LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -Chez Alberto Giacometti- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-Chez Alberto Giacometti-

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.

Alberto Giacometti-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Chez Alberto Giacometti men-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Chez Alberto Giacometti-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

σηκωθηκε,πηγε στο παραθυρο δυτικα και κοιταξε εξω,γυρισε και καθησε στον καναπε,
''στο Παρισι σ'ενα εμπορικο κεντρικο δρομο ειδα μια γυναικα να περπαταει στο απεναντι
πεζοδρομιο ,την ακολουθησα μεχρι που χαθηκε,ασημαντο ειναι ποτε,που,ποια,τι ηληκια
ειχε,τι υψος,τι χρωμα μαλλια,τι φορουσε,το σημαντικο ειναι οτι υπηρξε η' δεν υπηρξε,να
αυτη ειναι''ειπε κι απλωσε το χερι του κι αναμεσα απο τις μικροσκοπικες μπρουτζινες φι-
γουρες στο γυαλινο τραπεζι μπροστα σηκωσε μια,περιπου 7εκ, και μου την δειξε,''κοιτα-
ξε,τι μπορεις να πεις για αυτον τον ανθρωπο;''ξανατοποθετησε το γλυπτο στη θεση του,
''πολλα,η' μαλλον τιποτα'',
εδειξε μια αλλη φιγουρα ''αυτος ειναι ενας ηθοποιος,τον γνωρισα στη Γενευη,πριν η' μετα
τον πολεμο,νομιζω ηταν Γαλλος,με προσκαλεσε στη παρασταση του Αμλετ  του Σεξπηρ
στην οποια πρωταγωνιστουσε'',γελασε,κοιταξε το ρολοι του,''αν θελετε τωρα να σας
δειξω το εργαστηριο μου''
σηκωθηκε  και τον ακολουθησα,μπηκαμε σε μια μεγαλη,τεραστια,ορθογωνια αιθουσα,το
δαπεδο της ηταν γεματο με χιλιαδες μικροσκοπικες μπρουτζινες φιγουρες,βαδισαμε ανα-
μεσα τους σαν γιγαντες σε σχεση με το μικρο μεγεθος τους,
''ελαχιστοποιω αρα υπαρχω'' σχολιασε,''αν δεν σας πειραζει να σας αφησω μονο σας μεσα
σ'αυτες τις φιγουρες''γελασε'' η' μαλλον πανω τους,πρεπει να συνεχισω το πορτραιτο
του Ντιεγκο,με περιμενει'' και διασχιζωντας την τεραστια αιθουσα με τα μικροσκοπικα
γλυπτα εξαφανισθηκε στην απεναντι πορτα στο βαθος,
εμεινα μονος,απολυτη σιωπη,
ξαφνικα ακουσα φωνες,μη διακριτες,οπως σε μια συγκεντρωση ανθρωπων σε μια πλα-
τεια,η' ,πιο βεβαια,φωνες ανθρωπων σε καποιο στρατοπεδο συγκεντρωσης,βηματα,μια
κραυγη,σιωπη,μια αλλη κραυγη ακουστηκε,ψιθυροι,αναπνοες και ξαφνικα σταματησαν,
σιωπη,
ακουστηκαν οι χτυποι ενος ρολογιου,4 η ωρα,πμ η' μμ;,
υστερα ακουσα καθαρα τη συνομιλια δυο ανθρωπων,ενος αντρα και μιας γυναικας ,ο αν-
τρας μιλουσε λιγοτερο,
''με συγχωρειτε,που σας αφησα μονο σας'' ακουσα τη φωνη του πισω μου,γυρισα και τον
ειδα,ερχονταν απ'το βαθος της αιθουσας,μου φανηκε το ιδιο μικροσκοπικος οπως οι φι-
γουρες του,οταν με πλησιασε απεκτησε το κανονικο μεγεθος του,''τελειωσα σημερα με τον
Ντιεγκο,αργοτερα θα'ρθει η Καρολιν'',
συνεχισαμε στην επομενη αιθουσα,σχεδον κυβικη,εδω τα λιποσαρκα μπρουτζινα γλυπτα
ηταν τεραστια,το ποδι τους στο υψος μας,ημασταν νανοι αναμεσα σε γιγαντες,
μπηκαμε στην αιθουσα των πορτραιτων,''να ο αδελφος μου ο Ντιεγκο'' και μου εδειξε 20
γλυπτα σε διαφορες διαστασεις,''αυτη ειναι η Ανετ η γυναικα μου''και μου εδειξε τα γλυ-
πτα της,
''εχετε ποτε''τον ρωτησα''κανει το πορτραιτο της Κικι ντε Μονπαρνας;'',''οχι'' απαντησε
αμεσως ''αλλωστε η Κικι ειναι στην καλλιτεχνικη ιδιοκτησια του Μαν Ρει'' γελασε''ενα
μουσικο οργανο,ενα θαυμασιο βιολι'',και συνεχισε''αν θελετε κερναω ποτο στο Chez Kiki
στο καμπαρε της Κικι αποψε το βραδυ'',
δεχτηκα,
το βραδυ στο Chez Kiki η Κικι ισορροπουσε πανω ψηλα σ'ενα τεντωμενο σχοινι,''η Κικι
ειναι θαυμασια ακροβατις,απο εκει ψηλα πανω,ολους αυτους γυρω,τους βλεπει μικρο-
σκοπικους''και σκυβωντας στο αυτι μου,ψιθυρισε''κι αυτοι προσπαθουν να δουν κατω
απο τη φουστα της''γελασε και φωναζοντας τη γκαρσονα παραγγειλε τα δευτερα ποτα
.
.