.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
.
Claude Monet-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
The Claude Monet Impression-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
σε λιγο εφτασε το τρενο στο σταθμο του Σαν Λαζαρ,οι καπνοι,η σιλουετα μιας γυναικας
με μια βαλιτζα κι ενα παιδι,ενας αντρας τους περιμενε,φορουσε καπελο,το τρενο ξεκινη-
σε,ολα σκεπαστηκαν στην ομιχλη,στο σπιτι η Καμιγ στον καναπε,βγηκαν και περπατησαν
στον κηπο,μετα την καταιγιδα,ειδε την Αλις στην κινεζικη γεφυρα,της φωναξε,φοβηθηκε
μην πεσει,επειτα την εχασε,που πηγε;ανεβηκαν στη γεφυρα,κοιταζε τα νουφαρα,ποσο
ομορφα,αναπνεουν κατω απ'το νερο,πιο περα,παρατηρησε,μια γυναικα καθισμενη στη
χλοη διαβαζε,τα ματια του για μια στιγμη θολωσαν,ταραχτηκε,επειτα συνηρθε,η Καμιγ
ρωτησε τη συμβαινει,δεν ηξερε,ισως το φως,το φως αλλαζει,αλλου πιο ελαφρυ,πιο μαλα-
κο,εδω τρεμουλιαζει,αδυνατο να το συλλαβεις,συνεχεια αλλαζει,ευλυγιστο,ακουσε ενα
σφυριγμα,ειδε τον ανθρωπο απο την βαρκα να τον χαιρετα,ανταπεδωσε,σε λιγο ο ηλιος
ανετειλε,αργοτερα,μια φιλικη παρεα απο γυναικες και αντρες προγευματιζε κατω απ'τα
δεντρα,ο καθισμενος αντρας κατι ειπε δυνατα και η γυναικα στα λευκα αριστερα του
γελασε,τετοια εποχη μαλλον θα ηταν κρυα τα νερα στο Σηκουανα,αυτο δεν τον ενοιαζε,
η Καμιγ τον κοιταζε εξαντλημενη,της θυμισε εκεινη τη μερα με την χρωματικη ομπρελα
κατω απ'το φωτισμενο ουρανο,και διπλα το παιδι,η γυναικα χαμογελασε,το χιονι κατα-
σπρο ειχε καλυψει το τοπιο,οι λευκες,ο δρομος,δυο ανθρωποι,ξεχωρισε την Αλις,της
φωναξε,εκεινη απομακρυνονταν,της ξαναφωναξε αυτη τη φορα πιο δυνατα,δεν ακουγε,
που πηγαινε;ακουσε τον θορυβο της πτωσης στα νερα,δεν κουνησε τα χερια να σταθει
στην επιφανεια,βυθιστηκε,στο ενα του ματι κολλησε ενα νουφαρο,τον ρουφουσε,το
νουφαρο ολοενα και μεγαλωνε,τι φως ειναι αυτο;με το χερι του προσπαθηκε να το
ξεκκολησει,αδυνατο,η ανωση δεν διευκολυνε τις κινησεις του,η Καμιγ,πρωτη φορα,με
την Αλις χειρονομουσαν προς το μερος του,τι θελουν;δεν ξερουν οτι ειναι τυφλος;
αυτο κρατησε ενα δευτερολεπτο,επειτα τα χρωματα παγωσαν,ακινητα,χειμωνας,περασε
ο χειμωνας ηρθε η ανοιξη,τρεις γυναικες,ακουσε γελια,σε μια βαρκα,η μια με ασπρο
καπελο κι αλλες δυο με κιτρινα καπελα,ειδε τα ειδωλα τους στα ελαφρα μετακινουμενα
νουφαρα,ανοιξη στο Αρτζεντειγ 1872,το ζωηρο σωμα της Καμιγ,impression,soleil levant,
ηχηρο φως,στο Ζιβερνυ ο κηπος ειχε πολλα λουλουδια,αυτος τα ηθελε,και η Καμιγ ηθελε
τα λουλουδια,η Αλις θα καταλαβαινε,η λυπη,η παρομοιωση,η βαρκα με τις δυο φιγουρες
θα διαλυονταν μεσα στον ισχυρο χρωματισμο, καποιος τοτε εδωσε την προσταγη να
ξεκινησει η λεμβοδρομια στην Αρτζεντειγ,ποση φασαρια κανουν αυτοι οι Αμερικανοι γειτο-
νες ζωγραφοι;εχουν γινει πολλοι ενοχλητικοι,The Claude Monet Impression Bussines,
κιτρινο,κοκκινο,γαλαζιο,πρασινο,πορτοκαλι,τυφλωνεται,απο το εκτυφλωτικο ασπρο
φορεμα της γυναικας στον λουλουδιασμενο κηπο,κυριε Μονε ειστε ενα ματι,μα τι ματι!,
αυτος ο Σεζαν υπερβολικος,απ'το βαθος του κηπου ερχεται το παιδι πανω στο Hobby
Horse,η Καμιγ τρεχει απο πισω του,φαινονται ευτυχισμενοι,λεει η Αλις,Femmes au jardin,
Καμιγ,τι καταπληκτικη μερα στο Poppy field 14 Νοεμβρίου 1840 - 5 Δεκεμβρίου 1926!
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-The Claude Monet Impression-
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
..
.
Claude Monet-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
The Claude Monet Impression-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
σε λιγο εφτασε το τρενο στο σταθμο του Σαν Λαζαρ,οι καπνοι,η σιλουετα μιας γυναικας
με μια βαλιτζα κι ενα παιδι,ενας αντρας τους περιμενε,φορουσε καπελο,το τρενο ξεκινη-
σε,ολα σκεπαστηκαν στην ομιχλη,στο σπιτι η Καμιγ στον καναπε,βγηκαν και περπατησαν
στον κηπο,μετα την καταιγιδα,ειδε την Αλις στην κινεζικη γεφυρα,της φωναξε,φοβηθηκε
μην πεσει,επειτα την εχασε,που πηγε;ανεβηκαν στη γεφυρα,κοιταζε τα νουφαρα,ποσο
ομορφα,αναπνεουν κατω απ'το νερο,πιο περα,παρατηρησε,μια γυναικα καθισμενη στη
χλοη διαβαζε,τα ματια του για μια στιγμη θολωσαν,ταραχτηκε,επειτα συνηρθε,η Καμιγ
ρωτησε τη συμβαινει,δεν ηξερε,ισως το φως,το φως αλλαζει,αλλου πιο ελαφρυ,πιο μαλα-
κο,εδω τρεμουλιαζει,αδυνατο να το συλλαβεις,συνεχεια αλλαζει,ευλυγιστο,ακουσε ενα
σφυριγμα,ειδε τον ανθρωπο απο την βαρκα να τον χαιρετα,ανταπεδωσε,σε λιγο ο ηλιος
ανετειλε,αργοτερα,μια φιλικη παρεα απο γυναικες και αντρες προγευματιζε κατω απ'τα
δεντρα,ο καθισμενος αντρας κατι ειπε δυνατα και η γυναικα στα λευκα αριστερα του
γελασε,τετοια εποχη μαλλον θα ηταν κρυα τα νερα στο Σηκουανα,αυτο δεν τον ενοιαζε,
η Καμιγ τον κοιταζε εξαντλημενη,της θυμισε εκεινη τη μερα με την χρωματικη ομπρελα
κατω απ'το φωτισμενο ουρανο,και διπλα το παιδι,η γυναικα χαμογελασε,το χιονι κατα-
σπρο ειχε καλυψει το τοπιο,οι λευκες,ο δρομος,δυο ανθρωποι,ξεχωρισε την Αλις,της
φωναξε,εκεινη απομακρυνονταν,της ξαναφωναξε αυτη τη φορα πιο δυνατα,δεν ακουγε,
που πηγαινε;ακουσε τον θορυβο της πτωσης στα νερα,δεν κουνησε τα χερια να σταθει
στην επιφανεια,βυθιστηκε,στο ενα του ματι κολλησε ενα νουφαρο,τον ρουφουσε,το
νουφαρο ολοενα και μεγαλωνε,τι φως ειναι αυτο;με το χερι του προσπαθηκε να το
ξεκκολησει,αδυνατο,η ανωση δεν διευκολυνε τις κινησεις του,η Καμιγ,πρωτη φορα,με
την Αλις χειρονομουσαν προς το μερος του,τι θελουν;δεν ξερουν οτι ειναι τυφλος;
αυτο κρατησε ενα δευτερολεπτο,επειτα τα χρωματα παγωσαν,ακινητα,χειμωνας,περασε
ο χειμωνας ηρθε η ανοιξη,τρεις γυναικες,ακουσε γελια,σε μια βαρκα,η μια με ασπρο
καπελο κι αλλες δυο με κιτρινα καπελα,ειδε τα ειδωλα τους στα ελαφρα μετακινουμενα
νουφαρα,ανοιξη στο Αρτζεντειγ 1872,το ζωηρο σωμα της Καμιγ,impression,soleil levant,
ηχηρο φως,στο Ζιβερνυ ο κηπος ειχε πολλα λουλουδια,αυτος τα ηθελε,και η Καμιγ ηθελε
τα λουλουδια,η Αλις θα καταλαβαινε,η λυπη,η παρομοιωση,η βαρκα με τις δυο φιγουρες
θα διαλυονταν μεσα στον ισχυρο χρωματισμο, καποιος τοτε εδωσε την προσταγη να
ξεκινησει η λεμβοδρομια στην Αρτζεντειγ,ποση φασαρια κανουν αυτοι οι Αμερικανοι γειτο-
νες ζωγραφοι;εχουν γινει πολλοι ενοχλητικοι,The Claude Monet Impression Bussines,
κιτρινο,κοκκινο,γαλαζιο,πρασινο,πορτοκαλι,τυφλωνεται,απο το εκτυφλωτικο ασπρο
φορεμα της γυναικας στον λουλουδιασμενο κηπο,κυριε Μονε ειστε ενα ματι,μα τι ματι!,
αυτος ο Σεζαν υπερβολικος,απ'το βαθος του κηπου ερχεται το παιδι πανω στο Hobby
Horse,η Καμιγ τρεχει απο πισω του,φαινονται ευτυχισμενοι,λεει η Αλις,Femmes au jardin,
Καμιγ,τι καταπληκτικη μερα στο Poppy field 14 Νοεμβρίου 1840 - 5 Δεκεμβρίου 1926!
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου