VIDEO ART-Το Τζιτζικι-Μαχαιρα-Και Τζι και Τζι και Τζει -Σκηνοθεσια Χ Ν Κουβελης[c.n.couvelis]- ARTPOETICACOUVELIS

.

.
VIDEO ART
Το Τζιτζικι
-Μαχαιρα-
Και Τζι και Τζι και Τζει
Σκηνοθεσια Χ Ν Κουβελης [c.n.couvelis]
.
.

.
.
Αισωπου Μυθοι
Τέττιξ καὶ μύρμηκες
.
Χειμῶνος ὥρᾳ τὸν σῖτον βραχέντα οἱ μύρμηκες ἔψυχον. Τέττιξ
δὲ λιμώττων ᾔτει αὐτοὺς τροφήν. Οἱ δὲ μύρμηκες εἶπον αὐτῷ·
Διὰ τί τὸ θέρος οὐ συνῆγες καὶ σὺ τροφήν; Ὁ δὲ εἶπεν· Οὐκ ἐσχό-
λαζον, ἀλλ᾿ ᾖδον μουσικῶς. Οἱ δὲ γελάσαντες εἶπον· Ἀλλ᾿ εἰ θέ-
ρους ὥραις ηὔλεις, χειμῶνος ὀρχοῦ. Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι οὐ δεῖ τινα
ἀμελεῖν ἐν παντὶ πράγματι, ἵνα μὴ λυπηθῇ καὶ κινδυνεύσῃ.
.
Μεταγραφη[χ.ν.κουβελης]
Τζιτζικας και Μυρμυγκια

Την εποχη του χειμωνα τα μυρμηγκια ξεραιναν το σιταρι που βρα-
χηκε.Ενας τζιτζικας λιμοκτονουσε[απο την πεινα] και τους ζητουσε
τροφη,Τα μυρμγγκια τον ρωτησαν:Γιατι το καλοκαιρι δεν μαζεψες
και συ τροφη;Και το τζιτζικι τους απαντησε:Δεν αδειαζα,γιατι τρα-
γουδουσα.Τα μυρμηγκια τον κοροιδεψαν:Αν την εποχη του θερους
επεζες φλογερα,τωρα το χειμωνα χορεψε.
Ο μυθος θελει να πει πως δεν πρεπει κανεις να αδιαφορει για ολα τα
πραγματα,γιατι τοτε θα στεναχωρεθει και θα κινδυνεψει
.
.
Τζιτζίκι
.
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
.
Πασίγνωστο, από τον ήχο που εκπέμπει, έντομο της οικογένειας
των τετιγιδών. Τα είδη του είναι πολλά, εμείς όμως γνωρίζουμε
εδώ περισσότερο ένα, τον τζίτζικα τον πληβείο. Το μήκος του φτάνει
μέχρι 3 εκατοστόμετρα. Το σώμα του είναι πεπλατυσμένο, το κεφάλι
του κοντό και πλατύ, έχει πέντε μάτια, δύο μεγάλα, κανονικά και τρία
μικρότερα, βοηθητικά. Τα φτερά του είναι φτιαγμένα από λεπτή δια-
φανή μεμβράνη και τα πόδια του λεπτά και μακριά. Το χρώμα του σε
γενικές γραμμές είναι μαύρο. Όμως διακρίνουμε σ' αυτόν και διάφο-
ρες αποχρώσεις κίτρινου και καφέ.
Ο τζίτζικας ζει στα δέντρα (πεύκα, ελιές, πλατάνια κ.ά.). Δύσκολα
διακρίνεται, έτσι όπως είναι προσκολλημένος πάνω στα κλαδιά. Γί-
νεται αισθητός μόνο από τον ήχο του. Τρέφεται με τη λύμφη των βλα-
στών, τους οποίους τρυπά με μια ειδική προβοσκίδα, που μοιάζει με
έμβολο. Η θηλυκή γεννά τα αυγά της μέσα σε τρύπες που κάνει πάνω
στους μαλακούς βλαστούς. Αυτό γίνεται κατά τον Ιούλιο ή τον Αύ-
γουστο. Από τα αβγά βγαίνουν οι προνύμφες, περίπου κατά το τέλος
του καλοκαιριού, οι οποίες κατεβαίνουν από τα δέντρα, κάνουν τρύ-
πες μέσα στη γη, κοντά στις ρίζες κι εκεί μπορούν να ζήσουν και
τέσσερα χρόνια (αλλού 17 ή 13 χρόνια) μέχρι που να μετατραπούν
σε κανονικές νύμφες.
Στην Αμερική και τις τροπικές χώρες, ο αριθμός των τζιτζικιών είναι
τεράστιος και δημιουργεί προβλήματα στις καλλιέργειες.
Στην Ελλάδα είναι τελείως αβλαβής ο τζίτζικας. Τρομερά μεγάλο
επιστημονικό ενδιαφέρον παρουσιάζει το τζιτζίκι, για την ειδική ηχη-
τική συσκευή που υπάρχει στην κοιλιακή κοιλότητά του μέσω της ο-
ποίας δημιουργείται αυτό το ιδιόμορφο τερέτισμα, που όλοι μας ακού-
με τις ζεστές καλοκαιρινές μέρες. Η συσκευή αποτελείται από δύο κοι-
λότητες που χωρίζονται από μια λεπτή μεμβράνη τεντωμένη. Κάθε
φορά που δονείται η μεμβράνη αυτή, παράγεται ο ήχος.
Η ηχητική συσκευή βρίσκεται ανάμεσα στο θώρακα και την κοιλιά
του τζιτζικιού.
Ο τζίτζικας είναι κουφός. Αυτό το απέδειξε ένας δήμαρχος του Μαγ-
δεμβούργου τον περασμένο αιώνα, πυροδοτώντας ένα κανόνι κάτω
από ένα πλατάνι της πλατείας πάνω στο οποίο τερέτιζαν χιλιάδες τζι-
τζίκια, χωρίς εκείνα να σταματήσουν από τον εκκωφαντικό κρότο. Το
τζιτζίκι ή τζίτζικας ή τέττιξ στα αρχαία ελληνικά είναι ένα έντομο που
ζει συνήθως στα δένδρα και παράγει ένα χαρακτηριστικό ήχο που προ-
δίδει την παρουσία του. Υπάρχουν πάρα πολλά είδη τζιτζικιών. Στην
Ελλάδα είναι ιδιαίτερα γνωστό από την ιστορία του Αισώπου,
«Ο τζίτζικας και ο μέρμηγκας» (Τέττιξ και μύρμηκες)[1]
Αν και έχουν αρκετά μεγάλο μέγεθος για έντομα (2-5 εκατοστά) είναι
δύσκολο να τα εντοπίσει κανείς, γιατί το χρώμα τους είναι παρόμοιο με
το χρώμα των κορμών των δένδρων.
Με το τζιτζίκι είναι συνδεδεμένος και ο μύθος του Τιθωνού. Ο Τιθωνός
ήταν θνητός που είχε γίνει αθάνατος από τους θεούς μετά από παράκλη-
ση της Ηούς, η οποία όμως ξέχασε να ζητήσει να παραμείνει και νέος.
Όταν λοιπόν ο Τιθωνός έφθασε σε έσχατο γήρας, η Ηώς, που ως θεά
ήταν και αθάνατη και πάντα νέα, δεν μπορούσε πια να τον βλέπει. Τότε
οι θεοί τον λυπήθηκαν και τον μεταμόρφωσαν σε ένα ζαρωμένο έντομο
που μιλά ακατάπαυστα, το τζιτζίκι.
.
.
.