LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ- Η ΘΑΛΑΣΣΑ ΣΧΗΜΑΤΙΖΕ ΤΟ ΠΟΡΤΡΑΙΤΟ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ Χρονικο στην θαλασσα της Αγριλιας στον Αστακο- THE SEA IS FORMING THE PORTRAIT OF ODYSSEAS Chroniko at Agrialia's sea-Astakos- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.
. 
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.

θαλασσα -Αγριλια-Αστακος-χ.ν.κουβελης
[περισσοτερες φωτογραφιες-more photos- στο facebook-Christos Couvelis]
.
.
THE SEA IS FORMING THE PORTRAIT OF ODYSSEAS
Chroniko at Agrialia's sea-Astakos-c.n.couvelis

Η ΘΑΛΑΣΣΑ ΣΧΗΜΑΤΙΖΕ ΤΟ ΠΟΡΤΡΑΙΤΟ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ
Χρονικο στην θαλασσα της Αγριλιας στον Αστακο-χ.ν.κουβελης

φτασαμε με τη βαρκα στην ακρογυαλια,το καραβι στο βαθος,ο ηλιος
εδυε πισω του,το φως στα βραχια και στα χαλικια,περπατουσαμε με
γυμνα ποδια,βαθια μεσα στη καρδια μας καταλάβαιναμε τις σκεψεις
του Οδυσσεα,''η θαλασσα ειναι το σπιτι μας'' τον ακουσαμε να λεει,
''τα βραχια σχηματιζουν τα προσωπα μας'',σταματησε,''κοιταξτε''
μας εδειξε με το χερι ,''ο Ελπηνορας'',πολλες φορες αναφερνε τον
Ελπηνορα,ποιος ξερει γιατι,δεν τον ρωτησαμε,ισως γιατι χαθηκε
ετσι αδοξα,οπως αδοξα εζησε,''μια πετρα που κυλησε αναμεσα στις
αλλες πετρες'',τον ακουσαμε να ψιθυριζει,η παραλια ηταν αδεια,
οι τουριστες ειχαν φυγει,ειδαμε τ'αποτυπωματα των ποδιων τους
στην αμμο και γραμματα,Ν+Γ, I love Greece χαραγμενα μεσα σε μια
καρδια,και αλλα αποσπασματα λεξεων,σαν επιτυμβια,μια βαρκα  σαν
τον ναρκισσο αποκοιμονταν πανω στην αντανακλαση της,πηγαμε στη
μερια που ηταν αποτομα τα βραχια,κοφτα ισια στα νερα κατω,σαν τα
χερια σαν τα προσωπα σαν τα κορμια και τις ψυχες μας γδαρμενα,
''κοιταξτε αυτες τις κυψελλες,κενα απο απολιθωμενα κοχυλια που τα
ξεπλυνε το νερο κι ο χρονος'',μας ειπε,καταλαβαμε τι ηθελε να πει,
''σ'ολα τα πραγματα ερχεται καποτε η σειρα τους να ερθουν και να
περασουν'',το κυμα ηρθε κι εσκασε κι αποσυρθηκε και γεμισε με νερο
μια λακκουβα,εσκυψε και το πηρε στη χουφτα του,το εφερε στα χειλη
του,''εμεις οι Ελληνες πρεπει να μην αμελουμε να πινουμε θαλασσινο
νερο ταχτικα,να καθαριζομαστε'',ακολουθησαμε ενας-ενας το παρα-
δειγμα του,αργοτερα  οταν νυχτωσε αναψαμε φωτια στη παραλια
και καθισαμε γυρω-γυρω,ψησαμετα ψαρια και τα χταποδια που πια-
σαμε και φαγαμε,ειπαμε ιστοριες και γελασαμε πουι ειχαμε πολυ καιρο
να γελασουμε και ν'αναπαυθουμε,εκει κοντα στη φωτια στρωσαμε τις
κουβερτες,σκεπαστηκαμε και κοιμηθηκαμε,εκει που η θαλασσα ερχεται
και φευγει και παλι ερχεται
.
.
.