.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-ANTES PORTAS HUMAN ECONOMICUS CANIBALLISMUS
-ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΝΕΟΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.
Ελληνας Μεταναστης- χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
ANTES PORTAS HUMAN ECONOMICUS CANIBALLISMUS - χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΝΕΟΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
(άντρας γυναίκα ζευγάρι Ελλήνων πάνω από 50 χρόνων, από το Αγρίνιο, μέσα σε ταξί,
μετανάστες στη Γερμανία, σε ελληνικό εστιατόριο στο Μόναχο,προς το αεροδρόμιο, Αθήνα,
πετάνε στις 11πμ)όταν ερχόμαστε εδω είμαστε καλά, τώρα που γυρίζουμε πίσω εκει τι να'
μάστε; άστα,λέει η γυναίκα, δεν ξέρουμε γερμανικά, δεν βλέπουμε κανέναν, είμαστε μέσα,
στη κουζίνα, από το πρωί μέχρι 11 και 12 το βράδυ, τα παιδιά είναι εδώ, η μεγάλη σπουδάζει,
ο γιος θα πάει φαντάρος, η μικρή 13 χρόνων στο γυμνάσιο, το παιδί ήρθε για δουλειά, λέει
ο άντρας, δεν θέλει να ξανάρθει, δεν τ'αρεσε το σύστημα που δουλεύουν,είμαι εκεί δύο
χρόνια,εδώ είχα χασάπικο, κανόνισα τη δουλεια από το φεισμπουκ, ότι κανονίσαμε μου
εδώσε, μας έχει και σπίτι, για κανονικό σπίτι θέλεις 8 χιλιάδες ευρώ, δύο ενοίκια από
1000ευρω μπροστά, και 3 με 4 χιλιάδες για το σπιτι, διάφορα, αν δεν παιρνει 4 με 5 χιλιάδες
δεν μπορεί να κρατησει σπίτι οικογένεια,εγώ,λέει η γυναίκα, πήγα για επίσκεψη 15,μερες
και μ'εβαλε στη κουζίνα, κόβω σαλάτες;πιατα,αυτοι οι Κινέζοι τι περίεργοι είναι, συνεχίζει
ο άντρας,ήτανε τραπεζι 875 ευρώ, και τι κάνανε λες;, βγάζανε φωτογραφίες; τα πιάτα, κλικ κλικ,γεμάτες οι πιατέλες, δεν τις πείραξαν, μια δυο γαρίδες πήρανε, οι Γερμανοί πίνουνε
μπύρες, τις θέλουνε γεμάτες μέχρι ένα σημείο, για να τους προλάβουμε έχουμε γεμίσει από
πριν τα ποτήρια, τις πίνουνε ζεστές, δεν πίνουνε, νερό, λέει η γυναίκα, μόνο μπύρες πινουνε
(ήταν στο ταξί κι ένας άλλος άντρας από το Αγρίνιο, πάνω από 50,πηγαινε για πρώτη φορά
έξω, στην Αυστρία,στη Βιέννη, στο Λιντς, κι αυτός σε εστιατόριο,μόνος, η γυναίκα και τα
τρία παιδιά εδω, είχε αγωνία για τη δουλειά, ρωτάει,βρίσκουν να'χουν κοινούς γνωστους εξω) ήμουνα εμπειροτεχνης εργοδηγος, τώρα έμεινα, τι να κάνω, δουλειά να'χω, δεν με νοιάζει,
μικρός στο χωριό φευγαμε έξιμισυ το πρωί να πάμε μια ώρα με τα πόδια στο σχολείο ύστερα
που γυρίζαμε πηγαίναμε στα γίδια, μαθαίνεις έτσι γράμματα; (αυτός πετάει, πρώτος, στις 7
και μισυ]
.
.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-ANTES PORTAS HUMAN ECONOMICUS CANIBALLISMUS
-ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΝΕΟΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.
Ελληνας Μεταναστης- χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
ANTES PORTAS HUMAN ECONOMICUS CANIBALLISMUS - χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΝΕΟΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
(άντρας γυναίκα ζευγάρι Ελλήνων πάνω από 50 χρόνων, από το Αγρίνιο, μέσα σε ταξί,
μετανάστες στη Γερμανία, σε ελληνικό εστιατόριο στο Μόναχο,προς το αεροδρόμιο, Αθήνα,
πετάνε στις 11πμ)όταν ερχόμαστε εδω είμαστε καλά, τώρα που γυρίζουμε πίσω εκει τι να'
μάστε; άστα,λέει η γυναίκα, δεν ξέρουμε γερμανικά, δεν βλέπουμε κανέναν, είμαστε μέσα,
στη κουζίνα, από το πρωί μέχρι 11 και 12 το βράδυ, τα παιδιά είναι εδώ, η μεγάλη σπουδάζει,
ο γιος θα πάει φαντάρος, η μικρή 13 χρόνων στο γυμνάσιο, το παιδί ήρθε για δουλειά, λέει
ο άντρας, δεν θέλει να ξανάρθει, δεν τ'αρεσε το σύστημα που δουλεύουν,είμαι εκεί δύο
χρόνια,εδώ είχα χασάπικο, κανόνισα τη δουλεια από το φεισμπουκ, ότι κανονίσαμε μου
εδώσε, μας έχει και σπίτι, για κανονικό σπίτι θέλεις 8 χιλιάδες ευρώ, δύο ενοίκια από
1000ευρω μπροστά, και 3 με 4 χιλιάδες για το σπιτι, διάφορα, αν δεν παιρνει 4 με 5 χιλιάδες
δεν μπορεί να κρατησει σπίτι οικογένεια,εγώ,λέει η γυναίκα, πήγα για επίσκεψη 15,μερες
και μ'εβαλε στη κουζίνα, κόβω σαλάτες;πιατα,αυτοι οι Κινέζοι τι περίεργοι είναι, συνεχίζει
ο άντρας,ήτανε τραπεζι 875 ευρώ, και τι κάνανε λες;, βγάζανε φωτογραφίες; τα πιάτα, κλικ κλικ,γεμάτες οι πιατέλες, δεν τις πείραξαν, μια δυο γαρίδες πήρανε, οι Γερμανοί πίνουνε
μπύρες, τις θέλουνε γεμάτες μέχρι ένα σημείο, για να τους προλάβουμε έχουμε γεμίσει από
πριν τα ποτήρια, τις πίνουνε ζεστές, δεν πίνουνε, νερό, λέει η γυναίκα, μόνο μπύρες πινουνε
(ήταν στο ταξί κι ένας άλλος άντρας από το Αγρίνιο, πάνω από 50,πηγαινε για πρώτη φορά
έξω, στην Αυστρία,στη Βιέννη, στο Λιντς, κι αυτός σε εστιατόριο,μόνος, η γυναίκα και τα
τρία παιδιά εδω, είχε αγωνία για τη δουλειά, ρωτάει,βρίσκουν να'χουν κοινούς γνωστους εξω) ήμουνα εμπειροτεχνης εργοδηγος, τώρα έμεινα, τι να κάνω, δουλειά να'χω, δεν με νοιάζει,
μικρός στο χωριό φευγαμε έξιμισυ το πρωί να πάμε μια ώρα με τα πόδια στο σχολείο ύστερα
που γυρίζαμε πηγαίναμε στα γίδια, μαθαίνεις έτσι γράμματα; (αυτός πετάει, πρώτος, στις 7
και μισυ]
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου