.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-Η πολυφαρμακος Κιρκη-
Η πολυφαρμακος Κιρκη-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Αἰαίην δ' ἐς νῆσον ἀφικόμεθ'· ἔνθα δ' ἔναιε
Κίρκη ἐϋπλόκαμος, δεινὴ θεὸς αὐδήεσσα,
αὐτοκασιγνήτη ὀλοόφρονος Αἰήταο·
ἄμφω δ' ἐκγεγάτην φαεσιμβρότου Ἠελίοιο
μητρός τ' ἐκ Πέρσης, τὴν Ὠκεανὸς τέκε παῖδα.
(Ομήρου Οδύσσεια ραψωδια κ' στίχοι 135-139 )
"ήρθαν σε μένα εδώ στην Αιαιη δυτικά στή Κυρρηνικη θάλασσα νά καθαρίστουν από τό μίασμα
τού φόνου τού Αψυρτου,ειχαν τεμαχισει τό σώμα τού παιδιού καί τά κομμάτια του τά πετού-
σαν στη θάλασσα νά τά μαζέψει ο πατέρας του ο Αιητης κι έτσι ξέφυγαν κι αυτοί κι ο ολεθριος
έρωτας τους,εγω γι'αυτο τό σκοπό έσφαξα εναν χοιρο και τον κομματιασα και τα κομμάτια τα
κρατησα ψηλα πάνω απ'τα κεφαλια του Ιασωνα και της Μηδειας και με το αίμα που κυλούσε
πυχτο μαύρο τους ραντισα να εξαγνιστουν"ακουσε το μωρό να κλαίει,"ξυπνησε ή Κασσιφονη",
μετά από λίγο γύρισε με τή μικρή στήν αγκαλιά,"πειναει"γυμνωσε το στήθος της και τη βυζανε,
ειδε το παχύρευστο άσπρο υγρό να ξεχυλιζει στις άκρες απ'το στόμα τού παιδιού,εβλεπε το
παιδί γατζωμενο με τ'αδυναμα χεράκια του πάνω στο λευκό βυζι να επιζησει,"εσύ μην κοιτάς,
δεν κάνει οι άντρες να κοιτούν όταν θηλάζουν οι γυναίκες τα μωρά"του είπε,"μπορεί να κοπεί
το γάλα,και το παιδί να δυστροπισει και να μη θέλει να πιάσει το βυζι"υπάκουσε,γυρισε τό
κεφάλι του,περα από το παράθυρο έβλεπε τη θάλασσα,ζεστη μέρα,τα τζιτζίκια την τρυπουσαν
με τις φωνές τους,μονότονα,μονοτονη επιμονη κι ή σκέψη του "κάπου στην άκρη της απέραν-
της θάλασσας είναι το νησί μου",φοβήθηκε,κρυος ιδρώτας έλουσε το κορμί του,"κι αν δεν
πιάσει το μωλυ;","η Μηδεια μικρή κάθε καλοκαίρι ερχονταν εδώ με την αδερφή μου τη
Πασιφαη για παραθερισμό"την άκουσε να λέει "καθονταν ενα δύο μήνες κι εκαναν τα μπάνια
τους,καθε μέρα την ίδια ακριβώς ώρα πήγαιναν στη θαλασσα,λιγο πριν το μεσημέρι και
δευτερη φορά το απογευμα,ή Πασιφαη είχε χωρίσει με τον Μινωα","κι αν δεν πιάσει το
μωλυ;"επιμονή ή σκέψη,"η Μηδεια ήθελε νά μάθει ολα τά βότανα,καθονταν με τις ώρες δίπλα
μου ακινητη και με παρατηρούσε που παρασκεύαζα τα φαρμακα,ειχε μία μεγάλη έφεση
σ'αυτα,να γίνει μία φαρμακις,με ρωτούσε να μάθει τα πάντα,και τη παραμικρή λεπτομέρεια
κι εγώ της τα μαθαινα",τα τζιτζίκια κρυμμένα στους κορμούς και στα κλαδιά των δέντρων
του κηπου καθώς μεγάλωνε ή θερμοκρασία της μέρας δυναμωναν τη φωνη τους και τον
ξεκουφαναν,επιμονή,διαπεραστικη φωνή,"κοιμήθηκε ή μικρή,τη πάω στη κούνια",γύρισε το
κεφάλι κι ίσα που προλαβε να δει τη γυναίκα με το κοιμισμενο παιδί να βγαίνουν απ'το
δωμάτιο,εμεινε μόνος στο δωμάτιο,πέρα από το παράθυρο απλώνονταν απέραντη γαλήνια
ή θάλασσα,"κι αν δε πιάσει το μωλυ;"επιμονη ή σκεψη
ὣς ἄρα φωνήσας πόρε φάρμακον Ἀργεϊφόντης
ἐκ γαίης ἐρύσας καί μοι φύσιν αὐτοῦ ἔδειξε.
ῥίζῃ μὲν μέλαν ἔσκε, γάλακτι δὲ εἴκελον ἄνθος·
μῶλυ δέ μιν καλέουσι θεοί, χαλεπὸν δέ τ' ὀρύσσειν
ἀνδράσι γε θνητοῖσι· θεοὶ δέ τε πάντα δύνανται.
(Ομήρου Οδύσσεια ραψωδια κ' στίχοι 302-306)
.
.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-Η πολυφαρμακος Κιρκη-
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.
.
.
Η πολυφαρμακος Κιρκη-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Αἰαίην δ' ἐς νῆσον ἀφικόμεθ'· ἔνθα δ' ἔναιε
Κίρκη ἐϋπλόκαμος, δεινὴ θεὸς αὐδήεσσα,
αὐτοκασιγνήτη ὀλοόφρονος Αἰήταο·
ἄμφω δ' ἐκγεγάτην φαεσιμβρότου Ἠελίοιο
μητρός τ' ἐκ Πέρσης, τὴν Ὠκεανὸς τέκε παῖδα.
(Ομήρου Οδύσσεια ραψωδια κ' στίχοι 135-139 )
"ήρθαν σε μένα εδώ στην Αιαιη δυτικά στή Κυρρηνικη θάλασσα νά καθαρίστουν από τό μίασμα
τού φόνου τού Αψυρτου,ειχαν τεμαχισει τό σώμα τού παιδιού καί τά κομμάτια του τά πετού-
σαν στη θάλασσα νά τά μαζέψει ο πατέρας του ο Αιητης κι έτσι ξέφυγαν κι αυτοί κι ο ολεθριος
έρωτας τους,εγω γι'αυτο τό σκοπό έσφαξα εναν χοιρο και τον κομματιασα και τα κομμάτια τα
κρατησα ψηλα πάνω απ'τα κεφαλια του Ιασωνα και της Μηδειας και με το αίμα που κυλούσε
πυχτο μαύρο τους ραντισα να εξαγνιστουν"ακουσε το μωρό να κλαίει,"ξυπνησε ή Κασσιφονη",
μετά από λίγο γύρισε με τή μικρή στήν αγκαλιά,"πειναει"γυμνωσε το στήθος της και τη βυζανε,
ειδε το παχύρευστο άσπρο υγρό να ξεχυλιζει στις άκρες απ'το στόμα τού παιδιού,εβλεπε το
παιδί γατζωμενο με τ'αδυναμα χεράκια του πάνω στο λευκό βυζι να επιζησει,"εσύ μην κοιτάς,
δεν κάνει οι άντρες να κοιτούν όταν θηλάζουν οι γυναίκες τα μωρά"του είπε,"μπορεί να κοπεί
το γάλα,και το παιδί να δυστροπισει και να μη θέλει να πιάσει το βυζι"υπάκουσε,γυρισε τό
κεφάλι του,περα από το παράθυρο έβλεπε τη θάλασσα,ζεστη μέρα,τα τζιτζίκια την τρυπουσαν
με τις φωνές τους,μονότονα,μονοτονη επιμονη κι ή σκέψη του "κάπου στην άκρη της απέραν-
της θάλασσας είναι το νησί μου",φοβήθηκε,κρυος ιδρώτας έλουσε το κορμί του,"κι αν δεν
πιάσει το μωλυ;","η Μηδεια μικρή κάθε καλοκαίρι ερχονταν εδώ με την αδερφή μου τη
Πασιφαη για παραθερισμό"την άκουσε να λέει "καθονταν ενα δύο μήνες κι εκαναν τα μπάνια
τους,καθε μέρα την ίδια ακριβώς ώρα πήγαιναν στη θαλασσα,λιγο πριν το μεσημέρι και
δευτερη φορά το απογευμα,ή Πασιφαη είχε χωρίσει με τον Μινωα","κι αν δεν πιάσει το
μωλυ;"επιμονή ή σκέψη,"η Μηδεια ήθελε νά μάθει ολα τά βότανα,καθονταν με τις ώρες δίπλα
μου ακινητη και με παρατηρούσε που παρασκεύαζα τα φαρμακα,ειχε μία μεγάλη έφεση
σ'αυτα,να γίνει μία φαρμακις,με ρωτούσε να μάθει τα πάντα,και τη παραμικρή λεπτομέρεια
κι εγώ της τα μαθαινα",τα τζιτζίκια κρυμμένα στους κορμούς και στα κλαδιά των δέντρων
του κηπου καθώς μεγάλωνε ή θερμοκρασία της μέρας δυναμωναν τη φωνη τους και τον
ξεκουφαναν,επιμονή,διαπεραστικη φωνή,"κοιμήθηκε ή μικρή,τη πάω στη κούνια",γύρισε το
κεφάλι κι ίσα που προλαβε να δει τη γυναίκα με το κοιμισμενο παιδί να βγαίνουν απ'το
δωμάτιο,εμεινε μόνος στο δωμάτιο,πέρα από το παράθυρο απλώνονταν απέραντη γαλήνια
ή θάλασσα,"κι αν δε πιάσει το μωλυ;"επιμονη ή σκεψη
ὣς ἄρα φωνήσας πόρε φάρμακον Ἀργεϊφόντης
ἐκ γαίης ἐρύσας καί μοι φύσιν αὐτοῦ ἔδειξε.
ῥίζῃ μὲν μέλαν ἔσκε, γάλακτι δὲ εἴκελον ἄνθος·
μῶλυ δέ μιν καλέουσι θεοί, χαλεπὸν δέ τ' ὀρύσσειν
ἀνδράσι γε θνητοῖσι· θεοὶ δέ τε πάντα δύνανται.
(Ομήρου Οδύσσεια ραψωδια κ' στίχοι 302-306)
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου