LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-2-MODERN POP ROMANCO- [homage on Roy Lichtenstein]- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.

Pop Girl- [homage on Roy Lichtenstein]-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
-2-
MODERN POP ROMANCO-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

θαλασσα.
γαλαζια.
ηρεμη.
η Ελιζα ξυπνησε.
ο Τζεφ κοιμονταν.
Η Ελιζα φορεσε ενα κοκκινο μπικινι.
ανεβηκε στο καταστρωμα κι εκανε βουτια στη θαλασσα.
το σωμα της  εσχισε τα νερα και βυθιστηκε.
κρατησε την αναπνοη της.
της αρεσε μεσα στο νερο.
ηταν δροσερα τετοια ωρα.
αναδυθηκε μετα απο λιγο.

sea.
blue.
tranquility.
Eliza woke.
Jeff sleeps.
Elise wore a red bikini.
she climbed aboard and made a dip into sea.
her body tore the waters and sank in them.
she hold her breath.
she likes into water.
it was coolly this time.
she emerged after a while.

κολυμπησε ζωηρα.
εναλασσοντας προσθιο
υπτιο
και πεταλουδα.
απομακρυνθηκε  προς τη παραλια του νησιου.
το νησι αναπαυονταν σαν θαλασσια χελωνα.
χρυση αμμος.
τα νερα διαφανα σμαραγδενια.
κρυσταλλα.
τα βραχια γλυπτικα συμπλεγματα.
τα πευκα και οι θαμνοι κατεβαιναν τη πλαγια.
κι εβρεχαν τις ριζες τους στα καθαρα γαλαζια νερα
οι φωνες των γλαρων.

she swam vigorously.
alterating anterior
supine
and butterfly's swiming style.
she removed to the beache of island.
the island is resting like sea-turtle.
golden sand.
the emerald waters transparent.
crystals.
the rocks like sculptor 's constructions.
Pine trees and shrubs descend the slope
and watering  their roots in the clear blue waters.
the voices of the seagulls

ανασανε η μερα.
ζεστενε.
''ειναι ωραια''
ακουσε τη φωνη του Τζεφ.
τον ειδε στο σκαφος
κοντρα στο φως.
''σαν αρχαιος θεος''ειπε με χαμηλη φωνη η Ελιζα
και ανατριχιασε.
''Απολλωνας η' Διονυσος''.
''ελα ειναι ωραια
ζεστα''
του φωναξε.
εκεινος πεταξε το πουκαμισο του και βουτηξε στη θαλασσα

the day is breathing.
it's heating.
'' it's nice ''
she heard the voice of Jeff.
she saw him on the boat
against before the sunlight.
'' He is like an ancient god''Elise said with low  voice
and shuddered.
'' Apollon or Dionysus''.
'Come on.It's nice.
hot''
she called to him.
he threw down his shirt and jumped into the sea.

εμεινε αρκετη ωρα κατω απο την επιφανεια των νερων
και αναδυθηκε διπλα της.
γελασε.
τα μαλλια του βρεγμενα.
τον κοιταξε.
της αρεσε.
''σ' αγαπω νταρλινγκ''
''κι εγω'' της ειπε
και τη φιλησε απαλα στα χειλη.
ενιωσε το σκληρο σωμα πανω της.
ανατριχιασε.
''ευτυχια''
ενιωσε μεσα της.

he stayed long enough below the surface of the waters
and emerged beside her.
he smiled to her.
his hair was wet.
she looked at him.
he likes her.
''I  love you! Darling ''.
'' and I'' he said
and kissed her gently on the lips.
she  felt his hard body touching over hers body
and shuddered.
'' happiness ''
this she felt deeply into hers.
.
.
.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-Olive-λαδι-ΠΩΣ ΕΒΓΑΖΑΝ ΠΑΛΙΑ ΤΟ ΛΑΔΙ ΣΤΑ ΣΠΙΤΙΑ -ΚΑΙ Ο ΧΑΛΒΑΣ ΜΕ ΤΟ ΝΕΟ ΛΑΔΙ- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.

olive oil-λαδι-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΠΩΣ ΕΒΓΑΖΑΝ ΠΑΛΙΑ ΤΟ ΛΑΔΙ ΣΤΑ ΣΠΙΤΙΑ
-ΚΑΙ Ο ΧΑΛΒΑΣ ΜΕ ΤΟ ΝΕΟ ΛΑΔΙ-χ.ν.κουβελης

τα παλια χρονια ετσι εβγαζαν το λαδι στα σπιτια:
εβαζαν τις ελιες σε μια λινατσα και τις κοπανουσαν με μια ξυλινη ταβλα
να συνθλιφθουν.μετα με τα χερια τις ζυμωναν καλα να λιωσει ο λιοκαρπος
και εριχναν ζεστο νερο στη λινατσα που παρασερνε το λαδι και χυνονταν
σε μια ξυλινη σκαφη.εκει επεπλεε το λαδι σαν ελαφρυτερο απ'το νερο
και το μαζευαν με μια ξυλινη κουταλα και το εριχναν σε πηλινα δοχεια
να τα γεμισουν με το νιο λαδι.να πορεψουν τη χρονια.
αυτη την εργασια συνηθως την εκαναν οι γυναικες και μαλιστα οι
γεροντοτερες

μια παροιμια:νιο λαδι και παλιο κρασι

ο Χαλβας
με το νιο λαδι εκαναν χαλβα:εριχναν το νεο λαδι  στο συμιγδαλι και
ανακατευαν το μιγμα μαζι με ζαχαρι.επειτα το εψηναν.το καβουρδι-
ζαν.το εκαναν σκουρο η' ξανθο.με το κουταλι μετα το μαζευαν και
με το χερι του δινανε σχημα στρογγυλο η ' σε μεταλικες φορμες
σε σχημα μαργαριτας.βαζανε στη μεση ενα ψημενο αμυγδαλο [και
γαρυφαλλο βαζανε]και τα πασπαλιζανε τα κομματια με ζαχαρι και
κανελα.μετα γεμιζανε μ'αυτα μια γυαλινη πιατελα και σερβιρανε τον
χαλβα ζεστο η' κρυο
.
.
.

PAINTING -GREEK-You.Facebookman how much Like do you do today- PAINTING -GREEK-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis]

.
.
.
PAINTING -GREEK-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis]
.
.

You.Facebookman how much Like do you do today-2μ χ 3μ-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης.
.
.
.

Pop Girl-painting c.n.couvelis χ.ν.κουβελης-music Astor Piazzolla Duo de Amor

.
.
Pop Girl
-painting c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
-music Astor Piazzolla Duo de Amor
.
.
.
.

βγαζοντας λαδι-στο ελαιοτριβειο του Πανου Λυτρα Κανδηλα Ξηρομερου- video c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

.
.
βγαζοντας λαδι-στο ελαιοτριβειο του Πανου Λυτρα Κανδηλα Ξηρομερου-
video c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
.
.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-1-MODERN POP ROMANCO- [homage on Roy Lichtenstein]- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.

Modern Pop Romanco-2μ χ 3μ-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
[homage on Roy Lichtenstein]
.
.
-1-
MODERN POP ROMANCO-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Σαπφω
ἦλθες, †καλ’† ἐπόησας, ἔγω δέ σ’ ἐμαιόμαν,
ὂν δ’ ἔψυξας ἔμαν φρένα καιομέναν πόθῳ.

[μεταφραση -χ.ν.κουβελης]
ηρθες,καλα που'καμες,εγω για σενα πονουσα,
δροσισες τα μυαλα μου που τα'καιγε ο ποθος
.
looking at mirror.''my beautIful face''.the ear-ring withcold bees.
the mobile phone is calling.''Yes.Darling.in ten minutes.ok.I love you''.
sweet smiling.the red mini skirt is very nice.senseous.She is closing her
eyes.Dreaming.''oh!I am very happy''.music.the moonlight sonata for
piano of Beethoven.the moonlight tonight is  silver.fills the room.pale
red crayon on lips.''even 3 minutes''.the heart in chest is going to break.
''oh!my hands will embrace him after two months of separation.oh!my
love forever''.30 seconds.Looking at mirror.''my hairs.ok''.20 seconds.
the moonlight soft and appealing.10 seconds.the music is playing.
happiness.the heart is beating.now,she is hearing the knock on door
.
.
.

GREEK POETRY-seashells κοχυλια- POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.
.
GREEK POETRY
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.

seashells κοχυλια-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

με τα διχτυα πιασαμε τη συμμετρια
και συναρμολογησαμε τις Ιδεες μας

σε ελικοειδεις κινησεις το φως
κατεχραψε τον Χρονο

πανω στα κεντητα των κοχυλιων

αμμος οι λεξεις μου

θαλασσα

απειροτητα ελαχιστη ο ανθρωπος

ηχος

το περασμα του λιθρινιου

ακου
το γυρισμα των νερων

παλι το φως
φως

ο Χρονος Χρονος

μετραει με τα δαχτυλα
αμμο την αμμο

παλι
παλιρροια
αναπνεουν τα κοχυλια

συμμετρια
.
.
.

seashells κοχυλια-paintings c.n.couvelis χ.ν.κουβελης-music Bach - Concerto for flute violin harpsichord strings and continuo in A minor BWV 1044 - 2 Adagio

.
.
seashells κοχυλια
-paintings c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
-music Bach - Concerto for flute  violin harpsichord strings and continuo
in A minor BWV 1044 - 2 Adagio
.
.
.
.

GREEK POETRY-ΧΡΟΝΙΚΟ-[ΧΡΟΝΙΚΟ]Αιας και Τεκμησσα- POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.
.
GREEK POETRY-ΧΡΟΝΙΚΟ-[ΧΡΟΝΙΚΟ]Αιας και Τεκμησσα-
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.

Geometricous Εντελεχεια-2μ χ 3μ -χ.ν.κουβελης c.n.couveis
.
.
ΧΡΟΝΙΚΟ-χ.ν.κουβελης

ωρα 10:56.πρωι.η καρεκλα.κιτρινη.γαλαζια.θαλασσα.ενα
δαχτυλο αποσταση.μια λεξη.ερημια.ζεστη μερα.φωτεινη.η σελιδα.
45.χειρονομια.κινηση.ειναι.προς τα αριστερα.πιανο.μουσικη.
αυτο.''αυτο''.ωρα11:01.
.
.
.

Geometricous Εντελεχεια-2μ χ 3μ -χ.ν.κουβελης c.n.couveis
.
.
ΧΡΟΝΙΚΟ-χ.ν.κουβελης
Αιας και Τεκμησσα

12:58.νυχτα.η σκεψη επιμονη.για την Τεκμησσα.οὗτος δ' Αἴας ἐστὶ πελώριος
ἕρκος Ἀχαιῶν.15/14 ψηφοι.η ηττα.η ταπεινωση.ακουει.προβατα κι αρνια
κλεισμενα στα μαντρια.τωρα.η ωρα ειναι.ο Τευκτρος κοιμαται.ἀλλ᾽ ἢ καλῶς ζῆν
ἢ καλῶς τεθνηκέναι τὸν εὐγενῆ χρή[Αιας Σοφοκλη στιχ.479-480]η με τιμη
καλα να ζει η' με τιμη καλα να πεθαινει πρεπει ο αντρειωμενος.λογια.
η Τεκμησσα.ομορφη.γυναικα του.φωτεινος ωμος.λευκος λαιμος κυκνου.
η αναπνοη.σκεψη.επιμονη.''Εγω σηκωσα τον Αχιλλεα''.15/14 ψηφοι[Ζωγραφος
του[κεραμεα] Βρυγου-Κύλικα ύψος 11,4 εκ. διάμετρος 31,6 εκ. 480 π.Χ. The J. Paul
Getty Museum 86.AE.286]''Εγω αντιμετωπος του Εχτορα''.λογια.μηνις.η αρχαια
ανδρεια.ο νους.τωρα.
  ἀλλ᾽ εἰρκτέον τάδ᾽ ἐστίν· οὐ γὰρ οἱ πλατεῖς        1250
οὐδ᾽ εὐρύνωτοι φῶτες ἀσφαλέστατοι,
ἀλλ᾽ οἱ φρονοῦντες εὖ κρατοῦσι πανταχοῦ.
[αλλα τουτο αποφασιστηκε:δεν ειναι οι αντρες με τις πλατιες
και δυνατες πλατες αντρανταχτοι .αλλα οι εξυπνοι παντου
κυριαρχουν].οι εξυπνοι.''οι πονηροι''.ακουει.τον αγριο παφλασμο
των κυματων.Τέκμησσα.''Τεκμησσα μου''.
ἰώ μοί μοι.-τίνος βοὴ πάραυλος ἐξέβη νάπους;-ἰὼ τλήμων.-τὴν δουρίληπτον΄ρον
νύμφην ὁρῶ Τέκμησσαν,[ο αερας να ξεριζωσει τα δεντρα] οἴκτῳ, τῷδε συγκεκραμένην.
895-ᾤχωκ᾽, ὄλωλα, διαπεπόρθημαι, φίλοι.[νυχτα.και το φεγγαρι κρυφτηκε]-τί δ᾽ ἔστιν;
-Αἴας ὅδ᾽ ἡμῖν ἀρτίως νεοσφαγὴς κεῖται, κρυφαίῳ φασγάνῳ περιπτυχής.-ὤμοι ἐμῶν
νόστων· 900 ὤμοι, κατέπεφνες, ἄναξ,τόνδε συνναύταν, τάλας ὦ ταλαίφρων γύναι·
-[τι δ'εστιν ;αιαζω τον Αιαντα.Σκοτωθηκε ο Αιας με τα ιδια του τα χερια.Και τι θα κανω;]
-ὡς ὧδε τοῦδ᾽ ἔχοντος αἰάζειν πάρα. 905 -τίνος ποτ᾽ ἆρ᾽ ἔπραξε χειρὶ δύσμορος;-αὐτὸς
πρὸς αὑτοῦ, δῆλον· ἐν γάρ οἱ χθονὶ πηκτὸν τόδ᾽ ἔγχος περιπετὲς κατηγορεῖ. 910
[βλεπω.να μη βλεπω θελω.να μην ακουω θελω]-ὤμοι ἐμᾶς ἄτας, οἶος ἄρ᾽ αἱμάχθης,
ἄφαρκτος φίλων·ἐγὼ δ᾽ ὁ πάντα κωφός, ὁ πάντ᾽ ἄϊδρις, κατημέλησα. πᾷ πᾷ
κεῖται ὁ δυστράπελος, δυσώνυμος Αἴας;-[τι δ'εστιν;τι εγινε;τι επαθε ο Αιας;]
[οὔτοι θεατός· ἀλλά νιν περιπτυχεῖ  915 φάρει καλύψω τῷδε παμπήδην, ἐπεὶ
οὐδεὶς ἄν, ὅστις καὶ φίλος, τλαίη βλέπειν φυσῶντ᾽ ἄνω πρὸς ῥῖνας ἔκ τε φοινίας
πληγῆς μελανθὲν αἷμ᾽ ἀπ᾽ οἰκείας σφαγῆς. 920 [πανω στο ορθο μαχαιρι επεσε
και καρφωθηκε το πελωριο σωμα και διαλυθηκε το ερκος Αχαιων]οἴμοι, τί δράσω;
τίς σε βαστάσει φίλων;ποῦ Τεῦκρος; ὡς ἀκμαῖ᾽ ἄν, εἰ βαίη, μόλοι,[τι να κανω;
πως να το βασταξω;]πεπτῶτ᾽ ἀδελφὸν τόνδε συγκαθαρμόσαι.ὦ δύσμορ᾽ Αἴας,
οἷος ὢν οἵως ἔχεις,ὡς καὶ παρ᾽ ἐχθροῖς ἄξιος θρήνων τυχεῖν. 925-ἔμελλες, τάλας,
ἔμελλες χρόνῳ στερεόφρων ἄρ᾽ ἐξανύσσειν κακὰν μοῖραν ἀπειρεσίων πόνων. τοῖά μοι
930-[τα οπλα.τι τα'θελες τα οπλα;ανδρειος ησουν.δεντρο γερο κι ατρανταχτο.
τι τα χρειαζουν τα οπλα;]πάννυχα καὶ φαέθοντ᾽ ἀνεστέναζες ὠμόφρων ἐχθοδόπ᾽
Ἀτρείδαις οὐλίῳ σὺν πάθει.μέγας ἄρ᾽ ἦν ἐκεῖνος ἄρχων χρόνος πημάτων, ἦμος
ἀριστόχειρ  935............ὅπλων ἔκειτ᾽ ἀγὼν πέρι.-ἰώ μοί μοι.-χωρεῖ πρὸς ἧπαρ, οἶδα,
γενναία δύη.-ἰώ μοί μοι.-οὐδέν σ᾽ ἀπιστῶ καὶ δὶς οἰμῶξαι, γύναι,  940τοιοῦδ᾽ ἀποβλα-
φθεῖσαν ἀρτίως φίλου.-[δεν αντεξες τη ντροπη.να χασεις εσυ τα μυαλα;να σφαξεις τα
προβατα;γιατι εχασες τον νου;Εγω η Τεκμησσα σου σου μιλαω.ελα ησυχασε.θα
περασει.εφιαλτης ειναι.θα διαλυθει στο φως.καπνος και θα καθαρισε]σοὶ μὲν δοκεῖν
ταῦτ᾽ ἔστ᾽, ἐμοὶ δ᾽ ἄγαν φρονεῖν.-ξυναυδῶ.-οἴμοι, τέκνον, πρὸς οἷα δουλείας ζυγὰ
χωροῦμεν, οἷοι νῷν ἐφεστᾶσιν σκοποί.945-ὤμοι, ἀναλγήτων δισσῶν ἐθρόησας
ἄναυδ᾽ἔργ᾽ Ἀτρειδᾶν τῷδ᾽ ἄχει.ἀλλ᾽ ἀπείργοι θεός.-[τωρα δουλα θα με συρουν.τη
γυναικα σου Αιαντα γλυκε μου θ'ατιμασουν.και συ δεν θα'σαι με προστατεψεις.
ερκος συ εμοι.σαν αδυνατο πουλακι]οὐκ ἂν τάδ᾽ ἔστη τῇδε μὴ θεῶν μέτα. 950-ἄγαν
ὑπερβριθὲς γὰρ ἄχθος ἤνυσαν.[ἄγαν γε λυπεῖς· οὐ κάτοισθ᾽ ἐγὼ θεοῖς ὡς οὐδὲν ἀρκεῖν
εἴμ᾽ ὀφειλέτης ἔτι;παρα πολυ με στεναχωρεις.δεν καταλαβαινεις πως εγω στους δυ-
νατους τιποτα  δεν χρωσταω]-τοιόνδε μέντοι Ζηνὸς ἡ δεινὴ θεὸς Παλλὰς φυτεύει
πῆμ᾽ Ὀδυσσέως χάριν.-ἦ ῥα κελαινώπαν θυμὸν ἐφυβρίζει πολύτλας ἀνήρ,  955γελᾷ
δὲ τοῖσδε μαινομένοις ἄχεσιν πολὺν γέλωτα, [νους,το ξερω,δισσοις λογοις,να λες να
ξελες]φεῦ φεῦ,ξύν τε διπλοῖ βασιλῆς κλύοντες  Ἀτρεῖδαι.960-οἱ δ᾽ οὖν γελώντων
κἀπιχαιρόντων κακοῖς τοῖς τοῦδ᾽· ἴσως τοι, κεἰ βλέποντα μὴ ᾽πόθουν,θανόντ᾽ ἂν
οἰμώξειαν ἐν χρείᾳ δορός.οἱ γὰρ κακοὶ γνώμαισι τἀγαθὸν χεροῖν ἔχοντες οὐκ ἴσασι,
[τι δ'εστιν;ο Αιαντας δεν ειναι.τι εγινε;]πρίν τις ἐκβάλῃ.965 ἐμοὶ πικρὸς τέθνηκεν
ἢ κείνοις γλυκύς,αὑτῷ δὲ τερπνός·
ὧν γὰρ ἠράσθη τυχεῖν ἐκτήσαθ᾽ αὑτῷ, θάνατον ὅνπερ ἤθελεν.τί δῆτα τοῦδ᾽ ἐπεγ-
γελῷεν ἂν κάτα;θεοῖς τέθνηκεν οὗτος, οὐ κείνοισιν, οὔ.  970 πρὸς ταῦτ᾽ Ὀδυσσεὺς
ἐν κενοῖς ὑβριζέτω.Αἴας γὰρ αὐτοῖς οὐκέτ᾽ ἐστίν, ἀλλ᾽ ἐμοὶ λιπὼν ἀνίας καὶ γόους
διοίχεται.[τι δ'εστιν;τι εγινε;ρωτω.για κεινους τιποτα δεν ηταν .για μενα τα παντα]
Τεκμησσα.ησυχασε.ου τι εστιν.εδω κοντα σου ειμαι.κοιμασε και ξαγρυπνω.σαν
λιονταρι.ησυχασε]Τεκμησσα.βελουδινα βλεφαρα.τριανταφυλλενια μαγουλα.
αναπνοη.γαρυφαλλο.''Τεκμησα μου''.μνημη.τοτε.εστιν.Αιας.
Τὸ τρίτον αὖτ' Αἴαντα ἰδὼν ἐρέειν' ὃ γεραιός·
μολις ειδε τον Αιαντα ο σεβαστος γεροντας ρωτησε την Ελενη
για τριτη φορα
τίς τὰρ ὅδ' ἄλλος Ἀχαιὸς ἀνὴρ ἠΰς τε μέγας τε
ποιος ειν'αυτος ο αλλος Αχαιος αντρας γερος και μεγας
ἔξοχος Ἀργείων κεφαλήν τε καὶ εὐρέας ὤμους;
ξεχωριστος μεσα στους Αχαιους  στ'αναστημα και στους πλατιους
τους ωμους;
Τὸν δ' Ἑλένη τανύπεπλος ἀμείβετο δῖα γυναικῶν·
σ'αυτον απαντησε η πανεμορφη των γυναικων Ελενη με το φορεμα
π'ανεμιζε
οὗτος δ' Αἴας ἐστὶ πελώριος ἕρκος Ἀχαιῶν·
αυτος ο Αιας ειναι,γιγαντας και φραχτης των Αχαιων
[Ομηρου Ιλιαδα-ραψωδια γ' -στιχοι 225-229]
τι δ'εστιν;Τεκμησσα.''Τεκμησσα μου''.ο Αιας δ'εστιν.
3:37πμ
.
.

.
.
.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-Ο ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΤΟΥ ΛΟΥΝΤΒΙΧ ΒΑΝ ΜΠΕΤΟΒΕΝ ΣΤΗ ΠΡΕΜΙΕΡΑ ΤΗΣ 9ης ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΣΤΙΣ 7 ΜΑΙΟΥ 1824- THE TRIUMPH OF LUDWIG VAN BEETHOVEN TO PREMIER OF SYMPHONY No. 9 [CHORAL] ON 7 MAY 1824-Theater am Kärntnertor -Vienna- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.

Ludwig Van Beethoven-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
Ο ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΤΟΥ  ΛΟΥΝΤΒΙΧ ΒΑΝ ΜΠΕΤΟΒΕΝ ΣΤΗ ΠΡΕΜΙΕΡΑ
ΤΗΣ 9ης ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ  ΣΤΙΣ 7 ΜΑΙΟΥ 1824-χ.ν.κουβελης

THE TRIUMPH OF LUDWIG VAN BEETHOVEN TO PREMIER OF
SYMPHONY No. 9 [CHORAL] ON 7 MAY 1824-Theater am Kärntnertor
-Vienna-c.n.couvelis

Η πρεμιερα της 9ης Συμφωνιας[Choral] του Λουντβιχ βαν Μπετοβεν εγινε στις 7 Μαιου
1824 στο Theater am Kärntnertor στη Βιεννη.Το θεατρο ηταν καταμεστο.Μετα απο 12
χρονια ο Μπετοβεν ανεβηκε στη σκηνη.Τωρα ηταν τελειως κουφος.
Την Συμφωνια διευθυνε ο Michael Umlauf, the theatre's Kapellmeister,και ο Μπετοβεν
ηταν κι αυτος στη σκηνη για να διευθυνει.Ο Urlauf ειπε στους μουσικους και στους τρα-
γουδιστες να μην παιρνουν υπ'οψιν τους τη διευθυνση του Μπετοβεν.
Αυτος διηυθυνε μια ορχηστρα που δεν ακουε.
Απο μαρτυρια του βιολονιστα Joseph Böhm μαθαινουμε:
 "ο Μπετοβεν διηυθυνε τη συμφωνια ο ιδιος,ορθιος μπροστα στο ποντιουμ και χει-
ρονομουσε ορμητικα.Αλλοτε αναπηδουσε κι αλλοτε εσκυβε προς το δαπεδο,
κινουνταν σαν να ηθελε ο ιδιος να παιξει ολα τα οργανα της ορχηστρας και να τρα-
γουδησει ολοκληρο το χοροδιακο.Αυτο επηρεασε βαθεια ολους τους μουσικους
καθως παιζανε''
 Οταν τελειωσε η συναυλια ο Μπετοβεν  ηταν καποια μετρα πισω στη παρτιτουρα
και συνεχιζε να διευθυνει,με γυρισμενη τη πλατη προς ακροατες θεατες που χειρο-
κροτουσαν δυνατα.
Τοτε η κοντραλτο Caroline Unger[21 ετων τοτε]τον πλησιασε και τον γυρισε  προς
τους θεατες να δεχτει το ενθουσιωδες  χειροκροτημα τους και τον μεγαλο θαυμασμο.
.
.
.

Ludwig van Beethoven-painting c.n.couvelis χ.ν.κουβελης-music Beethoven - Symphony n.9 Op.125 'Choral' in D minor - 5 Presto O Freunde

.
.
Ludwig van Beethoven
-painting c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
-music  Beethoven - Symphony n.9 Op.125 'Choral' in D minor - 5 Presto O Freunde
.
.
.
.

woman-painting c.n.couvelis χ.ν.κουβελης-music Jody Pou-Udite Amanti-B.Strozzi

.
.
woman
-painting c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
-music Jody Pou-Udite Amanti-B.Strozzi
.

.
.
.

GREEK POETRY-Η ΕΛΙΑ ΣΤΟΝ ΟΜΗΡΟ Ομηρου Οδυσσεια-ραψωδια ε'-στιχοι 476-482 [μεταφραση χ.ν.κουβελης]- POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.
.
GREEK POETRY
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.

ελια-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Η ΕΛΙΑ ΣΤΟΝ ΟΜΗΡΟ
Ομηρου Οδυσσεια-ραψωδια ε'-στιχοι 476-482
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]

[Οταν ο Οδυσσεας βρεθηκε ναυαγος στο νησι των Φαιακων κρυφθηκε να σωθει
απο ανθρωπους κι αγρια θηρια κατω απο μια ελια και  μια αγριελια φυτρωμενες
μαζι]

476...................δοιοὺς δ᾽ ἄρ᾽ ὑπήλυθε θάμνους,
ἐξ ὁμόθεν πεφυῶτας· ὁ μὲν φυλίης, ὁ δ᾽ ἐλαίης.
τοὺς μὲν ἄρ᾽ οὔτ᾽ ἀνέμων διάη μένος ὑγρὸν ἀέντων,
οὔτε ποτ᾽ ἠέλιος φαέθων ἀκτῖσιν ἔβαλλεν,
οὔτ᾽ ὄμβρος περάασκε διαμπερές· ὣς ἄρα πυκνοὶ
ἀλλήλοισιν ἔφυν ἐπαμοιβαδίς· οὓς ὑπ᾽ Ὀδυσσεὺς
δύσετ᾽...................................................482

..................κατω απο δυο χαμηλα δεντρα τρυπωσε
που μαζι και τα δυο φυτρωναν,το'να αγριελια,τ'αλλο ελια
και δεν τα περνουσε η τρομερη υγρασια των ανεμων οταν φυσουσαν
ουτε ποτε ο λαμπερος ηλιος με τις ακτινες τα χτυπουσε
ουτε η βροχη τα διαπερνουσε .τοσο πυκνα πλεγμενα
το'να μετ'αλλο ηταν φυτρωμενα.εκει απο κατω ο Οδυσσεας
κρυφθηκε.............
.
.
.

PAINTING -GREEK-optical illusion architecture-Arnold Schoenberg-music compositor-PAINTING -GREEK-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis]

.
.
PAINTING -GREEK-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis]
.
optical illusion architecture-2μ χ 3μ-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.

.
.

/

Arnold Schoenberg-music compositor-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
.

GREEK POETRY-ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΣΥΝ/ΤΜΗΣΕΙΣ- POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.
.
GREEK POETRY
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.

ελληνικο αρχαικο ancient greek-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΣΥΝ/ΤΜΗΣΕΙΣ-χ.ν.κουβελης

τον ειδαμε,βγηκε στη σκηνη του θεατρου
φορουσε τη χρυση προσωπιδα
εμεις οι θεατες στις κερκιδες ρυθμικα ζητησαμε
να βγαλει την προσωπιδα
την εβγαλε,κι ειδαμε
ενας ενας
το κενο του αερα
μεσημερι κι η ασπιδα του ηλιου ελαμπε
περα ο κυματιστος καμπος με τις ελιες
και τα βουνα π'ανεβαιναν στη φωτεινη διαχυση
''Μηδεν Αγαν''
ακουσαμε να λεει
μεσα στην αψογη ακουστικη τελειοτητα
του θεατρου
.
.
ακτινωτα
Αθηνας Πειραιως Αγιου Κωνσταντινου Γ' Σεπτεμβριου
Πανεπιστημιου Σταδιου
ωρα 10.59 πμ
Απο τον Πικασο και τον Μπουζιανη
Προτιμω τον Μπουζιανη
.
.
σε ελληνικες λεξεις
τοτε ο ηρωας εφερε τον ταυρο στον ωμο του
ο ταυροφορος αρραβωνιαστικος της πεπλοφορας κορης
το 520 π.Χ  η πεπλοφορα προσωκρατικη κορη
ποζαρε για φωτογραφια εξω απ'τον λαβυρινθο της Σαμου
στον φωτογραφο Φωκη
''θυμαμαι στη Περσεπολη τον γλυπτη Τελεφανη απο τη Φωκιδα
ειχε ενα τουριστικο καταστημα με σουβενιρς''
.
.
.

PAINTING -GREEK-τα Γραμματοσημα-PAINTING -GREEK-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis]

.
.
PAINTING -GREEK-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis]
.
τα Γραμματοσημα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis-
.
.

.
.
.

GREEK POETRY-Η ΔΑΜΟΚΛΕΙΟΣ ΣΠΑΘΗ- POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.
.
GREEK POETRY
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.

Δαμόκλειος σπάθη-Πίνακας του Richard Westall (1812)
.
.
Η ΔΑΜΟΚΛΕΙΟΣ ΣΠΑΘΗ-χ.ν.κουβελης

πολυ τον ενοχλουσε τον Διονυσιο τον Πρεσβυτερο η κολακεια,ανθρωπο εμπειρο,
και ειδικα η κολακεια του Δαμοκλη,φυσικα κι ηξερε πως ηταν  αριστος ποιητης
τελειωνει και τη  τραγωδια  του ''Εκτορος Λυτρα'',αριστουργημα διχως αλλο,
κι εκεινος συνεχιζει να παινευει την Αριστομαχη και τη Δωριχα ποσο ομορφες
και καλες και αξιες ειναι οι γυναικες του και πως τον στολιζουν τον δικαιο κυβερνητη
των Συρακουσων και πως ειχε πολυ δικιο να εκδιωξει τον Πλατωνα,ποιος ηταν εκεινος
να επικρινει αυτον και τι νομιζε πως με τις φιλοσοφιες του,τις μπουρδολογιες του δηλαδη,
το Αγαθον η  Αρετη κτλ,θ'αλλαζε την κοινωνια,ποσον μαλλον απαταται,
αυτον τον Δαμοκλη τον βαρεθηκε τις κολακειες του κι ηθελε ενα μαθημα να του δωσει
και τον καλεσε και του'πε πως για μια μερα θα γινει αυτος τυρρανος στη θεση του,
πως ελαμψε η φιλαυτια του,το ειδε στα ματια του,οταν τ'ακουσε ο ελαφρος,
το μεγα παθος της εξουσιας,η ανευ οριων απολαυση η ματαιοδοξια
και αληθεια τον εκανε τυρρανο στη θεση του και στη μεγαλη τραπεζαρια θρονιαστηκε
εν μεσω αφθονων λαχταριστων φαγητων παντοειδων  ποτων και μεθυστικων αρωματων
και απολαυμβανε υπνωτικα χαυνωτικα το χορο λαγνων ορχηστριδων και ετερπετο λιαν
οταν ξαφνικα πανω απο το στεφανωμενο κεφαλι  του ειδε το σπαθι να κρεμεται
ποσο τρομαξε τοτε ποσο φοβηθηκε μην σπασουν οι δυο-τρεις τριχες τ'αλογου
που'ταν δεμενο και πεσει με τρομερη δυναμη και του καρφωσει το στηθος
ισια στη καρδια τον τρυπησει και ρωτησε με σπασμενη φωνη λιγοθυμισμενη
τι σημαινε αυτο τ'αστειο κι ο Διονυσιος τ'απαντησε πως αν ο αρχοντας δεν προσεξει
παντα θα κινδυνευει κι ολα ειναι αιολα και τι απατηλη ειναι ολη αυτη η λαμψη
ποσο εφημερη η ευτυχια και πλανη η δυναμη και πως ατρανταχτη δεν ειναι η εξουσια
σαν κυβερνας ανθρωπους,ευκολα,αν δεν προσεξεις,ερχονται τα πανω κατω
κι η καταστροφη αναποφευκτη σε προσμενει

Αυτο το μαθημα πηρε ο κολακας Δαμοκλης απο τον τυρρανο Διονυσιο
τον Πρεσβυτερο
μια τοση δα λεπτη κλωστη χωριζει τη λαμψη της εξουσιας απο την οδυνηρη πτωση
την καταστροφη

ολ'αυτα τα αναφερει ο ρητορας Κικέρωνας στις "Ερωτήσεις Τυσκυλανές" του
.
.
.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-ΑΙΣΩΠΟΥ ΜΥΘΟΙ-μεταφραση χ.ν.κουβελης Υς και κυων-Αισωπος -Esopos- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.

Αισωπος-Esopos-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
ΑΙΣΩΠΟΥ ΜΥΘΟΙ-μεταφραση χ.ν.κουβελης

Υς και κυων
Ὗς καὶ κύων περὶ εὐτοκίας ἤριζον. Ἔφη δ᾿ ἡ κύων εὔτοκος εἶναι μάλιστα πάντων τῶν
πεζῶν ζώων. Καὶ ἡ ὗς ὑποτυχοῦσα πρὸς ταῦτα φησίν· Ἀλλ᾿, ὅταν τοῦτο λέγῃς, ἴσθι ὅτι
και τυφλοὺς τοὺς σαυτῆς σκύλακας τίκτεις.
Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι οὐκ ἐν τῷ τάχει τὰ πράγματα, ἀλλ᾿ ἐν τῇ τελειότητι κρίνεται.

Γουρουνα και σκυλα
Μια γουρουνα και μια σκυλα για την ευτοκια φιλονικουσαν.Η σκυλα ειπε πως εχει
την καλυτερη γεννα απ'ολα τα ζωα που περπατουν.
Και η γουρουνα απαντωντας σ'αυτα ειπε.Αλλα,οταν αυτο λες,να γνωριζεις οτι και
τυφλα γεννας τα κουταβια σου.
Ο μυθος θελει να πει πως τα πραγματα  δεν πρεπει να κρινονται απο την ταχυτητα
που γινονται αλλα απο την τελειοτητα

Μεχρι σημερα λεγεται μια παροιμια:
Η σκυλα κανει στραβα τα κταβια
.
.
.

GREEK POETRY-ΖΗΤΙΑΝΙΑΔΑ [προαγγελμα της Νεας Κωμωδιας και της Commedia dell'Arte] [Ομηρου Οδυσσεια-ραψωδια σ' στιχοι 1-31]-μεταφραση χ.ν.κουβελης- POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.
.
GREEK POETRY
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.

ΖΗΤΙΑΝΙΑΔΑ
[προαγγελμα της Νεας Κωμωδιας και της Commedia dell'Arte]
[Ομηρου Οδυσσεια-ραψωδια σ' στιχοι 1-31]-μεταφραση χ.ν.κουβελης

ἦλθε δ᾽ ἐπὶ πτωχὸς πανδήμιος, ὃς κατὰ ἄστυ
πτωχεύεσκ᾽ Ἰθάκης, μετὰ δ᾽ ἔπρεπε γαστέρι μάργῃ
ἀζηχὲς φαγέμεν καὶ πιέμεν· οὐδέ οἱ ἦν ἲς
οὐδὲ βίη, εἶδος δὲ μάλα μέγας ἦν ὁράασθαι.
Ἀρναῖος δ᾽ ὄνομ᾽ ἔσκε· τὸ γὰρ θέτο πότνια μήτηρ
ἐκ γενετῆς· Ἶρον δὲ νέοι κίκλησκον ἅπαντες,
οὕνεκ᾽ ἀπαγγέλλεσκε κιών, ὅτε πού τις ἀνώγοι·
ὅς ῥ᾽ ἐλθὼν Ὀδυσῆα διώκετο οἷο δόμοιο,
καί μιν νεικείων ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
"εἶκε, γέρον, προθύρου, μὴ δὴ τάχα καὶ ποδὸς ἕλκῃ.
οὐκ ἀΐεις ὅτι δή μοι ἐπιλλίζουσιν ἅπαντες,
ἑλκέμεναι δὲ κέλονται; ἐγὼ δ᾽ αἰσχύνομαι ἔμπης.
ἀλλ᾽ ἄνα, μὴ τάχα νῶϊν ἔρις καὶ χερσὶ γένηται."
τὸν δ᾽ ἄρ᾽ ὑπόδρα ἰδὼν προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς·
"δαιμόνι᾽, οὔτε τί σε ῥέζω κακὸν οὔτ᾽ ἀγορεύω,
οὔτε τινὰ φθονέω δόμεναι καὶ πόλλ᾽ ἀνελόντα.
οὐδὸς δ᾽ ἀμφοτέρους ὅδε χείσεται, οὐδέ τί σε χρὴ
ἀλλοτρίων φθονέειν· δοκέεις δέ μοι εἶναι ἀλήτης
ὥς περ ἐγών, ὄλβον δὲ θεοὶ μέλλουσιν ὀπάζειν.
χερσὶ δὲ μή τι λίην προκαλίζεο, μή με χολώσῃς,
μή σε γέρων περ ἐὼν στῆθος καὶ χείλεα φύρσω
αἵματος· ἡσυχίη δ᾽ ἂν ἐμοὶ καὶ μᾶλλον ἔτ᾽ εἴη
αὔριον· οὐ μὲν γάρ τί σ᾽ ὑποστρέψεσθαι ὀΐω
δεύτερον ἐς μέγαρον Λαερτιάδεω Ὀδυσῆος."
τὸν δὲ χολωσάμενος προσεφώνεεν Ἶρος ἀλήτης·
"ὢ πόποι, ὡς ὁ μολοβρὸς ἐπιτροχάδην ἀγορεύει,
γρηῒ καμινοῖ ἶσος· ὃν ἂν κακὰ μητισαίμην
κόπτων ἀμφοτέρῃσι, χαμαὶ δέ κε πάντας ὀδόντας
γναθμῶν ἐξελάσαιμι συὸς ὣς ληϊβοτείρης.
ζῶσαι νῦν, ἵνα πάντες ἐπιγνώωσι καὶ οἵδε
μαρναμένους· πῶς δ᾽ ἂν σὺ νεωτέρῳ ἀνδρὶ μάχοιο;"

εκει ηρθε ενας πασιγνωστος σ'ολοκληρο τον δημο διακονιαρης
που διακονευε μεσα στη πολη της Ιθακης,αχορταγη η κοιλια του
ετρωγε κι επινε ακαταπαυστα, ομως ουτε δυναμη ειχε
ουτε παλλικαρια,αν και πολυ μεγαλοσωμος φαινονταν να'ναι
Αρναιος ηταν τ'ονομα του,αυτο του το'δωσε η κυρα μανα του
σαν γεννηθηκε.Ιρον τον φωναζαν οι νεαροι απαντες
γιατι ετρεχε και πηγαινε μηνυματα οπου καποιος τον εστελνε,
αυτος οταν ηρθε εδιωχνε τον Οδυσσεα απ'το δικο του σπιτι
και μ' εριστικα  λογια πεταχτα  για καβγα  τ'απευθυνθηκε
''φευγα,γερο,απ'τη πορτα,γρηγορα κι απ'τα ποδια θα σε συρω
δεν βλεπεις π'ολοι μου κανουν νοημα,να σε συρω με παρακινουν
εγω ομως ντρεπομαι να το κανω
Ελα σηκω,τραβα γρηγορα,μην πιαστουμε στα χερια απ'τα λογια''
Αυτον τον στραβοκοιταξε ο πανεξυπνος Οδυσσεας απαντωντας
''παλιανθρωπε,ουτε μ'εργα σ'εβλαψα ουτε  λογια σου'πα
ουτε αυτα που σου δινουν φτοναω οσα πολλα κι αν ειναι
το κατωφλι και τους δυο μας χωραει,ουτε σε κατι σ'ωφελει
για τα ξενα να φθονεις,μου φαινεται να'σαι περιπλανωμενος
οπως κι εγω,την ευτυχια στο μελλον οι θεοι θα στειλουν,
στα χερια να πιαστουμε μη με παραπροκαλεις,μη με θυμωσεις
αν και γερος στα στηθια και στα χειλια θα σε γεμισω
μ'αιματα.και την ησυχια μου μαλιστα θα βρω απ'αυριο
γιατι δεν νομιζω να τολμησεις να ξαναγυρισεις για δευτερη φορα
στο σπιτι του γιου του Λαερτη Οδυσσεα''
Σ'αυτον θυμωμενος απαντησε ο περιπλανωμενος ζητιανος  Ιρος
''Α φοβηθηκα,πως το ψωρογουρουνι χωρις να σκεφτει μιλαει,
ομοια με μπαμπογρια στο τζακι,στ'αληθεια να τον τσακισω
μετα δυο μου τα χερια,κατω στο χωμα ολα τα δοντια
απ'τα σαγονια να ξεριζωσω οπως γουρουνας που ρημαζει σιταροχωραφα
Ετοιμασου λοιπον τωρα,ωστε ολοι να μας δουν και να διασκεδασουν
ν'αρπαζομαστε,πως εσυ μ'εναν νεωτερο ανδρα τσακωνεσαι''
.
και η ΖΗΤΙΑΝΙΑΔΑ σε Αγοραιον Λογον

τοτε μπουκαρισ'εδω ενα νουμερο ρεντικολο σ'ολη τη πολη διακονιαρης
που στο Θιακη μεσα ψωμοζητουσε αχορταγη η μπακα του
ετρωγε κι επινε του σκασμου ομως δεν ειχε καρδια ουτε
παλλικαρια κι ας φαινονταν μεγας  μαμουχαλος κρεμανταλας.
Αρναιος ητανε το'νομα του,ετσι τον νοματισε η κακομοιρα η μανα του
σαν γεννηθηκε,Ιρο τον εκραζε απασα η μαριδα
γιατ'ετρεχε για θεληματα παντου οποιος τον εστελνε
αυτος λοιπον οταν εφτασε εδω κοιταε πως να διωξει τον Δυσσεα απ'το σπιτικο του
και με μπολικες εριστικες κουβεντες για καβγα του επιτεθηκε
''Ξεκουμπα,γερο,απ'τη πορτα αντε μπρος απο δω μη σε συρω απ'τα ποδαρια
δεν βλεπεις π'ολοι νοημα μου κανουν να σε τραβηξω μου λενε
εγω ομως πολυ εντρεπομαι να το πραξω ετουτο
Ελα σηκω,αντε τραβα,μην αρπαχτουμε για καλα στα χερια απ'τα λογια''
Τοτε τον στραβοκοιταξε ο μαχαλομαγκας Δυσσεας και του'ριξε τα λογια
''παλιοδιαολε,μ'εργα δεν σ'εβλαψα ουτε με λογια
ουτε αυτηνα που σου πετανε ζηλευω οσα πολλα κι αν κονομας
το κατωφλι εδω ειναι και για τους δυο ,ουτε κι ωφελεισαι
τιποτα για τα ξενα να ζηλευεις,βλεπω πως εισαι ταλαιπωρος
αλητης σαν κι εμενα,κι οι θεοι θ'αργησουν εντελει να μας καζαντισουν
μην με προκαλεις το λοιπον ν'αρπαχτουμε στα χερια,μη με τσαντισεις
γιατι αν και γερος τα στηθια και τα χειλια σου με γροθιες
θα τα μπλατσαρωσω μ'αιματα,κι ετσι απο αυριο θα'χω ησυχια
γιατι δεν νομιζω να τολμησεις να ξαναμολαρεις δευτερη φορα
για το σπιτι του Δυσσεα του Λαερτη υιου λεω''
Και τοτε αγριεμενο σκυλι του την επεσε αυτος ο αλητηριος Ιρος
''Α ποσο σκιαχτικα,ψωρογουρουνι χωρις νιονιο παρλαρεις
σαν να'σαι καμια μπαμπογρια στις σταχτες, θα σου ορμιξω
και θα σε τσακισω με τα δυο μου χερια  κι ολα τα δοντια απ'τα σαγονια σου
θα τα ξεριζωσω να φανε χωμα οπως γουρουνας που ρημαζει αγροτεμαχια
Ελα λοιπον τωρα τοιμασου,ολοι να μας παρουν ματι και να κανουν χαζι
που θ'αρπαχτουμε,εσυ ενας γερος ν'αυτοχειρεις μ'ενα  τζοβενο σου να πιαστεις''

.

.

.

29-GREEK POETRY-POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης-part 29-μερος 29

.
.

.

.
GREEK  POETRY
POETRY-C.N.COUVELIS
ΠΟΙΗΜΑΤΑ-Χ.Ν.ΚΟΥΒΕΛΗΣ
.
.
ΜΕΡΟΣ  29
PART  29
.
.
.
για μια ελαχιστη στιγμη στο απειρο επιμενουμε

σε μια κιτρινη καρεκλα καθισε
στα χερια του γαλαζια πουλια κοιμονταν
κι ακουσε απ'τον ουρανο να τον φωναζουν
''ε εσυ των αορατων μυστικε'' τοτε σηκωσε το προσωπο
κι ειδε να περνουν χιλιαδες παιδια πανω σε πολυχρωμα ποδηλατα
κι ακουγε τα πεταλια οπως φτερουγες
κι εκεινα τα παιδια γελουσαν και του πετουσαν διαφορα δωρα
ενα παιδι του πεταξε μια πρασινη ομπρελα
''να'χεις πρασινο στη ξηρασια''του φωναξε
τοτε τα γαλαζια πουλια ξυπνησαν πεταξαν απ'τα χερια του κι ακολουθησαν
τους ποδηλατιστες
δεν λυπηθηκε μα χαρηκε
κοντα μια στιγμη μια ελαχιστη στιγμη στο απειρο
ηταν
.
.
.
στη Νεκυια της Ιστοριας μας ηρθανε

ηρθαν απροσκλητοι δεν ηταν
κρατουσαν στα χερια τα συνεργα τους
''να μ'αυτα ζησαμε''
αλετρια τσαπια δικριανια
''και μ'αυτα μας σκοτωσαν'' εδειξαν φωτογραφιες απο φριχτους πολεμους
κι ενας αναμεσα τους κουρντισε ενα γραμμοφωνο
κι ακουσαμε φωνες σαν απο κολαση
τις κραυγες τα ουρλιαχτα τους
''οι δολοφονοι τοσα χρονια στην Ελλαδα''
διψασαμε παγωσαμε πεινασαμε για ποιο ωφελος;
ενας ενας καθισαν ολογυρα στο τραπεζι
με βλεμμα αγριεμενο απ'την αγρυπνια
'εμεις που ειμασταν δεν ειμαστε
μας λειπουν μελη απο τα σωματα μας
χερια ποδια κεφαλι δαχτυλα''
και τοτε καθαρα τους ειδαμε ως το ξημερωμα
που χαθηκαν
.
.
.
what about
a ΠΟΛΙΤΕΙΑ
a Aristotles' ΠΟΛΙΤΕΙΑ
a Cosmos without Man
ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
.
.

COUVELIS Avant Garde Music Radio Online
from my MUSIC CONPOSITIONS
Jazz cool around-φυσικοι ηχοι και φωνη]

http://www.spreaker.com/user/7343351/jazz-cool-around?fb_action_ids=717211338320321&fb_action_types=og.shares&fb_source=aggregation&fb_aggregation_id=288381481237582

.
.
.
ΥπερΤροπον

διαφωτισμοι θερμου.ηχων υπερστροβιλισμος.
τοπολογια του εφελκιμου.ενεστως χρονος δαχτυλων.
συνπορφυρος ορμη.διαστολη χρονου.αμειωτο φως.
.
.
.
εικονες δυο ανθρωπων

θελω ενα βλεμμα  γλυκο να με κοιταζει τρυφερα οπως΅κοιταζει κοκκινο ομορφο
τριανταφυλλο

θελω μια φωνη που να μ'ευχαριστει οπως η αυρα της θαλασσας δροσιζει το
προσωπο

το χερι σου δειχνει.''να δες''.κοιταζω.βλεπω την ομορφια.λατρευω το χερι σου
που μου δειχνει την ομορφια.

πες μου κατι.ειπες.πες το δυνατοτερα.το ειπες δυνατοτερα.πιο δυνατα πες το.
''θα μας ακουσει ο κοσμος''.καλα.''θα το πω ψιθυριστα να το ακουσεις μοναχα
εσυ''.ετσι εκανες.ψιθυριστα το ειπες.

ο ανθρωπος αυτος ειναι ενα σπιτι.μου ανοιξε το σπιτι του και με δεχτηκε.στη
σαλοτραπεζαρια καθισαμε.με τραταρε γλυκο καρυδακι φινο.και κουβεντιασαμε.
απλα.χωρις περιττες κουβεντες.τα παραθυρα ορθανοιχτα σ'εναν γαλαζιο καθαρο
ουρανο.το φως εμπαινε χρυσος  καταρραχτης στο δωματιο φορτωμενο με φωνες
πουλιων γλυκυτατες μελωδικες και χιλια δυο αρωματα μεθυστικα λουλουδιων
τριανταφυλλα πασχαλια και μυρωδικη αγραμπελη.''εδω θα κατοικισουμε''ειπες.

σε θυμαμαι σημαινει σε αισθανομαι .ζωντανη.με σαρκα και οστα .πραγματικη.
μια κινηση ενα κλικ και εμφανιζεσαι μπροστα μου

σε ρωταω.αν θελεις.απαντας.αρκει να σε ρωταω.να νοιωθω οτι υπαρχω διπλα σου.

ποσα πραγματα δεν ξερω και θελω να τα μαθουμε μαζι.π.χ πως πετουν τα πουλια.
αυτο για να μαθω να πεταω κοντα σου

κοιμασαι και βλεπω να αναπνεεις.η ζωη μου αναπνεει.ειμαι χαρουμενος.

σε πηρα λιγο  να σ'ακουσω.δεν μου φτανει.και να το ξερεις και η αιωνιοτητα δεν μου
φτανει.

να ξυπνω  ν'ανοιγω τα ματια μου και να βλεπω τα ματια σου να με κοιταζουν.
η ευτυχια.
.
.
.

E. In Rhythming Blue- 3μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Η Ελλαδα Διανυσματα Ηρακλειτου

Color IN UpSeaWards words ΘΑΛΑΣΣΑ ΠΑΡΑ ΘΙΝ.ΑΛΟΣ ισοσκελες λευκων γλαρων
White Movie Dots ενδυματα κοχυλιων το φως LIGHT LICHT LIT LUCERE ΦΩΤΕΙΝΗ ΦΩΝΗ ΦΛΟΥΔΑ ΗΛΙΟΥ
πετρες νερων και ψαρια διανυσματα Ηρακλειτου
Το Μειωτον Εστι
Οντος Αμειωτον Ειναι
Time Timeless
In Past Present In Future

.

.

.

Greek Euclidian Logicus-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Μετρω Υπογεια Πολιτισμου

Οδος Σταδιου
Μια οροσειρα ανθρωπων
Το αναστημα των λεξεων
Ελληνικα οξυτονα παραξυτονα ασυμφωνα
Η υποκωφη μερα των.τρολει
Κανενας Πλατωνας Κανενας Αριστοτελης
Συνταγμα
Κενο Ιστοριας
Αμετροεπεια
Ερμου Κερδοσκοπων
Ποσα πιανει αυτη η Ιδεα
Πριν περασει η μπογια της
Στα αζητητα
Ελευθερια κομματι παλιομοδιτικο
Τζαμπα πραμα βερεσε για πουλημα
Οδος Αθηνας
Εργοστασιο μεταχειρισμενων
Στιγμη Τιποτα
Απειρο Απατη
Ομονοια
Εμφυλιες εκδουλευσεις
Μετρω υπογεια πολιτισμου
Μηδαμινοτητα
Μοναξια
Αρα τι ειναι το υπαρχω
Αν.οχι Πληρης Υπαρξη
.
.

.

GREAT WOMAN IN GREEK SEASHORE-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

POETRY IN VIBER
[ΕΙΚΟΝΕΣ ΔΥΟ ΑΝΘΡΩΠΩΝ]
Συνεχεις ΣυνΔιαθεσεις-χ.ν.κουβελης
.
12.48πμ-γαλαζιο να φεγγει φως στο σπιτι
στα παραθυρα μας

12.50πμ-καποτε ο ηλιος εφερνε χουφτες θαλασσα στ'ακρογυαλι
παλμοι φωνων τα νερα περασμα σωματων κοχυλια ουρανου
στα βοτσαλα γυριζει το φως και δεν στεγνωνει τη μνημη
μεσα στα φυλλα βηματα ελαφρια στο λαδι της πετρας ησυχη αναπνοη
αδειαζει ο αερας αρωματα θυμαριου ησυχα,που φουσκωνε το χορταρι στη γη
ενας ψιθυρος

12.52πμ-τη νυχτα αφησα μηλο στη σκαλα του σπιτιου μου να ρουφηξει το φεγγαρι
το πρωι ξυπνησα το βρηκα και το'φαγα
Αν ετσι μιλω,ειναι για σενα

12.54πμ-παρε με στα κυματα σου στα ξαναγυρισματα σου

12.55πμ-τα χερια μας ν'ανοιγουν
και ν'αφηνουν ελευθερα πουλια στον ουρανο .
η μερα υφαινει σε κηπο μηλα πρασινα δεντρα
υφαινει κρινα λουλουδια κιτρινα
ο ηλιος σαιτα περα-δωθε φερνουν τα πουλια

3.08μμ-Το χερι σου προεκταση ροδων
Μυριζει γιασεμι ο κηπος.σου
Με μετρο τον ουρανο υπολογιζω την.ομορφια σου
Μια θαλασσα που με ζυγωνει η αναπνοη σου ησυχη
Αναπνοη μου απαλη
Το χερι σου η προεκταση των ροδων

11.16μμ-Ενα ονειρο
Κοιμασαι.ξαπλωνω και πιανω το αριστερο σου ποδι.το περιεργαζομαι.
τα πεντε δαχτυλα.το στρογγυλο γονατο.το χρωμα του.απαλοτητα.μεταξι.
ξυπνας.''τι κοιταζεις;''ρωτας.ψιθυριστα.γλυκεια η φωνη σου.ζεστη σαν χαδι.
μεσα απο τον υπνο.''εσενα''απαντω.''τι βλεπεις;''ξαναρωτας παλι ψιθυριστα.
''την ομορφια''απαντω.χαμογελας.ποσο γλυκα χαμογελας.
πλησιαζω στο προσωπο σου.αγγιζω τα ματια σου.''εισαι γλυκεια''.
αγγιζω τα χειλη σου.αγαπη μου

8.55μμ-Σαγαπαω.ως τον ουρανο.και πιο περα.
και πιο πανω

10.11πμ-Μυριζεις γιασεμια.ολα τα ανθη.στο κηπο σου.
κι η θαλασσα.η θαλασσα σου κυλαει.ως εμενα
κυλαει.με τυλιγει.ζεστη.απαλη

10.12πμ--Σε βλεπω.αυτη τη στιγμη.
σε βλεπω.διπλα μου.κοντα μου.

10.13πμ-Εισαι πιο φωτεινη απο τον ηλιο.
πιο γλυκεια απο το μελι.
πιο ομορφη απο το τριανταφυλλο

10.14πμ-Ακουω τη φωνη σου.ψιθυριστη.τι θελεις;
ποσο σαγαπαω

10.16πμ-Σε κραταω.απο τα χερια.απο τα ποδια.σπο τη καρδια.
δεν σαφηνω.ποτε.

10.16πμ-Γραψε.κατι να δροσισθω.τωρα.
να χορτασω.

10.18πμ-Σε σκεφτομαι .και μαρεσει ο κοσμος.εχει νοημα.
λογο υπαρξης.

10.19πμ-Οταν σε ξαπλωνω πανω στα σεντονια του ουρανου.απλωνεις φωτιζεσαι .
εχεις λαμπερα αστερια αναμενα.
παντου.φως

10.20πμ-Θεαθηκε.ποσο σαγαπαω

10.21πμ-Το χερι το δεξι στον αριστερο σου ωμο.γυμνο.
σε ψαχνει.τιποτα δεν λειπει .πληροτητα.

10.24πμ-Να σε πιεσω οπως το φως του φεγγαριου τη νυχτα πιεζει απαλα τη χλοη
που αθωα κοιμαται.
κι αυτη τη πιεση ονειρευεται

10.27πμ-Σου φωναζω.βγες στο παραθυρο της καρδιας σου νακουσεις.
οσα ο ανεμος σου φερνει.λεξεις δικες μου.
τη φωνη μου

10.29πμ-Σαγγιζω.σε ονειρο.σαγγιζω.στη πραγματικοτητα

10.30πμ-Τι ειναι η Ομορφια;
Εσυ

10.31πμ-Μακους;σου φωναζω.
Αγαπη μου

10.33πμ-Τα ματια σου.Δωρο.
Ακριβο.

10.35πμ-Γλυκα που ειναι κοντα σου.μια αναπνοη στο στηθος μου.
με ζεστενει.
με καιει η φωνη σου

10.36πμ-Στο αγγιγμα μου υποχωρεις.
λιωνεις.

10.37πμ-Χειλια που με κανουν οτι θελουν.
η ευτυχια μου

10.39πμ-Γιασεμι μου που μυριζεις.
βιολα μου ομορφη

10.41πμ-Τι θελω;Τι γυρευω;
Σε ψαχνω.
Τα χερια σου.Με τα χερια μου.
Τη φωνη.σου.Με τις λεξεις μου.

10.42πμ-Καμια.Μονο Εσυ.
Οτι Αγαπω

10.44πμ-Εχεις μια ροδια.Θελω τους καρπους της.
Τη γευση Τους χυμους της.

10.45πμ-Λουλουδι.ομορφο.
να σε μυριζω ομορφια μου

10.54πμ-Ελα να σταξεις νερο.
εχω ανοιχτο το στομα.να με ποτισεις.
σταλαγματιες ερωτα.

10.54πμ-Μια στιγμη κι αλλαζει σε αιωνιοτητα.η υπαρξη σου

10.55πμ-Πλασμα.Θεικο Δικο μου
.
.
.

Euclidian Logicus Οπερ Εδει Δειξαι-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Τι ανοησια κι ο ουρανος

Εδειξε στον ουρανο.
''Δεστε''
Δεν κοιταξαμε.
Οι ιδιες απατες ειπαμε.
Σιγουροι.Βεβαιοι.
Εκεινος δεν επεμεινε.Ντοπιασμενος εσκυψε το κεφαλι.
Εξαφανισθηκε.Δεν τον γυρεψαμε.Ουτε γνωριζουμε τι τυχη του.Ξεχασθηκε.
Αλλωστε τι ανοησια να μας δειχνει ουρανους.και πρασινα αλογα.
Κι οποιος το κανει αυτο τωρα η' στο μελλον την ιδια μεταχειριση θα εχει.
Ας τολμησει και θα δει.
Α .δεν θελουμε εμεις κοροιδιες.
.
.
ΕΠΕΙΓΟΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ-Χ.ν.κουβελης

ΠΡΟΣΟΧΗ
Εχουμε παρει ενα ιο.
Δεν ειμαστε πια Δημοκρατες.
Επειγουσα Προστασια
Απαιτειτε Αμεση Σαρωση Καθαρισμου

ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ

τι θα ελεγε και ο Κλεισθενης;

μετ'ευτελειας να μην ζωμεν

Κι εκεινος ο Ρηγας Βελενστινλης

ΚΑΛΛΙΤΕΡΑ ΜΙΑΣ ΩΡΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΖΩΗ
ΠΑΡΑ ΣΑΡΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΚΛΑΒΙΑ ΚΑΙ ΦΥΛΑΚΗ
.
.
. 

Η Ε. στη θαλασσα-ενσταντε-Ιουνης 2014-2μ χ 3μ-χ.ν.κογβελης c.n.couvelis

Ενσταντε σε ελληνικη θαλασσα

Πατωντας στη πλατη αναδυομενου δελφινιου
Φευγουσα ισορροπουσα
Φωτεινο γαλαζιο εφαλτηριο γλαρων η θαλασσα μου
Αναστραμενη χρωμογραφια Χρονου παραλια
Ασυλληπτα Συλαμβανομενα
Ακροδαχτυλα κοχυλια
Εναλιος ομφαλοφορος αχινος
Περισπωμενες ψαριων
Η Ομορφια ενα βημα πριν το Αορατο
Ενδοξο στηθος λευκοτατου αλατιου
Παλιρροια σωματων νερου
Το Φως σαλευει ως οχταπους
Συνορο ουρανου και θαλασσας το φεγγαρι
Εναρμονιοι Αντιχτυποι Ηχων Κυματα
Ακροπρωρος Μνημης Εφαπτομενης Παφλαζουσας
.
.

.

Τα λαικα που μ'αρεσουν-χ.ν.κουβελης
(Αφιερωμενα Εξαιρετικα) (2 ΔΙΣΚΟΙ]

3 Λαικα -στιχοι -χ.ν.κουβελης

Ομορφο γλυκο μελαχρηνο μου
εισαι το κοριτσι το δικο μου

Εσυ με εκανες τρελλο
κι εχω χασει το μυαλο
Ελα να γινουμε.ενα τα δυο
Για νσ μου γειανει το καημο
[Για νσ μου γειανει το καημο
Ελα να γινουμε.ενα τα δυο]

Μικρο μου σεχω στη καρδια
Φυλαχτο μου σε κρατω βαθεια

Εσυ με εκανες τρελλο[
κι εχω χασει το μυαλο
Ελα να σμιξουμε τα δυο
Δεν αντεχω ωρα να μην σε δω
[Δεν αντεχω ωρα να μην σε δω
Ελα να σμιξουμε τα δυο]
.
.
ΗΡΘΑ ΣΤΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΣΟΥ
ΓΙΑ ΣΕΝΑΝΕ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ
ΕΒΓΑ ΣΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΙ ΝΑ ΣΕ ΔΩ
ΚΙ ΕΧΩ ΜΕΓΑΛΟ ΝΤΕΡΤΙ ΚΑΙ ΚΑΗΜΟ
ΜΗΝ ΜΑΦΗΝΕΙΣ ΜΟΝΑΧΟ ΔΕΝ.ΑΝΤΕΧΩ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ
ΕΙΣΑΙ ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΓΙΑΣΕΜΙ
ΚΑΙ ΣΑΓΑΠΩ ΠΟΛΥ
ΑΝΘΙΖΕΙΣ.ΚΑΙ ΜΥΡΙΖΕΙΣ
ΚΑΙ ΤΗ ΚΑΡΔΟΥΛΑ ΜΟΥ ΡΑΓΙΖΕΙΣ
ΑΝ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΔΕΝ ΣΕ ΔΩ
ΜΟΥΡΧΕΤΑΙ ΣΤΟ ΚΟΣΜΟ ΘΑ ΧΑΘΩ
.
.
ΔΕΝ ΜΕ ΠΟΝΑΣ ΔΕΝ ΜΑΓΑΠΑΣ
ΕΙΣ'ΑΠΟΝΗ ΣΚΛΗΡΗ ΚΑΡΔΙΑ
ΕΙΜΑΙ ΜΟΝΟΣ ΚΑΙ ΠΟΝΩ
ΠΩΣ ΝΑ ΣΤΟ ΠΩ ΣΕ ΛΑΤΡΕΥΩ ΣΑΓΑΠΩ
ΑΝ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΜΕΣ'ΣΤΟ ΚΟΣΜΟ ΣΕ ΧΑΣΩ
ΘΑ ΠΕΣΩ ΝΑ ΠΑΘΑΝΩ
ΘΑ ΡΘΕΙ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΝΑ ΣΕ ΠΑΡΩ
ΓΥΝΑΙΚΑ ΝΑ ΣΕ ΚΑΝΩ
ΘΑ ΣΕ ΚΛΕΨΩ ΑΠ'ΤΗ ΜΑΜΑ ΣΟΥ
ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ ΝΑ'ΣΑΙ ΚΟΝΤΑ ΜΟΥ
.
.
.

Greek Colors-2μ χ 3μ-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
Συμπυκνωμενες Αφηγησεις Ελληνικων Ιδεων


απο τον Μυθο
ξυπνησαμε στην Ιστορια

το καρπουζι
εσκασε το φως σε φετες
κοκκινο

εδω στ'αρχαιο ακρογυαλι
η εξοδος στα ονειρα

κοιμομαστε κι η θαλασσα μας ξυπναει

ρυθμικα με δωριο τροπο
τα πατηματα μας στο Χρονο

ενα πηλινο προσωπο στο θεατρο
αφηγειται γεγονοτα της Ιστοριας μας
μεσα στον χρωματιστο βομβο των μελισσων

αφησαμε στη παραλια νερο ψωμι
και κρασι για τον Οδυσσεα
να φαει και να πιει
παρά θῖν’ ἁλός
χεῖρας νιψάμενος πολιῆς ἁλός

πρωι και γυαλιζε η μερα
''τιποτα ματαιο'' στη πατριδα μας

φως
γαλαζιο φως

η προελληνικη λεξη του σαργου στον ασαμινθο της θαλασσας

στη γλωσσα μας τα πρωτα συνθετικα οι βαρκες
και τα δευτερα τα ψαρια

η σεληνη αποψε γλυστρισε ευελικτη
πανω στα διαφανα νερα των νησιων

Μια φορα κι ενα καιρο στα μερη μας
ηταν ενας βασιλιας ψαρας

τ'ονομα της γυναικας του Ευτυχια

ακουμε τα λογια μας και τις σιωπες μας
μεχρι μεσα στον υπνο μας

το θω του λα η θαλασσα μας

απ'τη θαλασσα τα ζεστα απογευματα
ανεβαινουν ψηλα οι γλαροι στον ουρανο
πετουν και κανουν γυρους πανω απ'τα σπιτια μας
κι επειτα χαμηλωνουν στις αυλες μας
κι αφηνουν πανω στα λευκα τραπεζομαντηλα
τα γαλαζια δωρα να τα μοιρασουμε ισοποσα

το παιδι μας μαθαινε τα ονοματα των ψαριων
και μαλιστα τα σχεδιαζε
''να τι ζωγραφισα'' μας εδειξε το τετραδιο
εμεις κοιταξαμε και γελασαμε με τη καρδια μας

στο καφενειο ειδαμε τον Οδυσσεα να πινει τον καφε του
ελληνικο μετριο,διπλα στο δυτικο παραθυρο,απο εκει
εβλεπε τη πορφυρη δυση του ηλιου στη θαλασσα
και παντα ανοιγε την εφημεριδα και διαβαζε τα νεα

απειριτος μεγακητης μελαψ οινοψ ποντος η Ιστορια μας

απ'τα παραθυρα μας παιδια βλεπαμε τα καραβια
να ταξιδευουν στ'ανοιχτο πελαγο
απο εκει οι ναυτικοι μας χαιρετουσαν με τις σφυριχτες
εμεις τους κουνουσαμε σημαιες

και τους φωναζαμε σοβαρα
[η' και περιπαιχτικα]
''Ιτε Παιδες Ελληνων''

για ποια Γεγονοτα της Ιστοριας το Μελλον μας;

εδω στο συνορο της στεριας με τη θαλασσα
το χρυσο σχοινι της παραλιας ισορροπουσε το ηλιοκαμενο
ξεχουρδισμα του Χρονου

ν'ακολουθεις την αληθεια
οπως το δελφινι το κυμα
ακουραστα

σαλασσα θαλασσα

στη λιτη κι απεριττη ζωη μας
κοιταζουμε τα πορτοκαλια ν'αυξαινουν
δοχεια κιτρινου φωτος

πως κατεβηκαν τα σπιτια μας
στη θαλασσα
μαζι και μεις;
.
.
.

κοχυλια sea shells forms-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Συμπυκνωμενες Αφηγησεις Ελληνικων Ιδεων [2]


η αρχαια εικονα ο κυκλος του ηλιου
βρηκαμε το αγαλμα της γυναικας διπλα στο αγαλμα του αντρα
στα προτυπο της αρχαικης κουρης και του κουρου
αναμεσα στις συκιες στα πευκα και στις ελιες
το κυματισμα των πουλιων το ασπρο βελος του χρονου
ο ηλιος ψηλα γυρναει και μας θερμαινει
ο ανεμος επιμενει να βυζαινει  θαλασσινο νερο
φωνη με φωνη ακουστηκαν
πολλη αιωνιοτητα το μελλον
διαφανη λεξη η γαληνη
πληρης συμμετριων ο ανθρωπος
στο σχημα κοχυλιου
ετσι εξηγειτε ο κοσμος
.
.
.

woman at sea shore-pop art-1.50 χ 2μ-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

η αμμος ζεστη.εκαιγε τις πατουσες.στα νερα τα παιδια επαιζαν.
το παιχνιδι του γαλαζιου χρονου

.
.
.

Γιαννης Μοραλης-ζωγραφος-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΕΠΙ/ΤΟΜΕΣ

δωρικο λεξιλογιο
ισορροπει μετωπη κορης
ανθιζουσας Χαιρε η τριανταφυλλενια
ενα ελαχιστο πραγματικο
φως
κοιταξτε
αγορασα απειρο με το νομισμα ανθρωπος
.
.
.

το ταχυ βημα του καλοκαιριου-χ.ν.κουβελης

το βλεμμα του ηλιου στο σωμα της περκας
η αντιστροφη φωνη που εχει το φως,
πληρωνω με γαλαζια νομισματα τον χρονο
τον εξατμιζω ν'αφησει το αλατι κοκκο κοκκο
στην ελαχιστη βουτια του καλοκαιριου
ο αστεριας πενταποδος σε πετρωματα χρησμων
κοιλω τα νερα στο εσωτερικο κοχυλιων
μια ιδεα και φτανει ο κοσμος να υπαρξει
.
.
.

Great Synthesis-3μ x 4.50μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

-κοιταξε.δεν ειδε τιποτα.την αλλη φορα ισως σταθει πιο τυχερος
-μια ανεπαισθητη κινηση και καταστρεφεται η ισορροπια
.
.
.

Δυναμικες Αντι(Θεσεις) Δια(Λεκτικης)-minimal art-2μ χ 3μ -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
(Αποσπασμα)-χ.ν.κουβελης

``Ενα Αποσπασμα του Ελληνα Ηρακλειτου.Βρηκα``Μας φωναξε..
Ειδαμε τη πετρα.
Ξεχωρισαμε τα γραμματα.δ...εν...ον...τε γαρ...αελιου...Βαθεια η σκεψη μας
αναταραχτηκε.
.
.
.

Figura-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
(Αποσπασμα)-χ.ν.κουβελης

.11.σ'εναν κοσμο που δεν ακουγεται η φωνη σου τι χρειαζεται ο ανθρωπος;
.11.οποιος ξερει εστω και μια προελληνικη λεξη αυτος αξιζει να γινει
κυβερνητης μας
.12.αφησαμε για τα συμφεροντα μας τα ψεματα ν'ακουγονται σαν αληθειες
.13.ενα γραμμα κεφαλαιο η' μικρο κανει τη διαφορα.Σολωμος.σολωμος.
.14.ειδε τον αντρα απεναντι της.ενας ξενος.
(Ειναι θεμα προοπτικης)
μια ξενη.ειδε τη γυναικα απεναντι του.
.15.τα δαχτυλα της κρινοι ο λαιμος της κυκνος το προσωπο της ροδο
-3 εικονες της ευτυχιας-
.16.η αμειωτη ανωση του ηλιου ανεβαζει τα πρασινα φυλλα των δεντρων
.17.''σγουρε βασιλικε μου γιατι μου μαραθηκες;``.εσυ'σαι ενας ηλιος φεγγαρι
λαμπερο.
.18.σημερα.20 Ιουλιου 2014.ωρα 11:42.στη Σταδιου.κατεβαινω στο Συνταγμα
η' ανεβαινω στο Συνταγμα;
Η Κρισιμη Γραμματικη.
.19.την ειδα πεντε μετρα περιπου μπροστα μου.στη Παλια Βουλη Σταδιου.
φορουσε τζιν παντελονι και μια ασπρη μπλουζα.
πισω εγραφε η μπλουζα DON'T FOLLOW ME.την ακολουθησα.στο Συνταγμα
εστριψε στην Ερμου.σταματησα .δεν την ακολουθησα.σταθηκα δειλος να
γνωρισω τον κοσμο.εχασα την ευκαιρια.
.20.το απειρον απειρον.το τιποτα απειρον.απειρη συγχυση.
.21.ενας Sebastian Bach μας χρειαζεται ν'αρχισουμε τη fuga της Επαναστασης
.
.
.

Νικος Εγγονοπουλος-ποιητης ελλην του κοσμου-χ.ν.κουβελης
.
.
ΚΑΤΙ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΙΚΟΛΑΟΝ ΕΓΓΟΝΟΠΟΥΛΟΝ ΠΟΙΗΤΗΝ-χ.ν.κουβελης

κατι να πουμε για τον Νικολαον Εγγονοπουλον που να μην ειναι ατιμωτικον
δια το εθνος μας αλλα να ειναι ηρωικον -ως ταιριαζει-και υμνολογικον
Ελληνα ω| Ελληνα Σιμον Μπολιβαρ
ναι-βεβαιοτατα-υπαρχουν καποιοι αθανατοι αναμεσα μας
να παραδειγματος χαριν ο Θεοφιλος τοσοι Βολιωτες-αλλωστε-εχουν να λεγουν
καποτε αγαπουσα με μεγα παθος τη ζωη-τη ζωη μας οχι μονον την ιδικη μου-
ολες τις εκφανσεις της-κυριως τις πιο ασημαντες-αλλα και τωρα-δεν λεγω-
την αγαπαω
-να με μελλει-κι ας καταντησαμε σακατηδες ανεργιοι της Ιστοριας μας
τωρα-και να το πιστεψεις-αγαπαω περισσοτερο τη ζωη και τη συμμετρια
που εχουν οι ιδεες μας
Ε| Οδυσσεα Αντρουτσο βουνισιες περδικες τα λογια σου
Ε| Γεωργιε Καραισκακη βραχια αετων τα λογια σου
ατιμοι οσοι δυσκολεψανε τη ζωη μας στους εμφυλιους
ψευδορκοι ατιμασαντες -και τι δεν ηταν-και τι δεν ειναι-κακοεργοι οφικκιοφοροι
και υποκριτες νομιμοφανεις-σε διαβεβαιω-ποιητη-θα κριθει ο ανομησας
γιατι να πουμε ψεματα οταν-το ξερουμε καλα-η αληθεια θα νικησει ολοσχερως
το σκοταδι
αχ| ποσοι γελοιοι φανατισμοι το σαρακι του εθνους μας
το ξερεις-δεν γινεται να μην το ξερεις-μια απεραντη ηθικολογια κανει χειροτερο
τον κοσμο
θα συγχωρεθουν αραγε ποτες η απειρη -αμετρη-πλεονεξια μας οι μωροφιλοδοξιες
μας
η απληστια σε επιδειξη και επικρατηση;-αλλιμονον δεν το ελπιζω-εις τον αιωνα
τον απαντα
ωσαν λυκοι θα ειμαστε τρουπωμενοι στο θαλαμι μας ενω ολογυρω μας-το λεγω
μετα βεβαιοτητας-θα υπαρχει πραγματικον-ζωντανον-το ασπαιρον φως
τριανταφυλλενιου ροδωνος αττικου
Ω| Νικο Εγγονοπουλε πολυ σπανια μιλω για σενα εγγονι-η' πατερα-αυτα τα δυο
τα μπερδευω-του Μεγ'Αλεξανδρου
-ποια μαγεια εξασκεις-ποια λεξικα της φυλης ανασκαλευεις-πως εφευρισκεις
τις ωραιες τις λσμπρες τις γενναιες τις εξοχες λεξεις σου;
στο πρωινο κελαδημα του κορυδαλλου μεσα στο βαθυ ισκιο των δεντρων
η δικαιη σνταμοιβη για τη γλυκεια πατριδα μου που-αιωνιως-βασανισθηκε
μ'ολες τις αποχρωσεις της αληθειας ας ορκισθουμε -εμεις οι γενναιοι-
πως δεν θα πεθανουμε ποτε
.
.
.

Seashells-κοχυλια-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

που κοιμασαι-σε θαλασσοσπηλια-κοχυλιου
Τι ξερεις-το φως των νερων-το πρωι
Μην ξυπνας-το σπιτι σου ανασαινει -
Μια κινηση-στην ανωση του ηλιου το σωμα
.
.
.

η αναχωρηση του ομηρικου ηρωα-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Η ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΟΜΗΡΙΚΟΥ ΗΡΩΑ

εκανε ζεστη
η γυναικα κρατουσε απ'το χερι το παιδι
τα τζιτζικια στα δεντρα
εκανε να κινησει το χερι σε χαιρετισμο
διστασε
''κοιταξτε το πηλινο σωμα μου''
οι αλλοι φανηκαν να μην καταλαβαινουν
προχωρησε στον εκτυφλωτικο καθρεφτη του καλοκαιριου
εξαφανισθηκε μεσα του
τοτε συνεχισαν τις καθημερινες ασχολιες τους

η απωλεια ενος ιχνους στη μνημη
.
.
.

ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΕΝΟΣ ΑΦΕΛΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥ-χ.ν.κουβελης

-το δεντρο η θαλασσα η πρωτη εικονα που ειδε.Μετα
-''κοιταζει το χερι του'' η φραση που εγραψε την αφησε
στο τραπεζι.
Δεν ξερει ποιος θα την διαβασει;
-Ενα Κενο.Να το γεμισει με τι;
-Ενας ανθρωπος.Ποσο μετραει για να του αλλαξει τη ζωη;
-Κλεινει τα ματια.Δεν βλεπει τιποτα.
-Μια λεξη.Που δεν ακουστηκε πουθενα.Τον βαραινει.
-Μιλησε.Κανεις δεν απαντησε.Το αντιθετο της σιωπης.
- Μια ευθεια γραμμη.Μονοτονη.Ζωη
-Τι δεν γνωριζει.Γιατι δεν γνωριζει;Ρωταει
-Τα τρια α της θαλασσας.Η ανασα του.
-Φθινοπωρο.Θα πεσουν τα φυλλα.Πεφτουν.
-Σκεφτηκε.Ν'αλλαξει τον κοσμο.Δε τα καταφερε.
-Σιωπη.Και ταραζει.
-Τον Χρονο που δεν θα ζησουμε.Δεν μπορει να τον μετρησει.
-Λεξεις.Αυτο Ειναι.
-Η Πραγματικοτητα.Ειναι Αδυνατη.
-Θελει να απομονωθει.Δεν υπαρχει μερος.Εμφανης παντου.
-Κοιταζει τη λεξη.Αναδευεται.Να ζησει.
-Η πικρα του.Ενα νομισμα που δεν ξοδευεται
-Ξερει πως τα μηδενικα του [0] ποτε δεν θα κανουν ενα [1]
.
.
.

C.P.Cavafis-Κ.Π.Καβαφης-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
2014.Περι της Συνομωσιας του Κατιλινα Νεωτερα-χ.ν.κουβελης

απετυχε στις επιδιωξεις του
το 65 το 64 το 63 Υπατος δεν εκλεχθηκε
δεν του εμεινε αλλο παρα η συνομωσια
o tempora o mores
κι αν απετυχε στα σχεδια του και τελικα συνετριβει
καποια Φουλβια φταιει

και παντα καποιος Κικερων καιροφυλαχτει
.
.
.

Geometricous Abstract-XI-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΤΟ ΑΥΡΙΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΤΟ ΦΩΣ

καθρεφτιζεται στην εξοχη ρυμοτομια των λεξεων του
η σπονδυλικη στηλη των φωνηεντων και συμφωνων
ο ανθρωπος
.
το φθινοπωρο παιζει στο βιολοντσελο
τις αντιφασεις που'χει το φως σε λαμπροτητα
.
το απειρο λυγισμενο σε οξεια γωνια
.
λεω.
πως απο στερεο σιδερο Βλαδιμηρου Μαγιακοφσκι
θα κατασκευασθουν τα εργαλεια της ανθρωποτητας
η ωραιοτητα
.
ατρανταχτο ερωτημα που ειναι ο ηλιος
.
.
.

 Μαργαριτες του φθινοπωρου -Μαχαιρα-χ.ν.κουβελης

Το κυκλικο κιτρινο που εχει το φθινοπωρο πεφτοντας
στο φως
μεσα στις ανοιχτες παλαμες της υπαρξης μας
.
.

Στην ελια-Μαχαιρα-χ.ν.κουβελης

Η ελια σπιτι δωρων
Αντλια φωτος η ελια
.
.

Τα πρωτα γιουλια που ειδα το φθινοπωρο-Μαχαιρα-χ.ν.κουβελης

Στα πρωτα γιουλια το φθινοπωρο
ν'ανθιζεται ο αερας
χρωματα
Ιδεα πλατωνικη
.
.

Φυλλο συκιας-φθινοπωρο-Μαχαιρα-χ.ν.κουβελης

φυλλο φυλλο
η πτωση του φθινοπωρου
Φως
Φως
η.ανωση του φθινοπωρου
αερας αερας
.
.

Εικονες Φθινοπωρου-Μαχαιρα-χ.ν.κουβελης

Η αφη της μερας
Η γευση του αερα
Το βημα του Χρονου
.
.
.

GREEK POETRY
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.
C.N.COUVELIS -POETRY NOBEL PRIZE 2014-www.artpoeticacouvelis.blogspot.com-
Χ.Ν.ΚΟΥΒΕΛΗΣ-ΠΟΙΗΣΗ ΒΡΑΒΕΙΟ ΝΟΜΠΕΛ  2014
.
.
CITY'S LABYRINTHS-χ.ν.κουβελης
.
in right
.........η ανθρωπινη φωνη
Ομονοια προς Χαυτεια
πυροβολεια ιδεολογιων
.........priceless.
.........ισονομια
μεταφορα Ιστοριας-τρολει
in extention Democracy
τα φυλλα του δεντρου
.......................βαπορεν
παγεναν κι ερχονταν
και χωμα απ'τη πατριδα μ' δεν εφερναν
1922 Σμυρνη
Τραπεζουντα Νεα Σμυρνη Νεα Ιωνια
2013 Αθηνα
Ελλαδα καμια περιττη συλλαβη
man woman mankind
....Οδυσσεο,τι;
...Νικος Πουλαντζας σκοτωμενος
...Νικος Μπελογιαννης σκοτωμενος
...Γιωργος σκοτωμενος
Ερμου Ιεροδουλη Εμπορων
Αθηνας κατοικητηριο ζητιανων
Ομονοια κυκλος φαυλος
ς ω χ φ μ κ ζ εδ γα
names namen ονοματα
.................................nomos law
...............Αιδως Αργειοι!fanfaroni!
TV FALSE/TRUE INVENTORS UNIVERSALIS
Ηρακλειτος φιλει κρυπτεται
στη Μενανδρου η Υπατια πουλαει Παραλληλους Βιους
και εκδιδεται
''αυτη ειναι η Ελλαδα,εγω ειμαι ανεργος''ειπε,
ακουσα,δεν τον ηξερα
ICH BIN ARBEITLOSS workLESS NIE TRAVAIL
....B-Bread
....L-Life
... E-End
να παρε θεωρημα Θαλη του Μιλησιου αντι πινακιου φακης
και τα τεσσερα ριζωματα του Εμπεδοκλη εικονογραφημενα
κλικ Ζηνωνος κλικ Σωκρατους
κλικ Αθηνας κλικ Αιολου κλικ Σταδιου
κλικ Συνταγμα
OK Boys!All Right!
...h thalassa se afissa
...h leoforos cart postal
...h Eleni photo mobile
...............................αγορασε εφημεριδα,στην Ομονοια,
...............................απο το περιπτερο αριστερα της Αθηνας
...............................νυχτα,την διπλωσε και την πεταξε
...............................στα Χαυτεια μια γυναικα τον ρωτησε
...............................τι ωρα ειναι,της απαντησε,πολυ νυχτα
Ergo Cogito Sum
ERGO COGITO SUM?
....ειδα τον Αρη Κωνσταντινιδη ν'ανεβαινει τη Σολωνος,μεσημερι
προς τον ουρανο
ωραιοτατη πατρις μου Ζακυνθος
πηγαινεν κι εδειχνεν τις ανοιχτες πληγες του
κι ουτε ελεημοσυνην του εδωκαν ουτε συμπονεσην του εδειξαν
παρα ελυσαν τα σκυλια που τους φυλαγαν και τον κυνηγησαν
ως να ητον λεπριασμενος και το τελευταιο σκουληκι της γης
κι εφτασεν ως εδω αθλιωμενος και μας εξιστορουσε τα παθηματα
κι εμεις ειπαμεν καθεις του αλλου ''διατι πατριδα επολεμησαμεν
να ελευθερωσωμεν και κακοπαθαμεν;''
τρυπες Νομπελ η ποιηση
NOBEL'S HOLES THE POETRY-
-Ελπηνορα,φιλε μου,πως βρεθηκες σε τουτο τ'ακρογυαλι;
-οχι,ηρωικη πραξη δεν μ'εφτασε ως εδω
σαν στριφτα κερατα κριαριου ακουστηκαν τα λογια του
τον ειδαμε ν'ανεβαινει η' να κατεβαινει την Πανεπιστημιου
τον φωναξαμε μ'αλλο ονομα
MEIN FREUND -ELRENOR
Mio Amico come vay?
απαντησε η'δεν απαντησε δεν ακουσαμε
.
.
.

.
.
.

Narcissismus -2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Προσεξε καλα να ξερεις
η εικονα που σου στελνει ο ναρκισσισμος σου
δεν εισαι εσυ
Η εικονα σου αυτη ειναι ο βιασμος σου
απο τους κολακες σου
.
.
.

ο ναος της Ηρας-στη Ποσειδωνια

ο ναος της Αθηνας-στη Ποσειδωνια

ο ναος του Ποσειδωνα-στη Ποσειδωνια

Ο Ηρακλης φονευει Γιγαντα-μετωπη-Αργεια Ηρα-στη Ποσειδωνια

Η αυτοκτονια του Αιαντα του Σαλαμινιου(μετωπη στον ναο της Αργειας Ηρας)-
στη Ποσειδωνια

Η ενσταντε φωτογραφια μιας ευτυχισμενης μερας ενος νεαρου δυτη
στην Ποσειδωνια το 480 π.Χ
.
.
Η TOUR-SHOW RETOURN ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΠΟΣΕΙΔΩΝΙΑΤΩΝ 2014 μ.Χ
-χ.ν.κουβελης
(Η ενσταντε φωτογραφια μιας ευτυχισμενης μερας ενος νεαρου δυτη
στην Ποσειδωνια το 480 π.Χ)

τον 7ο αι. ηρθαν οι Συβαριτες απογονοι αποικων Αχαιων απο την Ελικη
και Ιωνων της Τροιζηνας και αποικησαν στο Σαλερνο
εκει στον κολπο εχτισαν την Ποσειδωνια πολη λαμπρη και πλουσιωτατη
Μετεπειτα ιστορει ο Αριστοξενος ο Ταραντινος πως οι Λευκανοι
αφου εκμεταλλευτηκαν τους εμφυλιους των Ελληνων και με δολο
δολοφονησαν τον Αλεξανδρο Α' τον Μολοσσο κυριαρχησαν στην παλαι
ποτε ισχυρη πολιτεια και τους Ελληνες εξευτελιζαν να μην ομιλουν πλεον
την ελληνικην γλωσσα τους κι ουτε τα ελληνικα εθιμα να ακολουθουν
μοναχα τους επετρεψαν καθε χρονο μια φορα να συναθροιζονται
εντος των τειχων και να ενθυμουνται τα ελληνικα τα ονοματα
και τα ενδοξα προγονικα και να τους βλεπουν με τι πικρα και νοσταλγια
να οδυρονται -ενα εξοχον θεαμα γι'αυτους να διασκεδασουν την ανια τους
οπως στα θεατρα με ηθοποιους-ωσπου καταντησανε εν τελει τα ελληνικα
κενα γραμματα μη πλεον ενθυμουμενοι οι Ποσειδωνιαται τι εκφραζανε
και ποια ητανε η ουσια τους δι'αυτους
Και του Πυρρου καθολου δεν βοηθησαν οι νικες-αλλωστε πυρρειες νικες ηταν-
Το 273 επικρατουντες οι Ρωμαιοι την ονομασαν λατινικα το Paestum
και στην Αργεια Ηρα τωρα οι τουριστες βλεπουν τον Αιαντα τον Σαλαμινιο
να σκοτωνει τον εαυτο του ριχνοντας το βαρυ του σωμα στο ορθιο ξιφος
και περιφερονται με τις φωτογραφικες μηχανες στους τρεις  περιλαμπρους
περιπτερους αρχαιους ναους της Αθηνας της Ηρας και του Ποσειδωνα
μεσα στην τεραστια ερημια της πολης και της δοξας της -εσαει tour show πλεον-
στο ανοιχτο θεατρο Ιταλοι ηθοποιοι υποκρινονται τους Ελληνες. Ποσειδωνιατες
με ακριβειαν θεατρικην και δεξιοτεχνιαν χειροκροτουμενοι απο τους θεατας
Και στο βαθος της μνημης ο χρονος επιστρεφοντας σε καποιο μεσημερι
του 480 οταν νεαρος δυτης απο ψηλη εξεδρα καταδυεται με εξαισιον αλμα
στα νερα ποταμου μια λαμπρη μερα του ενδοξου ελληνισμου μας που-αλιμονο-
ανεπιστρεπτι χαθηκε
.
.
.

Ezra Pound-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
3 σκιτσα του Ezra Pound
.
.
CONTINUOUS writing ΑΝΤΙΦΑΣΕΙΣ-χ.ν.κουβελης.

nomismata κεφαλαιου PLANES
Air Αερας ΑνNEMOS
σωροι onton mAN
ISΤΟρεια
ΝΟΜΟΣ CAPITALISMUS
Levelι 1:SUPER MARIO IN JORGE LUIS BORGES METROPOLIS
Οδυσσεο
cell mind battery
ΥΠΕΡΑΞΙΑ ΘΑΛΑΣΣΗΣ
Ελενη:'' ἀνδρὸς ἔπειτ᾽ ὤφελλον ἀμείνονος εἶναι ἄκοιτις''
Tarski:There is no L-formula True(n) that defines T*. That is, there is no L-formula
True(n) such that for every L-formula A, True(g(A)) ↔ A holds.
Eliot:In the room the women come and go
Talking of Michelangelo
Φως IS TIME
ΠΟΣΟΣΤΑ Ricco / Povero MANKIND
CONTINUOUS writing
.
.
.

ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ-Γ.Σ.Σεφερης-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΕΞ ΑΦΟΡΜΗΣ ΤΗΝ ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ ΤΟΥ ΑΙΣΧΥΛΟΥ-χ.ν.κουβελης
[Δια-κειμενικη ποιηση]
.
πως εσυ ως εδω εφτασες;βασιλισσα η' σκλαβα;
σ'αυτο το σπιτι με τις θεορατες πετρες και τις πελωριες πυλες
και τα τεραστια τοξα  αρχαια εργα γιγαντων
και μισητα εργα ανθρωπων
σ'αυτο το σπιτι την εσυραν σε σφαγειο
εδω βρεφη τα σκοτωσαν ασπλαχνα και τα'ψησαν να τα φαει
φονιας πατερας
μιασματα
εδω καταγελασμενη γυρνω σαν τρελη
και με βριζουν με λογια μισητης σκυλας
ξενη δυστυχισμενη
θα'ρθει η μερα-προλεγω-για ολα να πληρωσουν
μεσα σε διχτυ χωρις περατα θα μπερδευτουν σαν ψαρια σφιχτα
θα σπαρταρουν και γλυτωμο δεν θα'χουν
η' στον ιστο αραχνης πιασμενοι να μην τους λυπασαι
εδω ειμαι σαν πουλι τρομαγμενο σε θαμνο λουφασμενη
τρεμω
καλα ξερω να μιλω τα ελληνικα
δεν χαιρουμαι πια ουτε η γλυκεια φωνη τ'αηδονιου στους κηπους
με τερπει
γιατι κανεις απ'τους ανθρωπους δεν τ'ακουει αυτα;γιατ'ειναι κουφοι;
τι ειναι η ευτυχια;
σκια και γρηγορα χανεται
κι η δυστυχια σφουγγαρι π'ολα τα σβυνει
η ανοητη εκεινη Ελενη φταιει-ολους μας κατεστρεψε
γιατι πανε χαμενες τοσες ψυχες ;
κι ο Ορεστης τωρα σε ποια μακρυνη χωρα βλεπει το φως ;
και γιατι ακομη δεν γυριζει;
οι αθωοι να πληρωνουν για τα κριματα των αλλων
.
.
 [τα δια-κειμενα απο την τραγωδια ''Αγαμεμνων'' του Αισχυλου]

ἆ ποῖ ποτ' ἤγαγές με; πρὸς ποίαν στέγην;
 ἀνδρὸς σφαγεῖον καὶ πέδον ῥαντήριον.
κλαιόμενα τάδε βρέφη σφαγὰς
ὀπτάς τε σάρκας πρὸς πατρὸς βεβρωμένας.
ἰὼ ἰὼ λιγείας μόρον ἀηδόνος·
οὐκ οἶδεν οἵα γλῶσσα, μισητῆς κυνὸς
καταγελωμένην † μετὰ   φίλων ὑπ' ἐχθρῶν
φοιτὰς ὡς ἀγύρτρια, πτωχὸς τάλαινα λιμοθνὴς ἠνεσχόμην
φυγὰς δ' ἀλήτης τῆσδε γῆς ἀπόξενος κάτεισιν,
ἥκει τόδ' ἦμαρ
οὐδεὶς ἀκούει ταῦτα τῶν εὐδαιμόνων.
 οὔτοι δυσοίζω, θάμνον ὡς ὄρνις, φόβῳ ἄλλως
βρότεια πράγματ'· εὐτυχοῦντα μὲν σκιᾷ τις ἂν πρέψειεν·
 εἰ δὲ δυστυχοῖ, βολαῖς ὑγρώσσων σπόγγος ὤλεσεν γραφήν.
 καὶ ταῦτ' ἐκείνων μᾶλλον οἰκτίρω πολύ.
ἄπειρον ἀμφίβληστρον, ὥσπερ ἰχθύων,περιστιχίζω
 θαυμάζομέν σου γλῶσσαν, ὡς θρασύστομος
παράνους Ἑλένα [ἐφυμν. α   μία τὰς πολλάς, τὰς πάνυ πολλὰς
 ψυχὰς ὀλέσασ' ὑπὸ Τροίᾳ
κεῖσαι δ' ἀράχνης ἐν ὑφάσματι τῷδ'
Ὀρέστης ἆρά που βλέπει φάος,
 που φθογγῆς χαρᾷ
.
[Το επιγραμμα στο μνημα του Αισχυλου-γραμμενο απο τον ιδιο]

Αἰσχύλον Εὐφορίωνος Ἀθηναῖον τόδε κεῦθει
μνῆμα καταφθίμενον πυροφόροιο Γέλας·
ἀλκὴν δ' εὐδόκιμον Mαραθώνιον ἄλσος ἄν εἴποι
καὶ βαθυχαιτήεις Μῆδος ἐπιστάμενος.  

[μεταφραση χ.ν.κουβελης]
Αυτο το μνημα κρυβει τον Αισχυλο του Ευφοριωνα Αθηναιον
που φθαρθηκε στη σιταροφορα Γελα
την γεναιοτητα το τιμημενο αλσος του Μαραθωνα θα πει
κι ο μακρυμαλλης Μηδος που  την ξερει καλα
.
.
.

.
.
GREEK POETRY
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.

Umberto Eco-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
Signifying  Poetry-c.n.couvelis

Signifie/Object=Singifiant/Word
Open Work vs Close Work
Writing.Why?
Reading.What?
Machine Projecting Language

Sign Big-Bang
.
.
.

Geometricous Abstract-XVII-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
τι ειναι οι λεξεις-χ.ν.κουβελης

το περιγραμμα του προσωπου
οβαλ
βαζο με χρυσανθεμα-πινακας βαν Γκογκ
το δαχτυλο προεκταση της ερωτησης
τι ειναι;
[στο δωματιο η μοναξια κοιμαται]
[ξημερωμα]ηχοι στη θαλασσα
[ν'ακουω  τις λεξεις  ν'αναπνεουν]

τι ειναι;
ο χρονος

τα δεντρα φυτρωνουν πρασινα
οι ελικες του αερα
[μεσημερι και τα συκα φουσκωνουν]
[η φωνη μας]ακουστηκε
[''εδω ειμαστε'']

τι ειναι;
οι λεξεις
.
.
.

Πορτραιτα-Αγαμεμνων Ατρειδης Μυκηναιος-χρυση προσωπιδα-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
ΑΡΧΑΙΑΙ  ΜΥΚΗΝΑΙ  ΕΝΣΤΑΝΤΕ -χ.ν.κουβελης

η αγριοσυκια
και πιο κατω τα κιτρινα σταχια
και πιο περα η ασπιδα της θαλασσας
ολη τη μερα πασχιζαμε να τον συναντησουμε
ειτε στον κυματιστο ελαιωνα
ειτε στο αρχαιο θεατρο με την εκπληκτικη ακουστικη
εδω φωτογραφηθηκαμε
ενα απ'τα παιδια,το μικροτερο,μας φωναξε δειχνοντας
''να εκει ειναι''
κοιταξαμε-μας τυφλωνε ο λαμπερος ηλιος
''δεν βλεπουμε,προς τα που;''

η αγριοσυκια
και πιο κατω τα κιτρινα σταχια
και πιο περα η ασπιδα της θαλασσας

''να εκει''
.
.
.

η θεα Αφροδιτη-greek ancient -c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
Αφροδιτη και Αδωνις-χ.ν.κουβελης

ωραια μεθυστικα εμυριζαν τα λουλουδια στο βαζο
εξω στα χωραφια ο ηλιος κοκκινιζε τις παπαρουνες
λαμπρο φως  και καθαρη ατμοσφαιρα
στο συρμα απλωμενα τ'ασπρα σεντονια λιαζονταν
στο ραδιοφωνο ενα capricio του Σοπεν
η σαλα στολισμενη

και καπου αγρια σκυλια κυνηγουν τον Αδωνι
τον φτανουν τον αρπαζουν τον ριχνουν κατω

για να εορτασει την επετειο ενος ετους η Αφροδιτη
γεμιζει με κοκκινο κρασι δυο  κρυσταλλινα  ποτηρια
.
.
.

αρχαικο κουρος  και κορη-greek ancient-kouros and kore-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

.
.
Η Ελενη του Τυνδαρεως-χ.ν.κουβελης

''θυμαμαι μικρη στη Πλευρωνα που μας φιλοξενουσε ο Θεστιος
ειχαμε στο δωματιο που κοιμομασταν με την αδερφη μου την Κλυταιμνηστρα
εναν μεγαλο ορθογωνιο καθρεφτη,με τις ωρες καθομουν μπροστα του
η αδερφη μου ,ηταν σκληρη απο τοτε,με κοροιδευε,αλλα ουτε που μ'ενοιαζε''
κοιταξε απο το παραθυρο τη θαλασσα ,περα μακρυα,απεραντη
απνοια,τα τζιτζικια στα κλαρια των δεντρων και στους κορμους
''η μανα ηταν πανεμορφη,λευκα χερια,μαυρα μακρυα  μαλλια καταμαυρα
γυαλιζαν,οταν τα'λυνε εφταναν χαμηλα ως τη μεση''
η μερα ηταν πολυ ζεστη,μεσημερι,τελος Ιουλιου
παραθεριστες περνουσαν παρεες παρεες  για τη θαλασσα
''ο πατερας στεναχωριονταν πολυ,αναστεναζε πως να γυρισει στη πατριδα,
εκει κυβερνουσε ο Ιπποκοωντας,αφου τον ειχε εκδιωξει  εικοσι χρονια εμεινε
εξοριστος''
λιμαρε τα νυχια επειτα τα εβαψε γαλαζια με μια κιτρινη βουλα στο καθ'ενα
''απιστες και επιπολαιες να ειμαστε εγω και η Κλυταιμνηστρα,ετσι το θελησε η θεα''
φορεσε το κοκκινο φουστανι ,κοιταχτηκε στον καθρεφτη,
απο τον κηπο ακουγε καθαρα τις φωνες των μαστορων,καποιος ,μαλιστα,τραγουδησε,
ειχε ωραια φωνη
''δεν με νοιαζει που με θεωρουν τετοια'' κοιταξε τα ποδια της ''μ'αρεσουν τα ποδια μου''
απ'τ'αλλο δωματιο ακουστηκε το κλαμα του μωρου,μετα απο λιγο ησυχασε
''Η Ερμιονη μου'',χαμογελασε
''απιστη και επιπολαια
ο Μενελαος μ'αγαπουσε μενος του λαου η δυναμη του λαου και με κερδισε''
ειδε απ'τ'ανοιχτο παραθυρο να κυλαει ο ηλιος στον ουρανο λαμπρος κι ενδοξος
''συχνα βλεπω ενα ονειρο παντα το ιδιο με την ιδια σειρα συμβαινει
σε μια λιμνη κολυμπανε κυκνοι κι εξαφνα μεσα στην ησυχια σηκωνονται με θορυβο
μεγαλο και χυμανε πανω μου εγω τρομαγμενη φωναζω τη μανα μου ''μανα μανα''
κι εκει  ξυπναω''

τη νυχτα που εχει ολοκληρη σεληνη πως το φως της ακουμπαει στις ακρες
των φοινικιων;
και πως μπαινει στο δωματιο και τριγυρναει

.

.

.

geometricous abstract-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
Ουτε μια λεξη-χ.ν.κουβελης

φωναξε:''ειναι ψεμματα ολ'αυτα''
δεν τον ακουσαν
''Ακουστε.Σας ειπα ολα ειναι ψεμματα''
δεν τον ακουσαν
Σταματησε να μιλαει,θα εκοβε τη γλωσσα του
αδειασε απο τις λεξεις
ερημωθηκε
ετσι εγινε αφωνος
''Αφωνος''φωναξε
''Εγω αφωνος''
δεν ηθελε να τον ακουσουν
αφωνος
ουτε μια λεξη
πια
.
.
.

ΖΗΤΙΑΝΙΑΔΑ
[προαγγελμα της Νεας Κωμωδιας και της Commedia dell'Arte]
[Ομηρου Οδυσσεια-ραψωδια σ' στιχοι 1-31]-μεταφραση χ.ν.κουβελης

ἦλθε δ᾽ ἐπὶ πτωχὸς πανδήμιος, ὃς κατὰ ἄστυ
πτωχεύεσκ᾽ Ἰθάκης, μετὰ δ᾽ ἔπρεπε γαστέρι μάργῃ
ἀζηχὲς φαγέμεν καὶ πιέμεν· οὐδέ οἱ ἦν ἲς
οὐδὲ βίη, εἶδος δὲ μάλα μέγας ἦν ὁράασθαι.
Ἀρναῖος δ᾽ ὄνομ᾽ ἔσκε· τὸ γὰρ θέτο πότνια μήτηρ
ἐκ γενετῆς· Ἶρον δὲ νέοι κίκλησκον ἅπαντες,
οὕνεκ᾽ ἀπαγγέλλεσκε κιών, ὅτε πού τις ἀνώγοι·
ὅς ῥ᾽ ἐλθὼν Ὀδυσῆα διώκετο οἷο δόμοιο,
καί μιν νεικείων ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
"εἶκε, γέρον, προθύρου, μὴ δὴ τάχα καὶ ποδὸς ἕλκῃ.
οὐκ ἀΐεις ὅτι δή μοι ἐπιλλίζουσιν ἅπαντες,
ἑλκέμεναι δὲ κέλονται; ἐγὼ δ᾽ αἰσχύνομαι ἔμπης.
ἀλλ᾽ ἄνα, μὴ τάχα νῶϊν ἔρις καὶ χερσὶ γένηται."
τὸν δ᾽ ἄρ᾽ ὑπόδρα ἰδὼν προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς·
"δαιμόνι᾽, οὔτε τί σε ῥέζω κακὸν οὔτ᾽ ἀγορεύω,
οὔτε τινὰ φθονέω δόμεναι καὶ πόλλ᾽ ἀνελόντα.
οὐδὸς δ᾽ ἀμφοτέρους ὅδε χείσεται, οὐδέ τί σε χρὴ
ἀλλοτρίων φθονέειν· δοκέεις δέ μοι εἶναι ἀλήτης
ὥς περ ἐγών, ὄλβον δὲ θεοὶ μέλλουσιν ὀπάζειν.
χερσὶ δὲ μή τι λίην προκαλίζεο, μή με χολώσῃς,
μή σε γέρων περ ἐὼν στῆθος καὶ χείλεα φύρσω
αἵματος· ἡσυχίη δ᾽ ἂν ἐμοὶ καὶ μᾶλλον ἔτ᾽ εἴη
αὔριον· οὐ μὲν γάρ τί σ᾽ ὑποστρέψεσθαι ὀΐω
δεύτερον ἐς μέγαρον Λαερτιάδεω Ὀδυσῆος."
τὸν δὲ χολωσάμενος προσεφώνεεν Ἶρος ἀλήτης·
"ὢ πόποι, ὡς ὁ μολοβρὸς ἐπιτροχάδην ἀγορεύει,
γρηῒ καμινοῖ ἶσος· ὃν ἂν κακὰ μητισαίμην
κόπτων ἀμφοτέρῃσι, χαμαὶ δέ κε πάντας ὀδόντας
γναθμῶν ἐξελάσαιμι συὸς ὣς ληϊβοτείρης.
ζῶσαι νῦν, ἵνα πάντες ἐπιγνώωσι καὶ οἵδε
μαρναμένους· πῶς δ᾽ ἂν σὺ νεωτέρῳ ἀνδρὶ μάχοιο;"

εκει ηρθε ενας πασιγνωστος σ'ολοκληρο τον δημο διακονιαρης
που διακονευε μεσα στη πολη της Ιθακης,αχορταγη η κοιλια του
ετρωγε κι επινε ακαταπαυστα, ομως ουτε δυναμη ειχε
ουτε παλλικαρια,αν και πολυ μεγαλοσωμος φαινονταν να'ναι
Αρναιος ηταν τ'ονομα του,αυτο του το'δωσε η κυρα μανα του
σαν γεννηθηκε.Ιρον τον φωναζαν οι νεαροι απαντες
γιατι ετρεχε και πηγαινε μηνυματα οπου καποιος τον εστελνε,
αυτος οταν ηρθε εδιωχνε τον Οδυσσεα απ'το δικο του σπιτι
και μ' εριστικα  λογια πεταχτα  για καβγα  τ'απευθυνθηκε
''φευγα,γερο,απ'τη πορτα,γρηγορα κι απ'τα ποδια θα σε συρω
δεν βλεπεις π'ολοι μου κανουν νοημα,να σε συρω με παρακινουν
εγω ομως ντρεπομαι να το κανω
Ελα σηκω,τραβα γρηγορα,μην πιαστουμε στα χερια απ'τα λογια''
Αυτον τον στραβοκοιταξε ο πανεξυπνος Οδυσσεας απαντωντας
''παλιανθρωπε,ουτε μ'εργα σ'εβλαψα ουτε  λογια σου'πα
ουτε αυτα που σου δινουν φτοναω οσα πολλα κι αν ειναι
το κατωφλι και τους δυο μας χωραει,ουτε σε κατι σ'ωφελει
για τα ξενα να φθονεις,μου φαινεται να'σαι περιπλανωμενος
οπως κι εγω,την ευτυχια στο μελλον οι θεοι θα στειλουν,
στα χερια να πιαστουμε μη με παραπροκαλεις,μη με θυμωσεις
αν και γερος στα στηθια και στα χειλια θα σε γεμισω
μ'αιματα.και την ησυχια μου μαλιστα θα βρω απ'αυριο
γιατι δεν νομιζω να τολμησεις να ξαναγυρισεις για δευτερη φορα
στο σπιτι του γιου του Λαερτη Οδυσσεα''
Σ'αυτον θυμωμενος απαντησε ο περιπλανωμενος ζητιανος  Ιρος
''Α φοβηθηκα,πως το ψωρογουρουνι χωρις να σκεφτει μιλαει,
ομοια με μπαμπογρια στο τζακι,στ'αληθεια να τον τσακισω
μετα δυο μου τα χερια,κατω στο χωμα ολα τα δοντια
απ'τα σαγονια να ξεριζωσω οπως γουρουνας που ρημαζει σιταροχωραφα
Ετοιμασου λοιπον τωρα,ωστε ολοι να μας δουν και να διασκεδασουν
ν'αρπαζομαστε,πως εσυ μ'εναν νεωτερο ανδρα τσακωνεσαι''
.
και η ΖΗΤΙΑΝΙΑΔΑ σε Αγοραιον Λογον

τοτε μπουκαρισ'εδω ενα νουμερο ρεντικολο σ'ολη τη πολη διακονιαρης
που στο Θιακη μεσα ψωμοζητουσε αχορταγη η μπακα του
ετρωγε κι επινε του σκασμου ομως δεν ειχε καρδια ουτε
παλλικαρια κι ας φαινονταν μεγας  μαμουχαλος κρεμανταλας.
Αρναιος ητανε το'νομα του,ετσι τον νοματισε η κακομοιρα η μανα του
σαν γεννηθηκε,Ιρο τον εκραζε απασα η μαριδα
γιατ'ετρεχε για θεληματα παντου οποιος τον εστελνε
αυτος λοιπον οταν εφτασε εδω κοιταε πως να διωξει τον Δυσσεα απ'το σπιτικο του
και με μπολικες εριστικες κουβεντες για καβγα του επιτεθηκε
''Ξεκουμπα,γερο,απ'τη πορτα αντε μπρος απο δω μη σε συρω απ'τα ποδαρια
δεν βλεπεις π'ολοι νοημα μου κανουν να σε τραβηξω μου λενε
εγω ομως πολυ εντρεπομαι να το πραξω ετουτο
Ελα σηκω,αντε τραβα,μην αρπαχτουμε για καλα στα χερια απ'τα λογια''
Τοτε τον στραβοκοιταξε ο μαχαλομαγκας Δυσσεας και του'ριξε τα λογια
''παλιοδιαολε,μ'εργα δεν σ'εβλαψα ουτε με λογια
ουτε αυτηνα που σου πετανε ζηλευω οσα πολλα κι αν κονομας
το κατωφλι εδω ειναι και για τους δυο ,ουτε κι ωφελεισαι
τιποτα για τα ξενα να ζηλευεις,βλεπω πως εισαι ταλαιπωρος
αλητης σαν κι εμενα,κι οι θεοι θ'αργησουν εντελει να μας καζαντισουν
μην με προκαλεις το λοιπον ν'αρπαχτουμε στα χερια,μη με τσαντισεις
γιατι αν και γερος τα στηθια και τα χειλια σου με γροθιες
θα τα μπλατσαρωσω μ'αιματα,κι ετσι απο αυριο θα'χω ησυχια
γιατι δεν νομιζω να τολμησεις να ξαναμολαρεις δευτερη φορα
για το σπιτι του Δυσσεα του Λαερτη υιου λεω''
Και τοτε αγριεμενο σκυλι του την επεσε αυτος ο αλητηριος Ιρος
''Α ποσο σκιαχτικα,ψωρογουρουνι χωρις νιονιο παρλαρεις
σαν να'σαι καμια μπαμπογρια στις σταχτες, θα σου ορμιξω
και θα σε τσακισω με τα δυο μου χερια  κι ολα τα δοντια απ'τα σαγονια σου
θα τα ξεριζωσω να φανε χωμα οπως γουρουνας που ρημαζει αγροτεμαχια
Ελα λοιπον τωρα τοιμασου,ολοι να μας παρουν ματι και να κανουν χαζι
που θ'αρπαχτουμε,εσυ ενας γερος ν'αυτοχειρεις μ'ενα  τζοβενο σου να πιαστεις''

.

.

.

Δαμόκλειος σπάθη-Πίνακας του Richard Westall (1812)
.
.
Η ΔΑΜΟΚΛΕΙΟΣ ΣΠΑΘΗ-χ.ν.κουβελης

πολυ τον ενοχλουσε τον Διονυσιο τον Πρεσβυτερο η κολακεια,ανθρωπο εμπειρο,
και ειδικα η κολακεια του Δαμοκλη,φυσικα κι ηξερε πως ηταν  αριστος ποιητης
τελειωνει και τη  τραγωδια  του ''Εκτορος Λυτρα'',αριστουργημα διχως αλλο,
κι εκεινος συνεχιζει να παινευει την Αριστομαχη και τη Δωριχα ποσο ομορφες
και καλες και αξιες ειναι οι γυναικες του και πως τον στολιζουν τον δικαιο κυβερνητη
των Συρακουσων και πως ειχε πολυ δικιο να εκδιωξει τον Πλατωνα,ποιος ηταν εκεινος
να επικρινει αυτον και τι νομιζε πως με τις φιλοσοφιες του,τις μπουρδολογιες του δηλαδη,
το Αγαθον η  Αρετη κτλ,θ'αλλαζε την κοινωνια,ποσον μαλλον απαταται,
αυτον τον Δαμοκλη τον βαρεθηκε τις κολακειες του κι ηθελε ενα μαθημα να του δωσει
και τον καλεσε και του'πε πως για μια μερα θα γινει αυτος τυρρανος στη θεση του,
πως ελαμψε η φιλαυτια του,το ειδε στα ματια του,οταν τ'ακουσε ο ελαφρος,
το μεγα παθος της εξουσιας,η ανευ οριων απολαυση η ματαιοδοξια
και αληθεια τον εκανε τυρρανο στη θεση του και στη μεγαλη τραπεζαρια θρονιαστηκε
εν μεσω αφθονων λαχταριστων φαγητων παντοειδων  ποτων και μεθυστικων αρωματων
και απολαυμβανε υπνωτικα χαυνωτικα το χορο λαγνων ορχηστριδων και ετερπετο λιαν
οταν ξαφνικα πανω απο το στεφανωμενο κεφαλι  του ειδε το σπαθι να κρεμεται
ποσο τρομαξε τοτε ποσο φοβηθηκε μην σπασουν οι δυο-τρεις τριχες τ'αλογου
που'ταν δεμενο και πεσει με τρομερη δυναμη και του καρφωσει το στηθος
ισια στη καρδια τον τρυπησει και ρωτησε με σπασμενη φωνη λιγοθυμισμενη
τι σημαινε αυτο τ'αστειο κι ο Διονυσιος τ'απαντησε πως αν ο αρχοντας δεν προσεξει
παντα θα κινδυνευει κι ολα ειναι αιολα και τι απατηλη ειναι ολη αυτη η λαμψη
ποσο εφημερη η ευτυχια και πλανη η δυναμη και πως ατρανταχτη δεν ειναι η εξουσια
σαν κυβερνας ανθρωπους,ευκολα,αν δεν προσεξεις,ερχονται τα πανω κατω
κι η καταστροφη αναποφευκτη σε προσμενει

Αυτο το μαθημα πηρε ο κολακας Δαμοκλης απο τον τυρρανο Διονυσιο
τον Πρεσβυτερο
μια τοση δα λεπτη κλωστη χωριζει τη λαμψη της εξουσιας απο την οδυνηρη πτωση
την καταστροφη

ολ'αυτα τα αναφερει ο ρητορας Κικέρωνας στις "Ερωτήσεις Τυσκυλανές" του
.
.
.

ελληνικο αρχαικο ancient greek-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΣΥΝ/ΤΜΗΣΕΙΣ-χ.ν.κουβελης

τον ειδαμε,βγηκε στη σκηνη του θεατρου
φορουσε τη χρυση προσωπιδα
εμεις οι θεατες στις κερκιδες ρυθμικα ζητησαμε
να βγαλει την προσωπιδα
την εβγαλε,κι ειδαμε
ενας ενας
το κενο του αερα
μεσημερι κι η ασπιδα του ηλιου ελαμπε
περα ο κυματιστος καμπος με τις ελιες
και τα βουνα π'ανεβαιναν στη φωτεινη διαχυση
''Μηδεν Αγαν''
ακουσαμε να λεει
μεσα στην αψογη ακουστικη τελειοτητα
του θεατρου
.
.
ακτινωτα
Αθηνας Πειραιως Αγιου Κωνσταντινου Γ' Σεπτεμβριου
Πανεπιστημιου Σταδιου
ωρα 10.59 πμ
Απο τον Πικασο και τον Μπουζιανη
Προτιμω τον Μπουζιανη
.
.
σε ελληνικες λεξεις
τοτε ο ηρωας εφερε τον ταυρο στον ωμο του
ο ταυροφορος αρραβωνιαστικος της πεπλοφορας κορης
το 520 π.Χ  η πεπλοφορα προσωκρατικη κορη
ποζαρε για φωτογραφια εξω απ'τον λαβυρινθο της Σαμου
στον φωτογραφο Φωκη
''θυμαμαι στη Περσεπολη τον γλυπτη Τελεφανη απο τη Φωκιδα
ειχε ενα τουριστικο καταστημα με σουβενιρς''
.
.
.

ελια-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Η ΕΛΙΑ ΣΤΟΝ ΟΜΗΡΟ
Ομηρου Οδυσσεια-ραψωδια ε'-στιχοι 476-482
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]

[Οταν ο Οδυσσεας βρεθηκε ναυαγος στο νησι των Φαιακων κρυφθηκε να σωθει
απο ανθρωπους κι αγρια θηρια κατω απο μια ελια και μια αγριελια φυτρωμενες
μαζι]

476...................δοιοὺς δ᾽ ἄρ᾽ ὑπήλυθε θάμνους,
ἐξ ὁμόθεν πεφυῶτας· ὁ μὲν φυλίης, ὁ δ᾽ ἐλαίης.
τοὺς μὲν ἄρ᾽ οὔτ᾽ ἀνέμων διάη μένος ὑγρὸν ἀέντων,
οὔτε ποτ᾽ ἠέλιος φαέθων ἀκτῖσιν ἔβαλλεν,
οὔτ᾽ ὄμβρος περάασκε διαμπερές· ὣς ἄρα πυκνοὶ
ἀλλήλοισιν ἔφυν ἐπαμοιβαδίς· οὓς ὑπ᾽ Ὀδυσσεὺς
δύσετ᾽...................................................482

..................κατω απο δυο χαμηλα δεντρα τρυπωσε
που μαζι και τα δυο φυτρωναν,το'να αγριελια,τ'αλλο ελια
και δεν τα περνουσε η τρομερη υγρασια των ανεμων οταν φυσουσαν
ουτε ποτε ο λαμπερος ηλιος με τις ακτινες τα χτυπουσε
ουτε η βροχη τα διαπερνουσε .τοσο πυκνα πλεγμενα
το'να μετ'αλλο ηταν φυτρωμενα.εκει απο κατω ο Οδυσσεας
κρυφθηκε.............
.
.
.

Geometricous Εντελεχεια-2μ χ 3μ -χ.ν.κουβελης c.n.couveis
.
.
ΧΡΟΝΙΚΟ-χ.ν.κουβελης

ωρα 10:56.πρωι.η καρεκλα.κιτρινη.γαλαζια.θαλασσα.ενα
δαχτυλο αποσταση.μια λεξη.ερημια.ζεστη μερα.φωτεινη.η σελιδα.
45.χειρονομια.κινηση.ειναι.προς τα αριστερα.πιανο.μουσικη.
αυτο.''αυτο''.ωρα11:01.
.
.

Geometricous Εντελεχεια-2μ χ 3μ -χ.ν.κουβελης c.n.couveis
.
.
ΧΡΟΝΙΚΟ-χ.ν.κουβελης
Αιας και Τεκμησσα

12:58.νυχτα.η σκεψη επιμονη.για την Τεκμησσα.οὗτος δ' Αἴας ἐστὶ πελώριος
ἕρκος Ἀχαιῶν.15/14 ψηφοι.η ηττα.η ταπεινωση.ακουει.προβατα κι αρνια
κλεισμενα στα μαντρια.τωρα.η ωρα ειναι.ο Τευκτρος κοιμαται.ἀλλ᾽ ἢ καλῶς ζῆν
ἢ καλῶς τεθνηκέναι τὸν εὐγενῆ χρή[Αιας Σοφοκλη στιχ.479-480]η με τιμη
καλα να ζει η' με τιμη καλα να πεθαινει πρεπει ο αντρειωμενος.λογια.
η Τεκμησσα.ομορφη.γυναικα του.φωτεινος ωμος.λευκος λαιμος κυκνου.
η αναπνοη.σκεψη.επιμονη.''Εγω σηκωσα τον Αχιλλεα''.15/14 ψηφοι[Ζωγραφος
του[κεραμεα] Βρυγου-Κύλικα ύψος 11,4 εκ. διάμετρος 31,6 εκ. 480 π.Χ. The J. Paul
Getty Museum 86.AE.286]''Εγω αντιμετωπος του Εχτορα''.λογια.μηνις.η αρχαια
ανδρεια.ο νους.τωρα.
  ἀλλ᾽ εἰρκτέον τάδ᾽ ἐστίν· οὐ γὰρ οἱ πλατεῖς        1250
οὐδ᾽ εὐρύνωτοι φῶτες ἀσφαλέστατοι,
ἀλλ᾽ οἱ φρονοῦντες εὖ κρατοῦσι πανταχοῦ.
[αλλα τουτο αποφασιστηκε:δεν ειναι οι αντρες με τις πλατιες
και δυνατες πλατες αντρανταχτοι .αλλα οι εξυπνοι παντου
κυριαρχουν].οι εξυπνοι.''οι πονηροι''.ακουει.τον αγριο παφλασμο
των κυματων.Τέκμησσα.''Τεκμησσα μου''.
ἰώ μοί μοι.-τίνος βοὴ πάραυλος ἐξέβη νάπους;-ἰὼ τλήμων.-τὴν δουρίληπτον΄ρον
νύμφην ὁρῶ Τέκμησσαν,[ο αερας να ξεριζωσει τα δεντρα] οἴκτῳ, τῷδε συγκεκραμένην.
895-ᾤχωκ᾽, ὄλωλα, διαπεπόρθημαι, φίλοι.[νυχτα.και το φεγγαρι κρυφτηκε]-τί δ᾽ ἔστιν;
-Αἴας ὅδ᾽ ἡμῖν ἀρτίως νεοσφαγὴς κεῖται, κρυφαίῳ φασγάνῳ περιπτυχής.-ὤμοι ἐμῶν
νόστων· 900 ὤμοι, κατέπεφνες, ἄναξ,τόνδε συνναύταν, τάλας ὦ ταλαίφρων γύναι·
-[τι δ'εστιν ;αιαζω τον Αιαντα.Σκοτωθηκε ο Αιας με τα ιδια του τα χερια.Και τι θα κανω;]
-ὡς ὧδε τοῦδ᾽ ἔχοντος αἰάζειν πάρα. 905 -τίνος ποτ᾽ ἆρ᾽ ἔπραξε χειρὶ δύσμορος;-αὐτὸς
πρὸς αὑτοῦ, δῆλον· ἐν γάρ οἱ χθονὶ πηκτὸν τόδ᾽ ἔγχος περιπετὲς κατηγορεῖ. 910
[βλεπω.να μη βλεπω θελω.να μην ακουω θελω]-ὤμοι ἐμᾶς ἄτας, οἶος ἄρ᾽ αἱμάχθης,
ἄφαρκτος φίλων·ἐγὼ δ᾽ ὁ πάντα κωφός, ὁ πάντ᾽ ἄϊδρις, κατημέλησα. πᾷ πᾷ
κεῖται ὁ δυστράπελος, δυσώνυμος Αἴας;-[τι δ'εστιν;τι εγινε;τι επαθε ο Αιας;]
[οὔτοι θεατός· ἀλλά νιν περιπτυχεῖ  915 φάρει καλύψω τῷδε παμπήδην, ἐπεὶ
οὐδεὶς ἄν, ὅστις καὶ φίλος, τλαίη βλέπειν φυσῶντ᾽ ἄνω πρὸς ῥῖνας ἔκ τε φοινίας
πληγῆς μελανθὲν αἷμ᾽ ἀπ᾽ οἰκείας σφαγῆς. 920 [πανω στο ορθο μαχαιρι επεσε
και καρφωθηκε το πελωριο σωμα και διαλυθηκε το ερκος Αχαιων]οἴμοι, τί δράσω;
τίς σε βαστάσει φίλων;ποῦ Τεῦκρος; ὡς ἀκμαῖ᾽ ἄν, εἰ βαίη, μόλοι,[τι να κανω;
πως να το βασταξω;]πεπτῶτ᾽ ἀδελφὸν τόνδε συγκαθαρμόσαι.ὦ δύσμορ᾽ Αἴας,
οἷος ὢν οἵως ἔχεις,ὡς καὶ παρ᾽ ἐχθροῖς ἄξιος θρήνων τυχεῖν. 925-ἔμελλες, τάλας,
ἔμελλες χρόνῳ στερεόφρων ἄρ᾽ ἐξανύσσειν κακὰν μοῖραν ἀπειρεσίων πόνων. τοῖά μοι
930-[τα οπλα.τι τα'θελες τα οπλα;ανδρειος ησουν.δεντρο γερο κι ατρανταχτο.
τι τα χρειαζουν τα οπλα;]πάννυχα καὶ φαέθοντ᾽ ἀνεστέναζες ὠμόφρων ἐχθοδόπ᾽
Ἀτρείδαις οὐλίῳ σὺν πάθει.μέγας ἄρ᾽ ἦν ἐκεῖνος ἄρχων χρόνος πημάτων, ἦμος
ἀριστόχειρ  935............ὅπλων ἔκειτ᾽ ἀγὼν πέρι.-ἰώ μοί μοι.-χωρεῖ πρὸς ἧπαρ, οἶδα,
γενναία δύη.-ἰώ μοί μοι.-οὐδέν σ᾽ ἀπιστῶ καὶ δὶς οἰμῶξαι, γύναι,  940τοιοῦδ᾽ ἀποβλα-
φθεῖσαν ἀρτίως φίλου.-[δεν αντεξες τη ντροπη.να χασεις εσυ τα μυαλα;να σφαξεις τα
προβατα;γιατι εχασες τον νου;Εγω η Τεκμησσα σου σου μιλαω.ελα ησυχασε.θα
περασει.εφιαλτης ειναι.θα διαλυθει στο φως.καπνος και θα καθαρισε]σοὶ μὲν δοκεῖν
ταῦτ᾽ ἔστ᾽, ἐμοὶ δ᾽ ἄγαν φρονεῖν.-ξυναυδῶ.-οἴμοι, τέκνον, πρὸς οἷα δουλείας ζυγὰ
χωροῦμεν, οἷοι νῷν ἐφεστᾶσιν σκοποί.945-ὤμοι, ἀναλγήτων δισσῶν ἐθρόησας
ἄναυδ᾽ἔργ᾽ Ἀτρειδᾶν τῷδ᾽ ἄχει.ἀλλ᾽ ἀπείργοι θεός.-[τωρα δουλα θα με συρουν.τη
γυναικα σου Αιαντα γλυκε μου θ'ατιμασουν.και συ δεν θα'σαι με προστατεψεις.
ερκος συ εμοι.σαν αδυνατο πουλακι]οὐκ ἂν τάδ᾽ ἔστη τῇδε μὴ θεῶν μέτα. 950-ἄγαν
ὑπερβριθὲς γὰρ ἄχθος ἤνυσαν.[ἄγαν γε λυπεῖς· οὐ κάτοισθ᾽ ἐγὼ θεοῖς ὡς οὐδὲν ἀρκεῖν
εἴμ᾽ ὀφειλέτης ἔτι;παρα πολυ με στεναχωρεις.δεν καταλαβαινεις πως εγω στους δυ-
νατους τιποτα  δεν χρωσταω]-τοιόνδε μέντοι Ζηνὸς ἡ δεινὴ θεὸς Παλλὰς φυτεύει
πῆμ᾽ Ὀδυσσέως χάριν.-ἦ ῥα κελαινώπαν θυμὸν ἐφυβρίζει πολύτλας ἀνήρ,  955γελᾷ
δὲ τοῖσδε μαινομένοις ἄχεσιν πολὺν γέλωτα, [νους,το ξερω,δισσοις λογοις,να λες να
ξελες]φεῦ φεῦ,ξύν τε διπλοῖ βασιλῆς κλύοντες  Ἀτρεῖδαι.960-οἱ δ᾽ οὖν γελώντων
κἀπιχαιρόντων κακοῖς τοῖς τοῦδ᾽· ἴσως τοι, κεἰ βλέποντα μὴ ᾽πόθουν,θανόντ᾽ ἂν
οἰμώξειαν ἐν χρείᾳ δορός.οἱ γὰρ κακοὶ γνώμαισι τἀγαθὸν χεροῖν ἔχοντες οὐκ ἴσασι,
[τι δ'εστιν;ο Αιαντας δεν ειναι.τι εγινε;]πρίν τις ἐκβάλῃ.965 ἐμοὶ πικρὸς τέθνηκεν
ἢ κείνοις γλυκύς,αὑτῷ δὲ τερπνός·
ὧν γὰρ ἠράσθη τυχεῖν ἐκτήσαθ᾽ αὑτῷ, θάνατον ὅνπερ ἤθελεν.τί δῆτα τοῦδ᾽ ἐπεγ-
γελῷεν ἂν κάτα;θεοῖς τέθνηκεν οὗτος, οὐ κείνοισιν, οὔ.  970 πρὸς ταῦτ᾽ Ὀδυσσεὺς
ἐν κενοῖς ὑβριζέτω.Αἴας γὰρ αὐτοῖς οὐκέτ᾽ ἐστίν, ἀλλ᾽ ἐμοὶ λιπὼν ἀνίας καὶ γόους
διοίχεται.[τι δ'εστιν;τι εγινε;ρωτω.για κεινους τιποτα δεν ηταν .για μενα τα παντα]
Τεκμησσα.ησυχασε.ου τι εστιν.εδω κοντα σου ειμαι.κοιμασε και ξαγρυπνω.σαν
λιονταρι.ησυχασε]Τεκμησσα.βελουδινα βλεφαρα.τριανταφυλλενια μαγουλα.
αναπνοη.γαρυφαλλο.''Τεκμησα μου''.μνημη.τοτε.εστιν.Αιας.
Τὸ τρίτον αὖτ' Αἴαντα ἰδὼν ἐρέειν' ὃ γεραιός·
μολις ειδε τον Αιαντα ο σεβαστος γεροντας ρωτησε την Ελενη
για τριτη φορα
τίς τὰρ ὅδ' ἄλλος Ἀχαιὸς ἀνὴρ ἠΰς τε μέγας τε
ποιος ειν'αυτος ο αλλος Αχαιος αντρας γερος και μεγας
ἔξοχος Ἀργείων κεφαλήν τε καὶ εὐρέας ὤμους;
ξεχωριστος μεσα στους Αχαιους  στ'αναστημα και στους πλατιους
τους ωμους;
Τὸν δ' Ἑλένη τανύπεπλος ἀμείβετο δῖα γυναικῶν·
σ'αυτον απαντησε η πανεμορφη των γυναικων Ελενη με το φορεμα
π'ανεμιζε
οὗτος δ' Αἴας ἐστὶ πελώριος ἕρκος Ἀχαιῶν·
αυτος ο Αιας ειναι,γιγαντας και φραχτης των Αχαιων
[Ομηρου Ιλιαδα-ραψωδια γ' -στιχοι 225-229]
τι δ'εστιν;Τεκμησσα.''Τεκμησσα μου''.ο Αιας δ'εστιν.
3:37πμ
.
.

.
.
.

seashells κοχυλια-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

με τα διχτυα πιασαμε τη συμμετρια
και συναρμολογησαμε τις Ιδεες μας

σε ελικοειδεις κινησεις το φως
κατεχραψε τον Χρονο

πανω στα κεντητα των κοχυλιων

αμμος οι λεξεις μου

θαλασσα

απειροτητα ελαχιστη ο ανθρωπος

ηχος

το περασμα του λιθρινιου

ακου
το γυρισμα των νερων

παλι το φως
φως

ο Χρονος Χρονος

μετραει με τα δαχτυλα
αμμο την αμμο

παλι
παλιρροια
αναπνεουν τα κοχυλια

συμμετρια
.
.
.

στη θαλασσα-at greek sea-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
ενα ειργω ελληνικο ο ανθρωπος-χ.ν.κουβελης

and the water a reflection in seagulls' voices a white blue flights
up and down light -the air is pale and transparent over my words -
απο το παραθυρο ειδε τη θαλασσα πρωι μια περισπωμενη στον καθρεφτη
οι βαρκες τα φυκια στα διχτυα τα δεντρα κολυμπουν σε τοιχογραφιες
τα δελφινια με τις λεξεις μας αραζουμε σε παραλια ενας χτυπος το νερο
σκαει στον υπνο της περκας κυλαει ο φιλοσοφος Ηρακλειτος αρρητα
ρεω ρει ερρεε ποση θεα ο κοσμος μου ο κοσμος σας ενα ειργω ελληνικο
ο ανθρωπος
.
.
.

NEW YORK! NEW YORK!-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

a travelling boogie boogie around towards a way off times paralles
a down up towning citying peoples multify neon colors lines
a  a curved vocabulary musical wording interiors exteriors
a nothing all ideology moneying universalis boogie boogie
.
.
.

Light Impressions on Greek Blue-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
on Greek Blue Μεταφυσικη-χ.ν.κουβελης

αγγιζω το γαλαζιο
το σηκωνω στα χερια μου
βαφω τους τοιχους
το μεσα μου
και τον ουρανο
.
βλεμμα γαλαζιο των λεξεων μου

θαλασσα

ο γλαρος
μια τεθλασμενη γραμμη
στο ονειρο της
.
το νερο του φωτος αντηχειο

οι λευκες περισπωμενες των κυματων

το ακρωτηρι στη πλατη των ψαριων
.
δες
βαρκακι τον ηλιο ταξιδευει

στη βαθεια ησυχια του αστερια
ακου
.
που το φως ηρεμο προχωρα;
ποσο γαλαζιο γευματιζει ο Χρονος;
πως το νερο στα βραχια επιστρεφει;
.
Θα νικησει η συμμετρια
Ασπρα υγρα χαλικια
Λαμπερο χρυσο ακρογυαλι
Αναπνεει το κοχυλι ελικες νερων
Σπαροι δισυλλαβες λεξεις
Στιξη γαλαζιου η διαφανεια
Αντιφωνο του καθαρου
.
πρωινο
και ξυπνησαμε
με γαλαζιες φτερουγες στις πλατες
να πεταξουμε

πουλια τ'ουρανου
η'
ψαρια της θαλασσας

να κολυμπησουμε
.
.
.

Giusseppe Verdi-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Aida and Radames-Verdi opera-on Fayum Synthesis-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
CELESTE AIDA-
THE TRAGIC LOVE-STORY OF VERDI'S AIDA
[Aida-Opera-in 4 Acts-Libretto Antonio Ghislanzoni-music Giuseppe Verdi]
μεταφραση απο το libretto-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης-
                 
Celeste Aida
[aria from Acto I]
ΡΑΝΤΑΜΕΣ
Ουρανια Αιντα.μορφη θεικη
Μυστικο στεφανι απο φως κι ανθη
Της σκεψης μου εσυ'σαι βασιλισσα
Της ζωης μου εισαι η λαμψη
Τον ομορφο ουρανο σου θα σου δωσω παλι
Τις απαλες πνοες της πατριδας σου
Ενα βασιλικο στεμμα θα βαλω στα μαλλια σου
Για σενα θα υψωσω θρονο μεχρι τον ηλιο

RADAMES
Celeste Aida, forma divina,                                       15
Mistico serto di luce e fior;
Del mio pensiero tu sei regina,
Tu di mia vita sei lo splendor.
Il tuo bel cielo vorrei ridarti,
Le dolci brezze del patrio suol,                                  20
Un regal serto sul crin posarti,
Ergerti un trono vicino al sol.

Acto ii-scena 1
ΑΙΝΤΑ[εντονα αναστατωμενη]
Ερωτα, Ερωτα!-χαρα..μαρτυριο
Γλυκεια μεθη- σκληρο χτυποκαρδι...
Μεσα στους πονους σου-η ζωη που νιωθω...15
Ενα χαμογελο σου-ανοιγει για μενα ο ουρανος

AIDA [vivamente commossa]
Amore, amore! — gaudio… tormento…
Soave ebbrezza — ansia crudel!…
Ne' tuoi dolori — la vita io sento…                               15
Un tuo sorriso — mi schiude il ciel

η ΑΙΝΤΑ [απευθυνεταιΙ ΣΤΗΝ ΑΜΝΕΡΙΣ
Συμπονια θα σου δειξω παρα τον δικο μου πονο
Ειναι αληθεια...Εγω τον αγαπω μ'απειρο ερωτα...
Εσυ'σαι ευτυχισμενη-Εσυ'σαι δυνατη...
Εγω ζω μοναχα γι'αυτον τον ερωτα

AIDA to AMNERIS
Pietà ti prenda del mio dolore…
È vero… io l'amo d'immenso amore…                                 50
Tu sei felice… tu sei possente…
Io vivo solo per questo amor.

scena 2
ΑΙΝΤΑ
Ποια ελπιδα πια μου μενει;
Γι'αυτον η δοξα κι ο θρονος...
Για μενα  η λησμονια...τα δακρυα
απ'τον απελπισμενο ερωτα

AIDA  
Qual speme omai più restami?       100
A lui la gloria e il trono…
A me l'oblio… le lacrime
Di disperato amor

acto 3
ΑΙΝΤΑ
.....το τελευταιο αντιο
στου Νειλου τις σκοτεινες δινες
ταφο θα μου καμουν...και ησυχια ισως...και λησμονια 20
ω γαλαζιοι ουρανοι...ω απαλες αυρες  του τοπου
οπου  γαληνιο το πρωινο μου ελαμπε...                    
ω πρασινοι λοφοι...ω μυριστικες ακτες…
ω πατριδα μου,ποτε πια δεν θα σε ξαναδω!
ω δροσερες κοιλαδες...ω  ησυχες ευλογημενες κρυψωνες 25
οταν σε μενα  μια υποσχεση του ερωτα ηταν...
Αλιμονο!του ερωτα το ονειρο εχει διαλυθει...
ω πατριδα μου,δεν θα σε δω ποτε πια!

AIDA
....l'ultimo addio,
Del Nilo i cupi vortici
Mi daran tomba… e pace forse… e oblio.   20
O cieli azzurri… o dolci aure native                          
Dove sereno il mio mattin brillò…
O verdi colli… o profumate rive…
O patria mia, mai più ti rivedrò!
O fresche valli… o queto asil beato              25
Che un dì promesso dall'amor mi fu…
Ahime! d'amore il sogno è dileguato…
O patria mia, non ti vedrò mai più!

ΑΙΝΤΑ
φευγα...
ΡΑΝΤΑΜΕΣ
Να φυγουμε μαζι μακρια!
ΑΙΝΤΑ[με πολυ μεγαλη ενταση]
να φυγουμε απ'την πυρκαγια της εχθροτητας
απ'αυτους τους ερημοτοπους 30
Μια καινουργια πατριδα
στον ερωτα μας ανοιγεται…
εκει...αναμεσα σε παρθενα δαση,
μ'ἀρωματισμενα λουλουδια,
σ'ἐκσταση χαρας που δεν νοιαζεται 35
τη γη εμεις θα ξεχασουμε .

AIDA
Fuggir…
RADAMES.
Fuggire!
AIDA [colla più viva espansione]
Fuggiam gli ardori inospiti
Di queste lande ignude;     30
Una novella patria
Al nostro amor si schiude…
Là… tra foreste vergini,
Di fiori profumate,
In estasi ignorate     35
La terra scorderem.

acto 4
ΑΙΝΤΑ  προς τον ΡΑΝΤΑΜΕΣ
Προαισθανεται η καρδια την καταδικη σου 10
σ'αυτο τον ταφο που για σενα ανοιγεται
εγω θα περασω μεσα  κρυφα...
κι εδω μακρια απο καθε ανθρωπινο βλεμμα
μεσα στην αγγαλια σου επιθυμησα να πεθανω.

ΡΑΝΤΑΜΕΣ
Να πεθανει!τοσο αγνη κι ομορφη! 15 .  
Να πεθανει για μενα απο ερωτα...
Στην ηληκια του ανθους της
να φυγει απο τη ζωη!
Εσυ'χες τον ουρανο για τον ερωτα δημιουργησει,
κι εγω σε σκοτωσα με το να σ'εχω αγαπημενη! 20
Οχι,οχι δεν θα πεθανεις!
Τοσο πολυ εγω σ'αγαπω!...
Τοσο πολυ εισ'ομορφη!

ΑΙΝΤΑ
[με απογνωση]
Ερχεται;...ο αγγελος του θανατου
ακτινοβολος σε μας πλησιαζει...25
να μας παρει για τις αιωνιες χαρες
πανω στις χρυσες φτερουγες του
ψηλα για μας ο ουρανος ειναι ορθανοιχτος...
οπου εκει καθε στενοχωρια παυει...                    
οπου εκει αρχιζει η απολαυση   30
ενος αθανατου ερωτα

ΑΙΝΤΑ και ΡΑΝΤΑΜΕΣ
Ω γη,αντιο,αντιο κοιλαδες των δακρυων...
Ονειρο της χαρας που στον πονο εξαφανισθηκε...40
Σε μας ανοιγεται ο ουρανος κι οι ψυχες περιπλανωμενες
πετουν στην ακτινα της αιωνιας μερας

AIDA  
Presago il core della tua condanna,   10
In questa tomba che per te s'apriva
Io penetrai furtiva…
E qui lontana da ogni umano sguardo
Nelle tue braccia desiai morire.

RADAMES  
Morir! sì pura e bella!      15
Morir per me d'amore…
Degli anni tuoi nel fiore
Fuggir la vita!
T'avea il cielo per l'amor creata,
Ed io t'uccido per averti amata!      20
No, non morrai!
Troppo io t'amai!…
Troppo sei bella!

AIDA
[vaneggiando]
Vedi?… di morte l'angelo
Radiante a noi si appressa…       25
Ne adduce a eterni gaudii
Sovra i suoi vanni d'ôr.
Su noi già il ciel dischiudesi…                            
Ivi ogni affanno cessa…
Ivi comincia l'estasi              30
D'un immortale amor.


AIDA – RADAMES
O terra, addio; addio valle di pianti…
Sogno di gaudio che in dolor svanì…     40
A noi si schiude il cielo e l'alme erranti
Volano al raggio dell'eterno dì.
.
.
.

Geometricous -2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ-χ.ν.κουβελης
ARCHEOLOGY OF MOTS-c.n.couvelis

comment vas tu?
bien
où habitez-vous?
et vous?
in Greece
ok
ok
What do you do for work?
i am homme
maintenant traduit l'Odyssée d'Homère à Kikones
RHAPSODY ι' verses 39-
in google earth i am looking the your city
where are you to see...you?
I see you still l have time for fun
Si vous souhaitez poursuivre αυτο it
what do you mean?
about funny
precisely
do you want come in Greεce?
I don't know
maybe
now
i am painting you and I send  it to you  in a little time.ok
ok let check your skill
non check.seriously I say it
I know I was funning
sorry if i hurt you
no.no.no.ok all.
so cute
Comme dit Picasso.sinon ressemble maintenant
Elle ressemblera à l'avenir
ok
thanks very
your welcome
and for your welcome
now I am reading about
and ?
what do you mean about it
are in the beautiful city hall good governors?or false?
about city.i know nothing .the cosmos is a little thing
come here to check
my Greece is all the university
1 History
1.1 Ancient and medieval history
1.2 Modern history
1.3 Sports
2 Climate
3 Demographics
4 Main sights
5 Art and Literature
6 Transport
7 Notable people
8 Twin towns
9 See also
10 References
11 External links
History[edit]
Scarce remains of pre-urban settlements . who lived in the area
was probably some kilometres south-east an amphitheatre  a forum, baths
and several sanctuaries. a temple consecrated to Venus, Diana, Minerva and Jupiter
near the modern cathedral.  a sign of its importance, at the peak of its splendour
in the late 3rd century it was increasingly abandoned,unsafe conditions
inhabited mainly  the  workers
of the walls can still be seen.
the popular quarters. massacred some 3,000 residents
account is described embroidered with much imaginary detail.
the town was regarded as unhealthy because of prostitution
The Marketplace
The remains of
a rock rich in fine, white clay which is used for making
walked all night in the next room
and learn a little, or more than a little,
I had a similar case at
There is
my greece is all the university
are they yours ?
all my own
I understand nothing at all
what about you?
toucher le bleu
et le ciel
mer
une ligne brisée
à rêver de mer
l'eau de lumière
sur le dos des poissons
bateau Sun dans le silence écoute.
que la lumière ?
élever l'heure blue
que l'eau ?
Vous avez  la symétrie
d'or eau respirant
eau hélice  deux syllabes mots transparence
le net sea suscité
à voler oiseaux de mer
baignade
do you live alone?
ok
une question
Des limousines proviennent de la
NO
it's nice
ok if thou say
ok
.
.
.

Οδυσσεας Odyssea-2μ χ 2μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΣΤΟΥΣ ΚΙΚΟΝΕΣ
[Ομηρου Οδυσσεια-ραψωδια ι'-στιχοι 39-81]-μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

απ'το Ιλιο μ' εφερε ο ανεμος κοντα στους Κικονες 39
στην Ισμαρο,εκει εγω την πολη ερημωσα κι αυτους αφανισα
απ'τη πολη γυναικες και πολλα υπαρχοντα αφου αρπαξαμε
τα μοιρασαμε ισα ωστε καποιος με μενα να μην δυσαρεστηθει
οπου  αυτους επιμονα προετρεπα να παρουμε ποδι
αλλ'αυτοί ,παρα  πολυ ανοητοι μωροι , δεν πυθονταν
οπου πολυ κρασι πινωντας μεθουσαν,και πολλα προβατα
εσφαζαν  στ'ακρογυαλι και  βοδια με τα ελικοειδη ποδια
εν τω μεταξυ πηγαν οι Κικονες αλλους Κικονες να φωναξουν
που μ'αυτους γειτονες ησαν κι ηταν πιο πολλοι και πιο δυνατοι
στη στερια εμεναν,κι ηξεραν καλα πανω απ'τ'αρματα
κατα ανδρων  να μαχονται  κι οπου χρειασθει και  πεζοι να ειναι
ηρθαν  οπως οσα φυλλα κι ανθη βγαινουν την ανοιξη
ξημερωμα,και τοτε  η κακη μοιρα απ'τον Δια επεσε
σ'εμας τους δυσμοιρους για να παθουμε πολλα βασανα
σταθηκαν και πολεμουσαν κοντα στα γρηγορα καραβια
κι εριχναν ο ενας στον αλλον τα χαλκινα κονταρια
οσο ηταν πρωι και  μεγαλωνε μερα του θεου
τοσο τους αποκρουαμε  αν κι ηταν πιο πολλοι απο μας
ομως ηρθε η ωρα του ηλιου που λυνουν τα βοδια απ'το ζευγαρι
και τοτε οι Κικονες επικρατησαν πανω στους Αχαιους
εξι απο καθε καραβι συντροφοι με τις γερες περικνημιδες
χαθηκαν κι οι υπολοιποι  ξεφυγαμε απ'τον θανατο και τη μοιρα
απο εκει πρωτα να πλευσουμε με βαρια απ'τη λυπη καρδια
ανακουφισμενοι  που τον θανατο δεν βρηκαμε,χανοντας αγαπημενους
συντροφους,ουτε τα γερτα απ'τη μια  κι απ'την αλλη μερια καραβια κινησαν
πριν καποιον απ'τους διστακτικους συντροφους τρεις φορες καθεναν
φωναξουμε,που πεθαναν στη πεδιαδα απ'τους Κικονες χτυπημενοι,
στα καραβια σηκωσε καταπανω ανεμο Βορια ο Διας που τα συννεφα μαζευει
φοβερη θυελλα,με συννεφα σκεπασε τη γη
μαζι και τη θαλασσα κι απ'τον ουρανο κατεβαινει νυχτα
και τα καραβια γερναν σε γωνια και τα πανια τους
σε τρια και τεσσερα κομματια τα'σχισε η ισχυς τ'ανεμου
κι εμεις στα καραβια τα κατεβασαμε,φοβουμενοι καταστροφη,
αυτα βιαστικα τα κουπηλατισαμε προς τη στερια
εκει δυο νυχτες και δυο μερες χωρις διακοπη καμια
ακουνητοι ημασταν,μαζι η κουραση κι ο πονος τη καρδια ετρωγαν
αλλα οταν την τριτη μερα η ομορφοπλεξουδη Αυγη εφεξε
τα καταρτια στησαμε και πανω τους τ'ασπρα πανια τραβηξαμε
καθησαμε,τα καραβια οι ανεμοι και οι κυβερνητες τα καθοδηγουσαν
και τοτε σωος θα 'φθανα στη γη της πατριδας
αλλ'ομως το κυμα και το ρευμα  παρακαμπτωντας τον Μαλεα
κι ο Βοριας μ'εσπρωξε μακρυα,περα απ'τα Κυθηρα να περιπλανιεμαι 81
.
Ἰλιόθεν με φέρων ἄνεμος Κικόνεσσι πέλασσεν,39
Ἰσμάρῳ. ἔνθα δ᾽ ἐγὼ πόλιν ἔπραθον, ὤλεσα δ᾽ αὐτούς·
ἐκ πόλιος δ᾽ ἀλόχους καὶ κτήματα πολλὰ λαβόντες
δασσάμεθ᾽, ὡς μή τίς μοι ἀτεμβόμενος κίοι ἴσης.
ἔνθ᾽ ἦ τοι μὲν ἐγὼ διερῷ ποδὶ φευγέμεν ἡμέας
ἠνώγεα, τοὶ δὲ μέγα νήπιοι οὐκ ἐπίθοντο.
ἔνθα δὲ πολλὸν μὲν μέθυ πίνετο, πολλὰ δὲ μῆλα
ἔσφαζον παρὰ θῖνα καὶ εἰλίποδας ἕλικας βοῦς·
τόφρα δ᾽ ἄρ᾽ οἰχόμενοι Κίκονες Κικόνεσσι γεγώνευν,
οἵ σφιν γείτονες ἦσαν, ἅμα πλέονες καὶ ἀρείους,
ἤπειρον ναίοντες, ἐπιστάμενοι μὲν ἀφ᾽ ἵππων
ἀνδράσι μάρνασθαι καὶ ὅθι χρὴ πεζὸν ἐόντα.
ἦλθον ἔπειθ᾽ ὅσα φύλλα καὶ ἄνθεα γίγνεται ὥρῃ,
ἠέριοι· τότε δή ῥα κακὴ Διὸς αἶσα παρέστη
ἡμῖν αἰνομόροισιν, ἵν᾽ ἄλγεα πολλὰ πάθοιμεν.
στησάμενοι δ᾽ ἐμάχοντο μάχην παρὰ νηυσὶ θοῇσι,
βάλλον δ᾽ ἀλλήλους χαλκήρεσιν ἐγχείῃσιν.
ὄφρα μὲν ἠὼς ἦν καὶ ἀέξετο ἱερὸν ἦμαρ,
τόφρα δ᾽ ἀλεξόμενοι μένομεν πλέονάς περ ἐόντας.
ἦμος δ᾽ ἠέλιος μετενίσσετο βουλυτόνδε,
καὶ τότε δὴ Κίκονες κλῖναν δαμάσαντες Ἀχαιούς.
ἓξ δ᾽ ἀφ᾽ ἑκάστης νηὸς ἐυκνήμιδες ἑταῖροι
ὤλονθ᾽· οἱ δ᾽ ἄλλοι φύγομεν θάνατόν τε μόρον τε.
"ἔνθεν δὲ προτέρω πλέομεν ἀκαχήμενοι ἦτορ,
ἄσμενοι ἐκ θανάτοιο, φίλους ὀλέσαντες ἑταίρους.
οὐδ᾽ ἄρα μοι προτέρω νῆες κίον ἀμφιέλισσαι,
πρίν τινα τῶν δειλῶν ἑτάρων τρὶς ἕκαστον ἀῦσαι,
οἳ θάνον ἐν πεδίῳ Κικόνων ὕπο δῃωθέντες.
νηυσὶ δ᾽ ἐπῶρσ᾽ ἄνεμον Βορέην νεφεληγερέτα Ζεὺς
λαίλαπι θεσπεσίῃ, σὺν δὲ νεφέεσσι κάλυψε
γαῖαν ὁμοῦ καὶ πόντον· ὀρώρει δ᾽ οὐρανόθεν νύξ.
αἱ μὲν ἔπειτ᾽ ἐφέροντ᾽ ἐπικάρσιαι, ἱστία δέ σφιν
τριχθά τε καὶ τετραχθὰ διέσχισεν ἲς ἀνέμοιο.
καὶ τὰ μὲν ἐς νῆας κάθεμεν, δείσαντες ὄλεθρον,
αὐτὰς δ᾽ ἐσσυμένως προερέσσαμεν ἤπειρόνδε.
ἔνθα δύω νύκτας δύο τ᾽ ἤματα συνεχὲς αἰεὶ
κείμεθ᾽, ὁμοῦ καμάτῳ τε καὶ ἄλγεσι θυμὸν ἔδοντες.
ἀλλ᾽ ὅτε δὴ τρίτον ἦμαρ ἐυπλόκαμος τέλεσ᾽ Ἠώς,
ἱστοὺς στησάμενοι ἀνά θ᾽ ἱστία λεύκ᾽ ἐρύσαντες
ἥμεθα, τὰς δ᾽ ἄνεμός τε κυβερνῆταί τ᾽ ἴθυνον.
καί νύ κεν ἀσκηθὴς ἱκόμην ἐς πατρίδα γαῖαν·
ἀλλά με κῦμα ῥόος τε περιγνάμπτοντα Μάλειαν
καὶ Βορέης ἀπέωσε, παρέπλαγξεν δὲ Κυθήρων.81
.
.
.

Οδυσσεας-Odysseas-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΣΤΟΥΣ ΛΩΤΟΦΑΓΟΥΣ
[Ομηρου Οδυσσεια-ραψωδια ι'-στιχοι 82-104]-μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

απο'κει εννια μερες παρασυρομουν απ'τους καταστροφικους ανεμους 82
στη θαλασσα που'ναι γεματη ψαρια .μετα τη δεκατη μερα πατησαμε
τη γη των Λωτοφαγων,που λουλουδιου τροφη τρωνε
οπου στη στερια περπατησαμε κι αντλησαμε νερο
κι αμεσως γευματισαν κοντα στα γρηγορα καραβια οι συντροφοι
μετα αφου γευτηκαν τη τροφη και το ποτο
τοτε εγω εστειλα συντροφους να πανε και να παρουν πληροφοριες
ποιοι ειν'αυτοι οι ανθρωποι στη γη που τρωνε σιταρι
δυο αντρες διαλεξα και τριτον ενα κηρυκα εστειλα μαζι τους
που αμεσως πηγαν κι εσμιξαν με τους Λωτοφαγους ανδρες
κι οι Λωτοφαγοι δεν σκεφτονταν θανατο για τους δικους μου
συντροφους,αλλα σ'αυτους εδωσαν  απ'τους λωτους να γευτουν
κι οποιος απ'αυτους ετρωγε τον γλυκο σαν μελι καρπο
ουτ'ηθελε παλι να φερει αναφορα ουτε να γυρισει πισω
αλλ'αυτο επιθυμουσαν να μεινουν με τους Λωτοφαγους ανδρες
λωτο να τρωνε κι εντελως τον γυρισμο στη πατριδα να ξεχασουν
αυτους εγω τους εφερα κλαιγοντας στα καραβια με τη βια
στα κοιλα καραβια καθεναν τραβηξα και κατω απ'τους παγκους εδεσα
και τους αλλους εμπιστους συντροφους προσταξα
γρηγορα να κινηθουν και στα γοργα καραβια ν'ανεβουν
μηπως καποιος τρωγοντας λωτο τον γυρισμο στη πατριδα ξεχασει
κι αυτοι αμεσως μπηκαν στα καραβια και στα καθισματα καθησαν
στη σειρα καθισμενοι την αφρισμενη θαλασσα με τα κουπια χτυπουσαν 104

ἔνθεν δ᾽ ἐννῆμαρ φερόμην ὀλοοῖς ἀνέμοισιν 82
πόντον ἐπ᾽ ἰχθυόεντα· ἀτὰρ δεκάτῃ ἐπέβημεν
γαίης Λωτοφάγων, οἵ τ᾽ ἄνθινον εἶδαρ ἔδουσιν.
ἔνθα δ᾽ ἐπ᾽ ἠπείρου βῆμεν καὶ ἀφυσσάμεθ᾽ ὕδωρ,
αἶψα δὲ δεῖπνον ἕλοντο θοῇς παρὰ νηυσὶν ἑταῖροι.
αὐτὰρ ἐπεὶ σίτοιό τ᾽ ἐπασσάμεθ᾽ ἠδὲ ποτῆτος,
δὴ τοτ᾽ ἐγὼν ἑτάρους προΐειν πεύθεσθαι ἰόντας,
οἵ τινες ἀνέρες εἶεν ἐπὶ χθονὶ σῖτον ἔδοντες
ἄνδρε δύω κρίνας, τρίτατον κήρυχ᾽ ἅμ᾽ ὀπάσσας.
οἱ δ᾽ αἶψ᾽ οἰχόμενοι μίγεν ἀνδράσι Λωτοφάγοισιν·
οὐδ᾽ ἄρα Λωτοφάγοι μήδονθ᾽ ἑτάροισιν ὄλεθρον
ἡμετέροις, ἀλλά σφι δόσαν λωτοῖο πάσασθαι.
τῶν δ᾽ ὅς τις λωτοῖο φάγοι μελιηδέα καρπόν,
οὐκέτ᾽ ἀπαγγεῖλαι πάλιν ἤθελεν οὐδὲ νέεσθαι,
ἀλλ᾽ αὐτοῦ βούλοντο μετ᾽ ἀνδράσι Λωτοφάγοισι
λωτὸν ἐρεπτόμενοι μενέμεν νόστου τε λαθέσθαι.
τοὺς μὲν ἐγὼν ἐπὶ νῆας ἄγον κλαίοντας ἀνάγκῃ,
νηυσὶ δ᾽ ἐνὶ γλαφυρῇσιν ὑπὸ ζυγὰ δῆσα ἐρύσσας.
αὐτὰρ τοὺς ἄλλους κελόμην ἐρίηρας ἑταίρους
σπερχομένους νηῶν ἐπιβαινέμεν ὠκειάων,
μή πώς τις λωτοῖο φαγὼν νόστοιο λάθηται.
οἱ δ᾽ αἶψ᾽ εἴσβαινον καὶ ἐπὶ κληῖσι καθῖζον,
ἑξῆς δ᾽ ἑζόμενοι πολιὴν ἅλα τύπτον ἐρετμοῖς.104
.
.
.

Αστακος-εντυπωσεις-μεσημερι-χ.ν.κουβελης

Η ΕΛΑΧΙΣΤΗ ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥΣ-χ.ν.κουβελης

ο Οδυσσεας εφερε το βλεμμα του ολογυρα.η θαλασσα κατω απ'τη πιεση
του ηλιου επιπεδη.καθρεφτης αεικινητων γλαρων.και γαλαζιας ακινησιας ουρανου.
στις αδειες καρεκλες φανταστηκε τα σχηματα των.ανθρωπων.
μια συνομιλια που τελειωσε.μια λεξη που δεν ειπωθηκε.και αναβληθηκε.
μια σιωπη εκκοφαντικη.το παιδι που ρωτουσε κι επαιρνε ασαφεις απαντησεις.
η γυναικα που χαμογελασε.κι υστερα αινιγματικα κλειστηκε στη σιωπη της.
το γελιο που ξεσπασε αναιτιο.ενα αγγιγμα.του δεξιου χεριου στον.αριστερο ωμο.
στιγμιαια αιωρηση της αιωνιοτητας.ο εγκλειστος χρονος της αβεβαιοτητας.
η λαμπερη μερα.η ζεστη ατμοσφαιρα.οι σκιες των ανθρωπων που ηταν εδω
πριν λιγη ωρα και τωρα δεν ειναι.ειμαι κανενας,συλλογιστηκε,ο Οδυσσεας.
η' δεν ειμαι κανενας.το βλεμμα του ολογυρα.τι ειναι το βλεμμα.που βλεπει.
προς τα που.και τι .το παρελθον στο παρον.η' το παρον στο μελλον.
η' το παρελθον στο μελλον.δυαδικες σχεσεις υπαρξης η' μη υπαρξης.
πριν.αργοτερα.τωρα.κανενας.καποιος.κανενας.προχωροντας η ωρα
η θαλασσα δυει στον ηλιο.οι γλαροι συνεχιζουν να μεταφερνουν ασπρη λαμψη.
χρωματιζονται οι απεναντι λοφοι μ' αγριλιες και θαμνους.η φωνη
της βαρκας ξυπνα τα ψαρια απ'τον ησυχο ηρεμο υπνο τους.την ιδια ακριβως
ωρα ειδε ανθρωπους να πλησιαζουν και ν'απομακρυνονται.μαγνητικα πεδια.
δοχεια λεξεων που αδειαζουν και παλι γεμιζουν.γιατι μιλαω.ποιος ακουει.
και τι απαντα.και κυριως τι ρωταει.και τι τον ρωταω.εγω.κανενας δεν ειμαι.
εσυ κανενας δεν εισαι.επινοηση η' πραγματικοτητα.βλεπει γυρω του
την πραγματικοτητα.τις ιδεες της πραγματικοτητας.στον καθρεφτη της θσλασσας
οι ανθρωποι .τα ειδωλα τους.οι φωνες οι χειρονομιες τους.η ελαχιστη συνομιλια τους.
η ενωση και ο χωρισμος τους.η επ'απειρον συνευρεση τους.μια στιγμη.τα παντα.
.
.
.

Vincent van Gogh-c.n.couvelis χ.ν.κουβελής
.
.
εγω ο Βινσεντ Βαν Γκογκ δεν ειμαι ο Vincent Van Gogh
[ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΒΑΝ ΓΚΟΓΚ]-χ.ν.κουβελης

[THOUGHTS ON THE VAN GOGH'S CASE]-c.n.couvelis
I  Vincent Van Gogh am not  The  Vincent Van Gogh

το κιτρινο που εχω στη τσεπη του παντελονιου μου το βγαζω και το κραταω
στα χερια μου.το κοιταζω.το αισθανομαι λαμπερο.ακτινοβολο.το κολλαω
με μια ξαφνικη κινηση στα σταχια.ζωντανευουν φως.
εδω στην Αρλ το φως ειναι διαφορετικο απ'οτι ειναι στην Ελλαδα το φως.
εκει ξαπλωνεις στο χωμα και κοιμασαι.το χωμα εκει ειναι ζεστο.σε ζεσταινει.

ο ουρανος ειναι ενα ακινητο γαλαζιο.το δικο μου γαλαζιο στροβιλιζεται.
εκεινα τα ηλιοτροπια τα ζωγραφισα για τους μελλοντικους εμπορους.
προς πλουτισμο δηλαδη.κατα καποιο τροπο τους απατω.τους αιχμαλωτιζω
σε εναν φαυλο κυκλο.την αλλη μερα αφου σαπισαν τα λουλουδια στο
ανθοδοχειο και μυριζαν απαισια τα πεταξα εξω απ'το παραθυρο στον κηπο.

ο καλος μου ντοκτορ Gachet μου συνεστησε να προσεχω,να φροντιζω τον
εαυτο μου.σημερα νιωθω οργη θυμο και συναμα απελπισια.δεν ξερω τι
φταιει.δεν το θελω.ειμαι φυλακισμενος σε εναν κυκλο.αρχη τελος αρχη.

τι να καταλαβω απο αυτο που βλεπω;το δωματιο η καρεκλα το καδρο στον
τοιχο το παραθυρο ο δρομος εξω τα σπιτια οι ανθρωποι,ποσοι ειδων ανθρωποι
υπαρχουν;το μονοπατι αναμεσα στα οργωμενα χωραφια,τα πουλια στον
αερα ερχονται να τσιμπησουν σπορους,μια αναληψη βλαστησης,η μερα,
η μερα που νυχτωνει,η νυχτα,ο ουρανος πανω ,κατω απ'τους στροβιλισμους
των αστερισμων,αεικινητο τιποτα

σκληρη ,πολυ σκληρη,η ζωη των χωρικων.ανυποφορη.πως την αντεχουν;
πινακα δεν πουλησα,και πειναω,λιγα francs εχω στη τσεπη μου,
κιτρινα

γινομαι καθε μερα,καθε ωρα καθε λεπτο,ξενος προς τον εαυτο μου

τι αλλο μπορει καποιος να κανει;

σιωπη;
η'
ροχαλισμα;

καθως εγω δεν υπαρχω οπως τα πουλια δεν υπαρχουν

κατανοω τον κοσμο σημαινει τον φτυνω

ο κοσμος εχει τους Νομους του εγω τους Αγνοω

εγω ο Βενσεν Βαν Γκογκ δεν ειμαι ο Vincent Van Gogh

ειμαι σκυμενος και σκαβω να βρω

le jaune Je ai en la poche de mon pantalon, enlever et tenir
dans mes mains.
Je le regarde
Je le sente glamour.
rayonnement.
Je le colle
avec un mouvement brusque dans le ble.
se réanimer la lumière.
Ici, à Arles lumière est différente
que dans le Grèce la lumière
il allonge dans la sol et se endormirent.
Le sol y est chaud.
en chaleur.

Le ciel est une sans mouvement bleu tourbillonne.
Ces tournesols les peindre pour les marchants futurs.
ce est à dire à l'enrichissement.
Je quelque sorte les trompe
les capture dans un cercle vicieux.
Le lendemain, après avoir pourri fleurs
dans un vase
et sentait mauvais jeté dehors de la fenêtre dans le jardin.

Mon bon docteur Gachet
recommander
Prenez garde, prendre soin de moi.
Aujourd'hui je me sens la fureur la colère et le désespoir encore.
Je ne sais pas quel est le problème.
Je ne veux pas la
Je suis un prisonnier dans un cercle.
commence end commence

 que Je  comprenez de ce que vous voyez?
 la chambre ou le cadre de la chaise dans mur de la fenêtre
de la rue à l'extérieur des maisons du peuple, combien de sortes de gens
le chemin de là
 travers un champ labouré,
les oiseaux
en air viennent picorer les graines, une ascension de végétationt, jour,
Le jour commence à faire sombre, la nuit, le ciel au-dessus,
au-dessous tourbillon du constellations,
en infini mouvement rien

dur, très dur, la vie  des paysans.
insupportable.
comment résister?
Je
ne pas vendre une table,et Je ai faim, je ai peu francs dans ma poche,
jaune

je serai chaque jour, chaque heure chaque minute,
étranger à moi-même

quoi d'autre que peut-on faire?

silence?
ou
ronflement?

comme je ne exist pas en tant que  les oiseaux ne existent pas

comprendre le monde/signifie la cracher

Le monde a ses lois Je ignore ca

Je Vincent Van Gogh ne suis  pas la producton Vincent Van Gogh

je suis voûtee
et creuser pour trouver
.
.
.

Ενρυθμον Abstract-1.50μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
κατω απο επιφανειες ανθρωπων ζουμε-χ.ν.κουβελης

τι ειπε ο Τειρεσιας στον Οδυσσεα
[Ομηρου Οδυσσεια-ραψωδια λ' στιχοι 84-137]-μεταφραση χ.ν.κουβελης

φυτα σε Antonio Vivaldi for oboe andante πρασινη βλαστηση
απο λεξη σε λεξη η σιωπη κι ας ηχει
μια κυρτωμενη αιωρηση το απογευμα
ο ανθρωπος;τρισυλλαβο ον
κατω απο επιφανειες ανθρωπων ζουμε
τα μωρα του μηδομαι
πολυοματη οιηση

ξεκουμπωνοντας τα χωματα της γης αναδυεται η Περσεφονη
η βλαστηση κουρη Φερεφατα Δαματρης
γυμνα στηθη κρινων ομοια λευκων
στις ανεμωνες αιμοραγει ο Αδωνις
τοτε κρυφοβλεψε ο Τειρεσιας να λουζεται η Αρτεμις
πανσεληνος νυχτα ακτινοβολουσα στους ωμους
και στους μοιρους και στη κοιλια
η' η ωραιοτατη μηδουσα Αθηνη
και φυσικα τον τυφλωσαν
οταν πει τι ειδε να μην τον πιστεψουν στραβο ανθρωπο
κι ετσι τα θεια να μην διασαλευθουν
κι αργοτερα ,λενε,γυναικα τον εκαναν,
ετσι τον γελοιοποιησαν
ανδρογυνο
ειχε γυναικεια στηθη και γενια αντρα
αυτον τον Τειρεσια στη νεκυια της Ομηρου Οδυσσειας
κατεβηκε στον κατω κοσμο να τον συμβουλευτει ο Οδυσσεας
για καλο νοστο
ευνοστον
ραψωδια λ' νεκυια -στιχοι 84-137

[μεταφραση χ.ν.κουβελης]

''κι ηρθε σε μενα τοτε  της πεθαμενης μανας η ψυχη 84
η Αντικλεια του μεγαλοψυχου Αυτολυκου η θυγατερα
που στη ζωη την αφησα φευγοντας για το Ιλιο νεος
οταν  την ειδα δακρυσα και θλιφτηκε η καρδια μου
αλλ'ομως δεν την αφηνα πρωτη να'ρθει οσο κι αν πολυ θρηνουσα,
στο  αιμα κοντα,πριν τον Τειρεσια να ρωτησω
και τοτε κοντα σε μενα ηρθε η ψυχη του Θηβαιου Τειρεσια.
και το χρυσο σκηπτρο κρατουσε.αυτος με γνωρισε και μου'πε
''Θεογεννητε γιε του Λαερτη πολυμηχανε Οδυσσεα
γιατι παρατησες,δυστυχε,το φως του ηλιου κι ηρθες εδω
νεκρους να δεις και τον αχαρο τουτο τοπο;
απομακρυνσου απ'το λακκο,και τραβηξε περα το κοφτερο σπαθι σου
για να πιω αιμα κι επειτα να σου πω τ'αλαθητα λογια''
Αυτος ειπε,κι εγω αναμερισα μακρυα και στη θηκη χωνω
το σπαθι με τ'αργυρα καρφια,κι αιμα οταν ηπιε μαυρο
αυτα τα λογια μιλησε κι ειπε  ο αλανθαστος μαντις
''τον γλυκο γυρισμο ζητας λαμπρε Οδυσσεα
ομως σ'εναντιωνεται ο θεος και νομιζω πως δεν θα σ'αφησει
ο σειστης της γης που στη καρδια του για σενα εχει εκδικηση
και βραζει απο οργη που τον αγαπημενο γιο του τυφλωσες
αλλα παλι οσα κακα κι αν παθετε θα φτασετε αν θελησεις
να συγκρατηθεις εσυ κι οι συντροφοι σου,
οταν πλησιασετε με το καλοφκιαγμενο καραβι
στο νησι της Θρηνακιας  ξεφευγοντας το βιολετι πελαγος
να βοσκουν εκει θα βρητε βοδια και παχια προβατα
του Ηλιου ,π'ολα απο ψηλα τα βλεπει κι ολα τ'ακουει
αυτα αν δεν πειραξεις και το γυρισμο σκεφτεσε
οσα κακα κι αν παθετε στην Ιθακη θα φτασετε
αν ομως τα πειραξετε τοτε να περιμενετε καταστροφη
στο καραβι και στους συντροφους κι αν εσυ διασωθεις
με καθυστερηση κακα θα φτασεις χανοντας ολους τους συντροφους
με ξενο καραβι και θ'αντιμετωπισεις στο σπιτι συμφορες
αντρες ξιπασμενους που το βιος σου κατατρωγουν
ανταγωνιζονται την ισοθεη γυναικα  σου να παρουν και δινοντας δωρα
αλλ'ομως εκεινους  με τη βια θα τιμωρησεις οταν φτασεις
κι αφου επειτα τους μνηστηρες στα μεγαρα σου μεσα τιμωρησεις
και σκοτωσεις με δολο η' στα φανερα με κοφτερο χαλκο
θ'αναχωρισεις επειτα παιρνωντας το καλοφκιαγμενο κουπι σου
να φτασεις σ'εκεινους που δεν γνωριζουν τη θαλασσα
ανθρωπους,ουτε μ'αλατι αναμειγμενη  τροφη τρωνε
ουτ'ακομα αυτοι γνωριζουν τα κοκκινοπλευρα καραβια
ουτε τα καλοφκιαγμενα κουπια,που'ναι φτερα των καραβιων
και σημαδι σου λεω πολυ καθαρο που δεν θα σου ξεφυγει
οποτε με σενα συναντηθει αλλος οδοιπορος
και πει πως δικριανι κρατας στον λαμπρο σου ωμο
τοτε στη γη μεσα στεριωσε το καλοφκιαγμενο κουπι
και κανε καλες θυσιες στον Ποσειδωνα τον βασιλια
κριαρι ταυρο κι απ'τους χοιρους βαρβατο καπρι
και στο σπιτι να επιστρεψεις  να κανεις θυσια εκατομβη
στους αθανατους θεους που τον πλατυ ουρανο κατεχουν
σ'ολους με τη σειρα.κι ο θανατος μακρυα απ'τη θαλασσα
πολυ ανωδυνος θα ερθει και θα σε πετυχει
στα γεραματα  ησυχα αποκαμωμενο.γυρω οι λαοι
ευτυχισμενοι θα'ναι,αυτα τ'αλανθαστα σε σενα λογια ειπα'' 137

''ἦλθε δ᾽ ἐπὶ ψυχὴ μητρὸς κατατεθνηυίης,84
Αὐτολύκου θυγάτηρ μεγαλήτορος Ἀντίκλεια,
τὴν ζωὴν κατέλειπον ἰὼν εἰς Ἴλιον ἱρήν.
τὴν μὲν ἐγὼ δάκρυσα ἰδὼν ἐλέησά τε θυμῷ·
ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ὣς εἴων προτέρην, πυκινόν περ ἀχεύων,
αἵματος ἆσσον ἴμεν, πρὶν Τειρεσίαο πυθέσθαι.
"ἦλθε δ᾽ ἐπὶ ψυχὴ Θηβαίου Τειρεσίαο
χρύσεον σκῆπτρον ἔχων, ἐμὲ δ᾽ ἔγνω καὶ προσέειπεν·
᾽διογενὲς Λαερτιάδη, πολυμήχαν᾽ Ὀδυσσεῦ,
τίπτ᾽ αὖτ᾽, ὦ δύστηνε, λιπὼν φάος ἠελίοιο
ἤλυθες, ὄφρα ἴδῃ νέκυας καὶ ἀτερπέα χῶρον;
ἀλλ᾽ ἀποχάζεο βόθρου, ἄπισχε δὲ φάσγανον ὀξύ,
αἵματος ὄφρα πίω καί τοι νημερτέα εἴπω.᾽
"ὣς φάτ᾽, ἐγὼ δ᾽ ἀναχασσάμενος ξίφος ἀργυρόηλον
κουλεῷ ἐγκατέπηξ᾽. ὁ δ᾽ ἐπεὶ πίεν αἷμα κελαινόν,
καὶ τότε δή μ᾽ ἐπέεσσι προσηύδα μάντις ἀμύμων·
"᾽νόστον δίζηαι μελιηδέα, φαίδιμ᾽ Ὀδυσσεῦ·
τὸν δέ τοι ἀργαλέον θήσει θεός· οὐ γὰρ ὀίω
λήσειν ἐννοσίγαιον, ὅ τοι κότον ἔνθετο θυμῷ
χωόμενος ὅτι οἱ υἱὸν φίλον ἐξαλάωσας.
ἀλλ᾽ ἔτι μέν κε καὶ ὣς κακά περ πάσχοντες ἵκοισθε,
αἴ κ᾽ ἐθέλῃς σὸν θυμὸν ἐρυκακέειν καὶ ἑταίρων,
ὁππότε κε πρῶτον πελάσῃς ἐυεργέα νῆα
Θρινακίῃ νήσῳ, προφυγὼν ἰοειδέα πόντον,
βοσκομένας δ᾽ εὕρητε βόας καὶ ἴφια μῆλα
Ἠελίου, ὃς πάντ᾽ ἐφορᾷ καὶ πάντ᾽ ἐπακούει.
τὰς εἰ μέν κ᾽ ἀσινέας ἐάᾳς νόστου τε μέδηαι,
καί κεν ἔτ᾽ εἰς Ἰθάκην κακά περ πάσχοντες ἵκοισθε·
εἰ δέ κε σίνηαι, τότε τοι τεκμαίρομ᾽ ὄλεθρον,
νηί τε καὶ ἑτάροις. αὐτὸς δ᾽ εἴ πέρ κεν ἀλύξῃς,
ὀψὲ κακῶς νεῖαι, ὀλέσας ἄπο πάντας ἑταίρους,
νηὸς ἐπ᾽ ἀλλοτρίης· δήεις δ᾽ ἐν πήματα οἴκῳ,
ἄνδρας ὑπερφιάλους, οἵ τοι βίοτον κατέδουσι
μνώμενοι ἀντιθέην ἄλοχον καὶ ἕδνα διδόντες.
ἀλλ᾽ ἦ τοι κείνων γε βίας ἀποτίσεαι ἐλθών·
αὐτὰρ ἐπὴν μνηστῆρας ἐνὶ μεγάροισι τεοῖσι
κτείνῃς ἠὲ δόλῳ ἢ ἀμφαδὸν ὀξέι χαλκῷ,
ἔρχεσθαι δὴ ἔπειτα λαβὼν ἐυῆρες ἐρετμόν,
εἰς ὅ κε τοὺς ἀφίκηαι οἳ οὐκ ἴσασι θάλασσαν
ἀνέρες, οὐδέ θ᾽ ἅλεσσι μεμιγμένον εἶδαρ ἔδουσιν·
οὐδ᾽ ἄρα τοί γ᾽ ἴσασι νέας φοινικοπαρῄους
οὐδ᾽ ἐυήρε᾽ ἐρετμά, τά τε πτερὰ νηυσὶ πέλονται.
σῆμα δέ τοι ἐρέω μάλ᾽ ἀριφραδές, οὐδέ σε λήσει·
ὁππότε κεν δή τοι συμβλήμενος ἄλλος ὁδίτης
φήῃ ἀθηρηλοιγὸν ἔχειν ἀνὰ φαιδίμῳ ὤμῳ,
καὶ τότε δὴ γαίῃ πήξας ἐυῆρες ἐρετμόν,
ῥέξας ἱερὰ καλὰ Ποσειδάωνι ἄνακτι,
ἀρνειὸν ταῦρόν τε συῶν τ᾽ ἐπιβήτορα κάπρον,
οἴκαδ᾽ ἀποστείχειν ἔρδειν θ᾽ ἱερᾶς ἑκατόμβας
ἀθανάτοισι θεοῖσι, τοὶ οὐρανὸν εὐρὺν ἔχουσι,
πᾶσι μάλ᾽ ἑξείης. θάνατος δέ τοι ἐξ ἁλὸς αὐτῷ
ἀβληχρὸς μάλα τοῖος ἐλεύσεται, ὅς κέ σε πέφνῃ
γήραι ὕπο λιπαρῷ ἀρημένον· ἀμφὶ δὲ λαοὶ
ὄλβιοι ἔσσονται. τὰ δέ τοι νημερτέα εἴρω''.137
.
.
.

Pop Girl-Hommage to Roy Lichtenstein-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

VIBER VOICES-χ.ν.κουβελης

[Κυριακή, 28 Δεκεμβρίου 2014 2:31 Μ.Μ.] You: βρεχει και ακουω τις σταλαγματιες σου
[Κυριακή, 28 Δεκεμβρίου 2014 2:32 Μ.Μ.] You: βλεπω τα συμφωνα της φωνης σου
[Κυριακή, 28 Δεκεμβρίου 2014 2:33 Μ.Μ.] You: η ενατη συμφωνια των ματιων σου
[Κυριακή, 28 Δεκεμβρίου 2014 2:35 Μ.Μ.] You: στα χερια σου μενεξεδες πουλια αναπαυονται
[Κυριακή, 28 Δεκεμβρίου 2014 2:36 Μ.Μ.] You: ευτυχια η μελισσα γυριζει μελι
[Κυριακή, 28 Δεκεμβρίου 2014 2:37 Μ.Μ.] You: ο ωμος σου γλυκο μηλο που δαγκωνω
[Κυριακή, 28 Δεκεμβρίου 2014 2:38 Μ.Μ.] You: τα χερια σου αρωματιζουν τον αερα
[Κυριακή, 28 Δεκεμβρίου 2014 2:41 Μ.Μ.] You: το χαμογελο ανοιγει το παραθυρο στο γαλαζιο κηπο
[Κυριακή, 28 Δεκεμβρίου 2014 2:43 Μ.Μ.] You: τα δαχτυλα σου ανακατευουν μυριστικα ανθη
it's raining
I hear the waterdrips
in you
under your voice
Iam seeing the Ninth Symphony of Your Eyes
in your hands flowers
violets birds resting
happiness bee spins honey
I sweet apple bite
flavored the air
the smile
opens in the blue garden
You  smells flowers
deine tropft
Ich höre
regnen
Siehe unter Ihre Stimme
Ich
Siehe unter Ihre Stimme
die Neunte Symphonie
von Deine Augen Vögel ruhen
Glück
dreht Honig
in Ihren Händen dein süß Apfel beißen
Geschmack die Luft das Lächeln
Fenster öffnet sich im blauen Garten
Geruch Blumen
Vos mains aromatisées l'air
Voir sous votre voix
pleuvoir je entends vos gouttes
bonheur tourne miel
sourire
Voir sous votre voix
la Neuvième Symphonie de vos yeux
dans vos mains violettes oiseaux perchés
bonheur tourne miel
la Neuvième Symphonie de vos yeux
de pomme douce
Vos mains aromatisées l'eaur
la fenêtre  se ouvre  fleurs odeur
dans le jardin bleu
Sento
piove le tue gocce
Vedere
dolce  di mela
sotto la voce
la Nona Sinfonia di  tuo occhi
in giardino azzuro
nelle vostre mani
dolce  di mela
viole uccelli di riposo
felicità  viole uccelli miele
dolce  di mela
Le tue mani aromatizzato l'aria
in giardino azzuro
loviendo oigo sus goteos
Véase bajo tu voz
la Novena Sinfonía de Sus Ojos
en sus manos violetas aves descansando
felicidad abeja gira miel
tu prima manzana mordida dulce
Sus manos con sabor del aire
la ventana sonrisa abre en el jardín azul
tuyo dedo de mano
rebuscó flores olor
βρεχει και ακουω τις σταλαγματιες σου
βλεπω τα συμφωνα της φωνης σου
η ενατη συμφωνια των ματιων σου
στα χερια σου μενεξεδες πουλια αναπαυονται
ευτυχια η μελισσα γυριζει μελι
ο ωμος σου γλυκο μηλο που δαγκωνω
τα χερια σου αρωματιζουν τον αερα
το χαμογελο ανοιγει το παραθυρο στο γαλαζιο κηπο
τα δαχτυλα σου ανακατευουν μυριστικα ανθη
.
.
.

στο κυκλο των κοριτσιων της Σαπφους-in girl-circle of Sappho -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
[συνθεση απο πινακες του Γιαννη Μοραλη]
.
.
Sappho's Intimacy Private-Diary-c.n.couvelis

Ψαπφας Ημερολογιο-χ.ν.κουβελης

-η καλη μου Ανακτορια μου φαινεται στην ομορφια ιση της Αφροδιτης,
γλυκεια η φωνουλα της.πως ψιθυριζει.τα  λαμδα και τα ρο της.ο κορφος
της μυριστικος κηπος.το κελαρυστο γελιο της πως με τρελενει.λεπτα τα
δαχτυλα των χεριων της .κρινοδαχτυλα.κι η φωνη μου πιανεται σαν μπαινει
μεσα στο δωματιο.εγω την κοιταζω  κρυφα και παει η καρδια μου να σπασει
στα στηθη μου.σαν τ'αστρα  που χανουν το φως τους γυρω απ'την σεληνη
σαν εκεινη βγαινει ολοφωτη στον σκοτεινο ουρανο κι ολα τα φωτιζει νερα
της θαλασσας μηλιες και δεντρα του κηπου.και το γυμνο ωμο της φωτιζει
αργυρο.''απ'τον ουρανο κατεβηκες,καλη μου;''την ρωταω και ταραζομαι.και
μ'ανθη της Ανοιξης και του Μαη  στολιζω με στεφανι τα μαλλια της.''Ψαπφα,
ποια περισσοτερον αγαπας,εμενα η' την Ατθιδα η' την Τελεσιππα,ποια περισ-
σοτερο φροντιζεις;''με ρωταει με γλυκεια απαλη φωνη.''εσενα,λατρευω,αγαπη-
μενη''της αποκρινομαι.και βλεπω τα κοκκινα σαν κερασια χειλια της να χαμο-
γελουν.και τοτε για να την ευχαριστησω της τραγουδαω στιχους μου.
Αστέρες μέν ἀμφι κάλαν σελάνναν
ἆιψ ἀπυκρύπτοισι φάεννον εἶδος,
ὄπποτα πλήθοισα μάλιστα λάμπης
ἀργύρια γᾶν
τοτε η Ανακτορια μου γελαει ευτυχισμενη.κάλαν σελάνναν.φάεννον εἶδος
μάλιστα λάμπης.και σηκωνεται.πως περπαταει η φιλη μου σαν περδικα.
θαυμασια βηματιζει ἔρατόν τε βᾶμα.στον καθρεφτη μπροστα πηγαινει και
καθεται.ισοθεη.κἀμάρυχμα λάμπρον ἴδην προσώπω.το φεγγοβολημα του
προσωπου της με μαγνητιζει.ο αρωματικος χειμμαρος των βοστρυχων της.
ο περηφανος ασπρος λαιμος της.τα τριανταφυλλα μαγουλα της.η κομψη
μυτουλα της.πως ολα τ'αγαπαω.κι εγω μαγεμενη την πλησιαζω και στ'αυτακι
της ψιθυριζω τρεμοντας:
Ἔρος δηὖτέ μ᾽ ὀ λυσιμέλης δόνει
γλυκύπικρον ἀμάχανον ὄρπετον
ποσον πολυ αυτο της αρεσει της καλης μου Ανακτοριας.περιτεχνα τα πεδιλα
στα ποδια της.πως αγκαλιαζουν τα δαχτυλακια της.και ποθηω και εραομαι.
να φιλησω.΄'κατι θελω να σου πω,αλλα ντρεπομαι''.με κοιταξε βαθεια στα ματια.
κοκκινησα.''τι θελεις;''την ακουσα μισολυποθυμισμενη να λεει.''θέλω τί τ᾽ εἴπην,
ἀλλά με κωλύει αἴδως.''.επανελαβα χαμηλοφωνα.''Πεστο μου ν'ακουσω''την ακου-
σα να λεει κι ετρεμα.
''Eροs δ’ετιναξε µοι φρεναs , ω ανεµοs
κατ’ οροs δρυσιν εµπετων''
''Ψάπφοι,της ανοιξης καλλικελαδη αηδονα μου''.μου ειπαν τα χειλακια της.
και λαχταρησα σαν τρυγωνα.τολμησα κι αγγιξα ἀπάλᾳ δέρα.ὂν δ᾿ ἔφλυξας ἔμαν
φρένα καιομέναν πόθωι.καηκα αναψε το κορμι μου εχασα τα μυαλα μου.κι επει-
τα στη νυχτα που να'ταν ποτε να μην τελειωνε
δαύοις ἀπάλας ἐτάρας
ἐν στήθεσιν
καὶ στρώμναν ἐπὶ μολθάκαν
ἀπάλαν...
ἐξίης πόθον...
στα χερια μου την κρατουσα και την αγκαλιαζα
οπως η ροδοδαχτυλος σεληνη μετα τη δυση του ηλιου
ειναι αναμεσα στ'αστρα και περιλουζει με το φως της
την αλμυρη θαλασσα και την πολυανθισμενη γη
καλη δροσια χυνεται,βλαστιζουν τα ροδα και οι μελωμενοι
λωτοι γεμιζουν ανθια
ετσι ηταν η Ανακτορια στο κρεβατι μου
ὠς ὄτ᾽ ἀελίω δύντος ἀ βροδοδάκτυλος σελάννα
πάντα περρέχοισ᾽ ἄστρα, φάος δ᾽ ἐπί[10]σχει θάλασσαν
ἐπ᾽ ἀλμύραν ἴσως καὶ πολυανθέμοις ἀρούραις.
ἀ δ᾽ ἐέρσα κάλα κέχυται, τεθάλαισι δὲ βρόδα
κἄπαλ᾽ ἄνθρυσκα καὶ μελίλωτος ἀνθεμώδης.
κι ειπα βαθεια μεσα μου
Ευτυχισμενη ειμαι,ο γαμος εγινε οπως το ποθουσα
και την κορη εχω που τοσο ηθελα
κι εκεινης της φιλης ψιθυρισα
χαριτωμενη εχεις μορφη,τα ματια σου,κοπελλα μου,
γλυκα σα μελι κι ο ερωτας στο ποθητο σου προσωπο χυνεται
ναι
ετσι εμενα εξοχα με τιμησε η Αφροδιτη

Ὄλβια , σοὶ μὲν δὴ γάμος ὠς ἄραο
ἐκτετέλεστ᾽, ἔχηις δὲ πάρθενον, ἂν ἄραο.
σοὶ χάριεν μὲν εἶδος, ὄππατα δ᾽ ἐστί, νύμφα,
μέλλιχ᾽, ἔρος δ᾽ ἐπ᾽ ἰμέρτωι κέχυται προσώπωι.
[5]...τετίμακ᾽ ἔξοχά σ᾽ Ἀφροδίτα.
.
.
-τωρα τι να γραψω η δυστυχη;
εδυσε η σεληνη κι η Πουλια εδυσε κι αυτη
μεσανυχτα,περασ'η ωρα,κι εγω μονη κοιμαμαι
εμενα μ'εχεις ξεχασει ,Ανακτορια,
και με περιφρονεις κι αλλου αγαπας
και δεν σε νοιαζω πια
θελω τωρα να πεθανω
και,να,βλεπω τους δροσερους λωτους
στις οχθες του Αχεροντα

Δέδυκε μὲν ἀ σελάννα
καὶ Πληίαδες· μέσαι δὲ
νύκτες, παρὰ δ᾽ ἔρχετ᾽ ὤρα·
ἔγω δὲ μόνα κατεύδω.
... ἔμεθεν δ' ἔχῃσθα λάθαν
[Ανακτορια]σοὶ δ' ἔμεθεν μὲν ἀπήχθετο
φροντίσδην, ἐπὶ δ' [αλλαν] πότᾳ
[μᾶλλον] ἀνθρώπων ἔμεθεν φίλησθα
κατθάνην δ’ ἴμερός τις [ἔχει με καὶ
λωτίνοις δροσόεντας [ὄ-
χ[θ]οις ἴδην Ἀχερ[
.
.
.

Τακης Σινοπουλος-ποιητης-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΔΕΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ -χ.ν.κουβελης

χειμωνας
μεσα στην αδεια Ιστορια
ανθρωποι με
κομμενα χερια συντριμενα ποδια
ουτε αγαλματα ουτε ηρωες
''πως εφτασες ως εδω;πες μας ποιος εισαι; πες μας τι εγινε;''
ουτε αγαλμα ουτε ηρωας
σακατης
ρουφιανοι δολοφονοι με
πλαστογραφημενες Ιστοριες ενθεν και ενθεν πορνεια
η Ελλαδα

κενοδοξια ποιητων η ποιηση
η'
εκρηξη της γλωσσας
.
.
.

Ανδρεας Εμπειρικος-ποιητης-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΕΝ ΙΜΕΡΩ ΕΚΣΤΑΣΕΙ ΓΛΩΤΤΑ-χ.ν.κουβελης

ω!το ορμητικοτατον μεγα υπερωκεανιον  εν σφοδρα στυσει φαλλος προσω
ολοταχως εισερχομενον εις κρυφοτατον μυχον αιμασωντος αιδοιου δεκα-
επταετους παρθενου υγραεντος και ζεον περικαλλης ανθωνας ροδων και
ιοφαιων ινιδιων πληρως γεμουσων ιμερου εξαρσεως ω!το ατιθασον στητον
στηθος απαλου σαρκος ευμυριστον θαλλον ευλιγυστον εις τας θωπειας
ποθον αντιδρων ω!τα αλαβαστρινα μπρατσα και η λευκοτητα της κοιλιας
αρχαιοτατη εγκατοικησις  περιστερων ω!ο λαιμος του κυκνου ω!τα κρινο-
δαχτυλα εις ικεσιαν δια αμεσον συνουσιαν ανεμποδιστον ω!οι ελικες των
μηρων ως γαλακτος λευκων λαμπρος διαδρομος σπερματος εκτινασομενου
βαθεως του κολπου αναταραζων τας αισθησεις τας απο αρχης κοσμου
εως συντελειας κοσμου σφαδαζων ηδονουμενον ω! ροδαλον αιδοιον η
νεουργια φωτος βλαστησεως.θαρσαλεον αγνον.απορρητον ελευθερον.
ευκαρπον αμαραντον.απειρογαμον ευοσμον θυμιαμα.θεια εισοδος απροσ-
μαχητος.κραταιον αφθαρτον  ασβηστον φωτιζον.φλογος ερεθυμα αειζεον.
μελιχυουσα κρηνη.το γλυκαινον τα αισθητηρια.ες αει ηδοιον ειναι.
.
.
.

Μανωλης Αναγνωστακης-ποιητης-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ησυχοι ημαστε που ξεμπερδεψαμε μια και καλη με την Ιστορια-χ.ν.κουβελης

αν ειναι να εκλαβουν αλλιως την Ιστορια
να την πλαστογραφησουν να την εκχυδαισουν
καλυτερα να σιωπησουμε
να μιλησουν για μυθογραφιες
ν'αλλαξουν τα γεγονοτα μ'αλλα γεγονοτα
να μιλησουν για προσωπα κατα πως τους συμφερει
ν'αλλαξουν ημερομηνιες να σβησουν
να παραχαραξουν την πραγματικοτητα
να μας προσαψουν κενοδοξια ιδιοτελεια
καλυτερα ειναι να σιωπησουμε
αν ετσι πρεπει να κυλησει ο ρους της Ιστοριας
πες πως ποτε δεν υπηρξαμε
αλλωστε ποτε δεν μας αρεσαν οι κουφιοι ηρωισμοι
και μαλιστα,και δεν ειναι σπανιο αυτο,να εξαργυρωνονται
ησυχοι ημαστε που ξεμπερδεψαμε μια και καλη με την Ιστορια
.
.
.

στον καθρεφτη της Μηδειας -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Μηδεια-χ.ν.κουβελης

η θαλασσα [εκλεισε το παραθυρο]
ακουσε τον ανεμο[''να'ταν να μην ακουγα'']
μια φωνη -μια δευτερη φωνη
επειτα γελιο
[το μηλο παρατημενο πανω στο κιτρινο τραπεζι]
ειδε την εικονα της σχισμενη στον καθρεφτη
[[μήτηρ
κινεῖ κραδίαν͵ κινεῖ δὲ χόλον.]]
μια κουκλα με βγαλμενα ματια σπασμενα χερια
ενα ποδι ελειπε τραβηγμενα τα μαλλια
[η μνημη της πατριδας τοτε.ο πατερας πηγε να την εμποδισει]
[ἄγριον ἦθος στυγεράν τε φύσιν
φρενὸς αὐθάδους]
''ο ηλιος γιατι δεν δυει; ποτε να μην ξαναβγει.
σκοταδι θελω.γιατι με τυρανναει το φως;
τι μεγαλη μερα''
 [λύει δ΄ ἄλγος]
.
.
.

Σαπφω Sappho-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

στην αυλη της Σαπφους-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
πολυ πακτιδος αδυμελεστερα Σαπφω-χ.ν.κουβελης

πρεπει στις φιλες  που'ναι πιο δροσερες απ'τη χλοη
να τραγουδησει γλυκα τραγουδια
ταὶς κάλαισιν που πορφυρα φορανε ρουχα
η ομορφη Δικα με τ'απαλα χερακια κι οι αλλες κοπελλες
με στεφανια απο μενεξεδες και τριανταφυλλα πλεγμενα
στα μαλλια

ὦ κάλα, ὦ χαρίεσσα Ατθις

μονο η Ατθις γνωριζει πως μεσα της την τρωει η σκεψη
της Μνασιδικης που βρισκεται μακρυα περα στους Λυδους
και που σαν την σεληνη λαμπει οταν πεσει η νυχτα
και χυνει το φως της πανω στα νερα και μεσα στους
κηπους ολα τα φωτιζει δεντρα και λουλουδια
και μονη εδω η Ψαπφα ζει στο σκοταδι
παρατημενη
.
.
.

Εθνικο Αρχαιολογικο Μουσειο-Αθηνα
.
.
ΟΡΕΣΤΗΣ-χ.ν.κουβελης

η Ηλεκτρα σαν σκυλα λυσσασμενη που αν δεν δαγκωσει δεν ησυχαζει
''εσυ ησουνα μικρος δεν καταλαβαινες,στα παιχνιδια σου αθωο παιδι
εγω ειδα
στο λουτρο τον εσφαξαν
με διχτυ τον τυλιξαν
μέμνησο λουτρῶν οἷς ἐνοσφίσθη.
μέμνησο δ᾽ ἀμφίβληστρον ὡς ἐκαίνισαν.
πέδαις δ᾽ ἀχαλκεύτοις ἐθηρεύθη
στα σιδερα τον επιασαν σαν αγριο θηριο,
και δεν κοιμαμαι τα βραδυα
τους ακουω να γελανε δυνατα,ξεδιαντροπα μπροστα μου ν'αγκαλιαζονται
η μανα με τον εραστη της,ντροπη που δεν αντεχω,μισος που με διαλυει''
σαν την μουδιαστρα της θαλασσας μ'αγγιξαν τα λογια της
και μουδιασαν το νου
να μην ημουν γενια του καταραμενου του Ατρεα που σκοτωσε τα παιδια
του Θυεστη και τα'δωσε σε δειπνο να τα φαει ο πατερας τους μαγειρεμενα
εγω τωρα πληρωνω τα κριματα
απ'το σπιτι μεσα ηρθε σε μενα  εμπιστος ανθρωπος και μου'πε τ'ονειρο
που'δε η μανα
πως ,ταχα,γεννησε φιδι και πως σαν παιδι το σπαργανωσε
και στο βυζι της το'βαλε να βυζαξει κι εκεινο μαυλισε γαλα μ'αιμα
τεκεῖν δράκοντ᾽ ἔδοξεν, ὡς αὐτὴ λέγει.
ἐν [ι] παιδὸς ὁρμίσαι δίκην.
αὐτὴ προσέσχε μαζὸν ἐν τὠνείρατι.
ὥστ᾽ ἐν γάλακτι θρόμβον αἵματος σπάσαι.
ἡ δ᾽ ἐξ ὕπνου κέκλαγγεν ἐπτοημένη.
κι απ'τον υπνο ξυπνησε τρομαγμενη κι ουρλιαξε
''Ορεστη.Ορεστη,παιδι μου,θα σκοτωσεις τη μανα;''
την ειδα,ολοζωντανη,να τρεμει και να μ'εκλιπαρει
σχιζοντας το ρουχο στο στηθος κι αρπαζοντας με τα δυο χερια
το βυζι της μου το'δειχνε
''να,μ'αυτο το στηθος σ'εθρεψα και σε μεγαλωσα''
κι επανελαβε με τρομερη φωνη
''κτενεῖν ἔοικας, ὦ τέκνον, τὴν μητέρα
ἐπίσχες, ὦ παῖ, τόνδε δ᾽ αἴδεσαι, τέκνον,
μαστόν, πρὸς ᾧ σὺ πολλὰ δὴ βρίζων ἅμα
οὔλοισιν ἐξήμελξας εὐτραφὲς γάλα.''
δειλιασα,εκανα να φυγω,κι ειδα πανω μου σαν σπαθια κοφτερα
να με καρφωνουν τα ματια της Ηλεκτρας,
σαν κεραυνοι πεσαν πανω μου
''μέμνησο λουτρῶν οἷς ἐνοσφίσθη.
μέμνησο δ᾽ ἀμφίβληστρον ὡς ἐκαίνισαν.
πέδαις δ᾽ ἀχαλκεύτοις ἐθηρεύθη''
σαν την μουδιαστρα της θαλασσας μ'αγγιξαν τα ματια της
και μουδιασαν το νου
ριχτηκα καταπανω της και στριβοντας το κοφτερο μαχαιρι στο στηθος της
σκοτωσα τη μανα λεγοντας
''σύ τοι σεαυτήν, οὐκ ἐγώ, κατακτενεῖς.
οι ντροπες σου σε σκοτωνουν κι οχι εγω ,μητερα''
και πριν ξεψυχηση την ακουσα αδυνατα πολυ να λεει
''εγω παιδι δεν γεννησα αλλα φιδι εθρεψα
οἲ ᾽γὼ τεκοῦσα τόνδ᾽ ὄφιν ἐθρεψάμην.''

οτι εγινε δεν γινεται να ξεγινει,και τι σημασια εχει
που καποτε κι εγω αδυνατο παιδι ημουνα μωρο στη κουνια
εκλαιγα και τρεχαν στη φωνη μου
πεινουσα και με ταιζαν  διψουσα και με ξεδιψαγαν
λερωνα και με καθαριζαν
οὐ γάρ τι φωνεῖ παῖς ἔτ᾽ ὢν ἐν σπαργάνοις,        755
εἰ λιμός, ἢ δίψη τις, ἢ λιψουρία
ἔχει
και μ'ειχανε εγνοια να μεγαλωσω
και να που μεγαλωσα και πληρωσα τον αρχαιο κυκλο
γυρισα προς το μερος της Ηλεκτρας κι ειπα
''Ηλεκτρα,ησυχασε,ολα τελειωσαν
αναψε το φως να κοιμηθεις''
και κοιμηθηκε η Ηλεκτρα κοντα μου
.
.
.
[τα αρχαια αποσπασματα απο τις Χοηφορες της Ορεστειας του Αισχυλου]
.
.
.

ΔΙΠΤΥΧΟ  ΑΡΣΕΝΙΚΟ - ΘHΛYΚΟ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

προφιλ.το μετωπο.η καμπυλη.γραμμη της μυτης.το περιγραμμα των χειλιων.
το κυρτο σαγονι.η διαγωνια του λαιμου.''τα ματια''ακουστηκε η γυναικα''τα
ματια μου δεν τα βλεπεις;''.η αορατη φωνη.το πεπερασμενο.απειρες διχοτο-
μησεις.απειρες προσθεσεις.η φωνη που κινειται.το συναισθημα που αντιστοι-
χει.γυρισε το προσωπο .''στο χωρο υπαρχουμε;''την ακουσε παλι.''η' στο χρονο
υπαρχουμε;''δεν απαντησε.συμφυτος δυισμος.στοιβαζεται χωρος στον χρονο.
και χρονος στο χωρο.βεβαιοτητα.αοριστια.γυρισε το προσωπο προς το μερος
του.''ειναι μεσημερι''της ειπε.''βλεπω το φως''.βλεπω το φως σημαινει αισθα-
νομαι.ποση ωρα τον κοιτουσε;μια μικρη στιγμη,ελαχιστη.μια αιωνιοτητα.περι-
εργαστηκε εκεινο το προσωπο.''εκεινη τη μερα,θυμαμαι''.μιλησε για κεινη.
''θυμαμαι,τη μερα εκεινη''μιλησε για κεινον.ακουγε.ακουγανε.θυμαμαι σημαινει ξαναζω.επιθυμω.επεστρεψε το προσωπο σε προφιλ.η ιδια περιγραφη.αεικινητη
εντυπωση.''σε ειδα για πρωτη φορα''την ακουσε.περιμενε.συνεχισε.''σε ειδα πρωτη
φορα''.εκλεισε τη φωνη της σε κυκλο.την κοιτουσε.διαφανη.ωρα την κοιτουσε.
''βλεπεις τα ματια μου;''την ακουσε παλι.''τα ματια μου που σε κοιτανε''.τα ματια
που κοιτανε.κοιτανε.ο ενας τον αλλον.γυρισε και τον κοιταξε.''το ιδιο ποσες φορες;''.ρωτησε.ρωτησε.δεν απαντησε.εκλεισε τα ματια για να δει καλυτερα.ψιθυ-
ρισε.δεν ακουσε.αισθανθηκε.παλι το προσωπο προφιλ.''το γνωριζεις;''ρωτησε.
''το γνωριζω''απαντησε.
.
.
.

abstract rythms-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΕΝΤΕΛΕΧΕΙΑ

το τριανταφυλλο που με ξυπναει
το ματι που κολυμπαει στο ματι
τα δαχτυλα που κρατουν.το μηλο
τα βηματα που χαραζονται στην αμμο

η ισορροπια του λευκου
το αεροθουμενο του πουλιου
το ευλυγιστο των χειλιων
η λεξη της συμμετριας

πληρες αρωματων
ευηχο βλεμματος
αναπνοη κρινων
φλογα φωνης

διαφανο
απαλο
ανθος
πνοη

ησυχο
γυμνο
νερο
φως
.
.

a la Yves Klein.Blue Praxis-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Εντελεχεια

ακουω Johann.Sebastian Bach νερα
ν'ανεβαινουν στα βιολοντσελα των δεντρων
.
.
.

Cathy Berberian-soprano-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
RHAPSODY-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
for 2 soprano-alto-mezzo-basso and 2 mixed chorus -piano-cello-violoncello-
clarinett-Jazz quartett-magnetic tapes
[texts poems:Ομηρου Οδυσσεια ραψωδια κ'-στιχοι 133-486-Ezra Pount Canto I
-c.n.couvelis' Poems]

MULTI-TEXT

I am a man from blue gardens
a full moon is rising from yellow - green hill
a hand writes circles an apple is no -sphere ,
an open window is not a picture - like landscapes,
like a fish ,
like a person in capitalistic working ,
like a child out home give a truth like a theorem,
don ' t block yours works into ανοησιες
- let 's start numbering [ ... minus one , zero , plus one ... ]
and find in the end of proccessing work yours political rights
and the metaphysical ideas [ about me you ours ]
don' t follow fake situations στη ακρη της θαλασσας το φως
εριχνε τα ψαρια στα διχτυα του then Ullysses neared
και μιλησε στους ανιδεους ψαραδες [ everything is you ]
και μαθε πως η θαλασσα ειναι οι γαλαζιοι κηποι
And then went down to the ship,
Set keel to breakers, forth on the godly sea, and
We set up mast and sail on that swart ship,
Bore sheep aboard her, and our bodies also
Heavy with weeping, and winds from sternward
Bore us onward with bellying canvas,
Crice's this craft, the trim-coifed goddess.
Then sat we amidships, wind jamming the tiller,
Thus with stretched sail, we went over sea till day's end.
Sun to his slumber, shadows o'er all the ocean,
Came we then to the bounds of deepest water,
To the Kimmerian lands, and peopled cities
Covered with close-webbed mist, unpierced ever
With glitter of sun-rays
Nor with stars stretched, nor looking back from heaven
Swartest night stretched over wreteched men there.
The ocean flowing backward, came we then to the place
Aforesaid by Circe.
Here did they rites, Perimedes and Eurylochus,
And drawing sword from my hip
I dug the ell-square pitkin;
Poured we libations unto each the dead,
First mead and then sweet wine, water mixed with white flour
Then prayed I many a prayer to the sickly death's-heads;
As set in Ithaca, sterile bulls of the best
For sacrifice, heaping the pyre with goods,
A sheep to Tiresias only, black and a bell-sheep.
Dark blood flowed in the fosse,
Souls out of Erebus, cadaverous dead, of brides
Of youths and of the old who had borne much;
Souls stained with recent tears, girls tender,
Men many, mauled with bronze lance heads,
Battle spoil, bearing yet dreory arms,
These many crowded about me; with shouting,
Pallor upon me, cried to my men for more beasts;
Slaughtered the herds, sheep slain of bronze;
Poured ointment, cried to the gods,
To Pluto the strong, and praised Proserpine;
Unsheathed the narrow sword,
I sat to keep off the impetuous impotent dead,
Till I should hear Tiresias.
But first Elpenor came, our friend Elpenor,
Unburied, cast on the wide earth,
Limbs that we left in the house of Circe,
Unwept, unwrapped in the sepulchre, since toils urged other.
Pitiful spirit. And I cried in hurried speech:
"Elpenor, how art thou come to this dark coast?
"Cam'st thou afoot, outstripping seamen?"
And he in heavy speech:
"Ill fate and abundant wine. I slept in Crice's ingle.
"Going down the long ladder unguarded,
"I fell against the buttress,
"Shattered the nape-nerve, the soul sought Avernus.
"But thou, O King, I bid remember me, unwept, unburied,
"Heap up mine arms, be tomb by sea-bord, and inscribed:
"A man of no fortune, and with a name to come.
"And set my oar up, that I swung mid fellows."
Αυτος ειναι ακριβως ενας Ανθρωπος
..
Γλαροι πετουν ακολουθωντας τον Οδυσσεα
..
A Puzzle of the Reality
.
a side of airy waters
και τα γεωμετρικα μοτιβα σχηματιζουν το προσωπο ενος θεατη
σε καταμεστο αρχαιο ελληνικο θεατρο
the enigma is an endless labyrinthus a citron
and two oranges ,
and at back a glass in the shape ενος δεντρου
ακουσε το παιδι πως προχωραει κυλωντας τα ερωτηματα
ειδε τη λευκοτητα να ανατελει ,
κι υστερα ακολουθησε ενα πληθος γλαρων
να μετρησουμε δεν μπορεσαμε τις σκιες τους
the light is an great explosion of multicolor cubes
εσπασε το βιολι σε παραγραφους παραμυθιων ,
και με καρφια στους τοιχους κρεμασε ενα κοκκινο τριανταφυλλο,
δυο εισιτηρια θεατρου και τον Ρηγα Σπαθι
two blue - grey fishes are swimming in the yellow plate
on the red - brown table ανοιξε τα χερια ,
εκανε την χειρονομια του αποχαιρετισμου ,
και δεν κουνησε απο τη θεση του ,
επειτα σκυβοντας σχεδιασε ενα ρομβο ,
κι αργοτερα τον εσβησε και στη θεση του εγραψε
με ελληνικα γραμματα ΤΕΤΡΑΓΩΝΟ
and now he is saying
'' Tetragonon is the Utopia of the Polygonon ''
..
Εξ Ισορροπου Φωτος Πλασμενη
..
Work-Art-Logic-Imagination
..
Αναμεσα σε σχηματα δεντρων βαδιζοντας ο ηλιος
"ἔνθεν δὲ προτέρω πλέομεν ἀκαχήμενοι ἦτορ,133
ἄσμενοι ἐκ θανάτοιο, φίλους ὀλέσαντες ἑταίρους.
Αἰαίην δ᾽ ἐς νῆσον ἀφικόμεθ᾽· ἔνθα δ᾽ ἔναιε
Κίρκη ἐυπλόκαμος, δεινὴ θεὸς αὐδήεσσα,
αὐτοκασιγνήτη ὀλοόφρονος Αἰήταο·
ἄμφω δ᾽ ἐκγεγάτην φαεσιμβρότου Ἠελίοιο
μητρός τ᾽ ἐκ Πέρσης, τὴν Ὠκεανὸς τέκε παῖδα.
ἔνθα δ᾽ ἐπ᾽ ἀκτῆς νηὶ κατηγαγόμεσθα σιωπῇ
ναύλοχον ἐς λιμένα, καί τις θεὸς ἡγεμόνευεν.
ἔνθα τότ᾽ ἐκβάντες δύο τ᾽ ἤματα καὶ δύο νύκτας
κείμεθ᾽ ὁμοῦ καμάτῳ τε καὶ ἄλγεσι θυμὸν ἔδοντες.
ἀλλ᾽ ὅτε δὴ τρίτον ἦμαρ ἐυπλόκαμος τέλεσ᾽ Ἠώς,
καὶ τότ᾽ ἐγὼν ἐμὸν ἔγχος ἑλὼν καὶ φάσγανον ὀξὺ
καρπαλίμως παρὰ νηὸς ἀνήιον ἐς περιωπήν,
εἴ πως ἔργα ἴδοιμι βροτῶν ἐνοπήν τε πυθοίμην.
ἔστην δὲ σκοπιὴν ἐς παιπαλόεσσαν ἀνελθών,
καί μοι ἐείσατο καπνὸς ἀπὸ χθονὸς εὐρυοδείης,
Κίρκης ἐν μεγάροισι, διὰ δρυμὰ πυκνὰ καὶ ὕλην.
μερμήριξα δ᾽ ἔπειτα κατὰ φρένα καὶ κατὰ θυμὸν
ἐλθεῖν ἠδὲ πυθέσθαι, ἐπεὶ ἴδον αἴθοπα καπνόν.
ὧδε δέ μοι φρονέοντι δοάσσατο κέρδιον εἶναι,
πρῶτ᾽ ἐλθόντ᾽ ἐπὶ νῆα θοὴν καὶ θῖνα θαλάσσης
δεῖπνον ἑταίροισιν δόμεναι προέμεν τε πυθέσθαι.
ἀλλ᾽ ὅτε δὴ σχεδὸν ἦα κιὼν νεὸς ἀμφιελίσσης,
καὶ τότε τίς με θεῶν ὀλοφύρατο μοῦνον ἐόντα,
ὅς ῥά μοι ὑψίκερων ἔλαφον μέγαν εἰς ὁδὸν αὐτὴν
ἧκεν. ὁ μὲν ποταμόνδε κατήιεν ἐκ νομοῦ ὕλης
πιόμενος· δὴ γάρ μιν ἔχεν μένος ἠελίοιο.
τὸν δ᾽ ἐγὼ ἐκβαίνοντα κατ᾽ ἄκνηστιν μέσα νῶτα
πλῆξα· τὸ δ᾽ ἀντικρὺ δόρυ χάλκεον ἐξεπέρησε,
κὰδ δ᾽ ἔπεσ᾽ ἐν κονίῃσι μακών, ἀπὸ δ᾽ ἔπτατο θυμός.
τῷ δ᾽ ἐγὼ ἐμβαίνων δόρυ χάλκεον ἐξ ὠτειλῆς
εἰρυσάμην· τὸ μὲν αὖθι κατακλίνας ἐπὶ γαίῃ
εἴασ᾽· αὐτὰρ ἐγὼ σπασάμην ῥῶπάς τε λύγους τε,
πεῖσμα δ᾽, ὅσον τ᾽ ὄργυιαν, ἐυστρεφὲς ἀμφοτέρωθεν
πλεξάμενος συνέδησα πόδας δεινοῖο πελώρου,
βῆν δὲ καταλοφάδεια φέρων ἐπὶ νῆα μέλαιναν
ἔγχει ἐρειδόμενος, ἐπεὶ οὔ πως ἦεν ἐπ᾽ ὤμου
χειρὶ φέρειν ἑτέρῃ· μάλα γὰρ μέγα θηρίον ἦεν.
κὰδ᾽ δ᾽ ἔβαλον προπάροιθε νεός, ἀνέγειρα δ᾽ ἑταίρους
μειλιχίοις ἐπέεσσι παρασταδὸν ἄνδρα ἕκαστον·
Γραψε '' και ακουσε
.
Μαρμαρινα και πηλινα ειδωλια στο καταμεστο θεα-
τρο ,το σκηνικο αλλαξε κατα τη διδασκαλια του, αριστε-
ρα η γυναικα , η γλυκοφωνησα . τωρα ηχει το πε-
τρινο ρολο'ι με τις εγχαρακτες ωρες . να! το περα-
σμα του ηλιου ,γελω το
............................κοκκινο
............................κιτρινο ανοιγω με χαλκινα κλειδια κι η
............................μασκα γιγαντιαια, κατα τας γραφας επλη-
............................ρωθει ο πλανος, οι δε παλαιστες εθεα-
.................................θησαν αναμεσα στα τραπεζια τους , με
.................................κοφτερο μυαλο εκοψε φετες το ψωμι,ομως
................. ο αλογαρης εσυρε τον κυκλο με τον δια-
..................βητη.σιωπη, δεν ερχεται εδω παρα η σιωπη.αυριο η
..................γεννηση [ σημερα τα σπερματα τους στα τεσσερα
..................σημεια του οριζοντα
..................καταφυγιο των νερων / πολλα δεν εκφρασθηκαν με
τετραγωνα γαλαζια , μητε τα κοκκινα ορθογωνια ονειρευ -
τηκαν το ταπεινο . αλλα το μεγαλοσχημο σε καμια περιπτωση,
σιγουροι ειμαστε:το χρημα πουλαει τα σχηματα του
σε βιολοντσελα [ flash ! face 15 sec ] κι υστερα
γεμισε το τοπιο ποδηλατα [ τυλιγμενα με τα σιταροχωραφα
περπατησαν τα ονοματα τους, ως το εργοστασιο με τα κοκκινα
τουβλα ] καλα ητανε τα παιδια , πανω τους τα βουνα [ σαν
επιτυμβιες στηλες , αληθεια ] , αληθεια , εδω οι λεξεις υπα -
κουνε στον ποιητη ,
........................................................τελος .
.
"ὦ φίλοι, οὐ γάρ πω καταδυσόμεθ᾽ ἀχνύμενοί περ
εἰς Ἀίδαο δόμους, πρὶν μόρσιμον ἦμαρ ἐπέλθῃ·
ἀλλ᾽ ἄγετ᾽, ὄφρ᾽ ἐν νηὶ θοῇ βρῶσίς τε πόσις τε,
μνησόμεθα βρώμης, μηδὲ τρυχώμεθα λιμῷ.᾽
"ὣς ἐφάμην, οἱ δ᾽ ὦκα ἐμοῖς ἐπέεσσι πίθοντο,
ἐκ δὲ καλυψάμενοι παρὰ θῖν᾽ ἁλὸς ἀτρυγέτοιο
θηήσαντ᾽ ἔλαφον· μάλα γὰρ μέγα θηρίον ἦεν.
αὐτὰρ ἐπεὶ τάρπησαν ὁρώμενοι ὀφθαλμοῖσιν,
χεῖρας νιψάμενοι τεύχοντ᾽ ἐρικυδέα δαῖτα.
ὣς τότε μὲν πρόπαν ἦμαρ ἐς ἠέλιον καταδύντα
ἥμεθα δαινύμενοι κρέα τ᾽ ἄσπετα καὶ μέθυ ἡδύ·
ἦμος δ᾽ ἠέλιος κατέδυ καὶ ἐπὶ κνέφας ἦλθε,
δὴ τότε κοιμήθημεν ἐπὶ ῥηγμῖνι θαλάσσης.
ἦμος δ᾽ ἠριγένεια φάνη ῥοδοδάκτυλος Ἠώς,
καὶ τότ᾽ ἐγὼν ἀγορὴν θέμενος μετὰ πᾶσιν ἔειπον·
.....Ο μεγας συναξαριστης ξεντυθηκε την ευθυτητα των κυ-
.....παρισσιων,ελαχιστο βλεμα κωπηλατει στους αμολυντους
.....κι αμωμους.αγαθες σειρες[τα συν τα πλην,τα υπερ τα κα-
τα]
...
..........Τι ρωτησε;αν γνωριζουν το ''τριγωνο'' τα πουλια;
αυτο απαντησε ο θριαμβευτης[καμπυλωσε ως τοξο ο στοχασμος
κι εφυγε[το ελαφρυ
πως ν'αναπαυθεις στους μενεξεδες:φαντασου την εικονα των λοφων
πανω σ'ασπρα σεντονια και στο ξυλο αντηχει το ψωμι[το ον του
ζωντος................ανταπεδωσε το λογο με επιθετα...... ακτιστα επι-
..........θετα-τον προδοτη αφησαμε στα μερη που φυτρωσανε οι
..........συκιες,τειχισαμε τα μαρτυρολογια μας με ερημια.το
..........προσωπο ξεφυγε στολισμενο με κοινοτυπιες και
..........ανακριβειες,μαντευεις τη μηχανη;ο ισκιος εκλινε σε κα-
..........θετα υποστηλωματα εκατο[πτωση] αυτο που εβλεπε δεν ηταν
..........πραγματικο εδω/εκει το χερι γλιτωσε την αφανισμενη σεληνη
.
Βλεπω,την υπεροψια..........................να δημαγωγει[με γυαλι με ατσαλι
διαμοιρασε τα υπαρχοντα των αδικημενων[πλησιασε τον ανθρωπο που α-
γαπουσε τη ρητορικη..........................τη γοητεια του θεαματος [ η
πληξη [τα φυλλα [ αηχο ] συλλεκτης των αυλων
...
η παραμυθια γαλακτοτροφουσα/πλην ενος/πλην ενος των αντρειων ενα
...................................................χαρακτηριστικο
...................................................αχνο
........................................................................................................ο
συγγραφεας λειανε την επιδερμιδα στην επιθυμια...................... ο ποιητης
υπολογισε το αμοιρο...........................................................το πλασμα
που ειναι εκφραστηκε μ'εναν αρχαιο τροπο [ η' τη μοδα
..
"᾽κέκλυτέ μευ μύθων, κακά περ πάσχοντες ἑταῖροι·
ὦ φίλοι, οὐ γάρ τ᾽ ἴδμεν, ὅπῃ ζόφος οὐδ᾽ ὅπῃ ἠώς,
οὐδ᾽ ὅπῃ ἠέλιος φαεσίμβροτος εἶσ᾽ ὑπὸ γαῖαν,
οὐδ᾽ ὅπῃ ἀννεῖται· ἀλλὰ φραζώμεθα θᾶσσον
εἴ τις ἔτ᾽ ἔσται μῆτις. ἐγὼ δ᾽ οὔκ οἴομαι εἶναι.
εἶδον γὰρ σκοπιὴν ἐς παιπαλόεσσαν ἀνελθὼν
νῆσον, τὴν πέρι πόντος ἀπείριτος ἐστεφάνωται·
αὐτὴ δὲ χθαμαλὴ κεῖται· καπνὸν δ᾽ ἐνὶ μέσσῃ
ἔδρακον ὀφθαλμοῖσι διὰ δρυμὰ πυκνὰ καὶ ὕλην.᾽
"ὣς ἐφάμην, τοῖσιν δὲ κατεκλάσθη φίλον ἦτορ
μνησαμένοις ἔργων Λαιστρυγόνος Ἀντιφάταο
Κύκλωπός τε βίης μεγαλήτορος, ἀνδροφάγοιο.
κλαῖον δὲ λιγέως θαλερὸν κατὰ δάκρυ χέοντες·
ἀλλ᾽ οὐ γάρ τις πρῆξις ἐγίγνετο μυρομένοισιν.
"αὐτὰρ ἐγὼ δίχα πάντας ἐυκνήμιδας ἑταίρους
ἠρίθμεον, ἀρχὸν δὲ μετ᾽ ἀμφοτέροισιν ὄπασσα·
τῶν μὲν ἐγὼν ἦρχον, τῶν δ᾽ Εὐρύλοχος θεοειδής.
κλήρους δ᾽ ἐν κυνέῃ χαλκήρεϊ πάλλομεν ὦκα·
ἐκ δ᾽ ἔθορε κλῆρος μεγαλήτορος Εὐρυλόχοιο.
βῆ δ᾽ ἰέναι, ἅμα τῷ γε δύω καὶ εἴκοσ᾽ ἑταῖροι
κλαίοντες· κατὰ δ᾽ ἄμμε λίπον γοόωντας ὄπισθεν.
εὗρον δ᾽ ἐν βήσσῃσι τετυγμένα δώματα Κίρκης
ξεστοῖσιν λάεσσι, περισκέπτῳ ἐνὶ χώρῳ·
ἀμφὶ δέ μιν λύκοι ἦσαν ὀρέστεροι ἠδὲ λέοντες,
τοὺς αὐτὴ κατέθελξεν, ἐπεὶ κακὰ φάρμακ᾽ ἔδωκεν.
οὐδ᾽ οἵ γ᾽ ὡρμήθησαν ἐπ᾽ ἀνδράσιν, ἀλλ᾽ ἄρα τοί γε
οὐρῇσιν μακρῇσι περισσαίνοντες ἀνέσταν.
ὡς δ᾽ ὅτ᾽ ἂν ἀμφὶ ἄνακτα κύνες δαίτηθεν ἰόντα
σαίνωσ᾽, αἰεὶ γάρ τε φέρει μειλίγματα θυμοῦ,
ὣς τοὺς ἀμφὶ λύκοι κρατερώνυχες ἠδὲ λέοντες
σαῖνον· τοὶ δ᾽ ἔδεισαν, ἐπεὶ ἴδον αἰνὰ πέλωρα.
ἔσταν δ᾽ ἐν προθύροισι θεᾶς καλλιπλοκάμοιο,
Κίρκης δ᾽ ἔνδον ἄκουον ἀειδούσης ὀπὶ καλῇ,
ἱστὸν ἐποιχομένης μέγαν ἄμβροτον, οἷα θεάων
λεπτά τε καὶ χαρίεντα καὶ ἀγλαὰ ἔργα πέλονται.
τοῖσι δὲ μύθων ἦρχε Πολίτης ὄρχαμος ἀνδρῶν,
ὅς μοι κήδιστος ἑτάρων ἦν κεδνότατός τε·
'Τα Πολιτικα ''. Η Πολη, το Λιμανι και η
ανθρωπινη κοινωνια
Πως ερμηνευονται ολα αυτα
Αποπειρα να γνωρισουμε εναν ανθρωπο
Πως μας βλεπει απ'την εικονα
Εδω τοποθετηθηκαν,εδω βαδισαν,εδω
εμπορευτηκαν
Καμια Δια-δρομη στην Πολη δεν ειναι Α-Διαφορη
Το παιδι ειναι ακομα στο σχολειο,ψωνισε στη
Λαικη ,ολα ακριβα
Εσυ,ποια Ιστορια δεν θα γραψεις
Εχει προβληματα με τη δουλεια,στο σπιτι δεν πανε
καλα τα πραγματα
η Πολη ειναι προσΟμοιωμα του ανθρωπου
Ουτε κανεις να μη- ειναι
Να κρινει κανεις τα λογια του και τις πραξεις του
Πως η Πολη Δεν Υπαρχει χωρις Εμας
η Πολη δεν οφειλει την υπαρξη της στη Φυση
Συναλλασοντας,ανταλλασοντας με νομισμα τη μοναξια
εχει τη μνημη και το ονειρο
να σκεφτονται και να δρουν
Εγω απο ποσα Εσυ γινομαι
Εσυ γιατι δεν δρας οπως ο Αριστοτελης ορισε
Αυτος,πως να μαθουμε την Ιστορια του
Εγω στην βιτρινα ειμαι Εσυ
Εσυ ξερεις πως δεν Υπαρχεις
πως να διασωθει το περασμα σου
Σε πολλα σημεια μοιαζουμε σαν μαριονετες
Πως κατεβηκαν τα σπιτια στη θαλασσα και
το αντιστροφο
Ακου τα λογια τους και τις σιωπες/τα
ενδυματα στους περιπατους και
τα βλεματα των παιδιων
Στη Δημοκρατια,οχι στη βια και την τυραννια
Εσυ,Οδοιπορε,ποιους θα συναντησεις Συμπολιτες
Καθισαμε για καφε,ειχαμε καιρο να ιδωθουμε,
ειπαμε πολλα
Αυτος,η Πολη ειναι οι διαδρομες Του
Η Πολη ειναι Χωρος απο σημεια ανθρωπων η'
απο ευθυγραμμα τμηματα ανθρωπων
Πως να μετρησουμε τους ανθρωπους,που περνουν
διπλα μας αορατοι
Εσυ δεν μπορεις να κρυψεις την Αληθεια
Εγω δεν θα Σε προδωσω
Δεν εφυγαν με τα πλοια,εδω εμειναν.Να
οι Εργατες,να οι Λιμανιωτες,να οι Γυφτοι,
να οι Εμποροι,να οι Ψαραδες
Να μην σκεφτονται ολοι με τον ιδιο τροπο
Τι να γνωριζαν για την Πολη αυτοι οι πρωτοι
Οικιστες
Εδω στο αρχαιο ακρογυαλι η Εξοδος για τα Ονειρα
Βγαλαμε βολτα τα ειδωλα μας ,ετσι κι αλλιως σε
καποια οθονη παιζουμε την ανυπαρξια μας
Σε κανενα Σουπερ-Μαρκετ δεν θα βρεις συσκευασια
σκεψης
Πως να μετρησουμε τους ανθρωπους,που περνουν
διπλα μας
Φτανουμε σ'ενα κρισιμο σημειο:''Μετα τον Ανθρωπο''
Αυριο δεν θα βρουμε νερο,ετσι εξηγειται η ξηρασια
σημερα
Αν σε δω,την επομενη στιγμη θα σ'εχω ξεχασει
Μεσα στη τσεπη τους ενα λιγοστο κομματι Πολης,
να το εξαργυρωσουν με αφθονια χειρονομιων
[[ Απο το Χρονικο ]:'' και εκεινες τις μερες οι βαρκες
εμεναν δεμενες στο λιμανι.Αυτοι μετρουσαν τις μερες,
ανταλλασαν λιγοστα λογια,οι γυναικες τους με τα
παιδια στα χερια τους τους παρακολουθουσαν απ'τις
εξωπορτες.
Τοτε ακουστηκε:''Συμπολιτες'' και
τα ματια ειδαν'' ]
Εναν ανθρωπο πως τον γνωριζουμε
Μακαριοι οι μωροι και οι ταπεινοι,που δεν θα
καταλαβουν ποτε ποιοι τους απελευθερωσαν
και εκεινοι οι Απελευθερωτες ποτε δεν θα τους
ζητησουν να ειναι Υποχρεωμενοι σ'αυτους
και να παρουν ωφελη.
ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
Ειπαν ,και η Πολη
εναλια Ελληνων Αχαιων
"ὦ φίλοι, ἔνδον γάρ τις ἐποιχομένη μέγαν ἱστὸν
καλὸν ἀοιδιάει, δάπεδον δ᾽ ἅπαν ἀμφιμέμυκεν,
ἢ θεὸς ἠὲ γυνή· ἀλλὰ φθεγγώμεθα θᾶσσον.᾽
.....εγλυψε τα λογια του λιτα γεω-
.....μετρια υφαντη [ ισως ] τα πηλινα
.....μελη [ενσαρκωση με φτερα.............. πληθυνθηκαν
οι μουσικοι στοχασμοι [ το αγαθο........................... το
ευρυθμο
γλυκοφωνο οργανο [ στα μικρα κυματα
.............................................................αφηγειται. γλυκια' ναι
.............................................................η φωνη κι ειχε το σωμα
.............................................................γυμνο........γυμνο γελιο
..............................γυμνοτητα λογων κατω απο συλλογισμους
..............................η πολιτεια [ τα σταφυλια τα γευτηκαμε
..............................ωριμα [ στη πορεια του ηρωα
..
..............................γαρυφαλλα δεξιοτεχνουν αλφαβητικα το
...................λιθινο κειμενο [ σε ποια εποχη η ανια σε ποιο
...................καιρο [ το ευτελες
...................το ερωτημα ηπιο και αινιγματικο
...................μοιραστηκε η ψυχη σε θλιψη και χαρα
...................η συνθεση ισορροπουσε.... ενα πουλι [ ευ -
...................λαβικα τα σεντονια της θαλασσας....... με
..
κυβους σαλπαρε ο χρονος , στα
πρωτα βηματα η αμφιβολια, δεν
ερριχνε χρωματα , παρα το λευκο......... [ η πολιτεια ερριξε
..
...................τα διχτυα στο ψαρεμα των ανθρωπων, μ ' ελαφρια
...................βηματα βηματα [ η βροχη.................................. η
...................λαμψη στο ιερο
...................αργα η' γρηγορα
..............................................................................[ η αρχη
..
"ὣς ἄρ᾽ ἐφώνησεν, τοὶ δὲ φθέγγοντο καλεῦντες.
ἡ δ᾽ αἶψ᾽ ἐξελθοῦσα θύρας ὤιξε φαεινὰς
καὶ κάλει· οἱ δ᾽ ἅμα πάντες ἀιδρείῃσιν ἕποντο·
Εὐρύλοχος δ᾽ ὑπέμεινεν, ὀισάμενος δόλον εἶναι.
εἷσεν δ᾽ εἰσαγαγοῦσα κατὰ κλισμούς τε θρόνους τε,
ἐν δέ σφιν τυρόν τε καὶ ἄλφιτα καὶ μέλι χλωρὸν
οἴνῳ Πραμνείῳ ἐκύκα· ἀνέμισγε δὲ σίτῳ
φάρμακα λύγρ᾽, ἵνα πάγχυ λαθοίατο πατρίδος αἴης.
αὐτὰρ ἐπεὶ δῶκέν τε καὶ ἔκπιον, αὐτίκ᾽ ἔπειτα
ῥάβδῳ πεπληγυῖα κατὰ συφεοῖσιν ἐέργνυ.
οἱ δὲ συῶν μὲν ἔχον κεφαλὰς φωνήν τε τρίχας τε
καὶ δέμας, αὐτὰρ νοῦς ἦν ἔμπεδος, ὡς τὸ πάρος περ.
ὣς οἱ μὲν κλαίοντες ἐέρχατο, τοῖσι δὲ Κίρκη
πάρ ῥ᾽ ἄκυλον βάλανόν τε βάλεν καρπόν τε κρανείης
ἔδμεναι, οἷα σύες χαμαιευνάδες αἰὲν ἔδουσιν.
"Εὐρύλοχος δ᾽ αἶψ᾽ ἦλθε θοὴν ἐπὶ νῆα μέλαιναν
ἀγγελίην ἑτάρων ἐρέων καὶ ἀδευκέα πότμον.
οὐδέ τι ἐκφάσθαι δύνατο ἔπος ἱέμενός περ,
κῆρ ἄχεϊ μεγάλῳ βεβολημένος· ἐν δέ οἱ ὄσσε
δακρυόφιν πίμπλαντο, γόον δ᾽ ὠίετο θυμός.
ἀλλ᾽ ὅτε δή μιν πάντες ἀγασσάμεθ᾽ ἐξερέοντες,
καὶ τότε τῶν ἄλλων ἑτάρων κατέλεξεν ὄλεθρον·
"᾽ἤιομεν, ὡς ἐκέλευες, ἀνὰ δρυμά, φαίδιμ᾽ Ὀδυσσεῦ·
εὕρομεν ἐν βήσσῃσι τετυγμένα δώματα καλὰ
ξεστοῖσιν λάεσσι, περισκέπτῳ ἐνὶ χώρῳ.
ἔνθα δέ τις μέγαν ἱστὸν ἐποιχομένη λίγ᾽ ἄειδεν,
ἢ θεὸς ἠὲ γυνή· τοὶ δὲ φθέγγοντο καλεῦντες.
ἡ δ᾽ αἶψ᾽ ἐξελθοῦσα θύρας ὤιξε φαεινὰς
καὶ κάλει· οἱ δ᾽ ἅμα πάντες ἀιδρείῃσιν ἕποντο·
αὐτὰρ ἐγὼν ὑπέμεινα, ὀισάμενος δόλον εἶναι.
οἱ δ᾽ ἅμ᾽ ἀιστώθησαν ἀολλέες, οὐδέ τις αὐτῶν
ἐξεφάνη· δηρὸν δὲ καθήμενος ἐσκοπίαζον.᾽
"ὣς ἔφατ᾽, αὐτὰρ ἐγὼ περὶ μὲν ξίφος ἀργυρόηλον
ὤμοιιν βαλόμην, μέγα χάλκεον, ἀμφὶ δὲ τόξα·
τὸν δ᾽ ἂψ ἠνώγεα αὐτὴν ὁδὸν ἡγήσασθαι.
αὐτὰρ ὅ γ᾽ ἀμφοτέρῃσι λαβὼν ἐλλίσσετο γούνων
καί μ᾽ ὀλοφυρόμενος ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
"᾽μή μ᾽ ἄγε κεῖσ᾽ ἀέκοντα, διοτρεφές, ἀλλὰ λίπ᾽ αὐτοῦ.
οἶδα γάρ, ὡς οὔτ᾽ αὐτὸς ἐλεύσεαι οὔτε τιν᾽ ἄλλον
ἄξεις σῶν ἑτάρων. ἀλλὰ ξὺν τοίσδεσι θᾶσσον
φεύγωμεν· ἔτι γάρ κεν ἀλύξαιμεν κακὸν ἦμαρ.᾽
...μεσα στο περιβολι η παντανασσα η ντοματα με τον κοκκινο
...τρουλο της , ηρθε ο μαχευτης αλετρευτης σε μικρογραφια
ο τελευταιος αυτοκρατορας των σπορων ο δικαιοτατος των
αδικημενων........................................ στο πανηγυρι νυχτα σελω-
νει ο χαι'δος τ 'αλογο , τα νεα ηρθαν . απορθητα τα τειχη στους
πολιορκητες , μ ' αραβουργηματα τους καταπολεμησαν [ η πεινα δεν
τους εσωσε]η ψυχη σαρκωθηκε στο ζευγαρι των αλογων , στηστε .
τον περηφανο για φιλημα κι [ υστερα ας ξεχυθουν για το παιδο -
μαζωμα] στην ακρη [ δηλ. στην αρχη ] του λαβυρινθου η σφιγγα
νομοθετει...... τα σπιτια , οι λοφοι , τα εραλδικα σχηματα στη βεραν-
τα :νεαρος [ ιππεας ] κυνηγος σε μελανομορφο κυλικα περιπου το Πα-
σχα
στον καθρεφτη θυμαται την τειχισμενη πολιτεια με τρεις σειρες πολυ-
τιμους λιθους στο λαιμο
μεσα στον παραδεισο ο ποιητης . γραψε αυτο . '' ειδωλο '' η γεννηση
η γυναικα του Ιουστινιανου με την ακολουθια της στον Αγιο Βιταλιο\
καταστολιστη λουσθηκε στην αρχαια λιμνη / με φως εκτυφλωθηκε η
ωμοπλατη.......υποθεστε: πως τρυπωσε τα συνεργα στα φυκια και πως
η παπια τ'αποκαλυψε[σιγουρα αγνοουσε πως οι ιστοριες κατασκευαζουν
τα παιδια...................... ο στρατιος ο πελαγιος [το ανεστραμενο Αλφα]
η μορφη του ναρκισσου,σ 'εναν απ'τους μαγους[αυτον που πρωτοτυπησε τον
αχρονο κι αχτιστο] η θυσια του ελαφιου αντικατασταθηκε[''ωσαννα'' σσα-
να εν τοις υψιστοις
η μεγαλη πολις η βασιλιδα
.................................τετραγωνο κιτρινο
.......................................................[ ορθογωνιο γαλαζιο
......................................................................[ πλην ] ρομβος κοκκινο
"ὣς ἔφατ᾽, αὐτὰρ ἐγώ μιν ἀμειβόμενος προσέειπον·
Εὐρύλοχ᾽, ἦ τοι μὲν σὺ μέν᾽ αὐτοῦ τῷδ᾽ ἐνὶ χώρῳ
ἔσθων καὶ πίνων κοίλῃ παρὰ νηὶ μελαίνῃ·
αὐτὰρ ἐγὼν εἶμι, κρατερὴ δέ μοι ἔπλετ᾽ ἀνάγκη.᾽
"ὣς εἰπὼν παρὰ νηὸς ἀνήιον ἠδὲ θαλάσσης.
ἀλλ᾽ ὅτε δὴ ἄρ᾽ ἔμελλον ἰὼν ἱερὰς ἀνὰ βήσσας
Κίρκης ἵξεσθαι πολυφαρμάκου ἐς μέγα δῶμα,
ἔνθα μοι Ἑρμείας χρυσόρραπις ἀντεβόλησεν
ἐρχομένῳ πρὸς δῶμα, νεηνίῃ ἀνδρὶ ἐοικώς,
πρῶτον ὑπηνήτῃ, τοῦ περ χαριεστάτη ἥβη·
ἔν τ᾽ ἄρα μοι φῦ χειρί, ἔπος τ᾽ ἔφατ᾽ ἔκ τ᾽ ὀνόμαζε·
"᾽πῇ δὴ αὖτ᾽, ὦ δύστηνε, δι᾽ ἄκριας ἔρχεαι οἶος,
χώρου ἄιδρις ἐών; ἕταροι δέ τοι οἵδ᾽ ἐνὶ Κίρκης
ἔρχαται ὥς τε σύες πυκινοὺς κευθμῶνας ἔχοντες.
ἦ τοὺς λυσόμενος δεῦρ᾽ ἔρχεαι; οὐδέ σέ φημι
αὐτὸν νοστήσειν, μενέεις δὲ σύ γ᾽, ἔνθα περ ἄλλοι.
ἀλλ᾽ ἄγε δή σε κακῶν ἐκλύσομαι ἠδὲ σαώσω.
τῆ, τόδε φάρμακον ἐσθλὸν ἔχων ἐς δώματα Κίρκης
ἔρχευ, ὅ κέν τοι κρατὸς ἀλάλκῃσιν κακὸν ἦμαρ.
πάντα δέ τοι ἐρέω ὀλοφώια δήνεα Κίρκης.
τεύξει τοι κυκεῶ, βαλέει δ᾽ ἐν φάρμακα σίτῳ.
ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ὣς θέλξαι σε δυνήσεται· οὐ γὰρ ἐάσει
φάρμακον ἐσθλόν, ὅ τοι δώσω, ἐρέω δὲ ἕκαστα.
ὁππότε κεν Κίρκη σ᾽ ἐλάσῃ περιμήκεϊ ῥάβδῳ,
δὴ τότε σὺ ξίφος ὀξὺ ἐρυσσάμενος παρὰ μηροῦ
Κίρκῃ ἐπαῖξαι, ὥς τε κτάμεναι μενεαίνων.
ἡ δέ σ᾽ ὑποδείσασα κελήσεται εὐνηθῆναι·
ἔνθα σὺ μηκέτ᾽ ἔπειτ᾽ ἀπανήνασθαι θεοῦ εὐνήν,
ὄφρα κέ τοι λύσῃ θ᾽ ἑτάρους αὐτόν τε κομίσσῃ·
ἀλλὰ κέλεσθαί μιν μακάρων μέγαν ὅρκον ὀμόσσαι,
μή τί τοι αὐτῷ πῆμα κακὸν βουλευσέμεν ἄλλο,
μή σ᾽ ἀπογυμνωθέντα κακὸν καὶ ἀνήνορα θήῃ.᾽
....Το ψηφιδωτο προσωπο ποντοπορησε σε κηπους που
....τραγουδουσαν παιζοντας λαγουτα ......τοτε , σκεφτηκε τον γε-
..ροντα , οταν στους βραχους εγραφε . '' νυν και αειν '', αγγελοι δε
..απο την αποκαλυψη σαλπισανε την τοιχογραφια [ της ψυχης
..απλη ψυχη εφυης.................. ενιψε τα ριζωματα των κρινων
επειτα στο δειπνο προσφαγισε το απεριττο [ η πορεια εγινε με
λαδι σε μουσαμα [ βλεπεις τα καραβια...................... απεναντι
το σπιτι [ λιθογλυπτο ............με τι τροπο ξαπλωθηκε η
χαρα , ας το αφηγηθουμε.......με τη σειρα εξαλειφθηκαν
οι λεπτομερειες [ γυναικα και παιδι [ οι βαρκες αποσυρθηκαν
απο τους υπηρετες..................βλεπουμε ορθα, τα αντιστροφα
θα τα βρουμε αυριο κρυμμενα [ μενα μου λειπει το λιτο
ο αγιος ο ευγενικος ο αροτριτης [ στη συνθεση δεσποζε το
βιολι [ το βιολι κατα 2/3 η οψη ] στην αγορα ο εμπορας σιταριου
με τη γυναικα και τη κορη του μοιραζε την Ιστορια της Μαριας
της Αιγυπτιας [ 1+2+3+4+5+6+7+8+9+10+11+...
διαλεγω το αρρητο [ ταπεινωση και αληθεια ,
.............και ο υμνογραφος με ειρμους χαρακτηρισε το εκπαγλο
.............και το σκοτεινο
[ Ιδου σκοτια και πρωι. χωρις μισαλοδοξια ο ερμηνευτης , ενω
.............ο Ομηρος γραφει:''μεροπων ανθρωπων''[Οδυσσεια υ' 49]
[ ετσι οι ανθρωποι δεν θα ευφρανθουν στον πλουτισμο ουτε
.....................................θα αγαλλιασθουν στην αισχροκερδια
.............ο πλαστουργος με ισοσυλλαβα συννεφα και τροχαι'κα
.............ακρωτηρια μνημονευει την ακροστιχιδα της θαλασσας
.............[με τις λιγες προτασεις ο λιθος της ιστοριας .........[ ; ]
"ὣς ἄρα φωνήσας πόρε φάρμακον ἀργεϊφόντης
ἐκ γαίης ἐρύσας, καί μοι φύσιν αὐτοῦ ἔδειξε.
ῥίζῃ μὲν μέλαν ἔσκε, γάλακτι δὲ εἴκελον ἄνθος·
μῶλυ δέ μιν καλέουσι θεοί· χαλεπὸν δέ τ᾽ ὀρύσσειν
ἀνδράσι γε θνητοῖσι, θεοὶ δέ τε πάντα δύνανται.
Ἑρμείας μὲν ἔπειτ᾽ ἀπέβη πρὸς μακρὸν Ὄλυμπον
νῆσον ἀν᾽ ὑλήεσσαν, ἐγὼ δ᾽ ἐς δώματα Κίρκης
ἤια, πολλὰ δέ μοι κραδίη πόρφυρε κιόντι.
ἔστην δ᾽ εἰνὶ θύρῃσι θεᾶς καλλιπλοκάμοιο·
ἔνθα στὰς ἐβόησα, θεὰ δέ μευ ἔκλυεν αὐδῆς.
ἡ δ᾽ αἶψ᾽ ἐξελθοῦσα θύρας ὤιξε φαεινὰς
καὶ κάλει· αὐτὰρ ἐγὼν ἑπόμην ἀκαχήμενος ἦτορ.
εἷσε δέ μ᾽ εἰσαγαγοῦσα ἐπὶ θρόνου ἀργυροήλου
καλοῦ δαιδαλέου· ὑπὸ δὲ θρῆνυς ποσὶν ἦεν·
τεῦχε δέ μοι κυκεῶ χρυσέῳ δέπαι, ὄφρα πίοιμι,
ἐν δέ τε φάρμακον ἧκε, κακὰ φρονέουσ᾽ ἐνὶ θυμῷ.
αὐτὰρ ἐπεὶ δῶκέν τε καὶ ἔκπιον, οὐδέ μ᾽ ἔθελξε,
ῥάβδῳ πεπληγυῖα ἔπος τ᾽ ἔφατ᾽ ἔκ τ᾽ ὀνόμαζεν·
᾽ἔρχεο νῦν συφεόνδε, μετ᾽ ἄλλων λέξο ἑταίρων.᾽
η μυρωδια των μελισσων
ανθοφορει κρινους
κτιζουμε ενα οικισμο
ελληνικων περισπωμενων αναμεσα σε κοκκινες
βαρκες . αυτο ειπε ο οσιος και φυτεψε
δωδεκα λογους . υπερ του Αληθινου κατα των Ψευδων
υπερ του Υψηλου υπερ του Ορατου υπερ των Αορατων
κατα των Κυνικων
κατα της Υπεροψιας
υπερ των Πτωχων και των Απορων
υπερ των Ανθεων
κατα των Αργυραμοιβων κατα του Δυναστη
υπερ των Μεταφυσικων
εχετε νερο οταν
διψασετε
κι εχετε καρπους να φατε οταν πεινασετε
στο μελλον
προφητευεται η ερημος
"ὣς φάτ᾽, ἐγὼ δ᾽ ἄορ ὀξὺ ἐρυσσάμενος παρὰ μηροῦ
Κίρκῃ ἐπήιξα ὥς τε κτάμεναι μενεαίνων.
ἡ δὲ μέγα ἰάχουσα ὑπέδραμε καὶ λάβε γούνων,
καί μ᾽ ὀλοφυρομένη ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
"᾽τίς πόθεν εἰς ἀνδρῶν; πόθι τοι πόλις ἠδὲ τοκῆες;
θαῦμά μ᾽ ἔχει ὡς οὔ τι πιὼν τάδε φάρμακ᾽ ἐθέλχθης·
οὐδὲ γὰρ οὐδέ τις ἄλλος ἀνὴρ τάδε φάρμακ᾽ ἀνέτλη,
ὅς κε πίῃ καὶ πρῶτον ἀμείψεται ἕρκος ὀδόντων.
σοὶ δέ τις ἐν στήθεσσιν ἀκήλητος νόος ἐστίν.
ἦ σύ γ᾽ Ὀδυσσεύς ἐσσι πολύτροπος, ὅν τέ μοι αἰεὶ
φάσκεν ἐλεύσεσθαι χρυσόρραπις ἀργεϊφόντης,
ἐκ Τροίης ἀνιόντα θοῇ σὺν νηὶ μελαίνῃ.
ἀλλ᾽ ἄγε δὴ κολεῷ μὲν ἄορ θέο, νῶι δ᾽ ἔπειτα
εὐνῆς ἡμετέρης ἐπιβείομεν, ὄφρα μιγέντε
εὐνῇ καὶ φιλότητι πεποίθομεν ἀλλήλοισιν.᾽
επλασε τα ψωμια σε σχηματα πουλιων,τις φτερουγες εστρωσε
με σουσαμι και στη θεση των οφθαλμων εστερεωσε το αλφα
προς τα δυτικα υψωθηκε
........................................απαστραπτων
..............................................................ο εσπερινος
............................το ωραιο και υψηλο
............................το χαμηλο και ελαχιστο
............................................η'
η θηλαζουσα εγερνε στο βυζι της τον οσιο πεινασμενο
τοτε ο αγνωστος περιηγητης περισυνελεξε τα οστρακα.εκει
το κανονικο κειμενο τελειωνει ετσι:
'' τα επτα χειρογραφα κοσμουνται με ακαλαισθητες μικρογραφιες .
Δικαιος ο μισθος των σβησαντων αυτα τ' ασχημα '' το μεσημερι
ενας ανωνυμος τεχνιτης ερμηνευε το πεταγμα του πουλιου
σ ' ενα ακροατηριο πληθινων ειδωλιων
ακουστηκε ο ευπειθης λογος
εγκοσμιος και παραινετικος , σ ' αλλα
σημεια με γαλαζιο μελανι στιγματισε το ελληνικο
με φυτικα αρχικα γραμματα
.................πληρωθηκε με τη χλευη των περιφρονημενων
.................σ ' εγχρωμα και ασπρομαυρα αποσπασματα
.................εφθασε ως εμας η βιογραφια του,
ευτυχως ευαναγνωστη
"ὣς ἔφατ᾽, αὐτὰρ ἐγώ μιν ἀμειβόμενος προσέειπον·
᾽ὦ Κίρκη, πῶς γάρ με κέλεαι σοὶ ἤπιον εἶναι,
ἥ μοι σῦς μὲν ἔθηκας ἐνὶ μεγάροισιν ἑταίρους,
αὐτὸν δ᾽ ἐνθάδ᾽ ἔχουσα δολοφρονέουσα κελεύεις
ἐς θάλαμόν τ᾽ ἰέναι καὶ σῆς ἐπιβήμεναι εὐνῆς,
ὄφρα με γυμνωθέντα κακὸν καὶ ἀνήνορα θήῃς.
οὐδ᾽ ἂν ἐγώ γ᾽ ἐθέλοιμι τεῆς ἐπιβήμεναι εὐνῆς,
εἰ μή μοι τλαίης γε, θεά, μέγαν ὅρκον ὀμόσσαι
μή τί μοι αὐτῷ πῆμα κακὸν βουλευσέμεν ἄλλο.᾽
"ὣς ἐφάμην, ἡ δ᾽ αὐτίκ᾽ ἀπώμνυεν, ὡς ἐκέλευον.
αὐτὰρ ἐπεί ῥ᾽ ὄμοσέν τε τελεύτησέν τε τὸν ὅρκον,
καὶ τότ᾽ ἐγὼ Κίρκης ἐπέβην περικαλλέος εὐνῆς.
"ἀμφίπολοι δ᾽ ἄρα τέως μὲν ἐνὶ μεγάροισι πένοντο
τέσσαρες, αἵ οἱ δῶμα κάτα δρήστειραι ἔασι·
γίγνονται δ᾽ ἄρα ταί γ᾽ ἔκ τε κρηνέων ἀπό τ᾽ ἀλσέων
ἔκ θ᾽ ἱερῶν ποταμῶν, οἵ τ᾽ εἰς ἅλαδε προρέουσι.
τάων ἡ μὲν ἔβαλλε θρόνοις ἔνι ῥήγεα καλὰ
πορφύρεα καθύπερθ᾽, ὑπένερθε δὲ λῖθ᾽ ὑπέβαλλεν·
ἡ δ᾽ ἑτέρη προπάροιθε θρόνων ἐτίταινε τραπέζας
ἀργυρέας, ἐπὶ δέ σφι τίθει χρύσεια κάνεια·
ἡ δὲ τρίτη κρητῆρι μελίφρονα οἶνον ἐκίρνα
ἡδὺν ἐν ἀργυρέῳ, νέμε δὲ χρύσεια κύπελλα·
ἡ δὲ τετάρτη ὕδωρ ἐφόρει καὶ πῦρ ἀνέκαιε
πολλὸν ὑπὸ τρίποδι μεγάλῳ· ἰαίνετο δ᾽ ὕδωρ.
αὐτὰρ ἐπεὶ δὴ ζέσσεν ὕδωρ ἐνὶ ἤνοπι χαλκῷ,
ἔς ῥ᾽ ἀσάμινθον ἕσασα λό᾽ ἐκ τρίποδος μεγάλοιο,
θυμῆρες κεράσασα, κατὰ κρατός τε καὶ ὤμων,
ὄφρα μοι ἐκ κάματον θυμοφθόρον εἵλετο γυίων.
αὐτὰρ ἐπεὶ λοῦσέν τε καὶ ἔχρισεν λίπ᾽ ἐλαίῳ,
ἀμφὶ δέ με χλαῖναν καλὴν βάλεν ἠδὲ χιτῶνα,
εἷσε δέ μ᾽ εἰσαγαγοῦσα ἐπὶ θρόνου ἀργυροήλου
καλοῦ δαιδαλέου, ὑπὸ δὲ θρῆνυς ποσὶν ἦεν·
χέρνιβα δ᾽ ἀμφίπολος προχόῳ ἐπέχευε φέρουσα
καλῇ χρυσείῃ, ὑπὲρ ἀργυρέοιο λέβητος,
νίψασθαι· παρὰ δὲ ξεστὴν ἐτάνυσσε τράπεζαν.
σῖτον δ᾽ αἰδοίη ταμίη παρέθηκε φέρουσα,
εἴδατα πόλλ᾽ ἐπιθεῖσα, χαριζομένη παρεόντων.
ἐσθέμεναι δ᾽ ἐκέλευεν· ἐμῷ δ᾽ οὐχ ἥνδανε θυμῷ,
ἀλλ᾽ ἥμην ἀλλοφρονέων, κακὰ δ᾽ ὄσσετο θυμός.
"Κίρκη δ᾽ ὡς ἐνόησεν ἔμ᾽ ἥμενον οὐδ᾽ ἐπὶ σίτῳ
χεῖρας ἰάλλοντα, κρατερὸν δέ με πένθος ἔχοντα,
ἄγχι παρισταμένη ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
TRIO [ part one ]
.
α.
λιτοδιαιτος εφτασε στα μερη των μηλων
των δεντρων και την τριτη ωρα κρεμαστηκαν πολυα-
ριθμες οι μελισσες πολυμηχανος νους υπολογισε το-
σα τ 'ανθρωπινα τ ' αλλα μισοτιμης στην αγορα , χρο-
νια δεν σπουδαζε γεωγραφος , περα ο αερας μικρογλυπτο
χρηματισθηκε ο αχρειος . γυρισε , επεστρεψε ο αθωος
ωραιανθης εφτανε η βοη των ψαραδων οσων δηλαδη
ακολουθησαν τη διαταγη , το αιτημα κι αυτοι στο γυμνα -
στηριο ετοιμαζονταν αλλος κρουοντας τη κιθαρα κι ο κι -
θαρωδος αναγλυφος κρατουσε με τ ' αριστερο χερι την τελευταια
κορη ευθυτενης παρεδωσε τα δωδεκα μαθηματα ενα -
ενα στην ωρα τους , οι δε δυο φιλες τον ασπασθηκαν
τον αμολυντο, για τους αλλους τους απιστους , πλανος κι αγυρ-
της . κατ ' ευθειαν τα ματια εκτοξευουν τα ελαφια της φυ -
γης
..
β
.
ο ενας , ο πρωτος , διδασκαλος των αρρητων κι
εγω
..
α.
εν τω μεταξυ η εριδα δεν καρποφορεσε στον
παραδεισο των δεντρων των μηλων η δε βοη των λο-
γων παρεδωσε τα ωραιανθη νοηματα κι ο ραψωδος
ο γερος τυφλος στην ωρα του εσυρε απ ' το μανικι
του ενα - ενα τα αινιγματα του . το ψεμα κανεις
δεν καταδεχτηκε [ προπαντων ο νεωτερος αντρας ]
αυτος εδειξε το ζευγαρι των ελαφιων υπερηφανος
επειτα το μεσημερι ασβεστωθηκε στις τοιχογραφιες
το δελφινι ο ενδοξος λουομενος τα παθη τα ακτιστα
τα εκτροπα δεν τα ομολογησε στις δυο φιλες των
αθωων.γυρισε,επεστρεψε ο ενας,ο πρωτος,διδασκαλος
των αρρητων κι εγω
..
TRIO [ part two ]
.
α.
Οι αγροι των ουρανων σπαρθηκαν με μεσημβρινους
αγγελων κι η υδραυλις των νεφελων ευαγγελιζει εν
τω καιρω εκεινω την αρχιτεκτονικη των τρουλων, λαμπρα
λαμπροτατη η αρχαια τοιχογραφια , στην πεμπτη σελιδα
αριθμησε τα ατελειωτα παιχνιδια , ειπε , '' το σκακι του
φωτος στη μεσα αυλη μας '' με τους ελικες γυριζει ο α -
ερας αποτειχιζοντας τα ονειρα των αμοιρων '' απο δε τους
κηπους '' , ειπε , '' η δεξιοτεχνια του τοπιου εξαπλωνεται νοτια ''
με σμυρνα προσκυνησαμε το περιττο η ' την αρετη του περιττου .
το πουλι λαλησε τον τριτο λογο στον θνησκοντα πολεμιστη .
'' εσυ ο γεωργος θ ' ανθισεις αγρια κρινα και κοκκινες καμπα-
νουλες '' εσυ ο τοξοτης των δελφινιων στα ελαχιαστα των α-
φηγησεων , ειπε , '' η μνημη της πεστροφας να λειτουργειται
κατα την ημερα της Αγιας Μεταφυσικης '' και το Ωραιο
..
β.
ο ακριτης φυλακας των νερων κι εγω ασυμμετρος ποιητης
των ρητων
..
α.
οι κεφαλες των αλογων,εντοπιος πωρολιθος,ψηφιδωτες
οι φωνες του οργανοπαιχτη , εν συντομια . ο λαγουτιερης των
χρυσων καμπων , κατα μια ερμηνεια . η γεννηση της γεω-
μετριας ανεσπερης [ '' Δοξα σοι ο ρομβος'' ] νηστικους μας
φιλοξενησαν οι εχοντες την τελειοτητα . το αληθες εστει-
λε τα γραμματα του με ακυρα δογματα . παρα θιν αλος
τα πρωτα , ενα , δυο , τρια , βηματα και τριτωσε τον λογο
ο γεωργος . ειπε , '' η δεξιοτεχνια της χειρονομιας υπερβαλεται
στην κορυφαια του χορου '' στα ελαχιστα αποτειχιστηκε ο
ενδοξος , ο ετοιμος διευθυνε τη συμφωνια των ελλειψεων .
δεν περισσευει ο ακριτης φυλακας των νερων κι εγω ο α -
συμμετρος ποιητης των ρητων
.
α.
εφερε τα γλυκομηλα με αγγελους των νησιων
κι ο τραγουδιστης εσυρε αργοσυρτο γυμνοστηθο λογο και
ο απο αιωνων αθωος εμαρτυρησε λευκοφορος
την διανοιαν και στο τελος του καλοκαιριου ο αγγε-
λος χρωματισε τα σταφυλια ενα κοκκινο δυο κιτρινο
τρια κεχριμπαρι κι ανημερα της εορτης του ασκητη
η νυφη ζητησε , σχεδον απαιτησε , επι πινακι τη κεφαλη
του και τουτο δεν εγινε εκεινο τον χρονο , ουτε τον αλ-
λο και το βδελυρο ψεμα δεν εκπορθησε την ψυχη του ,
ο μεγιστος των θριαμβευτων κι ο συνομιλητης των πουλιων
ο δικαιος και τα διχτυα των λογων του φορτωθηκαν
με βατομουρα . απ ' τα βουνα της ανατολης ορμησε η θα-
λασσα στη δυση και το ασημαντο σε λα ελασσονα αγιω-
θηκε , μαρτυς η αγρια μεντα και η τεραστια πολιτεια του
..
β.
εκεινος με ελληνικο τροπο ιδιωτευσε στον μελλοντα χρονο
των φυκιων κι εγω αναρχος
..
α.
η πολιτεια τρεχει με τα μπρουτζινα σωματα των α-
λογων , ετσι γεννιεται το νεο ειδος της πεταλουδας
και τα ταγματα των δακτυλων στο αριστερο χερι ιδρυσαν
το αορατο . οι φοβερες σαλπιγγες ακουστηκαν στους στα-
σιαστες αιρετικους κι οι ορδες των δεντρων κατεστρεψαν
την πιο μακροχρονια αυτοκρατορια , κατα δε γενικη ομο-
λογια ηταν αλαζονικη πραξη η διδασκαλια της ενοχης .
[ εντοπισθηκε το θεμελιωδες γυμνοστηθο ] κι η θαλασσα
εντυσε την αμαρτωλη με τις αρχες της αγριας μεντας ,
δεν θα μαθουμε ποτε τι παραστενε το αγαλμα απο γρα-
νιτη . στη διανοια εκεινος με ελληνικο τροπο ιδιωτευσε στον
μελλοντα χρονο των φυκιων κι εγω αχρονος
..
" ᾽τίφθ᾽ οὕτως, Ὀδυσεῦ, κατ᾽ ἄρ᾽ ἕζεαι ἶσος ἀναύδῳ,
θυμὸν ἔδων, βρώμης δ᾽ οὐχ ἅπτεαι οὐδὲ ποτῆτος;
ἦ τινά που δόλον ἄλλον ὀίεαι· οὐδέ τί σε χρὴ
δειδίμεν· ἤδη γάρ τοι ἀπώμοσα καρτερὸν ὅρκον.᾽
"ὣς ἔφατ᾽, αὐτὰρ ἐγώ μιν ἀμειβόμενος προσέειπον·
᾽ὦ Κίρκη, τίς γάρ κεν ἀνήρ, ὃς ἐναίσιμος εἴη,
πρὶν τλαίη πάσσασθαι ἐδητύος ἠδὲ ποτῆτος,
πρὶν λύσασθ᾽ ἑτάρους καὶ ἐν ὀφθαλμοῖσιν ἰδέσθαι;
ἀλλ᾽ εἰ δὴ πρόφρασσα πιεῖν φαγέμεν τε κελεύεις,
λῦσον, ἵν᾽ ὀφθαλμοῖσιν ἴδω ἐρίηρας ἑταίρους.᾽
"ὣς ἐφάμην, Κίρκη δὲ διὲκ μεγάροιο βεβήκει
ῥάβδον ἔχουσ᾽ ἐν χειρί, θύρας δ᾽ ἀνέῳξε συφειοῦ,
ἐκ δ᾽ ἔλασεν σιάλοισιν ἐοικότας ἐννεώροισιν.
οἱ μὲν ἔπειτ᾽ ἔστησαν ἐναντίοι, ἡ δὲ δι᾽ αὐτῶν
ἐρχομένη προσάλειφεν ἑκάστῳ φάρμακον ἄλλο.
τῶν δ᾽ ἐκ μὲν μελέων τρίχες ἔρρεον, ἃς πρὶν ἔφυσε
φάρμακον οὐλόμενον, τό σφιν πόρε πότνια Κίρκη·
ἄνδρες δ᾽ ἂψ ἐγένοντο νεώτεροι ἢ πάρος ἦσαν,
καὶ πολὺ καλλίονες καὶ μείζονες εἰσοράασθαι.
ἔγνωσαν δέ μ᾽ ἐκεῖνοι ἔφυν τ᾽ ἐν χερσὶν ἕκαστος.
πᾶσιν δ᾽ ἱμερόεις ὑπέδυ γόος, ἀμφὶ δὲ δῶμα
σμερδαλέον κονάβιζε· θεὰ δ᾽ ἐλέαιρε καὶ αὐτή.
"ἡ δέ μευ ἄγχι στᾶσα προσηύδα δῖα θεάων·
᾽διογενὲς Λαερτιάδη, πολυμήχαν᾽ Ὀδυσσεῦ,
ἔρχεο νῦν ἐπὶ νῆα θοὴν καὶ θῖνα θαλάσσης.
νῆα μὲν ἂρ πάμπρωτον ἐρύσσατε ἤπειρόνδε,
κτήματα δ᾽ ἐν σπήεσσι πελάσσατε ὅπλα τε πάντα·
αὐτὸς δ᾽ ἂψ ἰέναι καὶ ἄγειν ἐρίηρας ἑταίρους.᾽
"ὣς ἔφατ᾽, αὐτὰρ ἐμοί γ᾽ ἐπεπείθετο θυμὸς ἀγήνωρ,
βῆν δ᾽ ἰέναι ἐπὶ νῆα θοὴν καὶ θῖνα θαλάσσης.
εὗρον ἔπειτ᾽ ἐπὶ νηὶ θοῇ ἐρίηρας ἑταίρους
οἴκτρ᾽ ὀλοφυρομένους, θαλερὸν κατὰ δάκρυ χέοντας.
ὡς δ᾽ ὅτ᾽ ἂν ἄγραυλοι πόριες περὶ βοῦς ἀγελαίας,
ἐλθούσας ἐς κόπρον, ἐπὴν βοτάνης κορέσωνται,
πᾶσαι ἅμα σκαίρουσιν ἐναντίαι· οὐδ᾽ ἔτι σηκοὶ
ἴσχουσ᾽, ἀλλ᾽ ἁδινὸν μυκώμεναι ἀμφιθέουσι·
μητέρας· ὣς ἔμ᾽ ἐκεῖνοι ἐπεὶ ἴδον ὀφθαλμοῖσι,
δακρυόεντες ἔχυντο· δόκησε δ᾽ ἄρα σφίσι θυμὸς
ὣς ἔμεν, ὡς εἰ πατρίδ᾽ ἱκοίατο καὶ πόλιν αὐτὴν
τρηχείης Ἰθάκης, ἵνα τ᾽ ἔτραφεν ἠδ᾽ ἐγένοντο.
καί μ᾽ ὀλοφυρόμενοι ἔπεα πτερόεντα προσηύδων·
" ᾽σοὶ μὲν νοστήσαντι, διοτρεφές, ὣς ἐχάρημεν,
ὡς εἴ τ᾽ εἰς Ἰθάκην ἀφικοίμεθα πατρίδα γαῖαν·
ἀλλ᾽ ἄγε, τῶν ἄλλων ἑτάρων κατάλεξον ὄλεθρον.᾽
"ὣς ἔφαν, αὐτὰρ ἐγὼ προσέφην μαλακοῖς ἐπέεσσι·
᾽νῆα μὲν ἂρ πάμπρωτον ἐρύσσομεν ἤπειρόνδε,
κτήματα δ᾽ ἐν σπήεσσι πελάσσομεν ὅπλα τε πάντα·
αὐτοὶ δ᾽ ὀτρύνεσθε ἐμοὶ ἅμα πάντες ἕπεσθαι,
ὄφρα ἴδηθ᾽ ἑτάρους ἱεροῖς ἐν δώμασι Κίρκης
πίνοντας καὶ ἔδοντας· ἐπηετανὸν γὰρ ἔχουσιν.᾽
"ὣς ἐφάμην, οἱ δ᾽ ὦκα ἐμοῖς ἐπέεσσι πίθοντο.
Εὐρύλοχος δέ μοι οἶος ἐρύκανε πάντας ἑταίρους·
καί σφεας φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·

And Anticlea came, whom I beat off, and then Tiresias Theban,
Holding his golden wand, knew me, and spoke first:
"A second time? why? man of ill star,
"Facing the sunless dead and this joyless region?
"Stand from the fosse, leave me my bloody bever
"For soothsay."
And I stepped back,
And he strong with the blood, said then: "Odysseus
"Shalt return through spiteful Neptune, over dark seas,
"Lose all companions." Then Anticlea came.
Lie quiet Divus. I mean, that is Andreas Divus,
In officina Wecheli, 1538, out of Homer.
And he sailed, by Sirens and thence outwards and away
And unto Crice.
Venerandam,
In the Cretan's phrase, with the golden crown, Aphrodite,
Cypri munimenta sortita est, mirthful, oricalchi, with golden
Girdle and breat bands, thou with dark eyelids
Bearing the golden bough of Argicidia. So that:

"᾽ἆ δειλοί, πόσ᾽ ἴμεν; τί κακῶν ἱμείρετε τούτων;
Κίρκης ἐς μέγαρον καταβήμεναι, ἥ κεν ἅπαντας
ἢ σῦς ἠὲ λύκους ποιήσεται ἠὲ λέοντας,
οἵ κέν οἱ μέγα δῶμα φυλάσσοιμεν καὶ ἀνάγκῃ,
ὥς περ Κύκλωψ ἔρξ᾽, ὅτε οἱ μέσσαυλον ἵκοντο
ἡμέτεροι ἕταροι, σὺν δ᾽ ὁ θρασὺς εἵπετ᾽ Ὀδυσσεύς·
τούτου γὰρ καὶ κεῖνοι ἀτασθαλίῃσιν ὄλοντο.᾽
"ὣς ἔφατ᾽, αὐτὰρ ἐγώ γε μετὰ φρεσὶ μερμήριξα,
σπασσάμενος τανύηκες ἄορ παχέος παρὰ μηροῦ,
τῷ οἱ ἀποπλήξας κεφαλὴν οὖδάσδε πελάσσαι,
καὶ πηῷ περ ἐόντι μάλα σχεδόν· ἀλλά μ᾽ ἑταῖροι
μειλιχίοις ἐπέεσσιν ἐρήτυον ἄλλοθεν ἄλλος·
"᾽διογενές, τοῦτον μὲν ἐάσομεν, εἰ σὺ κελεύεις,
αὐτοῦ πὰρ νηί τε μένειν καὶ νῆα ἔρυσθαι·
ἡμῖν δ᾽ ἡγεμόνευ᾽ ἱερὰ πρὸς δώματα Κίρκης.᾽
"ὣς φάμενοι παρὰ νηὸς ἀνήιον ἠδὲ θαλάσσης.
οὐδὲ μὲν Εὐρύλοχος κοίλῃ παρὰ νηὶ λέλειπτο,
ἀλλ᾽ ἕπετ᾽· ἔδεισεν γὰρ ἐμὴν ἔκπαγλον ἐνιπήν.
"τόφρα δὲ τοὺς ἄλλους ἑτάρους ἐν δώμασι Κίρκη
ἐνδυκέως λοῦσέν τε καὶ ἔχρισεν λίπ᾽ ἐλαίῳ,
ἀμφὶ δ᾽ ἄρα χλαίνας οὔλας βάλεν ἠδὲ χιτῶνας·
δαινυμένους δ᾽ ἐὺ πάντας ἐφεύρομεν ἐν μεγάροισιν.
οἱ δ᾽ ἐπεὶ ἀλλήλους εἶδον φράσσαντό τ᾽ ἐσάντα,
κλαῖον ὀδυρόμενοι, περὶ δὲ στεναχίζετο δῶμα.
ἡ δέ μευ ἄγχι στᾶσα προσηύδα δῖα θεάων·
with a little knowledge about
algebra of ideologies
to bridge the gap between needs
and desires /a factory
to approach the matrix of theory forms
but we only will consider man
like two- persons theorem
some people are game dolls
some players are You and I
this is a function mapping nothing to
noone
the man's value in some sense is false,
no- truth
..
2.
consider a simple way to thought of
Let's discover a system among us
for example , unknown words
where is the probability zero
the sum of ideas is equal to blue color
.look at/ lock out/ take in
payoffs
a measurement of white is
the whiteness
of the wave/ the universe
a dream framework
with max density vector states
at this point
no equilibrium
no interaction
no political acting
let's return in a dilemma
the inverse ia a probability to discuss
..
3.
a tree of thoughts of is your senses
a screen full same persons
without an word about the silence
straight lines of the labyrinth
what version are you
want to create/if seems to be
clear water /a look to transform/it is not
obvious what motivates routine /a politic
needs to
fit
a visible real thing
.
a machine reflects machine
size of art is size of man
to test if one equals zero
.
the action is praxis /equivalent of some
techniques
.
and construct a corresponding society
where the truth is real
function ''person to
person ''
.
there are sequences converging nowhere
then
we are discussion's persons
[Διογενές Λαερτιάδη, πολυμήχαν' Ὀδυσσεῦ]
"᾽μηκέτι νῦν θαλερὸν γόον ὄρνυτε· οἶδα καὶ αὐτὴ
ἠμὲν ὅσ᾽ ἐν πόντῳ πάθετ᾽ ἄλγεα ἰχθυόεντι,
ἠδ᾽ ὅσ᾽ ἀνάρσιοι ἄνδρες ἐδηλήσαντ᾽ ἐπὶ χέρσου.
ἀλλ᾽ ἄγετ᾽ ἐσθίετε βρώμην καὶ πίνετε οἶνον,
εἰς ὅ κεν αὖτις θυμὸν ἐνὶ στήθεσσι λάβητε,
οἷον ὅτε πρώτιστον ἐλείπετε πατρίδα γαῖαν
τρηχείης Ἰθάκης. νῦν δ᾽ ἀσκελέες καὶ ἄθυμοι,
αἰὲν ἄλης χαλεπῆς μεμνημένοι, οὐδέ ποθ᾽ ὕμιν
θυμὸς ἐν εὐφροσύνῃ, ἐπεὶ ἦ μάλα πολλὰ πέποσθε.᾽
"ὣς ἔφαθ᾽, ἡμῖν δ᾽ αὖτ᾽ ἐπεπείθετο θυμὸς ἀγήνωρ.
ἔνθα μὲν ἤματα πάντα τελεσφόρον εἰς ἐνιαυτὸν
ἥμεθα δαινύμενοι κρέα τ᾽ ἄσπετα καὶ μέθυ ἡδύ·
ἀλλ᾽ ὅτε δή ῥ᾽ ἐνιαυτὸς ἔην, περὶ δ᾽ ἔτραπον ὧραι
μηνῶν φθινόντων, περὶ δ᾽ ἤματα μακρὰ τελέσθη,
καὶ τότε μ᾽ ἐκκαλέσαντες ἔφαν ἐρίηρες ἑταῖροι·
"᾽δαιμόνι᾽, ἤδη νῦν μιμνήσκεο πατρίδος αἴης,
εἴ τοι θέσφατόν ἐστι σαωθῆναι καὶ ἱκέσθαι
οἶκον ἐς ὑψόροφον καὶ σὴν ἐς πατρίδα γαῖαν.᾽
"ὣς ἔφαν, αὐτὰρ ἐμοί γ᾽ ἐπεπείθετο θυμὸς ἀγήνωρ.
ὣς τότε μὲν πρόπαν ἦμαρ ἐς ἠέλιον καταδύντα
ἥμεθα, δαινύμενοι κρέα τ᾽ ἄσπετα καὶ μέθυ ἡδύ·
ἦμος δ᾽ ἠέλιος κατέδυ καὶ ἐπὶ κνέφας ἦλθεν,
οἱ μὲν κοιμήσαντο κατὰ μέγαρα σκιόεντα.
αὐτὰρ ἐγὼ Κίρκης ἐπιβὰς περικαλλέος εὐνῆς
γούνων ἐλλιτάνευσα, θεὰ δέ μευ ἔκλυεν αὐδῆς·
καί μιν φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδων·
"᾽ὢ Κίρκη, τέλεσόν μοι ὑπόσχεσιν ἥν περ ὑπέστης,
οἴκαδε πεμψέμεναι· θυμὸς δέ μοι ἔσσυται ἤδη,
ἠδ᾽ ἄλλων ἑτάρων, οἵ μευ φθινύθουσι φίλον κῆρ
ἀμφ᾽ ἔμ᾽ ὀδυρόμενοι, ὅτε που σύ γε νόσφι γένηαι.᾽ 486
μην πλανασθαι
ου λοιδοροι,ουχ αρπαγες
των κρινων,φαυλο το εργο
των δημαγωγων,
υπερ το ζην, η ωραιοτητα
η καθαροτητα της βρεφικης ηληκιας/του
μη οντος / το εγκρατες
των δεντρων, η πετρα σιγη φυσεως
Χαιρε,
...........το φως
ευγενη βλαστηση αντινομιων/ η συμβιωση
των ανθεων,μεχρι θανατου η υπερασπιση
του δικαιου,
και ειδα εθνη συντριφθεντα,
και ειδα ανθρωπους
εν κλαυθμω και οδυρμω, και ακουσα
φωνη δικαιοσυνης φωνη Κρισεως
οξυτατη,και ακουσα :''σου δε υψηλοτερον
η πολιτεια'', και
μετρησα τον ανθρωπο,το υστερουν και το
πλεοναζον των Ιδεων,το αρτιον και το ελλειπες,
και τοτε ειπα:τις λεξεις της Γλωσσας μου
δωριζω,μην απαιδευτως λαλης,
και ειπα παλι:ουδεν πλεον παρα
το καλλος,την ωραιοτητα μη σε
στερησης
And Anticlea came, whom I beat off, and then Tiresias Theban,
Holding his golden wand, knew me, and spoke first:
"A second time? why? man of ill star,
"Facing the sunless dead and this joyless region?
"Stand from the fosse, leave me my bloody bever
"For soothsay."
And I stepped back,
And he strong with the blood, said then: "Odysseus
"Shalt return through spiteful Neptune, over dark seas,
"Lose all companions." Then Anticlea came.
Lie quiet Divus. I mean, that is Andreas Divus,
In officina Wecheli, 1538, out of Homer.
And he sailed, by Sirens and thence outwards and away
And unto Crice.
Venerandam,
In the Cretan's phrase, with the golden crown, Aphrodite,
Cypri munimenta sortita est, mirthful, oricalchi, with golden
Girdle and breat bands, thou with dark eyelids
Bearing the golden bough of Argicidia. So that:
..........τοξευαν πουλια στη δασωδη Ζακυνθο
..........σαν τα κομματια του tetris τα κατεβαζαν
..........στη γη,τους ειδε να ριχνουν νερο να
..........πλυνουν τα χερια,συχνα ηταν και το παιδι
..........μαζυ τους,τους ωφελουσε η μνημη του
πιο κατω,μια γυναικα μπροστα στον καθρεφτη
αντιστρεφει τον χρονο,ο Ατρειδης την ξεγελασε,
την αφησε να την κακολογουν μεσα στο Αργος
με τον Αιγισθο,δεν θελει να μεινει στα χωραφια
ο Ορεστης,της Ηλεκτρας φουσκωσαν τα βυζια
..........................................................ειδε
λεπτομερειες υβρεων,να κοβουν τα κρεατα
να τ'ανακατευουν με κριθαρι και βρωμη,υπολογισε
το βαρος,30 κιλα,.................................και πανω
στο λοφο βρεθηκε μπρουτζινο αλογο,με σηκωμενα
τα μπροστινα ποδια ,κομματια ,απ'αυτα υπεθεσαν
το συνολο,
στο εσωτερικο του μυκηναικου κενου,η μασκα του
χρυση, την τσιμπολογουσε μαυρο πουλι , σκορπια
κτερισματα μια ταινια ενας ασημενιος καθρεφτης
αντιστρεφει το προσωπο, που ειναι ανυπαρκτο,αν
καποτε υπηρξε,αν και καποτε εδρασε
σε κυνηγι αγριοχοιρου αποκτησες εκεινη την πληγη,
που τις κρυες μερες του χειμωνα σε βασανιζει
....Ειμ'Ουτις,
....στον υπνο της μνημης ηχουσε ο Βουκολος;,η
....Μεγαλη Αρκουδα,ο Ωριων,ο Σειριος,το Μεγαλο
....Σκυλι,εκεινη τη νυχτα
....15η με 16η του Νοεμβρη το 750 π.χ 3 η ωρα με
....4 το ξημερωμα τελειωνε την εικονα του Ομηρου
....αρνυμενος ην τε ψυχην ο Θεοφιλος,δεν την θυμασαι,
....εκεινη ειναι η Ελενη ,υπαλληλος τουριστικου γραφειου
....στις Μυκηνες,μετα τα ''επερσε'' και τους ''νοστους'',
....ασημαντη,γυναικα του κ.Χ
ο αλλος γυρισε,δεν βρηκε το σκυλι,το'χαν φαει
τοτε στην Αλλη Εξοδο,
ειχε βοδια και προβατα,ας σφαξει να γιορτασει
τον γυρισμο του,οσο για μενα,αν μαθεις,πως δεν
γυρισα μην λυπηθεις,αερας ο ανθρωπος φυσηξε
και διαλυεται , σκια και χανεται,σκοταδι
στην Ελλαδα και στο Αργος μεσα
τοσα πλοια,που χαθηκαν,οι συντροφοι δειλιασαν
εκαναν πισω,κι ενα πειστηριο για κεινη την
λαμπρη δοξα δεν βρεθηκε,εστω ενα κακοτεχνο αναγλυφο
να την δειχνει
στην ακρη της Γορτυνας,στις πετρες της Φαιστου
ματαια μην πεις πως περασαμε
στην αρνοτροφα Ηλιδα,ολες οι Τρωαδιτισσες
φωναξαν''δουλες,Εμεις,Αρχοντισες καποτε,τωρα
ατιμασμενες''φωναζαν η Ανδρομαχη,
του Εκτορα η γυναικα,η Κασσανδρα δουλα,
η Εκαβη μανα
στην ελωδη Ηλιδα
........Αιδως Αργειοι
........πηρε τον λογο κι ειπε................ βουβοι δεν ειστε
........εχεις γλωσσα........................... Μιληστε
........ποιοι τους οδηγησαν ως εδω...... Μιληστε
........μην φραζετε το στομα............... Μιληστε
πως ηρθαν τα πραγματα να πεσουμε σε προστατες
λαων.............................................. Μιληστε
την Αληθεια,να πεις
στο Αρκαλοχωρι βρεθηκε ο πελεκυς σου
τι ζητουσες εκει;εσυ ενας γενναιος,
ποιο καραβισ'εφερε; ανεβηκες τα βουνα
τι εμπορευτηκες;,αποκτησες γυναικα παιδια
η' πανω σε καυγα αγουρος χαθηκες;
λογαριαζεσαι νεκρος,...............θελω
να σ'ακουσω
ενας ανδρας με σωμα και νου,αληθεια πες,
εκεινη την Ναυσικα την συναντησες;πλαγιασες
μαζυ της;η ολα κουφια λογια,ψευτιες
ζητιανιες τσαρλατανων ραψωδων,που
γυριζουν σ'αυλες τυραννων κολακευοντας,σαν
εκεινον,ξερεις ποιον,που μας χαιδευε τ'αυτια
με παραμυθια κι ετρωγε αρνια και ελαφια,μεχρι,
που σωθηκαν τα παχια γελαδια και μας παρατησε
..................................την κορη την πενταμορφη
την εχασες στα ζαρια,βγηκε μ'εκεινον τον πανουργο
τετοιο βλασταρι εχασες
........Φλανδρω η' Ερωφιλη η' Μαρια
........η' για μια Ελενη
στη λαμπρη Τιρυνθα,στην πολυδεντρη Κνωσο
αντιστρεφοντας.............. μεσα στον καθρεφτη
αντιστρεφοντας.......................στην μεταφυσικη των νερων
.............................................ανεβηκε
.............................................η χλοη
αντιστρεφοντας
το φως εξοριζοντας
πληθωρισμους υδρατμων......................το συννεφο
κυλλωντας στα φυλλα..........................το ανυπαρκτο
σφαιρα................................................αντιστρεφοντας
..........................................................επιστρεφοντας
..........................................................αντιστρεφοντας
....Αιδως Αργειοι,κακ'ελεγχτα,ειδος αγητοι.
....οφρα μεν ες πολεμον πωλεσκετο διος Αχιλλευς,
....ουδε ποτε Τρωες προ πυλαων Δαρδανιαων
....οιχνεσκον.κεινον γαρ εδειδισαν οβριμον εγχος
a lot of people
I always had trouble with this problem
to wait
it's not impossible
for example,a little girl
is balancing on a ball,
''How does she do it ?'' dancing
He said,
I tried to explain
I've been listening to
all these histories,
further,
πληθος μελισσων
ρυθμικα φερνει ο ανεμος
απο τα ορυχεια των ψυχων
a lot of people
οι λεξεις ελληνικες
η σκηνη της θαλασσας και αμφιθεατρικα
οι λοφοι
σαν πελωρια φωκια το βουνο,βαρκα
στη σκηνογραφια γαλαζια τα παραθυρα
κομματια κοκκινο στις γλαστρες,τα τριανταφυλλα
το κιτρινο φωτιζει τον καθρεφτη
ισκιος αχινου στο λουτρο της πεστροφας
στρειδι η κοιλια της αγαπης μου
στις ραχες δελφινιων φωτεινοι
ασυμμετροι αστεριες
η γλωσσα της θαλασσας ειναι τα κυματα της
τα δοντια της λευκα
στο ιωδιο παιζει τα πλοκαμια το χταποδι
η αμμος μετραει αριθμους του Χρονου
το στιλετο της σαρδελας,ο μυθος του Οδυσσεα
η Ιστορια του Ελπηνορα,αμμουδια με πευκα
κυπαρισσια,λιοφυτα,κηποι με αμυγδαλιες πιο πανω
αντιστροφα
στον εμφυλιο των Ιδεων χτυπηθηκε η ψυχη του
σαν χταποδι στο βραχο
ζωη,σε μεγαλες ποσοτητες ψαριων
τα αρχαια αποσπασματα κουρων
των ναυαγων ναυτιλων,
πυροφανι σεληνης η σκεψη
σχημα πετραλιθρας καταπινει την παλιροια
το αντιστροφο της αντανακλασης των νερων
ειναι η βαρκα,η αρμυρη ονομασια της πατριδας μου
.
.
.

.

αρχαικο-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
αλατι γυμνο ποιηση- χ.ν.κουβελης

speculum in manu
προεκταση κηπου στη θαλασσα
the voice of the gaze
συμμετρια λεξεων
απειρη αιωρηση σωματος
et ecce arbor in geometria Hyperbolic
κυκλος αμφιβληστροειδης
L'eau de temps Transparent
ανεβηκαμε στα πουλια
το φως αρτιος αριθμος
η γλωσσα της ανθοφοριας της Ανοιξης
και το διχτυ των αποσιωπητικων των φυλλων
και η σιωπη των λωτων
γαλαζιο αμετρο καλλος
αλατι γυμνο ποιηση
tranquillo oleum de Luna
ηρεμουσε το λαδι της σεληνης
.
.
αλατι γυμνο ποιηση- χ.ν.κουβελης

στον καθρεφτη το χερι
προεκταση κηπου στη θαλασσα
η φωνη του βλεμματος
συμμετρια λεξεων
απειρη αιωρηση σωματος
ενα δεντρο στην υπερβολικη γεωμετρια
κυκλος αμφιβληστροειδης
διαφανος χρονος νερου
ανεβηκαμε στα πουλια
το φως αρτιος αριθμος
η γλωσσα της ανθοφοριας της Ανοιξης
και το διχτυ των αποσιωπητικων των φυλλων
και η σιωπη των λωτων
γαλαζιο αμετρο καλλος
αλατι γυμνο ποιηση
ηρεμουσε το λαδι της σεληνης
.
.

ελληνικη μετρικη greek metric-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
greek metric /ελληνικη μετρικη-c.n.couvelis

a canonical stereo light
balances the white sheets of air
and in the ancient theater of the sea
the shirt of Chorus woman Leader
rhythmic stresses the words of Aeschylus

ενα κανονικο στερεο φως
ισορροπει το λευκο σεντονι του αερα
και στο αρχαιο.θεατρο της θαλασσας
το πουκαμισο της κορυφαιας του χορου
τονιζει τις λεξεις του Αισχυλου
.
.
.

Stereo Geometricous-Κουρος και Κορη-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΓΙΑΤΙ ΛΕΙΠΕΙΣ ΑΠ'ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ;-χ.ν.κουβελης

ξυπνησα και τον ειδα να καθεται στη καρεκλα απεναντι μου
στο τραπεζι με τ'ασπρο τραπεζομαντηλο και τ'ανθοδοχειο
λιγοστο φως στο δωματιο
το προσωπο του δεξια  φωτιζονταν απ'το παραθυρο
''πως ηρθες ως εδω;τι σ'εφερε;''ρωτησα
μου φανηκε συλλογισμενος κι αυστηρος
σιωπη,δεν ειναι ευκολα τα λογια
κι επειτα η σιωπη εσπασε οπως πετρα πεφτει σε στεκαμενα νερα
''Γιατι χαθηκες ;δεν ησουν στη Σταδιου,Ουτε στο Συνταγμα,ουτε στην Ερμου,
ουτε στην Αθηνας.Ουτε στις παροδους της Ομονοιας.
Γιατι πια δεν γυριζεις εκει;''
ειπε
δεν τολμησα να του πω πως λιγοψυχισα,πως δειλιασα
οπως αλλωστε τοσοι αλλοι
''γιατι λειπεις απ'την Ιστορια;την Ιστορια μας;''τον ακουσα  να λεει
σιωπη σαν να μεσολαβησε απειρος χρονος
και συνεχισε,ειπε ονοματα
αλλους τους ηξερα,αλλους δεν τους θυμομουν,αλλους δεν τους ηξερα
η φωνη του λυπημενη,καθολου ηρωικη
''αυτοι ακομα δεν εχουν γεννηθει''ειπε,κι αναφερε
δισυλλαβα τρισυλλαβα τετρασυλλαβα ονοματα
και καποια πεντασυλλαβα
μεσα σ'αυτα ακουσα και το δικο μου ονομα
σηκωθηκε να φυγει κι ειδα τη σκια του στον καθρεφτη
ν'απομακρυνεται
τα λογια του στο τραπεζι γυαλιζαν στο πρωινο φως
.
.
.

Κουρος-βερνικι και χρωματιστα μολυβια σε χαρτι-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
[ΙΣΟΡΡΟΠΑ ΕΠΟΧΩΝ ] ΙΣΟΡΡΟΠΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΟΠΩΝ,ΕΞΕΛΙΞΕΩΝ,ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ ΣΥΜΦΩΝΙΩΝ,ΕΛΛΗΝΩΝ ΡΥΘΜΩΝ,ΟΜΗΡΟΥ,ΚΥΚΛΩΝ]-χ.ν.κουβελης.

ΙΣΟΡΡΟΠΑ ΕΠΟΧΩΝ .

ΙΣΟΡΡΟΠΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΟΠΩΝ
.
οι λεξεις ελληνικες
η σκηνη της θαλασσας και αμφιθεατρικα
οι λοφοι
σαν πελωρια φωκια το βουνο,βαρκα
στη σκηνογραφια γαλαζια τα παραθυρα
κομματια κοκκινο στις γλαστρες,τα τριανταφυλλα
το κιτρινο φωτιζει τον καθρεφτη
ισκιος αχινου στο λουτρο της πεστροφας
στρειδι η κοιλια της αγαπης μου
στις ραχες δελφινιων φωτεινοι
ασυμμετροι αστεριες
η γλωσσα της θαλασσας ειναι τα κυματα της
τα δοντια της λευκα
στο ιωδιο παιζει τα πλοκαμια το χταποδι
η αμμος μετραει αριθμους του Χρονου
το στιλετο της σαρδελας,ο μυθος του Οδυσσεα
η Ιστορια του Ελπηνορα,αμμουδια με πευκα
κυπαρισσια,λιοφυτα,κηποι με αμυγδαλιες πιο πανω
αντιστροφα
στον εμφυλιο των Ιδεων χτυπηθηκε η ψυχη του
σαν χταποδι στο βραχο
ζωη,σε μεγαλες ποσοτητες ψαριων
τα αρχαια αποσπασματα κουρων
των ναυαγων ναυτιλων,
πυροφανι σεληνης η σκεψη
σχημα πετραλιθρας καταπινει την παλιροια
το αντιστροφο της αντανακλασης των νερων
ειναι η βαρκα,η αρμυρη ονομασια της πατριδας μου
.
.
ΙΣΟΡΡΟΠΑ ΕΞΕΛΙΞΕΩΝ
.
Πως θα ηταν,τι θα ενιωθες
αν καποιος σου ελεγε
πως η Ακαδημια του Πλατωνα
και η Περιπατητικη Σχολη του Αριστοτελη
σημερα ειναι καποιο Καναλι η'
Ολα τα Καναλια της TV;
.
.
ΙΣΟΡΡΟΠΑ ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ ΣΥΜΦΩΝΙΩΝ
.
επιστρεφει Καρυατιδα ομορφη
η Μαρια Καλλας ,θλιμενη Μαντονα
Mira,την Μηδεια [ Medea ]
θα ερθει το φεγγαρι στα νερα
κοκκινο
Μην την πιστευεται,δεν ψευδεται
.
.
ΙΣΟΡΡΟΠΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΡΥΘΜΩΝ
.
τα χερια γυριζουν του Γιαννη Τσαρουχη
το ζειμπεκικο
στο μπουζουκι
το πεδιο βαρυτητας του Βασιλη Τσιτσανη
.
..
ΙΣΟΡΡΟΠΑ ΟΜΗΡΟΥ
.
Τα φυλλα στο σωμα του Οδυσσεα
παραμερισε η Ναυσικα,το χερι τυφλωθηκε
απο την ηβη της,οριο θαλασσας η
μπαλα του κοριτσιου,το σωμα του ηρωα
κρεμαστηκε στον καθρεφτη της
ενδοξο υπεροχο ειδωλο
του ανθεστεριωνα της χαρταετος
νοτισθηκαν οι ηχοι της φωνης
στην αρμυρη πλευρα του ερωδιου
καποτε λογαριαζω το φως
με τμηματα κηπων
ρομβων ορθογωνιων
σεληνης απαλο διαλυμα
οξειας μνημης
σε νοτες πενταγραμμου ο Τζοις
συναντησε τον Οδυσσεα,ο Ολυσσες
ποσοστο ιδιοφυιας,σκοτωθηκαν
στον εμφυλιο των Ιδεων
ο Τακης Σινοπουλος
ο Τασος Λειβαδιτης
ο Μιχαλης Κατσαρος
ο Μανωλης Αναγνωστακης
ο Μιλτος Σαχτουρης
ο Νικηφορος Βρεττακος
ο Νικος Καρουζος
ο Νικολαος Καλλας
ο Ανδρεας Καλβος
ο Ρηγας Βελεστινλης Θετταλος
ο Γεωργιος Καραισκακης
.
.
ΙΣΟΡΡΟΠΑ ΚΥΚΛΩΝ
.
Στον αερα ηχος οξυς εξ αγγελου
ισχυρη φωνη
''Σκοτωσαν τον Γρηγορη Λαμπρακη''
Ουρλιαχτο
αρπα γυμνων οστεων η Χωρα μου
Ερημη ηρωων
Περα των κιονων συμμετριων
Περα του Αισχυλου Ορεστη
Ουρλιαχτο
''Μανα Φονισσα'' του Πατερα
Βασιλισσα Κλυταιμνηστρα
''Την Κορη μου θελω,πως μπορεσες
να τη σκοτωσεις;'' Ουρλιαχτο
της Ηλεκτρας η κραυγη ''Τον Αιγισθο,
Αυτον,Ορεστη'' τον σκοτωσαν τον Αιγισθο και
την Κλυταιμνηστρα,στο λουτρο ο πνιγμενος
Αγαμεμνωνας ''Παει ο Τρανος των Αχαιων''
Ουρλιαχτο
''Εγκλημα στη Μητροπολη''
μια μερα Ash-Wednesday
ισχυρη φωνη
στον αερα ηχος οξυς εξ αγγελου
.
.
.

εσωτερικο-neon light-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
diptych of utterances-c.n.couvelis
διπτυχο εκφρασεων-χ.ν.κουβελης

ενα κομματι θαλασσας στον καθρεφτη και διαγωνια τοπιο με νερα
ο χρονος της χλοης διακλαδιζεται σε ακρωτηρια
που σαν δαχτυλα ανοιγουν και κλεινουν
να περασει διαυγες το νερο σε συμμετρικα κοχυλια

a part of the sea in the mirror and diagonal landscape with waters
the time of grass branches into capes
like fingers opening and closing
to pass clear water in symmetrical shells
.
.
.

Αθηνα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΠΛΗΡΕΞΟΥΣΙΟΙ ΤΟΥ ΕΛΑΧΙΣΤΟΥ-χ.ν.κουβελης

τι ειστε εσεις;
σε ποια εξορια Ιστοριας σας εστειλαν;
ποιος απο σας θυμαται εκεινον τον Αιαντα;
οι λεξεις η περιουσια μας
πρωτα συμβαινουν τα γεγονοτα και μετα τα αφηγουμαστε
γι'αυτο ολα Ιδεολογια
ο διαλογος λειτουργει με την συνεργασια δυο συνομιλητων
ποιοι οι πληρεξουσιοι της εξουσιας;
πανω στη σκηνη τα κουφια συμβολα πανηγυριζουν
Χρονος του Γεγονοτος-Χρονος της Αφηγησης-Χρονος της Ιστοριας
ρωτησα κι εμαθα τα ονοματα των δολοφονων
''Εχαθη σημερα Ανθρωπος''
Δημοκρατια Ειμαι Εγω
μαζι να επινοησουμε μια Ου-Τοπια
κι εμαθες την Πολιτικη ως συσχετισμο Δυναμεων
δυο φωνες διαφορετικες καμια συμβιβασμενη
αιτηματα Ελευθεριας και Καλλους
Εγω σε κοιταζω
γιατι χρειαζονται οι ανθρωποι;
με ποιο ονειρο να κοιμηθεις και να ξυπνησεις;
προσεξε καλα:Αυτος ο Ανθρωπος πουλιεται
πως μπορει να μην φωναξει την αδικια
κι η Γλωσσα μου να μορφωνεται στη Δημοκρατια
οτι εμεις Υπηρξαμε να θυμασαι
προσωπα στις παραλιες της Πατριδας
εραστες του Ελαχιστου
.
.
.

Ηλεκτρα της Κλυταιμνηστρας  και του Αγαμεμνωνα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

θυμασαι Χρυσοθεμη τον αδερφο μας τον Ορεστη;
η μικρη,το ηξερε,δεν συμφωνουσε μαζι της
γιατι τον περιμενεις;δεν προκειται να ερθει
την εκοψε
ακου τα γελια τους,μου τρυπουν τ'αφτια και δεν μπορω να κοιμηθω
η μικρη γελασε
τον πατερα τον εσφαξαν στο λουτρο,σωπα
σε φοβαμαι,της ειπε
καλυτερα να με φοβουνται οι δολοφονοι
ελα να κοιμηθεις
δεν θελω να κοιμηθω ,δεν θελω να ξεχασω
ακουστηκε σαν κατι να'σπασε,επειτα δυνατα γελια
ειναι μεθυσμενοι τους μισω
καθε βραδυ το ιδιο
σαν γουρουνια κυλιονται στις λασπες ακαθαρτοι
θα'ρθει ο Ορεστης,να το ξερεις ,θα'ρθει
και τοτε μαυρο φιδι που τους εφαγε,ολα,μα ολα,θα τα πληρωσουν
σου'χω πει χιλιες φορες δεν θελω λουλουδια στ'ανθοδοχειο
σαπιζουν και μυριζουν ασχημα,θα πνιγω,δεν μπορω ν'αναπνευσω
πεταξτα,
ποτε θα κλεισουν το φως,γιατι δεν σωπαινουν;σιχαμερα τα λογια τους
ξεδιαντροπα
να'ρθει ο Ορεστης να τους κλεισει το στομα μια και καλη
το μισος σε κυριεψε
το μισος μ'αναθρεψε
Χρυσοθεμη,να'ρθει ο Ορεστης επιτελους
γιατι δεν ερχεται;
.
.
.
.

E. sitting-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
ΙΣΟΡΡΟΠΑ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΤΕΡΟΜΟΡΦΩΝ-χ.ν.κουβελης

-1-
η ατελειωτη συμμετρια των συλλαβων
καθως το κυμα σε λα ματζορε περιβρεχει τα κοχυλια
η πρασινη χλοη των Ιδεων λευκη ατμομηχανη γλαρων
υπερανω των υπερων των λοφων
ελαχιστα συννεφα
τονισμενα στο μετρο του ηλιου
ενω τ'ανθισμενα νησια στο βαζο
των ορμων
ειμαστε συνολο Ελληνων Ευγενων
Δημοκρατες Νομοθετες του Καλλους
στην οχταηχην παλιρροια του χταποδιου
αναδευουν οι βαρκες
το φως
ετερομορφος Χρονος γαληνης
στα γαλαζια σεντονια στεγνωνει ο ηλιος
την ατελειωτη συμμετρια των φωνων μας
.
.
-2-
στην οδο Αθηνας ξεντυθηκε το σωμα του,το'στρωσε διαπλατο
στο παγκο προς πωληση,διπλα του τοποθετησε το κεφαλι,οπως
επιδεξιος ζωγραφος σκηνοθετει νεκρη φυση,διαλαλησε στεντορειως:
"προς πωληση τα Υπαρχοντα του Ανθρωπου",συνερρευσαν πληθος
αγοραστες,μεγας συνωστισμος,μετα απο σκληρη δημοπρασια
το εξαιρετικο εμπορευμα δωθηκε σ'ενα δωδεκαχρονο παιδι,εκεινο
εκει ενωπιον τους φορεσε τα υπαρχοντα του ανθρωπου,εκεινοι
διαλυθηκαν σιωπηλα προς ολες τις παροδους

-3-
οι κρινοι τ'ουρανου οι γλαροι
κι ελικες των νερων στα δεντρα
το φως
αναδυθηκε
φως
η διαφανη χλοη των φωνηεντων
κι οι γεωμετρικες ελιες των συμφωνων
το φως
λουσθηκε
φως
η λευκοτητα του Χρονου το Απειρο
κι η αμμος οι στημονες των βηματων
το φως
μοιρασθηκε
φως
.
.

painting in expansion/Continuous Praxis-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
αποσπασματα/fragments-χ.ν.κουβελης

near at Χρονος αριθμοι πρωτοι Fermat
between μεταφυσικων λεξεων
πολλαπλοτητας Ηρακλειτου circling labyrinths
of thoughts φωνες στο φως
.
.
.

πολικοτητα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
αποσπασματα/fragments-χ.ν.κουβελης

διαφανεια αρρητου αριθμου θαλασσινών ηχων περκας
πεντατονικη βλαστηση κυβων νερου αιωρηση γαλαζιου αερα
εγχρωμη διαστολη συμμετριας απεραντο τοπιο αστερια
πλανοδιας γαληνης ελαχιστη αντιστροφή ουρανου
.
.
.