.
.
'' 20 ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ ''
.
.
απο τα '' 20 ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ '' .
.
Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ
.
Περασμενα μεσανυχτα.Οδηγουσε με μεγαλη ταχυτητα,
ειχε βγει εξω απο την πολη,σε μια μεγαλη ευθεια,το φως
του φεγγαριου φωτιζε το τοπιο.Ηταν αφηρημενος. Ξαφ-
νικα ειδε μπροστα του τη σκια ενος ανθρωπου,πατησε
φρενο,ηταν αργα,τον χτυπησε,το αυτοκινητο τρανταχτη-
κε δυνατα και σταματησε,βγηκε γρηγορα εξω,ο ανθρωπος
ηταν ξαπλωμενος στον δρομο,ακινητος,εσκυψε πανω του,
στο ψως του φεγγαριου ειδε το προσωπο του,απο το μετω-
πο του ετρεχε αιμα.Σηκωθηκε,μπηκε στο αυτοκινητο εκα-
νε οπισθεν εστριψε και με ιλιγγιωδη ταχυτητα απομακρυν-
θηκε.
Στο σπιτι εκλεισε τα παραθυρα και κοιμηθηκε με τα ρου-
χα.Οταν ξυπνησε το δωματιο ηταν σκοτεινο,κοιταξε το
ρολοι ,ηταν αργα ,μεσημερι.Πηγε στην τουαλετα,ανοιξε
το φως και ξυριστηκε.Μετα πηγε στο παραθυρο,το ανοι-
ξε για λιγο,κοιταξε εξω,λαμπερος ηλιος, και το εκλεισε
αμεσως.Ντυθηκε και βγηκε εξω.Αγορασε ολες τις πρωι-
νες και τις μεσημεριανες εφημεριδες και γυρισε σπιτι,τις
ξεφυλλισε με προσοχη,σε καμια δεν βρηκε να γραφουν
κατι.Περιμενε να κυκλοφορησουν οι απογευματινες
και οι βραδυνεςΟυτε και σ'αυτες εγραφαν κατι.Εφαγε
κατι προχειρο και ξαπλωσε με τα ρουχα και κοιμηθηκε.
Τον ξυπνησε,μεσα στη νυχτα,η αποπνιχτικη ζεστη.Σηκω-
θηκε και ανοιξε το παραθυρο στη νυχτα,παραξενευτηκε,
που δεν ενιωθε φοβο.Το φεγγαρι ψηλα στον ουρανο,ερι-
χνε τις σκιες του μεσα στο δωματιο.Εκλεισε το παραθυ-
ρο και βγηκε εξω στην πολη εκεινη την ωρα.Η πολη ηταν
αδεια.Στην πολη αυτη ειχε γεννηθει και σ'αυτην ειχε μεγα-
λωσει,ηταν αδυνατο να κρυφθει.Αισθανθηκε αγχος και
γυρισε στο σπιτι.Απο τη σκαλα ακουσε το τηλεφωνο να
χτυπα,δεν βιαστηκε.Μολις ανοιξε την πορτα και μπηκε
εκεινο σταματησε.Κοιμηθηκε.Τον ξυπνησε ο θορυβος
του τηλεφωνου,σηκωθηκε με δυσκολια και σηκωσε το
ακουστικο.Ηταν η φιλεναδα του,τον ρωτησε τι εγινε και
χαθηκε δυο μερες,εκεινος την ρωτησε τι ωρα ειναι,ηταν
περασμενα μεσημερι.Του ειπε πως θα περασει απ'το
σπιτι να τον δει,εκεινος της ειπε πως δεν θελει,να μην
ερθει και της εκλεισε το τηλεφωνο.Εκεινη ξαναπηρε,
δεν το σηκωσε,το αφησε να χτυπα .Μετα απο λιγο ακου-
σε χτυπημα στην πορτα,πηγε και ανοιξε ,ηταν εκεινη,
αρχισε τις ερωτησεις,δεν της απαντησε.Τον ρωτησε με
κοκκεταρια αν τα μαλια της ηταν ωραια ετσι,που τα ει-
χε χτενισμενα.Ουτε και σ'εκεινο της απαντησε.Εκεινη
γελασε.Του ειπε ,πως αργησε ,θα γυρισει στη δουλεια.
Της φωναξε πως κουρασθηκε ,και θελει να διακοψουν,
εκεινη παλι γελασε φευγοντας.Εμεινε μονος.
Και στις εφημεριδες εκεινης της μερας δεν βρηκε τιπο-
τα,σαν εκεινο να μην ειχε συμβει.Αλλα ουτε και τις ε-
πομενες μερες.
Περασαν περιπου οχτω μηνες.
Μεσα σ'αυτους τους οχτω μηνες του συνεβησαν τρια
παραξενα γεγονοτα.
Την πρωτη φορα,πριν το μεσημερι,κοντα στο κεντρο
της πολης,ειχε σταματησει στο κοκκινο,και αφηρημενος
χαζευε τα διπλανα σταματημενα αυτοκινητα,ξαφνικα
ενας απο τους οδηγους γυρισε προς το μερος του και τον
κοιταξε,ταραχτηκε,ηταν εκεινος ο ανθρωπος,ανεκφρα-
στος,το φαναρι εγινε πρασινο ,ξεκινησαν,και χαθηκε με-
σα στο πληθος των ανθρωπων και τα αυτοκινητα.
Μετα απο ενα μηνα,υπολογισε,μπηκε τυχαια σ'ενα κεν-
τρικο κινηματογραφο.Η αιθουσα σκοτεινη,τεραστια,βρη-
κε στα τυφλα μια θεση και καθησε,το εργο ειχε αρχισει.
Ενα ασπρο-μαυρο φιλμ νουαρ.Παρακολουθουσε το εργο
αφηρημενος,και ξαφνικα ,ενταθηκε η προσοχη του,ειδε
στην οθονη ενα οδηγο μεσα στο αυτοκινητο του να
οδηγει τη νυχτα με μεγαλη ταχυτητα,τον προσεξε,εμοιαζε,
ο ιδιος ηταν,με εκεινον τον ανθρωπο.Το πλανο εδειξε μια
σκια να κινειται,μπροστα στον δρομο,ταυτοχρονα ακουστη-
κε δυνατο φρεναρισμα,εσπασαν τα αυτια του.Στο κοντινο
πλανο ειδε το τσακισμενο κεφαλι ενος ανθρωπου.Ταραχτη-
κε εκεινος ο ανθρωπος σε καποιον εμοιαζε.Αυτον τον ιδιο.
Σηκωθηκε απο το καθισμα του και βγηκε εξω απο την αιθ-
ουσα προβολης.Στην αφισα διαβασε τον τιτλο της ταινιας
και τα ονομαα των πρωταγωνιστων,ο πρωταγωνιστης ηταν
ενας πολυ δημοφιλης αμερικανος ηθοποιος.
Την νυχτα εμεινε ξαγρυπνος,δεν κοιμηθηκε.
Περασαν δυο μηνες,και την τριτη φορα ηταν σ'ενα μπαρ.
Καθονταν αφηρημενος μεσα στον χαμηλο φωτισμο του
χωρου κι επινε το ποτο του,ενα τζιν με σοδα.Δυνατα γελια
τον ξυπνησαν,απο το διπλανο τραπεζι.Ο αντρας απεναντι
του ,εβλεπε το προσωπο του,ειχε αναμενο τον αναπτηρα
και προσφερε φωτια να αναψει το τσιγαρο η γυναικα απε-
ναντι του,με γυρισμενη την μισογυμνη πλατη της σ'αυτον.
Δεν τον ενοχλησε το γεγονος πως εκεινος ο αντρας ηταν
εκεινος ο ανθρωπος.Καθε τοσο η κυρια γελουσε σε κατι,
που της ελεγε ο αντρας.Παρατηρησε πως ο αντρας ηταν
αριστεροχειρας.Οταν σηκωθηκαν να φυγουν ,η γυναικα
γυρισε το σωμα της προκλητικα προς αυτον,την αναγνω-
ρισε,ηταν η πρωην φιλεναδα του .Δεν τους ακολουθησε
με το βλεμμα του να απομακρυνονται και να χανονται.
Εμεινε να πιει το ποτο του,ζητησε να του φερουν και
δευτερο.
Εκεινο το βραδυ δεν πηγε σπιτι,περασε τη νυχτα του
σε ενα παλιο ξενοδοχειο ,κοντα στο κεντρο.Η ζεστη
δεν τον αφησε να κοιμηθει.
Το βραδυ εκεινης της μερας πηγε να κοιμηθει στο
σπιτι του.Αποσυνδεσε το τηλεφωνο,κι ανοιξε ολα
τα παραθυρα στο νυχτερινο φως.Ξαπλωσε στο κρε-
βατι και απο εκει παρακολουθουσε ηρεμος το φεγγα-
ρι στον ουρανο.
Να αδειαζει το φως του,υστερα να χανεται και παλι
να γεμιζει φως.
Ξυπνουσε τα μεσημερια,καθονταν στον καναπε και
διαβαζε ως αργα τα απογευματα.Ειχε αφησει να μεγα-
λωσουν τα γενια του,και παντα οταν εβγαινε εξω φο-
ρουσε σκουρα γυαλια,και τη μερα και τη νυχτα.Καποι-
ες φορες φοβηθηκε πως θα τον αναγνωρισουν.Οταν
συναντουσε γνωστους η' συγγενεις τους απεφευγε,στρι-
βοντας στη γωνια του δρομου,ειτε περνωντας στην απε-
ναντι πλευρα του δρομου,ειτε χαμηλωνοντας το κεφαλι
περνουσε γρηγορα απο διπλα τους,τρεμωντας απο την
αγωνια,μην τον γνωρισουν,ειτε προχωρουσε κατευθειαν
πανω τους,τους ρωτουσε κατι,στη τυχη,για καποιο δρο-
μο,για καποια πλατεια,για καποιο μουσειο,τους αιφνι-
διαζε με το ασημαντο,ετσι τους ξεφευγε το σημαντικο.
Στο σπιτι μεχρι αργα τη νυχτα εγραφε.Τα διηγηματα του
ηταν κυκλικα.
Τον τελευταιο καιρο σταματησε το γραψιμο.Ειχε ενοικια-
σει ενα σπιτι στα περιχωρα και εμενε εκει.
Εκεινη τη νυχτα ειχε δροσισει λιγο,απο το ανοιχτο παρα-
θυρο,προς τη δυση,εμπενε στο δωματιο το αρωμα απο τα
λουλουδια του κηπου.
Βγηκε εξω να περπατησει,ηταν περασμενα μεσανυχτα.
Περπατουσε μεσα στον νυχτερινο αερα,κατω απο τα φυλ-
λωματα των δεντρων,το φως του φεγγαριου περνουσε ανα-
μεσα απο τα κενα,που αφηναν και προβαλωνταν με φωτει-
νεινα και σκοτεινα σχηματα στο δρομακι.
Ειχε φτασει στον μεγαλο δρομο,εκανε ενα βημα να τον
διασχισει,ενα δευτερο,ενα τριτο,ενα πολυ δυνατο φως τον
τυφλωσε,ακουσε εναν τρομαχτικο θορυβο φρενων,τ'αυτια
του εσπασαν,δεχτηκε ενα τρομερο χτυπημα στο σωμα,τραν-
ταχτηκε,επεσε στον δρομο,ζαλισμενος ,μεσα απο τα θολα
ματια του διεκρινε,πολυ κοντα στο προσωπο του,το προσω-
πο του ανθρωπου εκεινης της νυχτας,που τον κοιτουσε,αδια-
φορο και σκληρο,την ιδια στιγμη τον τρανταξε ενας δυνα-
τος σπασμος στο σωμα κι εχασε τις αισθησεις του.
.
.
.
'' 20 ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ ''
.
.απο τα '' 20 ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ '' .
.
Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ
.
Περασμενα μεσανυχτα.Οδηγουσε με μεγαλη ταχυτητα,
ειχε βγει εξω απο την πολη,σε μια μεγαλη ευθεια,το φως
του φεγγαριου φωτιζε το τοπιο.Ηταν αφηρημενος. Ξαφ-
νικα ειδε μπροστα του τη σκια ενος ανθρωπου,πατησε
φρενο,ηταν αργα,τον χτυπησε,το αυτοκινητο τρανταχτη-
κε δυνατα και σταματησε,βγηκε γρηγορα εξω,ο ανθρωπος
ηταν ξαπλωμενος στον δρομο,ακινητος,εσκυψε πανω του,
στο ψως του φεγγαριου ειδε το προσωπο του,απο το μετω-
πο του ετρεχε αιμα.Σηκωθηκε,μπηκε στο αυτοκινητο εκα-
νε οπισθεν εστριψε και με ιλιγγιωδη ταχυτητα απομακρυν-
θηκε.
Στο σπιτι εκλεισε τα παραθυρα και κοιμηθηκε με τα ρου-
χα.Οταν ξυπνησε το δωματιο ηταν σκοτεινο,κοιταξε το
ρολοι ,ηταν αργα ,μεσημερι.Πηγε στην τουαλετα,ανοιξε
το φως και ξυριστηκε.Μετα πηγε στο παραθυρο,το ανοι-
ξε για λιγο,κοιταξε εξω,λαμπερος ηλιος, και το εκλεισε
αμεσως.Ντυθηκε και βγηκε εξω.Αγορασε ολες τις πρωι-
νες και τις μεσημεριανες εφημεριδες και γυρισε σπιτι,τις
ξεφυλλισε με προσοχη,σε καμια δεν βρηκε να γραφουν
κατι.Περιμενε να κυκλοφορησουν οι απογευματινες
και οι βραδυνεςΟυτε και σ'αυτες εγραφαν κατι.Εφαγε
κατι προχειρο και ξαπλωσε με τα ρουχα και κοιμηθηκε.
Τον ξυπνησε,μεσα στη νυχτα,η αποπνιχτικη ζεστη.Σηκω-
θηκε και ανοιξε το παραθυρο στη νυχτα,παραξενευτηκε,
που δεν ενιωθε φοβο.Το φεγγαρι ψηλα στον ουρανο,ερι-
χνε τις σκιες του μεσα στο δωματιο.Εκλεισε το παραθυ-
ρο και βγηκε εξω στην πολη εκεινη την ωρα.Η πολη ηταν
αδεια.Στην πολη αυτη ειχε γεννηθει και σ'αυτην ειχε μεγα-
λωσει,ηταν αδυνατο να κρυφθει.Αισθανθηκε αγχος και
γυρισε στο σπιτι.Απο τη σκαλα ακουσε το τηλεφωνο να
χτυπα,δεν βιαστηκε.Μολις ανοιξε την πορτα και μπηκε
εκεινο σταματησε.Κοιμηθηκε.Τον ξυπνησε ο θορυβος
του τηλεφωνου,σηκωθηκε με δυσκολια και σηκωσε το
ακουστικο.Ηταν η φιλεναδα του,τον ρωτησε τι εγινε και
χαθηκε δυο μερες,εκεινος την ρωτησε τι ωρα ειναι,ηταν
περασμενα μεσημερι.Του ειπε πως θα περασει απ'το
σπιτι να τον δει,εκεινος της ειπε πως δεν θελει,να μην
ερθει και της εκλεισε το τηλεφωνο.Εκεινη ξαναπηρε,
δεν το σηκωσε,το αφησε να χτυπα .Μετα απο λιγο ακου-
σε χτυπημα στην πορτα,πηγε και ανοιξε ,ηταν εκεινη,
αρχισε τις ερωτησεις,δεν της απαντησε.Τον ρωτησε με
κοκκεταρια αν τα μαλια της ηταν ωραια ετσι,που τα ει-
χε χτενισμενα.Ουτε και σ'εκεινο της απαντησε.Εκεινη
γελασε.Του ειπε ,πως αργησε ,θα γυρισει στη δουλεια.
Της φωναξε πως κουρασθηκε ,και θελει να διακοψουν,
εκεινη παλι γελασε φευγοντας.Εμεινε μονος.
Και στις εφημεριδες εκεινης της μερας δεν βρηκε τιπο-
τα,σαν εκεινο να μην ειχε συμβει.Αλλα ουτε και τις ε-
πομενες μερες.
Περασαν περιπου οχτω μηνες.
Μεσα σ'αυτους τους οχτω μηνες του συνεβησαν τρια
παραξενα γεγονοτα.
Την πρωτη φορα,πριν το μεσημερι,κοντα στο κεντρο
της πολης,ειχε σταματησει στο κοκκινο,και αφηρημενος
χαζευε τα διπλανα σταματημενα αυτοκινητα,ξαφνικα
ενας απο τους οδηγους γυρισε προς το μερος του και τον
κοιταξε,ταραχτηκε,ηταν εκεινος ο ανθρωπος,ανεκφρα-
στος,το φαναρι εγινε πρασινο ,ξεκινησαν,και χαθηκε με-
σα στο πληθος των ανθρωπων και τα αυτοκινητα.
Μετα απο ενα μηνα,υπολογισε,μπηκε τυχαια σ'ενα κεν-
τρικο κινηματογραφο.Η αιθουσα σκοτεινη,τεραστια,βρη-
κε στα τυφλα μια θεση και καθησε,το εργο ειχε αρχισει.
Ενα ασπρο-μαυρο φιλμ νουαρ.Παρακολουθουσε το εργο
αφηρημενος,και ξαφνικα ,ενταθηκε η προσοχη του,ειδε
στην οθονη ενα οδηγο μεσα στο αυτοκινητο του να
οδηγει τη νυχτα με μεγαλη ταχυτητα,τον προσεξε,εμοιαζε,
ο ιδιος ηταν,με εκεινον τον ανθρωπο.Το πλανο εδειξε μια
σκια να κινειται,μπροστα στον δρομο,ταυτοχρονα ακουστη-
κε δυνατο φρεναρισμα,εσπασαν τα αυτια του.Στο κοντινο
πλανο ειδε το τσακισμενο κεφαλι ενος ανθρωπου.Ταραχτη-
κε εκεινος ο ανθρωπος σε καποιον εμοιαζε.Αυτον τον ιδιο.
Σηκωθηκε απο το καθισμα του και βγηκε εξω απο την αιθ-
ουσα προβολης.Στην αφισα διαβασε τον τιτλο της ταινιας
και τα ονομαα των πρωταγωνιστων,ο πρωταγωνιστης ηταν
ενας πολυ δημοφιλης αμερικανος ηθοποιος.
Την νυχτα εμεινε ξαγρυπνος,δεν κοιμηθηκε.
Περασαν δυο μηνες,και την τριτη φορα ηταν σ'ενα μπαρ.
Καθονταν αφηρημενος μεσα στον χαμηλο φωτισμο του
χωρου κι επινε το ποτο του,ενα τζιν με σοδα.Δυνατα γελια
τον ξυπνησαν,απο το διπλανο τραπεζι.Ο αντρας απεναντι
του ,εβλεπε το προσωπο του,ειχε αναμενο τον αναπτηρα
και προσφερε φωτια να αναψει το τσιγαρο η γυναικα απε-
ναντι του,με γυρισμενη την μισογυμνη πλατη της σ'αυτον.
Δεν τον ενοχλησε το γεγονος πως εκεινος ο αντρας ηταν
εκεινος ο ανθρωπος.Καθε τοσο η κυρια γελουσε σε κατι,
που της ελεγε ο αντρας.Παρατηρησε πως ο αντρας ηταν
αριστεροχειρας.Οταν σηκωθηκαν να φυγουν ,η γυναικα
γυρισε το σωμα της προκλητικα προς αυτον,την αναγνω-
ρισε,ηταν η πρωην φιλεναδα του .Δεν τους ακολουθησε
με το βλεμμα του να απομακρυνονται και να χανονται.
Εμεινε να πιει το ποτο του,ζητησε να του φερουν και
δευτερο.
Εκεινο το βραδυ δεν πηγε σπιτι,περασε τη νυχτα του
σε ενα παλιο ξενοδοχειο ,κοντα στο κεντρο.Η ζεστη
δεν τον αφησε να κοιμηθει.
Το βραδυ εκεινης της μερας πηγε να κοιμηθει στο
σπιτι του.Αποσυνδεσε το τηλεφωνο,κι ανοιξε ολα
τα παραθυρα στο νυχτερινο φως.Ξαπλωσε στο κρε-
βατι και απο εκει παρακολουθουσε ηρεμος το φεγγα-
ρι στον ουρανο.
Να αδειαζει το φως του,υστερα να χανεται και παλι
να γεμιζει φως.
Ξυπνουσε τα μεσημερια,καθονταν στον καναπε και
διαβαζε ως αργα τα απογευματα.Ειχε αφησει να μεγα-
λωσουν τα γενια του,και παντα οταν εβγαινε εξω φο-
ρουσε σκουρα γυαλια,και τη μερα και τη νυχτα.Καποι-
ες φορες φοβηθηκε πως θα τον αναγνωρισουν.Οταν
συναντουσε γνωστους η' συγγενεις τους απεφευγε,στρι-
βοντας στη γωνια του δρομου,ειτε περνωντας στην απε-
ναντι πλευρα του δρομου,ειτε χαμηλωνοντας το κεφαλι
περνουσε γρηγορα απο διπλα τους,τρεμωντας απο την
αγωνια,μην τον γνωρισουν,ειτε προχωρουσε κατευθειαν
πανω τους,τους ρωτουσε κατι,στη τυχη,για καποιο δρο-
μο,για καποια πλατεια,για καποιο μουσειο,τους αιφνι-
διαζε με το ασημαντο,ετσι τους ξεφευγε το σημαντικο.
Στο σπιτι μεχρι αργα τη νυχτα εγραφε.Τα διηγηματα του
ηταν κυκλικα.
Τον τελευταιο καιρο σταματησε το γραψιμο.Ειχε ενοικια-
σει ενα σπιτι στα περιχωρα και εμενε εκει.
Εκεινη τη νυχτα ειχε δροσισει λιγο,απο το ανοιχτο παρα-
θυρο,προς τη δυση,εμπενε στο δωματιο το αρωμα απο τα
λουλουδια του κηπου.
Βγηκε εξω να περπατησει,ηταν περασμενα μεσανυχτα.
Περπατουσε μεσα στον νυχτερινο αερα,κατω απο τα φυλ-
λωματα των δεντρων,το φως του φεγγαριου περνουσε ανα-
μεσα απο τα κενα,που αφηναν και προβαλωνταν με φωτει-
νεινα και σκοτεινα σχηματα στο δρομακι.
Ειχε φτασει στον μεγαλο δρομο,εκανε ενα βημα να τον
διασχισει,ενα δευτερο,ενα τριτο,ενα πολυ δυνατο φως τον
τυφλωσε,ακουσε εναν τρομαχτικο θορυβο φρενων,τ'αυτια
του εσπασαν,δεχτηκε ενα τρομερο χτυπημα στο σωμα,τραν-
ταχτηκε,επεσε στον δρομο,ζαλισμενος ,μεσα απο τα θολα
ματια του διεκρινε,πολυ κοντα στο προσωπο του,το προσω-
πο του ανθρωπου εκεινης της νυχτας,που τον κοιτουσε,αδια-
φορο και σκληρο,την ιδια στιγμη τον τρανταξε ενας δυνα-
τος σπασμος στο σωμα κι εχασε τις αισθησεις του.
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου