LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -ΤΟ ΠΑΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

-ΤΟ ΠΑΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ-

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.

.

Interior -c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

ΤΟ ΠΑΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

'το θεατρο,το παν ειναι το θεατρο'αναφωνησε με παθος'αυτο ειναι η Θεμελιωδης Αρχη',
και συνεχισε 'η σκηνοθεσια,η οργανωση των ρολων,ενας τελειος μηχανισμος αναπαρα-
στασης,και πραξης,φυσικα η Ηδονη η κινητηρια Δυναμη,απ'αυτη συνεπαγονται τα παντα',
οι δυο νεαρες κοπελλες ενιωσαν φοβο,'φοβασαι,αρα υπαρχεις'ειπε θριαμβευτικα,'να το
εχετε υπ'οψιν,τα υπερτερα συναισθηματα δημιουργουνται απο την διεγερση του φοβου,
και τωρα ας μοιρασουμε τους ρολους,εσυ εισαι η Juliette,και συ η Justine',της εδωσε
ενα βιβλιο,'ο ρολος σου ειναι να διαβαζεις αυτο το βιβλιο,εσυ'ειπε στην Juliette 'θα ακους,
και θα αντιδρας σωματικα,ας αρχισουμε την αναγνωση απο αυτο το σημειο,παραλειπον-
τας τον φιλοσοφικο προλογο,εμπρος',
η Justine διαβασε:
Mme la comtesse de Lorsange était une de ces prêtresses de Vénus dont la fortune
est l'ouvrage d'une jolie figure et de beaucoup d'inconduite, et dont les titres, quelque
pompeux qu'ils soient, ne se trouvent que dans les archives de Cythère,forgés par
l'impertinence qui les prend, et soutenus par la sotte crédulité qui les donne : brune,
une belle taille, des yeux d'une singulière expression ; ,1
της εδειξε τις καρφιτσες,'σ'αυτο το σημειο,ελα,χαλαρωσε',η Juliette πηγε να φωναξει,την
κοιταξε αυστηρα,συγκρατηθηκε,εβαλε τη δευτερη'πως αισθανεσαι; δεν ειναι υπεροχο;',
τα ματια του διαπεραστικα,η κοπελλα ηταν ετοιμη να λιποθυμησει,'για να απολαυσουμε
πολυ πρεπει να υποφερουμε πολυ,και το αντιστροφο',τα χερια του την πονουσαν,'η ζωη
μας,η προσωπικη,η ατομικη,ειναι μια ασημαντοτητα,μια ηλιθια ανθρωπινη ματαιοδοξια',
si ce n'est par l'abandon de tout ce qu'on exige de son corps ?– Oh ! monsieur, répondis-
je le cœur gros de soupirs, il n'y a donc plus ni honnêteté ni bienfaisance chez les hommes?,2
της διηγηθηκε μια ιστορια,'προσεξε,η ιστορια ειναι πραγματικη,ημουνα παρων,το δωματιο
ηταν θεοσκοτεινο,ακουγα τις κραυγες της,εκλαιγε,παρακαλουσε,ο αλλος η' οι αλλοι δεν
εδειχναν ελεος,μεσα στο απολυτο σκοταδι δεν μπορουσα να διακρινω τιποτα,ανοιξαν το
φως και την ειδα,ειδα κι αυτους'
'κοιταξε 'μου ειπαν 'ποσο απεραντα,απεριγραπτα ,ευτυχισμενη ειναι,τωρα οτι της κανεις
το θελει παρα πολυ,παθιασμενα το ζηταει,χωρις αναβολη'
Puis il m'ordonne de me relever, de reprendre mes vêtements et de quitter au plus tôt cet
endroit.,3
'σταματα'φωναξε στην Justine,'πραξη,δραση',
'ας σκηνοθετησουμε τις επιθυμιες μας',εδειξε στην Justine τι να κανει,η Juliette αντεδρασε,
'επαναλαβε το' ειπε,η Justine το επαναλαβε,η Juliette συνεργαστηκε,τραβουσε φωτογρα-
φιες,''η φωτογραφια εξαπτει τη φαντασια',εδωσε τις καρφιτσες στην Juliette,'θελω εδω'της
ειπε δειχνοντας στο σωμα της Justine,'κι εδω,α,δεν ειναι,αγγελε μου,αριστουργημα;',
'σταματηστε,εσυ Justine διαβασε,οση ωρα εμεις ειμαστε απασχολημενοι σ'αυτο το κατα-
πληκτικο εργο,
La quatrième avait vingt-six ans ; elle était faite comme Vénus ; des formes cependant un
peu trop prononcées ; une blancheur éblouissante ; la physionomie douce, ouverte et
riante,de beaux yeux, la bouche un peu grande, mais admirablement meublée, et de
superbes cheveux blonds,4
ποσο υπεροχη εισαι,τι απολαυστικη,ειμαστε ακομα στην αρχη,δεν εχουμε εξαντλησει
ολους τους συνδιασμους,ο χρονος ειναι συμμαχος μας,η ελευθερια μας ειναι απειρη,
νομος,υπερτατος,η φυση,μιμουμαστε τη φυση,αρα υπαρχουμε'
.
.
[1,2,3,4 αποσπασματα απο την Justine ou Les Malheurs de la vertu του Marquis de Sade]
.
.