THEATER[ΘΕΑΤΡΟ]Γιαννης Ριτσος[Η Σονατα του Σεληνοφωτος]Γυμνασιο Αστακου Ξηρομερο-13Μαρτιου2009-Σκηνοθεσια Βιντεοληψεων By ARTPOETICACOUVELIS

.
.
THEATER[ΘΕΑΤΡΟ]
Γιαννης Ριτσος[Η Σονατα του Σεληνοφωτος]
Γυμνασιο Αστακου Ξηρομερο-13Μαρτιου2009
Σκηνοθεσια Βιντεοληψεων By c.n.couvelis[χ.ν.κουβελης]
.
.
Γιάννης Ρίτσος
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Γιάννης Ρίτσος(Μονεμβασιά 1 Μαΐου 1909 - Αθήνα 11
Νοεμβρίου 1990)
ήταν Έλληνας ποιητής. Δημοσίευσε πάνω από εκατό ποι-
ητικές συλλογές και συνθέσεις, εννέα μυθιστορήματα,
τέσσερα θεατρικά έργα και μελέτες. Πολλές μεταφράσεις,
χρονογραφήματα και άλλα δημοσιεύματα συμπληρώνουν το
έργο του.

Το 1921 άρχισε να συνεργάζεται με τη «Διάπλαση των
Παίδων». Συνεισέφερε επίσης ποιήματα στο φιλολογικό
παράρτημα της «Μεγάλης Ελληνικής Εγκυκλοπαίδειας»
του Πυρσού. Το 1934 εκδόθηκε η πρώτη ποιητική συλλογή
του με τίτλο «Τρακτέρ», ενώ ξεκίνησε να δημοσιεύει
στο «Ριζοσπάστη» τη στήλη «Γράμματα για το Μέτωπο».
Την ιδια χρονιά γίνεται μέλος του ΚΚΕ στο οποίο παρέ-
μεινε πιστός μέχρι το θάνατό του. Το 1935 κυκλοφορούν
οι «Πυραμίδες», το 1936 ο «Επιτάφιος» και το 1937 «Το
τραγούδι της αδελφής μου». Έλαβε ενεργό μέρος στην
Εθνική Αντίσταση, ενώ κατά το χρονικό διάστημα 1948-
1952 εξορίστηκε σε διάφορα νησιά. Συγκεκριμένα συλλαμ-
βάνεται τον Ιούλιο του 1948 και εξορίζεται στη Λήμνο,
κατοπιν στη Μακρόνησο (Μάης 1949) και το 1950 στον
Άι Στράτη. Μετά την απελευθέρωση του τον Αύγουστο του
1952 έρχεται στην Αθήνα και προσχωρεί στην ΕΔΑ. Το
1954 παντρεύεται με την παιδίατρο Γαρυφαλιά (Φαλίτσα)
Γεωργιάδη κι ένα χρόνο αργότερα γεννιέται η -μοναδική
- κόρη τους Ελευθερία (Έρη). Το 1956, τον ίδιο χρόνο
δηλαδή, τιμήθηκε με το Α΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης για
τη «Σονάτα του Σεληνόφωτος».

Το 1968 προτάθηκε για το βραβείο Νομπέλ . Το 1975
αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστημίου
Θεσσαλονίκης και το 1977 τιμήθηκε με το Βραβείο
Ειρήνης του Λένιν.
.
Γιαννης Ριτσος
Η ΣΟΝΑΤΑ ΤΟΥ ΣΕΛΗΝΟΦΩΤΟΣ
[Αποσπασμα]
.
Ἀνοιξιάτικο βράδι. Μεγάλο δωμάτιο παλιοῦ σπιτιοῦ.
Μιὰ ἡλικιωμένη γυναίκα ντυμένη στὰ μαῦρα μιλάει σ᾿ ἕναν
νέο. Δὲν ἔχουν ἀνάψει φῶς. Ἀπ᾿ τὰ δυὸ παράθυρα μπαίνει
ἕνα ἀμείλικτο φεγγαρόφωτο. Ξέχασα νὰ πῶ ὅτι ἡ γυναίκα
μὲ τὰ μαῦρα ἔχει ἐκδώσει δυό-τρεῖς ἐνδιαφέρουσες ποιη-
τικὲς συλλογὲς θρησκευτικῆς πνοῆς. Λοιπόν, ἡ Γυναίκα μὲ
τὰ μαῦρα μιλάει στὸν νέο.

Ἄφησέ με ναρθῶ μαζί σου. Τί φεγγάρι ἀπόψε! Εἶναι καλὸ
τὸ φεγγάρι, - δὲ θὰ φαίνεται ποὺ ἄσπρισαν τὰ μαλλιά μου.
Τὸ φεγγάρι θὰ κάνει πάλι χρυσὰ τὰ μαλλιά μου. Δὲ θὰ κα-
ταλάβεις. Ἄφησέ με νἄρθω μαζί σου.

Ὅταν ἔχει φεγγάρι, μεγαλώνουν οἱ σκιὲς μὲς στὸ σπίτι,
ἀόρατα χέρια τραβοῦν τὶς κουρτίνες, ἕνα δάχτυλο ἀχνὸ
γράφει στὴ σκόνη τοῦ πιάνου λησμονημένα λόγια - δὲ θέλω
νὰ τ᾿ ἀκούσω. Σώπα.
...
.
.
THEATER[ΘΕΑΤΡΟ]
Γιαννης Ριτσος[Η Σονατα του Σεληνοφωτος]
Γυμνασιο Αστακου Ξηρομερο-13Μαρτιου2009
Σκηνοθεσια Βιντεοληψεων By c.n.couvelis[χ.ν.κουβελης]
διαρκεια 34'56''[34min 56 sec]
.

.
.