.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΜΑΣΙΣΤΗ
[Ηροδοτου Ιστοριαι,Βιβλιο Θ' Καλλιοπη,108-113]
αποδοση χ.ν.κουβελης
Η γυναικα του Μασιστη -Ηροδοτου Ιστοριαι,Βιβλιο Θ' Καλλιοπη,108-113
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Η γυναικα του Μασιστη και ο Ξερξης-Ηροδοτου Ιστοριαι,Βιβλιο Θ' Καλλιοπη,108-113
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΜΑΣΙΣΤΗ
[Ηροδοτου Ιστοριαι,Βιβλιο Θ' Καλλιοπη,108-113]
αποδοση χ.ν.κουβελης
οταν ο Ξερξης γυρισε απ'την Ελλαδα την Αθηνα μετα τη συντριβη του στη ναυμαχια της
Σαλαμινας εφτασε στις Σαρδεις,εκει συναντησε και τη γυναικα του αδελφου του Μασιστη
και την ερωτευθηκε,της εστελνε ερωτικα μηνυματα αλλα τιποτα δεν καταφερνε κι επειδη
δεν ηθελε να την παρει με τη βια σχεδιασε να παντρεψει τον γιο του Δαρειο με τη κορη της
και κορη του Μασιστη,πιστευοντας πως μ'αυτο το γαμο θα την εκανε δικη του,
αφου τα ετοιμασε ολα του γαμου εφυγε και πηγε στα Σουσα κι εκει παρεδωσε τη νυφη στο
γιο του Δαρειο,αλλαξε ομως τοτε η διαθεση του κι επαψε το παθος του για τη γυναικα τ'αδελ-
φου του κι ερωτευθηκε τη νυφη του,τη γυναικα του γιου,και την εκανε δικη του,τ'ονομα
αυτης ηταν Ἀρταΰντη,
ομως ολ'αυτα τ'ανομα εγιναν γνωστα μ'αυτο το τροπο:
η Αμηστρις η γυναικα του Ξερξη υφανε ενα μεγαλο πολυχρωμο και ωραιο να το βλεπεις
πανωφορι,αυτος χαρηκε και πηγε φορωντας το στη ερωμενη του την Ἀρταΰντη,κι αφου
εσμιξε μαζι της και την χαρηκε της ειπε πως για τον ερωτα και τα θελγητρα της που του
προσφερει να του ζητησει δωρο οτι θελει κι αυτος οτι θελησει αμεσως θα της το δωσει,''οτι
θελησω θα μουδωσεις;του'πε,κι εκεινος πιστευοντας πως αλλα θα του ζητουσε δεχθηκε κι εκεινη,ερμαιο τωνκακων που θ'ακολουθησουν στο σπιτι της μεσα,χωρις καθολου να διστα-
σει του ζητησε το πανωφορι,εκεινος τοτ'εκανε τα παντοια αδυνατα δυνατα να της αλλαξει γνωμη,επειδη φοβηθηκε μην αποκαλυφθει στη γυναικα του η παρανομη σχεση τους ,και
της εταζε πολλα δωρα και πολεις ολοκληρες δικες της κι αμυθητο χρυσαφι να'χει και στρατο
δικο της να διαταζει μοναχα αυτη,κι εκεινη αμεταπειστη δε δεχονταν τα δωρα αυτα και τοτε
ο Ξερξης αναγκασθηκε και της εδωσε το πανωφορι κι εκεινη το φορουσε και πολυ υπερηφα-νευονταν γι'αυτο,
κι οταν το ειδε αυτο η Αμηστρις η γυναικα του Ξερξη πολυ της κακοφανηκε,θυμωσε και θεω-
ρησε αιτια γι'αυτο τη μανα της,τη γυναικα του Μασιστη κι ηθελε να την εκδικηθει,και η ευκαι-
ρια για το σκοπο αυτο της δωθηκε οταν γιορταζε ο βασιλευς τα γενεθλια του κι εκεινη του ζη-
τησε να της φερει τη γυναικα του Μασιστη,κι αυτος καταλαβαινοντας τα πονηρα σχεδια της
τ'απεφευγε,ομως τοτε ηταν απαραβατος νομος της γιορτης του βασιλεα:ο βασιλευς να εκτε-
λει τις επιθυμιες και τα αιτηματα,καλεσε τον αδερφο του τον Μασιστη και του'πε να διωξει τη
η γυναικα του κι αυτος αλλη θα του δωσει πολυ περισσοτερο να του αξιξει,και μαλιστα την
ιδια τη θυγατερα του,κι ο αδελφος του ο Μασιστης δεν το δεχτηκε αυτο να γινει,την αγαπαει,
ειπε,τη γυναικα του,αυτη'ναι που του'κανε τετοιους αντρειωμενους γιους κι ακομα τη θυγατερα
που'ναι τωρα νυφη του,γυναικα του γιου Δαρειου,κι αυτος γυναικα αλλη απ'αυτη δεν θελει και
στη θυγατερα του αλλον πιο αξιο απ'αυτον της αξιζει γι'αντρα να παρει,
οταν αυτα τ'ακουσε ο Ξερξης τον εδιωξε πολυ εξοργισμενος κι ειπε της γυναικας του να κανει
καθως θελει κι εκεινη η Αμηστρις εστειλ'αμεσως στρατιωτες κι αρπαξαν τη γυναικα του Μασι-
στη και την εσυραν σ'άυτη και χωρις να την λυπηθει της εκοψε τα δυο βυζια και τα πεταξε στα
σκυλια να τα φανε κι ακομα της εκοψε τη μυτη τ'αυτια τα χειλια και συριζα τη γλωσσα κι ετσι
κομματιασμενη την γυρισε στο σπιτι της,
κι οταν βαρια υποψιασμενος για το κακο ο Μασιστης μπηκε στο σπιτι κι αντικρυσε το οικτρο
θεαμα της ακρωτηριασμενης γυναικας του ουρλιαξε κι εκλαψε πικρα κι ορκιστησε εκδικηση,
μαζεψε τοτε αμεσως τα παιδια του και μαζι κι αλλους συντροφους πιστους και κινησε για τη
Βακτρια,οπου'ταν σεβαστος κυβερνητης,να ξεσηκωσει στρατο κατα τ'αδελφου του,ομως ο
Ξερξης κι οι στρατιωτες του τον πραλαβαν στο δρομο προς τη Βακτρια,τον συνελαβαν και
τον σκοτωσαν κι αυτον και τα παιδια του και τους αλλους συντροφους,
για τον ερωτα του Ξερξη και τον θανατο του Μασιστη τα τοσα αυτα εγιναν
.
.
Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΜΑΣΙΣΤΗ
[Ηροδοτου Ιστοριαι,Βιβλιο Θ' Καλλιοπη,108-113]
108
1 ἐν δὲ τῇσι Σάρδισι ἐτύγχανε ἐὼν βασιλεὺς ἐξ ἐκείνου τοῦ χρόνου, ἐπείτε ἐξ Ἀθηνέων
προσπταίσας τῇ ναυμαχίῃ φυγὼν ἀπίκετο. τότε δὴ ἐν τῇσι Σάρδισι ἐὼν ἄρα ἤρα τῆς
Μασίστεω γυναικός, ἐούσης καὶ ταύτης ἐνθαῦτα. ὡς δέ οἱ προσπέμποντι οὐκ ἐδύνατο
κατεργασθῆναι, οὐδὲ βίην προσεφέρετο προμηθεόμενος τὸν ἀδελφεὸν Μασίστην· τὠυτὸ
δὲ τοῦτο εἶχε καὶ τὴν γυναῖκα· εὖ γὰρ ἐπίστατο βίης οὐ τευξομένη· ἐνθαῦτα δὴ Ξέρξης
ἐργόμενος τῶν ἄλλων πρήσσει τὸν γάμον τοῦτον τῷ παιδὶ τῷ ἑωυτοῦ Δαρείῳ, θυγατέρα
τῆς γυναικὸς ταύτης καὶ Μασίστεω, δοκέων αὐτὴν μᾶλλον λάμψεσθαι ἢν ταῦτα ποιήσῃ.
2 ἁρμόσας δὲ καὶ τὰ νομιζόμενα ποιήσας ἀπήλαυνε ἐς Σοῦσα· ἐπεὶ δὲ ἐκεῖ τε ἀπίκετο καὶ
ἠγάγετο ἐς ἑωυτοῦ Δαρείῳ τὴν γυναῖκα, οὕτω δὴ τῆς Μασίστεω μὲν γυναικὸς ἐπέπαυτο,
ὁ δὲ διαμειψάμενος ἤρα τε καὶ ἐτύγχανε τῆς Δαρείου μὲν γυναικὸς Μασίστεω δὲ θυγατρός·
οὔνομα δὲ τῇ γυναικὶ ταύτῃ ἦν Ἀρταΰντη.
109
1 χρόνου δὲ προϊόντος ἀνάπυστα γίνεται τρόπῳ τοιῷδε. ἐξυφήνασα Ἄμηστρις ἡ Ξέρξεω γυνὴ
φᾶρος μέγα τε καὶ ποικίλον καὶ θέης ἄξιον διδοῖ Ξέρξῃ. ὁ δὲ ἡσθεὶς περιβάλλεταί τε καὶ ἔρχεται
παρὰ τὴν Ἀρταΰντην· 2 ἡσθεὶς δὲ καὶ ταύτῃ ἐκέλευσε αὐτὴν αἰτῆσαι ὃ τι βούλεταί οἱ γενέσθαι
ἀντὶ τῶν αὐτῷ ὑπουργημένων· πάντα γὰρ τεύξεσθαι αἰτήσασαν. τῇ δὲ κακῶς γὰρ ἔδεε πανοικίῃ
γενέσθαι, πρὸς ταῦτα εἶπε Ξέρξῃ “δώσεις μοι τὸ ἄν σε αἰτήσω; „ ὁ δὲ πᾶν μᾶλλον δοκέων κείνην
αἰτῆσαι ὑπισχνέετο καὶ ὤμοσε. ἣ δὲ ὡς ὤμοσε ἀδεῶς αἰτέει τὸ φᾶρος. 3 Ξέρξης δὲ παντοῖος
ἐγίνετο οὐ βουλόμενος δοῦναι, κατ᾽ ἄλλο μὲν οὐδέν, φοβεόμενος δὲ Ἄμηστριν, μὴ καὶ πρὶν
κατεικαζούσῃ τὰ γινόμενα οὕτω ἐπευρεθῇ πρήσσων· ἀλλὰ πόλις τε ἐδίδου καὶ χρυσὸν ἄπλετον
καὶ στρατόν, τοῦ ἔμελλε οὐδεὶς ἄρξειν ἀλλ᾽ ἢ ἐκείνη. Περσικὸν δὲ κάρτα ὁ στρατὸς δῶρον. ἀλλ᾽
οὐ γὰρ ἔπειθε, διδοῖ τὸ φᾶρος. ἣ δὲ περιχαρὴς ἐοῦσα τῷ δώρῳ ἐφόρεέ τε καὶ ἀγάλλετο.
110
1 καὶ ἡ Ἄμηστρις πυνθάνεταί μιν ἔχουσαν· μαθοῦσα δὲ τὸ ποιεύμενον τῇ μὲν γυναικὶ ταύτῃ
οὐκ εἶχε ἔγκοτον, ἣ δὲ ἐλπίζουσα τὴν μητέρα αὐτῆς εἶναι αἰτίην καὶ ταῦτα ἐκείνην πρήσσειν,
τῇ Μασίστεω γυναικὶ ἐβούλευε ὄλεθρον. 2 φυλάξασα δὲ τὸν ἄνδρα τὸν ἑωυτῆς Ξέρξην
βασιλήιον δεῖπνον προτιθέμενον· τοῦτο δὲ τὸ δεῖπνον παρασκευάζεται ἅπαξ τοῦ ἐνιαυτοῦ
ἡμέρῃ τῇ ἐγένετο βασιλεύς. οὔνομα δὲ τῷ δείπνῳ τούτῳ Περσιστὶ μὲν τυκτά, κατὰ δὲ τὴν
Ἑλλήνων γλῶσσαν τέλειον· τότε καὶ τὴν κεφαλὴν σμᾶται μοῦνον βασιλεὺς καὶ Πέρσας δωρέεται·
ταύτην δὴ τὴν ἡμέρην φυλάξασα ἡ Ἄμηστρις χρηίζει τοῦ Ξέρξεω δοθῆναί οἱ τὴν Μασίστεω
γυναῖκα. 3 ὁ δὲ δεινόν τε καὶ ἀνάρσιον ἐποιέετο τοῦτο μὲν ἀδελφεοῦ γυναῖκα παραδοῦναι,
τοῦτο δὲ ἀναιτίην ἐοῦσαν τοῦ πρήγματος τούτου· συνῆκε γὰρ τοῦ εἵνεκεν ἐδέετο.
111
1 τέλος μέντοι ἐκείνης τε λιπαρεούσης καὶ ὑπὸ τοῦ νόμου ἐξεργόμενος, ὅτι ἀτυχῆσαι τὸν
χρηίζοντα οὔ σφι δυνατόν ἐστι βασιληίου δείπνου προκειμένου, κάρτα δὴ ἀέκων κατανεύει,
καὶ παραδοὺς ποιέει ὧδε· τὴν μὲν κελεύει ποιέειν τὰ βούλεται, ὁ δὲ μεταπεμψάμενος τὸν
ἀδελφεὸν λέγει τάδε. 2 “Μασίστα, σὺ εἶς Δαρείου τε παῖς καὶ ἐμὸς ἀδελφεός, πρὸς δ᾽ ἔτι
τούτοισι καὶ εἶς ἀνὴρ ἀγαθός· γυναικὶ δὴ ταύτῃ τῇ νῦν συνοικέεις μὴ συνοίκεε, ἀλλά τοι ἀντ᾽
αὐτῆς ἐγὼ δίδωμι θυγατέρα τὴν ἐμήν. ταύτῃ συνοίκεε· τὴν δὲ νῦν ἔχεις, οὐ γὰρ δοκέει ἐμοί,
μὴ ἔχε γυναῖκα „. 3 ὁ δὲ Μασίστης ἀποθωμάσας τὰ λεγόμενα λέγει τάδε. “ὦ δέσποτα, τίνα μοι
λόγον λέγεις ἄχρηστον, κελεύων με γυναῖκα, ἐκ τῆς μοι παῖδές τε νεηνίαι εἰσὶ καὶ θυγατέρες,
τῶν καὶ σὺ μίαν τῷ παιδὶ τῷ σεωυτοῦ ἠγάγεο γυναῖκα, αὐτή τέ μοι κατὰ νόον τυγχάνει κάρτα
ἐοῦσα· ταύτην με κελεύεις μετέντα θυγατέρα τὴν σὴν γῆμαι; 4 ἐγὼ δὲ βασιλεῦ μεγάλα μὲν
ποιεῦμαι ἀξιεύμενος θυγατρὸς τῆς σῆς, ποιήσω μέντοι τούτων οὐδέτερα. σὺ δὲ μηδαμῶς βιῶ
πρήγματος τοιοῦδε δεόμενος· ἀλλὰ τῇ τε σῇ θυγατρὶ ἀνὴρ ἄλλος φανήσεται ἐμεῦ οὐδὲν
ἥσσων, ἐμέ τε ἔα γυναικὶ τῇ ἐμῇ συνοικέειν „. 5 ὃ μὲν δὴ τοιούτοισι ἀμείβεται, Ξέρξης δὲ
θυμωθεὶς λέγει τάδε. “οὕτω τοι, Μασίστα, πέπρηκται· οὔτε γὰρ ἄν τοι δοίην θυγατέρα τὴν ἐμὴν
γῆμαι, οὔτε ἐκείνῃ πλεῦνα χρόνον συνοικήσεις, ὡς μάθῃς τὰ διδόμενα δέκεσθαι „. ὁ δὲ ὡς
ταῦτα ἤκουσε, εἴπας τοσόνδε ἐχώρεε ἔξω “δέσποτα, οὐ δὴ κώ με ἀπώλεσας „.
112
1 ἐν δὲ τούτῳ διὰ μέσου χρόνῳ, ἐν τῷ Ξέρξης τῷ ἀδελφεῷ διελέγετο, ἡ Ἄμηστρις
μεταπεμψαμένη τοὺς δορυφόρους τοῦ Ξέρξεω διαλυμαίνεται τὴν γυναῖκα τοῦ Μασίστεω· τούς
τε μαζοὺς ἀποταμοῦσα κυσὶ προέβαλε καὶ ῥῖνα καὶ ὦτα καὶ χείλεα καὶ γλῶσσαν ἐκταμοῦσα ἐς
οἶκόν μιν ἀποπέμπει διαλελυμασμένην.
113
1 ὁ δὲ Μασίστης οὐδέν κω ἀκηκοὼς τούτων, ἐλπόμενος δέ τί οἱ κακὸν εἶναι, ἐσπίπτει δρόμῳ ἐς
τὰ οἰκία. ἰδὼν δὲ διεφθαρμένην τὴν γυναῖκα, αὐτίκα μετὰ ταῦτα συμβουλευσάμενος τοῖσι παισὶ
ἐπορεύετο ἐς Βάκτρα σύν τε τοῖσι ἑωυτοῦ υἱοῖσι καὶ δή κου τισὶ καὶ ἄλλοισι ὡς ἀποστήσων
νομὸν τὸν Βάκτριον καὶ ποιήσων τὰ μέγιστα κακῶν βασιλέα· 2 τά περ ἂν καὶ ἐγένετο, ὡς ἐμοὶ
δοκέειν, εἴ περ ἔφθη ἀναβὰς ἐς τοὺς Βακτρίους καὶ τοὺς Σάκας· καὶ γὰρ ἔστεργόν μιν καὶ ἦν
ὕπαρχος τῶν Βακτρίων. ἀλλὰ γὰρ Ξέρξης πυθόμενος ταῦτα ἐκεῖνον πρήσσοντα, πέμψας ἐπ᾽
αὐτὸν στρατιὴν ἐν τῇ ὁδῷ κατέκτεινε αὐτόν τε ἐκεῖνον καὶ τοὺς παῖδας αὐτοῦ καὶ τὴν στρατιὴν
τὴν ἐκείνου. κατὰ μὲν τὸν ἔρωτα τὸν Ξέρξεω καὶ τὸν Μασίστεω θάνατον τοσαῦτα ἐγένετο.
.
.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΜΑΣΙΣΤΗ
[Ηροδοτου Ιστοριαι,Βιβλιο Θ' Καλλιοπη,108-113]
αποδοση χ.ν.κουβελης
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.
.
.
Η γυναικα του Μασιστη -Ηροδοτου Ιστοριαι,Βιβλιο Θ' Καλλιοπη,108-113
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Η γυναικα του Μασιστη και ο Ξερξης-Ηροδοτου Ιστοριαι,Βιβλιο Θ' Καλλιοπη,108-113
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΜΑΣΙΣΤΗ
[Ηροδοτου Ιστοριαι,Βιβλιο Θ' Καλλιοπη,108-113]
αποδοση χ.ν.κουβελης
οταν ο Ξερξης γυρισε απ'την Ελλαδα την Αθηνα μετα τη συντριβη του στη ναυμαχια της
Σαλαμινας εφτασε στις Σαρδεις,εκει συναντησε και τη γυναικα του αδελφου του Μασιστη
και την ερωτευθηκε,της εστελνε ερωτικα μηνυματα αλλα τιποτα δεν καταφερνε κι επειδη
δεν ηθελε να την παρει με τη βια σχεδιασε να παντρεψει τον γιο του Δαρειο με τη κορη της
και κορη του Μασιστη,πιστευοντας πως μ'αυτο το γαμο θα την εκανε δικη του,
αφου τα ετοιμασε ολα του γαμου εφυγε και πηγε στα Σουσα κι εκει παρεδωσε τη νυφη στο
γιο του Δαρειο,αλλαξε ομως τοτε η διαθεση του κι επαψε το παθος του για τη γυναικα τ'αδελ-
φου του κι ερωτευθηκε τη νυφη του,τη γυναικα του γιου,και την εκανε δικη του,τ'ονομα
αυτης ηταν Ἀρταΰντη,
ομως ολ'αυτα τ'ανομα εγιναν γνωστα μ'αυτο το τροπο:
η Αμηστρις η γυναικα του Ξερξη υφανε ενα μεγαλο πολυχρωμο και ωραιο να το βλεπεις
πανωφορι,αυτος χαρηκε και πηγε φορωντας το στη ερωμενη του την Ἀρταΰντη,κι αφου
εσμιξε μαζι της και την χαρηκε της ειπε πως για τον ερωτα και τα θελγητρα της που του
προσφερει να του ζητησει δωρο οτι θελει κι αυτος οτι θελησει αμεσως θα της το δωσει,''οτι
θελησω θα μουδωσεις;του'πε,κι εκεινος πιστευοντας πως αλλα θα του ζητουσε δεχθηκε κι εκεινη,ερμαιο τωνκακων που θ'ακολουθησουν στο σπιτι της μεσα,χωρις καθολου να διστα-
σει του ζητησε το πανωφορι,εκεινος τοτ'εκανε τα παντοια αδυνατα δυνατα να της αλλαξει γνωμη,επειδη φοβηθηκε μην αποκαλυφθει στη γυναικα του η παρανομη σχεση τους ,και
της εταζε πολλα δωρα και πολεις ολοκληρες δικες της κι αμυθητο χρυσαφι να'χει και στρατο
δικο της να διαταζει μοναχα αυτη,κι εκεινη αμεταπειστη δε δεχονταν τα δωρα αυτα και τοτε
ο Ξερξης αναγκασθηκε και της εδωσε το πανωφορι κι εκεινη το φορουσε και πολυ υπερηφα-νευονταν γι'αυτο,
κι οταν το ειδε αυτο η Αμηστρις η γυναικα του Ξερξη πολυ της κακοφανηκε,θυμωσε και θεω-
ρησε αιτια γι'αυτο τη μανα της,τη γυναικα του Μασιστη κι ηθελε να την εκδικηθει,και η ευκαι-
ρια για το σκοπο αυτο της δωθηκε οταν γιορταζε ο βασιλευς τα γενεθλια του κι εκεινη του ζη-
τησε να της φερει τη γυναικα του Μασιστη,κι αυτος καταλαβαινοντας τα πονηρα σχεδια της
τ'απεφευγε,ομως τοτε ηταν απαραβατος νομος της γιορτης του βασιλεα:ο βασιλευς να εκτε-
λει τις επιθυμιες και τα αιτηματα,καλεσε τον αδερφο του τον Μασιστη και του'πε να διωξει τη
η γυναικα του κι αυτος αλλη θα του δωσει πολυ περισσοτερο να του αξιξει,και μαλιστα την
ιδια τη θυγατερα του,κι ο αδελφος του ο Μασιστης δεν το δεχτηκε αυτο να γινει,την αγαπαει,
ειπε,τη γυναικα του,αυτη'ναι που του'κανε τετοιους αντρειωμενους γιους κι ακομα τη θυγατερα
που'ναι τωρα νυφη του,γυναικα του γιου Δαρειου,κι αυτος γυναικα αλλη απ'αυτη δεν θελει και
στη θυγατερα του αλλον πιο αξιο απ'αυτον της αξιζει γι'αντρα να παρει,
οταν αυτα τ'ακουσε ο Ξερξης τον εδιωξε πολυ εξοργισμενος κι ειπε της γυναικας του να κανει
καθως θελει κι εκεινη η Αμηστρις εστειλ'αμεσως στρατιωτες κι αρπαξαν τη γυναικα του Μασι-
στη και την εσυραν σ'άυτη και χωρις να την λυπηθει της εκοψε τα δυο βυζια και τα πεταξε στα
σκυλια να τα φανε κι ακομα της εκοψε τη μυτη τ'αυτια τα χειλια και συριζα τη γλωσσα κι ετσι
κομματιασμενη την γυρισε στο σπιτι της,
κι οταν βαρια υποψιασμενος για το κακο ο Μασιστης μπηκε στο σπιτι κι αντικρυσε το οικτρο
θεαμα της ακρωτηριασμενης γυναικας του ουρλιαξε κι εκλαψε πικρα κι ορκιστησε εκδικηση,
μαζεψε τοτε αμεσως τα παιδια του και μαζι κι αλλους συντροφους πιστους και κινησε για τη
Βακτρια,οπου'ταν σεβαστος κυβερνητης,να ξεσηκωσει στρατο κατα τ'αδελφου του,ομως ο
Ξερξης κι οι στρατιωτες του τον πραλαβαν στο δρομο προς τη Βακτρια,τον συνελαβαν και
τον σκοτωσαν κι αυτον και τα παιδια του και τους αλλους συντροφους,
για τον ερωτα του Ξερξη και τον θανατο του Μασιστη τα τοσα αυτα εγιναν
.
.
Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΜΑΣΙΣΤΗ
[Ηροδοτου Ιστοριαι,Βιβλιο Θ' Καλλιοπη,108-113]
108
1 ἐν δὲ τῇσι Σάρδισι ἐτύγχανε ἐὼν βασιλεὺς ἐξ ἐκείνου τοῦ χρόνου, ἐπείτε ἐξ Ἀθηνέων
προσπταίσας τῇ ναυμαχίῃ φυγὼν ἀπίκετο. τότε δὴ ἐν τῇσι Σάρδισι ἐὼν ἄρα ἤρα τῆς
Μασίστεω γυναικός, ἐούσης καὶ ταύτης ἐνθαῦτα. ὡς δέ οἱ προσπέμποντι οὐκ ἐδύνατο
κατεργασθῆναι, οὐδὲ βίην προσεφέρετο προμηθεόμενος τὸν ἀδελφεὸν Μασίστην· τὠυτὸ
δὲ τοῦτο εἶχε καὶ τὴν γυναῖκα· εὖ γὰρ ἐπίστατο βίης οὐ τευξομένη· ἐνθαῦτα δὴ Ξέρξης
ἐργόμενος τῶν ἄλλων πρήσσει τὸν γάμον τοῦτον τῷ παιδὶ τῷ ἑωυτοῦ Δαρείῳ, θυγατέρα
τῆς γυναικὸς ταύτης καὶ Μασίστεω, δοκέων αὐτὴν μᾶλλον λάμψεσθαι ἢν ταῦτα ποιήσῃ.
2 ἁρμόσας δὲ καὶ τὰ νομιζόμενα ποιήσας ἀπήλαυνε ἐς Σοῦσα· ἐπεὶ δὲ ἐκεῖ τε ἀπίκετο καὶ
ἠγάγετο ἐς ἑωυτοῦ Δαρείῳ τὴν γυναῖκα, οὕτω δὴ τῆς Μασίστεω μὲν γυναικὸς ἐπέπαυτο,
ὁ δὲ διαμειψάμενος ἤρα τε καὶ ἐτύγχανε τῆς Δαρείου μὲν γυναικὸς Μασίστεω δὲ θυγατρός·
οὔνομα δὲ τῇ γυναικὶ ταύτῃ ἦν Ἀρταΰντη.
109
1 χρόνου δὲ προϊόντος ἀνάπυστα γίνεται τρόπῳ τοιῷδε. ἐξυφήνασα Ἄμηστρις ἡ Ξέρξεω γυνὴ
φᾶρος μέγα τε καὶ ποικίλον καὶ θέης ἄξιον διδοῖ Ξέρξῃ. ὁ δὲ ἡσθεὶς περιβάλλεταί τε καὶ ἔρχεται
παρὰ τὴν Ἀρταΰντην· 2 ἡσθεὶς δὲ καὶ ταύτῃ ἐκέλευσε αὐτὴν αἰτῆσαι ὃ τι βούλεταί οἱ γενέσθαι
ἀντὶ τῶν αὐτῷ ὑπουργημένων· πάντα γὰρ τεύξεσθαι αἰτήσασαν. τῇ δὲ κακῶς γὰρ ἔδεε πανοικίῃ
γενέσθαι, πρὸς ταῦτα εἶπε Ξέρξῃ “δώσεις μοι τὸ ἄν σε αἰτήσω; „ ὁ δὲ πᾶν μᾶλλον δοκέων κείνην
αἰτῆσαι ὑπισχνέετο καὶ ὤμοσε. ἣ δὲ ὡς ὤμοσε ἀδεῶς αἰτέει τὸ φᾶρος. 3 Ξέρξης δὲ παντοῖος
ἐγίνετο οὐ βουλόμενος δοῦναι, κατ᾽ ἄλλο μὲν οὐδέν, φοβεόμενος δὲ Ἄμηστριν, μὴ καὶ πρὶν
κατεικαζούσῃ τὰ γινόμενα οὕτω ἐπευρεθῇ πρήσσων· ἀλλὰ πόλις τε ἐδίδου καὶ χρυσὸν ἄπλετον
καὶ στρατόν, τοῦ ἔμελλε οὐδεὶς ἄρξειν ἀλλ᾽ ἢ ἐκείνη. Περσικὸν δὲ κάρτα ὁ στρατὸς δῶρον. ἀλλ᾽
οὐ γὰρ ἔπειθε, διδοῖ τὸ φᾶρος. ἣ δὲ περιχαρὴς ἐοῦσα τῷ δώρῳ ἐφόρεέ τε καὶ ἀγάλλετο.
110
1 καὶ ἡ Ἄμηστρις πυνθάνεταί μιν ἔχουσαν· μαθοῦσα δὲ τὸ ποιεύμενον τῇ μὲν γυναικὶ ταύτῃ
οὐκ εἶχε ἔγκοτον, ἣ δὲ ἐλπίζουσα τὴν μητέρα αὐτῆς εἶναι αἰτίην καὶ ταῦτα ἐκείνην πρήσσειν,
τῇ Μασίστεω γυναικὶ ἐβούλευε ὄλεθρον. 2 φυλάξασα δὲ τὸν ἄνδρα τὸν ἑωυτῆς Ξέρξην
βασιλήιον δεῖπνον προτιθέμενον· τοῦτο δὲ τὸ δεῖπνον παρασκευάζεται ἅπαξ τοῦ ἐνιαυτοῦ
ἡμέρῃ τῇ ἐγένετο βασιλεύς. οὔνομα δὲ τῷ δείπνῳ τούτῳ Περσιστὶ μὲν τυκτά, κατὰ δὲ τὴν
Ἑλλήνων γλῶσσαν τέλειον· τότε καὶ τὴν κεφαλὴν σμᾶται μοῦνον βασιλεὺς καὶ Πέρσας δωρέεται·
ταύτην δὴ τὴν ἡμέρην φυλάξασα ἡ Ἄμηστρις χρηίζει τοῦ Ξέρξεω δοθῆναί οἱ τὴν Μασίστεω
γυναῖκα. 3 ὁ δὲ δεινόν τε καὶ ἀνάρσιον ἐποιέετο τοῦτο μὲν ἀδελφεοῦ γυναῖκα παραδοῦναι,
τοῦτο δὲ ἀναιτίην ἐοῦσαν τοῦ πρήγματος τούτου· συνῆκε γὰρ τοῦ εἵνεκεν ἐδέετο.
111
1 τέλος μέντοι ἐκείνης τε λιπαρεούσης καὶ ὑπὸ τοῦ νόμου ἐξεργόμενος, ὅτι ἀτυχῆσαι τὸν
χρηίζοντα οὔ σφι δυνατόν ἐστι βασιληίου δείπνου προκειμένου, κάρτα δὴ ἀέκων κατανεύει,
καὶ παραδοὺς ποιέει ὧδε· τὴν μὲν κελεύει ποιέειν τὰ βούλεται, ὁ δὲ μεταπεμψάμενος τὸν
ἀδελφεὸν λέγει τάδε. 2 “Μασίστα, σὺ εἶς Δαρείου τε παῖς καὶ ἐμὸς ἀδελφεός, πρὸς δ᾽ ἔτι
τούτοισι καὶ εἶς ἀνὴρ ἀγαθός· γυναικὶ δὴ ταύτῃ τῇ νῦν συνοικέεις μὴ συνοίκεε, ἀλλά τοι ἀντ᾽
αὐτῆς ἐγὼ δίδωμι θυγατέρα τὴν ἐμήν. ταύτῃ συνοίκεε· τὴν δὲ νῦν ἔχεις, οὐ γὰρ δοκέει ἐμοί,
μὴ ἔχε γυναῖκα „. 3 ὁ δὲ Μασίστης ἀποθωμάσας τὰ λεγόμενα λέγει τάδε. “ὦ δέσποτα, τίνα μοι
λόγον λέγεις ἄχρηστον, κελεύων με γυναῖκα, ἐκ τῆς μοι παῖδές τε νεηνίαι εἰσὶ καὶ θυγατέρες,
τῶν καὶ σὺ μίαν τῷ παιδὶ τῷ σεωυτοῦ ἠγάγεο γυναῖκα, αὐτή τέ μοι κατὰ νόον τυγχάνει κάρτα
ἐοῦσα· ταύτην με κελεύεις μετέντα θυγατέρα τὴν σὴν γῆμαι; 4 ἐγὼ δὲ βασιλεῦ μεγάλα μὲν
ποιεῦμαι ἀξιεύμενος θυγατρὸς τῆς σῆς, ποιήσω μέντοι τούτων οὐδέτερα. σὺ δὲ μηδαμῶς βιῶ
πρήγματος τοιοῦδε δεόμενος· ἀλλὰ τῇ τε σῇ θυγατρὶ ἀνὴρ ἄλλος φανήσεται ἐμεῦ οὐδὲν
ἥσσων, ἐμέ τε ἔα γυναικὶ τῇ ἐμῇ συνοικέειν „. 5 ὃ μὲν δὴ τοιούτοισι ἀμείβεται, Ξέρξης δὲ
θυμωθεὶς λέγει τάδε. “οὕτω τοι, Μασίστα, πέπρηκται· οὔτε γὰρ ἄν τοι δοίην θυγατέρα τὴν ἐμὴν
γῆμαι, οὔτε ἐκείνῃ πλεῦνα χρόνον συνοικήσεις, ὡς μάθῃς τὰ διδόμενα δέκεσθαι „. ὁ δὲ ὡς
ταῦτα ἤκουσε, εἴπας τοσόνδε ἐχώρεε ἔξω “δέσποτα, οὐ δὴ κώ με ἀπώλεσας „.
112
1 ἐν δὲ τούτῳ διὰ μέσου χρόνῳ, ἐν τῷ Ξέρξης τῷ ἀδελφεῷ διελέγετο, ἡ Ἄμηστρις
μεταπεμψαμένη τοὺς δορυφόρους τοῦ Ξέρξεω διαλυμαίνεται τὴν γυναῖκα τοῦ Μασίστεω· τούς
τε μαζοὺς ἀποταμοῦσα κυσὶ προέβαλε καὶ ῥῖνα καὶ ὦτα καὶ χείλεα καὶ γλῶσσαν ἐκταμοῦσα ἐς
οἶκόν μιν ἀποπέμπει διαλελυμασμένην.
113
1 ὁ δὲ Μασίστης οὐδέν κω ἀκηκοὼς τούτων, ἐλπόμενος δέ τί οἱ κακὸν εἶναι, ἐσπίπτει δρόμῳ ἐς
τὰ οἰκία. ἰδὼν δὲ διεφθαρμένην τὴν γυναῖκα, αὐτίκα μετὰ ταῦτα συμβουλευσάμενος τοῖσι παισὶ
ἐπορεύετο ἐς Βάκτρα σύν τε τοῖσι ἑωυτοῦ υἱοῖσι καὶ δή κου τισὶ καὶ ἄλλοισι ὡς ἀποστήσων
νομὸν τὸν Βάκτριον καὶ ποιήσων τὰ μέγιστα κακῶν βασιλέα· 2 τά περ ἂν καὶ ἐγένετο, ὡς ἐμοὶ
δοκέειν, εἴ περ ἔφθη ἀναβὰς ἐς τοὺς Βακτρίους καὶ τοὺς Σάκας· καὶ γὰρ ἔστεργόν μιν καὶ ἦν
ὕπαρχος τῶν Βακτρίων. ἀλλὰ γὰρ Ξέρξης πυθόμενος ταῦτα ἐκεῖνον πρήσσοντα, πέμψας ἐπ᾽
αὐτὸν στρατιὴν ἐν τῇ ὁδῷ κατέκτεινε αὐτόν τε ἐκεῖνον καὶ τοὺς παῖδας αὐτοῦ καὶ τὴν στρατιὴν
τὴν ἐκείνου. κατὰ μὲν τὸν ἔρωτα τὸν Ξέρξεω καὶ τὸν Μασίστεω θάνατον τοσαῦτα ἐγένετο.
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου