LITERATURE [ SHORT STORIES ] ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ [ 1 ]

.
.
LITERATURE [ SHORT STORIES ]
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ
.
1-2-3-4-5-6-7-8-9-10-11-12-13-14-15-16-17-18-19-20-21-...




.

ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ [ 1 ]
.
1
Ειχε πολυ καιρο να την δει κι η αγωνια του ηταν
μεγαλη τωρα ,που πλησιαζε η ωρα να την συναν-
τησει.Στο τηλεφωνο του ειχε μιλησει τρυφερα.Α-
ναλογιστηκε τα χρονια που περασαν μαζυ,μπορει
και να την ειχε σκοτωσει,τα χρονια ,που ηρθαν σαν
να τα ζουσε ενας νεκρος,αδιαφορα.Αναρρωτηθηκε
αν ηταν ομορφη ακομα οπως τοτε.Δεν γνωριζε αν
την αγαπουσε η' αν ηθελε να εκδικηθει.Φοβονταν
πως συνεβαινε το πρωτο.Οταν τελικα ηρθε ειχε πα-
ρει την αποφαση του,αμετακλειτη,μονο που για
την εκτελεση της χρειαζονταν χρονος.
.
2
Μετα απο πολλα χρονια γυρισε στον τοπο ,που
γεννηθηκε.Κανενας απο εκεινους ,που μεγαλωσαν
μαζυ δεν ζουσε,και επιπλεον ειχαν συμβει τεραστι-
ες αλλαγες,σαν τα σπιτια με τα δεντρα μαζυ να
ειχαν αλλαξει τις θεσεις τους,εκεινες,που θυμον-
ταν.Προσπαθησε να βρει στους νεωτερους,αυτους
,που κατοικουσαν τωρα εκει ,σημαδια ,χαραχτη-
ριστικα των παλαιοτερων.Ματαια,σαν να μην τους
ενωνε κανενας δεσμος ,τιποτα .Η γλωσσα ,που
μιλουσαν του ηταν εντελως αγνωστη ,σαν να ηταν
περα απο την Ιστορια,καποια αρχαια γλωσσα.
Ουτε με χειρονομιες καταφερε να συνενοηθει και
να επικοινωνισει μαζυ τους,ουτε εδειξαν εστω
και καποιο ενδιαφερον για αυτο.Παραιτηθηκε
απο οποιαδηποτε προσπαθεια.Εμεινε στη πολη
μερικες μερες ακομη κι επειτα αναχωρησε.
.
3
Συζητουσαν.Σε καποιο σημειο της συζητησης τον
εκοψε.''Η ζωη δεν ειναι πιο ενδιαφερουσα απο τον
θανατο'' του ειπε.''Ομως ειναι η ζωη,που σου δινει
τη δυνατοτητα να το διατυπωνεις'' απαντησε ο αλ-
λος .''Εγω ζω στη ζωη μου νεκρος'' συνεχισε σαν
να μην ακουσε.''Αρα απο αλλη θεση,θες να πεις,
πως το διατυπωσες;''.Ο αλλος σαν να συνηλθε του
ειπε πως τον θαυμαζει για τον τροπο με τον οποιο
παντα συζηταει .
.
4
Ο πατερας του ,ναυτικος ,οταν γυρνουσε απ'τα μα-
κρυνα ταξιδια,τον επαιρνε,μικρο παιδι,στα διαφο-
ρα ταβερνεια που συχναζουν οι ναυτικοι,εκει επιναν
κι ελεγαν ιστοριες της θαλασσας.Οταν γυρνουσαν
σπιτι,η μανα ,παντα του'λεγε αυστηρα:''Τους ναυτι-
κους,να μην τους πιστευεις''κι επειτα γελωντας
''φτιαχνουν περιπετειες''.Εκεινος το'χε αποφασισει,
σαν μεγαλωσει θα μπει σε καραβι να ταξιδεψει.
Μετα το ναυαγιο και τον πνιγμο του πατερα τα-
ξιδεψε.Για να μην παραπονιεται η μανα και γκρι-
νιαζει της εστελνε συχνα γραμματα,και χρηματα
για το σπιτι.Καποτε σ'ενα πορτο,στο Μπουενος
Αιρες της Αργεντινης σ'ενα κακοφημο σπιτι μια
κοπελα ,που πηγε μαζυ της,του'πε πως εμοιαζε
πολυ με καποιον αλλον ,σαν να'ταν στενος συγ-
γενης του, και δε του πηρε χρηματα.Αυτος τα κα-
λαβε ολα.Και περιμενε να πληρωθουν με τη σει-
ρα ολα.Επειδη η μοιρα,το πεπρωμενο του ναυτι-
κου ειναι το στομα του καρχαρια,το καραβι του
βρεθηκε σ'αγρια θαλασσα και μετα απο ανιση
μαχη βουλιαξε,μαζυ με το καραβι κι ο ναυτης.
Οταν βρεθηκε στον βυθο ξαπλωσε χωρις παρα-
πονο,ηρεμος,αναμεσα στα κοραλλια και παρα-
καλεσε οταν εχει γαληνη ψηλα πανω ,στον ου-
ρανο να προβαλλει καθαρα αναμεσα στους αστε-
ρισμους η μικρη πολη,που γεννηθηκε με τη
θαλασσα της, τα σπιτια της ,το σπιτι του με τη
μανα και τ'αδερφια του.Και διπλα του κοντα
εβλεπε μεσα στα νερα και στα βραχια τον πατε-
ρα του σκεπασμενον με αστεριες κι αχινους.Κι
ηταν η καρδια του τοτε γεματη, πληρης.
.
5
Μιλαγε κι ο αλλος δεν καταλαβαινε τιποτα.Η' ετσι
τουλαχιστον φαινονταν.Του επαναλαμβανε τα λεγο-
μενα του, ομως χωρις ν'αλλαξει το παραμικρο.Αρχι-
σε ,υπομονετικα,να του διδασκει τη γλωσσα,απο την
αρχη.Επειδη παλι δεν ειχε κανενα αποτελεσμα αγα-
νακτησε,απειλησε πως ποτε δεν θα του ξαναμιλουσε.
Ο αλλος ακουγοντας εκεινο χαμογελασε ,επιδοκιμα-
στικα,σαν εκεινο να επεδιωκε.
.
6
Ενιωθε μεγαλη ευτυχια,που περασε τη ζωη του παρα-
τηρωντας τη θαλασσα.Νυχτες ολοκληρες περασε σε
κρυφες απομερες παραλιες βλεποντας το φως του φεγ-
γαριου, ασημι ,να το φερνει στις πλατες του το κυμα και
να το αφηνει στην λεπτη αμμο μπροστα στα ποδια του.
Φανταζονταν τον εαυτο του να τρυπωνει στη σπηλια
ενος κοχυλιου και να ζει σαν ερημιτης του .
.
7
Παρ'οτι δεν επεδιωξε το κακο,ηρθαν ετσι τα πραγματα,
που μπερδευτηκε ασχημα.Ξεφυγε,ποτε δεν τον επιασαν
κι αυτο το χρωστουσε στην εξυπναδα του,να κρυβει
καλα τις πραξεις του.Καποτε σταματησε αυτη τη ζωη,
και ζουσε σε μεγαλη εκτιμηση απο τους αλλους.Αργο-
τερα οταν αποκαλυφθηκαν τα εγγκληματα του,αλλαξαν
συμπεριφορα ,κι εγιναν πολυ σκληροι ,ανελεητοι..Ολους
τους απογονους του τους επιασαν , τους πηραν τις περι`-
ουσιες τους και τους εξολοθρευσαν.Σβηνοντας τα παντα
τελειωσαν.
.
8
Συχνα συγκεντρωνε το βλεμμα του σ'ενα αντικειμενο
π.χ σ'ενα μηλο,επειτα εκλεινε σφιχτα τα ματια του κι ο-
ταν μετα απο καποια ωρα τα ανοιγε το πραγματικο μηλο
ειχε εξαφανισθει.Αυτη η ικανοτητα του,η' τελος παντων
οτι ηταν,δεν ειχε καμια σχεση με μαγειες και θαυματα,
αυτο το γνωριζε καλα.Τις νυχτες ,μεσα στα ονειρα του,
ολα εκεινα τα αντικειμενα αναβιωναν,και κατειχαν πε-
ρισσοτερη πραγματικοτητα εκεινα τα ειδωλα.
.
9
Καποια μερα εφυγε,για πολυ καιρο περιπλανηθηκε,καποι-
ες φορες ενιωσε ευτυχισμενος.Οταν καποτε γυρισε πισω
ολα ειχαν αλλαξει,ματαια εψαχνε να ξαναβρει τα προσω-
πα,που ειχε εγκαταλειψει τοτε.Αποκαμε να ψαχνει,ισως
αυτη η τιμωρια ηταν η καταλληλη ,για την πραξη του.Τα
υπολοιπα χρονια της ζωης του τα περασε μονος,ερημος.
Οταν μετα απο χρονια τους συναντησε και παλι ,εκεινοι
τον συγχωρησαν και δεν του κρατησαν καμια κακια,ουτε
του ζητησαν να δικαιολογησει την συμπεριφορα του.
