Ρωμαιοι κι ειδαν τη νυχτα στη κορυφογραμμη φωτα
να κινουνται,οι Καρχηδονιοι,ειπαν,ειναι που παν'να διαφυγουν κι επιτεθηκαν
και δεν ηταν Καρχηδονιοι παρα τα βοδια του Falernus Ager με δεμενα στα κερατα
δαδια αναμενα,τοτε τα βοδια τρομαξαν και χαθηκαν εκει απ'το τεχνασμε του Αννιβα
χιλιοι Ρωμαιοι κι οι Καρχιδονιοι εν τελει περασαν το περασμα,
η Συγκλητος μετα τα γεγονοτα στο Falernus Ager τον υποπτευθηκε πως κρυφα
συμφωνησε με τον Αννιβα τα κτηματα του στη Καμπανια να μην του καταστρεψει
και τον υποδιοικητη του Μινουκιο προβιβασαν ισοτιμο διπλα του κι ο οποιος
καθολου δεν ηταν Αναβαλων και το ημισυ του στρατου εβαλε σε βεβαιο κινδυνο
που αυτος επεμβαινοντας δυναμικα τον απεσωβησε και τελειωντας η εξαμηνη θητεια
ο Κουιντος Φαβιος Μαξιμος επιστρεφοντας στη Ρωμη ανακηρυχθηκε ηρωας
κι ας ηταν Αναβαλων
.
.
.

Δημοσθενης[384 π.Χ-322 π,Χ]Αθηναιος ρητορας ,μουσειο Λουβρου

324 π.Χ.Τα Χρηματα του Αρπαλου-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

του Μακεδονος Αρπαλου γνωστη η φυσις,γοης και μιαρος ανθρωπος,
κλεφτης 5.000 ταλαντων του Θησαυροφυλακιου τ'Αλεξανδρου,
ομως να συγκρουσθουν τωρα που'ναι στο Κοινο των Ελληνων
με τον Αντιπατρον και να εμπλακουν σε πολεμο ανευ αναγκης;
μια μεση λυσις ητο καλλιτερα,οχι απελασις αλλα φυλακισις,
ειχεν και χρηματα 700 ταλαντα ο Αρπαλος να δωσει στους Αθηναιους
τον βοηθησαν κι απεδρασε κι εκ των χρηματων εμειναν 350 ταλαντα,
καποιοι χρηματισθηκαν χωρις αλλο,ο Δημοσθενης να ευρεθουν οι ενοχοι
κατεθεσε ψηφισμα στον Αρειο Παγο να εξετασθει το ζητημα ,πρωτο-
πρωτο στον Καταλογο των Δωροδοκηθεντων τ'ονομα του,ειπε,ναι,πηρε
20 ταλαντα κι αυτα κατεθεσε στο ταμειο του Θεωρικου που'χε ελλειμα,
μακεδονιζοντες και αντιμακεδονιζοντες στο δικαστηριο Ηλιαια τον εσυραν ,
δεν μιλησε,βρηκε κωλυμα δηθεν κρυολογημα,'αργυραγχη εχεις'του ειπαν
ειρωνικα'κι οχι στηθαγχη' κι ενωπιον των δικαστων τον Κατα Δημοσθενους
λογον εξεφωνησε ο πρωην φιλος του και ρητορας Δειναρχος
...
ὦ Δημόσθενες, σοῦ καὶ ἑτέρων πολλῶν, ζητεῖν τὴν βουλὴν περὶ αὐτῶν,
ὡς αὐτῇ πάτριόν ἐστιν, εἴ τινες εἰλήφασι παρ᾽ Ἁρπάλου χρυσίον, [5] ζητεῖ ἡ
βουλή...
τὸν δὲ κατάπτυστον τοῦτον καὶ Σκύθην - ἐξάγομαι γάρ -, ὃν οὐχ εἷς ἀνὴρ ἀλλὰ
πᾶς᾽ ἡ ἐξ Ἀρείου πάγου βουλὴ ζητήσας᾽ ἀποπέφαγκε χρήματ᾽ ἔχειν καθ᾽ ὑμῶν,
καὶ ὃς ἀποπέφανται μισθαρνῶν καὶ δωροδοκῶν κατὰ τῆς πόλεως καὶ ταῦτ᾽ ἐξελή-
λεγκται, τοῦτον οὐ τιμωρησάμενοι παράδειγμα ποιήσετε τοῖς ἄλλοις ...
[41]
οὐκ αἰσχύνεσθε, ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τὴν κατὰ Δημοσθένους τιμωρίαν ἐκ τῶν ἡμετέρων
λόγων μόνων ἡγούμενοι δεῖν κρίνειν; οὐκ ἴστε τοῦτον αὐτοὶ δωροδόκον ὄντα καὶ
κλέπτην καὶ προδότην τῶν φίλων, καὶ τῆς πόλεως ἀνάξιον καὶ αὐτὸν καὶ τὴν περὶ τοῦτον
τύχην γεγενημένην; ἀπὸ ποίων ψηφισμάτων οὗτος ἢ ποίων νόμων οὐκ εἴληφεν ἀργύριον;
[42]...
τὴν δὲ πόλιν οὐκ ἀξίως ἑαυτῆς οὐδὲ τῆς τῶν προγόνων δόξης διακειμένην. ἀφέντες οὖν
τοὺς ἐλέους καὶ τοὺς φενακισμοὺς τοὺς τούτου τὴν ὁσίαν καὶ δικαίαν φέρετε ψῆφον, καὶ
σκοπεῖτε τὸ τῇ πατρίδι συμφέρον, μὴ τὸ Δημοσθένει: τοῦτο γάρ ἐστι καλῶν κἀγαθῶν
δικαστῶν ἔργον...
εκεινος ενθυμειται το περιστατικον του Αρπαλου και του θαυμασιου κυλικα
'ποσον αγει;' ρωτησε και μειδιάσας ὁ Ἅρπαλος 'ἄξει σοι' ειπε 'εἴκοσι τάλαντα',
και τη νυχτα αμεσως σταλθηκαν κι ο κυλικας και τα εικοσι ταλαντα
ἡμέραις δ' ὀλίγαις ὕστερον ἐξεταζομένων τῶν χρημάτων, ἰδὼν αὐτὸν ὁ Ἅρπαλος
ἡσθέντα βαρβαρικῇ κύλικι καὶ καταμανθάνοντα τὴν τορείαν καὶ τὸ εἶδος, ἐκέλευσε
διαβαστάσαντα τὴν ὁλκὴν τοῦ χρυσίου σκέψασθαι. θαυμάσαντος δὲ τοῦ Δημοσθένους
τὸ βάρος καὶ πυθομένου πόσον ἄγει, μειδιάσας ὁ Ἅρπαλος 'ἄξει σοι' φησίν 'εἴκοσι
τάλαντα', καὶ γενομένης τάχιστα τῆς νυκτὸς ἔπεμψεν αὐτῷ τὴν κύλικα μετὰ τῶν εἴκοσι
ταλάντων
Πλουταρχου Παραλληλοι Βιοι-Δημοσθενης ,25
κι επακολουθησε η καταδικη 50 ταλαντων,η φυλακη,η αποδραση,η εξορια στην Αιγινα
Βεβαια ,τελικα κι αυτο εχει σημασια,το Επιγραμμα στην Αγορα γραφτηκε:
Είπερ ίσην ρώμην γνώμη, Δημόσθενες, είχες
ούποτ' αν Ελλήνων ήρξεν Αρης Μακεδών

'ὦ Δημόσθενες,ἄξει σοι'
.
.
.

Immanuel Kant-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

πως ο Kant αποδεικνυει αυτο-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

πως η φυση ειναι λογικη
φυλλα βυθισμενα στο χρυσο στ'αργυρο
στο μπρουτζινο ψιθυρο τ'αερα
ενα διατυπωμενο προβλημα γνωσης
πως a priori απαντα ο Immanuel Kant
Φυσις,η ens realissimum
All reality is existence
Εαν κατι υπαρχει ειναι αναγκαιο
Αυτο υπαρχει
Αρα αυτο ειναι αναγκαιο
η λογικα αναγκαια υπαρξη
πως ο Kant αποδεικνυει αυτο

.
.

Χρονικο-Αθηνα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

αδύνατο να καταλάβεις. Τι συμβαίνει; να ρωτήσεις. Ένας άνθρωπος.Απομακρυνεται.
Αλλος.Αυτος.Αντιμετωποι.Κατεβαινει στον υπόγειο. Άγνωστοι. Ένα όνομα. Κανενα όνομα.
Επάνω. Μπαγγειον. Στροφή αριστερά. Αθήνας. Ευθεία. Χαυτεια. Σταδιου. Μια φωνη. Ποιος;.
Δεν απάντησε. Το τρόλεϊ με έρημες ψυχές. Αντανακλασεις. 'Σκιες'. Ποιος μίλησε; Εσύ; Πως; Μια
γυναίκα. Μιλάει στο τηλέφωνο. Προσποιείται. Φόβος; Άγχος; Αδιαφορία. Τι καταναλώνεις.
Αυτό είσαι. Εγώ; Σε μένα απευθυνεσαι; Αδύνατο. Είναι αδύνατη αυτή η κοινωνία. Σιωπή. Γιατί
δεν μιλάς; Έχεις στόμα να μιλήσεις. Έστω μια λέξη. Κυρία. Περιεκτική. Βωβός άνθρωπος. Βωβός
άνθρωπος; Ποιος είναι αυτός εκεί; πες. Τι ξέρεις γι'αυτον ακριβώς εκεί. Ένα μέτρο, και λιγότερο,
από το σώμα σου αποσταση. Ο χρόνος. Διαφέρει. Είσαι βέβαιος; Αυταπάτη. Σε κοιτάζει. Κοίτα.
Σε ξέρει. Αδύνατο. Τι είναι αδύνατο; Το πραγματικο είναι αδύνατο. Τότε τι είναι το είναι;
Απαντάς. Αλήθεια η' λάθος. Όχι ψέμα. Το πραγματικό πρέπει, οπωσδήποτε, να διαψεύδεται.
Πως; Με τι; Από ποιον; Φλυαριες ιδεολογιων. Μια αρχαία Κόρη. Ένας μειδιων Κουρος.
Ενδιάμεσα σε μια ανάγλυφη μαρμάρινη πλάκα ένα λιονταρι επιτίθεται σ' ενα ελάφι. Η
κορυφαία. Η Ηλέκτρα. Κάποια Ιφιγένεια. Η κραταιά Κλυταιμνηστρα. Το μπρούτζινο αγαλμα.
Στροφή Αιώνων. Οδος Κερδωου Ερμή. Πράγμα-Χρήμα. Χρήμα-πράγμα.Κρισιμος Εγκυβωτισμος.
Χρημα-Πραγμα-Χρημα. Ένα γυναικείο μενεκιν του χαμογέλασε. Φορούσε ένα γυαλιστερό
δερματινο σακάκι.όρισαν ραντεβού για αύριο. Εκατό χρόνια στην οδο Ηφαιστου. Καπουτσίνο.
Εσπρέσο. Ελένη. Ωραία Ελένη; Γέλασε ωραία. Μια photo selfie s. Έχεις φωτογένεια.Hotel ο
Πάρις. Επέστρεψε στη βιτρινα. Η' τέλος πάντων κάπου στην Ιστορια επέστρεψε. Η Ιστορία. Ένα
κενό. Αν δεν σε περιέχει. Αν δεν σε αφορά. Παραλλαγή. Κυριολεκτική ζωή. Τι; ρωτάς. Μια
γυναίκα. Μιλάει στο τηλέφωνο. Στον διπλανό της. Μια μπύρα 3.80€.Θα γυρίσω στις 3.Ενας
γιαπωνεζος τουρίστας φωτογράφιζει.Αλμπουμ εξωτισμου, σχολιάζει.Διανυει.Την απόσταση από
άνθρωπο σε άνθρωπο. Αδύνατο. Τι συμβαίνει; Αδύνατο. Αυτό συμβαίνει.
.
.
.

On Picasso-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

On Merilyn-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

εδώ φυτρωμενοι στο φως - χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

διάφανα δάχτυλα στην εγγύτητα ενός κοκκινου μήλου πληθωριστικη θάλασσα ακριβολογει
ο ρυθμος των λεξεων στη μνήμη ή εκστρατεία των Επτά επί Θηβαις ανεξιχνιαστη 'πυρ ομαδον'
το δεντρο ρηγματωνει τον αερα πρωινό ή ηθοποιός δοκιμάζει τις μάσκες της, 'αυτή της Ιοκαστης'
οχι, αυτη της Αγαύης λεχωνας η πόρτα ανοίγει ένα παιδί ποιος το γνωριζει, 'κανένας;', πηδησε
το χρυσόψαρο απ'τη γυάλα η γυναίκα γέλασε' δεν είμαι η μανα του Οιδιποδα'φώναξε' η γυναίκα
του ειμαι', κανένας στην αίθουσα δεν την ακουγε, εγώ έκλεισα τ'αυτια, 'έχω καρέ του άσσου'
έδειξα τα χαρτιά 'κι εγώ φλος ρουαγιαλ' 'δειξ' τα' Ι0 J Q K A κούπες, 'κερδιζω', η Σεμέλη δόθηκε σ'αυτον,φωναξαμε την Αγαύη, της δειξαμε σε εγχρωμες φωτογραφιες τη δολοφονια του Πενθεα,
'η Ελλάδα αλλάζει' έκρινε ο δικαστής, αυτο, δεν θυμάμαι, πριν ή μετά την παράσταση του Ευριπίδη Βακχαι,το παιδί ισορροπουσε πάνω σε μια μπάλα, 'κοιταξτε με',' ο βολβός του ματιού του ειναι' φώναξε κάποιος, ένας δίπλα μου, 'είσαι τρελος' του φώναξα, 'δεν ξέρεις τι λες', χυμηξαν πάνω του χωροφυλακες, τον αρπαξαν, αντισταθηκε, κλωτσουσε,' θα φτύσεις το αίμα της μανας σου κάθαρμα'τον πήραν,τα χερια μας έπιασαν φωτιά, 'βοήθεια, κάποιος να τα σβησει', το παιδί κατουρουσε στη γωνία, 'γαμω τη μάνα σου τσογλανι'ορμησε ένας πάνω του, το παιδί του ξέφυγε, εκείνος έπεσε στις λάσπες, τον είδαμε σαν γουρούνι να κυλιεται και να γρυλλίζει,ανόητοι ηληθιοι σκέφτηκα, η γυναίκα ηθοποιός με ρωτησε ποιος είμαι, δεν της απάντησα,'κάπου σε ξερω,
ποιος είσαι;' ξαναρώτησε, 'τι σε νοιάζει τσουλα',' σκασίλα μου ποιος εισαι' είπε και συνέχισε να βάφει τα νύχια της,' ωραία δεν ειναι', τη νύχτα κοιμηθηκε μαζί μου, το φεγγάρι, το φως φυτρωνε
στο κορμί της, Οιδιποδα φώναξε η Ιοκαστη,εδώ φυτρωμενοι στο σκοτάδι τι θέλουμε; γιατί, έρημοι, αργοπορουμε στο φως; τοσο φως σκοτεινό κοκκινο,
.
.
.

Art Time In Out-2μ χ 10μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

always always always-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

always always always
poetry illuminates words in out
color,always,brights objects
orange in table
he discuss on politics,he is argueing
τιμή ουσ θηλ
κόστος ουσ ουδ
αξία ουσ θηλ
εκτιμάω
λογαριάζω, υπολογίζω
always words in exchange
κόστος αγοράς
ισοτιμία χρονου
μείωση αξίας world
tax Ιστοριας
Εγω argue about [μη] ορθολογιστικα
με τη λέξη/φράση "argueing" the Infinity
always,the everyday objects,the sound of Vowels
Οδυσσεια,on the image of the sea the imagination of reality
so dramatically
or objective Pound? you know Sappho in constant vibration
τα μαλλια σου μυρωδικα στεφανωμενα
εἶχον ἡδονήν
κἀγὼ
ἔνθα κύκνος μελῳδὸς
he writes:rose purple body
I think the heat of words
eyes
moon
noise
in Freudian desire to speak
'she felt she was only a woman'
πέρα καὶ λόγου,Ιφιγενεια:'διὰ δὲ λαμπρὸν αἰθέρα
πέμψασά μ᾽ ἐς τήνδ᾽ ᾤκισεν Ταύρων χθόνα'30
εικονα:το μετρο,το φορεμα,φετιχ Marilyn
Marlene Dietrich Aldous Huxley Karlheinz Stockhausen
Lewis Carroll Edgar Allan Poe H. G. Wells
Madam Lovely Rita Hayworth Gilda εγραψα
Bertrand Russell:Science is what you know, philosophy is what you don't know
to read on
idiosyncrasy word to word scenes
a\lways always always
.
.
.

Κοριττω και Μητρω,Ηρωνδα-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

ΗΡΩΝΔΑ ΜΙΜΙΑΜΒΟΙ-Μιμιαμβος VI-Φιλιάζουσαι ἢ Ἰδιάζουσαι-Ξεμοναχιασμενες Φιλεναδες-
[μεταφραση translation σχολια-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]

ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΜΙΜΙΑΜΒΟΓΡΑΦΟΥ ΗΡΩΝΔΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΚΑΙ ΜΙΜΙΑΜΒΙΚΑ-
χ.ν.κουβελης

ο Ηρώνδας[η' Ηρωΐδας][<Ηρα η' Ηρως+πατρονυμικο ωνδας][300-250 π.Χ περιπου]
ηταν μιμιαμβογραφος απο την Κω και ακμασε το πρωτο μισο του 3ου αιωνα π.Χ
στην Αλεξανδρεια της Αιγυπτου επι Πτολεμαιου του Φιλαδελφου,μια γενια νεωτερος,
του Θεοκριτου.
Ο μιμιαμβος ηταν μιξη δυο ειδων:το ενα ειδος ο μιμος ,με κυριο εκπροσωπο τον
Συρακουσιο Σωφρονιο,5ος αι. π.Χ ,απο τον οποιον εφερε τον μιμο ο Πλατων στην
Αθηνα,και το δευτερο ειδος ο ιαμβος,με εκπροσωπους τον Αρχιλοχο και τον Ιππωναξ.
Ο Ηρωνδας εγραψε τους μιμιαμβους του σε διαλογικη μορφη,σε νοθη ιωνικη διαλε-
κτο και με μετρο τον χωλιαμβο του Ιππωναξ[κουτσο μετρο,η προτελευταια συλλαβη
μακρα αντι βραχεια].
Τα θεματα των μιμιαμβων του ηταν τα 'κακοφημα' της πολης:
περι μαστρωπων,κυριων σ'ερωτικες σχεσεις με δουλους,πορνεια,
δικαστηρια,δασκαλοι,sex shops and sex and city...
Το 1891 βρεθηκε παπυρος σε ταφο με μουμια στην Αιγυπτο στη πολη Μαιγίρ,αρχαια
Μοῖραι, με 8 ολοκληρους μιμιαμβους του Ηρωνδα.
Αυτοι ειναι:

Ι. Προκυκλίς ή μαστροπός-(270-247 π.Χ.)
90 στιχοι-η γρια Γυλλις επισκεπτεται τη νεαρη Μητριχη που ο αντρας της Μανδρης
λειπει δεκα μηνες σε ταξιδι στην Αιγυπτο και προσπαθει να την πεισει για να την ρι-
ξει στην αγκαλια του αθλητη και πλουσιου Γρυλλου,αλλ' αυτη αρνηται ν'απατησει
τον αντρα της

ΙΙ. Ο πορνοβοσκός -[;]
102 στιχοι-ο πορνοβοσκος Βατταρος τραβαει σε δικαστηριο της Κω τον Θαλη γιατι
του εκλεψε απο το πορνειο του μια απ'τις κοπελες και ζημιωνεται ενω αυτος πληρω-
νει τον πορνικο φορο του,στο δικαστηριο παρουσιαζεται και η κοπελα κι οι δικαστες
χανουν τα μυαλα τους.

-ΙΙΙ. Ο διδάσκαλος-[;]
97 στιχοι-η Μητροτιμη φερνει στον δασκαλο Λαμπρισκο τον ασωτο γιο της Κοτταλο
που ξημεροβραδιαζεται στις λεσχες παιζοντας αστραγαλους για να τον συνετισει
δερνοντας τον αλυπητα

IV. Ασκληπιώ ανατεθείσαι και θυσιάζουσαι-(270 π.Χ ;)
95 στιχοι-η Κυννω και η Κοκκαλη επισκεπτονται το ιερο του Ασκληπιου στη Κω με τις
δουλες τους κρατωντας ενα κοκορα για να προσφερουν θυσια γιατι εγειαναν απο
καποια αρρωστια,κι εκει κοιταζουν αφιερωματα αλλων προσκυνητων ,εργα των γιων
του Πραξιτελη και του Απελλη,οπως 'η Αναδυομενη Αφροδιτη' του

V. Η Ζηλότυπος-[;]
85 στιχοι-η ελευθερη κυρια Βιτιννα εχει συναψει ερωτικη σχεση με τον δουλο της
Γαστρωνα που εχει συναψει ερωτικη σχεση και με την Αμφυταια,και του κανει φο-
βερη σκηνη ζηλοτυπιας και διαταζει εναν δουλο της να τον συρει στον Ερμωνα να
τον μαστιγωσει γυμνο και δεμενο,κι ακουωντας τα θερμα παρακαλια της δουλης της
Κυδιλης για την οποια τρεφει μητρικα αισθηματα τελικα αποσυρει την τιμωρια.
VI. Φιλιαζουσαι η' Ιδιαζουσαι-[;]
94 στιχοι-η Μητρω επισκεπτεται την φιλη της Κοριττω και συζητουν διαφορα:
πρωτον την κακη συμπεριφορα των δουλων,μετα η Μητρω ανοιγει το θεμα:ποιος
κατασκευασε το ομοιωμα του αντρικου οργανου,το ειδε στα χερια της Νοσσης που
της το'δωσε η Ευβουλη που της το'δωσε η Κοριττω,αυτο την κανει εξω φρενων,
τελικα κατασκευαστης του ομοιωματος ηταν ο Κερδωνας,ενας πανασχημος .

VII. Σκυτευς-[;]
192 στιχοι[με κενα]-η Μητρω με φιλες της πηγαινει στον υποδηματοποιο Κερδωνα
για ν'αγορασουν παπουτσια,εκεινος παινευει τη δουλεια του,δεν τα βρισκουν στην
τιμη,παζαρευουν,τελικα φευγουν χωρις να ψωνισουν,του λενε πως θα περασουν μια
αλλη φορα
...συνεχεια του προηγουμενου μιμιαμβου,οι γυναικες πηγαν στον σκυτεα για να
εφοδιαστουν μ'ομοιωματα μαλλον παρα με παπουτσια

VIII.Ενύπνιον-[;]
79 στιχοι[με κενα]-μαλλον ο ιδιος ο ποιητης διηγηται το ονειρο που ειδε,σ'ενα
χειμωνιατικο περιβαλλον απο βοσκους,στη γιορτη του Διονυσου σ'εναν ασκωλια-
σμο,μουσικοχορευτικο διαγωνισμο,στη γιορτη του Διονυσου,το πρωτο βραβειο θα
το παρει ο Ηρωνδας για να σκασουν οι επικριτες του.

-Απο τον μιμιαμβο 'Απονηστιζόμεναι' εχουν διασωθει μονο 13 στιχοι.

ΗΡΩΝΔΑ ΜΙΜΙΑΜΒΟΙ
Φιλιάζουσαι ἢ Ἰδιάζουσαι

ΚΟΡΙΤΤΩ
Κάθησο Μητροῖ· τῇ γυναικὶ θὲς δίφρον
ἀνασταθεῖσα· πάντα δεῖ με προστάττειν
αὐτήν, σὺ δ’ οὐδὲν ἄν, τάλαινα, ποιήσαις
αὐτὴ ἀπὸ σαυτῆς· μᾶ, λίθος τις, οὐ δούλη,
ἐν τῇ οἰκίῃ εἶς· ἀλλὰ τἄλφιτ’ ἂν μετρέω, 5
τὰ κρίμν’ ἀμιθρεῖς· κἠ τοσοῦτ’ ἀποστάξει,
τὴν ἡμέρην ὅλην σε τονθορύζουσαν
καὶ πρημονῶσαν οὐ φέρουσιν οἱ τοῖχοι.
νῦν αὐτὸν ἐκμάσσεις τε καὶ ποιεῖς λαμπρόν,
ὅτ’ ἐστὶ χρείη, λῃστρί·; θῦέ μοι ταύτῃ, 10
ἐπεί σ’ ἔγευσ’ ἂν τῶν ἐμῶν ἐγὼ χειρέων.

ΜΗΤΡΩ
φίλη Κοριττοῖ, ταὔτ’ ἐμοὶ ζυγὸν τρίβεις.
κἠγὼ ἐπιβρύχουσα ἡμέρην τε καὶ νύκτα
κύων ὑλακτέω ταῖς ἀνωνύμοις ταύταις.
ἀλλ’ οὕνεκεν προς σ’ ἦλθον –
Κο. ἐκποδὼν ἡμῖν 15
φθείρεσθε, νώβυστρα, ὦτα μοῦνον καὶ γλάσσαι
τὰ δ’ ἄλλα ἑορτή –
Μη. λίσσομαί σε, μὴ ψεύσῃ,
φίλη Κοριττοῖ, τίς ποτ’ ἦν ὅ σευ ῥάψας
τὸν κόκκινον βαυβῶνα;
Κο. κοῦ δ’ ὁρώρηκας,

Μητροῖ, σὺ κεῖνον;
Μη. Νοσσὶς εἶχεν ἠρίννης 20
τριτημέρῃ νιν· μᾶ, καλόν τι δώρημα.
Κο. Νοσσίς; κόθεν λαβοῦσα;
Μη. διαβαλεῖς, ἤν σοι
εἴπω;
Κο. μὰ τούτους τοὺς γλυκέας, φίλη Μητροῖ,
ἐκ τοῦ Κοριττοῦς στόματος οὐδεὶς μὴ ἀκούσῃ
ὅσ’ ἂν σὺ λέξῃς.
Μη. ἡ Βιτᾶτος Εὐβούλη 25
ἔδωκεν αὐτῇ καὶ εἶπε μηδέν’ αἰσθέσθαι.
Κο. γυναῖκες, αὕτη μ’ ἡ γυνή ποτ’ ἐκτρίψει.
ἐγὼ μὲν αὐτὴν λιπαρεῦσαν ᾐδέσθην
κἤδωκα, Μητροῖ, πρόσθεν ἢ αὐτὴ χρήσασθαι..
ἥδ’ ὥσπερ εὕρημ’ ἁρπάσασα δωρεῖται 30
καὶ ταῖσι μὴ δεῖ· χαιρέτω φίλη πολλὰ
ἐοῦσα τοίη, χἠτέρην τιν’ ἀνθ’ ἡμέων
φίλην ἀθρείτω· τἀμὰ Νοσσίδι χρῆσθαι –
τῇ μή, δοκέω, μέζον μὲν ἢ γυνὴ γρύξω,
λάθοιμι δ’, Ἀδρήστεια – χιλίων εὔντων 35
ἕνα οὐκ ἂν ὅστις σαπρός ἐστι προσδώσω.
Μη. μὴ δή, Κοριττοῖ, τὴν χολὴν ἐπὶ ῥινὸς
ἔχ’ εὐθύς, ἤν τι ῥῆμα μὴ σοφὸν πεύθῃ.
γυναικός ἐστι κρηγύης φέρειν πάντα.
ἐγὼ δὲ τούτων αἰτίη λαλεῦσ’ εἰμί: 40
πόλλ΄, ἀλλὰ την μευ γλάσσαν ἐκτεμεῖν δεῖται.
ἐκεῖνο δ’ οὗ σοι καὶ μάλιστ’ ἐπεμνήσθην,
τίς ἐσθ’ ὁ ῥάψας αὐτόν; εἰ φιλεῖς μ’, εἶπον.
τί μ’ ἐμβλέπεις γελῶσα; νῦν ὁρώρηκας
Μητροῦν τὸ πρῶυον; ἢ τί τἀβρά σοι ταῦτα; 45
ἐνεύχομαι, Κοριττί, μή μ’ ἐπιψεύσῃ,
ἀλλ’ εἰπὲ τὸν ῥάψαντα.
Κο. μᾶ, ἦ μοι ἐνεύχῃ;
Κέρδων ἔρραψε.
Μη. κοῖος, εἰπέ μοι, Κέρδων;
δύ’ εἰσὶ γὰρ Κέρδωνες, εἷς μὲν ὁ γλαυκός,
ὁ Μυρταλίνης τῆς Κυλαιθίδος γείτων: 50
ἀλλ’ οὗτος οὐδ’ ἂν πλῆκτρον ἐς λύρην ῥάψαι:
ὁ δ’ ἕτερος ἐγγὺς τῆς συνοικίης οἰκέων
τῆς Ἑρμοδώρου, τὴν πλατεῖαν ἐκβάντι,
ἦν μὲν κοτ’ ἦν τις, ἀλλὰ νῦν γεγήρακε:
τούτῳ Κυλαιθὶς ἡ μακαρῖτις ἐχρῆτο 55
-μνησθεῖεν αὐτῆς οἵτινες προσήκουσι.
Κο. οὐδέτερος αὐτῶν ἐστιν, ὡς λέγεις, Μητροῖ.
ἀλλ’ οὗτος οὐκ οἶδ’ ἢ Χίου τις ἢ ‘ρυθρέων
ἥκει, φαλακρός, μικκός· αὐτὸν ἐρεῖς εἶναι
Πρηξῖνον· οὐδ’ ἂν σῦκον εἰκάσαι σύκῳ 60
ἔχοις ἂν οὕτω· πλὴν ἐπὴν λαλῇ, γνώσῃ
Κέρδων ὁτεύνεκ’ ἐστὶ καὶ οὐχὶ Πρηξῖνος.
κατ’ οἰκίην δ’ ἐργάζετ’ ἐμπολέων λάθρῃ -
τοὺς γὰρ τελώνας πᾶσα νῦν θύρη φρίσσει –
ἀλλ’, ἔργ’, ὁκοῖ’ ἔστ’ ἔργα τῆς Ἀθηναίης· 65
αὐτῆς ὁρῆν τὰς χεῖρας, οὐχὶ Κέρδωνος
δόξεις· ἐγὼ μέν – δύο γὰρ ἦλθ’ ἔχων, Μητροῖ,
ἰδοῦσ’ ἁμίλλῃ τὤμματ’ ἐξεκήμυνα·
τὰ βαλλί’ οὕτως ἄνδρες οὐχὶ ποιεῦσι
-αὐταὶ γάρ ἐσμεν - ὀρθά, κοὐ μόνον τοῦτο, 70
ἀλλ’ ἡ μαλακότης ὕπνος, οἱ δ’ ἱμαντίσκοι
ἔρι’, οὐχ ἱμάντες· εὐνοέστερον σκυτέα
γυναικὶ διφῶσ’ ἄλλον οὐκ ἀνευρήσεις.
Μη. κῶς οὖν ἀφῆκας τὸν ἕτερον;
Κο. τί δ’ οὐ, Μητροῖ,
ἔπρηξα; κοίην δ’ οὐ προσήγαγον πειθοῦν 75
αὐτῷ; φιλεῦσα, τὸ φαλακρὸν καταψῶσα,
γλυκὺν πιεῖν ἐγχεῦσα, ταταλίζουσα,
τὸ σῶμα μοῦνον οὐχὶ δοῦσα χρήσασθαι.
Μη. ἀλλ’, εἴ σε καὶ τοῦτ’ ἠξίωσ’, ἔδει δοῦναι.
Κο. ἔδει γάρ, ἀλλὰ καιρὸν οὐ πρέποντ’ εἶναι· 80
ἤληθεν ἡ Βιτᾶτος ἐν μέσῳ δούλη·
αὕτη γὰρ ἡμέων ἡμέρην τε καὶ νύκτα
τρίβουσα τὸν ὄνον σκωρίην πεοίηκεν,
ὅκως τὸν ωὑτῆς μὴ τετρωβόλου κόψῃ.
Μη. κῶς δ’ οὗτος εὗρε πρός σε τὴν ὁδὸν ταύτην; 85
φίλη Κοριττοῖ, μηδὲ τοῦτό με ψεύσῃ.
Κο. ἔπεμψεν αὐτὸν Ἀρτεμῖς ἡ Κανδᾶτος
τοῦ βυρσοδέψεω τὴν στέγην σημήνασα.
Μη. αἰεὶ μὲν Ἀρτεμῖς τι καινὸν εὑρίσκει,
πρόσω πιεῦσα τὴν προυκυλίην θάμνην. 90
ἀλλ’ οὖν γ’ ὅτ’ οὐχὶ τοὺς δύ’ εἶχες ἐκλῦσαι,
ἔδει πυθέσθαι τὸν ἕτερον τίς ἡ ἐκδοῦσα.
Κο. ἐλιπάρεον, ὁ δ’ ὤμνυεν οὐκ ἂν εἰπεῖν μοι·
ταύτῃ γὰρ καὶ ἠγάπησεν, Μητροῖ, - x
Μη. λέγεις ὁδόν μοι νῦν πρὸς Ἀρτεμῖν εἶναι, 95
ὅκως ὁ Κέρδων ὅστις ἐστὶν εἰδήσω.
ὑγίαινέ μοι, Κοριττί· λαιμάττει, χὤρη
ἡμῖν ἀφέρπειν ἐστί.
Κο. τὴν θύρην κλεῖσον,
αὕτη σύ, νεοσσοπῶλι, κἀξαμίθρησαι,
αἱ ἀλεκτορίδες εἰσόαι εἰσί, τῶν τε αἰρέων 100
αὐτῇσι ῥῖψον. οὐ γὰρ ἀλλὰ πορθεῦσι
ὠρνιθοκλέπται, κἢν τρέφῃ τις ἐν κόλπῳ.

ΗΡΩΝΔΑ ΜΙΜΙΑΜΒΟΙ-Μιμιαμβος VI-Φιλιάζουσαι ἢ Ἰδιάζουσαι-Ξεμοναχιασμενες Φιλεναδες-
[μεταφραση translation -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]

ΕΙΣΟΔΟΣ ΤΗΣ ΜΗΤΡΩΣ

[η Κοριττω και η Μητρω συζητουν για την κακη συμπεριφορα των δουλων]

μετα

Μητρω:σε θερμοπαρακαλω,Κοριττω μου,μη μου κρυψεις,
ποιος σου'ραψε αυτο το κοκκινο πραμα;
Κοριττω:και που το'δες,Μητρουλα,αυτο;
Μητρω:η Νοσσις της Ηριννας το'χε πριν τρεις μερες,
μα,πολυ ωραιο δωρο
Κοριττω:η Νοσσις; κι απ'που το πηρε;
Μητρω:θα με βγαλεις στη φορα,αν σου πω;
Κοριττω:μα τα γλυκα σου ματια,Μητρουλα μου,απ'το στομα της Κοριττως
κανενας δεν θ'ακουσει οσα της πεις
Μητρω:του Βιτατου η γυναικα η Ευβουλη της το'δωκε και της ειπε
κανενας να μην το παρει ματι
Κοριττω:καριολες γυναικες,αυτη η γυναικα καποτε θα με καταστρεψει,
επεμενε κι εγω της το'δωκα να το'φχαριστηθει,Μητρω,προτου η ιδια εγω
του κανω χρηση,κι αυτη αρπαζοντας το το δωριζει σ'οποιες δεν πρεπει,
τετοια φιλεναδα να την χεσω,αλλη απο μενα φιλεναδα να μαζεψει,τα
δικα μου στη Νοσσιδα να δινει,και τι δεν εχω να της συρω,συγχωρα με,
Αδραστεια,και χιλια τετοια να'χω ενα δεν θα της δωκω ακομα και χαλια
να'ναι
Μητρω:μη δεν πρεπει,Κοριττω μου,χολη απ'τη μυτη να ξερασεις,αν
καποια ανοησια ακουστει,η σοβαρη γυναικα πρεπει τα παντα ν'αντεχει,
κι εγω'μαι η αιτια γι'αυτα τοσα πολλα να κελαηδησω,αλλ'επρεπε την
γλωσσα μου να κοψω,μα ας ξαναθυμηθω για κεινο που'ρθα,ποιος
στο'ραψε αυτο,αν μ'αγαπας,πες,τι με κοιτας γελωντας,τι τωρα πρωτη
φορα βλεπεις τη Μητρουλα σου;τι κανεις ετσι;σε παρακαλω,Κοριττω μου,
μη μου κρυβεσαι,πεστον μου
Κοριττω:μα,τι με παρακαλας,ο Κερδων το'ραψε
Μητρω:και ποιος ,πες μου,ειναι ο Κερδων,γιατ'ειναι δυο Κερδωνες,ο ενας
ο γαλανοματης,ο γειτωνας της Μυρταλινης της κορης της Κυλαιθιδας,αλλ'αυτος
δεν μπορει ουτ'ενα πληκτρο στη λυρα να ραψει,ο αλλος κοντα στη πολυκατοικια
του Ερμοδωρου μενει περνωντας την πλατεια,αυτος καποτε ηταν καποιος,
αλλα τωρα γερασε,αυτον η μακαριτισα η Κυλαιθιδα μαδισε,κι ας την μνημονευουν
οσοι'ναι συγγενεις της
Κοριττω:κανενας απ'αυτους που λες,Μητρω,δεν ειναι,αλλ'αυτος,δεν ξερει
καποιος αν η ' απ'τη Χιο η' απ'τις Ερυθρες ηρθε,φαλακρος και κοντος,θα'λεγες
πως ειν'ο Πρηξινος,ουτε συκο δεν μοιαζει τοσο με συκο,εκτος αν μιλαει,
τοτε ξερεις πως ειναι ο Κερδων κι οχι ο Πρηξινος,στο σπιτι εργαζεται και
πουλαει λαθραια γιατι τους φοροεισπραχτορες σημερα κι οι πορτες τρεμουν,
αλλα,τι εργα,νομιζεις πως της Αθηνας ειν'εργα,αυτης βλεπεις τα χερια
κι οχι του Κερδωνα,εγω,επειδη δυο ηρθε κι εφερε,Μητρω μου,βλεπωντας τα
μου βγηκανε εξω τα ματια ,τετοια καυλια οι αντρες δεν κανουν,αυτα ηταν
σηκωτα,κι οχι μον'αυτο,αλλ'ειχαν την απαλοτητα του υπνου,και τα λουρακια
μαλλινα οχι πετσινα,αλλον ευφυεστερον δερματοτεχνιτη για γυναικες οσο και
να ψαξεις δεν θα βρεις
Μητρω:και γιατι δεν πηρες και τ'αλλο;
Κοριττω:και τι,Μητρω μου,δεν εκανα,τι μεσο δεν μεταχειριστηκα να τον
πεισω,τον φιλησα,τη φαλακρα του χαιδεψα,του βαλα κατι γλυκο να πιει,
τον φωναξα 'Κεδρωνακο μου', μονο το κορμι μου δεν του'δωσα να παρει
Μητρω:αλλ',αν στο ζητουσε,επρεπα να το δωσεις
Κοριττω:και βεβαια επρεπε,αλλα δεν ηταν η καταλληλη στιγμη,ηταν μεσα κι
αλεθε η δουλα του Βιτατου,αυτη μερα και νυχτα σε μενα τριβει την πετρα και
σκονι τον εκανε,για να μην δωσει τετραβωλο ο δικος της να κοβει
Μητρω:και πως αυτος βρηκε αυτο δρομο κι ηρθε σε σε;,Κοριττω μου,μη μου
το κρυψεις
Κοριττω:τον εστειλε η Αρτεμις η γυναικα του Κανδατου του βυρσοδεψη,αυτη
του'δειξε το σπιτι
Μητρω:παντα η Αρτεμις καινουργιο μαστορευει,αυτη ξεπερασε και την μαστρωπο
Θαλεια,αλλ'αφου δεν καταφερες και τα δυο να του παρεις,θα'πρεπε να μαθεις ποια
παραγγειλε τ'αλλο
Κοριττω:τον χιλιοπαρακαλεσα,αλλ'αυτος ορκιζονταν πως δεν μπορειε να
μου την πει,γιατι την γουσταρε,Μητρουλα μου
Μητρω:μου λες πως πρεπει τον δρομο για την Αρτεμη να παρω,και ποιος
ειναι αυτος ο Κερδων να μαθω,γεια σου,Κοριττω μου,κατι πειναει πολυ,
κι ειν'η ωρα στο σπιτι μου να του σβησω τη πεινα

ΕΞΟΔΟΣ ΤΗΣ ΜΗΤΡΩΣ

[η Κοριττω λεει στη δουλα να κλεισει τις κοτες γιατι τριγυρνανε κλεφτοκοταδες]
.
.
Σχολια-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis:
.
βαυβων,απο δερμα σκυλου ομοιωμα αντρικου οργανου πεους,
βαυβω,βαυ,βαυζω,βαυω,βουβαω,αποκοιμωμαι
βαυβω,θηλυκη θεοτητα γονιμοτητας,ανδρικο η' θηλυκο γεννητικο οργανο,αιδοιον
Στον μιμιαμβο 'Φιλιάζουσαι ἢ Ἰδιάζουσαι' ο Ηρωνδας
1/ παρουσιαζει κριτικα την ποιηση του παρομοιαζοντας την με τον βαυβωνα,
το δερματικο ομοιωμα του αρσενικου οργανου,του πεους, που σαν την ποιηση
του ειναι φαινομενικα ασχημο,ομως αν προσεχθει καλλιτερα ειναι αξιοθαυμαστο
εργο ποιησης οπως ο βαυβων που μαλλον ειναι εργο τεχνης της θεας Αθηνας
και
2/παροδει τα Ελευσινια Μυστηρια:
Μητρω-Δημητρα/Κοριττω-Κορη,Βαυβω,Ευβουλη/Ευβουλος
Συμφωνα με την ορφικη διδασκαλια η θεα Δημητρα εφτασε στην Ελευσινα ψα-
χνωντας την Κορη της Περσεφωνη και καθησε βουβη κι απαρηγορητη σε μια
πετρα,την Αγελαστη Πετρα,εκει την συναντησαν τεσσερες παρθενες ,η Καλλιδικη
η Κλεισιδικη η Δημω και η Καλλιθοη και την πηγαν στον πατερα τους τον βασιλια
της Ελευσινας Κελεο,μητερα τους ηταν η Μετανειρα,και της ζητησαν να γινει
τροφος του μωρου παιδιου Δημοφωντα,επειδη παρεμενε θλιμενη,της εδωσαν τον
κυκεωνα να πιει και να ξεχασει,αλλα δεν δεχτηκε,τοτε η κορη του Κελεου η χωλη
Ιαμβη προσπαθησε με κωμικους κι ασεμνους στιχους να την διασκεδασει,ομως απετυχε
και επεμβηκε η παραμανα της Βαυβω,κατα μια αλλη εκδοχη η Βαυβω ηταν γυναικα του αδελ-
φου του Κελεου Δυσαυλου και μητερα του Τριπτολεμου του Ευβουλου και της Πρωτονοης,
αυτη καθισε απεναντι απο τη θεα με ανοιχτα ποδια,και κανοντας 'ανασυρμο' των ενδυματων
της[σηκωνοντας τα ρουχα της]με ασεμνες κινησεις της εδειξε το αιδοιο της κι αναστεναζε
σαν να γεννουσε,τοτε απο τον κολπο της φανηκε ο Ιακχος που γελουσε,το θεικο παιδι οδηγος
της πορειας των μυημενων στα Ελευσινια Μυστηρια
.
Ο Ηρωνδας σκοπιμα χρησιμοποιει τα ονοματα γυναικων Νοσσις και Ηριννα,κανωντας αναφο-
ρα στις συγκαιρινες του ποιητριες:
την Νοσσις [τελος 4ου αιωνα π.Χ-αρχες 3ου αιωνα π.Χ]αρχαια ελληνιδα ποιητρια απο τους
Επιζεφυριους Λοκρους της Κατω Ιταλιας
και την Ηριννα[περιπου 4ος αιωνας π.Χ]αρχαια ελληνιδα λυρικη ποιητρια απο την Τηλο
.
.
.

Πόπλιος Οβίδιος Νάσων (Publius Ovidius Naso, 20 Μαρτίου 43 π.Χ. - 17μ.Χ)

Lucas van Leyden (1514), Η αυτοκτονία της Θίσβης, Metropolitan Museum of Art, Nέα Υόρκη

Οβίδιος Metamorphoses:Μεταμορφωσειςς Amor maledictus, Pyramus und Thisbe
Πυραμος και Θισβη (4,55-166)
[μεταφραση αποδοση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]
.
‘Pyramus et Thisbe, iuvenum pulcherrimus alter,55
altera, quas Oriens habuit, praelata puellis,
contiguas tenuere domos, ubi dicitur altam
coctilibus muris cinxisse Semiramis urbem.
notitiam primosque gradus vicinia fecit,
tempore crevit amor; taedae quoque iure coissent, 60
sed vetuere patres: quod non potuere vetare,
ex aequo captis ardebant mentibus ambo.
conscius omnis abest; nutu signisque loquuntur,
quoque magis tegitur, tectus magis aestuat ignis.
fissus erat tenui rima, quam duxerat olim,65
cum fieret, paries domui communis utrique.
id vitium nulli per saecula longa notatum –
quid non sentit amor? – primi vidistis amantes
et vocis fecistis iter, tutaeque per illud
murmure blanditiae minimo transire solebant.70
saepe, ubi constiterant hinc Thisbe, Pyramus illinc,
inque vices fuerat captatus anhelitus oris,
"invide" dicebant "paries, quid amantibus obstas?
quantum erat, ut sineres toto nos corpore iungi
aut, hoc si nimium est, vel ad oscula danda pateres? 75
nec sumus ingrati: tibi nos debere fatemur,
quod datus est verbis ad amicas transitus auris."
talia diversa nequiquam sede locuti
sub noctem dixere "vale" partique dedere
oscula quisque suae non pervenientia contra. 80
postera nocturnos Aurora removerat ignes,
solque pruinosas radiis siccaverat herbas:
ad solitum coiere locum. tum murmure parvo
multa prius questi statuunt, ut nocte silenti
fallere custodes foribusque excedere temptent,85
cumque domo exierint, urbis quoque tecta relinquant,
neve sit errandum lato spatiantibus arvo,
conveniant ad busta Nini lateantque sub umbra
arboris: arbor ibi niveis uberrima pomis,
ardua morus, erat, gelido contermina fonti.90
pacta placent; et lux, tarde discedere visa,
praecipitatur aquis, et aquis nox exit ab isdem.
callida per tenebras versato cardine Thisbe
egreditur fallitque suos adopertaque vultum
pervenit ad tumulum dictaque sub arbore sedit.95
audacem faciebat amor. venit ecce recenti
caede leaena boum spumantis oblita rictus
depositura sitim vicini fontis in unda;
quam procul ad lunae radios Babylonia Thisbe
vidit et obscurum timido pede fugit in antrum,100
dumque fugit, tergo velamina lapsa reliquit.
ut lea saeva sitim multa conpescuit unda,
dum redit in silvas, inventos forte sine ipsa
ore cruentato tenues laniavit amictus.
serius egressus vestigia vidit in alto 105
pulvere certa ferae totoque expalluit ore
Pyramus; ut vero vestem quoque sanguine tinctam
repperit, "una duos" inquit "nox perdet amantes,
e quibus illa fuit longa dignissima vita;
nostra nocens anima est. ego te, requimiseranda, peremi,110
in loca plena metus qui iussi nocte venires
nec prior huc veni. nostrum divellite corpus
et scelerata fero consumite viscera morsu,
o quicumque sub hac habitatis rupe leones!
sed timidi est optare necem." velamina Thisbes 115
tollit et ad pactae secum fert arboris umbram,
utque dedit notae lacrimas, dedit oscula vesti,
"accipe nunc" inquit "nostri quoque sanguinis haustus!"
quoque erat accinctus, demisit in ilia ferrum,
nec mora, ferventi moriens e vulnere traxit. 120
ut iacuit resupinus humo, cruor emicat alte,
non aliter quam cum vitiato fistula plumbo
scinditur et tenui stridente foramine longas
eiaculatur aquas atque ictibus aera rumpit.
arborei fetus adspergine caedis in atram 125
vertuntur faciem, madefactaque sanguine radix
purpureo tinguit pendentia mora colore.
ecce metu nondum posito, ne fallat amantem,
illa redit iuvenemque oculis animoque rit,
quantaque vitarit narrare pericula gestit; 130
utque locum et visa cognoscit in arbore formam,
sic facit incertam pomi color: haeret, an haec sit.
dum dubitat, tremebunda videt pulsare cruentum
membra solum, retroque pedem tulit, oraque buxo
pallidiora gerens exhorruit aequoris instar, 135
quod tremit, exigua cum summum stringitur aura.
sed postquam remorata suos cognovit amores,
percutit indignos claro plangore lacertos
et laniata comas amplexaque corpus amatum
vulnera supplevit lacrimis fletumque cruori 140
miscuit et gelidis in vultibus oscula figens
"Pyrame," clamavit, "quis te mihi casus ademit?
Pyrame, responde! tua te carissima Thisbe
nominat; exaudi vultusque attolle iacentes!"
ad nomen Thisbes oculos a morte gravatos 145
Pyramus erexit visaque recondidit illa.
quae postquam vestemque suam cognovit et ense
vidit ebur vacuum, "tua te manus" inquit "amorque
perdidit, infelix! est et mihi fortis in unum
hoc manus, est et amor: dabit hic in vulnera vires. 150
persequar extinctum letique miserrima dicar
causa comesque tui: quique a me morte revelli
heu sola poteras, poteris nec morte revelli.
hoc tamen amborum verbis estote rogati,
o multum miseri meus illiusque parentes, 155
ut, quos certus amor, quos hora novissima iunxit,
conponi tumulo non invideatis eodem;
at tu quae ramis arbor miserabile corpus
nunc tegis unius, mox es tectura duorum,
signa tene caedis pullosque et luctibus aptos 160
semper habe fetus, gemini monimenta cruoris."
dixit et aptato pectus mucrone sub imum
incubuit ferro, quod adhuc a caede tepebat.
vota tamen tetigere deos, tetigere parentes;
nam color in pomo est, ubi permaturuit, ater, 165
quodque rogis superest, una requiescit in urna.’

[μεταφραση αποδοση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]

ο Πυραμος κι η Θισβη,απ'τους νεους ο πιο ομορφος αυτος
κι αυτη απ'ολες της Ανατολης κοπελες η πιο διαλεχτη
σε σπιτια ζουσαν κολλητα οπου ,λενε,με ψηλα
πληνθινα τειχη η Σεμιραμις περικλεισε τη πολη
εκει ανταμωσαν στα πρωτα βηματα τους
κι οσο περνα ο καιρος αυξαν'η αγαπη και θα σμιγαν
με γαμο,αν εναντιοι δεν ηταν οι γονεις,ομως να σβησουν
τη φλογα τ'ερωτα στις καρδιες αυτο δεν το μπορουσαν,
κι αυτο κανενας δεν καταλαβε,με νοηματα κρυφα μιλουσαν
κι οσ'εκρυβαν τη φλογα τους τοσο πολυ τους εκαιγε
στο τοιχο αναμεσα στα σπιτια μια λεπτη σχισματια ηταν
απ'οταν χτιστηκε και το λαθος τοσα χρονια κανενας δεν ειδε
ομως τι ο ερωτας δεν βλεπει;εσεις πρωτοι τον ειδατε εραστες
και για τις φωνες κανατε περασμα,για να περνατε ανηκουστα
με σιγανους ψιθυρισμους τα γλυκοκουβεντιασματα σας ,
η Θισβη απ'το'να μερος στεκονταν ,ο Πυραμος απ'τ'αλλο
κι ενιωθαν ο ενας τ'αλλουνου το κοντανασαιμα
'Φθονερε'λεγανε 'τοιχε,γιατι τους ερωτευμενους εμποδας;
και τα κορμια μας δεν αφηνεις να ενωσουμε κι αν αυτο
τοσο πολυ'ναι γιατι δεν μας αφηνεις ν'αλλαξουμε φιλια ,
αχαριστοι δεν ειμαστε,πρεπει να'μολογησουμε,σε σενα
το χρωσταμε π'αφηνεις να διαβουν σ'αγαπημενα αυτια τα λογια'
τετοια απ'τη δικια του τη μερια καθενας μεσ'τη νυχτα ελεγαν
υστερα 'γεια' κι αποχωριζονταν δινοντας ο ενας απο δω φιλια
κι ο αλλος απο κει που δεν τους εφταναν στα διψασμενα χειλη,
την αλλη μερα ειχ'η αυγη τα νυχτερινα σκορπισει αστρα
κι ο ηλιος την παχνισμενη ειχε στεγνωσει με τις ακτινες χλοη
αυτοι στο ιδιο βρεθηκαν το μερος,κι αφου με ψιθυρους σιγανους
πολυ παραπονεθηκαν τ'αποφασισαν,στη σιωπηλη νυχτα
να ξεγλυστρισουν απ'τους φρουρους κι εξω να βγουν απ'τις πυλες
αφηνοντας τα σπιτια τους κι απ'την πολιτεια ν'απομακρυνουν
και για να μην τριγυρνουν τυφλα στον απεραντο καμπο
ειπαν να βρεθουν στο μνημειο του Νινου και να κρυφτουν στη σκια
δεντρου,γιατ'εκει δεντρο ηταν γιοματο λευκους καρπους
μια ψηλη,ηταν,μουρια σε πηγη κοντα με κρυα νερα
τη συμφωνια χαρηκαν και το φως,π'αργα φανηκε να φευγει,
βουταει στα νερα,απ'οπου η νυχτα βγαινει,
τολμα και μεσα στα σκοταδια γυρνα το μανταλο η Θισβη
κι εξω βγαινει και τους δικους ξεγελωντας το προσωπο σκεπαζοντας
στο μνημα φτανει και κατω απ'το δεντρο που'παν καθεται
τολμηρη την εκανε ο ερωτας και να ξαφνου φανηκε μια λεαινα ,
που ριχτηκε και σκοτωσε γελαδι,μ'αφρισμενο απ'το αιμα στομα
τη διψα της να σβησει στο νερο της κοντινης πηγης
οταν απο μακρια στις ακτινες του φεγγαριου η βαβυλωνια Θισβη
τη βλεπει στα σκοταδια με ποδια που τρεμουν σε σπηλαιο φευγει
καθως ομως ξεφευγει απ'τη πλατη γλυστρα το σαλι παρατωντας το
κι αφου η αγρια λεαινα χορτασε τη πολυ διψα με νερο
γυριζοντας στο δασος ειδε χωρις αυτη το λεπτουφαντο σαλι
και με το βαμενο ολ'αιματα στομα το ξεσκισε
κι οταν κεινος εφτασ'αργα και τα ιχνη ειδε στο παχυ χωμα
του θεριου καθαρα τοτ'ολη χλωμιασ'η οψη του
Πυραμου,και σαν το ρουχο βρηκε βαμενο στα αιματα
'δυο' ειπε'μια νυχτα θ'αφανισει ερωτευμενους
κι απ'τους δυο μια μακρια αξιζε ζωη εκεινη να ζησει
εμενα η ψυχη'ναι ενοχη,εγω σενα,δυστυχη,αφανισα
σ'αυτο το φοβερο μερος νυχτα να σε φερω
και μπροστα απο σενα δεν ηρθα,το κορμι μου καταξεσχιστε
και καταβροχθιστε μου τα σωθικα μ'αγρια δαγμωματα
ω! οσα πολλα ζητε κατω απ'αυτο το βραχο λιονταρια!
αλλ'ειναι δειλος οποιος παρακαλα να πεθανει'και της Θισβης
σηκωνει το σαλι και στη σκια του δεντρου που ειπαν το παει
και καθως χυνει δακρυα και φιλα το ρουχο π'αναγνωρισε
'δεξου τωρα' λεει 'το δικο μου αιμα να πιεις'
κι οπως ειχε ξιφος στη ζωνη το βυθιζει στα σπλαχνα
και ξεψυχωντας απ'τη ζεστη το τραβα πληγη
κι ανασκελα πεφτει στο χωμα,το αιμα ψηλα πανω πηδα
οπως απο μολυβδινο σκουριασμενο σωληνα
που σπαζει κι απο μικρη τρυπα το νερο πιεσμενο
πετιεται περα μακρυα ραπιζοντας τον αερα
κι απ'το αιμα του φονου οι καρποι του δεντρου στην οψη
σκουραινουν κι η ριζα ποτιζεται μ'αιμα πολυ
που πορφυρους τους κρεμασμενους χρωματιζει καρπους
και να εκεινη,φοβισμενη τον αγαπημενο μην προδωσει ,
επιστρεφει και με τα ματια τον ψαχνει και τη ψυχη της
και θελει ποσους ξεφυγε κινδυνους να του διηγηθει
βλεπει γυρω τον τοπο κι απ'τη μορφη το δεντρο γνωριζει
να δισταζει το χρωμα των καρπων την κανει,αν ειν'αυτο ,
κι ενω αμβιβαλλει,σπαραζωντας βλεπει στη ματωμενη να χτυπα
γη το σωμα,πισωπατα και μ'οψη απο πυξο χλωμοτερη
ανατριχιασε οπως πελαγου η επιφανεια κανει
οταν τρεμει στ'απαλοτατο της αυρας αγγιγμα
ομως ειν'αργα τωρα πια που'δε τον αγαπημενο της
και χτυπα δυνατα τ'αναξια μπρατσα της θρηνωντας
τα μαλλια της τραβα κι αγκαλιαζοντας τ'αγαπημενο σωμα
τη πληγη με δακρυα πλημμυριζει αναμειγνυοντας το αιμα
με κλαμα και το παγωμενο χλωρο προσωπο φιλωντας
'Πυραμε'ουρλιαζει'ποια απο μενα μοιρα σε πηρε κακη;
Πυραμε,απαντησε,σε σενα η πολυαγαπημενη σου Θισβη
φωναζει,ακουσε με και το γερμενο σηκωσε προσωπο σου'
στ'ονομα της Θισβης τα ματια απ'το θανατο βαρια
ο Πυραμος ανοιγωντας την ειδε κι υστερα τα'κλεισε παλι
κι εκεινη αφου το ρουχο της γνωρισε και του ξιφους
ειδε αδεια την ελεφαντινη θηκη ,'το χερι σου'ειπε'κι ο ερωτας σου
σ'αφανισαν,δυστυχε!κι εγω'χω δυναμη στο χερι κι ερωτα
μαζι,για να μπορεσω θανασιμα να πληγωθω στο στηθος ,
θα σε συνοδεψω στο χαμο σου,εγω του θανατου σου,θα πουν,
η πιο δυστυχισμενη ενοχος και συντροφος,αν ηταν με το θανατο
μονο να μπορεσεις απο'με να χωρισεις,ουτε με τον θανατο τωρα
δεν θα μπορεσεις να χωρισεις,αλλα κι οι δυο ακουστε
τις παρακλησεις ω! δυστυχοι δικοι μου γονεις και δικοι του
αυτους π'ο πιστος ερωτας κι η τελευταια ωρα εσμιξε
μαζι τους δυο στον ιδιο ταφο να μην εναντιωθητε να βαλτε
και συ δεντρο που με τα κλαδια σου το δυστυχο σωμα
τωρα του ενος σκεπαζεις,σε λιγο και των δυο θα σκεπαζεις
σημαδια φυλα της σφαγης μαυρους και στο πενθος κρατα
παντα να'χεις τους καρπους,το διδυμο να θυμιζουν αιμα'
αυτα'πε κι ακουμπωντας πανω στο στηθος του ξιφους την αιχμη
πεφτει στο σιδερο,π'ακομα απ'τη σφαγη εβραζε,
η φωνη,τελικα,εφτασε στους θεους,και στους γονεις εφτασε,
και το χρωμα στα φρουτα ειναι ,σαν ωριμαζουν,μαυρο
κι οτι απ'τη φωτια απομεινε,σε μια αναπαυεται τεφροδοχο
.
.
.

Continuous Geometrical Praxis-2μ χ 3μ-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

ΑΚΟΡΝΤΕΟΝ ΧΡΟΝΟΥ ΙΙ-χ.ν.κουβελης

η Ελενη σ'ἀργυρέᾱν ἀσάμινθον λουζεται
οι Μυκηνες σε τουριστικη περιοδο,ο ανεμος στη συκια
η λοετροχοός Βερ(ε)νικα δινει το χέρνιβον,η τοιχογραφια
ενα Φρυγας φωτογραφιζει,το ἄργιλλον χερι,η γη τρεμει στο φως
η Ἑλλάδα και το μέσον Ἄργος,ενα αλογο (h₁éḱ-wo-s > ἵππος, Lat. equus )
'τ'αλογο,Ορεστη'η Κλυταιμνηστρα,10:18 πμ,στη κογχη τοξου
σχημα καραβιου μετεωρο το φεγγαρι ακορντεον νοητο
και αορατο στη μνημη αρχαια εικονα ,γραφει,
δεν υπαρχουν ιδεες ανοιξης,θαλασσα και ουρανος περιττη ωραιοτητα ,
πουλια καμπυλα στο φως λεξεων η ορμη σωμα χρονου
ὠκέες ἵπποι ανεμοι Κυκλαδες Ροδος Ζακυνθος Κεφαλονια οι Αχαιοι π. 1375
Σμυρνη Νεα Σμυρνη οι Ιωνες 1922
α]π.1600-1100 Μυκηναικη εποχη
β]π. 750-479 Αρχαικη εποχη
γ]π. 479-323 Κλασσικη εποχη
δ]π. 323 - 30 π.Χ Ελληνιστικη εποχη
ενα δωρικο πέρυτι και το πορφυρίον αιδοιον της Λυσιστρατης,card postal 1947
ΕΛΛΑΣ - GREECE. Επιστολικόν Δελτάριον. Παγκόσμιος Ταχυδρομικός Σύνδεσμος
στον ηλιο πηλινος συλλαβιζει στην Γραμμικη Β': qou-ko-ro βου-κό-λος
πῠρρός Ιφιγενεια,ευλυγιστη ελαφινα σ'ενα manuscript του Cicero
'Karthāgō Karthāgō qart-ḥadašt New York New York City Sweet!'
εμεις,οι Ελληνες,προφεραμε στα Λυστρα της Μικρας Ασιας ὕσ(σ)ωπος
νοτια του Ικονιου,χωριο Hatunsaray
Ύσσωπος ο φαρμακευτικός (Hyssopus officinalis)ή κοινώς ο ύσσωπος (hyssop),
βοτανώδες φυτό,θαμνος,του γένους Hyssopus,
συνειθιζαμε τις Κυριακες να κατεβαινουμε στη θαλασσα
εκει μετρουσαμε,ως αργα τ'απογευμα,τ'αμφικοιλα νερα γλωττης
ζηλευαμε τα τυμπανα των τζιτζικιων
τη νυχτα,σελανα ματηρ. (πῖνε καὶ) χαῖρε Σαπφω θέᾱι σ᾽ ἰκέλᾱν
Ἄργος ἄειδε, θεα , πολυδίψιον, ἔνθεν ἄνακτες
στο επος Θηβαΐς ο Ετεοκλης κι ο Πολυνεικης
στο ξερο Αργος χειμωνας του 43,φθινοπωρο του 49,Μοναχο του 63
καί κεν ἐλέγχιστος πολυδίψιον Ἄργος ἱκοίμην
αγνωριστος τα μαλλια και τα γενια ακοφτα το βλεμμα αγριο
μπηκε στην αδεια Λαρισσα νυχτα,'πως ηρθες ως εδω;'ρωτησαν
δεν απαντησε,ζητησε νερο να πιει κι ενα μερος να κοιμηθει
'εχω αιωνες Ιστοριας να κοιμηθω'ειπε,τ'ονομα Κανεις
πολύπλαγκτος εσυ ενας Δαναος απο το Κιβερι του Νομου Αργολιδας
τη νυχτα ενας λυκος επιτεθηκε σ'εναν ταυρο και τον κατασπαραξε
ΟΙ ΓΑΜΟΙ ΤΗΣ ΥΠΕΡΜΝΗΣΤΡΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΥΓΚΕΑ,ΕΞΩΦΥΛΛΟ,ΦΩΤΟ,ΡΕΠΟΡΤΑΖ,
στην κοσμικη στηλη life style περιοδικου
σ'ενα Βοιωτικο χωριο ζουσαμε και
Μογέᾱ δίδο̄τι τᾶι γυναι|κὶ δο̃ρον Εὐχάρῑ |
τΕ̄ὐτρε̄τιφάντο̄ κό|τυλον ὄ̄ς χ᾽ ἅδᾱν πίε̄
α!Η Ευχαρις! σωμα πουλιου μετεωρο ορατο κι αορατο
.
.
.

Raphael-The School of Athens,1510-1511

ΧΡΕΙΑ ΠΡΩΤΑΓΟΡΑ ΕΧΩΜΕΝ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

οτι πιστευει καποιος αυτο ειναι κι αληθεια
ο Πυθοδωρος πιστευει πως ο Πρωταγορας ειναι αθεος
αρα αυτο που πιστευει ο Πυθοδωρος ειναι αληθεια
κατα συνεπεια πρεπει να παρθουν εγκαιρως μετρα εναντιον του
ολα τα συγραμματα του να καουν δημοσιως στην Αγορα
και ν'απαγορευτουν οι διαλεξεις του,αναλυσεις ποιηματων
αναζητησεις ορθων λεξεων,και ρητορικες και σοφιστειες
και βεβαια εξονυχιστικη ερευνα των χρηματων του ανθρωπου
αλλωστε,γνωστον τοις πασι,αμοιβονταν με υψηλοτα διδακτρα
και τι αλλον,ηλιου φαεινοτερον,απο την φιλιαν του μ'αυτον τον Σωκρατη
και τον μαθητη του Πλατωνα,συγγραφεα του διαλογου Πρωταγορας
πολυ διαφημιση γινεται αυτου του Αβδηριτη στη Δημοκρατια μας
και να μην ξεγελιεται ο Ολυμπιος Περικλης με την αποικια τους Θουριους
και τους νομους του στην Κατω Ιταλια,αυτος διδασκει πως καθε τι,
ειναι δυνατον,να το υπερασπιζεις και να το απορριπτεις με την καταλληλο
λεκτικη μεθοδο,αγνωστικισμο και σχετικισμο να τι διδασκει,
λιαν επικινδυνος,εδω δεν εχει θεση,ας παει στην Σικελια,εκει,γνωστον,
νεωτεριζουν και δεν τους νοιαζει ν'αβδηρισουν μ'αυτον τον Πρωταγορα,
βεβαια,τωρα,αν για καποιον η γνωμη του Πυθοδωρου ειναι αληθης
για καποιον αλλον ειναι ψευδης,και τοτε ισχυει η ρηση του φιλοσοφου:
Αλήθεια ή Καταβάλλοντες κι επιπλεον τουτο:Πάντων χρημάτων μέτρον
εστίν άνθρωπος, των μεν όντων ως έατιν, των δε μη όντων ως ουκ έατιν
και στη Δημοκρατια,απαραιτητα,εχωμεν χρεια αγωνιστων του λογου
Πρωταγορες ακομα κι αν τον ήττω λόγον κρείτω ποιείν κι οχι Πυθοδωρους
φανατικους κι αυτη η διαλεκτικη πλεον ωφελει τις πραξεις της πολιτειας:
οὐ πάνυ μοι δοκεῖ, ἔφη, ὦ Σώκρατες, οὕτως ἁπλοῦν
[331c] εἶναι,ὥστε συγχωρῆσαι τήν τε δικαιοσύνην ὅσιον εἶναι καὶ τὴν ὁσιότητα δίκαιον,
ἀλλά τί μοι δοκεῖ ἐν αὐτῷ διάφορον εἶναι. ἀλλὰ τί τοῦτο διαφέρει; ἔφη: εἰ γὰρ βούλει,
ἔστω ἡμῖν καὶ δικαιοσύνη ὅσιον καὶ ὁσιότης δίκαιον.
μή μοι, ἦν δ᾽ ἐγώ: οὐδὲν γὰρ δέομαι τὸ εἰ βούλει τοῦτο καὶ εἴ σοι δοκεῖ ἐλέγχεσθαι,
ἀλλ᾽ ἐμέ τε καὶ σέ: τὸ δ᾽ ἐμέ τε καὶ σέ τοῦτο λέγω, οἰόμενος οὕτω τὸν λόγον βέλτιστ᾽
[331d] ἂν ἐλέγχεσθαι, εἴ τις τὸ εἴ ἀφέλοι αὐτοῦ.
.
.
.

Causarum Cognitio-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Causarum Cognitio
ο στρατηγος Λαχης κατηγορηθηκε απο τον Κλεωνα το 426 π.Χ κι ανακληθηκε
στην Αθηνα απο την Σικελια να δικαστει
Πλατων Λάχης Περι Ανδρειας α) Περίοδος της νεότητας (399-387 π.Χ.) [197c]-[197d]
οὐδὲν ἐρῶ πρὸς ταῦτα, ἔχων εἰπεῖν, ἵνα μή με φῇς ὡς ἀληθῶς Αἰξωνέα εἶναι.
Ζήνων ὁ Κιτιεύς [334 π.Χ - 262 π.Χ]
Δύο ὦτα ἔχομεν, στόμα δὲ ἕν, ἵνα πλείονα μὲν ἀκούωμεν, ἥττονα δὲ λέγωμεν
Επίκουρος [341 π.Χ – 270 π.Χ]
οι καταστηματικές και οι κατά κίνησιν ηδονές
Οὐκ ἔστιν ἡδέως ζῆν ἄνευ τοῦ φρονίμως καὶ καλῶς καὶ δικαίως οὐδὲ φρονίμως
καὶ καλῶς καὶ δικαίως ἄνευ τοῦ ἡδέως· ὅτῳ δὲ τοῦτο μὴ ὑπάρχει͵ οὐκ ἔστι τοῦτον
ἡδέως ζῆν
ο Marcus Tullius Cicero το 81 π.Χ εκφωνησε τον πρωτο του δικανικο λογο ιδιωτικου
δικαιου Pro Quinctio επι δικτατοριας του Lucius Cornelius Sulla
quae res in civitate duae plurimum possunt, eae contra nos ambae faciunt in hoc
tempore, summa gratia et eloquentia; quarum alteram, C. Aquili, vereor, alteram
metuo. eloquentia Q. Hortensi ne me in dicendo impediat, non nihil commoveor,
gratia Sex. Naevi ne P. Quinctio noceat, id vero non mediocriter pertimesco.
οι συνομωτες του Lucius Sergius Catilina προεγραψαν στις 7 Νοεμβριου του 63 π.Χ
ο Κικερων να δολοφονηθει στο σπιτι του
Marcus Tullius Cicero IN CATILINAM ORATION I pro senatu habitae
O tempora, o mores!
1 στους 7 ανθρωπους στη γη ειναι μεταναστης
Ελλαδα:πανω απο 577.000 μεταναστες με χαρτια απο 150 διαφορετικες χωρες
13/01/2018 13:22
Κεφαλονιά: Σκάφος με 29 πρόσφυγες προσάραξε σε παραλία του νησιού εν μέσω καταιγίδας
αναμεσα τους δεκαδες παιδια
Causarum Cognitio
.
.
.

Γεωργιος Σουρης,1853-1919,σατιρικος ποιητης-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΕΓΩ Ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΗΣ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

https://el.wikisource.org/wiki/%CE%A3%CF%85%CE%B3%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AD%CE%B1%CF%82:%CE%93%CE%B5%CF%8E%CF%81%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82_%CE%A3%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%AE%CF%82#%CE%91%CF%80%CF%8C_%CF%84%CE%B7%CE%BD_%CE%B5%CF%86%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%B4%CE%B1_%C2%AB%CE%A1%CF%89%CE%BC%CE%B7%CF%8C%CF%82%C2%BB

Ο Έλλην δύο δίκαια ασκεί φιλελευθέρως:
Ουρείν τε και συνέρχεσθαι,εις όποιο θέλει μέρος
[Γεωργιιος Σουρης]

ΕΓΩ Ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΗΣ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

εγω ο Γεωργιος Σουρης εκ Συρου ευπορων ντιστεγκεδων σπορος
οπ'ηθελε ο μπαμπας παπα κι ευρεθην εις Ρουσιαν δυο μηνους
ψωμοπωλης εν Αθηναις δε Πανεπιστιμιω απερριφθην εις την μετρικην
μετα πολλων επαινων υπο αρχοντος καθηγητου Σιμτελου
μου κακοφανει και τοτες κακοφορμισα εις καυστικην δημοσιογραφιαν
ως γνησιος Ρωμηος εγραφον αμπελοφιλοσοφιας
μ'υπερετας πιστους τον Φασουλην και Περικλετον
ολους,αρχοντους,βασιλεις,εσφαζον κι εμαχαιρωνα εις τα γραπτα,
τι Τρικουπηδες τι Δελιγιαννηδες τι πολιτικους τι πατριδοφορους
στον καφενε με τον βαρυν γλυκυν αχνιζον ερριχνα κυβερνησεις
κι ανεβαζα Πρωθυπουργους καθως μου κανει κεφι κι αλλα
πολλα διαφορα σουρτα φερτα τα φερνα και φλυαρουσα
κι ισως το Νομπελ το 8 να τσεπωνα αν ως ρηχον στιχοπλοκον
οι μαλλιαροι Ψυχαρηδες δεν με κατηγορουσαν,αναθεμα τους,
ποιητην ατεχνεστατον αναξιον και παντελως προχειρολογον
.
.
.

Ρυθμίσεις-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

from the top of being ειναι η εξουσια αληθεια ιδέα ή γυναίκα φώναξε 'θα
ζαλιστεις, κύριε, ίσως θέλεις να σου στείλω τα λεφτά', αλλά δεν τόλμησαν,
τιμωρήθηκαν και ξερουμε πως τετοια πολιτευματα καταντουν τυραννικα, from
the time of the event το κιτρινο νερό ισοσυλλαβο βωβο has been built to reduce
costs of wealth πλούσια δώρα μνημης φωνών and how to use it for someone
ἀλλοιούμενον δὲ τὸ ἓν ἑαυτοῦ ἀδύνατόν που ἓν ἔτι εἶναι Platon Parmenides
.
.
.

Κλυταιμνηστρα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Κλυταιμνηστρα:Σκηνικο:εσωτερικου αστικου δωματιου χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
[προεκτεινοντας τον Αγαμεμνωνα του Αισχυλου στην 5η Συμφωνια του Ludwig van
Beethoven]

ανοιξε το παραθυρο
ο ανεμος,δυνατος ανεμος
εξω ειδε το δεντρο φωτισμενο,ενας καθρεφτης με χρυση
κορνιζα κρεμασμενος ,ο ανεμος εκλεισε το παραθυρο,
ξυπνησε,'Κλυταιμνηστρα'φωναξε'τι ειναι;που ειναι τα παιδια;ο Ορεστης
η Ηλεκτρα ; γιατι φορας κοκκινο φουστανι;'

αργοτερα στο θεατρο
Χορος: σὺ δέ, Τυνδάρεω
θύγατερ, βασίλεια Κλυταιμήστρα,
τί χρέος; τί νέον;
Κλυταιμνηστρα: ἔστιν θάλασσα–τίς δέ νιν κατασβέσει; –
εκεινο το 'βους επί γλώσση μέγας βέβηκεν',στιχος 36,την βαραινε
'τι αληθεια σημαινει για μας'ψιθυρισε
'βους επί γλώσση μέγας βέβηκεν'
Χορος: ὄναρ ἡμερόφαντον ἀλαίνει.στιχος 82
στα χερια η χρυση προσωπιδα πριν τη φορεσει
ενοχη εξιλεωση γνωση .Χορος: προβούλου παῖς ἄφερτος ἄτας.387
ἄκος δὲ πᾶν μάταιον.
το ειδωλο στον καθρεφτη,κλεινει τα ματια της
Χορος: κρίνω δ' ἄφθονον ὄλβον,στιχος 471

Σκηνικο:εσωτερικου αστικου δωματιου
μουσικη:Ludwig van Beethoven 5th Sinfonie c-Moll, Opus 67
Η Κλυταιμνηστρα παιζει στο πιανο,τρια,ογδοα sol και στο ιδιο fortissimo mi υφεση
Πρωτο μερος,allegro con brio, μετρο 2/4,Do ελασσονα
'αυτη η συμφωνια'σχολιαζει ο αντρας'εχει επηρεασει τον Johannes Brahms
τον Pyotr Ilyich Tchaikovsky τον Josef Anton Bruckner και τον Gustav Mahler
περισσοτερο απο την 9η συμφωνια'
'ηταν παραγγελια του κομη της Άνω Σιλεσίας Franz von Oppersdorff'συνεχισε
η γυναικα γελασε,ειδε τα κοκκινα χειλη της,'η συμφωνια,τελικα,το 1809 εκδοθηκε
με αφιερωση στον κομη Andrej Kirillowitsch Rasumowskij'
και συνεχισε:
'o Beethoven,κατα τον γραμματεα του Anton Schindler,φαινεται να ηθελε:so das Schicksal
klopft an die Tür '
'κανει ζεστη'ειπε η γυναικα,κι απο την τσαντα της εβγαλε την βενταλια
'ναι,πολυ ζεστη'απαντησε'δεν φυσαει καθολου'
η Κλυταιμηστρα τους κοιταξε:'το β' μερος δημιουργει εντονη αντιθεση με το α' μερος'
Δευτερο μερος,andante con moto, μετρο 3/8,La υφεση μειζωνα
Ludwig van Beethoven 5th Sinfonie c-Moll, Opus 67 Πρωτο θεμα του β' μερους
Ludwig van Beethoven 5th Sinfonie c-Moll, Opus 67 Δευτερο θεμα του β'μερους
'και τωρα Τριτο μερος,allegro, μετρο 3/4, Do ελασσονα'
Τεταρτο μερος,allegro, μετρο 4/4, Do μειζονα
το κυριο θεμα sol-do-sol-me-re-do-sol στη coda ακουγεται δυο φορες
presto,7 κρουσεις τεταρτων χωρισμενες με παυσεις
στο τελος χειροκροτησαν:'Υπεροχο!Θαυμασιο!'
ο Αιγισθος την πλησιασε,κατι της ειπε στ'αυτι και βγηκαν εξω απο το δωματιο
το πιανο βαρυ ακινητο αλυγιστο

το παραθυρο ανοιξε,ο δυνατος ανεμος
γυναῖκα πιστὴν δ' ἐν δόμοις εὕροι μολὼν 606
οἵανπερ οὖν ἔλειπε, δωμάτων κύνα,
αυτη η γυναικα μεσα απο τον καθρεφτη της κανει νοηματα
'τι θελεις;'φωναζει
ενα παιδι
'γιατι ο Ορεστης τρεχει πισω σου;'

Χορος: Δίκα δὲ λάμπει μὲν ἐν [ἀντ. δ. 771
δυσκάπνοις δώμασιν,
τόν τ' ἐναίσιμον τίει [βίον].

στο θεατρο se non e vero, e bon trovato
Κλυταιμνηστρα:οὕτω δ' ἔπραξα–καὶ τάδ' οὐκ ἀρνήσομαι– 1380
ὡς μήτε φεύγειν μήτ' ἀμύνεσθαι μόρον.
ἄπειρον ἀμφίβληστρον, ὥσπερ ἰχθύων,
περιστιχίζω

τοτε την ακουσε να λεει:
ετσι επραξα και δεν θα τ'αρνηθω
ουτ'απεφυγα ουτ'αντισταθηκα στη μοιρα
με τεραστιο διχτυ,σαν ψαρι,
τον τυλιξα
'κι ειναι αληθεια,Ορεστη,αυτο ετσι εγινε
so das Schicksal klopft an die Tür '
.
.
.

Υπερθεσεις-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Αυτό είναι αδύνατο. Το πραγματικό ευφορη ώρα δέντρου.αιωρουμενο πουλί παρόντος
χρόνου. μια τυχαία συναλλαγή ρυθμού, φωτογραφικό ενσταντε μνημης. η ελληνική
θάλασσα.η λέξη του χεριου. η περισπωμενη τού ώμου.'Ο Αερας' έκρηξη Αναξιμενη. Η
ευγενική γυναίκα. Η ευτυχια να υπάρχει. Δεντρα.Νερα. Σπίτια.Νερα.Ενας ψιθυρος. 'Είναι
δυνατή. Η πραγματικότητα'. Το ιδιοφωνο του αερα, στην άκρη του αυτιού. 'Είναι δυνατό το
Αδύνατο'.Η πραγματικότητα αντήχησε. Η Ιστορία. Μέτρα. Τι; η ευγενική γυναίκα. 'Βλέπεις;'
Τοπιο Θαλή του Μιλήσιου.Η Σμύρνη 1922.το γραμμοφωνο μεταφερθηκε στον Πειραιά.
Ήταν κι άλλοι. Πολλοί. Σ' όλην την Ελλάδα βαραιναν.'άγρια ραδίκια, να τα βράσεις, να πιεις
το ζουμί τους κάνει καλο'. Την Κυριακή ανεβήκαμε στην Ακρόπολη. Το παιδί ρωτούσε.
Τι είναι αυτό; γιατί είναι; πότε ;.' Τώρα'απάντησε ένας όχι απ' την παρέα μας.Αργοτερα.
Καταλαβαμε.Βλεπαμε τις φωτιές, απ' το μέτωπο γυρίσανε, λιγοστές κουβεντες, η Ελλάδα
υπό το μηδέν, - 47 βαθμούς Δημοκρατίας. 'Εσύ, πως εφτασες ως εδω;' τον ρώτησαμε'με τι
βαρκα; με τι πόδια;' μας έδειξε τα πόδια, μας έδειξε τη θαλασσα. Αδιέξοδη.'τα πόδια σου,
που είναι;'. αγόρασε. αγόρασε τη ζωή του. τη γυναίκα του. εκείνη την ευγενική γυναίκα.
Ελένη.Φωτεινη.και κάποιο άλλο όνομα. Ανδρομάχη Δαματηρ .γυρω ο ηλιος ζεστενε τις
πετρες. Ένα πουλί ράγισε το φως. Προς το νότο.παρόντος χρόνου.

Γιάννης Κεφαλληνός, Μέγας Αλέξανδρος, ξυλογραφία, 18 x 15 εκ

Μεγας Αλεξανδρος,3ος αι. π.Χ,Ταραντας,Εθνικο Αρχαιολογικο Μουσειο

Charles Le Brun, Le Passage du Granique,1665

'ευτυχως,που η κριση του Παρμενιωνος δεν εισακουσθη'-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΛΗΝ ΛΑΚΕΔΑΙΜΟΝΙΩΝ
ΑΠΟ ΤΩΝ ΒΑΡΒΑΡΩΝ ΤΗΝ ΑΣΙΑΝ ΚΑΤΟΙΚΟΥΝΤΩΝ

'να καταστραφει η Θηβα πλην Πινδαρου'
οι αντιμακεδονες του Δημοσθενη εξαθρωθηκαν
των Πανελληνων Κοινη Ειρηνη
υστερα ακολουθησε η διαβαση του Ελλησποντου και η πορεια
μεχρι τον Γρανικο ποταμο το 334
οι Περσες στη Ζελεια της Τρωδας απερριψαν την κριση του Ροδιου Μεμνωνα
να παρασυρουν τον Αλεξανδρο Γ' στο βαθος της ενδοχωρας καταστρεφωντας την
στελνοντας επισης στρατο στην Μακεδονια και προκαλωντας επανασταση
στη κατω των Θερμοπυλων Νοτια Ελλαδα
αλλωστε του Μεμνωνα καθολου δεν του'χαν εμπιστοσυνη
μετα τη συμμετοχη του το 365 στην αποστασια κατα του Αρταξερξη Ωχου
του γαμπρου του Αρταβαζου σατραπη της Φρυγιας και μαλιστα αποτυχωντες
προσετρεξαν κι οι δυο για πριοστασια κι εκδουλευση στην αυλη του Φιλιππου Β'
αλλ'αυτα εχουν οι μισθοφοροι,Ελληνες,Μηδοι,Υρκανοι,Παφλαγονες,αναγκαιον κακο,
οχι η μαχη εδω θα δινονταν στον Γρανικο αναχαιτωντας την ορμη των Μακεδωνων,
Αλεξανδρου Γ' Παρμενιωνα Φιλωτα του Παρμενιωνα Αμυντα του Αρραβαιου
Σωκρατη Νικανορα του Παρμενιωνα Περδικα του Οροντη Κοινου του Πολεμοκρατη
Κρατερου του Αλεξανδρου Αμυντα του Ανδρομενη Φιλιππου του Αμυντα
Καλα του Αρπαλου Φιλιππου του Μενελαου Αγαθωνα Θεσσαλων Παιονων
Θρακων Οδρυσων Τριβαλλων Ιλλυριων Αγριανων
ετσι αποφασισθηκε απ'τον Φρυγο στρατηγο Αρσιτη,και τον Λυδιας και Ιωνιας
σατραπη Σπιθριδατη και τον Φαρνακη και τον Μιθροβουζανη και τον Ατιζυη
και τον Αρβουπαλη και τον Αρσαμη και τον Μιθριδατη και τους αλλους
αλλ'ομως διαφορετικα συνεβησαν μετα τις 22 Μαιου κι οι Μακεδονες νικηφοροι
πλεον ως την Πενταποταμια και τους Μαλλους το 326 εφθασαν κι ως την Ινδια
'ευτυχως, που η κριση του Παρμενιωνος δεν εισακουσθη'
.
.
.

Εν τέλει ακρότατα - χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

'η ανοησία της ποίησης' η πρόταση
ενρινες αποσιωπησεις νερων με πυρινα ακρωτηρια δεντρων εντειχισμενα σε ελικες πουλια
τονισμοι του λευκού σολ δίεση απροσδοκητα η αιωρηση ελαστικού μηχανισμού ανθούς
ερυθροι ψιθυρισμοι μελισσών η ουδέτερη αιωνιοτητα του χρόνου άφατα υπερταλαντουμενα νουφαρα ήχοι συκιας στον αέρα μπρούτζινη σκιά της ελληνικής θάλασσας χειρονομιες ατελούς χορογραφιας πράσινης σαύρας η χλοη ανασαινει σε fuga Bach διαστολή ευτακτη υποτεινουσα ευτοκης ευτυχίας ξειδωρη αειζωη ροή ευθυτενους ανυπακοής εν δυνάμει αρρητου
'η ποίηση ψευδεται' η πρόταση
.
.
.

in red infinity-2μ χ 2.50μ -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

in word infinity-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

I have got a wordful letter from your unbeeing η σιωπη,
πως εδώ με φτάνει ηχηρή .ένα ελάχιστο απόσταση η αιωνιοτητα σε αγγίζει η αναπνοή
π'αναπνεει το κρίνο αιχμαλώτισμενη η ομορφια
δραπετεύει, ακούω τα βηματα της σ' ενα κρυμμένο νουφαρο στο νερό
ισοσυλλαβη φωνη π'ακουγεται' που είσαι; τι σε κρύβει;' who I am now? Be
capable of immense passions
.
.
.

Εκ/φρασεις -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

τεμαχισμένος χρόνος στο σφαγείο της Ιστοριας φωνη τους φωτογράφισαν ένας
κρατούσε τους βολβους των ματιων του μια γυναίκα βούλιαζε στη μνήμη
εγραψε:αντιστάθηκε τους κλώτσησε, 'οχι δεν είμαι ηρωας, αφήστε με' το δεντρο
μέσα στη νύχτα αυξάνει τους ψιθυρους αργότερα 'τι πραχτηκε εν απουσία μου;'
.
.

ΟΡΙΖΟΝΤΙΑ ΔΙΑ-ΜΟΡΦΩΣΗ-2μ χ 3,50μ-χ.ν.κουβελης c.n.couveli

LOGOI ΛΟΓΟΙ-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

the world face and injustice /not to see:I thought such rituals absurd
that nothing/offensive/Are you really?What!What’s that?What’s that you say?
Tarski says:The language contains the capacity to refer to its own expressions
an oak tree in moonlight night increases the whispers

τα πολιτικα του Αριστοτελη σκεφτομαστε
1252a[1] ἐπειδὴ πᾶσαν πόλιν ὁρῶμεν κοινωνίαν τινὰ οὖσαν καὶ πᾶσαν κοινωνίαν
ἀγαθοῦ τινος ἕνεκεν συνεστηκυῖαν (τοῦ γὰρ εἶναι δοκοῦντος ἀγαθοῦ χάριν πάντα
πράττουσι πάντες), δῆλον ὡς πᾶσαι μὲν ἀγαθοῦ τινος στοχάζονται, μάλιστα δὲ [5]
καὶ τοῦ κυριωτάτου πάντων ἡ πασῶν κυριωτάτη καὶ πάσας περιέχουσα τὰς ἄλλας.
αὕτη δ’ ἐστὶν ἡ καλουμένη πόλις καὶ ἡ κοινωνία ἡ πολιτική
και τον Προμηθεα Δεσμωτη του Αισχυλου
ὦ δῖος αἰθὴρ καὶ ταχύπτεροι πνοαί,
ποταμῶν τε πηγαί, ποντίων τε κυμάτων
ἀνήριθμον γέλασμα, παμμῆτόρ τε γῆ, 90
καὶ τὸν πανόπτην κύκλον ἡλίου καλῶ.
ἴδεσθέ μ' οἷα πρὸς θεῶν πάσχω θεός.
και την γλωσσα
κοινωνίαν — κοινωνίᾱν , κοινωνία communion
ἀνήριθμον — ἀνάριθμος without number
γέλασμα — ο φλοίσβος των κυμάτων
παμμῆτορ — παμμήτωρ mother of all
γῆ— δωρικά γᾶ γέα ιωνική γέη ομηρική γαῖα earth
πανόπτην — πανόπτης all seeing omniscient
ἡλίου — ἥλιος sun δωρικός αιολικός και αρκαδοκυπριακός τύπος: ἀέλιος
κρητικός : ἀβέλιος επικός : ἠέλιος λυρικός : ἅλιος πρωτοελληνικος hāwélios
κύκλος — circle

Not everyone will be happy at the falls in world markets
plus many millions of children too, are investors - even if they do not know it -
The Dow Jones suffered the worst fall in its 122-year history
Panic spread to Asia overnight, with Japan's Nikkei 225 share index falling by 4.7%
We use the word 'volatility' a lot when covering market movements which fluctuate wildly
This was a very large move in a space of a few minutes as the Dow rallied off 23663(futures)
just before the open to trade above 24685, a swing of about 1000pts in very short order. We
talk about 1,000-pt moves on the Dow in terms of months or weeks and maybe days – not
minutes
.
.
.

Εν Όλον - χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Υπεραισιοδοξες σημειώσεις Hyperpositive notes-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

- περιμενει. σήμερα. τώρα!
-Sergei Prokofiev 2 Puschkin Walzer op. 12, αντιγραφή της σελήνης στα νερά,φυλλοροη σιωπής, αντιστροφη πτώση ησυχιας, ανάδυση ευπλαστου χρόνου, και το φως σε do ύφεση -περιμενει. το μικρό ψαράκι στο ενυδρείο της φωνης.συλλαβη σώματος. ατέρμονη. ευλυγισία σελήνης
- Bedrich Smetana Pensee Fugitive,fugitive light in hand, and the reflection of your body has been built to reduce the length of the body, secret tautology, which is not as simple as the infinite causes
of the body
-a messing. περιμενει. τώρα! το χερι λευκό με χρυσό δαχτυλίδι. η αντανάκλαση στην μνήμη, και το φως σε υπέροχες λέξεις. στιγμές αρμονιας.αρμονίας εκτίναξη. εντός σου. a messing
- Joseph Haydn Menuett aus der Klavier,πουλια ψαρευανε δεντρα. στα άνθη άγριων κρινων. η υποδιαστολή του φεγγαριου στο βράχο. η θαλασσα. και μονάχα ησυχία.
-περιμενει. σήμερα. τώρα!
.
.
.

Marcus Porcius Cato Major

Cēterum cēnseō Carthāginem esse dēlendam-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ο Marcus Porcius Cato Major αυστηρος πολυ περι το ηθος
λιτος της πολυτελειας εχθρος αλλα και των Ελληνων φιλοσοφων
και ελληνικων γραμματων πολεμιος,οι Ρωμαιοι να'ναι κυριως Ρωμαιοι,
και να μην δουλοπρεπως και παλιμπαιδιζοντες ελληνιζουν,
πληβειος το γενος και με την Lex Publilia Philonis de patrum auctoritate
censor τιμητης ενας των magistratus maiores με censoria potestas
το 153 π.X. καὶ σῦκα τῶν Λιβυκῶν ἐπίτηδες ἐκβαλεῖν ἐν τῇ βουλῇ,
τους υπεδειξε στη Συγκλητο μεγαλα και φρεσκα συκα Αφρικανικα
εἶτα θαυμασάντων τὸ μέγεθος καὶ τὸ κάλλος λεει ο Πλουταρχος
προειδοποιοντας πως η χωρα που τα'θρεφει τρεις μερες θαλασσα απεχει
ἡ ταῦτα φέρουσα χώρα τριῶν ἡμερῶν πλοῦν ἀπέχει τῆς Ῥώμης
Ρωμαιοι ο κινδυνος εγγυτατος δια τουτο 'δοκεῖ δέ μοι καὶ Καρχηδόνα μὴ εἶναι'
και καθε φορα,απαραλλακτως,ενωπιον τους ετσι τελειωνε τους λογους
Cēterum cēnseō Carthāginem esse dēlendam.
και περ'απ'αυτα,ειτε περι αρτοπωλων ειτε περι ιχθυωπωλων και των παρεμφερων
ομαδων φορολογιων ομιλουντες,εγω προτεινω η Καρχηδονα να καταστραφει
ισα,ο τιμητης Κατων,επιμενοντας,α τιμηθουν με καταστροφη οι δυσιν Καρχηδονες
η Καρχηδονα αυτη της Αφρικης κι η αλλη Καρχηδονα Ελλαδα
.
.
σχολια:
-Marcus Porcius Cato Major[Μαρκος Πορκιος Κατων ο Πρεσβυτερος]234 π.Χ-149 π.Χ,
ρωμαιος πολιτικος,quaestor ταμιας των δημοσιων χρηματων της Ρωμης το 204 π.Χ
στη Σαρδηνια,κατα της τοκογλυφιας,aedilis αγορονομος το 199 π.Χ επιβλεπων τους ναους ,
τους δρομους,τα υδραγωγεια και τα δημοσια θεαματα,praetor πραιτορ το 198 π.Χ,
consul υπατος το 195 π.Χ,censor κηνσορ τιμητης το 184 π.Χ,λιτος,αυστηρος τιμητης της
πολυτελειας και ενθερμος υποστηρικτης των Ρωμαικων ηθων κι εναντιος των Ελληνικων,
ζητωντας ν'απαγορευθει οι Ελληνες φιλοσοφοι να διαμενουν στη Ρωμη
το 153 π.Χ επισκεφθηκε την Καρχηδονα και τοσο εντυπωσιασθηκε και θορυβηθηκε
απο την μεγαλη αναπτυξη της που επιστρεφοντας στη Ρωμη ειπε μεσα στη Συγκλητο:
'δοκεῖ δέ μοι καὶ Καρχηδόνα μὴ εἶναι'".[Carthago delenda est,η Καρχηδονα πρεπει να
καταστραφει]
κι απο τοτε καθε λογο του,για οποιοδηποτε θεμα,τον τελειωνε ετσι:
Cēterum cēnseō Carthāginem esse dēlendam.
[και περ'απ'αυτα ,εγω προτεινω η Καρχηδονα να καταστραφει]
και θεωρειται ο κυριος υποκινητης του Γ' Καρχηδονιακου Πολεμου[Tertium Bellum Punicum
149 π.Χ-146 π.Χ)
Επισης ο Κατων ηταν ενας απο τους πρωτους Ρωμαιους ιστορικους και συγγραφεις που
εγραψε τα εργα του[Origines,Απαρχες της Ρωμης μεχρι το 149π.Χ και De Agri Cultura,περι
γεωργιας,]στην λατινικη γλωσσα και οχι στην ελληνικη
-[κζ']] Πρὸς τούτοις φασὶ τὸν Κάτωνα καὶ σῦκα τῶν Λιβυκῶν ἐπίτηδες ἐκβαλεῖν ἐν τῇ βουλῇ,
τὴν τήβεννον ἀναβαλόμενον, εἶτα θαυμασάντων τὸ μέγεθος καὶ τὸ κάλλος, εἰπεῖν ὡς ἡ ταῦτα
φέρουσα χώρα τριῶν ἡμερῶν πλοῦν ἀπέχει τῆς Ῥώμης. ἐκεῖνο δ' ἤδη καὶ βιαιότερον, τὸ περὶ
παντὸς οὗ δήποτε πράγματος γνώμην ἀποφαινόμενον προσεπιφωνεῖν οὕτως· "δοκεῖ δέ μοι
καὶ Καρχηδόνα μὴ εἶναι".
Πλουταρχου.Βιοι Παραλληλοι.Μαρκος Κατων
-Lex Publilia Philonis de patrum auctoritate,ο νομος του Q. Publius Philo το 339 π.Χ με τον
οποιο το αξιωμα του censor,κηνσορ τιμητη, εκτος των πατρικιων[ευγενεις επιφανων οικο-
γενειων patres] μπορουσαν να παρουν και οι πληβειοι[οι κοινοι,οι κατωτερες κοινωνικες
ταξεις]
.
.
.

Around About Athens-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

τα λιμναζοντα νερα της οδου Αθηνας
η τρεμουσα ορατοτητα της Ερμου η ενστολη ερημος οδος Σταδιου
τα διακενα στρομβοειδους αχρωματοψιας στο Συνταγμα
ο κυρ Οιδιποδας θηβαιος ευγενης νυν λουστρος στην Ομονοια
η Αντιγονη πρεζονι στη Βαθης κι η Ισμηνη πωλητρια σμυρνας
και λιβανιων στην Αιολου ενας αχρειος νταβατζης Ετεοκλης
στο Νεον Καφενειον κι ο αχρειος Πολυνεικης πουλαει
κλεμενα ρολογια στην Κοτοπουλη 'ciao beba' 'Mon dieu'
δερμα τραβηγμενο απο το προσωπο'δες στο εσωτερικο του'
δειλος τι πονηρο μεταχειριζεσε τροπο;
.
.
.

Arnold Schoenberg-music compositor-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Verklärte Nacht ,Op. 4,1899,string sextet , 1 movement του Arnold Schoenberg

Verklärte Nacht[Μετουσιωμενη Νυχτα] ποιημα του Richard Dehmel[1863-1920] ,Op. 4,1899,
string sextet σε 1 movement του Arnold Schoenberg [1874-1951]
[μεταφραση translation Übersetzung-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]

Zwei Menschen gehn durch kahlen, kalten Hain;
der Mond läuft mit, sie schaun hinein.
Der Mond läuft über hohe Eichen;
kein Wölkchen trübt das Himmelslicht,
in das die schwarzen Zacken reichen.
Die Stimme eines Weibes spricht:

„Ich trag ein Kind, und nit von Dir,
ich geh in Sünde neben Dir.
Ich hab mich schwer an mir vergangen.
Ich glaubte nicht mehr an ein Glück
und hatte doch ein schwer Verlangen
nach Lebensinhalt, nach Mutterglück “
und Pflicht; da hab ich mich erfrecht,
da ließ ich schaudernd mein Geschlecht
von einem fremden Mann umfangen,
und hab mich noch dafür gesegnet.
Nun hat das Leben sich gerächt:
nun bin ich Dir, o Dir, begegnet.“

Sie geht mit ungelenkem Schritt.
Sie schaut empor; der Mond läuft mit.
Ihr dunkler Blick ertrinkt in Licht.
Die Stimme eines Mannes spricht:

„Das Kind, das Du empfangen hast,
sei Deiner Seele keine Last,
o sieh, wie klar das Weltall schimmert!
Es ist ein Glanz um alles her;
Du treibst mit mir auf kaltem Meer,
doch eine eigne Wärme flimmert
von Dir in mich, von mir in Dich.
Die wird das fremde Kind verklären,
Du wirst es mir, von mir gebären;
Du hast den Glanz in mich gebracht,
Du hast mich selbst zum Kind gemacht.“

Er faßt sie um die starken Hüften.
Ihr Atem küßt sich in den Lüften.
Zwei Menschen gehn durch hohe, helle Nacht.

[μεταφραση translation Übersetzung-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]

Δυο ανθρωποι βαδιζουν μεσα στο αδειο παγερο λιβαδι
το φεγγαρι τρεχει μ'αυτους,βαθεια μεσα το κοιταζουν.
Το φεγγαρι τρεχει πανω απ'τις ψηλες βελανιδιες,
κανενα συννεφο δεν κρυβει τ'ουρανου το φως,
που στις σκοτεινες κορυφες των δεντρων φθανει.
Η φωνη μιας γυναικας μιλαει:

Φερνω ενα παιδι ,κι οχι απο σενα,
βαδιζω αμαρτωλη διπλα σου,
σε μεγαλο βαρυ εχω παραπτωμα πεσει.
Δεν πιστευω πια στην ευτυχια
κι ομως εχω μια μεγαλη βαρια λαχταρα
για την ζωη την ιδια,για την ευτυχια της μανας
και το καθηκον,εκει εχω παραπατησει
τοτε π'αφησα φριττωντας το αποκρυφο μου φυλο
απο'ναν ξενο αντρα ν'αγγιχθει,
κι ωστοσο νιωθω γι'αυτο ευλογημενη.
Τωρα εχει η ζωη παρει εκδικηση.
τωρα π'εχω εσενα,ω εσενα συναντησει.

Αυτη σκονταφτωντας το βημα περπατα.
Αυτη πανω ψηλα κοιτα,το φεγγαρι τρεχει μ'αυτους.
Το σκοτεινο της βλεμμα πνιγμενο στο φως.
Η φωνη ενος αντρα μιλαει:

Το παιδι πο'χεις εσυ συλλαβει,
ας μην ειναι στη ψυχη σου κανενα βαρος,
ω δες,ποσο καθαρα ο κοσμος ολος λαμπει!
Ειναι μια λαμψη παντου γυρω χυμενη.
Εσυ επιπλεεις με μενα πανω σε μια παγερη θαλασσα,
ομως μια δικια μας ζεστασια τρεμοφεγγει
απο σενα σε μενα,απο μενα σε σενα.
Αυτη του ξενου το παιδι θα μετουσιωσει,
Εσυ αυτο σε μενα,απο μενα θα γεννησεις,
Εσυ εχεις τη λαμψη σε μενα φερεις
Εσυ εχεις εμενα τον ιδιο παιδι κανεις.

Αυτος την επιασε γυρω απ'τους γερους γοφους.
Οι αναπνοες τους φιληθηκαν στον αερα.
Δυο ανθρωποι βαδιζουν μεσα στην υψηλη,φωτεινη νυχτα.
.
.
NEC Contemporary Ensemble Concert directed by John Heiss
Jordan Hall in Boston, MA
Recorded on January 31, 2013
Schoenberg's Transfigured Night Verklärte Nacht for String Sextet, Op. 4
https://youtu.be/c4eCHbBqfrA

.
.
.

ρυθμικες ορθογωνιες διαρθρωσεις-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Υπερδιπλασιασμοι Ιδεοτυπιων Συνεργιας-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

voices νερων η' δεντρων and the cyclical dance of seashells

look,the Bachianas Tango χορο της σαυρας στον ηλιο

une voix en lux aeterna ,ακουστε the tri tri leaning του γρυλλου

speaking low cantus in aweaking η θαλασσα gesti oval cadenza

in Mozartian Soundscape Concerto in flat majorKV 449

Ιδεοτυπιες Συνεργιας

λευκό τετραγωνο αποτυπώνει πουλί σε λεξη

ενα αεροστατο αιωρείται κειμενο και το καδρο

της θηβαιας σφιγγας η αιτια να αυτοεξορισθει

τη φωνή του ξεριζωσαν,πως θα επανορθωσει τη γλώσσα του;

πλήθος στα δέντρα πουλιά

ισοποση αντιστροφη νερων η' ανακατανομη ιδεων η ανελιξη

του ευτραφους χρονου τι συμβαινει με το ε' αξιωμα του Ευκλειδη

.
.

Greek Geometricous Abstract[Πολλαπλοι Τετραγωνισμοι]-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Αοριστιες-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

εκδορες υλικων σωματων υπερφυαλης Ιστοριας
τα αρχετυπα της βαρβαροτητας διαπασων τρωγλοδιαιτοι
τις ει; ουδεις ουδαμου ουδενος κραυγη ουρανομηκης
απατη αιωνιοτητας παγκοινη κοπρολαγνεια εξοχοτητων
Χαυτεια πυρ Σταδιου πυρ Αθηνας πυρ Πειραιως πυρ
εξορυγμενοι οφθαλμοι πλαστικα κονιαματα τηδε
'λαβε θεση' τι; ειπα
..........λογια
..........αποφαση
..........πραξη
τι γλωσσα μιλας; η' Α η' οχι-Α
.........ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ:το μετωπο,τα ματια,η μυτη,τα χειλη,
.........ο λαιμος,αριστερος δεξιος ωμος,χερια,κοιλια,ποδια
.........ονομα:---[κενο] η' τελοσπαντων αγνωστο
.................................κενο
.................................κενο
.................................[αδειο]
απογευμα:στο πικ απ:Annie Fischer plays Schubert Sonata in B flat D 960
1. Molto moderato
2. Andante sostenuto (13:25)
3. Scherzo Allegro vivace con delicatezza (23:34)
4. Allegro, ma non troppo (27:41)
Ελευθερια Freedom Freiheit Libertad Liberté
.
.
.

Υπερτοπος-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

time rise man-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

so many things shadows
here and there reduced to numbers
really,nothing more and disappears,
when,nothing happens to silence
in voices
when whispered to remenber,trying
is a stone,a list of vegetables,orange flames,lemon shouts
dances of leaves,quick dance air shufles
sometimes but joy,we are watchers of sunrise
waters,many faces light,and quiet blue and yellow bird
waking swan and flew ,until infinity
and the body will break in speeches
a metal horse,many horses to feed moon grass
translucent
when light shines through echoied rocks
together
to ask how
to say
the winds,the sea,tonight
time rise
man
.
.
ο χρονος σηκωνει τον ανθρωπο-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

τοσα πολλα πραγματα,σκιες
εδω κι εκει γυρω,σ'αριθμους μειωμενα
πραγματικα,τιποτα αλλο,κι εξαφανιζονται,
οταν,τιποτα δεν συμβαινει,στη σιωπη
φωνων
οταν ψιθυρισε,να θυμηθει,προσπαθωντας
σε μια πετρα,μια καταγραφη λαχανικων,φλογες πορτοκαλιου,λεμονιου δυνατες φωνες
χοροι φυλλων,γρηγορο χορο ο αερας πνεει
καποιες φορες η χαρα,ειμαστε φυλακες της ανατολης του ηλιου
νερα,πολυπροσωπο φως,και ησυχο γαλαζιο και κιτρινο πουλι
κυκνος που ξυπνα και φτερουγιζει,μεχρι τ'απειρο
και το σωμα θα κομματιασθει σε γλωσσες μιλωντας
ενα μεταλικο αλογο,πολλα αλογα να βοσκουν φεγγαρι χλοη
διαφανη
οταν το φως λαμπει μεσ'απο βραχους π'αντηχουν
μαζι
να ρωτησεις πως
να πεις
οι ανεμοι,η θαλασσα,αποψε
ο χρονος σηκωνει
τον ανθρωπο
.
.
note:time rise[s] man [or] time-rise man
σημειωση:ο χρονος σηκωνει τον ανθρωπο [η'] ο ανθρωπος που σηκωνει τον χρονο
.
.

Παλλαδάς ο Αλεξανδρευς[365 μ.Χ-420 μ.χ]επιγραμματοποιος

Παλλαδάς ο Αλεξανδρευς Επιγραμματα-οι Πτωσεις του-
και
Χριστοδωρος Θηβαιος Κοπτιτης Επιγραμμα
[μεταφραση,σχολια translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]

Παλλαδάς ο Αλεξανδρευς[365 μ.Χ-420 μ.χ]επιγραμματοποιος
γεννηθηκε στη Χαλκιδα και εζησε στην Αλεξανδρεια ως πτωχοδιδασκαλος γραμματικης
στο μεταιχμιο της πτωσης και του μαρασμου του Ελληνικου Πολιτισμου και της ανοδου και
κυριαρχιας της Χριστιανικης Θρησκειας,διωξεις Εθνικων απο τον Θεοδοσιο[αυτοκρατορας απο
379-395 μ.Χ]και απαγορευση της θρησκειας των απο τον Αρκαδιο[αυτοκρατορας απο 395-
408 μ.Χ],το 391 μ.Χ η πυρποληση του Σεραπειου και της Βιβλιοθηκης,το 415 μ.Χ η στυγερη
δολοφονια της Μαθηματικου και Νεοπλατωνικης Φιλοσοφου Υπατιας απο τον φανατισμενο
οχλο στην Αλεξανδρεια,το λιωσιμο των αγαλματων σε νομισματα,
ο Παλλαδάς ζουσε σε μονιμη πενια,φτωχεια,ετρωγε σε συσιτια,υποφερε απο τη δυστροπη
γυναικα του,την ανδρομαχην,πουλουσε για να βιοπορισθει ποιηματα του Καλλιμαχου και
του Πινδαρου.[μια ομοιοτητα με τον μεταγενεστερο βυζαντινο ποιητη Φτωχοπροδρομο ,
12ος αι. μ.Χ],εγραψε επιγραμματα,σατιριζε την αμαθεια,την μωρια,τους χριστιανους μονα-
χους,την απληστια της σαρκας,την υποκρισια,ενας πικρος μαρτυρας της πτωσης του Ελλη-
νισμου,ενας Μετεωρος[στα ακρα Ελληνισμου-Χριστιανισμου]
150 επιγραμματα του περιεχονται στην Παλατινη Ανθολογια
.
Παλλαδάς ο Αλεξανδρευς Επιγραμματα-οι Πτωσεις του-
[μεταφραση,σχολια translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]

εἰµὶ πένης ἄνθρωπος, ἐλευθερίῃ δὲ συνοικῶ·
ὑβριστὴν πενίης πλοῦτον ἀποστρέφοµαι.

ειμαι πενης ανθρωπος,με την ελευθερια συγκατοικω.
τον υβριστη της πενιας πλουτο αποστρεφομαι.

φεύγετε τοὺς πλουτοῦντας, ἀναιδέας, οἰκοτυράννους,
µισοῦντας πενίην, µητέρα σωφροσύνας.

αποφευγετε τους πλουτουντας,τους αναιδεις,τους οικοτυραννους,
τους μισουντας την πενια,την μητερα της σωφροσυνης.

Ὢ τῆς μεγίστης τοῦ φθόνου πονηρίας∙
τὸν εὐτυχῆ μισεῖ τις, ὃν θεὸς φιλεῖ.
οὕτως ἀνόητοι τῷ φθόνῳ πλανώμεθα,
οὕτως ἑτοίμως μωρίᾳ δουλεύομεν.
Ἕλληνές ἐσμεν ἄνδρες ἐσποδωμένοι
νεκρῶν ἔχοντες ἐλπίδας τεθαμμένας∙
ἀνεστράφη γὰρ πάντα νῦν τὰ πράγματα.

Ω! μεγιστη πονηρια του φθονου.
τον ευτυχη καποιος μισει,π'ο θεος αγαπα.
ετσ'ανοητοι στον φθονο πλανιωμαστε,
ετσ'ετοιμοι στη μωρια δουλευουμε.
Ελληνες ειμαστε καμμενοι σε τεφρα
των νεκρων εχοντας τις πεθαμενες ελπιδες.
γιατι αναστραφηκαν ολα τωρα τα πραγματα.

Τέκνον Ἀναιδείης, ἀμαθέστατε, θρέμμα Μορίης,
εἰπέ, τί βρενθύῃ μηδὲν ἐπιστάμενος;
ἐν μὲν γραμματικοῖς ὁ Πλατωνικός· ἂν δὲ Πλάτωνος
δόγματά τις ζητῇ, γραμματικὸς σὺ πάλιν.
ἐξ ἑτέρου φεύγεις ἐπὶ θάτερον· οὔτε δὲ τέχνην
οἶσθα γραμματικὴν οὔτε Πλατωνικὸς εἶ.

Τεκνο της Αναιδειας,αμαθεσταστε,θρεμμα της Μωριας,
πεσ'μου,γιατι αλλαζονευεσαι τιποτα γνωριζοντας;
στους γραμματικος ο Πλατωνικος,αν δε του Πλατωνα
τα δογματα καποιος ζητησει,γραμματικος εσυ παλι.
απ'το'να ξεφευγεις στ'αλλο.ουτε την τεχνη
ξερεις τη γραμματικη ουτε Πλατωνικος εισαι.

Ἦ μεγάλη παίδευσις ἐv ἀvθρώπoισι σιωπή:
μάρτυρα Πυθαγόραv τὸv σoφὸv αὐτὸv ἔχω,
ὃς λαλέειv εἰδὼς ἑτέρoυς ἐδίδασκε σιωπᾶv
φάρμακov ἡσυχίης ἐγκρατὲς εὑρόμεvoς.

η μεγαλη παιδεια στους ανθρωπους ειν'η σιωπη.
μαρτυρα τον Πυθαγορα τον σοφο τον ιδιο εχω,
που να μιλα ξερωντας τους αλλους διδασκε να σιωπουν
φαρμακο στην ησυχια να συγκρατιεσε βρισκοντας

Ο φθόνος οἰκτιρμοῦ κατὰ Πίνδαρον ἐστιν ἀμείνων·
οἱ βασκαινόμενοι λαμπρόν ἔχουσι βίον·
τοὺς δὲ λίαν ἀτυχεῖς οἰκτείρομεν. ἀλλά τις εἴην
μήτ᾽ἄγαν εὐδαίμων μήτ᾽ἐλεεινὸς ἐγώ.
ἡ μεσότης γὰρ ἄριστον, ἐπεὶ τὰ μὲν ἄκρα πέφυκεν
κινδύνους ἐπάγειν, ἔσχατα δ᾽ὕβριν ἔχει.

ο φθονος της λυπησης κατα τον ΠΙνδαρον ειναι καλλιτερος.
οι αβασκαμενοι λαμπρο εχουν βιο.
τους δε πολυ δυστυχεις λυπομαστε.αλλ'οσο για με να'μουν
μηδ'υπερβολικα ευδαιμων μηδ'ελεεινος εγω.
γιατι η μεση το αριστο,επειδη τ'ακρα απ'τη φυση τους
κινδυνους φερνουν,τα εσχατα δε πολυ βαρια'ναι

"Μῆνιν οὐλομένην" γαμετὴν ὁ τάλας γεγάμηκα
καὶ παρὰ τῆς τέχνης μήνιδος ἀρξάμενος.
ὤμοι ἐγὼ πολύμηνις, ἔχων διχόλωτον ἀνάγκην,
τέχνης γραμματικῆς καὶ γαμετῆς μαχίμης.

'Μηνιν ουλομενην' γυναικα ο ταλαιπωρος εχω παντρευτει
κι απ'τη τεχνη εκ της μηνιδος ειμ'αρχισμενος.
ωιμενα εγω πολυμηνις,εχω διχολη αναγκη,
τεχνης γραμματικης και γυναικος γκρινιαρας

[μηνιν ουλομενη.οργη καταραμενη,ολεθρια,απο τους πρωτους στιχους της Ιλιαδας
του Ομηρου:
Μῆνιν ἄειδε, θεά, Πηληϊάδεω Ἀχιλῆος
οὐλομένην, ]

Μῆνις Ἀχιλλῆος καὶ ἐμοὶ πρόφασις γεγένηται
οὐλομένης πενίης γραμματικευσαμένῳ.
εἴθε δὲ σὺν Δαναοῖς με κατέκτανε μῆνις ἐκείνη,
πρὶν χαλεπὸς λιμὸς γραμματικῆς ὀλέσει.
ἀλλ᾿ ἵν᾿ ἀφαρπάξῃ Βρισηίδα πρὶν Ἀγαμέμνων,
τὴν Ἑλένην δ᾿ ὁ Πάρις, πτωχὸς ἐγὼ γενόμην

η Μηνις Αχιλληος και σε μενα η αιτια εχει γινει
της ουλουμενης πενιης τον γραμματικο καμνοντα,
ας ,ηταν συν Δαναοις να με σκοτωνε η μηνις εκεινη,
πριν ο χαλεπος λιμος της γραμματικης μ'αφανισει,
αλλα για ν'αρπαξει την Βρισηιδα πριν ο Αγαμεμνωνας,
την Ελενη δε ο Παρις,φτωχος εγω γενηκα

Ἀρχὴ γραμματικῆς πεντάστιχός ἐστι κατάρα·
πρῶτος μῆνιν ἔχει· δεύτερος οὐλομένην,
καὶ μετὰδ῾ οὐλομένην, Δαναῶν πάλιν ἄλγεα πολλά·
ὁ τρίτατος ψυχὰς εἰς Ἀΐδην κατάγει·
τοῦ δὲ τεταρταίου τὰ ἐλώρια καὶ κύνες ἀργοί·
πέμπτου δ῾ οἰωνοί, καὶ χόλος ἐστὶ Διός.
Πῶς οὖν γραμματικὸς δύναται μετὰ πέντε κατάρας
καὶ πέντε πτώσεις, μὴ μέγα πένθος ἔχειν;

Αρχη της γραμματικης ειν' η πενταστιχος καταρα.
ο πρωτος μῆνιν εχει,ο δευτερος οὐλομένην,
και μετα την οὐλομένην,των Δαναων παλι ἄλγεα πολλά·
ο τριτος ψυχὰς εἰς Ἀΐδην κατάγει·
του δε τεταρτου τὰ ἐλώρια καὶ κύνες ἀργοί·
του πεμπτου δ῾ οἰωνοί, καὶ χόλος ἐστὶ Διός.
Πως λοιπον γραμματικος μπορει μετα απο πεντε καταρες
και πεντε πτωσεις,μεγαλη δυστυχια να μην εχει;

[Αρχη Ομηρου Ιλιαδας με 1.Μῆνιν[Οργη],2.ουλομενην[καταραμενην,ολεθρια],3.μυρι'αλγεα
[μυρια βασανα],4.ψυχας Αιδι προιαψεν[ψυχες στον Αδη εστειλε]5.ελωρια τευχε κυνεσσιν
οιωνοισι τε πασι[τα κορμια τους τροφη στα σκυλια και σ'ολα τα ορνια] αιτια δυστυχιας
στους Ελληνες[Αχαιους Δαναους]
Μῆνιν ἄειδε, θεά, Πηληϊάδεω Ἀχιλῆος
οὐλομένην, ἥ μυρί’ Ἀχαιοῖς ἄλγε’ ἔθηκε,
πολλάς δ’ ἰφθίμους ψυχάς Ἄϊδι προΐαψεν
ἡρώων, αὐτούς δέ ἑλώρια τεῦχε κύνεσσιν
οἰωνοῖσί τε πᾶσι, Διός δ’ ἐτελείετο βουλή

και οι πεντε πτωσεις της Γραμματικης:1.Ονομαστικη,2.Γενικη,3.Δοτικη,4.Αιτιατικη,
5.Κλητικη αιτια πτωσης ,καταπτωσης,δυστυχιας,πενιας για τον γραμματικο Παλλαδά]

Χαλκοτύπος τον Έρωτα μεταλλάξας επόησε τήγανον,
ουκ αλόγως όττι και αυτό φλέγει.

Χαλκοματας τον Ερωτα μεταλλαξε κι εφκιαξε τηγανι,
καθολου παραλογα καθοττι κι αυτο κατακαιει

Πᾶσαν Ὅμηρος ἔδειξε κακὴν σφαλερὴν τε γυναῖκα,
σώφρονα καὶ πόρνην, ἀμφοτέρας ὄλεθρον.
Ἐκ γὰρ τῆς Ἑλένης μοιχευσαμένης φόνος ἀνδρῶν
καὶ διὰ σωφροσύνην Πηνελόπης θάνατοι.
Ἰλιὰς οὖν τὸ πόνημα μιᾶς χάριν ἐστὶ γυναικός,
αὐτὰρ Ὀδυσσείῃ Πηνελόπη πρόφασις.

Πασα γυναικα ο Ομηρος την εδειξε κακη κι επικινδυνη,
φρονιμη και πορνη,κι οι δυο καταστροφη.
γιατι απ'την μοιχευμενη Ελενη σκοτωμος αντρων
και για την φρονιμαδα της Πηνελοπης θανατοι.
Η Ιλιαδα λοιπον το εργο για χαριν μιας γυναικας ειναι,
επισης στην Οδυσσεια η Πηνελοπη αιτια

oὐ ποιεῖ θάνατον µόνον ἡ φθίσις, ἀλλὰ τὸν αὐτὸν
καὶ πολλὴ παχύτης πολλάκις εἰργάσατο.
τοῦδ' ὁ τυραννήσας Διονύσιος Ἡρακλείας
τῆς ἐν τῷ Πόντῳ µάρτυς, ὁ τοῦτο παθών

δεν φερνει θανατο μονο η φυσικη φθορα,αλλα το ιδιο
κι η πολυ παχυσαρκια πολλες φορες εργαζεται.
τουτου ο τυραννος Διονυσιος της Ηρακλειας
στον Ποντο μαρτυρας,που τουτο επαθε

Σκηνὴ πᾶς ὁ βίος καὶ παίγνιον· ἢ µάθε παίζειν
τὴν σπουδὴν µεταθεὶς ἢ φέρε τὰς ὀδύνας

σανιδι θεατρου ολ'η ζωη και παιχνιδι.η' μαθε να παιζεις
τις εγνοιες παραμεριζοντας η'υποφερε τα βασανα

Εἰ τὸ φέρον σε φέρει, φέρε καὶ φέρου· εἰ δ' ἀγανακτεῖς,
καὶ σαυτὸν λυπεῖς καὶ τὸ φέρον σε φέρει

αν αυτο που φερει σε φερει,υποφερε και φερου,αν δ'αγανακτεις,
και τον εαυτο σου λυπεις κι αυτο που φερει σε φερει
[το φερον,η μοιρα]

Εἰπέ, πόθεν σὺ µετρεῖς κόσµον καὶ πείρατα γαίης
ἐξ ὀλίγης γαίης σῶµα φέρων ὀλίγον.
σαυτὸν ἀρίθµησον πρότερον καὶ γνῶθι σεαυτόν,
καὶ τότ' ἀριθµήσεις γαῖαν ἀπειρεσίην.
εἰ δ' ὀλίγον πηλὸν τοῦ σώµατος οὐ καταριθµεῖς,
πῶς δύνασαι γνῶναι τῶν ἀµέτρων τὰ µέτρα;

πες,απο που συ μετρας τον κοσμο και τα περατα της γης
συ π'απ'ολιγη γη σωμα φερεις ολιγο.
τον εαυτο σου αριθμησε κατ'αρχην και γνωθι σεαυτον,
και τοτε ν'αριθμησεις την απειρη γη.
αν δ'ολιγο πηλο του σωματος δεν καταριθμεις,
πως μπορεις να γνωρισεις των αμετρων τα μετρα;

γῆς ἐπέβην γυµνὸς γυµνός θ' ὑπὸ γαῖαν ἄπειµι·
καὶ τί µάτην µοχθῶ γυµνὸν ὁρῶν τὸ τέλος;

στη γη ανεβηκα γυμνος γυμνος κατω στη γη θα παω.
και γιατι ματαια μοχθω γυμνο βλεπωντας το τελος;

Άρα μη θανόντες τώ δοκείν ζώμεν μόνον,
Έλληνες άνδρες, συμφορά πεπτωκότες
όνειρον εικάζοντες είναι τόν βίον;
ή ζώμεν ημείς, τού βίου τεθνηκότος;

αραγε μηπως πεθαμενοι στη φαντασια ζουμε μονο,
Ελληνες αντρες,σε συμφορα εχουμε πεσει
ονειρο νομιζοντας να'ναι η ζωη;
η' ζουμε εμεις,της ζωης να'ναι πεθαμενης;

Οὐ δύναμαι γαμετῆς καὶ γραμματικῆς ἀνέχεσθαι,
γραμματικῆς ἀπόρου καὶ γαμετῆς ἀδίκου.
ἀμφοτέρων τὰ πάθη θάνατος καὶ μοῖρα τέτυκται.
τὴν οὖν γραμματικὴν νῦν μόλις ἐξέφυγον,
οὐ δύναμαι δ ἀλόχου τῆς ἀνδρομάχης ἀναχωρεῖν·
εἴργει γὰρ χάρτης καὶ νόμος Αὐσόνιος

δεν μπορω ουτε γυναικα και γραμματικη ν'αντεξω,
γραμματικης χωρις εσοδα,και γυναικας κακης,
τα δυο βασανα ο θανατος κι η μοιρα εχ'ενωσει
την γραμματικη λοιπον τωρα μολις ξεφυγα,
δεν μπορω δ'απ'της ανδρομαχης συζυγου ν'αναχωρισω
γιατι τ'αποκλειει γαμοχαρτο και νομος Αυσονιος

Ρω και λάμβδα μόνον κόρακας κολάκων διορίζει·
λοιπον ταυτο κόραξ βωμολόχος τε κόλαξ.
τουνεκά μοι, βέλτιστε, τόδε ζωον πεφύλαξο
ειδως και ζώντων τους κόλακας κόρακας.

Ρω και λαμδα μονο τους κορακες απ'τους κολακες ξεχωριζει,
λοιπον το ιδιο κορακας βωμολοχος και κολακας.
γι'αυτο το λογο,αγαπητε μου,απ'αυτο δω το ζωο φυλαξου
γνωριζοντας και των ζωντων οι κολακες κορακες ειναι

Ει μοναχοί, τι τοσοίδε; τοσοίδε δε, πώς πάλι μούνοι;
ω πληθύς μοναχών ψευσαμένη μονάδα

αν μοναχοι,γιατι τοσοι πολλοι;τοσοι πολλοι δε,πως παλι μονοι;
ω πληθος μοναχων ψευδομενη μοναδα

Καλλίμαχον πουλῶ καὶ Πίνδαρον, ἠδὲ καὶ αὐτὰς
πτώσεις γραμματικῆς, πτῶσιν ἔχων πενίης.
Δωρόθεος γὰρ ἐμὴν τροφίμην σύνταξιν ἔλυσε,
πρεσβείην κατ῾ ἐμοῦ τὴν ἀσεβῆ τελέσας.
Ἀλλὰ σὺ μου πρόστηθι, Θεῷ φίλε, μηδὲ μ῾ ἐάσῃς
συνδέσμῳ πενίης τὸν βίον ἐξανύσαι.

Καλλιμαχο πουλω και Πινδαρο,αλλα κι αυτες
τις πτωσεις γραμματικης,πτωση εχοντας πενιας.
γιατι ο Δωροθεος την συνταξη τροφης μου'κοψε,
στα γηρατεια μου κατα με ασεβεια εκτελεσας.
Αλλ'εσυ προστατεψε με,Θεῷ φίλε,μη μ'αφησεις
με συνδεσμο πενιας το βιο να αποτελειωσω

[ο Παλλαδάς για να βιοπορισθει ειχε αναγκασθει να πουλα στο δρομο ποιηματα του
Καλλιμαχου και του Πινδαρου,
λογοπαιγνια:
πτωσεις γραμματικης/πτωσις πενιας[ξεπεσμος βιου]
τροφιμην συνταξιν/η τροφη απο την γραμματικης συνταξη[διδασκαλια]
Δωροθεος/Δωρο του Θεου[Ειρωνικα]
Θεῷ φίλε/Θεοφιλος,αρχιεπισκοπος Αλεξανδρειας
συνδεσμω πενιης/γραμματικος συνδεσμος]

Εις ποιητην κυβεύοντα
Πάντων μουσοπόλων η Καλλιόπη θεός εστιν·
η ση Καλλιόπη Ταβλιόπη λέγεται

Σε ποιητη που παιζει κυβους[ζαρια,ταβλι]
Παντων των Μουσων υπηρετων η Καλλιοπη θεος ειναι,
η δικη σου Καλλιοπη Ταβλιοπη λεγεται

Αν μετ’ Αλεξάνδρειαν ες Αντιόχειαν απέλθης
και μετα την Συρίην Ιταλίας επιβης,
των δυνατων ουδεις σε γαμήσει · τουτο γαρ αιει
οιομένη πηδας εις πόλιν εκ πόλεως.

αν μετα την Αλεξανδρεια στην Αντιοχεια πας
και μετα την Συρια στην Ιταλια πατησεις,
απ'τους ισχυρους κανενας δεν θα σε παντρευτει.γι'αυτο παντοτε
προσδοκωντας πηδας απο πολη σε πολη

Πάντες απαξ τρώγουσιν· οταν δε τρέφη Σαλαμινος,
οικαδ’ αριστωμεν δεύτερον ερχόμενοι

Παντες μια φορα μοναχα τρωνε.οταν δεν τρεφει ο Σαλαμινος,
στο σπιτι μας για δευτερη φορα γευματιζουμε οταν ερχομαστε
.
.
Χριστοδωρος Θηβαιος Κοπτιτης[Αιγυπτος,τελος 5ος αι. μ.Χ] ποιητης
[α Κοπτίτης νομός, και μητρόπολις μεσόγειος Κοπτος ή Κοπτις πόλις . . . . . . ξβ 2 κς είτα
Απόλλωνος πόλις μικρά ...ξβ & κε 4γ' 15 Θηβών νομός, και μητρόπολις Διός ...]
Κλαυδιου Πτολεμαιου[100 μ.Χ-170 μ.Χ],Γεωγραφια

εργα του Χριστοδωρου Κοπτιτη:
-Πάτρια[ποιημα για την αρχαια ιστορια των πολεων:Θεσσαλονικη,Μιλητο,Τραλλεις,Αφροδισιας,
Κωνσταντινουπολις]
-Λυδιακα
-Ισαυρικα:ο 6ετης πολεμος [490 μ.Χ-496 μ.Χ].του αυτοκρατορα Αναστασιου Α' Δικορου κατα
των Ισαυρων[Ισαυρια,χωρα στο εσωτερικο της νοτιας Μικρας Ασιας]
-Εκφρασις των αγαλματων των εις το δημοσιον γυμνασιον το επικαλουμενο του Ζευξιππου:
εκφρασις-ποιημα,416 εξαμετροι στιχοι,για τα λουτρα του Ζευξιππου στην Κωνσταντινουπολη,
κτισμενα απο το 100 εως το 200 μ.Χ,πανω στη θεση που ηταν ο ναος του Δια[Ζευς],και κατα-
στραφηκαν το 532 μ.Χ στη Σταση του Νικα,για να ξανακτισθουν αργοτερα
.
.
Χριστοδωρος Θηβαιος Κοπτιτης Επιγραμμα
[μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]

οὗτος Ἰωάννην κρύπτει τάφος, ὃς ῥ᾽ Ἐπιδάμνου
ἄστρον ἔην, ἣν πρὶν παῖδες ἀριπρεπέες
ἔκτισαν Ἡρακλῆος: ὅθεν καὶ μέρμερος ἥρως
αἰεὶ τῶν ἀδίκων σκληρὸν ἔκοπτε μένος.
εἶχε δ᾽ ἀπ᾽ εὐσεβέων προγόνων ἐρικυδέα πάτρην
Λυχνιδόν, ἣν Φοῖνιξ Κάδμος ἔδειμε πόλιν.
ἔνθεν λύχνος ἔην Ἑλικώνιος, οὕνεκα Κάδμος
στοιχείων Δαναοῖς πρῶτος ἔδειξε τύπον.
εἰς ὑπάτους δ᾽ ἀνέλαμψε, καὶ Ἰλλυριοῖσι δικάζων
Μούσας καὶ καθαρὴν ἐστεφάνωσε Δίκην.

Αυτος τον Ιωαννη σκεπαζει ταφος,που της Επιδαμνου
ηταν αστρο,που παλια τα ξεχωριστα παιδια
εκτισαν τ'Ηρακλη,απ'οπου και προστατης ηρωας
παντοτε των αδικων τη σκληρη εκοβ'ορμη.
ειχε δε απ'ευσεβεις προγονους δοξαστη πατριδα
την Λυχνιδο,π'ο Φοινικας Καδμος θεμελειωσε πολη.
γι'αυτο λυχνος ηταν τ'Ελικωνα,επειδη ο Καδμος
των γραμματων στους Δαναους πρωτος εδειξε το σχημα.
μεσ'στους υπατους ελαμψε και στους Ιλλυριους δικαζοντας
τις Μουσες και την καθαρη στεφανωσε Δικαιοσυνη
.
.
.

Maya Angelou-American poet, singer, memoirist, and civil rights activist-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Maya Angelou Poems
Phenomenal Woman - Woman Work
[μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]

Phenomenal Woman

Pretty women wonder where my secret lies.
I'm not cute or built to suit a fashion model's size
But when I start to tell them,
They think I'm telling lies.
I say,
It's in the reach of my arms,
The span of my hips,
The stride of my step,
The curl of my lips.
I'm a woman
Phenomenally.
Phenomenal woman,
That's me.

I walk into a room
Just as cool as you please,
And to a man,
The fellows stand or
Fall down on their knees.
Then they swarm around me,
A hive of honey bees.
I say,
It's the fire in my eyes,
And the flash of my teeth,
The swing in my waist,
And the joy in my feet.
I'm a woman
Phenomenally.
Phenomenal woman,
That's me.

Men themselves have wondered
What they see in me.
They try so much
But they can't touch
My inner mystery.
When I try to show them
They say they still can't see.
I say,
It's in the arch of my back,
The sun of my smile,
The ride of my breasts,
The grace of my style.
I'm a woman
Phenomenally.
Phenomenal woman,
That's me.

Now you understand
Just why my head's not bowed.
I don't shout or jump about
Or have to talk real loud.
When you see me passing
It ought to make you proud.
I say,
It's in the click of my heels,
The bend of my hair,
the palm of my hand,
The need of my care,
'Cause I'm a woman
Phenomenally.
Phenomenal woman,
That's me.

Maya Angelou Ποιηματα
Εξαιρετικη Γυναικα
[μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]

Αρκετες γυναικες απορουν που βρισκεται το μυστικο μου.
Δεν ειμ'ωραια ουτε φτιαγμενη να ταιριαζω σε μοντελου μεγεθος
Αλλ'οταν αρχιζω να λεω σ'αυτες,
Αυτες νομιζουν πως λεω ψεματα.
Λεω,
Αυτο'ναι στ'ανοιγμα των μπρατσων μου.
Η διασταση των γοφων μου,
Η δρασκελια του βηματος μου,
Η καμπυλη των χειλιων μου.
Ειμαι μια γυναικα
Εξαιρετικα.
Εξαιρετικη γυναικα,
Εκεινο ειμ' εγω.

Μπαινω μεσα σ'ενα δωματιο
Ακριβως οσο δροσερο σ'αρεσει,
Και σ'ενα αντρα,
Οι συναδελφοι σηκωνονται η'
Πεφτουν στα γονατα τους.
Κατοπιν μαζευονται γυρω μου,
Μια κυψελη μελισσων.
Λεω,
Αυτο'ναι η φωτια στα ματια μου,
Κι η λαμψη στα δοντια μου,
Το κουνημα στη μεση μου,
Κι η χαρα στα ποδια μου.
Ειμαι μια γυναικα
Εξαιρετικα.
Εξαιρετικη γυναικα,
Εκεινο ειμ' εγω.

Οι αντρες οι ιδιοι βρισκονται σ'απορια
Γι'ο,τι βλεπουν σε μενα.
Τοσο πολυ προσπαθουν
Αλλα ν'αγγιξουν δεν μπορουν
Το μεσα μου μυστικο.
Οταν προσπαθω σ'αυτους να δειξω
Λενε πως αυτοι ακομα δεν μπορουν να δουν.
Λεω,
Αυτο'ναι το τοξο της πλατης μου,
Ο ηλιος του χαμογελου μου,
Το φουσκωμα του στηθους μου,
Η χαρη του στυλ μου.
Ειμαι μια γυναικα
Εξαιρετικα.
Εξαιρετικη γυναικα,
Εκεινο ειμ' εγω.

Τωρα καταλαβαινετε
Ακριβως γιατι το κεφαλι μου δεν ειναι σκυμενο.
Δεν φωναζω ουτε χοροπηδαω
Ουτε συνειθιζω να μιλω μεγαλοφωνα.
Οταν με δειτε να περνω
Αυτο πρεπει να σας κανει περηφανες.
Λεω,
Αυτο'ναι ο χτυπος των τακουνιων μου,
Το σγουρο των μαλλιων μου,
Η παλαμη του χεριου μου,
Η αναγκη της φροντιδας μου,
Γιατ'ειμαι μια γυναικα
Εξαιρετικα.
Εξαιρετικη γυναικα,
Εκεινο ειμ' εγω.
.
.
Woman Work

I've got the children to tend
The clothes to mend
The floor to mop
The food to shop
Then the chicken to fry
The baby to dry
I got company to feed
The garden to weed
I've got shirts to press
The tots to dress
The can to be cut
I gotta clean up this hut
Then see about the sick
And the cotton to pick.

Shine on me, sunshine
Rain on me, rain
Fall softly, dewdrops
And cool my brow again.

Storm, blow me from here
With your fiercest wind
Let me float across the sky
'Til I can rest again.

Fall gently, snowflakes
Cover me with white
Cold icy kisses and
Let me rest tonight.

Sun, rain, curving sky
Mountain, oceans, leaf and stone
Star shine, moon glow
You're all that I can call my own.

Εργασια Γυναικας

Εχω ν'ασχοληθω με τα παιδια
Τα ρουχα να μανταρω
Το πατωμα να σφουγκαρισω
Το φαγητο να ψωνισω
Μετα το κοτοπουλο να τηγανισω
Το μωρο να καθαρισω
Εχω και μια ομαδα φιλους να ταισω
Το κηπο να ξεχορταρισω
Εχω μπλουζες να σιδερωσω
Τα μικρα να ντυσω
Τη κονσερβα ν'ανοιξω
Εχω κι αυτο το καλυβι να συγυρισω
Μετα να κοιταξω για τον αρρωστο
Και το μπαμπακι να μαζεψω.

Λαμψε με,ηλιου λαμψη
Βρεξε με,βροχη
Πεσ'απαλα,δροσουλα
Και δροσισε το μετωπο μου παλι

Θυελλα,ξεσηκωσε με απο'δω
Με τον πιο αγριο ανεμο σου
Ασε με να πεταω στον ουρανο
Μεχρι να μπορεσω να ησυχασω παλι

Πεστ'ελαφρα,νιφαδες του χιονιου
Σκεπαστε με με λευκα
Παγωμενα φιλια κι
Αστε με να ησυχασω αποψε

Ηλιε,βροχη,θολωτε ουρανε
Βουνα,ωκεανοι,φυλλα και βραχια
Αστρο λαμψε,φεγγαρι ακτινοβολα
Εσεις ειστε ολα οσα μπορω ν'αποκαλω δικα μου
.
.
Maya Angelou - ''Run Joe'' (Miss Calypso)
https://youtu.be/rPiUHhQ_xXs

.
.
Dr. Maya Angelou - I Am Human
https://youtu.be/ePodNjrVSsk

.
.
Maya Angelou's Performance in CALYPSO HEAT WAVE (1957)
https://youtu.be/L2lALEmcUl4

.
.

Ella Fitzerald-Jazz singer-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Summertime/Καλοκαιρι
[from George Gershwin's 'Porgy and Bess',1935]
[μεταφραση translation χ,.ν.κουβελης c.n.couvelis]

Summertime, and the livin' is easy
Fish are jumpin' and the cotton is high
Oh, your daddy's rich and your ma is good-lookin'
So hush little baby, Don't you cry

One of these mornings you're gonna rise up singing
And you'll spread your wings and you'll take to the sky
But 'til that morning, there ain't nothin' can harm you
With Daddy and Mammy standin' by

καλοκαιρι,κι η ζωη ειναι ηρεμη
τα ψαρια χοροπηδουν και το μπαμπακι ψηλωνει
ω,ο μπαμπα σου ειναι πλουσιος κι η μαμα σου ομορφη
γι'αυτο ησυχασε μωρακι,μην κλαις

ενα απ'αυτα τα πρωινα θα σηκωθεις τραγουδωντας
και θ'ανοιξεις τα φτερα σου και θα πεταξεις στον ουρανο
αλλα μεχρι κεινο το πρωινο,δεν υπαρχει τιποτα να σου κανει κακο
με τον μπαμπα και τη μανα να στεκονται διπλα
.
.
Ella Fitzgerald - Summertime (1968)
https://youtu.be/u2bigf337aU

.
.
.

Odysseus and Euryclea by Christian Gottlob Heyne

Ο ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ ΑΠΟ ΑΓΡΙΟΧΟΙΡΟ ΣΕ ΚΥΝΗΓΙ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΝΑΣΣΟ ΟΤΑΝ ΝΕΑΡΟΣ ΕΙΧΕ ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙ ΤΟΝ ΠΑΠΠΟΥ ΤΟΥ ΑΥΤΟΛΥΚΟ
[Ομηρου Οδυσσεια,ραψωδια τ',στιχοι 428-467]
μεταφραση translation σχολια χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ο ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ ΑΠΟ ΑΓΡΙΟΧΟΙΡΟ ΣΕ ΚΥΝΗΓΙ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΝΑΣΣΟ ΟΤΑΝ ΝΕΑΡΟΣ ΕΙΧΕ ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙ ΤΟΝ ΠΑΠΠΟΥ ΤΟΥ ΑΥΤΟΛΥΚΟ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Η Αντικλεια,η μητερα του Οδυσσεα,ηταν κορη του Αυτολυκου πλουσιου γαιοκτημονα απο τον
Παρνασσο,γιο του Ερμη και της Χιονης,ο οποιος πηρε μερος στην Αργοναυτικη Εκστρατεια,
απο τον πατερα του Ερμη κληρονομησε την τεχνη να κλεβει κοπαδια,και να τα εξαφανιζει,
ειτε να αλλαζει το χρωμα τους,οταν εκλεψε τα ζωα του Σισυφου πιαστηκε γιατι ο Σισυφος
ειχε μαρκαρει με το μονογραμμα του τα πελματα τους,τοτε ο Αυτολυκος θελωντας η κορη του
Αντικλεια να γεννησει ενα γιο τοσο εξυπνο οσο ο Σισυφος την εσμιξε μαζι του,παρ'οτι ηταν
δοσμενη για νυφη του Λαερτη βασιλια της Ιθακης,ετσι ο Οδυσσεας φερεται να ειναι γιος του
Σισυφου και οχι του Λαερτη,
ο Οδυσσεας νεαρος,πριν στον Τρωικο Πολεμο,επισκεφθηκε τον παππου του Αυτολυκο στον
Παρνασσο,εκει σε κυνηγι μαζι με τους γιους του Αυτολυκου τραυματισθηκε απο αγριοχοιρο,
που του αφησε ουλη στο γονατο,οταν επεστρεψε στην Ιθακη απο την Τροια μετα απο εικοσι
χρονια μεταμφιεσμενος σε γερο ζητιανο στην ραψωδια τ' της Οδυσσειας του Ομηρου,στα
νιπτρα,[στιχοι 308-507]]η Ευρυκλεια,η γρια υπηρετρια της Πηνελοπης και τροφος του Οδυσ-
σεα,οταν ηταν παιδι,την οποια ο Λαερτης αγορασε απο τον πατερα της Ωπη για 20 βοδια,
αυτη βλεποντας την ουλη στο γονατο του Οδυσσεα καθως τον επλενε τον αναγνωρισε κι
εκλαψε απο τη χαρα της,ομως ο Οδυσσεας της ειπε να μην μαρτυρησει σε κανεναν ποιος
ηταν γιατι δεν ειχε ερθει ακομα η ωρα να αποκαλυφθει

Ο ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ ΑΠΟ ΑΓΡΙΟΧΟΙΡΟ ΣΕ ΚΥΝΗΓΙ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΝΑΣΣΟ
[Ομηρου Οδυσσεια,ραψωδια τ',στιχοι 428-467]
μεταφραση translation σχολια χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ἦμος δ' ἠριγένεια φάνη ῥοδοδάκτυλος Ἠώς,
βάν ῥ' ἴμεν ἐς θήρην, ἠμὲν κύνες ἠδὲ καὶ αὐτοὶ
υἱέες Αὐτολύκου· μετὰ τοῖσι δὲ δῖος Ὀδυσσεὺς 430
ἤϊεν· αἰπὺ δ' ὄρος προσέβαν καταειμένον ὕλῃ
Παρνησοῦ, τάχα δ' ἵκανον πτύχας ἠνεμοέσσας.
Ἠέλιος μὲν ἔπειτα νέον προσέβαλλεν ἀρούρας
ἐξ ἀκαλαῤῥείταο βαθυῤῥόου Ὠκεανοῖο,
οἱ δ' ἐς βῆσσαν ἵκανον ἐπακτῆρες· πρὸ δ' ἄρ' αὐτῶν
ἴχνι' ἐρευνῶντες κύνες ἤϊσαν, αὐτὰρ ὄπισθεν
υἱέες Αὐτολύκου· μετὰ τοῖσι δὲ δῖος Ὀδυσσεὺς
ἤϊεν ἄγχι κυνῶν, κραδάων δολιχόσκιον ἔγχος.
ἔνθα δ' ἄρ' ἐν λόχμῃ πυκινῇ κατέκειτο μέγας σῦς·
τὴν μὲν ἄρ' οὔτ' ἀνέμων διάη μένος ὑγρὸν ἀέντων, 440
οὔτε μιν ἠέλιος φαέθων ἀκτῖσιν ἔβαλλεν,
οὔτ' ὄμβρος περάασκε διαμπερές· ὣς ἄρα πυκνὴ
ἦεν, ἀτὰρ φύλλων ἐνέην χύσις ἤλιθα πολλή.
τὸν δ' ἀνδρῶν τε κυνῶν τε περὶ κτύπος ἦλθε ποδοῖϊν,
ὡς ἐπάγοντες ἐπῇσαν· ὁ δ' ἀντίος ἐκ ξυλόχοιο,
φρίξας εὖ λοφιήν, πῦρ δ' ὀφθαλμοῖσι δεδορκώς,
στῆ ῥ' αὐτῶν σχεδόθεν. ὁ δ' ἄρα πρώτιστος Ὀδυσσεὺς
ἔσσυτ' ἀνασχόμενος δολιχὸν δόρυ χειρὶ παχείῃ,
οὐτάμεναι μεμαώς· ὁ δέ μιν φθάμενος ἔλασεν σῦς 450
γουνὸς ὕπερ, πολλὸν δὲ διήφυσε σαρκὸς ὀδόντι
λικριφὶς ἀΐξας, οὐδ' ὀστέον ἵκετο φωτός.
τὸν δ' Ὀδυσεὺς οὔτησε τυχὼν κατὰ δεξιὸν ὦμον,
ἀντικρὺ δὲ διῆλθε φαεινοῦ δουρὸς ἀκωκή·
κὰδ δ' ἔπεσ' ἐν κονίῃσι μακών, ἀπὸ δ' ἔπτατο θυμός.
τὸν μὲν ἄρ' Αὐτολύκου παῖδες φίλοι ἀμφεπένοντο,
ὠτειλὴν δ' Ὀδυσῆος ἀμύμονος ἀντιθέοιο
δῆσαν ἐπισταμένως, ἐπαοιδῇ δ' αἷμα κελαινὸν
ἔσχεθον, αἶψα δ' ἵκοντο φίλου πρὸς δώματα πατρός.
τὸν μὲν ἄρ' Αὐτόλυκός τε καὶ υἱέες Αὐτολύκοιο 460
εὖ ἰησάμενοι ἠδ' ἀγλαὰ δῶρα πορόντες
καρπαλίμως χαίροντα φίλως χαίροντες ἔπεμπον
εἰς Ἰθάκην. τῷ μέν ῥα πατὴρ καὶ πότνια μήτηρ
χαῖρον νοστήσαντι καὶ ἐξερέεινον ἕκαστα,
οὐλὴν ὅττι πάθοι· ὁ δ' ἄρα σφίσιν εὖ κατέλεξεν,
ὥς μιν θηρεύοντ' ἔλασεν σῦς λευκῷ ὀδόντι
Παρνησόνδ' ἐλθόντα σὺν υἱάσιν Αὐτολύκοιο.

μολις η κορη του πρωινου φωτισε ροδαχτυλη Αυγη,
βγηκαν στο κυνηγι,και τα σκυλια κι αυτοι
οι γιοι τ'Αυτολυκου,μαζι μ'αυτους κι ο θειος Οδυσσεας 430
ηταν,τ'αποκρυμνο βουνο σκεπασμενο με δαση ανεβηκαν
του Παρνασσου,γρηγορα δ'εφτασαν σ'ανεμοδαρτα φαραγγια.
ο ηλιος κεινη την ωρα ερριχνε στα χωραφια το φως του
ανατελονταςαπ'το ηρεμα ρεοντας βαθυ ρευμα τ'Ωκεανου ,
μεσ'στο δασος οι κυνηγοι μπηκαν,και μπροστα δε απ'αυτους
τα ιχνη ψαχνωντας τα σκυλια ησαν,και πισω
οι γιοι τ'Αυτολυκου.μαζι μ'αυτους κι ο θειος Οδυσσεας
ηταν κοντα στα σκυλια,κραδαινοντας μακρυσκιωτο δορυ,
οπου μεσα σε λοχμη θαμνων πυκνη φωλιαζε τεραστιος αγριοχοιρος
π'ουτε ανεμοι δεν διαπερνουν υγροι φυσομανοντας 440
ουτ'αυτη ο ηλιος με τις φλογερες ακτινες χτυπουσε,
ουτ'η βροχη την περαγε ως μεσα,τι τοσο πυκνη
ηταν,κι επισης φυλλα ηταν κατω παρα πολλα στρωμενα,
και των αντρων και των σκυλιων το θορυβο των ποδιων ακουγωντας,
καθως ερχοντουσαν να πιασουν,απεναντι τους απ'τη λοχμη των θαμνων
με ορθες τις τριχες της ραχης,φωτια απ'τα ματια ξεπετωντας,
σταθηκε σ'αυτους κοντα,τοτε πιο πρωτος ο Οδυσσεας
ορμησε σηκωνοντας το μακρυ δορυ με το γερο χερι,
να το πληγωσει επιθυμωντας,αυτον ο αγριοχοιρος προφτασε κι αρπαξε 450
παν'απ'το γονατο,και πολυ απ'τη σαρκα εκοψε με το δοντι
απ'το πλαι σουβλιζοντας,αλλ'ομως το κοκκαλο δεν εφτασε ν'αγγιξει.
αυτον δε ο Οδυσσεας πληγωσε πετυχωντας στο δεξιο ωμο,
κι απ'την αλλη μερια περασε του γυαλιστερου δορατος η ακρη
κατω δ'επεσε στη σκονη μουγκριζοντας,κι απ'αυτον πεταξε η ψυχη.
τοτε μ'αυτον τ'Αυτολυκου τ'αγαπητα παιδια ασχοληθηκαν.
την πληγη τ'αμωμου ισοθεου Οδυσσεα
εδεσαν προσεκτικα με γνωση,το δε μαυρο αιμα μ'αλοιφη
σταματησαν,κι υστερα πηγαν στο σπιτι τ'αγαπητου πατερα.
αυτον αφου κι ο Αυτολυκος κι οι γιοι τ'Αυτολυκου 450
καλα τον εγιαναν και λαμπρα δωρα προσφεραν
αμεσως ευχαριστημενο φιλοξενωντας χαρουμενοι εστειλαν
στην Ιθακη.οπου ο πατερας κι η σεβαστη μητερα
χαρηκαν π'επεστρεψε και τον ρωτουσαν για το καθ'ενα,
την ουλη πως επαθε,τοτ'αυτος σ'αυτους καταλεπτως διηγηθηκε
πως αυτον κυνηγωντας αρπαξε αγριοχοιρος ασπροδοντης
στον Παρνασσο ανεβαινοντας μαζι με τους γιους τ'Αυτολυκου.
.
.
.

Hypothesis - χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Κλυταιμνηστρα τε... - χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

η νύχτα έτριψε τριζόνια
στο φως του φεγγαριου τα δεντρα
τυλίχτηκε με κρινους να κοιμηθεί την ξυπνησαν το πρωί μια χρυσή
προσωπιδα, τον γνώρισε, κομμάτια διχτυ στο στόμα του 'τραβηξτε το, να μιλησει'
φώναξε κάποιος και γέλασε κοίταξαμε ήταν ο Αιγισθος, σε μια γωνιά σκοτεινό το
πρόσωπο της Ηλεκτρας ο τραβηξαν, η Κλυταιμνηστρα ξύπνησε, ο Ορέστης
ξερίζωνε τους κρινους 'μην με ξυπνάς'του φώναξε της πεταξε χώματα στο
προσωπο, 'η μάσκα μου είναι χρυση' ούρλιαξε ακούστηκε το νερό να ποτιζει ρίζες ραδικιων στη κοιλιά της 'μάνα,κλείνω τη βρύση του φεγγαριου να
μην πινεις' 'θα διψασω αιωνιοτητα' η σειρά της στη σκηνή 'θα διψασω αιωνιοτητα'
οι θεατές χειροκροτησαν στ'αυτια της το ποδοβολητο της αναπνοής του,' έλιωσα
τη χρυσή προσωπιδα κι έκανα αυτά τα χρυσά δοντια' έδειξε το κενό τους στη σκοτεινή
γωνιά η Ηλέκτρα παραμονευε δειπνιζοντας φωνες γρυλων το φεγγάρι ανέβηκε στον
απέναντι λόφο, ενας ισχυρός άνεμος φυσηξε αγριοσυκια ύστερα απλώθηκε ησυχία σαν
λαδι ' διψαω' ακούστηκε, το χόρτο ανέπνεε, 'διψαω' κρίνοι την
τυλιξαν σεντόνι, 'στον ύπνο δεν κινδυνευει' μίλησε ο Ορέστης
.
.
.

Red Impression-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

eclair Αριαδνη-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

η Αριαδνη[Αρι+αδνος,πολυ αγνη]ξεφλουδισε ενα μηλο,κοιταξε το ρολοι,'ειναι αργα',
επανελαβε,'ειναι αργα,μεσημερι',δαγκωσε το μηλο,στο βαθος μεσα στις πορτοκαλιες
περνουσε το τρενο,Αθηνα-Καλαματα,θυμαται,η καρεκλα ηταν κιτρινη,ενα φουστανι
ασπρο,δεν φυσουσε,το ρημα αραρισκω,σημειωσε, καὶ ἤραρε θυμὸν ἐδωδῇ satisfied
his heart with food, Οδυσσεια ε',95,γελασε,πριν διαβασε:
Ἠὼς δ' ἐκ λεχέων παρ' ἀγαυοῦ Τιθωνοῖο
ὤρνυθ', ἵν' ἀθανάτοισι φόως φέροι ἠδὲ βροτοῖσιν
ενα τζιτζικι στην αμυγδαλια,απο το παραθυρο,περασε μια γυναικα,οταν ξαναπερασε ειχε
ανοιγμενη μια κοκκινη ομπρελα,ηξερε τ'ονομα της,Αριαδνη,τη φωναξε,η αλλη σταθηκε,
'Αριαδνη',τοτε την ειδε,μια κιτρινη πεταλουδα στη καρεκλα,μια στιγμη,αραρισκω=ταιριαζω,
μετα μια ωρα ,'επεθυμησα εκλερ',γαλλικα eclair,σημειωσε,μικρο γλυκισμα απο ζυμη και
γεμιση κρεμας η' σοκολατα,'προτιμω σοκολατα',σερβιριστηκε,'eclair,αστραπη',σχολιασε,
.
.
.

φεγγαρι και κυπαρισσι -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

το φεγγαρι ανεβαινει αγγιζοντας το κυπαρισσι
η'
το κυπαρισσι εκτεινεται ευθεια προς αυτο.
Υπεροχες αμφιβολιες

.
.

Hypothesis - χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Κλυταιμνηστρα τε... - χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

η νύχτα έτριψε τριζόνια
στο φως του φεγγαριου τα δεντρα
τυλίχτηκε με κρινους να κοιμηθεί την
ξυπνησαν το πρωί μια χρυσή προσωπιδα,
τον γνώρισε, κομμάτια διχτυ στο στόμα του
'τραβηξτε το, να μιλησει' φώναξε κάποιος και
γέλασε κοίταξαμε ήταν ο Αιγισθος, σε μια
γωνιά σκοτεινό το πρόσωπο της Ηλεκτρας
το τραβηξαν, η Κλυταιμνηστρα ξύπνησε, ο
Ορέστης ξερίζωνε τους κρινους 'μην
με ξυπνάς'του φώναξε της πεταξε
χώματα στο προσωπο, 'η μάσκα μου είναι χρυση'
ούρλιαξε ακούστηκε το νερό να
ποτιζει ρίζες ραδικιων στη κοιλιά της
'μάνα,κλείνω τη βρύση του φεγγαριου να μην
πινεις' 'θα διψασω αιωνιοτητα' η
σειρά της στη σκηνή 'θα διψασω αιωνιοτητα' οι
θεατές χειροκροτησαν στ'αυτια της
το ποδοβολητο της αναπνοής του,' έλιωσα τη
χρυσή προσωπιδα κι έκανα αυτά τα χρυσά
δοντια' έδειξε το κενό τους στη σκοτεινή
γωνιά η Ηλέκτρα παραμονευε δειπνιζοντας
φωνες γρυλων το φεγγάρι ανέβηκε
στον απέναντι λόφο, ενας ισχυρός άνεμος
φυσηξε αγριοσυκια ύστερα απλώθηκε
ησυχία σαν λαδι ' διψαω' ακούστηκε,
το χόρτο ανέπνεε, 'διψαω'
κρίνοι την τυλιξαν σεντόνι, 'στον ύπνο δεν
κινδυνευει' μίλησε ο Ορέστης
.
.

Ορθογωνιο Greek Abstract-Ομηρικο'2μ χ 3μ ακρυλικο

ενσταντε-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

το ειναι ερωτηση υποδεεστερη του φαινεσθαι
πραγματικο το τριανταφυλλο στη τριανταφυλλια
μ'ενα ποδηλατο ξεφυγε ο αερας
το βλεμμα μου εχω ιδιολεκτο
η αποσταση του χρονου μεγαλωνει σπο το σωμα μου
και η απωλεια της λαμψης στη κοιλια σου
ακινητο το δεντρο μουχλιασμενο νερο
την ανοιξη θα ισορροπησω τη σιωπη ,ειπε,
τη μελαγχολια της αληθειας θελω για να επιζησω
στο κενο της Ιστοριας ανταλλαζουμε λεξεις
πως φαινεται το ειναι να ειναι

.
.

Ενδιάμεσα intermediate- c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

it is a very important thing to do so that can be found in the mirror glass of being body just
like a messing factor for face not only in the skin of plastic zones or the surrounding area
of plants together especially when it comes to quiet water on the surface of beauty into
the wind garden and has a very nice light air wind void voice view every time since it's
the first one up high down during searching a new place to be found on the dewy side
of the body - event eventually with the prime units that are available in the same area as
the infinite causes of the event would world to get the most out of the way body itself it is
not as simple as the infinite causes of world for giving it to different cultures going through
the same thing language onto the same at every single time point in the game through the
same story rather rapidly to make jokes about how to use it rarely in a fashion future fun
drying time until the next geometricous message has been built to the yellow screen before
the new law is incomplete mode moving moon like line full screen of the body map zoom
in which the image will appear on the right side of the event code at the bottom of various
text drawing however like this one version of default parameter to display the image with
the following information on the brewery free frequency which is not as visible as the infinite
quantity of the body information contained within this kind of data system so that a certain
amount of transactions will be made by the following node numbers specified in each category defined by default Kant which is the result displayed in error be added to the list of selected
mistakes that are made by seeing the water drops several times a focused activity can be found
in the area of the sea or by using the same color as the infinite size of desired material body
.
.
.

-intermediate-poem and painting c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
https://youtu.be/h1bWY9ZGh3s

.
.
.

Greek Geometricous Abstract-3μ χ 4,5μ-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

ὀφρυόεντα Γλωτταν-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ηλιος ὀλοοίτροχος στα δεντρα,
πορτοκαλιες και λεμονιες ανθισμενες
μ'ενα συνεχες a-ke a-ke οδηγω οδηγω
κυματιζουν τον αερα τα τζιτζικια
FολοFο- στροφή, γύρισμα,στρογγυλο βοτσαλο στα νερα
συναντησαμε,μεσημερι,καποιο Μοψο Λαπιθη
δειπνουσε στο παραλιακο κεντρο 'Οι Γλαροι',λιαστο χταποδι
μας συστησε τη γυναικα του,'απο'δω η Μυρινη' ειπε
'μην ανησυχειται δεν θα βρεξει σημερα ,απολαυστε τη θαλασσα'
εδειξε τον καθρεφτη της θαλασσας,χαλκοργειο ψαριων
'ονομαζομε -z-t-w-d ειμαι d-n-n-y-m,απογονος του M-p-š'
των Δαναων ειπαμε,τοτε καταλαβαμε,Αχαιος ,
κατοικος της μυκηναικης αποικιας στη Μικρα Ασια
μας εδειξε φωτογραφιες,μια χαμογελαστη κοπελα,'η Ιπποδαμεια,
η κορη μας,18 χρονω,στη Σμυρνη της Ιωνιας σχολικη εκδρομη,ετος μετα 1922',
μας κερασε δροσερη μπιρα
Ελλαδαν οἰκεῖτε καὶ ὀφρυόεντα Γλωτταν,σχολιασε.
την αλλη μερα,νομιζω,στο μουσειο ειδαμε το μεγαλο μελανομορφο αγγειο
'ενας κρατηρας'μας εξηγησε η ξεναγος,μια νεαρη ιταλιδα,'Κρατηρας του Κλειτια,
questo è stato usato per mescolare il vino con l'acqua,opera nel 570 AC'
το βραδυ στο αρχαιο θεατρο παρακολουθησαμε το χοροδραμα'Θησεας και Αριαδνη'
μας πιεζε απο ψηλα η πανσεληνος,Ποτνια Θηρων Κραταια
και τη νυχτα ακουσαμε απ'τ'ανοιχτο παραθυρο τη συριγγα του ωμηστη Πανα
επειτα ενα ποδοβολητο αλογων
ενας Αιαντας ,καπου μεσα στην ιστορια μας,μεταφερνει το νεκρο σωμα του Αχιλλεα
μ'ενα συνεχες a-ke a-ke πορευομαστε
σε ὀφρυόεντα Γλωτταν

.
.

Ivanov Andrey,Pelopidas's death,1805-1806

Θηβαιου Πελοπιδα το αναγκαιον πραγμα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

αναγκαιον πραγμα,συμβουλευαν,ατελεσφορα,
τον Πελοπιδα οι φιλοι το χρημα να μη παραμελει
τοτε δειχνοντας τους εναν τυφλο και κουτσο
'ἀναγκαίου νὴ Δί'εἶπε "Νικοδήμῳ τούτῳ'
και στις Κυνος Κεφαλες ομοιως δεν παραμελησε
κακος οιωνος η εκκλειψη του ηλιου,του ειπαν,
'βέλτιον' ἔφη, 'πλείονας γὰρ νικήσομεν'
κι επιμονως ζητουσε τον Αλεξανδρο των Φερρων
τουλαχιστο,ειπαν οι φιλοι, να μην παραμεληθει τουτο
και των εχθρων γυρ'απ'το σωμα του σωριασαν τα λαφυρα
εκειραν δε τους ἵππους, εκειραν δὲ καὶ αὐτούς οι φιλοι
αυτο απαν το αναγκαιον χρημα ειναι του Θηβαιου Πελοπιδα
.
.
.

Geometricous-3μ x 4.5 μ - c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Man Universe Puramente Novelistico-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

I heard them talking there "What time was this?"
"Who else was here at the time?" But what is a Turing Machine?
Man Universe Puramente Novelistico
8. We have a 102 x 102 sheet of graph paper and a connected gure
of unknown shape consisting of 101 squares. What is the smallest
number of copies of the gure which can be cut out of the square?
Artemis Αγροτερα τε και Ημερα τα δεντρα με σμερδαλεαν φωναν
κατά δάσκιον ύλαν
απεναντι η Τενεδος βουλιαγμενη στο φεγγαρι
quae tanta insania, cives? γλιστραει στη θαλασσα
insequitur commixta grandine nimbus,
et Tyrii comites passim et Troiana iuventus
Τα Περγαμα ποιος παλι θα ξαναχτισει;
το βραδυ της επιστροφης στις Μυκηνες το μικρο κιτρινο ψαρι
πηδηξε απ'τη γυαλα
Carthago delenda est στο καθρεφτη
τα χρυσα σκουλαρικια με τους ροδακες το κοκκινο κραγιον
ακουσε τη πορτα ν'ανοιγει,ο ανεμος
τη μερα εκεινη η Κλεοπατρα παρακαλει τον Μελεαγρο να γυρισει στη μαχη
ο Αιας ο Κωστας ο Γιωργος υψωμα 1630 [Παπακωστα η' Χορμοβα]22/01/1941
Τρωαδες μητερα Εκαβη αδελφη Καλλιοπακι νυφη Ελενη γυναικα Ανδρομαχη
γιοι Νικος Αστυανακτας κορη Λαοδικη
κεφαλήν δ’‘ο γε κόψατο χερσιν στη Σκαμανδρια Σμυρνη
η φωνη της γυναικας
αὐτίκα δ᾽ ἀργεννῇσι καλυψαμένη ὀθόνῃσιν
ὁρμᾶτ᾽ ἐκ θαλάμοιο τέρεν κατὰ δάκρυ χέουσα,[Γ',141-142]
τους ειδε η Ελενη,ενας εδειξε τα χερια του,'που ειναι τα χερια μου;'
ενας αλλος ερριξε τα ματια του στο ποτηρι με το νερο
'αν ποτε καποιος διψασει να πιει' ειπε
Ελληνες Αχαιοι βορεια της Λαρισσας 1947
.
.
.

Πυγμαλιων-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

PUBLIUS OVIDI NASONIS METAMORPHOSEON LIBER DECIMVS
ΟΒΙΔΙΟΣ.ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΙΣ.ΒΙΒΛΙΟ X.243-297.ΠΥΓΜΑΛΙΩΝ
[μεταφραση translation σχολια χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]

Quas quia Pygmalion aevum per crimen agentis
viderat, offensus vitiis, quae plurima menti
femineae natura dedit, sine coniuge caelebs 245
vivebat thalamique diu consorte carebat.
interea niveum mira feliciter arte
sculpsit ebur formamque dedit, qua femina nasci
nulla potest, operisque sui concepit amorem.
virginis est verae facies, quam vivere credas, 250
et, si non obstet reverentia, velle moveri:
ars adeo latet arte sua. miratur et haurit
pectore Pygmalion simulati corporis ignes.
saepe manus operi temptantes admovet, an sit
corpus an illud ebur, nec adhuc ebur esse fatetur. 255
oscula dat reddique putat loquiturque tenetque
et credit tactis digitos insidere membris
et metuit, pressos veniat ne livor in artus,
et modo blanditias adhibet, modo grata puellis
munera fert illi conchas teretesque lapillos 260
et parvas volucres et flores mille colorum
liliaque pictasque pilas et ab arbore lapsas
Heliadum lacrimas; ornat quoque vestibus artus,
dat digitis gemmas, dat longa monilia collo,
aure leves bacae, redimicula pectore pendent: 265
cuncta decent; nec nuda minus formosa videtur.
conlocat hanc stratis concha Sidonide tinctis
adpellatque tori sociam adclinataque colla
mollibus in plumis, tamquam sensura, reponit.
'Festa dies Veneris tota celeberrima Cypro 270
venerat, et pandis inductae cornibus aurum
conciderant ictae nivea cervice iuvencae,
turaque fumabant, cum munere functus ad aras
constitit et timide "si, di, dare cuncta potestis,
sit coniunx, opto," non ausus "eburnea virgo" 275
dicere, Pygmalion "similis mea" dixit "eburnae."
sensit, ut ipsa suis aderat Venus aurea festis,
vota quid illa velint et, amici numinis omen,
flamma ter accensa est apicemque per aera duxit.
ut rediit, simulacra suae petit ille puellae 280
incumbensque toro dedit oscula: visa tepere est;
admovet os iterum, manibus quoque pectora temptat:
temptatum mollescit ebur positoque rigore
subsidit digitis ceditque, ut Hymettia sole
cera remollescit tractataque pollice multas 285
flectitur in facies ipsoque fit utilis usu.
dum stupet et dubie gaudet fallique veretur,
rursus amans rursusque manu sua vota retractat.
corpus erat! saliunt temptatae pollice venae.
tum vero Paphius plenissima concipit heros 290
verba, quibus Veneri grates agat, oraque tandem
ore suo non falsa premit, dataque oscula virgo
sensit et erubuit timidumque ad lumina lumen
attollens pariter cum caelo vidit amantem.
coniugio, quod fecit, adest dea, iamque coactis 295
cornibus in plenum noviens lunaribus orbem
illa Paphon genuit, de qua tenet insula nomen.

Οταν αυτες ο Πυγμαλιων το βιο μ'αμαρτηματα να περνουν
ειδε,οργιστηκε με τη διαφθορα που στα θηλυκα μυαλα
η φυση πολυ γεμιζει,κι αγαμος χωρις γυναικα ζουσε 245
σε νυφικο κρεβατι πολυ καιρο τη συντροφο στερουνταν,
τοτε,εν τω μεταξυ, με τεχνη θαυμαστη κι επιτυχια σκαλιζει
ελεφαντοδοντο δινοντας του μορφη,που γυναικα ποτε τετοια
δεν μπορει να γεννηθει,και για το εργο ερωτας τον κατεχει
παρθενας αληθινης το προσωπο εχει,πως ζει πιστευει, 250
κι αν η σεμνοτητα δεν εμποδιζε,να σαλεψει θελεις,
τοσο με τεχνη κρυβεται η τεχνη του,π'αυτη θαυμαζει κι αρπαζει
του Πυγμαλιωνα το στηθος για το φτιαχτο σωμα φωτιες
συχνα τα χερια πανω στο εργο βαζει κι αγγιζει,αν απο σαρκα
ειναι η' ελεφαντοδοντο,ομως πως ειναι φιλντισι δεν τολμα 255
να πει,φιλια δινει και πως φιλια παιρνει πιστευει,της μιλα,
την κρατα και πως τα δαχτυλα του βυθιζονται στο κορμι νομιζει,
και φοβαται,μηπως μελανια αφησει κει π'αγγιζει και πιεζει
και φορες γλυκα λογια της λεει,και φορες δωρα π'αρεσουν
στα κοριτσια φερνει,κοχυλια και γυαλιστερες πετρες 260
και μικρα πουλια κι ανθη με χιλια χρωματα
κρινα,ζωγραφιστες σφαιρες και των Ηλιαδων τα δακρυα
π'απ'τα δεντρα κυλησαν,και με φορεματα στολιζει τα μελη,
στα δαχτυλα περνα πετραδια,στο λαιμο μακρυ περνα περιδεραιο
ελαφρα στ'αυτια μαργαριταρια και στο στηθος γιρλαντες κρεμα, 265
ολα ταιριαστα,αλλ'ομως και γυμνη πιο λιγο δεν φαινεται ομορφη,
και ξαπλωνοντας την σε σεντονια βαμενα με πορφυρα της Σιδωνας
την φωναζει συντροφο του κρεβατιου του και το λαιμο της γερνει
ν'ακουμπισει σ'απαλα πανω μαξιλαρια,σαν να το νιωσει να'ταν,
κι οταν η ξακουστη σ'ολη τη Κυπρο γιορτη της Αφροδιτης ηρθε 270
κι οι δαμαλες με τα κυρτα τους κερατα σκεπασμενα απο χρυσο
κατω σωριαζονταν απο χτυπημα στον λευκο σαν χιονι λαιμο τους
και τα θυμιαματα εκαιγαν,αφου τις προσφορες εφερε στους βωμους
σταθηκε κι ειπε δειλα 'αν,εσεις θεοι,ολα να δωστε μπορειτε,
να μου δωστε,προσευχομαι' και δεν τολμησε 'τη παρθενα απο φιλντισι' 275
να πει ο Πυγμαλιων,αλλα 'μια ομοια με τη δικη μου'ειπε 'φιλντισενια'
κι οπως στη γιορτη η ιδια η χρυση Αφροδιτη παρουσαν ηταν
καταλαβε τι θελαν οι προσευχες και,της φιλης θεας οιωνος,
φλογα τρεις φορες αναψε και ψηλα στον αερα υψωθηκε,
κι επιστρεφοντας σπιτι,τ'ομοιωμα της κοπελας του γυρευει, 280
σκυβωντας στο κρεβατι φιλι της δινει,του φαινεται να'ναι ζεστη,
τη φιλα ξανα στο στομα,και με τα χερια στο στηθος την αγγιζει,
πιανοντας μαλακωσε το φιλντισι χανει τη σκληραδα
βουλιαζει στα δαχτυλα υποχωρει,οπως τ'Υμηττου ο ηλιος
κερι μαλακωνει και καθως το πλαθουν τα χερια οι αντιχειρες 285
πολλα περνει σχηματα κι απ'την ιδια τη χρηση χρησιμο γινεται,
μενει τοτ'εκθαμβος και με δισταγμο χαιρεται φοβαται μην απατιεται
ξανα ερωτικα και ξανα με τα χερια την ευχη του ξαναγγιζει,
σαρκα ηταν!αναπηδουν πατωντας με το δαχτυλο οι φλεβες,
τοτ'αληθεια ο Παφιος ηρωας μ'αφθονα αρχινα λογια . 290
να ευχαριστει την Αφροδιτη και τελικα πιεζει το στομα του
πανω στο στομα,που ψευτικο δεν ηταν,κι η παρθενα το φιλι
νιωθει κι απο ντροπη κοκκινιζει και το βλεμμα στο φως
σηκωνοντας μαζι με τον ουρανο βλεπει κι αυτον π'αγαπα,
στο γαμο,π'αυτης εργο ητανε,παρουσα η θεα,κι οταν σμιξανε 295
τα κερατα σε πληρη εννια φορες σεληνιακο κυκλο
αυτη τον Παφο γεννησε,απ'τον οποιο τ'ονομα πηρε το νησι
.
.
σχολια:
-Οβιδιος
Ο Πόπλιος Οβίδιος Νάσων (Publius Ovidius Naso, 20 Μαρτίου 43 π.Χ. – 17), γνωστός ως Οβίδιος, ήταν Ρωμαίος ποιητής, που έζησε κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Οκταβιανού Αύγουστου. Ήταν σύγχρονος των γηραιότερων Βιργίλιου και Οράτιου, με τους οποίους συχνά κατατάσσεται ως ένας από τους τρεις κανονικούς ποιητές της λατινικής λογοτεχνίας. Είναι περισσότερο γνωστός από τις Μεταμορφώσεις, μίας σειράς 15 βιβλίων μυθολογικής αφήγησης γραμμένης σε δακτυλικό εξάμετρο, καθώς και για τις συλλογές ερωτικής ποίησης σε ελεγειακά δίστιχα, και ιδιαίτερα για τους Έρωτες (Amores) και την Ερωτική τέχνη (Ars amatoria). Πολλοί μιμήθηκαν την ποίησή του κατά την Ύστερη Αρχαιότητα και το Μεσαίωνα και επηρέασε σε μεγάλο βαθμό τη δυτική τέχνη και λογοτεχνία. Ήταν ο τελευταίος από τους μεγάλους αυγούστειους ποιητές, που έζησε στις αρχές της Pax Romana, της ειρήνης δηλαδή ανάμεσα στα έθνη της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας που επέβαλαν οι ρωμαϊκές στρατιωτικές δυνάμεις.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9F%CE%B2%CE%AF%CE%B4%CE%B9%CE%BF%CF%82
-Οβιδιος.Μεταμορφωσεις
Οι Μεταμορφώσεις είναι ποιητικό έργο του Οβιδίου που γράφτηκε μετά το 1 μ.X. σε δεκαπέντε βιβλία και 12.000 εξάμετρους στίχους[1] (όλα τα υπόλοιπα σωζόμενα ποιήματά του είναι σε ελεγειακό μέτρο).
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%BC%CE%BF%CF%81%CF%86%CF%8E%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82
-Πυγμαλιων
Η ιστορία αναφέρεται στον μυθικό βασιλιά της Κύπρου Πυγμαλίωνα και αναφέρει ότι κάποτε ερωτεύθηκε ένα γυναικείο άγαλμα της Αφροδίτης από ελεφαντόδοντο. Ζήτησε λοιπόν, τελικά, από τη θεά Αφροδίτη να του χαρίσει μια αληθινή γυναίκα όμοια με το άγαλμα. Μετά από λίγο, ο Πυγμαλίων είδε με έκπληξή του ότι το άγαλμα ήταν πια μια ζωντανή γυναίκα, η Γαλάτεια. Την παντρεύτηκε και από τον γάμο αυτό γεννήθηκε ο Πάφος, πατέρας του Κινύρα. Αυτά αναφέρει η Βιβλιοθήκη Απολλοδώρου. Σύμφωνα με τον Απολλόδωρο κόρη του ήταν και η Μεθάρμη που παντρεύτηκε τον Κινύρα[1]. Γιος του Πυγμαλίωνα και της Γαλάτειας αναφέρεται ο Πάφος επώνυμος και ιδρυτής της Πάφου[2].
Ο Οβίδιος στις Μεταμορφώσεις του (βιβλίο Χ) διηγείται την ιστορία με κάποια παραλλαγή: εδώ ο Πυγμαλίων είναι γλύπτης, όχι βασιλιάς, και το άγαλμα δικό του δημιούργημα.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CF%85%CE%B3%CE%BC%CE%B1%CE%BB%CE%AF%CF%89%CE%BD_(%CE%9A%CF%8D%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%85)
.
.
.

Αφροδιτη και Ερωτας

ΕΙΣ ΑΦΡΟΔΙΤΗΝ.ΟΜΗΡΙΚΟΙ ΥΜΝΟΙ.
ΑΘΗΝΑ ΑΡΤΕΜΙΣ ΕΣΤΙΑ.ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΘΕΕΣ Π'ΑΡΝΗΘΗΚΑΝ ΤΗΝ ΑΦΡΟΔΙΤΗ.
[μεταφραση translation σχολια χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]

μοῦσά μοι ἔννεπε ἔργα πολυχρύσου Ἀφροδίτης,
Κύπριδος, ἥτε θεοῖσιν ἐπὶ γλυκὺν ἵμερον ὦρσε
καί τ' ἐδαμάσσατο φῦλα καταθνητῶν ἀνθρώπων
οἰωνούς τε διιπετέας καὶ θηρία πάντα,
ἠμὲν ὅσ' ἤπειρος πολλὰ τρέφει ἠδ' ὅσα πόντος: 5
πᾶσιν δ' ἔργα μέμηλεν ἐυστεφάνου Κυθερείης.
τρισσὰς δ' οὐ δύναται πεπιθεῖν φρένας οὐδ' ἀπατῆσαι:
κούρην τ' αἰγιόχοιο Διός, γλαυκῶπιν Ἀθήνην:
οὐ γὰρ οἱ εὔαδεν ἔργα πολυχρύσου Ἀφροδίτης,
ἀλλ' ἄρα οἱ πόλεμοί τε ἅδον καὶ ἔργον Ἄρηος 10
ὑσμῖναί τε μάχαι τε καὶ ἀγλαὰ ἔργ' ἀλεγύνειν.
πρώτη τέκτονας ἄνδρας ἐπιχθονίους ἐδίδαξε
ποιῆσαι σατίνας τε καὶ ἅρματα ποικίλα χαλκῷ.
ἣ δέ τε παρθενικὰς ἁπαλόχροας ἐν μεγάροισιν
ἀγλαὰ ἔργ' ἐδίδαξεν ἐπὶ φρεσὶ θεῖσα ἑκάστῃ. 15
οὐδέ ποτ' Ἀρτέμιδα χρυσηλάκατον, κελαδεινὴν
δάμναται ἐν φιλότητι φιλομμειδὴς Ἀφροδίτη.
καὶ γὰρ τῇ ἅδε τόξα καὶ οὔρεσι θῆρας ἐναίρειν,
φόρμιγγές τε χοροί τε διαπρύσιοί τ' ὀλολυγαὶ
ἄλσεά τε σκιόεντα δικαίων τε πτόλις ἀνδρῶν. 20
οὐδὲ μὲν αἰδοίῃ κούρῃ ἅδε ἔργ' Ἀφροδίτης,
Ἱστίῃ, ἣν πρώτην τέκετο Κρόνος ἀγκυλομήτης,
αὖτις δ' ὁπλοτάτην, βουλῇ Διὸς αἰγιόχοιο,
πότνιαν, ἣν ἐμνῶντο Ποσειδάων καὶ Ἀπόλλων:
ἣ δὲ μαλ' οὐκ ἔθελεν, ἀλλὰ στερεῶς ἀπέειπεν: 25
ὤμοσε δὲ μέγαν ὅρκον, ὃ δὴ τετελεσμένος ἐστίν,
ἁψαμένη κεφαλῆς πατρὸς Διὸς αἰγιόχοιο,
παρθένος ἔσσεσθαι πάντ' ἤματα, δῖα θεάων.
τῇ δὲ πατὴρ Ζεὺς δῶκε καλὸν γέρας ἀντὶ γάμοιο
καὶ τε μέσῳ οἴκῳ κατ' ἄρ' ἕζετο πῖαρ ἑλοῦσα. 30
πᾶσιν δ' ἐν νηοῖσι θεῶν τιμάοχός ἐστι
καὶ παρὰ πᾶσι βροτοῖσι θεῶν πρέσβειρα τέτυκται.
τάων οὐ δύναται πεπιθεῖν φρένας οὐδ' ἀπατῆσαι:
τῶν δ' ἄλλων οὔ πέρ τι πεφυγμένον ἔστ' Ἀφροδίτην
οὔτε θεῶν μακάρων οὔτε θνητῶν ἀνθρώπων. 35

μουσα τα εργα της πολυχρυσης πες μου Αφροδιτης
της Κυπριδος,που στους θεους το γλυκο ξεσηκωνει ποθο
κι επισης τα γενη των θνητων δαμαζει ανθρωπων
και τ'ουρανου τα πουλια κι ολα τα θηρια
κι οσα πολλα η στερια τρεφει κι οσα ο ποντος 5
ολα τα νοιαζουν τα εργα της ωριοστεφανης Κυθερειας,
τρεις,ομως,ουτε να πεισει μπορει ουτε ν'απατησει,
τη κορη τ'ασπιδοφορου Δια τη λαμπροματα Αθηνα,
γιατι δεν της αρεσουν τα εργα της πολυχρυσης Αφροδιτης,
αλλ'ομως κι οι πολεμοι αρεσουν και τ'Αρη το εργο 10
και για συγκρουσεις και μαχες και λαμπρα εργα φροντιζει
πρωτ'αυτη τεχνιτες να γινουν τους ανθρωπους της γης διδαξε
και πολεμικες αμαξες να κανουν κι αρματα χαλκοστολιστα
κι αυτη τις απαλοχρωμες κοπελες μεσ'στα παλατια
τα καλα εργα διδαξε στο μυαλο καθε μιας βαζοντας τα ,15
αλλ'ουτε ποτε την χρυσοβελη Αρτεμη με την ηχηρη φωνη
δαμασε στο ερωτα η με τ'ομορφο χαμογελο Αφροδιτη
και γιατι σ'αυτη αρεσε το τοξο και στα ορη αγριμια να σκοτωνει
κι οι φορμιγγες κι οι χοροι κι οι διαπεραστικες κραυγες
και τα σκιερα δαση και των δικαιων ανθρωπων οι πολεις, 20
ουτε,ομως,και στη σεμνη κορη αρεσουν της Αφροδιτης τα εργα.
την Εστια,που πρωτη γεννησε ο πανουργος Κρονος.
παντα παρθενα,με τη βουλη τ'ασπιδοφορου Δια,
δεσποινα,που να μνηστευθουν θελησαν Ποσειδωνας κι Απολλωνας,
ομως εκεινη καθολου δεν ηθελε,αλλα σταθερα αρνιονταν 25
κι ορκισθηκε βαρυ ορκο,πο'χει ηδη εκπληρωθει,
παρθενα να μεινει ολο το καιρο,ξεχωριστη απ'τις θεες,
και σ'αυτη ο πατερας Ζευς καλα ανταλλαξε του γαμο
και στου σπιτιου τη μεση καθεται κι εκλεκτη παιρνει μεριδα φαγητο,30
σ'ολους δε τους ναους των θεων τη τιμη εχει
και γι'ολους τους θνητους των θεων πρεσβειρα εγινε,
αυτες,λοιπον,ουτε να πεισει μπορει ουτε ν'απατησει,
απ'τους αλλους απ'την Αφροδιτη κανενας δεν εχει ξεφυγει
ουτ'απ'τους μακαριους θεους ουτ'απ'τους θνητους ανθρωπους 35
.
.
σχολια:
-Ομηρικοι Υμνοι
Οι Ομηρικοί Ύμνοι αποτελούν μια συλλογή αρχαίων ελληνικών ύμνων σε μέτρο δακτυλικό εξάμετρο, το ίδιο που χρησιμοποιείται στην Ιλιάδα και την Οδύσσεια. Στην Αρχαιότητα, οι ύμνοι αυτοί αποδίδονταν στον Όμηρο: η πρώτη αναφορά σε αυτούς σε γραπτό κείμενο γίνεται από τον Θουκυδίδη (iii.104). Ορθώς ο Wolf στα Prolegomena ad Homerum έβγαλε το συμπέρασμα ότι αυτοί οι ύμνοι χρησίμευαν στους ραψωδούς ως προεισαγωγή στις επικές απαγγελίες.
Οι παλαιότεροι από αυτούς γράφτηκαν κατά τον 7ο αιώνα π.Χ. κι έτσι βρίσκονται ανάμεσα στα αρχαιότερα μνημεία της ελληνικής λογοτεχνίας. Παρά το γεγονός ότι οι περισσότεροι Ομηρικοί ύμνοι γράφτηκαν κατά την Αρχαϊκή περίοδο (7ος-6ος αιώνας π.Χ.), μερικοί θεωρούνται ως έργα της Ελληνιστικής Περιόδου.
Οι ύμνοι ποικίλουν σε μέγεθος: κάποιοι είναι σύντομοι και τελειώνουν σε τρεις ή τέσσερις σειρές, ενώ άλλοι καλύπτουν μέχρι και πεντακόσιους στίχους. Οι μεγαλύτεροι ύμνοι περιλαμβάνουν επίκληση, εγκώμιο και αφήγηση, κάποιες φορές εκτεταμένη. Τα περισσότερα σωζόμενα χειρόγραφα από τα Βυζαντινά χρόνια ξεκινούν με τον Τρίτο Ύμνο. Μια τυχαία ανακάλυψη το 1777, στη Μόσχα, έφερε στο φως τους δυο ύμνους που βρίσκονται στην αρχή της συλλογής, τον Ύμνο προς το Διόνυσο και τον Ύμνο προς τη Δήμητρα. Περιέχονται σε ένα μοναδικό χειρόγραφο του 15ου αιώνα και σώζονται σε αποσπασματική μορφή.
Οι 33 ύμνοι είναι αφιερωμένοι στους εξέχοντες θεούς της Ελληνικής μυθολογίας, μερικοί από τους οποίους είναι:
Αφροδίτη Απόλλων Άρης Ασκληπιός Άρτεμις Αθηνά Ερμής Εστία Κυβέλη Διόνυσος Δήμητρα
Διόσκουροι, Κάστωρ και Πολυδεύκης Γαία Ήλιος Ήρα Ηρακλής Ήφαιστος Πάνας Ποσειδώνας
Πύθιος Απόλλων Σελήνη Ζευς
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9F%CE%BC%CE%B7%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%AF_%CE%8E%CE%BC%CE%BD%CE%BF%CE%B9
-Αφροδιτη
Η Αφροδίτη κατά την αρχαία ελληνική μυθολογία και θρησκεία είναι η θεά του έρωτα, της ομορφιάς, της σεξουαλικότητας, της ηδονής και της τεκνοποίησης.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%86%CF%81%CE%BF%CE%B4%CE%AF%CF%84%CE%B7_(%CE%BC%CF%85%CE%B8%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1)
-Αθηνα
Θεά της σοφίας, της χειροτεχνίας, της τέχνης, του πολέμου, της διπλωματίας, της ύφανσης, της ποίησης, της ιατρικής, του εμπορίου και της στρατηγικής.
Η Αθηνά, κατά την Ελληνική μυθολογία, ήταν η θεά της σοφίας, της στρατηγικής και του πολέμου. Παλαιότεροι τύποι του ονόματος της θεάς ήταν οι τύποι Ἀθάνα (δωρικός) και Ἀθήνη, το δε όνομα Ἀθηνᾶ, που τελικά επικράτησε, προέκυψε από το επίθετο Ἀθαναία, που συναιρέθηκε σε Ἀθηνάα > Ἀθηνᾶ. Στον πλατωνικό Κρατύλο το όνομα Αθηνά ετυμολογείται από το Α-θεο-νόα ή Η-θεο-νόα, δηλαδή η νόηση του Θεού (Κρατυλ. 407b), αλλά η εξήγηση αυτή είναι παρετυμολογική. Η επιστημονική βιβλιογραφία θεωρεί το θεωνύμιο προελληνικό και αγνώστου ετύμου.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%B8%CE%B7%CE%BD%CE%AC
-Αρτεμις
H Άρτεμις (λατινικά Diana) είναι μια από τις παλαιότερες, πιο περίπλοκες αλλά και πιο ενδιαφέρουσες μορφές του ελληνικού πανθέου. Κόρη του Δία και της Λητούς, δίδυμη αδερφή του Απόλλωνα, βασίλισσα των βουνών και των δασών, θεά του κυνηγιού, προστάτιδα των μικρών παιδιών και ζώων.
Η Εστία, η Αθηνά και η Άρτεμη, ήταν οι μόνες Θεές που πάνω τους δεν είχε δύναμη η Αφροδίτη (που είχε υποτάξει το σύνολο Θεών και ανθρώπων).
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%86%CF%81%CF%84%CE%B5%CE%BC%CE%B9%CF%82
-Εστια
Κατά την ελληνική μυθολογία, η Εστία είναι η θεά της εστίας, της οικιακής ζωής και της οικογένειας, η οποία λάμβανε την πρώτη προσφορά σε κάθε θυσία που λάμβανε χώρα σε μια οικία και δεν είχε δημόσια λατρεία
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CF%83%CF%84%CE%AF%CE%B1_(%CE%BC%CF%85%CE%B8%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1)
.
.
.

Mack the Knife-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Mackie Messer[Mack the Knife] Die Dreigroschenoper Η οπερα της πενταρας
the threepenny opera,music Kurt Weill ,text Berthold Brecht
[μεταφραση translation σχολια -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]

Und der Haifisch, der hat Zähne
und die trägt er im Gesicht
und Macheath, der hat ein Messer
doch das Messer sieht man nicht.

An 'nem schönen blauen Sonntag
liegt ein toter Mann am Strand
und ein Mensch geht um die Ecke
den man Mackie Messer nennt.

Und Schmul Meier bleibt verschwunden
und so mancher reiche Mann
und sein Geld hat Mackie Messer
dem man nichts beweisen kann.

Jenny Towler ward gefunden
mit 'nem Messer in der Brust
und am Kai geht Mackie Messer
der von allem nichts gewußt.

Und das große Feuer in Soho
sieben Kinder und ein Greis -
in der Menge Mackie Messer, den
man nicht fragt und der nichts weiss.

Und die minderjährige Witwe
deren Namen jeder weiss
wachte auf und war geschändet -
Mackie, welches war dein Preis?
Wachte auf und war geschändet -
Mackie, welches war dein Preis?

κι ο καρχαριας δοντια εχει
και στη φατσα του τα κρυβει
κι ο Μακχιθ μαχαιρι εχει
ομως το μαχαιρι κρυβει

μια Κυριακη βαρια και σκοτεινη
ενας νεκρος αντρας στην ακτη
κι αντρας στριβει στη γωνια ενας
τ'ονομα του Μακ Μαχαιρας

κι ο παλιο Μαιερ εξαφανιστει
και καποι'αλλοι πλουσιοι επισης
κι ο Μακ Μαχαιρας τα λεφτα του αρπαξε
αλλα δεν εχει κανενας αποδειξεις

τη Τζενι Τουλερ βρηκανε
στο στηθος μ'ενα μαχαιρι
κι ο Μακ Μαχαιρας στην αποβαθρα ητανε
που τιποτα γι'αυτο δεν ξερει

και στη μεγαλη στο Σοχο φωτια
εφτα παιδια και μια γρια
μεσ'στο πληθος ο Μακ Μαχαιρας,
που τιποτα δεν ξερει και δε ρωτα κανενας

και τη χηρα τη μικρη
π'ο καθενας τ'ονομα γνωριζει
ξυπναει κι ατιμιζει
Μακ,ποια'ταν η τιμη ;
.
.
σχολια:
Η Όπερα της πεντάρας (γερμανικά: Die Dreigroschenoper) είναι μουσικό έργο του Γερμανού συνθέτη Κουρτ Βάιλ σε λιμπρέτο του Μπέρτολτ Μπρεχτ. Πρόκειται για μεταφορά του αγγλικού έργου του 18ου αιώνα Η όπερα του ζητιάνου (Beggar's Opera) του Τζον Γκέι. Έκανε πρεμιέρα στις 31 Αυγούστου 1928 στο Θέατρο του Βερολίνου κι από την πρώτη στιγμή προκάλεσε αίσθηση στο ευρύ κοινό κι είχε μεγάλο αντίκτυπο στο χώρο του μιούζικαλ. Γνώρισε παγκόσμια επιτυχία, μεταφράστηκε σε 18 γλώσσες, ενώ εξακολουθεί και παίζεται από επαγγελματικούς και ερασιτεχνικούς θιάσους, ενώ έχει γνωρίσει αρκετές παραλλαγές για τον κινηματογράφο, την όπερα κλπ.
Το έργο επικεντρώνεται σε ιστορίες της αστικής τάξης. Στο βικτωριανό Λονδίνο, πρωταγωνιστής είναι ο περιβόητος Μακίθ (Μάκι Μέσερ ή Μακ ο Μαχαιροβγάλτης), που παντρεύεται την Πόλι Πίτσαμ.
Στην Πρώτη Πράξη, ο Μπρεχτ παρουσιάζει το μαγαζί του Τζόναθαν Πίτσαμ, του αφεντικού των ζητιάνων του Λονδίνου, στους οποίους πουλάει προστασία, τους εκμεταλλεύεται και διεκδικεί μερίδιο από τα καθημερινά "κέρδη" τους, ασκώντας κριτική στο καπιταλιστικό σύστημα, προβάλλοντας την εικόνα ότι τα πάντα μπορούν να γίνουν "εμπόριο", ακόμα και η ελεημοσύνη. Ο Πίτσαμ ανακαλύπτει ότι η κόρη του, η Πόλι, που τη θεωρεί ιδιοκτησία του, έχει μπλέξει με τον περιβόητο κακοποιό Μακίθ. Η ίδια η Πόλι εκείνο το βράδυ παντρεύεται το Μακίθ σε ένα σταύλο και διασκεδάζει μαζί με τη συμμορία του, παριστάνοντας την "Τζένη των Πειρατών". Γυρίζοντας σπίτι, ανακοινώνει στους γονείς της το γάμο της, αλλά και το ότι ο αρχηγός της αστυνομίας Τάιγκερ Μπράουν διασκέδασε μαζί τους, καθώς αυτός και ο Μακίθ είναι στενοί φίλοι από το στρατό. Ο γάμος αυτός εξοργίζει τον πατέρα της, ο οποίος πασχίζει να στείλει τον Μακίθ στην κρεμάλα.
Η Πόλι αναφέρει στο Μακίθ τις προσπάθειες του πατέρα της κι αυτός αποφασίζει να φύγει από το Λονδίνο, αφήνοντας διάφορες "δουλειές" στην Πόλι. Πριν φύγει, επισκέπτεται την Τζένι, πρώην αγαπημένη του, χωρίς να ξέρει ότι έχει δεχτεί λεφτά από την κυρία Πίτσαμ για να τον καταδώσει. Παρά τη φιλία του με τον αρχηγό της αστυνομίας Μπράουν, συλλαμβάνεται και οδηγείται στη φυλακή. Εκεί εμφανίζονται η Πόλι μαζί με τη Λούσι, την κόρη του Μπράουν, όπου μεσολαβεί μια σκηνή ζήλιας και τσακωμού. Η Λούσι μηχανορραφεί για την απόδραση του Μακίθ, ενώ ο Πίτσαμ απειλεί τον αστυνόμο Μπράουν ότι θα εξαπολύσει όλους τους ζητιάνους του κατά την τελετή στέψης της βασίλισσας, κάτι που θα στοίχιζε τη θέση του.
Η Τζένι απαιτεί τα χρήματά της από την κυρία Πίτσαμ, η οποία αρνείται. Ο Μπράουν μαθαίνει ότι οι ζητιάνοι έχουν ήδη λάβει θέσεις και ο μόνος τρόπος να σώσει τον ίδιο και τη θέση του στην αστυνομία είναι να συλλάβει και να εκτελέσει το Μακίθ. Ο Μακίθ οδηγείται και πάλι στη φυλακή, αλλά αυτή τη φορά κανείς δεν μπορεί να μαζέψει τόσα χρήματα για να εξαγοράσει τους φύλακες. Λίγο πριν την εκτέλεση, γίνεται η μεγάλη ανατροπή. Καταφτάνει απεσταλμένος της βασίλισσας, η οποία δίνει χάρη στο Μακίθ και του χορηγεί αποζημίωση και ένα κάστρο με τίτλο. Σύσσωμος ο θίασος στο φινάλε τραγουδάει μια παράκληση να μην τιμωρούνται τόσο αυστηρά τα αδικήματα.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%97_%CF%8C%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B1_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CF%80%CE%B5%CE%BD%CF%84%CE%AC%CF%81%CE%B1%CF%82
.
Η όπερα της πεντάρας (ελληνικοί υπότιτλοι)
Ταινία του 1931 σε σκηνοθεσία Γκέοργκ Παμπστ, σενάριο βασισμένο σε έργο του Μπέρτολντ Μπρεχτ και μουσική του Κουρτ Βάιλ.
https://youtu.be/7kkTCOjAT8E

.
.
Mack the Knife Mackie Messer-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Mack the Knife Mack the Knife Mack the Knife Mackie Messer Mack the Knife
Mack the Knife Mack the Knife Mack the Knife Mackie Messer Mack the Knife
Mack the Knife Mackie Messer Mack the Knife Mack the Knife Mackie Messer
Mack the Knife Mackie Messer[Mack the Knife] Mack the Knife Mackie Messer
Mack the Knife Die Dreigroschenoper the threepenny opera,Mack the Knife
Mackie Messer Mack the Knife Mack the Knife Mackie Messer Mack the Knife
Mack the Knife Mackie Messer Mack the Knife Mackie Messer[Mack the Knife]
Anita O' Day Ann-Margret Choir of the Sound Como Lake Big Band Dave Van Ronk
Dean Martin Dee Dee Bridgewater Dr John Frank Sinatra GEORGE SHEARING
Helen Schneider Hildegard Knef HUGUES AUFRAY - La Complainte De Mackie
James Last Band Jascha Heifetz Jazz Sax _ Denis Solee Jerry Orbach Jessye Norman
Jeté Jimmie Dale Gilmore Jimmy Giuffre Joel Xavier & Ron Carter Joshua Redman
Kenny Dorham - 1959 - Quiet Kenny Liberace Lisa Stansfield Louis Armstrong
Loveless Jam DUKES of Dixieland Eartha Kitt Faye Ballard Jazz NEW ORLEANS
Jazz piano solo tutorial Kevin Spacy Jos Pijnappel Nick Cave Saxophone Music
and Backing Track by Johnny Ferreira The Threepenny Opera (National Theatre)
(1989) - Tango Ballad Mack The Knife (original) (Warsaw Academic Big Band) POL
THREEPENNY OPERA - operamission Ella Fitzgerald In Berlin Original (Mackie Messer
in German) Lotte Lenya UU+ Solos Preview Mack the Knife(1) Mack the Knife(2)
Mack the Knife Bobby Darin Dinah Shore & Pearl Bailey Sing Gunhild Carling Live 13
Kurt Gerron sings Mack the Knife from Derby Dreigroschenoper Marianne Faithfull
Mark Lanegan Max Zorin New Jazz Backing Track Mack The Knife ( Bb ) LIVE BAND -
Swing Play Along Jazzbacks Wind Instruments Paul Anka Peggy Lee Russ Conway plays
Mack the Knife Russell Wilson Santo + Johnny Sidney Bechet Sonny Rollins - Moiritat
The Doors - Mack The Knife Alabama Song LIVE Stockholm 2nd Show The Muppet Show
Dr Teeth & Sam The Eagle - Mack The Knife THE PLATTERS The Psychedelic Furs
Tito Puente - Mack El Navaja Tom Waits UTE LEMPER Wayne Newton - Mack The Knife
(Live Early Version) Mack the Knife Mackie Messer Mack the Knife Mack the Knife Mackie
Messer Mack the Knife Mackie Messer[Mack the Knife] Mack the Knife Mack the Knife
Mackie Messer Mack the Knife Mack the Knife Mackie Messer Mack the Knife Mackie Messer
[Mack the Knife] Mack the Knife Mack the Knife music Kurt Weill ,text Berthold Brecht
Mack the Knife Mack the Knife Mackie Messer Mack the Knife Mackie Messer[Mack the Knife]
Mack the Knife Mack the Knife Mackie Messer Mack the Knife Mack the Knife Mack the Knife \
Mack the Knife Mack the Knife Mack the Knife Mackie Messer Mack the Knife
Mack the Knife Mack the Knife Mack the Knife Mackie Messer Mack the Knife
Mack the Knife Mackie Messer Mack the Knife Mack the Knife Mackie Messer
Mack the Knife Mackie Messer[Mack the Knife] Mack the Knife Mackie Messer
Mack the Knife Die Dreigroschenoper the threepenny opera,Mack the Knife

.
Mack the Knife-the threepenny opera music Kurt Weill,text Berthold Brecht-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
https://youtu.be/7u6oS_W2yZ0

.
.

Αχαιοι

Κριτικη στο Χρονικο Ομηρου Ιλιαδα ραψωδια κ' στιχοι 465-481-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ὣς ἄρ᾽ ἐφώνησεν, καὶ ἀπὸ ἕθεν ὑψόσ᾽ ἀείρας 465 θῆκεν ἀνὰ μυρίκην·
ρητινοφορες μελισσες κοντα η θαλασσα σε θαμνους μυρικη βρεχει τα ποδια της
με καταπρασινα φυλλα
δέελον δ᾽ ἐπὶ σῆμά τ᾽ ἔθηκε συμμάρψας δόνακας μυρίκης τ᾽ ἐριθηλέας ὄζους,
kai μ'ενα οστρακο κοβει βλαστους
μὴ λάθοι αὖτις ἰόντε θοὴν διὰ νύκτα μέλαιναν.τα νησια γρηγορα κωπηλατουσαν
προς τη δυση,οι γλαροι ακολουθουσαν τὼ δὲ βάτην προτέρω διά τ᾽ ἔντεα καὶ μέλαν αἷμα,
αἶψα δ᾽ ἐπὶ Θρῃκῶν ἀνδρῶν τέλος ἷξον ἰόντες. 470 εστειλε τοτε γυναικες,
η μια με πλυμενα ρουχα,η αλλη φρουτα,η τριτη ζεστο ψωμι και κοκκινο κρασι
Ομηρου Οδυσσεια,ν' 66-,στη Τραχινα ορισθηκε να πληρωσει ο Ηρακλης
μελος του ΔΣΕ απο φανατισμενους πραιτοριανους,μια ομαδα Χ ανοιξε πυρ,
ακολουθησαν τα Δεκεμβριανα,33 ακριβως μερες,οἱ δ᾽ εὗδον καμάτῳ ἀδηκότες,
ητανε κι οι κλεφτες Κερκωπες ο Σιλλος κι ο Τριβαλλος οι απατεωνες
ἔντεα δέ σφιν καλὰ παρ᾽ αὐτοῖσι χθονὶ κέκλιτο εὖ κατὰ κόσμον τριστοιχί· παρὰ
δέ σφιν ἑκάστῳ δίζυγες ἵπποι.τα οπλα παρα ποδας,'τ'αλογα του Ρησου'ακουγεται
μια φωνη τη νυχτα Ῥῆσος δ᾽ ἐν μέσῳ εὗδε, παρ᾽ αὐτῷ δ᾽ ὠκέες ἵπποι
η γυναικα κοιμονταν,τ'αλογα εβοσκαν τ'απογευμα,'τι κανεις;' του φωναξε
'θα ξυπνησει',αδιαφορισε
κανενας δεν ηξερε τ'ονομα της κορης της Ιππολεχους Δημητρας
ἐξ ἐπιδιφριάδος πυμάτης ἱμᾶσι δέδεντο. 475 σ΄ενα παπυρο του 1931 η Κορινθια εταιρα
Πασιφιλη καταγραφονταν ως μοναχη στο κοπτικο μοναστηρι Καρπου και Παπυλου
στην Αιγυπτο,
καποιοι το εκριναν ρητορικο γυμνασμα σοφιστου,
η Φιλαινιδα ζουσε τοτε στην Αθηνα Δαιδαλιδων 47 Κατω Πετραλωνα ,Κεκροπιδα,
ο πατερας της ειχε Οινομαγειρειον ,αμοροζα απο διετιας ενος Κροκαλου,κορη του
η Αρπαγη,ερωμενη του Πασωνα του Κυδαθηναιου,το ρημα 'αλφανω' κερδιζω,ηταν
ανδρας αλφηστης,δραστηριος επιχειρηματιας
τὸν δ᾽ Ὀδυσεὺς προπάροιθεν ἰδὼν Διομήδεϊ δεῖξεν·
«οὗτός τοι Διόμηδες ἀνήρ, οὗτοι δέ τοι ἵπποι,
στο γραμμα εφραφε νεα για την Ακκω,τη Σισυμβρυα,τη Μαλθακη,τη Ναννιω,τη Γλυκερα ,
'ο Αλιτυρος εκανε καλαυσιθυρον στην Δαμασανδρα'
οὓς νῶϊν πίφαυσκε Δόλων ὃν ἐπέφνομεν ἡμεῖς.'πουλησε ολα τα χτηματα του στη Σικυωνα'
'πρωι 7 Ιουνιου πηραμε τη διαταγη να προχωρησουμε,ενωπιος ενωπιω πλεον,
ενας απο μας,καποιος Θωμας,τρελλαθηκε,τον παρατησαμε '
συνεληφθει τον Νοεμβριο το 1949,βασανιστηκε και φυλακιστηκε,το 1953 με τα μετρα
αμνηστειας αποφυλακιστηκε
ἀλλ᾽ ἄγε δὴ πρόφερε κρατερὸν μένος· οὐδέ τί σε χρὴ
ἑστάμεναι μέλεον σὺν τεύχεσιν, ἀλλὰ λύ᾽ ἵππους· 480 'στην Ακροκορινθο ειδα τη Μυριανθη'
ενας Εφεσιος τον Μαρτιο του 335 π.Χ πληρωσε το φορο στους Περσες,ενα τετραδραχμο
της Ιωνιας με αναγλυφο χαρτη της Εφεσου
στη Κυπρο οι Αχαιοι εφτασαν το 2ο μισο της 2ης χιλιετιας π.Χ
αὐτὰρ ἔμ' ἐς Κύπρον ξείνῳ δόσαν ἀντιάσαντι,
Δμήτορι Ἰασίδῃ, ὃς Κύπρου ἶφι ἄνασσεν.
ἔνθεν δὴ νῦν δεῦρο τόδ' ἵκω πήματα πάσχων.
[Ντοκουμεντο,Ομηρου Οδυσσεια ρ',442-444]
μετα το χαλασμο των συντροφων στην Αιγυπτο απ'την ανοησια τους
μ'εδωσαν στον Δμητορα του Ιασου,ισχυρο της Κυπρου βασιλια,
που'ταν φιλος,κι απο'κει τωρα εδω γεματος συμφορες εφτασα
ἠὲ σύ γ᾽ ἄνδρας ἔναιρε, μελήσουσιν δ᾽ ἐμοὶ ἵπποι.»
Λιτοχωρο 31 Μαρτιου Δεσκατη 21 Σεπτεμβριου Ναουσα 30 Σεπτεμβριου 1946
Γραμμος 1949
.
.
.

Bertolt Brecht-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

5 Gedichte von Bertolt Brech [5 Ποιηματα του Μπερτολτ Μπρεχτ]
Die Bücherverbrennung[Το καψιμο των βιβλιων] - Wer zu Hause bleibt[οποιος στο σπιτι μενει]
-Der, den ich liebe [αυτος,π'αγαπω]-Der Radwechsel [Η αλλαγη του τροχου]
-Über die Bezeichnung Emigranten[Για τον χαραχτηρισμο 'Μεταναστες']
[μεταφραση translation Übersetzung -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]

Die Bücherverbrennung

Als das Regime befahl, Bücher mit schädlichem Wissen
Öffentlich zu verbrennen, und allenthalben
Ochsen gezwungen wurden, Karren mit Büchern
Zu den Scheiterhaufen zu ziehen, entdeckte
Ein verjagter Dichter, einer der besten, die Liste der
Verbrannten studierend, entsetzt, daß seine
Bücher vergessen waren. Er eilte zum Schreibtisch
Zornbeflügelt, und schrieb einen Brief an die Machthaber.
Verbrennt mich! schrieb er mit fliegender Feder, verbrennt
mich!
Tut mir das nicht an! Laßt mich nicht übrig! Habe ich nicht
Immer die Wahrheit berichtet in meinen Büchern? Und jetzt
Werd ich von euch wie ein Lügner behandelt! Ich befehle euch,
Verbrennt mich!

Το καψιμο των βιβλιων

οταν το καθεστως διεταξε,τα βιβλια με βλαβερες ιδεες
δημοσια να καουν,και παντου
τα βοδια επιταχθηκαν,καρα με βιβλια
στις φωτιες να μεταφερουν,ανακαλυψε
ενας κυνηγημενος ποιητης,απ'τους καλυτερους,τη λιστα
των καμενων μελετωντας,με τρομο,πως
τα δικα του βιβλια ηταν ξεχασμενα,τοτ'αυτος στο γραφειο
ετρεξε οργισμενος,κι εγραψε ενα γραμμα στους ηγετες.
Καψτε με! εγραψ'αυτος μ'εκρηκτικη πενα,καψτε με!
Μη το καν'τε αυτο σε μενα!Μη με παρατατε!Δεν εχω
παντα την αληθεια πει στα βιβλια μου;Και τωρα
πρεπει οπως εναν ψευτη να με μεταχειριζεστε!Σας διαταζω,
καψτε με!
.
.
Wer zu Hause bleibt

Wer zu Hause bleibt, wenn der Kampf beginnt
Und lässt andere kämpfen für seine Sache
Der muss sich vorsehen: denn
Wer den Kampf nicht geteilt hat
Der wird teilen die Niederlage.
Nicht einmal den Kampf vermeidet
Wer den Kampf vermeiden will: denn
Es wird kämpfen für die Sache des Feinds
Wer für seine eigene Sache nicht gekämpft hat.

οποιος στο σπιτι μενει

οποιος στο σπιτι μενει,οταν ο αγωνας αρχιζει
κι αφηνει τους αλλους ν'αγωνιζονται για υποθεση του
αυτος πρεπει να προσεξει.γιατι
οποιος τον αγωνα δεν εχει μοιραστει
αυτος θα μοιραστει την ηττα,
ουτε μια φορα τον αγωνα δεν αποφευγει
οποιος τον αγωνα αποφευγει.γιατι
θα'χει αγωνισθει για υποθεση τ'εχθρου
οποιος για δικη του υποθεση δεν εχει αγωνισθει
.
.
Der, den ich liebe

Der, den ich liebe
Hat mir gesagt
Daß er mich braucht.
Darum
Gebe ich auf mich acht
Sehe auf meinen Weg und
Fürchte von jedem Regentropfen
Daß er mich erschlagen könnte.

αυτος,π'αγαπω

αυτος,π'αγαπω
μου'χε πει
πως με χρειαζεται
γι'αυτο
προσεχω τον εαυτο μου
προσεκτικα βαδιζω και
φοβαμαι καθε της βροχης σταγονα
πως να με σκοτωσει θα μπορουσε
.
.
Der Radwechsel

Ich sitze am Straßenhang.
Der Fahrer wechselt das Rad.
Ich bin nicht gern, wo ich herkomme.
Ich bin nicht gern, wo ich hinfahre.
Warum sehe ich den Radwechsel
mit Ungeduld?

Η αλλαγη του τροχου

καθομαι στην ακρη του δρομου
ο οδηγος το τροχο αλλαζει
δεν νιωθω χαρα,απ'οπου ερχομαι
δεν νιωθω χαρα,προς τα που παω
Ομως γιατι βλεπω την αλλαγη τροχου
μ'ανυπομονησια;
.
.
Über die Bezeichnung Emigranten
[1937,Dänemark]

Immer fand ich den Namen falsch, den man uns gab:
Emigranten.
Das heißt doch Auswandrer. Aber wir
Wanderten doch nicht aus, nach freiem Entschluss
Wählend ein andres Land. Wanderten wir doch auch nicht
Ein in ein Land, dort zu bleiben, womöglich für immer
Sondern wir flohen. Vertriebene sind wir, Verbannte.
Und kein Heim, ein Exil soll das Land sein, das uns da
aufnahm
Unruhig sitzen wir so, möglichst nahe den Grenzen
Wartend des Tags der Rückkehr, jede kleinste Veränderung
Jenseits der Grenze beobachtend, jeden Ankömmling
Eifrig befragend, nichts vergessend und nichts aufgebend
Und auch verzeihend nichts, was geschah, nichts verzeihend.
Ach, die Stille der Sunde täuscht uns nicht! Wir hören die
Schreie
Aus ihren Lagern bis hierher. Sind wir doch selber
Fast wie Gerüchte von Untaten, die da entkamen
Über die Grenzen. Jeder von uns
Der mit zerrissenen Schuhn durch die Menge geht
Zeugt von der Schande, die jetzt unser Land befleckt.
Aber keiner von uns
Wird hier bleiben. Das letzte Wort
Ist noch nicht gesprochen.

Για τον χαραχτηρισμο 'Μεταναστες'
[1937,Δανια]

παντα εβρισκα τ'ονομα λαθος,που καποιος μας εδωσε:
Μεταναστες
αυτ'ομως σημαινει οτι αλλαξαμε χωρα.Αλλ'εμεις
ομως δεν φυγαμε,απο λευτερη αποφαση
διαλεγοντας μι'αλλη χωρα.Ομως ουτ'ακομα μπηκαμε
μεσα σε μια χωρα,εκει να μεινουμε,αν ηταν δυνατο για παντα
αλλ'εμεις δραπετευσαμε.Εκδιωγμενοι ειμαστε,εξορισμενοι
και καμια Πατριδα,μια εξορια πρεπει η χωρα να'ναι,αυτη π'εκει μας
δεχθηκε
ετσ'εμεις μενουμε σ'επιφυλακη,οσο γινεται πιο κοντα στα συνορα
περιμενοντας τη μερα του Γυρισμου,τη καθε παραμικρη αλλαγη
απ'την αλλη μερια των συνορων προσεχοντας,καθε νεοεισερχοιμενο
επιμονα ρωτοντας,τιποτα ξεχνοντας και τιποτα παραδιδοντας
κι επισης τιποτα συγχωρωντας,απ'οτι εγινε,τιποτα συγχωρωντας
Α,η ησυχια του Εγκληματος δεν μας απατα!Ακουμε
τις κραυγες
απ'τα στρατοπεδα τους ως εδω περα.Ομως ειμαστε οι ιδιοι
οπως η Ηχω των Κακουργηματων,που απο κει ξεφυγε
παν'απ'τα συνορα.Ο καθενας απο μας
που με ξεσχισμενα παπουτσια μεσ'στο πληθος περνα
δειχνει το Αισχος,που τωρα τη πατριδα μας μολυνει.
Αλλα κανενας απο μας.
εδω δεν θα μεινει.Το συνθημα
δεν εχει ακομα ειπωθει
.
.
Bertolt Brech-Die Bücherverbrennung-painting χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
https://youtu.be/KJ1BX40Xfzc

.
.
.

yellow-3μ χ 4.5 μ -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

εκτυφλωτικο εμφυλιο φως λεξεων-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

λευκη αιωνιοτητα τρεφεται ο κυκνος
κι οι διαφανες πραξεις της σεληνης
νερα που βοσκουν τα ψαρια
αντιλογια λεξεων ειναι η αληθεια
το εκκρεμες του αερα /το απειρο πληθος του χρονου
κοκκοι πρωτων αριθμων η ελληνικη αμμος
ας,τωρα,επιτευχθει η αυτονομια της Ιστοριας
η ευφυια του πρασινου δεντρου,ακριβως,μεσημερι
παφλασμοι κοχυλιων αγγιζουν αφροεντα ανθη
στα συρματα στεγνωνει ο ηλιος,απογευμα,
τα σταχυα ντυνονται τις περισπωμενες του κιτρινου,καλοκαιρι,
εκτυφλωτικο εμφυλιο φως λεξεων
το ι το υ το η
το ο το ω
το ε
το α
το σ ,η σι διεση της φωνης σου
μ'ηχο νερων τα πουλια μιλανε
η ασυληπτη βεβαιοτητα του σωματος
υπεροπτικο αλατι,η εξατμιση της σιωπης του
η τρυφερη γραμματικη της πεταλουδας στο χορταρι
η αντιθετος διαγωνιος των ψιθυρων
η ορμη του ειναι
οι πραξεις
.
.

reflection of-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

'intuition' vs 'inspiration' -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Letter from AlanTuring to Max Newman, written at The Crown, Shenley Brook
End, circa 1940:
I am not sure whether my use of the word 'intuition' is right or whether your
'inspiration' would be better.

»Ich weiß«
Ich weiß nicht
no-one will drive us out of Tarski’s truththeoretic paradise

[35a] τῆς ἀμερίστου καὶ ἀεὶ κατὰ ταὐτὰ
ἐχούσης οὐσίας καὶ τῆς αὖ περὶ τὰ σώματα γιγνομένης μεριστῆς τρίτον ἐξ ἀμφοῖν
ἐν μέσῳ συνεκεράσατο οὐσίας εἶδος,
Πλατων Τιμαιος
denken Sie daran
And he to me: “O creatures imbecile,
And he to me: “Thy city, which is full
Of envy
His
inability to construct a narrative suggests the ideological bankruptcy of his age.
αυτοχθονες
ανακαλυψαν τη φωτια το χαλκο το σιδερο
εξημερωσαν αγρια ζωα
ο Δωριεας Αστεριος εσμιξε με την Τυρια Ευρωπη
ballet
Apparition de la lune
ο αντρας κοιμαται η γυναικα στον καθρεφτη
μια σαυρα στη κοιλια του
η γυναικα βαφει τα χειλη της
η σαυρα στο στηθος της
La lune disparaît à son tour
στην Αλωση της Μιλητου
στα προσφυγικα της Νεας Σμυρνης ο Μινωας Σαρπηδονας ειχε
παντοπωλειο,η γυναικα του Κυβελη γεννησε διδυμα
τ'απογευματα ακουγαμε απ'το σπιτι τους κροτους,κυμβαλα,
τυμπανα και κλαγγη οπλων
την δ’(Άρτεμη ελεγαν Εφεσίαν και Κρησίαν
και λιμην κλειστος προς Βορεαν ελεγαν
σταδιους ρ’ πόλις εστίν έχει λιμένα και ύδωρ
εξαιτιας αυτων η Αλωσις του Ιλιου,στο γραμμοφωνο
το σπιτι,το εσωτερικο του σπιτιου,τα καδρα,οι καρεκλες,
εξω η αυλη,τα πλακακια,ο κηπος,τα τζιτζικια στα δεντρα
και πιο περα το κλειδι της θαλασσας
το καλοκαιρι εβαζαν σ'ενα πιατακι ζαχαρωμενο νερο να πιασουν τις μυγες
τη νυχτα η γυναικα τραγουδουσε ρεμπετικα
ψυχομαχω.ο γαρ α[λ]εκτωρ ηστοχηκε μου
και θακαθαλπαδος ερασθεις εμεν εγκατελιπε
αλλ'επιθεις λιθον εμαυτου επι την καρδιαν
καθ[η]συχασομαι
'¿Tenés hambre?'preguntó,
'Esta noche vas a cenar muy liviano', dijo ella,
'¿Cómo te llaman en tu casa?'
'Me llamo Pablo'
'Pablo es un bonito nombre'

Alan Turing in 1947.London
There can be no machine which will distinguish provable formulae
of the system from unprovable
On the other hand if a mathematician is confronted with such a problem
he would search around and find new methods of proof.
.
.
.
σημειωση:
ψυχομαχω.ο γαρ α[λ]εκτωρ ηστοχηκε μου
και θακαθαλπαδος ερασθεις εμεν εγκατελιπε
αλλ'επιθεις λιθον εμαυτου επι την καρδιαν
καθ[η]συχασομαι

αποσπασμα λαικου μιμου σε παπυρο της Οξυρυγχου,Αιγυπτος,1ος αιωνας μ.Χ,
Ενας εκτροφεας πετεινων για κοκορομαχιες θρηνει την απωλεια του πετεινου

μεταφραση-αποδοση:

χανομαι,ο κοκορας μου το'σκασε
με μια κλωσσα τα'φτιαξε και μ'αφησε
τωρα θα κανω πετρα τη καρδια μου

.
.
.

Harmonizations Εναρμονισεις - χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

know /look at-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

know /look at
a flesh of water sea
radiant earth/waves
moon illuminates
forever /mountain
shoulders of horses
swiftly/westward
together glittering
rocks/field going
silence trace charm
fishes/watery boats
circling aenigma
know/tell now
.
.
.

-ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ-
-METAPHYSIC OF GREEK SEA-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

εδω στο συνορο της θαλασσας
παραθυρα κοχυλιων ενα καλαθι χταποδια
δυο σπαροι στη πετρα
μασκα χρυση ο ηλιος
χρωμα λευκο γαλαζιο ο τοιχος της μερας
ο ηχος της αμμου στις λεξεις
ο ποθος του νερου
φωνη το φως μονοσυλλαβη ελευθερια
ποση αργη κινηση απειρου
η σαρκα τ'αερα αθυροστομη
φυλλα νερου τα ψαρια
οι ταλαντωσεις των φθογγων
τι;
πως;
που;
η αιωνιοτητα
αχνη διαφανη αισθηση
.
.
-METAPHYSIC OF GREEK SEA-

here at the border of the sea
shell's windows a basket with octopus
two breams up the rock
gold mask the sun
color white blue the wall of the day
the sound of sand in words
the desire of water
voice the light monosyllable freedom
how slow motion of infinite
the air's flesh is doorless
water's leaves fishes
the oscillations of the word-sounds
what?
how?
where?
eternity
light transparent sense
.
.

and Red-3μ χ 4.5μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

and now-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Opposite me
against true,the real
any
reason
'Do you remember it?'
'How could I forget it'
everything
cruelty Mankind Universe History
one thought
one sensation
all mockery
all illusions
Madame!
Don't you know me yet?
Yes
she increases his desire
in accordance
'I cannot deny'
Matiere Into Time Reflexion
Indeed
meat and soft-boiled eggs/ took one of /them 'Just wait!'
lay down theories 'Why not' to be 'Strange maxims!'
no false read and write /a bird hover among the trees
and seems to bathe in moonlight / a screen illumination
the atmosphere what solemnity with the odor of flowers
a mirror,again,'How, so?' how did you arrive at these
conclusions? Watch out 'Not only that''What is it?'
.
.
.

photografies about what?-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

voices about what?-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

he came forward
the surrounding land,then
his arms
at the light
................. the mirror
.... watching
—Tell me
Come and look/a body odour
liquid voice I’m not joking —Look at
'a basic obstacle to an adequate definition of truth'
-The truth of a sentence consists in its conformity with the reality
false/not true in Aristotle's Metaphysics:
να πεις τι ειναι εκεινο που δεν ειναι
η' τι δεν ειναι εκεινο που ειναι,is false
ενω να πεις τι ειναι εκεινο που ειναι
η' τι δεν ειναι εκεινο που δεν ειναι,is true
-and what is your own idea of realism?
in old-time photos:the nostalgia
-is Photography a means of communication?
το λευκο σωμα ενος κυκνου στα νερα
τα χρωματα της φωνης του αερα
Οδυσσεια φ 393-5 ὁ δ' ἤδη τόξον ἐνώμα πάντῃ ἀναστρωφῶν, πειρώμενος ἔνθα καὶ ἔνθα,
μὴ κέρα ἶπες ἔδοιεν
—Tell me
.... watching
................. the mirror
at the light
his arms
the surrounding land,then
he came forward
.
.
.

Logico-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

in roots of Platon in ads world
in money praxis in encircling interests
.
.
.

Ζακ-Λουί Νταβίντ (1787) Ο Θάνατος του Σωκράτη David,The Death of Socrates

Συντομο σχολιο στον Μενωνα του Πλατωνα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ο Θεμιστοκλης.ειπ'ο Σωκρατης, κι ο Περικλης αν και σοφοι
παιδια αμορφωτα ειχαν αλογομουρηδες και συ Ανυτε παιδι τομαρα
ἀλλὰ γάρ, ὦ ἑταῖρε Ἄνυτε, μὴ οὐκ ᾖ διδακτὸν ἀρετή.
τοτ'οργισμενος ο Ανυτος στον Μενωνα του Πλατωνα προειδοποιησε
ὦ Σώκρατες, ῥᾳδίως μοι δοκεῖς κακῶς λέγειν ἀνθρώπους.
ἐγὼ μὲν οὖν ἄν σοι συμβουλεύσαιμι, εἰ ἐθέλεις ἐμοὶ πείθεσθαι, εὐλαβεῖσθαι
κι αληθεια,ποσον αυτο πληρως εκτελεσθηκε το 399
τα δε περι δημοκρατιας και Τριακοντα Τυραννοι προφασεις
ὡς ἴσως μὲν καὶ ἐν ἄλλῃ πόλει ῥᾷόν ἐστιν κακῶς ποιεῖν ἀνθρώπους
ἢ εὖ, ἐν τῇδε δὲ καὶ [95a]πάνυ· οἶμαι δὲ σὲ καὶ αὐτὸν εἰδέναι
.
.
.

Επιστροφη επίμονη στην Ελένη-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

επιστροφη επιμονη στην Ελένη
το περιοδικό μόδας στο τραπεζι η γυάλα με το ψαρι το πορσελανινο ανθοδοχειο
ο καθρεφτης έδειχνε μια γυναικα μια άγνωστη σκέφτηκε έδειχνε τα χερια της
χρυσα δαχτυλίδια γελουσε ένα μαργαριταρενιο κολιέ στο λαιμό γαμήλιο δώρο στη Λισαβόνα
η' στη Ρώμη, πέρασαν από τότε χρόνια στην ιστορία,
στρατιώτες,φωτογραφία σε εφημερίδα, στα καράβια ανέβαιναν στην πάνω Ελλάδα ένα
παιδί τη φωνάζει μάνα ' μάνα που μας πάνε; ' δεν πρόλαβε να του μιλήσει βραδυασε την
απομακρυναν μαζί με τους άλλους
ανθρωπος μακραίνει από άνθρωπο κενό δωματιο το φεγγάρι εισβάλει απ' το
παραθυρο βουλιαζει στο κρεβάτι το σωμα της, τι λένε; γιατί δεν ακουει; ' η Ελένη ειμαι'
'ποια; ' ντράπηκε να επαναλάβει ενας αντρας , ιδιος, οξυγονοκολλουσε σιδερα
για να κοιμηθεί βγάζει το κεφαλι της τα χερια της τα πόδια της κλειδώνει τη πόρτα, να μη τη
δουν, αφήνει ανοικτό το φως,
ακούει το σφύριγμα ενός τρένου, ο πατερας, τότε, είχε ελιες κι αμπέλια, ο ηλιος τους έκαιγε,
αργότερα θα έρθει η μοδίστρα, βαριέται τις πρόβες,ότι είναι να γίνει ας γίνει γρήγορα, γιατί
τόσο θέατρο; ποιανού ματαιοδοξία εξυπηρετει;
ένα κίτρινο φύλλο αιωρείται στον αέρα, σε λίγο θ'αγγιξει το εδαφος, το αγγίζει τώρα,
ο άντρας απέναντι της μιλάει, σε κάποια άλλη γυναίκα, αφηγείται μια ιστορία, την ίδια την
άκουσε πολλές φορές, από ευγένεια δεν του το λέει, και πάντα αλλάζει το τέλος,
'ηρθε η μοδιστρα' της λένε, σηκωνεται, πάντα έχει μεγάλη αγωνία μην δεν βρει τα μέλη της,
ευτυχώς όλα είναι στη θέση τους, από μικρή την διδαξαν να μην προκαλεί,σε φθονουν άμα
ξεχωρίζεις,
το φεγγάρι τραβήχτηκε απο πάνω της, έμεινε μόνο η δαγκωματια του στο λαιμό της,
έδεσε ένα πορτοκαλι μαντηλι γυρω να την κρύψει, άνοιξε τη πόρτα και βγήκε,
την είδε στον καθρέφτη 'η Ελένη είσαι;' τη ρώτησε, 'ναι' απάντησε, και για να μην υπαρχει
αμφιβολία προσθεσε 'ναι εγώ ή Ελενη'

Επιστροφη επίμονη στην Ελένη-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

επιστροφη επιμονη στην Ελένη το περιοδικό μόδας στο τραπεζι η γυάλα με το ψαρι το
πορσελανινο ανθοδοχειο ο καθρεφτης έδειχνε μια γυναικα μια άγνωστη σκέφτηκε έδειχνε
τα χερια της χρυσα δαχτυλίδια γελουσε ένα μαργαριταρενιο κολιέ στο λαιμό γαμήλιο δώρο
στη Λισαβόνα η' στη Ρώμη, πέρασαν από τότε χρόνια στην ιστορία,στρατιώτες,φωτογραφία
σε εφημερίδα, στα καράβια ανέβαιναν στην πάνω Ελλάδα ένα παιδί τη φωνάζει μάνα ' μάνα
που μας πάνε; ' δεν πρόλαβε να του μιλήσει βραδυασε την απομακρυναν μαζί με τους άλλους
ανθρωπος μακραίνει από άνθρωπο κενό δωματιο το φεγγάρι εισβάλει απ' το παραθυρο
βουλιαζει στο κρεβάτι το σωμα της, τι λένε; γιατί δεν ακουει; ' η Ελένη ειμαι' 'ποια; ' ντράπηκε
να επαναλάβει ενας αντρας ,ο ιδιος, οξυγονοκολλουσε σιδερα για να κοιμηθεί βγάζει το κεφαλι
της τα χερια της τα πόδια της κλειδώνει τη πόρτα, να μη τη δουν, αφήνει ανοικτό το φως,
ακούει το σφύριγμα ενός τρένου, ο πατερας, τότε, είχε ελιες κι αμπέλια, ο ηλιος τους έκαιγε,
αργότερα θα έρθει η μοδίστρα, βαριέται τις πρόβες,ότι είναι να γίνει ας γίνει γρήγορα, γιατί
τόσο θέατρο; ποιανού ματαιοδοξία εξυπηρετει;ένα κίτρινο φύλλο αιωρείται στον αέρα, σε λίγο
θ'αγγιξει το εδαφος,το αγγίζει τώρα,ο άντρας απέναντι της μιλάει, σε κάποια άλλη γυναίκα,
αφηγείται μια ιστορία, την ίδια την άκουσε πολλές φορές, από ευγένεια δεν του το λέει, και
πάντα αλλάζει το τέλος,' ηρθε η μοδιστρα' της λένε, σηκωνεται, πάντα έχει μεγάλη αγωνία μην
δεν βρει τα μέλη της, ευτυχώς όλα είναι στη θέση τους, από μικρή την διδαξαν να μην προκαλεί,
σε φθονουν άμα ξεχωρίζεις,το φεγγάρι τραβήχτηκε απο πάνω της,έμεινε μόνο η δαγκωματια
του στο λαιμό της,έδεσε ένα πορτοκαλι μαντηλι γυρω να την κρύψει,άνοιξε τη πόρτα και βγηκε,
την είδε στον καθρέφτη 'η Ελένη είσαι;' τη ρώτησε, 'ναι' απάντησε, και για να μην υπαρχει
αμφιβολία προσθεσε 'ναι εγώ ή Ελενη'
.
.
.

τα κομμενα κεφαλια Αρη Βελουχιωτη και Τζαβελλα στη Πλατεία Ρήγα Φεραίου στα Τρίκαλα
17-19 Ιουνιου 1945

Φάρσα στον Ρήγα Φεραιο-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Πλατεία Ρήγα Φεραίου στα Τρίκαλα
στησανε 17 έως 19 Ιουνίου του 1945
τη ζυγαριά στον κεντρικο φανοστατη
Από δω κύριοι ο Άρης από κει ο Τζαβέλλας
εμείς,το τονίζουμε, δεν ευθυνομαστε
άλλωστε προγραμμενος ήταν ούτε ψωμί
ούτε νερό στον δηλωσια Μιζερια-Αρη
Προφθασατε
το Θεαμα εις την πόλιν μας διημερον
και γλέντι με νταούλια και πιπιζες

Κανένας μας,και ευθυνομαστε γι'αυτό,
δεν άκουσε του Ρήγα ως πότε παλληκαρια

ούτε ως τωρα

.
.

Giuditta Pasta as Amina, May 1831 premiere La sonnambula Vincenzo Bellini

Portrait de la soprano Jenny Lind dans le rôle d'Amina,La sonnambula Vincenzo Bellini

La sonnambula Vincenzo Bellini The sleepwalker in act 2, sc. 2,(William de Leftwich Dodge, 1899)

Aria-Ah! non credea mirarti,Scena ultima,La sonnambula Vincenzo Bellini
[μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]

La sonnambula η Υπνοβατιδα,ειναι μια οπερα σε δυο πραξεις του Vincenzo Bellini σε λιμπρετο
του Felice Romani,πρεμιερα στο Teatro Carcano του Μιλανου 6 Μαρτιου1831,στο ρολο της
Amina η μετζο σοπρανο Giuditta Pasta και του Elvino ο τενορος Giovanni Battista Rubini,

σ'ενα ελβετικο χωριο στις αρχες του 19ου αιωνα η Αμινα μια ορφανη κοπελα αρραβωνιασμενη
με τον Ελβινο ειναι υπνοβατις,αυτο δημιουργει προβληματα στη σχεση της με τον Ελβινο που
το αγνοει οπως και οι αλλοι,οταν βρισκεται να κοιμαται στο δωματιο του κομη Ροδολφο της
παιρνει το δαχτυλιδι του αρραβωνα,μπροστα σ'ολους η Αμινα παθαινει μια κριση υπνοβασιας,
τραγουδωντας την αρια Ah! non credea mirarti ενω περπαταει κοιμισμενη στην ακρη της στε-
γης του μυλου,τοτε καταλαβαινουν και ξαναενωνεται με τον Ελβινο

La sonnambula Vincenzo Bellini,Scena ultima,
Vedesi Amina uscire da una finestra del mulino: ella passeggia,dormendo, sull'orlo del tetto;
sotto di lei la ruota del mulino, che gira velocemente, minaccia di frangerla se pone il piede
in fallo. Tutti si volgono a lei spaventati.

AMINA (si guarda la mano come cercando l'anello di Elvino)
L'anello mio... l'anello...
ei me l'ha tolto... ma non può rapirmi
l'immagin sua... Sculta... ella è qui, qui... nel petto.
(si toglie dal seno i fiori ricevuti da Elvino)
Né te d'eterno affetto
tenero pegno, o fior... né te perdei...
ti bacio ancor... ma... inaridito sei.

Ah! non credea mirarti
sì presto estinto, o fiore.
Passasti al par d'amore,
che un giorno sol durò.
(piange sui fiori)

Potria novel vigore
il pianto mio recarti
ma ravvivar l'amore
il pianto mio, ah no, non puo.

La sonnambula Vincenzo Bellini,Τελευταια σκηνη
βλεπουν την Αμινα να βγαινει απο'να παραθυρο του μυλου,περπαταει,κοιμισμενη,
στην ακρη της στεγης,κατω απ'αυτη η φτερωτη του μυλου,που γυρνα γρηγορα,απει-
λωντας να την κομματιασει αν κανει λαθος βημα,ολοι ειναι γι'αυτη τρομαγμενοι

ΑΜΙΝΑ[κοιταζει το χερι σαν να ψαχνει το δαχτυλιδι του Ελβινο]
το δαχτυλιδι μου...το δαχτυλιδι...
απο με το'χει παρει...μα δεν μπορει να ξαναπαρει
την εικονα του...χαραγμενη...αυτη'ναι εδω,εδω...στη καρδια
[αγγιζει στο στηθος τα λουλουδια που δεχτηκε απ'τον Ελβινο]
ουτε σε τ'αιωνιου ερωτα
συμβολο,λουλουδι...δεν θα σε χασω...
σε φιλω παλι...μα..μαραμενο εισαι

ποτε δεν πιστευα να σε δω
τοσο γρηγορα σβησμενο,λουλουδι.
να διαβεις οπως ο ερωτας,
που μια μερα μονο κρατησε
[κλαιει στα λουλουδια]

θα μπορουσε καινουργια ζωντανια
το δακρυ μου να σου ξαναφερει
μα να ξανανιωσει τον ερωτα
το δακρυ μου,οχι,δεν μπορει
.
.
Soprano CLAUDIA MUZIO - La Sonnambula, Ah, non credea mirarti,Vincenzo Bellini (1935)
https://youtu.be/jWwcn0u7QSI

.
.
Maria Callas - Ah non credea mirarti,La sonnambula ,Vincenzo Bellini
https://youtu.be/VRhBY0X4sv8

.
.
Cecilia Bartoli - Ah, non credea mirarti...Ah! non giunge,La sonnambula,Vincenzo Bellini
https://youtu.be/hUi18GyNPlw

.
.
Anna Netrebko - ah, non credea (sonnambula)- Bbc PROMS 2007 Vincenzo Bellini
https://youtu.be/MDK4EEtNF08

.
.
Vincenzo Bellini - La Sonnambula (With Libretto) HQ
https://youtu.be/9FfWZJFMT_E

.
.
.

4 παραλλαγές στο ίδιο θεμα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

a tree sound is
the green
between
waters
.
.
.

Geometricous-3μ χ 4.5μ--χ,ν,κουβελης c.n.couvelis

ρυτιδες της πολης-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ρυτιδες της πολης οι δρομοι
οι ανθρωποι τα εντομα που την κατατρωνε
περιττη αθλια δοξα
η συντριβη
ενας δυνατος αερας χαρτονομισματων
νοημα η' μη νοημα
η ποιηση το γκριζο τους
εκει στη κολαση η Αννα Αχματοβα με μινι ζιπ
αποπλανα τον Αμεντεο Μοντιλιανι
αυτος ο Βλαντιμιρ Μαγιακοφσκι δεν νιωθει φοβο
με μεσαιωνικο φοντο η ιστορια ερπει
συνομιλωντας με τον Αρθουρ Σοπενχαουερ
τιποτα δεν δικαιολογειται
.
.
.

Abstract Geometricous-3μ χ 4.5μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΣΥΜΠΛΟΚΑ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Was kann ich wissen?
Was soll ich tun?
Was darf ich hoffen?
Was ist der Mensch?
τη νυχτα κοιμηθηκαν σ'ενα ξενοδοχειο,οταν ξυπνησε το πρωι εκεινη κοιμονταν
ακομα και του κρατουσε σφιχτα το χερι,'ολη τη νυχτα κοιμηθηκαμε ετσι'σκεφτηκε,
αναπνεε βαθεια στον υπνο της,φοβηθηκε μηπως τη ξυπνησει και δεν τραβηξε το
χερι του,ειδε τις γεματες βαλιτζες ακουμπισμενες στην ακρη του κρεβατιου,εκανε
προσεκτικα να μη κανει θορυβο λιγο πιο περα και την κοιτουσε,
απεραντη σιωπη,οι επαναλαμβανομενες σταγονες του χρονου,ωρες,στο ρολοι,
ενας ξαφνικος καλπασμος αλογου,γυρισε το κεφαλι και κοιταξε στον καθρεφτη,
μια γυναικα με κοκκινο μακρυ φουστανι,ο δυνατος αερας της τραβουσε τα μαλλια,
τρομαξε και φωναξε τ'ονομα της,ανοιξε η πορτα,το δωματιο πλημμυρισε φως,εκλεισε
τα ματια στο δυνατο φως,'τι εγινε;'την ακουσε διπλα του,'ενα αδειανο διχτυ αφησαν,
ησυχασε'της εσφιξε το χερι,'ποιον σαν ψαρι θα πιασουν;'ρωτησε,'εσενα','ελα ησυχασε'
της εσφιξε το χερι,
Her face was flushed with pleasure
être bien dans sa peau
The actors had to play in intense heat
Αγαμεμνων. τη ξενη αυτη καλα να την δεχτεις
Κλυταιμνηστρα.τη θαλασσα ποιος τωρα μπορει να ηρεμισει;
Κασσανδρα. καραραμενο σπιτι,ποσα πολλα ξερεις,
φονικα απο συγγενων χερια
και τωρα που τον αντρα με γλυκολογα σερνεις στο λουτρο
πως το τελος να πω;
The walls were painted with intense vibrant colors.
The corset girdled the woman's torso tightly.
El bajo cantó un dúo con la soprano.
Εισαι τριανταφυλλιά μου,στη
φωνή μου πεταλούδα κίτρινη,
το βλέμμα
.
.
σημειωσεις:
Milan Kundera
L’INSOUTENABLE LEGERETE DE L’ETRE
.
Pourtant, cette fois-ci, il s'endormit près d'elle. Au matin, quand il se réveilla, il constata que
Tereza qui dormait encore lui tenait la main. S'étaient-ils tenus comme ça par la main toute
la nuit ? Ça lui semblait difficilement croyable.
Elle respirait profondément dans son sommeil, elle le tenait par la main (fermement,
il n'arrivait pas à se dégager de son étreinte) et l'infiniment lourde valise était posée
à côté du lit.
Il n'osait pas dégager sa main de son étreinte de peur de la réveiller, et il se tourna très

[μεταφραση χ.ν.κουβελης]
Ομως,αυτη τη φορα,κοιμηθηκε διπλα της.Το πρωι οταν ξυπνησε,ειδε πως η Τερεζα που
κοιμονταν ακομα του κρατουσε το χερι.Ηταν κρατημενοι ετσι απ'το χερι ολη τη νυχτα;
Αυτο του φανηκε δυσκολο να το πιστεψει.
Αυτη ανεπνεε βαθεια μεσα στον υπνο της,τον κρατουσε απ'το χερι[σφιχτα,δεν θα μπορουσε
ν'τραβηχθει απ'το κρατημα της]και η υπερβολικα γεματη βαλιτζα ηταν αφημενη στο πλαι
του κρεβατιου.
Δεν τολμουσε να τραβηξει το χερι του απ'το κρατημα της απο φοβο να μην την ξυπνησει,
και γυρισε πολυ προσεκτικα στο πλαι για να μπορει να την παρατηρει με περισσοτερη ανεση
.
.
Αισχύλος Ἀγαμέμνων

Κλυταιμνηστρα. ἔστιν θάλασσα–τίς δέ νιν κατασβέσει; –
Κασσανδρα. μισόθεον μὲν οὖν· πολλὰ συνίστορα,
αὐτόφονα, † κακὰ καρτάναι †
ἀνδρὸς σφαγεῖον καὶ πέδον ῥαντήριον
κλαιόμενα τάδε βρέφη σφαγὰς
ὀπτάς τε σάρκας πρὸς πατρὸς βεβρωμένας.
τόδε γὰρ τελεῖς; [ἀντ. δ. τὸν ὁμοδέμνιον πόσιν
λουτροῖσι φαιδρύνασα–πῶς φράσω τέλος;
τάχος γὰρ τόδ' ἔσται· προτείνει δὲ χεὶρ ἐκ
χερὸς ὀρεγομένα

[μεταφραση χ.ν.κουβελης]
Αγαμεμνων.αυτη εδω τη ξενη καλα μεσ'στο σπιτι δεξου
Κλυταιμνηστρα. τη θαλασσα ποιος τωρα μπορει να ηρεμισει;
Κασσανδρα.καραραμενο σπιτι,ποσα πολλα ξερεις,
φονικα απο συγγενων χερια
τ'αντρα σφαγειο κι αιματος ραντιστηριο
βρεφη που σφαζονται ουρλιαζουν
ψητες σαρκες που τρωει πατερας,
αυτο θα κανεις,
τον αντρα συντροφο του κρεβατιου σου
στο λουτρο με γλυκολογα παρασερνεις,
πως το τελος να πω;
γρηγορα αυτο θα γινει,τα χερια επιθυμωντας να πνιξουν
απλωνουν
.
.
.

Priscus Attalus Ατταλος Πρισκος,νομισμα

Ατταλος Πρισκος Αυτοκρατωρ 409 μ.Χ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

καθολου τον Ιωνα Ελληνα Ατταλο Πρισκο δεν εννοιαζε
η μομφη σφετεριστης αυτοκρατορας στη Ρωμη
και πως ανδρεικελο ηταν του Βησιγοτθου Αλαριχου
ανοησιες του Ονωριου κουφια λογια στη Ραβεννα
αυτον,κυριως,τον ενδιεφερε να ενωθει το δυτικο
κι ανατολικο κρατος σε μια ισχυρη αυτοκρατορια
με τους αρχαιους θεους και την αρχαια φιλοσοφια
τωρα αν γινει ο Αλαριχος στρατηγος αυτο λιαν
τους ωφελει και δεν ειναι σπουδαιον πραγμα
τι κι αν δεν προλαβε τα σχεδια του να εκπληρωσει
κι εχασε την ευνοια του Αλαριχου κι εξορισθει
εκει στην Ισπανια παλιν εκ νεου αυτοκρατωρ
αναγορευεται σε πεισμα Ονωριου και Κωνσταντιου
.
.
.

Ιουλιανός 361-363 μ.Χ. Σόλιδος (4.28 gm).

Ιουλιανος-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Εἴπατε τῷ βασιλεῖ, χαμαὶ πέσε δαίδαλος αὐλά,
οὐκέτι Φοῖβος ἔχει καλύβην, οὐ μάντιδα δάφνην,
οὐ παγὰν λαλέουσαν, ἀπέσβετο καὶ λάλον ὕδωρ.
εν ειδει επιγραμματος σταλθηκε απ'τους ιερεις
η εκκληση στον εθνικο αυτοκρατορα Ιουλιανο
για κατεπιγουσα οινονομικη ενισχυση και φροντιδα
τ'αλλα περι καταρρευσης του αρχαιου κοσμου
ενα κατασκευασμα,μαλλον,καποιου,μονοθειστη,
αλλωστε οι τετοιες αλλαγες επηρεαζουν τα πληθη
τα φοβιζουν και τα συγκρατουν δυσκολα εκδηλωνονται
μεχρι ενας απ'τους δυο ολοκληρωτικα να κερδισει
και τωρα,βεβαια,δεν ειναι για εκδρομες στους Δελφους
αφιερωματα πλουσιες προσφορες ακριβα αναθηματα
ας ο Παραβατης κανονισει την πορευση των Πυθικων
αποστελνωντας τους σολιδους καθαρα χρυσα νομισματα
.
.
.

Ομηρική Ελλάδα 2018-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

στο βορρά η αρκούδα
οἴη δ' ἄμμορός ἐστι λοετρῶν Ὠκεανοῖο
Θρηικιος άνεμος ξεριζώνει ιτιές και φτελιες
ἧχι ῥοὰς Σιμόεις συμβάλλετον ἠδὲ Σκάμανδρος
η Κασσάνδρα στις Μυκήνες πρώτο πρωινό
χρυσές μέλισσες βομβιζουν στ'αυτια της
ένα Σαββάτο βραδυ
μια Κυριακή πρωί
μπηκα στο Γιουλ μπαξέ
η ασκαυλος των τζιτζικιών στη μουριά
φρέσκα σύκα στο τραπεζι
οἴκαδ' ἴμεν, Τροίῃ δὲ πεφήσεται αἰπὺς ὄλεθρος
Μαλαγματενιο αργαλειό κ'ελεφαντενιο κτένι
κ'ενα κορμι αγγελικό κάθεται κι υφαινει
Αδεται εν Συνασω-κυκλιος χορός
η Ελενη κτένιζεται στον μεγάλο καθρέφτη
κόκκινιζει τα χείλη της
μια φλέβα κύκνου στ'αριστερο χέρι της
'που'ναι η μάσκα μου;δεν τη βρισκω'
Ἕκτωρ, ἡμῖν δ' αὖτ' ἀναφαίνεται αἰπὺς ὄλεθρος
η Σμύρνη φωτογραφία αναμνηστικη
της έφεραν τη μάσκα
βάλε στα μαλλιά σου λάδι
στα μάγουλα σου κοκκιναδι
την φώναξαν Ρουμπαλια
Γαρουφαλιά που σε τριγυρνουνε τα πουλια
.
.
.

αρχαικο-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

κυριως,αμφισημα σχηματιζουμε τις προτασεις μας-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

στο φως το σωμα λυγισε
υπεροπτικο η ρητορικη της σεληνης
τυλιχτηκε στα τριανταφυλλα
μορφες προιστορικων κυκνων στα πετρωματα του χρονου
το βαθυ βλεμμα του καθρεφτη στο δωματιο
το διαφανες κρυσταλλο της παιδικης ηλικιας ενα
απροοπτο κιτρινο του βαν Γκογκ
το κοκκινο πορφυρο της σιωπης
ασβεστολιθικα πουλια και φυτα
ειμαστε
η γλωσσα,τουλαχιστον,να σωθει,ειπε
φυκια ανθρωπων στο κηπο
χρωματιστα δεντρα αγγιζουμε και στη αγορα
μ'επιδεξιες κινησεις ενας αρλεκινος Οιδιποδας παιζει στα ζαρια
τα ματια του
η' κατ'αλλους,πλεον ειδημονες,πουλαει τα Απαντα του Φρουντ
ενας Οδυσσεας,τον ειδαμε,κωπηλατουσε στα νερα του καθρεφτη
ο Ελπηνορας ταιζε το κιτρινο ψαρακι στο γυαλινο ενυδρειο
'κραυγες Ιστοριας τα ταξιδια μας' εγραψε
κανενας δεν ειμαι,φωναξε,και μαζεψε τη ματαιοδοξια του
τι αρμυρα εχει η μεταφυσικη
ο Αριστοτελης ο Πλατωνας η Πολιτεια το Συζυγες του Ανθρωπου
ενα δεντρο η θαλασσα τα βραχια το βλεμμα μας
η' το ταγκο της γαληνης του φεγγαριου αποψε
τα λουλουδια τα νουφαρα τα κυπαρισσια
στο μεταλλο του ηλιου μυθολογια
κυριως,αμφισημα σχηματιζουμε τις προτασεις μας
στη πραγματικοτητα με λεξεις ταξιδευουμε
καθε Οιδιποδας και το Αινιγμα του
η επιθυμια της Αληθειας απ'τα κοκκαλα βγαλμενη
.
.
.

Great Geometricous-3 μ χ 4.5 μ -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

τι σημαινει αντιλεγω-χ.ν.κουβελης .n.couvelis

τι σημαινει αντιλεγω
το πρωι εκσφενδονισμενα πουλια στον αερα
αναδυεται επιδεξια η θαλασσα
κι ανθη,ακριβως,οστρακων στον καθρεφτη/ο χρονος
ματαιοδοξια γεγονοτων ο ανθρωπος
δικαιολογια επαναστασης
εμεις,κληρονομοι τοκογλυφων ιστοριας
εδω,πηλινα δεντρα σ'εγχρωμο αερα/τα βλεμματα
χρησμους σε χρυσα πορτοκαλια μοιραζουμε
ονοματα σε μνημη εμφυλιου πριν την απειροτητα
το κοκκινο καρπουζι το κιτρινο πεπονι
μια πλημμυρα αφανων στο θεατρο κατω απ'τον ηλιο
αυτη η εγχαρακτη διαφανεια συνεχως
προβαλει το φεγγαρι/ενα μπρουτζινο φωνηεν
ροδια σε λαμψεις νερου
οι ρητορειες δημαγωγων τα συμφεροντα μας
ιδιοτελεις αγριοχηνες χαρτοπαιζουν με τη βροχη
τινος ο κοσμος αισχρο γευμα
.
.
.

The Enigma-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Πλήρους ιμερων εκβλαστησεων-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Υψηλή ευθύνη περιστεριού ενδοξη εκσπερμάτωση κροταλία εντός ατελούς κοχλία
εκδορευουσα πορφυροαισθιοντα κόλπον παρθένου πολλαπλών εγκαυλωσεων μετά ριπής
κανονιοβολου ντε Σαντ ηχησεως περιβλέπτου Απτέρου Φιλονικίας ορθοψωλων ταυρισκων
η' και αιγοκερων εκπορνευσεως συνενόχων συνουσιασμενων επί ποδηλάτων εν ατμοσφαιρα
υλακων ορνιθοπτερυγων απαριθμουντων άπειρων στυσεων εντός μελανομορφου χοάνης
νεγρισας εκ Μεγαρίδος υπό λαυριας σκιάς οξειων κυπαρισσιων εξεχουσων οκταηχου ιντσεων
μουνομερούς εγχυματος περί τον μεσημβρινον ησυχασμον του αεροπτεριζομενου αεί Πανος
παντός
.
.
Πλήρους ιμερων εκβλαστησεων-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Υψηλή ευθύνη περιστεριού ενδοξη
εκσπερμάτωση κροταλία εντός ατελούς
κοχλία εκδορευουσα πορφυροαισθιοντα
κόλπον παρθένου πολλαπλών εγκαυλωσεων
μετά ριπής κανονιοβολου ντε Σαντ ηχησεως
περιβλέπτου Απτέρου Φιλονικίας
ορθοψωλων ταυρισκων η' και αιγοκερων
εκπορνευσεως συνενόχων συνουσιασμενων
επί ποδηλάτων εν ατμοσφαιρα υλακων
ορνιθοπτερυγων απαριθμουντων άπειρων
στυσεων εντός μελανομορφου χοάνης
νεγρισας εκ Μεγαρίδος υπό λαυριας σκιάς
οξειων κυπαρισσιων εξεχουσων οκταηχου ιντσεων
μουνομερούς εγχυματος περί τον μεσημβρινον
ησυχασμον του αεροπτεριζομενου αεί Πανος παντός
.
.
.

The Enigma - c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

προβληματα αβεβαιοτητας-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

προβλημα αβεβαιοτητας η φιλοσοφια
αμηχανια λεξεων στον Thomas De Quincey
What man How that face
η παρακμη του απειρου στη γευση μηλου
κοκκινη δυση just when
στο χρυσο κοσμημα παριστανωνται δυο μελισσες
στην Ιστορια η Τροια καηκε το 1922
η απεραντη λυπη του Οβιδιου στην Κωνσταντζα
en la terre et les pierres imaginaire
η αγρια πτωση του Αιαντα Τελαμωνιου
απο αγανακτικον ηθος η αναγνωση του Πλατωνο
στο κενο της ψυχης
δεινοτατον αλλοτριον σωμα
η εμμονη στην ακαμψια του Celan 'Κυριοι για τελευταια φορα
προγευματιζω Freud'
χλευαζει γελειοποιει:FRANKFURT,Es ist alles andese
αντιπαλοτητα πραξεων το Ειναι,μιστερ
φορεσε,ενσυνειδητα,την πανοπλια Ηθικα Νικομαχεια του Αριστοτελη
πραγματι docta ignorantia η γνωση
λεω,παντα,την αδυνατη αληθεια
Eine Maschine,die nicht im Arbeitsprozess dient,ist nuzlos
μια λεξη αν δεν χρησιμοποιηται,δεν ειναι αχρηστη
π.χ μίστυλλόν
μίστυλλόν τ᾽ ἄρα τἆλλα καὶ ἀμφ᾽ ὀβελοῖσιν ἔπειραν, 465
ὤπτησάν τε περιφραδέως, ἐρύσαντό τε πάντα.
κι επειτα τ'αλλα λειανιζουν κρεατα και τα περνουν στις σουβλες
κι αφου πολυ προσεκτικα τα ψησαν ολ'απ'τη φωτια τραβηξαν
[Ομηρου Ιλιαδα ραψωδια Α',465-466]
π.χ ανθρωπον
μίστυλλόν ανθρωπον

.
.
WOMAN CHESS ENIGMA-animation and music c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
https://youtu.be/c-WTX6h0_fU

.
.
.

Abstract Geometricous 3μ χ 4,5μ-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Alle Satze sind gleichwertig[6.4]-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Alle Satze sind gleichwertig[6.4]
Quelles sont ces nouvelles significations au monde?
un désordre ordonné
ou
un ordre désordonné
quel est le sujet d'un tel history?
venait à penser conformé à la réalité
sans doute,Jouissance et argent
ou du moins sa parodie dans la production
il elle propose de l'argent, beaucoup d'argent.
«Très bien» le calcul
il n'y a plus rien à dire qui soit realité
ces images de modes
pieta,η ρωμαικη αρετη με πομπωδη τροπο
ο Adam Smith χαμογελα
πλησιαζει τον Λυγκεα η Υπερμηστρα,ξημερωνοντας
ο γαμος της Ερμιονης με τον εξαδελφο Ορεστη
facts facts stricto sensu facts
welche Empfindung vermittelt dir das Bild?
[il se leve]pourquoi on attend? quoi?vrai
[un temps]ce n'est possible
[silence]Je n'ai rien a te dire
μαζεψαν τους αιχμαλωτους σε στρατοπεδα,εκει τους στοιβαξαν σε στενο
ασκεπαστο κτιριο,ολημερα τους εκαιγε ο ηλιος,και τη νυχτα παγωναν κι ετρεμαν,
οσοι δεν αντεχαν πεθαιναν και σωριαζονταν κατω,κι ητανε η μυρωδια ανυποφορη,
διψα και πεινα τους βασανιζε,κι ετσι μεινανε,ανακατα ζωντανοι και πεθαμενοι,εφτα
ολοκληρες μερες [καπου στην Ελλαδα]
Suppose,sir,you tell me just what you know of
But it was true,my dear
I know
wie es nur eine logische Notwendigkeit gibt,
so gibt es auch nur eine logische Unmoglichkeit[6,375]
.
.
.

αρχαιο σκηνικο-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

ΜΙΑ ΡΗΤΟΡΙΚΗ ΣΤΙΣ ΧΟΗΦΟΡΕΣ ΤΟΥ ΑΙΣΧΥΛΟΥ-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Χοηφοροι Αισχυλου,Αποσπαματα
[μεταφραση translation c.n.couvelis χ.ν.κουβελης]

μοιρασε τους ρολους
'εσυ ο Ορεστης εσυ η Κλυταιμνηστρα εσυ ο Αιγισθος'
εβαλε τη προσωπιδα 'Εγω η Ηλεκτρα'
το φεγγαρι αγγιζε το σπαθι του κυπαρισσιου
'αγρυπναω και δεν κοιμαμαι τις νυχτες
βρισκομαι σε πυκνο δασος και με κυνηγανε αγρια σκυλια'
ακουσε ψιθυρους,κοιταξε μεσα στον καθρεφτη,
'οι φονιαδες μοιχοι,ξεδιαντροπα γελανε,ως ποτε;'
πόροι τε πάντες ἐκ μιᾶς ὁδοῦ 72
<προ>βαίνοντες τὸν χερομυσῆ
φόνον καθαίροντες ἴθυσαν μάταν
και να ξεσπασουν ποταμια νερα
να καθαρισουν δεν θα μπορεσουν
τα λερωμενα του φονια χερια
ενιωσε το ψυχρο φως της μερας,ο καμπος ακινητος,
πορτοκαλιες λεμονιες αποσαρκωμενα δεντρα
εστριψε τον αντιχειρα να τον σπασει,
δεν πονουσε,
τοῖς αἰτίοις νῦν τοῦ φόνου μεμνημένη 117
τους φονιαδες τωρα μην ξεχνας
το θεατρο κατω απ'την ισχυρη πιεση του ηλιου
πνιγονταν,δεν ανεπνεε,'σβηστε το φως'ουρλιαξε,
ησυχια,μια πρασινη σαυρα κρυφτηκε στις πετρες,
ξαπλωσε στην ορχηστρα και κοιμηθηκε
αὐτῇ τέ μοι δὸς σωφρονεστέραν πολὺ 140
μητρὸς γενέσθαι χεῖρά τ᾽ εὐσεβεστέραν.
απ'τη μανα μου κανε με φρονιμοτερη
και τα χερια μου καθαροτερα
'Ιφιγενεια'ειπε'προσεξε αναμεσα στους πελατες σου
μπορει να'ναι κι ο Ορεστης,μην ξαπλωσεις μαζι του'
'εδω στη Μασσαλια,αδελφη μου Ηλεκτρα,φθανουν ναυτικοι
ξενοι πολλοι,πως να τους ξεχωρισεις;'
και τοτε της εδωσε πλεξουδα απ'τα μαλλια του,'να η πλεξουδα του'
τοὺς φιλτάτους γὰρ οἶδα νῷν ὄντας πικρούς.234
οι πιο δικοι μας,το ξερω,εχτροι μας ειναι
σε χαρτι εγραψε τα ονοματα τους,Κλυταιμνηστρα Αιγισθος,
και του'βαλε φωτια
τα γραμματα τα ειδε να λιωνουν,Κ λ υ τ α ι μ ν η σ τ ρ α Α ι γ ι σ θ ο ς
και σταχτη να πεφτουν
οὓς ἴδοιμ᾽ ἐγώ ποτε 267
θανόντας ἐν κηκῖδι πισσήρει φλογός.
αμποτε να τους δω
στη πισσα να λιωνουν και στη φωτια
καθησε σ'ενα καφε στο Αργος,'Πολυχρυσαι Μυκηναι',
οδος Θυεστου αριθμος 11,'εσπρεσο'ειπε στο γκαρσονι,
τουριστες στο απεναντι σουβενιρ μαγαζι 'Η Κλυταιμνηστρα'
'Πολυδακρυαι,μαλλον, Μυκηναι'ειρωνευτηκε,
στο τραπεζι διπλα ενας νεαρος λοχιας μιλαγε στο κινητο,
ξεχασθηκε,
σαρκῶν ἐπαμβατῆρας ἀγρίαις γνάθοις 280
λειχῆνας ἐξέσθοντας ἀρχαίαν φύσιν·
λευκὰς δὲ κόρσας τῇδ᾽ ἐπαντέλλειν νόσῳ·
σαρκες απ'αγρια δοντια ξεσκισμενες
το κορμι λεπρα να κατατρωει
κι ασπρες πανω στη πληγη τριχες να φυτρωνουν
'Ορεστη' ξυπνησε,
ηταν τ'ονομα του λοχια,καποιος φιλος τον φωναξε
απ'το βαθος των γεγονοτων
τοὔργον ἔστ᾽ ἐργαστέον. 298
πολλοὶ γὰρ εἰς ἓν συμπίτνουσιν ἵμεροι
ο φονος θα γινει
ολη σ'αυτο η θεληση μου
ο δικηγορος της μιλησε με την τυπικη γλωσσα της επιστημης του,
για το α ο νομος β λεει αυτο,για το γ ο νομος δ προβλεπει αυτο,
'η αυτοδικια,κυρια μου,απαγορευεται απ'τον νομο και τιμωρειται'
νομοτεχνικη φλυαρια,πληρωσε την επισκεψη κι εφυγε
ἀντὶ μὲν ἐχθρᾶς γλώσσης ἐχθρὰ
γλῶσσα τελείσθω· τοὐφειλόμενον 310
πράσσουσα Δίκη μέγ᾽ ἀυτεῖ·
ἀντὶ δὲ πληγῆς φονίας φονίαν
πληγὴν τινέτω. δράσαντι παθεῖν,
τριγέρων μῦθος τάδε φωνεῖ.
μ'εχτρα πληρωνεται η εχτρα
το χρεος να ξοφθληθει η Δικη φωναζει
με φονο ο φονος τιμωριεται
κι αυτος που'κανε κακο κακο ιδιο θα παθει
ο αρχαιος νομος αυτο προσταζει
το φεγγαρι κυλουσε στον σκοτεινο ουρανο
ευθυ σκληρο το σπαθι του κυπαρισσιου
'αγρυπναω και δεν κοιμαμαι'
κατεβηκε στην αυλη,σε καποιο παραθυρο ειδε φως,
μετα απο λιγο εσβησε,κρυβονται και παραφυλανε,
η νυχτα την εσφιγγε στο λαιμο
τί τῶνδ᾽ εὖ, τί δ᾽ ἄτερ κακῶν;338
οὐκ ἀτρίακτος ἄτα;
τι χειροτερα κακα θα γινουν;
πως η καταστροφη θα παψει;
'προβα'φωναξε
μαζευτηκαν γυρω οι ηθοποιοι
'το συναισθημα θελω,αυτουσιο' ειπε,'καταλαβατε;'ρωτησε
οι αλλοι εσκυψαν τα κεφαλια,'αυτο,ακριβως,θελω'φωναξε
ἐφυμνῆσαι γένοιτό μοι πυκά- [στρ. ε’ 385
εντ᾽ ὀλολυγμὸν ἀνδρὸς
θεινομένου, γυναικός τ᾽
ὀλλυμένας·
να χαρω που πανω σε σφαγμενο αντρα
σφαγμενη γυναικα φρικτα σφαδαζει
η γλωσσα συρραξεις εμπολεμων λεξεων και ιδεων
Αυτο ειναι το γεγονος
το νερο στο μπανιο ηταν ζεστο,σαν αγκαλια μανας,
ενας κτυπος στη πορτα,
το νερο στροβιλλισε με σφυριχτο θορυβο στο σιφωνι
δίκαν δ᾽ ἐξ ἀδίκων ἀπαιτῶ.398
τιμωρια για τ'αδικα ζητω
lux in tenebris,το μαθημα των λατινικων,πρωι,Παρασκευη,
αργοτερα το μαθημα του πιανου,Frederic Chopin prelude no. 5
ο δωρικος χρωματισμος της γλωσσας,το μαθημα των Ελληνικων
ἴδεσθ᾽ Ἀτρειδᾶν τὰ λοίπα' 407
εμεις,δεστε,απ'τους Ατρειδες μειναμε
ο λοχιας Ορεστης απολυθηκε απ'το στρατο
'καλως πολιτης' υποκριτικα του ευχονταν,
οταν βρεθηκαν μονοι του ειπε 'δεν βλεπεις πως σε κοροιδευουν,
να γινεις δικος τους θελουν,να παρεις το μερος τους'
'προδοτης εγω δεν γινομαι'της απαντησε
ἔπειτ᾽ ἐγὼ νοσφίσας ὀλοίμαν.438
θα τη σφαξω κι ας χαθω
διαβασαν στις εφημεριδες της Τιρυνθας,πρωτοσελιδο
'ΜΑΝΙΑ ΚΑΤΕΛΑΒΕ ΤΗΝ ΛΥΣΙΠΠΗ ΤΗΝ ΙΦΙΑΝΑΣΣΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΦΙΝΟΗ
ειχαν και τις φωτογραφιες τους
'προσεξες,Ορεστη,η Ιφιανασσα,ποσο μοιαζει στην Ιφιγενεια μας'
την αλλη μερα στην εφημεριδα ΤΑ ΝΕΑ του Αργους εγραφαν στη πρωτη σελιδα
'ο γνωστος ψυχαναλυτης Μελαμποδας,μαθητης του Freud στη Βιεννη,
ανελαβε τη θεραπεια των Προιτιδων'
μουγκριζουν σαν αγελαδες διαδοθηκαν φημες
'και τοτε,Ορεστη,θυμασαι το πρωτοσελιδο; 'ΕΜΑΣΧΑΛΙΣΘΗ Ο ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ'
ἐμασχαλίσθη δέ γ᾽,439
τον κομματιασε,και τα κομματια κατ'απ'τη μασχαλη εβαλε
ν'αποτρεψει,η ατιμη,την εκδικηση
'Η τανιφυλλος ψυχη μου'
'υλακτεει η φωνη μου'
'αζυγος εγω'
τοιαῦτ᾽ ἀκούων ἐν φρεσὶν γράφου <υ ->. 450
μην ξεχνας τιποτα απ'αυτα π'ακους
Θεατρο,Αργιτισσες χορους ισταν γυναικων
τωρα με σμερδαλεαν φωναν
Ὀρέστης
μέμνησο λουτρῶν οἷς ἐνοσφίσθης, πάτερ.491
θυμησου το λουτρο που σ'εσφαξαν ,πατερα
Ἠλέκτρα
μέμνησο δ᾽ ἀμφίβληστρον ὡς ἐκαίνισαν.492
θυμησου το διχτυ που σ'αδειασαν και τυλιξαν μεσα
Ὀρέστης
πέδαις δ᾽ ἀχαλκεύτοις ἐθηρεύθης, πάτερ.493
στο δοκανο πιαστηκες σαν θηριο,πατερα
κνυο και αλφο το προσωπο τους
'καλυψτε το με λασπες'
το φεγγαρι καθησε στα τελευταια καθισματα του θεατρου
η μεταμορφωση
εβγαλε τη μασκα
Ὀρέστης
ἔσται 514
τὰ πάντα γάρ τις ἐκχέας ἀνθ᾽ αἵματος 520
ἑνός, μάτην ὁ μόχθος·
να γινει
οτι να κανεις το αιμα του φονου δεν ξεπλενεται
'ο μυθος λεκτικοποιει απωθημενους ασυνειδητους φοβους'
σχολιασε ο ψυχαναλυτης
'κι εδω συγκεκριμενα το φοβο της κυησης'
Ὀρέστης
ἦ καὶ πέπυσθε τοὔναρ; 526
ξερεις τ'ονειρο να πεις;
Χορός
τεκεῖν δράκοντ᾽ ἔδοξεν, ὡς αὐτὴ λέγει 527
οπως λεει,της φανηκε πως φιδι γεννησε
ἐν [ι] παιδὸς ὁρμίσαι δίκην. 529
σαν να'ταν μωρο το φροντισε
αὐτὴ προσέσχε μαζὸν ἐν τὠνείρατι. 531
η ιδια στο στηθος το βυζαξε
ὥστ᾽ ἐν γάλακτι θρόμβον αἵματος σπάσαι. 533
κι αυτο γαλα κοκκινο αιμα ρουφηξε
ἡ δ᾽ ἐξ ὕπνου κέκλαγγεν ἐπτοημένη. 535
τοτ'αυτη ξυπνησε ουρλιαζοντας τρομαγμενη
'και με την εμφανιση του στο φως διαλυεται ο φοβος'
ἐκδρακοντωθεὶς δ᾽ ἐγὼ
κτείνω νιν, 550
δρακο με γεννησε να τη σκοτωσω
'γυρω απ'το σπιτι της Ιφιγενειας'διηγηθηκε' ηταν χερσα χωραφια,
κατι κοτες εκει τσιμπολογουσαν,μια δυο λευκες ξεφλουδισμενες,
στη πορτα μια ζωγραφισμενη καρδια τρυπημενη μ'ενα βελος,οταν
ανοιξε η πορτα ετριζε'
'σε γνωρισε;'τον ρωτησε με αγωνια
διστασε
'οχι'της απαντησε
πρὶν αὐτὸν εἰπεῖν “ποδαπὸς ὁ ξένος;” νεκρὸν 575
θήσω,
πριν προφτασει να πει 'απο πουθε ειναι ο ξενος;'
θα τον σφαξω
ο αλλος κοιταξε με απορια,αυτος ενα κενο,
αδιαπεραστος,μια γατα πηδηξε τρομαγμενη απ'το κρεβατι,
καταλαβε,σκεφτηκε το σφιξιμο της θηλιας,
αυτος το τραβηγμα της σκανδαλης
αυτο,κυριοι,εγινε
κι ακουστηκε
Αἴγισθος
ἒ ἔ, ὀτοτοτοῖ. 869
ωχ!
κι ειπαμε
μάχης γὰρ δὴ κεκύρωται τέλος. 874
τελειωσε,τον σκοτωσε
και διαδοθηκε
Αἴγισθος οὐκέτ᾽ ἔστιν 877
παει ο Αιγισθος
οι τοιχοι του σπιτιου καταρρεουν,η βρυση στο μπανιο χαλασε,
πλημμυρισε νερα το δωματιο,
΄θα πνιγω'ουρλιαξε και βγηκε στην αυλη
'ποιος ειν'αυτος εδω μπροστα μου;τι θελει;
γιατι μου κλεινει το δρομο;'
σηκωνει τα ματια,βλεπει,'ελεος,παιδι μου
ἐπίσχες, ὦ παῖ, τόνδε δ᾽ αἴδεσαι, τέκνον, 896
μαστόν, πρὸς ᾧ σὺ πολλὰ δὴ βρίζων ἅμα
οὔλοισιν ἐξήμελξας εὐτραφὲς γάλα
μη,παιδι μου,αυτο σεβασου το μαστο,
νυσταζαν τα ματακια σου κι ομως
με τα χειλακια σου ρουφαγες το παχυ γαλα
φυλλα κιτρινα,σπασμενα ροδια,το τρυπανι του ηλιου ανοιγει τρυπες
στη κοιλια της,η κινηση της καρδιας και του χεριου
οὐδὲν σεβίζῃ γενεθλίους ἀράς, τέκνον
δεν φοβασαι τις καταρες της μανας,παιδι μου; 912
'μην ξεχνας πως ειμαστε ανθρωπινα πλασματα'
Κλυταιμνήστρα
ἄλγος γυναιξὶν ἀνδρὸς εἴργεσθαι, τέκνον. 920
τη θλιψη στη γυναικα ο αντρας διωχνει,παιδι μου
'καποτε,μωρο ησουνα,επαιζες μ'ενα γυαλινο μπαλακι,
το πηρες για καραμελα και το'βαλες στο στομα σου,
το καταπιες,κι εβηχες,εγω τρομαξα,θα πνιγοσουν,
σε κτυπησα στη πλατη με τη παλαμη μου,μια δυο τρεις
φορες,τρανταχτηκες και ξερασες το μπαλακι,σωθηκες'
σιωπη,σαν να'σβησε ο χρονος,
'τωρα ομως
Κλυταιμνήστρα
κτενεῖν ἔοικας, ὦ τέκνον, τὴν μητέρα.922
θα σκοτωσεις,παιδι μου,τη μανα
Ὀρέστης
σύ τοι σεαυτήν, οὐκ ἐγώ, κατακτενεῖς 923
εσυ η ιδια,οχι εγω,τον εαυτο σου σκοτωνεις
κραυγη
ὅρα, φύλαξαι μητρὸς ἐγκότους κύνας.924
ομως,φυλαξου απ'τ'αγρια της μανας σκυλια
οἲ ᾽γὼ τεκοῦσα τόνδ᾽ ὄφιν ἐθρεψάμην 928
αλι μου,τετοιο φιδι που γεννησα κι εθρεψα
αυτα,κυριοι,ειναι μαγνητοφωνημενα σε κασετα
υπαρχει,βεβαια,μια ακουσια αλλοιωση της φωνης
ἴδεσθε χώρας τὴν διπλῆν τυραννίδα 976
πατροκτόνους τε δωμάτων πορθήτορας
δεστε της χωρας τους δυο τυραννους
τους πατροκτονους και του σπιτιου ληστες
παρατηρουμε,επισης,υφολογικη ταλαντωση απο δικαστικο σε ποιητικο λεξιλογιο
ο Αιγισθος πληρωσε κατα τον νομο το αισχος της μοιχειας
αυτη ομως,μύραινά γ᾽ εἴτ᾽ ἔχιδν᾽ ἔφυ 994
σήπειν θιγοῦσ᾽
σμερνα η' φιδι που αν σε δαγκωσει σαπιζεις
πως να την πεις;
δίκτυον μὲν οὖν,
ἄρκυν τ᾽ ἂν εἴποις καὶ ποδιστῆρας πέπλους.
διχτυ,αραχνη,θηλια
και η εμμονη,κυριοι,ακουστε,σε μια ρητορικη
ἕως δ᾽ ἔτ᾽ ἔμφρων εἰμί 1026
οσο ακομα δεν τρελαθηκα
κτανεῖν τέ φημι μητέρ᾽ οὐκ ἄνευ δίκης, 1027
πατροκτόνον μίασμα
σκοτωσα τη μανα,οχι αδικα,
τη φονισσα του πατερα,μιασμα
και τωρα οι εσωτερικες φωνες
ἐγὼ δ᾽ ἀλήτης τῆσδε γῆς ἀπόξενος, 1042
ζῶν καὶ τεθνηκὼς τάσδε κληδόνας λιπών.
περιπλανωμενος απ'αυτη τη γη διωγμενος
ζωντανος και πεθαμενος αυτο τ'ονομα αφηνωντας
γυναικες με φιδισια μαλλια ορμουν καταπανω μου
οὐκέτ᾽ ἂν μείναιμ᾽ ἐγώ. 1050
να φυγω,να μεινω δεν μπορω
ποταίνιον γὰρ αἷμά σοι χεροῖν ἔτι· 1055
φρεσκο το αιμα στα χερια σου ακομα
αἵδε πληθύουσι δή, 1057
κἀξ ὀμμάτων στάζουσιν αἷμα δυσφιλές.
πως πληθαινουν
κι απ'τα ματια τους σταζει αιμα μισος
ὑμεῖς μὲν οὐχ ὁρᾶτε τάσδ᾽, ἐγὼ δ᾽ ὁρῶ·1061
ἐλαύνομαι
δεν τις βλεπετε,ομως εγω τις βλεπω,
να φυγω να φυγω
το διφορουμενο φεγγαρι αγγιζει το κυπαρισσι
βγαζει τη προσωπιδα,η Ηλεκτρα τον ξεβαφει,'ονειρο
δεν ηταν'του λεει,'οι Ελληνες ενθαρρυνουν του διαλογους'
δειχνει το θεατρο,'ειμαστε simulacrum,
Ecce Amlet'
Χορός
ὅδε τοι μελάθροις τοῖς βασιλείοις 1065
τρίτος αὖ χειμὼν
πνεύσας γονίας ἐτελέσθη.
παιδοβόροι μὲν πρῶτον ὑπῆρξαν
μόχθοι τάλανές [τε Θυέστου]·
δεύτερον ἀνδρὸς βασίλεια πάθη· 1070
λουτροδάικτος δ᾽ ὤλετ᾽ Ἀχαιῶν
πολέμαρχος ἀνήρ·
νῦν δ᾽ αὖ τρίτος ἦλθέ ποθεν σωτήρ,
ἢ μόρον εἴπω;
ποῖ δῆτα κρανεῖ, ποῖ καταλήξει 1075
μετακοιμισθὲν μένος ἄτης;
το τριτο ξεσπασε κακο στο σπιτι
το πρωτο το Θυεστιο γευμα των παιδιων
η σφαγη στο λουτρο τ'Αχαιου Αγαμεμνωνα το δευτερο
τωρα το τριτο,σωτηρια η' ολεθρο,ειμαρμενη,πως να το πεις,
που θα τελειωσει,που θα καταληξει το μενος της ατης
.
.
.

ΔΙΑΛΟΓΟΙ DIALOGOI-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΕΣΤΡΑΓΚΟΝ:[με στομφο]Το ξερω
ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΣ:[γελαει δυνατα]Το ξερω Εστραγκον
ο πληθωρισμος,το νομισματικο συστημα καταρρεει [παυση]
καλοκαιρι 1941,ο γερμανικος στρατος πολιορκει το Λενινγκραντ
καλοκαιρι 1942,πολιορκια του Σταλινγκραντ
τα λεκτικα ατοπηματα της Γλωσσας,της Ιστοριας της Ιδεολογιας
[παυση]
ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΣ:φιλοσοφεις Εστραγκον
ΕΣΤΡΑΓΚΟΝ:ποιος μου το απαγορευει; Εσυ;
διαβαζει:
Και μας πήραν και μας πήγαν στην Άνω Τούμπα. Στην Άνω Τούμπα μας έβαλαν μέσα
σε στρατιωτικούς θαλάμους. Λοιπόν, είκοσι οικογένειες, τριάντα οικογένειες, αναλόγως
το θάλαμο
ΕΣΤΡΑΓΚΟΝ:ποτε;
ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΣ:ρωτας;
συνεχιζει:
Η Εθνική Σημαία της Ελλάδος αποτελείται από εννέα ίσου πλάτους οριζόντιες,
παράλληλες γραμμές, πέντε κυανές και τέσσερις λευκές, σε διαδοχή,έτσι ώστε
η πρώτη και η τελευταία να είναι κυανές.
ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΣ:λοιπον;
ΕΣΤΡΑΓΚΟΝ:αυτο ειναι ολο
1952,οι γυναικες αποκτουν δικαιωμα ψηφου
ΕΣΤΡΑΓΚΟΝ:[του δειχνει νομισματα:
1 λεπτο Αθηναικη τριηρης 5ος αι, π.Χ
2 λεπτα Κορβετα 19ος αι ,5 λεπτα δεξαμενοπλοιο 21ος αι.
10 λεπτα Ρηγας Φεραιος 1757-1798
20 λεπτα Ιωαννης Καποδιστριας 1776-1831
50 λεπτα Ελευθεριος Βενιζελος 1864-1836
1 ευρω Αθηναικο Τετραδραχμο 5ος αι. π.Χ
2 ευρω Η αρπαγη της Ευρωπης απο τον Δια
ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΣ:τι;
ΕΣΤΡΑΓΚΟΝ:[προσπαθει να βγαλει την αρβυλα του].Να παρει!
του δινει ενα αποκομμα μια συναυλιας
Η Μαρία Κάλλας τραγούδησε στη Σκάλα του Μιλάνου, στη Μητροπολιτική Όπερα
της Νέας Υόρκης, στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού στην Αθήνα, στο Αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου,
στο Κόβεντ Γκάρντεν στο Λονδίνο, στην Όπερα του Παρισιού.
ΕΣΤΡΑΓΚΟΝ:30 Ιανουαριου 1933 ο Ezra Pound συναντησε τον Mussolini
'Ma questo e divertente'[
ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΣ:'Ma questo e divertente'[επαναλαμβανει]Θαυμασιο!
Canto XLI
MA QUESTO''
said the Boss,''e divertemente''
ΕΣΤΡΑΓΚΟΝ:And the Boss said but what will you
DO with that money?
''Popolo'' said Cicci ''ignorante''
Don't waste time having ideas
ΕΣΤΡΑΓΚΟΝ:[επιτελους καταφερνει να βγαλει την αρβυλα]
'Sure they want war,'' said Bill Yeats
ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΣ:[βηχει]
National property being increased
must furnish adequate representation
all imported commodities are raised about 50 percent
ΕΣΤΡΑΓΚΟΝ:[επιτελους καταφερνει να βγαλει και την αλλη αρβυλα]
'Sure they want war,''
[σιωπη]
μας δώσανε από μια κάρτα, βγήκε κάποιος στο εκεί βαγόνι και είπε όποιος
έχει αυτό το νούμερο θα 'ρθει δεξιά
.................................Χωρα...............Αττικη
προσφυγες 1928.....1.221.849..........360.175
εντοπιοι 1928.....4.982.835..........801.892
πληθυσμος 1928.....6.204.684.......1.162.067
ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΣ:σταματηστε αμεσως να πυροβολειτε
ΕΣΤΡΑΓΚΟΝ:[βαζει το δεξι του χερι μπροστα στο προσωπο]
ποιος πυροβολει;
ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΣ:3 Δεκεμβριου 1944,Αθηνα,23 νεκροι 140 τραυματιες
[σιωπη]
ΕΣΤΡΑΓΚΟΝ:δεν ηρθε
[σιωπη]
ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΣ:αυριο;τωρα ειναι αργα
.
.
.

Venez jusqu’au bord-Guillaume Apollinaire-Calligramme-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Venez jusqu’au bord-Guillaume Apollinaire-Calligramme
[μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]

Venez jusqu’au bord.
Nous ne pouvons pas, nous avons peur.
Venez jusqu’au bord.
Nous ne pouvons pas, nous allons tomber.
Venez jusqu’au bord.
Et ils y sont allés.
Et il les a poussés.
Et ils se sont envolés.

μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ελατε ως την ακρη
Δεν μπορουμε,φοβομαστε
Ελατε ως την ακρη
Δεν μπορουμε,θα πεσουμε
Ελατε ως την ακρη
Κι αυτοι πηγαν εκει
Κι αυτος τους εσπρωξε
Κι αυτοι πεταξαν
.
.
Venez jusqu’au bord-Guillaume Apollinaire-Calligramme-
animation calligramme and music χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
https://youtu.be/bq4eAZug4wo

.
.

a rythm phonetics-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

as into the world as into the history
into the text
nothimg less realistic
true/untrue man true/untrue woman
a relation to texts
id knows
id must know
it's true all the time all word
this story near truth
where? here how?voice
..............not..................
.....one............for..........
say......................are......
.....and............all...........
..............out..................
nothing is everything
desire the wordity
search the reality
freedom lifts censorshiping
it is so questioned
the reaction off languaging
inverted invented order
disorder
dictionary of ideas
narration is a paraphrashis of pleasure
there is repetion of uncertaintity
resistance.no meaning
a rythm phonetics
.
.
.
as into the world as into the history
into the text nothimg less realistic
true/untrue man true/untrue woman
a relation to texts id knows id must know
it's true all the time all word this story near truth
where? here how?voice ..............not..................
.....one............for..........say......................are......
.....and............all........... ..............out..................
nothing is everything desire the wordity
search the reality freedom lifts censorshiping
it is so questioned the reaction off languaging
inverted invented order disorder dictionary of ideas
narration is a paraphrashis of pleasure
there is repetion of uncertaintity resistance.no meaning
a rythm phonetics
.
.
.

Σικελικη εκστρατεια 415 π.Χ- 413 π.Χ

Σικελια καλοκαιρι 413 π.Χ-Τί με χρὴ σιγᾶν; Τί δὲ μὴ σιγᾶν;Τί δὲ θρηνῆσαι;
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Θουκυδίδη Ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου
Βιβλιο Ζ',7.87.1-7.87.6. Τα Σικελικα.Η Πανωλεθρια
Πλουταρχου Βιοι Παραλληλοι .Νικιας. ΚΘ'.Τα Σικελικα.Ευριπιδης.
[μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]

Σικελια καλοκαιρι 413 π.Χ-Τί με χρὴ σιγᾶν; Τί δὲ μὴ σιγᾶν;Τί δὲ θρηνῆσαι;
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

μεγα πληθος κατεβαινει στον Πειραια λαμπρη εξαισια μερα
πανετοιμη η περιλαλητος Σικελικη εκστρατεια ν'αποπλευσει
ρητορες επιτηδειως ρητορευουν υπερ το δεον της και μαντεις
μηνυουν τα μελλοντα να γινουν γεγονοτα αισια και θεοπεμπτα
κι υποκριτες και μιμοι τους διασκεδαζουν οπως στη περισταση ταιριαζει
ο Νικιας τους οδηγει ο Λαμαχος κι ο Αλκιβιαδης αξιοι στρατηγοι
ας συγχωρεθουν η φιλοχρηματια η δημαγωγια κι η ανηθικοτητα
τωρα θησαυροι αμετρητα ταλαντα στη Σικελια πλουτισμος
κι απο'κει κοσμοκρατειρα η Αθηνα ενα βημα η Αφρικη κι η Καρχηδωνα
μεγα πληθος φωνων παραληρει στο τοσο πλεον κλεος της πολης
κι εκει βεβαια περα στη Σικελια υπερποντια πληρωθηκε η υβρις
ο πολεμοκαπηλος Λαμαχος κατα τον κωμικο Αριστοφανη σκοτωθηκε
ο Αλκιβιαδης καθολου δεν ωφεληθηκε απ'τα μαθηματα περι αρετης
του Σωκρατη κατεφυγε ποταπος προδοτης της πατριδας στη Σπαρτη
κι ο Νικιας ανθρωπος αφελης δεισιδαιμων αποδειχθηκε μια εκλειψη
σεληνης στις Επιπολες τον θαμπωσε και τον τρομαξε να κηρυξει εγκαιρη
αποσυρση απ'την ματαιωμενη εκστρατεια κι ετσι,μοιραια,ολοι στα παντα
και παντου χαθηκαν αλλοι στον ποταμο Ασσιναρο πνιγηκαν στα αιματα
αλλοι στοιβαχθηκαν νεκροι στα λατομεια ο ενας πανω στον αλλον
αλλοι πουληθηκαν σκλαβοι κι οχι λιγοτεροι απο εφτα χιλιαδες αφανισθηκαν
κι οσοι λιγοι σωθηκαν ηταν απ'τ'ασματα του Ευριπιδη που τραγωδουσαν
[110] Τί με χρὴ σιγᾶν; Τί δὲ μὴ σιγᾶν;Τί δὲ θρηνῆσαι;
τι τους Ελληνες της Κατω Ιταλιας πολυ τους ευχαριστουσε εκεινος ο ποιητης
.
.
σημειωση:
[110] Τί με χρὴ σιγᾶν; Τί δὲ μὴ σιγᾶν;Τί δὲ θρηνῆσαι;
Ευριπιδη Τρωαδες
.
.
Θουκυδίδη Ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου
Βιβλιο Ζ',7.87.1-7.87.6. Τα Σικελικα.Η Πανωλεθρια
Πλουταρχου Βιοι Παραλληλοι .Νικιας. ΚΘ'.Τα Σικελικα.Ευριπιδης.
[μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]

Θουκυδίδη Ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου
Βιβλιο Ζ',7.87.1-7.87.6. Τα Σικελικα.Η Πανωλεθρια

[7.87.1] Τοὺς δ᾽ ἐν ταῖς λιθοτομίαις οἱ Συρακόσιοι χαλεπῶς τοὺς πρώτους χρόνους μετεχείρισαν.
ἐν γὰρ κοίλῳ χωρίῳ ὄντας καὶ ὀλίγῳ πολλοὺς οἵ τε ἥλιοι τὸ πρῶτον καὶ τὸ πνῖγος ἔτι ἐλύπει διὰ
τὸ ἀστέγαστον καὶ αἱ νύκτες ἐπιγιγνόμεναι τοὐναντίον μετοπωριναὶ καὶ ψυχραὶ τῇ μεταβολῇ ἐς ἀσθένειαν ἐνεωτέριζον, [7.87.2] πάντα τε ποιούντων αὐτῶν διὰ στενοχωρίαν ἐν τῷ αὐτῷ καὶ
προσέτι τῶν νεκρῶν ὁμοῦ ἐπ᾽ ἀλλήλοις ξυννενημένων, οἳ ἔκ τε τῶν τραυμάτων καὶ διὰ τὴν μεταβολὴν καὶ τὸ τοιοῦτον ἀπέθνῃσκον, καὶ ὀσμαὶ ἦσαν οὐκ ἀνεκτοί, καὶ λιμῷ ἅμα καὶ δίψῃ ἐπιέζοντο (ἐδίδοσαν γὰρ αὐτῶν ἑκάστῳ ἐπὶ ὀκτὼ μῆνας κοτύλην ὕδατος καὶ δύο κοτύλας σίτου), ἄλλα τε ὅσα εἰκὸς ἐν τῷ τοιούτῳ χωρίῳ ἐμπεπτωκότας κακοπαθῆσαι, οὐδὲν ὅτι οὐκ ἐπεγένετο αὐτοῖς· [7.87.3] καὶ ἡμέρας μὲν ἑβδομήκοντά τινας οὕτω διῃτήθησαν ἁθρόοι· ἔπειτα πλὴν
Ἀθηναίων καὶ εἴ τινες Σικελιωτῶν ἢ Ἰταλιωτῶν ξυνεστράτευσαν, τοὺς ἄλλους ἀπέδοντο.
[7.87.4] ἐλήφθησαν δὲ οἱ ξύμπαντες, ἀκριβείᾳ μὲν χαλεπὸν ἐξειπεῖν, ὅμως δὲ οὐκ ἐλάσσους ἑπτακισχιλίων. [7.87.5] ξυνέβη τε ἔργον τοῦτο [Ἑλληνικὸν] τῶν κατὰ τὸν πόλεμον τόνδε
μέγιστον γενέσθαι, δοκεῖν δ᾽ ἔμοιγε καὶ ὧν ἀκοῇ Ἑλληνικῶν ἴσμεν, καὶ τοῖς τε κρατήσασι λαμπρότατον καὶ τοῖς διαφθαρεῖσι δυστυχέστατον· [7.87.6] κατὰ πάντα γὰρ πάντως νικηθέντες
καὶ οὐδὲν ὀλίγον ἐς οὐδὲν κακοπαθήσαντες πανωλεθρίᾳ δὴ τὸ λεγόμενον καὶ πεζὸς καὶ νῆες
καὶ οὐδὲν ὅτι οὐκ ἀπώλετο, καὶ ὀλίγοι ἀπὸ πολλῶν ἐπ᾽ οἴκου ἀπενόστησαν. ταῦτα μὲν τὰ
περὶ Σικελίαν γενόμενα.

Πλουταρχου Βιοι Παραλληλοι .Νικιας. ΚΘ'.Τα Σικελικα.Ευριπιδης.
[29.1] τῶν δ' Ἀθηναίων οἱ μὲν πλεῖστοι διεφθάρησαν ἐν ταῖς λατομίαις ὑπὸ νόσου καὶ διαίτης πονηρᾶς, εἰς ἡμέραν ἑκάστην κοτύλας δύο κριθῶν λαμβάνοντες καὶ μίαν ὕδατος, οὐκ ὀλίγοι δ' ἐπράθησαν διακλαπέντες ἢ καὶ διαλαθόντες ὡς οἰκέται. καὶ τούτους ὡς οἰκέτας ἐπώλουν,
στίζοντες ἵππον εἰς τὸ μέτωπον· ἀλλ' ἦσαν οἱ καὶ τοῦτο πρὸς τῷ δουλεύειν ὑπομένοντες.
[29.2] ἐβοήθει δὲ καὶ τούτοις ἥ τ' αἰδὼς καὶ τὸ κόσμιον· ἢ γὰρ ἠλευθεροῦντο ταχέως ἢ
τιμώμενοι παρέμενον τοῖς κεκτημένοις. ἔνιοι δὲ καὶ δι' Εὐριπίδην ἐσώθησαν. μάλιστα γάρ,
ὡς ἔοικε, τῶν ἐκτὸς Ἑλλήνων ἐπόθησαν αὐτοῦ τὴν μοῦσαν οἱ περὶ Σικελίαν· καὶ μικρὰ τῶν ἀφικνουμένων ἑκάστοτε δείγματα καὶ γεύματα κομιζόντων ἐκμανθάνοντες ἀγαπητῶς
μετεδίδοσαν ἀλλήλοις. [29.3] τότε γοῦν φασι τῶν σωθέντων οἴκαδε συχνοὺς ἀσπάσασθαι
τὸν Εὐριπίδην φιλοφρόνως, καὶ διηγεῖσθαι τοὺς μέν, ὅτι δουλεύοντες ἀφείθησαν ἐκδιδάξαντες
ὅσα τῶν ἐκείνου ποιημάτων ἐμέμνηντο, τοὺς δ', ὅτι πλανώμενοι μετὰ τὴν μάχην τροφῆς καὶ
ὕδατος μετέλαβον τῶν μελῶν ᾄσαντες. οὐ δεῖ δὴ θαυμάζειν ὅτι τοὺς Καυνίους φασὶ πλοίου προσφερομένου τοῖς λιμέσιν ὑπὸ λῃστρίδων διωκομένου μὴ δέχεσθαι τὸ πρῶτον, ἀλλ'ἀπείργειν,
εἶτα μέντοι διαπυνθανομένους εἰ γινώσκουσιν ᾄσματα τῶν Εὐριπίδου, φησάντων ἐκείνων,
οὕτω παρεῖναι καὶ καταγαγεῖν τὸ πλοῖον.
.
Θουκυδίδη Ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου
Βιβλιο Ζ',7.87.1-7.87.6. Τα Σικελικα.Η Πανωλεθρια

[7.87.1] Αυτους στα λατομεια οι Συρακουσιοι σκληρα τον πρωτο καιρο μεταχειριστηκαν,γιατι
σε βαθουλο μερος οντας και στενο πολλοι τους οποιους και ο ηλιος στην αρχη και ο πνιγηρος
καυσωνας επισης- στεναχωρουσε απο την ελλειψη σκεπης κι απ'την αλλη οι νυχτες που
ηρθαν ηταν φθινοπωρινες και ψυχρες και η αποτομη μεταβολη σ'αρρωσεια τους ερριξε,
[7.87.2]κι ολα τα εκαναν αυτοι επειδη στενος ο χωτος στο ιδιο μερος κι ακομα τα πτωματα
των νεκρων μαζι το ενα πανω με τ'αλλα σωριαζαν ,κι αυτων που απ'τα τραυματα και απ'την
αποτομη μεταβολη και απο τετοια αιτια πεθαιναν,και οι οσμες ηταν ανυποφορες κι
απο πεινα συναμα κι απο διψα υποφεραν[γιατι εδωναν σε καθενα απ'αυτους επι οκτω
μηνες ενα κυπελλο νερο και δυο κυπελλα σιταρι],κι απ'τα αλλα οσα ειναι φυσικο σε τετοιο
μερος αυτοι που'χουν πεταχτει να κακοπαθησουν,κανενα δεν ηταν να μην συμβει σ'αυτους
[7.87.3] και καπου εβδομηντα μερες περασαν ετσι ολοι μαζι,επειτα εκτος των Αθηναιων
και καποιους Σικελιωτες η' Ιταλιωτες που μ'αυτους συνεκστρατευσαν τους αλλους εδωσαν
δουλους. [7.87.4] το συνολο αυτων που αιχμαλωτισθηκαν,μ'ακριβεια πολυ δυσκολο να
πω,ομως οχι λιγοτεροι των εφτα χιλιαδων, [7.87.5]και συνεβει το γεγονος αυτο απ'αυτα
κατα τον πολεμο αυτον εδω το πιο μεγαλο να υπηρξε,οπως φαινεται σε μενα και απ'τα
Ελληνικα που εξ'ακοης γνωριζουμε,και σ'αυτους που επικρατησαν το πιο λαμπρο και
σ'αυτους που εχασαν το πιο δυστυχο,[7.87.6] γιατι κατα τα παντα και παντου νικηθηκαν
και καθολου λιγο σε τιποτα δεν κακοπαθησαν πανωλεθρια κατα το κοινως λεγομενο και
πεζικο και καραβια και τιποτα που να μην αφανισθηκε,και λιγοι απ'τους πολλους στο σπιτι
ξαναγυρισαν,αυτα ειναι στη Σικελια τα γινομενα
.
Πλουταρχου Βιοι Παραλληλοι .Νικιας. ΚΘ'.Τα Σικελικα.Ευριπιδης.

[29.1] απ'τους Αθηναιους οι πιο πολλοι χαθηκαν μεσα στα λατομεια απο αρρωστεια κι απο
διατροφη αθλια,καθε μερα δυο κυπελλα κριθαρι παιρνοντας κι ενα νερο,κι οχι λιγοι πουληθη-
καν αφου αρπαχθηκαν η' και διαφευγοντες κρυφα ως οικειακοι δουλοι.κι αυτους ως οικεια-
κους δουλους πουλουσαν,στιγματιζοντας αλογο στο μετωπο.αλλα ηταν κι αυτοι που κι αυτο
απ'τη δουλεια υπομεναν. [29.2]βοηθουσε δε και σ'αυτους ειτε η σεμνοτητα και η συνεση.γιατι
η' ελευθερονονταν γρηγορα η' εκτιμωμενοι παρεμεναν σ'αυτους που τους ειχαν κτημα.μερικοι
δε και λογω του Ευριπιδη σωθηκαν.μαλιστα γιατι,ως φαινεται,απ'τους εκτος Ελληνων λατρε-
ψαν αυτου τη μουσα αυτοι στη Σικελια.κι οταν καθε φορα οι ερχομενοι εκει μικρα δειγματα
και γευσεις εφερναν μαθαινοντας ευχαριστα τα μετεδιδαν ο ενας στους αλλους. [29.3] τοτε
λοιπον λενε πως αυτοι απ'τους σωθεντες στη πατριδα συχνα επικαλουνταν τον Ευριπιδη με
σεβασμο,και διηγουνται οι μεν,οτι ενω ηταν δουλοι αφεθηκαν αφου διδαξαν οσα απ'τα
ποιηματα εκεινου θυμοντουσαν,οι δε,οτι περιπλανωμενοι μετα τη μαχη τροφη και νερο
ελαβαν τα μελη τραγουδωντας.δεν πρεπει αληθεια ν'απορουμε οτι για τους Καυνιους λενε
πως πλοιο που προσεφυγε στα λιμανια απο ληστες καταδιωκομενο δεν το δεχθηκαν το
πρωτον,αλλα το απομακρυναν,επειτα ομως τους ρωτησαν να μαθουν αν γνωριζουν ασματα
των εργων του Ευριπιδη,οταν ναι απαντησαν εκεινοι,τοτε αφησαν να μπει μεσα και ν'αρραξει
το πλοιο
.
.
.

ἀνάγκας-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ταξιδευαμε,ξημερωντας ενας εδειξε με το δαχτυλο ανατολικα
'να.ἀκτὴ μὲν ἥδε τῆς περιρρύτου χθονὸς Λήμνου',
'αντιγραφη απ'τον Φιλοκτητη του Σοφοκλη' αντιδρασαμε ειρωνικα
το πηρε στραβα,προσβληθηκε,κι επεσε στη θαλασσα,
σ'αλλη περισταση θα'χαμε συμπεριφερθει διαφορετικα,
θα βουτουσαμε στα νερα να τον μαζεψουμε,
τωρα οχι,αλλα υπερτερουν,
αλλωστε σηκωθηκε δυνατος αερας,σκεπαστηκαμε συννεφα,
η πατριδα περιμενει το γυρισμο μας,τα σπιτια μας,
ἐπὶ ξυροῡ ἵσταται ἀκμῆς η καταστασις στην Ελλαδα
πολυαριθμα αμαρτηματα ενθεν και ενθεν

ἰὼ ξένοι,
τίνες ποτ᾽ ἐς γῆν τήνδε κἀκ ποίας πάτρας 220
κατέσχετ᾽ οὔτ᾽ εὔορμον οὔτ᾽ οἰκουμένην;
ε σεις ξενοι
ποιοι ειστε κι απο ποια πατριδα σ'αυτη δω φτασατε γη
π'ουτε φιλοξενο εχει ν'αραξτε λιμανι κι ουτε κατοικοι ειναι;
.
.
.

Dialogoi-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

να καταλαβω,επειγει,την ιστορια-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

μια κιτρινη καρεκλα,ενα λευκο τετραγωνο τραπεζι,
το χερι αντανακλαται στο γυαλι,το δεξι η' αριστερο,
τους ειδε,θυμαται,να μπαινουν στην αιθουσα,
καποιοι γνωριζονταν,χαιρετισθηκαν,
'τι υποκρισια' μουρμουρισε μια γυναικα,
'τι εννοεις;'ρωτησε,'αυτο ακριβως' απαντησε,
'μπιρα;','προτιμω ουισκι','οκει μιστερ'
μια γυναικα ξαπλωσε στο κρεβατι,εκανε
τις κινησεις της γεννας,μαζευτηκαν γυρω της,γελουσαν,
'εκπληκτικο,αυθεντικο,αληθινο'καποιος αναφωνησε,
ακουστηκε το κλαμα ενος μωρου,'τι συμβαινει εδω;'ενας
αντρας ρωτησε,φορουσε λευκο κουστουμι,
'να η γυναικα γεννησε'απαντησαν,'ποιον πατε να κοροιδεψετε;'
φωναξε ο ιδιος αντρας, ΄δεν υπαρχει παιδι'
'μα τ'ακουσαμε μολις τωρα' αντεδρασαν,
τους ειδε,θυμαται,να βγαινουν ντροπιασμενοι απ'την αιθουσα,
το χερι αντανακλαται στο γυαλι,το δεξι η' αριστερο,
μια κιτρινη καρεκλα,ενα λευκο τετραγωνο τραπεζι,
.
.
.

Ετεροδυναμικες-2μ Χ 4 μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Συμπυκνωσεις-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Το ορυκτό του Πουσκιν
πραγματικό γεγονός
αυτο dear Frederic Chopin

Ο ήλιος βάφει τα ρόδια

Get yellow Van Gogh

Ένα δέντρο τα βραχια
στις αναθυμιάσεις της μνήμης μας

Ποίηση,οι δύσκολες λέξεις
.
.
.

Διαμορφωσεις-2μ Χ 4μ-χ.ν.κουβελης.c.n.couvelis

Συγκλιση-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ένα υποδιαστημα φύλλων
ο αέρας
λίθινα τοπία εγγεγραμμένα
σε λέξεις
φωνές
κόκκοι κρίνων σε μεταφυσική
διαυγεια
η συνεχής αναθεωρηση
του ρεαλισμού
.

.
.

Gabriela Mistral,χιλιανη ποιητρια,Βραβειο Νομπελ 1945-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Gabriela Mistral- 2 poemas Riqueza-Apegado a mí
[μεταφραση translation traducción χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]

Gabriela Mistral,χιλιανη ποιητρια,Βραβειο Νομπελ 1945

Riqueza

Tengo la dicha fiel
y la dicha perdida:
la una como rosa,
la otra como espina.
De lo que me robaron
no fui desposeída:
tengo la dicha fiel
y la dicha perdida,
y estoy rica de púrpura
y de melancolía.
¡Ay, qué amante es la rosa
y qué amada la espina!
Como el doble contorno
de dos frutas mellizas,
tengo la dicha fiel
y la dicha perdida….

Πλουτος

Εχω την ευλογημενη ευτυχια
και την χαμενη ευτυχια:
η μια οπως ροδο,
η αλλη οπως ανκαθος.
Αυτο π'απο μενα κλεψανε
δεν το κατειχα:
εχω την ευλογημενη ευτυχια
και την χαμενη ευτυχια,
κι ειμαι πλουσια πορφυρου
και μελαγχολιας.
Ω,τι εραστης το ροδο ειναι
και τι ερωμενη η ανκαθος!
Οπως το διπλο περιβλημα
απο δυο φρουτα διδυμα,
εχω την ευλογημενη ευτυχια
και την χαμενη ευτυχια,
.
.
Apegado a mí

Velloncito de mi carne
que en mis entrañas tejí,
velloncito tembloroso,
¡duérmete apegado a mí!

La perdiz duerme en el trigo
escuchándola latir.
No te turbes por aliento,
¡duérmete apegado a mí!

Yo que todo lo he perdido
ahora tiemblo hasta al dormir.
No resbales de mi pecho,
¡duérmete apegado a mí!

κοντα σφιχτα σε μενα

Πεπλο μικρουλικο της σαρκας μου
που μεσ'στα σπλαχνα μου υφαινεσε,
πεπλο μικρουλικο τρεμαμενο,
κοιμησου κοντα σφιχτα σε μενα!

Η περδικα στο σταρι κοιμαται
ακουγωντας την ν'ανασενει.
Μην ταραζεσε απ'την αναπνοη
κοιμησου κοντα σφιχτα σε μενα!

Εγω π'ολο αυτο το'χω χασει
τωρα τρεμω μεχρι να κοιμηθω
Μη ξεγλιστρησεις απ'το στηθος μου,
κοιμησου κοντα σφιχτα σε μενα!
.
.
.

The Enigma-3.4.5,6-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ποια η φωνή μου-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ποια η φωνή μου
ενδιάμεσα στο βλέπω και σκέφτομαι
απροσδιόριστη ταλάντωση
ναι οχι
είναι αυτό πραγματικο
άκου τους ήχους του σώματος
όπου ένας άνθρωπος βαδιζει
η αναπνοή του χρονου
η γεύση του
η μνήμη όλων των ανθρώπων μας
οι ριζες
.
.
.

Octavio Paz,μεξικανος ποιητης,Βραβειο Νομπελ 1990-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Octavio Paz,1 poema-Silencio
[[μεταφραση translation traducción χ.ν.κουβελης c.n.couvelis].

Silencio

Así como del fondo de la música
brota una nota
que mientras vibra crece y se adelgaza
hasta que en otra música enmudece,
brota del fondo del silencio
otro silencio, aguda torre, espada,
y sube y crece y nos suspende
y mientras sube caen
recuerdos, esperanzas,
las pequeñas mentiras y las grandes,
y queremos gritar y en la garganta
se desvanece el grito:
desembocamos al silencio
en donde los silencios enmudecen.

Σιωπη

Ετσι οπως απ'το βαθος της μουσικης
ξεπηδα μια νοτα
που ενοσω δονειται μεγαλωνει και αδυνατιζει
οσπου σε μια αλλη μουσικη σβηνει,
ξεπηδα απ'το βαθος της σιωπης
αλλη σιωπη,αιχμηρος πυργος,σπαθι,
και υψωνεται και μεγαλωνει και μας αποβαλλει
κι ενοσω υψωνεται πεφτουν
αναμνησεις,ελπιδες,
τα μικρα ψευδη και τα μεγαλα,
και θελουμε να φωναξουμε και στο λαιμο
εξασθενει η κραυγη:
εκφορτιζομαστε στη σιωπη
εκει οπου οι σιωπες σβηνουν
.
.
.

Silvina Ocampo-αργεντινη ποιητρια-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Silvina Ocampo-1 poema-Las huellas
[μεταφραση translation traducción χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]..

Las huellas

A orillas de las aguas recogidas
en la luz regular del suelo unidas
como si juntas siempre caminaran,
solas, parecería que se amaran,
en la sal de la espuma con estrellas,
sobre la arena bajo el sol las huellas
de nuestros pies desnudos
tan lejanos, y mudos.
Dejando una promesa dibujada
nuestra voz entretanto ensimismada
se divide en el aire y atraviesa
la azul crueldad de la naturaleza
mientras solos cruzamos
la playa y nos hablamos.

Τα αποτυπωματα βηματων

Στις ακτες των νερων που σωρευονται
μεσ'στ'απαλο φως του χωρου ενωμενα
σαν μαζι παντοτε να βαδιζαν,
μοναχικα,φαινονταν οπως ν'αγαπιουνταν,
μεσα στ'αλατι τ'αφρου μ'αστερια,
πανω απ'την αμμο κατω απ'τον ηλιο τ'αποτυπωματα
απ'τα δικα μας γυμνα ποδια
τοσο μακρυνα,και βουβα.
Αφηνωντας μια υποσχεση σχεδιασμενη
η δικη μας φωνη εν τω μεταξυ απορροφημενη
διαλυεται μεσ'τον αερα και διαπερνα
τη γαλαζια σκληρη αδιαφορια της φυσης
τη στιγμη που μοναχοι διασχιζουμε
τη παραλια και μιλαμε.

Abstract form-2μ Χ 4μ-ακρυλικο -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Παραθετικα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

the details of your body and
time to get a chance for
do world money nothing
φωτογραφία στην οδό Σταδίου
το αριστερό χέρι υπερβολικά ακίνητο
η γυναίκα χαμογελούσε δεξιά
click! αυτό καταγράφηκε
Open the volume!
Voice!
Stop!
Αυτό απαγορεύεται
φωτογραφία στην Ιστορία
άπλωσε το αριστερό χέρι
στο κενό η κίνηση του
view all photos from the details of my body
Get the latest version and
regards the money world jobs as real events
.
.
.

The Enigma-7,8-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Διαγνωσεις Βαρβαροτητας-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

εγγειρουν υπονοιες
ενας λαβυρινθος συμπτωματων
π.χ
τρεμουλο σωματος
αφασια γλωσσικη
λογικη ασαφεια
παρα πολλες ανατροπες στην πραγματικοτητα
επιμονη λαιμαργια [ψαροσουπα με φρεσκια σφυριδα,
ψητο χταποδι,ψητο καλαμαρι,βραστα λαχανικα,μπροκολο,
κολοκυθακια]
και παντα ο φοβος να τους δηλητηριασουν
α βεβαια το Συνδρομο του Μιθριδατη Στ' Ευπατωρ
ακολουθησαν θερμα λογια και δεν αρνηθηκαν,πειθηνιοι,
πολυτιμες συμβουλες
η δε θεα απ'τη Καστελα μαγευτικη
φυσικα και συζητηθηκαν τα διαφορα εκκρεμουντα deals
προς οφελος αμφοτερων συμφεροντων,αυτο δηλωσαν,
τα υπολοιπα παραμενουν εν ισχυ και θα διευκρινισθουν ενωπιον
αρμοδιου νομικου φορουμ,εκει πρεπει συμφωνησαν
οι διαδηλωσεις και τα σατυρικα σκιτσα ειναι συνειθισμενα,αναμενομενα,
σε τετοιες δυσκολες περιστασεις,ετερον εκατερον,
τα ζητουμενα,που συζητηθηκαν ειναι:
προσελκυση επενδυσεων,δραστικη μειωση φορων και εισφορων,αυξηση των ρυθμων
αναπτυξης,δημιουργια νεων καλα αμειβομενων θεσεων εργασιας,στοχος η ανακτηση
της εμπιστοσυνης των αγορων χρηματος,δανεισμος με λογικα επιτοκια,προσφυγικο,
Ταυτοχρονα,The World News,France,Paris,12-1-2019:
ισχυρη εκρηξη απο διαρροη υγραεριου,τουλαχιστον 20 τραυματισθηκαν,οι 2 σε κρισιμη
κατασταση,7 σοβαρα,11 ελαφρα,περιπου 6-7 οχηματα καταστραφηκαν,η αστυνομια δεν
απεκλεισε τον κινδυνο δευτερης εκρηξης,
και μερικες σχετικες αμεσες μαρτυριες:
-just heard a huge explosion and shattering glass in paris
-Destruction for blocks after an explosion on rue de trévise
-Lots of injuries, heard screaming like some were still trapped. First responders have arrived.
-To be clear, there’s no info right now about the origin of the explosion, I added it to my yellow
vest thread by reflex as I was on my way to champs elysees when I heard it.
-Hearing reports it was a gas leak, would make sense because a fire truck was already there
when I arrived. See footage from the moment I turned the corner here:
-Hello Emily. May BBC News use your photos, duly credited?
-I am messaging you on behalf of the Associated Press. Did you film this video, and if so would
we be able to use it? Please see our permissions form below and if you agree to our terms of
use, please reply with your agreement.Many thanks!
-Bonjour, je suis journaliste au Parisien, pouvons-nous utiliser vos photos en les créditant pour
illustrer notre article ? Merci beaucoup
και τωρα,Κυριες και Κυριοι,οπλικα νεα:
αναβαθμισεις,βελτιωσεις και τροποποιησεις των υφισταμενων οπλικων συστηματων,
το ρωσικο stealth μαχητικο αεροσκαφος πολλαπλων ρολων 5ης γενιας Sukhoi Su-57,
ενισχυθηκε με νεο συνθετο υλικο,η γυαλινη αυτη επιστρωση του υλικου εφαρμοζεται
στο θολο των αεροσκαφους,διπλασιαζοντας την απορροφηση των κυματων του radar,
μειωνοντας επισης τα ιχνη του αεροσκαφους,την radar signature,κατα 30%
Συμπερασμα:
εγγειρουν υπονοιες
ενας λαβυρινθος συμπτωματων
βαρβαροτητας
.
.
.

ΑΡΓΟΝΑΥΤΙΚΗ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

-ΜΕΛΕΑΓΡΟΣ,ΛΑΟΚΟΩΝ,ΙΦΙΚΛΟΣ-ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΑΙΤΩΛΟΙ ΗΡΩΕΣ ΤΗΣ ΑΡΓΟΝΑΥΤΙΚΗΣ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑΣ
[Απολλωνιου Ροδιου,Αργοναυτικα,Βιβλιο Α',στιχοι 190-201]
μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Οἰνεΐδης δ᾽ ἐπὶ τοῖσιν ἀφορμηθεὶς Καλυδῶνος 190
ἀλκήεις Μελέαγρος ἀνήλυθε, Λαοκόων τε,
Λαοκόων Οἰνῆος ἀδελφεός, οὐ μὲν ἰῆς γε
μητέρος· ἀλλά ἑ θῆσσα γυνὴ τέκε· τὸν μὲν ἄρ᾽ Οἰνεὺς
ἤδη γηραλέον κοσμήτορα παιδὸς ἴαλλεν·
ὧδ᾽ ἔτι κουρίζων περιθαρσέα δῦνεν ὅμιλον 195
ἡρώων. τοῦ δ᾽ οὔτιν᾽ ὑπέρτερον ἄλλον ὀίω,
νόσφιν γ᾽ Ἡρακλῆος, ἐπελθέμεν, εἴ κ᾽ ἔτι μοῦνον
αὖθι μένων λυκάβαντα μετετράφη Αἰτωλοῖσιν.
καὶ μήν οἱ μήτρως αὐτὴν ὁδόν, εὖ μὲν ἄκοντι,
εὖ δὲ καὶ ἐν σταδίῃ δεδαημένος ἀντιφέρεσθαι, 200
Θεστιάδης Ἴφικλος ἐφωμάρτησε κιόντι.

τ'Οινεια σε τουτους μετα ξεκινωντας απ'τη Καλυδωνα 190
ο δυνατος Μελεαγρος ηλθε,κι ο Λαοκοων.
ο Λαοκοων τ'Οινεια αδελφος,οχι ομως απ'την ιδια
μητερα,αλλ'εργατισα τον γεννησε γυναικα,αυτον λοιπον
ο Οινεας γεροντα πια παιδαγωγο του παιδιου εστειλε.
κι αυτος εδω ακομα νεανιζοντας στη θαρραλεα μπηκε ομαδα 195
των ηρωων.αυτουνου κανενα ανωτερο αλλον δεν νομιζω,
εκτος βεβαια τ'Ηρακλη,να'χε ελθει,αν ακομα μοναχα
μενωντας εκει ενα χρονο ν'ανατραφει μεσ'στους Αιτωλους.
αλλ'ομως κι ο θειος απ'τη μητερα τον ιδιο δρομο,καλα μ'ακοντιο,
καλα και σωμα με σωμα μαθημενος ν'αντιμαχεται,200
του Θεστιου ο Ιφικλος ξεκινησε μαζι του οταν εφευγε.
.
.
Απολλωνιος ο Ροδιος [Αλεξανδρεια 295 π.Χ-215 π.Χ],μεγαλος Αλεξανδρινος ποιητης,
συγχρονος του Πτολεμαιου Γ' του Ευργετη,μαθητης του Καλλιμαχου,διευθυντης της
Βιβλιοθηκης της Αλεξανδειας,
Εργα:
-Αργοναυτικα,επικο ποιημα,5.835 εξαμετροι στιχοι,4 Βιβλια
Βιβλια Α',Β', το ταξιδι των Αργοναυτων με αρχηγο τον Ιασονα απο την Ιωλκο, μεσα απο την
Προποντιδα και Μαυρη Θαλασσα στην Κολχιδα
Βιβλιο Γ',η αρπαγη του Χρυσομαλλου Δερατος απο τον Ιασονα με τη βοηθεια της Μηδειας,
κορης του βασιλια της Κολχιδας Αιητη
Βιβλιο Δ',η επιστροφη τους,μαζι με τη Μηδεια,στην Ιωλκο απο την Κολχιδα μεσω των ποταμων
Ιστρου,Ηριδανου,Ροδανου,του Τυρρηνικου πελαγου,του νησιου των Φαιακων,της Λιβυης και
της Κρητης,
-Κτισεις Πολεων[ιδρυση Αλεξανδρειας,Ναυκρατης,Ροδου,Κνιδου,Καυνου],
σωζονται μονο λιγοι εξαμετροι,
-Κανωβος,ποιημα σε χωλιαμβους,
-Φιλολογικες Πραγματειες:-Περι Ζηνοδοτου[ο Ζηνοδοτος ηταν ο διευθυντης της Βιβλιοθηκης
που διαδεχθηκε ο Απολλωνιος ο Ροδιος το 260 π.Χ],με Ομηρικα Σχολια,
Ασχοληθηκε με τον Ησιοδο,σχολια στο αμφισβητουμενο εργο του Ασπις,
με τον Αρχιλοχο ,
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%BB%CF%8E%CE%BD%CE%B9%CE%BF%CF%82_%CE%BF_%CE%A1%CF%8C%CE%B4%CE%B9%CE%BF%CF%82
.
.
.

Gustave Moreau,Jason et Medee,1865,204 cm x 155,4 cm,Musee d'Orsay,Paris

ΜΗΔΕΙΑ ΙΑΣΟΝΑΣ:Η ΠΡΩΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ
θερμὸν δὲ παρηίδας της παρθενου εἷλεν ἔρευθος
[Απολλωνιου Ροδιου,Αργοναυτικα,Βιβλιο Γ',στιχοι 948-972]
μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

οὐδ᾽ ἄρα Μηδείης θυμὸς τράπετ᾽ ἄλλα νοῆσαι,
μελπομένης περ ὅμως· πᾶσαι δέ οἱ, ἥντιν᾽ ἀθύροι
950 μολπήν, οὐκ ἐπὶ δηρὸν ἐφήνδανεν ἑψιάασθαι,
ἀλλὰ μεταλλήγεσκεν ἀμήχανος· οὐδέ ποτ᾽ ὄσσε
ἀμφιπόλων μεθ᾽ ὅμιλον ἔχ᾽ ἀτρέμας, ἐς δὲ κελεύθους
τηλόσε παπταίνεσκε παρακλίνουσα παρειάς.
ἦ θαμὰ δὴ στηθέων ἐάγη κέαρ, ὁππότε δοῦπον
955 ἢ ποδὸς ἢ ἀνέμοιο παραθρέξαντα δοάσσαι.
αὐτὰρ ὅ γ᾽ οὐ μετὰ δηρὸν ἐελδομένῃ ἐφαάνθη,
ὑψόσ᾽ ἀναθρῴσκων ἅ τε Σείριος Ὠκεανοῖο,
ὃς δ᾽ ἤτοι καλὸς μὲν ἀρίζηλός τ᾽ ἐσιδέσθαι
ἀντέλλει, μήλοισι δ᾽ ἐν ἄσπετον ἧκεν ὀιζύν·
960 ὣς ἄρα τῇ καλὸς μὲν ἐπήλυθεν εἰσοράασθαι
Αἰσονίδης, κάματον δὲ δυσίμερον ὦρσε φαανθείς.
ἐκ δ᾽ ἄρα οἱ κραδίη στηθέων πέσεν, ὄμματα δ᾽ αὔτως
ἤχλυσαν, θερμὸν δὲ παρηίδας εἷλεν ἔρευθος·
γούνατα δ᾽ οὔτ᾽ ὀπίσω οὔτε προπάροιθεν ἀεῖραι
965 ἔσθενεν, ἀλλ᾽ ὑπένερθε πάγη πόδας. αἱ δ᾽ ἄρα τείως
ἀμφίπολοι μάλα πᾶσαι ἀπὸ σφείων ἐλίασθεν.
τὼ δ᾽ ἄνεῳ καὶ ἄναυδοι ἐφέστασαν ἀλλήλοισιν,
ἢ δρυσὶν ἢ μακρῇσιν ἐειδόμενοι ἐλάτῃσιν,
αἵ τε παρᾶσσον ἕκηλοι ἐν οὔρεσιν ἐρρίζωνται
970 νηνεμίῃ, μετὰ δ᾽ αὖτις ὑπὸ ῥιπῆς ἀνέμοιο
κινύμεναι ὁμάδησαν ἀπείριτον· ὣς ἄρα τώγε
μέλλον ἅλις φθέγξασθαι ὑπὸ πνοιῇσιν ἔρωτος.

ουτ'ομως της Μηδειας η καρδια στρεφεται αλλα να σκεφτει,
αν και τραγουδουσε.μα ολα,οποιο και να'παιζε
950 τραγουδι,για πολυ δεν την ευχαριστουσε και διασκεδαζε,
αλλα ταραγμενη την αφηνε.ουτε τα ματια ποτε
στων υπηρετριων τη παρεα ακλονητα ειχε,στους δρομους
περα μακρυα επιμονα κοιτουσε γυριζοντας το προσωπο.
και συχνα στα στηθια εσπαζ' η καρδια,οπποτε κουφιο θορυβο
955 η' ποδιου η' ανεμου να διαβαινει νομιζε πως ακουγε.
αλλ'ομως σε λιγο οταν γεματη ηταν ποθο της φανερωθηκε,
ψηλα ανεβαινοντας οπως κι ο Σειριος απ'τον Ωκεανο,
π'αληθεια ειν'ωραιος και υπερλαμπρος οταν τον βλεπεις
ν'ανατελει,ομως στα κοπαδια ανεκφραστη ριχνει συμφορα.
960 ετσι λοιπον σ'αυτη ωραιος παρουσιαστηκε να τον κοιταζει
ο γιος τ'Αισονα,του ερωτα το βασανο ξεσηκωσε σαν φανηκε.
ετσι απ'τα στηθη η καρδια της αφανιστηκε,τα ματια ολοτελα
θολωσαν,θερμο στα μαγουλα χυθηκε κοκκινισμα.
τα γονατα ουτε πισω ουτε μπροστα να σηκωσει
965 δυναμ'ειχε,αλλα κατω απ'τη γη τα ποδια κολλησαν.και τοτε
οι υπηρετριες ολες μα ολες απ'αυτους απομακρυνθηκαν.
ετσ'οι δυο σιωπηλοι κι αφωνοι στεκοντουσαν απεναντι ο ενας
απ'τον αλλον,η' σε δεντρα η' σε ψηλα να μοιαζουν ελατια,
που το'να παραδιπλα στ'αλλο ασαλευτα στα ορη ριζωνουν
970 μεσ'στην απνοια,μετα παλι κατ'απ'τη ριπη τ'ανεμου
κινουμενα ηχουν μαζι ακαταπαυστα.ετσι λοιπον κι αυτοι οι δυο
προοριζονται πολλα να κρυφομιλησουν κατω απ'του ερωτα τις πνοες.
.
.
.

ΛΗΜΝΙΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ.Ο ΛΕΥΓΑΛΕΟΣ ΦΟΝΟΣ ΤΩΝ ΑΝΤΡΩΝ-painting χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΛΗΜΝΙΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ,ΟΙ ΔΥΟ ΕΚΔΟΧΕΣ,Η ΕΞΩΔΙΗΓΗΤΙΚΗ-Ο ΛΕΥΓΑΛΕΟΣ ΦΟΝΟΣ
ΤΩΝ ΑΝΤΡΩΝ,
ΚΑΙ Η ΕΣΩΔΙΗΓΗΤΙΚΗ ΕΚΔΟΧΗ-Η ΕΞΟΡΙΑ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ ΤΩΝ ΑΝΤΡΩΝ
[Απολλωνιου Ροδιου,Αργοναυτικα,Βιβλιο Α',στιχοι 607-632,793-826]
μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΛΗΜΝΙΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ,Α' ΕΚΔΟΧΗ,Η ΕΞΩΔΙΗΓΗΤΙΚΗ:Ο ΛΕΥΓΑΛΕΟΣ ΦΟΝΟΣ
ΤΩΝ ΑΝΤΡΩΝ
σ'αυτη ο ποιητης τους επους Αργοναυτικα,Απολλωνιος ο Ροδιος,ως εξωτερικος αφηγητης,
με αφορμη τον ερχομο των Αργοναυτων στο νησι της Λημνου,παρουσιαζει,στους στιχους
607-632 του Α' Βιβλιου, την αντικειμενικη,την αληθινη,ιστορια των γυναικων της Λημνου
[αν και μυθολογικη];:
επειδη οι γυναικες της Λημνου αμελησαν τις οφειλωμενες τιμες στη θεα Αφροδιτη,η θεα
οργιστηκε μαζι τους και τις τιμωρησε πολυ σκληρα,να μυριζουν ασχημα,κι απ'αυτο οι αντρες
τους τις σιχαινονται και δεν τις πλησιαζαν στο κρεβατι,κι απο τη Θρακη απεναντι αρπαζοντας
παρθενες κοπελες φερνωντας τες στη Λημνο μ'αυτες σμιγανε ερωτικα,τοτε οι νομιμες γυναικες
παραμελημενες παραφρονησαν κι εσφαξαν ολους τους αντρες του νησιου,μαζι με τις αρπαγμε-
νες κοπελες,ακομα εσφαξαν κι ολα τα αρσενικα παιδια,γιατι φοβηθηκαν πως οταν αυτα μεγα-
λωσουν θα θελησουν να εκδικηθουν τον φονο του πατερα τους,[οπως επαθε η Κλυταιμνηστρα
που την σκοτωσε ο Ορεστης εκδικουμενος τον φονο του Αγαμεμνωνα απο αυτη],και μοναχα
μια,η Υψιπυλη,κορη του βασιλια Θοαντα,λυπηθηκε τον πατερα της,και βαζοντας τον σε λαρνα-
κα τον εριξε στη θαλασσα να σωθει απο τη σφαγη.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗ ΔΙΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΕΠΟΥΣ ΑΡΓΟΝΑΥΤΙΚΑ ΤΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΥ ΤΟΥ ΡΟΔΙΟΥ
στιχοι 633-792,Βιβλιο Α'.
οταν στο νησι εφτασαν με την Αργω οι Αργοναυτες,στην αρχη οι γυναικες της Λημνου τους
περασαν για Θρακες εχθρους και φορωντας τα οπλα κατεβηκαν στη παραλια να τους αντι-
μετωπισουν,οταν ομως εμαθαν πως δεν ηταν Θρακες αλλα ξενοι περαστικοι θελησαν,μετα
απο τους ρητορικους πειστικους λογους της Υψιπυλης και της γριας τροφου της Πολυξω,να
τους κρατησουν στο νησι και να γινουν αντρες τους,επειδη στερουμενες αντρων δεν θα
τεκνοποιουσαν και χωρις τεκνα-προστατες θα ειχαν κακα γεραματα,

ΛΗΜΝΙΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ,Β' ΕΔΟΧΗ, Η ΕΣΩΔΙΗΓΗΤΙΚΗ:Η ΕΞΟΡΙΑ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ
ΤΩΝ ΑΝΤΡΩΝ
η Υψιπυλη,τωρα βασιλισα των γυναικων της Λημνου,φοβουμενη την ατεκνια και τα κακα
γεραματα χωρις απογονους,ως εσωτερικος αφηγητης,επιχειρει να πεισει τον αργηγο των
Αργοναυτων Ιασονα να μεινουν στη Λημνο ως αντρες της,κι αυτος αντρας δικος της,στο
λογο της μεταχειριζεται το ψευδος,παραπλανοντας τον για τα πραγματικα γεγοντα[αν και
μυθολογικα]των γυναικων της Λημνου,τον φονο των αντρων.
στους στιχους 793-826 του Α' Βιβλιου,η Υψιπυλη,ρητορικα ψευδομενη,λεει στον Ιασονα
με σκοπο να τον πεισει να μεινουν αντρες τους στη Λημνο οι Αργοναυτες :
οι αντρες της Λημνου περασαν απεναντι στη Θρακη κι αρπαξαν παρθενες κοπελες και
τις κουβαλησαν ξεδιαντροπα στη Λημνο,τοσο πολυ οργιστηκε μαζι τους η Αφροδιτη που
τους εκανε να αθλια παραφρονησουν,αυτοι εσμιγαν ερωτικα μαζι με τις αρπαγμενες γυναικες
κι γεννοβολουσαν νοθα παιδια,και σε χορους και γλεντια διασκεδαζαν μαζι τους,κι ουτε αντρες
νοιαζονταν για τις νομιμες γυναικες,ουτε πατερες για τις κορες τους,αν απο κακουργες μητριες
βασανιζονταν,ουτε αδερφοι για τις αδερφες,κι εκεινες απο καποιο θεο παιρνοντας θαρρος
τους ειπαν η' θα ακολουθησουν τα νομιμα και θα μεινουν στο νησι η' αν οχι αυτοι κι οι
αρπαγμενες ερωμενες τους να ξεκουμπιστουν απ'το νησι για αλλο τοπο,τοτε αυτοι,αφου
ζητησαν και πηραν τ'αρσενικα παιδια,μαζι με τις ερωμενες τους ξαναγυρισαν στη Θρακη
κι ακομα εκει μενουν,γι'αυτο το νησι η Λημνο ειναι τωρα ερημο απο αντρες,
ετσι μ'αυτα τα πλανερα λογια μιλησε η Υψιπυλη κι επεισε τον Ιασονα

ΛΗΜΝΙΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ.Α' ΕΚΔΟΧΗ,Η ΕΞΩΔΙΗΓΗΤΙΚΗ:Ο ΛΕΥΓΑΛΕΟΣ ΦΟΝΟΣ
ΤΩΝ ΑΝΤΡΩΝ
[Απολλωνιου Ροδιου,Αργοναυτικα,Βιβλιο Α',στιχοι 607-632]
μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

αὐτὰρ ἅμ᾽ ἠελίοιο βολαῖς ἀνέμοιο λιπόντος
εἰρεσίῃ κραναὴν Σιντηίδα Λῆμνον ἵκοντο.
Ἔνθ᾽ ἄμυδις πᾶς δῆμος ὑπερβασίῃσι γυναικῶν
νηλειῶς δέδμητο παροιχομένῳ λυκάβαντι. 610
δὴ γὰρ κουριδίας μὲν ἀπηνήναντο γυναῖκας
ἀνέρες ἐχθήραντες, ἔχον δ᾽ ἐπὶ ληιάδεσσιν
τρηχὺν ἔρον, ἃς αὐτοὶ ἀγίνεον ἀντιπέρηθεν
Θρηικίην δῃοῦντες· ἐπεὶ χόλος αἰνὸς ὄπαζεν
Κύπριδος, οὕνεκά μιν γεράων ἐπὶ δηρὸν ἄτισσαν. 615
ὦ μέλεαι, ζήλοιό τ᾽ ἐπισμυγερῶς ἀκόρητοι.
οὐκ οἶον σὺν τῇσιν ἑοὺς ἔρραισαν ἀκοίτας
ἀμφ᾽ εὐνῇ, πᾶν δ᾽ ἄρσεν ὁμοῦ γένος, ὥς κεν ὀπίσσω
μήτινα λευγαλέοιο φόνου τίσειαν ἀμοιβήν.
οἴη δ᾽ ἐκ πασέων γεραροῦ περιφείσατο πατρὸς 620
Ὑψιπύλεια Θόαντος, ὃ δὴ κατὰ δῆμον ἄνασσεν·
λάρνακι δ᾽ ἐν κοίλῃ μιν ὕπερθ᾽ ἁλὸς ἧκε φέρεσθαι,
αἴ κε φύγῃ. καὶ τὸν μὲν ἐς Οἰνοίην ἐρύσαντο
πρόσθεν, ἀτὰρ Σίκινόν γε μεθύστερον αὐδηθεῖσαν
νῆσον, ἐπακτῆρες, Σικίνου ἄπο, τόν ῥα Θόαντι 625
νηιὰς Οἰνοίη νύμφη τέκεν εὐνηθεῖσα.
τῇσι δὲ βουκόλιαί τε βοῶν χάλκειά τε δύνειν
τεύχεα, πυροφόρους τε διατμήξασθαι ἀρούρας
ῥηίτερον πάσῃσιν Ἀθηναίης πέλεν ἔργων,
οἷς αἰεὶ τὸ πάροιθεν ὁμίλεον. ἀλλὰ γὰρ ἔμπης 630
ἦ θαμὰ δὴ πάπταινον ἐπὶ πλατὺν ὄμμασι πόντον
δείματι λευγαλέῳ, ὁπότε Θρήικες ἴασιν.

αλλα με του ηλιου τη πτωση ο ανεμος επαψε
και με τα κουπια στην Σιντηιδα Λημνο εφτασαν.
οπου εδω ολοι οι αντρες μαζι απο παραβατικες γυναικες
ανελεητα σφαχτηκαν τον περασμενο χρονο. 610
γιατι τις νομιμες απερριψαν γυναικες
οι αντρες αποστρεφοντας,εχοντας γι'αυτες π'αρπαξαν
σφοδρο ερωτα,αυτες π'αυτοι εφεραν την αντιπερα
Θρακη λεηλατωντας.επειδη ο φοβερος θυμος πανω τους επεσε
της Κυπριδας,για το λογο πως απο δωρα αυτη ατιμασαν. 615
δυσμοιρες,και στη ζηλια ολεθρια ακορεστες.
οχι μονο τους συζυγους τους αφανισαν μαζι με τις ερωμενες
για το κρεβατι,αλλα ταυτοχρονα και καθε αρσενικο γονο,οπως
μετεπειτα καμια του φρικτου φονου τιμωρια να πληρωσουν .
και μονη απ'ολες του γεροντα ευσπλαχιστηκε πατερα 620
Θοαντα η Υψιπυλη,που στο λαο βασιλευε.
μεσ'σε βαθεια λαρνακα πανω στη θαλασα τον αφησε να παει,
αν μπορεσει να διαφυγει,κι αυτον προς την Οινοη τον εσυραν,
αλλα ομως Σικινο μετεπειτα ονοματησαν το νησι,
ψαραδες, απ'τον Σικινο,τον οποιο στον Θοαντα 625
η νεραιδα νυμφη Οινοη γεννησε αφου κρεβατωθηκε μαζι του.
σ'αυτες και να βοσκουν βοδια και χαλικινα να φορουν
οπλα,και σιτοφορα να οργωνουν χωραφια
ευκολοτερο ηταν απ'το να κανουν της Αθηνας ολα τα εργα,
που παντοτε στο παρελθον συντροφευαν.αλλ'ομως γι'αυτο 630
τωρα πολυ συχνα ριχνουν ανησυχες στο πλατυ ποντο τα ματια
με τρομο φρικτο,ποτε οι Θρακες θα φτασουν
.
.
ΛΗΜΝΙΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ,Β' ΕΔΟΧΗ, Η ΕΣΩΔΙΗΓΗΤΙΚΗ:Η ΕΞΟΡΙΑ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ
ΤΩΝ ΑΝΤΡΩΝ
[Απολλωνιου Ροδιου,Αργοναυτικα,Βιβλιο Α',στιχοι 793-826]
μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

«Ξεῖνε, τίη μίμνοντες ἐπὶ χρόνον ἔκτοθι πύργων
ἧσθ᾽ αὔτως; ἐπεὶ οὐ μὲν ὑπ᾽ ἀνδράσι ναίεται ἄστυ,
ἀλλὰ Θρηικίης ἐπινάστιοι ἠπείροιο 795
πυροφόρους ἀρόωσι γύας. κακότητα δὲ πᾶσαν
ἐξερέω νημερτές, ἵν᾽ εὖ γνοίητε καὶ αὐτοί.
εὖτε Θόας ἀστοῖσι πατὴρ ἐμὸς ἐμβασίλευεν,
τηνίκα Θρηικίην, οἵ τ᾽ ἀντία ναιετάουσιν,
δήμου ἀπορνύμενοι λαοὶ πέρθεσκον ἐπαύλους 800
ἐκ νηῶν, αὐτῇσι δ᾽ ἀπείρονα ληίδα κούραις
δεῦρ᾽ ἄγον· οὐλομένης δὲ θεᾶς πορσύνετο μῆτις
Κύπριδος, ἥ τέ σφιν θυμοφθόρον ἔμβαλεν ἄτην.
δὴ γὰρ κουριδίας μὲν ἀπέστυγον, ἐκ δὲ μελάθρων,
ᾗ ματίῃ εἴξαντες, ἀπεσσεύοντο γυναῖκας· 805
αὐτὰρ ληιάδεσσι δορικτήταις παρίαυον,
σχέτλιοι. ἦ μὲν δηρὸν ἐτέτλαμεν, εἴ κέ ποτ᾽ αὖτις
ὀψὲ μεταστρέψωσι νόον· τὸ δὲ διπλόον αἰεὶ
πῆμα κακὸν προύβαινεν. ἀτιμάζοντο δὲ τέκνα
γνήσι᾽ ἐνὶ μεγάροις, σκοτίη δ᾽ ἀνέτελλε γενέθλη. 810
αὔτως δ᾽ ἀδμῆτές τε κόραι, χῆραί τ᾽ ἐπὶ τῇσιν
μητέρες ἂμ πτολίεθρον ἀτημελέες ἀλάληντο.
οὐδὲ πατὴρ ὀλίγον περ ἑῆς ἀλέγιζε θυγατρός,
εἰ καὶ ἐν ὀφθαλμοῖσι δαϊζομένην ὁρόῳτο
μητρυιῆς ὑπὸ χερσὶν ἀτασθάλου· οὐδ᾽ ἀπὸ μητρὸς 815
λώβην, ὡς τὸ πάροιθεν, ἀεικέα παῖδες ἄμυνον·
οὐδὲ κασιγνήτοισι κασιγνήτη μέλε θυμῷ.
ἀλλ᾽ οἶαι κοῦραι ληίτιδες ἔν τε δόμοισιν
ἔν τε χοροῖς ἀγορῇ τε καὶ εἰλαπίνῃσι μέλοντο·
εἰσόκε τις θεὸς ἄμμιν ὑπέρβιον ἔμβαλε θάρσος, 820
ἂψ ἀναερχομένους Θρῃκῶν ἄπο μηκέτι πύργοις
δέχθαι, ἵν᾽ ἢ φρονέοιεν ἅπερ θέμις, ἠέ πῃ ἄλλῃ
αὐταῖς ληιάδεσσιν ἀφορμηθέντες ἵκοιντο.
οἱ δ᾽ ἄρα θεσσάμενοι παίδων γένος, ὅσσον ἔλειπτο
ἄρσεν ἀνὰ πτολίεθρον, ἔβαν πάλιν, ἔνθ᾽ ἔτι νῦν περ 825
Θρηικίης ἄροσιν χιονώδεα ναιετάουσιν

Ξενε,γιατι ετσι τοσο καιρο μενετε εξω απ'τους πυργους;
αφου δεν κατοικειται απο αντρες η πολη .
αλλα στη Θρακικη στερια εποικοι 795
σιτοφορα οργωνουν χωραφια.κι ολο το κακο
θα διηγηθω χωρις ψευδος,για να καλα μαθετε κι οι ιδιοι.
οταν ο Θοας στους πολιτες ο πατερας μου εβασιλευε,
εκεινο το καιρο στη Θρακη,αυτων π'απεναντι κατοικουνε,
απ'το δημο εξορμωμενοι αντρες λεηλατουσαν τα σπιτια 800
απ'τα καραβια,και μ'αυτα απειρα λαφυρα και κοριτσια
εδω εφεραν.ετσι η καταραμενη της θεας προκαλεσθηκε οργη
της Κυπριδας,που σ'αυτους τη ψυχοφθορο εριξε παραφορα.
τοτε τις νομιμες μισησαν,κι απ'τα σπιτια,
στη τρελα παραδομενοι,εξεδιωξαν γυναικες. 805
αλλα με τις αρπαγμενες με δορυ κοιμοντουσαν μαζι,
οι αθλιοι.εμεις για πολυ καιρο υπομεναμε,αν καποτε
με το καιρο αλλαζανε μυαλο.αλλα παντοτε διπλο
τ'ολεθριο κακο μεγαλωνε.τα τεκνα ατιμαζονταν
τα γνησια στα μεγαρα,και παρανομη εμφανιζονταν γενια, 810
κι ετσι οι ανυπαντρες κορες κι οι χηρες μαζι μ'αυτες
μητερες μεσ'στη πολη παραμελημενες περιπλανιονταν.
ουτε πατερας λιγο για τη δικη του νοιαζονταν θυγατερα,
αν και στα ματια του μπροστα σφαγμενη εβλεπε
απο μητριας τα χερια κακουργας.ουτε τη μητερα 815
απ'ατιμια,οπως πρωτυτερα,απρεπη τα παιδια υπερασπιζαν.
ουτε τους αδερφους η αδερφη τους εμελε.
αλλα μοναχα για τις αρπαγμενες κορες και στα σπιτια
και στους χορους και στην αγορα και στα συμποσια ειχαν μελημα.
μεχρι που καποιος θεος μεσα σε μας πολυ δυνατο εβαλε θαρρος,820
μολις ξαναρθουν απ'τους Θρακες οχι πια στους πυργους
να δεχθουμε,ωστε η' για τα νομιμα να φροντιζουν,η' καπου αλλου
μ'αυτες τις αρπαγμενες φευγοντας απο'δω να φτασουν.
κι αφου αυτοι ικετευωντας ζητησαν απ'το γενος των παιδιων,
οσα ειχαν μεινει μεσ'στη πολη αρσενικα ,ξαναπηγαν,εκει 825
π'ακομα τωρα στης Θρακης τα χιονισμενα χωραφια κατοικουν
.
.
ΛΗΜΝΙΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ.Ο ΛΕΥΓΑΛΕΟΣ ΦΟΝΟΣ ΤΩΝ ΑΝΤΡΩΝ-painting χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
https://youtu.be/qmJHtbZyxB0

.
.
.

THE ENIGMA 9,10,11-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

I thing the truth about it of-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

time [η ατελης φυση του εν λογω διανοεισθαι
probably does not exist/περι Ηρακλειτου ρεοντων
LADY MACBETH:Your face, my thane, is as a book where men
May read strange matters. To beguile the time,Look like the time.
πως σπανε αυτη τη βαθεια σιωπη οι γρυλοι
τα χερια βλασταινουν κατω απ'τα νερα
ratiocination space time
mankind history by means of ultra-obvious untruth
πλεονασματα χρονου
η αληθεια
false money real
ο Μακβεθ θεατης commedia dell arte,o J.L.Borges εκπλησεται:
'ἕν οἶδα, ὅτι οὐδέν οἶδα',σχολιασε
the world is moving to a grand action-barbarous drama
/φύσει ορεγόμενη του ειδέναι /
LADY MACBETH:unsex me here,And fill me from the crown to the toe top-full
Of direst cruelty. Make thick my blood.Stop up the access and passage to remorse,
That no compunctious visitings of nature Shake my fell purpose, nor keep peace between
The effect and it!
people with the least income [κουκλοθεατρο:η Φιλομηλα,
οι ανοσιος Τηρεας,το δερμα της σεληνης κρεμασμενο στην αρπα του αερα
η ακολουθια των δεντρων=ο Ορφεας,Αμλετ,εισαι τρελος!
μουσικη παρασταση:Η Κυρια με τη Στρυχνινη,για βιολι,5 ηθοποιους,οργανικο συνολο,
μαγνητοταινιες
Ποτνια θεαων
η σεληνη φωτιζει το μετωπο της
η φωνη γλυστραει απο τη σιωπη στη κραυγη
short/acute/hysterical scream/immobile/eyes softly shut/
face melt into vacant expression/
αντιστιξεις κοκκινου στη βιολα κραυγη ψιθυρος φαλτσετο
according to action χαμηλωνει ο φωτισμος,τα σηματα morse της σεληνης
σταματουν αποτομα
η οσμη της μερας,η γευση της νυχτας
Regarde! se presenta sur la scene/le poete/Je suis
ποιανου ειναι τα χρηματα;
-δεν ξερω
γεματη απο τουριστες αυτη την εποχη.Πολυ επικερδης επιχειρηση!
-τιποτα αλλο;
μα τι θελετε επιτελους; ολα αυτα ειναι πληκτικα κερδοφορα
-μιλα καλυτερα,η γλωσσα σου ειναι απαισια
all that is necessary for survival
LADY MACBETH: What, quite unmanned in folly?
danger and violence
Anybody I can murder for you?
ο αναδιπλασιασμος του βιασμου της Κασσανδρας απο τον Λοκρο Αιαντα
-η βουη των προσωπων
and if this isn't flattery
μια Εντα Γκαμπλερ,η πληγη πορφυρη,'θα με σκοτωσει η Ηλεκτρα'
φωναζει/ψιθυροι,φωνες πουλιων στη μνημη,ο Rene Magritte με εγκεφαλικο,
performane:αυτοσχεδιασμος,μιμηση και διηγηση,της ηθοποιου Εκαβης
dramatis personae,'Οχι,ακριβως' γελαει
αντικατροπτισμος της ψυχης ο κοσμος
παντα ηθελα να γνωρισω την Ανδρομαχη η' την Ιοκαστη η',και γιατι οχι,
τη Λαιδη Μακβεθ:Μακβεθ,εγω στο λεω,ενας μωροφιλοδοξος εισαι,Λοιπον
σκοτωσε τον Ντανκαν.Μια λαιδη που πλητει ειμαι,
πνιγμενη στη μετριοτητα.Αυτοκτονω!
Ενας ηληθιος ηθοποιος που παιζει με κομπαστικο υφος τους εαυτους μας στη σκηνη,
αυτο ειναι η ζωη μας.Unsex me here
Εικονα:βραδυαζει κι οι λεξεις ξεντυνονται τα πουκαμισα τους
βρεχει,συνεχως,αποστασεις απειροτητας
γυαλινο δωματιο πουλιων φτερουγιζει στην ανασα του
και ταυτοχρονα,εδω,κυβιστικοι κυκνοι τρωνε τον κοχλια των σωματων τους
οι ιδεες αδυτατες ακρωτηριαμενες σε εμφυλιους
η κοιλια της ιστοριας ασβεστης που τριζει
η κλεψυδρα του Σιμον Μπολιβαρ στο μελλον
Not a bit of it
I thing the truth about it of
.
.
.

WILLIAM BLAKE-THE TYGER [Songs of Innocence and of Experience,1789]
[μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]

Tyger, tyger, burning bright
In the forests of the night,
What immortal hand or eye
Could frame thy fearful symmetry?
. .
In what distant deeps or skies,
Burnt the fire of thine eyes?
On what wings dare he aspire?
What the hand dare seize the fire?
. .
And what shoulder and what art,
Could twist the sinews of thy heart?
And when thy heart began to beat,
What dread hand and what dread feet?
. .
What the hammer? what the chain? ;
In what furnace was thy brain?
What the anvil? What dread grasp,
Dare its deadly terrors clasp?
. .
When the stars threw down their spears,
And water’d heaven with their tears
Did he smile his work to see? ;
Did He who made the lamb make thee?

Tyger, tyger, burning bright
In the forests of the night,
What immortal hand or eye
Could frame thy fearful symmetry? .

Η ΤΙΓΡΗ

Τιγρη,τιγρη,φλογερη λαμψη
Μεσ'στα δαση της νυχτας,
Ποιο αθανατο χερι η' ματι
Εκαμε τη φοβερη σου συμμετρια ;

Σε τι αβυσσους η' ουρανους
Καιει η φωτια των ματιων σου;
Πανω σε τι φτερα τολμα να υψωθει;
Ποιο χερι τολμα τη φωτια ν'αρπαξει;

Και ποιος ωμος και ποια τεχνη
Να στριψει θα μπορειε τα νευρα της καρδια σου;
Κι οταν η καρδια σου να χτυπα αρχιζει,
Ποιο τρομερο χερι και τρομερο ποδι;

Ποιο το σφυρι;ποια η αλυσιδα;
Σε ποιο καμινι ηταν το μυαλο σου; .
Ποιο τ'αμονι;Ποια τρομερη τσιμπιδα
τολμα τους θανασιμους τρομους του να πιασει;

Οταν τ'αστρα κατω ριχναν τ'ακοντια τους ,
Και ποτιζαν τους ουρανους με τα δακρυα τους.
Αυτος χαμογελα το εργο του να βλεπει;
Αυτος που'καμε τον αμνο εκαμε εσενα;

Τιγρη,τιγρη,φλογερη λαμψη
Μεσ'στα δαση της νυχτας,
Ποιο αθανατο χερι η' ματι
Εκαμε τη φοβερη σου συμμετρια ;
.
.
.

The Enigma,12-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Grammatical Continuous-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Υπάρχει
Χωρίς Χρόνο
Φωτογραφία εξωφύλλου
Πριν
Αυτο
Είναι
Τι σημαίνει αδύνατο;
Ιστορία
Ψεύδος
The details of time
Times before body
View
All conservation society
Read regards to some other things
What are going through the money for world
working by ok orders over democratic forms
Tuesday get closer looks different types then
Dies Irae reality show
All conservation society
Click here!
-know/the/...
.../even thought about /that's
What? investment/invention-
Face Faκe mask
Further
Create account will
Use
All rights are still really cool chatting
And would appreciate the opportunity time
Sorry
But because it is a chance ethical standards
What World working memory calls
Yes.maybe.and the best way time
Really
Looking forward to
Seeing
Hearing
Get yellow colour van Gogh
The Enigma have been working
Lasting impression on piano
View more information herein
Music paint composition
Not be able todays
You.Yes.
After all photos discuss the time opportunity
Times Time Square London New York Next-door
The my world's limits are the my language's limits
And vice versa
Art is the eraser of reality
The silence is spoken logic
If we don't lie we don't can to know something
Every Culture create vanity
Philosophy is a great battle against λέξεις
Logic Mirror is our biggest stupidity.
What is political joke?
The world is independent of my true-words
The moon is a horse racing ok friend
You learned languaging money world time events
Don't forget.Beauty is impossible
Truth or Lies.Hence
The world is in cage-word machine
To settle all questions is Godel's Μη Αποφασις
.
.
.

Verdi Nabucco vocal score Chorus of Hebrew Slave Va pensiero,Acto III

Va, pensiero,
Nabucco Chorus of Hebrew Slave Va pensiero,Acto III
[μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]

Giuseppe Verdi.Nabucco,opera,premiere 9 March 1842,La Scala di Milano,
https://en.wikipedia.org/wiki/Nabucco

Va, pensiero, sull'ali dorate;
va, ti posa sui clivi, sui colli
ove olezzano tepide e molli
l'aure dolci del suolo natal!

Del Giordano le rive saluta,
di Sionne le torri atterrate.
Oh, mia patria sì bella e perduta!
Oh, membranza sì cara e fatal!

Arpa d'or dei fatidici vati,
perché muta dal salice pendi?
Le memorie nel petto raccendi,
ci favella del tempo che fu!

O simile di Solima ai fati
traggi un suono di crudo lamento,
o t'ispiri il Signore un concento
che ne infonda al patire virtù!

τραβα,σκεψη,πανω σε χρυσα φτερα
τραβα,φτασε στις πλαγιες,στους λοφους
εκει οπου φυσανε ζεστες κι υγρες
οι γλυκες αυρες της γενεθλιας γης

του Ιορδανη τις οχθες χαιρετα
της Σιων τους γκρεμισμενους πυργους
Ω,χαμενη μου πατριδα τοσο ομορφη!
Ω,αναμνηση τοσο ακριβη κι οδυνηρη!

αρπα χρυση των πατερων προφητων
γιατι στην ιτια σιωπηλη κρεμιεσαι;
στο στηθος τις μνημες ξαφουντωσε
μιλωντας για τα χρονια που περασαν

Ω,ομοια με της Ιεροσαλημ τη μοιρα
ενα ηχο βγαλε βαρειου θρηνου
Ω,μια αρμονια ο Κυριος να σου εμφυσησει
που μ'αρετη ν'αντεξουμε στη δυστυχια
.
.
Nabucco: Va pensiero (Arturo Toscanini)
https://youtu.be/FQnjvjPoWvc

.
.
Nabucco - Hebrew Slaves Chorus
https://youtu.be/2F4G5H_TTvU

.
.

Arturo Toscanini-Va pensiero- χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Arturo Toscanini-Va pensiero- Giuseppe Verdi,Nabucco-painting animation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
https://youtu.be/9LQWhqJaef8

.
.
.

The Enigma 13,14-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ατέρμονα Εμμονή-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Γνωρίζετε πως υπάρχουν αιτίες για τις επαναστάσεις
Ζούμε σε μια κοινωνία μεγαλοφυως
υπεραισθητική
Παραδείγματα
Θεραπεία Anagenesis για επιδερμίδα καθαρή, ματ και ανανεωμένη
Λοσιόν με 8% Mandelic Acid, συστατικό που σπάει τους δεσμούς
μεταξύ των κερατινοκυττάρων
Τι είναι αμοιβαία έλξη σωμάτων;
Ιερογλυφικά του αγνώστου,
δεν μπορείς να τα διαβάσεις
"τι ώρα είναι;'τετοια ρωτάει
η ομπρέλα θροιζει καθώς έβρεχε 11:41
Θυμάται δυο πουλιά
Κι ύστερα τη πέτρα που σήκωσες να διώξεις
Γυμνό φως,η θλίψη του
ένα αίνιγμα,το βιολί,'τ'ακούς;'
Υγρός καθρέφτης σε σημαδευει
για τη ζωή μας ζητάμε επιείκεια
Μυρίζει ο χρόνος απληστία αιωνιότητας
είναι αργά,οι τροχαλιες του αέρα ροκανίζουν τα δέντρα
ο ήχος των λέξεων που απουσιαζουν
Άχρηστη πράξη στη κοιλια σου ενώ κοιμασαι
-γερνουμε ντυμένη πραγματικοτητα-
Ελευθερία εναντίον ολων
στις ρωγμές της επιθυμίας είμαστε αδιάφανοι ηθικολόγοι
η ατέρμονα κυκλική εμμονή
APIVITA AQUA VITA EYE CREAM 15ML
Κρέμα ματιών 24ωρης εντατικής ενυδάτωσης & αναζωογόνησης.
Σώμα σώμα σώματα
Φυσικα αντανάκλαση μέλλοντος η ποίηση
Άγρυπνουμε,το ξημέρωμα το φως τινάζεται
Η φωνή η εξορία των λέξεων η'
η εξουσία των λέξεων
Η διαμελισμένη μνήμη στον καθρέφτη
Σαν να μην υπήρξαν ποτέ ούτε άνθρωποι ούτε ζώα
ούτε φυτά
παρ'ολ'αυτα επιμένω με λογαριασμούς λέξεων
Υπάρχει βέβαια κι ο ήχος του πειρασμού
ενός άλλου κοσμου
Μη ρωτήσεις:ελεύθερου;
.
.
.

Clodia-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

QUID est, Catulle? [LII]-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Εγω,ο Gaius Valerius Catullus,της Βερονας γονος,
Ρωμυλε,που σ'ολα τα Ρωμεικα ανηθικα σωπαινεις,
σιχαινομαι τους ευγενεις και Καισαρες ακολαστους
Κικερωνες κολακες με res novae δηλητηρια λεξεων
θ'ανατρεψω κι ας χαρακτηρισθω pessimo poeta
μακρια απο κουφιες υστεροφημιες να μενω θελω
κι επικαιρες δοξες και populus παροδικες λατρειες
οι Ελληνες ο Καλλιμαχος δασκαλοι μου οι Αλεξανδρινοι
εγω γραφεας διηνεκων ποιηματων δεν καταντω
και δεν με νοιαζει τ'Ορατιου η φημη μητε του Βιργιλιου
τωρα αυτη η Κλωδια του Μετελλου μ'αναστατωνει
που στα Carmina την αποκαλω Lesbia nostra, Lesbia ilia,
Ilia Lesbia, quam Catullus unam
Plus quam se atque suos amavit omnes,[LVIII.]
μα γυναικα πουτανα ειναι που μ'ερωτικο παθος συντριβει
Nunc te cognovi: quare etsi inpensius uror, 5
Multo mi tamen es vilior et levior.
Qui potisest? inquis. quod amantem iniuria talis
Cogit amare magis, sed bene velle minus.[LXXII]

δικια μου Λεσβια,που ο Κατουλλος,
π'απ'ολους πιο πανω αγαπαει
τωρα σ'εμαθα,αφου μ'εκαψε η φωτια σου
πιο πολυ απ'της αστραπης τη φλογα
πως γινεται;ρωτας,να ξερεις πως τον εραστη
τετοια αμαρτηματα σε πιο μεγαλο παθος
ριχνουν και πια η ευτυχια δεν τον νοιαζει
.
.
.

Κλυταιμνηστρα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ηλεκτρα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Εξ Αφορμης Λογοι
-στιχοι 607-630,Ευριπίδη, Ιφιγένεια εν Αυλίδι-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

[μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]

ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ
ὄρνιθα μὲν τόνδ᾽ αἴσιον ποιούμεθα,
τὸ σόν τε χρηστὸν καὶ λόγων εὐφημίαν·
ἐλπίδα δ᾽ ἔχω τιν᾽ ὡς ἐπ᾽ ἐσθλοῖσιν γάμοις
πάρειμι νυμφαγωγός. ἀλλ᾽ ὀχημάτων 610
ἔξω πορεύεθ᾽ ἃς φέρω φερνὰς κόρῃ,
καὶ πέμπετ᾽ εἰς μέλαθρον εὐλαβούμενοι.
σὺ δ᾽, ὦ τέκνον μοι, λεῖπε πωλικοὺς ὄχους,
ἁβρὸν τιθεῖσα κῶλον ἀσθενές θ᾽ ἅμα.
ὑμεῖς δέ, νεάνιδές, νιν ἀγκάλαις ἔπι 615
δέξασθε καὶ πορεύσατ᾽ ἐξ ὀχημάτων.
κἀμοὶ χερός τις ἐνδότω στηρίγματα,
θάκους ἀπήνης ὡς ἂν ἐκλίπω καλῶς.
αἳ δ᾽ εἰς τὸ πρόσθεν στῆτε πωλικῶν ζυγῶν·
φοβερὸν γὰρ ἀπαράμυθον ὄμμα πωλικόν· 620
καὶ παῖδα τόνδε, τὸν Ἀγαμέμνονος γόνον,
λάζυσθ᾽, Ὀρέστην· ἔτι γάρ ἐστι νήπιος.
τέκνον, καθεύδεις πωλικῷ δαμεὶς ὄχῳ;
ἔγειρ᾽ ἀδελφῆς ἐφ᾽ ὑμέναιον εὐτυχῶς·
ἀνδρὸς γὰρ ἀγαθοῦ κῆδος αὐτὸς ἐσθλὸς ὢν 625
λήψῃ, κόρης Νηρῇδος ἰσόθεον γένος.
ἑξῆς κάθησο δεῦρό μου ποδός, τέκνον·
πρὸς μητέρ᾽, Ἰφιγένεια, μακαρίαν δέ με
ξέναισι ταῖσδε πλησία σταθεῖσα δός,
καὶ —δεῦρο δὴ— πατέρα πρόσειπε σὸν φίλον 630

ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ
για καλο σημαδι παιρνω αυτο εδω
και την καλοσυνη σου και τα καλα λογια
ελπιζω πως για λαμπρο γαμο εχω ερθει
της νυφης συνοδος,ελατε,απ'την αμαξα 610
εξω βγαλτε τα προικια της κορης που φερνω,
και τραβατε τα μεσ'στη σκηνη προσεκτικα,
εβγα και συ,παιδι μου,απ'την αμαξα που σερνουν
τα πουλαρια,ελα κουνα τ'απαλο και μουδιασμενο ποδι,
και σεις,κοπελες,στην αγκαλια μεσα αυτη 615
δεχτητε και κατεβαστε απ'την αμαξα,και σε μενα
το χερι μια να δωσει στηριγμα,ν'αφησω το καθισμα
της τετρατροχης αμαξας μ'ασφαλεια,οι αλλες
μπροστα σταθητε στους ζυγους των πουλαριων,
γιατι των πουλαριων φοβερα δυστροπουν τα ματια 620
κι αυτο δω το παιδι ,τ'Αγαμεμνονα το γονο,
πιαστε,τον Ορεστη,γιατι μωρο'ναι ακομα,
παιδι μου,κοιμασαι σε ζαλισε το κουνημα της αμαξα;
ελα,σηκω για της αδελφης τον ευτυχισμενο γαμο,
γιατι σ'ανδρα απο καλη γεννια συγγενης γενναιου 625
θα γινεις,απ'της Νηρηιδος κορης το ισοθεο γενος,
[απευθυνεται στη κοπελα υπηρετρια]
ελα,βγαλτο το παιδι και καθισ'το εδω στα ποδια μου,
και στη μητερα Ιφιγενεια,στασου κοντα καλοτυχη
ποσο ειμαι σ'αυτες εδω τις ξενες να με δειξεις,
και-να'τος εδω-τον αγαπητο σου πατερα χαιρετησε 620

ΜΟΝΟΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑΣ
να μην ξεστομιζα αυτο το λογο 'καὶ —δεῦρο δὴ— πατέρα πρόσειπε σὸν φίλον' 630
καλλιτερα να σου φωναζα 'ειναι φιδι,προφυλαξου',θα σ'εσωνα,παιδι μου,
ομως δεν ηξερα,ειχα τυφλωθει απ'τους λαμπρους γαμους που μου'ταξε,
τωρα ξερω,ειναι πια αργα,και τι φριχτα θα συμβουν ξερω,κι ειμαι προετοιμασμενη,
γι'αυτο φορω μαυρα,για να μην φανει το αιμα μαυρο κοκκινο οταν χυθει,
σφιγγω,δες,τα χερια μου,σαν να θελω να πνιξω καποιον,οχι,ξερω τι θα πεις,αυτον,
ειναι καλλιτερα να μην ξερω,θελω να κοιμηθω,να'ταν μην ξυπνησω ποτε,
σε σενα μιλω,η γλωσσα μου δεν ειναι ξενη,οι λεξεις μου θα'ναι αυτες που αρμοζουν,
την Ηλεκτρα τοτε την αφησα στις Μυκηνες,με τον Αιγισθο,να τη φροντιζει,ειναι απο
παιδι αρρωστη,βλεπει πραγματα που κανενας αλλος δεν βλεπει,κι ακουει αυτα που κανενας
αλλος δεν ακουει,λατρευει τον Αιγισθο,βλεπω ποσο με μισει,δεν αντεχει που τον εχω δικο μου,
θα προτιμουσε,ειναι φανερο,να μας δει σκοτωμενους,ετσι θ'απαλλαχθει,ειναι αρρωστο
το μυαλο της,φοβαμαι για τον Ορεστη,σιγα σιγα θα τον παρει με το μερος της,πειθηνιο
οργανο των σχεδιων της,πρεπει να κλεισθει σε ψυχιατρειο,ο πατερας της επρεπε να τιμωρηθει,
καὶ —δεῦρο δὴ— πατέρα πρόσειπε σὸν φίλον 630,αυτο παρακινησα τη κορη μου να τον
χαιρετησει σαν φιλο,το φιδι,δεν θα συγχωρεσω ποτε τον εαυτο μου,Ορεστη,ελα,μην δισταζεις,
καρφωσε το μαχαιρι βαθεια στο στηθος που σε βυζαξε,το αιμα φωναζει τ'αλλο αιμα,εκδικηση,
την Ηλεκτρα τη λυπαμαι,οχι,τη μισω,ειδα στο ιδρυμα να την αγγιζουν με τα ηλεκτροδια,ποση
ηδονη,αληθεια,ενιωσα,το γυμνο της σωμα συσπασθηκε,τρανταχτηκε,κυρτωθηκε τοξο,οπως
σε οργασμο,ουρλιαζε,επειτα χαλαρωσε,και κοιμηθηκε ωρες,να'ταν,ευχηθηκα,να μην ξυπνουσε,
οταν ξυπνησε ειχε ενα απλανες βλεμμα στα ματια κι ενα ηλιθιο χαμογελο στο στομα,φυτο θα
ειχε πιο ζωη απ'αυτη,μας ειπαν θα χρειασθει νοσηλεια τουλαχιστον ενα εξαμηνο,τωρα την
ακουω στη κρεβατοκαμαρα της να γελαει,γελαει,γελαει,κλεινω τ'αυτια μου,δεν την υποφερω,
ξερω ακριβως τι κανει,δεν το υποθετω,το ξερω,πως,με τι τροπο,τι φαντασιωνει,τι παθος την
τρελενει,η πληγη στο στηθος με ποναει οταν ο καιρος αλλαζει,με την υγρασια επιδεινωνεται,
ο Αιγισθος,κι αυτος,τωρα,εχει αλλαξει,αμιλητος,αν τον αγγιξεις θα διαλυθει,σαν να μην ειναι
σωμα,σωρος σκονη,σκια,τι γυρευει εδω;,γιατι δεν εξαφανιζεται; γιατι δεν γυρναει εκει περα;,
εκεινη,ξερω,προσποιειται πως τον εχει κλεισμενο δικο της μεσα στο δωματιο της τις νυχτες,
την ακουω να του μιλαει,λογια παθους,η ξεδιαντροπη,δεν αντεξα,εσπασα τη πορτα,κρυφτηκε
κατω απ'τα σεντονια,ορμησα και τραβηξα τα σεντονια,τον ειδα γυμνο,'έισαι τρελη' της φωναξα,
'κοιμασαι μ'ενα πεθαμενο',εκεινη με κοιταξε με μισος,το'δα φριχτο στα ματια της,'ειναι
ζωντανος,ζηλευεις,εσυ'σαι νεκρη',χυμηξε πανω μου,'να το μαχαιρι στο στηθος σου','εσυ'σαι
νεκρη,νεκρη,νεκρη'ουρλιαξε,γελουσε,'εισαι νεκρη μητερα,ακους;νεκρη',απο εκεινο το συμβαν
εκανε μια βδομαδα να βγει απ'το δωματιο της,η' και περισσοτερο,δεν ξερω,δεν μ'ενδιεφερε,
ουτε φωναξα τους γιατρους να την μαζεψουν,τοσες φορες την εκλεισαν και δεν καταφεραν
τιποτα,τωρα,απο τοτε που βγηκε,αλλαξε,δειχνει να ενδιαφερεται για μενα,μου λεει ιστοριες,
παιζει στο πιανο,τραγουδαει,κανει εκδρομες με τους φιλους της,ειναι ενθουσιασμενη με την
κανουργια της ζωη,ντυνεται μοντερνα,περιποιειται τα μαλλια της,βαζει κραγιον στο στομα,
βαφει τα νυχια της,προσεχει το σωμα της,εχασε βαρος,γυμναζεται,οχι,δεν νιωθω ζηλεια,
πως σου περασε απ'το μυαλο αυτο,θεατρο παιζει,καταλαβαινω το σχεδιο της,μενω απαθης,
σαν να μην υπαρχει,η' σαν να μην υπαρχω εγω,κοιταζω τις παλιες φωτογραφιες,ο Αγαμεμνονας,
οι γαμοι μας,η Ιφιγενεια μωρο στην αγκαλια μου,φορουσα ενα λευκο φορεμα,τα δυο παιδια
μαζι με τον Αιγισθο,ο Αιγισθος στη μεση χαμογελαστος,δεξια του με ναυτικο φανελακι ο
Ορεστης,η Ηλεκτρα αριστερα του τον κραταει αγκαλιασμενο,εχει,τωρα το βλεπω,σκοτεινο
βλεμμα,τοτε ημουνα εγκυος στην Χρυσοθεμη,εγω ανιδεα,να,δες,η αναμνηστικη φωτογραφια
μας στην Αυλιδα,τα προσωπα κινουνται,στην απνοια το σκηνικο,το φιδι βγαζει το καινουργιο
του πουκαμικο,καὶ —δεῦρο δὴ— πατέρα πρόσειπε σὸν φίλον 630,ακουω τη φωνη μου,καὶ —
δεῦρο δὴ— πατέρα πρόσειπε σὸν φίλον 630,'μητερα,τι μονολογεις;'σηκωνω το κεφαλι,κοντρα
στο εκτυφλωτικο φως του ηλιου βλεπω τη μαυρη σκια της Ηλεκτρας,'μητερα,σε ποια γλωσσα
μιλας;',ολα γυρω μου σ'αυτο το σκληρο φως διαλυονται,τι συμβαινει;που ειμαι;ποιο ρολο
παιζω,σε ποιο θεατρο;,ποια εισαι συ απεναντι μου που μ'ακους;'εγω μητερα ειμαι η Ηλεκτρα'
ακουω την Ηλεκτρα,'κι εσυ μητερα εισαι η βασιλισα Κλυταιμνηστρα','νεκρη;'ρωταω,'ναι,νεκρη,
μητερα'
.
.
.

Woman in mirror-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

το μάτι,μεγαλώνει,η' μάλλον απομακρύνεται,το στικ του κραγιόν αγγίζει το πάνω χείλη
,η σάρκα υποχωρεί,ελάχιστα διαφαίνονται τα δόντια,έπειτα κλείνουν,νιώθει το δάγκωμα,
αυτό είναι,αυτό τι είναι,το άλλο μάτι,το βλέμμα του,τονίζεται,αυτή η κλίση του κεφαλιού,
λίγο αριστερότερα,εκεί ακριβώς,ακίνητο,το μέγιστο αποτέλεσμα,σκοτεινό,ψίθυρος,ακούει,
τι συμβαίνει εδώ,το κραγιόν βάφει το κάτω χείλη,το βλέπει,κόκκινο απλώνεται,ισορροπία κίνησης,βλέπει,συνεχίζει,το πέτυχε,χωρίς αντίσταση αυτό,ακούει τη φωνή,ψιθυρισμα,αυτό
επειδή αυτό,σκέφτεται,αίτιο αιτιατό,η εικόνα πλήρης κατάφαση, ελευθερια,η' το αντίθετο της,
ένα ανεπαίσθητο άγγιγμα,το ίδιο στο λαιμό,προχωράει,δεν αντιστέκεται,υποχωρεί,δεχεται,
αυτό θα συμβεί,σε λίγα δευτερόλεπτα,τώρα,η κραυγή της,τι καλεί,τι ανταποκρίνεται,η εικόνα
του κραγιόν,έντονη,επιμονή,εμμονή του άλλου,αναπόφευκτη έλξη,το πρόσωπο της,το μέτωπο,
το λευκό,προσθέτει,αφαιρει, αιωνιότητα,η' την αντιστρέφει σε χρόνο,τώρα το κραγιόν επιστρέφει στα χείλη,τα δόντια ελάχιστα διαφαίνονται,τι επιδιώκει πάλι,τι ζητάει να αιχμαλωτίσει,ποια
ανάγκη την εξωθεί,γνωριζει,η' αγνοεί,απειροελάχιστη διάφορα,αυτό το κόκκινο της αρέσει,
θα αρέσει οπωσδήποτε,τέλος,αρχη
.
.
woman in mirror-painting and music χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
https://youtu.be/IYWScw6JNq0

.
.
.

Gaius Valerius Catullus,ελευθερια μεταφραζοντας-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Catullus Carmina 72

Dicebas quondam solum te nosse Catullum,
Lesbia, nec prae me velle tenere Iouem.
dilexi tum te non tantum ut vulgus amicam,
sed pater ut gnatos diligit et generos.
nunc te cognovi: quare etsi impensius uror,
multo mi tamen es vilior et levior.
qui potis est, inquis? quod amantem iniuria t
alis cogit amare magis, sed bene velle minus.

Έλεγες κάποτε πως μοναχα τον Κατουλλο γουστάρεις,
Λεσβία,πιοτερο κι απ'τον ίδιο τον Δια
Όμως δεν σ'αγαπησα γιατί για τον κόσμο παστρικια εισαι
μα όπως πατέρας αγαπάει παιδιά γαμπρους
τώρα σ'εμαθα,και με καίει ο έρωτας σου
αν κι είσαι μια κοινή πουτανα τσουλα
Πως γίνεται αυτό;ρωτάς.μαθε πως πιότερο η αμαρτία
τον εραστή τραβάει,για ευτυχία ούτε τον νοιαζει

Catullus Carmina 83

Lesbia mi praesente uiro mala plurima dicit:
haec illi fatuo maxima laetitia est.
Mule, nihil sentis? Si nostri oblita taceret,
sana esset: nunc quod gannit et obloquitur,
non solum meminit, sed, quae multo acrior est res,
irata est. Hoc est, uritur et loquitur.

Η Λεσβία μπροστά στον άντρα της με θαβει
κι αυτος ο βλάκας πολύ το χαιρεται αυτο
Μουλάρι μα τίποτα δεν καταλαβαίνεις;αν δεν
μίλαγε θα'ταν αδιαφορη,τώρα όμως γαυζιζει και δαγκωνει,
άρα πολύ με σκέφτεται και πιο πολύ το πράγμα είναι,
έχει θυμό,λοιπόν,καίγεται και λειωνει

Catullus Carmina 86

Quintia formosa est multis, mihi candida, longa,
Recta est. Haec ego sic singula confiteor,
Totum illud 'formosa' nego: nam nulla venustas,
Nulla in tam magno est corpore mica salis.
Lesbia formosa est, quae cum pulcherrima tota est,
Tum omnibus una omnis subripuit Veneres.

Η Κοιντια για τους πολλούς είναι όμορφη,όμως
για μένα είναι απλά εντυπωσιακή,ψηλη,ευθυτενής,
Εγώ αυτά τα παραδέχομαι, όμως αρνουμαι τον
όρο ομορφιά,
Γιατί σ'αυτο το τεράστιο σώμα ούτε χάρι ούτε
νοστιμιά υπαρχει,
Η Λεσβία,αυτή μάλιστα,είναι όμορφη,όλα τα'χει
και καμια δεν της λείπει της Αφροδίτης χαρι.

Catullus Carmina 58

Caeli, Lesbia nostra, Lesbia illa.
illa Lesbia, quam Catullus unam
plus quam se atque suos amavit omnes,
nunc in quadriviis et angiportis
glubit magnanimi Remi nepotes.

Καελε,η δικιά μας Λεσβία,εκείνη η Λεσβία,
εκείνη η Λεσβία,που μονάχα ο Κατουλλος αγάπησε
πάνω απ'τον εαυτό του κι όλους τους δικους του,
τώρα στα σταυροδρόμια και μέσα στα σοκάκια
ξεμεδουλιαζει του τρανου Ρωμύλου τ'αγγονια

Catullus Carmina 93

Nīl nimium studeō, Caesar, tibi velle placēre,
nec scīre utrum sīs albus an āter homō.

Καθολου, δεν με νοιάζει Καίσαρα να σ'ευχαριστησω
Κι ούτε να ξέρω αν είσαι λευκός η' κάποιος νεγρος

Catullus Carmina 110

Aufillena, bonae semper laudantur amicae:
accipiunt pretium, quae facere instituunt.
tu, quod promisti, mihi quod mentita inimica es,
quod nec das et fers saepe, facis facinus.
aut facere ingenuae est, aut non promisse pudicae,
Aufillena, fuit: sed data corripere
fraudando officiis, plus quam meretricis auarae
quae sese toto corpore prostituit.

Αφιλενα,οι ξηγημενες γκόμενες πάντα παινευονται,
γιατ'αυτο που πληρώνονται το κάνουν οπωσδήποτε
όμως εσύ υποσχεσε ψέματα λες κι εγώ γι'αυτό
καθόλου δεν σε πάω,
να ξέρεις,να παίρνεις και να μη δίνεις πουστια μεγάλη είναι,
η' καν'το κι είσαι εντάξει η' μην παραμυθιαζεις,
αλλά ν'αρπαζεις,Αφιλενα,δώρα χωρίς τ'αντιστοιχο
αντάλλαγμα δείγμα αχόρταγης πουτανας ειναι
που μ'ολο το κορμί της πουτανευει

Catullus Carmina 57

Pulcre convenit improbis cinaedis,
Mamurrae pathicoque Caesarique.
Nec mirum: maculae pares utrisque,
urbana altera et illa Formiana,
impressae resident nec eluentur:
morbosi pariter, gemelli utrique,
uno in lecticulo erudituli ambo,
non hic quam ille magis vorax adulter,
riuales socii puellularum.
Pulcre conuenit improbis cinaedis

Καλοπαιρνουν οι απαίσιοι κιναιδοι,
ο Μαμουρας κι ο Καισαρας οι ανωμαλοι
καμιά απορία,η βρωμιά και για τους δύο ίδια,
της πόλης η μία κι η άλλη απ'τη Φορμιανα
κι είναι τόσο βρωμισμενοι που να ξεπλυθούν δεν γίνεται,
αρρωστημένοι κι οι δυο, διδυμαρια αχώριστα,
σ'ενα στενό κρεβάτι σπούδασαν τα δύο τους,
ουτ'ειν'ο ένας πιο αχόρταγος απ'τον άλλον διαφθορεας
σύμμαχοι ειν'ακόμα και στα μικρά τα κοριτσακια,
καλοπαιρνουν οι απαίσιοι κιναιδοι
.
.
.

Catullus Carmina,the Schoyen Collection,in Latin on vellum, Padua, Italy, ca. 1475

Edward John Poynter-Lesbia and her sparrow

Catullus Carmina 90,43-μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Ενδιάμεσος Μονόλογος Κατουλλου-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Catullus Carmina 90

Nascatur magus ex Gelli matrisque nefando
coniugio et discat Persicum aruspicium:
nam magus ex matre et gnato gignatur oportet,
si vera est Persarum impia religio,
gratus ut accepto veneretur carmine divos
omentum in flamma pingue liquefaciens

Μάγος θα γεννηθεί απ'του Γέλλιου τη σμίξη με τη μάνα
και θα διδαχτεί των Περσων την αρμυρικομαντεια
αφου, μάγος βγαίνει από γιο και μάνα
αν αληθινή είναι των Περσων η βάρβαρη θρησκεία,
τότε άξιος κι υπάκουος θα προσκυνα μ'υμνους
τους θεους αντερα τσιγαριζοντας στη φωτιά παχιά
.
.
Ενδιάμεσος Μονόλογος Κατουλλου-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Φίλε,ξέρω τι θα πεις,η πατρικια σου είναι παστρικια,εντάξει,συμφωνώ,μια πουτανα,τσουλα,
όμως με καίει,eis aiona,είναι ηλίθιο, αλλά είναι mea vita,mihi cara,,amicula,χαμογελάς,ναι
φακλανα είναι,συμφωνω,έχει ωραια μαύρα μάτια,ocelli lucidi,λαμπερά,έχει,και τρελενομαι,
τουρλωτο κωλο,ειμαι αρρωστος,εχω φαντασιώσεις,αυτό λες,όμως τι ηδονή,όταν η γλωσσιτσα
της με γλείφει σαν vipera,σαν φίδι με φιλάει, με δαγκωνει,Ω να'ξερες τι απαλά,και πόσο ζεστά,
πως μυριζουν μεθυστικά,,και πως φουσκώνουν τα βυζιά της, τα δυο mammulae βυζάκια της,
δίδυμα μηλαρακια gemina pomma,τ'αγγιζω και βγάζει κραυγουλες,ψιθυριστά λογακια,έλα,
πεσ'το,κι άλλοι τα χαϊδεύουν,κι άλλοι τ' απολαμβάνουν πριν και μετά από μένα,λες όμως να
με νοιάζει;όχι,καθόλου,φίλε μου,όταν σκέφτομαι τις papillae horridulae,Ω! πόσο είναι,δεν φαντάζεσαι,οι ρωγες της σκληρές,mea manus τις τραβούν κι έπειτα τις στρίβουν,την ακούω
τότε αναστατωμένη να ψιθυρίζει στ'αριστερο αυτί μου και το δαγκωνει δυνατά 'o tua mentula',
δεν ντρέπεται,'suave,illam captare' λέει κι αμεσως τ'αρπαζει,,,αυτό στα χέρια της σπαραζει,
σκληραίνει,μεγαλώνει,,η ανάσα της καυτή το καίει,η φωνουλα της γλυκειά 'mentula,velus pisci',
σαν ψάρι γλυστερο,,'tu es Venus' της φωνάζω,,'tu es Venus'η Αφροδίτη,' 'pettulanti manicula',
αυτό είναι τα χέρια της,αδηφάγα,υφαιστεια πόθου,O me felicem,in te habitant omnia gaudia,
Clodia,της φωνάζω,,mea penis est avida,χαρά μου,φως μου,πάθος μου,δεν αντέχω,omnes voluptas,omnes dulcedeines,αφατη γλυκα μου, πόσο ευτυχισμένος είμαι,eis aiona,για πάντα ,
για πάντα,με συγχωρείς,παρασύρθηκα,ξέρω θα πεις,o res redicula!πόσο ανόητα είναι όλα τα ανθρώπινα,παροδικά,σκιες,σκόνη και διαλύονται, immensa stultitia,αιώνια μωρία,nihil!durare
potest tempore perpetuo,τίποτα δεν διαρκεί αιώνια, αυτή ειναι η αναπόφευκτη μοίρα των ανθρώπων,,πριν προλάβει ν'ανεβει ο ήλιος δύει,cum bene sol nifuit ,redditur Oceano,και το
φεγγάρι πόσο γρήγορα λιγοστεύει ενώ λίγο πριν ήταν τοσο γεμάτο,decrescit Phoebe quam modo plena fuit,ομως,πίστεψε με,ειναι τοσο κόκκινα τα χείλια της πατρικιας μου,κατακόκκινα όπως
ο ερωτας,π'ολ'αυτα, τα ξεχνάς,τι κι αν με γελάει,και μ'αλλους πολλούς σαν πουτανα τραβιέται,,
ας είναι κι ολοι του Ρωμύλου οι απόγονοι δεν με νοιάζει,αλήθεια σου λέω,ο έρωτας φίλε είναι tempest,δυνατή καταιγίδα,αδυσωπητος,,και σε παρασέρνει άβουλο στη τρέλα στο χαμό όχι στην ευτυχία,Audite Catulli Carmina
.
.
Catullus Carmina 43

Salve, nec minimo puella naso
nec bello pede nec nigris ocellis
nec longis digitis nec ore sicco
nec sane nimis elegante lingua.
Decoctoris amica Formiani,
ten provincia narrat esse bellam?
Tecum Lesbia nostra comparatur?
O saeclum insapiens et infacetum!

Γεια σου κοπέλα,,π'ουτε κομψή μύτη έχεις
μητ'ομορφα πόδια ούτε μάτια μαύρα
μήτε μακριά δάκτυλα ούτε υγρά χείλια
ούτε,βέβαια,ραφινατη γλωσσιτσα
αγαπητικια προστάτη απ'τη Φορμια,
δεν πάμε καλά,εσένα λένε στην επαρχία ωραία;
αλήθεια,συγκρίνεται η Λεσβία μου μαζί σου;
Ω ηλίθια και χωρίς καθόλου γούστο εποχη!
.
.
.

Red-3μ x 4.5μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

το δωματιο στο ημιφως,ο καθρεφτης,μια γυναικα γυμναζονταν στους
κρικους
ενα πουλι ξεφυγε απο τα πρασινα δεντρα,η αινιγματικη ατμοσφαιρα
της σιωπης
.
.

Φυσικές Εκφράσεις-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

βλέπεις με τεθλασμένης λόφους ν'αγγιζεται το φως,ενα κυπαρίσσι ευθεία συνορεύει
τον ουρανό,η παιδική ηλικία της χλόης κινητήρια δύναμη του αέρα, γη αναρίθμητη λέξεων
δεντρων,παραλληλα η θαλασσα μ'ενα μινιμαλιστικο τροπο ομοιαζεται την αιωνιοτητα,
η διαφανη επαφη των ψαριων με τους γλαρους,ιδιορυθμη μεταφυσικη της ελληνικης
φυσης
.
.
.

Woman in mirror-3μ χ 4.5μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Marcus Valerius Martialis διαστιχα
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Marcus Valerius Martialis κελτοιβηριτης ισπανο ρωμαιος
πολλοι αυλοκολακας θα πουν για να τον κατηγορησουν
οχι βεβαια χωρις δοση αληθειας αφου εκ των πραγματων
τετοιος διετελεσε επι Διομητιανου Νερβα και Τραιανου
υμνητης dominus et deus αυτοκρατορων προπαγανδιστης
αλλαζοντας τα διαστιχα του ευφυως κατα και υπερ το δεον
αθυροστομος τιμητης κιναιδων fellators fellatrices χλευαστης
υψηλοσταθμων πατρωνων προστατων πατρικιων κολακας
απτα στο υπεροχον σμικρον της ποιησης του υπαρκτα προσωπα
πληρωμενος μεγας ποιητης του Κατουλλου θαυμαστης φανατικος
εν τελει ποτε πλουσιος και ποτε οχι πλουσιος ποτε ευτυχης και
ποτε οχι ευτυχης ποτε επικουρειος ποτε οχι ουδεποτε επικος
ουδεποτε μυθολογος μαρτυς του η Θαιδα η Γαλλα η Βασσα
η Καιλια η Φιλεανη η Νεβια η Σπαταλη η Λυκωρη κι εγω βεβαιως
που διαβασα και δεν εκλεισα πριν την ωρα τους τα libellus του

Marcus Valerius Martialis διαστιχα
-μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

X.47
Vitam quae faciant beatiorem,
iucundissime Martialis, haec sunt:
res non parta labore, sed relicta;
non ingratus ager, focus perennis;
lis numquam, toga rara, mens quieta; 5
vires ingenuae, salubre corpus;
prudens simplicitas, pares amici;
convictus facilis, sine arte mensa;
nox non ebria, sed soluta curis;
non tristis torus, et tamen pudicus; 10
somnus, qui faciat breves tenebras;
quod sis, esse velis nihilque malis;
summum nec metuas diem nec optes.
τη ζωη εκεινα που κανουν ευτυχεστερη,
ευγενικε Μαρτιαλη,αυτα ειναι,
πραγματα οχι απο εργασια,αλλα κληρονομια,
οχι ακαρπα χωραφια,εστια παντα αναμενη,
μακρια απο δικες,τογκα σπανια,ηρεμια μυαλου,
δυναμεις ακμαιοτατες,υγεια στο σωμα,
συνετη απλοτητα,παρεες συνομιληκοι,
καλεσμενοι φιλοι,χωρις περιττα τραπεζι,
νυχτα ξεμεθυστη και λευτερη απο εγνοιες,
οχι κρεβατι πονου,και βεβαια σεβαστο,
υπνος,που τα σκοταδια συντομευει,
αυτο να'σαι που να'σαι θελεις τιποτα πιο πανω
τη τελικη ουτε να φοβασαι μερα ουτε να προσμενεις

ΧΙ.101
Thaida tam tenuem potuisti, Flacce, videre?
Tu, puto, quod non est, Flacce, videre potes.
τη τοσο κοκκαλιαρα Θαιδα πως μπορεσες,Φλακκε,να δεις;
Εσυ,νομιζω,κι αυτο που δεν υπαρχει,Φλακκε,να δεις μπορεις

ΧΙ.102
Non est mentitus, qui te mihi dixit habere
formosam carnem, Lydia, non faciem.
Est ita, si taceas et si tam muta recumbas,
quam silet in cera vultus et in tabula.
Sed quotiens loqueris, carnem quoque, Lydia, perdis, 5
et sua plus nulli, quam tibi, lingua nocet.
Audiat aedilis ne te videatque caveto:
portentum est, quotiens coepit imago loqui.
δεν ειναι ψεμα,αυτο που καποιος μου'πε πως εχεις
ομορφο κορμι,Λυδια,αλλ'ομως οχι προσωπικοτητα,
ετσ'ειναι,αν σωπαινεις κι αν τελειως βουβη παραμενεις,
οπως σιωπηλη φιγουρα ειναι σε κερι η' σε ταμπλω,
αλλ'ομως καθε που μιλας,τετοιο κορμι,Λυδια,χανεται,
κι η γλωσσα σου πολυ ζημια,αυτη σε σενα,προκαλει,
να μην σ'ακουσει προσεξε και να μην σε δει αγορονομος,
καθως κακος οιωνος ειναι,καθε π'αρχιζει αγαλμα να μιλα

XΙI.23
Dentibus atque comis -nec te pudet- uteris emptis.
Quid facies oculo, Laelia? non emitur.
δοντια και μαλλια,χωρις να ντρεπεσαι,φορας αγορασμενα,
Ομως τι κανεις με το ματι,Λαιλια;αυτο δεν αγοραζεται

1.38.
Quem recitas,meus est,o Fidentine,libellus
Sed male cum recitas,incipit esse tuus
αυτο το ποιηματακι π'απαγγελεις,Φιδεντινε,δικο μου ειναι
μα οπως τοσο ατεχνα τ'απαγγελεις τωρα πια δικο σου ειναι

4.65.
Oculo Phileanis semper altero plorat
Quo fiat istud quaeritis modo?lusca est
η Φιλεανη παντα απ'το'να δακρυζει ματι
Ρωτας μα πως αυτο γινεται;μονοματι ειναι

IV.62
Tibur in Herculeum migravit nigra Lycoris
omnia dum fieri candida credit ibi
στο Τιβολι μεταναστευσε η νεγρα Λυκορια
πως καθετι πιστευοντας εκει ασπριζει

1.10.
Petit Gemellus nuptias Maronillae
et cupit et instat et precatur et donat.
Adeone pulchra est? immo foedius nil est.
Quid ergo in illa petitur et placet? Tussit
επιδιωκει ο Γεμελος να νυμφευτει τη Μαρονιλα
και ποθει και επιμενει και ικετευει και δωρα κανει,
Ειναι τοσο καλλονη;καθολου,πιο ασχημη δεν ειναι,
Τοτε τι σ'αυτη ψαχνει και γουσταρει;βηχει

Ι.94.
Cantasti male, dum fututa es, Aegle.
Iam cantas bene; basianda non es.
απαισια τραγουδαγες,καθως γαμιοσουν,Αιγλη.
τωρα ωραια τραγουδας,ομως για φιλι δεν εισαι

II.7.
Declamas belle, causas agis, Attice, belle,
historias bellas, carmina bella facis,
componis belle mimos, epigrammata belle,
bellus grammaticus, bellus es astrologus,
et belle cantas et saltas, Attice, belle, 5
bellus es arte lyrae, bellus es arte pilae.
Nil bene cum facias, facias tamen omnia belle,
vis dicam quid sis? magnus es ardalio
μιλας εξαισια,επιχειρηματολογεις,Αττικε,εξαισια,
ιστοριες εξαισιες,ποιηματα εξαισια κανεις.
εξαισιους συνθετεις μιμους,επιγραμματα εξαισια,
εξαισιος γραμματικος,εξαισιος εισαι αστρολογος,
κι εξαισια τραγουδας και χορευεις,Αττικε,εξαισια
εξαισιος εισαι στη λυρα,εξαισιος εισαι στη σφαιρα,
Τιποτα καλα ενω δεν κανεις,κανεις εν τουτοις τα παντα εξαισια,
θελεις να σου πω τι εισαι;ενας μεγαλος εισαι τεμπελχανας

IΙ.9
Scripsi, rescripsit nil Naevia, non dabit ergo.
Sed puto quod scripsi legerat: ergo dabit.
της εγραψα,δεν μου'γραψε απαντηση η Νεβια,επομενως δεν θα πεσει,
αλλ'ομως πιστευω αυτο που της εγραψα να διαβασε,επομενως θα πεσει

ΙΙ.33
Cur non basio te, Philaeni? calva es.
Cur non basio te, Philaeni? rufa es.
Cur non basio te, Philaeni? lusca es.
Haec qui basiat, o Philaeni, fellat.
γιατι δεν σε φιλω,Φιλεανη;φαλακρη εισαι.
γιατι δεν σε φιλω,Φιλεανη;ερειπιο εισαι.
γιατι δεν σε φιλω,Φιλεανη;στραβη εισαι.
αυτα οποιος φιλα,Φιλεανη,γλειψιμο κανει.

II.52
Novit loturos Dasius numerare: poposcit
mammosam Spatalen pro tribus: illa dedit
ξερει τους λουομενους ο Δασιος να καταμετρα,ζητα
απ'τη βυζου Σπαταλη τριπλα να δωσει,κι αυτη πεφτει

ΙΙ.88
Nil recitas et vis, Mamerce, poeta videri.
Quidquid vis esto, dummodo nil recites.
τιποτα δεν απαγγελεις και θελεις,Μαμερκε,ποιητης να φαινεσαι,
οποιοσδηποτε ας θελεις να΄σαι,εφοσουν τιποτα δεν θ'απαγγελεις

III.33
Ingenuam malo, sed si tamen illa negetur,
libertina mihi proxuma condicio est:
extremo est ancilla loco: sed vincet utramque
si facie, nobis haec erit ingenua.
την ευγενη διαλεγω,αλλ'ομως αν εκεινη αρνηθει,
η απελευθερη για μενα η επομενη ειναι επιλογη,
στο τελος τελος η δουλα εχει τη σειρα,αλλ'αν νικα
αυτες τις δυο στη φατσα,με μας αυτη την κανω ευγενη

ΙΙΙ.85
Quis tibi persuasit naris abscidere moecho?
non hac peccatum est parte, marite, tibi.
Stulte, quid egisti? nihil hic tibi perdidit uxor,
cum sit salva tui mentula Deiphobi.
ποιος σ'επεισε τη μυτη να πετσοκοψεις του μοιχου;
καθολου δεν προσβαλε αυτο το μοριο,συζυγε,εσενα,
ανοητε,τι εκανες;τιποτα δεν εχει στερεθει η συζυγος σου,
αφου σωα κι αβλαβης παραμενει του Δηιφοβου η ψωλη

ΙΙΙ.87
Narrat te, Chione, rumor numquam esse fututam
atque nihil cunno purius esse tuo.
Tecta tamen non hac, qua debes, parte lavaris:
si pudor est, transfer subligar in faciem.
φημολογουν,Χιονα,πως ποτε σου δεν γαμηθηκες
και τιποτα απ'το μουνι σου καθαροτερο δεν ειναι,
ομως δεν καλυπτεις,οπως πρεπει,το μερος που πλενεις,
αν ντροπη εχεις,βαλε το βρακι στο προσωπο

ΙΙΙ.90
Volt, non volt dare Galla mihi, nec dicere possum,
quod volt et non volt, quid sibi Galla velit.
θελει,η' δεν θελει η Γαλλα να μου το δωσει,μητε να πω μπορω,
αφου θελει και δεν θελει,ποιο αυτη η ιδια η Γαλλα θελει

IV.12
Nulli, Thai, negas, sed si te non pudet istud,
hoc saltem pudeat, Thai, negare nihil.
σε κανεναν,Θαιδα,δεν αρνιεσε,αλλ'ομως αν γι'αυτο δεν ντρεπεσαι,
για τουτο τουλαχιστον να ντρεπεσαι,που δεν αρνιεσε τιποτα

IV.41
Quid recitaturus circumdas vellera collo?
Conveniunt nostris auribus ista magis
γιατι οταν απαγγελεις με φουλαρι περιβαλεις το λαιμο;
πιο πολυ χρησιμο αυτο στ'αυτια μας θα'ταν

IV.43
Non dixi, Coracine, te cinaedum.
Non sum tam temerarius nec audax
nec mendacia qui loquar libenter.
Si dixi, Coracine, te cinaedum,
iratam mihi Pontiae lagonam, 5
iratum calicem mihi Metili:
iuro per Syrios tibi tumores,
iuro per Berecyntios furores.
Quid dixi tamen? Hoc leve et pusillum,
quod notum est, quod et ipse non negabis: 10
dixi te, Coracine, cunnilingum.
οχι,Κορακινα,δεν σ'ειπα κιναιδο,
δεν ειμαι δα τοσο ανοητος ουτ'αυθαδης,
ουτ'ενας που ψευτιες τ'αρεσει ν'αμολαει,
αν,Κορακινα,σ'ειπα κιναιδο,
καταρα πανω μου να πεσει της Ποντιας η κανατα
καταρα η κουπα πανω μου να πεσει του Μετιλου,
σ'ορκιζομαι τους συριακους καλους να βγαλω,
ορκιζομαι του Βερεκυνθιου τη τρελα να παθω,
τι'ναι αυτο τοτε που'πα;κατι ελαφρυ και λιγο,
που και γνωστο ειναι,π'ουτε και συ θα τ'αρνηθεις,
σ'ειπα,Κορακινα,μουνογλειφτη

IV.50
Quid me, Thai, senem subinde dicis?
Nemo est, Thai, senex ad irrumandum.
γιατι,Θαιδα,γερο συχνα με λες;
κανεις,Θαιδα,δεν ειναι γερος που σε πιπωνει

IV.84
Non est in populo nec urbe tota,
a se Thaida qui probet fututam,
cum multi cupiant rogentque multi.
Tam casta est, rogo, Thais? immo fellat.
δεν ειναι κανενας στο ποπολο ουτε σ'ολη τη πολη
που τη Θαιδα ν'αποδειξει πως τη γαμησε
αφου πολλοι το πιθυμουν και το ζητουν πολλοι ,
Μα τοσο αγνη ειναι,ρωτω,η Θαιδα;ναι γιατι τον γλειφει

IV.87
Infantem secum semper tua Bassa, Fabulle,
conlocat et lusus deliciasque vocat,
et, quo mireris magis, infantaria non est.
Ergo quid in causa est? Pedere Bassa solet.
μωρο μαζι της παντα εγκυμονει η Βασσα σου,Φαμπουλε,
χαρα της και παιχνιδακι της ευχαριστο το φωναζει,
και,το πιο παραδοξο,μανα μικρου μωρου δεν ειναι,
τοτε τι αληθεια συμβαινει;η Βασσα κλανει συχνα

V.45
Dicis formosam, dicis te, Bassa, puellam.
Istud quae non est dicere, Bassa, solet.
λες πως εισαι ομορφη,λες πως εισαι,Βασσα,κοπελα,
τετοια οποιος δεν ειναι λεει,Βασσα,συνηθως

V.57
Cum voco te dominum, noli tibi, Cinna, placere:
saepe etiam servum sic resaluto tuum.
οταν σ'αποκαλω κυριε,καθολου,Κιννα,μην χαιρεσαι,
μαθε επισης πως ετσι και τον δουλο σου χαιρετω

V.73
Non donem tibi cur meos libellos
οranti totiens et exigenti,
miraris, Theodore? Magna causa est:
dones tu mihi ne tuos libellos.
γιατι δεν σου δωριζω τα βιβλια μου
αν και με παρακαλας συχνα κι επιμενεις,
απορεις,Θεοδωρε;τρανη η αιτια ειναι,
για να μην μου δωρισεις τα βιβλια σου

V.81
Semper pauper eris, si pauper es, Aemiliane.
Dantur opes nullis nunc nisi divitibus.
παντοτε φτωχος θα'σαι,αν φτωχος εισαι,Αιμιλιανε,
αφου τα πλουτη τωρα αγαπουν τους πλουσιους μοναχα

I.57
Qualem, Flacce, velim quaeris nolimve puellam?
Nolo nimis facilem difficilemque nimis.
Illud quod medium est atque inter utrumque probamus:
nec volo quod cruciat, nec volo quod satiat.
πως,Φλακε,να'ναι θελω ρωτας η γυναικα;
δεν μ'αρεσει μητε η ευκολη,μητε η δυσκολη,
εκεινη που μεσαια ειναι κατι σ'αυτα τα δυο μου κανει,
ουτε θελω καποια γκρινιαρα,ουτε θελω καποια βαρετη

II.4
O quam blandus es, Ammiane, matri!
Quam blanda est tibi mater, Ammiane!
Fratrem te vocat et soror vocatur.
Cur vos nomina nequiora tangunt?
Quare non iuvat hoc quod estis esse? 5
Lusum creditis hoc iocumque? Non est:
Matrem, quae cupit esse se sororem,
nec matrem iuvat esse nec sororem.
ω ποσο τρυφερος εισαι,Αμιανε,με τη μητερα!
ποσο τρυφερη ειναι με σε η μητερα,Αμιανε!
αδελφο σε φωναζει κι αδελφη τη φωναζεις,
γιατι ασχετα ονοματα σας τραβουνε;
γιατι δεν σας ευχαριστει αυτο που'στε να'στε;
διασκεδαση το νομιζεται αστειο;δεν ειναι.
μητερα,που επιθυμει να γινει αδελφη,
ουτε μητερα την ευχαριστει να'ναι ουτε αδελφη

II.58
Pexatus pulchre rides mea, Zoile, trita.
Sunt haec trita quidem, Zoile, sed mea sunt.
ντυμενος του κουτιου γελας,Ζωιλε,τα κουρελια μου
αυτα πραγματι κουρελια ειναι,Ζωιλε,αλλα δικα μου ειναι

II.87
Dicis amore tui bellas ardere puellas,
qui faciem sub aqua, Sexte, natantis habes.
λες,απο ερωτα για την ομορφια σου καιγονται οι κοπελες,
που φατσα κατ'απ'τα νερα,Σεξτε,πνιγμενου εχεις

II.89
Quod nimio gaudes noctem producere vino,
ignosco: vitium, Gaure, Catonis habes.
Carmina quod scribis Musis et Apolline nullo,
laudari debes: hoc Ciceronis habes.
Quod vomis, Antoni: quod luxuriaris, Apici. 5
Quod fellas, vitium dic mihi cuius habes?
οτι πολυ σ'αρεσει να ξενυχτας κρασοπινοντας,
το καταλαβαινω,το βιτσιο,Γαυρε,του Κατωνα εχεις,
ποιηματα οτι γραφεις μ'Απολλωνα και Μουσες καθολου,
επαινους αξιζεις,αυτο του Κικερωνα εχεις
οτι ξερνας,του Αντωνιου,οτι γλεντοκοπας,στον Απικιου,
οτι γλειφεις,αυτο το βιτσιο πες μου απο ποιον το'χεις;

ΙΙΙ.26
Praedia solus habes et solus, Candide, nummos,
aurea solus habes, murrina solus habes,
Massica solus habes et Opimi Caecuba solus,
et cor solus habes, solus et ingenium.
Omnia solus habes –hoc me puta velle negare-, 5
uxorem sed habes, Candide, cum populo.
χτηματα μονος εχεις και μονος,Κανδιδε,χρηματα,
χρυσα μονος εχεις,πορσελανινα μονος εχεις ,
Μασικα μονος εχεις και του Οπιμιου Καικουβα κρασια μονος,
και καρδια μονος εχεις,μονος κι εξυπναδα,
τα παντα μονος εχεις- αυτο σε καμια περιπτωση δεν θ'αρνηθω-
μονο τη συζυγο εχεις,Κανδιδε,με το ποπολο κοινη

VI.40
Femina praeferri potuit tibi nulla, Lycori:
praeferri Glycerae femina nulla potest.
Haec erit hoc quod tu: tu non potes esse quod haec est
tempora quid faciunt! hanc volo, te volui.
γυναικα να προτιμησω δεν μπορουσα απο σενα καμια,Λυκωρη.
καμια απ'τη Γλυκερα δεν μπορω να προτιμησω γυναικα,
αυτη θα'ναι αυτο που'σουν εσυ,εσυ δεν μπορει να'σαι αυτο
π'αυτη ειναι,τι κανει ο χρονος!αυτη θελω,σενα ηθελα

VI.45
Lusistis, satis est: lascivi nubite cunni:
Permissa est vobis non nisi casta Venus.
Haec est casta Venus? nubit Laetoria Lygdo:
turpius uxor erit, quam modo moecha fuit.
ευχαριστημενα,χορτασμενα ειστε.καυλιαρικα παντρευτητε μουνια,
δεν σας μενει να διαλεξτε παρα μοναχα την αγνη Αφροδιτη,
ειν'αυτη η αγνη Αφροδιτη;παντρευεται η Λετωρια τον Λυγδωνα,
πιο πουτανα ως συζυγος θα'ναι,απ'οτι πριν ως γαμιολα ηταν

VII.30
Das Parthis, das Germanis, das, Caelia, Dacis,
nec Cilicum spernis Cappadocumque toros;
et tibi de Pharia Memphiticus urbe fututor
navigat, a rubris et niger Indus aquis;
nec recutitorum fugis inguina Iudaeorum,5
nec te Sarmatico transit Alanus equo.
Qua ratione facis, cum sis Romana puella,
quod Romana tibi mentula nulla placet?
δινεις στους Παρθους,δινεις στους Γερμανους,δινεις,Καιλια,στους Δακες
ουτε σιχαινεσαι με Κιλικες και Καππαδοκες να βγαζεις τα ματια σου,
και για παρτι σου απ'το Φαρο της Αιγυπτου ο Αλεξανδρινος γαμιας
ταξιδευει,κι ο μαυριδερος ινδος απ'τα ροδαλα της Ανατολης νερα,
ουτ'αρνιεσαι με πουτσοκομενους να χαιδολογιεσαι Ιουδαιους,.
ουτ'απο σενα ο Αλανος με το σαρματικο αλογο αδιαφορος προσπερνα,
πως εξηγηται λοιπον,αν κι εισαι γυναικα ρωμαια, καμια εσενα ρωμαικη
να μην σ'αρεσει πουτσα;

X.39
Consule te Bruto quod iuras, Lesbia, natam,
mentiris. Nata es, Lesbia, rege Numa?
Sic quoque mentiris. Namque, ut tua saecula narrant,
ficta Prometheo diceris esse luto
επι Κονσολα Βρουτου οταν ορκιζεσαι,Λεσβια,οτι γεννηθηκες,
ψεματα λες.Εισαι γεννημενη,Λεσβια,επι βασιλειας Νουμα;
α [sic] μα παλι ψεματα λες.Καθοσον,οπως οι αιωνες σου δειχνουν,
απ'του Προμηθεα λενε τον πηλο εισαι πλαστουργημενη

XI.62
Lesbia se iurat gratis numquam esse fututam.
Verum est. Cum futui vult, numerare solet.
η Λεσβια ορκιζεται δωρεαν ποτε δεν ηταν γαμημενη,
Αληθεια ειναι.Οταν να γαμηθει θελει,παντα τ'ακουμπαει

XI.19
Quaeris, cur nolim te ducere, Galla? Diserta es.
Saepe soloecismum mentula nostra facit
με ρωτας,γιατι για γαμο δεν σε παω ,Γαλλα;ευγλωττη εισαι.
ομως εμενα η ψωλη μου συχνα κανει σολοικισμους

X.55
Arrectum quotiens Marulla penem
pensavit digitis diuque mensa est,
libras, scripula sextulasque dicit;
idem post opus et suas palaestras
loro cum similis iacet remisso, 5
quanto sit levior Marulla dicit.
Non ergo est manus ista, sed statera.
ορθομενο καθε φορα η Μαρουλλα το πεος
με τα δακτυλα ζυγιζει κι ωρα το μετρα,
βαρος γραμμαρια,μεγεθος εκατοστα σου λεει,
κι αφου μετα τη πραξη και τη παλεστρα σας
αυτο κρεμεται χαλαρωμενο ομοιο με ιμαντα
ποσο εγινε ελαφρυτερο σου λεε η Μαρουλλα
αυτο,λοιπον,δεν ειναι χερι,αλλα ζυγαρια στατερι

Χ.8
Nubere Paula cupit nobis, ego ducere Paulam
nolo: anus est. Vellem, si magis esset anus.
να με παντρευτει η Παυλα θελει,εγ'ομως καθολου τη Παυλα
δεν γουσταρω,κωλογρια ειναι.Θα την ηθελα,αν πιο κωλογρια ηταν
.
.
.

mode's grammatic-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

γραμματικες πτωσεις νεο-βαρβαροτητας-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

still sein, schweigen
η πραγματικοτητα συνεχεται με τον ανθρωπο
Emporiae
Emporitani
emporitica
emporium
emporos
πελάτης {noun masculine }
πελάτισσα {noun feminine }
αγοραστής {noun adjective }
παραγγελιοδότης
εστιαζουν στο χειρισμο πολλαπλων καναλιων επικοινωνιας
συνδιαζοντας στοιχεια πελατων και επιχειρησεων
Cuius domus est?
Haec domus mea est.
Domus tua mihi placet.
domus,Gender: feminine; Type: noun
gesehen werden, sichtbar
videor
offenbar werden
φυσικό δέρμα - grain leather, καστόρι Εσωτερικό: δέρμα, δέρμα προβάτου, θερμικό
1.ποιες οι τασεις της αγορας;
2.ποιοι οι παροχοι λυσεων;
3.τι προσφερει η επιλεγμενη λυση;
4.ποια,τελος,η ιδανικη λυση;
Usage Examples
winbank web banking
Πλεονεκτηματα
Πως θα τα αποκτησεις
Επιτοκια και Δελτια Τιμων/Τιμολογιο Προμηθευτων/
Επικαιροποιηση στοιχειων/Διεθνεις Αγορες και Αναλυσεις/
Common Reporting Standard
Κωδικας Δεοντολογιας/Συναλλακτικοι Οροι
γραμματικες πτωσεις νεο-βαρβαροτητας
Ende, Ausgang
.
.
.

Ηλεκτρα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ηλέκτρα, στιγμιότυπα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

άνοιξε το παράθυρο πίσω της
γύρισε και είδε τον καθρέφτη
από το βάθος του ένας άντρας της φώναζε
ο πατέρας η' αδελφός,δεν διέκρινε
'παλι χαζεύεις, ανόητη'ακουσε τη φωνή της μάνας
ο χώρος γύρω της τεράστιος
κοίταξε το κίτρινο ψαράκι στη γυάλα
έγκλειστο στη διαφάνεια του νερού
τα νύχια της βαμμένα κόκκινα
ακούστηκε θόρυβος στην αυλή
κατέβηκε κι αυτή
μέσα στο σιωπηλό πλήθος κρυμμένη
είδε να φερνουν το σφαγμένο κορμί του
τη νύχτα η μάνα της διηγήθηκε μια ψεύτικη ιστορία
στο τέλος της είπε να μην φοβάται
'το συμφέρον μας'αυτο ακριβώς ειπε 'ειναι να μην φοβομαστε'
άνοιξε το ραδιόφωνο,άκουσε ένα βαλς,
αυτό στη μεγάλη σάλα χόρεψαν κι ένιωσε,τότε, αναστατωμένη,
τα χέρια χαράχτηκαν εκείνη τη νύχτα στη κοιλιά της
'η μυρωδιά του τριανταφυλλου' ψιθύρισε
το κίτρινο ψαράκι πήδησε απ'τη γυάλα
προσπάθησε να το πιάσει,σπαρταριζε στα χέρια της
'ανοητη,ακόμα δεν κοιμασαι;'ακουσε τη φωνή της μάνας,
'μας ενοχλείς",
την πείραζε να τη θεωρούν βάρος,ασήμαντη,
θυμάται τότε μέσα στην αυλή ένα σκοτεινό πρόσωπο,
αυτό της είχε κάνει εντύπωση,
εκείνος της έκανε νόημα να μην μιλήσει,
κατάφερε να πεταξει το ψαράκι στη γυάλα,
εκείνο αδιάφορο συνέχισε τις κινήσεις του
άνοιξε το παράθυρο πίσω της
γύρισε κι είδε μέσα στον καθρέφτη την ηλικιωμένη κυρία,
πήγε και κάθησε δίπλα της,
'εχω πυρετο'της είπε 'ειμαι πολύ αρρωστη'
'μην την ακους'ακουστηκε η φωνή της μάνας
"παρανοϊκή ειναι,μια απατεωνισα',
'ειναι πραγματική μάνα,ειμ'εγω'ειπε,
'ανοησιες,σκίσε τις φωτογραφιες,σπάσε τον καθρέφτη,
φτάνει με τις ιδεοληψιες,ηληθια'της φώναξε,
γύρισε κι είδε μέσα στη τεραστια σάλα ένα ζευγάρι να χορεύει,
ο άντρας φορούσε μάσκα,'εσυ είσαι;'τον ρώτησε,
εκείνος τράβηξε τη μάσκα,είδε το κενό,
'αλήθεια,πόσα κενά μας κάνουν;',
ο άλλος δεν απάντησε,
στο βάθος του καθρέφτη άνοιξε μια πόρτα,
ένας άντρας τη χαιρετούσε από εκεί μέσα,
κοίταξε το ρολόι της,ήταν αργά,
βγήκε στη σκηνή,το φεγγάρι απέναντι εξυνε τις πέτρινες κερκίδες,
πρόβαρε το ρόλο της,
γέμισε θεατές το θέατρο με πολύχρωμα ρούχα
και κόκκινες ομπρέλες,
στο τέλος τη χειροκρότησαν,
το βράδυ το φεγγάρι σύρθηκε στον ώμο της,
ένιωσε τα δόντια του στη σάρκα,
'εχεις λευκό σαν γάλα ωμο'ψιθυρισε,
μέσα στον ύπνο τυλίχτηκε στην αναπνοή του
ο καθρέφτης θόλωσε το είδωλο της
.
.
.

Eclipse-3μ Χ 4.5μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Eclipses on-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

To know
A time when
On your face a porcelain fish
Watching a bird behind moon
But what
Nowadays world money machinery
Photo memory
The bodies are revolved
Hang up glass cities
Between those homes turning
Nowhere
Nothing more to say
.
.
.

η ποιηση ας εκφρασθει ως γλωσσικο παιχνιδι-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

η ποιηση ας εκφρασθει ως γλωσσικο παιχνιδι
καταργηση ακριβων ορισμων/εξωτερικο-εσωτερικο λεξης
συνηθισμενη γλωσσα/ιδεωδη
αταξια,γριφοι,επιφανεια γλωσσικη-ανεξαντλητη διαφορετικοτητα
παραπλανητικοι βιοτοποι
η ποιηση δεν ειναι επιστημη,και ουτε ιστορια,ουτε φιλοσοφια
γοητευτικη συγχυση
ο,τι ειναι η ποιηση ειναι στον αναγνωστη
αναμφισβητητα οξυδερκεις λεξεις
η ποιηση δινει το νοημα στη λεξη και οχι το αντιθετο[;]
η ποιηση ας εκφρασθει ως υπερβολικη ασαφεια
.
.
.

24 Αυγουστου 79 μΧ Πομπηια

σε sermo vulgaris γραφτηκε
quisque ama valia
η πτωση του Βεζουβιου
.
.
.

Extensions for complex events machinery- χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Let the cost of living questions-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Get closer looks differently
Just wanted to make no sense
From all over again democratic forms
And the second round of very time consuming
Do world money machinery
Use across the average list sales
The only thing that is not available in mirror mind
Event planning detection possible could
How are things that view of questions
More details please check attached files
To know what are used for complex numbers
Regards really on the past experience
As a bird behind the scenes possible future
What do world money machinery for Fake beings
Ok or not available in mirror mind
But if you have received this email message
And the other side of questions
Really looking forward your face body
Let the cost of questions
.
.
.

Red towards-3μ χ 4.5μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ορθογωνιοι Ρυθμοι-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΗΞΛΛΙΗΒΩψφφβν00η9ηψχωβ
λλλλλλμκιιιιιξιξιξθιξθξθυγ77776
ιι9μο0μξ0ξ9η7φ6φ5ωιυοονονιβ
υψ65ιιξινιβυ8γφε4ε99ββωβωω
ΑΣΔΓΗΗΗΑμμθγψψψτρψψψρε
νφηξξβωψψολο9θθβξξνιθικκΓν
γγηηγφτφρο90ωηβυγ6ηξξξωχψ
υφρσχεςΤΕΦΔΓ4ΥΘΒηξβνκνην

.
.

Εν δυναμει-3μ Χ 4.5μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ευκρίνεια-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

φωτογραφία: το πρόσωπο του
μια γυναίκα με κολλιε στη κιτρινη καρεκλα
στα χέρια της ένα ψάρι
τα κλαδιά των δέντρων μπερδεύονται στα μαλλιά της,
μάλλον,πιο ακριβής έκφραση,τα αντικαθιστούν,
δυνατός ήλιος φωτίζει το σκηνικό
αδύνατο να δραπετεύσεις από αυτή τη πραγματικότητα
δυο πουλιά στους ώμους της συμπληρώνουν την αίσθηση
του παράξενου
μην φωνάζεις,είπε ψιθυριστα,θα τα διώξεις,
και μετά πως θα αναληφθουμε

.
.

Hyperthetic SpaceTime-3μ χ 4.5μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

αμέτοχος Ιστοριων-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

αμέτοχος Ιστοριών
κληρονόμος μέλλοντος χρήματος
καταφορτη ποδοσφαιρικών συνθημάτων
η Ελλάδα
πέτρα στη σαύρα πρασινη
ευθεία Πλάτωνος και Αισχύλου
ακροβολισμοι λέξεων στο Χρηματιστήριο
ακρωτήρια ελαιοφυτων οκταποδα
ένδοξος πυροβολισμών ροδων ο Απρίλης
φτηνά περιοδικά οικογενειών ξεφυλλιζουν
τα απογεύματα των Κυριακων
η δε νήσος Κύπρος απείρου ωραιοτατη
προς βαρβαρότητα τετελεσμένη
πλήρως αυτοκινητοδρομια εμφυλίων
διαστάσεις
πίνουμε όχι αδαείς εμφιαλωμενη
ανθρωποτητα
ορυχεία Σπινόζα ο Εμπεδοκλης στα εντόσθια
του Βεζουβιου
Ethica Ordine Geometrico Demonstrata
ρυμουλκος λάβα
η δύναμη των λέξεων Υπέρ Πάντων
Revolution
.
.
.

Abstract Geometricous VII-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ξημερωσε σε δωρικο χωρο-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ξημερωσε
σε δωρικο χωρο
ο ιωνικος χρωματισμος της γλωσσας
στον αρχαιο μυθο οι τρεις Προτιδες
Λυσιππη Ιφιανασσα Ιφινοη ηλυκτυζον στο Αργος
αγρια αλογα
.
.
.

Υποδιαιρεσεις-3μ χ 4.5μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ασημαντοτητες-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

έδειξε τα χέρια του
Κόψτε τα φωναξαν
σχεδιάζει πουλιά που πετάνε

Υποδιαιρεσεις ανθρώπων η ανθρωπότητα

Βέβαια δεν σημαίνει απαραίτητα την αλήθεια
το ψέμα

ανοίγει τις λέξεις
όπως πεινασμένος κονσέρβα

Εμμονή

Ρώτησε
Πως δεν επαναστησε;
Τι πληρώθηκε;

Άγγιξε
την πεταλούδα
ένα ίχνος κίτρινο
το δάκτυλο του

έτρωγε λευκά κρίνα
δεν είναι καθόλου παράξενο
αυτό να συμβαίνει

αυτό είναι ιδεολογία
αυτό είναι ιδεολογια
αυτό είναι ιδεολογία
Αυτό είναι πραγματικοτητα

Υποδιαιρεσεις-3μ χ 4.5μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ασημαντοτητες-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ποκα χαρακίρι
μοίρασε τη τράπουλα
πόνταρε:την Ιστορία μου
Λάθος,του είπαν,
Κανονικό ποντάρισμα
επέμενε:την Ιστορία
Αρνήθηκαν
Τι ιστορίες να βάλουν στο τραπέζι;
τόσοι τυχοδιωκτισμοι,τόσες απάτες
.
.
.

Πολυπλοκα-3μ χ 4.5μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ασημαντότητες -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

αποφασιστικο γεγονος:η ετερομορφια γνωστου αγνωστου
η αντοχη μιας ακραιας ελαχιστης απειροτητας
στην περιεργεια των φυλλων οφειλονται τα δεντρα
εξαρταται απ'το φως η μεταφυσικη μου
αυστηροι περιορισμοι:αντιλεγοντας την γλωσσα
.
.
.

Αθηναικη Συμμαχια 431 π.Χ

Αθηναιοι Μηλιοι 416 π.Χ και κτημα εσαει-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ρητα ειπωθηκε στους Μηλιους:οι μεν ισχυροι επιβαλλουν
οι δε αδυνατοι αποδεχονται,[τ'αλλα ειναι κουφιες φλυαριες]
κατα γραμμα στο βιβλιο Ε' του Θουκυδιδη:δυνατὰ δὲ οἱ
προύχοντες πράσσουσι καὶ οἱ ἀσθενεῖς ξυγχωροῦσιν.
τωρα αν στη Σικελια για τους Αθηναιους κατα γραμμα
τελεσθηκε η νομοτελεια:ὓβρις→ἂτη→νέμεσις→τίσις
ετερον εκατερον,επ'ουδενι ανα τους αιωνες,παρελθοντες
τωρινους και μελλοντες, ανατρεπεται η ανισορροπια:
νυν αρχομεν,ες αυριον ου μελλομεν [κυνικως μεν χρησιμως δε]
η σταχτη των Ενδοξων μας Αυτοκρατοριων ουδολως μας πτοει
Το αυτο πρακτεον 416 π.Χ και εσαει.Viva The Real Politic!
.
.
.

Topologia XVII-3μ Χ 4.5μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

What this reality mean?-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

and watching
it was only the repeated sound of trees
sometimes immobility
around light abundance
υπερβολές μεταφυσικης
τρακτέρ πουλιών οργώνουν τον αερα
impose this asking
What are you?
In our gaze what this reality mean?
Can you hear that?

.
.

Χάρτης στην αρχή του Πελοποννησιακού Πολέμου 431 π.Χ

Έτσι σαν παιδικο παιχνίδι η Ελλάδα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ο έφορος Σθενελαδας καλεσε τους Λακεδαιμονίους
δια βοής να λυθεί το ζήτημα
πόλεμος με τους Αθηναίους και συμμάχους των
η βοη όμως τόσο απροσδιόριστος ήτο και συγχισμενη
τότε δείχνοντας ένα μέρος 'οσοι'ειπε
είστε υπέρ του πολεμου στάθηκε εκεί,
όσοι δε είστε κατά εις εκείνο το άλλο',

έτσι σαν παιδικο παιχνίδι η αποφασις του πολεμου
πάρθηκε που ολη κατέστρεψε την Ελλαδα

Και δια του λόγο το αληθές ταύτα εγενεντο
κατά τον Ιστορικό Θουκιδιδην
Βιβλίο Α,(87.6)ἡ δὲ διαγνώμη αὕτη τῆς ἐκκλησίας, τοῦ τὰς σπονδὰς
λελύσθαι, ἐγένετο ἐν τῷ τετάρτῳ καὶ δεκάτῳ ἔτει τῶν τριακοντουτίδων
σπονδῶν προκεχωρηκυιῶν, αἳ ἐγένοντο μετὰ τὰ Εὐβοϊκά.

στη δημογορια δε του μετριοπαθους βασιλέα Αρχίδαμου
πρωτύτερα αυτό ειπώθηκε :
(82.1)κἀν τούτῳ καὶ τὰ ἡμέτερ’ αὐτῶν ἐξαρτύεσθαι ξυμμάχων τε προσαγωγῇ
καὶ Ἑλλήνων καὶ βαρβάρων, εἴ ποθέν τινα ἢ ναυτικοῦ ἢ χρημάτων δύναμιν
προσληψόμεθα (ἀνεπίφθονον δέ, ὅσοι ὥσπερ καὶ ἡμεῖς ὑπ’ Ἀθηναίων
ἐπιβουλευόμεθα, μὴ Ἕλληνας μόνον, ἀλλὰ καὶ βαρβάρους προσλαβόντας
διασωθῆναι),

ας μην,λοιπόν, αρκουμαστε μόνον εις τους Έλληνες
αλλά,αναγκαίον ειναι και βεβαιως πολυ δικαιολογημενον,
και εις τους ξένους ν'αποτανθουμε ν'αναμειχθούν

κάτι διαχρονικον που έκτοτε ουδολως αλλαξεν
.
.
.

Stasis-3μ Χ 4.5μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Φωναξε-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

1
Φωναξε-Οξειδωσεις Ιστοριας-
ένα πεύκο έγερνε στον άνεμο
εικόνες του υπνοβάτη Οιδίποδα
αγκυροβόλησε στο θέατρο το φεγγάρι
έβαψε κίτρινη τη καρέκλα και κάθησε
άκουσε φωνές,ε που μας πάτε;
κάποιοι βλαστημουσαν-επειτα σιωπη
σημείωσε την ημερομηνια-υστερα
την εσβησε-
αυτά συνέβησαν
Φωναξε

2
κοίταξε
ένα λόφος αριστερά η ελιά δεξιά
μια σκιά ανθρώπου στα πόδια του
έσκυψε να τη μαζέψει
Σήκω,του φώναξαν
Δείλιασε,σηκώθηκε
Τον πυροβολησαν

3
αγριόπαπιες πετούσαν
σκουζοντας χώθηκαν στα καλάμια
Σε ποια μνήμη αυτό το τοπίο;
Αυτό κάποτε υπήρξε

4
Τον ρωτησαν
Απάντησε
Δεν έπρεπε να απαντήσει

5
Ψεύδεται η ποίηση;
Αληθινά ψεύδεται η ποίηση

Το Σπάνιο Νόμισμα της Ποίησης

6
μια γυναίκα απέναντι του έκανε νόημα
πλησίασε
ένας τεράστιος καθρέφτης τους χώριζε
Εδώ,είμαι από την άλλη πλευρά,του φώναξε
Είναι αδύνατον να σ' αγγίξω,της απαντησε,
Τότε;άκουσε τη γυναίκα
Θα σπάσω τον καθρέφτη,της φώναξε
Οχι,μη,θα χαθώ,άκουσε έντρομη την απάντηση της
Εκείνος έσπασε τον καθρεφτη
Η γυναικα χαθηκε
Στη μνήμη του εμεινε το νοημα της
.
.
.

on Rothko i,ii,iii-3μ χ 4.5 μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Φωνητικα Ασυμμετρα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ελατωματικη φραση,μαλλον
υποταγη στην Ιστορια η' στην Πραγματικοτητα
ελαχιστη επιφανεια στην αιωνιοτητα ο ανθρωπος
το ιχνος του ποδιου στην αμμο,πρωι
απογευμα.διαβαζει στιχους του Ορατιου στα λατινικα
την αλλη μερα,πλαγια μετατοπιζεται το τοπιο προς τη θαλασσα
κοιταζει με τη μασκα,στο βυθο διακρινει τον Οιδιποδα τυφλο
η' καποιον Ελπηνορα αναπηρο
'εχει σχημα εμφυλιου η μνημη μου' ειπε ο πρωτος 'Επτα επι Θηβες'
ο αλλος δεν μιλησε τοτε,αργοτερα μου εκμυστερευθηκε:
'γεματη υψηλους καλεσμενους η αιθουσα,τα ζευγαρια σε ηδονικα βαλς
στροβιλιζονταν,μια γυναικα μου ψιθυρισε:'με τι ποθο τρεφεται η ψυχη;'
'με θανατο' απαντησα,εκεινη γελασε δυνατα
'και με ομορφια,φιλε μου' ειπε'
βραδυ,στο κοιλο του θεατρου την ειδε,ευθυτενη σκληρη Ηλεκτρα
'βλεπω ακουω δεν μιλαω πραττω,πραττω κατα το χρεος
παμφαγο μισος'
κι επειτα:
'Παραλογο.Σ'αγαπω Μητερα'
Εξαρταται απ'το φως,σκεπτεται,η λογικη μου
μεταλλωρυχος του Ηρακλειτου
ψαρι και κολυμπω σε ενυδρειο Σολωμου
Τα Απαντα Υπαρχοντα Ελληνικα
προσεξε το χερι του,τα δαχτυλα,ασυμμετρα,
τον ενθουσιαζει ο ποθος τους ν'αγγιξουν,
ιερη αφη ενος συγκεκριμενου σωματος,
νυχτα,η αναπνοη του φεγγαριου λιωνει το σκοταδι
Φως Ειναι
.
.
.

Medusa- χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ce temps-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

You,put yourself into text
Into the world
Into history
Η κ.Μεδουσα εξώφυλλο
στο ιλουστρασιον περιοδικό LA NOUVELLE
DE L'ANCIEN
and to destroy,to seduce
Διαβάζει:
Select an ancess plan
that fits your needs
Helen Cixous ποζάρει ως Meduse
The Laugh
Dangerous bodies narratives
Αυτή parler, en même
Φωνάζει Tout es noire
Επαναλαμβάνει(εμφατικά)es noire
Υπογραμμίζει:
These political events
----------------------------------
capitalism
oppressive institutions
sexual inequality
Κοίταξε,λέει,το κεφάλι μου
Αυτό είναι μια metaphoric vulva
avant tout
:on ne peut parle
Ce temps-
.
.
.

Construction-3μ Χ 4μ-χ ν κουβελης c.n.couvelis

ΑΣΥΜΠΤΩΤΑ ΥΠΕΡ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

But the RESt arE
OUt
Just LET IT tO get
NOt
FRoM
ConTACT acT
BEcause peRson who IS
The foLlowINg ing filE
DeAL witH It
ΑΣΥΜΠΩΤα
ΥπέΡ
FINancial valUe to all over the wORLd
Opportunity TO invest
Full to contROL
All transACTions out thrOUgh smART contraCTS
You mUSt BE lOgGeD in maRKet
CoMMercial MANAgement WithIN
PROject-oriENteD ORGANISations
ADditionaLLy
THE WORld i TRANSlatEND

.
.

Αντίοχος Δ' Επιφανης-Σελευκιδης βασιλεύς 175 πΧ -164 πΧ

Hic et Nunc-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Αυτά πρέπει οπωσδήποτε να τελειώσουν
είναι επιτακτική Res Romans αναμφίβολα
να τονισθεί σε αυτόν τον Σελευκιδη Αντίοχο Δ' Επιφανή
η' Μιθριδάτη η' όπως αλλιώς ας θέλει να λέγεται
πως τώρα εδώ οι Ρόδιοι και οι της Περγάμου είναι οι ευνοούμενοι μας
στη Συνθήκη άλλωστε της Απαμείας το 188 ρητά κυρώθηκε
δώδεκα πλοία όχι πλεον αυτων να έχει
και ούτε σε επεκτάσεις να λογίζεται, είναι επικίνδυνες ματαιοδοξίες,
όταν,λοιπόν, αυτά στα περίχωρα της Αλεξανδρειας άκουσε
δια στόματος του Ρωμαιου Γάιου Ποπλιου Λαϊνά
ο Αντιοχευς Σελευκίδης σφοδρα ταραχτηκε
και αντεδρασε με υπεκφυγές,ενώ ένιωθε καλά
το αμετάκλητο του πραγματος,πώς τάχα το συμβούλιο του να ρωτήσει
και τότε ο Ρωμαίος έσυρε γύρω του κύκλο και τον εκλεισε
άλλην δεν έχεις διαφυγή,Hic et Nunc Εδώ και Τώρα απάντησε,του είπε
Έτσι γορδια τερματίστηκε του ατυχους Αντίοχου Δ Επιφανους η φιλοδοξια
με έναν τοπικό HIc και έναν χρονικό Nunc προσδιορισμο

.
.

Marcus Maecilius Flavius Eparchius Avitus 455-456

Iulius Valerius Maiorianus 457-461

Flavius Libius Severus Serpentius Augustus 461-465

Anthemius Procopius 467-472

Anicius Olybrius, 472-472

Αβιτος,Μαιοριανος,Λιβιος Σεβήρος,Ανθέμιος,Ολυβριος 5 Ρικιμεριοι Αυτοκρατορες
της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατοριας 455-472 μ.Χ

Μαριονέτα 455-472 μ.Χ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Marcus Maecilius Flavius Eparchius Avitus 455-456
Iulius Valerius Maiorianus 457-461
Flavius Libius Severus Serpentius Augustus 461-465
Anthemius Procopius 467-472
Anicius Olybrius, 472-472
Κατά σειρά εμφάνισης πέντε ονόματα καρικατουρες πέντε πράξεις
από το θέατρο μαριονέτας αυτοκρατόρων
της Δυτικης Ρωμαϊκής Αυτοκρατοριας
του ισχυρου magister militum Ricimerus Σουηβου Αλεμανου
που τους κινούσε στη σκηνή και τους εξαφανιζε
ανάλογως τα συμφέροντα του ίδιου και του Βυζαντινού Λέοντα Α'
εν μέσω των βαρβαρικών Συμπληγαδων Βανδάλων και Αρειανιστων Βησιγότθων
Όλοι τους γνήσιοι εκπροσωποι της παρακμής και κατάρρευσης
της άλλοτε ισχυρής Ρώμης

O Tempora O Mores
ως πότε Ρικιμεριοι θα μας εμπαιζουν;
.
.
.

The Enigma-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

-ν'αλλαξουμε την ποιηση-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ασήμαντα γεγονότα
ντοκουμέντο:ο Βαν Γκογκ πυροβολειται στην Αρλ
με σφαίρα χαλκού από τα ορυχεια Ρεμπώ της Κύπρου
παρακολούθηση:149 π Χ ο απαταιωνισκος Ανδρισκος βυρσοδέψης
από το Ανδραμυττιο παρουσιάζεται στον Σελευκιδη Δημήτριο Δ' Σωτήρα
στην Αντιοχια ως Φιλιππος Στ' της Μακεδονίας
χρονικό:1960,η Ελένη της Σπάρτης χορεύει
μ'ένα στρατιώτη της Λεγεωνας των Ξένων
στο jukebox Edith Piaf
Non, rien de rien
Non, je ne regrette rien
Ο έμπορος Γκιγιωμ Απολλιναιρ εξάγει Μαστούς του Τειρεσια,
φάρμακο κατά της κατάθλιψης,αναφέρεται στην τηλεοπτική διαφήμιση
-ν'αλλαξουμε την ποιηση-
.
.
.

Υπερ-Μηχανισμος-3μ χ 4.5μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Προθεσεις-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

τι κάνουμε εξόριστοι
στην ιστορία
μία υποδιαστολή υποθέσεων
όπως υπάρχει
υπάρχεις
κάποιος αδιανόητος χρόνος
μία διαφάνεια τοπίου
διαπεραστική απειροτητα
τι δεν ανετρεψες σύμφωνα με τον Καντ
σύμφωνα με τον Χεγκελ
.
.
.

Φλάβιος Φωκάς Αύγουστος 602-608 μ.Χ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

όμως στη Ρώμη στο Forum Romanorum σε επιγραφη
τον τιμούσαν ως εξέχουσα προσωπικότητα
έχει γι'αυτό να λέει ο παπας Βονιφάτιος Δ'
τι μέγιστο είναι να αναγνωρισθει το Πρωτείο του
και τώρα να τολμούν οι Πράσινοι στον Ιππόδρομο
να τον ειρωνευονται;
Πάλι τον καύκον έπιες,
πάλι τον νουν απώλεσας
Πάλι ήπιες το ποτηράκι σου
Πάλι το μυαλό σου θολωσες
Φλάβιος Φωκάς Αύγουστος ένας μπεκρης
Βυζαντινός αυτοκράτορας Άβαροι Σλάβοι Δυτικα
Πέρσες Ανατολικά καλά το ξέρανε
και θα κολωνε μετα από τόσους αποκεφαλισμους
και τυφλώσεις 3 χιλιάδες απ'αυτους τους αλητες
στο πέταλο να σφάξει;
.
.
.

Πτολεμαίος Β' Φιλάδελφος και Αρσινόη Β' με την επιγραφή ΑΔΕΛΦΩΝ(η μια όψη),
από την άλλη όψη ο Πτολεμαίος Α' Σωτήρ και η Βερενίκη Α' με την επιγραφή ΘΕΩΝ
-χρυσο οκταδραχμο-260 π.Χ-Βερολινο

Πτολεμαίος Β' Φιλάδελφος -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ο Πτολεμαίος Β' Φιλάδελφος ικανοτατος ήτο διπλωμάτης
Αλλα τον εμελλαν λίαν επειγοντα και σημαντικά
η Αλεξάνδρεια Φάρος να γίνει Ελληνικού Πολιτισμού
με Βιβλιοθήκη Μουσείο πόλος πασών των επιστημων
ο Πτολεμαίος Κεραυνός του έγραψε πως πλεον
αποποιειται των δικαιωματων του Φαραώ
στην Αθήνα προετοιμάζει τον στωικό Χρεμωνιδη
κατά της Μακεδονιας του Αντιγόνου Β' Γονατα
έπειτα πιέζεται με κανάλι να ενώσει τον Νείλο με το Σουέζ
και την αδελφή του Αρσινόη χήρα του επιγονου Λυσιμάχου
να νυμφευτει ως Β' Φιλαδελφη
τώρα αλήθεια θα τον απασχολήσει η κούφια ματαιοδοξία του αρχιτέκτονα
αν κάτω από το όνομα του έγραψε για να μείνει αιώνια το δικό του;
Σώστρατος Δεξιφάνους Κνίδιος θεοῖς σωτῆρσιν ὑπὲρ τῶν πλωϊζομένων.
Αυτός εν τέλει ειναι ένας Θεός Meryamun Setepenre,
Ο Προσφιλής του Άμμωνα.Ο Εκλεκτός του Ρα
.
.
.

Giuseppe Ungaretti-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Giuseppe Ungaretti,9 Poems da L'Allegria di naufragi-Mattina-Veglia-Sono una creatura
-Soldati-San Martino Del Carso-La notte bella-Vanita-Fratelli-A riposo
-μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ο ιταλος ποιητης Giuseppe Ungaretti (1888-1970) στρατιώτης στον α' παγκόσμιο πόλεμο, στο μετωπο του Καρσον[Carso]έγραφε σε ημερολόγιο-ποιήματα τις φρικαλεότητες του
και την αντίδραση ζωης attaccato alla vita La morte si sconta vivendo
βιβλιο Allegria di naufragi del 1919
κατα παραδοξο,α-λογο τροπο μεσα στη καταστροφη[naufragi, ναυαγια] ξεπηδουσε
Αλεγκρια[Allegria],χαρα,ευθυμια ζωης
ερμητικη[Hermetic]η ζωη αντιστοιχει σε ερμητικη τεχνη,ποιηση
ο κοσμος ειναι πολυ καλα κρυμμενος[ερμητικος],κρυβει τι ειναι,
επομενως:
η ποιηση[η τεχνη],τον αντικατροπιζει ερμητικα,δεν αποκαλυπτει ευκολα τι εκφραζει,
τι κατασκευαζει,τι σημαινει
.
.
Mattina

M'illumino
d'immenso

Πρωι

φωτισθηκα
απειροτητα

Santa Maria la Longa 26 Ιανουαριου 1917
.
.

Veglia

Un'intera nottata
buttato vicino
a un compagno
massacrato
con la sua bocca
digrignata
volta al plenilunio
con la congestione
delle sue mani
penetrata
nel mio silenzio
ho scritto
lettere piene d'amore

Non sono mai stato
tanto
attaccato alla vita

Αγρυπνία

Μια ολόκληρη νύχτα
πεσμένος διπλα
σ'ενα σύντροφό
σφαγμένο
με το στόμα του
σφιγμένο
προς τη πανσέληνο
με την αιμορραγία
των χεριών του
να διαποτίζει
τη σιωπή μου
έχω γραψει
γράμματα γεμάτα αγάπη

Ποτέ δεν ημουνα
τόσο
δεμένος στη ζωη

Cima Quattro del Monte San Michele Πέμπτη 23 Δεκεμβρίου 1915
.
.

Sono una creatura

Come questa pietra
del S. Michele
così fredda
così dura
così prosciugata
così refrattaria
così totalmente
disanimata

Come questa pietra
e il mio pianto
che non si vede

La morte
si sconta
vivendo

Είμαι ένα πλάσμα

Όπως αυτή η πέτρα
του Σαν Μικελ
τόσο ψυχρή
τόσο σκληρή
τόσο ξερη
τόσο ανθεκτική
τόσο ολοκληρωτικά
αψυχη

Όπως αυτή η πέτρα
είναι το κλάμα μου
που δεν φαίνεται

Ο θάνατος
μειώνεται
ζωντας

Valloncello di Cima Quattro 5 Αυγούστου 1916
.
.
Soldati

Si sta come
d'autunno
sugli alberi
le foglie

Στρατιώτες

Είμαστε όπως
το φθινόπωρο
πάνω στα δέντρα
τα φυλλα

Δάσος του Courton ,Ιούλιος 1918
.
.
San Martino Del Carso

Di queste case
non è rimasto
che qualche
brandello di muro

Di tanti
che mi corrispondevano
non è rimasto
neppure tanto

Ma nel cuore
nessuna croce manca

È il mio cuore
il paese più straziato

San Martino Del Carso

απ'αυτα τα σπιτια
τιποτα δεν εχει απομεινει
παρα καποια
κομματακια τοιχου

απο τοσους
που μαζι περπατουσαμε
δεν εχει απομεινει
ουτ'ενας ζωντανος

Μα στην καρδια μου
κανενας σταυρος δεν λειπει

Ειναι η καρδια μου
η πιο κατασπαραγμενη χωρα

Valloncello dell'albero isolato 27 Αυγουστου 1916
.
.
La notte bella

Quale canto s'è levato stanotte
che intesse
di cristallina eco del cuore
le stelle

Quale festa sorgiva
di cuore a nozze

Sono stato
uno stagno di buio

Ora mordo
come un bambino la mammella
lo spazio

Ora sono ubriaco
d'universo

η ομορφη νυχτα

ΤΙ τραγουδι υψωνεται αποψε
και πλεκει
με τη κρυσταλλινη ηχω της καρδιας
τ'αστερια

Τι γιορτη ανυψωνει
τη καρδια οπως σε γαμο

Ημουνα
ενα σκοτεινο ελος

Τωρα δαγκωνω
οπως ενα μωρο το μαστο
το διαστημα

Τωρα ειμαι μεθυσμενος
απ'το συμπαν

Devatachi 24 Αγουστου 1916
.
.
Vanita

D'improvviso
è alto
sulle macerie
il limpido
stupore
dell'immensità

E l'uomo
curvato
sull'acqua
sorpresa
dal sole
si rinviene
un'ombra

Cullata e
piano
franta.

Ματαιοδοξια

Και ξαφνικα
ειναι μεγαλοπρεπο
πανω απ'τα ερειπια
το λαμπερο
θαυμα
της απεραντοσυνης

Κι ο ανθρωπος
σκυμμενος
πανω απ'το νερο
εκτυφλωτικο
απ'τον ηλιο
ξαναβρισκει
μια σκια

την λικνιζει κι
αργα αργα
την διαλυει

Vallone,19 Αυγουστου 1917
.
.

Fratelli

Di che reggimento siete
fratelli?

Parola tremante
nella notte

Foglia appena nata

Nell’aria spasimante
involontaria rivolta
dell’uomo presente alla sua
fragilità

1ratelli

Αδελφια

Απο ποιο συνταγμα ειστε
αδελφια;

Λεξη που τρεμει
μεσ'τη νυχτα

Φυλλο που πριν λιγο γεννηθηκε

Μεσα στον εκρηκτικο αερα
εθελημενη εξεγερση
του ανθρωπου ενημεροου της
αδυναμιας του

Αδελφια

Mariano, 15 Ιουλιο 1916
.
.
A riposo

Chi mi accompagnerà pei campi

Il sole si semina in diamanti
di gocciole d'acqua
sull'erba flessuosa

Resto docile
all'inclinazione
dell'universo sereno

Si dilatano le montagne
in sorsi d'ombra lilla
e vogano col cielo

Su alla volta lieve
l'incanto si è troncato

E piombo in me

E m'oscuro in un mio nido.

Σε αναπαυση

Ποιος θα με συνοδευσει στην εξοχη

Ο ηλιος διασπειρεται σε διαμαντια
σταγονων νερου
πανω στο ευλυγιστο χορταρι

Μενω πιστος
στη κλιση
του ησυχου συμπαντος

Επιμηκυνονται τα βουνα
μεσα σε παχνη βιολετια
και κωπηλατουν προς τον ουρανο

Σε μια στγμη η αερινη
γοητεια διακοπτεται

Και βαραινει πανω μου

Και με σκοτεινιαζει μεσ'στη φωλια μου

Versa, 27 Απριλιου 1916
.
.
.

Enigma-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Homo Sapiens Share Your Reactions-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

νόμοι, δικαιοσύνη, ανθρώπινα δικαιώματα,
Ποιος αλήθεια ξέρει τι είπε ο Άγγλος φιλόσοφος Τόμας Χομπς;
Ας επιτέλους,Κύριοι,συμφωνήσουμε για το είδος τής Πολιτείας;
Τι συμβαίνει;
Με τον όρο οικονομική μονάδα εννοούμε τον οργανωμένο και συστηματικό συνδυασμό των συντελεστών παραγωγής για την επίτευξη συγκεκριμένων, αντικειμενικών σκοπών.
ένας τρομακτικός ήχος λέξεων
Απειλή Χρήση βίας Άλλες μορφές εξαναγκασμού Απαγωγή Απάτη Εξαπάτηση Κατάχρηση
εξουσίας ή ευάλωτης θέσης
Κίτρινο χρώμα κοκκινο χρώμα
Verfremdungseffekt – meaning alienation effect.
-Χαίρετε, Αλιόνα Ιβάνοβνα,
Εγώ είμαι ο Φιόντορ Μιχαήλοβιτς Ντοστογιέφσκι
-τι κρίμα,περίμενα τον Ροντιόν Ρομάνοβιτς Ρασκόλνικωφ,τον δολοφόνο μου,
τι ατυχία,θεέ μου!
έβρεχε ένα πουλί προς τον.ουρανο
'ετσι'φωναξε'δεν μειώνεται το απειρο'
αερόστατα λευκαινουν σύννεφα
με τι φαντασίες επιμενουμε
SUBMIT
Save my name, email, and website in this browser for the next time I comment.
πυροβολισμοί,
εμείς σίγουρα δεν κινδυνεύουμε
-'ενα κρουασάν με πραλινα,παρακαλω'
-3€ Κύριε
-Ευχαριστω,η πλατεία Συντάγματος είναι μακρυά;
-προς τα εκεί,περίπου 200 μ
-α.τοσο πολύ
Home | Imprint|Terms of Service | Privacy Policy | Cookie Policy
Φυσικά και προτιμώ τον Διονύσιο Σολωμό
Euroleague: Ο Παναθηναϊκός επικράτησε με 96-81 της Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης
Friend,LEAVE A COMMENT
Διαφωνώ με τη σιωπή σου
Γιατί αφηνουμε να είναι ανοητος άδικος αχρειος ο κοσμος
συνασπισμός διαφόρων ηγεμονιών
ερευνα
Όμως από ό,τι φαίνεται εξοφλήθηκε δι’ ομολογιών δανείου την δεκαετία του 1920
ένας άντρας με μια γυναίκα,Σύνταγμα,
Ο άντρας μεταμορφώνεται σε ελέφαντα
η γυναίκα χορεύει γύρω του τη Λίμνη των Κύκνων
'Εξαισιο,Καταπληκτικό!'φωναξε εις των θεατών καταχειροκροτων
Ο θόρυβος τρομαξε τον αντρα-ελεφαντα
Η γυναίκα έτρεμε
'φυγετε,κινδυνευετε' τους φώναξε διακόπτοντας το χορό
γέλασε,ένα άλλο θεατρικό κόλπο
συνέχισε
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. Οικονομική Εφορία Γ΄ Πειραιώς.
ΑΔΕΙΑ ΑΣΚΗΣΕΩΣ ΕΠΙΤΗΔΕΥΜΑΤΟΣ.
Φορολογικής τριετίας 1926 – 1927 έως 1928 – 1929.
Αύξων αριθμός. 2/1928.
Αργότερα,προς την Κλαυθμώνος
Χρονικό:ο Οδυσσέας ως Θηβαία Σφίγγα ρωτάει την Πηνελόπη:«Τί εστιν ό μίαν έχον φωνήν τετράπουν και δίπουν και τρίπουν γίνεται;»
Η Πηνελοπη ξέρει την απάντηση,
όμως απανταει:'δεν ξερω:'
''Μπραβο,αυτή είναι λύση του αινιγματος' αναφωνεί ενθουσιασμενος ο Οδυσσεας
-Τι κερδίζω;ρωτάει η βασίλισσα
'Αυτο' και ο Οδυσσέας σαν ταχυδαχτυλουργος της εμφανίζει το βιβλίο
'Αυτό,μόν σερί,τον Οιδίποδα Τύραννο του Σοφοκλη'
'μα τότε,μόν αμούρ, πρέπει ν'αλλαξω το όνομα μου.Ιοκαστη'
Κάποιος τουρίστας τραβούσε το σκηνικό σε βίντεο
Τραγωδία η' Κωμωδία
Σχόλιο:
η σκέψη του δεν εστιάζεται μόνο σε ό,τι του επιτάσσει η βιολογική του φύση αλλά
περιίπταται και σε άλλους χώρους, όπου κυριαρχούν οι απορίες, τα ερωτήματα
η άρνηση και η αμφισβήτηση.
Homo Sapiens Share Your Reactions
.
.
.

Enigma-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Υπερπολλαπλασιασμοι-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

μια φωνή ακούστηκε
Υπέρηχος Ιστορίας
Τι εστί πατρίς
Υπόγραψε το τσεκ
Το εμπόρευμα παρελήφθη
Στρατεύματα ανέβαιναν προς μέτωπο
Κίνησε τον πύργο
Ματ
Πληρώνω με ρήσεις Εμπεδοκλή
Άπλωσε το χέρι
Να τα μάτια του Οιδίποδα
Κόκκινα ψηλοτάκουνα φορούσε η Ιοκάστη
Ξάπλωσε στο κρεβάτι
Ο Σαντ μπήκε στο δωμάτιο
Τι φοβάσαι ,ρώτησε
Τον ναρκισσισμό σου
Άλλαξες χρώμα στα μαλλιά
Διαστρεφω την ηθική σημαίνει ελευθερία
Δεν συμφωνεί ο Χέγκελ,συμφωνεί όμως ο Καντ
Η Ελένη φλυαρεί,μιλάει στο Dates
Ώρα 3:41 Ελληνικά
Φρέντο καπουτσίνο μέτριο κανέλα 2.50€
Η ΕΚΤ εκδίδει το 8% της συνολικής αξίας
των τραπεζογραμματίων που εκδίδει το Ευρωσύστημα
'ο Adam Smith πιστεύει πως κινητήρια δύναμη
είναι η αγάπη του εαυτού μας'
Σε μένα μιλάτε κύριε,
Ακριβώς σε σας
Το όνομα σας
Adam Smith
Τρέιλερ στην tv:τραπεζάκι σαλονιού step 250 €
Η σελίδα Ελεύθερη Αγορά θα ήθελε να σας στέλνει ενημερώσεις
Μην ομιλείτε στον νησιώτη καπετάνιο Νικόλαο Εγγονόπουλο
Γυναικεία στήθη γυμνασμενα εξατμιζομενα οράσεως
Γενεαλογικες αρτηρίες Descartes
αφοδευει νεοσσούς λέξεων απείρου
Τι ον τι μη ον τι το ενδιάμεσον
Κρότος τριαντάφυλλων
Τα ψάρια στο νεροχύτη
Αυτοπροσωπογραφία:Αμφικοιλος Ιωνία,διακριτή η Σμυρνη
Μετά τη βροχή
Ασύμμετρα τοπια οξύρρυγχα
A priori εξόρυξη αποριών
Ασθητηριακη
Πόσο παρομοίωση πάθους η ζωή
Θραύσματα Dechamp Αγγιξτε τα Φύλλα του Whitman
Η Κλυταιμνήστρα χωρίς οίκτο, ανελέητη και εγωκεντρική
Η Ελένη,:εγώ δεν το ’χω βάρος στη συνείδησή μου γι’ αυτά
που έπραξα
Η Ηλέκτρα: είναι λογικό το μίσος μου
Φυγόκεντρο μεταφυσικό έντονης κερδοσκοπιας
0 σχόλια
Πες τι θέλησες πες τι ζήτησες
Με τα χρήματα πως τα πάτε
Ποια χρήματα
Επίμονα συνομωτω
.
.
.

Sandro Botticelli Η Συκοφαντία του Απελλή-1494-1495 μ.Χ Φλωρεντία

Η Συκοφαντία του Απελλή-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ούτε Τύρον Συρίας ούτε συνομώτην Θεοδόταν είδε και γνώριζε
Πόσο μάλλον επιβολή εναντίον του ευεργετου Πτολεμαίου Α' Σωτήρος
να κάνει
Ο Αντίφιλος ένας ατάλαντος ζωγράφος από Φθόνον τα εξύφανε αυτά
μήπως εκδιωχθείς αλλά κυρίως θανατωθείς ο Απελλής αυτός εσαει
δοξασθεί
Εν τέλει ο μωρός ούτε στέφανον δόξας ούτε τιμές ελαβεν
παρά μόνο με την Απατην την ατιμία του συκοφάντου δούλου
κέρδισεν
Αλήθεια,τι άλλην θέση ήλπιζε ο επίβουλος Αντίφιλος ως αντίζηλος
του Απελλή
μήπως Παγκάστην Αλεξάνδρου η΄ Φρύνην Πραξιτέλους;
Ας έχουν λοιπόν οι τέτοιοι υπόψιν τους
την Περὶ τοῦ μὴ ῥᾳδίως πιστεύειν διαβολῆ του Σύρου Λουκιανού
.
.
.

Διογένης ο Κυνικός -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Εν τάξει,ο Διογένης ο Σινωπευς
ουδέναν ενδοιασμον θα είχεν
να ανατρέψει το πολιτικόν συστημα
ευτυχώς,για μας, που αντί αυτού
νοθευσε το πολιτικό νόμισμα
και με μιαν εξορίαν απαλλαχτηκαμε
απ'αυτον
ας γαυγιζει λοιπόν και δαγκώνει
πλέον εις Αθήνας ο σκυλος κυνικος
.
.
.

Ηχοι-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Διαφωνούντες Λέξεις η Δημοκρατία

ορυκτές οσμές το πρωι
διαθλαται ο ηχος του μηδενος

εγκύκλια δογματα Χαίρετε

Το ξενοδοχείο βρίσκεται στην περιοχή των Αχαρνών
Η Ελένη φλυαρεί

βους νους

The use of the kitchen
(In user's notes)

For example
Is by knowing

What?

Γυρίσαμε
Εμείς ξέραμε να κρύψουμε τη δειλία μας
Είπαμε πως είτανε νάρκες παντού
αδύνατο να προχωρήσουμε
Είδανε τα κουρέλια μας
Τα κορμιά μας σκελετωμενα
Μας πειστεψαν
Είναι ήρωες,είπαν

Θάλασσα
Mare
Sea
Meer
Mer

Ήχοι
.
.
.

Σικελικη Εκστρατεία 415-413 π.Χ

Το Θέατρο των Συρακουσών 413 π.Χ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

είχε λαμπρά σελήνη στους γκρεμούς των Επιπολών της Σικελίας
και τόση ολέθρια συγχυση στους στρατιώτες επακολούθησε
επειτα ήταν η Έκλειψη της Σελήνης με την δεισιδαίμονα
διάθεση του Νικία να μην αποσυρθούν
αφού πρώτα περασουν τρεις φορές εννιά μέρες
Κι έμειναν μοιραια στο κοίλον του Μεγάλου Αμφιθεατρου
των Συρακουσών ως θεατές τραγωδίας στην ορχήστρα του λιμανιού
να παρακολουθούν δι'ελέου και φόβου την παράσταση της ναυμαχίας
κι ανάλογως τα δρώμενα να αναφωνούν
άλλοτε Νικάμε κι άλλοτε Αλίμονο Χανόμαστε
Τέτοιες ολέθριες τροπές είχε η υπερπόντια εκστρατεία μας
που τότε το 415 στο πάνδημο πανηγύρι μας στο λιμάνι του Πειραιά
καθόλου δεν υποψιάζομασταν στον λαμπρόν απόπλουν της δι'ευχών
και παιάνων
ούτε τον αποδεκατισμό στον Ασίναρον ποταμό
ούτε τον ολοσχερή αφανισμό μέσα στα λατομεία
.
.
.

Ο ἀποκοτταβισμός του Θηραμένη 404 π.Χ
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

οριστικά οι Λακεδαιμόνιοι τους πρόσταξαν τα Μακρά Τείχη να γκρεμίσουν
κι οι Τριάκοντα,βια ειναι,τους πατρώους νόμους να θεσπίσουν
ο Λύσανδρος εξορίζοντας τους Σαμιώτες δημοκρατικούς
μ'ένα μόνο ιμάτιο άφησε επιστρέφοντας στη Σπάρτη φορτωμένος
τα 470 τάλαντα ασήμι δώρο του Πέρση Σατράπη Κύρου
είναι κρίσιμοι οι καιροί το άστυ κινδυνεύει η Συμμαχία διαλύθει
δεν είναι ώρα γιά συναισθηματισμούς ο σώζων εαυτώ σωθήτω
κάτι κοθόρνοι σαν τον Θηραμένη,είπε ο Κριτίας,πρέπει να εξαλειφθούν,
και να το ξέρει πολύ μας διασκέδασε ο αποκοτταβισμός του:
Κριτίᾳ τοῦτ᾽ ἔστω τῷ καλῷ,πολύ γελάσαμε με τον χρησμό του
.
.

Η ΠΛΗΡΩΜΗ ΤΩΝ ΜΗΛΙΩΝ το 404 π.Χ
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

μέσα στη νύχτα έφτασε το ιερό πλοίο Πάραλος με τα κακά νέα
κι απ'τον Πειραιά ως την Αθήνα μάθαμε τη μεγάλη συμφορά
πολύ τώρα φοβούμαστε πως οι Μήλιοι θα βγούν προφήτες
όταν κάποτε απ'τη δύναμη εμείς τυφλωμένοι τους λέγαμε
οι ισχυροί επιβαλουν κι οι αδύνατοι πρέπει πάντα να υπακούν
προσέξτε τότε μας είπαν μήπως στο μέλλον γυρίσουν οι καιροί
και σεις ερθήτε στη θέση μας πληρώνοντας την Ύβρι στο Δίκαιο
.
.
.

Προμηθεας Δεσμωτης,κυλικας,διαμετρο 15εκ

Ο ΑΤΕΓΚΤΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
ΑΙΣΧΥΛΟΥ,ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ ΔΕΣΜΩΤΗΣ
Προοίμιον 1-10
[μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]

τo Κράτος και η Βια μαζι με τον Ηφαιστο οδηγουν τον Προμηθεα στα περατα του κοσμου
να τον αλυσσοδεσουν σε πανηψυλο βραχο μεσα σ'απατητη ερημια να τιμωρηθει για την
φιλανθρωπια του

Κράτος

Χθονὸς μὲν ἐς τηλουρὸν ἥκομεν πέδον,
Σκύθην ἐς οἷμον, ἄβατον εἰς ἐρημίαν.
Ἥφαιστε, σοὶ δὲ χρὴ μέλειν ἐπιστολὰς
ἅς σοι πατὴρ ἐφεῖτο, τόνδε πρὸς πέτραις
ὑψηλοκρήμνοις τὸν λεωργὸν ὀχμάσαι 5
ἀδαμαντίνων δεσμῶν ἐν ἀρρήκτοις πέδαις.
τὸ σὸν γὰρ ἄνθος, παντέχνου πυρὸς σέλας,
θνητοῖσι κλέψας ὤπασεν.τοιᾶσδέ τοι
ἁμαρτίας σφε δεῖ θεοῖς δοῦναι δίκην,
ὡς ἂν διδαχθῇ τὴν Διὸς τυραννίδα 10
στέργειν, φιλανθρώπου δὲ παύεσθαι τρόπου.

Κράτος

της γης στο πιό απόμακρο φθάσαμε τοπο
της Σκυθίας το δρόμο,την αδιάβατη ερημιά
Ήφαιστε,σε σένα το χρέος είναι να εκτελέσεις
όσα σε σένα ο πατέρας πρόσταξε,τον λαοπλάνο
αυτόν εδώ στα ψηλόγκρεμνα βράχια να δέσεις 5
με χαλύβδινα δεσμά σ'άσπαστες χειροπέδες
αφού το άνθο σου,της πάντων των τεχνών φωτιάς
τη λάμψη στους θνητούς κλέβοντας πρόσφερε.
για τέτοια στους θεούς αμαρτία πρέπει να δικασθεί
όπως να διδαχθεί του Δία την εξουσία να σέβεται 10
του φιλανθρώπου δε τον τρόπο να παρατήσει
.
.
.

Minimal ΔιαΧωροι-3μ χ 4.5μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

στα μεταλλουργια της Ιστοριας
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

και συναίρεση δέντρων και πουλιών ο αέρας
σιωπή λέξεων
έπειτα έγραψε στην άμμο:rawaketa ,εμείς βρήκαμε την Μυκηναική γραφή
λᾱFᾱγέτᾱς,λαού ηγέτης
έντονη λάμψη χαλύβδινου σώματος
σελένεται Ελλαδα
πασῶν ὀλιγοχρονιώτεραι τῶν πολιτειῶν εἰσιν ὀλιγαρχία και τυραννίς
ακούστηκε ως προειδοποίηση
ο Αριστοτέλης δεν μας απατά
γύρω μας εκετείνονταν η μεταλλουργία των πεδιάδων και των λόφων
κατά αναντίρρητο τρόπο ο στωικος Ζηνωνας ειρωνευονταν την εξουσια
του αισυμνήτη
αττικά σφῶν ιωνικά σφέων
λακωνικά φιν αιολικά ἄσφι
συρακούσες ψιν αρκαδικά σφεῑς
πρέπει ελληνικά να εκφρασθεί ο εμφύλιος:Κερκυραῑοι σφῶν αὐτῶν τοὺς εχθρούς
δοκοῡντας εἶναι ἐφόνευον
επιθετική δήλωση αυτοπάθειας,μάρτυς Θουκυδίδης Αλιμούσιος
και ομηρικός δυϊκός αριθμός σφωε/σφωϊν
τα εφιαλτικά ψιν και ψε των Συρακουσίων στα ολέθρια λατομεία
κάτω από πύρινο ήλιο
το ξέρω θα πεις κι έχεις δίκιο
η ποίηση ψευδής λόγος
πλαστή δικαιολογία
πρόφαση
προς το θεαθήναι
αρνούμαι,φώναξε,την εξόφληση του χρέους,η συμφωνία δεν τήρηθηκε
η Ελένη στη Σκήψη της Τρωάδας,καλοκαιρινές διακοπές,
στο τέλος της σεζόν ο Αντίγονος την έστειλε στην Αλεξάνδρεια
λαμπάδα ἔμπυρον την περιγράφουν,η' ὑπὸ τού ἐμπύρου έρωτος
ἐρᾱν ἐμπύρως θα το έλεγε ο Νικήτας Χωνιάτης
άλλωστε η σάρκα,ο υλικός κόσμος,αντιδιαστέλλεται από τη ψυχή,τον πνευματικό κόσμο
ας δούμε τώρα,είπε,τις δασείες γλάρων πάνω απ'τη θάλασσα
και στα χωράφια τον ψιλό φθογγισμό των κυπαρισσιών
την ανεπαίσθητη αναπνοή της χλόης
την άχραντο και ζωοποιό άρουρα γυναίκα
ίσως κατά μαρξιστικό τρόπο αντιλαμβανόμαστε την πραγματικότητα
η΄ και χεγκελιανό η΄καντιανό η΄πλατωνικό
η΄με τη μεταφυσική του Χαιντέγκερ
απόδειξη ο Εμπεδοκλής ο Ακραγαντίνος
τοτὲ μὲν γὰρ ἓν ηὐξήθη μόνον εἶναι
ἐκ πλεόνων τοτὲ δ᾽ αὖ διέφυ πλέον᾽ ἐξ ἑνὸς εἶναι
καὶ πρὸς τοῖς οὔτ᾽ ἄρ τι ἐπιγίνεται οὐδ᾽ ἀπολήγει
στην πίεση του αεικίνητου νερού εντούτοις το ψάρι διατηρεί
την ευσταθειά του
και σε βυζαντινή σημειογραφία συλλαβίζει Αναξίμανδρο
ὅλον τὸν κόσμον πνεῡμα καὶ ἀὴρ περιέχει
ρώτησε,και δεν πήρε απάντηση,αν στην ακίνητη σαν παγωμένο πτώμα Λάρισα
έμεινε στο ξενοδοχείο 'ΕΛΛΑΣ΄δωμάτιο αρ 49 κάποιος στρατιώτης Σινόπουλος εξ Ήλιδος
η΄κάποιος Ελπήνορας η΄ έστω καποιος Φίλιππος
έδωσε σημάδια:κακός χειμώνας,λαμπερό στιλέτο φεγγάρι,
χτικιάρικα δέντρα,μιά πόρνη με τ'όνομα Έλενη,
ένα απόκομα εφημερίδας με αναφορά μιάς μάχης,
τον κοίταξαν δύσπιστα,σχεδόν εχθρικά,
μετά από τόσα χρόνια τίποτα καμιά Ελλάδα
όπως,σκέφτηκε,μετά τη νικηφόρα ναυμαχία στις Αργινούσες το 406,
οι Αθηναίοι στρατηγοί δεν περισυνέλεξαν τους ναυαγούς
και οι παραλίες γέμισαν με πτώματα μέχρι τη Φώκαια νότια βορειότερα απ΄τη Σμύρνη
Ξενοφώντος Ελληνικά[1.7.5] μετὰ ταῦτα δὲ οἱ στρατηγοὶ βραχέως ἕκαστος ἀπελογήσατο
(οὐ γὰρ προυτέθη σφίσι λόγος κατὰ τὸν νόμον )
και με τους θεατρινισμούς του Θηραμένη
[1.7.8] μετὰ δὲ ταῦτα ἐγίγνετο Ἀπατούρια, ἐν οἷς οἵ τε πατέρες καὶ οἱ συγγενεῖς σύνεισι σφίσιν αὐτοῖς. οἱ οὖν περὶ τὸν Θηραμένην παρεσκεύασαν ἀνθρώπους μέλανα ἱμάτια ἔχοντας καὶ ἐν χρῷ κεκαρμένους πολλοὺς ἐν ταύτῃ τῇ ἑορτῇ, ἵνα πρὸς τὴν ἐκκλησίαν ἥκοιεν, ὡς δὴ συγγενεῖς ὄντες
τῶν ἀπολωλότων
τους καταδίκασαν συνολικά παραβιάζοντας την αρχη της νομιμότητας
(principle of legality):
αδίκημα δεν υπάρχει, ουδέ ποινή επιβάλλεται, άνευ νόμου ισχύοντος προ της
τελέσεως της πράξεως
Βαρυτέρα ποινή ουδέποτε επιβάλλεται μετά την τέλεσιν της πράξεως.
άρθρο 19 του Συντάγματος της Τροιζήνος (1827)
στις 15 Νοεμβρίου 1922,7.15 πμ διαβάστηκε η απόφαση του δικαστηρίου
ποινῇ δωρικά ποινάομαι εκδικούμαι
σιωπή
σιωπή
στα μεταλλουργια της Ιστοριας
.
.
.

Cesar Vallejo,περουβιανος ποιητης,1892-1938-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

César Vallejo
Piedra negra sobre una piedra blanca
[μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]
César Vallejo
he nevado tanto, para que duermas
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

he nevado tanto, para que duermas
σου ριχνω χιονι για να κοιμηθεις

César Vallejo
Piedra negra sobre una piedra blanca
[μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]

Me moriré en París con aguacero,
un día del cual tengo ya el recuerdo.
Me moriré en París y no me corro
tal vez un jueves, como es hoy, de otoño.

Jueves será, porque hoy, jueves, que proso
estos versos, los húmeros me he puesto
a la mala y, jamás como hoy, me he vuelto,
con todo mi camino, a verme solo.

César Vallejo ha muerto, le pegaban
todos sin que él les haga nada;
le daban duro con un palo y duro

también con una soga; son testigos
los días jueves y los huesos húmeros,
la soledad, la lluvia, los caminos…

μαύρη πέτρα πάνω σε λευκή πέτρα

θα πεθάνω στο Παρίσι με καταιγίδα
μιά μέρα που ήδη έχω τη μνήμη της
θα πεθάνω στο Παρίσι και δεν μετακινηθώ
ίσως μια Πέμπτη,όπως σήμερα,φθινοπωρινή

Πέμπτη θα'ναι,γιατί σήμερα,Πέμπτη,που γράφω
αυτούς τους στίχους,οι ώμοι με πονάνε και,
ποτέ όπως σήμερα,δεν έχω επιστρέψει,
απ'όλο το δρόμο μου,να βρεθώ μόνος

ο Σέζαρ Βαγιέχο έχει πεθανει,τον χτύπησαν
όλοι αν κι αυτός δεν τους έκανε τίποτα,
τον χτύπησαν αλύπητα μ'ενα ξύλο κι αλύπητα

άκομα μ'ένα μαστίγιο,μάρτυρες είναι
οι μέρες της Πέμπτης και τα κόκκαλα των ώμων
η μοναξιά,η βροχή,οι δρόμοι
.
.
.

Αρχιλοχος,παπυρος Κολωνια, Γερμανια. (P. Köln II 58]

ΤΟ ΑΘΥΡΟΣΤΟΜΟ ΞΕΣΠΑΣΜΑ ΤΟΥ ΑΡΧΙΛΟΧΟΥ ΤΟΝ 7ο αι. π.Χ
[ελευθεριως μεταφραζων και σκηνοθετων αρχιλοχου αποσπασματα χ.ν.κουβελης
c.n.couvelis]

ΑΡΧΙΛΟΧΟΣ ΠΑΡΙΟΣ ΚΑΤΑ ΠΑΤΡΟΣ ΛΥΚΑΜΒΕΩΣ ΚΟΡΗΣ ΤΕ ΝΕΟΒΟΥΛΗΣ ΚΑΙ ΑΔΕΛΦΗΣ ΑΥΤΗΣ ΔΙΑ ΤΗΝ ΑΘΕΤΗΣΙΝ ΤΩΝ ΓΑΜΕΩΝ ΠΑΤΡΩΩΝ ΝΟΜΩΝ

ο Παριανος μισθοφορος Αρχιλοχος,ευφυης ποιητης,ευαισθητος ως ανθρωπος αλλα και
ακρως εκδικητικος,δεν συγχωρει την αθετηση της συμφωνιας για γαμο με την Νεοβουλη,
αυτη,ο πατερας της ο Λυκαμβης και η αδελφη της διαπομπευονται οικογενειακως χωρις
ελεος απο τους αιχμηρους φαρμακερους,στιχους του μεχρι τελος.
Ἓν δ' ἐπίσταμαι μέγα,
τὸν κακῶς με δρῶντα δέννοις ἀνταμείβεσθαι κακοῖς
[ενα να ξερεις καλα,
αν σε μενα κακο κανουν πολυ πιο ακριβα θα το πληρωσουν ]

Ἤμβλακον, καὶ ποὺ τιν' ἄλλον ἥδ' ἄτη κιχήσατο.
αποβλακωθηκα,κι ισως απ'αυτο κι αλλος θα καταστραφει
Δωτάδης
σκορποχερης ειμαι
Οἴην Λυκάμβεω παῖδα τὴν ὑπερτέρην.
αχ του Λυκαμβη η κορη ποσο μεγαλη πουτανα
Ἔχουσα θαλλὸν μυρσίνης ἐτέρπετο
ῥοδῆς τε καλὸν ἄνθος, ἡ δὲ οἱ κόμη
ὤμους κατεσκίαζε καὶ μετάφρενα.
κρατωντας ντουρο κλαρι μυρσινης χαιδευεται
οπως και μ'ωραιο τριανταφυλλο,τα μαλλια της
πισω στις πλατες ριγμενα μεχρι τη μεση
Ἐσμυρισμέναι κόμας
καὶ στῆθος, ὡς ἄν καὶ γέρων ἠράσσατο
τα μοσχομυριστα μαλλακια
και βυζακια και γερο αναστατωνουν
ω να γινοταν χερι να βαλω στη Νεοβουλη
Πολλὰς δὲ τυφλὰς ἐγχέλυας ἐδέξω.
που τοσα τυφλα χελια πνιγει μεσα της
Φὰβ' οὖλος εἵλκυσας φίλους.
ω διπροσωπη ποσους εραστες ξεμεδουλιασες
Ναὶ ναὶ μὰ μήκωνος χλόην
μα τη χλοερη παπαρουνα σου
Γυναῖκα σ' εἷλον γαμέτιν, ἧς λεωφόρου
τύχησα
γυναικα σε διαλεξα για γαμο ,και σε πεζοδρομιου
ετυχα
Πῆ βήσεαι νέορτον ἐπιγαμέειν πόσιν;
Τίθει δ' ὀχῇα βατράχῳ Σεριφίῳ·
κᾆτ' εὐπορήσεις διψέουσ', ἐὰν δ' ἄρα
βινητιήσῃς, στριφνὰ βινηθήσεαι·
αληθεια,ποιος σοβαρος αντρας θα σε παντρευτει;
μαλλον θα παρεις κανενα βατραχι σεριφιωτικο
κι οταν καλοπερασεις διψασμενη,τραβα να γαμηθεις,
ξεσκισου
γυναῖκα βινέων
γυναικα γαμιαδων
Φῦμα μηρίων μεταξύ
Φθειρσὶ μοχθήσοντα.
που τα μουνοχειλα αναμεσα στα μπουτια σου
μουνοψειρες γλειφουν και ρουφουνε
Ἀηδονιδεὺς
αιδειομουνα
Λέγαι δὲ γυναῖκες.
διεφθαρμενη γυναικα
Μυσάχνη, ἐργάτις, δῆμος,
περὶ σφυρὸν παχεῖα μισήτη γυνή.
βρωμιαρα,σκουπιδιαρα,δημοσια,
χοντροκωλαρου παλιογυνηδιο
Οὐκ ἄν μύρισι γρηῦς ἐοῦσ' ἠλείφεο.
κι η μανα σου γρια γυναικα δεν ντρεπεται
μ'αρωματα ν'αλειφεται η πουτανα
Καὶ πεσεῖν δρήστην ἐπ' ἀσκὸν κἀπὶ γαστρὶ γαστέρα
προσβαλεῖν μηροὺς τε μηροῖς.
αχ πανω σου να πεσω κοιλια με κοιλια
τα μπουτια μου στα μπουτια σου να μπλεξω
Πυρὸς δ' ἐν αὐτῷ φεψάλυξ.
και φωτια να μας καψαλισει
Ἀλλ' ἄλλος ἄλλῳ καρδίην ἰαίνεται.
αλλ'αλλουνου τωρα τη καβλα αναβεις και σβηνεις
Συκῆ πετραίη πολλὰς βόσκουσα κορώνας
εὐήθης ξείνων δέκτρια Πασιφίλη.
σαν τη συκια στα βραχια που πολλα τρεφει κορακια
το ιδιο και συ πονοψυχη ολους τους δεχεσαι Ερωτιαρα
Ἀμισθὶ γὰρ σε πάμπαν οὐ διάξομεν
φυσικα οχι και αμισθι
Ἀλκιβίη πλοκάμων ἱερὴν ἀνέθηκε καλύπτρην
Ἥρῃ κουριδίων εὖτ' ἐκύρησε γάμων.
κι αυτη η Αλκιβιη η αδερφη σου πεταξε στη θεα
το μαντηλι της σεμνοτητας απ' τα μαλλια της
κι ολο καβλα τρεχει να σπασει τη παρθενια της
Ἀλλ' ἀπερρώγασί μοι
μύκεω τένοντες.
αλλα μενανε απ'το φουσκωμα
πανε να σπασουν του πουτσου μου τα νευρα
Ἓν δ' ἐπίσταμαι μέγα,
τὸν κακῶς με δρῶντα δέννοις ἀνταμείβεσθαι κακοῖς
να ξερεις πως οποιος κακο σε μενα κανει
με πιο μεγαλο να πληρωσειθα τον κανω
Ὑφ' ἡδονῆς σαλευομένη κορώνη.
θυμασαι,οταν σ'ειχα, σπαρταρουσες σαν εχυνες οπως η καρακαξα
Οὔτε τι γὰρ κλαίων ἰήσομαι οὔτε κάκιον
θήσω τερπωλὰς καὶ θαλίας ἐφέπων
δεν θα με γιατρεψουν τα κλαματα το ξερω
ας το ριξω,λοιπον,εξω με γλεντια κι απολαυσεις
] Ὦ τρισμακάριστε ὅστις [
] τοιαῦτα τέκνα.[
ω τρισευτυχισμενος που΄ναι ο Λυκαμβης
να΄χει τετοιες πουτανες κορες
.
.
.

ΤΕΤΡΑΠΤΥΧΑ:1-σε κάθετο άπλετο φως-2-ακούστηκε σε άπταιστα ελληνικα-
3-και να μην κηρύξουν ουδετεροτητα,527 μ.Χ-4-τι χρώμα έχουν τα δάχτυλα
των ανθρώπων
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΤΕΤΡΑΠΤΥΧΑ

1
-σε κάθετο άπλετο φως-

Κυκλωπεια τείχη αγριοσυκιες
αργοσυρτοι λόφοι
επιπλέον το πουλί χρησμός
σε κάθετο άπλετο φως
στρώθηκε το τραπέζι με τα Θυεστια
εμείς ωμοφαγοι εκλεπτυσμένοι
ένας αποθανάτισε ιαμβικα το γεγονός
τραβήχτηκαν και αναμνηστικές φωτογραφίες
ας περιμένει η ύβρις μας
τη νέμεση την ατη την τισις
τώρα αλλά επείγοντα προεχουν
.
.
2
-ακούστηκε σε άπταιστα ελληνικα-

Ισοβαρές μεσημέρι
στην υπερβολικα ελληνική Συρακουσα
τα τζιτζίκια έγκυα στον ήλιο
τότε είδε το σκοτεινό χαντάκι
που έσκαβε η σκιά του Ρωμαιου στην.αμμο
Μη μου τους κύκλους ταραττε
ακούστηκε σε άπταιστα ελληνικα
.
.
3
-και να μην κηρύξουν ουδετεροτητα,527 μ.Χ-

Μην ελπίζει ο ποντίφικας της Ρωμης
κι οι ηγεμόνες των ιταλικών πόλεων
Φλωρεντίας Μιλάνου Νάπολης Φερραρας
στη φιλανθρωπία του ισχυρού
και να μην κηρύξουν ουδετεροτητα
δεν ωφελει
και να συμμετάσχουν ενεργά
με ένα από τα αντιπαλλομενα μερη
έτσι συμβουλεύει ο Νικολο Μακιαβέλι
άλλωστε δεν έχουν καιρό
ήδη ο Γερμανός αυτοκράτορας Κάρολος Ε
συμμάχησε με τους Ισπανούς κι οι πόλεις των
κι η Ρώμη κινδυνευουν
στη πολιτικη σε κρίσιμες ώρες
ζητούνται αποφάσεις τολμηρες
η ουδετερότητα πάντα βλαπτει
.
.
4.
-τι χρώμα έχουν τα δάχτυλα των ανθρώπων-

τι χρώμα έχουν τα δάχτυλα
των ανθρώπων
και πως επιμηκύνονται
μέσα στις χωμάτινες φλεβες
σκαλίζοντας συστρεφομενες
ρίζες αιωνόβιων δεντρων
κόκκινο το αίμα τους κρυσταλλώνει
στάζει ο ιδρώτας
ποτίζοντας τα κορμιά τους
τόσο η ανάγκη για φως
τους βασανιζει
κάποιος τρελαμενος μιλούσε
για τα βυζιά της γυναίκας του
έκανε τα σχήματα τους
σ'ένα κίτρινο χαρτί
ωχρά φύλλα που στροβιλίζουν
πεταλούδες
.
.
.

Ο λοιμος της Αρχαιας Θηβας
ΟΙΔΙΠΟΥΣ ΤΥΡΑΝΝΟΣ ΤΟΥ ΣΟΦΟΚΛΗΣ στιχοι 22-30
Ο λοιμος της Τροιας Κατα των Αχαιων
ΟΜΗΡΟΥ ΙΛΙΑΔΑ στιχοι 33-56
[μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ο λοιμος της Αρχαιας Θηβας
ΟΙΔΙΠΟΥΣ ΤΥΡΑΝΝΟΣ ΤΟΥ ΣΟΦΟΚΛΗΣ στιχοι 22-30
[μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΙΕΡΕΥΣ
...
πόλις γάρ, ὥσπερ καὐτὸς εἰσορᾷς, ἄγαν
ἤδη σαλεύει κἀνακουφίσαι κάρα
βυθῶν ἔτ᾽ οὐχ οἵα τε φοινίου σάλου,
φθίνουσα μὲν κάλυξιν ἐγκάρποις χθονός,25
φθίνουσα δ᾽ ἀγέλαις βουνόμοις, τόκοισί τε
ἀγόνοις γυναικῶν· ἐν δ᾽ ὁ πυρφόρος θεὸς
σκήψας ἐλαύνει, λοιμὸς ἔχθιστος, πόλιν,
ὑφ᾽ οὗ κενοῦται δῶμα Καδμεῖον· μέλας δ᾽
Ἅιδης στεναγμοῖς καὶ γόοις πλουτίζεται.30

γιατι η πολη,οπως βεβαια κι ο ιδιος βλεπεις,παρα
πολυ ηδη αναταρασεται και ν'ανασανει το κεφαλι
απ΄τα βαθη δε μπορει τετοιας φονικης αναταραχης
μαραζωνουν πριν να δεσουν οι καρποι της γης 25
μαραζωνουν τα κοπαδια στις βοσκες,κι οι γενες
αγονες των γυναικων.ο δε πυροφορος θεος,
ορμωντας χτυπα,λοιμος κακος εχθρος,τη πολη,
ερημωνοντας το οικημα του Καδμου.ο δε μαυρος
Αδης με στεναγμους και θρηνους πλουτιζεται 30
.
.
Ο λοιμος της Τροιας Κατα των Αχαιων
ΟΜΗΡΟΥ ΙΛΙΑΔΑ στιχοι 33-56
[μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ὣς ἔφατ᾽· ἔδεισεν δ᾽ ὁ γέρων καὶ ἐπείθετο μύθῳ·
βῆ δ᾽ ἀκέων παρὰ θῖνα πολυφλοίσβοιο θαλάσσης·
πολλὰ δ᾽ ἔπειτ᾽ ἀπάνευθε κιὼν ἠρᾶθ᾽ ὁ γεραιὸς35
Ἀπόλλωνι ἄνακτι, τὸν ἠύκομος τέκε Λητώ·
«Κλῦθί μευ, Ἀργυρότοξ᾽, ὃς Χρύσην ἀμφιβέβηκας
Κίλλάν τε ζαθέην Τενέδοιό τε ἶφι ἀνάσσεις,
Σμινθεῦ, εἴ ποτέ τοι χαρίεντ᾽ ἐπὶ νηὸν ἔρεψα,
ἢ εἰ δή ποτέ τοι κατὰ πίονα μηρί᾽ ἔκηα40
ταύρων ἠδ᾽ αἰγῶν, τὸδε μοι κρήηνον ἐέλδωρ·
τίσειαν Δαναοὶ ἐμὰ δάκρυα σοῖσι βέλεσσιν.»
Ὣς ἔφατ᾽ εὐχόμενος, τοῦ δ᾽ ἔκλυε Φοῖβος Ἀπόλλων,
βῆ δὲ κατ᾽ Οὐλύμποιο καρήνων χωόμενος κῆρ,
τόξ᾽ ὤμοισιν ἔχων ἀμφηρεφέα τε φαρέτρην·45
ἔκλαγξαν δ᾽ ἄρ᾽ ὀιστοὶ ἐπ᾽ ὤμων χωομένοιο,
αὐτοῦ κινηθέντος· ὁ δ᾽ ἤιε νυκτὶ ἐοικώς·
ἕζετ᾽ ἔπειτ᾽ ἀπάνευθε νεῶν, μετὰ δ᾽ ἰὸν ἕηκε·
δεινὴ δὲ κλαγγὴ γένετ᾽ ἀργυρέοιο βιοῖο·
οὐρῆας μὲν πρῶτον ἐπῴχετο καὶ κύνας ἀργούς,50
αὐτὰρ ἔπειτ᾽ αὐτοῖσι βέλος ἐχεπευκὲς ἐφιεὶς
βάλλ᾽· αἰεὶ δὲ πυραὶ νεκύων καίοντο θαμειαί.
Ἐννῆμαρ μὲν ἀνὰ στρατὸν ᾤχετο κῆλα θεοῖο,
τῇ δεκάτῃ δ᾽ ἀγορὴν δὲ καλέσσατο λαὸν Ἀχιλλεύς·
τῷ γὰρ ἐπὶ φρεσὶ θῆκε θεὰ λευκώλενος Ἥρη·55
κήδετο γὰρ Δαναῶν, ὅτι ῥα θνήσκοντας ὁρᾶτο·

ετσι μιλησε ,ο γεροντας[Χρύσης] φοβηθηκε και υπακουσε
στο λογο του,αποσυρθηκε σιωπηλος στην ακρογυαλια
της βοερης θαλασσας κι οταν πηγε πολυ απομερα
παρακαλεσε ο γερος τον δυνατο Απολλωνα που
τον γεννησε η ομορφομαλουσα Λητω.
''Ακουσε με αργυροτοξε,που την Χρυσην περιβλεπεις
την Κιλλα την καλην και στην Τενεδο κυριαρχεις,
Σμινθεα,αν ποτε εγω για σενα εχτισα ναο να τον
χαιρεσαι,κι αν ποτε για σενα παχια κρεατα εψησα
ταυρων και κατσικιων για τον βαρυ καημο μου
τιμωρησε τους Δαναους με τα βελη σου τα δακρυα μου ''
ετσι ειπε προσευχομενος,τον ακουσε ο Φοιβος Απολλων
κι απ'τις κορυφες του Ολυμπου κατεβηκε οργισμενος
με το τοξο και στους ωμους ειχε γεματη φαρετρα,
ετριξαν δυνατα τα βελη στους ωμους οργισμενος
καθως κινηθηκε και σαν την νυχτα εμοιαζε,
καθισε παραμερα των καραβιων κι επεταξε το βελος
και φοβερη βροντη βγηκε απ'τ'αργυρο τοξο
πρωτα-πρωτα τα μουλαρια χτυπησε και τα γρηγορα
σκυλια,επειτα σ'αυτους εστειλε το διαπεραστικο βελος,
κι ακαταπαυστα οι φωτιες εκαιγαν νεκρων σωματα στοιβες
εννια μερες ριχνονταν στο στρατο τα βελη απ'το θεο
και τη δεκατη καλεσε σε συνελευση το λαο ο Αχιλλεας
αυτο το'βαλε στο μυαλο του η ασπροχερα θεα Ηρα
που για τους Δαναους στεναχωριονταν να τους βλεπει
να πεθαινουν
.
.
.

ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΟΥΣ ΒΑΤΡΑΧΟΙ στιχοι 1-168
[μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]
ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΙΚΗ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΣΤΟΥΣ ΒΑΤΡΑΧΟΥΣ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗ
- χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Η Κωμωδια Βατραχοι του Αριστοφανη διδαχθηκε το 405 π.Χ στα Ληναια,ενα χρονο
πριν το τελος του Πελοποννησιακου Πολεμου,και πηρε το πρωτο βραβειο,Τα Πρωτεια.
Η ενασχοληση με τον Αριστοφανη,με οποιοδηποτε εργο του, ειναι ακρως διασκεδαστικη.
Βεβαια διασκεδαστικη οχι με την χυδαια εννοια,αλλα ουσιατικη.
Στους Βατραχους ο Διονυσος παρουσιαζεται πεζος φορωντας λαμπρο κροκωτο φορεμα
με λεοντη,ροπαλο και κοθορνους,τα ψηλοτακουνα θεατρικα παπουτσια ,συνοδευομενος
απο τον υπηρετη του Ξανθια,καβαλαρη σε γαιδαρο και στους ωμους του κουβαλαει
διαφορα ,τη σκευη.Αυτο διακειμενικα παραπεμπει στον υστερο Δον Κιχωτη του Θερβαντες
και τον υπηρετη του Σαντσο.Και φυσικα στο Θεατρο Σκιων,ο Ξανθιας θα μπορουσε να
ηταν ρολος του Καραγκιοζη,αν διευρυνουμε το ρεπερτοριο εργων Καραγκιοζη.
Οι Βατραχοι,ειναι θεατρο μεσα στο Θεατρο,με νεωτερικους ορους θα την ονομαζαμε
Μεταθεατρο,γιατι με θεατρο μιλαει για θεατρο,για τραγικους και κωμικους ποιητες,για
τα εργα τους και τους τροπους που μεταχειριζονται να καταπληξουν τους θεατες.
Ομως ο Διονυσος τους απεχθανεται,και οταν τους θεαται γερναει κατα ενα χρονο,ειναι
αδεξιοι,φλυαροι,προχειρολογοι,και νιωθει ενα ποθο για τον Ευριπιδη,τοσο λιγουρευτικο
οσο ακριβως μια σουπα φαβα, και θελει να τον επαναφερει απο τον κατω κοσμο.
Σκεπτεται πως ο Ηρακλης,αφου κατεβηκε στον Αδη να φερει τον Κερβερο,θα ξερει
τις οδους για να παει κι αυτος εκει.
Ο Ξανθιας,βαρυφορτωμενος,αλλ'ομως καβαλαρης,παρακολουθει ολη αυτη τη Κατα-
βαση στον Αδη,μια Νεκυια εκ διαμετρου αντιθετη υφολογικα απο την Νεκυια στην
Οδυσσεια του Ομηρου.Σ'αυτη ο Οδυσσεας πρεπει να μαθει το δρομο του γυρισμου
του στην Ιθακη.Σ'αυτη του Διονυσου πρεπει να επανερθει,να γυρισει,η Ποιηση στο
Τολμηρο της Υψος.τι παρακεκινδυνευμένον,και μαζι η Αθηνα,που γενικα,μετα την
πολεμικη ηττα,διαλυεται κοινωνικα,πολιτικα,ηθικα,πολιτιστικα.
Τελικα εκει κατω στον Αδη θα διεξαχθει Αγωνας μεταξυ Αισχυλου και Ευριπιδη ποιος
θα θεωρηθει αξιος Παλινορθωσης της Ποιησης.
Ειναι διασκεδαστικο κατ'ουσιαν να μεταφραζεις Αριστοφανη.Οι λεξεις,οι στιχοι του ειναι
κυριολεκτικα ανοικτοι.Ανοικτο Εργο θα ελεγε ο Ουμπερτο Εκο.Χωροι Ελαστικοι,Ευρυχωροι.
Γλωσσικες Επιφανειες Μεγαλης Μεταβλητοτητας.
Και ολη η Ελληνικη Γλωσσα,ολων των περιοδων της,προσαρμοζεται με το Αριστοφανικο
Κειμενο,εναρμονιζεται,συναρθρωνεται αδιασπαστα μαζι του.
Επισης μπορει να γινει ουσιαστικη ωσμωση με διαφορες Ελληνικες,αλλα και Παγκοσμιες,
Πραγματικοτητες:Ιστορικες,Κοινωνικες,Πολιτικες,Ανθρωπολογικες,Φιλοσοφικες,Πολιτιστικες.
Ο Αριστοφανης,το εργο,η γλωσσα του,οι ιδεες του,επιδεχονται πληθωρα επεμβασεων,
παντα βεβαια εχοντας κατα νου ο Αριστοφανης να παραμενει παντα Αριστοφανης.Χωρις
ρηχους,ματαιοδοξους εμπλουτισμους.
Για καθε λεξη,για καθε στιχο,του Αριστοφανη κι αυτο πρεπει σοβαρα να προσεχθει,
εχουμε συμφωνη,,ομοφωνη,ομοδοξη,οχι ετεροδοξη,συσωμη την Ελληνικη Γλωσσα,
στο τεραστιο ανθρωπολογικα εκφραστικο ευρος της.
Τι τεραστια χαρα,ευχαριστηση,απολαυση,διασκεδαση, να τον μεταφραζεις ετσι,κι αλλιως,
και παντα να παραμενει ατοφιος,δυνατος και επικαιρος.
Ο Αριστοφανης ειναι ενα Γλωσσικο Μουσικο Οργανο για απειρες ανεπαναληπτες
ΓλωσσοΜορφικες Ραψωδιες Ελληνικοτητας και Παγκοσμιοτητας
Ας γινει,λοιπον,καποιος απο μας Διονυσος να τον Επαναφερει,κι εμεις,οι αλλοι, ας ειμαστε
ο απλοικος Ξανθιας
.
.
ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΟΥΣ ΒΑΤΡΑΧΟΙ στιχοι 1-168
[μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]

Ξανθίας
Εἴπω τι τῶν εἰωθότων ὦ δέσποτα,
ἐφ᾽ οἷς ἀεὶ γελῶσιν οἱ θεώμενοι;
Διόνυσος
νὴ τὸν Δί᾽ ὅ τι Βούλει γε, πλὴν ”πιέζομαι,“
τοῦτο δὲ φύλαξαι· πάνυ γάρ ἐστ᾽ ἤδη χολή.
Ξανθίας
μηδ᾽ ἕτερον ἀστεῖόν τι;
Διόνυσος
πλήν γ᾽ ”ὡς θλίβομαι“.
Ξανθίας
τί δαί; τὸ πάνυ γέλοιον εἴπω;
Διόνυσος
νὴ Δία
θαρρῶν γε· μόνον ἐκεῖν᾽ ὅπως μὴ ᾽ρεῖς,
Ξανθίας
τὸ τί;
Διόνυσος
μεταβαλλόμενος τἀνάφορον ὅτι ”χεζητιᾷς“.
Ξανθίας
μηδ᾽ ὅτι τοσοῦτον ἄχθος ἐπ᾽ ἐμαυτῷ φέρων,
εἰ μὴ καθαιρήσει τις, ἀποπαρδήσομαι; 10
Διόνυσος
μὴ δῆθ᾽, ἱκετεύω, πλήν γ᾽ ὅταν μέλλω ᾽ξεμεῖν.
Ξανθίας
τί δῆτ᾽ ἔδει με ταῦτα τὰ σκεύη φέρειν,
εἴπερ ποιήσω μηδὲν ὧνπερ Φρύνιχος
εἴωθε ποιεῖν καὶ Λύκις κἀμειψίας;
Διόνυσος
μή νυν ποιήσῃς· ὡς ἐγὼ θεώμενος,
ὅταν τι τούτων τῶν σοφισμάτων ἴδω,
πλεῖν ἢ ᾽νιαυτῷ πρεσβύτερος ἀπέρχομαι.
Ξανθίας
ὢ τρισκακοδαίμων ἄρ᾽ ὁ τράχηλος οὑτοσί,
ὅτι θλίβεται μέν, τὸ δὲ γέλοιον οὐκ ἐρεῖ. 20
Διόνυσος
εἶτ᾽ οὐχ ὕβρις ταῦτ᾽ ἐστὶ καὶ πολλὴ τρυφή,
ὅτ᾽ ἐγὼ μὲν ὢν Διόνυσος
υἱὸς Σταμνίου
αὐτὸς βαδίζω καὶ πονῶ, τοῦτον δ᾽ ὀχῶ,
ἵνα μὴ ταλαιπωροῖτο μηδ᾽ ἄχθος φέροι;
Ξανθίας
οὐ γὰρ φέρω ᾽γώ;
Διόνυσος
πῶς φέρεις γὰρ ὅς γ᾽ ὀχεῖ;
Ξανθίας
φέρων γε ταυτί.
Διόνυσος
τίνα τρόπον;
Ξανθίας
Βαρέως πάνυ.
Διόνυσος
οὔκουν τὸ Βάρος τοῦθ᾽ ὃ σὺ φέρεις ὄνος φέρει;
Ξανθίας
οὐ δῆθ᾽ ὅ γ᾽ ἔχω ᾽γὼ καὶ φέρω μὰ τὸν Δί᾽ οὔ.
Διόνυσος
πῶς γὰρ φέρεις, ὅς γ᾽ αὐτὸς ὑφ᾽ ἑτέρου φέρει;
Ξανθίας
οὐκ οἶδ᾽· ὁ δ᾽ ὦμος οὑτοσὶ πιέζεται. 30
Διόνυσος
σὺ δ᾽ οὖν ἐπειδὴ τὸν ὄνον οὐ φῄς σ᾽ ὠφελεῖν,
ἐν τῷ μέρει σὺ τὸν ὄνον ἀράμενος φέρε.
Ξανθίας
οἴμοι κακοδαίμων· τί γὰρ ἐγὼ οὐκ ἐναυμάχουν;
ἦ τἄν σε κωκύειν ἂν ἐκέλευον μακρά.
Διόνυσος
κατάβα πανοῦργε. καὶ γὰρ ἐγγὺς τῆς θύρας
ἤδη βαδίζων εἰμὶ τῆσδ᾽, οἷ πρῶτά με
ἔδει τραπέσθαι. παιδίον, παῖ, ἠμί, παῖ.
Ἡρακλῆς
τίς τὴν θύραν ἐπάταξεν; ὡς κενταυρικῶς
ἐνήλαθ᾽ ὅστις· εἰπέ μοι τουτὶ τί ἦν;
Διόνυσος
ὁ παῖς.
Ξανθίας
τί ἔστιν;
Διόνυσος
οὐκ ἐνεθυμήθης;
Ξανθίας
τὸ τί;
Διόνυσος
ὡς σφόδρα μ᾽ ἔδεισε.
Ξανθίας
νὴ Δία μὴ μαίνοιό γε.
Ἡρακλῆς
οὔ τοι μὰ τὴν Δήμητρα δύναμαι μὴ γελᾶν·
καίτοι δάκνω γ᾽ ἐμαυτόν· ἀλλ᾽ ὅμως γελῶ.
Διόνυσος
ὦ δαιμόνιε πρόσελθε· δέομαι γάρ τί σου.
Ἡρακλῆς
ἀλλ᾽ οὐχ οἷός τ᾽ εἴμ᾽ ἀποσοβῆσαι τὸν γέλων
ὁρῶν λεοντῆν ἐπὶ κροκωτῷ κειμένην.
τίς ὁ νοῦς; τί κόθορνος καὶ ῥόπαλον ξυνηλθέτην;
ποῖ γῆς ἀπεδήμεις;
Διόνυσος
ἐπεβάτευον Κλεισθένει -
Ἡρακλῆς
κἀναυμάχησας;
Διόνυσος
καὶ κατεδύσαμέν γε ναῦς 50
τῶν πολεμίων ἢ δώδεκ᾽ ἢ τρεῖς καὶ δέκα.
Ἡρακλῆς
σφώ;
Διόνυσος
νὴ τὸν Ἀπόλλω.
Ξανθίας
κᾆτ᾽ ἔγωγ᾽ ἐξηγρόμην.
Διόνυσος
καὶ δῆτ᾽ ἐπὶ τῆς νεὼς ἀναγιγνώσκοντί μοι
τὴν Ἀνδρομέδαν πρὸς ἐμαυτὸν ἐξαίφνης πόθος
τὴν καρδίαν ἐπάταξε πῶς οἴει σφόδρα.
Ἡρακλῆς
πόθος; πόσος τις;
Διόνυσος
μικρὸς ἡλίκος Μόλων.
Ἡρακλῆς
γυναικός;
Διόνυσος
οὐ δῆτ᾽.
Ἡρακλῆς
ἀλλὰ παιδός;
Διόνυσος
οὐδαμῶς.
Ἡρακλῆς
ἀλλ᾽ ἀνδρός;
Διόνυσος
ἀπαπαί.
Ἡρακλῆς
ξυνεγένου τῷ Κλεισθένει;
Διόνυσος
μὴ σκῶπτέ μ᾽ ὦδέλφ᾽· οὐ γὰρ ἀλλ᾽ ἔχω κακῶς·
τοιοῦτος ἵμερός με διαλυμαίνεται.
Ἡρακλῆς
ποῖός τις ὦδελφίδιον; 60
Διόνυσος
οὐκ ἔχω φράσαι.
ὅμως γε μέντοι σοι δι᾽ αἰνιγμῶν ἐρῶ.
ἤδη ποτ᾽ ἐπεθύμησας ἐξαίφνης ἔτνους;
Ἡρακλῆς
ἔτνους; βαβαιάξ, μυριάκις γ᾽ ἐν τῷ βίῳ.
Διόνυσος
ἆρ᾽ ἐκδιδάσκω τὸ σαφὲς ἢ ᾽τέρᾳ φράσω;
Ἡρακλῆς
μὴ δῆτα περὶ ἔτνους γε· πάνυ γὰρ μανθάνω.
Διόνυσος
τοιουτοσὶ τοίνυν με δαρδάπτει πόθος
Εὐριπίδου.
Ἡρακλῆς
καὶ ταῦτα τοῦ τεθνηκότος;
Διόνυσος
κοὐδείς γέ μ᾽ ἂν πείσειεν ἀνθρώπων τὸ μὴ οὐκ
ἐλθεῖν ἐπ᾽ ἐκεῖνον.
Ἡρακλῆς
πότερον εἰς Ἅιδου κάτω;
Διόνυσος
καὶ νὴ Δί᾽ εἴ τί γ᾽ ἔστιν ἔτι κατωτέρω. 70
Ἡρακλῆς
τί βουλόμενος;
Διόνυσος
δέομαι ποιητοῦ δεξιοῦ.
οἱ μὲν γὰρ οὐκέτ᾽ εἰσίν, οἱ δ᾽ ὄντες κακοί.
Ἡρακλῆς
τί δ᾽; οὐκ Ἰοφῶν ζῇ;
Διόνυσος
τοῦτο γάρ τοι καὶ μόνον
ἔτ᾽ ἐστὶ λοιπὸν ἀγαθόν, εἰ καὶ τοῦτ᾽ ἄρα·
οὐ γὰρ σάφ᾽ οἶδ᾽ οὐδ᾽ αὐτὸ τοῦθ᾽ ὅπως ἔχει.
Ἡρακλῆς
εἶτ᾽ οὐχὶ Σοφοκλέα πρότερον Εὐριπίδου
μέλλεις ἀναγαγεῖν, εἴπερ ἐκεῖθεν δεῖ σ᾽ ἄγειν;
Διόνυσος
οὐ πρίν γ᾽ ἂν Ἰοφῶντ᾽, ἀπολαβὼν αὐτὸν μόνον,
ἄνευ Σοφοκλέους ὅ τι ποιεῖ κωδωνίσω.
κἄλλως ὁ μέν γ᾽ Εὐριπίδης 80
πανοῦργος ὢν
κἂν ξυναποδρᾶναι δεῦρ᾽ ἐπιχειρήσειέ μοι·
ὁ δ᾽ εὔκολος μὲν ἐνθάδ᾽ εὔκολος δ᾽ ἐκεῖ.
Ἡρακλῆς
Ἀγάθων δὲ ποῦ ᾽στιν;
Διόνυσος
ἀπολιπών μ᾽ ἀποίχεται,
ἀγαθὸς ποιητὴς καὶ ποθεινὸς τοῖς φίλοις.
Ἡρακλῆς
ποῖ γῆς ὁ τλήμων;
Διόνυσος
ἐς Μακάρων εὐωχίαν.
Ἡρακλῆς
ὁ δὲ Σενοκλέης;
Διόνυσος
ἐξόλοιτο νὴ Δία.
Ἡρακλῆς
Πυθάγγελος δέ;
Ξανθίας
περὶ ἐμοῦ δ᾽ οὐδεὶς λόγος
ἐπιτριβομένου τὸν ὦμον οὑτωσὶ σφόδρα.
Ἡρακλῆς
οὔκουν ἕτερ᾽ ἔστ᾽ ἐνταῦθα μειρακύλλια
τραγῳδίας ποιοῦντα πλεῖν ἢ μύρια, 90
Εὐριπίδου πλεῖν ἢ σταδίῳ λαλίστερα.
Διόνυσος
ἐπιφυλλίδες ταῦτ᾽ ἐστὶ καὶ στωμύλματα,
χελιδόνων μουσεῖα, λωβηταὶ τέχνης,
ἃ φροῦδα θᾶττον, ἢν μόνον χορὸν λάβῃ,
ἅπαξ προσουρήσαντα τῇ τραγῳδίᾳ.
γόνιμον δὲ ποιητὴν ἂν οὐχ εὕροις ἔτι
ζητῶν ἄν, ὅστις ῥῆμα γενναῖον λάκοι.
Ἡρακλῆς
πῶς γόνιμον;
Διόνυσος
ὡδὶ γόνιμον, ὅστις φθέγξεται
τοιουτονί τι παρακεκινδυνευμένον,
αἰθέρα Διὸς δωμάτιον, ἢ χρόνου πόδα, 100
ἢ φρένα μὲν οὐκ ἐθέλουσαν ὀμόσαι καθ᾽ ἱερῶν,
γλῶτταν δ᾽ ἐπιορκήσασαν ἰδίᾳ τῆς φρενός.
Ἡρακλῆς
σὲ δὲ ταῦτ᾽ ἀρέσκει;
Διόνυσος
μἀλλὰ πλεῖν ἢ μαίνομαι.
Ἡρακλῆς
ἦ μὴν κόβαλά γ᾽ ἐστίν, ὡς καὶ σοὶ δοκεῖ.
Διόνυσος
μὴ τὸν ἐμὸν οἴκει νοῦν· ἔχεις γὰρ οἰκίαν.
Ἡρακλῆς
καὶ μὴν ἀτεχνῶς γε παμπόνηρα φαίνεται.
Διόνυσος
δειπνεῖν με δίδασκε.
Ξανθίας
περὶ ἐμοῦ δ᾽ οὐδεὶς λόγος.
Διόνυσος
ἀλλ᾽ ὦνπερ ἕνεκα τήνδε τὴν σκευὴν ἔχων
ἦλθον κατὰ σὴν μίμησιν, ἵνα μοι τοὺς ξένους
τοὺς σοὺς φράσειας, εἰ δεοίμην, οἷσι σὺ 110
ἐχρῶ τόθ᾽, ἡνίκ᾽ ἐπὶ τὸν Κέρβερον,
τούτους φράσον μοι, λιμένας ἀρτοπώλια
πορνεῖ᾽ ἀναπαύλας ἐκτροπὰς κρήνας ὁδοὺς
πόλεις διαίτας πανδοκευτρίας, ὅπου
κόρεις ὀλίγιστοι.
Ξανθίας
περὶ ἐμοῦ δ᾽ οὐδεὶς λόγος.
Ἡρακλῆς
ὦ σχέτλιε τολμήσεις γὰρ ἰέναι καὶ σύ γε;
Διόνυσος
μηδὲν ἔτι πρὸς ταῦτ᾽, ἀλλὰ φράζε τῶν ὁδῶν
ὅπῃ τάχιστ᾽ ἀφιζόμεθ᾽ εἰς Ἅιδου κάτω·
καὶ μήτε θερμὴν μήτ᾽ ἄγαν ψυχρὰν φράσῃς.
Ἡρακλῆς
φέρε δὴ τίν᾽ αὐτῶν σοι φράσω πρώτην; τίνα; 120
μία μὲν γὰρ ἔστιν ἀπὸ κάλω καὶ θρανίου,
κρεμάσαντι σαυτόν.
Διόνυσος
παῦε, πνιγηρὰν λέγεις.
Ἡρακλῆς
ἀλλ᾽ ἔστιν ἀτραπὸς ξύντομος τετριμμένη
ἡ διὰ θυείας.
Διόνυσος
ἆρα κώνειον λέγεις;
Ἡρακλῆς
μάλιστά γε.
Διόνυσος
ψυχράν γε καὶ δυσχείμερον·
εὐθὺς γὰρ ἀποπήγνυσι τἀντικνήμια.
Ἡρακλῆς
βούλει κατάντη καὶ ταχεῖαν σοι φράσω;
Διόνυσος
νὴ τὸν Δί᾽ ὡς ὄντος γε μὴ βαδιστικοῦ.
Ἡρακλῆς
καθέρπυσόν νυν ἐς Κεραμεικόν.
Διόνυσος
κᾆτα τί;
Ἡρακλῆς
ἀναβὰς ἐπὶ τὸν πύργον τὸν ὑψηλόν --
Διόνυσος
τί δρῶ;
Ἡρακλῆς
ἀφιεμένην τὴν λαμπάδ᾽ ἐντεῦθεν θεῶ, 131
κἄπειτ᾽ ἐπειδὰν φῶσιν οἱ θεώμενοι
”εἷναι“, τόθ᾽ εἷναι καὶ σὺ σαυτόν.
Διόνυσος
ποῖ
Ἡρακλῆς
κάτω.
Διόνυσος
ἀλλ᾽ ἀπολέσαιμ᾽ ἂν ἐγκεφάλου θρίω δύο.
οὐκ ἂν βαδίσαιμι τὴν ὁδὸν ταύτην.
Ἡρακλῆς
τί δαί;
Διόνυσος
ἥνπερ σὺ τότε κατῆλθες.
Ἡρακλῆς
ἀλλ᾽ ὁ πλοῦς πολύς.
εὐθὺς γὰρ ἐπὶ λίμνην μεγάλην ἥξεις πάνυ
ἄβυσσον.
Διόνυσος
εἶτα πῶς περαιωθήσομαι;
Ἡρακλῆς
ἐν πλοιαρίῳ τυννουτῳί σ᾽ ἀνὴρ γέρων
ναύτης διάξει δύ᾽ ὀβολὼ μισθὸν λαβών. 140
Διόνυσος
φεῦ,
ὡς μέγα δύνασθον πανταχοῦ τὼ δύ᾽ ὀβολώ.
πῶς ἠλθέτην κἀκεῖσε;
Ἡρακλῆς
Θησεὺς ἤγαγεν.
μετὰ ταῦτ᾽ ὄφεις καὶ θηρί᾽ ὄψει μυρία
δεινότατα.
Διόνυσος
μή μ᾽ ἔκπληττε μηδὲ δειμάτου·
οὐ γάρ μ᾽ ἀποτρέψεις.
Ἡρακλῆς
εἶτα βόρβορον πολὺν
καὶ σκῶρ ἀείνων· ἐν δὲ τούτῳ κειμένους,
εἴ που ξένον τις ἠδίκησε πώποτε,
ἢ παῖδα κινῶν τἀργύριον ὑφείλετο,
ἢ μητέρ᾽ ἠλόασεν, ἢ πατρὸς γνάθον
ἐπάταξεν, ἢ ᾽πίορκον ὅρκον ὤμοσεν, 150
Διόνυσος
νὴ τοὺς θεοὺς ἐχρῆν γε πρὸς τούτοισι κεἰ
τὴν πυρρίχην τις ἔμαθε τὴν Κινησίου.
ἢ Μορσίμου τις ῥῆσιν ἐξεγράψατο.
Ἡρακλῆς
ἐντεῦθεν αὐλῶν τίς σε περίεισιν πνοή,
ὄψει τε φῶς κάλλιστον ὥσπερ ἐνθάδε,
καὶ μυρρινῶνας καὶ θιάσους εὐδαίμονας
ἀνδρῶν γυναικῶν καὶ κρότον χειρῶν πολύν.
Διόνυσος
οὗτοι δὲ δὴ τίνες εἰσίν;
Ἡρακλῆς
οἱ μεμυημένοι --
Ξανθίας
νὴ τὸν Δί᾽ ἐγὼ γοῦν ὄνος ἄγω μυστήρια.
ἀτὰρ οὐ καθέξω ταῦτα τὸν πλείω χρόνον. 160
Ἡρακλῆς
οἵ σοι φράσουσ᾽ ἁπαξάπανθ᾽ ὧν ἂν δέῃ.
οὗτοι γὰρ ἐγγύτατα παρ᾽ αὐτὴν τὴν ὁδὸν
ἐπὶ ταῖσι τοῦ Πλούτωνος οἰκοῦσιν θύραις.
καὶ χαῖρε πόλλ᾽ ὦδελφέ.
Διόνυσος
νὴ Δία καὶ σύ γε
ὑγίαινε. σὺ δὲ τὰ στρώματ᾽ αὖθις λάμβανε.
Ξανθίας
πρὶν καὶ καταθέσθαι;
Διόνυσος
καὶ ταχέως μέντοι πάνυ.168
.
.
Ξανθίας
[καβαλαρης σε γαιδουρι και στον ωμο του κουβαλα τα συμπρακαλα]
να πω ενα απ'αυτα,αρχοντα,που συνηθανε
να χασκογελανε παντοτε οι θεατες;
Διόνυσος
[πεζος,με λαμπρο κιτρινο κροκοτο φορεμα,κοθορνους,τα ψηλα
θεατρικα παπουτσια,με ριγμενη λεοντη στους ωμους και κρατωντας
ροπαλο]
μα τη πιστη,οτι γουσταρε ξεφουρνα,μονο 'καταπιεζομαι'
αυτο προσεξε το,αντε γιατι αρκετα πια μ'εχουν πρηξει
Ξανθίας
μηπως κανα αλλο αστειο;
Διόνυσος
εκτος το 'συνθλιβομαι'
Ξανθίας
τι στο δαιμονα;πολυ να γελασουν να πω;
Διόνυσος
μα το θεο,ελα,
μον'εκεινο να μη ξεστομισεις
Ξανθίας
το ποιο;
Διόνυσος
ολο αλλαζοντας το ξυλο με το φορτωμα πως σου'ρχεται να χεστεις
Ξανθίας
μητε οτι τοσο βαρος φορτωμενος,κι αν καποιος
δεν με ξεφορτωσει,τοτε σε πορδες θα ξεσπασω; 10
Διόνυσος
μη ποτε,σε ικετευω,εκτος αν το πας φιρι φιρι να ξερασω
Ξανθίας
τι λοιπον ολ'αυτα τα σαμπρακαλα κουβαλαω αν δεν κανω
απ'αυτα που κι ο Φρυνιχος συνηθουν με τους χαμαληδες
να κανουν κι ο Λυκις κι ο Αμειψιας;
Διόνυσος
οχι τωρα μην το κανεις·εγω ως θεατης
οταν κατι τετοιες εξυπναδες βλεπω
κατα ενα χρονο γερασμενος φευγω
Ξανθίας
ο ταλαιπωρος εγω,ο σβερκος μου σκληρα
ετσι να πατιεται,κι ενα αστειο να μην λεω 20
Διόνυσος
δεν ειναι τουτο θρασος και σκετη τεμπελια,
οτ'εγω οντας ο Διονυσος υιος του Σταμνιου
να πηγαινω πεζος και να κουραζομαι,
και τουτον να τον εχω σε καβαλα,να μην
ταλαιπωριεται μητε φορτιο να κουβαλα;
Ξανθίας
γιατι δεν κουβαλαω;
Διόνυσος
γιατι πως κουβαλας αφου καβαλας;
Ξανθίας
αφου κουβαλω αυτα εδω
Διόνυσος
με ποιονα τροπο;
Ξανθίας
παρα πολυ βαρια
Διόνυσος
τι λες μωρε το βαρος που κουβαλας ο γαιδαρος δεν το κουβαλα;
Ξανθίας
οχι καθολου αυτο που'χω γω και κουβαλω,μα τη πιστη μου,οχι
Διόνυσος
γιατι πως κουβαλας,αφου απ'αλλον κουβαλιεσαι;
Ξανθίας
δεν το γνωριζω,ομως ο ωμος τοσο πιεζεται 30
Διόνυσος
τοτε λοιπον επειδη ο γαιδαρος λες πως δεν σ'ωφελει,
αλλαξε μερια και συ τον γαιδαρο σηκωνοντας κουβαλα
Ξανθίας
αλιμονο ο δυστυχος,γιατι δεν πηγα να ναυμαχισω;
[στις Αργινουσες ως δουλος και θ'απελευθερωνομουν]
τοτε θα σε διαταζα αντε θα σου'λεγα ξαφανισου μακρια
Διόνυσος
κατεβα αθλιε,γιατι κοντα στη πορτα ειμαι
που γι'αυτηνα δω περπατουσα,και πρωτα
πρεπει να στραφω,παιδι,παιδακι λεω,παιδακι.
Ἡρακλῆς
[βγαινει με τη λεοντη και το ροπαλο]
ποιος τη πορτα χτυπησε;σαν να'ναι κενταυρος
χυμηξε πανω,πες μου τουτο δω τι ειναι;
Διόνυσος
το παιδι
Ξανθίας
τι ειναι;
Διόνυσος
δεν κατενοησες;
Ξανθίας
το ποιο;
Διόνυσος
ποσο πολυ με φοβηθηκε
Ξανθίας
μα το Δια,για μουρλο θα σε περασε
Ἡρακλῆς
μα τη Δημητρα δεν κρατιεμαι να μην γελασω,
αν και δαγκωνομαι,στο τελος θα γελασω.
Διόνυσος
δαιμονα ελα δω,για κατι σου ζητησω
Ἡρακλῆς
μα δεν γινεται να σταματησω να γελω βλεπωντας
λιονταριου τομαρι πανω σε κροκοτο ρουχο ριγμενο.
ποιος λογος; και κοθορνο ψηλοτακουνο και ροπαλο
ταιριαξες;σε ποια γη τραβας;
Διόνυσος
επιβατευα στον Κλεισθενη
Ἡρακλῆς
και ναυμαχησες;
Διόνυσος
και πνιξαμε πλοια 50
των εχθρων,καπου δωδεκα με δεκατρια
Ἡρακλῆς
εσεις οι δυο ;
Διόνυσος
μα το φως του Απολλωνα που βλεπουμε
Ξανθίας
κι εγω εκει πανω ξυπνησα
Διόνυσος
και τοτε πανω στο πλοιο καθως διαβαζα
την Ανδρομεδα[του Ευριπιδη]ξεμοναχιασμενος ξαφνικα
ποθος τη καρδια χτυπα φαντασου ποσο ισχυρος
Ἡρακλῆς
ποθος;ποσος τι;
Διόνυσος
να μικρος τοσο οσο ο Μολων
Ἡρακλῆς
γυναικας;
Διόνυσος
ουχι
Ἡρακλῆς
αλλα παιδιου;
Διόνυσος
καθολου
Ἡρακλῆς
αλλ᾽ αντρος;
Διόνυσος
απαπα
Ἡρακλῆς
το'κανες με τον Κλεισθενη;
Διόνυσος
μη κοροιδευεις αδερφε μου,γιατ'ειμαι χαλια.
τετοιος ποθος με διαλυει
Ἡρακλῆς
μα ποιος αδερφακι μου ; 60
Διόνυσος
δεν εχω λογια.
ομως μ'αινιγμα θα σου πω.
σου'ρθε ποτε ξαφνικα να λιγουρευτεις σουπα φαβα;
Ἡρακλῆς
σουπα φαβα;βεβαια αχ,μυριαδες στο βιο
Διόνυσος
αρα στο'δωσα σαφες η' αλλιωτικα να το πω;
Ἡρακλῆς
για τη φαβα οχι επουδενι.γιατι καλα το ξερω
Διόνυσος
τετοιος λοιπον με δαγκωνει ο ποθος
του Ευριπιδη
Ἡρακλῆς
κι αυτα για τον πεθαμενο;
Διόνυσος
και ουδεις απ'τους ανθρωπους δεν θα μπορεσει
να με πεισει να μην παω σ'εκεινον
Ἡρακλῆς
ποιο τι στον Αδη κατω;
Διόνυσος
και μα τη πιστη μου αν γινεται κι ακομα παρακατω 70
Ἡρακλῆς
ωραια,και τι θελεις;
Διόνυσος
ζηταω ποιητη δεξιοτεχνη,
γιατι απ'αυτους κανενας πια δεν ειναι,κι οι τωρινοι αταλαντοι
Ἡρακλῆς
τι; ουτε ο Ιοφων ζει;
Διόνυσος
ναι και το μοναδικο
ακομα απομεινον καλο,αν βεβαιως ειναι.
γιατι καλα δεν ξερω τουτο το πραμα πως εχει
[αν δηλαδη παρουσιαζει τα εργα του πατερα του Σοφοκλη
για δικα του εργα]
Ἡρακλῆς
επειτα γιατι τον Σοφοκλη πριν απ'τον Ευριπιδη δεν φροντιζεις
πανω να φερεις,αν απο κει πρεπει καποιον να φερεις;
Διόνυσος
οχι πριν τον Ιοφωντα να ξεμοναχιασω
χωρις τον Σοφοκλη τι κανει να τσεκαρω,
αλλωστε ο Ευριπιδης 80
κατεργαρης ων
και να αποδρασει απο δω θα επιχειρησει με μενα.
ο αλλος βολεμενος κι εδω βολεμενος κι εκει
Ἡρακλῆς
ο Αγαθωνας που ειναι;
Διόνυσος
χαθηκε και μ'αφησε,
αγαθος ποιητης και ποθητος στους φιλους
Ἡρακλῆς
σε ποια γη ο δυστυχος;
Διόνυσος
στων Μακαρων το συμποσιο
Ἡρακλῆς
ο Σ[Ξ]ενοκλης;
Διόνυσος
μαλλον φοφησε μα το Δια
Ἡρακλῆς
ο Πυθαγγελος;
Ξανθίας
για μενα καμια κουβεντα
που τοσο πολυ ο ωμος τριβεται
Ἡρακλῆς
αλλ'ομως εδω ειναι παιδαρελια
τραγωδιες να κανουν πανω απο μυρια 90
απ'τον Ευριπιδη πανω απο σταδιο λαλιστερα
Διόνυσοςφλ
αυτα'ναι απογαμηδια και φλυαρα,
χελιδονοτιτιβισματα,καταστροφεις τεχνης,
στα γρηγορα εξαφανιζονται,αν σ'ενα παιξουν χορο,
απαξ δια παντος κατουριζουν την τραγωδια.
ικανο ποιητη οσο κι ακομα αν ζητας
δεν θα'βρεις,που ενα στιχο αξιο να πει.
Ἡρακλῆς
πως ικανο;
Διόνυσος
τοσο ικανο,που να αρθρωσει
καποιον τετοιον τολμηρο,
αἰθέρα Διὸς δωμάτιον, ἢ χρόνου πόδα, 100
ἢ φρένα μὲν οὐκ ἐθέλουσαν ὀμόσαι καθ᾽ ἱερῶν,
γλῶτταν δ᾽ ἐπιορκήσασαν ἰδίᾳ τῆς φρενός.
αιθερα του Δια δωμα,η' του χρονου βημα
η' νους που να ορκιστει στα ιερα εναντια δεν θελει,
γλωσσα που απ'το νου ξεχωριστα επιορκει
[σημειωση:
στιχοι απο εργα του Ευριπιδη:
Μελανιππη-όμνυμι δ' ιρόν αιθέρα, οίκησιν Διός.
Αλεξανδρας-και χρόνου προύβαινε πους
Ιππολυτος- η γλώττ' ομώμοχ', η δε φρήν ανώμοτος 612]
Ἡρακλῆς
κι αυτα γουσταρεις;
Διόνυσος
παρα πολυ με ξετρελενουν.
Ἡρακλῆς
απομιμησεις ειναι,και το ξερεις
Διόνυσος
μην σπιτωνεσε στο μυαλο μου,εχεις σπιτι
Ἡρακλῆς
κι ατεχνα κι εξυπναδες φαινονται
Διόνυσος
για φαγοποτι δασκαλεψε με[εισαι ικανος]
Ξανθίας
για μενα καμια κουβεντα
Διόνυσος
αλλ'ενεκα αυτου μ'αυτη δω την εντυμασια ηρθα
δικια σου απομιμηση,αυτους για να μου πεις
που σε φιλοξενησαν,ισως να μου χρειαστουν,νομιζω, 110
εκει κατω,καποτε οταν για τον Κερβερο κατεβηκες
και γι'αυτα πες μου,λιμανια,φουρναρικα,
πορνεια χοτελ διασταυρωσεις βρυσες οδους
πολεις εστιατορια ξενοδοχοκαμαριερες,οπου
ομως να'χουν λιγους κοριους
Ξανθίας
για μενα καμια κουβεντα
Ἡρακλῆς
δυστυχε,θα τολμησεις να πας κι εσυ;
Διόνυσος
μηδεν αλλο περι'αυτου,ελα πες τις οδους οπου
πιο γρηγορα να φτασουμε στον Αδη εκει κατω.
και μητε ζεστους μητε παρα πολυ ψυχρους να πεις
Ἡρακλῆς
περιμενε,ποια απ'αυτους πρωτο να σου πω;ποια;120
μια ειναι με σχοινι και καρεκλακι,
να κρεμαστεις
Διόνυσος
παψε.αποπνικτικη ειναι
Ἡρακλῆς
αλλ'ειναι και ενα συντομο μονοπατι δια της τριβης
στο γουδι στο γουδοχερι
Διόνυσος
δηλαδη το κωνειο λες;
Ἡρακλῆς
βεβαιως μαλιστα
Διόνυσος
ψυχρη και κακοχειμωνιασμενη
κι αμεσως τα καλαμια των ποδιων παγωνει
Ἡρακλῆς
θελεις κατηφορικη και γρηγορη να σου πω;
Διόνυσος
ναι,μα το Δια,δεν ειμαι του περπατηματος
Ἡρακλῆς
κατρακυλα τωρα στον Κεραμεικο
Διόνυσος
και μετα τι;
Ἡρακλῆς
ανεβα στον πυργο τον ψηλο
Διόνυσος
τι να κανω;
Ἡρακλῆς
κοιτα την αναμενη λαμπαδα προς τη θεα, 131
κι επειτα οταν φωναξουν οι θεατες
'φυγετε',τοτε φυγε και συ
Διόνυσος
για που
Ἡρακλῆς
κατω
Διόνυσος
αλλ'ομως θα χασω τα διδυμα ντολμαδακια του μυαλου.
οχι αυτη την οδο δεν θα βαδιζω
Ἡρακλῆς
επομενως τι;
Διόνυσος
αυτην ακριβως που συ τοτε κατεβηκες
Ἡρακλῆς
αλλ'ο πλους του ταξιδιου πολυς
και πρωτα σε μια μεγαλη θα φτασεις λιμνη
πολυ βαθεια αβυσσο
Διόνυσος
επειτα πως περα θα περασω;
Ἡρακλῆς
μ'ενα βαρκακι τοσοδουλι ενας βαρκαρης γεροντας
θα σε περασει αφου μισθωμα δυο οβολους λαβει 140
Διόνυσος
αλιμονο,
ποσο μεγαλη των δυο οβολων ειναι η δυναμη παντου,
πως ηρθανε κι εκει;
Ἡρακλῆς
ο Θησεας τους εισηγαγε.
μετα απ'αυτα φιδια και θηρια θα δεις μυρια
φρικτοτατα
Διόνυσος
μη με τρομαζεις μη με φοβιζεις
δεν θα κολλωσω
Ἡρακλῆς
επειτα λασπη πολυ
και σκατα που επιπλεουν,και μεσ'σ'αυτη χωμενοι,
αν καπου ξενο καποιος αδικησε καποτε,
η' παιδι πηδωντας το χρημα χρωστουσε
η' τη μανα ξυλοκοπησε,η' του πατερα το σαγονι
εσπασε,η' επιορκον ορκο ορκιστηκε,150
Διόνυσος
μα τους θεους,θα πρεπει μεσ'σ'αυτους εκει
να'ναι οποιος τον πυρριχειο εμαθε του Κινησια
η' του Μορσιμου καποιος στιχο αντεγραψε
Ἡρακλῆς
πιο περα φυσημα αυλων θα σε περιλουσει,
θα δεις και φως ωραιοτατο οπως ακριβως εδω,
και μυρσινοκηπους και θιασους χαρωπους
αντρων γυναικων και παλαμακια χεριων πολλα
Διόνυσος
αυτοι λοιπον ποιοι ειναι;
Ἡρακλῆς
οι μυημενοι
Ξανθίας
μα το Δια εγω λοιπον γαιδαρος οδηγω τα μυστηρια.
τωρα πια δεν θα τα βασταξω πιοτερο χρονο 160
[τα πεταει κατω]
Ἡρακλῆς
αυτοι σε σενα απαξαπαντα θα πουνε οσα
αν χρειαστεις,γιατ'αυτοι σ'αυτη την οδο
πολυ κοντα στου Πλουτωνα τις πορτες κατοικουν
και τωρα σε χαιρεταω αδερφε
Διόνυσος
μα το Δια κι εσυ
υγιαινε.εσυ τα στρωματα αμεσως παρε
Ξανθίας
προτου να κατεβω;
Διόνυσος
αντε γρηγορα γρηγορα 168
.
.
.

ΔΗΜΟΥ ΑΘΗΝΑΙΩΝ ΨΗΦΙΣΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΤΥΡΑΝΝΙΑΣ,336 π.Χ
λιθινος στηλη εις την Αρχαιαν Αγοραν

και την δημοκρατιαν την Αθηνησιν καταλυσηι,322π.Χ
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

αγαθηι τυχηι δεν ειχε η Αθηναικη δημοκρατια
ουτε τα [ἔδοξεν τῆ]ι βολῆι καὶ τῶι [δήμωι
ο Αντιπατρος μετα τα Λαμιακα το 322 διεταξε
την διαλυση της και οι δυο λιθινες στηλες
στη Βουλη και στην Εκκλησια του Δημου παραυτα
να ξεστηλωθουν να εξαφανισθουν, τωρα αλλα
εις τον νεον ελληνικον κοσμον πλεον ισχυουν
και οχι αυτα τα ιδιοτελη Αθηναικα του 336
την τυραννιδα συνκαταστηι και την δημοκρατιαν
την Αθηνησιν αυτος καταλυσηι,τετοια ψηφισματα
να ξερουν ειναι de facto ξεπερασμενοι,επειτα δε
ο Υπερειδης και ο Δημοσθενης τα ρητορικα της
στοματα εν κατακλειδι εκλεισαν κι εν τελει ουτε
Επιταφιοι Λαμιακων και γαυροι Φιλιππικοι ωφελουν
.
.
ΔΗΜΟΥ ΑΘΗΝΑΙΩΝ ΨΗΦΙΣΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΤΥΡΑΝΝΙΑΣ,336 π.Χ
λιθινος στηλη εις την Αρχαιαν Αγοραν
-μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΕΠΙ ΦΡΥΝΙΧΟΥ ΑΡΧΟΝΤΟΣ ΕΠΙ ΤΗΣ ΛΕΩΝΤΙΔΟΣ ΕΝΑΤΗΣ ΠΡΥΤΑΝΕΙΑΣ
ΗΙ ΧΑΙΡΕΣΤΡΑΤΟΣ ΑΜΕΙΝΙΟΥ ΑΧΑΡΝΕΥΣ ΕΓΡΑΜΜΑΤΕΥΕΝ
ΤΩΝ ΠΡΟΕΔΡΩΝ ΕΠΕΨΗΦΙΖΕΝ ΜΕΝΕΣΤΡΑΤΟΣ ΑΙΞΩΝΕΥΣ
ΕΥΚΡΑΤΗΣ ΑΡΙΣΤΟΤΙΜΟΥ ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ ΕΙΠΕΝ.ΑΓΑΘΗΙ ΤΥΧΗΙ
ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΘΗΝΑΙΩΝ.ΔΕΔΟΧΘΑΙ ΤΟΙΣ ΝΟΜΟΘΕΤΑΙΣ.
ΕΑΝ ΤΙΣ ΕΠΑΝΑΣΤΗΙ ΤΩΙ ΔΗΜΩΙ ΕΠΙ ΤΥΡΑΝΝΙΔΙ Η' ΤΗΝ ΤΥΡΑΝΝΙΔΑ
ΣΥΝΚΑΤΑΣΤΗΣΗΙ Η' ΤΟΝ ΔΗΜΟΝ ΤΩΝ ΑΘΗΝΑΙΩΝ Η' ΤΗΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΝ
ΤΗΝ ΑΘΗΝΗΣΙΝ ΚΑΤΑΛΥΣΗΙ, ΟΣ ΑΝ ΤΟΝ ΤΟΥΤΩΝ ΤΙ ΠΟΙΗΣΑΝΤΑ
ΑΠΟΚΤΕΙΝΗΙ ΟΣΙΟΣ ΕΣΤΩ.ΜΗ ΕΞΕΙΝΑΙ ΔΕ ΤΟΝ ΒΟΥΛΕΥΤΗΝ
ΤΟΝ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΤΗΣ ΕΞ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ ΚΑΤΑΛΕΛΥΜΕΝΟΥ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ
Η' ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΗΣΙΝ ΑΝΙΕΝΑΙ ΕΙΣ ΑΡΕΙΟΝ ΠΑΓΟΝ
ΜΗΔΕ ΣΥΝΚΑΘΙΖΕΙΝ ΕΝ ΤΩΙ ΣΥΝΕΔΡΙΩΙ ΜΗΔΕ ΒΟΥΛΕΥΕΙΝ ΜΗΔΕ
ΠΕΡΙ ΕΝΟΣ.ΕΑΝ ΔΕ ΤΙΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ Η' ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΚΑΤΑΛΕΛΥΜΕΝΩΝ ΤΩΝ ΑΘΗΝΗΣΙΝ ΑΝΙΗΙ ΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ
ΤΩΝ ΕΞ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ ΕΙΣ ΑΡΕΙΟΝ ΠΑΓΟΝ Η' ΣΥΝΚΑΘΗΖΙΗ
ΕΝ ΤΩΙ ΣΥΝΕΔΡΙΩΙ Η' ΒΟΛΕΥΗΙ ΠΕΡΙ ΤΙΝΟΣ ΑΤΙΜΟΣ ΕΣΤΩ
ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΚΑΙ ΓΕΝΟΣ ΤΟ ΕΞ ΕΚΕΙΝΟΥ ΚΑΙ Η ΟΥΣΙΑ ΔΗΜΟΣΙΑ
ΕΣΤΩ ΑΥΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΘΕΟΥ ΤΟ ΕΠΙΔΕΚΑΤΟΝ .ΑΝΑΓΡΑΨΑΙ ΔΕ
ΤΟΝΔΕ ΝΟΜΟΝ ΕΝ ΣΤΗΛΑΙΣ ΛΙΘΙΝΑΙΣ ΔΥΟΙΝ ΤΟΝ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ
ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΚΑΙ ΣΤΗΣΑΙ ΤΟΝ ΜΕΝ ΕΠΙ ΤΗΣ ΕΙΣΟΔΟΥ ΤΗΣ ΕΙΣ
ΑΡΕΙΟΝ ΠΑΓΟΝ ΤΗΣ ΕΙΣ ΤΟ ΒΟΥΛΕΥΤΗΡΙΟΝ ΕΙΣΙΟΝΤΙ.ΤΟΝ ΔΕ
ΕΝ ΤΗΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΙ.ΕΙΣ ΔΕ ΤΗΝ ΑΝΑΓΡΑΦΗΝ ΤΩΝ ΣΤΗΛΩΝ
ΤΟΝ ΤΑΜΙΑΝ ΔΟΥΝΑΙ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΔΡΑΧΜΑΣ ΕΚ ΤΩΝ ΚΑΤΑ
ΨΗΦΙΣΜΑΤΑ ΑΝΑΛΙΣΚΟΜΕΝΩΝ ΤΩΙ ΔΗΜΩΙ

επι Φρυνιχου αρχοντος.επι της Λεωντιδος φυλης εις την ενατην πρυτανειαν.
υπο του Χαιρεστρατου του Αμεινιου εξ Αχαρνων την γραμματειαν.
εκ των προεδρων ο Μενεστρατος Αιξωνευς εθεσεν προς ψηφισιν .
ο Ευκρατης του Αριστοδημου εκ Πειραιως επροτεινε.δια την καλην
[εις το μελλον]τυχην του δημου των Αθηναιων.εχει αποφασισθει υπο
των νομοθετων,εαν τις κατα του δημου επαναστατησει δια τυραννιαν
η' τυραννιαν εγκαθιδρυσει η΄τον δημον των Αθηναιων η' την Αθηναικην
δημοκρατιαν,καταλυσει,ος των τουτων εις τι υπαιτιον δολοφονησει ας
ειναι δικαιος.να μην εξερχεται δε βουλευτης δια βουλην εις τον Αρειον
Παγον καταλυμενου του δημου η' της Αθηναικης δημοκρατιας να μην
ανερχεται εις τον Αρειον Παγον μηδε να συγκαθεται εις τον συνεδριον
μηδε ουδενος να βουλευεται ,εαν δε τις του δημου η' της δημοκρατιας
οντας καταλυμενων των Αθηνων των βουλευτων του Αρειου Παγου
ανερθει εις Αρειον Παγον η' συγκαθεται εις συνεδριον η' δια κατι
βουλευεται ας ειναι ατιμος και αυτος και το γενος εξ εκεινου και η
περιουσια αυτου ας δημευθει και εις την θεαν το δεκατον να δωθει.
ας αναγραψει δε αυτον εδω τον νομον εις στηλας λιθινας δυο ο γραμματευς
της βουλης και ας στησει την μεν επι της εισοδου εις τον Αρειον Παγον
της εις το βουλευτηριον εισερχομενων,την δε εις την εκκλησιαν
του δημου.δια την αναγραφην δε των στηλων εις τον ταμιαν να δωθουν
του δημου [εικοσιν] δραχμαι εκ των περι δημοσιων δαπανων ψηφισθεντων
.
.
.

Sapere Aude-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Η Ποίηση Δυσπροσιτες Λέξεις
Δισοιν Λόγοι

Χαίρε το υπόλοιπον χλωρον μεταφυσικόν
βραχύτερος χρόνος πλήθος
έφοδος! πεζικού χόρτων
δεινοτατη απορία ο αιών
εκατέρωθεν τρόπαια πολεμιων
κατά γην κατά θάλασσαν
ά δ'αιτοις Oedipus λαβοις
τον έδεσε και τον πέταξε σε λάκκο
αυτά σε ελληνική ιστορία
αυτούσια
τι είναι αμαρτία;
την λιθοβόλησαν την πρώτη νύχτα του γάμου
ενω
ο Νίτσε επαίζε σκάκι με τον Ορεστη
μια γυναίκα βυζαινει ένα μωρο
σε αδιεξοδο τοπίο βαδιζαμε
Τι σημαίνει,εγώ πήγα στο στρατό το φθινόπωρο του 47
βλέπω το χέρι, φαινόταν παγωμένο
ακούστηκε το μπαμ.της χειροβομβίδας
ανεγγιτη γλωσσα ένθερμον εκκρεμές
ήχοι πουλιών ζωηροί
και τότε,τι;
υπό ποιας συνθηκας ο Βλαδίμηρος Μαγιακοφσκι;
βράδυ και άπνοια κόσμου
ανία
Ε τότε
Συλλάβατε Ανδρεαν Εμπειρικον
Ως τροτσκιστην η' εφοπλιστην
αναλογως
ηλίθιοι,όχι τον Σεξτο τον Εμπειρικόν
αγαθόν κακόν νόμω
έπειτα λίαν πρωία
ο Alexander Rodchenko φωτογραφίζει
το γεύμα Επανάστασης του Μαγιακοφσκι
τώρα μας κατουράει πάνω σ'ενα σύννεφο
με παντελονια
Άδεια αιωνιότητα Λίλη Μπρικ.πυρ!
ε φίλε,είναι άχαρα τα χαϊμαλιά των σουρεαλιστών
Η Ελευθέρα Λιβιδω,βέβαια,μια πόρνη στίχων
Πολυσχιδής μονσξια
Δεν νομίζω ότι είναι κατάλληλη η ώρα
για απόδοση ευθυνων
και φυσικά ερμηνειών
και κυρίως εξηγήσεων
Ένα πουλί Χίτσκοκ αντιλέγει τον κοσμο
με μινιατούρες πιάνου Μότσαρτ
Χαρακτηρίζεται ως φανατικός αισιόδοξος της ρουτίνας
ένας άνεμος φύσηξε από τη θάλασσα
πάθος κραυγής Μουνκ Χαιρε
.
.
.

Enigma-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Echo Echo Echo Echoes-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Marx is laughing
Money is flying
18 Brumaire everywhere
The World Regime Slave World
Echo Echo Echo Echoes
Life with Watchers
Teasing whispers flesh
mirrors
This is a conversation about visions
of reality
Big Brother Realismus
Watch
Miguel de Cervantes, William Shakespeare
στη Νήσο Ναξο
In solitude της γλώσσας
Όταν ο Χριστόφορος Κολόμβος έφτασε
στη Νέα Υόρκη των Κυκλάδων
performing farcical Theatre
Ο Καρλ Μαρξ διαβάζει Βασιλιά Ληρ
Σε τι θα διαλυθεί ο κόσμος
insane jelly πολύχρωμα ψαρακια
σε παγωμένα νερά νύχτα
Together
Among
Across
Χωρίς ήχο το 1819 ο Francisco Goya
στην Quinta del Sordo
o Κρόνος τρώει ένα παιδί τουι
Moonlight is reflecting in mirror
No real Politic Man
Useless αλήθεια
Ευθυφρων,καλό είναι αυτό που είναι καλό
η'
αυτό που κάποιος ορίζει ως καλό;
Ένας αλατισμενος ήλιος σκληρός
υπεράνω
Γράφει:Vive Iconoclasm Individualismus
Ciceron,a tone of sadness
Gogh, Ensor and Munch
Θήβα,ο Freud πίνει καφέ με τον Οιδιποδα
σὺ δ᾽ εἰς τὰ μητρὸς μὴ φοβοῦ νυμφεύματα· [980]
πολλοὶ γὰρ ἤδη κἀν ὀνείρασιν βροτῶν
μητρὶ ξυνηυνάσθησαν. λέει
Και τον παραπέμπει στον Edmund Husserl (1859-1938),
στον Martin Heidegger (1889-1976)
κράτιστον ζῆν, ὅπως δύναιτό τις.
άκου,άνεμος συντριβεί τα δέντρα
ένα σκυλί ο άνθρωπος που γαυγίζει την αιωνιότητα
Your name?
Το ονομα σου;
Ο έλεγχος είναι επιβεβλημένος
Η τάξη αναγκαία
Clouds bacteria.
My name is K.like Frantz Kafka
He felt nauseous
into a nauseating nightmare κόσμος labyrinth
Yes
Yes
A vacuum revolution
Now,your name?Samuel Beckett Godot
Ο αριστοκράτης Pozzo παιζει στο Steinway piano μια μαζουρκα του Σοπεν
Ο Εστραγκόν χειροκροτεί:ο Didi, Vladimir φωνάζει 'να ο Γκοντό,ο Γκοντο'
Κι έπειτα μουρμουριζει:ηλίθια μυθοπλασία
Ok.
.
.
.

Πρωτεσιλαος,ασημενια δραχμη η' τετροβολος ,Θηβα 302-286 π.Χ

Πρωτεσίλαος
Ομηρου Ιλιας ,ραψωδια β',στιχοι 695-710
[μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]

Οἳ δ᾽ εἶχον Φυλάκην καὶ Πύρασον ἀνθεμόεντα,695
Δήμητρος τέμενος, Ἴτωνά τε μητέρα μήλων,
ἀγχίαλόν τ᾽ Ἀντρῶνα ἰδὲ Πτελεὸν λεχεποίην,
τῶν αὖ Πρωτεσίλαος ἀρήϊος ἡγεμόνευε
ζωὸς ἐών· τότε δ᾽ ἤδη ἔχεν κάτα γαῖα μέλαινα.
τοῦ δὲ καὶ ἀμφιδρυφὴς ἄλοχος Φυλάκῃ ἐλέλειπτο 700
καὶ δόμος ἡμιτελής· τὸν δ᾽ ἔκτανε Δάρδανος ἀνὴρ
νηὸς ἀποθρῴσκοντα πολὺ πρώτιστον Ἀχαιῶν.
οὐδὲ μὲν οὐδ᾽ οἳ ἄναρχοι ἔσαν, πόθεόν γε μὲν ἀρχόν·
ἀλλά σφεας κόσμησε Ποδάρκης ὄζος Ἄρηος
Ἰφίκλου υἱὸς πολυμήλου Φυλακίδαο, 705
αὐτοκασίγνητος μεγαθύμου Πρωτεσιλάου
ὁπλότερος γενεῇ· ὁ δ᾽ ἅμα πρότερος καὶ ἀρείων
ἥρως Πρωτεσίλαος ἀρήϊος· οὐδέ τι λαοὶ
δεύονθ᾽ ἡγεμόνος, πόθεόν γε μὲν ἐσθλὸν ἐόντα·
τῷ δ᾽ ἅμα τεσσαράκοντα μέλαιναι νῆες ἕποντο. 710

αντρες εστειλε η Φυλακη κι η ανθουσα Πυρασος 695
ιερο της Δημητρας αλσος,κι η Ιτωνα μανα προβατων,
και της Αντρωνα τ'ακογυαλι κι η χλοερη η Πτελεος
αυτων πρωτα ο γενναιος εκυβερναε Πρωτεσιλαος
ζων οντας.μετα τον ειχε πια κατω η μαυρη γης
και στην ερημη γυναικα κει στη Φυλακη λειπει 700
στο σπιτι τ'ακληρο.αυτον αντρας σκοτωσε Δαρδανος
απ΄το καραβι απ'τους Αχαιους σαν βγηκε καταπρωτος
αν κι αναρχοι δεν ησαν,αυτον γι'αρχηγο ποθουσαν
αλλ'αυτους διοικουσε ο Ποδαρκης τ'Αρη βλασταρι
γιος του Φυλακιδη Ιφικλου με τα πολλα τα προβατα 705
αδελφος απο μανα πατερα του μεγαλοψυχου Πρωτεσιλαου
νεωτερος στη γενα.ο δε Πρωτεσιλαος και πρωτογεννηθηκε
κι ανωτερος ηρωας πολεμιστης.αν κι οι λαοι δεν στερουνταν
ηγεμονα,ποθουσαν αυτον τον καλον καγαθον να ειχαν.
και μ'αυτους καραβια σαραντα μαυρισμενα ερχονταν 710
.
.
.

CINETIC POEM and music χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
https://youtu.be/ATZBFT_VX5c

CINETIC
POEM

and music

χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

έκφραση υποτιθέμενη
εντός ρέοντος ύδατος
και υποκλινομενα αρθρωτά
.κάτοπτρα

------------------------------------

5 CINETIC POEMS and music χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
https://youtu.be/yB7lXe0C8eQ

5
CINETIC
POEMS

and music

χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

τα
ακρόπρωρα γλάρων
ουρανού ιδεογράμματα
τα
γήινα
ορθοπλωρα
ελαιόδεντρα
ιστια

---------------------------------

διαιρετότητα
χρόνου
και
κρίνου διαστολή
ένστολη λευκότητα
το φως

----------------------------------

με αλάθητη συζυγία νερού
και πράσινου το δέντρο
αιωρείται στο εκκρεμές
του αερα

----------------------------------

στις κρημνωδεις ακρες
της Ευρωπης δραπέτευσε ο
Μπέντζαμιν
πριν την φαυλοτητα

----------------------------------

πλαγίως μεταξωτή ουτοπία
συνεχως αναβάλει
την πραγματικότητα

μεταιωρο
ταγκό
.
.
.

ο heterônimo Alberto Caeiro του orthonimo Fernando Pessoa-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Εγω ο heterônimo Alberto Caeiro(1889-1915) αντί Καρτεσιανος του Cogito Ergo Sum
γράφω αυτά τα ποιήματα για τον orthonimo μου Fernando Pessoa(1888-1935)

ο heterônimo Alberto Caeiro του orthonimo Fernando Pessoa,3 Poemas
Alberto Caeiro 3 Poemas
(μετάφραση tradução χ.ν.κουβελης c.n.couvelis)
.
.
Alberto Caeiro

Aquela senhora tem um piano
Que é agradável mas não é o correr dos rios
Nem o murmúrio que as árvores fazem...

Para que é preciso ter um piano?
O melhor é ter ouvidos
E amar a Natureza
.
O Espelho
O espelho reflecte certo; não erra porque não pensa.
Pensar é essencialmente errar.
Errar é essencialmente estar cego e surdo
.
Li hoje quase duas páginas
Do livro dum poeta místico,
E ri como quem tem chorado muito.
Os poetas místicos são filósofos doentes,
E os filósofos são homens doidos.
Porque os poetas místicos dizem que as flores sentem
E dizem que as pedras têm alma
E que os rios têm êxtases ao luar.
Mas as flores, se sentissem, não eram flores,
Eram gente;
E se as pedras tivessem alma, eram coisas vivas, não eram pedras;
E se os rios tivessem êxtases ao luar,
Os rios seriam homens doentes.
É preciso não saber o que são flores e pedras e rios
Para falar dos sentimentos deles.
Falar da alma das pedras, das flores, dos rios,
É falar de si próprio e dos seus falsos pensamentos.
Graças a Deus que as pedras são só pedras,
E que os rios não são senão rios,
E que as flores são apenas flores.
Por mim, escrevo a prosa dos meus versos
E fico contente,
Porque sei que compreendo a Natureza por fora;
E não a compreendo por dentro
Porque a Natureza não tem dentro;
Senão não era a Natureza.
.
.
αυτή η κυρία έχει ένα πιάνο
που'ναι ευχάριστο αλλά δεν είναι η ροή ποταμου
ούτε το μουρμουρητο που τα δέντρα κανουν

ετσι γιατί να χρειαζομε πιανο
πιο καλύτερο να'χω αυτιά
και ν'αγαπω τη φυση
.
.
ο καθρέφτης αντανακλά με σιγουριά.δεν λαθεύει γιατί δεν σκεφτεται
να σκέφτεσαι είναι κατ'ουσιαν να λαθευεις
να λαθευεις είναι κατ'ουσιαν να'σαι τυφλός και κουφος
.
.
διάβασα σχεδόν δύο σελιδες
απ'το βιβλίο ενός μυστικιστή ποιητη
και γέλασα όπως κάποιος που'χει κλάψει πολύ
οι μυστικιστές ποιητές είναι φιλόσοφοι αρρωστημενοι
κι οι φιλόσοφοι είναι άνθρωποι τρελαμενοι
γιατί οι μυστικιστές ποιητές λένε ότι τα λουλούδια αισθανονται
και λένε ότι οι πέτρες έχουν ψυχη
και ότι τα ποταμια είναι σ'εκσταση κατω απ'το φως του φεγγαριου
αλλά τα λουλούδια αν αισθάνονταν,δεν θα'ταν λουλούδια.
θα'ταν άνθρωποι
και αν οι πέτρες είχαν ψυχή.θα'ταν πράματα ζωντανά,δεν θα'ταν πετρες
και αν τα ποτάμια ήταν σ'εκσταση κατω απ'το φως του φεγγαριου,
τα ποτάμια θα'ταν άνθρωποι αρρωστημενοι,
χρειάζεται να μην ξέρεις τι να είναι τα λουλούδια κι οι πέτρες και τα ποτάμια
για να μιλησεις για τα αισθήματα τους,
να μιλάς για τη ψυχή της πέτρας,των λουλουδιών,των ποταμιών
είναι να μιλάς για σένα τον ίδιο και τις δικες σου ψευδείς σκεψεις
ευχάριστω το θεό ότι οι πετρες ειναι μόνο πετρες
και ότι τα ποτάμια δεν είναι παρά ποταμια
και ότι τα λουλούδια είναι απλά λουλουδια
για μένα,γράφω σε προζα τους στίχους μου
και παραμενω ευτυχισμενος
επειδή ξέρω ότι αντιλαμβάνομαι τη φύση εξωτερικα
και δεν την αντιλαμβάνομαι εσωτερικα
επειδή η φύση δεν έχει μεσα
αλλιώς δεν θα'ταν η φυση
.
.
.

Paul Celan-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Paul Celan's Todesfuge
(μετάφραση Übersetzung χ.ν.κουβελης c.n.couvelis)
ο Paul Celan διαβάζει το ποίημα του Todesfuge-music χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
https://youtu.be/RibPc7uCjZs

το ποίημα Todesfuge(1948)του επιζήσαντα ποιητή Πάουλ Τσελαν(1920-1970 είναι
μαρτυρία ντοκουμέντο μνήμης της βαρβαρότητας,παρ'οτι,κατά τον Τέοντορ Αντόρνο,
μετά το Άουσβιτς να γράφεις ποίηση είναι βαρβαροτητα.
(Nach Auschwitz ein Gedicht zu schreiben, ist barbarisch)(1949),
όμως ο Paul Celan βίωσε τραυματικά τον βαρβαρισμο,κλείστηκε σε στρατόπεδο
συγκέντρωσης,οι γονείς του εξοντώθηκαν σε στρατοπεδο,δεν άντεξε και 20 Απριλίου 1970
ερριξε το πληγωμένο σώμα του στα νερά του Σηκουάνα να βυθιστει.
Το ποίημα έχει τη μορφή της μουσικής φόρμας φουγκα(fuge),το κύριο θέμα(Schwarze Milch)
και αντιστικτικα τα επιμέρους θεματα,στα στρατόπεδα συγκέντρωσης ανάγκαζαν
τους κρατούμενους μουσικούς να παίζουν Μπαχ, τις τοκκατες και φουγκες του

Paul Celan's Todesfuge

Schwarze Milch der Frühe wir trinken sie abends
wir trinken sie mittags und morgens wir trinken sie nachts
wir trinken und trinken
wir schaufeln ein Grab in den Lüften da liegt man nicht eng
Ein Mann wohnt im Haus der spielt mit den Schlangen der schreibt
der schreibt wenn es dunkelt nach Deutschland dein goldenes Haar Margarete
er schreibt es und tritt vor das Haus und es blitzen die Sterne er pfeift seine Rüden herbei
er pfeift seine Juden hervor läßt schaufeln ein Grab in der Erde
er befiehlt uns spielt auf nun zum Tanz

Schwarze Milch der Frühe wir trinken dich nachts
wir trinken dich morgens und mittags wir trinken dich abends
wir trinken und trinken
Ein Mann wohnt im Haus der spielt mit den Schlangen der schreibt
der schreibt wenn es dunkelt nach Deutschland dein goldenes Haar Margarete
Dein aschenes Haar Sulamith wir schaufeln ein Grab in den Lüften da liegt man nicht eng

Er ruft stecht tiefer ins Erdreich ihr einen ihr andern singet und spielt
er greift nach dem Eisen im Gurt er schwingts seine Augen sind blau
stecht tiefer die Spaten ihr einen ihr andern spielt weiter zum Tanz auf

Schwarze Milch der Frühe wir trinken dich nachts
wir trinken dich mittags und morgens wir trinken dich abends
wir trinken und trinken
ein Mann wohnt im Haus dein goldenes Haar Margarete
dein aschenes Haar Sulamith er spielt mit den Schlangen
Er ruft spielt süßer den Tod der Tod ist ein Meister aus Deutschland
er ruft streicht dunkler die Geigen dann steigt ihr als Rauch in die Luft
dann habt ihr ein Grab in den Wolken da liegt man nicht eng

Schwarze Milch der Frühe wir trinken dich nachts
wir trinken dich mittags der Tod ist ein Meister aus Deutschland
wir trinken dich abends und morgens wir trinken und trinken
der Tod ist ein Meister aus Deutschland sein Auge ist blau
er trifft dich mit bleierner Kugel er trifft dich genau
ein Mann wohnt im Haus dein goldenes Haar Margarete
er hetzt seine Rüden auf uns er schenkt uns ein Grab in der Luft
er spielt mit den Schlangen und träumet der Tod ist ein Meister aus Deutschland

dein goldenes Haar Margarete
dein aschenes Haar Sulamith
.
.
Παουλ.Τσελαν Θανάτου Φούγκα

Μαύρο γάλα της αυγής το πίνουμε
το βραδυ
το πίνουμε μεσημέρι και πρωί το πίνουμε
νυχτα
εμείς πίνουμε και πινουμε
σκάβουμε ένα τάφο στα αέρια εκεί κάποιος
δεν στριμώχνεται
ένα άντρας κατοικεί στο σπίτι παίζει
με τα φίδια γραφει
γραφει όταν σκοτεινιάζει στη Γερμανια
τα χρυσά σου μαλλιά Μαργαρίτα
γραφει αυτό και βγαίνει έξω μπροστά
απ'το σπίτι
κι αστράφτουν τ'αστερια
και σφυpρίζει τα σκυλιά προς τα κει
και σφυρίζει οι Εβραίοι του έξω να βγουν
να σκάψουν ένα τάφο στη γη
μας διατάζει παίξτε τώρα για χορο

Μαύρο γάλα της αυγής σε πίνουμε
νυχτα
σε πίνουμε πρωί και μεσημέρι
σε πίνουμε βραδυ
εμείς πίνουμε και πινουμε
ένα άντρας κατοικεί στο σπίτι παίζει
με τα φίδια γραφει
γραφει όταν σκοτεινιάζει στη Γερμανια
τα χρυσά σου μαλλιά Μαργαρίτα
τα σταχτερα σου μαλλιά Σουλαμιτιδα σκάβουμε ένα τάφο στ'αερια εκεί καποιος
δεν στριμωχνεται

φωνάζει σκαψτε βαθύτερα στο χωμα εσείς
αρπαζει το σιδερικο απ'τη ζώνη το κουνα πέρα δωθε
τα μάτια του είναι γαλαζια
χωστε βαθυτερα τα φτυαρια εσείς
εσείς οι άλλοι παίξτε συνέχεια για χορο

Μαύρο γάλα της αυγής σε πίνουμε
νυχτα
σε πίνουμε μεσημέρι και πρωί
σε πίνουμε βραδυ
εμείς πίνουμε και πινουμε
ένας άντρας κατοικεί στο σπίτι τα χρυσά σου μαλλιά Μαργαρίτα
τα σταχτερα σου μαλλιά Σουλαμιτιδα παίζει με τα φιδια
φωνάζει παίξτε γλυκύτερα τον θάνατο
ο θάνατος είναι ένας πρωτομάστορας απ'τη Γερμανια
φωνάζει αγγιξτε σκοτεινότερα τα βιολιά
ύστερα θ'ανεβητε σαν καπνός στον αερα
ύστερα θα έχετε ένα τάφο στα σύννεφα εκεί
κάποιος δεν στριμωχνεται

Μαύρο γάλα της αυγής σε πίνουμε
νυχτα
σε πίνουμε μεσημέρι ο θάνατος ειναι ένας
πρωτομάστορας απ'τη Γερμανια
σε πίνουμε βραδυ και πρωί εμείς
πίνουμε και πινουμε
ο θάνατος είναι ένας πρωτομάστορας απ'
τη Γερμανια τα μάτια του είναι γαλαζια
σε πετυχαίνει με μολυβένια σφαίρα
σε πετυχαίνει ακριβως
ένας άντρας κατοικεί στο σπίτι τα χρυσά σου
μαλλιά Μαργαρίτα
ξαμολαει τα σκυλιά του καταπάνω μας
μας δωρίζει ένα τάφο στον αερα
παίζει με τα φίδια κι ονειρεύεται ο θάνατος είναι ένας πρωτομάστορας
απ'τη Γερμανια

τα χρυσά σου μαλλιά Μαργαρίτα
τα σταχτερα σου μαλλιά Σουλαμιτιδα
.
.
ο Paul Celan διαβάζει το ποίημα του Todesfuge-music χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
https://youtu.be/RibPc7uCjZs

.
.
.

Ingeborg Bachmann's Alle Tage Poem
(μετάφραση Übersetzung χ.ν.κουβελης c.n.couvelis)

Alle Tage
Der Krieg wird nicht mehr erklärt,
sondern fortgesetzt. Das Unerhörte
ist alltäglich geworden. Der Held
bleibt den Kämpfen fern. Der Schwache
ist in die Feuerzonen gerückt.
Die Uniform des Tages ist die Geduld,
die Auszeichnung der armselige Stern
der Hoffnung über dem Herzen.

Er wird verliehen,
wenn nichts mehr geschieht,
wenn das Trommelfeuer verstummt,
wenn der Feind unsichtbar geworden ist
und der Schatten ewiger Rüstung
den Himmel bedeckt.

Er wird verliehen
für die Flucht von den Fahnen,
für die Tapferkeit vor dem Freund,
für den Verrat unwürdiger Geheimnisse
und die Nichtachtung
jeglichen Befehls.

Καθημερινά

Ο πόλεμος δεν κηρυσσετε πια
αλλά συνεχίζει.Το εξωφρενικο
καθημερινά συμβαίνει.Ο ηρωας
μένει απ'τη μάχη μακριά.Ο αδυνατος
στη ζώνη πυρός επιστρέφει.
Η στολή του σήμερα είναι η υπομονή.
το παράσημο το αξιολυπητο άστρο
της ελπίδας πάνω στη καρδια

Αυτό απονέμεται
όταν τίποτα πια δεν συμβαινει
όταν ο καταιγισμός πυρός βουβαινει
όταν ο εχθρός αόρατος έχει γινει
και η σκιά του συνεχούς εξοπλισμου
τον ουρανό σκεπαζει

αυτό απονέμεται
για την εγκαταλείψη της σημαιας
για τη γενναιότητα προς το φιλο
για τη παραδοση άθλιων μυστικων
και την ανυπακουη
οποιασδήποτε διαταγης
.
.
Ingeborg Bachmann reads 'Alle Tage' / Every Day 1961 (cc Eng, Deutsch)
https://youtu.be/2JAyvt5SOs0

.
.
.

Bertolt Brecht -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Bertolt Brecht -Vergnügungen-μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Τι θα απαντούσαμε στην ερώτηση:ποιες είναι οι μικρές μας απολαύσεις;
Ο Bertolt Brecht απάντησε με αυτό το ποιημα Vergnügungen γραμμένο για την σύντροφό
του ηθοποιό Käthe Reichel το 1954
η ποίηση είναι απλή όπως η απλή ζωη

Vergnügungen

Der erste Blick aus dem Fenster am Morgen
Das wiedergefundene alte Buch
Begeisterte Gesichter
Schnee, der Wechsel der Jahreszeiten
Die Zeitung
Der Hund
Die Dialektik
Duschen, Schwimmen
Alte Musik
Bequeme Schuhe
Begreifen
Neue Musik
Schreiben, Pflanzen
Reisen
Singen
Freundlich sein

Απολαύσεις

η πρώτη ματιά έξω απ'το παράθυρο το πρωι
το παλιό βιβλίο που ξαναβρεθηκε
αισιόδοξα προσωπα
χιόνι,η αλλαγή της εποχων
η εφημεριδα
ο σκυλος
η διαλεκτικη
να δροσιζεσαι,να κολυμπας
παλιά μουσικη
άνετα παπουτσια
να αντιλαβανεσαι
σύγχρονη μουσικη
να γράφεις,να φυτευεις
να ταξιδευεις
να τραγουδας
φιλικός να'σαι
.
.
.

Great Color Duo System-5μ Χ 7.5μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Αντανακλασεις-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

κρεμασμένος στον ουρανό
τον τσιμπολογουν τα πουλιά
εκείνος απτόητος απαγγέλει
Ezra Pound Piasan Cantos
απαλή γεωμετρία η θάλασσα
τον αντανακλά
εμείς μεγα πληθος βιντεοσκοπουμε
το θέαμα
μια περφορμανς λέμε η' μια ψυχαναγκαστική
ιδεοληψία ενός τρελού
ενας μεταφυσικός επαναστάτης
ανησιες,άλλο το νόημα
.
.
.

Marcel Duchamp-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

κρισιμη ερωτηση-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

γερναει ο κοσμος
με μαρξιστικες ρυτιδες
βουλιαζοντας σ'απληστη αυταρκεια
ερμητικα κρεμασμενοι ανθρωποι στα ψυχεια της Ιστοριας
φωτογραφιες εξοριστες
σε τι ωφελει η ρητορια σου Μαρσελ Ντυσαν;
να αμφιβαλεις στον Καρτεσιο
με πυροβολισμους ψιθυρων
.
.
.

Critical Fragments-Video Poems-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

BEING
IS
TIME CREATURE
.
.
This
Clown
Internity
.
.
how are
just
a Kantian World ?
.
.
LET BE
A VARIETY
MANKIND
.
.
YOU
UNDER MONEY IMAGES
BEING BREATHLESS
.
.
Critical Fragments-Video Poems-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

https://www.facebook.com/christos.couvelis/videos/4226757034032383/

https://www.facebook.com/christos.couvelis/videos/4226757657365654/

https://www.facebook.com/christos.couvelis/videos/4226758387365581/

https://www.facebook.com/christos.couvelis/videos/4226758647365555/

https://www.facebook.com/christos.couvelis/videos/4226759040698849
.
.
.

AND A WOLD MONEYSTUPID- χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

https://www.facebook.com/christos.couvelis/videos/4359061660801919/

ωσεί η ψυχή του-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

είχε,την είδε,τη ποδάγρα του Οιδίποδα

βέβαια μεταλλαγμένο όνομα

η ιστορία στα κύρια σημεία ίδια

μόνο στις λεπτομέρειες διέφερε

έρριχναν με τα απορριμματοφορα σωρούς

σκοτωμένα κορμιά,ύστερα τα σκέπαζαν

όπως όπως και τα σκυλιά τα ξεχωναν

δεν σε πιστεύω,του φώναξε,ψέματα

εκείνος δεν μίλησε έβγαλε το πουκάμισο

το κορμί με τις σάρκες τα κόκκαλα έλειπε

στην άφθονη διατροφή κρέατος,ιδίως κυνηγιού,

ωφειλετε η ποδάγρα,μια μορφή αρθρίτιδας,

εναπόθεση κρυστάλλων ουρικού οξέος

στις αρθρώσεις,γνωματευσε,και η ψυχή;

τον ρώτησε εναγωνίως,τι η ψυχη,;

ταλαντευτηκε προς στιγμήν,κι έπειτα

αποφάνθηκε,ποιος νοιάζεται για τέτοια,

τον είδε,κούτσα κούτσα ,ν'ανεβαινει τα σκαλιά

του θεάτρου,ε' του φώναξε,δεν είσαι θεατής

εδώ έλα στη σκηνή ,είσαι δράστης της ιστορίας,

δεν τον άκουσε,αρνήθηκε να υπακούσει,

εκεί στην άκρη άπλωσε τα χέρια,και κουνώντας τα

πέταξε,ωσεί η ψυχη του μετεωρισθηκε

Οιδιποδας[Βραχογραφια] -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Επικείμενα -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

στα μήλα των ματιών του δύο σφήκες

είδε στον καθρέφτη

είχε το πρόσωπο της σφιγγας

ένας απροσδιόριστος Θηβαίος Οιδίποδας

βασιλιάς

η γυναίκα του στη φωτογραφία,

μάλλον στη μνήμη του,

θήλαζε το παιδί του,

αδύνατο να κλείσει τα μάτια,

στρατιώτες ανέβαιναν στη Λάρισα

κι από κει στη παγωμένη Μακεδονία

ένας κυπρίνος σπαρταρουσε στα δίχτυα

στο χρόνο επαναλαμβάνεται το

τοπίο με τους λόφους

παρελθόν η' παρόν η' μέλλον

μεσημέρι

περίμενε στον αδειο σταθμό

το τρένο

να ταξιδέψει

να αναβάλει την τιμωρία η'

την εκδίκηση

γύρισε στο σπίτι

η γυναίκα δεν ρώτησε τι και πως

υπάκουη ύπαρξη

τη ρώτησε για το παιδί

εκείνη βουβή

τα απογεύματα μάθαινε τα νέα του πολέμου

οι άλλοι νομοτελειακά θα νικούσαν

αυτός έπειτα τάιζε το κίτρινο

ψαράκι στη γυάλα

αν άδειαζε το νερό τι θα

άλλαζε

σήμερα τον πονούσαν τα πόδια ήταν

φουσκωμένα ίσως

τα ζεστά μπάνια του κανουν καλό

είδε τη γυναίκα να

αλλάζει λουλούδια στο ανθοδοχειο

ποιον περιμένουμε της είπε

κανέναν,ποιον; απάντησε

κι έσκυψε το κεφάλι της σαν να

ντράπηκε

έκανε μια

κίνηση με το χέρι να

διώξει τις σφήκες

αδύνατο

άλλωστε,σκέφτηκε,σε

λίγο δεν

θα'μενε τίποτα από τα ματια

τα γεγονότα έπονται ραγδαια

η πτώση της σφιγγας βεβαια

η επικείμενη ήττα

η γυναίκα κρεμασμένη με θηλιά

η λασπωμένη Θήβα

ένας καθρέφτης

στη μνημη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

My Site is Aristotles' Side

Το ερωτημα : Πως να φτασεις στον αλλο ανθρωπο ;

I am in a region with waters into mirrors and blue birds in men's words

the poet is a letter into humanity /
a logic about nothing

Ειδαμε τους λοφους σε γαλαζια νερα
κρεμασμενες λεξεις / ενα πουλι συλλεγει
αποσπασματα αριθμων / και καρφωνει
ερωτηματα στις γλωσσες μας
.
Ποιηση ειναι λογος συμμετρος
ιδεων ασυμπτωτων
[Poesie is a symmetric logos
of asymptotic ideas ]
.
Ποσα στρωματα αρχαιοτητας
ο ανθρωπος;
.
Τρωγοντας Γαλαζιο τα πουλια πετανε
[ Eating Blue the birds are flighting ]
.
[ενα πρασινο λιβαδι , στο βαθος αχνα
τα βουνα κι ενδιαμεσα μια καθετη
ευθεια το κυπαρισσι να δειχνει σαν δακτυλο τον ουρανο ]
.
[Απο το συνολο των δεντρων με
συναρτησιακο τροπο στο συνολο
των νερων
.
Ακολουθωντας τα πουλια φτανουμε
στις λεξεις ]
.
[ενας γλαρος........................δες
Ποια γραμματικη εχει το λευκο
.
Με τι αριθμους ο ρυθμος
.
Φως φως ]
.
[Η λεξη πολλαπλο κατοπτρο υποθεσεων
.
ερωτηματα
και το συμμετρικο του
ψευδους ειναι ψευδος ]
.
[με τι κοστος η αφελεια μας ...ενα
Υπολοιπο Λεξεων το Βλεμμα
.
ενα συννεφο
.......................στοιβαζοντας χρωμματα
βυθιστηκε στη θαλασσα
..
...μια περισπωμενη το φως στη καμπυλη
του λοφου
να το
Φως ]
.
[Μια φωνη
............................ειναι το πουλι
.
Ενας πολιτισμος ειναι
μια ανθρωπινη κατασταση Νεο-
βαρβαροτητας
.
...................................το Φως
σχημα βελους...........Μια φωνη
.............................ειναι το πουλι ]
.
[ο ανθρωπος μια σειρα στιγμιοτυπων
.
Μια μορφη περιττη
............................το δακτυλο
......................διανυσμα πραξης
.....σχεδιαζοντας την
αφηγηση
κανενα κερδος μη
ζητησεις
............. ... γι'αυτο
.........................η ευθεια ενα τοπιο
.................ιδεων ]
.
[το φως ενα δωματιο γεωμετριας
..................................αυριο οι λεξεις
βελη ανοησιας ]
.
[Ποιηση ειναι οτι εκδοθηκε [ η'
απαγγελθηκε ] σαν Ποιηση ]
.
.

I Am a Greek European Worldwidel Man-Now!- www.artpoeticacouvelis.blogspot.com

Τετάρτη 14 Οκτωβρίου 2020

31-33 GREEK POETRY POETRY-C.N.COUVELIS ΠΟΙΗΜΑΤΑ-Χ.Ν.ΚΟΥΒΕΛΗΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου