LITERATURE [ STORIES OF THE FANTASTIC] ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ

.
.

.

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ
.
Το Πραγματικο ειναι Φανταστικο,
Το Φανταστικο ειναι Πραγματικο,
ετσι ο Κυκλος Τελειωνει με το Πραγματικο
.

.
I
Οταν βγηκε απο τη θαλασσα ο ηλιος ηταν ψηλα
στον οριζοντα .Μια νεαρη γυναικα επαιζε μ'ενα
παιδι στην αμμο εκει που χτυπαει το κυμα.Τους
παρατηρισε ,εκεινη καποια του θυμιζε.Εμεινε
στον ηλιο να στεγνωσει.Τοτε θυμηθηκε:δεκα χρο-
νια πριν περιπου μια εφημεριδα στην πρωτη σελι-
δα ειχε για πολλες μερες την φωτογραφια της.Ειχε
δολοφονηθει μεσα στο διαμερισμα της,ο δολοφο-
νος δεν βρεθηκε.Σκεφτηκε να την ρωτησει,διστασε,
τελικα την πλησιασε και την ρωτησε:''Κυρια,με
συγχωρητε,ειστε εκεινη η γυναικα τοτε;''.Εκεινη
τρανταχτηκε ,φοβισμενη,κοιταξε το παιδι κι επειτα
σαν συνηλθε απαντησε σχεδον ψιθυριστα:''ναι,ειμαι
εκεινη''.Εκεινος δεν περιμενε ν'ακουσει τιποτα αλλο,
ντυθηκε κι απομακρυνθηκε απο την παραλια.Ο η-
λιος ηταν ψηλα,στο ιδιο σημειο,εκαιγε τη μερα.Για
αλλη μια φορα συναντησε τη γυναικα,που ειχε δο-
λοφονησει.
.
II
.
Εβλεπε τηλεοραση μεχρι αργα τη νυχτα,την εκλει-
σε,ανοιξε ενα μπουκαλι ουισκι κι εβαλε σ'ενα ποτηρι.
Την ιδια στιγμη ακουσε βηματα στον διαδρομο.Τα
βηματα πλησιαζαν,οταν την ειδε της χαμογελασε.''Σε
περιμενα να'ρθεις''ειπε και της προσφερε το ποτηρι
με το ουισκι.Εκεινη αρνηθηκε,μ'ενα κουνημα του
κεφαλιου,και καθισε στον καναπε.'' Εχεις ωρα εδω;''
ρωτησε.''Δεν βγηκα εξω'' απαντησε ''εδω ειμαι απο
το απογευμα,εβλεπα τηλεοραση,μολις την εκλεισα.
Εσυ;''την ρωτησε.''Εγω,τι εγω;''απαντησε και χωρις
να προσθεσει κατι σηκωθηκε απ'τον καναπε,περασε
απο μπροστα του και προχωρησε προς τον μεγαλο
καθρεφτη στον απεναντι τοιχο,χωρις να σταματησει
βαδισε στο εσωτερικο του.Αφου απομακρυνθηκε
αρκετα,σταματησε και γυριζοντας προς το μερος
του φωναξε,ισα που την ακουσε,''Εγω,τωρα θα ερ-
θω εκει''
.
III
Εκεινη τη μερα εκανε πολυ ζεστη.Καθονταν σ'ενα
παγκακι ,στο παρκο.Στο απεναντι παγκακι ηρθε
και καθισε μια νεαρη κοπελα,κρατουσε μια κοκ-
κινη τσαντα,την ανοιξε κι απο μεσα της εβγαλε ενα
κραγιον, μ'αυτο εβαφε τα χειλη της .Πηρε τη εφη-
μεριδα ,που ειχε αφησει διπλα του,την ανοιξε να
διαβασει.Οταν μετα απο καποια ωρα κοιταξε απεν-
τι η κοπελα ειχε φυγει.Γυρισε στη εφημεριδα.Κατι
τον εκανε να ξανακοιταξει,εκει απεναντι η κοπε-
λα εβαφε τα χειλη της,οταν τελειωσε εβαλε το
κραγιον στην τσαντα και την εκλεισε.Τον ειδε,που
την κοιτουσε και του χαμογελασε,εκεινος ντραπηκε
και κρυφτηκε πισω απο την εφημεριδα.Οταν ξανα-
κοιταξε με προσοχη,εκεινη ειχε φυγει,ειδε την τσα-
ντα της την ειχε παρατημενη στο παγκακι,που κα-
θονταν.Σηκωθηκε ,πηρε τη τσαντα ,ετρεξε να την
βρει,πουθενα,ειχε χαθει μεσα στο λαβυρινθο των
δρομων του παρκου.Βγηκε απ'το παρκο,πηρε το
λεωφορειο και γυρισε σπιτι.Αφησε την τσαντα πα-
νω στο τραπεζι,ανοιξε την τηλεοραση,ανοιξε το
ψυγειο ,πηρε ενα γαλα ,το ανοιξε και καθισε στον
καναπε να το πιει.Κοιταξε τη κοκκινη τσαντα,ση-
κωθηκε,πηγε στο τραπεζι,την πηρε στα χερια του
και την ανοιξε,αδειασε το περιεχομενο της στην
επιφανεια του τραπεζιου,τα συνειθισμενα πραγμα-
τα μια κοπελας.Ετοιμαζονταν να τα ξαναβαλει με-
σα στην τσαντα,οταν προσεξε ενα χαρτακι,το πη-
ρε ,διαβασε:''Αυτο,που σημερα ειδες στο παρκο
ηταν στο ονειρο μου'',τα γραμματα ηταν με κοκκι-
νο κραγιον.
.
IV
.
Ζωγραφιζε ενα πινακα,με μεγαλες διαστασεις.Οταν
τον τελειωσε τον επισκεφτηκε ενας γνωστος του
συλλεκτης εργων τεχνης.και γκαλεριστας.Συζητου-
σαν περι ζωγραφικης.Ο συλλεκτης αναφερθηκε
στον πινακα ,που ειχε κανει.Τον αφησε να μιλα,
καποια στιγμη τον εκοψε:''Για ποιον πινακα μου
μιλας;'',''Μα,γι'αυτον ,που μολις τωρα τελειωσες''
''Θελεις να πεις για τον πινακα ,που μολις τωρα
καταστραφηκε''
.
V.
Ηταν στη καφετερια ,που συνηθως πηγαινε,επινε
τον καφε του,γυρω του πολυς κοσμος εκεινη την
ωρα,οι φωνες ανθρωπων ,που συζητουσαν.Ξαφνικα
δεν ακουγε το παραμικρο,σαν να ειχαν βουβαθει οι
ανθρωποι,ομως εβλεπε πολυ καθαρα τα χειλια τους
να κινουνται,οπως καποιος μιλαει σε καποιον.Πα-
ραξενευτηκε,απευθυνθηκε σε καποιον στο διπλανο
τραπεζι και τον ρωτησε:,οσο πιο δυνατα μπορουσε
''Παρακαλω,Κυριε,τι ωρα εχεται;'',εκεινος κοιταξε
το ρολοι του και του απαντησε.Δεν ακουσε τιποτα,
Τον ξαναρωτησε παλι ευγενικα,ο αλλος του απαντη-
σε .Ουτε αυτη τη φορα ακουσε,απολυτως τιποτα.
Ντραπηκε να τον ξαναρωτησει η ' να ρωτησει καποι-
ον αλλο.Δεν μπορουσε,για πολυ ωρα ,να καταλαβει
τι εγινε.Καμμια αλλαγη στον ηχο,δεν ακουγε τιποτα.
Δεν εφυγε ,καθισε και παρατηρουσε τους αλλους να
μιλουν.Ξαφνικα ακουγε παλι,ειχαν ανοιξει την τηλεο-
ραση,γυρισε προς το μερος της,ακουγε καθαρα τι ε-
λεγαν στην τηλεοραση,ομως συνεχιζε να μην ακουει
τις φωνες των ανθρωπων στη καφετερια
.
VI
.
Η ιστορια αυτη αρχιζει απο το τελος,εκτυλισεται ως
την αρχη και ξαναρχιζει την ιστορια ως το τελος.Εκει-
νο επαναλαμβανεται πολλες φορες,αδυνατο να σταμα-
τισεις την κινηση αυτης της ιστοριας.Αν η αρχη γινει
τελος τοτε αρχιζει η ιστορια,που τελειωνει στην αρχη
της, και τελειωνοντας ξαναρχιζει,...
.
VII
Τη νυχτα ονειρευονταν εναν αγνωστο ανθρωπο,πνιγ-
μενο ,μεσα στα νερα,γυρω του μικρα ψαρια τον ετρω-
γαν.Την αλλη μερα μαγειρευε κι ετρωγε ψαρια,ετσι
αναπληρωνε τις απωλειες του.
.
VIII
Αυτο,που του συνεβαινε στο παρον το συνεδεε με ολη
τη σειρα των γεγονοτων στο παρελθον.Εκεινη η συνδε-
ση ηταν εξαντλητικη σε ολες τις λεπτομερειες,αναπτυσον-
ταν σαν φθινουσα ακολουθια:P[n],P[n-1],P[n-2],...P[3],
P[2],P[1],P[0].Τον τελευταιο καιρο εγινε ξαφνικη μετα-
βολη,η συνδεση του παροντος γινονταν με τα συμβαντα
στο μελλον.Εκεινο δεν του προκαλεσε αγχος και φοβο,
αντιθετα τον χαροποιησε.Η σειρα τωρα εγινε αυξουσα:
F[n],F[n+1],F[n+2],...
.
IX
Ο ανθρωπος,απεναντι του στο καθισμα,ειχε ανεβει στο
τρενο πριν δυο στασεις.Ο ηλεκτρικος ειχε μπει στα πυ-
κνοκατοικημενα τμηματα της πολης.Ο αλλος απεναντι
του απεφευγε το αυστηρο διαπεραστικο του βλεμμα.
Εκεινος ανοιξε την εφημεριδα ,και γυρισε επιδεικτικα
προς το μερος του τη σελιδα με το ρεπορταζ για τον φο-
νο.Τον ειδε,με την ακρη του ματιου του,τα χερια του
ετρεμαν,εκλεισε την εφημεριδα,δεν τον κοιτουσε κατευ-
θειαν,του φανηκε για μια στιγμη, πως ο αλλος βουβα
προσπαθησε με τα ματια να τον εκλιπαρησει για ελεος.
.
Χ

Αυτα ,που του διηγηθηκαν ειχαν συμβει πριν απο πολ-
λα χρονια,εκεινος δεν ειχε γεννηθει ακομα.Ομως ενιω-
σε τυψεις και μεγαλη ντροπη.Εψαξε και με μεγαλη δυ-
σκολια βρηκε μερικους συγγενεις μακρυνους.Τον αντι-
μετωπισαν με αδιαφορια,σαν ποτε να μην ειχαν συμβει
εκεινα τα εγκληματα
.
ΧΙ
Εκεινος ο ανθρωπος του κινησε την περιεργεια.Ολες οι
κινησεις του υπολογισμενες σαν να υπακουε σε καποι-
ους απαραβατους κανονες.Ο τροπος,που καθισε στην κα-
ρεκλα,ο τροπος,που επινε τον καφε του,ο τροπος με τον
οποιο εβγαλε ενα μπλοκακι,ο τροπος με τον οποιο κατι
σημειωσε,ο τροπος με τον οποιο το εκλεισε και το εβαλε
στην τσεπη του.Για να διασκεδασει σκεφτηκε μηπως
κι αυτος ο ιδιος συμπεριλαμβανονταν στο συστημα του
η' ηταν ανυπαρκτος σ'αυτο.Οταν το ξανασκεφτηκε σοβα-
ροτερα ενιωσε φοβο.Η υποψια του εγινε βεβαιοτητα,στην
ζωη του επικρατουσε μεγαλη ακαταστασια.
.
ΧΙΙ
Οι σχεσεις ,που ειχε με τους ανθρωπους και τα αντικει-
μενα του προκαλουσαν διαφορα συναισθηματα.Φαντα-
στηκε να ζει αυτος μονος στον κοσμο και τα συναισθη-
ματα ,που θα ειχε.Ενιωσε τρομο,σαν να 'χανε τη ζωη του.
Η επιθυμια του εκπληρωθηκε,να ζει για παντα αναμεσα
στους ανθρωπους.
.
ΧΙΙΙ
Ο στοχος του στη ζωγραφικη ηταν να αποκλεισει τον ο-
ρατο κοσμο.Στην αρχη στους πινακες του υπηρχαν παρα-
δοξες συνευρεσεις ορατων αντικειμενων,αυτο δεν τον
ικανοποιουσε,περιειχαν σε εμφαση τον ορατο κοσμο.Πε-
ρασαν πολλα χρονια πειραματισμων και ερευνων .Οι κρι-
τικοι εγραψαν για μια νεα αντικειμενικοτητα του ορατου,
και για την μη-εικονικοτητα του μη-ορατου.Διαισθανθηκε
πως ο αποκλεισμος του ορατου ειναι αντιφαση:αποκλει-
οντας το ορατο του κοσμου προκαλειται η ''μεγαλη εμ-
φαση του ορατου''
Συνεχισε το προγραμμα του ,τα αντικειμενα αποκτησαν
ακαθοριστη μορφη,η συνδεση μεταξυ των αντικειμενων
ηταν αδυνατη,φαινομενα ενος απροβλεπτου μη ορατου
κοσμου,παρ'ολ'αυτα ομως ηταν ορατα.Καταλαβε τελικα
πως ηταν δεσμιος για παντα ενος διαρκως επανερχομε-
νου ''ορατου''
.
XIV
Σιγα σιγα η πραγματικοτητα η' αυτο ,που θεωρουμε,πραγ-
ματικοτητα εγκλωβιστηκε [η ' συσωρευτηκε ]μεσα στα
ονειρα του.Το πηρε αποφαση:η πραγματικοτητα ηταν σαν
το ονειρο και το ονειρο σαν την πραγματικοτητα.Στην προ-
χωρημενη ηληκια,που βρισκονταν λιγο ειχε σημασια τι
πραγματικα συνεβαινε,αν ηταν αληθεια η απατη,οτι και
να ισχυε αυτο τωρα τον βολευε.
.
XV
Τον πηρε τηλεφωνο στο γραφειο του,του ζητησε να παει σπι-
τι της οσο πιο συντομα μπορουσε.Διεκοψε την εργασια του.
Η μεγαλη κυκλοφορια στο κεντρο της πολης τον καθυστερη-
σε.Βρηκε την εξωπορτα του διαμερισματος μισοανοιγμενη,
την εσπρωξε και μπηκε.Την βρηκε πεσμενη στο πατωμα,νε-
κρη,την ειχαν χτυπησει στο κεφαλι.Τον συνελαβαν,στο δικα-
στηριο αρνηθηκε να απολογηθει.Καταδικαστηκε.Οταν μετα
απο χρονια αποφυλακηστικε την πηρε τηλεφωνο να παει στο
σπιτι της.Εκτελεσε τον φονο τοσο τελεια,που κατεφερε να ξε-
φυγει,κανενας ποτε δεν τον υποψιαστηκε
.
XVI
Μπηκε στο μισοσκοτεινο δωματιο,του ειπε στο μπανιο ειχε
ζεστο νερο ,μετα απ'αυτον εκεινη μπηκε στο μπανιο,ακουσε
το νερο,οταν βγηκε σταθηκε μπροστα του να τη δει μεσα στο
χαμηλο φως του δωματιου,επειτα πηγαν στο κρεβατι.Ηταν
αργα,του ειπε πως δεν ειχε αλλο πελατη,αν ηθελε μπορουσε
να κοιμηθει εκει,να περασει τη βραδυα του.Οταν ξυπνησε,η
γυναικα κοιμονταν ακομα διπλα του ,την κοιταξε,τα ματια
της ειχαν μαυρους κυκλους,και το σωμα της χοντρο,ασχημο,
βρωμουσε αλκοολ.Αηδιασε,σηκωθηκε ,ντυθηκε βιαστικα κι
εφυγε χωρις να κλεισει την πορτα
.
XVII
.
Απο το σπιτι περνωντας το μονοπατι μεσα στις ελιες κατε-
βηκε στο μερος,που ηταν το πηγαδι,συνεχισε κι εφτασε στον
κηπο,οι μηλιες ηταν ανθισμενες,απο εκει κατηφοριζοντας
εφτασε στην πολιτεια ,μια μικρη πολιτεια ψαραδων,φυσου-
σε νοτιας εδω και τρεις μερες του ειπανε,τα νερα ειχαν φου-
σκωσει,τα καφενεια στην προκυμαια γεματα κοσμο,αργοτερα
πηρε τον δρομο της επιστροφης,κουρασμενος,περασε απο τον
κηπο,στο πηγαδι δεν σταματησε,ανηφορισε το μονοπατι μεσα
στις ελιες,οταν τελικα εφτασε το σπιτι του ειχε χαθει,δεν το
βρηκε.
.
XVIII
Μεσα στον λαβυρινθο των δρομων τυλιγμενα τα σπιτια,
βαμενα στον ασβεστη ασπρα,τα παραθυρα μικρα ,σκουρο
γαλαζιο,ηταν μεσημερι οταν ακουστηκε δυνατη κραυγη,
ολοι βγηκαν απο τα σπιτια τους κι ετρεξαν,μια γυναικα
ειχε δολοφονηθει,ηταν πανω στις πετρες του δρομου με-
σα στα αιματα,εψαξαν για τον ενοχο,ευκολα τον εντοπι-
σαν,ενας αντρας γυρω στα τριαντα,πρωην ηθοποιος,εκει-
νος αρνηθηκε,φωναζε δυνατα πως ηταν αθωος,κανενας
δεν τον ακουγε,τον εδεσαν ,τον σηκωσαν και τον φορτωσαν
σ'ενα καραβι,ανοιχτηκαν στη θαλασσα κι οταν εφτασαν
μακρυα σε μερος απατο σταματησαν,εκει τον εριξαν στα
σκοτεινα νερα να τον φανε τα ψαρια.
.
XIX
Εζησε την ζωη του μονοτονα ,ανιαρα,οι συνθηκες δεν
ηταν ευνοικες για κατι καλυτερο ,διαφορετικο,αποφασι-
σε να απομονωθει,αντιμετωπισε μεγαλες δυσκολιες,
μετα απο επιπονη και πολυχρονη εργασια εφτασε στη
διατυπωση μιας Γενικης Εξισωσης για το Ολον,προσπα-
θησε να τη λυσει,με εκπληξη βρηκε πως μια μερικη της
λυση ειναι και ο κοσμος ,που απαρνηθηκε,πως συστατικο
στοιχειο της Μεγαλης Τελειοτητας ειναι αυτος ο ασημαν-
τος μονοτονος και ανιαρος κοσμος.Τοτε αποφασισε να
να επιστρεψει στον κοσμο.Μονο ,που τωρα εκεινος ο
κοσμος περνουσε μια μεγαλη περιοδο παρακμης ,εκεινος
εμπλεξε σε πολλα ,κι εδρασε σαν παλιανθρωπος
.
XX
Απο διαφορα ,που του συνεβαιναν εβγαλε το συμπερασμα,
πως ζουσε στο ονειρο ενος αλλου ανθρωπου η ' στο ονει-
ρο καποιου αλλου οντος,μιας πεταλουδας ισως.Αυτος συνε-
χιζε κανονικα να ζει,μπορει να μην τον ονειρευονταν ενας
ανθρωπος,αλλα περισσοτεροι ,σ'αυτη την περιπτωση δεν
τον φοβιζε αν ο αλλος για καποιο λογο επαυε να ονειρευ-
εται,οταν πεθανε,παντα καποιος θα βρισκονταν να τον
ονειρευεται.Προσπαθησε να σκεφτει τη ζωη του,να θυμη-
θει τα παιδικα του χρονια,τα εφηβικα,μεχρι τωρα,να
ανακαλυψει τι ειδους ανθρωποι τον ονειρευονταν.Πολυ
μπερδευτηκε,δεν ηταν ευκολο κατι τετοιο.Εφτανε καπου
κι απο εκει διακλαδιζονταν ο δρομος κι αν καποιον ακο-
λουθουσε παλι διακλαδωση , και παλι διακλαδωση,...
Σκεφτηκε πως αυτος ο ιδιος,που τον ονειρευονται,ζει κα-
νονικα,σαν αυτο να μην συμβαινει,και αυτος ονειρευεται,
μεσα στα ονειρα των αλλων,αν κατα καποιο τροπο γινει
μια μεταβολη,αντι να τον ονειρευονται ,αυτος να τους ο-
νειρευεται, που τον ονειρευονται,τοτε ολοι ζουν μεσα στα
ονειρα του,κι εξαρταται η ζωη τους απ'τη δικη του ζωη.
Του φανηκε εγωιστικο ενας μονο ανθρωπος να ζει,ολους
τους αλλους να τους ονειρευεται,σ'ενα μεγαλο υπνο,που
δεν ειναι παρα ενα απο τα ονειρα του,οχι,αυτο μπορει
να συμβαινει μ'ολους του ανθρωπους,σε ονειρευουμαι,
που με ονειρευεσαι,να σε ονειρευουμαι,...
.

.