.
10
''Τι ειδος γνωση ειναι αυτη που εχουμε γι'αυτην -εδω-την
πραγματικοτητα;'',''Η εφευρεση η' η ευρεση νεων μορφων
αφηγησης εξυπερετει αισθητικες αναγκες;'',''Μπορει η
πραγματικοτητα να ειναι διατυπωμενη πανω στην εξαπα-
τηση των αισθησεων;''Αυτα ηταν τα ερωτηματα ,που τον
αποσχολουσαν ,οταν αισθανθηκε την αναγκη να την καλε-
σει να ερθει στο σπιτι.Την ειχε γνωρισει τυχαια,σε μια
κοινωνικη εκδηλωση,πριν λιγο καιρο.Ηταν ευγενικη και
πολυ ομορφη.Αποψε του φανηκε ανησυχη,σαν να την βα-
σανιζε κατι.Προσποιηθηκε πως δεν καταλαβε κατι,υστερα
δεν κρατηθηκε και την ρωτησε.Εκεινη του απαντησε,απλα,
πως δεν ειχε κατι ,που να αξιζει,να κρατηθει απο αυτο.
''Ετσι κι αλλιως πρεπει να κατασκευασουμε η' να εφευρου-
με τους λογους για να ζουμε.Κι ισως γι'αυτο βρισκομα-
στε εδω'' ειπε.Στη συνεχεια του αφηγηθηκε μια ιστορια,
αν και ηταν ενδιαφερουσα,του φανηκε φτιαχτη,κατασκευ-
ασμενη.Ενα δυο σημεια της ηταν σκοτεινα,απο πισω τους
διαισθανονταν μια τρομακτικη αληθεια.Λιγο μετα της εξι
το απογευμα εφυγε.Εκεινος μετα την αναχωρηση της σκε-
φτηκε μηπως ηταν καλυτερα να μην σιωπησει,να τρεξει
πισω της,να της πει πως εχει καταλαβει τι παει να κανει,και
να την συνεφερει.Ομως δεν το κουνησε απο τη θεση του.
Πηγε μονο στο παραθυρο και μολις που προλαβε να τη δει
να στριβει στη γωνια του δρομου κατω και να χανεται
.
11
Γνωριζε πολυ καλα την μεγαλη του αγαπη να
αφηγειται ιστοριες.Τον επισκεφθηκε στο σπιτι
του.Εκεινη τη μερα του αφηγηθηκε μια πραγματι-
κη ιστορια:
''Οι πληγες του ηταν ανοιχτες και αιμοραγουσαν,
τα αγρια κυνηγοσκυλα ειχαν εξαντληθει απο το
τρεξιμο και τον βασανιζε η σκεψη πως η αληθεια
ειναι απουσα''
Αργοτερα επεξεργασθηκε καλα ενα μυθο:
''Καποιος ειχε δολοφονησει τον πατερα του κι ειχε
παει με τη μανα του.Παιδια δεν αποκτησε μαζυ της.
Καλυτερα ετσι''Σταματησε την αφηγηση και ρωτησε:
''Ποιος γνωριζει,αυτο που ειναι ο ανθρωπος;''
Στη συνεχεια αναφερθηκε πως συνεβηκε το γεγο-
νος:''εκεινος εσπερνε το καμωμενο χωραφι,οταν
ξαφνικα ακουστηκε μεγαλη βουη απ'τον ουρανο και
χυμηξε μ'ανοιγμενα τα φτερα αετος και αφου τον αρ-
παξε στα νυχια του αναληφθηκε μαζυ του στον ουρα-
νο ψηλα''
Απο τον πατερα του ειχε κληρονομησει μεγαλη
περιουσια,η μητερα του τους ειχε εγκαταλειψει,
οταν ηταν ακομα μωρο παιδι,στη κουνια,και πο-
τε δεν εμαθαν τιποτα γι'αυτην.
Οταν ειχε αρχισει να νυχτωνει αναχωρησε,εκεινος
τον συνοδευσε ως την αυλοπορτα του σπιτιου.
''Ολοι οι ανθρωποι ειναι θνητοι,, ακουσε τα τελευ-
ταια του λογια.
Τις επομενες μερες χαθηκε μεσα σε ανοητες και
ασημαντες πραξεις,και δεν του εμεινε ,εστω κι ελα-
χιστος χρονος,να αντιληφθει την πραγματικη ουσια
των πραγματων,που τον περιτριγυριζουν.Δυστυχως,
καμια καινουργια ιδεα.
.
.