.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.
Πορτραιτα-Αγαμεμνων Ατρειδης Μυκηναιος-χρυση προσωπιδα-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΕΡΑ ΤΟΥ ΜΥΚΗΝΑΙΟΥ ΑΤΡΕΙΔΗ ΑΓΑΜΕΜΝΩΝΑ-
χ.ν.κουβελης
την κοιταξε.το προσωπο της.κοιμονταν βαθεια.λιγο πριν ειχε ανατινα-
χθει στον υπνο της.αγρυπνουσε.τρεις ωρες.δεν την ξυπνησε.ο ωμος της φωτι-
ζονταν.λαμπερος.''φως απο το σεληνοφωτο''.σηκωθηκε.στο ανοιχτο
παραθυρο ειδε το τοπιο μεχρι περα λουσμενο στο σεληνοφωτο.ενα κυπα-
ρισσι ψηλο με σκοτεινο περιγραμμα στον νοτιο φραχτη του κηπου.ενα τριζο-
νι κρυμμενο στα χορτα σταματησε και ξαναρχισε μονοτονα.τρι τρι.θ'αργουσε
να ξημερωσει.στο κτιριο απεναντι ειδε μια σκια στο αμυδρο φως του παραθυ-
ρου.αδιορατη πισω απο τις τραβηγμενες κουρτινες.ακολουθησε μια δευτερη.
ηξερε.τι γινονταν.τι θα γινονταν μεχρι το απογευμα της μερας που θα ξημερω-
νε.αδυνατο να ξεφυγει.το αρχαιο διχτυ.παραιτηθηκε.ακουσε την κοπελα κατι
να λεει στον υπνο της.πηγε κοντα της.εκεινη συνεχιζε να παραμιλαει.ακαταλα-
βιστικα.σταματησε.ησυχασε και βυθιστηκε στον υπνο.''βλεπει αυτα που την
αλλη μερα θα συμβουν,αλλα οταν ξυπναει δεν τα θυμαται.''.το φως της σεληνης
περπατησε στο λαιμο και στο προσωπο της.''βελουδινα βλεφαρα.οταν αρχισε ο
πολεμος ηταν δεν ηταν εννια χρονων''.τωρα στα δεκαεννια της ειναι φερμενη εδω
στις Μυκηνες αμοροζα του.''και θα'χει το ιδιο σκληρο τελος με μενα''.σκοτεινιασε
αποτομα.η σεληνη ειχε δυσει πισω απο το μεγαλο βουνο.ακουστηκε το λαλημα
ενος πετεινου.απο το παραθυρο ειδε απεναντι σκοτεινο το σπιτι.ειχαν σβησει ολα
τα φωτα.ησυχια.μονο το τριζονι αρχιζε και ξαναρχιζε τρι τρι.μονοτονα.αναψε το
λαμπατερ.πηγε και καθισε στο πιανο.ανοιξε το τετραδιο με τις παρτιτουρες.διαλε-
ξε μια.αρχισε να παιζει τη Barcarole in F sharp major του Frédéric Chopin για σολο
πιανο.μετα τις πρωτες νοτες η Κασσανδρα ξυπνησε.''σε ξυπνησα;'' της ειπε.''συνεχι-
ζε να παιζεις.μην σταματας''εκεινη του ειπε.ηξερε πως της αρεσε ιδιαιτερα αυτο το
κομματι.σκεφτηκε.η τελευταια μερα.το απογευμα θα τους σκοτωναν.και τους δυο.
χωρις να τους λυπηθουν.εκεινον δικαια.''εκεινη αδικα''.το μεγαλο,ασβηστο,μισος της
Κλυταιμνηστρας.τον κατηγορει πως ειναι υπευθυνος για το χαμο της κορης της.της
Ιφιγενειας στην Αυλιδα.κι απο τοτε καθημερινα σχεδιαζει την εκδικηση της.και τα
παιδια του τα παρεσυρε.να ειναι εναντιον του.τον Ορεστη και την Ηλεκτρα.η Χρυ-
σοθεμις ειναι μικρη,μωρο οταν εφυγε,δεν καταλαβαινει ακομα.τα ποτισε με το δηλη-
τηριο.να τον μισησουν το ιδιο οπως κι αυτη τον μισει.''τι να πεις;πως να δικαιολογη-
σεις τις πραξεις σου,οσο σκληρες κι αν ειναι;''.οταν εισαι αρχηγος κρατους,ο πρωτος
λαων,τοτε ειναι διαφορετικα τα πραγματα.ειχε μεγαλη αμφισβητηση μεσα στο στρα-
τευμα .στους αλλους αρχηγους.εριδες.συνομοσιες.ενα βημα πριν τον εμφυλιο.την κα-
ταστροφη.Ο Παλαμηδης καιροφυλαχτουσε κι ειχε μαζι του τον δολοπλοκο Οδυσσεα.ε
πρεπε να δειξει πως αυτος ειναι ο αδιαφιλονικητος αρχηγος.''πως εγω ημουν ο κρατι-
στος''.και με τον μαντη Καλχα,πληρωμενο τσαρλατανο,σχεδιασε την,δηθεν,θυσια της Ιφιγενειας.ευκολοπιστοι ηταν.προληπτικοι.πιστευαν στους μυθους.''η οργη της σεβα-
σμιας Αρτεμιδος Παρθενου για το ιερο ελαφι της που σκοτωσε στο κυνηγι''.απατη.
τελεια στηθηκε ολη η θεατρικη παρασταση μπροστα στους Αχαιους.με υποκριτες.
ηθοποιους.ολα στην εντελεια''δεν το ηξεραν η Κλυταιμνηστρα και η Ιφιγενεια.γυναι-
κες.''δεν τους ειπε τιποτα.φοβοταν μηπως το μαρτυρησουν.οι γυναικες δεν κρατανε
μυστικα.''ευκολο ηταν.θορυβος απο τυμπανα και κροταλα.δυο τρια χρωματιστα κα-
πνογονα.κι αυτο ηταν''.τα υπολοιπα γνωστα.στη θεση της Ιφιγενειας θυσιαστηκε ενα
νεαρο θηλυκο ελαφι.κι η κοπελα φυγαδευτηκε σε ασφαλες μακρυνο μερος.''συμφω-
να με τους ακριβεις υπολογισμους των μετεωρολογων μου την αλλη μερα φυσηξε.'',
κι εφυγαν για τη Τροια.''εκει με τον Αχιλλεα το παρατραβηξα το σχοινι.επρεπε να
δειξω ποιος ειναι ο αρχηγος.ειχαν γινει κλικες.και συντομα,συμφωνα με τους πλη-
ροφοριοδοτες μου,θα ξεσπουσε επανασταση.επρεπε ν'αντιδρασω αμεσα.χωρις χρο-
νοτριβη.ενα παιδαρελι ηταν ο Αχιλλεας,ηθελα να τον εξευτελισω.και βρηκα την
ευκαιρια.''ειχε πεσει λιμος στο στρατευμα.παντου στη πεδιαδα αταφα κορμια Αχαι-
ων.τροφη σκυλιων.και τα ορνια τους τρωγανε.''νοῦσον ἀνὰ στρατὸν ὄρσε κακήν,
ὀλέκοντο δὲ λαοί, οὕνεκα τὸν Χρύσην ἠτίμασεν ἀρητῆρα Ἀτρεΐδης αὐτοὺς δὲ ἑλώ-
ρια τεῦχε κύνεσσιν οἰωνοῖσί τε πᾶσι''.εκμεταλευτηκε πως ,δηθεν,ειχε θυμωσει ο
Απολλωνας κι ειχε στειλει θανατηφορο λιμο στο στρατο.''πληρωσα τον ιερεα του
Απολλωνα Χρυση να'ρθει να μου παρει την κορη του την Χρυσηιδα.που
ειχα αμοροζα στη σκηνη μου.την εδωσα,δηθεν,με δυσκολια.σαν να θυσιασθηκα.
υποχωρησα,δηθεν,για το κοινο καλο.και φυσικα,σαν αρχηγος ολων των Αχαιων,
ζητησα την κοπελα που ειχε για γυναικα του ο Αχιλλεας.την Βρισηιδα.''και την πηρε
δικια του.''μετα σιγα μην φοβηθηκα την μηνιν Αχιληος ουλομενην''.εφτανε που εδει-
ξε ποσο κρατερος και ισχυρος ηταν.ο αρχιστρατηγος.αφου μαλιστα τολμησε να τα
βαλει ανοιχτα με τον γενναιοτερο Αχαιο.οι αλλοι μαζευτηκαν.''αν ηθελε ο Αχιλλεας
γυναικα μπορουσα να στειλω τους αντρες μου στα γυρω χωρια τη νυχτα να του φε-
ρω αλλη και μαλιστα ομορφοτερη''.ηθελε μονο να του δειξει ποιος κανει κουμαντο.
κι επειτα κι ολη η μεγαλη εκστρατεια ηταν δικο του σχεδιο,''και του αδελφου μου
του Μεναιλαου,για τα συμφεροντα μας'',με τη βοηθεια ολων των αλλων ''αφελων Ελ-
ληνων''να αρπαξουμε το χρυσο και τα πλουτη της Τροιας .να κυριαρχησουμε σ'ολο
τον κοσμο.''και τα περι αρπαγης της Ελενης μυθος.ουτε αρπαγη ουτε Ωραια ηταν.
μια συνειθισμενη γυναικα.ειχε χονδρυνει με πλαδαρο σωμα.και εμφανη σημαδια φλε-
βιτιδας.μεταξυ μας ο Μενελαος την ειχε βαρεθει.η δε αρπαγη σκηνοθετημενη.πλη-
ρωσαμε τον Παρι εναν υπερφυαλο κοσμοπολιτη τυχοδιωχτη,μπον-βιβερ''.στο σχεδιο
ηταν και η Ελενη.της αρεσε και ο Παρις.δεχτηκε.''Ο ΠΑΡΙΣ ΕΚΛΕΨΕ ΤΗΝ ΩΡΑΙΑ
ΕΛΕΝΗ''.7-στηλα Πρωτοσελιδα στις εφημεριδες.συνεχεια εκτενη ρεπορταζ για την
απαγωγη της Ωραιας απο πληρωμενους δημοσιογραφους.''Ο ΠΑΡΙΣ ΑΤΙΜΑΣΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΕΚΔΙΚΗΣΗ.ΕΛΛΗΝΕΣ''κι ετσι με απατη εγινε η εκστρα-
τεια.''πληρωσαμε ενα σωρο λεφτα πλαστικους χειρουργους κι εγινε η Ελενη κουκλα.
πραγματικα Ωραια''.επαιξε τις τελευταιες νοτες της Βαρκαρολας.ξημερωνε.δροσισε
λιγο.σηκωθηκε.η κοπελα κοιμονταν.ειχε ξεσκεπαστει.πηγε και την σκεπασε με το
σεντονι.εκεινη αναδευτηκε στον υπνο της .κατι ειπε.που δεν καταλαβε.''το απογευμα
τι θα απομεινει απ'αυτο το ζωντανο σωμα που ειναι τωρα εδω μπροστα μου;''.προσπα-
θησε να μην νοιωσει λυπη.ουτε τρομο.Ατρεας.Ατρομος..Αγαμεμνων.κοιταξε εξω.
ασπρογαλαζα τα βουνα στο βαθος του οριζοντα.το σπιτι απεναντι κλειστο.σαν να μην κατοικουνταν.απο χρονια πολλα.''ο Τανταλος παιδοκτονος.σκοτωσε τον γιο του Πε-
λοπα και τον εδωσε να τον φανε οι θεοι''.εκεινοι τον τιμωρησαν σκληρα και καταρα-
στηκαν τη γενια του.Ο αναστημενος Πελοπας σκοτωσε τον Μυρτιλο γιο του Ερμη.
''ο πατερας μου ο Ατρεας σκοτωσε τα παιδια του αδερφου του Θυεστη''.τα εβρασε
και του τα εδωσε να τα φαει.''να τον εκδικηθει που κοιμηθηκε με την γυναικα του''.
τοτε ο Θυεστης κοιμηθηκε με την κορη του,απο την αιμομιξια εκεινη γεννηθηκε
ο Αγισθος.''αυτος ο Αιγισθος που μαζι με την γυναικα μου τη Κλυταιμνηστρα σημε-
ρα το απογευμα με δολο θα με σκοτωσουν εμενα και την Κασσανδρα.Αυτος ο Αιγι-
σθος που σκοτωσε τον πατερα μου τον Ατρεα.''.κοιταξε το σπιτι απεναντι.το φωτιζε
το σκληρο πρωινο φως.ενα παραθυρο στον πανω οροφο ανοιξε.η αναπνοη της γυναι-
κας που κοιμονταν απαλη,ησυχη.''κι αυτους τους δυο ,μετα ,θα τους σκοτωσει ο Ορε-
στης μαζι με την Ηλεκτρα.σαν τραγια σαν κριαρια.''.καθισε στο πιανο να ξαναπαιξει
την Βαρκαρολα.ακουσε την Κασσανδρα που ξυπνησε.εξω στην αυλη η φωνη της μι-
κρης Χρυσοθεμις.ανιδεη
.
.
.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.
Πορτραιτα-Αγαμεμνων Ατρειδης Μυκηναιος-χρυση προσωπιδα-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΕΡΑ ΤΟΥ ΜΥΚΗΝΑΙΟΥ ΑΤΡΕΙΔΗ ΑΓΑΜΕΜΝΩΝΑ-
χ.ν.κουβελης
την κοιταξε.το προσωπο της.κοιμονταν βαθεια.λιγο πριν ειχε ανατινα-
χθει στον υπνο της.αγρυπνουσε.τρεις ωρες.δεν την ξυπνησε.ο ωμος της φωτι-
ζονταν.λαμπερος.''φως απο το σεληνοφωτο''.σηκωθηκε.στο ανοιχτο
παραθυρο ειδε το τοπιο μεχρι περα λουσμενο στο σεληνοφωτο.ενα κυπα-
ρισσι ψηλο με σκοτεινο περιγραμμα στον νοτιο φραχτη του κηπου.ενα τριζο-
νι κρυμμενο στα χορτα σταματησε και ξαναρχισε μονοτονα.τρι τρι.θ'αργουσε
να ξημερωσει.στο κτιριο απεναντι ειδε μια σκια στο αμυδρο φως του παραθυ-
ρου.αδιορατη πισω απο τις τραβηγμενες κουρτινες.ακολουθησε μια δευτερη.
ηξερε.τι γινονταν.τι θα γινονταν μεχρι το απογευμα της μερας που θα ξημερω-
νε.αδυνατο να ξεφυγει.το αρχαιο διχτυ.παραιτηθηκε.ακουσε την κοπελα κατι
να λεει στον υπνο της.πηγε κοντα της.εκεινη συνεχιζε να παραμιλαει.ακαταλα-
βιστικα.σταματησε.ησυχασε και βυθιστηκε στον υπνο.''βλεπει αυτα που την
αλλη μερα θα συμβουν,αλλα οταν ξυπναει δεν τα θυμαται.''.το φως της σεληνης
περπατησε στο λαιμο και στο προσωπο της.''βελουδινα βλεφαρα.οταν αρχισε ο
πολεμος ηταν δεν ηταν εννια χρονων''.τωρα στα δεκαεννια της ειναι φερμενη εδω
στις Μυκηνες αμοροζα του.''και θα'χει το ιδιο σκληρο τελος με μενα''.σκοτεινιασε
αποτομα.η σεληνη ειχε δυσει πισω απο το μεγαλο βουνο.ακουστηκε το λαλημα
ενος πετεινου.απο το παραθυρο ειδε απεναντι σκοτεινο το σπιτι.ειχαν σβησει ολα
τα φωτα.ησυχια.μονο το τριζονι αρχιζε και ξαναρχιζε τρι τρι.μονοτονα.αναψε το
λαμπατερ.πηγε και καθισε στο πιανο.ανοιξε το τετραδιο με τις παρτιτουρες.διαλε-
ξε μια.αρχισε να παιζει τη Barcarole in F sharp major του Frédéric Chopin για σολο
πιανο.μετα τις πρωτες νοτες η Κασσανδρα ξυπνησε.''σε ξυπνησα;'' της ειπε.''συνεχι-
ζε να παιζεις.μην σταματας''εκεινη του ειπε.ηξερε πως της αρεσε ιδιαιτερα αυτο το
κομματι.σκεφτηκε.η τελευταια μερα.το απογευμα θα τους σκοτωναν.και τους δυο.
χωρις να τους λυπηθουν.εκεινον δικαια.''εκεινη αδικα''.το μεγαλο,ασβηστο,μισος της
Κλυταιμνηστρας.τον κατηγορει πως ειναι υπευθυνος για το χαμο της κορης της.της
Ιφιγενειας στην Αυλιδα.κι απο τοτε καθημερινα σχεδιαζει την εκδικηση της.και τα
παιδια του τα παρεσυρε.να ειναι εναντιον του.τον Ορεστη και την Ηλεκτρα.η Χρυ-
σοθεμις ειναι μικρη,μωρο οταν εφυγε,δεν καταλαβαινει ακομα.τα ποτισε με το δηλη-
τηριο.να τον μισησουν το ιδιο οπως κι αυτη τον μισει.''τι να πεις;πως να δικαιολογη-
σεις τις πραξεις σου,οσο σκληρες κι αν ειναι;''.οταν εισαι αρχηγος κρατους,ο πρωτος
λαων,τοτε ειναι διαφορετικα τα πραγματα.ειχε μεγαλη αμφισβητηση μεσα στο στρα-
τευμα .στους αλλους αρχηγους.εριδες.συνομοσιες.ενα βημα πριν τον εμφυλιο.την κα-
ταστροφη.Ο Παλαμηδης καιροφυλαχτουσε κι ειχε μαζι του τον δολοπλοκο Οδυσσεα.ε
πρεπε να δειξει πως αυτος ειναι ο αδιαφιλονικητος αρχηγος.''πως εγω ημουν ο κρατι-
στος''.και με τον μαντη Καλχα,πληρωμενο τσαρλατανο,σχεδιασε την,δηθεν,θυσια της Ιφιγενειας.ευκολοπιστοι ηταν.προληπτικοι.πιστευαν στους μυθους.''η οργη της σεβα-
σμιας Αρτεμιδος Παρθενου για το ιερο ελαφι της που σκοτωσε στο κυνηγι''.απατη.
τελεια στηθηκε ολη η θεατρικη παρασταση μπροστα στους Αχαιους.με υποκριτες.
ηθοποιους.ολα στην εντελεια''δεν το ηξεραν η Κλυταιμνηστρα και η Ιφιγενεια.γυναι-
κες.''δεν τους ειπε τιποτα.φοβοταν μηπως το μαρτυρησουν.οι γυναικες δεν κρατανε
μυστικα.''ευκολο ηταν.θορυβος απο τυμπανα και κροταλα.δυο τρια χρωματιστα κα-
πνογονα.κι αυτο ηταν''.τα υπολοιπα γνωστα.στη θεση της Ιφιγενειας θυσιαστηκε ενα
νεαρο θηλυκο ελαφι.κι η κοπελα φυγαδευτηκε σε ασφαλες μακρυνο μερος.''συμφω-
να με τους ακριβεις υπολογισμους των μετεωρολογων μου την αλλη μερα φυσηξε.'',
κι εφυγαν για τη Τροια.''εκει με τον Αχιλλεα το παρατραβηξα το σχοινι.επρεπε να
δειξω ποιος ειναι ο αρχηγος.ειχαν γινει κλικες.και συντομα,συμφωνα με τους πλη-
ροφοριοδοτες μου,θα ξεσπουσε επανασταση.επρεπε ν'αντιδρασω αμεσα.χωρις χρο-
νοτριβη.ενα παιδαρελι ηταν ο Αχιλλεας,ηθελα να τον εξευτελισω.και βρηκα την
ευκαιρια.''ειχε πεσει λιμος στο στρατευμα.παντου στη πεδιαδα αταφα κορμια Αχαι-
ων.τροφη σκυλιων.και τα ορνια τους τρωγανε.''νοῦσον ἀνὰ στρατὸν ὄρσε κακήν,
ὀλέκοντο δὲ λαοί, οὕνεκα τὸν Χρύσην ἠτίμασεν ἀρητῆρα Ἀτρεΐδης αὐτοὺς δὲ ἑλώ-
ρια τεῦχε κύνεσσιν οἰωνοῖσί τε πᾶσι''.εκμεταλευτηκε πως ,δηθεν,ειχε θυμωσει ο
Απολλωνας κι ειχε στειλει θανατηφορο λιμο στο στρατο.''πληρωσα τον ιερεα του
Απολλωνα Χρυση να'ρθει να μου παρει την κορη του την Χρυσηιδα.που
ειχα αμοροζα στη σκηνη μου.την εδωσα,δηθεν,με δυσκολια.σαν να θυσιασθηκα.
υποχωρησα,δηθεν,για το κοινο καλο.και φυσικα,σαν αρχηγος ολων των Αχαιων,
ζητησα την κοπελα που ειχε για γυναικα του ο Αχιλλεας.την Βρισηιδα.''και την πηρε
δικια του.''μετα σιγα μην φοβηθηκα την μηνιν Αχιληος ουλομενην''.εφτανε που εδει-
ξε ποσο κρατερος και ισχυρος ηταν.ο αρχιστρατηγος.αφου μαλιστα τολμησε να τα
βαλει ανοιχτα με τον γενναιοτερο Αχαιο.οι αλλοι μαζευτηκαν.''αν ηθελε ο Αχιλλεας
γυναικα μπορουσα να στειλω τους αντρες μου στα γυρω χωρια τη νυχτα να του φε-
ρω αλλη και μαλιστα ομορφοτερη''.ηθελε μονο να του δειξει ποιος κανει κουμαντο.
κι επειτα κι ολη η μεγαλη εκστρατεια ηταν δικο του σχεδιο,''και του αδελφου μου
του Μεναιλαου,για τα συμφεροντα μας'',με τη βοηθεια ολων των αλλων ''αφελων Ελ-
ληνων''να αρπαξουμε το χρυσο και τα πλουτη της Τροιας .να κυριαρχησουμε σ'ολο
τον κοσμο.''και τα περι αρπαγης της Ελενης μυθος.ουτε αρπαγη ουτε Ωραια ηταν.
μια συνειθισμενη γυναικα.ειχε χονδρυνει με πλαδαρο σωμα.και εμφανη σημαδια φλε-
βιτιδας.μεταξυ μας ο Μενελαος την ειχε βαρεθει.η δε αρπαγη σκηνοθετημενη.πλη-
ρωσαμε τον Παρι εναν υπερφυαλο κοσμοπολιτη τυχοδιωχτη,μπον-βιβερ''.στο σχεδιο
ηταν και η Ελενη.της αρεσε και ο Παρις.δεχτηκε.''Ο ΠΑΡΙΣ ΕΚΛΕΨΕ ΤΗΝ ΩΡΑΙΑ
ΕΛΕΝΗ''.7-στηλα Πρωτοσελιδα στις εφημεριδες.συνεχεια εκτενη ρεπορταζ για την
απαγωγη της Ωραιας απο πληρωμενους δημοσιογραφους.''Ο ΠΑΡΙΣ ΑΤΙΜΑΣΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΕΚΔΙΚΗΣΗ.ΕΛΛΗΝΕΣ''κι ετσι με απατη εγινε η εκστρα-
τεια.''πληρωσαμε ενα σωρο λεφτα πλαστικους χειρουργους κι εγινε η Ελενη κουκλα.
πραγματικα Ωραια''.επαιξε τις τελευταιες νοτες της Βαρκαρολας.ξημερωνε.δροσισε
λιγο.σηκωθηκε.η κοπελα κοιμονταν.ειχε ξεσκεπαστει.πηγε και την σκεπασε με το
σεντονι.εκεινη αναδευτηκε στον υπνο της .κατι ειπε.που δεν καταλαβε.''το απογευμα
τι θα απομεινει απ'αυτο το ζωντανο σωμα που ειναι τωρα εδω μπροστα μου;''.προσπα-
θησε να μην νοιωσει λυπη.ουτε τρομο.Ατρεας.Ατρομος..Αγαμεμνων.κοιταξε εξω.
ασπρογαλαζα τα βουνα στο βαθος του οριζοντα.το σπιτι απεναντι κλειστο.σαν να μην κατοικουνταν.απο χρονια πολλα.''ο Τανταλος παιδοκτονος.σκοτωσε τον γιο του Πε-
λοπα και τον εδωσε να τον φανε οι θεοι''.εκεινοι τον τιμωρησαν σκληρα και καταρα-
στηκαν τη γενια του.Ο αναστημενος Πελοπας σκοτωσε τον Μυρτιλο γιο του Ερμη.
''ο πατερας μου ο Ατρεας σκοτωσε τα παιδια του αδερφου του Θυεστη''.τα εβρασε
και του τα εδωσε να τα φαει.''να τον εκδικηθει που κοιμηθηκε με την γυναικα του''.
τοτε ο Θυεστης κοιμηθηκε με την κορη του,απο την αιμομιξια εκεινη γεννηθηκε
ο Αγισθος.''αυτος ο Αιγισθος που μαζι με την γυναικα μου τη Κλυταιμνηστρα σημε-
ρα το απογευμα με δολο θα με σκοτωσουν εμενα και την Κασσανδρα.Αυτος ο Αιγι-
σθος που σκοτωσε τον πατερα μου τον Ατρεα.''.κοιταξε το σπιτι απεναντι.το φωτιζε
το σκληρο πρωινο φως.ενα παραθυρο στον πανω οροφο ανοιξε.η αναπνοη της γυναι-
κας που κοιμονταν απαλη,ησυχη.''κι αυτους τους δυο ,μετα ,θα τους σκοτωσει ο Ορε-
στης μαζι με την Ηλεκτρα.σαν τραγια σαν κριαρια.''.καθισε στο πιανο να ξαναπαιξει
την Βαρκαρολα.ακουσε την Κασσανδρα που ξυπνησε.εξω στην αυλη η φωνη της μι-
κρης Χρυσοθεμις.ανιδεη
.
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου